ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Τι ακριβώς είναι και τι θέλει το ISIS

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghwydl8B8x-AjwXXGCrBbiXrCSPUOvviSbL8Ew3q3_Spj0RWwStA66xPJ86GD758eQQoCG96WlwY6yzxDooCkTXsu4FePjvYT_cmt5l4dFwqXrtT0BDSdM8ZGK_UfnKwfr_s6ZWlZ6vsl6/s1600/%CE%A4%CE%B9+%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%B2%CF%8E%CF%82+%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%84%CE%B9+%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9+%CF%84%CE%BF+ISIS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghwydl8B8x-AjwXXGCrBbiXrCSPUOvviSbL8Ew3q3_Spj0RWwStA66xPJ86GD758eQQoCG96WlwY6yzxDooCkTXsu4FePjvYT_cmt5l4dFwqXrtT0BDSdM8ZGK_UfnKwfr_s6ZWlZ6vsl6/s1600/%CE%A4%CE%B9+%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%B2%CF%8E%CF%82+%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%84%CE%B9+%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9+%CF%84%CE%BF+ISIS.jpg" width="640" /></a></div>
 
Παναγιώτης Ήφαιστος. 
 
Η ανάγνωση του κειμένου αυτού μας δίνει πολλές πληροφορίες και περιγραφές για ένα νομίζω πολύ σημαντικό ζήτημα, την ανάδειξη του «Ισλαμικού κράτους» ως σημαντικού πλέον παίχτη των περιφερειακών εξελίξεων. Δεν έχει σημασία εάν θα καταστεί ένα κανονικό κράτος αναγνωρισμένο από τα άλλα κράτη, κατιτί λογικά αδύνατο καθότι ανατρέπει βασικές ιδιότητες του Βεστφαλιανού διακρατικού συστήματος όπως ιδρύθηκε το 1648 και όπως έκτοτε εξελίχθηκε αφού πριν το 1945 επικυρώθηκε νομικά στον ΟΗΕ. Η ισλαμική αυτή οργάνωση που όπως οι χάρτες που ακολουθούν δείχνει ελέγχουν πλέον μεγάλες περιοχές πολλών κρατών της περιφέρειάς μας έχει κατά κάποιο αναδείξει τις επαναστατικές τάσεις της μετάψυχροπολεμικής εποχής. Βεβαιώνει ότι μεγάλες περιοχές όπου εγκαθιδρύθηκαν κράτη μετά τους αποικιακούς εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες είναι ένα καζάνι που βράζει. Θρησκείες, δόγματα, ταυτότητες και πολιτισμοί συμπλέκονται άγρια προκαλώντας σεισμικές δονήσεις στα κρατικά συστήματα μεγάλων περιοχών στις περιφέρειες και όχι μόνο. Είναι χρήσιμο να γίνουν μερικές ακόμη επισημάνσεις επί ζητημάτων που μας απασχολούν επί μακρόν. 
 
Πρώτον, είναι πλέον ολοφάνερο το πόσο άμυαλο και ανορθολογικό ήταν μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου η δεσπόζουσα μεγάλη δύναμη συνεπικουρούμενη από την παγωμένη –λόγω μεγάλων διαφορών μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών μετά το 1990– Ευρώπη να επιδοθεί σε ένα κυριολεκτικά όργιο άσκησης βίας μεταμφιεσμένης με ενδύματα «ανθρωπιστικών επεμβάσεων». Τα λίγα κέρδη γίνονται τώρα ξινά αλλά είναι αργά να σκεφτούν με Θουκυδίδειους όρους ισορροπίας και υπευθυνότητας. 
 
Δεύτερον, κυριολεκτώ εάν πω ότι στον δικό μου χώρο των «πολιτικών επιστημών» οι «ιδεαλιστικές» φανφάρες φορέων επιστημονικών τίτλων για τις «ανθρωπιστικές επεμβάσεις» και νομοπαραγωγή που θα έφερνε ένα περίπου ανθόσπαρτο διεθνή βίο, ελάχιστα διαφέρουν σε εξτρεμισμό από τους εξτρεμιστές του ISIS. Κυριολεκτικά! Γιατί πρόκειται περί «επαναστατικών θέσεων» (σύμφωνα με τον όρο του Martin Wight στο Διεθνής Θεωρία) «ιδεαλιστών» που εξωθούν τις λεπτές ισορροπίες μεταξύ ανθρώπων και κρατών προς αστάθεια και σύγκρουση. Το διεθνές σύστημα έχει σταθεροποιηθεί εδώ και αιώνες με τις Υψηλές Αρχές του διεθνούς δικαίου (άρθρο 2 του Κεφαλαίου Ι του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ) όπου η κρατική κυριαρχία είναι το καθεστώς το οποίο οριοθέτησε μεν τις γραμμές που χωρίζουν τα κράτη πλην τα σύνορα είναι εύθραυστα και συχνά προβληματικά. Όταν λοιπόν άμυαλοι και ημιμαθείς φορείς επιστημονικών τίτλων ενθάρρυναν τον ηγεμονικό επαναστατισμό κυριολεκτικά ενθάρρυναν ένα κολοσσιαίο εξτρεμισμό, δηλαδή τους ελέφαντες να εισέλθουν σε υαλοπωλείο (συμπεριλαμβανομένου, τελικά, και του δικού μας). 
 
Τρίτον, τόσο σε επίπεδο πολιτικής ανάλυσης όσο και πολιτικού λόγου γίνεται ολοφάνερο ότι είχαμε από καιρό περάσει πολύ πέραν των γραμμικών υλιστικών ερμηνειών του κόσμου με τις οποίες τα δυτικά μοντερνιστικά κράτη διευκόλυναν την αποικιακή και μετά-αποικιακή δεσποτεία τους. Δεν χρειάζονται πολλά παρά παράθεση μερικών φράσεων του συνήθως αλάνθαστου Παναγιώτη Κονδύλη: 
 
Χυδαίος μαρξισμός με αντεστραμμένα πρόσημα: 
 
«Καταλαβαίνουμε έτσι γιατί οι φιλελεύθεροι πολιτικοί και οικονομολόγοι, οι οποίοι παρά τις συνεχείς έμπρακτες διαψεύσεις των τριών τελευταίων αιώνων, εξακολουθούν να διατείνονται ότι το εμπόριο θα υποκαταστήσει τον πόλεμο, υποπίπτουν σ’ ένα τεράστιο λογικό και ιστορικό σφάλμα. Μόνον όποιος ενστερνίζεται έναν οικονομικό ντετερμινισμό, δηλαδή μόνον όποιος αποδίδει τους πολέμους σε οικονομικούς ανταγωνισμούς και μόνον, δικαιούται λογικά να πιστεύει ότι η οικονομική συνεργασία θα καταργήσει τους πολέμους. Στο κρίσιμο αυτό σημείο, όπως και σε πολλά άλλα ακόμη, ο οικονομιστικός φιλελευθερισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά χυδαίος μαρξισμός με αντεστραμμένα πρόσημα» (1997 σ. 366). 
 
Σ’ άλλη περίπτωση, γράφει πως αυτές οι φορμαλιστικές μυθολογίες, όπως εύστοχα τις ονομάζει, ουσιαστικά υποστηρίζουν πως μέσα στο ίδιο θεσμικό-διαδικαστικό πλαίσιο μπορούν να συνυπάρξουν πολύ διαφορετικές κοσμοθεωρητικές θέσεις και να πραγματωθεί η ανοχή όλων προς όλους. Αλλά ακόμη και μια μικρή εμβάθυνση στα πραγματικά δεδομένα, συνεχίζει, «επιτρέπει τη διαπίστωση ότι το σύγχρονο δυτικό “κράτος δικαίου” χρειάζεται λειτουργικά, εξ ίσου όσο και οποιοσδήποτε άλλος πολιτικοκοινωνικός σχηματισμός, μια κυρίαρχη ιδεολογία συνυφασμένη με ανθρωπολογικά αξιώματα» (1994β σ. 127,128). 
 
Τα ανθρωπολογικά αξιώματα όμως ήταν μονοσήμαντα υλιστικά που εξαιρούν το «ταραχοποιό πνεύμα» από την δημόσια σφαίρα και για να το πούμε γλαφυρά με αγγούρια, πατάτες και ευρώ μπορούν να δημιουργηθούν γραμμικά ισόρροπες σχέσεις εδρασμένες στον ωφελιμισμό, στον ηδονισμό, στην ιδιωτεία και στην κατάργηση, βασικά, κάθε κλασικά νοούμενης έννοιας δημοκρατίας και πολιτικής. 
 
Ο Θεός του καθενός και η πολιτική 
 
«Οι πραγματιστές δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν την απτή χρησιμότητα των “μεταφυσικών” κατασκευών μέσα στον κοινωνικό αγώνα για ισχύ. Ίσως να είναι “καθ’ αυτό” (διάβαζε: από την σκοπιά φιλελεύθερων ωφελιμιστικών αντιλήψεων) αδιάφορο, ποια ιδέα περί Θεού πρεσβεύει κάποιος, ωστόσο η πρακτική διαφορά γίνεται τεράστια, αν υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι για την ιδέα τους περί Θεού είναι πρόθυμοι να πεθάνουν ή να σκοτώσουν, αφού συνδέουν μαζί της τη δική τους ταυτότητα». (Κονδύλης: Ισχύς και Απόφαση 1991, σ. 106). Και σε άλλο σημείο «Οι πραγματιστές και οι «κριτικοί» τους επίγονοι [οι εύστοχα επονομασθέντες στην Ελλάδα ως εθνομηδενιστές] θα όφειλαν να θέσουν στον εαυτό τους το απλό ερώτημα, γιατί οι άνθρωποι δεν σκέφτηκαν πολύ πρωτύτερα αυτή την τόσο πρόδηλη συνταγή για την εξομάλυνση των συγκρούσεων τους και την εξασφάλιση της ευτυχίας τους – και επίσης, γιατί, τώρα πια που τους έχει φανερωθεί η σοφία των πραγματιστών, δεν συμμορφώνονται μ’ αυτή, παρά εξακολουθούν να προσδίδουν ισχύ στις αποφάσεις τους εξαντικειμενικεύοντάς τες, δηλαδή παρουσιάζοντάς τες ως αντικειμενικά αληθινές και γενικά δεσμευτικές». 
 
