ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Stratfor: Το δίλημμα της Τουρκίας, οι Κούρδοι και το έπαθλο του Κιρκούκ

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Κουρδικό, Τουρκία 16:25

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPvFj0i7XuJ4edrsK-XN-mjd9vKnH71gQF9CgoNEqxc7BUr_uQQjNJpxANkc7ReF6aRhh5dcvy9YLp0eswBPqO8k6qLdXSdBb2TFVDqqJTfCrdhO19Oad9EkY3o3f-RCRd1P4-kPOu-mMi/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF612.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPvFj0i7XuJ4edrsK-XN-mjd9vKnH71gQF9CgoNEqxc7BUr_uQQjNJpxANkc7ReF6aRhh5dcvy9YLp0eswBPqO8k6qLdXSdBb2TFVDqqJTfCrdhO19Oad9EkY3o3f-RCRd1P4-kPOu-mMi/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF612.jpg" width="640" /></a></div>
 
Από την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μέχρι σήμερα οι στόχοι της Τουρκίας στα νότια σύνορά της είναι ίδιοι. Γιατί η Άγκυρα επιλέγει τη σκληρή ρητορική αλλά την επιφυλακτική δράση. Τα λάθη των Βρετανών, η παράμετρος «πετρέλαιο» και οι κινήσεις των Κούρδων. 
 
Πριν από 95 χρόνια, μια αντιπροσωπεία της -καταρρέουσας τότε- Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εμφανίστηκε ενώπιον των Συμμαχικών Δυνάμεων σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μη διαλυθεί η αυτοκρατορία. Τονίζοντας πως οι Οθωμανοί δεν έφεραν καμία ευθύνη για τον Ευρωπαϊκό Πόλεμο, έδωσε τελεσίγραφο με το οποίο αποκήρυττε την όποια προσπάθεια αναδιανομής των οθωμανικών εδαφών στους Κούρδους, στους Έλληνες και στους Αρμένιους, τονίζοντας πως «στην Ασία, η τουρκική γη οριοθετείται στα νότια από τις επαρχίες της Μοσούλης και του Ντιγιάρμπακιρ, καθώς και από μέρος του Χαλεπιού έως και τη Μεσόγειο Θάλασσα». 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEj0Gl62orDysAYx8gQPxrHIXgufeQgixFKUZyBPF3WGKkeaIWfs-mLSC0ddMpLTe5MPRgG6M8UEKiwf-bTa29ezVIsOsq7ZgIM03WobWU0oQKO4UJXUP6Z4zxzkLmFCcYv1W_Ry_Y_QGp5hhfTSYUpndz9epnm74I0MUC-u=" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Stratfor: Το δίλημμα της Τουρκίας, οι Κούρδοι και το έπαθλο του Κιρκούκ" border="0" class="article-image" height="200" src="http://air.euro2day.gr/cov/st/stratfor180_81495_A0400Y_b.jpg" width="178" /></a>Το τελεσίγραφο βεβαίως δεν έγινε δεκτό. Οι Μεγάλες Δυνάμεις έκριναν ότι οι Τούρκοι είναι ακατάλληλοι για να κυβερνήσουν άλλες φυλές -ασχέτως αν είχαν κοινή μουσουλμανική ταυτότητα- και στη συνέχεια προχώρησαν στον διαμελισμό και το μοίρασμα των λαφύρων της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. 
Κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες σήμερα, η Άγκυρα απευθύνεται και πάλι στη Δύση, καλώντας την να την ακολουθήσει στη διαμόρφωση της πολιτικής για την ασταθή μουσουλμανική «αυλή» της Τουρκίας. Και για μία ακόμα φορά, οι δυνάμεις της Δύσης βλέπουν με δυσπιστία την Τουρκία, περιμένοντάς την να αναλάβει την ευθύνη της για την περιοχή, αντιμετωπίζοντας την άμεση απειλή του Ισλαμικού Κράτους, αντί να επιδιώκει τη φαινομενικά ριψοκίνδυνη στρατηγική της ανατροπής της κυβέρνησης της Συρίας. 
Η συμπεριφορά της Τουρκίας μπορεί να προβληματίζει και να εκνευρίζει τους ηγέτες της Δύσης, όμως ο συνδυασμός της επιφυλακτικής στάσης που τηρεί σε ό,τι αφορά την ανάληψη δράσης και το θράσος που επιδεικνύει σε επίπεδο ρητορικής, δεν είναι κάτι καινούριο και μπορεί να αποδοθεί σε πολλά από τα ίδια ζητήματα που είχε να αντιμετωπίσει η Κωνσταντινούπολη το 1919, με πρώτο τη μάχη για επικράτηση στην περιοχή της Μοσούλης. 
<h3>
Η μάχη για τη Μοσούλη</h3>
Επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το βιλαέτι της Μοσούλης εκτεινόταν από το Ζάκο στη νοτιοανατολική Ανατολία μέχρι τον Τίγρη μέσω των Ντοχούκ, Αρμπίλ, Αλκός, Κιρκούκ, Τουζ Κορμάτο και Σουλεϊμανίγια, και κατέληγε στα δυτικά στα όρη Ζάργκος, που σχηματίζουν τα φυσικά σύνορα με το Ιράν. Αυτή η έκταση γης, που γεφύρωνε τις ξηρές αραβικές στέππες με τα εύφορα οροπέδια του Ιρακινού Κουρδιστάν, αποτελούσε θέατρο βίας πολύ πριν εμφανιστεί το Ισλαμικό Κράτος. 
Η περιοχή φιλοξενεί ένα μείγμα Κούρδων, Αράβων, Τουρκμένων, Γιαζίντι, Ασσυροχαλδαίων και Εβραίων, ενώ οι τουρκικές και οι περσικές φατρίες -και ενίοτε κάποια δυτική δύναμη, είτε κάτω από κάποια σημαία είτε κάτω από κάποιο επιχειρηματικό όνομα- συνεχίζουν μάταια να προσπαθούν να «δημιουργήσουν» κάποιο δημογραφικό μείγμα που να βολεύει τα συμφέροντά τους. 
 
Την περίοδο της διαπραγμάτευσης μεταξύ της Βρετανίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για την τύχη της περιοχής της Μοσούλης, Βρετανοί αξιωματούχοι που περιόδευαν στην περιοχή έγραφαν για την πανταχού παρούσα τουρκική γλώσσα. Αυτό αποτέλεσε και ένα από τα επιχειρήματα της Τουρκίας για τη διατήρηση της περιοχής υπό τουρκική κυριαρχία. Ακόμα και μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης το 1923, με την οποία η Τουρκία παραιτούνταν των δικαιωμάτων της επί των οθωμανικών εδαφών, η τουρκική κυβέρνηση συνέχισε να διεκδικεί τη Μοσούλη, φοβούμενη ότι οι Βρετανοί θα εκμεταλλεύονταν τις αυτονομιστικές τάσεις των Κούρδων για να αποδυναμώσουν περισσότερο το τουρκικό κράτος. Τελικά, βέβαια, η Τουρκία αναγκάστηκε να παραιτηθεί των διεκδικήσεών της επί της περιοχής το 1925. 
Για τους Βρετανούς και τους Γάλλους, η κατά ένα μεγάλο μέρος κουρδική περιοχή θα λειτουργούσε ως «ουδέτερη ζώνη» που θα απέτρεπε την επέκταση της Τουρκίας από τη Μικρά Ασία σε περιοχές της Μεσοποταμίας, της Συρίας και της Αρμενίας. 
<h3>
Ο παράγοντας «πετρέλαιο»</h3>
Δεν ήταν όμως μόνο ο φόβος της τουρκικής επέκτασης που καθόρισε τη δυτική στρατηγική να κρατήσουν εκτός βορείου Ιράκ την Τουρκία. Ήδη από τον 18ο αιώνα υπήρχαν ενδείξεις ότι κοντά στην πόλη Κιρκούκ υπήρχαν τεράστιες ποσότητες πετρελαίου. Το Λονδίνο, μάλιστα, κάλεσε γεωλόγους από τη Βενεζουέλα, το Μεξικό, τη Ρουμανία και την Ινδοκίνα να μελετήσουν το Κιρκούκ και να δείξουν πού θα μπορούσαν να γίνουν γεωτρήσεις. Έτσι, στις 14 Οκτωβρίου 1927, σφραγίστηκε η μοίρα του Κιρκούκ: ένας πίδακας 43 μέτρων βγήκε από τη γη, λούζοντας τη γύρω περιοχή με περίπου 95.000 βαρέλια αργό πετρέλαιο για 10 ημέρες προτού καλυφθεί η πετρελαιοπηγή. Με το πετρέλαιο να μπαίνει πλέον και αυτό στην εξίσωση, η πολιτική κατάσταση στο Κιρκούκ έγινε ακόμα πιο εύφλεκτη. 
Οι Βρετανοί έφεραν κυρίως σουνίτες Άραβες να εργαστούν στις πετρελαιοπηγές, μειώνοντας σταδιακά την πλειονότητα των Κούρδων και αποδυναμώνοντας την επιρροή της μειονότητας των Τουρκμένων στην περιοχή. Το project της αραβοποίησης έλαβε νέα ώθηση όταν το κόμμα των Αράβων σοσιαλιστών, το Baath, ήλθε στην εξουσία με το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1968. Δόθηκαν αραβικά ονόματα στις επιχειρήσεις, στις γειτονιές, στα σχολεία και στους δρόμους, ενώ οι νόμοι τροποποιήθηκαν έτσι ώστε να αναγκάσουν τους Κούρδους να φύγουν από το Κιρκούκ και να μεταφέρουν την ιδιοκτησία των κατοικιών και των γαιών τους στους Άραβες. 
Η τακτική αυτή έγινε ακόμα πιο φρικαλέα όταν ανέλαβε την εξουσία ο Σαντάμ Χουσεΐν, ο οποίος χρησιμοποίησε χημικά όπλα κατά των κουρδικών πληθυσμών. Η ιρακινή κυβέρνηση συνέχισε το σχέδιο αραβοποίησης της περιοχής, μέχρι την κατάρρευση του καθεστώτος του Baath το 2003. Όπως ήταν φυσικό, η εκδίκηση ήταν ο πρωταρχικός στόχος όταν οι Κούρδοι άρχισαν να ξαναγυρνούν στην περιοχή και να διώχνουν με τη σειρά τους τους Άραβες. 
Παρότι το πλούσιο σε πετρέλαιο Κιρκούκ και η ζώνη των διαφιλονικούμενων περιοχών που εκτείνονται από την Ντιγιάλα μέχρι τη Νινευί παραμένουν επισήμως υπό τη δικαιοδοσία της κεντρικής κυβέρνησης του Ιράκ στη Βαγδάτη, η κουρδική ηγεσία προσπαθεί να ξαναχαράξει τα σύνορα του Ιρακινού Κουρδιστάν. Μετά την εξασφάλιση της de facto αυτονομίας του Ιρακινού Κουρδιστάν, με τη δημιουργία της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων το 1991, η επιρροή των Κούρδων άρχισε σταδιακά να διευρύνεται στις αμφιλεγόμενες περιοχές. 
Η κουρδική αντιπροσώπευση αυξήθηκε μέσω πολυεθνοτικών πολιτικών συμβουλίων, λόγω και της ασφάλειας που παρείχαν στις κοινότητες των περιοχών αυτών οι Κούρδοι Πεσμεργκά, αλλά και της υπόσχεσης που έδωσαν για έσοδα από την ενέργεια, ενώ την ίδια ώρα η Βαγδάτη είχε να αντιμετωπίσει τα δικά της προβλήματα. 
Η επίσημη προσάρτηση του Κιρκούκ και περιοχών της Νινευί και της Ντιγιάλα -μέρος της ευρύτερης κουρδικής στρατηγικής- θα ερχόταν εν ευθέτω χρόνω. Πράγματι, η προσδοκία ότι οι νομικές διαδικασίες της προσάρτησης θα ολοκληρώνονταν σύντομα έπεισε κάποιες ξένες ενεργειακές εταιρείες να υπογράψουν συμβόλαια με τις κουρδικές αρχές, δίνοντας τη δυνατότητα στα αμφισβητούμενα σημεία να αρχίσουν επιτέλους να υλοποιούν την ενεργειακή προοπτική της περιοχής. 
Τότε, συνέβη το απροσδόκητο: τον Ιούνιο, η κατάρρευση του ιρακινού στρατού στα βόρεια υπό την πίεση του Ισλαμικού Κράτους, άφησε ορθάνοιχτα τα πετρελαιοφόρα πεδία του Κιρκούκ, δίνοντας τη δυνατότητα στους Κούρδους Πεσμεργκά –επιτέλους- να τα καταλάβουν πλήρως. Και ενώ οι Κούρδοι κάθονται... νευρικά πάνω στο «έπαθλο», η Βαγδάτη, το Ιράν, οι Άραβες της περιοχής, οι Τουρκμένοι και το Ισλαμικό Κράτος βλέπουν σαν αρπακτικά την περιοχή. 
Την ίδια ώρα, μια ετερογενής εθνοφρουρά σιιτών που στηρίζονται από το Ιράν, Κούρδων μαχητών και σουνιτών μελών φυλών, προσπαθεί να βγάλει το Ισλαμικό Κράτος από την περιοχή για να μπορέσει στη συνέχεια να διευθετήσει το θέμα των ορίων της αυτονομίας των Κούρδων. 
Οι σουνίτες αναμφίβολα θα απαιτήσουν μερίδιο στα πετρελαιοφόρα πεδία που σήμερα ελέγχουν οι Κούρδοι, ως πληρωμή για την εκδίωξη του Ισλαμικού Κράτους, οδηγώντας κατά πάσα βεβαιότητα σε μια αντιπαράθεση Κούρδων - σουνιτών, την οποία θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί η Βαγδάτη. 
<h3>
Το δίλημμα της Τουρκίας</h3>
Η κυβέρνηση στη σημερινή Τουρκία κοιτάζει το Ιράκ και τη Συρία περίπου όπως και το 1919, όταν ήθελε να διατηρήσει την τουρκική κυριαρχία στην περιοχή. Από την οπτική γωνία της Άγκυρας, η διεύρυνση της τουρκικής σφαίρας επιρροής στα γειτονικά μουσουλμανικά εδάφη είναι το αντίδοτο στα αποδυναμωμένα κράτη του Ιράκ και της Συρίας. Ακόμα και αν η Τουρκία δεν έχει πλέον τον άμεσο έλεγχο των εδαφών αυτών, ελπίζει τουλάχιστον πως θα μπορέσει έμμεσα να επιβάλει τις επιθυμίες της μέσω επιλεγμένων εταίρων - είτε πρόκειται για μια ομάδα μετριοπαθών ισλαμικών δυνάμεων στη Συρία ή στο βόρειο Ιράκ, είτε για έναν συνδυασμό Τουρκμένων και σουνιτικών φατριών, μαζί με μια κουρδική ομάδα όπως το Δημοκρατικό Κουρδικό Κόμμα του Μασούντ Μπαρζανί. 
Οι ΗΠΑ μπορεί για την ώρα να έχουν επικεντρωθεί στο Ισλαμικό Κράτος, όμως η Τουρκία κοιτάζει στο μέλλον, στο χάος που πιθανότατα θα συνεχίσει να επικρατεί. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον θέτει όρους στην εμπλοκή της στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους: Προσπαθεί να πείσει τις ΗΠΑ και τον συνασπισμό των σουνιτών Αράβων ότι αναπόφευκτα θα είναι η δύναμη εκείνη που θα διοικεί αυτήν την περιοχή. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με την Άγκυρα, όλοι οι παίκτες θα πρέπει να συμβιβαστούν με τις δικές της προτεραιότητες, αρχίζοντας με την αντικατάσταση της αλαουιτικής κυβέρνησης της Συρίας με μια σουνιτική, που θα αναζητά κατεύθυνση από την Άγκυρα. 
Ωστόσο, το τουρκικό όραμα για την περιοχή δεν ταιριάζει με την τρέχουσα πραγματικότητα, φέρνοντας στην Άγκυρα περισσότερες επικρίσεις παρά σεβασμό, τόσο από τους γείτονές της όσο και από τη Δύση. Ιδιαίτερα οι Κούρδοι, θα συνεχίσουν να αποτελούν την αχίλλειο πτέρνα στη χάραξη πολιτικής της Τουρκίας. 
Στη Συρία, όπου το Ισλαμικό Κράτος σφίγγει τον κλοιό γύρω από την πόλη Κομπανί στα σύνορα της Τουρκίας, η Άγκυρα έρχεται αντιμέτωπη με τη δυσάρεστη πιθανότητα να αναγκαστεί να ξεκινήσει πόλεμο στο έδαφος με το Ισλαμικό Κράτος. Επιπλέον, η Τουρκία θα μαχόταν στο πλευρό διαφόρων Κούρδων αυτονομιστών, μεταξύ των οποίων και μέλη του PKK, τα οποία η Άγκυρα έχει κάθε συμφέρον να εξουδετερώσει. 
Η Τουρκία αντιμετωπίζει το ίδιο δίλημμα και στο Ιράκ, όπου μπορεί χωρίς να το θέλει να στηρίζει Κούρδους αυτονομιστές στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους. Ομοίως, δεν μπορεί να αισθανθεί άνετα με την ιδέα ότι το Κιρκούκ βρίσκεται στα χέρια των Κούρδων του Ιράκ, εκτός και αν διασφαλίσει ότι θα έχει τα αποκλειστικά δικαιώματα στην ενέργεια, αλλά και τη δυνατότητα να απαλείψει τις όποιες φιλοδοξίες για κουρδική ανεξαρτησία. 
Όμως, στο σημείο αυτό, η Τουρκία έχει και ανταγωνισμό. Η Πατριωτική Ένωση του Κουρδιστάν, του Ιρακινού προέδρου Τζαλάλ Ταλαμπανί, δεν είναι διατεθειμένη να είναι υποχρεωμένη στην Τουρκία, όπως είναι το Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα του Μπαρζανί, και, αντίθετα, μένει κοντά στο Ιράν δείχνοντας ότι προτιμά να συνεργαστεί με τη Βαγδάτη. Εν τω μεταξύ, αυξάνεται η αντίσταση των Αράβων και των Τουρκμένων έναντι της κουρδικής ηγεμονίας, παράγοντα τον οποίο σίγουρα θα επιχειρήσουν να εκμεταλλευτούν η Βαγδάτη και το Ιράν, στην προσπάθειά τους να μειώσουν την κουρδική εξουσία, υποσχόμενοι ενεργειακά δικαιώματα και αυτονομία στους τοπικούς άρχοντες του Κιρκούκ και της Νινευί. 
Πρόκειται για ένα πεδίο μάχης που η Τουρκία γνωρίζει καλά. Θα παιχτεί ένα μακροχρόνιο και περίπλοκο παιχνίδι «μείνε μακριά μου» προκειμένου να αποτραπούν οι Κούρδοι από το να αποκτήσουν τον έλεγχο πετρελαιοφόρων περιοχών στα αραβοκουρδικά σύνορα, ενώ ο ανταγωνισμός μεταξύ Τουρκίας και Ιράν θα γίνει ακόμα περισσότερο εμφανής. Για να μπορέσει να ανταγωνιστεί αποτελεσματικά η Τουρκία σε αυτό το περιβάλλον, θα πρέπει να συμφιλιωθεί με την πραγματικότητα ότι η Άγκυρα δεν θα αψηφήσει την Ιστορία της, επιλύοντας το κουρδικό ζήτημα, ούτε όμως θα μπορέσει να κρυφτεί στα σύνορά της και να αποφύγει την εμπλοκή. 
 
