Οι εφοπλιστές νίκησαν: Εκτός κυρώσεων η μεταφορά ρωσικού πετρελαίου.

<a href="https://i0.wp.com/www.crisismonitor.gr/wp-content/uploads/2022/01/oil_tanker.jpg?fit=800%2C450&ssl=1"><img src="https://cdn-clpde.nitrocdn.com/rwExhKlADmlVbHdZSulEuEaLgKTIVQQT/assets/static/optimized/rev-247e417/www.crisismonitor.gr/wp-content/uploads/2022/01/86c7d845de9165d4ae440db3333f275e.oil_tanker.jpg" /><br /></a><br />Ηπιότερες κυρώσεις θα περιλαμβάνει τελικά το έκτο πακέτο της ΕΕ κατά της Ρωσίας, καθώς η Ελλάδα ήταν αμετακίνητη στο veto λόγω της συνθήκης για τη μεταφορά αργού στην οποία αντιτέθηκε σφόδρα και υποδόρια το εφοπλιστικό λόμπι αναγκάζοντας την κυβέρνηση να ευθυγραμμιστεί.<br /><br />Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρόκειται να αμβλύνει το πακέτο κυρώσεων στις εξαγωγές ρωσικού πετρελαίου μετά από ένα Σαββατοκύριακο διαμάχης, αν και στοχεύει να διατηρήσει μια βασική διάταξη για τη ναυτιλία που θα εμποδίσει την ικανότητα της Μόσχας να εξάγει αργό πετρέλαιο.<br /><br />Η Κομισιόν θα αποσύρει την προτεινόμενη απαγόρευση των πλοίων ιδιοκτησίας της ΕΕ να μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο σε τρίτες χώρες, σύμφωνα με έγγραφα που επικαλείται το Bloomberg. Ωστόσο, μέχρι στιγμής, παραμένει στο πακέτο η απαγόρευση ασφσαλίσεων και αντασφαλίσεων, που αποτελεί μείζονα σκόπελο για την εύρυθμη λειτουργία της ναυτιλίας<br /><br />Σε δημοσίευμα του Βloomberg αναφέρεται ότι η ελληνική οικονομία έχει μεγάλη εξάρτηση από τη Ναυτιλία, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ισχύει, καθώς η συνολική συνεισφορά της στο ΑΕΠ, τα φορολογικά έσοδα και την απασχόληση είναι περιορισμένη. Οι ναυτιλιακές εταιρίες απολαμβάνουν φοροαπαλλαγές, ευελιξία στα εργασιακά και στην πλειονότητά τους κρύβονται πίσω από μεγαλύτερα σχήματα και παράγουν… ζημιές.<br /><br />Η έλλειψη ενιαίας θέσης μεταξύ των G7 ήταν κεντρικό στοιχείο για την απόρριψη της πρότασης.<br /><br />Το μέτρο θα μείωνε περαιτέρω τις εξαγωγές της Μόσχας — μια ζωτικής σημασίας πηγή σκληρού νομίσματος — ειδικά δεδομένου ότι οι Έλληνες κατέχουν περισσότερο από το ένα τέταρτο των πετρελαιοφόρων παγκοσμίως ως προς τη χωρητικότητα.<div><br />Η διάρθρωση ιδιοκτησίας των τάνκερ – με βάση το σύνολο του όγκου<br /><br /><img src="https://cdn-clpde.nitrocdn.com/rwExhKlADmlVbHdZSulEuEaLgKTIVQQT/assets/static/optimized/rev-247e417/www.crisismonitor.gr/wp-content/uploads/2022/05/f68e7fae580afbb246f733d774b64100.greek_shipping_interests.jpg" /><br />Απαγόρευση ασφαλίσεων<br /><br />Πλέον, ο βασικός περιορισμός που εισάγεται προς αυτό το σκέλος -εφόσον περάσει- θα είναι η απαγόρευση ασφαλίσεων.<br /><br />Ενδεχόμενη απαγόρευση παροχής ασφάλισης θα κάλυπτε τη συντριπτική πλειοψηφία του παγκόσμιου στόλου πετρελαιοφόρων που επιδιώκει να μεταφέρει ρωσικά βαρέλια.<br /><br />Οι ναυτλιακές εταιρίες ασφαλίζουν τα πλοία τους συλλογικά έναντι κινδύνων, συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοκηλίδων. Μέσα από έναν οργανισμό που ονομάζεται International Group of P&I Clubs στο Λονδίνο, οι ιδιοκτήτες πλοίων αγοράζουν συλλογικά κάλυψη από 80 αντασφαλιστές, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 20 από τους 25 μεγαλύτερους παρόχους στον κόσμο.<br /><br />Ως εκ τούτου, ενδεχόμενη απαγόρευση ασφάλισης θα καθιστούσε σχεδόν αδύνατη την απόκτηση τέτοιας κάλυψης, δεδομένου του αριθμού των αντασφαλιστών στην Ευρώπη.<br /><br />Τα μέλη του International Group καλύπτουν το 95% του στόλου των δεξαμενόπλοιων για διαρροές και άλλες θαλάσσιες υποχρεώσεις. Αν δεν μπορούσαν πλέον να το κάνουν, τότε θα ανάγκαζε τη Μόσχα ή τους αγοραστές της να καταλήξουν σε εναλλακτικές ρυθμίσεις τη στιγμή που η Ρωσία υφίσταται ήδη κυρώσεις στο χρηματοπιστωτικό της σύστημα.<br /><br />Οι χώρες της ΕΕ συζητούν ακόμη το έκτο πακέτο, με διπλωμάτες να προσπαθούν να ξεπεράσουν τις αντιρρήσεις της Ουγγαρίας για το εμπάργκο εισαγωγής ρωσικού πετρελαίου. Η συμφωνία πάντως δεν κατέστη εφικτή το Σαββατοκύρια. Οι διαπραγματεύσεις αναμένεται να συνεχιστούν την Τρίτη ή την Τετάρτη.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.crisismonitor.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι εφοπλιστές νίκησαν: Εκτός κυρώσεων η μεταφορά ρωσικού πετρελαίου.

Ηπιότερες κυρώσεις θα περιλαμβάνει τελικά το έκτο πακέτο της ΕΕ κατά της Ρωσίας, καθώς η Ελλάδα ήταν αμετακίνητη στο veto λόγω της συνθήκης ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκάλυψη: Στη Ρωσία περνά η Kherson, στο Donetsk η Μαριούπολη - Ετοιμάζονται ρωσικά διαβατήρια…

