Η Ινδία ξέρει να απαντά και χτυπά την Τουρκία εκεί που πονάει: Φέρνει το Κυπριακό στο τραπέζι μετά τις προκλήσεις Ερντογάν για το Κασμίρ!

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-09/ypex-india.png?itok=d3xzIunA" width="701" /><br /><br />Η παρέμβαση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στον ΟΗΕ για το Κασμίρ προκάλεσε την έμμεση απάντηση της Ινδίας, η οποία, μέσα από δηλώσεις του ΥΠΕΞ Τζαϊσανκάρ, έφερε στο προσκήνιο το Κυπριακό και επανέλαβε τη στήριξή της σε λύση στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών<br /><br />Η πρόσφατη τοποθέτηση του Προέδρου της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών έφερε ξανά στο προσκήνιο το ζήτημα του Κασμίρ. Η αναφορά του προκάλεσε άμεσες διπλωματικές αντιδράσεις από την Ινδία, η οποία αντιμετωπίζει το θέμα ως ζήτημα εθνικής ευαισθησίας.<br /><br />Το Νέο Δελχί, ωστόσο, δεν έμεινε σιωπηλό. Αντίθετα, επέλεξε να απαντήσει με έναν «έμμεσο τρόπο», φέρνοντας στο τραπέζι το Κυπριακό. Μέσα από δηλώσεις και επαφές υψηλού επιπέδου, η ινδική διπλωματία υπενθύμισε ότι διαθέτει τα δικά της χαρτιά σε διεθνή ζητήματα που αγγίζουν άμεσα την Τουρκία.<br /><br />Ο Ερντογάν αξιοποίησε το βήμα του ΟΗΕ για να επαναλάβει τη θέση της Άγκυρας υπέρ του Πακιστάν στο Κασμίρ, μια μακροχρόνια διένεξη που εξακολουθεί να δηλητηριάζει τις σχέσεις Ινδίας–Πακιστάν. Η στάση αυτή δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς η Τουρκία παραδοσιακά στηρίζει το Ισλαμαμπάντ. Ωστόσο, κάθε δημόσια τοποθέτηση σε διεθνές φόρουμ εκλαμβάνεται από την Ινδία ως παρέμβαση σε ένα εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα.<br /><br />Σε ερώτηση δημοσιογράφων για το αν η Ινδία σκοπεύει να αντιπαραθέσει το Κυπριακό, ο Υπουργός Εξωτερικών, Δρ. Σουμπραχμανιάμ Τζαϊσανκάρ, αποκάλυψε ότι είχε πρόσφατη συνάντηση με τον Κύπριο ομόλογό του. Δεν έμεινε εκεί: τόνισε ότι η Ινδία στηρίζει μια «διαρκή λύση στο Κυπριακό, στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών», στέλνοντας σαφές μήνυμα πως το Νέο Δελχί δεν αφήνει αναπάντητες τις τουρκικές παρεμβάσεις.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Ινδία ξέρει να απαντά και χτυπά την Τουρκία εκεί που πονάει: Φέρνει το Κυπριακό στο τραπέζι μετά τις προκλήσεις Ερντογάν για το Κασμίρ!

Η παρέμβαση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στον ΟΗΕ για το Κασμίρ προκάλεσε την έμμεση απάντηση της Ινδίας, η οποία, μέσα από δηλώσεις του ΥΠΕΞ Τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρόβλεψη σοκ για ΝΑΤΟ: Θα διαλυθεί πολύ πριν το 2035. Φεύγουν Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία. Καταρρέουν με το 5% του ΑΕΠ για όπλα.

<img height="430" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/1f6998b3c4134fef4b25bf93d466d50e_XL.jpg?v=2" width="706" /><br /><br /><div>Η πραγματικότητα αποδομεί την «λογική» του σχεδίου για το 5% το οποίο δεν οδηγεί σε σταθερότητα, αλλά σε μια εντεινόμενη αποσταθεροποίηση τόσο εντός όσο και εκτός Ευρώπης<br /><br />Τον Ιούνιο του 2025, στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Χάγη, οι 32 χώρες-μέλη συμφώνησαν — ύστερα από μακροχρόνια πίεση του Αμερικανού προέδρου Donald Trump να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες τους στο 5% του ΑΕΠ έως το 2035.<br />Το νέο αυτό «δώρο» προς το βιομηχανικό-στρατιωτικό σύμπλεγμα παρουσιάζεται ως απαραίτητη απάντηση στις «απειλές» της Ρωσίας, της Κίνας και της Βόρειας Κορέας.<br />Αλλά πίσω από τα ηχηρά συνθήματα και την υποτιθέμενη «αμυντική ανάγκη», ξεπροβάλλει μια βαθύτερη, πιο σκοτεινή πραγματικότητα: πρόκειται για μια βίαιη μετάθεση εθνικών πόρων προς τον μιλιταρισμό, με αμφίβολη αποτελεσματικότητα, βαθύ κοινωνικό κόστος και ενίσχυση της εξάρτησης από τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Η πραγματικότητα αποδομεί την «λογική» του σχεδίου για το 5% το οποίο δεν οδηγεί σε σταθερότητα, αλλά σε μια εντεινόμενη αποσταθεροποίηση τόσο εντός όσο και εκτός Ευρώπης.<br /><br />Πολιτική ουτοπία - Ποια χώρα μπορεί ρεαλιστικά να φτάσει το 5%;<br /><br />Η πραγματικότητα είναι σκληρή: ελάχιστες χώρες του ΝΑΤΟ έχουν φτάσει ακόμα και το προηγούμενο όριο του 2%, πόσο μάλλον το νέο «ταβάνι» του 5%.<br />1. Η Γερμανία θα χρειαζόταν πάνω από 200 δισ. ευρώ ετησίως για να πιάσει τον στόχο — ποσό αντίστοιχο με σχεδόν 40% του κρατικού προϋπολογισμού της.<br />2. Η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία αντιμετωπίζουν ήδη πιέσεις για κοινωνικές δαπάνες και δημοσιονομική σταθερότητα.<br />3. Η Ισπανία εξασφάλισε εξαίρεση, χαρακτηρίζοντας το 5% «παράλογο».<br /><br />Ακόμα και για χώρες με μικρότερο ΑΕΠ, όπως τα κράτη της Βαλτικής (Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία), το 5% είναι τρομακτικά δυσανάλογο σε σχέση με τις πραγματικές τους ανάγκες.<br />Πρόκειται, λοιπόν, για μια δέσμευση που δεν στηρίζεται σε πολιτικό ρεαλισμό, αλλά σε ιδεολογικό φανατισμό και αμερικανική πίεση.<br />Είναι μία απαίτηση ουτοπική που θα οδηγήσει σε διάλυση του ΝΑΤΟ, προβλέπει το αμερικανικό περιοδικό<a href="https://nationalinterest.org/blog/buzz/nato-needs-a-realistic-path-to-5-percent-defense-spending-by-2035"> National Interest.</a><br /><br />Το 5% δεν έχει λογική στρατηγική τεκμηρίωση<br /><br />Πού ακριβώς στηρίζεται αυτός ο στόχος; Ποιος υπολόγισε ότι το 5% του ΑΕΠ είναι το «μαγικό νούμερο» που διασφαλίζει ειρήνη και ασφάλεια;<br />Η απάντηση είναι: κανείς.<br />Δεν υπάρχει στρατηγική μελέτη που να τεκμηριώνει γιατί το 5% και όχι το 2,7%, το 3,5% ή το 4% είναι επαρκές.<br />Δεν υπάρχει μηχανισμός αξιολόγησης της πραγματικής απειλής ανά χώρα. Δεν υπάρχει αξιολόγηση του κόστους-οφέλους.<br />Υπάρχει απλώς μια αριθμητική εντολή με μοναδικό στόχο να ικανοποιηθεί η αμερικανική πολιτική ηγεσία — και το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα.<br /><br />Κοινωνική αιμορραγία - Κανείς δεν μπορεί να πληρώσει τον λογαριασμό<br /><br />Οι κυβερνήσεις που θα δεσμευτούν σε αυτή τη στρατιωτική έκρηξη δαπανών θα αναγκαστούν να περικόψουν προγράμματα κοινωνικής προστασίας, επενδύσεις σε υγεία και παιδεία, περιβαλλοντικά έργα και προγράμματα για τη στέγαση, την ενέργεια, ή την έρευνα.<br />Οι απλοί πολίτες θα σηκώσουν στους ώμους τους μια δαπάνη για έναν πόλεμο που ίσως δεν έρθει ποτέ — αλλά και για εξοπλισμούς που συνήθως μένουν στα αζήτητα ή δεν είναι κατάλληλοι για την άμυνα που πραγματικά χρειάζονται οι κοινωνίες μας.<br />Το 5% δεν είναι «επένδυση στην ασφάλεια».<br />Είναι φορολογική λεηλασία προς όφελος των εξοπλιστικών κολοσσών, αναφέρει το National Interest.<br />Υπό αυτό το πρίσμα δεν έχει κανείς παρά να κοιτάξει σε χώρες, όπως η Γαλλία, η Γερμανία και η Βρετανία όπου τα κυβερνώντα κόμματα κατακρημνίζονται και πρώτα είναι πολιτικά σχήματα από τον πατριωτικό χώρο.<br />Είναι χώρες, που τα επόμενα χρόνια, είναι εξαιρετικά πιθανό να υπάρξει τεράστια πολιτική μεταβολή με την ανάληψη της εξουσίας από κόμμματα που αντιμετωπίζουν το ΝΑΤΟ με σκεπτικισμό εάν όχι αρνητικά. <br /><br /></div><div>Στρατηγική υποταγή στις ΗΠΑ<br /><br />Οι ΗΠΑ — που ήδη καλύπτουν το 69% των συνολικών δαπανών του ΝΑΤΟ — θα συνεχίσουν να επιβάλλουν τις προτεραιότητές τους στο σύνολο της συμμαχίας.<br />Το λεγόμενο «μοίρασμα του βάρους» στην πράξη καλύπτεται με πολιτική κυριαρχία.<br />Οι ευρωπαϊκές χώρες θα αυξάνουν συνεχώς τις στρατιωτικές τους δαπάνες χωρίς να αυξάνεται ανάλογα η ευρωπαϊκή αυτονομία.<br />Θα αγοράζουν F-35, αμερικανικά drones, και τεχνολογίες ελέγχου — χωρίς στρατηγική αυτάρκεια.<br />Η υπόσχεση του ΝΑΤΟ ως «συμμαχία ίσων» έχει μετατραπεί σε μηχανισμό διπλωματικού εκβιασμού και επιβολής αμερικανικών συμφερόντων.<br /><br />Το ΝΑΤΟ δεν εγγυάται ειρήνη — Παράγει γεωπολιτική πόλωση<br /><br />Το ΝΑΤΟ παρουσιάζει τον εαυτό του ως «ασπίδα της δημοκρατίας». Στην πράξη, όμως:<br /><br />1. Συμμετείχε στον πόλεμο στο Ιράκ (2003), στη Λιβύη (2011), και στη Συρία.<br />2. Αγνόησε το διεθνές δίκαιο όταν έβλεπε παραβιάσεις από «συμμάχους».<br />3. Δεν προστάτευσε χώρες-μέλη από κυβερνοεπιθέσεις ή ασύμμετρες απειλές.<br />4. Υποστήριξε στρατιωτικά καθεστώτα και αυταρχικά καθεστώτα εφόσον εξυπηρετούσαν συμφέροντα.<br /><br />Αντί να λειτουργεί ως δύναμη εξισορρόπησης, το ΝΑΤΟ οξύνει τις παγκόσμιες εντάσεις, πολώνει τη διεθνή σκηνή και στρέφεται όλο και πιο πολύ στη λογική του «πολέμου πριν από την ειρήνη».<br /><br />Το 5% του ΑΕΠ για εξοπλισμούς είναι θανάσιμη οπισθοδρόμηση<br /><br />Το σχέδιο του ΝΑΤΟ για 5% στρατιωτικές δαπάνες ως το 2035 δεν αποτελεί «ιστορικό βήμα», όπως διαφημίζεται.<br />Είναι οικονομικά καταπιεστικό, πολιτικά αμφίβολο εάν όχι ακατόρθωτο, στρατηγικά ατεκμηρίωτο και κοινωνικά επικίνδυνο.<br />Το ζητούμενο δεν είναι περισσότερα όπλα, αλλά περισσότερη διπλωματία, στρατηγική αυτονομία, ειρήνη με όρους δικαιοσύνης και ένα ΝΑΤΟ που δεν μετατρέπεται σε όργανο στρατιωτικής κυριαρχίας, αλλά σε αληθινό φορέα συλλογικής ασφάλειας.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πρόβλεψη σοκ για ΝΑΤΟ: Θα διαλυθεί πολύ πριν το 2035. Φεύγουν Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία. Καταρρέουν με το 5% του ΑΕΠ για όπλα.