<a href="http://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Stratfor: Το δίλημμα της Τουρκίας, οι Κούρδοι και το έπαθλο του Κιρκούκ

Από την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μέχρι σήμερα οι στόχοι της Τουρκίας στα νότια σύνορά της είναι ίδιοι. Γιατί η Άγκυρα επιλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Κακλαμάνης επέστρεψε στο… μαντρί

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Πολιτική 16:14

<div id="getsocialmain">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/05/kaklamanis2-630x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="406" src="http://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/05/kaklamanis2-630x400.jpg" width="640" /></a></div>
 
«Δεν δικαιούμαι να είμαι απών» σημειώνει ο Νικήτας Κακλαμάνης στην δήλωση που έκανε με την οποία ανακοινώνει ότι επιστρέφει στην Νέα Δημοκρατία. 
Η επιστολή του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά με την οποία ενημερώνει ότι ο Νικήτας Κακλαμάνης ανήκει και πάλι στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας είναι ιδιόχειρη και έφτασε στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. 
Ολόκληρη η δήλωση επιστροφής του Νικήτα Κακλαμάνη: 
<blockquote>
«Βλέποντας την ανταπόκριση όλων των ιστορικών στελεχών της ΝΔ στο προσκλητήριο ενότητας του Προέδρου του κόμματος, Αντώνη Σαμαρά, κατάλαβα ότι δεν δικαιούμαι να είμαι απών. 
Θέλω να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο του κόμματος γιατί με δική του πρωτοβουλία συναντηθήκαμε σήμερα. Είχαμε μακρά συζήτηση, ήρθησαν όλες οι παρεξηγήσεις και όπως είναι αυτονόητο, αποδέχθηκα με χαρά την πρόσκληση του για την επανένταξή μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και στο κόμμα της ΝΔ. 
Η μακρόχρονη φιλία μου με τον Αντώνη Σαμαρά και η επί δεκαετίες παρουσία μου στην Παράταξη, ήταν ο καταλύτης της σημερινής θετικής εξέλιξης».</blockquote>
<a href="http://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/10/kaklamanis-20.jpg"><img alt="kaklamanis 20" class="aligncenter size-full wp-image-79312" height="803" src="http://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/10/kaklamanis-20.jpg" width="576" /></a></div>
 
<div style="padding-top: 10px;">
<div style="float: left;">
<iframe allowtransparency="true" frameborder="0" scrolling="no" src="http://www.facebook.com/plugins/like.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Ftribune.gr&send=false&layout=standard&width=220&show_faces=false&font&colorscheme=light&action=like&height=50&appId=526367787492482" style="border-image-source: none; border: currentcolor; height: 50px; overflow: hidden; width: 220px;"></iframe></div>
<div id="twfollow" style="float: left; padding-left: 3px; top: 20px;">
<iframe allowtransparency="true" class="twitter-follow-button twitter-follow-button" data-twttr-rendered="true" frameborder="0" scrolling="no" src="http://platform.twitter.com/widgets/follow_button.1371247185.html#_=1372425270916&id=twitter-widget-0&lang=en&screen_name=tribunegr&show_count=true&show_screen_name=true&size=m" style="height: 20px; width: 244px;" title="Twitter Follow Button"></iframe></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://www.tribune.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Ο Κακλαμάνης επέστρεψε στο… μαντρί

«Δεν δικαιούμαι να είμαι απών» σημειώνει ο Νικήτας Κακλαμάνης στην δήλωση που έκανε με την οποία ανακοινώνει ότι επιστρέφει στην Νέα Δη...

Διαβάστε την συνέχεια

Οτσαλάν: Ερντογάν έχεις ακόμη μια βδομάδα αλλιώς τελείωσες

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Κουρδικό, Τουρκία 16:08

<img alt="Οτσαλάν: Ερντογάν έχεις ακόμη μια βδομάδα αλλιώς τελείωσες" class="attachment-showbig wp-post-image" height="340" src="http://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/10/ocalan-2-630x400.jpg" title="Οτσαλάν: Ερντογάν έχεις ακόμη μια βδομάδα αλλιώς τελείωσες" width="630" /> 
<div style="float: left; margin-left: -3px; margin-top: 5px; width: 550px;">
 
Οριστικό τελεσίγραφο μέχρι τις 15 Οκτωβρίου έστειλε ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο φυλακισμένος ηγέτης των Κούρδων εξεγερμένων στην Τουρκία. 
Και ότι λέει ο Οτσαλάν το κάνει. 
Από εδώ  είχαμε γράψει, ότι ο στρατιωτικός διοικητής του PKK με εντολή Οτσαλάν, είχε δώσει το πρώτο τελεσίγραφο στην Τουρκία: Ή σταματάτε να βοηθάτε το Ισλαμικό Κράτος στον πόλεμο ενάντια κατά των Κούρδων αλλιώς θα σας κηρύξουμε πόλεμο. Το τελεσίγραφο αυτό τελείωνε τέλος Σεπτεμβρίου. 
Τώρα στις 8 Οκτωβρίου ήδη η Τουρκία βρίσκεται ενώπιον της ένοπλης εξέγερσης των Κούρδων. 
Σήμερα λοιπόν ο Οτσαλάν έδωσε και το τελικό τελεσίγραφο προς τον Ερντογάν. 
Ο αδερφός του Οτσαλάν, Μεχμέτ Οτσαλάν προειδόποίσηε λοιπόν την Τουρκία για τελευταία φορά. 
«Αν πέσει η Κομπάνι στο Ισλαμικό Κράτος τελείωσαν όλα» σημείωσε. 
«Οι μαχητές μας στην Κομπάνι θα υπερασπιστούν την πόλη μέχρι θανάτου. Η αντίσταση θα μεταφερθεί από όλους τους Κούρδους όπου υπάρχει τζιχαντιστής» υπογράμμισε με νόημα ο Μεχμέτ Οτσαλάν. 
Για να ρίξει στην συνέχεια την βόμβα:»Δεν θα υπάρξει καμιά υποχώρηση στις μαριονέτες του Ισλαμικού Κράτους και φυσικά θα έχουν τεράστιο πρόβλημα οι κυβερνήσεις και τα πρόσωπα που τους στήριξαν» δήλωσε ο Μεχμέτ Οτσαλάν μεταφέροντας τις κουβέντες του φυλακισμένου ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν. 
«Όποια χώρα τους στήριξε θα βυθιστεί στην καταστροφή. Θα παλέψουμε το Ισλαμικό Κράτος και όσους τους στήριξαν μέχρι τέλους. Οι Κούρδοι θα αντισταθούν» κατέληξε ο Κούρδος ηγέτης στέλνοντας το τελικό τελεσίγραφο στον τζιχαντιστή Πρόεδρο της Τουρκίας. 
 
<a href="http://www.tribune.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Οτσαλάν: Ερντογάν έχεις ακόμη μια βδομάδα αλλιώς τελείωσες

Οριστικό τελεσίγραφο μέχρι τις 15 Οκτωβρίου έστειλε ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο φυλακισμένος ηγέτης των Κούρδων εξ...