<img height="374" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/380dfc612449d0da63a6189abbd361a1_XL.jpg" width="723" /><br /><div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το σχέδιο για τη Novorussia και η τύχη της Υπερδνειστερίας.</span></h3><div><b>Ανδρέας Πετσίνης</b></div>Στη Ρωσία πιθανότατα θα ενσωματωθεί η περιοχή της Kherson αποτελώντας ένα ενιαίο τμήμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας μαζί με την Κριμαία, ενώ η Μαριούπολη θα ενσωματωθεί στο Donetsk.<br />Εκεί οδηγούν οι κινήσεις των Ρώσων και οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών τις τελευταίες μέρες.<br /><br />Συγκεκριμένα:<br />1. Όπως αποκάλυψε ο Kirill Stremousov, αναπληρωτής επικεφαλής της στρατιωτικής-πολιτικής διοίκησης της περιοχής Kherson οι κάτοικοι της περιοχής - η οποία πλέον ελέγχεται από τη Ρωσία - θα έχουν το δικαίωμα να πάρουν ρωσική υπηκοότητα και φυσικά ρωσικά διαβατήρια!..<br />Ειδικότερα, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο Stremousov στις 6 Μαΐου και μετέδωσαν όλα τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, «θα ενσωματωθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο στη Ρωσική Ομοσπονδία.<br />Όλοι οι πολίτες στην περιοχή της Kherson θα έχουν το δικαίωμα να αποκτήσουν ρωσική υπηκοότητα, ρωσικά διαβατήρια».<br />Επισημαίνεται ότι ένα εκατ. περίπου κάτοικοι του Donetsk και του Luhansk έχουν πάρει ρωσικό διαβατήριο…<br />Ως γνωστόν, ο ρωσικός στρατός απέκτησε τον πλήρη έλεγχο της περιοχής της Kherson στα μέσα Μαρτίου.<br />Στις 12 Απριλίου πραγματοποιήθηκε στην Kherson η τελετή αφής της Αιώνιας Φλόγας και στα κτίρια της πόλης υψώθηκαν ρωσικές σημαίες.</div><div><br />2. Όπως έγινε γνωστό, στους βετεράνους του B’ Παγκοσμίου Πολέμου, του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου όπως τον αποκαλούν στη Ρωσία, που ζουν στη Kherson, θα καταβληθεί εφάπαξ χρηματικό επίδομα από τη Ρωσία.</div><div><br />3. Μάλιστα δε στις 9 Μαΐου, και ενώ στη Μόσχα γίνονταν η παρέλαση, οι αρχές της Kherson άρχισαν να πληρώνουν τις συντάξεις σε ρούβλια.<br />Οι κάτοικοι του Genichesk, που βρίσκεται κοντά στην Κριμαία, ήταν οι πρώτοι που το πήραν, δήλωσε σε συνέντευξή του στο TASS ο Vladimir Shaldo, επικεφαλής της στρατιωτικής-πολιτικής διοίκησης της Kherson…</div><div><br />4. Επιπλέον, στην περιοχή θα ξεκινήσουν να δραστηριοποιούνται ρωσικές τηλεφωνικές εταιρείες.<br />5. Αποκαλύπτοντας τα επόμενα βήματα ενσωμάτωσης της περιοχής στη Ρωσία, ο Vladimir Shaldo επισήμανε ότι η δημόσια διοίκηση της Kherson θα προσαρμοστεί σύμφωνα με το ρωσικό μοντέλο.</div><div><br /><img src="https://www.bankingnews.gr/images/211111.png" /><br /><br /></div><div>Νωρίς για χρονοδιάγραμμα<br /><br />«Είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε για το χρονοδιάγραμμα, αλλά το σχέδιο είναι αυτό.<br />Εάν η Ρωσική Ομοσπονδία είναι εδώ, τότε ολόκληρο το σύνολο των νόμων, η δομή και ο ορισμός της εξουσίας θα είναι ρωσικά», υπογράμμισε ο Saldo, και πρόσθεσε ότι είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα νέο φορολογικό σύστημα.<br />«Φυσικά, δεν θα είναι το ίδιο όπως σε όλη τη Ρωσία, θα είναι προσωρινό.<br />Πιθανότατα θα επικεντρωθούμε στην εμπειρία της Κριμαίας, της DPR και της LPR, που έχουν ήδη περάσει αυτό το στάδιο» είπε ο Saldo.<br /><br />Στρατηγικής σημασίας<br /><br />Η Kherson έχει στρατηγική σημασία για την ασφάλεια της Κριμαίας από στρατιωτική και γεωστρατηγική άποψη.<br />Επίσης με τον έλεγχο της Kherson διασφαλίζεται ότι τα νερά του Δνείπερου θα ρέουν έως την Κριμαία.<br />Όπως έχει γράψει το BN επισήμως η Ρωσία δηλώνει ότι ο στόχος της λεγόμενης δεύτερης φάσης του πολέμου είναι η κατάληψη των εδαφών όλης της νότιας Ουκρανίας, του Mikolayiv, και της Οδησσού συμπεριλαμβανομένης, έως τα σύνορα της Υπερδνειστερίας...<br /><br />Η Novorussia<br /><br />Αυτό αποκαλύπτεται σε ανάλυση του «Ρωσικού Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων» το οποίο ιδρύθηκε, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του, «με εντολή του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας στις 2 Φεβρουαρίου 2010»!<br />Επισημαίνεται ότι στα ιδρυτικά μέλη του Think Tank του Κρεμλίνου περιλαμβάνεται το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας και η ρωσική Ακαδημία Επιστημών.<br />Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται «στις 22 Απριλίου, το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε το δεύτερο στάδιο της ειδικής επιχείρησης, η οποία περιλαμβάνει όχι μόνο την απελευθέρωση των DPR και LPR στα (σ.σ. διοικητικά) σύνορά τους στις περιοχές Donetsk και Lugansk, αλλά και το άνοιγμα ενός διαδρόμου μέσω του νότου… στην Κριμαία και την Υπερδνειστερία».<br />Δηλαδή η Ρωσία στοχεύει στην κατάληψη των περιοχών τις οποίες η ίδια ονομάζει ως «Novorussia» (Νέα Ρωσία) αποκόπτοντας έτσι την Ουκρανία από τις θαλάσσιες προσβάσεις της.<br />Σε αλλεπάλληλες αναλύσεις του το BN από την έναρξη του πολέμου έχει επισημάνει ότι ο στόχος της Ρωσίας φέρεται να είναι η κατάληψη όλων των παράκτιων εδαφών της Ουκρανίας.<br />Εδαφών που η ίδια θεωρεί ότι ιστορικά ανήκουν στην Ρωσία και παραχωρήθηκαν στην Ουκρανία σε διάφορες περιόδους – από την τσαρική εποχή έως την σοβιετική- όταν τα εσωτερικά σύνορα δεν είχαν ιδιαίτερη σημασία…<br /><br />Τα σενάρια<br /><br />Το ερώτημα που πλανάται πάνω από τη Δύση είναι εάν η Ρωσία θα ενσωματώσει όλες αυτές τις περιοχές ή εάν θα τις αναγνωρίσει ως δυο ανεξάρτητα κράτη. Βέβαια ήδη έχει αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Donetsk και του Luhansk.<br />Αυτό δεν σημαίνει και πολλά.<br />Αυτές οι δυο αυτές περιοχές (Donetsk και Luhansk), θα μπορούσαν να ενωθούν σε μια κρατική οντότητα ενσωματώνοντας και τις περιοχές έως την Οδησσό και να δημιουργηθεί έτσι ένα νέο κράτος- δορυφόρος η Novorussia, απολύτως ελεγχόμενο από τη Ρωσία.<br />Όσον αφορά την Κριμαία, το πιθανότερο πάντως είναι να παραμείνει ως έδαφος της Ρωσίας.<br />Προφανώς δεν είναι διόλου τυχαίο το γεγονός ότι στην τελευταία αναθεώρηση του ρωσικού συντάγματος ο Putin «πέρασε» τροπολογία σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται οποιαδήποτε παραχώρηση ρωσικού εδάφους (αυτό αφορά και τις νότιες Κουρίλες που διεκδικεί η Ιαπωνία).<br /><br />Η τύχη της Υπερδνειστερίας<br /><br />Με την κατάληψη όλων των παράκτιων περιοχών η Ρωσία φθάνει έως την Υπερδνειστερία η οποία de facto έχει αυτονομηθεί, μετά από πόλεμο, από την Μολδαβία και ουσιαστικά ελέγχεται πλήρως από τη Μόσχα.<br />Έτσι η Ρωσία αποκτά εμμέσως … σύνορα με την Ουκρανία και από… δυσμάς!..<br />Σημειώνεται ότι στον στόχο της Ρωσίας είχε αναφερθεί και ο Ρώσος στρατηγός Minnekayev σε ομιλία του σε στελέχη επιχειρήσεων της ρωσικής αμυντικής βιομηχανίας.<br />Είχε μεταξύ άλλων τονίσει ότι «ο έλεγχος στη Νότια Ουκρανία είναι μια άλλη διέξοδος προς την Υπερδνειστερία»…<br /><br /><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αποκάλυψη: Στη Ρωσία περνά η Kherson, στο Donetsk η Μαριούπολη - Ετοιμάζονται ρωσικά διαβατήρια…

Το σχέδιο για τη Novorussia και η τύχη της Υπερδνειστερίας. Ανδρέας Πετσίνης Στη Ρωσία πιθανότατα θα ενσωματωθεί η περιοχή της Kherson αποτε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως η «χρήσιμη ουδέτερη» Τουρκία εκμεταλλεύεται τον πόλεμο στην Ουκρανία.

