Έ, Ελληνοκύπριε φασίστα: Εσύ που ισχυρίζεσαι πως ο καλύτερος Τούρκος είναι ο νεκρός!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigwD-u98s1-fND7am8xN30vZO3C8MorET8ttjcrb2rFH8OILCPovtJG4FG3EGdwYGyDgCnk9EJP3NVaKdd9085TZPs08BCeOcaBXiiNqt8X68r31aOaRfDan0DZs9DqAAWIdjb0lvywl4/s1600/GKOYMAS-SKITSO.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="750" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigwD-u98s1-fND7am8xN30vZO3C8MorET8ttjcrb2rFH8OILCPovtJG4FG3EGdwYGyDgCnk9EJP3NVaKdd9085TZPs08BCeOcaBXiiNqt8X68r31aOaRfDan0DZs9DqAAWIdjb0lvywl4/s640/GKOYMAS-SKITSO.png" width="640" /></a></div>   <i>  ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΟΥΜΑ</i><br /> <br /> Του <b>ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ </b><br /> Ε Ελληνοκύπριε φασίστα! Το πρωταρχικό σου καθήκον είναι να κανονίσεις τους εχθρούς της ένωσης στο νησί, να καθαρίσεις όσους επιδιώκουν ένα κοινό κράτος με τους Τουρκοκύπριους, να λιώσεις το κεφάλι του Τούρκου όπου τον δεις, να μην ξεχνάς ποτέ ότι ο καλύτερος Τούρκος είναι ο νεκρός Τούρκος, να πάρεις πίσω την Κερύνεια, την Αμμόχωστο και τη Μόρφου και να υψώσεις την ελληνική σημαία στον Άγιο Ιλαρίωνα, το Βουφαβέντο και την Καντάρα. <br /> <br /> Το πιο ιερό σου καθήκον είναι να εργάζεσαι σκληρά για να κλείσουν ξανά τα οδοφράγματα που άνοιξαν ανάμεσα στον βορρά και στον νότο, να σπάσεις όλα τα τουρκικά αυτοκίνητα που βλέπεις στον νότο, να βγάζεις έξω από το αυτοκίνητο τους επιβάτες του και να τους δέρνεις, να κανονίζεις όλους τους Ελληνοκύπριους που ταξιδεύουν από το αεροδρόμιο Τύμπου, να τιμωρείς τους προδότες της πατρίδας που ψωνίζουν από την κατεχόμενη περιοχή και να στριμώχνεις και να προπηλακίζεις όσους ήρθαν να ανεβάσουν θεατρική παράσταση στη Σαλαμίνα και όσους την παρακολούθησαν. Μην αποκλίνεις από τον στόχο σου. <br /> Είναι προδότες όσοι εκπαιδευτικοί στα σχολεία δεν λένε στα παιδιά ότι ο καλύτερος Τούρκος είναι ο νεκρός Τούρκος. Είναι ήρωες οι στρατιώτες που κινητοποιήθηκαν με μεγάλο θάρρος στις 15 Ιουλίου 1974 και πήραν στα χέρια τους την εξουσία. Και πρέπει οπωσδήποτε να αναγερθούν τα αγάλματά τους. Όσοι τιμώρησαν τους Έλληνες στρατηγούς που έδωσαν την διαταγή για το πραξικόπημα και τους είχαν να σαπίζουν στην φυλακή για χρόνια δεν θα μπορέσουν ποτέ να σωθούν από την κατάρα του Θεού. <br /> <br /> Έ Ελληνοκύπριε φασίστα! Πώς δεν σε γνωρίζω. Μήπως μπορώ να ξεχάσω τον Νίκο Σαμψών που κρατώντας στο ένα χέρι την τουρκική σημαία περπατούσε στους δρόμους της Ομορφίτας σηκώνοντας το όπλο του με το άλλο χέρι και φώναζε «Μολών λαβέ»; Και πίσω του Τούρκοι αιχμάλωτοι. Παιδιά. Γίνεται να ξεχάσω; Δεν ξέρω, αυτό σημειώθηκε στην ιστορία σας; Διδάσκεται στα παιδιά; Φυσικά να διδάσκεται. Αλλά έχεις κάνει και μεγαλύτερους ηρωισμούς αργότερα. Στον Άγιο Βασίλειο. Στην Κοφίνου και στον Άγιο Θεόδωρο. Και σε άλλα πολλά μέρη. <br /> <br /> Ο πρώτος μας ομαδικός τάφος ήταν στον Άγιο Βασίλειο. Δικό σου έργο. Νιώσε περήφανος! Διηγήσου στα εγγονάκια σου την νίκη σου στην Κοφίνου. Δείξτε τους εκείνη την αξέχαστη φωτογραφία. Όλο το χωριό αιχμαλωτίστηκε. Είχαν τα χέρια τους πάνω στο κεφάλι τους. Και ύστερα διηγήσου πώς έκοψες το δάκτυλο ενός Τούρκου που σκότωσες για να πάρεις το δαχτυλίδι του. Διηγήσου πώς σκότωνες ακόμα και τους αρρώστους Τούρκους στο νοσοκομείο και αν δεν ερχόταν ο Μακάριος με σαράντα αστυνομικούς να σώσει τους υπόλοιπους, δεν θα τους την χάριζες. Ή πάλι, γίνεται να ξεχάσω πώς απήγαγες Τούρκους κατά τη διάρκεια ελέγχων που διενεργούσες στα οδοφράγματα και τους εκτελούσες χωρίς δίκη; <br /> Έ Ελληνοκύπριε φασίστα! Αν οι δικοί μας φασίστες έχουν νίκες στο Παλαίκυθρο, στην Άσσια, στην Κερύνεια και στην Καρπασία, εσύ έχεις ένδοξες νίκες όπως εκείνες στα χωριά Τόχνη, Μάραθα, Αλόα και Σανδαλάρη! Όσο οι δικοί μας ήταν μάστορες στη δολοφονία παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων, τουλάχιστον άλλο τόσο είσαι και εσύ μάστορας σε αυτό. Ακόμα σου φωτίζει τον δρόμο το πνεύμα της Τόχνης. <br /> <br /> Ακόμα σαστίζεις για το πώς ένα άτομο ανάμεσά τους σώθηκε παριστάνοντας τον νεκρό, διέφυγε και έμεινε ζωντανό. Αλλά στο χωριό Μάραθα δεν επέτρεψες σε κανέναν να ξεφύγει. Ακόμα καυχιέσαι στα καφενεία. Για το πόσους Τούρκους σκότωσες. Αν βρεις ευκαιρία θα ξανακάνεις τα ίδια. Αλλά έφυγε το τρένο αυτό. Ακόμα και αν φύγει από εδώ ο τουρκικός στρατός, δεν θα βρεις αυτή την ευκαιρία πλέον. Δεν υπάρχει άλλος Ακρίτας! Οι Γρίβας, Γιωρκάτζης και Σαμψών σας έφυγαν χωρίς να ολοκληρώσουν την αποστολή τους. <br /> Έ Ελληνοκύπριε φασίστα! Απαλλάξου από όλους όσοι λένε «είμαι Κύπριος» και όχι «είμαι Έλληνας». Προκάλεσε όλους τους Τούρκους που λένε «είμαι Κύπριος» και όχι «είμαι Τούρκος»! Ο πρωταρχικός σου στόχος είναι η Κερύνεια! Ύστερα η Αμμόχωστος! Ύστερα η Μόρφου! Κρύψε καλά τα όπλα σου κάτω από την γη και θα έρθει οπωσδήποτε η μέρα τους! <br /> <br /> Προχώρα και μη φοβάσαι! Εμπνεύσου από τον Αδόλφο Χίτλερ, ο οποίος είπε ότι «η γερμανική είναι η άρια φυλή»! Διάβασε το βιβλίο του «Ο Αγών μου», αν δεν το έχεις διαβάσει ακόμα! Η δύναμη που χρειάζεσαι υπάρχει στο πνεύμα του Γρίβα!<br /> <br /> <a href="http://www.apopseis.com/">πηγή</a> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Έ, Ελληνοκύπριε φασίστα: Εσύ που ισχυρίζεσαι πως ο καλύτερος Τούρκος είναι ο νεκρός!

    ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΟΥΜΑ Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ Ε Ελληνοκύπριε φασίστα! Το πρωταρχικό σου καθήκον είναι να κανονίσεις τους εχθρούς της ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι «πεφωτισμένες» ευρωπαϊκές ελίτ και το προς χειραγώγηση πόπολο!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhx2YYrzB7-28tMclPENa9xhnXPchFs2b1PqZl-VZVcVG4Uz38GujPL1w8NEzH15N2A7Vanx4eUuLqRBPkreRO37nZgWkDtLl95OXlppLh563wRQwWuWivhUtncMtPvP4tQjc0HJHVxF6I/s1600/IGETES....jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhx2YYrzB7-28tMclPENa9xhnXPchFs2b1PqZl-VZVcVG4Uz38GujPL1w8NEzH15N2A7Vanx4eUuLqRBPkreRO37nZgWkDtLl95OXlppLh563wRQwWuWivhUtncMtPvP4tQjc0HJHVxF6I/s640/IGETES....jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Μάρκος Τρούλης</b><br /> Το 2005 στη Γαλλία διεξήχθη δημοψήφισμα για το λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Σύνταγμα», το οποίο οδήγησε στην τελική απόρριψη του σχεδίου. Το 2008 έλαβε χώρα δημοψήφισμα στην Ιρλανδία για τη «Συνθήκη της Λισαβόνας», του οποίου το αποτέλεσμα σήμανε συναγερμό και κατέστησε επιτακτική την ανάγκη διεξαγωγής δεύτερου δημοψηφίσματος. Παρόμοιο «δημοψηφισματικό bullying» είχαμε από τις ευρωπαϊκές ελίτ και εις βάρος των Ελλήνων πολιτών το 2015, αλήστου μνήμης είναι και οι παρεμβάσεις των επίγειων και υπόγειων δικτύων στο δημοψήφισμα για το «Σχέδιο Ανάν» το 2004 στην Κύπρο, αλλά και πιο πρόσφατα στο δημοψήφισμα για το Brexit. <br /> <br /> Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα, κατά τα οποία η ψήφος του πολίτη αντιμετωπίστηκε ως «λανθασμένη» και κρίθηκε αναγκαία η «αναθεώρησή» της. Σε κάποιες περιπτώσεις, η αλλοίωση της λαϊκής βούλησης επήλθε άμεσα, ενώ σε κάποιες άλλες κατέστη «εφικτή» εν καιρώ. Δε λαμβάνω θέση υπέρ ή κατά σε κανένα από τα ερωτήματα των παραπάνω εκλογικών διαδικασιών. <br /> <br /> Ωστόσο, προκαλεί θυμηδία ο διαρκής ζήλος των ευρωπαϊκών ελίτ να χειραγωγήσουν την ψήφο των πολιτών, σαν να είναι άβουλα όντα που αδυνατούν να βαδίσουν δίχως τις νουθεσίες των πολιτικών, ακαδημαϊκών και άλλων ανακτοβουλίων της Ευρώπης. Ποιος είπε ότι οι Βρυξέλλες κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και γιατί η «ζύμωση», η «συν-διαμόρφωση», η «συν-μετοχή» και το «συν-έρχεσθαι» θα πρέπει να αποτελούν ad hoc απορριπτέες έννοιες στην κατά τα λοιπά «Ευρώπη των λαών»; <br /> <br /> Ενώπιον παρόμοιων καταστάσεων βρισκόμαστε και σήμερα όσον αφορά το δημοψήφισμα για τη «Συμφωνία των Πρεσπών» στα Σκόπια. Ανεξαρτήτως τι συμφέρει και ποιον, καθώς και τι αποτυπώνει η μεγάλη αποχή, έλαβε χώρα μια εκλογική διαδικασία. Το ερώτημα διατυπώθηκε προσεκτικά, ο παγκόσμιος συρφετός συμβούλευσε, προειδοποίησε και απείλησε, καταγγελίες για χρηματοδοτήσεις έγιναν εκατέρωθεν, αλλά το αποτέλεσμα παρέμεινε ένα και σαφές. Οι πιέσεις λειτούργησαν μάλλον υπέρ μίας αντίδρασης, παρά υποβοήθησαν στον «εναρμονισμό με το ευρωπαϊκό κεκτημένο». <br /> <br /> Από το κακό στο χειρότερο <br /> <br /> Τις περασμένες δεκαετίες συνηθίζαμε να αναφερόμαστε στο «δημοκρατικό έλλειμμα» στη λήψη αποφάσεων εντός της ΕΕ, εννοώντας την υιοθέτηση δημοκρατικών διαδικασιών για την εκλογή, επί παραδείγματι, των Επιτρόπων. Πλέον έχουμε βρεθεί σε άλλο επίπεδο με την τεχνόσφαιρα να διευρύνεται και ευθείες παρεμβάσεις στα εσωτερικά είτε κρατών-μελών είτε υποψηφίων προς ένταξη κρατών να είναι στην ημερήσια διάταξη. Από το κακό στο χειρότερο δηλαδή… <br /> <br /> Και αν κάποιος δεν εκπλήσσεται από τις «υπερπόντιες επιστολές», ακόμη και του μέχρι πρότινος ξεχασμένου George Bush Jr., τι να πει για τις περιλάλητες «ευρωπαϊκές αξίες» των οποίων φορέας υποτίθεται ότι είναι η σημερινή ΕΕ; Οποιαδήποτε θέση και αν εκφράζει κάποιος σχετικά με τη «Συμφωνία των Πρεσπών», θα έπρεπε να τον ενοχλεί αυτός ο ωμός παρεμβατισμός στο όνομα «της ειρήνης και της σταθερότητας». Εκτός και αν αποδεχθούμε a priori ότι η ΕΕ συνιστά ένα πεδίο άσκησης εθνικών πολιτικών από πλευράς των Μεγάλων Ευρωπαϊκών Δυνάμεων και τα μικρότερα κράτη-μέλη είναι παρακολουθήματα. Καμία αντίρρηση στην περιγραφή… Να το πούμε όμως και να το χωνέψουμε. <br /> <br /> Προσωπικά γαλουχήθηκα, ως φοιτητής ευρωπαϊκών σπουδών, με τη θέση ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση συνιστούσε μοναδικό στην ιστορία της ανθρωπότητας αντιηγεμονικό εγχείρημα. Κατοχύρωνε καταστατικά την αποτροπή παρεμβάσεων στα εσωτερικά των κρατών, καθιστούσε σεβαστό το δικαίωμα του βέτο για το σύνολο των μείζονων αποφάσεων και εμπεριείχε στον πυρήνα της λήψης των αποφάσεων την αρχή του διακυβερνητισμού. Αυτά συνέβαιναν προ αμνημονεύτων (ψυχροπολεμικών) ετών για συγκεκριμένους λόγους, στους οποίους θα αναφερθούμε σε κάποιο επόμενο κείμενο. Σήμερα, ο διακυβερνητισμός μετατρέπεται σε ηγεμονισμό, το δικαίωμα του βέτο σε επιλογή αυτοκτονίας και η εθνική ανεξαρτησία στο πιο σύντομο ανέκδοτο.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι «πεφωτισμένες» ευρωπαϊκές ελίτ και το προς χειραγώγηση πόπολο!