Διαβάστε την συνέχεια

Economist: Η Ρωσία του Πούτιν κυρίαρχη σε παγκόσμιο επίπεδο

Ellada simera 0 Ειδήσεις, κόσμος 15:59

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://pygmi.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/10/Putin-Russia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://pygmi.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/10/Putin-Russia.jpg" width="640" /></a></div>
 
Αποκαλύπτει το περιοδικό την πραγματική αιτία για τον οποία θα ξεκινήσει ο πόλεμος… 
Με μια ασυνήθιστη για τα ιστορικά χρονικά αρθρογραφία, σχολιάζουν τα Μέσα, το γνωστό περιοδικό «The Economist», σε δημοσίευμα του, απομυθοποιεί πλήρως την «πρωτοκαθεδρία» της Δύσης στην παγκόσμια διπλωματική και οικονομική σκακιέρα, εκθειάζοντας την Ρωσία του Πούτιν. Αποστόμωση, από το πιο γνωστό ίσως οικονομικό περιοδικό της Δύσης, σε όλους εκείνους που δεν παραδέχονταν την άνοδο της Ρωσίας, ως παγκόσμια υπερδύναμη, με την ταυτόχρονη πτώση της Δύσης, με τις υπερχρεωμένες Η.Π.Α. να έχουν βαρέσει στην ουσία φαλιμέντο και να εξαρτώνται κάθε λίγο και λιγάκι από τα δανεικά της παγκόσμιας διαπλοκής των οίκων και των πολυεθνικών. Ο υπεύθυνος του διεθνούς τμήματος του περιοδικού, ο γνωστός βρετανός δημοσιογράφος Έντουαρντ Λούκας, γράφει χαρακτηριστικά: «Η Δύση πρέπει να αρχίσει να συνηθίζει το γεγονός, ότι η Ρωσία είναι ο κυριάρχος του παιχνιδιού». Την ίδια στιγμή, μετά τις σημαντικές συμφωνίες πολλών δις δολαρίων στην Λατινική Αμερική, ο ρωσικός κολοσσός της ενέργειας Gazprom, αποκτά τον έλεγχο των μεγαλυτέρων εγκαταστάσεων αποθήκευσης φυσικού αερίου στην Ευρώπη, που βρίσκονται στην Γερμανία, ισχυροποιώντας στο μέγιστο βαθμό την Ρωσία, ως βασικό παίκτη στον τομέα της ενέργειας.» Στην συνέχεια ο Λούκας, δικαιώνοντας την εκτίμησή μας ότι η Ευρώπη οφείλει να συνεργαστεί με την Ρωσία και να απορρίψει τις «συμβουλές» των Αμρικανών που οδηγούν τον πλαήντη στον όλεθρο, κατακεραυνώνει την πρακτική και τη στάση των Ευρωπαίων στο ζήτημα τόσο των κυρώσεων όσο και της ενεργειακής πολιτικής με τον αγωγό South Stream: «Οι χώρες που έχουν παγώσει τις σχέσεις τους με την Ρωσία λόγω της Κριμαίας, θα πρέπει να εξηγήσουν αυτό στους πολίτες, οι οποίοι τώρα θα πληρώσουν το φυσικό αέριο σε υψηλότερη τιμή». Εν κατακλείδι το Economist αποκαλύπτει κι αυτό, εκ των υστέρων βέβαια, τον πραγματικό λόγο, για τον οποίο Η.Π.Α. και σύμμαχοι κρίνουν τον μεγάλο πόλεμο ως αναπόφευκτο: τον έλεγχος και την κατατρόπωση της ρωσικής «Αρκούδας». Ωστόσο καταλήγει το περιοδικό: «η Ρωσία δεν φοβάται το ΝΑΤΟ. Αντιθέτως, η Ρωσία έχει αποδεχθεί την πρόκληση προκειμένου να δοκιμάσει το ΝΑΤΟ!». Η Ρωσία πράγματι δεν πρόκειται να υποχωρήσει, καθώς, όπως μεταδίδουν τα ρωσικά Μέσα λαός, πολιτικές δυνάμεις και στρατός είναι αποφασισμένοι να σηκώσουν το γάντι και να το επιστρέψουν σιδερένιο… 
<a href="http://www.pygmi.gr/">πηγή</a>

Economist: Η Ρωσία του Πούτιν κυρίαρχη σε παγκόσμιο επίπεδο

Αποκαλύπτει το περιοδικό την πραγματική αιτία για τον οποία θα ξεκινήσει ο πόλεμος… Με μια ασυνήθιστη για τα ιστορικά χρονικά αρθρογραφί...

Διαβάστε την συνέχεια

Το μεγάλο 'μπρα ντε φερ' Erdogan-Ocalan

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Τουρκία 13:40

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht2l4JU-Clz6T5p8DIpgZGdPSMlfL9wCg6kQrNM1CXQ9ErVDjfqsKkl6nGmKqeZHHV_rJafDzPCDAaa3tN8Ha-QdaquZs-9W9zdIb-v2hW3BG8qOZuK_4BKTqfG-FyoONIxTW6JNGr8_V6/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF611.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht2l4JU-Clz6T5p8DIpgZGdPSMlfL9wCg6kQrNM1CXQ9ErVDjfqsKkl6nGmKqeZHHV_rJafDzPCDAaa3tN8Ha-QdaquZs-9W9zdIb-v2hW3BG8qOZuK_4BKTqfG-FyoONIxTW6JNGr8_V6/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF611.jpg" width="640" /></a></div>
 
 Του Κώστα Ράπτη 
“Δεν θα αφήσουμε τη διαδικασία επίλυσης να πέσει θύμα οποιουδήποτε βανδαλισμού. Αλλά και δεν θα ανεχθούμε τη βία χάριν της διαδικασίας επίλυσης”, δήλωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός Ahmet Davutoğlu μετά από σύσκεψη με την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων και τους κυριότερους υπουργούς του, σχετικά με τον κουρδικό ξεσηκωμό που έχει προκαλέσει στη γειτονική χώρα η ένοχη απάθεια της Άγκυρας απέναντι στην πολιορκία της μεθοριακής συριακής πόλης Kobanê από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. 
 
Η “διαδικασία” στην οποία αναφέρεται ο Τούρκος πρωθυπουργός είναι βέβαια αυτή της ειρηνικής επίλυσης της πολύνεκρης σύγκρουσης των τελευταίων τριάντα ετών με το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (ΡΚΚ). Και το Kobanê είναι μια πόλη-σύμβολο για το κουρδικό στοιχείο, όχι μόνο διότι αποτέλεσε το ένα από τα τρία αυτοδιοικούμενα κουρδικά καντόνια που δημιουργήθηκαν στη βόρεια Συρία το 2012 μετά την αναδίπλωση των δυνάμεων του Bashar al Assad, όχι μόνο γιατί προβάλλει απέναντι στους τζιχαντιστές μιαν αντίσταση που ντροπιάζει τον υπό τις ΗΠΑ διεθνή συνασπισμό κατά του Ισλαμικού Κράτους, τον κυβερνητικό στρατό-φάντασμα του Ιράκ ή τους “πεσμεργκά” του ιρακινού Κουρδιστάν, αλλά και γιατί αποτέλεσε την έδρα του έγκλειστου σήμερα ηγέτη του ΡΚΚ Abdullah Öcalan, όσο αυτός αποτελούσε σύμμαχο της Δαμασκού. 
 
Ο Davutoğlu θα ήθελε ασφαλώς η “διαδικασία” να παραμείνει εν ζωή, έστω και τελματωμένη όπως ήταν τους τελευταίους μήνες, τουλάχιστον μέχρι τις τουρκικές βουλευτικές εκλογές του ερχόμενου Ιουνίου. Όμως, σύμφωνα με το τελευταίο μήνυμα του Öcalan από την φυλακή η ληξιαρχική πράξη θανάτου της αναμένεται να “υπογραφεί”, εάν δεν υπάρξουν θεαματικές αλλαγές, στις 15 Οκτωβρίου. 
 
Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν οι νεκροί από τις συγκρούσεις Κούρδων διαδηλωτών με τις δυνάμεις καταστολής και ισλαμιστές παρακρατικούς τις τελευταίες δύο ημέρες έχουν φθάσει τους 22, όταν στις νοτιοανατολικές επαρχίες πυρπολούνται δημόσια κτήρια, γραφεία του κυβερνώντος κόμματος και ανδριάντες του Kemal και όταν στη συνοικία Esenyurt της Κωνσταντινούπολης εμφανίσθηκε, για πρώτη φορά από το πραξικόπημα του 1980, η στρατοχωροφυλακή για να επιβάλλει την τάξη. 
 
Στην πραγματικότητα, η συριακή κρίση ήταν αυτή που γέννησε τη “διαδικασία” και αυτή είναι πάλι που απειλείται να την αποτελειώσει. Ο διάλογος των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών με τον Öcalan εγκαινιάσθηκε τον Ιανουάριο του 2013 προκειμένου να ελεγχθεί η νέα κατάσταση που δημιουργούνταν μετά την συγκρότηση μιας δεύτερης (μετά από αυτήν του βόρειου Ιράκ) de facto αυτόνομης κουρδικής οντότητας στα νότια σύνορα της Τουρκίας. Άλλωστε, το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας (PYD) που κυριαρχεί στο Συριακό Κουρδιστάν, αποτελεί αδελφή οργάνωση του ΡΚΚ και εφαρμόζει στα εδάφη που ελέγχει υποδειγματικές μορφές λαϊκής συμμετοχής – σε συμφωνία προς τις αντιαυταρχικές ιδέες στις οποίες φέρεται να έχει προσχωρήσει ο Öcalan κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του. 
 
Αντίθετα το διεφθαρμένο καθεστώς του μεγάλου φίλου της Τουρκίας και του Ισραήλ Masoud Barzani στο Ιρακινό Κουρδιστάν δεν μπόρεσε να επιβεβαιώσει τον ρόλο του “φυσικού κέντρου” των Κούρδων όλων των γειτονικών κρατών. 
 
Η αναταραχή που επέφερε η ορμητική εμφάνιση του Ισλαμικού Κράτους στο προσκήνιο είχε ως αποτέλεσμα την πτώση της κυβέρνησης Maliki στη Βαγδάτη (που έστεκε εμπόδιο στις πετρελαϊκές συμφωνίες Τουρκία-Barzani), την επαύξηση της επικράτειας του Ιρακινού Κουρδιστάν κατά 40%, με την κατάληψη από τους “πεσμεργκά” της διαφιλονικούμενης πετρελειοπαραγωγού περιοχής του Κιρκούκ και κατόπιν την άσκηση αφόρητης πίεσης στα τρία κουρδικά καντόνια της Συρίας, που ελέγχονται από τους συμμάχους του ΡΚΚ. 
 
Τυχόν άλωση του Kobanê, την οποία ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdoğan προεξόφλησε από τις αρχές της εβδομάδας, θα σημάνει ότι οι τζιχαντιστές και η Τουρκία θα βρεθούν να μοιράζονται σύνορα μήκους περίπου 450 χιλιομέτρων καθώς και τρία μεθοριακά περάσματα. 
 
Και όμως: η Άγκυρα δείχνει να αντιμετωπίζει την εξέλιξη αυτή περισσότερο ως ευκαιρία, παρά ως απειλή. Ευκαιρία να διακόψει ένα πολλαπλά επικίνδυνο πείραμα στα νότια σύνορά της, να αποσπάσει το μέγιστο των παραχωρήσεων από την ηγεσία του ΡΚΚ στο πλαίσιο της “διαδικασίας” (με το νού στραμμένο και στην επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση που απαιτεί αυξημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία), και να αναζωογονήσει το σχέδιο “αλλαγής καθεστώτος” στη Δαμασκό. Το έπαθλο θα είναι η επιβεβαίωση του ρόλου της Τουρκίας ως της μοναδικής δύναμης που μπορεί να προστατεύσει τους σουνιτικούς πληθυσμούς της ευρύτερης περιοχής. 
 
Ήδη, επικαλούμενη την εισροή 160.000 προσφύγων από το Kobanê στην τουρκική επικράτεια, η Άγκυρα προωθεί την ιδέα της δημιουργίας “ασφαλούς ζώνης” εντός της Συρίας – με την οποία συμφώνησε ήδη σε τηλεφωνική επικοινωνία του με τον Erdoğan ο Γάλλος πρόεδρος François Hollande. Όμως, Γαλλία και Τουρκία αποτελούν ούτως ή άλλως το δίδυμο του τυχοδιωκτισμού καθ΄ ολη τη διάρκεια της συριακής κρίσης. Το κρίσιμο ερώτημα είναι πώς θα τοποθετηθεί ο αμερικανικός παράγοντας. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ John Kerry δήλωσε ότι ο Kobanê “δεν αποτελεί προτεραιότητα”, ενώ σε συνάντηση με τον Βρετανό ομόλογό του Philip Hammond εμφανίσθηκε δεκτικός στην δημιουργία “ασφαλούς ζώνης”. Ωστόσο, ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου έσπευσε να κλείσει αυτή τη συζήτηση, ενώ στην έκτακτη σύσκεψη του Barack Obama με τη στρατιωτική ηγεσία την Τετάρτη σχετικά με την κραυγαλέα αντιφατικότητα και αναποτελεσματικότητα της αμερικανικής τακτικής έναντι του Ισλαμικού Κράτους, το μόνο απτό συμπέρασμα ήταν ότι οι ένοπλες δυνάμεις πρέπει να εξαιρεθούν των δημοσιονομικών περικοπών... 
 
