To Ισραήλ αποτυγχάνει και στη Γάζα. Χρόνια... η εξάλειψη της Hama.Το σχέδιο της μεγάλης μάχης στη Rafah.

<img height="419" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/f0ee6fef556cc98a04046fd52530417f_XL.jpg" width="744" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τουλάχιστον 4.000 με 5.000 ένοπλοι μαχητές της Hamas εξακολουθούν να είναι ενεργοί στα βόρεια εδάφη της Γάζας.</span></h3>Στην παραδοχή ότι η εξάλειψη των μαχητών της Hamas θα πάρει χρόνια προχωρούν Ισραηλινοί κορυφαίοι αξιωματούχοι, θρυμματίζοντας με αυτόν τον τρόπο την επιχειρηματολογία του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Benjamin Netanyahu ότι το Ισραήλ είναι πολύ κοντά στη νίκη κατά της Hamas.<br />Μάλιστα το Ισραήλ έχει θέσει ως ύστατο στόχο του να εισβάλλει με χερσαίες δυνάμεις στη Rafah, στη νοτιότερη πόλη της Γάζας, καθώς θεωρεί ότι εκεί βρίσκονται οι τελευταίοι μαχητές αλλά και η ηγεσία της Hamas.<br />Η κυβέρνηση Netanyahu διαμηνύει μάλιστα σε μια προσπάθεια να κάμψει τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας κατά της εισβολής στη Rafah, ότι εάν δεν πραγματοποιήσει την επιχείρηση, τότε δεν θα μπορέσει να στεφθεί με επιτυχία ο πόλεμος της κατά… της τρομοκρατίας.<br />Την ίδια στιγμή πάντως, Ισραηλινοί αξιωματούχοι εκτιμούν πως στα βόρεια εδάφη της Γάζας υπάρχουν ακόμα 4.000 με 5.000 ένοπλοι μαχητές της Hamas.<br /><br />New York Times: 5.000 μαχητές στη βόρεια Γάζα – Θα χρειαστούν χρόνια για την εξάλειψη της Hamas<br /><br />Και ενώ το Ισραήλ υποστηρίζει πως είναι κοντά στην ολοκληρωτική νίκη κατά της Hamas, Ισραηλινοί αξιωματούχοι επισημαίνουν ότι περίπου 4.000 με 5.000 ένοπλοι μαχητές εξακολουθούν να βρίσκονται στα βόρεια εδάφη.<br />Πρόκειται για μια διαπίστωση που επί της ουσίας τινάζει στον αέρα τον σχεδιασμό των Ισραηλινών, οι οποίοι όλους τους προηγούμενους μήνες έδωσαν σκληρές μάχες, τονίζοντας μάλιστα ότι είχαν «καθαρίσει» όλη την περιοχή.<br />Σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times, οι Ισραηλινοί επισημαίνουν ότι ενδεχομένως να χρειαστεί να περάσουν αρκετά χρόνια ακόμα προκειμένου να επιτευχθεί η εξόντωση της οργάνωσης, ενώ Αμερικάνοι αξιωματούχοι δεν αποκλείουν ότι είναι πολύ πιθανό να μην μπορέσει να «ξεριζωθεί» η Hamas από τη Γάζα μέσω της στρατιωτικής δραστηριότητας.<br />Πάντως, το δημοσίευμα υποστηρίζει πως τα περισσότερα τάγματα της Hamas έχουν υποβαθμιστεί σε δύναμη και είναι διασκορπισμένα με χιλιάδες μαχητές της να είναι νεκροί.<br />Ωστόσο, επισημαίνεται πως οι δύο βασικοί στόχοι των Ισραηλινών, δηλαδή η καταστροφή της Hamas και η επιστροφή των ομήρων, δεν έχει ακόμα επιτευχθεί.<br /><br />Wall Street Journal: Το σχέδιο εισβολής στη Rafah – Διάρκειας 6 εβδομάδων η επιχείρηση<br /><br />Πλέον, Hamas και Ισραήλ φέρονται να ετοιμάζονται για τη μεγάλη μάχη στη Rafah, ενώ ανάμεσα στους στόχους των Ισραηλινών είναι και η καταστροφή των σηράγγων που συνδέουν τη Γάζα με την Αίγυπτο, από όπου εκτιμάται ότι η Hamas προμηθεύεται με όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό.<br />Δημοσίευμα της Wall Street Journal αναφέρεται στο σχέδιο του Ισραήλ για την χερσαία επίθεση στη Rafah.<br />Όπως αναφέρεται, η επίθεση αναμένεται να είναι διάρκειας 6 εβδομάδων, εκ των οποίων τις δύο με τρεις εβδομάδες οι Ισραηλινοί σχεδιάζουν να απομακρύνουν με τη συνδρομή των ΗΠΑ, της Αιγύπτου και άλλων κρατών, τα περίπου 1,5 εκατομμύρια των Παλαιστίνιων αμάχων.<br />Βάσει των πληροφοριών αυτών, οι άμαχοι εκτιμάται ότι θα μεταφερθούν στην ισοπεδωμένη πόλη της Khan Yunis αλλά και σε άλλες περιοχές στη Γάζα, όπου θα στηθούν νέοι καταυλισμοί με σκηνές, τρόφιμα και ιατρικές εγκαταστάσεις.<br />Κατόπιν, οι Ισραηλινοί θα μετακινήσουν σταδιακά στρατεύματα στη Rafah και θα στοχεύσουν περιοχές όπου πιστεύουν ότι κρύβονται ηγέτες και μαχητές της Hamas.<br />Πολλοί Παλαιστίνιοι εκτιμούν ότι η ώρα της επίθεσης πλησιάζει, κρίνοντας από τις συνεχείς αεροπορικές επιδρομές των Ισραηλινών κατά περιοχών της πόλης.<br /><br />Βομβαρδισμοί σε εκτοξευτήρες ρουκετών της Hamas και σε υποδομές της Hezbollah<br /><br />Είναι χαρακτηριστικό πως η ισραηλινή πολεμική αεροπορία κατέστρεψε εκτοξευτήρες ρουκετών της Hamas στη νότια Γάζα, ενώ ισραηλινές δυνάμεις κατά τη διάρκεια μαχών στα κεντρικά εδάφη, εξουδετέρωσαν πολλούς μαχητές της Hamas.<br />Την ίδια στιγμή, ισραηλινά μαχητικά βομβάρδισαν κατά τη διάρκεια της νύχτας στρατιωτικό κτήριο της Hezbollah στην περιοχή Yaroun, στο νότιο Λίβανο.<br />Σε ανακοίνωση του ο ισραηλινός στρατός, αναφέρει πως ήχησε λανθασμένα συναγερμός για επίθεση με πυραύλους στην περιοχή Metula.<br /><br />Άλλαξε θέση η Hamas για τους ομήρους<br /><br />Εν τω μεταξύ, το State Department υποστηρίζει πως η Hamas έχει μετακινηθεί ως προς τις θέσεις της σχετικά με το ζήτημα της απελευθέρωσης των Ισραηλινών ομήρων.<br />Όπως αναφέρεται, έχει αλλάξει τα αιτήματα της στις διαπραγματεύσεις που γίνονται με τη μεσολάβηση της Αιγύπτου και του Κατάρ.<br />Ο εκπρόσωπος του State Department, Matthew Miller είπε ότι οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να πιέζουν για μια συμφωνία σχετικά με την απελευθέρωση των ομήρων.<br /><br />Η παραίτηση<br /><br />Σημειώνεται πως χθες υπέβαλε την παραίτηση του ο επικεφαλής της ισραηλινής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, Aharon Haliva, αναλαμβάνοντας την «ευθύνη» για την αδυναμία πρόβλεψης και αντιμετώπισης της επίθεσης της Hamas την 7η Οκτωβρίου.<br />Είναι η πρώτη παραίτηση πολιτικού ή στρατιωτικού για την επίθεση της Hamas και την αδυναμία του Ισραήλ να την αντιμετωπίσει εγκαίρως.<br />Υπενθυμίζεται πως η επίθεση της Hamas στοίχισε τη ζωή σε 1.170 ανθρώπους, στην πλειονότητά τους άμαχοι, ενώ περισσότεροι από 250 άνθρωποι απήχθησαν, εκ των οποίων εκτιμάται ότι τουλάχιστον 130 εξακολουθούν να κρατούνται ως όμηροι.<br /><br />Εκταφή 200 πτωμάτων από ομαδικούς τάφους στην Khan Yunis<br /><br />Στην Khan Yunis, οι Παλαιστίνιοι προχώρησαν στην εκταφή 200 πτωμάτων από ομαδικούς τάφους μέσα στην εγκατάσταση του νοσοκομείου al Nasser.<br />Όπως και άλλες δομές υγείας, το νοσοκομείο αυτό έγινε στόχος επίθεσης του ισραηλινού στρατού, ο οποίος κατηγορεί τη Hamas πως χρησιμοποιούσε το νοσοκομείο ως κέντρο διοίκησης.<br />Εκπρόσωπος της πολιτικής προστασίας της Γάζας δήλωσε πως πολλά από τα πτώματα βρίσκονταν σε αποσύνθεση, κάτι που θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο τη διαδικασία ταυτοποίησης των θυμάτων.<br />Βάσει του τελευταίου επίσημου απολογισμού, οι νεκροί στη Γάζα ανέρχονται σε 34.813 ενώ οι τραυματίες έχουν ξεπεράσει τους 77.000.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

To Ισραήλ αποτυγχάνει και στη Γάζα. Χρόνια... η εξάλειψη της Hama.Το σχέδιο της μεγάλης μάχης στη Rafah.

Τουλάχιστον 4.000 με 5.000 ένοπλοι μαχητές της Hamas εξακολουθούν να είναι ενεργοί στα βόρεια εδάφη της Γάζας. Στην παραδοχή ότι η εξάλειψη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε «λευκή απεργία» Καραμανλής-Σαμαράς θέλουν... στραπάτσο Μητσοτάκη λόγω μετάλλαξης της ΝΔ και φιλοαριστερής ατζέντας.

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/7745e73f4eb0313a4a31376649a00d28_XL.jpg" width="752" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι δύο πρώην αρχηγοί της ΝΔ δεν έχουν καμία όρεξη να τρέξουν για τον Κ. Μητσοτάκη σε ένα ψηφοδέλτιο που δεσπόζουν πασόκοι-ποταμίσιοι και ο Μπελέρη.</span></h3>Ο Πρωθυπουργός όρισε συγκεκριμένους υπουργούς να περιοδεύσουν στις 13 περιφέρειες ευελπιστώντας ότι θα αλλάξει τις διαθέσεις των ψηφοφόρων.<br />Όμως, γνωρίζει καλά ότι σε μεγάλες περιφέρειες όπως η Πελοπόννησος και η Μακεδονία, όλα περνάνε από το χέρι των Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή.<br />Και οι δύο πρώην αρχηγοί της ΝΔ δεν έχουν καμία όρεξη να τρέξουν για τον Κ. Μητσοτάκη σε ένα ψηφοδέλτιο που δεσπόζουν πασόκοι-ποταμίσιοι και ο Μπελέρη, ο οποίος θεωρείται πρόσωπο με ποινικό μητρώο. Αν και πρέπει να πούμε ο Σαμαράς έχει καλές σχέσεις με τον Φρέντι Μπελέρη.<br />Με άλλα λόγια, Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς δεν πρόκειται να στείλουν τους στρατούς τους να στηρίξουν Νέα Δημοκρατία γιατί θέλουν να τιμωρήσουν τον Κ. Μητσοτάκη και για την μετάλλαξη της παράταξης αλλά και γιατί δεν θέλουν να δώσουν άφεση αμαρτιών στην κυβέρνηση Μητσοτάκη για τα βαθύτατα προσβλητικά (για την ιστορία της παράταξης) νομοσχέδια για τα ΛΟΑΤΚΙ+, για το μεταναστευτικό και την εξωτερική πολιτική του κατευνασμού με την Τουρκία.<br /><br />Στην Πελοπόννησο κάνει κουμάντο ο Σαμαράς<br /><br />Μάλιστα, στο Μαξίμου έστειλαν τον Μάκη Βορίδη στην Πελοπόννησο για να συσπειρώσει τον γαλάζιο μηχανισμό, δηλαδή ένα στέλεχος από τη δεξιά πτέρυγα.<br />Το έκαναν διότι ο Σαμαράς σχεδόν βρίσκεται σε λευκή απεργία στη ΝΔ και ενδεχομένως τα πράγματα να μην πάνε καλά στην περιφέρεια αυτή καθώς την ελέγχει πλήρως ο μηχανισμός του Σαμαρά.<br />Επίσης, είναι γνωστό σε πολλούς μέσα στη ΝΔ ότι ο Σαμαράς έχει κόψει τις καλημέρες με στελέχη που έφερε ο ίδιος από το ΛΑΟΣ, όπως είναι ο Βορίδης και ο Άδωνις και ο λόγος είναι για την ανοχή που δείχνουν στην αριστερίζουσα ατζέντα του Μητσοτάκη…<br /><br />Γιατί έστειλε τον Δένδια;<br /><br />Επίσης, έστειλε επίτηδες τον Νίκο Δένδια, έναν δημοφιλή υπουργό που ανήκει στο καραμανλικό στρατόπεδο για να μαζέψει τα στελέχη στην Κεντρική Μακεδονία.<br />Το έκανε αυτό διότι γνωρίζει ότι ο Καραμανλής δεν πρόκειται να ασχοληθεί καθόλου ούτε με την Ά Θεσσαλονίκη που για χρόνια εκλεγόταν και η ΝΔ πλέον παραπαίει, ούτε με όλη τη Βόρεια Ελλάδα στην οποία έχει αρκετούς πυρήνες που θα ψηφίσουν αυτή τη φορά Κυριάκο Βελόπουλο.<br />Όμως, ποιος πιστεύει ότι μπορεί ο Δένδιας ως πρώην καραμανλικός να ανεβάσει την συσπείρωση των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων; Μάλλον λίγοι.<br /><br />Η Θεσσαλία είναι μία βραδυφλεγής βόμβα<br /><br />Παράλληλα, εκφράζονται και πολλές απορίες πως ο Κωστής Χατζηδάκης, ένας πολιτικός που έχει δυσαρεστήσει κόσμο με τα νομοσχέδια του, θα μαζέψει την συσπείρωση της ΝΔ στη Θεσσαλία όπου ορίστηκε ως συντονιστής για τις εκλογές. Η Θεσσαλία είναι μια πυριτιδαποθήκη μετά τις μεγάλες καταστροφές από τις πλημμύρες. Έχει δώσει δείγματα ότι παρόλο που ανήκει στο παραδοσιακό κύκλο της ΝΔ, όποτε θέλει αντιδράει. Το έκανε με την καταψήφιση του Αγοραστού και την εκλογή του πασόκου Κουρέτα στις περιφερειακές εκλογές.<br /><br />Βάζει τους ευρωβουλευτές στα κανάλια<br /><br />Εν πάσει περιπτώσει, η στρατηγική του Κ.Μητσοτάκη να βγάλει τους υπουργούς στις περιφέρειες και να κρατήσει τους υποψήφιους ευρωβουλευτές στα ΜΜΕ γιατί κανένας δεξιός δεν τους ξέρει ή δεν τους θέλει (πλην Μπελέρη) δεν είναι και η πιο σοφή κίνηση. Είναι σίγουρο, τέλος, ότι Σαμαράς-Καραμανλής επιζητούν ένα στραπάτσο Μητσοτάκη για να μην έχει δεδομένη την παραδοσιακή βάση του κόμματος και να περνάει τις αντιδεξιές πολιτικές του…<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Σε «λευκή απεργία» Καραμανλής-Σαμαράς θέλουν... στραπάτσο Μητσοτάκη λόγω μετάλλαξης της ΝΔ και φιλοαριστερής ατζέντας.

