Ο Ερντογάν κέρδισε χρόνο στην Λιβύη - Η μπάλα στο γήπεδο του Χαφτάρ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQD6MVk40LZLjOB7QZ2zcC3vdX8zZarO0oXJwy_PMbWu6F-aU2w5APfg7OC9xbNNoQn8Rr83hO8gd09Qu3nfSpIncKFWjtEiKHaRoCj6dNG-Ga_lt8awco1E0Od_ZR9p4suSeIWKjr0tk/s1600/ERDOGAN-LIBYA-HAFTAR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQD6MVk40LZLjOB7QZ2zcC3vdX8zZarO0oXJwy_PMbWu6F-aU2w5APfg7OC9xbNNoQn8Rr83hO8gd09Qu3nfSpIncKFWjtEiKHaRoCj6dNG-Ga_lt8awco1E0Od_ZR9p4suSeIWKjr0tk/s640/ERDOGAN-LIBYA-HAFTAR.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b> Λυκοκάπης Γιώργος</b><br />Λίγες ώρες μετά την Διάσκεψη του Βερολίνου, ξεκίνησαν ήδη οι πρώτες συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων του Χαφτάρ και των δυνάμεων της κυβέρνησης Σαράτζ. Η εξέλιξη δεν αποτελεί έκπληξη. Στην πραγματικότητα, η συγκεκριμένη ειρηνευτική διάσκεψη, κατέληξε κυρίως σε ευχολόγια περί εκεχειρίας, παρά σε απτά αποτελέσματα. <br /><br />Πόσο μάλλον που είχε το παράδοξο να πραγματοποιηθεί, χωρίς την συμμετοχή των άμεσα εμπλεκόμενων πλευρών του λιβυκού εμφυλίου. Ο επικεφαλής του Λιβυκού Εθνικού Στρατού στρατάρχης Χαφτάρ και ο πρωθυπουργός Σαράτζ έμαθαν τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων κυριολεκτικά εκ των υστέρων! Είναι τέτοιο το κλίμα καχυποψίας ανάμεσα στις δύο πλευρές που οι δύο αντίπαλοι απέφυγαν να συναντηθούν, έστω και για μερικά λεπτά, στο Βερολίνο.<br /><br />Είναι γνωστό πως ήταν ο Σαράτζ, η θέση του οποίου είναι εξαιρετικά επισφαλής, που καίγονταν για επίτευξη εκεχειρίας. Όμως, θεωρούμε πως δεν θα δείξει ιδιαίτερη σπουδή στον αφοπλισμό των ισλαμικών παραστρατιωτικών ομάδων που αποφασίστηκε στην Διάσκεψη. Γνωρίζει πως θα αποτελέσει πολιτική αυτοκτονία για τον ίδιο αν τολμήσει να συγκρουστεί με την βάση των υποστηρικτών του.<br /><br />Από την άλλη, ο Χαφτάρ δεν φαίνεται να έχει εγκαταλείψει οριστικά τα σχέδια του για κατάληψη της Τρίπολης, την μόνη πόλη που δεν ελέγχουν οι δυνάμεις του. Πολιτοφυλακές του έχουν ήδη ξεκινήσει οικονομικό πόλεμο κατά του Σαράτζ, αποκλείοντας τις εξαγωγές πετρελαίου από τις πετρελαιοπηγές που βρίσκονται στην ανατολική πλευρά της Λιβύης. <div> <br />Ο Ερντογάν προστάτης του Σαράτζ <br /><br />Ενδεικτικό των μετέωρων αποτελεσμάτων της διάσκεψης είναι πως καλεί σε «πολιτική λύση» και τήρηση του «εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ» στην εμπόλεμη Λιβύη, αποφεύγοντας ταυτόχρονα να συγκροτήσει κάποιον μηχανισμό επίτευξης και παρακολούθησης των συγκεκριμένων φιλόδοξων στόχων. Μοιάζει δύσκολη η όποια πολιτική λύση κι όχι μόνο λόγω των φιλοδοξιών που τρέφει ο Λίβυος στρατάρχης.<br /><br />Για τα αραβικά κράτη που τον υποστηρίζουν αποτελεί casus belli τόσο η συμμετοχή της λιβυκής Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην κυβέρνηση Σαράτζ, όσο και η συμμαχία του με την Τουρκία. Από την πλευρά του ο Ερντογάν έχει κατανοήσει(;) τα όρια του και φαίνεται πως θα αποφύγει την αποστολή δυνάμεων του τουρκικού στρατού στην Λιβύη. Γι' αυτό και δήλωσε πως στην εμπόλεμη χώρα δρουν αποκλειστικά Τούρκοι εκπαιδευτές, όχι τουρκικά στρατεύματα. <br /><br />Δεν έχει λόγο να προβεί σε μία τέτοια πρόκληση, όταν το αποτέλεσμα της σύσκεψης ουσιαστικά αναγνωρίζει την διευρυμένη επιρροή της Τουρκίας στην Λιβύη. Η εκεχειρία εξυπηρετεί την Τουρκία, διότι εξασφαλίζει την παραμονή του εκλεκτού της Σαράτζ, πόσο μάλλον που δεν φαίνεται να διακινδυνεύεται η διεθνής αναγνώριση της κυβέρνησής του. Η Τουρκία κατάφερε να μετατραπεί σε ένα είδος εγγυήτριας δύναμης στην Λιβύη, έστω και χωρίς επίσημη στρατιωτική παρουσία. <br /><br />Ίσως αυτό να είναι το έτερο παράδοξο στοιχείο αυτής της Διάσκεψης. Δηλαδή, ενώ αποφασίστηκε η τήρηση του εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ, αναγνωρίζεται ρόλος τοποτηρητή στην χώρα που κατ' εξοχήν, το παραβίαζε! Αν θυμηθούμε, όμως, και τον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας, το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ εύκολα μπορεί να αποδειχτεί κενό γράμμα. Επομένως, εάν ο Ερντογάν το θελήσει, μπορεί και πάλι να το παραβιάσει, πόσο μάλλον που η Διάσκεψη δεν κατέληξε στην δημιουργία ενός μηχανισμού επιβολής κυρώσεων. </div> <div> <br />Ο Ερντογάν χρειάζεται την Λιβύη <br /><br />Η Διάσκεψη, όπως είχαν προαναγγείλει οι Γερμανοί, απέφυγε να θίξει το επίμαχο μνημόνιο οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών Τουρκίας-Λιβύης, παρόλο που παραβιάζει κατάφωρα το διεθνές δίκαιο. Το μνημόνιο δεν έχει προκαλέσει αντιδράσεις μόνο στην Ελλάδα. Έχει προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις της Αιγύπτου και της Γαλλίας, διότι αντιστρατεύεται τα συμφέροντα τους στην Μεσόγειο. Είναι ο λόγος που το Παρίσι εμφανίζεται ένθερμος υποστηρικτής του αγωγού EastMed. <br /><br />Ο EastMed αντιστρατεύεται το ιδιότυπο ενεργειακό τρίγωνο Γερμανία-Ρωσία-Τουρκία που έχει διαμορφωθεί, ειδικά μετά τους αγωγούς Nord Stream και Turkish Stream. Από την άλλη πλευρά, η Τουρκία χρειάζεται την Λιβύη για να μπει δυναμικά στο ενεργειακό πόκερ της Ανατολικής Μεσογείου. Επομένως, η επιβίωση της κυβέρνησης Σαράτζ είναι κομβικής σημασίας για μείνει "ζωντανό" το μνημόνιο για τις θαλάσσιες ζώνες. Μάλιστα ο Τούρκος πρόεδρος εμφανίζεται πρόθυμος να μπλέξει και άλλες χώρες στα μεγαλεπήβολα σχέδια του. <br /><br />Δεν είναι καθόλου τυχαίες οι νέες δηλώσεις Ερντογάν που αναφέρεται σε συνεννόηση με την Ιταλία για γεωτρήσεις στην Μεσόγειο. Ο τουρκικός φιλοκυβερνητικός Τύπος βάζει στο παιχνίδι αυτό και την Ρωσία, την οποία εμφανίζει έτοιμη να αναγνωρίσει το ψευδοκράτος στα Κατεχόμενα έναντι ανταλλαγμάτων! Το δημοσίευμα διαψεύστηκε, αλλά το τοπίο είναι ακόμα θολό για να πούμε αν πρόκειται συνολικά για προπαγανδιστικά μυθεύματα, ή για ανατολίτικα γεωπολιτικά παζάρια, στα οποία ειδικεύεται η Άγκυρα. <br /><br />Όμως, οι ισορροπίες στην Λιβύη είναι σε τεντωμένο σκοινί. Όλες οι πλευρές είναι με το δάχτυλο στην σκανδάλη. Ο Ερντογάν, μέχρι στιγμής, κινείται προσεκτικά. Δεν είναι βέβαιο ότι θα δείξει την ίδια στάση, αν οι συγκρούσεις κλιμακωθούν και απειληθεί η κυβέρνηση Σαράτζ. Εξάλλου, η ίδια η ιστορία της Μέσης Ανατολής έχει δείξει ότι οι συμφωνίες εκεχειρίας χρησιμεύουν προκειμένου να κερδίσουν χρόνο τα εμπόλεμα μέρη, για να επαναλάβουν τις συγκρούσεις την κατάλληλη στιγμή. Επομένως, με δεδομένη την κυριαρχία του στο στρατιωτικό επίπεδο, η "μπάλα" είναι αποκλειστικά στο γήπεδο του στρατάρχη Χαφτάρ.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ο Ερντογάν κέρδισε χρόνο στην Λιβύη - Η μπάλα στο γήπεδο του Χαφτάρ