Σε κάθε περίπτωση, η Άγκυρα επιδίδεται σε ένα ριψοκίνδυνο παιχνίδι, το οποίο στηρίζεται στην εκτίμηση ότι ούτε το ΡΚΚ δύναται να ανοίξει δεύτερο μέτωπο ένοπλης πάλης εντός της Τουρκίας, όσο δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα στο Kobanê, ούτε ο έγκλειστος Öcalan έχει την πολυτέλεια να διακόψει οριστικά τις συνομιλίες, μοναδική ελπίδα του να διατηρήσει πολιτικό ρόλο και ενδεχομένως μελλοντικά να αποφυλακισθεί. Ωστόσο, ο σχεδιασμός αυτός παραβλέπει το γεγονός ότι η νεώτερη γενιά των Κούρδων της Τουρκίας έχει οργανωθεί και ριζοσπαστικοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην υπακούει μηχανικά στις οδηγίες μιας έγκλειστης ή εξόριστης ηγεσίας, όπως τόνισε εκ των στρατιωτικών υπευθύνων του ΡΚΚ Cemil Bayik σε συνέντευξή του στο al-monitor.com. Επιπλέον, οι ταραχές των τελευταίων δύο ημερών, οι σημαντικότερες εδώ και δεκαετίες, ανοίγουν την προοπτική συμπόρευσης του κουρδικού στοιχείου με άλλα δυσαρεστημένα τμήματα του πληθυσμού της Τουρκίας, όπως οι Αλεβίτες και όσοι άλλοι πρωτοστάτησαν στις διαδηλώσεις του 2013. 
 
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το μεγάλο 'μπρα ντε φερ' Erdogan-Ocalan

Του Κώστα Ράπτη “Δεν θα αφήσουμε τη διαδικασία επίλυσης να πέσει θύμα οποιουδήποτε βανδαλισμού. Αλλά και δεν θα ανεχθούμε τη βία χάριν ...

Διαβάστε την συνέχεια

Χάρτης με τις προκλητικές τουρκικές ενέργειες στην ΑΟΖ

Ellada simera 0 ΑΟΖ, Ειδήσεις, κυπρος, Τουρκία 13:11

<img alt="Χάρτης με τις προκλητικές τουρκικές ενέργειες στην ΑΟΖ" class="attachment-588x330" height="340" src="http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2014/10/AOZ-XARTHS-TOURKIA01-08OCTOBER2014-500x333.jpg" title="Χάρτης με τις προκλητικές τουρκικές ενέργειες στην ΑΟΖ" width="640" /> 
 
Χάρτη, που απεικονίζει τουρκικές προκλητικές ενέργειες στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), παρουσιάζει το ΑΠΕ-ΜΠΕ και ο ανταποκριτής του στη Λευκωσία, Αριστείδης Βικέτος. Ο χάρτης δείχνει τις περιοχές στην ΑΟΖ της Κύπρου, τις οποίες η Άγκυρα δέσμευσε από τις 20 Οκτωβρίου έως και τις 30 Δεκεμβρίου για σεισμογραφικές έρευνες με οδηγία προς ναυτιλομένους («navtex»). 
Οι δεσμευμένες από την Τουρκία περιοχές απεικονίζονται στον χάρτη με κόκκινο χρώμα. Μέσα σε αυτές είναι μέρος του οικοπέδου 9 της κυπριακής ΑΟΖ, όπου βρίσκεται το κοίτασμα «Ονασαγόρας», στο οποίο άρχισε γεώτρηση η ιταλοκορεατική κοινοπραξία ENI-KOGAS. Επιπλέον, στο κόκκινα χρωματισμένο πεδίο βρίσκεται και μέρος του οικοπέδου 2, το οποίο μαζί με το οικόπεδο 3, έχουν δοθεί για γεωτρήσεις στην ίδια κοινοπραξία. Με κίτρινο χρώμα απεικονίζονται οι περιοχές στην κυπριακή ΑΟΖ, που δέσμευσε η Κυπριακή Δημοκρατία για γεωτρήσεις στα ανωτέρω οικόπεδα. Στο 12 (κοίτασμα «Αφροδίτη») έκανε γεώτρηση η αμερικανική εταιρεία Noble, ενώ τα οικόπεδα 10, 11 έχουν δοθεί για γεωτρήσεις στη γαλλική εταιρεία Total. 
Η κόκκινη συνεχόμενη γραμμή είναι αυτή που συμφωνήθηκε στις οριοθετήσεις της ΑΟΖ Κυπριακής Δημοκρατίας, Λιβάνου, Ισραήλ και Αιγύπτου. Η συνεχόμενη γαλάζια γραμμή δείχνει τις συνταταγμένες -όπως έχουν δημοσιευτεί- της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας με βάση τη μέση γραμμή σε συνάφεια με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. 
Σύμφωνα με το ΑΠΕ, η οδηγία της Άγκυρας είναι η σοβαρότερη εξέλιξη από την εποχή που η κυπριακή κυβέρνηση καθόρισε την Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη, τη διαχώρισε σε οικόπεδα και προχώρησε στη σύναψη συμφωνιών με εταιρείες. 
Πρόκειται, σύμφωνα με τη Λευκωσία, για «σοβαρή παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και δικαιωμάτων των εταιρειών ENI-KOGAS, οι οποίες είναι σε συμφωνία με την Κυπριακή Δημοκρατία για να δραστηριοποιηθούν εντός συγκεκριμένων οικοπέδων». 
Σημειώνεται ότι η Τουρκία, μετά την απόκτηση του σκάφους «Μπαρμπαρός», έχει την ευχέρεια να προχωρήσει σε σεισμογραφικές έρευνες, γι αυτό και οι σχετικές ανακοινώσεις της είναι πολύ πιο σοβαρές απ’ό,τι πριν από 3-4 χρόνια, όταν δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα. 
Επίσης, με την τελευταία «navtex» της Άγκυρας η παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας αξιολογείται ως ακόμη πιο σοβαρή, καθώς: α) στις περιοχές που δέσμευσε η Άγκυρα εντός της κυπριακής ΑΟΖ βρίσκεται σε εξέλιξη γεώτρηση από συγκεκριμένη εταιρεία, η οποία έχει έρθει σε συμφωνία με την Κυπριακή Δημοκρατία, β) είναι η πρώτη φορά που γίνεται αναφορά από την Άγκυρα σε μεταφορά πλατφόρμας εντός της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. 
Ο υπουργός Ενέργειας της Κύπρου, Γιώργος Λακκοτρύπης, δήλωσε ότι η Λευκωσία προωθεί απρόσκοπτα τους σχεδιασμούς για αξιοποίηση των υδρογονανθράκων στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς να επηρεάζεται από τις τουρκικές προκλήσεις. Ενδεικτικό τούτου, τόνισε, είναι και το γεγονός ότι, «ενώ ήταν σε εξέλιξη η τουρκική προκλητικότητα, εκπρόσωποι της αμερικανικής εταιρείας Noble επισκέφθηκαν τη Λευκωσία και παρουσίασαν στο υπουργείο Ενέργειας τις προτάσεις της εταιρείας για αξιοποίηση του κοιτάσματος “Αφροδίτη”». 
Μιλώντας στο ΡΙΚ από το Μιλάνο και την άτυπη σύνοδο των υπουργών Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο κ. Λακκοτρύπης είπε ότι είχε την ευκαιρία να ενημερώσει την ιταλική Προεδρία και τους Ευρωπαίους ομολόγους του για τις ενέργειες της Άγκυρας. 
Όπως ανέφερε ο Κύπριος υπουργός, ο Ιταλός ομόλογός του, προεδρεύων της συνόδου, εξέφρασε στήριξη στην άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου εντός της ΑΟΖ της, επισημαίνοντας ότι στην ΕΝΙ-KOGAS, που διεξάγει γεώτρηση στο κοίτασμα «Ονασαγόρας», υπάρχει ιταλική κρατική συμμετοχή. 
Ο κ. Λακκοτρύπης τόνισε ακόμη ότι τα κυπριακά κοιτάσματα είναι και ευρωπαϊκά και η αξιοποίησή τους θα μπορούσε να συμβάλει καθοριστικά στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, ειδικά τώρα που αναζητούνται εναλλακτικοί τρόποι διοχέτευσης ενεργειακών πόρων. 
<a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Χάρτης με τις προκλητικές τουρκικές ενέργειες στην ΑΟΖ

Χάρτη, που απεικονίζει τουρκικές προκλητικές ενέργειες στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), παρουσιάζει το ΑΠΕ-ΜΠΕ και ο αντα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο 'αντ' αυτού' υπέρ αυτών..

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Πολιτική 13:03

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-2SnRacYp-mU/VDY5mLX2oQI/AAAAAAAAD68/bbODhZ3aGYE/s1600/voridis%2Benerga.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://1.bp.blogspot.com/-2SnRacYp-mU/VDY5mLX2oQI/AAAAAAAAD68/bbODhZ3aGYE/s1600/voridis%2Benerga.jpg" width="640" /></a></div>
 
     Από την επικαιρότητα του Μαϊου που πέρασε: 
     '' Ερωτήματα δημιουργεί αφενός η στάση της κυβέρνησης, η οποία δεν παρέστη στην εκδίκαση της υπόθεσης Energa- Hellas Power, ελαφρύνοντας ουσιαστικά τη θέση των κατηγορουμένων δύο εταιρειών, που κατηγορούνται ότι ζημίωσαν το Ελληνικό δημόσιο κατά 270 εκατ. ευρώ, 
     ..και αφετέρου η απόφαση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΝΔ Μάκη Βορίδη να αναλάβει την υπεράσπιση του βασικού κατηγορούμενου της υπόθεσης.'' 
 
     Τον υπερασπιστή λοιπόν των απατεώνων εις βάρος του Δημοσίου, όντας ήδη εκπρόσωπος της κυβέρνησης στο κοινοβούλιο, 
     ..διάλεξε ο λεβεντόπουλος για να τον αντικαταστήσει(!) στην συζήτηση περί ψήφου εμπιστοσύνης που ο ίδιος προκάλεσε! 
     Επίδειξη βλακείας;  Όχι! 
     Επίδειξη αδιαφορίας και απαξίωσης της κοινής γνώμης, του λαού, της κοινής λογικής. 
     Επίδειξη ετσιθελισμού και κατάμαυρης φασιστικής νοοτροπίας, τού  ''ό,τι θέλω κάνω''! 
     Αργότερα μάλιστα, τον κυρ-δικηγόρο, τον προβίβασε σε υπουργό Υγείας! 
 
     Ερώτημα: Το ασυμβίβαστο δεν ισχύει για τους βουλευτές; Επιτρέπεται να ασκούν και επάγγελμα; 
     Δεν είναι δηλαδή ''πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης''; 
     Κι αν όχι, γιατί;  Γιατί να είναι ας πούμε οι γιατροί του ΕΣΥ, ή οι Δήμαρχοι, και όχι οι βουλευτές; 
 
     Τί είναι δηλαδή οι βουλευτές;  Άλλη ράτσα; 
     Γεννήθηκαν δηλαδή από κάποιο άλλου είδους θεϊκό μ@@νί, και επιτρέπονται σ' αυτούς τα πάντα; 
     Ρε! Θα σταματήσετε να προκαλείτε λαό, κοινωνία, τους πάντες;.. 
     ..ή θα μας πάρει ο διάολος κάποια στιγμή όλους μαζί, και θα μπεί λουκέτο στο μαγαζάκι; 
 
      Ρε! Δεν είσαστε μόνοι σας εκεί πάνω, να κάνετε ό,τι θέλετε! Σας βλέπουμε, ρε! 
     Φουσκώνει η αγανάκτηση, 
     ..πνίγει το δίκιο, 
     ..κοκκινίζει το μάτι, και θολώνει. 
     Κι άμα θολώσει δε βλέπει, κι άμα δε βλέπει κλάφτα Χαράλαμπε και κυρ-Μαυρουδή μας! 
 
     Θα γίνει λίμπα η κατάσταση, 
     ..και θα ψάχνουμε όλοι για δικηγόρο!..  
 
<a href="http://mandatoforos.blogspot.gr/">πηγή</a>

Ο 'αντ' αυτού' υπέρ αυτών..

Από την επικαιρότητα του Μαϊου που πέρασε : '' Ερωτήματα δημιουργεί αφενός η στάση της κυβέρνησης, η οποία δεν παρέστη...

Διαβάστε την συνέχεια

Σκληρό πόκερ ΗΠΑ-Τουρκίας για το Κομπανί

Ellada simera 0 Ειδήσεις, κόσμος, Τουρκία 12:56

<img alt="Σκληρό πόκερ ΗΠΑ-Τουρκίας για το Κομπανί" height="356" src="http://www.protothema.gr/Images/ImageHandler.ashx?m=AnchoredFit&f=Ly8xMC4yMDEuMTAuMjMwL3Byd2ViZGF0YS9maWxlcy8xLzIwMTQvMTAvMDkva29iYWkuanBn&t=0&w=820&h=457&a=Center" style="margin-bottom: 0px;" title="Σκληρό πόκερ ΗΠΑ-Τουρκίας για το Κομπανί" width="640" /> 
 
Οι Αμερικανοί θέλουν η Άγκυρα να αναλάβει δράση ενώ η τουρκική κυβέρνηση τηρεί στάση αναμονής. 
 
Σκληρό πόκερ μεταξύ Αμερικανών και Τούρκων για το Κομπανί με το αμερικανικό Πεντάγωνο να απορρίπτει την τουρκική πρόταση για δημιουργία ουδέτερης ζώνης στη μεθόριο με τη Συρία στέλνοντας έμμεσο αλλά σαφές μήνυμα στην Άγκυρα πως οφείλει να αναλάβει δράση και την τουρκική κυβέρνηση να τηρεί στάση αναμονής. 
 
"Δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένει κανείς ότι η Τουρκία θα διεξάγει μονομερή χερσαία επιχείρηση για τη σωτηρία της συριακής κουρδικής πόλης Κομπάνι", δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου. 
 
