Κυπριακό. Η οδυνηρή επιλογή και το τέλος της Ουτοπίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiSbT5tAvqX9m6zNZr9udpKZTxlm0ClFYZNgPyuD95b2UY1yp37BH8IkXY52m2foYbIU4dG3hUvJOdR2iF4FGYTkj4UJaJ5QQRyQisPnxajkk2RMKK4dKnY6jGwcDMRxEIEdo9ECNk6uk3/s1600/attilas+1974.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiSbT5tAvqX9m6zNZr9udpKZTxlm0ClFYZNgPyuD95b2UY1yp37BH8IkXY52m2foYbIU4dG3hUvJOdR2iF4FGYTkj4UJaJ5QQRyQisPnxajkk2RMKK4dKnY6jGwcDMRxEIEdo9ECNk6uk3/s1600/attilas+1974.jpg" width="640" /></a></div> <em><br /></em> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <em><span style="background-color: #f3f3f3; color: #666666; font-size: large;">Με αφετηρία τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό και διάφορες απόψεις που διατυπώνονται περί της ύπαρξης ή όχι κινδύνου διχοτόμησης, μια ανάλυση με αφορμή την σχετικά πρόσφατη υπογραφή του κοινού ανακοινωθέντος Αναστασιάδη-Έρογλου γίνεται ξανά επίκαιρη.</span></em></blockquote> <strong><br /> Εδώ και σειρά ετών με συνδέουν ιδιαίτερες, προσωπικές και βαθιές σχέσεις με την Κύπρο. Οι σκέψεις, λοιπόν, που θα καταγράψω πιο κάτω βγαίνουν με ιδιαίτερη δυσκολία και προκαλώντας μου μεγάλο πόνο, αλλά -όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό- και Ελπίδα…</strong><br /> <strong><br /></strong> <b>Του <span style="color: #990000;">Παναγιώτη Α. Καράμπελα</span>* </b><br /> <br /> Υπό άλλες συνθήκες η τελευταία ανακίνηση του Κυπριακού θα μπορούσε να είναι μια θετική εξέλιξη μετά από 10 χρόνια απραξίας. Όμως, δεδομένου ότι έχει προηγηθεί η προσπάθεια ολοκλήρωσης του αντικειμενικού σκοπού των επιχειρήσεων «Αττίλας» 1 και 2 μέσω του Σχεδίου Ανάν το 2004, καθώς και η ανάληψη της διακυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον θερμότερο υποστηρικτή του, τον κ. Αναστασιάδη, οι επικείμενες διαπραγματεύσεις μας φέρνουν πιο κοντά από ποτέ στην ολοκλήρωση με το χειρότερο τρόπο μιας τραγωδίας που ξεκίνησε πριν 40 χρόνια.<br /> <br /> Τι ακριβώς εννοούμε, όμως, όταν μιλάμε για «ολοκλήρωση της τραγωδίας»; Εν αντιθέσει με αυτό που μπορεί να έχει στο μυαλό του ο απλός πολίτης, η ολοκλήρωση της τραγωδίας ΔΕΝ είναι η διχοτόμηση! Η ολοκλήρωση της τραγωδίας είναι η τελική πραγματοποίηση του αρχικού σχεδίου της Άγκυρας, δηλαδή, η πλήρης κατάκτηση/απορρόφηση (ή οποιοδήποτε συνώνυμο επιθυμείτε), της Κύπρου από την Τουρκία. Η ενσωμάτωση και υποταγή της Κύπρου στη σφαίρα επιρροής της γείτονος.<br /> <br /> Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά τους. Δύο τρόποι υπάρχουν να λυθεί το Κυπριακό: ή με τα όπλα ή με τη διπλωματία. Με τα όπλα σημαίνει η επανέναρξη των εχθροπραξιών με σκοπό να ρίξουμε τα Τουρκικά στρατεύματα κατοχής στη θάλασσα. Μη ξεχνάμε ότι η Πράσινη Γραμμή είναι γραμμή «κατάπαυσης του πυρός» και όχι σύνορα. Έχουμε, δηλαδή, μια εκεχειρία που διαρκεί 40 χρόνια. Είναι κάτι τέτοιο εφικτό; Όσο κι αν θα προτιμούσα αυτή τη λύση, δυστυχώς, ΌΧΙ δεν είναι. Το σύνολο των Ελληνικών δυνάμεων στη Μεγαλόνησο δεν επαρκούν για ένα τέτοιο εγχείρημα. Κάτι τέτοιο, άλλωστε, θα σήμαινε έναν πλήρους εύρους Ελληνοτουρκικό πόλεμο (total war κατά Clausewitz) σε όλα τα μέτωπα, Κύπρο-Αιγαίο-Έβρο, με πιθανά δύο ακόμα μέτωπα, ένα εσωτερικό -ελέω πολυπολιτισμού- και ένα κοντά στα Ελληνοαλβανικά σύνορα, όχι ανοιχτά με τις Αλβανικές Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά με κυρίως μονάδες του UCC και λοιπούς συνεργαζόμενους... Η δυνατότητα ενίσχυσης των δυνάμεων στη Κύπρο θα ήταν αδύνατη. Το κυριότερο, μάλιστα, είναι ότι δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι ειδικά στο μέτωπο της Κύπρου δεν θα είχαμε τα ακριβώς αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα… Αλλά ακόμα κι αν από στρατιωτικής απόψεως ήταν εφικτή μια τέτοια απόπειρα, είναι θλιβερά προφανές ότι δεν έχουμε πολιτικές ηγεσίες ούτε στην Ελλάδα ούτε στη Κύπρο έστω και για να σκεφτούν μια τέτοια επιλογή… Επομένως, μένουμε με τις επιλογές που μπορεί να μας παράσχει η διπλωματία.<br /> <br /> Εφόσον, λοιπόν, πάμε για ειρηνική λύση, θα πρέπει απαραιτήτως να γίνει στη βάση μιας ελάχιστης τουλάχιστον συμφωνίας όλων των πλευρών, για να είναι βιώσιμη. Όμως, ακόμα και στο βέλτιστο για εμάς σενάριο, τι μπορούμε να περιμένουμε; Τα ουσιαστικά ζητούμενα για εμάς είναι:<br /> <br /> <div style="text-align: justify;"> <ol> <li> Να φύγουν τα στρατεύματα κατοχής.</li> <li> Να φύγουν οι έποικοι.</li> <li> Να επιστρέψουν οι πρόσφυγες στις περιουσίες τους, όπου είναι εφικτό ή έστω να πάρουν άλλη γη στον τόπο τους σαν αντάλλαγμα, και μόνο σαν έσχατη λύση, αν δεν γίνεται αλλιώς, μια δίκαιη αποζημίωση.</li> <li>Να υπάρξει ξανά κάποιας μορφής ουσιαστικός και κυρίαρχος έλεγχος/διακυβέρνηση (άρα πραγματική επανένωση) στα κατεχόμενα εδάφη μας υπό ενιαία διοίκηση και ως συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας.</li> <li>Η ανεύρεση των αγνοουμένων ή μάλλον -δυστυχώς- των σωρών τους.</li> </ol> </div> <div> Ας τα πιάσουμε με τον απαιτούμενο ρεαλισμό ένα-ένα. Και με την πιο ευνοϊκή έκβαση έχουμε σαν δεδομένα ότι:<br /> <li>Η Τουρκία δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να δεχθεί την πλήρη απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων από το νησί. Στην καλύτερη περίπτωση θα μειωθεί απλά ο αριθμός τους. Τόσο απλά.</li> <br /> <li>Η Τουρκία δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να δεχθεί να φύγουν όλοι οι έποικοι. Το πολύ-πολύ να μειωθεί κι εδώ ο αριθμός τους, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα φύγουν περισσότεροι από το 25-30% το μέγιστο. Δεν υπάρχει περίπτωση να θελήσει η Άγκυρα να δυσαρεστήσει τους δικούς της ανθρώπους όταν ταυτόχρονα θα προσπαθεί να περάσει το επικοινωνιακό μήνυμα του θριάμβου, όπως θα επιθυμεί. Άλλωστε, δεν τους έφερε ως μέσον πίεσης. Τους έφερε για να μείνουν!</li> <br /> <li>Η Τουρκία δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να παρουσιάσει σαν λύση στους δικούς της κάτι που θα περιλαμβάνει το «ξεσπίτωμα/ξεριζωμό» (έτσι θα το λένε αυτοί…) των εποίκων κυρίως, αλλά και των τουρκοκυπρίων που κατοικούν σε καταπατημένες περιουσίες, για να εγκαταστήσει ξανά…ελληνοκυπρίους! Εκτός κι αν θέλει να ζήσει σκηνικό...Ουκρανίας στα Κατεχόμενα και όχι μόνο! Ακόμα, όμως, και αν τεθεί θέμα αποζημιώσεων, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι θα κληθούμε κι εμείς να πληρώσουμε για τουρκοκυπριακές περιουσίες στο ελεύθερο κομμάτι, κάτι που εν μέσω της οικονομικής κρίσης θα είναι δυσβάσταχτο ή εναλλακτικά, μιας και οι τουρκοκυπριακές περιουσίες έχουν διατηρηθεί σχεδόν ανέπαφες όλα αυτά τα χρόνια, να δεχθούμε να επιστρέψουν οι τελευταίοι σε αυτές. Αν γίνει έτσι, οι τουρκοκύπριοι θα έχουν γυρίσει πίσω στα σπίτια τους, ενώ οι ελληνοκύπριοι όχι! Για τους ελληνοκύπριους τα σπίτια τους και τα χωριά τους, θα είναι για πάντα Κατεχόμενα…</li> <br /> <li>Και στην καλύτερη δυνατή λύση για εμάς, διοικητικά κουμάντο στο βόρειο κομμάτι του νησιού θα κάνουν πλέον οι Τούρκοι μέσω των τουρκοκυπρίων. Ότι μορφή διακυβέρνησης κι αν συμφωνηθεί και με όποια ονομασία -ομοσπονδία, συνομοσπονδία, χαλαρή ή μη κτλ.- ενιαία διοίκηση δεν θα ασκείται επί της ουσίας χωρίς την άμεση ή έμμεση έγκριση πρακτικά της τουρκοκυπριακής συνιστώσας κρατικής Αρχής…</li> <br /> <li>Για τους αγνοούμενους απλά δεν μπορούμε να περιμένουμε καμία περισσότερη βοήθεια από την μηδενική που μας προσφέρουν. Δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να παραδεχθούν τα λάθη τους, πολύ περισσότερο δε τα εγκλήματά τους.  Πόσο μάλλον να χτίσουν το καινούργιο τους «κράτος» πάνω σε μια τέτοια παραδοχή και με τις επικοινωνιακά καταστροφικές εικόνες εκταφών ομαδικών τάφων...</li> <br /> <br /> Τι μένει, λοιπόν; Ποια είναι η διαφορά με την πραγματική διχοτόμηση; Η διαφορά είναι ότι με μια λύση σε αυτές τις βάσεις, ο μόνος που έχει παραχωρήσει κάτι είναι η Ελληνική πλευρά. Απλά θα έχει νομιμοποιηθεί η εισβολή και τα αποτελέσματά της. Ο εποικισμός, οι καταπατήσεις, ο διωγμός. Θα έχουμε παραχωρήσει κομμάτι εξουσίας/διακυβέρνησης, θεσμικό ρόλο και υπόσταση αλλά, κυρίως, έδαφος όχι στους τουρκοκυπρίους -που εν πάση περιπτώσει είναι ΚΑΙ δικό τους νησί- αλλά στη Τουρκία που ουσιαστικά καταδυναστεύει και αυτούς… Θα έχουμε δεχθεί τον ενταφιασμό όλων των Ψηφισμάτων του Ο.Η.Ε. που με τόσο κόπο είχαμε καταφέρει να εκδοθούν υπέρ μας και που περιέγραφαν το τι είχε πράγματι πράξει η Τουρκία, φέρνοντάς την ενώπιον των ευθυνών της. Θα την έχουμε βγάλει από την γωνία! Ο αγώνας για τη μη αναγνώριση των Κατεχομένων ως κράτος, απλά θα έχει παραχωρήσει τη θέση του στη με κάθε επισημότητα αναγνώρισή τους, έστω και αρχικά σαν «συνιστών κράτος». Η κεντρική διοίκηση, πέραν της δυσλειτουργικότητας που διαγράφεται στον ορίζοντα βάσει του κοινού ανακοινωθέντος (που εύκολα θα μπορέσει να οδηγήσει σε μια de facto αυτονόμηση/ανεξαρτητοποίηση, αλλά αυτή τη φορά με ευνοϊκότερους όρους και προϋποθέσεις διεθνούς αναγνώρισης) επί της ουσίας θα είναι, εν δυνάμει, ο δάσκαλος που προσπαθεί να επιβάλει τη πειθαρχία σε μια τάξη εκτός ελέγχου, όπου κανένας μαθητής δεν τον προσέχει και κανείς δεν τον σέβεται…<br /> <br /> Όλες οι προσπάθειες των ελληνοκυπρίων όλα αυτά τα χρόνια για να δημιουργήσουν τη σημερινή σύγχρονη Κύπρο -παρά τα όποια οικονομικά προβλήματα τώρα- θα έχουν χάσει το νόημά τους. Όλες οι προσπάθειες για εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων και τα τεράστια οικονομικά τους οφέλη, η στρατηγικής σημασίας συμμαχία με το Ισραήλ, ο αγώνας για τη γεωστρατηγική αναβάθμιση του Ελληνισμού μέσω της ενοποίησης των ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου, η προσπάθεια να μην περάσει ο αγωγός από την Τουρκία αλλά να ακολουθήσει τη πορεία του άξονα Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα θα έχουν χαθεί, για ένα κύριο λόγο: Η πληθυσμιακή αύξηση και η οικονομική εξάπλωση των πάντα σχολαστικών και υπομονετικών τούρκων, θα φέρει το νησί αργά ή γρήγορα από τον εξασφαλισμένο μερικό έλεγχο που τους προσφέρει μια τέτοια λύση, στον πλήρη έλεγχό του μεσο-μακροπρόθεσμα. Οι όποιες αποφάσεις θα παίρνει το κράτος κεντρικά, θα είναι πλέον «νοθευμένες» με μπόλικη δόση από Τουρκία… Όχι από τουρκοκυπρίους, αλλά από Τουρκία! Δηλαδή, θα έχουμε δώσει ΤΑ ΠΑΝΤΑ, χωρίς να έχουμε πάρει επί της ουσίας ΤΙΠΟΤΑ! Αντιθέτως, θα έχουμε χάσει και όσα κρατήσαμε, αλλά και όσα πετύχαμε με κόπο τόσα χρόνια...<br /> <br /> Δυστυχώς, λοιπόν, κάποια στιγμή θα πρέπει να δεχθούμε πως τα Κατεχόμενα, ότι και να γίνει θα παραμείνουν Κατεχόμενα... Οι τουρκοκύπριοι στην πλειοψηφία τους πλέον δεν έχουν ζήσει ούτε μια ημέρα μαζί με τους ελληνοκυπρίους. Σημεία επαφής δεν υπάρχουν πολλά πλέον. Ούτε γλωσσικά (πόσοι ελληνοκύπριοι ξέρουν τουρκικά και πόσοι τουρκοκύπριοι ξέρουν ελληνικά, άραγε;…), ούτε κοινωνικά, ούτε καν σε κάποιο ελάχιστο προσωπικό επίπεδο… Και η καλύτερη δυνατή για εμάς λύση δεν θα αλλάξει αυτά τα αδιαμφισβήτητα δεδομένα. Όποια μορφή κι αν πάρει η οποιαδήποτε «λύση», τα εδάφη αυτά -επαναλαμβάνω, ΔΥΣΤΥΧΩΣ- θα είναι Κατεχόμενα…<br /> <br /> Όμως, το προαναφερθέν αίσθημα της Ελπίδας το οποίο νοιώθω εκπορεύεται από την μια και τελευταία ευκαιρία για διέξοδο που μας έχει απομείνει. Μια διέξοδο που μας εξασφαλίζει πολλά. Περισσότερα από όσα συνειδητοποιούμε ότι θα χάσουμε! Τη προσπάθεια να φροντίσουμε, τουλάχιστον, να μην μας πάρουν και τα υπόλοιπα! Μπορούμε να διασώσουμε και να διατηρήσουμε αυτά που με κόπο κατακτήσαμε σε αυτό το κομμάτι Ελλάδας ο Ελληνισμός και κυρίως ο κυπριακός Ελληνισμός. Να συνεχίσει ο κυπριακός Ελληνισμός τη πορεία του ως ένα αναγνωρισμένο κράτος, με όλες τις αρετές που το διέκριναν όλα αυτά τα χρόνια μετά την εισβολή. Όσο άσχημο κι αν ακούγεται μετά από τόσα χρόνια ελπίδας για ένα θαύμα(;), δυστυχώς αυτό που προβάλει σαν η μόνη ορθολογιστική, ρεαλιστική και βιώσιμη λύση, ίσως να είναι ο «δαίμονας» που όλοι φοβόμασταν ακόμα και το όνομά του να προφέρουμε: Η διχοτόμηση.<br /> <br /> Η μόνη λογική και αξιοπρεπής στάση, που υπακούει στο βασικό ένστικτο της αυτοσυντήρησης, υπαγορεύει την καταψήφιση στο επικείμενο δημοψήφισμα του νέου Σχεδίου Ανάν που επί της ουσίας μας σερβίρουν με ωραία λογάκια 10 χρόνια μετά τη πρώτη τους προσπάθεια. Αυτό, φυσικά, θα φέρει ένα εξ ίσου λογικό αποτέλεσμα. Όχι, καμία εισβολή, όπως απειλούσε ο Σημίτης το 2004. Ούτε την διεθνή απομόνωση, ούτε κάποια άλλη...μεταφυσική καταστροφή. Θα επιφέρει κατά πάσα πιθανότητα την οριστική λήξη των προσπαθειών επίλυσης του Κυπριακού μέσω της επανένωσης του νησιού και με τη σειρά της την διχοτόμηση, μέσω της αναπόφευκτης σταδιακής αναγνώρισης των Κατεχομένων από τη διεθνή κοινότητα. Αυτή, όμως, ακριβώς είναι η λύση, δυστυχώς Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ, στο Κυπριακό που είναι προς το συμφέρον των ελληνοκυπρίων και του ευρύτερου Ελληνισμού, έτσι όπως έχουν φτάσει τα πράγματα σήμερα!<br /> <br /> Δεν είναι ανάγκη καν να περιμένουμε το αποτέλεσμα των συνομιλιών. Με δεδομένες τις προαναφερθείσες πάγιες θέσεις της Τουρκίας, δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από τις διαπραγματεύσεις. Αυτές δεν έπρεπε καν να ξεκινήσουν αν δεν είχε ολοκληρωθεί κυρίως η στρατιωτική διάσταση της συμμαχίας με το Ισραήλ, αν δεν είχε γίνει έστω η έναρξη των εργασιών για τον αγωγό Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα ή για το σταθμό υγροποιημένου φυσικού αερίου, αν δεν είχαμε εξασφαλίσει τη θέση ισχύος που μπορούσαμε. Τώρα, είναι αργά. Ο κύβος ερρίφθη... Οποιαδήποτε άλλη πρόταση πλην της αυτόνομης και ανεξάρτητης πορείας είναι στο τραπέζι, με τους όρους που περιγράφονται στο κοινό ανακοινωθέν, μόνο νέα δεινά μπορεί να «προσφέρει»… Και από δεινά χορτάσαμε! Πρέπει κάποτε να πούμε: «Κύριοι, ότι πήρατε, πήρατε! Τέλος!...»<br /> <br /> Εύχομαι απλώς τα γεγονότα να με διαψεύσουν...<br /> *  <em>Ο Παναγιώτης Α. Καράμπελας είναι Στρατηγικός και Πολιτικός Αναλυτής με εξειδίκευση στην Διαχείριση Κρίσεων, συνεργάτης του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Αναλύσεων (ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.). </em><br /> <br /> <a href="http://www.defencenews.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Κυπριακό. Η οδυνηρή επιλογή και το τέλος της Ουτοπίας

