Μετά τον προκλητικό τουρκικό χάρτη στην UNESCO ο Μ.Ρούμπιν προειδοποιεί για πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-06/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%AC%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%20%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD%20UNESCO%20%CE%BF%20%CE%9C.%CE%A1%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%BD%20%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B5%CE%AF%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%20%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CF%8D%20%CE%99%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%AE%CE%BB%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg?itok=QgxCTtWd" width="705" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ότι έκανε ακριβώς το Ιράν πράττει η Τουρκία δηλώνει κατηγορηματικά ο ίδιος.</span></h3>Κατηγορηματικός είναι ο γνωστός Αμερικανός ειδικός Μ.Ρούμπιν, για τον πόλεμο Ιράν-Ισραήλ και την πιθανή επανάληψη του, κάτω από προϋποθέσεις με την Τουρκία που έχει ξεφύγει στην παγκόσμια σκακιέρα.<br /><br />Ο Ερντογάν το ξέρει πολύ καλά αυτό για αυτό και διέταξε αύξηση στο απόθεμα των τουρκικών βαλλιστικών πυραύλων. <br /><br />Η Τουρκία αναπτύσσει σχέδια για την αύξηση των αποθεμάτων πυραύλων μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς, δήλωσε ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης. «Σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, θα φτάσουμε σε ένα επίπεδο αμυντικής ικανότητας όπου κανείς, απολύτως κανείς δεν θα τολμήσει καν να προσπαθήσει να μας απειλήσει», δήλωσε.<br /><br />Ο Ερντογάν τόνισε ότι η Τουρκία έχει εισέλθει στη φάση της μαζικής παραγωγής συστημάτων που ενισχύουν πραγματικά την αποτρεπτική της ισχύ. «Αν δεν έχεις πολιτική, κοινωνική, οικονομική και στρατιωτική δύναμη, δεν έχεις αποτρεπτική ικανότητα. Αυτό σημαίνει ότι είσαι ευάλωτος», πρόσθεσε ο ίδιος. <br />Ο Αμερικανός ειδικός Μ.Ρούμπιν θεωρώντας πιθανό ένα πόλεμο Ισραήλ και Τουρκίας αναφέρει τα εξής:<br /><br />“Ο τρέχων πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, που έχει τις ρίζες του σε δεκαετίες ασυμβίβαστων διαφορών, θα μπορούσε να είναι μια «επικίνδυνη εκτέλεση» για μια μελλοντική σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας.<br /><br />Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ακολουθεί παρόμοια πορεία με τους αγιατολάχ του Ιράν, αφού επιδιώκει μια εγχώρια στρατιωτική βιομηχανία, κατασκευάζει ένα πυρηνικό πρόγραμμα υπό πολιτικό πρόσχημα και ενεργεί ως κράτος χορηγός της τρομοκρατίας υποστηρίζοντας ομάδες όπως η Χαμάς και η Χεζμπολάχ. <br /><br />Αυτή η πορεία, σε συνδυασμό με την αντι-ισραηλινή ρητορική, δημιουργεί έναν επικίνδυνο παραλληλισμό. <br /><br />Θα μπορούσε ο πόλεμος Ισραήλ-Ιράν να είναι μια επικίνδυνη εκτέλεση για έναν πόλεμο Ισραήλ-Τουρκίας; <br /><br />Ο πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, χωρών που χωρίζονται από περισσότερα από 1.000 μίλια, αντιπροσώπευε την αποτυχία περισσότερων από τεσσάρων δεκαετιών διπλωματίας. <br /><br />Από τότε που ο Αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεϊνί πρωτοστάτησε στα συνθήματα «Θάνατος στο Ισραήλ» και στη συνέχεια ο διάδοχός του Αλί Χαμενεΐ επανεκκίνησε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν το 1989, τα γεγονότα των τελευταίων τριών ημερών ήταν προαναγγελμένα, αν όχι αναπόφευκτα. <br /><br />Και οι δύο χώρες έχουν σχεδιάσει τα γεγονότα αυτής της εβδομάδας. <br /><br />Το Ισραήλ έθεσε σε πλήρη κίνδυνο τον μηχανισμό ασφαλείας και το αμυντικό κατεστημένο του Ιράν. <br />Για την ανώτατη ηγεσία του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης, απλά δεν υπήρχε μέρος να κρυφτούν. <br /><br />Ο ίδιος ο Ανώτατος Ηγέτης Αλί Χαμενεΐ πιθανότατα λειτουργεί με δανεικό χρόνο. Ενώ και οι δύο Χαμενεΐ καυχιόντουσαν για την ακρίβεια των ιρανικών όπλων, η υποτιθέμενη φετφά του κατά της απόκτησης πυρηνικών όπλων παρείχε κάλυψη στους Ιρανούς πυρηνικούς επιστήμονες για να κάνουν το αντίθετο. <br /><br />Μια γενιά διπλωματών όχι μόνο απέτυχε, αλλά οι ευσεβείς πόθοι τους, πιστεύοντας ότι και οι δύο Ιρανοί μεταρρυθμιστές-πρόεδροι θα είχαν εξουσία να διαφωνήσουν σε αυτήν την ιδεολογία, έκαναν την τρέχουσα σύγκρουση χειρότερη. <br /><br />Αν είχαν αναγκάσει τον Χαμενεΐ να πιει από το «δισκοπότηρο του δηλητηρίου» που ανέφερε ο Χομεϊνί τον Ιούλιο του 1988, για να εξηγήσει τη συμφωνία του για κατάπαυση του πυρός με το Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν, ο τρέχων πόλεμος μπορεί να μην είχε συμβεί ποτέ. <br /><br />Το Πρόβλημα της Τουρκίας<br /><br />Οι πύραυλοι και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη μπορεί να πετούν ακόμα. Ωστόσο, η Δύση μπορεί ήδη να κάνει το ίδιο λάθος δύο φορές, αγνοώντας την πραγματικότητα ότι ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βάζει τη χώρα του στο ίδιο μονοπάτι με τον Χομεϊνί και τον Χαμενεΐ στο Ιράν. <br /><br />Ο Ερντογάν, όπως και οι ανώτατοι ηγέτες του Ιράν, υπερηφανεύεται δημόσια για την εγχώρια στρατιωτική βιομηχανία της χώρας του. <br /><br />Και η Τουρκία, όπως το Ιράν πριν από λίγες δεκαετίες, κατασκευάζει τώρα ένα πυρηνικό εργοστάσιο σε μια σεισμογενή ζώνη φαινομενικά για να παράγει ηλεκτρική ενέργεια, αλλά πιθανότατα και για να παρέχει κάλυψη για ένα πιο μυστικό πυρηνικό πρόγραμμα. <br /><br />Επίσημος χαρακτηρισμός ή όχι, η Τουρκία, όπως και το Ιράν πριν από αυτήν, ενεργεί επίσης ως κρατικός χορηγός της τρομοκρατίας. <br /><br />Ο Ερντογάν δεν έχει απολογηθεί για την υποστήριξή του προς τη Χαμάς και έχει επιτρέψει ακόμη και σε ανώτερα στελέχη της Χαμάς να σχεδιάσουν επιθέσεις στο εβραϊκό κράτος από την Κωνσταντινούπολη. <br /><br />Πιο πρόσφατα και αθόρυβα, το καθεστώς του Ερντογάν βοήθησε τη Χεζμπολάχ να ξεπλύνει χρήματα για να συνεχίσει την τρομοκρατία της. <br /><br />Εν ολίγοις, καθώς η κατάρρευση του Ιράν απειλεί να αφήσει “ ορφανές” την Χαμάς και την Χεζμπολάχ, ο Ερντογάν παρεμβαίνει για να γίνει ο θετός γονέας τους. <br /><br />Η επικριτική στάση του Ερντογάν κατά των Εβραίων και του εβραϊκού κράτους, συμπεριλαμβανομένων των εκκλήσεων για την εξόντωση του Ισραήλ, παραλληλίζεται επίσης με τις εκκλήσεις του Χομεϊνί και του Χαμενεΐ για εξαφάνιση του Ισραήλ από τον χάρτη. <br /><br />Το ερώτημα τώρα είναι αν οι πύραυλοι και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που χτυπούν τώρα το Τελ Αβίβ και την Τεχεράνη, θα μπορούσαν σε λίγα χρόνια από τώρα να πετάξουν προς την Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα, και αν τα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη απογειώνονται από τουρκικές βάσεις για να χτυπήσουν το Ισραήλ. <br /><br />Πράγματι, η παρουσία της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ αποτελεί μια “επιπλοκή”, αλλά μόνο εάν το ΝΑΤΟ αναγνωρίσει στην πραγματικότητα το Ισραήλ ως επιτιθέμενο και επιλέξει να εφαρμόσει το Άρθρο 5. <br /><br />Εδώ, η ανάγκη του ΝΑΤΟ για συναίνεση θα μπορούσε στην πραγματικότητα να λειτουργήσει εναντίον της Τουρκίας εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες επιλέξουν να ασκήσουν το de facto βέτο τους. <br /><br />Ας ελπίσουμε ότι ένα τέτοιο σενάριο δεν θα πραγματοποιηθεί, αλλά είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε τόσο την πραγματική φιλοδοξία του Ερντογάν, όσο και να αντιμετωπίσουμε κατά μέτωπο την πιθανότητα ενός πολέμου Ισραήλ-Τουρκίας, που θα ήταν πολύ πιο καταστροφικός και για τις δύο χώρες από ό,τι ακόμη και ο τρέχων πόλεμος Ισραήλ-Ιράν. <br /><br />Αντί να αξιολογούμε το ΝΑΤΟ μέσα από το πρίσμα των ευσεβών πόθων, είναι ζωτικής σημασίας να εξαναγκάσουμε την Τουρκία να απομακρυνθεί από την τρέχουσα πορεία της, χρησιμοποιώντας κυρώσεις «Μεγίστης Πίεσης» εάν χρειαστεί.<br /><br />Απλώς δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά σήμερα μεταξύ του Προέδρου Τζο Μπάιντεν που διέσωσε μέχρι τώρα το Ιράν, από τον Τραμπ που αγκαλιάζει σήμερα και βοηθά τον Ερντογάν, ο οποίος έχει σαφείς κακόβουλες φιλοδοξίες για την περιοχή”, καταλήγει ο ίδιος.<br /><br />Την ίδια ακριβώς στιγμή η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου πρόκληση, αφού καλείται να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα σε ένα Αιγαίο που η Τουρκία επιδιώκει να μετατρέψει σε πεδίο σύγκρουσης.<br /><br />Η Τουρκία κλιμακώνει την ένταση στο Αιγαίο με μια πρωτοφανή πρόκληση, καταθέτοντας στην UNESCO έναν χάρτη θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού που διεκδικεί ανοιχτά το μισό Αιγαίο, παραβιάζοντας κατάφωρα το διεθνές δίκαιο και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.<br /><br />Ο Ερντογάν δοκιμάζει πιθανότατα τις αν αντιδράσεις του Τραμπ , προκαλώντας στο Αιγαίο, ενώ σειρά μετά θα πάρουν Αίγυπτο και Ισραήλ με αυτήν την σειρά.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μετά τον προκλητικό τουρκικό χάρτη στην UNESCO ο Μ.Ρούμπιν προειδοποιεί για πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας.

Ότι έκανε ακριβώς το Ιράν πράττει η Τουρκία δηλώνει κατηγορηματικά ο ίδιος. Κατηγορηματικός είναι ο γνωστός Αμερικανός ειδικός Μ.Ρούμπιν, γι...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο τελικός στόχος του Ισραήλ είναι ο Περσικός Κόλπος. Η κόκκινη γραμμή που θα κρίνει την παγκόσμια σταθερότητα.