"Διεξάγουμε συνομιλίες... Όταν θα υπάρξει κοινή απόφαση, η Τουρκία θα διαδραματίσει τον ρόλο που τής αντιστοιχεί", δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ που επισκέπτεται την Κωνσταντινούπολη. Από την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ διευκρίνισε ότι η δημιουργία ζώνης ασφαλείας ή απαγόρευσης των πτήσεων στο έδαφος της Συρίας δεν βρίσκεται "ακόμη" στην ατζέντα των συζητήσεων. 
 
Ο "Σουλτάνος του Βοσπόρου", Ταγίπ Ερντογάν, θέλοντας συνολική στρατηγική για την πτώση του προέδρου της Συρίας, Μπασάρ αλ Άσαντ, ζητά εγκαθίδρυση ζώνης ασφαλείας αλλά η Ουάσινγκτον δεν είναι πρόθυμη να το αποδεχθεί, προτιμώντας να αποφύγει πλήρη εμπλοκή στη συριακή εμφύλια σύρραξη. 
 
Σύμφωνα με την "Wall Street Journal", oι στόχοι ΗΠΑ και Τουρκίας διαφέρουν καθώς η Ουάσινγκτον επικεντρώνεται στην εξουδετέρωση των τζιχαντιστών σε Συρία και Ιράκ, ενώ η Άγκυρα θέτει σε προτεραιότητα την πτώση της συριακής κυβέρνησης και την αποτροπή ενίσχυσης των Κούρδων στα νότια σύνορά της. 
 
Το Πεντάγωνο αναγνώρισε ότι η πόλη Κομπανί δεν μπορεί να κρατηθεί μακριά από τους τζιχαντιστές μόνο με αεροπορικές επιδρομές κι ότι είναι αναγκαία η χερσαία επέμβαση. 
«Οι αεροπορικές επιδρομές από μόνες τους δεν αρκούν. Δεν θα λύσουν το πρόβλημα. Δεν θα σώσουν την πόλη, το γνωρίζουμε» δήλωσε ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου, ναύαρχος Τζον Κέρμπι. 
Για τον ίδιο, η πόλη θα μπορούσε να σωθεί μόνο με την ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων, ωστόσο, αυτή τη στιγμή τα μόνα «όπλα» απέναντι στους τζιχαντιστές είναι οι Κούρδοι και οι αεροπορικές επιδρομές της συμμαχίας. 
 
Η στρατηγική του Μπαράκ Ομπάμα για την αντιμετώπιση των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους είναι τα αεροπορικά πλήγματα «χωρίς να πατήσουν αμερικανικές μπότες στο έδαφος», όπως επαναλαμβάνεται στην Ουάσινγκτον, με παράλληλη ενίσχυση τοπικών ομάδων στο έδαφος που θα ανακόψουν και θα εκδιώξουν τους τζιχαντιστές. Εάν στο Ιράκ οι ομάδες αυτές υπάρχουν, στη Συρία η μετριοπαθής αντιπολίτευση είναι σχεδόν απούσα και η εκπαίδευση και στήριξή της από τις ΗΠΑ θα χρειαστεί τουλάχιστον μήνες μέχρι να δώσει αποτελέσματα. 
 
Παράλληλα, ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας, Τζον Κέρι, επανέλαβε ότι στόχος της Ουάσινγκτον είναι να στερήσουν από το Ισλαμικό Κράτος την πρόσβαση σε υποδομές και σημαντικά κέντρα ελέγχου, τόσο στο Ιράκ όσο και στη Συρία.Ο ίδιος κάλεσε επίσης την Τουρκία να αποφασίσει άμεσα («τις επόμενες ώρες ή μέρες») τι ρόλο θέλει να παίξει στην υπόθεση της μάχης κατά των τζιχαντιστών. 
<a href="http://www.protothema.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Σκληρό πόκερ ΗΠΑ-Τουρκίας για το Κομπανί

Οι Αμερικανοί θέλουν η Άγκυρα να αναλάβει δράση ενώ η τουρκική κυβέρνηση τηρεί στάση αναμονής. Σκληρό πόκερ μεταξύ Αμερικανών και Τούρκω...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι «11 εντολές» των τζιχαντιστών προς τους δημοσιογράφους

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Ισλάμ 12:50

<img alt="Οι «11 εντολές» των τζιχαντιστών προς τους δημοσιογράφους" height="356" src="http://www.protothema.gr/Images/ImageHandler.ashx?m=AnchoredFit&f=Ly8xMC4yMDEuMTAuMjMwL3Byd2ViZGF0YS9maWxlcy8xLzIwMTQvMTAvMDcvdHppeGFudGlzdGVzLWtvYmFuaS1wcmVzcy5qcGc%3d&t=0&w=820&h=457&a=Center" style="margin-bottom: 0px;" title="Οι «11 εντολές» των τζιχαντιστών προς τους δημοσιογράφους" width="640" /> 
 
Η λίστα κυκλοφόρησε από έναν από τους δημοσιογράφους που έχει παραμείνει στα εδάφη του Ισλαμικού Κράτους. 
 
Μια λίστα με οδηγίες και κανόνες που δίνουν οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους σε δημοσιογράφους, έδωσε στη δημοσιότητα το «Syria Deeply», μια ανεξάρτητη ειδησεογραφική ιστοσελίδα. 
 
Σύμφωνα με τις πληροφορίες της ιστοσελίδας, όπως αναφέρει η Wall Street Journal, οι κανόνες αυτοί δόθηκαν σε εκπροσώπους του Τύπου που βρέθηκαν στα όρια του Ισλαμικού Κράτους, στο Ντεΐρ Αλ Ζουρ της Συρίας. 
 
Ένας ντόπιος δημοσιογράφος κατόρθωσε να στείλει τη λίστα αυτή στο «Syria Deeply», δηλώνοντας πως την έλαβε από το γραφείο Τύπου του ΙΚ. 
 
Σύμφωνα με αυτές τις έντεκα «εντολές»: 
 
1. Οι ανταποκριτές πρέπει να ορκίζονται πίστη στο Χαλιφάτο. Θεωρούνται αντικείμενα που ανήκουν στο Ισλαμικό Κράτος και ως αντικείμενα, είναι υποχρεωμένοι να ορκίζονται πίστη στον ιμάμη τους. 
 
2. Η δουλειά τους θα γίνεται υπό την αποκλειστική επίβλεψη των αξιωματούχων του γραφείου Τύπου του ΙΚ. 
 
3. Οι δημοσιογράφοι μπορούν να συνεργάζονται απευθείας με τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, αλλά πρέπει να αποφεύγουν κάθε διεθνές και τοπικό δορυφορικό, τηλεοπτικό δίκτυο. Απαγορεύεται να προβάλλουν αποκλειστικό υλικό ή να έχουν οποιαδήποτε επαφή, οπτική ή ηχητική, ενώ βρίσκονται αιχμάλωτοι. 
 
4. Απαγορεύεται να εργάζονται με οποιοδήποτε τρόπο με κάποιο από τα δίκτυα που βρίσκονται στη «μαύρη λίστα» του Ισλαμικού Κράτους, όπως το Al-Arabiya, το Al Jazeera ή το Orient. Τυχόν παραβάτες θα κληθούν να λογοδοτήσουν άμεσα. 
 
5. Επιτρέπεται να καλύπτουν γεγονότα είτε γραπτώς ή με φωτογραφίες, χωρίς να συνεννοούνται εκ των προτέρων με το γραφείο Τύπου του ΙΚ. Κάθε υλικό που μεταδίδεται όμως πρέπει να έχει γραμμένο ευκρινώς το όνομα του δημοσιογράφου και του φωτογράφου. 
 
6. Δεν επιτρέπεται να δημοσιεύουν οποιοδήποτε ρεπορτάζ χωρίς προηγουμένως να αναφέρονται στο γραφείο Τύπου του Ισλαμικού Κράτους. 
 
7. Οι δημοσιογράφοι μπορούν να δημοσιεύουν στα προφίλ τους στα κοινωνικά δίκτυα τα ρεπορτάζ τους, αλλά πρέπει όλοι οι λογαριασμοί τους να βρίσκονται στη διάθεση του ΙΚ. 
 
8. Πρέπει να συμμορφώνονται με τους κανονισμούς λήψης φωτογραφιών του Ισλαμικού Κράτους και να μην καταγράφουν τοποθεσίες ή γεγονότα όπου αυτό απαγορεύεται. 
 
9. Οι αξιωματικοί του γραφείου Τύπου του ΙΚ θα παρακολουθούν τη δουλειά των δημοσιογράφων ενώ βρίσκονται στα εδάφη του, ενώ κάθε παραβίαση των κανόνων θα οδηγεί σε απόλυση και ακολούθως ο εν λόγω δημοσιογράφος θα λογοδοτεί στις αρχές. 
 
10. Οι κανονισμοί αυτοί δεν είναι τελικοί και μπορεί να γίνουν αλλαγές ανά πάσα στιγμή, αναλόγως των συνθηκών και του βαθμού συνεργασίας των αξιωματούχων με τους δημοσιογράφους. 
 
11. Οι δημοσιογράφοι παίρνουν άδεια για να ασκήσουν το επάγγελμα, αφού καταθέσουν αίτηση στο γραφείο Τύπου του Ισλαμικού Κράτους. 
 
Με βάση τις πρακτικές των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους, όπως καταγράφονται ιδίως από το καλοκαίρι και μετά, είναι περιττό να αναφέρουμε ότι οι κανόνες αυτοί, έχουν την ισχύ νομοθεσίας, όπως επίσης εξυπακούεται ότι τυχόν παραβίασή τους θα επιφέρει σκληρή τιμωρία. 
 
<a href="http://www.protothema.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι «11 εντολές» των τζιχαντιστών προς τους δημοσιογράφους

Η λίστα κυκλοφόρησε από έναν από τους δημοσιογράφους που έχει παραμείνει στα εδάφη του Ισλαμικού Κράτους. Μια λίστα με οδηγίες και κανόν...

Διαβάστε την συνέχεια

Συμφωνία ΗΠΑ και Ρωσίας… μήπως πρέπει να μην εμπλακούμε!

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Τουρκία 12:45

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.koolnews.gr/wp-content/uploads/2013/10/kemal-570.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://www.koolnews.gr/wp-content/uploads/2013/10/kemal-570.jpg" width="640" /></a></div>
 
Και ο πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, προειδοποίησε την τουρκική κυβέρνηση να μην εμπλακεί, στρατιωτικά, στην Συρία. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Χουριέτ, ο Τούρκος πολιτικός έθεσε επιγραμματικά την πραγματικότητα της Μέσης Ανατολής, κατά την αντίληψη του και καυτηρίασε τα σφάλματα του καθεστώτος Ερντογάν. 
Ο Κιλιτσντάρογλου κατηγόρησε τον πρωθυπουργό Νταβούτογλου ότι χρησιμοποιεί την απειλή του Ισλαμικού Κράτους για να προωθήσει την πτώση του Άσαντ, επιχειρώντας παράλληλα να δημιουργήσει για τον εαυτό του το προφίλ του μεγάλου ηγέτη, μέσω ενός «φθηνού» πολέμου στην Συρία. 
«Πιστεύω πως η κυβέρνηση ακόμα ενισχύει το ΙΚ. Υπάρχουν σχετικές πληροφορίες που επιβεβαιώνουν πως μέρος του οπλισμού και των χρημάτων του ΙΚ είναι τουρκικά. Αν προσέξατε, ο Αμερικανός αντιπρόεδρος ζήτησε συγνώμη, μόνο γιατί αποκάλυψε τη μυστική του συνομιλία με τον Ερντογάν, όχι για το περιεχόμενο αυτής. Εξάλλου οι τραυματίες του ΙΚ περιθάλπονται στην Τουρκία και μετά την ανάρρωσή τους, τους επιτρέπεται να επιστρέψουν στον πόλεμο», είπε ο Τούρκος πολιτικός. 
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Ο Κιλιτσντάρογλου όμως αναφέρθηκε και στη διαφορετική οπτική ΗΠΑ και Τουρκίας, όσον αφορά τη Μέση Ανατολή. «Βασική προτεραιότητα της τουρκικής κυβέρνησης είναι η πτώση του Άσαντ και όχι ή συντριβή του ΙΚ. Βασική προτεραιότητα των Αμερικανών είναι η συντριβή του ΙΚ και όχι η Συρία. Δεν πιστεύω ότι οι ΗΠΑ θα εμπλακούν σε πόλεμο με την Συρία. Πιθανότατα υπάρχει μυστική συμφωνία ΗΠΑ και Ρωσίας για την Συρία. Υπάρχουν σχετικές πληροφορίες», υπογράμμισε ο Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος, κατηγορηματικά, δήλωσε αντίθετος με την οποιαδήποτε πολεμική εμπλοκή της Τουρκίας στην Συρία. «Και οι στρατιωτικοί μας, πιστεύουν το ίδιο», συμπλήρωσε με νόημα.</blockquote>
«Ο Ερντογάν προσπαθεί να αναδειχτεί σε μεγάλο ηγέτη, προκαλώντας ειδικές καταστάσεις στην περιοχή, ή έστω την ψευδαίσθηση ειδικών καταστάσεων. Ο Αλλάχ να σώσει την Τουρκία από τέτοιους μεγάλους ηγέτες και από τον πόλεμο», κατέληξε ο Τούρκος πολιτικός 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Συμφωνία ΗΠΑ και Ρωσίας… μήπως πρέπει να μην εμπλακούμε!

Και ο πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, προειδοποίησε την τουρκική κυβέρνηση να μη...