Οι δύο πρώην αρχηγοί της ΝΔ δεν έχουν καμία όρεξη να τρέξουν για τον Κ. Μητσοτάκη σε ένα ψηφοδέλτιο που δεσπόζουν πασόκοι-ποταμίσιοι και ο Μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποια είναι η Νέα Παγκόσμια Τάξη που κτίζει η Ρωσία. Η προπαγάνδα των ΗΠΑ και… η αντιστροφή της πραγματικότητας.

<img height="366" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ffce2246c0899259a8aa873df8489c89_XL.jpg" width="735" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τα στρατηγικά σύνορα της Ρωσίας, όπως συμβαίνει με κάθε μεγάλη παγκόσμια δύναμη, βρίσκονται πολύ πέρα από το έδαφός της - Τι να κάνουν οι Ουκρανοί</span></h3>Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Ρωσία είναι μια τεράστια παγκόσμια δύναμη τόσο σε οικονομικούς όσο και σε πολιτικούς και στρατιωτικούς όρους.<br />Τα στρατηγικά σύνορα της Ρωσίας, όπως συμβαίνει με κάθε μεγάλη παγκόσμια δύναμη, βρίσκονται πολύ πέρα από το έδαφός της.<br />Και δεν βασίζονται στη στρατιωτική δύναμη και στην επιθυμία να επαναχαραχθεί ο πολιτικός χάρτης, αλλά βασίζονται στις αρχές της ισότητας, του αμοιβαίου οφέλους και της συνεργασίας.<br />Αυτή είναι η ουσία της νέας παγκόσμιας τάξης, η οποία σταδιακά αντικαθιστά τον μονοπολικό κόσμο και σε αυτό ακριβώς είχε αναφερθεί ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, Dmitry Medvedev σε πρόσφατη σχετική ομιλία του.<br /><br />Η προπαγάνδα της Δύσης<br /><br />Αλλά – όπως επισημαίνει άρθρο γνώμης του Viktor Medvedchuk, Ουκρανού πολιτικού σε δημοσίευμα του ρωσικού πρακτορείου ειδήσεων RIA Novosti – η προπαγάνδα της Δύσης επιχειρεί να παρουσιάσει τέτοιες δηλώσεις ως δικαιολογία για κάποιου είδους «επιθετική πολιτική» της Ρωσίας, ειδικά απέναντι στους Ουκρανούς.<br />Προσπαθούν οι Δυτικοί να ερμηνεύσουν αυτές τις δηλώσεις με το ότι η Ρωσία δεν μπορεί να ζήσει… εάν δεν αιχμαλωτίσει τους γείτονες της, και συνεπώς αυτό το κράτος πρέπει να καταστραφεί, να διαμελιστεί σε μικρότερες χώρες και να εκδιωχθεί από τον «Πολιτισμό».<br />Στην πραγματικότητα, η κατάσταση είναι ακριβώς η αντίθετη, επισημαίνει o Medvedchuk, τονίζοντας ότι το σχέδιο των Δυτικών προβλέπει την καταστροφή του πραγματικού ρωσικού πολιτισμού προκειμένου να εξαλειφθεί ένας επικίνδυνος ανταγωνιστής.<br />Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ρωσία… κηρύσσεται «βάρβαρη χώρα» με απώτερο στόχο να οργανωθεί η επόμενη σταυροφορία εναντίον της, η οποία θα την επαναφέρει στο δρόμο του πολιτισμού και της ελευθερίας αλλά που επί της ουσίας αποσκοπεί να την οδηγήσει στην καταστροφή.<br />Και για αυτό η Ρωσία ξεσηκώνεται απέναντι στους επόμενους σταυροφόρους προκειμένου να τους ξαποστείλει, εκεί που έστειλαν τους προγόνους τους.<br /><br />Ο … πράκτορας του 17ου αιώνα<br /><br />Αν κρίνει κανείς από τα σύγχρονα πρότυπα της ναζιστικής ιδεολογίας που έχει εξελιχθεί σε κρατική ιδεολογία της Ουκρανίας, ο Bogdan Khmelnitsky (σ.σ. στρατιωτικός διοικητής των Ουκρανών κοζάκων τον 17ο αιώνα)… θα θεωρούνταν σήμερα πράκτορας του Κρεμλίνου.<br />Αλλά εάν δεν ήταν ο Khmelnitsky και οι Κοζάκοι του, η Ουκρανία δεν θα υπήρχε όπως εξελίχθηκε στη συνέχεια.<br />Θα είχε «Πολωνικο-ποιηθεί», θα είχε γίνει Καθολική και ο νότος της θα παρέμενε στα χέρια της Τουρκίας.<br />Επιπλέον, οι τέσσερις επαρχίες που προσαρτήθηκαν και οι οποίες δεν ήταν ποτέ ουκρανικές, θα ήταν εδάφη της Πολωνίας.<br />Τα γεγονότα του 17ου αιώνα ήταν ένας μεγάλης κλίμακας εμφύλιος που καθόρισε τη συνέχεια.<br />Ο Δυτικός Παράγοντας έχασε τότε, και για αυτό γιατί οι εκπρόσωποι του δυτικού πολιτισμού έβλεπε τους Ουκρανούς ως σκλάβους, ενώ οι Ρώσοι τους έβλεπαν ως αδέρφια και ομόθρησκους.<br /><br />Το ερώτημα<br /><br />Και πλέον το ερώτημα είναι, σε τι διαφέρει η κατάσταση σήμερα από αυτή που ήταν τότε;<br />Η Δύση εξακολουθεί να μην θεωρεί τους Ουκρανούς άξιους προστασίας, αλλά μπορεί να τους παρέχει όπλα, επιχειρώντας να σβήσει τις μνήμες από την προηγουμένη ενότητα των λαών.<br />Η Ουκρανία δεν σχηματίστηκε ως ξεχωριστό κράτος, αλλά ήταν μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και κέρδισε την κρατική οντότητα της μόνο ως μέρος της ΕΣΣΔ.<br />Η σύντομη περίοδος του UPR υπαγορεύτηκε από τη γερμανική κατοχή και όχι από κάποιο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα.<br />Και το 1991, όταν η Ουκρανία κέρδισε την ανεξαρτησία ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ, δεν υπήρχε κανένα ίχνος εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος.<br /><br />Η προσάρτηση<br /><br />Όσον αφορά την ευκολία της προσάρτησης ουκρανικών εδαφών στη Ρωσία, αυτή εξηγείται απλά.<br />Ο τρόπος ζωής των απλών ανθρώπων ήταν δυσδιάκριτος μεταξύ των Ρώσων και των Ουκρανών, που προέρχονταν από τον ίδιο λαό, ενώ ο εθνικισμός ήταν κυρίως … προνόμιο των ευγενών.<br />Για έναν Ουκρανό, το να βρίσκεται στο ρωσικό κράτος ήταν μια ευλογία, αφού το να εξαρτιόταν από τους διεφθαρμένους Πολωνούς ευγενείς ήταν απλώς μια απειλή για τη ζωή τους.<br />Σήμερα η κατάσταση επαναλαμβάνεται.<br />Η Ουκρανία διοικείται από τρελούς, στενόμυαλους και άπληστους ηγεμόνες, πολλοί από τους οποίους δεν είναι Ουκρανοί, και οι πολίτες τους αντιμετωπίζονται ως… τροφή για κανόνια.<br /><br />Το 1991<br /><br />Πώς ήταν οι πολίτες της Ουκρανίας το 1991;<br />Ήταν όλοι Ουκρανοί, και όσοι ήταν, μιλούσαν ουκρανικά;<br />Η ναζιστική προπαγάνδα λέει ότι αυτό είναι μια οδυνηρή κληρονομιά της «σοβιετικής κατοχής», αλλά αυτό είναι ανοησία.<br />Οι Ρώσοι δεν ήρθαν για να κατακτήσουν την Ουκρανία.<br />Συνήθως οι ίδιοι οι Ουκρανοί ζητούσαν να τους ελευθερώσουν από τους Πολωνούς, τους Σουηδούς, τους Γερμανούς και τους Τούρκους.<br />Το 1991, η Ουκρανία κατοικήθηκε όχι από Ουκρανούς, αλλά από Σοβιετικούς, δηλαδή Ρώσους.<br />Σήμερα, ένας Ρώσος δεν είναι απαραίτητα ρωσικής εθνικότητας, επομένως είναι πιο εύκολο για τον σημερινό Ουκρανό να γίνει Ρώσος, όπως ήταν πάντα στην ιστορία.<br />Εξ ου και το μίσος των δυτικών προπαγανδιστών για καθετί σοβιετικό, ρωσικό, για κάθε κοινή ιστορία των δύο λαών.<br />Το γεγονός ότι η σύγχρονη Ουκρανία εξακολουθεί να κατοικείται από Ρώσους αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ούτε ένας Ουκρανός πρόεδρος δεν έχει καταφέρει να κερδίσει χωρίς τη υποστήριξη των φιλορωσικών δυνάμεων.<br />Και μόλις αυτός ξεχνούσε τις ρωσικές του ρίζες, αντικαθιστόνταν άμεσα.<br />Οι περιοχές που έγιναν μέρος της Ρωσίας θυμούνται αμέσως τις ρωσικές ρίζες τους και δεν θέλουν ποτέ να επιστρέψουν στο παρελθόν τους.<br />Η Δύση το κατάλαβε και γι' αυτό επένδυσε δισεκατομμύρια στην αντιρωσική προπαγάνδα στην Ουκρανία.<br />Μεγάλες ελπίδες γεννήθηκαν από τη σύγκρουση στο Donbass, η οποία κατάφερε να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ουκρανία.<br />Αλλά αυτή η σύγκρουση επηρέασε περαιτέρω την επιστροφή των ουκρανικών περιοχών … στην χώρα τους.<br /><br />Οι μνήμες<br /><br />Όπως είπε και ο Dmitry Medvedev, αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι μια ειδική περίπτωση.<br />«Δεν μιλάμε για επέκταση των συνόρων του κράτους μας μέσω μιας αποτελεσματικής κατοχής…<br />Υπερασπιζόμαστε ακριβώς τα εδάφη μας, που ήταν και θα είναι πάντα η ιστορική Ρωσία.<br />Οι ενέργειες μας είναι… η αποτελεσματική απάντηση στις ρωσοφοβικές πολιτικές του ναζιστικού καθεστώτος του Κιέβου και της συλλογικής Δύσης και στην επιθυμία τους να καταστρέψουν το κράτος μας» είχε αναφέρει ο Medvedev όπως επισημαίνει ο Medvedchuk.<br />Το καθήκον του δυτικού πολέμου πληροφόρησης είναι να παρουσιάσει ως ζόμπι τους Ρώσους, είτε αυτοί είναι Ουκρανοί, Ρώσοι ή άλλης εθνικότητας, έτσι ώστε να ξεχάσουν ότι είναι Ρώσοι και να αρχίσουν να εξυπηρετούν τα συμφέροντα άλλων χωρών.<br />Στην Ουκρανία, ζητήθηκε από τους πολίτες να «θυμηθούν» ότι είναι Ουκρανοί.<br />Αλλά το γεγονός είναι ότι οι Ουκρανοί είναι μέρος του ρωσικού κόσμου και της ρωσικής ιστορίας, και ως εκ τούτου κανείς δεν έχει ξεχάσει τίποτα.<br /><br />Η ψεύτικη… Ιστορία<br /><br />Και στη συνέχεια κατέληξαν σε μια ψεύτικη Ιστορία για την Ουκρανία, το οποίο ζήτησαν ότι πρέπει να θυμηθούμε.<br />Αναγκάστηκαν να πιστέψουν ότι η Ρωσία ήρθε εδώ για να λεηλατήσει, ότι κατέστρεψε οτιδήποτε ουκρανικό, ότι ο αγώνας εναντίον της Ρωσίας ήταν ο αληθινός σκοπός της Ουκρανίας.<br />«Οι εχθροί μας επιμένουν συνεχώς ότι ο κύριος στόχος της Ρωσίας είναι να «αρπάξει» ουκρανικά εδάφη, μερικούς «αμέτρητους θησαυρούς»: όπως σιτάρι, χάλυβα, αέριο, άνθρακα, αλλά στην πραγματικότητα αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει τίποτα τόσο ιδιαίτερο στην «Ουκρανία» σε οικονομικούς όρους, τους οποίους η Ρωσία – σε αντίθεση με τη Δύση – δεν έχει από μόνη της και μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερη ποσότητα» αναφέρει ο Medvedev.<br />Στην «Ουκρανία» ο κύριος πλούτος για εμάς είναι εντελώς διαφορετικός, μια αξία που δεν θα δώσουμε σε κανέναν και για τίποτα.<br />Αυτοί οι άνθρωποι είναι κοντά μας και είναι συγγενείς μας.<br />Οι Αγγλοσάξονες προσπαθούν να τους κάνουν… ζόμπι με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων της «Ουκρανίας» να είναι μπερδεμένοι, αγχωμένοι και αποπροσανατολισμένοι.<br />Το καθήκον μας είναι να τους δείξουμε με σαφήνεια ποιος είναι ποιος και να φέρουμε τους ανθρώπους αυτούς, πίσω στην περίμετρο μας.<br />Η ιδέα «η Ουκρανία δεν είναι Ρωσία» που προτάθηκε από κάποιον ηγέτη της «Ανεξαρτησίας» πρέπει να εξαφανιστεί για πάντα.<br />Η Ουκρανία είναι προφανώς Ρωσία.<br />Ο Medvedev δεν μιλά καθόλου για το αναπόφευκτο της «κατοχής» της Ουκρανίας, απλά λέει ότι όταν η Δύση ώθησε το Κίεβο σε αντιπαράθεση με τη Μόσχα, αυτό δημιούργησε την κατάσταση που βλέπουμε τώρα και την ανάγκη να «μην πέσει η «Ουκρανία» στην πιο ηλίθια παγίδα που έστησαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους για να αντιμετωπίσουν τη χώρα μας δημιουργώντας μια «αντι-Ρωσία».<br />Όλα θα ήταν διαφορετικά, εάν η Ρωσία δεν είχε αρχίσει να καταστρέφεται στα δικά της ιστορικά εδάφη,... δεν θα είχε συμβεί τίποτα.<br /><br />Οι Ρώσοι δεν τα βάζουν με την Ευρώπη<br /><br />Οι Ρώσοι ηγέτες δεν λένε ποτέ ότι η Ευρώπη είναι πάντα κακή, γεγονός που τους κάνει να διαφέρουν από τους δυτικούς Ρωσόφοβους που κατέχουν υψηλές θέσεις στην ΕΕ.<br />Σήμερα στην Ευρώπη, όπως και στην Ουκρανία, καταστρέφεται ο ανατολικός, φιλορωσικός παράγοντας.<br />Αλλά η καταστροφή αυτού του παράγοντα οδηγεί στην εξαφάνιση του δυτικού παράγοντα στη Ρωσία και στις φιλικές της χώρες.<br />Και για την Ευρώπη αυτό είναι το χειρότερο.<br />«Ήμασταν έτοιμοι να συνεχίσουμε την ίδια εποικοδομητική γραμμή με την Ευρωπαϊκή Ένωση<br />Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι τα καλύτερα χρόνια ο εμπορικός τζίρος μας έφτασε τα 500 δισεκατομμύρια ευρώ.<br />Όμως τα κράτη – μέλη της ΕΕ επέλεξαν έναν διαφορετικό δρόμο για τον εαυτό τους: να γίνουν φερέφωνα των Αμερικάνων, όπως αποκαλούσαν τους σκλάβους στην αρχαία Ρώμη.<br />Με αυτόν τον τρόπο, τα ευρωπαϊκά κράτη ανήκουν στις ΗΠΑ, καθώς κατ’εντολή τους, στοιχηματίζουν στην αντιπαράθεση και στην καταστροφή όλων αυτών που δημιουργήθηκαν με τόση δυσκολία» ανέφερε ο Medvedev.<br />Αλλά η Ιστορία θα βάλει τα πάντα στη θέση τους.<br />Οι λαοί της Ευρώπης αργά ή γρήγορα θα κρίνουν σκληρά τους προδότες τους, που θυσίασαν την ευημερία τους για τα υπερατλαντικά αφεντικά.<br />Αλλά δεν έχει να κάνει με βαθμολογία.<br />Το ερώτημα είναι το τίμημα που θα πρέπει να πληρώσει η Ευρώπη για τα μοιραία λάθη που έχουν κάνει και πως αυτό θα επηρεάσει τα εκατομμύρια των κατοίκων της.<br />Οι Ουκρανοί που πίστεψαν την αντιρωσική προπαγάνδα… έγιναν Ευρωπαίοι με την έννοια ότι ηττήθηκαν από τον ρωσικό στρατό και κατάλαβαν ότι δεν μπορούσαν να νικήσουν τη Ρωσία.<br />Αλλά αν οι πολίτες της Ουκρανίας θυμηθούν όχι την ψεύτικη Ιστορία, αλλά την πραγματική, θα καταλάβουν ότι οι Ρώσοι είναι μαζί τους, ότι αυτοί είναι απαραίτητοι για την οικοδόμηση μιας νέας και ισχυρής Ρωσίας, η οποία θέλει να οικοδομήσει έναν δίκαιο κόσμο για όλες τις χώρες και λαούς.<br /><br />Ο σημερινός πόλεμος<br /><br />Η Ρωσία πάντα κέρδιζε γιατί ο στόχος των πολέμων της δεν ήταν η επιθυμία να επιβάλει τον πολιτισμό της και τους κανόνες του παιχνιδιού, αλλά ήταν η δικαιοσύνη, όπως την καταλάβαινε τότε η εποχή.<br />Σήμερα, η δικαιοσύνη έγκειται στην κατάργηση των εντολών της συλλογικής Δύσης, κάτι για το οποίο έχουν δημιουργηθεί οι οικονομικές και πολιτικές συνθήκες στον κόσμο.<br />Και όσο περισσότερο εμπλέκεται η Δύση στον πόλεμο, τόσο περισσότερα θα χάσει.<br />Και όσο λιγότεροι Ουκρανοί υποστηρίζουν αυτόν τον πόλεμο, τόσο το καλύτερο, πρώτα απ 'όλα, για τους ίδιους.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Ποια είναι η Νέα Παγκόσμια Τάξη που κτίζει η Ρωσία. Η προπαγάνδα των ΗΠΑ και… η αντιστροφή της πραγματικότητας.

