ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Τα καντόνια των Κούρδων οδηγός επίλυσης στη Συρία

Ellada simera 0 Ανατολική Μεσόγειος, κόσμος 15:53

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR7Z4I77Z0re_PECHO_Zc-6omWOBfpesUHktEM3AdicK8eGy8fD1zjwdIKII8nrE3OmjuOtz_X7nUVk2d1RctIDTYL7fY_Cm8OMRiSPC4HvHtgYt8fXJe_tJA3H3cW0o8N3oUjoWTxI5o/s1600/syria+katastrofes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR7Z4I77Z0re_PECHO_Zc-6omWOBfpesUHktEM3AdicK8eGy8fD1zjwdIKII8nrE3OmjuOtz_X7nUVk2d1RctIDTYL7fY_Cm8OMRiSPC4HvHtgYt8fXJe_tJA3H3cW0o8N3oUjoWTxI5o/s1600/syria+katastrofes.jpg" /></a></div>
 
 
Οι δραματικές εξελίξεις στο Παρίσι και η αναμενόμενη κλιμάκωση της εμπλοκής των δυνάμεων της Δύσης στην περιοχή της Συρίας, φέρνει στο προσκήνιο για ακόμα μία φορά τον πλέον «αξιόπιστο και αποτελεσματικό σύμμαχο» όλων εκείνων που θέλουν να χτυπήσουν το Ισλαμικό Κράτος στη ρίζα του, και αυτός ο παράγων δεν είναι άλλος από τους Κούρδους της Συρίας, ή του Δυτικού Κουρδιστάν ή του Ροζάβα. 
 
Του Γεωργίου Κ. Φίλη, Ph.D. 
 
Πολλά έχουν ειπωθεί τους τελευταίους μήνες αναφορικά με τους σκληροτράχηλους αυτούς πολεμιστές (στις γραμμές των οποίων πολεμάνε ως άλλες Σουλιώτισσες και οι γυναίκες τους), ο κόσμος έμαθε με το όνομά της μία πόλη της περιοχής η οποία αποτέλεσε το σύμβολο του ηρωισμού τους, το Κομπάνι, αλλά στην ουσία πολύ λίγα γνωρίζουμε για το τι ακριβώς είναι το Συριακό Κουρδιστάν και το ιδιότυπο σύστημα διοίκησής του. 
 
Με πολύ λίγα λόγια, στις αρχές του 2014 το Δυτικό Κουρδιστάν ανακήρυξε με τρία βήματα την αυτονομία του μεταβάλλοντας καθοριστικά τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή και σπέρνοντας την απόγνωση και τον εκνευρισμό ειδικά στη νεοθωμανική Τουρκία. H περιοχή του Συριακού Κουρδιστάν, εφάπτεται με την οριογραμμή με την Τουρκία και το Ιράκ, στην ουσία το Βόρειο Ιράκ, δηλαδή την αυτόνομη κουρδική διοίκηση. Ο πληθυσμός της περιοχής είναι πάνω από 2 εκατομμύρια, ενώ διάφορες πηγές τον ανεβάζουν έως και τα τέσσερα. Σε κάθε περίπτωση οι Κούρδοι αποτελούν περί το 10% του πληθυσμού της Συρίας, ενώ αντιπροσωπεύουν πάνω από το 5% του κουρδικού έθνους συνολικά. 
 
Η στάση ευμενούς ουδετερότητας που κράτησαν απέναντι στην κυβέρνηση της Δαμασκού κατά τη διάρκεια του δράματος της χώρας, αλλά και η δυναμική αντιμετώπιση των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους οι οποίοι προσπάθησαν και προσπαθούν να αιματοκυλίσουν και την περιοχή τους, στην ουσία έδωσε το δικαίωμα στους Κούρδους να αυτονομηθούν, κάτι το οποίο το καθεστώς Άσαντ, δεν προσπάθησε να αποτρέψει, ούτε και θα του ήταν εύκολο βέβαια. 
 
Είναι προφανές, ότι η επιτυχημένη διπλωματική στάση που κράτησαν σε συνδυασμό με την αποφασιστικότητα που επιδεικνύουν στην προστασία των περιοχών τους, δίνει το δικαίωμα να επιτύχουν και de jure ένα καθεστώς όμοιο με αυτό των ομοεθνών τους στο Βόρειο Ιράκ, δηλαδή να αναγνωριστούν και επισήμως ως μία αυτόνομη περιοχή. 
 
Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο, οι Κούρδοι της περιοχής, έχοντας εξασφαλίσει την ουσιαστική τους αυτονομία και έχοντας ελέγξει τον χώρο τους, προχώρησαν στα επόμενα βήματα, δηλαδή στο να αρχίσουν να οργανώνουν κρατικές δομές, με αυτόνομες διοικητικές δυνατότητες και διεθνή αναγνώριση. 
 
Η τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου του 2014 ήταν καθοριστική, αφού οι Κούρδοι του Δυτικού Κουρδιστάν ανακήρυξαν την αυτονομία της περιοχής τους, η οποία έχει λάβει την ιδιότυπη μορφή των τριών καντονιών τα οποία το ένα μετά το άλλο με λίγες ημέρες διαφορά αυτονομήθηκαν και άρχισαν να λειτουργούν ως συνιστώσες της κεντρικής διοίκησης του Δυτικού Κουρδιστάν. 
 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiR3iIxamE8JfWk82IrVYyEXGeysTRIkCMa8xzfPzRUWEU0F8xcJ27sUyWdgSzQ2iX32ZdmVgZtxYpwlskcLkMem2XJJTM7M5M112wRbvLpQNQ4pAYz4fL9SG7iACJmKhtfgwvqbqBG0gWTZH-avauSE36nCX5zUkOfP86k=" /> 
 
Ως βάση της συγκεκριμένης κίνησης των τριών καντονιών, είναι η απόφαση της Βουλής του Δυτικού Κουρδιστάν η οποία σε συνεδρίασή της στις 6 και 7 Ιανουαρίου του 2014 έθεσε το χρονοδιάγραμμα και τη διαδικασία αυτονόμησης των καντονιών. Το πρώτο καντόνι που αυτονομήθηκε ήταν το ανατολικότερο όλων το οποίο εφάπτεται με την περιοχή των Κούρδων του Βορείου Ιράκ, αυτό του Τζίζρε στις 22 Ιανουαρίου. Ακολούθησε στις 27 Ιανουαρίου το καντόνι της Κομπάνι το οποίο είναι το αμέσως δυτικότερο του Τζιζρέ, ενώ στις 29 Ιανουαρίου την ίδια πορεία ακολούθησε και το καντόνι του Αφρίν, το οποίο είναι και το δυτικότερο όλων. 
 
Τα χαρακτηριστικά της διοίκησης των τριών καντονιών είναι ίδια, αφού και τα τρία διαθέτουν πλέον από ένα υπουργικό συμβούλιο 22 ατόμων και κοινοβούλιο. Το Σύνταγμα και των τριών καντονιών είναι κοινό, αυτό της Κοινωνικής Συμφωνίας του Δυτικού Κουρδιστάν, με την πρόβλεψη κάποιων αλλαγών οι οποίες θα εξυπηρετούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των περιοχών, χωρίς όμως να χάνεται η ουσία της ομοιογένειας. Στο σύνταγμα της περιοχής προβλέπεται το σύστημα διοίκησης των καντονιών, αλλά και ο διαχωρισμός της εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας. 
 
Ένα ακόμα χαρακτηριστικό του συστήματος διοίκησης αφορά την αναγνώριση ως επισήμων γλωσσών του αυτόνομου κράτους πέραν των κουρδικών, των αραβικών αλλά και των ασσυριακών. 
 
Με βάση όλων των παραπάνω και σε συνάρτηση με τις δραματικές εξελίξεις στην περιοχή, μπορεί κάποιος να εξάγει τα εξής συμπεράσματα: 
 
<ul>
<li>Πρώτον, το άμεσο μέλλον των Κούρδων της Συρίας, στη χειρότερη γι’ αυτούς περίπτωση, θα είναι όμοιο με αυτό των ομοεθνών τους στο βόρειο Ιράκ, στην καλύτερη δε περίπτωση για τους ίδιους, η ανεξαρτησία θα είναι γεγονός (κάτι το οποίο σχετίζεται με τη γενικότερη πορεία επίλυσης του Συριακού).</li>
</ul>
 
 
<ul>
<li>Δεύτερον, ο τρόπος λειτουργίας της περιοχής τους, προσομοιάζει των εθνικών και πολιτισμικών χαρακτηριστικών τους, αφού η σύνδεση πρωταρχικώς με την φυλή και ύστερα με το έθνος, είναι κοινός τόπος για έναν λαό ο οποίος βρίσκεται σε ένα προχωρημένο μεν, όχι όμως ολοκληρωμένο στάδιο της εθνογένεσής του, με την έννοια του όρου που υιοθετείται στη Δύση. Μία επιτυχημένη λειτουργία του συστήματος των καντονιών μπορεί να λειτουργήσει ως «οδικός χάρτης» για την επίλυση του συριακού ζητήματος.</li>
<li> </li>
<li>Τρίτον, είναι πολύ πιθανόν, το καντόνι του Αφρίν, το οποίο είναι και το μεγαλύτερο αφού διαθέτει πάνω από ένα εκατομμύριο κατοίκους, αλλά είναι και το δυτικότερο, υπό ορισμένες συνθήκες οι οποίες θα προκύψουν στη Συρία, να προσπαθήσει να επεκτείνει την περιοχή ελέγχου του έως και την Μεσόγειο. Με άλλα λόγια, μία τέτοια κίνηση ίσως και να αποτελέσει την ικανή και αναγκαία συνθήκη για την πλήρη ανεξαρτησία της περιοχής αφού το Δυτικό Κουρδιστάν από ένα «περίκλειστο» (landlocked), όπως ονομάζεται στο διεθνές δίκαιο κράτος, θα βρει έξοδο στην Μεσόγειο.</li>
</ul>
 
Όπως μπορεί να γίνει αντιληπτό, αυτό θα έχει σεισμικές επιπτώσεις στην περιοχή, αφού υπό μία έννοια η σύνδεση του Δυτικού Κουρδιστάν με τους ομοεθνείς τους του Βορείου Ιράκ θα μπορούσαν να τους οδηγήσουν στην υλοποίηση σχεδίων δημιουργίας ενεργειακών διαδρομών εξαγωγής υδρογονανθράκων απευθείας προς τη Δύση, χωρίς καμία εμπλοκή της Τουρκίας, της Συρίας ή του Ιράκ. Κάτι τέτοιο θα οδηγήσει και το PKK προς τη θάλασσα, αφού είναι γνωστό ότι ειδικά στον τομέα ασφαλείας, το Δυτικό Κουρδιστάν βασίζεται στην συνδρομή και συμμαχία των Κούρδων της Τουρκίας. 
 
Εν ολίγοις, η αυτονομία του Δυτικού Κουρδιστάν, σε συνδυασμό με τη ρευστότητα στη Συρία, μπορεί να οδηγήσει του Κούρδους στην θάλασσα, κάτι το οποίο θα αυξήσει την γεωπολιτική τους αξία αλλά και την αυτοπεποίθηση τους, ενώ θα αναγκάσει τον ξένο παράγοντα να αντιμετωπίσει διαφορετικά τον γεωπολιτικό δρώντα με το όνομα «Κουρδιστάν». 
 