Διαβάστε την συνέχεια

PKK: Η στρατιωτική του δύναμη μπορεί να γίνει πολιτική;

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Κουρδικό 12:39

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.haberarz.com/images/haberler/iste_pkk_ile_ilgili_bilinmeyen_gercekler_h17429.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="332" src="http://www.haberarz.com/images/haberler/iste_pkk_ile_ilgili_bilinmeyen_gercekler_h17429.jpg" width="640" /></a></div>
 
Κατά τη συνομιλία μας στην Ερμπίλ, στην έδρα της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν, ο Sadi Ahmed Pire, υπεύθυνος διεθνών σχέσεων της Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν (PUK), μας έκανε μερικά ασυνήθιστα σχόλια για τη στάση της Τουρκίας. 
Του: Fehim Tastekin* 
ΠΗΓΗ: <a href="http://www.al-monitor.com/">http://www.al-monitor.com</a>, 7 Οκτωβρίου 2014 
Απόδοση στα ελληνικά: Σωτήρης Δημόπουλος 
Ο Pire είπε στο Al-Monitor: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες έρχονται από την άλλη άκρη του ωκεανού, η Βρετανία και η Γερμανία από την Ευρώπη, αλλά η γειτονική μας Τουρκία δεν μπορεί να καταφθάσει; Η Τουρκία είναι μια καλή μουσαφίρισα στο τραπέζι των συνομιλιών. Αλλά όταν ο φίλος της δέχεται επίθεση παρατηρεί από απόσταση. Συνεχώς κάνει λόγο για την ασφάλεια των συνόρων της. Τι γίνεται όμως με την ασφάλεια των δικών μας συνόρων;». 
Όταν τον ρωτήσαμε αν υπαινίσσεται ότι η Τουρκία δεν παρεμποδίζει τη διέλευση του Ισλαμικού Κράτους (IS), ο Pire απάντησε: «Ναι, η Τουρκία δεν τους εμπόδισε», προσθέτοντας ότι «ο ρόλος της Τουρκίας είναι επονείδιστος. Αν δεν βοηθήσει τώρα, πότε θα το κάνει; Είναι εμπορικός μας εταίρος. Το να μένει απαθής εναντίον του ISIS δεν συνάδει με τη φιλία και τη συνεργασία. Η γνώμη του ιρακινού λαού για την Τουρκία άλλαξε κατά 80%. Οι άνθρωποι θεωρούν πλέον ότι η Τουρκία τους εξαπατά και ότι τους έχει εγκαταλείψει». 
 
Καλώς. Αν η Τουρκία χάνει έδαφος στο βόρειο Ιράκ, και οι Πεσμεργκά, η στρατιωτική δύναμη του Νοτίου Κουρδιστάν, απέτυχε παταγωδώς να υπερασπιστεί του Γεζίδι στο Shengal, τότε ποιος κερδίζει; Η απάντηση έρχεται από έναν Κούρδο επιχειρηματία από την Τουρκία, που έδωσε μια περιγραφή των γεγονότων για την νύχτα που το Ισλαμικό Κράτος στράφηκε, μετά την κατάληψη της Shengal, προς την Ερμπίλ: 
«Όταν έφθασαν οι αναφορές ότι το ΙΚ προσέγγιζε την Ερμπίλ, η πόλη εκκενώνετο. Ο κόσμος συνωστιζόταν στα σούπερ μάρκετ και στα πρατήρια βενζίνης. Τότε ήλθαν οι μαχητές του PΚΚ (ΠΚΚ), παρέλασαν στους δρόμους της πόλης για να τονώσουν το ηθικό του λαού. Ο κόσμος άρχισε να επευφημεί το ΠKK». 
Δεν θα ήταν υπερβολή να διατυπώσουμε πλέον την άποψη ότι η ιστορία του κουρδικού κινήματος χωρίζεται σε πριν και μετά τη Shengal. Η περιπέτεια του ΠΚΚ, που ξεκίνησε στη Shengal, εκδηλώθηκε σε στενή συνεργασία με τους Πεσμεργκά, πρώτα στο Μαχμούρ και μετά στο Κιρκούκ, ενώ στη συνέχεια προχώρησε στη μεγάλη λωρίδα γης που ζουν οι Τουρκμένοι στο Tuz Hurmatu, στο Beshir και στο Taze Hurmatu. 
Κανείς δεν εξεπλάγη βλέποντας τις Δυνάμεις της Λαϊκής Άμυνας (HPG), τη στρατιωτική πτέρυγα του PΚΚ, στο στρατόπεδο του Μαχμούρ, όπου είχαν βρει καταφύγιο οι Κούρδοι είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα χωριά τους στη Τουρκία το 1993-94. Αυτό, όμως, που φάνηκε ασυνήθιστο ήταν ο ρόλος των μαχητών του PΚΚ στην υπεράσπιση των Τουρκμένων, που τρέφουν ιδιαίτερες συμπάθειες προς τη Τουρκία. 
<div style="text-align: center;">
Επισκεπτόμενος τη στρατιωτική μονάδα των Τουρκμένων, που είχε αναπτυχθεί για την ανακατάληψη του Μπεσίρ από το ΙΚ, ο διοικητής τους, στενοχωρημένα, παραδέχθηκε ότι το πλησιέστερο κρίσιμο στρατιωτικά σημείο ελεγχόταν από το PΚΚ και τους Πεσμεργκά. Ήταν πολύ δύσκολο γι’ αυτόν να παραδεχθεί την πραγματικότητα.</div>
Πλέον, όλοι αναρωτιούνται: Το PΚΚ θα κρατά χαμηλό προφίλ στα πολιτικά πράγματα του νότιου Κουρδιστάν, παρά την ισχυρή στρατιωτική του παρουσία στο Καντίλ και στο Ζαπ του βορείου Ιράκ, και δεν θα μετατρέψει το κύρος που έχει κερδίσει στις μάχες εναντίον του ΙΚ, σε ένα διαρκές κεφάλαιο. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/10/PKK_2.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-113286" height="224" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/10/PKK_2.jpg" title="PKK_2" width="400" /></a> 
Όταν ρώτησα τον Cemil Bayik, τον συμπρόεδρο της Ένωσης των Κουρδικών Κοινοτήτων (KCK), εάν η δημιουργηθείσα κατάσταση ανοίγει νέους πολιτικούς και στρατιωτικούς ορίζοντες για το κουρδικό κίνημα, δεν δίστασε να μας δώσει κάποιες εντυπωσιακές απόψεις για τη νέα θέση του PΚΚ στη Μέση Ανατολή. Στη συνάντησή μας στο οχυρό του στο βουνό Καντίλ, ο Bayik είπε ότι «στόχος μας είναι όχι μόνον να λύσουμε το κουρδικό ζήτημα. Θέλουμε να επιλύσουμε τα προβλήματα δημοκρατίας και ελευθερίας των λαών της Μέσης Ανατολής». 
Το PΚΚ φυσιολογικά επιχειρεί σε τέσσερις τομείς του Κουρδιστάν: στο Bakur (βόρια), στο Rojhilat (ανατολικά), στο Bashur (νότια) και στη Rojava (δυτικά). Η πολιτική του για τον κάθε έναν από αυτούς τους τομείς έχει διακυμάνσεις. Σύμφωνα με τον Bayik, γίνεται κατανοητό ότι ακόμη και αν συνεχιστεί η ειρηνευτική διαδικασία στη Τουρκία (σ.σ. το άρθρο γράφτηκε πριν την εξέγερση των Κούρδων στη Τουρκία), τα ένοπλα στελέχη του PΚΚ δεν προτίθενται να παραδώσουν εύκολα στους νέους τομείς επιρροής τους. Ουσιαστικά, η κοινή δράση κατά του ΙΚ στο νότιο Κουρδιστάν έχει δώσει στο PΚΚ την ευκαιρία να έχει λόγο στην περιφερειακή πολιτική. 
Ο Bayik μιλώντας για τη στρατιωτική ανάπτυξη του PΚΚ στο Bashur εξήγησε: «Ήλθαμε επειδή τα συμφέροντα του Νότιου Κουρδιστάν βρέθηκαν σε κίνδυνο. Δεν ήλθαμε να επιβάλουμε το δικό μας έλεγχο. Όσο επιμένει ο κίνδυνος του ΙΚ, εμείς θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε μαζί με οποιονδήποτε θέλει να αντισταθεί». Αναφερόμενος στις πολιτικές συνέπειες της κατάστασης είπε: «Η κατάσταση στον νότο έχει αλλάξει μετά την επίθεση στη Shengal. Η πολιτική στο νότο θα πρέπει να αναθεωρηθεί». 
Αν και ο Πρόεδρος της Κουρδικής Περιφερειακής Κυβέρνησης Μασσούντ Μπαρζανί επισκέφθηκε τη διοίκηση της HPG στο Μαχμούρ για να εκφράσει την εκτίμησή του, πολλοί στην περιοχή αναμένουν ότι η ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (KDP), που βλέπει το PΚΚ ως πολιτικό ανταγωνιστή, θα είναι σε επιφυλακή, και ότι θα υπάρξουν σοβαρές τριβές όταν πάψει η απειλή του ΙΚ. 
Ωστόσο, το PUK, με πιο αριστερή κουλτούρα, έχει και πιο θετική οπτική. Ερωτώμενος ο Sadi Pire πώς το αυξημένο κύρος του PΚΚ θα επηρεάσει τις πολιτικές ισορροπίες στην περιοχή, απάντησε: «οι πολίτες στη Μπασούρ είναι σε πολιτική εγρήγορση. Βλέπουν το PΚΚ ως πολιτικό κίνημα». 
[…] 
 
*Ο Fehim Tastekin είναι αρχισυντάκτης στη Radikal, υπεύθυνος των διεθνών ειδήσεων. 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

PKK: Η στρατιωτική του δύναμη μπορεί να γίνει πολιτική;

Κατά τη συνομιλία μας στην Ερμπίλ, στην έδρα της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν, ο Sadi Ahmed Pire, υπεύθυνος διεθνών σχέσεων τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Άνοδος του Ιράν

Ellada simera 0 Ειδήσεις, κόσμος 11:39

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.geostrategy.gr/images/photos/themata/IRAN_Zhnwnas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="540" src="http://www.geostrategy.gr/images/photos/themata/IRAN_Zhnwnas.jpg" width="635" /></a></div>
 