<img src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2022/05/2022-04-28T192404Z_1122332419_RC2JWT9IUJO6_RTRMADP_3_SAUDI-TURKEY-750x375.jpg" /><br /><br />Η Τουρκία, η οποία αυτοπροβάλλεται ως ο δυνητικός «ειρηνοποιός» μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, ελπίζει ότι ο πόλεμος μπορεί να ενισχύσει την γεωπολιτική της θέση και να την καταστήσει περιφερειακή δύναμη, αναφέρει ανάλυση που δημοσίευσε πρόσφατα το δημοσιογραφικό μέσο RFE/RL, δίνοντας βαρύτητα στα επιχειρηματικά και οικονομικά συμφέροντα της χώρας.<br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη τα εσωτερικά προβλήματα του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ενόψει των επικείμενων προεδρικών εκλογών στις 18 Ιουνίου του 2023, όπως έχει ανακοινωθεί επίσημα από τον ίδιο, λόγω της «πτωτικής πορείας» του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) στις δημοσκοπήσεις, ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να «επιφέρει κάποια καλά νέα».<br /><br />Η Τουρκία, αν και είναι κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ, συνεχίζει να διατηρεί στενές σχέσεις με τη Ρωσία και έχει επιδιώξει να παραμείνει ουδέτερη στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ενώ ακόμα έχει επιλέξει να διαδραματίζει διαμεσολαβητικό ρόλο για τον δυνητικό τερματισμό του πολέμου.<br />Παίζοντας σε «διπλό ταμπλό»<br /><br />Παρά το γεγονός ότι δηλώνει δημοσία της υποστήριξη που παρέχει στο Κίεβο, καλώντας μάλιστα τη Μόσχα να σεβαστεί την εδαφική της ακεραιότητα της Ουκρανίας, εντούτοις η Άγκυρα αρνήθηκε να επιβάλει κυρώσεις κατά της Ρωσίας ή κατά των επιχειρηματιών που είναι κοντά στον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, λέγοντας ότι τόσο η Ρωσία όσο και η Ουκρανία την εμπιστεύονται να ενεργεί ως δίκαιος μεσολαβητής για λύση και στο πλαίσιο αυτό, η Τουρκία έχει «φιλοξενήσει» δύο γύρους ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων.<br /><br />«Η Άγκυρα εποδιώκει να αποκτήσει μια θέση μέγιστου οφέλους, προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί τη σύγκρουση όσο το δυνατόν περισσότερο για το όφελός της», δήλωσε ο πολιτικός επιστήμονας Ιβάν Πρεομπραζένσκι στο RFE/RL και πρόσθεσε πως «η Άγκυρα μπορεί να εκμεταλλευτεί τον πόλεμο για να αυξήσει το περιφερειακό της προφίλ, παρόλο που προτρέπει για την αποκλιμάκωση των συγκρούσεων».<br /><br />Εξάλλου, η Τουρκία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στους Ρώσους τουρίστες και από την άλλη η Ρωσία παρέχει μια τεράστια αγορά για τουρκικά αγροτικά προϊόντα και άλλες υπηρεσίες, υπό το πρίσμα μιας σειράς εμπορικών και οικονομικών συμφωνιών που έχουν υπογραφεί τα τελευταία χρόνια μεταξύ των δύο πλευρών, την ίδια στιγμή που η Άγκυρα αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους ξένους επενδυτές της Ουκρανίας.<div><br /></div><div><a href="https://www.onalert.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως η «χρήσιμη ουδέτερη» Τουρκία εκμεταλλεύεται τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Η Τουρκία, η οποία αυτοπροβάλλεται ως ο δυνητικός «ειρηνοποιός» μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, ελπίζει ότι ο πόλεμος μπορεί να ενισχύσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνικό «ναι» στην Ουκρανία για τεθωρακισμένα – Προϋπόθεση η άμεση αντικατάστασή τους.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/05/gggggg-4-960x600-1.jpg"><img height="400" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/05/gggggg-4-960x600-1.jpg" width="731" /></a><br /><br />Του <b>Βασίλη Νέδου</b><br />Η δυνατότητα άμεσης αντικατάστασης των οπλικών συστημάτων που εξυπηρετούν πάγιες ανάγκες της άμυνας της χώρας είναι η βασικότερη παράμετρος η οποία μπορεί να επηρεάσει την απόφαση της Αθήνας να παραχωρήσει κάποια στην Ουκρανία. Η Ελλάδα θα ήταν διατεθειμένη να παραχωρήσει τα τεθωρακισμένα BMP-1, εφόσον αυτά μπορούσαν να αντικατασταθούν άμεσα από αντίστοιχων δυνατοτήτων οχήματα μεταφοράς προσωπικού και μάχης. Πρέπει να υπενθυμιστεί ότι πέρα από τα ΒΜΡ-1, αιτήματα είτε απευθείας από την Ουκρανία είτε από ενδιάμεσους δρώντες όπως οι ΗΠΑ και η Γερμανία, υπάρχουν και για άλλα συστήματα, όπως τα αντιαρματικά Stinger αλλά και οι αντιπλοϊκοί πύραυλοι τύπου Harpoon του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.).<br /><br />Η πίεση για την παραχώρηση των BMP-1 στην Ουκρανία έρχεται κατά κύριο λόγο από το Βερολίνο. Αν μη τι άλλο, σχολίαζαν αρμόδιες πηγές, ο γερμανικός στρατός διαθέτει λύσεις που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως ενδιάμεσες έως ότου καταστεί δυνατή η μονιμότερη ενίσχυση του Στρατού Ξηράς με αξιόπιστες μονάδες μεταφοράς προσωπικού. Η συζήτηση για την πιθανότητα παραχώρησης BMP-1, υπό τις προϋποθέσεις που παρουσιάστηκαν μόλις, μπορεί να παραμένει ανοιχτή, ωστόσο για τα υπόλοιπα συστήματα και, κυρίως, για τους αντιπλοϊκούς πυραύλους τύπου Harpoon η Αθήνα δεν το συζητάει.<br /><br />Αντιθέτως, στους κόλπους του υπουργείου Εθνικής Αμυνας υφίσταται μια αρκετά εκτεταμένη συζήτηση για το πώς το Π.Ν. και οι Ενοπλες Δυνάμεις γενικότερα θα μπορούσαν να διευρύνουν το σχετικό οπλοστάσιό τους με περισσότερα πυραυλικά συστήματα, τα οποία λόγω και του ανάγλυφου του Αιγαίου Πελάγους προσδίδουν πολύ μεγαλύτερη αξία στην αποτροπή, απ’ ό,τι –για παράδειγμα– πολυδάπανες επενδύσεις όπως αυτή που έχει κάνει η Αγκυρα ναυπηγώντας το ελικοπτεροφόρο «Αναντολού» (είτε το εξοπλίσει με ελικόπτερα είτε το μετατρέψει σε πλατφόρμα μεταφοράς μη επανδρωμένων αεροσκαφών).<br /><br />Η Ουκρανία, πάντως, ήδη διαθέτει πολύ πιο οικονομικούς και αρκετά αξιόπιστους αντιπλοϊκούς πυραύλους εγχώριας παραγωγής, τους Neptune, γνωστούς πλέον σε παγκόσμιο επίπεδο από τη βύθιση του καταδρομικού «Μόσκβα», της ναυαρχίδας του ρωσικού στόλου στη Μαύρη Θάλασσα.<br /><br />Ωστόσο η αλλαγή των συνθηκών της σύγκρουσης στην Ουκρανία και η αύξηση της ναυτικής πίεσης προς την ευρύτερη περιοχή από το Μικολάιβ έως τα περίχωρα της Οδησσού και τις εκβολές του Δούναβη, που αποτελεί και την τελευταία πρόσβαση του Κιέβου στη Μαύρη Θάλασσα, αυξάνουν τις ανάγκες για άμυνα κατά πολεμικών πλοίων. Μέχρι στιγμής, πάντως, έχει αποδειχθεί ότι η χρήση αντιπλοϊκών πυραύλων γίνεται σε συνδυασμό με την αξιοποίηση UAV τα οποία επιφορτίζονται με τον εντοπισμό των στόχων και την κατάδειξή τους.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνικό «ναι» στην Ουκρανία για τεθωρακισμένα – Προϋπόθεση η άμεση αντικατάστασή τους.

Του Βασίλη Νέδου Η δυνατότητα άμεσης αντικατάστασης των οπλικών συστημάτων που εξυπηρετούν πάγιες ανάγκες της άμυνας της χώρας είναι η βασικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ρωσία αλλάζει τις ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα και συγκατοικεί με την Τουρκία.