Αναφορικά με την Τουρκία, για ακόμα μία φορά αποδεικνύεται η αυτοκαταστροφική της πολιτική, η οποία στην προσπάθειά της να χρησιμοποιήσει το Σουνιτικό εξτρεμιστικό Ισλάμ προς όφελός της και μέσω αυτού να οδηγήσει στην κατάρρευση το καθεστώς Άσαντ, και να ελέγξει τη χώρα, στην ουσία δημιούργησε ένα μεσαιωνικό τέρας το οποίο θα πρέπει τώρα να αποκηρύξει και να χτυπήσει. Επιπροσθέτως, προκάλεσε την άμεση εμπλοκή της Ρωσίας και το κυριότερο για την δική της ασφάλεια, συνέβαλε τα μέγιστα στην ουσιαστική αυτονόμηση των Κούρδων της Συρίας. Η Άγκυρα με την πολιτική της ώθησε τους Κούρδους της Συρίας στο να οργανωθούν ακόμα καλύτερα, τους κατέστησε διεθνώς αναγνωρισμένους δρώντες και παράγοντα σταθερότητας, κάτι το οποίο το κέρδισαν στο πεδίο της τιμής και ειδικά στην μάχη για τον έλεγχο του Κομπάνι, ενώ τους έδωσε το δικαίωμα να κοιτάνε προς τη Μεσόγειο και να ονειρεύονται… 
 
Η μεγάλη ειρωνεία της υπόθεσης πλέον είναι πως η Τουρκία -ένας εκ των πρωταγωνιστών στην διάλυση του κράτους της Συρίας- για να μπορέσει να αντιμετωπίσει το τεράστιο πρόβλημα ασφαλείας που θα αντιμετωπίσει από μία διαιρεμένη Συρία και ένα ανεξάρτητο -ή σχεδόν ανεξάρτητο- Συριακό Κουρδιστάν, θα πρέπει πλέον να συμβάλει στο να διαφυλαχτεί η ακεραιότητα της χώρας, έστω και εάν αυτό σημαίνει πως θα δημιουργηθεί μία συνομοσπονδία, με συστατικό κράτος τους Κούρδους. Με άλλα λόγια, η καλύτερη επιλογή -η λιγότερο κακή- για την Τουρκία, θα είναι να αναγνωρίσει τους Κούρδους της Συρίας με το ίδιο καθεστώς των Κούρδων του Βορείου Ιράκ. 
 
Όπως μπορεί να γίνει αντιληπτό, οι Κούρδοι της Συρίας και του Ιράκ είναι ήδη σε θέση να αναπτύσσουν τους δεσμούς τους και να περιμένουν την κατάλληλη στιγμή, όταν τα απομεινάρια των πάλαι ποτέ κραταιών Ιράκ και Συρίας καταρρεύσουν ολοκληρωτικά, για να ανακηρύξουν αυτό που έχουν ήδη καταφέρει, την ανεξαρτησία και την ένωσή τους. Βέβαια όταν κάποιος αναφέρεται στους Κούρδους θα πρέπει να έχει πάντα υπόψη του το γεγονός, πως ως λαός διακρίνονται για τον τοπικισμό τους και τη σημασία στην έννοια της φυλής, άρα ο δρόμος για την πλήρη πολιτική ενοποίηση, ακόμα και αν οι συνθήκες το επιτρέψουν θα είναι μακρύς, δύσκολος και όχι χωρίς ανταγωνισμούς και συγκρούσεις. 
 
Η ουσία όμως παραμένει και δεν είναι άλλη από το γεγονός της δημιουργίας στην περιοχή της Συρίας ενός δεύτερου κουρδικού κρατικού μορφώματος, το οποίο έχει κοινά σύνορα με τους Κούρδους του Βορείου Ιράκ. Η πραγματικότητα αυτή εκτιμάται πως αργά ή γρήγορα θα θέσει επιτακτικά και το ζήτημα του Βορείου Κουρδιστάν -δηλαδή του Τουρκικού Κουρδιστάν- σε μία νέα βάση, στην οποία η Άγκυρα θα έχει μικρό περιθώριο ελιγμών και θα αναγκαστεί να προσχωρήσει σε σημαντικές παραχωρήσεις εάν θα θέλει να μην θέσει υπό αμφισβήτηση την ίδια της την ύπαρξη με την σημερινή της μορφή. 
 
Ο κ. Γεώργιος Φίλης είναι διδάκτωρ Γεωπολιτικής (Durham University, UK), Επισκέπτης καθηγητής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο τμήμα Διεθνών Επιχειρήσεων του DEREE – The American College of Greece και μέλος του Institute of Diplomacy & Global Affairs (DEREE) καθώς και του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας & Άμυνας (georgios.filis@hotmail.com) 
<div class="main-wrapper">
 
<a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Τα καντόνια των Κούρδων οδηγός επίλυσης στη Συρία

Οι δραματικές εξελίξεις στο Παρίσι και η αναμενόμενη κλιμάκωση της εμπλοκής των δυνάμεων της Δύσης στην περιοχή της Συρίας, φέρνει στο π...

Διαβάστε την συνέχεια

Διαβατήριο: η επιστροφή

Ellada simera 0 Πρωτοσέλιδα, Τρομοκρατία 15:40

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVPXeH5P9i7nmIot6zveK2F0zt2qgllBLszgncpmc-FHIoOO7-a9xT5ekSNMsHJ7Lax600qNX66VMumtyr18YMgu-XiV3fh9C2p8CmMayqqJJvdtbr78xLiA3tnNlbjxMAHo4yqewuT5o/s1600/diabatirio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="478" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVPXeH5P9i7nmIot6zveK2F0zt2qgllBLszgncpmc-FHIoOO7-a9xT5ekSNMsHJ7Lax600qNX66VMumtyr18YMgu-XiV3fh9C2p8CmMayqqJJvdtbr78xLiA3tnNlbjxMAHo4yqewuT5o/s640/diabatirio.jpg" width="640" /></a></div>
 
του Jean-Claude Paye 
 
<blockquote class="tr_bq">
Πρέπει να κλαίμε και η να γελάμε: από τις 11 Σεπτεμβρίου 2001 και μετά, δεν υπάρχει τρομοκρατική επίθεση, χωρίς οι ένοχοι, που υποτίθεται ότι κρύβονται, να εντοπίζονται αφήνοντας πίσω τα έγγραφα ταυτότητάς τους. Για τον κοινωνιολόγο Jean-Claude Paye, η επαναλαμβανόμενη φαινομενική ηλιθιότητα των τρομοκρατών θα πρέπει να ερμηνευθεί ως ρητορικό τέχνασμα της εξουσίας για να εντυπωσιάσει τους πολίτες. Επειδή η επίσημη διήγηση είναι παράλογη, δεν μπορούμε, δεν πρέπει να την αμφισβητήσουμε.</blockquote>
Δίκτυο Βολταίρος | Βρυξέλλες (Βέλγιο) 
 
Στο πλαίσιο της έρευνας για τους φόνους στο Παρίσι, βρέθηκε ένα συριακό διαβατήριο κοντά σε έναν από τους βομβιστές αυτοκτονίας στο Stade de France. Αφού ορίστηκε ως υπεύθυνο για τις επιθέσεις από τον Πρόεδρο Ολάντ, το «Ισλαμικό Κράτος» αναγνώρισε ότι ήταν η βάση των εν λόγω δράσεων. Για τη γαλλική εκτελεστική εξουσία η οποία είχε δηλώσει ότι ήθελε να επέμβει στη Συρία κατά του ΙΚ, στην πραγματικότητα, κατά της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας και του συνταγματικού πρόεδρου της Μπασάρ αλ-Άσαντ ό οποίος «πρέπει να φύγει», πρόκειται για ένα σημαντικό εύρημα προκειμένου να εδραιωθεί μια στρατιωτική απαντητική επιχείρηση. Η διαδικασία της διγλωσσίας, ήτοι να υποστηρίζεις μια οργάνωση που χαρακτηρίζεται ως εχθρός και να ονομάζεις ως τρομοκράτες άτομα που είχες αποκαλέσει «μαχητές της ελευθερίας», δεν είναι προνόμιο της γαλλικής κυβέρνησης. Το να παράγεις τον εχθρό σου έγινε ένας άξονας της δυτικής στρατηγικής, επιβεβαιώνοντας ότι στην αυτοκρατορική δομή, δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στο εσωτερικό και το εξωτερικό, μεταξύ του δίκιου και της καθαρής βίας, μεταξύ του πολίτη και του εχθρού. 
 
Στο Βέλγιο, ο μουσουλμάνος ιεροκήρυκας Jean-Louis Denis διώκεται «για υποκίνηση νεαρών να φύγουν και να κάνουν την ένοπλη τζιχάντ στη Συρία», επειδή υποπτεύεται ότι ήλθε σε επαφή με τη Sharia4Belgium, μια ομάδα χαρακτηρισμένη «τρομοκρατική», γεγονός που αρνείται ο κατηγορούμενος. Ο δικηγόρος του έχει τονίσει την διγλωσσία της αρχής κατηγορίας σε αυτήν την υπόθεση, εκφωνώντας ενώπιον του Ποινικού Δικαστηρίου των Βρυξελλών: «Στάλθηκαν παιδιά στην αγκαλιά του ισλαμικού κράτους στη Συρία και είναι οι υπηρεσίες σας που το έπραξαν» [1]. Υποστήριξε τις κατηγορίες του, αποκαλύπτοντας το ρόλο σε αυτή την υπόθεση ενός πράκτορα που είχε διεισδύσει από την βελγική Ομοσπονδιακή Αστυνομία. 
 
Η επιστροφή του σημαίνοντος 
 
Όσον αφορά τις σφαγές του Παρισιού, φαίνεται ότι μια από τις πρώτες ανησυχίες των τρομοκρατών ήταν να ταυτοποιηθούν όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ωστόσο, αυτό το παράδοξο ελάχιστα μας εκπλήσσει. Ένα έγγραφο ταυτότητας, που βρίσκεται ως εκ θαύματος και που να υποδεικνύει τον δράστη των τρομοκρατικών επιθέσεων που μόλις διαπραχθήκαν, έχει γίνει κλασικό. Πρόκειται για επανειλημμένο γεγονός, μια επαναληπτική διαδικασία που ορίζει κάθε φορά έναν ένοχο που ανήκει σε ένα «τζιχαντιστικό νεφέλωμα». 
 
Στην επίσημη έκδοση της 11ης Σεπτεμβρίου, το FBI ισχυρίστηκε ότι είχε βρει το άθικτο διαβατήριο ενός από τους βομβιστές αυτοκτονίας κοντά σε ένα από τους δύο πύργους που είχαν εντελώς κονιορτοποιηθεί από εκρήξεις, απελευθερώνοντας μια θερμότητα ικανή να λιώσει τον χάλυβα των μεταλλικών κατασκευών ενός κτιρίου, αλλά διατηρώντας ανέπαφο ένα χάρτινο έγγραφο. 
 
