Ρωσία και Κίνα απειλούν με νομισματικά και οικονομικά αντίποινα τις ΗΠΑ

<br /> <div> <div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.e-kina.com/wp-content/uploads/2013/10/kina-hpa-gouan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.e-kina.com/wp-content/uploads/2013/10/kina-hpa-gouan.jpg" /></a></div> <strong><br /></strong> <strong>Σε απίστευτο κάζο τείνει να εξελιχθεί για ΗΠΑ-ΕΕ το περίφημο θέμα των "οικονομικών κυρώσεων" σε βάρος της Ρωσίας καθώς η Κίνα όχι απλώς λαμβάνει ξεκάθαρα το μέρος της Ρωσίας, αλλά προχωρά σε ενεργά οικονομικά "αντίποινα": </strong></div> <div> </div> <div> <strong>Συγκεκριμένα η Κίνα ζήτησε από τις ΗΠΑ εν τοις πράγμασι εγγυήσεις για την δανειοδότηση των ΗΠΑ με την μορφή αγοράς ομολόγων στην οποία έχει προχωρήσει η Κίνα, ύψους περίπου 1-1,5 τρις δολαρίων, σε περίπτωση που υπάρξει επίθεση κατά της Ρωσίας και πιο συγκεκριμένα ζήτησε όλο αυτό το ποσό να της δοθεί σε χρυσό!</strong>  </div> <div> </div> <div> <strong>Το πρόβλημα είναι ότι απλά οι ΗΠΑ δεν έχουν τόσο χρυσό, οπότε η πιθανότητα να καταρρεύσει το δολάριο με μαζικές πωλήσεις ομολόγων από την πλευρά της Κίνας είναι κάτι περισότερο από πιθανή σε περίπτωση που το Πεκίνο υλοποιήσει την απειλή του!</strong></div> <div> </div> <div> <strong>Πρακτικά πρόκειται για το ίδιο εξευτελιστικό αίτημα (που ικανοποιήθηκε) της Φινλανδίας προς την Ελλάδα προκειμένου να συμμετάσχουν στην δανειοδότηση της Ελλάδας απότην ΕΕ: Πήραν εγγυήσεις σε μετρητό!</strong></div> <div> </div> <div> <strong>Βέβαια υπάρχει και σαφής πολιτική σύγκλιση των δύο χωρών<em>: «Ρωσία και Κίνα έχουν την ίδια οπτική γωνία τόσο στο θέμα των βαθύτερων αιτιών που οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση την Ουκρανία όσο και στον ρόλο που έπαιξαν οι ξένες δυνάμεις της Δύσης που υποστήριξαν τους διαδηλωτές του Κιέβου», </em></strong>όπως σημειώνει το ίδιο τηλεγράφημα που επιβεβαιώνει την χτεσινή είδηση του βρετανικού δικτύου Sky News ότι υπάρχει ταύτιση απόψεων μεταξύ Κίνας – Ρωσίας στο Ουκρανικό ζήτημα.</div> <div> </div> </div> <div> <strong>Εκτός αυτού σε δηλώσεις του πριν λίγο αναφορικά με τις πιθανές "οικονομικές κυρώσεις" κατά της Ρωσίας ο Ρώσος πρόεδρος Β.Πούτιν υποστήριξε ότι <em> "Σε περίπτωση που διανοηθούν να επιβάλουν οποιαδήποτε οικονομική κύρωση η Ρωσία θα απορρίψει το δολάριο ως νόμισμα αναφοράς"!</em></strong></div> <div> </div> <div> <strong>Και βέβαια αν συμβεί αυτό, όλοι θα χάσουν - όπως γίνεται σε έναν πόλεμο - αλλά περισσότερο θα χάσουν οι ΗΠΑ....</strong></div> <div> </div> <div> Τα παραπάνω ως απάντησηστις δηλώσεις της εκπροσώπου Τύπου του Στέιτ Ντιπάρντμεντ της απειλής ότι <strong><em>«δεν εξετάζει απλά»</em></strong> αλλά <strong><em>«είναι πιθανό να επιβάλει» κυρώσεις στη Ρωσία για τις ενέργειες της στην Ουκρανία",</em></strong> όπως ανέφερε τη Δευτέρα η Τζεν Ψάκι.</div> <div> </div> <div> Τη ρελάνς διατύπωσε ο σύμβουλος του Κρεμλίνου, Σεργκέι Γκλαζίεφ, ο οποίος χρησιμοποιείται συχνά από την ρωσική ηγεσία στη διατύπωση σκληρών θέσεων αν και δεν συμμετέχει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.</div> <div> </div> <div> <strong>Όπως δήλωσε ο Γκλαζίεφ τυχόν επιβολή κυρώσεων θα οδηγήσει σε «κραχ του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος» καθώς η Μόσχα είναι πιθανόν να αναγκαστεί να εγκαταλείψει το δολάριο ως νόμισμα αναφοράς και να αρνηθεί να αποπληρώσει τα δάνειά της προς τις αμερικανικές τράπεζες.</strong></div> <div> </div> <div> <strong>Αλλά ακόμα και αν οι κυρώσεις δεν έχουν στόχο την Ρωσία αλλά επιχειρήσεις και ιδιώτες επιχειρηματίες της χώρας, τότε, πρόσθεσε ο Γκλάζιεφ, η Μόσχα θα συστήσει στους κατόχους αμερικανικών αξιών να τις πουλήσουν. </strong></div> <div> </div> <div> <strong><em>«Θα βρούμε τρόπο όχι μόνο να περιορίσουμε την οικονομική μας εξάρτηση από τις ΗΠΑ, αλλά θα εξασφαλίσουμε μεγάλο όφελος από τις κυρώσεις. Οι απόπειρες για την επιβολή κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας θα οδηγήσουν σε κραχ του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος και στο τέλος της κυριαρχίας των ΗΠΑ στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα»</em></strong> πρόσθεσε με δηλώσεις του στο Ria-Novosti ο Σεργκέι Γκλαζίεφ. <strong><em>«Θα υποχρεωθούμε να χρησιμοποιήσουμε άλλα νομίσματα, να δημιουργήσουμε το δικό μας σύστημα ρύθμισης. Έχουμε εξαιρετικές οικονομικές και εμπορικές σχέσεις με τους εταίρους στην Ανατολή και στον Νότο»</em></strong> είπε.<br /> <strong><em>«Εάν επιβληθούν κυρώσεις κατά κρατικών δομών, θα είμαστε αναγκασμένοι να αναγνωρίσουμε ότι δεν θα είμαστε σε θέση να αποπληρώσουμε τα δάνεια που έχουν χορηγηθεί από τις αμερικανικές τράπεζες»,</em></strong> προειδοποίησε.<br /> <strong><em>«Διότι οι κυρώσεις είναι δίκοπο μαχαίρι και εάν οι ΗΠΑ παγώσουν τα στοιχεία ενεργητικού μας, τότε το παθητικό μας σε δολάρια θα παγώσει επίσης. Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζές μας και οι επιχειρήσεις μας δεν θα είναι σε θέση να αποπληρώσουν τα δάνεια στους αμερικανούς εταίρους μας» </em></strong>κατέληξε..</div> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ρωσία και Κίνα απειλούν με νομισματικά και οικονομικά αντίποινα τις ΗΠΑ