Το άρθρο που ακολουθεί είναι εξαιρετικά διαφωτιστικό και περιγράφει πολλά που κανείς δεν βρίσκει στις συνήθεις αναλύσεις για το θέμα αυτό. Να τελειώσω μόνο λέγοντας ότι το ISIS δεν είναι μακριά μας και στο πολύ κοντινό μέλλον θα αρχίσει να μας αγγίζει άμεσα εάν με απύθμενη αφροσύνη η Κυπριακή Δημοκρατία με νέα σχέδια Αναν (που πριν δέκα χρόνια προσυπέγραψαν εκατοντάδες έλληνες φορείς επιστημονικών τίτλων) ενταχθεί μέσα στην κινούμενη άμμο του νέο-Οθωμανικού νεοτουρκικού κράτους. 
<div>
 
<a href="http://piotita.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Τι ακριβώς είναι και τι θέλει το ISIS

Παναγιώτης Ήφαιστος. Η ανάγνωση του κειμένου αυτού μας δίνει πολλές πληροφορίες και περιγραφές για ένα νομίζω πολύ σημαντικό ζήτημα, τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Συμβιβασμός-γέφυρα

Ellada simera 0 οικονομία, Πρωτοσέλιδα 12:38

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA7rANaOD8Z5u3WnJ3adUhUtkXErriZ3DNN1eJOXRL6Qyaj28H0f4Lx0izPZeajlsfuwXN2pwnyIGAfBIdHaShWIg8BGRxwk7t3YXgtfkXFq9lvdxNtxZAF0yXkfaTpWqEZ7pNOeRWiESC/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF983.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA7rANaOD8Z5u3WnJ3adUhUtkXErriZ3DNN1eJOXRL6Qyaj28H0f4Lx0izPZeajlsfuwXN2pwnyIGAfBIdHaShWIg8BGRxwk7t3YXgtfkXFq9lvdxNtxZAF0yXkfaTpWqEZ7pNOeRWiESC/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF983.jpg" width="640" /></a></div>
 
του Σταύρου Λυγερού 
 
Αντιμέτωποι με το φάσμα των ανεξέλεγκτων επιπτώσεων ενός ναυαγίου τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και το ευρωιερατείο, υποχρεώθηκαν να κάνουν τις αναγκαίες υποχωρήσεις ώστε το Eurogroupτης Παρασκευήςνα καταλήξει σε μία αρχική συμφωνία, η οποία αποτυπώθηκε στην κοινή ανακοίνωση. Η αρχική αυτή συμφωνία αναμένεται να καταστεί λειτουργική, όταν τη Δευτέρα η Αθήνα θα καταθέσει έναν κατάλογο με τις μεταρρυθμίσεις, τις οποίες προτίθεται να εφαρμόσει κατά τη διάρκεια του τετραμήνου της παράτασης. 
 
Ο ελληνικός κατάλογος θα περιλαμβάνει όλες τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες είναι επιθυμητές και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Παρά τις διαφωνίες που έχουν μαζί της, τααφεντικά της ΕΕ έχουν συνειδητοποιήσει ότι μόνο αυτή, λόγω της απουσίας εξαρτήσεων, έχει την πολιτική βούληση και ως εκ τούτου πιθανότητες να καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου σε κρίσιμους τομείς, όπως είναι η καταπολέμηση της διαπλοκής, της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής. 
 
Σύμφωνα με κοινοτικό αξιωματούχο, το ευρωιερατείο θα επιδιώξει να συμπεριλάβει στον κατάλογο που θα στείλει η Αθήνα και δεσμεύσεις, οι οποίες είναι αντιπαθείς στην ελληνική πλευρά. Μ’ αυτή την έννοια, στις αρχές αυτής της εβδομάδας θα έχουμε έναν ακόμα μικρό κύκλο διαπραγμάτευσης.Ο ίδιος, ωστόσο, θεωρεί ελάχιστα πιθανό να προκληθεί αδιέξοδοικανό να σκοτώσει τη συμφωνία της Παρασκευής. 
 
Όλα δείχνουν, λοιπόν, ότι το διάχυτο κλίμα αβεβαιότητας των τελευταίων ημερών διαλύεται. Δεν υπάρχουν, άλλωστε, πολλά περιθώρια ακόμα. Η κλιμακούμενη αιμορραγία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα χορηγούσε με το σταγονόμετρο την αύξηση του ορίου πρόσβασης των ελληνικών τραπεζών στην έκτακτη χρηματοδότηση του ELA, θα καθιστούσε την επόμενη εβδομάδα αναπόφευκτη την επιβολή περιορισμών στην ελευθερία κυκλοφορίας κεφαλαίων και στο ύψος των αναλήψεων. 
 
Η κυβέρνηση Τσίπρα είχε κάνει βήματα για να διευκολύνει την επίτευξη μίας μεταβατικής συμφωνίας που θα της εξασφάλιζε ηρεμία και τον απαραίτητο χρόνο για να δώσει δείγματα γραφής. Οι προγραμματικές δηλώσεις είχαν αρκετές εκπτώσεις συγκρινόμενες με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Εκτός αυτού, με την έναρξη των διαπραγματεύσεων, η Αθήνα εγκατέλειψε την απαίτησή της για κούρεμα του ελληνικού χρέους και αποδέχθηκε πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% του ΑΕΠ. 
 
Οι σημαντικές αυτές υποχωρήσεις, ωστόσο, δεν στάθηκαν ικανές να σπάσουν το τείχος που ύψωσε ο Σόιμπλε στο Eurogroup της 16ης Φεβρουαρίου, καταφέρνοντας όχι μόνο να τορπιλίσει τη μεσολαβητική προσπάθεια του επιτρόπου Μοσκοβισί, αλλά και να απομονώσει την ελληνική πλευρά. Υπό τον πέλεκυ της απειλής του επικείμενουτραπεζικού πανικού, η επιστολή Βαρουφάκη ήταν το ύστατο βήμα της Αθήνας για να αποτρέψει τη ρήξη. 
 
Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, η κίνηση αυτή έγινε σε συνεννόηση με παράγοντες του ευρωιερατείου που επιδιώκουν τον συμβιβασμό. Οι ίδιοι αυτοί παράγοντες έστειλαν το μήνυμα στο Μαξίμου ότι πρόθεση του Σόιμπλε ήταν να μην επιτρέψει συμφωνία και ως εκ τούτου να τραβήξει τις διαπραγματεύσεις μέχρι την τελευταία στιγμή. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θεωρούσε δικαιολογημένα ότι ο αναπόφευκτος τραπεζικός πανικός θα προκαλούσε υψηλό πολιτικό κόστος στην ελληνική κυβέρνηση και θα την υποχρέωνε στο παρά ένα να υποκύψει και να παραδοθεί. 
 
Οι παράγοντες που παρότρυναν την Αθήνα να ζητήσει παράταση του προηγούμενου προγράμματος είχαν υποσχεθεί ότι με την κίνησή της αυτή θα έβγαζε στην επιφάνεια τις ενδοευρωπαϊκές αντιθέσεις και κατ’ επέκτασιν θα προκαλούσε ρήγματα στην ενότητα γύρω από τη γραμμή του Βερολίνου που –έστω και με πολλές επιφυλάξεις– είχε επιτύχει ο Σόιμπλε στις 16 Φεβρουαρίου. 
 
Έτσι ο Τσίπρας άναψε το πράσινο φως για την επιστολή Βαρουφάκη. Όταν, μάλιστα, ήρθε η άμεση απόρριψη του ελληνικού αιτήματος από τον Σόιμπλε, η Αθήνα εισήλθε σε φάση κόκκινου συναγερμού. Το παρήγορο σημάδι ήταν ότι η άρνηση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών εν μέρει μετατράπηκε σε μπούμεραγκ. Θεσμικά προκάλεσε επειδή προκατέλαβε το Eurogroup.Πολιτικά,επέτρεψε στους υποστηρικτές μίας συμβιβαστικής λύσης να διαφοροποιηθούν δημοσίως από την ανελαστική γραμμή του, η οποία ουσιαστικά συνοψιζόταν στο εκβιαστικό δίλημμα «ή παράδοση άνευ όρων ή στραγγαλισμός». 
 
Είναι αξιοσημείωτο ότι η γραμμή Σόιμπλε επικρίθηκε δημοσίως και στο εσωτερικό της Γερμανίας. Οι Πράσινοι χαρακτήρισαν αυθάδη την απόρριψη του ελληνικού αιτήματος. Ο δε σοσιαλδημοκράτης αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομικών Γκάμπριελ διαφοροποιήθηκε δημοσίως. Ακόμα και η Μέρκελ φρόντισε να τηρήσει αποστάσεις από την αδιάλλακτη ρητορική του υπουργού της, διαβλέποντας ότι κέρδιζε έδαφος το σενάριο του συμβιβασμού και ως εκ τούτου δεν ήθελε να εκτεθεί προσωπικά. 
 
Παρόλα αυτά, το απειλητικό παιχνίδι των δηλώσεων και των διαρροών, σε συνδυασμό με την έκδηλη εχθρότητα όχι μόνο των παραδοσιακών συμμάχων της Γερμανίας, αλλά και των κυβερνήσεων της ευρωπαϊκής περιφέρειαςπου πουλάνε πολιτικά στους λαούς τους τον μονόδρομο της λιτότητας, τροφοδοτούσε στην Αθήνα τον φόβο νέου αδιεξόδου. Και όχι αδίκως. Οι υπουργοί Οικονομικών της Ισπανίας και της Πορτογαλίας έκαναν τα πάντα για να τορπιλίσουν τη συμφωνία της Παρασκευής. 
 
Μη διαθέτοντας χρόνο λόγω της κλιμακούμενης φυγής καταθέσεων, ο Τσίπρας αναμίχθηκε απευθείας στις διαπραγματεύσεις. Τηλεφώνησε στον Ολάντ και στη Μέρκελ, ενώ επικοινώνησε και με τον Ρέντσι. Παραλλήλως,την Παρασκευή ζήτησε επισήμως από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Τουσκ να συγκαλέσει έκτακτη σύνοδο κορυφής για σήμερα Κυριακή, εάν το Eurogroup έληγε χωρίς συμφωνία. 
 
Σύμφωνα με αξιόπιστη πηγή, μάλιστα, έστειλε το μήνυμα ότι εάν επιχειρούσαν να στραγγαλίσουν την κυβέρνησή του θα τον εξωθούσαν στη σύνοδο κορυφής να ανακοινώσει την προκήρυξη δημοψηφίσματος. Το ερώτημα θα ήταν η αποδοχή ή όχι του γερμανικού/ευρωπαϊκού τελεσιγράφου.Αυτό είναι και το «σχέδιο Β» που η Κουμουνδούρου έχει εδώ και ένα χρόνο επεξεργασθεί για να αντιμετωπίσει ενδεχόμενη προσπάθεια στραγγαλισμού της τότε μελλοντικής κυβέρνησης Τσίπρα. 
 
Μία ρήξη θα οδηγούσε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις με απροσδιόριστες επιπτώσεις όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρωζώνη. Ο Σόιμπλε και οι σύμμαχοι του υποστηρίζουν δημοσίως ότι ακόμα κι αν προκύψει Grexit, οι επιπτώσεις για το ευρώ θα είναι ελεγχόμενες. Οι υπόλοιποι (κυβερνήσεις, πολιτικοί, οικονομολόγοι και δημοσιογράφοι), όμως, προειδοποιούν ότι η Ευρωζώνη θα εισέλθει σε αχαρτογράφητα ύδατα κι ότι το ενδεχόμενο ενός καταστροφικού ντόμινο είναι πολύ πιθανό. 
 
Είναι αξιοσημείωτο και ενδεικτικό για το πόσο έχει στην πράξη καταργηθεί η ισοτιμία των χωρών-μελών το γεγονός ότι τη συμφωνία της Παρασκευής επεξεργάσθηκαν οι παράγοντες του ευρωιερατείου με την ενδιαφερόμενη ελληνική πλευρά κι όχι συλλογικά το Eurogroup. Το ίδιο είχε συμβεί πριν δύο χρόνια με την επιβολή Μνημονίου και το κούρεμα καταθέσεων στην Κύπρο. 
 
Η αρχική συμφωνία στο Eurogroupτης Παρασκευής δεν αποτελεί νίκη της Αθήνας, αλλά αποτελεί ήττα της κυβέρνησης Μέρκελ με ευρύτερες, μάλιστα, επιπτώσεις. Στην πραγματικότητα, αμφισβητείται για πρώτη φορά ευθέως η γερμανική τάξη πραγμάτων που το Βερολίνο έχει τα τελευταία χρόνια επιβάλει στην Ευρώπη. 
 