Τα στρατηγικά σύνορα της Ρωσίας, όπως συμβαίνει με κάθε μεγάλη παγκόσμια δύναμη, βρίσκονται πολύ πέρα από το έδαφός της - Τι να κάνουν οι Ου...

Διαβάστε την συνέχεια

Κοινό μέτωπο ΕΕ και ΗΠΑ κατά Μητσοτάκη για διαφθορά. Κόλαφος το State Department. Το Μαξίμου αμφισβητεί την έκθεση.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/51c7065612c52fc8a47f7b486f3c157e_XL.jpg" width="740" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Μετά το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, η έκθεση του State Department προκαλεί πλήγμα στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ενώ έχει μπει στην τελική ευθεία για τις ευρωεκλογές.</span></h3>Μέσα από μια έκθεση 46 σελίδων που εστιάζουν στο κράτος δικαίου που έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα επί διακυβέρνησης, Κυριάκου Μητσοτάκη, οι ΗΠΑ προκαλούν ακόμα ένα πλήγμα στο φιλελεύθερο προφίλ της κυβέρνησης, τη στιγμή μάλιστα που έχει μπει στην τελική ευθεία για τις ευρωεκλογές.<br />Μετά το ψήφισμα-κόλαφος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, ήρθε και η έκθεση του State Department για τα ανθρώπινα δικαιώματα που βασίζεται σε μια σειρά καταγγελιών κατά της κυβέρνησης. Οι ΗΠΑ (χώρα-συνομιλητής του Κυριάκου Μητσοτάκη) διαπιστώνουν παραβιάσεις των κανόνων δικαίου και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, αστυνομική βία, διαφθορά, πλημμελή λειτουργία της δικαιοσύνης και του σωφρονιστικού συστήματος.<br />«Το 2022 η Εθνική Αρχή Διαφάνειας έλαβε 3.513 καταγγελίες για υποτιθέμενη διαφθορά, απάτη και κακοδιοίκηση (3.057 το 2021) και διενήργησε 575 ελέγχους και επιθεωρήσεις (393 το 2021), εκ των οποίων 13 (21 το 2021) παραπέμφθηκαν για ποινική δίωξη. Υπήρξαν 32 καταδικαστικές αποφάσεις είτε σε επίπεδο έφεσης είτε σε πρώτο βαθμό (24 το 2021) και 15 αθωωτικές αποφάσεις (21 το 2021). Η φυλάκιση ανεστάλη σε 28 από τις 32 καταδικαστικές αποφάσεις» αναφέρεται μεταξύ άλλων στην έκθεση.<br /><br />Το Μέγαρο Μαξίμου, όπως είναι αναμενόμενο άλλωστε, αμφισβητεί την αμερικανική έκθεση, αρνούμενο να αποδεχθεί την πραγματικότητα. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, «ιδιαίτερα σημαντικό για την ακεραιότητα, την αξιοπιστία και την αντικειμενικότητα της έκθεσης είναι το γεγονός ότι δεν ζητήθηκε η άποψη της ελληνικής πολιτείας σε σχέση με τα αναφερόμενα θέματα». Στη συνέχεια επιτίθεται στο State Department υποστηρίζοντας ότι «η έκθεση παραγνωρίζει ή και τελείως αγνοεί ρυθμιστικές παρεμβάσεις και εθνικές στρατηγικές των τελευταίων ετών για τη διασφάλιση δικαιωμάτων ευάλωτων κατηγοριών πολιτών, όπως ΑμεΑ, ΛΟΑΤΚΙ και ασυνόδευτα ανήλικα».<br /><br />Διαβάστε <a href="https://www.state.gov/wp-content/uploads/2024/02/528267_GREECE-2023-HUMAN-RIGHTS-REPORT.pdf"><b>ΕΔΩ</b> </a>αναλυτικά την έκθεση του State Departhment για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα<br /><br />Όσον αναφέρονται στο εισαγωγικό σημείωμα της αμερικανικής έκθεσης είναι χαρακτηριστικό για όσα ακολουθούν στη συνέχεια.<br />«Δεν υπήρξαν σημαντικές αλλαγές στην κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους. Τα σημαντικά ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων περιλάμβαναν αξιόπιστες αναφορές για: σκληρή, απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία κρατουμένων στις φυλακές και μεταναστών και αιτούντων άσυλο από τις αρχές επιβολής του νόμου- εγκλήματα που περιλαμβάνουν βία με στόχο μέλη εθνικών, φυλετικών ή εθνοτικών μειονοτικών ομάδων- και εγκλήματα που περιλαμβάνουν βία ή απειλές βίας με στόχο λεσβίες, ομοφυλόφιλα, αμφιφυλόφιλα, τρανσέξουαλ, ομοφυλόφιλα ή ίντερσεξ άτομα.<div><br />Η κυβέρνηση λάμβανε τακτικά μέτρα για τη διερεύνηση, τη δίωξη και την τιμωρία αξιωματούχων που διέπρατταν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είτε στις δυνάμεις ασφαλείας είτε αλλού στην κυβέρνηση. Υπήρχαν, ωστόσο, καταγγελίες από μη κυβερνητικές οργανώσεις και διεθνείς οργανισμούς σχετικά με την αποτυχία της κυβέρνησης να διερευνήσει αποτελεσματικά τις καταγγελίες για αναγκαστικές επιστροφές αιτούντων άσυλο και να θέσει τους υπεύθυνους προ των ευθυνών τους» αναφέρει το εισαγωγικό σημείωμα της έκθεσης.<br />Το State Department επικαλείται στην έκθεση του δημοσιεύματα ως πηγές για την επιβεβαίωση των καταγγελιών που υπάρχουν, όπως ένα δημοσίευμα της ισπανικής εφημερίδας «El Pais» σχετικά με 374 περιστατικά απώθησης στα σύνορα του Έβρου με την Τουρκία, αλλά και ένα βίντεο που δημοσίευσε η New York Times όπου η Ελληνική Ακτοφυλακή φέρεται να μεταφέρει 12 μετανάστες και αιτούντες ασύλου, συμπεριλαμβανομένων μικρών παιδιών από ένα φορτηγό σε μια σχεδία, να τους βγάζει στη θάλασσα και να τους εγκαταλείπει.<br /><br />Η υπόθεση Predator<br /><br />Στην έκθεση των ΗΠΑ γίνεται εκτενής αναφορά στην υπόθεση των υποκλοπών και στο Predator. Ειδικότερα, το State Department καταγράφει την έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ανέφερε ότι η χώρα χρησιμοποίησε κατασκοπευτικό λογισμικό εναντίον δημοσιογράφων, πολιτικών και επιχειρηματιών, αλλά και εξήγαγε το spyware σε χώρες με κακές επιδόσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.<br />Γίνεται εκτενής αναφορά στην υπόθεση της πρώην υπαλλήλου της Meta, Artemis Seaford, η οποία έπεσε θύμα του Predator.<br />«Τον Ιούλιο η Αρχή Προστασίας Δεδομένων παρουσίασε στοιχεία που υποδηλώνουν ότι το 2022 τουλάχιστον 92 Έλληνες πολίτες έπεσαν θύματα προσπάθειας να στοχευθούν με το Predator, με την Αρχή να δηλώνει πως δεν έχει στοιχεία που να δείχνουν την προέλευση αυτών των προσπαθειών» σημειώνει η έκθεση προσθέτοντας ότι η έρευνα είναι σε εξέλιξη.<br /><br />Η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης<br /><br />Με μια ανακοίνωση από το υπουργείο Εξωτερικών, η ελληνική κυβέρνηση αμφισβητεί την έκθεση του State Department και επισημαίνει ότι δεν ζητήθηκε η άποψη της.<br />Ειδικότερα, στην ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής: «Η έκθεση καταγράφει, χωρίς περαιτέρω διερεύνηση, καταγγελίες μη κυβερνητικών οργανώσεων για τις οποίες δεν πραγματοποιείται ανεξάρτητος έλεγχος.<br />Ακριβώς λόγω της αδιάκριτης αυτής καταγραφής, εμφανίζεται ότι σε όλες τις χώρες με ανεπτυγμένο κράτος δικαίου υφίστανται σοβαρά ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ιδιαίτερα σημαντικό για την ακεραιότητα, την αξιοπιστία και την αντικειμενικότητα της έκθεσης είναι το γεγονός ότι δεν ζητήθηκε η άποψη της ελληνικής πολιτείας σε σχέση με τα αναφερόμενα θέματα.<br />Αν και αναγνωρίζεται σε πολλά επίπεδα η πρόοδος σε σχέση με την προστασία δικαιωμάτων στην Ελλάδα, ⁠η έκθεση παραγνωρίζει ή και τελείως αγνοεί ρυθμιστικές παρεμβάσεις και εθνικές στρατηγικές των τελευταίων ετών για τη διασφάλιση δικαιωμάτων ευάλωτων κατηγοριών πολιτών, όπως ΑμεΑ, ΛΟΑΤΚΙ και ασυνόδευτα ανήλικα.<br />Διαχρονικά, οι εκθέσεις για την Ελλάδα παρουσιάζουν ανάλογα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ιδιαιτέρως την περίοδο 2016-2019 παραθέτονταν σοβαρότατες καταγγελίες, οι οποίες σταδιακά εξέλιπαν.<br />Η ελληνική κυβέρνηση θα συνεχίσει να υπηρετεί με συνέπεια τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, εμβαθύνοντας την ουσιαστική ισότητα των πολιτών και τα ατομικά και κοινωνικά τους δικαιώματα και βελτιώνοντας το επίπεδο ζωής τους».<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κοινό μέτωπο ΕΕ και ΗΠΑ κατά Μητσοτάκη για διαφθορά. Κόλαφος το State Department. Το Μαξίμου αμφισβητεί την έκθεση.