Η συντριβή του τέταρτου αεροπλάνου που συντρίφθηκε στην ανοιχτή ύπαιθρο στο Shanksville, επέτρεπε επίσης στην ομοσπονδιακή αστυνομία να συλλέξει το διαβατήριο ενός εκ των υπόπτων τρομοκρατών. Αυτό το μερικώς καμένο χάρτινο έγγραφο επέτρεπε όμως να ταυτοποιηθεί το άτομο, χάρη στην παρουσία του επωνύμου, του ονόματός του, και της φωτογραφίας του! Η δυνατότητα αυτή είναι ιδιαίτερα ανησυχητική δεδομένου του γεγονότος ότι από τη συντριβή του αεροπλάνου παρέμεινε μόνο ένας κρατήρας κρούσης, κανένα τμήμα της ατράκτου ή των κινητήρων, το μόνο που παρέμεινε ήταν αυτό το κομμάτι καμένου διαβατηρίου. 
 
Το απίθανο ως μέτρο της αλήθειας 
 
Στην περίπτωση του Charlie Hebdo, οι ερευνητές βρήκαν την ταυτότητα των μεγαλύτερου των αδελφών Kouachi στο εγκαταλελειμμένο αυτοκίνητο στα βορειοανατολικά του Παρισιού. Μέσω εκείνου του έγγραφου, η αστυνομία συνειδητοποίησε ότι ήταν γνωστά άτομα των αντιτρομοκρατικών υπηρεσιών, «πρωτοπόροι της γαλλικής τζιχάντ». 
 
Η «καταδίωξη» μπορεί τότε να ξεκινήσει. Πώς δολοφόνοι, που διαπράττουν μια επίθεση με ψυχραιμία και μαεστρία χαρακτηρισμένες ως επαγγελματικές, μπορούν να κάνουν ένα τέτοιο λάθος. Το να μη φέρει επάνω του τα χαρτιά του, είναι όμως μέρος του αλφαβήτα των πιο απλών διαρρηκτών. 
 
Από τις 11 Σεπτεμβρίου, το απίθανο είναι μέρος πλέον της καθημερινής μας ζωής. Έγινε το θεμέλιο της αλήθειας. Ο Λόγος απαγορεύεται. Δεν πρόκειται να πιστεύουμε ό, τι λέγεται, αλλά να ενταχθούμε σε αυτά που λέει η φωνή που μας μιλάει, ανεξάρτητα από την ανοησία της εξαγγελίας. Όσο εκείνη είναι περισσότερη παρανοϊκή, τόσο πιο ισχυρή και ακλόνητη πρέπει να είναι η πίστη για αυτό που επιβεβαιώνεται. Το απίθανο γίνεται έτσι το μέτρο και η εγγύηση της αλήθειας. 
 
Ο λόγος σχετικά με τις υποθέσεις Merah ή Nemouche το επιβεβαιώνει. 
 
Ο Merah, που είχε κυκλωθεί από δεκάδες αστυνομικούς, θα καταφέρει να εξαπατήσει την επιτήρηση των ειδικών δυνάμεων, να φύγει από το σπίτι του και στη συνέχεια να γυρίσει πίσω για να σκοτωθεί από έναν «ελεύθερο σκοπευτή» ο οποίος φέρεται να πυροβόλησε σε κατάσταση «αυτοάμυνας» με «μη θανατηφόρο όπλο». Φέρεται ότι βγήκε από το σπίτι του για να τηλεφωνήσει σε μια δημοσιογράφο του διαύλου France 24 από ένα δημόσιο τηλεφωνικό θάλαμο, προκειμένου να «κρύψει την ταυτότητά του» κατά τη διάρκεια της αναγνώρισης ενοχής του [2]. 
 
Όσο για τον Nemmouche, ο δράστης της σφαγής στο Εβραϊκό Μουσείο των Βρυξελλών, φέρεται να μη ξεφορτώθηκε τα όπλα του, γιατί αυτό που είχε σημασία για εκείνον, ήταν να τα μεταπωλήσει. Για να το πετύχει, επέλεξε το πιο πολύ επιτηρούμενο διεθνές μέσο μεταφοράς, μεταφέροντας τα σε ένα λεωφορείο της γραμμής Άμστερνταμ, Βρυξελλεςν, Μασσαλία. Ένας «απρόσμενος τελωνειακός έλεγχος» φέρεται να επέτρεψε την εντόπιση και σύλληψη του. 
 
Η κατάπληξη της «εθνικής ενότητας» 
 
Σε όλες τις περιπτώσεις, ο εκτός πραγματικότητας χαρακτήρας του ό, τι μας παρουσιάζεται μας έχει θέσει υπό κατάπληξη. Όπως το βλέμμα της Γοργόνας, μας μαρμαρώνει. Μας δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά με τον λόγο. Μας παρουσιάζει ένα ρήγμα το οποίο δεν έχει ως συνέπεια να μας ξεγελάσει, αλλά να μας κομματιάσει. Η περιγραφή της εξέλιξης των επιθέσεων είναι μια έκθεση που επιβάλλεται στον θεατή. Ξεφεύγει από κάθε παράσταση και έχει ως αποτέλεσμα την κατάπληξη. Η τελευταία δεν είναι το αποτέλεσμα τόσο της δραματικής φύσης των γεγονότων όσο της αδυναμίας να αποκρυπτογραφούμαστε το πραγματικό. Ο θεατής δεν μπορεί στη συνέχεια να επανακτήσει μια επίφαση της ενότητας παρά μόνο με μια προσθήκη αποδοχής του τι αναγγέλλεται. Πραγματοποιείται μια συγχώνευση με ό τι περιγράφεται. Επιβάλλεται να εγκαταλειφτεί κάθε αποστασιοποίηση από αυτό που λέγεται και δείχνεται, κάνοντας ερωτήσεις ή αποκαθιστώντας μια λέξη. Η εθνική ενότητα, η τήξη μεταξύ των ελεγκτών και των ελεγχομένων μπορεί τότε να τεθεί σε εφαρμογή. 
 
Η έκθεση των ρωγμών στο λόγο της εξουσίας όσον αφορά όλες αυτές τις επιθέσεις έχει ως αποτέλεσμα να εγκατασταθεί μια ψύχωση και να καταργήσει οποιοδήποτε αμυντικό μηχανισμό, όχι μόνο ενώπιον δηλώσεων ή συγκεκριμένων πράξεων, αλλά έναντι κάθε ενέργεια ή δήλωση της εξουσίας, για παράδειγμα, ενώπιον νόμων, όπως οι νόμοι για τις μυστικές υπηρεσίες που θέτουν την ιδιωτική ζωή εκτός των θεμελιωδών ελευθερίων. 
 
Μια πράξη πολέμου ενάντια στο λαό 
 
Ο νόμος για τις υπηρεσίες πληροφοριών που ψηφίστηκε τον Ιούνιο 2015, αυτό το σχέδιο ηλικίας ενός χρόνου, μας παρουσιάστηκε ως απάντηση στις επιθέσεις του Charlie Hebdo. 
 
Ο νόμος επιτρέπει μεταξύ των άλλων την εγκατάσταση «μαύρων κουτιών» στους παροχούς υπηρεσιών στο Διαδίκτυο επιτρέποντας τη περισυλλογή των μεταδεδομένων των χρηστών σε πραγματικό χρόνο. Επίσης, επιτρέπει την εγκατάσταση μικροφώνων, φάρων εντοπισμού, την εγκατάσταση καμερών και κατασκοπευτικών λογισμικών. Υπόκεινται σε αυτές τις ειδικές τεχνικές παρακολούθησης, όχι οι πράκτορες μιας ξένης δύναμης, αλλά ο γαλλικός πληθυσμός. Ο τελευταίος κατά συνέπεια αντιμετωπίζεται ως εχθρός μιας εκτελεστικής εξουσίας, στην οποία ανήκει η απόφαση και ο «έλεγχος» αυτών των μυστικών συσκευών. Υπό την κάλυψη του αγώνα κατά της τρομοκρατίας, αυτός ο νόμος νομιμοποιεί μέτρα που ήδη εφαρμόζονταν, θέτοντας στη διάθεση της εκτελεστικής εξουσίας ένα μόνιμο μηχανισμό, και σχεδόν την απεριόριστη παράνομη παρακολούθηση των πολιτών. 
 
Η απουσία οποιασδήποτε αποτελεσματικότητας στην πρόληψη των επιθέσεων δείχνει ότι ήταν οι πολίτες του Εξαγώνου που αποτέλεσαν το αντικείμενο του νόμου και όχι οι τρομοκράτες. Με την αλλαγή της φύσης των υπηρεσιών πληροφοριών, της αντικατασκοπείας για την παρακολούθηση των πολιτών, αυτός ο νόμος είναι μια πράξη ιδεατού πολέμου εναντίον τους. 
 
Οι σφαγές που μόλις έλαβαν χώρα στο Παρίσι είναι ο πραγματικός. 
 
<a href="http://www.voltairenet.org/auteur5218.html?lang=fr">Jean-Claude Paye</a> 
 
<a href="http://www.voltairenet.org/auteur5218.html?lang=fr"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhOPywOfi2FVmSRxd1j3dIVAmFTos5YIFieWHepq-E4QvGT9otbeFTITYYw35HvfGypji4HPdBX11ykwC8OtvutBJGTvkjVWlVW-klDrEzR7uOZBs2qLwccpQ8fOV5TRo8gnGG1-gTjiJGRDtQE90JY4vOmpfX6mNIwwZfAMeXFkoXEBv_V1ChjVqNOrA=" /></a> Βέλγος Κοινωνιολόγος. Τελευταίο βιβλίο στα γαλλικά : <a href="http://www.librairie-voltairenet.org/index.php?id_product=78&controller=product">De Guantanamo à Tarnac . L’emprise de l’image</a> (Éd. Yves Michel, 2011). Τελευταίο βιβλίο στα αγγλικά : <a href="http://www.telospress.com/main/index.php?main_page=product_info&cPath=1&products_id=314">Global War on Liberty</a> (Telos Press, 2007). 
 
<a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Διαβατήριο: η επιστροφή

του Jean-Claude Paye Πρέπει να κλαίμε και η να γελάμε: από τις 11 Σεπτεμβρίου 2001 και μετά, δεν υπάρχει τρομοκρατική επίθεση, χωρίς ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ασαντ: Η Συρία δεν είναι εκκολαπτήριο για το Ισλαμικό Κράτος

Ellada simera 0 κόσμος 14:41

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKvADv3k1JabxW9UIEjEybygkwTSXMdjBlBPvYiKRe6IpDJ6enMQAY6PqD8kqPE-H7kz5cqSmMMuCgIL90fZlihtxJpZSdA5VX2tv0rZQI0chfXecWkyQyvuS7JNmXbvGJeNPaSRm2gd0/s1600/assad.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKvADv3k1JabxW9UIEjEybygkwTSXMdjBlBPvYiKRe6IpDJ6enMQAY6PqD8kqPE-H7kz5cqSmMMuCgIL90fZlihtxJpZSdA5VX2tv0rZQI0chfXecWkyQyvuS7JNmXbvGJeNPaSRm2gd0/s1600/assad.jpg" /></a></div>
 
Κατηγόρησε τις χώρες της Δύσης για τη γέννησή του 
 
Ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ δήλωσε ότι η χώρα του που έχει καταστραφεί από τον πόλεμο δεν είναι «λίπασμα» για την τζιχαντιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος και κατηγόρησε τις χώρες της Δύσης ότι ευθύνονται για τη γέννησή της, σε συνέντευξη στο ιταλικό εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο RAI. 
 