<img height="500" src="https://simerini-live-2ef083b48b0048fea3f61faa6-eaa9570.divio-media.com/images/rwsotourkiki_sygkatoikisi.width-1024.jpg" width="731" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Γιατί η ΕΕ είναι ανέτοιμη στον οικονομικό πόλεμο και πώς η Κύπρος μπορεί να αντιδράσει στο κόστος που πληρώνει από τον αντίκτυπο των κυρώσεων σε βάρος της Μόσχας.</span></h3><div><b>Γιάννος Χαραλαμπίδης</b></div>– Οι σχεδιασμοί της Ρωσίας από την Υπερδνειστερία στη Μαύρη Θάλασσα<br />– Ο ζωτικός χώρος της Μόσχας σε Κίνα και Ινδία<br />– Ο πονοκέφαλος του πληθωρισμού και του πετρελαίου<br /><br />Η παγκόσμια οικονομία παίρνει φωτιά, με τις τιμές των καυσίμων να βρίσκονται στα ύψη και τον πληθωρισμό να καλπάζει, χωρίς να υπάρχει ισχυρό δίκτυ ασφαλείας. Από τις κυρώσεις πλήττεται μεν η Ρωσία, αλλά βαρύ κόστος πληρώνουν και οι ΗΠΑ, κυρίως, όμως, η ΕΕ. Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν λαμβάνει χώραν μόνον επί του εδάφους, όπου συντελούνται βιβλικές καταστροφές με απώλεια του 45% μέχρι στιγμής του ΑΕΠ της, αλλά και στη θάλασσα. Εκεί η Ρωσία αλλάζει, μέσα από τις δομικές αλλαγές, την ΑΟΖ και τα δικαιώματά της, επιδιώκοντας να γίνει κυρίαρχη, συγκατοικώντας στην περιοχή με την Τουρκία.<br /><br />Μαύρη Θάλασσα και Γαλάζια Πατρίδα<br /><br />Η ρωσική αναθεωρητική πολιτική ξεκινά από την Ευρώπη και μέσω Καυκάσου φτάνει έως τη Μέση Ανατολή. Απαντάται, δε, από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ στη βάση ενός οικονομικού πολέμου και της οικοδόμησης μιας νέας αποτροπής, που τροφοδοτεί τη λογική της ρωσικής κατατριβής στην Ουκρανία, ενώ ταυτοχρόνως απειλείται η δημιουργία νέων μετώπων σε Σουηδία και Φινλανδία, εάν προχωρήσει η ένταξή τους στη Βορειοατλαντική Συμμαχία.<br /><br />Μεταξύ των δομικών μεταβολών που προσδοκά να επιφέρει η Ρωσία περιλαμβάνονται:<br /><br />Πρώτον, η αλλαγή της ρωσικής ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα, επί της οποίας προσδοκά να κυριαρχήσει και να την μοιραστεί στο μεγαλύτερό της μέρος μαζί με την Τουρκία, της οποίας η πολιτική στηρίζεται στη Γαλάζια Πατρίδα. Έχουμε δύο αναθεωρητικές στρατηγικές χωρών, που θα ήταν δυνατό να συμπλεύσουν, αντί να συγκρουστούν. Εξ ου και η πολιτική του εκκρεμούς που υιοθετεί ο Ερντογάν. Οι αλλαγές επιβάλλονται με τη βία των όπλων και παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο. Με την κατοχή της Κριμαίας έχουν ήδη αλλάξει οι ΑΟΖ στην περιοχή, ενώ θα υπάρξουν περαιτέρω μεταβολές μετά την κατάκτηση της Μαριούπολης. Θα προκύψουν και άλλες, εάν πέσει η Οδησσός και φτάσει η Ρωσία ώς την Υπερδνειστερία. Σε αυτήν την περίπτωση η Μόσχα θα δημιουργήσει ένα στρατηγικό πέταλο από την Υπεδνειστερία έως τη Λευκορωσία, μέσω της Μαριούπολης και των ρωσόφωνων περιοχών της Ουκρανίας, εγκλωβίζοντας τη χώρα και αφήνοντας μόνο μια έξοδο προς τα δυτικά της. Ένα δεύτερο εξωτερικό τόξο δημιουργείται από την Αγία Πετρούπολη προς το Καλίνινγκραντ, στη Βόρεια Θάλασσα, που έχει δύο όψεις. Η μία είναι αμυντική και η άλλη επιθετική. Είναι, δε, συναφές με την επέκταση του ΝΑΤΟ στη Φινλανδία και τη Σουηδία. Δημιουργείται ένα εσωτερικό γεωστρατηγικό τόξο από την Αγία Πετρούπολη έως τη Λευκορωσία. Τα δύο τόξα, το ένα προς το Καλίνινγκραντ και το άλλο προς τη Λευκορωσία, συνιστούν ένα γεωστρατηγικό πέταλο, που εγκλωβίζει τις Βαλτικές Χώρες.<br /><br />Ενεργειακός πονοκέφαλος και συμφέροντα<br /><br />Δεύτερον, η Μέση Ανατολή μέσω Καυκάσου. Ο έλεγχος της Μαύρης Θάλασσας δεν βάζει τέλος μόνο στην επέκταση του ΝΑΤΟ προς τη Γεωργία, αλλά δημιουργεί, ταυτοχρόνως, ερείσματα για την εδραίωση των γεωπολιτικών συμφερόντων στον Καύκασο και από εκεί στη Μέση Ανατολή και στην Ασία, που είναι πλέον ενεργειακός και ζωτικός χώρος της Ρωσίας. Γιατί; Διότι εκεί είναι που στρέφεται η Μόσχα για την πώληση του φυσικού αερίου, λόγω της ενεργειακής απεξάρτησης που έθεσε ως πολιτική της η Ε.Ε. Είναι μια πολιτική μετ’ εμποδίων, καθότι, αφενός, είναι μεγάλες οι εξαρτήσεις, και, αφετέρου, δεν υπάρχει χρόνος για ταχύτατη αντίδραση. Τα συμφέροντα των κρατών μελών διαφέρουν. Συνεπώς, θα πρέπει να βρεθεί κοινή συνισταμένη. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο την περασμένη εβδομάδα δεν λήφθηκε απόφαση για το έκτο πακέτο κυρώσεων και γινόταν λόγος για μεταβατική περίοδο σε θέματα ενεργειακής απεξάρτησης. Ήδη, η Ινδία και η Κίνα γεμίζουν τις αποθήκες τους με πετρέλαιο από τη Ρωσία, πληρώνοντας σε χαμηλές τιμές. Τα κέρδη της Μόσχας είναι ήδη αυξημένα, παρά τις κυρώσεις της Δύσης, λόγω της εκτόξευσης των τιμών, χωρίς να υπάρχουν στον ορίζοντα ενδείξεις για τη χαλιναγώγησή τους. Τα ρωσικά έσοδα έχουν αυξηθεί κατά 45% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Τίθεται μεν η Ρωσία σε οικονομική απομόνωση από τη Δύση, αλλά το ρούβλι έχει ανακάμψει, την ίδια στιγμή κατά την οποία στις χώρες της ΕΕ και στις ΗΠΑ οι δείκτες του πληθωρισμού ανεβαίνουν επικίνδυνα, λόγω της αύξησης στην τιμή των καυσίμων, του προβλήματος στην τροφική αλυσίδα, του ηλεκτρικού ρεύματος και ακόμη τριών άλλων παραγόντων: Α) Δεν μπορεί να λειτουργήσει ομαλά η ελεύθερη αγορά επί τη βάσει των κανόνων της προσφοράς και της ζήτησης. Β) Υπάρχει αισχροκέρδεια. Γ) Οι αποτρεπτικές πυρηνικές απειλές της Ρωσίας επιδεινώνουν την κατάσταση, αφού πρόκειται για ψυχολογικό πόλεμο και ένδειξη αποφασιστικότητας.<br /><br />Πυρηνική απειλή<br /><br />Η χρήση των πυρηνικών: 1) Δεν συστήνεται στην παρούσα φάση ως σοβαρή επιλογή, αφού η Μόσχα ελέγχει την κατάσταση ακόμη και αν έχει απώλειες. 2) Σημαίνει αμοιβαίο κόστος και ολοκαύτωμα, που μπορεί να αποφασιστεί από τον Πούτιν, εάν χάνει τον πόλεμο και αισθάνεται την ατίμωση. Και επί τούτου είναι που η Δύση θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική. Να γνωρίζει, δηλαδή, στο πλαίσιο ενός ορθολογιστικού παιχνιδιού, μέχρι ποιου σημείου τραβά το σχοινί χωρίς αυτό να αποδυναμώνει την όποια αποτρεπτική της ικανότητα. Επί τούτου είναι που θα πρέπει να μελετηθεί σε βάθος το θέμα της επέκτασης του ΝΑΤΟ προς τη Σουηδία και τη Φινλανδία. Εάν ποτέ, αλλά και πώς θα γίνει. Και ποιες επιπτώσεις θα προκύψουν. Το όφελος θα είναι μεγαλύτερο του κόστους; Τι είδους κόστος ή όφελος θα προκύψει;<br /><br />Πληθωρισμός και η κυπριακή ναυτιλία<br /><br />Η ΕΕ έχει αποδειχθεί ανέτοιμη να διαχειριστεί αποτελεσματικά την οικονομική κρίση που προκύπτει από τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις κυρώσεις, τις οποίες η ίδια επιβάλλει επί της Ρωσίας. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σχεδιάζει να λάβει μέτρα για την καταπολέμηση του πληθωρισμού, που φτάνει σε μέσον όρο το 9% (Κύπρος 8,8%). Τέτοια μέτρα είναι, για παράδειγμα, η αύξηση του επιτοκίου. Όμως, ένα τέτοιο μέτρο θα περιορίσει την ανάπτυξη με τον σαφή κίνδυνο της δημιουργίας στασιμοπληθωρισμού. Η Κύπρος αντιμετωπίζει ακόμη δύο σοβαρά προβλήματα. Το ένα είναι αυτό του τουρισμού, που πλήττεται από τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας και φτάνει το 16% επί του ΑΕΠ. Το άλλο είναι εκείνο της ναυτιλίας, που αναλογεί στο 6,7% επί του ΑΕΠ στην περίπτωση που θα απαγορευτεί η μεταφορά ρωσικών προϊόντων και, δη ενεργειακού χαρακτήρα, από πλοία που φέρουν τη σημαία κρατών μελών της ΕΕ. Υπάρχει μεν η συλλογικότητα στη λήψη των αποφάσεων, αλλά θα πρέπει μέσα από το κοινό συμφέρον να εξυπηρετούνται και τα εθνικά. Κλασικό επί τούτου παράδειγμα, προκειμένου να γίνει αντιληπτό τι θέλουμε να πούμε, είναι η στάση της Σλοβακίας και της Ουγγαρίας στο θέμα του εμπάργκο επί της τροφοδοσίας πετρελαίου από τη Ρωσία. Η Βουδαπέστη απείλησε ακόμη και με βέτο, διότι είναι ζήτημα επιβίωσης και ζωτικής σημασίας για την ίδια. Οι πολιτικές της διεκδικήσεις είχαν αποτέλεσμα, διότι και άλλα κράτη μέλη ανησυχούν για τις επιπτώσεις των κυρώσεων σε βάρος της Μόσχας, υπό την έννοια ότι η ΕΕ δεν μπορεί να απαγκιστρωθεί από την ρωσική ενεργειακή εξάρτηση αμέσως και ότι άρχισαν ήδη τα κράτη μέλη να πληρώνουν κόστος από τις επιπτώσεις του οικονομικού πολέμου. Είναι, δε, αβέβαιο πού θα καταλήξουμε.