ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Τα οικονομικά των παράλληλων νομισμάτων

Ellada simera 0 Ξένη αρθρογραφία, οικονομία 14:24

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsz9_NztoCY7rEC9wFFfKeOT_GwDy7lifuim8PEgT-GhLrNI9oAlr26hyzeJoyF68qSuiEXuVxlDhis2_SP2IJUNoesc77yfP9Np9XSLWLHECKOmXV0DYzjXe4y-bmJ9VClWlP5P5bMCS5/s1600/ta+oikonomika+twn+parallilwn+nomismatwn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsz9_NztoCY7rEC9wFFfKeOT_GwDy7lifuim8PEgT-GhLrNI9oAlr26hyzeJoyF68qSuiEXuVxlDhis2_SP2IJUNoesc77yfP9Np9XSLWLHECKOmXV0DYzjXe4y-bmJ9VClWlP5P5bMCS5/s640/ta+oikonomika+twn+parallilwn+nomismatwn.jpg" width="640" /></a></div>
 
<div>
<a href="http://www.bruegel.org/nc/blog/detail/article/1638-the-economics-of-parallel-currencies/" target="_blank">BRUEGEL</a></div>
του Jeremie Cohen-Setton 
 
Τι διακυβεύεται: Καθώς η Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρή έλλειψη ευρώ, η ιδέα της εισαγωγής ενός παράλληλου νομίσματος που να χρησιμοποιείται για ορισμένες εσωτερικές συναλλαγές -διατηρώντας παράλληλα το ευρώ για τις υπάρχουσες τραπεζικές καταθέσεις και τις διεθνείς συναλλαγές- έχει επιστρέψει. Αν και υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα παράλληλων νομισμάτων, η ανάλυση της ιδέας παραμένει στα σπάργανα. Παραμένει ασαφές εάν και πώς μπορεί να βρει κανείς τους σωστούς τρόπους. 
 
<a href="http://www.economonitor.com/blog/2015/04/greek-parallel-currency-how-to-do-it-properly/">Οι Biagio Bossone και Marco Cattaneo</a> γράφουν ότι σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα του Τυπου, τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και η ΕΚΤ λαμβάνουν υπόψη τους τη δυνατότητα έκδοσης (από την πλευρά της Ελλάδας) ενός παράλληλου εγχώριου νομίσματος για να πληρώνουν για κρατικές δαπάνες, μεταξύ των οποίων οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων και οι συντάξεις. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί τις επόμενες εβδομάδες καθώς η Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρή έλλειψη ευρώ. Ένα νέο εγχώριο νόμισμα θα βοηθούσε να πληρωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι, ενώ θα απελευθέρωνε τα ευρώ που χρειάζονται για να πληρωθούν οι πιστωτές. 
 
Ο <a href="http://www.veblen-institute.org/IMG/pdf/schuster_parallel_currencies_for_the_eurozone_final.pdf">Ludwig Schuster</a> γράφει ότι για την ώρα, μιλάμε για περίπου 30 πρόσφατες προστάσεις που κάνουν λόγο για ένα παράλληλο νόμισμα στην ευρωζώνη, και αυτές προέρχονται από πολύ διαφορετικά υπόβαθρα. Ενώ συγκεκριμένες προτάσεις έχουν αναφερθεί τώρα και ξανά στα media, η ανταπόκριση ήταν δυσδιάκριτη. 
 
Ο <a href="http://www.veblen-institute.org/IMG/pdf/schuster_parallel_currencies_for_the_eurozone_final.pdf">Ludwig Shuster</a> γράφει ότι η ιδέα των παράλληλων νομισμάτων συζητήθηκε πριν από τη δημιουργία του ευρώ. Για παράδειγμα, είχε προταθεί να εισαχθεί αρχικά το ευρώ συμπληρωματικά προς τα εθνικά νομίσματα, για να γίνει πιο ήπια η μετάβαση προς την πλήρη ολοκλήρωση. Όπως ξέρουμε τώρα, οι φορείς χάραξης πολιτικής ακολούθησαν ένα διαφορετικό μονοπάτι. Ομοίως, ύστερα από την ένωση, η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση αποφάσισε να βγάλει το Ostmark από την κυκλοφορία μετά από την εισαγωγή του Deutschmark αντί να το διατηρήσει ως ένα δευτερεύον νόμισμα στη διάρκεια μιας μεταβατικής περιόδου (ο τότε υπουργός Οικονομικών, δεν ήταν σε θέση να κερδίσει στήριξη για αυτή την ιδέα). 
 
Τα βασικά των παράλληλων νομισμάτων 
 
Ο <a href="http://johnhcochrane.blogspot.it/2015/02/beware-of-greeks-bearing-bonds.html#more">John Cochrane</a> γράφει ότι στις σύγχρονες χρηματοπιστωτικές αγορές, μια χώρα δεν χρειάζεται καν να έχει το δικαίωμα να τυπώσει χρήματα, προκειμένου….. να τυπώσει χρήματα. Τα ομόλογα είναι λεφτά αυτές τις ημέρες. Η Ελλάδα μπορεί να τυπώσει IOUs. Ο <a href="http://blogs.ft.com/gavyndavies/2012/05/24/a-parallel-currency-for-greece/?Authorised=false">Gavyn Davies</a> γράφει ότι αυτά τα IOUs δεν θα αποκτήσουν επισήμως την ιδιότητα του νόμιμου χρήματος, από τη στιγμή που είναι ρητά ενάντια στους όρους των συνθηκών. Ο <a href="http://yanisvaroufakis.eu/2014/02/15/bitcoin-a-flawed-currency-blueprint-with-a-potentially-useful-application-for-the-eurozone/">Γ. Βαρουφάκης</a> γράφει ότι το μεγάλο πλεονέκτημα τέτοιων σχημάτων είναι ότι δημιουργεί μια πηγή ρευστότητας για τις κυβερνήσεις που είναι εκτός των αγορών ομολόγων, δεν περιλαμβάνει τις τράπεζες και βρίσκεται εκτός των περιορισμών που επιβάλλονται από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. 
 
Οι <a href="http://www.economonitor.com/blog/2015/04/greek-parallel-currency-how-to-do-it-properly/">Biagio Bossone και Marco Cattaneo</a> γράφουν ότι η εισαγωγή ενός ελληνικού παράλληλου νομίσματος θα μπορούσε να λάβει χώρα με δύο τουλάχιστον τρόπους. Η πρώτη οδός θα ήταν η Ελλάδα να εκδώσει IOUs, δηλαδή υποσχετικές για την πληρωμή αυτού που φέρει ευρώ, σε μια μελλοντική λήξη. Βασικά, αυτά τα IOUs θα είναι εκφρασμένα σε ευρώ ομόλογα, που εκδίδονται και χρησιμοποιούνται να αντικαταστήσουν ευρώ για την πληρωμή μισθών, συντάξεων κ.α. Η δεύτερη οδός θα ήταν να εκδοθούν Tax Credit Certificates (TCC) και να αποδοθούν σε εργαζόμενους και επιχειρήσεις χωρίς καμία επιβάρυνση. Τα TCC θα δίνουν το δικαίωμα στον κάτοχό τους, μείωσης του φόρου ενός αντίστοιχου ποσού που θα λήγει, ας πούμε, δύο χρόνια μετά την έκδοση. Τέτοια δικαιώματα θα μπορούσαν να ρευστοποιηθούν σε αντάλλαγμα για ευρώ και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για σκοπούς δαπανών. Η ρευστοποίηση των TCC θα λάβει χώρα αντί αγορά TCC από εκείνους που θα έδιναν ευρώ σε αντάλλαγμα για το δικαίωμα μελλοντικών φοροαπαλλαγών. 
 
Ο <a href="http://www.nakedcapitalism.com/2015/02/robert-parenteau-get-tan-yanis-timely-alternative-financing-instrument-greece.html">Paul Parentau</a> γράφει ότι όταν εκδίδονται χρεόγραφα φορολογικών προσδοκιών, η κυβέρνηση ουσιαστικά τιτλοποιεί τις μελλοντικές φορολογικές υποχρεώσεις των πολιτών της, και δημιουργεί αυτό που ισοδυναμεί με πίστωση φόρου. Αυτή η πίστωση φόρου δεν θα πρέπει να λογίζεται ως υποχρέωση στον ισολογισμό της κυβέρνησης και δεν θα απαιτεί σειρά μελλοντικών πληρωμών τόκων. Ο <a href="http://www.ceps.eu/system/files/No4_TM%20Parallel%20Currency_0.pdf">Thomas Mayer</a> γράφει ότι η ζήτηση για ειδικό κρατικό χρέος μπορεί να δημιουργηθεί απαιτώντας από τους εργοδότες να πληρώνουν κάθε αύξηση του κατώτατου μισθού, σε αυτό το νόμισμα. Για να προστατευτούν οι ισολογισμοί των τραπεζών, οι εγχώριες αρχές θα μπορούσαν να φορολογήσουν την απόσυρση καταθέσεων και τις μεταβιβάσεις χρημάτων στο εξωτερικό, με το ποσοστό της έκπτωσης των νέων μέσων πληρωμής του ευρώ στην αγορά. 
 
Ο <a href="http://www.ceps.eu/system/files/No4_TM%20Parallel%20Currency_0.pdf">Thomas Mayer</a> γράφει ότι καθώς το εργασιακό κόστος θα προκύψει εν μέρει σε ευρώ και το υπόλοιπο στο παραλλήλω νόμισμα, το εργασιακό κόστος που αποτελείται όσο από το ευρώ όσο και από το παράλληλο νόμισμα, θα υποχωρούσε το εργασιακό κόστος μόνο στο ευρώ. Αυτό θα αύξανε την ανταγωνιστικότητα και ιδιαίτερα τις εξαγωγές που βοηθούν τις labor extensive εξαγωγές (π.χ. τον τουρισμό). 
 
Ιστορικά παραδείγματα 
 
Ο <a href="http://www.ceps.eu/system/files/No4_TM%20Parallel%20Currency_0.pdf">Thomas Mayer </a>γράφει ότι υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα ενός παράλληλου νομίσματος που εισήχθη στη διάρκεια περιόδων οικονομικής πίεσης, τα οποία εξαφανίστηκαν στη συνέχεια. Για παράδειγμα, η Καλιφόρνια το 2009 πλήρωσε χρέος σε IOUs που κυκλοφόρησαν προσωρινά ως παράλληλο νόμισμα του δολαρίου. Το κράτος εξαγόρασε τέτοια IOUs έναντι δολαρίων αφού είχε χαλαρώσει η οικονομική ένταση. Επίσης, στη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου, τα κράτη της Ένωσης στον Βορρά εισήγαγαν United States Notes για να χρηματοδοτήσουν το κόστος πολέμου. Αυτά τα χρεόγραφα, που ονομάστηκαν Green Backs, κυκλοφόρησαν ως νόμισμα παράληλα με το χρυσό δολάριο και στη συνέχεια εξαγοράστηκαν από την αμερικανική κυβέρνηση. Στο πλαίσιο αυτής της εμπειρίας, οι επαρχίες της Αργεντινής εξέδωσαν IOUs στη διάρκεια της κρίσης χρέους του 2001. Αλλά αυτό ήταν μόλις ένα προοίμιο για την εγκατάλειψη του συνδέσμου πέσο-δολάριο και της εισαγωγής ενός καθεστώτος κυμαινόμενης συναλλαγματικής ισοτιμίας για το αργεντίνικο νόμισμα. 
 