«Μπορώ να σας πω ότι το ΙΚ δεν έχει φυσικό εκκολαπτήριο, κοινωνικό εκκολαπτήριο στο εσωτερικό της Συρίας», τόνισε ο Άσαντ. Επέμεινε στο γεγονός ότι τζιχαντιστές που έχουν εκπαιδευτεί στη Συρία για να πραγματοποιούν επιθέσεις στο Παρίσι και αλλού, μπορούν να δρουν με τον τρόπο αυτό χάρη στην «υποστήριξη των Τούρκων, των Σαουδαράβων και πολιτών του Κατάρ, και φυσικά χάρη στην πολιτική της Δύσης που έχει υποστηρίξει τους τρομοκράτες ποικιλοτρόπως». 
 
Το ΙΚ «δεν ξεκίνησε από τη Συρία. Ξεκίνησε στο Ιράκ και πρωτύτερα από το Αφγανιστάν», δήλωσε ο Άσαντ, ο οποίος χρησιμοποίησε μια φράση του πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας Τόνι Μπλερ ότι «ο πόλεμος στο Ιράκ συνέβαλε στη δημιουργία του ΙΚ. Η παραδοχή του αυτή είναι η πιο σημαντική απόδειξη», δήλωσε ο πρόεδρος της Συρίας. 
 
Οι επιθέσεις στο Παρίσι, την ευθύνη για τις οποίες ανέλαβε το ΙΚ και οι οποίες προκάλεσαν τον θάνατο 129 ανθρώπων την περασμένη εβδομάδα, ήταν αιτία να επιταχυνθούν οι διαβουλεύσεις για την εξεύρεση μιας λύσης προκειμένου να τερματιστεί ο πόλεμος στη Συρία, οι οποίες όμως εξακολουθούν να προσκρούουν στην τύχη του Μπασάρ αλ-Άσαντ. 
 
Από το 2011, ο πόλεμος έχει προκαλέσει τον θάνατο τουλάχιστον 250.000 ανθρώπων, ενώ εκατομμύρια είναι οι πρόσφυγες και οι εκτοπισμένοι. Ολόκληρα τμήματα του συριακού εδάφους τελούν υπό τον έλεγχο του ΙΚ και άλλων ενόπλων οργανώσεων. 
 
Ο Άσαντ δήλωσε στην συνέντευξη ότι δεν μπορεί να υπάρχει χρονοδιάγραμμα μετάβασης που να προβλέπει εκλογές στη Συρία όσο περιοχές της χώρας ελέγχονται από τους αντάρτες. «Το χρονοδιάγραμμα αυτό θα μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή μόλις θα έχουμε αρχίσει να νικάμε την τρομοκρατία. Δεν μπορείτε να αποσπάσετε τίποτε πολιτικά, όσο έχετε τρομοκράτες που καταλαμβάνουν πολλές περιοχές στη Συρία». Μόλις διευθετηθεί η κατάσταση, «ενάμιση έως δύο χρόνια αρκούν για μια μετάβαση». 
 
Η βούληση του Άσαντ να παραμείνει στην εξουσία έχει επιδεινώσει τις σχέσεις μεταξύ των ΗΠΑ, της Γαλλίας που υποστηρίζουν την εξέγερση στη χώρα και της Ρωσίας, που είναι ένας από τους ισχυρότερους συμμάχους της Δαμασκού. Ωστόσο μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι και τη βομβιστική επίθεση εναντίον ρωσικού επιβατικού αεροσκάφους στο αιγυπτιακό Σινά, οι χώρες αυτές δείχνουν όλο και περισσότερο διατεθειμένες να ενώσουν τις δυνάμεις τους εναντίον των τζιχαντιστών. 
<a href="http://www.tovima.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ασαντ: Η Συρία δεν είναι εκκολαπτήριο για το Ισλαμικό Κράτος

Κατηγόρησε τις χώρες της Δύσης για τη γέννησή του Ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ δήλωσε ότι η χώρα του που έχει καταστραφεί από ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ρωσία κάλεσε το ΔΝΤ και τους G20 να «σβήσουν» τα χρέη αλλιώς …

Ellada simera 0 κόσμος, οικονομία, Πολιτική 12:09

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7DuWwIHTuGaDRE6iikVRBagl7jGdz0d5lhn4Vt8uWCDjTKldkvnU23D3mCrU_SPV8nfUq2ofISsWZMjB30d-dXrGqp6dK3fnsDILiWtjFbCKnIMAO1A12rDiqb7tBKVwQl8WfhMzkrJc/s1600/poytin6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7DuWwIHTuGaDRE6iikVRBagl7jGdz0d5lhn4Vt8uWCDjTKldkvnU23D3mCrU_SPV8nfUq2ofISsWZMjB30d-dXrGqp6dK3fnsDILiWtjFbCKnIMAO1A12rDiqb7tBKVwQl8WfhMzkrJc/s1600/poytin6.jpg" /></a></div>
 
Είναι η δεύτερη φορά σε σύνοδο κορυφής στην οποία η ρωσική αντιπροσωπεία ΕΠΙΜΕΝΕΙ στην διαγραφή των εθνικών χρεών αλλιώς , …θα οδηγηθούμε σε παγκόσμια οικονομική κρίση και παγκόσμιο πόλεμο. Η πρώτη ήταν το 2012. 
Το ευχάριστο είναι ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος και η Κριστίν Λαγκάρντ υιοθέτησαν την ρωσική πρόταση και θα ετοιμάσουν ένα ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ για όλες τις χώρες. 
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι χώρες που απαρτίζουν τους G20 θα πρέπει να αναπτύξουν κοινούς κανόνες όσον αφορά τη χρηματοδότηση, σύμφωνα με την Μόσχα, αναφέρει ο ρωσικός <a href="http://sputniknews.com/business/20151118/1030311959/russia-imf-g20-debt-restructuring.html#ixzz3rq8Mkifz" target="_blank">τύπος</a> . 
«Η Ρωσία προτείνει την δημιουργία μιας μοναδικής νομικής προσέγγισης για την αναδιάρθρωση του παγκόσμιου  χρέους. 
Ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν κάλεσε το ΔΝΤ και όλες τις μεγάλες χώρες να ακολουθήσουν μια νέα προσέγγιση με περισσότερη «ευελιξία» και να εργαστούν για την εξεύρεση κοινής αποδεκτής λύσης . Την ίδια στιγμή είναι αναγκαία η ύπαρξη κοινών κανόνων για την επίλυση τέτοιων καταστάσεων », δήλωσε ο Σβετλάνα Λούκατς σε ενημέρωση των δημοσιογράφων. 
Μετά την ομιλία του Β. Πούτιν στην Αττάλεια της Τουρκίας, κατά την διάρκεια της Διάσκεψη Κορυφής των χωρών των G20, η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα συμφώνησαν για την ανάγκη αυτού του ΣΧΕΔΙΟΥ , το οποίο  θα ήταν «ένα σημαντικό επίτευγμα», πρόσθεσε η Lukash .!! 
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα μας pentapostagma.gr,τόσο οι ΗΠΑ όσο και το ΔΝΤ σε αντίθεση με τους Γερμανούς μιλούν για κούρεμα των χρεών  και ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΣΧΕΔΙΟ για το παγκόσμιο χρέος. 
Το πράγμα είναι πολύ απλό για όλους τους παγκόσμιους παίκτες. Οι χώρες πρέπει να αγοράζουν κυρίως αλλά και να πωλούν  διάφορα προιόντα , τώρα η οικονομική κρίση έχει κτυπήσει όλον τον πλανήτη. 
Που θα πουλήσουν  π.χ.   Ρωσία και  ΗΠΑ τα πανάκριβα αμυντικά επιτεύγματα της πολεμικής  βιομηχανίας τους , τα οποία κινούν τις οικονομίες τους ; 
Πρέπει πάση θυσία να γίνει μια επανεκκίνηση της παγκόσμιας οικονομίας με ένα «σβήσιμο» των εθνικών χρεών , το θέμα όμως είναι τι είδους ανταλλάγματα θα «ζητήσουν» για αυτό; 
Όσο για τους Γερμανούς και την χώρα μας , είναι γνωστό ότι το Βερολίνο  γνωρίζει αυτό το σχέδιο εδώ και πολύ καιρό, για αυτό  και μας πιέζουν «ποικιλοτρόπως» για να αποσπάσουν όσα περισσότερα ανταλλάγματα μπορούν.Το Βερολίνο θέλει να αγοράσει στην Ελλάδα τα πάντα από ενέργεια έως κατοικίες, κοινώς  ότι προλάβουν..θα προφτάσουν όμως; 
 
<a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Ρωσία κάλεσε το ΔΝΤ και τους G20 να «σβήσουν» τα χρέη αλλιώς …

Είναι η δεύτερη φορά σε σύνοδο κορυφής στην οποία η ρωσική αντιπροσωπεία ΕΠΙΜΕΝΕΙ στην διαγραφή των εθνικών χρεών αλλιώς , …θα οδηγηθούμε...

Διαβάστε την συνέχεια

Το αβάσταχτο κόστος της τρομοκρατίας σε ζωές και δολάρια

Ellada simera 0 κόσμος, Τρομοκρατία 12:02

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0_Lw0-4JLd4L7Y8Ofz-jJkcZGRLG5xLF3O364nQbDc4XFyy69dVfMTHh18r70h7mj1B2Pr2PUJh47OEF4uAJhU51-EfBdRYW3Y6lPXTPMZCiEWZS3Bc3wTHEuhFFejcG8zALRPmoxDRY/s1600/to+kostos+se+zwes+kai+xrima+tis+tromokratias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="308" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0_Lw0-4JLd4L7Y8Ofz-jJkcZGRLG5xLF3O364nQbDc4XFyy69dVfMTHh18r70h7mj1B2Pr2PUJh47OEF4uAJhU51-EfBdRYW3Y6lPXTPMZCiEWZS3Bc3wTHEuhFFejcG8zALRPmoxDRY/s640/to+kostos+se+zwes+kai+xrima+tis+tromokratias.jpg" width="640" /></a></div>
 
Του <a href="http://www.bloombergview.com/contributors/mark-gilbert" rel="author" style="background-color: white; cursor: pointer; font-family: Tiempos,"Helvetica Neue",Helvetica,Arial,sans-serif; line-height: 28px; outline-width: 0px; text-decoration: underline; text-shadow: 1px 1px 1px rgba(0, 0, 0, 0.004);">Mark Gilbert</a> 
Το κόστος από την αποτυχία αντιμετώπισης του Ισλαμικού Κράτους φτάνει σε ανησυχητικά επίπεδα, αν υπολογίσουμε τόσο τις ζωές που χάθηκαν άδικα όσο και τα δολάρια που δαπανήθηκαν μέχρι τώρα. Μια εξέταση των αριθμών δείχνει ότι οι συνέπειες της αδράνειας ξεπερνούν σε σπουδαιότητα τους κινδύνους από μια ολοσχερή κατά μέτωπον στρατιωτική επίθεση. 
 