Μάρκος Τρούλης Το 2005 στη Γαλλία διεξήχθη δημοψήφισμα για το λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Σύνταγμα», το οποίο οδήγησε στην τελική απόρριψη του σ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Πόλεμος” ΗΠΑ-Ρωσίας με φόντο την Ελλάδα: Πάει Μόσχα ο Τσίπρας – Ο Β. Πούτιν δίνει άλλη μία ευκαιρία στην χώρα μας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNqxZ6oMF0cNOE9b4oPuavcLXFw4Ifam0TjFS9KidbLR-oc7agHKg_Wr0W3Ovu2OOtne2d-lo06FST2qdGR5DKfC1t7VUUspsIMToI-yw5-gQosenumS6xGSzASJNE1lGDas6PzTybke0/s1600/POYTIN-TSIPRAS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNqxZ6oMF0cNOE9b4oPuavcLXFw4Ifam0TjFS9KidbLR-oc7agHKg_Wr0W3Ovu2OOtne2d-lo06FST2qdGR5DKfC1t7VUUspsIMToI-yw5-gQosenumS6xGSzASJNE1lGDas6PzTybke0/s640/POYTIN-TSIPRAS.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Θα πραγματοποιηθεί τελικά η επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα, ο οποίος κατάλαβε το μεγάλο λάθος που έκανε στο ζήτημα των διπλωματών.<br /> <br /> Η Ελλάδα δείχνει μετά από την σύγκρουση με τη Μόσχα ότι έχει εκ των πραγμάτων επιλέξει στρατόπεδο. Πάντως δεν πρέπει κανένας και για κανέναν λόγο να εφησυχάσει με την σκέψη ότι βρισκόμαστε υπό την προστασία των ΗΠΑ. <br /> <br /> Αυτό φοβάται και η Μόσχα, καθώς δεν επιθυμεί η Ελλάδα να παραδοθεί στις αγκαλιές των ΗΠΑ. Πάντως επιτέλους κάποιοι πρέπει να ξυπνήσουν στην Αθήνα, καθώς η θέση της χώρας και ο ρόλος της είναι κομβικός. Το να αποκλείουμε συμμάχους όπως η ομόδοξη Ρωσία δεν έχει νόημα.<br /> <br /> Κι εμείς μέχρι στιγμής εκτός από την αίσθηση ασφάλειας που έχουμε λόγω των καλών ελληνοαμερικανικών σχέσεων, δεν έχουμε κερδίσει κάτι. <br /> <br /> Αμέσως μετά το τέλος του χρόνου και πιθανότατα το πρώτο τρίμηνο του 2019 αναμένεται να επισκεφθεί ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας τη Μόσχα. Σύμφωνα με πληροφορίες όλο το τελευταίο διάστημα υπάρχουν έντονες διεργασίες ανάμεσα στις δυο πλευρές προκειμένου να επιλυθούν τα τεχνικά θέματα που υπάρχουν για να πραγματοποιηθεί η συνάντηση Τσίπρα – Πούτιν. <br /> <br /> Σύμφωνα πάντα με πληροφορίες στα μέσα Δεκεμβρίου αναμένεται να συνεδριάσει η διυπουργική των δυο χωρών προκειμένου να διαμορφωθεί το τελικό πρόγραμμα. <br /> <br /> Η εξέλιξη αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς οι σχέσεις των δυο χωρών βρίσκονται την συγκεκριμένη στιγμή σε ιδιαίτερα ευαίσθητη φάση. <br /> <br /> Να θυμίσουμε μάλιστα ότι πριν από λίγο καιρό είχαν απελαθεί δυο Ρώσοι διπλωμάτες καθ ως είχαν κατηγορηθεί από τις ελληνικές αρχές για εμπλοκή στα εσωτερικά της χώρας μας και πιο συγκεκριμένα στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών. <br /> <br /> Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε προσκαλέσει τον Έλληνα πρωθυπουργό στην Μόσχα αμέσως μετά την επανεκλογή του . <br /> <br /> Αυτή θα είναι η δεύτερη επίσκεψη του κ. Τσίπρα στη Μόσχα ως Πρωθυπουργού – η πρώτη ήταν στις αρχές του Απριλίου του 2015, εν μέσω τότε των κρίσιμων συζητήσεων για το ελληνικό χρέος και τη δημοσιονομική κατάσταση. <br /> <br /> Οι κυβερνητικοί έκαναν το μεγάλο λάθος να τα βάλουν με την Μόσχα. <br /> <br /> Η Μόσχα δεν έχει πρόβλημα με τον ελληνικό λαό. Οι στενοί δεσμοί λόγω Ορθοδοξίας δεν μπορούν να αλλοιωθούν από την άθεη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αυτή η «τοξική» ατμόσφαιρα που προέκυψε με ευθύνη του Μ. Μαξίμου, δεν διαχέεται ούτε κατ’ ελάχιστον στις σχέσεις των δύο λαών, που παραμένουν θερμές και εγκάρδιες, με αισθήματα αμοιβαίας συμπάθειας, που πηγάζουν από ιστορικούς και θρησκευτικούς δεσμούς. <br /> <br /> Για να δούμε λοιπόν τι θα μας δώσει αυτή η επίσκεψη.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Πόλεμος” ΗΠΑ-Ρωσίας με φόντο την Ελλάδα: Πάει Μόσχα ο Τσίπρας – Ο Β. Πούτιν δίνει άλλη μία ευκαιρία στην χώρα μας

Θα πραγματοποιηθεί τελικά η επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα, ο οποίος κατάλαβε το μεγάλο λάθος που έκανε στο ζήτημα των διπλωματών. Η Ελλάδα...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ: «Τον Μάρτιο παραδίνουμε 2 F-35 στην Άγκυρα - Δεν έχει αλλάξει κάτι» - Κρίσιμη ημέρα η 12η Οκτωβρίου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5k1sB16-2BMcSGVdoak3A7oeXUJgmLUn5GZD5W8VVejtDI0ER2hd_eBWTqieBSF7hVNT0swkzdlRC2WkKmrVh_2LOUJeuV30sYuxs_6N2SuQQlb0I72sU2KZ11yt28zq8-adhpZ-CwHA/s1600/F-15.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5k1sB16-2BMcSGVdoak3A7oeXUJgmLUn5GZD5W8VVejtDI0ER2hd_eBWTqieBSF7hVNT0swkzdlRC2WkKmrVh_2LOUJeuV30sYuxs_6N2SuQQlb0I72sU2KZ11yt28zq8-adhpZ-CwHA/s640/F-15.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει: <b>Θεόφραστος Ανδρεόπουλος</b><br /> «Αναμένουμε ότι δύο ακόμα μαχητικά F-35 θα παραδοθούν στην Τουρκία μέχρι τον Μάρτιο του 2019,» <a href="https://www.dailysabah.com/defense/2018/10/02/turkey-to-receive-two-f-35-warplanes-by-march-2019-official-says">δ<b>ήλωσε ο Αμερικανός αντιναύαρχος Mat Winter</b></a>, ο υπεύθυνος για το πρόγραμμα του μαχητικού 5ης γενιάς.<br /> <br /> «Δεν υπάρχει κανένα σημάδια για αλλαγή στην παράδοση των 100 μαχητικών» πρόσθεσε αναφερόμενος στην πρόθεση της Τουρκίας να παραλάβει 100 F-35.<br /> <br /> Υπενθυμίζοντας ότι το Πεντάγωνον πρέπει να παρουσιάσει έκθεση στο Κογκρέσσο σχετικά με την παράδοση των μαχητικών στην Τουρκία, πρόσθεσε πως η «χαρτοδουλειά» θα σταλθεί στους βουλευτές εντός 90 ημερών.<br /> <br /> Στις 12 Οκτωβρίου , ο πάστορας Μπράνσον θα εμφανιστεί στο δικαστήριο. Η Ουάσινγκτον αναμένει από τον Ρ.Τ.Ερντογάν να απελευθερώσει τον Μπράνσον ή ο Τραμπ θα υπογράψει νέες κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας.<br /> <br /> Όλα δείχνουν ότι υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να συμβεί το πρώτο αλλά μιλάμε για δύο πληθωρικές προσωπικότητες που είναι εγωκεντρικές και απρόβλεπτες.<br /> <br /> Φαίνεται πως η 12η Οκτωβρίου θα είναι η κρίσιμη ημέρα αποκατάστασης ή μη των αμερικανοτουρκικών σχέσεων καθώς τότε όπως αποκάλυψε ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ.Ερντογάν θα αποφασίσει (λέμε τώρα) η τουρκική Δικαιοσύνη για την τύχη του Αμερικανού πάστορα Μπράνσον.<br /> <br /> To πρόβλημα όμως δεν είναι ο Μπράνσον αλλά το τι έπεται στην συνέχεια για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.<br /> <br /> Οι Αμερικανοί έχουν «εκπαιδευτεί» από τους Τούρκους, στην ουσία ποτέ δεν μπόρεσε η αγγλοσαξωνική λογική τους να καταλάβει με ποιους έχουν να κάνουν.<br /> <br /> Μόλις πάρουν τον πάστορα (αν τελικά τον πάρουν) θα αρχίσουν άμεσα να «χαϊδεύουν» τα τουρκικά αυτιά δίνοντάς τους ότι ζητήσουν, π.χ Κύπρο, Θράκη και ότι άλλο χρειαστεί.<br /> <br /> Με το παρόν πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, αυτό δεν θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο, η Ελλάδα πλέον δεν χρειάζεται ούτε καν να πιεστεί για να παραδώσει κυριαρχικά της δικαιώματα και αυτό φάνηκε με την ιστορία του Σκοπιανού όπου ένα μικρό και αδύναμο κρατίδιο πήρε τα πάντα άνετα και εύκολα με την βοήθεια του «Big Uncle Sam»<br /> <br /> <a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