Ellada simera 0 18:40

Σε απίστευτο κάζο τείνει να εξελιχθεί για ΗΠΑ-ΕΕ το περίφημο θέμα των "οικονομικών κυρώσεων" σε βάρος της Ρωσίας καθώς η Κίνα όχι απλώς λαμβάνει ξεκάθαρα το μέρος της Ρωσίας, αλλά προχωρά σε ενεργά … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η παραλίγο έξοδος απ΄το ευρώ και ο υπουργός που 'μαχαίρωσε' τον Παπανδρέου.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw6dB8D4XV79NOXuf6rpHVjMfUh7HaJGKeWkX73onKHtfodnmMuijaRfmvIkDmiYCHY6eIbpp7PQX8sxGrlCbX7040P-owMFiD1GW5IUZ8bxUYNRCV37eAvNcMhvcJmC3kEGzZG6JsZ94N/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF510.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw6dB8D4XV79NOXuf6rpHVjMfUh7HaJGKeWkX73onKHtfodnmMuijaRfmvIkDmiYCHY6eIbpp7PQX8sxGrlCbX7040P-owMFiD1GW5IUZ8bxUYNRCV37eAvNcMhvcJmC3kEGzZG6JsZ94N/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF510.jpg" /></a></div> <br /> "Ανατριχιαστικές" λεπτομέρειες από τα όσα συνέβησαν στις συσκέψεις των Ευρωπαίων ηγετών το ταραγμένο διάστημα από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι τα τέλη του 2012, φέρνει στο φως το βιβλίο που συνέγραψαν δύο από τους καλύτερους ξένους ανταποκριτές στις Βρυξέλλες.<br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><br /> Η Κέρστιν Γκάμελιν της "Suddeutsche Zeitung" και ο Ράιμουντ Λεβ της δημόσιας αυστριακής τηλεόρασης ORF με το "Ποιοι κινούν τα νήματα της Ευρώπης" αποκαλύπτουν,μεταξύ άλλων, την ελληνική περιπέτεια, τα σενάρια για την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη, τους θυελλώδεις διαλόγους στην G20 στις Κάνες και την παραίτηση του Γιώργου Παπανδρέου.<br /> <br /> <b>Παπανδρέου: "Θέλω τη βοήθεια σας" - Μέρκελ: "Τότε βγες από το ευρώ"</b><br /> Οι συγγραφείς δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έδειξαν να αντιλαμβάνονται τι ακριβώς σήμαινε η αποκάλυψη από τον Έλληνα πρωθυπουργό τον Οκτώβριο του 2009 ότι το χρέος και το έλλειμμα ήταν εκτός ελέγχου.<br /> <br /> "Ο Γιώργος Παπανδρέου σημαίνει συναγερμό στη σύνοδο του Δεκεμβρίου: ''Η κατάσταση είναι δυσοίωνη. Έχω κληρονομήσει ένα τεράστιο έλλειμμα και ένα μεγάλο χρέος. Χρειάζομαι την υποστήριξή σας''. Το μόνο που παίρνει ως απάντηση είναι μερικές ευγενικές κουβέντες. Όπως προκύπτει από τα εμπιστευτικά πρωτόκολλα εκείνης της Συνόδου, οι ηγέτες δεν αντιλαμβάνονται τις επικίνδυνες επιπτώσεις αυτής της αποκάλυψης. Η Μέρκελ ευχαριστεί τον Παπανδρέου επειδή μίλησε ανοιχτά και του λέει ''η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί, όταν αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη''. Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι. Χωρίς να γνωρίζει, λέει ''η Ελλάδα δεν είναι χώρα στα πρόθυρα χρεοκοπίας''».<br /> <br /> Αργότερα ο Παπανδρέου και η Μέρκελ διασταυρώνουν τα ξίφη τους. «Σε μια από τις πρώτες συνόδους για την κρίση, στις Βρυξέλλες, ο Ελληνας που είχε στριμωχτεί στον τοίχο ξεκαθάρισε στους Γερμανούς ότι το ελληνικό πρόβλημα χρέους είναι στην πραγματικότητα ευρωπαϊκό, και ότι και άλλες χώρες, όπως η Ισπανία, η Ιταλία, ακόμη και ολόκληρη η Ευρωζώνη, θα μπορούσαν να καταρρεύσουν, εάν δεν υπήρχε ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς την Ελλάδα. Η Μέρκελ το αντελήφθη αυτό ως απόπειρα εκβιασμού, όπως περιγράφει κάποιος από τους παρισταμένους. Η μια κουβέντα έφερε την άλλη και τελικά η Μέρκελ είπε θυμωμένη: ''Τότε βγες από το ευρώ''».<br /> <br /> Η επιμονή της Μέρκελ στο δόγμα «ο καθένας οφείλει να διορθώνει τις ζημιές που ο ίδιος έχει κάνει» -κάτι που εξοργίζει τον Νικολά Σαρκοζί- τυφλώνει τη Γερμανίδα καγκελάριο. Η συνειδητοποίηση έρχεται πλέον τον Φεβρουάριο του 2010.<br /> <br /> «Εκείνη την ημέρα αρχίζει η μετατόπιση της εξουσίας στην Ευρώπη. Η Γερμανία γίνεται ο εταίρος, τον οποίο πρέπει να ακολουθούν όλοι. Η Μέρκελ συνειδητοποιεί αργά ότι θα βγει από το δίλημμα μόνο αν πείσει τους Γερμανούς ότι είναι προς το συμφέρον τους να σώσουν την Ελλάδα. [...] την παραμονή της συνόδου η Μέρκελ καβγαδίζει με τον Σαρκοζί. Ο Γάλλος πρόεδρος επιμένει να βοηθηθεί η Ελλάδα με μια κοινή οικονομική δράση. ''Αυτό θα είχε σταματήσει την κρίση'' λέει αργότερα μέλος του περιβάλλοντος του Βαν Ρομπάι. Αλλά η Μέρκελ αρνείται εκ νέου. Δεν θέλει αμοιβαιοποίηση της ευθύνης. Ο Γιούνκερ προσπαθεί να μεσολαβήσει αλλά χωρίς αποτέλεσμα». Ο Βαν Ρομπάι προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, καθυστερώντας την έναρξη της συνόδου. Τελικά βγαίνει ένα ανακοινωθέν που λέει ότι οι χώρες θα βοηθήσουν όταν κάποια χώρα είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, με τη συνδρομή του ΔΝΤ. «Η Ελλάδα όμως δεν έχει ζητήσει βοήθεια» συμπληρώνουν.<br /> <br /> Ο «σπόρος», όμως, στις αγορές και στους πολίτες φυτεύεται από τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί στην περίφημη σύνοδο της G20 στις Κάνες, τον Νοέμβριο του 2011, μετά τον τεταμένο διάλογο με τον Γιώργο Παπανδρέου για το δημοψήφισμα. «Τότε φαίνεται πως η κρίση κάνει απρόβλεπτους όλους τους παράγοντες. Η Μέρκελ και ο Σαρκοζί βιάζονται να δώσουν μόνοι τους μια συνέντευξη Τύπου. Υπό το βάρος της διένεξης για το δημοψήφισμα και την ανησυχία τους για το ευρώ, διαπράττουν ένα λάθος με βαρύτατες επιπτώσεις. Κάνουν λόγο για τη συνάντηση, τις αμφιβολίες και ανοίγουν έτσι τη συζήτηση για την έξοδο της Ελλάδας, που σέρνεται έκτοτε βασανιστικά και δεν θα τελειώσει οριστικά».<br /> <br /> <b>"Κανείς δεν βγαίνει από την Ευρωζώνη"</b><br /> <div> Οι πραγματικές προετοιμασίες για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, ξεκινούν την άνοιξη του 2012, με τη σύσταση της ομάδας "Ελλάδα ΙΙ". Λίγο αργότερα σταματούν από την Μέρκελ και τον Σόιμπλε, που άλλαξαν γνώμη ενώ στις αρχές του καλοκαιριού συγκεντρώνεται ένα σύνολο εγγράφων, με όλες τις μακροοικονομικές προσομειώσεις. Οι ειδικοί φοβούνται για ανεξέλεγκτες επιπτώσεις.<br /> <br /> «Μετά από μια επίσκεψη στην Κίνα στα τέλη Αυγούστου η Μέρκελ αποφασίζει οριστικά ότι όλα τα μέλη θα παραμείνουν στην Ευρωζώνη. ''Δεν θα κάνουμε τίποτα. Η Ελλάδα θα μείνει'' λέει. Ο τότε πρωθυπουργός της Κίνας, Γουέν Τζιαμπάο, είχε εκφράσει προσωπικά τη μεγάλη του ανησυχία για την κρίση στην Ευρωζώνη και είχε επισημάνει οικονομικές επιπτώσεις.<br /> <br /> Το Πεκίνο φοβάται το ντόμινο και η Μέρκελ τον διαβεβαιώνει ότι θα κάνει τα πάντα για να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη. Ο Σόιμπλε δεν έχει πειστεί ακόμη. Στις Βρυξέλλες και σε άλλες πρωτεύουσες το προσωπικό πιστεύει ότι γίνεται μάχη εξουσίας στο Βερολίνο για την έξοδο της Ελλάδας, όπου η Μέρκελ λέει όχι και ο Σόιμπλε ναι. Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε θεωρούν εαυτούς ευρωπαϊστές. Αλλά με διαφορετικό τρόπο. Η άποψη του Σόιμπλε είναι του νομικού: υπάρχουν σαφείς κανόνες. Όποιος τους τηρεί, μένει. Όποιος δεν τους τηρεί φεύγει. Η Μέρκελ είναι πραγματίστρια. Ως καγκελάριος βρήκε 17 χώρες στο ευρώ. ''Με αυτούς πρέπει να πορευτώ''».<br /> <br /> Όπως σημειώνεται, η πρώην νύξη για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη γίνεται το καλοκαίρι του 2011. Νωρίτερα, ο Σόιμπλε είχε ζητήσει να του υπολογίσουν ποιο θα είναι το κόστος της επιστροφής της Ελλάδας σε δικό της νόμισμα. Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι η κατάσταση δεν θα βελτιωθεί εάν έχει δικό της νόμισμα.<br /> <br /> <b>"Ο Παπανδρέου μαχαιρώθηκε από τον Βενιζέλο"</b><br /> Οι συγγραφείς αναφέρονται και στο παρασκήνιο της αποχώρησης του Γ. Παπανδρέου από την πρωθυπουργία, δίνοντας δύο διαφορετικές εκδοχές.<br /> <br /> Σύμφωνα με τη μία, η Άνγκελα Μέρκελ δεν έχει καμιά σχέση, παρά το επεισόδιο στις Κάνες. «Το σωστό είναι ότι ο Παπανδρέου έπεσε όχι εξαιτίας της Μέρκελ, αλλά από εσωκομματικές ίντριγκες. Ένας από τους πρωταγωνιστές ήταν ο τότε υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος Βενιζέλος. ''Ο Παπανδρέου μαχαιρώθηκε από τον υπουργό Οικονομικών του'' λέει υψηλόβαθμος Ευρωπαίος διπλωμάτης.<br /> <br /> Σχετικά με το δημοψήφισμα, οι συγγραφείς αναφέρουν: "Ο Σαρκοζί φωνάζει μέσα στο Μέγαρο των Ηλυσίων και καλεί τον Παπανδρέου στις Κάνες. Ο Γάλλος πρόεδρος έχει νεύρα επειδή πρέπει να εγκαταλείψει τα σχέδια που είχε ως οικοδεσπότης της συνάντησης εξαιτίας του ελληνικού δράματος.<br /> <br /> Ο Παπανδρέου εξηγεί την ιδέα του. Η Μέρκελ έχει ένα σχέδιο. ''Ωραία, αφού θέλεις να ρωτήσεις τον λαό σου, ορίστε. Αλλά είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα. Αφού θα κάνεις δημοψήφισμα, εμείς θα θέσουμε τις ερωτήσεις.</div> <div> <br /> Η ερώτηση θα είναι: Θέλετε να παραμείνετε στο ευρώ υπό τους όρους του προγράμματος προσαρμογής;<br /> <br /> <b>Είναι ρίσκο αλλά στο τέλος όλοι συμφωνούν''.</b><br /> Στο αεροπλάνο της επιστροφής ο υπουργός Οικονομικών είχε μάλλον ήδη αποφασίσει να ρίξει τον Παπανδρέου και να ανέβει ο ίδιος στην ηγεσία της κυβέρνησης. Μόλις έφτασαν ο Βενιζέλος ανακοίνωσε χωρίς συνεννόηση με τον Παπανδρέου ότι το δημοψήφισμα ακυρώθηκε. Ο Παπανδρέου δεν έχει άλλη επιλογή παρά να παραιτηθεί».<br /> <br /> Στο βιβλίο αναφέρονται, επίσης, τα "φροντιστήρια" που παρέδωσε τον Μάιο του 2010 στους 27, ο τότε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν Κλοντ Τρισέ για τα σπρεντ και τι σημαίνουν ενώ σε συνέντευξη της, η μία εκ των συγγραφέων, Κέρστιν Γκάμελιν τονίζει ότι η Μέρκελ είναι ικανοποιημένη από τη στάση του Σαμαρά, ο οποίος έχει υποσχεθεί να τηρήσει τις δεσμεύσεις αλλά και λόγω της συμμετοχής του στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.<br /> <br /> Για τον Τσίπρα, επισημαίνει ότι υπάρχει κόσμος στη Γερμανία που υποστηρίζει την άνοδο ενός νέου κόμματος στην εξουσ<a href="http://hassapis-peter.blogspot.gr/">ί</a>α ενώ υπάρχουν και φωνές που υποστηρίζουν ότι για να διασφαλιστεί η πολιτική σταθερότητα θα πρέπει να παραμείνουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.<br /> <br /> (Έθνος της Κυριακής)<br /> <br /> <a href="http://www.logiosermis.net/">πηγή</a></div>

Η παραλίγο έξοδος απ΄το ευρώ και ο υπουργός που 'μαχαίρωσε' τον Παπανδρέου.