Λυκοκάπης Γιώργος Λίγες ώρες μετά την Διάσκεψη του Βερολίνου, ξεκίνησαν ήδη οι πρώτες συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων του Χαφτάρ και των ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί εθνικά μας συμφέρει ο δανεισμός των Patriot στη Σαουδική Αραβία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbfrGdpibwJvVeSDsZwEut6Xa0zW-KvkcAxiM86mGMgBs4vbxgC9LgMQWG85g-6iVVO_DDZ3bx2OvIBVoCDdXi57QP-k0wqTlFyvlM7OwJT8J8evuyKtsosTsSAohAmhJNBPvE6w8mGbg/s1600/patriot.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbfrGdpibwJvVeSDsZwEut6Xa0zW-KvkcAxiM86mGMgBs4vbxgC9LgMQWG85g-6iVVO_DDZ3bx2OvIBVoCDdXi57QP-k0wqTlFyvlM7OwJT8J8evuyKtsosTsSAohAmhJNBPvE6w8mGbg/s640/patriot.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Μίχας Ζαχαρίας</b><br />Συζήτηση γίνεται τις τελευταίες ημέρες αναφορικά με τη συμφωνία "δανεισμού" στοιχείων μιας πυροβολαρχίας του αντιαεροπορικού-αντιβαλλιστικού συστήματος μακρού βεληνεκούς Patriot της Πολεμικής Αεροπορίας στη Σαουδική Αραβία. Μεταξύ άλλων, έχουν διατυπωθεί απόψεις που θέτουν ορθώς το ζήτημα του κενού που θα προκύψει στην ελληνική αεράμυνα, ενώ άλλα επιχειρήματα εγκαλούν την ελληνική κυβέρνηση για εμπλοκή στη διένεξη σιιτών-σουνιτών στη Μέση Ανατολή, καθώς διασταλτικά οι Patriot στρέφονται κατά του Ιράν. <br /><br />Το ζήτημα πρέπει να προσεγγιστεί σε δύο διαστάσεις: Η μία είναι η στρατιωτική και η άλλη αυτή που αφορά στις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Πώς δηλαδή επηρεάζει την ελληνική αεράμυνα και τις συνέπειες που έχει στο επίπεδο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.<br /><br />Το ΓΕΕΘΑ (Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας) και το ΓΕΑ (Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας), έχοντας ασφαλώς το πράσινο φως από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Άμυνας, έχουν χειριστεί το θέμα με μεγάλη προσοχή, κατορθώνοντας να διασφαλίσουν τα εθνικά συμφέροντα σε πολλαπλά επίπεδα. Μακάρι οι χειρισμοί όλα τα ζητήματα να αντιμετωπίζονται στο εξής με την ίδια προσοχή.<br /><br />Πάντα με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες, δεν πρόκειται να προκύψει κανένα αμυντικό κενό στην αεράμυνα, η οποία μάλιστα σε μικρό σχετικά βάθος χρόνου θα βγει εξαιρετικά ωφελημένη. Η επιτυχής ολοκλήρωση αυτής της συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας θα επεκταθεί. Οι δυνατότητες να αποδειχθεί ακόμη και κομβικής σημασίας για την ελληνική άμυνα προσεχώς είναι μεγάλες. <div> <br />Δωρεάν αναβάθμιση των Patriot <br /><br />Στη συμφωνία περιλαμβάνεται η αναβάθμιση των υποσυστημάτων των έξι μοιρών Patriot που διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία με τη βοήθεια των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων και με μηδενικό κόστος για την ελληνική πλευρά. Για ευνόητους λόγους, δεν αναφέρεται το περιεχόμενο των αναβαθμίσεων που θα γίνουν, αλλά οι διαθέσιμες πληροφορίες αναφέρουν ότι περιλαμβάνουν πολλά περισσότερα από όσα έχουν δει μέχρι στιγμής το φως της δημοσιότητας.<br /><br />Το κόστος για τη μετάβαση και διαμονή-διαβίωση του προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας που υπηρετεί τα συστήματα (δεν αναφέρονται αριθμοί για ευνόητους λόγους), καθώς επίσης και η δύναμη ασφαλείας που θα το συνοδεύει, θα καλυφθεί από τη σαουδαραβική πλευρά, ακόμα και τα "εκτός έδρας". Μεγάλο όφελος της ελληνικής πλευράς είναι η απόκτηση τεράστιας επιχειρησιακής εμπειρίας του προσωπικού από τη χρήση του συστήματος σε αντιβαλλιστικό ρόλο σε επιχειρησιακές συνθήκες. <br /><br />Η ευκαιρία αυτή, μάλιστα, θα δοθεί σε όλους, καθότι το ΓΕΑ φέρεται να σχεδιάζει εναλλαγή ανά τακτά χρονικά διαστήματα του προσωπικού που θα μεταβεί στη Σαουδική Αραβία, ώστε όλοι οι στρατιωτικοί που υπηρετούν στις μοίρες Patriot της Πολεμικής Αεροπορίας να αποκτήσουν τη σχετική εμπειρία. </div> <div> <br />Η διάσταση της εξωτερικής πολιτικής <br /><br />Όσον αφορά τώρα τη διάσταση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, κατά την άποψή μας πρόκειται για έναν ακόμα επιτυχημένο ελιγμό της ελληνικής πλευράς με πολλαπλές ευεργετικές επιπτώσεις που θα φανούν προσεχώς. Ένα από τα βασικά προβλήματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, τουλάχιστον στο επίπεδο της εφαρμογής της (σ.σ. σε επίπεδο εισηγήσεων και αναλύσεων η εικόνα είναι διαφορετική από αυτό που τελικά διατυπώνεται δημόσια) είναι ότι δείχνει συνήθως αδυναμία να προβλέψει τις εξελίξεις και τις επιπτώσεις τους. <br /><br />Προφανώς η παρατήρηση αφορά στο θέμα της Λιβύης, αν και όλα τα ανωτέρω αφορούν και το θέμα της Συρίας. Αμφότερα είναι ζητήματα που εμπλέκουν άμεσα τα ελληνικά (ελλαδικά και κυπριακά) συμφέροντα. Οι ειδικές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην ευρύτερη γεωπολιτική περιφέρεια της Ελλάδας, καταδεικνύουν ότι οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται με ψυχρό ρεαλισμό, χωρίς συναισθηματικές προσεγγίσεις. Απόλυτη προτεραιότητα είναι η εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος και η προστασία της εθνικής ασφάλειας. <br /><br />Οι σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία είναι κομβικής σημασίας και οφείλουν να αναπτυχθούν με απόλυτη ειλικρίνεια. Οι μηχανισμοί διμερούς διαβούλευσης μπορούν να περιλάβουν και τομείς ευαίσθητους. Η Ελλάδα είναι χώρα-μέλος της ΕΕ, χαίρει εκτίμησης και σεβασμού στον Αραβικό Κόσμο και μπορεί να παίξει ρόλο στη διευκόλυνση των σχέσεων και στη συνεννόηση των Αράβων με την Ευρώπη. </div> <div> <br />Το αντιτουρκικό μέτωπο <br /><br />Η Σαουδική Αραβία (σε συνεργασία με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αίγυπτο) είναι η χώρα που ηγείται της προσπάθειας για την αντιμετώπιση της αποσταθεροποιητικής δράσης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην περιοχή της Μεσογείου και όχι μόνο. Ας μην ξεχνάμε, ότι την Αδελφότητα χρησιμοποιεί σαν βραχίονα επεκτατισμού και διείσδυσης η Τουρκία του Ερντογάν. Το δεδομένο αυτό έχει παίξει ρόλο τόσο στο μέτωπο της Συρίας όσο και σε αυτό της Λιβύης. Από την έκβαση αυτής της μάχης θα κριθούν πολλά και για τις ενεργειακές φιλοδοξίες και όχι μόνο της Ελλάδας. Οι εξελίξεις στη Λιβύη δεν αφήνουν περιθώρια φιλολογικών συζητήσεων και ολιγωρίας. <br /><br />Όσον αφορά το Ιράν, οι ελληνικοί Patriot στη Σαουδική Αραβία αποστολή θα έχουν την άμυνα έναντι επιθέσεων με βαλλιστικούς πυραύλους, οι οποίοι θα έχουν στόχο αστικά κέντρα. Τις ενέργειες αυτές χρεώνονται οι σιίτες Χούθι από την Υεμένη. Επιπρόσθετα, εάν στην Ελλάδα υποστηρίζουμε ότι οι ελληνικοί Patriot στρέφονται εναντίον του Ιράν, εμμέσως χρεώνουμε τους αντάρτες στην Τεχεράνη. Ας σημειωθεί ότι η Τεχεράνη αρνείται ότι βρίσκεται πίσω από τις επιθέσεις των Χούθι. <br /><br />Οι διεθνείς σχέσεις είναι εξαιρετικά πολύπλοκες και ο ασφαλέστερος τρόπος λειτουργίας ενός κράτους στον τομέα αυτό είναι να εξυπηρετεί με ξεκάθαρο τρόπο τα εθνικά συμφέροντα. Η συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία για τους Patriot είναι επωφελής, ενώ ανοίγει προοπτικές επέκτασης της συνεργασίας σε πολλαπλά επίπεδα, με εμφανή σε όσους δεν εθελοτυφλούν οφέλη για την Ελλάδα.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Γιατί εθνικά μας συμφέρει ο δανεισμός των Patriot στη Σαουδική Αραβία

