ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY0Tq1huOwxK33o6umKkfCrfa4ytwuNEghultg1IL08EFin75_QfTsrfRWBKNyS_sQXnqeG8IgkwtcrfSDqpLS921H92Q7vZfAnCvR9gie8unShRJDK1w_bvmxEcyS8BAnrOxpjxYw380/s1600/sunodos-koryfis.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY0Tq1huOwxK33o6umKkfCrfa4ytwuNEghultg1IL08EFin75_QfTsrfRWBKNyS_sQXnqeG8IgkwtcrfSDqpLS921H92Q7vZfAnCvR9gie8unShRJDK1w_bvmxEcyS8BAnrOxpjxYw380/s1600/sunodos-koryfis.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<span style="color: #990000; font-size: large;"><b>Κινητικότητα σε Γερμανία και ΗΠΑ για το θέμα της ονομασίας.</b></span><br />
<span style="color: #0b5394; font-size: large;">Σύνοδο Κορυφής ετοιμάζει η Μέρκελ, χωρίς να έχει προκληθεί η Ελλάδα.</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Από την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και την ευρωατλαντική της προοπτική περνούν οι φιλοδοξίες του Βερολίνου για πιο ενεργό ρόλο στην περιοχή της νοτιο-ανατολικής Ευρώπης. Η επίλυση του ζητήματος της ονομασίας αναδεικνύεται σε βασική προτεραιότητα της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής, με την Άγκελα Μέρκελ να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες προκειμένου, όπως δήλωσε, «με κάποιον τρόπο η «Μακεδονία» να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.».</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
«Η «Μακεδονία» πρέπει να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.» δήλωσε ευθέως η καγκελάριος από την Κροατία, όπου συμμετείχε σε συνάντηση των ηγετών της νοτιο-ανατολικής Ευρώπης. Χαρακτήρισε, μάλιστα, «βάρος» την εκκρεμότητα του ονόματος και εξέφρασε την αισιοδοξία της ότι η λύση είναι εφικτή, ως προϊόν, εννοείται, συμβιβασμού.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
«Έχω ασχοληθεί προσωπικά με την υπόθεση και όλους τους πιθανούς συνδυασμούς του ονόματος, όμως μερικές φορές πιστεύω πως δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορεί να επινοηθεί», δήλωσε χαρακτηριστικά και προειδοποίησε ότι σε έναν καλό συμβιβασμό και οι δύο πλευρές θα είναι τελικά δυσαρεστημένες.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το Βερολίνο ουδέποτε έπαψε να θεωρεί τα Βαλκάνια ζωτικό χώρο, στον οποίο δικαιούται να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό πολιτικό και οικονομικό ρόλο. Η ανάμειξη της Γερμανίας ωστόσο, στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, λειτουργούσε ως τώρα ανασταλτικά σε ό,τι αφορά την διεκδίκηση εντονότερης παρουσίας στην περιοχή. Σήμερα, η γερμανική διπλωματία θεωρεί πλέον ότι οι ευρωατλαντικές φιλοδοξίες των χωρών των δυτικών Βαλκανίων μπορούν να αξιοποιηθούν ώστε να επιτευχθεί το πολυπόθητο «άνοιγμα» της Γερμανίας στη διεθνή σκηνή. Επιπλέον, η Μόσχα επιστρέφει στην περιοχή και, ιδιαίτερα μετά την κρίση στην Ουκρανία, προσφέρει ακόμη έναν λόγο ανησυχίας, ενώ στην ίδια την Α. Μέρκελ ενόψει της αποχώρησής της από την καγκελαρία, δεν θα κακοφαινόταν μία επιτυχία για την πολιτική της κληρονομιά.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Σε αυτό το πλαίσιο, στις 28 Αυγούστου, η καγκελάριος θα φιλοξενήσει στο Βερολίνο σύνοδο κορυφής με τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων και τους υπουργούς Εξωτερικών και Οικονομίας των χωρών της περιοχής, με στόχο την επαναβεβαίωση της στήριξης του Βερολίνου στα σχέδιά τους για ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει λάβει πρόσκληση, όπως είχε συμβεί το Νοέμβριο του 2012, όταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γκίντο Βεστερβέλε είχε διοργανώσει από κοινού με τον Ούγγρο ομόλογό του συνάντηση με τους υπουργούς Εξωτερικών των Βαλκανικών χωρών και εκπροσώπους του αμερικανικού και του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, αποκλείοντας την Ελλάδα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Η ευκαιρία</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί γύρω από τη συνάντηση του Αυγούστου είναι δημοσίευμα της σκοπιανής υπηρεσίας της Deutche Welle, στο οποίο αναφέρεται ότι, αν και μπορεί να μην υπάρξει συγκεκριμένο συμπέρασμα για την ΠΓΔΜ, τα μηνύματα που θα σταλούν σχετικά με το ευρωπαϊκό μέλλον της περιοχής είναι σημαντικά. </div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<i>«Αυτό που ίσως είναι το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι η Ελλάδα δεν θα βρίσκεται στο Βερολίνο, αλλά θα είναι εκεί τμήμα της «μακεδονικής» κυβέρνησης». Αυτό αποτελεί μία εξαιρετική ευκαιρία για τη «Μακεδονία» να παρουσιάσει τα επιχειρήματά της στο τραπέζι των συνομιλιών και στην καγκελάριο Μέρκελ και να ζητήσει συγκεκριμένη διαμεσολάβηση και εμπλοκή του Βερολίνου»,  αναφέρει η Deutche Welle, η οποία φιλοξενεί και δηλώσεις δύο Γερμανών κυβερνητικών βουλευτών που δεν κατονομάζονται. Ο ένας σημειώνει ότι όλα εξαρτώνται από την Ελλάδα, ενώ ο δεύτερος διερωτάται μήπως ο διαμεσολαβητής Μάθιου Νίμιτς έχει πλέον αποτύχει. Ο συντάκτης αναφέρει ότι οι περισσότεροι Γερμανοί συνομιλητές του περιμένουν να αναλάβει πρωτοβουλίες η Κομισιόν, και ειδικά ο νέος εκπρόσωπος της Ε.Ε. για την εξωτερική πολιτική, ενώ τονίζει ότι «σκιά σε πιθανές θετικές εξελίξεις αποτελεί το ενδεχόμενο διεξαγωγής πρόωρων βουλευτικών εκλογών στην Ελλάδα».</i></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
Στο ίδιο κλίμα, σύμφωνα με πληροφορίες μας, τοποθετήθηκε σε συζήτηση στο γερμανικό ομοσπονδιακό κοινοβούλιο και ο χριστιανοδημοκράτης Γκίντερ Κρεκμπάουμ, λέγοντας ότι η Ελλάδα εμποδίζει την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τα Σκόπια, παρότι η Κομισιόν εκφράζει εδώ και τέσσερα χρόνια θετική άποψη. Δήλωσε, μάλιστα, ότι αυτό δεν μπορεί ούτε να αγνοηθεί, ούτε και να γίνει αποδεκτό. «Όποιος υποστηρίζει την Ευρώπη πρέπει να έχει και την ευκαιρία να γίνει μέλος της», τόνισε ο Γκ. Κρεκμπάουμ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η κινητικότητα όμως αυξάνεται και από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η οποία δεν έχει και λόγο να διατηρεί τα προσχήματα. Η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Βικτόρια Νούλαντ, επισκέφθηκε αυτή την εβδομάδα τα Σκόπια, λίγο πριν μεταβεί εκεί ο Μ. Νίμιτς, και διαβεβαίωσε ότι «η Μακεδονία» μπορεί να βασίζεται στην στήριξη των ΗΠΑ για την επίτευξη των στόχων της, αλλά και ότι η Ουάσιγκτον θα συνεχίσει να προσπαθεί για επίσπευση της διαδικασίας επίλυσης του ζητήματος της ονομασίας ώστε τα Σκόπια να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τόσο στο Βερολίνο όσο και στην Ουάσιγκτον, πάντως, είναι ξεκάθαρο ότι η ΠΓΔΜ δεν μπορεί να κάνει το επόμενο βήμα χωρίς την συγκατάθεση της Αθήνας. Σε αυτή την κατεύθυνση σκοπεύουν λοιπόν να κινηθούν το επόμενο διάστημα, ασκώντας κάθε δυνατή πίεση για επίλυση του προβλήματος της ονομασίας.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Φανή Καραβίτη</div>
<br />
<a href="http://synoragr.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Κινητικότητα σε Γερμανία και ΗΠΑ για το θέμα της ονομασίας.