Με αφετηρία τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό και διάφορες απόψεις που διατυπώνονται περί της ύπαρξης ή όχι κινδύνου διχοτόμησης, μι...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι ανακτούν τα πολύτιμα «αρχαία», Ελληνικής προέλευσης.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiR4Y6W1cyhdhZaRdE4j5uNEdvqJvmja-MRXRfxC9iEjLJ6AbeucxrOV6FYgraSZCpsicmmm6HaqLsVrVi0piJ3xnlIEZZIA1Jvz6PsKRPm80ycf5IBs47Gg3VTJJlfhkthb-f5S3WeHv8f/s1600/episrtofi+ellinikwn+arxaiwn+stin+toyrkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiR4Y6W1cyhdhZaRdE4j5uNEdvqJvmja-MRXRfxC9iEjLJ6AbeucxrOV6FYgraSZCpsicmmm6HaqLsVrVi0piJ3xnlIEZZIA1Jvz6PsKRPm80ycf5IBs47Gg3VTJJlfhkthb-f5S3WeHv8f/s1600/episrtofi+ellinikwn+arxaiwn+stin+toyrkia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b><a href="http://nikosxeiladakis.gr/wp-content/uploads/2014/12/%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B16.jpg"></a>Γράφει ο <span style="color: #990000;">Νίκος Χειλαδάκης</span></b><br /> Μια μεγάλη εκστρατεία της Τουρκιάς επιστροφής όλων των αρχαίων και βυζαντινών κειμηλίων, από τα οποία πολλά είναι μεγάλης αξίας και τα οποία εκλάπησαν κατά καιρούς κυρίως την εποχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, είναι σε εξέλιξη με άκρως επιτυχή αποτελέσματα σύμφωνα με τον τουρκικό τύπο, ενώ εμείς ακόμα… παρακαλάμε για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα χωρίς κανένα «φως» για το ζήτημα αυτό στον ορίζοντα.<br /> Σύμφωνα με ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, άλλα 65 μεγάλης πολιτιστικής, ιστορικής και αρχαιολογικής αξίας αντικείμενα που είχαν κλαπεί από την Μικρά Ασία, επιστραφήκαν πρόσφατα στην… «πατρίδα» τους την Τουρκία. Συνολικά μέσα στο 2014 ογδόνταένα αντικείμενα που βρίσκονταν στο εξωτερικό, κυρίως σε ξένα μουσεία, κατόπιν πρωτοβουλιών και έντονης πίεσης της τουρκικής πλευράς επεστράφησαν πίσω και τώρα φιγουράρουν σε τουρκικά μουσεία ενώ οι Τούρκοι τρίβουν τα χέρια τους από την τουριστική εκμετάλλευση τους που αναμένεται να τους φέρει άφθονο συνάλλαγμα στα ταμεία τους. Όπως ανέφερε το τουρκικό προξενείο της Νέας Υόρκης, 48 αρχαία βέλη, ένα πολύτιμης αξίας δαχτυλίδι, μια χάλκινη ζώνη βυζαντινής εποχής και δεκαπέντε αρχαία νομίσματα, τα οποία φυσικά έχουν ελληνικές επιγραφές, είναι το τελευταίο απόκτημα της Τουρκίας καθώς παραδόθηκαν ήδη στις τουρκικές αρχές.<br /> Τα περισσότερα από αυτά τα αντικείμενα που έχουν κλαπεί και έχουν μεταφερθεί στο εξωτερικό και σήμερα διεκδικεί συχνά με επιτυχία η Τουρκία, είναι ή αρχαιοελληνικής ή βυζαντινής προέλευσης. Τα πιο φημισμένα από αυτά είναι τα εξής πασίγνωστα αντικείμενα : 1) Στην Γερμανία : α) ο Βωμός του Διός από την Πέργαμο. β) Το περίφημο και περίτεχνο άγαλμα σύμπλεγμα της Αφροδίτης και του Γέρου Ψαρά. γ) Τμήμα των θησαυρών της Τροίας. 2) Στην Ρωσία. α) Οι θησαυροί της Τροίας. 3) Στην Αυστρία. α) Το άγαλμα της τριπλής Εκάτης. 4) Στις ΗΠΑ. α) Το άγαλμα του Ηρακλή.<br /> Να επισημάνουμε πως η αρχαιοκαπηλία στην Τουρκία έχει μακρά παράδοση και ήδη από την περίοδο του 1906-1912, όπως τονίζετε στην ανακοίνωση το τουρκικού υπουργείου Τουρισμού, οι Γερμανοί, που κυριαρχούσαν τότε στην Οθωμανική αυτοκρατορία, είχαν βρει την ευκαιρία να επιδοθούν με επιτυχία σε αυτό το «σπορ». Έτσι Γερμανοί είχαν σηκώσει δυο φημισμένες σφήγκες και περίπου 10 χιλιάδες γραπτές αρχαίες επιγραφές, οι περισσότερες ελληνικής προέλευσης και τις είχαν μεταφέρει στα γερμανικά μουσεία. Μετά απο απογραφή που έγινε το 1987 από Τούρκους, που είχαν επισκεφτεί για αυτόν τον λόγο τα γερμανικά μουσεία, είχαν βρεθεί 7.400 αρχαίες επιγραφές που είχαν κλαπεί από τουρκικό ή οθωμανικό έδαφος και είχαν μεταφερθεί παράνομα στην Γερμανία. Οι Γερμανοί είχαν μεγαλη επίδοση στην μεταφορά αρχαίων από την Τουρκία και από το 1868 είχαν αρχίσει να γεμίζουν το μουσεία του Βερολίνου με τα μνημεία της αρχαίας Περγάμου. Το περίφημο αρχαιοελληνικό άγαλμα του Ψαρά, που βρίσκεται στο μουσείο του Βερολίνου, προσελκύει κάθε χρόνο πολλούς επισκέπτες και τώρα οι Τούρκοι το διεκδικούν με αξίωση να επιστραφεί στο μουσείο της Περγάμου, όπου σύμφωνα με το τουρκικό υπουργείο τουρισμού ανήκει. Ένα άλλο μεγάλο θέμα υπάρχει με τα γνωστά αρχαία της Τροίας, που ανακαλύφθηκαν όπως είναι γνωστό απο τον Γερμανό Ερρίκο Σλήμαν την περίοδο 1871-1890. Σήμερα στην Γερμανία υπάρχουν 17 ομάδες από αρχαία μνημεία της Τροίας και όπως καταμετρήθηκαν μετά το 1991 από τους Τούρκους που ενδιαφέρθηκαν για την τύχη τους, περίπου 480 αντικείμενα από την αρχαία πόλη της Τροίας εκτίθενται στο γερμανικό μουσείο.<br /> Εκτός όμως από την Γερμανία, αρχαία της Τροίας υπάρχουν και στο μουσείο της Μόσχας. Οι Ρώσοι όταν κατέλαβαν το Βερολίνο θεώρησαν χρήσιμο να τα μεταφέρουν από την γερμανική πρώτευσα, στο μουσείο του Πέτεσμπουργκ. Το περίφημο άγαλμα του Ηρακλή της Περγάμου, σήμερα είναι στις Ηνωμένες Πολιτείες και εκτίθεται στο μουσείο της Βοστόνης, ενώ η κυριότητα του ανήκει στην μεγάλη συλλογή των Λέων Λεβί, όπως ανακοινώθηκε από το τουρκικό υπουργείο Τουρισμού, που διεκδικεί τώρα την κυριότητα και την επιστροφή του μνημείου στον φυσικό του χώρο.<br /> Οι Τούρκοι όμως έχουν προχωρήσει και σε διεκδικήσεις αρχαίων κυρίως μνημείων που εκλάπησαν κατά καιρούς από την Μικρά Ασία εναντίον της Δανίας, Αγγλίας, Σουηδίας. Στα μουσεία των χωρών αυτών υπάρχει μεγάλος αριθμός μνημείων αρχαιοελληνικής προέλευσης από την Μικρά Ασία που εκτίθενται στους επισκέπτες. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται για το άγαλμα του αρχαίου Διόνυσου, που βρίσκεται στην Αγγλία, ενώ ιδιαίτερη αναφορά γίνετε για τα κομμάτια του αγάλματος της Λυδίας που έχουν σκορπιστεί σε διάφορα μουσεία. Ο Τούρκος υπουργός Πολιτισμού και τουρισμού, Ömer Çelik, σε δηλώσεις του στον τουρκικό τύπο τόνισε ότι τα μνημεία αυτά ανήκουν στην Τουρκία, (!!!) και τα περισσότερα είναι, αντικείμενα κλοπής που έγινε κατά καιρούς από τουρκικό έδαφος. «Η Τουρκία θα διεκδικήσει…την αρχαία κληρονομιά της και για τον σκοπό αυτό θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν να επιστρέψουν τα μνημεία αυτά πίσω στον φυσικό τους χώρο».<br /> Να δούμε εμείς τι θα κάνουμε!!<br /> <br /> Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος<br /> <a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι Τούρκοι ανακτούν τα πολύτιμα «αρχαία», Ελληνικής προέλευσης.