Ellada simera 0 15:51

"Ανατριχιαστικές" λεπτομέρειες από τα όσα συνέβησαν στις συσκέψεις των Ευρωπαίων ηγετών το ταραγμένο διάστημα από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι τα τέλη του 2012, φέρνει στο φως το βιβλίο που συνέγραψαν… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Άφαντη η Τουρκία στην κρίση στην Ουκρανία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.pentapostagma.gr/2014/03/%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%b1-%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%b9%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84.html/erdogan-prime-minister-visit-ukraine" rel="attachment wp-att-906312" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="erdogan-prime-minister-visit-ukraine" class="aligncenter size-full wp-image-906312" height="340" src="http://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2014/03/erdogan-prime-minister-visit-ukraine.jpg" width="620" /></a></div> <br /> <br /> Γράφει<b> ο Νίκος Χειλαδάκης  </b><br /> Σε πολλούς στρατηγικούς αναλυτές προκαλεί αίσθηση και απορία η μέχρι τώρα στάση της Τουρκίας στην ουκρανική κρίση, γιατί όχι μόνο δεν συντάχτηκε από την αρχή με τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς, όχι μόνο δεν καταδίκασε την ρωσική επέμβαση στην Κριμαία, που σίγουρα άπτεται άμεσα της μειονότητας των Τατάρων που συνδέονται με στενούς δεσμούς με την Άγκυρα, αλλά προσπαθεί επιμελώς να κρατήσει ίσες αποστάσεις ενώ έχει απορρίψει μετά βδελυγμίας τις όποιες «δυτικόστροφες’ σκέψεις για πιθανό μπλοκάρισμα ρωσικών πολεμικών στα Στενά.<br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/2014/03/%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%b1-%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%b9%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84.html/unnamed-8" rel="attachment wp-att-906313" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="unnamed" class="aligncenter size-large wp-image-906313" height="500" src="http://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2014/03/unnamed-310x500.jpg" width="310" /></a><br /> <br /> Για όσους όμως παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς την τουρκική πραγματικότητα η στάση αυτή δεν είναι καθόλου περίεργη. Η πρώτη διαπίστωση είναι πως η Τουρκία έχει σε μεγάλο βαθμό θορυβηθεί έντονα από το ξέσπασμα της κρίσης της Ουκρανίας και κυρίως από την ρωσική αποφασιστικότητα που δεν δίνει κανένα περιθώριο στην Άγκυρα να παίξει κάποια διπλωματικά παιχνίδια με τους Ρώσους. Από την μια διακυβεύονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα της Τουρκίας με την Ρωσία, ( είναι χαρακτηριστικό πως οι Ρώσοι στις 3/2 έστειλαν πίσω τουρκικό εμπορικό πλοίο που μετέφερε τόνους τουρκικής ντομάτας στην Ρωσία, γιατί δεν ήταν αμφιβόλου ταυτότητας. Όπως φαίνεται οι Ρώσοι δεν… καταλαβαίνουν τίποτα!)), και από την άλλη ο ίδιος ο Ερντογάν, θα έλεγε κανείς αντιμετωπίζει με κάποια χαιρεκακία τις όποιες αμερικανικές πιέσεις να σταθεί στο πλευρό των Αμερικανών, μετά την υπονόμευση που έχει δεχτεί τους τελευταίους μήνες από την Ουάσιγκτον. Χαρακτηριστικό είναι πως μετά από μήνες έντονης ψυχρότητας των σχέσεων Ερντογάν-Ομπάμα, όπου ο τελευταίος αρνήθηκε επανειλημμένα να συνομιλήσει μαζί του σε αλλεπάλληλες τηλεφωνικές κλήσεις του Τούρκου πρωθυπουργού, πριν από λίγες μέρες δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από τον Αμερικανό πρόεδρο για την κρίση στην Ουκρανία.<br /> Σύμφωνα με ένα πολύ εμπεριστατωμένο άρθρο στην εφημερίδα Milliyet, ο παλαίμαχος και πολύ γνωστός αρθογράφος και αναλυτής, Sami Kohen, αναφέρει πως η Τουρκία έχει βρεθεί από τη αρχή της κρίσης σε πολύ δύσκολη θέση, η οποία θα δυσκολευτεί ακόμα περισσότερο αν η κρίση παραταθεί και πιο χειρότερα, αν καταλήξει σε θερμή αναμέτρηση. Σύμφωνα με τον Sami Kohen, η Τουρκία δεν μπορεί με τίποτα να διακινδυνεύσει τα στρατηγικά της συμφέροντα στην περιοχή της Μαύρης θάλασσας από τις όποιες πιέσεις των Αμερικανών και Ευρωπαίων. Ο Τούρκος αναλυτής επισημαίνει ότι στην παρούσα συγκυρία και ενώ η τουρκική κυβέρνηση διέρχεται μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην δεκαετή ιστορία της, είναι αδύνατο να προχωρήσει σε σπάσιμο των σχέσεων της με την Ρωσία, και γιατί οι «σύμμαχοι» της υπονόμευσαν τον Ερντογάν με τον χειρότερο τρόπο. Σχετικά με το σημαντικό ζήτημα των Τατάρων, σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου, οι ίδιοι οι Τάταροι ζήτησαν από την Άγκυρα να μεσολαβήσει με το πρόεδρο Πούτιν και την ρωσική πλευρά για να μην υπάρξουν προβλήματα στην νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Κριμαία. Γεγονός είναι και αυτό το επισημαίνει μεγάλο μέρος του τουρκικού τύπου, (όπως εφημερίδες Hürriyet, Milliyet, Zaman), πως η Τουρκία έχει βρεθεί σε πολύ δυσχερή κατάσταση από την κρίση της Ουκρανίας και το μεγάλο «αγκάθι», η βάση του Ιντζιρλίκ, αν χρησιμοποιηθεί κατά των Ρώσων, θα δυσχεράνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση στην Άγκυρα και θα αναγκάσει την τουρκική κυβέρνηση να αντιδράσει. Όσον αφορά την ίδια την κρίση, με ένα άλλο αναλυτικό άρθρο της Hürriyet οι Τούρκοι βλέπουν τρία πιθανά σενάρια : α) Το σενάριο της Γεωργίας, δηλαδή με την προέλαση των Ρώσων σε όλη την Ουκρανία που έχει ρωσικό πληθυσμό, β), Σενάριο Γιουγκοσλαβίας, δηλαδή διάσπαση της Ουκρανίας στο δυτικό και ανατολικό ρωσόφιλο τμήμα και, γ) Διπλωματική λύση, αλλά μόνο με την καθοριστική συμβολή της Ρωσίας.<br /> Από όλα αυτά σαν ένα πρώτο συμπέρασμα διαφαίνεται ξεκάθαρα πως το τω ρωσικό φοβικό σύνδρομο είναι έντονο στην Τουρκία. Ενδιαφέρων όμως έχει και να εξετάσουμε το πώς λογαριάζουν οι Τούρκοι να χειριστούν τα συμφέροντα τους, σε αντίθεση με την ραγιαδίστικη πολιτική του «γιέςμεν» της ελληνικής πλευράς.<br /> ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ<br /> Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος<br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Άφαντη η Τουρκία στην κρίση στην Ουκρανία.