Ellada simera 0 Βαλκάνια, Εθνικά Θέματα, Ελλάδα, Ευρώπη 15:49

Κινητικότητα σε Γερμανία και ΗΠΑ για το θέμα της ονομασίας. Σύνοδο Κορυφής ετοιμάζει η Μέρκελ, χωρίς να έχει προκληθεί η Ελλάδα. Από την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και την ευρωατλ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

25Jul2014

Μπορούν Ρωσία και Αμερική να ζήσουν η μια χωρίς την άλλη;

Ellada simera 0 κόσμος 15:17

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://nl.media.rbth.ru/web/hr-rbth/images/2013-09/big/AP_RussiaUS_300.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="341" src="http://nl.media.rbth.ru/web/hr-rbth/images/2013-09/big/AP_RussiaUS_300.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
25-7-2014<br />
<b><span style="color: #990000;">Ίγκορ Ιβανόφ</span></b><br />
Οι δύο δυνάμεις δεν πρέπει να ξεχνούν  ότι στο σύγχρονο πολυκεντρικό κόσμο, ο άξονας «Μόσχα – Ουάσινγκτον» δεν παίζει τον κεντρικό ρόλο που έπαιζε παλιά. Πολύ περισσότερο, το ιστορικό χαμηλό στις σχέσεις τους δημιουργεί πολλά διεθνή προβλήματα.<br />
Οι δύο δυνάμεις δεν πρέπει να ξεχνούν  ότι στο σύγχρονο πολυκεντρικό κόσμο, ο άξονας «Μόσχα – Ουάσινγκτον» δεν παίζει τον κεντρικό ρόλο που έπαιζε παλιά. Πολύ περισσότερο, το ιστορικό χαμηλό στις σχέσεις τους δημιουργεί πολλά διεθνή προβλήματα.<br />
Σε όλη την ιστορία των ρωσο-αμερικανικών σχέσεων μετά τον «Ψυχρό Πόλεμο», οι διμερείς σχέσεις ποτέ δεν είχαν βρεθεί σε τόσο χαμηλό επίπεδο, όπως σήμερα. Μπορεί να συζητάμε επί μακρόν και παθιασμένα για το ποιός, πώς και γιατί έφερε τις σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών σε μια τέτοια κατάσταση. Σήμερα όμως το πιο σημαντικό είναι να κατανοήσουμε τις επιπτώσεις που θα επιφέρει στις χώρες μας αλλά και σε όλο τον κόσμο αυτή η κατάσταση που επικρατεί στις ρωσο-αμερικανικές σχέσεις. Και θα πρέπει να αρχίσουμε, όπως φαίνεται, από τη συνεχιζόμενη κρίση στην Ουκρανία.<br />
<div class="Web">
Πολλοί πιστεύουν ότι η δραματική κατάσταση στην Ουκρανία θα αποτελούσε ένα ισχυρό κίνητρο για μια κριτική επανεξέταση της σύγχρονης ευρωπαϊκής και παγκόσμιας πολιτικής, για την αναζήτηση νέων προσεγγίσεων στη διεθνή ασφάλεια. Κάθε μεγάλη κρίση είναι ταυτόχρονα και μεταβατικός χρόνος για την αναβάθμιση του συστήματος των διεθνών σχέσεων, ο καταλύτης της αλλαγής των πνευματικών και πολιτικών προτύπων.  </div>
<div class="Web">
Δυστυχώς, στην περίπτωση της Ουκρανίας, αυτός ο γενικός κανόνας προς το παρόν δεν λειτουργεί. Αυτό είναι το συμπέρασμα που προκύπτει, όταν παρατηρείς τις συζητήσεις για το ουκρανικό θέμα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρά τον πλουραλισμό των απόψεων αναφορικά με τις αιτίες, τη δυναμική και τις πιθανές συνέπειες της ουκρανικής κρίσης, στο περιβάλλον των αμερικανών πολιτικών και εμπειρογνωμόνων, η συζήτηση για το θέμα αυτό εστιάζεται σχεδόν αποκλειστικά σε δύο σημεία: </div>
<div class="Web">
Πρώτον, διενεργείται μια ζωηρή συζήτηση για τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. </div>
<div class="Web">
Δεύτερον, φαίνεται ότι η αμερικανική πολιτική ελίτ επιδιώκει –με κάθε τρόπο– να πείσει τον εαυτό της και τους συνεργάτες της, ότι οι ΗΠΑ είναι αρκούντως ικανές να προχωρήσουν χωρίς τη Ρωσία στην επίλυση σημαντικών διεθνών προβλημάτων.</div>
<div class="incut i_left">
<h3 style="text-align: center;">
<span style="color: navy; font-size: 90%;">Η Ρωσία δίνει μάχη για την πολιτική διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης</span></h3>
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η συζήτηση που γίνεται στην Ουάσινγκτον μοιάζει εντυπωσιακά με τις δικές μας συζητήσεις στη Μόσχα για την κρίση στην Ουκρανία. Από τη μία πλευρά, προσπαθούμε για άλλη μια φορά να αποδείξουμε στον εαυτό μας ότι δεν φοβόμαστε τις οποιεσδήποτε κυρώσεις που τυχόν μας επιβληθούν. Από την άλλη, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και οι τηλεοπτικοί σταθμοί μας εξηγούν ξανά και ξανά ότι δεν είναι η Αμερική «όλος ο κόσμος», όπως επίσης, ότι η Ρωσία δεν έχει να χάσει και τόσα πολλά, ακόμα και αν ελαχιστοποιήσει τη συνεργασία της με τις ΗΠΑ.</div>
Σε αυτή την επικοινωνιακή αντιπαράθεση είναι δύσκολο να βρείτε νέες ιδέες και καινοτόμες προτάσεις για την επίλυση της κρίσης. Αλλά είναι πολύ εύκολο να βρείτε το στυλ της πολεμικής ρητορικής, τα προπαγανδιστικά κλισέ και τα στερεότυπα του «Ψυχρού Πολέμου». Η αναβίωση φαντασμάτων και φοβιών μιας άλλης εποχής, τόσο για τη μία, όσο και για την άλλη πλευρά, θα μπορούσε να αποδοθεί στον αυξημένο βαθμό των συναισθημάτων, ενός εγγενούς χαρακτηριστικού οποιασδήποτε σοβαρής διεθνούς κρίσης. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι η αρνητική πολιτική ρητορική, έχει τη δυσάρεστη ιδιότητα να μετουσιώνεται σε πολιτική πρακτική. Ήδη σήμερα βλέπουμε να παγώνει η ρωσο-αμερικανική συνεργασία, να σταματούν οι επαφές σε διάφορα επίπεδα και να καταστρέφεται το εύθραυστο οικοδόμημα των διμερών σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών. <br />
<div class="Web" style="text-align: center;">
<strong>Αναγέννηση της διπλωματίας μέσα από την κρίση</strong></div>
<div class="incut i_right">
<h3>
</h3>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
<div class="Web">
Πρώτα απ’ όλα, η ιδέα ότι κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πρέπει αναγκαστικά να ελαχιστοποιηθεί η επικοινωνία της μιας πλευράς με την άλλη, φαίνεται παράλογη. Αντίθετα, στη διάρκεια της κρίσης χρειάζεται περισσότερο από ποτέ ο διάλογος, διότι χωρίς αυτόν είναι αδύνατο να συμφωνηθεί κάτι, έστω και θεωρητικά. Και ο διάλογος είναι απαραίτητος, όχι μόνο σε επίπεδο προέδρων και υπουργών Εξωτερικών, αλλά και σε επίπεδο κυβερνητικών αξιωματούχων χαμηλότερου επιπέδου, που εκπροσωπούν ένα ευρύ φάσμα υπουργείων και οργανισμών των δύο πλευρών. Χρειαζόμαστε το διάλογο ανάμεσα σε βουλευτές, ανάμεσα σε ανεξάρτητα αναλυτικά κέντρα, χρειαζόμαστε την ενεργή συνεργασία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, των θεσμών της κοινωνίας των πολιτών, αλλά και του ιδιωτικού τομέα. Στο πλαίσιο ενός τέτοιου εντατικού διαλόγου σε διάφορες πλατφόρμες μπορούμε να βρούμε πρακτικές λύσεις που δεν καταφέρνουν πάντα να βρουν οι ηγέτες των κυβερνήσεων και οι υπουργοί κατά τη διάρκεια των αναπόφευκτα σύντομων συναντήσεων και τηλεφωνικών συνομιλιών.</div>
Όσον αφορά τον ισχυρισμό, ότι η Ρωσία μπορεί να ζήσει χωρίς την Αμερική και οι ΗΠΑ μπορούν να κάνουν χωρίς εμάς, τότε είναι εμφανές ότι εδώ πρέπει να διευκρινισθεί τι ακριβώς σημαίνει ο όρος «να ζήσει». Φυσικά, οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών δεν κάνουν τη διαφορά, ούτε μπορούν να καθορίσουν το συνολικό πλαίσιο των διμερών σχέσεων. Και εννοείται ότι η έλλειψη στρατηγικής αλληλεπίδρασης μεταξύ Κρεμλίνου και Λευκού Οίκου δεν θα οδηγήσει αυτόματα σε έναν πυρηνικό πόλεμο. Είναι από καιρό κατανοητό σε όλους ότι στο σύγχρονο πολυκεντρικό κόσμο ο άξονας «Μόσχα – Ουάσινγκτον» δεν παίζει τον κεντρικό ρόλο που έπαιζε στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα.<br />
<div style="text-align: center;">
<strong><br /></strong>
<strong>Σκληρή δοκιμασία</strong></div>
<div class="mastertag_pic">
<strong> </strong><br />
<div class="mastertag_pic_title">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgYxD3_joseopc2GzJHzMj87BNFJKaiD6C3PxGm5HIoO0hnFd32RcackanSBdwkEjVvexAg8-1oUqP42VbjE2p9OISt032cNgie7_fEwRmSwg4EV17vFYNUeByrjL6mVSDu-Ebelx2t8n9UrU0AICIWYLXwhOpv18AYoYxgGz-szGVU-LHehJOpghE=" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="G20" border="0" height="176" src="http://nl.media.rbth.ru/web/hr-rbth/images/2013-09/big/AP_RussiaUS_300.jpg" width="332" /></a></div>
</div>
Παρ’ όλα αυτά, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί το γεγονός ότι το πάγωμα στη ρωσο-αμερικανική συνεργασία θα δυσκολέψει σε μεγάλο βαθμό τη διευθέτηση αρκετών και διαφορετικών μεταξύ τους διεθνών θεμάτων και ότι ορισμένα προβλήματα θα παραμείνουν άλυτα. Αυτό ισχύει και για τις περιφερειακές κρίσεις, αλλά και για το κρίσιμο θέμα της μη διάδοσης των πυρηνικών. Το ίδιο ισχύει και για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας και για τη μάχη που δίνεται ενάντια στην παράνομη διακίνηση ναρκωτικών. Θα δυσκολευτεί η κοινή προσπάθεια στην εξερεύνηση του διαστήματος, όπως και η διεθνής συνεργασία στην Αρκτική. Παρά τη σοβαρότητα της κρίσης στην Ουκρανία, δεν εξαντλείται με αυτή την κρίση η παγκόσμια πολιτική ατζέντα. Όπως επίσης και το να τίθεται όλο το φάσμα των διμερών ρωσο-αμερικανικών σχέσεων σε άμεση εξάρτηση από ένα διεθνές γεγονός, θα ήταν, τουλάχιστον, διπλωματικά και πολιτικά μια κοντόφθαλμη κίνηση.<br />
Κάθε κρίση είναι μια δοκιμασία για όλους. Άραγε, αρκεί η σοφία όλων των εμπλεκομένων πλευρών για να μην «κοπούν οι γέφυρες» και να μην υποκύψουν στα στιγμιαία συναισθήματα, να δουν πέρα από τις τακτικές νίκες και ήττες τις μακροπρόθεσμες προοπτικές; Θέλω να ελπίζω ότι ΗΠΑ και Ρωσία θα ξεπεράσουν αυτή τη δοκιμασία με τις ελάχιστες απώλειες, τόσο για τις ίδιες τις χώρες, όσο και για τον υπόλοιπο κόσμο.<br />
<div class="Web">
<em>Ο Ίγκορ Ιβανόφ, είναι τέως υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας και πρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων.</em></div>
<a href="http://gr.rbth.com/" target="_blank">πηγή</a>