<img height="394" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/4e811ef8fd54ed0e2b31cd6b01a3795a_XL.jpg" width="721" /><br /><br /><div>Τα τρία πιθανά σενάρια για την λήξη του πολέμου<br /><br />Ο κεντρικός παράγοντας στον πόλεμο του Ισραήλ κατά του Ιράν είναι ο Περσικός Κόλπος – ένας παράγοντας που θα μπορούσε να κρίνει την ισορροπία προς την παγκόσμια ασφάλεια ή να προκαλέσει έναν παγκόσμιο πόλεμο.<br />Αυτό το σενάριο είναι ακριβώς αυτό που η Τεχεράνη έχει ορίσει ως «στρατηγική κόκκινη γραμμή».<br />Οποιαδήποτε εξέλιξη ή ένταση στον Περσικό Κόλπο που απειλεί τα συμφέροντα του Ιράν θα κλιμακώσει άμεσα την ισραηλινή επιθετικότητα από μια περιφερειακή σύγκρουση σε παγκόσμια κρίση.<br />Το πρωί της 13ης Ιουνίου 2025, το Ισραήλ εξαπέλυσε μια τεράστια και πρωτοφανή επίθεση σε στόχους μέσα στο Ιράν, πυροδοτώντας μια από τις πιο έντονες άμεσες αντιπαραθέσεις με την Ισλαμική Δημοκρατία, βυθίζοντας και πάλι τη Δυτική Ασία σε αναταραχή.<br />Μόλις μια μέρα αργότερα, στις 14 Ιουνίου, το Ιράν αντέτεινε με μια καταιγίδα βαλλιστικών πυραύλων και επιθετικών drones που έπληξαν βαθιά μέσα στις κατεχόμενες περιοχές.<br />Η αντεπίθεση της Τεχεράνης όχι μόνο κατέστρεψε τις εκτιμήσεις ασφαλείας της περιοχής, αλλά και άλλαξε ριζικά τη στρατηγική σκέψη των παγκόσμιων παραγόντων.<br /><br />Τώρα, καθώς ο πόλεμος εισέρχεται στην πέμπτη μέρα του, τα drones και οι πύραυλοι του Ιράν έχουν σαρώσει εκτενείς περιοχές του Ισραήλ, υπονομεύοντας σοβαρά το πολυδιαφημισμένο Σιδηρούν Σώμα (Iron Dome) και άλλα ισραηλινά συστήματα άμυνας.<br />Μέσα σε αυτή την καταστροφή, το κοινό παραμένει επικεντρωμένο σε ένα επείγον ερώτημα: Πώς – και πότε – θα τελειώσει αυτός ο πόλεμος;<br />Ποια πιθανά σενάρια υπάρχουν για αυτήν τη στρατιωτική σύγκρουση;<br />Πριν απαντηθεί αυτό, είναι απαραίτητο να γίνει μια ανασκόπηση των εξελίξεων στο πεδίο της μάχης.<br /><br />Ποιος τελικά ήταν ο στόχος του Ισραήλ;<br /><br />Τα αποδεικτικά στοιχεία στο πεδίο και η ανάλυση ασφαλείας υποδεικνύουν ότι ο στόχος του Ισραήλ ήταν πολύ μεγαλύτερος από το να πλήξει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις ή τα στρατιωτικά κέντρα του Ιράν.<br />Μέσω μιας εκστρατείας στοχευμένων δολοφονιών και ισχυρών χτυπημάτων, ο πραγματικός στόχος του καθεστώτος ήταν να παραλύσει το σύστημα λήψης αποφάσεων του Ιράν με ένα τεράστιο ψυχολογικό και δομικό σοκ.<br />Η αποδιοργάνωση των ανώτερων αξιωματούχων, η αποσταθεροποίηση της ηγεσίας και η πρόκληση μιας μορφής «στρατηγικής παράλυσης» ήταν όλα μέρη αυτού του σχεδίου.<br /><br />Για να το πετύχει, το Ισραήλ επένδυσε μήνες στην προετοιμασία επιχειρήσεων πληροφοριών και περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να παραδώσει ένα καταστροφικό πλήγμα στην ασφάλεια.<br />Εκμεταλλεύτηκε διπλωματικές κινήσεις των ΗΠΑ που δημιούργησαν μια ψευδή ατμόσφαιρα διαπραγματεύσεων, επιτρέποντας στο Τελ Αβίβ να προετοιμαστεί πλήρως για την επίθεση – μια χαρακτηριστική κίνηση του υβριδικού πολέμου, που συνδυάζει πληροφορίες, ψυχολογικό πόλεμο και συμβατική στρατιωτική δράση.<br />Παρά τη σοβαρότητα αυτών των επιθέσεων, το Ιράν εξαπέλυσε μια εξαιρετικά συντονισμένη αντεπίθεση που περιλάμβανε drones, πυραύλους και κυβερνοεπιθέσεις.<br />Μέσα σε μόλις τρεις μέρες, εκατοντάδες βαλλιστικοί πύραυλοι και UAVs έπληξαν κρίσιμους ισραηλινούς στόχους σε Τελ Αβίβ, Χάιφα και άλλες βασικές περιοχές.<br />Προηγμένα ισραηλινά συστήματα, όπως το Σιδηρούν Σώμα και το Σλίνγκ του Δαβίδ (David's Sling), απέτυχαν να αποτρέψουν σημαντική ζημιά.<br />Η Τεχεράνη ξεκαθάρισε ότι αυτή ήταν απλώς μια «αρχική τιμωρία» και προειδοποίησε για πολύ σφοδρότερες αντιδράσεις εάν το Ισραήλ – ή οποιαδήποτε εξωτερική δύναμη – τολμούσε να επαναλάβει ή να επεκτείνει την επιθετικότητα.<br />Ταυτόχρονα, οι υπηρεσίες πληροφοριών του Ιράν άρχισαν να ανακαλύπτουν στοιχεία του ισραηλινού κατασκοπευτικού δικτύου που ευθυνόταν για το συντονισμό των επιθέσεων.<br />Οι αρχές πιστεύουν ότι αυτό το δίκτυο σύντομα θα εκτεθεί πλήρως, θα διαλυθεί ή θα εξουδετερωθεί.<br /><br />Περσικός Κόλπος: Κλειδί για τον πόλεμο ή για την παγκόσμια σταθερότητα;<br /><br />Σε αυτό το ασταθές περιβάλλον, οι ισραηλινές επιθέσεις στις ενεργειακές υποδομές και τα νότια λιμάνια του Ιράν, κοντά στον Περσικό Κόλπο, θα μπορούσαν να αλλάξουν δραματικά τη φύση της σύγκρουσης.<br />Ένα από τα πιο σημαντικά σενάρια είναι η είσοδος του Περσικού Κόλπου στον στρατιωτικό υπολογισμό.<br />Εάν το Ισραήλ πλήξει τα ιρανικά συμφέροντα σε αυτή την περιοχή, ο πόλεμος θα μετακινηθεί σε νέα φάση – με άμεσες συνέπειες για την παγκόσμια ασφάλεια.<br />Οι διαταραχές στη ναυτιλία και τη μεταφορά ενέργειας θα μπορούσαν να κλιμακώσουν τη σύγκρουση από μια περιφερειακή αντιπαράθεση σε μια πλήρη παγκόσμια κρίση.<br />Αυτό ακριβώς αναγνωρίζει το Ιράν ως τη στρατηγική του κόκκινη γραμμή.<br />Όπως υπενθύμισε ο Υπουργός Εξωτερικών του Ιράν, Abbas Araghchi σε συνάντηση με ξένους διπλωμάτες στην Τεχεράνη, «οποιαδήποτε αλλαγή στον Περσικό Κόλπο που θέτει σε κίνδυνο τα ιρανικά συμφέροντα θα μετατρέψει άμεσα την ισραηλινή επιθετικότητα από ένα περιφερειακό περιστατικό σε παγκόσμια έκτακτη ανάγκη».<br />Η ευθύνη για ένα τέτοιο επικίνδυνο σενάριο θα βαρύνει αποκλειστικά το Ισραήλ.<br />Πράγματι, ο Περσικός Κόλπος είναι ο βασικός άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφονται τα στρατηγικά σχέδια του Ισραήλ – και η παγκόσμια ενεργειακή σταθερότητα.<br />Αυτός ο μοναδικός παράγοντας θα μπορούσε να καθορίσει το μέλλον: ασφάλεια ή καταστροφή.<br /><br />Προβλέποντας το μέλλον: Σενάρια σε έναν πολυεπίπεδο πόλεμο<br /><br />Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές αναλύσεις που παρουσιάζουν μεμονωμένα σενάρια για τη σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ, η τρέχουσα δυναμική του πεδίου μάχης δείχνει ότι τα σενάρια επικαλύπτονται και ενισχύονται το ένα το άλλο.<br />Αυτό που παρακολουθούμε είναι ένας πολυεπίπεδος υβριδικός πόλεμος, ένα περίπλοκο παζλ που περιλαμβάνει άμεσο πόλεμο, συγκρούσεις με παραστρατιωτικές δυνάμεις, διπλωματική πίεση και μια υποβόσκουσα «ψυχρή ειρήνη» – όλα να εξελίσσονται ταυτόχρονα.<br />Ωστόσο, η αναγνώριση κάθε σεναρίου είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση του τι έπεται.<br /><br />Ο υβριδικός πόλεμος ως κυρίαρχο πλαίσιο<br /><br />Το τρέχον επίπεδο εχθροπραξιών δείχνει ξεκάθαρα έναν υβριδικό πόλεμο – συνεχείς κυβερνοεπιθέσεις, επιθέσεις με drones, επιθέσεις στα μέσα ενημέρωσης και διπλωματικές κινήσεις που σταθερά διαβρώνουν τη σταθερότητα της περιοχής.<br />Αυτός ο ατέρμονος πόλεμος φθοράς έχει αντικαταστήσει τους παραδοσιακούς πλήρους κλίμακας πολέμους.<br />Ωστόσο, ένα τέτοιο σενάριο δεν είναι βιώσιμο, καθώς το Ισραήλ γνωρίζει καλά τις στρατιωτικές δυνατότητες του Ιράν και ξέρει ότι δεν μπορεί να αντέξει έναν παρατεταμένο υψηλής έντασης πόλεμο.<br /><br />Άνοιγμα περιφερειακών μετώπων για αύξηση της πίεσης<br /><br />Σε ένα δεύτερο σενάριο, το Ιράν θα μπορούσε να ενεργοποιήσει τους περιφερειακούς συμμάχους του και να ανοίξει νέα μέτωπα κατά του Ισραήλ.<br />Επιθέσεις με drones και πυραύλους από το Λίβανο, την Υεμένη, το Ιράκ ή τη Συρία θα αναγκάσουν το Ισραήλ να πολεμήσει σε πολλαπλά μέτωπα, εξαντλώντας την άμυνά του και τους πόρους του.<br /><br />Μια εύθραυστη εκεχειρία πάνω από ένα πεδίο μάχης<br /><br />Ένα τρίτο ενδεχόμενο περιλαμβάνει διεθνή διαμεσολάβηση που θα φέρει την κατάπαυση του πυρός – τουλάχιστον στην επιφάνεια.<br />Ωστόσο, μια τέτοια εκεχειρία πιθανότατα θα ήταν μια τεταμένη ηρεμία ή μια «ψυχρή ειρήνη» παρά αληθινή σταθερότητα.<br />Κάτω από την διπλωματική ησυχία, η μάχη θα συνεχιζόταν με άλλες μορφές.<br />Ωστόσο, σε όλα αυτά τα σενάρια, το μεγάλο «wild card» παραμένει ο Περσικός Κόλπος – ο τελικός διαταράκτης ή σταθεροποιητής.<br />Εάν το Ισραήλ, υποστηριζόμενο από τους Δυτικούς συμμάχους του, κλιμακώσει την επιθετικότητά του σε αυτήν την κρίσιμη περιοχή, κινδυνεύει να προκαλέσει ένα καταστροφικό σενάριο – όχι μόνο για τη Μέση Ανατολή, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο.<br /><br />Μια νέα περιφερειακή τάξη σε έναν πολυεπίπεδο πόλεμο<br /><br />Αυτό που αναδύεται τώρα είναι μια ρευστή και άγρια νέα ισορροπία δυνάμεων – ένας πολυεπίπεδος ψυχρός/καυτός πόλεμος όπου οι γραμμές μεταξύ ειρήνης και σύγκρουσης μεταβάλλονται συνεχώς.<br />Οι περιφερειακοί και παγκόσμιοι παράγοντες δεν μπορούν πια να στηρίζονται σε παραδοσιακά πλαίσια για να ερμηνεύσουν ή να εμπλακούν σε αυτό το πεδίο μάχης.<br />Σε αυτό το περιβάλλον, οι στρατηγικές που βασίζονται στην ισχύ, η συνεχής ετοιμότητα και η βαθιά κατανόηση των δυνατοτήτων τόσο του εαυτού όσο και του αντιπάλου θα είναι καθοριστικές.<br />Ο Περσικός Κόλπος, το Ισραήλ, ο Άξονας Αντίστασης και η παγκόσμια ενεργειακή αγορά δεν είναι πια ξεχωριστές αρένες – αλλά διασυνδεδεμένα κομμάτια σε ένα ταυτόχρονο, υψηλού κινδύνου παιχνίδι.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο τελικός στόχος του Ισραήλ είναι ο Περσικός Κόλπος. Η κόκκινη γραμμή που θα κρίνει την παγκόσμια σταθερότητα.

Τα τρία πιθανά σενάρια για την λήξη του πολέμου Ο κεντρικός παράγοντας στον πόλεμο του Ισραήλ κατά του Ιράν είναι ο Περσικός Κόλπος – ένας π...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπορεί το Ισραήλ να συντρίψει στρατιωτικά το Ιράν;