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Μια μεγάλη εκστρατεία της Τουρκιάς επιστροφής όλων των αρχαίων και βυζαντινών κειμηλίων, από τα οποία πολλά εί...

Διαβάστε την συνέχεια

Οπλικά συστήματα laser αποκτά η Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig9foBkGpkG8g5GjfJUMW7IHdpdnUjlvNraNRfakgnjCURkCBIrnQ60pgkMXhnff_1NzUd7W5Kj4B5B7B9Ly_Ub-JK5xItZ_r020TvhHdOBkK-xSAowUrwKpoxHmBZuUwUTANnQYpOVR1g/s1600/%CE%9F%CF%80%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AC+%CF%83%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1+laser+%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%AC+%CE%B7+%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig9foBkGpkG8g5GjfJUMW7IHdpdnUjlvNraNRfakgnjCURkCBIrnQ60pgkMXhnff_1NzUd7W5Kj4B5B7B9Ly_Ub-JK5xItZ_r020TvhHdOBkK-xSAowUrwKpoxHmBZuUwUTANnQYpOVR1g/s1600/%CE%9F%CF%80%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AC+%CF%83%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1+laser+%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%AC+%CE%B7+%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b><a href="http://nikosxeiladakis.gr/wp-content/uploads/2014/12/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70002.jpg"></a>Γράφει ο <span style="color: #990000;">Νίκος Χειλαδάκης</span></b><br /> Ενώ συνεχίζεται η ξέφρενη εξοπλιστική κούρσα της Τουρκίας, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσιογραφικές πληροφορίες η γειτονική χώρα προχωρεί στην απόκτηση και μάλιστα μέσω των δικών της πολεμικών βιομηχανιών, τα πρώτα οπλικά συστήματα Lazer, τα οποία όπως επισημαίνεται, θα χρησιμοποιηθούν και στα τρία όπλα, δηλαδή στον στρατό ξηράς, στο ναυτικό και στην αεροπορία.<br /> Σύμφωνα με δημοσιεύματα των τουρκικών εφημερίδων, Milliyet και Yeni Şafak, βρίσκεται σε εξέλιξη και στο τελικό στάδιο η τελειοποίηση των πρώτων οπλικών συστημάτων Lazer, με την συνεργασία των μεγαλύτερων τουρκικών πολεμικών βιομηχανιών, ASELSAN και TÜBİTAK, υπό την άμεση εποπτεία του τουρκικού υπουργείου Άμυνας. Συγκριμένα, στην κατασκευή των οπλικών συστημάτων Lazer μετείχαν το Κέντρο Τεχνολογικών Ερευνών της TÜBİTAK, το Κέντρο Ερευνών του πανεπιστήμιου Marmara, το Εθνικό Ινστιτούτο Μετεωρολογίας, «UME» και το Κέντρο Ερευνών Νανοτεχνολογίας του πανεπιστημίου Bilkent. Το αρχικό project για το «Σύστημα Lazer Υψηλής Δυναμικότητας», «YGLS», όπως αναφέρουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, ανέρχεται στο ποσό των 120 εκατομμυρίων τουρκικών λιρών.<br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://nikosxeiladakis.gr/wp-content/uploads/2014/12/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70002.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="284" src="http://nikosxeiladakis.gr/wp-content/uploads/2014/12/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70002.jpg" width="320" /></a></div> <br /> Η πρώτη φάση του project αναμένεται με μεγάλη επιτάχυνση να είναι έτοιμη σε έξη μήνες, ενώ η ολοκληρωτική παραγωγή των σύγχρονων οπλικών συστημάτων Lazer καθώς και η τελειοποίηση τους, αναμένεται να ολοκληρωθεί σε χρονικό διάστημα έξη ετών και δυο μηνών σύμφωνα με τα προγράμματα των πολεμικών βιομηχανιών. Οι εντολές από το υπουργείο Άμυνας είναι να δοθεί μεγάλη προτεραιότητα και να επιταχυνθούν το δυνατό περισσότερο οι διαδικασίες τελειοποίησης, έτσι ώστε να είναι διαθέσιμα στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις το δυνατόν συντομότερο.<br /> Η νέα αυτή αναγγελία για τα οπλικά συστήματα με τα οποία προμηθεύονται οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, είναι άλλη μια προώθηση της εξοπλιστικής κούρσας στην οποία έχει αποδυθεί η Τουρκία τα τελευταία χρόνια με ξέφρενους ρυθμούς που δύσκολα μπορεί κανείς να τους παρακολουθήσει. Το «καυτό» ερώτημα είναι γιατί οι γείτονες έχουν δώσει τόσο μεγάλη σημασία στην δημιουργία μια τεράστιας στρατοκρατικής μηχανής ξοδεύοντας υπέρογκα ποσά, την ίδια ώρα που η τουρκική οικονομία έχει αρχίσει να παρουσιάζει κάποια σημεία ύφεσης με αυξανόμενο πληθωρισμό και με την ανεργία να ανεβαίνει επικίνδυνα.<br /> Όλα αυτά και οι συνεχείς εξοπλισμοί της Τουρκίας σίγουρα δεν διαγράφουν ένα ευοίωνο πεδίο, την ίδια περίοδο που αυξάνεται η τουρκική προκλητικότητα, οι τουρκικές διεκδικήσεις σε βάρος της εθνικής μας ακεραιότητας μεγαλώνουν συνεχώς, με τελευταίο κρούσμα στο Καστελόριζο και από την άλλη πλευρά η μεγάλη οικονομική κρίση της Ελλάδας έχει καθηλώσει σε μεγάλο βαθμό την δυναμικότητα, λόγω οικονομικών προβλημάτων, των ένοπλων δυνάμεων της χώρας μας.<br /> Ας όψονται αυτοί που μας έριξαν σε αυτή την οδυνηρή δίνη και ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους απέναντι σε μια Τουρκία που συνεχώς εξοπλίζεται και συνεχώς κοιτάζει «αλλήθωρα» προς την δική μας πλευρά.<br /> <br /> Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος<br /> <a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οπλικά συστήματα laser αποκτά η Τουρκία

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Ενώ συνεχίζεται η ξέφρενη εξοπλιστική κούρσα της Τουρκίας, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσιογραφικές πληροφορί...