Μπορούν Ρωσία και Αμερική να ζήσουν η μια χωρίς την άλλη;

Ellada simera 0 κόσμος 15:17

25-7-2014 Ίγκορ Ιβανόφ Οι δύο δυνάμεις δεν πρέπει να ξεχνούν ότι στο σύγχρονο πολυκεντρικό κόσμο, ο άξονας «Μόσχα – Ουάσινγκτον» δεν παίζει τον κεντρικό ρόλο που έπαιζε παλιά. Πολύ περισσότερο, το ι… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

25Jul2014

Γιατί οι Αμερικανοί βάζουν στο στόχαστρο τις ρωσικές εξαγωγές όπλων

Ellada simera 0 κόσμος 15:09

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://nl.media.rbth.ru/web/es-rbth/images/2014-07/big/RIAN_01100561.HR.ru_468.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="427" src="http://nl.media.rbth.ru/web/es-rbth/images/2014-07/big/RIAN_01100561.HR.ru_468.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #990000; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ντμίτρι Λιτόβκιν, ειδικά για τη RBTH</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Νέες κυρώσεις των ΗΠΑ στη Ρωσία: Διπλωματική πίεση, ή εργαλείο αθέμιτου οικονομικού ανταγωνισμού, με στόχο την ανακατανομή της πίτας στην παγκόσμια αγορά όπλων;    </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ ενέταξε στον κατάλογο των κυρώσεων τις μεγαλύτερες ρωσικές επιχειρήσεις της αμυντικής βιομηχανίας. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ρώσους αναλυτές, κάτι τέτοιο μπορεί να επιφέρει σοβαρά πλήγματα στους αμερικανούς πελάτες των ρώσων παραγωγών οπλικών συστημάτων. Πόσο μάλλον, που οι Αμερικανοί αγοράζουν από «διαστημική» τεχνολογία, μέχρι αυτόματα «Καλάσνικοφ».</span></div>
<div class="Web">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Στη λίστα των αμερικανικών κυρώσεων βρέθηκε το πιο διάσημο ρωσικό στρατιωτικό σήμα, το «Καλάσνικοφ». Τον Ιανουάριο του 2014, πριν ακόμα επιδεινωθούν οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ λόγω της ουκρανικής κρίσης, η ρωσική εταιρεία είχε υπογράψει αποκλειστικό συμβόλαιο για την παράδοση  φορητών πυροβόλων όπλων στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Οι εξαγωγές ρωσικών όπλων στις βορειοαμερικανικές χώρες εκτιμώνται σε 80 με 200 χιλιάδες τεμάχια ετησίως. Ειδικότερα, με την εμπορική μάρκα «Izhmash» θα εξάγονται στην Αμερική αθλητικά τουφέκια, κυνηγετικά όπλα και καραμπίνες, συμπεριλαμβανομένου του διάσημου τυφεκίου «Saiga» για αστυνομικές μονάδες. Στην εταιρεία «Καλάσνικοφ» λένε ότι οι προμήθειες όπλων στις ΗΠΑ δίνουν κύρος στο εργοστάσιο, κυρίως όμως ανεβάζουν τις «διεθνείς μετοχές» του διάσημου σήματος. Εκτός από τις ΗΠΑ, ο αμυντικός όμιλος του Ιζέβσκ πουλάει τα προϊόντα του σε 27 χώρες, ανάμεσά τους, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ιταλία, τη Γερμανία και τη Νορβηγία.</span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Συριακή παράμετρος</span></strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Επίσης, στον αμερικανικό κατάλογο κυρώσεων περιλαμβάνονται οι επιχειρήσεις του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος «SPA Bazalt», «NPO Mashinostroyenia» και «ΚBP», γνωστές για τις παραδόσεις ρωσικών όπλων στη Συρία. Η πρώτη εταιρεία κατασκευάζει φορητά αντιαρματικά συγκροτήματα, και η δεύτερη αμυντική βιομηχανία έχει προμηθεύσει τη Δαμασκό με τα κινητά παράκτια συστήματα πυραύλων «Bastion» που διαθέτουν τους υπερηχητικούς πυραύλους τύπου Κρουζ, «Yakhont». Με τη σειρά της, η εταιρεία κατασκευής οπλικών συστημάτων υψηλής ακρίβειας «KBP», έχει παραδώσει στη Συρία αντιαεροπορικά πυραυλικά συγκροτήματα «Pantsir-C1».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο καθηγητής της Ακαδημίας Στρατιωτικών Επιστημών, Βαντίμ Κοζιούλιν, λέγει ότι η απόφαση των ΗΠΑ βασίζεται αποκλειστικά σε οικονομικά κίνητρα. Όπως αναφέρει στην ετήσια έκθεση του το Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών της Στοκχόλμης (SIPRI), η Ρωσία καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση στον κόσμο στις εξαγωγές όπλων και αμυντικού εξοπλισμού. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του 2013, ο όγκος των εξαγωγικών πωλήσεων όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού ανήλθε σε 13,2 δισεκατομμύρια δολάρια. Ήδη, από τις αρχές Φεβρουαρίου του 2014, το χαρτοφυλάκιο των εξαγωγικών παραγγελιών ρωσικών αμυντικών προϊόντων ανέρχεται σε 40 δισεκατομμύρια δολάρια. Την ίδια στιγμή, η Μόσχα κερδίζει ενεργά νέες αγορές που πριν ήταν πλήρως προσανατολισμένες στις ΗΠΑ, όπως η Λατινική Αμερική. Έτσι, η Βενεζουέλα και η Βραζιλία έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στρατηγικοί εταίροι στον τομέα της αμυντικής-τεχνικής συνεργασίας με τη Ρωσία, όπως η Κίνα, η Ινδία και η Αλγερία. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="Web" style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<strong><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Μπούμερανγκ για τις αμερικανικές εταιρείες</span></strong></div>
</div>
<div class="incut i_right">
<h3 style="text-align: center;">
<span style="color: navy; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;">Ποιός πραγματικά θα πλήττεται από τις νέες αμερικανικές κυρώσεις</span></h3>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">.</span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σύμφωνα με το Βαντίμ Κοζιούλιν, ο κατάλογος των ρωσικών εταιρειών που εμπίπτουν σε κυρώσεις, και διαμορφώνεται από το  Στέϊτ Ντιπάρντμεντ και το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, δεν αλλάζει από χρόνο σε χρόνο. Σε αυτή τη λίστα βρίσκονται κορυφαίες αμυντικές βιομηχανίες της χώρας: Ο όμιλος «Καλάσνικοφ», η εταιρεία «Uralvagonzavod», το κρατικό αμυντικό κονσέρν «Almaz-Antey», η «SPA Bazalt» που ανήκει στην εταιρεία «Rostec», ο όμιλος «Radioelectronic Technologies – (KRET)», το κονσέρν «Sozvezdie», οι εταιρείες «NPO Mashinostroyenia» και «ΚBP».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το 2006 οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις κατά της «Rosoboronexport» και της εταιρείας «Sukhoi» λόγω της συνεργασίας τους με το Ιράν και τη Βενεζουέλα. Η Μόσχα, τότε, είχε παραδώσει στη Τεχεράνη αντιαεροπορικούς πυραύλους «Tor». Η «Sukhoi» είχε πουλήσει στο Καράκας 24 μαχητικά «Su-30 MK2». Αλλά έξι μήνες αργότερα, οι Αμερικανοί προχώρησαν σε άρση των κυρώσεων. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι η αμερικανική «Boeing» αγοράζει το 40% του τιτανίου που απαιτείται για την παραγωγή του καινούργιου αεροσκάφους «Boeing 787» από την μεταλλουργική εταιρεία «VSMPO-Avisma», που ελέγχεται από τη «Rostec», η οποία βρίσκεται στον κατάλογο. Η κατάσταση διευθετήθηκε στη διάρκεια της συνάντησης που είχε ο επικεφαλής του αμερικανικού αεροπορικού γίγαντα με το Βλαντίμιρ Πούτιν στη Μόσχα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σε αναμονή των νέων κυρώσεων, στη διάρκεια της διεθνούς αεροπορικής έκθεσης «Farnborough International Airshow-2014», ο επικεφαλής της εταιρείας έσπευσε να προλάβει την κατάσταση, λέγοντας ότι η «Boeing» ψάχνει λύσεις για να αντικαταστήσει το ρωσικό τιτάνιο, αλλά δεν θα ήθελε να εγκαταλείψει τη συνεργασία με τους ρώσους προμηθευτές. Στο διάστημα 2013-2018, η εκτέλεση των συμβολαίων με τη «Boeing» θα πρέπει να φέρει στη «VSMPO-Avisma» κέρδη από 1,5–2 δισεκατομμύρια δολάρια. Το ποσό των ζημιών της αμερικανικής «Boeing» από μια ενδεχόμενη διακοπή της συνεργασίας, είναι άγνωστο.</span></div>
<div class="mastertag_pic">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">   </span><br />
<div class="mastertag_pic_title">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Στο φόντο της επιδείνωσης των σχέσεων με την «Boeing», η «VSMPO-Avisma» επέκτεινε τη συνεργασία της με άλλους εταίρους, όπως η ευρωπαϊκή «Airbus», η οποία επίσης αγοράζει ρωσικό τιτάνιο για τα αεροσκάφη της. Βάσει της νέας συμφωνίας, η ρωσική εταιρεία θα προμηθεύει επίσης σφυρήλατα στοιχεία και πλαϊνά πάνελ για τους κινητήρες των νέων αεροσκαφών «A320neo». Τα νέα αεροπλάνα «A320neo» (New Engine Option), είναι η βελτιωμένη έκδοση της οικογένειας επιβατικών αεροσκαφών «A320» που θα τροφοδοτούνται από το νέο κινητήρα. Για το αεροσκάφος, προβλέπονται δύο τύποι κινητήρων: Ο ευρωπαϊκός «CFM International LEAP-X» και ο αμερικανικός «Pratt & Whitney PW1100G». Μάλιστα, ο κινητήρας «PW1100G» χρησιμοποιείται όχι μόνο στο ευρωπαϊκό προηγμένο αεροπορικό σχέδιο της «Airbus», αλλά και στο ρωσικό αεροσκάφος «MS-21». </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η ρωσική εταιρεία «Irkut» που σχεδίασε το «MS-21», όχι μόνο κατασκευάζει το αεροσκάφος, αλλά χρηματοδότησε μερικώς και τη δημιουργία του «PW1100G». Σύμφωνα με τον επικεφαλής της «United Aircraft Corporation» Μιχαήλ Πογκοσιάν, για το αεροσκάφος υπάρχουν ήδη 180 προ-παραγγελίες (το σύνολο της αγοράς εκτιμάται σε χίλια αεροσκάφη). Σε σχέση με αυτή την κατάσταση, ο αναπληρωτής επικεφαλής του υπουργείου Βιομηχανίας και Εμπορίου, Γιούρι Σλιούσαρ, έχει ήδη ανακοινώσει, ότι αν θα διακοπούν οι παραδόσεις των κινητήρων, η Ρωσία θα απευθυνθεί στο αρμόδιο δικαστήριο.</span></div>
<br />
<a href="http://gr.rbth.com/" target="_blank">πηγή</a>

