Αυξάνονται οι μνηστήρες για τις νέες ελληνικές φρεγάτες: Ήρθε η ώρα των αποφάσεων- Το παρασκήνιο και τα κριτήρια

<img height="360" src="https://newpost.gr/photo/master/202012/e5d5qh1608460134760.jpeg" width="640" /><br /><br /><div>του Κώστα Σαρικά <div>Επισπεύδονται οι αποφάσεις για τις νέες φρεγάτες του Στόλου. Οι προτάσεις και οι ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού.<br /><br /></div><div>Αποφασισμένη εμφανίζεται πλέον η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας να επισπεύσει τις διαδικασίες για απόκτηση νέων φρεγατών μπροστά στον κίνδυνο να χαθεί και άλλος πολύτιμος χρόνος την ώρα που οι ανάγκες του Στόλου γίνονται όλο και πιο μεγάλες.<br /><br />Και ενώ η Αθήνα ήταν έτοιμη να αποστείλει το έγγραφο ενδιαφέρον της προς τις ΗΠΑ μέσω LOR (Letter Of Request) για τις Αμερικανικές φρεγάτες πολλαπλού ρόλου MMSC με ταυτόχρονο αίτημα για παραχώρηση ως ενδιάμεση λύση αντιτορπιλικών Arleigh Burke τα δεδομένα άλλαξαν τόσο με το ‘’come back’’ των Γάλλων για τις φρεγάτες Belhara όσο και με την πρόταση της Ολλανδικής Damen για τις φρεγάτες Sigma με πιθανή ενδιάμεση λύση τις δύο φρεγάτες Μ του Ολλανδικού πολεμικού ναυτικού.<br /><br />Την ίδια ώρα πληροφορίες αναφέρουν ότι και οι Άγγλοι εμφανίζονται έτοιμοι να καταθέσουν πρόταση και μάλιστα να προσφέρουν τις Type 23 ως ενδιάμεση λύση ενώ στη ‘’μάχη’’ παραμένουν και οι Γερμανοί με τις φρεγάτες Α200.<br /><br /><img height="360" src="https://newpost.gr/photo/medium/202012/oremsu1608460134761.jpeg" width="640" /><br /><br />Η δεδομένη έως τώρα απόφαση για λύση πακέτο που θα αφορά την αγορά νέων φρεγατών με παραχώρηση πλοίων ως ενδιάμεση λύση, την αναβάθμιση των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ κλάσης ΥΔΡΑ αλλά και την εμπλοκή των Ελληνικών ναυπηγείων συνιστά μια εξίσωση με μεγάλες δυσκολίες. Δείχνει σχεδόν αδύνατο έως τώρα να καλυφθούν και οι τέσσερις αυτές προϋποθέσεις ταυτόχρονα και να προχωρήσει η Αθήνα σε άμεση συμφωνία όπως επιθυμεί το Πολεμικό Ναυτικό.<br /><br />Έτσι δεν αποκλείεται να διαχωριστούν τα ζητούμενα με προτεραιότητα για το Πολεμικό Ναυτικό να αποκτήσει το ταχύτερο δυνατό τα πλοία που έχει ανάγκη και ταυτόχρονα ως τότε να βρει λύσεις για να καλύψει το χαμένο έδαφος με τουλάχιστον δυο μεταχειρισμένα πλοία.<br /><br />Το ζήτημα του εκσυγχρονισμού του τεσσάρων ΜΕΚΟ μπορεί να αποτελέσει μια ξεχωριστή συμφωνία ενώ το θέμα εμπλοκής των Ελληνικών ναυπηγείων δείχνει με τα έως τώρα δεδομένα ιδιαίτερα πολύπλοκο.<br /><br />Ήδη στην Αθήνα βρέθηκαν για μία ακόμη φορά τους τελευταίους μήνες εκπρόσωποι της Naval Group, κατασκευάστριας εταιρίας των φρεγατών Belhara για συζητήσεις με το Πολεμικό Ναυτικό και τη Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος έθεσε εκ νέου το ζήτημα στην τελευταία του επικοινωνία με την Γαλλίδα ομόλογό του Φλοράνς Παρλί και πλέον βρισκόμαστε εν αναμονή νέας Γαλλικής πρότασης με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι θα αφορά τέσσερα και όχι δύο καινούργια πλοία με στόχο να πέσει το κόστος αλλά να περιέχει και την απαραίτητη για το Πολεμικό Ναυτικό ενδιάμεση λύση.