<div style="text-align: justify;">
Σύμφωνα με τον Δείκτη της Παγκόσμιας Τρομοκρατίας που συντάσσει το Ινστιτούτο Οικονομικών και Ειρήνης (IEP), 32.658 άνθρωποι έχασαν πέρυσι τη ζωή τους εξαιτίας τρομοκρατικών επιθέσεων, δηλαδή 3.329 περισσότεροι σε σχέση με τα καταγεγραμμένα θύματα στις αρχές της δεκαετίας. Μάλιστα, πέρυσι καταγράφηκε μια αύξηση της τάξης του 80% συγκριτικά με την προηγούμενη χρονιά που αποτελεί τη μεγαλύτερη ετήσια αύξηση σε διάστημα 15 ετών. Τα μοιραία περιστατικά που αφορούν απλούς πολίτες αυξήθηκαν κατά 172%: 
</div>
<div style="text-align: justify;">
<a data-lightbox="lightbox" href="http://assets.bwbx.io/images/iL0pzTka8Xyc/v1/-1x-1.jpg" target="_blank"><img alt="Terrorism Deaths" src="http://assets.bwbx.io/images/iL0pzTka8Xyc/v1/-1x-1.jpg?watermark=magnify" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
 
Τα πρόσφατα σοκαριστικά γεγονότα στο Παρίσι, καθώς επίσης και η συντριβή του ρωσικού αεροσκάφους στις 31 Οκτωβρίου στη χερσόνησο του Σινά, έχουν ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο αφού το Ισλαμικό Κράτος αποδεικνύει πως μπορεί να φέρει την καταστροφή σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη. Περίπου το 78% των θανάτων από τρομοκρατική επίθεση το 2014 σημειώθηκε σε πέντε χώρες: Ιράν, Νιγηρία, Αφγανιστάν, Πακιστάν και Συρία. Αλλά το πεδίο της σύγκρουσης έχει εξαπλωθεί, με συνολικά 11 χώρες να μετρούν περισσότερα από 500 θύματα πέρυσι, έναντι μόλις 5 το 2013. Η ιστορία δείχνει ότι οι κυβερνήσεις έχουν πολύ μεγαλύτερο κίνητρο να ανταπαντήσουν στις τρομοκρατικές επιθέσεις όταν η απειλή έχει φτάσει στην πόρτα τους παρά σε κάποιο μακρινό μέρος. Ίσως τα τελευταία γεγονότα πυροδοτήσουν άμεσες εξελίξεις και δράσεις απέναντι στην τρομοκρατία. 
</div>
<div style="text-align: justify;">
Αλλά μια ενδιαφέρουσα πτυχή της τρομοκρατίας είναι και ο οικονομικός της αντίκτυπος. To IEP υπολογίζει πως οι τρομοκρατικές ενέργειες αφαίρεσαν από το παγκόσμιο ΑΕΠ το ποσό-ρεκόρ των 52,9 δισ. δολαρίων πέρυσι. Το Ινστιτούτο χρησιμοποίησε τη μεθοδολογία του λεγόμενου "κόστους βίας" που μετρά τα άμεσα και έμμεσα κόστη από την απώλεια ανθρώπινων ζωών, την καταστροφή περιουσιακών στοιχείων καθώς και από τα λύτρα που δόθηκαν: 
</div>
<div style="text-align: justify;">
<a data-lightbox="lightbox" href="http://assets.bwbx.io/images/i9hS4yrNerfY/v1/-1x-1.jpg" target="_blank"><img alt="Terrorism Costs" src="http://assets.bwbx.io/images/i9hS4yrNerfY/v1/-1x-1.jpg?watermark=magnify" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
 
Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί η τοποθέτηση της Δρος Christina Schori Liang, υψηλόβαθμης εταίρου στο Κέντρο Πολιτικής Προστασίας στη Γενεύη, η οποία σε έκθεσή της για το IEP επισημαίνει ότι το Ισλαμικό Κράτος είναι η πλουσιότερη τρομοκρατική οργάνωση στην ιστορία με πλούτο που αγγίζει τα 2 δισ. δολάρια. Το ISIS κερδίζει σε ημερήσια βάση περί τα 1,5 εκατ. δολάρια από την πώληση πετρελαίου, καθώς παράγει περίπου 40.000 βαρέλια την ημέρα τα οποία πουλά αντί 20 δολαρίων το βαρέλι. Το πετρέλαιο μεταφέρεται παράνομα μέσα από το Ιράκ και το Κουρδιστάν, οι συνοριακοί φύλακες δωροδοκούνται και στη συνέχεια γαϊδούρια ή φορτηγά διασχίζουν ερήμους και βουνά για να αποφύγουν τους ελέγχους. Επίσης, το Ισλαμικό Κράτος διαθέτει τα δικά του διυλιστήρια και υπόγειους αγωγούς -παρότι οι συμμαχικές δυνάμεις κατέστρεψαν 16 κινητά διυλιστήρια στα τέλη του 2014, αυτά μπορούν να κατασκευαστούν εκ νέου με μόλις 230.000 δολάρια. 
</div>
<div style="text-align: justify;">
Τα εισόδημα της οργάνωσης ενισχύεται από το trafficking και αγοραπωλησία σκλάβων, τις απαγωγές έναντι λύτρων (άντλησε 45 εκατ. δολάρια πέρυσι), τους εκβιασμούς, τους φόρους εισοδήματος, τα καταναλωτικά αγαθά από τα κατεχόμενα εδάφη καθώς και από τις λεηλασίες και την πώληση αρχαιοτήτων. Η Ειδική Ομάδα Χρηματοοικονομικής Δράσης υπολογίζει ότι το Ισλαμικό Κράτος απέκτησε περίπου 500 εκατ. δολάρια στα τέλη του περασμένου έτους από τις επιδρομές σε κρατικές τράπεζες που βρίσκονται στα εδάφη που ελέγχει. Η Liang υποστηρίζει ότι "η Δύση έχει αποτύχει παταγωδώς να επιδεινώσει την οικονομική κατάσταση του Ισλαμικού Κράτους, η οποία χαρακτηρίζεται από άνευ προηγουμένου ρευστότητα και πλούτο". 
</div>
<div style="text-align: justify;">
Η "αφαίμαξη" της ρευστότητας που επιτρέπει στο Ισλαμικό Κράτος να οπλίζει τους τζιχαντιστές του και να χρηματοδοτεί τις υποδομές του στις περιοχές που ελέγχει θα μπορούσε να πλήξει την οργάνωση με τρόπο που μπορεί να αποδειχθεί πιο αποτελεσματικό από το βομβαρδισμό των βάσεων της. Όπως, όμως, έχει επισημάνει ήδη από το 2004 το περιοδικό Studies in Conflict and Terrorism, σε μια έκθεση σχετικά με την Αλ Κάιντα, οι τρομοκρατικές οργανώσεις βασίζονται συνήθως σε άτυπα δίκτυα μεταφοράς χρημάτων και σε ισλαμικά κανάλια χρηματοδότησης που δεν υπόκεινται σε ρυθμιστικούς ελέγχους και είναι δύσκολο να κλείσουν. 
</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Juan Zarate, πρώην αναπληρωτής σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ και ο Thomas Sanderson, διευθυντής του Προγράμματος για τις Διακρατικές Απειλές του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών, δήλωσαν το εξής στους New York Times, τον Ιούνιο του 2014: 
</div>
<div style="text-align: justify;">
Μπορεί οι επιλογές μας και η όρεξή μας για περισσότερες επενδύσεις σε αίμα στη μάχη κατά της τρομοκρατία να είναι περιορισμένες, αλλά εάν δεν αντιμετωπίσουμε όλες τις διαστάσεις της απειλής της χρηματοδότησης, η πρόοδός μας μπορεί με τα χρόνια να χαθεί. Εάν ομάδες όπως το Ισλαμικό Κράτος μπορούν και γεμίζουν τα ταμεία τους, να τρέχουν την οικονομία τους και να εδραιώσουν την κυριαρχία τους, μπορεί να είμαστε αντιμέτωποι με ένα νέο, πιο επικίνδυνο brand της παγκόσμιας τρομοκρατίας, που θα απειλεί τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους για τα επόμενα χρόνια. 
</div>
<div style="text-align: justify;">
Το να μπει μια σφήνα ανάμεσα στο Ισλαμικό Κράτος και τα δολάρια που χρειάζεται απαιτεί μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των χωρών που θέλουν να καταπολεμήσουν την οργάνωση, περισσότερες κυρώσεις εναντίον οποιουδήποτε κράτους διαπιστωθεί ότι έκανε τα στραβά μάτια για να περάσει το κλεμμένο πετρέλαιο από τα σύνορά του, μια συντονισμένη άρνηση να πληρώνονται λύτρα και σοβαρή τιμωρία για όποιον αποδειχθεί ότι συμμετείχε στο εμπόριο αρχαιοτήτων. Η κήρυξη οικονομικού πολέμου στο Ισλαμικό Κράτος που θα υπονομεύσει την ικανότητά του να λειτουργεί ως έθνος-κράτος θα πρέπει να πει πιο ψηλά στη λίστα με τις προτεραιότητες από ό,τι ήταν μέχρι τώρα. 
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Το αβάσταχτο κόστος της τρομοκρατίας σε ζωές και δολάρια

Του Mark Gilbert Το κόστος από την αποτυχία αντιμετώπισης του Ισλαμικού Κράτους φτάνει σε ανησυχητικά επίπεδα, αν υπολογίσουμε τόσο τις...

Διαβάστε την συνέχεια

ΤΟΥΡΚΙΑ: Σύμμαχος ή αλεπού της Ανατολής; Οι πρόσφυγες, οι τζιχαντιστές και ο ρόλος στο γεωπολιτικό παζάρι

Ellada simera 0 Τουρκία 11:52

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifGzJoHLReGI6FAXEeT_m-d0KemsvEWs8d62kN2habowG6UYQQam-gLl4fze08OUo7fEHRYpGLtVyYrTipIaTkgJ0gokWT_I1FB-_0qc5o8MChjaf1JWPEufzCL4RkjZSbWwZC8vz0cw0/s1600/erdogan4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifGzJoHLReGI6FAXEeT_m-d0KemsvEWs8d62kN2habowG6UYQQam-gLl4fze08OUo7fEHRYpGLtVyYrTipIaTkgJ0gokWT_I1FB-_0qc5o8MChjaf1JWPEufzCL4RkjZSbWwZC8vz0cw0/s1600/erdogan4.jpg" /></a></div>
 
<blockquote class="tr_bq">
Άπαντες συμφωνούν πως η νίκη του κόμματος Ερντογάν-Νταβούτογλου στις πρόσφατες εκλογές στην Τουρκία ήταν κύριο αποτέλεσμα του αυταρχισμού του καθεστώτος και της τρομοκρατίας που επιβλήθηκε στον τούρκικο λαό. 
Είναι όμως η νίκη αυτή άξια πανηγυρισμών; Μήπως η στάση του Ερντογάν μας εξυπηρετεί; Έχει ο “σουλτάνος” της γείτονος ανασφάλεια; Σε όλο αυτό το διπλωματικό γαϊτανάκι το κουρδικό πάντα αποτελεί σημείο-κλειδί.</blockquote>
 
των Γιώργου Θεοχάρη, Γιώργου Νταλιάρη 
Από την άλλη πλευρά, που μπορεί να οδηγήσει ο εναγκαλισμός της Γερμανίας με την Τουρκία στο φλέγον ζήτημα του προσφυγικού; Είναι τυχαίο πως η Γερμανία αφού πίεσε να χρηματοδοτηθεί η Τουρκία από την ΕΕ, μετά τα χτυπήματα στο Παρίσι διαχώρισε τη θέση της ξεκάθαρα λέγοντας πως δε θα συμμετάσχει σε επιχειρήσεις κατά των τζιχαντιστών, τη στιγμή που η Γαλλία σε συνεργασία με τις ΗΠΑ νομίζουν πως βομβαρδίζουν τα κέντρα του ISIS, αλλά απειλούν και αμάχους οδηγώντας τους ένα βήμα πιο κοντά στην έξοδο; 
 
Κοινή πεποίθηση είναι πλέον πως μαζί με τους χιλιάδες ξεριζωμένους στην Ευρώπη εισέρχονται και τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους. Η Ευρώπη αποδείχτηκε αδύναμη να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το θέμα και χρηματοδοτεί την Τουρκία για να της κάνει τη βρώμικη δουλειά. Μόνο που οι δουλειές της Τουρκίας πάντα ήταν… βρώμικες. 
 