Η πραγματικότητα αποδομεί την «λογική» του σχεδίου για το 5% το οποίο δεν οδηγεί σε σταθερότητα, αλλά σε μια εντεινόμενη αποσταθεροποίηση τό...

Διαβάστε την συνέχεια

Παγκόσμιος τρόμος με προειδοποίηση - φωτιά: Το Ισραήλ θα χτυπήσει άμεσα το Ιράν. Κόλαση με διαρροή απορρήτων εγγράφων.

<img height="397" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/c873a9c0cdd329767bbb5482f288ac02_XL.jpg?v=2" width="700" /><br /><br /><div>Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Sergey Lavrov, βασιζόμενος σε «καλά πληροφορημένες πηγές», αποκάλυψε ότι σχεδιάζονται πρακτικά και άμεσα νέα χτυπήματα κατά του Ιράν<br /><br />Μια νέα φάση έντασης και επικίνδυνων εξελίξεων ανοίγεται στη Μέση Ανατολή, με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ να επιδεικνύουν επιθετικότητα που απειλεί να πυροδοτήσει περιφερειακή σύρραξη.<br />Οι πρόσφατες αεροπορικές επιθέσεις κατά του Ιράν, αλλά και οι δηλώσεις του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Sergey Lavrov, δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας: η κατάσταση είναι οριακή.<br />Ο Lavrov, βασιζόμενος σε «καλά πληροφορημένες πηγές», αποκάλυψε ότι σχεδιάζονται πρακτικά και άμεσα νέα χτυπήματα κατά του Ιράν, γεγονός που ανεβάζει κατακόρυφα το θερμόμετρο στην περιοχή.<br />Την ίδια στιγμή αίσθηση προκαλεί η διαρροή απορρήτων εγγράφων για πυρηνικές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις του Ισραήλ, γεγονός που αποτελεί καίριο πλήγμα για τον στρατηγικό σχεδιασμό του Τελ Αβίβ. <br />Ιδιαίτερα σημαντική για τις εξελίξεις αναμένεται να είναι η συνάντηση, που θα έχει ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Benjamin Netanyahu με τον Αμερικανό πρόεδρο Donald Trump στις ΗΠΑ τη Δευτέρα 29/9/2025.<br /><br />Η προσχεδιασμένη επίθεση Ισραήλ και ΗΠΑ - Μια «προληπτική καταστροφή»<br /><br />Τον Ιούνιο 2025, το Ισραήλ εξαπέλυσε προληπτικές επιθέσεις κατά ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων, βαλλιστικών συστημάτων και κρίσιμων ενεργειακών υποδομών.<br />Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Benjamin Netanyahu χαρακτήρισε το Ιράν υπαρξιακή απειλή και δεσμεύτηκε να εξαλείψει τη δυνατότητα ανάπτυξης πυρηνικών όπλων.<br />Η Ουάσινγκτον ακολούθησε άμεσα, εγκαινιάζοντας τη Επιχείρηση Midnight Hammer, με τη συμμετοχή βομβαρδιστικών B-2 και πυραύλων Tomahawk.<br /><br />Ο Donald Trump θριαμβολόγησε αποκαλώντας την επίθεση «θεαματική επιτυχία».<br />Όμως, οι πραγματικές εκτιμήσεις των υπηρεσιών πληροφοριών λένε άλλα: οι είσοδοι των υπόγειων εγκαταστάσεων καταστράφηκαν, αλλά ο πυρήνας του προγράμματος επέζησε.<br />Το Ιράν είχε ήδη μεταφέρει κρίσιμες ποσότητες εμπλουτισμένου ουρανίου σε άγνωστες τοποθεσίες.<br />Τα κέρδη ήταν συμβολικά, όχι στρατηγικά.<br /><br />Η Επιχείρηση Midnight Hammer<br /><br />Στις 22 Ιουνίου 2025, οι ΗΠΑ σε συνεργασία με το Ισραήλ επιχείρησαν τη στρατιωτική επιδρομή Operation Midnight Hammer, στοχεύοντας τις πυρηνικές εγκαταστάσεις σε Fordow, Natanz και Isfahan. Χρησιμοποιήθηκαν 14 βόμβες τύπου bunker buster (GBU 57 Massive Ordnance Penetrator) από stealth βομβαρδιστικά B 2, καθώς και πυραυλικά πυρά Tomahawk από υποβρύχια.<br />Τόσο οι ΗΠΑ/Ισραήλ όσο και τα ιρανικά μέσα δίνουν αντιφατικά στοιχεία για το πόση ζημιά προκλήθηκε.<br /><br /><img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/image/hammer_1.webp" width="640" /><br /><br /></div><div>Οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ υποστήριξαν ότι η υποδομή καταστράφηκε σοβαρά.<br />Από την πλευρά τους, οι ιρανικές αρχές ανέφεραν ότι μεγάλο μέρος του υλικού ή των ικανοτήτων είχε μεταφερθεί ή ασφαλιστεί πριν από την επίθεση, μειώνοντας το πλήγμα.<br />Οι πρώτες εκτιμήσεις των υπηρεσιών πληροφοριών (π.χ. το DIA) αναφέρουν ότι τα πλήγματα πιθανόν καθυστέρησαν το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν κατά μήνες έως δύο χρόνια, όχι ότι το «κατέστρεψαν πλήρως».<br />Αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι αν και η επιχείρηση ήταν εντυπωσιακή, δεν ήταν καθοριστική ως προς την ολοκληρωτική εξάλειψη της ιρανικής πυρηνικής ικανότητας.<br /><br />Κυρώσεις: Οικονομικός στραγγαλισμός ή πρόλογος για πόλεμο;<br /><br />Η Ευρώπη, ακολουθώντας την εμπρηστική γραμμή Ουάσινγκτον-Τελ Αβίβ, επανέφερε τις οικονομικές κυρώσεις στο Ιράν.<br />Παρά τις προσπάθειες της Μόσχας και του Πεκίνου να καθυστερήσουν τη διαδικασία μέσω του ΟΗΕ, οι δυτικές δυνάμεις τις επανέφεραν με ψευδαισθήσεις νομιμότητας, όπως σημείωσε και ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Abbas Araghchi.<br />Οι κυρώσεις πλήττουν ιδιαίτερα τις τραπεζικές και πετρελαϊκές υποδομές του Ιράν, με το Λονδίνο, το Παρίσι και το Βερολίνο να επιμένουν ότι μόνο πλήρης πρόσβαση στις πυρηνικές εγκαταστάσεις μπορεί να αναστρέψει την κατάσταση.<br />Το Ιράν, πάντως, δεν αποχωρεί από τη Συνθήκη Μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων, δείχνοντας διάθεση για διαπραγμάτευση, αλλά και σταθερότητα έναντι εκβιασμών.<br /><br />Το βαθύτερο γεωπολιτικό διακύβευμα<br /><br />Η παρέμβαση του Sergey Lavrov αποκαλύπτει το βαθύτερο γεωπολιτικό διακύβευμα: Η Δύση, με επικεφαλής ΗΠΑ και Ισραήλ, δεν επιδιώκει πραγματικά τη διπλωματία.<br />Αντιθέτως, χρησιμοποιεί τον πυρηνικό φάκελο του Ιράν ως πρόφαση για στρατιωτική κλιμάκωση και για επιβολή νέων γεωπολιτικών τετελεσμένων στην ευρύτερη περιοχή.<br />Ενδεικτικό είναι ότι ενώ η Τεχεράνη τηρεί την επίσημη απαγόρευση ανάπτυξης πυρηνικών όπλων, που έχει διακηρύξει και ο Ayatollah Khamenei η Ουάσινγκτον συνεχίζει να την στοχοποιεί με όρους στρατιωτικής εξάλειψης.<br /><br />Έρχεται κόλαση - Το Ιράν αποκάλυψε απόρρητες πληροφορίες για τις πυρηνικές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις του Ισραήλ<br /><br />Εν τω μεταξύ η ιρανική κυβέρνηση αποκάλυψε αυτήν την εβδομάδα περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον τεράστιο όγκο από απόρρητα ισραηλινά έγγραφα για πυρηνικές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις που είχε προηγουμένως ανακοινώσει ότι απέκτησε.<br />Ο Ιρανός υπουργός Πληροφοριών Esmail Khatib δήλωσε ότι τα έγγραφα περιλαμβάνουν πλήρη ονόματα, προσωπικά στοιχεία, διευθύνσεις και επαγγελματικούς συνδέσμους 189 ειδικών σε πυρηνικά και στρατιωτικά προγράμματα συνδεδεμένα με το ισραηλινό πρόγραμμα εξοπλισμών.<br /><br />«Η λίστα συνεχίζει να διευρύνεται καθώς οι Ιρανοί αναλυτές συνεχίζουν να επεξεργάζονται το υλικό», ανέφερε ο Khatib.<br />Ο Khatib πρόσθεσε: «Οι Ιρανοί πράκτορες πληροφοριών πραγματοποίησαν μία από τις πιο σύνθετες πολυεπίπεδες επιχειρήσεις, διείσδυσαν βαθιά στα μυστικά του καθεστώτος και απέκτησαν μυστικές πληροφορίες σε πυρηνικούς, στρατιωτικούς, πληροφοριακούς και επιστημονικούς τομείς.<br /><br /> Ο πόλεμος της Hezbollah - O Λίβανος στην κόψη του ξυραφιού<br /><br />Την ίδια ώρα, στο Λίβανο, η Hezbollah —σύμμαχος του Ιράν— αρνείται να αφοπλιστεί, παρά την αυξανόμενη πίεση της Δύσης και του ισραηλινού στρατού.<br />Ο ηγέτης του κινήματος, Naim Qassem διακήρυξε: «Δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ τα όπλα μας».<br />Παρά την υποτιθέμενη εκεχειρία του Νοεμβρίου 2024, οι ισραηλινές επιθέσεις συνεχίζονται και ο ισραηλινός στρατός διατηρεί στρατιωτικές θέσεις εντός λιβανικού εδάφους.<br />Το αίτημα για αποστρατικοποίηση της Hezbollah αποτελεί ευθεία υπονόμευση της κυριαρχίας του Λιβάνου, ενισχύοντας τα επιχειρήματα εκείνων που βλέπουν το Ισραήλ όχι ως δύναμη αυτοάμυνας, αλλά ως επεκτατικό δρώντα.<br /><br />Καθοριστικός ρόλος της Ρωσίας<br /><br />Ο ρόλος της Ρωσίας αναδεικνύεται καθοριστικός, όχι μόνο ως στρατηγικός σύμμαχος του Ιράν, αλλά και ως δύναμη που επιδιώκει να αποτρέψει μια πολεμική καταστροφή ευρείας κλίμακας.<br />Αντίθετα, η επιθετικότητα ΗΠΑ-Ισραήλ, υπό το πρόσχημα της «αυτοάμυνας» και της «προληπτικής δράσης», αποσταθεροποιεί όλο τον μουσουλμανικό κόσμο και ωθεί την περιοχή σε ανοιχτή σύρραξη.<br />Η διπλωματία δεν είναι πλέον προτεραιότητα.<br />Η στρατιωτική ισχύς και οι μονομερείς επιθέσεις έχουν γίνει το νέο δόγμα.<br /><br />Η διεθνής κοινότητα —και κυρίως οι χώρες του Νότου—προσπαθούν να θέσουν όρια πριν είναι πολύ αργά.<br /><br />Θα βάλουν φωτιά στον πλανήτη<br /><br />Οι επιθετικοί σχεδιασμοί εναντίον του Ιράν δεν αποτελούν απλώς απειλή για τη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή.<br />Είναι ένα μήνυμα προς όποια χώρα τολμά να αμφισβητήσει την ηγεμονία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους.<br />Σύμφωνα με γεωπολιτικούς αναλυτές, αν δεν υπάρξει αντίβαρο, ο κόσμος θα πληρώσει το τίμημα ενός πολέμου που θα μπορούσε —και έπρεπε— να είχε αποφευχθεί.<br /><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Παγκόσμιος τρόμος με προειδοποίηση - φωτιά: Το Ισραήλ θα χτυπήσει άμεσα το Ιράν. Κόλαση με διαρροή απορρήτων εγγράφων.

Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Sergey Lavrov, βασιζόμενος σε «καλά πληροφορημένες πηγές», αποκάλυψε ότι σχεδιάζονται πρακτικά και άμεσα νέα χτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η συνάντηση Ερντογάν στο Οβάλ Γραφείο με τον Τραμπ σηματοδοτεί νίκη για τον Τούρκο Πρόεδρο αλλά τεράστια ήττα για την Τουρκία;

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2019/10/20/%CE%A4%CE%A1%CE%91%CE%9C%CE%A0-%CE%95%CE%A1%CE%9D%CE%A4%CE%9F%CE%93%CE%91%CE%9D.jpg?itok=rdnUeVUe" width="700" /><br /><br />Αν κοιτάξουμε "πίσω από τις γραμμές" των ειδήσεων θα δούμε ότι από την συνάντηση των δύο Προέδρων, ο Τραμπ πήρε συμφωνίες πολλών δις από την Τουρκία, ενώ ο Ερντογάν για να πάρει τα F-35 θα πρέπει να "αδειάσει" ενεργειακά την Ρωσία, καταστρέφοντας ουσιαστικά την σχέση του με τον Πούτιν<br /><br />Ηπρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στον Λευκό Οίκο σηματοδότησε ένα κρίσιμο σημείο καμπής στην δεκαετή πορεία της Τουρκίας προς μια απολυταρχία τύπου Μέσης Ανατολής.<br /><br />Πώς εξαργυρώθηκε από τον Ερντογάν η συνάντηση με τον Τράμπ στο Οβάλ Γραφείο;<br /><br />Το παρασκήνιο, που αποκάλυψε ο ηγέτης της κύριας αντιπολίτευσης Οζγκιούρ Οζέλ, δείχνει πώς εξασφαλίστηκε η συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο, αναφέρει <a href="https://www.turkishminute.com/2025/09/27/opinion-oval-office-rendezvous-a-win-for-erdogan-a-loss-for-turkey/">τουρκικό ΜΜΕ</a> επισημαίνοντας:<br /><br />Ο Ερντογάν την κανόνισε μέσω μιας μυστικής συνάντησης με τον γιο του Τραμπ, Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ, προσφέροντας ως μοχλό πίεσης μια τεράστια συμφωνία με την Boeing.<br /><br />Η Turkish Airlines ανακοίνωσε την Παρασκευή, μία ημέρα μετά την επίσκεψη του Ερντογάν, μια συμφωνία για την αγορά έως και 225 αεροσκαφών Boeing.<br /><br />Ήταν λιγότερο διπλωματία από μια τυπική περίπτωση συναλλακτικής πολιτικής, που σχεδόν έμοιαζε με εμπορική δωροδοκία.<br />Οι δηλώσεις Μπαράκ<br /><br />Ένα άλλο σημάδι προήλθε από τον Πρέσβη των ΗΠΑ στην Τουρκία και Ειδικό Εκπρόσωπο για τη Συρία, Τομ Μπαράκ, στη Σύνοδο Κορυφής Concordia.<br /><br />Με ασυνήθιστα ωμά λόγια, είπε ότι η Τουρκία είναι «μια δημοκρατία, αλλά είναι κάπως αυταρχική», τονίζοντας ότι η μεγαλύτερη ανάγκη του Ερντογάν ήταν η νομιμότητα και ότι ο Τραμπ την παρέχει έξυπνα.<br /><br />Το μήνυμα ήταν σαφές.<br /><br />Το καθεστώς του Ερντογάν τώρα επιδιώκει την επικύρωση όχι από τον λαό του, αλλά από ισχυρούς προστάτες στο εξωτερικό.<br />Εκκωφαντική σιωπή για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία<br /><br />Εξίσου αποκαλυπτική ήταν η σιωπή γύρω από την καταστολή των αντιπάλων και των επικριτών του από τον Ερντογάν στο εσωτερικό.<br /><br />Ούτε οι Αμερικανοί ούτε οι Τούρκοι δημοσιογράφοι έθεσαν ερωτήματα σχετικά με τους φυλακισμένους αντιπάλους, τα φιμωμένα μέσα ενημέρωσης ή την κατάρρευση της δικαστικής ανεξαρτησίας.<br /><br />Αυτή η απουσία ελέγχου έκανε την υποδοχή του Ερντογάν στην Ουάσινγκτον να μοιάζει με αυτή ενός μονάρχη του Κόλπου παρά με εκείνη ενός συμμάχου του ΝΑΤΟ.<br /><br />Μια άλλη εντυπωσιακή ομοιότητα με τους ηγέτες της Μέσης Ανατολής ήταν το χάσμα μεταξύ ρητορικής και δράσης.<br />"Γατάκι" ο Ερντογάν για Γάζα και Ρωσία ενώπιον του Τραμπ<br /><br />Ο Ερντογάν αφιέρωσε 26 από τα 36 λεπτά του στο βήμα του ΟΗΕ στην τραγωδία στη Γάζα, ωστόσο παρέμεινε σιωπηλός για το θέμα στο Οβάλ Γραφείο.<br /><br />Κανένας δημοσιογράφος δεν τον πίεσε επίσης.<br /><br />Η πύρινη ομιλία για το εγχώριο κοινό εξατμίστηκε σε έναν ήσυχο πραγματισμό μπροστά στην εξουσία της Ουάσινγκτον.<br /><br />Όταν ο Τραμπ απαίτησε από την Τουρκία να σταματήσει να αγοράζει ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο, ο Ερντογάν δεν πρόβαλε καμία αντίσταση.<br /><br />Ακόμα χειρότερα, ο Τραμπ τον έδειξε ειρωνικά, λέγοντας ότι ο Ερντογάν «γνωρίζει για τις στημένες εκλογές καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον».<br />Ο Ερντογάν "απορρόφησε" την προσβολή Τραμπ σιωπηλά<br /><br />Όταν νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα, ο Υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο λοιδόρησε τον Ερντογάν σε συνέντευξη στο Fox TV λόγω της κριτικής του προς τον Τραμπ για την αποτυχία του να τερματίσει τους πολέμους στη Γάζα και την Ουκρανία, λέγοντας ότι οι παγκόσμιοι ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του Ερντογάν, «παρακαλούσαν» να συναντηθούν με τον Πρόεδρο Τραμπ κατά τη διάρκεια των επισκέψεών τους στην Ουάσινγκτον, η απάντηση της Άγκυρας δεν ήταν αγανάκτηση αλλά μια ταπεινή διόρθωση σχετικά με τη μετάφραση.<br /><br />Το γραφείο επικοινωνίας του Ερντογάν στην Ουάσινγκτον δήλωσε ότι τα σχόλια του Ερντογάν μεταφράστηκαν λανθασμένα και προορίζονταν ως έπαινος για τις προσπάθειες του Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο.<br />Για πάνω από μια δεκαετία ο Ερντογάν έχει διαλύσει το κράτος δικαίου<br /><br />Για πάνω από μια δεκαετία, η Τουρκία έχει διαλύσει το κράτος δικαίου, έχει φιμώσει τη διαφωνία, έχει υποτάξει τη δικαστική εξουσία και έχει χτίσει ένα κράτος ασφαλείας που μοιάζει με τον μηχανισμό πληροφοριών και ασφάλειας τύπου μουχαμπαράτ, όπως παρατηρείται στον αραβικό κόσμο.<br /><br />Στο εσωτερικό, το καθεστώς ευδοκιμεί με τον φόβο και τον έλεγχο, ενώ στο εξωτερικό τώρα επιδιώκει νομιμοποίηση μέσω "φωτογραφικών" συμφωνιών δισεκατομμυρίων δολαρίων.<br /><br />Αυτή η επίσκεψη στον Λευκό Οίκο έχει αποκαλύψει μια ανησυχητική πραγματικότητα: Η ίδια Ατλαντική συμμαχία που κάποτε ενθάρρυνε τη μετάβαση της Τουρκίας στην πολυκομματική δημοκρατία είναι τώρα συνένοχη στη νομιμοποίηση της ολίσθησής της στην απολυταρχία.<br /><br />Το ερώτημα δεν θα μπορούσε να είναι πιο επείγον.<br /><br />Θα συνεχίσει η Τουρκία την πορεία της ως δημοκρατία που νομιμοποιείται από τον λαό της ή θα εδραιώσει τη θέση της ανάμεσα στα αυταρχικά καθεστώτα της Μέσης Ανατολής;<br />Ώρα δύσκολων αποφάσεων για τον Τούρκο Πρόεδρο μετά το τελεσίγραφο Τραμπ<br /><br />Αν κοιτάξουμε "πίσω από τις γραμμές" των ειδήσεων θα δούμε ότι από την συνάντηση των δύο Προέδρων, ο Τραμπ πήρε συμφωνίες πολλών δις από την Τουρκία, ενώ ο Ερντογάν για να πάρει τα F-35 θα πρέπει να "αδειάσει" ενεργειακά την Ρωσία, καταστρέφοντας ουσιαστικά την σχέση του με τον Πούτιν.<br /><br />Οι τουρκικές ακροβασίες μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας, με τον Ερντογάν να τα θέλει όλα κάπου εδώ τελειώνουν.<br /><br />Την Αθήνα ασφαλώς και την συμφέρει ο Τούρκος Πρόεδρος να συνεχίσει την διφορούμενη στάση του, αναβαθμίζοντας έτσι ακόμη περισσότερο τον τριπλό άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, για την εξυπηρέτηση των Αμερικανικών συμφερόντων.<br /><br />Υπάρχει όμως και κάτι άλλο πολύ ουσιαστικό, που άπτεται των Ελληνικών συμφερόντων.<br /><br />Δεν είδαμε πουθενά, ουσιαστική τουρκική αντίδραση στα "χαστούκια" των Αμερικανικών πετρελαϊκών κολοσσών για ην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων εντός Ελληνικής ΑΟΖ νότια της Κρήτης, της οποίας μέρος διεκδικούσαν σφόδρα στη βάση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου Λιβύη και Τουρκία, αλλά ούτε και στην επίσημη στάση-δήλωση της Αιγύπτου για την ΑΟΖ της , με την οποία ουσιαστικά ακυρώνει το τουρκιλοβυκό μνημόνιο.<br /><br />Ωστόσο εκείνο που μας προκαλεί ανησυχία είναι το τι μέλει γενέσθαι αναφορικά με την Ελληνική και Κυπριακή ΑΟΖ που συνορεύουν μεταξύ τους, νοτίως του συμπλέγματος Καστελόριζου-ανατολικά Ρόδου και Δυτικά Κύπρου, αφού αυτή δεν έχει ακόμη οριοθετηθεί...<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Γιατί η συνάντηση Ερντογάν στο Οβάλ Γραφείο με τον Τραμπ σηματοδοτεί νίκη για τον Τούρκο Πρόεδρο αλλά τεράστια ήττα για την Τουρκία;