<br /><br /><img height="480" src="https://newpost.gr/photo/medium/202012/ena3op1608460134760.jpeg" width="640" /><br /><br />Μέσα στους πρώτους μήνες του 2021 το Πολεμικό Ναυτικό και η ΓΔΑΕΕ θα συγκεντρώσει όλες τις προτάσεις προκειμένου να ληφθεί η οριστική απόφαση εάν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για λύση-πακέτο όπως επιθυμεί η Αθήνα ή πλέον το ζήτημα της απόκτησης καινούργιων πλοίων θα διαχωριστεί τόσο από την ανάγκη για παραχώρηση μεταχειρισμένων πλοίων, την αναβάθμιση των τεσσάρων ΜΕΚΟ και την εμπλοκή των Ελληνικών ναυπηγείων.<br /><br />Αν δεν υπάρχει πλήρης πρόταση που να καλύπτει το Πολεμικό Ναυτικό για τα πλοία τα οποία επιθυμεί να αποκτήσει με προτεραιότητα φυσικά στα καινούργια αφού θα αποκτηθούν για να καλύψουν ανάγκες για τις επόμενες δεκαετίες η γραμμή αλλάζει. Και δεν αποκλείεται να αναγκαστεί να προχωρήσει ακόμα και σε ανοιχτό διαγωνισμό αφού δεν θα έχει άλλη επιλογή με κίνδυνο φυσικά να χαθεί πολύτιμος χρόνος</div><div><br /></div><div><a href="https://newpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Αυξάνονται οι μνηστήρες για τις νέες ελληνικές φρεγάτες: Ήρθε η ώρα των αποφάσεων- Το παρασκήνιο και τα κριτήρια

του Κώστα Σαρικά  Επισπεύδονται οι αποφάσεις για τις νέες φρεγάτες του Στόλου. Οι προτάσεις και οι ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού. Αποφασισμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δέκα χρόνια από την Αραβική Άνοιξη- πως πυροδοτήθηκε

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7CMR3nTheYUfFonNvLwuiJ_0gtnxhHp3wGYgdSJ6CdAb37rhyphenhyphenzMd7vd76kha__0vrN6uT78DZ4Pv1fDqMp3rDDOoIH1mhGxdcUq4Y2xTebVM8TvChai4maKMrnUB18D2jLnddThiWBJo/s1202/%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2584.JPG"><img border="0" height="397" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7CMR3nTheYUfFonNvLwuiJ_0gtnxhHp3wGYgdSJ6CdAb37rhyphenhyphenzMd7vd76kha__0vrN6uT78DZ4Pv1fDqMp3rDDOoIH1mhGxdcUq4Y2xTebVM8TvChai4maKMrnUB18D2jLnddThiWBJo/w640-h397/%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2584.JPG" width="640" /></a><br /><br />Στις 17 Δεκεμβρίου ήταν η δέκατη επέτειος από το ξέσπασμα των επαναστάσεων της Αραβικής Άνοιξης, οι οποίες πυροδοτήθηκαν για πρώτη φορά στην Τυνησία στις 17 Δεκεμβρίου 2010, όταν ο Μπουαζίζι έβαλε φωτιά στο σώμα του, διαμαρτυρόμενος για την κατάσχεση του εμπορεύματός του από το δήμο, κρατούσε ένα μικρό καρότσι για να πουλήσει λαχανικά και φρούτα που είχε σε αυτό.<br /><br />Ο Τάρικ αλ Ταγέμπ Μοχάμεντ Μπουάζιζι, γεννημένος στο Σίντι Μπουζίντ το 1984 από μια φτωχή οικογένεια, ζούσε με την μητέρα του και τα 8 αδέλφια του, ενώ πατέρας του πέθανε όταν ήταν μικρό παιδί.<br /><br />Ο Μπουαζίζι τελείωσε μόνο στο δημοτικό σχολείο, εργαζόταν ως πωλητής του δρόμου πουλώντας λαχανικά και φρούτα από νεαρή ηλικία.<br /><br />Ο θάνατός του δεν έχει λησμονηθεί. Ο αραβικός κόσμος βρίσκεται ακόμα σε αναταραχή και αβέβαιος. Τα καθεστώτα, άλλα έπεσαν και άλλα παρέμεναν αγωνιζόμενα για επιβίωση, όπως συμβαίνει στη Λιβύη, την Αίγυπτο, τη Συρία και την Υεμένη.<br /><br />Το χαστούκι στον βιοπαλαιστή και η «Αραβική Άνοιξη»<br /><br />Η επανάσταση της «Αραβικής Άνοιξης» ξεκίνησε από τα δεινά του Μπουαζίζι, ο οποίος πουλούσε λαχανικά σε ένα καρότσι που το έσπρωχνε μπροστά του κάθε μέρα για να κερδίσει τα προς το ζην, αλλά οι τοπικές αρχές προσπάθησαν να το κατασχέσουν, που αντιπροσώπευε όλο τον πλούτο και τα κεφάλαιά του, με το πρόσχημα ότι πουλούσε χωρίς άδεια.