Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

Και όμως κτύπησαν τον μετεωρίτη! - Βίντεο

<center>
<img alt="" height="300" src="http://www.defencenet.gr/defence/sites/default/files/styles/in_article/public/GALLERY/AsteroidBoomL.jpg" width="500" /></center>
 
Εκτός από τις αρχικές μαρτυρίες στρατιωτικών που μετέδωσε το Russia Today ότι η ρωσική στρατηγική αεράμυνα κατέστρεψε τον μετεωρίτη στα Ουράλια τώρα έρχεται και η ανάλυση του βίντεο που επιβεβαιώνει την άποψη ότι ένα κατευθυνόμενο αντικείμενο κτύπησε τον μετεωρίτη του Chelyabinsk και μετά ακολούθησε έκρηξή του. 
Το υλικό προέρχεται από την ανάλυση ενός από τα βίντεο από τις κάμερες που έχουν τοποθετημένες οι Ρώσοι στα αυτοκίνητά τους, η ανάλυση της εικόνας όμως δείχνει ότι κάτι το διαπερνά κτυπώντας το από πίσω. Και αυτό δευτερόλεπτα πριν την έκρηξη η οποία και διαλύει τον βράχο μεγέθους 15 μέτρων όπως αποφάνθηκαν οι ειδικοί. Για τι ακριβώς είναι αυτό μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν. 
 
<iframe frameborder="0" height="270" src="http://www.dailymotion.com/embed/video/xxkdr2" width="480"></iframe> 
<a href="http://www.dailymotion.com/video/xxkdr2_ufos-over-chelyabinsk-meteorite-was-destroyed-by-a-ufo-yyy-yyyyyyyyyy-yyy-yyyyyyyyy-yyy-yyyyyyy-yy-y_news" target="_blank">UFOs over Chelyabinsk meteorite was destroyed...</a> από <a href="http://www.dailymotion.com/cvetozar_vd" target="_blank">cvetozar_vd</a> 
 
<a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Και όμως κτύπησαν τον μετεωρίτη! - Βίντεο

Εκτός από τις αρχικές μαρτυρίες στρατιωτικών που μετέδωσε το Russia Today ότι η ρωσική στρατηγική αεράμυνα κατέστρεψε τον μετεωρίτη στα Ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρίν απο την τελική λύση ο γεωπολιτικός αφοπλισμός της πατρίδας μας.

Ellada simera 0 Γεωστρατηγική, Ελλάδα, Ενέργεια 21:28

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiyQgUm_PMO-psKjqOs1W-ZTDXTfZP0uhrrVdJlSsYMZI7cmucrmyPqde2KyXgVUxWBQca9uscLszpGVstzRvyrmWu2GnQOtYZpfVTN0wGYc8aQOIr_661J-bVlM8GsQVplyOZA_zAhXdG/s1600/ellas.jpg" width="500" /></div>
 
<div style="text-align: center;">
Τo βρώμικο παιχνίδι με τους αγωγούς</div>
Στην Τουρκία (και όχι μόνο) ο έλεγχος της ελληνικής ενεργειακής υποδομής 
Με «αντιδράσεις εκτός ορίων» απειλούν οι ΗΠΑ για να αποκλείσουν τους Ρώσους από ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ 
 
<div class="post-body entry-content" id="post-body-4525867107088730018" itemprop="articleBody">
 
-«Το Ελληνικόν Έθνος, δυνάμει της παρούσης πράξεως θέτει εκουσίως την ιεράν παρακαταθήκην της αυτού Ελευθερίας, Εθνικής Ανεξαρτησίας και της πολιτικής αυτού υπάρξεως, υπό την μοναδικήν υπεράσπισιν της Μεγάλης Βρετανίας.» 
- Ψήφισμα της Γ’ Εθνοσυνελεύσεως, Επίδαυρος 
 
-«Ο λαός κύριοι, τού οποίου παρρησιάζετε το πρόσωπον, δεν σας έδωκε πληρεξουσιότητα να καταργήσετε την Εθνικήν και Πολιτικήν ανεξαρτησίαν του, αλλά να την στερεώσητε, νά την διαιωνίσητε». 
- Διαμαρτυρία του Αλέξανδρου Υψηλάντη για το ως άνω ψήφισμα. 
 
«Μια ανεξάρτητη Ελλάδα είναι παραλογισμός. Η Ελλάδα θα είναι είτε αγγλική, είτε ρωσική. Δεν πρέπει να είναι ρωσική, άρα θα είναι αγγλική». 
- Sir Edmund Lyons, πρέσβης στην Αθήνα, προς την κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητος, 1844. 
 
Με αντίδραση «κάθε τύπου», «εκτός ορίων» απειλεί η Ουάσιγκτον την Αθήνα, προκειμένου να αποτρέψει την είσοδο των Ρώσων στη ΔΕΠΑ και τη ΔΕΣΦΑ, την ίδια στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση σκέπτεται να «δώσει», για να ικανοποιήσει τις ΗΠΑ, την ελληνική ενεργειακή υποδομή στο Αζερμπαϊτζάν, χώρα, σε μεγάλο βαθμό, υπό τον έλεγχο της Τουρκίας! 
 
‘Ένα από τα «βαρύτερα» όπλα του ελληνικού λαού, έθνους των ξεσηκωμένων κατά Σβορώνο (αλλά και μια από τις βασικότερες, ιστορικά, αιτίες καταστροφών του) είναι η γεωπολιτική αξία του ελληνικού χώρου, που παρεμβάλλεται μεταξύ Ευρώπης και Μέσης Ανατολής, Ρωσίας και «θερμών θαλασσών». 
 
Δυστυχώς, η «γεωπολιτική» έγινε τελευταία, όπως και τόσα άλλα, «μόδα», γελοιοποιούμενη στο στόμα Ελλήνων πολιτικών, που χρησιμοποιούν την έννοια σε βαθμό ευθέως αντίστροφο προς τον βαθμό κατανόησής της. Οι πολιτικοί μας έχουν μοναδική ικανότητα να αρπάζουν ιδέες που τους φαίνονται «φανταιζί» και να τις καταστρέφουν, μαζί με μας – ενίοτε και με τους εαυτούς τους ακόμα. Αν, όταν άρχιζα τη δημοσιογραφική μου καριέρα, ήταν πηγή μεγάλης ικανοποίησης αν κάποιος πολιτικός πρόσεχε αυτά που έγραφα, τώρα μάλλον με ανησυχεί η προοπτική, τόσο μεγάλη είναι η ικανότητά τους να στραβώνουν τα ίσια. 
 
Στα χέρια ενός σχετικά ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, η γεωπολιτική αξία του ελληνικού χώρου είναι σημαντικότατο διαπραγματευτικό όπλο για τον ελληνικό λαό. Χωρίς τέτοιο κράτος, η «γεωπολιτική» γίνεται τρόπος ελέγχου, υποδούλωσης και καταστροφής για τη χώρα. Γι’ αυτό το κοινωνικό, το δημοκρατικό και το εθνικό είναι αξεδιάλυτα συνδεδεμένα στην Ελλάδα, χώρας στις παρυφές πρώτου και τρίτου κόσμου, στο μεταίχμιο των κόσμων της Δύσης, της Μέσης Ανατολής και των Σλάβων, μεταξύ των οποίων κόσμων καλείται να ισορροπήσει, πραγματοποιώντας την ανεξαρτησία της. 
 
Τα εξωφρενικά της ενέργειας 
 
Πώς θα σας φαινόταν αν σας έλεγα ότι η Ελλάδα ετοιμάζεται να παραχωρήσει στην Τουρκία σημαίνοντα ρόλο ελέγχου στην ελληνική ενεργειακή υποδομή; ‘Ότι η Αθήνα ετοιμάζεται, υπό την ασφυκτική πίεση των ΗΠΑ, να παραχωρήσει το μεγαλύτερο ίσως «χαρτί» που διαθέτει (ακόμα) το ελληνικό κράτος, τη «γεωπολιτική» και «γεωενεργειακή» υπεραξία της Ελλάδας, χωρίς απολύτως κανένα αντάλλαγμα, σε διάφορες, ελάχιστα φιλικές δυνάμεις, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία; Και ότι, με τον τρόπο αυτό, παραιτείται των τελευταίων όπλων που η χώρα διαθέτει για τη σωτηρία της, ενώ διαταράσσει σοβαρά τις σχέσεις της με τη Ρωσία, μια παραδοσιακή φιλική δύναμη, από τα ελάχιστα, αν όχι το μόνο, πιθανό, δυνητικό έστω στήριγμα της Ελλάδας, μαζί με τους υπόλοιπους λαούς της ευρωπαϊκής περιφέρειας. 
 
Κι όμως, αυτά ακριβώς συμβαίνουν. Ο αναλυτής που θέλει να κάνει κανονικά τη δουλειά του στη σημερινή Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες. Κυρίως, τα όσα συμβαίνουν είναι τόσο εξωφρενικά και δυσάρεστα, που κανείς δεν θέλει να τον πιστέψει κι αν τον πιστέψει, δεν ξέρει τι να κάνει. Οι περισσότεροι (περιλαμβανομένης της μεγάλης πλειοψηφίας του πολιτικού προσωπικού) κάνουν «αυτοπλύση εγκεφάλου». Τροποποιούμε στο μυαλό μας την πραγματικότητα, ώστε να γίνει «αντιμετωπίσιμη». 
 
Υποτίθεται ότι οι ιδιωτικοποιήσεις γίνονται για να μειωθεί το χρέος ή να γίνει πιο «ανταγωνιστική» η οικονομία, τα κριτήριά τους είναι αυστηρά οικονομικά. Αν όντως ήταν έτσι, αν το πρόγραμμα σωτηρίας ήταν σωτηρίας, έστω εσφαλμένο, και όχι υποδούλωσης-καταστροφής του ελληνικού έθνους-κράτους, τότε, τα προς εκποίηση περιουσιακά στοιχεία του θα πήγαιναν στον πλειοδότη. 
 
Νεοφιλελευθερισμός και γεωπολιτική: η ιδιωτικοποίηση ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ 
 
Δεν είναι όμως έτσι. ‘Όταν ο πλειοδότης είναι ρωσικές εταιρείες και το περιουσιακό στοιχείο η ενεργειακή υποδομή της Ελλάδας, δεν ισχύουν τέτοια κριτήρια. Υπό την ασφυκτική πίεση της Ουάσιγκτον, το «εθνικό ταμείο εκποίησης», ΤΑΙΠΕΔ, αποφάσισε να τροποποιήσει στο μέσο του διαγωνισμού για την εκχώρηση της ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ τους όρους για να μην κατακυρωθούν στις ρωσικές εταιρείες οι ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ. 
 
