Οι Δραγόνοι, ο κώμης Dracula και η νεοοθωμανική απειλή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeIYs0LFBiPvq301O4q5UitwaDuwmCWiFIaZtEUNc4qjrqtwzuIJ_djqEwv5por54J6ctP-6O23cnh5tKbRheryC6hB9iAVrlgzyx8kel8mvXUVXQl_IHmBnHxUfbKpXQAiIBoUJcXkLU/s1600/komis+Dracula.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeIYs0LFBiPvq301O4q5UitwaDuwmCWiFIaZtEUNc4qjrqtwzuIJ_djqEwv5por54J6ctP-6O23cnh5tKbRheryC6hB9iAVrlgzyx8kel8mvXUVXQl_IHmBnHxUfbKpXQAiIBoUJcXkLU/s640/komis+Dracula.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Ιωάννης Αναστασάκης</b><br /> «Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα» είπε ο Γερμανός φιλόσοφος Καρλ Μαρξ (1818-83). Μόνο που ο υβριδικός πόλεμος δεν είναι φάρσα στις μέρες μας. Η Ευρώπη στις μέρες μας, αντιμετωπίζει με συγκρατημένη ανησυχία το νεοοθωμανισμό που απλώνει τα δίκτυα του στα ευρωπαϊκά κράτη. Τα εκατομμύρια των τουρκικής προέλευσης ή συνείδησης Ευρωπαίων πολιτών είναι ένας αυχένας διείσδυσης. <br /> <br /> Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής η οδηγία του Ερντογάν προς τους υποψήφιους ψηφοφόρους του κατά την προεκλογική συγκέντρωση που διοργάνωσε στη Βοσνία. Με λίγα λόγια τους είπε: «να κάνετε πολλά παιδιά και να ασχοληθείτε με τα κοινά, τη δημόσια ζωή στις χώρες που κατοικείτε και εργάζεστε». Δηλαδή διείσδυση στην κοινωνία και το πολιτικό γίγνεσθαι της Ευρώπης. <br /> <br /> Βοηθητικό υπόστρωμα του νεοοθωμανισμού στην Ευρώπη εμφανίζεται με το προσωπείο των εξαθλιωμένων μουσουλμάνων μεταναστών και προσφύγων που η νεοοθωμανική Τουρκία υποστηρίζει την εξάπλωσή τους, θεωρώντας ότι θα τους θέσει υπό την πολιτική της κηδεμονία. Κάποιοι λαοί στην Ευρώπη αντιδρούν σπασμωδικά και μεμονωμένα στον κίνδυνο, αυξάνοντας τα ποσοστά των εθνικιστικών κομμάτων στις χώρες τους. Η επίκληση των ανθρωπιστικών αισθημάτων των Ευρωπαίων είναι μόνο το μέσον υποστήριξης της ήπιας διείσδυσης, σε εφαρμογή αυτής της μορφής του υβριδικού πολέμου που είναι σε εξέλιξη. <br /> <br /> Η στρατηγική ερμηνεία αυτής της οδηγίας του Ερντογάν είναι μονόδρομος και θα πρέπει να λαμβάνεται ως σοβαρή προειδοποίηση από τους Ευρωπαίους. Προς το παρόν, χώρες της Ευρώπης δυστυχώς επιτρέπουν τα οικονομικά ή άλλα συμφέροντα να προηγούνται των θεμάτων ασφάλειας. Ο υβριδικός πόλεμος που εξελίσσεται σήμερα στην Ευρώπη είναι πολιτισμικός, θρησκευτικού χαρακτήρα (clash of civilizations). Η εθνική πολιτική αντίδραση με την λήψη μέτρων από χώρες όπως για παράδειγμα η Αυστρία και η Ουγγαρία, είναι επηρεασμένη από την αρνητική ιστορική μνήμη του παρελθόντος που φαίνεται να απειλεί και πάλι την Ευρώπη στις μέρες μας. <br /> <br /> Οι Οθωμανοί στο παρελθόν <br /> <br /> Η Ευρώπη, όπως γνωρίζουμε από την ιστορία, κινδύνευσε από τους Οθωμανούς στο παρελθόν. Συγκεκριμένα τον 15ο αιώνα, μετά την κατάληψη της Βασιλεύουσας στην Ανατολή, δηλαδή της Κωνσταντινούπολης το 1453, οι Οθωμανοί εξαπλώθηκαν το 1459 στην Σερβία, το 1461 στην Αθήνα, το 1463 στη Βοσνία, το 1468 στην Αλβανία. Ειδικά για την κατάκτηση και την επιβολή οθωμανικού ζυγού στην Αλβανία, πρέπει να επισημανθούν οι αγώνες του Αλβανού ήρωα Σκαντέρμπεην (Skanderbegin). <br /> <br /> Τιμητικά σε αναγνώριση των αγώνων του κατά των Οθωμανών έχει δοθεί το όνομά του σε κεντρική πλατεία των Τιράνων και ομοίωμα του σπαθιού του που έσφαζε Οθωμανούς, πωλείται ως τουριστικό ενθύμιο επίσκεψης στα Τίρανα. Το σημερινό πλάγιασμα ορισμένων Αλβανών με τους νεοοθωμανούς της Τουρκίας, άσχετα με τους συγκυριακούς λόγους που συμβαίνει αυτό, εκτιμάται ότι είναι στίγμα στη μνήμη του Αλβανού ήρωα. Αυτό βέβαια είναι θέμα για άλλη ανάλυση. <br /> <br /> Οι Οθωμανοί, αφού αφιέρωσαν μία σχεδόν δεκαετία για την θεμελίωση της επικυριαρχίας τους στην Κωνσταντινούπολη, έβαλαν στόχο την κατάκτηση της Ευρώπης, ξεκινώντας από το πολιτισμικό κέντρο της που τότε ήταν η Βιέννη. Η πρώτη επιθετική τους προσπάθεια ανακόπηκε το 1462. Αργότερα επανήλθαν και πολιόρκησαν την Βιέννη το 1529 και το 1682. <br /> <br /> Αρχικά οι Ευρωπαίοι δεν έδειξαν τη δέουσα προσοχή στην εξάπλωση των Οθωμανών στα Βαλκάνια και στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Αυτός που πρώτος επεσήμανε τον κίνδυνο και αντέδρασε, συντονίζοντας την στάση των Ευρωπαίων, ήταν ο Πάπας Πίος ο 2ος (Pius II). Αντιλήφθηκε ότι ο επερχόμενος πόλεμος ήταν πολιτισμικός θρησκευτικού χαρακτήρα. Τον Σεπτέμβριο του 1459 κάλεσε τους χριστιανούς ηγέτες της Ευρώπης να ξεκινήσουν μία νέα Σταυροφορία κατά τον Οθωμανών για να σώσουν την Ευρώπη. Τον Ιανουάριο του 1460 στο Congress of Mantua πρότεινε την έναρξη μίας Σταυροφορίας τριετούς διάρκειας. Δυστυχώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν υιοθέτησαν την πρότασή του. <br /> <br /> Οι μονάδες των Δραγόνων <br /> <br /> Μετά από επίμονες ενέργειες του Πάπα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες της εποχής τελικά συμφώνησαν στην ίδρυση ταχυκίνητων ελαφρά οπλισμένων στρατιωτικών μονάδων πεζικού, για την αντιμετώπιση μελλοντικών επιθέσεων των Οθωμανών κατά της Ευρώπης. Αυτές οι μονάδες χρησιμοποιούσαν άλογα μόνο για τη γρήγορη μετακίνησή τους, ενώ πολεμούσαν πεζή, όπως είναι τα μηχανοκίνητα τμήματα πεζικού στις μέρες μας. Οι στρατιώτες των νέων αυτών μονάδων ονομάστηκαν Δραγόνοι (Dragonee). <br /> <br /> Η ονομασία αυτή δεν ήταν τυχαία, αλλά είχε θρησκευτική προέλευση. Την εποχή εκείνη τον 15ο αιώνα, οι φρουροί του Πάπα, που όπως αναφέρθηκε πρωτοστάτησε για την ίδρυση αυτών των στρατιωτικών μονάδων, έφεραν για οπλισμό ένα μακρύ δόρυ και μία μικρή ασπίδα που έφερε επάνω της για σχέδιο ένα «δράκο» (Dragon). Αυτός ο δράκος συμβόλιζε τον σατανά που αντιμάχεται τον χριστιανισμό. Η ονομασία λοιπόν των νέων στρατιωτικών Μονάδων ήταν «Δραγόνοι» (Dragoons), δηλαδή αυτοί που θα πολεμούσαν τον δράκο-σατανά. Και ο σατανάς που έπρεπε να καταπολεμηθεί για να διασωθεί ο Χριστιανισμός στην Ευρώπη, ήταν οι Οθωμανοί μουσουλμάνοι. <br /> <br /> Μονάδες Δραγόνων δημιουργήθηκαν σχεδόν σε όλες τις αυτοκρατορίες της Κεντρικής και Δυτικής Ευρώπης και αργότερα στην Αμερική και στον Καναδά. Στις μάχες κατά τις πολιορκίες της Βιέννης πολέμησαν ηρωικά πολλές μονάδες Δραγόνων. Τους επόμενους αιώνες το όνομα Δραγόνοι χρησιμοποιήθηκε για να χαρακτηρίσει στρατιωτικές μονάδες ταχυκίνητου ελαφρά οπλισμένου πεζικού, χάνοντας σταδιακά με το πέρασμα του χρόνου τη σύνδεση με την αρχική χριστιανική του προέλευση. <br /> <br /> Ο γιός του Δράκου <br /> <br /> Οι πρώτες μονάδες Δραγόνων που συγκρούστηκαν με τον οθωμανικό στρατό ήταν κατά μήκος των συνόρων της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που ήταν ο ποταμός Δούναβης. Οι Οθωμανοί, κατέχοντας την ανατολική όχθη του ποταμού, επιθυμούσαν διακαώς να επεκταθούν, καταλαμβάνοντας και την δυτική όχθη, αφενός για να χρησιμοποιούν τον πλωτό ποταμό για τις μεταφορές τους, αφετέρου διότι η διάβαση του ποταμού ήταν ένα καθοριστικό βήμα στην προσπάθεια κατάληψης της Βιέννης. <br /> <br /> Ο Άρχοντας της περιοχής δυτικά του Δούναβη, στα όρια της σημερινής Ρουμανίας (Βαλαχία και Τρανσυλβανία) ήταν ο Βλάντ ο 2ος (Vlad II). Επειδή ήταν Δραγόνος του είχε αποδοθεί το παρατσούκλι «Δράκος» από το Dragon που στην τοπική γλώσσα ήταν Ντρακιούλ (Dracul). Ο Σουλτάνος για να χειραγωγήσει τον Άρχοντα Βλάντ τον 2ο, απήγαγε δύο από τους γιούς του, τον Βλάντ τον 3ο και τον Ράντου και τους κράτησε κατά την εφηβική τους ηλικία φυλακισμένους ομήρους στην Ανδριανούπολη. Η διαχρονικά επιβεβαιωμένη ανά τους αιώνες οθωμανική συμπεριφορά κράτησης ομήρων για πολιτική χρήση στις διεθνείς σχέσεις, είναι σοβαρό θέμα που πρέπει να αναδεικνύεται θεσμικά σε κάθε περίπτωση, ειδικά σήμερα. <br /> <br /> Το έτος 1448 ο Άρχοντας Βλάντ ο 2ος επονομαζόμενος Ντρακιούλ (Dracul δηλαδή Δράκος στην τοπική γλώσσα) όπως προαναφέρθηκε, σκοτώθηκε σε τοπική μάχη με τους Ούγγρους. Στην θέση του ανέλαβε ο γιός του Βλάντ ο 3ος που πήρε το παρατσούκλι Ντράκιουλα (Dracula δηλαδή στην τοπική γλώσσα ο γιός του Δράκου). Ο νέος Άρχοντας της περιοχής φαίνεται πως δεν είχε εκτιμήσει την «αναγκαστική φιλοξενία» στην Ανδριανούπολη που του είχε προσφέρει ο Σουλτάνος. Για παράδειγμα, σε μία ξαφνική επιδρομή του στη Βουλγαρία, λέγεται ότι συνέλαβε και παλούκωσε περίπου 17.000 Οθωμανούς. <br /> <br /> Το 1462 ο Σουλτάνος, συγκεντρώνοντας ένα τεράστιο στράτευμα που σύμφωνα με καταγραφές της εποχής αριθμούσε από 250 έως 400 χιλιάδες στρατιώτες, διέσχισε τον Δούναβη. Σκοπός του ήταν να εξολοθρεύσει τον τοπικό Άρχοντα Κώμη Βλάντ τον 3ο και στη συνέχεια να προχωρήσει για την κατάληψη της Βιέννης. Ο Κώμης Βλάντ διέθετε υποδεκαπλάσιες στρατιωτικές δυνάμεις. Χρησιμοποιώντας, όμως, ακραίες και απάνθρωπες τακτικές και κλεφτοπόλεμο, ανάγκασε τους Οθωμανούς να διασχίσουν ξανά τον Δούναβη με ανατολική τώρα κατεύθυνση. <br /> <br /> Μία από τις απάνθρωπες μεθόδους του Κώμη Βλαντ του 3ου ήταν να παλουκώσει 20.000 Οθωμανούς αιχμαλώτους. Στο υψηλότερο παλούκι είχε τοποθετηθεί ο Μέγας Βεζίρης που είχε αιχμαλωτιστεί σε καταδρομική ενέργεια στο κέντρο του οθωμανικού στρατοπέδου. Μετά από αυτό το γεγονός, το ηθικό του Σουλτάνου αλλά και των στρατιωτών του έπεσε στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο. <br /> <br /> Ο Κώμης Dracula <br /> <br /> Ο Κώμης Βλαντ ο 3ος, ο Dracula (1428-1476) ήταν ένα ιστορικά υπαρκτό πρόσωπο. Με τις αιμοσταγείς μεθόδους του τρομοκράτησε τους Οθωμανούς, οι οποίοι, αναπτύσσοντας δεισιδαιμονίες, άρχισαν να θεωρούν ότι οι παραδουνάβιες περιοχές ήταν στοιχειωμένες, λόγω του βίαιου θανάτου τόσων χιλιάδων δικών τους. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τις Συνθήκες που ήταν αποτέλεσμα των ρωσοτουρκικών πολέμων και που δεν επέτρεπαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία να διατηρεί στρατεύματα στην περιοχή, εξυπηρέτησε τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων. <br /> <br /> Στις περιοχές εκείνες για αιώνες δεν εγκαταστάθηκαν Οθωμανοί έποικοι. Επίσης, καθιερώθηκε ως κυβερνήτες (Καϊμακάμηδες) της περιοχής (κυρίως Μολδαβίας και Βαλαχίας) να ορίζονται Έλληνες Φαναριώτες. Επίσης, οι συνθήκες στην περιοχή εξυπηρέτησαν πολλούς Έλληνες εμπόρους ώστε να αποκτήσουν πολύ μεγάλες περιουσίες και να βοηθήσουν την επανάσταση του 1821, η οποία μάλιστα ξεκίνησε από την περιοχή αυτή της Μολδο-Βαλαχίας ή Μολδοβλαχίας όπως επεκράτησε να λέγετε εκ γλωσσικής παραφθοράς. <br /> <br /> Ο Πάπας Πίος, αν και δεν συμφωνούσε καθόλου με τις αιμοσταγείς μεθόδους του Κώμη Βλαντ του 3ου και παρά το γεγονός ότι τυπικά ο Κώμης ήταν ορθόδοξος και όχι καθολικός, τον ανακήρυξε «προστάτη του Χριστιανισμού» στην Ευρώπη. Πολύ αργότερα, το 1684 δηλαδή με καθυστέρηση 2,5 αιώνων από την εμφάνιση των Οθωμανών στην νοτιοανατολική Ευρώπη, ο Πάπας Ιννοκέντιος 11ος (Pope Innocent XI) κατάφερε επιτέλους να ενώσει τους Ευρωπαίους ηγεμόνες σε πανστρατιά κατά των Οθωμανών που ονομάστηκε “The Great Turkish War”. Σκοπός ήταν η άμυνα της Βιέννης αλλά και της Ευρώπης ολόκληρης από τον οθωμανικό κίνδυνο. <br /> <br /> Περίπου τέσσερις αιώνες μετά τον θάνατο του Βλάντ, ο Ιρλανδός συγγραφέας Μπραμ Στόουκερ (Bram Stoker) το 1897, εκμεταλλευόμενος την αιμοσταγή φήμη του Κώμη Ντράκιουλα (Count Dracula), συνέγραψε την ομώνυμη νουβέλα που έγινε παγκοσμίως διάσημη. Βέβαια, οι Οθωμανοί στρατιώτες αντικαταστάθηκαν στη νουβέλα με όμορφες νεαρές παρθένες, για να είναι πιο εμπορική. <br /> <br /> Η ιστορία επαναλαμβάνεται <br /> <br /> Ένα γενικό θεώρημα που διαχρονικά ισχύει και κάνει τη ζωή των στρατηγικών αναλυτών πιο εύκολη, είναι ότι: «η ιστορία επαναλαμβάνεται» και στην επανάληψη αυτή «όποιος ξεχνάει την ιστορία του, είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει» ή «όποιος χάσει την μνήμη των προγόνων του είναι καταδικασμένος να χάσει και τους απογόνους του». <br /> <br /> Μετά τις εκλογές στην Τουρκία στις 24 Ιουνίου, αναμένεται ότι θα μορφοποιηθεί καθοριστικά η σχέση μεταξύ Ευρώπης και Τουρκίας, στο ευρύτερο πλαίσιο της θέσης της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και της στάσης της έναντι της Δύσης γενικότερα. Η Ευρώπη σαν ενιαία δύναμη, σε συνεργασία με τους συμμάχους της, θα πρέπει να αμυνθεί του ευρωπαϊκού κεκτημένου και να αντιδράσει στις νεοοθωμανικές απειλές της σύγχρονης τουρκικής ηγεσίας. <br /> <br /> Η Ρωσία, αξιολογώντας τις ιστορικές μνήμες και τις συγκρούσεις με την Τουρκία στην Κριμαία και αλλού, αναγκαστικά ή θα υποστηρίξει την Ευρώπη, ή δεν θα υποστηρίξει την Τουρκία. Η σημερινή σχέση της με την Τουρκία είναι συγκυριακή, λόγω ενεργειακών και ΝΑΤΟϊκών δεδομένων. Με άλλα λόγια, δεν είναι ισχυρή σε επίπεδα στρατηγικής συνεργασίας. <br /> <br /> Η μοντέρνα μορφή πολέμου που ονομάζεται υβριδικός, γίνεται αποτελεσματικότερος με τη συνδυαστική χρήση της τεχνολογίας και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Δυστυχώς, η Ευρώπη δεν θα έχει πλέον την άνεση χρόνου 2,5 αιώνες, όπως τον 15ο αιώνα, για να αντιδράσει στο νεοοθωμανισμό της Τουρκίας. Μία μόνο δεκαετία είναι δυνατόν να επιτρέψει χρονικά την δημιουργία μη αναστρέψιμων δυσμενών επιπτώσεων για την Ευρώπη, με αιχμή και όχι μόνο τα Βαλκάνια. <br /> <br /> Η διαχρονικά επιβεβαιωμένη οθωμανική συμπεριφορά κράτησης ομήρων για πολιτική χρήση στις διεθνείς σχέσεις της Τουρκίας, είναι σοβαρό θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα, σοβαρά και αποτελεσματικά από την Ενωμένη Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας. Λαμπρό παράδειγμα σχετικής νομοθετικής κάλυψης και λήψης μέτρων έρχεται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν μπούσουλας. Στις μέρες μας, που δεν υπάρχουν θρησκευτικοί Δραγόνοι και οι ένοπλες δυνάμεις αρκετών ευρωπαϊκών κρατών βρίσκονται σε μαρασμό, ποιος θα συντονίσει και θα προστατεύσει την Ευρώπη από τον νεοοθωμανικό κίνδυνο;<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι Δραγόνοι, ο κώμης Dracula και η νεοοθωμανική απειλή

Ιωάννης Αναστασάκης «Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα» είπε ο Γερμανός φιλόσοφος Καρλ Μαρξ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ακόμα ελπίζουν στον μετεκλογικό Ερντογάν!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE01IM7akcYQ3_xZ_MAnq4TQTqDviU8ejCSU-tWak10aT8p-v8oNACCIjJqK5Esb0doeYF9hyphenhyphenMuxv1N3BooxK0MSopJ0rUdf-sPYnHhrjttiHD-lDdgm-TBGlI3-4g9vIlQ4a1jxkQ4lU/s1600/eklogikos-erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE01IM7akcYQ3_xZ_MAnq4TQTqDviU8ejCSU-tWak10aT8p-v8oNACCIjJqK5Esb0doeYF9hyphenhyphenMuxv1N3BooxK0MSopJ0rUdf-sPYnHhrjttiHD-lDdgm-TBGlI3-4g9vIlQ4a1jxkQ4lU/s640/eklogikos-erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <b><br /> Κώστας Βενιζέλος</b><br /> Κανονικά ο Ερντογάν θα έπρεπε να είναι εκνευρισμένος, αλλά φαίνεται πως, εάν δεν σπάζει πλάκα μαζί μας, θα διερωτάται εάν υπάρχει από ελληνικής πλευράς κάποιο μυστικό σχέδιο σε βάρος της Τουρκίας. Διερωτάται εάν εξυφαίνεται μια συνωμοσία σε βάρος του, την οποία οι Ελληνοκύπριοι την έχουν βαθιά κρυμμένη μέχρι να εκδηλωθεί με μυστικότητα. Μπορεί να μην το πολυπιστεύει, αλλά έχει μια ανησυχία, που προκύπτει από το γεγονός ότι γενικώς δεν καταγράφεται αντίδραση.<br /> <br /> Το μυαλό του σκέφτεται διάφορα μήπως και του την έχουμε στημένη. Πώς μπορεί -θα σκέφτεται- να υπάρχουν ακόμη κάποιοι μετά από τόσα χρόνια που να προσεύχονται να εκλεγεί ενισχυμένος; Ή να τον θεωρούν τον μόνο που μπορεί να λύσει το Κυπριακό; Εξαγγέλλει ενέργειες, προβαίνει σε κινήσεις, εκβιάζει, εκτοξεύει απειλές, ισλαμοποιεί τα Κατεχόμενα, αλλά στην ελληνική πλευρά δίνουν την πιο βολική εξήγηση. Κάποιοι σε Λευκωσία και Αθήνα θεωρούν όλες τις τουρκικές κινήσεις ως προεκλογικές. <br /> <br /> Η αδυναμία αντίδρασης, η αδράνεια, απόρροια των φοβικών συνδρόμων, καλύπτεται πίσω από τη δικαιολογία των εκλογών. Υπάρχει και εκείνη η τάση της πολιτικής αφέλειας σε Ελλάδα και Κύπρο, που περιμένει εδώ και 18 χρόνια το μεγάλο άνοιγμα Ερντογάν προς την επίτευξη συμφωνίας. Οι τελευταίοι δεν συνειδητοποιούν πως για την Τουρκία η όποια συμφωνία περνά μέσα από τη διασφάλιση του στρατηγικού της στόχου για έλεγχο της Κύπρου. <br /> <br /> Ο Ερντογάν έχει διαψεύσει επανειλημμένα αυτή τη σχολή σκέψης, η οποία ωστόσο επιμένει να κολυμπά στις ψευδαισθήσεις και να αναπτύσσει μια πολιτική που παραμένει αιχμάλωτη στη γνωστή προσέγγιση «λύση να ‘ναι και ό,τι να είναι». Είναι μια πολιτική εκτίμηση που δεν θα αντέξει την επομένη των τουρκικών εκλογών και θα διαψευστεί. Η επένδυση ότι ο Ερντογάν θα αλλάξει μετά τις εκλογές μπορεί να είναι ψευδαίσθηση, όμως έχει κόστος. Αυτή η προσέγγιση, δυστυχώς, εδραιώνει τα κατοχικά δεδομένα και διευκολύνει τους σχεδιασμούς του νεοσουλτάνου. <br /> Κάνει αυτά που εξαγγέλλει <br /> <br /> Ο Ερντογάν σε ένα είναι συνεπής. Κάνει αυτά που εξαγγέλλει. Δεν είναι αστάθμητος, καθώς από τη μια κινείται βάσει του εθνικού του συμφέροντος και από την άλλη της δικής του προσωπικής ατζέντας για να καταστεί χαλίφης της ευρύτερης περιοχής. Την ίδια ώρα, δεν τεκμηριώνεται πολιτικά η άποψη πως ο Ερντογάν μετά τις εκλογές θα επιχειρήσει στροφή προς τους Αμερικανούς. Μάλλον θα επιμένει στην πολιτική της αντιπαράθεσης καθώς δεν εμπιστεύεται την Ουάσινγκτον και λόγω της υπόθεσης Γκιουλέν και επειδή θεωρεί πως οι αμερικανικές υπηρεσίες βρίσκονται πίσω από το πραξικόπημα-φιάσκο της 15ης Ιουλίου 2015. <br /> <br /> Όσο κι εάν οι θαυμαστές του εξακολουθούν να το πιστεύουν, ο Ερντογάν μετά τις εκλογές δεν πρόκειται να βυθίσει τον “Πορθητή”, ούτε θα σταματήσει τις προκλήσεις σε Αιγαίο και κυπριακή ΑΟΖ. Αυτή είναι η πραγματικότητα και εάν δεν αναγνώσουμε σωστά τις προθέσεις του, πώς θα τις αντιμετωπίσουμε; Είναι σαφές ότι οι στρατηγικοί στόχοι της Άγκυρας δεν θα διαφοροποιηθούν εκτός κι εάν αντιληφθεί πως καθίστανται ανέφικτοι. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με αποτρεπτικές πολιτικές. Υπάρχει σχέδιο αποτροπής; Εάν υπάρχει, είναι αόρατο. Στο Προεδρικό προφανώς ξέχασαν να εισέλθουν στη δεύτερη θητεία, παραμένοντας σε μετεκλογικές διακοπές. <br /> <br /> ΣΗΜ: Πάγωμα στην παράδοση των S-400 στην Τουρκία δεν υπάρχει. Μια έρευνα για το τι προβλέπει το συμβόλαιο θα το επιβεβαιώσει. Η είδηση από το δημοσίευμα της Χουριέτ ήταν πως οι Αμερικανοί ζήτησαν από τους Τούρκους να τους αποθηκεύσουν, όπως έγινε με τους «κυπριακούς» S-300. Οι Τούρκοι δεν το αποδέχθηκαν.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ακόμα ελπίζουν στον μετεκλογικό Ερντογάν!