Ellada simera 0 14:24

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης   Σε πολλούς στρατηγικούς αναλυτές προκαλεί αίσθηση και απορία η μέχρι τώρα στάση της Τουρκίας στην ουκρανική κρίση, γιατί όχι μόνο δεν συντάχτηκε από την αρχή με τους Ευρωπ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Μήπως το επόμενο επεισόδιο με την Ρωσία λέγεται ΣΤΕΝΑ; και με την Ελλάδα λέγεται ΑΙΓΑΙΟ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHSNec026UteWjV4yqHkCkFTQne3MfXZUc6fM23XMEE8bAz9hzMbd2KMgZAK2s7rmWQpFo4jIqCRya79eJtBoKjWfQgSize5U-KU8SVz2mhsD4N3OAJwZcVpore_nnKt5rZ7-5LpSMB-wI/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF515.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHSNec026UteWjV4yqHkCkFTQne3MfXZUc6fM23XMEE8bAz9hzMbd2KMgZAK2s7rmWQpFo4jIqCRya79eJtBoKjWfQgSize5U-KU8SVz2mhsD4N3OAJwZcVpore_nnKt5rZ7-5LpSMB-wI/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF515.jpg" /></a></div> <br /> Αυτές τις στιγμές ο προβληματισμός της κοινής γνώμης επικεντρώνεται στο γεωπολιτικό χώρο της Ουκρανίας -Κριμαίας. <b>Ενώ κάποιοι αναλυτές αρχίζουν δειλά –δειλά να προσεγγίζουν και τον χώρο της Μαύρης Θαλάσσης.</b><br /> Φυσικά κανείς δεν πρόκειται να μας πει τι σχεδιάζει αυτές τις ώρες η παγκόσμια διπλωματία και η στρατηγική στην διαχείριση της πλέον σοβαρότερης γεωπολιτικής κρίσης που ενέσκηψε τα τελευταία 70 χρόνια στην Ευρώπη.<br /> Τι λέτε τα παγκόσμια στρατιωτικά επιτελεία να περιορίσθηκαν μόνο στην παραπάνω επίμαχη περιοχή;<br /> Ή δεν συμπεριλαμβάνουν μέσα στους σχεδιασμούς τους υπόψη και τον γειτονικό γεωπολιτικό κόμβο που λέγεται ΣΤΕΝΑ του Βοσπόρου και κατ επέκταση τους διαδρόμους ναυσιπλοίας στο Αιγαίο με πιθανά ενδεχόμενα να διαχειρισθούν γεγονότα που μπορεί να προκύψουν σε αυτά.<br /> Αυτή την στιγμή γίνεται ένα μεγάλο παζάρι ποιος θα έχει με το μέρος του την Τουρκία που είναι ο χωροφύλακας ή καλύτερα η¨ταξιθέτρια¨ των Στενών.<br /> Δεδομένης της μειονεκτικής θέσης του κ. Ερτνογάν στο εσωτερικό της χώρας του όλα παίζονται και το παζάρι πλέον γίνεται με δυνατούς παίκτες.<br /> Χθές μόλις 2.3.2024 ο πρoσωρινός «πρωθυπουργός» Arseniy Yatsenyuk της Ουκρανίας είχε ζητήσει από τον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να μην αφήσει την ναυαρχίδα της Ουκρανίας το Hetman Sahaidachny που αυτομόλησε να περάσει μέσω του στενού του Βοσπόρου, σύμφωνα με ουκρανικά ΜΜΕ.<br /> Το Hetman Sahaidachny επιστρέφει στην Σεβαστούπολη της Κριμαίας μετά από συμμετοχή σε μια κοινή επιχείρηση καταπολέμησης της πειρατείας με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ στο Κέρας της Αφρικής.<br /> Κατά άλλη πληροφόρηση ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αρνήθηκε.<br /> Τι γίνεται τελικά ;<br /> Μήπως αυτοί που βρίσκονται πίσω από τον πρoσωρινό «πρωθυπουργό» Arseniy Yatsenyuk της Ουκρανίας θέλουν να ελέγξουν τα Στενά;<br /> Ακόμη και αυτό να μην συμβαίνει ο Ρωσικός στόλος τις κρίσιμες αυτές στιγμές δεν θα επιθυμούσε με κανένα τρόπο να βρεθεί σε ασφυκτικό κλοιό μέσα σε μία Μαύρη Θάλασσα που κάποιοι με το κλείσιμο των Στενών θα την τροποποιούσαν σε ΛΙΜΝΗ και έτσι θα ακύρωναν την παρουσία του στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.<br /> Με τι νόμιμο όμως τρόπο θα μπορούσαν να κλείσουν τα Στενά του Βοσπόρου;<br /> Το διεθνές νομικό καθεστώς που διέπει τη ναυσιπλοΐα στα Στενά, έχει αλλάξει πάμπολλες φορές τα τελευταία διακόσια χρόνια. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, μια πρώτη απόπειρα να τακτοποιηθεί το θέμα έγινε με τη συνθήκη των Σεβρών, που ποτέ δεν εφαρμόστηκε. Το ζήτημα ξαναμπήκε στη συνθήκη της Λοζάννης (Ιούλιος 1923). Εκεί, ορίστηκε πως Δαρδανέλια και Βόσπορος έπρεπε να αποστρατικοποιηθούν (εκτός από τη θάλασσα του Μαρμαρά), όπως αποστρατικοποιημένα έπρεπε να είναι και τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος (και Λήμνος και Σαμοθράκη από την ελληνική πλευρά). Η διέλευση των πλοίων θα ήταν ελεύθερη, ενώ μια Διεθνής Επιτροπή για τη Ναυσιπλοΐα στα Στενά θα επιτηρούσε την τήρηση των συμφωνιών.<br /> Το καθεστώς αυτό ίσχυε πάντοτε, όταν οι τρέχουσες μεγάλες δυνάμεις δεν ήθελαν να εξοντώσουν τη Ρωσία.<br /> Δεκατρία χρόνια αργότερα, στα 1936, στη θέση της Ρωσίας ορθωνόταν ισχυροποιημένη η Σοβιετική Ένωση. Ο Κεμάλ Ατατούρκ φλερτάριζε μαζί της αλλά και καλλιεργούσε το κλίμα για την τροποποίηση της συνθήκης. Τον ίδιο καιρό, οι παραδοσιακοί «μεγάλοι» έβλεπαν τη φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι να μπλέκεται στα πόδια τους και να αποζητά μερίδιο στα πράγματα της Ανατολικής Μεσογείου. Μόλις είχε λήξει η ιταλοτουρκική διαμάχη για τα Δωδεκάνησα, με πλήρη νίκη της ιταλικής διπλωματίας. Και οι Ιταλοί ήδη είχαν μπει στην Αιθιοπία, θίγοντας πολλά ευρωπαϊκά συμφέροντα στην Αφρική. Ο Κεμάλ έθεσε ωμά το ζήτημα. Οι Αγγλογάλλοι συναίνεσαν.<br /> Η διάσκεψη στήθηκε στην ελβετική πόλη Μοντρέ με διαπραγματευτές από τη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ελλάδα, τη Γιουγκοσλαβία και τις τότε χώρες που βρέχονται από τη Μαύρη Θάλασσα. Στις 20 Ιουλίου 1936, υπογράφτηκε η συνθήκη. Η Τουρκία αποκτούσε πάλι το δικαίωμα να οχυρώσει τα στενά του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων. Την ίδια μέρα, 30.000 Τούρκοι στρατιώτες αναπτύχθηκαν στις επίμαχες περιοχές.<br /> Νέοι κανονισμοί καθόρισαν το συνολικό εκτόπισμα των πολεμικών πλοίων που τα περνούν σε καιρό ειρήνης, ενώ ειδικά η Σοβιετική Ένωση δεν χρειαζόταν άδεια για τα δικά της πλοία, εκτός από τα αεροπλανοφόρα και τα υποβρύχια.<br /> Σε περίπτωση πολέμου, η Τουρκία μπορεί να απαγορεύει τη διέλευση πολεμικών πλοίων.<br /> Αν, όμως, δε μετέχει στον πόλεμο, δεν μπορεί να απαγορεύσει τη διέλευση ναυτικών δυνάμεων που εκτελούν απόφαση της Κοινωνίας των Εθνών (του ΟΗΕ πλέον) ή δυνάμεων που ανήκουν σε κράτος με το οποίο έχει υπογράψει συνθήκη αμοιβαίας βοήθειας (π.χ. χώρας μέλους του κατοπινού ΝΑΤΟ).<br /> Ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος βρήκε την Τουρκία ουδέτερη ως μόλις λίγες μέρες πριν να λήξει, οπότε κάθισε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από τη μεριά των νικητών. Η συνθήκη παρέμεινε σε ισχύ, καθώς ήδη οι ΗΠΑ ξεκινούσαν τον ανταγωνισμό με τη Σοβιετική Ένωση. Μια απόπειρα της τελευταίας, τον Αύγουστο του 1946, να ζητήσει αλλαγή των όρων της συνθήκης, έπεσε στο κενό. Σήμερα, όμως, Σοβιετική Ένωση δεν υπάρχει .<br /> Η πρεμούρα των ΗΠΑ να κάνουν τον επιδιαιτητή στα ελληνοτουρκικά «φωνάζει» για το ποια θα είναι η επόμενη κίνηση: Τα Στενά.(Έθνος, 27.5.1997) (τελευταία επεξεργασία, 3.2.2009) http://hggiken.pblogs.gr/ http://historyreport.gr/<br /> Ο πειρασμός να βρεθεί η Τουρκία σε εμπόλεμη θέση αυτές τις στιγμές είναι μεγάλος. Όπως και τα παζάρια αυτές τις ώρες που γίνονται πίσω από τις πλάτες μας είναι μεγάλα.<br /> Μπορούν οι χρόνιες διαφορές Ελλάδας- Τουρκίας- Κύπρου σε σχέση με τα προβλήματα της Υφαλοκρηπίδας, ΑΟΖ, Γκρίζων ζωνών να γίνουν το γεωπολιτικό φυτίλι για να επεκταθεί η κρίση ώστε κάποιοι να κερδίσουν στα σημεία τον αντίπαλο;<br /> Είναι γνωστό ότι για να σβήσεις μια φωτιά την περικυκλώνεις με άλλες μικρότερες φωτιές.<br /> Μήπως και εμείς ανήκουμε πλέον μετά από αυτό που άναψε στην Ουκρανία- Κριμαία στην περίπτωση των μικρών-περιφερειακών εστιών πολεμικού πυρός;<br /> Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας<br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Μήπως το επόμενο επεισόδιο με την Ρωσία λέγεται ΣΤΕΝΑ; και με την Ελλάδα λέγεται ΑΙΓΑΙΟ;

Ellada simera 0 14:14

Αυτές τις στιγμές ο προβληματισμός της κοινής γνώμης επικεντρώνεται στο γεωπολιτικό χώρο της Ουκρανίας -Κριμαίας. Ενώ κάποιοι αναλυτές αρχίζουν δειλά –δειλά να προσεγγίζουν και τον χώρο της Μαύρης Θα… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Και ξαφνικά, οι ΗΠΑ θυμήθηκαν τους εν Συρία χριστιανούς…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Syrian_Christians.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-97177" height="307" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Syrian_Christians.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Τεράστια έκπληξη και προβληματισμό για να δοθεί μια εύσχημη ερμηνεία, προκαλεί η ανακοίνωση που εξέδωσε πριν από μερικές ώρες το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, το γνωστό State Department.</strong><br /> Η εκπρόσωπος, Τζεν Πσάκι, ελληνική καταγωγής, αναφέρεται με πρωτοφανή για τα συνήθη στην αμερικανική διπλωματία στο θέμα της Συρίας σφοδρότητα <strong>στα δεινά που περνούν οι χριστιανοί της Συρίας και άλλες μειονότητες,</strong> θυμίζοντας ότι την περασμένη εβδομάδα, η τρομοκρατική οργάνωση Ισλαμικό κράτος στο Ιράκ και τη Λεβαντίνη (<strong>ISIL</strong>: Islamic State in Iraq and the Levant), προέβη σε μια <strong>ανατριχιαστική αναφορά</strong>.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Ανακοίνωσε, ότι οι χριστιανοί της Συρίας, είτε θα υποχρεωθούν να αλλαξοπιστήσουν και να ασπασθούν το Ισλάμ, είτε θα παραμείνουν χριστιανοί και θα πληρώνουν ειδικό φόρο, είτε… θα αντιμετωπίσουν το θάνατο (προφανώς όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν, που θα είναι και η συντριπτική πλειοψηφία).</strong></span><br /> <strong>Το State Department ανακαλύπτει αιφνιδιαστικά αυτά που γράφονται μαζικά ολόκληρα χρόνια, κατά τη διάρκεια του αιματηρού εμφυλίου στη Συρία</strong> και κάνει λόγο για εξοργιστική παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Παρεμπιπτόντως, να ρωτήσουμε μήπως <strong>σκοπεύουν κατά τον ίδιο τρόπο να ανακαλύψουν στο μέλλον παραβιάσεις και από τη δράση των νεοναζί – φασιστών στην Ουκρανία;</strong> Απλώς για να ξέρουμε… Θα επανέλθουμε όμως σε αυτό διατυπώνοντας μια υποψία.<br /> Για να μην φαίνεται τόσο <strong>κραυγαλέα </strong>η αλλαγή στάσης, η ανακοίνωση του State Department <strong>φροντίζει να κατηγορήσει και τον Μπασάρ Αλ Άσαντ για συλλήψεις χριστιανών μεταξύ άλλων (σ.σ. όχι πάντως για την πίστη τους αγαπητοί φίλοι…) και για πολλά άλλα εγκλήματα κατά των χριστιανών, </strong>τους οποίους φαίνεται πως έχει πλέον τους λόγους του το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών να θέλει πλέον να προστατεύσει.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Γιατί αυτή η αιφνιδιαστική στροφή; Γιατί αυτή η πρεμούρα; Τόσα χρόνια δεν είχαν πάρει χαμπάρι τίποτα; Ή μήπως άρχισαν να οργανώνουν το διπλωματικό τους οπλοστάσιο, προβλέποντας ότι το χρονικό σημείο των διαπραγματεύσεων με την ορθόδοξη χριστιανική Ρωσία είναι κοντά; </strong></span> <br /> Διότι μη νομίζουμε ότι επειδή θα συζητούν για την Ουκρανία, αυτό θα γίνει εντελώς <strong>αποκομμένο από τα άλλα μέτωπα</strong>… Όπως και με την πυραυλική άμυνα, δεν τα έβρισκαν εκεί <strong>και οι σχέσεις υπέφεραν σε πλήθος άλλων μετώπων,</strong> από το Ιράν και τη Συρία, μέχρι ποιος ξέρει που αλλού… Με την ευκαιρία, μήπως υπάρχει κανένα νέο για την τύχη <strong>των δυο χριστιανών επισκόπων</strong>; Ζουν ή δε ζουν; Δεν μπορεί να μην… άκουσαν τίποτα.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Και ξαφνικά, οι ΗΠΑ θυμήθηκαν τους εν Συρία χριστιανούς…

Ellada simera 0 11:52

Τεράστια έκπληξη και προβληματισμό για να δοθεί μια εύσχημη ερμηνεία, προκαλεί η ανακοίνωση που εξέδωσε πριν από μερικές ώρες το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, το γνωστό State Department. Η εκπρόσ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το ψευδοκράτος στην Αθήνα: Ιστορικό λάθος Σαμαρά