‘Ετσι, σκέπτονται τώρα να δώσουν τη δυνατότητα να συγκροτηθεί εκ των ενόντων ένα «κονσόρτσιουμ» της αζερικής κρατικής εταιρείας πετρελαίων και των ομίλων Βαρδινογιάννη και Μυτιληναίου (ο τελευταίος κύριο εργαλείο αμερικανικής οικονομικο-στρατηγικής διείσδυσης στα Βαλκάνια), για να πάρει τη «δουλειά». Εναλλακτική λύση ένα κονσόρτσιουμ Αζέρων και ευρωπαϊκών (υπό αγγλοσαξωνικό έλεγχο εταιρειών). 
 
Είναι η δεύτερη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. ‘Όπως απεκάλυψαν πέρυσι τα «Επίκαιρα», ένας Αμερικανός Υφυπουργός και ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα προκάλεσαν, παρουσία τους, εσπευσμένη συνεδρίαση της Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων, μεγαλοβδομαδιάτικα. Η συνεδρίαση απέρριψε για τυπικούς λόγους μία ρωσική εταιρεία κατά την πρώτη φάση του διαγωνισμού. ‘Ηταν μάλιστα τέτοια η πρεμούρα απόρριψης των ρωσικών προτάσεων, που η σχετική απόφαση δεν κοινοποιήθηκε καν με επίσημο έγγραφο του ελληνικού κράτους, αλλά με βιαστικά συνταγμένο χαρτί της Rothschild and Sons, συμβούλου ιδιωτικοποιήσεων της κυβέρνησης (που νομικά εκπροσωπεί ο Υπουργός Δένδιας, αν είναι ορθές οι σχετικές αναρτήσεις στο διαδίκτυο). Παράγων με γνώση των τότε διαμειφθέντων, μας μετέφερε ως εξής το «κλίμα»: «Μόνο μπαζούκας δεν άρχισαν να ρίχνουν στους δρόμους της Αθήνας οι διάφοροι ξένοι ενδιαφερόμενοι για το θέμα. Τέτοια ήταν η λύσσα να πάρουν τους αγωγούς». 
 
Δεν είναι, ας σημειωθεί, μόνο ότι οι Ρώσοι πλειοδοτούν. Υπόσχονται ομοίως εγγύηση μακροχρόνιου και οικονομικού εφοδιασμού της Ελλάδας και σημαντικά έργα επενδύσεων σε αποθηκευτικούς χώρους και σταθμούς υγροποίησης. Να σημειωθεί ότι η ΔΕΠΑ πουλάει φυσικό αέριο. Αν η ΓΚΑΖΠΡΟΜ αρχίσει να μην της πουλάει αέριο και να το διοχετεύει στην «Προμηθέας», η ΔΕΠΑ μένει χωρίς αντικείμενο και αξία! 
 
Η “οικονομική αξία” των συγκεκριμένων, υπό αποκρατικοποίηση, «περιουσιακών στοιχείων» δεν είναι ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε πεντακόσια δισεκατομμύρια. Ισούται με το κόστος της εθνικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας και της «γεωπολιτικής αξίας» της! Ο έλεγχος των «ενεργειακών οδών», και, μαζί, η δυνατότητα της Αθήνας να παραχωρήσει ή να απαγορεύσει τη χρήση του ελληνικού εδάφους και των θαλασσών στην Τουρκία, τη Ρωσία, το Ισραήλ ή τις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες, είναι ένα από τα ισχυρότερα «χαρτιά» του ελληνικού λαού και κράτους, για να σωθούν από την καταστροφή. Πολύ φυσικά, θέλουν να του το αρπάξουν, μαζί με όλα τα υπόλοιπα (αυτό ακριβώς εξυπηρετεί και ο «πυρετός των πετρελαίων»), προτού φτάσουμε στην «τελική λύση» του «ελληνικού ζητήματος». 
 
Παρεμπιπτόντως, είναι απορίας άξιον πως οι νεοφιλελεύθεροι αντίπαλοι του κράτους θεωρούν λογικό να «ιδιωτικοποιούν» περιουσία του ελληνικού δημοσίου προς όφελος όχι «ιδιωτών επενδυτών», αλλά ξένων κρατών! Δεν θα ανοίξουμε εδώ τον άλλο, μάλλον βρομερό και «εθνοκτόνο» φάκελο των ιδιωτικοποιήσεων, δηλαδή της λεηλασίας του ελληνικού δημοσίου απευθείας πλέον από τους «Πιστωτές» δια του ΤΑΙΠΕΔ, και μάλιστα με αντίτιμο που δεν προσεγγίζει ούτε από μακριά την αξία των εκποιούμενων στοιχείων και δεν βοηθάει στην αντιμετώπιση του χρέους. Δεν πρόκειται δυστυχώς για μια ακόμη κλοπή του ελληνικού λαού, αλλά αφαιρεί από τη χώρα κρίσιμα εργαλεία για την ανάπτυξη, την εθνική ανεξαρτησία και την εθνική άμυνα. 
 
Οι φίλοι από το Μπακού και ο … Ραούφ Ντενκτάς! 
 
Τα εξωφρενικά όμως δεν σταματάνε πουθενά σε αυτό το έργο, για τη συγγραφή του οποίου μοιάζουν να συνεργάστηκαν Μαρκήσιος Ντε Σαντ και Ιονέσκο. Τι ακριβώς είναι το Αζερμπαϊτζάν που, δια της κρατικής εταιρείας πετρελαίων του, διεκδικεί τη ΔΕΣΠΑ και τη ΔΕΣΦΑ και, δι’ αυτών, σημαντικό, «στρατηγικό» έλεγχο της Ελλάδας; Μετά την ίδια την Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που διατηρεί τόσο καλές σχέσεις, σε όλους τους τομείς, με το δημιούργημα του τουρκικού στρατού εισβολής, την «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» δηλαδή, την οποία και έχει σχεδόν αναγνωρίσει. Φαίνεται ότι, ως ανταμοιβή, η κυβέρνηση της Αθήνας σκέπτεται να δώσει τώρα στο Μπακού τη στρατηγική υπεραξία της Ελλάδας. 
 
Δύο κράτη διατηρούν δεσπόζουσα επιρροή και έλεγχο επί του Αζερμπαϊτζάν. Το ένα είναι η εθνικά συγγενής Τουρκία, που επενέβη τακτικά στα εσωτερικά του και συνδιαμόρφωσε τις κυβερνώσες ελίτ του μετά το 1989. Το δεύτερο είναι το Ισραήλ, που διεισδύει, εξοπλίζει και θέλει να χρησιμοποιήσει το Μπακού κατά της Τεχεράνης. Το Αζερμπαϊτζάν είναι η κυριότερη απειλή για την Αρμενία, παραδοσιακό φίλο και σύμμαχο της Ελλάδας. Για να συνοψίσουμε: η Αθήνα σκέπτεται να δώσει τον έλεγχο των αγωγών της σε ένα κράτος που διατηρεί στενότατες σχέσεις με την Τουρκία και τις χειρότερες δυνατές με τρεις από τους παραδοσιακότερους, σταθερότερους φίλους της Ελλάδας, την Αρμενία, τη Ρωσία και το Ιράν! Εμείς τώρα πως πρέπει να τα σχολιάσουμε αυτά; ‘Ότι και να πούμε, κατώτερο θα είναι της πραγματικότητας. Ελπίζουμε πάντα, ακόμα, ότι η κυβέρνηση αυτή θα βρει έναν τρόπο τουλάχιστο να κηρύξει άγονο τον διαγωνισμό. 
 
«Είναι η Αμερική ηλίθιε…» 
 
Σημειωτέον ότι υπάρχει μια άλλη, εξόχως σημαντική, στρατηγικής αξίας πτυχή στην υπόθεση αυτή. Αν κάτι αποδεικνύουν οι εξελίξεις περί τη ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ, είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ουδέποτε έπαυσαν να είναι ο στρατηγικός επικυρίαρχος της Ελλάδας που δεν έγινε ακριβώς αποικία της Γερμανίας, όπως από άγνοια ή άλλα κίνητρα υποστηρίζει σειρά σχολιαστών. Αυτό είναι ένα τεράστιο, κρίσιμα σημαντικό θέμα, στο οποίο θα χρειαστεί να επανέλθουμε αναλυτικά, γιατί ενδεχομένως υποκρύπτει πολύ μεγάλη παγίδα για τον ελληνικό λαό. Υπενθυμίζουμε πάντως ότι α) η κυβέρνηση Παπανδρέου, που μας έβαλε στο Μνημόνιο και τις Δανειακές, ήταν ίσως η πιο φιλοαμερικανική, καλύτερα «αμερικανική» κυβέρνηση της ιστορίας μας, β) ότι είναι δεσπόζουσα η αμερικανική επιρροή στο ΔΝΤ, γ) ότι η Γερμανία, αν «διαμεσολαβεί» μεταξύ «αγορών» και Ελλάδας, και έχει επί μέρους κέρδη από την ελληνική κρίση, δεν οργανώνει ένα «Τέταρτο Ράιχ» στην Ευρώπη, αλλά το «Ράιχ του Χρήματος», στο οποίο, βλακωδώς και ανιστόρητα, κατά τη γνώμη μας, το Βερολίνο θέλει να νομίζει ότι θα διατηρήσει τον κυριαρχικό, ηγεμονικό ρόλο του στην Ευρώπη. 
 
Αξίζει, στο σημείο αυτό, να υπογραμμίσουμε ότι η Γερμανία έχει συγκρουστεί σοβαρά με τις ΗΠΑ για τα ενεργειακά θέματα. Πρώτον, για την πολιτική τους απέναντι στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, όπου η Ουάσιγκτον υποστήριξε διάφορα σχέδια με κύριο τον αγωγό Μπακού-Τζεϊχάν προκειμένου να τις «απεξαρτήσει» από τη Μόσχα (και να τις εξαρτήσει από την ίδια και την ‘Αγκυρα). Δεύτερον, η Γερμανία έφτιαξε, παρά τις αμερικανικές αντιρρήσεις, τον αγωγό NordStream, βόρειο αντίστοιχο του SouthStream, αγωγούς που η Ουάσιγκτων δεν θέλει να βλέπει ούτε ζωγραφιστούς! 
 
Η Κομισιόν επίσης, στα ενεργειακά ζητήματα, ακολουθεί περισσότερο αμερικανική παρά γερμανική γραμμή, γεγονός δηλωτικό του τι πραγματικά συμβαίνει στην Ευρώπη. ‘Ενας από τους λόγους που η ‘Αγκελα Μέρκελ έπνεε μένεα κατά του Γιώργου Παπανδρέου και διευκόλυνε την επίθεση των αγορών κατά της Ελλάδας, ήταν ακριβώς ότι ο πρώην πρωθυπουργός υπήρξε ακραία φιλοαμερικανός, σφοδρός πολέμιος της ρωσικής πολιτικής Καραμανλή και των ανοιγμάτων προς τη Μόσχα και φανατικός οπαδός της τουρκικής ένταξης στην ΕΕ! Λέγεται μάλιστα ότι η Μέρκελ έχει συμφωνήσει να μη φέρει ουσιαστικές αντιρρήσεις στην απόκτηση, από τους Ρώσους, της ΔΕΠΑ και της ΔΕΣΦΑ. 
 