Διαβάστε την συνέχεια

Naomi Klein: Ελληνες σας εκπαιδεύουν να νοιώθετε ένοχοι!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEireMVW70u4xTH8cSeAf1Lr0QG91vp24AgKTABF32bOc8KnO4X4OrKKJaJuIvm3Ph_tNs58ZvPNdHDOAUK7mpMcri1j9y04wmMrS1cGl_YVQqLSYigW-UQT8Ml6MshgnvEHvL-qIjNTGHtS/s1600/Naomi+Klein++%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82+%CF%83%CE%B1%CF%82+%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CF%85%CE%BD+%CE%BD%CE%B1+%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CF%8E%CE%B8%CE%B5%CF%84%CE%B5+%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%87%CE%BF%CE%B9!.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEireMVW70u4xTH8cSeAf1Lr0QG91vp24AgKTABF32bOc8KnO4X4OrKKJaJuIvm3Ph_tNs58ZvPNdHDOAUK7mpMcri1j9y04wmMrS1cGl_YVQqLSYigW-UQT8Ml6MshgnvEHvL-qIjNTGHtS/s1600/Naomi+Klein++%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82+%CF%83%CE%B1%CF%82+%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CF%85%CE%BD+%CE%BD%CE%B1+%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CF%8E%CE%B8%CE%B5%CF%84%CE%B5+%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%87%CE%BF%CE%B9!.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <span style="background-color: #f3f3f3; color: #666666; font-size: large;">«Η Ελλάδα θυσιάστηκε για να σωθεί η ευρωζώνη. Και για να γίνει, σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι΄ αυτό που είστε. Εχουν ήδη διαγνώσει ότι είστε άρρωστοι».</span></blockquote> Η κυρία Κλάιν μένει μόνιμα στο Τορόντο του Καναδά, μαζί με τον σύζυγό της Αβι Λιούις. Σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει στην ελληνική γλώσσα το τελευταίο βιβλίο της με τίτλο «Το δόγμα του σοκ» («Τhe Shock Doctrine»), το οποίο αποτελεί μια σκληρή πολεμική εναντίον του «καπιταλισμού της καταστροφής», όπως η ίδια τον αποκαλεί.<br /> <br /> Στο βιβλίο «Το δόγμα του σοκ» της Ναόμι Κλάιν υπάρχει μια λεπτομερέστατη καταγραφή της δράσης του ΔΝΤ σε διάφορες χώρες την τελευταία 30ετία, όπου αποτυπώνονται οι δραματικές επιπτώσεις της παρέμβασής του, κυρίως στη Λατινική Αμερική (Αργεντινή, Βολιβία), αλλά επίσης στη Ρωσία.<br /> <br /> «Παρακολουθώ από πολύ κοντά την ελληνική κρίση και φυσικά την παρέμβαση της τρόικας του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» η κυρία Κλάιν. «Αυτό που με εντυπωσίασε» σημειώνει, «ιδιαίτερα στην αρχή της κρίσης, ήταν ότι οι Ελληνες αντιστάθηκαν στα όσα πήγαιναν να τους επιβληθούν. Οταν μάλιστα και στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαμε την κρίση με τις τράπεζες, επεσήμαινα το γεγονός αυτό σε αμερικανούς συνομιλητές μου».<br /> <br /> Μετά βέβαια το κλίμα σταδιακά άλλαξε. «Οταν τα πράγματα δυσκόλεψαν, άρχισε η “εκπαίδευση”. Κατ΄ αρχάς, το ΔΝΤ διέγνωσε ότι είστε άρρωστοι, ότι ο χαρακτήρας των Ελλήνων είναι άρρωστος. Και τώρα σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι΄ αυτό που είστε. Πρόκειται για μια τακτική κοινωνικής παθολογίας η οποία δεν περιορίζεται στην Ελλάδα.<br /> <br /> Επεκτείνεται και στις υπόλοιπες χώρες του μεσογειακού Νότου».«Πρόκειται» τονίζει η γνωστή συγγραφέας «για μια κλασική περίπτωση όπου οι κυβερνήσεις βρίσκουν το κατάλληλο άλλοθι. Αφού εμείς είμαστε ανίκανοι να τα καταφέρουμε μόνοι μας, ας φέρουμε κάποιους άλλους να το κάνουν για εμάς».<br /> <br /> Κατά μία έννοια, «η περίπτωση της Ελλάδας είναι εμβληματική. Στην πορεία, ο στόχος από την παρέμβαση της τρόικας άλλαξε» υπογραμμίζει. «Αν το δει κανείς σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν μιλάμε πλέον απλώς για την ιδιωτικοποίηση μεγάλων τομέων της οικονομίας. O σκοπός είναι η απενοχοποίηση των τραπεζών, η μεταφορά του βάρους της αποτυχίας από τους ώμους των ελίτ σε εκείνους των απλών ανθρώπων» λέει η κυρία Κλάιν.<br /> <br /> <b>«Σώσατε το ΔΝΤ από τη χρεοκοπία»</b><br /> <div> <br /> «Στην Ουάσιγκτον υπάρχουν ορισμένα θέματα ταμπού και ο Ομπάμα δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει αυτό» λέει η κυρία Κλάιν για τον αμερικανό πρόεδρο.</div> <div> <br /> «Γιατί το κοστούμι του ΔΝΤ δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε χώρας και είναι ίδιο για όλες;» ήταν μία από τις ερωτήσεις προς την κυρία Κλάιν. «Πραγματικά δεν μπορώ να σας δώσω ξεκάθαρη απάντηση» παραδέχεται με μια μικρή δόση ενοχής. «Είναι απορίας άξιο πώς δεν κατάλαβαν ας πούμε ότι, καθώς η Ελλάδα δεν μπορούσε να προχωρήσει σε υποτίμηση, ο πληθωρισμός λογικά θα ανέβαινε.<br /> <br /> Υπάρχει επίσης και κάτι άλλο» προσθέτει. «Μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το 2008, οι περισσότεροι ανέμεναν ότι το ΔΝΤ θα άλλαζε μυαλά. Περιμέναμε ότι το ευρωπαϊκό μοντέλο θα υπερίσχυε του αμερικανικού. Τώρα γιατί δεν έγινε κάτι τέτοιο παραμένει άγνωστο. Ισως οι άνθρωποι του ΔΝΤ να έχουν πέσει όλα αυτά τα χρόνια σε μια ιδεολογική παγίδα».<br /> <br /> Ωστόσο, όπως εξηγεί η κυρία Κλάιν, μετά και την εμπειρία της Αργεντινής, «το ΔΝΤ ήταν έτοιμο κυριολεκτικά να χρεοκοπήσει, τόσο ιδεολογικά όσο και χρηματικά. Σε αυτό είχε βοηθήσει και η οικονομική κρίση μετά το 2008. Μην ξεχνάτε ότι το ΔΝΤ είχε αναγκαστεί να πουλήσει ακόμη και χρυσό από τα αποθέματά του.<br /> <br /> Και βέβαια η εικόνα του στον αναπτυσσόμενο κόσμο ήταν τόσο κακή που οι ηγεσίες των χωρών αυτών δεν ήθελαν να το δουν μπροστά τους». «Τώρα όμως» επισημαίνει «το ΔΝΤ βρήκε μια νέα “αγορά”: την Ευρώπη. Κατά έναν περίεργο τρόπο, σώσατε το ΔΝΤ από τη χρεοκοπία».<br /> <br /> <b>Τι λέει για τον Ομπάμα</b><br /> <br /> «Οι νέοι άνθρωποι έχουν χάσει πλέον τον ενθουσιασμό που είχαν για τον Μπαράκ Ομπάμα» δηλώνει η κυρία Κλάιν. «Ο Ομπάμα ήταν εκπληκτικός στην προεκλογική εκστρατεία του. Εκανε τους Αμερικανούς να αισθάνονται ότι μπορούν να γίνουν καλύτεροι. Ωστόσο, στην Ουάσιγκτον υπάρχουν ορισμένα θέματα που είναι ταμπού, όπως η Γουόλ Στριτ ή το Ισραήλ.<br /> <br /> Και ο Ομπάμα δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει αυτό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι Δημοκρατικοί να χάσουν την εμπιστοσύνη της βάσης τους. Πάρτε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Τώρα που έφυγε από τον Λευκό Οίκο ο Λάρι Σάμερς οι φήμες λένε ότι θα τον αντικαταστήσει ένα στέλεχος της Γουόλ Στριτ. Ολα αυτά θα κριθούν στις επικείμενες εκλογές για το Κογκρέσο» καταλήγει.<br /> <br /> <b>Η «Πασιονάρια» του κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης</b><br /> <br /> «Δεν αποφάσισα εγώ να γράψω αυτό το βιβλίο. “Εκείνο” το αποφάσισε για μένα» λέει για το «Το δόγμα του σοκ» η Ναόμι Κλάιν. Οταν ήταν μικρή, η Ναόμι Κλάιν συνήθιζε να ψωνίζει συνέχεια. Ποιος να φανταζόταν ότι αρκετά χρόνια αργότερα θα έγραφε ένα βιβλίο που από πολλούς χαρακτηρίστηκε η «Βίβλος» κατά των πολυεθνικών. Το «Νo Logo: Νo Space, no choice, no jobs: Η βίβλος του αντι-εταιρικού ακτιβισμού», που εκδόθηκε το 2000, τη μετέτρεψε ουσιαστικά σε «πασιονάρια» του κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης.<br /> <br /> Γεννηθείσα το 1970 στο Μόντρεαλ από αριστερή οικογένεια που μετανάστευσε το 1967 από τις ΗΠΑ στον Καναδά λόγω αντίθεσης στον πόλεμο στο Βιετνάμ, η νεαρή Ναόμι μεγάλωσε σε ένα πολιτικοποιημένο περιβάλλον. Σήμερα ερευνά μανιωδώς διάφορα θέματα και προσφέρει μια εναλλακτική ματιά στα πράγματα.<br /> <br /> Το 2007 εκδόθηκε «Το δόγμα του σοκ» και, όπως λέει η ίδια, «δεν αποφάσισα εγώ να γράψω αυτό το βιβλίο.“Εκείνο” το αποφάσισε για μένα. Είχα πάει στο Ιράκ όταν ο Πολ Μπρέμερ διοικούσε τη χώρα αμέσως μετά τον πόλεμο. Οι Αμερικανοί είχαν αποφασίσει να εφαρμόσουν την τακτική του “σοκ και δέους” με την οποία κέρδισαν τον πόλεμο και στην οικονομία. Αδιαφόρησαν πλήρως για το τι συνέβαινε στο Ιράκ και ήθελαν να ιδιωτικοποιήσουν αμέσως τα πάντα.<br /> <br /> Να φανταστείτε ότι ο διερμηνέας μου δεν γνώριζε να υπάρχει λέξη για την ιδιωτικοποίηση στα ιρακινά. Ετσι άρχισα να γράφω για τον καπιταλισμό της καταστροφής γνωρίζοντας από πρώτο χέρι και την εμπειρία της Αργεντινής».<br /> <br /> Το νέο βιβλίο της θα έχει θέμα την κλιματική αλλαγή και έχει ήδη αρχίσει έρευνα. Για αυτό και έχει περιορίσει τις διαλέξεις της ανά τον κόσμο αλλά προλαβαίνει να γράφει άρθρα για έντυπα όπως η βρετανική εφημερίδα «Guardian» και το αμερικανικό περιοδικό «Τhe Νation».<br /> <br /> <i>Η Naomi Klein, είναι καναδή δημοσιογράφος, από τις πιο μαχητικές της εποχής μας, με μεγάλη απήχηση στην αμερικάνικη Αριστερά. Έχει γράψει βιβλία τα οποία έγιναν best sellers. Το καινούργιο της βιβλίο αφορά στην κλιματική αλλαγή του πλανήτη.</i><br /> <i><br /> </i> Άγγελος Αθανασόπουλος , εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ».<br /> <br /> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a></div>

Naomi Klein: Ελληνες σας εκπαιδεύουν να νοιώθετε ένοχοι!

