Η ΝΔ στην κυβέρνηση, το Δίκτυο 21 στην εξουσία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="Ο Αντώνης Σαμαράς με τον Χρύσανθο Λαζαρίδη" height="330" src="http://www.periodista.gr/media/k2/items/cache/8e9333e25f3515bb781e0debed1306e6_L.jpg" width="600" /></div> <br /> <br /> <br /> <span style="color: #990000; font-size: large;">“ Το ρεπορτάζ του Δημήτρη Μπεκιάρη που δημοσιεύθηκε στο HOT DOC Ιουλίου 2013 ” </span><br /> Του Δημήτρη Μπεκιάρη <br /> Στις 4 Δεκεμβρίου 1997,100 χρόνια ακριβώς μετά τον καταστροφικό<strong> ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897</strong> και την επαίσχυντη ήττα, για την οποία σημαντική ευθύνη έφερε η Εθνική Εταιρεία, κάνει την εμφάνιση της μία οργάνωση με σαφή εθνικιστικό προσανατολισμό και δραστηριότητα επικεντρωμένη στα<strong> ελληνοτουρκικά θέματα, στο Κυπριακό, στο Κουρδικό, στο Θρακικό, στο Βορειοηπειρωτικό, στο Σκοπιανό και στο Ποντιακό ζήτημα.</strong> Το<strong> Δίκτυο 21</strong> φιλοδοξεί να διαδραματίσει τον ρόλο μιας νέας Φιλικής Εταιρείας, όπως διακηρύσσουν τα μέλη του σε δημόσιες τοποθετήσεις, σε ομιλίες και σε άρθρα τους.<br /> <br /> <strong>Στην ίδρυση του συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, οι Κώστας Ζουράρις, Νεοκλής Σαρρής, Σαράντος Καρνάκ,ο, Άγγελος Συρίγος και Αλέξανδρος Λυκουρέζος και η οργάνωση εμφανίζεται ως το think tank του «πατριωτικού χώρου», που ως αντικειμενικό σκοπό θέτει «να μετατρέψει τους παθητικούς υπηκόους σε ελεύθερα πρόσωπα, σύμφωνα με τις καλύτερες παραδόσεις του Ελληνισμού και το πνευματικό υπόδειγμα της Ορθοδοξίας». Ο Σαράντος Καργάκος δεν αργεί να αποκαλύψει ότι το Δίκτυο 21 δρα και λειτουργεί κατά τα πρότυπα της Εθνικής Εταιρείας, και στις 14 Δεκεμβρίου 1997 προσδιορίζει τη νέα οργάνωση ως τη νέα «Εθνική Εταιρεία που μας εμπνέει». </strong><br /> <br /> <span style="text-decoration: underline;"><strong>Η υπόθεση Οτσαλάν και ο ρόλος Σαμαρά </strong></span><br /> <br /> Το 1999, με αφορμή τις αποκαλύψεις για την υπόθεση Οτσαλάν, το Δίκτυο 21 βρίσκεται αντιμέτωπο με κατηγορίες για «παρακρατική δράση», καθώς μέλη του φέρονταν να έχουν συμμετάσχει στην επιχείρηση εισόδου και διαμονής του κούρδου ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν στην Ελλάδα.<br /> <br /> <strong>Δημοσιεύματα εκείνης της εποχής εμπλέκουν και τον Αντώνη Σαμαρά στην υπόθεση, λόγω της στενής φιλικής σχέσης που διατηρεί με μέλη του Δικτύου κι εκείνος, όπως και η ηγεσία του ακροδεξιού think tank απαντά με αγωγές και εξώδικα. Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν εκείνη την εποχή ότι η ιδέα της ίδρυσης του Δικτύου 21 ανήκει στον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά. </strong><br /> <strong><br /> </strong> Η υπόθεση Οτσαλάν και οι δικαστικές διαμάχες γύρω από αυτή συντήρησαν για κάποια χρόνια το Δίκτυο 21 στην επικαιρότητα και του έδωσαν τη δημοσιότητα που δεν έλαβε από το 1997 έως το 1999. Έπειτα τα ίχνη του χάνονται, για να επανέλθει δυναμικά στο προσκήνιο με την έλευση του Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας το φθινόπωρο του 2009. Εξάλλου το Δίκτυο στήριξε τον Αντώνη Σαμαρά στην κούρσα της διαδοχής του Κώστα Καραμανλή, τον Νοέμβριο του 2009, όταν ο σημερινός πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ επικράτησε της Ντόρας Μπακογιάννη.<br /> <br /> <span style="line-height: 1.3em;">Στις 29 Νοεμβρίου 2009, ημέρα ανάδειξης του Αντώνη Σαμαρά σε πρόεδρο της ΝΔ, το Δίκτυο 21 βρέθηκε από το περιθώριο της δημόσιας ζωής στο επίκεντρο. Σήμερα το Δίκτυο 21 κατοικοεδρεύει, μέσω του στενότερου συνεργάτη του πρωθυπουργού, του Χρύσανθου Λαζαρίδη, στο Μέγαρο Μαξίμου και επεξεργάζεται τη νέα στρατηγική του: Την ανατροπή της «μεταπολιτευτικής ιδεολογικής ηγεμονίας της αριστεράς».</span><br /> <br /> <span style="text-decoration: underline;"><strong>Τα πρόσωπα </strong></span><br /> <br /> Με την ίδρυση του Δικτύου 21 ο Αντώνης Σαμαράς, πρόεδρος τότε της Πολιτικής Άνοιξης, χαρακτηρίζει την ιδέα της σύστασης του ως «πολυσήμαντο γεγονός» και ασπάζεται το σύνθημα «Να ενωθούμε για να τους σαρώσουμε». Πρωταγωνιστές στην ίδρυση αλλά και στη δράση της οργάνωσης είναι οι πιο εκλεκτοί πολιτικοί φίλοι του σημερινού πρωθυπουργού και συνοδοιπόροι στο εγχείρημα της Πολιτικής Άνοιξης:<strong> Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο Διονύσης Καραχάλιος, ο Στέφανος Αγιάσογλου, ο Φαήλος Κρανιδιώτης</strong> και άλλοι. <span style="line-height: 1.3em;">Ο Αντώνης Σαμαράς απέδειξε ότι δεν τους ξέχασε για τη συμπαράσταση που του πρόσφεραν την περίοδο της πολιτικής ερήμου, κι έτσι διένειμε κάποιους σε θεσμικούς ρόλους, ενώ άλλους τους επέβαλλε σταδιακά στα όργανα και στις δομές λειτουργίας του κόμματος. </span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;"><strong>Ο στενότερος συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά, ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, το alter ego του σημερινού πρωθυπουργού, ο άνθρωπος τον οποίο συμβουλεύεται τελευταίο και συνήθως τον ακούει, πρωταγωνιστεί το 1997 -κι ενώ ήδη οι δύο άνδρες έχουν συνδεθεί φιλικά- στην ίδρυση της εν λόγω «δεξαμενής σκέψης του πατριωτικού χώρου». Στη συνέχεια ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού αναλαμβάνει συντονιστικό ρόλο ως ο βασικότερος σύμβουλος του προέδρου της ΝΔ, έχοντας γραφείο στη Ρηγίλλης και στη Συγγρού και πλέον στο Μέγαρο Μαξίμου.</strong> </span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;">Ο <strong>Χρύσανθος Λαζαρίδης</strong> λέγεται ότι έχει ιδιαίτερα σημαντική συμβολή στη χάραξη της επικοινωνιακής στρατηγικής της ΝΔ και της κυβέρνησης. Σε αυτό το πλαίσιο το Δίκτυο 21 μπαίνει στην πολιτική από την πίσω πόρτα, ή μέσω της Ομάδας Αλήθειας. Εξάλλου πρόσφατατο σαμαρικό antinews.gr αναδημοσίευσε ένα άρθρο, το οποίο πραγματοποιώντας αναδρομική αναφορά στη σχέση του Χρύσανθου Λαζαρίδη με το Δίκτυο 21 σημείωνε μεταξύ άλλων: «Ο ρόλος της "Ομάδας Αλήθειας" συνδέεται με τις διεργασίες γύρω από ένα μαχητικό, συντηρητικό πολιτικό think tank, που θα αντιστρέψει αυτό που ο Μάκης Βορίδης έχει κατ' επανάληψη περιγράψει ως "ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς"».</span><br /> <br /> Ο <strong>Διονύσης Καραχάλιος,</strong> πρώην αντιπρόεδρος του Δικτύου 21, ακραιφνής αβερωφικός και στενός πολιτικός φίλος του Αντώνη Σαμαρά, πρώην νομάρχης Ροδόπης, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για εχθρική συμπεριφορά απέναντι στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, τοποθετείται επικεφαλής της Γραμματείας Σχέσεων Κόμματος-Κοινωνίας της Νέας Δημοκρατίας.<br /> <br /> Επίσης ο <strong>Στέφανος Αγιάσογλου</strong>, ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά εδώ και 15 τουλάχιστον χρόνια, ο οποίος τοποθετήθηκε πρόσφατα στη νέα εταιρία συντήρησης τροχαίου υλικού (ROSCO), ενώ και η σύζυγος του τουλάχιστον μέχρι πρότινος βρισκόταν στη γραμματεία του πρωθυπουργού, υπήρξε και αυτός μέλος του ΔΣ του Δικτύου 21.<span style="line-height: 1.3em;">Ο </span><strong style="line-height: 1.3em;">Στέφανος Αγιάσογλου</strong><span style="line-height: 1.3em;"> τοποθετήθηκε αναπληρωτής τομεάρχης Πολιτικής Ευθύνης Εμπορικής Ναυτιλίας της Νέας Δημοκρατίας, εκλέχθηκε μέλος της πολιτικής επιτροπής του κόμματος και συμμετείχε στις βουλευτικές εκλογές ως υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία.</span><br /> <br /> Εξαιρετικά σημαντικός στο πλαίσιο της δράσης της οργάνωσης υπήρξε ο ρόλος του φίλου και άτυπου συμβούλου του Αντώνη Σαμαρά, του δικηγόρου του Κούρδου ηγέτη Αμντουλάχ Οτσαλάν <strong>Φαήλου Κρανιδιώτη,</strong> ο οποίος είχε σημαίνοντα ρόλο στην ενεργοποίηση της βιομηχανίας εξώδικων και αγωγών με αφορμή τις κατηγορίες για την εμπλοκή του Δικτύου 21 στην υπόθεση Οτσαλάν. <span style="line-height: 1.3em;">Σήμερα ο Φαήλος Κρανιδιώτης έχει εκλεγεί στη νέα Πολιτική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας (είχε αποτύχει να εκλεγεί το 2010), ενώ στις εκλογές του Μαΐου του 2012 δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής.</span><br /> <br /> Στη νέα Πολιτική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας εκλέχθηκε και η 35χρονη πρώην αναπληρώτρια εκπρόσωπος της ΝΔ <strong>Βασιλική Τζότζολα,</strong> το νέο αίμα του Δικτύου 21 σύμφωνα με κάποιους, το ιδεολογικό τέκνο του Κώστα Ζουράρι, η κουμπάρα του Φαήλου Κρανιδιώτη που έχει δηλώσει «ερωτευμένη με τον Αντώνη Σαμαρά». Με λίγα λόγια το Δίκτυο 21 είναι εδώ και κυβερνά.<br /> <a href="http://www.periodista.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η ΝΔ στην κυβέρνηση, το Δίκτυο 21 στην εξουσία

“ Το ρεπορτάζ του Δημήτρη Μπεκιάρη που δημοσιεύθηκε στο HOT DOC Ιουλίου 2013 ” Του Δημήτρη Μπεκιάρη Στις 4 Δεκεμβρίου 199...