Τρία στρατηγικά σχέδια για την Ελλάδα, χωρίς την Ελλάδα… 
 
Αξίζει να σημειώσουμε επίσης, ότι η απόκτηση της ΔΕΠΑ και της ΔΕΣΦΑ δεν είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο επιχειρείται η υφαρπαγή της γεωπολιτικής-στρατηγικής αξίας της Ελλάδας. ‘Ενας άλλος είναι η σύνδεσή της με διάφορα σχέδια αγωγών, χωρίς κανένα αντάλλαγμα για την ίδια και επί στρατηγική ζημία της. Κατ’ ουσίαν τρία στρατηγικά σχέδια έχουν εκπονηθεί για τη διέλευση ενεργειακών πόρων από τον ελληνικό χώρο. Τα αναφέρουμε για να ξεκαθαρίσουν οι αναγνώστες μας τι συμβαίνει και οι «χειριστές» τι συμφέρει και τι δεν συμφέρει τη χώρα: 
 
- το σχέδιο ισραηλινού «δυτικού διαδρόμου», στον οποίο το Τελ-Αβίβ θέλει να προσδώσει και στρατιωτική διάσταση, για να αποκτήσει «στρατηγικό βάθος» εν όψει και πιθανού μείζονος πολέμου στη Μέση Ανατολή. Στον διάδρομο αυτό πιθανώς θα προστεθούν και τα κουρδικά πετρέλαια της Exxon (ο Πρόεδρος της εταιρείας αυτής λέγεται ότι τηλεφώνησε το 2004 σε ιδιοκτήτη μεγάλης καθημερινής εφημερίδας, απαιτώντας να στηρίξει, πάση θυσία, το σχέδιο Ανάν) 
 
- το σχέδιο μεταφοράς πόρων μέσω Τουρκίας, που πάει μαζί την αναβίωση της «ελληνοτουρκικής προσέγγισης» (αγωγός ΤΑΡ) 
 
- τα ελληνορωσικά σχέδια τύπου Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και SouthStream, που πάνε ενδεχομένως μαζί με ελληνορωσική αμυντική συνεργασία 
 
Τέλος, όλα αυτά συμβαδίζουν με την προτίμηση της μιας ή της άλλης πετρελαϊκής εταιρείας για την εκμετάλλευση, προς όφελος των πιστωτών υπό τις παρούσες συνθήκες, τη διαρπαγή δηλαδή, για να είμαστε ακριβέστεροι, των τυχόν ευρεθησομένων ελληνικών ενεργειακών κοιτασμάτων. 
 
Το κριτήριο, για τέτοιου είδους αποφάσεις, δεν μπορεί να είναι οικονομικό, τακτικό ή το σύνηθες, ποιος από τους ενδιαφερόμενους είναι ισχυρότερος. Το κριτήριο οφείλει να είναι ποιος σχεδιασμός εξυπηρετεί την κεντρική εθνική επιδίωξη, την αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας μας. 
 
Το στρατηγικό διακύβευμα αυτών των υποθέσεων «ισούται» με τη γεωπολιτική αξία της Ελλάδας. Στα χέρια μιας άξιας εθνικής ηγεσίας μπορεί να γίνει το χαρτί έναντι του οποίου θα αποκτήσουμε πάλι κοινωνία και κράτος βιώσιμα. Επειδή όμως, ότι και να κάνουμε ή να μην κάνουμε εμείς, το διακύβευμα για τους άλλους είναι τεράστιο για να το αγνοήσουν, δεν θα μας αφήσουν σε χλωρό κλαρί, αν μας βρούνε «μπόσικους», «ξέφραγο αμπέλι». 
 
Μόνο η εμφάνιση μιας ψυχωμένης, ανεξάρτητης, στρατηγικά οξυδερκούς ηγεσίας, σε συνδυασμό με πανεθνική, ενεργό κινητοποίηση του ελληνικού λαού, σε μια γροθιά, θα μπορούσε να σώσει την Ελλάδα στις σημερινές συνθήκες.</div>
Toυ Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου 
<a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πρίν απο την τελική λύση ο γεωπολιτικός αφοπλισμός της πατρίδας μας.

Τo βρώμικο παιχνίδι με τους αγωγούς Στην Τουρκία (και όχι μόνο) ο έλεγχος της ελληνικής ενεργειακής υποδομής Με «αντιδράσεις εκτός ορί...

Διαβάστε την συνέχεια

17 Φεβρουαρίου 1914: Η ανακύρηξη της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου

Ellada simera 0 Ιστορία 13:24

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img alt="17 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1914 – Η ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ" border="0" height="300" src="http://216.243.140.220/assets/images/preview/6738/aut.b.h._1_martioy_1914__article.jpg" title="17 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1914 – Η ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ" width="500" /></div>
 
<div style="text-align: left;">
«Έχω μια αδερφή, κουκλίτσα αληθινή, την λένε Βόρειο Ήπειρο την αγαπώ πολύ, την λένε Βόρειο Ήπειρο την αγαπώ πολύ!! 
Της κόψαν την φωνή, κουκλίτσα αληθινή, Την πιάσανε αιχμάλωτη οι άπιστοι Αλβανοί 
Και τώρα που μπορώ, το όπλο να κρατώ. Και ανήκω εις τον ένδοξο Ελληνικό στρατό 
Θα ανέβω ένα πρωί, χωρίς διαταγή,, Για να αγκαλιάσω στοργικά την δόλια μου αδερφή». 
(Εθνικό άσμα για την Βόρειο Ήπειρο, που μάθαιναν τα παιδιά μας στα σχολεία, μέχρι που το κατήργησε ο καραμανλισμός, ως… φασιστικό κατάλοιπο).</div>
 
<div style="text-align: left;">
Αγαπητοί αναγνώστες, Θέμα της σημερινής μας επετειακής ιστορικής αναδρομής, είναι η ανακήρυξη της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου, που έγινε στις 17 Φεβρουαρίου 1914. Όμως, πρώτα-πρώτα θα πρέπει να παραθέσουμε κάποια ιστορικά στοιχεία για τον ελληνισμό της Β. Ηπείρου. Η παρουσία του ελληνισμού στην περιοχή της Ηπείρου χρονολογείται από τις αρχές της 2ης χιλιετίας π. Χ. Ο Στράβων, αναφέρει 11 ελληνικά φύλα που κατοικούσαν κάτω από τον Γενούσο ποταμό: Θεσπρωτούς, Κασσωπαίους, Μολοσσούς, Αμφιλοχίους, Χάονες, Αθαμάνες, Τυμφακούς, Αίκιθες, Ορέστες, Αττιντάνες και Παραναίους. Αργότερα, όλοι οι ανωτέρω ονομάστηκαν μ’ ένα κοινό όνομα: Ηπειρώτες. Κατοικούντες πάνω από τον Γενούσο ποταμό μέχρι και τις δαλματικές ακτές, ήσαν οι Ιλλυριοί, ομοίως ελληνικό φύλο. Οι Ηπειρώτες μιλούσαν φυσικά την ελληνική γλώσσα και μετά την εμφάνιση του χριστιανισμού υιοθέτησαν την νέα θρησκεία. Στο διάβα των αιώνων, έγιναν πολλές επιδρομές βαρβαρικών φύλων. Τον 7ο μ. Χ. αιώνα, εμφανίστηκαν και εγκαταστάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή -και ιδιαιτέρως πάνω από τον Γενούσο- οι Σλάβοι. Τους επόμενους αιώνες, η εγκατάστασή τους έγινε μαζική.</div>
 
<div style="text-align: left;">
Στις αρχές του 1360, εμφανίστηκαν στα Βαλκάνια οι Τούρκοι και μερικά χρόνια αργότερα κατέλαβαν ευρύτερες περιοχές της Ηπείρου και εγκατέστησαν τους πρώτους Τουρκομανικούς πληθυσμούς στις εύφορες γαίες. Η πρώτη μαζική αντίσταση των Ηπειρωτών στην τουρκική κατάκτηση, έγινε υπό την ηγεσία του Γεωργίου Καστριώτη ή Σκεντέρμπεη. Τραγική ειρωνεία: ο μέγας αυτός Έλλην θεωρείται σήμερα από τους Αλβανούς εθνικός τους ήρωας, αγάλματά του υπάρχουν παντού, δρόμοι και πλατείες φέρουν το όνομά του (με παρόμοιο τρόπο οι Σκοπιανοί καπηλεύονται τον Μέγα Αλέξανδρο). Ο Καστριώτης, με φλάμπουρο τον δικέφαλο αετό (την σημερινή σημαία της Αλβανίας) λευτέρωσε την Ήπειρο το 1443 και η λευτεριά, παρά τις συνεχείς και λυσσαλέες τουρκικές επιθέσεις, κράτησε μέχρι το 1480 (ο Καστριώτης πέθανε δοξασμένος το 1468). Μετά την εδραίωση της κατακτήσεως της Ηπείρου από τους Τούρκους, έγιναν οι πρώτοι (εκούσιοι) εξισλαμισμοί Ελλήνων. Αυτοί που έκαναν την αρχή ήταν οι φεουδάρχες (κάτοχοι τιμαρίων γης, «τιμαριούχοι»), με σκοπό την διατήρηση των τιμαρίων και των λοιπών προνομίων τους. Αυτοί, λοιπόν, ονομάστηκαν Σπαχήδες. Μάλιστα, είχαν υπό τας διαταγάς των, μισθοφορικά στρατιωτικά σώματα, τα οποία έθεσαν στην διάθεση των Τούρκων. Αρχικώς, ο εξισλαμισμός τους ήτο εικονικός, καθώς διατηρούσαν στα κρυφά την πίστη και την εθνική τους ταυτότητα. Ωστόσο, με το πέρασμα του χρόνου, αποκόπτονταν σιγά-σιγά από τον εθνικό κορμό και εν τέλει χάθηκαν για τον ελληνισμό.</div>
 