ΗΠΑ: «Τον Μάρτιο παραδίνουμε 2 F-35 στην Άγκυρα - Δεν έχει αλλάξει κάτι» - Κρίσιμη ημέρα η 12η Οκτωβρίου

Γράφει: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος «Αναμένουμε ότι δύο ακόμα μαχητικά F-35 θα παραδοθούν στην Τουρκία μέχρι τον Μάρτιο του 2019,» δ ήλωσε ο...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ-Τουρκία σε ένα «Chickengame»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtqGwsM_xtZMUlFk-r7TAcw9KeRAVCxw0KANQ8kNA9kM75kJUJQ-SEZypZcDIrgRxvNLkxscwxXbLa7S69vZgV4ohJvbavWQDmG0WjSBhDfDPJ9ZwLORioOv_6tmkHNLAPqJALR3h_XPw/s1600/USA-TOYRKIA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="351" data-original-width="625" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtqGwsM_xtZMUlFk-r7TAcw9KeRAVCxw0KANQ8kNA9kM75kJUJQ-SEZypZcDIrgRxvNLkxscwxXbLa7S69vZgV4ohJvbavWQDmG0WjSBhDfDPJ9ZwLORioOv_6tmkHNLAPqJALR3h_XPw/s640/USA-TOYRKIA.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Των<b> Δημήτρη Τσαιλά</b> και <b>Αλέξανδρου Δρίβα*</b> <br /> Ενώ, με την προηγούμενη αμερικανική διοίκηση είχε ξεκινήσει ένα μοντέλο «εταιρικής σχέσης», ένα έργο που αποσκοπούσε να προχωρήσει πέρα από την ιστορική σχέση ασφαλείας σε μια βάση δημιουργίας σταθερών οικονομικών και πολιτιστικών δεσμών, σήμερα οι σχέσεις της Τουρκίας και των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν εισέλθει σε ένα συνεχή κλιμακούμενο, κύκλο κρίσης. Και τα δύο μέρη είναι απογοητευμένα με τη συμμαχία τους παρά τα μακροπρόθεσμα αμοιβαία οφέλη τους. Οι προσπάθειες για την εμβάθυνση των σχέσεων τους έχουν αντικατασταθεί από την αναζήτηση τρόπων για την άμβλυνση των επιπτώσεων των παρουσιαζομένων κρίσεων.<br /> <br /> Η βασική ανησυχία σχετικά με τη σχέση τους, είναι εάν αυτές οι επαναλαμβανόμενες αντιπαραθέσεις θα προκαλέσουν μια σοβαρή ρήξη στη συμμαχία. Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν ήδη την ιδέα για "εκδίωξη της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ", αν και αυτό δεν είναι τεχνικά δυνατό. Μέχρι τώρα ο πρόεδρος Ερντογάν προσπάθησε να δημιουργήσει εναλλακτικές συμμαχίες για την Τουρκία, οι οποίες όμως δεν έχουν επιτύχει την απόκτηση μακροπρόθεσμων επιλογών από τους νέους συμμάχους, ώστε να υποκαταστήσουν το ΝΑΤΟ. Έτσι, από εδώ και πέρα, υπάρχουν δύο δρόμοι: η Τουρκία και οι Ηνωμένες Πολιτείες είτε συνεχίζουν ακάθεκτοι ο ένας εναντίον του άλλου το παιχνίδι δειλίας (το περιβόητο Chickengame), που τελειώνει με μια σύγκρουση, ή θα μπορούσαν να στρίψουν το τιμόνι και να προσπαθήσουν να φτάσουν σε μια μεγάλη συμφωνία.<br /> <br /> Πάντως πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι τουρκικές και αμερικανικές αρχές μέχρι στιγμής έχουν καταβάλλει σοβαρές προσπάθειες να απομονώσουν κάθε κρίση από την ευρύτερη σχέση. Όμως, παρά την επιτυχία τους, απέτυχαν να επιλύσουν τα σοβαρά θέματα που βρίσκονται στον πυρήνα της αντιπαράθεσης. Η προσέγγιση των δύο προέδρων μεταξύ τους και οι κινήσεις τους στην κρίση δείχνουν μια άγρια κόντρα. Αυτοί, οι ίδιοι όμως, θα μπορούσαν να επιλύσουν την αντιπαράθεση πολύ γρήγορα ή θα μπορούσαν να τη κλιμακώσουν έως το σημείο θραύσης. Αυτό σημαίνει ότι οι δύο ηγέτες εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν μια ταχεία συμφωνία. Διαφορετικά, οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις θα συνεχίσουν να κινούνται προς μια κατάσταση διαρραγής. Οι αντιδράσεις μέχρι τώρα δείχνουν τη συνέχεια των κοινών συμφερόντων και την προθυμία να διατηρήσουν τη συμμαχία. Παρ’ όλα αυτά, η Τουρκία και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να δοκιμάσουν τα όρια των σχέσεων κάτω από την ψευδαίσθηση ότι η συμμαχία τους είναι άθραυστη.<br /> <br /> Οι διμερείς σχέσεις, ωστόσο, καθορίζονται από την διαθέσιμη ισχύ που έχει κάθε κράτος προκειμένου να έχει τα ''σχετικά κέρδη" με το μέρος του. Με άλλα λόγια, να μπορεί να μιλά και για απόλυτα κέρδη. Ο ThomasSchelling , ο βασικός θιασώτης του στρατηγικού ρεαλισμού, σχεδίασε έναν οδηγό διαπραγμάτευσης στον οποίο εστιάζει στην αξιοπιστία της απειλής. Κεντρικό επιχείρημα του Νορβηγού νομπελίστα, είναι πως αν επιθυμούμε μια δίκαιη διαπραγμάτευση η οποία θα δίνει ανάλογα οφέλη (βάση την ισχύ του κάθε μέρους) και θα εξασφαλίζει σταθερότητα (σ.σ ειρήνη), χρειάζεται η ορθή χρήση της απειλής χρήσης βίας (οποιασδήποτε μορφής) αλλά όχι η χρήση αυτή καθ'αυτή.Στο τέλος, καταλήγει ο Schelling, "τα ισχυρά κράτη, δε χρειάζεται να διαπραγματευτούν όταν έχουν διαφορές με πολύ μικρότερα κράτη". <br /> <br /> Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας. Αρκούσε μια ανακοίνωση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης από τον Αμερικανό πρόεδρο για να φτάσει η τουρκική οικονομία να βρίσκεται προ των πυλών του ΔΝΤ. Ο παράγοντας που θα βελτιώσει τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, δεν μπορεί να αφορά την από κοινού υποχώρηση των δύο μερών. Το διακύβευμα είναι στρατηγικού χαρακτήρα τόσο για την περιοχή της Μέσης Ανατολής όσο και για την παγκόσμια πολιτική. Η τουρκική πολιτική διέπεται από δύο βασικές επιλογές. Τη συνέχιση της πολιτικής πρόσδεσης της Τουρκίας στην ρωσική σφαίρα επιρροής (ούσα η Άγκυρα μέλος του ΝΑΤΟ) ως αντίποινα στις αμερικανικές κυρώσεις ή την αναδίπλωση της Τουρκίας και στην επιστροφή της στο ρόλο που είχε πριν το 2003 για τη Δύση. <br /> <br /> Με την πρώτη ματιά, η αναδίπλωση φαντάζει να είναι η ορθολογική και επικερδής για την Τουρκία ειδικά τώρα που οι συνέπειες των κυρώσεων έχουν επηρεάσει τη συνολική ισχύ της Τουρκίας. Παρόλα αυτά, η μη αναδίπλωση της Τουρκίας, λανθασμένα ερμηνεύεται σαν “καπρίτσιο” του Τούρκου ''Σουλτάνου". Οι σχέσεις με την Ρωσία δεν έχουν καθοριστεί ως βραχυπρόθεσμες και ωφελιμιστικές από την πλευρά της Τουρκίας, αλλά από την πλευρά της Ρωσίας. Επομένως τα αντίποινα στα οποία μπορεί να προχωρήσει η Ρωσία σε περίπτωση τουρκικής αναδίπλωσης, ίσως αποδειχθούν μοιραία για την Τουρκία, τόσο στη Συρία, όσο και στην περιοχή του Καυκάσου. Με άλλα λόγια, η Τουρκία, ενώ μπήκε στη λογική του πλειστηριασμού μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, έχει εγκλωβιστεί σε ένα πλέγμα σχέσεων το οποίο την υποχρεώνει να θεωρήσει τα σχετικά κέρδη (από την πρόσδεσή της στη μια ή στην άλλη πλευρά) ταυτόσημα με τις ελάχιστες δυνατές ζημιές. Αυτή τη στιγμή, και μη μπορώντας εύκολα το ΝΑΤΟ να προχωρήσει σε αποβολή της Τουρκίας,η Άγκυρα συνεχίζει την αδιαλλαξία της, επενδύοντας σε περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων της με Ρωσία και Ιράν, πιθανολογώντας πως έχουν τα δύο κράτη πολλούς λόγους να τη στηρίξουν καθώς βάλλονται και τα ίδια από τις ΗΠΑ.