του Ζήνωνα Τζιάρρα 
Θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει πως όλα ξεκίνησαν με την εκλογή του Χασάν Ρουχανί στην 
προεδρία του Ιράν, το 2013, Ο Ρουχανί, με τη μετριοπαθή και μεταρρυθμιστική του ατζέντα, 
γέννησε την ελπίδα σε χώρες της Δύσης ότι το Ιράν μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση προς μια πιο 
πραγματιστική και λιγότερο αντι-δυτική στάση. Ωστόσο, δεν ήταν αυτή η εξέλιξη που έθεσε το 
Ιράν στο επίκεντρο των εξελίξεων της Μέσης Ανατολής και της διεθνούς πολιτικής. 
Η αυξημένη επιρροή και ο ανερχόμενος ρόλος του Ιράν στην ευρύτερη περιοχή έχει υποκινηθεί 
από τρεις βασικές εξελίξεις: 
• Τον πόλεμο του Ιράκ, 2003 
• Την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ μεταξύ 2009 και 2011 
• Η αποτυχία των δυτικών πολιτικών στην περίπτωση του συριακού εμφυλίου πολέμου, σε 
συνάρτηση με την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Μεγάλης Συρίας (ISIS) 
Η άνοδος του Ρουχανί και ο καινούργιος γύρος των διαπραγματεύσεων για το πυρηνικό 
πρόγραμμα του Ιράν ήταν μόνο το «κερασάκι στην τούρτα». 
Μετά την διεθνή απομόνωση που αντιμετώπισε το Ιράν στον απόηχο της θεοκρατικής 
επανάστασης του 1979, η βαθμιαία αποδυνάμωση του Ιράκ (λόγω του ιρακινο-ιρανικού πολέμου 
1980-1988 και του ιρακινού πολέμου 1991), κυρίως μετά την εισβολή των δυτικών δυνάμεων στο 
Ιράκ το 2003, επέτρεψε στην Τεχεράνη να εκμεταλλευτεί το σημαντικό κενό ισχύος που 
δημιουργήθηκε. Οι σιιτικές κυβερνήσεις του Ιμπραχίμ αλ-Τζααφάρι και του Νουρί αλ-Μαλίκι που 
ακολούθησαν επαύξησαν την επιρροή του Ιράν επί του Ιράκ και προκάλεσαν ενδοκρατικές, 
σεκταριστικές συγκρούσεις. Αύτη ήταν ίσως και η πιο σημαντική γεωπολιτική συνέπεια του 
ιρακινού πολέμου καθώς λέγεται συχνά πως το Ιράν είναι ο μεγάλος κερδισμένος. 
Η απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ σε συνδυασμό με την εξωτερική 
πολιτική της «ηγεσίας από τα πίσω» (leading from behind) του Μπαράκ Ομπάμα – η οποία ήταν 
προϊόν του μεταβαλλόμενου διεθνούς συστήματος και της σχετικά φθίνουσας αμερικανικής 
ισχύος – δεν κατάφεραν παρά να αμβλύνουν το κενό ισχύος στη Μέση Ανατολή. Το Ιράν ήταν 
πλέον κομβικός γεωπολιτικός παίκτης όχι μόνο στη Συρία και το Λίβανο, αλλά και στο Ιράκ. Η 
συμβολή του στην ανθεκτικότητα του καθεστώτος Μπασάρ αλ-Άσσαντ εν μέσω του βίαιου 
εμφυλίου πολέμου ξεκαθάρισε αυτή την πραγματικότητα ενώ η εμφάνιση του ISIS δικαίωσε, 
τουλάχιστον φαινομενικά, τόσο τη Δαμασκό όσο και την Τεχεράνη που υποστήριζαν ότι μάχονται 
κατά τρομοκρατών. 
Πράγματι, το Ιράν φαίνεται να είναι πιο ανοικτό για στενότερες σχέσεις με τη Δύση - οι σχετικά 
ομαλές διαπραγματεύσεις με την ομάδα P5+1 για το πυρηνικό του πρόγραμμα το αποδεικνύουν, 
τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό. Ωστόσο, είναι τα αποτελέσματα του ιρακινού πολέμου – ένα εκ 
των οποίων και το ISIS – και ο σεκταριστικός τους χαρακτήρας που ενέτειναν τη γεωστρατηγική 
σημαντικότητα του Ιράν, όχι μόνο για την περιοχή αλλά και για τη Δύση. Ταυτόχρονα, το διπλό 
παιχνίδι της Τουρκίας, με τη Δύση από τη μια και το ISIS από την άλλη, την καθιστά εν πολλοίς 
αναξιόπιστο εταίρο δημιουργώντας έτσι την ανάγκη για εναλλακτικές συμμαχίες που θα 
διασφάλιζαν τα δυτικά συμφέροντα στην περιοχή. Η Σαουδική Αραβία αποτελεί ένα επίσης 
σημαντικό κομμάτι αυτής της εξίσωσης, όχι όμως τόσο σημαντικό όσο είναι η Τουρκία, λόγω των 
θεσμικών δεσμών της τελευταίας με τη Δύση και των ιστορικών αναλογιών που υπάρχουν μεταξύ 
Τουρκίας και Ιράν. 
Κάποιοι μπορεί να πιστέψουν ότι το Ιράν βρίσκεται κοντά στο να αντικαταστήσει την Τουρκία, 
όπως είχε ενισχυθεί ο ρόλος της Τουρκίας για τη Δύση μετά την αλλαγή του ιρανικου καθεστώτος 
το 1979. Ένα τέτοιο σενάριο είναι, σαφώς, πολύ μακρινό, μολονότι όχι αναληθοφανές 
μακροπρόθεσμα και υπό κάποιες συνθήκες. Παρόλο που Τουρκία και Ιράν ανέπτυξαν καλές 
σχέσεις από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, είναι επίσης ηγεμονικοί ανταγωνιστές από 
αρχαίων χρόνων. Οι εντάσεις που απορρέουν από αυτό το γεγονός γίνονται κάποτε εμφανείς ενώ 
στην παρούσα συγκυρία παρακολουθούμε μια από αυτές. 
Η πραγματικότητα είναι πως και οι δύο χώρες χρειάζονται τη Δύση, και κυρίως τις Ηνωμένες 
Πολιτείες, η κάθε μια για τους δικούς της λόγους και την δική της περιφερειακή ατζέντα. Από τη 
μια, το Ιράν έχει την ανάγκη να σπάσει τον διεθνή του αποκλεισμό και να επαναδιεκδικήσει μια 
θέση στο διεθνές σύστημα επί ίσοις όροις. Κάτι τέτοιο θα ήταν ζωτικής σημασίας για την 
επιβίωσή του, την οικονομική του ανάπτυξη και τις περιφερειακές του φιλοδοξίες. Έτσι, η 
επαναπροσέγγιση με τη Δύση θα ήταν εξέλιξη-κλειδί. Παρομοίως, η Τουρκία, παρά την συχνά 
επιθετική ρητορική της και τις φιλοδοξίες για περιφερειακή ηγεμονία, έχει περιορισμένες 
δυνατότητες για να επιτύχει τους διακηρυγμένους στόχους της. Περαιτέρω, η γεωγραφική της 
εγγύτητα σε μεγάλο αριθμό ζωνών σύγκρουσης και αστάθειας, της επιβάλλουν συχνά τη στροφή 
προς τους παραδοσιακούς της συμμάχους ούτως ώστε να καταφέρει να αντιμετωπίσει τις 
διάφορες απειλές. Είναι επίσης πιθανό η Τουρκία να χρησιμοποιεί τις συμμαχίες αυτές 
ευκαιριακά ως μέσο για την επίτευξη των δικών της σκοπών. 
Εν τέλει, ενώ η Τουρκία αντιμετωπίζεται όλο και περισσότερο με καχυποψία, οι φωνές που 
θέλουν την εμπλοκή του Ιράν στον πόλεμο κατά του ISIS δυναμώνουν. Και παρόλο που το Ιράν 
δεν είναι μέρος του διεθνούς συνασπισμού κατά του ISIS, περιφερειακοί και διεθνής δρώντες 
αντιλαμβάνονται το τι μπορεί αυτή η χώρα να προσφέρει ως σημαντική περιφερειακή και η 
δεσπόζουσα σιιτική δύναμη η οποία έχει πολλά να κερδίσει από την εμπλοκή της στη μάχη κατά 
του σουνιτικού εξτρεμισμού. Η Δύση, και οι Ηνωμένες Πολιτείες πιο συγκεκριμένα, χρειάζονται 
το Ιράν ακόμα και αν δεν το παραδέχονται – όχι μόνο για τον περιφερειακό ρόλο που μπορεί να 
παίξει αλλά και διότι αυτή η συγκυρία φαίνεται να είναι ιδανική για μια συμφωνία σχετικά με το 
ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. 
Ωστόσο, οι δυτικές χώρες ίσως χρειαστεί πρώτα να αναγνωρίσουν και να δεχτούν μια κατάσταση 
όπου όλοι βγαίνουν κερδισμένοι (win-win) αντί μιας κατάσταση όπου η Δύση κερδίζει και το Ιράν 
χάνει. Ίσως χρειαστεί επίσης να δεχτούν ότι, καθώς το Ιράν αλλάζει και το διεθνές σύστημα 
μεταβάλλεται, η αντίληψη τους για τον κόσμο πρέπει να γίνει πιο δυναμική και οι πολιτικές τους 
πιο ευπροσάρμοστες στις νέες πραγματικότητες – πάντα με προσοχή και ρεαλισμό. Ένας 
καινούργιος κόσμος να αναδύεται από τις στάχτες της Μέσης Ανατολής και το Ιράν φαίνεται να 
διεκδικεί μια θέση σ’ αυτόν. 
<a href="http://www.geostrategy.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Άνοδος του Ιράν

του Ζήνωνα Τζιάρρα Θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει πως όλα ξεκίνησαν με την εκλογή του Χασάν Ρουχανί στην προεδρία του Ιράν, το 2013, Ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρόκληση! «Αττίλας» στην ΑΟΖ της Κύπρου

Ellada simera 0 Ειδήσεις, κυπρος 11:32

<img alt="" class="imagefield imagefield-field_fotografia" height="368" src="http://www.dimokratianews.gr/sites/default/files/pth098_122.jpg?1412762725" width="640" /> 
 
Σκηνικό έντασης επιχειρεί να στήσει η Αγκυρα στην Κύπρο με την αναγγελία της διενέργειας σεισμικών ερευνών σε περιοχή της κυπριακής ΑΟΖ. Ο νέος Αττίλας στην ΑΟΖ της Μεγαλονήσου τορπιλίζει εμφανώς και τις συνομιλίες για το Κυπριακό, ενώ έχει σημασία το γεγονός ότι η νέα πρόκληση εκδηλώνεται σε μια συγκυρία κατά την οποία η προέλαση των τζιχαντιστών δημιουργεί συνθήκες αβεβαιότητας στην Τουρκία. 
 
Η κυβέρνηση και όλα τα πολιτικά κόμματα της Κύπρου αντέδρασαν, καταγγέλλοντας «την κλιμακούμενη τουρκική επιθετική δραστηριότητα στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας». Επίσης, ο Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης ανακοίνωσε την αναβολή της αυριανής συνάντησής του με τον Ντ. Ερογλου, που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο των συνομιλιών για το Κυπριακό. 
 
Διπλωματικοί κύκλοι ανέφεραν ότι η κλιμάκωση που επιχειρεί η Τουρκία στην περιοχή της κυπριακής ΑΟΖ περιορίζεται για την ώρα σε ένα πρώτο επίπεδο, αυτό της παράνομης «δέσμευσης» περιοχής σε ξένο οικόπεδο. Οπως πρόσθεταν, τις επόμενες ημέρες θα διαφανούν οι πραγματικές της προθέσεις, με την αποστολή (σε δεύτερη φάση) ή μη του ερευνητικού σκάφους στην περιοχή, και ακολούθως την εκτέλεση ερευνών και σε τελική φάση την αποστολή γεωτρύπανου. 
 
Από κοντά 
 
Τις εξελίξεις παρακολουθεί και η ελληνική κυβέρνηση, προσπαθώντας να σταθμίσει τα δεδομένα και να πιθανολογήσει τα επόμενα βήματα της Αγκυρας. Μάλιστα, το υπουργείο Εξωτερικών (με εντολή του κ. Βενιζέλου που αναζητά κάθε ευκαιρία για να μετατοπίσει το ενδιαφέρον από την εκρηκτική εσωτερική ατζέντα των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων) αυτή τη φορά έδειξε μεγαλύτερη ταχύτητα και προέβη σε διάβημα προς την τουρκική πλευρά. 
 
Επίσης, Αθήνα και Λευκωσία ξεκίνησαν μια εκστρατεία ενημέρωσης των εταίρων, των συμμάχων αλλά και των Ην. Εθνών για τις εξελίξεις, ενώ διπλωματικοί κύκλοι τόνιζαν ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά ουσιαστικά «υποχρεώθηκε» να διακόψει τις συνομιλίες -αμυνόμενη απέναντι στην επιθετική στάση της Αγκυρας-, επιρρίπτοντας την ευθύνη στην Τουρκία. 
 
Αναστολή 
 
Στη Λευκωσία, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης προέβη στην αναστολή των συνομιλιών μετά την εμφανή κλιμάκωση της έντασης από την Αγκυρα. Την απόφασή του αυτή εισηγήθηκε στους πολιτικούς αρχηγούς, για να λάβει την ομόφωνη συγκατάθεσή τους. «Δεν είχα άλλη επιλογή» ανέφερε ο Κύπριος Πρόεδρος σχετικά. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ν. Χριστοδουλίδης σημείωσε ότι «οι ενέργειες της Τουρκίας αποτελούν κατάφωρη παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Διεθνούς Σύμβασης των Ην. Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας και ταυτόχρονα δυναμιτίζουν την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή». 
 
Η Λευκωσία ανασύρει ήδη από τη διπλωματική της φαρέτρα ειδικότερα μέτρα, αν η στάση της Αγκυρας συνεχιστεί, στα οποία συμπεριλαμβάνονται ειδικές νομικές κινήσεις αλλά και πολιτικές ενέργειες στον διεθνή χώρο, που θα μπορούσαν να ανακόψουν τη συνέχιση της τουρκικής προκλητικότητας, χωρίς ωστόσο να αποκαλύπτει το περιεχόμενό τους. 
 
Στην Αθήνα, ο γ.γ. του ΥΠΕΞ, πρέσβης Α. Μητσιάλης κάλεσε χθες στο γραφείο του τον Τούρκο πρέσβη Κερίμ Ουράς, προς τον οποίον υπέβαλε διάβημα για την «παράνομη τουρκική οδηγία NAVTEX για διενέργεια ερευνών από το τουρκικό ερευνητικό σκάφος “Barbaros” σε περιοχές της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας» αλλά και «για την ένταση που προκαλεί η Τουρκία με τις ενέργειές της στην περιοχή». 
 
 
«Ξύπνησε» μέχρι κι ο ΣΥΡΙΖΑ! 
 
Ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει «απαράδεκτο γεγονός» την προσπάθεια της τουρκικής κυβέρνησης να αμφισβητήσει τα νόμιμα και διεθνώς αναγνωρισμένα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της. Συγκεκριμένα, σε δήλωσή του, ο Κώστας Ησυχος, υπεύθυνος του ΣΥΡΙΖΑ για την Εξωτερική Πολιτική και την Αμυνα, υποστηρίζει ότι η πρακτική της κλιμάκωσης της έντασης από την πλευρά της Τουρκίας, σε μια ήδη άκρως τεταμένη και εύφλεκτη περιοχή, σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, συναντά μια απαράδεκτη ανοχή, μέχρι στιγμής, των μόνιμων μελών του ΟΗΕ αλλά και των ηγετικών κύκλων της Ε.Ε. 
«Ο ΣΥΡΙΖΑ για ακόμα μια φορά δηλώνει την ενεργή συμπαράστασή του στον κυπριακό λαό, το ΑΚΕΛ, τις αριστερές, προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις του τόπου, που μάχονται για μια διζωνική, δικοινοτική ομόσπονδη Κύπρο, με μία κυριαρχία και μία υπηκοότητα, ανεξάρτητη, ελεύθερη, χωρίς στρατούς κατοχής και ξένες βάσεις, χωρίς νατοϊκές δεσμεύσεις και εμπλοκές» καταλήγει ο ίδιος. 
 
<a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πρόκληση! «Αττίλας» στην ΑΟΖ της Κύπρου

Σκηνικό έντασης επιχειρεί να στήσει η Αγκυρα στην Κύπρο με την αναγγελία της διενέργειας σεισμικών ερευνών σε περιοχή της κυπριακής ΑΟΖ. Ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Η στρατιωτική δραστηριότητα «διαλύει» λαούς, αλλά όχι και ιδεολογίες

Ellada simera 0 Ειδήσεις, κόσμος 10:59

<img alt="Image" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/ONALERTPHOTOS/WAR_GENIKOS/aeroplanoforo_moon.png" width="630" /> 
 
Του Χρήστου Α. Καπούτση 
 
Η αντιμετώπιση της σοβαρής απειλής που προέρχεται από την οργάνωση «Ισλαμικό κράτος» των Τζιχαντιστών , εξελίσσεται σε εξαιρετικά πολύπλοκη υπόθεση. 
 
