SCRIPTA MANENT: Κατευνασμός αλά Τούρκα… και η στρατηγική της “προσωρινής μετάλλαξης”

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/01/ERDOGAN-ATTATURK-790x400.jpg" width="640" /><br /><br />Διεκδικώ-περιμένω-κερδίζω κάτι-προχωρώ. Τα τελευταία χρόνια ήταν προσοδοφόρα για την στρατηγική της Τουρκίας. Πήρε στρατηγικά πλεονεκτήματα και χρήματα. Στην πορεία δημιούργησε παροδικά προβλήματα σε στενούς φίλους όπως η Αμερική και διαρκή σε γείτονες. Στα ελληνοτουρκικά προχωρεί σταθερά με επιτυχημένο πρόγραμμα: α.) διεκδικεί από το πουθενά, β.) προετοιμάζει ψυχολογικά την ελληνική πολιτική ελίτ για αποδοχή, γ.) επαναφέρει όσα δεν πήρε, δ.) εξασφαλίζει κάποια ελληνική υπογραφή και προχωρεί προς νέα παραχώρηση. Κατάφερε πλήρως το πρώτο, μερικώς το δεύτερο, αισιοδοξεί για το τρίτο με τελικό ζητούμενο το τέταρτο.<br /><br />Γράφει ο Άρης Πετάσης*<br /><br />Κεκτημένα Τουρκίας: Τα κεκτημένα αφορούν στις σχέσεις της με Ρωσία, Κίνα, Αμερική, ΕΕ και ΗΒ που αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο της εξωτερικής της πολιτικής. Παίζει επιτυχώς σε πέντε ταμπλό και προμηθεύεται οπλισμό από όλους. Καλλιεργεί συνεχώς τις σχέσεις της με: ΗΒ, ΕΕ, Ρωσία, Κίνα ενώ η Αμερική τρέχει ασθμαίνουσα μήπως και χάσει τον «τέλειο» σύμμαχο. Η σχέση Τουρκίας-Κίνας ενοχλεί ιδιαίτερα τις ΗΠΑ λόγω του “one belt one road” και των τουρκόφωνων χωρών.<br /><br />Ρωσία. Με την Ρωσία συμβιώνει, έστω με μικρο-εντάσεις, σε: Συρία, Λιβύη και Αζερμπαϊτζάν.<br />Αμερική. Διευθέτησε:<br /><ul style="text-align: left;"><li>α.) Αμερικάνικη ανοχή στη Τουρκο-Ρωσική συνεργασία ώστε να ελεγχθεί το ‘μονοπώλιο’ της Ρωσίας,</li><li>β.) αποδοχή τουρκονατοϊκών στρατευμάτων κατοχής σε Κύπρο—ούτε λέξη η Αμερική για αποχώρηση τους και</li><li>γ.) εφόσον η Αμερική αναγκαστεί να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία, αυτές να είναι απλό χάδι και να ακυρώνονται εύκολα με πρώτη κατευναστική κίνηση της Τουρκίας. Οι σημερινές κυρώσεις-χάδι αφορούν μόνο τους S-400 και όχι τα ελληνοτουρκικά και</li></ul>δ.) Να μην καταστρέψει την τουρκική οικονομία η Αμερική με μπλοκάρισμα δολαρίου.<br /><br />Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατάφερε να:<br /><ul style="text-align: left;"><li>α.) διασφαλίσει αμέριστη συμπαράσταση από μερίδα ισχυρών χωρών-μελών με συμφέροντα στην Τουρκία. Το αδαές ελληνικό, «οι κυρώσεις κατά της Τουρκίας δεν είναι αυτοσκοπός»–αλλά για θέατρο(!) βοηθά την Τουρκία,</li><li>β.) αγοράζει η ΕΕ «προστασία» από Τουρκία (€6 δις) για πρόσφυγες δημιούργημα Τουρκίας. Αντί τα χρήματα να πάνε στην Συρία δίνονται στην Τουρκία(!),</li><li>γ.) παραμένει «υπό ένταξη χώρα» παίρνοντας ανάλογα κονδύλια και ατιμώρητα παραβιάζει ανθρώπινα δικαιώματα και ειρηνική γειτονία. Δηλαδή, business as usual.</li></ul>Ηνωμένο Βασίλειο. Με το Brexit οι οικονομικο-στρατηγικές σχέσεις ΗΒ-Τουρκίας θα απογειωθούν. Ενδεχομένως το ΗΒ θα καταστεί ο στενότερος σύμμαχος της Τουρκίας.<br /><br />Οικονομία Τουρκίας. Η οικονομία της Τουρκίας καλά κρατά, παρά τα προβλήματα με πληθωρισμό, ανεργία και πρόσφατα με το νόμισμα. Είναι καλά θεμελιωμένη στην: γεωργία, ελαφριά βιομηχανία, βιοτεχνία, τουρισμό, υπηρεσίες, πολεμική βιομηχανία (€3δις εξαγωγές πέρυσι), επαρκώς κεφαλαιοποιημένες τράπεζες, χαμηλό δανεισμό και επενδύσεις σε έρευνα/παιδεία.<br /><br />Επίσης, παίρνει εύκολο χρήμα από: Λιβύη, Κατάρ, Αζερπαϊτζιάν, ΕΕ, κοκ. Θεωρεί τον εαυτό της “υπερδύναμη” με στρατιωτική παρουσία από Σουδάν μέχρι Σομαλία, Κατάρ, κοκ.<br /><br />Ταραχώδης χώρα. Πέτυχε τα πιο πάνω με:<br /><ul style="text-align: left;"><li>α.) Οθωμανική πολιτική,</li><li>β.) ληστρικές ενέργειες και πανουργία και</li><li>γ.) ανοχή ισχυρών χωρών. Τώρα νοιώθει πιέσεις γιατί ξεπέρασε τα όρια. Έτσι, θα κάνει διάλειμα για να κεφαλαιοποιήσει τα κεκτημένα—ποιος ξένος θυμάται το κεκτημένο της παρουσίας των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο μετά από 47 χρόνια εδραίωσης;</li></ul>Στον κατάλογο του Global Finance “The Most Peaceful Countries In The World 2020” η Τουρκία βρίσκεται στην 150η θέση, η Σομαλία στην 158η και το Αφγανιστάν τελευταίο στην 163η. Ώρα να το παίξει φιλήσυχη, συμβιβαστική και συνεργάσιμη δίνοντας έτσι ερείσματα σε αδαείς στο εσωτερικό και φίλους στο εξωτερικό με οικονομικό-στρατηγικά κοινά συμφέροντα.<br /><br />Η επιτηδειότητα σαν εργαλείο. Μια προσωρινά “μεταλλαγμένη” Τουρκία θα καθησυχάσει:<br /><ul style="text-align: left;"><li>α.) το φιλικό αμερικάνικο βαθύ κράτος,</li><li>β.) το ανταγωνιστικό Ισραήλ και Εβραϊκό λόμπυ,</li><li>γ.) φίλους σε ΕΕ/ΗΒ,</li><li>δ.) όσους αγωνιούν πως το έχει παρακάμει, π.χ Γαλλία, και</li><li>ε.) αδαείς μεταξύ Ελλήνων. Προσποιούμενη την σεβάσμια, προσδοκά να μας φέρει σε διαπραγματεύσεις δικών της όρων για να αποσπάσει πολυπόθητες υπογραφές. Την ενθαρρύνει το αξιολύπητο ιστορικό και η επιρρέπεια των Ελλήνων σε καταστροφικές υπογραφές: συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, Έβρου, αποχώρησης ελληνικών στρατευμάτων από Κύπρο, Ίμια και σωρηδόν παραχωρήσεις στο Κυπριακό.</li></ul>Το 1974 οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο με πρόσχημα την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης, ακολούθως με Βρετανική στήριξη ζήτησαν Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ). Τώρα που η ΔΔΟ χρεοκόπησε απαιτούν μαζί με την Βρετανία «λύση» δύο κρατών. Σε κάθε νέα τους απαίτηση κάποιοι στο εσωτερικό μέτωπο βρίσκονται για να τους στηρίξουν. Αυτή η μερίδα τώρα προωθεί την τούρκικη «λύση» δύο κρατών σαν «νέο ρεαλισμό» και μας κατατρομάζει.<br /><br />Παίζοντας το σεβάσμια η Τουρκία απευθύνεται σε πάσας λογής ηττοπαθείς ‘διανοούμενους,’ ‘ρεαλιστές,’ ‘εκσυγχρονιστές’ Ελλάδος και Κύπρου και σε συγκεκριμένες δεξαμενές «σκέψης»/προπαγάνδας. Ελπίζει πως θα σπρώξουν για σύναψη συμφωνίας με μια διαφωτισμένη(!), φιλήσυχη(!), συμβιβάσιμη(!) και συνεργάσιμη(!) Τουρκία.<br /><br />Μην περιμένουμε έλεος. Ένα πρέπει να είναι το μέλημα μας τώρα: άμυνα και εξοπλισμός από πολλαπλές πηγές. Έτσι μόνο, δημιουργούμε προοπτική για τον Ελληνισμό. Οι μεγάλες δυνάμεις είναι ανελέητες με όσους δεν έχουν αυτοσεβασμό και υπερηφάνεια για την Ιστορία τους. Οι ηττοπαθείς είναι για αυτούς ανεπαίσχυντοι. Ένα είναι βέβαιο: μετά την προσωρινή ανάπαυλα η Τουρκία θα επανέλθει απειλητικότερη.<div><br /></div><div><b><i>*Editor του Intractable Dilemmas in the Energy-Rich Eastern Mediterranean [2016] και συγγραφέας του βιβλίου, Leadership Triumphs & Failures [2019] Και τα δύο στο Amazon.de</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

SCRIPTA MANENT: Κατευνασμός αλά Τούρκα… και η στρατηγική της “προσωρινής μετάλλαξης”

Διεκδικώ-περιμένω-κερδίζω κάτι-προχωρώ. Τα τελευταία χρόνια ήταν προσοδοφόρα για την στρατηγική της Τουρκίας. Πήρε στρατηγικά πλεονεκτήματα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο εναγκαλισμός Αγκυρας-Τιράνων προβληματίζει την Αθήνα