<br /><br /> Όταν αρνήθηκε να παραδοθεί, έφαγε ένα χαστούκι δημόσια από την αστυνομικίνα Φαντία Χαμντί, η οποία τον επίπληξε και του είπε στα γαλλικά «Dégage».<br /><br />Με το χαστούκι θεώρησε ότι έχασε την αξιοπρέπειά του, δεν δίστασε να βάλει φωτιά στο σώμα του μπροστά από το κτήριο του δήμου στην πόλη Σίντι Μπουζίντ.<br /><br />Το καιγόμενο σώμα του Μπουάζιζι, ήταν η ισχυρότερη έκφραση του βάθους του πόνου και του πόνου του λόγω των κακών συνθηκών στις οποίες ζούσε, όπως συμβαίνει για τους περισσότερους στη χώρα. <br /><br />Η λέξη «Dégage» σύντομα έγινε η πιο κοινή απαίτηση στις διαδηλώσεις και τις διαδηλώσεις στην Τυνησία.<br /><br /> Η λέξη επαναλήφθηκε στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, την Υεμένη, τη Συρία και άλλες χώρες που βιώνουν αναταραχές, πόλεμο και εκτοπισμό από τότε.<br /><br />Ο θάνατος του Μπουαζίζι έγινε μέθοδος που επαναλήφθηκε από περισσότερα από πενήντα άτομα σε διάφορες αραβικές χώρες για να εκφράσουν την απόρριψη της αδικίας, της ανισότητας και της προσβολής.<br /><br /><div>Τιμήθηκε μετά τη θυσία του<br /><br />Το όνομα της πλατείας «7η Νοεμβρίου» στο Σίντι Μπουζίντ αντικαταστάθηκε από την ονομασία «Μάρτυρας Μοχάμεντ Μπουαζίζι», είχε ονομαστεί «7η Νοεμβρίου» πριν από 23 χρόνια, για να τιμήσει την ημέρα κατά την οποία ο αναπληρωτής πρόεδρος Ζιν Ελ Αμπιντίν Μπεν Άλι ανέλαβε την προεδρία το 1987.<br /><br />Το νοσοκομείο στο οποίο μεταφέρθηκε ο Αλ-Μπουαζίζι πήρε το όνομά του, ενώ λεγόταν «Κέντρο τραύματος και σοβαρών εγκαυμάτων», το οποίο ήταν κέντρο πρώτων βοηθειών για επείγουσες περιπτώσεις.<br /><br />Επιλέχθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 27 Οκτωβρίου 2011 για να κερδίσει το Βραβείο Ζαχάρωφ για την Ελευθερία της Σκέψης, μαζί με τρεις άλλους. Αυτό το βραβείο απονέμεται σε ανθρώπους ή ιδρύματα που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας της σκέψης και το χρηματικό έπαθλο ανέρχεται σε 50 χιλιάδες ευρώ και πήρε την ονομασία από τον Σοβιετικό αντιφρονούντα, Αντρέι Ζαχάρωφ.<br /><br />Ο δήμαρχος της γαλλικής πρωτεύουσας, Παρίσι, την εποχή εκείνη, ονόμασε μια πλατεία στο κέντρο της πρωτεύουσας, ως Μοχάμεντ Μπουαζίζι, παρουσία της μητέρας και της αδελφής του Μπουαζίζι.<br /><br />Εκείνη την εποχή, η μητέρα του είπε για την τιμή: «Είμαι περήφανη για τον γιο μου, τον μάρτυρα, ο οποίος θεωρείται ως παράδειγμα για κάθε μάρτυρα και σε όλους όσους φέρουν την ευθύνη για την επανάσταση στην Τυνησία στην πλάτη του, και ένα δώρο σε όλους τους αραβικούς λαούς που αναζητούν την ελευθερία τους και καταπολεμούν την αδικία».<br /><br />Ο αδελφός του Μοχάμεντ Μπουαζίζι, ο Σαλέμ, απέρριψε δύο προσφορές από δύο επιχειρηματίες για να αγοράσουν το καρότσι του αδελφού του, προτιμώντας να διατηρήσει την οικογένεια ως μνήμη του αποθανόντος τους ή να το τοποθετήσει σε δημόσιο χώρο στην πόλη Σίντι Μπουζίντ.<br /><br />Οι διαδηλώσεις<br /><br />Μετά τον θάνατο του Μπουαζίζι στις 4 Ιανουαρίου 2011, λόγω σοβαρών εγκαυμάτων που κάλυψαν ολόκληρο το σώμα του, έγινε μια ακόμη ώθηση για τη συνέχιση των λαϊκών διαδηλώσεων σε ολόκληρη την Τυνησία, οι οποίες ανέτρεψαν τον Ζιν Ελ Αμπιντίν Μπεν Άλι ένα μήνα αφότου ο Μπουαζίζι κάηκε.