Ο καημός του Ακάρ για τους εξοπλισμούς της Ελλάδας

<img height="386" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/12/HU-780x470.jpg" width="640" /><br /><br />Από<b> Σάββας Δ. Βλάσσης</b><br />Ο Χουλουσί Ακάρ, ευρισκόμενος στην Λιβύη στις 26 Δεκεμβρίου έριξε τον “δεκάρικό” του, στην γνωστή ρητορική του “χωριάτη” ανατολίτη που κουνάει το δάχτυλο σε όλους και τους συμβουλεύει να μην φέρνουν αντιρρήσεις στις επιθυμίες του. Ο “δεκάρικος” όμως ήταν εμπλουτισμένος αυτή την φορά με ένα νέο στοιχείο. Ευρισκόμενος σε παράκρουση, ο Ακάρ δεν απέφυγε το λάθος να δείξει πόσο ενοχλούν οι εξοπλιστικές πρωτοβουλίες της Ελλάδας: «Αγοράστε όσα αεροπλάνα θέλετε, όσα υποβρύχια, όσα πλοία θέλετε. Δεν σας αρκούν. Δεν αρκούν. Ό,τι είναι να πάθει ο αγαπητός ελληνικός λαός, θα το πάθει. Οι Έλληνες γείτονές μας ακολουθούν μία λάθος πολιτική που θα επιβαρύνει περισσότερο την ήδη άσχημη οικονομία τους, θα αποβεί εις βάρος της ευημερίας και θα επιδεινώσει την ζωή του λαού τους. Είναι γνωστή η κατάσταση της οικονομίας της Ελλάδας. Έχουν προβλήματα. Όμως παρά τα προβλήματα και με κόστος την μείωση του φαγητού, της ένδυσης, του μισθού του κάθε Έλληνα πολίτη, ξεκίνησαν μια εκστρατεία εξοπλισμού, μια ξέφρενη μόδα εξοπλισμού».<br /><br />Μέγας αρλεκίνος.<br /><br />Μια Τουρκία με την οικονομία της χάλια, με το κράτος να αποκρύπτει σκοπίμως τα θύματα από την πανδημία του κορωνοϊού και στριμωγμένη από τις κυρώσεις των ΗΠΑ μέσω της νομοθεσίας CAATSA (που δεν επιβλήθηκαν στην Ινδία η οποία επίσης προμηθεύτηκε το S-400 από την Ρωσία), αλλά ο Ακάρ κάνει μαθήματα για μειώσεις εισοδήματος και υποχώρηση της ευημερίας. Μια Τουρκία που εξαπέλυσε ορδές χιλιάδων λαθρομεταναστών στις αρχές του χρόνου στον Έβρο αλλά “έφαγε τα μούτρα” της και προσπάθησε να τρίξει τα δόντια με το ερευνητικό της πλοίο στην περιοχή Μεγίστης αλλά βρήκε μπροστά της τον Στόλο.<br /><br />Για να φτάσει ο Ακάρ να μοιράσει το σανό του όχι σε απλούς πολίτες αλλά σε ακροατήριο από στελέχη των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, καταλαβαίνει κανείς το θέμα που έχει αυτός και η κυβέρνηση του κράτους-συμμορία που πάντα βλέπουν τα πράγματα στρατιωτικά. Ναι, πάντα αποδίδουν έμφαση στις στρατιωτικές διαστάσεις οι Τούρκοι, είτε αυτές σχετίζονται με ανάληψη στρατιωτικών επιχειρήσεων, εξοπλιστικά προγράμματα, είτε με την αμυντική βιομηχανία.<br /><br />Και γιατί “πονάνε” οι εξοπλιστικές κινήσεις της Αθήνας; Μα διότι ο ανατολίτης γείτονας αντιλαμβάνεται ότι το μήνυμα που εκπέμπει αυτό είναι πως δεν υπάρχει διάθεση υποχωρήσεως των Ελλήνων στους τουρκικούς εκβιασμούς. <br /><br />Το 2020 φεύγει και η Τουρκία δεν υπέγραψε στην διάρκεια του έτους ούτε μία σύμβαση με οίκο του εξωτερικού για προμήθεια μείζονος αμυντικού υλικού. Τα χάλια της τουρκικής οικονομίας δεν το επιτρέπουν. Έτσι, τους κάθεται βαρύ στο στομάχι ότι η Ελλάδα προχωρά σε εξοπλισμούς με περισσότερα από 150 προγράμματα κόστους 13,5 δισ. €. Την ίδια στιγμή, η Τουρκία “κατάφερε” από το 2018 να βουλιάξει το πρόγραμμα προμήθειας 500 αρμάτων μάχης Altay λόγω γερμανικών αντιρρήσεων, να αποβληθεί το 2019 από το πρόγραμμα F-35 λόγω αμερικανικών αντιρρήσεων αλλά να παραλάβει ένα σύστημα S-400 που δεν μπορεί να διασυνδεθεί με το εθνικό σύστημα αεράμυνας και δεν εξυπηρετεί επιθετικούς σκοπούς.<br /><br />Την δυσμενή κατάσταση αποκρύπτει η εξέλιξη προγραμμάτων που είχαν ανατεθεί στο παρελθόν, όπως ενδεικτικώς το πλοίο αμφιβίων επιχειρήσεων ANADOLU (L400) ή τα 6 υποβρύχια Type 214TN αλλά κυρίως, τα ευρισκόμενα σε εξέλιξη προγράμματα αναπτύξεως εγχωρίων όπλων. Ως προς τα τελευταία, η Τουρκία συνεχίζει να παραλαμβάνει εγχώρια UAV, όπλα αεροπλάνων, ελικοπτέρων ή πλοίων και να ναυπηγεί φρεγάτες αλλά και να σημειώνει εξαγωγικές επιτυχίες πουλώντας σαν ζεστά κουλουράκια σε φιλικές χώρες UAV, τεθωρακισμένα οχήματα, κορβέτες κ.λπ. Μπορεί να αντιμετωπίζονται κάποια πρόσκαιρα προβλήματα, όμως τα πράγματα βρίσκουν αργά ή γρήγορα τον δρόμο τους.<br /><br />Συμπέρασμα: Μπορεί να γελάμε πρόσκαιρα με τα χορατά του Ακάρ ή άλλων ισλαμοφασιστών κλόουν αλλά καλό είναι να προσέχουμε κι εμείς περισσότερο την στρατιωτική διάσταση που τόσο υπολογίζουν αυτοί. Να παύσουμε να βασιζόμαστε μόνο σε επείγουσες προμήθειες όπλων που δεν αφήνουν στο τέλος τίποτα στην Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία και την εθνική οικονομία. Καλό είναι να υιοθετήσουμε μια συνεπή και σταθερή πολιτική εξοπλισμών και στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία να αρχίσουμε από τα “βασικά” στην ανάπτυξη εγχώριων όπλων, σχεδιάζοντας έναν ρεαλιστικό “οδικό χάρτη” που θα ξεκινάει από το πρώτο σκαλοπάτι και δεν θα “βλέπει” απευθείας στον “πόλεμο των άστρων”.<br /><br />Έτσι, ο καημός του κάθε Ακάρ, θα συνεχιστεί.<div><br /></div><div><a href="https://doureios.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο καημός του Ακάρ για τους εξοπλισμούς της Ελλάδας