«Η Ελλάδα θυσιάστηκε για να σωθεί η ευρωζώνη. Και για να γίνει, σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι΄ αυτό που είστε. Εχουν ήδη διαγν...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκαλυπτική έρευνα για την Ελλάδα, την Τουρκία και τη μεταξύ τους σχέση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiayF3YumyF9mqmmU_Hjtb4OOmyIAurA91aR0j_TfeU0rHnpYMhZyH3fQ_m3YN3gK-r_scwOtp8KAfXzyGYFqDj8mEylf1pN2yGLljR08FgAYFtOm-M0vVDDoYgp2-itbaB0FR-pkd_yWwM/s1600/ellada+toyrkia+flag.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="306" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiayF3YumyF9mqmmU_Hjtb4OOmyIAurA91aR0j_TfeU0rHnpYMhZyH3fQ_m3YN3gK-r_scwOtp8KAfXzyGYFqDj8mEylf1pN2yGLljR08FgAYFtOm-M0vVDDoYgp2-itbaB0FR-pkd_yWwM/s1600/ellada+toyrkia+flag.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <span style="background-color: #f3f3f3; color: #666666; font-size: large;">Mπορεί η Ελλάδα, ένα "μικρό έθνος", μέλος της Ε. Ε και του ΝΑΤΟ, να επηρεάσει τη διεθνή πολιτική με την ποιότητα των ιδεών της και την προσήλωσή της στο διεθνές δίκαιο;</span><span style="background-color: #f3f3f3; color: #666666; font-size: large;">Μειώθηκε μετά το 2010 και πόσο, το κύρος και η επιρροή της χώρας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης;</span></blockquote> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #0b5394; font-size: large;">Τι πιστεύει η Ελληνική ελίτ.</span></div> <em><strong>Γράφει: <span style="color: #990000;">Βάσω Μιχοπούλου</span></strong></em><br /> Επιθυμούν οι έλληνες πολίτες μια ενεργή εξωτερική πολιτική που να μην περιορίζεται στα «συνήθη» ζητήματα (Ελληνοτουρκικές σχέσεις, Κυπριακό, Σκοπιανό κ. λ. π) και σε ποιό βαθμό την απασχολούν παγκόσμια προβλήματα (Αφγανιστάν, Συρία, Υποσαχάρια Αφρική κ. λ. π.);<br /> Πρέπει η Ελλάδα να συνεχίσει να υποστηρίζει σταθερά την ένταξη της Τουρκίας στην Ε. Ε και κατά πόσο η μεγάλη οικονομική ανάπτυξη της γειτονικής χώρας αποτελεί απειλή για αυτήν;<br /> <div class="positionPHOTO_2"> <a href="http://content-mcdn.imerisia.gr/filesystem/images/20141220/low/imerisia_LARGE_t_1061_43922299.JPG" rel="lightbox-group1" title="O καθηγητής Κώστας Υφαντής"><img alt="O καθηγητής Κώστας Υφαντής" border="0" src="http://content-mcdn.imerisia.gr/filesystem/images/20141220/engine/imerisia_LARGE_t_1061_43922299_type12128.jpg" /></a><br /> <div class="photoscaption"> O καθηγητής Κώστας Υφαντής</div> </div> <strong>Πόσο σημαντική είναι η επίλυση του Κυπριακού</strong> για τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και πόσο πιθανό θεωρείται ένα θερμό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας την επόμενη πενταετία και με ποιο επίκεντρο κρίσης;<br /> Σε αυτά και σε περισσότερα ερωτήματα κλήθηκαν να απαντήσουν ακαδημαϊκοί, επιχειρηματίες, διπλωμάτες, πολιτικοί, στρατιωτικοί και δημοσιογράφοι, που συνιστούν την "επίσημη" και την "άτυπη" ελίτ της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής (δηλ. oμάδες του ελληνικού πληθυσμού που λόγω της επαγγελματικής τους ιδιότητας, εμπλέκονται με έναν τρόπο στη διαδικασία χάραξης της), σε έρευνα με τίτλο: " National Role and Foreign Policy: A Descriptive Study of Greek Elites" Perceptions towards Turkey, που διενεργήθηκε από το ελληνικό παρατηρητήριο του London School of Economics (LSE), από τον Μάιο ως τον Οκτώβριο του 2014.<br /> <div class="positionPHOTO_1"> <a href="http://content-mcdn.imerisia.gr/filesystem/images/20141220/low/imerisia_LARGE_t_1061_43922300.JPG" rel="lightbox-group1" title="O καθηγητής Δ. Τριανταφύλλου"><img alt="O καθηγητής Δ. Τριανταφύλλου" border="0" src="http://content-mcdn.imerisia.gr/filesystem/images/20141220/engine/imerisia_LARGE_t_1061_43922300_type12128.jpg" /></a><br /> <div class="photoscaption"> O καθηγητής Δ. Τριανταφύλλου</div> </div> <em>"Τρείς ήταν οι θεματικές ενότητες που απασχόλησαν τους ερωτηθέντες. <strong>Η πρώτη</strong> αφορούσε την αποσαφήνιση του τρόπου με τον οποίο η "ελίτ" της εξωτερικής πολιτικής αντιλαμβάνεται τη θέση της Ελλάδας στο γεωπολιτικό χάρτη, καθώς και τις δυνατότητές της να επηρεάζει τόσο τις περιφερειακές εξελίξεις, όσο και την παγκόσμια πολιτική και <strong> η δεύτερη εστίασε στη Τουρκία </strong>και εξέτασε ιδιαίτερα τις αντιλήψεις των ερωτηθέντων ελλήνων για την εξωτερική και εσωτερική πολιτική της γειτονικής χώρας, αλλά και το ρόλο της στη διεθνή σκακιέρα των πολιτικών εξελίξεων. Το θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων ήταν το θέμα της τρίτης ομάδας του ερωτηματολογίου, όπου οι εκπρόσωποι των έξι κατηγοριών κλήθηκαν να αξιολογήσουν το σημερινό επίπεδο των σχέσεων μεταξύ των δυο γειτονικών χωρών, τις "απειλές ή τις "ευκαιρίες" που παρουσιάζονται από τη χώρα, αλλά και το βαθμό στον οποίο η τρέχουσα σχέση έχει επηρεαστεί από την παρατεταμένη οικονομική κρίση της Ελλάδας."</em>, εξηγεί ο ένας από τους δύο υπεύθυνους για την έρευνα, <strong>ο Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο "</strong><strong>Kadir </strong><strong>Has" της Κωνσταντινούπολης Κώστας Υφαντής. Ο άλλος είναι ο Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο "</strong><strong>Kadir </strong><strong>Has" της Κωνσταντινούπολης Δημήτρης Τριανταφύλλου.</strong><br /> <br /> <strong>Ανομοιογένεια αλλά και σύγκλιση απόψεων…</strong><br /> Η Ελλάδα μπορεί να είναι μια μικρή χώρα ( σύμφωνα με το 57,1% των ερωτηθέντων), αλλά διαθέτει μια δυσανάλογα μεγάλη ικανότητα να επηρεάζει αποτελεσματικά τις διεθνείς εξελίξεις ( κατά το 59,8%) και μπορεί να διαδραματίσει μια σειρά από πιο σημαντικούς και πιο ενεργούς ρόλους, με πρώτον αυτόν του "περιφερειακού ηγέτη". Συνολικά οι ερωτηθέντες συμφωνούν σε ποσοστό 73%, στο ότι η Ελλάδα αποτελεί μια "θετική" μονάδα του διεθνούς συστήματος με την έννοια ότι τηρεί τις διεθνείς δεσμεύσεις της, υπερασπίζεται και προωθεί τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Η πλειοψηφία των διπλωματών (65,4%) και των πολιτικών (52%), υποστηρίζουν επίσης ότι η αντίληψη διεθνώς για τον ρόλο της χώρας έχει «κάπως» επηρεαστεί, ενώ το 71,7% των ακαδημαϊκών, το ίδιο ποσοστό των αξιωματικών, αλλά και το 65% των δημοσιογράφων, καθώς και το 63,3% των επιχειρηματιών δείχνουν ότι η οικονομική κρίση έπληξε το κύρος της («πάρα πολύ» ως «πολύ») και την εξέθεσε στο διεθνές περιβάλλον.<br /> <em>"Αναφορικά με την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν μια έντονη δυσπιστία και μια βαθιά ριζωμένη αντίληψη για τη γειτονική χώρα ως "απειλή", η οποία δείχνει να είναι το αποτέλεσμα της ακτιβίστικης εξωτερικής πολιτικής της, αλλά και της ισχυρής οικονομικής ανάπτυξης και της αύξησης του κύρους της σε μια εποχή που η Ελλάδα, λόγω κρίσης, υφίσταται σημαντική στασιμότητα σε διεθνές επίπεδο, αν όχι οπισθοδρόμηση.",</em> λέει ο Καθηγητής Δημήτρης Τριανταφύλλου.<br /> <strong>Οι ερωτηθέντες επίσης συγκλίνουν στην παραδοχή ότι η Τουρκία,</strong> παρότι διατηρεί ενισχυμένους δεσμούς με τις Η. Π. Α (68,5% το πιστεύει), απομακρύνεται από τη Δύση και επαναπροσδιορίζει τη θέση και το ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Σχετικά με το ερώτημα αν η οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας την τελευταία δεκαετία έχει ενισχύσει την διαδικασία εκδημοκρατισμού της, οι ερωτηθέντες διχογνωμούν (41,5% είναι θετικοί και 37,9% αρνητικοί), παρότι αναγνωρίζουν (κατά 67,6% ) κάποιες αλλαγές στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, που οφείλονται στις θρησκευτικές πεποιθήσεις του τούρκου Πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και της κυβέρνησης του<em>. "Την ίδια στιγμή, μέσω του ερωτηματολογίου, εκφράζεται μια αδιαφορία σχετικά με τις στρατηγικές της γειτονικής χώρας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, αντίδραση που δεν δικαιολογείται σε περιόδους που η σχέση της Τουρκίας με το Ισραήλ και το Ιράν επιδεινώνονται, ενώ την ίδια στιγμή οι σχέσεις του Ισραήλ με την Κύπρο και την Ελλάδα αναβαθμίζονται"</em>, συμπληρώνει ο Καθηγητής Τριανταφύλλου.<br /> <strong>Στο επίπεδο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, </strong>η ελληνική "ελίτ" συμφωνεί με την στρατηγική προσέγγισης με την Τουρκία που εφαρμόζει από το 1999 η Ελλάδα, αν και δεν συναινεί στην ένταξη της Τουρκίας στην Ε. Ε , γεγονός που οφείλεται στην έλλειψη εμπιστοσύνης, καθώς η κουλτούρα της σύγκρουσης και του ανταγωνισμού δεν αλλάζει εύκολα. Είναι ενδιαφέρον ωστόσο το γεγονός ότι η ανάπτυξη της τουρκικής οικονομικής δύναμης δεν θεωρείται απειλή για τους Έλληνες ( ένα 40% των ερωτηθέντων υποστηρίζει πως η οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας δεν είναι αντιφατική προς τα ελληνικά συμφέροντα, ενώ σε μια παρόμοια ερώτηση σχετικά με το εάν τουρκικές επενδύσεις στην Ελλάδα συνιστούν απειλή για τα ελληνικά συμφέροντα, και ως εκ τούτου, θα πρέπει να αποκλειστεί, περισσότερο από το <strong>60% των ερωτηθέντων</strong> υπέδειξε ότι «διαφωνεί πλήρως» ή «μάλλον διαφωνεί»). Επίσης μια κρίση με την Τουρκία δεν θεωρείται πιθανή για την επόμενη πενταετία (και αν συμβεί θα έχει κατά 59,4% επίκεντρο το Αιγαίο), αν και η συντριπτική πλειοψηφία (πάνω από το 70%) θεωρεί ότι η επίλυση του Κυπριακού αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για την εξομάλυνση των διμερών σχέσεων. <em>"Αυτό δείχνει και μια ισχυρή προσήλωση στις ρίζες της σύγκρουσης (ιστορικά Κύπρος υπήρξε ο καταλύτης για τις ελληνοτουρκικές κρίσεις σε διάφορες χρονικές στιγμές, όπως του 1955, της περιόδου 1959-1960, του 1974, κ. λ. π).