<br /> <br /> Οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις θα καθοριστούν επομένως από την τουρκική πολιτική βούληση καθώς η ατζέντα αιτημάτων των ΗΠΑ, αναφορικά με τη στρατηγική θέση της Τουρκίας, δεν μπορεί να αλλάξει. Σχέσεις της Τουρκίας (εκτός ΝΑΤΟ) με τη Ρωσία που αποκτούν υφή ''ειδικής σχέσης" (όπως και με το Ιράν) δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές από τις ΗΠΑ. Η Ουάσινγκτον θεωρεί ότι η Τουρκία, ως μια μεσαία δύναμη, θα αναγκαστεί να αναδιπλωθεί και να επιστρέψει σαν στρατηγικός εταίρος των ΗΠΑ. Ωστόσο, το μέλλον των αμερικανοτουρκικών σχέσεων είναι αβέβαιο, κυρίως λόγω του περίπλοκου πλαισίου που σκιαγραφήθηκε παραπάνω. Αυτό που μπορούμε να παρατηρήσουμε είναι ότι σε διεθνείς θεσμούς, ακόμη και όταν έχουν σαφές περιεχόμενο και μάλιστα περιεχόμενο που αφορά την σκληρή ισχύ (ΝΑΤΟ) οι σύμμαχοι εντός αυτών, έχουν παραπληρωματικά συμφέροντα αν όχι , αντίθετα.<br /> <br /> <b><i>*Ο κ. Δημήτριος Ν. Τσαϊλάς είναι Υποναύαρχος (ε.α.) του ΠΝ. Ο κ. Αλέξανδρος Δρίβας είναι "Συντονιστής ΤΟΡΕΝΕ -ΙΔΙΣ, μέλος της Ομάδας Θαλάσσιας Στρατηγικής του ΕΛΙΣΜΕ"</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

ΗΠΑ-Τουρκία σε ένα «Chickengame»

Των Δημήτρη Τσαιλά και Αλέξανδρου Δρίβα* Ενώ, με την προηγούμενη αμερικανική διοίκηση είχε ξεκινήσει ένα μοντέλο «εταιρικής σχέσης», ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Σλάβοι, οι Αλβανοί, το φιάσκο Ζάεφ, και οι χρήσιμοι ηλίθιοι Ένα πρώτο σχόλιο για το χτεσινό δημοψήφισμα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEujo5GoToQsdnxB-5AstAhc2YNTy2p1RcIFtzGltlhpTvOV4bVW0hPCh31gwCGJ94xKa4RQXaYtGak3HSiWhBLbHSdDH34rjGUodv-FLXTb0Bolxv2K-yUkoWxHES8dQ4YhH7uv6Cufk/s1600/zaef.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEujo5GoToQsdnxB-5AstAhc2YNTy2p1RcIFtzGltlhpTvOV4bVW0hPCh31gwCGJ94xKa4RQXaYtGak3HSiWhBLbHSdDH34rjGUodv-FLXTb0Bolxv2K-yUkoWxHES8dQ4YhH7uv6Cufk/s640/zaef.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Γιώργος Ρακκάς*</b><br /> Ηχηρό ράπισμα, και πολλαπλά μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις στέλνει το χτεσινό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που πραγματοποιήθηκε στην γειτονική ΠΓΔΜ, για την έγκριση της συμφωνίας των Πρεσπών: Όπως έχει ήδη γραφτεί και αναλυθεί εξαντλητικά, η επικράτηση της... αποχής (65%) μεταβάλει την όλη διπλωματική διαδικασία σε οπερέτα, εκθέτει τους δυο φίλους και συνυποψήφιους για το νόμπελ(!) πλέον πρωθυπουργούς για την ευκολία τους να την συνάψουν και να την επιβάλουν πάση θυσία, και δημιουργεί σοβαρότατες επιπλοκές στην απόπειρα του ευρω-ατλαντικού άξονα να την επιβάλει με το ζόρι.<br /> <br /> Πλέον, με το κλίμα που έχει διαμορφωθεί, και τη δυναμική που τείνει να αποκτήσει το απορριπτικό στρατόπεδο, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον πρωθυπουργό της γειτονικής χώρας να διασπάσει το μέτωπο της αντιπολίτευσης, και να βρει τους επιπλέον βουλευτές που χρειάζονται ώστε να εξασφαλίσει τον απαραίτητο αριθμό των 80 εδρών (σε σύνολο 120) για να την κυρώσει βουλευτικά με αυξημένη πλειοψηφία. <br /> <br /> Όσο για τον Τσίπρα, τον Κοτζιά και την ελληνική κυβέρνηση, παραμένουν έκθετοι, αποδεικνυόμενοι ως οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» του ΝΑΤΟ και των ευρωατλαντιστών: Απεμπόλησαν, για να ικανοποιήσουν τα αφεντικά τους, κάθε διπλωματικό όπλο (όπως το ελληνικό βέτο στην ένταξη της ΠΓΔΜ σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ), ξέχασαν κάθε κόκκινη γραμμή (αναγνωρίζοντας «μακεδονική γλώσσα», υπηκοότητα, και άρα, de facto «μακεδονική εθνότητα») και τώρα, με την διπλωματική διαδικασία να βαίνει προς εκτροχιασμό, κινδυνεύουν να επιστρέψουν στο σημείο μηδέν, έχοντας παραδώσει μάλιστα ένα σημαντικό για την Ελλάδα διαπραγματευτικό κεκτημένο. <br /> <br /> Όσο για τον Ευρωατλαντικό άξονα, ακόμα ψάχνουν να καταλάβουν πως γύρισε μπούμερανγκ κάτι που θεωρούσαν ως ένα από τα πιο εύκολα στάδια της διπλωματικής διαδικασίας, μιας και πίστευαν ότι έχοντας θέσει ενώπιον της γειτονικής κοινωνίας το καρότο της ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., και έχοντας βάλει την Ελλάδα να αποδεχθεί επί της ουσίας την ύπαρξη «μακεδονικής εθνότητας», η «μισή υποχώρηση», κύρωσης της σύνθετης γεωγραφικής έναντι όλων θα ήταν περίπατος.<br /> <br /> Κι όμως δεν ήταν. Τα ευρωατλαντικά επιτελεία αστόχησαν για άλλη μια φορά στις εκτιμήσεις τους που έχουν να κάνουν με τα Βαλκάνια, γιατί διέπραξαν το πάγιο σφάλμα που κάνουν όταν εμπλέκονται στην περιοχή: Υποτιμούν την σημασία που έχουν οι εθνικές, γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις και ανταγωνισμοί, και στηρίζουν στην στρατηγική τους σε αντιλήψεις οικονομίστικες, που λίγο έχουν να κάνουν με το κλίμα της. Έτσι, αφέθηκαν να αυτοπαραπλανηθούν για την ισχύ πειθούς που έχει η υπόσχεση της ευημερίας και της σταθερότητας εντός της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, υποτιμώντας μια παράπλευρη όσο και καθοριστική επιπλοκή που είχαν οι μέριμνες της συμφωνίας: Η σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, και την παράλληλη αναγνώριση της αλβανικής γλώσσας ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του γειτονικού κράτους, συνεπάγεται την υποβάθμιση της «μακεδονικής εθνότητας» σε συνιστώσα εθνότητα ενός κράτους δυο κυρίαρχων εθνοτήτων. H αναβάθμιση δε, των Αλβανών, συντελείται και μέσα στην διαδικασία, καθώς η κυβέρνηση Ζάεφ υπάρχει και λειτουργεί με αλβανική ψήφο, και το ίδιο αναμένονταν να συμβεί και με την κύρωση του δημοψηφίσματος, με τους Αλβανούς να αποτελούν τον σκληρό πυρήνα του «ΝΑΙ». <br /> <br /> Αυτή η εικόνα τρόμαξε τους Σλάβους, όπως τους τρομάζει και η προοπτική ένταξης ενός κράτους όπου το αφήγημα του «μακεδονισμού» θα έχει μετριαστεί εντός της Ε.