Μετά το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, η έκθεση του State Department προκαλεί πλήγμα στον Κυριάκο Μη...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο Τραμπ δεν «τορπίλισε» το νομοσχέδιο για τη βοήθεια στην Ουκρανία.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/04/AP19310758222933.jpg"><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/04/AP19310758222933.jpg" width="731" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />«Ο Τραμπ προσπαθεί να κάνει την Ουκρανία να χάσει (σ.σ. τον πόλεμο)», έγραφε –με πρόδηλα καταγγελτική διάθεση– η Αν Απλμπαουμ στο περιοδικό Atlantic στις 29 Φεβρουαρίου.<br /><br />«Ο Τραμπ και οι υποστηρικτές του εντός του Ρεπουμπλικανικού κόμματος είναι διατεθειμένοι να διακινδυνεύσουν μια ρωσική νίκη (σ.σ. σε βάρος της Ουκρανίας) εάν αυτή πρόκειται να αυξήσει, ακόμη και ελαφρώς, τις δικές τους πιθανότητες επικράτησης ενάντια στον Τζο Μπάιντεν στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου», σημείωνε –σε αναλόγως καταγγελτικό τόνο– ο Γκίντεον Ράχμαν στους FT στις 5 Φεβρουαρίου.<br /><br />«Ο Τραμπ δεν είναι απλώς φιλορώσος· είναι και αντι-ουκρανός», υπερθεμάτιζε ο Μαξ Μπουτ, μέσα από τις σελίδες της Washington Post, στις 11 Μαρτίου.<br /><br />«Ο Τραμπ δεν είναι απλώς φιλορώσος· είναι και αντι-ουκρανός», υπερθεμάτιζε ο Μαξ Μπουτ, μέσα από τις σελίδες της Washington Post, στις 11 Μαρτίου.<br /><br />«Ο Τραμπ μισεί τη Ουκρανία», θα υπογράμμιζε από την πλευρά του, ο Ουκρανοαμερικανός επιχειρηματίας Λεβ Πάρνας, μιλώντας στο Politico πριν από μόλις λίγες εβδομάδες…<br /><br />Για το φερόμενο «μίσος» του Τραμπ προς την Ουκρανία έχουν, κατά καιρούς, γραφτεί πολλά.<br /><br />Ο 77χρονος Ρεπουμπλικανός παρουσιάζεται να μην τα πηγαίνει καθόλου καλά με τη χώρα του Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Κι αυτό, για μια σειρά από πολύ προσωπικούς λόγους, δεδηλωμένους και μη:επειδή προτιμά να τα πηγαίνει καλύτερα με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, στον οποίο βλέπει το… πρότυπο ενός σύγχρονου αυταρχικού ηγέτη<br />επειδή –ως σύγχρονος εκφραστής των «America First» απομονωτικών τάσεων του Ρεπουμπλικανικού κόμματος– γενικώς δεν βλέπει θετικά τις όποιες αμερικανικές στρατιωτικές δαπάνες υπέρ τρίτων σε άλλες ηπείρους, ειδικά εάν εκείνες δεν συνοδεύονται από απτά ανταποδοτικά οφέλη για τις ΗΠΑ<br />αλλά και επειδή η Ουκρανία και ο ίδιος ο Ζελένσκι είχαν «πρωταγωνιστήσει» στην πρώτη πρόταση μομφής που είχε κατατεθεί σε βάρος του Τραμπ όταν εκείνος ήταν ακόμη πρόεδρος των ΗΠΑ το 2019 (σ.σ. ο Τραμπ είχε κατηγορηθεί τότε ότι πίεσε/εκβίασε την κυβέρνηση Ζελένσκι, ζητώντας της να «ξεθάψει» στοιχεία ενάντια στον Τζο Μπάιντεν και στον γιο του, Χάντερ, με απώτερο στόχο να τους πλήξει προεκλογικά πριν από τις αμερικανικές προεδρικές του 2020)<br /><br />Στις 20 Απριλίου του 2024 συνέβη, ωστόσο, κάτι εντυπωσιακό: Η πλειοψηφικά ρεπουμπλικανική αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων έδωσε το πράσινο φως –έπειτα από μήνες ενστάσεων– ώστε να ανοίξει ο δρόμος για να δοθεί στην Ουκρανία το νέο πακέτο της (ως επί το πλείστον στρατιωτικής) βοήθειας των 60,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων που είχε «κολλήσει» στο Κογκρέσο.<br /><br />Η εν λόγω κίνηση τελικώς πέρασε από τη Βουλή, με 311 ψήφους υπέρ έναντι 112 κατά. Οι Δημοκρατικοί ψήφισαν υπέρ στο σύνολό τους, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο. Υπέρ ψήφισαν, όμως, παράλληλα και συνολικά 101 από τους βουλευτές του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, χωρίς τις ψήφους των οποίων το εν λόγω πακέτο δεν θα είχε περάσει.<br /><br />Σημαντική σημείωση: το Ρεπουμπλικανικό «ναι» για τη βοήθεια στην Ουκρανία ήρθε, τελικώς, με τις «ευλογίες» του επικεφαλής της ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας στη Βουλή, Μάικ Τζόνσον, αλλά και του ίδιου του Ντόναλντ Τραμπ.<br /><br />Τι έγινε όμως εν τω μεταξύ και κάποιοι άλλαξαν στάση; «Γιατί ο Ντόναλντ Τραμπ δεν τορπίλισε (σ.σ. διά των “αντιπροσώπων” του στη Βουλή) το νομοσχέδιο για τη βοήθεια στην Ουκρανία του Μάικ Τζόνσον;» Η Wall Street Journal επιχειρεί να ανταποκριθεί στο εν λόγω ερώτημα, αναζητώντας απαντήσεις σε κατά βάση τέσσερις παράγοντες:στο εσωκομματικό λόμπινγκ που έκανε υπέρ της βοήθειας προς την Ουκρανία ομάδα Ρεπουμπλικανών γερουσιαστών (μεταξύ αυτών, ο Λίντσεϊ Γκρέιχαμ ο οποίος είχε επισκεφθεί τον περασμένο μήνα το Κίεβο για να συναντήσει από κοντά τον Ζελένσκι, ο Κέβιν Κρέιμερ και ο Μάρκγουεϊν Μάλιν) στην κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχαν οι κ.κ. Μάικ Τζόνσον και Ντόναλντ Τραμπ στις 12 Απριλίου στο Μαρ-α-Λάγκο της Φλόριντα στη δίωρη κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχε ο Τραμπ με τον «φίλο» του (σ.σ. «φιλο-ουκρανό») Πολωνό πρόεδρο Αντρέι Ντούντα στη Νέα Υόρκη στις 17 Απριλίου και σε μια φαινομενικώς ήσσονα αλλά πολιτικά/επικοινωνιακά σημαντική αλλαγή που εισήχθη ως τροποποίηση στο ίδιο το πακέτο της βοήθειας προς την Ουκρανία, μετατρέποντας τα 9,5 δισ. δολ. της προσφερόμενης βοήθειας από δωρεές σε δάνεια.<br /><br />Ο ίδιος ο Τραμπ έχει υπογραμμίσει κατ’ επανάληψη τους τελευταίους μήνες, μέσα από τις δημόσιες τοποθετήσεις του, ότι οι ΗΠΑ δεν πρέπει να δίνουν χρήματα χωρίς προϋποθέσεις και προοπτικές αποπληρωμής. Σε αυτήν την τραμπική ένσταση έρχεται, ωστόσο, να κουμπώσει τώρα, προσφέροντας παρακαμπτήριες οδούς, η ιδέα του «δανείου» προς την Ουκρανία, το οποίο ως «δάνειο» μπορεί να γίνει περισσότερο αποδεκτό πολιτικά και οικονομικά από την «απομονωτική» πτέρυγα του ρεπουμπλικανικού κόμματος.<br /><br />Σύμφωνα με όσα αναφέρει ωστόσο η Wall Street Journal, ο Ντόναλντ Τραμπ συνυπολογίζει πια και μια σειρά από άλλες παραμέτρους, που του έχουν μεταφερθεί στο πλαίσιο συζητήσεων, αναφορικά με:την αξία της Ουκρανίας που είναι πλούσια σε αποθέματα ορυκτών πόρων/μετάλλων, ειδικά στις κατεχόμενες από τη Ρωσία περιοχές<br />τις πιθανές επιπτώσεις μια ρωσικής στρατιωτικής νίκης<br />αλλά και την προοπτική μιας ειρηνευτικής συμφωνίας που θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη βοήθεια του ιδίου του Τραμπ εάν εκείνος επανεκλεγεί στην προεδρία των ΗΠΑ τον ερχόμενο Νοέμβριο.<br /><br />Για έναν ηγέτη όπως είναι ο Τραμπ, που σκέπτεται με όρους προσδοκώμενων ανταποδόσεων, ωσάν επιχειρηματίας, αλλά και με όρους προσωπικής προβολής, το Ουκρανικό θα μπορούσε να προσφέρει «ευκαιρίες» στο μέλλον… με την προϋπόθεση όμως ότι δεν θα έχει προηγηθεί μια οριστική/συντριπτική νίκη της ρωσικής πλευράς.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι ο Τραμπ είχε, ως πρόεδρος των ΗΠΑ, επιχειρήσει να μεσολαβήσει μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας, παίρνοντας μέρος στην τριμερή Σύνοδο που είχε πραγματοποιηθεί στην Αποστρατιωτικοποιημένη Ζώνη μεταξύ βορρά και νότου τον Ιούνιο του 2019 (βλ. «2019 Koreas–United States DMZ Summit»).<br /><br />Ο Τραμπ είχε όμως διεκδικήσει προβολή ως πρόεδρος και μέσω του Παλαιστινιακού, παρουσιάζοντας τον Ιανουάριο του 2020, μαζί με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου τότε, ένα δικό του «σχέδιο για την ειρήνευση» μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων («Peace to Prosperity: A Vision to Improve the Lives of the Palestinian and Israeli People»), το οποίο απορρίφθηκε ωστόσο ως υπερβολικά «φιλοϊσραηλινό» και άδικο από την παλαιστινιακή πλευρά.<br /><br />«Η επιβίωση της Ουκρανίας θα έπρεπε να είναι πολύ πιο σημαντική για την Ευρώπη παρά για εμάς, αλλά είναι σημαντική και για εμάς», έγραψε ο Τραμπ προ ημερών σε ανάρτησή του στα social media… παίρνοντας έτσι πια θέση στο πλευρό μιας χώρας την οποία ο ίδιος είχε στο παρελθόν απαξιώσει ως «διεφθαρμένη» και «ρωσική»…<br /><br />Τι άλλαξε, εν τω μεταξύ;<br /><br />Ειδικά στην περίπτωση του Τραμπ, όλα δείχνουν να αξιολογούνται με βάση (ωφελιμιστικούς) υπολογισμούς και (προσωπικές) προσδοκίες, ενώ υπάρχει πάντοτε και μια απόσταση που χωρίζει τη θεωρία από την πράξη.<br /><br />Υπενθυμίζεται επί παραδείγματι ότι, σύμφωνα με όσα ανέφεραν οι New York Times σε μακροσκελές άρθρο τους στις 25 Φεβρουαρίου, η συνεργασία σε επίπεδο μυστικών υπηρεσιών μεταξύ ΗΠΑ και Ουκρανίας είχε ενισχυθεί σημαντικά την τετραετία (2016-2020) που ο Τραμπ ήταν πρόεδρος των ΗΠΑ, κι αυτό παρά τη φιλορωσική ρητορική του ιδίου του Ντόναλντ…<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Γιατί ο Τραμπ δεν «τορπίλισε» το νομοσχέδιο για τη βοήθεια στην Ουκρανία.