Από Σάββας Δ. Βλάσσης Ο Χουλουσί Ακάρ, ευρισκόμενος στην Λιβύη στις 26 Δεκεμβρίου έριξε τον “δεκάρικό” του, στην γνωστή ρητορική του “χωριά...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα τελευταία νέα για τα εξοπλιστικά

<img height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqE5cdj_og7Rw10FGlSMftzkr2M7qkkcoNjGWkclH4UPEccgw21ZhPlCvRyGSsg_RlK4K3Z4dYRli8rwjI2Z4GS-z_i2P_X3C4LBuv7Pkz_hL72J0OhXQZyj_jQDGitM6eLOzjt-umL8Y/w640-h320/polemiko_naytiko9-1140x570.jpg" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι διερευνητικές αρχίζουν, οι επιφυλάξεις παραμένουν</span></h3>Του <b>Βασίλη Νέδου</b><br />Εβδομάδες πιθανών εξελίξεων στα εθνικά θέματα αναμένεται να είναι οι επόμενες, στο σκέλος όχι μόνο των ελληνοτουρκικών, αλλά και της αύξησης της ελληνικής κυριαρχίας επί του Ιονίου Πελάγους, καθώς μετά τη δημοσίευση του ΦΕΚ για το κλείσιμο των κόλπων αναμένεται και η σχετική ψήφιση του νόμου για αύξηση των χωρικών υδάτων από τα έξι στα δώδεκα ναυτικά μίλια.<div><br />Στην Αθήνα αναμένεται η επίσημη πρόσκληση της Αγκυρας για τον 61ο γύρο των διερευνητικών επαφών, με το χρονοδιάγραμμα να μην είναι απολύτως σαφές. Ιδανικά η ελληνική πλευρά επιθυμεί έναρξή τους μετά την ορκωμοσία του Τζο Μπάιντεν στις 20 Ιανουαρίου, ωστόσο είναι προετοιμασμένη και για πρόσκληση με ημερομηνία νωρίτερα τον ίδιο μήνα.</div><div><br />Οι επιφυλάξεις εκ μέρους της Αθήνας είναι δεδομένες, αφενός λόγω της ρητορικής περί «εφ’ όλης της ύλης» συζητήσεων εκ μέρους αξιωματούχων της Αγκυρας, αφετέρου λόγω του αρνητικού προηγούμενου που δημιούργησε η κρίση του «Ορούτς Ρέις», το οποίο, πάντως, για τους επόμενους έξι μήνες θα πλέει σε αποκλειστικά τουρκικά νερά.</div><div><br />Στην Αθήνα είναι απολύτως αντιληπτό ότι πιθανή αποκλιμάκωση δεν οφείλεται τόσο στη βούληση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να δείξει καλή θέληση έναντι της Ελλάδας, όσο στην επιχείρηση γοητείας προς τη Δύση και τη διάθεση να δείξει ότι η Τουρκία μπορεί να διαδραματίσει «εποικοδομητικό» ρόλο. Ο μάλλον άκομψος τρόπος που επέλεξε μέσω Twitter ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου να θέσει την ετοιμότητα της Τουρκίας για διάλογο είναι ενδεικτικός της σπουδής της Αγκυρας και, βέβαια, απαντήθηκε με βάση τις αρχές που θέτει η Αθήνα από τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια. Η Γερμανία παραμένει ο βασικός δίαυλος διευκόλυνσης των επαφών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, ωστόσο και η Ουάσιγκτον, ακόμα και αυτή τη μεταβατική περίοδο, παρακολουθεί την πιθανή εξέλιξη των συνομιλιών.</div><div><br />Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια που λειτουργεί ως ένας πιθανός ενισχυτικός παράγοντας των ελληνοαμερικανικών σχέσεων (πέρα από εξοπλισμούς και επέκταση συμφωνίας αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας) είναι το Brexit. Αρκετοί στην Ουάσιγκτον βλέπουν την Ελλάδα ως μία από τις χώρες που μπορεί να συνηγορήσουν υπέρ της ανάγκης ενίσχυσης του διατλαντικού δεσμού, μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου. Εκεί που ουδείς αναμένει οποιαδήποτε ουσιαστική εξέλιξη, αλλά μάλλον επιδείνωση, είναι στο Κυπριακό.</div><div><br />Μια άλλη ενδιαφέρουσα εξέλιξη έρχεται από την Αλβανία. Την Τρίτη και την Τετάρτη, ο πρόεδρος της Αλβανίας, Ιλίρ Μέτα, προχώρησε στον διορισμό του πέμπτου και του έκτου δικαστή, από τους εννέα, του συνταγματικού δικαστηρίου της χώρας, οδηγώντας το εκ νέου στην ελάχιστη απαρτία. Ο κ. Μέτα προχώρησε, βέβαια, σε αυτή την κίνηση με σκοπό την εκπλήρωση ενός κριτηρίου που επιτρέπει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε., παράλληλα όμως με αυτόν τον τρόπο αφαιρείται και ένα πάγιο αλβανικό επιχείρημα των τελευταίων ετών, για αδυναμία συνομιλιών σχετικά με την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, λόγω απουσίας συνταγματικού δικαστηρίου. Κάτι που διευκολύνει, συνολικότερα, και πιθανή κοινή προσφυγή των δύο χωρών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.</div><div><br /></div><div>Οι εξοπλισμοί</div><div><br />Eνα σημαντικό σκέλος της διπλωματικής προσπάθειας που κάνει η Αθήνα συνδέεται αδιαμφισβήτητα με τους εξοπλισμούς. Μετά τα γαλλικά μαχητικά Ραφάλ και την επιλογή της Αθήνας να προχωρήσει με τους Ισραηλινούς στο θέμα του διεθνούς αεροπορικού κέντρου στην Καλαμάτα, το πλέον «καυτό» ζήτημα στα χέρια του υπουργού Εθνικής Αμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου είναι η νέα φρεγάτα του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.). Από την αμερικανική πλευρά εξακολουθεί να προσφέρεται η MMSC (και η αναβάθμιση των ΜΕΚΟ), ενώ κατέστη σαφές, με έμμεσο πλην σαφή τρόπο, ότι οι «Arleigh Burke» δεν μπορεί να προσφερθούν ως ενδιάμεση λύση.</div><div><br />Οι Αμερικανοί μιλούν περισσότερο για «ικανότητες» (capabilities) και λιγότερο για πλοίο, κάτι που μπορεί να παραπέμπει σε πολλά. Πηγές της «Κ» εκτιμούν ότι από πλευράς πλοίων, οι ΗΠΑ μπορεί να προχωρήσουν στην καλύτερη περίπτωση στην αποδέσμευση κάποιου από τα παλαιότερα Ticonderoga, τα οποία βρίσκονται υπό απόσυρση από το αμερικανικό ναυτικό. Οι Γάλλοι προσφέρουν τέσσερις Belh@rra σε διαμόρφωση πολλαπλών ρόλων και ενδιάμεση λύση την οποία δεν έχουν ακόμη αποκαλύψει. Εκτιμάται ότι πρόκειται πιθανότατα για τις παλαιότερες Λαφαγιέτ. Οι Γάλλοι προσφέρουν και εκσυγχρονισμό των τεσσάρων ΜΕΚΟ από την Thales.</div><div><br />Και οι δύο πλευρές (ΗΠΑ και Γαλλία) προσφέρουν αντιαεροπορική άμυνα περιοχής, αν ζητηθεί, αλλά και τύπου βλημάτων (SM-2, SCALP Naval). Η τρίτη πρόταση, η ολλανδική, αφορά τη ναυπήγηση (στην Ολλανδία) τεσσάρων φρεγατών τύπου Sigma, την αναβάθμιση των ΜΕΚΟ, αλλά και δύο φρεγάτες τύπου Μ, ως ενδιάμεση λύση. Δεδομένου ότι στα δημοσιονομικά έτη 2022 και 2023, ο προϋπολογισμός αναμένεται να είναι σχεδόν μισός σε σχέση με τον σημαντικά αυξημένο του 2021, οποιαδήποτε απόφαση για τη νέα φρεγάτα θα πρέπει να προχωρήσει το αργότερο μέχρι τον Μάιο, ώστε να υπάρχει χρόνος και για τα διάφορα διαδικαστικά βήματα που απαιτούνται.Drones και UAV «δολοφόνοι»</div><div><br />Αν και πολύ μικρότερου κόστους, εξίσου σημαντικά είναι τα «μίνι προγράμματα» προμήθειας μη επανδρωμένων αεροοχημάτων (UAV). Ηδη το Π.Ν. ετοιμάζεται να αποδεσμεύσει περί τα 25 εκατ. ευρώ για την προμήθεια τεσσάρων UAV τύπου Schiebel, από γαλλική εταιρεία, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για τις ΜΕΚΟ (εν είδει μικρού μη επανδρωμένου ελικοπτέρου). Παράλληλα, προχωρεί η αναβάθμιση των Sperwer του Στρατού Ξηράς ενώ, μετά τη συμφωνία με το Ισραήλ για το αεροπορικό κέντρο στην Καλαμάτα, αναμένονται εξελίξεις στο ζήτημα των συστημάτων αντιμετώπισης UAV, και όχι μόνο. Υπάρχει μια σκέψη μετατροπής των 10-12 εκπαιδευτικών ελικοφόρων T-6, που δεν θα αναβαθμιστούν (ώστε να χρησιμοποιηθούν ως εκπαιδευτικά), σε «δολοφόνους» drones και UAV. Πρόκειται για ένα φιλόδοξο, αλλά σχετικά φθηνό σχέδιο, το οποίο μπορεί να αποδώσει αποτελέσματα γρήγορα και ήδη έχει θεωρηθεί ενδιαφέρον από την ηγεσία και της Πολεμικής Αεροπορίας.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div></div>