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://downloads.naftemporiki.gr.edgesuite.net/static/13/01/11/samaras_elk1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="418" src="http://downloads.naftemporiki.gr.edgesuite.net/static/13/01/11/samaras_elk1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <div class="MsoNormal"> <b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 115%;">του Ιωάννη Σ. Λάμπρου, Πολιτικού Επιστήμονος</span></b></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 115%;">Πάγιος, διαχρονικός στόχος της τουρκικής πολιτικής ήταν και είναι η υποβάθμιση της πολιτειακής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας  προς εκπλήρωση ευρύτερων γεωπολιτικών στοχεύσεων. Η Κυπριακή Δημοκρατία, όχι ως πληθυσμιακό μέγεθος ούτε ως στρατιωτική δύναμη αλλά ως ανεξάρτητη πολιτική οντότητα αποτελεί πρόσκομμα στην αναθεωρητική πολιτική της Άγκυρας περιορίζοντας ταυτόχρονα τους ορίζοντες της τελευταίας. </span></div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a>Η υπονόμευση της Κυπριακής Δημοκρατίας γίνεται, κατά πρώτον, με την άρνηση αναγνωρίσεως της. Η θεωρητική βάση αυτής της προσέγγισης συνίσταται στο επιχείρημα ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έπαψε να υφίσταται ως αποτέλεσμα των γεγονότων του 1963-1964 και έχει αντικατασταθεί  από δύο κράτη ( μετά την ανακήρυξη του ψευδοκράτους το 1984 ). Αλλά και πάλι η τουρκική πολιτική είναι ανακόλουθη κάνοντας, συχνά, λόγο όχι για ελληνοκυπριακό κράτος έστω, αλλά για « κυπρορωμέικη διοίκηση της Νοτίου Κύπρου». <o:p></o:p></span><br /> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 115%;">Παράλληλα, η τουρκική κυβέρνηση κάνει λόγο για ισότιμη συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στα οικονομικά οφέλη από την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων λόγω της συνεταιρικής φύσης του κυπριακού κράτους, την ύπαρξη του οποίου αρνείται… Σύμφωνα με αυτή τη δεύτερη θεώρηση η Κυπριακή Δημοκρατία συνεχίζει να υφίσταται ως υποκείμενο του διεθνούς δικαίου αλλά λόγω της μη συμμετοχής των Τουρκοκυπρίων και της μη εφαρμογής των προνοιών των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου στην άσκηση της διακυβέρνησης, δεν υφίσταται κυβέρνηση, η οποία να  εκπροσωπεί νόμιμα το κράτος διότι καμία κοινότητα δεν μπορεί να εκπροσωπήσει μονομερώς το κράτος. <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 115%;">Εναλλακτικά, και σε άμεση συνάφεια με την παραπάνω δεύτερη προσέγγιση της τουρκικής πλευράς, λαμβάνουν χώρα προσπάθειες αναβάθμισης των κατεχόμενων περιοχών σε οντότητα,  ίσου νομικού καθεστώτος, όπως άλλωστε διαλαμβάνει, για το συνιδρυτικό τουρκοκυπριακό κράτος, το πρόσφατο Κοινό Ανακοινωθέν της 11^ης Φεβρουαρίου. Μετά την εισβολή του 1974 Αθήνα και Λευκωσία προέκριναν, ως μοναδικό τρόπο ανατροπής των τετελεσμένων της εισβολής, την διεξαγωγή διακοινοτικών συνομιλιών. Αποτέλεσμα είναι ένα πρόβλημα εισβολής και κατοχής να υποβαθμίζεται σε διακοινοτικό και , παράλληλα, η υπόσταση και το κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας να υπονομεύεται με υιοθέτηση θέσεων, οι οποίες την εξισώνουν με το ψευδοκράτος των κατεχομένων. <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 115%;">Μεταξύ άλλων, αυτό διεφάνη στην τελική μορφή του Σχεδίου Ανάν το 2004, όταν είχε αντικατασταθεί η λέξη component αναφερόμενη στα συστατικά μέρη του κυπριακού κράτους με την λέξη constituent, η οποία υποδηλώνει την ισότιμη συμμετοχή ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής οντότητας προς δημιουργία νέου πολιτειακού μορφώματος, το οποίο θα αντικαθιστούσε την Κυπριακή Δημοκρατία.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 115%;">Σταδιακά, ακόμα και διεθνείς δρώντες, ο ρόλος των οποίων είναι να προστατεύουν τη διεθνή νομιμότητα, όπως ο ΟΗΕ,  βλέποντας τη διαχρονική συμπεριφορά των κυπριακών κυβερνήσεων, διολίσθησαν σε ενέργειες αναβάθμισης των κατεχομένων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η επίσκεψη του ΓΓ του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, την 1^η Φεβρουαρίου 2010, στα κατεχόμενα, στο πλαίσιο επίσκεψης του στην Κυπριακή Δημοκρατία, και στο λεγόμενο «προεδρικό μέγαρο» για να συναντηθεί με τον Μ.Α.Ταλάτ, αγνοώντας τα ψηφίσματα 541/1983 και 550/1984 του Συμβουλίου Ασφαλείας, περί μη αναγνώρισης του ψευδοκράτους.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <b><u><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 115%;">Το Ψήφισμα 186 της  4^ης Μαρτίου 1964<o:p></o:p></span></u></b></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">T</span><span style="line-height: 115%;">ο νεοσύστατο κράτος των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου δεν εκπλήρωνε τους πόθους τού Κυπριακού Ελληνισμού και δεν ήταν αντάξιο των θυσιών του. Το Σύνταγμα του 1960 περιείχε πλείστες ρυθμίσεις, οι οποίες καθιστούσαν τη λειτουργία του κράτους δυσχερή.  <o:p></o:p></span></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 115%;">Εντούτοις, και λαμβάνοντας υπ’ όψιν την απροθυμία/αδυναμία του ελλαδικού κράτους να αναλάβει τις ευθύνες του, το πολιτειακό μόρφωμα της  Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελεί την ασπίδα προστασίας των Ελλήνων της Κύπρου. Θεμελιώδους σημασίας νομική πράξη, η οποία κατοχυρώνει την υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελεί το Ψήφισμα 186 του Συμβουλίου Ασφαλείας, της 4^ης Μαρτίου 1964, κείμενο το οποίο αναγνώρισε την κυβέρνηση του Εθνάρχου Μακαρίου ως τη μόνη νόμιμη κυβέρνηση του κυπριακού κράτους. Το εν λόγω ψήφισμα  απέρριπτε τους ισχυρισμούς της τουρκικής πλευράς περί συνεταιρικής φύσης της Κυπριακής Δημοκρατίας λόγω της αποχώρησης των Τουρκοκυπρίων από τις δομές του κυπριακού κράτους ύστερα από την επεισόδια του 1963-1964. Την ανατροπή του εν λόγω ψηφίσματος, επιχείρησε η τουρκική πλευρά να επιτύχει με την εισβολή του 1974, την ανακήρυξη του ψευδοκράτους το 1983 και τις διαχρονικές προτάσεις της όπως αυτές κωδικοποιήθηκαν στο σχέδιο Ανάν και επανήλθαν στη συμφωνία της 8^ης Ιουλίου 2006, στο Κοινό Ανακοινωθέν του Προέδρου Χριστόφια-Ταλάτ στις 23 Μάιου 2008 και  στο Κοινό Ανακοινωθέν της 11^ης  Φεβρουαρίου τρέχοντος έτους.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <b><u><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 115%;">Επίσκεψη Οζερσάι<o:p></o:p></span></u></b></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">Το Κοινό Ανακοινωθέν, με τη σύμφωνη γνώμη των Αθηνών, κατοχυρώνει πλείστες απαιτήσεις της Άγκυρας, απαιτήσεις οι οποίες υπονομεύουν την ενότητα του όποιου κυπριακού κράτους προκύψει στο μέλλον από μια υποθετική συμφωνία. Η εσωτερική ιθαγένεια, η διενέργεια ξεχωριστών δημοψηφισμάτων, το ισότιμο καθεστώς των συνιδρυτικών κρατών, ο σεβασμός της ξεχωριστής ταυτότητας και της ακεραιότητας των Τουρκοκυπρίων/εποίκων ( εντός του συνιδρυτικού τους κράτους ) και η κυριαρχία, η οποία θα πηγάζει εξίσου από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους διαχωρίζουν την υπόσταση του συνιδρυτικού τουρκοκυπριακού κράτους από την υποθετική ενωμένη κυπριακή ομοσπονδία. Σκοπός της τουρκικής πολιτικής  αποτελεί η ουσιαστική διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, όχι η τυπική διότι το κυπριακό κράτος όπως υπάρχει τώρα διαθέτει το πλεονέκτημα της συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς, και ή άσκηση συνεχών απειλών για απόσχιση, εκ μέρους των συγκυρίαρχων Τουρκοκύπριων/εποίκων -πραγματοποιήσιμων λόγω των προνοιών του πρόσφατου Κοινού Ανακοινωθέντος  - ώστε να επεκτείνουν συνεχώς τον έλεγχο τους επί του συνεταιρικού νέου κράτους. Μάλιστα, ο κ. Νταβούτογλου μιλώντας για τις επισκέψεις Οζερσάι στην Αθήνα και Μαυρογιάννη στην Άγκυρα τόνισε την συνεταιρική φύση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ότι αυτή ιδρύθηκε από τις δύο κοινότητες. Η επίσκεψη Οζερσάι, στην Αθήνα,</span> <span style="line-height: 115%;">ευκαιρία για να αρθούν οι …προκαταλήψεις κατά τον ίδιο, εντυπώνει στη διεθνή κοινή γνώμη την εικόνα της συνιδιοκτησίας του μελλοντικού κυπριακού κράτους μεταξύ των νομίμων Ελλήνων κατοίκων και των εποίκων, εικόνα την οποία η Αθήνα δείχνει να ασπάζεται πλήρως…<o:p></o:p></span></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 115%;">Ο κ. Σαμαράς ακολουθεί την καραμανλική προσέγγιση στο Κυπριακό. Η Κύπρος όταν δεν λογίζεται μακριά, αποτελεί μια <i>άλλη χώρα</i>, μια σύμμαχο χώρα, η οποία αποφασίζει μόνη της. Η Ελλάς, όταν δεν δηλώνει κουρασμένη, απλώς συμπαρίσταται ή συμπαρατάσσεται… Και, φυσικά, αποδέχεται την όποια απόφαση της κυπριακής ηγεσίας, υπό το βολικό επιχείρημα της <i>άλλης χώρας</i>. Το Κυπριακό, όμως, δεν είναι ανεξάρτητο ζήτημα σε σχέση με την συνολική αναθεωρητική στρατηγική της Τουρκίας στην περιοχή Θράκη, Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειος. Μετά την Κύπρο, έπεται το Αιγαίο, σύμφωνα με την διαχρονική και συνεχώς επαναλαμβανόμενη τουρκική στοχοθεσία. Η κυβέρνηση Σαμαρά αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη της ελεύσεως του εκπροσώπου του ψευδοκράτους και των εποίκων στην Αθήνα. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία ότι η Λευκωσία συναίνεσε. Οτιδήποτε λαμβάνει χώρα στην ελλαδική επικράτεια την ευθύνη φέρει η ελλαδική κυβέρνηση…<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: justify;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 115%;">Δικαιολογίες πολλές. Οικονομική κρίση. Πιέσεις από τους συμμάχους. Η Αθήνα, όμως, τους έδωσε και συνεχίζει να τους δίνει το δικαίωμα. Όταν ακολουθούν τις εντολές των δανειστών για την οικονομία είναι ανώφελο να αναμένει κάποιος να προτάξουν αντίσταση στα εθνικά θέματα. Υπακοή και υποχωρήσεις στα οικονομικά ζητήματα και αντίσταση στα εθνικά δεν γίνεται.  Η επίσκεψη των εκπροσώπων του ψευδοκράτους των εποίκων στην Αθήνα συνιστά όχι μόνο συμβολική ήττα ιστορικών διαστάσεων αλλά και ήττα ουσιαστική διότι ενδυνάμωσε την εντύπωση, την οποία η Άγκυρα επιθυμεί να καταστήσει κυρίαρχη στο εξωτερικό, περί υπάρξεως δύο λαών και δύο οντοτήτων στην Κύπρο. Ανεξάρτητα από την έκβαση του συγκεκριμένου γύρου συνομιλιών, η παρουσία του ψευδοκράτους των εποίκων στην Αθήνα αποτελεί σοβαρό ολίσθημα της κυβέρνησης Σαμαρά. Ιστορικά λάθη συμβολικής σημασίας μένουν στο θυμικό του Έθνους και ακολουθούν αυτόν που τα διέπραξε για πολύ καιρό μετά την αποχώρηση του από την πολιτική…</span><br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Το ψευδοκράτος στην Αθήνα: Ιστορικό λάθος Σαμαρά