<br /><br />Οι διαδηλώσεις των Τυνήσιων εξαπλώθηκαν σε όλες τις πόλεις και οδήγησαν σε συγκρούσεις με τις δυνάμεις ασφαλείας και πολλοί άνθρωποι τραυματίστηκαν και σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια αυτών των διαδηλώσεων.<br /><br />Ο Μπεν Άλι κατέφυγε στη Σαουδική Αραβία στις 14 Ιανουαρίου 2011. Η Τυνησία εισέρχεται σε μια διαφορετική φάση στην ιστορία της χώρας.<br /><br />Η σπίθα της επανάστασης της Τυνησίας έφτασε στην Αίγυπτο και οι διαδηλώσεις άρχισαν στις 25 Ιανουαρίου 2011, δηλαδή μετά το θάνατο του Μπουαζίζι. Οι Αιγύπτιοι βγήκαν την ημέρα του «θυμού των Αιγυπτίων», που συνέπεσε με την ημέρα της αστυνομίας στη χώρα, για να απαιτήσουν την εξάλειψη της φτώχειας και της ανεργίας και την ανατροπή της κυβέρνησης.<br /><br />Ο Πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ παραιτήθηκε από την εξουσία τον Φεβρουάριο του 2011 και παρέδωσε την εξουσία στον στρατό, έως ότου ο Αμπντέλ Φατάχ Ελ Σίσι εξελέγη πρόεδρος το 2014.<br /><br />Η Λιβύη, που βρίσκεται ανάμεσα στην Αίγυπτο και την Τυνησία, δεν διέφυγε από τη σπίθα των επαναστάσεων και των διαδηλώσεων, αλλά τα πράγματα εκεί πέρασαν σε διαφορετικό δρόμο.<br /><br />Καθώς η Λιβύη εισήλθε σε εμφύλιο πόλεμο στον οποίο οι δυτικές χώρες παρενέβησαν και συνέβαλαν στην ανατροπή της κυριαρχίας του συνταγματάρχη Μουαμάρ Καντάφι, και τελείωσε με το θάνατό του δημόσια, μπροστά στα μάτια του κόσμου.<br /><br /></div><div>Η Λιβύη εξακολουθεί να είναι αιχμάλωτος συγκρούσεων και πολέμων, και κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσουν και η κατάσταση θα σταθεροποιηθεί.<br /><br />Όσον αφορά την κατάσταση της Συρίας και της Υεμένης, δεν διαφέρει πολύ από την περίπτωση της Λιβύης, καθώς οι επαναστάσεις των δύο χωρών μετατράπηκαν σε εμφύλιους πολέμους και η παρέμβαση εξωτερικών δυνάμεων συνέβαλε στην περιπλοκή της κατάστασης σε αυτές, εν μέσω μεγάλης καταστροφής και διχασμού.<br /><br />Η εκμετάλλευση των επαναστάσεων<br /><br />Οι επαναστάσεις, που βρίσκονταν στην ειρηνική τους αρχή, οδήγησαν στην εμφάνιση πολλών διαφορετικών δυνάμεων και ρευμάτων, όπως η «Μουσουλμανική Αδελφότητα» αλλά και με την πιο επικίνδυνη την οργάνωση του «Ισλαμικού Κράτους» στη Συρία και το Ιράκ, η οποία προκάλεσε την καταστροφή πολλών οικισμών και πόλεων και οδήγησε σε μαζικές προσφυγικές ροές από τις δύο χώρες προς ασφαλέστερα μέρη.<br /><br />Η σύγκρουση στην Υεμένη προκάλεσε επίσης μια άνευ προηγουμένου ανθρωπιστική κρίση, καθώς πολλά παιδιά έχουν πεθάνει λόγω της εξάπλωσης ασθενειών και επιδημιών και της εξάπλωσης του λιμού που εξακολουθεί να επικρατεί στη χώρα. /bbc/.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.echedoros-a.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δέκα χρόνια από την Αραβική Άνοιξη- πως πυροδοτήθηκε

Στις 17 Δεκεμβρίου ήταν η δέκατη επέτειος από το ξέσπασμα των επαναστάσεων της Αραβικής Άνοιξης, οι οποίες πυροδοτήθηκαν για πρώτη φορά στην...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Ή νέα σελίδα με τον Μπάιντεν ή πάμε Ρωσία