Μίχας Ζαχαρίας Συζήτηση γίνεται τις τελευταίες ημέρες αναφορικά με τη συμφωνία "δανεισμού" στοιχείων μιας πυροβολαρχίας του αντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκος αρθρογράφος Φεχίμ Τάστεκιν: Οι συμφωνίες που υπέγραψε η Τουρκία με την Τρίπολη κινδυνεύουν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgu_ctRiV7vZYNAc8HSTA_J4Zx9pk7ejEgi-vUE4hX9rKAsAPO604sZ-JR9jEXrTtpLGt14zuJHKvgH87Uc1NToVbFBaFJ3AvSv13UmBCrUiz-f9iMSS8HZrZrLfaqyqD0ajFhiNIXcSkw/s1600/entry.h.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="550" data-original-width="1200" height="292" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgu_ctRiV7vZYNAc8HSTA_J4Zx9pk7ejEgi-vUE4hX9rKAsAPO604sZ-JR9jEXrTtpLGt14zuJHKvgH87Uc1NToVbFBaFJ3AvSv13UmBCrUiz-f9iMSS8HZrZrLfaqyqD0ajFhiNIXcSkw/s640/entry.h.jpg" width="640" /></a></div> <br />Από τη διεθνή διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο με πρωτοβουλία της Γερμανίας και την υποστήριξη της Ρωσίας, προέκυψε η απόφαση να συνεχιστούν οι προσπάθειες για πολιτική λύση και να συνεχιστεί το εμπάργκο όπλων που ισχύει για τη Λιβύη. Η σύνοδος κορυφής για τη Λιβύη θα συνεχίσει να αποτελεί αντικείμενο συζήτησης τόσο όσον αφορά τους συμμετέχοντες όσο και την τελική διακήρυξη. <br /><br />Ο δημοσιογράφος Fehim Taştekin γράφει στο άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Duvar (Τείχος) ότι είναι “άσκοπο” να μετατραπεί η διαδικασία σε έναν αγώνα που ο καθένας θα στοχεύει να αποδείξει «Ποιος συμμετείχε και ποιος αποκλείστηκε», προσθέτοντας ότι «θα έπρεπε να συμμετέχουν στη σύνοδο και εκείνοι που μπορούν να συμβάλουν στην εμπέδωση της ειρήνης αλλά και εκείνοι που παρεμποδίζουν την εξεύρεση λύσης».<br /><br />Είναι αξιοπρόσεκτη η επισήμανση του Τάστεκιν, που λέει ότι σε περίπτωση που ο ρόλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Τομπρούκ είναι καθοριστικός στη συμφωνία που θα επιτευχθεί, τότε τίθενται σε «κίνδυνο» οι συμφωνίες που υπέγραψε η Τουρκία με την Τρίπολη. <br /><br />Ο Τάστεκιν που σημειώνει ότι λόγω της σύγκρουσης που είναι σε εξέλιξη στην ανατολική Μεσόγειο, το ζήτημα της Λιβύης μετατρέπεται πλέον σε ένα θέμα που προκαλεί επί πλέον ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Λέει μάλιστα ότι «η Αθήνα στηρίζεται ακόμα περισσότερο στον Χαφτάρ, λόγω του ότι η Τουρκία υπέγραψε τις συμφωνίες με την πλευρά της Τρίπολης. Αν ληφθεί δε υπ’ όψιν ότι ορισμένα από τα πλοία που μετέφεραν οπλισμό από την Τουρκία στη Λιβύη συνελήφθησαν από το λιμενικό της Ελλάδας, τότε εξάγεται το συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να αγνοηθεί η Ελλάδα».<br /><br />Ο Τάστεκιν στη συνέχεια του άρθρου του σημειώνει ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν, που κατηγόρησε τον Έλληνα Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος δεν είχε προσκληθεί στο Βερολίνο, ότι «είναι πολύ ενοχλημένος που δεν προσκλήθηκε και εξ αυτού παίζει το παιχνίδι λάθος», αναγκάστηκε να βρεθεί στο ίδιο τραπέζι με τον Πρόεδρο της Αιγύπτου Abdülfettah el Sisi, τον οποίο μισεί, για πρώτη φορά από το 2013. Επίσης, ο Τάστεκιν υπενθύμισε: «Ο Σίσι, πρόεδρος της Αιγύπτου με 1.200 χιλιόμετρα σύνορα με τη Λιβύη, εξ αιτίας της απόφασης της Τουρκίας να εμπλακεί άμεσα στον πόλεμο που είναι σε εξέλιξη στη χώρα αυτή, έκανε την εξής δήλωση: “Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να ελέγξει τη Λιβύη. Αυτό είναι ένα ζήτημα εθνικής ασφάλειας για την Αίγυπτο”». <br /><br />Ο αρθρογράφος συνεχίζοντας σημειώνει ότι το γεγονός ότι έλειπε η Ελλάδα από το τραπέζι, δεν μπορεί να θεωρηθεί «ήττα» για τον Χαφτάρ, όμως «αν το ζητούμενο είναι η λύση, τότε στο τραπέζι έπρεπε να είναι και η Ελλάδα. Αυτό ισχύει και για τη Σαουδική Αραβία και την Ιορδανία, που υποστηρίζουν τον Χάφταρ».<br /><br />Ο Τάστεκιν λέει ότι οι υποστηρικτές του Χαφτάρ πήγαν στο Βερολίνο, με στόχο να αποτρέψουν την αποστολή στρατευμάτων από την Τουρκία στη Λιβύη και συνεχίζει: <br /><br />«Στο σχέδιο κοινής δήλωσης που διέρρευσαν στον Τύπο, αναφέρεται ότι γίνεται έκκληση να αποφευχθούν οι ξένες επεμβάσεις στη Λιβύη, να τηρηθεί το εμπάργκο όπλων από τους διεθνείς παράγοντες και να διαλυθούν οι ένοπλες ομάδες. Αυτό είναι ένα πλαίσιο που εμποδίζει τις μυστικές επιχειρήσεις που διεξάγει μέχρι τώρα η Τουρκία αλλά και την ανοιχτή επέμβαση μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου στο τουρκικό κοινοβούλιο». <br /><br />Ο Τάστεκιν παραθέτει ορισμένα βασικά στοιχεία που ξεχωρίζουν στο τελικό ανακοινωθέν του Βερολίνου: <br /><ul> <li>Να συγκροτηθεί μια ενιαία, ενωτική, αντιπροσωπευτική και αποτελεσματική κυβέρνηση, με την έγκριση της Βουλής των Αντιπροσώπων. </li> </ul> <ul> <li>Να συγκροτηθεί ενιαίο σύστημα εθνικής ασφάλειας και άμυνας, υπό τον έλεγχο της κεντρικής πολιτικής εξουσίας. </li> </ul> <ul> <li>Να συγκροτηθούν μια επιτροπή παρακολούθησης και τέσσερις τεχνικές ομάδες εργασίας υπό την αιγίδα του ΟΗΕ . </li> </ul> Ο αρθρογράφος, διευκρινίζει ότι η Συνέλευση των Αντιπροσώπων, η οποία λειτουργεί στο Τόμπρουκ αντί της Τρίπολης από το 2014, λόγω της παρεμπόδισης από τους ισλαμιστές, αναγνωρίζει τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης, υπό την ηγεσία του Χάφτερ, ως τον εθνικό στρατό της χώρας και συνεχίζει:<br /><br />«Η βουλή αυτή, την οποία αναγνωρίζει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ως τη νόμιμη νομοθετική εξουσία, θεωρεί άκυρη τη συμφωνία με την Τουρκία. Αν αυτή η βουλή συνεχίσει να έχει καθοριστικό ρόλο μετά τη λύση στη Λιβύη, τότε θα τεθούν σε κίνδυνο οι συμφωνίες που υπέγραψε η Τουρκία με την Τρίπολη. Επιπλέον, αν καταστεί δυνατόν να συγκροτηθούν και να λειτουργήσουν οι μηχανισμοί που προβλέπονται για την επιτήρηση της κατάπαυσης του πυρός, τη συμμόρφωση με το εμπάργκο όπλων, την επίτευξη πολιτικής λύσης και τη διεξαγωγή εκλογών, αυτό θα αποτελέσει μια εξέλιξη που μπορεί να σταματήσει τις ενέργειες του Ερντογάν, πριν αυτές λάβουν επικίνδυνες διαστάσεις και εξελιχθούν σε μια τραγωδία για την Τουρκία». <br /><br />Ο Τάστεκτιν συνεχίζει ως εξής: <br /><br />«Φυσικά, η διαδικασία που ξεκίνησε στο Βερολίνο σταματήσει την προέλαση του Χαφτάρ προς την Τρίπολη, μπορεί ο Ερντογάν να το επικαλεστεί ως μια επιτυχία. Φυσικά το «αποτρέψαμε να μην πέσει η Τρίπολη» είναι ένα αποτέλεσμα πολύ πίσω από αυτό που έχει υποσχεθεί ο Ερντογάν και ήταν η κατάκτηση της Λιβύης. Ωστόσο, αν ο ρόλος της Βουλής των Αντιπροσώπων είναι καθοριστικός, όπως προβλέπεται, τότε μάλλον δεν θα βγουν οι υπολογισμοί που έκανε ο Ερντογάν μέσω της συνεργασίας του με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. <br /><br />Συμπερασματικά, πέρα ​​από τις συζητήσεις που γίνονται σχετικά με τη συμμετοχή, οι Γερμανοί κατάφεραν να έχουν ένα αποτέλεσμα με αυτό το κοινό ανακοινωθέν. Η επιτυχία του εγχειρήματος εξαρτάται από πολλούς εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες. Αν αυτοί που διεξάγουν πόλεμο δι’ αντιπροσώπων στη Λιβύη δεν συγκρατήσουν τον εαυτό τους, αυτό το κοινό ανακοινωθέν μπορεί να παραμείνει απλώς ένα χαρτί. Εξάλλου, υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα και κανείς δεν θέλει να πει αντίο στα όπλα.»<br /><br /><a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τούρκος αρθρογράφος Φεχίμ Τάστεκιν: Οι συμφωνίες που υπέγραψε η Τουρκία με την Τρίπολη κινδυνεύουν

Από τη διεθνή διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο με πρωτοβουλία της Γερμανίας και την υποστήριξη της Ρωσίας, προέκυψε η απόφαση να...