Διαβάστε την συνέχεια

Όλο το (made in Maximou) σχέδιο της ανωμαλίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="Ανωμαλία" height="330" src="http://www.periodista.gr/media/k2/items/cache/910957e92fbc3f263e1622ecd62db3cd_L.jpg" style="height: auto; width: 600px;" width="640" /></div> <br /> <br /> <br /> <b><span style="color: #990000;">Του Δημήτρη Μπεκιάρη </span></b><br /> Στις εκλογές του 1958 η<span style="line-height: 1.3em;"> άνοδος των ποσοστών της ΕΔΑ (Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά)</span><span style="line-height: 1.3em;"> που την οδήγησε στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε συνδυασμό με την πολιτική αστάθεια της εποχής είχε οδηγήσει τους Αμερικανούς και το παλάτι στην αναζήτηση ενός εκλογικού νόμου, ενός νέου εκλογικού συστήματος το οποίο θα οδηγούσε στην εκλογική εξόντωση της Αριστεράς, θα βοηθούσε σ</span><span style="line-height: 1.3em;">την άνοδο ενός κεντρώου κόμματος στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης</span><span style="line-height: 1.3em;"> και θα εξασφάλιζε την παραμονή της Δεξιάς ΕΡΕ στην εξουσία. </span><span style="line-height: 1.3em;">Οι ΗΠΑ λοιπόν και το παλάτι είχαν προτείνει ένα εκλογικό σύστημα, δανεισμένο από τις γαλλικές τοπικές-αυτοδιοικητικές εκλογές το οποίο έμεινε στην ιστορία ως το «εκλογικό σύστημα των συγγενών κομμάτων». Σύμφωνα με την εν λόγω εκλογική φόρμουλα τα κόμματα χωρίζονταν σε δύο κατηγορίες: Σε εθνικόφρονα και μη. Σύμφωνα με εκείνη την πρόταση το Συμβούλιο της Επικρατείας θα αποφάσιζε σε ποια κατηγορία θα κατέτασσε τους πολιτικούς φορείς. Το κάθε κόμμα μπορούσε να λειτουργεί ανεξάρτητα, αλλά στην διαδικασία καταμέτρησης των ψήφων όλες οι έδρες θα παραχωρούνταν στην κατηγορία και όχι στο κόμμα που θα συγκέντρωνε τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων.</span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <strong><span style="line-height: 1.3em;">Πρόθεση των Αμερικανών, του Παλατιού και της Δεξιάς δεν ήταν άλλη από την δημιουργία ενός λανθάνοντος ανικομμουνιστικού μετώπου με τελικό στόχο την απομόνωση και την εξαφάνιση της Αριστεράς. Τελικά το 1961, το «εκλογικό σύστημα των συγγενών κομμάτων» ενταφιάστηκε αθόρυβα, η πολιτική ομαλότητα δεν ήρθε στον τόπο, ακολούθησαν οι εκλογές της βίας και της νοθείας, η Αριστερά υπέστη μεγάλη ήττα, το παλάτι και οι Αμερικανοί δεν είχαν πει βεβαίως την τελευταία τους λέξη και τελικά η χώρα, αφού μεσολάβησαν και άλλες εκλογές, οδηγήθηκε με την ξενοκίνητη Χούντα των Συνταγματαρχών στην δικτατορία του 1967.</span></strong><br /> <strong><span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span></strong> <strong>Στο σήμερα</strong><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;">Πολλές δεκαετίες μετά, εν έτει 2013, η Ελλάδα πλήττεται από την σφοδρή οικονομική κρίση και ύφεση, η πολιτική ζωή του τόπου είναι ασταθής, η κοινωνική συνοχή έχει διαρραγεί πλήρως και κυρίως η χώρα διαθέτει μία κυβέρνηση, την συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου η οποία πλέον δεν έχει καμία λαϊκή νομιμοποίηση και κανένα έρεισμα στην κοινωνία. Έχει όμως ισχυρούς συμμάχους στα ξένα κέντρα πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, στην εγχώρια διαπλοκή, στην χρεοκοπημένη μιντιοκρατία και στην τραπεζοκρατία. Ως εκ τούτου η κυβέρνηση Σαμαρά έχοντας ως μοναδικό λόγο ύπαρξης την εξυπηρέτηση των συμφερόντων εκείνων που απομυζούν την χώρα από τους εθνικούς της πόρους, που την μετατρέπουν σε εργασιακό κάτεργο και που επιθυμούν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, απεργάζεται σκοτεινά σχέδια για την παραμονή της στο σύστημα διακυβέρνησης, αδιαφορώντας επί της ουσίας για την πολιτική σταθερότητα, για την κοινωνική συνοχή και για τη Δημοκρατία. </span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;"><strong>Η γελοία και επικίνδυνη «θεωρία των δύο άκρων» την οποία αναπτύσσει καθημερινά, εδώ και πολύ καιρό, το Μέγαρο Μαξίμου, ο συμψηφισμός της εγκληματικής δραστηριότητας της Χρυσής Αυγής με την Αριστερά και η τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ «εκτός συνταγματικού τόξου» από τον γνωστό για την δραστηριότητά του στο ακροδεξιό Δίκτυο 21 εξ απορρήτων του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, Χρύσανθο Λαζαρίδη, έχουν ακριβώς τον ίδιο σκοπό που είχε και το «εκλογικό σύστημα των συγγενών κομμάτων»: Την εξόντωση της Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος, τη διάσωση της Νέας Δημοκρατίας και την αντικατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ από ένα κεντροαριστερό μόρφωμα το οποίο θα στηρίζει την μνημονιακή πολιτική και θα προωθεί παρέα με τη Δεξιά τα συμφέροντα των δανειστών και των υπερεθνικών πολιτικών και οικονομικών κέντρων εξουσίας στη χώρα μας.</strong></span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <strong><span style="line-height: 1.3em;">Το πλαίσιο </span></strong><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;">Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός ότι ενώ η Νέα Δημοκρατία και η κυβέρνηση Σαμαρά σιώπησαν επιδεικτικά στην υπόθεση της δολοφονικής επίθεσης που είχαν δεχτεί τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από χρυσαυγίτες στο Πέραμα, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Γιώργο Ρουπακιά, επιδίωξαν όχι μόνο να καταστήσουν απολύτως δηλωτική τη δήθεν αποφασιστικότητά της για την αντιμετώπιση του φαινομένου του νεοναζισμού στην Ελλάδα, αλλά και να αναπτύξουν ταυτόχρονα και παράλληλα – και σίγουρα καθόλου τυχαία – τη «θεωρία των δύο άκρων» οριοθετώντας το πλαίσιο και το χώρο του «συνταγματικού τόξου». </span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <strong><span style="line-height: 1.3em;">Σύμφωνα με τα όσα είπε το alter ego του πρωθυπουργού Χρύσανθος Λαζαρίδης, αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι το Μέγαρο Μαξίμου τοποθετεί εντός του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου» μόνο τα κόμματα τα οποία συμμορφώνονται με τις υποδείξεις της γερμανικής Καγκελαρίας κι εκείνα που υποστηρίζουν και εφαρμόζουν την καταστροφική και υφεσιογόνο μνημονιακή πολιτική. Τα κόμματα που σύμφωνα με το Μέγαρο Μαξίμου τοποθετούνται εκτός «συνταγματικού τόξου», δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ (το είπε ξεκάθαρα ο Χρύσανθος Λαζαρίδης), το ΚΚΕ (για το οποίο διερωτήθηκε επίσης αν ανήκει στο συνταγματικό τόξο ο ακροδεξιός Μάκης Βορίδης), τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα της Αριστεράς, ενδεχομένως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η Χρυσή Αυγή, αποτελούν τα "άκρα της πολιτικής ζωής", σύμφωνα πάντοτε με την επικίνδυνη για Δημοκρατία "θεωρία των δύο άκρων". </span></strong><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;">Η παραπάνω θεωρία αναπτύσσεται με μεγαλύτερη ένταση στην παρούσα συγκυρία που το αστικό πολιτικό σύστημα, είτε επειδή η Χρυσή Αυγή θεωρείται ότι «έκανε τη δουλειά της», είτε επειδή ασκούνται πιέσεις από το εξωτερικό, είτε επειδή τώρα εκτιμάται ότι πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο της πολιτικής αποσταθεροποίησης, της πόλωσης και της διάσωσης των κυβερνητικών εταίρων, αποφασίζει να αντιμετωπίσει "αποφασιστικά" το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η εκδήλωση αυτής της αποφασιστικότητας έρχεται αμέσως μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα σε συνδυασμό, η οποία προκάλεσε την απόφαση που φέρεται να έχει ληφθεί ώστε να τεθεί εκτός νόμου η «Χρυσή Αυγή».</span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <strong><span style="line-height: 1.3em;">Όμως, η τοποθέτηση της Χρυσής Αυγής εκτός νόμου δεν έχει ως τελικό στόχο αυτή καθαυτή την δραστηριότητα της ναζιστικής οργάνωσης, αλλά την Αριστερά. Με πρόσχημα την απαγόρευση της Χρυσής Αυγής, ιδεολογική βάση την δήθεν προάσπιση της δημοκρατίας μέσω της ενεργοποίησης του «συνταγματικού τόξου» και όχημα την «θεωρία των δύο άκρων», το κατεστημένο θα επιδιώξει μεσομακροπρόθεσμα να τοποθετήσει εκτός νόμου τα κόμματα και τις οργανώσεις της Αριστεράς. Αν καταφέρει να επιτύχει τον περιορισμό της λειτουργίας των πολιτικών φορέων και των οργανώσεων της Αριστεράς, τότε είναι βέβαιο ότι θα θεσμοθετήσει τον διαχωρισμό των μνημονιακών κομμάτων από όλα τα υπόλοιπα χρησιμοποιώντας το εξής σχήμα: "Κόμματα εντός του συνταγματικού τόξου" εναντίον "κομμάτων εκτός συνταγματικού τόξου".</span></strong><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;"><strong>Για τα μάτια του κόσμου</strong> </span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;">Στις 14 Σεπτεμβρίου και ενώ ήδη η ναζιστική Χρυσή Αυγή κλιμάκωνε τη δράση της εναντίον κυρίως της Αριστεράς, η <strong>βρετανική Guardian</strong> έγραφε: «Οι απόψεις της συντηρητικής ελληνικής κυβέρνησης είναι ενοχλητικά ίδιες με εκείνες της Χρυσής Αυγής». Στο ίδιο ρεπορτάζ η βρετανική εφημερίδα αναφερόταν στην επίθεση της Χρυσής Αυγής με θύματα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο Πέραμα, την οποία χαρακτήρισε δολοφονική. Ωστόσο η ελληνική κυβέρνηση, αλλά και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας απέφυγαν να καταδικάσουν την συγκεκριμένη ενέργεια. </span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <strong><span style="line-height: 1.3em;">Αρκετές ημέρες πριν στην ίδια εφημερίδα, στην Guardian, δημοσιευόταν ένα ακόμη άρθρο το οποίο </span>επεσήμανε<span style="line-height: 1.3em;"> ότι η κυβέρνηση Σαμαρά έχει υιοθετήσει πλήρως την ακροδεξιά ατζέντα και έχει ταυτιστεί απόλυτα με τη ναζιστική οργάνωση, προκειμένου να περάσει πιο εύκολα τις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές της και παράλληλα να προστατέψει την διεφθαρμένη ελίτ.</span> </strong><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;">Στο διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στα δύο αυτά άρθρα, ο <strong>γνωστός μνημονιακός δημοσιογράφος του ομίλου Αλαφούζου Μπάμπης Παπαδημητρίου</strong> πρότεινε δημοσίως, μέσω του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ, αλλά και της εφημερίδας «Η Καθημερινή» την συγκυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με την ναζιστική οργάνωση συμπληρώνοντας ότι «Ο Εθνικισμός δεν είναι ντροπή». Μερικές ημέρες μετά από την διατύπωση της παραπάνω πρότασης ο 34χρονος Παύλος Φύσσας δολοφονήθηκε από τον χρυσαυγίτη τραμπούκο Γιώργο Ρουπακιά στο Κερατσίνι. Με σχετική καθυστέρηση η κυβέρνηση αντέδρασε διαρρέοντας την βούλησή της για αντιμετώπιση της εγκληματικής δραστηριότητας της Χρυσής Αυγής. </span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;"><strong>Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Δένδιας έστειλε στον εισαγγελέα 32 δικογραφίες, πολλές από τις οποίες αφορούν αδικήματα που διαπράχθηκαν πριν από ένα χρόνο, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έκανε ένα διάγγελμα για τα μάτια του κόσμου και κυρίως ο εξ απορρήτων του, ο Χρύσανθος Λαζαρίδης ενεργοποιήθηκε άμεσα ώστε να αναπαράγει την γελοία και επικίνδυνη για τη δημοκρατία θεωρία των δύο άκρων, συμψηφίζοντας την εγκληματική δραστηριότητα της ναζιστικής Χρυσής Αυγής με την Αριστερά.</strong> </span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;"><strong>Το ερώτημα είναι:</strong> Για ποιον ακριβώς λόγο και ενώ υπάρχει το νομικό πλαίσιο δεν οδηγήθηκε μεγάλος αριθμός μελών της Χρυσής Αυγής ενώπιον της δικαιοσύνης και δεν υπήρξαν πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της ναζιστικής οργάνωσης. <strong>Η απάντηση είναι απλή:</strong> Η Χρυσή Αυγή, για την οποία η βρετανική εφημερίδα Guardian είχε γράψει ότι «χρηματοδοτείται από εφοπλιστές» είναι δημιούργημα του ίδιου του συστήματος, του ίδιου του κατεστημένου. Το κόμμα του Μιχαλολιάκου έχει προσφέρει μέχρι σήμερα τις υπηρεσίες της στην κυβέρνηση Σαμαρά εντάσσοντας την δραστηριότητά της στην στρατηγική της έντασης, την οποία καλλιεργεί συστηματικά εδώ και ένα χρόνο το Μέγαρο Μαξίμου ελπίζοντας ότι θα διασωθεί πολιτικά, δεδομένου ότι η Νέα Δημοκρατία γκρεμίζεται στις δημοσκοπήσεις εξαιτίας της καταστροφικής πολιτικής που ακολουθεί.