Κώστας Βενιζέλος Κανονικά ο Ερντογάν θα έπρεπε να είναι εκνευρισμένος, αλλά φαίνεται πως, εάν δεν σπάζει πλάκα μαζί μας, θα διερωτάται ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ντοκουμέντα για το Σκοπιανό - Τα απόρρητα τηλεγραφήματα των Αμερικάνων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNdZXW8P1gSw2TlCMawMvVBGTV82RzGn9Laf2KaIXWDwvQCEIulyh5-SdZNR7kul53i1Bp78zvrcXU1ZaiN8IpgLGTeUqXJ5DiKuZJk7qoDsLphezAaGbo5rW7OhDap_-xMnZyimf5IVg/s1600/ntokoymenta+gia+to+skopiano.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="625" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNdZXW8P1gSw2TlCMawMvVBGTV82RzGn9Laf2KaIXWDwvQCEIulyh5-SdZNR7kul53i1Bp78zvrcXU1ZaiN8IpgLGTeUqXJ5DiKuZJk7qoDsLphezAaGbo5rW7OhDap_-xMnZyimf5IVg/s640/ntokoymenta+gia+to+skopiano.png" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> Νίκου Μελέτη </b><br /> Ενδιαφέροντα στοιχεία για το πώς η ελληνική πλευρά χειρίστηκε κρίσιμα θέματα στη διαπραγμάτευση του ονοματολογικού και πώς δήλωσε ότι θεωρεί λόγο αποχώρησης από τις συνομιλίες την αναγνώριση, με ελληνική υπογραφή, της γλώσσας και της εθνικότητας ως «μακεδονικής», τα οποία έθετε ως απόλυτη προτεραιότητα η σκοπιανή ηγεσία, αποκαλύπτουν μια σειρά από τηλεγραφήματα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ λίγο πριν -κυρίως όμως μετά- τη Σύνοδο Κορυφής του Βουκουρεστίου. <br /> <br /> Τα κρίσιμα ζητήματα και τότε ήταν το εύρος χρήσης, η αποδοχή και από την Ελλάδα ύπαρξης μακεδονικής γλώσσας, αλλά και η συνταγματική αλλαγή. Με δεδομένη, όπως θεωρούνταν, την άρνηση της Ελλάδας να αναγνωρίσει «μακεδονική» γλώσσα και εθνικότητα, υποχρέωνε τους Αμερικανούς να αναζητούν τον «σιωπηρό» χειρισμό της υπόθεσης μέσω ενός παραρτήματος της απόφασης του ΣΑ ή μέσω μηχανισμών του ΟΗΕ που η καταγραφή της γλώσσας ως «μακεδονικής» δεν υπόκειται στην έγκριση της Ελλάδας. Επίσης είναι σαφής η άρνηση της άλλης πλευράς να αποδεχθεί erga omnes χρήση εκτός της περίπτωσης, όπως αναφέρουν οι Αμερικανοί διπλωμάτες, «μικρής αλλαγής στο όνομα». Οι Αμερικανοί φαίνεται να υποστηρίζουν πάντως τον περιορισμό της διαπραγμάτευσης μόνο στο όνομα και στη χρήση του και να μετατεθούν στο μέλλον, ή σε παράλληλες διαδικασίες, τα άλλα δύσκολα ζητήματα. <br /> <br /> Λίγο μετά το Βουκουρέστι, οι Αμερικανοί καταβάλλουν προσπάθειες για επανάληψη της διαδικασίας πριν από το καλοκαίρι. Ο πρεσβευτής Ντάνιελ Σπέκχαρντ συναντάται με τον Έλληνα διαπραγματευτή Αδαμάντιο Βασιλάκη και αργότερα με την υπουργό Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία είχε συμμετάσχει στη συνάντηση του τότε πρωθυπουργού, Κ. Καραμανλή, με τον σκοπιανό πρόεδρο Μπ. Τσερβενκόφσκι στη Βουλγαρία. <br /> <br /> Η Αθήνα απορρίπτει κάθε ενδεχόμενο να συναινέσει στο χαρακτηρισμό της γλώσσας και της εθνικότητας ως «μακεδονικής», με τον Αδ. Βασιλακη να κάνει λόγο για πρόταση που είναι «deal breaker» για την Ελλάδα. <br /> <br /> Έχει ενδιαφέρον ότι και ο ίδιος ο Αμερικανός πρεσβευτής διερωτάται πώς θα αποφασιστεί να μην υπάρχει αποκλειστική χρήση του όρου «Μακεδονία» από κανένα από τα δύο μέρη, ενώ ταυτοχρόνως θα αναγνωρίζονται, και μάλιστα με τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας, η γλώσσα και η εθνικότητα ως «μακεδονικές»... <br /> <br /> Πάντως, από ελληνικής πλευράς δεν είχε τεθεί τότε επιτακτικά η αλλαγή συντάγματος, ενώ δεν ήταν σαφής η απόλυτη αντίθεση σε ενδεχόμενο καταγραφής της γλώσσας σε κάποιο παράρτημα της απόφασης του ΟΗΕ. <br /> <br /> Τηλεγράφημα Confidential 16 Μαΐου 2018 (08ATHENS671_a) <br /> <br /> Στις 13 Μαΐου ο Αμερικανός πρεσβευτής Ντάνιελ Σπέκχαρντ συναντάται με τον Έλληνα διαπραγματευτή Αδ. Βασιλάκη, «προκειμένου να πιέσει για μια πιο ενεργή ελληνική εμπλοκή, για την επίλυση της ονομασίας, και να διερευνήσει τις ελληνικές θέσεις. <br /> <br /> Ο κ. Βασιλάκης εξηγεί ότι η υπουργός Ντ. Μπακογιάννη είναι αποφασισμένη να βρει λύση, αλλά εκφράζει απαισιοδοξία εάν μπορούν να υπάρξουν εξελίξεις πριν από τις εκλογές στα Σκόπια. <br /> <br /> Ο κ. Βασιλάκης παίρνει τον λόγο και δηλώνει ότι υπάρχουν ονόματα που είναι αποδεκτά από την Ελλάδα και είναι θετικό ότι δεν έχουν διαρρεύσει στον Τύπο. Όμως ο Έλληνας διαπραγματευτής προειδοποιεί πως η «επιμονή του κ. Γκρούεφσκι, ότι η λύση περιλαμβάνει τη ρητή επιβεβαίωση της χρήσης του όρου «μακεδονικός» για την εθνότητα και τη γλώσσα, αποτελεί για την Ελλάδα λόγο διακοπής των συνομιλιών, προσθέτοντας ότι το θέμα αυτό απαιτεί προσεκτική διαχείριση. Τελικά, δεν απάντησε στην ερώτηση εάν η Ελλάδα θα μπορούσε να συμφωνήσει σε λύση που δεν θα απαιτούσε αλλαγή του συνταγματικού ονόματος, αλλά θα επέτρεπε να υπάρξουν διαφορές στο όνομα της Μακεδονίας στο εσωτερικό και εξωτερικό. Στο σημείο αυτό, πάντως, είπε ότι η Ελλάδα αναμένει κάθε εφαρμοστική απόφαση του ΣΑ να απαιτεί από τη Μακεδονία να ενημερώσει τους διμερείς εταίρους της για την ανάγκη της εφαρμογής της νέας ονομασίας στις διμερείς σχέσεις, μια δήλωση που συνιστά σημαντική σκλήρυνση της ελληνικής θέσης. <br /> <br /> Ο Αμερικανός πρεσβευτής καταγράφει συνοπτικά τις ελληνικές θέσεις. <br /> <br /> «Μια συμφωνία από την ελληνική οπτική» <br /> <br /> «ΟΝΟΜΑ:... Ο κ. Βασιλάκης μίλησε για την ύπαρξη τριών ονομάτων (Northern, Upper, Vardar) και εμμέσως ξεκαθάρισε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να αποδεχθεί οποιοδήποτε από τα τρία, υπό την προϋπόθεση ότι θα προσδιορίζουν το «Μακεδονία»... <br /> <br /> ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ για ταυτότητα και γλώσσα: Ο Βασιλάκης είπε πως η πρόσφατη επιμονή του Γκρούεφσκι ότι η λύση θα περιλαμβάνει ρητή επιβεβαίωση του όρου «μακεδονικό» για την εθνικότητα και τη γλώσσα είναι deal breaker. Το ελληνικό Κοινοβούλιο δεν θα επικυρώσει μια συμφωνία που απαιτεί από την Ελλάδα να αποδεχθεί την ύπαρξη «μακεδονικού» έθνους και γλώσσας και αυτό είναι πολύ σημαντικό να γίνει κατανοητό. Στη διάρκεια της συνάντησης αυτής, ο Βασιλάκης δεν είπε ότι η Ελλάδα θα αποδέχονταν σιωπηρά τη συνεχή χρήση στη Μακεδονία αυτού του επιθετικού προσδιορισμού για τον λαό και τη γλώσσα, με τη συμφωνία να μένει σιωπηλή σε αυτό το θέμα. Πάντως είχε κάνει αυτή την νύξη προηγουμένως στον DCM. <br /> <br /> ΣΧΟΛΙΟ: Η αντιμετώπιση του επιθετικού προσδιορισμού για την ταυτότητα και την γλώσσα θα είναι δύσκολη. Ο Νίμιτς έχει ήδη δώσει τον ορισμό για τη μη αποκλειστική χρήση του όρου Μακεδονία για εμπορικούς σκοπούς. Περπατώντας στη λεπτή γραμμή τη αποφυγής της αναφοράς σε «μακεδονική εθνότητα και γλώσσα ενώ θα περιλαμβάνει προβλέψεις για μην αποκλειστική χρήση του επιθετικού αυτού θα αποτελέσει μια πρόκληση. Πάντως θεωρούμε ότι αυτό το θέμα θα είναι η κόκκινη γραμμή για τους Έλληνες, η ένταξη μιας ρητής αναφοράς σε ''μακεδονική'' εθνότητα και γλώσσα θα καταστήσει κάθε πρόταση ''νεκρή'' με την άφιξή της στην Αθήνα (make deal dead on arrival in Athens). <br /> <br /> Πεδίο Εφαρμογής/Erga οmnes: Αν και ο πρέσβης πίεσε την ελληνική κυβέρνηση για επίδειξη διαλλακτικότητας στο να μην απαιτεί από τη Μακεδονία αλλαγή του συντάγματος, ο Βασιλάκης δεν προχώρησε περισσότερο από το να επισημάνει τις διαφορές μεταξύ της εσωτερικής και εξωτερικής ονομασίας. Παρατήρησε επίσης ότι αυτή η φόρμουλα θα κάνει τις διαπραγματεύσεις πιο περίπλοκες, καθώς θα είναι απαραίτητο να «σκαλίσει» κρίσιμες λεπτομέρειες, όπως το όνομα που θα αναγράφεται στα διαβατήρια κ.