Έριξαν ''βόμβα'' οι Γάλλοι: ''Η Τρίπολη ζήτησε απόσυρση τουρκικών στρατευμάτων'

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-04/rsz_ertr.jpg?itok=Y4mc65WN" width="640" /><br /><b><br />'Παναγιώτης Νάστος</b><br />Ο σοφός λαός μας λέει "όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά". Στην προκειμένη μάλιστα περίπτωση της είδησης υπάρχει και καπνός και φωτιά, αφού ΗΠΑ-ΕΕ σίγουρα ασκούν πιέσεις για την εφαρμογή της πρόβλεψης της συμφωνίας για κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη, για απόσυρση ξένων στρατευμάτων και μισθοφόρων από την χώρα<br /><br />ΗΤουρκία αρνήθηκε τις αναφορές των ΜΜΕ που ισχυρίζονται ότι η Λιβύη της ζήτησε να ακυρώσει τη συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας και να αποσύρει στρατιωτικές δυνάμεις και όλους τους συριακούς μισθοφόρους από τη χώρα.<br /><br />Ο Γιασίν Ακτάι, σύμβουλος του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης ότι «κατασκεύασαν την ιστορία», ανέφερε η Middle east Monitor.<br /><br />Την Κυριακή, το γαλλικό ραδιόφωνο μετέδιδε ότι κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Τουρκία την περασμένη εβδομάδα, ο Μοχάμεντ Αλ Μενίφι, επικεφαλής του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης, είχε υποβάλει επίσημο αίτημα στον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σχετικά με το ζήτημα, ανέφερε η Libya Review τη Δευτέρα.<br /><div>Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τη δυνατότητα τροποποίησης της συμφωνίας θαλάσσιας οριοθέτησης με τη χώρα της Βόρειας Αφρικής, ο Aktay είπε ότι δεν είχε καμία πληροφορία σχετικά με το αν μια τέτοια πρόταση περιλαμβάνεται στην ημερήσια διάταξη, αλλά ήταν μια πιθανότητα, ανέφερε η Middle east Monitor, επικαλούμενη τον ιστότοπο ειδήσεων Sputnik.<br /><br />Ο Αλ-Μένφι πραγματοποίησε συνομιλίες με τον Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη την Παρασκευή κατά την πρώτη επίσκεψη του επικεφαλής του Προεδρικού Συμβουλίου του Λίβυου στην Τουρκία από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του νωρίτερα αυτό το μήνα.<br /><br />Στη Λιβύη, η Τουρκία είναι ο κύριος υποστηρικτής της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (GNA) κατά του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) του Khalifa Haftar, ο οποίος υποστηρίζεται από τη Ρωσία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αίγυπτο.<br /><br />Η Τουρκία ανέπτυξε στρατιωτικές δυνάμεις στη Λιβύη τον περασμένο Ιανουάριο αφού το GNA ζήτησε βοήθεια βάσει αμυντικού συμφώνου. Η Άγκυρα έχει επίσης αναπτύξει Σύριους μισθοφόρους.<br /><br />Η Τουρκία και το GNA με έδρα την Τρίπολη υπέγραψαν συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας και το γνωστό σε όλους μας εντελώς παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο οριοθέτησης των ΑΟΖ τους τον Νοέμβριο του 2019, το οποίο είχε επικριθεί έντονα από την Ελλάδα, την Κύπρο και την Αίγυπτο.<br /><br />Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες ζήτησαν την απόσυρση ξένων στρατευμάτων και μισθοφόρων από τη Λιβύη, ύστερα από τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που υπεγράφη τον περασμένο Οκτώβριο μεταξύ του GNA και του LNA, για τον τερματισμό του συνεχιζόμενου εμφυλίου πολέμου στη χώρα.<br /><br />Αν μάλιστα προσέξουμε καλά την δήλωση του Aktay, θα διαπιστώσουμε ότι αν και δηλώνει άγνοια για το θέμα εντούτοις δεν αποκλείει η Λιβύη να ζήτησε ακύρωση της συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας και του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου για την ΑΟΖ.<br /><br />Τέλος τα ΜΜΕ τα οποία μετέδωσαν την συγκεκριμένη είδηση.<br />Τα παραπάνω συνηγορούν ότι η πιθανότητα η είδηση να ευσταθεί είναι πάρα πολύ μεγάλη</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Έριξαν ''βόμβα'' οι Γάλλοι: ''Η Τρίπολη ζήτησε απόσυρση τουρκικών στρατευμάτων'

'Παναγιώτης Νάστος Ο σοφός λαός μας λέει "όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά". Στην προκειμένη μάλιστα περίπτωση της είδηση...