Αν κοιτάξουμε "πίσω από τις γραμμές" των ειδήσεων θα δούμε ότι από την συνάντηση των δύο Προέδρων, ο Τραμπ πήρε συμφωνίες πολλών δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το δίκαιο τελείωσε στην Αν. Μεσόγειο, τις ισορροπίες καθορίζει μόνο η ισχύς ! Τι θα κάνει η Ελλάδα;

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2025/09/trump_erdogan_mitsotakis-930x550.png" width="694" /><br /><br />Άρθρο του <b>Χρήστου Καπούτση</b><br />Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκη έστειλε μηνύματα νομιμότητας και αποτροπής από το βήμα της Γ.Σ. του ΟΗΕ, αλλά η ψυχρή στάση της Ουάσιγκτον και η τακτική αλαζονεία της Άγκυρας ανέδειξαν τα όρια της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.<br /><br />Η 80ή Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, μπορεί να μην καταγραφεί ως ιστορική καμπή του Διεθνούς Οργανισμού, ωστόσο ανέδειξε με οξύτητα τα υπαρξιακά διλήμματα της ανθρωπότητας και τις αδυσώπητες αντιθέσεις των μεγάλων δυνάμεων, που ακυρώνουν κάθε εύκολο αισιόδοξο μήνυμα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, η Ελλάδα είχε ισχυρό λόγο να παρακολουθήσει με προσοχή τις εξελίξεις. Οι τοποθετήσεις του προέδρου Τραμπ, του Τούρκου προέδρου και του Έλληνα πρωθυπουργού από το βήμα της Γ.Σ. του ΟΗΕ, καθώς και οι συναντήσεις –ή οι απουσίες συναντήσεων– στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης στη Νέα Υόρκη αλλά και στην Ουάσιγκτον, «χρωμάτισαν» το γεωπολιτικό αποτύπωμα της χώρας σε ένα ρευστό και επικίνδυνο διεθνοπολιτικό περιβάλλον, λειτουργώντας και ως βαρόμετρο για την εξελικτική πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων.<br /><br />Θα αναφερθούμε καταρχήν, σε ένα εύλογο ερώτημα: Γιατί ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τραμπ δέχεται τον Πρόεδρο Ερντογάν στο Λευκό Οίκο, αλλά όχι τον Έλληνα πρωθυπουργό; Η απάντηση θα προκύψει αν διαβάσουμε ψύχραιμα ένα ευκρινές πολιτικό μήνυμα της αμερικάνικης Διπλωματίας.<br /><br />Η Ελλάδα προβάλλεται ως σταθερός, προβλέψιμος σύμμαχος των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, όμως η Τουρκία εξακολουθεί να διαθέτει το «στρατηγικό βάρος» που την καθιστά αναντικατάστατη για την Ουάσιγκτον. Και την προώθηση των αμερικανικών Στρατηγικών σχεδίων στην περιοχή.<br /><br />Η Γεωγραφία, η γεωπολιτική και το Στρατηγικό βάρος της Τουρκίας, που μεταφράζεται σε μια τεράστια οικονομική αγορά με τον πληθυσμό της να προσεγγίζει τα 80 εκατομμύρια ψυχές, να διαθέτει ισχυρό Στρατό, τον μεγαλύτερο μετά τον αμερικανικό στο ΝΑΤΟ, να έχει ενεργό ρόλο, πολιτικό και στρατιωτικό, στη Μέση Ανατολή, Ανατολική Μεσόγειο, Μαύρη Θάλασσα, Καύκασο και επικοινωνεί διαμεσολαβητικά με τη Μόσχα, ενώ επηρεάζει και τον μουσουλμανικό Κόσμο. «Αγκάθι» στις σχέσεις Ουάσιγκτον – Άγκυρας, είναι το Ισραήλ, οι κακές σχέσεις Ερντογάν – Νετανιάχου.<br /><br />Οι ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ επιλέγουν να ξαναφέρουν την Τουρκία στο προσκήνιο ως «προνομιακό συνομιλητή» και δεν διστάζει να επιδείξει ότι ο ρόλος της Ελλάδας είναι συμπληρωματικός, ενώ της Τουρκίας κεντρικός.<br /><br />Η ακύρωση της προγραμματισμένης συνάντησης Μητσοτάκη–Ερντογάν, με ευθύνη της Άγκυρας, αποκτά διπλή σημασία. Από τη μια, φανερώνει την τακτική αλαζονεία της Τουρκίας, που χρησιμοποιεί το διπλωματικό ραντεβού ως εργαλείο πίεσης. Από την άλλη, εκθέτει την ελληνική εξωτερική πολιτική.<br /><br />Η συνάντηση Τραμπ–Ερντογάν στον Λευκό Οίκο σηματοδοτεί μια επικίνδυνη ανατροπή ισορροπιών στην Ανατολική Μεσόγειο. Η πιθανή επανένταξη της Τουρκίας στο πρόγραμμα των F-35 και η χαλάρωση των κυρώσεων οδηγούν σε αναβάθμιση των τουρκικών στρατιωτικών δυνατοτήτων, μετατοπίζοντας το ισοζύγιο ισχύος σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Η Άγκυρα αποκτά πρόσθετο διπλωματικό βάρος ως μεσολαβητής στη Γάζα και ενεργειακός κόμβος για την Ευρώπη, ενώ η Ουάσινγκτον δείχνει έτοιμη να επενδύσει ξανά στη στρατηγική χρησιμότητα της Τουρκίας, ακόμη κι αν αυτό θίγει ελληνικά συμφέροντα. Η περιοχή οδηγείται σε νέα φάση στρατιωτικοποίησης, όπου η ισορροπία δεν θα εξαρτάται από το δίκαιο αλλά από την ισχύ.<br /><br />Ο Ταγίπ Ερντογάν υποσχέθηκε ότι η Τουρκία θα κάνει ότι της αναλογεί στο θέμα της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.<br /><br />Από το σύνολο των επαφών , δηλώσεων και παρεμβάσεων του πρωθυπουργού στο περιθώριο της Γ.Σ. του ΟΗΕ στη ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, αλλά και στην Ουάσιγκτον, ως μια πρώτη αποτίμηση, μπορούμε να ανιχνεύσουμε ένα μήνυμα προς τις ΗΠΑ: Η ελληνοαμερικανική σχέση είναι στρατηγική, υπερκομματική, δεσμεύεται από μια ισχυρή στρατιωτική συμφωνία και επεκτείνεται στον ενεργειακό τομέα. Οι επενδύσεις Chevron και ExxonMobil επιβεβαιώνουν τον ρόλο της Ελλάδας ως ασφαλούς ενεργειακού κόμβου στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Αλλά υπάρχει και ένα Μήνυμα της Ουάσιγκτον προς την Αθήνα: να μην υπερεκτιμά τον ειδικό ρόλο της στο αμερικανικό στρατηγικό πλέγμα και ειδικά την ελληνοαμερικάνικη στρατιωτική συμφωνία, που είναι, έτσι και αλλιώς, ετεροβαρής, υπέρ των ΗΠΑ.<br /><br />Η Ελλάδα διαθέτει το σύνολο σχεδόν των στρατιωτικών της Βάσεων, Αλεξανδρούπολη, Λάρισα, Ανδραβίδα , Καλαμάτα, Σούδα, για την εξυπηρέτηση των επιχειρησιακών αναγκών των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και του ΝΑΤΟ. Χωρίς όμως, οι ΗΠΑ να παρέχουν την παραμικρή δέσμευση, ότι σε περίπτωση που απειληθεί η εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, θα παρέχουν οποιαδήποτε υποστήριξη.<br /><br />Οι ΗΠΑ προτιμούν την Τουρκία ως στρατηγικό σύμμαχο… αλλά ξεχνούν, ότι χωρίς τις βάσεις της Σούδας και της Αλεξανδρούπολης, οι αμερικανο-νατοϊκές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή… θα γίνουν προβληματικές.<br /><br />Το μήνυμα του Πρωθυπουργού προς την Τουρκία είναι σαφές: σεβασμός στο Διεθνές Δίκαιο, αποτροπή μονομερών ενεργειών, αμοιβαίος σεβασμός στα κυριαρχικά δικαιώματα και στη διεθνή νομιμότητα. Και ειδικά για την νότια Κρήτη, «Δεν έχουμε τίποτα να συζητήσουμε με την Τουρκία για τη Chevron», επεσήμανε ο Πρωθυπουργός.<br /><br />Η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι στις προτεραιότητες της τουρκικής εξαναγκαστικής διπλωματίας που βασίζεται στην στρατιωτική ισχύ, στην ανοχή των ΗΠΑ και στην έκδηλη αδιαφορία του ΟΗΕ.<br /><br />Ο Τ. Ερντογάν, από το βήμα του ΟΗΕ, απαίτησε την αναγνώριση του ψευδοκράτους στην Κύπρο και διακήρυξε, ότι κανένα σχέδιο στην Ανατολική Μεσόγειο δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς την Τουρκία.<br /><br />Στόχος του, να μπλοκάρει ελληνικούς και κυπριακούς ενεργειακούς σχεδιασμούς, από τα κοιτάσματα νότια της Κρήτης έως την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας–Κύπρου.