Οι B<a href="http://www.economonitor.com/blog/2013/04/euro-or-drachma-or-both-a-temporary-parallel-currency-concept/">agio</a><a href="http://www.economonitor.com/blog/2013/04/euro-or-drachma-or-both-a-temporary-parallel-currency-concept/"> Bossone και Marco Cattaneo</a> γράφουν ότι καμία από αυτές τις προσπάθειες δεν έχουν διεξαχθεί σε τόσο μεγάλη κλίμακα για να αντιμετωπίσουν με επιτυχία το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας και ασφαλώς όχι στο πλαίσιο μιας νομισματικής ένωσης που να διαχειρίζεται ένα παράλληλο νόμισμα σε μια συμφωνημένη διαδικασία με άλλα κράτη-μέλη. Ο <a href="http://jpkoning.blogspot.gr/2015/05/alberta-prosperity-certificates-and.html">JP </a><a href="http://jpkoning.blogspot.gr/2015/05/alberta-prosperity-certificates-and.html">Konin</a>g γράφει ότι η Alberta το 1936 και η Ελλάδα το 2015 βρίσκονται σε παρόμοιες καταστάσεις. Και οι δύο δεν εκδίδουν νόμισμα εντός μιας μεγαλύτερης νομισματικής ζώνης. Και οι δύο έχουν απαίσια πίστωση. Καμιά δεν είναι μέλος μιας μεγαλύτερης δημοσιονομικής ένωσης. Στις αρχές Αυγούστου 1936, όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα, ένας άνεργος κάτοικος της Alberta πληρωνόταν 1 πιστοποιητικό για κάθε ένα δολάριο που κόστιζε η εργασία του. Αυτό το πιστοποιητικό θα πληρωνόταν από την κυβέρνηση της Alberta δύο χρόνια μετά, ή τον Αύγουστο του 1938, έναντι 1 δολαρίου Καναδά. 
 
Δύσκολο πράγμα να γίνει στην πράξη 
 
Ο <a href="http://jpkoning.blogspot.gr/2015/05/alberta-prosperity-certificates-and.html">JP Koning</a> γράφει ότι η έκδοση παράλληλων νομισμάτων φαίνεται μια δύσκολη μάχη να κερδηθεί καθώς όποιος σχεδιάζει ένα ελληνικό παράλληλο νόμισμα, έρχεται αντιμέτωπος με ένα αίνιγμα. Προκειμένου να πληρώσει τους λογαριασμούς της η κυβέρνηση μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο από το να εισάγει ένα ευμετάβλητο asset που διαπραγματεύεται με έκπτωση έναντι του ευρώ. Αυτή η μεταβλητότητα του asset και η σχετική απουσία ρευστότητας δεν θα το καταστήσει πολύ δημοφιλή στους αποδέκτες του. Μια προσπάθεια να καταστεί αυτό το asset περισσότερο αποδεκτό στη διαπραγμάτευση θεσπίζοντας έναν συντελεστή μετατροπής ένα προς ένα με το ευρώ, θα έχει ως αποτέλεσμα ένα μικρό βραχυκύκλωμα του σχήματος, καθώς όλοι θα θέλουν να πληρωθούν τα IOUs. 
 
Ο <a href="http://jpkoning.blogspot.gr/2015/05/alberta-prosperity-certificates-and.html">JP Koning</a> γράφει ότι εάν τα IOUs διαπραγματεύονται με ένα μεταβλητό discount σε ευρώ, τότε η ικανότητά τους να λειτουργήσουν ως ένα ανταγωνιστικό μέσο συναλλαγής θα υποστεί πλήγμα. Αυτή η έλλειψη ρευστότητας έρχεται σε αντίθεση με ένα από τα βασικά σημεία πώλησης ενός ελληνικού παράλληλου νομίσματος, το οποίο είναι να χρηματοδοτείται η κυβέρνηση εκτοπίζοντας ορισμένα από τα μέσα συναλλαγής που κυκλοφορούν ήδη, τα ευρώ, από τα πορτοφόλια των πολιτών. Κατά προτίμηση, τα ανεπιθύμητα ευρώ θα οδηγηθούν πίσω στην ΕΚΤ για να ακυρωθούν, μειώνοντας την κυριότητα της ΕΚΤ, αλλά αυξάνοντας το κυριαρχικό δικαίωμα του ελληνικού κράτους, καθώς τα ελληνικά IOUs σπεύδουν να καλύψουν το κενό. Ωστόσο, εάν η νέα παράλληλη μονάδα δεν μπορεί να συναγωνιστεί με την ρευστότητα του ευρώ, τότε θα υπάρξει πολύ λίγος χώρος για τα ελληνικά IOUs στα ελληνικά χαρτοφυλάκια, και λίγη ελάφρυνση στα δημόσια οικονομικά. 
 
Ο J<a href="http://jpkoning.blogspot.gr/2015/05/alberta-prosperity-certificates-and.html">P Koning </a>γράφει ότι εάν η ελληνική κυβέρνηση προσπαθήσει να προωθήσει την ρευστότητα του παράλληλου νομίσματός της έχοντάς το να διαπραγματεύεται σε μια σταθερή ισοτιμία ένα προς ένα έναντι του ευρώ, τότε μια αλλοιωμένη εκδοχή του Gresham Law θα κατακλύσει την Ελλάδα. Η προθυμία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να αγοράσει bad money από το δημόσιο με καλά λεφτά, θα προάγει την μαζική μετατροπή σε ευρώ και ως εκ τούτου θα βγάλει όλα τα bad money από την κυκλοφορία. Το ελληνικό παράλληλο νόμισμα θα σταματήσει να υπάρχει. 
 
Ο <a href="http://neweconomicperspectives.org/2013/12/exit-austerity-without-exiting-euro.html">Robert Parenteau</a> γράφει ότι το discount θα αποτυπώνει τους κινδύνους ότι η Ελλάδα είτε θα αλλάξει την άποψή της για να αποδεχτεί το δικό της ομόλογο για πληρωμές φόρων, ή ότι θα αναστείλει το roll-over, ουσιαστικά κηρύσσοντας στάση πληρωμών στη δική της νέα κατηγορία χρέους. Ο <a href="http://marginalrevolution.com/marginalrevolution/2013/07/is-there-a-new-and-good-plan-to-exit-the-euro.html">Tyler Cowen</a> γράφει ότι το πρόβλημα είναι αυτό της αξιοπιστίας. Ακόμη και το να υπάρχει ένα νέο νόμισμα, χωρίς να έχει σημασία το σχέδιο, θα μπορούσε να προκαλέσει τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι τα ποσά των τραπεζικών τους λογαριασμών θα μετατραπούν, οδηγώντας σε bank runs. 
<div>
 
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Τα οικονομικά των παράλληλων νομισμάτων

BRUEGEL του Jeremie Cohen-Setton Τι διακυβεύεται: Καθώς η Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρή έλλειψη ευρώ, η ιδέα της εισαγωγής ενός παράλλη...

Διαβάστε την συνέχεια

Ευρώπη και Ελλάδα: Η ζημιά έχει ήδη γίνει

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ευρώπη, Ξένη αρθρογραφία 14:16

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip-BuHkyjwt0IuiFH6HvWWXzGMP3bJqP-ZozNE3hfF2MDMDNIDRw-rT-e4AjKmNSFQU85KSb3tVaEYBkcWlpqDqflfCIisZYn6uaSCKOkHlCqq6uqrv2fy-Kihr70Zzm0jNNOYsuWd_bUz/s1600/europe+greece.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="366" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip-BuHkyjwt0IuiFH6HvWWXzGMP3bJqP-ZozNE3hfF2MDMDNIDRw-rT-e4AjKmNSFQU85KSb3tVaEYBkcWlpqDqflfCIisZYn6uaSCKOkHlCqq6uqrv2fy-Kihr70Zzm0jNNOYsuWd_bUz/s640/europe+greece.jpg" width="640" /></a></div>
 
BLOOMBERG VIEW 
<div>
Του Clive Crook</div>
 
Με τις δύο πλευρές να συντάσσουν τις τελικές τους προτάσεις, και μια οριστική κρίση χρέους να θεωρείται επικείμενη, οι μήνες μικροπολιτικής αναφορικά με την Ελλάδα, ίσως επιτέλους να φτάνει στο τέλος. Αλλά ποιος ξέρει πραγματικά; Μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι το να γίνει αυτό το χάος χειρότερα, θα έθετε σε δοκιμασία ακόμη και αυτές τις αρχές. Δεν ξέρω. Νομίζω ότι με αυτό ασχολούνται. 
 
Ό,τι και να συμβεί, αναλογιστείτε για μια στιγμή την ζημιά που ήδη έχει γίνει στη διάρκεια του αδιεξόδου. Ζημιά η οποία θα επιμείνει ακόμη και εάν δεν φτάσουμε στο χείλος (του γκρεμού), και αν και επιτευχθεί μια συμφωνία για να αποφευχθεί μια ελληνική χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ. 
 
Πρώτον, η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, η οποία ήταν άσχημη από την αρχή, έχει επιδεινωθεί περαιτέρω. Οι αποταμιευτές έχουν αποσύρει τις καταθέσεις τους από τις ελληνικές τράπεζες. Οι επενδυτές έχουν σφυροκοπήσει το χρηματιστήριο. Υπό αυτές τις συνθήκες, λίγες επιχειρήσεις επιλέγουν να επενδύσουν ή να επεκταθούν. Παρά το φθηνό πετρέλαιο και ένα ασθενέστερο ευρώ, η ελληνική οικονομία έχει περιέλθει ξανά σε ύφεση. 
 
Δεύτερον, ως αποτέλεσμα, η κακή δημοσιονομική κατάσταση της χώρας είναι τώρα χειρότερη. Όποιοι δημοσιονομικοί στόχοι και αν συμφωνηθούν τελικά –αν υποτεθεί ότι θα συμβεί- θα είναι πιο δύσκολο να τους πετύχει η χώρα. Μια επαρκής συμφωνία, πριν από τέσσερις μήνες, για την σταθεροποίηση των δημόσιων οικονομικών της Ελλάδας και την αποκατάσταση της ανάπτυξης, ίσως πλέον να μην λειτουργεί. Η Ελλάδα ήδη έχει δύο αποτυχημένα προγράμματα διάσωσης. Το αδιέξοδο καθιστά την αποτυχία του επόμενου προγράμματος, εάν υπάρξει τέτοιο, πιο πιθανή. 
 
Τρίτον, ο κόσμος έχει μάθει πως μια έξοδος από το ευρώ δεν είναι απλώς νοητό, αλλά έχει υποστηριχθεί, ως ένα είδους πειθαρχικό μέτρο, από αξιωματούχους στη Γερμανία και σε άλλες χώρες. Είναι ευρέως κατανοητό ότι εάν η Ελλάδα βγει από την ευρωζώνη ή υποχρεωθεί να το κάνει, η προσοχή θα στραφεί, αργά ή γρήγορα, στο ερώτημα του ποιος είναι μετά. Κάθε σοβαρό οικονομικό ολίσθημα θα εγείρει αυτό το ερώτημα. Λιγότερο ευρέως κατανοητό είναι ότι μεγάλο μέρος αυτής της ζημιάς στα θεμέλια της ζώνης του ευρώ έχει ήδη γίνει, και είναι μη αναστρέψιμη. Μόλις σκεφτεί κανείς το αδιανόητο –συζητηθούν τα υπέρ και τα κατά, αρχίσουν τα σχέδια για αυτό- δεν υπάρχει γυρισμός. 
 