Διαβάστε την συνέχεια

Στην αγκαλιά του Ερντογάν έχει ρίξει την Αλβανία ο Ράμα

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/erdogan-rama.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Ο Ερντογάν λατρεύει να παίζει το νεοοθωμανό “σουλτάνο” στην ευρύτερη περιοχή. Αυτός είναι ο λόγος που στοχεύει και τις βαλκανικές χώρες, ειδικά αυτές που έχουν μουσουλμανικό πληθυσμό. Γι’ αυτό και η Αλβανία ήταν βασικός στόχος και αποτέλεσε εύκολο θήραμα της τουρκικής διπλωματίας, ειδικά επί πρωθυπουργίας του Έντι Ράμα.<br /><br />Με το πρόσχημα της πολιτισμικής συνεργασίας, προσπαθεί και σε σημαντικό βαθμό έχει καταφέρει να εντάξει την Αλβανία στην τουρκική σφαίρα επιρροής, διαδίδοντας παράλληλα και την ισλαμική ατζέντα του. Για τον σκοπό αυτό, η Τουρκία έχει επενδύσει στις υποδομές και στους θρησκευτικούς θεσμούς, ενώ βέβαια δεν παραλείπει να “πουλάει” στρατιωτική συνεργασία και προστασία.<br /><br />Πριν από ένα χρόνο, ο Ερντογάν είχε δηλώσει με υπερηφάνεια σε συνέντευξή του στο αλβανικό κανάλι “Top Channel” ότι η Τουρκία έχει επενδύσει τρία δισ. ευρώ στην Αλβανία. «Δεν ξέρω πόσες επενδύσεις έχουν φτάσει από την ΕΕ, αλλά οι δικές μας δεν θα σταματήσουν», είχε πει χαρακτηριστικά. Οι επενδύσεις της Τουρκίας στην Αλβανία είναι στοχευμένες και στρατηγικού χαρακτήρα. Η δεύτερη μεγαλύτερη αλβανική τράπεζα, υδροηλεκτρικοί σταθμοί, μια χαλυβουργία, ο πρώην κρατικός φορέας τηλεπικοινωνιών Albtelecom και φορέα κινητής τηλεφωνίας Eagle Mobile έχουν περιέλθει υπό τουρκικό έλεγχο.<br /><br />Ο Ερντογάν προσφέρει στην Αλβανία διεισδύει οικονομικά με σκοπό να εδραιώσει και πολιτικό έλεγχο στη γειτονική μας χώρα. Επειδή, όμως, η Αλβανία κοιτάζει προς την ΕΕ, πρέπει να είναι προσεκτική, ειδικά αυτή την περίοδο που η εικόνα της Τουρκίας στην Ευρώπη δεν είναι και η καλύτερη. Με άλλα λόγια, ο Ράμα δεν έχει περιθώρια να επιτρέψει στην Άγκυρα να δορυφοροποιήσει την χώρα του. Ας σημειωθεί ότι η Τουρκία είναι ο πέμπτος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος και ο έκτος σε μέγεθος ξένος επενδυτής στην Αλβανία.<div><br />Επενδύσεις και πολιτική επιρροή <br /><br />Η Αλβανία, όπως και τα άλλα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων πρέπει να συνειδητοποιήσουν τα διακυβεύματα. Οι προοπτικές για οικονομική ανάπτυξη, ευημερία, ελευθερία και βιώσιμη δημοκρατία βασίζεται στη στενή συνεργασία με την ΕΕ και όχι με την εξάρτηση από ένα αδίστακτο καθεστώς που εμφανίζεται σαν σωτήρας. Οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων έχουν τεθεί σε τροχιά ένταξης στην ΕΕ. Στη νέα διεύρυνση η Αλβανία είναι η πρώτη που θα ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, όμως, η Τουρκία ενισχύει τις προσπάθειές της να δορυφοροποιήσει ειδικά την Αλβανία, το Κόσοβο, αλλά και τη Βόρεια Μακεδονία. Όπως προαναφέρθηκε, εκτός από τα οικονομικά, τους “πουλάει προστασία”, αλλά και παίζει δυνατά το χαρτί του Ισλάμ. Επιοπρόσθετα, επιχειρεί να χρησιμοποιήσει και την αλβανική κοινότητα που ζει στην Τουρκία.<br /><br />Ενώ οι τουρκικές επενδύσεις στην Αλβανία γίνονται με οικονομικά κριτήρια, παράλληλα χρησιμοποιούνται και για την καλλιέργεια προσωπικών σχέσεων, αλλά και σαν εργαλείο για απόκτηση πολιτικής επιρροής μέσω πελατειακού συστήματος. Το καθεστώς Ερντογάν, εξάλλου, έχει τη δυνατότητα να επηρεάζει τις αποφάσεις των μεγάλων τουρκικών εταιρειών. Για την ακρίβεια να μπολιάζει τις επενδυτικές και άλλες επιλογές τους με τις δικές του πολιτικές και γεωπολιτικές σκοπιμότητες.</div><div><br />Ο εναγκαλισμός Ράμα-Ερντογάν<br /><br />Η ώσμωση του τουρκικού επιχειρηματικού κόσμου με το καθεστώς Ερντογάν είναι αμοιβαία επωφελής και έχει προσλάβει τέτοια διάσταση που ορισμένοι κάνουν λόγο για “νέο είδος πολιτικής επιχειρηματικής τάξης”. Η αλληλοδιείσδυση επιχειρηματικότητας και πολιτικής επέτρεψε στον Ερντογάν να μεταπηδήσει από τις επενδύσεις μέσω διακρατικών θεσμικών σχέσεων σε επενδύσεις μέσω προσωπικών σχέσεων με ηγέτες άλλων χωρών.<br /><br />Αυτού του είδους οι σχέσεις στην περίπτωση της Αλβανίας εμποδίζουν την προοπτική εκδημοκρατισμού, επιβολής του Κράτους Δικαίου και επικράτησης μίας δυτικού τύπου κανονικότητας. Έτσι εμμέσως πλην σαφώς υπονομεύονται οι όποιες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες, τροφοδοτώντας ad hoc πρακτικές σε δημόσιες συμβάσεις που διευκολύνουν τη διαφθορά. Το πολιτικό σύστημα στην Αλβανία, άλλωστε, χαρακτηρίζεται από αδύναμη δημοκρατική λειτουργία και οξύτατη πόλωση.<br /><br />Στην πραγματικότητα, η Αλβανία βιώνει μια οπισθοδρόμηση στο επίπεδο των δημοκρατικών προτύπων. Οι δεσμοί Ερντογάν-Ράμα τα διαβρώνουν περαιτέρω, ενισχύοντας την τουρκική επιρροή. Αυτό που φαίνεται να αγνοεί, ή να υποτιμά ο Ράμα, είναι ότι η ΕΕ δεν θα δεχθεί να εντάξει χώρα, που είναι “παντρεμένη” με τον Ερντογάν. Ο Αλβανός πρωθυπουργός έχει στραφεί εδώ και χρόνια προς την Άγκυρα, θεωρώντας ότι από εκεί αντλεί δύναμη και στις σχέσεις του με την Ελλάδα και τη Σερβία (τις βλέπει ανταγωνιστικά) και στο εσωτερικό. Δεν είναι τυχαίο ότι ήταν ο μόνος ηγέτης από την Ευρώπη που παρευρέθηκε στο γάμο της κόρης του “σουλτάνου”. Τώρα διαπραγματεύεται την κατασκευή ενός αεροδρομίου στον Αυλώνα, βορειότερα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα με σκοπό την ανάπτυξη του τουρισμού.</div><div><br />Τουρκική στρατιωτική παρουσία<br /><br />Στις 29 Ιουλίου 1992 υπεγράφη συμφωνία Αλβανίας-Τουρκίας για στρατιωτική συνεργασία. Η συμφωνία περιλάμβανε εκπαίδευση και κατάρτιση προσωπικού, συνεργασία στην παραγωγή όπλων, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, ανταλλαγή αντιπροσωπειών και κοινές επιτροπές για την επέκταση των στρατιωτικών δεσμών. Ένα μήνα μετά την υπογραφή της συμφωνίας, τουρκικό πολεμικό πλοίο κατέπλευσε στο Δυρράχιο για να υποδηλώσει την τουρκική δέσμευση ότι θα “προστατεύσει” την Αλβανία. Οι δύο χώρες έχουν πραγματοποιήσει κοινές ναυτικές ασκήσεις στην Αδριατική, στα ελληνικά νώτα.<br /><br />Η Τουρκία είχε ρόλο στην αναδιάρθρωση του αλβανικού στρατού και με παροχή στρατιωτικής βοήθειας. Επίσης, έχει εκπαιδεύσει Αλβανούς αξιωματικούς και καταδρομείς. Η διμερής συμφωνία περιλάμβανε επίσης την ανοικοδόμηση από τους Τούρκους της ναυτικής βάσης Pasha Liman στην Αυλώνα, με αντάλλαγμα την παραχώρηση πρόσβασης και χρήσης από το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό. Η Τουρκία διατηρεί εκεί μόνιμα 20 άτομα προσωπικό, οι οποίοι κατά καιρούς αυξάνονται μέχρι και 250 άτομα. Κατά καιρούς έχουν ελλιμενιστεί ταυτόχρονα στη βάση δύο τουρκικές φρεγάτες.<br /><br />Η άλωση της κοσμικότητας<br /><br />Ιστορικά το Ισλάμ είναι σχετικά πρόσφατη προσθήκη στην αλβανική κουλτούρα. Η πλειονότητα του πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι, αλλά παρά τις πολιτικές αλλαγές, η Αλβανία υπήρξε κοσμικό κράτος από την ίδρυσή του το 1912. Όλα τα καθεστώτα ακολούθησαν πολιτική συστηματικής εκκοσμίκευσης, δεδομένου ότι πάνω από το 35% του πληθυσμού είναι χριστιανοί.<br /><br />Ο Ερντογάν επιχειρεί εδώ και πολλά χρόνια να προωθήσει στην Αλβανία το Ισλάμ. Έτσι, το 2015 εγκαινίασε το Μεγάλο Τζαμί Namazgja, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από την τουρκική υπηρεσία Diyanet. Ο υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας ισχυρίστηκε, όμως, στη Νέα Υόρκη ότι «δεν είναι αλήθεια ότι η Τουρκία έχει κατασκευάσει το μεγαλύτερο τζαμί στην Αλβανία, αλλά ότι το τζαμί χτίστηκε για τις ανάγκες των μουσουλμάνων». Αρνήθηκε επίσης ότι δεκάδες νέα τζαμιά στην Αλβανία χρηματοδοτήθηκαν από την Τουρκία.<br /><br />Ο Χέμαλ Αχμέτι, ιστορικός και φιλόσοφος που έγραψε την πραγματεία “Σώζοντας τον αλβανικό πολιτισμό από τις τουρκικές τάσεις”, υποστηρίζει ότι, αμέσως μετά την αλβανική κυβέρνηση, τον ισχυρότερο ρόλο στην Αλβανία παίζει ο Ερντογάν. Ανησυχεί επίσης για την έλλειψη κριτικής της Τουρκίας στα αλβανικά Μίντια. Όπως χαρακτηριστικά γράφει «με αυτήν την πολιτική, η Αλβανία κλείνει κάθε πύλη προς τη Δύση». Προτείνει, μάλιστα, να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα για να προστατευθεί η Αλβανία από τον Σαλαφισμό και τον Ερντογανισμό.<br /><br />Οι απεσταλμένοι του Ερντογάν (ιμάμηδες, εκπαιδευτικοί κ.α.) διεισδύουν σε πολιτικά κόμματα, ακαδημαϊκούς συλλόγους και τζαμιά στην Αλβανία, στο Κοσσυφοπέδιο, στη Βόρεια Μακεδονία και σε άλλα βαλκανικά κράτη. Μιλώντας κατά τη διάρκεια της επίσκεψης Ράμα στην Άγκυρα, ο Ερντογάν είπε ότι οι δύο χώρες «σκέφτονται με ένα μυαλό» και για την απειλή των γκιουλενιστών!</div><div><br />Το δίλημμα του Ράμα<br /><br />Η δουλικότητα του Ράμα προς τον Ερντογάν φτάνει σε απίθανα επίπεδα, τα οποία παραπέμπουν σε υποτελείς της Υψηλής Πύλης επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τούρκοι πολίτες παραδίδονται στη ΜΙΤ σε επιχειρήσεις που θυμίζουν τις αρπαγές τζιχαντιστών από την CIA. Σχολεία, τα οποία χτίστηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από το κίνημα Γκιουλέν, έκλεισαν και παραδόθηκαν στην τουρκική κρατική υπηρεσία Diyanet. Ένας πρώην Αλβανός αξιωματούχος είπε στους Financial Times ότι η Άγκυρα έστειλε λίστα με εκατοντάδες ονόματα φερόμενων υποστηρικτών του Γκιουλέν προς απέλαση.<br /><br />Ο Ερντογάν βρίσκει έδαφος και τα κάνει. Δεν περνάει μήνας χωρίς να προκύψει σκάνδαλο που συνδέει στελέχη της κυβέρνησης Ράμα με το οργανωμένο έγκλημα. Πρώην υπουργός Εσωτερικών αναμένεται να δικαστεί για διακίνηση ναρκωτικών. Η γερμανική Bild δημοσίευσε διαρροές συνομιλιών, στις οποίες ακούγεται διαβόητη προσωπικότητα του υποκόσμου που συζητά για τις εκλογές του 2017 με δύο δήμαρχους από το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Ράμα. Ο Ράμα ισχυρίστηκε ότι οι δήμαρχοι ίσως δεν γνώριζαν ότι ο συνομιλητής τους ήταν εγκληματίας.<br /><br />Ο Ράμα παραδέχεται ότι η Αλβανία έχει προβλήματα με τη διαφθορά και το έγκλημα, αλλά επιμένει ότι λαμβάνει μέτρα για την καταπολέμησή τους και θέλει βοήθεια από την ΕΕ για να το επιτύχει. Βέβαια, δεν παραδέχεται ότι ο ίδιος είναι μέρος του προβλήματος. Η διεθνής υποστήριξη προς τον Ράμα, πάντως, έχει μειωθεί, καθώς έγινε αντιληπτό στη Δύση ότι κατά τη διάρκεια των κυβερνήσεών του η καταπολέμηση της διαφθοράς είναι προσχηματική.<br /><br />Είναι κοινός τόπος πλέον ότι το κόμμα του Ράμα έχει μολυνθεί στο έπακρο από σκάνδαλα εξαγοράς ψήφων και από οργανικούς δεσμούς με το έγκλημα. Όσο ο Ράμα απομονώνεται τόσο οξύτερο γίνεται το δίλημμά του: ή να αποκολληθεί από τον Ερντογάν ή να προσκολληθεί περισσότερο σ’ αυτόν, που σημαίνει περαιτέρω δορυφοροποίηση της Αλβανίας με ό,τι αυτό σημαίνει για την ασφάλεια της Ελλάδας.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στην αγκαλιά του Ερντογάν έχει ρίξει την Αλβανία ο Ράμα