Διαβάστε την συνέχεια

Καμία δικαιολογία για τους Έλληνες

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglsZkVeLv_w0kdfl9CWwZ8JjfoG2CEGC8s7jHuQuuM99cSKFGrhUXkZcDHN52ySOg56pMSsAmibwkWGIhdE-4s13Yq7XwH6Kv2rxMvgLMA6XANFqIosZFYjJJxzkCvFi_Oee_V86G_bBg/s1600/9854823604224.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="605" data-original-width="960" height="402" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglsZkVeLv_w0kdfl9CWwZ8JjfoG2CEGC8s7jHuQuuM99cSKFGrhUXkZcDHN52ySOg56pMSsAmibwkWGIhdE-4s13Yq7XwH6Kv2rxMvgLMA6XANFqIosZFYjJJxzkCvFi_Oee_V86G_bBg/s640/9854823604224.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Πριν λίγες μέρες ένας από τους σημαντικότερους αξιωματούχους του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, o Τσαγατάι Ερτζιγιές, διπλωμάτης και πολιτικός διευθυντής του υπουργείου, ανάρτησε στο Twitter το εξής κείμενο αναφερόμενος στο Καστελόριζο: «Το να πιστεύεις ότι ένα μικρό νησί 10 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που βρίσκεται δύο χιλιόμετρα μακριά από την Τουρκία και 570 χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα, μπορεί να δημιουργήσει θαλάσσια ζώνη 40.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι γελοίο». Φυσικά, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ποια θα ήταν σήμερα η άποψη της Τουρκίας αν π.χ. η Γαύδος ανήκε σ’ αυτή και κατοικείτο από Τούρκους. Θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να δεχθεί η Τουρκία πως η δική της Γαύδος δεν έχει καθόλου υφαλοκρηπίδα; Ούτε μία στο εκατομμύριο! Όχι μόνο δεν θα της φαινόταν τότε «γελοίο» το να απαιτεί όσα κυριαρχικά δικαιώματα απέρρεαν από τη θέση του νησιού της, αλλά θα είχε γυρίσει όλο το σύμπαν ανάποδα για να μην χαρίσει ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο θάλασσας από όσα θα τις παραχωρούσε η Διεθνής Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ (UNCLOS).<br /> <br /> Το «γελοίο» ή όχι του πράγματος όμως σχετικά με το Καστελόριζο έχει και βαθιές ιστορικές ρίζες, πέρα από τις πολιτικές και διπλωματικές. Μετά το τέλος των βαλκανικών πολέμων, η Τουρκία στάθηκε άτυχη από άποψη γεωγραφίας. Από τη μία πλευρά συνέχισε βέβαια να κατέχει τον υψηλής στρατηγικής αξίας άξονα Βόσπορος – Προποντίδα – Δαρδανέλια χάρη στη σταθερή κατοχή του οποίου το Βυζάντιο υπήρξε παγκόσμια υπερδύναμη επί 1.100 χρόνια, αλλά από την άλλη μεριά έχασε σχεδόν όλα τα νησιά του Αιγαίου. Την εποχή εκεί, το 1913, η απώλεια των νησιών του Αιγαίου πιθανώς να μην απασχολούσε ιδιαίτερα τους Τούρκους, αλλά σίγουρα κατάλαβαν τι έπαθαν μερικές δεκαετίες αργότερα.<br /> <br /> Η Τουρκία είχε χάσει από το 1911-12 και τα Δωδεκάνησα όταν τα κατέλαβε η Ιταλία – η οποία είχε αποσπάσει από τον τουρκικό έλεγχο την ίδια εποχή και τη Λιβύη. Όταν ο Μουσολίνι επιτέθηκε στην Ελλάδα στις 28 Οκτωβρίου 1940, οι Τούρκοι δεν έπραξαν απολύτως τίποτα για να μας στηρίξουν παρ’ ότι είχαν υπογράψει σύμφωνο αμοιβαίας βοήθειας με τη χώρα μας σε περίπτωση που κάποια από τις δύο υποστεί εξωτερική επίθεση. Οι Τούρκοι δεν τάχθηκαν στο πλευρό της Ελλάδας κατά των Ιταλών για να έχουν αργότερα βάσιμες αξιώσεις επί ιταλικών εδαφών, όπως τα Δωδεκάνησα και το Καστελόριζο. Αντιθέτως, όταν ο Μεταξάς απέρριψε το ιταλικό τελεσίγραφο είχε κατά νου και τη μελλοντική προσάρτηση των Δωδεκανήσων, που θα δίνονταν στην Ελλάδα από τους Συμμάχους ως αντάλλαγμα για τη συμμετοχή της στον πόλεμο. Δύο μέρες μάλιστα μετά την ιταλική εισβολή, είπε στους διευθυντές των αθηναϊκών εφημερίδων πως «θα προσέξατε το τηλεγράφημα του Τσώρτσιλ το οποίο δημοσιεύτηκε σήμερα στις εφημερίδες. Εκείνοι οι οποίοι στο τηλεγράφημα αυτό δεν βλέπουν γραπτή την επιβεβαίωση άγραφης συμφωνίας για τα Δωδεκάνησα, δεν ξέρουν να διαβάζουν μέσα από τις γραμμές».<br /> <br /> Η Τουρκία πέρασε όλο τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως ο περίφημος «επιτήδειος ουδέτερος», φλερτάροντας διαρκώς με τη ναζιστική Γερμανία. Όταν η γερμανική πολεμική μηχανή κατέβηκε στα Βαλκάνια τον Απρίλιο του 1941 και κεραυνοβόλησε ταυτόχρονα τη Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα, οι Τούρκοι καραδοκώντας σαν αρπακτικά για να εκμεταλλευτούν την πτώση της Ελλάδας, πρότειναν στους Γερμανούς να αναλάβουν τη φρούρηση των ελληνικών νησιών Χίου, Σάμου και Λέσβου καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου, δήθεν για να αποδεσμευτούν γερμανικά στρατεύματα για να χρησιμοποιηθούν σε άλλα ενεργά μέτωπα. Το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών όμως απέρριψε αυτό το αίτημα και απάντησε ότι είχαν οριστεί γερμανικές μονάδες γι’ αυτόν τον σκοπό. Η τουρκική κυβέρνηση αν και δυσαρεστήθηκε, δεν δημιούργησε θέμα για το μέλλον των ελληνικών νησιών επειδή ήλπιζε να πάρει ένα ακόμη μεγαλύτερο έπαθλο: το Ιράκ και τις πετρελαιοπηγές της Μοσούλης. Βλέπετε, εκείνη την εποχή δεν είχε φανταστεί ακόμα η Τουρκία την αξία που θα είχαν τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου και επικέντρωνε την προσοχή της σε εκείνα που ήταν ήδη εκμεταλλεύσιμα. <br /> <br /> Λίγες μέρες πριν οι Γερμανοί επιτεθούν στη Σοβιετική Ένωση υπέγραψαν με την Τουρκία Σύμφωνο Μη Επιθέσεως. Λίγους μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο του 1941, κι ενώ κινδύνευε να πέσει στα χέρια των εισβολέων η Μόσχα, οι Γερμανοί και οι Τούρκοι υπέγραψαν εμπορική συμφωνία με βάση την οποία η Τουρκία θα εξήγαγε στη ναζιστική Γερμανία 45.000 τόνους χρωμίτη τη διετία 1941-42 και από 90.000 τόνους το 1943 και το 1944. Για τη μεταφορά του χρωμίτη μάλιστα, οι Γερμανοί διέθεσαν 117 ατμομηχανές και 1.250 βαγόνια τρένου. Χάρη σ’ αυτό το μετάλλευμα από το οποίο έβγαινε το χρώμιο, μία κρισιμότατη πρώτη ύλη, η γερμανική πολεμική βιομηχανία κατάφερε να ανεβάζει διαρκώς την παραγωγή της τα επόμενα χρόνια.<br /> <br /> Όταν το 1942 οι Γερμανοί επιχείρησαν να καταλάβουν τις πετρελαιοπηγές του Καυκάσου, οι Τούρκοι και πάλι τους βοήθησαν εμμέσως παρατάσσοντας 28 μεραρχίες στην τουρκοσοβιετική μεθόριο και καθηλώνοντας σημαντικές σοβιετικές δυνάμεις απέναντί τους που δεν μπορούσαν να δράσουν κατά των Γερμανών. Για όσο διάστημα εξελίσσονταν οι επιχειρήσεις στο Ανατολικό Μέτωπο, η Τουρκία καραδοκούσε για να δει προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα ώστε να επωφεληθεί η ίδια. Οι σχέσεις ναζιστικής Γερμανίας – Τουρκίας συνέχιζαν να είναι στενές. Έως το 1943 οι Τούρκοι είχαν ήδη προμηθευτεί από τη Γερμανία 60 άρματα μάχης PzKpfw IV καθώς και καταδιωκτικά αεροσκάφη Fw190 και ενδιαφέρονταν ζωηρά για την απόκτηση βαρέων αρμάτων Τίγρις. Το γεγονός ότι ο Χίτλερ ήταν πρόθυμος να πουλήσει στους Τούρκους τα νεότατα Τίγρις, τα οποία αποτελούσαν ακόμη ένα είδος στρατιωτικού μυστικού για τη Βέρμαχτ, φανερώνει το πόσο μεγάλη σημασία απέδιδε στη στάση της Τουρκίας γενικότερα. Τα κινηματογραφικά επίκαιρα της εποχής δείχνουν τους Τούρκους στρατιωτικούς να παρακολουθούν εντυπωσιασμένοι μερικά άρματα Τίγρις να ανεβοκατεβαίνουν σε απότομες τάφρους σε στίβο μάχης στη Ρωσία, λίγο πριν τη μάχη του Κουρσκ τον Ιούνιο του 1943. Στο γεύμα που τους παρέθεσαν οι Γερμανοί στρατηγοί μετά την επίδειξη οι Τούρκοι εξέφρασαν τον θαυμασμό τους για τα γερμανικά όπλα, αλλά, όταν ρωτήθηκαν εάν η χώρα τους θα εγκατέλειπε την ουδετερότη­τά της για να συνταχθεί με τη Γερμανία, απάντησαν δι­πλωματικά πως η Βέρμαχτ ήταν αρκετά ισχυρή για να νικήσει τους Σοβιετικούς μόνη της. Δηλαδή «τρόλαραν» και τους Γερμανούς κανονικότατα.<br /> <br /> Τον Αύγουστο του 1944, με την είσοδο του Κόκκινου Στρατού στη Ρουμανία, κόπηκαν οι χερσαίες συγκοινωνίες μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας με αποτέλεσμα να λάβει την απόφαση η Άγκυρα να διακόψει τις διπλωματικές της σχέσεις με τη χιτλερική Γερμανία. Και πάλι όμως οι Τούρκοι έκαναν το κορόιδο, και απέφυγαν να συνταχθούν με την πλευρά των Συμμάχων. Τελικά ο «επιτήδειος ουδέτερος» κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία στις 23 Φεβρουαρίου 1945, όταν πλέον τα σοβιετικά στρατεύματα είχαν καταλάβει την Πολωνία και την Ουγγαρία και βρίσκονταν στους ποταμούς Όντερ και Νάισε, σε απόσταση λίγων δεκάδων χιλιομέτρων από το Βερολίνο. Οι Τούρκοι επεδίωξαν να καθίσουν στο τραπέζι των νικητών και να λάβουν ανταλλάγματα για τη … συμμετοχή τους στον πόλεμο κατά του Άξονα, ενώ στην πραγματικότητα η στάση τους ήταν μια σκέτη κοροϊδία σε βάρος των Συμμάχων. Καθ’ όλη τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν έχασαν ούτε έναν στρατιώτη και δεν υπέστησαν απολύτως καμία ζημιά, ενώ αντιθέτως η Ελλάδα πλήρωσε βαρύτατο φόρο αίματος με 600.000 νεκρούς και αναρίθμητες ζημιές σε περιουσίες και υποδομές. Η Ελλάδα έλαβε τελικά ως αντάλλαγμα για τις θυσίες της τα Δωδεκάνησα και το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου, ενώ η Τουρκία τίποτα – όπως της άξιζε.<br /> <br /> Επομένως το να παραπονιέται σήμερα η Τουρκία για την υπερβολικά μεγάλη ΑΟΖ του Καστελόριζου αποτελεί απύθμενο θράσος. Το Καστελόριζο και ολόκληρα τα Δωδεκάνησα δεν τα χάρισε κανείς στην Ελλάδα αλλά κερδήθηκαν με ποταμούς αίματος στα πεδία των μαχών όταν άλλοι παρατηρούσαν αμέτοχοι εκ του μακρόθεν. Το ότι τα νησιά αυτά στερούν ένα μεγάλο μέρος υφαλοκρηπίδας από την Τουρκία είναι απλώς «κακοτυχία» για τους γείτονες. Έπαιξαν το παιγνίδι της ουδετερότητας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και έχασαν. <br /> <br /> Είναι πολύ αργά τώρα να διεκδικούν μέρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων σε μια περιοχή που αποτελεί την ανταμοιβή της Ελλάδας για μία από τις πιο έξοχες στιγμές της Ιστορίας της. Πριν λίγο καιρό ο Τραμπ, απαντώντας στις επικρίσεις πολιτικών του αντιπάλων και δημοσιογράφων για το ότι εγκατέλειψε τους Κούρδους στις ορέξεις των Τούρκων, δικαιολογήθηκε λέγοντας πως «οι Κούρδοι δεν ήταν μαζί μας στην απόβαση της Νορμανδίας». Επομένως απέναντι σε μία ενδεχόμενη στρατιωτική σύγκρουση Ελλάδας-Τουρκίας οι Αμερικανοί πώς θα εγκαταλείψουν έναν παλιό και πιστό σύμμαχό τους για να συνταχθούν με μία ελεεινή χώρα καιροσκόπων η οποία συνεργάστηκε κρυφά με τον Χίτλερ; <br /> <br /> Όλοι οι Έλληνες θα πρέπει να έχουμε πάντα κατά νου πως οι θαλάσσιες εκτάσεις που διεκδικεί η Τουρκία αποτελούν ουσιαστικά προέκταση των εδαφών που κερδίσαμε με αμέτρητες θυσίες το 1940-44. Αν θέλουμε να λεγόμαστε άξιοι απόγονοι εκείνων που πολέμησαν στη Βόρεια Ήπειρο, στη Γραμμή Μεταξά, στην Κρήτη, στο Ελ Αλαμέιν και στο Ρίμινι δεν μπορούμε ούτε να διανοούμαστε ότι θα χαρίσουμε κυριαρχικά μας δικαιώματα στα Δωδεκάνησα ή οπουδήποτε αλλού στους απογόνους εκείνων που απλώς χάζευαν αδιάφοροι το δράμα της Ελλάδας και αργότερα έγιναν τα στενότερα φιλαράκια των Ναζί. Το οφείλουμε στους παππούδες μας να υπερασπιστούμε μέχρις εσχάτων όσα εκείνοι κέρδισαν με το αίμα τους. Ο «επιτήδειος ουδέτερος» ας πρόσεχε και ας είχε το θάρρος και την εντιμότητα να ανταποκριθεί στο προσκλητήριο της Ιστορίας. Αφού επέλεξε να λουφάρει όταν μαινόταν η θύελλα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν έχει τώρα κανένα ηθικό και νομικό δικαίωμα να απαιτεί οτιδήποτε από την Ελλάδα η οποία βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του συμμαχικού αγώνα. Διαφορετικά, αν με οποιαδήποτε πρόφαση δεχθεί η Ελλάδα να εκχωρήσει στους Τούρκους κυριαρχικά της δικαιώματα που αναγνωρίζονται με βάση το διεθνές δίκαιο (όπως η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ), καλύτερα να καταργήσουμε τελείως την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου και να πάψουμε να υποκρινόμαστε τους πατριώτες διότι θα έχουμε καταντήσει διεθνώς ρεντίκολα και δεν θα είμαστε άξιοι ούτε καν να πιάσουμε στο στόμα μας εκείνη τη γενιά των ηρώων.<br /> <br /> Και σε όσους δειλούς και ριψάσπιδες παριστάνουν τάχα τους ρεαλιστές και ψάχνουν να βρουν κάθε τρόπο και αφορμή για να αποφύγουν να υπερασπιστούν τα εθνικά δίκαια, νομίζω ότι το μόνο που τους πρέπει είναι να συγκρίνουμε τη δική τους ψοφοδεή στάση με τα λόγια του Ιωάννη Μεταξά όταν κλήθηκε ως επικεφαλής της μικρής και φτωχής Ελλάδας να αντιμετωπίσει δύο από τις υπερδυνάμεις της εποχής του: «Η Ελλάδα δεν πολεμά για τη νίκη. Πολεμά για τη Δόξα. Και για την τιμή της. Έχει υποχρέωση προς τον εαυτό της να μείνει άξια της Ιστορίας της». Αν ο Μεταξάς είχε τα κότσια να πει κάτι τέτοιο όταν έβλεπε πως η αντίσταση της Ελλάδας δεν είχε καμία ελπίδα και πως η υπεροχή του εχθρού ήταν συντριπτική, εμείς σήμερα τι δικαιολογία άραγε έχουμε για να υποχωρούμε ταπεινωτικά μπροστά σε μια Τουρκία που ούτε καν πλησιάζει σε ανάλογη ισχύ τη φασιστική Ιταλία ή τη ναζιστική Γερμανία εκείνης της εποχής;<br /> <br /> <a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Καμία δικαιολογία για τους Έλληνες