Στην πανηγυρική –αν και καθυστερημένη- παρέμβαση το 2012, ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Mario Draghi, δήλωσε πως θα έκανε οτιδήποτε για να κρατήσει ενωμένο το ευρώ. Η οικονομία της Ευρώπης οδηγήθηκε σε ράλι. Οτιδήποτε και να συμβεί αυτή την εβδομάδα ή την επόμενη αναφορικά με την Ελλάδα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν υπαναχωρήσει από αυτή την υπόσχεση: θα μπορούσαν να κάνουν οτιδήποτε χρειαστεί, αλλά χρειάζεται να σκεφτούν πρώτα για αυτό. Η οικονομική κρίση της Ευρώπης ήταν μια ευκαιρία να δείξουμε στις χρηματοπιστωτικές αγορές ότι το ευρώ είναι για την Ελλάδα ότι το δολάριο, ας πούμε για τη Δυτική Βιρτζίνια (χωρίς να προσβάλλουμε κανέναν). Ό,τι και να συμβεί στη συνέχεια, τώρα ξέρουμε ότι είναι διαφορετικά. 
 
Το είδος της συμφωνίας που θα μπορούσε να δώσει τέλος στο αδιέξοδο δεν είναι εύκολο να το φανταστούμε, και ποτέ δεν ήταν. Τα ζωτικά συστατικά είναι λιγότερο απαιτητικοί δημοσιονομικοί στόχοι από τους απίστευτα σοβαρούς περιορισμούς του τρέχοντος προγράμματος διάσωσης, πολιτικές δεσμεύεις που θα πληρούν αυτούς τους εφικτούς στόχους και περαιτέρω αναδιάρθρωση του χρέους για να γίνει το πρώτο συστατικό συμβατό με το δεύτερο. 
 
Η επεξεργασία των λεπτομερειών ενός τέτοιου σχεδίου αναγκαστικά θα έπαιρνε χρόνο. Αλλά η Ελλάδα και οι πιστωτές της δεν είχαν καν προχωρήσει σε μια τέτοια συζήτηση. Τα πίσω-μπρος είχαν εστιάσει στο τρέχον αποτυχημένη πρόγραμμα διάσωσης και στο εάν η Ελλάδα θα παρέμενε συνδεδεμένη με αυτό ή όχι. Και αυτή η γελοία διαμάχη έχει διεξαχθεί υπό τη διαρκή απειλή της οικονομικής κατάρρευσης. 
 
Η δέσμευση για το σχήμα (αν όχι και για τις λεπτομέρειες) μιας λογικής συμφωνίας, με μια οικονομική ανάσα ενώ ήταν σε εξέλιξη η διαπραγμάτευση, θα μπορούσε να έχει επιτευχθεί τον Φεβρουάριο. Οι απαραίτητες προϋποθέσεις ήταν, και για τις δύο πλευρές, μια προθυμία για συμβιβασμό. Από την ελληνική πλευρά, ένα πολύ λιγότερο συγκρουσιακό στυλ, και από την ευρωπαϊκή πλευρά, μια προσπάθεια να βοηθήσουν τους ηγέτες της Ελλάδας να πουλήσουν μια μη δημοφιλή συμφωνία στους ψηφοφόρους τους. Αντιθέτως, οι Έλληνες συμπεριφέρθηκαν σαν να είχαν αλλάξει όλοι οι κανόνες και ότι εκείνοι θα υπαγόρευαν τους όρους, ενώ η Ευρώπη ζήτησε φανερή συνθηκολόγηση. 
 
Ήταν συνολικά, μια εντυπωσιακή αποτυχία της ηγεσίας. Και όταν πρόκειται για την Ευρώπη και τις αποτυχίες των ηγεσιών, δεν ενθουσιάζεται κανείς εύκολα. 
 
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ευρώπη και Ελλάδα: Η ζημιά έχει ήδη γίνει

BLOOMBERG VIEW Του Clive Crook Με τις δύο πλευρές να συντάσσουν τις τελικές τους προτάσεις, και μια οριστική κρίση χρέους να θεωρείτα...

Διαβάστε την συνέχεια

Είναι εφικτή η στροφή της Ελλάδας προς την Ρωσία;

Ellada simera 0 Εξωτερική Πολιτική 14:02

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhp5AEbhb6lrgE-nPmRAmLq3gL-5idhRyUN6NINRTGOay6bw2sHVZdDzvY3wYDfKcZMHG7SOr46hwlX_gPHc8l25AU1x_y10u-JUjKzOdC2JnCiDCWgNYmYYflsi-nrY7h0OZr8DXB0NMP1/s1600/einai+efikti+h+strofi+pros+tin+mosxa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhp5AEbhb6lrgE-nPmRAmLq3gL-5idhRyUN6NINRTGOay6bw2sHVZdDzvY3wYDfKcZMHG7SOr46hwlX_gPHc8l25AU1x_y10u-JUjKzOdC2JnCiDCWgNYmYYflsi-nrY7h0OZr8DXB0NMP1/s640/einai+efikti+h+strofi+pros+tin+mosxa.jpg" width="640" /></a></div>
 
Η αιφνιδιαστική επίσκεψη Λαφαζάνη στη Μόσχα και οι τρεις προϋποθέσεις για να αποκοπεί η Ελλάδα από τη Δύση και να προσδεθεί στη Ρωσία Η αιφνίδια -υπό την έννοια της μη προγραμματισμένης και ανακοινώσιμης- επίσκεψης του κ. Λαφαζάνη στη Μόσχα, καθ’ ην στιγμή ο κ. Τσίπρας τηλεφωνούσε στον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ, με αίτημα να πιέσει τους δανειστές να αποδεχθούν τις ελληνικές προτάσεις, προξενεί τουλάχιστον απορία, έστω και ως προς τον χρόνο που πραγματοποιήθηκε η επίσκεψη αυτή. Πώς μπορεί να εξηγηθεί άραγε αυτή η ενέργεια του κ. Λαφαζάνη; Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ακολουθεί δική του εξωτερική πολιτική, και θέλει να «κάψει» την ελληνοαμερικανική προσέγγιση, αλλά και να οδηγήσει σε αποτυχία τις διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης -στην οποία συμμετέχει- με τους δανειστές; Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα πόσο γνωρίζει το αντικείμενο του υπουργείου του ο κ. Λαφαζάνης (τα αιτήματά του προς τους αρμοδίους του Αζερμπαϊτζάν, είχαν προκαλέσει απορίες, επειδή εξ αντικειμένου δεν μπορούσαν να ικανοποιηθούν), ή αν ενεργεί χωρίς πολιτικό κριτήριο στις ενέργειές του (όπως ακριβώς και ο κ. Σόιμπλε). Το βέβαιο πάντως είναι, πως επιδιώκει στροφή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, χωρίς να εμπίπτει στις αρμοδιότητές του, η οποία γίνεται ακαίρως και μάλλον χωρίς μελέτη των συνεπειών της. Είναι γεγονός, πως μετά το 1974 αυξήθηκε αλματωδώς το αντιαμερικανικό πνεύμα των Ελλήνων πολιτών, όταν προστέθηκαν στους παραδοσιακούς αντι-αμερικανούς και οι πολυπληθείς αστοί -φιλοαμερικανοί έως τότε λόγω αντικομμουνισμού- μετά την απροκάλυπτη βοήθεια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην τουρκική εκστρατεία κατά ανυπεράσπιστης ουσιαστικώς μικρής χώρας. Η πολιτική όμως δεν εδράζεται σε συναισθηματισμούς, αλλά στην ψυχρή λογική. Κανόνας για κάθε πολιτικό πρέπει να είναι η από τον χρόνο και τα γεγονότα εδραιωμένη σύσταση, που περιλαμβάνεται στην εισαγωγή του ογκώδους συγγράμματος του Σπυρίδωνος Μαρκεζίνη για την ελληνική πολιτική ιστορία: «Κάθε υπουργός Εξωτερικών οφείλει να ταυτίζει τα συμφέροντα της χώρας του, με τα συμφέροντα του εκάστοτε ισχυρού». Για «ταύτιση» γίνεται λόγος, όχι για υποτέλεια. Οι επιθυμίες κυβερνητικών στελεχών να αποκοπεί η Ελλάδα από την Δύση και να προσδεθεί στην Ρωσία, αλλά και άλλων που νομίζουν ότι με παρόμοιες νύξεις θα «εκβιάσουν» τους ισχυρούς της Δύσης, ίσως λειτουργήσουν σε βάρος μας. Και τούτο διότι, για να συμβεί αυτό πρέπει να ισχύουν τρεις προϋποθέσεις: Πρώτον, να θελήσει ο ελληνικός λαός τέτοια δραστική μεταστροφή, δεύτερον να επιτρέψουν οι ΗΠΑ να εγκαταλείψει μια χώρα το ΝΑΤΟ και να προσχωρήσει στον αντίπαλο, τον οποίο μάλιστα θέλουν να εξασθενήσουν, αν όχι να εξαλείψουν, και τρίτον να θέλει και να μπορεί η Ρωσία να αντιπαρατεθεί, ακόμη και ενόπλως, στις ΗΠΑ, σε μια τέτοια προοπτική. Επειδή, και οι τρεις ανωτέρω προϋποθέσεις δεν ευνοούν την ελληνική απομάκρυνση από την Δύση, είναι προφανώς πως παίζουν με την φωτιά όσοι προχωρούν περισσότερο από αυτό που πρέπει. Ο υπογραφόμενος, είχα γράψει άρθρο για το οποίο αναγνώστης σχολίασε ότι κάνω ρωσική προπαγάνδα. Τώρα ίσως κάποιος άλλος να με κατηγορήσει για αντιρωσική προπαγάνδα. Αλίμονο όμως αν την πολιτική ανάλυση την επηρεάζουν τα συναισθήματα. Δεν έκρυψα ότι συμφωνώ με τις απόψεις του ΥΠΕΞ κ. Ν. Κοτζιά (τις τωρινές, και όχι αυτές όταν συνίδρυε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ), ότι παραμένουμε στο δυτικό στρατόπεδο, αλλά αφήστε μας να αναπνεύσουμε. Το πλησίασμα για οικονομικούς λόγους με Ρωσία και Κίνα προωθεί τα ελληνικά συμφέροντα. Και ενέργειες, όπως οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ευνοούν μόνον τις ΗΠΑ, αλλά είναι σε βάρος της Ευρώπης, και κυρίως της Ελλάδας. Άλλο όμως αυτό, αλλά η εγκατάλειψη στρατοπέδου και η προσχώρηση στον αντίπαλο. Οι ΗΠΑ φυσικά δεν θα επιτρέψουν με κανένα τρόπο αλλαγή πλεύσης. Το ευκολότερο που μπορούν να κάνουν είναι η αλλαγή της κυβέρνησης. Δεν θα το αναλύσω σήμερα αυτό. Αντ’ αυτού όμως, να μεταφέρω ένα περίεργο δημοσίευμα από την Pravda, στο οποίο αναφέρεται πως «Οι Ρώσοι περιμένουν προβοκάτσια με «Δεύτερο Μαλαισιανό Boeing»! Την εντυπωσιακή άποψη, ότι αν ο κ. Τσίπρας, πηγαίνοντας στην Πετρούπολη στις 19 Ιουνίου στην διάσκεψη των BRICKS, έχει πολύ «στενές» επαφές με τον Ρώσο πρόεδρο κ. Βλαδιμίρ Πούτιν, σηματοδοτώντας μια σημαντική γεωστρατηγική στροφή στην ευρύτερη περιοχή, τότε η Δύση για να ακυρώσει την όποια προοπτική ανατροπής των γεωπολιτικών ισορροπιών, μπορεί να προκαλέσει ένα δεύτερο μαλαισιανό Boeing- προβοκάτσια, (another Boeing to break Russia ??), εκφράζει στην ρωσική εφημερίδα Pravda ο πολύ γνωστός Ρώσος στρατηγικός αναλυτής Sergei Mikheyev, Γενικός Διευθυντής του Center for Current Politics της Μόσχας. Ο Ρώσος αναλυτής υποθέτει, ότι δεν αποκλείεται να οργανώσουν κατά του κ. Πούτιν -που έχει παρασύρει την Ελλάδα στις θέσεις του-, κάποια μεγάλη προβοκάτσια ακόμα και μέσα στο καλοκαίρι, «όπως η μεγάλη προβοκάτσια με το μαλαισιανό Boeing που είχε καταρριφτεί σε ουκρανικό έδαφος τον Ιούλιο του 2014. Τότε όλα τα δυτικά ΜΜΕ είχαν επιρρίψει την ευθύνη για τα θύματα της αεροπορικής τραγωδίας στον Ρώσο πρόεδρο, προσπαθώντας να στρέψουν την διεθνή κοινή γνώμη εναντίον του και να προκαλέσουν σοβαρές ρωγμές στο εσωτερικό της Ρωσίας με προοπτική την ανατροπή του. Λειτούργησε όμως αντίστροφα. <a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Είναι εφικτή η στροφή της Ελλάδας προς την Ρωσία;