<img height="413" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/06/aviv-tel-epithesi-iran-israel-polemos-texerani-SLpress-825x600.jpg" width="701" /><br /><div><br /><b>ΓΡΙΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ</b><br />Την στιγμή που μαίνεται η πολεμική αντιπαράθεση Ισραήλ-Ιράν, με τις δύο πλευρές να βομβαρδίζουν εκατέρωθεν και να εκτοξεύουν από κοινού απειλές, η Τεχεράνη αφήνει ανοιχτή την οδό της διαπραγμάτευσης, υπό την αρχική προϋπόθεση να σταματήσει τις επιθέσεις του το Ισραήλ, με τον Ιρανό υπουργό Εξωτερικών να δηλώνει πως ο Ισραηλινός πρωθυπουργός «έχει εξαπατήσει και στο παρελθόν Αμερικανούς προέδρους, προκειμένου οι ΗΠΑ να διεξάγουν πολέμους για λογαριασμό του Ισραήλ».<br /><br />Σύμφωνα με την άποψη ειδικών και σε αντίθεση με την επικρατούσα στερεοτυπική αντίληψη, το Ιράν είναι ορθολογικός και προσεκτικός δρων και θέλει να αποφύγει μια εκτεταμένη σύγκρουση. Τον εν λόγω ισχυρισμό επιβεβαιώνει η προαναφερόμενη στάση της Τεχεράνης και τα μηνύματα αποκλιμάκωσης από πλευράς της. Όμως, όλα θα εξαρτηθούν και από την στάση που θα κρατήσει το Ισραήλ, που δηλώνει πως εξετάζει μέχρι και την εξόντωση του Ανώτατου Ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Χαμενεΐ, με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό να καλεί ανοιχτά σε αλλαγή καθεστώτος.<br /><br />Να σημειωθεί πως ο πόλεμος με το Ιράν ήταν εδώ και χρόνια επιθυμητή εξέλιξη από μερίδα της ισραηλινής πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας με τη λογική ότι πρέπει να δοθεί “οριστική λύση”. Βεβαίως, το Ισραήλ ποντάρει ακόμα και τώρα, παρά την αποστασιοποίηση Τραμπ, στην τελική εμπλοκή των ΗΠΑ, προσδοκώντας αυτές να “καθαρίσουν” για λογαριασμό του το παιχνίδι.<br /><br />Ο εγκλωβισμός στην αντίληψη της “αποφασιστικής νίκης” είναι διαχρονική παθογένεια του Ισραήλ, η οποία προέκυψε από τις διαδοχικές στρατιωτικές επιτυχίες του εναντίον των αραβικών στρατών, στις πρώτες δεκαετίες μετά τη δημιουργία του εβραϊκού κράτους. Όμως, κάθε νίκη του Ισραήλ, αντί για ειρήνευση, οδηγούσε σε μια ακόμη πολεμική σύγκρουση.<br /><br />Είναι αξιοσημείωτο ότι οι ισραηλινές εισβολές στον Λίβανο, δεν πέτυχαν τον αντικειμενικό σκοπό τους. Στον πρώτο πόλεμο το 1982 ο ισραηλινός στρατός, παρόλες τις αρχικές επιτυχίες του κυρίως στον αέρα, εγκλωβίστηκε σε μάχες φθοράς. Επίσης, η επιχείρηση αμαυρώθηκε από τις σφαγές των προσφύγων στα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα από χριστιανικές πολιτοφυλακές, με την ανοχή των Ισραηλινών. Στον Δεύτερο Πόλεμο του Λιβάνου το 2006 οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις απέτυχαν με ταπεινωτικό τρόπο να επιτύχουν συντριπτικό πλήγμα στην μικροσκοπική τότε Χεζμπολάχ.<br /><br />Ο IDF (Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις) εφάρμοσε ένα αμφιλεγόμενο νέο δόγμα, τις επιχειρήσεις EBO (Εffects Based Operations), βασισμένες εν μέρει πάνω σε θεωρίες Γάλλων μεταμοντέρνων φιλοσόφων! Μετά από την αποτυχία αυτή, ο IDF σταμάτησε τα “πρωτοποριακά” πειράματα και ξαναγύρισε στις παραδοσιακές μεθόδους μάχης, με θετικά αποτελέσματα, όπως φάνηκε στην επιχείρηση Cast Lead μερικά χρόνια μετά και στη συνέχεια σε άλλες επιχειρήσεις εναντίον της Χαμάς.<br /><br />Η εμμονή για “τελική νίκη”<br /><br />Η εμμονή του Ισραήλ σε μια “τελική νίκη” δια των όπλων έναντι του Ιράν παροξύνθηκε μετά την επίθεση της Χαμάς, τον Οκτώβριο του 2023. Το Τελ Αβίβ θεωρεί το Ιράν κορυφαία απειλή και θέλει να την εξαλείψει με “αποφασιστικό πόλεμο”. Η λογική αυτή, όμως, που προϋποθέτει πως θα συμπαρασύρει στη σύγκρουση τις ΗΠΑ, πάσχει και ορθότατα έχουν ενδοιασμούς οι Αμερικανοί. Είναι σχεδόν αδύνατον να καταληφθεί το Ιράν, όπως συνέβη με το Ιράκ, ακόμα και να επιβληθεί δια της βίας αλλαγή καθεστώτος, όπως προσδοκούν οι Ισραηλινοί (ποντάροντας σε αμφιλεγόμενα πρόσωπα για την επόμενη μέρα, όπως τον υιό του έκπτωτου Σάχη). Ακόμα κι αν δεν αντιδράσουν Κίνα και Ρωσία, μία τέτοια επιχείρηση υπερβαίνει τις δυνατότητες των Αμερικανών, ακόμη και στην απίθανη περίπτωση που θα ήταν πρόθυμοι να εμπλακούν σε πολυετή πόλεμο μεγάλης κλίμακας.<br /><br />Κατά συνέπεια μένει το εργαλείο των μαζικών βομβαρδισμών. Είναι, όμως, πολύ δύσκολο, έως αδύνατον, να υποστεί συντριπτικό πλήγμα η στρατιωτική υποδομή του Ιράν. Εδώ και χρόνια προετοιμάζεται για ένα είδος “επαυξημένου” ασύμμετρου πολέμου με τις ΗΠΑ. Αν αποτελούν ακόμα πρόβλημα οι υπόγειες εγκαταστάσεις της Χαμάς, αυτές του Ιράν είναι άλυτος γρίφος. Το Ιράν εκτιμάται πως έχει κατασκευάσει έναν ολόκληρο υπόγειο κόσμο σε ορεινούς όγκους, όπου κρύβονται τα πιο επικίνδυνα οπλικά του συστήματα.<br /><br />Οι υπόγειες αυτές υποδομές πολύ δύσκολα μπορούν να εντοπιστούν και ακόμη πιο δύσκολα να προσβληθούν ακόμη και με ειδικά όπλα, συμπεριλαμβανομένων και πυρηνικών μικρής ισχύος. Εκτός αυτών, ένας μαζικός βομβαρδισμός θα προκαλέσει την αναβίωση και επιτάχυνση του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. Τα τούνελ στα βουνά είναι μέρος των υπόγειων υποδομών του Ιράν, οι οποίες βρίσκονται και σε πόλεις.<br /><br /></div><div>Αναλυτές ακόμα και στο αμερικανικό CNN επισημαίνουν ότι το Ισραήλ υποτίμησε την ικανότητα του να ανασυνταχθεί και να αντεπιτεθεί, παρά την εξόντωση της ηγεσίας των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων και του Σώματος των Φρουρών της Επανάστασης, με τους ιρανικούς πυραύλους να διαπερνούν όλα τα επίπεδα των συστημάτων της ισραηλινής αεράμυνας.</div><div><br />Ασύμμετρες δυνατότητες<br /><br />Οι ιρανικές ένοπλες δυνάμεις δίνουν έμφαση σε μεθοδολογίες κάλυψης, απόκρυψης, παραλλαγής και παραπλάνησης, διαθέτοντας πλήθος εγκαταστάσεων καμουφλαρισμένων σε πολιτικά κτήρια. Επίσης, οι Φρουροί της Επανάστασης, που αποτελούν δεύτερο στρατό, παράλληλα με τις “κανονικές” ένοπλες δυνάμεις, διαθέτουν πλήθος καινοτόμων και ασύμμετρων ικανοτήτων, ξεκινώντας από το ιδιόρρυθμο πολεμικό τους δόγμα, τον περιβόητο “πόλεμο ψηφιδωτού” (Mosaic Warfare).<br /><br />Ο “πόλεμος ψηφιδωτού” είναι μια άκρως αποκεντρωτική, σχεδόν χαοτική, μεθοδολογία μάχης, η οποία αποσκοπεί στο να αδρανοποιήσει την αεροπορική ισχύ του αντιπάλου μέσω μιας άμορφης, ρευστής, δομής χωρίς κεντρικά στοιχεία. Επιτυγχάνει έτσι “άρνηση αποτελέσματος” στις προσπάθειες του αντιπάλου να την καταστρέψει, προσβάλοντας κομβικά της στοιχεία. Η μεθοδολογία αυτή αποτελεί μέρος ευρύτερης φιλοσοφίας ασύμμετρου πολέμου που εφαρμόζει το Ιράν και η οποία αποσκοπεί να αποφύγει την επαφή με τα ισχυρά σημεία της δομής του αντιπάλου και να τον προσβάλει με μεθόδους που δεν είναι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει. Γι’ αυτόν τον σκοπό έχει αναπτύξει σειρά από κατηγορίες οπλικών συστημάτων, στις οποίες εντάσσονται, μεταξύ των άλλων:Αντιπλοϊκοί βαλλιστικοί πύραυλοι (ASBM) διαφόρων τύπων και εκδόσεων. Το πρώτο όπλο αυτής της κατηγορίας ήταν ο πύραυλος Khalij Fars, ο οποίος είχε πρωτοεμφανιστεί το 2011, αλλά έκτοτε έχουν προκύψει πολύ πιο εξελιγμένες σχεδιάσεις. Τα φονικά αποτελέσματα τους τα είδαμε στο Ισραήλ.<br />Μίνι υποβρύχια, όπως είναι τα Ghadir, εφοδιασμένα με τορπίλες αλλά και πυραύλους cruise.<br />Ημικαταδυόμενες τορπιλάκατοι (SPSS) εφοδιασμένες με συμβατικές τορπίλες, όσο και τορπίλες υπερσπηλαίωσης (supercavitation) Hoot, που είναι αντίγραφα των σοβιετικών Shkval.<br />Σμήνη από ταχύπλοα, πιθανώς σε συνδυασμό με ρομποτικά σκάφη επιφανείας (USV) διαφόρων τύπων. Τα σκάφη αυτά μπορεί να διαθέτουν όπλα διαφόρων τύπων, ακόμη και μικρούς πυραύλους cruise, να μεταφέρουν μη επανδρωμένα αεροχήματα (UAV) ή να είναι φορτωμένα εκρηκτικά αποσκοπώντας να ανατιναχθούν πάνω σε πλοία του αντιπάλου (VBIED).<br />Μη επανδρωμένα υποβρύχια οχήματα (UUV) σε διάφορες διαμορφώσεις και ρόλους.</div><div><br />Ο λογαριασμός στην ΕΕ<br /><br />Μια αμερικανική επίθεση στο Ιράν πιθανώς θα εξελιχθεί σε ενεργειακό εφιάλτη. Το Ιράν έχει την ικανότητα να κλείσει ή έστω να περιορίσει δραστικά τη ναυσιπλοΐα στα Στενά του Ορμούζ, από όπου διέρχεται πολύ μεγάλο μέρος των πετρελαϊκών ροών, περίπου το 25%. Το Ιράν απείλησε και τώρα ότι θα κλείσει τα Στενά, αλλά αυτό αποτελεί μία επιλογή έσχατης λύσης για την Τεχεράνη, η οποία επιδιώκει να κρατήσει τους Αμερικανούς εκτός της αντιπαράθεσης.<br /><br />Αν κλείσουν, λοιπόν, τα Στενά του Ορμούζ, η τιμή του πετρελαίου θα εκτοξευόταν, με τη Ρωσία να αναδεικνύεται μεγάλη οικονομικά κερδισμένη. Το μεγάλο θύμα θα είναι η Ευρώπη, δεδομένου ότι οι οικονομίες της Ασίας, ιδιαίτερα η Κίνα, έχουν προνομιακή πρόσβαση στους ρωσικούς υδρογονάνθρακες και δεν θα αντιμετωπίσουν ενεργειακή ανεπάρκεια. Με άλλα λόγια, πόλεμος μεγάλης κλίμακας στη Μέση Ανατολή, ενώ μαίνεται ακόμα ο πόλεμος στην Ουκρανία, θα δημιουργήσει εκρηκτικό μείγμα για την ΕΕ.<br /><br />Σε περίπτωση μεγάλης κλίμακας αμερικανικής επίθεσης εναντίον του Ιράν δεν αποκλείεται και ανεξέλεγκτη κλιμάκωση με Ρωσία και Κίνα, που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε πυρηνική κρίση. Απόψεις του τύπου “αυτά δεν γίνονται γιατί δεν συμφέρουν κανέναν” είναι αφελείς. Σε τέτοιες καταστάσεις οι δρώντες ενδέχεται να εγκλωβιστούν σε συστημικές δομές, οι οποίες αναπτύσσουν δικές τους δυναμικές, με αποτέλεσμα οι επιμέρους αποφάσεις κυβερνήσεων να ενσωματωθούν σε μηχανισμούς παραγωγής αποτελεσμάτων (effects generators) που θα ξεφεύγουν από τις στοχοθετήσεις και τη θέλησή τους.<br /><br />Από τα πιο αξιόλογα έργα που περιγράφουν πως συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι η ιστορική μελέτη της Barbara Tuchman “The Guns of August” που περιγράφει ακριβώς πως μια παρόμοια διαδοχή συμβάντων προκάλεσε το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, παρά τη θέληση των ηγετών της εποχής, μετατρέποντας τις αποφάσεις τους σε έναν ανεξέλεγκτο μηχανισμό, ο οποίος οδήγησε από την ειρήνη στον πόλεμο μέσα σε μερικές εβδομάδες.<br /><br />Τέλος, ο πόλεμος του Ισραήλ με το Ιράν και πολύ περισσότερο, ένας πόλεμος των ΗΠΑ-Ισραήλ με το Ιράν, είναι ενάντια στα ελληνικά συμφέροντα. Ήδη βλέπουμε την Τουρκία να έρχεται στον αφρό των διεθνών εξελίξεων, με την ίδια να “πουλάει” τον εαυτό της ως το ακρότατο στοιχείο της δυτικής αρχιτεκτονικής (έστω κι αν ο ρόλος της παραμείνει “φαντασιακός”, όπως έγινε στο παρελθόν με το Ιράκ). Σήμερα, βλέπουμε πως η Τουρκία παίζει ένα είδος “αγγελιοφόρου” με το Ιράν, με τον Αμερικανό πρόεδρο να έχει δύο επικοινωνίες με τον Τούρκο ομόλογο του, μέσα σε ένα 24ωρο.<br /><br />Να σημειωθεί ότι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι δεν θέλουν με τίποτα να διακινδυνεύσουν τη μετατροπή της Τουρκίας σε “δεύτερο Ιράν”, εξ’ ου και είναι διατεθειμένη να συγχωρήσουν τις παρασπονδίες της, εξάλλου το βλέπουμε ήδη να συμβαίνει…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μπορεί το Ισραήλ να συντρίψει στρατιωτικά το Ιράν;

ΓΡΙΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ Την στιγμή που μαίνεται η πολεμική αντιπαράθεση Ισραήλ-Ιράν, με τις δύο πλευρές να βομβαρδίζουν εκατέρωθεν και να εκτοξεύουν α...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι κρύβει ο χάρτης της Τουρκίας στην UNESCO. Η «Γαλάζια Πατρίδα», η αμφισβήτηση των θαλασσίων συνόρων και οι γκρίζες ζώνες.