<img height="320" src="https://eleftherostypos.gr/wp-content/uploads/2019/10/mitsotakis-rama-500.jpg" width="640" /><br /><br />Εντονο προβληματισμό προκαλεί η καθολικά αναβαθμισμένη διμερής συμφωνία συνεργασίας της Αγκυρας με τα Τίρανα -παρά την προχθεσινή επίσκεψη του Εντι Ράμα στην Αθήνα-, η οποία επισημοποιήθηκε μέσα στην περασμένη εβδομάδα, στη διάρκεια της διήμερης επίσκεψης του Αλβανού πρωθυπουργού Εντι Ράμα στην πρωτεύουσα της Τουρκίας και από τις πολύωρες συζητήσεις που είχε με τον πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Γράφει ο <b>Αθανάσιος Ε. Δρούγος*</b><br /><br />Οι δύο ηγέτες υπέγραψαν Συμφωνία Στρατηγικής Συνεργασίας που καλύπτει όλους τους επιμέρους τομείς (συμπεριλαμβανομένων της Ασφάλειας και Αμυνας), ενώ συγκροτείται Υψηλού Επιπέδου Συμβούλιο Στρατηγικών Σχέσεων. Λόγω των ισχυρότατων και διαχρονικών δεσμών της Αγκυρας με τα Τίρανα, η νέα συμφωνία απαιτεί από πλευράς Ελλάδος ιδιαίτερη προσοχή, γιατί η Αλβανία σε πολλά ζητήματα αλλάζει συχνά θέσεις και κατά γενική ομολογία τελεί υπό την επιτήρηση και επιρροή της Αγκυρας. Η συγκεκριμένη συμφωνία είναι σαν αυτή που έχει υπογράψει η Τουρκία με το Πακιστάν, την Ινδονησία, το Κατάρ, την Ουκρανία, τη Μαλαισία, τη Σενεγάλη, τη Λιβύη/GNA και το Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Συναντήσεις<br /><br />Η αναβαθμισμένη συμφωνία υπεγράφη στη διάρκεια της αιφνιδιαστικής επίσκεψης του Ράμα, η οποία σημειωτέον δεν είχε συζητηθεί εκτενώς σε αλβανικούς πολιτικο-στρατιωτικούς κύκλους, ενώ τον Ράμα μεταξύ άλλων συνόδευε και ο αρχηγός της μυστικής υπηρεσίας Σιγκουρίμι, που είχε επαφές με τον αρχηγό της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν και με τον υπουργό Αμυνας Χουλουσί Ακάρ. Στη συνάντηση με τον τελευταίο παρίστατο συνολικά η ανώτατη στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας.<br /><br />Ο Ράμα δήλωσε υπερήφανος για την «ειδική σχέση» που έχει αναπτύξει με τον Ερντογάν, καθώς και για την εμβάθυνση της Στρατηγικής Συνεργασίας. Επισήμανε ότι θα συγκροτηθούν 11 επιμέρους ομάδες εργασίας, ενώ πρόσθεσε ότι είναι «βαθιά υπόχρεος» για την πολυδιάστατη υποστήριξη της Τουρκίας στη χώρα του, συμπεριλαμβανομένης και της υγειονομικής για την αντιμετώπιση της Covid-19. Επίσης, ο Αλβανός πρωθυπουργός επισκέφθηκε πολλές εταιρίες στρατιωτικού υλικού, όπως τη Roketsan-Aselsan και το διευθυντήριο της SSB.<br /><br />Η επίσκεψη έλαβε χώρα μερικές εβδομάδες μετά τη συνάντηση του Ράμα στα Τίρανα με τον Νίκο Δένδια αναφορικά με την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στο Βόρειο Ιόνιο και τη θέση του Αλβανού πρωθυπουργού ότι τα Τίρανα δεν διάκεινται αρνητικά για την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, ενώ, αμέσως μετά την Αγκυρα, ο Ράμα επισκέφθηκε την Αθήνα και είχε συνάντηση με τους Κυριάκο Μητσοτάκη και Νίκο Δένδια. Επιπλέον, η επίσκεψη έγινε λίγες μόνο ημέρες μετά τη σφοδρή λεκτική αντιπαράθεση του Ράμα, με τον πρόεδρο της Αλβανίας Ιλίρ Μέτα (ο οποίος υποστήριξε ότι δεν ενημερώνεται), τον πρώην πρόεδρο Σαλί Μπερίσα, ως και με στελέχη του αντιπολιτευόμενου Δημοκρατικού Κόμματος, που έχει ασκήσει κριτική στον Ράμα σχετικά με τα ελληνοαλβανικά θέματα, και κυρίως αυτά που αφορούν τον θαλάσσιο χώρο.<br /><br />Παρελθόν<br /><br />Ο Ερντογάν επισήμανε στον Ράμα ότι οι δύο χώρες από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έχουν βαθύτατους δεσμούς και πολέμησαν μαζί, ενώ τόνισε ότι τα Τίρανα συνδράμουν στις ενέργειες της Αγκυρας εναντίον του γκιουλενικού FΕTO, στελέχη του οπαίου χρησιμοποιούν το αλβανικό έδαφος για να διεισδύουν σε μετέπειτα φάση σε ευρωπαϊκά κράτη. Αξίζει να αναφερθεί ότι στην Αλβανία και στο γειτονικό Κόσοβο η ΜΙΤ έχει την ελευθερία των κινήσεων να ενεργεί ανάλογα. Στην Αλβανία η προσκείμενη στον Ερντογάν εκπαιδευτικο-θρησκευτική οργάνωση MARIF έχει αντικαταστήσει τους Γκιουλενιστές, με έντονη παρουσία και προπαγανδιστικού περιεχομένου ενέργειες σε όλη τη χώρα και ειδικά σε Τίρανα, Μπεράτι, Ελμπασάν, Κουτσόβε, Σκόδρα και Δυρράχιο. Μάλιστα, έχει την κύρια ευθύνη σε ένα από τα πιο γνωστά αλβανικά πανεπιστήμια στα Τίρανα. Επιπροσθέτως, 105 Αλβανοί φοιτητές σπουδάζουν στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης με υποτροφίες από τις αρχές του 2020.<br /><br />Υποδομές<br /><br />Στον τομέα των υποδομών οι τουρκικές κατασκευαστικές εταιρίες είναι πολύ δραστήριες στην περιοχή του Δυρραχίου, η οποία τα τελευταία δύο χρόνια δέχθηκε αρκετά πλήγματα από φονικούς σεισμούς. Μάλιστα, κατασκευάζουν 522 σπίτια που σύντομα θα παραδοθούν σε άπορες οικογένειες, καθώς και ένα νοσοκομείο 150 κλινών με πλήρη και σύγχρονα εξωτερικά ιατρεία και επιμέρους κλινικές. Συνολικά στην Αλβανία δραστηριοποιούνται 600 τουρκικές επιχειρήσεις και προσφέρουν εργασία σε 15.500 άτομα.<br /><br />Ανάλογη είναι και η τουρκική συνδρομή σε συντήρηση-ανακαίνιση ιστορικών και θρησκευτικών μνημείων στην Αλβανία (από την εποχή των Οθωμανών) με την παρουσία ειδικών ομάδων από το υπουργείο θρησκευτικών υποθέσεων/DIYANET, καθώς και από διάφορα αρχαιολογικά και ιστορικά κέντρα των πανεπιστημίων Αγκυρας, Αδριανούπολης, Προύσας και Καισάρειας. Μεταξύ των θρησκευτικών μνημείων που ανακαινίζονται είναι το ιστορικό «Μολυβένιο Τζαμί» στη Σκόδρα (γνωστό ως Κουρσουνλού).<br /><br />Στρατιωτικό σκέλος<br /><br />Τέλος, σε στρατιωτικό πλαίσιο συζητήθηκαν τα εξοπλιστικά προγράμματα του στρατού της Αλβανίας, η διάθεση πλεονάζοντος στρατιωτικού υλικού, οι προσεχείς κοινές ασκήσεις Ειδικών Δυνάμεων, η χρήση δύο ναυτικών βάσεων από τουρκικά πλοία και υποβρύχια στην Αδριατική, η συμμετοχή της Τουρκίας στην υπό κατασκευή νατοϊκή αεροπορική βάση της Κουτσόβε, η πραγματοποίηση τριμερών στρατιωτικών επαφών με το Κόσοβο, η αναβάθμιση της υπηρεσίας στρατιωτικών πληροφοριών της Αλβανίας, οι επαφές Αλβανών και Τούρκων σε διεθνείς αποστολές για την υποστήριξη της ειρήνης (σε Αφγανιστάν κ.ά.), ως και η αύξηση των Αλβανών σπουδαστών στις στρατιωτικές σχολές της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένου και του τουρκο-νατοϊκού ειδικού κέντρου για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας στην Αγκυρα (ονόματι Coedat, που είναι ιδιαίτερα εξελιγμένο και υψηλών προδιαγραφών). Επειδή, ο ακόλουθος Αμυνας της Τουρκίας στα Τίρανα ήταν από τους εκλεκτούς υφισταμένους του Ακάρ στο παρελθόν, εκτιμάται ότι συζητήθηκαν και άλλα επιμέρους θέματα που δεν έγιναν γνωστά και τα οποία είναι βέβαιο πως έχουν «προεκτάσεις».<br /><br />ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ<br /><br />Πάντως, οι ενισχυμένες θέσεις σε στρατηγική συνεργασία μεταξύ Τιράνων και Αγκυρας απαιτούν εκ μέρους μας μεγάλη προσοχή και καλό δίκτυο πληροφοριών παρά τα ανοίγματα του Ράμα, που τον Απρίλιο έχει να αντιμετωπίσει και εκλογές…<br /><br /><b><i>*Ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος είναι Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής</i></b><div><br /></div><div><a href="https://eleftherostypos.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο εναγκαλισμός Αγκυρας-Τιράνων προβληματίζει την Αθήνα

Εντονο προβληματισμό προκαλεί η καθολικά αναβαθμισμένη διμερής συμφωνία συνεργασίας της Αγκυρας με τα Τίρανα -παρά την προχθεσινή επίσκεψη τ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ρευστές» προκλήσεις και νέα δεδομένα για την ελληνική εξωτερική πολιτική – Πόσο προετοιμασμένοι είμαστε;