Η αιφνιδιαστική επίσκεψη Λαφαζάνη στη Μόσχα και οι τρεις προϋποθέσεις για να αποκοπεί η Ελλάδα από τη Δύση και να προσδεθεί στη Ρωσία Η α...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι βασιλείς της ελίτ (α)

Ellada simera 0 κόσμος 13:38

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwmgzY0N6MCILqLCunhUPRh64lsiRgV2JZHqn-2URl5rEL0QLr6gnxAc2xj569ukm_ZLCpLRyIfSdk7s7ByOKBJygyEsHp4D167FDuOfWQthXGvGV9SFecKJHYPA-LBWbRUKGBGM8T1a_q/s1600/oi+basileis+tis+elit.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwmgzY0N6MCILqLCunhUPRh64lsiRgV2JZHqn-2URl5rEL0QLr6gnxAc2xj569ukm_ZLCpLRyIfSdk7s7ByOKBJygyEsHp4D167FDuOfWQthXGvGV9SFecKJHYPA-LBWbRUKGBGM8T1a_q/s640/oi+basileis+tis+elit.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
Όλα όσα συζητούνται για τον πλούτο και τη δύναμη των Rothschild, μοιάζουν να είναι «αποκυήματα» της ανθρώπινης φαντασίας – εν τούτοις, πρόκειται πράγματι για την ισχυρότερη και πλουσιότερη οικογένεια του πλανήτη, με μία χωρίς όρια επιρροή<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a> 
<blockquote class="tr_bq">
«Τα χρήματα είναι ο Θεός της εποχής μας και οι Rothschild ο προφήτης Του» 
(H. Heine, Μάρτιος 1841).</blockquote>
Άρθρο 
 
Όπως έχω ήδη αναφέρει (<a href="http://www.analyst.gr/2015/05/27/ta-ergaleia-tis-elite/">κείμενο</a>) οι περισσότεροι απλοί άνθρωποι, οι επιστήμονες, οι καλλιτέχνες, οι αθλητές, εμείς που γράφουμε, ιδίως δε οι πολιτικοί, διεκδικούν από το περιβάλλον τους δύο βασικά πράγματα: την αγάπη, καθώς επίσης την επιβεβαίωση πως είναι σημαντικοί, ότι αξίζουν. 
 
Σε πλήρη αντίθεση όμως με όλους τους άλλους, η <a href="http://www.analyst.gr/2014/12/22/h-kentrika-elegxomeni-oikonomia-ths-elite/">ελίτ του χρήματος</a> αδιαφορεί εντελώς για την αγάπη ή για την επιβεβαίωση των άλλων, ενώ επιδιώκει ένα και μοναδικό πράγμα: την αύξηση της δύναμης της, έτσι ώστε να επιβάλλει την κυριαρχία της στις «μάζες» –να κινεί τα νήματα δηλαδή, παραμένοντας στο παρασκήνιο, μακριά από τα βλέμματα του κόσμου. 
 
Στα πλαίσια αυτά, όλα όσα συζητούνται για τον πλούτο και τη δύναμη των Rothschild, των βασιλέων της ελίτ, μοιάζουν να είναι «αποκυήματα» της ανθρώπινης φαντασίας – υπερβολικά δηλαδή, ψεύτικα, θεωρίες συνωμοσίας, παράλογα και αμφίβολα. Εάν όμως παραμείνει κανείς στα γεγονότα, αποφεύγοντας τους μύθους και τις εικασίες, θα διαπιστώσει πως πράγματι πρόκειται για την ισχυρότερη και πλουσιότερη οικογένεια της Δύσης, με μία χωρίς όρια επιρροή – ενώ την ίδια στιγμή δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ στα ΜΜΕ και δεν γίνεται σε καμία περίπτωση δημόσιο θέμα. 
 
Περαιτέρω, τόσο η επιρροή, όσο και η μυστικότητα της οικογένειας που αποφεύγει κάθε είδους δημοσιότητα, πριν από όλα την ανάδειξη μελών της στην πολιτική, τεκμηριώνεται από τον κατάλογο των πλουσιοτέρων ανθρώπων που δημοσιεύει ετήσια το περιοδικό Forbes – στον οποίο ποτέ δεν εμφανίζεται, παρά το ότι τα περιουσιακά της στοιχεία είναι πολλαπλάσια από αυτά του εκάστοτε πρώτου, όπως ο B. Gates (Microsoft) στο παρελθόν, με περίπου 50 δις $. 
 
Ειδικότερα, η αόρατη περιουσία των Rothschild υπολογίζεται στα 100.000 δις $ (των Rockefellers που επίσης δεν εμφανίζονται στον κατάλογο στα 11.000 δις $), όταν, για σύγκριση, η περιουσία όλων μαζί των 691 πλουσιότερων ανθρώπων που αναφέρονται στο Forbes είναι της τάξης των 2.200 δις $ – δηλαδή, περίπου 50 φορές χαμηλότερη. 
 
Το ότι καταφέρνουν τώρα να μην εμφανίζεται το όνομα τους στον κατάλογο, έτσι ώστε να παραμένουν στην αφάνεια και να μη γίνονται στόχος, είναι απλό – τους ανήκει το περιοδικό, όπως επίσης το δίκτυο διεθνών ειδήσεων Reuters, το οποίο ουσιαστικά εφοδιάζει όλα τα υπόλοιπα ειδησεογραφικά πρακτορεία του πλανήτη (πηγή: M. Morris). Με απλά λόγια, η οικογένεια καθορίζει ποιός θα είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος του πλανήτη, ανάλογα με τα εκάστοτε συμφέροντα της – παραμένοντας στο παρασκήνιο. 
 
Περαιτέρω, θεωρώντας περιττό να ασχοληθώ με την ιστορία της οικογένειας, η οποία μετά τη δήμευση της περιουσίας της από το τρίτο Ράιχ απέφευγε επίσημα τη Γερμανία και την Αυστρία (έως το 2009, το έτος της κρίσης, όπου ίδρυσε τράπεζες και σε αυτές τις χώρες), θα περιοριστώ στο παρόν – ξεκινώντας από το ότι, διαθέτουν 950 τράπεζες σε 35 χώρες, σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, στη Βόρεια και Νότια Αμερική, στην Αυστραλία και στο Ισραήλ. 
 
Οι τράπεζες αυτές δεν φαίνονται, δεν κινούν την προσοχή δηλαδή, επειδή δεν απευθύνονται στους μέσους ιδιώτες, ενώ δεν είναι σε περιοχές που θεωρούνται προβεβλημένες – με πελάτες τους αποκλειστικά και μόνο τους υπερβολικά πλουσίους, τις μεγάλες επιχειρήσεις, τις άλλες τράπεζες, τους διεθνείς οργανισμούς, καθώς επίσης τις κυβερνήσεις των κρατών. 
 
Συμμετέχουν δε σε πάρα πολλές <a href="http://www.analyst.gr/2014/11/12/h-elite-ths-elite/">κεντρικές τράπεζες</a> του πλανήτη, συνήθως χωρίς να εμφανίζονται ως μέτοχοι – αφού επιμερίζουν τα ποσοστά τους σε περισσότερες συμμετοχές, έτσι ώστε η κάθε μία τράπεζα τους να κατέχει λιγότερο από το 5%. Η οικογένεια δεν περιορίζεται βέβαια σε τράπεζες, διαθέτοντας επί πλέον επενδυτικές εταιρείες, ασφαλιστικές, ομίλους ακίνητης περιουσίας κοκ. – όπως τη γνωστή «Royal & Sun», καθώς επίσης τον όμιλο «Black Stone». 
 
Ο όμιλος της «Black Stone», ο οποίος ιδρύθηκε το 1985 με χρήματα της οικογένειας από τον επικεφαλή του μεγαλύτερου υποκαταστήματος της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας, της «Fed New York», διαθέτει μεγάλα ποσοστά μετοχών των μεγαλυτέρων εισηγμένων επιχειρήσεων της Δύσης, συμπεριλαμβανομένων πολλών εταιρειών του δείκτη DAX της Γερμανίας – οι οποίοι είναι μόνο «κατ’ επίφαση» γερμανικοί. 
 
Προφανώς όλα τα παραπάνω προσδίδουν στην οικογένεια μία τεράστια χρηματιστηριακή δύναμη, αφού διαθέτει κάθε είδους εσωτερική πληροφόρηση – με αποτέλεσμα να μπορεί να κερδίζει «κατά το δοκούν» μυθικά ποσά, ελέγχοντας σχεδόν πλήρως τις κινήσεις των τιμών των μετοχών, των νομισμάτων, των εμπορευμάτων κοκ. Προφανώς δε είναι υπέρ της κατάργησης των μετρητών χρημάτων (<a href="http://www.analyst.gr/2015/05/19/apopseis-xrima-nees-pagides-tis-elite/">άρθρο</a>), τα οποία δεν ελέγχονται τόσο εύκολα, όσο τα «πλαστικά». 
 
Οι Rothschild συμμετέχουν επίσης στη μεγάλη επενδυτική εταιρεία «Black Rock» (γνωστή από τον έλεγχο των ελληνικών τραπεζών), η οποία διαθέτει με τη σειρά της μετοχές σε όλες τις μεγάλες πολυεθνικές, διαχειριζόμενη περιουσιακά στοιχεία ύψους 2,7 τρις $ - σχεδόν εννέα φορές περισσότερα δηλαδή, από ολόκληρο το δημόσιο χρέος της πατρίδας μας. 
 