</em><br /> <em>Από τις απαντήσεις του τελευταίου ερωτήματος που ζητά από τους ερωτηθέντες να αναφέρουν ποιό θέμα, κατά τη γνώμη τους, μπορεί να αποτελέσει αιτία για μια μελλοντική κρίση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, εντύπωση προκαλεί πως η Κύπρος δεν επιλέγεται ούτε από τους αξιωματικούς, αλλά ούτε και από τους δημοσιογράφους ως επίκεντρο κρίσης.", συμπληρώνει ο <strong>Καθηγητής Υφαντής.</strong></em><br /> <strong>Οι απόψεις της ελληνικής "ελίτ"… </strong><br /> Σε γενικές γραμμές, <strong>οι διπλωμάτες</strong> αξιολογούν πολύ θετικά το ρόλο και τις δυνατότητες της Ελλάδας στη διεθνή πολιτική, είναι μάλλον διχασμένοι στην εκτίμηση ότι η Ελλάδα είναι ένα «μικρό» έθνος, αλλά όλοι συμφωνούν στο ότι ο ρόλος της ως "περιφερειακής ηγετικής δύναμης" έχει "κλονιστεί" από την οικονομική κρίση. Οι ίδιοι είναι πολύ δύσπιστοι ως προς τη διαδικασία του τουρκικού εκδημοκρατισμού και καχύποπτοι ως προς το <strong>«Δόγμα Νταβούτογλου».</strong><br /> Η ομάδα διχάζεται (με περισσότερες τις αρνητικές απαντήσεις) στο αν θα πρέπει η Ελλάδα να υποστηρίξει σταθερά την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ στη πλειοψηφία της, συμφωνεί με την στρατηγική προσέγγισης που εφαρμόζει από το 1999 η χώρα με τη Τουρκία. Ωστόσο, οι διπλωμάτες είναι μια από τις ομάδες που θεωρούν ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να εμπιστεύεται την Τουρκία και κατατάσσει τη ελληνοτουρκική σχέση σε ένα μεσαίο επίπεδο ( "ούτε καλή, ούτε κακή").<br /> Προβλέψιμοι ως προς την αρνητική προδιάθεσή τους απέναντι στην Τουρκία είναι <strong>οι στρατιωτικοί, </strong>οι οποίοι ως ομάδα είναι αρκετά ομοιογενής. Η γειτονική χώρα θεωρείται από την πλειοψηφία των στρατιωτικών ως ένας πολύπλοκος και αναξιόπιστος γείτονας, και κατά 55% διαφωνεί με την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και με τη στήριξη αυτής της ένταξης από την Ελλάδα. Ωστόσο, το ερώτημα που φαίνεται ότι έχει διχάσει την ομάδα είναι αν η εξωτερική πολιτική της χώρας υπό τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει πραγματικά αλλάξει. Οι στρατιωτικοί διαφοροποιούνται σε σύγκριση με άλλες ομάδες εξαιτίας της διαφωνίας τους με την στρατηγική επαναπροσέγγισης της Τουρκίας που υιοθέτησε η Ελλάδα μετά το 1999, αλλά και λόγω της πεποίθησής τους ότι η οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας δεν είναι επωφελής για την Ελλάδα.<br /> Στους <strong>Πολιτικούς</strong>, το διαφορετικό ιδεολογικό υπόβαθρο δίνει περιθώρια για διαφορετικές αντιλήψεις και ερμηνείες των γεγονότων και των καταστάσεων, παρότι στο παρελθόν τα κόμματα έχουν καταλήξει σε συμφωνίες σε σχέση με τον προσανατολισμό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και των προνομίων της χώρας. Το γενικό συμπέρασμα για αυτήν την ομάδα είναι μια αόριστη ομοιομορφία στις απαντήσεις των περισσότερων ερωτήσεων (του τύπου "ούτε συμφωνώ, ούτε διαφωνώ"). Οι πολιτικοί δίνουν αρκετά διαφορετικές απαντήσεις στα ερωτήματα που σχετίζονται με την Ελλάδα και την ικανότητά της να επηρεάσει τη διεθνή πολιτική, αλλά όλοι συναινούν στο ότι ο" περιφερειακός ηγετικός ρόλος" της χώρας τέθηκε σε κίνδυνο (σε διάφορους βαθμούς) από την οικονομική κρίση.<br /> Αναφορικά με την Τουρκία είναι σαφές ότι η ελληνική πολιτική συμφωνεί με την ένταξη της στην ΕΕ, αν και μια <strong>σημαντική μειονότητα (36%)</strong> διαφωνεί, ενώ η ομάδα των πολιτικών δείχνει αξιοσημείωτη ομοιογένεια ως προς την κατανόηση του «Δόγματος Νταβούτογλου».<br /> Στο ζήτημα της εμπιστοσύνης, η αντίληψη της απειλής που απορρέει από τις δράσεις της Τουρκίας κρίνεται ως μέτρια και ως προς την εκτίμηση αναμονής μιας κρίσης μεταξύ των δύο χωρών στο εγγύς μέλλον, οι πολιτικοί διαφοροποιούνται, αν και τείνουν να συμφωνούν στο ότι στην περίπτωση που συμβεί θερμό επεισόδιο θα σχετίζεται με το Αιγαίο <strong>(οριοθέτηση, ΑΟΖ, ενέργεια κλπ).</strong><br /> <br /> <strong>Τι λένε οι δημοσιογράφοι ….</strong><br /> Οι δημοσιογράφοι αποτελούν την ομάδα με τη λιγότερη συνοχή στις απαντήσεις και όπως δείχνουν τα αποτελέσματα της έρευνας, οι διαφορές σε αρκετές από αυτές είναι σημαντικές, όπως σημαντική είναι και η σύγκλιση των απόψεων σε ορισμένα θέματα.<br /> Όσον αφορά την Ελλάδα, <strong>η ελίτ των μέσων μαζικής ενημέρωσης</strong> αμφιβάλλει αν μπορεί να επηρεάσει τη διεθνή πολιτική, είτε μέσω συμμαχιών, ή με την ποιότητα των ιδεών της.<br /> Σχετικά με την Τουρκία, οι δημοσιογράφοι δεν αποκλίνουν στις απόψεις τους πολύ από τις άλλες ομάδες, αν και οι διχάζονται σχετικά με το θέμα της ένταξης της στην Ε. Ε, καθώς και με τα περισσότερα από τα ζητήματα που αφορούν τόσο στην εσωτερική πολιτική της Τουρκίας, όσο και στον προσανατολισμό της εξωτερικής της πολιτικής. Για παράδειγμα, το 44% συμφωνεί και το 30% διαφωνεί με το αν η οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας μπορεί να επιταχύνει τη διαδικασία εκδημοκρατισμού του της, ενώ το 47,5% συμφωνεί και άλλο τόσο διαφωνεί με την άποψη ότι η Τουρκία μπορεί να καταστεί γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης.<br /> <strong>Η ελίτ των ΜΜΕ</strong> αποτελεί τη δεύτερη ομάδα (μετά από τους ακαδημαϊκούς) που στηρίζει τη διαδικασία ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά απρόθυμη να αποδεχτεί τη θέση ότι η Ελλάδα θα πρέπει να εμπιστεύεται την Τουρκία, αν και η αντίληψή της περί απειλής από τη γειτονική χώρα, είναι σε αρκετά χαμηλό επίπεδο σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ομάδες. Είναι πάντως, αξιοσημείωτο το γεγονός πως οι δημοσιογράφοι δεν θεωρούν απίθανη μια κρίση μέσα στην επόμενη πενταετία, γεγονός που αν συμβεί θα έχει το Αιγαίο ως εστιακό σημείο.<br /> <br /> <strong>Η άποψη των ακαδημαϊκών και των επιχειρηματιών…</strong><br /> <br /> Οι <strong>επιχειρηματίες </strong>είναι η μόνη ομάδα της οποίας οι αρνητικές απαντήσεις είναι περισσότερες από τις θετικές (60% έναντι 40%). Παρότι η ελληνική επιχειρηματική κοινότητα, μέσω της συνολικής βελτίωσης της οικονομικής και εμπορικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών τα τελευταία 15 χρόνια , έχει ωφεληθεί, θα περίμενε κάποιος ότι θα υποστήριζε την περαιτέρω προσέγγιση μεταξύ των δύο χωρών και ότι θα ήταν πιο θετικά προδιατεθειμένη απέναντι στην Τουρκία.<br /> <strong>Οι περισσότεροι Έλληνες επιχειρηματίες έχουν μια πολύ θετική άποψη (85% )</strong> για τις δυνατότητες της Ελλάδας και για την αποτελεσματική συμβολή της στην διεθνή πολιτική. Αναφορικά με την Τουρκία, οι επιχειρηματίες διστάζουν να την εμπιστευτούν, ωστόσο δεν την αντιλαμβάνονται ως απειλή, και, επιπλέον, υποστηρίζουν την άποψη ότι η οικονομική ανάπτυξη της θα μπορούσε να ωφελήσει και την Ελλάδα. Οι <strong>Τουρκικές άμεσες επενδύσεις στη Ελλάδα </strong>(πχ. Τουρισμός) δεν αποτελούν, κατά τη γνώμη των επιχειρηματιών, απειλή για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και δεν θα πρέπει να εμποδιστούν, ενώ οι ίδιοι βλέπουν μάλλον ως απίθανη μια ελληνοτουρκική κρίση μέσα στην επόμενη πενταετία.<br /> Όσον αφορά το σημαντικό ζήτημα της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία θα έχει καταλυτικό ρόλο για το ελληνοτουρκικό εμπόριο, οι επιχειρηματίες εντελώς απροσδόκητα, φαίνεται, να αντιτίθενται σε μια τέτοια εξέλιξη με ποσοστό<strong> 53,4% </strong>που υποδηλώνει ότι «διαφωνούν απόλυτα» ή «μάλλον διαφωνούν ».<br /> Η <strong>ακαδημαϊκή </strong>ελίτ αντιπροσωπεύει μια πολύ ξεχωριστή ομάδα με σημαντικές διαφορές απόψεων σε σχέση με τις υπόλοιπες και παρουσιάζει και μια σημαντική συνοχή στις θέσεις της.<br /> Η ομάδα διατηρεί μακράν, την πιο θετική στάση απέναντι στην Τουρκία και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ενώ έρχεται σε σαφή αντίθεση με τις απαντήσεις των στρατιωτικών. Οι ακαδημαϊκοί συμφωνούν, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ομάδα, στο ότι η Τουρκία πρέπει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση <strong>( 50% «συμφωνώ απόλυτα» και «μάλλον συμφωνώ»), </strong>όπως επίσης συναινούν στην εκτίμησή οτι έχει αλλάξει η τουρκική εξωτερική πολιτική υπό τον <strong>R.T. Erdogan</strong>. Την ίδια ώρα, σχεδόν τρείς στους τέσσερις πανεπιστημιακούς θεωρούν το "Δόγμα Νταβούτογλου" ως μια προσπάθεια δημιουργίας μιας σφαίρας επιρροής της Τουρκίας (την ίδια στιγμή ένα ποσοστό 17%, το υψηλότερο μεταξύ των ομάδων της ελίτ, το αντιλαμβάνεται ως «μηδενικό πρόβλημα» αναφορικά με την εξωτερική πολιτική των γειτόνων).<br /> Η ομάδα των ακαδημαϊκών είναι η μοναδική που εκτιμά μια σημαντική βελτίωση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και <strong>κατά 81,1% περιγράφει την τρέχουσα κατάσταση μεταξύ των δύο χωρών θετική</strong>. Επιπλέον, σχεδόν τρεις στους τέσσερις ακαδημαϊκούς (71,7%) υποστηρίζει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει να στηρίζει την υποψηφιότητα της Τουρκίας στην ΕΕ., ενώ θεωρεί μια επερχόμενη κρίση ως τη λιγότερο πιθανή εξέλιξη, ωστόσο, συγκλίνει με τις άλλες ομάδες στην άποψη πως αν ένα τέτοιο γεγονός συμβεί, θα συνδέεται με το Αιγαίο.<br /> <br /> <strong>Δείτε ολόκληρη την έρευνα στο </strong><strong>PDF</strong><br /> <br /> <br /> <div class="multim"> <img border="0" src="http://engine.feed.gr/?imgid=1650788&catid=26509&srcid=1061&type=3" /><a href="http://content-mcdn.imerisia.gr/pegasus/Multimedia/pdf/Ifantis-Triantafylloy-(PROJECT-REPORT)_id3368652.pdf" target="_new"><span style="color: #990000;">Η ΕΚΘΕΣΗ</span></a><br /> <br /></div> <a href="http://www.imerisia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Αποκαλυπτική έρευνα για την Ελλάδα, την Τουρκία και τη μεταξύ τους σχέση