λπ. <br /> <br /> Δεν απάντησε όταν ρωτήθηκε ευθέως εάν η Ελλάδα θα υπέγραφε μια συμφωνία που δεν θα απαιτούσε την αλλαγή συνταγματικής ονομασίας της Μακεδονίας. Όμως είπε ότι Ελλάδα θα ήθελε κάθε απόφαση του ΣΑ για την εφαρμογή να απαιτεί από τα Σκόπια να ενημερώσουν τους εταίρους τους ότι το νέο όνομα θα χρησιμοποιείται για όλες τις διμερείς σχέσεις...». <br /> <br /> Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα, Ντάνιελ Σπέρκχαρντ, με εμπιστευτικό του τηλεγράφημα στις 28 Μαΐου περιγράφει στην Ουάσινγκτον τη συνάντηση που είχε στις 23 Μαΐου με την Ντόρα Μπακογιάννη, από την οποία ενημερώνεται για το περιεχόμενο της συνάντησης της ίδιας και του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή με τον πρόεδρο της FYROM, Τσερβενκόφσκι. <br /> <br /> «ΣΥΝΟΨΗ: Η Μπακογιάννη είπε ότι η ίδια και ο Καραμανλής είπαν στον Τσερβενκόφσκι πως η Ελλάδα επιδιώκει την επανάληψη των συνομιλιών σύντομα. Η Μακεδονία πρέπει να επιλέξει ένα συνθετικό για το ''Μακεδονία'' που θα καθιστά ξεκάθαρο ότι η χώρα είναι μέρος της ευρύτερης Μακεδονίας και ότι το επιθετικό προσδιορίζει το ''Μακεδονία''. Το νέο όνομα θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε όλα τα έγγραφα, διαβατήρια, προϊόντα κ.λπ. <br /> <br /> Η Μπακογιάννη είπε ότι η Ελλάδα δεν επιμένει στην αλλαγή του συνταγματικού ονόματος, αλλά δεν μπορεί να δει το πώς η ελληνική θέση για πεδίο εφαρμογής (εύρος χρήσης) μπορεί να επιτευχθεί χωρίς το νέο όνομα να αποτυπωθεί στο Σύνταγμα. Ο πρεσβευτής ζήτησε γρήγορη επανάληψη της διαδικασίας και τη μέγιστη ευελιξία από τους Έλληνες. Η κ. Μπακογιάννη παρουσίασε τα σημεία από τη συνομιλία με τον Μακεδόνα πρόεδρο Τσερβενκόφσκι στο περιθώριο της Διαβαλκανικής Διάσκεψης στην Βουλγαρία. <br /> <br /> ΟΝΟΜΑ: Είπαν στον Τσερβενκόφσκι ότι η Ελλάδα δεν θα επιβάλει ένα όνομα και μπορεί να επιλέξει ένα επιθετικό «Gorno”, “Upper”, “North” κ.λπ., το οποίο θα καθιστά ξεκάθαρο ότι η χώρα είναι μόνον ένα μέρος της ευρύτερης ''Μακεδονίας'' και το επιθετικό αφορά το όνομα. Είπαν στον Τσερβενκόφσκι ότι η ονομασία ''Δημοκρατία της Μακεδονίας Σκόπια'' δεν θα δουλέψει. <br /> <br /> ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ: είπαν στον Τσερβενκόφσκι ότι το νέο όνομα θα χρησιμοποιείται στα επίσημα έγγραφα, διαβατήρια, προϊόντα κ.λπ. Ο πρέσβης απάντησε ότι η απαίτηση για αλλαγή του μακεδονικού Συντάγματος πηγαίνει πολύ μακριά. Η Μπακογιάννη απάντησε ότι η Ελλάδα δεν επιμένει στην αλλαγή συντάγματος, αλλά πρόσθεσε ότι δεν μπορεί να δει πώς θα είναι πιθανό να έχεις ένα όνομα που θα χρησιμοποιείται για όλες τις διεθνείς χρήσεις, συμπεριλαμβανομένων και των εμπορικών και δεν θα μπορεί να αντανακλάται στο Σύνταγμα». <br /> <br /> «Τα πρώτα θέματα, πρώτα...» <br /> <br /> Στις 17 Ιουλίου 2008 με τηλεγράφημά της προς την Ουάσιγκτον η πρεσβευτής των ΗΠΑ στα Σκόπια, Τζίλιαν Μιλοβάνοβιτς, κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για να επιδιωχθεί, όπως λέει, η λύση του προβλήματος μέχρι τον Δεκέμβριο, όταν θα συνεδριάσει το North Atlantic Council. <br /> <br /> Το τηλεγράφημα με διαβάθμιση Confidential έχει τον εξής τίτλο: «Επιλύοντας το πρόβλημα της ονομασίας - Επιστροφή στα βασικά». <br /> <br /> Η κ. Μιλοβάνοβιτς συστήνει τα εξής: <br /> <br /> «- Να επανεντάξει ο Μ. Νίμιτς στα θέματα που αποτελούν τον πυρήνα του προβλήματος τη μορφή του ονόματος και το εύρος χρήσης. <br /> <br /> Αντιμετώπιση των ''περιφερειακών ζητημάτων'' μετά την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας, ίσως με μια απόφαση του Σ.Α. του ΟΗΕ και σαν μέρος ενός πακέτου Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. <br /> <br /> Η Ελλάδα από θέση ισχύος στο περιβάλλον που διαμορφώθηκε μετά το Βουκουρέστι δεν μπορεί να υπαγορεύσει τους όρους μιας λύσης του θέματος της ονομασίας και να περιμένει ότι τα Σκόπια θα αποδεχθούν αυτούς τους όρους…». <br /> <br /> Με υπότιτλο «Βάζοντας τα πρώτα θέματα, πρώτα», η κ. Μιλοβάνοβιτς εξηγεί γιατί πρέπει να περιορισθεί η παρέμβαση Νίμιτς: «Με την Ενδιάμεση Συμφωνία 1995 και τις Αποφάσεις του Σ.Α. 817 και 845, οι δύο πλευρές δεσμεύθηκαν να διαπραγματευθούν για να βρουν συμφωνία στο όνομα του κράτους. Θέματα όπως η εμπορική χρήση, η χρήση των τοπωνυμίων, η πολιτιστική κληρονομιά ή ο επιθετικός προσδιορισμός της μακεδονικής ταυτότητας και γλώσσας δεν αναφέρονται ούτε στις Αποφάσεις του ΟΗΕ ούτε στην Ενδιάμεση Συμφωνία. <br /> <br /> Πιστεύουμε ότι η αμερικανική κυβέρνηση πρέπει να ενθαρρύνει τον Νίμιτς να θέσει πρώτα τα θέματα που είναι πρώτα, και να επιστρέψει στα θέματα που είναι ο πυρήνας, βρίσκοντας μια αμοιβαία αποδεκτή μορφή ονομασίας και καθορισμό τους εύρους χρήσης της. Θέματα όπως μειονοτικά δικαιώματα, ισχυρισμοί σε αρχαία κληρονομιά ή περιγραφή της εθνικότητας/ γλώσσας μπορούν να αφεθούν σε μεταγενέστερες διαπραγματεύσεις, ιστορικές επιτροπές, αποφάσεις του Σ.Α. του ΟΗΕ, κ.λπ., όταν η λύση του θέματος της ονομασίας και του εύρους χρήσης θα έχουν προωθήσει την εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο πλευρών». <br /> <br /> Πολύ ενδιαφέρουσα είναι και η αναφορά της Αμερικανίδας πρεσβευτή στο παζάρι του ονόματος-εύρους χρήσης. <br /> «Εάν οι Ελληνες επιλέξουν το όνομα (περιορίζοντας το πεδίο των αποδεκτών επιλογών) δεν θα πείσουν τους Μακεδόνες να αποδεχθούν ένα συνολικό εύρος χρήσης που θα περιλαμβάνει και αλλαγή του συντάγματος. Ενα ευρύτερο εύρος χρήσης είναι πιθανό με μια πιο μικρή αλλαγή ονόματος (π.χ. Republika Makedoniya)». <br /> <br /> Κάτι τέτοιο είδαμε να επαναλαμβάνεται με το «Μακεδονία του Ιλιντεν», για το οποίο ο κ. Ζάεφ φέρεται να είχε αποδεχθεί το erga omnes. <br /> <br /> «Προσδιορισμός σε... παρένθεση» <br /> <br /> Στις 29 Ιουλίου 2008 νέο τηλεγράφημα της Αμερικανίδας πρεσβευτή στα Σκόπια παρουσιάζει τα συμπεράσματά της από τις επαφές με τη σκοπιανή ηγεσία, τον πρόεδρο Τσερβενκόφσκι και τον πρωθυπουργό Γκρουέφσκι. Το τηλεγράφημα τιτλοφορείται «Μακεδονία/Ελλάδα: Τι χρειάζονται οι Μακεδόνες για την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας». <br /> <br /> Η κ. Μιλοβάνοβιτς στην εισαγωγή του τηλεγραφήματός της αναφέρει τα «Στοιχεία της Λύσης»: «ΟΝΟΜΑ: Republic of Northern Macedonia (ή Republic of North Macedonia) <br /> <br /> ΕΥΡΟΣ ΧΡΗΣΗΣ: σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς και διμερώς με κάθε χώρα η οποία δεν θα επιθυμεί να χρησιμοποιεί το συνταγματικό όνομα της χώρας (χωρίς να έχει συζητηθεί, αυτό θα ισχύει και σε πολυμερείς συμφωνίες όπου διμερώς θα υπάρχει αυτή η επιλογή). Η Μακεδονία θα μπορεί να χρησιμοποιεί το συνταγματικό όνομά της σε ό,τι αναφέρεται στην ίδια, στα διαβατήρια, στο όνομα προϊόντων, στα μέσα ενημέρωσης κ.λπ. <br /> <br /> ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ: Η γλώσσα και η εθνικότητα θα αποκαλούνται μακεδονικές, αλλά ο χειρισμός του θέματος θα γίνει σιωπηλά, ίσως σε κάποιο επόμενο παράρτημα σε μια απόφαση του Σ.Α. του ΟΗΕ ή σε κάποιο εσωτερικό έγγραφο του ΟΗΕ, που δεν υπόκειται στην ελληνική έγκριση. Η εσχάτη γραμμή είναι η Μακεδονία να έχει εγγυήσεις ότι η γλώσσα τους και η εθνικότητά τους κ.λπ. θα συνεχίσουν να αποκαλούνται μακεδονικές, και όχι της North Macedonia». <br /> <br /> Η κ. Μιλοβάνοβιτς μεταφέρει τη θέση του πρωθυπουργού Ν. Γκρούεφκσι, με τον οποίο είχε συναντηθεί την ίδια ημέρα: <br /> <br /> «Ο Γκρούεφσκι θέλει το συνθετικό να είναι σε παρένθεση. Θέλει την αναγνώριση της μακεδονικής γλώσσας και εθνικότητας να είναι ρητή παρά σιωπηρή. Στο εύρος χρήσης θα ήθελε να περιορισθεί η χρήση στους Διεθνείς Οργανισμούς όπου τώρα χρησιμοποιείται το FYROM. Στις διμερείς σχέσεις θα άθελε ο ΟΗΕ απλώς να εξουσιοδοτήσει αντί να ενθαρρύνει ή να συστήσει τη χρήση της νέας ονομασίας, ενώ θα ήθελε να περιορίσει τη χρήση του νέου ονόματος και στις διεθνείς συμφωνίες… <br /> <br /> …Ο Τσερβενκόφσκι είπε ότι η πρόταση θα πρέπει να είναι μια σελίδα και να καλύπτει το όνομα και το εύρος χρήσης (χρήση όπου χρησιμοποιείται σήμερα το FYROM) και να είναι της μορφής του take or leave it. Απόφαση του Σ.Α. του ΟΗΕ θα έχει παράρτημα που θα εξειδικεύει τη γλώσσα ως μακεδονική και την εθνικότητα ως μακεδονική και ο Τσερβενκόφσκι έχει πεισθεί ότι οι Έλληνες θα το αποδεχθούν εάν δεν τους ζητηθεί ευθέως να το πράξουν ή να τους ζητηθεί να το συνυπογράψουν. Απλώς αφήστε το να είναι μέρος ενός παραρτήματος της απόφασης του Σ.