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2021/01/DndRm.jpg"><img height="335" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2021/01/DndRm.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Οι εξελίξεις διεθνώς σαν να έχουν μπει πια σε έναν «επιταχυντή» και να «τρέχουν», στη βάση όμως όχι πάντοτε «συμβατικών» ή εύκολα προβλέψιμων αλληλουχιών, με καύσιμη ύλη την πανδημία, την αλλαγή ηγεσίας στον Λευκό Οίκο, το Brexit…<br /><br />Ποιος να το φανταζόταν ότι Άραβες (και όχι μόνο Άραβες) θα άρχιζαν ο ένας μετά τον άλλο (Εμιράτα, Μπαχρέιν, Σουδάν, Μαρόκο, Μπουτάν) να αποκαθιστούν τους διπλωματικούς τους δεσμούς με το Ισραήλ… και μάλιστα στον απόηχο της – επί Τραμπ – μετακίνησης της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ;<br /><br />Ποιος να το φανταζόταν ότι ο Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν της Σαουδικής Αραβίας θα υποδεχόταν κυριολεκτικά με ανοιχτές αγκάλες, σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση, τον εμίρη του Κατάρ σεϊχη Ταμίμ Μπιν Χαμάντ Αλ Θάνι επί σαουδαραβικού εδάφους (στις 05 Ιανουαρίου, «γιορτάζοντας» έτσι την επαναπροσέγγιση του Κατάρ με Σαουδική Αραβία, Εμιράτα, Κουβέιτ, Μπαχρέιν και Αίγυπτο). Ή ότι αιγυπτιακή αντιπροσωπεία θα μετέβαινε στην Τρίπολη της Λιβύης (στις 27 Δεκεμβρίου) για επαφές με κορυφαίους αξιωματούχους της τουρκόφιλης Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (GNA).<br /><br />Και ποιος να το περίμενε ότι οι Αζέροι θα έθεταν υπό την κυριαρχία τους νέα εδάφη εν έτει 2020 στην περιοχή του Ναγκόρνο Καραμπάχ με την υλικοτεχνική υποστήριξη Τούρκων και… Ισραηλινών. Ή ότι ο Λίβυος Φαγιέζ αλ Σάρατζ θα μπορούσε, για παράδειγμα, να έρθει σε «ρήξη» με το καθεστώς του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Στην πολιτική συμβαίνουν, βέβαια, πολλά. Εάν πιστέψουμε ωστόσο τον Φραγκλίνο Ρούσβελτ, τότε «τίποτα» από αυτά τα πολλά δεν γίνεται «κατά τύχη». «Εάν κάτι συμβεί, μπορείτε να στοιχηματίσετε ότι ήταν προγραμματισμένο», έλεγε ο «ο ηγέτης που έσωσε την Αμερική».<br /><br />Πόσο προετοιμασμένη είναι, λοιπόν, η ελληνική εξωτερική πολιτική για όσα έχουν προγραμματιστεί ή προγραμματίζονται; Αρκούν τα τριμερή-πολυμερή σχήματα συνεργασίας σαν βάση θωράκισης μέσα σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον προκλήσεων (κινούμενων και κυμαινόμενων); Μήπως υπάρχουν πλευρές (GNA, Μπακού, Ντόχα, καθεστώς Μαδούρο κ.ά.) με τις οποίες δεν μιλάμε τόσο όσο θα έπρεπε στη βάση μιας πολυδιάστατης ρεαλιστικής εξωτερικής πολιτικής;<br /><br />Διότι η ΕΕ, για παράδειγμα, έχει εν τω μεταξύ πάψει να αναγνωρίζει τον Χουάν Γκουαϊδό ως «μεταβατικό πρόεδρο» της Βενεζουέλας. Ο κύριος Ιάσων Πιπίνης έχει, άραγε, να πει κάτι επί αυτού ως σύμβουλος του πρωθυπουργού, διότι το υπουργείο Εξωτερικών από την πλευρά του δεν έχει να προσθέσει κάτι στις ευρωπαϊκές ανακοινώσεις (βάσει όσων ειπώθηκαν στην ενημέρωση των διπλωματικών συντακτών στις 7 Ιανουαρίου);<br /><br />Αναλυτές όπως ο Ζήνωνας Τζιάρρας επιμένουν να ασκούν κριτική στον τρόπο με τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να σταθεί απέναντι στη λιβυκή κρίση από τον Νοέμβριο του 2019 και έπειτα. «Κοιτάζοντας πίσω, θα μπορούσε κανείς να πει ότι η απέλαση του Λίβυου πρέσβη έγινε βεβιασμένα και δεν επέλυσε κανένα πρόβλημα», γράφει ο κ.Τζιάρρας επικρίνοντας παράλληλα και την ελληνική «προσέγγιση υπέρ του Χάφταρ», στο βιβλίο του «Διεθνής Πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο» (εκδ. Παπαζήση). Ως προς τα παραπάνω βέβαια οι απόψεις διίστανται… με την ελληνική διπλωματία να διαμηνύει άλλωστε από την πρώτη στιγμή της κρίσης ότι η απέλαση του Λίβυου πρέσβη «δεν συνιστά διακοπή διπλωματικών σχέσεων».<br /><br />Με το Κατάρ πάντως από την άλλη, η ελληνική πλευρά εμφανίζεται να έχει διατηρήσει κάποιους ανοιχτούς – οικονομικού ενδιαφέροντος – διαύλους, κυρίως μέσω του υφυπουργού Εξωτερικών Κώστα Φραγκογιάννη (που είχε βρεθεί στη Ντόχα το 2019 και θα συνέχιζε τις επαφές με Καταριανούς).<br /><br />Ψυχρό είναι όμως το κλίμα στις σχέσεις της ελληνικής κυβέρνησης με το Αζερμπαϊτζάν, όπως έμελλε να φανεί άλλωστε όχι μόνο κατά το οξύ τετ-α-τετ που είχε ο Έλληνας πρέσβης Ν. Πιπερίγκος στο Μπακού τον περασμένο Σεπτέμβριο με τον Αζέρο πρόεδρο Ιλχάμ Αλίεφ αλλά και μέσα από όσα επεισοδιακά έχουν λάβει χώρα τους περασμένους μήνες ανάμεσα στις δύο χώρες.<br /><br />Η συζήτηση εν Ελλάδι προφανώς και επικεντρώνεται στα ελληνοτουρκικά και ειδικότερα, επί του παρόντος, στην πολυθρύλητη επικείμενη επανέναρξη των διερευνητικών επαφών ανάμεσα στις δύο χώρες, έπειτα από τέσσερα επεισοδιακά χρόνια εντεινόμενων τουρκικών προκλήσεων.<br /><br />Οι διερευνητικές ωστόσο δεν είναι κάτι το καινοφανές (έχουν άλλωστε ήδη προηγηθεί… 60 γύροι) αλλά ούτε και κάτι το δεσμευτικό. Υπό αυτήν την έννοια, διερωτάται κανείς εάν κάνουν καλά όσοι σπεύδουν να προσδώσουν (εκόντες-άκοντες) χαρακτήρα καταλυτικής εξέλιξης στην προοπτική της επανέναρξης των εν λόγω επαφών, ειδικά μέσα σε ένα περιβάλλον καχυποψίας και αναθεωρητικών-καιροσκοπικών τουρκικών διαθέσεων όπως είναι εκείνο που έχει καλλιεργήσει – με ανησυχητικά αποφασιστική σπουδή είναι η αλήθεια – η Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Ως προς την «αξία» που θα μπορούσαν να έχουν οι διερευνητικές στην παρούσα φάση, υπάρχουν άλλωστε διαφωνίες ακόμη και στον χώρο της δεξιάς (με τον Γιάννη Βαληνάκη να υιοθετεί, επί παραδείγματι, διαφορετική στάση από τη Ντόρα Μπακογιάννη μέσα από τις σελίδες της Καθημερινής). Όσο για τις ισορροπίες στα ελληνοτουρκικά, εκείνες επηρεάζονται και από πολλούς άλλους εξωγενείς παράγοντες.<br /><br />Αξίζει να σημειωθεί ότι στα μάτια των έξω, το μέτωπο Ελλάδας-Τουρκίας δεν φαίνεται να αποτελεί επί του παρόντος ούτε προτεραιότητα ούτε κορυφαία ανησυχία. Καλό θα ήταν αυτό να το έχει υπόψη της η ελληνική πλευρά όταν διεθνοποιεί το θέμα, καθώς αυτό επηρεάζει και τη βαρύτητα-ισχύ των όποιων διαπραγματευτικών της επιχειρημάτων στα μάτια των τρίτων.<br /><br />Τα ελληνοτουρκικά απουσιάζουν, ενδεικτικά, από την <a href="https://www.crisisgroup.org/global/10-conflicts-watch-2021">ανάλυση</a> του Ρόμπερτ Μάλεϊ (Crisis Group) με τις εστίες ανάφλεξης για το έτος 2021. Απουσιάζουν, όμως, και από τις κορυφαίες εστίες ανησυχίας σειράς Τούρκων αναλυτών (Selva Demiralp, Seren Selvin Korkmaz, Özgür Ünlühisarcıklı, Ilke Toygür, Sinem Adar, Soner Çağaptay) για τη χρονιά που μόλις ξεκίνησε, όπως εκείνες καταγράφονται από τους συντάκτες του Turkey Recap. Εκτός και αν θεωρεί κανείς ότι η αποκατάσταση των δεσμών της Τουρκίας του Ερντογάν με την ΕΕ, το Ισραήλ ή την Αίγυπτο περνάει μέσα από την… Ελλάδα.<br /><br />«Η αξιοπιστία της κυβέρνησης και η ελληνική διπλωματία κατάφεραν το 2020 να μετατρέψουν οριστικά τα ελληνοτουρκικά σε ευρωτουρκικά. Σύγκρουση με την Ελλάδα πλέον θα σημαίνει σύγκρουση με την Ευρώπη», γράφει η πρώην υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη στην Καθημερινή (3/1/21), με τον γράφοντα ωστόσο να διατηρεί αμφιβολίες όχι ως προς την αξιοπιστία της ελληνικής πλευράς αλλά ως προς τις συγκρουσιακές διαθέσεις των Ευρωπαίων. Των Ευρωπαίων που προσφάτως <a href="https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/IP_20_2526">επεξέτειναν</a> την οικονομική βοήθεια προς την Τουρκία μέσω προγραμμάτων στήριξης των προσφύγων έως και τις αρχές του 2022.<br /><br />Όσο για τον Ερντογάν, εκείνος έχει διαμηνύσει ότι το 2021 θα είναι ένα έτος «δημοκρατικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων» για την Άγκυρα, αλλά και ένα έτος αποκατάστασης των δεσμών της Τουρκίας με τη Δύση. Σε ακριβώς αυτό το πλαίσιο λοιπόν της επιχειρούμενης επαναπροσέγγισης, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου πρόκειται μέσα στον Ιανουάριο να μεταβεί στις Βρυξέλλες για επαφές με τον επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Ζοζέπ Μπορέλ, και η ηγεσία των ευρωπαϊκών θεσμών (Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, Σαρλ Μισέλ) στην Άγκυρα για επαφές με τον Ερντογάν. Υπενθυμίζεται πως περίπου πριν από ένα χρόνο, η φον ντερ Λάιεν, ο Σ. Μισέλ, ο Ζ. Μπορέλ μετέβαιναν εσπευσμένα στον Έβρο που βρισκόταν υπό τουρκική «πολιορκία»…<br />Εκλογές σε Ισραήλ – Αλβανία<br /><br />Θα μπορούσε, άραγε, η πορτογαλική προεδρία της ΕΕ να χειριστεί καλύτερα την Τουρκία από τη γερμανική προεδρία που προηγήθηκε; Θα μπορούσαν οι επικείμενες εκλογές σε Ισραήλ (23 Μαρτίου) και Αλβανία (25 Απριλίου) να ανατρέψουν υπάρχουσες ισορροπίες και κεκτημένα (ελληνο-ισραηλινή προσέγγιση, δέσμευση περί προσφυγής στη Χάγη με την Αλβανία για τις θαλάσσιες ζώνες), λειτουργώντας έτσι σε βάρος των ελληνικών υπολογισμών; Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να προετοιμάζεται για όλα τα ενδεχόμενα.<br /><br />Κυριάκος Μητσοτάκης και Νίκος Δένδιας αναμένεται να μεταβούν την εβδομάδα που ξεκινάει στη Λισαβόνα, ενώ ο Έλληνας ΥΠΕΞ θα κάνει και ένα πέρασμα από τη Ρώμη προτού υποδεχθεί στην Αθήνα την Πέμπτη, 14 Ιανουαρίου, τον ομόλογό του της Βόρειας Μακεδονίας Μπουγιάρ Οσμάνι.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Ρευστές» προκλήσεις και νέα δεδομένα για την ελληνική εξωτερική πολιτική – Πόσο προετοιμασμένοι είμαστε;

Γιώργος Σκαφιδάς Οι εξελίξεις διεθνώς σαν να έχουν μπει πια σε έναν «επιταχυντή» και να «τρέχουν», στη βάση όμως όχι πάντοτε «συμβατικών» ή ...