Πριν λίγες μέρες ένας από τους σημαντικότερους αξιωματούχους του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, o Τσαγατάι Ερτζιγιές, διπλωμάτης και πο...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: ‘Ορφανά’ 36 δισ. δολ. ποιον χρηματοδοτούν τα ‘λογιστικά λάθη’;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDhIbGSoLRbyvKlY3kC7_0WgMnMfiOLaq4ykJqIqT7KvruQfmq1VAc2S34hBXz4TpA1FKAXLcn0UhC9BKZZ34kiTJERdPFsUdxqQM6TC-MH1576RBDj8rMyoSL5mVZbCZP3IhzRrCh0n0/s1600/bank_notes_Turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="337" data-original-width="600" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDhIbGSoLRbyvKlY3kC7_0WgMnMfiOLaq4ykJqIqT7KvruQfmq1VAc2S34hBXz4TpA1FKAXLcn0UhC9BKZZ34kiTJERdPFsUdxqQM6TC-MH1576RBDj8rMyoSL5mVZbCZP3IhzRrCh0n0/s640/bank_notes_Turkey.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ο ρυθμός εισροής ξένων κεφαλαίων από άγνωστες πηγές στην Τουρκία τα τελευταία 12 χρόνια συνεχώς και αυξάνεται. Κανείς δεν γνωρίζει από πού προέρχονται τα χρήματα αυτά ενώ στο ισοζύγιο πληρωμών της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας αυτά τα ποσά καταχωρούνται στον δείκτη «Λάθη και Παραλείψεις” (Errors and Omissions). <br /> <br /> Του <b>ΠΑΝΟΥ ΜΗΤΡΟΝΙΚΑ</b><br /> (Το άρθρο βασίζεται σε στοιχεία δύο αποκαλυπτικών δημοσιευμάτων του ιστοχώρου «Al Monitor» τα οποία παραπέμπονται στο τέλος του κειμένου).<br /> <br /> Μια ματιά στον δείκτη αυτό (εικ. 1) μας αποκαλύπτει ότι κάθε φορά που ο εξωτερικός τραπεζικός δανεισμός της Τουρκίας πέφτει, το όποιο έλλειμμα του Τουρκικού προϋπολογισμού (το οποίο είναι το μεγαλύτερο από τις αναδυόμενες αγορές και κυμαίνεται στο 8%, επίπεδο ανάλογο αυτού της Ελλάδας στην αρχή της κρίσης) καλύπτεται αυτόματα από ποσά που καταχωρούνται σαν «Λάθη και Παραλείψεις». <br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/10/Turtey_errors_omissions_account.jpg"><img height="384" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/10/Turtey_errors_omissions_account.jpg" width="640" /></a> <br /> Είναι προφανές από τον συσχετισμό και τον απόλυτο συγχρονισμό του δανεισμού και των «λαθών», ότι η πηγή και των δύο πρέπει να είναι η ίδια. Πιθανότατα χώρες του Κόλπου, καθότι ελάχιστος από αυτόν τον τραπεζικό δανεισμό καταγράφετε στην BIS (Bank of International Settlements), άρα δεν προέρχεται από χώρες της Δύσης.<br /> <br /> Αυτή η ροή των κεφαλαίων (δανεισμός και λάθη) που προέρχονται από άγνωστες πηγές, φαίνεται να είναι στενά συνδεδεμένη με τις πολιτικές αλλαγές στην Τουρκία τα τελευταία 12 χρόνια, καθώς και με τις εξελίξεις στην Μέση Ανατολή (Ιράν, Ιράκ, Συρία και Κατάρ). <br /> <br /> Ο Μαχφί Εγκιλμέζ, πρώην υφυπουργός του Υπουργείου Οικονομικών, ετοίμασε ένα λεπτομερή πίνακα που δείχνει καθαρά ότι μετά την πρώτη νίκη του κόμματος «Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP)» στις εκλογές το Νοέμβριο του 2002 υπήρξε μια απότομη αύξηση στα μυστηριώδη κεφάλαια που έρχονται στην Τουρκία. Ενώ το 2002, 758 εκατ. δολάρια αποχώρησαν από την Τουρκία, την επόμενη χρονιά, το 2003, 4,489 δις δολάρια εισήλθαν. <br /> <br /> Ο ρυθμός των κεφαλαίων αυτών αυξήθηκε πάλι το 2007, όταν το ΑΚΡ ανέλαβε και την προεδρία της χώρας, δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι θα μείνει στην εξουσία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Ενώ τα εισερχόμενα κεφάλαια ήταν 517 εκατ. δολάρια το 2007, το 2008, το ποσό εξαπλασιάστηκε σε 3 δις δολάρια. Τέλος, το 2011 ήταν ένα έτος ρεκόρ, με 9,4 δις δολάρια να φθάνουν στα ταμεία από άγνωστες πηγές. <br /> <br /> Στα 11 χρόνια πριν από το AKP, τα «άγνωστα» κεφάλαια έρεαν προς την άλλη κατεύθυνση. Μεταξύ του 1992 και του 2002, 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια από άγνωστες πηγές εγκατέλειψαν την Τουρκία. Μια απότομη ανατροπή ακολούθησε τα επόμενα 11 χρόνια του ΑΚΡ. Μεταξύ 2003 και 2013, συνολικά 29,3 δις δολάρια εισήλθαν στην Τουρκία. Αν προσθέσουμε και τα 6.4 δις δολαρίων από άγνωστες πηγές κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014, το σύνολο των κεφαλαίων από μυστηριώδεις πηγές είναι 36 δισεκατομμύρια δολάρια. Το ποσό αυτό αναμένεται να αυξηθεί σε πάνω από 40 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το τέλος του έτους. <br /> <br /> Με ένα αναμενόμενο ποσό της τάξης των 15 δις δολαρίων να έρχονται μέχρι το τέλος του 2014, το ρεκόρ των 9,4 δις δολαρίων του 2011 θα ξεπεραστεί κατά 50%. Πως είναι δυνατόν να χαρακτηρίζει κάποιος ένα τόσο μεγάλο ποσό ως «λογιστικό λάθος» και να το καταχωρεί σαν «λάθη και παραλήψεις»; <br /> <br /> Οι πρώην Υφυπουργοί Οικονομικών της Τουρκίας, Φαϊκ Οζτράκ και Μαχφί Εγκιλμέζ κάλεσαν την Κεντρική Τράπεζα να αποκαλύψει την πηγή αυτών των κεφαλαίων, διαφορετικά προειδοποίησαν ότι τα κεφάλαια αυτά θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επικίνδυνες εικασίες από τρίτους σχετικά με πολλούς υπουργούς της Κυβέρνησης Ερντογάν, την ίδια την Κυβέρνηση, την Τουρκία και τον ρόλο τους. Επιπροσθέτως, ο κ. Οζτράκ ανέφερε σχετικά με το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, ότι αυτό χρηματοδοτείται σε πολύ μεγάλο ποσοστό από κεφάλαια που προέρχονται από άγνωστες πηγές. <br /> <br /> Πιο συγκεκριμένα ανέφερε ότι: «Κατά τους πρώτους έξι μήνες του τρέχοντος έτους, 8,8 δις δολάρια εισήλθαν στην Τουρκία από άγνωστες πηγές, ενώ 2,6 δις δολάρια, πάλι από άγνωστες πηγές, αποχώρησαν από την Τουρκία. Αυτό σημαίνει ότι κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους σημειώθηκε καθαρή είσοδο 6,4 δις δολαρίων από άγνωστες πηγές, γεγονός που στην πραγματικότητα σημαίνει ότι κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014 το 26% του τρέχοντος ελλείμματος χρηματοδοτήθηκε από άγνωστες πηγές. Αυτό είναι περίεργο και χρειάζεται εξήγηση». <br /> <br /> Από πού προέρχονται τα χρήματα αυτά; Για να ανακαλύψει την πηγή των αγνώστων κεφαλαίων, ο κ. Οζτράκ υπέβαλε και ερώτημα στο κοινοβούλιο προς τον αρμόδιο Υπουργό οικονομικού συντονισμού Αλί Μπαμπατζάν. Ερώτημα στο οποίο δεν πήρε καμιά απάντηση μέχρι σήμερα ούτε από τον Υπουργό αλλά ούτε και από την Κεντρική Τράπεζα.<br /> <br /> Ο κ. Οζτράκ, ωστόσο, έδωσε κάποιες πληροφορίες σχετικά με πιθανή προέλευση αυτών των κονδυλίων αναφέροντας τα παρακάτω: «Κάποια στιγμή το Ιράν αναφερόταν σαν πηγή. Τώρα οι πηγές είναι στη Συρία και τις χώρες του Κόλπου. Το κράτος πρέπει να το ερευνήσει αυτό σοβαρά και δεν πρέπει να επιτρέψουμε εικασίες.» <br /> <br /> Ο πρώην υφυπουργός Μαχφί Εγκιλμέζ υπαινίσσεται, επίσης, τις ίδιες πηγές στην παρακάτω δήλωση του: «Υπάρχουν καταγγελίες ότι αδήλωτα μυστηριώδη κεφάλαια έρχονται στην Τουρκία από διάφορες χώρες, κυρίως από τη Μέση Ανατολή. Καμία από αυτές τις καταγγελίες όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί.» <br /> <br /> Εμμέσως πλην σαφώς τα λεγόμενα και των δύο δείχνουν αρχικά προς τις σχέσεις Τουρκίας και Ιράν, και τις γνωστές κατηγορίες ότι η Τουρκία βοηθούσε τα Ιράν να ξεπεράσει το Δυτικό εμπάργκο. Παράλληλα όμως δείχνουν και προς την μεριά του ISIL, την παράνομη πώληση πετρελαίου, και περίεργες διαδρομές χρήματος από χώρες του Κόλπου προς άγνωστους παραλήπτες. <br /> <br /> Ο πολιτικός επιστήμονας Μουσταφά Σαχίν, γνωστός για τις κοντινές σχέσεις του με το ΑΚΡ, εξετάζει το ζήτημα από μια διαφορετική οπτική γωνία. Είπε ότι το ΑΚΡ έχει ανακαλύψει τη σημασία αυτών των αδήλωτων κεφαλαίων και δήλωσε: <br /> <br /> «Το μυστικό του πώς η Τουρκία απέφυγε το 2008 την παγκόσμια οικονομική κρίση είναι σε αυτά τα μυστηριώδη κεφάλαια. Η Δύση υποψιάζεται ότι κεφάλαια από τη Μέση Ανατολή εισέρχονται στην Τουρκία χωρίς να δηλώνονται πουθενά. Το Κατάρ και άλλες μουσουλμανικές χώρες έχουν χρήματα στην Τουρκία. Αυτά τα μη καταχωρημένα κεφάλαια ήρθαν στην Τουρκία, λόγω της εμπιστοσύνης τους στον Ερντογάν, στα Ισλαμικά χαρακτηριστικά του ΑΚΡ και στα σημάδια ότι η Τουρκία θα αποκαταστήσει την ιστορική αποστολή της.» <br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/10/Muslim_Brotherhood.jpg"><img height="423" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/10/Muslim_Brotherhood.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> Ποια είναι αυτή η «ιστορική αποστολή» της Τουρκίας; Μήπως η επαναπροσέγγιση της με το Ισλάμ και την όποια προσπάθεια παγκόσμιας επικράτησης του που οραματίζονται πολλοί με πρώτη και καλύτερη την Μουσουλμανική Αδελφότητα; <br /> <br /> Για να δούμε όμως τι άλλο συμβαίνει με αυτά τα κεφάλαια που προέρχονται από άγνωστες πηγές; Που φορολογούνται αυτά τα χρήματα; Φορολογούνται; Ο κ. Οζτράκ απάντησε στο παραπάνω ερώτημα: <br /> <br /> «Δεν είναι δυνατόν να φορολογήσεις την είσοδο των κεφαλαίων που προέρχονται από άγνωστες πηγές μέχρις ότου τα χρήματα εισέλθουν στο σύστημα. Οι κυβερνήσεις του AKP έχουν νομιμοποιήσει κάποια κεφάλαια που προέρχονται από άγνωστες πηγές στο παρελθόν, προσφέροντας οικονομική αμνηστία. Το κράτος μπορεί να φορολογήσει τα κεφάλαια αυτά όταν δαπανηθούν. Αλλά αυτοί οι φόροι επί των δαπανών δεν μπορούν να νομιμοποιήσουν τις πηγές των κεφαλαίων αυτών.» <br /> <br /> Πηγαίνοντας πίσω στο θέμα της προέλευσης των κεφαλαίων αυτών, ο Νάκι Μπακίρ , οικονομικός συγγραφέας για την ιστοσελίδα Gazeteciler on-line, κάνει την ακόλουθη εκτίμηση: <br /> <br /> «Οι κινήσεις του λογαριασμού ‘Λάθη και Παραλήψεις’ απεικονίζουν μια διαρκώς αυξανόμενη εισροή χρημάτων από άγνωστες πηγές. Συμπίπτουν με τα στοιχεία των πράξεων διαφθοράς της 17ης Δεκεμβρίου [2]. Σαφώς, αυτά τα σημαντικά σε μέγεθος κονδύλια που έρχονται στην Τουρκία από άγνωστες πηγές, κυρίως από τις χώρες της Μέσης Ανατολής, την καθιστούν (την Τουρκία) ένα σημαντικό κόμβο στη διακίνηση και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος». <br /> <br /> Πιθανότατα και στην βοήθεια προς την διεθνή Ισλαμική τρομοκρατία και το «Ισλαμικό Κράτος» θα προσθέταμε εμείς. <br /> <br /> Εν κατακλείδι, η Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας έχει δύο επιλογές: Είτε θα δώσει σύντομα μια σαφή και λεπτομερή εξήγηση της προέλευσης αυτών των κεφαλαίων, ή θα συνεχίσει να αποκρύπτει τα δεδομένα. Όμως, οι αριθμοί αυξάνονται ραγδαία πια. Για πόσο ακόμα θα μπορεί η κυβέρνηση Εντογάν να κρύβει 36 δισεκατομμύρια δολάρια σε λογιστικά λάθη; <br /> <br /> [1] – <a href="http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2014/09/turkey-central-bank-mystery-funds.html#ixzz3E0RCVuZr">http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2014/09/turkey-central-bank-mystery-funds.html#ixzz3E0RCVuZr</a> <br /> <br /> [2] – <a href="http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2013/12/corruption-crackdown-damages-akp.html#">http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2013/12/corruption-crackdown-damages-akp.html#</a><br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκία: ‘Ορφανά’ 36 δισ. δολ. ποιον χρηματοδοτούν τα ‘λογιστικά λάθη’;