</span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <strong><span style="line-height: 1.3em;">Η δραστηριότητα της Χρυσής Αυγής συσκοτίζει την υπόθεση της ανάδειξης των πραγματικών διλημμάτων στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου, αφού επαναφέρει την εμφυλιοπολεμικού χαρακτήρα πόλωση και ένα υποθετικό δίλημμα «εθνικόφρονες-κομμουνιστές», το οποίο είναι παρωχημένο και ξεπερασμένο και παραπέμπει στις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Βέβαια το εμφυλιοπολεμικό και διχαστικό κλίμα φροντίζει και το καλλιεργεί μεθοδικά το Μέγαρο Μαξίμου πότε με τις παρεμβάσεις του Χρύσανθου Λαζαρίδη, πότε με τις αναρτήσεις του επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου Τύπου Γιώργου Μουρούτη στα social media, πότε με τις «αποκαλύψεις» της μονταζιέρας που λειτουργεί στα υπόγεια των γραφείων της Νέας Δημοκρατίας. </span></strong><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;">Η στρατηγική της έντασης είναι εμφανές ότι συμφέρει την καταρρέουσα συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου καθώς λειτουργεί αποπροσανατολιστικά, ενώ ταυτόχρονα όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα η Χρυσή Αυγή λειτούργησε ως τάγμα εφόδου στους χώρους δουλειάς για λογαριασμό της κυβέρνησης, αντικαθιστώντας τις δυνάμεις καταστολής εκεί που οι τελευταίες δεν μπορούσαν για τυπικούς λόγους να παρέμβουν. Εκτός από την κυβέρνηση, η Χρυσή Αυγή προσέφερε τις υπηρεσίες της στην επιχειρηματική ελίτ και στο εφοπλιστικό Κεφάλαιο, αφού έχει εντάξει τη δραστηριότητά της στο τσάκισμα της συνδικαλιστικής δραστηριότητας. Φάνηκε αυτό ξεκάθαρα από τις κατευθύνσεις που έδωσαν πρόσφατα οι βουλευτές της σε ακροδεξιούς εργαζόμενους στην ζώνη του Περάματος.</span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;">Πέραν όλων των παραπάνω, όμως, το τελευταίο καταφύγιο διάσωσης της ξενόδουλης μνημονιακής συγκυβέρνησης δεν είναι άλλο παρά η περιχαράκωσή της εντός του πλαισίου ενός υποτιθέμενου «συνταγματικού τόξου», ώστε να προσδιοριστεί εν μέσω νέων ψευδοδιλημμάτων ο εσωτερικός εχθρός. Ο γνωστός για την δραστηριότητά του στο ακροδεξιό δίκτυο 21 Χρύσανθος Λαζαρίδης, τοποθετεί τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά εκτός του συνταγματικού τόξου. Είναι προφανές ότι μετά από την πιθανή τοποθέτηση εκτός νόμου της ναζιστικής Χρυσής Αυγής θα έρθει η σειρά της Αριστεράς. </span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <strong><span style="line-height: 1.3em;">Το σχέδιο της ανωμαλίας </span></strong><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;">Η εκτίναξη των ποσοστών της Χρυσής Αυγής στις εκλογές τόσο του Μαΐου, όσο και του Ιουνίου του 2012, δεν μπορεί ερμηνεύεται αποκλειστικά με όρους κοινωνιολογικής ανάλυσης, στη βάση των κοινωνικών και πολιτικών επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο εκείνο το οποίο είναι βέβαιο είναι ότι όταν οι πολιτικοί πυλώνες του κατεστημένου (βλέπε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) καταρρέουν, οι παρασιτικές ελίτ ενισχύουν την άκρα Δεξιά, ώστε αφενός να ανακόψουν τη δυναμική της Αριστεράς, αφετέρου να τσακίσουν το λαϊκό κίνημα. Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα, με χαρακτηριστικότερο εκείνο της Ιταλίας, όπου υλοποιήθηκε η στρατηγική της έντασης.  </span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <strong><span style="line-height: 1.3em;">Το προφίλ της ναζιστικής οργάνωσης δομήθηκε προσεκτικά από τμήματα της μιντιοκρατίας, τα οποία της ανέδειξαν τον δήθεν «αντιστυστημικό» της χαρακτήρα. Σε πρώτη φάση και πριν από τις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις του 2012, οι λόγοι της εκλογικής ανόδου της Χρυσής Αυγής, όπως την σχεδίασαν τα ντόπια και υπερεθνικά συμφέροντα υπήρξαν εμφανείς: Σε μία συγκυρία που κρινόταν το μέλλον της μνημονιακής πολιτικής και που ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αριστερά συνολικά, είχαν ενισχυθεί σημαντικά διεκδικώντας την εξουσία για την άσκηση εναλλακτικής και σωτήριας κυβερνητικής πολιτικής, πολλές χιλιάδες ψήφων προερχόμενων από τα απολιτίκ τμήματα του εκλογικού σώματος και κυρίως από τους νεότερους σε ηλικία ψηφοφόρους διοχετεύτηκαν στη Χρυσή Αυγή, με το πρόσχημα και το επιχείρημα συνάμα της "αντισυστημικής ψήφου που θα τρομάξει και θα ταρακουνήσει το κατεστημένο" και βέβαια εξαιτίας της, αν και γελοίας, απλοϊκής και εύπεπτης για λούμπεν λαϊκά στρώματα της κοινωνίας ρητορικής που ανέπτυσσε και αναπτύσσει το κόμμα Μιχαλολιάκου συσκοτίζοντας τις ταξικές αντιθέσεις και δημιουργώντας "φανταστικούς εχθρούς", όπως οι μετανάστες και το συνδικαλιστικό κίνημα. </span></strong><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;">Στις διαδοχικές εκλογικές μάχες του 2012 κάποιες χιλιάδες ψήφων και αφού βέβαια είχε ενεργοποιηθεί ο νεοδημοκρατικός μηχανισμός προπαγάνδας και το κατεστημένο στο σύνολό του και σε όλες τις εκφράσεις τους,  για να κατατρομοκρατήσουν με ψευδοδιλήμματα τον ελληνικό λαό στέρησαν την πρώτη θέση στις εκλογές από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη δυνατότητα να σχηματιστεί κυβέρνηση της Αριστεράς. Στη συνέχεια και ενώ σε όλη τη διάρκεια της θητείας της κυβέρνησης Σαμαρά η Χρυσή Αυγή έδωσε αφορμές, είτε κινούμενη εκτός νομιμότητας, είτε στα όρια της νομιμότητας, το κατεστημένο και ο πανίσχυρος μηχανισμός στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής με έντεχνο τρόπο παρουσίασαν τη ναζιστική οργάνωση σαν τον μπαμπούλα που απειλεί τη Δημοκρατία, απειλεί τη νομιμότητα και εισηγήθηκαν την συμπαράταξη των κομμάτων του «συνταγματικού τόξου» για την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής. Αξίζει να υπενθυμίζεται ότι η δραστηριότητα της Χρυσής Αυγής ουδέποτε αναπτύχθηκε με στόχο αυτή καθαυτή την μνημονιακή πολιτική: Στο πλευρό των εφοπλιστών στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος και στο κοινοβούλιο ζητώντας να μην φορολογηθεί το εφοπλιστικό Κεφάλαιο,  στο πλευρό της κυβέρνησης στο θέμα της συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα και του πραξικοπηματικού κλεισίματος της ΕΡΤ και φυσικά συμφωνόντας με την άποψη που κυριαρχεί στους διαδρόμους του Μεγάρου Μαξίμου περί "ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς στη μεταπολίτευση", η Χρυσή Αυγή στράφηκε εναντίον της Αριστεράς, πότε στους δρόμους των πόλεων, πότε στους χώρους δουλειάς, πότε στις εκδηλώσεις μίσους και πότε με φθηνά επικοινωνιακά σόου στη Βουλή.</span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <strong><span style="line-height: 1.3em;">Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΚΕ, συν</span>έπρατταν<span style="line-height: 1.3em;"> με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ στον «αγώνα» της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του νεοναζισμού, με τους όρους μάλιστα που επιδιώκει η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου να επιβάλλει το διαδικαστικό πλαίσιο αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής, δηλαδή μέσω της οπτικής της συνέχισης της μνημονιακής πολιτικής ως μέσου για την διαφύλαξη της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής σταθερότητας, τότε θα άνοιγε ο δρόμος για την ανάπτυξη μιας πιο καλά οργανωμένης προπαγάνδας, η οποία τελικά θα λειτουργούσε βλαπτικά για την Αριστερά. Η Χρυσή Αυγή, σε συνάρτηση με την τοποθέτησή της «εκτός συνταγματικού τόξου», ανέπτυσσε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα τις δικές της εκτιμήσεις για τις πολιτικές εξελίξεις παράγοντας και αναπαράγοντας ένα αστείο και ανυπόσταστο σενάριο, το οποίο κινείται στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά σίγουρα όχι τυχαία "διαφημίστηκε" από το κόμμα Μιχαλολιάκου: «Προετοιμάζεται συνεργασία ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ». </span></strong><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;">Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σύμφωνα με πληροφορίες το ντόπιο κατεστημένο και φυσικά οι κυβερνητικοί εταίροι που βρίσκονται «με την πλάτη στον τοίχο», αλλά και οι ξένοι εντολείς τους, επιδιώκουν - αν από τις επόμενες εκλογές προκύψει ρευστό πολιτικό σκηνικό - να προτείνουν συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ σε κυβέρνηση συνεργασίας με δύο βασικά επιχειρήματα: Το πρώτο θα αφορά στην αποφυγή της πολιτικής αστάθειας και το δεύτερο στον «μπαμπούλα» της Χρυσής Αυγής που θα απειλούσε τη δημοκρατία με τέτοιο τρόπο, ώστε έπρεπε να συγκροτηθεί και μάλιστα κάτω από κυβερνητική ομπρέλα το "συνταγματικό τόξο". Σε πολλές άλλωστε κρυφές δημοσκοπήσεις, τα στοιχεία των οποίων επεξεργάζεται το Μέγαρο Μαξίμου, η Χρυσή Αυγή έδειχνε, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, να λαμβάνει τη δεύτερη θέση. Ο μεγάλος φόβος της κυβέρνησης υπήρξε και δεδομένης της κλιμάκωσης της κυβερνητικής πολιτικής μέσα στους επόμενους μήνες, η Χρυσή Αυγή να αναδειχθεί δεύτερο κόμμα στις ευρωεκλογές του 2014, αφήνοντας τρίτο κόμμα τη Νέα Δημοκρατία, μιας και η ψήφος στις ευρωεκλογές είναι χαλαρότερη από ότι στις βουλευτικές εκλογές. </span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;"><strong><i>Πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι το επόμενο δίλημμα που θα χρησιμοποιήσει το Μέγαρο Μαξίμου θα είναι το εξής: «Σαμαράς ή βία», «Σαμαράς ή τάνκς», «Σαμαράς ή Χρυσή Αυγή».</i></strong> Εξάλλου σε ευρωπαϊκό επίπεδο υπάρχει ένα ιστορικό προηγούμενο ιδιαίτερα χαρακτηριστικό: Το 2002 στις Προεδρικές εκλογές της Γαλλίας δεύτερος σε ψήφους είχε έρθει ο ακροδεξιός Ζαν Μαρί Λεπέν, προκαλώντας, τότε, τρόμο στην Ευρώπη. Στον δεύτερο κύκλο όταν και είχε τεθεί το δίλλημα Σιράκ (Δεξιός) ή Λεπέν (ακροδεξιός), πολλοί προοδευτικοί ακόμη και Αριστεροί ψηφοφόροι έδωσαν την ψήφο τους στον Ζακ Σιράκ, ο οποίος εξελέγη Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας με συντριπτικά ποσοστά.</span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <strong><span style="line-height: 1.3em;">Ας επιστρέψουμε, όμως, στην ελληνική πραγματικότητα.</span></strong><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;">Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα πριν από μερικές ημέρες τροποποίησε θα μπορούσε να πει κανείς τα σχέδια του κατεστημένου. Ένα ακροδεξιό σύστημα εξουσίας, όπως αυτό που κατοικοεδρεύει στο Μέγαρο Μαξίμου και το οποίο μέχρι σήμερα φλέρταρε με τη Χρυσή Αυγή, σήμερα δηλώνει «αποφασισμένο» να αντιμετωπίσει τη ναζιστική συμμορία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένας εκ των συνεργατών του Αντώνη Σαμαρά, ο Τάκης Μπαλτάκος, ήταν εκείνος ο οποίος διέρρεε σε δημοσιογράφους ότι δεν απορρίπτει το σενάριο της εκλογικής και μετεκλογικής συνεργασίας με τη Χρυσή Αυγή. Επίσης πρέπει πάντοτε να υπενθυμίζεται ότι τα ΜΜΕ που αποτελούν τους επικοινωνιακούς υποστηρικτικούς πυλώνες, έθεσαν δημοσίως το ζήτημα της συγκυβέρνησης ΝΔ - Χρυσής Αυγής, με αντικειμενικό σκοπό να μην έρθει στην εξουσία η Αριστερά.Και δεν πρέπει κανείς να ξεχνά ποιοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ δεν ψήφισαν υπέρ της άρσης της ασυλίας βουλευτών της Χρυσής Αυγής. </span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;">Εκείνο που πρέπει να καταστεί ευρέως αντιληπτό και να γίνει κατανοητό είναι πως η καθυστερημένη "αποφασιστικότητα" της κυβέρνησης Σαμαρά να αντιμετωπίσει τη Χρυσή Αυγή, δεν έχει ως πραγματικό στόχο το κόμμα του Μιχαλολιάκου, αλλά την Αριστερά, την οποία το Μέγαρο Μαξίμου επίσης θέτει «εκτός συνταγματικού τόξου». Το περιεχόμενο που προσδίδει το Μέγαρο Μαξίμου στην έννοια του «συνταγματικού τόξου» μοιάζει πολύ με</span> το «εκλογικό σύστημα των συγγενών κομμάτων»,<span style="line-height: 1.3em;"> που επιχείρησαν οι Αμερικανοί, το Παλάτι και η Δεξιά να εισάγουν στην πολιτική ζωή του τόπου μετά τις εκλογές του 1958, στις οποίες η ΕΔΑ είχε αναδειχθεί αξιωματική αντιπολίτευση. </span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;"><strong>Σήμερα τα "συγγενή κόμματα" της μίας πλευράς είναι όσα ακολουθούν πιστά τις επιταγές των δανειστών και συμμετέχουν στην υλοποίηση της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής που σαρώνει, και μάλιστα με αντιδημοκρατικό τρόπο, τα πάντα. Ως "συγγενή κόμματα" της «άλλης πλευράς» παρουσιάζονται και μάλιστα με κοινό παρονομαστή τη βία, τα αντιμνημονιακά κόμματα, ανεξάρτητα από την ιδεολογική βάση ή αφετηρία του καθενός, ανεξάρτητα από το ύφος της δραστηριότητάς τους και κυρίως ανεξάρτητα από το αν υπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα ή όχι.</strong> </span><br /> <span style="line-height: 1.3em;"><br /> </span> <span style="line-height: 1.3em;">Δεν αποκλείεται να θεσμοθετηθεί αυτός ο διαχωρισμός. Το βέβαιο είναι ότι από τον συμψηφισμό Χρυσής Αυγής – Αριστεράς, χαμένη είναι η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος βρίσκεται ante portas της εξουσίας. Η κυβέρνηση Σαμαρά, το Μέγαρο Μαξίμου, ο κυβερνητικός εταίρος Ευάγγελος Βενιζέλος, η διαπλοκή, η τραπεζοκρατία και η μιντιοκρατία έχουν στριμωχθεί. Τους ενώνει ένας κοινός σκοπός: Η εξόντωση της Αριστεράς με όποιον τρόπο. Διότι γνωρίζουν ότι με την Αριστερά στην εξουσία τελειώνουν οριστικά. Για αυτόν τον λόγο απεργάζονται σενάρια πολιτικής ανωμαλίας και κοινωνικής έντασης</span><br /> <a href="http://www.periodista.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Όλο το (made in Maximou) σχέδιο της ανωμαλίας