<div style="text-align: left;">
Όσο περνούσε ο καιρός, όλο και περισσότεροι Έλληνες εξισλαμίζονταν, για πολλούς και διαφόρους λόγους (επιβιώσεως, φιλοδοξίας, ευημερίας κ.α.). Αυτοί οι νέοι προσήλυτοι του μωαμεθανισμού, διαποτισμένοι με τον φανατισμό του νεοφωτίστου, άφησαν πίσω τους οριστικώς και αμετακλήτως την ελληνική εθνική συνείδηση, την ορθόδοξη πίστη, τα ήθη και έθιμα, ακόμα δε και την ελληνική γλώσσα (υιοθέτησαν μια τοπική διάλεκτο, μίξη τουρκικών, σλαβικών και ελληνικών, την λεγομένη Αρβανίτικη γλώσσα). Αυτοί ονομάσθησαν Τουρκαλβανοί ή Μουρτάτες και εξελίχθησαν σε λαίλαπα για τον ηπειρωτικό ελληνισμό, αφού κατά τις τρομοκρατικές τους επιδρομάς περνούσαν δια μαχαίρας τους επιμένοντας ελληνικά. Ο φόβος που είχαν οι ανυπεράσπιστοι Έλληνες γι’ αυτούς τους Γενιτσάρους, προκάλεσε νέους εξισλαμισμούς-εκτουρκισμούς. Μουρτάτες είναι και οι διαβόητοι Τσάμηδες, που ζούσαν στην Θεσπρωτία και που από την κατοχή μέχρι σήμερα, αποτελούν την αιχμή του ανθελληνικού δόρατος. Πόσο ελληνικό αίμα πήγε χαμένο! Και να η κακή μοίρα του ελληνισμού: να καταστρέφεται από το ίδιο του το αίμα!</div>
 
<div style="text-align: left;">
Στην Ήπειρο, υπήρχαν και οι Βλάχοι. Οι Βλάχοι είναι Έλληνες καθαρόαιμοι, σαν όλους τους υπολοίπους. Όμως, κατά τους χρόνους της ρωμαϊκής κυριαρχίας, έτυχε να χρησιμοποιηθούν ως φρουροί σε ορεινά στρατηγικά σημεία και σε αντάλλαγμα τους παραχωρήθηκαν καλλιεργήσιμα εδάφη και άλλα προνόμια. Από την σχέση τους με τους Ρωμαίους, προέκυψε το λατινογενές βλάχικο ιδίωμα, που χρησιμοποιείται ως δεύτερη γλώσσα. Στο διάβα των αιώνων, οι Βλάχοι διατήρησαν την ελληνική τους ταυτότητα, καθώς και την ορθόδοξη πίστη, έδιναν δε πάντοτε το παρών στα εθνικά προσκλητήρια. Επίσης, πολλοί εθνικοί ευεργέτες ήταν Βλάχοι (Αβέρωφ, Ζάππας, Συγγρός κ.α.). Κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ιταλοί και οι Ρουμάνοι, χρησιμοποίησαν κάποια ελάχιστα καθάρματα που επιχείρησαν να αποκόψουν τους Βλάχους από τον εθνικό κορμό, χωρίς επιτυχία. Βλαχόφωνοι πληθυσμοί υπάρχουν και σήμερα στην Β. Ήπειρο, αλλά και στην ελεύθερη Ελλάδα.</div>
 
<div style="text-align: left;">
Όσο περνούσαν τα χρόνια, ο ελληνισμός και η ορθοδοξία χάνονταν σιγά-σιγά, εξαιτίας της τρομοκρατικής δράσεως των Τουρκαλβανών. Την κατάσταση έσωσε ο εθνομάρτυρας Κοσμάς ο Αιτωλός, που εξελίχθηκε σε μεγάλη μορφή του ελληνισμού. Ο Άγιος, παρότι καταγόταν από την Ναυπακτία, κατέληξε να περιοδεύει στην Ήπειρο και να κηρύττει την εθνική αφύπνιση, μαζί με τον λόγο του Θεού. Ο πύρινος λόγος και η εθνική δράσις του Αγίου, βρήκαν μεγάλη ανταπόκριση από τους υπόδουλους Έλληνες και ως εκ τούτου προκάλεσαν τον φθόνο των εβραιοσιωνιστών της περιοχής, που επίεζαν με μεγάλη φορτικότητα τον Κούρτ Πασά του Βερατίου, να τον εξοντώσει. Ο Άγιος Κοσμάς, είχε συνειδητοποιήσει τον ρόλο του εβραιοσιωνισμού και έγραφε στον αδελφό του, Χρύσανθο, λίγο προ του μαρτυρικού του τέλους: «Δέκα χιλιάδες Χριστιανοί με αγαπώσι και ένας με μισεί. Χίλιοι Τούρκοι με αγαπώσι και ένας όχι τόσον. Χιλιάδες εβραίοι θέλουν τον θάνατό μου και ένας όχι». Τελικώς, στις 24 Αυγούστου του 1779, ο Κούρτ Πασάς, δωροδοκηθείς από τους εβραίους με 2.000 χρυσά νομίσματα, έδωσε εντολή να κρεμάσουν τον Άγιο.</div>
 
<div style="text-align: left;">
Μετά τον Ρωσσο-τουρκικό πόλεμο, (1876-1878), γίνεται πλέον φανερό σε όλους το επικείμενο τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η τουρκαλβανική ελίτ, ανησυχεί εντόνως για το μέλλον της, την απώλεια της εξουσίας και των προνομίων της και καλλιεργεί την δημιουργία «αλβανικής» εθνικής συνειδήσεως. Μέχρι τότε, κανείς δεν είχε μιλήσει περί «Αλβανών» και «Αλβανίας». Ένα νέο ανύπαρκτο φυλετικά και ιστορικά κατασκευάζεται εκ του μηδενός (δεν είναι, λοιπόν, οι Σκοπιανοί ψευτο-Μακεδόνες οι πρώτοι διδάξαντες…). Παραλλήλως, οι Νεότουρκοι του Κεμάλ, οι οποίοι κυριαρχούνται από εξισλαμισμένους εβραίους («Ντονμέδες») και ήσαν όργανα του διεθνούς σιωνισμού και των μασονικών στοών της Ευρώπης, ενθαρρύνουν τους Τουρκαλβανούς στις επιδιώξεις τους. Το ίδιο κάνουν κι άλλες μεγάλες δυνάμεις της περιοχής, όπως η Ιταλία και η Αυστροουγγαρία, οι οποίες ήθελαν να πάρουν υπό τον έλεγχόν τους τα εδάφη που σύντομα θα εγκατέλειπαν οι Οθωμανοί, με την δημιουργία ενός κρατιδίου-προτεκτοράτου. Επιπλέον, οι δυνάμεις αυτές έτρεμαν την δημιουργία μιας Μεγάλης Ελλάδος. Στο άθλιο αυτό παιχνίδι των Ιταλών μπήκε και το Βατικανό, που είχε διεισδύσει στην Ιλλυρία με την μέθοδο του προσηλυτισμού. Οι (σχετικώς λίγοι) καθολικοί της Αλβανίας, ήσαν και εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να είναι όργανα της ιταλικής πολιτικής και του Βατικανού.</div>
 
<div style="text-align: left;">
Υπ’ αυτές, λοιπόν, τις ευνοϊκές συνθήκες οι Τουρκαλβανοί, υπό την ηγεσία του Ισμαήλ Κεμάλ, εξεγέρθησαν κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, την άνοιξη του 1912, με αίτημα την αυτονομία τους. Οι Οθωμανοί, βλέποντας ότι έχουν χάσει το παιχνίδι και φοβούμενοι την απώλεια κάθε ελέγχου στην περιοχή, αποδέχονται λίγους μήνες αργότερα το αίτημα των Τουρκαλβανών. Ωστόσο, το ξέσπασμα του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου (Ελλάς, Σερβία και Βουλγαρία εναντίον της Τουρκίας), τον Οκτώβριο του 1912, δεν επιτρέπει την υλοποίηση της συμφωνίας. Παρ’ όλα αυτά, οι ηγέτες των Τουρκαλβανών, συνέστησαν συμμορίες κατσαπλιάδων, τις οποίες έθεσαν στην διάθεσιν του Σουλτάνου. Όμως, ο ελληνικός στρατός, κατατρόπωσε τα τουρκικά στρατεύματα και τις συμμορίες και απελευθέρωνε την μία πόλη μετά την άλλη. Στις 5 Οκτωβρίου απελευθερώνεται η Νικόπολη, στις 21 η Πρέβεζα, στις 31 το Μέτσοβο και η Χιμάρα, στις 7 Δεκεμβρίου η Κορυτσά. Οι Τουρκαλβανοί, προκειμένου να προλάβουν τις εξελίξεις, ανακηρύσσουν στις 15 Νοεμβρίου, στην Αυλώνα, την ανεξαρτησία της Αλβανίας και σχηματίζουν προσωρινή κυβέρνηση. Λίγες ημέρες αργότερα, η Ιταλία και η Αυστροουγγαρία ανέλαβαν επισήμως την «προστασία» της Αλβανίας, προειδοποιώντας την Ελλάδα να μην τολμήσει να καταλάβει την Αυλώνα. Το νέο έτος (1913) φέρνει νέες νίκες για τον ελληνικό στρατό. Στις 21 Φεβρουαρίου απελευθερώνονται τα Ιωάννινα, στις 27 η Πρεμετή, στις 3 Μαρτίου οι Φιλιάτες, το Καλπάκι, το Αργυρόκαστρο και οι Άγιοι Σαράντα, στις 5 το Τεπελένι, Όμως, Ιταλοί και Αυστροούγγροι επεμβαίνουν και πάλι και με ποικίλους εκβιασμούς και απειλές, πετυχαίνουν τον τερματισμό της ελληνικής προελάσεως.</div>
 
<div style="text-align: left;">
Στις 17 Μαΐου, στο Λονδίνο, υπογράφηκε η Συνθήκη Ειρήνης, μεταξύ της Τουρκίας και των Βαλκανικών κρατών, με την οποία ο Σουλτάνος παραχωρούσε όλες τις ευρωπαϊκές κτήσεις του, εκτός από την Αλβανία. Επίσης, με κοινή συμφωνία, ανατέθηκε στις μεγάλες δυνάμεις ο καθορισμός του μέλλοντος της Αλβανίας και των νήσων του Αιγαίου. Η συνεδρίαση της πρεσβευτικής διασκέψεως των μεγάλων δυνάμεων, άρχισε στις 29 Μαΐου του 1913, και καταρχάς απέρριψε το λογικό ελληνικό αίτημα να αποφασίσουν με δημοψήφισμα οι ίδιοι οι κάτοικοι της Ηπείρου για το μέλλον τους. Ήταν φανερό, ότι, κάποιοι δεν ήθελαν να αποφασίζουν οι ίδιοι οι λαοί για τις τύχες τους. Στην διάσκεψη υπήρχαν δύο αντιμαχόμενες πλευρές. Από την μία μεριά,  Ιταλία και Αυστροουγγαρία που υποστήριζαν αναφανδόν την Αλβανία και από την άλλη Γαλλία και Ρωσσία, που υποστήριζαν –μερικώς- τα ελληνικά συμφέροντα. Η Βρετανία έπαιζε τον ρόλο του επιτηδείου ουδετέρου. Εν όψει του αδιεξόδου, στην τελευταία συνεδρίαση της διασκέψεως, στις 29 Ιουλίου, ανακηρύχθηκε επισήμως η ανεξαρτησία της «Αλβανίας» και αποφασίστηκε να γίνει ο ακριβής καθορισμός των συνόρων της στο άμεσο μέλλον, από ειδικήν επιτροπή.</div>
 