Ε., παράλληλα με την προώθησης της ένταξης του Κοσόβου, το ζήτημα του οποίου έπεται ακριβώς μετά την λήξη του ονοματολογικού, για τον ευρωατλαντικό άξονα. Κι αυτό γιατί, ενδεχόμενη άρση των συνοριακών περιορισμών μεταξύ ΠΓΔΜ και Κοσόβου μέσα στην Ένωση, θα ενοποιούσε τον αλβανικό πληθυσμό των δυο περιοχών (ας μην ξεχνάμε ότι οι Αλβανοί του Κοσόβου είναι 1,5 εκατομμύρια και αποτελούν τον πιο νέο, και δημογραφικά ακμαίο πληθυσμό της Ευρώπης), ανατρέποντας πλήρως τα δημογραφικά δεδομένα στην περιοχή. <br /> <br /> Αυτός είναι ο βαθύτερος λόγος για τον οποίον εν τέλει το απορριπτικό ρεύμα επικράτησε εντός της γειτονικής κοινωνίας, παρ’ όλο που ο Ζάεφ είχε δίκιο να υποστηρίζει ότι η αναγνώριση της μακεδονικής γλώσσας και εθνότητας αποτελεί σημαντική επιτυχία για τον γειτονικό αλυτρωτισμό. Κι όμως, οι γείτονές μας, υπακούοντας στους πολύπλοκους εθνικούς και γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς που ορίζουν την βαλκανική πραγματικότητα, επέλεξαν να ψηφίσουν ως Σλάβοι και όχι ως «Μακεδόνες» (sic!), αποδεικνύοντας στην πράξη και με τον πιο παράδοξο τρόπο το ασύστατο του εθνικού αφηγήματος που οι ίδιοι υπηρετούν. <br /> <br /> Αυτή η «εκλογική ανταρσία» των Σλάβων, λέει πολλά και για τους συσχετισμούς που τείνουν να διαμορφωθούν στα Βαλκάνια, υπό την επίδραση του εντεινόμενου και κλιμακούμενου ανταγωνισμού μεταξύ ευρωατλαντικών (ΝΑΤΟ) και ευρασιατικών (Ρωσία-Κίνα) δυνάμεων: Οι προνομιακές σχέσεις που καλλιέργησαν οι πρώτοι με τον αλβανικό αλυτρωτισμό από την εποχή της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, μέχρι τους βομβαρδισμούς της Σερβίας και την απόσχιση του κοσοβάρικου κρατιδίου, αντισυσπειρώνουν τους Σέρβους και τους Σκοπιανούς προς τον ευρασιατικό άξονα, επιτρέποντάς του έτσι να σχεδιάζει μια “σφήνα” επιρροής προς την κεντρική Ευρώπη, αποτρέποντας προς το παρόν το τόξο αποκλεισμού που θέλουν να δημιουργήσουν οι ευρωατλαντιστές. <br /> <br /> Αυτή είναι η ευρύτερη εικόνα που τείνει να διαμορφωθεί στην περιοχή. Το τι θα γίνει, από εδώ και πέρα είναι άδηλο. Προφανώς, συμφέρον της ελληνικής πλευράς θα είναι να ακυρωθεί η συμφωνία ως άμεση ή έμμεση συνέπεια της απόρριψής της από τους πολίτες της γειτονικής χώρας. Κάτι που θα μπορούσε να πετύχει και η ελληνική πλευρά μετά το χτεσινό αποτέλεσμα, όχι όμως αυτή η κυβέρνηση που μοιάζει περισσότερο πλέον με παράρτημα του αμερικανικού υπ. Εξωτερικών παρά με εκφραστή της εγχώριας λαϊκής εντολής, γεγονός που αποτελεί και την βασική αιτία για την οποία πρέπει να πέσει προτού επισωρεύσει περαιτέρω καταστροφές. <br /> <br /> Υπάρχουν ωστόσο, και άλλα ευρύτερα ζητήματα που η ίδια η συγκυρία θέτει και απαιτεί μια εθνική στρατηγική. Γιατί τα Βαλκάνια μοιάζουν να διχάζονται σε μια βάση που για την χώρα στοιχειοθετεί σενάριο «ήττας-ήττας»,καθώς ο ευρωατλαντικός άξονας προς το παρόν δείχνει να επιμένει στην αναβάθμιση του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού και ο ευρασιατικός στο φλερτ του με τον νεοθωμανισμό. Προς το συμφέρον της ελληνικής πλευράς θα ήταν να αποφύγει την κλιμάκωση της πόλωσης, και της νεοψυχροπολεμικής διαίρεσης της περιοχής. <br /> <br /> Όσο για το ονοματολογικό, μετά και το χτεσινό δημοψήφισμα, θα πρέπει να συνεχίσουμε να ζούμε με αυτό, γιατί με βάση την βούληση της γειτονικής χώρας είναι σαφές πως δεν υπάρχει προοπτική άμεσης και θετικής για τα ελληνικά δίκαια, λύσης. Μπορούμε ωστόσο να κερδίσουμε χρόνο για να αντιστρέψουμε το αρνητικό κλίμα που υπάρχει για τις ελληνικές απόψεις διεθνώς, πράγμα που καθίσταται ευκολότερο στην περίπτωση που η συμφωνία καταπέσει στα χέρια της άλλης πλευράς. <br /> <br /> Προϋπόθεση γι′ αυτό, να πάψει το ονοματολογικό να αποτελεί αντικείμενο εσωτερικής, εμφύλιας αντιπαράθεσης για τους Έλληνες και να καταστεί στοιχείο - αιχμή μιας σταθερής και πάγιας εθνικής στρατηγικής. Που θα περιλαμβάνει, λόγου χάρη, από έναν διπλωματικό φάκελο που θα εκθέτει τις αιτιάσεις του γειτονικού αλυτρωτισμού, μέχρι την διεξαγωγή μιας διεθνούς εκστρατείας για την διάδοση και την προβολή της σημασίας του μακεδονικού πολιτισμού, αρχαίου, μεσαιωνικού και νεώτερου (ξεκινώντας από την ολοκλήρωση των εργασιών της Αμφίπολης που η παρούσα κυβέρνηση θυσίασε μέσα στην εμφυλιοπολεμική της λογική). <br /> <br /> Δυστυχώς βέβαια τα ελάχιστα και τα αυτονόητα, για το ελληνικό πολιτικό σύστημα φαντάζουν μέχρι σήμερα μακρινή ουτοπία...<br /> <br /> <b><i>*πολιτικός επιστήμονας, διδάκτορας κοινωνιολογίας</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι Σλάβοι, οι Αλβανοί, το φιάσκο Ζάεφ, και οι χρήσιμοι ηλίθιοι Ένα πρώτο σχόλιο για το χτεσινό δημοψήφισμα

Γιώργος Ρακκάς* Ηχηρό ράπισμα, και πολλαπλά μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις στέλνει το χτεσινό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που πρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ, ΕΕ και ΝΑΤΟ: 4 «κακά» νέα και ένα αδιέξοδο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPfZRILCU9N6mUQTqHsIrt6WRHseSQ_7k8jZl57uuudyiNXZ6c515kWc3Lm2S523n0bq6CjwP6KV85feyIujrjL9p4e0tFpYijoykkm8LC-b2zT7tM7elj3DCVohDw497txQKdd6WyNC0/s1600/skopia_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPfZRILCU9N6mUQTqHsIrt6WRHseSQ_7k8jZl57uuudyiNXZ6c515kWc3Lm2S523n0bq6CjwP6KV85feyIujrjL9p4e0tFpYijoykkm8LC-b2zT7tM7elj3DCVohDw497txQKdd6WyNC0/s640/skopia_.jpg" width="640" /></a></div>    <i> Bloomberg via Getty Images</i><br /> <br /> <b>Ρεβέκκα Παιδή* </b><br /> Εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) καλωσόρισαν με θέρμη το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ). Πράγματι το «ΝΑΙ» υπερίσχυε με σημαντικό ποσοστό και αυτό θεωρήθηκε λόγος πανηγυρισμού. Μόνο που στην πραγματικότητα κέρδισε η αποδοκιμασία της συμφωνίας, αν αθροίσει κάποιος το ποσοστό όσων δε προσήλθαν στις κάλπες ακολουθώντας τη γραμμή για μποϋκοτάζ στο δημοψήφισμα και εκείνους που ψήφισαν «ΟΧΙ». Η πλειοψηφία των πολιτών της ΠΓΔΜ δεν προσήλθε στις κάλπες. Ακόμη και αν κάποιος δεχθεί το επιχείρημα ότι σημαντικό μέρος του εκλογικού σώματος βρίσκεται στο εξωτερικό, δεν μπορεί να παραβλέψει ότι διέθετε το δικαίωμα της εξ αποστάσεως ψήφου. Έτσι, οι πολίτες της ΠΓΔΜ γύρισαν την πλάτη σε ΝΑΤΟ και ΕΕ. Ας θυμηθούμε ότι έτσι όπως είχε διατυπωθεί η ερώτηση του δημοψηφίσματος αφορούσε την αποδοχή της ονομασίας, προκειμένου η γειτονική χώρα να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, όμως, ακολουθούν τη στρατηγική των “alternative facts”. Επιλέγουν την μισή αλήθεια. Αποφεύγουν τα «κακά» νέα. Πλήττουν, όμως, την αξιοπιστία τους και την προοπτική για μια ουσιαστική και αποτελεσματική αντιμετώπιση του ζητήματος της ΠΓΔΜ.