Του Δημήτρη Μπεκιάρη Στις εκλογές του 1958 η  άνοδος των ποσοστών της ΕΔΑ (Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά)  που την οδήγησε στη θέση τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι τουκοπράκτορες της Θράκης φτύνουν την Ελλάδα και τους νεκρούς της

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigAL3nLeNkaMJLWoCyyrg5CExLiHSF7i4ZUbhFhFmR94AfPYOkYoJoA2G_zZ3dgpzfwncJEE8gqrwbMew6Q94X1VfT8S8IBoygU9IskbMmLJu0ETNVCzDJSWpvViU399EuxR_GtSyTdfs/s1600/7439.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigAL3nLeNkaMJLWoCyyrg5CExLiHSF7i4ZUbhFhFmR94AfPYOkYoJoA2G_zZ3dgpzfwncJEE8gqrwbMew6Q94X1VfT8S8IBoygU9IskbMmLJu0ETNVCzDJSWpvViU399EuxR_GtSyTdfs/s1600/7439.jpg" width="640" /></a></div> <span style="color: #990000;"><span style="font-size: large;">Οι Γκρίζοι Λύκοι της Θράκης ευχαριστούν την Τουρκία για την σφαγή των Ελλήνων της Μικράς Ασίας </span></span><br /> <br /> <div class="entry-content"> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Ὅλο καί χοντραίνουν οἱ ροχάλες…</b></span><br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><a href="http://www.gophoto.it/view.php?i=http://tourkikanea.gr/wp-content/uploads/2013/09/ITB.png" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="ITB" class="aligncenter size-full wp-image-38284" height="194" src="http://tourkikanea.gr/wp-content/uploads/2013/09/ITB.png" width="320" /></a></span><br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Στίς 14 Σεπτεμβρίου ἡ χώρα μας τιμᾶ – πολύ …διακριτικά, εἶναι ἀλήθεια – τή μνήμη τῶν θυμάτων τῆς Μικρασιατικῆς <b>Καταστροφῆς.</b></span><br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Γενοκτονία ἤ ὄχι, ἦταν ἕνα ἀσύλληπτο ἔγκλημα κατά τῶν προγόνων μας, πού μέ τήν ἀφορμή τοῦ ἑλληνοτουρκικοῦ πολέμου ξερρίζωσε τόν Ἑλληνισμό ἀπό τίς προαιώνιες ἑστίες του. Τό ἀσιατικό κτῆνος φρέναρε μέ τή γνωστή ἀνθρωποφαγική του ἐπίδοση τήν ἀπελευθέρωση τῆς ἄλλης ἀκτῆς τῆς θάλασσάς μας.</span><br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Γιά τήν ἡμέρα λοιπόν αὐτήν, ὁ ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ σύλλογος «Τουρκική Ἕνωση Ξάνθης» (πρόεδρος ὁ δικηγόρος Ἀχμέτ Κούρτ) ἔβγαλε ἀνακοίνωση στό Facebook:</span><br /> <blockquote class="tr_bq"> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">«Μέ τά πλέον εἰλικρινῆ μας αἰσθήματα συγχαίρουμε γιά τήν Γιορτή τῆς Νίκης – 30 Αὐγούστου – τό μεγαλειῶδες Τουρκικό Ἔθνος καί μνημονεύουμε μέ ἔλεος καί εὐγνωμοσύνη τόν ἐπικεφαλῆς Τρανό Ἡγέτη Μουσταφά Κεμάλ Ἀτατούρκ, τούς συμπολεμιστές του καί ἅγιους μάρτυρές μας»!!! (30/8/2013)</span></blockquote> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ἀναλόγου θράσσους ἦταν καί στό σχόλιο κάποιου Μουσταφά Σάργκο, ἐπικεφαλῆς τῆς Νεολαίας Ξάνθης τοῦ τουρκο-κόμματος DEB. Θά ἐπιμείνω ὅμως στήν ΤΕΞ, ἡ ὁποία διεκδικεῖ καί τήν «δικαίωσή της» στά εὐρωπαϊκά δικαστήρια, προσφεύγοντας κατά τῆς ἀπαγόρευσης τῆς λειτουργίας της. Μόνο τό μήνυμά της αὐτό νά διαβάσεις, καταλαβαίνεις τί ρόλο παίζει καί ποιά συμφέροντα ἐξυπηρετεῖ. Μᾶς φτύνει μέσα στήν πατρίδα μας, ἐπιχαίρει γιά τήν πιό μαύρη στιγμή τῆς νεότερης Ἱστορίας μας καί πασχίζει νά πείσει ὅτι ἔτσι ἐκφράζει «τήν μειονότητα». Ἄραγε πόσοι μουσουλμάνοι γνωρίζουν καί κατανοοῦν τό ποῦ τό πάει ὁ σύλλογος;</span><br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Θά πεῖ βέβαια κάποιος ὅτι ἐντάξει, μιά ἀνακοίνωση στό Facebook δέν εἶναι καί τίποτε τό φοβερό. Λάθος! Φέτος μπῆκε στό Facebook, τοῦ χρόνου θά γίνει στά μουλωχτά μιά ἐκδήλωση τιμῆς, τήν ἑπόμενη χρονιά θά διοργανώσουν πανηγυρική συναυλία στήν κεντρική πλατεία.</span><br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Γιατί ὄχι;</span><br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ποιός θά τούς ἀμφισβητήσει τό «κεκτημένο»;</span><br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b> Eφ. Αντιφωνητής 16/9/2013</b></span></div> <span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><br /> </span></span> <span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><b>Σχόλιο ιστολογίου: </b> </span></span><br /> <br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;">Τ</span>ο ερώτημα που θέτει ο "Αντιφωνητής" δεν είναι ούτε φανταστικό, ούτε ειρωνικό. Είναι απολύτως πραγματικό και κακώς δεν τέθηκε με τα ονοματεπώνυμα των "υπευθύνων":</span><br /> <br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ποιός θα αμφιβητήσει στους τουρκοπράκτορες Γκρίζους Λύκους μία τιμητική εκδήλωση (στην πλατεία κάποιου χωριού ή πόλης της Θράκης) του Κεμάλ Ατατούρκ για την σφαγή των Ελλήνων της Μικράς Ασίας;</span><br /> <br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Μήπως ο "πατριώτης" Σαμαράς θα τολμήσει να τους αρνηθεί;</span><br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Μήπως ο "σοσιαλιστής" Βενιζέλος θα τους πει όχι;</span><br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Μήπως ο "ανθρωπιστής" Τσίπρας θα αρνηθεί στο τουρκικό προξενείο να τιμηθεί ο Κεμάλ;</span><br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Μήπως ο "σοβαρός" Κουβέλης θα σηκώσει το ανάστημά του για να υπερασπισθεί τους νεκρούς μίας Ελληνικής γενοκτονίας;</span><br /> <br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Η απάντηση είναι γνωστή σε όλους, αφού ΚΑΝΕΝΑΣ συστημικός ελληνόφωνος και ελληνοκτόνος πολιτικός δεν θα υπερασπισθεί επίσημα την ελληνική ιστορία, τους έλληνες νεκρούς, τα ελληνικά δίκαια.</span><br /> <br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Και για όσους βιαστούν να "δούνε" κάποια προκατάληψη ή βιασύνη στο συμπέρασμα, ας προσέξουν τις ενίοτε θέσεις των πολιτικών αρχηγών, για να καταλάβουν το γιατί δεν πρόκειται οι φοβικοί έως εθελόδουλοι πολιτικοί να αντισταθούν σε ένα τέτοιο (ή οποιοδήποτε άλλο) παράλογο αίτημα από την πλευρά της Άγκυρας.</span><br /> <br /> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Εάν ισχύει το αντίθετο, οφείλουν ΟΛΟΙ τους να το αποδείξουν με έργα και όχι με λόγια και να θυμηθούν ότι οι μεγάλοι πολιτικοί ξεχώρισαν από τα ΟΧΙ που είπαν...</span><br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι τουκοπράκτορες της Θράκης φτύνουν την Ελλάδα και τους νεκρούς της