<div style="text-align: left;">
Η αρμοδία επιτροπή άρχισε τις συνεδριάσεις της τις πρώτες ημέρες του Οκτωβρίου. Τελικώς, μετά από διαβουλεύσεις διαρκείας δύο μηνών, στην ιταλική πόλη Φλωρεντία, αποφασίστηκε να παραχωρηθεί στην Αλβανία ολόκληρη η Β. Ήπειρος! Εν τω μεταξύ, οι μεγάλες δυνάμεις διορίζουν βασιλέα της Αλβανίας τον Γερμανό πρίγκιπα Γουλιέλμο του Βηντ. Έναν μήνα αργότερα, στις 5 Δεκεμβρίου 1913, παρά τις ελληνικές διαμαρτυρίες, υπογράφηκε το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας, που επισημοποίησε τα νέα σύνορα Ελλάδος-Αλβανίας, που είναι ταυτόσημα με τα σημερινά. Οι ελληνικές αντιρρήσεις κάμφθηκαν μετά από έναν ωμό εκβιασμό που μας έκαναν οι μεγάλες δυνάμεις, ότι αν δεν αποχωρούσε ο ελληνικός στρατός από την Β. Ήπειρο, δεν θα ανεγνώριζαν την ελληνική κυριαρχία επί των νήσων του Αιγαίου. Έτσι, στις 8 Φεβρουαρίου 1914, ο Ε. Βενιζέλος ανακοίνωσε την απόσυρση του στρατού μας από την Β. Ήπειρο.</div>
 
<div style="text-align: left;">
Στο άκουσμα της επαίσχυντης συμφωνίας, ο βορειοηπειρωτικός ελληνισμός ξεσηκώνεται. Συστήνονται τάχιστα επιτροπές αυτοάμυνας και συγκροτούνται ένοπλα σώματα για την προστασία των Ελλήνων, μετά την αποχώρηση του ελληνικού στρατού. Παραλλήλως, λαϊκές συνελεύσεις στην Χιμάρα –όπου επικεφαλής των Ελλήνων ήτο ο ξακουστός Σπυρομήλιος-, στο Αργυρόκαστρο, στο Δέλβινο και στους Αγίους Σαράντα, ανακηρύσσουν την αυτονομία των περιοχών αυτών. Σχηματίζεται μια κυβέρνηση υπό τον φλογερό πατριώτη Γεώργιο Ζωγράφο, Γενικό Πολιτικό Διοικητή Ηπείρου και στις 17 Φεβρουαρίου ανακηρύσσεται στο Αργυρόκαστρο η αυτονομία της Β. Ηπείρου. Οι στιγμές είναι ιστορικές. Αλλά, στις 15 Απριλίου, οι «μεγάλες» δυνάμεις, μαριονέττες στα χέρια των διεθνών σιωνιστικών συμφερόντων, μαχαιρώνουν πισώπλατα την Ελλάδα και με κοινή διακοίνωση απαιτούν την άμεση αποχώρηση του ελληνικού στρατού. Η Ελλάς υπέκυψε στον εκβιασμό και μέχρι το τέλος του μηνός απέσυρε όλες τις στρατιωτικές της δυνάμεις από την προαιώνια ελληνική γη της Β. Ηπείρου.  </div>
 
<div style="text-align: left;">
Αμέσως μετά την αποχώρηση του Ελληνικού Στρατού, οι τουρκαλβανικές συμμορίες οργάνωσαν επιδρομές στις πόλεις και τα χωριά της Β. Ηπείρου. Όμως, οι Έλληνες δεν το’ βαλαν κάτω και πέρασαν στην αντεπίθεση. Μετά από τις συνεχείς ήττες των τουρκαλβανών, η κυβέρνηση της Αλβανίας επείσθη ότι δεν μπορεί να καθυποτάξει τον βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό και φοβούμενη τα χειρότερα ζήτησε την έναρξη διαπραγματεύσεων. Οι διαπραγματεύσεις που έγιναν κατέληξαν στις 4 Μαΐου του 1914, στην υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας, που ανεγνώριζε την ελληνικότητα των επαρχιών Κορυτσάς και Αργυροκάστρου και κατοχύρωνε την αυτονομία τους. Δεν ήταν αυτό ακριβώς που ήθελαν οι Βορειοηπειρώτες αδελφοί μας, ήταν όμως το πρώτο βήμα προς την μελλοντική εθνική τους αποκατάσταση. Αλλά, το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, δεν έμελλε να εφαρμοσθεί στην πράξη. Κατ’ αρχάς, αμέσως μετά την υπογραφή του, ξεσηκώθηκαν οι Τουρκαλβανοί του Εσάτ Πασά κατά του βασιλέως, με αποτέλεσμα την εκθρόνισή του. Έπειτα, τον Ιούλιο του 1914, ήρθε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Κατά την διάρκεια του πολέμου, ο Ελληνικός Στρατός εισήλθε και πάλι νικητής και τροπαιούχος στην Β. Ήπειρο, αλλά με μεταγενεστέρα απόφαση των «συμμάχων» μας, απεχώρησε και πάλι. Το ίδιο έγινε και κατά την διάρκεια του Ελληνο-ιταλικού πολέμου, με τα ίδια δυστυχώς αποτελέσματα.</div>
 
<div style="text-align: left;">
Συμπέρασμα: Η  διεκδίκησις των ελληνικότατων εδαφών της Β. Ηπείρου, είναι «ιερά και απαράγραπτος», όπως χαρακτηριστικά είχε δηλώσει στην βουλή των Ελλήνων, την 30/05/1961, ακόμα και ο Γεώργιος Παπανδρέου! Βεβαίως, για να έρθει η λευτεριά στην Β. Ήπειρο και τις υπόλοιπες σκλάβες πατρίδες, πρέπει πρώτα απ’ όλα να υπάρχει στην Ελλάδα ΕΘΝΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ, κι όχι θλιβερά ανδρείκελα πρόθυμα για κάθε προδοσία! Κι όταν μιλάμε για εθνική ηγεσία, εννοούμε την Χρυσή Αυγή στην εξουσία! 
 </div>
 
<div style="text-align: left;">
Γ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ 
ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ 
Π. ΦΑΛΗΡΟ - ΑΘΗΝΑΙ</div>
 
<a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

17 Φεβρουαρίου 1914: Η ανακύρηξη της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου

«Έχω μια αδερφή, κουκλίτσα αληθινή, την λένε Βόρειο Ήπειρο την αγαπώ πολύ, την λένε Βόρειο Ήπειρο την αγαπώ πολύ!! Της κόψαν την φωνή...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανοίγει ξανά το ζήτημα των κρυμένων χριστιανών στην Τουρκία

Ellada simera 0 Τουρκία 13:19

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdhU6WxNMv0BevON6YkMf86Ahaljh2MC7-3i20cflUhtdGXBCGCmozd-P8t6ZMv743iTUS5mVcMZQp_5RkxiOkYhhCmzgd5Wbp-tu7pAbAMjvhfTd70yh89YjXf1NkvArPcI8YK7orIAd_/s320/tromaktiko1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="317" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdhU6WxNMv0BevON6YkMf86Ahaljh2MC7-3i20cflUhtdGXBCGCmozd-P8t6ZMv743iTUS5mVcMZQp_5RkxiOkYhhCmzgd5Wbp-tu7pAbAMjvhfTd70yh89YjXf1NkvArPcI8YK7orIAd_/s320/tromaktiko1.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
 
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ 
 
Επανέρχεται στην τουρκική επικαιρότητα με δυο δημοσιεύματα «φωτιά», το μεγάλο ζήτημα των κρυπτοχριστιανών, ένα θέμα που έχει απασχολήσει πολλές φορές στο παρελθόν την γειτονική χώρα και δείχνει πως το ζήτημα όχι μόνο δεν έχει κλείσει, αλλά... 
είναι ένα καυτό θέμα που συσχετίζεται άμεσα με την κρίση ταυτότητας που έχει ανακύψει τα τελευταία χρόνια με πολλές παρενέργειες για το ίδιο το μέλλον της σύγχρονης Τουρκίας. 
<a href="http://www.enromiosini.gr/wp-content/files/2013/02/Dimosievma-Expres1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjZ35_M213a3OXNEj4Kujpb64IQC7ZRiZuOZqK1e2oPjAzaCaM4MMyOYSjlNTNo__UbpIYBBG8PHlj8yeTEfxrbph5d_sQeWiJpNkwLOi5P0E3Q_ixZ8CJfSxPREPR_RR3MaumIwjRU5iUYf7zgyDMks6YPh04S_mIJS0l1wjp9_zMg5kNLq5HsVmb5t5Hnpi_U=" width="400" /></a> 
 