Η προσπάθεια του Σόιμπλε να συντρίψει τον «αντάρτη» Τσίπρα έχει σκοπό να δημιουργήσει ένα παράδειγμα προς αποφυγή και κατ’ αυτόν τον τρόπο να εξουδετερώσει το υποφώσκον κύμα αμφισβήτησης. Προς το παρόν απέτυχε, γεγονός που σύμφωνα με κοινοτικό αξιωματούχο ίσως είναι το έναυσμα για να αρχίσει να ξηλώνεται το πουλόβερ της «γερμανικής Ευρώπης». 
 
Προϋπόθεση γιατην αποσταθεροποίηση και πολύ περισσότερο για τη συντριβή της νέας ελληνικής κυβέρνησηςήταν η πολιτική απομόνωσή της και η δαιμονοποίησή της. Σ’ αυτό το επίπεδο οι γερμανικές προσπάθειες μάλλον έπεσαν στο κενό. Οι πρωτοφανείς στα χρονικά της ΕΕ δηλώσεις του Σόιμπλε εναντίον της Ελλάδας αντανακλούσαν τον έντονο εκνευρισμό του. Σύμφωνα με πληροφορίες από την Ουάσιγκτον, μάλιστα, απέφυγε να απαντήσει σε δύο προσπάθειες του Αμερικανού ομολόγου του Λιού να μιλήσει τηλεφωνικά μαζί του! 
 
Ο Τσίπρας έχει καταφέρει να αναδείξει την ευρωπαϊκή διάσταση του ελληνικού προβλήματος και να το συνδέσει με το πανευρωπαϊκό αίτημα για την αντικατάσταση της λιτότητας από πολιτικές ανάπτυξης. Αυτός είναι ο λόγος που την ελληνική υπόθεση δεν υποστηρίζουν μόνο η ευρωπαϊκή Αριστερά και οι διαδηλωτές. Την υποστηρίζει και ένα φάσμα πολιτικών, οικονομολόγων και δημοσιογράφων, οι οποίοι συχνά δεν έχουν καμία ιδεολογική και πολιτική συγγένεια με τον ΣΥΡΙΖΑ. 
 
Η αρχική συμφωνία της Παρασκευής αποτρέπει προς το παρόν την προσπάθεια του Βερολίνου να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση Τσίπρα.Καλά ενημερωμένες πηγές, ωστόσο, δεν αποκλείουν η γερμανική πλευρά να εκμεταλλευθεί την πρώτη αξιολόγηση του ελληνικού καταλόγου με τις μεταρρυθμίσεις για να εγείρει εμπόδια. Οι ίδιες πηγές, μάλιστα, θεωρούν απίθανο ο Σόιμπλε να εγκρίνει το ξήλωμα μνημονιακών νόμων το επόμενο τετράμηνο. 
 
Η διατύπωση της κοινής ανακοίνωσης είναι σαφής όσον αφορά την ελληνική παραίτηση από το δικαίωμα μονομερούς ακύρωσης μνημονιακών νόμων. Ευρωπαϊκή έγκριση απαιτείται όχι μόνο για την ακύρωση μέτρων που έχουν δημοσιονομικό κόστος, αλλά και μέτρων που επηρεάζουν τη χρηματοοικονομική σταθερότητα και οικονομική ανάκαμψη. Δηλαδή σχεδόν για τα πάντα.Μόνο τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης δεν αναμένεται να συναντήσουν εμπόδια, εφόσον βεβαίως έχει εξασφαλισθεί ότι η χρηματοδότησή τους δεν θα προκαλέσει δημοσιονομική απόκλιση. 
 
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, σ’ αυτό το επίπεδο η Αθήνα υποχώρησε. Η θέση της ότι η επιστολή Βαρουφάκη δεν θα γίνει αντικείμενο διαπραγμάτευσης διαψεύσθηκε. Δεν μπορούσε, βεβαίως, η επιστολή να αλλάξει, αλλά το κείμενο που δεσμεύει τους πάντες είναι η κοινή ανακοίνωση. Το ίδιο διαψεύσθηκε και η διαβεβαίωση του υπουργού Επικρατείας ότι η ελληνική κυβέρνηση θα συνεννοείται με το ευρωιερατείο μόνο για τα ζητήματα που έχουν δημοσιονομική επιβάρυνση. 
 
Ακόμα και όσοι στο ευρωιερατείο υποστηρίζουν μία συμβιβαστική λύση είχαν απαιτήσει από την Αθήνα να ζητήσει παράταση του προγράμματος. Η επιστολή Βαρουφάκη ικανοποίησε αυτή την απαίτηση, παρότι οι διατυπώσεις της επιχειρούν να αποσυνδέσουν τη δανειακή σύμβαση από τους συναρτώμενους μνημονιακούς όρους. 
 
Η κυβέρνηση Τσίπρα δεν είχε την ψευδαίσθηση ότι θα εξασφάλιζε χρηματοδοτική κάλυψη, χωρίς όρους. Απλώς πρότεινε ως όρους τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις με τις οποίες συμφωνεί, καθώς και την υποχρέωση να αποφύγει την ψήφιση νόμων που θα προκαλέσουν δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Με άλλα λόγια, στόχος της ήταν να ενταφιάσει τα 18 επώδυνα προαπαιτούμενα της αξιολόγησης που εκκρεμεί από το φθινόπωρο και να δημιουργήσει ένα νέο πλαίσιο ελληνικών δεσμεύσεων πιο συμβατό με τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. 
 
Αυτό εν μέρει το επέτυχε. Οι διατυπώσεις της κοινής ανακοίνωσης επιτρέπουν συχνά διπλή ανάγνωση, ώστε να ικανοποιούν τις εκατέρωθεν επικοινωνιακές σκοπιμότητες. Αυτό που μετράει, όμως, είναι ο τελικός κατάλογος των ελληνικών δεσμεύσεων. Το γεγονός ότι θα τον καταρτίσει η Αθήνα και θα τον συνδιαμορφώσει με το ευρωιερατείο είναι σημαντικό. 
 
Ο Βαρουφάκης διαβεβαιώνει πως δεν θα υπάρχουν δεσμεύσεις για μέτρα λιτότητας, όπως επίσης κι ότι δεν θα μειωθούν οι συντάξεις και δεν θα αυξηθεί ο ΦΠΑ όπου είναι χαμηλότερος. Η πραγματική πολιτική αποτίμηση, όμως, θα γίνει όταν ο εγκεκριμένος και από το ευρωιερατείο κατάλογος συγκριθεί με τα 18 μνημονιακά προαπαιτούμενα και με το μέηλ του Χαρδούβελη. 
 
Είναι αξιοσημείωτος και ο τρόπος που παρακάμφθηκε ο σκόπελος με το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος. Για να μην υποχωρήσει ούτε η μία ούτε η άλλη πλευρά το ύψος αφέθηκε να καθορισθεί με βάση τις συνθήκες που θα επικρατούν στην ελληνική οικονομία. Η Αθήνα μπορεί να ισχυρισθεί δικαιολογημένα ότι αυτό την ευνοεί, έστω κι αν επιτρέπει στα γεράκια του ευρωιερατείου να κρύψουν την υποχώρησή τους. 
 
Από την άλλη πλευρά, η χρηματοδότηση της ελληνικής πλευράς για να ανταποκριθεί στις δανειακές υποχρεώσεις της είναι φειδωλή. Η δόση των 7,2 δισ θα εκταμιευθεί μόνο όταν οι συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις εφαρμοσθούν. Το ίδιο και τα 1,9 δις, που είναι η επιστροφή των κερδών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από τα ελληνικά ομόλογα το 2014. Τέλος, τα 11 δισ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα είναι διαθέσιμα μόνο για ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Ανακεφαλαιοποίηση που θα καταστεί απαραίτητη όταν ρυθμισθούν τα κόκκινα δάνεια. 
 
Η κυβέρνηση αναμφισβήτητα έκανε πολλά βήματα πίσω, αλλά το μεγάλο κέρδος της είναι ότι απέφυγε τη ρήξη, η οποία θα την οδηγούσε σε επώδυνες καταστάσεις όχι μόνο στο οικονομικό-κοινωνικό, αλλά και στο πολιτικό επίπεδο. Και την απέφυγε υποχωρώντας σε αρκετά ζητήματα, αλλά χωρίς να παραδοθεί άνευ όρων, όπως επιδίωξε το Βερολίνο. 
 
Εάν μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου οριστικοποιηθεί η μεταβατική αυτή συμφωνία, η μεγάλη μάχη για τον Τσίπρα και τους υπουργούς του δεν θα είναι με τα λιοντάρια του ευρωιερατείου, αλλά με τους αναρίθμητους κοριούς των ελληνικών παθογενειών. Κι αυτή η μάχη θα είναι πιο δύσκολη. Όχι μόνο λόγω της δεδομένης απειρίας των κυβερνητικών στελεχών, αλλά και λόγω των ισχυρών ιδεοληψιών του «μικρού ΣΥΡΙΖΑ», οι οποίες ήδη ρίχνουν τη σκιά τους. 
 
Αν και οι διαμαρτυρίες που ήδη διατυπώνονται στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ για τη συμφωνία εδράζονται στις δεδομένες υποχωρήσεις από το κυβερνητικό πρόγραμμα, δεν φαίνονται προς το παρόν ικανές να δημιουργήσουν σοβαρό πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση. Η συμφωνία δεν συνιστά παράδοση και έχει προκαλέσει ανακούφιση στην κοινή γνώμη. Δεν αποκλείεται καθόλου, ωστόσο, να προκαλέσει τριβές και δυσλειτουργίες στο κυβερνητικό σχήμα. 
 
Μόνο εάν η κυβέρνηση Τσίπρα φέρει αποτελέσματα στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων που θα συμφωνηθούν θα έχει ελπίδες να διαπραγματευθεί με αξιώσεις το συμβόλαιο που θα καθορίσει τη σχέση της Ελλάδας με την Ευρωζώνη τα επόμενα χρόνια. Στο πλαίσιο αυτό του συμβολαίου, άλλωστε, εντάσσεται και η ζωτικά αναγκαία αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, ώστε να εξαλειφθεί η αβεβαιότητα που αποτρέπει τις παραγωγικές επενδύσεις. 
<div style="text-align: justify;">
 
<a href="http://piotita.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Συμβιβασμός-γέφυρα

του Σταύρου Λυγερού Αντιμέτωποι με το φάσμα των ανεξέλεγκτων επιπτώσεων ενός ναυαγίου τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και το ευρωιερατείο...

Διαβάστε την συνέχεια

Απέτυχε το πραξικόπημα Ομπάμα στην Βενεζουέλα

Ellada simera 0 κόσμος 12:27

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNrDuAboxyCb9bex1ZBawlXnGzzePXCHpKbW3vJ35nMHZgNvFXpht5UHFAUq2cyHtjcVGOy1elgFg-0QSJfuuNQM0JZ_CSXBtFaOiYRA2Hu6URH4JgRaepa_tYuL1c1gsoGnV_DnhHz6ae/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF982.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNrDuAboxyCb9bex1ZBawlXnGzzePXCHpKbW3vJ35nMHZgNvFXpht5UHFAUq2cyHtjcVGOy1elgFg-0QSJfuuNQM0JZ_CSXBtFaOiYRA2Hu6URH4JgRaepa_tYuL1c1gsoGnV_DnhHz6ae/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF982.jpg" width="640" /></a></div>
 
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γερμανία, ο Καναδάς, το Ισραήλ και το Ηνωμένο Βασίλειο οργάνωσαν την «Επιχείρηση Ιεριχώ»... 
 
Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία) (μτφρ. Κριστιάν) 
 
Για άλλη μια φορά, η κυβέρνηση Ομπάμα προσπάθησε να αλλάξει με τη βία ένα πολιτικό καθεστώς, που της αντιστέκεται. Στις 12 Φεβρουαρίου, ένα αεροπλάνο της Academi (πρώην Blackwater), μεταμφιεσμένο σε αεροσκάφος του στρατού της Βενεζουέλας έπρεπε να... <a href="https://www.blogger.com/null"></a>βομβαρδίσει το προεδρικό μέγαρο και να σκοτώσει τον πρόεδρο Nicolas Maduro. Οι συνωμότες είχαν προγραμματίσει να θέσουν στην εξουσία τη πρώην βουλευτή Μαρία Corina Machado και να την υποστηρίξουν αμέσως πρώην πρόεδροι της Λατινικής Αμερικής. 
 
Ο Πρόεδρος Ομπάμα είχε προειδοποιήσει. 
Στο νέο δόγμα Άμυνας του (National Security Strategy), έγραψε: «Στεκόμαστε στο πλευρό των πολιτών για τους οποίους η πλήρης άσκηση της δημοκρατίας είναι σε κίνδυνο, όπως οι Βενεζουελάνοι». 
 
Ωστόσο, ενώ η Βενεζουέλα είναι, μετά την έγκριση του συντάγματος του 1999, μία από τις πιο δημοκρατικές χώρες στον κόσμο, η φράση αυτή προανήγγειλε το χειρότερο για να την αποτρέψει από το να συνεχίσει την πορεία ανεξαρτησίας της και της αναδιανομής του πλούτου . 
 
Ήταν η 6η Φεβρουαρίου 2015. 
 
Η Ουάσιγκτον τελείωνε με την οργάνωση της ανατροπής των δημοκρατικών θεσμών στη Βενεζουέλα. Το πραξικόπημα είχε προγραμματιστεί για τις 12 του Φεβρουαρίου. 
 
Η «Επιχείρηση Ιεριχώ» εποπτευόταν από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (NSC), υπό τη διεύθυνση του Ricardo Zuñiga. Αυτός ο «διπλωμάτης» είναι εγγονός του ομώνυμου πρόεδρου του Εθνικού Κόμματος της Ονδούρας που οργάνωσε τα πραξικοπήματα του 1963 και του 1972 υπέρ του Στρατηγού López Arellano. Διεύθυνε το σταθμό της CIA στην Αβάνα (2009-11), όπου στρατολόγησε πράκτορες και τους χρηματοδοτούσε για να σχηματίσουν την αντιπολίτευση στον Φιντέλ Κάστρο, ενώ ταυτόχρονα διαπραγματευόταν την επανάληψη των διπλωματικών σχέσεων με την Κούβα (που τελικά συνήφθη το 2014). 
 
Όπως πάντα σε αυτό το είδος επιχείρησης, η Ουάσιγκτον φροντίζει να μην εμφανίζεται στα συμβάντα που καθοδηγεί. 
 
Η CIA δρα μέσω δήθεν μη κυβερνητικών οργανώσεων για να οργανώσει τους πραξικοπηματίες: το National Endowment for Democracy και δυο παρακλάδια, στα δεξιά το International Republican Institute και στα αριστερά τα National Democratic Institute), Freddom House, et l’International Center for Non-Profit Law. 
 
Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσκαλούν πάντα τους συμμάχους για να τους αναθέτουν υπεργολαβικά τμήματα του πραξικοπήματος, στη παρούσα περίπτωση τουλάχιστον τη Γερμανία (υπεύθυνη για την προστασία των υπηκόων του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος), τον Καναδά (υπεύθυνο για τον έλεγχο του στρατιωτικού διεθνούς αερολιμένα του Καράκας), το Ισραήλ (υπεύθυνο για την δολοφονία προσωπικοτήτων του περιβάλλοντος του Τσάβες) και το Ηνωμένο Βασίλειο (υπεύθυνο της προπαγάνδας των πραξικοπηματιών). 
 
Τέλος, κινητοποίησαν τα πολιτικά δίκτυα τους, που ήταν έτοιμα να αναγνωρίσουν τους πραξικοπηματίες: στη Ουάσιγκτον τον γερουσιαστή Marco Rubio, στη Χιλή τον πρώην πρόεδρο Σεμπαστιάν Πινιέρα, στη Κολομβία τους πρώην Πρόεδρους Άλβαρο Ουρίμπε και Αντρές Παστράνα, στο Μεξικό τους πρώην πρόεδρους Φελίπε Καλντερόν και Βισέντε Φοξ, στην Ισπανία τον πρώην Πρόεδρο της ισπανικής κυβέρνησης Χοσέ Μαρία Αθνάρ. 
 
Για να δικαιολογήσει το πραξικόπημα, ο Λευκός Οίκος είχε ενθαρρύνει μεγάλες βενεζουελαδικές εταιρείες να αποθηκεύσουν, παρά να διανεμίσουν τα αγαθά πρώτης ανάγκης. 
 
Η ιδέα ήταν να προκαλέσουν ουρές στα καταστήματα, και μετά να διεισδύσουν πράκτορες μέσα στο πλήθος για να προκαλέσουν ταραχές. Στην πραγματικότητα, υπήρξαν όντως προβλήματα εφοδιασμού τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο και ουρές μπροστά στα καταστήματα, οι Βενεζουελανοί όμως ποτέ δεν επιτέθηκαν στα καταστήματα. 
 
Για να ενισχύσει την οικονομική πίεση του, ο Πρόεδρος Ομπάμα είχε υπογράψει στις 18 Δεκεμβρίου 2014, ένα νόμο για την επιβολή νέων κυρώσεων κατά της Βενεζουέλας και αρκετών ηγετών του. 
 
 
<a href="http://www.voltairenet.org/local/cache-vignettes/L165xH220/1-5150-48d7a.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiD0fo7Xl5k1qPqgjq9ZZXKG5eLyeo2IWWceXLQLyhOboJLSXfQujQFZv4vc4eTKqGR91BnLOgKX66axzJs3QJOeZpOTUegvXr3KbsFFSvOstfBfK8DqQxZseNxRshiK4sdS3E044JqzlAEHGjTUtqASVZsCPQCPVvwFuvY9QOsOvG2dUkOB3MFQbVD=" /></a>Επίσημα, επρόκειτο να τιμωρηθούν οι προσωπικότητες που είχαν καταστείλει τις φοιτητικές διαδηλώσεις. Στην πραγματικότητα, από την αρχή του έτους, η Ουάσιγκτον πλήρωνε ένα μισθό -τέσσερις φορές το μεσαίο μισθό- σε συμμορίες, για να επιτεθούν στις δυνάμεις ασφάλειας. Οι ψευδο-φοιτητές είχαν σκοτώσει 43 άτομα μέσα σε λίγους μήνες και έσπερναν τον τρόμο στους δρόμους της πρωτεύουσας. 
 
Πρώην Νο 2 του ISAF στο Αφγανιστάν, ο Στρατηγός Thomas W. Geary είναι σήμερα υπεύθυνος της Υπηρεσίας Πληροφοριών στο SOUTHCOM. 
 
 
 
Η στρατιωτική δράση εποπτευόταν από τον Στρατηγό Thomas W. Geary, από το SOUTHCOM στο Μαϊάμι, και την Rebecca Τσάβες, από το Πεντάγωνο, και ανατέθηκε υπεργολαβικά στον ιδιωτικό στρατό Academi (πρώην Blackwater), μια εταιρεία που σήμερα διοικείται από το ναύαρχο Bobby R. Inman (πρώην επικεφαλής της NSA) και τον John Ashcroft (πρώην Γενικό Εισαγγελέα της κυβέρνησης Μπους). 
 
<a href="http://www.voltairenet.org/local/cache-vignettes/L400xH265/2-131-c09ed.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjn4k9dJhGTjs7MN73b5Dcg_DFjkf9ipJ0A5Az_q9ZOcy17pAsl4iY3c-ZczqOXvtY9fb9Po2ITZbBUK2bxfUS5f3i4qxRlRSQKebSQHoZvGr74VMw1rbvJwY0CawVtn58uLPDybs54HPhOFNSOcc1vvUzf4vJWAR2aAxHcPv5inMuBL4oOhv-GFyE=" /></a>Ένα Super Tucano , με αριθμο κυκλοφορίας N314TG που αγοράστηκε από εταιρεία της Βιρτζίνια το 2008 για να δολοφονηθεί ο Ραούλ Ρέγιες, το Νο 2 των FARC της Κολομβίας, έπρεπε να μεταμφιεστεί σε αεροπλάνο του στρατού της Βενεζουέλας. Έπρεπε να βομβαρδίσει το προεδρικό μέγαρο Miraflores και άλλους 12 προκαθορισμένους στόχους, συμπεριλαμβανομένων του Υπουργείου Άμυνας, της διεύθυνσης των υπηρεσιών πληροφοριών και του τηλεοπτικού καναλιού ALBA, Telesur. 
 
Το αεροπλάνο ήταν σταθμευμένο στην Κολομβία, και το επιχειρησιακό στρατηγείο του «Jericho» είχε εγκατασταθεί στην αμερικανική πρεσβεία στη Μπογκοτά, με τη συμμετοχή του Πρέσβη Kevin Whitaker και του αναπληρωτή του Βενιαμίν Ziff. 
 
Ορισμένοι ανώτεροι αξιωματικοί, εν ενεργεία ή ε.α., είχαν προεγγράψει ένα μήνυμα προς το έθνος στο οποίο ανακοινωνόταν η κατάληψη της εξουσίας, προκειμένου να αποκατασταθεί η τάξη. 
 
Είχε προγραμματιστεί να ακολουθήσουν ένα σχέδιο μετάβασης, που θα δημοσιευόταν στις 12 Φεβρουαρίου το πρωί στην εφημερίδα Ελ Νασιονάλ και γράφτηκε από το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. 
 
Θα σχηματιζόταν μια νέα κυβέρνηση, υπό την ηγεσία της πρώην βουλευτή Μαρία Κορίνα Μαχάντο. 
 
<a href="http://www.voltairenet.org/local/cache-vignettes/L400xH300/4-54-9d383.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEivbpi6_ODwZ3nfeEdnv545LsPodVz-nlRgyG0xt8PDKIy2wjOnpuvT8d0esDKOpoqzfVQPolbUwBd5G0W92NDHHZMBoOjYn4ykPjvm_KJJNjfANs9kgeM8gPxsv4b-TRzsBDkUymXlDssaCg-Od7oc46DVHjEBPIAjZSUIHUph-129adXNlY-isQ=" width="320" /></a> 
Το πραξικόπημα έπρεπε να θέσει την María Corina Machado στην εξουσία. Στις 26 Ιανουαρίου, ή ίδια δέχτηκε στο Καράκας τους κύριους ξένους συνεργούς της. 
 
Η María Corina Machado ήταν πρόεδρος της Súmate, της ένωσης που οργάνωσε και έχασε το δημοψήφισμα μομφής κατά του Ούγκο Τσάβες, το 2004, πάλι με τα χρήματα του National Endowment for Democracy (NED) και των γαλλικών υπηρεσιών διαφήμισης του Jacques Seguela. 
 
Παρά την ήττα της, έγινε δεκτή με τιμές από τον Πρόεδρο George W. Bush στο Οβάλ Γραφείο στις 31 Μαΐου, 2005. 
 
Εξελέγη αντιπρόσωπος του κρατιδίου της Miranda το 2011, και εμφανίστηκε ξαφνικά στις 21 Μαρτίου 2014 ως επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Παναμά στον Οργανισμό των Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ). 
 
Αμέσως εκδιώχτηκε από τα βουλευτικά καθήκοντά της για παράβαση των άρθρων 149 και 191 του Συντάγματος. 
 