Ellada simera 0 11:48

του Ιωάννη Σ. Λάμπρου, Πολιτικού Επιστήμονος Πάγιος, διαχρονικός στόχος της τουρκικής πολιτικής ήταν και είναι η υποβάθμιση της πολιτειακής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας  προς εκπλήρωση ευρύ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Διχασμός στη Δύση, η Βρετανία… επιμένει ρωσικά, ΣΟΚ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/leaked-Ukraine-UK_TELEGRAPH.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-97188" height="397" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/leaked-Ukraine-UK_TELEGRAPH.jpg" title="leaked-Ukraine-UK_TELEGRAPH" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Ούτε 24 ώρες δεν έχουν περάσει, όταν αναλύοντας όσα ειπώθηκαν στην ενημέρωση για την αμερικανική πολιτική στο θέμα της Ουκρανίας, εκτιμήσαμε, ότι οι Βρετανοί πολύ δύσκολα θα δεχθούν τη δέσμευση ρωσικών καταθέσεων στο «Σίτι», το χρηματοοικονομικό κέντρο της Ευρώπης, ενώ και οι σχέσεις τους με τους Ρώσους το τελευταίο διάστημα, σε συνδυασμό με τα χρυσοφόρα συμβόλαια που υπογράφτηκαν, εγείρουν αμφιβολίες για την τελική τους στάση στο θέμα της Ουκρανίας…</strong><br /> Άρθρο που αναρτήθηκε στον ιστοχώρο της βρετανικής εφημερίδας «<strong>Telegraph</strong>», παρουσιάζει μια <strong>φωτογραφία που υποτίθεται τράβηξε… ευφυής φωτογράφος,</strong> στην οποία αποτυπώνεται εισήγηση για την κρίση στην Ουκρανία, η οποία θα ετίθετο προς συζήτηση από τον <strong>Χιου Πάουελ,</strong> τον αναπληρωτή Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας που κρατούσε το ντοκουμέντο την ώρα της φωτογράφησης (για την ιστορία και τη δεοντολογία, η φωτογραφία που βλέπετε ακριβώς από κάτω είναι της καλής εφημερίδας και του <strong>ΣΤΙΒ ΜΠΑΚ</strong>)… Παρόμοιο θέμα φιλοξενεί και ο «<strong>Guardian</strong>», ενδεχομένως δε και άλλες βρετανικές εφημερίδες.<br /> <br /> Ξεκαθαρίζουμε, ότι <strong>δυσκολευόμαστε πάρα πολύ να πειστούμε από την εκδοχή της «τυχαίας φωτογραφίας»,</strong> εντός της Ντάουνινγκ Στριτ μάλιστα (!), ούτε καν στο Κοινοβούλιο, δηλαδή <strong>«μυρίζει» μεθόδευση,</strong> καθώς δεν θα ήταν και εύκολο να το αναφέρεις έτσι απλά στις ΗΠΑ πως σε αυτό το ζήτημα θα προχωρήσουν μόνες τους, όταν υποτίθεται διατηρείς «<strong>ειδική σχέση</strong>» και ο πρόεδρος της χώρας αυτής <strong>έχει ήδη λάβει θέση</strong> για το ζήτημα…<br /> Τι αναφέρει όμως αυτή η εισήγηση; Βασικά, ότι προς το παρόν (δηλαδή ποτέ…) <strong>οι Βρετανοί δεν θα υποστηρίξουν τις εμπορικές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και δεν πρέπει να κλείσει το «Σίτι» στους Ρώσους</strong>…<br /> Επίσης, ότι η Βρετανία <strong>δεν θα συμμετάσχει στις όποιες στρατιωτικές προετοιμασίες του ΝΑΤΟ,</strong> ενώ αναφέρει ότι την ηγεσία θα πρέπει να αναλάβει <strong>ο ΟΗΕ</strong> (μιλάμε για τη Βρετανία!!!) για να στείλει παρατηρητές στην Ουκρανία. Η Βρετανία φαίνεται να είναι υπέρμαχος μιας <strong>πιο «προσεκτικής» προσέγγισης,</strong> με κάποιους περιορισμούς στην έκδοση βίζας σε βάρος συγκεκριμένων Ρώσων… <strong>Δηλαδή τίποτα απολύτως.</strong><br /> <!-- /metas --> <br /> Ίσως… για το «<strong>ξεκάρφωμα</strong>», η εφημερίδα γράφει, ότι η αποκάλυψη του εγγράφου θα αποτελέσει πιθανότατα μεγάλο «αγκάθι» για τον πρωθυπουργό, τη στιγμή που οι Αμερικανοί <strong>επιδιώκουν να αυξήσουν την πίεση</strong> στον Ρώσο πρόεδρο. <strong>Εντάξει, πειστήκαμε…</strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Διχασμός στη Δύση, η Βρετανία… επιμένει ρωσικά, ΣΟΚ;