Τα τελευταία νέα για τα εξοπλιστικά

Οι διερευνητικές αρχίζουν, οι επιφυλάξεις παραμένουν Του Βασίλη Νέδου Εβδομάδες πιθανών εξελίξεων στα εθνικά θέματα αναμένεται να είναι οι ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι κρύβει η Διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο

<img height="554" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifpts3BOBi7_BUKOhuvEY3JPg7ZkHqwRIPb3a7mAl99lqW9RERgthRV8CJoWOPsvNE1ojg-UcDpwmW3NChOp1tYzKKLxFROzJo8l8ijs9MBgDTrBZ36kT_VXZ3dYBWkEoy4vkmRNlNd48/w640-h554/t9ckpokvk6a41-1.jpg" width="640" /><br /><br /><div><b>Ανδρέας Πενταράς*</b><br />Είναι φανερόν ότι απώτερος σκοπός της Τουρκίας μέσω της πολυμερούς αυτής διάσκεψης που συγκαλεί η ΕΕ κατά παρότρυνση της τελευταίας, είναι η διεθνοποίηση του τουρκικού αναθεωρητισμού στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, καθώς και η επίτευξη συμφωνίας διανομής του φυσικού αερίου μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και ψευδοκράτους πριν από τη λύση του Κυπριακού.<div><br />Στα συμπεράσματα του τελευταίου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ζητείται σύγκληση πολυμερούς διάσκεψης για την Ανατολική Μεσόγειο, στην οποία θα συζητηθούν, μεταξύ άλλων, ζητήματα θαλάσσιας οριοθέτησης, ενέργειας και άλλα. Η πρωτοβουλία, ως γνωστόν, ανήκει στη Τουρκία, η οποία μάλιστα έθεσε στο παρελθόν θέμα παρουσίας στη διάσκεψη και του ψευδοκράτους. Η διάσκεψη αυτή, αν τελικά πραγματοποιηθεί, θυμίζει τη περιβόητη τριμερή διάσκεψη του Λονδίνου, την οποίαν συγκάλεσαν οι Άγγλοι τον Αύγουστο του 1955 και κάλεσαν Ελλάδα και Τουρκία, προκειμένου να συζητήσουν -όπως και τώρα- θέματα Ανατολικής Μεσογείου.</div><div><br /></div><div> Η Ελλάδα έπεσε στην παγίδα των Άγγλων και αποδέχτηκε τη συμμετοχή και τελικά το μόνο θέμα που συζητήθηκε ήταν το Κυπριακό και ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ που μόλις άρχιζε. Σκοπός βέβαια της γηραιάς Αλβιώνος, μέσω της διάσκεψης αυτής, δεν ήταν άλλος, παρά η εμπλοκή της Τουρκίας στο κυπριακό πρόβλημα. Με τον τρόπο αυτό, οι επιτήδειοι Άγγλοι έβαλαν την Τουρκία για πρώτη φορά μέτοχο στο Κυπριακό, αφού, όπως είναι γνωστό, η τελευταία, με τη συνθήκη της Λωζάννης του 1923, έχασε κάθε δικαίωμα επί της Κύπρου και το 1925 η Κύπρος ανακηρύχθηκε αποικία της Αγγλίας. Και όχι μόνον αυτό.</div><div><br /></div><div> Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, Φατίν Ζορλού, που συμμετείχε στη διάσκεψη, ξεδίπλωσε τη στρατηγική της Τουρκίας επί του Κυπριακού, λέγοντας ότι: «Η Τουρκία σε περίπτωση πολέμου μπορεί να διασφαλίσει τον ανεφοδιασμό της μόνο από τα λιμάνια της νότιας και νοτιοανατολικής χώρας, μιας και τα λιμάνια της δυτικής Τουρκίας ελέγχονται από τα ελληνικά νησιά. Εάν η Κύπρος κατέχεται από εχθρική χώρα (δηλαδή την Ελλάδα), η Τουρκία θα πρέπει να αυτοκτονήσει». Στη βάση αυτής της στρατηγικής, ο πρωθυπουργός Αντνάν Μεντερές ανέθεσε στον βουλευτή της αντιπολίτευσης, Νιχάτ Ερίμ, να συντάξει το γνωστό σχέδιο επανάκτησης της Κύπρου, το οποίο υλοποιείται σταθερά μέχρι σήμερα.<div><br />Στη βάση των πιο πάνω, γίνεται φανερόν ότι, απώτερος σκοπός της Τουρκίας μέσω της πολυμερούς αυτής διάσκεψης, που συγκαλεί η ΕΕ κατά παρότρυνση της τελευταίας, είναι η διεθνοποίηση του τουρκικού αναθεωρητισμού στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, καθώς και η επίτευξη συμφωνίας διανομής του φυσικού αερίου μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και ψευδοκράτους πριν από τη λύση του Κυπριακού.<div><br />Κατανοούμε την αποδοχή από Κύπρο και Ελλάδα της συμπερίληψης στο κείμενο των συμπερασμάτων της πρόθεσης της ΕΕ να συγκαλέσει μια τέτοια διάσκεψη, με δεδομένον ότι η συμμετοχή, ο χρόνος, η ατζέντα των συζητήσεων και άλλες λεπτομέρειες, θα συμφωνηθούν αργότερα από τα εμπλεκόμενα μέρη, όπως καθορίζεται στο κείμενο. Πολλά όμως είναι τα ερωτήματα που γεννιούνται από μια τέτοια πρωτοβουλία, κυριότερα των οποίων είναι τα εξής:Τα μόνα προβλήματα ενδιαφέροντος της ΕΕ, που υπάρχουν στην περιοχή, είναι ο διαχωρισμός της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Κύπρου – Τουρκίας (δεν μιλάμε για το Κυπριακό, γιατί οι συνομιλίες βρίσκονται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ). </div><div><br /></div><div>Τι δουλειά λοιπόν έχουν χώρες όπως η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία, η Μάλτα, η Αίγυπτος, το Ισραήλ, ο Λίβανος, πιθανόν και άλλες, να εμπλακούν στη συζήτηση θεμάτων τα οποία ούτε τις αφορούν, ούτε τις ενδιαφέρουν;Στη βάση ποιας νομικής βάσης θα γίνει η συζήτηση και ο διαχωρισμός των ΑΟΖ, αφού η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη συνθήκη του ΟΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας και δεν αποδέχεται τις διαδικασίες που καθορίζονται σ’ αυτήν για τον διαχωρισμό των ΑΟΖ γειτονικών κρατών;Mε ποιο στάτους θα εκπροσωπηθεί το ψευδοκράτος, όπως απαιτεί η Τουρκία, αφού το διεθνές δίκαιο αναγνωρίζει κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα μόνο σε κρατικές οντότητες; Ακόμα και αν η Τουρκία κατορθώσει να πείσει την ΕΕ να αποδεχθεί τη συμμετοχή του ψευδοκράτους υπό την ιδιότητα του παρατηρητή, αυτό θα είναι μια μεγάλη ήττα για τη πλευρά μας και ένα ακόμα βήμα προς την κατεύθυνση της αναβάθμισης και ταϊβανοποίησης του κατοχικού μορφώματος.<div><br />Η ελληνική αντίδραση</div><div><br />Κατόπιν των πιο πάνω, όταν αρχίσουν οι προκαταρκτικές συνομιλίες για προετοιμασία της διάσκεψης, Κύπρος και Ελλάδα θα πρέπει να θέσουν υπό προϋποθέσεις τη συμμετοχή τους, προβάλλοντας τρία βασικά επιχειρήματα: Πρώτον, η Τουρκία θα πρέπει να υπογράψει και να κυρώσει τη συνθήκη του δικαίου της θάλασσας (UNCLOS), ή τουλάχιστον να δεσμευθεί εγγράφως ότι οι όποιες συζητήσεις γίνουν, θα γίνουν στη βάση των διαδικασιών που καθορίζονται στο δίκαιο της θάλασσας, συμπεριλαμβανομένης της δέσμευσης για υπογραφή συνυποσχετικού για προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης, σε περίπτωση που οι πλευρές δεν καταλήξουν σε συμφωνία. Δεύτερον, ότι τα μόνα θέματα που θα συζητηθούν θα είναι ο διαχωρισμός της ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου-Τουρκίας και υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, και, τρίτον, ότι το ψευδοκράτος δεν θα συμμετάσχει υπό οποιανδήποτε ιδιότητα. Από πλευράς δε Κυπριακής Δημοκρατίας να τεθεί και η προϋπόθεση ότι καμιά συζήτηση δεν θα γίνει για διαμοιρασμό του φυσικού αερίου ή των κερδών από την πώλησή του, μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και ψευδοκράτους, πριν από τη λύση του κυπριακού προβλήματος.<div><br />Είναι καιρός, νομίζω, Κύπρος και Ελλάδα να αφήσουν κατά μέρος τις υποχωρήσεις και τον κατευνασμό απέναντι στη Τουρκία και την πολιτική του καλού παιδιού απέναντι στην ΕΕ και τη διεθνή κοινότητα. Καιρός να υψώσουμε το ανάστημα, υπερασπιζόμενοι όσα το διεθνές δίκαιο μάς παραχώρησε και μας υποχρεώνει να πράξουμε γι’ αυτό. Ας αναλογισθούμε, στα 46 χρόνια που πέρασαν από την τουρκική εισβολή, τι κερδίσαμε και τι χάσαμε με την κατευναστική πολιτική και τα φοβικά σύνδρομα που μας διακατέχουν. Αν, παρ’ ελπίδα, συγκατανεύσουμε στη συμμετοχή μας στη σχεδιαζόμενη από την ΕΕ πολυμερή διάσκεψη για θέματα Ανατολικής Μεσογείου χωρίς τις προαναφερθείσες προϋποθέσεις, ακόμα και αν η διάσκεψη καταλήξει σε αποτυχία, η Τουρκία θα έχει πετύχει μια στρατηγική νίκη εις βάρος της Κύπρου και της Ελλάδας, αφού θα έχει βάλει στο τραπέζι μιας διεθνούς, υπό την αιγίδα της ΕΕ, διάσκεψης, τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο, κάτι που απέτυχε να πράξει μέχρι σήμερα. </div><div><br /></div><div>Με λίγα λόγια, θα διεθνοποιήσει ζητήματα, όπως η γαλάζια πατρίδα, οι παράνομες έρευνες και γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κύπρου και την υφαλοκρηπίδα της Ελλάδας, και ενδεχομένως και άλλες διεκδικήσεις στο Αιγαίο και στη Θράκη, με ό,τι σημαίνει αυτό για την Κύπρο, την Ελλάδα αλλά και τον ευρύτερο Ελληνισμό.<div><br /><b><i>*Αντιστράτηγος ε.α.</i></b><br /><br /><a href=" i-epikaira.blogspot.com">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div></div></div></div></div></div>

Τι κρύβει η Διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο

Ανδρέας Πενταράς* Είναι φανερόν ότι απώτερος σκοπός της Τουρκίας μέσω της πολυμερούς αυτής διάσκεψης που συγκαλεί η ΕΕ κατά παρότρυνση της τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επίσημα και τελεσίδικα η Αθήνα απεμπόλησε τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην Αν.Μεσόγειο!