<br /><br />Πολιτικές επιλογές<br /><br />Λαμβανομένων υπ’ όψιν των όσων συμβαίνουν εξ αφορμής του πολέμου στην Ουκρανία και στην ΕΕ, η Κύπρος οφείλει να συγκροτήσει πολιτική επιλογών για την προάσπιση των συμφερόντων της. Επισημαίνουμε λοιπόν τα εξής:<br /><br />Κυπριακό και Ασφάλεια<div><br /></div><div>Λογικό είναι να ζητήσει η Κυβέρνηση στο Κυπριακό ό,τι προτάσσουν ΕΕ, ΝΑΤΟ και ΗΠΑ για την περίπτωση της Ουκρανίας. Δηλαδή: Α) Όχι στους εισβολείς, όχι στην παράνομη κτήση εδαφών, όχι στην αναβίωση παλαιών αυτοκρατοριών, αποχώρηση ξένων στρατών και σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας των κρατών. Οι αρχές αυτές υποβάλλουν την αναπροσαρμογή των θέσεών μας στο Κυπριακό, υπό την έννοια ότι η διαδικασία λύσης για μια ομοσπονδία δύο συνιστώντων κρατών τροφοδότησε τη χωριστή κρατική συνείδηση των Τουρκοκυπρίων, την ισότιμη κυριαρχία και τη θέση περί δύο κρατών στο πλαίσιο μιας συνομοσπονδίας. Β) Αποστολή όπλων στην Ουκρανία για ν’ αντιμετωπιστούν και να ηττηθούν οι εισβολείς. Εμείς δεν λέμε ότι θα κάνουμε πόλεμο με την Τουρκία. Όμως, η παραχώρηση οπλικών συστημάτων προς την Κυπριακή Δημοκρατία, για την αντιμετώπιση του εισβολέα, αυξάνει την αποτρεπτική μας ικανότητα και μειώνει τις πιθανότητες κρίσης και πολέμου. Διότι, εάν η Ρωσία γνώριζε εξ αρχής ότι ο πόλεμος θα της προκαλούσε μεγαλύτερο κόστος απ’ ό,τι όφελος, θα κατέφευγε σε άλλους τρόπους διευθέτησης του προβλήματος και δη διπλωματικούς. Άλλωστε η διπλωματία και το δίκαιο βαδίζουν χέρι - χέρι με την ισχύ και την αποτροπή. Ταυτοχρόνως, γιατί να μη ζητηθεί η επιβολή εμπάργκο στρατιωτικού υλικού στην Άγκυρα, ενόσω δεν επιστρέφει στις συνομιλίες με βάση τις αρχές και αξίες της ΕΕ για δημοκρατική λύση και για την εφαρμογή ενός πολιτειακού συστήματος και κράτους που θα είναι συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, όταν ανάλογες στρατιωτικές κυρώσεις επιβάλλονται επί της Μόσχας; Η πρόταξη ενός τέτοιου αιτήματος σε συνδυασμό με άλλα δημιουργεί κλίμα και πιέσεις επί της Άγκυρας.<br />Συμμετοχή στο νέο σύστημα ασφάλειας της ΕΕ, όπως αναλύεται στη στρατηγική πυξίδα και ειδικότερα σε ό,τι αφορά την περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Α) Η διαδικασία αυτή ανήκει στη νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας και τόσο η Κύπρος όσο και η Ελλάδα είναι τα μόνα κράτη μέλη της ΕΕ στην περιοχή και ως εκ τούτου μπορούν να συμμετάσχουν κατά τρόπο θεμελιακό στην υλοποίησή της. Συν του ότι η Ελλάδα ανήκει στο ΝΑΤΟ. </div><div><br /></div><div>Η δε στρατηγική πυξίδα θα λειτουργήσει συμπληρωματικά με τις επιλογές της Συμμαχίας, ενώ, ταυτοχρόνως, η Τουρκία θα είναι δυνατό να συμμετάσχει ως τρίτο της ΕΕ κράτος, εφόσον αποσύρει τον στρατό της από την Κύπρο, για να δημιουργηθούν συνθήκες ασφάλειας, εμπιστοσύνης και λύσης του Κυπριακού. Β) Η απόφαση για αυτόματη ενεργοποίηση του άρθρου 42,7 για την έμπρακτη υποστήριξη ακόμη και με στρατιωτικά μέσα προς την Κύπρο, εφόσον δεχθεί επίθεση από τρίτη χώρα, όπως είναι η Τουρκία. Η ρήτρα αυτή είναι τμήμα της στρατηγικής πυξίδας και δεν σημαίνει πόλεμο, αλλά αποτροπή. Γιατί; Διότι η Άγκυρα θα γνωρίζει από τώρα ότι, εάν επιτεθεί είτε σε βάρος της Ελλάδας είτε σε βάρος της Κύπρου, θα βρει απέναντί της ολόκληρη την ΕΕ.<br />Εφαρμογή των αρχών του διεθνούς δικαίου και χρήση των διεθνών δικαστηρίων. Α) Εάν η Τουρκία θέλει συμμετοχή στα ενεργειακά οφέλη, μπορεί να προχωρήσει σε συνυποσχετικό με την Κυπριακή Δημοκρατία, δηλαδή να την αναγνωρίσει και να τεθούν ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου για τον καθορισμό ΑΟΖ. Β) Τη συμβολή του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου στο θέμα της Αμμοχώστου. Εφόσον το έγκλημα της επίθεσης και του πολέμου συντελείται επί του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας που επικύρωσε τη λειτουργία του ΔΠΔ, το εν λόγω Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία, ασχέτως εάν η Άγκυρα επικύρωσε ή όχι τη λειτουργία του. Και μόνο η διατύπωση των θέσεων αυτών από την Κυπριακή Δημοκρατία, τις οποίες η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, η Βρετανία και οι ΗΠΑ υποστηρίζουν στην περίπτωση της Ουκρανίας, θα συνιστά πρόσθετη πίεση επί της Άγκυρας, αφαιρώντας της ταυτοχρόνως τον ρόλο του ειρηνοποιού, τον οποίο επιδιώκει να διαδραματίσει καλύπτοντας: Α) Τα διπλωματικά κενά της ΕΕ. Β) Την παράλυση του συλλογικού συστήματος ασφάλειας του ΟΗΕ, λόγω του ρωσικού βέτο στο Σ. Ασφαλείας.<br /><br />Οικονομία και συναφείς τομείς<br /><br />Υπάρχουν σειρά άλλων επιλογών εντός της ΕΕ και γενικότερα που μπορούν να προταχθούν και αφορούν, εκτός των άλλων, και την οικονομία, τη ναυτιλία και τον τουρισμό. Τι ανταλλάγματα έχουμε ζητήσει από την ΕΕ για τις ζημιές που έχουμε υποστεί από την ορθή δική μας σύμφωνη γνώμη επί των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας στον τομέα της απαγόρευσης πτήσεων, που είχε αρνητικό αντίκτυπο στον τουρισμό; Το ίδιο θα ισχύσει για ένα ανάλογο μέτρο κυρώσεων στα θέματα της ναυτιλίας. Σε αυτήν την περίπτωση, τα πλοία που ανήκουν στο κυπριακό νηολόγιο θα αλλάξουν σημαία και το κόστος δεν θα το πληρώσει μόνο η Ρωσία -εάν τελικά πληρώσει- αλλά η Κύπρος και προφανώς η Ελλάδα, που έχουν μεγάλους στόλους. Ήδη, η Κυπριακή Δημοκρατία επωμίζεται κόστος από το εμπάργκο που επιβάλλει η Άγκυρα σε βάρος των πλοίων και των αεροσκαφών μας, καθώς και από την άρνησή της να σεβαστεί την τελωνειακή ένωση. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι θύμα αθέμιτου ανταγωνισμού, που προκαλείται από την Τουρκία, η οποία παραβιάζει τους κανόνες τής ΕΕ και δη της ενιαίας αγοράς. Γιατί; Διότι τα τουρκικά προϊόντα εισάγονται στην Κύπρο μέσω της ενιαίας αγοράς της ΕΕ, αλλά τα κυπριακά δεν μπορούν να εισαχθούν στην Τουρκία. Στην παρούσα φάση, η Άγκυρα αρνείται να υιοθετήσει τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, με αποτέλεσμα να θησαυρίζουν οι τουρκικές αερογραμμές, το εμπόριο και ο τουρισμός σε βάρος της Κύπρου, αλλά και σε βάρος άλλων χωρών της ΕΕ και μη. Επί τούτου θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τα εξής: α) Η εξέταση των τιμωρητικών μέτρων που θα ήταν δυνατό να επιβληθούν σε βάρος της Άγκυρας. β) Η στήριξη της ΕΕ προς την Κύπρο μέσα από τον προϋπολογισμό και από άλλα μέτρα στήριξης, λόγω του πρόσθετου κόστους που επωμίζεται ως αποτέλεσμα της συμμαχικής της στάσης στον πόλεμο της Ουκρανίας. Για παράδειγμα, η μεν Ουγγαρία θέτει το βέτο πάνω στο τραπέζι υποστηρίζοντας ότι διακυβεύονται ζωτικά της συμφέροντα, η δε Πολωνία αξιώνει οικονομική στήριξη, λόγω του κόστους που της επιφέρει το Προσφυγικό. Ερώτημα: Δεν δύναται η Κυπριακή Δημοκρατία να θέσει τα δικά της λογικά αιτήματα σε ένα ενιαίο πακέτο με άλλα κράτη - μέλη; Δεν αναφερόμαστε σε εκβιασμούς, αλλά σε παράθεση στοιχείων και ανάληψη πρωτοβουλιών με άλλες χώρες της ΕΕ.<br /><br />Το άλλοθι των ελλειμμάτων…<br /><br />Το περιφερειακό και παγκόσμιο σύστημα ασφάλειας και οι οικονομικές συνθήκες αλλάζουν με ιλιγγιώδεις πλέον ρυθμούς. Δεν υπάρχουν από μηχανής θεοί, αλλά πολιτικές και δράσεις επί τη βάσει συμφερόντων, που τα κράτη καλούνται να εξυπηρετούν είτε κατά μόνας είτε μέσω συμμαχιών, όπως η ΕΕ, που δεν μπορούν όμως να εμφανίζονται ως εύκολο άλλοθι των δικών μας ελλειμμάτων, χωρίς να σημαίνει ότι δεν εφαρμόζονται δύο μέτρα και δύο σταθμά. Καλώς ή κακώς, αυτός είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε…<br /><br /><img height="640" src="https://simerini-live-2ef083b48b0048fea3f61faa6-eaa9570.divio-media.com/images/8.5_khartes_giannou.width-1024.jpg" width="608" /><br /><br />Οι δύο χάρτες αποτυπώνουν πώς άλλαξαν οι ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα μετά την κτήση της Κριμαίας από τη Ρωσία και πώς θα μεταβληθούν, εάν υλοποιηθούν οι στρατηγικοί σχεδιασμοί της Μόσχας στον πόλεμο της Ουκρανίας. Η Ρωσία θα κυριαρχήσει στη Μαύρη Θάλασσα και θα συγκατοικήσει στην ουσία με την Τουρκία και τη Γαλάζια Πατρίδα. Και η Ουκρανία μετατρέπεται σε περίκλειστο κράτος…</div><div><br /></div><div><a href="https://simerini.sigmalive.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Ρωσία αλλάζει τις ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα και συγκατοικεί με την Τουρκία.