Γιώργος Σκαφιδάς «Ο Τραμπ προσπαθεί να κάνει την Ουκρανία να χάσει (σ.σ. τον πόλεμο)», έγραφε –με πρόδηλα καταγγελτική διάθεση– η Αν Απλμπαο...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ρωσία απειλεί την Ευρώπη: Αν πάρετε τα περιουσιακά στοιχεία μας, έχουμε μια απάντηση που θα πονέσει.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-04/putin2.jpg?itok=wmJ_bJ9A" width="758" /><br /><br />Κορυφαίοι αξιωματούχοι στις ΗΠΑ θέλουν να κατάσχουν τα περιουσιακά στοιχεία και να τα χρησιμοποιήσουν για να υποστηριχθεί η Ουκρανία<br /><br />Μια σύμμαχος του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν προειδοποίησε σήμερα την Ευρώπη ότι η Ρωσία έχει ήδη σχεδιάσει νομοθεσία για να προχωρήσει σε αντίποινα, αν κατασχεθούν από τη Δύση ρωσικά περιουσιακά στοιχεία ύψους σχεδόν 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων και χρησιμοποιηθούν για να βοηθηθεί η Ουκρανία.<br /><br />Αφού ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έστειλε στρατεύματα το 2022 στην Ουκρανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους απαγόρευσαν τις συναλλαγές με την κεντρική τράπεζα και το υπουργείο Οικονομικών της Ρωσίας, μπλοκάροντας περίπου 300 δισεκ. δολάρια σε ρωσικά κρατικά περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται στη Δύση.<br /><br />Κορυφαίοι αξιωματούχοι στις ΗΠΑ θέλουν να κατάσχουν τα περιουσιακά στοιχεία και να τα χρησιμοποιήσουν για να υποστηριχθεί η Ουκρανία, αν και μερικοί τραπεζίτες και ευρωπαίοι αξιωματούχοι εκφράζουν ανησυχίες ότι θα δημιουργηθεί έτσι ένα επικίνδυνο προηγούμενο.<br /><br />Η αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων υιοθέτησε το Σάββατο νομοθεσία στην οποία περιλαμβάνεται νομοσχέδιο με πρόβλεψη που επιτρέπει την κατάσχεση ρωσικών κρατικών περιουσιακών στοιχείων, αν και η μερίδα του λέοντος αυτών των περιουσιακών στοιχείων βρίσκεται στην Ευρώπη.<br /><br />«Έχουμε κι εμείς μια έτοιμη απάντηση», φέρεται να δήλωσε η Βαλεντίνα Ματβιγιένκο, η πρόεδρος της άνω βουλής του ρωσικού κοινοβουλίου, σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων RIA. «Έχουμε ένα σχέδιο νόμου, το οποίο είμαστε έτοιμοι να εξετάσουμε αμέσως, σχετικά με μέτρα αντιποίνων».<br /><br />«Και οι Ευρωπαίοι θα χάσουν περισσότερα από εμάς», τόνισε η Ματβιγιένκο, η οποία είναι μέλος του ισχυρού ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας.<br /><br />Η Ματβιγιένκο δεν είπε κάτι συγκεκριμένο για το ποια θα είναι η απάντηση για την κατάσχεση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων, που εξακολουθεί να συζητείται στη Δύση.<br /><br />Μια επιλογή, που συζητείται από τη Δύση, είναι να κατασχεθούν τα έσοδα από τα περιουσιακά στοιχεία χωρίς να κατασχεθούν τα ίδια τα περιουσιακά στοιχεία.<br /><br />Το Κρεμλίνο έχει επανειλημμένα δηλώσει πως οποιαδήποτε κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων του θα αντέβαινε σε όλες τις αρχές της ελεύθερης αγοράς που διακηρύσσει η Δύση και θα υπονόμευε την εμπιστοσύνη στο αμερικανικό δολάριο και το ευρώ, ενώ θα απέτρεπε τις παγκόσμιες επενδύσεις και θα υπονόμευε την εμπιστοσύνη στις δυτικές κεντρικές τράπεζες.<br /><br />Η Ρωσία έχει επίσης δηλώσει πως θα προσφύγει στα δικαστήρια εναντίον οποιασδήποτε κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων της.<br /><br />Ο πρόεδρος της κάτω βουλής του ρωσικού κοινοβουλίου Βιατσεσλάβ Βολόντιν δήλωσε χθες, Δευτέρα, ότι η Ρωσία έχει λόγους για να κατασχέσει δυτικά περιουσιακά στοιχεία μετά την κίνηση της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων.<br /><br />Ο Βολόντιν δήλωσε πως από τα 280 δισεκ. δολάρια σε ρωσικά περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται στο εξωτερικό, μόνο 5 ως 6 δισεκ, δολάρια βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ περίπου 210 δισεκ. ευρώ βρίσκονται στην ΕΕ.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Ρωσία απειλεί την Ευρώπη: Αν πάρετε τα περιουσιακά στοιχεία μας, έχουμε μια απάντηση που θα πονέσει.

Κορυφαίοι αξιωματούχοι στις ΗΠΑ θέλουν να κατάσχουν τα περιουσιακά στοιχεία και να τα χρησιμοποιήσουν για να υποστηριχθεί η Ουκρανία Μια σύμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η συμφωνία του Ερντογαν με τη Βαγδάτη: Το Ιράκ θα κινηθεί από κοινού με την Τουρκία εναντίον των ανταρτών του PKK .

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-04/iraq_turkey_erdogan_31200x675%20%281%29.jpg?itok=ISisAAbX" width="726" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Νέα επίθεση σε Νετανιάχου: «Είναι ο Χίτλερ της εποχής μας»</span></h3>«Θα δράσουμε από κοινού κατά του PKK», ανακοίνωσε ο Ερντογάν έπειτα από τη συνάντησή του με τον Ιρακινό ομόλογό του, χαιρετίζοντας την απόφαση του Ιράκ να ανακηρύξει το ΡΚΚ «απαγορευμένη οργάνωση».<br /><br />Ιστορική επίσκεψη στο Ιράκ πραγματοποίησε ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μετά από 12 χρόνια.<br /><br />Ο Ερντογάν, ο οποίος είχε επίσημες επαφές, απάντησε σε ερωτήσεις δημοσιογράφων στο αεροπλάνο κατά την επιστροφή του στη χώρα, αφού έστειλε ένα μήνυμα αποφασιστικότητας στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, όπως αναφέρει η εφημερίδα Ηurriyet.<br /><br />Συγκεκριμένα ο τούρκος πρόεδρος δήλωσε πως: «Θα την καταστρέψουμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είμαστε αποφασισμένοι». <br /><br />Ερωτηθείς για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξαπέλυσε νέα επίθεση κατά του Μπενιαμίν Νετανιάχου, παρομοιάζοντας τον ισραηλινό πρωθυπουργό με τον Χίτλερ.<br /><br />Στις δηλώσεις του μέσα από το αεροπλάνο ανέφερε ότι ο Ισραηλινός πρωθυπουργός θα έρθει κάποια μέρα αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη και τότε θα πρέπει να λογοδοτήσει. <br /><br />«Έχουμε όλα τα έγγραφα για τα εγκλήματα που διέπραξε το Ισραήλ και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Θα συνεχίσουμε να αποκαλύπτουμε την αλήθεια και να μιλάμε για τις δολοφονίες του Ισραήλ. Ας ξέρουμε ότι ο Χίτλερ της εποχής, ο Νετανιάχου, και οι συνεργοί του δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν από την ευθύνη. Όσο και να ξεφύγει θα τον ακολουθήσουμε. Κάποια μέρα, η Δικαιοσύνη σίγουρα θα (του ζητήσει να) λογοδοτήσει για τους αθώους και καταπιεσμένους. Αν δεν το ζητήσει η Δικαιοσύνη, θα το ζητήσει η Ιστορία», κατέληξε ο Ερντογάν.<br /><br />Αντιδρώντας για άλλη μια φορά σκληρά στη σφαγή του Ισραήλ στην Παλαιστίνη, ο Ερντογάν είπε: «Ας ξέρουμε ότι ο Νετανιάχου, ο Χίτλερ της εποχής, και οι συνεργοί του δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν από την ευθύνη» τόνισε.<div><br />Η επίσκεψη στο Ιρακ<br /><br />Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και η συνοδευτική αντιπροσωπεία του επισκέφθηκαν το Ιράκ, όπου υπογράφηκαν πολλές συμφωνίες, εκτιμάται πάνω από 20, ιδίως για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και την οικονομία.<br /><br />Η τουρκική πλευρά δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα σε δύο συμφωνίες: Η πρώτη αφορά στην από κοινού στρατιωτική αντιμετώπιση των Κούρδων ανταρτών του ΡΚΚ, που χρησιμοποιούν ως ορμητήριο τους το Βόρειο Ιράκ. Η Τουρκία και ο ίδιος ο πρόεδρος Ερντογάν έχει προαναγγείλει ότι εντός του καλοκαιριού θα γίνει μεγάλη επιχείρηση του τουρκικού στρατού στο Βόρειο Ιράκ για την εκκαθάριση της περιοχής από το ΡΚΚ και προς αυτή την κατεύθυνση η Άγκυρα αναζητά τη συνεργασία της Βαγδάτης.<br /><br />Το δεύτερο σημαντικό θέμα που ζητά η Τουρκία από το Ιράκ είναι η υπογραφή συμφωνίας για τη δημιουργία του σχεδιαζόμενου από την Άγκυρα οδικού άξονα που θα ενώνει τον Περσικό Κόλπο με την Τουρκία, δημιουργώντας έναν άξονα μεταφορών εναλλακτικό και ανταγωνιστικό προς τον σχεδιαζόμενο εμπορικό ναυτικό και σιδηροδρομικό άξονα που θα ξεκινάει από την Ινδία και μέσω της Αραβικής Χερσονήσου και του Ισραήλ θα καταλήγει στη Μεσόγειο και από εκεί στα λιμάνια της Ελλάδας και της Ιταλίας.<br /><br />Για το πληττόμενο από λειψυδρία Ιράκ βαρύνουσας σημασίας είναι η υπογραφή συμφωνίας για την παροχή από την Τουρκία νερού.<br /><br />Στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε με τον πρωθυπουργό του Ιράκ Μοχάμεντ Σιά αλ-Σουντάνι, υπογράμμισε τη συνεργασία στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και είπε: «Θα δράσουμε από κοινού κατά του ΡΚΚ» και δήλωσε ότι πιστεύει ότι οι συμφωνίες που έχουν υπογραφεί θα αποτελέσουν μια νέα καμπή στις σχέσεις Τουρκίας-Ιράκ.<br /><br />Στις συναντήσεις μας με τον Πρόεδρο του Ιράκ κ. Abdullatif Rashid και τον ιρακινό πρωθυπουργό Sudani, συζητήσαμε τις σχέσεις μας που έχουν αποκτήσει δυναμική πρόσφατα και επιβεβαιώσαμε την κοινή μας βούληση να τις βελτιώσουμε περαιτέρω.<br /><br />Αξιολογήσαμε τα βήματα που μπορούμε να κάνουμε, ειδικά σε τομείς όπως η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, το εμπόριο, τις μεταφορές, την ενέργεια και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Όπως γνωρίζετε, το Ιράκ πρόσφατα ανακήρυξε την τρομοκρατική οργάνωση PKK ως απαγορευμένη οργάνωση.<br /><br />Εκφράσαμε την ικανοποίηση της χώρας μας για αυτό. Τονίσαμε για άλλη μια φορά την προσδοκία μας ότι το PKK θα ανακηρυχθεί επίσημα τρομοκρατική οργάνωση και η παρουσία του στο Ιράκ θα τερματιστεί. Ας ελπίσουμε ότι θα δούμε συγκεκριμένα αποτελέσματα την επόμενη περίοδο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η συμφωνία του Ερντογαν με τη Βαγδάτη: Το Ιράκ θα κινηθεί από κοινού με την Τουρκία εναντίον των ανταρτών του PKK .

Νέα επίθεση σε Νετανιάχου: «Είναι ο Χίτλερ της εποχής μας» «Θα δράσουμε από κοινού κατά του PKK», ανακοίνωσε ο Ερντογάν έπειτα από τη συνάντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι θα συμβεί αν τα ελληνοτουρκικά οδηγηθούν σε κρίση.