<img height="359" src="https://i1.prth.gr/images/1168x656/2/jpg/files/2025-06-16/map_turkey-xrwma.jpg" width="705" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Με την σφραγίδα της UNESCO η Τουρκία επιχειρεί διεθνή νομιμοποίηση της «Γαλάζιας Πατρίδας» - Αντίδραση από το ελληνικό ΥΠΕΞ: Η τουρκική ενέργεια δεν παράγει έννομα αποτελέσματα και στερείται νομικής βάσης.</span></h3><div>Τη νομιμοποίηση της «Γαλάζιας Πατρίδας» σε διεθνές επίπεδο και με την «αίγλη» της UNESCO επιχειρεί η Τουρκία με την κατάθεση του γνωστού χάρτη Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού, ο οποίος είχε πρωτοεμφανιστεί στις 16 Απριλίου και αποτυπώνει όλες τις διεκδικήσεις της Τουρκίας εις βάρος της χώρας μας.</div><div><br />Η Τουρκία είχε προαναγγείλει την κατάθεση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδίου (ΘΧΣ) στην UNESCO και η κίνηση αυτή φαίνεται να επισπεύσθηκε ως απάντηση στον ελληνικό ΘΧΣ, αλλά και στην ανακοίνωση της δημιουργίας Θαλάσσιου Πάρκου στις νότιες Κυκλάδες από τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη την περασμένη εβδομάδα στη Νίκαια, στην Παγκόσμια Σύνοδο για τους Ωκεανούς.<br /><br />Η Τουρκία κατέθεσε τον χάρτη που είχε επεξεργαστεί το τουρκικό Ινστιτούτο DEHUCAM στην πλατφόρμα που διατηρεί η UNESCO και η Διακυβερνητική Ωκεανογραφική Επιτροπή (UNESCO-IOC), σε συνεργασία μάλιστα με την Κομισιόν (Γενική Διεύθυνση Θαλάσσιων Υποθέσεων και Αλιείας – DG MARE) για την ανάπτυξη και εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό.<br /><br />Ήδη στη διαδικασία του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού (Maritime/Marine Spatial Planning – MSP) συμμετέχουν περισσότερες από 70 χώρες, στο πλαίσιο του οδικού χάρτη που καθόρισαν η Διακυβερνητική Ωκεανογραφική Επιτροπή της UNESCO (UNESCO-IOC) και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Μάρτιο του 2017, μέσω της πρωτοβουλίας MSPglobal.<br /><br />Η Τουρκία επέλεξε να καταθέσει στην πλατφόρμα αυτή τον χάρτη, παρά το γεγονός ότι στη σχετική σελίδα για την Τουρκική Δημοκρατία τονίζεται ότι ο χάρτης προέρχεται από το επιστημονικό και κρατικό Ινστιτούτο DEHUCAM, με την επισήμανση , όπως ισχύει για όλους τους χάρτες ΘΧΣ , ότι: «Οι περιοχές του χάρτη Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού υποδεικνύουν ζώνες υλοποίησης έργου και δεν υπονοούν απαραίτητα κρατική δικαιοδοσία» . Ομως επισημαίνεται ότι η αρμόδια αρχή της Τουρκίας για το Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχέδιο είναι η Προεδρία της Δημοκρατίας της Τουρκίας και συνεπως ο Χάρτης αυτός εχει την πλεον επίσημη μορφή..</div><div><br />Έντονη ήταν η αντίδραση του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο σε χθεσινή ανακοίνωσή του επισημαίνει τα εξής:<br /><br />«Η Τουρκία δημοσιοποίησε σήμερα θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό σε απάντηση του Ελληνικού σχεδιασμού, που ήδη αποτελεί μέρος του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Η διαφορά είναι ότι ο τουρκικός χάρτης δεν έχει έρεισμα στο διεθνές δίκαιο, καθώς επιχειρεί να σφετεριστεί περιοχές ελληνικής δικαιοδοσίας, και δεν απευθύνεται σε διεθνή οργανισμό που επιβάλλει υποχρέωση ανάρτησης σχετικών χαρτών. Κατά τούτο, δεν παράγει οποιοδήποτε έννομο αποτέλεσμα και αποτελεί απλά μια αντανακλαστική αντίδραση κενή περιεχομένου. Η Ελλάδα θα επιμείνει στην πολιτική αρχών που εφαρμόζει και καλεί την Τουρκία να μην προβάλλει μαξιμαλιστικούς ισχυρισμούς που ο καθένας καταλαβαίνει ότι είναι για εσωτερική χρήση και μόνο. Η Ελλάδα θα προβεί στις δέουσες ενέργειες σε όλα τα διεθνή φόρα».<br /><br />Κλείσιμο Το κείμενο που συνοδεύει την κατάθεση της Τουρκίας στην πλατφόρμα της UNESCO (και προέρχεται από την Τουρκική Πλατφόρμα Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού) παραδέχεται οτι η τουρκική ΑΟΖ έχει ανακηρυχθεί μόνο στη Μαύρη Θάλασσα μέσω συμφωνιών με τα άλλα παράκτια κράτη. Υποστηρίζει ότι υπάρχουν νόμιμες συμφωνίες οριοθέτησης με τη Λιβύη και την «ΤΔΒΚ», και ότι με την Ελλάδα παραμένει σε εκκρεμότητα η οριοθέτηση, όπου μέχρι τότε ισχύει η μονομερής ανακήρυξη εξωτερικών ορίων της τουρκικής ΑΟΖ στον ΟΗΕ το 2020.<br /><br /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/jpg/files/2025-06-17/xarti2.jpg" /><br /><br />Στο κείμενο αυτό της τουρκικής πλατφόρμας, το οποίο προβάλλεται πλέον και στην αντίστοιχη πλατφόρμα της UNESCO σε συνεργασία με την Κομισιόν, παρουσιάζεται και όλο το πλέγμα των διεκδικήσεων εις βάρος της χώρας μας.<br /><br />Με την επίκληση της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου του 1976 ότι<br />«οι περιοχές της υφαλοκρηπίδας (στο Αιγαίο Πέλαγος)... θεωρούνται από το Δικαστήριο, εκ των προτέρων, ως περιοχές υπό διαφωνία, και για τις οποίες η Τουρκία επίσης διεκδικεί δικαιώματα εξερεύνησης και εκμετάλλευσης», η Τουρκία δηλώνει ότι τα σύνορα στον Χάρτη Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού που αφορούν θαλάσσιες ζώνες δικαιοδοσίας πέραν των (τουρκικών) χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, αναπαριστούν τη μέση γραμμή μεταξύ των ηπειρωτικών τμημάτων της Τουρκίας και της Ελλάδας, έως ότου συναφθεί συμφωνία οριοθέτησης μεταξύ των δύο χωρών.<br />Επίσης, η Τουρκία δηλώνει ότι:«Τα όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου η Τουρκία ασκεί ab initio και ipso facto κυριαρχικά δικαιώματα βάσει του διεθνούς δικαίου, αναπαρίστανται όπως δηλώθηκαν στον ΟΗΕ μέσω της επιστολής της 18ης Μαρτίου 2020 (A/74/757)»,με τον γνωστό χάρτη της «Γαλάζιας Πατρίδας».<br /><br />Επίσης, σε ό,τι αφορά τη Συρία, η τουρκική πλευρά δηλώνει ότι ισχύει ο ίδιος χάρτης, όμως η «θαλάσσια πλάγια οριοθέτηση μεταξύ της Τουρκίας και της Συρίας παραμένει προς οριοθέτηση». Αυτό σχετίζεται με τη διαφορά των δύο χωρών σχετικά με την Αλεξανδρέττα, αλλά και με την προσπάθεια οριοθέτησης μέσω ενός Τουρκοσυριακού Μνημονίου εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br />Στο Αιγαίο, η τουρκική πλευρά δηλώνει ότι δεν έχει συναφθεί συμφωνία με την Ελλάδα και επικαλείται και πάλι τη Συμφωνία της Βέρνης (1976), την οποία χαρακτηρίζει ως «δεσμευτικό κείμενο», που προβλέπει τη δέσμευση των δύο χωρών να απέχουν από κάθε ενέργεια ή πρωτοβουλία που θα μπορούσε να διαταράξει τις διαπραγματεύσεις για την επίλυση της διαφοράς σχετικά με την οριοθέτηση, η οποία αποτελεί διασυνδεόμενο ζήτημα στο Αιγαίο.<br /><br />Ωστόσο, η Άγκυρα επιμένει ότι δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα μεταξύ των δυο χωρών υποστηρίζοντας ότι δεν έχουν οριοθετηθεί πλήρως και «συνεπώς, τα όρια των χωρικών υδάτων μεταξύ των δύο χωρών δεν απεικονίζονται», ενώ παρουσιάζει τη τουρκική θέση για την ανάγκη «δίκαιης επίλυσης των διαφορών σχετικά με τα θαλάσσια σύνορα, βάσει των αρχών ισότητας όπως αυτές καθορίζονται στη σχετική διεθνή νομολογία».<br /><br />Η Άγκυρα αμφισβητεί επίσης και την ύπαρξη «πλευρικών συνόρων με την Ελλάδα» που αφορά την προβολή της εκβολής του Έβρου.<br />Τέλος, και σε αυτό το κείμενο υπάρχει ιδιαίτερη αναφορά στις «γκρίζες ζώνες» και αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Υπάρχουν πολυάριθμα μικρά νησιά, νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο, η κυριότητα των οποίων δεν παραχωρήθηκε στην Ελλάδα μέσω διεθνών συνθηκών. Τα περισσότερα από αυτά τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη κατοίκηση και δεν έχουν αυτόνομη οικονομική ζωή. Στις θαλάσσιες ζώνες όπου υπάρχουν τέτοια χαρακτηριστικά, τα θαλάσσια σύνορα αντικατοπτρίζουν μόνο τα χωρικά ύδατα της κύριας ξηράς και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τα όρια κυριαρχίας. Τέτοια όρια στον χάρτη δεν μπορούν να εκληφθούν ως αναγνώριση ή αποδοχή οποιασδήποτε διεκδίκησης δικαιοδοσίας».<br /><br />Η αντίφαση πάντως που υπάρχει στην τουρκική πλατφόρμα, η οποία προβάλλεται πλέον και από την πλατφόρμα MSPglobal (UNESCO - Κομισιόν), είναι η παραδοχή ότι η Τουρκία δεν έχει ακόμη υιοθετήσει τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό, αν και έχουν πραγματοποιηθεί πολυάριθμες μελέτες στη χώρα. Επιπλέον, δεν έχει υιοθετηθεί εθνική νομοθεσία για τον ΘΧΣ, αν και γίνεται επίκληση νόμων που έχουν υιοθετηθεί αποσπασματικά, με τελευταίο το «Σχέδιο Δράσης για τη Βιώσιμη Γαλάζια Οικονομία – Γαλάζιο Σχέδιο» (2025).Το πιθανότερο είναι πάντως ότι σύντομα θα υιοθετηθεί και ως εθνική νομοθεσία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.protothema.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τι κρύβει ο χάρτης της Τουρκίας στην UNESCO. Η «Γαλάζια Πατρίδα», η αμφισβήτηση των θαλασσίων συνόρων και οι γκρίζες ζώνες.

Με την σφραγίδα της UNESCO η Τουρκία επιχειρεί διεθνή νομιμοποίηση της «Γαλάζιας Πατρίδας» - Αντίδραση από το ελληνικό ΥΠΕΞ: Η τουρκική ενέρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Oι δηλώσεις Ερντογάν για την ενίσχυση της παραγωγής μέσου και μακρού βεληνεκούς πυραύλων, το Ισραήλ & τι αλλάζει πλέον στη περιοχή.

<img height="427" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2025/06/erdogan-tagip1-scaled-1-1068x712.jpg" width="698" /><br /><br /><div>Η δήλωση του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για την ενίσχυση της παραγωγής μέσου και μακρού βεληνεκούς πυραύλων, με στόχο την επίτευξη «αξιόπιστης αποτροπής», εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο στρατιωτικής αναβάθμισης της Τουρκίας. Η ανάπτυξη του πυραύλου Tayfun, με εμβέλεια έως 800 χλμ., και η σχεδιαζόμενη επέκταση της εμβέλειας σε 1.000 χλμ., καθιστούν το Ισραήλ εντός του βεληνεκούς αυτών των όπλων .<br /><br />Η Τουρκία έχει επίσης ανακοινώσει την ανάπτυξη του συστήματος αεράμυνας «Steel Dome», αντίστοιχου του ισραηλινού «Iron Dome», υπογραμμίζοντας την πρόθεσή της για πλήρη αμυντική αυτάρκεια . Η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στη Συρία και οι δηλώσεις του Ερντογάν περί ενδεχόμενης επέμβασης στο Ισραήλ, παρόμοιας με εκείνες σε Λιβύη και Ναγκόρνο-Καραμπάχ, εντείνουν τις ανησυχίες για τις προθέσεις της Άγκυρας .<br /><br />Από την πλευρά του, το Ισραήλ παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις, καθώς η ενίσχυση των τουρκικών πυραυλικών δυνατοτήτων, σε συνδυασμό με την επιθετική ρητορική του Ερντογάν, εγείρει ανησυχίες για την ασφάλεια της περιοχής. Η μετατροπή της Τουρκίας σε μια δύναμη με πυραυλικές δυνατότητες παρόμοιες με εκείνες του Ιράν θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει τις ισορροπίες στη Μέση Ανατολή.<br /><br />Η στρατιωτική ενίσχυση της Τουρκίας, σε συνδυασμό με τις πολιτικές της θέσεις, προκαλεί προβληματισμό στο Ισραήλ και ενδέχεται να οδηγήσει σε περαιτέρω εντάσεις στην περιοχή.<br />Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν:<br /><br />Σχεδιάζουμε τώρα την παραγωγή πυραύλων για να αυξήσουμε τα αποθέματά μας μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς σε ένα αξιόπιστο αποτρεπτικό επίπεδο.<br />- Advertisement -<br /><br />Σύντομα, θα φτάσουμε σε μια αμυντική ικανότητα που κανείς δεν θα τολμήσει να αμφισβητήσει.<br /><br />Έχουμε εισέλθει στη φάση της παραγωγής των συστημάτων μας σε ποσότητες που πραγματικά ενισχύουν την αποτροπή μας.<br /><br />Αν δεν είσαι ισχυρός πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και στρατιωτικά, σου λείπει η αποτροπή – και είσαι ευάλωτος.<br /><br />Ως έθνος, προτιμούμε να πεθάνουμε παρά να ζούμε με ντροπή. Καλύτερα να αναπαυόμαστε με τιμή κάτω από το έδαφος παρά να ζούμε άτιμα πάνω από αυτό.</div><div><br /><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Oι δηλώσεις Ερντογάν για την ενίσχυση της παραγωγής μέσου και μακρού βεληνεκούς πυραύλων, το Ισραήλ & τι αλλάζει πλέον στη περιοχή.

Η δήλωση του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για την ενίσχυση της παραγωγής μέσου και μακρού βεληνεκούς πυραύλων, με στόχο την επίτευ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλέξης Τσίπρας: η διεθνοποίηση μιας επιστροφής.