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Ο Ερντογάν λατρεύει να παίζει το νεοοθωμανό “σουλτάνο” στην ευρύτερη περιοχή. Αυτός είναι ο λόγος που στοχεύει και τις...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο σημαντική είναι η ενίσχυση της στρατιωτικής συνεργασίας της Ελλάδας με ΗΑΕ και Σαουδική Αραβία;

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/9b/9b0fb75c3ef14503abd1d917d7270284.jpg?quality=80&404=default&v=8" width="640" /><br /><br />Του<b> Paul Iddon</b><br />Οι στρατιωτικές σχέσεις της Ελλάδας με τις μοναρχίες του Περσικού Κόλπου, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Σαουδικής Αραβίας, έχουν ενισχυθεί σημαντικά κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους, ενώ οι δύο χώρες εντείνουν ακόμη περισσότερο τη μεταξύ τους συνεργασία. Όμως, πόσο σημαντικές είναι αυτές οι σχέσεις;<br /><br />Τον Μάρτιο, μαχητικά αεροσκάφη F-15 της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας της Σαουδικής Αραβίας με τα πληρώματά τους και τους τεχνικούς υποστήριξης έφτασαν στο νησί της Κρήτης στο πλαίσιο της κοινής άσκηση το "Μάτι του Γερακιού 1” στη Μεσόγειο.<br /><br />Η συγκεκριμένη άσκηση αποτελεί την τελευταία πράξη στην αυξανόμενη αμυντική συνεργασία και στη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Η Αθήνα έχει προγραμματίσει επίσης, ήδη από τις αρχές του 2020, την ανάπτυξη μέρους των αμυντικών πυραυλικών της συστημάτων MIM-104 Patriot στη Σαουδική Αραβία καθώς και "προσωπικού περίπου 130 ατόμων” με στόχο την προστασία των ενεργειακών υποδομών του βασιλείου, που έχουν γίνει επανειλημμένως στόχος επιθέσεων βαλλιστικών πυραύλων και drones των Χούθι της Υεμένης. Στις 19 Μαρτίου, η Ελλάδα καταδίκασε "κατηγορηματικά” μία τέτοια επίθεση που είχε στόχο τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στη σαουδαραβική πρωτεύουσα, Ριάντ.<br /><br />Οι αμυντικές σχέσεις μεταξύ της Ελλάδας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων έχουν ενισχυθεί ακόμη περισσότερο. Τον Αύγουστο του 2020, αποστολή τεσσάρων αεροσκαφών F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΑΕ βρέθηκε επίσης στην Κρήτη, εν μέσω της αυξανόμενης έντασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας με αφορμή τις διαφορές τους για τα θαλάσσια σύνορα και τα υπεράκτια δικαιώματα εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο. Επρόκειτο για μια σαφή κίνηση επίδειξης αλληλεγγύης μεταξύ των δύο χωρών, οι οποίες αμφότερες έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας.<br /><br />Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, οι δύο χώρες προχώρησαν στη σύναψη στρατηγικής εταιρικής σχέσης η οποία, μεταξύ άλλων, προβλέπει ότι κάθε χώρα θα βοηθήσει την άλλη σε περίπτωση απειλής της εδαφικής της ακεραιότητας. Η Ελλάδα χαιρέτησε τη συμφωνία, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να την χαρακτηρίσει ως τη σημαντικότερη συναφθείσα συμφωνία μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.<br /><br />Εν τω μεταξύ, τον Φεβρουάριο του 2021, αξιωματούχοι της Σαουδικής Αραβίας, των ΗΑΕ και του Μπαχρέιν βρέθηκαν στην Αθήνα προκειμένου να συμμετάσχουν στο Φόρουμ Φιλίας, στο οποίο συμμετείχαν επίσης αξιωματούχοι της Κύπρου και της Αιγύπτου, σε μια ακόμη, μεταξύ άλλων, ένδειξη υποστήριξης της Ελλάδας όσον αφορά την διαμάχη της στην Ανατολική Μεσόγειο. <br /><br />"Η ανάπτυξη περιφερειακών εταιρικών σχέσεων αποτελεί βασικό πυλώνα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής”, μου είπε ο Γιώργος Τζογόπουλος, συνεργάτης του Centre International de Formation Européenne και επιστημονικός συνεργάτης στο Begin Sadat Centre for Strategic Studies (BESA). "Υπό αυτό το πρίσμα μπορεί να γίνει πιο κατανοητή η βελτίωση των σχέσεων μεταξύ της Ελλάδας και των ΗΑΕ ή μεταξύ της Ελλάδας και της Σαουδικής Αραβίας."<br /><br />"Το Φόρουμ Φιλίας της Αθήνας, τον Φεβρουάριο του 2021, για παράδειγμα, όπου συμμετείχαν η Ελλάδα, η Κύπρος, τα ΗΑΕ, η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και το Μπαχρέιν, τοποθετείται σε αυτό το πλαίσιο”.<br /><br />Η Ελλάδα παραδοσιακά έχει υιοθετήσει μια ισορροπημένη προσέγγιση σε ό,τι αφορά τις διεθνείς σχέσεις της. Στο πλαίσιο αυτής της προσέγγισης, επιδιώκει να διατηρεί θερμές σχέσεις με τους Παλαιστινίους, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει τη συνεργασία της με το Ισραήλ. Ομοίως, στοχεύει να συνεργαστεί με τη Σαουδική Αραβία με τρόπο που δεν βλάπτει τις εγκάρδιες σχέσεις της με το Ιράν.<br /><br />"Είναι δύσκολη εξίσωση”, σημειώνει ο Τζογόπουλος. "Η Τεχεράνη, για παράδειγμα, έκανε αναφορά στην απόφαση της Ελλάδας να στείλει πυραύλους Patriot στη Σαουδική Αραβία και προέβη σε προφορική διαμαρτυρία”.<br /><br />Σε ομιλία του, τον Φεβρουάριο του 2021, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας επεσήμανε για μια ακόμη φορά τον αμυντικό χαρακτήρα της προγραμματισμένης ανάπτυξης αμυντικών συστημάτων Patriot στο βασίλειο.<br /><br />"Η κυβέρνηση θα υπογράψει συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία για τους πυραύλους Patriot”, τόνισε, προσθέτοντας: "Αλλά οι πύραυλοι Patriot δεν είναι επιθετικά όπλα· είναι αμυντικά. Δεν στρέφονται εναντίον κανενός. Υπερασπίζονται τον εναέριο χώρο κάποιου”.<br /><br />"Για να είμαι σαφής”, πρόσθεσε, "η Ελλάδα δεν επιδεικνύει επιθετική ισχύ”.<br /><br />Οι νέες γεωπολιτικές εξελίξεις, ωστόσο, ειδικότερα στη Μέση Ανατολή, καθιστούν δυσκολότερο για την Ελλάδα να διατηρήσει τις ισορροπίες στις διεθνείς σχέσεις της.<br /><br />"Στην προσπάθειά της να ενισχύσει τη θέση της σε ένα νέο περιφερειακό περιβάλλον -όπως διαμορφώνεται με τις Συμφωνίες του Αβραάμ [οι συμφωνίες ειρήνης και σταθεροποίησης του 2020 μεταξύ του Ισραήλ, των ΗΑΕ, και άλλων αραβικών κρατών] - και να ενδυναμώσει την αμυντική συνεργασία της με τις ΗΠΑ, η Ελλάδα ανέλαβε ορισμένες πρωτοβουλίες που δεν μπορούν πάντοτε να ικανοποιούν όλες τις χώρες της Μέσης Ανατολής”, σημειώνει ο Τζογόπουλος.<br /><br />Παρ 'όλα αυτά, η Ελλάδα είναι απίθανο να εμπλακεί σε μεγάλο βαθμό σε "αμφίβολες στρατιωτικές συγκρούσεις” που υπερβαίνουν κατά πολύ τα εθνικά της συμφέροντα.<br /><br />"Όσον αφορά τη σχέση Ελλάδας και ΗΑΕ, οι δεσμοί στον στρατιωτικό τομέα είναι ισχυροί και μπορούν να ενισχυθούν περαιτέρω”, αναφέρει ο Τζογόπουλος.<br /><br />Πολλές συμφωνίες που υπογράφηκαν μεταξύ του υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας και της Γενικής Διοίκησης των ενόπλων δυνάμεων των ΗΑΕ δείχνουν προς αυτήν την κατεύθυνση.<br /><br />Άλλωστε, η ατζέντα της Ελλάδας περιλαμβάνει και περαιτέρω κοινές ασκήσεις. Η φρεγάτα του Ελληνικού Ναυτικού "Ύδρα” πρόσφατα έδεσε στο λιμάνι Zayed των ΗΑΕ. Υπάρχει επίσης η προοπτική πώλησης όπλων μεταξύ των δύο συμμάχων στο προσεχές μέλλον.<br /><br />Παρά τις αναμφισβήτητα σημαντικές αυτές εξελίξεις, ο Τζογόπουλος αμφισβητεί ότι "το σχήμα συνεργασίας Ελλάδας - ΗΑΕ περιλαμβάνει ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής βοήθειας, λόγω των διαφορετικών συμφερόντων”.<br /><br />"Παρότι και οι δύο χώρες επικρίνουν τη συμπεριφορά της Τουρκίας, η Ελλάδα θα ήταν αφελής αν πιστεύει ότι άλλοι παίκτες θα έρθουν προς υποστήριξή της σε περίπτωση που ξεσπάσει νέα κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο”, σημειώνει.<br /><br />Κατά συνέπεια, υπάρχουν σαφή όρια σε αυτήν την ενισχυόμενη στρατιωτική συνεργασία, η οποία αποτελεί περισσότερο μια εταιρική σχέση που υποκινείται από αμοιβαία συμφέροντα και στόχους και λιγότερο μια τυπική συμμαχία.<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πόσο σημαντική είναι η ενίσχυση της στρατιωτικής συνεργασίας της Ελλάδας με ΗΑΕ και Σαουδική Αραβία;