Οι Γκρίζοι Λύκοι της Θράκης ευχαριστούν την Τουρκία για την σφαγή των Ελλήνων της Μικράς Ασίας Ὅλο καί χοντραίνουν οἱ ροχάλες… Στίς 1...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλβανία, στη δίνη της κρίσης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="Edi Rama (πρωθυπουργός Αλβανίας, αριστερά) - Martin Schulz (πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεξιά)" class="size-large wp-image-1896" height="426" src="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/cache/2013/09/-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%91%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC-/510868852.jpg" width="640" /></div> <br /> <br /> <div class="wp-caption-text"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Η Αλβανία είναι σχεδόν απόλυτα εξαρτημένη από τα εμβάσματα των μεταναστών. Παρά το ότι δε πολλοί Αλβανοί εργάζονται στην κεντρική Ευρώπη, το μερίδιο αυτών που έχουν μεταναστεύσει στην Ελλάδα, είναι το συντριπτικά υψηλότερο. Κατ’ επακόλουθο, η χώρα επιβιώνει κυρίως από τα εμβάσματα των Αλβανών που διαμένουν στην Ελλάδα – γεγονός που σημαίνει ότι, η οικονομική κατάσταση της Αλβανίας έχει επιδεινωθεί, σαν αποτέλεσμα της ελληνικής κρίσης.</div> <div style="text-align: justify;"> Περαιτέρω, ο σημασία της <span style="color: #3366ff;"><strong><span style="color: #3366ff;">Ελλάδας</span></strong></span> για την Αλβανία είναι κάτι περισσότερο από μεγάλη. Για παράδειγμα το 2005, πριν από την κρίση δηλαδή, το 55% των επενδύσεων στην Αλβανία προερχόταν από την Ελλάδα. Αν και το 2011 δε οι επενδύσεις αυτές είχαν περιορισθεί στο 27%, η Ελλάδα συνέχιζε να προηγείται της Ιταλίας (15% των επενδύσεων) και της Αυστρίας (14% των επενδύσεων).</div> <div style="text-align: justify;"> Η επιστροφή τώρα πολλών Αλβανών μεταναστών στη χώρα τους από την Ελλάδα, οι οποίοι εργάζονταν κυρίως στις οικοδομές (περί τους 30.000 το 2011 και 60.000 το 2012), οφειλόταν κυρίως στην οικονομική κρίση – αν και αρκετοί Αλβανοί θεωρούν τα ρατσιστικά κινήματα εναντίον τους, ως μία βασική αιτία.</div> <div style="text-align: justify;"> Σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή αυτή δημιούργησε μεγάλα προβλήματα στη χώρα – αφενός μεν επειδή περιορίσθηκαν τα μεταναστευτικά εμβάσματα, αφετέρου επειδή δεν υπάρχουν δυνατότητες απασχόλησης τους.</div> <div style="text-align: justify;"> Σε γενικές γραμμές, ο ρυθμός ανάπτυξης στην Αλβανία, μεταξύ των ετών 2004 και 2008, ήταν της τάξης του 6% – ενώ περιορίσθηκε στο 3% το 2009-2011, καταλήγοντας στο 0,5% το 2012.</div> <div style="text-align: justify;"> Για μία τόσο φτωχή οικονομία, με μηδενικές σχεδόν υποδομές, ο ρυθμός αυτός είναι απολύτως απογοητευτικός – πόσο μάλλον όταν τα μεταναστευτικά εμβάσματα, τα οποία ήταν της τάξης του 15% του ΑΕΠ πριν από την κρίση (<b>περί τα 2 δις $</b>), μειώθηκαν στο 8% το 2010 (προερχόμενα κυρίως από Αλβανούς που διαμένουν στην <strong><span style="color: #3366ff;"><span style="color: #3366ff;">Ελλάδα</span></span></strong> και στην <strong><span style="color: #3366ff;"><span style="color: #3366ff;">Ιταλία</span></span></strong>).</div> <div style="text-align: justify;"> Στον Πίνακα που ακολουθεί φαίνονται ορισμένα οικονομικά μεγέθη της Αλβανίας, σε σύγκριση με αυτά δύο άλλων χωρών των Βαλκανίων.</div> <div style="text-align: justify;"> <b>ΠΙΝΑΚΑΣ:</b> Οικονομικά μεγέθη για το 2012, σε δολάρια</div> <table border="1" cellpadding="0" cellspacing="0" style="width: 100%px;"><tbody> <tr><td valign="top" width="36%"><b>Οικονομικά Μεγέθη</b></td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> <b>Αλβανία</b></div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> <b>Σερβία</b></div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> <b>Σκόπια</b></div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%"></td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> </div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> </div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> </div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%">ΑΕΠ</td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> 12,69 δις</div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> 37,4 δις</div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> 9,67 δις</div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%">ΑΕΠ κατά κεφαλήν</td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> 8.200</div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> 10.600</div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> 10.800</div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%">Εργαζόμενοι</td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> 1.088.000</div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> 3.170.000</div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> 936.000</div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%">Ανεργία</td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> 13,3%</div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> 25,9%</div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> 31,3%</div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%">Έλλειμμα προϋπολογισμού</td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> -3,3%</div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> -7,7%</div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> -3,8%</div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%">Δημόσιο χρέος</td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> 59,3%</div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> 59,2%</div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> 33,8%</div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%">Πληθωρισμός</td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> 2%</div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> 7,3%</div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> 3,1%</div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%">‘Έλλειμμα τρεχουσών συν.</td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> -1,45δις</div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> -3,89 δις</div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> -323 εκ.</div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%">Εξαγωγές</td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> 921εκ.</div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> 11,33 δις</div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> 4,06 δις</div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%">Εισαγωγές</td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> 4.234 εκ.</div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> 18,36 δις</div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> 6,23 δις</div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%">Εμπορικό έλλειμμα</td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> -3.313 εκ.</div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> -7,03 δις</div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> -2,07 δις</div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%">Εμπορικό έλλειμμα / ΑΕΠ</td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> -26,00%</div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> -18,79%</div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> 21,4%</div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%">Εξωτερικό χρέος</td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> 5,91 δις</div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> 33,69 δις</div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> 6,81 δις</div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%">Εξωτερικό χρέος / ΑΕΠ</td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> 46,6%</div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> 90,1%</div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> 70,4%</div> </td></tr> <tr><td valign="top" width="36%">Συναλλαγματικές ρεζέρβες</td><td valign="top" width="24%"><div align="right"> 2,6 δις</div> </td><td valign="top" width="18%"><div align="right"> 14,1 δις</div> </td><td valign="top" width="20%"><div align="right"> 2,89 δις</div> </td></tr> </tbody></table> <div style="text-align: justify;">  <b>Πηγή</b>: World FB</div> <div style="text-align: justify;"> Συνεχίζοντας, στον τομέα της γεωργίας απασχολείται σχεδόν το 50% των εργαζομένων, αλλά «παράγεται» μόλις το 20% του ΑΕΠ – ενώ χαρακτηρίζεται από μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, με σοβαρές ελλείψεις σε σύγχρονο εξοπλισμό.</div> <div style="text-align: justify;"> Η Αλβανία έχει επίσης μεγάλα ενεργειακά ελλείμματα,  εξαρτώμενη κυρίως από την υδροηλεκτρική παραγωγή ρεύματος – με τις υποδομές της γενικότερα να είναι απαρχαιωμένες και σε άθλια κατάσταση, με αποτέλεσμα να μην προσελκύονται ξένες επενδύσεις.</div> <div style="text-align: justify;"> Η ολοκλήρωση ενός νέου θερμοηλεκτρικού σταθμού βοήθησε στη διαφοροποίηση της παραγωγικής ικανότητας της χώρας, ενώ υπάρχουν σχέδια για την αναβάθμιση των γραμμών μεταφοράς μεταξύ της Αλβανίας, του Μαυροβούνιου και του Κοσσυφοπεδίου. Με τη βοήθεια δε της ΕΕ λαμβάνονται μέτρα βελτίωσης του πολύ κακού οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου της.</div> <div style="text-align: justify;"> Όπως φαίνεται από τα παραπάνω, η Αλβανία είναι σε άθλια οικονομική κατάσταση, σχεδόν απόλυτα εξαρτημένη από την Ελλάδα – όπως συμβαίνει και με τις άλλες χώρες των Βαλκανίων, το ΑΕΠ των οποίων, όλων μαζί, δεν φτάνει το ελληνικό.</div> <div style="text-align: justify;"> Αν και το δημόσιο χρέος τους δε ως προς το ΑΕΠ είναι χαμηλό, η ανυπαρξία υποδομών, καθώς επίσης τα μηδενικά περιουσιακά στοιχεία που ευρίσκονται απέναντι του, στην άλλη πλευρά δηλαδή του ισολογισμού, είναι ακόμη χαμηλότερα – με αποτέλεσμα να μην αποτελεί απολύτως κανένα πλεονέκτημα.</div> <div style="text-align: justify;"> Ολοκληρώνοντας, τόσο οι ευθύνες, όσο και οι δυνατότητες της χώρας μας, η οποία έχει επενδύσει αρκετά χρήματα στα Βαλκάνια, είναι μεγάλες – αρκεί να καταφέρει να καταπολεμήσει την κρίση και να εκμεταλλευθεί σωστά το δικό της «ζωτικό» χώρο, εντός του οποίου είναι ο απόλυτος κυρίαρχος.</div> <div style="text-align: justify;"> </div> <div style="text-align: justify;"> <b>Σημείωση</b>: Οι χώρες των Βαλκανίων ή της χερσονήσου του Αίμου, όπως αναφέρεται, είναι η <strong><span style="color: #3366ff;"><span style="color: #3366ff;">Ελλάδα</span></span></strong>, η Αλβανία, η Σερβία, τα Σκόπια, η Βοσνία Ερζεγοβίνη, η Βουλγαρία, η Κροατία και το Μαυροβούνιο (χάρτης)</div> <div style="text-align: justify;"> <span style="color: white;">-</span></div> <div style="text-align: justify;"> <a href="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2013/09/%CE%A7%CF%8E%CF%81%CE%B5%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%92%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CF%89%CE%BD.jpg"><img alt="Χώρες των Βαλκανίων" class="aligncenter size-full wp-image-1886" height="286" src="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2013/09/%CE%A7%CF%8E%CF%81%CE%B5%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%92%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CF%89%CE%BD.jpg" width="400" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="color: white;">-</span></div> <div style="text-align: justify;"> Ενίοτε αναφέρεται και η Ρουμανία, η Σλοβενία, καθώς επίσης το ευρωπαϊκό μέρος της Τουρκίας – ένα μεγάλο μέρος του οποίου συνιστά τη <strong><span style="color: #3366ff;"><span style="color: #3366ff;">Λευκή Τουρκία</span></span></strong>.</div> <a href="http://www.analyst.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Αλβανία, στη δίνη της κρίσης