Με δεδομένη τώρα τη δυνατότητα πολλαπλασιασμού τους με τη βοήθεια της μόχλευσης, η οποία μπορεί να ξεπεράσει τις 40 φορές (108 τρις $, όταν το παγκόσμιο ΑΕΠ είναι της τάξης των 70 τρις $), κατανοεί κανείς την τεράστια δύναμη μίας και μόνο εταιρείας της οικογένειας – η οποία δεν περιορίζεται στην κλασσική Δύση, αφούμε την τράπεζα JNR UK Ltd (Jacob and Nathaniel Rothschild) επεκτείνεται στην Ανατολική Ευρώπη, καθώς επίσης στη Ρωσία, διαθέτοντας πολύ στενές σχέσεις με τους ολιγάρχες. 
 
Προσπάθησε δε να εξαγοράσει τον πετρελαϊκό όμιλο Yukos, εμποδιζόμενη την τελευταία στιγμή από τον κ.Putin, ο οποίος το 2003 «απέσυρε από την κυκλοφορία» τον πρόεδρο της (Chodorkowski), πριν ακόμη προλάβει να την πουλήσει στην JNR UK Ltd. Φυσικά, η οικογένεια διαθέτει τη δική της μυστική υπηρεσία, αγοράζοντας το 2007 την εταιρεία «Diligence LLC», η οποία είχε ιδρυθεί το 2000 από ένα ηγετικό στέλεχος της βρετανικής μυστικής υπηρεσίας, σε συνεργασία με έναν πρώην πράκτορα της CIA. 
 
Στον τομέα των πολυτίμων λίθων, η μεγαλύτερη συμμετοχή της οικογένειας είναι στην ολλανδική De Beers, η οποία σχεδόν μονοπωλεί την παγκόσμια αγορά διαμαντιών – ενώ δικοί της άνθρωποι είναι τοποθετημένοι στις σημαντικότερες κεντρικές τράπεζες του πλανήτη, στις ομάδες συμφερόντων (<a href="http://www.analyst.gr/2015/05/11/i-omada-ton-trianta-b/">άρθρο</a>), στην Παγκόσμια Τράπεζα, στο ΔΝΤ, στην <a href="http://www.analyst.gr/2010/12/11/1868/">BIS,</a> στον ΟΗΕ, στο μεγαλύτερο όμιλο ΜΜΕ του κόσμου (R.Murdoch News Corporation) κοκ. 
 
Ολοκληρώνοντας το πρώτο μέρος του άρθρου, είναι φύσει αδύνατον να απαριθμήσει κανείς όλες τις συμμετοχές και όλες τις επιχειρήσεις της οικογένειας αυτής – ενώ είναι κάτι παραπάνω από εύλογη η εντύπωση των περισσοτέρων ανθρώπων, σύμφωνα με την οποία πρόκειται για μυθικά πρόσωπα. 
 
Εν τούτοις, τα πρόσωπα αυτά δεν είναι μόνο αληθινά αλλά, το βασικότερο, επιδιώκουν να <a href="http://www.analyst.gr/2015/04/14/i-diktatoria-tis-elit/">κυβερνήσουν</a>απολυταρχικά ολόκληρο τον πλανήτη – έχοντας πρόσφατα δρομολογήσει το γνωστό ως «<a href="http://www.analyst.gr/2015/05/29/to-oikonomiko-nato/">οικονομικό ΝΑΤΟ</a>», μέσω του οποίου θα καταργηθεί πολύ εύκολα η δημοκρατία. Ένα από τα βασικότερα εργαλεία τους βέβαια είναι το <a href="http://www.analyst.gr/2015/05/29/i-logiki-tis-diagrafis/">ευρώ</a> – το οποίο δεν θα επιτρέψουν να διακινδυνεύσει ούτε από την Ελλάδα, ούτε από το άλλο παράσιτο της Ευρωζώνης, όπως θεωρείται η Γερμανία (<a href="http://www.analyst.gr/2013/12/03/4972/">ανάλυση</a>). 
 
Άρης Οικονόμου, Senior Analyst (finance & markets) 
 
<a href="http://www.analyst.gr/">Analyst Team. </a> 
 
<a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

Οι βασιλείς της ελίτ (α)

Όλα όσα συζητούνται για τον πλούτο και τη δύναμη των Rothschild, μοιάζουν να είναι «αποκυήματα» της ανθρώπινης φαντασίας – εν τούτοις, π...

Διαβάστε την συνέχεια

Politico: H Ελλάδα μπορεί να μη χρωστά 350 δισ. αλλά μόνο 36 δισ. !

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ευρώπη, οικονομία, Πρωτοσέλιδα 13:33

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyVTOIKKKUdFYQNnsxaIIqbeAchYclS5BT9HAoPNa83IKrV83Kf2KNAWQ4O657W3Sl-TFTi7Bx6AvPFz1w_2uRG7PDHTCUFpv1yqUmiExJPMPRDQstrNPQy2LJ3HaTs8rpdCgN7YOkQSZO/s1600/posa+xrimata+xrwsta+h+ellada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyVTOIKKKUdFYQNnsxaIIqbeAchYclS5BT9HAoPNa83IKrV83Kf2KNAWQ4O657W3Sl-TFTi7Bx6AvPFz1w_2uRG7PDHTCUFpv1yqUmiExJPMPRDQstrNPQy2LJ3HaTs8rpdCgN7YOkQSZO/s640/posa+xrimata+xrwsta+h+ellada.jpg" width="640" /></a></div>
 
Πόσα χρήματα χρωστάει πραγματικά η Ελλάδα στους δανειστές; Εξαρτάται από το πώς υπολογίζεται... 
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a> 
Καθώς η ελληνική κρίση χρέους οδηγείται προς μια μεγάλη στάση πληρωμών και μια εν δυνάμει καταστροφή, τα γνωστά πολιτικά διασταυρούμενα πυρά έχουν αναθερμανθεί, σχετικά με την ανευθυνότητα της Νότιας Ευρώπης και την αναλγησία της Βόρειας. 
 
<div style="text-align: center;">
<img height="640" src="http://www.financialbox.gr/images/cache/e0f87a00d3e801ca818833c4fbd64074_w770.JPG" width="598" /></div>
 
Ωστόσο, όπως σημειώνει σε άρθρο του στο Politico ο Jacob Soll, καθηγητής Ιστορίας και Λογιστικής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, με την προοπτική του Grexit να γίνεται ολοένα και πιο πιθανή, σοβαρά επιχειρήματα έχουν αρχίσει να επικεντρώνονται στη λογιστική, δηλαδή «πόσα πραγματικά χρήματα οφείλει η Ελλάδα και ποιος ακόμη το καθορίζει αυτό;». 
 
Όπως σημειώνει ο Jacob Soll, η απάντηση φαίνεται εύκολη, όμως το μόνο απλό σχετικά με το ελληνικό χρέος είναι το «πόσο σύντομες είναι οι λέξεις» και προσθέτει ότι όταν εξετάσουμε προσεκτικά τι συμβαίνει στην Ελλάδα, θα αρχίσουμε να βλέπουμε μια ανησυχητική τρύπα στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
 
Στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις, η γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ επέμεινε ότι η Ελλάδα πρέπει να επιτρέψει στο ΔΝΤ και τους ελεγκτές της τρόικας να εξετάσουν στην Αθήνα τα κρατικά βιβλία. 
 
Οι Έλληνες από την πλευρά τους αντέτειναν ότι αυτό αποτελεί μια επίθεση στην κυριαρχία τους. 
 
Και οι δύο πλευρές, όμως, παραβλέπουν ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, το οποίο έχει τεράστιες συνέπειες για την Ευρώπη, σημειώνει το Politico. 
 
Το πρόβλημα είναι ότι στην Ε.Ε. «λογιστικός έλεγχος» δεν σημαίνει ό,τι σημαίνει στις ΗΠΑ. 
 
Όλα τα κράτη μέλη πρέπει να επιτρέπουν τους ελέγχους της Ε.Ε., όμως όταν αυτό συμβαίνει, γίνεται συνήθως από πολιτικούς φορείς και όχι από επαγγελματικούς ελεγκτικούς οίκους. 
 
Υπάρχει πάντα μια σύγκρουση συμφερόντων όταν ο ελεγκτής έχει συμφέρον στην έκβαση του ελέγχου, σημειώνει ο Jacob Soll. 
 
Αυτό αν και ακούγεται τεχνικό, στην πραγματικότητα δεν είναι. Οι επιπτώσεις, σύμφωνα με τον Jacob Soll, είναι τεράστιες. 
 
Το χρέος και η ικανότητα μιας χώρας να το αποπληρώσει είναι μεταξύ των σημαντικότερων παραγόντων μιας εθνικής οικονομίας και εξαρτώνται σημαντικά από τη σαφή λογιστική. 
 
Και όμως, επισημαίνει ο καθηγητής Ιστορίας και Λογιστικής, οι επαγγελματίες λογιστές απουσιάζουν από τη συζήτηση σχετικά με τα πόσα χρήματα οφείλει η Ελλάδα και αν οι κυβερνήσεις της ή οι χρηματοπιστωτικές αγορές είναι αυτές που πρέπει να το αποφασίσουν. 
 
Η διαφορά είναι σημαντική σε αυτή την περίπτωση. 
 
Στον πραγματικό κόσμο των αγορών, όπου το χρέος αποτιμάται, αγοράζεται και πωλείται, η ικανότητά σου να το αποπληρώσεις μετράται από την ικανότητά σου να αυξήσεις τα έσοδά σου, τα περιουσιακά σου στοιχεία και εν τέλει, από το επιτόκιο του δανείου με την πάροδο του χρόνου. 
 
Αυτό ισχύει στον ιδιωτικό τομέα, όμως στην ελληνική περίπτωση δεν συμβαίνει αυτό. 
 
Αντιθέτως, το ελληνικό χρέος υπολογίζεται με τη χρήση πολιτικών εργαλείων μέτρησης, τα λεγόμενα πρότυπα του Μάαστριχτ, τα οποία χρησιμοποιούν μόνον την ονομαστική αξία του δανείου και δεν λαμβάνουν υπόψη τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία και το γεγονός ότι τα δάνεια έχουν ληφθεί με χαμηλά επιτόκια, όπως τα ελληνικά, μειούμενα σε αξία με την πάροδο του χρόνου. 
 
Ποια είναι η διαφορά; 
 
Σύμφωνα με τη Γερμανία, χρησιμοποιώντας τα στάνταρτ του Μάαστριχτ, η Ελλάδα οφείλει περίπου 350 δισ. δολάρια, όμως αν το ελληνικό καθαρό χρέος έπρεπε να υπολογιστεί χρησιμοποιώντας τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα του Δημόσιου Τομέα (IPSAS), το χρέος της Ελλάδας θα μπορούσε να είναι μόλις στα 36 δισ. δολάρια. 
 
Με άλλα λόγια, υπάρχει μια ισχυρή υπόθεση η Ελλάδα να χρωστάει στη Γερμανία πολύ λιγότερα απ' όσα η Γερμανία και οι πιστωτές της Ε.Ε. διεκδικούν! 
Θα ήταν πολύ δύσκολο να βρεθεί ένας σοβαρός λογιστής που να μην συμφωνήσει ότι η αυτοτελής μέθοδος υπολογισμού του χρέους είναι ανώτερη της πολιτικής. 
 