<br /><br />Από το βήμα του ΟΗΕ, μηνύματα από τον Πρωθυπουργό, αλλά χωρίς αποδέκτη: η Άγκυρα επιδεικτικά αδιάφορη…<br /><br />Από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανέλαβε δύο πάγιες θέσεις της ελληνικής διπλωματίας: την καταδίκη του τουρκικού «casus belli» και την επιδίωξη λύσης του Κυπριακού στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Θέσεις σωστές μεν, αλλά απολύτως αναμενόμενες και γι’ αυτό ανίσχυρες. Γιατί η ρητορική, όταν δεν συνοδεύεται από στρατηγική ισχύος και σαφές γεωπολιτικό αποτύπωμα, παραμένει κενό γράμμα.<br /><br />Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: η Τουρκία όχι μόνο αγνοεί τις εκκλήσεις της Ελλάδας, αλλά τις χρησιμοποιεί για να επιβεβαιώσει την αδιαλλαξία της. Η Άγκυρα συνεχίζει να απειλεί ευθέως με πόλεμο αν η Ελλάδα ασκήσει νόμιμα κυριαρχικά δικαιώματα, να αμφισβητεί την κυπριακή κρατική υπόσταση, να εργαλειοποιεί το ΝΑΤΟ και να εμφανίζεται στη Δύση ως «αναγκαίος συνομιλητής» σε Ουκρανία, Μέση Ανατολή και Ενέργεια.<br /><br />Κι εδώ βρίσκεται η ουσία των ελληνοτουρκικών σχέσεων: Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως και όλες οι ελληνικές Κυβερνήσεις, περιορίζεται στη διεθνή καταγγελία, χωρίς να οικοδομεί εναλλακτικό αφήγημα ισχύος.<br /><br />Η γεωστρατηγική αλήθεια είναι πως η Τουρκία επιδιώκει να κατοχυρώσει τον ρόλο της ως περιφερειακή υπερδύναμη σε Ανατολική Μεσόγειο, Αιγαίο και Κύπρο, με τη Δύση να την ανέχεται για λόγους ισορροπίας. Αν η Ελλάδα δεν χαράξει στρατηγική ανθεκτικότητας με αποτρεπτική ισχύ, συμμαχίες ουσίας και ενεργό ρόλο στα ενεργειακά και αμυντικά δίκτυα της περιοχής, τότε οι βαρύγδουπες ομιλίες στα διεθνή φόρα θα παραμένουν ωραία ρητορικά σχήματα χωρίς πρακτικό αντίκρισμα.<br /><br />Με απλά λόγια: η Τουρκία αναθεωρεί, η Δύση «κατανοεί», κι εμείς περιοριζόμαστε στο να περιγράφουμε το πρόβλημα. Η Ελλάδα χρειάζεται στρατηγική ισχύος, όχι διπλωματική αυτάρκεια.<br /><br />Και σε αυτό το γεωστρατηγικό πλαίσιο, η Ελλάδα οφείλει να αποδείξει ότι διαθέτει στρατηγικό βάρος, αποτρεπτική ισχύ και όχι μόνο «καλή διαγωγή» έναντι των συμμάχων της, αλλά και βούληση υπεράσπισης κάθε σπιθαμής ελληνικής γης.<br /><br />Ας κατανοήσουμε επιτέλους ότι τα Εθνικά συμφέροντα δεν ταυτίζονται πάντα με τα Συμμαχικά (αμερικανικά) Στρατηγικά συμφέροντα. Και να συνειδητοποιήσουμε ότι, αν απειληθεί η ελληνική εδαφική κυριαρχία, θα πρέπει η Ελλάδα μόνη της, με τις Ένοπλες Δυνάμεις και με το ΛΑΟ συμπαραστάτη, να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, την οποία και ορθώς δεν διαπραγματεύεται.<br /><br />Διότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο γεωγραφικός, έχει ιστορία και πολιτισμό και τα υπερασπίζεται. Και η Ελλάδα αποφασίζει, εδώ και αιώνες, να υπάρχει, ως κράτος κυρίαρχο, αδέσμευτο και ανεξάρτητο, διασφαλίζοντας την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, την ευημερία και την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το δίκαιο τελείωσε στην Αν. Μεσόγειο, τις ισορροπίες καθορίζει μόνο η ισχύς ! Τι θα κάνει η Ελλάδα;

Άρθρο του Χρήστου Καπούτση Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκη έστειλε μηνύματα νομιμότητας και αποτροπής από το βήμα της Γ.Σ. του ΟΗΕ, αλλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν θέλει αλλά δεν μπορεί. Το στρατηγικό αδιέξοδο της Τουρκίας μετά τη συνάντηση του Λευκού Οίκου.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/09/erdogan-erntogan-gettyimages-696x385.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="385" data-original-width="696" height="354" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/09/erdogan-erntogan-gettyimages-696x385.jpg" width="690" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Θοδωρή Καλούδη</b><br />Όσα είπε και κυρώς όσα δεν είπε ο Ρετζεπ Ταγίπ Ερντογάν στους Τούρκους δημοσιογράφους, oι δηλώσεις του Αμερικανού Πρέσβη στην Τουρκία Τομ Μπάρακ και οι διαρροές από τον Λευκό Οίκο έρχονται σε αρμονία με όσα το economico υποστήριξε μετά τη συνάντηση του Τούρκου ηγέτη με τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο.<br /><br />Παρά την εντυπωσιακή υποδοχή που επεφύλαξε ο Αμερικανός πρόεδρος στον Τούρκο πελάτη του , ο οποίος πρόσφερε παραγγελίες 70 δισ. στην Αμερικανική Βιομηχανία, ο Ερντογάν επέστρεψε στην Τουρκία με σχετικά αποτελέσματα και βεβαίως χωρίς να καταφέρει να αποσπάσει ένα σαφές χρονοδιάγραμμα στο διακαές (και κύριο) αίτημά του: να αποκτήσει η χώρα του F-35, σε χρόνο που δεν θα απέχει πολύ από την άφιξη στην Ελλάδα του stealth μαχητικού πέμπτης γενιάς.<br />Επέστρεψε όμως και με ένα μεγάλο δίλημμα. Ο Τραμπ του έκανε σαφές “πως είναι δίπλα του και θα του προσφέρει ό,τι θέλει” από τις ΗΠΑ με έναν όρο: Να προσδεθεί η Τουρκία στο Αμερικανικό άρμα, εγκαταλείποντας τους δεσμούς της με τη Ρωσία και την Κίνα.<br /><br />Αυτό σημαίνει πλήρη αναδρομολόγηση των οικονομικών του σχέσεων με άξονα τα αμερικανικά συμφέροντα (π.χ. εισαγωγές φυσικού αερίου, οικονομικές κυρώσεις στους εχθρούς ή ανταγωνιστές των ΗΠΑ) και πλήρη στροφή στην εξωτερική του πολιτική, κυρίως σε ό,τι αφορά στη Μέση Ανατολή και τις σχέσεις ΝΑΤΟ-Ρωσίας, συρρικνώνοντας έτσι τα περιθώρια “αυτόνομων” διεθνών ελιγμών της Άγκυρας.<br /><br />Είναι έτοιμος να το πράξει αυτό ο Τούρκος πρόεδρος; Εξαιρετικά δύσκολο.<br /><br />Πρώτον, γιατί (στη δύση της καριέρας του) θ αναιρέσει όσα χτίζει με επιμονή και μαεστρία στη διεθνή σκακιέρα με τη φλογερή επιθυμία να αναδείξει τη χώρα του σε ουσιώδη παράγοντα διεθνών εξελίξεων και τον εαυτό του σε ηγέτη διεθνούς κύρους.<br /><br />Δεύτερον, γιατί γνωρίζει ότι όσα θα χάσει πετώντας “λευκή πετσέτα” στον Αμερικανό πρόεδρο θα είναι λιγότερα από αυτά που θα αποκτήσει. Ακόμα και η ενδεχόμενη πώληση σε μεταγενέστερο χρόνο των πολυπόθητων F-35 θα έχει τις αντίστοιχες προϋποθέσεις και δεσμεύσεις με αυτές που συνοδεύουν την πώληση των F-16: η Άγκυρα δεν θα μπορεί να τα χρησιμοποιήσει εναντίoν χωρών του ΝΑΤΟ και συμμάχων των ΗΠΑ (βλ. Ελλάδα, Ισραήλ, Κύπρος, Κούρδοι). Οι ΗΠΑ δίνουν τα F-35 σε συμμαχικές χώρες για να δημιουργήσουν ένα Ατλαντικό τόξο ασφαλείας από τον Ευρωπαϊκό Βορρά έως τη Μέση Ανατολή και την Αραβική Θάλασσα, δεν τα δίνουν για να εμπλακούν σε περιπέτειες μεταξύ τους ούτε για να παίξουν τον ανεξάρτητο καουμπόη στην περιοχή τους.<br /><br />Το σώου του Λευκού Οίκου έληξε με τις δυο πλευρές να γνωρίζουν πως η αποκατάσταση των καλών σχέσεων ΗΠΑ και Τουρκίας παράγει τη στιγμή αυτή “soft” αποτελέσματα.<br /><br />Το μέλλον θα δείξει πόσο ο Τραμπ θα θελήσει να μοιράσει μερικά σπόρια παραπάνω στον καλό του φίλο και πελάτη – και κυρίως αν θα θελήσει να του δώσει αντίδωρα σε δευτερεύοντα ζητήματα, που δεν θα επηρεάζουν όσα κρίσιμα απασχολούν σήμερα την “Ασφάλεια των ΗΠΑ” (αλλά και του Ισραήλ).<br /><br />Όμως και ο Ερντογάν θα πρέπει να βάλει νερό στο κρασί του σε αυτά που μας έχει δείξει ότι επιδιώκει, αν θέλει να πάει ένα βήμα παραπάνω τη νέα προσέγγισή του με τις ΗΠΑ. Δύσκολη η εξίσωση για τον γείτονά μας.<div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Ερντογάν θέλει αλλά δεν μπορεί. Το στρατηγικό αδιέξοδο της Τουρκίας μετά τη συνάντηση του Λευκού Οίκου.