Το πρώτο δημοσίευμα που έχει πάρει μεγάλη δημοσιότητα, είναι ένα δημοσίευμα της γνωστής εφημερίδας, Radıkal, (15/2/2013), με τον χαρακτηριστικό τίτλο, «Türkiıye’ de yüz binlerce gizli Ermeni yaşiyor», δηλαδή, «Στην Τουρκία ζουν εκατοντάδες χιλιάδες κρυπτοαρμένιοι», και το δεύτερο και πιο χαρακτηριστικό, της εφημερίδας Ekspres και της δημοσιογράφου, Yasemin Güç, με τον ακόμα πιο χαρακτηριστικό τίτλο, «Anadoluda Hırıstiyan geçmisini saklayan binlerce aile var», δηλαδή, «Στην Ανατολία υπάρχουν χιλιάδες κρυμμένες από το παρελθόν χριστιανικές οικογένειες». 
Ειδικά στο δεύτερο δημοσίευμα, η Τουρκάλα συγγραφεύς παίρνοντας αφορμή από τον πρόσφατο θάνατο ενός ζευγαριού στο οποίο ο ένας ήταν μουσουλμάνος και η άλλη χριστιανή, αναφέρει ότι μετά την γνωστή συμφωνία της Λοζάννης, το 1923, αναγκάστηκαν χιλιάδες Ρωμηοί της Ανατολίας, που υπολογίζονταν στο 1.500.000, να εκριζωθούν από τις πατρίδες τους και παράλληλα 500.000 μουσουλμάνοι να έρθουν από τα Βαλκάνια στην Τουρκία, μια πικρή ιστορία που όμως άφησε πολλά κατάλοιπα και στις δυο χώρες. Παρά όμως την αναγκαστική ανταλλαγή των πληθυσμών, πολλοί χριστιανοί Ρωμηοί που δεν ήθελαν να αφήσουν το βιός τους, που με τόσους κόπους είχαν αποκτήσει, παρέμειναν στις πατρογονικές τους εστίες δηλώνοντας πως δεν είναι χριστιανοί αλλά μουσουλμάνοι. Σήμερα, όπως ομολογεί η Τουρκάλα δημοσιογράφος, οι απόγονοι αυτών των Ρωμηών ενώ επίσημα δηλώνουν ότι είναι Τούρκοι μουσουλμάνοι, παρά ταύτα στα σπίτια τους εξακολουθούν να είναι χριστιανοί και να ακολουθούν τις χριστιανικές θρησκευτικές εορτές. Οι κρυμμένοι αυτοί χριστιανοί, εξωτερικά πηγαίνουν στα τζαμιά, παρακολουθούν τελετές στους μουσουλμανικούς τεκέδες, εμφανίζονται συχνά να υποστηρίζουν την μουσουλμανική Şeriat, αλλά στην πραγματικότητα όλα αυτά τα κάνουν για το θεαθήναι, καθώς μέσα τους εξακολουθούν να πιστεύουν στον Χριστό. 
Μάλιστα στο ίδιο αποκαλυπτικό δημοσίευμα, η Yasemin Güç αναφέρει και τις περιοχές όπου υπάρχουν χιλιάδες τέτοιες οικογένειες κρυπτοχριστιανών Ρωμηών. Οι περιοχές αυτές είναι: Άδανα, Αδριανούπολη, Μπαλίκεσίρ, Σαμψούντα, Κωνσταντινούπολη, Τεκίρνταγ (Ραιδεστός), Κιρκλαρελί (Σαράντα εκκλησιές), Σμύρνη, Κοτζαελί, Μερσίνα, Μαγνησία, Τσανάκαλε, Προύσα, Καισάρεια, και Προκόπη, (Καππαδοκία). Στις περιοχές αυτές, όπως υποστηρίζει το τουρκικό δημοσίευμα, βρίσκονται οι περισσότερες οικογένειες που επιφανειακά παρουσιάζονται σαν μουσουλμάνοι αλλά στην πραγματικότητα είναι κρυμμένοι χριστιανοί. 
Το ζήτημα, όπως ομολογεί η Τουρκάλα δημοσιογράφος, είναι πολύ σοβαρό και «λεπτό», γι’ αυτό και δεν μπορεί να γίνει καμία φανερή συζήτηση γιατί οποιαδήποτε περίπτωση αποκάλυψης των πραγματικών θρησκευτικών πιστεύω όλων αυτών των χιλιάδων ανθρώπων, θα προκαλέσει μεγάλο σκάνδαλο, γι’ αυτό και είναι ουσιαστικά απαγορευμένη κάθε αναφορά στο σημαντικό αυτό ζήτημα. Δηλαδή με λίγα λόγια, η έλλειψη πραγματικής ελευθερίας στην Τουρκία έχει σκλαβώσει όλες αυτές τις συνειδήσεις που υποφέρουν καθώς αναγκάζονται να κρύβουν το πραγματικό τους θρήσκευμα και την αληθινή τους καταγωγή. 
Τα ιδία υποστηρίζει και η εφημερίδα Radikal, που επικαλείται μια τελευταία έκθεση της αρμένικης διασποράς η οποία κάνει λόγο για εκατοντάδες χιλιάδες κρυπτοαρμένιους που βρίσκονται στην Τουρκία και ειδικά στις περιοχές Κωνσταντινούπολη, Αμάσεια, Ντιαρμπακίρ, Μπατμάν, Τούντζελί και Μους. Και εδώ επισημαίνεται η έλλειψη ελευθερίας για την εκδήλωση της πραγματικής θρησκευτικής ταυτότητας αυτών των κρυπτοαρμενίων, οι οποίοι αναγκάζονται να υποκρίνονται ότι είναι Τούρκοι μουσουλμάνοι. 
Όλα αυτά αναδεικνύουν για άλλη μια φορά το τεράστιο ζήτημα της καταπίεσης των εκατοντάδων χιλιάδων κρυπτοχριστιανών στην Τουρκία, ένα θέμα που συσχετίζεται με το πρόβλημα ταυτότητας των σημερινών Τούρκων. Η σημερινή Τουρκία είναι μια σύγχρονη τεράστια «φυλακή συνειδήσεων». Οι συνειδήσεις αυτές, αναμένουν την μέρα που θα απελευθερωθούν και θα λάμψει η αλήθεια για την πραγματική τους ταυτότητα. 
 
<a href="http://yiorgosthalassis.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a>

Ανοίγει ξανά το ζήτημα των κρυμένων χριστιανών στην Τουρκία

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ Επανέρχεται στην τουρκική επικαιρότητα με δυο δημοσιεύματα «φωτιά», το μεγάλο ζήτημα των κρυπτοχριστιανών, ένα θέμα ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΕΕ των εθνών vs. ΕΕ της Γερμανίας

Ellada simera 0 Ευρώπη, οικονομία 13:01

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-56479" height="300" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/08/imf.jpg" title="imf" width="500" /></div>
 
Τεράστια ανησυχία προκαλεί η διαπίστωση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταστεί όμηρος των γερμανικών εκλογών και μάλιστα χωρίς κανείς να διασφαλίζει ότι η πολιτική ελίτ της χώρας μπορεί να αλλάξει μυαλά και να οδηγήσει σε ασφαλή λιμένα το ευρωπαϊκό όραμα. Άκρως αποκαλυπτικά είναι όσα έγραψε σε άρθρο του στο «protagon.gr» ο γνωστός οικονομολόγος, Γιάννης Βαρουφάκης, ο οποίος αναφέρεται στη συμμετοχή του σε νομικό συνέδριο που διοργάνωσε το περιοδικό Texas International Law Journal στο Όστιν του Τέξας (7-8 Φεβρουαρίου), όπου ο διάλογος με μη κατονομαζόμενο υψηλά ιστάμενο στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), έβγαλε ειδήσεις, τις οποίες και μπήκαμε στον πειρασμό να σχολιάσουμε… 
Αρχικά, να αναφέρουμε ότι ένα από τα κομβικά σημεία της ομιλίας του γνωστού Έλληνα καθηγητή στο συνέδριο, ήταν ότι σε αντίθεση με τη συμβατική σοφία που επικρατεί στην Ελλάδα, «η κρίση βαθαίνει παρά το γεγονός ότι η αγορά ομολόγων φαίνεται να ομαλοποιείται και, συνεπώς, αν συνεχίσουμε έτσι, η Ευρωζώνη δεν θα αντέξει». 
 