<img height="388" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/04/Naval-Aegean-825x500.jpg" width="773" /><div><br /></div><div><b>ΚΟΛΜΕΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ</b><br />Τελειώνει στις 14 προσεχούς Μαΐου ο “μήνας του μέλιτος” με την Τουρκία και μαζί μ’ αυτόν οι αυταπάτες του κ. Γεραπετρίτη περί “ηπίου κλίματος” στις σχέσεις με την γείτονα χώρα, που ουδέποτε υπήρξε. Απλώς η Ελλάς… στρουθοκαμήλιζε εφ’ ενός έτους κι ο Ερντογάν έπαιζε τον… χαβά του.<br /><br />Η Αγία Σοφία και η Ι. Μονή της Χώρας μετεβλήθησαν από την Τουρκία σε μουσουλμανικά τεμένη από παγκόσμια μνημεία, προστατευόμενα από την Ουνέσκο. Οι λαθρομεταναστευτικές ροές στα ελληνικά πελάγη συνεχίσθησαν αμείωτες, όπως και τα “τετελεσμένα” στη Πύλα της Κύπρου. Η Τένεδος δεν έχει δάσκαλο των ελληνικών. Με πρόφαση την ανακήρυξη θαλασσίων πάρκων στο Αιγαίο και στο Ιόνιο πέλαγος, αναβίωσαν οι “γκρίζες ζώνες” στα ελληνοτουρκικά που ουδέποτε κόπασαν, όπως κι οι απειλές της Αγκύρας.<br /><br />Η προκλητική υιοθεσία της Χαμάς από τον Ερντογάν προκάλεσε την ακύρωση της επισκέψεώς του στον Μπάιντεν. Εν τούτοις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ετοιμάζεται να μεταβεί στην Άγκυρα στις 13 Μαϊου, όπου ο Ερντογάν τον αναμένει ανυπερθέτως. Λάθος. Θα υποκύψει στον τουρκικό εκβιασμό ή θα αναμετρηθεί με τον Ερντογάν “στο πεδίο”;</div><div><br />Μια ενδεχόμενη κρίση στα ελληνοτουρκικά<br /><br />Πόλεμοι, βεβαίως, για θαλάσσιες εκτάσεις συνήθως δεν γίνονται – αν και υπάρχουν προηγούμενες συγκρούσεις πχ. για το ψάρεμα του μπακαλιάρου μεταξύ Βρετανίας κι Ισπανίας, προ ετών. Αλλ’ εδώ παίζονται κρίσιμα γεωπολιτικά παίγνια: που αρχίζουν τα ευρωπαϊκά σύνορα και που τελειώνουν τα ελληνικά. Στο Αιγαίον διακυβεύεται, δια μίαν εισέτι φορά, η ελευθερία της Ελλάδος και το κύρος της “ηνωμένης” Ευρώπης. Η Τουρκική επιθετικότητα θ’ αμφισβητήσει αμφότερα, ενδεχομένως “εν θερμώ”.<br /><br />Ο Ερντογάν θα μπορούσε να εξαπολύσει ένα κύμα μη επανδρωμένων αεροσκαφών (ΜΕΑ) όπως οι Ιρανοί κατά του Ισραήλ. Κατόπιν, επανδρωμένα αεροσκάφη θα παραβιάσουν τον ελληνικό εναέριο χώρο κι ύστερα το τουρκικό ναυτικό θα πλεύσει μέσα στα ανακοινωθέντα “θαλάσσια πάρκα” του Αιγαίου. Μάλλον ο Ερντογάν δεν θα τύχει διαφορετικής αντιμετωπίσεως, εκείνης του Ιράν στην πρόσφατη εκτόξευση 300 πτητικών βλημάτων στο Ισραήλ με επιτυχία μόλις του 1%. Τα τουρκικά ΜΕΑ είναι υποηχητικά και ευάλωτα σε έγκαιρη επισήμανση, προτού οδηγηθούν στον στόχο τους από μακρινά κέντρα ελέγχου μέσα στην Τουρκία.</div><div><br />Το καλό σενάριο<br /><br />Ο ελληνικός στόλος θα είναι διασκορπισμένος στους όρμους του Αιγαίου, όπου θα καραδοκεί. Η αεράμυνα θα μειώσει την αποτελεσματικότητα των τουρκικών ΜΕΑ με τα ρωσικά S-300 και τ’ αμερικανικά Patriot. Ύστερα η ελληνική αεροπορία μαζί με τα υποβρύχια, θ’ αναλάβουν δράση για να εκδιώξουν τον τουρκικό στόλο από τα χωρικά ύδατα της Ελλάδος που είναι κι ευρωπαϊκά!<br /><br />Μεγάλη σημασία έχει τι θα πράξουν οι σύμμαχοι μας. Οι Αγγλοσάξονες θα επωφεληθούν της ευκαιρίας να μαζέψουν κάπως τον απρόβλεπτο Ερντογάν χωρίς να αποσταθεροποιήσουν την Τουρκία. Οι Γάλλοι θα προστατεύσουν την Κύπρο που θα πιεστεί. Θα ήταν μία ευκαιρία για επίλυση του Κυπριακού, με πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων. Το αποτέλεσμα της ελληνοτουρκικής αναμετρήσεως “στο πεδίο” θα φανεί μέσα σε ένα ή δύο εικοσιτετράωρα – ποίος έχει “το πάνω χέρι” και μετά …ούτε γάτος ούτε ζημιά.<br /><br />Ο νεο-οθωμανισμός του Ερντογάν θα καταπιεί την ήττα όπως ο σουλτάνος Μουράτ ο Γ΄, μετά το Ναβαρίνο το 1827. Κατόπιν, θα επικρατήσει πραγματική ηρεμία, καθώς οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις δεν έχουν επιθετική διάταξη εκτός της περιοχής του Έβρου. Καλόν θα ήταν να ανακτήσουν τον θύλακα Καραγάτς – να παύση κι αυτή η ανωμαλία.<br /><br />Οι σχέσεις με τη Τουρκία τότε θα εξομαλυνθούν καθώς ο ελληνικός λαός δεν τρέφει ψευδαισθήσεις. Άντε να θρέψεις 13 εκατομμύρια Τούρκους στη Κωνσταντινούπολη!… Πάντως, η επαναφορά μνημείων της ΟΥΝΕΣΚΟ (Αγιασοφιά και Ι. Μονή Χώρας) στην προτέρα κατάσταση, τυγχάνει εκ των ων ουκ άνευ. Οι δύο λαοί εκατέρωθεν του Αιγαίου είναι καταδικασμένοι να ζουν μαζί αν και χωρισμένοι. Η επομένη ελληνική κρίσις θα είναι δημογραφική.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τι θα συμβεί αν τα ελληνοτουρκικά οδηγηθούν σε κρίση.

ΚΟΛΜΕΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Τελειώνει στις 14 προσεχούς Μαΐου ο “μήνας του μέλιτος” με την Τουρκία και μαζί μ’ αυτόν οι αυταπάτες του κ. Γεραπετρίτη...

Διαβάστε την συνέχεια

Η διπλή ηθική της Γερμανίας. Άλλο Ισραήλ άλλο Ελλάδα!