<br /> <br /> Ένα πρώτο «κακό» νέο για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναιότι η καμπάνια παραπληροφόρησης ως προς τα οφέλη από την ένταξη σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, υπερίσχυσε της γοητείας της ένταξης στις ευρωατλαντικές δομές. Με τον λαϊκισμό και το πρότυπο της «ανελεύθερης Δημοκρατίας» των Ούγγρων και των Πολωνών να κερδίζει έδαφος και επιπλέον έχοντας μπροστά της τις Ευρωεκλογές, η ΕΕ θα πρέπει να προβληματιστεί με την αδυναμία της να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις καμπάνιες παραπληροφόρησης είτε αυτές πραγματοποιούνται στο Ηνωμένο Βασίλειο, είτε στην Ουκρανία και τη Γεωργία, είτε στα Βαλκάνια. <br /> <br /> Ένα δεύτερο «κακό» νέο για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι ότιτο 2018 δεν είναι 1990. Η προοπτική της ένταξης δεν συγκίνησε τους πολίτες της ΠΓΔΜ. Συχνά η ΕΕ υποπίπτει στο σφάλμα να πιστεύει ότι η ισχύς της γοητείας της παραμένει αμείωτη και ότι οι αξίες της και ακόμη περισσότερο το «ταμείο» της είναι ικανά να θέλξουν κάθε κράτος να προχωρήσει σε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Ενώ, όμως, η ΕΕ συνεχίζει να αποτελεί ένα ασύλληπτο ιστορικό επίτευγμα και η αξία της για τα κράτη μέλη αλλά και για το διεθνές σύστημα είναι αδιαμφισβήτητη, ο κόσμος έχει αλλάξει. Η τάξη την οποία η ΕΕ υπερασπίζεται, απειλείται, αν δεν ανατρέπεται και τα κράτη διαθέτουν και άλλες επιλογές, όπως η Ρωσία ή η Κίνα, που φαίνονται, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, πιο επωφελείς. Συνεπώς, η ΕΕ θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τον ανταγωνισμό. Το 1990 η ένταξη για τα κράτη της κεντροανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων ήταν μονόδρομος. Σήμερα φαίνεται ότι μπορεί και να μην είναι. <br /> <br /> Ένα τρίτο «κακό» νέο είναι ότι δεν μπορούν να επιβάλουν τη θέλησή τους στους λαούς, ακόμη και όταν αυτοί πιέζονται οικονομικά. Πέραν των δύο κυβερνήσεων που προώθησαν τη συμφωνία, οι μόνοι ικανοποιημένοι από αυτή ήταν ξένες κυβερνήσεις και αξιωματούχοι. Αποδείχθηκε ότι οι πολίτες της ΠΓΔΜ δεν αποδέχονται τη συμφωνία, όπως επίσης και η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών δεν είναι ευχαριστημένη με αυτή. Η συμφωνία των Πρεσπών αναμενόταν και αναμένεται να φέρει εκλογικές αναταράξεις και να επηρεάσει και τις δύο χώρες. Έτσι, πέρα από τη συναίνεση των κυβερνήσεων, τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ πρέπει να μάθουν να δίνουν σημασία και στη συγκατάθεση των πολιτών. <br /> <br /> Το τέταρτο «κακό» νέο είναι ότι δεν εθελοτυφλούν μόνο σήμερα, απέφευγαν να δουν την πραγματικότητα για δεκαετίες. Η αλήθεια είναι ότι ο εθνικισμός είναι πραγματικό και τεράστιο πρόβλημα για τη γειτονική χώρα. Για χρόνια στις διπλωματικές καλένδες, αλλά και στη βιβλιογραφία η Ελληνική πλευρά κατηγορείται ως αδιάλλακτη. Είδαμε, όμως, ότι και όταν η Ελλάδα διολίσθησε από τις πάγιες θέσεις της και έκανε παραχωρήσεις προκειμένου να ανοίξει για τη γειτονική χώρα τον δρόμο προς τις ευρωατλαντικές δομές, η συμφωνία δεν έγινε αποδεκτή από τους πολίτες της ΠΓΔΜ. <br /> <br /> Βεβαίως, η προοπτική της ΠΓΔΜ στις ευρωατλαντικές δομές είναι σημαντική και επιπλέον θετική και για τη χώρα μας. Χωρίς αμφιβολία, η σημερινή αντίδραση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ ήταν μονόδρομος. Θα συνεχίσουν όμως να εθελοτυφλούν τώρα που οι εξελίξεις στη γειτονική χώρα και πυκνές θα είναι και πολύπλοκες; Θα ακολουθήσουν τον Ζάεφ στην προσπάθεια του να περάσει το ισχνό «ΝΑΙ» από το κοινοβούλιο; Πώς θα αντιμετωπίσουν τον εθνικισμό των γειτόνων μας, αλλά και τις καμπάνιες παραπληροφόρησης; Ένα είναι σίγουρο: θα πρέπει να δώσουν περισσότερη σημασία στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και να αναλύσουν τις λάθος εκτιμήσεις τους χωρίς να βιάζονται. Γιατί οι λάθος εκτιμήσεις, η βιασύνη και το κατασκευασμένο “momentum” για λύση φαίνεται να οδηγούν σε αδιέξοδο. <br /> <br /> <i><b>*Διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων, στο Πανεπιστημίο Μακεδονίας</b></i><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ, ΕΕ και ΝΑΤΟ: 4 «κακά» νέα και ένα αδιέξοδο

    Bloomberg via Getty Images Ρεβέκκα Παιδή* Εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) καλωσόρισαν με θέρμη το αποτέλεσμα τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Απλώς αδυνατεί να μιλήσει αλλιώς: Ο Ερντογάν απειλεί… με εξαφάνιση τους πάντες στη περιοχή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkw9ynMqeZSOB3GuUWCop87duQcALkr6UCIUUzG7WugPSRezs9iKiTIvTsHez39SqWgf0uhv9HYmlFWds8BGde15dAdZP5s-dr3brdQqYsv-5inr7CHwsoJuWTUwbNOeCA2BoIIW-qzEA/s1600/Erdogan_Parliament.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="761" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkw9ynMqeZSOB3GuUWCop87duQcALkr6UCIUUzG7WugPSRezs9iKiTIvTsHez39SqWgf0uhv9HYmlFWds8BGde15dAdZP5s-dr3brdQqYsv-5inr7CHwsoJuWTUwbNOeCA2BoIIW-qzEA/s640/Erdogan_Parliament.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Το πρώτο πράγμα που σου έρχεται διαβάζοντας τη συγκεκριμένη αποστροφή του λόγου του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν η οποία έγινε πριν λίγες ώρες, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση. Η πρώτη σκέψη πάντως που δημιουργήθηκε, είναι τι θα έφτανε να λέει ο άνθρωπος αυτός, εάν η Τουρκία διέθετε πυρηνικό οπλοστάσιο. Μπροστά του ο Κιμ Γιονγκ Ουν μοιάζει «τέρας» ορθολογισμού, λογικής και ψυχραιμίας. <br /> <br /> Γράφει ο<b> Μιχαήλ Βασιλείου</b><br /> <br /> Ας δούμε όμως την αποστροφή της ομιλίας του όπως την μετέδωσε το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΚΥΠΕ): «Θέλω από εδώ να το επαναλάβω για άλλη μια φορά ότι στην Κύπρο και το Αιγαίο δεν μπορεί να γίνει κανένα βήμα χωρίς την Τουρκία. Αυτοί που προσπαθούν να μας αγνοήσουν σε αυτή την περιοχή πρέπει να γνωρίζουν πολύ καλά ότι πάνω από όλα θέτουν σε κίνδυνο τη δική τους ύπαρξη. <br /> <br /> »Όπως και σε κάθε θέμα, αυτό που προτιμούμε στην Κύπρο και το Αιγαίο είναι μια κατάσταση από την οποία όλοι να κερδίζουν (win win). Ενώ υπάρχουν τρόποι για να κερδίσουμε όλοι μαζί, αυτοί που θέλουν να οδηγήσουν τα πράγματα σε διαμάχη και κρίση πρώτα θα δώσουν λογαριασμό στο δικό τους λαό». <br /> <br /> Αν επιχειρήσει κανείς να αποκωδικοποιήσει αυτή την ομιλία, βλέπει δυο χαρακτηριστικά. Το πρώτο είναι το συνηθισμένο, αυτό της διαρκούς απειλής κατά πάντων, προφανώς διότι πιστεύει ότι θα τρομάξει τους αντιπάλους του και θα πετύχει να τους προσαρμόσει στη θέλησή του, ή απλά να δημιουργήσει συνθήκες ώστε να τους σύρει σε διαπραγματεύσεις με την Τουρκία να έχει το πάνω χέρι. <br /> <br /> Λέει αρχικά, ότι όσοι θέλουν να αγνοήσουν την Τουρκία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο «θέτουν σε κίνδυνο τη δική τους ύπαρξη»! Στην περιοχή βρίσκονται και δεν έχουν τις καλύτερες σχέσεις με την Τουρκία του Ερντογάν, το Ισραήλ, και οι Αίγυπτος κυρίως, καθώς αυτές οι δυο χώρες δεν δείχνουν ιδιαίτερη διάθεση συμβιβασμού με την Άγκυρα, απλά διότι είναι αδύνατος, λόγω των γνωστών τουρκικών μαξιμαλισμών. <br /> <br /> Σε τι να συμβιβαστούν; Στην πεποίθηση Ερντογάν ότι η μεσόγειος αποτελεί «οθωμανική λίμνη»; Για ποιον άλλον λόγο κατασκευάζει μίνι-αεροπλανοφόρα; Διότι στο Αιγαίο η χρησιμότητά τους μάλλον θα αποδεικνυόταν από μηδενική ως αντιπαραγωγική και αυτοκαταστροφική. <br /> <br /> Το να απειλείς με εξαφάνιση όμως το Ισραήλ με τη γνωστή αμυντική υποδομή και την Αίγυπτο που έχει «τερματίσει τα κοντέρ» σε υπερσύγχρονους εξοπλισμούς σε αέρα (γαλλικά και ρωσικά μαχητικά τέταρτης γενιάς), θάλασσα (δυο ελικοπτεροφόρα, δυο φρεγάτες, τέσσερις κορβέτες από τη Γαλλία, υποβρύχια από τη Γερμανία και αναμένονται νέες ναυπηγήσεις) και τη στεριά (π.