Α.». <br /> <br /> Δείτε εδώ τα τηλεγραφήματα (ορισμένα από τα αμερικανικά τηλεγραφήματα ήρθαν στο φως από τα WikiLeaks): <br /> <br /> Από το τηλεγράφημα 17 Ιουλίου 2008 <br /> <br /> <img height="490" src="https://www.liberal.gr/admin/uploads/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%201%20(1).jpg" width="640" /> <br /> <br /> Από το τηλεγράφημα 17 Ιουλίου 2008 <br /> <br /> <img height="483" src="https://www.liberal.gr/admin/uploads/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%202%20(1).jpg" width="640" /> <br /> <br /> Από το τηλεγράφημα 16 Μαΐου 2008. <br /> <br /> <img src="https://www.liberal.gr/admin/uploads/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%203%20(1).jpg" /> <br /> <br /> Από το τηλεγράφημα 16 Μαΐου 2008 <br /> <br /> <img src="https://www.liberal.gr/admin/uploads/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%204%20(1).jpg" /> <br /> <br /> Από τις 29 Ιουλίου 2008 από Σκόπια (τι θέλουν οι "Μακεδόνες" για να λυθεί η διαφορά) <br /> <br /> <img src="https://www.liberal.gr/admin/uploads/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%20%205%20(1).jpg" /> <br /> <br /> Από 28 Μαΐου <br /> <br /> <img src="https://www.liberal.gr/admin/uploads/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%206%20(1).jpg" /> <br /> <br /> Από 28 Μαΐου <br /> <br /> <img src="https://www.liberal.gr/admin/uploads/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%207%20(1).jpg" /> <br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ντοκουμέντα για το Σκοπιανό - Τα απόρρητα τηλεγραφήματα των Αμερικάνων

Του Νίκου Μελέτη Ενδιαφέροντα στοιχεία για το πώς η ελληνική πλευρά χειρίστηκε κρίσιμα θέματα στη διαπραγμάτευση του ονοματολογικού και...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι πραγματικά σημαίνει η τουρκική υπαναχώρηση από τη διμερή συμφωνία για την επαναεισδοχή των προσφύγων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidxIKEHXyShshdmVoK6MzYa66Oxf7x7NVUWL_TkDSK9uYfWwKTbzRWcKkh1jwjbB6neEco2myb4dwYVq0tPIbfoShRJA5L9gWdrKmfHmT9ioRdUnQbVC0jWV6eUmhbh0Pn2-fvPmRJG2U/s1600/ekloges_toyrkia_erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="630" height="438" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidxIKEHXyShshdmVoK6MzYa66Oxf7x7NVUWL_TkDSK9uYfWwKTbzRWcKkh1jwjbB6neEco2myb4dwYVq0tPIbfoShRJA5L9gWdrKmfHmT9ioRdUnQbVC0jWV6eUmhbh0Pn2-fvPmRJG2U/s640/ekloges_toyrkia_erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b> Νικόλαος Παπαναστασόπουλος* </b><br />Όταν μιλάει κανείς για την Ελλάδα και την Τουρκία, είναι φρόνιμο, αν όχι επιβεβλημένο, να έχει κατά νου τη διαλεκτική και τη «θεωρία των εναντίων» των Πυθαγορείων. Σύμφωνα με αυτή, στη ζωή υπάρχουν αντιθετικά δίπολα που βρίσκονται σε μια συνεχή αμοιβαία διάδραση, σε έναν αλληλοκαθορισμό και συνύπαρξη, όπως, άλλωστε, συμβαίνει, λόγω γεωγραφίας και ιστορικής όσμωσης, μεταξύ των δύο χωρών. <br /><br />Σε αυτή τη βάση, στα ελληνοτουρκικά, περισσότερο από ποτέ, η διπλωματική γλώσσα «έχει πάει περίπατο», με ευθύνη κατεξοχήν της τουρκικής πλευράς (πρόσφατο παράδειγμα, συνιστούν οι δηλώσεις της υποψήφιας για την τουρκική προεδρία, με το «Καλό Κόμμα», Ακσενέρ, για επίσκεψη, άμα τη εκλογή της, σε ένα από τα 18 νησιά «που έχουν υπό την κατοχή τους οι Έλληνες»). Σε αυτόν, όμως, τον ολισθηρό δρόμο έχει παρασυρθεί και η ηγεσία του Ελληνικού Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, με ανάλογες μεγαλοστομίες, που δεν ταιριάζουν σε μια χώρα που επιδιώκει να αποδείξει τη στρατηγική της ικανότητα και αποτελεσματικότητα. Από την άλλη, αν μη τι άλλο, όταν ακούει κάποιος τον Τούρκο αντιπρόεδρο και εκπρόσωπο να μιλάει τόσο απαξιωτικά για τον Έλληνα πρωθυπουργό για τη μη τήρηση «του ανδρικού του λόγου», πέρα από τις όποιες σεξιστικές ή άλλες εαυτού συνυποδηλώσεις, το όποιο διπλωματικό πρωτόκολλο, εξαϋλώνεται. Και δυστυχώς, σε αυτή την παγίδα, ολισθαίνει και η ελληνική πλευρά, με δηλώσεις, επί ηρωικών λειψάνων, για «επέκταση», μέσα από την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ. <br /><br />Κυρίως, αυτό που μένει να συγκρατήσουμε έχει να κάνει με την επιμονή της τουρκικής πλευράς να δηλώνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν τήρησε την (όποια του) υπόσχεση για παράδοση των οκτώ Τούρκων αξιωματικών. Κάτι για το οποίο η ελληνική πλευρά εξακολουθεί, μέχρι και σήμερα, να τηρεί «σιγή ιχθύος». Και αυτή η σιωπή γίνεται ακόμα πιο εκκωφαντική, ιδιαίτερα, όταν εστιάσουμε στο λεπτό σημείο που απασχολεί την επικαιρότητα και έχει να κάνει με το πάγωμα, από πλευράς Τουρκίας, της διμερούς ελληνοτουρκικής συμφωνίας επαναεισδοχής των προσφύγων (ενώ ήδη έχουν προηγηθεί οι κατηγορίες για επαναπροώθηση Τούρκων πολιτών που καταφεύγουν στην Ελλάδα). <br /><br />Γίνεται, επομένως, σαφές ότι η τουρκική αυτή ενέργεια εντάσσεται στις αφόρητες πιέσεις της γειτονικής μας χώρας, για το θέμα των οκτώ αξιωματικών της, σε μια λογική παζαριού, αναφορικά με τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς. Συνάμα, όμως, αποδεικνύει περίτρανα, το διμερές και διεθνές bullyingπου ασκεί η Τουρκία, κατά τρόπο που τεστάρει την όποια «περιδεή» μας κουλτούρα και ψυχολογία. Παρατηρώντας τις σχετικές δηλώσεις του Τούρκου υπουργού εξωτερικών, θα λέγαμε ότι η αναφορά, περί παγώματος της διμερούς συμφωνίας, έγινε κατά το μάλλον ή ήττον, σε χαμηλούς τόνους και σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου. Στη συνέχεια, όμως ,τη σκυτάλη και σε ένα κλιμακούμενο επίπεδο, πήρε ο Τούρκος πρωθυπουργός. Αυτό μπορεί να έχει διττή ερμηνεία εσωτερικής και εξωτερικής υφής: ενόψει εκλογών χρησιμοποιείται ένα ακόμα επιχείρημα, ως τουρκική επικοινωνιακή απάντηση, στο θέμα των οκτώ αξιωματικών και από την άλλη επιχειρείται η εξαγωγή πίεσης και απειλών προς τη Δύση. <br /><br />Προς τούτο, ως πρώτο βήμα, πριν την τελική ρήξη, στο θέμα της επαναεισδοχής, η Τουρκία «χτυπάει» την Ελλάδα, δίνοντας μήνυμα στην Ευρώπη ότι έρχεται η σειρά της. Μάλιστα, οι Τούρκοι διατείνονται ότι η Δύση είναι αυτή που άσκησε πιέσεις στην ελληνική δικαιοσύνη, καθώς, στην τουρκική οπτική, σύμπασα, η Δύση θεωρείται ότι, συν τοις άλλοις, βρίσκεται πίσω από το κατρακύλισμα της τουρκικής λίρας. Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, για όσους τρέφουν ψευδαισθήσεις για την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας ότι η γείτων χώρα δεν κατανοεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο και το ruleoflaw, αλλά το δίκαιο του ισχυρού, όπως διατρανώνει, κυνικά, ο Τούρκος πρόεδρος. <br /><br />Κατεξοχήν, λοιπόν, η διαπλοκή του θέματος της υπαναχώρησης από τη διμερή συμφωνία επαναεισδοχής (που η Ελλάδα ήδη θεωρεί «παγωμένη») με το ζήτημα των οκτώ Τούρκων αξιωματικών και των δύο Ελλήνων φυλακισμένων, περιπλέκει τον μίτο επίλυσης και ηρεμίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, όπως άλλωστε, ζήτησε, με το γνωστό «Ποντιοπιλατικό» του ύφος, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ. <br /><br />Καταληκτικά, συγκρατούμε ότι το τουρκικό κράτος, σε πολιτικό-ανθρωπολογικό επίπεδο, από τη μια «κατασκευάζει εσωτερικούς εχθρούς» για να ορίζει εαυτούς και αλλήλους, όπως γίνεται στην περίπτωση του Γκιουλέν και από την άλλη, υπαναχωρεί, μόνο, από τις όποιες συμφωνίες. Ως εκ τούτου, οι κατοπινές εξελίξεις θα αποδείξουν, αν αυτή η τουρκική ενέργεια συνιστά ένα ακόμη προεκλογικό πυροτέχνημα προς το εσωτερικό ή μια ακόμα σαφής πρόκληση απέναντι στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, ότι «αν δεν μας κάνετε το hatır θα έχετε να κάνετε με το inat μας».<div> <br /><b><i>*Αναλυτής Διεθνούς Πολιτικής και Διαχείρισης Κρίσεων </i></b><br /><br /><div> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

Τι πραγματικά σημαίνει η τουρκική υπαναχώρηση από τη διμερή συμφωνία για την επαναεισδοχή των προσφύγων