Γιατί οι Αμερικανοί βάζουν στο στόχαστρο τις ρωσικές εξαγωγές όπλων

Ellada simera 0 κόσμος 15:09

Ντμίτρι Λιτόβκιν, ειδικά για τη RBTH Νέες κυρώσεις των ΗΠΑ στη Ρωσία: Διπλωματική πίεση, ή εργαλείο αθέμιτου οικονομικού ανταγωνισμού, με στόχο την ανακατανομή της πίτας στην παγκόσμια αγορά όπλων; … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

25Jul2014

Η ώρα των μεγάλων αποφάσεων

Ellada simera 0 κόσμος 14:54

<strong><em><a href="http://pygmi.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/07/chess.png"><img alt="chess" class="alignleft  wp-image-64010" height="340" src="http://pygmi.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/07/chess.png" width="640" /></a><br />
</em></strong><br />
<div style="text-align: justify;">
<strong><em><strong><em>Πιέζεται διαρκώς η Ρωσία να επέμβει και ο Πούτιν βγήκε μπροστά με δηλώσεις. Το δύσκολο μέτωπο της Μέσης Ανατολής και η μικρή αιτία που μπορεί να σηματοδοτήσει την έναρξη παγκόσμιας σύρραξης.</em></strong></em></strong></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<em>του <span style="color: #990000;"><b>Κίμωνα Γεωργακάκη</b></span></em></div>
<div style="text-align: justify;">
Μετά από καιρό ο Πούτιν <strong>αποφάσισε να τοποθετηθεί δημόσια</strong> κατά των προκλήσεων των Η.Π.Α. απέναντί στην χώρα του και υπογράμμισε <strong>πως η Ρωσία προετοιμάζεται στρατιωτικά κατά του ΝΑΤΟ</strong> αλλά και ότι δεν πρόκειται να σταματήσει να στηρίζει τους ρωσικούς πληθυσμούς στην Αν. Ουκρανία, οι οποίοι, όπως δήλωσε, αποτελούν «τμήμα της λαϊκής εξέγερσης εναντίον ενός παράνομου πραξικοπήματος».</div>
<div style="text-align: justify;">
Η προσπάθεια κατά της Ρωσίας έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον τις τελευταίες μέρες και φαίνεται ότι <strong>έχουμε μπει στο τελευταίο στάδιο πίεσης κατά της όλο και ισχυρότερης γεωπολιτικά «Αρκούδας», προκειμένου να επέμβει και να ξεκινήσει παγκόσμιος πόλεμος</strong>, λέξη «ταμπού» για τα ελλαδικά μέσα ειδήσεων, όμως όλο και περισσότερο ξεστομίζεται τώρα.  Κατά αυτόν τον τρόπο θεωρούν <strong>κέντρα των Η.Π.Α.</strong> ότι θα σώσουν την παρτίδα της βουτηγμένης σε κρίση Δύσης απέναντι στην <strong>νέα παγκόσμια υπερδύναμη.</strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Εξάλλου με τις κυρώσεις δεν κατάφεραν τίποτα εναντίον της ρωσικής οικονομίας, η οποία έχει απλώσει τα δίκτυα της παντού. </strong>Η αδυναμία της ΕΕ να εντείνει την πίεση στην Μόσχα έγινε ξεκάθαρη στην συνεδρίαση του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων, που ολοκληρώθηκε με άρνηση και προβληματισμούς σε σχέση με την λήψη νέων κυρώσεων. Μάλιστα η Γαλλία αποφάσισε να προχωρήσει στην πώληση πολεμικών πλοίων Mistral στην Μόσχα, βάσει συμφωνίας 1,2 δισ. ευρώ του 2011. Παρά τις πιέσεις Βρετανίας και ΗΠΑ για ακύρωση της συμφωνίας, το Παρίσι ξεκαθάρισε ότι θα προχωρήσει χωρίς καθυστέρηση στην παράδοση του πρώτου πλοίου.</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Έτσι λοιπόν η Ρωσία προετοιμάζεται για πόλεμο κατά του ΝΑΤΟ</strong>, με πρώτο μέλημα, σύμφωνα με τον Ρώσο ηγέτη, την ενίσχυση του ρωσικού στρατού και σίγουρα των <strong>απρόβλεπτων ρωσικών όπλων</strong>, τα οποία κάθε άλλο παρά δεν λαμβάνουν υπόψη τους στην Δύση.</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Κανονικά η Ρωσία θα χρειαζόταν 1-2 μέρες</strong> για να εξαφανίσει τις ναζιστικές δυνάμεις, εφόσον αποφάσιζε τελικά να επέμβει στην Ουκρανία. Οι αδιάκοπες σφαγές ορθοδόξων Ρώσων αναγκάζουν την <strong>ρωσική κοινή γνώμη να πιέζει ακόμα περισσότερο τον Πούτιν,</strong> ο οποίος σιγά-σιγά πρέπει να αποφασίσει τι μέλλει γενέσθαι, παρότι μέχρι στιγμής ακολούθησε την <strong>τακτική της στρατηγικής υπομονής</strong>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Στην Μόσχα δεν ανησυχούν για μέτωπα κοντά στα ρωσικά σύνορα (Ουκρανία, Πολωνία, Γεωργία κτλ.) Όμως δεν ισχύει το ίδιο για το καινούριο μέτωπο στην Μέση Ανατολή</strong>, όπου η ένταση κορυφώνεται με τις νέες επιχειρήσεις του Ισραήλ κατά της Παλαιστίνης και την Ουάσινγκτον να δηλώνει μέσω Κέρι <strong>πως θέλει να στείλει εκεί δυνάμεις</strong>, προκειμένου να επιβληθεί η «τάξη».</div>
<div style="text-align: justify;">
Η Ρωσία μπορεί να κατέβει με δύο τρόπους προς τα κάτω:</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>1. Με στόλο μέσω Στενών και Αιγαίου. Τα Στενά ελέγχονται από την Τουρκία εκ μέρους του ΝΑΤΟ αλλά και στο Αιγαίο μπορεί να προκληθεί σκόπιμη αναμπουμπούλα, έτσι ώστε να ανεβούν συμμαχικά πλοία προς τα πάνω.</strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>2. Με στρατό οδικώς προς τα κάτω (Human</strong><strong> Wave</strong><strong> Attack</strong><strong>). Εφόσον ανοιχτεί μέτωπο στην Γεωργία, την οποία οι παγκοσμιοποιητές, που ελέγχουν τις Η.Π.Α., θέλουν να εντάξουν στο ΝΑΤΟ και το 2008 είχαν προκαλέσει από εκεί τους Ρώσους, λαμβάνοντας τις κατάλληλες απαντήσεις, ο ρωσικός στρατός ενδεχόμενα επέμβει, αγγίζοντας στο τέλος αναγκαστικά τα σύνορα της Τουρκίας, η οποία αναμένουμε να δούμε πως θα συμπεριφερθεί τελικά απέναντι στον ρωσικό παράγοντα. Από την άλλη μέσω Αρμενίας καταλήγει στο, «κακό» για την Δύση, Ιράν, αγγίζοντας τα σύνορα του Ιράκ, το οποίο υποστηρίζει έμπρακτα το Κρεμλίνο κατά των ισλαμιστών-τζιχαντιστών. Μετά ακολουθεί η συμμαχική Συρία, που και αυτή αντιμετωπίζει τους από την Δύση στρατολογημένους ισλαμιστές.</strong></div>
<div style="text-align: justify;">
Το πιο δύσκολο και πολύπλοκο μέτωπο για τους Ρώσους λοιπόν <strong>είναι η Μέση Ανατολή</strong>, αφού βρίσκονται μακριά από τις πηγές ανεφοδιασμού από και προς την ρωσική επικράτεια, αλλά ταυτόχρονα διατηρούν συμφέροντα καθώς και την μοναδική ναυτική τους βάση στην Μεσόγειο (Συρία). Εκτός των άλλων επιθυμούν, ως ορθόδοξη χριστιανική υπερδύναμη, να έχουν κι αυτοί λόγο σε σχέση με τα πολύπαθα Ιεροσόλυμα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Δεν είναι λοιπόν τυχαία η ταυτόχρονη ανάφλεξη σε Μέση Ανατολή και Ουκρανία και μένει να δούμε και που αλλού. Δυστυχώς οι απόγονοι των παπικών σταυροφόρων προσπαθούν να σύρουν τον πλανήτη σε μία ακόμα διεθνή σύρραξη. Και συνήθως οι συρράξεις ξεσπούν από μικρή αιτία. </strong></div>
<div style="text-align: justify;">
Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων</div>
<br />
<a href="http://www.pygmi.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η ώρα των μεγάλων αποφάσεων

Ellada simera 0 κόσμος 14:54

Πιέζεται διαρκώς η Ρωσία να επέμβει και ο Πούτιν βγήκε μπροστά με δηλώσεις. Το δύσκολο μέτωπο της Μέσης Ανατολής και η μικρή αιτία που μπορεί να σηματοδοτήσει την έναρξη παγκόσμιας σύρραξης. του Κίμω… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