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/12/6FEC2182-D929-4868-A297-F23DE3E27293.jpeg"><img height="640" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/12/6FEC2182-D929-4868-A297-F23DE3E27293.jpeg" width="584" /></a><br /><br />Της <b>Κύρας Αδάμ</b><br />Με την επίσημη ανάρτηση οριοθέτησης στον ΟΗΕ της ελληνο/αιγυπτιακής Συμφωνίας της 6 Αυγούστου 2020 για την ΑΟΖ , η ελληνική κυβέρνηση αποδίδει στην Τουρκία όλη την ΑΟΖ στην Αν. Μεσόγειο ανατολικά του 28ουμεσημβρινού, ενώ αποδίδει στη Λιβύη την ελληνική ΑΟΖ δυτικά του 26ου μεσημβρινού.<br /><br />Όπως φαίνεται στο χάρτη, η ελληνο/αιγυπτιακή ΑΟΖ ( με μπλε χρώμα) περιορίζεται μεταξύ του 26ου και 28ου μεσημβρινού και τίποτε άλλο.<div><br />Δι’ αυτού του τρόπου , η ελληνική κυβέρνηση<br /><ul style="text-align: left;"><li>αφήνει ελεύθερη προς πλήρη «τουρκοποίηση» την ΑΟΖ ανατολικά του 28ου μεσημβρινού στην Αν Μεσόγειο( στο χάρτη με πράσινο χρώμα)</li><li>καταργεί την ΑΟΖ των ανατολικών ακτών της Ρόδου και του Καστελόριζου</li><li>παραδίδει την Κύπρο στην Τουρκία, διότι με την «τουρκοποίηση» της ΑΟΖ ανατολικά του 28ου μεσημβρινού η Λευκωσία είναι υποχρεωμένη να διαπραγματευθεί μόνη της με την Τουρκία την μεταξύ τους ΑΟΖ</li><li> πετσοκόβει την ΑΟΖ της Κρήτης, η οποία περιορίζεται μόνον σε 80νμ έναντι των 200νμ της πλήρους ΑΟΖ, δηλαδή η Κρήτη έχει ΑΟΖ μόνον 40%. Αυτό ισοδυναμεί με παραχώρηση 120νμ εθνικής κυριαρχίας επί της ΑΟΖ στην Τουρκία.</li><li>πετσοκόβει την ΑΟΖ της Καρπάθου σε 40νμ έναντι των 200νμ της πλήρους ΑΟΖ, ήτοι η Κάρπαθος έχει ΑΟΖ μόνον 20%</li><li>καταργεί την ΑΟΖ των ανατολικών ακτών της Ρόδου και ολόκληρου του Καστελόριζου – ΑΟΖ 0% – διότι ο 28ος μεσημβρινός περνά15νμ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ της Ρόδου όπως φαίνεται στο τμήμα του χάρτη με πράσινοχρώμα.</li><li> αφήνει στο έλεος της Λιβύης την ελληνική ΑΟΖ δυτικά του 26ου μεσημβρινού, όπως φαίνεται στο χάρτη.</li></ul>Με την επισημοποίηση της ελληνο/αιγυπτιακής Συμφωνίας για την ΑΟΖ ,η ελληνική κυβέρνηση απεμπολεί τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα επί της ΑΟΖ κατά 92% υπέρ της Τουρκίας και της Λιβύης και τούτο διότι η δηλωμένη στον ΟΗΕ παράνομη τουρκική ΑΟΖ είναι ο 28οςμεσημβρινός και ανατολικά, ενώ η Ελλάδα μέχρι στιγμής ουδέποτε τόλμησε να αποστείλει στον ΟΗΕ ελληνική διεκδίκηση ( CLAIM) ΑΟΖ από τον 28ο εως τον 30Ο μεσημβρινό. Αφήνοντας ακάλυπτη την περιοχή ανατολικάτου 28ου μεσημβρινού, την οποία έχει«τουρκοποιήσει» η Τουρκία στην πράξη, με τις ενέργειες του Ορους Ρέισς, ανενόχλητου από ελληνική παρουσία..<br /><br />Η ίδια ακριβώς διαρκής ελληνική άρνηση να στείλει στον ΟΗΕ την ελληνική διεκδίκηση(CLAIM) για/ΑΟΖ δυτικά του 26ου μεσημβρινού,επιτρέπει πλέον την «λιβυκοοίηση» της ελληνικής ΑΟΖ, όπως φαίνεται στο χάρτη.<br /><br />Σημειώνεται ακόμα ότι και στην περίπτωση εκείνη που η Αθήνα θα ήθελε να οριοθετήσει τη ΑΟΖ της με γειτονικά κράτη, (Τουρκία , Κύπρος, Λιβύη), σύμφωνα με το Αρθρο1 παρ. ε της ελληνο/αιγυπτιακής Συμφωνίας η αναθεώρηση των σημείων Α και Ε ανατολικά και δυτικά αντίστοιχα στη Συμφωνία, θα πρέπει να έχει την έγκριση της Αιγύπτου…». Με άλλα λόγια, η ελληνική ΑΟΖ έχει επισήμως πλέον αποκτήσει…συνέταιρο τον Κάιρο, που θα πράττει ανάλογα με τις πολιτικές και θρησκευτικές εξελίξεις και αλλαγές του…<br /><br />Η ελληνο/αιγυπτιακή Συμφωνία για την ΑΟΖ αναρτήθηκε επισήμως στον ΟΗΕ χάρη στις κατεπείγουσες διαδικασίες που εφάρμοσε ο Τούρκος Προεδρεύων της Γ.Σ. του ΟΗΕ πρέσβηςκ Βοζκίρ, ύστερα από την επικοινωνία Τραμπ – Ερντογάν τις προηγούμενες ημέρες.<br /><br />Δι’ αυτού του τρόπου ο κ Μποζκίρ…ηρωοποίησεπρος στιγμήν τον Έλληνα πρωθυπουργό για την «επιτυχία» της ελληνο/αιγυπτιακής Συμφωνίας, δίνοντας την ευκαιρία στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ να την παρουσιάσουν ως «εθνικό μπουναμά» της κυβέρνησης στους Έλληνες πολίτες.<br /><br />Όμως ο «μπουναμάς» της κυβέρνησης Μητσοτάκης αποδεικνύεται μουχλιασμένος, διότι σύμφωνα με τα πραγματικά στοιχεία , η ελληνική κυβέρνηση απεμπόλησε ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα επί της ΑΟΖ υπέρ της Τουρκίας χωρίς ενημέρωση και χωρίς την έγκριση των Ελλήνων πολιτών.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Επίσημα και τελεσίδικα η Αθήνα απεμπόλησε τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην Αν.Μεσόγειο!