Ο ισχύων υπολογισμός του ελληνικού χρέους βασίζεται σε μια φόρμουλα κατ' εντολή του πρώτου προγράμματος διάσωσης της Ελλάδας το 2010, όταν οι αποδυναμωμένοι Έλληνες, αντιμέτωποι με την οικονομική και πολιτική κατάρρευση, αποδέχθηκαν τα κονδύλια έκτακτης ανάγκης και είχαν πολύ μικρή δύναμη για να διαπραγματευτούν τους όρους. 
 
Μια σειρά οικονομολόγων συμφωνούν ότι το χρέος της Ελλάδας πιθανόν να αποτελεί μόνον ένα… κλάσμα της εκτίμησης της Γερμανίας. 
 
Μεταξύ αυτών που έχουν υποστηρίξει την ιδέα εφαρμογής ενός πιο ακριβούς προτύπου είναι ο Κλάους Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, ο Κερτ Λοκ, ο πρόεδρος του Οικονομικού Συμβουλίου της Γερμανίας, με στενούς δεσμούς με το κυβερνών Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα της Μέρκελ, αλλά και ο Βίνσεντ Τρούγκλια, πρώην επικεφαλής των αξιολογήσεων του οίκου Moody's. 
 
Βεβαίως, ακόμη και αν η Ελλάδα μπορούσε απλά να λάβει την έγκριση της Γερμανίας και εν συνεχεία να συμπεριληφθούν όλοι αυτοί οι παράγοντες, το πρόβλημα δεν θα είχε λυθεί ούτε κατά διάνοια, σημειώνει ο Jacob Soll. 
 
Οι Έλληνες δεν είναι άμεμπτοι: είναι σαφές ότι δεν θέλουν σοβαρούς λογιστές οπουδήποτε κοντά στα βιβλία τους. 
 
Εν μέρει, αυτό οφείλεται στο γεγονός του -κατανοητού- φόβου ότι η τρόικα θα το χρησιμοποιήσει για να επιβάλει ακόμη πιο επαχθείς όρους. 
 
Επίσης, οφείλεται στο γεγονός ότι οι Έλληνες φοβούνται ότι τα βιβλία τους είναι χειρότερα απ' ό,τι οι ίδιοι ισχυρίζονται. 
 
Επίσης, επιτρέποντας ελεγκτές, οι Έλληνες θα δημιουργούσαν ένα σύστημα πολιτικής ευθύνης και κανείς έλληνας ηγέτης, είτε από την Αριστερά είτε από τη Δεξιά, δεν θα το ήθελε αυτό. 
 
Έτσι, παραμένουμε σε ένα τοξικό αδιέξοδο, με τον Jacob Soll να σημειώνει ότι λίγοι είναι αυτοί στην Ε.Ε. που θα είχαν τη θέληση να αλλάξουν τα πρότυπα. 
<div>
 
Τι θα μπορούσε να συμβεί; Σύμφωνα με τον καθηγητή Ιστορίας και Λογιστικής, η κατάσταση έχει προηγούμενο. 
 
Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, οι μεταρρυθμιστές ήταν ικανοί να προσπεράσουν τα φτωχά λογιστικά πρότυπα σε διεθνές επίπεδο και να ανοικοδομήσουν τα δημόσια οικονομικά από τις ΗΠΑ μέχρι την Ευρώπη. 
 
Στα τέλη της δεκαετίας του 1930, ο επικεφαλής της Price Waterhouse, Τζορτζ Μέι, ανησυχούσε ότι με το κανονιστικό πλαίσιο που ακολούθησε τη Μεγάλη Ύφεση, η κυβέρνηση θα αναλάμβανε τη λογιστική. 
 
Έτσι, εργάστηκε ώστε οι ιδιωτικές επιχειρήσεις λογιστικής να μεταμορφωθούν σε αξιόπιστους ρυθμιστές - πυλώνες της αρχής, η οποία ήταν ανεξάρτητη τόσο από την κυβέρνηση όσο και τα επιχειρηματικά συμφέροντα. 
 
Ο Μέι βοήθησε στον σχεδιασμό των Γενικώς Αποδεκτών Λογιστικών Αρχών (GAAP, στις ΗΠΑ), τα οποία καθορίζουν πρότυπα ακριβώς για να αποτιμούν το πλέγμα του δημοσίου χρέους. 
 
Μαζί με τον βρετανό λογιστή, λόρδο Χένρι Μπένσον, πίεσε για τη δημιουργία ανεξάρτητου φορέα τυποποίησης, γνωστού σήμερα ως Συμβουλίου Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASB), που κατάφερε να βοηθήσει στη σταθεροποίηση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. 
 
Με την υποστήριξη των πιο σημαντικών λογιστικών εταιρειών, το IASB βοήθησε στην επίβλεψη της μεταπολεμικής περιόδου κατά τη διάρκεια της οποίας καταγράφηκε αξιοσημείωτη ευημερία. 
 
Ωστόσο, ο κόσμος του Μέι και του Μπένσον ξεθώριασε στις δεκαετίες του '70 και του '80, με πτώση των ηθικών προτύπων στον κλάδο της λογιστικής. 
 
Το πιο σημαντικό τώρα είναι ότι τα τέσσερα μεγάλα λογιστικά γραφεία (Big Four), αντί να διατηρήσουν τον ηγετικό ρόλο των διεθνών προτύπων, παρέμειναν στο περιθώριο. 
 
Ο λόγος είναι παρόμοιος με αυτόν στο σκάνδαλο Enron: εργάζονται όχι για να επιμείνουν στη διατήρηση των ανεξάρτητων προτύπων, αλλά περισσότερο ως εταιρείες που έχουν προσληφθεί για να εκτελούν συμβάσεις τεχνικών αποστολών. 
 
Ακόμη περισσότερο, συχνά συνδέονται με τους πολιτικούς κανονισμούς που έχουν σχεδιαστεί για να περιορίζουν το πεδίο εφαρμογής των ελέγχων. 
 
Το αν θα επιστρέψουν στον ρόλο τους ως οικονομικοί ηγέτες οι λογιστικές εταιρείες, ή θα περιοριστούν στον δευτερεύοντα ρόλο, η απάντηση θα μπορούσε να καθορίσει τις μελλοντικές οικονομικές προοπτικές για την Ευρώπη και για όλους μας. 
 
Η ανανέωση του ηγετικού ρόλου των διεθνών λογιστικών προτύπων φαίνεται να είναι η προφανής απάντηση στο αδιέξοδο του χρέους της Ευρώπης, καθώς τότε θα τους επιτρεπόταν να υπηρετήσουν ως ουδέτεροι διαιτητές για την επίλυση της κρίσης. 
 
Οι δανειστές της Ε.Ε. και η Ελλάδα μένει μόνον να τους καλέσουν, καταλήγει στο άρθρο του ο Jacob Soll. 
 
<a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a></div>

Politico: H Ελλάδα μπορεί να μη χρωστά 350 δισ. αλλά μόνο 36 δισ. !

Πόσα χρήματα χρωστάει πραγματικά η Ελλάδα στους δανειστές; Εξαρτάται από το πώς υπολογίζεται... Καθώς η ελληνική κρίση χρέους οδηγείται...

Διαβάστε την συνέχεια

Κουρδιστάν: Αναρχικοί εναντίον ISIS, η άγνωστη επανάσταση

Ellada simera 0 Ισλάμ, κόσμος 13:23

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglWb-XSOLefFxQTUdhTnubiUFxM8pWkWpeIP-RKx0up6EnVjEr0-Qp_N3JIg9TfpYhjXY0_KH9ZYISRhhQYPKjl2qVV0ClxMTZqdUum7bTnh17wbZUnP3RUF_PeQ02O6j60uV_N973vdM6/s1600/koyrdistan%252Canarxikoi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglWb-XSOLefFxQTUdhTnubiUFxM8pWkWpeIP-RKx0up6EnVjEr0-Qp_N3JIg9TfpYhjXY0_KH9ZYISRhhQYPKjl2qVV0ClxMTZqdUum7bTnh17wbZUnP3RUF_PeQ02O6j60uV_N973vdM6/s640/koyrdistan%252Canarxikoi.jpg" width="640" /></a></div>
 
Η Μέση Ανατολή της εποχής μας, είναι, ίσως, η τελευταία περιοχή του πλανήτη, στην οποία η κυρίαρχη δυτική ιδεολογία, θα αναζητούσε ποτέ τη ριζοσπαστική πολιτική σκέψη, πόσο μάλλον, να την δει να μεταφράζεται και σε δράση. Η εικόνα που έχουμε για την περιοχή, συντίθεται από δικτατορίες, στρατιωτικά πραξικοπήματα και θεοκρατίες. 
Αναδημοσίευση – Μετάφραση: CVLTNation 
Μετάφραση-επιμέλεια: Ματθαίος Τσιμιτάκης 
ΠΗΓΕΣ: ΑΥΓΗ, <a href="http://www.alfavita.gr/">http://www.alfavita.gr/</a> 
Χτισμένη πάνω στα ερείπια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αποτελείται από κούφια κράτη όπως το Αφγανιστάν και -όλο και περισσότερο- κράτη όπως το Πακιστάν, όπου οτιδήποτε έξω από την πρωτεύουσα, μοιάζει με το Mad Max. Αλλά δεν βρίσκεστε στα κατεστημένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αυτή τη στιγμή, σωστά; 
Κατά μήκος των συνόρων της Συρίας, με την Τουρκία και το Βόρειο Ιράκ, βρίσκεται μια -κυρίως- κουρδική περιοχή, με πληθυσμό 4.600.000, στην οποία λαμβάνει χώρα ένα μεγάλο κοινωνικό πείραμα. Συμβαίνει κυριολεκτικά μέσα σε διασταυρούμενα πυρά μεταξύ της δικτατορίας της Συρίας, της μαζικής παραφροσύνης των ισλαμιστών του ISIS και την διαχρονική εχθρότητα της Τουρκίας, προς την ιδέα της κουρδικής αυτονομίας, ενώ κάπου στο βάθος αχνοφαίνονται το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ. 
Το Κόμμα της Δημοκρατικής Ενότητας (PYD) και το Εθνικό Συμβούλιο των Κούρδων (ΧΕΝ), ίδρυσαν στην περιοχή της Rojava, μια κοινωνία που αναμιγνύει δημιουργικά τον άγριο φιλελευθερισμό (τα όπλα είναι παντού και δεν υπάρχουν φόροι – κανένας) με την αναρχική σκέψη του Occupy και μια υγιή δόση φεμινισμού. Στα καντόνια της Rojava, υπάρχει μια μικρή κεντρική κυβέρνηση, η οποία λειτουργεί με απόλυτη ποσόστωση του 40% των αντιπροσώπων να είναι υπέρ των γυναικών, όμως το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς, γίνεται σε τοπικό επίπεδο, ημέρα την ημέρα, δρόμο το δρόμο και από χωριό σε χωριό. 
 