<a href="http://www.voltairenet.org/local/cache-vignettes/L400xH300/1-5149-5680b.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgc_k74cQYNHMNleoMP7mjMJ9TY1UByHhsFSCv9CIECbyfovpPDqPxW2X1OZ1l5MFrjwlLAIZ6JPKWiUGdYbwLJWqNy4xYzefU9h014c8NZP_ggp_qvPBcXSU46CW4IrTASRs6Ksn8_isEAq1JwY7Hijag4fvHLR8Io59R0r0NWz0M4fTO4y-LkG76E=" /></a>Για να διευκολυνθεί ο συντονισμός του πραξικοπήματος, η Μαρία Corina Machado οργάνωσε ένα συμπόσιο στο Καράκας στις 26 Ιανουαρίου με θέμα «Εξουσία του Πολίτη και η Δημοκρατία σήμερα», στο οποίο συμμετείχαν οι περισσότεροι από τους εμπλεκομένους Βενεζουελανούς και ξένες προσωπικότητες. 
 
Ατυχία, η στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών της Βενεζουέλας παρακολουθούσε προσωπικότητες, ύποπτες για μια προηγούμενη συνωμοσία για τη δολοφονία του Πρόεδρου Maduro. 
 
Τον περασμένο Μάιο, ο εισαγγελέας του Καράκας είχε κατηγορήσει τη María Corina Machado, τον κυβερνήτη Henrique Salas Römer, τον πρώην διπλωμάτη Ντιέγκο Arria, τον δικηγόρο Gustavo Tarre Birceño, τον τραπεζίτη Eligio Cedeño και τον επιχειρηματία Πέδρο Μ Burelli, αλλά αρνήθηκαν τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, υποστηρίζοντας ότι είχαν παραποιηθεί από την στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών. Φυσικά, ήταν όλοι ένοχοι. 
 
Με την παρακολούθηση αυτών των συνωμοτών, η στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών ανακάλυψε την «Επιχείρηση Ιεριχώ». 
Την νύχτα της 11ης Φεβρουαρίου, οι βασικοί υπεύθυνοι της συνομωσίας και ένας πράκτορας της Μοσάντ συνελήφθησαν και ενισχύθηκε η αεροπορική ασφάλεια. Άλλοι συνελήφθησαν στις 12 Φεβρουαρίου. Στις 20, ομολογίες επέτρεπαν τη σύλληψη ενός άλλου συνεργού, του δήμαρχου του Καράκας Antonio Ledezma. 
 
<a href="http://www.voltairenet.org/local/cache-vignettes/L400xH300/5-33-6f91a.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgpPkROx_EsrV7_rVBJZgj3Ei4EKzAW2_K6JxBt2EANDDLqMnqQzaoYV-ICwe3uf-RSzg4bb0CyqaBQYeOMgmnKUOwRM9Whn2FRUOiOoOR6KEMk0tKvl5dsO8jAKz5iUfgvNEGaojFYQaqxy2xKKtpHdnJrrtE0kuzK81Bo5jsc09kcSNq4SKs0fg=" /></a> 
Ο δήμαρχος του Καράκας, Antonio Ledezma, ήταν ο πράκτορας συνδέσμου με το Ισραήλ. Είχε πάει μυστικά στο Τελ Αβίβ, στις 18 Μαΐου 2012 για να συναντηθεί με τον Βενιαμίν Νετανιάχου και τον Λίμπερμαν. Αντιπροσώπευε τον επικεφαλής της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας, Ενρίκε Καπρίλες Ραδόνσκι. 
 
Ο πρόεδρος Νικολά Μαντούρο επενέβη αμέσως στη τηλεόραση για να καταγγείλει τους συνωμότες. 
Ενώ στην Ουάσιγκτον, ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έκανε να γελάσουν οι δημοσιογράφοι που θυμήθηκαν το πραξικόπημα που διοργανώθηκε από τον Ομπάμα στην Ονδούρα το 2009 -για τη Λατινική Αμερική-, ή, πιο πρόσφατα, την απόπειρα πραξικοπήματος στα Σκόπια το Ιανουάριο 2015 -για το υπόλοιπο κόσμο-, δηλώνοντας: 
 
«Οι κατηγορίες αυτές, όπως και όλες οι προηγούμενες, είναι γελοίες. Είναι θέμα μακροχρόνιας πολιτικής, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν υποστηρίζουν πολιτικές μεταβάσεις με αντισυνταγματικά μέσα. Οι πολιτικές μεταβάσεις πρέπει να είναι δημοκρατικές, συνταγματικές, ειρηνικές και νόμιμες. Είδαμε επανειλημμένα ότι η κυβέρνηση της Βενεζουέλας προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή από τις δικές της ενέργειες, κατηγορώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες ή άλλα μέλη της διεθνούς κοινότητας για τα γεγονότα εντός της Βενεζουέλας. Οι προσπάθειες αυτές αντικατοπτρίζουν μια έλλειψη σοβαρότητας από την πλευρά της κυβέρνησης της Βενεζουέλας για να αντιμετωπίσει τη σοβαρή κατάσταση που βρίσκεται». 
 
Για τους Βενεζουελανούς το αποτυχημένο πραξικόπημα θέτει ένα σοβαρό θέμα: πώς να επιζήσει η δημοκρατία, όταν οι βασικοί ηγέτες της αντιπολίτευσης βρίσκονται στη φυλακή για τα εγκλήματα που ήταν έτοιμοι να διαπράξουν εναντίον της δημοκρατίας; 
 
Για εκείνους που πιστεύουν -λανθασμένα- ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αλλάξει, ότι δεν είναι πλέον μια ιμπεριαλιστική δύναμη και ότι υπερασπίζονται από τώρα και στο εξής τη δημοκρατία στον κόσμο, η «Επιχείρηση Ιεριχώ» αποτελεί ένα αντικείμενο ατέρμονου προβληματισμού. 
 
Οι Ηνωμένες Πολιτείες κατά της Βενεζουέλας · Το 2002, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν οργανώσει πραξικόπημα εναντίον του εκλεγμένου προέδρου Ούγκο Τσάβες Φρίας [ <a href="http://www.voltairenet.org/article186802.html?var_mode=preview#nb1">1</a> ], και στη συνέχεια δολοφόνησαν τον δικαστή Danilo Anderson που ήταν υπεύθυνος για την έρευνα [ <a href="http://www.voltairenet.org/article186802.html?var_mode=preview#nb2">2</a> ]. · Το 2007, προσπάθησαν να αλλάξουν το καθεστώς, οργανώνοντας μια «χρωματιστή επανάσταση» με τροτσκιστικές ομάδες [ <a href="http://www.voltairenet.org/article186802.html?var_mode=preview#nb3">3</a> ]. · Το 2014, φάνηκαν να εγκαταλείψουν το στόχο τους και υποστήριξαν αναρχικές ομάδες για να καταστρέψουν και να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα, είναι η Guarimba [ <a href="http://www.voltairenet.org/article186802.html?var_mode=preview#nb4">4</a> ]. [<a href="http://www.voltairenet.org/article186802.html?var_mode=preview#nh1">1</a>] « <a href="http://www.voltairenet.org/article8686.html">Opération manquée au Venezuela</a> », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 18 mai 2002. [<a href="http://www.voltairenet.org/article186802.html?var_mode=preview#nh2">2</a>] « <a href="http://www.voltairenet.org/article15554.html">Notre ami Danilo Anderson assassiné à Caracas</a> », « <a href="http://www.voltairenet.org/article15686.html">La CIA derrière l’assassinat de Danilo Anderson ?</a> », par Marcelo Larrea, Réseau Voltaire, 19 novembre et 1er décembre 2004. “<a href="http://www.voltairenet.org/article130830.html">FBI and CIA identified as helping Plan Venezuelan Prosecutor’s Murder</a>”, by Alessandro Parma, Voltaire Network, 11 November 2005. [<a href="http://www.voltairenet.org/article186802.html?var_mode=preview#nh3">3</a>] « <a href="http://www.voltairenet.org/article158266.html">Venezuela : conclusion d’une année déterminante</a> », par Romain Migus, Réseau Voltaire, 10 octobre 2008. Voir aussi la réponse Gene Sharp à nos accusations : « <a href="http://www.voltairenet.org/article15870.html">L’Albert Einstein Institution : la non-violence version CIA</a> », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 4 juin 2007. [<a href="http://www.voltairenet.org/article186802.html?var_mode=preview#nh4">4</a>] « <a href="http://www.voltairenet.org/article182614.html">États-Unis contre Venezuela : la Guerre froide devient chaude</a> », par Nil Nikandrov, Traduction Roger Lagassé, Strategic Culture Foundation, Réseau Voltaire, 10 mars 2014. « <a href="http://www.voltairenet.org/article183523.html">Las “guarimbas” de Venezuela : derecha embozada</a> », por Martín Esparza Flores, Contralínea (México), Red Voltaire , 28 de abril de 2014. <a href="http://www.voltairenet.org/article186802.html">http://www.voltairenet.org/article186802.html</a><a href="http://ellinikoforoum.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Απέτυχε το πραξικόπημα Ομπάμα στην Βενεζουέλα

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γερμανία, ο Καναδάς, το Ισραήλ και το Ηνωμένο Βασίλειο οργάνωσαν την «Επιχείρηση Ιεριχώ»... Τιερί Μεϊσάν , Δίκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλλάζει στρατηγική ασφαλείας το Βερολίνο

Ellada simera 0 κόσμος 12:11

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgt5ipFAPSWXZ3a95Aqr9zGTZm2VCs8Ogph_gDYLRlpTVoxM7kKwEUupgjF2uTD1478Fi96HK8sJQTlA5Z7AY56D_jbEcaVrPZ38pr3oT3lluJf7e-m7gW5TLUxbzB2rrJxU0l2BcBQYeQZ/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF981.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="290" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgt5ipFAPSWXZ3a95Aqr9zGTZm2VCs8Ogph_gDYLRlpTVoxM7kKwEUupgjF2uTD1478Fi96HK8sJQTlA5Z7AY56D_jbEcaVrPZ38pr3oT3lluJf7e-m7gW5TLUxbzB2rrJxU0l2BcBQYeQZ/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF981.jpg" width="640" /></a></div>
 Η Γερμανία πρόκειται να μεταβάλει άρδην τη στρατηγική ασφαλείας της τα επόμενα χρόνια, λαμβάνοντας υπόψη τις προσπάθειες της Ρωσίας να χρησιμοποιήσει «την πολιτική και τη στρατιωτική ισχύ της» για να προωθήσει τα συμφέροντά της, διεμήνυσε σήμερα η υπουργός Άμυνας της Γερμανίας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Η Γερμανία, η οποία 70 χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου επιδιώκει να υιοθετήσει μεγαλύτερο παγκόσμιο ρόλο, βρίσκεται στο επίκεντρο των προσπαθειών για την εξεύρεση διπλωματικής λύσης στην κρίση της Ουκρανίας ενώ ηγήθηκε στη διαδικασία επιβολής κυρώσεων σε βάρος της Μόσχας. «Οι ενέργειες της Ρωσίας στην Ουκρανία άλλαξαν θεμελιωδώς την αρχιτεκτονική ασφάλειας στην Ευρώπη», δήλωσε η Φον ντερ Λάιεν ανοίγοντας τη συζήτηση για μια νέα στρατηγική για την ασφάλεια η οποία θα παρουσιαστεί σε μια «λευκή βίβλο» που θα δημοσιευθεί το 2016. Η «Λευκή Βίβλος» αυτή θα καταγράφει τις βασικές αρχές που θα διέπουν τη γερμανική πολιτική για τα επόμενα χρόνια. Η νέα πολιτική της Γερμανίας πρέπει να πάρει υπόψη τις προσπάθειες του Κρεμλίνου να ασκήσει μια πολιτική «γεωστρατηγικών» καταναγκασμών, αλλά και «στρατιωτικής ισχύος» για να προωθήσει τα συμφέροντα της Ρωσίας, τόνισε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. 
 «Η νέα πολιτική του Κρεμλίνου άρχισε πολύ πριν από την κρίση στην Ουκρανία και θα μας απασχολήσει για πολύ-πολύ καιρό ακόμη» πρόσθεσε η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας . Η νέα στρατηγική του Βερολίνου σημαίνει ότι ο γερμανικός στρατός στο μέλλον όχι μόνο θα εκτελεί αποστολές σε πεδία πολύ μακριά από τη Γερμανία, για παράδειγμα στο Αφγανιστάν, αλλά και θα εμπλέκεται περισσότερο στην ενίσχυση της άμυνας του ΝΑΤΟ. Η Γερμανία έχει ήδη βοηθήσει στην ενίσχυση της παρουσίας του ΝΑΤΟ στην ανατολική Ευρώπη. Οι νέοι κανόνες που θα αντικαταστήσουν τη «λευκή βίβλο» του 2006, θα λάβουν επίσης υπόψη τους και άλλες σημαντικές εξελίξεις, όπως η άνοδος του Ισλαμικού Κράτους, η αποκαλούμενη Αραβική Άνοιξη, ενώ θα δώσει έμφαση στην κλιματική αλλαγή και στις επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, είπε ακόμη η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Άλλη μια ένδειξη του πόσο σοβαρά εκλαμβάνει η Γερμανία τις κινήσεις του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν είναι η απόφαση του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών να επενδύσει εκατομμύρια ευρώ σε ένα νέο ινστιτούτο μελετών που θα ασχολείται με τα μετασοβιετικά κράτη. 
 