Της Κύρας Αδάμ Με την επίσημη ανάρτηση οριοθέτησης στον ΟΗΕ της ελληνο/αιγυπτιακής Συμφωνίας της 6 Αυγούστου 2020 για την ΑΟΖ , η ελληνική κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως η δραστήρια Άγκυρα σέρνει στο "γήπεδό" της τη ράθυμη Αθήνα

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/12/mitsotakis_erdogan.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/12/mitsotakis_erdogan-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Αγγελόπουλος Κωνσταντίνος</b><br />Από κυβερνητικές και διπλωματικές πηγές μεταφέρεται σε δημοσιογράφους η πληροφορία, ότι προσεχώς, στο ξεκίνημα του 2021, θα ανοίξει ο κύκλος ενός "διαλόγου" της Αθήνας με την Άγκυρα. Εργάζονται ήδη πολλοί για να συμβεί αυτό. Από τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο, το ΝΑΤΟ, την Ουάσινγκτον και τον ΟΗΕ, η Αθήνα είναι στο κέντρο "συστάσεων" και "μηνυμάτων" για ένα ελληνοτουρκικό διάλογο.<br /><br />Ένας διάλογος που πιθανολογείται, ότι θα εξελισσόταν δια της πλαγίας οδού, σε μία "εφ όλης της ύλης" συζήτηση από τα θέματα της υφαλοκρηπίδας, των χωρικών υδάτων, των ζωνών δυνητικής ΑΟΖ έως και το Κυπριακό. Όλα έχουν στη βάση τους τις απαιτήσεις που έχει προβάλει σταδιακά η Τουρκία απέναντι στην Ελλάδα μετά το 1974 με πολιτικά και στρατιωτικά όπλα.<br /><br />Βεβαίως, δεν είναι εύκολο για την Τουρκία να πετύχει όλους τους στόχους της, ούτε της είναι εύκολο πλέον να κάνει πόλεμο, καθώς η Ελλάδα και ισχύ διαθέτει και έχει προχωρήσει στη σύναψη σημαντικών στρατιωτικών συμμαχιών στην Ανατολική Μεσόγειο. Όμως, σημασία έχει τώρα ότι η Αθήνα υποχρεώνεται, υπό διεθνή πίεση να μπει στον κόπο "να τα βρει" με την Τουρκία, το κεφάλαιο της οποίας κρίνεται από τους Δυτικούς μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας. Και το χειρότερο είναι ότι επί της ουσίας, οι Δυτικοί εταίροι και σύμμαχοι της Ελλάδας σιωπηρά αποδέχονται την τουρκική θέση που θέλει το "διάλογο" να διεξάγεται "χωρίς όρους και προϋποθέσεις", κι ας μην δηλώνεται τώρα ευθέως αυτό από την ΕΕ και τις ΗΠΑ.<br /><br />Η Ελλάδα αναγκάζεται τώρα να ξεκινά από δυσμενή θέση τον πολιτικό διάλογο με την Τουρκία, όχι χωρίς λόγο. Η κυβέρνηση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη έχει πολλή δουλειά μπροστά της. Η χώρα κινδυνεύει να υποστεί ένα βαρύ γεωπολιτικό πλήγμα εξαιτίας της ανικανότητας που επέδειξε η πολιτική τάξη εξουσίας της χώρας μας, να αντιληφθεί και να μελετήσει εγκαίρως τις τεράστιες διεθνείς αλλαγές που έφερε το 1990 με το τέλος της μεταπολεμικής εποχής των δύο κόσμων.<br />Η Άγκυρα αξιοποίησε τις ευκαιρίες<br /><br />Απέναντι στη ράθυμη ελληνική ηγεσία, την καλομαθημένη να αναπαύεται στην αγκαλιά του Δυτικού συστήματος ασφαλείας, η δραστήρια Τουρκία ξεκίνησε την οργάνωση ενός πλέγματος σχεδίων για τη στρατηγική αξιοποίηση των νέων εξελίξεων, που έφερνε και στο ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον της, η δεκαετία του 1990. Ο ισλαμιστής Ερντογάν βρήκε έτοιμο ένα πλούσιο υλικό που κληρονόμησε από τους προκατόχους του.<br /><br />Οι "νέοι δρόμοι" της Τουρκίας και οι αναθεωρητικές πολιτικές της τουρκικής "επέκτασης" άρχισαν να χαράσσονται επί των ημερών του Τουργκούτ Οζάλ. Τώρα, η ελληνική ηγεσία καλείται να καταβάλει στο "ταμείο" της πολιτικής, το τίμημα της μακράς αδράνειας μιας εσωστρεφούς πολιτικής τάξης, που άργησε πολύ να καταλάβει τι συνέβαινε στον μετά-ψυχροπολεμικό κόσμο και πώς κινούνταν τα πράγματα έως και κοντά στα σύνορα της Ελλάδας.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως η δραστήρια Άγκυρα σέρνει στο "γήπεδό" της τη ράθυμη Αθήνα

Αγγελόπουλος Κωνσταντίνος Από κυβερνητικές και διπλωματικές πηγές μεταφέρεται σε δημοσιογράφους η πληροφορία, ότι προσεχώς, στο ξεκίνημα του...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικά ΜΜΕ: «Αιτία πολέμου η εγκατάσταση από την Ελλάδα βάσης των UAV Heron στην Σκύρο»

<img height="281" src="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/full/public/article/2020/12/29/drone.jpg?itok=ZXxklJ_5" width="640" /><br /><br />Τα τουρκικά ΜΜΕ χαρακτηρίζουν ως «casus belli» την εγκατάσταση από την ελληνική Αεροπορία στην Σκύρο βάσης των ισραηλινών drones Heron, που απόκτησε πρόσφατα η Ελλάδα.<br /><br />Με τίτλο «Επίσημα το είπαν… Κίνηση από την Ελλάδα που θα προκαλέσει πόλεμο», δημοσίευμα της εφημερίδας Γενί Ακιτ, υποστηρίζει πως η Ελλάδα ετοιμάζεται να στήσει βάση UAV στο μέσο του Αιγαίου, επιμένοντας στην στρατικοποίηση των νησιών και διευρύνοντάς τη συνεργασία της με το Ισραήλ. Όλα αυτά βέβαια, «παρά τις αντιδράσεις της Τουρκίας», σύμφωνα με το δημοσίευμα.<br /><br />«Η Ελλάδα που αποφάσισε να αγοράσει μαχητικά Ραφάλ από τη Γαλλία, ζήτησε επίσης και F-35 από τις ΗΠΑ. Το γεγονός ότι η Τουρκία ιδιαίτερα σε Συρία, Λιβύη και Ναγκόρνο-Καραμπάχ, με τα ένοπλα ΜΕΑ άλλαξε τη μοίρα του πολέμου, προκάλεσε κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στη θάλασσα του Αιγαίου» αναφέρει η Γενί Ακίτ, κάνοντας αναφορά -μεταξύ άλλων- και στην εγκατάσταση των Heron στο νησί της Σκύρου.<br /><br />«Τα ελληνικά ΜΜΕ ανακοίνωσαν πως μετά από το άνοιγμα νέων οριζόντων από τα Bayraktar TB2, η κυβέρνηση της Αθήνας θα αγοράσει ένοπλα νέα από το Ισραήλ και θα συστήσει βάση για drone στο νησί Σκύρος» γράφει.<div><br /></div><div><a href="https://www.pronews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκικά ΜΜΕ: «Αιτία πολέμου η εγκατάσταση από την Ελλάδα βάσης των UAV Heron στην Σκύρο»

Τα τουρκικά ΜΜΕ χαρακτηρίζουν ως «casus belli» την εγκατάσταση από την ελληνική Αεροπορία στην Σκύρο βάσης των ισραηλινών drones Heron, που ...