Γιατί η ΕΕ είναι ανέτοιμη στον οικονομικό πόλεμο και πώς η Κύπρος μπορεί να αντιδράσει στο κόστος που πληρώνει από τον αντίκτυπο των κυρώσεω...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι εκλογές στην Τουρκία, ο Ερντογάν και τα τουρκικά δόγματα

<a href="https://www.msn.com/el-gr/news/other/%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CE%BF-%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B4%CF%8C%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/ar-AAWYsye?msclkid=a82ba05ecf9111ec979f8358fa629411&fullscreen=true#image=1"><img height="427" src="https://img-s-msn-com.akamaized.net/tenant/amp/entityid/AAWYHot.img?w=630&h=420&m=6&x=464&y=43&s=83&d=83" width="764" /></a><br /><br />Η Τουρκία έχει εισέλθει σε προεκλογική περίοδο, καθώς σε ένα χρόνο περίπου έχουμε γενικές εκλογές. Πιο συγκεκριμένα, οι τουρκικές γενικές εκλογές του 2023 θα διεξαχθούν την Κυριακή 18 Ιουνίου. Την ημέρα εκείνη διεξάγονται προεδρικές εκλογές για την εκλογή του Προέδρου της Τουρκίας με σύστημα δύο γύρων. Ταυτόχρονα, διεξάγονται βουλευτικές εκλογές για την εκλογή 600 βουλευτών στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας.<br /><br />Οι προηγούμενες γενικές εκλογές στην Τουρκία διεξήχθησαν στις 24 Ιουνίου 2018 και σηματοδότησαν τη μετάβαση της Τουρκίας από ένα κοινοβουλευτικό σύστημα σε ένα προεδρικό, όπως επικυρώθηκε από τους ψηφοφόρους στο αμφιλεγόμενο συνταγματικό δημοψήφισμα του 2017.<br /><br />Το αποτέλεσμα εκείνης της εκλογικής αναμέτρησης οδήγησε, όπως άλλωστε είναι γνωστό, σε νίκη του νυν προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος κατείχε τη συγκεκριμένη θέση από το 2014.<br /><br />Εν τω μεταξύ, το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΚ) έχασε την απόλυτη πλειοψηφία του στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας για πρώτη φορά από τον Ιούνιο 2015, γεγονός που το ανάγκασε να βρει κυβερνητικό δεκανίκι το Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος (MHP) του Ντεβλέτ Μπαχτσελί (εδώ εντάσσονται και οι Γκρίζοι Λύκοι)<br /><br />Το αξίωμα του Πρωθυπουργού της Τουρκίας καταργήθηκε στις 12 Ιουλίου 2018 και ο τελευταίος κάτοχός του, ο Μπιναλί Γιλντιρίμ, ανέλαβε τα καθήκοντά του ως Πρόεδρος της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης.<br /><br />Αν και υπήρχαν εικασίες για πρόωρες εκλογές πριν από τις κανονικές το 2023, διαψεύστηκαν από τον κυβερνητικό συνεταίρο, Ντεβλέτ Μπαχτσελί ο οποίος διαβεβαίωσε ότι οι εκλογές δεν θα διεξαχθούν πριν από το 2023. Τόνισε επίσης ότι ο σημερινός συνασπισμός μεταξύ του ΑΚΚ και του MHP θα παραμείνει άθικτος και ο Ερντογάν θα είναι ο κοινός τους υποψήφιος για Πρόεδρος (δηλαδή ο Ερντογάν κατεβαίνει στον προεκλογικό του αγώνα με την στήριξη των Γκρίζων Λύκων του Μπαχτσελί). <br /><br />Η προεκλογική περίοδος που ξεκίνησε, σε συνδυασμό με τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της η Τουρκία, η οποία βλέπει ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία χρονικά τραβάει σε μάκρος, γεγονός που επιδεινώνει την οικονομία της λόγω της εξάρτησής της από τη Ρωσία (συμφωνίες για αγροτικά προϊόντα και τουρισμό), δημιουργούν ένα κλίμα έντασης με την Ελλάδα το οποίο και ο Ερντογάν επιθυμεί να καλλιεργήσει ώστε να το εναρμονίσει με το φαντασιακό των Τούρκων και την ιδεολογία του παν-ισλαμισμού (που είναι αποτέλεσμα του παν-τουρκισμού). <br /><br />Παράλληλα, όμως είναι και οι δημοσκοπήσεις που τον ανησυχούν. Διότι σε μετρήσεις στο εσωτερικό του με πιθανούς αντιπάλους, ο Ερντογάν φαίνεται να χάνει. <br /><br />Σύμφωνα με δημοσκόπηση, τον Απρίλιο που μας πέρασε, από την ερευνητική εταιρεία MetroPOLL, προκύπτει το ενδεχόμενο ότι πολλά πολιτικά κόμματα ενδέχεται να μην καταφέρουν να περάσουν το εκλογικό όριο του 7% όταν θα κατανεμηθούν τα ποσοστά όσων δηλώνουν «αναποφάσιστοι» ή «ψήφισαν διαμαρτυρίες».<br /><br />Ειδικότερα, βάσει των αποτελεσμάτων της έρευνας, αν γίνονταν βουλευτικές εκλογές στην Τουρκία αυτήν την Κυριακή, το 25,2% των ερωτηθέντων θα ψήφιζαν για το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και το 17,6% θα ψήφιζαν το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου , στο οποίο ανήκουν και οι Δήμαρχοι Άγκυρας και Κωνσταντινούπολης.<br /><br />Επίσης το 14,6% θα ψήφιζε για το Κόμμα İYİ (κόμμα Ακσενέρ), το 9,7% θα ψήφιζε για το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP), δηλαδή το κόμμα των Κούρδων και το 5,7% των ερωτηθέντων θα ψήφιζε για το Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος (MHP), του Μπαχτσελί.<br /><br />Μάλιστα σύμφωνα με την δημοσκόπηση, ο Ερντογάν φαίνεται να χάνει και από τους τέσσερις πιθανούς υποψήφιους.<br /><br />1) Μασούρ Γιαβάς (δήμαρχος Άγκυρας) 53,9% -<br /><br />Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν 36,5%<br /><br />2) Ιμάμογλου (δήμαρχος Κωνσταντινούπολης) 49,7% -<br /><br />Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν 40,9%<br /><br />3) Κιλιντσντάρογλου 43,3% -<br /><br />Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν 42,5%<br /><br />4)Ακσενέρ 43,8% -<br /><br />Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν 41,9% <br /><br />Ο Ερντογάν χάνει ακόμη και με αντίπαλο την Μεράλ Ακσενέρ, το κόμμα της οποίας έχει μικρά σχετικά ποσοστά.<br /><br />Εδώ θα πρέπει να τονισθεί ότι αναφέρονται ως πιθανοί υποψήφιοι/αντίπαλοι του Ερντογάν, καθώς ουδείς γνωρίζει αυτή τη στιγμή με βεβαιότητα ποιοι θα είναι τελικά οι υποψήφιοι αντίπαλοι του Ερντογάν.<br /><br />Από τη δημοσκόπηση επίσης απουσιάζουν ως αντίπαλοι του Ερντογάν, ο Αχμέτ Νταβούτογλου, πρώην συνεργάτης του, ο οποίος ίδρυσε το 2019 δικό του κόμμα (Gelecek Partis) και ο Αλί Μπαμπατζάν, επίσης πρώην υπουργός του Ερντογάν, ο οποίο το 2020 ίδρυσε το κόμμα DEVA. Οι δυο τελευταιοι θεωρούνται και αγαπημένα παιδιά της Δύσης.<br /><br />Η πίεση που δημιουργεί στον Ερντογάν η συγκεκριμένη δημοσκόπηση σαφέστατα και θα τον οδηγήσει στη προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων προκειμένου να κερδίσει το τουρκικό λαό. Γνωρίζοντας πως σε αρκετές περιοχές της κεντρικής και νότιας Τουρκίας είχε ξεκινήσει πογκρόμ εναντίον των μεταναστών από τη Συρία, ο Ερντογάν ήδη ανακοίνωσε πως ετοιμάζεται κυβερνητικό πρόγραμμα προκειμένου να μπορέσουν ένα εκατομμύριο πρόσφυγες από τη Συρία να επιστρέψουν στη χώρα τους. Οι Τούρκοι ήδη κατηγορούν τους πρόσφυγες ότι τους έχουν πάρει τις εργασίες και δημιουργούν πρόβλημα στην οικονομία τους.<br /><br />Προσωπικά όμως πιστεύω πως ο Τούρκος πρόεδρος επιθυμεί κάτι πιο εντυπωσιακό από αυτό. Η ιστορία έχει αποδείξει πως η Άγκυρα για να αντιμετωπίσει τα εσωτερικά της προβλήματα, συνήθως κάνει εξαγωγή τους και με τον τρόπο αυτό ενισχύει το φαντασιακό των Τούρκων που επιθυμούν τη Μεγάλη Τουρκία αποσπώντας τους από τα εσωτερικά ζητήματα. Επίσης, ο Ερντογάν ποντάρει ιδιαίτερα στη στήριξη των Τούρκων που ζουν στο εξωτερικό (κυρίως σε χώρες της Ευρώπης) και ασπάζονται τις ιδέες και τα δόγματα του για αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Καθώς λοιπόν βρισκόμαστε χρονικά σε μια ρευστή γεωπολιτική περίοδο, όπου έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι το διεθνές δίκαιο είναι η παρηγοριά του αδύναμου και ενώ το φαντασιακό για χαμένες Αυτοκρατορίες αναζωπυρώνεται στην περιοχή, το επόμενο διάστημα, ο Τούρκος πρόεδρος θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί τις καταστάσεις. Μεγάλο εμπόδιο για την πραγματοποίηση του τουρκικού φαντασιακού αποτελούν τρεις λαοί, οι Έλληνες, οι Αρμένιοι και οι Κούρδοι και αυτούς θα προσπαθήσει να χτυπήσει με κάθε τρόπο.<br /><br />Έχοντας λοιπόν εισέλθει σε τροχιά σύγκρουσης με την Τουρκία, η χώρα μας οφείλει να είναι έτοιμη απέναντι στο νεο-οθωμανό γείτονα και να του καταφέρει συντριπτικό πλήγμα.<div><br /></div><div><a href="https://www.msn.com/">πηγή</a></div><div><br /></div><div><br />οι απόψεις του ισιτολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι εκλογές στην Τουρκία, ο Ερντογάν και τα τουρκικά δόγματα

Η Τουρκία έχει εισέλθει σε προεκλογική περίοδο, καθώς σε ένα χρόνο περίπου έχουμε γενικές εκλογές. Πιο συγκεκριμένα, οι τουρκικές γενικές εκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το παρασκήνιο Ελλάδας-ΗΠΑ για την αποστολή νέων όπλων στην Ουκρανία