<a href="http://ideopigi.blogspot.gr/" target="_blank"> πηγή</a>

Αλλάζει στρατηγική ασφαλείας το Βερολίνο

Η Γερμανία πρόκειται να μεταβάλει άρδην τη στρατηγική ασφαλείας της τα επόμενα χρόνια, λαμβάνοντας υπόψη τις προσπάθειες της Ρωσίας να χρη...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν ενδιαφέρει τους Γερμανούς ούτε να μας σώσουν, ούτε να πάρουν πίσω τα λεφτά τους

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ευρώπη 12:01

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3G91crET109aoaGnMF5gN0n_3v7ojfrNHll_y4QBW2o-5acOmsWJq5iQOiAv62TSXN4XrW4RmEQsAhZHTxDWYAVLvbNU7YY2x65zK__u5kYoXKnMlM_GB8A95EhEa4KPhw9keKFfMXvFu/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF980.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3G91crET109aoaGnMF5gN0n_3v7ojfrNHll_y4QBW2o-5acOmsWJq5iQOiAv62TSXN4XrW4RmEQsAhZHTxDWYAVLvbNU7YY2x65zK__u5kYoXKnMlM_GB8A95EhEa4KPhw9keKFfMXvFu/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF980.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
Φωτιά, μεγάλη φωτιά σαν τον Χίτλερ θέλουν να βάλουν στην Ευρώπη. ΑΝ οι Γερμανοί μας… «αγαπούσαν» και ενδιαφερόντουσαν να αναπτυχθεί η χώρα για να πάρουν πίσω και οι δανειστές μας – δηλαδή οι… Γερμανοί – κάποια από τα θαλασσοδάνεια που μας έχουν δώσει, γιατί όλα όσα γράφουν στα τεφτέρια τους οι ΑΡΧΙΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ δεν πρόκειται να τα πάρουν πίσω στον αιώνα τον άπαντα,ούτε και θα τους τα δίναμε όλα ακόμα και αν στους Γαργαλιάνους ανακαλύπταμε αστείρευτες ποσότητες χρυσού, γιατί εμείς οι Έλληνες είμαστε μεν τίμιοι άνθρωποι, αλλά να μας πιάνουν και… κορόιδα, αυτό ούτε το δεχθήκαμε ποτέ, ούτε και συνέβη, ούτε και πρόκειται ποτέ να συμβεί. Αν οι Γερμαναράδες ψάχνουν για θύματα, να πάνε στην… πιο κάτω γειτονιά… 
 
Οι Γερμανοί λοιπόν, που σε όλη τους την ιστορία ήταν… ΧΑΣΟΠΟΛΕΜΟΙ και ΧΑΣΟΔΙΚΕΣ, κέρδιζαν μεν τις μάχες, αλλά πάντα έχαναν τον πόλεμο! Ακόμα και στις… γκόμενες χάνουν από τους Ιταλούς, τους Γάλλους, τους Άγγλους, τους Ισπανούς, ακόμα και από τους Έλληνες, γιατί οι άνθρωποι από τη φάτσα και από την περπατησιά τους, φαίνονται πώς είναι αγροίκοι και οι γυναίκες αποφεύγουν τέτοιους τύπους, αφού δεν εκπέμπουν καμία γοητεία, παρά μόνο σκληρότητα, βία και τζάμπα μαγκιά. 
 
Η Γερμανία είναι η χώρα που γέννησε την επανάσταση για να την σκοτώσει! 
 
Γιατί διοικείται πάντα και αδιαμαρτύρητα από τον εκάστοτε φεουδάρχη. 
 
Είναι η μόνη μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα που «ΕΠΝΙΞΕ» όλες τις επαναστάσεις. 
 
Γέννησε και έπνιξε τον Μαρξ. 
 
Γέννησε και έπνιξε την Ρόζα Λούξεμπουργκ, αυτή την έπνιξαν κανονικότατα στο ποτάμι, γιατί τότε δεν είχαν ανακαλύψει τους… φούρνους!.. 
 
Γέννησε και έπνιξε τον Μπρεχτ! 
 
Γέννησε και έπνιξε τους Σπαρτακιστές… 
 
Αυτός ο λαός παρά τις τεράστιες δυνατότητες που έχει, ΗΔΟΝΙΖΕΤΑΙ να καταστρέφει και να πνίγει κάθε τι που οι Γερμανοί θεωρούν ότι δεν είναι σωστό, σύμφωνα όμως, με τη δική τους λογική. 
 
Τα τελευταία χρόνια έχουν αποφασίσει να ΞΕΚΑΝΟΥΝ για καλά ολόκληρη την Ευρώπη. 
 
Οι Άγγλοι – ο παμπόνηρος αυτός λαός, που όσο περνάνε τα χρόνια εκφυλίζεται από τις επιμειξίες του, με τους παλιούς αποίκους της πάλαι ποτέ Αυτοκρατορίας του και αυτοκαταστρέφεται με τα… ΒΙΤΣΙΑ του, σε λίγο θα κυκλοφορούμε στους αγγλικούς δρόμους και δεν θα μπορούμε να ξεχωρίζουμε εύκολα ποιος είναι άνδρας και ποιος είναι… γυναίκα – το πήραν χαμπάρι γρήγορα προς τα πού το πάνε οι Γερμανοί και δεν μπήκαν στην Ευρωζώνη και φαίνεται πώς γλίτωσαν. Από τους άλλους λαούς δεν θα μείνει… ρουθούνι! 
 
Και είδατε οι Γερμανοί δεν τα έβαλαν με μεγάλη χώρα, τα έβαλαν με τη μικρή Ελλάδα, που μας είχαν στο μάτι και αφού τα έχουν κανονίσει να μας καταχρεώσουν για να μας διαβάλουν, λέγοντας στους άλλους Ευρωπαίους, κοιτάξτε η Ελλάδα που σας έφαγε τα λεφτά, τα περισσότερα από αυτά που μας δάνεισαν, τα έφαγαν βέβαια οι ίδιοι οι Γερμανοί με το πολεμικό υλικό που μας πουλούσαν, με τις εισαγωγές ακριβών και πολυτελών προϊόντων και τις μίζες από τους πολιτικούς που λάδωναν για να τους έχουν στο χέρι… 
 
Είδατε τι αγώνες κάνουν για να μας κρατήσουν σκλάβους και συνεχώς καταχρεωμένους, μόλις δε τελειώσουν με εμάς, θα πιάνουν μία μία τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, για να τις καταβροχθίζουν όπως έκανε και ο Χίτλερ. 
 
Όλα αυτά που σας γράφουμε δεν είναι παραμύθια είναι ΙΣΤΟΡΙΑ και ΓΕΓΟΝΟΤΑ. 
 
Να σας δώσουμε ένα μικρό πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα. 
 
Όταν έγινε ο πρωθυπουργός ο Αλέξης, με 2-3 κινήσεις εντυπωσίασε το λαό και έτσι τον αγκάλιασε η συντριπτική του πλειοψηφία. Αντί λοιπόν να τον φωνάξουν οι Γερμανοί και να του πουν, τώρα που οι Έλληνες σε ακούνε κάτσε κάτω να δούμε πώς θα οργανώσουμε σωστά τα πράγματα, να σας βοηθήσουμε και εμείς για να αναπτυχθείτε, να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης του λαού σας και να πάρουμε και εμείς πίσω κάποια χρήματα. 
 
Αντί δηλαδή οι Γερμανοί να εκμεταλλευτούν το «λαχνό» που τους έτυχε και να βοηθήσουν τον Αλέξη να φτιάξει την Ελλάδα και να πάρουν οι δανειστές τα χρήματά τους, του βγάζουν το λάδι, ο καιρός χάνεται, η αισιοδοξία των Ελλήνων αρχίζει ξανά να πέφτει, πράγμα που σημαίνει ή ότι οι Γερμανοί είναι βαλτοί για να μας καταστρέψουν και αδιαφορούν αν θα πάρουν πίσω κάποια από τα λεφτά τους, ή οι άνθρωποι είναι ΤΡΕΛΟΙ και έχουν αποφασίσει να ξαναβάλουν φωτιά στην Ευρώπη σαν τον Χίτλερ. 
 
Ποιος το περίμενε ότι η χώρα μας θα είχε τόση δύναμη! 
 
ΠΟΙΟΣ να το περίμενε, εδώ και τρεις βδομάδες, ότι η μικρή, πτωχευμένη, «ανυπόληπτη» και χωρίς φίλους πατρίδα μας, θα μπορούσε ΝΑ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΙ στην παγκόσμια, πολιτική και οικονομική σκηνή, και ότι εδώ και τρεις βδομάδες, όλες οι χώρες του κόσμου, όλοι οι πολιτικοί και όλοι οι οικονομολόγοι θα ασχολούνται κάθε μέρα, όλη μέρα, από το πρωί μέχρι το βράδυ, με τη χώρα μας και τον Αλέξη!.. 
 
Ποτέ μέχρι σήμερα όλα τα διεθνή ΜΜΕ, κανάλια, εφημερίδες και ραδιόφωνα δεν ασχολήθηκαν τόσες πολλές ώρες, κάθε μέρα, όσο ασχολούνται τον τελευταίο καιρό, με τον Τσίπρα και την Ελλάδα. Τόσα πολλά σχόλια και τόσα άρθρα δεν έχουν γραφτεί, μέσα σε τόσες λίγες μέρες, ποτέ και για κανέναν σε όλο τον κόσμο, σε όλες τις εποχές. 
 
Κάθε μέρα βλέπουμε να συνεδριάζουν στις Βρυξέλλες, πότε το Eurogroup, πότε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και πότε το Ευρωκοινοβούλιο για να κουβεντιάσουν για τη χώρα μας και την πρόταση Τσίπρα. 
 