25Jul2014

Καταλύτες εξελίξεων η κατάρριψη του Boeing και η αιματοχυσία στην Γάζα

Ellada simera 0 κόσμος 14:50

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh65BysK6ymz0psp7fIQXbT-rhuHw_jqhTcwdVNuBWiJh3hSW3SG5JYu7jzc7fbYXimhQ7FJqyoFRkxaK-CcpnsIrr8n1b6YSGbCLEnQnHshyphenhyphen_bH8-Wwx7I4k8jb74IRSrxtGQQyWrB_c0/s1600/war.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh65BysK6ymz0psp7fIQXbT-rhuHw_jqhTcwdVNuBWiJh3hSW3SG5JYu7jzc7fbYXimhQ7FJqyoFRkxaK-CcpnsIrr8n1b6YSGbCLEnQnHshyphenhyphen_bH8-Wwx7I4k8jb74IRSrxtGQQyWrB_c0/s1600/war.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<span style="color: #990000; font-size: large;">Το τέλος του ευρασιατικού ονείρου του Πούτιν και τα αναβαθμισμένα Βαλκάνια.</span><br />
<br />
<span style="color: #0b5394; font-size: large;">Ελλάδα και Τουρκία, χώρες "κλειδιά" για την γεωστρατηγική Δύσης και Ρωσίας.</span><br />
<br />
Γράφει ο <b><span style="color: #990000;">δρ. Κωνσταντίνος Γρίβας </span></b><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή δημιουργούν έναν νέο γεωπολιτικό χώρο, κρίσιμηες σημασίας για τη διαμόρφωση των διεθνών ισορροπιών στα χρόνια που έρχονται, κομβικές χώρες του οποίου θα είναι η Τουρκία και η Ελλάδα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Την εβδομάδα που μας πέρασε δύο γεγονότα κυριάρχησαν στις διεθνείς εξελίξεις. Το πρώτο ήταν η κατάρριψη του Boeing 777 των Μαλαισιανών αερογραμμών πάνω από την Ανατολική Ουκρανία και το δεύτερο η έναρξη χερσαίων επιχειρήσεων του Ισραηλινού Στρατού στη Λωρίδα της Γάζας. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τα δύο συμβαντα αναβαθμίζουν ποιοτικά τις γεωστρατηγικές διαστάσεις των συγκρούσεων στηνμ Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή και τις καθιστούν περισσότερο επικίνδυνες και αποσταθεροποιητικές.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Ο μισαλλόδοξος ευρωπαϊκός αντιρωσισμός</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Πολλά μπορεί να λεχθούν για τις εν δυνάμει συνέπειες των δύο συγκρούσεων. Για παράδειγμα, η κατάρριψη του Μαλαισιανού επιβατικού αεροσκάφους έχει ήδη χρεωθεί από πλείστα δυτικά κράτη στη ρωσική πλευρά και ενισχύει τα αντιρωσικά στερεότυπα που κυριαρχούν στη μεγαλύτερη μερίδα της ευρωπαϊκής και αμερικανικής κοινής γνώμης. Μάλιστα, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η δυτική κοινή γνώμη την κατάρριψη του Boeing μας δείχνει το πόσο προκατειλημμένη είναι κατά της Ρωσίας: δεν είναι μόνο ότι οι Δυτικοί έσπευσαν να ενοχοποιήσουν τη ρωσική πλευρά πριν ξεκαθαρίσει το ποιος ευθυνεται, είναι και η τάση να παρουσιάζεται η ενέργεια αυτή σαν συνειδητό έγκλημα πολέμου.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd17HKIS8IS7zmJz9nAjqdzvTkAssdgHNH-zlAaOvS1nwLZy6yFCiQLkm4oAHHSJgueZSF7eE7NaHF3M7cZJO7AAlin2yjgAvveWOaEXxArqGXbIo-_n3El4jXh-MKhj4_cFyB-B52m2Y/s1600/ukraine-plane.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="199" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd17HKIS8IS7zmJz9nAjqdzvTkAssdgHNH-zlAaOvS1nwLZy6yFCiQLkm4oAHHSJgueZSF7eE7NaHF3M7cZJO7AAlin2yjgAvveWOaEXxArqGXbIo-_n3El4jXh-MKhj4_cFyB-B52m2Y/s1600/ukraine-plane.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Ακόμη κι αν κάποια στιγμή αποδειχθεί πέρα από κάθε αμφιβολία ότι ήταν οι ρωσόφωνοι της Ουκρανίας που κατέρριψαν το αεροσκάφος, θα μιλάμε για ένα τραγικό συμβάν που έγινε κατά λάθος, όπως η κατάρριψη ενός Airbus A300 των ιρανικών αερογραμμών από το αμερικανό καταδρομικό Vincennes, εφοδιασμένο με το εξειδικευμένο σύστημα αεράμυνας Aegis, στις 3 Ιουλίου 1988 στον Περσικό Κόλπό. Αποτέλεσμα ήταν να βρουν τον θάνατο και οι 290 επιβαίνοντες στο ιρανικό αεροσκάφος, μεταξύ των οποίων και 66 παιδιά. Αξίζει, μάλιστα, να επισημανθεί ότι αυτό πετούσε εντός του ιρανικού εναέριου χώρου όταν επλήγη από τους αμερικανικούς πυραύλους. Εν πάση περιπτώσει, εκείνο το συμβάν ναι μεν είχε χρεωθεί στις ΗΠΑ, αλλά δεν τις δαινομοποίησε.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Αντιθέτως, στην περίπτωση του Μαλαισιανού Boeing, παρ’ όλη την ασάφεια που υπάρχει αναφορικά με το ποιος είναι ο υπαίτιος, το συμβάν δεν γίνεται αντιληπτό ως ένα τραγικό και συγχώρητο λάθος, παρά την συνειδητή εγκληματική ενέργεια, για την οποία, μάλιστα, ευθύνεται απευθείας η Ρωσία. Υπό μία έννοια, λοιπόν, η κατάρριψη του Boeing 777 δεν είναι τόσο η αιτία για την ενίσχυση των αντιρωσικών αισθημάτων στη Δύση όσο η ευκαιρία για την επιβεβαίωσή τους. Αποτελεί το ιδανικό συμβάν που δίνει υπόσταση και σχήμα στον διάχυτο αντθιρωσισμό που κυριαρχεί στη Δύση εδώ και χρόνια, έχοντας βαθιές ιστορικές ρίζες.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Υπό το φως αυτής της ανάγνωσης των γεγονότων, μας επιτρέπεται να εξαγάγουμε το συμπέρασμα ότι η προσπάθεια Πούτιν να ρυμουλήσει προς το μέρος της Ρωσίας τη Γερμανία και τη γενικότερη ευρασιατική γεωστρατηγική του Κρεμλίνου θα πρέπει ίσως να αντιμετωπιστούν περισσότερο ως ανεδαφικό βολανταριστικό όραμα παρά ως ρεαλιστική πιθανότητα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Ακραία ασάφεια και σχιζοφρενικά στοιχεία στη Μέση Ανατολή</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgojgXWWG1efrP4DkwNq821Ob7MCpUjJe7c4tjkDpHkd3DfnDK0nMgqQVWc-4r0ts_RS1nixo3lcThQ7sOLxfo0W9AbOaW5XfJkYFt1N91YpDNYmnyuPZcrxAF1s4eMrhxkR1tfuqboUAM/s1600/Israel-Gaza1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="203" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgojgXWWG1efrP4DkwNq821Ob7MCpUjJe7c4tjkDpHkd3DfnDK0nMgqQVWc-4r0ts_RS1nixo3lcThQ7sOLxfo0W9AbOaW5XfJkYFt1N91YpDNYmnyuPZcrxAF1s4eMrhxkR1tfuqboUAM/s1600/Israel-Gaza1.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Στο μεταξύ, στη Γάζα, η επέκταση των αεροπορικών βομβαρδισμών και η χερσαία εισβολή των ισραηλινών δυνάμεων θέτουν ένα ακόμη ορόσημο στην ιστορία της πολύπαθης Παλαιστίνης και μεταλλάσσουν εκ νέου τους παράγοντες διαμόρφωσης της πολιτικής γεωγραφίας στη Μέση Ανατολή.