Διαβάστε την συνέχεια

Διερευνητικές και διάλογος με την Τουρκία; timeo danaos et dona ferentes

<img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5ffc53e6260000145e0c6ae5.jpeg?cache=fxDQzqH4Vu&ops=scalefit_630_noupscale" /><br /><br /><div><b>Δρ. Δημήτρης Σταθακόπουλος*  </b><br />Το ακούμε χρόνια: Διάλογος με την Τουρκία, μέσω τρίτων, διαμεσολαβητών, ή απευθείας. Μήπως προσφυγή σε αρμόδια διεθνή όργανα και δικαστήρια; Σχετικά πρόσφατα μπήκε και το θέμα των διερευνητικών επαφών για τη σύνταξη ατζέντας, που θα οδηγήσει σε συγκεκριμένα θέματα επί πιθανού διαλόγου επίλυσης διαφορών. <br /><br />Σήμερα ο Τούρκος Υπουργός των Εξωτερικών μίλησε για έναρξη διερευνητικών εντός τους Ιανουαρίου και μάλιστα άνευ όρων. Άραγε το εννοεί; Και εάν ναι, πώς; <br /><br />Σ′ έναν κόσμο καλοπιστίας και αρχών, κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό. Όμως με όσα γνωρίζουμε από την ιστορία και με γνώμονα την στατιστική στα Ελληνοτουρκικά, συμπεριλαμβανομένων των θεμάτων της Κύπρου, θα μπορούσε να επιτευχθεί ;<br /><br />Αν δεν αποχωρήσουν τα Τουρκικά στρατεύματα και οι έποικοι από την Κύπρο. Αν δεν επιστραφούν οι αρπαγμένες περιουσίες και δεν δοθούν αποζημιώσεις στους βλαφθέντες, πως θα μπορούσε να θιγεί θέμα καλόπιστου διαλόγου; Άραγε τι γίνεται με το θέμα των επί μισό σχεδόν αιώνα αγνοουμένων; Θα υπάρξει επιτέλους μιά επίσημη ενημέρωση; Προ παντός διαλόγο για το Πολιτειακό στην Κύπρο, θεωρώ πως θα έπρεπε να γίνει επιστροφή στο καθεστώς προ του 1974, με πλήρη ισονομία Ελλήνων και Τούρκων και αυτό να αποτελέσει την βασική γραμμή εκκίνησης κάθε νέας βιώσιμης πρότασης . <br /><br />Το θέμα της Ίμβρου και Τενέδου, όπου έχει καταστρατηγηθεί πλήρως το άρθρο 14 της Συνθήκης της Λωζάννης, δηλ. το καθεστώς αυτονομίας, καθώς και η επιστροφή των εκδιωχθέντων Ελλήνων και η αποχώρηση των εποίκων, θα μπει στο διάλογο ως προϋπόθεση εναρξής του; <br /><br />Το Οικουμενικό Πατριαρχείο και η λειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, καθώς και της Μεγάλης του Γένους Σχολής, θα είναι στις θεμελιώδεις συζητήσεις; <br /><br />Η μετατροπή της αγιά Σοφιάς σε τζαμί, θα ανακληθεί; Θα αναδειχθούν τα Βυζαντινά μνημεία στο Τουρκικό έδαφος, ή θα συνεχίσουν να μετατρέπονται σε τζαμιά, ή αποθήκες, ή να καταρρέουν απαξιωμένα; <br /><br />Η Τουρκική εθνοσυνέλευση έχει το σθένος να αναγνωρίσει την Γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών της οθωμανικής αυτοκρατορίας , της οποίας αποτελεί κληρονόμο από 29.10.1923 ; <br /><br />Θα ανακληθεί το casus beli για τα 12 ναυτικά μίλια, μαζί με πάσα διεκδίκηση και αμφισβήτηση κατά της Ελληνικής κυριαρχίας, ίσως και σύμφωνο μη επιθέσεως, με παροπλισμό της στρατιάς Αιγαίου που έχει σαν σκοπό την απόβαση σε Ελληνικά νησιά και εδάφη;<br /><br />Να υπογραφεί διμερής συμφωνία, ή / και προσφυγή στην Χάγη για υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ, επί τη βάσει του διεθνούς δικαίου και της νομολογίας και όχι επί των καταχρηστικών, αυθαίρετων και έωλων ισχυρισμών της Άγκυρας. <br /><br />Τα ανωτέρω κοινοποιούμενα στην άλλη πλευρά και στη διεθνή Κοινότητα, ως baseline/ σημείο βάσης, εκκίνησης καλόπιστου και ισότιμου διαλόγου πρέπει να αποτελούν την κυρία και όχι συμβολική ”κόκκινη γραμμή ” της Ελληνικής Πολιτείας, ασχέτως Κυβερνήσεως και αρμοδίων Υπουργών. <br /><br />Σε κάθε περίπτωση timeo danaos et dona ferentes, ήρθαν πολλές φορές οι εχθροί μου ντυμένοι φίλοι, ή ό γκρίζος λύκος με προβιά, ο δε επιτήδειος ουδέτερος (Τουρκία) ειδικεύεται ιστορικά στο αλισβερίσι (συναλλαγή) και την μεταστροφή με σκοπό την επίτευξη των στόχων της. <br /><br />Βασική αρχή για να κερδίσεις μάχη είναι να μην σε παρασύρει ο αντίπαλος στο δικό του πεδίο, αντιθέτως να τον φέρεις εσύ στο δικό σου πεδίο και συνθήκες .<br /><br />Ελπίζω να το διδάσκονται αυτοί που πρέπει .<br /><br />*Στρατηγήματα Πολυαίνου .<br /><br />Ο Πολύαινος, ρητοροδιδάσκαλος του 2ου αιώνα, γεννήθηκε περί το 100 μ.Χ. στη Βιθυνία από οικογένεια Μακεδονικής καταγωγής.<br /><br />Για κάποιο διάστημα έζησε στη Ρώμη όπου άσκησε το επάγγελμα του δικανικού ρήτορα ( δικηγόρος ).<br /><br />Το έργο του «Στρατηγήματα» (σε οκτώ βιβλία), αφιερωμένο στους αυτοκράτορες Μάρκο Αυρήλιο και Λούκιο Ουήρο, είναι συλλογή στρατηγημάτων με αφετηρία τους Ομηρικούς χρόνους, συνδυασμός ιστορικών στοιχείων, ανεκδοτολογικών αφηγήσεων έως και παραδοξογραφιών.<br /><br />**Επιμέλεια έκδοσης Αδαμάντιος Κοραής, φιλοτίμω δαπάνη των αδελφών Ζωσιμάδων, παιδείας ένεκα των την Ελλάδα φωνήν διδασκομένων Ελλήνων.<br /><br />*** Επίσης, του Ονήσανδρου τα ”Τακτικά”, του Αιλιανού, του Αρριανού, Θεωρία του Πολέμου του Π. Κονδύλη κ.ά είναι απολύτως χρήσιμα για τακτικές συγκρούσεων όλων των ειδών και επιπέδων.<div><br /></div><div><b><i>*Δρ. Παντείου Πανεπιστημίου - Οθωμανολόγος</i></b></div><div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Διερευνητικές και διάλογος με την Τουρκία; timeo danaos et dona ferentes

Δρ. Δημήτρης Σταθακόπουλος*   Το ακούμε χρόνια: Διάλογος με την Τουρκία, μέσω τρίτων, διαμεσολαβητών, ή απευθείας. Μήπως προσφυγή σε αρμό...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρόσκληση στα λόγια...

<img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5ffc4a6224000033688ae1b4.jpeg?cache=iWA56wf86r&ops=scalefit_630_noupscale" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Κινητικότητα στα ελληνοτουρκικά: Η Τουρκία καλεί την Ελλάδα σε διερευνητικές επαφές μέσα στον Ιανουάριο<br />Η Ελλάδα δεν έχει δεχτεί επίσημη πρόσκληση για διερευνητικές από την Τουρκία, λέει το ελληνικό ΥΠΕΞ.</span></h3>Η Τουρκία καλεί την Ελλάδα για επανεκκίνηση των διερευνητικών επαφών εντός του Ιανουαρίου, δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου.<br /><br />Σημειώνεται ότι Αθήνα και Άγκυρα πραγματοποίησαν 60 γύρους συνομιλιών έως το 2016, οπότε και οι συνομιλίες διακόπηκαν. Οι νέες εντάσεις ξεκίνησαν ξανά πέρυσι όταν η Άγκυρα ξεκίνησε ερευνητικές δραστηριότητες με το «Ορούτς Ρέις» σε περιοχή νότια του Καστελόριζου. <br /><br />«Σήμερα είναι 11 Ιανουαρίου. Ως Τουρκία κάνουμε μια ανοιχτή πρόσκληση. Καλούμε την Ελλάδα εντός του Ιανουαρίου να ξεκινήσουμε τις διερευνητικές επαφές. Εμείς είμαστε οικοδεσπότες και την οριστική ημερομηνία θα την καθορίσουν οι επιτροπές που θα συναντηθούν μαζί με τους ομολόγους τους στην Ελλάδα. Εμείς είμαστε έτοιμοι για όλα τα θέματα. Έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και μετά από τη συνάντηση αυτή στην πρόσκληση του Έντι Ραμα είμαι έτοιμος να συναντηθώ με τον Νίκο Δένδια στα Τίρανα. Αυτή είναι μια πρόσκληση κι εύχομαι η Ελλάδα να μην την αρνηθεί», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Τσαβούσογλου. <div><br />Ελληνικό ΥΠΕΞ: «Η Ελλάδα δεν έχει δεχτεί επίσημη πρόσκληση»<br /><br />Απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου, ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών Αλέξανδρος Παπαϊωάννου δήλωσε τα ακόλουθα:<br /><br />«Ουδεμία πρόσκληση έχει λάβει μέχρι στιγμής το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας από το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών σχετικά με τον ορισμό ημερομηνίας για τη διεξαγωγή του 61ου γύρου των Διερευνητικών επαφών.<br /><br />Η Ελλάδα, ως γνωστόν, έχει εκφράσει την διάθεσή της να ανταποκριθεί, σε περίπτωση σχετικής πρόσκλησης της τουρκικής πλευράς, στη βάση του Διεθνούς Δικαίου με αντικείμενο την οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πρόσκληση στα λόγια...

Κινητικότητα στα ελληνοτουρκικά: Η Τουρκία καλεί την Ελλάδα σε διερευνητικές επαφές μέσα στον Ιανουάριο Η Ελλάδα δεν έχει δεχτεί επίσημη πρό...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως θα επηρεάσουν την Ελλάδα και την Τουρκία οι άνθρωποι του Μπάιντεν; Η Βικτόρια, η Αμάντα και ο εχθρός του Ερντογάν