Είναι πρωτοφανές, είναι ανεπανάληπτο αυτό που συμβαίνει σήμερα στη διεθνή σκηνή, ένας νεαρός νεοεκλεγμένος πρωθυπουργός, μιας μικρής, ασήμαντης και καταχρεωμένης χώρας να έχει κάνει όλους τους ηγέτες του πλανήτη και κυρίως της Ευρώπης και της Αμερικής να… τρέχουν και να μην φθάνουν! Ποιος το φανταζόταν εδώ και λίγες μέρες ότι η χώρα μας θα ‘χε τόσο μεγάλη δύναμη. Και φαίνεται πραγματικά ότι την έχει, διαφορετικά δεν θα τρέχανε και δεν θα ασχολιόταν τόσοι πολλοί από τους μεγάλους με τον Τσίπρα… 
 
Εμείς, δεν πιστέψαμε ποτέ τις δηλώσεις των περισσότερων υπουργών και πρωθυπουργών της Ευρωζώνης, ότι «δεν θα υπάρξει πρόβλημα αν διώξουν την Ελλάδα από την Ευρωζώνη», επίσης δεν πιστέψαμε ποτέ ούτε την μπλόφα του κ. Σόιμπλε, που καθισμένος στο αναπηρικό καροτσάκι του, νιώθει σαν… παγώνι, πιστεύοντας ότι η Ελλάδα πρέπει να «τιμωρηθεί» για παραδειγματισμό (!) και δεν χαθεί ο κόσμος αν την οδηγήσουν στην πτώχευση και την διώξουν από το ευρώ… 
 
Λυπούμεθα πάρα πολύ, αλλά αυτό, το επί τόσες εβδομάδες «τρεχαλητό» όλων των ισχυρών του κόσμου, συμπεριλαμβανομένου και του Ομπάμα σε εμάς τουλάχιστον δεν μας φαίνεται ασήμαντο… Δεν πιστεύουμε δηλαδή, ότι τυχόν έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, δεν θα έχει πολύ σοβαρές συνέπειες, για τις άλλες χώρες… Εμείς πιστεύουμε ότι αν μας διώξουν από το ευρώ, πρώτον θα πρόκειται για εντελώς παράνομη απόφαση και δεύτερον αν φεύγαμε από την Ευρωζώνη, ο αντίκτυπος θα ήταν τόσο μεγάλος, που θα συγκλόνιζε την παγκόσμια οικονομία και θα οδηγούσε στη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
 
Είναι κρίμα πάντως που οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις που σχηματίστηκαν μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση δεν κατάλαβαν τη δύναμη της χώρας και δεν αντιστάθηκαν στους ξένους κατακτητές, με αποτέλεσμα να οδηγήσουν τον τόπο μας στην καταστροφή και το Λαό μας στη δυστυχία. 
 
<a href="http://sfairika.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Δεν ενδιαφέρει τους Γερμανούς ούτε να μας σώσουν, ούτε να πάρουν πίσω τα λεφτά τους

Φωτιά, μεγάλη φωτιά σαν τον Χίτλερ θέλουν να βάλουν στην Ευρώπη. ΑΝ οι Γερμανοί μας… «αγαπούσαν» και ενδιαφερόντουσαν να αναπτυχθεί η χώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μόναχο 1938,Μίνσκ 2015;

Ellada simera 0 κόσμος 11:47

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRhnjk6Waxk9Hmpk2WnjUPp8qnX6uRG_7rJgkiGLtL3PFv1FQgNg5PQtjUHkKnm_cDNlotkbfsK5X45YRVaih7irpwZga6VfbUmNoxyeEU7b10W6nV-z0eyfzSh5BBAaHWGNCHJJSJ3b47/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF978.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRhnjk6Waxk9Hmpk2WnjUPp8qnX6uRG_7rJgkiGLtL3PFv1FQgNg5PQtjUHkKnm_cDNlotkbfsK5X45YRVaih7irpwZga6VfbUmNoxyeEU7b10W6nV-z0eyfzSh5BBAaHWGNCHJJSJ3b47/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF978.jpg" width="640" /></a></div>
 
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Σε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρων άρθρο του στην ρωσική εφημερίδα Pravda ο πολιτικός αναλυτής, Hans Vogel, προχωρεί σε κάποιους εύστοχους παραλληλισμούς και επισημαίνει κάποιες πραγματικά χαρακτηριστικές ομοιότητες της συνδιάσκεψης για την ειρήνη που είχε γίνει το 1938 στο Μόναχο και την οποία ακολούθησε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, με την συνδιάσκεψη για την ειρήνη που έγινε πρόσφατα στο Μινσκ της Λευκορωσίας, που μόνο την ειρήνη δεν φαίνεται να εξασφαλίζει. Το αν το Μινσκ οδηγήσει σε ένα νέο μεγάλο παγκόσμιο πόλεμο, αυτή την φορά χειρότερο από κάθε προηγούμενο Αρμαγεδδώνα, αυτό μάλλον θα φανεί στο εγγύς μέλλον. Το πρώτο βασικό στοιχείο των ομοιοτήτων στις δυο αυτές συνδιασκέψεις είναι ότι και στις δυο μια δύναμη εκτός Ευρώπης και συγκεκριμένα η Αμερική, κατά βάθος επιδίωκε πάντα ένα μεγάλο ευρωπαϊκό πόλεμο που θα κατάστρεφε την Ευρώπη και θα εξασφάλιζε την παγκόσμια ηγεμονία της. Στον Μόναχο στην συνδιάσκεψη ειρήνης που ήταν μια τελευταία ευκαιρία για να αποτραπεί ο πόλεμος, μετείχαν οι χώρες Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία και Ιταλία. Στην Αμερική πρόεδρος ήταν o Delano Roosevelt που επιδίωκε πόλεμο στην Ευρώπη εμφανιζόμενος με «ωραίες» υποκριτικές δηλώσεις υπέρ της ειρήνης. Στην συνδιάσκεψη της ειρήνης στο Μινσκ, που θεωρείται σαν μια τελευταία ευκαιρία να αποφευκτεί ο γενικότερος πόλεμος, πάλι στην Αμερική είναι ένας πρόεδρος, ο Μπάρακ Ομπάμα, που στην ουσία θέλει πόλεμο παρά τις «ωραίες» υποκριτικές δηλώσεις του υπέρ της ειρήνης. Στην περίπτωση του Μονάχου είχαμε μια συνδιάσκεψη για το πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί απο την γερμανική μειονότητα της Σουδητείας στην τότε Τσεχοσλοβακία, που καταπιέζονταν από την πλειονότητα των Τσέχων. Στην περίπτωση του Μινσκ έχουμε την ρωσική μειονότητα της Ουκρανίας που καταπιέζεται απο την κυβέρνηση του Κιέβου. Και στη πρώτη και στην δεύτερη περίπτωση έχουμε δυο αδύναμα κράτη, Τσεχοσλοβακία στο Μόναχο, Ουκρανία στο Μινσκ, χωρίς καμία ιστορική ταυτότητα. Και στις δυο περιπτώσεις έχουμε ένα αδύναμο κράτος να προκαλεί τον πόλεμο παρασυρόμενο από εξωτερικούς προάγοντες. Στην συνδιάσκεψη του Μονάχου είχαμε την θεωρητική απουσία αλλά στην πραγματικότητα εκπροσώπηση των ΗΠΑ από την Μεγάλη Βρετανία, ενώ στην συνδιάσκεψη του Μινσκ είχαμε την θεωρητική απουσία αλλά στην πραγματικότητα εκπροσώπηση των ΗΠΑ από την Γερμανία. Μετά την συνδιάσκεψη του Μονάχου είχαμε την Πολωνία να συμπεριφέρεται προκλητικά κατά της Γερμανίας απορρίπτοντας την συμφωνία που είχαν προτείνει οι Γερμανοί προκαλώντας την εισβολή τω ν Γερμανών και στη συνέχεια τον παγκόσμιο πόλεμο. Στην περίπτωση του Μινσκ έχουμε την Ουκρανία που στην πραγματικότητα απορρίπτει κάθε πρόταση της Ρωσίας. Και στις δυο περιπτώσεις διαφαίνεται πως όταν στις συνδιασκέψεις για την ειρήνη στην Ευρώπη ανακατεύονται έξωευρωπαϊκοί παράγοντες, τότε η διασφάλιση της ειρήνης είναι μακρά απο την πραγματικότητα. Στην Ουκρανία είναι ξεκάθαρο ότι ο Ομπάμα υποστηρίζει ένα νεοναζιστικό καθεστώς όπως αυτό του Κιέβου, επιδιώκοντας αυτό που έχει περάσει στην αμερικανική ιστορία σαν ένας καινούργιος, «Fresh Happy War» για την… εξασφάλιση της ειρήνης. Ουσιαστικά η σύγχρονη μεγάλη πολεμική επιχείρηση των ΗΠΑ άρχισε από την Bush regime με τους πολέμους στο Ιράκ, Αφγανιστάν, τον λεγόμενο «ROW war», δηλαδή πόλεμο στον υπόλοιπο μέρος του κόσμου με δικαιολογία τον περίφημο, «War on Terror», δηλαδή την καταπολέμηση της τρομοκρατίας Όπως ακριβώς με το Μόναχο οι δυτικοί θυσίασαν την Πολωνία για να φτάσουμε στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, έτσι και στην περίπτωση του Μινσκ οι Αμερικανοί δεν θα διστάσουν να θυσιάσουν την Ουκρανία για να προκαλέσουν νέα παγκόσμια σύρραξη. Η Νέα τάξη υπολογίζει συχνά τα μελλούμενα απο τα προηγούμενα, μόνο που αυτή την φορά, ο Αρμαγεδδών θα είναι μάλλον καταστροφή για τους ίδιους τους αρχιτέκτονες της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Οψόμεθα! Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος <a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Μόναχο 1938,Μίνσκ 2015;

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Σε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρων άρθρο του στην ρωσική εφημερίδα Pravda ο πολιτικός αναλυτής, Hans Vogel, προχωρεί ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Λιβύη διώχνει τις τουρκικές εταιρίες, λόγω υποστήριξης των Ισλαμιστών!

Ellada simera 0 Τουρκία 11:00

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhro6sV7xd-TmVqgC7xkhrLFYB-FNLFu_gAs0pv5Cy9bziFafgNBOalRdJUqFIiII8LgnfvMZPKO9h9qBD8uaRjySohNZ6Gr1XVSLqZpgmZovuMKGWeeyXnfmIdOFm5qX6b_VLpqSZaxVNQ/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF977.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhro6sV7xd-TmVqgC7xkhrLFYB-FNLFu_gAs0pv5Cy9bziFafgNBOalRdJUqFIiII8LgnfvMZPKO9h9qBD8uaRjySohNZ6Gr1XVSLqZpgmZovuMKGWeeyXnfmIdOFm5qX6b_VLpqSZaxVNQ/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF977.jpg" width="640" /></a></div>
 
Με συνοπτικές διαδικασίες η αναγνωρισμένη από τη διεθνή κοινότητα κυβέρνηση της Λιβύης, πετάει έξω από τη χώρα, κακήν κακώς, τις τουρκικές εταιρίες, σε μια απόφαση που προκαλεί σοκ στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης. Η κυβέρνηση της χώρας που εδρεύει στο Τομπρούκ, διέταξε την απομάκρυνση των τουρκικών εταιριών από όλα τα κρατικά έργα, κατηγορώντας ευθέως την Άγκυρα, ότι στηρίζει τους ισλαμιστές που δρουν στην χώρα. 
 