Το μόνο βέβαιον είναι πως επικρατεί προβληματισμός σχετικά με το θέμα των κοινών περιπολιών Ελλάδας-Τουρκίας στο Αιγαίο. Οι Τούρκοι μέχρι σήμερα επιχειρούσαν να κλέψουν δικαιώματα στα νερά του Αιγαίου μέσω της έρευνας και διάσωσης, τώρα η Ευρώπη φαίνεται να τους ανοίγει την Κερκόπορτα με τις κοινές περιπολίες, παρόλο που αυτό διαψεύστηκε από τον Γιούνκερ. 
 
Υπάρχει όμως τρόπος να αποφευχθεί κάτι τέτοιο; Κι όμως υπάρχει. Η δημιουργία Ευρωπαϊκής Ακτοφυλακής στο Αιγαίο σε συνδυασμό με την μεταφορά της έδρας της FRONTEX από την Πολωνία στη Θράκη και η ανάπτυξη της και εντός της Τουρκικής επικράτειας ανατρέπει τα σχέδια των Τούρκων και λύνει τα χέρια των Ευρωπαίων. Μόνο που χρειάζεται ισχυρή πολιτική βούληση… 
 
Το κουβάρι των ελληνικών και ευρωπαϊκών σχέσεων με την Τουρκία σε συνάρτηση και με το προσφυγικό, αλλά και με την απειλή των τζιχαντιστών για τη Γηραιά Ήπειρο ξετυλίγουν μιλώντας αποκλειστικά στο ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ πολιτικοί, γεωπολιτικοί αναλυτές και διεθνολόγοι σε μια έρευνα που δεν επιδιώκει να αμβλύνει τις γωνίες, αλλά να φωτίσει τις σκοτεινές παραμέτρους του ευρύτερου ρόλου της γείτονος. 
 
Αναλυτικά: 
 
Γιάννης Μιχελογιαννάκης, βουλευτής Ηρακλείου ΣΥΡΙΖΑ 
 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEju3s26lIN6KRZvyVYKrNOD-9SK6cN5hFZpGfptUv9eGNBgQrblDbN0ofqqETM92e9OosJiVlpnhSmMbcix5rMy4RGtI5IquAfLhTR1sgmNw_K8SWpMJSWPn9L5Ei8VmmKz7qCR9GTVuTt8DkjurFw-VbO1VA=" /> 
-Πως κρίνετε τις εξελίξεις με την επανεκλογή του κόμματος Ερντογάν και τις καταιγιστικές εξελίξεις στο προσφυγικό μετά και το χτύπημα των τζιχαντιστών της 13ης Νοεμβρίου; 
 
«Ζούμε σε μια περίοδο όπου έχουμε διεθνοποίηση της βίας στην Ευρώπη. Ευρώπη δεν είναι μόνο τα μεγάλα κράτη, αλλά και τα σύνορά της και σύνορά της Ευρώπης με την Τουρκία είναι η Ελλάδα. Το Ισλαμικό Κράτος που έχει φτιαχτεί από ένα κομμάτι του Ιράκ και της Συρίας και θέλει να εξαπλωθεί από τη Βόρειο Αφρική μέχρι την Ασία αποτελεί ένα τεράστιο κίνδυνο που δείγμα του είδαμε την 13η Νοεμβρίου, την Μαύρη Παρασκευή για την Ευρώπη. 
 
Δεν πρέπει να συνδέσουμε το προσφυγικό-μεταναστευτικό με την τρομοκρατία. Στο οπλοστάσιό μας έναντι της Τουρκίας και του Ερντογάν είναι η αναθεώρηση του Δουβλίνο 2, η αναθεώρηση της Συνθήκης Σένγκεν, η αναθεώρηση του Συμφώνου Μετανάστευσης. 
 
Το σημαντικό είναι να μην υπάρχουν τείχη στα σύνορα αλλά σε καμία μα καμία περίπτωση να μην υπάρξουν κοινές περιπολίες στο Αιγαίο, που θυμίζουν ένα μπαρκαρισμένο πλοίο, τα Ιμια του Σημίτη. Σε καμία περίπτωση δε θα έχουμε φαινόμενο Ιμίων με τον Αλέξη Τσίπρα. 13 ελληνικά νησιά θα αμφισβητηθούν με τις κοινές περιπολίες από την Τουρκία. 
 
Στα 2 δις που δίνει η Ευρωπαϊκή Ενωση στην Τουρκία, εμείς πρέπει να διεκδικήσουμε αυτά που πρέπει ως χώρα-υποδοχής, ταυτοποίησης και πρώτου βήματος μετεγκατάστασης. Τα ενισχυμένα hotspot πρέπει να είναι μέσα στην Τουρκία και θα είναι ένα σημαντικό βήμα επίλυσης του ζητήματος. Επίσης, δεν πρέπει να μπούμε στη διαδικασία καμίας ανοχής και σε άλλα θέματα όπως το Κυπριακό. Πρέπει να διεκδικήσουμε μια καλή γειτονία με τους Τούρκους. Εμείς είμαστε το σύνορο της Ευρώπης». 
 
Ακης Γεροντόπουλος, πρώην υφυπουργός Εξωτερικών και βουλευτής Νέας Δημοκρατίας 
 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEi_UygVp139mSiZe_qcadviUGcCl0CcBHwLu0LirQVH1njreGb_G-lyE7Y-JEtXh-proFjvKBnBGN2zOhvzrBnEMObr4ZYMZ7cJuIvwBjhbvRjG4ow4Is7_7UX7UHiShkhd2XQ5rMY1AZrAMtGvJHu9gkML2GE=" /> 
 
– Πως κρίνετε τη νίκη Ερντογάν στις εκλογές της γείτονος; 
 
«Εκείνο που προσπάθησε και τελικά πέτυχε ο Ερντογάν ήταν να περάσει στον λαό το αίσθημα της σταθερότητας. Πως όμως; Το διάστημα ανάμεσα τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις επένδυσε στην εσωτερική τρομοκρατία. Δεν μπορώ να πω κατά πόσο ήταν ο υποκινητής, αλλά επένδυσε και ήταν τελικά κερδισμένος από τα εσωτερικά προβλήματα της Τουρκίας και υπό αυτό τον τρόπο έβαλε ένα μεγάλο δίλημμα στον λαό. Έχουμε δει ότι τον Τύπο τον έχει βάλει στην γωνία προσπάθησε με κάθε τρόπο να τον μανιπιουλάρει και πολλές φορές έβγαζε εκτός νόμου όποιον ήταν απέναντί του. Δημοκρατία χωρίς ελευθερία του Τύπου δεν μπορεί να υπάρξει. Ο λαός υπό αυτό τον φόβο ψήφισε ό,τι ψήφισε». 
 
 – Πως κρίνετε τη στάση της Τουρκίας στο προσφυγικό; 
 
«Η Τουρκία έχει κομβικό ρόλο στο προσφυγικό θέμα και τα γεγονότα στην Συρία έχουν παίξει σημαντικό ρόλο. Με τον τρόπο τους έχουν προωθήσει ακόμη και τους εγκληματίες του ISIS με σκοπό να παίξουν το παιχνίδι τους στην Συρία. Είναι σίγουρο πως οι Τούρκοι δεν σταματούν το προσφυγικό κύμα, αλλά πολλές φορές το ωθούν προς την Ευρώπη και αυτό πρέπει η Ευρώπη να το λάβει υπόψιν της». 
 
 – Φοβάστε πιθανή αλλοίωση του χριστιανικού πληθυσμού της Ευρώπης και της Ελλάδος; 
 
«Η Ευρώπη στηρίζεται σε τρεις πυλώνες. Στον ελληνικό πολιτισμό, στο ρωμαϊκό δίκαιο και στον Χριστιανισμό. Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν έρθει πολλοί Μουσουλμάνοι στην Ευρώπη αλλά νομίζω πως ο ευρωπαϊκός πολιτισμός μπορεί να το χειριστεί. Όμως χρειάζεται προσοχή, οι φονταμενταλιστές προσπαθούν με κάθε τρόπο να δημιουργήσουν προβλήματα και απέναντι σε αυτούς πρέπει να έχουμε πολύ σκληρή στάση». 
 
 Ευριπίδης Στυλιανίδης, πρώην υπουργός και βουλευτής Νέας Δημοκρατίας 
 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEie1h-j1guawgfiYFSYfurKHbMuu7xIszcM4RTh2RRyAAqRPl_M2eYm8FbLkpjxJhh88jt64XkeLhYB-GTTX8GErMd6ulFI1cOlGKOVlnJGEBFTErZ4OOwn4A0lqsW8SfoBU1-qf3vNVNIDRSo_xZn5uiEVEHI=" /> 
 
– Τι σημαίνει η πανηγυρική εκλογή του κόμματος του Ερντογάν στην Τουρκία τόσο για τη χώρα μας όσο και για την Ευρώπη; 
 
Ο Ερντογάν διέψευσε τις εκτιμήσεις των διεθνών κύκλων ενισχύοντας την εκλογική του κυριαρχία στο εσωτερικό, παρότι η πολιτική που ακολούθησε το προηγούμενο διάστημα ο Νταβούτογλου εξέθεσε διεθνώς την Τουρκία, κλονίζοντας τις παραδοσιακές της σχέσεις με τη Δύση και υπονόμευσε το ευρωπαϊκό προφίλ του Τ.Ερντογάν. 
 
Η στάση της Τουρκίας στην Αίγυπτο με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και τη Β. Αφρική, στη Συρία, στο Κουρδικό, ο κλονισμός των σχέσεων της με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, η απομάκρυνση της από τον Αραβικό κόσμο και η παρεμβατικότητα της στα Βαλκάνια έβγαλε προς τα έξω μια επικίνδυνη Νεοοθωμανική αλαζονεία, που διέψευσε την αποτελεσματικότητα της πολιτικής «του στρατηγικού βάθους», απομονώνοντας διεθνώς τη γείτονα. Ενίσχυσε όμως πολιτικά το AKP στο εσωτερικό μέτωπο και διασφάλισε την πολιτική σταθερότητα. 
 
Ωστόσο ο πόλεμος στη Συρία και τα πρόσφατα γεγονότα με το Ισλαμικό Κράτος, η έκρηξη του μεταναστευτικού και του προσφυγικού καθιστούν τη γείτονα απαραίτητο συνομιλητή τόσο της ΕΕ όσο και της χώρας μας. Αυτό σε κάθε περίπτωση η Τουρκία επιδιώκει υστερόβουλα να το εκμεταλλευτεί με κάθε τρόπο στο πλαίσιο των επιδιώξεων της εξωτερικής της πολιτικής. 
 
Για αυτό και έχει σημασία όχι απλά να συνομιλούμε μαζί της, αλλά να μην παραλείπουμε, τόσο εμείς, όσο κυρίως οι Ευρωπαίοι να τους επιβάλουμε το σεβασμό στο διεθνές δίκαιο και τις διμερείς συμφωνίες. 
 