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/04/28469571-825x600.jpg" width="751" /><br /><br /><div><div><div><div><b>ΔΡΟΣΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ</b><br />Ο Ghassan Abu-Sittah είναι διακεκριμένος χειρουργός, Βρετανός υπήκοος, ο οποίος πρόσφατα έγινε Πρύτανης του Πανεπιστημίου της Γλασκόβης. Είναι γνωστός για την ιατρική του δράση στην Υεμένη, το Ιράκ, τη Συρία, το Νότιο Λίβανο και επί πέντε έτη στη Γάζα. Πριν μερικές μέρες, ταξίδεψε στη Γερμανία, προσκεκλημένος σε ένα συνέδριο, όπου θα μιλούσε για την οδυνηρή εμπειρία του στο Νοσοκομείο Αλ Σίφα της Γάζας, εκεί όπου συνάδελφοί του γιατροί δολοφονήθηκαν πρόσφατα από τον στρατό του Ισραήλ.<br /><br />Μόλις έφτασε στο αεροδρόμιο του Βερολίνου, κρατήθηκε και ανακρίθηκε επί τρεισήμισι ώρες από την γερμανική αστυνομία. Του απαγορεύτηκε η είσοδος στη χώρα, το διαβατήριό του κατασχέθηκε και του επιστράφηκε μόνο με την επίδειξη της κάρτας επιβίβασης για την πτήση επιστροφής στην Αγγλία· του ανακοινώθηκε δε ότι αν τυχόν συμμετάσχει στο συνέδριο, ακόμα και εκτός Γερμανίας μέσω του zoom, αυτό θα αποτελέσει αδίκημα με τιμωρία ενός έτους φυλάκιση. Η γερμανική αστυνομία εισέβαλε και διέκοψε βίαια τη διαδικτυακή μετάδοση του εν λόγω συνεδρίου για την Παλαιστίνη, το οποίο διεξαγόταν με τη συνδυασμένη πρωτοβουλία των οργανώσεων “Εβραϊκές Φωνές για μια Δίκαιη Ειρήνη στη Μέση Ανατολή” και “ΜΕΡΑ 25”.<br /><br />Ακολούθησε η απαγόρευση δραστηριότητας (Betätigungsverbot) στο Γιάνη Βαρουφάκη, ουσιαστικά απαγόρευση εισόδου στη Γερμανία. Παρόλο που η δράση του Έλληνα καθηγητή είχε ως στόχο την πολιτική ενός κράτους και διόλου την φυλετική του υπόσταση (συνεργάστηκε άλλωστε με Εβραίους αντικαθεστωτικούς), του αποδόθηκε με χαρακτηριστική ευκολία ο τίτλος του “πλέον αντισημίτη πολιτικού στην Ευρώπη”. Τίτλος με ιδιαίτερη αξία όταν αποδίδεται από εκείνους, οι οποίοι αποδεδειγμένα κατέχουν το αντικείμενο σε επιστημονικό βάθος.<br /><br />Την ίδια στιγμή, η Γερμανία αντιμετωπίζει την κατηγορία της συνεργίας σε γενοκτονία, την οποία απήγγειλε εναντίον της η Νικαράγουα ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου των Ηνωμένων Εθνών. Ασχέτως των νομικών τεχνικών λεπτολογιών, στις οποίες ενδέχεται να προσκρούσει η καταγγελία αυτή και ανεξαρτήτως της τύχης που θα έχει η έγκληση, είναι πασιφανές ότι η συστράτευση του κράτους της Γερμανίας με την πολιτική του ισραηλινού κράτους είναι απόλυτη και ξεπερνά το επίπεδο της απλώς φιλικής συμπαράστασης. Η Γερμανία κάνει ό,τι μπορεί, όχι μόνον για να ενισχύσει το Ισραήλ στον πόλεμο κατά των Παλαιστινίων, αλλά εξαντλεί επίσης και κάθε μέσο, προκειμένου να εμποδίσει να ακουστεί έστω η άλλη άποψη· ίσως με μεγαλύτερο ζήλο από ό,τι το ίδιο το Ισραήλ, όπου καθημερινώς το καθεστώς δέχεται και ανέχεται ανελέητη κριτική από την εφημερίδα Χααρέτζ.<br /><br />Γερμανία και Ισραήλ<br /><br />Έχει ενδιαφέρον να δώσει κανείς προσοχή σε αυτόν τον ακραίο “προστατευτισμό”, που έχει επιλέξει η Γερμανία να ασκεί έναντι του Ισραήλ. Η στήριξη εκδηλώνεται σε πολλά πεδία:Η Γερμανία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής του Ισραήλ σε οπλικά συστήματα μετά τις ΗΠΑ. Το 2023, ενέκρινε εξαγωγές όπλων προς το Ισραήλ, αξίας €326,5 εκατ., σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών. Πρόκειται για ποσό σχεδόν δεκαπλάσιο εκείνου που εγκρίθηκε το 2022 (βλ. Stockholm International Peace Research Institute-SIPRI).<br />Σε διπλωματικό επίπεδο, αποτελεί αχώριστο δίδυμο με τις ΗΠΑ στη στήριξη των ισραηλινών θέσεων στους διεθνείς θεσμούς.<br />Η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης αυτού που ο Norman Finkelstein ονομάζει “βιομηχανία του Ολοκαυτώματος”, ο δε Enzo Traverso “παγκόσμια πολιτειακή θρησκεία του Ολοκαυτώματος”. Δεν υπάρχει συνέδριο, πρόγραμμα, ταινία, διοργάνωση, μουσείο σχετικό με το Ολοκαύτωμα που να μην προβάλλεται ως χορηγός η Γερμανία. Ακόμα και ενέργειες που θυμίζουν φτηνή προεκλογική δημαγωγία δεν περιφρονούνται, όπως η έκτακτη ενίσχυση με 220€ κάθε επιζώντα του Ολοκαυτώματος, με την ευκαιρία του συμβάντος της 7ης Οκτωβρίου!<br /><br />Η πολιτική ηγεσία της Γερμανίας ορίζει την υποστήριξη προς το Ισραήλ ως Staatsräson (λόγο κρατικού συμφέροντος) γι’ αυτήν: είναι δηλαδή συνυφασμένη με το γερμανικό συμφέρον, η προστασία του Ισραήλ. Πρόκειται για καταστατική αυτοδέσμευση του γερμανικού κράτους. Όπως δήλωσε κατά την εκδίκαση της καταγγελίας της Νικαράγουα στο Διεθνές Δικαστήριο, η δικηγόρος της γερμανικής πλευράς Tania von Uslar-Gleichen, «Η ιστορία μας είναι ο λόγος για τον οποίον η ασφάλεια του Ισραήλ βρίσκεται στον πυρήνα της εξωτερικής πολιτικής της Γερμανίας».<br /><br />Για τις ΗΠΑ λίγο πολύ οι αιτίες της φιλοϊσραηλινής πολιτικής τους αναφέρονται στον στρατηγικό έλεγχο της γεωπολιτικά σημαντικότατης περιοχής αφενός, αφετέρου στη μεγάλη δύναμη του εβραϊκού λόμπι στο εσωτερικό. Η Γερμανία όμως, παρουσιάζεται να ενεργεί με βάση κίνητρα ηθικά και ως φρόνιμη μαθήτρια της ιστορικής της εμπειρίας, προς εξιλέωση από των πολλών παλαιών της αμαρτιών. Αυτό που ονομάζουν Vergangenheitsbewältigung (μέριμνα αναμέτρησης με το παρελθόν).<br /><br />Ταύτιση αντισιωνισμού και αντισημιτισμού<br /><br />Αν η Γερμανία διατείνεται πως η ενοχή της για τη μεγαλύτερη γενοκτονία της Ιστορίας της επιβάλλει να επανορθώσει, επισημαίνουμε ότι η πρακτική της παραβιάζει κατάφωρα ένα τέτοιο καθήκον. Η Γερμανία έχει υιοθετήσει πλήρως την – τόσο αρεστή στους Ισραηλινούς – ταύτιση αντισιωνισμού και αντισημιτισμού. Όπως δήλωσε ο Καγκελάριος Σόλτς κατά την 85η επέτειο του πογκρόμ της “νύχτας των κρυστάλλων” τον περασμένο Νοέμβριο: «Η θέση της Γερμανίας είναι με την πλευρά του Ισραήλ». Αναφερόμενος δε στις διαδηλώσεις συμπαράστασης στην Παλαιστίνη είπε: «Κάθε μορφή αντισημιτισμού δηλητηριάζει την κοινωνία μας, όπως κάνουν ακριβώς οι ισλαμικές διαδηλώσεις και πορείες».<br /><br />Προχώρησε δε, σε απειλές εναντίον των μεταναστών ότι θα τους απελαύνει αν επιδεικνύουν «αντισημιτική συμπεριφορά». “Αντισημιτική συμπεριφορά” θεωρείται η διαφοροποίηση από την πολιτική του Ισραήλ! Στην περίπτωση αυτή, ο “αντισημιτισμός“ χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την εφαρμογή ισλαμοφοβικής και ξενοφοβικής πολιτικής, στο πεδίο της οποίας το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα διαγκωνίζεται με την Εναλλακτική για την Γερμανία και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα. Εξετάζεται και η πρόταση του τελευταίου να μην δίδεται γερμανική υπηκοότητα σε κανέναν αλλοδαπό αν δεν υπογράψει δήλωση ότι δεσμεύεται στην υπεράσπιση του Ισραήλ!<br /><br />Άλλη πρόταση αφορά τον περιορισμό του δικαιώματος του συναθροίζεσθαι μόνο στους Γερμανούς υπηκόους! Ωστόσο, η κυβέρνηση δεν είναι το ίδιο ανήσυχη για το γεγονός ότι οι πραγματικά αντισημιτικές ενέργειες (επιθέσεις σε συναγωγές κτλ) έχουν ως δράστες –άνω του 80%– λευκούς χριστιανούς και άθεους, Άριους πάντως. Δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς το τερατώδες οξύμωρο αυτής της στάσης σε σύγκριση με τη στάση που κρατάει σταθερά η Γερμανία απέναντι σε άλλα, πλην των Εβραίων, θύματα των ναζί, όπως η Ελλάδα.<br /><br />Είναι γνωστές οι τεράστιες υλικές καταστροφές και οι θηριωδίες που υπέστη η χώρα και ο λαός μας κατά τη γερμανική κατοχή. Το ΕΣΔΟΓΕ τα έχει καταγράψει αναλυτικά στην Μαύρη Βίβλο της Κατοχής. Η στάση της Γερμανίας παραμένει παγερά υπεροπτική, περιφρονητική και ενίοτε υβριστική απέναντι σε έναν λαό τον οποίο αναίτια επιχείρησε να υποδουλώσει, τον υπέβαλε σε εξοντωτικό λιμό και σε πλήθος ατιμώσεων και βασάνων. Η λεπταίσθητη και άγρυπνη ηθική συνείδηση της Γερμανίας δεν συγκινείται από τα εδώ πεπραγμένα του ναζιστικού κράτους, του οποίου αποτελεί συνέχεια. Η ηθική συντριβή και μετάνοια είναι επιλεκτική και δεν προσφέρεται σε όλους όσους έχουν υποστεί τα εγκλήματά της.</div><div><br />Περιφρόνηση στην Ελλάδα<br /><br />Οι Έλληνες, βεβαίως, δεν οδηγήθηκαν στην βιομηχανοποιημένη θανάτωση των στρατοπέδων εξόντωσης, ωστόσο υπήρξαν θύματα πραγματικής γενοκτονικής πολιτικής με κλασικές μεθόδους, η οποία ούτε παραγράφεται ούτε παραβλέπεται απλώς και μόνον επειδή έγιναν εγκλήματα ακόμα μεγαλύτερα. Ούτε θεραπεύεται με τη στήριξη νέων γενοκτονιών διενεργούμενων από τα παλαιά θύματα. Όπως γράφει η Josephine Valeske, ακτιβίστρια του “The Transnational Institute’s War and Pacification programme”, «υποστηρίζοντας τη γενοκτονία που διεξάγει το Ισραήλ, η Γερμανία δεν διδάχτηκε τίποτα από την Ιστορία».<br /><br />Είναι γνωστό ότι για τη ναζιστική Γερμανία, η ζωή των ανθρώπων δεν είχε την ίδια αξία ανεξαρτήτως φυλής. Οι δυστυχείς Εβραίους ήταν τελευταίοι στη φρικτή αυτή ιεραρχία της απαξίας της ζωής. Λίγο πιο πάνω βρίσκονταν οι Ρομά, οι Ρώσοι και οι λοιποί Σλάβοι, οι μη Nordic ή Germanic καταγωγής Ευρωπαίοι, όπως οι Έλληνες. Αξιέπαινη κατ’ αρχήν, η πολυδιαφημιζόμενη πρόθεση της Γερμανίας να αναμετρηθεί με το παρελθόν της και να επανορθώσει την ύβρη. Ωστόσο, η αντιστροφή εκείνης της δολοφονικής αρχής θα ήταν η αρχή της ισότητας όλων των ανθρώπων. Αντ’ αυτού, έχουμε κραυγαλέα άνιση διαχείριση της υποτιθέμενης ενοχής, η οποία κλιμακώνεται από την πλήρη και άνευ όρων στήριξη στο Ισραήλ, μέχρι την αλαζονική υβριστική περιφρόνηση προς την Ελλάδα.<br /><br />Η στάση των γερμανικών κυβερνήσεων έναντι της Ελλάδας ως προς τα χρέη της ήταν προσαρμοσμένη στην εξής αρχή, την οποία εύγλωττα διατύπωσαν εκπρόσωποί της, όπως ο πρέσβης στην Αθήνα το 1969: «δεν πρέπει να ξυπνήσουμε τους σκύλους που κοιμούνται»! Αναφερόταν στην παρελκυστική πολιτική που “με τη βοήθεια των φίλων μας Αμερικάνων” ακολούθησαν, προκειμένου να παραπέμψουν στις καλένδες τις ελληνικές αξιώσεις επανορθώσεων (βλ. άρθρο του Αριστομένη Συγγελάκη).<br /><br />Το γερμανικό σχέδιο<br /><br />Το νεοαποικιακό Μνημόνιο που επέβαλε η Γερμανία, σε αγαστή συνεργασία με τις εγχώριες ελίτ (δεξιές και αριστερές), όχι μόνον οδήγησε σε οικονομική ασφυξία και πτωχοποίηση τα λαϊκά στρώματα, αλλά συνοδεύτηκε με μια θρασύτατη εκστρατεία δυσφήμισης, γελοιοποίησης και ενοχοποίησης του λαού μας. Στερεότυπα, πολυχρησιμοποιημένα από τους Ναζί, ανασύρθηκαν, γυαλίστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν κατά τον πλέον ρατσιστικό τρόπο. Ακολουθώντας την παράδοση της αντισημιτικής υστερίας της ναζιστικής φυλλάδας Der Stürmer, ο γερμανικός τύπος πλημμύρισε με καρικατούρες των Ελλήνων: τεμπέληδες, άπλυτοι, άσχημοι, ανεύθυνοι “Νότιοι” που ενδιαφέρονται μόνο για ηλιοθεραπεία, μπουζούκι και ούζο, οι “ανήθικοι” που ζουν με δανεικά.<br /><br />Πόσο θράσος και αποικιακή υπεροψία χρειάζεται για να επικαλούνται την αρχή pacta sunt servanda εκείνοι που αρνούνται να αναγνωρίσουν και να αποπληρώσουν ακόμα και το αναγκαστικό δάνειο που επέβαλαν στην κατεχόμενη Ελλάδα, το οποίο –σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Oberregierungsrat (Ανώτατου Κρατικού Συμβούλου), Dr Siegfried Nestler– ανερχόταν σε 476 εκατ. μάρκα του Γ’ Ράϊχ. Και πόση εθελοδουλία απαιτείται για να συνεχίσουν τον ύπνο τους οι εδώ κοιμώμενοι!<br /><br />Εν κατακλείδι, η στάση έναντι του Ισραήλ πρέπει να αναλυθεί όχι σε όρους Schuldkult (καλλιέργεια ενοχής), αλλά γεωπολιτικών συμφερόντων, όπου η πρόσδεση στο αμερικανικό άρμα, αλλά και το ίδιον συμφέρον της Γερμανίας, υπαγορεύουν μια καλή επένδυση στο Ισραήλ, όπου η γειτνίαση με το σταθερό προπύργιο της γερμανικής στρατηγικής (Τουρκία) αφήνει ανοικτή τη δυνατότητα ισχυρού προγεφυρώματος σε περιοχή μεγάλου στρατηγικού και ενεργειακού ενδιαφέροντος.<br /><br />Όσον αφορά τα άλλα έθνη που γνώρισαν την ναζιστική κατοχή, μετά την επανένωση της Γερμανίας έχει επιλεγεί πολιτική αναθεωρητικής επεξεργασίας της μνήμης όχι των Γερμανών, αλλά των άλλων, κατά τρόπο που θα οδηγήσει στη λήθη τόσο των δεινών του ναζισμού, όσο και των αντιφασιστικών αγώνων των λαών! Εκεί εντάσσεται και η ελληνική περίπτωση. Αυτό το σχέδιο υπηρετούν οι γερμανικές soft power επενδύσεις του Ελληνο-γερμανικού Ταμείου για το Μέλλον και του Ελληνο-γερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας, υπό την καθοδήγηση του Βερολίνου και την αγαστή συνεργασία ελληνικών κυβερνήσεων, συνεπικουρούμενες υπό επώνυμων και γνωστών για τον “αντιεθνικιστικό” τους ζήλο εντόπιων ιστορικών.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /> <br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div></div></div>

Η διπλή ηθική της Γερμανίας. Άλλο Ισραήλ άλλο Ελλάδα!

ΔΡΟΣΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ Ο Ghassan Abu-Sittah είναι διακεκριμένος χειρουργός, Βρετανός υπήκοος, ο οποίος πρόσφατα έγινε Πρύτανης του Πανεπιστημίου τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Θανάσιμος κυνισμός στα εθνικά θέματα και η σαπίλα που αποκάλυψαν τα Τέμπη.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="380" src="https://www.youtube.com/embed/pylD0hHW-L4" width="713" youtube-src-id="pylD0hHW-L4"></iframe></div><div><br /></div>Η «ομίχλη» των ελληνοτουρκικών, η Τουρκία που ξέρει τι θέλει και η Ελλάδα που αμφιταλαντεύεται για το τι θα δώσει, η σαστισμένη ελληνική κοινή γνώμη κι ένας ΥΠΕΞ που επί της ουσίας αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να κατηγορηθεί για εσχάτη προδοσία…<br /><br />Ο Μανώλης Κοττάκης ,διευθυντής της ιστορικής εφημερίδας ΕΣΤΙΑ, μιλά στο militaire channel για τα εθνικά θέματα, τα ελληνοτουρκικά, τον κυνισμό που έχει επικρατήσει όταν μιλάμε γι΄ αυτά τα θέματα, τη συμφωνία των Πρεσπών που «σύντομα η κυβέρνηση της ΝΔ θα βρει μπροστά της» και η « σαπίλα της Ελληνικής Δημοκρατίας » που καθρεφτίστηκε στο έγκλημα των Τεμπών.<br /><br />Χείμαρρος όπως πάντα ο Μανώλης Κοττάκης, αλλά πάντα συγκροτημένος και με ακλόνητα επιχειρήματα.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Θανάσιμος κυνισμός στα εθνικά θέματα και η σαπίλα που αποκάλυψαν τα Τέμπη.

Η «ομίχλη» των ελληνοτουρκικών, η Τουρκία που ξέρει τι θέλει και η Ελλάδα που αμφιταλαντεύεται για το τι θα δώσει, η σαστισμένη ελληνική κοι...

Διαβάστε την συνέχεια

Με Χαμάς, τρόμο και Τουρκία ή με Ισραήλ και Δύση;