Μεταφέρουμε το ερώτημα του στελέχους του ΔΝΤ (πηγή: «protagon.gr») και θα προβούμε σε σχολιασμό στη συνέχεια: «Θα κάνω ένα σχόλιο και θα σας θέσω ένα ερώτημα, αν μου επιτρέπετε. Ξεκινώ με το σχόλιο: Κατ’ αρχάς να σας πω ότι συμφωνώ πως και μένα με στενοχωρεί το θέαμα των ευρωπαίων να θριαμβολογούν ότι η Κρίση υποχωρεί όταν όλοι βλέπουμε ότι χειροτερεύει ως προς την πραγματική οικονομία. 
»Συμφωνώ ακόμα ότι πρέπει οπωσδήποτε και χωρίς καθυστέρηση η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να γίνει άμεσα από τα ταμεία διάσωσης χωρίς να προσμετρείται το ποσόν που αυτό απαιτεί στο δημόσιο χρέος κανενός. Παράλληλα πρέπει η ΕΕ κεντρικά, μέσα από το ESM και την ΕΚΤ, να προχωρήσει την εκκαθάριση και στο κλείσιμο πολλών από αυτές τις τράπεζες. Όμως, εκεί που διαφωνώ μαζί σας είναι ότι η Ευρώπη έχει την πολυτέλεια να καθυστερεί, όπως πράγματι καθυστερεί την πλήρη ενοποίηση των τραπεζικών της συστημάτων. 
»Και δυστυχώς έχετε δίκιο όταν λέτε ότι αυτό ακριβώς κάνουν: κάνουν ό,τι μπορούν για να μην προχωρήσει καμία ουσιαστική τραπεζική ενοποίηση. Αυτό που θα ήθελα να σας ρωτήσω αφορά την Ελλάδα. Είναι προφανές ότι η χώρα σας, και λόγω ενδογενών προβλημάτων και λόγω ενός ριζικά (radically) λάθος προγράμματος, για το οποίο εμείς στο ΔΝΤ έχουμε πει αρκετά mea culpa, δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από την κατιούσα πορεία. Τι νομίζετε ότι πρέπει να γίνει;» 
Από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις… Από το ότι οι Ευρωπαίοι ίσως και να διεκδικήσουν Νόμπελ στην ηλιθιότητα εάν όλοι δηλώνουν ότι τα χειρότερα βρίσκονται πίσω μας, ενώ το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), ο «μεγάλος σατανάς» του παρελθόντος που έχει χάσει με διαφορά την πρώτη θέση λόγω της παροιμιώδους αναλγησίας της υπό τους Γερμανούς Ενωμένης Ευρώπης θεωρεί ως δεδομένο το αντίθετο; 
Από το ότι η πολιτική που ακολουθούν οι Ευρωπαίοι για την ίαση του «μεγάλου ασθενούς», του τραπεζικού συστήματος, είναι αυτοκαταστροφική εξαιτίας της ατολμίας με την οποία αντιμετωπίζουν το πρόβλημα, παραβιάζοντας στοιχειώδεις κανόνες του καπιταλιστικού συστήματος, ότι ιδιωτική εταιρία που χρεοκοπεί απλώς κλείνει και εξαφανίζεται, ενώ οι Ευρωπαίοι διασώζουν τις τράπεζες ανεξαιρέτως τις οποίες μάλιστα έχουν και στον πυρήνα του οικονομικού συστήματος της Ένωσης και των κρατών-μελών της. 
Από την ευθεία παραδοχή ότι το πρόγραμμα που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα είναι απόλυτα λανθασμένο; Σε αυτό όμως επανήλθε σε ιδιωτική συζήτηση με τον Γιάννη Βαρουφάκη το στέλεχος του ΔΝΤ και όσα φέρεται από τον καθηγητή να του ανέφερε συνιστούν τεράστιο σκάνδαλο… Επέμεινε ότι το ΔΝΤ δεν φταίει και το θεμελίωσε: 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/12/greek-debt-flag-euro-crack.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-64961" height="306" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/12/greek-debt-flag-euro-crack.jpg" title="Greek crash" width="460" /></a> 
«Από την αρχή λέγαμε στις Βρυξέλλες πως αυτό το πρόγραμμα (σημ. εννοεί το Μνημόνιο 1) δεν βγαίνει και πως ήταν απαραίτητο ένα μεγάλο κούρεμα πριν δοθούν δάνεια. Οι Ευρωπαίοι ούτε να το ακούσουν δεν ήθελαν. Κι ο δικός σας υπουργός Οικονομικών το αρνιόταν. Τι να κάνουμε εμείς του ΔΝΤ; Οι Γερμανοί μας είχαν ανάγκη. Είχαν ανάγκη της πείρας και προπάντων της φήμης μας ως σκληροί εφαρμογείς (implementers) προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής. Δυστυχώς μας εκμεταλλεύτηκαν και το αποτέλεσμα ήταν να καταστραφεί το καλό μας όνομα (sic). Όσο για την Ελλάδα, η πολιτική που ακολουθείται τώρα, το 2013, μόνο μια φαντασίωση μπορεί να στηρίξει την άποψη ότι βαίνουμε καλώς.» 
Τι θέλει να πει ο «ποιητής»; Προσπερνάμε αυτά που λέει για τον Έλληνα υπουργό που είχε ταυτιστεί με τους Γερμανούς. Πολύ απλά, ότι αν έκανες το γενναίο «κούρεμα» προ της χορήγησης δανείου, δεν θα είχες μεταφέρει τόσο μεγάλο βάρος από το κόστος διάσωσης της Ελλάδας στις πλάτες των Ευρωπαίων φορολογουμένων (το δάνειο!). Θα χρειάζονταν λιγότερα χρήματα και θα είχε πατηθεί φρένο από τη αρχή στην κρίση, ενώ και η ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα θα είχε αναχαιτιστεί. Γενικά, το πρόβλημα χωρίς να έχει αντιμετωπιστεί θα ήταν μικρότερο και πολύ απλά δεν θα λειτουργούσε ως… Η1Ν1… 
Το πρόβλημα που δημιουργείται εάν αληθεύουν όσα αναφέρει ο Βαρουφάκης είναι μεγάλο και δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι πρόβλημα προσανατολισμού της χώρας μας, καθότι δεν έχουμε κρύψει ποτέ τον τεράστιο προβληματισμό μας για τον ρόλο της Ενωμένης Ευρώπης με την τραγική ανεπάρκεια ηγεσίας που επιδεικνύει. Η μία εξήγηση είναι ότι οι Γερμανοί είναι παντελώς ανίκανοι να διοικήσουν. Τα έχουμε ξαναπεί, η Ιστορία φαίνεται ότι δεν λανθάνει. Δεν θα έχαναν δύο παγκοσμίους πολέμους… Και όχι μόνο… 
Υπάρχει όμως και μια δεύτερη δυνητική εξήγηση, που αν αληθεύει, ο αμοραλισμός της θα πάει τη σκέψη κάθε αναγνώστη πολύ πίσω, στην… ηθική των Ναζί. Διαλύουν ένα «οικόπεδο γωνία», όπως το ελληνικό, για να το βουτήξουν. Κι εάν αυτό ισχύει, τότε συγνώμη που θα το πούμε, αλλά η Ευρώπη των Εθνών που ονειρεύονταν οι καλοπροαίρετοι όταν τη δημιουργούσαν, ήταν ένα κούφιο ιδεολόγημα. Έχει πάει ήδη… «περίπατο». Μάλλον θα πρέπει να ξαναθυμηθούμε ρήσεις ότι η Ευρώπη θα πέσει ξανά στα νύχια της Γερμανίας, αυτή τη φορά όχι με τα όπλα, αλλά με την οικονομική ισχύ και την πρόοδο. 
Επειδή όμως οι Έλληνες στην ιστορική τους διαδρομή… συναναστράφηκαν με πολλούς νταβατζήδες, δεν θα είναι και πολύ έξυπνο να παραμείνει στη πλάνη (όπως αποδείχθηκε) που μας κατέστρεψε. Αυτή που ήθελε την ενωμένη Ευρώπη να αποτελεί την απόλυτη εξασφάλιση και ότι πλέον δεν χρειάζεται να ανησυχούμε όχι για την οικονομία, ούτε καν για την άμυνα. 
Πόσα δημοσιογραφικά μπουμπούκια που ωρύονται σήμαρα στα τηλεοπτικά παράθυρα έγραφαν τις απίστευτες κοτσάνες στο παρελθόν και σήμερα εμφανίζονται και ως τιμητές… Θα είχε ενδιαφέρον ένα άρθρο με το τι έγραφαν κάποτε οι σημερινοί τηλεοπτικοί… αστέρες. Η πλάνη μας συμπεριλάμβανε την ψευδαίσθηση ότι η ευημερία που ακολούθησε την είσοδό μας στο ευρώ ήταν ψεύτικη και με δανεικά. Αυτό το δεχθήκαμε εμείς από την αρχή και διαχωρίσαμε τη θέση μας με όσους κατήγγελλαν τους πάντες και τα πάντα, αρνούμενοι ουσιαστικά να αναλάβουν μέρος της ευθύνης για την κατάντια της χώρας. 
Όχι όμως και να πεινάει ο κόσμος και να μην γίνεται προκοπή και όλοι να καθόμαστε να περιμένουμε πότε θα τελειώσει η Άγκελα τις εκλογές της, πιστεύοντας ότι μετά θα αλλάξει πολιτική. Κι εμείς το πιστεύαμε αρχικά, τώρα πλέον μας έχουν δημιουργηθεί τεράστιες αμφιβολίες. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/02/EU_GR_Parthenon_Flags.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-37758" height="306" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/02/EU_GR_Parthenon_Flags.jpg" title="EU_GR_Parthenon_Flags" width="459" /></a> 
Εάν όμως η Ευρώπη ως σύνολο θυμίζει «Πύργο της Βαβέλ» όπως είχαμε προειδοποιήσει σε ανύποπτο χρονικό διάστημα (βάλτε το «Βαβέλ» στην αναζήτηση με λέξεις-κλειδιά στον παρόντα ιστοχώρο και δείτε τα αποτελέσματα…), όλοι ξέρουμε την τύχη αυτού του Πύργου. Εάν μάλιστα θεωρηθούμε και δικαίως, όχι από τα «ρετιρέ» αλλά τα κάτω… διαμερίσματα, τότε η διάλυση θα μας χώσει τόσο βαθιά, που η ευρωπαϊκή… ΕΜΑΚ θα αργήσει πολύ να μας βγάλει, για να μας στείλει στο… νεκροτομείο. 
Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε και πάλι στο τι σημαίνει το ότι παραδοσιακά η Ελλάδα ήταν ναυτικό κράτος, ενώ η γεωγραφία της λειτουργούσε απαγορευτικά σε οτιδήποτε άλλο. Για να το «επικαιροποιήσουμε», αυτή η γεωγραφία της Ελλάδας είναι που καθιστά αδύνατη την εφαρμογή συνταγών τύπου Γερμανίας για την ανάκτηση της περίφημης «ανταγωνιστικότητας», μια έννοια που τη σεβόμαστε εμείς, πίσω από την οποία όμως κάποιοι κρύβουν την επιθυμία τους να αρπάξουν τα πάντα και να σε βάλουν να δουλεύεις με 500 ευρώ, διασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό ότι θα κάνεις πολλές δεκαετίες να ανακάμψεις και να τους πετάξεις έξω, ως τότε όμως θα έχουν βουτήξει… ασημικά και χρυσαφικά (π.χ. υδρογονάνθρακες) με τα οποία εσύ θα μπορούσες να ξεκολλήσεις από το τέλμα. 
Η Ελλάδα, για την Ευρώπη των εθνών, δίνει τα ρέστα της, όχι όμως και για Ευρώπη των Γερμανών. Έχουμε την εντύπωση ότι οφείλει η κυβέρνηση να το συνειδητοποιήσει και να στείλει τα κατάλληλα μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση. Πολύ φοβούμαστε ότι η φοβία με την οποία αντιμετωπίζουν την κατάσταση οι μισοί Έλληνες πολιτικοί (και οι άλλοι μισοί, στο άλλο άκρο, μιλούν σα να θεωρούν ότι είμαστε μόνοι μας σε αυτό τον κόσμο…), δεν μπορούν να διαχειριστούν στρατηγικά την κατάσταση και μάλιστα σε μια συγκυρία που η χώρα έχει τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης, σε άλλο όμως επίπεδο από το λογιστικό. Ας ελπίσουμε ότι θα ξυπνήσουν και ότι δεν θα είναι ήδη αργά. 
 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

ΕΕ των εθνών vs. ΕΕ της Γερμανίας

Τεράστια ανησυχία προκαλεί η διαπίστωση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταστεί όμηρος των γερμανικών εκλογών και μάλιστα χωρίς κανείς να δια...

Διαβάστε την συνέχεια

Άρθρο του Τζήμερου, αξίζει να διαβαστεί μέχρι το τέλος…

Ellada simera 0 οικονομία, Πολιτική 11:29

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-48449" height="300" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/05/Tzimeros-300x200.jpg" title="Tzimeros" width="500" /></div>
 
Γράφει ο Θάνος Τζήμερος. 
Πολύ συχνά, έχουμε διαφωνήσει με τη ρητορική του, ιδίως στα θέματα των διεθνών σχέσεων και της άμυνας της χώρας, όπου κατά την υποκειμενική μας γνώμη, εμφάνισε το κλασικό σύμπτωμα όσων εξετάζουν την κατάσταση από μια συγκεκριμένη οπτική γωνία, με αποτέλεσμα να μην δύνανται να συνυπολογίσουν και άλλες παραμέτρους οι οποίες λειτουργούν διαφορετικά από τον τρόπο που αυτοί νομίζουν. 
Το άρθρο του που εντοπίσαμε στο διαδίκτυο και αφορά στον «κατώτατο μισθό» αξίζει κανείς να το διαβάσει, καθότι η επιχειρηματολογία είναι ισχυρή, σε κάποια σημεία είναι και εντυπωσιακή, ενώ το πιο ανησυχητικό είναι η έμμεση αναφορά του στο τι πιστεύει ότι θα γίνει στην Ελλάδα τους επόμενους μήνες, κάτι που αφορά και τους δημόσιους και τους ιδιωτικούς υπαλλήλους… 
 