<img height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/01/210111082137_BIDEN-KAMALA-HARRIS03-1024x683.jpg" width="640" /><br /><br />Του <b>ΕΝΤΙ ΖΕΜΕΝΙΔΗ*</b><br />Το πραξικόπημα που επιχείρησαν οι φανατικοί οπαδοί του προέδρου Τραμπ τραυμάτισε την εικόνα της Αμερικής, αλλά ταυτόχρονα επισκίασε σημαντικές ειδήσεις γύρω από την εξωτερική πολιτική που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση Μπάιντεν.<br /><br />Στο τέλος Νοεμβρίου ο εκλεγμένος πρόεδρος έδειξε πως η γνωριμία του με μερικούς ανθρώπους και η εμπειρία τους έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στην επιλογή της ομάδας εξωτερικής πολιτικής.<br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών Αντονι Μπλίνκεν, ο υπουργός Εσωτερικής Ασφαλείας Αλεχάντρο Μαγιόρκας, η Αβριλ Χάινες, διευθύντρια των Εθνικών Μυστικών Υπηρεσιών, η Λίντα Τόμας-Γκρίνφιλντ, μόνιμη αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ, ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας Τζέικ Σάλιβαν και ο ειδικός απεσταλμένος για την κλιματική αλλαγή Τζον Κέρι είναι οι βασικές επιλογές.<br /><br />Αυτή την εβδομάδα η ομάδα διευρύνθηκε με μερικά ακόμη γνώριμα πρόσωπα. Τρεις διορισμοί έχουν ιδιαιτέρως μεγάλη σημασία για τα ελληνικά θέματα.<br /><br />Η Βικτόρια Νούλαντ, που θα αναλάβει υφυπουργός Πολιτικών Υποθέσεων στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τη «νούμερο 3» θέση στο υπουργείο. Η δρ Αμάντα Σλόουτ, που θα είναι η διευθύντρια Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου. Και ο Μπρεντ Μακ Γκουρκ, συντονιστής για τη Μέση Ανατολή.<br /><br />Το γενικό μήνυμα είναι σαφές: ο πλέον έμπειρος πρόεδρος σε θέματα εξωτερικής πολιτικής στην ιστορία των ΗΠΑ θα περιστοιχίζεται από την πιο έμπειρη ομάδα σε θέματα εθνικής ασφαλείας. Ο Μπάιντεν είχε υποσχεθεί στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου το 2019 ότι «θα επιστρέψουμε». Με αυτά τα πρόσωπα και την οικειότητά τους με πρόσωπα και υποθέσεις είναι «σαν να μη φύγαμε ποτέ».<br /><br />Η παρουσία της Νούλαντ και της Σλόουτ δείχνουν μια επιβεβαίωση της αμερικανικής προσήλωσης στον ευρωατλαντισμό. Με δεδομένη την προϋπηρεσία τους στην κυβέρνηση και σε ιδρύματα μελετών, κάποιος μπορεί ασφαλώς να προβλέψει ότι θα αντιμετωπίσουν πάλι το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. ως πολύτιμους εταίρους.<br /><br />Η υπόσχεση του Μπάιντεν ότι «θα επιστρέψουμε» πρέπει να συμπεριλαμβάνει και μία εξήγηση, «σε τι θα επιστρέψουμε;». Αυτοί οι διορισμοί, μαζί με άλλους όπως της Σαμάνθα Πάουερ και της Γουέντι Σέρμαν, δημιουργούν ερωτήματα κατά πόσον η κυβέρνηση Μπάιντεν θα μοιάζει με μια τρίτη θητεία Ομπάμα. Είναι δίκαιο λοιπόν να αναρωτηθεί κανείς αν για αυτά τα άτομα το 2016 αποτελεί σημείο αναφοράς ακόμη ή αν κατανοούν πως ο κόσμος έχει αλλάξει δραστικά.<br /><br />Ο διορισμός της Νούλαντ θεωρείται ευρέως ένα μήνυμα στη Ρωσία. Οταν όμως ήταν υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, υπήρχε ακόμη η ελπίδα πως θα ανατρεπόταν η προσάρτηση της Κριμαίας και το ΝΑΤΟ ή/και η Ε.Ε. θα διευρύνονταν με τη συμμετοχή πρώην σοβιετικών δημοκρατιών.<br /><br />Η Νούλαντ έβλεπε πάντοτε τις ελληνικές υποθέσεις μέσω του «ρωσικού» φακού. Εστειλε τον πρέσβη Πάιατ από την Ουκρανία στην Αθήνα γιατί οι ΗΠΑ ανησυχούσαν πως η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν σε συνεννόηση με τον Πούτιν και λειτουργούσαν με την αντίληψη πως η Τουρκία θα μπορούσε να εξουδετερώσει τη ρωσική επιρροή στην Κύπρο. Τώρα πια όμως, δεν υπάρχει η απειλή της ένταξης της Ελλάδας στη ρωσική σφαίρα επιρροής.<br /><br />Στην πραγματικότητα, με την ενεργειακή της πολιτική, τη συμφωνία των Πρεσπών ή την ανάπτυξη του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, η Αθήνα είναι ο αποτελεσματικός εταίρος των ΗΠΑ στην περιοχή, όχι η Τουρκία.<br /><br />Η σχέση της Κύπρου με τις ΗΠΑ στον τομέα της ασφάλειας έχει αλλάξει ριζικά. Η Κύπρος λαμβάνει βοήθεια για την εκπαίδευση στρατιωτικών από τις ΗΠΑ, έχει στρατιωτικό ακόλουθο στην Ουάσιγκτον και το εμπάργκο για την παροχή εξοπλισμών προς την Κυπριακή Δημοκρατία αίρεται. Η ρωσική επιρροή στην Ελλάδα και στην Κύπρο δεν είναι πλέον το μεγαλύτερο πρόβλημα για τις ΗΠΑ.<br /><br />Η δρ Σλόουτ ξέρει καλά και είχε αναμειχθεί πολύ με τις σχέσεις ΗΠΑ-Ελλάδας και ΗΠΑ-Κύπρου σε μια κρίσιμη στιγμή, αλλά σε έναν διαφορετικό κόσμο. Η Σλόουτ μπορεί να θυμάται ότι υπήρχε ελπίδα για την επανένωση της Κύπρου καθώς και τις παραινέσεις εκείνης και της Νούλαντ προς την ελληνοαμερικανική κοινότητα όταν έλεγαν ότι οι τουρκικές παραβιάσεις της κυπριακής ΑΟΖ αποτελούσαν αχρείαστες οχλήσεις, παρά τις διαμαρτυρίες μας οι οποίες δικαιώθηκαν όταν εμφανίσθηκε το τουρκικό σχέδιο της «Γαλάζιας Πατρίδας».<br /><br />Υπάρχει ακόμη ανησυχία πως η Σλόουτ δεν έχει καταλάβει ακόμη ότι η Τουρκία είναι περισσότερο εχθρός παρά φίλος, δικαιολογώντας σε κάθε στροφή την Αγκυρα προκειμένου να «μη χαθεί εντελώς η Τουρκία».<br /><br />Τον Μάιο, για παράδειγμα, όταν συντόνιζε ένα πάνελ με τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη στο Ιδρυμα Brookings, η Σλόουτ περιέγραψε τις γνωστές προκλήσεις της Τουρκίας και την εργαλειοποίηση των προσφύγων στον Εβρο ως μια προσπάθεια της Αγκυρας να «μειώσει τους περιορισμούς στη δυνατότητα των ανθρώπων να ταξιδεύουν».<br />Μπορεί η Αγκυρα να χαίρεται λόγω της προϊστορίας της Σλόουτ που την αντιμετωπίζει με βελούδινα γάντια, αλλά σίγουρα ανησυχεί για τον ρόλο του Μπρεντ Μακ Γκουρκ.<br />Ο διευθυντής του TRT World, που είναι ο αγγλόφωνος βραχίονας προπαγάνδας του Ερντογάν, αντέδρασε στον διορισμό του λέγοντας πως «ο Μακ Γκουρκ έχει κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις από οιονδήποτε άλλον στην πρόσφατη ιστορία. Αυτός ο διορισμός θα θεωρηθεί πολύ προκλητικός στην Αγκυρα. Μια κακή αρχή για την περίοδο Μπάιντεν στο μέτωπο των σχέσεων με την Τουρκία».<br /><br />Η ομάδα Μπάιντεν γνωρίζει την περιοχή και τους παίκτες. Απομένει να φανεί αν τα μέλη της έχουν προσαρμόσει τις απόψεις τους προκειμένου να λάβουν υπόψη τους τις σημαντικές αλλαγές στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στην Τουρκία και τις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ. Ακόμη πιο σημαντικό είναι να δούμε αν είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τον κόσμο όχι όπως τον θυμούνται, ούτε όπως θα ήθελαν να είναι, αλλά όπως πραγματικά είναι.<br /><br /><b><i>* Ο κ. ‘Εντι Ζεμενίδης είναι επικεφαλής του Συμβουλίου Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας</i></b><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως θα επηρεάσουν την Ελλάδα και την Τουρκία οι άνθρωποι του Μπάιντεν; Η Βικτόρια, η Αμάντα και ο εχθρός του Ερντογάν

Του ΕΝΤΙ ΖΕΜΕΝΙΔΗ* Το πραξικόπημα που επιχείρησαν οι φανατικοί οπαδοί του προέδρου Τραμπ τραυμάτισε την εικόνα της Αμερικής, αλλά ταυτόχρονα...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιτροπή αξιωματικών στο Ισραήλ για το «μακρύ νέο δόρυ» που θέλει το Επιτελείο: Το Spike NLOS

<img height="339" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/11/201114001137_NLOS-1024x542.jpg" width="640" /><br /><br />Το Ελληνο-ισραηλινό «deal» έχει φέρει νέα και πολλά δεδομένα στον τομέα της άμυνας, με το Τελ Αβίβ να δείχνει όλο και περισσότερο τη θέληση, μια σύμμαχος χώρα όπως η Ελλάδα, να της δώσει ολοένα και περισσότερα νέα μέσα ώστε να εξοπλιστεί όσο γίνεται καλύτερα και μάλιστα αυτά να φτάσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα στην ελληνική φαρέτρα.<br /><br />Ένα απ’ αυτά είναι και το αντιαρματικό Spike NLOS που βρίσκεται πολύ ψηλά στη λίστα των προτεραιοτήτων του ελληνικού επιτελείου.<br /><br />Στρατιωτικές πηγές σημείωναν ότι ίσως και εντός των επόμενων μηνών να έχουμε νέες θεαματικές σε ταχύτητα εξελίξεις και από αυτό το εξοπλιστικό πακέτο.<br />Και μπορεί η πανδημία που άπλωσε το απειλητικό της «πέπλο» σε όλο τον κόσμο να πάγωσε ορισμένα από τα κλεισμένα ραντεβού Ελλάδας και Ισραήλ, όμως η αντιμετώπιση της κατάστασης, ιδίως μετά τον άμεσο εμβολιασμό στο Ισραήλ, δημιουργεί τις συνθήκες των υπηρεσιακών ταξιδιών, σ’ ένα κράτος που εφαρμόστηκαν σκληρά μέτρα και lockdown.<br /><br />Ήδη το κλιμάκιο Αξιωματικών από το Γενικό Επιτελείο Στρατού ετοιμάζει τις αποσκευές του για να ταξιδέψει στο Ισραήλ, να δει και να συζητήσει από κοντά πολλές από τις λεπτομέρειες που αφορούν την προμήθεια των Spike NLOS.<br /><br />Άλλωστε Αξιωματικοί από ΓΕΣ εδώ και καιρό κάνουν τηλεδιασκέψεις με τους Ισραηλινούς ώστε να προχωρήσουν το επίπεδο των συζητήσεων και των λεπτομερειών όσο το δυνατό περισσότερο, πριν το ελληνικό κλιμάκιο βρεθεί στο Τελ Αβίβ.<br /><br />Η υπόθεση των RAFALE αλλά και των νέων φρεγατών είναι τα δυο προγράμματα προτεραιότητας που απασχολούν ιδιαίτερα το υπουργείο Εθνικής Άμυνας αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όσοι έχουν λάβει τις ανώτατες πολιτικές εντολές, πως δεν παρακολουθούν και τις εξελίξεις με το συμμαχικό κράτος του Ισραήλ.<div><br />Το γεωστρατηγικό αποτύπωμα της αμυντικής συνεργασίας<br /><br />Η συμφωνία για την 120η Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος στην Καλαμάτα και η Ελληνο-ισραηλινή συνεργασία που προβλέπει και την επένδυση 1,35 δισ. ευρώ φαίνεται πως είναι ο προπομπός μιας μακράς συνεργασίας στον αμυντικό τομέα που έχει σαφές γεωστρατηγικό πρόσημο.<br /><br />Το Τελ Αβίβ και η Αθήνα καθ’ όλη τη διάρκεια της Ελληνοτουρκικής κρίσης που κράτησε έως το Νοέμβριο βρίσκονταν σε ανοιχτή συμμαχική γραμμή, πέραν του ενδιαφέροντος που έχει εκδηλώσει η Ελλάδα για την προμήθεια νέων αμυντικών συστημάτων από το Ισραήλ.<br /><br />Πριν από ένα τριήμερο είχαμε γράψει για τα δυο υπό-προγράμματα, ανάμεσα σε άλλα, που επεξεργάζεται το αεροπορικό Επιτελείο για τα μαχητικά F-16 Viper αλλά και τα 38 Block 50 που θα μετατραπούν σε Advanced.<br /><br />Δυο στρατηγικά όπλα που το Ισραήλ αποδεσμεύει για την Πολεμική Αεροπορία, τις συλλογές Spice και τον πύραυλο μεγάλου βεληνεκούς Rampage.<br /><br />Τις επόμενες ημέρες αυτά τα όπλα αναμένεται ότι θα λάβουν την έγκριση του Ανώτατου Αεροπορικού Συμβουλίου και του ΣΑΓΕ για να προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο με ταχύς ρυθμούς.<br /><br />Όμως το Ισραήλ και η θέληση του Επιτελείου να προσθέσει το Spike NLOS στο οπλοστάσιο των Ενόπλων Δυνάμεων- και από διάφορες θέσεις- φέρνει νέα δεδομένα θωράκισης για τη συνοριακή γραμμή του Έβρου αλλά και των νησιών, ιδίως αυτών των μικρών νησίδων που έχουν μικρές αλλά ενισχυμένες σαν αστακοί φρουρές.<br /><br />Και είναι σαφές ότι η ελληνική επιτροπή των αξιωματικών του στρατού ξηράς στο Τελ Αβίβ θα χουν την ευκαιρία να δουν από κοντά τις δυνατότητες του Spike NLOS, κάτι που ουσιαστικά ήθελαν από την αρχή της συζήτησης να επιδείξουν οι Ισραηλινοί.<br /><br />Αν ήθελε κάποιος να περιγράψει το Spike NLOS, τι θα προσδώσει στον στρατό ξηράς, θα έλεγε ότι προσφέρει μια «φονική ματιά» πέρα από τον ορίζοντα κι αυτή φτάνει περίπου στα 32 χλμ.<br /><br />Η προσθήκη του συγκεκριμένου όπλου έλεγαν ανώτατες πηγές όχι απλώς θα θωρακίσει και θ’ αναβαθμίσει στον ύψιστο βαθμό μονάδες του στρατού ξηράς που δραστηριοποιούνται και ελέγχουν τα σύνορα είτε αυτά είναι στον Έβρο είτε αυτά είναι στο ανατολικό Αιγαίο, αλλά θα τις εκτοξεύσει στις επιχειρησιακές τους δυνατότητες.<br />Η προσθήκη αυτή σημαίνει πως ουδείς αντίπαλος μπορεί να κοιμάται ήσυχος γιατί μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή να προσβληθεί.<br /><br />Μπορεί κάποιος να το χαρακτηρίσει ως «αντιαρματικό» αλλά δεν παύει αυτό να είναι ένα όπλο πολλαπλών χρήσεων που δύναται να χρησιμοποιηθεί απέναντι από μια τεράστια ποικιλία στόχων σε ξηρά και θάλασσα κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία σε πραγματικές επιχειρήσεις για τη νησιωτική Ελλάδα και τις φρουρές που έχουν ν’ αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις στους στενούς διαύλους…</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Επιτροπή αξιωματικών στο Ισραήλ για το «μακρύ νέο δόρυ» που θέλει το Επιτελείο: Το Spike NLOS