<img height="384" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/10/Greece_Cyprus_Israel.jpg" width="755" /><br /><br /><div>ΤΟΥ <b>ΘΑΝΑΣΗ ΜΑΥΡΙΔΗ</b><br />O κόσμος μας έχει ήδη χωριστεί στα δύο και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να διαλέξουμε πλευρά. Με την Τουρκία, τη Χαμάς, τους μουλάδες του Ιράν και τον Βλαδίμηρο ή με τη Δύση; Η Ελλάδα δεν έχει το περιθώριο να δηλώσει ουδέτερη. Όχι όσο απέναντί μας είναι η Τουρκία. Αν είχαμε για γείτονα την Ελβετία, θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι κι αλλιώς. Στο μεταξύ, ας θυμόμαστε ένα πράγμα. Αν το Ισραήλ ηττηθεί, ανοίγει ο δρόμος για άλλους στόχους. Μαντέψτε… Υπάρχουν φωνές στην Ελλάδα που θέλουν να δηλώσουν την αλληλεγγύη τους στον λαό της Παλαιστίνης. Η αλήθεια είναι ότι η εξέλιξη της ανθρωπότητας δεν έχει ως μέτρο το «δίκαιο», αλλά την ισχύ. Οι νικητές τα παίρνουν όλα. Οι ηττημένοι τα χάνουν όλα. Και από την άλλη, σηκώνει μεγάλη συζήτηση αυτό το «δίκαιο» του Παλαιστινιακού λαού. Ναι, όλοι έχουν δικαίωμα σε ένα κράτος.<br /><br />Αλλά δεν είναι το Ισραήλ που τους το αρνήθηκε. Αρκεί να διαβάσει κανείς το καταστατικό της Χαμάς για να αρχίσει να μπαίνει στο πνεύμα μιας άλλης πραγματικότητας απ αυτή που πιστεύει και ορκίζεται η ελληνική αριστερά. Η Τουρκία έχει διαλέξει στρατόπεδο. Είναι αυτό του Ισλάμ, της Χαμάς. Είναι το στρατόπεδο που ορθώνει το ανάστημά του απέναντι στη Δύση. Εμείς, τι δουλειά έχουμε εκεί; Ποιο θα είναι το όφελός μας αν εξαφανιστεί το Ισραήλ και ξεχυθεί στο δρόμο όλο το Ισλάμ του πλανήτη για να μας πει ότι «ο Θεός είναι μεγάλος»; Ο δικός τους Θεός δεν ομιλεί την ίδια γλώσσα με τον δικό μας. Δυστυχώς.<br /><br />Και τα παιδιά που βομβαρδίζονται στη Γάζα; Θα ήταν αφελές να πιστέψει κανείς ότι τα καθεστώτα αυτά που βιάζουν στο όνομα του Αλλάχ θα είχαν πρόβλημα να χρησιμοποιήσουν τα γυναικόπαιδα ως ασπίδα. Κι αυτό δεν αποτελεί μεν άλλοθι για τη σκληρότητα της απάντησης του Ισραήλ, αλλά δεν ξέρουμε τι θα κάναμε εμείς στη θέση τους. Σκεφτείτε ότι 1.000 «στρατιώτες του θεού» εισβάλλουν σε ένα ελληνικό νησί και αφού σκοτώσουν και βιάσουν, απαγάγουν 1.000 κατοίκους στα βάθη της Ανατολής. Υπερβολικό; Οι Ισραηλινοί που έζησαν αυτόν τον εφιάλτη δεν έχουν την ίδια άποψη…<br /><br />Βρισκόμαστε σε πόλεμο. Δεν είναι ευχάριστο. Δεν είναι αυτό που θα θέλαμε να μας συμβεί. Αλλά συμβαίνει. Και μέχρι αυτή την ώρα οι επιπτώσεις είναι σχετικά μικρές για μας. Πιστέψτε το, η ακρίβεια θα είναι το τελευταίο που θα μας απασχολεί ως συνέπεια του πολέμου αν ηττηθεί το Ισραήλ. Η Ελλάδα και η Κύπρος δεν έχουν την πολυτέλεια της επιλογής της ουδετερότητας. Ξέρουμε από τώρα ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος των Ισλαμοφασιστών. Και την ώρα εκείνης της μάχης, οι επιτιθέμενοι δεν θα ρωτάνε τα θύματα αν στο παρελθόν ήταν υπέρ ή εναντίον των Παλαιστίνιων. Όπως και δεν ρωτήθηκαν οι νέοι που συμμετείχαν στο μουσικό φεστιβάλ για τις πολιτικές τους θέσεις. Για τους άλλους ήταν εξ ορισμού οι μισητοί εχθροί…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Με Χαμάς, τρόμο και Τουρκία ή με Ισραήλ και Δύση;

ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΜΑΥΡΙΔΗ O κόσμος μας έχει ήδη χωριστεί στα δύο και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να διαλέξουμε πλευρά. Με την Τουρκία, τη Χαμάς, του...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο 2ος μεγαλύτερος στρατός του ΝΑΤΟ…μήπως πρέπει να βγει απ’ το ΝΑΤΟ;

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2018/03/Greece-Turkey-NATO-759x400.jpg" /><br /><br /><div>ΤΟΥ <b><a href="https://www.dw.com/">Μπουράκ Ουνβερέν</a></b><br />«Ούτε στο μαύρο ούτε στο άσπρο, αλλά στο γκρι. Εκεί βρίσκεται η σχέση μεταξύ Τουρκίας και ΝΑΤΟ». Με αυτή τη φράση περιγράφει τον ρόλο της Τουρκίας στη Βορειοατλαντική Συμμαχία η πολιτική επιστήμονας Σελίν Νασί από το London School of Economics and Political Science. Το γεγονός ότι η Τουρκία επιδιώκει να έχει καλές σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα οδήγησε τα τελευταία χρόνια στο να αμφισβητηθεί το κατά πόσο η Άγκυρα παραμένει πιστή στο ΝΑΤΟ. Οι πολλές περιπτώσεις στις οποίες η Τουρκία χάραζε δική της πορεία – όπως στη στρατιωτική επέμβαση στη Βόρεια Συρία το 2018 ή την παρεμπόδιση της εισόδου Φινλανδίας και Σουηδίας στη Συμμαχία – προκάλεσαν συζητήσεις στη Δύση αναφορικά με το κατά πόσο η Τουρκία ανήκει πράγματι στη Συμμαχία ή όχι.<br /><br />Ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατός<br /><br />Εξαιτίας της ρωσικής απειλής η Τουρκία – όπως και πολλά άλλα κράτη – έπρεπε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο να εγκαταλείψει τη στάση ουδετερότητας που τηρούσε. Όταν ο Στάλιν άρχισε να διεκδικεί τμήματα της τουρκικής επικράτειας, η Άγκυρα ζήτησε τη βοήθεια του ΝΑΤΟ, του οποίου και έγινε μέλος το 1952. «Η Τουρκία είναι μία χώρα μοναδικής σημασίας για τη Συμμαχία», εξηγεί ο Ζάουρ Γκασίμοφ από το Πανεπιστήμιο του Μάιντς. Η Τουρκία έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό της Συμμαχίας μετά τις ΗΠΑ, προστατεύει τη νοτιοανατολική πτέρυγα της Ευρώπης ενώ στην Τουρκία βρίσκονται και οι δύο πιο σημαντικές αεροπορικές βάσεις, στο Ιντζιρλίκ και το Ικόνιο. «Οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις αποτελούν έναν από τους λίγους στρατούς στο ΝΑΤΟ που έχουν άμεση εμπειρία μάχης. Επιπλέον, η Τουρκία γίνεται ένας ολοένα και ισχυρότερος εταίρος, αναπτύσσοντας η ίδια τη στρατιωτική τεχνολογία της», τονίζει ο Γκασίμοφ.<br /><br />Μία διεθνής τάση<br /><br />Η Άγκυρα φημίζεται για το ό,τι επανειλημμένως αποφασίζει να πάρει τον δικό της δρόμο – οπότε και προκύπτει η ερώτηση εάν αυτές οι μονομερείς ενέργειες είναι συμβατές με την ιδιότητα του μέλους του ΝΑΤΟ; Κατά τους ειδικούς που ρώτησε η DW, ναι – πρόκειται μάλιστα για μία διεθνή τάση. «Η στρατηγική αυτονομία είναι ένας όρος που αρέσει πολύ στην Άγκυρα. Είναι γεγονός πως τα τελευταία χρόνια η Τουρκία καθίσταται όλο και πιο ανεξάρτητη στην εξωτερική της πολιτική. Και αυτό θα συνεχιστεί», εκτιμά η Νασί. «Η Τουρκία δεν είναι η μοναδική χώρα που λαμβάνει διαρκώς περισσότερες αποφάσεις μόνη της. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της αλλαγής στις διεθνείς ισορροπίες και της μετατόπισης της ισχύος από τη Δύση προς την Ανατολή. Γι’ αυτό και όλοι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ συμπεριφέρονται με παρόμοιο τρόπο», εξηγεί η ειδικός.<br /><br />Ο Γκασίμοφ παρατηρεί μία «χειραφέτηση» στην τουρκική εξωτερική πολιτική εδώ και δύο δεκαετίες, καθώς και ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ συγκριτικά με τις εποχές του Ψυχρού Πολέμου. «Η Τουρκία μπορεί να είναι ενεργό μέλος του ΝΑΤΟ και ταυτοχρόνως να ενισχύει τη συνεργασία της με τη Ρωσία. Δεν βλέπω καμία ένδειξη πως το μοντέλο αυτό δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει». Η Νασί επισημαίνει πως η Δύση επωφελείται μάλιστα από τις καλές σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία, παρ’ ότι αυτές επικρίνονται. «Πρέπει κανείς να επικοινωνεί και με κάποιον που δεν συμπαθεί. Και γι’ αυτό χρειάζεται ένας διαμεσολαβητής. Η σημαντική για την Ευρώπη συμφωνία για τα σιτηρά για παράδειγμα μπόρεσε να υλοποιηθεί χάρη στη συμβολή της Τουρκίας».<br /><br />Ο ρόλος του Ερντογάν<br /><br />Η τέχνη της επικοινωνίας παίζει σημαντικό ρόλο στο πώς αντιμετωπίζουν οι υπόλοιποι σύμμαχοι την Τουρκία. «Η Τουρκία διεξήγαγε τη συζήτηση σχετικά με την είσοδο Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ με πολύ προβληματικό τρόπο», επικρίνει η Νασί. «Εν τέλει δημιουργήθηκε η εντύπωση πως η Τουρκία είναι μία χώρα που βλέπει κάθε ζήτημα εξωτερικής πολιτικής ως αντικείμενο διαπραγμάτευσης». Και σε αυτό εντοπίζει η Νασί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της συνεργασίας με την Τουρκία: «Έχουμε να κάνουμε με μία απρόβλεπτη κυβέρνηση». Το ζήτημα αυτό σχετίζεται με τη σειρά του με τη συγκέντρωση εξουσίας εντός της Τουρκίας. «Οι αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής λαμβάνονταν από τον Ερντογάν και μια χούφτα συμβούλους του. Στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα ο Ερντογάν είναι αυτός που αποφασίζει για όλα», σχολιάζει η Νασί.<br /><br />Η Τουρκία εκτός ΝΑΤΟ;<br /><br />Τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν τον αποκλεισμό της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, ενώ και στην ίδια την Τουρκία είναι πολλοί αυτοί που θεωρούν ότι η παραμονή στο ΝΑΤΟ δεν αποτελεί τη μοναδική επιλογή της χώρας. Ο Ερντογάν εξάλλου έχει δει με καλό μάτι την ένταξη στον «Οργανισμό Συνεργασίας της Σανγκάης», μία συμμαχία Κίνας και Ρωσίας με στόχο μεταξύ άλλων την αποδυνάμωση του ΝΑΤΟ. Η Νασί πάντως φαίνεται να διαφωνεί: «Η έξοδος της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ δεν θα συνέφερε καμία από τις δύο πλευρές. Και στην πράξη η Τουρκία δεν απομακρύνεται καν από το ΝΑΤΟ. Εξάλλου, εκπληρώνει όλες της τις υποχρεώσεις προς τους συμμάχους», τονίζει η πολιτική επιστήμονας. Ακόμη, «όλα τα συστήματα άμυνας της Τουρκίας είναι συμβατά με το ΝΑΤΟ. Όλα τα όπλα, το πολεμικό υλικό, τα αεροσκάφη. Η Τουρκία είναι απολύτως ενσωματωμένη στο ΝΑΤΟ. Εδώ δυσκολευόμαστε να αλλάξουμε κινητό από iPhone σε Android. Αντιστοίχως δεν γίνεται να αλλάξει ένα ολόκληρο σύστημα σε επίπεδο άμυνας έτσι απλά».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο 2ος μεγαλύτερος στρατός του ΝΑΤΟ…μήπως πρέπει να βγει απ’ το ΝΑΤΟ;

ΤΟΥ Μπουράκ Ουνβερέν «Ούτε στο μαύρο ούτε στο άσπρο, αλλά στο γκρι. Εκεί βρίσκεται η σχέση μεταξύ Τουρκίας και ΝΑΤΟ». Με αυτή τη φράση περιγ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Η Ελλάδα πρακτικά έχει ΑΟΖ, σιωπά ανεξήγητα για τα δικαιώματα της”.

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/01/AOZ-EEZ-ANATOLIKH-MESOGEIOS-790x400.jpg" width="734" /><br /><br />Ο Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, διεθνολόγος και μόνιμος λέκτορας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου διδάσκει, Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Διεθνείς Σχέσεις και Ελληνική Εξωτερική Πολιτική. Μεταξύ άλλων βιβλίων έχει συγγράψει τη μοναδική στην Ελλάδα επιστημονική μονογραφία για την ΑΟΖ 600 σελίδων. Μιλώντας στον 98.4 εξηγεί γιατί η Ελλάδα στη πράξη έχει ΑΟΖ, ωστόσο ανεξήγητα το πολιτικό της σύστημα σιωπά για τα δικαιώματα τα και την σκληρή αναθεωρητική ατζέντα της Τουρκίας. Αδειάζει την Κύπρο, αδιαφορώντας για το στρατηγικό της βάθος στον Ελληνισμό, ακόμη και με την υπόθεση του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης για τα ανθρώπινα δικαιώματα ως κρατική οντότητα, ενώ και η δήλωση του Ελληνικού ΥΠΕΞ για αποχή στην ψηφοφορία πολιτικής αναγνώρισης του, δεν συνιστά ορθή πράξη.<br /><br />Ο κ. Καρακωστάνογλου, θεωρεί μεγάλη αυτοπαγίδευση της χώρας την Διακήρυξη των Αθηνών, με αυτό να είναι εμφανές μετά την υπόθεση των Θαλασσίων πάρκων από την Νίσυρο έως τις Ανατολικές Κυκλάδες, όπου η μεν Τουρκία θέτει ευθέως θέμα συγκυριαρχίας στο Αιγαίο, αλλά και με την NOTAM μεταξύ Ρόδου και συμπλέγματος Καστελλορίζου, την επέκταση αυθαίρετα της δικαιοδοσίας της σε θέματα έρευνας και διάσωσης, αλλά και τις προκλήσεις της για τα νησιά ,της νησίδες και βραχονησίδες που αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία. Αναρωτιέται μάλιστα, για την ουσία της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στην Άγκυρα στις 13 Μαΐου, σημειώνοντας πως μόνο εξομάλυνση των σχέσεων δεν εμφανίζεται με την Τουρκία, να διευρύνει συνεχώς την αναθεωρητική της ατζέντα.<div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="343" src="https://www.youtube.com/embed/ss6EC5vzZd0" width="621" youtube-src-id="ss6EC5vzZd0"></iframe></div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

“Η Ελλάδα πρακτικά έχει ΑΟΖ, σιωπά ανεξήγητα για τα δικαιώματα της”.

Ο Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, διεθνολόγος και μόνιμος λέκτορας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου διδάσκει, Δημόσιο Διεθνές...

Διαβάστε την συνέχεια