Όπως αναφέρει και το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΚΥΠΕ) σε θέμα που υπογράφει η Άννα Ανδρέου, την περασμένη εβδομάδα η Λιβύη είχε απευθύνει προειδοποίηση τόσο προς την Τουρκία όσο και προς το Κατάρ ότι θα απομακρύνει τις εταιρίες τους εάν συνεχίσουν να υποστηρίζουν τους ισλαμιστές, μεταξύ των οποίων και η οργάνωση Ανσάρ -α- Σαρία η οποία συγκαταλέγεται στη λίστα με τις τρομοκρατικές οργανώσεις των ΗΠΑ. Η τελική απόφαση, σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, ελήφθη μετά από συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου της Λιβύης. 
Η κυβέρνηση του Αμπντουλάχ αλ Θάνι, αποφάσισε να «επανεξετάσει όλα τα έργα που ανατέθηκαν σε ξένες εταιρείες καθώς και την απομάκρυνση των τουρκικών εταιρειών από όλα τα έργα του λιβυκού κράτους», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ανακοίνωση που εκδόθηκε μετά το πέρας της συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου. 
Από την πλευρά του, αντιδρώντας ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, κάλεσε τη Λιβύη να αποφεύγει τις εχθρικές και αβάσιμες δηλώσεις. 
 
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: left;">
Προ της ανατροπής του Μουαμάρ Καντάφι της Λιβύης, τουρκικές εταιρείες εργάζονταν σε προγράμματα 15 δις δολαρίων στη χώρα, δίνοντας δουλειά σε 3.000 Τούρκους. Μετά τα γεγονότα του 2011 πολλές τουρκικές εταιρείες διέκοψαν τις δραστηριότητές τους ενώ κάποιες προσέφυγαν σε διεθνή δικαστήρια, ζητώντας τα οφειλόμενα…</div>
</div>
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Λιβύη διώχνει τις τουρκικές εταιρίες, λόγω υποστήριξης των Ισλαμιστών!

Με συνοπτικές διαδικασίες η αναγνωρισμένη από τη διεθνή κοινότητα κυβέρνηση της Λιβύης, πετάει έξω από τη χώρα, κακήν κακώς, τις τουρκικέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: ''Χάσαμε εδάφη'' για τον Τάφο Σουλεϊμάν Σαχ.

Ellada simera 0 Τουρκία 10:48

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZlb0iGcs1CCfh8xwMfXl8Z20Gg2y2-5M4WsOgrZcYGsHrQI_caOPUhyphenhyphen_hQY2sZ35i1LENj62yNbGZ663zshaP-yTYX8tEIYm5TKBM62qX8yO8WSMSwvmM1CM_-G3fFHrrts7iaTXUOHXT/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF976.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZlb0iGcs1CCfh8xwMfXl8Z20Gg2y2-5M4WsOgrZcYGsHrQI_caOPUhyphenhyphen_hQY2sZ35i1LENj62yNbGZ663zshaP-yTYX8tEIYm5TKBM62qX8yO8WSMSwvmM1CM_-G3fFHrrts7iaTXUOHXT/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF976.jpg" width="640" /></a></div>
 
''Για πρώτη φορά μετά από 90 χρόνια της (Τουρκικής) Δημοκρατίας, χάνουμε εδάφη μας χωρίς πόλεμο και αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει αποδεκτό΄΄ Αυτό, μεταξύ άλλων δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας CHP, κ. Γκιουρσέλ Τεκίν , αξιολογώντας την ''Επιχείρηση Σαχ Φιράτ'' της Τουρκίας στο Φυλάκιο του τάφου του Σουλεϊμάν Σαχ,στην Συρία, προκαλώντας την αντίδραση της κυβέρνησης. 
 
Αποκαλύπτεται δε ότι στην επιχείρηση κάποιον ρόλο έπαιξαν και οι Κουρδοι της Συρίας ( PYD/ YPG) 
 
Συγκεκριμένα ο Γενικός Γραμματέας του CHP κ. Γκιουρσέλ Τεκίν, είπε: "Αυτή η επιχείρηση ήταν επιχείρηση κατατρόπωσης. Για πρώτη φορά μετά από 90 χρόνια της (Τουρκικής) Δημοκρατίας, χάνουμε εδάφη μας χωρίς πόλεμο και αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει αποδεκτό. Τώρα προσπαθούν, στολίζοντας όλη αυτήν την ενέργεια να την παρουσιάσουν ως μεγάλη νίκη. Λένε πως διαμορφώνουν τη Μέση Ανατολή, αλλά δε γίνεται κάτι τέτοιο. Οι πολιτικοί θα πρέπει να γνωρίζουν καλά το τι λένε αναφορικά με την εξωτερική πολιτική. Το κάθε τι που θα πείτε, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι μπορεί να έχει μεγάλη σημασία. Μπορεί στην εσωτερική πολιτική να λέτε πολλά, αλλά στην εξωτερική πολιτική μετά πληρώνετε αντίτιμο. Όπως είναι τρομοκρατική οργάνωση το ΡΚΚ, είναι τρομοκρατική οργάνωση και το PYD. Εσείς κάνατε προχθές αυτήν την επιχείρηση, υπό τον έλεγχο του PYD, το οποίο χαρακτηρίζεται τρομοκρατική οργάνωση. Πως μπορεί να συμπεριφέρεστε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Δυστυχώς η κατάσταση στην οποία φθάσατε είναι πολύ λυπηρή. Είναι απαράδεκτη.» 
 
Σε ερώτηση δε δημοσιογράφου, τι θα έκανε το CHP αν ήταν στην εξουσία σε σχέση με την πολιτική Συρίας, είπε: «Αν ήταν το CHP στην εξουσία δε θα συνέβαινε τίποτα από όλα αυτά. Με την ηγεσία του CHP θα μπορέσουν να επιλυθούν όλα τα προβλήματα με τους γείτονες και όλα τα προβλήματα στη Μέση Ανατολή. Η Μέση Ανατολή χρειάζεται την Τουρκία, η οποία είναι πρωτοπόρος χώρα στο θέμα της ειρήνης.» 
 
Δηλώσεις-απάντηση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης 
Απάντηση έδωσε ουσιαστικά με δηλώσεις του ο αντιπρόδρος της κυβέρνησης κ. Μπουλέντ Αρίντς που είπε ότι το ''Φυλάκιο Τιμής Σουλεϊμάν Σαχ βρισκόταν υπό την πολιορκία του Ισλαμικού Κράτους (ISID-ISIL) και γνωρίζαμε ότι αύξαναν οι απειλές. Γι’ αυτό η Τουρκία έπρεπε να κάνει κάτι. Η Τουρκία, γι’ αυτό το λόγο, αποφάσισε να μεταφέρει τον Ιερό Τάφο από το σημείο που είχε πολιορκηθεί, πάλι εντός των εδαφών της Συρίας, σε σημείο πολύ κοντά στα σύνορα της Τουρκίας. Για το θέμα αυτό μελετήθηκαν όλες οι λεπτομέρειες και γι’ αυτό το λόγο η επιχείρηση που έγινε ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία''. 
 
Ο κ. Αρίντς είπε ακόμα: ''Εμείς σκεπτόμασταν άραγε πως θα συμπεριφερθεί η αντιπολίτευση μετά από την επιχείρηση, διότι είναι γνωστή η ποιότητα αυτής. Ευτυχώς που η επιχείρηση έγινε με τον καλύτερο τρόπο. Κατ’ αρχήν δε χάσαμε εδάφη. Ο Ιερός Τάφος είχε αλλάξει θέση και κατά το παρελθόν δύο φορές. Τώρα το Φυλάκιο Τιμής Σουλεϊμάν Σαχ μεταφέρθηκε σε άλλο σημείο, σε έκταση ίση ακριβώς με αυτήν που βρισκόταν πριν. Καταγράφηκαν με κάμερες όλες οι στιγμές της επιχείρησης. Και όπως δηλώθηκε έγινε ακόμα και θρησκευτική τελετή. Σύμφωνα με τις πεποιθήσεις μας, μία σημαία που υψώνεται στον ιστό δεν κατεβαίνει ξανά ποτέ. Γι’ αυτό το λόγο, πριν υποσταλεί η σημαία μας από το Φυλάκιο Τιμής Σουλεϊμάν Σαχ, ήδη είχε υψωθεί η τουρκική σημαία στο σημείο όπου θα μεταφερθεί ο Ιερός Τάφος και το Φυλάκιο Τιμής. Οι στρατιώτες μας έκαναν το καθήκον τους. Η αχρήστευση του κτιρίου στο παλαιό σημείο, καθώς επίσης και του ιστού, έγινε με δική μας θέληση έτσι ώστε φεύγοντας εμείς από το σημείο εκείνο να μην πάει στην περιοχή η ISID-ISIL και υψώσει δική της σημαία και καταλάβει το κτίριο. Εμείς θα κάνουμε τις εγκαταστάσεις αυτές στην περιοχή Εσμέ. Όλα αυτά έγιναν για να μην αφήσουμε στα χέρια τους τίποτα άλλο από ερείπια. 
 
Η αντιπολίτευση - πρόσθεσε- λέει ότι χάσαμε εδάφη και ότι αποσυρθήκαμε. Όμως δεν πρέπει να κρύβεται πίσω από αυτά τα λόγια και να ασκεί τέτοια πολιτική. Ο τουρκικός λαός είναι σε θέση να εκτιμήσει τα πράγματα και να υπερηφανεύεται για τα όσα έγιναν. Δε χάσαμε εδάφη. Η σημαία μας κυματίζει και τα ιερά κειμήλια Σουλεϊμάν Σαχ, βρίσκονται αυτήν τη στιγμή προσωρινά στα χέρια μας. Όταν ετοιμαστεί ο χώρος στην περιοχή Εσμέ θα μεταφερθούν το συντομότερο δυνατό''. 
 
Ο ρόλος των Κουρδων 
 
Ο Βουλευτής του φιλοκουρδικού κομματος HDP, από το Σίρνακ, κ. Χασίπ Καπλάν, ισχυρίστηκε ότι στην επιχείρηση Σουλεϊμάν Σαχ των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις συνεργάστηκαν με το YPG ( πολιτοφυλακη των Κουρδων) και πρόσθεσε ''Οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις και το YPG, που συγκρούονται εδώ και 30 χρόνια, για πρώτη φορά έλαβαν μέρος από κοινού σε μία επιχείρηση. Αυτή είναι μία απαρχή''. 
 
Ο Καπλάν ισχυρίστηκε πως η περιοχή στην οποία μεταφέρθηκε ο Ιερός Τάφος Σουλεϊμάν Σάχ είναι μία περιοχή κοντά στα σύνορα της Τουρκίας και στα σύνορα του Καντονίου Κομπάνι, που είναι υπό τον έλεγχο του YPG. 
 
Από την άλλη η Τουρκική εφημερίδα Γιενί Σαφάκ αναφέρει ότι η περιοχή που μεταφέρθηκε ο τάφος βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Τουρκίας. Το σημείο που μεταφέρθηκε ο τάφος βρίσκεται ανάμεσα στις κοιλάδες σε ασφαλή περιοχή. Από την άλλη αναφέρεται ότι η Τουρκία πριν την επιχείρηση προειδοποίησε τους Κούρδους και τους αντάρτες του ΙSIL/ISIS να μην τολμήσουν να επιτεθούν διότι οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις βρίσκονται σε ετοιμότητα να τους δώσουν την απάντηση. 
 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>