Mπορεί η Ελλάδα, ένα "μικρό έθνος", μέλος της Ε. Ε και του ΝΑΤΟ, να επηρεάσει τη διεθνή πολιτική με την ποιότητα των ιδεών...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα "μυστικά" των αγωγών και η πλεονεκτική θέση της Ελλάδας που πρέπει να καταλάβουμε

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiscq1Ob_Ka-Q2L7O6iZ1vU5bKykqUW_UjkFEnReZgIXqpuZpZt48UrwM93aKUFOu0PDoXTvXmgcv-bn92jcVCail5bNdGgCf-vWiCedB4IDxORbvqTvWtfoYJJHUeOeW_nkH_OeiJiGPN/s1600/East+Med+Pipeline+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiscq1Ob_Ka-Q2L7O6iZ1vU5bKykqUW_UjkFEnReZgIXqpuZpZt48UrwM93aKUFOu0PDoXTvXmgcv-bn92jcVCail5bNdGgCf-vWiCedB4IDxORbvqTvWtfoYJJHUeOeW_nkH_OeiJiGPN/s1600/East+Med+Pipeline+.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <strong>Χρήστος Κουτσογιαννόπουλος*</strong><br /> <br /> Στη <strong>διάσκεψη υψηλού επιπέδου</strong> των Υπουργών Ενέργειας στη Ρώμη στις 18 Νοεμβρίου 2014 με θέμα «κτίζοντας μια ευρωμεσογειακή ενεργειακή γέφυρα» ο υπουργός Περιβάλλοντος και <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Ενέργειας κ. <strong>Μανιάτης</strong> μετά την συνάντηση με τους ομολόγους του της <strong>Κύπρου του Ισραήλ </strong>και του αντιπρόεδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αρμόδιου για θέματα ενέργειας <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ενημέρωσε <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τους δημοσιογράφους για τις σημαντικές εξελίξεις στον τομέα της ενεργειακής συνεργασίας Ελλάδας- Κύπρου και Ισραήλ και για την νέα σελίδα που ανοίγει με τον αγωγό φυσικού αερίου <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> <strong>East Med Pipeline 1.650 χλμ</strong> στο ενεργειακό γίγνεσθαι της ΝΑ. Μεσογείου. <br /> <br /> Στη διάσκεψη αυτή ο <strong>Ισραηλινός υπουργός ζήτησε</strong> <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> να συμμετάσχει άμεσα η χώρα του στον αγωγό <strong>East Med Pipeline.</strong> Πρόκειται για αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου αποτέλεσμα συνεργασίας της <strong>Ελλάδας και της Κύπρου</strong>, ο οποίος με τη νέα αυτή εξέλιξη θα μπορεί να μεταφέρει αέριο από τα κοιτάσματα του Ισραήλ και της Κύπρου <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> προς την Ευρώπη. Το Ισραήλ εκτός από τη συμμετοχή με τα κοιτάσματά του εξέφρασε ενδιαφέρον να πάρει μέρος και στην κατασκευή του αγωγού. <br /> <br /> Υπενθυμίζεται ότι ο αγωγός <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> East Med Pipeline προβλέπεται να μπορεί να μεταφέρει από <strong>οκτώ μέχρι και 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου</strong> ανά έτος.

Σύμφωνα με το ενημερωτικό δελτίο της ΔΕΗ - <strong>Quantum Energy </strong>προχωρεί <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> επίσης και το δεύτερο έργο που αφορά την ηλεκτρική διασύνδεση με <strong>υποθαλάσσιο καλώδιο Ισραήλ, Κύπρου και Κρήτης με την ονομασία <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> EuroAsia Interconnector.</strong> Το υποθαλάσσιο καλώδιο θα έχει μήκος <strong>1.518 <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> χλμ <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> εκ των οποίων τα 329 χλμ μεταξύ Κύπρου-Ισραήλ, τα 829 χλμ μεταξύ Κύπρου και Κρήτης και τα 310 χλμ μεταξύ Κρήτης και Αθήνας </strong>. <br /> <br /> Οι δέκα ομάδες εργασίας εργάζονται πυρετωδώς και συντονισμένα και η πρόοδός τους προπορεύεται του αρχικού προγραμματισμού. Προστίθεται ότι η κυπριακή Κυβέρνηση υπέβαλε αίτημα στην ΕΕ για αναγνώριση της ενεργειακής γέφυρας <strong>EuroAsia Interconnector</strong> ως διασυνοριακού έργου κοινών συμφερόντων. Ο λεπτομερής χάρτης πόντισης του καλωδίου είναι έτοιμος ενώ όλες οι ενδείξεις από τις μέχρι στιγμής αναλύσεις αγοράς επιβεβαιώνουν τη βιωσιμότητα του έργου διότι πρόκειται να ενταχτεί στα Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος (PCI) της Ε.Ε. Αυτό πρακτικά σημαίνει πώς Θα εξασφαλιστεί <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> μία πιο γρήγορη διαδικασία για την αδειοδότηση <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ενώ επιτυγχάνεται και πρόσβαση σε ιδιωτική χρηματοδότηση, πέραν της χρηματοδότησης που θα τύχουν τα έργα από τις Βρυξέλλες.<br /> <br /> Από την στιγμή που το 2013 ο διευθύνων σύμβουλος του αυστριακού <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ομίλου πετρελαίου και φυσικού αερίου <strong>OMV</strong>( επικεφαλής της κοινοπραξίας <strong>Nabucco West</strong>) ανακοίνωσε  πως δεν επέτυχε στο να επιλεγεί ο Nabucco West από την κοινοπραξία <strong>Σαχ Ντενίζ</strong> που εξασφαλίζει τη λειτουργία του αζερινού κοιτάσματος και το 2014 η GAZPROM <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ανακοινώσε <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> την εγκατάλειψη του φιλόδοξου προγράμματος του αγωγού φυσικού αερίου <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> South Stream ποιοι αγωγοί φυσικού αερίου λειτουργούν και σχεδιάζονται για την μεταφορά του στην Ευρώπη ; <br /> <br /> <br /> O <strong>Blue Stream (BS)</strong> που συνδέει την Ρωσία με την Τουρκία μέσω Μαύρης Θάλασσας , ο <strong>Trans Anatolian Natural Gas Pipeline (ΤΑΝΑΡ)</strong> από το Αζερμπαϊτζάν προς την Τουρκία και στη συνέχεια προς Ελλάδα <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> και ο Trans Adriatic Pipeline ( ΤΑΡ) που θα ξεκινά από την Ελλάδα(Κήποι) προς την Αλβανία και την Ιταλία(San Foca). Οι αγωγοί που λειτουργούν και σχεδιάζονται να λειτουργούν θα μεταφέρουν φυσικό αέριο κυρίως από την Ρωσία και το Αζερμπαϊτζάν ,αναπτύσσονται κατά το μεγαλύτερο μέρος τους στο έδαφος της Τουρκίας γεγονός που γεννά τα παρακάτω ερωτήματα: <strong>Tι θα συμβεί εάν κάποιος «πείσει» την Άγκυρα να προχωρήσει σε κάθε είδους εκβιασμό προς τη Μόσχα, ή τι θα συμβεί εάν η Άγκυρα προσπαθήσει να παίξει «διπλό» παιχνίδι μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας με επίκεντρο την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης; Τι εναλλακτική λύση υπάρχει για έναν ανεξάρτητο από την Ρωσία και την Τουρκία αγωγό φυσικού αερίου στην περιοχή της ΝA.Μεσογείου ;</strong><br /> <br /> <br /> <strong>Επί της ουσίας οι εξελίξεις αυτές ανοίγουν ακόμη περισσότερο το δρόμο για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων του Ισραήλ της Κύπρου και της Ελλάδος</strong>. Αυτό σημαίνει πώς η ανακήρυξη της <strong>ελληνικής ΑΟΖ</strong> είναι μονόδρομος γιατί τα έργα των αγωγών <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> είναι <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> εξαιρετικά μεγάλα από πλευράς γεωοικονομικής και στρατηγικής σημασίας, θα αποτελέσουν την αιχμή ή ένα από τα βασικά επιχειρήματα της ελληνικής κυβέρνησης για την ανακήρυξη της ΑΟΖ, αφού θα διέρχονται <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> μέσω αυτής.To Ισραήλ τα έχει <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ήδη χαρακτηρίσει στρατηγικής σημασίας καθ’ ότι αποκτούν πρόσβαση στην Ευρωπαϊκή Ένωση την οποία διακαώς επιθυμούν να προμηθεύσουν με το φυσικό αέριο και ηλεκτρικό ρεύμα που θα παράγουν.<br /> <br /> <br /> <strong>*O Χρήστος Κουτσογιαννόπουλος είναι Ταξίαρχος <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> εν Αποστρατεία 
 <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ΜΑ .Διεθνείς Σχέσεις και PhD. Επιχειρησιακή Οργάνωση 
</strong><br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τα "μυστικά" των αγωγών και η πλεονεκτική θέση της Ελλάδας που πρέπει να καταλάβουμε

Γράφει ο  Χρήστος Κουτσογιαννόπουλος* Στη διάσκεψη υψηλού επιπέδου των Υπουργών Ενέργειας στη Ρώμη στις 18 Νοεμβρίου 2014 με θέμα «κτί...