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Σε πολύ γενικές γραμμές, μπορούμε να πούμε ότι η Ισραηλινή επίθεση στη Γάζα δίνει την ευκαιρία σε αρκετούς «παίκτες» στην περιοχή να διεκδικήσουν προνομιακή θέση «στις καρδιές και το μυαλό» των Αράβων και γενικότερα των μουσουλμάνων, εμφανιζόμενοι ως υποστηρικτές και προστάτες των Παλαιστινίων και σοβαροί αντίπαλοι του Ισραήλ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το καθεστώς Άσαντ και το Ιράν ενδέχεται να είναι οι κατεξοχήν δρώντες που μπορούν να παίξουν αυτό τον ρόλο, ενώ σίγουρα μεγάλη θα είναι και η σχετική πρόκληση για το καθεστώς Ερντογάν στην Τουρκία. Βέβαια, η τελευταία μάλλον θα περιοστιστεί σε μία ακραία επιθετική ρητορική, χωρίς όμως να προχωρήσει σε κάτι πιο ουσιαστικό, κατά την πάγια συνήθειά της. Αυτό όμως θα είναι πιθανώς αρκετό για να επαναδημιουργήσει, αν όχι να εμβαθύνει, το χάσμα μεταξύ Άγκυρας και Τελ Αβίβ, το οποίο είχε φαινομενικά περιοριστεί μετά τις αναιμικές προσπάθειες συμφιλίωσης που προέκυψαν κατόπιν αμερικανικών πιέσεων πριν από λίγο καιρό.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Από την άλλη, όπως είχαμε αναφέρει παλαιότερα, η ανεξέλεγκτη επέκταση της δράσης των ισλαμιστών στη Συρία και το Ιράκ «απειλεί» να μετατρέψει το καθεστώς Άσαντ, το Ιράν και τη Χεζμπολάχ σε άτυπους τακτικούς συμμάχους της Δύσης για την αδρανοποίησή τους. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Με άλλα λόγια, προκύπτει μία γεωπολιτική πραγματικότητα γεμάτη αντιφατικά και αλληλοσυγκρουόμενα –έως και σχιζοφρενικά- στοιχεία. Η μετατροπή της Μέσης Ανατολής σε μαύρη τρύπα ακραίας ασάφειας, ρευστότητας και επικίνδυνων ζυμώσεων εξ αντικειμένου αυξάνει την εν δυνάμει γεωπολιτική αξία περιοχών που συνορεύουν με αυτήν, με προεξάρχουσα την Ανατολική Μεσόγειο.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Η γέννηση ενός κρίσιμου γεωπολιτικού χώρου σε Βαλκάνια και Ανατολική Μεσόγειο</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η μεγάλη πρόκληση για τη γεωπολιτική ανάλυση είναι η σύνθεση διαφορετικών συμβάντων και εξελίξεων, έστω κι αν φαίνεται ότι δεν έχουν σχέση μεταξύ τους. Εν προκειμένω, το ζήτημα είναι να μπορέσουμε να εξετάσουμε τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία ως ενιαίο γεωπολιτικό μέγεθος και να προσπαθήσουμε να προσδιορίσουμε τις εν δυνάμει συνέπειές τους.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Για παράδειγμα, η αναγέννηση του ανταγωνισμού Δύσης και Ρωσίας, εξαιτίας των γεγονότων στην Ουκρανία, εν παραλλήλω με την απρόσμενη επιτυχία του αντιπυραυλικού συστήματος Iron Dome (το οποίο κατάφερε να αναχαιτίσει το σύνολο σχεδόν των ρουκετών που εκτόξευσε εναντίον του Ισραήλ η Χαμάς), ενδέχεται να δώσει αποφασιστική ώθηση στα σχέδια για την ανάπτυξη μίας στρατηγικής αντιπυραυλικής ασπίδας στις Ηνωμένες Πολιτείες, γεγονός που δύναται να έχει τεράστιες μακροπρόσθεσμες γεωπολιτικές συνέπειες σε όλη την υδρόγειο.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiQXBxByAle3t5G15-g7e36b5686gF6KDnwI8MUsGe-1T68aJBXFIDBfMROriEig9f-n3R1bPlcGTq51eFP6NtjvQD1HglOOlnIhGGE6RKa2kTpfhQr4SLOZfcReBYd41CXPKOo6qT53o/s1600/29caa2ea376415a78d23d918675b611f_XL.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiQXBxByAle3t5G15-g7e36b5686gF6KDnwI8MUsGe-1T68aJBXFIDBfMROriEig9f-n3R1bPlcGTq51eFP6NtjvQD1HglOOlnIhGGE6RKa2kTpfhQr4SLOZfcReBYd41CXPKOo6qT53o/s1600/29caa2ea376415a78d23d918675b611f_XL.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ωστόσο, κατά την άποψη του γράφοντος, η σημαντικότερη δυνητική εξέλιξη, που προκύπτει από την αλληλεπίδραση των εξελίξεων στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, είναι ότι τείνει να δημιουργηθεί ένας νέος γεωπολιτικός χώρος, ο οποίος ενδέχεται να αποτελέσει το κλειδί των διεθνών εξελίξεων στα χρόνια που έρχονται.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο χώρος αυτός είναι το πλέγμα Βαλκανίων – Ανατολικής Μεσογείου – Τουρκίας. Όπως πραναφέρθηκε, οι εξελίξεις στην Ουκρανία ενισχύουν και εμβαθύνουν την αντιπαλότητα Δύσης – Ρωσίας. Έτσι, απομακρύνεται το ενδεχόμενο αποφασιστικής ενίσχυσης των δεσμών της Ρωσίας με ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη και της συνεπακόλουθης δημιουργίας του προπλάσματος μίας ευρασιατικής γεωπολιτικής ενότητας, που θα αποδομούσε τον ευρωατλαντικό κόσμο. Δηλαδή, του μεγέθους που αποτελείται από τις ΗΠΑ και το «προγεφύρωμά» τους, κατά Μπρεζίνσκι, στη Δυτική Ευρώπη, με ενοποιητικό στοιχείο τον Βόρειο Ατλαντικό.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Στο πλαίσιο αυτό, η Ρωσία ωθείται σε μία εναλλακτική στρατηγική και στην ανάπτυξη μίας ζώνης επιρροής που θα αποτελεί, κατά κάποιον τρόπο, μία περιορισμένη έκδοση του Συμφώνου της Βαρσοβίας που υπήρχε στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Όμως, η ζώνη αυτή δεν μπορεί να είναι οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, οι οποίες πλέον αποτελούν σκληρό πυρήνα της αντιρωσικής Δύσης. Άρα, η Ρωσία ωθείται προς το Νότο, προς τα Βαλκάνια, την Τουρκία και την Ανατολική Μεσόγειο. Ταυτοχρόνως, η ίδια περιοχή, σε συνδυασμό με κάποιες χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, αναμένεται να κληθεί από πλευράς Δύσης να παίξει τον ρόλο μίας νέας ζώνης ανάσχεσης της Ρωσίας. Ως εκ τούτου, ενδέχεται να αποτελέσει το μήλον της έριδος μεταξύ Δύσης και Ρωσίας στον υπό διαμόρφωση γεωστρατηγικό χάρτη της Ευρασίας.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η πιθανή αυτή εξέλιξη συνδυάζεται με την επικίνδυνη αύξηση της ασάφειας και της ρευστότητας στη Μέση Ανατολή, που ενισχύει τον εν δυνάμει ρόλο των Βαλκανίων, της Τουρκίας και της Ανατολικής Μεσογείου ως φυλακίων και ορμητηρίων τόσο για τη Δύση όσο και για τη Ρωσία. Κατά συνέπεια, είναι εξαιρετικά πιθανόν, μέσα στα επόμενα χρόνια, να ενισχυθεί αποφασιστικά ο ανταγωνισμός Ρωσίας και Δύσης για τη συγκεκριμένη περιοχή, η οποία πιθανόν να αποτελέσει ένα από τα κλειδιά του μέλλοντος για την παγκόσμια κυριαρχία. Και οι χώρες «κλειδιά» για τον έλεγχο σε αυτή την περιοχή, είναι δύο: η Ελλάδα και η Τουρκία.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
περιοδικό <a href="http://www.epikaira.gr/">«Επίκαιρα»</a>, τεύχος 249</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
O δρ. Κωνσταντίνος Γρίβας διδάσκει το μάθημα της Γεωπολιτικής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και Γεωγραφία της Ασφάλειας και των αφοπλισμών στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Καταλύτες εξελίξεων η κατάρριψη του Boeing και η αιματοχυσία στην Γάζα