Ο επικεφαλής αρχιτέκτονας της ιδέας της Δημοκρατικής συνομοσπονδίας, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, εξηγεί ότι «Οικολογία και φεμινισμός είναι κεντρικοί πυλώνες» του συστήματος και αιχμές του δόρατος, κάτι που στη Δυτική σκέψη συναντάται μόνο στο περιθώριο της πολιτικής. 
Στη Rojava, οι άνδρες που κακοποιούν τις γυναίκες τους, αντιμετωπίζουν καθολικό εξοστρακισμό από την κοινότητα και η ζωή τους καθίσταται αδύνατη σε ένα περιβάλλον το οποίο διακρίνεται ιδιαίτερα για την κοινωνικότητα του και την αλληλοσύνδεση μεταξύ των μελών του. Αντί για την ύπαρξη αστυνομικής δύναμης και φυλακών, λειτουργούν «επιτροπές ειρήνης» σε κάθε δήμο. Δουλειά τους είναι να εκτονώνουν τους κύκλους των ενδο-οικογενειακών δολοφονιών αντεκδίκησης, επιδιώκοντας συναινετικές συμφωνίες μεταξύ των αντίδικων πλευρών – και λειτουργεί. 
Το μόνο μέρος του πειράματος της Rojava που έχει ελκύσει τη διεθνή προσοχή είναι οι παραστρατιωτικές μονάδες του YPJ, που αποτελούνται αποκλειστικά από γυναίκες. Έχουν αγωνιστεί και κερδίσει, μάχες τόσο κατά ISIS, όσο και κατά του συριακού στρατού. 
Το NBC, ο Guardian, ακόμη και το Marie Claire, έχουν καλύψει όλα τα κατορθώματα του YPJ, χωρίς να αναφερθούν ούτε καν επιγραμματικά στην ιδεολογία, που βρίσκεται πίσω από αυτά τα κατορθώματα. Ήταν οι κοπέλες του YPJ, μαζί με τους άνδρες συναδέλφους τους, του YPG, που διέσωσαν τις χιλιάδες των Yazidis, που παρέμεναν εγκλωβισμένοι και περικυκλωμένοι από τους ισλαμιστές του ISIS, στο όρος Sinjar, στο βόρειο Ιράκ. 
Η κοινότητα των Γιεζίντι είχε την ατυχία να βρίσκεται σχεδόν εξ ολοκλήρου μέσα στις περιοχές που ελέγχει το ISIS. Αποτελούσε, δε, για αυτούς τους ισλαμιστές, μια μισητή μειοψηφία, μέσα στον ισλαμικό κόσμο εδώ και χίλια χρόνια, η οποία κατηγορείται για «λατρεία του διαβόλου». Την ώρα που οι ΗΠΑ έριχναν προμήθειες από αέρος στους εγκλωβισμένους, ήταν οι ομάδες των Σύριων πολεμιστών, που έσπαγαν τις γραμμές του ISIS και έσωζαν δεκάδες χιλιάδες ζωές. 
Ακόμη, υπερασπίστηκαν με επιτυχία την πόλη του Kobani, όταν το ISIS ξεκίνησε ολομέτωπη επίθεση κατά της μικρής πόλης των σαράντα πέντε χιλιάδων κατοίκων, χρησιμοποιώντας τανκς, πυραύλους, ακόμη και μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Παρά τις σοβαρές απώλειες, η πόλη παραμένει ελεύθερη, αν και τα γύρω χωριά εξακολουθούν να αμφισβητούνται. 
Η YPJ / G και το Κίνημα Δημοκρατικής Κοινωνίας δεν είναι φυσικά τέλειοι σε όλα: έχουν κατηγορηθεί για τη χρήση παιδιών-στρατιωτών (κορίτσια από την ηλικία των δώδεκα χρησιμοποιούνται ως μάγειρες και καθαριστές για τις YPJ και υποβάλλονται σε κάποια βασική εκπαίδευση μάχης, αν και δεν ρίχνονται στη μάχη) και είναι για πάντα στιγματισμένοι από την ένωσή τους με το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ), το οποίο, υπό την ηγεσία του Αμπντουλάχ Οτσαλάν χαρακτηρίστηκε τρομοκρατική οργάνωση από τα περισσότερα κράτη ανά τον κόσμο. 
Το πρώην μαρξιστικό-λενινιστικό κόμμα έχει ακόμη κατηγορηθεί για σκοτεινές διασυνδέσεις με το εμπόριο ναρκωτικών και τις Τουρκικές Μυστικές Υπηρεσίες. Ωστόσο, παρ ‘όλα τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν, οι άνθρωποι της Rojava αποτελούν, αυτή τη στιγμή, το μόνο κίνημα μεγάλης κλίμακας σε ολόκληρο τον πλανήτη, το οποίο εφαρμόζει πραγματικά μια εναλλακτική πρόταση απέναντι στο κράτος και τον καπιταλισμό. 
 
Όπως οι ισπανικές αναρχικές ομοσπονδίες και οι Ζαπατίστας του Μεξικού πριν από αυτούς, οι άνθρωποι της Rojava έχουν επιλέξει να κάνει το αδύνατο: να δημιουργήσουν μια νέα κοινωνία, τη στιγμή μάλιστα που αγωνίζονται σαν μία από τις μικρότερες δυνάμεις σε αυτό τον περιφερειακό πόλεμο, ισορροπώντας πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί. Μόνο ο χρόνος θα δείξει αν θα μπορέσουν να το φτάσουν μακριά. 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Κουρδιστάν: Αναρχικοί εναντίον ISIS, η άγνωστη επανάσταση

Η Μέση Ανατολή της εποχής μας, είναι, ίσως, η τελευταία περιοχή του πλανήτη, στην οποία η κυρίαρχη δυτική ιδεολογία, θα αναζητούσε ποτέ τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κίνδυνος απώλειας ρόλου «κόμβου ενέργειας» για την Ελλάδα

Ellada simera 0 Ενέργεια, Εξωτερική Πολιτική 13:20

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhguZdGvSDSzuR5AfQNpFLbgb7AskmdT3bG9mjsnkv0vwEaLBdG15XtFEQPGCuv9J6ctffI_dsNti59g_jTc4-2LUtezGNOI-dmE-m9OuHlaPPaSRtqjYTDPFf7sr7-CCxw7FPaVoQMtcFT/s1600/ellada+agwgoi+energeia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="534" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhguZdGvSDSzuR5AfQNpFLbgb7AskmdT3bG9mjsnkv0vwEaLBdG15XtFEQPGCuv9J6ctffI_dsNti59g_jTc4-2LUtezGNOI-dmE-m9OuHlaPPaSRtqjYTDPFf7sr7-CCxw7FPaVoQMtcFT/s640/ellada+agwgoi+energeia.jpg" width="640" /></a></div>
 
Αρνητικές είναι οι εξελίξεις και στο ενεργειακό πεδίο για την Ελλάδα. Τη στιγμή που ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να υπαγορεύσει εξωτερική πολιτική στη χώρα και να τη στρέψει προς ανατολάς, αποδεικνυόμενος πιο φανατικός από του Ρώσους του αγωγού Turkish Stream που θα γίνει Greek Stream για να τροφοδοτήσει τις ευρωπαϊκές αγορές, η Ευρωπαϊκή Ένωση προσανατολίζεται ήδη σε άλλες λύσεις. 
Χωρίς να ρωτήσουν τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, οι Βρυξέλλες από τις οποίες εξαρτάται η υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου του αγωγού, εξαρτάται δηλαδή η οικονομική του βιωσιμότητα με την εξασφάλιση συμβολαίων τροφοδοσίας, εκφράζουν την προτίμησή τους στην κατασκευή αγωγού που θα μειώσει την εξάρτηση από τη Μόσχα. 
Αυτό σκοπεύει να το πετύχει με την κατασκευή αγωγού διπλής ροής, ονόματι «Eastring», που θα εμπλέκει Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Σλοβακία. Συνδέεται μήπως αυτό με την αναβίωση του ενδιαφέροντος για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη; Τι λέτε; Μήπως τα πολλά «τσαλιμάκια» Ελλήνων πολιτικών, έντιμων αλλά αφελών και ενίοτε ιδεοληπτικών, στο τέλος θα οδηγήσουν τον περίφημο κόμβο διανομής φυσικού αερίου βορειότερα; Για δείτε το χάρτη για να δείτε ότι η Τουρκία θα στέλνει στον κόμβο αζέρικο φυσικό αέριο (συν ιρανικό αργότερα;) και η Ρωσία απευθείας… 
 
Δυστυχώς, οι ελληνικές εμμονές, σε συνδυασμό με την παντελή απουσία ευελιξίας και περιορισμένης διπλωματικής εμπλοκής αφού η «διαπραγμάτευση» δεν έχει εξοντώσει μόνο την ελληνική αγορά, δεν επιτρέπει να κατανοήσουν το απλούστατο. Όσο και να το επιθυμούμε όλοι, εάν η χώρα δεν εμπνέει εμπιστοσύνη, η παράκαμψή της είναι δεδομένη. 
Πώς είναι δυνατό να μην καταλαβαίνουνε ότι όσες συμφωνίες να υπογράψουν με τους Ρώσους δεν έχουν τύχη, αφού πρώτα θα πρέπει να εξασφαλιστεί ενδιαφέρον τροφοδοσίας χωρών από τον αγωγό; Και ποιος θα έδινε ισχύ σε μια χώρα που θεωρείται ανεξέλεγκτη με παρορμητική ηγεσία, μια χώρα που κάνει τα πάντα στο γόνατο και είναι έρμαιο των ιδεοληψιών και των στερεοτύπων του καθένα που γίνεται υπουργός; 
Αποδείχθηκε πιο έξυπνος ακόμα και ο Νίκολα Γκρουέφσκι λέγοντας το αυτονόητο, ότι τα Σκόπια δεν έχουν πρόβλημα, αρκεί να συμφωνήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση με τη Ρωσία! Στο ίδιο μήκος κύματος και η Σερβία, πολιτισμικά πολύ πιο συγγενής με τη Ρωσία σε σύγκριση με την Ελλάδα, με την πολιτική όμως του Βελιγραδίου να τηρεί αποστάσεις, παρά τις θερμότατες και ειλικρινείς σχέσεις. 
 
Δεν είναι αργά για ξυπνήσουν. Αρκεί να αντιληφθούν ότι το παιχνίδι παίζεται διαφορετικά. Το τρένο θα περάσει και μετά θα ψάχνουμε να βρούμε τι έφταιξε, σε συνωμοσίες ανθελληνικών κέντρων, αντί να κοιτάξουμε τη δική μας την «καμπούρα». 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Κίνδυνος απώλειας ρόλου «κόμβου ενέργειας» για την Ελλάδα

Αρνητικές είναι οι εξελίξεις και στο ενεργειακό πεδίο για την Ελλάδα. Τη στιγμή που ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κάνει ό,τι περνάει από το χέρι...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Εκλογές σε κατάσταση πολιορκίας,τρομοκρατίας και φόβοι για νοθεία

Ellada simera 0 κόσμος, Πρωτοσέλιδα, Τουρκία 13:16

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf3vFIuOzZ4D1lBduge909OUwQ-QhHAjJM7eovtBlp8A95WHM9IoOJTJkrJhtTAcTTampMNZwL5_DyfyL2w90X26TiRG3HyUIax4m2KHC469NMTAeV06ObK8ONhPz9WlkMmklD3I2204pM/s1600/toyrkia+ekloges+2015.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf3vFIuOzZ4D1lBduge909OUwQ-QhHAjJM7eovtBlp8A95WHM9IoOJTJkrJhtTAcTTampMNZwL5_DyfyL2w90X26TiRG3HyUIax4m2KHC469NMTAeV06ObK8ONhPz9WlkMmklD3I2204pM/s640/toyrkia+ekloges+2015.jpg" width="640" /></a></div>
 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Λ.ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ  
 
Γενικεύει ο  Ερντογάν την επίθεσή του στα ΜΜΕ η οποία πήρε μορφή ευθείας δημόσιας απειλής μετά την δημοσιοποίηση από την Τζουμχουριέτ βίντεο που δείχνει ότι οι δυνάμεις ασφαλείας  ανακάλυψαν καλυμμένο  φορτίο με όπλα που έστελνε η τουρκική μυστική υπηρεσία ΜΙΤ στους αντικαθεστωτικούς αντάρτες της Συρίας  και στους τζιχαντιστές.Ο γνωστός εικονικός διαδικτυακός χώρος, ''Fuat Avni'' γράφει ότι σύντομα θα υπάρξουν νέες συλλήψεις δημοσιογράφων, αστυνομικών, μελών του δικαστικού σώματος αλλά και μελών του στρατού - περίπου 200 άτομα, γράφει! 
 