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/05/piravli9.jpg" /><br /><br /><b>Βιτάλης Αλφόνσος</b><br />Σε μείζον θέμα ενδέχεται να εξελιχθεί η «προτροπή» – «πίεση» προς την Αθήνα, στο παρασκήνιο, να αποστείλει πρόσθετα οπλικά συστήματα στην Ουκρανία για να αντιμετωπίσει την ρωσική εισβολή. Πιθανότατα το θέμα αυτό να «βαρύνει» την ατζέντα της συνάντησης των κκ Μπαϊντεν και Μητσοτάκη κατά την διάρκεια της συνάντησης τους στο Λευκό Οίκο. Το Μαξίμου προσπαθεί όσο το δυνατόν να περιορίσει τυχόν «αγκάθια» που μπορεί να τεθούν στην ιδιαίτερα σημαντική αυτή συνάντηση και φροντίζει ώστε ο Πρωθυπουργός να πάει στο Λευκό Οίκο με επικυρωμένη από την Ελληνική Βουλή την συμφωνία αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ. Ωστόσο η Αμερικανική πλευρά όλο το τελευταίο διάστημα ζητεί από την Ελλάδα να αποστείλει στο Κίεβο το ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα των S-300.<br /><br />Πάντως για την ώρα η Αθήνα αρνείται να αποσύρει από την Κρήτη και να αποστείλει στην Ουκρανία τους S-300 καθώς τους θεωρεί απολύτως απαραίτητους για την άμυνα και την αποτροπή της τουρκικής απειλής. Διαμηνύει μάλιστα ότι έχει συνδράμει στρατιωτικά την Ουκρανία , σε αντίθεση με την Άγκυρα που δεν έχει στείλει οπλικά συστήματα αν και είναι χώρα μέλος του ΝΑΤΟ.<br /><br />Ωστόσο το όλο θέμα των S-300 πήρε νέες διαστάσεις και επανήλθε με ένταση καθώς πριν περίπου τρεις βδομάδες η Σλοβακία απέστειλε προς την Ουκρανία συστοιχίες S-300 που είχε στην κατοχή της από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 όταν διαλύθηκε η ενιαία Τσεχοσλαβακία. Οι εκτιμήσεις και η εικόνα που διαμορφώνεται και από την Αθήνα πως «ο πόλεμος θα τραβήξει ακόμα», ανοίγει νέο κύκλο ισχυρών πιέσεων προς την Ελληνική πλευρά να παραχωρήσεις τους Ρωσικής κατασκευής S-300 στο Κίεβο καθώς θα είναι απολύτως χρήσιμοι και αποτελεσματικοί για την αντιαεροπορική και αντιπυραυλική θωράκιση της Ουκρανίας.<br /><br />Στην Αθήνα υπάρχουν εκτιμήσεις πως σε λίγο η Αμερικανική πλευρά δεν «θα ακούει» τα περί τουρκικής απειλής και αμυντικής προστασίας της χώρας με τους S-300. Επίσης υπάρχουν εκτιμήσεις ότι δίπλα στις πιέσεις θα ανοίξει και ένα «ιδιότυπο παζάρι», καθώς θεωρείται απολύτως αναγκαίο από τους Αμερικανούς να «πάει» στην Ουκρανία οποιοδήποτε Ρωσικής ή Σοβιετικής προέλευσης οπλικό σύστημα , βρίσκεται στην Ευρώπη και στις χώρες των «Δυτικών Συμμάχων».<div><br />Παρασκήνιο Ελλάδας – ΗΠΑ<br /><br />Στο παζάρι αυτό και καθώς η Αθήνα προτάσσει θέμα άμυνας και ασφάλειας έναντι της τουρκικής απειλής , είναι πιθανόν να πέσει και η «ανταλλαγή» των S-300 ώστε να φύγουν επειγόντως για Ουκρανίας με το γνωστό σύστημα έτοιμων «Patriot» , καθώς οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν ήδη το οπλικό σύστημα, γνωρίζουν τον χειρισμό του και την επιχειρησιακή δραστηριότητα του. Δεν αποκλείεται μάλιστα και προς τούτο προετοιμάζεται και η Αθήνα το όλο θέμα της «ανταλλαγής» των S-300 με «Patriot» να είναι από τα θέματα που θα ανοίξει η Αμερικανική πλευρά και ο κ. Μπάϊντεν στο ραντεβού με τον κ. Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο. Πάντως όπως επισημαίνουν πολιτικοί παρατηρητές, διπλωμάτες αλλά και στρατιωτικοί , που δεν αμφισβητούν τις δυνατότητες των «Patriot», είναι πιθανόν με την «ανταλλαγή» αυτή να μπει ακόμα περισσότερο στο στόχαστρο του Κρεμλίνου η Ελληνική πλευρά. Κρισιμότατο όπως επισημαίνουν οι ίδιοι κύκλοι είναι αν τελικά “κλειδώσει” μια τέτοια συμφωνία και αφού δεν αμφισβητείται η αποτελεσματικότητα των «Patriot», να «είναι ξεκάθαρο πως δεν θα υπάρχει κανένας περιορισμός για την τοποθέτηση τους σε οποιοδήποτε σημείο της Ελληνικής Επικράτειας».<br /><br />Επίσης σημαντικό θέμα το οποίο δεν αποκλείεται να τεθεί στο ραντεβού στον Λευκό Οίκο είναι το ότι έχει ανοίξει ο δρόμος για την προμήθεια από την Τουρκία 40 υπερσύγχρονων F-16 και τον εκσυγχρονισμό άλλων 80. Εδώ το ερώτημα είναι αν υπάρχουν τα σημαντικά ποσά ώστε να προμηθευτεί η Ελλάδα τα πανάκριβα αμερικανικά μαχητικά πέμπτης γενιάς τα F-35, ώστε να επαναφέρει την ισορροπία δυνάμεων.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το παρασκήνιο Ελλάδας-ΗΠΑ για την αποστολή νέων όπλων στην Ουκρανία

Βιτάλης Αλφόνσος Σε μείζον θέμα ενδέχεται να εξελιχθεί η «προτροπή» – «πίεση» προς την Αθήνα, στο παρασκήνιο, να αποστείλει πρόσθετα οπλικά ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η παραίτηση στον Frontex που προκαλεί «τρικυμία» στο Αιγαίο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="425" src="https://www.youtube.com/embed/IcbcEB_cuWQ" width="704" youtube-src-id="IcbcEB_cuWQ"></iframe></div><div><br /></div>Η παραίτηση του επικεφαλής του Frontex Φαμπρίς Λεζερί απειλεί με «μπλέξιμο» την Ελλάδα; Ο Λεζερί κατηγορείται ότι έκανε «τα στραβά μάτια» σε παράνομες επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο. Ρίχνουν «νερό στο μύλο» της Τουρκίας οι Ευρωπαίοι;<br /><br />Η Αντιστράτηγος ε.α της ΕΛ.ΑΣ Ζαχαρούλα Τσιριγώτη με τεράστια εμπειρία στο θέμα του προσφυγικού-μεταναστευτικού μιλά και εξηγεί τι έχει συμβεί και πόσο πρέπει να ανησυχούμε.<br /><br />Η κυρία Τσιριγώτη μιλά για τις ευθύνες που πρέπει να αναλάβει επιτέλους η Ευρώπη που στο θέμα της Ουκρανίας έδειξε ότι όταν θέλει έχει αντανακλαστικά.<br /><br />Όπως σωστά επισημαίνει η κυρία Τσιριγώτη το θέμα του προσφυγικού-μεταναστευτικού δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελεί πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης. Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό για «κοκορομαχίες».<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η παραίτηση στον Frontex που προκαλεί «τρικυμία» στο Αιγαίο.

Η παραίτηση του επικεφαλής του Frontex Φαμπρίς Λεζερί απειλεί με «μπλέξιμο» την Ελλάδα; Ο Λεζερί κατηγορείται ότι έκανε «τα στραβά μάτια» σε...