Το Ελληνο-ισραηλινό «deal» έχει φέρει νέα και πολλά δεδομένα στον τομέα της άμυνας, με το Τελ Αβίβ να δείχνει όλο και περισσότερο τη θέληση,...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα 50 χρόνια προσπάθειας “αρπαγής του Αιγαίου” από τους Τούρκους

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/01/tourkikos_stolos-1.png"><img height="361" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/01/tourkikos_stolos-1.png" width="640" /></a><br /><br />Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος<br />Η τουρκική επεκτατικότητα, η εμπρηστική, ανιστόρητη και προκλητική πολιτική του Ερντογαν, οι παραβιάσεις των εθνικών μας συνόρων και τα επικίνδυνα «επεισόδια» μέσα στα ελληνικά νερά, εξακολουθούν να αποτελούν το καυτό θέμα της επικαιρότητας καθώς το τουρκικό «σενάριο», όχι μόνο δεν τελειώνει αλλά αναβαθμίζεται ολοέν με περισσότερη ένταση…<br /><br />Είναι αλήθεια ότι δεν υπήρξε ποτέ μακρά περίοδος αγαστών σχέσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία κατά τη νεότερη Ιστορία. <br /><br />Από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους, με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου το 1830 και μετά, οι πόλεμοι ανάμεσα στην Ελλάδα και την γείτονα χώρα, οι εντάσεις, οι μικρές ή μεγάλες συγκρούσεις ήταν και είναι παγιωμένο φαινόμενο.<br /><br /> Με την καταστροφή της Σμύρνης ακολούθησε η ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.<br /><br />Και οι δύο χώρες εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ το 1952. <br /><br />Οι κατ’ επίφαση καλές σχέσεις επιδεινώθηκαν κατά τη δεκαετία του ‘50, λόγω του πογκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955 και των απελάσεων των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη το 1960.<br /><br />ΠΟΤΕ ΑΝΟΙΞΕ Η ΟΡΕΞΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ<br /><br />Τα προβλήματα στο Αιγαίο μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας παρουσίασαν έξαρση κατά τη δεκαετία του 1970 και σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου.<br /><br /> Μέχρι τότε η επιχειρησιακή ευθύνη της Ελλάδος στο Αιγαίο ήταν συγκεκριμένη και δεν είχε αμφισβητηθεί. <br /><br />Ζητήματα όπως αυτά της υφαλοκρηπίδας, του FIR και της δυσαρμονίας μεταξύ του ορίου των 10 μιλίων του εναερίου χώρου της Ελλάδας και του ορίου των 6 μιλίων των χωρικών της υδάτων, τέθηκαν από τη Τουρκία και οδήγησαν σε μία σειρά κρίσεων ανάμεσα στις δύο χώρες και συνεχίζουν να αποτελούν θέματα προς επίλυση, σε ένα δυναμικά μεταβαλλόμενο γεωστρατηγικό περιβάλλον.<br /><br />Η εισβολή στην Κύπρο το 1974 αποτέλεσε σημείο καμπής στην Τουρκική εξωτερική πολιτική. <br /><br />Το συμπέρασμα ότι ο πόλεμος μπορεί να οδηγήσει στην επίτευξη στόχων της εξωτερικής πολιτικής έκανε βαθιά εντύπωση στο κεμαλικό στρατιωτικό και διπλωματικό κατεστημένο.<br /><br /> Η εισβολή άνοιξε και την όρεξη της Τουρκίας για τη διεκδίκηση του Αιγαίου. Η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο έφερε τις δύο χώρες κοντά στον πόλεμο το 1976 και το 1987, ενώ ο έλεγχος της εναέριας κυκλοφορίας πάνω από τη θάλασσα και η ανάθεση της επιχειρησιακής ευθύνης για το Αιγαίο και τον εναέριο χώρο του στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ υπήρξαν πηγή προβλημάτων.<br /><br />Από το 1973 ως σήμερα, πολλά έχουν γραφεί για το αν και πόσο πετρέλαιο υπάρχει στο Αιγαίο. <br /><br />Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι το Αιγαίο κρύβει μια δεύτερη Κασπία, ενώ μερικοί καθηγητές της Γεωλογίας εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι στο Αιγαίο πετρέλαιο δεν υπάρχει. <br /><br />Από την πλευρά της Ελλάδας, κατά την περίοδο της δικτατορίας, ξεκινούν έρευνες στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Θάσου και Καβάλας για τα πρώτα κοιτάσματα πετρελαίου. <br /><br />Γίνονται πολλές έρευνες και ανακαλύπτονται πέντε πετρελαιοφόροι ορίζοντες, τέσσερις εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων των 6 μιλίων και ένας εκτός των 6 μιλίων, αλλά εντός της θεωρούμενης ελληνικής υφαλοκρηπίδας. <br /><br />Την ίδια εποχή η Άγκυρα αρχίζει να δείχνει έμπρακτα σε διπλωματικό επίπεδο το ενδιαφέρον της για την περιοχή του Αιγαίου, αφού το πρόβλημα του πετρελαίου βασανίζει εδώ και δεκαετίες την Τουρκία. <br /><br />Η ανακάλυψη λοιπόν, αξιοποιήσιμων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, είναι η αιτία για την οποία η Τουρκία μετατοπίζει το ενδιαφέρον της από την Κύπρο και στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή.<br /><br /> Με σκοπό την αμφισβήτηση των ελληνικών δικαιωμάτων από την Τουρκία στο χώρο του Αιγαίου την 1η Νοεμβρίου 1973, εντελώς ξαφνικά δημοσιεύεται χάρτης στην τουρκική εφημερίδα της Κυβερνήσεως που δίνει δικαιώματα ερευνών και εκμετάλλευσης της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου στην κρατική τουρκική εταιρείας πετρελαίων TRAO.<br /><br />Στις 10 Ιανουαρίου του 1974, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Ιλχάν Σαντάρ δίνει το στίγμα της νέας τουρκικής στρατηγικής, δηλώνοντας πως το μέλλον της Τουρκίας είναι πλέον η θάλασσα.<br /><br /> Η επόμενη τουρκική κίνηση είναι μελετημένη και έχει συμβολικό χαρακτήρα. <br /><br />Στις 29 Μαΐου 1974, το τουρκικό ωκεανογραφικό σκάφος «Τσανταρλί» βγαίνει στο Αιγαίο για έρευνες, σε μια απροκάλυπτη προσπάθεια δημιουργίας τετελεσμένων γεγονότων και έμπρακτης αμφισβήτησης της κατοχυρωμένης με Διεθνείς Συνθήκες ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο. <br /><br />«ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ!»<br /><br />Η ενέργεια αυτή συνοδεύεται από δηλώσεις αμφισβήτησης: <br /><br />«Η Τουρκία ποτέ δεν θα επιτρέψει να γίνει το Αιγαίο μια ελληνική θάλασσα ούτε και σε άλλους να σφετεριστούν τα τουρκικά δικαιώματα στην περιοχή αυτή» (Τούρκος υπουργός Άμυνας Χασάν Ισίκ, 1 Ιουνίου 1974). <br /><br />«Δεν θα εκχωρήσω το Αιγαίο σε κανέναν. Το μισό Αιγαίο ανήκει σε μας.<br /><br /> Αυτό θα πρέπει να το μάθει όλος ο κόσμος. <br /><br />Εάν η τιμή και τα ενδιαφέροντα του τουρκικού έθνους γίνουν αντικείμενο επιθέσεως, θα συντρίψουμε το κεφάλι του εχθρού» (Σαντί Ιρμάκ, Τούρκος υπηρεσιακός πρωθυπουργός, εφημερίδα Χουριέτ, 18/01/1975) .<br /><br />Η Τουρκία έτσι άρχισε συστηματικά να δημιουργεί το νέο πλαίσιο της διαπραγματεύσεως.<br /><br /> Τα δύο βασικά θέματα που ενδιέφεραν την Τουρκία ήταν η υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου και το ενδεχόμενο να επεκτείνει η Ελλάδα μονομερώς τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια.<br /><br /> Ξεκίνησε με τη διεκδίκηση τμήματος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου.<br /><br />Στα μέσα Φεβρουαρίου του 1974 ανακοινώθηκε επισήμως από την Ελλάδα η ανακάλυψη του πετρελαϊκού κοιτάσματος στη Θάσο. <br /><br />Η εντύπωση που επικρατούσε ήταν ότι επρόκειτο περί εξαιρετικά πλουσίου κοιτάσματος, ικανού να εξασφαλίσει ακόμη και την πετρελαϊκή αυτάρκεια της Ελλάδος.<br /><br /> Η Τουρκία είχε κατά νου το προηγούμενο της ανευρέσεως κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη Βόρεια Θάλασσα. Η συνεχιζόμενη πετρελαϊκή κρίση έπεισε την τουρκική πολιτική ηγεσία, ότι έπρεπε να δράσει άμεσα με κλιμάκωση της κρίσεως, προκειμένου να εμποδίσει την Ελλάδα να προχωρήσει σε έρευνες για πετρέλαια στο Αιγαίο και σε άλλες περιοχές πλην της Θάσου. <br /><br />Προς τον σκοπό αυτό άρχισε να ασκεί πιέσεις σε διάφορα μέτωπα.<br /><br />ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ<br /><br /> Τον Μάρτιο του 1974, κατά την διάρκεια νατοϊκής ασκήσεως στο Αιγαίο, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις αποσπάστηκαν και συνέχισαν σε εθνικό επίπεδο τα γυμνάσια.<br /><br />Τουρκικά μαχητικά παραβίασαν τον εναέριο χώρο πάνω από ελληνικά νησιά του Αιγαίου<br /><br /> Τον Απρίλιο του 1974, το πανίσχυρο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας της Τουρκίας, παραβαίνοντας την πάγια τακτική του να μην αναφέρεται στο περιεχόμενο των θεμάτων που εξέταζε, ανέφερε ότι συνεδρίασε με αντικείμενο «όλα τα ελληνοτουρκικά ζητήματα: Κύπρος, μειονότητες, υφαλοκρηπίδα», παρουσία και του τούρκου προέδρου πρεσβευτή στην Αθήνα. <br /><br /> Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, τον Απρίλιο του 1974, ένα μεγάλο (αλλά τελικώς ειρηνικό) συλλαλητήριο στην Κωνσταντινούπολη για τα τουρκικά δικαιώματα στο Αιγαίο και στη Κύπρο, ξύπνησε μνήμες των Σεπτεμβριανών του 1955.<br /><br />Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΚΑΙ Η ΧΑΓΗ<br /><br />Ο πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 27 Ιανουαρίου 1975 προτείνει στην Τουρκία να προσφύγουν οι δύο χώρες στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για να επιλύσουν τη διένεξή τους σχετικά με την υφαλοκρηπίδα. <br /><br />Η Τουρκία δέχεται καταρχήν την πρόταση, προτείνοντας ωστόσο την έναρξη συνομιλιών υψηλού επιπέδου μεταξύ των δύο κυβερνήσεων, προκειμένου να επεξεργαστούν τους όρους υπό τους οποίους θα παραπεμφθεί η υπόθεση στο εν λόγω Δικαστήριο.<br /><br /> Την 31η Μαΐου του ίδιου χρόνου σε συνάντηση των πρωθυπουργών Κ. Καραμανλή και Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ στις Βρυξέλλες, αυτή η παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης συμφωνείται ρητά και αναφέρεται στη σχετική με τη συνάντηση κοινή ανακοίνωση. <br /><br />Ωστόσο, ύστερα από τέσσερις μόλις μήνες η Τουρκία υπαναχωρεί.<br /><br /> Η προφορική απάντηση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών σε σχετικό διάβημα του πρεσβευτή στην Άγκυρα, Δημήτρη Κοσμαδόπουλου είναι ότι «το θέμα της υφαλοκρηπίδας δεν είναι αυθύπαρκτο, αλλά εντάσσεται στο πλαίσιο ευρύτερων ζητημάτων».<br /><br /> Σε αυτά τα ζητήματα οι Τούρκοι θέτουν για πρώτη φορά την παράνομη, όπως την χαρακτηρίζουν, δημιουργία μονίμων στρατιωτικών εγκαταστάσεων στα νησιά του Αιγαίου, ενώ δύο βδομάδες μετά την εισβολή στην Κύπρο, η τουρκική κυβέρνηση εκδίδει την ΝΟΤΑΜ 714, με την οποία απαιτεί να αναφέρονται στην Τουρκία ,όλα τα αεροπλάνα που πετούν πάνω απ’ το μισό Αιγαίο.<br /><br /> Με το τρόπο αυτό επιχειρεί κατάργηση του Flight Information Regions (Περιοχές Πληροφόρησης Πτήσεων) που για ολόκληρη την περιοχή του Αιγαίου υπάγονται στο FIR Αθηνών, σύμφωνα με τις Συμφωνίες των Παρισίων του 1952 και της Γενεύης του 1958. <br /><br />Παράλληλα, ζητά από το ΝΑΤΟ ειδικό καθεστώς στο Αιγαίο και την εκχώρηση στην Τουρκία του επιχειρησιακού ελέγχου του, επικαλούμενη το κενό λόγω αποχώρησης της Ελλάδας από την Ατλαντική Συμμαχία, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.<br /><br />ΒΥΘΙΣΑΤΕ ΤΟ ΧΟΡΑ<br /><br />Τον Αύγουστο του 1976 η τουρκική κυβέρνηση περνά από τις νομικές πράξεις και τα διπλωματικά έγγραφα στη δημιουργία γεγονότων. <br /><br />Το ερευνητικό πλοίο, Χόρα, που μετονομάστηκε σε Σισμίκ1, επιχειρεί έρευνα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. <br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση διαμαρτύρεται με έντονα διαβήματα στην Άγκυρα, ενώ ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Παπανδρέου ζητά να υπάρξει δυναμική στρατιωτική αντίδραση και αυτή του η θέση, καταχωρείται στον τύπο με τη διατύπωση «βυθίσατε το Χόρα», διατύπωση που όμως δεν χρησιμοποιεί ο Παπανδρέου. <br /><br />Μέσα σε αυτό το κλίμα, η είσοδος του Χόρα στο Αιγαίο προκαλεί το συναγερμό των ελληνικών δυνάμεων, αφού από τους χάρτες πορείας προκύπτει ότι το τουρκικό σκάφος, θα περνούσε τουλάχιστον σε μία περίπτωση πάνω από την ελληνική υφαλοκρηπίδα, βορειοδυτικά της Λέσβου. <br /><br />Το βράδυ της 6ης Αυγούστου το Χόρα παραβιάζει για πρώτη φορά την ελληνική υφαλοκρηπίδα…<br /><br />Τα υπόλοιπα μέχρι σήμερα είναι γνωστά.<br /><br />Άγνωστο ωστόσο παραμένει τι θα γίνει από δώ και μπρός…<br /><br /><b><i>« Οι κρίσεις στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ιστορική εμπειρία, πολιτικά και στρατιωτικά διδάγματα » <br />ΤΑΞΙΑΡΧΟΣ (ΥΙ) Δ. ΜΠΟΥΡΛΟΣ</i></b><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα 50 χρόνια προσπάθειας “αρπαγής του Αιγαίου” από τους Τούρκους