Διαβάστε την συνέχεια

Λαβρόφ: "Ρωσία-Τουρκία θα συνεχίσουν να επεκτείνουν τη συνεργασία στον αμυντικό κλάδο"

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2020-12/%CE%9B%CE%B1%CE%B2%CF%81%CF%8C%CF%86%20%CE%A4%CF%83%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%BF%CE%B3%CE%BB%CE%BF%CF%85.jpg?itok=-MeQ57Gc" width="640" /><br /><br />Παναγιώτης Νάστος<br />"Αμοιβαία εστίασή μας στην ανάπτυξη της συνεργασίας της στρατιωτικής βιομηχανίας"<br />Διαφαίνεται η πρόθεση της Ρωσίας να στηρίξει την Τουρκία στον τομέα της αμυντικής συνεργασίας, προσπαθώντας να θέσει έτσι, σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο την παραμονή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ.<br /><br /><br />Η Μόσχα και η Άγκυρα θα συνεχίσουν να επεκτείνουν τη συνεργασία στον αμυντικό τομέα παρά την απειλή των αμερικανικών κυρώσεων, δήλωσε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ.<br /><br />"Επιβεβαιώσαμε επίσης την αμοιβαία εστίασή μας στην ανάπτυξη της συνεργασίας της στρατιωτικής βιομηχανίας. Εκτιμούμε, όπως έχει σημειώσει επανειλημμένα ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, την αρχική διάθεση των Τούρκων συναδέλφων μας να συνεχίσουν τη συνεργασία σε αυτόν τον τομέα, παρά τη συνεχιζόμενη παράνομη πίεση από την Ουάσινγκτον, η οποία ανοιχτά ασκεί πιέσεις υπέρ των συμφερόντων των αμερικανικών εταιρειών πολεμικής βιομηχανίας που χρησιμοποιούν παράνομες μεθόδους ", δήλωσε ο Λάβροφ, μιλώντας σε δημοσιογράφους μετά από συνομιλίες με τον Τούρκο ομόλογό του, Μεβλούτ Καβούσογλου στο Σότσι την Τρίτη.<div><br />Κυρώσεις στην Τουρκία για τους S-400 <br /><br />Τη Δευτέρα, η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ αντικατέστησε το βέτο του Προέδρου Τραμπ για το NDAA του 2021, ανοίγοντας το δρόμο για κυρώσεις εναντίον της Άγκυρας λόγω της αγοράς των S-400<br /><br />Οι περιορισμοί καθίστανται δυνατοί μέσω της χρήσης του Countering America's Adversaries Through Sanctions Act (CAATSA), ενός νόμου του 2017 που στοχεύει τις εξαγωγές της ρωσικής αμυντικής βιομηχανίας.<br /><br />Ο νόμος χρησιμοποιήθηκε εναντίον ενός κινεζικού γραφείου προμηθειών άμυνας το 2018, ενώ η Ουάσιγκτον απείλησε επίσης να τον χρησιμοποιήσει εναντίον της Ινδίας για τα σχέδια της χώρας να αγοράσει S-400.<br /><br />Νωρίτερα αυτό το μήνα, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε τις κυρώσεις βάσει της CAATSA εναντίον της Προεδρίας των Αμυντικών Βιομηχανιών, του κυβερνητικού γραφείου που είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση των αμυντικών βιομηχανιών της Τουρκίας, αποκαλώντας τους περιορισμούς ως «ανοιχτή επίθεση» κατά της τουρκικής κυριαρχίας.<br />«Κοινή άποψη» σχετικά με τις περιφερειακές συγκρούσεις<br /><br />Μαζί με το θέμα της αμυντικής συνεργασίας, οι συνομιλίες της Τρίτης μεταξύ Λαβρόφ και Καβούσογλου περιελάμβαναν συζητήσεις σχετικά με τις συγκρούσεις στη Λιβύη και τη διαμάχη Καραμπάχ μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, η οποία κλιμακώθηκε πρόσφατα σε ανοικτό πόλεμο πριν από την έναρξη ισχύος της κατάπαυσης του πυρός που μεσολάβησε η Ρωσία.<br /><br />Στην περίπτωση της σύγκρουσης στη Λιβύη, ο Λαβρόφ δήλωσε ότι η Ρωσία και η Τουρκία έχουν επαναλάβει τη δέσμευσή τους "να συνεχίσουν να διευκολύνουν την εξομάλυνση της κατάστασης στη Λιβύη με κάθε δυνατό τρόπο μέσω ενός ολοκληρωμένου ενδολιβυκού διαλόγου που θα περιλαμβάνει όλες τις βασικές πολιτικές δυνάμεις και εκπροσώπους της Λιβύης. "<br /><br />Νωρίτερα φέτος, ο Εθνικός Στρατός του Στρατηγού Khalifa Haftar κατηγόρησε την Τουρκία ότι "λειτουργεί παράνομα" στη Λιβύη και παραβίασε το εμπάργκο όπλων των Ηνωμένων Εθνών παρέχοντας στρατιωτική υποστήριξη στην κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας με έδρα την Τρίπολη με τη μορφή στρατευμάτων, εξοπλισμού, και Σύριων μισθοφόρων.<br /><br />Όσον αφορά τον Καραμπάχ, ο Λαβρόφ είπε ότι οι δύο πλευρές είχαν καταλήξει σε «κοινή άποψη» και «ενιαία θέση» σχετικά με την ανάγκη να αποτραπεί η είσοδος ξένων μισθοφόρων στην περιοχή.<br /><br />Κατά τη διάρκεια του πολέμου από 27 Σεπτεμβρίου έως 10 Νοεμβρίου στις μάχες του Καραμπάχ, τόσο η Αρμενία όσο και το Αζερμπαϊτζάν κατηγόρησαν ο ένας τον άλλον ότι ανέπτυξαν ξένους μαχητές στην περιοχή, είτε τζιχαντιστές εξτρεμιστές που στάλθηκαν από τη Συρία μέσω της Τουρκίας (σύμφωνα με την αρμενική πλευρά ή άλλους μισθοφόρους που αναπτύχθηκαν με τη βοήθεια του Ερεβάν (σύμφωνα με το Μπακού).<br /><br />Και οι δύο πλευρές αρνήθηκαν τη χρήση μισθοφόρων κατά τη διάρκεια του πολέμου.</div><div><br />Σε κίνδυνο η θέση της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ<br /><br />Από τα παραπάνω διαφαίνεται η πρόθεση της Ρωσίας να στηρίξει την Τουρκία στον τομέα της αμυντικής συνεργασίας, προσπαθώντας να θέσει σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο την παραμονή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ<br /><br />Αυτός είναι και ο λόγος που βλέπουμε διάφορες επίσημες ανακοινώσεις από πλευράς Ρωσίας, ότι τάχα στηρίζουν την επέκταση των Ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 12 νμ, αφού γνωρίζουν ότι το πιθανότερο αν όχι βέβαιο η Τουρκία θα αντιδρούσε στρατιωτικά σε τέτοια περίπτωση, κάτι που θα οδηγούσε σε ένοπλη σύρραξη με την Ελλάδα και συνεπώς στη διάλυση του ΝΑΤΟ στη ΝΑ του πτέρυγα.<br /><br />Το ερώτημα είναι τι θα πράξει ο Ερντογάν τελικά, αφού η οικονομική κατάσταση της χώρας, ο covid-19, η ανεργία και ο πληθωρισμός δεν του επιτρέπουν να συνεχίζει το ανατολίτικο παζάρι με ΗΠΑ και Ρωσία επί μακρόν.<br /><br />Ο Ερντογάν μπορεί να "πουλήσει" στις ΗΠΑ τυχόν εκδούλευση σε περίπτωση στρατιωτικής δράσης κατά του Ιράν, τη διείσδυση της στον Καύκασο στο μαλακό ρωσικό υπογάστριο. και την στρατηγική της συμφωνία με την Ουκρανία<br /><br />Ωστόσο η εξομάλυνση των σχέσεων του Ισραήλ με τις αραβικές χώρες μειώνει το γεωπολιτικό βάρος της Τουρκίας σε περίπτωση στρατιωτικής προσβολής του Ιράν από ΗΠΑ-Ισραήλ<br /><br />Επιπλέον ο Πρόεδρος Μπαϊντεν και μεγάλη μερίδα των Δημοκρατικών Γερουσιαστών τάσσεται υπέρ της επαναφοράς των ΗΠΑ στη Συμφωνία του 2015 με το Ιράν, γεγονός που θα απομακρύνει την περίπτωση στρατιωτικής εμπλοκής των ΗΠΑ με το Ιράν.<br /><br />Τέλος οι ΗΠΑ γνωρίζουν ότι η στρατηγική συμφωνία της Τουρκίας με την Ουκρανία, αποβλέπει στην περαιτέρω ενίσχυση της αυτόχθονης τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας, ενώ η διείσδυση της Τουρκίας στον Καύκασο, αποβλέπει στην δημιουργία από πλευράς Τουρκίας, ενός συνασπισμού κρατών στα πρότυπα ενός τουρκικού ΝΑΤΟ στην υπερκαυκασία.<br /><br />Συνεπώς τόσο η διείσδυση της Τουρκίας στον Καύκασο στο μαλακό ρωσικό υπογάστριο, όσο και η στρατηγική της συμφωνία με την Ουκρανία δεν αποβλέπουν σε εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ΗΠΑ από την Τουρκία, αλλά εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Τουρκίας αποκλειστικά.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Λαβρόφ: "Ρωσία-Τουρκία θα συνεχίσουν να επεκτείνουν τη συνεργασία στον αμυντικό κλάδο"