<img height="408" src="https://omegapress.gr/images/TSIPRA.jpg" width="698" /> <div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Το διεθνές ενδιαφέρον προκαλεί η στόχευση του Αλέξη Τσίπρα να επανακάμψει στην πολιτική αρένα θέτοντας ψηλά στην ιδεολογική ιεράρχηση το αίτημα της παραδοσιακής σοσιαλδημοκρατίας για κοινωνικό κράτος και δημοκρατία. Ήδη τα ποσοστά ενός κόμματος που δεν υπάρχει ακόμη, τρομάζουν φίλους και αντιπάλους. Ξένα κόμματα , πρεσβείες και διεθνείς αναλυτές παρακολουθούν βήμα προς βήμα τις κινήσεις του. Ο ελληνικός λαός αναζητά απελπισμένα κάποιον να τον βγάλει από τον βούρκο, να αναχαιτίσει την προσπάθεια πολτοποίησης των θεσμών και να ισορροπήσει την οικονομική πολιτική. Δεν θέλει επανάσταση, θέλει αλλαγή πορείας. Το ηγετικό κενό στην κεντροαριστερά μοιάζει με άβυσσο , οπότε ο Τσίπρας είναι η μοναδική λύση ή έστω μια επιλογή ανάγκης. <br /><br />Μετά την στροφή που έκανε στην υπόθεση Νοβάρτις και με το βιβλίο που ετοιμάζει, ο πρώην πρωθυπουργός, θέλει να κλείσει τους λογαριασμούς με το παρελθόν του. Άλλωστε έχουν μιλήσει όλοι για το παρελθόν, εκτός από τον ίδιο. Ο Τσίπρας θέλει να ανοίξει μια νέα σελίδα, αρκεί να μην προκαλεί σύγχυση με απόψεις περί “δημοκρατικού καπιταλισμού”. Υπάρχει μήπως ένα βουβό , υπόγειο προς το παρόν κίνημα, που δεν έχει αποκωδικοποιήσει ούτε ο ίδιος ο Τσίπρας; είναι τόσο απλή η υπόθεση της επιστροφής, ή θα προκαλέσει μεγαλύτερη αποσταθεροποίηση στην κεντροαριστερά; υπάρχει πείραμα Τσίπρα που ανάγκασε και τους Τάιμς Νέας Υόρκης να ασχοληθούν με την επιστροφή του;</div><div><br />Τα βήματα, η ολιγαρχία και η αριστερή κατάθλιψη<br /><br /> Μια ματιά στην Ελλάδα και στον διεθνή περίγυρο, είναι αρκετή για προκαλέσει κατάθλιψη σε όσους εμφορούνται από προοδευτικές ιδέες και βλέπουν την μεγάλη κρίση της φιλελεύθερης δημοκρατίας, την όσμωση δεξιάς -ακροδεξιάς και μεγάλου κεφαλαίου. Ακριβώς αυτή η όσμωση εξελίσσεται σε μεγάλη πολιτική και κοινωνική κρίση. Οπότε καλό είναι ο Τσίπρας να εγκαταλείψει τα περί “δημοκρατικού καπιταλισμού”, την στιγμή που ο καπιταλισμός έχει γίνει ολιγαρχικός, επιθετικός όσο ποτέ και οδεύει σε τυραννία. Ο κόσμος χρειάζεται ένα αντίπαλο δέος και αυτό δεν είναι ο “δημοκρατικός καπιταλισμός”, αλλά ο έλεγχος του ασύδοτου, πολεμικού και ολιγαρχικού καπιταλισμού. Αυτό γίνεται μόνο με νέες δομές υπέρ των αδύναμων, με εξωτερική πολιτική που θα απλώνεται και στους τέσσερις ορίζοντες, με αυτονόμηση της χώρας από τους πολεμοκάπηλους και με στροφή στο κράτος δικαίου και την αντιμετώπιση των ανισοτήτων. <br /><br /> Η διεθνής εικόνα είναι καταθλιπτική. Το γερμανικό SPD πνέει τα λοίσθια. Το σοσιαλιστικό κόμμα Γαλλίας έχει εξαερωθεί. Στην Ιταλία και σε άλλες χώρες κυβερνά η ακροδεξιά, ενώ η ανατολική Ευρώπη που θα ζούσε το μύθο της μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, βουλιάζει στον αυταρχισμό, την διαφθορά και την κρίση δημοκρατίας, ενώ οι ανισότητες και οι πόλεμοι προκαλούν τρόμο .<br /> Πουθενά δεν έχουμε ένα υγιές πρότυπο “δημοκρατικού καπιταλισμού” και αναφορές στο παρελθόν μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο δεν ταιριάζουν με την σημερινή πραγματικότητα. <br /><br />Ο Τσίπρας ως παράγοντας διεξόδου<br /><br />Από την στιγμή που ο ίδιος ο Τσίπρας παραδέχεται ότι υπάρχει διαχωριστική γραμμή μεταξύ των λαών και των ολιγαρχών, μεταξύ της δικτατορίας του κεφαλαίου και της δημοκρατίας, ας πλεύσει με αυτή την πυξίδα. Ως πρώτο βήμα , ο Αλέξης Τσίπρας ίδρυσε το Ινστιτούτο του και με τη καθοριστική βοήθεια του αεικίνητου συμβούλου του Βαγγέλη Καλπαδάκη, φρόντισε να το μετατρέψει σε ένα πολυπαραγοντικό εργαλείο με προσεκτικές κινήσεις εντός και εκτός Ελλάδας.<br /><br /> Με τις παρεμβάσεις του στο Συμβούλιο της Ευρώπης, με το ταξίδι του στο Χάρβαντ, τις τοποθετήσεις του σε συνέδρια και με αρθρογραφία επανέκαμψε στο δημόσιο βίο. Σταδιακά άρχισε να τοποθετείται και για την κατάσταση στην Ελλάδα με αποκορύφωμα τη θέση του για την βαλκανοποίηση της χώρας από τους υποτιθέμενους φανατικούς Ευρωπαίους της εγχώριας δεξιάς και εφευρέτες του “Μένουμε Ευρώπη”. Αυτούς που ωρύονταν υπέρ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ πάση θυσία και τελικά μετέτρεψαν την Ελλάδα σε βαλκανικό φυλάκιο του παρασιτικού καπιταλισμού. <br /><br />Είναι λάθος να λέγεται ότι ο Τσίπρας μιλά εκ του ασφαλούς. Έχει στοχοποιηθεί και είναι στόχος και σήμερα όσο λίγοι πολιτικοί στην Ευρώπη. Κανένας πολιτικός δεν είναι ασφαλής, σε όποια θέση και αν βρίσκεται, γιατί κρίνεται από το τι λέει και τι κάνει. Επί πρωθυπουργίας του, ο Τσίπρας μπορεί να έκανε σοβαρά πολιτικά λάθη, αλλά κανείς δεν τόλμησε να κάνει λόγο για “ Τσίπρα Α.Ε”, ούτε τώρα μπορεί κανείς να τον καταγγείλει ως διαπλεκόμενο.<br /><br />Το τι ισχυρίζεται ο καθένας δεν είναι φυσικά πειστικός, αν δεν συνοδεύεται από στοιχεία και τέτοια στοιχεία κανείς ποτέ δεν κατέθεσε. Ακόμη και η ΝΔ με την εκτός ελέγχου και εκτός λογικής προπαγάνδα της δεν κατάφερε να στιγματίσει τον Τσίπρα. Τα λάθη που έκανε ήταν δικά του, στοίχισαν και στον ίδιο και στο κόμμα του και κρίθηκε γι αυτά περισσότερο από κάθε άλλον πολιτικό, ακόμη και από τον ανεκδιήγητο Κώστα Καραμανλή που χρεοκόπησε τη χώρα και τους επόμενους δύο πρωθυπουργούς τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Αντώνη Σαμαρά που έσυραν στην συνέχεια την Ελλάδα στο βυθό της ανεπάρκειάς τους. <br /><br />Είναι προοδευτικό πείραμα ή ένα ακόμη λάθος;<br /><br />Υπό άλλες συνθήκες κανείς δεν θα έδινε ιδιαίτερο βάρος στο τι κάνει ο Αλέξης Τσίπρας. Ωστόσο συμβαίνει το αντίθετο. Πολλοί στην Ευρώπη και οι Τάιμς της Νέας Υόρκης, ίσως βλέπουν ένα νέο προοδευτικό πείραμα στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού, καθώς η ακροδεξιά δικτυώνεται και σε συνεργασία με τη δεξιά, επιτίθεται κατά κύματα. Μήπως υπάρχει μια δυναμική που ούτε ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός έχει αποκωδικοποιήσει;<br />Ο Τσιπρας θεωρεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει τον κύκλο του και δεν θέλει να ηγηθεί του κόμματος του οποίου είναι βουλευτής. Θέλει ίσως και πάλι να συνενώσει διάφορα κομμάτια και να προσελκύσει πρόσωπα που θα δώσουν μια αύρα επανίδρυσης της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας. Είναι ένα πείραμα γιατί αυτή την στιγμή δεν υπάρχει κάποιο ισχυρό κίνημα το οποίο θα μετατρέψει σε κόμμα εξουσίας, ούτε καν γνωρίζει πως , πότε και με ποιούς θα πορευθεί. Άρα σε αυτή τη φάση, την πλέον εύκολη, ο πρώην πρωθυπουργός εκφωνεί λόγους, λέει λίγα πράγματα και φροντίζει να μην έχει μέτωπα με κανένα κόμμα από το ΠΑΣΟΚ μέχρι το ΚΚΕ. Αν ο Τσίπρας μπορεί να διαβάσει τις διαθέσεις του κόσμου σωσστά, τότε έχει ήδη διανύσει πολύ δρόμο. Αν όμως τα μηνύματα που θα εκπέμψει θα είναι απλά μια ακόμη στροφή προς την απόλυτη ενσωμάτωση στο σύστημα, θα δεχθεί συντριπτικό χτύπημα και δεν θα ξαναβρεί ζωτικό πολιτικό χρόνο. <br /><br />Ο Τσίπρας, θέλει να αποφύγει τριβές, άρα έχει επιλέξει τακτική, όχι όμως σχέδιο. Έχει επιλέξει αντίπαλο. Είναι η ΝΔ και ο Μητσοτάκης και η ακροδεξιά. Αλλά αυτά δεν κάνουν αυτόματα ένα σφριγηλό κόμμα. Απαιτείται σχέδιο, προσωπικότητες με οργανωτικές δεξιότητες, ιδεολογικό τμήμα που να χαράξει τον δρόμο πάνω στον οποίο θα οικοδομηθεί το πολιτικό σχέδιο και το πρόγραμμα. Απαιτούνται επίσης πολλά χρήματα που δεν υπάρχουν, προς το παρόν. Απαιτείται επίσης και μια απόφαση με μεγάλο ηθικό εκτόπισμα. Ο Τσίπρας θα εγκαταλείψει την έδρα του ή θα πάρει μαζί του βουλευτές , με τον κίνδυνο να κατηγορηθεί για αποστασία; βέβαια, αν εκφυλιστεί εντελώς ο ΣΥΡΙΖΑ ίσως δεν μείνει ούτε ο Φάμελλος αν δει ότι ο Τσίπρας μπορεί να οδηγήσει την Αριστερά και πάλι στον προθάλαμο της εξουσίας. <br /><br />Ο πρώην πρωθυπουργός δεν θα πάρει μαζί του τον Πολάκη και τον Παππά. Δεν θέλει ούτε να ακούει το αντίθετο, οπότε πιθανότατα ο ΣΥΡΙΖΑ θα μείνει ως κόμμα με τους δύο και όσους πάνε μαζί τους . Αλλά και πάλι ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος, καθώς όλο το σύστημα τον περιμένει...<br /><br />Ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε στους ΝΥ Times, στο περιθώριο του συνεδρίου του Ινστιτούτου του. Ο αρθρογράφος της εφημερίδας Michelle Goldberg μιλάει για τα δίκτυα της διεθνούς ακροδεξιάς, την επεξεργασία κοινών πολιτικών και μηνυμάτων και δίνει την πραγματική εικόνα της Δύσης. Ότι δηλαδή δείχνει να κυριαρχεί ιδεολογικά, ενώ αντίθετα η Αριστερά είναι κατακερματισμένη και αδύναμη. Ο αρθρογράφος δείχνει να εντυπωσιάζεται από τις κινήσεις του Τσίπρα , ενώ ο πρώην πρωθυπουργός απολογείται εκ μέρους όλων των Αριστερών κομμάτων σημειώνοντας:<br /> <br /> “Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε χάσει το όραμά μας για το μέλλον και την ικανότητά μας να πείσουμε τους ανθρώπους ότι αν οι προοδευτικοί αναλάβουν τη διακυβέρνηση, το μέλλον τους θα είναι διαφορετικό.” Πολύ σωστή προσέγγιση, που αν γίνονταν το 2023 ίσως η μετέπειτα πορεία της χώρας και του ιδίου να ήταν διαφορετική. <br />Ποτέ δεν είναι αργά όμως και λίγοι είναι αλήθεια πολιτικοί, έχουν και μια δεύτερη ευκαιρία. Η δεύτερη ευκαιρία του Τσίπρα είναι τώρα, όχι μετά τις εκλογές, γιατί μετά όλα θα είναι διαφορετικά στη χώρα και στην πολιτική. Τώρα με αντίπαλο τον Μητσοτάκη, είναι η στιγμή, όχι να παρηγορήσει, αλλά να εμπνεύσει ή έστω να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. <br /> Είναι προφανές ότι σταδιακά θα αυξηθεί το διεθνές ενδιαφέρον για τον Τσίπρα, οπότε και οι δικές του ευθύνες αυξάνονται. Η αμφισημία και η αναποφασιστικότητα θα του στοιχίσουν και θα στοιχίσουν και σε όσους ελπίζουν σε έναν δεύτερο γύρο...</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αλέξης Τσίπρας: η διεθνοποίηση μιας επιστροφής.

  Του Σωτήρη Σιδέρη Το διεθνές ενδιαφέρον προκαλεί η στόχευση του Αλέξη Τσίπρα να επανακάμψει στην πολιτική αρένα θέτοντας ψηλά στην ιδεολο...