Διαβάστε την συνέχεια

C-130 και C-27J: Εγκληματικό και αυτοκαταστροφικό λάθος χωρίς τέλος

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/05/C-130-HAF-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>ΣΤΕΡΓΙΟΥ Δ. ΘΕΟΦΑΝΙΔΗ</b><br />Τεράστιο το κόστος της συντήρησης των καθηλωμένων C-130 και C-27J στο εξωτερικό. Και των αδυναμιών και ολιγωριών του ελληνικού συστήματος διοίκησης… Δεν είναι η πρώτη φορά που αναφερόμαστε στο πρόβλημα της επαναδιάθεσης του στόλου των μεταφορικών αεροπλάνων της Πολεμικής Αεροπορίας και οπωσδήποτε δεν θα είναι και η τελευταία. Είναι σύνηθες άλλωστε στην Ελλάδα να συζητάμε, τις περισσότερες φορές άσκοπα σπαταλώντας πολύτιμο χρόνο, ένα πρόβλημα, παρά να αναζητούμε και να δοκιμάζουμε τρόπους για την άμεση επίλυσή του… Στη συγκεκριμένη περίπτωση το πληρώνουμε πολύ ακριβά αυτό. Εγκληματικά ακριβά.<br /><br />Στην περίπτωση του στόλου των μεταφορικών αεροπλάνων C-130B/H και C-27J λοιπόν τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Όπως είναι και με τα ελικόπτερα που δεν είναι διαθέσιμα σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, τα πυροσβεστικά αεροπλάνα και όλα τα μέσα…<br /><br />Η Πολεμική Αεροπορία απώλεσε τα τελευταία 20 χρόνια τη δυνατότητα που είχε να υποστηρίζει και να συντηρεί αυτόνομα μεγάλο μέρος του στόλου των αεροσκαφών της και μάλιστα με χαμηλό κόστος, αποδίδοντας (παραχωρώντας για να είμαστε ακριβείς…) το έργο αυτό εξ ολοκλήρου στην ΕΑΒ.<br /><br />Για πολλούς λόγους τα τελευταία δέκα τουλάχιστον χρόνια, πληρώνει το τίμημα. Η καταστροφική αυτή, όπως αποδείχθηκε από τις εξελίξεις, επιλογή, έγινε πριν από πολλά χρόνια από άλλες κυβερνήσεις. Χωρίς φυσικά να υπάρξει καμία αντίδραση από την τότε στρατιωτική ηγεσία. Η οποία γνώριζε, ως όφειλε, ποιοι είναι οι κίνδυνοι και τα ρίσκα.<br /><br />Μέχρι εδώ καλά… Το πρόβλημα υπάρχει, το έχουμε εντοπίσει και το έχουμε αναλύσει. Το ίδιο πιστεύουμε έχει κάνει και η σημερινή κυβέρνηση. Οπότε αυτό που της καταλογίζεται, είναι ότι ενώ για κάθε πρόβλημα υπάρχουν μία ή περισσότερες λύσεις, προφανώς δεν τις έχει αναζητήσει και δεν τις έχει υλοποιήσει.<br /><br />Αν το είχε πράξει δεν θα ασχολούμασταν, για πολλοστή φορά, με το ζήτημα αυτό τα τελευταία δύο χρόνια. Τα πρόσφατα δημοσιεύματα σχετικά με την καθήλωση των λιγοστών εν ενεργεία C-130, υποδεικνύουν (επαναφέρουν στη δημοσιότητα…) την άμεση ανάγκη μεταφοράς τριών τέτοιων αεροσκαφών στο Ισραήλ, για την εκτέλεση εργασιών βαριάς συντήρησης και την σε σύντομο χρόνο αποκατάστασή τους και επαναφορά τους στις πτήσεις, μαζί με ένα τέταρτο που θα αποσταλεί στην… Πορτογαλία για τον ίδιο λόγο!<br /><br />Η ιδέα της μεταφοράς (όχι αποστολής, προσέξτε…) τριών C-130 στο Ισραήλ είχε “πέσει” στο πρόσφατο παρελθόν. Δεν υλοποιήθηκε μέχρι τώρα λόγω του υψηλού κόστους της. Υπερδιπλάσιου όπως γράφτηκε. Μόνο η διαδικασία της αποσυναρμολόγησης και της μεταφοράς με πλοία των αεροσκαφών στο Ισραήλ, έχει τέτοιο κόστος που καθιστά απαγορευτική την εν λόγω επιλογή!<br /><br />Συνεπώς, το ερώτημα που τίθεται είναι απλό: Ακόμη και αν η Πολεμική Αεροπορία, δηλαδή ο Έλληνας φορολογούμενος, επωμιστεί ατό το μεγάλο αυτό κόστος, θα λυθεί δια παντός το πρόβλημα; Η απάντηση είναι δεδομένη: ΟΧΙ βέβαια, θα επανεμφανιστεί. ΑΡΑ αυτό που θα συμβεί, πέρα από το να πληρώσουμε “τον κούκο… αηδόνι”, είναι το ότι θα μεταθέσουμε το πρόβλημα στο… μέλλον, κατά την πάγια και προσφιλή τακτική μας, πολλαπλασιάζοντας γεωμετρικά το κόστος και για τις επόμενες κυβερνήσεις, δηλαδή τον Έλληνα φορολογούμενο.<br /><br />Το DP έχει επανειλημμένα επισημάνει στο παρελθόν την κρισιμότητα της επανενεργοποίησης του ΚΕΑ της Πολεμικής Αεροπορίας. Τονίζοντας ότι κάθε σύγχρονη αεροπορική δύναμη που επιθυμεί και εννοεί να είναι αποτελεσματική, εκτελεί το 51% τουλάχιστον του έργου συντήρησης, αναβαθμίσεων και υποστήριξης των αεροσκαφών της, η ίδια.<br /><br />Εντελώς αυτόνομα. Για ευνόητους λόγους. Οι Αμερικανοί που ποτέ δεν εγκατέλειψαν αυτή την πάγια τακτική και την έχουν κατοχυρωμένη δια νόμου, γνωρίζουν σίγουρα πολύ περισσότερα και ας έχουν μία τεράστια βιομηχανία και εκατοντάδες εταιρείες στη διάθεσή τους.<br /><br />Συντηρούν σε βάσεις της USAF και αναβαθμίζουν/εκσυγχρονίζουν C-130, F-16 και οποιονδήποτε άλλο τύπο αεροσκάφους αξιοποιούν επιχειρησιακά, σε ποσοστό 51% τουλάχιστον. Δίνουν δουλειά και στη βιομηχανία, αλλά αυτό το 51% δεν παραβιάζεται (προς τα κάτω…) ποτέ. Φροντίζουν να έχουν και το προσωπικό και τα μέσα και τις υποδομές που απαιτούνται, μόνιμα διαθέσιμα για το σκοπό αυτό. Εμείς εδώ για ποιους ακριβώς λόγους δεν κάνουμε το ίδιο;<br /><br />Επειδή λοιπόν το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στα C-130B/H, αλλά επεκτείνεται και στα δικινητήρια C-27J που εδώ και 15 χρόνια όταν ξεκίνησε η διαδικασία παραλαβής τους έχουν αποδώσει ελάχιστον πτητικό έργο και παραμένουν καθηλωμένα στην Ελευσίνα, παραμένει ζητούμενο η επανενεργοποίηση των ήδη διαθέσιμων υποδομών του ΚΕΑ στην 112 Πτέρυγα Μάχης και η άμεση χρηματοδότηση δημιουργίας νέων.<br /><br />Παραμένει επίσης ζητούμενο, η πρόσληψη (εφόσον απαιτείται…), μηχανικών αεροσκαφών και εξειδικευμένων τεχνικών από το υπουργείο Άμυνας για λογαριασμό της Πολεμικής Αεροπορίας. Είτε ως ΕΠΟΠ, είτε ως πολιτικό προσωπικό με συμβάσεις ορισμένου ή αορίστου χρόνου.<br /><br />Η διαδικασία αυτή μαζί με την εκπαίδευσή τους επί των διαφόρων τύπων έπρεπε να έχει ξεκινήσει εδώ και δύο τουλάχιστον χρόνια. Υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι μηχανικοί αεροσκαφών στην Ελλάδα. Εξακολουθούμε να μη βλέπουμε λόγους να δίνουμε δουλειά στους Ισραηλινούς και στους Πορτογάλους και όχι στους Έλληνες μηχανικούς…<br /><br />ΝΑΙ, έχει κόστος όλο αυτό… Πολύ μεγαλύτερο κόστος όμως, ΔΕΚΑΠΛΑΣΙΟ, έχει η αποστολή αεροσκαφών στο εξωτερικό για σκοπούς συντήρησης. Γιατί δεν είναι μόνο η εργατοώρα που είναι σημαντικά φθηνότερη στην Ελλάδα και κάνει τη διαφορά. Είναι και πολλά άλλα πράγματα που καθιστούν καταστροφική την επιλογή αυτή. Το ελληνικό κράτος (δηλαδή ο Έλληνας φορολογούμενος…) χάνει πολλά εκατομμύρια ευρώ.<br /><br />– Από τη φορολόγηση φυσικών προσώπων και υπηρεσιών που θα απασχολούνταν στη συντήρηση αεροσκαφών συστημάτων και υλικού, από τη στιγμή που αυτή τελικά “φεύγει” στο εξωτερικό.<br /><br />– Από έσοδα που θα μπορούσε να έχει προσφέροντας υπηρεσίες συντήρησης και υποστήριξης/τροποποιήσεων σε αεροσκάφη ξένων αεροπορικών δυνάμεων.<br /><br />– Από το κόστος μεταφοράς αεροσκαφών, συστημάτων, υλικού και μεταφοράς – διαμονής προσωπικού στο εξωτερικό, αλλά και το κόστος του “νεκρού χρόνου”. Του πρόσθετου χρόνου δηλαδή που το υλικό αυτό δεν είναι διαθέσιμο στη γραμμή πτήσεων.<br /><br />Αλήθεια, έχει ποτέ υπολογίσει κανείς πόσο έχει κοστίσει στην ελληνική πολιτεία (δηλαδή στον Έλληνα φορολογούμενο…) η απαξίωση-εγκατάλειψη της δαπάνης εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων η ευρώ στον εκσυγχρονισμό των ελληνικών C-130B/H και στην προμήθεια των οκτώ C-27J… 23 αεροπλάνα που πρακτικά δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ και αφέθηκαν εγκαταλελειμμένα στα στοιχεία της φύσης.<br /><br />Σε παλιότερο αφιέρωμα του DP η δαπάνη για τα δύο αυτά προγράμματα υπολογίστηκε ότι έχει ξεπεράσει τα 300 εκατομμύρια δολάρια! Τα χρήματα δε αυτά, πετάχθηκαν κυριολεκτικά, γιατί τα αεροπλάνα σήμερα, μετά από τόσα χρόνια ακινησίας απαιτούν άλλα τόσα για να επανέλθουν σε πλόιμη κατάσταση…<br /><br />Ανεξάρτητα από το τι θα γίνει τελικά με την ΕΑΒ και το εάν θα ελεγχθεί με κάποιον τρόπο από την αμερικανική Lockheed Martin (η οποία συμμετέχει με τις Sabca Maroc – θυγατρική της Sabca Belgium – και Sabena στο μετοχικό σχήμα της νέας εταιρείας συντήρησης C-130 στο Μαρόκο) η ελληνική πολιτεία είναι υποχρεωμένη να ενεργήσει ΑΜΕΣΑ προς την αυτονόμηση της Πολεμικής Αεροπορίας και κατ΄ επέκταση και των δύο άλλων Κλάδων των Ε.Δ. που χρησιμοποιούν πτητικά μέσα, στον τομέα της συντήρησης.<br /><br />Αν δεν το πράξει, όπως εγκληματικά τόσα χρόνια αποφεύγει με τη δικαιολογία των δημοσιονομικών περιορισμών, πέρα από το τεράστιο κόστος με το οποίο θα επιβαρύνει περαιτέρω τον ήδη σκληρά δοκιμαζόμενο Έλληνα φορολογούμενο, θα συνεχίσει να εκθέτει σε θανάσιμο κίνδυνο την επιχειρησιακή αυτονομία και τις δυνατότητές τους επί του πεδίου.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

C-130 και C-27J: Εγκληματικό και αυτοκαταστροφικό λάθος χωρίς τέλος

Του ΣΤΕΡΓΙΟΥ Δ. ΘΕΟΦΑΝΙΔΗ Τεράστιο το κόστος της συντήρησης των καθηλωμένων C-130 και C-27J στο εξωτερικό. Και των αδυναμιών και ολιγωριών τ...

Διαβάστε την συνέχεια