Παναγιώτης Νάστος "Αμοιβαία εστίασή μας στην ανάπτυξη της συνεργασίας της στρατιωτικής βιομηχανίας" Διαφαίνεται η πρόθεση της Ρωσί...

Διαβάστε την συνέχεια

Θέμα Λωζάνης θέτει χυδαία η Άγκυρα: Αναθεωρητισμός που αποκτά αναλογίες με αυτόν της ναζιστικής Γερμανίας

<img height="395" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/12/201229110653_venizelos.jpg" width="640" /><br /><i>O Eθνάρχης μόλις έχει υπογράψει τη Συνθήκη της Λωζάνης. Πηγή: Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, «Ελευθέριος Βενιζέλος»</i><br /><br />Η αθλιότητα πήρε τελικά επίσημη μορφή. Ζήτημα αναθεώρησης της συνθήκης της Λωζάνης έθεσε ευθέως η Άγκυρα, διά στόματος του υπουργού Ενέργειας Φατίχ Ντονμέζ.<br /><br />Σε χθεσινές του (Δευτέρα, 28/12) δηλώσεις, τις οποίες δημοσιεύει η έντυπη έκδοση της εφημερίδας Kαθημερινή, ο εκ των πλέον στενών συνεργατών του Ερντογάν, υπουργός, συμπυκνώνει ίσως για πρώτη φορά με τόσο απροκάλυπτο τρόπο την ουσία του τουρκικού αναθεωρητισμού τουλάχιστον όσον αφορά στη Συνθήκη τη Λωζάνης, η οποία και καθορίζει έως και σήμερα τεράστιο τμήμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων.<br /><br />Η δήλωσή του: «Mε τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξαν κάποιες συνθήκες που δεν είναι ξεκάθαρες και ίσως αυτές έβαλαν τα θεμέλια των σημερινών συζητήσεων. Μία από αυτές είναι η Λωζάνη. Όμως πέρασαν 100 χρόνια και πιστεύω ότι αυτά μπορούμε να καθήσουμε να συζητήσουμε και να τα διαπραγματευτούμε».<br /><br />Οι νέες δηλώσεις Ντονμέζ έρχονται σε μία ιδιαίτερη πονηρή περίοδο καθώς οι ασκούμενες πιέσεις -ειδικά από το Βερολίνο- για επανέναρξη των διερευνητικών επαφών ογκούνται, ενώ η παγίως δόλια διάθεση της Αγκυρας για διευρυμένη ατζέντα συζητήσεων είναι δεδομένη.<br /><br />Σχολιάζοντας την τοποθέτηση του Τούρκου υπουργού Ενέργειας ο διεθνολόγος και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Αγγελος Συρίγος δεν δίστασε να παρομοιάσει τον όλο και πιο χυδαίο τουρκικό αναθεωρητισμό με τις ανάλογες τάσεις που είχε εμφανίζει η ναζιστική Γερμανία.<br />«Η Τουρκία εμφανίζει πλέον ανησυχητικές ομοιότητες με τη ναζιστική Γερμανία», δήλωσε ο κ. Συρίγος.<br /><br /><i>«Η ναζιστική Γερμανία ακολουθούσε την ιδέα του ‘ζωτικού χώρου’ και η Τουρκία, αντίστοιχα, την ιδέα της ‘Γαλάζιας Πατρίδας’. Όπως, λοιπόν, «η ναζιστική Γερμανία ήθελε να απαλλαγεί από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, η Τουρκία θέλει να απαλλαγεί από τη Συνθήκη της Λωζάνης», εξήγησε ο Διεθνολόγος και συμπλήρωσε:<br /><br />«Η Συνθήκη της Λωζάνης είναι ένα ιστορικό κείμενο, έγινε πριν 97 χρόνια. Δεν υπάρχει κανένα νόημα να το συζητάμε σήμερα. Οι συνθήκες που καθορίζουν όρια, στο Διεθνές Δίκαιο θεωρούνται ιερές. Δεν τις αγγίζεις. Είναι οι μοναδικές συνθήκες που δεν επιτρέπεται να αναθεωρηθούν, καθώς είναι αποτέλεσμα αιματηρών συγκρούσεων.»</i><br /><br />Όπως εξήγησε ο κ. Συρίγος, εάν ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις από τέτοια θέματα που οδηγούν σε αδιέξοδο, δεν καταλήγεις πουθενά. Θέλουμε αποκλιμάκωση και από τις διερευνητικές συνομιλίες να βγει αποτέλεσμα.<br /><br />«Οι διερευνητικές συνομιλίες δεν αρέσουν στην Τουρκία. Θέλει να ξεφύγει από αυτό και γι’ αυτό ανοίγει τη θεματολογία», είπε.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Θέμα Λωζάνης θέτει χυδαία η Άγκυρα: Αναθεωρητισμός που αποκτά αναλογίες με αυτόν της ναζιστικής Γερμανίας

O Eθνάρχης μόλις έχει υπογράψει τη Συνθήκη της Λωζάνης. Πηγή: Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, «Ελευθέριος Βενιζέλος» Η αθλιότητα πήρε τελικά επίσημη ...

Διαβάστε την συνέχεια