Διαβάστε την συνέχεια

‘Kουρδικό’: Θα υπάρξουν γεωπολιτικές αλλαγές με τον πόλεμο Ισραήλ-Ιράν;

<img height="397" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/06/%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%85%CE%B1%CF%83%CE%B8%CF%845%CE%B1%CE%B9%CE%BE%CE%B1%CF%82%CE%B5%CE%BC%CF%84%CE%BF%CF%80%CF%82%CE%B5%CE%B9%CE%B806567%CF%85.jpg?resize=640%2C397&ssl=1" width="698" /><br /><br />Η σύγκρουση μεταξύ Ιράν και Ισραήλ που συνεχίζεται εδώ και μέρες παρακολουθείται στενά και προσεκτικά από την Τουρκία.<br /><br />Η Άγκυρα συνεχίζει τις διπλωματικές της επαφές για να αποτρέψει την επέκταση της έντασης στην περιοχή της Τουρκίας.<br /><br />Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, το Ισραήλ, μέσω των ΗΠΑ, απαίτησε από την Τουρκία να λάβει σαφή θέση έναντι του Ιράν.<br /><br />Ενώ η Άγκυρα δεν έχει κάνει καμία επίσημη δήλωση σχετικά με αυτές τις αναφορές, η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση αντέδρασαν σκληρά στις επιθέσεις του Ισραήλ στο Ιράν και επιδεικνύουν κοινή στάση για τον τερματισμό του πολέμου.<br /><br />Οι σχετικές αναφορές μπορεί να αποτελούν παραπληροφόρηση<br /><br />Μιλώντας στο Rudaw για το θέμα, ο πρώην βουλευτής του HDP, Αϊχάν Μπίλγκεν, έκανε την ακόλουθη εκτίμηση σχετικά με αυτούς τις θέσεις:<br /><br />«Υπάρχουν ορισμένες αναφορές από ορισμένες ισραηλινές πηγές που έχουν αντικατοπτριστεί στον αμερικανικό τύπο. Υπάρχουν πληροφορίες ότι το Ισραήλ υπέβαλε ένα τέτοιο αίτημα στις ΗΠΑ και ότι οι ΗΠΑ το ανταποκρίθηκαν στην Τουρκία. Φυσικά, αυτοί οι ισχυρισμοί μπορούν να απορριφθούν και να διαψευσθούν. Αυτές οι πληροφορίες δεν έχουν ακόμη επιβεβαιωθεί και μπορεί ακόμη και να αποτελούν παραπληροφόρηση. Ωστόσο, εκφράζουμε τις ανησυχίες μας για τέτοιους ισχυρισμούς. Ελπίζουμε ότι αυτό δεν θα γίνει θέμα εσωτερικής πολιτικής στην Τουρκία», είπε.<br /><br />Σημειώνοντας ότι υπάρχει ανάγκη για αλλαγή στη Μέση Ανατολή και ότι αυτό μπορεί να καταστεί δυνατό μέσω της ειρήνης, ο Μπίλγκεν δήλωσε:<br /><br />«Μόνο τα αυταρχικά καθεστώτα μπορούν να τροφοδοτηθούν και το status quo μπορεί να ενισχυθεί μέσω όπλων, αίματος και βίας. Επομένως, η προσδοκία του λαού από όλες τις κυβερνήσεις που χρειάζονται αλλαγή είναι ειρηνική. Ωστόσο, όσοι θέλουν να διατηρήσουν την εξουσία τους τρέφονται με βία και αίμα. Η Τουρκία θα πρέπει να δείξει ξεκάθαρα τη σαφή της βούληση στα εμπλεκόμενα μέρη να σταματήσουν αυτή τη σύγκρουση. Το να είναι μέρος της σύγκρουσης και να προκαλέσει την ανάπτυξή της και την εξάπλωσή της θα προκαλέσει σοβαρή ζημιά στη διαδικασία στην οποία η Τουρκία δίνει προσοχή τελευταία. Θα ήταν σοβαρό λάθος να δούμε αυτήν την κατάσταση ως ευκαιρία για τον λαό.<br /><br />Τόσο ο κουρδικός εθνικισμός όσο και ο τουρκικός εθνικισμός υφίστανται μεγάλες απώλειες σε ένα περιβάλλον σύγκρουσης.<br /><br />Επομένως, η ειρήνη είναι πολύτιμη για τους Κούρδους, τους Τούρκους, τους Άραβες και όλους τους λαούς της Μέσης Ανατολής. Η Τουρκία θα πρέπει επίσης να δείξει τη βούλησή της για ειρήνη παρά όλες τις πιέσεις που δέχεται.»<br /><br />Θα επηρεάσουν οι συγκρούσεις τη διαδικασία στην Τουρκία;<br /><br />Ο πρόεδρος του MHP, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, σε δήλωσή του, προειδοποίησε ότι η Τουρκία θα μπορούσε να είναι ο επόμενος στόχος μετά το Ιράν.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, αναρωτιέται κανείς πώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ θα επηρεάσει τη διαδικασία που ξεκίνησε με τις εκκλήσεις του Μπαχτσελί και του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στην Τουρκία και συνεχίστηκε με την απόφαση για τη διάλυση του ΡΚΚ.<br /><br />Τονίζοντας ότι η σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν αποτελεί κίνδυνο για ολόκληρη την περιοχή, ο ακαδημαϊκός Δρ. Νουρεντίν Αϊντίν δήλωσε: «Ανησυχώ ότι αυτό μπορεί να συνεχιστεί για λίγο και να προκαλέσει αστάθεια στην περιοχή.<br /><br />Αυτή η κατάσταση έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει την Τουρκία και όλες τις χώρες της περιοχής. Επειδή είναι ένα πολύ μεγάλο και βαθιά ριζωμένο κράτος, έχει παράδοση. Μια αλλαγή εδώ θα μπορούσε να προκαλέσει αστάθεια και μεταναστευτικά κινήματα σε όλα τα κράτη γύρω της. Θα μπορούσε να προκαλέσει εκ νέου συζήτηση για ορισμένα σύνορα και ορισμένα κοινωνικά κινήματα. Αλλά ελπίζουμε ότι ένα ειρηνικό περιβάλλον μπορεί να επιτευχθεί με συνετό τρόπο σε σύντομο χρονικό διάστημα».<br /><br />Ο Αϊντίν αξιολόγησε την τρέχουσα κατάσταση ως εξής:<br /><br />«Υπάρχουν κίνδυνοι στην περιοχή και δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Έχουμε ήδη χάσει αρκετό χρόνο ως χώρα. Οι παρατηρήσεις του κ. Μπαχτσελί είναι πολύ ακριβείς σε αυτό το θέμα. Είναι απαραίτητο να λάβουμε προφυλάξεις και να αναλάβουμε δράση εδώ πολύ σύντομα. Για αυτό, αν ενισχύσουμε τις εσωτερικές μας τάξεις, θα επηρεαστούμε θετικά. Θα βγούμε από αυτό με επιτυχία και πιο δυνατοί. Αλλά αν δεν αναλάβουμε δράση εγκαίρως, φοβάμαι ότι μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις για εμάς».<br /><br />Από την άλλη πλευρά, κυβερνητικοί αξιωματούχοι, ιδίως ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, διεξάγουν έντονη διπλωματική τηλεφωνική επικοινωνία με παράγοντες στην περιοχή για να αποτρέψουν την εξάπλωση του πολέμου.<br /><br />Η Άγκυρα καλεί τα εμπλεκόμενα μέρη να σταματήσουν τις επιθέσεις και να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους.<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

‘Kουρδικό’: Θα υπάρξουν γεωπολιτικές αλλαγές με τον πόλεμο Ισραήλ-Ιράν;

Η σύγκρουση μεταξύ Ιράν και Ισραήλ που συνεχίζεται εδώ και μέρες παρακολουθείται στενά και προσεκτικά από την Τουρκία. Η Άγκυρα συνεχίζει τι...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Ιράν χτύπησε την έδρα της Μοσάντ. Τραμπ: Fake news τα περί επαφών με Τεχεράνη. Μαζικές εκκενώσεις

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/06/Iran-4.jpg"><img height="326" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/06/Iran-4-696x398.jpg" width="695" /></a><br /><br />Οι εχθροπραξίες μεταξύ Ισραήλ και Ιράν συνεχίζονται για πέμπτη ημέρα και οι φόβοι για κλιμάκωση του πολέμου στη Μέση Ανατολική είναι υπαρκτοί.<br />Οι Φρουροί της Επανάστασης ισχυρίζονται ότι έπληξαν τη Διεύθυνση Στρατιωτικών Πληροφοριών του Ισραήλ και το επιχειρησιακό κέντρο της Μοσάντ νωρίς την Τρίτη, όπως μεταδίδουν τα κρατικά μέσα ενημέρωσης του Ιράν. Ακολούθησε χτύπημα του Ισραήλ στην Τεχεράνη.<br />Επισημαίνεται ότι στην πρωτεύουσα του Ιράν παρατηρείται μεγάλη κίνηση στους αυτοκινητοδρόμους, ενώ οι ουρές στα πρατήρια καυσίμων είναι τεράστιες, καθώς οι κάτοικοι εκκενώνουν την πρωτεύουσα.<br /><br />Το χτύπημα στη Mossad<br /><br />Οι Φρουροί «έπληξαν το κέντρο στρατιωτικών πληροφοριών του στρατού του σιωνιστικού καθεστώτος, το Aman, και το κέντρο σχεδιασμού των τρομοκρατικών επιχειρήσεων του σιωνιστικού καθεστώτος, τη Μοσάντ, στο Τελ Αβίβ. Το κέντρο είναι αυτή τη στιγμή στις φλόγες» ανέφερε η ανακοίνωση.<br /><br /><img height="382" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/06/mossad.jpeg" width="640" /><br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν, Αμπάς Αραγκί, δήλωσε στους Ευρωπαίους ομολόγους του ότι, ενώ η Τεχεράνη παραμένει προσηλωμένη στη διπλωματία, προτεραιότητά της «αυτή τη στιγμή είναι η αποτελεσματική και αποτρεπτική αντιμετώπιση της επιθετικότητας», σύμφωνα με δήλωση του υπουργείου Εξωτερικών.<br />Ο Αραγκί πραγματοποίησε κοινή τηλεφωνική συνδιάσκεψη με τους κορυφαίους διπλωμάτες της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Γερμανίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br />Ο Αραγκί μίλησε ξεχωριστά με τον Ιταλό ομόλογό του, Αντόνιο Ταγιάνι, όπου επέκρινε τις θέσεις «ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών» που τάσσονται υπέρ του Ισραήλ, σύμφωνα με το IRNA.<br />«Ο κορυφαίος Ιρανός διπλωμάτης επιβεβαίωσε τη δέσμευση του Ιράν στη διπλωματία, λέγοντας ότι η χώρα δεν έχει εγκαταλείψει ποτέ το τραπέζι των διαπραγματεύσεων», ανέφερε το IRNA.<div><br />Σύγκρουση τάνκερ στο Στενό του Ορμούζ<br /><br />Εν τω μεταξύ, δύο πετρελαιοφόρα συγκρούστηκαν και πήραν φωτιά την Τρίτη κοντά στο στενό του Ορμούζ, όπου έχουν αυξηθεί οι ηλεκτρονικές παρεμβολές κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ, σύμφωνα με το Reuters.<br />Το πρακτορείο πρόσθεσε ότι δεν αναφέρθηκαν τραυματίες μεταξύ των μελών του πληρώματος ούτε διαρροές.<br />Με το Ιράν και το Ισραήλ να ανταλλάσσουν πυραύλους από την Παρασκευή, οι παρεμβολές έχουν διαταράξει τα συστήματα πλοήγησης κοντά στη ζωτικής σημασίας θαλάσσια οδό μεταξύ του Ιράν και του Ομάν, η οποία διακινεί περίπου το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πετρελαίου.<br />Ο πορθμός του Ορμούζ συνδέει τον Κόλπο του Περσικού με τον Κόλπο του Ομάν στα νοτιοανατολικά και την Αραβική Θάλασσα στα νοτιοανατολικά.</div><div><br />Το Ισραήλ απειλεί τον ανώτατο ηγέτη του Ιράν<br /><br />Ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Ισραήλ Κατζ, προειδοποίησε τον ανώτατο ηγέτη του Ιράν ότι θα μπορούσε να έχει την ίδια τύχη με τον πρώην δικτάτορα του Ιράκ, Σαντάμ Χουσεΐν.<br />Ο Χουσεΐν συνελήφθη από τις αμερικανικές δυνάμεις ενώ κρυβόταν σε μια τρύπα κάτω από ένα αγροτικό σπίτι κοντά στην πόλη Τικρίτ του Ιράκ, το 2003.<br />Εκτελέστηκε με απαγχονισμό μετά την καταδίκη του για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από το Ανώτατο Δικαστήριο του Ιράκ.<br />Ο Κατζ είπε ότι ο Χαμενεΐ πρέπει να «θυμάται τι συνέβη στον δικτάτορα της γειτονικής χώρας του Ιράν που ακολούθησε αυτόν τον δρόμο εναντίον του Ισραήλ».</div><div><br />Τραμπ: Fakes news τα περί προσέγγισης του Ιράν<br /><br />Για fake news κάνει λόγο ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ απαντώντας στις φήμες που τον θέλουν να έκανε ειρηνευτικές συζητήσεις με το Ιράν με σκοπό να επιτευχθεί εκεχειρία. «Έπρεπε το Ιράν να είχε αποδεχτεί τη συμφωνία. Θα είχαν σώσει χιλιάδες ζωές», σημειώνει ακόμη ανάρτησή του στο Truth Social, ο Τραμπ. «Δεν έχω προσεγγίσει το Ιράν για “ειρηνευτικές συνομιλίες” με κανέναν τρόπο, υπό καμία μορφή ή όψη. Πρόκειται απλώς για ΑΚΡΑΙΑ ΕΠΙΝΟΗΜΕΝΕΣ, ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ! Αν θέλουν να συζητήσουν, ξέρουν πώς να επικοινωνήσουν μαζί μου. Έπρεπε να είχαν αποδεχτεί τη συμφωνία που τους είχε προταθεί – θα είχαν σωθεί πολλές ζωές!!!», έγραψε χαρακτηριστικά και σε αιχηρό τόνο.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το Ιράν χτύπησε την έδρα της Μοσάντ. Τραμπ: Fake news τα περί επαφών με Τεχεράνη. Μαζικές εκκενώσεις

Οι εχθροπραξίες μεταξύ Ισραήλ και Ιράν συνεχίζονται για πέμπτη ημέρα και οι φόβοι για κλιμάκωση του πολέμου στη Μέση Ανατολική είναι υπαρκτο...

Διαβάστε την συνέχεια

Άφαντος ο Αλί Χαμενεΐ καθώς το Ιράν καταρρέει υπό πυρά.