Ellada simera 0 11:44

Ούτε 24 ώρες δεν έχουν περάσει, όταν αναλύοντας όσα ειπώθηκαν στην ενημέρωση για την αμερικανική πολιτική στο θέμα της Ουκρανίας, εκτιμήσαμε, ότι οι Βρετανοί πολύ δύσκολα θα δεχθούν τη δέσμευση ρωσικ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία: Θα μπορούσε η Ελλάδα να δώσει λύση στο πρόβλημα;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/black-sea-crimea.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-97181" height="485" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/black-sea-crimea.jpg" title="black-sea-crimea" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Σε προηγούμενη ανάλυσή μας  πριν μια βδομάδα καυτηριάσαμε την προφανή πια διπλωματική ανεπάρκεια της Δύσης στο θέμα της Ουκρανίας. Αναφέραμε τότε, σε μια πρώτη απόπειρα προσέγγισης στο θέμα, ότι μετά από τόσους λάθος χειρισμούς, είναι πιθανότατα αργά πια για τη δύση, αλλά και για την ουκρανική ηγεσία το να επιδιώξουν μια λύση με την Ουκρανία ενωμένη και ότι θα έπρεπε άμεσα η ΕΕ μαζί με τις ΗΠΑ να ηγηθούν μιας πρωτοβουλίας που θα οδηγήσει την χώρα σε κάποιο δημοψήφισμα με στόχο ο ουκρανικός λαός να αποφασίσει ποια θα είναι η μοίρα του (status quo, ομοσπονδία, διάσπαση).</strong><br /> Είχαμε πει επίσης ότι αν δεν γίνει αυτό, τότε η τύχη της Ουκρανίας <strong>μοιραία θα οδηγήσει σε διάσπαση</strong> με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, και θα ξεγυμνώσει τις αδυναμίες της δύσης καθιστώντας την αναξιόπιστη και γεωπολιτικά αδύναμη.<br /> Δυστυχώς και η ΕΕ αλλά και οι ΗΠΑ συνέχισαν την ίδια πολιτική που ξεκίνησε το πρόβλημα, <strong>τάζοντας απλόχερα πράγματα που δεν είναι ικανές να παρέχουν στην Ουκρανία</strong> και δηλώνοντας ψευδώς ότι οι δυτικοί λαοί είναι στο πλευρό του ουκρανικού, χωρίς να διευκρινίσουν ότι αυτό ισχύει, αν ισχύει, <strong>μόνο στο πνεύμα και όχι στην τσέπη ή σε κάτι άλλο πιο απτό</strong>. Και κακά τα ψέματα, ούτε οι Αμερικανοί, ούτε οι ευρωπαϊκοί λαοί έχουν <strong>κάποια ιδιαίτερο ενδιαφέρον ή συμπάθεια για τους Ουκρανούς,</strong> αντιθέτως με τους Ρώσους που βλέπουν εκεί συμπατριώτες και εδάφη τους.<br /> <br /> Αμφότερες οι ΗΠΑ και η ΕΕ διατυμπανίζουν, ότι «αγωνίζονται» και «πιέζουν» για μια ενωμένη Ουκρανία που θα αλλάξει καθεστώς και γεωπολιτικό προσανατολισμό, <strong>χωρίς φυσικά να έχουν ούτε την ισχύ, ούτε την διάθεση, αλλά ούτε καν και την οικονομική ικανότητα να την υποστηρίξουν καθοριστικά σε μια τέτοια αλλαγ</strong>ή. Ποιον κοροϊδεύουν και γιατί;<br /> Το αποτέλεσμα αυτής της παρανοϊκής και αλλοπρόσαλλης πολιτικής το είδαμε φυσικά με την «<strong>βελούδινη εισβολ</strong>ή» των Ρώσων σε αυτό που θεωρούσαν ότι ήταν δικό τους (<strong>κι από ότι φάνηκε από τις αντιδράσεις, είχαν δίκιο</strong>).<br /> Η Ρωσία χωρίς να χάσει χρόνο, βλέποντας από την μια την τρελή στάση της δύσης και από την άλλη την απόλυτη ανεπάρκεια και απροθυμία της να πραγματοποιήσει αυτά που λέει, κατέλαβαν την Κριμαία και σιγά-σιγά καταλαμβάνουν όλη την ανατολική Ουκρανία. Και <strong>το κάνουν με έναν τόσο εντυπωσιακό και ταυτόχρονα νομιμοφανή τρόπο,</strong> που πραγματικά είναι σα να κοροϊδεύουν και να γελοιοποιούν την όποια δυτική διπλωματία υπάρχει ακόμα.<br /> Στο κάτω-κάτω της γραφής, <strong>σιγά τη νομιμότητα που διαθέτει και η δυτικοβαλμένη τωρινή κυβέρνηση της Ουκρανίας!</strong> Ή μήπως είναι η Τιμοσένκο και οι δικοί της καλύτεροι από τον Γιανουκόβιτς; Μήπως έχουν κάποιο πλάνο για το καλό του ουκρανικού λαού; <strong>Μήπως πλούτισαν και αυτοί στην πλάτη του</strong> (τα πήρε τα 11 δισεκατομμύρια δολάρια ή όχι); Μήπως τους θέλουν οι Ουκρανοί περισσότερο από τους Ρώσους; Σίγουρα όχι στην ανατολική χώρα, πιθανώς και γενικότερα. Μήπως η δύση δεν έκανε μεγαλύτερες και λιγότερο νόμιμες κινήσεις στο πρόσφατο παρελθόν;<br /> Με αυτό λοιπόν το σκεπτικό και γνωρίζοντας πολύ καλύτερα από τους δυτικούς το τι συμβαίνει μέσα στην Ουκρανία, τις εναλλακτικές που μπορεί να προσφέρει η δύση <strong>και τον φυσικό διαχωρισμό του ουκρανικού λαού,</strong> η Μόσχα σχεδόν κέρδισε , καταρχλην, την παρτίδα, όπως αναμέναμε από την αρχή της κρίσης. Και <strong>αναίμακτα </strong>μάλιστα, αντιθέτως με την υποστηριζόμενη από την δύση «<strong>εξέγερση</strong>» που έριξε τον Γιανουκόβιτς. Και φυσικά <strong>δεν τον έριξαν τα «καλά παιδιά»,</strong> οι μετριοπαθείς με τις πολιτισμένες διαδηλώσεις, αλλά <strong>οι φασίστες – ακροδεξιοί, με τον οπλισμό και την παραστρατιωτική εκπαίδευση!</strong> Κάνουμε λάθος;<br /> Στηρίζονται – έστω έμμεσα – και αυτοί στο πλαίσιο της δυτικής πολιτικής στην Ουκρανία ή όχι; <strong>Πόσο «ηθικό» είναι αυτό, γι’ αυτούς που ξεκινούν την πολεμική τους, από το ότι παραβιάστηκε το διεθνές δίκαιο από τη Ρωσία;</strong> Η δε συμφωνία που συνομολογήθηκε αλλά ουδέποτε τηρήθηκε διότι ανέλαβαν τη διεκπεραίωση της κατάστασης τα εκεί «τάγματα εφόδου», <strong>εγείρει θέμα νομιμότητας η όχι;</strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Russia_Ukraine_Locator.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-large wp-image-97182" height="307" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Russia_Ukraine_Locator-1024x700.png" title="Russia_Ukraine_Locator" width="450" /></a><strong></strong><br /> Ωστόσο, η δύση ακόμα δεν δείχνει να ξυπνάει… με τίποτα. Έκανε μάλιστα και σαφές ότι <strong>δεν σκοπεύει να εμπλακεί με την Ρωσία σε πόλεμο αλλά ούτε καν και να της κάνει κάτι σοβαρό,</strong> πράγμα που είναι σαν να παραδίδει εκ προοιμίου το «παίγνιο» στη Ρωσία αμαχητί. Το μόνο που μπόρεσε να «ορθώσει» απέναντι στην Ρωσία η δύση είναι την <strong>απειλή αποβολής από τους G8 και κάποιες αόριστες απειλές για οικονομικές κυρώσεις</strong>. Μα καλά, ποιόν κοροϊδεύουν πάλι; (δις)<br /> Για του λόγου το αληθές, η πιο πρόσφατη σύσκεψη της ΕΕ για το θέμα κυρώσεων προς τη Ρωσία έμεινε και αυτή σε απειλές για πιθανό εμπάργκο στα ρωσικά οπλικά συστήματα και τις βίζες Ρώσων πολιτών. Αμφότερα σχεδόν παντελώς αδιάφορα για τους Ρώσους αλλά <strong>ταυτόχρονα και πολύ καυτά για την Ελλάδα και την Κύπρο</strong>.<br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;"><strong>Τα «μέτρα» αυτά δεν θα πρέπει να τα δεχθούμε ως χώρα επ’ ουδενί, γιατί ουσιαστικά είναι κυρώσεις σε εμάς παρά στους Ρώσους! Υπολόγισε κανείς το ύψος της συνεισφοράς των Ρώσων επισκεπτών στη χειμαζόμενη ελλαδική οικονομία, αλλά και την κυπριακή; Να τα υπολογίσουμε και όπως αυτοί δια της Τρόικας ζητούν «ισοδύναμα» όταν κάτι επιμένουμε να μην το εφαρμόσουμε, με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να τα ζητήσουμε κι εμείς. Τόσο απλό.</strong></span></div> Μπορεί πραγματικά η ΕΕ να επιβάλει οικονομικές κυρώσεις στην Ρωσία; <strong>Αρκεί μια μικρή αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου και οι ευρωπαϊκές οικονομίες της κρίσης θα βυθιστούν στο χάος.</strong> Για να μην αναφέρουμε την περίπτωση να κλείσει η Μόσχα τις στρόφιγγες για καμιά βδομάδα, έτσι για πλάκα και δούμε όλη την βόρεια Ευρώπη να τρέχει και να μην φτάνει (<strong>θα τρέχει και για να ζεσταθεί δηλαδή, όχι μόνο για την οικονομία της</strong>).<br /> Πολλοί είπαν φυσικά (και ορθά εν μέρει) ότι και η Ρωσία θα χάσει από κάτι τέτοιο, αλλά η απάντηση της Ρωσίας ότι η Κίνα, η Ινδία και άλλοι μεγάλοι πια δρώντες, δεν έχουν πάρει θέση πάνω στο θέμα, νομίζω ότι θα έπρεπε να τους έχει ξυπνήσει. <strong>Η Ρωσία δεν έχει τόσο ανάγκη την Ευρώπη όσο έχει ανάγκη η Ευρώπη την Ρωσία στις μέρες μας.</strong> Και ας μην γελιόμαστε σε αυτό.<br /> Ή μήπως εάν προκύψει μείζονα γεωπολιτική αποσταθεροποίηση, <strong>οι τιμές του φυσικού αερίου δεν θα εκτιναχθούν;</strong> Και όπως μέχρι σήμερα οι Ρώσοι προσφέρουν <strong>εκπτώσεις σε πελάτες με βάση (γεω)πολιτικά κριτήρια</strong> (η Ουκρανία το ξέρει καλά αυτό, μόνο που τώρα θα επιστρέψει από τα 264 στα 400 δολάρια ανά 1.000 κυβικά μέτρα του προϊόντος), πόσο δύσκολο της είναι να αποδειχθούν <strong>γενναιόδωρες στις χώρες αυτές που είναι κολοσσιαίοι καταναλωτές</strong> και πάλι περισσότερα από όσο εισπράττει σήμερα θα εισπράξει;<br /> <div style="text-align: left;"> <span style="color: maroon;"><strong>Μια γελοιοποιημένη και απαξιωμένη Ευρώπη, χάνει και σε οικονομικό επίπεδο από μια ισχυρή και γεωπολιτικά αποτελεσματική Ρωσία. Η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται και τόσο για την αγορά της Ευρώπης. Η Ευρώπη ενδιαφέρεται για την αγορά της Ρωσίας και παράλληλα την ανταγωνίζεται σε άλλες αγορές στις οποίες τελευταία η Ρωσία δείχνει να κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος.</strong></span></div> Και αν κερδίσει γεωπολιτικά και αυτή την κόντρα, τότε <strong>θα κερδίσει οικονομικά και σε αυτές τις αγορές</strong>. Για να μην εξετάσουμε και το πόσο θα μπορούσαν να «ξεσπαθώσουν» άλλοι (όπως η Κίνα για να πως ένα παράδειγμα που μου ήρθε εντελώς τυχαία στο μυαλό) απέναντι σε μια γεωπολιτικά ανύπαρκτη δύση. <strong>Αλήθεια, με όρους στρατηγικής και θεωρίας της αποτροπής (deterrence theory), ποιο είναι το μήνυμα που πρέπει να εισπράξει το Πεκίνο από την αμερικανική στάση;</strong> Πόσο θα αποσταθεροποιηθεί άραγε ακόμα ο πλανήτης;<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/12/Greece_EU_Presidency_2014.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignright size-medium wp-image-92385" height="153" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/12/Greece_EU_Presidency_2014-300x153.jpg" title="Greece_EU_Presidency_2014" width="300" /></a><span style="color: blue;"><strong></strong></span><br /> <span style="color: blue;"><strong><br /> </strong></span> <span style="color: blue;"><strong>Μπορεί η Ελληνική Προεδρία να σώσει την παρτίδα;</strong></span><br /> Η Ελλάδα, παρότι έχει την Ευρωπαϊκή Προεδρία είναι απούσα από τις εξελίξεις. Αυτό είναι κάτι αναμενόμενο καθότι η χώρα εδώ και χρόνια στερείται των πολιτικών ανδρών ή γυναικών που έχουν τις ικανότητες και θα μπορούσαν να πάρουν πρωτοβουλίες πάνω σε οτιδήποτε, ακόμα και σε εσωτερικά θέματα. <strong>Τους αρκεί λοιπόν, ότι δεν είναι υπό την ευθύνη τους η εξωτερική πολιτική της Ένωσης για να ακολουθήσουν την προσφιλή τους τακτική του «κάνω την πάπια».</strong><br /> Μπορούμε να πούμε, ότι ίσως είμαστε και τυχεροί μέσα στην ατυχία μας που είμαστε πολιτικά ανύπαρκτοι στο συγκεκριμένο θέμα μιας και οι ισορροπίες είναι τόσο λεπτές που δεν χωράνε λάθος χειρισμούς και ανεύθυνες τοποθετήσεις.<br /> Καλύτερα ίσως να βλέπουν όλοι τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης μας <strong>να υπόσχεται βοήθεια στην Κριμαία σε επίπεδο «τεχνογνωσίας από την κρίση» (μα καλά, τα θέλει και τα λέει αυτά;)</strong>, από το να τον δούμε να τάσσεται υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς από την στιγμή που αφενός το να αλλάξεις προσανατολισμό και να υποστηρίξεις τη Ρωσία είναι απαγορευτικό για εμάς, ενώ αφετέρου, το να ταχθείς απόλυτα με μια δύση που δεν ξέρει που βρίσκεται και που πηγαίνει, θα ήταν <strong>αφελές και ίσως αυτοκαταστροφικό</strong>.<br /> Παρά ταύτα, αν υποθέταμε ότι η Ελλάδα είχε <strong>τη βούληση και την επιθυμία</strong> να παίξει αποφασιστικό ρόλο, ακόμα και το ανεπαρκέστατο πολιτικό μας επιτελείο, θα μπορούσε εκμεταλλευόμενο την συγκυρία της προεδρίας της ΕΕ να πρωταγωνιστήσει στις εξελίξεις και πιθανώς να σώσει την παρτίδα και για την ΕΕ, αλλά και για την Ουκρανία και τον δοκιμαζόμενο λαό της.<br /> Πως θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο; Η λύση είναι μία, και παρότι όσο περνάνε οι μέρες τα περιθώρια στενεύουν αφάνταστα για αυτήν, υπάρχει ακόμα λίγος χρόνος για να την προτείνουμε εμείς, η μικρή και οικονομικά δοκιμαζόμενη Ελλάδα. <strong>Μπορεί λοιπόν η Ελληνική Προεδρία να πάρει την πρωτοβουλία που ακόμα δεν θέλει να πάρει η δύση και να ηγηθεί μιας προσπάθειας να παγώσουν τα πράγματα στην Ουκρανία και να προτείνει το να πάει η χώρα σε ένα δημοψήφισμα</strong> που θα δώσει στον ουκρανικό λαό το δικαίωμα να αποφασίσει την τύχη του και στα άλλα εμπλεκόμενα μέρη μια ευκαιρία για ήρεμη απεμπλοκή χωρίς χαμένους και νικητές.<br /> <div style="text-align: left;"> <span style="color: maroon;"><strong>Σε αυτή την πρωτοβουλία, όπως ισχύει παγίως στα δημοψηφίσματα, η διατύπωση των ερωτημάτων είναι ταυτόχρονα η μεγάλη παγίδα και η μεγάλη ευκαιρία. Οι διπλωμάτες του υπουργείου Εξωτερικών θα μπορούσαν να έρθουν με ένα ευφάνταστο «πακέτο» δυνητικών ερωτημάτων. Στόχος θα είναι το να γίνει υπέρβαση του αδιεξόδου, καθώς οι δυο πλευρές είναι «κλειδωμένες» σε ένα αδιέξοδο. </strong></span></div> <strong>Η μία δεν αναγνωρίζει τη νέα κατάσταση, λόγω της παραβίασης της συμφωνίας που είχε υπογραφτεί και η άλλη ζητά απλώς την υποχώρηση των Ρώσων σε όλα τα επίπεδα, κάτι επίσης αδύνατο. Ένα δημοψήφισμα δίνει την ευκαιρία έναρξης διαπραγμάτευσης για κάτι «τρίτο»</strong> και το περιεχόμενό του, που ποτέ δεν ξέρεις πως μπορεί να εξελιχθεί, εάν κατά βάθος και οι δυο πλευρές θέλουν – όπως διατείνονται – να ξεφύγουν από το αδιέξοδο και να αποκλιμακώσουν… Και αυτό θα μπορούσε να είναι ελληνική πρωτοβουλία.<br /> Μια τέτοια πρωτοβουλία από εμάς, εκτός από τα πολλά πλεονεκτήματα που φέρει για τα υπόλοιπα εμπλεκόμενα μέρη, <strong>έχει και εθνικό ενδιαφέρον, καθότι η Ελλάδα έχει μια σημαντική μειονότητα στην Κριμαία</strong> και δύο Ελληνικής καταγωγής αντιπροέδρους στην εκεί αυτονομημένη κυβέρνηση. Είμαστε φυσικά και <strong>οι παραδοσιακά πιο κοντά στους Ρώσους από όλη την ευρωπαϊκή οικογένεια, πράγμα που δίνει και αυτό κάποιο επιπλέον βάρος</strong> σε ένα θέμα που οι καλές σχέσεις και οι θετικές ή αρνητικές προδιαθέσεις δείχνουν να μπορούν να παίξουν έναν ρόλο.<br /> Πρέπει να αντιληφθούμε, ότι <strong>κανένας δεν ξέρει καλύτερα από τους Ουκρανούς τι είναι καλό γι’ αυτούς</strong> (μην προδικάζουμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα όταν θα λειτουργήσουν τα <strong>αντανακλαστικά αυτοσυντήρησης</strong>). Ούτε η παρούσα κυβέρνηση που <strong>φλερτάρει με τη δύση χωρίς να συνειδητοποιεί καλά-καλά τι υποχρεώσεις και ποια οφέλη συνεπάγεται κάτι τέτοιο</strong> για την Ουκρανία, ούτε η πλευρά Τιμοσένκο που – λέγεται τουλάχιστον ότι – <strong>λήστευε </strong>την Ουκρανία για χρόνια, ούτε η πλευρά Γιανουκόβιτς που φέρεται να <strong>ακολούθησε στα βήματα</strong> της Τιμοσένκο, ούτε οι <strong>de facto αυτονομημένες περιοχές,</strong> ούτε οι Ουκρανοί ακροδεξιοί, ούτε η ΕΕ, ούτε οι ΗΠΑ, ούτε και οι Ρώσοι.<br /> <strong>Καθένας ξεχωριστά, αυτό που επιθυμεί είναι να εξυπηρετήσει τα ιδιοτελή του συμφέροντα. Αυτό ισχύει από καταβολής κόσμου στις διεθνείς σχέσεις, δεν θα αλλάξει τώρα.</strong> Μόνο οι Ουκρανοί ξέρουν τι τραβάνε και τι θέλουν ή δεν θέλουν για τη χώρα τους. Και όποιος τους δώσει το δικαίωμα να το αποφασίσουν θα είναι και δίκαιος και ειλικρινής και θα σώσει πιθανότατα την κατάσταση. <strong>Οι υπόλοιποι μπορούν βεβαίως να θέσουν ένα «περιοριστικό πλαίσιο», </strong>καθώς πάνω τους στηρίζονται για διαφορετικούς λόγους επιμέρους πληθυσμιακές ομάδες (π.χ. οι Ρωσόφωνοι στη Ρωσία).<br /> Αυτό άλλωστε θα ήταν και <strong>το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης,</strong> αυτό που θα επιχειρούσε <strong>να συγκεράσει</strong> το συμφέρον του κάθε εμπλεκόμενου με την όποια νομιμότητα, ώστε να καταλήξουμε σε μια αμοιβαίως αποδεκτή λύση που θα <strong>«</strong>επαναφέρει<strong>»</strong> την κατάσταση <strong>αποτρέποντας </strong>τα χειρότερα…<br /> <!-- /metas --> <br /> <strong><span style="color: maroon;">Πάνος Μητρονίκας</span></strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ουκρανία: Θα μπορούσε η Ελλάδα να δώσει λύση στο πρόβλημα;