Νικόλαος Παπαναστασόπουλος*  Όταν μιλάει κανείς για την Ελλάδα και την Τουρκία, είναι φρόνιμο, αν όχι επιβεβλημένο, να έχει κατά νου τη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκαλυπτική συζήτηση Έλληνα με τον Τούρκο Ντ. Περιντσέκ… στο Πεκίνο!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrUf2-uYY5aWAr_ClcgkPmplrNBoddnUDccFJ7PD9tE40ivU1ZOmwuAZEPRqpSnB4m0vn5cfhlw5l6_zSRuHC7b23xNjlGEcNaJVSotXiu7cOAv6jTf3Ol8LTURnFH_3vdp0D9HxUzjwI/s1600/Do%25C4%259Fu-Perin%25C3%25A7ek-Turkey-Vatan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrUf2-uYY5aWAr_ClcgkPmplrNBoddnUDccFJ7PD9tE40ivU1ZOmwuAZEPRqpSnB4m0vn5cfhlw5l6_zSRuHC7b23xNjlGEcNaJVSotXiu7cOAv6jTf3Ol8LTURnFH_3vdp0D9HxUzjwI/s640/Do%25C4%259Fu-Perin%25C3%25A7ek-Turkey-Vatan.jpg" width="640" /></a></div> <br />Πάλευα πριν λίγο καιρό με τα «ξυλάκια» μου στο εστιατόριο του Πανεπιστημίου του Πεκίνου, προσκεκλημένος σε ένα μεγάλο διεθνές συνέδριο, όταν, έκπληκτος, διαπίστωσα στο διπλανό τραπέζι, την παρουσία πολυμελούς αντιπροσωπείας του τουρκικού «Πατριωτικού Κόμματος» (Βατάν), υπό τον Ντογκού Περιντσέκ, προσκεκλημένων και αυτών στο ίδιο συνέδριο. <br /><br />Του <b>Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου</b><br /><br />Παλιός μαοϊκός και συνομιλητής του Οτσαλάν, ο Περιντσέκ υπήρξε σφοδρός επικριτής της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και φυλακίστηκε για αυτό στη δεκαετία του 1970. Από τότε βέβαια κύλησε πολύ νερό σε όλα τα αυλάκια. Σήμερα, ο Τούρκος πολιτικός πιστεύει ότι οι Κούρδοι είναι όργανα ΗΠΑ και Ισραήλ, ενώ αρνείται την αρμενική γενοκτονία. Μοιάζει να έκανε τον εθνικισμό, με κεμαλικό και αντιϊμπεριαλιστικό περιεχόμενο, και τον «ασιατισμό», κέντρο του πολιτικού του διαβήματος. <br /><br />Σημεία των καιρών που ακολούθησαν τη σοβιετική κατάρρευση. Πολλοί δυτικοί αριστεροί εγκατέλειψαν την κριτική του ιμπεριαλισμού, καθιστάμενοι ομάδα πίεσης για παροχές στο εσωτερικό της Δύσης και συνήγοροι ατομικών δικαιωμάτων διαφόρων ομάδων, φτάνοντας ορισμένοι να υποστηρίξουν επεμβάσεις σε Γιουγκοσλαβία ή Μέση Ανατολή. <br /><br />Ουσιαστικά αποδέχτηκαν την ανωτερότητα του κόσμου τους, Δύσης, Ευρώπης και παγκοσμιοποίησης. Αυτό εξυπηρέτησε η κριτική των εθνικισμών, πάντα των αντι-αυτοκρατορικών, ποτέ των φιλο-αυτοκρατορικών. <br /><br />Ο Περιντσέκ έκανε το αντίστροφο, καθιστώντας το εθνικό και αντιϊμπεριαλιστικό στοιχείο σχεδόν αποκλειστικό περιεχόμενο της αριστεράς, μετονομάζοντας το Εργατικό κόμμα σε Πατριωτικό, αντιπαραθέτοντας Ασία σε Ευρώπη, Ανατολή σε Δύση. <br /><br />Έξη χρόνια πέρασε στη φυλακή κατηγορηθείς ως «πολιτικός αρχηγός» της Εργκενεκόν, μαζί με την αφρόκρεμα των στρατηγών, κάμποσοι από τους οποίους προσχώρησαν τελικά στο κόμμα του, αποφυλακιζόμενοι. <br /><br />‘Όταν ο Ερντογάν συγκρούστηκε με τον Γκιουλέν και τους Αμερικανο-ισραηλινούς Νεοσυντηρητικούς πίσω του, οι χτεσινοί κρατούμενοι απέκτησαν σημαίνουσα πολιτική επιρροή και οι χτεσινοί διώκτες πήραν την θέση τους στα μπουντρούμια! <br /><br />Η εκλογική επιρροή του Βατάν είναι ασήμαντη. Λόγω όμως αριστερής παιδείας, ο Περιντσέκ μπορεί να συγκροτεί πολιτικά τον αυθόρμητο «αντιϊμπεριαλισμό» των ισλαμιστών που απέμειναν πιστοί στον Ερντογάν. <br /><br />Ενώ διαθέτει ένα όχι ασήμαντο δίκτυο σχέσεων με Μόσχα, Πεκίνο, Τεχεράνη, Δαμασκό. Αυτός και ο Ντούγκιν έπαιξαν ρόλο στο να μην εκτραχυνθούν πέραν ενός σημείου οι σχέσεις Ερντογάν-Πούτιν, γεγονός που επέτρεψε την επανασυμφιλίωση Άγκυρας-Μόσχας, πιθανώς διασώζοντας τον Ενρτογάν από το πραξικόπημα του 2016. <br /><br />Δεν έχασα ασφαλώς την ευκαιρία που μου δινόταν για μια συζήτηση σε βάθος με τον Περιντσέκ που γελάει όταν τον ρωτάω να μου πει αν είναι αυτός ο ιθύνων νους της αντιδυτικής πολιτικής του Ερντογάν. ‘ <br /><br /><i>Όχι, δεν είμαστε εμείς πίσω από την πολιτική του, εκείνος ανακαλύπτει την πολιτική μας, μας λέει, προσθέτοντας: «Δεν κυβερνάει ο Ερντογάν την Τουρκία, η Τουρκία κυβερνά τον Ερντογάν». </i>Εννοεί ότι είναι η δυναμική της κατάστασης που οδηγεί τον Τούρκο Πρόεδρο όπου τον οδηγεί. <br /><br />Για τον Περιντσέκ, η οργάνωση του Γκιουλέν ήταν παράρτημα της CIA και της Σαϊεντολογίας κι ο ίδιος είδος «Σόρος» του ισλαμικού κόσμου, συνέχεια του τουρκικού βαθέος κράτους, εξαρτημένου από το ΝΑΤΟ και το Gladio. <br /><br />Το 2000, η Δύση ανέθεσε στον Ερντογάν να εντάξει την Τουρκία στην παγκοσμιοποίηση μέσω του χρέους και να τη διαλύσει με το κουρδικό. Αυτό ήρθε όμως σε σύγκρουση με τη βαθειά Τουρκία, οδηγώντας στη ρήξη Ερντογάν-Γκιουλέν, είναι σε γενικές γραμμές η ανάλυση Περιντσέκ. <br /><br />Η οικονομική πραγματικότητα οδηγεί την Τουρκία στην «Ευρασία», υπογραμμίζει, αφού ο όγκος των συναλλαγών της είναι τώρα με τη Γερμανία, την Κίνα και τη Ρωσία, ενώ δεν την υποστηρίζουν τα δυτικά χρηματοπιστωτικά κέντρα. <br /><br />Η Τουρκία θα γνωρίσει σοβαρή οικονομική κρίση και αυτό θα αυξήσει αναγκαστικά τον ρόλο του κράτους στην οικονομία και θα συμβάλλει στην πορεία της χώρας προς την Ασία, μακριά από τη Δύση, την Ευρώπη και τον ατλαντισμό. <br /><br />Μόνο τυπικά, προσθέτει, η Τουρκία είναι ακόμα στο ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ είναι εχθρός μας. Η επιρροή του Ερντογάν στον στρατό είναι περιορισμένη, γιατί ήταν κυρίως ισλαμιστές που εκκαθαρίστηκαν. Αναβιώνει η κεμαλική παράδοση. <br /><br />‘Όταν τον ρωτάμε για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, δεν κρύβει την ανησυχία του για τη «συνεννόηση» και τις κοινές ασκήσεις Ελλάδας, Ισραήλ, Κύπρου και ΗΠΑ στην Αν. Μεσόγειο, που τις χαρακτηρίζει «πολύ επικίνδυνες» για την Ελλάδα, την Τουρκία και τις σχέσεις τους. «Δεν είναι λογικό» Ελλάδα και Τουρκία να είναι εχθροί. <br /><br />Όταν του επισημαίνουμε το διεθνές δίκαιο και τις ελληνοτουρκικές διαφορές, απαντά ότι το διεθνές δίκαιο δεν μπορεί να είναι βάση για τις σχέσεις των δύο χωρών, επειδή και οι δύο πλευρές έχουν ερείσματα σε αυτό και δεν υπάρχει όργανο για να το επιβάλλει. Οι σχέσεις πρέπει να στηριχτούν, υποστηρίζει, στο κοινό συμφέρον, στην ανάγκη των δύο χωρών να είναι φίλες, ενώ κατηγορεί την Αθήνα για την πρόσφατη ένταση. <br /><br />Πρέπει να οικοδομήσουμε τις σχέσεις μας στο κοινό συμφέρον. Γιατί μπορείτε να εκμεταλλευθείτε τα πετρέλαια με τους Αμερικανούς, που θα σας εκμεταλλευθούν και δεν μπορούμε να το κάνουμε μαζί; διερωτάται. <br /><br />Θα ήταν μεγάλο λάθος να πάει η Ελλάδα με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ εναντίον της Τουρκίας μας λέει, παραδεχόμενος ότι αυτό ακριβώς έκανε η δική του χώρα στο παρελθόν και ότι «ήταν λάθος μας. Χωρίς την επιρροή και τη δράση των ΗΠΑ στη Μεσόγειο, Ελλάδα και Τουρκία θα είχαν φιλικές σχέσεις». <br /><br />Από το Αιγαίο μέχρι το Ιράν, διεξάγεται μια μεγάλη διεθνής σύγκρουση. Ένα είναι το Μέτωπο. Από τη μια Τουρκία, Συρία, Ιράν, Ρωσία. Από την άλλη ΗΠΑ, Ισραήλ και οι σύμμαχοί τους, περιλαμβανομένων των Κούρδων. «Μην πάτε με αυτούς, θα είναι τρομερά επικίνδυνο και για μας και για σας. Και θα χάσουν». <br /><br />Για το κυπριακό τέλος υποστηρίζει ότι η μόνη λύση είναι η διχοτόμηση. Τουρκία στον Βορρά, Ελλάδα στον Νότο. Η Κύπρος είναι πολύ μικρή για να επιβιώσει ως ανεξάρτητο κράτος στην Αν. Μεσόγειο, πιστεύει. <br /><br />Λόγω του ενδιαφέροντος αυτών και άλλων απόψεων που εξέφρασε ο Περιντσέκ, και του ρόλου που παίζει, θα εκδώσουμε όλη τη συνέντευξή του στο άμεσο μέλλον από τις εκδόσεις Ινφογνώμων. Επειδή στην Ελλάδα κυκλοφορεί και ουκ ολίγη ανοησία, δεν πειράζει να υπενθυμίσουμε τα αυτονόητα. <br /><br />Οι συνεντεύξεις και τα ρεπορτάζ, ιδίως για εθνικά θέματα, δεν πρέπει να αποσκοπούν να προβάλλουν, θετικά ή αρνητικά, πρόσωπα ή ρεύματα, αλλά στο να ξέρει η κοινή γνώμη και οι επαγγελματικά ασχολούμενοι, τι ακριβώς λένε όλα τα ρεύματα μιας χώρας τόσο σημαντικής για την Ελλάδα, όσο η Τουρκία. Που η γνώση μας για αυτή είναι αντιστρόφως ανάλογη των τεραστίων ποσών που ξοδεύουμε, υποτίθεται, για να αμυνθούμε από την απειλή της.<br /><br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αποκαλυπτική συζήτηση Έλληνα με τον Τούρκο Ντ. Περιντσέκ… στο Πεκίνο!