Είσαι επενδυτής. Μαθαίνεις ότι υπάρχει ένα κράτος, το Τζαμπαζιστάν, στο οποίο η εργασία είναι δωρεάν. Για έναν μυστήριο λόγο, όλοι εκεί εργάζονται χωρίς αμοιβή. «Πολύ ωραία νέα» σκέφτεσαι. Αλλά, σαν τα ανέκδοτα, αυτό ήταν το ευχάριστο, που το άκουσες πρώτο. Άκου τώρα και τα δυσάρεστα: το Τζαμπαζιστάν είναι ανάμεσα στα 3 πιο διεφθαρμένα κράτη του κόσμου. 
Δεν θα ξέρεις, όταν ξεκινήσεις την επένδυσή σου, πότε θα πάρεις άδεια. Αν θα σου χρειαστούν 5 μήνες ή 5 χρόνια. Δεν ξέρεις πόσα πρέπει να δώσεις σε λάδωμα των υπεύθυνων για να ξεκινήσεις και πόσα θα χρειάζεται να δίνεις κάθε χρόνο για να λειτουργείς. Δεν ξέρεις πόσο φόρο θα πληρώνεις, γιατί στο Τζαμπαζιστάν κάθε 10 μέρες αλλάζει ο νόμος και σου ζητάνε όσα τους λείπουν. Δεν ξέρεις αν θα μπορείς να διακινείς τα προϊόντα σου γιατί όποιος θέλει μπορεί να κλείνει τους δρόμους, να απαγορεύει στα πλοία να αποπλεύσουν, να νεκρώνει τις συγκοινωνίες. 
Δεν ξέρεις καν αν θα μπορείς να πηγαίνεις στη δουλειά σου, γιατί κάτι τύποι με σημαίες και λάβαρα που πιστεύουν ακόμα στον Στάλιν και στους Κύκλωπες μπορεί να έρθουν να σου βάλουν αλυσίδες γύρω – γύρω ή να μπουν στο γραφείο σου και να το κάνουν λαμπόγιαλο. Δεν ξέρεις αν η επένδυσή σου, που κάποια στιγμή νόμισες ότι το κράτος την χαρακτήρισε νόμιμη, θα συνεχίσει να είναι, καθώς υπάρχει πάντα το πολύ πιθανό ενδεχόμενο να ενοχλεί τον γείτονα, τον ανταγωνιστή, τον αντεραστή, τον «οικολόγο» της γειτονιάς και να προσφύγει στο ΣτΕ που θα σου τη βγάλει παράνομη, κι ας έχεις ρίξει έναν σκασμό λεφτά για να τη στήσεις. 
Δεν ξέρεις αν σε περίπτωση που χρειαστεί να καταφύγεις στη Δικαιοσύνη, θα βγει απόφαση σε 10, 15 ή 20 χρόνια. Ξέρεις, πάντως ότι κάτω από 10 αποκλείεται να είναι. Κι επειδή το ξέχασες ήδη το ευχάριστο, να σου το θυμίσω: η εργασία προσφέρεται, είπαμε, δωρεάν. Θα πήγαινες να ξεκινήσεις δουλειά εκεί; Γιατί, λοιπόν, συζητάμε για τον κατώτατο μισθό ως εργαλείο ανάπτυξης; 
Αν το Τζαμπαζιστάν δεν είναι δελεαστικό για επενδύσεις, με μηδέν μισθό, γιατί να είναι η Ελλάδα; Ο κατώτατος μισθός, από μόνος του ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ για την ανταγωνιστικότητα, όταν όλες οι άλλες παράμετροι είναι εφιαλτικές. Θα είχε σημασία, αν το κράτος λειτουργούσε. Αν είχαμε κράτος, ο επενδυτής θα προσέθετε το μισθολογικό στο υπόλοιπο κόστος της επένδυσης, διότι τότε θα μπορούσε να φτιάξει ένα φυσιολογικό business plan. Και θα έβλεπε αν τον συμφέρει ή όχι. Δεν νομίζω ότι αυτός που θα έχτιζε ένα χωριό φιλοξενίας Βορειοευρωπαίων ηλικιωμένων σε μια ηλιόλουστη ακτή της Κρήτης θα είχε σημαντικό πρόβλημα από τον μισθό της ρεσεψιονίστ. 
Ρωτήστε όποιον θέλετε, από όσους προσπάθησαν να φτιάξουν ένα business plan για επένδυση στην Ελλάδα, πόσο έξω έπεσαν! Πόσες απίστευτες δυσκολίες αντιμετώπισαν στην εφαρμογή του. Και πόσο άσχημα, σχεδόν σαν επικηρυγμένοι, αισθάνονται με ένα κράτος – και έναν λαό επίσης – που αντιμετωπίζει τη δημιουργία θέσεων εργασίας περίπου ως έγκλημα. 
Μήπως όμως έχει σημασία ο κατώτατος μισθός σε όσους ήδη έχουν δουλειά, ως δίχτυ ασφαλείας; Καμία απολύτως. Διότι κανένας νόμος, καμμία υπουργική απόφαση δεν μπορεί να καταργήσει τον θεμελιώδη κανόνα για τη λειτουργία οποιασδήποτε επιχείρησης: αν δεν βγάζει κέρδος θα κλείσει! Όπως έκλεισαν πάνω από 500.000 επιχειρήσεις από το 2009 μέχρι σήμερα και οδήγησαν 1.500.000 ανθρώπους στην ανεργία. Όλοι όσοι έμειναν άνεργοι, πριν κλείσει η εταιρεία τους, έπαιρναν από τον κατώτατο μισθό και πάνω! Πόσο τους προστάτεψε; Αν, ακούγοντας τα κελεύσματα των λαϊκιστών, ο Υπουργός όριζε τον κατώτατο μισθό στα 1.800 ευρώ, αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι αυτά τα λεφτά θα τα είχε κάποιος για να τα πληρώσει; 
Ο κατώτατος μισθός είναι η μεγαλύτερη υποκρισία του πολιτικού συστήματος και των συνδικαλιστών. Διότι, στην πραγματικότητα, ουδέποτε υπήρξε. Είναι, μόνο, η θεωρητική έννοια που τραβάει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην οικονομία και την παραοικονομία. Σε μια αγορά υπάρχουν όλες οι αμοιβές. Απλώς κάτω από τον κατώτατο είναι αδήλωτες! 
Ένας μαραγκός δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά του και είναι διατεθειμένος να δουλέψει για 300 ευρώ τον μήνα, μπορεί και για λιγότερο. Ένας άλλος που έχει ξυλουργείο θέλει βοηθό αλλά «δεν βγαίνει» με ΙΚΑ, δώρα, κ.λπ. Αν συναντηθούν αυτοί οι δύο νομίζετε ότι δεν θα τα βρουν; Δεν θα ανακαλύψουν κάποιον τρόπο, με «μαύρα» ή με κάποια νομιμοφανή φόρμουλα για να σώσει ο ένας τον άλλον; Νομίζει κανένας ότι η τεράστια παραοικονομία που υπολογίζεται (στο φλου – γιατί άντε να βρεις πόσο τζίρο κάνουν οι μαϊμούδες Λουί Βιτόν…) όσο και η επίσημη οικονομία στη χώρα μας, τραβάει κανένα ζόρι για το επίπεδο του κατώτατου μισθού ή για τις συλλογικές συμβάσεις; 
Πιστεύει κανένας ότι οι Πακιστανοί που μαζεύουν φράουλες στη Μανωλάδα και σε κάθε Μανωλάδα της Επικράτειας αμείβονται με το κατώτατο ημερομίσθιο; Στον αντίποδα: μια εταιρεία πάει καλά και έχει π.χ. 3 ικανούς πωλητές που «κρατάνε» όλη τη δουλειά. Θα τους πληρώσει με τον κατώτατο; Ή θα τους καλοπληρώσει – όσο έχει περιθώριο – για να μην τους χάσει; (Στην κρίση, ένας καλός πωλητής είναι περισσότερο πολύτιμος απ’ ό,τι στην εποχή της αφθονίας.) 
Άρα, εφόσον δεν έχει νόημα για τους ανέργους, και δεν προστατεύει τους εργαζόμενους στην ιδιωτική οικονομία, ποιους αφορά τελικά ο κατώτατος μισθός; Τους Δημόσιους Υπαλλήλους, θα πείτε. Λάθος! Ούτε αυτούς. Είναι θέμα μηνών να διαλυθεί η μεταπολιτευτική φενάκη που θέλει το Δημόσιο να πληρώνει στα σίγουρα τους υπαλλήλους του. Ήδη, μετά τις γενναίες περικοπές, έχουν καταλάβει όλοι, ότι οι μισθοί του Δημοσίου δεν είναι εξασφαλισμένοι τουλάχιστον όσον αφορά στο ύψος τους. Πολύ σύντομα θα καταλάβουν ότι δεν είναι εξασφαλισμένοι ούτε ως προς την ίδια την ύπαρξή τους. 
Είναι, ξαναλέω, θέμα μερικών μηνών. Διότι καθώς έχει καταρρεύσει ο ιδιωτικός τομέας μαζί με τα περισσότερα νοικοκυριά, τα φορολογικά έσοδα του Δημοσίου θα καταρρεύσουν κι αυτά. Και τότε, επειδή το κόστος της χρεωκοπίας της Ελλάδας είναι πια πολύ μεγάλο για την Ευρωζώνη, οι δανειστές θα επιβάλλουν ανώτατο ύψος εξόδων του Δημόσιου Τομέα. Οπότε, οι φωστήρες της οικονομίας που μέχρι σήμερα κάνουν το ένα λάθος πίσω από το άλλο, θα κληθούν να αποφασίσουν: ή κρατάνε όλους τους Δ. Υπαλλήλους και τους πληρώνουν με 200 ευρώ τον μήνα ή απολύουν τους μισούς. Κι επειδή την «κλίκα τους» (υπάλληλοι της Βουλής, βουλευτές, συνταξιούχοι πρώην βουλευτές, σύμβουλοι, αργόμισθοι «κουμπάροι» σε οργανισμούς – φαντάσματα κ.λ.π. ) αποκλείεται να την πειράξουν, ποιους θα πάρει ο Χάρος; Καλά το μαντέψατε: όσους, ως λιγότερο ικανοί, αμείβονται με τον κατώτατο μισθό. 
Επομένως, γιατί μιλάμε συνέχεια για τον κατώτατο μισθό; Για να μιλάμε. Σε κουβέντα να βρισκόμαστε. Για να γίνεται τζερτζελές στα πρωϊνάδικα. Για να βγάζουν έναν «δεκάρικο» οι λαϊκιστές των καναλιών. Για να κάνουν τον καμπόσο οι πολιτικάντηδες. Κατώτεροι των περιστάσεων. Ανήμποροι για πράξεις. Παράλυτοι. Με το κεφάλι στην άμμο. Αυτό, ναι, είναι η κατώτατη «πληρωμή» μιας κοινωνίας που ποτέ δεν σκέφτηκε ότι το μοναδικό δίχτυ ασφάλειας – και για τον Ιδιωτικό και για τον Δημόσιο Τομέα είναι η παραγωγή. 
Αλλά το πώς γίνεται αυτό, μάλλον δεν φέρνει τηλεθέαση. 
 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>