 Η επέκταση της επίθεσης του κ. Ερντογάν στα ΜΜΕ - που έχει ξεκινήσει βεβαίως από καιρό - σχετίζεται με τις εκλογές της 7ης Ιουνίου και την διαφαινόμενη από τα γκάλοπ πτώση του ποσοστού του ΑΚΡ  με αποτέλεσμα ο κ Ερντογαν να μην μπορέσει ίσως να πετύχει τα ...σουλτανικά σχέδιά του για την υπερ-προεδρία που θέλει να στήσει. 
 
Το ''βαθύ λαρύγγι'' του twitter αποκαλύπτει ποιοί θα συλληφθούν 
 
Ο <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> εικονικός διαδικτυακός χρήσης, ''Fuat Avni'' - που πολλές φορές έχει αποδειχθεί ''προφητικός'' αφού λέγεται ότι πρόκειται για ''βαθύ λαρύγγι''- γράφει ότι σύντομα θα υπάρξουν νέες συλλήψεις δημοσιογράφων, αστυνομικών, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> δικαστών αλλά και αξιωματικών του στρατού. Περίπου 200 άτομα θα τεθούν υπό κράτηση, ανάμεσα στους οποίους και οι δημοσιογράφοι Nazlı Ilıcak, Ahmet Altan, Ekrem Dumanlı, Yasemin Çongar, Can Dündar και Emre Uslu, καθώς και οι δικαστές Zekerya Oz και Muammer Akkas  σε μια τεράστια επιχείρηση σκούπα, την οποία διέταξε ήδη ο <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν έπειτα από την δημοσιοποίηση των επίμαχων φωτογραφιών από τα φορτηγά αυτοκίνητα ΤΙΡ της ΜΙΤ. Ο ''Fuat Avni''  γράφει επίσης ότι ο κ. Ερντογάν ανησυχεί ότι θα οδηγηθεί στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης με την κατηγορία ότι εξόπλισε ομάδες της Συρίας που περιλαμβάνουν την Αλ Κάιντα και το ISIL. 
 
Στο ίδιο κλίμα, ο αρχηγός του προοδευτικού και φιλο-κουρδικού κόμματος HDP, κ. Ντεμίρτας κατήγγειλε σε συνέντευξη ότι σε περίπτωση που το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ κατορθώσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, θα εξαπολύσει επιχειρήσεις κατά των αντιφρονούντων στους οποίους θα περιλαμβάνονται μέλη εργατικών σωματίων, εκπρόσωποι των κομμάτων της αντιπολίτευσης. 
 
Νοθεία με κλεψια στις κάλπες 
 
Αναφορικά με τις εκλογές, ο ''Fuat Avni'', καταγγέλλει ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει εκλογική νοθεία. Συγκεκριμένα, το ΑΚΡ σχεδιάζει να στείλει ειδική ομάδα προκειμένου να νοθεύσει το αποτέλεσμα των εκλογών. Συγκεκριμένα, γράφει, ότι σχεδιάζει να ‘κλέψει’ 20 ψήφους από 174.000 κάλπες με στόχο να αποκτήσει 3,5 εκατ. έξτρα ψήφους οι οποίοi θα εξασφαλίσουν την πολυπόθητη αυτοδυναμία στο ΑΚΡ 
 
 Το θέμα με τα όπλα - όπως ήδη έγραψε το ONALERT-  ξεκίνησε την Παρασκευή όταν η εφημερίδα δημοσίευσε βίντεο και φωτογραφικό υλικό από τα όπλα που μετέφεραν τα φορτηγά μεταφορών ΤΙΡ της ΜΙΤ  και τα οποία, στις 19 Ιανουαρίου 2014,  είχε κατασχέσει ο εισαγγελέας στα Άδανα. Τα φορτηγά που κατευθύνονταν προς τη Συρία μετέφεραν ως πρόσχημα ανθρωπιστική βοήθεια προς τους Τουρκομάνους αλλά κάτω από τα κιβώτια βρέθηκαν όπλα, όπως γράφτηκε . Τότε είχε ξεσπάσει θύελλα  αλλά η τουρκική κυβέρνηση το είχε διαψεύσει με  δηλώσεις υψηλόβαθμων αξιωματούχων. Τώρα με τις φωτογραφίες αποκαλύπτεται ότι ο κ. Ερντογαν και οι συν αιτώ έλεγαν ψέμματα. 
 
Το πρακτορείο Reuters, επικαλούμενο εισαγγελέα και καταθέσεις αξιωματικών της χωροφυλακής στο δικαστήριο, μετέδωσε από τις 21 Μαϊου ότι αυτόπτες μάρτυρες και εισαγγελείς καταγγέλλουν πως η ΜΙΤ βοήθησε στην παράδοση όπλων σε τμήματα της Συρία που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των τζιχαντιστών από τα τέλη του 2013 ως τις αρχές του 2014. 
 
Ο κ. Ερντογάν για να δικαιολογηθεί  είπε τώρα ότι τα φορτηγά εκείνα ανήκαν μεν στην MIT, αλλά μετέφεραν βοήθεια για τους Τουρκμένους στη Συρία. Ακόμα είπε ότι οι εισαγγελείς δεν διαθέτουν την εξουσία για να κάνουν ελέγχους σε οχήματα της MIT και οτι (οι εισαγγελείς) ανήκουν σε αυτό που αποκαλεί "παράλληλο κράτος", το οποίο διοικεί ο πρώην σύμμαχός του και σημερινός εχθρός του, ιμάμης  Φετουλάχ Γκιουλέν,που ζει αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ και τον οποίο ο κ.Ερντογάν κατηγορεί ότι επιδιώκει την ανατροπή του. 
 Η αποκάλυψη  της εφημερίδας εξόργισε τον κ Ερντογαν που εκτέθηκε διεθνώς από την αποκάλυψη και απείλησε τον διευθυντή της Τζουμχουριετ 
 
 Οι μεγαλύτερες δημοσιογραφικές ενώσεις της χώρας 
Στο μεταξύ για απόπειρα εκφοβισμού και φίμωσης των ΜΜΕ κατηγορούν τον Πρόεδρο Ερντογάν οι μεγαλύτερες δημοσιογραφικές ενώσεις της χώρας. Οι δημοσιογράφοι της Cumhuriyet εξέδωσαν ανακοίνωση με την οποία εκφράζουν την αλληλεγγύη τους προς τον κ. Can Dundar και  διακηρύσσουν ότι καθήκον τους είναι να καταστήσουν γνωστό στην κοινή γνώμη τους κινδύνους που ελλοχεύει η αποστολή όπλων και πυρομαχικών στη Συρία. 
Ο Παγκόσμιος Σύνδεσμος Εφημαρίδων και Νέων Εκδοτών (WAN-IFRA) με επείγουσα επιστολή του στις 31 Μαΐου, καλεί την τουρκική κυβέρνηση «να αναγνωρίσει αμέσως την αναγκαιότητα των πλουραλιστικών φωνών στα Μέσα και να παρέχει συνθήκες ανεξαρτησίας στις πηγές των πληροφοριών» 
 
Ο αρχηγός του  Ρεπουμπλικανικού κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κ. Κιλιτσντάρογλου, δήλωσε  ότι για πρώτη φορά ο Πρόεδρος απειλεί εφημερίδα και κατήγγειλε ότι η ανθρωπιστική βοήθεια χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα για την μεταφορά όπλων σε εξτρεμιστικές οργανώσεις στη Συρία. Μιλώντας σε δημοσιογράφους ,στο περιθώριο προεκλογικής ομιλίας του στην ανατολική επαρχία Καρς, είπε: «Οι παρατηρήσεις του Ερντογάν δείχνουν για πρώτη φορά έναν πρόεδρο να απειλεί δημοσιογράφο. Και αυτό αποδεικνύει την ανικανότητα του Ερντογάν. Απειλεί αντί να ζητήσει συγγνώμη από τον κόσμο που του είπε ψέματα». 
 
Η κουρδική εφημερίδα Evernsel κυκλοφόρησε σήμερα με τίτλο: «Να γνωρίζεις τη θέση σου» και θυμίζει ότι «η δημοσιογραφία  δεν δέχεται διαταγές από τα παλάτια. Δεν θα υποκύψουμε στην εκστρατεία λυντσαρίσματος. Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να εμποδίσει το δικαίωμα του λαού στην ενημέρωση». 
 
Επιτίθεται και στην  Hurriyet 
Πάντως τα πυρά του Ερντογάν, συνεχίζει να δέχεται και ο Επίτιμος Πρόεδρος του Ομίλου Dogan, κ. Aydin Dogan, ο οποίος κατηγορείται από τον Τούρκο Πρόεδρο για το ρόλο της εφημερίδας Hurriyet στο μεταμοντέρνο πραξικόπημα της 28ης Φεβρουαρίου 1997. Όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα Cumhuriyet, ο Επικεφαλής της Εισαγγελίας της Άγκυρας για Εγκλήματα κατά της Συνταγματικής Τάξης απέστειλε  έγγραφο στις 18 Μαΐου στην Αστυνομία, στο Τμήμα Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας,  με το οποίο ζητά τον κατάλογο με τις δημόσιες προμήθειες, όπου κέρδισε, μεταξύ άλλων, ο Όμιλος Dogan την περίοδο 1996-1999. 
 
 Η Εισαγγελία ερευνά επίσης τις σχέσεις μεταξύ της Ομάδας Δυτικής Εργασίας (BCG) μιας μυστικής ομάδας στο εσωτερικό του στρατού, για την παρακολούθηση της κυβέρνησης και ορισμένων Ομίλων ΜΜΕ και σωματείων. 
 
Ξυλοδαρμός  
 
Από την άλλη, σωματική επίθεση δέχτηκε από πέντε αστυνομικούς με πολιτικά η δημοσιογράφος της πλατφόρμας Τ24, κ. Michelle Demishevich κατά την προσπάθειά της να παρακολουθήσει τις δηλώσεις που έκανε στους δημοσιογράφους έξω από το Βελγικό Γενικό Προξενείο, η κόρη του Προέδρου της Τουρκίας, Σουμεγιέ. 
 
Επίσης ο δημοσιογράφος της Zaman, κ. Emre Secan φαίνεται ότι ξυλοκοπήθηκε από αστυνομικούς κατά την προσπάθειά του να καλύψει τις συγκεντρώσεις με αφορμή την συμπλήρωση δύο χρόνων από τις διαδηλώσεις για το πάρκο Γκεζί. Έρχεται νέο κύμα συλλήψεων 
 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>