<img height="384" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2024/11/khamenei-630x384.jpg" width="700" /><br /><br />Η κλιμάκωση των ισραηλινών επιθέσεων εντείνει τον πανικό, καθώς ο Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν παραμένει άφαντος. Μετά από ένα πρωτοφανές κύμα ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών που πλήττουν το Ιράν τις τελευταίες τέσσερις ημέρες και την κατάρρευση των περιφερειακών συμμαχιών του, ο Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ έχει αισθητά εξαφανιστεί από τη δημόσια σκηνή.<br /><br />Γνωστός για την προσεκτική και μεθοδευμένη προσέγγισή του στην ηγεσία, η ξαφνική απουσία του Χαμενεΐ σε αυτή την κρίσιμη καμπή πυροδοτεί εκτεταμένες εικασίες και ανησυχίες τόσο εντός όσο και εκτός Ιράν.<br /><br />Καθώς οι πόλεις σε όλη τη χώρα αντιμετωπίζουν αυξανόμενο πανικό και αβεβαιότητα, η σιωπή γύρω από τον ανώτατο ηγέτη του Ιράν γεννά επιτακτικά ερωτήματα για τη σταθερότητα του καθεστώτος και την μελλοντική πορεία της Ισλαμικής Δημοκρατίας.<br /><br />Παρατηρητές επισημαίνουν ότι η απουσία του Χαμενεΐ έρχεται σε μια στιγμή που η ισχυρή και ορατή ηγεσία είναι κρίσιμη, ενισχύοντας τους φόβους για την ικανότητα της Τεχεράνης να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στην κλιμακούμενη κρίση.<br /><br />Ο 86χρονος Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, βρίσκεται ολοένα και πιο απομονωμένος, καθώς τα ισραηλινά πλήγματα αποδεκατίζουν τους στενότερους στρατιωτικούς και συμβούλους ασφαλείας του.<br /><br />Από την Παρασκευή 13/06, αρκετά κορυφαία στελέχη του στενού του κύκλου έχουν σκοτωθεί, συμπεριλαμβανομένων κορυφαίων διοικητών των Φρουρών της Επανάστασης: του Χοσεΐν Σαλαμί, γενικού διοικητή· του Αμίρ Αλί Χατζιζαντέχ, επικεφαλής του προγράμματος βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν· και του αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών, Μοχάμαντ Καζεμί.<br /><br />Πηγές προσκείμενες στον Χαμενεΐ προειδοποιούν ότι αυτές οι απώλειες δημιουργούν επικίνδυνα κενά στην ηγεσία του Ιράν, αυξάνοντας τον κίνδυνο κρίσιμων σφαλμάτων στην άμυνα και την εσωτερική σταθερότητα.<br /><br />Σύμφωνα με πέντε πρόσωπα που γνωρίζουν τη διαδικασία λήψης αποφάσεων του Χαμενεΐ, ο στενός κύκλος των περίπου 15 έως 20 συμβούλων, που περιλαμβάνει διοικητές των Φρουρών, κληρικούς και πολιτικούς, έχει πλέον αποδυναμωθεί σοβαρά.<br /><br />Παρά τους φόβους για κλιμάκωση, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου δήλωσε στο ABC News ότι η στόχευση του Ανώτατου Ηγέτη του Ιράν θα τερμάτιζε τη σύγκρουση.<br /><br />Όταν ρωτήθηκε για αναφορές ότι ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ απέρριψε ισραηλινό σχέδιο για τη δολοφονία του Χαμενεΐ, ο Νετανιάχου είπε: «Δεν πρόκειται να κλιμακώσει τη σύγκρουση, πρόκειται να την τερματίσει».<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Άφαντος ο Αλί Χαμενεΐ καθώς το Ιράν καταρρέει υπό πυρά.

Η κλιμάκωση των ισραηλινών επιθέσεων εντείνει τον πανικό, καθώς ο Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν παραμένει άφαντος. Μετά από ένα πρωτοφανές κύμα ι...

Διαβάστε την συνέχεια

Μάρτιν Σουλτς: O Κυριάκος Μητσοτάκης δρέπει τους καρπούς της σποράς του Αλέξη Τσίπρα.

<img height="406" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2015/06/SOULTS-630x400.jpg" width="706" /><br /><br /><b>Κώστας Αργυρός</b> <br />O Μάρτιν Σουλτς ως πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου έπαιξε κομβικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις κατά τη διάρκεια της κρίσης του 2015 και θεωρεί ότι είναι η ώρα για μια πολιτική αναδιανομής μετά τη λιτότητα.<br /><br />Το καλοκαίρι του 2015 ο Μάρτιν Σουλτς ως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είχε ενεργό ρόλο σε όλες τις κρίσιμες διαπραγματεύσεις για την Ελλάδα.<br /><br />Δείχνει να θυμάται σε όλες τους τις λεπτομέρειες τα γεγονότα εκείνων των εβδομάδων και μηνών.<br /><br />Έχει βγάλει τα συμπεράσματά του και συνεχίζει να παρακολουθεί -όπως δείχνουν τα λόγια του- τα όσα συμβαίνουν και σήμερα στη χώρα μας.<br /><br />«Αυτά που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια κλόνισαν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων σε θεμελιώδεις αξίες.<br /><br />»Είναι καλό που υπάρχει μια σχετική οικονομική ανάκαμψη και όπως συχνά συμβαίνει στην πολιτική ο Κυριάκος Μητσοτάκης δρέπει τους καρπούς της σποράς του Αλέξη Τσίπρα, η οποία φυσικά ήταν συνδεδεμένη με πολύ μεγάλες θυσίες».<div><br />Όταν η οικονομία «πάει καλά»<br /><br />Ο Γερμανός Σοσιαλδημοκράτης πολιτικός θεωρεί ότι έχει έρθει η ώρα για μέτρα ανακούφισης των εργαζόμενων και συνταξιούχων στην Ελλάδα.<br /><br />«Η Ελλάδα αποτελεί ένα κλασσικό παράδειγμα για το πώς κατανοείται η οικονομική ανάκαμψη.<br /><br />»Τα οικονομικά στοιχεία βελτιώνονται.<br /><br />»Διαβάζουμε στον διεθνή Τύπο ότι η Ελλάδα τα πάει καλύτερα.<br /><br />»Το ερώτημα που πρέπει να τεθεί είναι εάν τα πηγαίνουν καλύτερα και οι Έλληνες.<br /><br />»Μεγάλο μέρος του πληθυσμού υποχρεώθηκε σε μαζικές περικοπές μισθών και συντάξεων.<br /><br />»Για αυτούς τα πράγματα δεν πάνε καλύτερα. Αντιθέτως. Με την εξέλιξη του πληθωρισμού τα τελευταία χρόνια βιώνουν μια επιδείνωση της κατάστασής τους και της ζωής τους.<br /><br />»Θα ήταν καλό για την Ελλάδα να σκεφτεί λίγο περισσότερο την δικαιοσύνη μιας αναδιανομής του πλούτου».<br /><br />Ο Σουλτς επιβεβαιώνει ότι η χώρα βρέθηκε πολύ κοντά στην αποπομπή της από την Ευρωζώνη.<br /><br />«Υπήρχαν αρκετοί που έλεγαν πολύ σοβαρά και αποφασιστικά ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αποκλειστεί από την Ευρωζώνη.<br /><br />»Ανάμεσά τους και ο τότε υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, τον οποίον σταμάτησε τελικά η Άνγκελα Μέρκελ.<br /><br />»Αυτό αποφεύχθηκε χάρη και στην πίεση των Σοσιαλδημοκρατών που ήταν στην κυβέρνηση, αλλά και λόγω της πίεσης της Γαλλίας και του Φρανσουά Ολάντ που ήταν κάθετα αντίθετος».<br /><br />Και ο ίδιος ο Σουλτς ήταν αντίθετος με μια αποπομπή.<br /><br />«Κυρίως θεωρούσα απαράδεκτο ότι μιλούσαμε για την Ελλάδα, αλλά όχι με την Ελλάδα.<br /><br />»Θυμάμαι πολύ καλά ότι όταν η κυβέρνηση Σαμαρά παρέδωσε στην κυβέρνηση Τσίπρα, υπήρξαν φωνές στην ΕΕ που έλεγαν “δεν θα μιλήσουμε με αυτούς”.<br /><br />»Υπήρξε βεβαίως ο κύριος Βαρουφάκης που με την στάση του λειτούργησε αντιπαραγωγικά. Αυτή ήταν η δική μου θέση. Για αυτό και ήμουν από τους πρώτους που πέταξα στην Αθήνα για να συνομιλήσω με τον Αλέξη Τσίπρα».<br />Σωτηρία της Ευρωζώνης<br /><br />Ο ίδιος είχε μια πολύ καλή εικόνα για τα προβλήματα στην Ελλάδα και αυτό που παραδέχεται, είναι ότι για την κρίση δεν πλήρωσαν τελικά απαραιτήτως αυτοί που την προκάλεσαν.<br /><br />Το ζητούμενο όμως τη δεδομένη στιγμή ήταν να διασφαλιστεί η ακεραιότητα και η ενότητα της Ευρωζώνης.<br /><br />«Υπήρχαν φυσικά πολλά ελλείματα στην Ελλάδα. Η φορολογική ηθική ήταν ανύπαρκτη.<br /><br />»Έβλεπα πάμπλουτους Έλληνες να αγοράζουν τα πιο ακριβά διαμερίσματα στο Βερολίνο σε μια εποχή που η χώρα είχε γονατίσει.<br /><br />»Εγώ ήμουν ενάντιος εξαιτίας και οικονομικών λόγων.<br /><br />»Ένας αποκλεισμός της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα έστελνε στην παγκόσμια κοινή γνώμη το μήνυμα ότι η Ευρωζώνη μπορεί να διασπαστεί.<br /><br />»Ποια θα ήταν η επόμενη χώρα; Η Ιταλία είχε και έχει ακόμα ένα δημόσιο χρέος πάνω από 100% του ΑΕΠ.<br /><br />»Αν ξεκινούσε η κερδοσκοπία σε βάρος της Ιταλίας θα κατέληγε σε μεγάλη καταστροφή.<br /><br />»Έπρεπε να διαφυλάξουμε τη νομισματική ένωση.<br /><br />»Και για να είμαστε ειλικρινείς, το κόστος που προκάλεσε η Ελλάδα για συνολικά τον χώρο της Ευρωζώνης ήταν ελάχιστο».<br /><br />Ο Σουλτς ήταν από τότε υποστηρικτής της ιδέας των ευρωομολόγων και νιώθει δικαιωμένος που αυτή η λογική κέρδισε έδαφος, έστω και με άλλο χαρακτηρισμό τόσο μετά την πανδημία όσο και τώρα με το πρόγραμμα δανεισμού για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας.<br /><br />Υπογραμμίζει ακόμα τον ρόλο του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος επίσης τάχθηκε με όλες του τις δυνάμεις υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.<br />Τι τρέφει την Ακροδεξιά<br /><br />Οι συσχετισμοί στην Ευρώπη έχουν αλλάξει σημαντικά τα τελευταία δέκα χρόνια με την ακροδεξιά να είναι πολύ πιο ισχυρή.<br /><br />Τι κατάληξη θα είχε μια αντίστοιχη κρίση στο σημερινό πολιτικό περιβάλλον;<br /><br />«Νομίζω ότι η άνοδος της ακροδεξιάς έχει να κάνει και με τις κρίσεις.<br /><br />»Γιατί στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, συνολικά μέσα στην χρηματοπιστωτική κρίση προέκυψε μια υποχώρηση της αλληλεγγύης που συνοδεύτηκε και από την σχετική ρητορική.<br /><br />»”Τι δουλειά έχουμε εμείς με τους Έλληνες; Γιατί να απειλείται η σύνταξή μου εξαιτίας της κρίσης στην Ελλάδα;”».<br />Ούτε ένα ευρώ επιβάρυνση για τον μέσο Γερμανό<br /><br />Αυτό δε συνέβη μόνο στη Γερμανία, αλλά και στη Γαλλία και αλλού.<br /><br />Ξαφνικά βρέθηκαν στα πάνω τους αυτοί που αμφισβητούσαν την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση και ζητούσαν να υπάρξει πάλι επιστροφή στο εθνικό κράτος.<br /><br />Αλλά όπως επισημαίνει ο πρώην πρόεδρος της Ευρωβουλής «κανένας Γερμανός φορολογούμενος δεν χρειάστηκε να δώσει ένα ευρώ για την Ελλάδα. Δώσαμε εγγυήσεις.<br /><br />»Και οι πόροι από τα προγράμματα που κατευθύνθηκαν προς την Ελλάδα, πήγαν σε επενδύσεις από τις οποίες επωφελήθηκαν και γερμανικές επιχειρήσεις.<br /><br />»Τελικά καταφέραμε να σταθεροποιήσουμε την ευρωζώνη και την οικονομία της Ελλάδας, χωρίς να χρειαστεί να επιβαρυνθεί στο ελάχιστο κανένας Γερμανός φορολογούμενος.<br /><br />»Αλλά δυστυχώς δημιουργήθηκαν άλλες εντυπώσεις, που έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης από την ακροδεξιά».<br /><br />Ακολούθησαν και άλλες κρίσεις. Η πανδημία και ο πόλεμος, και κάθε φορά που διαφαινόταν ένα συναίσθημα ανακούφισης προέκυπτε κάτι καινούριο.<br /><br />Ο φόβος των πολιτών μεγάλωνε και αυτό εκμεταλλεύτηκαν οι ακροδεξιοί λαϊκιστές.<br /><br />Το «πλεονέκτημα των ακραίων λαϊκιστών είναι ότι με τις θεωρίες συνωμοσίας που διαδίδουν μπορούν και προσφέρουν απλοϊκές λύσεις σε ζητήματα και διαδικασίες που είναι εξαιρετικά περίπλοκα και προκαλούν φόβους στοχεύοντας πάντα το συναίσθημα. Έχουν για όλα μια εξήγηση, αλλά ποτέ μια λύση».</div><div><br />Το μέλλον της σοσιαλδημοκρατίας<br /><br />Ο πολιτικός που το 2017 ήταν υποψήφιος καγκελάριος του SPD παραδέχεται ότι η κατάσταση για το κόμμα του δεν είναι τόσο ρόδινη.<br /><br />Θεωρεί όμως σωστή την αλλαγή γενεών που συντελείται σήμερα στη σοσιαλδημοκρατία υπό τον πρόεδρο του κόμματος Λαρς Κλινγκμπάιλ.<br /><br />Ο ίδιος ο Σουλτς είναι σήμερα πρόεδρος του Ιδρύματος Φρίντριχ Έμπερτ, έχει αποσυρθεί από την «καθημερινή πολιτική» και βλέπει αυτή τη νέα ομάδα με την πλειοψηφία των γυναικών σε υπουργικές θέσεις ως το μέλλον του SPD.<br /><br />Θυμίζει επίσης ότι οι σοσιαλδημοκράτες κυβερνούν σε χώρες όπως η Σουηδία, η Δανία, η Ισπανία και η Βρετανία, ενώ συμμετέχουν σε συνασπισμούς στην Γερμανία, στην Αυστρία ή στην Πολωνία απέναντι σε ισχυρά ακροδεξιά κόμματα της αντιπολίτευσης.<br /><br />Κατά τη γνώμη του, οι οφείλουν να δείχνουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση επειδή λόγω DNA, είναι η πολιτική δύναμη των εναλλακτικών λύσεων και όχι των αντιθέσεων και του «άσπρου μαύρου».<br /><br />Αυτή η συγκρουσιακή λογική οδηγεί τις χώρες στην καταστροφή, όπως επισημαίνει.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.dw.">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μάρτιν Σουλτς: O Κυριάκος Μητσοτάκης δρέπει τους καρπούς της σποράς του Αλέξη Τσίπρα.