Διαβάστε την συνέχεια

"Κλειδώστε το Καστελόριζο" - Ποιοι ανησυχούν ότι μπορεί να κάνουμε εκλογές με το Barbaros!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2k9L0YrIjOsnj9gynZF8L6rZKwRw_B2WT7QX-B3Rtngg8r4SJfHqcIiT7N_bA1KDrUZXbQ1WUHjvkNXz-FwKYWKLXQWs3JzMcZdTo8MlHSkSNuoyoZE-hdX_3SSLjPCCUcgD-9LE-V5tw/s1600/kastellorizo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2k9L0YrIjOsnj9gynZF8L6rZKwRw_B2WT7QX-B3Rtngg8r4SJfHqcIiT7N_bA1KDrUZXbQ1WUHjvkNXz-FwKYWKLXQWs3JzMcZdTo8MlHSkSNuoyoZE-hdX_3SSLjPCCUcgD-9LE-V5tw/s1600/kastellorizo.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Όσο στην Αθήνα ψάχνουν για ποιος επιχείρησε να λαδώσει ποιον για έναν ψήφο στην διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας στο Αιγαίο και στην νοτιοανατολική Μεσόγειο, γίνονται κινήσεις που θα πρέπει να μας ανησυχούν. Κι ευτυχώς μέχρι στιγμής τουλάχιστον τα Γενικά Επιτελεία δεν φαίνεται να συμμετέχουν με κανένα τρόπο στον παροξυσμό λαϊκισμού και ανευθυνότητας των κομματικών επιτελείων.<br /> <br /> Στο ΥΠΕΘΑ βρίσκονται σε θέσεις συναγερμού εδώ και εβδομάδες και όσο το πολιτικό κλίμα είναι ρευστό κι αβέβαιο ο “πυρετός” σεναρίων και προετοιμασίας για “δυσάρεστες εκπλήξεις” ανεβαίνει διαρκώς. Η ανησυχία αλλά και οι εντολές που υπάρχουν “από ψηλά” επικεντρώνονται σε μια κουκίδα στον χάρτη: το Καστελόριζο!<br /> <br /> <br /> Ο ΥΕΘΑ Νίκος Δένδιας πήρε το “βάπτισμα του πυρός” στα ελληνοτουρκικά με πολύ “βίαιο τρόπο”. Από το πρώτο 24ωρο ανάληψης των καθηκόντων του στο Πεντάγωνο. Ίσως η “βουτιά στα βαθειά” από την πρώτη στιγμή του έχει δημιουργήσει την εμμονή με την διαρκή και εντατική προετοιμασία αντιμετώπισης οποιαδήποτε τουρκικής προκλητικής κίνησης.<br /> <br /> Ποιο είναι το πιο “δημοφιλές” σενάριο μεταξύ των υψηλόβαθμων επιτελών; Όχι τυχαία όλα περιστρέφονται γύρω από το Καστελόριζο. Το ερευνητικό σκάφος των Τούρκων Baerbaros, ολκληρώνει τυπικά και με βάση τη navtex  που έχει εκδοθεί από την Τουρκία στις 31 Δεκεμβρίου. Η περιοχή στην συνέχεια έχει δεσμευτεί από την Κύπρο για ασκήσεις, ώστε να αποκλειστεί η πιθανότητα παράτασης της τουρκικής παρουσίας . Που θα πάει το  Barbaros αμέσως μετά; Πολλοί ανησυχούν -και κάποιοι λένε ότι έχουν πληροφορίες- πως οι Τούρκοι θα το στείλουν “πέριξ του Καστελόριζου”. Η πρόκληση θα είναι προφανής και η επιλογή του χρόνου από την Άγκυρα όχι τυχαία. Δεν είναι πρωτόγνωρο η Τουρκία να προκαλεί όταν η πολιτική κατάσταση στην Αθήνα είναι θερμή. Τα Ίμια είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.<br /> <br /> Ενδεικτικό της δικαιολογημένης ανησυχίας που υπάρχει στο Πεντάγωνο είναι η αιφνιδιαστική άσκηση επί χάρτου που διέταξε ο ΥΕΘΑ Νίκος Δένδιας τα ξημερώματα της Πέμπτης, με την κωδική ονομασία ΟΔΥΣΣΕΑΣ. Το σενάριο της άσκησης δεν έχει ανακοινωθεί, ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> προέβλεπε επιχειρήσεις “στο νοτιοανατολικό Αιγαίο” που περιελάμβαναν δυνάμεις και των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων. Το Καστελόριζο περιλαμβανόταν στο σενάριο που στόχο είχε να αποδείξει ότι το καίριο για τα εθνικά συμφέροντα νησί “δεν είναι μακρυά” και μπορεί ανά πάσα στιγμή να καλυφθεί στρατιωτικά. Με απλά λόγια όλη η άσκηση έγινε για το Barbaros και την πιθανότητα παρουσίας του στο Καστελόριζο.<br /> <br /> Παρόλα αυτά υπάρχουν επιτελείς του ΓΕΕΘΑ οι οποίοι εισηγούνται να προχωρήσει η Αθήνα και σε άλλες κινήσεις που θα αποτελέσουν εμπόδιο στην εκδήλωση οποιασδήποτε τουρκικής προκλητικής κίνησης στην περιοχή . Σύμφωνα με πληροφορίες <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> αυτές οι εισηγήσεις προβλέπουν:<br /> • Δέσμευση μεγάλης έκτασης περιοχής νότια του Καστελόριζου με στόχο να “κλειδωθεί” για οποιονδήποτε θέλει να κάνει ασκήσεις .<br /> •Ενίσχυση της ναυτικής παρουσίας μας στην περιοχή με την αποστολή ενός υποβρυχίου κατά προτίμηση του υπερσύγχρονου ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ , ο οποίος μπορεί να μείνει σε κατάδυση για χρόνο…απεριόριστο,λόγω της τεχνολογίας του. Στο Καστελόριζο βρίσκεται ελλιμενισμένη πυραυλάκατος του ΠΝ.<br /> <br /> Οι εισηγήσεις αυτές δεν έχουν γίνει μέχρι στιγμής δεκτές με βασικό επιχείρημα ότι η δέσμευση περιοχής και πολύ περισσότερο η αποστολή υποβρυχίου σ΄ αυτή μπορεί να ερμηνευθεί ως κίνηση κλιμάκωσης που επιχειρεί η Ελλάδα.<br /> <br /> Ωστόσο τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί και πολλά θα εξαρτηθούν από τις κινήσεις της Τουρκίας.<br /> <br /> Ο ΥΕΘΑ αύριο θα επιβιβαστεί στην φρεγάτα ΝΑΒΑΡΙΝΟ που θα βρίσκεται εν πλω στο νοτιοανατολικό Αιγαίο. Η απόφασή του δεν έχει να κάνει μόνο με τα χριστουγεννιάτικα χρόνια πολλά στο πλήρωμα. Είναι κάτι πολύ παραπάνω.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

"Κλειδώστε το Καστελόριζο" - Ποιοι ανησυχούν ότι μπορεί να κάνουμε εκλογές με το Barbaros!

Όσο στην Αθήνα ψάχνουν για ποιος επιχείρησε να λαδώσει ποιον για έναν ψήφο στην διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας στο Αιγαίο κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Αρχηγός του τουρκικού Ναυτικού απειλεί ανοιχτά την Ελλάδα με πόλεμο!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiM0tkrCVDjpf34MN9WPI7yno_f-l1I9Xuh6nDrPwVbW9iKou5lzgFGsNfEKcmvIwVfzNvhCBS6C5VMUy5LqXyX5zkeglhPdc93K3F6-UV43eUrlPBeWKbt0zMKCuM1BpEQ5lq8ehfJr17/s1600/mpostanogloy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiM0tkrCVDjpf34MN9WPI7yno_f-l1I9Xuh6nDrPwVbW9iKou5lzgFGsNfEKcmvIwVfzNvhCBS6C5VMUy5LqXyX5zkeglhPdc93K3F6-UV43eUrlPBeWKbt0zMKCuM1BpEQ5lq8ehfJr17/s1600/mpostanogloy.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αναλύσεις για το που πάνε τα ελληνοτουρκικά. Η Άγκυρα το λέει δημόσια ότι είναι αποφασισμένη να ακολουθήσει τον δρόμο της έντασης,των προκλήσεων ακόμη και της κρίσης. Ο Αρχηγός του ναυτικού της μας το διαμηνύει μέσω δηλώσεών του: <strong>“Αν επεκτείνεται τα χωρικά σας ύδατα στα 12 μίλια θα ΄χουμε πόλεμο”.</strong><br /> <br /> Ο τούρκος αντιναύαρχος <strong>Μπουλέντ Μποστάνογλου</strong> θυμήθηκε το <strong>casus beli</strong> το οποίο έχει ψηφιστεί από την τουρκική βουλή το 1995. Την υπενθύμισή του την κάνει μέσω αλαζονικών δηλώσεων στην εφημερίδα Τζουμχουριέτ.<br /> <br /> Ο Μποστάνογλου μετά από τις απειλές πολέμου υποστηρίζει ότι μέχρι το 2023 η χώρα του θα είναι παγκόσμια ναυτική δύναμη. Μεγαλεπήβολα σχέδια από κάποιον που θα πρέπει να ξέρει πολύ καλά μετά από τόσα χρόνια καριέρας ότι δεν είναι αρκετά τα νέα πλοία και η τεχνολογία για να γίνεις ναυτική δύναμη. Βοηθούν πολύ αλλά δεν κάνουν τίποτα χωρίς την “ναυτοσύνη”, την οποία οι Τούρκοι όσες “βόλτες” κι αν κάνουν δεν την έχουν αποκτήσει.<br /> <br /> Ο Μποστάνογλου επισημαίνει στις δηλώσεις του της τεράστια σημασία που δίνει η Άγκυρα σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο,χαρακτηρίζοντας στρατηγικές περιοχές για την Τουρκία αυτές τις θάλασσες.<br /> <br /> Ο τούρκος Αρχηγός ψεύδεται ασύστολα βέβαια όταν δηλώνει ότι η Ελλάδα έχει αποκλείσει την χώρα του από την ελεύθερη ναυσιπλοία στο Αιγαίο!!! Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψεύδος απ΄ αυτό και είναι ντροπή για έναν ναύαρχο που σέβεται τα γαλόνια του να λέει τέτοιες ανοησίες. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Τα τουρκικά πλοία εμπορικά και πολεμικά μπορούν να πλεύσουν ελεύθερα στο Αιγαίο αρκεί να τηρούν τους κανόνες της διεθνούς ναυσιπλοίας. Η Τουρκία δεν έχει και πολύ καλές σχέσεις με την νομιμότητα αλλά θα πρέπει κάποια στιγμή να μάθει να πορεύεται μ΄ αυτή την λογική. Το τουρικό …παραμυθάκι της έλλειψης “ζωτικού χώρου” της Τουρκίας είναι πολύ φθηνό για να το πουλάνε και οι ναύαρχοι. <br /> <br /> Φυσικά δεν ξέχασε την υπόθεση της Κύπρου . Ο Μποστάνογλου είπε ότι η Κύπρος αγνοεί τους τουρκοκύπριους και θα “υποστεί κυρώσεις” αν συνεχίσει έτσι. Προφανώς ο ναύαρχος Μποστάνογλου έχει εικόνια από τους κυβερνήτες των φρεγατών που έχει στείλει στην κυπριακή ΑΟΖ και γνωρίζει καλά ότι δεν έχει και πολλά να κάνει εκεί. Στρέφεται πάντως ακόμη και κατά της συμφωνίας Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου .<br /> <br /> Όπως και να ΄χει οι δηλώσεις του Αρχηγού του τουρκικού ναυτικού λαμβάνονται σοβαρά υπ΄ όψιν από την ελληνική πλευρά παρά τις υπερβολές τους. Είναι σαφές μήνυμα για τις προθέσεις των Τούρκων και δικαιώνουν δυστυχως απόλυτα όσους στην Αθήνα ανησυχούν σφόδρα για το που πάνε τα ελληνοτουρκικά. Δυστυχώς ανάμεσα σ΄ αυτούς που ανησυχούν δεν περιλαμβάνονται και πολλοί από τους πρωταγωνιστές της κεντρικής μας πολιτικής σκηνής.<br /> <br /> <img alt="" height="487" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/TOYRKIA/ARMY/NAVY/BOSTANOGLOU_SYNENTEYXI.jpg" width="600" /><br /> <br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο Αρχηγός του τουρκικού Ναυτικού απειλεί ανοιχτά την Ελλάδα με πόλεμο!

Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αναλύσεις για το που πάνε τα ελληνοτουρκικά. Η Άγκυρα το λέει δημόσια ότι είναι αποφασισμένη να ακολουθήσει το...

Διαβάστε την συνέχεια