Πάλευα πριν λίγο καιρό με τα «ξυλάκια» μου στο εστιατόριο του Πανεπιστημίου του Πεκίνου, προσκεκλημένος σε ένα μεγάλο διεθνές συνέδριο, ότ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μέχρι που μπορεί να φθάσει ο Ερντογάν στο Αιγαίο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJQ8qtPlZw0Qr4rOKaN7tlLTPdfg93DfRd5WX8I2k5HaXcnSl-D_4Ac6ZxLOx6Gk6f8MLd3GwLD3Od3_4tSGuXwU_0dHC6q0d2qUaMlx4CLuCgOqewGT-HeRaHv2OhyLHGeNFT8RgwLM0/s1600/Turkish-Navy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJQ8qtPlZw0Qr4rOKaN7tlLTPdfg93DfRd5WX8I2k5HaXcnSl-D_4Ac6ZxLOx6Gk6f8MLd3GwLD3Od3_4tSGuXwU_0dHC6q0d2qUaMlx4CLuCgOqewGT-HeRaHv2OhyLHGeNFT8RgwLM0/s640/Turkish-Navy.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σταύρος Λυγερός</b><br /> Πλησιάζοντας στις κρίσιμες για την επιβίωση του καθεστώτος Ερντογάν εκλογές της 24ης Ιουνίου και με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι δεν θα πρόκειται για περίπατο, το κρίσιμο ερώτημα που απασχολεί το ελληνικό Γενικό Επιτελείο είναι εάν οι πρόσφατες τουρκικές στρατιωτικές κινήσεις στο Αιγαίο εντάσσονται ή όχι σ’ ένα σχέδιο πρόκλησης θερμού επεισοδίου. Με σκοπό, βεβαίως, μία εύκολη νίκη, η οποία θα αξιοποιηθεί στο έπακρο εκλογικά, όπως συνέβη και με την κατάληψη του Αφρίν. Αν και οι εκτιμήσεις είναι ότι το καθεστώς Ερντογάν δεν κινείται προς αυτή την κατεύθυνση, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις προετοιμάζονται και γι’ αυτό το ακραίο ενδεχόμενο.<br /> <br /> Ο συσχετισμός δυνάμεων μεταξύ των δύο χωρών καθίσταται ολοένα και πιο δυσχερής για την Ελλάδα σ’ όλα τα επίπεδα. Η προμήθεια ή των νέας γενιάς αμερικανικών μαχητικών F-35, ή των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 (δύσκολο να πάρει και τα δύο) θα αρχίσει να αποκτά πλήρη κυριαρχία στον αέρα. Η Τουρκία θα αποκτήσει κυριαρχία και στη θάλασσα αν παραλάβει τα μεγάλου εκτοπίσματος πολεμικά σκάφη θαλάσσιας κυριαρχίας TF-2000 (το πρόγραμμα προβλέπει τη ναυπήγηση έξι τέτοιων σκαφών μέχρι το 2028). <br /> <br /> Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, οι προοπτικές στο επίπεδο του συσχετισμού στρατιωτικών δυνάμεων είναι σκοτεινές, λόγω και των επιπτώσεων που έχει η μακρόχρονη οικονομική κρίση στον εξοπλισμό και κατ’ επέκτασιν στο αξιόμαχο των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Προς το παρόν, πάντως, είναι –με ορθολογικούς όρους– απαγορευτική μία στρατιωτικού χαρακτήρα τουρκική επιθετική κίνηση. <br /> Ο πειρασμός της εύκολης νίκης <br /> <br /> Είναι ανησυχητικό, ωστόσο, το γεγονός ότι ο Ερντογάν θεωρεί πως, λόγω της οικονομικής κρίσης, η Ελλάδα είναι ευάλωτη στις πιέσεις. Προς αυτή την κατεύθυνση τον ωθεί από τη μία πλευρά η επιρροή που του ασκεί η συμμαχία με τους Γκρίζους Λύκους του Μπαχτσελί και από την άλλη ο πειρασμός του να κλιμακώσει τις προκλήσεις με σκοπό να εξασφαλίσει μία εύκολη νίκη. <br /> <br /> Υπάρχουν, βεβαίως, και τα αντικίνητρα. Οι εδρεύουσες στην ευρωπαϊκή Τουρκία δυνάμεις έχουν αποδυναμωθεί, λόγω της μεταφοράς μηχανοκίνητων και τεθωρακισμένων μονάδων στη Συρία. Υπενθυμίζουμε ότι οι Τούρκοι έχουν εμπλακεί για τα καλά στο συριακό μέτωπο. Επιπροσθέτως, συνεχίζεται η έστω και χαμηλής έντασης αιμορραγία, λόγω του παρατεταμένου ανταρτοπόλεμου στη νοτιοανατολική Τουρκία. Σύμφωνα με τουρκικές πηγές, οι πολεμικές συγκρούσεις στο Ιράκ και στη Συρία έχουν επιτρέψει στο ΡΚΚ όχι μόνο να προμηθευθεί πολύ πιο αποτελεσματικό οπλισμό σε σύγκριση με το παρελθόν, αλλά και να εκπαιδευθεί, γεγονός που συνεπάγεται μεγαλύτερες απώλειες για τους Τούρκους. <br /> <br /> Πέρα από την επίσημη ελληνική ρητορική, ανεξάρτητοι στρατιωτικοί παρατηρητές θεωρούν ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις διατηρούν, έστω και με τα δόντια, την αποτρεπτική ικανότητά τους. Μπορούν, δηλαδή, ακόμα να προκαλέσουν βαρύτατα πλήγματα στην τουρκική πλευρά σ’ όλα τα επίπεδα. Είναι πολύ διαφορετικό η Τουρκία να στέλνει δυνάμεις στη Συρία εναντίον των Κούρδων και του Ισλαμικού Κράτους από το να εμπλακεί σε ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, το οποίο μπορεί να μετεξελιχθεί σε γενικευμένη σύρραξη. <br /> Τραυματισμένος από τις εκκαθαρίσεις <br /> <br /> Ένας δεύτερος λόγος που καθιστά απαγορευτική μία τουρκική επιθετική κίνηση στο Αιγαίο είναι το γεγονός ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν αποδεκατιστεί από το κύμα των διώξεων που ακολούθησε το πραξικόπημα του 2016. Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί. Ο αριθμός των αξιωματικών που έχουν φυλακισθεί ή απολυθεί ανέρχονται σε πολλές χιλιάδες. Τέσσερις στους 10 ανώτατους αξιωματικούς έχουν φυλακισθεί ή απολυθεί, γεγονός που έχει δημιουργήσει μεγάλα κενά στο επίπεδο των επιτελικών λειτουργιών. <br /> <br /> Στον κρίσιμο τομέα της πολεμικής αεροπορίας το πλήγμα είναι βαρύτατο. Έχουν φυλακισθεί ή απολυθεί πάνω από 250 πιλότοι. Σύμφωνα και με δήλωση Τούρκου ανώτατου αξιωματικού, ο οποίος έχει ζητήσει άσυλο σε ευρωπαϊκή χώρα, η έλλειψη πιλότων δημιουργεί σοβαρά προβλήματα ακόμα και στις επιχειρήσεις βομβαρδισμού κουρδικών στόχων. <br /> <br /> Δεν είναι, όμως, μόνο οι αριθμοί. Το ρήγμα που έχει δημιουργηθεί στους κόλπους των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων είναι πολύ βαθύ και επηρεάζει καταλυτικά το αξιόμαχό τους. Είναι ενδεικτικό ότι υπάρχουν πιλότοι που παρότι δεν έχουν απολυθεί και συνεχίζουν να εκτελούν αποστολές, θεωρούνται ύποπτοι και ως εκ τούτου υποχρεώνονται να δίνουν καθημερινά το παρόν στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής τους! <br /> Δεν εμπιστεύεται τους στρατηγούς <br /> <br /> Ένας τρίτος λόγος που καθιστά απαγορευτική μία επιθετική κίνηση στο Αιγαίο είναι ότι ο Ερντογάν πιστεύει πως οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις δεν έχουν εκκαθαριστεί πλήρως και ως εκ τούτου είναι πολύ επιφυλακτικός απέναντί τους. Είναι ενδεικτικό ότι στις 10 Ιανουαρίου 2017 ψηφίσθηκε νόμος που μεταφέρει κρίσιμες αρμοδιότητες του αρχηγού ΓΕΕΘΑ στον υπουργό Άμυνας. Αυτός διορίζει τους διοικητές των κλάδων, αποφασίζει τις προαγωγές και έχει υπό τον έλεγχό του τις στρατιωτικές σχολές. <br /> <br /> Για την κατάσταση στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είναι ενδεικτικό ότι ο τέως αρχηγός του ΓΕΕΘΑ στρατηγός Μπασμπούγ εξέφρασε την άποψη πως εάν το πραξικόπημα δεν είχε αποτύχει θα είχαν προσχωρήσει και όσοι διοικητές στην κρίσιμη στιγμή δίστασαν ή τήρησαν στάση αναμονής. Την ίδια άποψη έχει εκφράσει και ο απόστρατος εισαγγελέας της στρατιωτικής Δικαιοσύνης Ουτσόκ: «εάν είχε συλληφθεί ο πρόεδρος, η στρατιωτική ιεραρχία θα είχε νομιμοποιήσει το πραξικόπημα». <br /> <br /> Ούτως εχόντων των πραγμάτων, είναι λογικό να υποθέσουμε πως ο Ερντογάν διστάζει να εξωθήσει τα πράγματα σε μία ελληνοτουρκική σύγκρουση. Φοβάται ότι μία τέτοια σύγκρουση εκ των πραγμάτων θα έδινε μεγάλα περιθώρια αυτόνομων κινήσεων στους στρατηγούς, οι οποίοι ενδεχομένως να τα χρησιμοποιούσαν για την ανατροπή του. Και ο φόβος του αυτός συνδέεται με την πεποίθησή του ότι οι Αμερικανοί επιδιώκουν να τον ανατρέψουν, χρησιμοποιώντας ερείσματα στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις που δεν έχουν ξηλωθεί. <br /> Δυσμενές διεθνές περιβάλλον <br /> <br /> Τέλος, ούτε το διεθνές περιβάλλον ευνοεί μία τουρκική επιθετική κίνηση στρατιωτικού χαρακτήρα. Το κλίμα για τη νεοοθωμανική Τουρκία είναι αρνητικό σ’ όλη τη Δύση. Αν και οι Αμερικανοί συνεχίζουν τις προσπάθειες να επαναφέρουν την Τουρκία στο δυτικό μαντρί, κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος η θέση ότι η Ουάσιγκτον πρέπει να αλλάξει πολιτική έναντι του Ερντογάν και να τον αντιμετωπίσει όχι πλέον ως σύμμαχο, αλλά ως αποστάτη. Στην πραγματικότητα, οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε μεταβατική φάση, αλλά είναι σαφές ότι κινούνται σε τροχιά επιδείνωσης παρά βελτίωσης. <br /> <br /> Όπως φάνηκε και από το δόγμα που παρουσίασε προ ημερών ο αρμόδιος για την περιοχή μας Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Μίτσελ, η θεώρηση που τον τελευταίο