Σε συνέντευξή του στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ζαν-Πολ Λαμπόρντ , Ανώτατος αξιωματούχος του Σ.Α του ΟΗΕ, διευκρίνισε ότι: «στο Στρατόπεδο των Τζιχαντιστών, υπάρχουν περίπου 15.000 ξένοι μαχητές, που προέρχονται από χώρες της Ε.Ε., της Αμερικής, του Καναδά και της Αυστραλίας. Είναι πρώην χριστιανοί ή άθεοι, είναι κυρίως άνεργοι, είναι πρώην στρατιώτες, που ασπάστηκαν το ΙΣΛΑΜ, για διάφορους λόγους και έγιναν φανατικοί τζιχαντιστές». Η δήλωση του αξιωματούχου του ΟΗΕ, εφόσον ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αναδεικνύει ένα <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τεράστιο θέμα, με ιδεολογικές, οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Στρατεύονται στο Ισλαμικό Κράτος, άτομα που ο ανθρωποκτόνος <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> επιθετικός Καπιταλισμός, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τους έριξε στο κοινωνικό περιθώριο της οικονομικής ανέχειας. 
 
Αναποτελεσματικοί οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί 
 
Συνεχίζονται οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί από αμερικανικά και βρετανικά μαχητικά αεροσκάφη εναντίον θέσεων των τζιχαντιστών σε Συρία και Ιράκ, αλλά και οι τζιχαντιστές από τη πλευρά τους, συνεχίσουν απτόητοι τους αποκεφαλισμούς αιχμαλώτων, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> που προέρχονται από χώρες της Δύσης. αλλά και τις διώξεις, τις δολοφονίες, τους βιασμούς αλλοθρήσκων γυναικών και παιδιών. 
 
Στρατιωτικοί εκτιμούν ότι οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί δεν είναι αποτελεσματικοί. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Μάλιστα, ο Αρχηγός των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγός Μάρτιν Ντέμπσει, υποστηρίζει σε δημόσιες τοποθετήσεις του, ότι μόνο με την αποστολή χερσαίων επίλεκτων στρατιωτικών δυνάμεων, είναι δυνατόν να εξουδετερωθεί πλήρως η απειλή από τους Τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. 
 
Άλλωστε, οι αμερικανο-βρετανικοί <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> βομβαρδισμοί εναντίον του ISIS ενισχύουν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> το καθεστώς Ασαντ, αφού <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> σταθεροποιεί <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τις θέσεις του σε βάρος της ένοπλης αντιπολίτευσης, ενώ παράλληλα, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> εμφανίζεται ως <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> «ντε φάκτο» σύμμαχος της Δύσης στον αντιτρομοκρατικό αγώνα!!! 
 
Όσο ισχυρή και αν είναι <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> η αεροπορική, ναυτική ή χερσαία <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> στρατιωτική δύναμη της Διεθνούς συμμαχίας, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> δεν θα μπορέσει να διαλύσει ιδεολογίες, που στηρίζονται στον δογματισμό, στον θρησκευτικό φανατισμό, στον εθνικισμό, στον καιροσκοπισμό και στη μισαλλοδοξία. Μόνο θύματα <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> θα υπάρξουν μεταξύ των αμάχων πολιτών , που θα καταγραφούν και πάλι ως «παράπλευρες απώλειες». <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Όσους πυραύλους ΤΟΜΑΧΟΚ και ΚΡΟΥΖ, και να εξαπολύσουν τα μαχητικά αεροσκάφη, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τα πλοία και υποβρύχια των ΗΠΑ και της Βρετανίας, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> δεν θα διαλύσουν τις οργανώσεις του ISIS, της Αλ Νούσρα, του Χορασάν και των Ταλιμπάν. Ο πιο σύγχρονος Στρατός του Κόσμου, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> που είναι ο αμερικανικός, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> μαζί με το ΝΑΤΟ, απέτυχαν , σε Ιράκ και Αφγανιστάν, αφού δεν κατάφεραν να επιβάλουν τις απόψεις της Δύσης για τη Δημοκρατία της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και τον δυτικό Πολιτισμό και να αλλάξουν τον τροπή ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Επομένως, η στρατιωτική επιλογή, δεν συνιστά ΠΑΝΤΑ και την καλύτερη λύση σε σύνθετα πολιτικοκοινωνικά και οικονομικά προβλήματα με γεωπολιτικές <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> και γεωοικονομικές <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> και ενεργειακές παραμέτρους. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> 
 
Ανάμειξη Ελλάδας και Κύπρου 
 
Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι μέσα στον ορίζοντα των γεγονότων και των δραματικών εξελίξεων, στην εύφλεκτη και ασταθή περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. 
 
Είναι σε εξέλιξη διπλωματικές πρωτοβουλίες της ελληνικής και ελληνοκυπριακής Κυβέρνησης, που επηρεάζονται είτε έμμεσα , είτε έμμεσα, από τα πολιτικο-στρατιωτικά γεγονότα στην περιοχή μας. 
 
Επιγραμματικά , αναφέρουμε τα εξής: 
 
• Η απόφαση της Κυβέρνησης η χώρα μας να συμμετέχει και με <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> στρατιωτικά μέσα στη Διεθνή συμμαχία κατά των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους, έχει θετικές πλευρές, αφού αναβαθμίζει το διεθνές κύρος της χώρας μας στους ευρωατλαντικούς θεσμούς (ΝΑΤΟ-ΕΕ), αλλά είναι δυνατόν να κρύβει και θανάσιμες παγίδες, όπως η εμπλοκή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε πολεμικές περιπέτειες. 
 
• Η εντατικοποίηση των τριμερών συνομιλιών Ελλάδας, Αιγύπτου και Κύπρου, για τη ρύθμιση των μεταξύ τους θαλασσίων ζωνών, παρά τη σφοδρή αντίδραση της Τουρκίας, ισχυροποιεί τη θέση της Ελλάδας και Κύπρου στον ενεργειακό τομέα, εφόσον θα προκύψει θετικό αποτέλεσμα. 
 
• Η αναβάθμιση της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας και Ισραήλ, αλλά και Κύπρου, συνιστά ενεργό ανάμειξη και στα διπλωματικά και στρατιωτικά γεγονότα στην περιοχή, αλλά υπάρχουν και αρνητικές πτυχές. 
 
• Οι <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> υποθαλάσσιες έρευνες για τον εντοπισμό φυσικού αερίου και πετρελαίου στην ΑΟΖ της Κύπρου , αλλά και νοτίως της Κρήτης, προκαλούν εντάσεις και την έντονη αντίδραση της Τουρκίας. 
 
• Και φυσικά, η <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> πολιτική συμπεριφορά της Τουρκίας, προς την Κύπρο και την Ελλάδα, αλλά και προς το Ισραήλ και την Αίγυπτο και κυρίως απέναντι στους Κούρδους και στην προοπτική δημιουργίας ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους. 
 
• Η πιθανή αξιοποίηση της αεροναυτικής βάσης της Σούδας στις επιχειρήσεις των συμμάχων στη Μέση Ανατολή (χωρίς τη συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων), <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> παρέχει <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τη δυνατότητα στην Ελληνική Κυβέρνηση να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά και διπλωματικά τη συμμετοχής της εναντίον του Ι.Κ. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> 
 
• Ήδη οι Βρετανικές βάσεις στην Κύπρο, αποτελούν το ορμητήριο των Βρετανικών μαχητικών αεροσκαφών, που βομβαρδίζουν θέσεις των Τζιχαντιστών. 
 
• Επίσης <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> η Κύπρος , βρίσκεται στη ζώνη κινδύνου, εφόσον καταφέρουν οι οργανώσεις των ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΩΝ να επιβληθούν και στο Λίβανο. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης, σε πρόσφατη συνέντευξή <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> του, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τονίζει ότι, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ήλθε η ώρα να δοκιμαστεί στην πράξη ο γεωστρατηγικός ρόλος της Κύπρου ως «προκεχωρημένο φυλάκιο» της Ε.Ε. και της Δύσης στην ανατολική Μεσόγειο. 
 
Ο νέος γεωπολιτικός και ενεργειακός χάρτης 
 
Όλα αυτά είναι ψηφίδες στο νέο γεωπολιτικό και ενεργειακό χάρτη, που τώρα διαμορφώνεται <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> στην ενιαία γεωγραφική περιοχή, από τη Λιβύη και την Αίγυπτο, το Λίβανο, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> μέχρι τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν. 
 
Σχετικά με την <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> πολυπλοκότητα της κατάστασης, θα πρέπει να επισημάνουμε τα εξής: 
 
Με εξαίρεση τους Κούρδους Πεσμεργκά του Βορείου Ιράκ, οι πιο αξιόμαχες δυνάμεις , που δίνουν σκληρές μάχες εναντίον του στρατού του Ι.Κ., <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> είναι οι «κακοί δαίμονες» των Αμερικανών, αλλά τώρα «αναγκαστικά» σύμμαχοί τους: Είναι, το καθεστώς Άσαντ στη Συρία, το Ιράν των Αγιατολάχ, η Χεζμπολάχ του Λιβάνου, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> οι <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Κούρδοι της Συρίας του YPG και οι κούρδοι της Τουρκίας το ΡΚΚ του Αμπντουλάχ Οτσαλάν. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> 
 
Η Σαουδική Αραβία, που τώρα βρίσκεται στον πλευρό των ΗΠΑ στον αγώνα κατά των Τζιχαντιστών, είναι η κύρια πηγή χρηματοδότησης του ακραίου σουνιτικού Ισλάμ. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Το αναφέρουν πολύ αξιόπιστες πηγές, από <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> το αμερικανικό Στέητ Ντηπάρτμεντ, Για παράδειγμα, σε απόρρητο σημείωμα της <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> πρώην αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Χίλαρυ Κλίντον, που είδε το φως της δημοσιότητας, χωρίς να διαψευστεί, αναφέρεται ότι «Σαουδάραβες χορηγοί είναι οι πιο γενναιόδωροι χρηματοδότες των Σουνιτών τρομοκρατών σε παγκόσμιο επίπεδο». 
 
Επίσης, δεν είναι απόλυτα σαφές αν στόχος των αμερικανών είναι μόνο η εξουδετέρωση της οργάνωσης ισλαμικό κράτος, αλλά περιλαμβάνει και την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> και τη δημιουργία του ανεξάρτητου Κουρδιστάν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> στα εδάφη που σήμερα ανήκουν στη Συρία, στην Τουρκία, στο Ιράκ και το Ιράν. Είναι σαφές ότι οι στόχοι αυτοί δημιουργούν σφοδρές γεωπολιτικές αναταράξεις και στρατιωτικές συγκρούσεις. 
 
Η στάση της Τουρκίας <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> 
 
Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η πολιτικο-διπλωματική στάση της Τουρκίας στον αγώνα, για την εξόντωση των Τζιχαντιστών του Ισλαμικού κράτους. 
 
Η τουρκική Εθνοσυνέλευση, υπερψήφισε την πρόταση της Κυβέρνησης Α.Νταβούτογλου, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> να επέμβουν στο έδαφος του Ιράκ και στη Συρία, με στόχο να πολεμήσουν τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. Μέχρι τώρα η Τουρκία ενίσχυε τους Τζιχαντιστές στον εμφύλιο στη Συρία, για την ανατροπή του Άσαντ, ενώ τους επέτρεπε, να ανασυντάσσονται στο τουρκικό έδαφος. Η Τουρκία, στόχευε ακόμη και σε νίκη των Τζιχαντιστών σε βάρος των Κούρδων. «Διαθέτουμε ισχυρά και αδιαμφισβήτητα στοιχεία ότι η MIT (τουρκική μυστική υπηρεσία) , είχε αλλεπάλληλες συναντήσεις με την ISIS σε παραμεθόρια πόλη της βόρειας Συρίας, κατά τη διάρκεια των οποίων έγιναν συμφωνίες κατά των Κούρδων» <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> δήλωσε το ανώτατο στρατιωτικό στέλεχος του PKK Howal Veria στο ειδησεογραφικό FNA το περασμένο Σάββατο. Και συνέχισε, «Ένας όρος των συμφωνιών αφορά την εθνοκάθαρση του Συριακού Κουρδιστάν και ο σφαγιασμός του κουρδικού λαού». 
 
Επιπλέον, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ο <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> συριακός εμφύλιος έχει εξελιχθεί σε βάρος των τουρκικών συμφερόντων, αφού οι <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Κούρδοι <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> της Συρίας, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> έχουν ενισχυθεί και <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> έχουν κατακτήσει de facto αυτονομία από τη Δαμασκό στις κουρδικές περιοχές της Συρίας. Είναι γνωστό ότι οι <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> μαχητές του ΡΚΚ (Κούρδοι αντάρτες που δραστηριοποιούνται στις κουρδικές περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας) , που αποτελούν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τον μεγαλύτερο <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> εσωτερικό εχθρό του τουρκικού κράτους, είναι οι πιο ισχυροί σύμμαχοι <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> της ένοπλης οργάνωσης των «αδελφών» Κούρδων της Συρίας YPG και του γυναικείου τμήματος ΥPJ. 
 
Συνεπώς, η κατάσταση στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, είναι περίπλοκη, επικίνδυνη και οδεύει στο να και καταστεί ανεξέλεγκτη… 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>