Ellada simera 0 κόσμος 14:50

Το τέλος του ευρασιατικού ονείρου του Πούτιν και τα αναβαθμισμένα Βαλκάνια. Ελλάδα και Τουρκία, χώρες "κλειδιά" για την γεωστρατηγική Δύσης και Ρωσίας. Γράφει ο δρ. Κωνσταντίνος Γρίβας Οι εξελίξεις … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

25Jul2014

Xημικά: Υπάρχει μείωση της Ελληνικής ΑΟΖ πίσω απο την Ευρωπαϊκή Οδηγία

Ellada simera 0 Αμυνα, ΑΟΖ, οικονομία 14:32

<strong><a href="http://lh5.ggpht.com/-BW5HoCH7Zs0/U4rK_d9hVjI/AAAAAAABWq4/2gp60YeeEGQ/s1600-h/image%25255B2%25255D.png"><img align="left" border="0" height="340" src="http://lh6.ggpht.com/--6kQ6uez4mw/U4rLArZlO3I/AAAAAAABWrA/iVJe4zxUXig/image_thumb.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; float: left; margin: 7px 15px 7px 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="630" /></a><br />
<br />
Του Καθ.Δρ.Γ.Ζουγανέλη</strong><br />
<div style="text-align: justify;">
Σας είπα, ότι τη βόμβα για τα Χημικά θα τη ρίξω εγώ. Τον λόγο μου τον κρατάω. Την πρώτη φορά πήγαν να μειώσουν την Ελληνική ΑΟΖ με την ιστορία με τη Στρογγύλη και τους πρόλαβα… Τη δεύτερη φορά επαναλαμβάνουν τα ίδια με άλλο τρόπο, δηλαδή με τα Χημικά και με την Ευρωπαική Οδηγία… Πρίν σας εξηγήσω γιατί το πιστεύω αυτό, θα πρέπει να αναφερθώ στην προπαγάνδα και στη προσπάθεια της να αποπροσανατολίσει ή στην άλλη της μορφή, την πιο άγρια και απεχθή, να εκφοβίσει. Tο λάθος είναι και στη σκέψη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Έχω μιλήσει για την Ελληνική ΑΟΖ, για τους υδρογονάνθρακες και τα Χημικά σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. “Ειδικός” είναι αυτός που ένα θέμα μπορεί να  το αναλύσει απο περισσότερες πλευρές. Αυτός είμαι εγώ. Στην Ελλάδα όταν λέω κάτι πολλοί επαρχιώτες ή και κεντρικοί δημοσιογράφοι θέλουν να ρωτούν για επιβεβαίωση μετά απο εμένα ενα ντόπιο επιστήμονα. Κατά τη γνώμη μου, υπάρχει λόγος όταν γίνεται αυτό. Άλλες φορές πίσω απο αυτό κρύβονταν οι ευρωεκλογές και άλλες φορές παιγνίδια μειοδοσίας και συγκάλυψης εθνικών θεμάτων. Τα γατάκια…</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a>  Μιά απο τις διαφορές που έχει η ΑΟΖ απο την υφαλοκρηπίδα είναι ότι στην ΑΟΖ υπάρχει εκμετάλλευση του υγρού στοιχείου, δηλαδή της αλιείας. Η ΑΟΖ είναι Ελληνικό έδαφος και αν κάποιος παραδώσει Ελληνικό έδαφος με το υπάρχον σύνταγμα είναι προδότης. </div>
<div style="text-align: justify;">
Η Ελλάδα δεν έχει σοβαρή εξωτερική πολιτική. Η κυβέρνηση έχει παραδώσει την Εθνική κυριαρχία αλλά και η αντιπολίτευση πέρα απο τα καρότα δεν έχει επιδείξει καμμιά σοβαρή πρωτοβουλία. Είναι χώρια στα κανάλια και μαζί στις μάσσες και στο κρεββάτι. Τουλάχιστον έτσι το φαντάζομαι.</div>
<div style="text-align: justify;">
Όπως γνωρίζετε, τα Ελληνικά χωρικά ύδατα φτάνουν μέχρι τα 6 νμ. Προκειμένου οι άντρακλες πολιτικοί να διεκδικήσουν τα 12 νμ που είναι τα χωρικά ύδατα για όλες τις χώρες της ΕΕ βγάζουν νόμους με τους οποίους απαιτούν να σταματάει κατά καιρούς η αλιεία μέσα σε αυτά.</div>
<div style="text-align: justify;">
Πρόσφατα ένας βουλευτής της ΝΔ ο Μανώλης Κεφαλογιάννης απο τη Κρήτη δήλωσε ότι η ανακήρυξη της ΑΟΖ είναι θέμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Αυτό δεν είναι τυχαίο με όσα θα σας πώ στη συνέχεια.</div>
<div style="text-align: justify;">
Σε προηγούμενο άρθρο μου <a href="http://zcode-gr.blogspot.jp/2014/05/blog-post_3841.html">εδώ</a> αναφέρθηκα στην περίεργη συμπεριφορά του τηλεοπτικού σταθμού Σκάι, απέναντι στο θέμα των Χημικών, δεδομένης της ευαισθησίας του σταθμού σε περιβαλοντολογικά θέματα.  Μια μέρα μετά απο όσα έγραψα, ένας Καθηγητής ο Βαγγέλης Πισσίας παρετήρησε ότι δύο ημέρες πριν τις ευρωεκλογές εκδόθηκε υπουργική απόφαση με την οποία αναστέλλεται από τις 24 Μαΐου και έως τις 15 Ιουλίου η αλιεία σε περιοχές της Μεσογείου νοτιοδυτικά της Κρήτης, νότια της Πελοποννήσου και των Ιονίων Νήσων, περιοχή της Μεσογείου όπου αναμένεται να ξεκινήσει η υδρόλυση των χημικών της Συρίας.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ακούστηκαν πολλά στη Κρήτη για το θέμα. Μερικοί όπως έμαθα του επιτέθηκαν, διότι ταύτιζε τη περίοδο της εργασίας εξουδετέρωσης των Χημικών της Συρίας με τη συγκεκριμένη απαγόρευση λέγοντας ότι υπήρχε για το θέμα αυτό Ευρωπαική Οδηγία. </div>
<div style="text-align: justify;">
Το λάθος των δημοσιογράφων που ασχολήθηκαν με το θέμα, όσων καλοπροαίρετα εξέφρασαν απόψεις αλλά και όσων παρότρυναν τον Εισαγγελέα Ηρακλείου να ερευνήσει το θέμα των καταγγελιών Πισσία, όπως π.χ. ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μιχελογιαννάκης είναι ότι δεν ερεύνησαν και δεν έδειξαν σε χάρτη απο τεμπελιά, απο ανικανότητα, απο επαγγελματική ασυνειδησία ή δεν ξέρω τι άλλο, ποιές είναι οι περιοχές στις οποίες έχει απαγορευθεί η αλιεία απο την κυβέρνηση Σαμαρά. Αυτό το έκανα εγώ…</div>
<div style="text-align: justify;">
Ας δούμε στο χάρτη που ακολουθεί τις περιοχές στις οποίες απαγορεύεται η αλιεία απο τη κυβέρνηση Σαμαρά, που ήδη έχει παραδώσει την Εθνική κυριαρχία. Είναι οι περιοχές 20, 22 και 23.</div>
<a href="http://lh3.ggpht.com/-WHIaE1eWlmY/U4olcrWGgII/AAAAAAABWn8/Ess01whmPoo/s1600-h/image%25255B14%25255D.png"><img border="0" height="282" src="http://lh5.ggpht.com/-Kk7O1I2NgS0/U4oldvIwjII/AAAAAAABWoE/GQKJ9ICY1hU/image_thumb%25255B8%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: block; float: none; margin: 14px auto; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;" width="679" /></a><br />
<div style="text-align: justify;">
Αν δούμε το χάρτη της Ελληνικής ΑΟΖ στη κορυφή του άρθρου, οι περιοχές 20, 22 και 23 ανήκουν στην Ελληνική ΑΟΖ. Που είναι όμως η περιοχή 24 ή έστω ένα μέρος της περιοχής 24 που και αυτή ανήκει στην Ελληνική ΑΟΖ αλλά την οποία παρανόμως επιθυμεί να συμπεριλάβει στην ΑΟΖ της η Τουρκία; </div>
<div style="text-align: justify;">
Γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε ο χάρτης της Ελληνικής ΑΟΖ αντί για τον παραπάνω χάρτη; Γιατί εξαιρέθηκε το Καστελόριζο που ανήκει στην περιοχή 24;</div>
<div style="text-align: justify;">
Νομίζω, ότι αφελής ο Ελλληνικός λαός είναι αλλά ηλίθιος όχι.</div>
<div style="text-align: justify;">
Με τον τρόπο που η Ελληνική κυβέρνηση εξέδωσε την απαγόρευση έμμεσα αλλά ξεκάθαρα αποδέχεται την Τουρκική άποψη</div>
<ol>
<li style="text-align: justify;">ότι η Ελληνική ΑΟΖ δεν ακουμπάει την Κυπριακή και </li>
<li style="text-align: justify;">ότι η Τουρκική ΑΟΖ ακουμπάει την Αιγυπτιακή. </li>
</ol>
<div style="text-align: justify;">
Με αυτή τη κυβέρνηση, με αυτή την αντιπολίτευση και με αυτή τη δημοσιογραφία δεν χρειάζεται κανείς να έχει εχθρούς. Οι εχθροί είναι μέσα στην Ελλάδα και κατέχουν τις θέσεις που πρέπει. Μια παρείτσα είναι όλοι.</div>
<div style="text-align: justify;">
Κοιμάστε ακόμη;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://zcode-gr.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Xημικά: Υπάρχει μείωση της Ελληνικής ΑΟΖ πίσω απο την Ευρωπαϊκή Οδηγία