Ο ρυθμός εισροής ξένων κεφαλαίων από άγνωστες πηγές στην Τουρκία τα τελευταία 12 χρόνια συνεχώς και αυξάνεται. Κανείς δεν γνωρίζει από πο...

Διαβάστε την συνέχεια

Bloomberg: Λιβύη - Βερολίνο: Μια συμφωνία κυρίων με όρους απατεώνων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8NoN0FXwSeGc-SPjXFhqFOvcp7EIKw-qPfzofkM5cfMtkD2ANkXIW1wq3UphLIqEhzTfr7lMzHIlihHsk9QXadDVW1WVkhHCHbl0HepaxbUb7Rydw8JONrGeORK2IhcHIjcisgeiSXY4/s1600/24077975001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="563" data-original-width="1000" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8NoN0FXwSeGc-SPjXFhqFOvcp7EIKw-qPfzofkM5cfMtkD2ANkXIW1wq3UphLIqEhzTfr7lMzHIlihHsk9QXadDVW1WVkhHCHbl0HepaxbUb7Rydw8JONrGeORK2IhcHIjcisgeiSXY4/s640/24077975001.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Bobby Ghosh </b><br /> Η Λιβύη και η συμφωνία στο Βερολίνο: Εάν "ζορίσετε" πολύ τα μάτια σας, μπορεί να δείτε μια αχτίδα ελπίδας στη γενικά ζοφερή έκβαση της διάσκεψης του Βερολίνου για τον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης: τουλάχιστον ο Χαλίφα Χαφτάρ δεν αποχώρησε οργισμένος και με πάταγο. Ο διοικητής των δυνάμεων των ανταρτών που πολιορκούν την Τρίπολη δεν επανέλαβε τη στάση του της προηγούμενης εβδομάδας, όταν έφυγε από τη Μόσχα, χωρίς καν να ζητήσει τη σχετική άδεια από τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλάντιμιρ Πούτιν. <br /> <br /> Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ κατάφερε να αποκομίσει μια ελάχιστη εκδήλωση ευγένειας από τον Χαφτάρ, πείθοντάς τον να μείνει μέχρι το τέλος της διάσκεψης και να παράσχει τη συναίνεσή του σε μια συμφωνία την οποία η επικεφαλής της γερμανικής κυβέρνησης προσπάθησε ηρωικά να εμφανίσει ως πρόοδο. Είναι "ένα ολοκληρωμένο σχέδιο προς τα εμπρός", είπε, υποστηρίζοντας ότι "όλοι οι συμμετέχοντες εργάστηκαν πραγματικά εποικοδομητικά και από κοινού". <br /> Δεν είναι και στην πραγματικότητα δεν το έκαναν.<br /> <br /> Επίδειξη δύναμης από τον Χαφτάρ - Η αδυναμία ΕΕ και ΗΠΑ <br /> <br /> Εάν ο Χαφτάρ έδειξε ανάγλυφα την περιφρόνησή του για τις ειρηνευτικές προσπάθειες στη Μόσχα - αρνούμενος να υπογράψει μια συμφωνία, μολονότι ο Πούτιν και ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν είχαν πείσει την διεθνώς αναγνωρισμένη Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) της Λιβύης, με έδρα την Τρίπολη, να βάλει τη δική της υπογραφή, στο Βερολίνο το σήμα της περιφρόνησής του για τις διαπραγματεύσεις δόθηκε πριν καν αυτές ξεκινήσουν. Την παραμονή της συνόδου, ανέστειλε τις εξαγωγές πετρελαίου από λιμάνια που βρίσκονται υπό τον έλεγχό του, μειώνοντας στην πράξη την παραγωγή αργού της Λιβύης κατά περισσότερο από το ήμισυ. <br /> <br /> Επρόκειτο για μια επίδειξη δύναμης πριν τη σύναξη των εμπόλεμων και όλων των εμπλεκόμενων στη λιβυκή σύγκρουση σε γερμανικό έδαφος και φυσικά αυτή προστέθηκε στον κατάλογο των διαφορών επί των οποίων θα έπρεπε να μεσολαβήσουν οι "μεσάζοντες". Οι Ευρωπαίοι, με επικεφαλής τη Μέρκελ και οι ΗΠΑ, εκπροσωπούμενες από τον υπουργό Εξωτερικών τους, Μάικ Πομπέο, δεν μπόρεσαν να αποσπάσουν από τον Χαφτάρ μια στέρεα δέσμευση ότι τα λιμάνια θα ξανανοίξουν. <br /> <br /> Το μόνο που κατάφεραν να λάβουν από τον διοικητή των ανταρτών και τον ηγέτη της GNA Φαγέζ Αλ Σάρατζ ήταν δέσμευση για περαιτέρω διαπραγματεύσεις. Ο καθένας τους πρόκειται να ορίσει από μια πενταμελή ομάδα προκειμένου να πραγματοποιηθούν συναντήσεις και συνομιλίες στη Γενεύη.<br /> <br /> Ο Πομπέο, όπως και η Μέρκελ, προσπάθησε αρχικά να χρυσώσει το χάπι και να παρουσιάσει τα πράγματα πολύ πιο ρόδινα απ’ όσο είναι στην πραγματικότητα, ωστόσο στη συνέχεια εγκατέλειψε την προσπάθεια. "Υπήρξε πρόοδος προς μια πλήρη κατάπαυση του πυρός, μια εκεχειρία, μια προσωρινή αμοιβαία υποχώρηση", είπε φεύγοντας από το Βερολίνο. "Υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά να γίνει". <br /> <br /> Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία να μπορούν ή να είναι διατεθειμένοι να πράξουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί. Τους "μοχλούς" των εξελίξεων στη Λιβύη κρατούν τώρα στα χέρια τους η Ρωσία, η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα από την πλευρά του Χαφτάρ και η Τουρκία από την πλευρά της πολιορκούμενης στην Τρίπολη GNA του Αλ Σάρατζ. <br /> <br /> Στο Βερολίνο, όλοι αυτοί οι παίκτες δήλωσαν ότι επιθυμούν ειρήνη, δεσμεύθηκαν να τερματίσουν τη στρατιωτική στήριξη των αντιμαχόμενων στρατοπέδων και υπέγραψαν συμφωνία για την τήρηση του εμπάργκο όπλων που έχουν επιβάλει στη Λιβύη τα Ηνωμένα Έθνη. Υπήρξαν επίσης σχέδια για διεθνή παρακολούθηση της κατάπαυσης του πυρός. <br /> <br /> Κούφιες υποσχέσεις και διακηρύξεις <br /> <br /> Αυτές οι υποσχέσεις ακούγονται οικείες και είναι στην πραγματικότητα κούφιες. Ακόμη και αν η Αίγυπτος και τα ΗΑΕ ήταν απολύτως ειλικρινείς στη εκπεφρασμένη βούλησή τους για ειρήνευση, δεν θα συμφωνούσαν ποτέ με όρους οι οποίοι θα άφηναν την Τουρκία - μέσω της φιλικής προς την Άγκυρα GNA - να αποκτήσει σταθερά "πατήματα" στη Λιβύη. Ούτε ο Ερντογάν έχει οποιαδήποτε διάθεση να κάνει πίσω: την παραμονή της διάσκεψης του Βερολίνου, επανέλαβε τη δέσμευσή του να στείλει τουρκικά στρατεύματα προς βοήθεια της Τρίπολης. Κάνοντας τα πράγματα ακόμη πιο περίπλοκα, η Άγκυρα φαίνεται να έχει ήδη αποστείλει εκατοντάδες φιλοτούρκους Σύρους μαχητές στη Λιβύη, προκειμένου να κρατήσουν το μέτωπο εναντίον του Χαφτάρ. <br /> <br /> Το μόνο μέρος σε αυτή τη διαπραγμάτευση που αντιμετωπίζει ένα κάποιο δίλημμα είναι η Ρωσία. Ο Πούτιν υποστηρίζει εδώ και καιρό τον Χαφτάρ και έχει καλλιεργήσει θερμές σχέσεις με την Αίγυπτο, ωστόσο θεωρεί μεγάλης αξίας τη σχέση του με τον Ερντογάν. Σε μια ανοιχτή μάχη μεταξύ των δυνάμεων των Λίβυων ανταρτών του Χαφτάρ και τουρκικών στρατευμάτων, μπορούν οι Ρώσοι να σταθούν ουδέτεροι; <br /> <br /> Ο Χαφτάρ είναι έμπειρος στην εκμετάλλευση των αντιθέσεων μεταξύ των εμπλεκόμενων στη σύγκρουση δυνάμεων προς όφελός του, ενώ τα αχανή και ελάχιστα φρουρούμενα σύνορα της Λιβύης υπονομεύουν κάθε προσπάθεια να επιβληθεί πραγματικό εμπάργκο όπλων στη χώρα. Γνωρίζει εξάλλου ότι η συμφωνία του Βερολίνου δεν είναι παρά μια διαπραγμάτευση "κυρίων" που διεξήχθη με όρους απατεώνων και άρα είναι καταδικασμένη να αποτύχει.<br /> <br /> <a href="https://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Bloomberg: Λιβύη - Βερολίνο: Μια συμφωνία κυρίων με όρους απατεώνων