Του Θοδωρή Καλούδη Όσα είπε και κυρώς όσα δεν είπε ο Ρετζεπ Ταγίπ Ερντογάν στους Τούρκους δημοσιογράφους, oι δηλώσεις του Αμερικανού Πρέσβη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Καταγγελίες σοκ για τα Τέμπη: Οστά θυμάτων μένουν σε σακουλάκια. «Στον Ασλανίδη έδωσαν 8 κομμάτια, 3 είναι του γιου του».

<a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/09/tembi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1920" height="360" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/09/tembi.jpg" width="685" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τι υποστήριξε ο ποινικολόγος Γιάννης Μαντζουράνης</span></h3>Σε μια καταγγελία που ανατρέπει για μια ακόμη φορά τη ροή των εξελίξεων στη δίκη του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, ο ποινικολόγος Γιάννης Μαντζουράνης, νομικός εκπρόσωπος της οικογένειας Ασλανίδη, απευθύνει σοβαρά ερωτήματα στην εισαγγελική και ανακριτική διαδικασία.<br /><br />Σύμφωνα με τον κ. Μαντζουράνη, περισσότερα από 300 οστικά τεμάχια θυμάτων βρίσκονται ακόμη αποθηκευμένα, από το 2023, μέσα σε σακουλάκια, σε γραφείο της Εισαγγελίας, χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί οι δέουσες εργαστηριακές εξετάσεις.<br /><br />«Υπάρχουν σε ένα γραφείο της Εισαγγελίας σακουλάκια με οστά. Βρέθηκαν στον τόπο του εγκλήματος. Το έμαθα από έντιμο υπάλληλο που μου έστειλε στο email μου πως στο τάδε γραφείο είναι τα οστά (…). Ζητάμε από τον ανακριτή να γίνουν τοξικολογικές και βιοχημικές στα οστά. Άρνηση», ανέφερε ο ποινικολόγος, μιλώντας στο Mega. Σύμφωνα με τον κ. Μαντζουράνη «υπάρχουν πολλά σακουλάκια», κάτι που υπάρχει και στη δικογραφία.<br />«Έχουν ταυτοποιηθεί 3 από τα 8 κομμάτια που του έδωσαν»<br /><br />Όπως είπε ο Παύλος Ασλανίδης έχει καταθέσει επανειλημμένα αιτήματα εκταφής του γιου του, τα οποία απορρίφθηκαν τόσο από τον ανακριτή όσο και από το Συμβούλιο Εφετών Λάρισας.<br /><br />«Ο κ. Ασλανίδης έχει κάνει τρεις φορές αίτημα εκταφής στον ανακριτή που το απέρριψε και στη συνέχεια προσφύγαμε άλλες τρεις φορές στο Συμβούλιο Εφετών Λάρισας που και αυτό τα απέρριψε. Προ των πορισμάτων (…). Η αιτιολογία είναι πως παρέλκει αυτή η ανακριτική πράξη (…). Στο φέρετρο που του έδωσαν έχει 8 κομμάτια και τα 3 έχουν ταυτοποιηθεί ότι είναι του γιου του. Τα 5 είναι ορφανά. Του δώσανε δύο σακούλες, πλαστικές (…). Στα 3 είχε γίνει ταυτοποίηση DNA, που ήταν πράγματι του γιου του. Αυτά δεν δόθηκαν στους γονείς. Εστάλησαν στο οικείο γραφείο τελετών με την εντολή να παραδοθούν σφραγισμένα τα φέρετρα, καρφωμένα και να μην τα ανοίξουν», ανέφερε σχετικά ο δικηγόρος της οικογένειας Ασλανίδη.<br /><br /><img height="398" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/09/aslanidis-1.jpg" width="640" /><br /><br />«Πράγματα, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο μετά από 2,5 χρόνια να μην βρεθεί ουσία, όμως, δεν υπάρχει βεβαιότητα. Η ελπίδα μας είναι πως τα διαμελισμένα μέλη είναι μέσα σε χοντρές πλαστικές σακούλες σφραγισμένα (…). Άρα υπάρχει μια πιθανότητα να υπάρχουν υπολείμματα σε υγρή μορφή. Η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη που αρνούνται πεισματικά τις τοξικολογικές εξετάσεις, δεν έχει κανένα λόγο αφού είναι βέβαιη πως δεν πρόκειται να βρούμε κάτι σε 2,5 χρόνια. Η εμμονή σημαίνει ομολογία ενοχής. Αυτοί που αρνούνται, ξέρουν», πρόσθεσε.<br />Στην Ελλάδα Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου<br /><br />Στην Αθήνα θα βρεθεί, μέσα στην επόμενη χρονιά η Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία ερευνά την τραγωδία των Τεμπών.<br /><br />Μέλη της Επιτροπής θα συναντηθούν με τις οικογένειες των θυμάτων αλλά και με εργαζόμενους στον σιδηρόδρομο.<br /><br />«Ήταν μία πρωτοβουλία του γραφείου μας, οι συνεργάτες μου έκαναν καταπληκτική δουλειά, είναι μία μεγάλη νίκη σε προσωπικό επίπεδο αλλά για να κεφαλαιοποιηθεί όλο αυτό θα πρέπει να υπάρξει επιτέλους αποτέλεσμα», είπε μιλώντας στο Mega ο Νίκος Παππάς.<br /><br />«Από εκεί και πέρα, για να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα, να περάσει τελικά η δικιά μας η ιδέα και να έρθει μία αποστολή αντιπροσώπων, δηλαδή βουλευτών στην Αθήνα για να εξετάσει, να ερευνήσει και να μιλήσει από κοντά από συγγενείς μέχρι εργαζόμενους στους σιδηρόδρομους, θα έπρεπε να χτυπήσουμε πόρτα πόρτα γιατί είναι τελείως διαφορετικό το να στείλουμε ένα email το οποίο μπορεί να απορριφθεί ανάμεσα στα εκατοντάδες και χιλιάδες emails που λαμβάνουν οι βουλευτές», συμπλήρωσε.<br /><br />«Είναι η πρώτη φορά που έρχεται η ίδια η ΕΕ σαν θεσμός στην Ελλάδα για να εξετάσει αυτό το ζήτημα», πρόσθεσε και κατέληξε: «Μίλησα με την κα Καρυστιανού, η οποία ήταν πολύ χαρούμενη για το αποτέλεσμα, θεωρεί ότι είναι ένα μεγάλο βήμα».<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.<br /><br /></div>

Καταγγελίες σοκ για τα Τέμπη: Οστά θυμάτων μένουν σε σακουλάκια. «Στον Ασλανίδη έδωσαν 8 κομμάτια, 3 είναι του γιου του».

Τι υποστήριξε ο ποινικολόγος Γιάννης Μαντζουράνης Σε μια καταγγελία που ανατρέπει για μια ακόμη φορά τη ροή των εξελίξεων στη δίκη του σιδηρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θυμήθηκε το casus belli o Κυριάκος! Τι σου κάνει η κατηφόρα!

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/09/mitsotakis_ape_2809-825x600.jpg" width="700" /><br /><br /><div>Άκουσα τον Κυριάκο από το βήμα του ΟΗΕ να ζητάει από την Τουρκία να άρει το casus belli και απόρησα.<br /><br />Η αλήθεια είναι ότι ο Μητσοτάκης Β’ ψάχνει να βρει τρόπο να σταματήσει την πολιτική φθορά του και καταφεύγει σε “πατριωτικά” ρητορικά τερτίπια…<br /><br />Γιατί άραγε όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία δεν είχε θέσει στην πρώτη γραμμή της πολιτικής του στα ελληνοτουρκικά την κατάργηση του casus belli και την θυμήθηκε τώρα;<br /><br />Ο πονηρός Κυριάκος, αφού τον έκανε ο ελληνικός λαός πρωθυπουργό, θεωρεί ότι μπορεί να μας δουλεύει όλους ψιλό γαζί!<br /><br />Πάγια πρακτική του, άλλωστε, είναι να αγοράζει όπλα και αυτός και οι παρατρεχάμενοί του να επικαλούνται τους εξοπλισμούς σαν απόδειξη πατριωτισμού!<br /><br />Αυτό μου θυμίζει τους Ρωμαίους, οι οποίοι έλεγαν περίπου ότι τις λόγχες τις έχεις ή για να τις χρησιμοποιείς ή για να κάθεσαι πάνω!<br /><br />Εδώ, λοιπόν, είναι το ζουμί! Και για να μην ακούσω αμφισβητήσεις σας παραπέμπω στο επεισόδιο της Κάσου και στη σχετική δήλωση<b> <a href="https://www.in.gr/2025/09/25/politics/diplomatia/gerapetritis-ellada-tha-prostateysei-ton-diethni-stolisko-global-sumud-flotilla/">Γεραπετρίτη</a></b>…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Θυμήθηκε το casus belli o Κυριάκος! Τι σου κάνει η κατηφόρα!