Ellada simera 0 Αμυνα, ΑΟΖ, οικονομία 14:32

Του Καθ.Δρ.Γ.Ζουγανέλη Σας είπα, ότι τη βόμβα για τα Χημικά θα τη ρίξω εγώ. Τον λόγο μου τον κρατάω. Την πρώτη φορά πήγαν να μειώσουν την Ελληνική ΑΟΖ με την ιστορία με τη Στρογγύλη και τους πρόλαβα…… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

25Jul2014

Ο Ψυχρός Πόλεμος επέστρεψε - Απίστευτο δημοσίευμα του TIME κατά Πούτιν

Ellada simera 0 κόσμος 14:20

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiOfbS2iplHVVrTd9kkxF7x7o0BIYDh44TT-d3lyLAk7KsGekv8FoiXm8JKsRRznejhYO34j0n2R8yKzf5gtehBzs6WtFu3K_WRdU05Ifn09ANPdL3uth1rLzBlJlLEweJVyqZWmEtfMF677r3vmVMQE6nnkUdSY_n5tRMomMyMbDnfONlPg5aOK9oEfX-nOYus6WdbH49ADtnNsBrb7WEje5EhCxu7_A=" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Image" border="0" height="320" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/ONALERTPHOTOS/WORLD/RUSSIA/PUTIN/putin-disi-660.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
25.07.2014<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Ο Ψυχρός Πόλεμος είναι ξανά εδώ. Οι επιθέσεις που δέχεται ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν μετά από την κατάρριψη του Μπόϊνγκ, απ΄ όλα τα μεγάλα ΜΜΕ της Δύσης έχουν αυτό το πνεύμα. <strong>Το περιοδικό TIME παίρνει τη σκυτάλη και στο εξώφυλλο του τεύχους Αυγούστου που θα κυκλοφορήσει παρουσιάζει τον Πούτιν ως υπεύθυνο για την “επιστροφή του Ψυχρού Πολέμου”!</strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τι γράφει το άρθρο που υπογράφει ο Simon Shuster (Σάιμον Σιούστερ) που βρίσκεται σε αποστολή στην Ουκρανία;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<ul><span style="color: black;"><a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a>  <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a>
</span>
<li style="text-align: justify;">“Ο Πούτιν προελαύνει επιχειρώντας να διασπάσει περισσότερο την Ευρώπη, να καταστρέψει την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και να επιβάλλει <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τη ρωσική επιρροή σε όλο τον κόσμο”.</li>
<span style="color: black;"><a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a>  <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a>
</span>
<li style="text-align: justify;">“Ο Πούτιν έχει το ταλέντο να προκαλεί προβλήματα που μόνο εκείνος μπορεί να λύσει. Το έκανε στη Συρία…Οι δυτικοί προσπαθούν να αποφέυγουν τις κρίσεις ,αλλά ο Πούτιν τις επιδιώκει. Στην Ουκρανία μόλις μια φιλοδυτική κυβέρνηση πήρε την εξουσία έδρασε αμέσως προσαρτώντας τη Κριμαία”.</li>
<span style="color: black;"><a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a>  <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a>
</span>
<li style="text-align: justify;">“ Ο Πούτιν έχει συμμάχους στην <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Ευρώπη όπως την Ιταλία, η οποία αυτή τη στιγμή έχει και την προεδρία της ΕΕ και έχει πιέσει κατά των οποιωνδήποτε κυρώσεων που θα μπορούσαν να κάνουν σοβαρή ζημιά στη ρωσική οικονομία. «Οι Ευρωπαίοι είναι σε πανικό πάνω από τη γραμμή των ΗΠΑ για τις κυρώσεις», λέει ο Σεργκέι Μακρόφ , <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> σύμβουλος <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> στο Κρεμλίνο. «Η ΕΕ με την πρώτη ευκαιρία που θα βρει για να απομακρυνθεί από την γραμμή των ΗΠΑ για την Ουκρανία θα το κάνει»,σημειώνει το δημοσίευμα του TIME.</li>
<span style="color: black;"><a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a>  <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a>
</span>
<li style="text-align: justify;">“O <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Βλαντιμίρ Πούτιν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> επιδιώκει να <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> συρρικνώσει <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> την αμερικανική επιρροή και θέλει <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> μια <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Ευρώπη <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> από την Πορτογαλία έως τις ρωσικές ακτές του Ειρηνικού με τη Μόσχα στο επίκεντρο”.</li>
</ul>
<div style="text-align: justify;">
Το άρθρο είναι προκλητικά μονόπλευρο δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη ανάλυση. Ακόμη και η “αλεπού” της αμερικανικής διπλωματίας ο Κίσσινγκερ έχει κατηγορήσει την Δύση για τον προκλητικό και ωμό τρόπο που επιχειρήθηκε η “εισβολή” ευρωπαίων και αμερικανών στην “αυλή” του Πούτιν. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τις ευθύνες της Μόσχας, αλλά είναι επίσης σίγουρο ότι τον Ψυχρό Πόλεμο δεν τον επαναφέρει η Ρωσία μόνη της. Η Δύση έχει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης. Και το δημοσίευμα του TIME <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> είναι μία ακόμη απόδειξη γι΄ αυτό.</div>
<br />
<img alt="" height="626" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/WORLD/RUSSIA/PUTIN/putin-disi.jpg" width="470" /><br />
<br />
<br />
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο Ψυχρός Πόλεμος επέστρεψε - Απίστευτο δημοσίευμα του TIME κατά Πούτιν

Ellada simera 0 κόσμος 14:20

25.07.2014 Ο Ψυχρός Πόλεμος είναι ξανά εδώ. Οι επιθέσεις που δέχεται ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν μετά από την κατάρριψη του Μπόϊνγκ, απ΄ όλα τα μεγάλα ΜΜΕ της Δύσης έχουν αυτό το πνεύμα. Το περ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

25Jul2014