Του Paul Iddon Οι στρατιωτικές σχέσεις της Ελλάδας με τις μοναρχίες του Περσικού Κόλπου, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Σαουδικής Α...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/03/symvoulio_ethnikis_asfaleias2-scaled.jpeg"><img height="398" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/03/symvoulio_ethnikis_asfaleias2-696x433.jpeg" width="640" /></a><br /><br />Tης <b>Κύρας Αδάμ </b><br />Μια εβδομάδα μετά το πράσινο φως από την ΕΕ και λίγο πριν την έναρξη του διμερούς πολιτικού διαλόγου με τη συνάντηση των ΥΠΕΞ Ελλάδας- Τουρκίας στην Άγκυρα, το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας της Τουρκίας συνεδρίασε υπό τον Τ. Ερντογάν, στις 30 Μαρτίου 2021 υιοθετώντας τις πιο σκληρές άκαμπτες και άκρως επικίνδυνες θέσεις σε βάρος της Ελλάδας.<br /><br />Το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας της Τουρκίας μεταξύ των άλλων συζήτησε ότι οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι έτοιμες να προασπίσουν την τουρκική κυριαρχία σε νησιά και ηπειρωτικά εδάφη, ενώ<br /><br />Δηλώνει ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να αναστείλει όλες τις Συνθήκες και Συμβάσεις που αφορούν στην Τουρκία, αν η Ελλάδα δεν δεσμευθεί εγγράφως ότι θα σεβαστεί την εφαρμογή τους κατά τις προσεχείς διμερείς διαπραγματεύσεις.<br /><br />Επιπλέον, το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας αναφέρεται ευθέως πλέον στους « Τούρκους πατριώτες « στην Θράκη, στη Ρόδο και στο Καστελόριζο οποίοι κατακερματίζονται.<br /><br />Τα κύρια σημεία των αποφάσεων του Εθνικού Συμβουλίου της Τουρκίας:<br /><ul style="text-align: left;"><li>Η 23η Ιουλίου 1923 είναι η ημέρα τουρκικής παλιγγενεσίας και μέχρι τότε θα είμαστε έτοιμοι να ικανοποιήσουμε το εθνικό αίσθημα του τουρκικού λαού.</li><li>Οι Τούρκοι πατριώτες της Θράκης κατακερματίζονται από τις ελληνικές κυβερνήσεις κατά παράβαση των Συνθηκών και της Διεθνούς νομιμότητας.</li><li>Τα θαλάσσια νησιά ανήκουν στην Τουρκία, όλα όσα βρίσκονται μέχρι τον 25ο μεσημβρινό. Η πολιτική Ντεμιρέλ, Οζάλ, Ετζεβίτ για τα νησιά της θάλασσας ισχύει, συνεχίζεται και δεν θα αλλάξει ποτέ, ανεξάρτητα από τις όποιες κυβερνήσεις στην Τουρκία.</li><li>Η προστασία των νήσων αυτών, στην καλύτερη περίπτωση, θα μπορούσε να αναληφθεί μετά από έγκριση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης από την Τουρκία και την Ελλάδα από κοινού, με συνδρομή δυνάμεων των Ηνωμένων Εθνών.</li><li>Οι Συνθήκες που αφορούν στην Τουρκία και οι Συμβάσεις είναι σε ισχύ. Η Τουρκία τις εφαρμόζει στο ακέραιο, πλην όμως η Ελλάδα τις παραβιάζει προκαλώντας μόνιμη ένταση. Ως εκ τούτου η τουρκική κυβέρνηση, με βάση τη διεθνή νομιμότητα μπορεί να τις αναστείλει ανά πάσα στιγμή, εκτός της περίπτωσης που η Ελλάδα δηλώσει κατά τις προσεχείς διαπραγματεύσεις εγγράφως ότι θα σεβαστεί την εφαρμογή τους.</li><li>Ελληνική ΑΟΖ δεν υφίσταται δεδομένου ότι ουδέποτε έχει διεκδικήσει τα όρια της, είτε σε διμερές είτε σε διεθνές πλαίσιο. Ως εκ τούτου η τουρκική περιοχή SAR ( θαλάσσια περιοχή έρευνας και διάσωσης) είναι νόμιμη διότι δεν υφίσταται ελληνική ΑΟΖ για να την επικαλύπτει η τουρκική ΑΟΖ. Η τουρκική υφαλοκρηπίδα εκτείνεται πέραν του 25ου μεσημβρινού κι αποτελεί προέκταση των ακτών της Ανατολίας. Αυτό αποδεικνύεται νομικά, εθνικά και επιστημονικά, με αποτέλεσμα η όποια οριοθέτηση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας θα αφορά στις ακτές των ηπειρωτικών ακτών. Η Τουρκία θα μπορούσε από το 1992 να υπογράψει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Όμως δεν το έπραξε καθόσον η ελληνική πλευρά προσπαθεί να σφετεριστεί τα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας.</li><li>Ο υπαινιγμός της Ελλάδας για δήθεν τουρκικές παραβιάσεις των νήσων αγνώστου ιδιοκτησίας στερείται σοβαρότητας, αξιοπιστίας και κυρίως νομικής βάσης. Και τούτο διότι η ελληνική Πολεμική Αεροπορία προβαίνει καθημερινώς σε υπερ -πολλαπλάσιες παραβιάσεις στα δύστυχα νησιά από αυτές της Τουρκίας.</li></ul>Μετά από όλα αυτά οι ελληνικοί εξοπλισμοί φέρνουν σε εξόχως δύσκολη θέση την υπόσταση του τουρκικού κράτους. Για το λόγιο αυτό οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις θα πρέπει ανεξάρτητα πολιτικών πεποιθήσεων να είναι έτοιμες να προασπίσουν την τουρκική κυριαρχία, όπου αυτή εκτείνεται, είτε αφορά νησιά είτε την ηπειρωτική Τουρκία.<div><br />Όσον αφορά και σχετικά με τις ενέργειες σε εθνικό και διεθνές πλαίσιο της ελληνο/κυπριακής διοίκησης της Νότιας Κύπρου είναι επικίνδυνα παράνομες και τούτο διότι η διοίκηση αυτή δεν αποτελεί εγγυήτρια δύναμη σύμφωνα με τη Σύμβαση 1960. Ως εκ τούτου οποιεσδήποτε αγγελίες αέρος η θαλάσσης εκδίδονται από τη διοίκηση αυτή είναι παράνομες καταχρηστικές και άκυρες και δεν έχουν καμμία εφαρμογή. Η αλήθεια αυτή θα ισχύσει στο διηνεκές μέχρι να βρεθεί λύση στο Κυπριακό, την οποία σκόπιμα και σε βάρος της Τουρκίας δεν θέλει η ελληνική κυβέρνηση και η κυπριακή διοίκηση.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας

Tης Κύρας Αδάμ Μια εβδομάδα μετά το πράσινο φως από την ΕΕ και λίγο πριν την έναρξη του διμερούς πολιτικού διαλόγου με τη συνάντηση των ΥΠΕΞ...