Άκουσα τον Κυριάκο από το βήμα του ΟΗΕ να ζητάει από την Τουρκία να άρει το casus belli και απόρησα. Η αλήθεια είναι ότι ο Μητσοτάκης Β’ ψάχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μολδαβία: Θα νικήσει η Δύση ή η Ρωσία σήμερα; Γεωπολιτική ανατροπή;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2022/03/14/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="554" data-original-width="463" height="599" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2022/03/14/1.jpg" width="632" /></a></div><div><br /></div>Οι Μολδαβοί ψηφοφόροι καλούνται σήμερα στις κάλπες για τις βουλευτικές εκλογές οι οποίες αναμένεται να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην προοπτική ένταξης της χώρας στην ΕΕ, αφού μια δημοφιλής φιλορωσική παράταξη επιδιώκει να την οδηγήσει στη σφαίρα επιρροής της Μόσχας.<br /><br />Εάν καμία πλευρά δεν εξασφαλίσει πλειοψηφία στο κοινοβούλιο των 101 εδρών, θα ακολουθήσουν πολιτικές διαβουλεύσεις που ενδέχεται να προκαλέσουν αναταραχή σε μια από τις φτωχότερες ευρωπαϊκές χώρες, η οποία έχει πληγεί από τον πόλεμο στη γειτονική Ουκρανία και από φερόμενη ανάμιξη της Ρωσίας σε πολιτικά και θρησκευτικά ζητήματα.<br /><br />Για την κυβέρνηση που φιλοδοξεί να οδηγήσει τη Μολδαβία στην ένταξη στην ΕΕ, ο έλεγχος του κοινοβουλίου είναι ζωτικής σημασίας για τις νομοθετικές προσπάθειες που απαιτούνται στη διαδικασία. Ωστόσο η εξουσία σε αυτήν την πρώην σοβιετική δημοκρατία εναλλάσσεται μεταξύ φιλοευρωπαϊκών και φιλορωσικών παρατάξεων. Περίπου το ένα τρίτο της χώρας – η περιοχή της Υπερδνειστερίας, ανατολικά του Δνείπερου ποταμού – ελέγχεται από φιλορώσους αυτονομιστές. Η Ρωσία διατηρεί μικρή στρατιωτική δύναμη στην περιοχή της Υπερδνειστερίας.<br /><br />Η κυβέρνηση προειδοποιεί για ανάμιξη της Ρωσίας<br /><br />Η πρόεδρος Μάια Σάντου παρουσιάζει τις εκλογές ως δοκιμασία για την υπόσταση της χώρας των 2,4 εκατομμυρίων κατοίκων, η οποία έχει επίσης στενούς πολιτιστικούς και γλωσσικούς δεσμούς με τη γειτονική Ρουμανία, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για τις προσπάθειες της Ρωσίας να επηρεάσει την ψηφοφορία.<br /><br />«Εάν η Ρωσία εξασφαλίσει τον έλεγχο της Μολδαβίας, οι συνέπειες θα είναι άμεσες και επικίνδυνες για τη χώρα μας και για την ευρύτερη περιοχή», τόνισε η Σάντου σε ομιλία της την Δευτέρα. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, το κυβερνών Κόμμα Δράσης και Αλληλεγγύης (PAS) ενδέχεται να δυσκολευτεί να διατηρήσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.<br /><br />Αντιπολιτευόμενες δυνάμεις, όπως το φιλορωσικό Πατριωτικό Μπλοκ, προσέλκυσαν υποστηρικτές εκμεταλλευόμενες την ανησυχία των ψηφοφόρων για την οικονομική κρίση και τον αργό ρυθμό υλοποίησης μεταρρυθμίσεων. Η δυσφορία μερίδας των εκλογέων αυξήθηκε λόγω «εκστρατείας παραπληροφόρησης», σύμφωνα με αξιωματούχους.<br /><br />Τις τελευταίες εβδομάδες, οι αρχές επιδόθηκαν σε επιχειρήσεις για την καταπολέμηση της παράνομης χρηματοδότησης κομμάτων από δίκτυα που φέρονται να υποστηρίζονται από τη Ρωσία – με σκοπό, όπως υποστηρίζουν – να επηρεαστεί το εκλογικό αποτέλεσμα στη Μολδαβία. Την Παρασκευή, η Εκλογική Επιτροπή απέκλεισε το κόμμα «Καρδιά της Μολδαβίας» που συμμετείχε στο φιλορωσικό «Πατριωτικό Μπλοκ», καθώς διερευνάται για παράνομη χρηματοδότηση.<br /><br />Η Μόσχα αρνήθηκε τις καταγγελίες για ανάμιξή της στις μολδαβικές εκλογές, διαμηνύοντας πως το κυβερνών κόμμα PAS διαδίδει αντιρωσική υστερία για να κερδίσει ψήφους. Η Σάντου και το PAS υπογραμμίζουν πως η ένταξη της χώρας στην ΕΕ είναι κλειδί για το μέλλον της Μολδαβίας και την αποφυγή της ρωσικής επιρροής.<br /><br />Ωστόσο, πολλοί ψηφοφόροι εστιάζουν περισσότερο σε εσωτερικά ζητήματα, διατηρώντας επιφυλάξεις για το τι μπορεί να σημαίνουν οι στενότεροι δεσμοί με την ΕΕ για μια οικονομία που βασίζεται κυρίως στον αγροτικό τομέα. Οι εισοδηματικές ανισότητες σε περιφερειακό επίπεδο επιτείνουν την αβεβαιότητα.<br />Επιφυλακτικοί ορισμένοι Μολδαβοί σχετικά με την προοπτική ένταξης της χώρας στην ΕΕ<br /><br />«Είμαστε μια φτωχή χώρα», λέει η Λιουντμίλα Μπιέλοβα από την πόλη Μπάλτι. «Τι θα κερδίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση από εμάς;», διερωτάται η 76χρονη που δηλώνει πως θα ψηφίσει μάλλον το φιλοευρωπαϊκό μπλοκ «Alternativa».<br /><br />Εάν χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, το PAS θα υποχρεωθεί να αναζητήσει εταίρους για τη συγκρότηση κυβερνητικού συνασπισμού, προσεγγίζοντας την κεντροαριστερή «Alternativa» («Εναλλακτική») ή το λαϊκιστικό «Partidul Nostru» («To Κόμμα μας») εφόσον εξασφαλίσουν το απαιτούμενο όριο για είσοδο στη Βουλή.<br /><br />Ο Ιουλιάν Καζάκου, ένας 26χρονος εργάτης σε βιομηχανία του Μπάλτι, λέει πως μάλλον δεν θα ψηφίσει, δηλώνοντας απογοητευμένος από τα αποτελέσματα των δύο προηγούμενων εκλογών στη Μολδαβία. «Υπήρξαν διάφοροι ηγέτες, αλλά ούτε μία ουσιαστική αλλαγή που θα μου επέτρεπε να πω ότι η ζωή στη χώρα έχει γίνει καλή», δήλωσε.<br /><br />Πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η εκλογική αναμέτρηση θα είναι αμφίρροπη. Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, δημοσκόπηση έδειξε ότι το κυβερνών PAS υποχώρησε – για πρώτη φορά – στη δεύτερη θέση με 34,7%, με το φιλορωσικό Πατριωτικό Μπλοκ να προηγείται με 36%. Καθοριστική αναμένεται να αποδειχθεί η ψήφος των αποδήμων, που δεν υπολογίζεται στα δεδομένα των δημοσκοπήσεων και εκτιμάται πως θα είναι ευνοϊκή για τα φιλοεϋρωπαϊκά κόμματα.<div><br /></div><div><a href="https://www.amna.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μολδαβία: Θα νικήσει η Δύση ή η Ρωσία σήμερα; Γεωπολιτική ανατροπή;

Οι Μολδαβοί ψηφοφόροι καλούνται σήμερα στις κάλπες για τις βουλευτικές εκλογές οι οποίες αναμένεται να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην προοπτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Μαρία Καρυστιανού δηλώνει πως δεν θα ιδρύσει κόμμα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/83/83ad71e739704ed5b9a902ccc3e198d6.jpg?quality=85&404=default&v=8" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="563" data-original-width="1000" height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/83/83ad71e739704ed5b9a902ccc3e198d6.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="685" /></a></div><div><br /></div>Τέλος στα σενάρια περί ίδρυσης πολιτικού κόμματος έβαλε η Μαρία Καρυστιανού, μητέρα θύματος του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη.<br /><br />Μιλώντας στην εφημερίδα “Καθημερινή”, η κ. Καρυστιανού ξεκαθάρισε ότι οι σχετικές συζητήσεις και φήμες δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ενώ άφησε αιχμές για στοχευμένες επιθέσεις που αποσκοπούν στη σπίλωση του αγώνα των οικογενειών των θυμάτων.<br /><br />“Η εμμονή με το εάν τελικά θα εμπλακώ ενεργά με την πολιτική έχει ξεκινήσει από φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης. Ο στόχος είναι να φανεί ότι υπάρχουν άλλα κίνητρα πίσω από τον αγώνα μας. Όμως εμείς απλώς φωνάζουμε για τη δικαιοσύνη”, τόνισε χαρακτηριστικά.<br /><br />Ο κ. Καρυστιανού αναγνώρισε πως έχουν γίνει παραινέσεις – ακόμα και από εν ενεργεία βουλευτές – για την ίδρυση πολιτικού φορέα με αφετηρία την τραγωδία των Τεμπών. Ωστόσο, όπως επισήμανε, οι προτροπές αυτές δεν προέρχονται από την ίδια, ούτε αποτελούν μέρος ενός δικού της σχεδίου.<br /><br />“Ονειρεύομαι κάτι καινούριο και καθαρό στο πολιτικό σκηνικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα ηγούμαι ή θα συμμετέχω. Δεν οργανώνω κάτι. Δεν έχω τον χρόνο για κάτι τέτοιο”, ξεκαθαρίζει. Και μονολότι αναγνώρισε πως η τραγική απώλεια του παιδιού της την έχει ευαισθητοποιήσει ακόμη περισσότερο σε ζητήματα κράτους δικαίου και θεσμικής λειτουργίας, τόνισε ότι η πολιτική εμπλοκή δεν είναι στα σχέδιά της.<br /><br />Σε ερώτηση για τις δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν έως και το 25% των ερωτηθέντων θετικά διακείμενο προς το ενδεχόμενο ίδρυσης ενός νέου πολιτικού φορέα υπό την ηγεσία της, η ίδια απαντά: “Είμαι και εγώ στο 25%. Αν αυτό που ονειρεύομαι το δω να προκύπτει —κάτι με όραμα, με σχέδιο, που να μη μεταλλαχθεί στη διαδρομή— γιατί να μη συμφωνήσω και να μην το καλοδεχτώ, χωρίς απαραίτητα να είμαι μέρος του;”.<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Μαρία Καρυστιανού δηλώνει πως δεν θα ιδρύσει κόμμα.