καιρό κυριαρχεί και στο Στέητ Ντηπάρτμεντ και στο Πεντάγωνο είναι ότι η Ελλάδα από χώρα δεύτερης γραμμής τείνει γεωπολιτικά να μετατραπεί σε χώρα πρώτης γραμμής. Ως εκ τούτου πρέπει να αντιμετωπισθεί αναλόγως. <br /> <br /> Παραλλήλως, η Ουάσιγκτον συνεχίζει να εξοπλίζει τους Κούρδους με βαρύ οπλισμό, γεγονός που βαθαίνει το ρήγμα στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις και εξωθεί την Άγκυρα ακόμα περισσότερο στην αγκαλιά της Μόσχας. Αυτό με τη σειρά τους καθιστά ακόμα πιο προβληματικές τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Ουσιαστικά πρόκειται για φαύλο κύκλο, ο οποίος δεν μπορεί να σπάσει, επειδή λείπει η εμπιστοσύνη. Για την ακρίβεια, ο Ερντογάν είναι πεπεισμένος πως πίσω από το πραξικόπημα του 2016 ήταν η CIA. <br /> Η απειλή ως πολιτικό όπλο <br /> <br /> Από όλα τα παραπάνω συνεπάγεται ότι αντικειμενικά η Τουρκία δεν έχει περιθώρια να επιχειρήσει μία στρατιωτικού χαρακτήρα επιθετική κίνηση στο Αιγαίο. Αυτό, βεβαίως, δεν πρόκειται να εμποδίσει τους νεοοθωμανούς να επαναφέρουν με ένταση τις χρόνιες μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις, όπως τη θεωρία περί «γκρίζων ζωνών». Ούτε να χρησιμοποιούν την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας ως πολιτικό όπλο. <br /> <br /> Οι κατά καιρούς δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων για «γκρίζες ζώνες» και τουρκικές βραχονησίδες(!) κινούνται σ’ αυτό ακριβώς το πλαίσιο. Το ίδιο και η πρόσφατη ανακοίνωση για τη συγκρότηση τουρκικής ναυτικής δύναμης κρούσης στο Αιγαίο. Είναι αξιοσημείωτο ότι η κεμαλική αξιωματική αντιπολίτευση πλειοδοτεί σε επεκτατισμό στο μέτωπο του Αιγαίου. <br /> <br /> Η Αθήνα, πάντως, παρακολουθεί με προσοχή και ετοιμότητα, αλλά αποφεύγει επιμελώς να απαντήσει στις τουρκικές προκλήσεις κατά τρόπο που να οδηγεί σε κλιμάκωση. Η εκτίμηση που κυριαρχεί είναι ότι ο Ερντογάν δεν πρόκειται να υπερβεί το όριο ούτε πριν τις επικείμενες εκλογές, ούτε μετά. Η σημαντική αύξηση της εισροής προσφύγων-μεταναστών προς τα νησιά του βορείου Αιγαίου και η πρόσφατη ρητορική ότι ακυρώνεται η σχετική συμφωνία είναι μία μορφή πίεσης και προς την Ελλάδα και προς την ΕΕ.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μέχρι που μπορεί να φθάσει ο Ερντογάν στο Αιγαίο

Σταύρος Λυγερός Πλησιάζοντας στις κρίσιμες για την επιβίωση του καθεστώτος Ερντογάν εκλογές της 24ης Ιουνίου και με τις δημοσκοπήσεις να...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο κοινός δρόμος Ελλάδας, ΗΠΑ και Ισραήλ, ζητήματα προς διευθέτηση… και η Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNmEDKuyp8ZJMLvEUaM2Ewkepfl-pPux52xTUaqXHxZeUaDzbfl2vL-e6H9VeIOi49DUMGqSFffXgGFxzk8gvJr_4fZMCcIrajbA77dablEFmQoLV8rH9VaCg_RTAiudmE8Z9MM4necRQ/s1600/tsipras+anastasiadis+dedaniaxoy.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNmEDKuyp8ZJMLvEUaM2Ewkepfl-pPux52xTUaqXHxZeUaDzbfl2vL-e6H9VeIOi49DUMGqSFffXgGFxzk8gvJr_4fZMCcIrajbA77dablEFmQoLV8rH9VaCg_RTAiudmE8Z9MM4necRQ/s640/tsipras+anastasiadis+dedaniaxoy.png" width="640" /></a></div> <br /> Η τέταρτη τριμερής σύνοδος Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ που έγινε στη Λευκωσία τον Μάιο, φανέρωσε την αποφασιστικότητα των τριών χωρών να εμβαθύνουν την συνεργασία τους. <br /> <br /> Γράφει ο <b>George N. Tzogopoulos</b><br /> <br /> Αναστασιάδης, Τσίπρας και Νετανιάχου συζήτησαν νέα πεδία συνεργασίας, μεταξύ των οποίων την δημόσια ασφάλεια, τις κινηματογραφικές συμπαραγωγές, τη θαλάσσια μόλυνση και τη μείωση του κόστους περιαγωγής δεδομένων. <br /> <br /> Συμφώνησαν πως η πέμπτη τριμερής θα γίνει στο Ισραήλ εντός του έτους, στη Μπιρσίμπα, την «κυβερνοπόλη», όπως την χαρακτήρισε ο Νετανιάχου με στόχο να προωθήσουν τον διάλογο και όσον αφορά την τεχνολογία των τηλεπικοινωνιών. <br /> <br /> Αυτή την στιγμή οι τρεις χώρες δίνουν έμφαση στην στρατιωτική συνεργασία. Συμβολικά ελληνικά μαχητικά συμμετείχαν σε αεροπορική επίδειξη της ισραηλινής Αεροπορίας για την επέτειο των 70 ετών από την ανεξαρτησία του Ισραήλ. <br /> <br /> Παράλληλα ο Έλληνας Α/ΓΕΣ αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής επισκέφτηκε το Ισραήλ κατόπιν προσκλήσεως του Ισραηλινού ομόλογου του υποστρατήγου Γιακόβ Μπάρακ, ο οποίος έχει ήδη επισκεφτεί την Ελλάδα τον Ιανουάριο. <br /> <br /> Σύμφωνα με πληροφορίες συζητήθηκε το ενδεχόμενο κοινής δράσης κατά νέων απειλών και προγράμματα στρατιωτικών ανταλλαγών. Επίσης συνάντηση επιτελών των τριών χωρών έλαβε χώρα στις 9 Μαΐου στο Ισραήλ. <br /> <br /> Η ενέργεια παραμένει το κέντρο της προσοχής. Κύπρος και Ισραήλ διαφωνούν για το κοίτασμα Αφροδίτη και προωθούν διεθνή διαιτησία. Ωστόσο για να αποφευχθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο Ιερουσαλήμ και Λευκωσία έχουν ξεκινήσει διάλογο, αν και το ζήτημα φαίνεται πως δεν είναι εύκολο να επιλυθεί. <br /> <br /> Παρόλα αυτά η διαφορά στο Αφροδίτη δεν εμποδίζει τις τρεις χώρες να εξετάζουν την κατασκευή του αγωγού EastMed. Η πρέσβης του Ισραήλ στην Αθήνα έκανε λόγο για εντατικοποίηση του ρυθμού προώθησης του σχεδίου. <br /> <br /> Ο αγωγός EastMed στοιχίζει μεν περισσότερο από ότι ένας αγωγός που θα συνέδεε Ισραήλ και Τουρκία, αλλά θα αλλάξει τα δεδομένα ασφαλείς στην Ανατολική Μεσόγειο. Για αυτό εξοργίζεται η Άγκυρα. <br /> <br /> Ο κατοχικός ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί δήλωσε πως ο EastMed δεν λειτουργεί ως «οδός ειρήνης» και ζήτησε την κατασκευή αγωγού μέσω Τουρκίας. Η Τουρκία ανησυχεί για την αναπτυσσόμενη συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ. <br /> <br /> Η δημιουργία ενός δημοκρατικού μπλοκ στην Ανατολική Μεσόγειο δεν εξυπηρετεί τις νέο-οθωμανικές φιλοδοξίες του Ερντογάν, για την ακρίβεια μάλλον της διαταράσσει. <br /> <br /> Ο εκτελεστικός διευθυντής τουHellenic American Leadership Council (HALC) Έντι Ζμενίδης δήλωσε πως η οργάνωση αυτή και η American Jewish Community (AJC) συνεργάζονται στις ΗΠΑ για την ενίσχυση του τριγώνου Αθήνας-Λευκωσίας-Ιερουσαλήμ με την στήριξη των ΗΠΑ. <br /> <br /> Η απαγόρευση πωλήσεως F-35 στην Τουρκία και η άρση του εμπάργκο πώλησης αμερικανικών όπλων στην Κύπρο αποτελούν στόχους της συνεργασίας τους. Παράλληλα όσο περισσότερο οι τακτικές της Άγκυρας αποκαλύπτονται από Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ τόσο η διεθνής κοινότητα καθίσταται ενήμερη των κινήτρων του Ερντογάν. <br /> <br /> Ελλάδα και Κύπρος, αν και είναι υποχρεωμένες να κινούνται βάσει των ευρωπαϊκών επιταγών στο ευαίσθητο για το Ισραήλ θέμα του Ιράν, έλαβαν θέση. <br /> <br /> Ο πρόεδρος Αναστασιάδης δήλωσε πως το Ιράν οφείλει να διατηρήσει καλές σχέσεις με τους γείτονές του και να ακολουθήσει μη επεμβατική πολιτική, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε πως κατανοεί τις ανησυχίες του Ισραηλινού ομολόγου του Νετανιάχου, αλλά τάχθηκε υπέρ της διατήρησης της συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Ελληνικές εταιρείες, όπως τα ΕΛΠΕ, εισάγουν πετρέλαιο από το Ιράν, αλλά εξετάζουν πλέον εναλλακτικά σχέδια. <br /> <br /> Πάντως υπάρχουν προβλήματα και ο αντισημιτισμός κάνει την εμφάνιση του ειδικά στη Ελλάδα όπου πρόσφατα σκιτσογράφος συνέκρινε τα επεισόδια στη Λωρίδα της Γάζας με το Ολοκαύτωμα, ενώ πριν λίγο καιρό βεβηλώθηκε εβραϊκό νεκροταφείο. <br /> <br /> Φυσικά το Ισραήλ καταδίκασε και ο ψευτομουφτής της Ξάνθης Αχμέτ Μετέ αν και καταδικάστηκε σε φυλάκιση οκτώ μηνών διότι είπε πως «ο Χίτλερ είχε δίκιο που έκανε σαπούνι τους Εβραίους». <br /> <br /> Καταδίκες και διαμαρτυρίες δεν αρκούν για την εξάλειψη του αντισημιτισμού. Χρειάζεται εκπαίδευση και αντικειμενική κάλυψη των γεγονότων από τα ΜΜΕ.<br /> <a href="https://besacenter.org/"><b>BESA</b></a> <br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο κοινός δρόμος Ελλάδας, ΗΠΑ και Ισραήλ, ζητήματα προς διευθέτηση… και η Τουρκία

Η τέταρτη τριμερής σύνοδος Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ που έγινε στη Λευκωσία τον Μάιο, φανέρωσε την αποφασιστικότητα των τριών χωρών να εμβαθύ...

Διαβάστε την συνέχεια