Είναι πλέον όχι απλά εθνική, αλλά ευρωπαϊκή αναγκαιότητα η δημιουργία Ευρωπαϊκής Ακτοφυλακής στο Αιγαίο (όχι κοινών περιπολιών), η μεταφορά της έδρας της FRONTEX από την Πολωνία στη Θράκη και η ανάπτυξη της και εντός της Τουρκικής επικράτειας. Μόνο έτσι θα παύσει το Αιγαίο πέλαγος να μετατρέπεται σε «υγρό τάφο» απελπισμένων προσφύγων, θα αναχαιτισθεί το μεταναστευτικό ρεύμα και θα προστατευτεί η διεθνής ασφάλεια από την απειλή των μαχητών του ISIS, χωρίς να δοθεί η δυνατότητα στη γείτονα να εκμεταλλεύεται πονηρά τα γεγονότα, για να αμφισβητήσει στην πράξη τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα μας στο Αιγαίο. 
 
 – Θα συνεχιστεί ο αυταρχισμός και οι προκλήσεις της γειτονικής χώρας; 
 
Αυτό δεν εξαρτάται μόνο από την ευφυΐα, το δυναμισμό και τη σοβαρότητα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής αλλά και από την ανταπόκριση των Ευρωπαίων και των Αμερικανών, που πρέπει όχι απλά να συμβάλουν αλλά να επιβάλουν στους γείτονες σεβασμό στους διεθνείς κανόνες, στις αρχές καλής γειτονίας και στις συμμαχικές τους υποχρεώσεις χωρίς παιχνίδια διπροσωπίας. 
 
– Φοβάστε κλιμάκωση τον τουρκικών προκλήσεων με παραβιάσεις του εναερίου χώρου μας και παραβάσεις του FIR; 
 
Περισσότερο από το Αιγαίο αυτό που με ανησυχεί τον τελευταίο καιρό είναι η συμπεριφορά κάποιων κέντρων στη Θράκη, διότι εκεί υπάρχει ανθρώπινος παράγοντας, που κάποιοι προσπαθούν να χειραγωγήσουν εκλογικά και να εκμεταλλευτούν πολιτικά, μετατρέποντας ξανά τη μουσουλμανική μειονότητα από γέφυρα φιλίας, σε εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής και υπονομεύοντας την ανοιχτή κοινωνία που χτίσαμε όλοι μαζί, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Ελπίζω στην τουρκική ηγεσία να πρυτανεύσει η λογική και το πνεύμα συνεργασίας ενόψει όλων αυτών που συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή. Μόνο έτσι θα αντιμετωπισθούν οι πόλεμοι, η διεθνής τρομοκρατία και το προσφυγικό. Δεν υπάρχει πλέον κανένα περιθώριο για υστερόβουλα και επικίνδυνα εθνικιστικά παιχνίδια. 
 
– Ο ρόλος της Τουρκίας στη Συρία. Πως το προσφυγικό μπορεί να αποτελέσει μοχλό πίεσης προς πάσα κατεύθυνση; 
 
«Ο πόλεμος πρέπει να σταματήσει με παρέμβαση των μεγάλων δυνάμεων και η τρομοκρατία να αντιμετωπισθεί, γιατί αυτά είναι η πηγή της προσφυγιάς και της δυστυχίας. Το πρόβλημα είναι Ευρωπαϊκό και διεθνές γι’αυτό απαιτεί διεθνή συνεργασία. Η Ελλάδα σηκώνει σημαντικό βάρος εδώ και πολλά χρόνια μόνη της. 
 
Τώρα η ΕΕ πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να στηρίξει την προσπάθεια. Η Τουρκία οφείλει να συνεργαστεί χωρίς εθνικές υστεροβουλίες. 
 
Παναγιώτης Λαφαζάνης, πρόεδρος Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ) και πρώην υπουργός 
 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgwwFpNhkbp79bHeEEBXsvnHoaptYwI6jCM9i3U0iRbwUpT96uuPHhB6cC9ELW8ZpJhSjotNVucFwoHzFAY1GS4LJgAsFgiQNooHqwdQX9BCEmyaZgUvolUkm4oJuic1qBrizEIkXJrezX0eq4EQnErejUBSPM=" /> 
 
– Πως θα επηρεαστεί η Ελλάδα και η Ευρώπη από την εκλογή Ερντογάν; 
 
«Η νίκη του Ερντογάν ήταν αποτέλεσμα του αυταρχισμού του καθεστώτος και της τρομοκρατίας που επιβλήθηκε στον τούρκικο λαό. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι το αριστερό φιλοκουρδικό κόμμα (HDP) αναδείχθηκε τρίτη δύναμη στην τουρκική βουλή παρά τις δυσκολίες, τις διώξεις και τις αντιξοότητες. Ενα ισχυρό HDP μπορεί να συντελέσει στον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας και στη δυνατότητα να ανοίξει νέους προοδευτικούς δρόμους». 
 
 – Φοβάστε μήπως στα νότια σύνορα υπάρξει έξαρση της βίας με τους Κούρδους; 
 
«Βεβαίως και ανησυχώ. Ο Ερντογάν είναι βασικός υπεύθυνος για την αποσταθεροποίηση της Συρίας, ήταν ο βασικός πολέμιος του Ασαντ πράγμα που επέδρασε στη ρευστή κατάσταση στη χώρα και στο κύμα των προσφύγων το οποίο κατακλύζει την Ευρώπη. Ολοι ανησυχούμε για τη συμπεριφορά που θα έχει το καθεστώς Ερντογάν στους Κούρδους συνολικά και κυρίως τους Κούρδους της Συρίας τους οποίους ο Ερντογάν θεωρεί βασικούς υπεύθυνους για την αφύπνιση του κουρδικού πληθυσμού σε όλη την Τουρκία. Ελπίζουμε να μη δούμε τα χειρότερα στην περιοχή της Συρίας που θα έχουν άμεση συνέπεια στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο μετά και τις αποτρόπαιες δολοφονίες που έγιναν στο Παρίσι». 
 
– Πως κρίνετε τη στάση της Ευρωπαϊκής Ενωσης έναντι του Ερντογάν; 
 
«Η Ευρωπαϊκή Ενωση πάντα χάιδευε την Τουρκία, πλέον τον Ερντογάν και αισθάνεται όμηρος απέναντί του. Η Ευρώπη αυτή τη στιγμή καταρρέει. Είναι άκρως υπεύθυνη για ό,τι συμβαίνει στην Συρία και τη Μέση Ανατολή. Μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι, βλέπουμε, δυστυχώς, τη Γαλλία αμετανόητη με συνεργό τις ΗΠΑ να βομβαρδίζει ξανά την περιοχή, υποτίθεται τους τζιχαντιστές αλλά στην ουσία χτυπά αμάχους. Ολα αυτά δημιουργούν αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που υποτίθεται πως επιδίωκαν. Ετσι οι τζιχαντιστές στρατολογούν νέους πολεμιστές. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι πολιτική λύση και πολιτικές παρεμβάσεις για τη σταθεροποίηση της περιοχής και την απομόνωση του τζιχαντισμού. Αυτό μπορεί να γίνει με ειρηνικές πρωτοβουλίες και όχι πολεμικές επεμβάσεις με ιδιοτελή συμφέροντα». 
 
Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος 
 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjFh3s5HmTLx3f00aerJ1rt-xItS01OvQCWKMG9rzzkwWO5axM5hythEykM_E0F9j1LlRsOy4iY2fA2yYMJjdhdcpzv3pQdHhLzjTheL0-y3fz5PzRfLCeqwDSVec7G8l2EokPl-unSEPKdej9kflLJP-gVS-E=" /> 
 
– Ένα πρώτο σχόλιο για τη νίκη του κόμματος Νταβούτογλου-Ερντογάν. 
 
«Ο Ερντογάν άσκησε ασφυκτική πολιτική στα μέσα ενημέρωσης. Ειδικά η κρατική τηλεόραση έδινε πολλές ώρες στην προβολή του κόμματός του, ελάχιστες ώρες στην αντιπολίτευση, ενώ στο κουρδικό δεν έδωσε ούτε λεπτό. Στις εφημερίδες υπήρξαν διώξεις δημοσιογράφων, δύο κανάλια έκλεισαν παραμονές εκλογών γιατί έκαναν κριτική στο κόμμα το Ερντογάν. Υπήρξε σκληρή λογοκρισία που έπαιξε σημαντικό ρόλο, καθώς οι κάτοικοι στην Ανατολία επηρεάζονται από τα ΜΜΕ. Σημαντικό ρόλο έπαιξε το δίλημμα της σταθερής κυβέρνησης που έθεσε την ίδια στιγμή που το ΡΚΚ αύξησε τις επιθέσεις του και έπαιξε αρνητικό ρόλο και ενίσχυσε την αυτοδυναμία του Ερντογάν. Το μεγάλο ποσοστό του δεν το περίμενε κανείς και θεωρείται πολύ μεγάλη νίκη. Το πρόβλημά του, τώρα, είναι πως θα ασκήσει την πολίτική του σε σχέση με την αναθεώρηση του Συντάγματος και αν θα επιδιώξει πολύ αυταρχικές εξουσίες». 
 
– Με τα κύματα προσφύγων στην Ελλάδα και κατ΄επέκταση στην Ευρώπη περνούν πάρα πολλοί Μουσουλμάνοι. Υπάρχει ο φόβος της αλλοίωσης του Χριστιανικού πληθυσμού. Συμφωνείτε με αυτό; 
 
«Εχουν δημιουργηθεί σοβαρότατα ζητήματα κυρίως στην Γερμανία και στην Αυστρία. Τα πολιτιστικά δείγματα γραφής αυτών των ανθρώπων είναι άσχημα διότι θέλουν να επιβάλλουν τα δικά τους πολιτιστικά πρότυπα, και με την ανοχή που έχει επιδείξει η Μέρκελ, έχει δημιουργηθεί κακό προηγούμενο στην Γερμανία και υπάρχουν αντιδράσεις. Άλλες χώρες, όπως η Ουγγαρία, προσπαθούν να κλείσουν τα σύνορά τους γιατί ήδη το πρόβλημα αρχίζει και τους ξεπερνάει. Υπάρχουν προειδοποιήσεις πως αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί η Ευρώπη οδεύει στη διάλυση και θα δημιουργηθεί χάος. Δεν ξέρω τι θα συμβεί με την Ελλάδα, που είναι η πύλη εισόδου, αν μείνουν εγκλωβισμένοι εδώ δεκάδες χιλιάδες. Ο Ερντογάν προσπαθεί να πάρει ό,τι περισσότερο μπορεί από αυτή την κατάσταση και έχει σύμμαχό του την Γερμανία που ανέκαθεν ήταν στρατηγικός της εταίρος. Αλλά το πρόβλημα είναι πως υπάρχει πίεση για κοινές περιπολίες Ελλάδας-Τουρκίας στο Αιγαίο, κάτι που το επιδίωκε πολλά χρόνια η Αγκυρα, μια είδους συνδιοίκηση». 
 