Τέλος στα σενάρια περί ίδρυσης πολιτικού κόμματος έβαλε η Μαρία Καρυστιανού, μητέρα θύματος του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη. Μιλών...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς η αυθαιρεσία γίνεται νόμος, με σφραγίδα διεθνούς δικαίου!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/09/erdogan-825x600.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="825" height="451" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/09/erdogan-825x600.jpg" width="686" /></a></div><div><br /></div><b>ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ</b><br />Ο όρος “έρπουσα δικαιοδοσία“ (creeping jurisdiction) χρησιμοποιείται στο διεθνές δίκαιο για να περιγράψει τη σταδιακή και αυθαίρετη επέκταση των αρμοδιοτήτων ενός κράτους ή διεθνούς οργανισμού πέραν των ορίων που έχουν καθοριστεί από διεθνείς συνθήκες ή το εθιμικό δίκαιο (που αποτελεί πηγή δικαίου).<br /><br />Η πρακτική αυτή (η έρπουσα δικαιοδοσία) εμφανίζεται όταν ένα κράτος διεκδικεί νέες εξουσίες ή επεκτείνει την εφαρμογή των υφιστάμενων δικαιωμάτων του χωρίς σαφή νομική θεμελίωση, με τρόπο που συχνά γίνεται ανεκτός στην πράξη / de facto και, εφόσον δεν αμφισβητηθεί, μπορεί να παγιωθεί ως και de jure με νομική αναγνώριση. Η έννοια εμφανίστηκε κυρίως στο πεδίο του Δικαίου της Θάλασσας.<br /><br />Μετά τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS, 1982), αρκετά παράκτια κράτη άρχισαν να προβαίνουν σε μονομερείς δηλώσεις ή πρακτικές με τις οποίες διεκδικούσαν μεγαλύτερη δικαιοδοσία στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), στα χωρικά ύδατα ή στον υπερκείμενο εναέριο χώρο. Ενδεικτικά, ορισμένα κράτη αξιώνουν δικαίωμα έγκρισης για την αβλαβή διέλευση ξένων πολεμικών πλοίων από τα χωρικά τους ύδατα, ενώ άλλα επεκτείνουν πρακτικά τα κυριαρχικά τους δικαιώματα πέραν των διακοσίων ναυτικών μιλίων. Τέτοιες ενέργειες θεωρούνται μορφές “έρπουσας δικαιοδοσίας” διότι υπερβαίνουν τα όρια που αναγνωρίζει η UNCLOS.<br /><br />Η έννοια δεν περιορίζεται όμως στο Δίκαιο της Θάλασσας. Συναντάται και στη λειτουργία διεθνών οργανισμών, όπως της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν οι θεσμοί της επεκτείνουν τις αρμοδιότητές τους σε τομείς που δεν τους έχουν ρητώς παραχωρηθεί από τα κράτη-μέλη μέσω των ιδρυτικών συνθηκών. Στην περίπτωση αυτή, η “έρπουσα δικαιοδοσία” συνδέεται με την αρχή της δοτής αρμοδιότητας και εγείρει ζητήματα νομιμότητας, κυριαρχίας και πολιτικής λογοδοσίας.<br /><br />Η νομική σημασία του όρου είναι διττή: αφενός αποκαλύπτει την τάση κρατών ή οργανισμών να διευρύνουν πρακτικά τη δικαιοδοσία τους για λόγους ισχύος ή ασφάλειας, αφετέρου λειτουργεί ως κριτική έννοια, επισημαίνοντας τις περιπτώσεις παραβίασης της αρχής της κυριαρχικής ισότητας και των διεθνών κανόνων. Η “έρπουσα δικαιοδοσία” μπορεί να προκαλέσει διεθνείς εντάσεις, να οδηγήσει σε διπλωματικές διαμαρτυρίες ή ακόμη και σε προσφυγές ενώπιον διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων, όπως το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ή το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας.<br /><br />Συνολικά, η έννοια αντανακλά τον δυναμικό χαρακτήρα του διεθνούς δικαίου, όπου οι πρακτικές κρατών και οργανισμών συχνά επιχειρούν να προηγηθούν των νομικών κανόνων, δημιουργώντας νέες ισορροπίες εξουσίας και θέτοντας σε δοκιμασία το πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας.<br /><br />Πώς η Τουρκία εφαρμόζει την Έρπουσα Δικαιοδοσία<br /><br />Η Τουρκία, ιδίως στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, εφαρμόζει με συνέπεια αυτήν τη στρατηγική, επιδιώκοντας να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα.<br /><br />Στο Αιγαίο, η Άγκυρα αμφισβητεί το δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 ναυτικά μίλια, απειλώντας με “casus belli”. Επίσης, μετά την κρίση των Ιμίων, εισήγαγε την έννοια των “γκρίζων ζωνών”, διεκδικώντας τάχα νησίδες αδιευκρίνιστης κυριαρχίας. Παράλληλα, αρνείται να αναγνωρίσει τον ελληνικό εναέριο χώρο των 10 ναυτικών μιλίων, επιμένοντας ότι πρέπει να ταυτίζεται με τα 6 ναυτικά μίλια των χωρικών υδάτων. Μέσω NAVTEX και ερευνών στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, η Τουρκία επιχειρεί να κατοχυρώσει παρουσία σε περιοχές όπου δεν έχει νόμιμη δικαιοδοσία.<br /><br />Στην Ανατολική Μεσόγειο, η πολιτική έρπουσας δικαιοδοσίας εκδηλώθηκε εντονότερα με το τουρκολιβυκό μνημόνιο (2019), το οποίο αγνοεί πλήρως τα δικαιώματα ελληνικών νησιών, όπως η Κρήτη, η Ρόδος και το Καστελλόριζο. Παράλληλα, η Τουρκία παρεμβαίνει στην κυπριακή ΑΟΖ με γεωτρύπανα και ερευνητικά πλοία, παραβιάζοντας τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Υιοθετεί δε την ερμηνεία της “μειωμένης επήρειας” των νησιών, επιδιώκοντας να περιορίσει την έκταση της ελληνικής και κυπριακής θαλάσσιας δικαιοδοσίας.<br /><br />Η στρατηγική αυτή εντάσσεται σε μια μακροχρόνια τουρκική πολιτική αναθεωρητισμού, που βασίζεται στη δημιουργία “νέας κανονικότητας”. Με συνεχείς αμφισβητήσεις και μονομερείς ενέργειες, η Άγκυρα προσπαθεί να επιβάλει τις θέσεις της, γνωρίζοντας ότι η Ελλάδα και η Κύπρος, ως χώρες δεσμευμένες από την UNCLOS, αποφεύγουν αντίστοιχες αυθαίρετες κινήσεις. Έτσι, η Τουρκία επιχειρεί να κεφαλαιοποιήσει το κενό, μετατρέποντας τη διεθνή ανεκτικότητα σε de facto δικαιοδοσία.<br /><br />Επομένως, η περίπτωση της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί κλασικό παράδειγμα έρπουσας δικαιοδοσίας. Μια σταδιακή και συστηματική προσπάθεια διαμόρφωσης νέων νομικο-πολιτικών δεδομένων, που απειλούν όχι μόνο τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου, αλλά και τη σταθερότητα ολόκληρης της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Αλλά αυτά είναι γνωστά και βιωματικά για όλους. Το ζητούμενο είναι, πως η κατάσταση αντιστρέφεται υπέρ της Ελλάδος και να μην γίνουν τα υφέρποντα de facto και de jure υπέρ της Τουρκίας σε βάθος χρόνου, αφού έχει αποδείξει ότι έχει σύμμαχο τον χρόνο και την υπομονή.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Πώς η αυθαιρεσία γίνεται νόμος, με σφραγίδα διεθνούς δικαίου!

ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ο όρος “έρπουσα δικαιοδοσία“ (creeping jurisdiction) χρησιμοποιείται στο διεθνές δίκαιο για να περιγράψει τη σταδιακή...

Διαβάστε την συνέχεια

“Προσχεδιασμένο το άκυρο Ερντογάν σε Μητσοτάκη”… (vid.)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQfqpHMakYk86UCl3PGUvsrYYbeNVAGMPTzOQ&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="316" height="324" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQfqpHMakYk86UCl3PGUvsrYYbeNVAGMPTzOQ&s" width="682" /></a></div><br /><div>Ο πρέσβης ε.τ. Δημήτριος Καραϊτίδης αναλύει τα μηνύματα που θέλησε να στείλει ο Ερντογάν με την ακύρωση του ραντεβού με τον Έλληνα πρωθυπουργό στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και τα πιθανά επόμενα βήματα των Τούρκων.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="394" src="https://www.youtube.com/embed/-B8AMu2H3c4" width="707" youtube-src-id="-B8AMu2H3c4"></iframe></div><br /><div><br /></div><div><a href="https://youtu.be/-B8AMu2H3c4">πηγή</a></div><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

“Προσχεδιασμένο το άκυρο Ερντογάν σε Μητσοτάκη”… (vid.)

Ο πρέσβης ε.τ. Δημήτριος Καραϊτίδης αναλύει τα μηνύματα που θέλησε να στείλει ο Ερντογάν με την ακύρωση του ραντεβού με τον Έλληνα πρωθυπουρ...

Διαβάστε την συνέχεια