Διαβάστε την συνέχεια

''Εικονική επίθεση'' ρωσικών υποβρυχίων κατά τουρκικών φρεγατών

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-04/26509396598_c286c74185_b.jpeg?itok=Q-QwQNHW" width="640" /><br /><br /><b>Γιώργος Μοτσάκος<br /></b>Έξι υποβρύχια κάτω από το νερό μαζί με πυραύλους BASTION από τις ακτές "κλείδωσαν" τις τουρκικές φρεγάτες.<br />Δεν “χαρίζουν σε κανένα” οι ρωσικές δυνάμεις, ειδικά σε Τούρκους σε ότι αφορά την Κριμαία, για την οποία θυμίζουμε ιστορικά, ότι η χερσόνησος αυτή ήταν η κύρια αφορμή ενός “άγριου” ρωσοτουρκικού πολέμου από την Τσαρίνα Αικατερίνη την Μεγάλη. <br /><br />Οι ρωσικές παράκτιες δυνάμεις προχωρώντας σε επίδειξη δύναμης, υλοποίησαν<a href="https://avia.pro/news/rossiya-otrabotala-unichtozhenie-tureckogo-voennogo-flota-u-beregov-kryma"> “εικονική επίθεση σε τουρκικά πολεμικά πλοία </a>που εμφανίστηκαν στα ανοικτά των ακτών της Κριμαίας. <br />Έτσι η Μόσχα πήρε μία άτυπη εκδίκηση, καθώς πριν δύο ημέρες, τουρκικά F-16 περενόχλησαν ρωσικά μαχητικά στη Μ. Θάλασσα.<br /><br />Οι Τουρκικές φρεγάτες που εμφανίστηκαν στα ανοικτά των ακτών της Κριμαίας “υπέστησαν εικονική επίθεση” τόσο από πολεμικά πλοία και υποβρύχια του ρωσικού ναυτικού, όσο και από παράκτια πυραυλικά συστήματα που προστατεύουν τη χερσόνησο της Κριμαίας ταυτόχρονα, προκαλώντας πολλά προβλήματα στα τουρκικά πληρώματα.<br /><br />“Στην πραγματικότητα, η ρωσική πλευρά επέδειξε μόνο μια πτυχή των στρατιωτικών δυνατοτήτων των ενόπλων δυνάμεών της, στις σαφώς επιθετικές ενέργειες της τουρκικής πλευράς, ενώ η Ρωσία χρησιμοποίησε για την ''εικονική επίθεση'' στη Μαύρη Θάλασσα έξι υποβρύχια κλάσης Varshavyanka ταυτόχρονα.<br /><br />Πρέπει να σημειωθεί ότι το ρωσικό υπουργείο Άμυνας δεν σχολίασε την απόσυρση έξι υποβρυχίων από την Aζοφική θάλασσα στην οποία βρισκόντουσαν πριν τα ρωσικά υποβρύχια.”<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, τέτοιες ενέργειες από τη Ρωσία αποτελούν σαφή προειδοποίηση ότι κατά αυτόν τον τρόπο θα αντιμετωπίζονται οι ενέργειες της Άγκυρας κατά της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένων των δηλώσεων Τούρκων αξιωματούχων, που δηλώνουν την πολεμική ετοιμότητα της χώρας τους κατά της Ρωσίας, στηρίζοντας την πλευρά της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένης επίθεσης στην Κριμαία.<br /><br />Ρωσικές πηγές αναφέρουν πως περιστατικό να έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της άσκησης του ΝΑΤΟ με την ονομασία “SeaShield 2021”, στην οποία, μεταξύ άλλων, συμμετείχε και η Τουρκία, με φρεγάτες και υποβρύχια.<br /><br />Είχαμε αναφέρει πριν μερικές ημέρες ότι η ουκρανική κυβέρνηση είχε ενημερώσει την Τουρκία “για την τρέχουσα κατάσταση στη χερσόνησο της Κριμαίας, ιδίως για την παράνομη στρατιωτικοποίηση εδαφών, τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη δημογραφική κατάσταση”, σύμφωνα με τον διευθυντή του ΥΠΕΞ της Ουκρανίας Vasyl Zvarych, μετά τις διαβουλεύσεις που πραγματοποιήθηκαν στην Άγκυρα στις 24 Μαρτίου.<br /><br />Στην συνάντηση αυτή, Τούρκοι και Ουκρανοί αξιωματούχοι συζήτησαν όχι μόνο την ασφάλεια της Ουκρανίας, αλλά και την ασφάλεια ολόκληρης της περιοχής του Εύξεινου Πόντου.<br /><br />«Οι εκτιμήσεις μας για την ασφάλεια συμπίπτουν πραγματικά. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμάς ως στρατηγικούς εταίρους, καθώς η ασφάλεια στην περιοχή του Εύξεινου Πόντου είναι κοινή ευθύνη μας ως δύο μεγάλα θαλάσσια κράτη», σημείωσε ο Ζβάρυχ.<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, η Τουρκία είναι έτοιμη να συμμετάσχει ενεργά στην ''Πλατφόρμα της Κριμαίας'', συμπεριλαμβανομένης της προετοιμασίας των τελικών εγγράφων της συνόδου κορυφής που έχει προγραμματιστεί για τις 23 Αυγούστου, αλλά και στην προώθηση της πρωτοβουλίας για την παγίωση των διεθνών προσπαθειών για την ανακατάληψη της Κριμαίας.<br /><br />Αυτές οι κινήσεις εξόργισαν το Κρεμλίνο, που έδωσε εντολή στην διοίκηση των ρωσικών δυνάμεων στην Νότια περιοχή να προβεί σε κινήσεις προειδοποιήσεως των νεο-οθωμανών Τούρκων.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

''Εικονική επίθεση'' ρωσικών υποβρυχίων κατά τουρκικών φρεγατών

Γιώργος Μοτσάκος Έξι υποβρύχια κάτω από το νερό μαζί με πυραύλους BASTION από τις ακτές "κλείδωσαν" τις τουρκικές φρεγάτες. Δεν “χ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί το αμερικανικό κατεστημένο ξανανοίγει μέτωπο με τη Ρωσία

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/russia-usa.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Ο πτέραρχος Γκλεν Βαν Χερκ διοικητής της Βόρειας Διοίκησης που είναι επιφορτισμένη με την υπεράσπιση των ΗΠΑ από επίθεση, ανέφερε πριν μερικές ημέρες ότι η Ρωσία παραμένει η πιο «οξεία πρόκληση για την άμυνα της πατρίδα μας», ακόμη και όταν η προσοχή της Ουάσιγκτον επικεντρώνεται στην Κίνα ως τη μεγαλύτερη αναδυόμενη απειλή.<br /><br />«Οι Ρώσοι ηγέτες επιδιώκουν να διαβρώσουν την επιρροή μας, να διεκδικήσουν την περιφερειακή τους κυριαρχία και να ανακτήσουν το καθεστώς τους ως παγκόσμιας δύναμης μέσω μιας συνολικής στρατηγικής που περιλαμβάνει επιχειρήσεις πληροφοριών, εξαπάτηση, οικονομικό εξαναγκασμό και απειλή στρατιωτικής ισχύος», ανέφερε ο πτέραρχος στην Επιτροπή Ένοπλων Δυνάμεων της Γερουσίας.<br /><br />Οι συνεχιζόμενες στρατιωτικές προκλήσεις που θέτει η Ρωσία μπήκαν “στο ψυγείο” κατά τη διάρκεια της προεδρίας Τραμπ. Η δε Κίνα συνεχίζει να χαρακτηρίζεται από τον νυν υπουργό Άμυνας Λόιντ Όστιν ως “απειλή βηματοδότησης”, δηλαδή είναι ο αντίπαλος βάσει του οποίου καθορίζονται οι επόμενες κινήσεις των ΗΠΑ και ο οποίος θα καθορίσει τις δυνατότητες που χρειάζονται οι Αμερικανοί για να την αντιμετωπίσουν.<br /><br />Αυτή δεν είναι μια ρητορική η οποία εξέλειπε την προηγούμενη τετραετία. Απλά, ο Τραμπ είχε διαφορετική άποψη από το αμερικανικό κατεστημένο της εθνικής ασφάλειας. Η πεποίθηση ότι η Ρωσία αποτελεί τη μεγαλύτερη άμεση απειλή για την γεωστρατηγική υπόσταση των ΗΠΑ είναι διάχυτη στις ΗΠΑ. Μια δημοσκόπηση στα τέλη του 2020 από το περιοδικό Economist κατέδειξε ότι 51% των Αμερικανών πιστεύουν ότι η Ρωσία ενεπλάκη στις εκλογές του 2016, ενώ πάνω από 30% θεωρούν τη Μόσχα ως το νούμερο 1 αντίπαλο.<br /><br />Μια μελέτη της δεξαμενής σκέψης RAND εξετάζει διεξοδικά τις μη βίαιες επιλογές που οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έχουν μπροστά τους σε οικονομικούς, πολιτικούς και στρατιωτικούς τομείς για να περιορίσουν την «υπερβολική επέκταση και ανισορροπία» της Ρωσίας, πλήττοντας την οικονομία, τις ένοπλες δυνάμεις της και την πολιτική ισχύ του καθεστώτος εντός της ρωσικής επικράτειας και στο εξωτερικό.<br /><br />Ψυχροπολεμικές αντιλήψεις<br /><br />Αναγνωρίζοντας ότι κάποιο επίπεδο ανταγωνισμού με τη Ρωσία είναι αναπόφευκτο, οι ερευνητές της RAND διεξήγαγαν μια ποιοτική αξιολόγηση των «επιλογών επιβολής κόστους» που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν υπεροχή έναντι της Ρωσίας. Τέτοιες επιλογές που επιβάλλουν κόστος θα μπορούσαν να φέρουν νέα βάρη στη Ρωσία, κατά το δυνατόν μεγαλύτερα βάρη από όσα θα υποστούν οι ΗΠΑ με την εφαρμογή αυτών των επιλογών.<br /><br />Η μελέτη βασίζεται στην έννοια του μακροπρόθεσμου στρατηγικού ανταγωνισμού που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και η οποία είχε προταθεί τότε από την RAND. Μια έκθεσή της του 1972 πρότεινε ότι οι ΗΠΑ έπρεπε να μετατοπίσουν τη στρατηγική τους σκέψη από την προσπάθεια να παραμείνουν μπροστά από τη Σοβιετική Ένωση σε όλους τους τομείς.<br /><br />Αντ’ αυτού να προσπαθήσουν να ελέγξουν τον ανταγωνισμό και να τον διοχετεύσουν σε τομείς που οι ΗΠΑ είχαν πλεονέκτημα. Εάν αυτή η μετατόπιση μπορούσε να γίνει επιτυχώς, κατέληγε η έκθεση, οι Αμερικανοί θα μπορούσαν να ωθήσουν την τότε Σοβιετική Ένωση να στρέψει τους περιορισμένους οικονομικούς και άλλους πόρους της σε τομείς που αποτελούσαν μικρότερες απειλές για τις ΗΠΑ.<br /><br />Ο φόβος της “αρκούδας”<br /><br />Αυτή η προσέγγιση διαπότισε βαθειά την αμερικανική στρατηγική σκέψη, με αποτέλεσμα να επανέλθει εύκολα στην μετά-Γέλτσιν εποχή, επί προεδρία Πούτιν. Το χάος στο οποίο βυθίστηκε η Ρωσία μετά την κατάρρευση του “υπαρκτού σοσιαλισμού” προκάλεσε κρυφή ικανοποίηση στην Ουάσιγκτον. Η ανάδυση ενός ισχυρού καθεστώτος υπό τον Πούτιν έφερε ξανά στην επιφάνεια την αμερικανική φοβία για τη “ρωσική αρκούδα”. Η φοβία αυτή, την οποία ο Τραμπ είχε εν μέρει καταστείλει, τέμνει την αμερικανική κοινωνία, αλλά είναι ιδιαίτερα διάχυτη στους κόλπους των Δημοκρατικών, οι οποίοι έχουν και ένα ιστορικό πιο δυναμικών παρεμβάσεων στην εξωτερική πολιτική και εμπλοκών σε υπερπόντιες πολεμικές περιπέτειες.<br /><br />Η ιδέα “περικύκλωσης” της Ρωσίας ποτέ δεν έφυγε από το μυαλό του αμερικανικού βαθέως κράτους. Ακόμη και όταν ο Τραμπ διέταζε την CIA να βρει ένα modus vivendi με την Ρωσία, τμήματα της αμερικανικής γραφειοκρατίας, όπως το Πεντάγωνο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ακόμα και ο διορισμένος από τον ίδιο Μάικ Πομπέο συνέχιζαν να καταγγέλλουν τη Ρωσία και τον ρόλο που παίζει παγκοσμίως. Το ίδιο και το Κογκρέσο.<br /><br />Το αμερικανικό κατεστημένο ποτέ δεν εγκατέλειψε την ιδέα της περαιτέρω επέκτασης της κυριαρχίας των ΗΠΑ είτε ευθέως, είτε μέσω αντιπροσώπων (π.χ. ΝΑΤΟ). Με τον τρόπο αυτό η Πολωνία και χώρες των Βαλκανίων μπήκαν στην Συμμαχία, ενώ με μια σειρά από “βελούδινα” πραξικοπήματα ή “πορτοκαλί επαναστάσεις” οι ΗΠΑ προσεταιρίστηκαν την Ουκρανία και αποσταθεροποίησαν το μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας σε χώρες του Καυκάσου. Αυτό συνεχίστηκε ακόμη και υπό την προεδρία Τραμπ, παρόλη την ρητορική του τελευταίου που για δικούς του λόγους έβγαζε τον Πούτιν από το κάδρο.<div><br />Γεωπολιτική από τον 19ο αιώνα<br /><br />Δεν θα ήταν άδικο να πούμε ότι το αμερικανικό κατεστημένο δεν έχει απογαλακτιστεί από τις γεωπολιτικές θεωρίες του ναυάρχου Alfred Thayer Mahan και του Sir Halford John Mackinder. Θέτοντάς το απλουστευτικά, από τη μια θεωρούν ότι η παγκόσμια κυριαρχία μπορεί να επιτευχθεί μέσω της θαλάσσιας ισχύος και της εφαρμογής αποκλεισμών για τον πειθαναγκασμό όσων αμφισβητούν την αμερικανική ισχύ κι από την άλλη ότι η ευρασιατική ήπειρος αποτελεί την “καρδιά” του παγκοσμίου συστήματος.<br /><br />Στη βάση αυτών των θεωριών στηρίζεται η θεώρηση ότι εφόσον η Ρωσία κατέχει το μεγάλο μέρος της Ευρασίας, κάπως πρέπει να ποδηγετηθεί από τις ΗΠΑ. Ο Πούτιν αποτελεί φραγμό στα αμερικανικά αυτά σχέδια. Αντίθετα με το τι λένε οι Αμερικανοί ιθύνοντες, στην προκειμένη περίπτωση, δεν εφαρμόζουν φιλελεύθερη πολιτική εμπορικών-οικονομικών σχέσεων, με την οποία να συνδέσουν τα συμφέροντα της Ρωσίας με εκείνα της Δύσης, κάτι που η Γερμανία, έχει καταλάβει καλύτερα μετά από δύο αποτυχημένες εκστρατείες εναντίον της Ρωσίας.<br /><br />Προφανώς, οι ΗΠΑ θέλουν να αποκόψουν την Ρωσία από τις αγορές και να οδηγήσουν το καθεστώς Πούτιν (και όποιο το διαδεχθεί) σε αδιέξοδο, μέσω του οικονομικού μαρασμού. Όπως έχει με επανειλημμένα άρθρα καταδείξει το Slpress.gr αυτή η στρατηγική το μόνο που θα επιτύχει είναι να σπρώξει τη Ρωσία προς την Κίνα, παρά τις μεταξύ τους σημαντικές διαφορές.</div><div><br />Το αμερικανικό κατεστημένο<br /><br />Το αμερικανικό κατεστημένο είναι ένα γραφειοκρατικό τέρας με πλοκάμια σε όλη την δημόσια και ιδιωτική ζωή. Οι πολυεθνικές πλέον εταιρείες χρηματοδοτούν και τα δύο κόμματα εξουσίας για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους. Από την πλευρά τους, και τα δύο κόμματα βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία με τα συμφέροντα αυτά και οι επαγγελματίες λομπίστες κρατούν όλες τις πλευρές σε επαφή, ώστε το δούναι και λαβείν να μην διακόπτεται ασχέτως του ποιος βρίσκεται στον Λευκό Οίκο.<br /><br />Οι κυβερνητικές θέσεις χρησιμοποιούνται σαν περιστρεφόμενη πόρτα από την οποία μπαινοβγαίνουν στελέχη από τον ιδιωτικό τομέα στο κράτος και επιστρέφουν σ’ αυτόν άμα τη λήξει της θητείας τους. Πρόκειται για κοινή δεξαμενή, η οποία τροφοδοτεί κράτος και ιδιωτικό τομέα, μεταφέροντας πληροφορίες προς τις δύο κατευθύνσεις. Σίγουρα δεν λείπουν οι μεμονωμένες φωνές μέσα στο σύστημα, οι οποίες καλούν για κοινωνική δικαιοσύνη και ικανοποίηση λαϊκών αιτημάτων. Αυτές, όμως, είναι μειοψηφικές και τελικώς δίνουν μια επίφαση ότι το “αμερικανικό όνειρο” δεν έχει πεθάνει.<br /><br />Η ιδέα, ή ψευδαίσθηση, ότι με σκληρή δουλειά και αφοσίωση ο κάθε πολίτης μπορεί να προοδεύσει, χρησιμοποιείται κατά κόρον για να δικαιολογήσει τις κατά τα άλλα αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζουν και τα δύο κόμματα. Αυτό το αίσθημα πρόθυμα καλλιεργεί η τεράστια βιομηχανία του θεάματος που με τεράστια κέρδη υπηρετεί στο ιδεολογικό επίπεδο το αφήγημα του αμερικανικού κατεστημένου.</div><div><br />Ο ρόλος του Μπάιντεν<br /><br />Ο Μπάιντεν έχει ένα παρελθόν ψήφισης νομοσχεδίων κατά των παροχών προς τις χαμηλότερες τάξεις, εναντίον της αύξησης των μισθών, εναντίον των δικαιωμάτων των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ, κατά της δημόσιας δωρεάν υγείας, κλπ. Σήμερα προβάλλεται σαν προστάτης των αδυνάτων. Δίνει μαθήματα δημοκρατίας στο εξωτερικό πλαισιωμένος από τις προτομές αγωνιστών για τα δικαιώματα του αμερικανικού λαού.<br /><br />Το Δημοκρατικό Κόμμα είναι κόμμα-ομπρέλα, που έχει υπό την σκέπη του οργανώσεις εθνοτικών ομάδων που έχουν καταπιεστεί από την Ρωσία (κυρίως Πολωνοί, Ουκρανοί και Ασκεναζί Εβραίοι). Επίσης, οργανώσεις που δραστηριοποιούνται πολιτικά με “δικαιωματικές” πλατφόρμες. Όλες αυτές οι οργανώσεις δεν είναι σχεδιαστές πολιτικής, αλλά η κοινωνική βάση, στην οποία “πουλιέται” εύκολα το αφήγημα της “κακής Ρωσίας” που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα.<br /><br />Οι δεξαμενές σκέψης, οι οποίες ζουν από δωρεές και αναθέσεις εκ μέρους μεγάλων εταιρειών και του κράτους προτείνουν τρόπους για την προώθηση των αμερικανικών στόχων, αλλά σπανίως ασκούν δημοσίως κριτική για τη στρατηγική, για τους αντικειμενικούς σκοπούς. Έτσι, δεν εξετάζεται εάν π.χ. είναι σωστή ή όχι η δαιμονοποίηση της Ρωσίας, αλλά πως αυτή επιτυγχάνεται.<br /><br />Υπό αυτό το πρίσμα, πρέπει να επανεξεταστεί η προσπάθεια της Ουάσινγκτον να χρησιμοποιήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα σαν όχημα για την προώθηση της αμερικανικής στρατηγικής. Η Ρωσία του Πούτιν, όμως, είναι ένα συμπαγές και στιβαρό καθεστώς, το οποίο δεν κλονίζεται από τροφοδοτούμενη “πορτοκαλί” επανάσταση. Το αμερικανικό κατεστημένο, όμως, δεν πτοείται. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση Μπάιντεν θα συνεχίσει να ερεθίζει τη “ρωσική αρκούδα”, ελπίζοντας ότι έτσι θα την υποχρεώσει να σπαταλήσει τους περιορισμένους πόρους της.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί το αμερικανικό κατεστημένο ξανανοίγει μέτωπο με τη Ρωσία

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Ο πτέραρχος Γκλεν Βαν Χερκ διοικητής της Βόρειας Διοίκησης που είναι επιφορτισμένη με την υπεράσπιση των ΗΠΑ από επίθε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα στη νέα γεωπολιτική σκακιέρα

<a href="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/04/ab08a1ed1bbc17dd83c6f7f523892b26_XL.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="427" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/04/ab08a1ed1bbc17dd83c6f7f523892b26_XL.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Αλέξης Παπαχελάς<br /></b>Το πράγμα έχει αγριέψει. Δεν είναι πλέον τόσο εύκολο να είσαι μια «πολύφερνη νύφη» στη γεωπολιτική σκακιέρα. Η Ελλάδα έχει παίξει καλά αυτό το παιχνίδι στην Ιστορία της. Εκανε πάντοτε μια θεμελιώδη γεωπολιτική επιλογή, αλλά κατόπιν δεν έκοβε ποτέ τις γέφυρες με τις υπόλοιπες Μεγάλες Δυνάμεις. Ηταν μια λεπτή ισορροπία, μια σύνθετη και εύθραυστη χορογραφία, η οποία έφερνε συνήθως αποτελέσματα. Ακόμη και μέσα στην καρδιά του Ψυχρού Πολέμου η Αθήνα έκανε ανοίγματα και διατηρούσε σχέσεις με χώρες του αντίπαλου μπλοκ.<br /><br />Τώρα, όμως, οι βασικοί πρωταγωνιστές μιλούν άλλη, πιο σκληρή γλώσσα. Τα διλήμματα που τίθενται είναι σκληρά, ενδεχομένως και αδυσώπητα. Ακόμη και η δημόσια ρητορική έχει αλλάξει και είναι σχεδόν άγρια, θα έλεγε κάποιος. Το διαπιστώνει κανείς στο Τwitter, αλλά και πίσω από κλειστές πόρτες στη διπλωματική τριβή μαζί τους.<br /><br />Η Κίνα και η Ρωσία δεν νιώθουν πια δέος απέναντι στις ΗΠΑ, ούτε πιστεύουν ότι πρέπει να ακολουθήσουν κάποιους κανόνες που επιβάλλει η «διεθνής τάξη πραγμάτων». Πίσω τους βρίσκονται και άλλες χώρες, όπως π.χ. η Τουρκία και το Ιράν.<br /><br />Η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί σε δύσκολη θέση. Αν το δίλημμα γίνει «ή μαζί μας ή απέναντι», οι αποφάσεις και οι απαντήσεις δεν θα είναι εύκολες ή αυτονόητες. Στο ζύγι μπαίνουν τα γεωπολιτικά και τα οικονομικά μας συμφέροντα. Και βέβαια, τα τελευταία 47 χρόνια στο ζύγι μπαίνει και το ποιος συνεισφέρει περισσότερο στην άμυνα και στην προστασία της χώρας μας απέναντι σε… οιαδήποτε απειλή.<br /><br />Ο κόσμος αλλάζει ραγδαία. Το αδιανόητο, όπως π.χ. ο κινεζικός στόλος να έχει αισθητή παρουσία στην περιοχή μας, μπορεί να γίνει ρουτίνα τα επόμενα χρόνια. Τα εργαλεία ανάλυσης σκουριάζουν γρήγορα και ασφαλής χάρτης πλοήγησης στο νέο σκηνικό δεν υπάρχει.<br /><br />Τα δόγματα εξωτερικής πολιτικής αργούν, ορθώς, να αλλάξουν. Αλλά είναι και άχρηστα εάν δεν προσαρμοστούν στις τεκτονικές αλλαγές που σημειώνονται κάθε 50-60 χρόνια. Αυτό ακριβώς ζούμε σήμερα.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Η Ελλάδα στη νέα γεωπολιτική σκακιέρα

Αλέξης Παπαχελάς Το πράγμα έχει αγριέψει. Δεν είναι πλέον τόσο εύκολο να είσαι μια «πολύφερνη νύφη» στη γεωπολιτική σκακιέρα. Η Ελλάδα έχει ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα – RAFALE: Ξεκίνησαν πτήσεις “solo” Ελλήνων πιλότων με τα γαλλικά μαχητικά