Ellada simera 0 11:41

Σε προηγούμενη ανάλυσή μας  πριν μια βδομάδα καυτηριάσαμε την προφανή πια διπλωματική ανεπάρκεια της Δύσης στο θέμα της Ουκρανίας. Αναφέραμε τότε, σε μια πρώτη απόπειρα προσέγγισης στο θέμα, ότι μετά… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το NATO έχει δεμένα χέρια για το θέμα Ουκρανία! Πολιτική λύση αναζητούν και οι στρατιωτικοί

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="350" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/XARTES/cache/russian-flags1-630x551.jpg" width="630" /></div> <br /> <br /> <br /> Η κατάσταση στην Ουκρανία απεικονίζεται στον χάρτη που δείχνει σε ποιες περιοχές της χώρας έχει “σηκωθεί” ρωσική σημαία, χωρίς να έχει πέσει ούτε ένας πυροβολισμός. Η στρατιωτική ρωσική επιχείρηση έχει δημιουργήσει δεδομένα που είναι μάλλον αδύνατο να ανατρέψει η Ουκρανία και πολύ δύσκολο να αλλάξουν ακόμη και με παρέμβαση ενός οργανισμού όπως το NATO. Το οποίο έχει τα χέρια του “δεμένα”.<br /> <br /> Όπως σημειώνει η DW <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> “η <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> κατάσταση στην Κριμαία γίνεται όλο και πιο απειλητική και η Ουκρανία προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο μιας ένοπλης σύρραξης. Με αυτά τα δεδομένα το Κίεβο ζήτησε τη συνδρομή του ΝΑΤΟ, που συνεδρίασε <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> στις Βρυξέλλες σε επίπεδο πρέσβεων των 28 χωρών-μελών του για να εξετάσουν τις εξελίξεις και να καθορίσουν τη στάση του”.<br /> <br /> Τι προέκυψε; Τίποτα που να δείχνει ότι η Συμμαχία προτίθεται να “πάρει τα όπλα”, παρά τις παροτρύνσεις του ναυάρχου Τζέϊμς Σταυρίδη, που ως “ακαδημαϊκός” πλέον προτρέπει το NATO να λάβει κάποια μέτρα που δεν φθάνουν βέβαια σε καμία περίπτωση στην ένοπλη αναμέτρηση.

<br /> Ο γενικός γραμματέας της συμμαχίας Ράσμουσεν ζήτησε από τη Μόσχα να σταματήσει τη στρατιωτική επιχείρηση επικαλούμενος τη Χάρτα των ΗΕ. «Με αυτό που κάνει η Ρωσία στην Ουκρανία απειλεί την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ευρώπη» τόνισε ο Ράσμουσεν. Προς το τέλος της συνεδρίασης στις συζητήσεις συμμετείχε και ο ουκρανός πρέσβης. Εκτός από τις έντονες δηλώσεις το ΝATO δεν έχει άλλα περιθώρια δεδομένου ότι η Ουκρανία δεν είναι μέλος της. <br /> <br /> Σύμφωνα με δηλώσεις του <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Χάραλντ Κούγιατ, πρώην επιθεωρητή της Μπούντεσβερ και πρώην προέδρου του στρατιωτικού συμβουλίου του ΝATO , η Συμμαχία θα έπρεπε να συγκαλέσει “έκτακτη συνεδρίαση του συμβουλίου ΝΑΤΟ - Ρωσίας και μάλιστα σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών. Μια τέτοια συνάντηση θα είχε μεγαλύτερη επίδραση στη Ρωσία, μιας και αυτό το συμβούλιο δημιουργήθηκε ακριβώς για τις περιπτώσεις, στις οποίες οι κρίσεις αγγίζουν τα συμφέροντα ασφαλείας τόσο του ΝATO, όσο και της Ρωσίας». Ο γερμανός στρατιωτικός υποστηρίζει ότι θα πρέπει να αναζητηθεί πεδίο διαλόγου με τη Ρωσία.


<br /> <br /> «Το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να υποσχεθεί στην Ουκρανία, αυτό που θα ήταν υποχρέωσή της έναντι των άλλων κρατών-μελών», υπογραμμίζει ο Χάραλντ Κούγιατ. «Η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝATO, η βάση εκκίνησης είναι άλλη. Υπό αυτήν την έννοια είναι δύσκολο να προτείνει το ΝΑΤΟ συγκεκριμένη βοήθεια. Θα το θεωρούσα λάθος. Τώρα σημασία έχει να μιλάμε με τη Ρωσία και όχι για τη Ρωσία». Κατά την άποψη του Κλάους Μόμζεν, στρατιωτικού εμπειρογνώμονα, το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να παίξει διαμεσολαβητικό ρόλο.<br /> <br /> «Η δυτική συμμαχία διαθέτει και πολιτικές επιλογές. Δεν έχει μόνο αμυντικό χαρακτήρα, αλλά τα τελευταία χρονιά μετά την κατάρρευση της Σοβ. Ένωσης έχει αναπτυχθεί και ως πολιτική πλατφόρμα, στην οποία εκπροσωπείται και η Ρωσία, όπως στο παράδειγμα του Συμβουλίου ΝATO-Ρωσίας».<br /> Πάντως για τον γερμανό εμπειρογνώμονα μέσα στον καταιγισμό δυσάρεστων εξελίξεων, υπάρχει και κάτι το θετικό: η τηλεφωνική επικοινωνία του ρώσου πρωθυπουργού Μεντγιέντεφ με τον ουκρανό ομόλογό του. «Τουλάχιστον δρομολογείται κάποιος διάλογος», επισημαίνει με νόημα.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το NATO έχει δεμένα χέρια για το θέμα Ουκρανία! Πολιτική λύση αναζητούν και οι στρατιωτικοί

Ellada simera 0 11:31

Η κατάσταση στην Ουκρανία απεικονίζεται στον χάρτη που δείχνει σε ποιες περιοχές της χώρας έχει “σηκωθεί” ρωσική σημαία, χωρίς να έχει πέσει ούτε ένας πυροβολισμός. Η στρατιωτική ρωσική επιχείρηση έχ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια