Θα δώσουν και πυρηνικά όπλα στην Ουκρανία οι Δυτικοί; Πιο κοντά σε Leopard, Patriot το Κίεβο, ισχυρές πιέσεις στη Γερμανία.

<img height="336" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/5820fdd9dd7cbab7dfefeac91cf7867b_XL.jpg" width="731" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Διερωτάται η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Maria Zacharova σχολιάζοντας δήλωση της von der Leyen.</span></h3>Θα δώσει άραγε και πυρηνικά όπλα στην Ουκρανία διερωτάται η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Maria Zakharova σχολιάζοντας δήλωση της επικεφαλής της Κομισιόν, Ursula von der Leyen ότι πρέπει να δοθεί οποιοδήποτε όπλο μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι Ουκρανοί, τη στιγμή που η Δύση καλείται να αποφασίσει εάν θα προμηθεύσει το Κίεβο με τα γερμανικά άρματα μάχης Leopard και με άλλα σύγχρονα τανκ, όπως και περισσότερα αντιπυραυλικά συστήματα Patriot.<br /><br />Αποφάσεις μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν, το Βερολίνο εξακολουθεί να αντιμετωπίζει με έντονες επιφυλάξεις και σκεπτικισμό την αποστολή των Leopard αν και εντείνονται οι πιέσεις πολλών δυτικών κρατών για την περαιτέρω στρατιωτική ενίσχυση της Ουκρανίας με όσο το δυνατόν πιο σύγχρονα όπλα.<br />Ήδη στη Δύση είναι σε εξέλιξη πολλές διπλωματικές επαφές και συζητήσεις ανάμεσα στους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας, αν και οι οριστικές αποφάσεις μάλλον αναμένεται να ληφθούν την ερχόμενη Παρασκευή 20 Ιανουαρίου στην αεροπορική βάση Ramstein της Γερμανίας, όπου θα συνέλθει η διεθνής ομάδα επαφής για την Ουκρανία.<br /><br />Και πυρηνικά;<br /><br />Σε δηλώσεις της η πρόεδρος της Κομισιόν εξέφρασε την ελπίδα ότι η ομάδα επαφής για την Ουκρανία που θα συναντηθεί την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου στη Γερμανία θα κάνει ένα σημαντικό βήμα για την ενίσχυση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων και ζήτησε να τους δοθεί οποιοδήποτε όπλο μπορούν να χρησιμοποιήσουν.<br />«Η επικεφαλής της Κομισιόν, Ursula von der Leyen ζήτησε να δοθεί στην Ουκρανία οποιοδήποτε όπλο μπορεί να χρησιμοποιήσει.<br />Άραγε και πυρηνικό;» διερωτάται η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ.<br /><br />Έτοιμη να δώσει Leopard και Patriot η Δύση<br /><br />Την ίδια στιγμή, πληροφορίες αναφέρουν πως η Ουκρανία είναι ένα βήμα πιο κοντά στο να αποκτήσει τα γερμανικά σύγχρονα άρματα μάχης, Leopard ενώ φέρεται να έχει διασφαλίσει και δεσμεύσεις για την παροχή περισσότερων αντιαεροπορικών συστημάτων Patriot.<br />Η Ουκρανία υποστηρίζει πως εάν αποκτήσει τα Leopard, τότε οι δυνάμεις της θα αποκτήσουν σημαντική ισχύ και θα μπορέσουν αφενός να αντιμετωπίσουν μια νέα ρωσική εισβολή και αφετέρου να ανακαταλάβουν εδάφη που βρίσκονται υπό τη ρωσική κυριαρχία.<br />Μέχρι στιγμής το Βερολίνο εμφανίζεται επιφυλακτικό στο να δώσει Leopard στην Ουκρανία, αν και αυτό αναμένεται να είναι το κύριο θέμα που θα απασχολήσει το νέο υπουργό Άμυνας της Γερμανίας, Boris Pistorius.<br />Αποφάσεις αναμένεται να ληφθούν κατά τη συνάντηση που θα έχουν αύριο Πέμπτη 19/1 ο Pistorius με τον Αμερικάνο ομόλογό του, Lloyd Austin, η οποία θα προγηθεί της συνεδρίασης της ομάδας επαφής στο Ramstein.<br /><br />Λιθουανία: Η Γερμανία θα συναινέσει, θα στείλει Leopard στην Ουκρανία<br /><br />Τη βεβαιότητα του πως η Γερμανία θα συναινέσει και θα συμφωνήσει στην αποστολή των Leopard στην Ουκρανία εξέφρασε ο υπουργός Εξωτερικών της Λιθουανίας, Gabrielius Landsbergis, τονίζοντας ότι το ίδιο θα πράξουν και άλλα κράτη.<br />«Είμαι πεπεισμένος επειδή αυτά ακούω εδώ μιλώντας με άλλους ηγέτες.<br />Υπάρχει δυναμική» είπε ο Landsbergis, τονίζοντας ωστόσο ότι η Δύση πρέπει να κάνει ακόμη περισσότερα για να διασφαλίσει ότι το Κίεβο θα κερδίσει στον πόλεμο κατά της Ρωσίας.<br />Όπως είπε, μετά την ανακοίνωση της Βρετανίας ότι θα στείλει άρματα μάχης Challenger στην Ουκρανία, υπάρχουν λιγότερα επιχειρήματα για τις άλλες χώρες να μην το πράξουν.<br />«Νομίζω ότι αν βλέπουμε στα σοβαρά μια νίκη της Ουκρανίας στο τέλος, θα πρέπει να στείλουμε πολύ περισσότερα είδη οπλισμού σε σχέση με τώρα» ανέφερε ο Λιθουανός ΥΠΕΞ.<br /><br />Μ. Βρετανία: Δεν θα εγκαταλείψουμε τους Ουκρανούς<br /><br />Το κλίμα που επικρατεί στη Δύση περιέγραψε ο υπουργός Εξωτερικών της Μ. Βρετανίας James Cleverly, ο οποίος κατά την επίσκεψη του στην Ουάσινγκτον, είπε πως οι σύμμαχοι πρέπει να εντείνουν τη στρατιωτική τους υποστήριξη στην Ουκρανία.<br />Μάλιστα δικαιολόγησε την την αποστολή αρμάτων μάχης στην Ουκρανία με στόχο, όπως είπε, να βοηθηθεί η χώρα «να απωθήσει» τη Ρωσία.<br />«Το μήνυμα που στέλνουμε πρόεδρο Putin είναι ότι είμαστε δεσμευμένοι στην υπεράσπιση των Ουκρανών μέχρι τη νίκη τους» είπε ο Βρετανός ΥΠΕΞ, ο οποίος έκανε λόγο για «ηθική υποχρέωση» της Μ. Βρετανίας.<br />«Αυτό που πρέπει να κατανοήσει ο Putin είναι ότι θα έχουμε τη στρατηγική ανθεκτικότητα να μείνουμε στο πλευρό των Ουκρανών μέχρι να εκπληρωθεί ο στόχος και το καλύτερο που μπορεί να κάνει για να σώσει τις ζωές των στρατιωτών του είναι να το αναγνωρίσει.<br />Θα κοστίσει πολύ περισσότερο σε ανθρώπινες ζωές και χρήματα, αν αφήσουμε αυτό τον πόλεμο να διαρκέσει πολύ» υποστήριξε ο Cleverly μιλώντας στο Center for Strategic and International Studies, τονίζοντας ότι «αν ο Putin πίστευε για μία στιγμή ότι ο κόσμος θα εγκατέλειπε την Ουκρανία (…), τότε έκανε για ακόμη μία φορά ένα κολοσσιαίο λάθος κρίσης».<br />Υπενθυμίζεται πως η βρετανική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι προτίθεται να προσφέρει 14 βαρέα άρματα μάχης Challenger 2 στην Ουκρανία. <br /><br />Εκκλήσεις για περισσότερους Patriot<br /><br />Εν τω μεταξύ, εντείνονται και οι εκκλήσεις να δοθούν περισσότεροι Patriot στην Ουκρανία.<br />Κατά τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Joe Biden, ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας, Mark Rutte παρουσίασε τα σχέδια της Ολλανδίας να προσφέρει το σύστημα Patriot στην Ουκρανία, κάτι για το οποίο έχουν ήδη δεσμευτεί ΗΠΑ και Γερμανία.<br />Εκτιμήσεις αναφέρουν πως η εκπαίδευση των Ουκρανών στο σύστημα Patriot θα απαιτήσει μια περίοδο τουλάχιστον 10 εβδομάδων.<br /><br />Δεν στέλνει όπλα η Ουγγαρία<br /><br />Την απόφαση της να μη στείλει όπλα στην Ουκρανία έτσι ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η εθνική ουγγρική μειονότητα που ζει στη δυτική Ουκρανία ανακοίνωσε η Ουγγαρία.<br />«Αποφασίσαμε να μην δώσουμε όπλα στην Ουκρανία, αλλά να βοηθήσουμε μόνο με ανθρωπιστικούς όρους.<br />Δεν θα δώσουμε όπλα, γιατί αυτό μπορούμε να το κάνουμε μόνο μέσω του δυτικού τμήματος της Ουκρανίας, όπου ζει σημαντικός αριθμός Ούγγρων.<br />Δεν το κάνουμε λοιπόν, διότι δεν θέλουμε αυτή η κοινότητα να γίνει στόχος σε οποιαδήποτε επίθεση» υποστήριξε ο υπουργός Εξωτερικών της Ουγγαρίας, Peter Szijjarto σε δηλώσεις του στο αμερικανικό δίκτυο CNBC στο περιθώριο του Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός.<br />Ο Szijjártó υποστήριξε ότι η Ουγγαρία είναι υπέρ του τερματισμού της ουκρανικής σύγκρουσης, αλλά αυτό πρέπει να επιτευχθεί μέσω συζητήσεων και διαπραγματεύσεων.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Θα δώσουν και πυρηνικά όπλα στην Ουκρανία οι Δυτικοί; Πιο κοντά σε Leopard, Patriot το Κίεβο, ισχυρές πιέσεις στη Γερμανία.

Διερωτάται η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Maria Zacharova σχολιάζοντας δήλωση της von der Leyen. Θα δώσει άραγε και πυρηνικά όπλα στην Ουκρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως η Βουλγαρία έσωσε την Ουκρανία από την πλήρη παράδοση στη Ρωσία τον Απρίλιο του 2022 - Ο ρόλος Petkov και η κατάρρευση.

<img height="333" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/d67b0935e0a29588a8d1d2f50ea90beb_XL.jpg" width="779" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η άγνωστη βοήθεια της Βουλγαρίας στην Ουκρανία</span></h3>Την περασμένη άνοιξη, ο στρατός της Ουκρανίας είχε απελπιστικά λίγα καύσιμα και πυρομαχικά σοβιετικού διαμετρήματος που χρειαζόταν για να πολεμήσει τους Ρώσους.<br />Η σωτηρία ήρθε από μια απροσδόκητη πηγή: τη Βουλγαρία.<br />Χάρη στην κατακερματισμένη εσωτερική πολιτική της - και τις φιλορωσικές τάσεις μεγάλου μέρους της ελίτ της - η Σόφια έχει καταβάλει προσπάθειες κατά τη διάρκεια της εισβολής να πείσει ότι δεν εξοπλίζει την Ουκρανία.<br />Αυτό ήταν, ωστόσο, ένα προπέτασμα, σύμφωνα με έρευνα της γερμανικής εφημερίδας WELT.<br /><br /><div>Χάρη σε αποκλειστικές συνεντεύξεις με τον Ουκρανό υπουργό Εξωτερικών, Dmytro Kuleba, τον πρώην πρωθυπουργό της Βουλγαρίας, Kiril Petkov και τον υπουργό Οικονομικών του, Assen Vassilev, η WELT συνέθεσε μια εικόνα για το πώς η Βουλγαρία μπήκε στο ρήγμα και χρησιμοποίησε μεσάζοντες για να παράσχει στο Κίεβο ζωτικής σημασίας προμήθειες όπλων, πυρομαχικών και ντίζελ σε μια κρίσιμη καμπή των μαχών πέρυσι.<br /><br />Το ιστορικό<br /><br />Ενώ ο Petkov, ο οποίος ήταν πρωθυπουργός της Βουλγαρίας κατά το ξέσπασμα του πολέμου, προσπαθούσε να οδηγήσει τη χώρα σε μια πιο δυτική, φιλονατοϊκή τροχιά, είχε να αντιμετωπίσει έντονες αντιδράσεις από φιλοκρεμλινικούς πολιτικούς, συμπεριλαμβανομένων των εταίρων του στον συνασπισμό, των Σοσιαλιστών, οι οποίοι είναι οι διάδοχοι του παλιού Κομμουνιστικού Κόμματος.<br />Χρειάστηκε ακόμη και να απολύσει τον ίδιο του τον υπουργό Άμυνας επειδή είχε μια πιο φιλορωσική άποψη για τον πόλεμο.<br />Δημόσια, τουλάχιστον, ο Petkov προσπάθησε να υποβαθμίσει κάθε ιδέα ότι η Βουλγαρία - παρά τα σημαντικά αποθέματα όπλων της σοβιετικής εποχής - θα έμπαινε μπροστά και θα εξόπλιζε την Ουκρανία.<br />Με δεδομένες αυτές τις ευαισθησίες, η επίσημη στάση της Βουλγαρίας απέναντι στον πόλεμο την έχει βάλει στο ίδιο καλάθι με την Ουγγαρία του Viktor Orban - πολιτικά δέσμια της Μόσχας για να μπορέσει να ασκήσει την επιρροή της.<br />Όμως οι Petkov και Vassilev, τώρα πολιτικοί της αντιπολίτευσης που επιδιώκουν να επιστρέψουν στην εξουσία στις αναμενόμενες επερχόμενες εκλογές, έσπασαν τη σιωπή τους σχετικά με την πραγματική κλίμακα του ρόλου της Βουλγαρίας την περασμένη άνοιξη.<br /><br />Ο ρόλος του ντίζελ<br /><br />Ενώ το Σοσιαλιστικό Κόμμα στη Σόφια χαρακτήρισε τις βουλγαρικές παραδόσεις όπλων στις ουκρανικές δυνάμεις "κόκκινη γραμμή", οι αξιωματούχοι του Petkov απέφυγαν τις συναλλαγές μεταξύ κυβερνήσεων και χρησιμοποίησαν ενδιάμεσες εταιρείες στη Βουλγαρία και στο εξωτερικό για να ανοίξουν διαδρομές εφοδιασμού από αέρος και ξηράς μέσω Ρουμανίας, Ουγγαρίας και Πολωνίας. <br />"Υπολογίζουμε ότι περίπου το ένα τρίτο των πυρομαχικών που χρειαζόταν ο ουκρανικός στρατός στην πρώιμη φάση του πολέμου προήλθε από τη Βουλγαρία", δήλωσε ο Petkov στη WELT.<br />Εξίσου ευαίσθητο είναι το γεγονός ότι το ντίζελ που προμήθευσε η Βουλγαρία στην Ουκρανία είχε υποστεί επεξεργασία από ρωσικό αργό πετρέλαιο σε διυλιστήριο της Μαύρης Θάλασσας, το οποίο εκείνη την εποχή ανήκε στη ρωσική εταιρεία Lukoil.<br />"Η Βουλγαρία έγινε ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς ντίζελ στην Ουκρανία και κατά καιρούς κάλυπτε το 40% των αναγκών της Ουκρανίας", δήλωσε ο πρώην υπουργός Οικονομικών Vassilev στη WELT.</div><div><br />Η κυβέρνηση στο Κίεβο επιβεβαίωσε αυτή την εκδοχή των γεγονότων.<br />Ο Kuleba δήλωσε στη WELT ότι η χώρα του κινδύνευε να ξεμείνει από πυρομαχικά τον περασμένο Απρίλιο.<br />"Γνωρίζαμε ότι οι βουλγαρικές αποθήκες διέθεταν μεγάλες ποσότητες των πυρομαχικών που χρειάζονταν, οπότε ο Πρόεδρος Volodymyr Zelenskyy με έστειλε να προμηθευτώ το απαραίτητο υλικό", δήλωσε ο Kuleba.<br />Ήταν ζήτημα "ζωής και θανάτου" εκείνη την εποχή, εξήγησε ο Kuleba, διότι διαφορετικά οι Ρώσοι θα καταλάμβαναν περισσότερα χωριά και πόλεις, θα "σκότωναν, θα βασάνιζαν και θα βίαζαν" περισσότερους Ουκρανούς.<br />Αντιμέτωπος με τα αιτήματα του Κιέβου, ο Kuleba είπε ότι ο Petkov απάντησε ότι η εσωτερική του κατάσταση δεν ήταν "εύκολη", αλλά ότι θα έκανε "ό,τι περνούσε από το χέρι του".<br />"Ο Kiril Petkov επέδειξε ακεραιότητα και θα του είμαι πάντα ευγνώμων που χρησιμοποίησε όλες τις πολιτικές του ικανότητες για να βρει μια λύση", συνέχισε ο Kuleba.<br />Η ιστορία, είπε, ήταν απλή: Ενώ ορισμένα μέλη του βουλγαρικού συνασπισμού συντάχθηκαν με τη Ρωσία, ο Petkov αποφάσισε "να είναι στη σωστή πλευρά της ιστορίας και να μας βοηθήσει να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας απέναντι σε έναν πολύ ισχυρότερο εχθρό".<br /><br />Το σχέδιο του Petkov<br /><br />Στις 25 Φεβρουαρίου, μόλις μία ημέρα μετά την εισβολή του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin στην Ουκρανία, σε μια άτυπη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες, ο Petkov τόνισε στους συναδέλφους του ηγέτες ότι ο Zelenskyy μπορεί να έχει λιγότερες από 48 ώρες ζωής, ότι βρισκόταν στη λίστα θανάτου της Μόσχας και ότι το Συμβούλιο πρέπει να λάβει άμεσα σκληρές αποφάσεις για κυρώσεις.<br />Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποστήριξε τελικά τις κινήσεις αυτές.<br />Παράλληλα, ο υπουργός Οικονομικών Vassilev συμμετείχε σε συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ στο Παρίσι.<br />Και εκεί υπήρξε αναποφασιστικότητα, όπως την περιέγραψε.</div><div><br />Όλοι ήταν ακόμη σε κατάσταση σοκ από την επίθεση.<br />Στη συνέχεια ο Vassilev εκφώνησε μια ομιλία.<br />Όχι για τους αριθμούς και τις οικονομικές συνέπειες, αλλά για το τι εννοούσε ο Putin με την "αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας".<br />Αντλούσε στοιχεία από τις εμπειρίες της ίδιας της Βουλγαρίας.<br />"Αυτό έκαναν οι Ρώσοι στη Βουλγαρία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, δολοφόνησαν χιλιάδες αντιφρονούντες, καθηγητές και ιερείς", είπε ο Vassilev.<br />Ζήτησε και αυτός άμεσα ψηφίσματα και οι συμμετέχοντες στη συνάντηση επιβεβαίωσαν στη WELT ότι ο Βούλγαρος υπουργός είχε αλλάξει τη διάθεση των συγκεντρωμένων αντιπροσώπων.<br />Δύο ημέρες αργότερα, οι Βρυξέλλες εφάρμοσαν τα μέτρα αυτά.<br />Στους κύκλους της ΕΕ, χαρακτηρίστηκαν ως "βουλγαρική πρόταση".<br />Στις 19 Απριλίου, λίγο πριν από την επίσκεψη του Vassilev στο Κίεβο, ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών Kuleba ταξίδεψε στη Σόφια, καθώς ξεκινούσε μια νέα και αβέβαιη φάση του πολέμου.<br />Οι Ουκρανοί είχαν απωθήσει τους εισβολείς από την ευρύτερη περιοχή του Κιέβου και τον βορρά, αλλά πολλά δυτικά όπλα δεν είχαν ακόμη παραδοθεί.<br />Οι μάχες ήταν τόσο έντονες, λέει σήμερα ο Kuleba, που η Ουκρανία χρειαζόταν επειγόντως να αναπληρώσει τα αποθέματά της, ιδίως τα σοβιετικής κατασκευής πυρομαχικά.<br />Αυτό πίστευε ο Zelenskyy ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει ο Kuleba στην αποστολή του στη Σόφια.<br /><br />Ο ρόλος των μεσαζόντων<br /><br />Ο Petkov ανέφερε ότι η κυβέρνησή του εξουσιοδότησε τους μεσάζοντες να εξάγουν, όχι απευθείας στην Ουκρανία, αλλά σε ενδιάμεσες εταιρείες στο εξωτερικό.<br />"Η ιδιωτική μας στρατιωτική βιομηχανία παρήγαγε με πλήρη ταχύτητα", δήλωσε ο Petkov.<br />Πλάνα από τον Απρίλιο δείχνουν φορτηγά αεροπλάνα "φορτωμένα μέχρι το χείλος" με όπλα να πετούν μεταξύ Βουλγαρίας και Πολωνίας.<br />Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι το αεροδρόμιο Rzeszów της Πολωνίας, 70 χιλιόμετρα από τα ουκρανικά σύνορα και στενά φυλασσόμενο από το ΝΑΤΟ, είναι ένα σημαντικό σημείο αποστολής.<br />"Βεβαιωθήκαμε ότι η χερσαία διαδρομή μέσω Ρουμανίας και Ουγγαρίας ήταν επίσης ανοιχτή για τα φορτηγά", δήλωσε ο Petkov.</div><div><br />Ο Kuleba επιβεβαίωσε αυτές τις προμήθειες.<br />Τόνισε ότι δεν επρόκειτο για παροχή στρατιωτικής βοήθειας από τη βουλγαρική κυβέρνηση απευθείας στην Ουκρανία, "αλλά μάλλον για την παροχή της δυνατότητας σε ουκρανικές εταιρείες και εταιρείες από χώρες του ΝΑΤΟ να προμηθεύονται ό,τι χρειαζόταν από βουλγαρικούς προμηθευτές".<br />Σύμφωνα με πληροφορίες που δόθηκαν στη WELT, οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία πλήρωσαν για τις προμήθειες.</div><div><br />Οι εξελίξεις επιταχύνθηκαν όταν ο επικεφαλής της κρατικής εταιρείας στρατιωτικών εξαγωγών Kintex, Alexander Mihailov, αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά από πολιτική διαμάχη και δημοσιοποίησε στοιχεία - πιθανώς με στόχο να κλονίσει την κυβέρνηση.<br />Ο Mihailov μίλησε για εξαγωγές αξίας "2 δισεκατομμυρίων ευρώ" από την έναρξη του πολέμου.<br />Ανέφερε επίσης παραδόσεις πυρομαχικών για τον πολλαπλό εκτοξευτή ρουκετών Grad BM-21.<br />Στη συνέχεια όμως οι δηλώσεις σταμάτησαν.</div><div><br />Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης παρέμειναν προσηλωμένα στην παράδοση δυτικών όπλων, συμπεριλαμβανομένων των αμερικανικών εκτοξευτών πυραύλων Himars.<br />Το Σοσιαλιστικό Κόμμα στην κυβέρνηση απειλούσε συνεχώς ότι θα διαλύσει τον συνασπισμό αν υπήρχε άμεση υποστήριξη προς το Κίεβο - αλλά δεν μπορούσε να το κάνει, επειδή δεν υπήρχε επισήμως τέτοια υποστήριξη.<br /><br />Συμφωνίες ντίζελ<br /><br />Πετώντας ακόμη πιο κάτω από τα ραντάρ, η Βουλγαρία έστειλε ντίζελ στις δυνάμεις του Zelensky.<br />Ο Vassilev θυμάται μια συνάντηση της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσιγκτον την άνοιξη.<br />Εκεί, λέει, ένας Ουκρανός αξιωματούχος του είπε ότι τα στρατεύματα του Κιέβου είχαν ξεμείνει από καύσιμα.<br />Η Βουλγαρία διαθέτει ένα διυλιστήριο κοντά στο Μπουργκάς στη Μαύρη Θάλασσα, το οποίο λειτουργεί από θυγατρική του ρωσικού ομίλου Lukoil και τροφοδοτείται με πετρελαιοφόρα από τη Ρωσία.<br />Ο Vassilev δήλωσε ότι ενθάρρυνε τη Lukoil στη Βουλγαρία να εξάγει το πλεόνασμα πετρελαίου στην Ουκρανία.<br />Η αντίδραση ήταν θετική και οι εργαζόμενοι εκεί καταδίκασαν επίσης τον πόλεμο του Putin, είπε.<br />Η ίδια η Βουλγαρία χρειάζεται περίπου τα μισά από τα καύσιμα που παράγει το διυλιστήριο- τα υπόλοιπα, λέει, έχουν μεταφερθεί στην Ουκρανία.<br />Για άλλη μια φορά, οι προμήθειες από τοπικές εταιρείες διεκπεραιώθηκαν μέσω ξένων εταιρειών διαμεσολάβησης.<br />Το Κίεβο επιβεβαίωσε στη WELT ότι οι ουκρανικές εταιρείες έλαβαν βουλγαρικό ντίζελ σε αυτό το τόσο σημαντικό στάδιο.<br />"Φορτηγά και βυτιοφόρα πήγαιναν τακτικά στην Ουκρανία μέσω Ρουμανίας, και σε ορισμένες περιπτώσεις το καύσιμο φορτώθηκε επίσης σε εμπορικά τρένα", δήλωσε ο Vassilev.<br /><br />Η Μόσχα αντεπιτίθεται<br /><br />Με τις μυστικές γραμμές ανεφοδιασμού προς την Ουκρανία, ο Petkov αναλάμβανε ένα μεγάλο ρίσκο.<br />Οι δημοσκοπήσεις στη Βουλγαρία έδειξαν ότι το 70% των πολιτών ανησυχούσαν για την εμπλοκή τους στον πόλεμο και ως εκ τούτου αντιτάσσονταν στην υπερβολική υποστήριξη της Ουκρανίας.<br />Ο πρόεδρος Rumen Radev, υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, υποδαύλισε αυτό το συναίσθημα, υποστηρίζοντας ότι η Βουλγαρία θα γινόταν μέρος του πολέμου αν προωθούσε την προμήθεια όπλων.<br />Μόλις πρόσφατα το παιχνίδι του κρυφτού έλαβε τέλος.<br />Από τις αρχές του έτους, το διυλιστήριο της Lukoil στο Μπουργκάς ελέγχεται εξ ολοκλήρου από τη Βουλγαρία, χωρίς καμία σύνδεση με τα κεντρικά γραφεία στη Ρωσία, και τώρα αναζητά πετρέλαιο από άλλες χώρες.<br />Η κυβέρνηση της Σόφιας ζήτησε επίσημα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Νοέμβριο την άδεια να εξάγει ντίζελ διυλισμένο από ρωσικό πετρέλαιο σε προορισμούς συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας.<br />Ξεκινώντας ήδη από τον Μάιο, η Μόσχα βομβάρδιζε τη χώρα του με κυβερνοεπιθέσεις, δήλωσε ο Petkov.<br />Αυτές έπληξαν την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και τα ταχυδρομεία, ενώ κατά καιρούς δεν μπορούσαν να καταβληθούν οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων.<br />Η Μόσχα προσπάθησε επίσης να δωροδοκήσει βουλευτές και να διεισδύσει στις αρχές.<br />Μεταξύ Μαρτίου και Ιουνίου, η Βουλγαρία απέλασε περίπου 70 υπαλλήλους της ρωσικής πρεσβείας στη Σόφια για κατασκοπεία.<br /><br />Η στήριξη από τη Δύση<br /><br />Η Μόσχα γνώριζε ότι η Βουλγαρία ήταν η χώρα της ΕΕ που εξαρτιόταν περισσότερο από το ρωσικό φυσικό αέριο πριν από τον πόλεμο και αποφάσισε να την στηρίξει.<br />Ήδη από τις 27 Απριλίου, η Gazprom επέλεξε τη Βουλγαρία ως την πρώτη χώρα της ΕΕ στην οποία θα διέκοπτε τις εξαγωγές φυσικού αερίου.<br />Αλλά η Σόφια δεν υποχώρησε.<br />Μέσα σε 24 ώρες, ο πρωθυπουργός Petkov παρουσίασε μια λύση που θα επέτρεπε στους σχεδόν 7 εκατομμύρια κατοίκους της Βουλγαρίας να τα βγάλουν πέρα χωρίς φυσικό αέριο από τη Ρωσία.<br />Οργάνωσε δύο βυτιοφόρα με υγροποιημένο φυσικό αέριο από τις Ηνωμένες Πολιτείες - στην ίδια τιμή ανά κυβικό μέτρο που χρέωνε η Gazprom.<br />Ο Petkov εξηγεί τώρα γιατί οι ΗΠΑ ήταν πρόθυμες να συμφωνήσουν με αυτό.<br />"Ξεκαθάρισα στις συνομιλίες ότι τα δεξαμενόπλοια είναι ένα πολιτικό μήνυμα προς όλη την Ευρώπη ότι υπάρχουν πάντα τρόποι να ξεφύγουμε από την εξάρτηση από τη Ρωσία".<br />Είχε επίσης ολοκληρώσει τη σύνδεση αγωγού με την Ελλάδα για να δώσει καταλυτική ώθηση σε εναλλακτικές λύσεις έναντι των ρωσικών γραμμών εφοδιασμού.<br />Η κυβέρνηση του Petkov ανατράπηκε με κοινοβουλευτική ψήφο δυσπιστίας το καλοκαίρι.<br />Οι φιλορωσικές δυνάμεις έπαιξαν επίσης το ρόλο τους σε αυτό.<br />Μέχρι το φθινόπωρο, ο Petkov και ο Vassilev ήταν στην εξουσία μόνο προσωρινά.<br />Έκτοτε, η χώρα βρίσκεται σε πολιτικό αδιέξοδο, αλλά η στάση απέναντι στην Ουκρανία έχει αλλάξει κάπως.<br />Τον Δεκέμβριο, το κοινοβούλιο αποφάσισε να επιτρέψει επίσημα τις παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία.<br />"Είμαστε βαθιά ευγνώμονες στη Βουλγαρία γι' αυτό", δήλωσε ο Kuleba.<br />Ωστόσο, σημείωσε ότι βλέπει ήδη προσπάθειες να τορπιλιστεί αυτή η απόφαση.<br />"Είναι απίστευτο πόσο επίμονα αυτές οι δυνάμεις προσπαθούν να τραβήξουν τη Βουλγαρία στο πλευρό του επιτιθέμενου και του σφαγέα".<br />Οι Petkov και Vassilev έχουν ήδη γράψει ιστορία με την πρωτοφανή μυστική βοήθειά τους.<br />Με το κόμμα τους "Συνεχίζουμε την Αλλαγή", θέλουν να κατέβουν ξανά στις επόμενες εκλογές και να συνεχίσουν τον αγώνα τους για μια Βουλγαρία που θα αντιμετωπίζει τη διαφθορά της παλιάς τάξης πραγμάτων και θα αγκαλιάζει μια πιο δυτική πορεία.<br />Ο Petkov επιμένει ότι ένα πράγμα είναι αμετάκλητο: "Αποδείξαμε ότι ένας κόσμος είναι εφικτός χωρίς εξάρτηση και φόβο από τη Ρωσία".<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως η Βουλγαρία έσωσε την Ουκρανία από την πλήρη παράδοση στη Ρωσία τον Απρίλιο του 2022 - Ο ρόλος Petkov και η κατάρρευση.

Η άγνωστη βοήθεια της Βουλγαρίας στην Ουκρανία Την περασμένη άνοιξη, ο στρατός της Ουκρανίας είχε απελπιστικά λίγα καύσιμα και πυρομαχικά σο...

Διαβάστε την συνέχεια

Έριξε ”βόμβα” η Deutsche Welle & στέλεχος του ΕΛΙΑΜΕΠ: ”Κρυφή διαμεσολάβηση του Βερολίνου για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις”. Σε καθεστώς πλήρους μυστικότητας οι επαφές.

<img height="384" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2022/10/Erdogan-Mitsotakis.jpg" width="785" /><br /><br />Σύμφωνα με ανάλυση της Deutsche Welle, το Βερολίνο διαμεσολαβεί «σε καθεστώς πλήρους μυστικότητας» μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου. «Κάτι κινείται ανάμεσα σε Αθήνα, Άγκυρα και Λευκωσία». Το γερμανικό μέσο, επισημαίνει ότι, ανέκαθεν, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η μυστική διπλωματία της Γερμανίας είχε μία θέση.<br /><br />Ο Ρόναλντ Μαϊνάρντους, πολιτικός αναλυτής και σχολιαστής και Κύριος Ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, ο οποίος και υπογράφει την ανάλυση, υπογραμμίζει, ειδικά για τη μεσολάβηση του Βερολίνου ότι έχει επεκταθεί και περιλαμβάνει και την Κύπρο.<br /><br />Αναλυτικά το δημοσίευμα<br /><br />«Υπάρχουν πράγματα, για τα οποία μιλάει κανείς δημόσια, και άλλα που ανήκουν στη σφαίρα της εμπιστευτικότητας. Αυτό ισχύει τόσο στην καθημερινή μας ζωή όσο και στην πολιτική, και ιδιαίτερα στη διεθνή πολιτική. Στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η μυστική διπλωματία είχε πάντα μια σταθερή θέση. Σε ορισμένες περιπτώσεις το κοινό δεν μαθαίνει καν για γεγονότα που λαμβάνουν χώρα πίσω από κλειστές πόρτες ή συμβαίνει μόνο πολλά χρόνια αργότερα μέσα από τα απομνημονεύματα πολιτικών και διπλωματών και τα ιστορικά αρχεία.<br /><br />Μόνο λιγοστές πληροφορίες έχουν διαρρεύσει για τη συνάντηση έμπιστων του Έλληνα πρωθυπουργού και του Τούρκου προέδρου λίγο πριν από τα Χριστούγεννα. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι η Άννα-Μαρία Μπούρα, διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του Έλληνα πρωθυπουργού, και ο Ιμπραήμ Καλίν, στενός συνεργάτης του προέδρου Ερντογάν, συναντήθηκαν στην αντιπροσωπεία της Γερμανίας στα μέσα Δεκεμβρίου μετά τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Είναι επίσης γνωστό ότι ο Γενς Πλέτνερ, ο βασικότερος σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του Γερμανού καγκελάριου, κάθονταν στο τραπέζι. Έχει σημασία ότι ο Πλέτνερ διετέλεσε πρέσβης της Γερμανίας στην Αθήνα από το 2017 έως το 2019 και εξακολουθεί να διατηρεί άριστες επαφές εκεί. Από τη συνάντηση δεν βγήκε ούτε ομαδική φωτογραφία ούτε επίσημη ανακοίνωση.<br /><br />«Θα ακολουθήσουν κι άλλες επαφές»<br /><br />Το μόνο που μπορούσε να διαβάσει κανείς στον ελληνικό και τον τουρκικό Τύπο στη συνέχεια ήταν ότι η συνάντηση πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της γερμανικής πλευράς με στόχο τη διερεύνηση των δυνατοτήτων αναζωογόνησης των παγωμένων διμερών διαύλων επικοινωνίας. Όντως οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας πάγωσαν ουσιαστικά μετά την ανακοίνωση του προέδρου Ερντογάν, την περασμένη άνοιξη, ότι δεν θα συναντιόταν πλέον με τον Μητσοτάκη. Ως αποτέλεσμα του “Μητσοτάκης γιοκ” οι δίαυλοι επικοινωνίας έχουν «σιγήσει» – τουλάχιστον αυτό είναι γνωστό. Η διπλωματική αφωνία συνοδεύεται από μια πρωτοφανή κλιμάκωση της εχθρικής ρητορικής και επανειλημμένων παραβιάσεων ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο από την πλευρά της Τουρκίας. Όλα αυτά δεν είναι προκλητικά και απαράδεκτα μόνον για τους Έλληνες. Περισσότερες από μία φορές, το Βερολίνο έχει καταστήσει σαφές ότι αυτή η συμπεριφορά της Άγκυρας είναι απαράδεκτη και πρέπει να σταματήσει.<br /><br />Η στάση αυτή έγινε ιδιαίτερα ορατή κατά την επίσκεψη της Γερμανίδας υπουργού Εξωτερικών Ανναλένας Μπέρμποκ σε Ελλάδα και Τουρκία τον περασμένο Ιούλιο. Για την τουρκική κυβέρνηση, η οποία είχε συνηθίσει στις ιδιαίτερες σχέσεις με την Άγκελα Μέρκελ όλα τα χρόνια, η σχετικά σκληρή γλώσσα του Βερολίνου αποτέλεσε σοκ. «Στο παρελθόν, η Γερμανία συμπεριφερόταν ως έντιμος διαμεσολαβητής», παραπονέθηκε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, «αλλά τώρα δυστυχώς έχει χάσει την ισορροπία της». Έκτοτε η Άγκυρα έχει επικρίνει επανειλημμένα τη Γερμανία – και την Ευρωπαϊκή Ένωση – για τις δηλώσεις τους σχετικά με τα ελληνοτουρκικά. Για τον λόγο αυτό προκάλεσε έκπληξη σε ουκ ολίγους παρατηρητές ότι ο Ερντογάν συμφώνησε στη συνάντηση των Βρυξελλών. «Είναι θαύμα που κάθισαν σε ένα δωμάτιο”, λέει γερμανική διπλωματική πηγή στην Αθήνα. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στο Βερολίνο δεν θέλησε να μοιραστεί άλλες λεπτομέρειες: «Το περιεχόμενο των συνομιλιών είναι μυστικό και αυτό είναι λογικό», δήλωσε προσθέτοντας την ακόλουθη – πολιτικά σημαντική- πληροφορία: «Ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο Τούρκος πρόεδρος εκφράστηκαν πολύ θετικά απέναντι στο γερμανικό ερώτημα, κατά πόσο μια τέτοια συνάντηση θα ήταν χρήσιμη». Και είπε ακόμα ότι «θα ακολουθήσουν κι άλλες επαφές, αλλά όλα τα υπόλοιπα παραμένουν εμπιστευτικά».<br /><br />Ζυμώσεις στο τρίγωνο Βερολίνο, Αθήνα, Άγκυρα<br /><br />Η γερμανική διαμεσολάβηση δεν περιορίζεται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με τη στενή έννοια αλλά περιλαμβάνει και την Κύπρο. Τελευταία παρατηρείται μια άνευ προηγουμένου αύξηση των διπλωματικών επαφών μεταξύ του Βερολίνου και της Λευκωσίας. Τους τελευταίους μήνες, ο πρόεδρος Αναστασιάδης επισκέφθηκε το Βερολίνο. Πρόσφατα η μέχρι χθες υπουργός Άμυνας της Γερμανίας βρέθηκε στην Κύπρο που δείχνει ότι οι γερμανοκυπριακές σχέσεις πλέον έχουν και μία στρατιωτική διάσταση. Πριν από λίγες ημέρες, τέλος, ο κύπριος υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης επισκέφθηκε τη Γερμανία. «Η διαίρεση του νησιού δεν μπορεί να αποτελέσει λύση», ήταν η κατηγορηματική τοποθέτηση της γερμανίδας υπουργού Εξωτερικών σε κοινή συνέντευξη Τύπου. Η κυρία Μπέρμποκ είπε επίσης ότι το Βερολίνο θα συνεχίσει να κάνει ό,τι μπορεί για την αποκλιμάκωση των εντάσεων στην περιοχή και πρόσθεσε ότι η Κύπρος μπορεί να βασιστεί στη αλληλεγγύη της Γερμανίας και της ΕΕ.<br /><br />Το ότι αυτά δεν είναι κενά λόγια και οι πρωτοβουλίες έχουν χειροπιαστά αποτελέσματα το επισήμανε με εξαιρετική διαφάνεια ο κ. Κασουλίδης. «Η Γερμανία είναι σε θέση να συνομιλήσει με την Τουρκία σε μία φιλική βάση δούναι και λαβείν, η Γερμανία το έχει αποδείξει αυτό». Και συνέχισε ο κ. Κασουλίδης: «Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες αλλά το 2022 η Τουρκία δεν εισήλθε στην κυπριακή ΑΟΖ ούτε έχει προχωρήσει στα Βαρώσια. Το ότι δεν έγιναν όλα αυτά, οφείλεται εν μέρει στη Γερμανία» κατέληξε ο Κύπρος υπουργός. Τα λόγια του είναι εξαιρετικής σημασίας, διότι κατονομάζουν με μεγάλη σαφήνεια τις συγκεκριμένες επιτυχίες της μυστικής διαμεσολάβησης του Βερολίνου. Δύσκολα αναμένεται ότι η ελληνική – ή ακόμη και η τουρκική – κυβέρνηση θα αναφερθούν με παρόμοια διαφάνεια στις εμπιστευτικές συνομιλίες τους, οι οποίες διεξάγονται με τη συνδρομή της Γερμανίας. Εν κατακλείδι η επιτυχία της μυστικής διπλωματίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη μυστικότητα. Από την άποψη αυτή, το ότι δεν δημοσιοποιούνται τα πάντα έχει και το καλό του».<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Έριξε ”βόμβα” η Deutsche Welle & στέλεχος του ΕΛΙΑΜΕΠ: ”Κρυφή διαμεσολάβηση του Βερολίνου για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις”. Σε καθεστώς πλήρους μυστικότητας οι επαφές.

Σύμφωνα με ανάλυση της Deutsche Welle, το Βερολίνο διαμεσολαβεί «σε καθεστώς πλήρους μυστικότητας» μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου. «Κάτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Μπόλτον ξεκίνησε αγώνα για την πτώση του Ερντογάν: ”Καλώ την Δύση να ρίξουμε τον Τούρκο Πρόεδρο”.

<div><div class="vc_row_inner tdi_80 vc_row vc_inner wpb_row td-pb-row" style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; position: relative !important; top: 0px; transform: none; width: auto;"><div class="vc_column_inner tdi_87 wpb_column vc_column_container tdc-inner-column td-pb-span6" style="box-sizing: border-box; float: left; min-height: 1px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; position: relative; vertical-align: baseline; width: 526px;"><div class="vc_column-inner" style="box-sizing: border-box; padding-left: 0px; padding-right: 0px;"><div class="wpb_wrapper" style="box-sizing: border-box;"><div class="td_block_wrap tdb_single_post_share tdi_88 td-pb-border-top td_block_template_1" data-td-block-uid="tdi_88" style="box-sizing: border-box; clear: both; margin-bottom: 23px; position: relative;"><div class="td-post-sharing tdb-block td-ps-bg td-ps-notext td-post-sharing-style1 " id="tdi_88" style="box-sizing: border-box; font-family: "Open Sans", "Open Sans Regular", sans-serif; margin-left: -3px; margin-right: -3px; opacity: 1; text-align: right; transition: opacity 0.3s ease 0s; white-space: nowrap; z-index: 2;"></div></div></div></div></div></div></div><img height="360" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2023/01/bolton-1-1068x600.jpeg" width="775" /><br /><br />Ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού ΟίκουΤζον Μπόλτον, δημοσίευσε άρθρο για τις τουρκικές προεδρικές εκλογές. Ο Μπόλτον κάλεσε τη Δύση να στηρίξει την αντιπολίτευση για την ανατροπή του προέδρου Ερντογάν.<br /><br />Ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Μπόλτον, ζήτησε από τη Δύση βοήθεια για την αντιπολίτευση σε άρθρο που έγραψε στη Wall Street Journal. «Τα πράγματα θα χειροτερέψουν μόνο εάν δεν βρεθεί αντιμέτωπος με τον Ερντογάν», υποστήριξε ο Μπόλτον, υποστηρίζοντας ότι ο πρόεδρος Ερντογάν θα μπορούσε να σταματήσει εάν η Δύση βοηθούσε την αντιπολίτευση στην Τουρκία.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="345" src="https://www.youtube.com/embed/uCfBOQVYftQ" width="695" youtube-src-id="uCfBOQVYftQ"></iframe><br /><br />Ο Τζον Μπόλτον έκανε αυτές τις τοποθετήσεις σε άρθρο του για τη Wall Street Journal. Τονίζοντας ότι οι πολιτικές της Τουρκίας δεν συνάδουν με τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών και της Δύσης, ο Μπόλτον είπε: «Ο Ερντογάν έχει την ευκαιρία να σταματήσει εάν η Δύση κάνει ένα τολμηρό βήμα για να διασφαλίσει ότι η τουρκική αντιπολίτευση έχει πιθανότητες επιτυχίας στο τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές».<div><br /></div><div><figure class="wp-block-embed is-type-rich is-provider-twitter wp-block-embed-twitter" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Roboto; font-size: 16px; margin: 0px auto; overflow-wrap: break-word;"><div class="wp-block-embed__wrapper" style="box-sizing: border-box; position: relative;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><br /><br /></div><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><br /><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-gtm-yt-inspected-4="true" data-tweet-id="1615350495014518787" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=true&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOlsibGlua3RyLmVlIiwidHIuZWUiLCJ0ZXJyYS5jb20uYnIiLCJ3d3cubGlua3RyLmVlIiwid3d3LnRyLmVlIiwid3d3LnRlcnJhLmNvbS5iciJdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfaG9yaXpvbl90aW1lbGluZV8xMjAzNCI6eyJidWNrZXQiOiJ0cmVhdG1lbnQiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X2VkaXRfYmFja2VuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfcmVmc3JjX3Nlc3Npb24iOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYnVzaW5lc3NfdmVyaWZpZWRfYmFkZ2UiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2NoaW5fcGlsbHNfMTQ3NDEiOnsiYnVja2V0IjoiY29sb3JfaWNvbnMiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X3Jlc3VsdF9taWdyYXRpb25fMTM5NzkiOnsiYnVja2V0IjoidHdlZXRfcmVzdWx0IiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19taXhlZF9tZWRpYV8xNTg5NyI6eyJidWNrZXQiOiJ0cmVhdG1lbnQiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NlbnNpdGl2ZV9tZWRpYV9pbnRlcnN0aXRpYWxfMTM5NjMiOnsiYnVja2V0IjoiaW50ZXJzdGl0aWFsIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19leHBlcmltZW50c19jb29raWVfZXhwaXJhdGlvbiI6eyJidWNrZXQiOjEyMDk2MDAsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZHVwbGljYXRlX3NjcmliZXNfdG9fc2V0dGluZ3MiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3ZpZGVvX2hsc19keW5hbWljX21hbmlmZXN0c18xNTA4MiI6eyJidWNrZXQiOiJ0cnVlX2JpdHJhdGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmx1ZV92ZXJpZmllZF9iYWRnZSI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0Zndfc2hvd19nb3ZfdmVyaWZpZWRfYmFkZ2UiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYnVzaW5lc3NfYWZmaWxpYXRlX2JhZGdlIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9lZGl0X2Zyb250ZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1615350495014518787&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fdirectus.gr%2Fapokleistiko-o-bolton-xekinise-agona-gia-tin-ptosi-tou-erntogan-kalo-tin-dysi-na-rixoume-ton-tourko-proedro%2F&sessionId=b0f591a63ab94edb009e7163f2126b642aaacadc&theme=light&widgetsVersion=2b959255e8896%3A1673658205745&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 712px; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div></figure><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="335" src="https://www.youtube.com/embed/hGednW-8O9Q" width="597" youtube-src-id="hGednW-8O9Q"></iframe></div><div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a></div><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Ο Μπόλτον ξεκίνησε αγώνα για την πτώση του Ερντογάν: ”Καλώ την Δύση να ρίξουμε τον Τούρκο Πρόεδρο”.

Ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού ΟίκουΤζον Μπόλτον, δημοσίευσε άρθρο για τις τουρκικές προεδρικές εκλογές. Ο Μπόλτον κάλεσε τη...

Διαβάστε την συνέχεια

«Κλείδωσαν» οι εκλογές στην Τουρκία: Την 14η Μαϊου ανακοίνωσε ο Ερντογάν. Θέλει νίκη όπως του Μεντερές.

<img height="427" src="https://newpost.gr/wp-content/uploads/2022/11/26462618-scaled.jpg" width="802" /><br /><br />Σύμφωνα με την Hurriyet o Ερντογάν παραδέχθηκε ότι το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Τουρκία είναι ο πληθωρισμός και θα κάνει τα πάντα για να επιτύχει την μείωσή του.<br />«Κλείδωσαν» οι εκλογές στην Τουρκία με τον Πρόεδρο της χώρας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, να το ανακοινώνει επίσημα κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του κόμματους του στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας.<br /><br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #2b2b2b; display: flex; font-family: ZonaPro-Regular; font-size: 16px; margin: 10px 0px; max-width: 550px; outline: none; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1615637896010121216" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=newpostgr&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOlsibGlua3RyLmVlIiwidHIuZWUiLCJ0ZXJyYS5jb20uYnIiLCJ3d3cubGlua3RyLmVlIiwid3d3LnRyLmVlIiwid3d3LnRlcnJhLmNvbS5iciJdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfaG9yaXpvbl90aW1lbGluZV8xMjAzNCI6eyJidWNrZXQiOiJ0cmVhdG1lbnQiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X2VkaXRfYmFja2VuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfcmVmc3JjX3Nlc3Npb24iOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYnVzaW5lc3NfdmVyaWZpZWRfYmFkZ2UiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2NoaW5fcGlsbHNfMTQ3NDEiOnsiYnVja2V0IjoiY29sb3JfaWNvbnMiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X3Jlc3VsdF9taWdyYXRpb25fMTM5NzkiOnsiYnVja2V0IjoidHdlZXRfcmVzdWx0IiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19taXhlZF9tZWRpYV8xNTg5NyI6eyJidWNrZXQiOiJ0cmVhdG1lbnQiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NlbnNpdGl2ZV9tZWRpYV9pbnRlcnN0aXRpYWxfMTM5NjMiOnsiYnVja2V0IjoiaW50ZXJzdGl0aWFsIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19leHBlcmltZW50c19jb29raWVfZXhwaXJhdGlvbiI6eyJidWNrZXQiOjEyMDk2MDAsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZHVwbGljYXRlX3NjcmliZXNfdG9fc2V0dGluZ3MiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3ZpZGVvX2hsc19keW5hbWljX21hbmlmZXN0c18xNTA4MiI6eyJidWNrZXQiOiJ0cnVlX2JpdHJhdGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmx1ZV92ZXJpZmllZF9iYWRnZSI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0Zndfc2hvd19nb3ZfdmVyaWZpZWRfYmFkZ2UiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYnVzaW5lc3NfYWZmaWxpYXRlX2JhZGdlIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9lZGl0X2Zyb250ZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1615637896010121216&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fnewpost.gr%2Feidiseis%2Fkleidosan-oi-ekloges-stin-toyrkia-tin-14i-maioy-anakoinose-o-erntogan%2F&sessionId=8c2a0fe1a69f996cd1a161a025af72754e59dce1&siteScreenName=newpostgr&theme=light&widgetsVersion=2b959255e8896%3A1673658205745&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 649px; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #2b2b2b; font-family: ZonaPro-Regular; font-size: 16px; margin: 0px 0px 1rem; outline: none; padding: 0px;"></p><br />Ο Ερντογάν, με βάση όσα είπε, θα προκηρύξει προεδρικές και βουλευτικές εκλογές μετά τον μήνα του Ραμαζανιού, στις <a href="https://www.protothema.gr/world/article/1328921/bloomberg-o-erdogan-deihnei-proores-ekloges-stis-14-maiou/">14 Μαΐου,</a> θέλοντας να συμβολίσει την ημέρα που την ίδια ημέρα που κέρδισε μία συντριπτική νίκη κι ο Αντνάν Μεντερές. Όπως ανέφερε, «ο αείμνηστος Μεντερές είχε πει στις 14 Μαΐου 1950 “ως εδώ! Το έθνος μίλησε” και κέρδισε με συντριπτική πλειοψηφία».<br /><br />«Το έθνος μας θα δώσει την απάντησή του στο “Τραπέζι των Έξι” (δηλαδή την πλατφόρμα με την οποία θα κατέβει η αντιπολίτευση) την ίδια ημέρα που θα είναι τα 73 χρόνια» είπε.<br /><br />Σύμφωνα με την <a href="https://www.hurriyet.com.tr/gundem/son-dakika-cumhurbaskani-erdogandan-onemli-aciklamalar-42205788">Hurriyet</a> o Ερντογάν παραδέχθηκε ότι το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Τουρκία είναι ο πληθωρισμός και θα κάνει τα πάντα για να επιτύχει την μείωσή του.<br /><br />Ο Ερντογάν είπε ακόμα ότι καμία εκλογική μάχη δεν είναι εύκολη αλλά είναι έτοιμος να τα δώσει όλα και σε αυτή την αναμέτρηση.<div><br />Ταυτισμένος με τον Μεντερές ο Ερνογάν – Ποιος ήταν ο 9ος πρωθυπουργός της Τουρκίας<br /><br />Το Δημοκρατικό Κόμμα που ιδρύθηκε το 1946 από τον Αντνάν Μεντερές και τους υποστηρικτές του, που είχαν αποχωρήσει από το κόμμα του Μουσταφά Κεμάλ «Ατατούρκ», ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας, είχε κερδίσει τις εκλογές στις 14 Μαΐου 1950 προτού ανατραπεί δέκα χρόνια αργότερα από στρατιωτικό πραξικόπημα και διαλυθεί στη συνέχεια. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ερντογάν συγκρίνει τον εαυτό του με τον Μεντερές, επιδιώκοντας να στείλει ένα μήνυμα στο συντηρητικό εκλογικό σώμα.<br /><br />Ο Ερντογάν είπε ακόμα ότι καμία εκλογική μάχη δεν είναι εύκολη αλλά είναι έτοιμος να τα δώσει όλα και σε αυτή την αναμέτρηση. Επίθεση εξαπέλυσε στην αντιπολίτευση, λέγοντας ότι «θέλουν να κυβερνήσουν τη χώρα μέσω ενός προέδρου – μαριονέτα», με τουλάχιστον δέκα άτομα στο παρασκήνιο.<br />«Το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι ο πληθωρισμός» είπε ο Τούρκος πρόεδρος που επιδιώκει την πτώση του δείκτη στο 30% τους επόμενους μήνες.<div><br /></div><div><a href="https://newpost.gr/">πηγή</a></div><div><br /></div><div><br />Οωι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

«Κλείδωσαν» οι εκλογές στην Τουρκία: Την 14η Μαϊου ανακοίνωσε ο Ερντογάν. Θέλει νίκη όπως του Μεντερές.

Σύμφωνα με την Hurriyet o Ερντογάν παραδέχθηκε ότι το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Τουρκία είναι ο πληθωρισμός και θα κάνει τα πάντα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Le Point: Επανεξοπλίζονται γίγαντες εν υπνώσει

<a href="https://iskra.gr/wp-content/uploads/2022/12/IAPONIA.jpg"><img border="0" height="315" src="https://iskra.gr/wp-content/uploads/2022/12/IAPONIA.jpg" width="757" /></a><div><br /></div><div>Εβδομήντα επτά χρόνια μετά την ήττα της που σφραγίστηκε από τις πυρηνικές βόμβες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, η Ιαπωνία επανεξοπλίζεται πυρετωδώς. Η κυβέρνηση Kishida αποφάσισε τον Δεκέμβριο να διπλασιάσει τις αμυντικές δαπάνες τα επόμενα πέντε χρόνια για να φτάσουν το 2% του ΑΕΠ της. Το 2027 η Ιαπωνία θα είναι η τρίτη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο από άποψη προϋπολογισμού, πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα. Την ίδια στιγμή ο στρατηγικός της προσανατολισμός αφήνει πίσω την καθαρά αμυντική στάση. Το νέο στρατηγικό δόγμα της προβλέπει την απόκτηση επιθετικών δυνατοτήτων και την υψηλή ικανότητα «αντεπιθέσεων» προκειμένου να χτυπήσει στόχους που την απειλούν σε εχθρικό έδαφος.</div><div><br />Το Τόκιο γυρίζει αποφασιστικά σελίδα στον πασιφισμό που οι αμερικανοί νικητές το είχαν αναγκάσει να συμπεριλάβει στο Σύνταγμά του στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ουάσιγκτον σκόπευε εκείνη την εποχή να αποτρέψει την αναζωπύρωση του ιαπωνικού μιλιταρισμού, ο οποίος είχε εκδηλωθεί ιδιαίτερα το 1931 κατά την εισβολή στη Μαντζουρία και στη συνέχεια το 1941 κατά την επίθεση κατά του αμερικανικού στόλου στο Περλ Χάρμπορ. Παρόμοια με την πρόσφατη εξέλιξη των άλλων μεγάλων ηττημένων του 1945 όπως της Γερμανίας, ο επανεξοπλισμός της Ιαπωνίας μαρτυρεί πάνω απ’ όλα ανησυχητικές γεωπολιτικές εξελίξεις στην ασιατική πλευρά του Ειρηνικού δηλαδή με μια λέξη την Κίνα.</div><div><br />Χάρη στον διπλασιασμό του στρατιωτικού του προϋπολογισμού σε μια δεκαετία, το Πεκίνο έχει επενδύσει προς όλες τις κατευθύνσεις στον αεροπορικό και ναυτικό τομέα και πλέον η Λαϊκή Δημοκρατία είναι ο κορυφαίος κατασκευαστής πολεμικών πλοίων στον κόσμο ενώ έχει επενδύσει σε νέες τεχνολογίες όπως υπερηχητικούς πυραύλους, τεχνητή νοημοσύνη και κβαντικές τεχνολογίες. Η ποιοτική και ποσοτική άνοδος του κινεζικού στρατού σε συνδυασμό με τους στενότερους δεσμούς με τη Ρωσία μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία έχουν ανατρέψει την ισορροπία της περιοχής η οποία, ως αντίδραση, στρατιωτικοποιείται ολοταχώς.</div><div><br />Η Ιαπωνία δεν είναι η μόνη που ανησυχεί. Η Ταϊβάν μόλις αποφάσισε να αυξήσει τη διάρκεια της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας για τους στρατιώτες της σε ένα έτος, έναντι τεσσάρων μηνών που είναι σήμερα προκειμένου να προετοιμαστεί καλύτερα για μια πιθανή επίθεση. Η Ινδία, η Νότια Κορέα και η Αυστραλία από την μεριά τους έχουν πάρει τα μαθήματα τους από την αυξανόμενη επιθετικότητα του Κομμουνιστικού Κόμματος του Xi Jinping και επιδιώκουν να βελτιώσουν τις μαχητικές τους ικανότητες.<br /><br /></div><div><a href="http://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Le Point: Επανεξοπλίζονται γίγαντες εν υπνώσει

Εβδομήντα επτά χρόνια μετά την ήττα της που σφραγίστηκε από τις πυρηνικές βόμβες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, η Ιαπωνία επανεξοπλίζεται π...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Ουκρανοί διοικητές ζητούν από το Κίεβο να δώσει εντολή υποχώρησης μετά την ήττα στο Σολεντάρ.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pronews.gr/wp-content/uploads/2023/01/18/SOLEDAR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="343" data-original-width="800" height="343" src="https://www.pronews.gr/wp-content/uploads/2023/01/18/SOLEDAR.jpg" width="800" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τελευταία γραμμή άμυνας πριν το Σλαβιάνσκ</span></h3>Το υπό ρωσικό έλεγχο Σολεντάρ (πρώην ουκρανική πόλη και νυν ρωσική μετά τα δημοψηφίσματα) είναι γεμάτο πλέον με πτώματα νεκρών Ουκρανών στρατιωτών που παρέμειναν με εντολή του Κιέβου ακόμα και όταν είχε φανεί ότι ο αγώνας ήταν χαμένος, ενώ πλέον ανοίγει ο δρόμος για την κατάληψη των στρατηγικών θέσεων και την απελευθέρωση του Ντονέτσκ.<br /><br />Οι Ουκρανοί έχουν υποστεί τρομακτικές απώλειες αλλά το δυτικό χρήμα που ρέει μπορεί να κρατήσει τους αριθμούς με αθρόες προσλήψεις μισθοφόρων.<br /><br />Πλέον οι τοπικοί διοικητές των Ουκρανών θεωρούν ότι το Μπάκχμουτ θα πέσει (δεν είναι τόσο εύκολο, το τονίζουμε) και μετά έρχεται η σειρά του Σεβέρσκ, τελευταίου προπύργιου πριν το Σλαβιάνσκ και την Λίμαν. Δηλαδή οι Ουκρανοί κινδυνεύουν να χάσουν ότι κατάφεραν να κρατήσουν (Σλαβιάνσκ) και ότι ανακατέλαβαν τον περασμένο Σεπτέμβριο και Οκτώβριο (Λίμαν και Ιζίουμ).<br /><br />Οι Ρώσοι εθελοντές της Βάγκνερ μαζεύουν τα πτώματα από το δρόμο και τα βάζουν σε αποθήκη για να τα συλλέξει η ουκρανική πλευρά.<br /><br />Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της ρωσικής τηλεόρασης καθώς και το βίντεο που έδωσαν στη δημοσιότητα οι μισθοφόροι που έχουν καταλάβει την πόλη, «υπάρχουν παρόμοιες αποθήκες σε όλη την πόλη, γιατί υπάρχουν χιλιάδες νεκροί».<br /><br /><div>Πάγωσαν από το κρύο στις θέσεις που πέθαναν.<br /><br />Οι Ρώσοι αναφέρουν πως επίσης ένας μεγάλος αριθμός Ουκρανών στρατιωτών εγκατέλειψε τις θέσεις του αφήνοντας πίσω μεγάλες ποσότητες οπλισμού και πυρομαχικών δυτικής προέλευσης και ειδικότερα αντιαρματικών όπλων.<br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; border: 0px; box-sizing: inherit; display: flex; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; font-size: 19px; letter-spacing: -0.2px; margin: 10px 0px; max-width: 500px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; text-size-adjust: 100%; vertical-align: baseline; width: 500px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1615314998066118656" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=pronewsgr&dnt=true&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOlsibGlua3RyLmVlIiwidHIuZWUiLCJ0ZXJyYS5jb20uYnIiLCJ3d3cubGlua3RyLmVlIiwid3d3LnRyLmVlIiwid3d3LnRlcnJhLmNvbS5iciJdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfaG9yaXpvbl90aW1lbGluZV8xMjAzNCI6eyJidWNrZXQiOiJ0cmVhdG1lbnQiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X2VkaXRfYmFja2VuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfcmVmc3JjX3Nlc3Npb24iOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYnVzaW5lc3NfdmVyaWZpZWRfYmFkZ2UiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2NoaW5fcGlsbHNfMTQ3NDEiOnsiYnVja2V0IjoiY29sb3JfaWNvbnMiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X3Jlc3VsdF9taWdyYXRpb25fMTM5NzkiOnsiYnVja2V0IjoidHdlZXRfcmVzdWx0IiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19taXhlZF9tZWRpYV8xNTg5NyI6eyJidWNrZXQiOiJ0cmVhdG1lbnQiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NlbnNpdGl2ZV9tZWRpYV9pbnRlcnN0aXRpYWxfMTM5NjMiOnsiYnVja2V0IjoiaW50ZXJzdGl0aWFsIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19leHBlcmltZW50c19jb29raWVfZXhwaXJhdGlvbiI6eyJidWNrZXQiOjEyMDk2MDAsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZHVwbGljYXRlX3NjcmliZXNfdG9fc2V0dGluZ3MiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3ZpZGVvX2hsc19keW5hbWljX21hbmlmZXN0c18xNTA4MiI6eyJidWNrZXQiOiJ0cnVlX2JpdHJhdGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmx1ZV92ZXJpZmllZF9iYWRnZSI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0Zndfc2hvd19nb3ZfdmVyaWZpZWRfYmFkZ2UiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYnVzaW5lc3NfYWZmaWxpYXRlX2JhZGdlIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9lZGl0X2Zyb250ZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1615314998066118656&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pronews.gr%2Famyna-asfaleia%2Foi-oukranoi-dioikites-zitoun-o-zelenski-na-dosei-entoli-ypoxorisis-apo-to-seversk-meta-tin-itta-sto-solentar%2F&sessionId=342431858601435abd8053eeee13ec40c37e45f2&siteScreenName=pronewsgr&theme=light&widgetsVersion=2b959255e8896%3A1673658205745&width=500px" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: inherit; display: block; flex-grow: 1; font-family: inherit; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 694px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: static; text-rendering: optimizelegibility; text-size-adjust: 100%; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 500px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div>Στο μεταξύ και επίσημα ανακηρύχθηκε η απελευθέρωση Soledar από την ρωσική πλευρά που δείχνει με σχεδιάγραμμα την στρατηγική θέση επί της γραμμής Σεβέρσκ -Αρτεμόβσκ(Μπακχμούτ).<br /><br /><a href="https://dimpenews.files.wordpress.com/2023/01/image-72.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="485" data-original-width="680" height="456" src="https://dimpenews.files.wordpress.com/2023/01/image-72.png" width="640" /></a><br /><br />Μετά την πτώση του Soledar η περικύκλωση του Μπαχμούτ και του Seversk από τους Ρώσους είναι θέμα χρόνου ενώ ήδη οι Ουκρανοί διοικητές επί της πρώτης γραμμής πιέζουν το ουκρανικό επιτελείο να μην επαναλάβει τις εκατόμβες του Σολεντάρ αλλά να δώσει διαταγή υποχώρησης.<br /><br />Εκτός και αν η Δύση έχει άλλη άποψη που μπορεί να εκφράστηκε μετά την συνάντηση του Αμερικανού Α/ΓΕΕΘΑ με τον Ουκρανό ομόλογο του σήμερα στην Πολωνία.<br /><br />Κρίνοντας από τα χθεσινά γεγονότα, το Seversk είναι το επόμενο μετά την πλήρη εκκαθάριση του Soledar από τα ουκρανικά στρατεύματα, που θα γίνει ένας από τους κύριους στόχους.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div><a href="https://www.pronews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι Ουκρανοί διοικητές ζητούν από το Κίεβο να δώσει εντολή υποχώρησης μετά την ήττα στο Σολεντάρ.

Τελευταία γραμμή άμυνας πριν το Σλαβιάνσκ Το υπό ρωσικό έλεγχο Σολεντάρ (πρώην ουκρανική πόλη και νυν ρωσική μετά τα δημοψηφίσματα) είναι γε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο τουρκικός τρίτος πόλος μήλον της έριδος μεταξύ Δύσης-Ευρασίας.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/01/erdogan_slpress.gr_.png" width="768" /><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Σε παλαιότερο άρθρο είχαμε αναφερθεί στον δυνητικό ρόλο που παίζει η Τουρκία στη γεωστρατηγική των ΗΠΑ, ως παράγοντας ανάσχεσης της Κίνας στην Ασία. Είχαμε υποστηρίξει ότι η Τουρκία έχει καταφέρει να πλασάρει τον εαυτό της σαν μήλον της έριδος μεταξύ της Δύσης και της ευρασιατικής συσπείρωσης, που ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει σημαντικά επιταχύνει. Στόχος του Ερντογάν να συγκροτηθεί τουρκικός τρίτος πόλος.<br /><br />Αυτήν την ευρασιατική συσπείρωση χωρών, πυρήνας της οποίας είναι ο ενισχυμένος άξονας Ρωσίας-Κίνας, τον οποίο είχαμε πριν τις τελευταίες εξελίξεις χαρακτηρίσει ως Multi Power. Αποτελεί τον γενεσιουργό παράγοντα ενός νέου διπολικού διεθνούς συστήματος, που έχει αρχίσει να σχηματοποιείται. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός, ότι αυτή η ευρασιατική Multi Power έχει ακόμη ρευστή ταυτότητα και στο εσωτερικό της.<br /><br />Ήταν έντονος και διαρκής ο ανταγωνισμός μεταξύ των μελών της για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι. Αυτός ο ανταγωνισμός ξεκινούσε από τις σχέσεις Μόσχας-Πεκίνου, ο οποίος, όμως, έχει σημαντικά υποχωρήσει λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Ανταγωνισμοί υπάρχουν και σε άλλα μέλη της ευρασιατικής συσπείρωσης που σε γενικές γραμμές εκφράζεται στον “Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης”.<br /><br />Έτσι, το Πακιστάν, για παράδειγμα, από τη μία αποτελεί στρατηγικό σύμμαχο της Κίνας, από την άλλη, όμως, φοβάται μήπως μετατραπεί σε ελεγχόμενο εξάρτημα της. Οπότε προσπαθεί να αποκτήσει διαπραγματευτικά χαρτιά έναντι του Πεκίνου και βεβαίως έναντι της Ινδίας, την οποία θεωρεί εχθρό. Ένας από τους τρόπους που επιδιώκει να το επιτύχει, είναι να ενισχύσει τους δεσμούς του με την Τουρκία.<br /><br />Επιδιώκει να δημιουργήσουν ένα συμπαγές γεωπολιτικό μέγεθος (τουρκικός τρίτος πόλος) με σκοπό να μπορούν να διαπραγματευτούν με ισχυρότερα χαρτιά τη θέση τους σε αυτό το νέο διπολικό σύστημα. Αυτό φάνηκε και από την απόλυτη ταύτιση των δύο χωρών με το Αζερμπαϊτζάν, όπου το Πακιστάν έφτασε σε σημείο να απειλήσει με το πυρηνικό του οπλοστάσιο τη μικροσκοπική Αρμενία, με την οποία υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν έχει τίποτα να μοιράσει.<div><br />Τουρκικός τρίτος πόλος και γεωπολιτικό σύστημα <br /><br />Με άλλα λόγια, η Ελλάδα δεν έχει απέναντί της μόνον την Τουρκία, αλλά και το γεωπολιτικό σύστημα, που ονομάζεται τουρκικός τρίτος πόλος. Στη μεταβατική φάση που βρίσκεται σήμερα το διεθνές σύστημα, ειδικά μετά τη ρωσική εισβολή, υπάρχει η τάση στους κόλπους των δύο μεγάλων, ασαφών και ρευστών ακόμη γεωπολιτικών μαζών, της Ευρασίας και του ωκεάνιου Δυτικού Κόσμου, να δημιουργούνται επιμέρους ad hoc ομαδοποιήσεις. Στόχος τους είναι να βελτιστοποιήσουν τα διαπραγματευτικά χαρτιά των χωρών που συμμετέχουν σε αυτές, έτσι ώστε να αναβαθμίσουν με τον καλύτερο τρόπο τη θέση και τον ρόλο τους στους δύο μεγάλους σχηματισμούς.<br /><br />Συνακόλουθα, λοιπόν, η πολιτική της Άγκυρας να τοποθετήσει τον εαυτό της σαν μήλον της έριδος μεταξύ Δύσης και Ανατολής, συνδυάζεται με τις επιθυμίες χωρών, όπως το Πακιστάν ή και το Ιράν και φυσικά των τουρκογενών χωρών της Κεντρικής Ασίας, να αποκτήσουν κάποιον βαθμό αδέσμευτης πολιτικής, παρότι αποτελούν μέρος της ευρασιατικής συσπείρωσης. Υπό μία έννοια, λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Τουρκία φιλοδοξεί να ηγηθεί μίας συσπείρωσης που έχει αναλογίες με το ιστορικό Κίνημα των Αδεσμεύτων του Ψυχρού Πολέμου.<br /><br />Το νέο αυτό κίνημα θα αποτελείται από τις μουσουλμανικές χώρες της κεντρικής και νότιας Ασίας. Μπορεί η Τουρκία να ηγηθεί αυτού του ενδιάμεσου κόσμου, μεταξύ των δύο μεγάλων γεωπολιτικών σχηματισμών; Θα φανεί στην πράξη. Δεν μπορεί να ηγηθεί το πολύ ισχυρότερο Πακιστάν, επειδή η Τουρκία βρίσκεται στην κατάλληλη γεωγραφική και πολιτική θέση. Ως μέλος του ΝΑΤΟ έχει στενές σχέσεις με τον Δυτικό Κόσμο και δεν έχει κάποια ισχυρότερη δύναμη γύρω της. Αντίθετα, το Πακιστάν βρίσκεται στη σκιά και σε αντιπαράθεση με την πολύ ισχυρότερη Ινδία.<br /><br />Άρα έχουμε απέναντι μας όχι απλώς μια νέα Τουρκία, που έχει ποιοτικά μεταλλαχθεί σε σχέση με την Τουρκία των περασμένων δεκαετιών, αλλά ένα ολόκληρο σύστημα χωρών με δυνάμει επικεφαλής την Τουρκία. Και οι Δυτικές δυνάμεις με κανέναν τρόπο δεν θέλουν να οδηγηθούν σε πλήρη ρήξη μαζί της. Γιατί τότε πολύ απλά θα την οδηγήσουν στην αγκαλιά του αντιπάλου σχηματισμού και μαζί με αυτήν και τις μουσουλμανικές χώρες που λειτουργούν μαζί της. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την άσκηση ισορροπίας του Ερντογάν γενικά μεταξύ Δύσης και ευρασιατικής συσπείρωσης και ειδικά μεταξύ των δύο εμπολέμων στην Ουκρανία.</div><div><br />Αντιτουρκικός άξονας<br /><br />Η πολιτική ταύτισης με τη Δύση, σε βαθμό αυτοεξάλειψης, την οποία ακολουθεί η Αθήνα, θεωρώντας ότι έτσι θα ανταμειφθεί, ενώ η “απείθαρχη” Τουρκία θα τιμωρηθεί, είναι εκτός πραγματικότητας. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Τουρκία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από την Ελλάδα. Φυσικά και μπορεί. Υπάρχουν τεράστια περιθώρια δράσης για την ελληνική εξωτερική πολιτική, αν αποφασίσει να λειτουργήσει στον σημερινό κόσμο και όχι σε αυτόν που, ίσως, ίσχυε στο παρελθόν.<br /><br />Μεταξύ των άλλων, αυτό που μπορεί να γίνει είναι η δημιουργία μιας αντιτουρκικής συσπείρωσης, αποτελούμενης από τις χώρες που ξεκάθαρα έχουν ανταγωνιστικές σχέσεις με την Τουρκία και όχι μεικτές. Κι αυτές είναι η Γαλλία και μια σειρά αραβικών χωρών, όπως η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Επίσης, μικρές χώρες, όπως είναι η Αρμενία, μπορεί να συμμετάσχουν.<br /><br />Φυσικός ηγέτης αυτής της συσπείρωσης θα είναι η Ελλάδα κι όχι η πολύ ισχυρότερη Γαλλία, ακριβώς για τον λόγο που στην μουσουλμανική κεντροασιατική συσπείρωση ο φυσικός ηγέτης είναι η Τουρκία κι όχι το Πακιστάν. Δηλαδή πρωτίστως για γεωγραφικούς αλλά και πολιτικούς λόγους. Επιπροσθέτως, η συσπείρωση αυτή μπορεί να αποτελέσει τη βάση έδρασης μιας μην προβλέψιμης πολιτικής, την οποία χρειάζεται η Ελλάδα, έτσι ώστε να διαπραγματευτεί με τον βέλτιστο γι’ αυτήν τρόπο τη θέση της στον υποψήφιο μελλοντικό διπολικό κόσμο, όταν και εάν τελικά αυτός διαμορφωθεί.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο τουρκικός τρίτος πόλος μήλον της έριδος μεταξύ Δύσης-Ευρασίας.

Γρίβας Κώστας Σε παλαιότερο άρθρο είχαμε αναφερθεί στον δυνητικό ρόλο που παίζει η Τουρκία στη γεωστρατηγική των ΗΠΑ, ως παράγοντας ανάσχεση...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Αλεξανδρούπολη ενοχλεί σοβαρά

<img height="350" src="https://static.liberal.gr/styles/liberal_article_image/s3/2023-01/1673985566607_limanialexandroupolis.jpg?VersionId=k5REzTHMRC07.XexgG7eneBGsvEoa9zv&itok=F8pUrx-G" width="757" /><br /><br /><b>Γιώργος Φιντικάκης</b><br />Δεν είναι μόνο η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Αλεξανδρούπολη, τα αμερικανικά πλοία που δένουν στο λιμάνι και η συνολική αναβάθμιση της ευαίσθητης για τα εθνικά μας θέματα, πόλης, που εκνευρίζουν την Άγκυρα και την Μόσχα.<br /><br />Ο Τσελίκ και η Ζαχάροβα δεν ενοχλούνται μόνο για αυτά. Αρκεί να δει κανείς τα έργα που δρομολογούνται.<br /><br />Από τον γειτνιάζοντα αγωγό αερίου IGB που συνδέει Ελλάδα με Βουλγαρία, μέχρι τους δύο σχεδιαζόμενους τερματικούς σταθμούς υποδοχής LNG, χωρητικότητας 11 δισ. κυβικά και το σύστημα του αγωγού TAP, του οποίου η χωρητικότητα πρόκειται να διπλασιαστεί από τα 10 στα 20 δισ., όλες οι εξελίξεις συγκλίνουν στην άποψη ότι ο νομός Έβρου μετατρέπεται σε πραγματική ενεργειακή απειλή για Κρεμλίνο και Άγκυρα.<br /><br />Αθροίζοντας κανείς όλες αυτές τις ποσότητες μη ρωσικού αερίου που θα διέρχονται μελλοντικά μέσω της ακριτικής πόλης των 71.000 κατοίκων προς άλλους προορισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντιστοιχούν στο 20% των ευρωπαϊκών εισαγωγών του 2021 από τη Μόσχα!<br /><br />Από τα 155 δισ. κυβικά φυσικού αερίου που εισήγαγε προ διετίας η Ευρώπη από τη Ρωσία, και τα οποία σήμερα καλύπτει από άλλες πηγές, η Αλεξανδρούπολη μπορεί να εισφέρει τουλάχιστον τα 30 δισ. Μια υπόθεση που πριν από μερικά χρόνια έμοιαζε εξωπραγματική, σήμερα δείχνει ρεαλιστική.<br /><br />Τα νούμερα εξηγούν γιατί η μικρή ακριτική πόλη, μισή ώρα από τα σύνορα, που το 2018 βρέθηκε στο επίκεντρο της επικαιρότητας, έπειτα από την αποκάλυψη των Financial Times ότι Ρώσοι διπλωμάτες χρηματοδοτούσαν τοπικούς παράγοντες για να προωθήσουν τα συμφέροντα του Πούτιν, αρχίζει να αποτελεί σοβαρό πονοκέφαλο για την Τουρκία και τη Ρωσία.<br /><br />Σε μια πενταετία, το υπό αναβάθμιση σιδηροδρομικό δίκτυο θα μπορεί να συνδέει τα λιμάνια της Αλεξανδρούπολης, της Θεσσαλονίκης και της Καβάλας, με αντίστοιχα μεγάλα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας, για τη μεταφορά χύδην ξηρού φορτίου, παρακάμπτοντας τα Στενά του Βοσπόρου, με μεγάλο χαμένο την Τουρκία. Στα τέλη του 2023, ο πλωτός τερματικός στα ανοικτά του λιμανιού θα υποδέχεται LNG και θα το εξάγει σε Βουλγαρία, Σερβία, Β. Μακεδονία, και Ρουμανία, μέσω του IGB και του TAP.<br /><br />Ένας δεύτερος δίδυμος σταθμός που θα δημιουργηθεί αμέσως μετά, θα μπορεί να μεταφέρει αέριο μέχρι και την Ουκρανία, σπάζοντας οριστικά τη ρωσική επικυριαρχία. Ένα άλλο ξεχασμένο σχέδιο, ο πετρελαιαγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης, αναβιώνει αλλά με αντίθετη από την αρχική ροή. Θα είναι η Ελλάδα, μέσω Αλεξανδρούπολης, που θα προμηθεύει τη Βουλγαρία με πετρέλαιο, όχι εκείνη εμάς, όπως προέβλεπε το σχέδιο του 2007. Τα μόνα που παραμένουν ίδια, είναι η όδευση και η ενόχληση της Τουρκίας, η οποία εφόσον τελικά το σχέδιο «περπατήσει», θα δει να υποβαθμίζονται τα Στενά και το γεωπολιτικό της βάρος.<br /><br />Η Αλεξανδρούπολη δεν γίνεται απλώς ένας κρίκος, αλλά η αφετηρία μιας μακράς κάθετης αλυσίδας που θα διασχίζει την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία, την Ουκρανία και τη Μολδαβία, αξιοποιώντας υφιστάμενες και νέες υποδομές για την τροφοδοσία της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης με μη ρωσικό αέριο.<br /><br />Δεν ήταν πάντα αυτονόητες οι εξελίξεις που δρομολογούνται σήμερα στην περιοχή και κάνουν τα ξένα μέσα να ασχολούνται με την Αλεξανδρούπολη.<br /><br />Η από κάθε άποψη στρατηγική αναβάθμιση της πρωτεύουσας του Έβρου εξηγεί και την στάση της Τουρκίας, που με κάθε ευκαιρία εκφράζει την ενόχλησή της, είτε με δηλώσεις αξιωματούχων, είτε μέσω των ΜΜΕ, αλλά και πράξεις, όπως οι παλαιότερες πτήσεις μαχητικών που παραβιάζοντας τον ελληνικό εναέριο χώρο είχαν πετάξει σε απόσταση 2,5 μιλίων από το λιμάνι. Καθόλου τυχαίο ότι η περιοχή στην οποία είχαν τότε επιχειρήσει τα τουρκικά μαχητικά ήταν εκεί ακριβώς που στα τέλη του 2023 πρόκειται να λειτουργήσει η πρώτη από τις πλωτές μονάδες υποδοχής υγροποιημένου φυσικού αερίου.<br /><br />Για να ενοχλούνται οι γείτονες και να ασχολούνται τόσο συχνά με την περιοχή, κάτι σημαντικό συμβαίνει στον πιο ακριτικό νομό της χώρας...<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Αλεξανδρούπολη ενοχλεί σοβαρά

Γιώργος Φιντικάκης Δεν είναι μόνο η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Αλεξανδρούπολη, τα αμερικανικά πλοία που δένουν στο λιμάνι και η σ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ-Τουρκία σε αναζήτηση νέου modus operandi… Ποιος πληρώνει τη νύφη;

<a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/06/ATEXNOS.GR_Greece_Turkey_USA-790x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/06/ATEXNOS.GR_Greece_Turkey_USA-790x400.jpg" width="777" /></a><br /><br /><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Ένα νέο modus operandi θα αναζητήσουν σήμερα στην Ουάσινγκτον οι Υπουργοί εξωτερικών των ΗΠΑ και της Τουρκίας Α. Μπλίνκεν και Μ. Τσαβούσογλου, καθώς οι σχέσεις των δυο συμμάχων φαίνεται να έχουν φορτωθεί πλέον με περισσότερα θέματα που τους χωρίζουν, παρά εκείνα που τους ενώνουν.<br /><br />Οι δυο υπουργοί Εξωτερικών θα συναντηθούν και κατ' ιδίαν και στο πλαίσιο του στρατηγικού διαλόγου και θα συζητήσουν όλα τα καυτά θέματα, με λίγες ελπίδες όμως να μπορέσουν να βρουν λύσεις σε μια σειρά ζητήματα που έχουν φέρει σε ευθεία αντιπαράθεση τις δυο χώρες<br /><br />Η σοβαρή κρίση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις δεν είναι κάτι νέο, ας μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος ο Ερντογάν πίσω από τις διαδηλώσεις του Γκεζί το 2013 έβλεπε δάκτυλο Αμερικανών, ενώ μετά την απόπειρα του αποτυχημένου πραξικοπήματος το 2016 ευθέως επιχειρήθηκε να συνδεθεί η αμερικανική πρεσβεία στην Τουρκία με τους επίδοξους πραξικοπηματίες. Οι αμερικανικές κυβερνήσεις Ομπάμα και Τραμπ ήταν φιλικά διακείμενες προς τον Τ. Ερντογάν, παρ' όλα αυτά η Τουρκία έδειξε να τραβάει το σκοινί με αποτέλεσμα να υπάρξει ένας δύσκολος συνδυασμός με την προεδρία Μπάιντεν ο οποίος ποτέ δεν έκρυψε την αποστροφή του για την ροπή του Τούρκου ηγέτη προς τον αυταρχισμό.<br /><br />Η Τουρκία θεωρεί ότι η συγκυρία ευνοεί το παζάρι της με τους Αμερικανούς καθώς η στρατηγική σημασία της χώρας μετά και τον πόλεμο της Ουκρανίας αλλά και ο σημαντικός ρόλος που διαδραμάτισε στην συμφωνία για την εξαγωγή των σιτηρών από τη Μαύρη Θάλασσα της προσέφεραν ισχυρά χαρτιά.<br /><br />Συγχρόνως όμως όλοι αντιλαμβάνονται και στην Ουάσινγκτον ότι η Τουρκία επιδιώκει να εκμεταλλευθεί την κατάσταση και την αδυναμία της γραφειοκρατίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου να αντέξουν μια «χαμένη Τουρκία» μετά από ένα «χαμένο Ιράν», για να επιβάλει η ίδια ένα νέο πλαίσιο suis generis εταιρικής και συμμαχικής σχέσης, όπου τα συμφέροντα της Συμμαχίας και των ΗΠΑ θα προσαρμόζονται στα τουρκικά συμφέροντα και στις επιδιώξεις του Τ. Ερντογάν.<br /><br />Στην συνάντηση Μπλίνκεν -Τσαβούσογλου είναι προφανές ότι θα κυριαρχήσει το θέμα των F16 το οποίο επείγει για την Τουρκία όχι μόνο γιατί η Πολεμική Αεροπορία της κινδυνεύει να βρεθεί «γυμνή» αλλά πρόκειται περί θέματος που αφορά στο ίδιο το κύρος της τουρκικής κυβέρνησης και την εικόνα της ισχυρής περιφερειακής δύναμης την οποία καλλιεργεί το καθεστώς Ερντογάν.<br /><br />Μετά τον αποκλεισμό της από το πρόγραμμα των F35 λόγω της παραβίασης της νομοθεσίας CAATSA με την αγορά των S400 η Τουρκία δεν αντέχει να υποστεί μια ακόμη ήττα σε αυτό το μέτωπο. Η υποστήριξη του αιτήματος της για τα F16 από την κυβέρνηση Μπάιντεν είναι μια θετική για την Άγκυρα εξέλιξη η οποία όμως είναι κενή περιεχομένου όσο παραμένει το εμπόδιο του Κογκρέσου το οποίο όπως όλα δείχνουν, με τις τοποθετήσεις και του Μ. Μενέντεζ, δεν θα συναινέσει στη χωρίς όρους έγκριση της πώλησης και αναβάθμισης των F16.<br /><br />Και δεν είναι μόνο ο όρος που θέτει η κυβέρνηση Μπάιντεν για επικύρωση από την Τουρκία της ένταξης της Σουηδίας και της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ (η οποία τουλάχιστον το επόμενο εξάμηνο είναι απίθανο να γίνει), αλλά και οι άλλοι όροι που τίθενται από γερουσιαστές και βουλευτές και αφορούν στην συνολική στάση της Τουρκίας ως συμμάχου, τις σχέσεις της με την Ρωσία και το Ιράν, την επιθετική και αποσταθεροποιητική πολιτική της στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Συγχρόνως θα πρέπει η κυβέρνηση Μπάιντεν να παρουσιάσει πειστικά επιχειρήματα στο Κογκρέσο που θα δικαιολογεί την εισήγηση της που επικαλείται αμερικανικά εθνικά συμφέροντα για την πώληση των F16.<br /><br />Λανθασμένα γίνεται σύγκριση στην ισορροπία 7/10 που καθιερώθηκε από την Ουάσινγκτον μετά το 1976 και αποτελεί μια ποσοστοποίηση της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας προς την Ελλάδα και την Τουρκία, με την απόφαση της κυβέρνησης Μπάιντεν να εισηγηθεί ταυτόχρονα στο Κογκρέσο την έγκριση της πώλησης των F35 στην Ελλάδα. Ορθώς διαμαρτύρονται Τούρκοι αναλυτές και ο κ.Τ σαβουσογλου ότι αυτό συνιστά ανατροπή της ισορροπίας που υπήρχε επί σειρά ετών σε θέματα αμερικανικών εξοπλισμών προς την Ελλάδα και στην Τουρκία, και συνιστά όχι ποσοτική αλλά ποιοτική ανατροπή αυτής της ισορροπίας, με την παραχώρηση στην Ελλάδα μαχητικών 5ης γενιάς, έναντι παραχώρησης μαχητικών 4ης γενιάς στην Τουρκία, τα οποία ήδη διαθέτει η Ελλάδα με την αναβάθμιση των F16.<br /><br />Η επιστροφή των Αμερικανών στην Ανατολική Μεσόγειο έχει σηματοδοτηθεί με την αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας μέσω του πλέγματος των τριμερών και πολυμερών συνεργασιών και κυρίως της επιλογής των Αμερικανών για διεύρυνση του στρατιωτικού αποτυπώματος τους στην χώρα μας μετά και την επέκταση της MDCA.<br /><br />Και αυτό είναι κάτι που όχι μόνο δεν είναι εύπεπτο αλλά είναι και ανησυχητικό για την Τουρκία.<br /><br />Στο θέμα της Βόρειας Συρίας η Τουρκία δύσκολα θα εξασφαλίσει έστω την κατανόηση των ΗΠΑ που θα δικαιολογούσε ένα μέρος των επιδιώξεων της και αυτό που έχει να περιμένει ο κ. Τσαβουσογλου δεν θα είναι τίποτε περισσότερο από μια γενική στήριξη της Τουρκίας έναντι της τρομοκρατίας. Και η Ουάσινγκτον δεν πρόκειται να αποδεχθεί τα επιχειρήματα της Τουρκίας για να πραγματοποιήσει μια νέα επίθεση εναντίον των Κούρδων της Β. Συρίας. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εξάλλου έσπευσε ουσιαστικά να αποδοκιμάσει κάθε προσπάθεια νομιμοποίησης του Ασάντ μέσω μιας συνάντησης με τον Τ. Ερντογάν,καθώς εκτιμάται ότι μια τέτοια κίνηση απλώς εξυπηρετεί τα σχέδια της Μόσχας και της Τεχεράνης.<br /><br />Σε ότι αφορά στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο τόσο ο πρόεδρος Μπάιντεν το περασμένο καλοκαίρι στην Μαδρίτη όσο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στέλνουν διαρκώς μηνύματα που καλούν σε αποκλιμάκωση και αποφυγή κινήσεων που οδηγούν σε αποσταθεροποίηση και αποδυνάμωση του ΝΑΤΟ. Μένει να αποδειχθεί βεβαίως εάν μια νέα τέτοια σύσταση εκ μέρους της Ουάσινγκτον θα βρει ευήκοα ώτα στην Άγκυρα, ενόψει και μια δύσκολης περιόδου με τον εκλογικό κύκλο σε Λευκωσία – Αθήνα-Αγκυρα.<br /><br />Στην συνάντηση αναμένεται να τεθεί και το θέμα της Λιβύης καθώς μετά την επίσκεψη του διευθυντή της CIA Γ. Μπερνς στην Τρίπολη, η Άγκυρα έχει θορυβηθεί από το ενδεχόμενο ενεργής εμπλοκής των Αμερικανών τόσο για την άρση του πολιτικού αδιεξόδου και διεξαγωγή εκλογών αλλά και για την δρομολόγηση της απομάκρυνσης όλων των ξένων δυνάμεων από το Λιβυκό έδαφος συμπεριλαμβανομένων και των τουρκικών. Δεν είναι τυχαίο ότι χθες έσπευσε στην Τρίπολη για συνάντηση με τον Ντμπεϊμπά ο αρχηγός της ΜΙΤ και στενός συνεργάτης του Ερντογάν, Χακαν Φιντάν, προκειμένου να ενημερωθεί και για τις συνομιλίες με τον Μπερνς αλλά και για τα επόμενα βήματα μετά την απόφαση του λιβυκού δικαστηρίου με το οποίο παγώνει το δεύτερο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο.<br /><br />Σε ότι αφορά στο πάγιο αίτημα για κινήσεις εναντίον του Φ. Γκιουλέν η Άγκυρα δεν θα πρέπει να περιμένει τίποτα από την Ουάσινγκτον.<br /><br />Μέχρι αργά χθες το βράδυ συνεχίζονταν στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ η ακρόαση της υπόθεσης της τουρκικής κρατικής τράπεζας Halkbank που κατηγορείται για διαφθορά, ξέπλυμα μαύρου χρήματος και παραβίαση του εμπάργκο εναντίον του Ιράν και για την Τουρκία αποτελεί μείζον θέμα καθώς η υπόθεση ακουμπά στελέχη της Τράπεζας που είναι στο περιβάλλον του Ερντογάν. Και αυτό είναι ένα ακόμη μήνυμα της Ουασινγκτον.<br /><br />Η σημερινή συνάντηση Μπλίνκεν- Τσαβούσογλου είναι ένα ακόμη επεισόδιο μπροστά στο τελικό bra de fer ΗΠΑ-Τουρκίας.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

ΗΠΑ-Τουρκία σε αναζήτηση νέου modus operandi… Ποιος πληρώνει τη νύφη;

Νίκος Μελέτης Ένα νέο modus operandi θα αναζητήσουν σήμερα στην Ουάσινγκτον οι Υπουργοί εξωτερικών των ΗΠΑ και της Τουρκίας Α. Μπλίνκεν και...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ στη στρατηγική της Ελλάδας απέναντι στις ΗΠΑ και για τα F-16 στην Τουρκία.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/06/TURKEY-F-16-TURKISH-THK-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Για πόσο άραγε ακόμα είναι δυνατόν να αφεθεί η Τουρκία να συνεχίζει το δικό της παιχνίδι ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή; Είναι τυπικά, πλέον, μέλος του ΝΑΤΟ, όμως ο νέος κόσμος που φαίνεται πως θα αναδυθεί μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, θα κάνει δύσκολη τη ζωή σε επίδοξους «αδέσμευτους». Μπορεί άραγε η Ιστορία να επαναληφθεί ως φάρσα; Όπως η Κύπρος πλήρωσε την προσπάθεια να ισορροπεί διατηρώντας σχέσεις και με τις δυο πλευρές του Ψυχρού Πολέμου, να κληθεί να καταβάλει παρεμφερές τίμημα. Στη δική της περίπτωση η απειλή δεν θα προέλθει ασφαλώς από εισβολή, αλλά από τις εσωτερικές της αντιφάσεις, που εν μέρει τουλάχιστον εξηγούν και την επιθετική διεθνώς συμπεριφορά της, ως απόπειρα συγκάλυψής τους, διά της φυγής προς τα εμπρός…<br /><br />Το «δράμα» με την προσπάθεια της Τουρκίας να αποκτήσει την πιο σύγχρονη έκδοση των μαχητικών αεροσκαφών F-16 (Block 70) λαμβάνει νέα τροπή, μετά από την παραπομπή της υπόθεσης από τον Λευκό Οίκο στο Κογκρέσο. Εκεί θα διεξαχθεί μεγάλη μάχη ανάμεσα στην ομογένεια και τους συμμάχους της (κυρίως Αρμένιους και Εβραίους), με βασικό επιχείρημα ότι δεν είναι δυνατόν οι ΗΠΑ να πωλούν προηγμένο στρατιωτικό εξοπλισμό στην Τουρκία, τον οποίο και να στρέφει κατά συμμαχικών χωρών.<br /><br />Ο αντίλογος επικεντρώνεται στο ακατανίκητο, προς το παρόν, αφήγημα περί «τεράστιας γεωστρατηγικής σημασίας του τουρκικού χώρου για τη Δύση», το οποίο εξακολουθεί να πείθει σημαντικό μέρος της αμερικανικής γραφειοκρατίας. Πρόκειται για ένα επιχείρημα που έχει θιασώτες και στην Ελλάδα, με τη λογική ότι όσο παραμένει η Τουρκία σε δυτική τροχιά, θα υπάρχουν δυνατότητες περιορισμού της συμπεριφοράς της. Εάν όμως ισχύει η συμβατική σοφία στην Ελλάδα, ότι σε περίπτωση που ξεσπάσει κάποια σύγκρουση, θα πρέπει να είναι έτοιμη να την αντιμετωπίσει μόνη της, αυτό υπονομεύει την εγκυρότητα του ανωτέρω επιχειρήματος…<br /><br /><div>Ο βασικότερος λόγος είναι ότι περιορίζει την αξία της παρέμβασης των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ μόνο στο επίπεδο της αποτροπής. Εάν όμως αυτή καταρρεύσει και προκύψει σύγκρουση, τα πράγματα θα έχουν αλλάξει. Ακόμα κι αν ο δυτικός παράγοντας παρέμβει άμεσα, εάν οι τουρκικές δυνάμεις έχουν κατορθώσει να επιβάλουν επί του πεδίου κάποιο τετελεσμένο, δύσκολα θα αντιστραφεί στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Κατά συνέπεια, το θεμελιώδες ερώτημα πρέπει να διατυπωθεί εκ νέου κάπως διαφορετικά: Εάν η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ και η Τουρκία όχι, θα έχει η Ατλαντική Συμμαχία και οι ΗΠΑ το περιθώριο να μην αμυνθούν στα ελληνικά σύνορα που θα έχουν καταστεί ΝΑΤΟϊκά; Άρα, τι συμφέρει περισσότερο την Ελλάδα; Η απάντηση σίγουρα δεν είναι απλή.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Όλες οι ενδείξεις συντείνουν στο ότι η γεωστρατηγική θεώρηση των ΗΠΑ επιθυμεί τη διατήρηση της Τουρκίας για να τη χρησιμοποιεί, μαζί με τη σημαντική επιρροή που διαθέτει στον τουρκικό κόσμο, για την υπονόμευση της Ρωσίας μέχρι τα βάθη της κεντρικής Ασίας. Προφανώς, γεωστρατηγική αξία έχει η Τουρκία και απέναντι στην Κίνα. Πόσο όμως μπορεί να σταθεί το συγκεκριμένο γεωπολιτικό αφήγημα με δεδομένη μια νέα στρατηγική της Τουρκίας που αποκτά ολοένα και περισσότερο μόνιμα χαρακτηριστικά; Η Άγκυρα χρησιμοποιεί τα πάντα για να διεξάγει το σύνηθες αέναο και αμετροεπές ανατολίτικο παζάρι, επιχειρώντας να αποσπάσει από όλες τις ενδιαφερόμενες πλευρές το μέγιστο! Το παράδειγμα του μπλοκαρίσματος της εισόδου Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ αποκαλύπτει του λόγου το αληθές.<br /><br />Εάν θεωρηθεί ότι αυτό είναι το νέο υπόδειγμα της τουρκικής συμπεριφοράς, μέχρι πότε θα είναι άραγε διατεθειμένη η Δύση να παίξει ένα άτυπο παιχνίδι πλειοδοσίας με τη Ρωσία για τα μάτια των Τούρκων; Ενδεχομένως να ήταν διατεθειμένη να το κάνει, ή τουλάχιστον να μην το εγκαταλείψει ολοκληρωτικά, εάν η Τουρκία δεχόταν να στραφεί προς ανατολάς, κλείνοντας όλα τα μέτωπα στα δυτικά. Δηλαδή και απέναντι στον Ελληνισμό, με την εξεύρεση ενός στρατηγικού modus vivendi που θα ακύρωνε στην πράξη τις αντισυσπειρώσεις που προκάλεσε η νεοθωμανική πολιτική και θα οδηγούσε στην ανάδυση μιας νέας αρχιτεκτονικής ασφαλείας στην περιοχή.<br /><br />Αυτό όμως δεν φαίνεται πιθανό να συμβεί, καθώς η Τουρκία είναι αποφασισμένη να κυριαρχήσει στο τεράστιας γεωστρατηγικής σημασίας σταυροδρόμι της ανατολικής Μεσογείου αλλά και αυτό του Αιγαίου. Εν ολίγοις, κάθε μέρα που περνάει φαντάζει ολοένα και πιο δύσκολο να χαλιναγωγηθεί η τουρκική συμπεριφορά. Αυτό έχει καταστεί δυσχερέστερο από τη στιγμή που έχει καλλιεργηθεί στην τουρκική κοινωνία μια αίσθηση υπερδύναμης, πανταχόθεν βαλλόμενης και αδικημένης, τόσο από την Ιστορία όσο και στη σημερινή εποχή.<br /><br />Εάν όμως ισχύουν αυτά, τότε η άρνηση από την πλευρά της Δύσης να παίξει στο τουρκικό γεωπολιτικό παίγνιο, θα σήμαινε ακύρωση στην πράξη της προσπάθειας της Τουρκίας να παίξει τη Δύση απέναντι στην Ανατολή για την απόσπαση μέγιστων ανταλλαγμάτων από όλους. Σημαίνει, ότι η Ουάσιγκτον θα πετούσε το γάντι στην Τουρκία, προκαλώντας την εάν το επιθυμεί να προσδεθεί στο ρωσικό άρμα. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί για ιστορικούς και γεωστρατηγικούς λόγους. Η προσέγγιση της Άγκυρας με τη Μόσχα είχε ως βασικό κίνητρο για τη Ρωσία τη διαίρεση του βασικού αντιπάλου, του ΝΑΤΟ, σε μια από τις ευαίσθητές του πτέρυγες, τη νοτιοανατολική. Παράλληλα, δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για μια συνεργατική αντιμετώπιση του πλήθους των διμερών διαφωνιών σε πολλά μέτωπα για την αποφυγή εκτροπής, καθώς η Μόσχα φοβάται ότι αυτό θα την οδηγούσε σε αντιπαράθεση με το ΝΑΤΟ.<br /><br />Οι Τούρκοι, παρά τις μεγαλοστομίες, ξέρουν καλά τι θα συνεπαγόταν η προμήθεια ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών. Εάν μάλιστα κλιμακωθεί η ρήξη με τη Δύση, ακόμα και στην περίπτωση που θα το επιθυμούσαν οι δυνητικοί υποψήφιοι προμηθευτές προηγμένων δυτικών μαχητικών, η συνεργασία δεν θα μπορούσε να προχωρήσει λόγω παρουσίας αμερικανικών υλικών σε αυτά. Εάν υποτεθεί πως αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση της Γαλλίας, η χώρα αυτή είναι το λιγότερο πιθανό να εμφανιζόταν ποτέ διατεθειμένη να συνεργαστεί με την Τουρκία σε αυτό τον τομέα.<br /><br />Κατά συνέπεια, η προβολή του επιχειρήματος στην Ελλάδα υπέρ του να παραμείνει η Τουρκία σε δυτική τροχιά, είτε εντάσσεται στη γενικότερη τάση άκριτης ευθυγράμμισης με τις αμερικανικές επιλογές, είτε αποτελεί άλλη μια απόδειξη απροθυμίας αντιμετώπισης του προβλήματος ασφαλείας της χώρας όπως θα έπρεπε. Διότι η στρατηγική που φαίνεται να έχει προκριθεί και υλοποιείται από την ελληνική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, είναι γενικώς και αορίστως η θεωρητική ενίσχυση της αποτροπής δια της μετατροπής της Ελλάδας σε χώρο ανάπτυξης αμερικανικών δυνάμεων σε πολλαπλά σημεία της επικράτειας.<br /><br />Παρότι η στρατηγική αυτή όμως όντως δυσχεραίνει τη λήψη τουρκικής απόφασης για καταφυγή σε στρατιωτικό τυχοδιωκτισμό, δεν διασφαλίζει τις πιο ευαίσθητες αμυντικά περιοχές της χώρας όπου επικεντρώνονται οι τουρκικές διεκδικήσεις, δηλαδή τις νήσους του ανατολικού Αιγαίου, μέχρι και το Καστελλόριζο. Το πραγματικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί προτού αποφανθούμε ελαφρά της καρδία για τη δέουσα στάση στο ζήτημα της πώλησης προηγμένων μαχητικών από τις ΗΠΑ στην Τουρκία, αλλά ακόμα και αυτής καθαυτής της επιθυμίας παραμονής της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ είναι απλό…<br /><br />Εάν η Τουρκία δεν ήταν μέλος της Συμμαχίας και η Ελλάδα αποτελούσε σύνορο, θα υπήρχε περιθώριο για γραφικές συζητήσεις περί αποστρατιωτικοποίησης, με δεδομένη και την ανάγκη άσκησης αποκλειστικού ελέγχου στον στρατηγικό διάδρομο που συνιστά το Αιγαίο; Η απάντηση στο εν λόγω ερώτημα θα έδειχνε τον δρόμο και στη στάση που πρέπει να τηρήσει η ελληνική διπλωματία στις διάφορες προσπάθειες παρασκηνιακής διπλωματικής διαμεσολάβησης, ευρωπαϊκές και αμερικανικές, για την εξεύρεση λύσης στο θέμα.<br /><br />Όλα δείχνουν ότι ολοένα και πλησιάζει η στιγμή που η Ουάσιγκτον θα πρέπει να αποφασίσει τα όρια των υποχωρήσεων που είναι διατεθειμένη να κάνει για να διατηρήσει την Τουρκία σε δυτική τροχιά. Όπως καταδείχθηκε, η αλλαγή στρατηγικής ίσως είχε καλύτερα αποτελέσματα προκαλώντας ισχυρό σοκ στην Άγκυρα και θέτοντάς την προ σοβαρών διλημμάτων. Ουάσιγκτον και Αθήνα πρέπει να κατανοήσουν ότι οι συμβιβασμοί έχουν όρια. Όσον αφορά δε το εσωτερικό μέτωπο στην Ελλάδα, κρίνεται χρήσιμη η εκ νέου υπενθύμιση, ότι η εξυπηρέτηση του εθνικού είναι προϋπόθεση εξυπηρέτησης του συμμαχικού συμφέροντος και ουχί το αντίθετο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ στη στρατηγική της Ελλάδας απέναντι στις ΗΠΑ και για τα F-16 στην Τουρκία.

Του Ζαχαρία Μίχα Για πόσο άραγε ακόμα είναι δυνατόν να αφεθεί η Τουρκία να συνεχίζει το δικό της παιχνίδι ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή; ...

Διαβάστε την συνέχεια