Του Bobby Ghosh Η Λιβύη και η συμφωνία στο Βερολίνο: Εάν "ζορίσετε" πολύ τα μάτια σας, μπορεί να δείτε μια αχτίδα ελπίδας στη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα απέναντι στο αβέβαιο μέλλον της Διάσκεψης του Βερολίνου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiserbTT5Oll-v1PGFvIUvgzWClcAw8QxzPSFSNz_plYFsEuXUOEmtNs5PGG0DbKu-NHxa5z99lNNwo-IbJgB2UQfKOi7IKzwLmKP1fSk-NeQB30u6Sz7xU2sgshEl7hSc1a32ip04Ftf4/s1600/%25CE%2592%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25BF.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="314" data-original-width="500" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiserbTT5Oll-v1PGFvIUvgzWClcAw8QxzPSFSNz_plYFsEuXUOEmtNs5PGG0DbKu-NHxa5z99lNNwo-IbJgB2UQfKOi7IKzwLmKP1fSk-NeQB30u6Sz7xU2sgshEl7hSc1a32ip04Ftf4/s640/%25CE%2592%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25BF.png" width="640" /></a></div> <br />Του <b>Κωνσταντίνου Λουκόπουλου* </b><br />Μετά τις πρώτες αναλύσεις για τα αποτελέσματα της προχθεσινής Διάσκεψης του Βερολίνου για την Λιβύη, και με «τον κουρνιαχτό» να πέφτει επιχειρούμε σήμερα χωρίς την πίεση της άμεσης ενημέρωσης να εκτιμήσουμε χωρίς λειάνσεις και ευσεβείς πόθους το διαμορφούμενο μέλλον της Λιβύης και πως αυτό θα επηρεάσει τα ελληνικά συμφέροντα. <br /><br />Κατ’ αρχήν είναι σκόπιμο να επισημανθεί ότι η προετοιμασία και η οργάνωση της Διάσκεψης για την Λιβύη που έγινε την Κυριακή στο Βερολίνο ξεκίνησε από την Γερμανία τον Σεπτέμβριο του 2019. Η Ελλάδα μάλλον τότε δεν είχε εκτιμήσει τους κινδύνους που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει από την διείσδυση της Τουρκίας στην Λιβύη, παρ’ όλες τις ενδείξεις και ως εκ τούτου δεν εκδήλωσε ενδιαφέρον να συμμετάσχει. Όλες οι δραστηριότητες που έγιναν σε αυτό το πλαίσιο από την διοργανώτρια Γερμανία η οποία αποσκοπούσε σε μία διπλωματική επιτυχία που θα της προσέθετε υψηλό πολιτικό κύρος, ονομάσθηκαν «Διαδικασία του Βερολίνου». Δυστυχώς μετά την υπογραφή της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Τριπόλεως (GNA) και της Τουρκίας για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών που παραβιάζει τα νόμιμα δικαιώματα της πατρίδας μας, η Ελλάδα έγινε άμεσα ενδιαφερόμενη χώρα για τα τεκταινόμενα εκεί. <br /><br />Η Ελλάδα μέχρι και την Πέμπτη 16 Ιανουαρίου, δεν εμφανιζόταν να έχει ουσιαστικό έρεισμα μέσα στην Λιβύη. Με μία κίνηση υψηλού ρίσκου, ίσως και με την συνδρομή άλλων χωρών με την επίσκεψη Χάφταρ στην Αθήνα και τις όποιες διαβουλεύσεις έγιναν, η Ελλάδα κρατάει τουλάχιστον ένα «χαρτί» στα χέρια της και δημιουργεί προϋποθέσεις για να έχει και αυτή κάποιον λόγο. Μιας και η Γερμανία για να ικανοποιήσει την σχετική απαίτηση του… «απομονωμένου» Ερντογάν δεν προσκάλεσε προβάλλοντας παιδαριώδεις δικαιολογίες, την Ελλάδα.. «Εταίρο» της στην ΕΕ και συνορεύουσα θαλασσίως με την Λιβύη. <br /><br />Η Διάσκεψη μπορεί να μην κατέρρευσε αλλά ούτε μπορεί να πει κάποιος ότι σημείωσε και επιτυχία που θα οδηγήσει στην ειρήνευση. Είχαμε ένα γενικόλογο και με πολλές ασάφειες κείμενο που ουσιαστικά δεν είναι κάτι περισσότερο ή λιγότερο από αυτά που περιλαμβάνονται στο Ψήφισμα 2259/2015 του ΣΑ/ΟΗΕ. Η κατάπαυση του πυρός, το εμπάργκο όπλων και η μεικτή στρατιωτική επιτροπή που θα πρέπει να συγκροτηθεί με αντιπροσώπους όλων των εμπλεκομένων χωρών αλλά και αντιμαχόμενων πλευρών στην Λιβύη είναι τα κύρια στοιχεία της προχθεσινής συμφωνίας. Με βάση τα προαναφερθέντα ας δούμε λοιπόν πως μπορεί να διαμορφωθεί η επόμενη ημέρα και πως θα μπορούσε να επηρεάσει τα Ελληνικά συμφέροντα. <br /><br />Πρώτα απ’ όλα η διεθνώς αναγνωρισμένη Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) του Σάρατζ, διατηρεί την διεθνή της υπόσταση και όσο και αν λέμε ότι είναι αστεία και άκυρη η Συμφωνία για την οριοθέτηση των Θαλασσίων Ζωνών που αγνοεί Υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ Κρήτης συνεχίζει να υπάρχει. Η «απομονωμένη» Τουρκία του Ερντογάν παρά το γεγονός ότι δεν ικανοποιήθηκε πλήρως γίνεται πλέον με την υποστήριξη της Μόσχας και την ανοχή των «Εταίρων» μας βασικός παίκτης και διαμορφωτής οποιουδήποτε μελλοντικού πολιτικού διακανονισμού. Αρέσει, δεν αρέσει και φυσικά δεν μας αρέσει, η Τουρκία εδραιώνεται ως Περιφερειακή Δύναμη από την στιγμή που επηρεάζει άμεσα τα εξελίξεις.<br /> <br /> Οι δυνάμεις του Χάφταρ μπορεί να έφθασαν κοντά στην Τρίπολη αλλά παρά τις συνεχείς επιθέσεις από τον Απρίλιο και μετά δεν μπόρεσαν να την καταλάβουν ώστε να ανατρέψουν την Κυβέρνηση Σάρατζ και να ελέγξουν όχι μόνον αυτή καθαυτή την Πρωτεύουσα του Κράτους (ο Θεός να το κάνει …Κράτος) αλλά και την Κρατική Εταιρεία Πετρελαίου (NOC) και την Κεντρική Τράπεζα στην οποία κατατίθενται τα χρήματα από την πώληση πετρελαίου και φυσικού αερίου. <br /><br />Και επειδή μιλάμε για δύο αντιμαχόμενες πλευρές με στρατιωτικές δυνάμεις ας έχουμε υπόψη μας ότι στην Λιβύη η έννοια έθνους υπολείπεται αυτής της φυλής. Έχουμε πληθώρα φυλών (7 είναι οι κύριες και κάπου άλλες 40 οι μικρότερες) και φατριών και αναλόγως συμφερόντων συνάπτουν συμμαχίες, κάποιες πρόσκαιρες και καιροσκοπικές οι οποίες ευλόγως δεν είναι σταθερές. Δεν υπάρχουν ομογενοποιημένοι κανονικοί Στρατοί, αλλά παραστρατιωτικές ομάδες με φυλάρχους και μισθοφόρους ενώ τα υπολείμματα του Στρατού του Καντάφι έχουν διαμοιραστεί μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών. Το τελευταίο διάστημα η Τουρκία παραβιάζοντας το σχετικό Ψήφισμα του ΣΑ/ΟΗΕ έχει αποστείλει στην Λιβύη περίπου 2000 παραστρατιωτικούς από αυτούς που χρησιμοποίησε κατά των Κούρδων στην Συρία μαζί με στρατιωτικά μέσα και υλικό. <br /><br />Εκτιμάται ότι εξαιρετικά δυσχερές στις επόμενες ημέρες να τηρηθεί τόσο η κατάπαυση του πυρός όσο και η απαγόρευση διακίνησης όπλων και ξένων στρατευμάτων καθόσον δεν υπάρχουν οι σχετικοί μηχανισμοί και οι απαραίτητες δυνάμεις. Η Τουρκία η οποία ποτέ δεν σεβάστηκε την υπογραφή της είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσει την στρατιωτική ενίσχυση του Σάρατζ προκειμένου να υφίσταται και η συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες. Για όσους στην Ελλάδα αφελώς εξέλαβαν την αναχώρηση του Ερντογάν ως... ήττα, ας διερωτηθούν αν το έκανε για να μην υπάρχει οποιαδήποτε προσωπική δέσμευση κάτι που θα του επιτρέψει να αμφισβητήσει την αποτελεσματικότητα της Συμφωνίας και έτσι να «νομιμοποιηθεί» για οποιαδήποτε ενέργεια μεταφοράς παραστρατιωτικών, συμβούλων και υλικού. <br /><br />Η Ελλάδα με την Συμφωνία του Βερολίνου κερδίζει κάποιο χρόνο. Μπορεί να μην είναι πλέον επικείμενη η κατάληψη της Τριπόλεως από τις δυνάμεις του Χάφταρ αλλά «Ποντάροντας» στον Χάφταρ μπορεί να έχει πλέον έναν ευνοϊκά διακείμενο ισχυρό ηγέτη στην αυριανή Λιβύη, με την προϋπόθεση να είναι συνεπής καθόσον υπάρχουν και ερωτηματικά για την αξιοπιστία του λόγω της γνωστής πορείας του.<br /> <br /> Δεν γνωρίζουμε αν και πως θα διατηρηθεί το υφιστάμενο status quo. O Χάφταρ ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας και τουλάχιστον δεν έχει εχθρούς τις φυλές του Νότου (Τούμπου και Τουαρέγκ). Ότι δεν πέτυχε με στρατιωτικά μέσα ίσως να το πετύχει με άλλα μέσα. Το Παρατηρητήριο Liberal τολμάει να εκτιμήσει ότι λόγω της απαγόρευσης εξαγωγών πετρελαίου από την Κυβέρνηση της Τριπόλεως από το λιμάνι της Σύρτης που έχει καταληφθεί πρόσφατα από τον Χάφταρ, η Κυβέρνηση του Σάρατζ έχει αρχίσει να στερείται οικονομικών πόρων. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει πια τα αναγκαία χρήματα για να πληρώσει του μισθοφόρους του. Κάτι όμως που έχει την δυνατότητα να κάνει στους δικούς του ο Χάφταρ. Η μείωση της παραγωγής πετρελαίου στις πετρελαιοπηγές που ελέγχει δημιούργησαν νέα δεδομένα για τους χρηματοδότες του. Επομένως «παίζει» καλά το παιχνίδι του. <br /><br />Από εδώ και πέρα απαιτείται από πλευράς μας εγρήγορση και ενεργή πολιτική για να μην συρθεί ξανά η Ελλάδα πίσω από τα γεγονότα. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να είναι παντού, είτε με συμμετοχή σε δύναμη επιτηρήσεως της εκεχειρίας, είτε σε δύναμη ελέγχου του εμπάργο όπλων και διακινήσεως ξένων στρατευμάτων. <br /><br />Επειδή ήταν λάθος η απέλαση του διπλωματικού αντιπροσώπου της διεθνώς αναγνωσισμένης Κυβέρνησης της Τριπόλεως η στην ουσία διακοπή διπλωματικών σχέσεων απαιτείται η άμεση ενεργοποίηση της Πρεσβείας μας στην Τρίπολη. Επίσης η επαναλειτουργία του Προξενείου μας στην Βεγγάζη και σε αδυναμία τουλάχιστον εγκαθίδρυση Διπλωματικού Συνδέσμου. Μπορούμε ακόμα «να σώσουμε την πατρίδα» και να εξαλείψουμε την Τουρκο-Λιβυκή Συμφωνία που μπορεί να λέμε ότι είναι παράνομη και γεωγραφικά αστήρικτη αλλά παράγει αποτελέσματα και μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα.<br /> <br /><b><i> * Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι επικεφαλής στο «Παρατηρητήριο Liberal»</i></b><br /><br /><a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Ελλάδα απέναντι στο αβέβαιο μέλλον της Διάσκεψης του Βερολίνου

Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου* Μετά τις πρώτες αναλύσεις για τα αποτελέσματα της προχθεσινής Διάσκεψης του Βερολίνου για την Λιβύη, και με...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο εκνευρισμός Ερντογάν, το μπάι πας της Αθήνας και οι νέες προκλήσεις

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH6jZcPUHBrBCamTsAJewZEc4u24Aw3YC6MNiayNxVLBOD9RkRv3YSIwKenZe0YZtotkKRhMGWsIr5scdCFusY6POLfm9oc3W72gxVZFabZNLUZ1ylEhC2rcDcbCRBicP4Y1qd4Fk5DO8/s1600/%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="350" data-original-width="512" height="436" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH6jZcPUHBrBCamTsAJewZEc4u24Aw3YC6MNiayNxVLBOD9RkRv3YSIwKenZe0YZtotkKRhMGWsIr5scdCFusY6POLfm9oc3W72gxVZFabZNLUZ1ylEhC2rcDcbCRBicP4Y1qd4Fk5DO8/s640/%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.png" width="640" /></a></div> <br />Του <b>Νίκου Μελέτη </b><br />Αποθρασυμένος από την ανοχή που επιδεικνύει η διεθνής κοινότητα στις τυχοδιωκτικές κινήσεις της Τουρκίας, ο Ταγίπ Ερντογάν κλιμακώνει βήμα- βήμα την πίεση προς την Κύπρο και στην Ελλάδα, επιδιώκοντας την προώθηση και νομιμοποίηση των αξιώσεων του εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων των δύο χωρών, ενώ με αφορμή την επίσκεψη Χαφτάρ στην Αθήνα λίγο πολύ εμφανίζεται ως πάτρωνας της Ελλάδας υπαγορεύοντας με ποιόν πρέπει και ποιόν δεν πρέπει να συνομιλεί για την λιβυκή κρίση. <br /><br />Το Βερολίνο δεν πήγε όπως θα ήθελε ο κ. Ερντογάν και πλέον το Στρατιωτικό Μνημόνιο που έχει υπογράψει με τον Σαράζ και το οποίο ήταν το αντάλλαγμα για να του προσφέρει η Λιβυκή κυβέρνηση το Μνημόνιο των Θαλασσίων Ζωνών,Β δεν μπορεί να υλοποιηθεί, καθώς η καταρχήν απόφαση προβλέπει την εφαρμογή του εμπάργκο όπλων και την μη μεταφορά ξένων δυνάμεων στην Λιβύη.<br /> <br /> Συγχρόνως ο κ. Ερντογάν δεν είδε τον στρατηγό Χαφτάρ να αποδυναμώνεται στο Βερολίνο και έτσι θα παραμένει διαρκής απειλή για το υποχείριο του στην Λιβύη τον Αλ Σαράζ, τον οποίο όμως δεν θα μπορεί να βοηθήσει στρατιωτικά. Επίσης η Άγκυρα δεν βλέπει καθόλου θετικά την δραστηριοποίηση της Ε.Ε. και την προθυμία για ανάπτυξη Ευρωπαϊκής δύναμης επιτήρησης της εκεχειρίας η ακόμη και για ανάπτυξη και πάλι της ευρωπαϊκής ναυτικής δύναμης Sophia για την επιτήρηση του εμπάργκο όπλων στην Λιβύη. <br /><br />Η Άγκυρα δεν θέλει την ευρωπαϊκή παρέμβαση στην Λιβύη, καθώς αντιλαμβάνεται ότι αυτή, με παρέμβαση της Γαλλίας, Ελλάδας, Κύπρου αλλά και Ιταλίας, θα αποτελεί φραγμό τις δικές της επιδιώξεις. <br /><br />Σε αυτό το κλίμα η Άγκυρα συνεχίζει να κλιμακώνει τις προκλήσεις : Ο Τ. Ερντογάν αφού έσπευσε να αποφανθεί και πάλι ότι «τα νησιά, ούτε η Κρήτη έχουν θαλάσσιες ζώνες πέραν των χωρικών υδάτων», επέπληξε τον …Έλληνα πρωθυπουργό για την συνάντηση με τον Χαφτάρ, βάζοντας λίγο πολύ ως όρο για να συνομιλήσουν, την αποκήρυξη του λίβυου στρατηγού: <br /><br />«Γιατί προσκάλεσε ο Μητσοτάκης τον Χαφτάρ στην Αθήνα; Το έκανε για να μας προκαλέσει. Ο Μητσοτάκης θέλει να γεφυρώσει το κενό μαζί σου, μου είπε ένας ηγέτης στο Βερολίνο, που δεν θέλω να κατονομάσω. "Τι είδους δουλειά είναι αυτή; Από τη μια θέλει να γεφυρώσει το μεταξύ μας χάσμα κι από την άλλη προσκαλεί τον Χαφτάρ;" του απάντησα. Αυτό δεν είναι ανοησία; "Πείτε του πως αυτό είναι λάθος, να το διορθώσει και μετά θα είναι εύκολο για εμάς να συναντηθούμε. Συγνώμη, αλλά υπάρχουν τέτοιου είδους προβλήματα» είπε ο κ. Ερντογάν στους δημοσιογράφους που τον συνόδευαν στην πτήση επιστροφής από το Βερολίνο. <br /><br />Ο εκνευρισμός του τούρκου ηγέτη από την κίνηση της Αθήνας η οποία βρήκε τρόπο να εμπλακεί στην διαδικασία επίλυσης της κρίσης, είναι εμφανής, καθώς μάλλον είναι επιπόλαιο να περιμένει ότι η Ελλάδα θα ζητήσει… συγγνώμη για τις επαφές της με έναν από τους βασικούς πρωταγωνιστές της κρίσης στην Λιβύη, προκειμένου να δεχθεί ο κ. Ερντογάν να συνομιλήσει με τον Έλληνα πρωθυπουργό.<br /><br />Έτσι πάντως σε μια ιδιαίτερα δύσκολη φάση των ελληνοτουρκικών ο κ. Ερντογάν, εκτός από τον συνηθισμένο πια όρο της παράδοσης των 8 τούρκων φυγάδων αξιωματικών, θέτει τώρα και προϋποθέσεις για την πολιτική που θα ακολουθεί η χώρα μας στην λιβυκή κρίση… <br /><br />Κομβικό σημείο όμως θα είναι το που και πως θα επιδιώξει ο κ. Ερντογάν να επιβάλει τετελεσμένα ώστε να προσπαθήσει να δώσει υπόσταση και να διασώσει το Μνημόνιο Θαλασσίων Ζωνών. <br /><br />Ο τούρκος ηγέτης επανειλημμένα έχει δηλώσει ότι θα στείλει ερευνητικό στην θαλάσσια ζώνη που θεωρεί ο ίδιος τουρκική, βάσει του Μνημονίου, περιοχή που είναι καταφανέστατα εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Κάτι που η ελληνική κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχουν δηλώσει ότι δεν θα επιστρέψουν να συμβεί. <br /><br />Στις Βρυξέλλες πάντως μετά από κωλυσιεργία, που δεν είναι άσχετη με την προσπάθεια του Βερολίνου και της κ. Μέρκελ να «χαϊδεύουν» τον Ερντογάν, υπάρχει πλέον πίεση για επίσπευση της απόφασης για λήψη μέτρων εναντίον προσώπων και εταιρειών που παραβιάζουν κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου. Και βεβαίως δεν μπορούν εύκολα να παρακάμψουν το γεγονός ότι παρά τις προειδοποιήσεις και τις αποφάσεις της Ε.Ε. η Τουρκία όχι μόνο δεν κάνει πίσω αλλά συνεχίζει με μια ακόμη παράνομη γεώτρηση εντός της Κυπριακής ΑΟΖ σε οριοθετημένη μάλιστα περιοχή του Οικοπέδου 8 το οποίο έχει αδειοδοτηθεί στην γαλλική TOTAL και στην ιταλική ΕΝΙ. <br /><br />Ο κύπριος ΥΠΕΞ Ν. Χριστοδουλίδης με παρέμβαση του στο Συμβούλιο Υπουργών χθες τόνισε ότι «η Τουρκία συνεχίζει και εντείνει την παράνομη δράση της στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και ευρύτερα στην Ανατολική Μεσόγειο, ως μέρος ενός συνολικού σχεδίου που συνδέεται άμεσα και με το πως συμπεριφέρεται στη Λιβύη αλλά και σε άλλες χώρες της περιοχής». Και πρόσθεσε ο κ. Χριστοδουλίδης ότι η δράση της Τουρκίας στρέφεται και εναντίον των συμφερόντων ευρωπαϊκών εταιρειών και εναντίον του σχεδίου της ίδιας της Ε.Ε. που επενδύει την Ανατολική Μεσόγειο ως έναν εναλλακτικό ενεργειακό διάδρομο για την Ευρώπη. <br /><br />Ο Κύπριος ΥΠΕΞ προειδοποίησε ότι εάν δεν επισπευσθεί η διαδικασία για την επιβολή κυρώσεων επί συγκεκριμένων προσώπων και εταιρειών, τότε δεν θα δοθεί συγκατάθεση εκ μέρους της Κύπρου σε οποιοδήποτε θέμα συζητείται στην Ε.Ε. σχετικά με την Τουρκία.<br /><br /><a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο εκνευρισμός Ερντογάν, το μπάι πας της Αθήνας και οι νέες προκλήσεις

Του Νίκου Μελέτη Αποθρασυμένος από την ανοχή που επιδεικνύει η διεθνής κοινότητα στις τυχοδιωκτικές κινήσεις της Τουρκίας, ο Ταγίπ Ερντογά...

Διαβάστε την συνέχεια