χ. ρωσικά επιθετικά ελικόπτερα), μοιάζει παραλογισμός. <br /> <br /> Στην περιοχή όμως δρουν σε σύγκρουση – καταρχήν – με τα τουρκικά συμφέροντα όπως τα βλέπει ο Ερντογάν, δηλαδή ότι όλα του ανήκουν, τουλάχιστον οι ΗΠΑ και η Γαλλία. Θα τους εξαφανίσει και αυτούς; Τέτοια μαγικά δεν έκανε ούτε ο Χουντίνι. <br /> <br /> Όσον αφορά το Αιγαίο, αφήνοντας τον διεθνή παράγοντα εκτός της εξίσωσης, παρότι πρόκειται για μια θάλασσα στην οποία μετακινήθηκε εκ των πραγμάτων το σύνορο της Δύσης με την Ανατολή (βλ. σύνορο ΝΑΤΟ στην περιοχή) εξαιτίας της παρανοϊκής συμπεριφοράς του Τούρκου ηγέτη, μένει η Ελλάδα. <br /> <br /> Όσο και να έχει εκτιμηθεί η ελληνική στάση ως υποχωρητική και η πολιτική της κατευναστική, το να πιστεύει ότι θα κάνει έναν υγιεινό περίπατο εάν αποφασίσει να εμπλακεί στρατιωτικά με την Ελλάδα, είναι βέβαιο ότι θα βιώσει τραυματικά το αποτέλεσμα. <br /> <br /> Όσο περισσότερο έχεις κάνει μεγαλόστομες διακηρύξεις, τόσο πιο θεαματική πρέπει να είναι η επικράτησή σου, για να αποδειχθούν αυτές συμβατές! Αν αρχίσουν να πέφτουν τα αεροπλάνα σου και να βυθίζονται τα πλοία σου, ακόμα κι αν στο τέλος θεωρητικά «νικήσεις», αυτή θα αποτελεί τον ορισμό της «Πύρρειου νίκης», που θα ισοδυναμεί με τραγική ήττα, αν συνυπολογιστεί το εσωτερικό πολίτικό σκηνικό της Τουρκίας. <br /> <br /> Οι δε συνέπειες μιας τέτοιας «κουτουράδας» και σε προσωπικό – καθεστωτικό επίπεδο, θα μπορούσε να είναι κυριολεκτικά τραγικές. Για τον ίδιο και τον διεφθαρμένο ελεγχόμενο οικογενειακά κύκλο του… Τα ξέρει, γι’ αυτό κάθε του κίνηση είναι καλά υπολογισμένη. <br /> <br /> Τα λόγια είναι «τσάμπα» και όταν απευθύνονται σε χώρες που δεν δείχνουν και ιδιαίτερη ζέση για την άμυνά τους χαμένες μέσα στις ιδεοληψίες τους, τότε ρίχνουν «νερό στον μύλο» αυτού του είδους της ρητορικής. <br /> <br /> Για να μη μακρηγορούμε, στη σημερινή συγκυρία, οι υπερφίαλες διατυπώσεις στόχο έχουν κυρίως το εσωτερικό ακροατήριο που έχει αρχίσει να «πονάει» έντονα στην τσέπη. Το τμήμα του εσωτερικού ακροατηρίου που ακόμα πιστεύει στον ισλαμικό του μεγαλοϊδεατισμού και αρχίζει να διαπιστώνει τραυματικά, όπως κάποια άλλοι νωρίτερα στη γειτονιά, ότι «λεφτόδεντρο» δεν υπάρχει και ο λογαριασμός έρχεται νομοτελειακά… <br /> <br /> ΞΑΦΝΙΚΑ ΘΥΜΗΘΗΚΕ ΤΙΣ… WIN-WIN ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ <br /> <br /> Το άλλο σκέλος όμως της επίμαχης ομιλίας του, μιλάει για «λύσεις win-win»! Δηλαδή, αναζητά συμβιβασμό, όπου όλοι θα κερδίσουν, κάτι το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τους μαξιμαλιστικούς τόνους της πάγιας ρητορικής του! Την οποία, όσον αφορά χώρες που σέβονται τον εαυτόν τους όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, δεν υπάρχει περίπτωση να αποδεχθούν καν να εμπλακούν σε διαπραγμάτευση με τέτοιους όρους. <br /> <br /> Κι αν βάση της διαπραγμάτευσης δεν είναι το διεθνές δίκαιο (σ.σ. ασφαλώς το επικαλούνται τα σύγχρονα κράτη όταν εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους), τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Σε τελική ανάλυση, δε φτάνει να κάνεις λόγο για καταστάσεις win-win, πρέπει να ορίσεις πως τις εννοείς και τι έχεις στο μυαλό σου. <br /> <br /> Όταν όμως βρίζεις καθημερινά το Ισραήλ παριστάνοντας τον προστάτη των Παλαιστινίων, πως περιμένεις οποιαδήποτε άλλη συμπεριφορά από το ένα «μολών λαβέ» στην εβραϊκή του έκδοση; Επίσης, όταν έχεις επιδείξει παρόμοια συμπεριφορά απέναντι στην Αίγυπτο για χάρη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας της οποίας είσαι μέλος, πώς ακριβώς περιμένεις να υιοθετήσουν οποιαδήποτε άλλη συμπεριφορά από την… αραβική εκδοχή της αρχαιοελληνικής ρήσης; <br /> <br /> Παρεμπιπτόντως και με αφορμή τη διαπραγμάτευση σημερινού θέματος, η αιώνια απορία μας είναι, εάν όλοι εκεί μέσα στους… Αδερφούς Μουσουλμάνους παρουσιάζουν την ίδια συμπεριφορά στα οικονομικά… αν είναι δηλαδή τα βλαστάρια όλων από εφοπλιστές και πάνω. <br /> <br /> Κατά συνέπεια, για να επιστρέψουμε, για να προχωρήσουν τα πράγματα στον δρόμο που δείχνει να φαντάζεται στο πίσω μέρος του μυαλού του ο Ερντογάν, χρειάζονται πρωτοβουλίες. Και από μόνη της η σημερινή απειλητική αναφορά θα διαβαστεί από τους Νετανιάχου-Σίσι και τα επιτελεία τους, ως ένδειξη αδυναμίας, όχι ισχύος. <br /> <br /> Ας κάνει πέρα τις αγριάδες και τους τσαμπουκάδες και ας καλέσει όποιες χώρες νομίζει (σ.σ. η Ελλάδα δεν θα συμπεριλαμβάνεται λόγω της περιφρόνησης με την οποία έχει ανάγκη να δείχνει ότι της συμπεριφέρεται κυρίως στο εσωτερικό, αλλά και με ελληνική ευθύνη) και να καταθέσει την πρότασή του. <br /> <br /> Εάν η Τουρκία ήταν μια φυσιολογική χώρα, θα είχε πολύ πιο αυξημένες πιθανότητες να δημιουργήσει μια κατάσταση win-win. Διότι κάτι που θα της έδιναν π.χ. στον τομέα των υδρογονανθράκων, θα μπορούσαν να το κερδίσουν κάπου αλλού, καθώς η τουρκική οικονομία δεν θα είχε υποστεί τέτοια πανωλεθρία. <br /> <br /> Εν ολίγοις, ο επίδοξος νεοσουλτάνος έχει πρώτα να τακτοποιήσει τα ψυχολογικά του και τις κρίσεις μεγαλείου που τον ταλαιπωρούν, να «ρυθμίσει» και το εσωτερικό εκλογικό του ακροατήριο που πιθανόν να έχει πιστέψει ήδη ότι η Τουρκία βρίσκεται στον παγκόσμιο καταμερισμό ισχύος στο ίδιο «σκαλοπάτι» με τις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ρωσία και να παρουσιάσει κάτι λογικό. <br /> <br /> Ποιες είναι η πιθανότητες να συμβεί αυτό; Μηδενικές κατά την εκτίμησή μας με βάση τα δεδομένα που έχουμε σήμερα στα χέρια μας. Αντιθέτως, αν εμμείνει στο να θεωρεί πως με την τουρκική στρατιωτική ισχύ θα τρομάξει οποιονδήποτε, ίσως έχει βάλει την Τουρκία σε μια οδό που θα την οδηγήσει σε καταστροφή χωρίς προηγούμενο.<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Απλώς αδυνατεί να μιλήσει αλλιώς: Ο Ερντογάν απειλεί… με εξαφάνιση τους πάντες στη περιοχή

Το πρώτο πράγμα που σου έρχεται διαβάζοντας τη συγκεκριμένη αποστροφή του λόγου του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν η οποία έγινε ...

Διαβάστε την συνέχεια