 – Ποια είναι η πραγματική απειλή που ακούει στο όνομα “Τζιχαντιστές” στην Ευρώπη; 
 
«Σίγουρα έχουν περάσει. Τα γερμανικά ΜΜΕ αναφέρουν πως υπάρχουν πάνω από 2.000 τζιχαντιστές που έχουν περάσει από την Τουρκία. Είναι πολύ εύκολο πλέον να περνάνε τα σύνορα. Και οι περισσότεροι από τους παράνομους μετανάστες είναι 20 με χρονών, είναι δηλαδή μάχιμοι, πολλοί από αυτούς είναι επιρρεπείς σε επικίνδυνα δόγματα και όλα αυτά δημιουργούν εκρηκτική κατάσταση». 
 
Μαίρη Μπόση, διεθνολόγος 
 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjEVXkbHC9GTRptMZ8nH58K6nkhZsw-0uzioVFxe6M7ioTLFf6FZwogfA-hVG49ZCsZrJEmRb6Vw525qzlxSkYdIdVCSpJxE2Sf2B2A1dvnoWhNNAWt-p3bQNmw0hCEmF8I83SCmltaDWQNIMWCABmwK17p1w8=" /> 
 
– Ενα αρχικό σχόλιο για τη νίκη Ερντογάν. 
 
«Η νίκη του κόμματος Ερντογάν θεωρήθηκε μη αναμενόμενη (με τέτοιο ποσοστό και αυτοδυναμία) καθώς τόσο τα τοπικά όσο και τα διεθνή ΜΜΕ είχαν υπόψη τους τι συμβαίνει στις μεγάλες πόλεις, όπως στην Κωνσταντινούπολη, και στο λεγόμενο δυτικό κομμάτι της χώρας. Η ουσία όμως ήταν το μεγάλο μέρος του πληθυσμού που βρίσκεται στα βάθη της Τουρκίας. Αυτά έχουν δώσει δείγματα γραφής σε μια σειρά εκλογικών αναμετρήσεων και έχουν δείξει την συντηρικοποίησή τους και την ταύτισή τους με τον Ερντογάν. Από εδώ και πέρα ξεκαθαρίζει ένα μεγάλο σκηνικό εντός της Τουρκίας και έχουμε μια καλύτερη άποψη για το πώς θα χειριστούμε και οι γείτονες τις σχέσεις μας». 
 
 – Θα είναι για πολλά χρόνια ο ισχυρός άνδρας της Τουρκίας. Θα αλλάξει το Σύνταγμα για να πάρει περισσότερες εξουσίες ως πρόεδρος. 
 
«Ο Ερντογάν δεν έχει κρύψει ποτέ από τον λαό τις σκέψεις του για αλλαγή του συντάγματος. Είναι δύσκολο να προβλέψουμε αν ο Ερντογάν θα είναι ο απόλυτος ηγέτης για πολλά χρόνια, αφού οι διαθέσεις των πολιτών αλλάζουν σε σχέση με οικονομικές, κοινωνικές και άλλες καταστάσεις. Εχουμε να κάνουμε και με λαϊκά στρώματα που βρίσκονται στη βαθιά Ανατολή με τα οποία αντιμετωπίζει πολύ ειδικά ζητήματα και προβλήματα τα οποία ο ίδιος δεν τα συζητά καθόλου, για παράδειγμα το γεγονός πως πολλοί έχουν προσχωρήσει στο ISIS. Είναι ένα ζήτημα που προβληματίζει μεν, αλλά όχι με την ένταση που θα έπρεπε και με την οποία απαιτεί η διεθνή κοινότητα». 
 
– Ποιες θεωρείτε πως θα είναι οι εξελίξεις στην Συρία; 
 
«Ο Ερντογάν δεν έχει κρύψει τις διαθέσεις ώστε να χειροτερέψουν οι σχέσεις με την Συρία. Θυμίζω ότι τα σύνορα μεταξύ των κρατών της περιοχής έχουν πολύ συγκεκριμένη μειονότητα την κουρδική, η οποία όμως δεν είναι ενωμένη. Η Τουρκία έχει ξεκαθαρίσει ότι θα αναβαθμίσει τις στρατιωτικές της δυνατότητες έναντι των Κούρδων. Περιμένω, δηλαδή, ένοπλες εξελίξεις». 
 
Ζαχαρίας Μίχας, στρατιωτικός αναλυτής-Διευθυντής Μελετών του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφαλείας και Αμυνας (ΙΑΑΑ – ISDA) 
 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjtaIZILQScNLFNR58HQpq3QEEpuYxjKyWoKB6BFVgWeu0YNs2Z-KEUDeiUY3zZ-asCB9r9xP-j9nya0lTOWqPRRXTLWFigBaxfm5GfKbVpkSBhWQomJlaXDIIW9y-Uhek_jW3IAwnXDY_HhRh6dZybjsGUS2xQOO1xNjllnPNkeI53=" /> 
– Η νίκη Ερντογάν θα επηρεάσει αρνητικά τις σχέσεις με την Ελλάδα και τη διεθνή κοινότητα; 
 
«Η παραμονή του Ερντογάν στην ηγεσία της Τουρκίας, από τη μία, δεν είναι κακή εξέλιξη, διότι όσο πιο «παρανοϊκή» εμφανίζεται η συμπεριφορά ενός ηγέτη τόσο δυσκολότερο είναι στο διεθνές περιβάλλον να τον εμπιστευθούν και να του αναθέσουν ρόλο τοποτηρητή στην περιοχή, κάτι που θα του έδινε συντριπτικό πλεονέκτημα έναντι της Ελλάδας. Έχει την αίσθηση πως είναι επικεφαλής μιας χώρας που είναι εξαιρετικά σημαντική, ένα επίπεδο ενδεχομένως χαμηλότερα μόνο από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, κάτι που όμως δεν απότοκο πραγματικής ισχύος, αλλά της ανασφάλειας για το μέλλον της χώρας του. Από τις ανακατατάξεις στην περιοχή δεν μπορεί να αποκλειστεί ακόμα και το να χάσει εδάφη κι έτσι επιλέγει επιθετική στρατηγική, τη φυγή προς τα εμπρός, ώστε να δημιουργήσει διεθνώς την εικόνα πανίσχυρου και απαραίτητου εταίρου, σε κάθε διευθέτηση στον άμεσο γεωπολιτικό του περίγυρο. Η ανασφάλεια των Τούρκων φαίνεται και από τον τρόπο που συναλλάσσονται με δυτικούς θεσμούς όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, λαμβάνοντας τη μορφή υπεροψίας. Ακόμη και στο ΝΑΤΟ συμπεριφέρονται με νευρικό τρόπο. Με την Ε.Ε. αφού πρώτα κόμπαζαν δια του τότε αρμοδίου υπουργού, Εγκεμέν Μπαγκίς, ότι κρατούν στα χέρια τη λύση των προβλημάτων της και θα την προσφέρουν απλόχερα εάν ενταχθούν, χρησιμοποιώντας το προσφυγικό, απαιτούν από την Ευρώπη να κατανοήσει τις τουρκικές ιδιαιτερότητες και να προσαρμοσθεί αυτή στις απαιτήσεις τους, όχι να αναγνωρίσουν και να υιοθετήσουν απόλυτα τις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
 
Αυτό που μπορεί να μας δημιουργήσει πρόβλημα είναι το ενδεχόμενο ήττας της Τουρκίας στην Μέση Ανατολή, κάτι που το θεωρώ πιθανό. Σε αυτή την περίπτωση ο Ερντογάν θα μπορούσε να αναζητήσει έναν τρόπο απορρόφησης των εσωτερικών κραδασμών που θα προκληθούν από την αποτυχία, μέσω μιας νίκης στο μέτωπο που θεωρεί πιο βολικό, κι αυτό είναι σε όλο το φάσμα των ελληνοτουρκικών. Σε συνδυασμό βέβαια, και με την κρίση στη χώρα μας, αυτό θα μπορούσε να αποδειχθεί εξαιρετικά αποσταθεροποιητικό. Στη γειτονική χώρα παρουσιάζεται μετά τις εκλογές ένα εκρηκτικό μείγμα εθνικιστικής, ενίοτε στα όρια του φασισμού και ισλαμιστικής πολιτικής συμπεριφοράς του ηγέτη, κάτι που όμως φαίνεται πως απέδωσε πολιτικούς καρπούς, συσπειρώνοντας γύρω του, με διάφορα κίνητρα (θρησκευτικά, φόβος, κ.λπ.) που είναι, το μισό εκλογικό σώμα της Τουρκίας, σε μια εκλογική αναμέτρηση με εντυπωσιακά ποσοστά συμμετοχής». 
 
– Το προσφυγικό ζήτημα έφερε στην επιφάνεια και θέμα κοινών περιπολιών Ελλάδας-Τουρκίας στο Αιγαίο. 
 
«Με ανησυχούν πολύ οι δηλώσεις Γιούνκερ για το Αιγαίο και τις κοινές περιπολίες. Εάν υπήρχε τέτοια ευαισθησία, δεν θα έπρεπε να σταματάει αυτή η ροή στην Τουρκία και να μην επιχειρούσαν να περάσουν το Αιγαίο που έχει μετατραπεί σε νεκροταφείο; Κατά κάποιο τρόπο επιλέγει, παρά την ευκαιρία που ανοίγεται για την Ένωση σε έναν τομέα που δεν έχει δοθεί η απαραίτητη έμφαση και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε, να μην ασχοληθεί με την άμυνα και την ασφάλεια των συνόρων της Ευρώπης στο Αιγαίο και τα βάζει με την Ελλάδα, ενώ γνωρίζει ότι αποτέλεσμα θα είναι η αμφισβήτηση κυριαρχικών της δικαιωμάτων από την Τουρκία που δεν θα αφήσει ευκαιρία ανεκμετάλλευτη να εγγράψει υποθήκες και να προσθέσει τετελεσμένα, μια Τουρκία που έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν την καλύπτει το διεθνές δίκαιο, αφού θεωρεί το Αιγαίο θάλασσα ειδικών περιστάσεων. Μοιάζει για επιχείρηση δημοσίων σχέσεων του Γιούνκερ με τον γερμανικό παράγοντα, καθώς οι μεταξύ τους σχέσεις είναι δεν είναι και οι καλύτερες. Οπότε και αυτός, βρίσκει την πιο βολική συγκυρία, εκεί που και ο ίδιος βλέπει λόγω της οικονομικής κρίσης τον «αδύναμο κρίκο», για να εξομαλύνει τις σχέσεις με τους Γερμανούς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να έχει μια ειδική σχέση με την Τουρκία, αλλά οι επιμέρους ισχυρές χώρες δεν επιθυμούν την ένταξή της για πολλούς λόγους που άπτονται των εσωτερικών ισορροπιών, αλλά και ζητήματα πολιτισμικής ομοιογένειας». 
 
 – Θα συνεχιστούν οι παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου μας; 
 
«Οι παραβιάσεις και οι παραβάσεις γίνονται συνέχεια. Είναι μια πάγια κατάσταση και το πρόβλημα δεν έχει σταματήσει ούτε μια μέρα. Δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει κάτι και όλα αυτά εντάσσονται στο πλαίσιο της αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων συνολικά. Αυτό πρέπει κάποια να σταματήσει. Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί, ότι η οικονομική κρίση και ο στόχος διαγραφής μέρους του χρέους δεν μπορεί να είναι μοναδική προτεραιότητα, διότι οι εξελίξεις τρέχουν και θα οδηγηθούμε προ δυσάρεστων καταστάσεων σύντομα». 
 
Ερευνα του ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ 
 
<a href="http://on-news.gr/" target="_blank">πηγή</a>