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος Η τουρκική επεκτατικότητα, η εμπρηστική, ανιστόρητη και προκλητική πολιτική του Ερντογαν, οι παραβιάσεις των ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλλάζει η γεωπολιτική στη Μέση Ανατολή – Επιπτώσεις για Τουρκία και Ελλάδα

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/symvoulio-kolpou.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/symvoulio-kolpou-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Ο Εμίρης του Κατάρ και ο de facto ηγέτης της Σαουδικής Αραβίας αγκαλιάστηκαν στην ιστορική πόλη Αλ-Ουλά για την σύνοδο κορυφής του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου. Ήταν σαν τα τρία τελευταία χρόνια να μην υπήρξαν ποτέ. Λίγο αργότερα, tα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία, το Μπαχρέιν και η Αίγυπτος συμφώνησαν να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους με Κατάρ κατά τη διάρκεια της 41ης συνόδου κορυφής του Συμβουλίου, τερματίζοντας την τριετή διαμάχη που επηρέασε τις ισορροπίες στη Μέση Ανατολή.<br /><br />Ο Εμίρης του Κατάρ φαίνεται να αποκόμισε τα μεγαλύτερα κέρδη από την συμφωνία. Στην ουσία, το εμπάργκο έληξε με τους όρους του εμίρη, με τη Ντόχα να διατηρεί τον έλεγχο της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής της. Ο Σέιχ Ταμίμ μπορεί να ισχυριστεί, δικαιολογημένα, ότι το μικρό του κράτος έχει γίνει ισχυρότερο τα τελευταία χρόνια.<br /><br />Τα ζητήματα που αναφέρθηκαν αρχικά ως σημεία διαφωνίας από τη Σαουδική Αραβία δεν έχουν επιλυθεί ακόμη. Αυτά περιλαμβάνουν τις σχέσεις του Κατάρ με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, τους Ταλιμπάν, τους Χούθι, και τη Χαμάς και φυσικά το al-Jazeera που δεν έχει κλείσει. Όμως, η επίλυση των συγκρούσεων στην περιοχή είναι κρίσιμο δομικό στοιχείο για την προσέλκυση επενδύσεων με σκοπό την προώθηση της απαραίτητης οικονομικής διαφοροποίησης σε ολόκληρο τον Κόλπο.<br /><br />Αυτό ισχύει ειδικά για τη Σαουδική Αραβία, υπό το πρίσμα της οικονομικής παρακμής και του αυξανόμενου χρέους των μοναρχιών. Η συμφωνία θα επιφέρει άμεσα οφέλη, με πιθανή αγορά καταριανού φυσικού αερίου από την Σαουδική Αραβία. Επίσης, θα ανοίξει άμεσα τον εναέριο χώρο της τελευταίας στην Qatar Airways που εδώ και τρία χρόνια τον παρακάμπτει αυξάνοντας κατακόρυφα τα κόστη πτήσης προς την Δύση.<div><br />Σχέσεις Κατάρ-Ιράν<br /><br />Αν και το Κατάρ είχε καλές σχέσεις με την Τεχεράνη, εν τούτοις οι σχέσεις έγιναν στενότερες όταν οι υπόλοιπες μοναρχίες άρχισαν να το αγνοούν και μετά να το μποϋκοτάρουν. Το Κατάρ στάθηκε δίπλα στο Ιράν, όταν το τελευταίο κατέρριψε αεροσκάφος της Ukrainian Airlines, σκοτώνοντας τους 176 επιβάτες. Όταν το Ιράν άρχισε να πλήττεται σφοδρά από την πανδημία η κρατική Qatar Airways μετέφερε δωρεάν τη βοήθεια από τον ΟΗΕ προς το Ιράν. Τα δύο κράτη ενίσχυσαν τους πολιτικούς δεσμούς τους και ο εναέριος χώρος του Ιράν έγινε ζωτικός αεροπορικός διάδρομος για την Qatar Airways.<br /><br />Ταυτόχρονα, η Ντόχα διατηρεί καλές σχέσεις με την Ουάσινγκτον. Οι ΗΠΑ διατηρούν θηριώδεις στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο Κατάρ και του πωλούν μεγάλες ποσότητες όπλων. Συμφέρει την Ουάσινγκτον να βρεθεί ένα modus vivendi μεταξύ των κρατών του Κόλπου, όπως και να φέρει το Ιράν στο τραπέζι των συνομιλιών και για το πυρηνικό του πρόγραμμα και για τη γενικότερη στάση του. Το Κατάρ δεν πρόκειται να μετριάσει τις σχέσεις του με το Ιράν. Μάλλον θα παίξει τον ρόλο του γεφυροποιού μεταξύ Δύσης και Τεχεράνης, αυξάνοντας έτσι και το δικό του γεωπολιτικό ρόλο ως διαμεσολαβητή σε μια διένεξη που συνεχίζει επί δεκαετίες.</div><div><br />Η γεωπολιτική ανάγκη έπεισε την Σαουδική Αραβία<br /><br />Αυτό που υπαγόρευσε την απόφαση της Σαουδικής Αραβίας να διαφοροποιηθεί από τα Εμιράτα και να εγκαταλείψει τη σύγκρουση με το Κατάρ ήταν γεωπολιτικοί οικονομικοί λόγοι. Οι συνεχιζόμενες περιφερειακές συγκρούσεις σημαίνουν σπατάλη χρημάτων για εξοπλισμούς και εξωτερικές σχέσεις και λιγότερους πόρους για τις μεταρρυθμίσεις που θέλει να πραγματοποιήσει ο πρίγκιπας διάδοχος Μπιν Σαλμάν.<br /><br />Η κατρακύλα των τιμών του πετρελαίου εντείνει την ανάγκη μερικής απεξάρτησης της σαουδαραβικής οικονομίας από αυτά τα έσοδα. Η μείωση των τριβών εντός του Συμβουλίου, μια μη επίσημη εξομάλυνση (προς το παρόν) με το Ισραήλ και οι ισχυρές συνεργασίες με τη Δύση θα αφήσουν μόνη εκκρεμότητα εξωτερικά για το Ριάντ, τις σχέσεις με το Ιράν.<br /><br />Την αλλαγή πολιτικής της Σαουδικής Αραβίας επιδιώκει ο πρόεδρος Τραμπ εδώ και καιρό. Ο σύμβουλος και γαμπρός του Τζάρεντ Κούσνερ σταθερά προωθεί την ομαλοποίηση μέσα στο Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου μετά την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Ισραήλ, Εμιράτων και Μπαχρέιν που υπεγράφη τον Σεπτέμβριο 2020.<br /><br />Η εξομάλυνση των σχέσεων είναι και μια χειρονομία προς την προεδρία Μπάιντεν από τη Σαουδική Αραβία, η οποία αναμένει αύξηση των αμερικανικών πιέσεων σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, την Υεμένη και το Ιράν. Μπορεί να μην δούμε εντυπωσιακή αύξηση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών του Κόλπου, τα οποία έχουν διαφορετικά συμφέροντα και σχέσεις με τρίτες δυνάμεις. Ωστόσο, οτιδήποτε μειώνει την ένταση στην περιοχή είναι ευχάριστο για τις ΗΠΑ.</div><div><br />Ο ρόλος της Μόσχα στη Μέση Ανατολή<br /><br />Για τη Μόσχα, η συμφιλίωση Σαουδικής Αραβίας και Κατάρ είναι ανεπιθύμητη εάν σημαίνει ότι οι δύο χώρες δεν θα σπεύσουν να επενδύσουν και να εμπορεύονται με τη Ρωσία ανταγωνιζόμενες μεταξύ τους. Οι αποδοτικές προσπάθειες των ΗΠΑ για συμφωνίες εξομάλυνσης υπονομεύει τους ισχυρισμούς της Μόσχας ότι είναι καλύτερος μεσολαβητής στα της Μέσης Ανατολής από την Ουάσινγκτον.<br /><br />Δεδομένου ότι το Ιράν υποστήριξε το Κατάρ μετά τον αποκλεισμό του και εκμεταλλεύτηκε τη διαμάχη μεταξύ των αραβικών μοναρχιών, η τωρινή εξέλιξη είναι κακή είδηση για την Τεχεράνη. Μόλις πρόσφατα, τα Εμιράτα και το Μπαχρέιν ομαλοποίησαν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ. Η έστω και ελλιπής εξομάλυνση των σχέσεων στους κόλπους του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου, λοιπόν, προβληματίζει την Τεχεράνη. Ταυτόχρονα, τα κράτη του Κόλπου εκμεταλλεύονται τις εντάσεις μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ και πιθανόν να αντιταχθούν σε κινήσεις για την εκτόνωση αυτών των εντάσεων.