Η Αλβανία είναι σχεδόν απόλυτα εξαρτημένη από τα εμβάσματα των μεταναστών. Παρά το ότι δε πολλοί Αλβανοί εργάζονται στην κεντρική Ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Στόν αστερισμό της χειραγώγησης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://viliardosgr.files.wordpress.com/2013/09/5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="GREECE FINANCIAL CRISIS" class="aligncenter size-full wp-image-330" src="http://viliardosgr.files.wordpress.com/2013/09/5.jpg?w=600" /></a></div> <br /> <br /> Ορισμένα γεγονότα μπορούν ασφαλώς να χαρακτηρισθούν ως εντελώς τυχαία, μάλλον συμπωματικά και κακώς παρεξηγήσιμα – όπως, για παράδειγμα, η στυγνή και εν ψυχρώ δολοφονία του άτυχου νέου από μέλος της <span style="text-decoration: underline;">άκρας δεξιάς</span>, ακριβώς την εβδομάδα των κινητοποιήσεων.<br /> Την εβδομάδα λοιπόν των διαδηλώσεων και των απεργιών των Ελλήνων, εναντίον των παλαιοτέρων, καθώς επίσης των νέων εγκληματικών μέτρων λιτότητας – τα οποία θα επιβληθούν από την Τρόικα που, επίσης συμπωματικά, επισκέπτεται την Ελλάδα αμέσως μετά.<br /> Οφείλει όμως να είναι κανείς φιλύποπτος και να μην αποδέχεται τόσο εύκολα τις συμπτώσεις, ειδικά σε τέτοιες χρονικές περιόδους – πόσο μάλλον όταν ακούει τον πρωθυπουργό να λέει ότι, “<b><i>υπάρχει ανάγκη για ενότητα κατά του ναζισμού</i></b>” (ενώ γνωρίζει προφανώς πολύ καλά πως οι Έλληνες, σε αντίθεση με τους Γερμανούς, δεν ήταν ποτέ οπαδοί τέτοιων «σιχαμερών» οργανώσεων).<br /> Από όσα εμείς τουλάχιστον γνωρίζουμε, δεν έχει αναφερθεί ανάλογα, <b>δεν έχει απαιτήσει δηλαδή την ενότητα των Ελλήνων απέναντι στην επίθεση των ξένων «εισβολέων» </b>- παρά το ότι ήταν προεκλογικά αντίθετος στα μέτρα που ήθελαν να επιβάλλουν, αλλάζοντας δυστυχώς τοποθέτηση, όταν κατέλαβε την εξουσία (δεν σεβάστηκε ούτε μία από τις δεκαοκτώ βασικές προεκλογικές του δεσμεύσεις – με τις οποίες «υπεξαίρεσε» την ψήφο των Ελλήνων, όπως αρκετοί άλλοι προκάτοχοι του).<br /> Από την άλλη πλευρά δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει πως, <b>μετά την ψυχρή δολοφονία, όποιος τάσσεται υπέρ της πατρίδας του, θεωρείται εθνικιστής </b>- οπότε οπαδός της άκρας δεξιάς και επομένως συνένοχος της στυγνής εκτέλεσης του νεαρού άνδρα. Προφανώς βέβαια, με κριτήριο τη «<b><i>συλλογική ευθύνη</i></b>» – η οποία όμως δεν είναι χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας αλλά, αντίθετα, των απολυταρχικών πολιτευμάτων.<br /> Οι «πατριώτες» λοιπόν, άρα και αυτοί που αντιτίθενται στην εισβολή του ΔΝΤ και της Γερμανίας, είναι «εν δυνάμει» οπαδοί της συγκεκριμένης εγκληματικής οργάνωσης – εθνικιστές, ρατσιστές, κοινοί εγκληματίες και περιθωριακοί, <b>οπότε είτε πρέπει να διώκονται ποινικά, είτε να πάψουν να «διακατέχονται» από τέτοιου είδους «αγκυλώσεις»</b>. Ανεξάρτητα τώρα από τα παραπάνω, τα εξής:<br /> (α) Όταν τα οικονομικά μεγέθη μίας χώρας είναι φυσιολογικά, τότε η πολιτική δεν αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα, όσον αφορά τη διακυβέρνηση. Εάν τυχόν διαπιστώσει «ανησυχία» στο λαό, «<b>μοιράζει» κάποιες υποσχέσεις και αυξάνει τους μισθούς ή τις συντάξεις </b>– είτε κλιμακώνοντας τους φόρους, είτε δανειζόμενη, αφού δεν έχει δικά της χρήματα. Επομένως, η ανησυχία «αμβλύνεται» και δεν απειλείται η Δημοκρατία, η ησυχία, η τάξη και η ασφάλεια.<br /> (β) Όταν τώρα τα οικονομικά μεγέθη μίας χώρας δεν είναι καθόλου καλά, αλλά διαθέτει ισχύ, <b>τότε εξισορροπεί την αδυναμία της για κοινωνικές παροχές, με την «επίκληση» εξωτερικών εχθρών</b> – τρομοκρατών, εγκληματικών καθεστώτων κοκ., στα οποία κηρύσσει τον πόλεμο. Πρόσφατο παράδειγμα οι <span style="text-decoration: underline;">Η.Π.Α.</span>, οι οποίες έχουν βυθιστεί στη μεγαλύτερη ίσως οικονομική κρίση της ιστορίας τους, με κίνδυνο κατάρρευσης ακόμη και του νομίσματος τους.<br /> (γ) Στην περίπτωση όμως που μία χώρα ευρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, έχοντας παραδώσει την εθνική της κυριαρχία και μη διαθέτοντας στρατιωτική ισχύ, τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα.<br /> Ειδικότερα, οι <b>πολίτες ενός τέτοιου κράτους παύουν να σέβονται την εξουσία, τοποθετούνται εχθρικά απέναντι της</b>, αναζητούν τους υπευθύνους των δεινών τους, απαιτούν την παραδειγματική τιμωρία τους, διαμαρτύρονται, απεργούν, εξεγείρονται κοκ. – με αποτέλεσμα να απειλείται η σωματική ακεραιότητα των πολιτικών, η Δημοκρατία, η ησυχία, η τάξη και η ασφάλεια.<br /> Ο μοναδικός τρόπος τώρα για να μπορέσει η πολιτική να χειρισθεί τα προβλήματα που δημιουργούνται, είναι <b>η επίκληση εσωτερικών εχθρών – τρομοκρατών, εγκληματικών οργανώσεων κλπ.</b> Με τον τρόπο αυτό αποκτά τη δυνατότητα να «πουλήσει προστασία» και ασφάλεια στους πολίτες, οι οποίοι τότε είναι πρόθυμοι να φορολογηθούν ακόμη περισσότερο – επομένως, να συνεχίσουν να υποφέρουν μη εξεγειρόμενοι.<br /> Φυσικά για να το επιτύχει, «στρατολογεί» όλα τα ΜΜΕ της χώρας της – <b>κάτι όχι και τόσο δύσκολο, αφού διακινδυνεύει και η δική τους εξουσία.</b> Διακινδυνεύει επίσης η ασφάλεια τους, όπως δυστυχώς και η «σωματική ακεραιότητα» των πολιτικών – με δεδομένη τη συμμετοχή των περισσοτέρων στην αντισυνταγματική παράδοση της εθνικής κυριαρχίας στους ξένους εισβολείς.<br /> Ολοκληρώνοντας, επειδή πιστεύουν οι πολίτες πως το τίμημα που απαιτείται από την πολιτική τους ηγεσία, για να συνεχίσουν «να έχουν την ησυχία τους», αξίζει μεγαλύτερες θυσίες εκ μέρους τους, αποδέχονται τη «νέα τάξη πραγμάτων» (<b>την επιβολή δηλαδή των νέων μέτρων λεηλασίας τους και την απολυταρχική ηγεμονία των ξένων «εισβολέων»</b>), πειθαρχούν ξανά, γίνονται υπάκουοι και παύουν εντελώς να διαμαρτύρονται – αιτιολογώντας την όχι και τόσο θαρραλέα συμπεριφορά τους, με την πίστη τους προς τη Δικαιοσύνη και στη Δημοκρατία, η οποία δήθεν απειλείται και πρέπει να προστατευθεί.<br /> <a href="http://viliardos.org/" target="_blank">πηγή</a>

Στόν αστερισμό της χειραγώγησης

Ορισμένα γεγονότα μπορούν ασφαλώς να χαρακτηρισθούν ως εντελώς τυχαία, μάλλον συμπωματικά και κακώς παρεξηγήσιμα – όπως, για παράδειγμα,...