Κώστας Αργυρός O Μάρτιν Σουλτς ως πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου έπαιξε κομβικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις κατά τη διάρκεια της κρίσης του 2...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ, Ισραήλ, Ιράν: Όλα θα φανούν στις επόμενες 48-72 ώρες;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQzsEh8nJ-Fw3tme5vD9Gklj4opee1bB1T5CA&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="163" data-original-width="309" height="338" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQzsEh8nJ-Fw3tme5vD9Gklj4opee1bB1T5CA&s" width="683" /></a></div><div><br /></div>Όλα δείχνουν πως ΗΠΑ και Ισραήλ ετοιμάζουν ένα τελειωτικό, ίσως, πλήγμα στο καθεστώς των μουλάδων του Ιράν. Παρακάτω ακολουθεί μια τεχνική-στρατιωτική και επιχειρησιακή ανάλυση των εξελίξεων των τελευταίων 10 ωρών.<br /><br />Αεροπορική Υποδομή και Ανάπτυξη<br /><br />Το Πεντάγωνο επιβεβαίωσε την ανάπτυξη 31 στρατηγικών αεροσκαφών ανεφοδιασμού τύπου KC-135 Stratotanker και KC-46 Pegasus (υπερσύγχρονο), διαμοιρασμένων σε βάσεις στην Ιταλία (Aviano), Ελλάδα (Σούδα) και Κύπρο (RAF Akrotiri).<br /><br />Καθορισμός Θέσεων COMAO<br /><br />Κατά τις πρώτες ώρες της 17ης Ιουνίου, δορυφορικά δεδομένα εντόπισαν COMAO (Composite Air Operations) στοιχίσεις να διαμορφώνονται πάνω από την ανατολική Μεσόγειο, προερχόμενες από πτήσεις KC-135 μαζί με μαχητικά F-15E Strike Eagle, πιθανόν σε ρόλους SEAD/DEAD (Suppression/Destruction of Enemy Air Defenses).<br />Κινητικότητα Ισραηλινών Δυνάμεων<br /><br />Ενεργοποίηση της Αεροπορικής Διοίκησης (IAF)<br /><br />Η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία (IAF) διατηρεί τα μαχητικά της F-35I Adir (stealth μαχητικά) σε πλήρη ετοιμότητα. Παρατηρήθηκαν επίσης απογειώσεις αναγνωριστικών UAV Heron TP και Eitan, τα οποία πιθανόν καταγράφουν συστήματα αεράμυνας στο έδαφος του Ιράν.<br /><br />Προετοιμασία Χερσαίων και Ναυτικών Στοιχείων<br /><br />Αν και το επίκεντρο τυχόν επίθεσης θα είναι αεροπορικό, αναφέρθηκε μετακίνηση μονάδων των ισραηλινών ειδικών δυνάμεων σε βάση κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα , πιθανώς με αποστολή την εξουδετερωση στρατηγικών υποδομών – αποστολές SABRE ops (Small Advanced Battlefield Reconnaissance and Exploitation operations).<div><br />Αμερικανική Ναυτική Ανάπτυξη και Στόλοι<br /><br />USS Nimitz (CVN-68)<br /><br />Η ομάδα μάχης του αεροπλανοφόρου USS Nimitz πέρασε την διώρυγα του Σουέζ και βρίσκεται στην Ανατολική Μεσόγειο, συνοδευόμενη από το αντιτορπιλικό κλάσης Arleigh Burke (USS Laboon),που φέρει σύστημα Aegis BMD (Ballistic Missile Defense). Το πλοίο διαθέτει:<br /><br />-SM-3 Block IIA για αντιβαλλιστική προστασία του Ισραήλ<br />-Tomahawk Land Attack Missiles (TLAMs), αν απαιτηθεί για πλήγματα σε στόχους εντός του Ιράν.<br /><br />Αμφίβιες δυνάμεις<br /><br />Εκτιμάται ότι μέρος του 26ου MEU (Marine Expeditionary Unit) επιβιβάζεται στο USS Bataan (LHD-5), και έχει λάβει θέση στην περιοχή νότια της Κύπρου με τις μονάδες να βρίσκονται σε Readiness Condition 2.<br />Ενεργοποίηση Συστήματος Διοίκησης και Ελέγχου<br /><br />Σημαντικό είναι πως οι ΗΠΑ φαίνεται να έχουν ενεργοποιήσει το CENTCOM-JOC (Joint Operations Center) με forward presence πιθανώς στην Αλ Ουντέιντ (Κατάρ), καθώς και δευτερεύον κέντρο στη Σούδα. Αυτό υποδεικνύει ότι:<br /><br />-Οι επιχειρησιακοί χάρτες στόχων έχουν ήδη κλειδώσει<br />-Ετοιμάζονται σχέδια “strike packages” κατά ιρανικών στόχων, εάν διαταχθεί αμερικανική συμμετοχή<br />Αντίδραση του Ιράν – Επιχειρησιακή Άμυνα<br /><br />Αεράμυνα<br /><br />Το Ιράν έχει τεθεί σε πλήρη κατάσταση πολεμικής ετοιμότητας αναπτύσσοντας:<br /><br />-S-300PMU2 γύρω από την Τεχεράνη και το Natanz<br />-εγχώρια Bavar-373 σε πυρηνικές υποδομές<br />-κινητές μονάδες TOR-M1 και Mersad<br /><br />Αντεπίθεση και Κρυφά Δίκτυα<br /><br />Ο ιρανικός Στρατός και το σώμα των Φρουρών φέρονται να έχουν ενεργοποιήσει επιχειρησιακά πυραυλικά συστήματα τύπου Fateh-110 και Shahab-3, καθώς και επιθετικά UAVs Shahed-136 σε βάσεις κοντά στα σύνορα με το Ιράκ και το Αφγανιστάν.<br /><br />Η απειλή που προκύπτει είναι διπλή:<br /><br />-Κατά Ισραηλινών κέντρων (π.χ. Negev, Dimona, Τελ Αβίβ)<br />-Κατά αμερικανικών βάσεων σε Ιράκ, Συρία και Ερυθρά Θάλασσα<br /><br />Στρατηγική Ετοιμότητα αλλά Όχι Επίθεση (ακόμα)<br /><br />Τις τελευταίες 10 ώρες δεν παρατηρήθηκαν εχθροπραξίες μεγάλης κλίμακας, αλλά η ανάπτυξη δυνάμεων δείχνει ότι πρόκειται για τη νηνεμία πριν την καταιγίδα. Οι συγκεντρώσεις υποδεικνύουν πως:<br /><br />-Οι επιχειρήσεις πρώτου κύματος (First Strike/Counter Air Campaign) έχουν σχεδιαστεί<br />-Η αναμονή πιθανόν σχετίζεται με διπλωματικές προσπάθειες αποκλιμάκωσης, ή με την ανάγκη για διεθνή νομιμοποίηση<br /><br />Το σκηνικό είναι σαφώς προπαρασκευαστικό πολεμικών επιχειρήσεων, και εάν συνεχιστεί η κλιμάκωση, αναμένεται συνδυασμένη αεροναυτική επίθεση εντός 48-72 ωρών.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

ΗΠΑ, Ισραήλ, Ιράν: Όλα θα φανούν στις επόμενες 48-72 ώρες;

Όλα δείχνουν πως ΗΠΑ και Ισραήλ ετοιμάζουν ένα τελειωτικό, ίσως, πλήγμα στο καθεστώς των μουλάδων του Ιράν. Παρακάτω ακολουθεί μια τεχνική-σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο έτοιμοι είμαστε εάν οι Τούρκοι μας κάνουν πόλεμο αλά Ισραήλ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSrJdefFhHoLmhDxobjpW3AAnub65lyrVEqag&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="316" height="324" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSrJdefFhHoLmhDxobjpW3AAnub65lyrVEqag&s" width="690" /></a></div><div><br /></div><b>Δημήτρης Καμπουράκης</b><br />Το ερώτημα δεν είναι μόνο αν εμείς ως Ελλάδα, μαθαίνουμε κάτι από τα φοβερά και τρομερά στρατιωτικά επιτεύγματα των Ισραηλινών ή των Ουκρανών που κάθε τόσο ξεδιπλώνονται μπροστά μας. Κάτι θα μαθαίνουμε απ’ αυτό το «καινούριο είδος πολέμου», δεν μπορεί… Το πραγματικό ερώτημα είναι αν μαθαίνουμε περισσότερα εμείς ή οι Τούρκοι; Να το θέσω και ανάποδα. Είμαστε σίγουροι ότι οι Τούρκοι δεν είναι ικανοί να κάνουν πόλεμο όμοιο μ’ αυτόν που κάνουν οι Ισραηλινοί ή οι Ουκρανοί; Κι αν είναι ικανοί, πόσο έτοιμοι είμαστε εμείς να τους αντιμετωπίσουμε σ’ αυτή την πίστα;<br /><br />Είναι ολοφάνερο ότι τα πάντα έχουν αλλάξει στην τέχνη του πολέμου. Αιχμή του πλέον είναι οι νέες τεχνολογίες και τα έξυπνα επιτελικά μυαλά που τις εκμεταλλεύονται. Οι Ισραηλινοί είχαν κατασκευάσει βάσεις drones μέσα στο Ιρανικό έδαφος με ανθρώπους που είχαν φυτέψει εκεί από χρόνια. Οι Ουκρανοί άνοιξαν τα εμπορευματοκιβώτια που είχαν περάσει λαθραία στα βάθη της Ρωσίας, χρησιμοποιώντας ρώσικα κινητά τηλέφωνα του εμπορίου και ενεργοποιώντας τις ίδιες εφαρμογές με τις οποίες ανάβουμε από μακριά τον θερμοσίφωνα σ’ ένα έξυπνο σπίτι. Απελευθέρωσαν τα drones τους και με κάθε τέτοιο ιπτάμενο μπιχλιμπίδι αξίας 1000 ευρώ, κατέστρεψαν ένα παρκαρισμένο πολεμικό αεροπλάνο αξίας 50.000.000 ευρώ. Τρομερό και αστραπιαίο.<br /><br />Ξέρουμε εμείς ως Ελλάδα αυτό το είδος του πολέμου; Δεν θεωρώ τον εαυτό μου εξυπνότερο από έναν αξιωματικό των Ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων, όπερ προφανώς κάποιου είδους γνώση θα χουμε και μια κάποια προετοιμασία πρέπει ήδη να έχουμε κάνει. Όμως ας το σκεφτούμε (ξανά) και αντίστροφα. Ξέρουμε εμείς αν ήδη οι Τούρκοι δεν έχουν ήδη μια κρυφή βάση drones δίπλα στα μεγαλύτερα πολεμικά μας αεροδρόμια; Ή κάπου στη δυτική Αττική, με στόχο τα διυλιστήρια μας; Ή κάπου κατά μήκος της γραμμής υψηλής τάσης που φέρνει ρεύμα από την Μακεδονία στην πρωτεύουσα;<br /><br />Δεν τα γράφω για να κάνω τον στρατηγικό νου, ούτε για να τρομοκρατήσω κανέναν. Απλώς επισημαίνω ότι αν μπορείς να διεξάγεις τέτοιο είδος πολέμου, μπορείς και να αντιμετωπίσεις αντίστοιχες απειλές. Για να είμαι ειλικρινής, η στρατηγική σχέση που έχουμε με τους Αμερικανούς και τους Ισραηλινούς, καθώς και οι κοινές εκπαιδεύσεις μ’ αυτούς, με καθησυχάζουν κάπως. Με ανησυχεί όμως βαθύτατα η γενική νοοτροπία του ελληνικού κράτους που παίρνει στροφές αργά-αργά σαν παραφορτωμένο αρματαγωγό, ενώ στις μέρες μας χρειάζονται δευτερολεπτικοί ελιγμοί. Διότι δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι οι ένοπλες δυνάμεις μας είναι μια όαση μέσα στην δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία μας. Ακόμα κι αν κάποια κομμάτια του κράτους μας ξεχωρίζουν, από κάτω υπάρχει το τέλμα και η δυσανεξία στο καινούριο, στο δύσκολο, στο πολύπλοκο.<br /><br />Είχα μακρά και διαφωτιστική συνομιλία, όχι με πολιτικό που εύκολα ωραιοποιεί τα δεδομένα, αλλά με ανώτατο αξιωματικό που μιλάει τσεκουράτα και εκ της θέσης του μπορεί να γνωρίζει τι συμβαίνει. Με καθησύχασε. «Αυτά που εσάς τους πολίτες σας εξέπληξαν, εμάς δεν μας έκαναν καμία εντύπωση, τα ξέρουμε και τα έχουμε δοκιμάσει» μου είπε. Μακάρι…<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πόσο έτοιμοι είμαστε εάν οι Τούρκοι μας κάνουν πόλεμο αλά Ισραήλ;

Δημήτρης Καμπουράκης Το ερώτημα δεν είναι μόνο αν εμείς ως Ελλάδα, μαθαίνουμε κάτι από τα φοβερά και τρομερά στρατιωτικά επιτεύγματα των Ισρ...

Διαβάστε την συνέχεια