<br /><br />Οι αρνητικές επιπτώσεις για την Τουρκία<br /><br />Αλλά ούτε και η Τουρκία είναι ικανοποιημένη από τις εξελίξεις αυτές, δεδομένων των περιφερειακών της φιλοδοξιών. «Ούτε η Σαουδική Αραβία, ούτε το Κατάρ είναι οι βασικοί παίκτες στο θέατρο της Λιβύης. Πρέπει να δοθεί περισσότερη προσοχή στην αρνητική συμπεριφορά των Εμιράτων και εάν αυτή θα αλλάξει πρόθυμα ή βίαια την επόμενη περίοδο», δήλωσε ο Τούρκος αναλυτής Αλί Μπακίρ στο δίκτυο TRT World.<br /><br />Ο Μπακίρ δήλωσε αισιόδοξος (κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία) για τις εξελίξεις που μπορεί να προκαλέσει η συμφιλίωση: «Οι καλύτερες σχέσεις Σαουδικής Αραβίας-Κατάρ θα σήμαινε καλύτερες σχέσεις Σαουδικής Αραβίας-Τουρκίας. Αυτές οι τρεις χώρες έχουν τη δυνατότητα να γείρουν την περιφερειακή ισορροπία προς το μέρος τους. Και εάν είναι σε θέση να φέρουν και την Αίγυπτο, αυτό μπορεί να ελαχιστοποιήσει τις περιφερειακές διαφωνίες». Αυτό δεν συνάδει με τις προσπάθειες της Άγκυρας να εκμεταλλεύεται όποιο ανοιχτό μέτωπο υπάρχει.<br /><br />Η Τουρκία θα ήθελε το Κατάρ να επηρεάσει την Σαουδική Αραβία να αφήσει την σκληρή αντιτουρκική της στάση στη Λιβύη και πιστεύει ότι αν γίνει αυτό το Ριάντ θα επηρεάσει το Κάιρο. Ο ρόλος της Σαουδικής Αραβίας στη Λιβύη, όμως, είναι πολύ μικρότερος από τον ρόλο των Εμιράτων. Η δε Αίγυπτος έχει άμεσα συμφέροντα και δεν θέλει να δει την Μουσουλμανική Αδελφότητα, τζιχαντιστές και τους Τούρκους προστάτες τους δίπλα στα σύνορα της.<br /><br />Ταυτόχρονα, η Άγκυρα προσδοκά το Κατάρ να ανταποδώσει την βοήθεια που του έδωσε κατά την διάρκεια του εμπάργκο, μεσολαβώντας για εξομάλυνση των σχέσεων της με τις ΗΠΑ. Αυτό άλλωστε αναφέρεται και σε τουρκικά Μίντια. Στο κρατικό πρακτορείο "Αναντολού" αναφέρεται ότι η συμφωνία στο Συμβούλιο είναι νίκη και της Τουρκίας.<br /><br />Αδιαμφισβήτητα, όλα αυτά αφορούν άμεσα και την Ελλάδα. Η εξομάλυνση των σχέσεων των κρατών του Κόλπου μειώνει τις εντάσεις που εκμεταλλεύονται άλλοι παίκτες. Όταν η αναμπουμπούλα μειώνεται, μειώνεται και η χαρά του "λύκος". Αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία θα βρίσκει δυσκολότερα πρόθυμους συμπαίκτες για τα σχέδια της. Προφανώς, δεν θα λυθούν τα προβλήματα, αλλά όλοι οι παίκτες αναγκάζονται να βάλουν νερό στο κρασί τους. Εξ άλλου, η ατέρμονη συνέχιση των αμυντικών δαπανών και των πολέμων είναι δυσβάσταχτη σε οικονομικά χαλεπούς καιρούς.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αλλάζει η γεωπολιτική στη Μέση Ανατολή – Επιπτώσεις για Τουρκία και Ελλάδα

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Ο Εμίρης του Κατάρ και ο de facto ηγέτης της Σαουδικής Αραβίας αγκαλιάστηκαν στην ιστορική πόλη Αλ-Ουλά για την σύνοδο...

Διαβάστε την συνέχεια

''Φωνάζουν'' τα ''φερέφωνα'' του Ερντογάν: Ως “απειλή” χαρακτηρίζoυν την ελληνική Εθνοφυλακή

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-01/4932208.jpg?itok=D54r07ZL" width="640" /><br /><br />Προκλητικό άρθρο γνωστής μειονοτικής εφημερίδας προκαλεί εύλογα ερωτηματικά για την στάση ορισμένων στην Δυτική Θράκη, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ, χαρακτηρίζεται η εθνοφυλακή μας ως “απειλή” για τα μειονοτικά χωριά.<br /> <br />Η μειονοτική εφημερίδα θεωρεί ότι η ενεργοποίηση της Εθνοφυλακής επανήλθε ξανά σε ημερήσια διάταξη, ως έργο του ΥΦΑΜ Α.Στεφανή. Η ίδια παρατήρησε ιδιαίτερο δυναμισμό ειδικά τους τελευταίους μήνες λόγω φυσικών των απειλών της Άγκυρας για τους οποίους δεν διαθέτει άποψη, ούτε τις θεωρεί σημαντικές.<br /><br />“Η ελληνική Εθνοφυλακή, συγκροτείται από πολίτες σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο αναβιώνει, αλλά έχει τεθεί και σε φάση ενεργοποίησης, συμβαδίζοντας με την εποχή των σύγχρονων πολέμων, ενώ έχει τεθεί και η απαραίτητη νομική βάση.<br /><br />Το όνειρο του ΥΦΑΜ κ. Αλκιβιάδη Στεφανή, δεν πραγματοποιείται μόνο βήμα προς βήμα, αλλά επεκτείνεται και ενισχύεται, δημιουργώντας μια πλήρως εξοπλισμένη στρατιωτική δύναμη. Ένα από τα σοβαρά ζητήματα που θα ενεργοποιηθούν από την κυβέρνηση Μητσοτάκη κατά την προσεχή περίοδο θα είναι η συγκρότηση Εθνοφυλακή από πολίτες σε όλη την Ελλάδα.<br /> <br />Ο ελληνικός τύπος θεωρεί ότι το ελληνικό έδαφος απειλείται στο σύνολο του από την Τουρκία, εξ ου και η ενεργοποίηση της Εθνοφυλακής. Ένα άλλο καθήκον των δυνάμεων της Εθνοφυλακής (κατά την περίοδο του πολέμου), όπως στην “Ειρηνευτική Επιχείρηση Κύπρου” το 1974 ( Έτσι ονομάζουν οι Τούρκοι την στυγερή και παράνομη εισβολή του Αττιλα), ήταν ο ρόλος του αποκλεισμού των τουρκικών χωριών στη Δυτική Θράκη από διάφορες περιοχές της Ελλάδας εκείνη την εποχή (περιπολίες στα χωριά το βράδυ και πιέσεις στην μειονότητα).<br /> <br />Έτσι σε περίπτωση παρόμοιας κατάστασης στο μέλλον, είναι προφανές ότι γίνονται υπολογισμοί (από την ελληνική κυβέρνηση) για τον αποκλεισμό και τον έλεγχο της τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη”, καταλήγει το άρθρο μεταξύ πολλών άλλων. <br /><br />Η συγκρότηση και η ενεργοποίηση της εθνοφυλακής είναι μέσα στα πλαίσια των κινήσεων για την αύξηση της άμυνας της χώρας, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα. <br /><br />Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να χαρακτηρίζει την δύναμη αυτή ως “εργαλείο” άσκησης ελέγχου και πίεσης αφού η αποστολή της είναι η βοήθεια στον τακτικό στρατό και η διαφύλαξη κρίσιμων υποδομών και περιοχών σε περίπτωση πολέμου. <br /><br />Το ελληνικό κράτος σε όλη την διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας δεν απείλησε και δεν προέβη σε πράξεις και ενέργειας κατά οποιασδήποτε μειονότητας, σε αντίθεση με την Τουρκία, η οποία “παράγει” μέχρι και σήμερα “γενοκτονίες”. Σήμερα είναι οι Κούρδοι, οι Αλεβίτες κά, παλαιότερα ήταν οι Έλληνες, οι Αρμένιοι και άλλοι λαοί. Κανένας δεν πρέπει να συγχέει την άμυνα της πατρίδας με τα προσωπικά οφέλη.<br /> <br />Υπενθυμίζουμε ότι από την άλλη πλευρά του Αιγαίου το στυγνό καθεστώς Ερντογάν έχει δημιουργήσει παράλληλες δομές οπλισμένων με όπλα δυνάμεων επιβουλής του νόμου για τυχόν εξέγερση των Τούρκων και μη πολιτών, σε μια προσπάθεια να μην απολέσει την εξουσία του.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

''Φωνάζουν'' τα ''φερέφωνα'' του Ερντογάν: Ως “απειλή” χαρακτηρίζoυν την ελληνική Εθνοφυλακή

Προκλητικό άρθρο γνωστής μειονοτικής εφημερίδας προκαλεί εύλογα ερωτηματικά για την στάση ορισμένων στην Δυτική Θράκη, αφού ούτε λίγο ούτε π...

Διαβάστε την συνέχεια