Διαβάστε την συνέχεια

Στο “τραπέζι” η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών της Αιγύπτου, της Ελλάδας και της Κύπρου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://usa.greekreporter.gr/files/2012/12/56913.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="http://usa.greekreporter.gr/files/2012/12/56913.jpg" width="600" /></a></div> <br /> Πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Κυριακής στη Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο της 68ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, τριμερής συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου. Επίκεντρο των συζητήσεων ήταν η ΑΟΖ μεταξύ των τριών χωρών.<br /> <br /> Μετά το τέλος της συνάντησης, ο υπουργός Εξωτερικών και Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ε. Βενιζέλος, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:<br /> <br /> «Η τριμερής συνάντηση της Αιγύπτου, της Κύπρου και της Ελλάδας, ήταν η συνέχεια των επισκέψεων που είχαμε κάνει στο Κάιρο, και ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών ο κ. Κασουλίδης κι εγώ πριν από λίγες ημέρες. Η σημερινή συνάντηση στέλνει το μήνυμα πως είμαστε αποφασισμένοι να προωθήσουμε αυτή την τριμερή πολιτική συνεργασία, την οποία θα οργανώσουμε και σε επίπεδο υπουργικό, αλλά και σε επίπεδο υπηρεσιακό, με τους πολιτικούς διευθυντές των τριών υπουργείων. Σημασία έχει να λειτουργήσουμε μέσα στην περιοχή που μας ενδιαφέρει, την περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, ως τρεις χώρες που ενδιαφέρονται για τη σταθερότητα, για την ειρήνη και για την ανάπτυξη. Άρα η πρωτοβουλία μας δε γίνεται σε αντίθεση με άλλες χώρες ή με άλλες πρωτοβουλίες, αλλά γίνεται συμπληρωματικά, προσθετικά.<br /> Ο Αιγύπτιος υπουργός μάς ενημέρωσε για τις εξελίξεις στην Αίγυπτο. Εμείς ενδιαφερόμαστε πάρα πολύ η Αίγυπτος να ακολουθήσει ένα δημοκρατικό δρόμο που ενώνει όλη την αιγυπτιακή κοινωνία και δίνει σε όλους τους Αιγύπτιους πολίτες το αίσθημα της ασφάλειας, αλλά και την προοπτική μιας ευημερίας, η οποία έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία για όλες τις κοινωνίες μας. Η Ελλάδα, ως προεδρεία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης το επόμενο εξάμηνο είναι έτοιμη να μεταφέρει ανάγκες και αιτήματα της αιγυπτιακής πλευράς και σε συνεργασία και με την Κυπριακή Δημοκρατία μπορούμε να πάρουμε πολύ συγκεκριμένες πρωτοβουλίες στον τομέα της οικονομίας, των επενδύσεων σε συνεργασία και με τον ιδιωτικό τομέα.<br /> Επίσης, τα διάφορα σχήματα της Ευρω-Μεσογειακής συνεργασίας μάς επιτρέπουν να βρούμε πόρους για θέματα κρίσιμα για τις κοινωνίες μας, όπως είναι η εκπαίδευση, η ανεργία – κυρίως η ανεργία των νέων – που είναι ένα κοινό πρόβλημα για όλες τις κοινωνίες. Επίσης, έχει πολύ μεγάλη σημασία να προωθήσουμε τη συνεργασία μας στον τομέα της πολιτικής προστασίας, στον τομέα της έρευνας και της διάσωσης, ζητήματα που ενδιαφέρουν όλες τις χώρες της Μεσογείου.<br /> Η τριμερής συνεργασία δεν επηρεάζει τη διμερή συνεργασία που έχουμε και η οποία πρέπει να προχωρήσει όσο γίνεται ταχύτερα στα αντικείμενα που έχουμε προσδιορίσει. Ένα βασικό αντικείμενο – όπως γνωρίζετε – είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και άρα η αξιοποίηση των δυνατοτήτων που μας δίνει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας στη Μεσόγειο. Αυτό μας επιτρέπει να ασχοληθούμε με την ενέργεια, να αντλήσουμε πόρους, να δώσουμε προοπτικές ανάπτυξης στους λαούς μας».<br /> <br /> Ερώτηση: Για αυτή τη συνάντηση θα ενημερώσετε τον ομόλογό σας τον κ. Davutoglu;<br /> <br /> Απάντηση: «Με τον κ. Davutoglu είμαι έτοιμος να συζητήσω για όλα τα θέματα, βεβαίως και για την Αίγυπτο, όπως θα συζητήσουμε και για τις διμερείς μας σχέσεις και για την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Συρία. Κι εδώ, στην τριμερή συνάντηση σήμερα, μας απασχόλησε πάρα πολύ το ζήτημα της Συρίας γιατί – όπως καταλαβαίνετε – και ως χώρα αυτοτελώς, αλλά και μέσω του Αραβικού Συνδέσμου, η Αίγυπτος παίζει καθοριστικό ρόλο στην εφαρμογή μιας διαδικασίας που μπορεί να οδηγήσει σε πολιτική λύση, βιώσιμη λύση στη Συρία».<br /> <br /> Ερώτηση: Για το θέμα της Χρυσής Αυγής κ. Πρόεδρε, γράφτηκε στην Αθήνα ότι είχατε κάποιες επαφές εδώ στον ΟΗΕ και ότι το έθεσαν κάποιοι συνομιλητές σας.<br /> <br /> ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: «Όχι στον ΟΗΕ. Είχα στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης, στο περιθώριο, οι συνομιλητές μου θίγουν το ζήτημα της Χρυσής Αυγής. Είναι ένα θέμα που τους απασχολεί πάρα πολύ, σχεδόν όσο και η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, η οικονομική κρίση. Διότι το να έχεις ένα απροκάλυπτα ναζιστικό κόμμα μέσα στη Βουλή και οι δημοσκοπήσεις να δείχνουν άνοδο ενός τέτοιου κόμματος, είναι πρόβλημα. Είναι πρόβλημα για την Ελλάδα, για τους θεσμούς της, για τη δημοκρατική της παράδοση και πρόβλημα για την ελληνική κοινωνία. Το θέμα της Χρυσής Αυγής το θέτω εδώ και μήνες, ήδη προεκλογικά, πριν από τον Ιούνιο του 2012. Και αν αυτά που έλεγα όλους αυτούς τους μήνες τα είχαν ακούσει οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, θα είχαμε αποφύγει γεγονότα δυσάρεστα, δραματικά, απαράδεκτα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Το συνταγματικό τόξο στην Ελλάδα πρέπει να ενεργοποιηθεί. Και αυτό ήταν το αντικείμενο της συνομιλίας που είχα, τηλεφωνικά, σήμερα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπου του ζήτησα να θέσει υπό την αιγίδα του τις αντιδράσεις και τις κινητοποιήσεις της κοινωνίας των πολιτών. Οι δε πολιτικοί αρχηγοί, τα πολιτικά κόμματα του συνταγματικού τόξου, πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε εντός και εκτός Βουλής χωρίς μικροκομματικές αντιδράσεις και υστεροβουλίες. Διότι δεν είναι αυτό το ζήτημα τώρα. Δεν έχουμε συμβατικές πολιτικές σχέσεις, έχουμε μια κατάσταση η οποία προσβάλει τη δημοκρατία στον πυρήνα της».<br /> <br /> Ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών έκανε, επίσης, την ακόλουθη δήλωση στην Αιγυπτιακή τηλεόραση και στον ανταποκριτή της AlAhram στη Νέα Υόρκη Bassel Yousry:<br /> <br /> «I repeat our commitment to the stability and the prosperity of Egypt. Egypt plays always a very important role for the wider area of the Middle East and the Eastern Mediterranean. This is something very important for us. Our bilateral relations and also this first, trilateral ministerial meeting sent a very clear message. For us the stability of Egypt is something important, a first priority».<br /> <br /> Question: Regarding Syria, is Greece going to support military involvement in Syria?<br /> <br /> ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: «We need a political solution through a procedure of the type Geneva 2 for Syria. And also we need the reestablishment of the capability of the Security Council to play the main role as guarantor of the security and peace in this area and everywhere in the world».<br /> <br /> Ο κ. ΚΑΣΟΥΛΙΔΗΣ<br /> <br /> Υπουργός: Έχετε ακούσει τον κ. Βενιζέλο, εγώ εκείνο που θέλω να προσθέσω είναι ότι όπως είδατε μετά την συμφωνία σε διμερές επίπεδο ότι θα ξεκινούσε μια τριμερής συνεργασία, συμφωνία αντίστοιχη Αιγύπτου-Κύπρου, Αιγύπτου -Ελλάδας, με πρωτοβουλία του Αιγύπτιου συναδέλφου μας έγινε αυτή η πρώτη Υπουργική συνάντηση σε τριμερές επίπεδο απόψε, όπου συμφωνήθηκαν κατευθυντήριες γραμμές που θα αναλάβουν οι πολιτικοί διευθυντές των τριών Υπουργείων, που θα ξεκινήσουν τον διάλογο. Ένα διάλογο ο οποίος καταρχήν έχει συμβολικό χαρακτήρα. Γιατί; Γιατί τρεις χώρες με παραδοσιακή φιλία, τρεις χώρες που ανήκουν σε μια ιδιαίτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, φίλες χώρες, θεωρούν ότι οι εξελίξεις επιβάλλουν την συνεννόηση και σε αυτό το τριμερές επίπεδο το οποίο εμάς σαν Κύπρος, μας χαροποιεί ιδιαίτερα.<br /> <br /> Θέματα πολιτικά σίγουρα θα συζητούνται, ζούμε σε μια έκρυθμη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, θα συζητούνται όμως και θέματα οικονομίας , επενδύσεων, τουρισμού καθώς και οι από κοινού επεξεργασία προγραμμάτων τα οποία θα μπορούν να χρηματοδοτούνται και από τα ταμεία της ευρω-μεσογειακής εταιρικής σχέσης η οποία πάντοτε χρηματοδοτεί τέτοιου είδους δράσεις τις οποίες αναλαμβάνουν τουλάχιστον δύο κράτη μέλη και ένα τρίτο μεσογειακό κράτος , εταίρο στην Ένωση για τη Μεσόγειο.<br /> <br /> ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια θα είναι τα επόμενα βήματα; Είναι ζήτημα εμπειρογνωμόνων πλέον;<br /> <br /> Υπουργός: Το επόμενο βήμα θα είναι οι Γενικοί Διευθυντές των τριών Υπουργείων οι ποίοι θα συναντηθούν πολύ πιθανόν στο Κάϊρο όπουθα είναι η πρώτη συνεδρία και θα ακολουθούν συνεδρίες με τη σειρά στις τρεις πρωτεύουσες.<br /> <br /> ΕΡΩΤΗΣΗ: Για οριοθέτηση …;<br /> <br /> Υπουργός: Όχι, ακούστε είναι για το διάλογο. Έχουμε συμφωνήσει σήμερα ότι η Αίγυπτος με τη Κύπρο και η Αίγυπτος με την Ελλάδα έχουν θέματα σε διμερές επίπεδο που αφορούν την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, τα οποία ξεκινούν παράλληλα και χωρίς καθυστέρηση.<br /> <br /> ΕΡΩΤΗΣΗ: Με την Κύπρο ισχύει η συμφωνία που έγινε;<br /> <br /> Υπουργός: Ασφαλώς και ισχύει.<br /> <br /> ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν αλλάζει τίποτε με το νέο καθεστώς;<br /> <br /> Υπουργός: Κάποιοι υποκινούμενοι από την Τουρκία ήθελαν να αμφισβητήσουν όχι σε επίπεδο κυβερνήσεως , για να το λέμε, αλλά τώρα πλέον αυτές του είδους οι αμφισβητήσεις έχουν πλήρως εκλείψει.<br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Στο “τραπέζι” η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών της Αιγύπτου, της Ελλάδας και της Κύπρου

Πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Κυριακής στη Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο της 68ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, τριμερής συνάντηση των υπουργών...

Διαβάστε την συνέχεια

Στον πυρήνα του φασισμού βρίσκεται το μίσος…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/hate.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-84949" height="330" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/hate-300x225.jpg" title="hate" width="600" /></a></div> <strong><br /> <br /> Ανανεώθηκε μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα η συζήτηση, με αντεγκλήσεις και αντιπαραθέσεις, για το συνταγματικό τόξο. Ένα Τόξο που για χρόνια ήταν από λάστιχο και ανεχόταν τη Χρυσή Αυγή, άλλοι τώρα ζητούν να γίνει ατσάλινη μικρή θηλιά που θα αφήνει απέξω και τη Χρυσή Αυγή και ένα κομμάτι της Αριστεράς, όχι υποχρεωτικά της εξωκοινοβουλευτικής…</strong><br /> <span style="color: maroon;"><strong>Του Νίκου Μελέτη</strong></span><br /> Μάλλον χάνουμε τον καιρό μας επιχειρώντας τέτοιες οριοθετήσεις που δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα, ούτε μπορούν να έχουν αποτέλεσμα, καθώς ο μοναδικός θεσμός που θα μπορούσε να χαράξει τέτοιες γραμμές θα ήταν έ<strong>να Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο ως γνωστόν δεν διαθέτει η χώρα μας</strong>.<br /> Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε και δεν οφείλουμε να περιχαρακώσουμε την κοινωνία μας απέναντι στη φασιστική απειλή. <strong>Μπορούμε εύκολα να συμφωνήσουμε στα βασικά χαρακτηριστικά της: Το μίσος εναντίον της κοινωνίας, το τυφλό μίσος εναντίον του διαφορετικού, εναντίον της άλλης ταυτότητας, της άλλης θρησκείας, της άλλης φυλής, της άλλης σεξουαλικής προτίμησης. Ο ρατσισμός απέναντι όλων των άλλων. Το μίσος για τους μαύρους, τους κίτρινους, τους λευκούς που δεν συμφωνούν μαζί μας, τους μνημονιακούς ή τους αντιμνημονιακούς, τους προδότες ή τους πατριώτες, ολυμπιακούς ή αεκτζήδες.</strong><br /> <span style="color: maroon;"><strong>Η πεποίθηση ότι είσαι ο τιμωρός των πάντων. </strong></span>Η προσπάθεια να φορεθεί πολιτικός μανδύας σε εγκληματική οργάνωση που θα πουλάει προστασία, θα μοιράζει φαγητό, χαρτζιλίκι και ρούχα. Που θα στρατολογεί μέλη μετατρέποντας αδύναμους ανθρώπους σε τυφλωμένες ομοιόμορφες φιγούρες με στολή παραλλαγής και μαύρο μπλουζάκι, έτοιμους για όλα. <strong>Τουλάχιστον στην Ιταλία η Κόζα Νόστρα προσπάθησε να καλύψει τα εγκλήματά της εξαγοράζοντας πολιτικούς, όχι αναζητώντας κρησφύγετο στην ιταλική Βουλή.</strong><br /> Αυτό το μίσος πρέπει να αντιμετωπίσουμε.<strong> Το μίσος που στα μυαλά κάποιων δικαιολογεί τη βία. </strong>Βία που νομιμοποιείται μόνο και μόνο από <strong>τη δική μας άποψη για τους άλλους</strong>. Αυτός είναι ο πυρήνας του φασισμού. Αυτόν πρέπει να αντιμετωπίσουμε, έξω, μέσα, πάνω και κάτω από συνταγματικά τόξα και κύκλους.<br /> <!-- /metas --> <br /> <div style="text-align: left;"> <span style="color: maroon;"><strong>Διαφορετικά δεν θα καθαρίσουμε ποτέ από τις Χρυσές Αυγές ούτε καταργώντας το Μνημόνιο ούτε διώχνοντας τους ξένους. Γιατί ο φασισμός (και) της Χρυσής Αυγής δεν έχει πολιτικά και ιδεολογικά κίνητρα. Είναι απλώς μίσος. Κοινό μέτωπο απέναντι σε αυτό το μίσος λοιπόν, χωρίς μισόλογα και αμπελοφιλοσοφίες…</strong></span></div> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Στον πυρήνα του φασισμού βρίσκεται το μίσος…

Ανανεώθηκε μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα η συζήτηση, με αντεγκλήσεις και αντιπαραθέσεις, για το συνταγματικό τόξο. Ένα Τόξο που για...