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/10/Rafale-B-Tchad-790x400.jpg" width="640" /><br /><br />Ταχύτατοι οι ρυθμοί εκπαίδευσης των Ελλήνων ιπταμένων και μηχανικών στο μαχητικό αεροσκάφος Rafale στη Γαλλία. Οι Έλληνες ιπτάμενοι και μηχανικοί βρίσκονται στην Γαλλία από τις αρχές Φεβρουαρίου. Η θεωρητική εκπαίδευση στα συστήματα του μαχητικού βρίσκεται σε εξέλιξη από τότε, ενώ εντός του πρώτου δεκαημέρου του Μαρτίου ξεκίνησε παράλληλα και η πτητική εκπαίδευση σε διθέσια Rafale B με εκπαιδευτές της Γαλλικής Αεροπορίας (Armée de l’air et de l’espace). Πληροφορίες αναφέρουν ότι πριν από μία εβδομάδα ξεκίνησαν και πτήσεις “solo”, δηλαδή κάποιοι από τους τέσσερις Έλληνες πιλότους (σ.σ. τρεις προερχόμενοι από τα Mirage και ένας από τα F-16), πετάνε πλέον μόνοι τους στο μαχητικό…<br /><br />Πολύ “χονδρικά”, η διαδικασία εκπαίδευσης ξεκινά από τα θεωρητικά μαθήματα, όπου ένας Ιπτάμενος πρέπει να γνωρίζει το αεροσκάφος, σχεδόν όπως το γνωρίζει ένας μηχανικός. Κι αυτό, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί με επιτυχία σε -περίπτωση που κληθεί να αντιμετωπίσει μια έκτακτη κατάσταση κατά τη διάρκεια της πτήσης.<br /><br />Ο Ιπτάμενος οφείλει να μπορεί δηλαδή να διαγνώσει επιτυχώς τη φύση του προβλήματος που μπορεί να κληθεί να αντιμετωπίσει επιτυχούς και να εξαντλήσει τα περιθώρια ολοκλήρωσης της πτήσης, υπό την έννοια της ασφαλούς επιστροφής στην αεροπορική βάση, του ιδίου και του αεροσκάφους.<br /><br />Στη συνέχεια και αφού περάσει τις σχετικές εξετάσεις, έρχεται η ώρα για τον προσομοιωτή πτήσης (simulator). Εκεί μαθαίνει να πετά το αεροσκάφος σε συνθήκες πολύ κοντά σε αυτές που θα έχει να αντιμετωπίσει όταν αναλάβει την επιχειρησιακή του αξιοποίηση. Όταν ολοκληρωθεί και αυτό το στάδιο με επιτυχία, οι Ιπτάμενοι πετούν με διθέσια εκπαιδευτική έκδοση, υπό την ασφάλεια δηλαδή της παρουσίας ενός χειριστή-εκπαιδευτή.<br /><br />Η ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας οδηγεί στο τελικό στάδιο. Στην πτήση του Ιπταμένου “solo”. Η πρώτη επιμέρους φάση αυτής της εκπαίδευσης περιλαμβάνει την πτήση του αεροσκάφους ως αεροπορικής πλατφόρμας. Να αποκτήσει δηλαδή συναίσθηση των ορίων του αεροσκάφους, της δυνατότητας ελιγμών με σημαντικές φορτίσεις (“G”: Gravity / Βαρύτητα / π.χ. όταν λέγεται “ελιγμός με 7G, σημαίνει ότι ο πιλότος δέχεται φόρτιση που ισούται με το εφταπλάσιο του βάρους του)…<br /><br />Το τελικό στάδιο που οδηγεί στην επίσημη διαθεσιμότητα του Ιπταμένου στον τύπο του αεροσκάφους, είναι η πτήση με συγκεκριμένα σενάρια εναέριας μάχης. Να κληθεί να αντιμετωπίσει την “απειλή” μαχόμενος ένας προς έναν, αλλά και εναντίον δύο απειλών, καθώς επίσης και σειρά άλλων επιχειρησιακών σεναρίων.<br /><br />ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΔΑΦΟΥΣ<br />Για τους μηχανικούς αντίστοιχα, ξεκίνησε παράλληλα με τη θεωρητική εκπαίδευση και η “On The Job Training” (OJT) διαδικασία. Η πρακτική δηλαδή εκμάθηση μέσω της εργασίας σε συγκεκριμένα αντικείμενα. Ασφαλώς δεν είναι η πρώτη φορά που ομάδα ιπταμένων και τεχνικών της Πολεμικής Αεροπορίας μεταβαίνει στη Γαλλία και εκπαιδεύεται από το προσωπικό της Αεροπορίας της χώρας αυτής σε ένα νέο τύπο μαχητικού.<br /><br />Η πρώτη ήταν την περίοδο 1975-1976, όταν τα πρώτα Mirage F 1CG είχαν ήδη προσγειωθεί στην Τανάγρα. Οι διαφορές σε σχέση με την εποχή εκείνη, με βάση μαρτυρίες ιπταμένων και μηχανικών που την έζησαν ως μέλη των αποστολών που είχαν γίνει, είναι τεράστιες.<br /><br />Αυτό συμβαίνει γιατί η Πολεμική Αεροπορία έχει πλέον συσσωρευμένη εμπειρία στην υποστήριξη και την επιχειρησιακή εκμετάλλευση γαλλικών μαχητικών, η οποία αγγίζει πλέον αισίως τον μισό αιώνα!<br /><br />Από την άλλη πλευρά σε αντίθεση με ότι συνέβη στην περίπτωση των Mirage F 1CG, τόσο οι συμβάσεις των Mirage 2000E/-5Mk.2, όσο και των 18 Rafale περιλαμβάνουν και την προμήθεια διθέσιων εκπαιδευτικών εκδόσεων. Κάτι που διευκολύνει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη διαδικασία μετάβασης ιπταμένων διαφορετικού επιπέδου εμπειρίας σε κάθε νέο τύποι μαχητικού.<br /><br />Επιπρόσθετα δε, πολύ σημαντικό ρόλο στην ταχύτητα και την ποιότητα της διαδικασίας εκπαίδευσης των ιπταμένων, έχει και ο προσομοιωτής πτήσης που θα πάρει τη θέση του αντίστοιχου συστήματος που εδώ και δεκαετίες αξιοποιείται για την εκπαίδευση των ιπταμένων των Μirage 2000E.<br /><br />Είναι απαραίτητο εδώ να διευκρινιστεί ότι η σύμβαση των Rafale έχει υπογραφεί μεταξύ του ελληνικού κράτους και τριών αντισυμβαλλόμενων γαλλικών εταιρειών (Dassault Aviation, Thales και Safran Group). Η Γαλλική Αεροπορία λειτουργεί επομένως ως συνεργάτης των τελευταίων, που πληρώνεται από αυτές για την παροχή των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού της και των υπηρεσιών εκπαίδευσης από το προσωπικό της.<br /><br />Μέσω της σύμβασης η ελληνική πλευρά καλείται να καταβάλει 730 εκατ. ευρώ για την κάλυψη της προμήθειας ολοκληρωμένου συστήματος προσομοιωτή πτήσης, εξοπλισμού αποστολής, εκπαίδευση ιπταμένων και τεχνικού προσωπικού, βιβλιογραφία, υπηρεσίες κ.λ.π.<br /><br />Επιστρέφουμε στην πορεία του εκπαιδευτικού προγράμματος που εξελίσσεται τόσο καλά ώστε πριν από μία εβδομάδα οι Έλληνες ιπτάμενοι ξεκίνησαν να πετούν μόνοι τους (solo) συμμετέχοντας κανονικά σε εκπαιδευτικές εξόδους, επιβεβαιώνοντας το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης. Οι δε μηχανικοί θα παρακολουθήσουν, ανάλογα με την ειδικότητά τους, σχολεία και στις εγκαταστάσεις των τριών κατασκευαστριών εταιρειών που προαναφέραμε.<br /><br />Είναι κοινό μυστικό ότι οι τέσσερις ιπτάμενοι και οι 12 μηχανικοί που επελέγησαν από την Πολεμική Αεροπορία για αυτή την αποστολή, έχουν μπροστά τους μια τεράστια πρόκληση. Αυτή της προετοιμασίας και της εκπαίδευσης των ανθρώπινου δυναμικού της Πολεμικής Αεροπορίας, που θα υποστηρίξει την επιχειρησιακή αξιοποίηση των μαχητικών όταν αυτά έρθουν στην Ελλάδα.<br /><br />Καλούνται με άλλα λόγια, να απορροφήσουν μέσα σε ένα περίπου χρόνο όλες τις αναγκαίες γνώσεις και μυστικά του νέου μαχητικού και να τις μεταλαμπαδεύσουν στους συναδέλφους τους πίσω στην πατρίδα.<br /><br />Η ταχύτατη εξοικείωση των Ελλήνων ιπταμένων στο νέο μαχητικό, σύμφωνα με πηγές εντός της Πολεμικής Αεροπορίας, οφείλεται εκτός από τις ικανότητες και την εμπειρία τους και στο γεγονός ότι το Rafale είναι ένα φιλικό στη χρήση αεροσκάφος που επιτρέπει την γρήγορη αξιοποίηση του από τους νέους χειριστές.<br /><br />Χάρη στην ταχύτατη πρόοδο του εκπαιδευτικού προγράμματος των στελεχών της Πολεμικής Αεροπορίας στη Γαλλία, εκτιμάται ότι σύντομα θα ξεκινήσει και η εκπαίδευση του προσωπικού της Μοίρας (332 ΜΠΚ) στην οποία θα ενταχτούν τα νέα μαχητικά ώστε μέχρι το τέλος του έτους η Πολεμική Αεροπορία να διαθέτει μια ετοιμοπόλεμη δύναμη μαχητικών Rafale πάνω στα οποία θα χτιστεί μια νέα αεροπορική δύναμη αποτροπής στο Αιγαίο και όχι μόνο…<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελλάδα – RAFALE: Ξεκίνησαν πτήσεις “solo” Ελλήνων πιλότων με τα γαλλικά μαχητικά

Ταχύτατοι οι ρυθμοί εκπαίδευσης των Ελλήνων ιπταμένων και μηχανικών στο μαχητικό αεροσκάφος Rafale στη Γαλλία. Οι Έλληνες ιπτάμενοι και μηχα...

Διαβάστε την συνέχεια