Διαβάστε την συνέχεια

Γερμανικές εκλογές, άλλο «μεταρρυθμίσεις» άλλο «λιτότητα»…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/Merkel_triumph.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-84979" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/Merkel_triumph.jpg" title="Merkel_triumph" /></a></div> <br /> <strong>Τελείωσαν – επιτέλους – οι εκλογές στη Γερμανία και πλέον το ενδιαφέρον για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη ολόκληρη, αναμένουν να διαπιστώσουν ποιες θα είναι οι συνέπειες από την εκλογή νέας κυβέρνησης, πάλι υπό την Άγκελα Μέρκελ, η οποία βγαίνει αναμφισβήτητα ενισχυμένη.</strong><br /> <span style="color: maroon;"><strong>Του Μιχαήλ Βασιλείου</strong></span><br /> Το πιο ενδιαφέρον σημείο των δηλώσεων που έγιναν αμέσως μετά την οριστικοποίηση των αποτελεσμάτων είναι η αποστροφή του λόγου της Μέρκελ, όπου αναφερόμενη στην Ελλάδα ανέφερε επί λέξει «<strong>δεν θα πάψουμε να ασκούμε πίεση για την εφαρμογή των συμφωνηθεισών μεταρρυθμίσεων</strong>», μια δήλωση η οποία ερμηνεύεται στην Ελλάδα ως σήμα ότι η λιτότητα δεν πρόκειται να τερματιστεί.<br /> <strong>Όπως το συνηθίζουμε άλλωστε, ακόμα μία φορά θα λάβουμε διαφορετική θέση και θα επιχειρήσουμε να το τεκμηριώσουμε. </strong>Προφανώς προσυπογράφουμε τα επίθετα «απαράδεκτη» και «ανάλγητη» που συνοδεύουν στη χώρα μας τη Γερμανίδα καγκελάριο, ωστόσο, η ανάλυση επιβάλλει την ψυχρή λογική αποτίμηση των διαθέσιμων στοιχείων και την όσο το δυνατόν <strong>«αποστείρωση» του «αναλυτικού περιβάλλοντος» από το συναίσθημα και το θυμικό</strong>.<br /> <br /> Αν προσέξουμε τη φρασεολογία που χρησιμοποιήθηκε, <strong>η κρίσιμη λέξη ήταν «μεταρρυθμίσεις» και όχι «λιτότητα»</strong>. Όσο κι αν – δικαιολογημένα – στον δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα οι δυο αυτές έννοιες εν πολλοίς ταυτίζονται, σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι ταυτόσημες. Το επιχείρημα εδώ είναι, ότι η μία λέξη-όρος δεν είναι απαραίτητο να συνοδεύεται και από την άλλη…<br /> Κοινός τόπος στα διεθνή δίκτυα ήταν ότι η Μέρκελ που εκπροσωπεί <strong>το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) προτιμά να κυβερνήσει στο πλαίσιο ενός ευρύ συνασπισμού με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) και όχι με τους Πράσινους</strong>. Την επιλογή αυτή προσυπογράφει <strong>το 52%</strong> των Γερμανών. Οι ερμηνείες αυτής της προτίμησης έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε ό,τι αφορά την κατάσταση στην Ελλάδα.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/FDP_German_Liberals.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignright size-medium wp-image-84980" height="169" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/FDP_German_Liberals-300x169.jpg" title="FDP_German_Liberals" width="300" /></a><strong>Οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν αντιδράσει στη συνταγή πολιτικής της Άγκελας Μέρκελ και έχουν ζητήσει την υιοθέτηση ενός «Σχεδίου Μάρσαλ» για την αντιστροφή της ύφεσης και την υποκίνηση της ανάπτυξης στον ευρωπαϊκό νότο, κάτι το οποίο δε επιθυμούσε ο πρώην κυβερνητικός εταίρος της Καγκελαρίου, οι Φιλελεύθεροι (FDP)</strong> του όχι άδικα αντιπαθούς στην Ελλάδα, Φίλιπ Ρέσλερ, που «λεηλατήθηκε» εκλογικά από τη Μέρκελ μένοντας έξω από το Κοινοβούλιο, αποσπώντας ποσοστό 4,8%, με το πλαφόν εισόδου να είναι στο 5%.<br /> Επίσης, όσο και να λαϊκίζεις για προεκλογικούς λόγους στο εσωτερικό προβάλλοντας το προφίλ του αυστηρού διαχειριστή της φορολογικής συνεισφοράς των Γερμανών πολιτών, <strong>το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα, αλλά και η θεαματική ενίσχυση των ευρωσκεπτικιστών στη Γερμανία</strong> (έχασαν για λίγες χιλιάδες ψήφους την είσοδο στο Κοινοβούλιο) <strong>και τη Βρετανία</strong> (πολλοί μιλούν για ποσοστά έκπληξη που θα παρουσιαστούν στις ερχόμενες εκλογές), <strong>δεν αφήνουν περιθώριο εφησυχασμού</strong>.<br /> <div style="text-align: left;"> <span style="color: maroon;"><strong>Τη στιγμή που ο γερμανικός πολιτικός κόσμος, όπως φάνηκε από την τηλεοπτική συζήτηση δύο ώρες μετά το ξεκαθάρισμα του εκλογικού τοπίου, αισθάνθηκε ανακούφιση από την έστω οριακή αποφυγή του ενδεχομένου εισόδου στη Βουλή ευρωσκεπτικιστικού κόμματος, δικαιούμαστε να συμπεράνουμε, ότι η ενωμένη Ευρώπη παραμένει στρατηγική επιλογή της Γερμανίας. Η δε θεαματική επιτυχία των ευρωσκεπτικιστών με τη συμμετοχή τους στις εκλογές, εφτά μόλις μήνες μετά την ίδρυσή τους και η λογική πρόβλεψη περαιτέρω ενίσχυσής τους στο επόμενο διάστημα, καθιστά μονόδρομο για τη γερμανική κυβέρνηση την επιτυχή αντιμετώπιση της κρίσης στην ΕΕ, αλλιώς οι φυγόκεντρες τάσεις θα ενισχυθούν.</strong></span></div> Κι αυτό, παράλληλα με την κατανόηση του ότι <strong>το ειδικό βάρος που λείπει στη χώρα για να παίξει ρόλο και στις παγκόσμιες εξελίξεις της το δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση</strong>. Άρα, σε συνδυασμό με τις δυσμενείς εξελίξεις και την κατεστραμμένη εικόνα της χώρας στο εσωτερικό πολλών κρατών-μελών, η λογική υπαγορεύει ότι κάτι πρόκειται να αλλάξει.<br /> Σε αυτό βοηθά πολύ η κυβερνητική σύμπραξη με τους Σοσιαλδημοκράτες με την εξής πολιτική λογική: Εάν υποτεθεί ότι η Μέρκελ επιθυμεί να προβεί σε διορθώσεις στη σκληρή πολιτική που ακολούθησε και για προεκλογικούς λόγους, <strong>η παρουσία του SPD μπορεί να αξιοποιηθεί ως άλλοθι για την εισαγωγή αλλαγών στην πολιτική της Μέρκελ,</strong> κάτι που δεν θα ίσχυε σε περίπτωση που ο εταίρος ήταν οι Φιλελεύθεροι. Με τον τρόπο αυτό θα διαθέτει <strong>δικαιολογία απέναντι στο συντηρητικό δεξιό ακροατήριό της</strong>, ώστε να μη φανεί ανακόλουθη σε σχέση με την προεκλογική της ρητορική.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/Germany_potential-coalition-partners.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-84981" height="281" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/Germany_potential-coalition-partners.jpg" title="Germany_potential-coalition-partners" width="450" /></a><br /> <strong>Επίσης, η παρουσία του SPD στον κυβερνητικό συνασπισμό, επιτρέπει στη Μέρκελ την αντιμετώπιση του «εσωτερικού αντιπάλου», των Χριστιανοκοινωνιστών (CSU), οι οποίοι έχουν πολύ πιο σκληρές θέσεις για το θέμα της αντιμετώπισης της κρίσης.</strong> Η ευρεία πλειοψηφία του συνασπισμού CDU-SPD θα επιτρέψει την υιοθέτηση των απαραίτητων μέτρων χωρίς να τινάζεται ο κυβερνητικός συνασπισμός στον αέρα. Συνυπολογίζοντας επίσης και το ότι η Μέρκελ έχει δηλώσει ότι θα είναι η τελευταία της θητεία στην πολιτική, άρα <strong>δεν θα έχει το άγχος της επανεκλογής αλλά αυτό της υστεροφημίας</strong> (κάτι σαν τη δεύτερη κυβέρνηση Ομπάμα στις ΗΠΑ), έννοια που έχει και την εσωτερική και τη διεθνή-ευρωπαϊκή της διάσταση, αφήνει κάποια περιθώρια συγκρατημένης αισιοδοξίας.<br /> Ταυτόχρονα όμως, οφείλουμε να προειδοποιήσουμε εναντίον της υπερβολικής αισιοδοξίας για την πλήρη αντιστροφή του σημερινού μοντέλου αντιμετώπισης της κρίσης. <strong>Αυτό που είναι ορθολογικό να αναμένει κανείς, είναι η ενίσχυση του «πυλώνα» που αφορά στην ανάπτυξη, χωρίς απαραίτητα να υπάρξει μεγάλη μεταβολή στον πυλώνα «λιτότητα».</strong> Με απλά λόγια, έτσι ερμηνεύεται και η χρήση του όρου «μεταρρυθμίσεις» από τη Μέρκελ.<br /> <!-- /metas --> <br /> <strong>Αυτό που θα πρέπει να αναμένουμε, είναι η σύνδεση της ενίσχυσης του «πυλώνα» ανάπτυξη, με την υλοποίηση των δομικών μεταρρυθμίσεων στην ελληνική οικονομία.</strong> Οι μήνες που θα ακολουθήσουν θα είναι πραγματικά δύσκολοι, έως ότου αποκρυσταλλωθούν οι νέες ισορροπίες, ενώ ρόλο θα παίξουν τόσο η αποφασιστικότητα και οι κόκκινες γραμμές της Ελλάδας, όσο και οι ευρύτερες κινήσεις της στη γεωπολιτική σκακιέρα…<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Γερμανικές εκλογές, άλλο «μεταρρυθμίσεις» άλλο «λιτότητα»…

Τελείωσαν – επιτέλους – οι εκλογές στη Γερμανία και πλέον το ενδιαφέρον για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη ολόκληρη, αναμένουν να δια...

Διαβάστε την συνέχεια