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidHWf9iGFwrRZuMBlNCZoobawl696VnoTCoi5i2ACVcfZM9f0sA81pXEhPtpfyw73hBwqWNHR-cB_ei1DKXXSCnpPDtp8zs5wYw6qGcD3i-DS0cxydWDwvXiuD4x6L2RlJ7rGvuG5Rklw/s1368/%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25BA%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B1.jpg"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidHWf9iGFwrRZuMBlNCZoobawl696VnoTCoi5i2ACVcfZM9f0sA81pXEhPtpfyw73hBwqWNHR-cB_ei1DKXXSCnpPDtp8zs5wYw6qGcD3i-DS0cxydWDwvXiuD4x6L2RlJ7rGvuG5Rklw/w640-h426/%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25BA%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a><br /><br /><div><b>Μπασίλ Αλ Χατζ Γιασίμ</b>- باسل الحاج جاسم<br />Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι αμερικανικές κυρώσεις θα επηρεάσουν τις σχέσεις της Άγκυρας με την επόμενη αμερικανική κυβέρνηση και δεν πρέπει να αγνοηθεί ότι ο πυρήνας του προβλήματος μεταξύ των δύο χωρών και των ριζών του ξεκίνησε στη Συρία, αφού η διοίκηση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, αγνόησε τις ανησυχίες της Τουρκίας, του<br /><br /> στρατηγικού συμμάχου της Ουάσινγκτον, όταν η κυβέρνηση Ομπάμα υποστήριξε την επέκταση του «Κουρδικού Εργατικού Κόμματος» με το παρακλάδι του YPG στη Συρία, το οποίο σήμερα ελέγχει μεγάλες περιοχές της συριακής επικράτειας.<br /><br /><div>Περίπλοκη έναρξη θητείας<br /><br />Θα υπάρξει μια περίπλοκη αρχή στις σχέσεις μεταξύ της Άγκυρας και της κυβέρνησης Μπάιντεν, η οποία ξεκινά με μια βαριά κληρονομιά, ειδικά εάν η Τουρκία θέλει να ανταποκριθεί στις κυρώσεις των ΗΠΑ και να ανταποκριθεί απομακρυνόμενη από τα σχέδια και τα έργα της Ουάσιγκτον και των ευρωπαϊκών χωρών, ειδικά στη Συρία, και έτσι θα έχει δύο επιλογές, είτε ανοίγοντας μια νέα σελίδα συνεργασίας με τον Μπάιντεν ή κλιμάκωση.<br /><br />Πρέπει να υπενθυμίσουμε εδώ μια συνέντευξη Τύπου -μετά από συνομιλίες, μεταξύ του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου και της Σουηδού ομολόγου του Άνν Λίντε πριν από αρκετούς μήνες, όταν η τελευταία αναφέρθηκε στις εκκλήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Τουρκία να αποσύρει τις δυνάμεις της από τη βορειοανατολική Συρία. <br /><br />Είπε, «Η ισχυρή θέση της Ένωσης παραμένει η ίδια, συνεχίζουμε να παροτρύνουμε την Τουρκία να αποσυρθεί».<br /><br /> «Προσπαθείτε να μας διδάξετε ένα μάθημα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους διεθνείς νόμους ενεργώντας με συγκατάθεση και χρησιμοποιώντας τη λέξη της έκκλησης», δήλωσε ο Τσάισογλου, απαντώντας στη Σουηδή ομόλογό του, και συνέχισε:<br /><br /> «Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν καλεί την Τουρκία να αποσυρθεί από τη βορειοδυτική Συρία επειδή άλλα τρία εκατομμύρια πρόσφυγες θα έρθουν στην Τουρκία και στη συνέχεια από την Τουρκία στις Ευρωπαϊκές Χώρες».<br /><br />Στο ίδιο πλαίσιο, ο πρώην απεσταλμένος των ΗΠΑ στη Συρία, Τζέιμς Τζέφρι, δήλωσε πριν από λίγες ημέρες ότι η Άγκυρα έχει υποστήριξη από την Αμερική, το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη για την παρουσία της στη βορειοδυτική Συρία.<br /><br />Κοιτάζοντας τον χάρτη της Συρίας, διαπιστώνουμε ότι η Ουάσινγκτον υποστηρίζει τις «Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις» στα βορειοανατολικά, οι οποίες απειλούν την ενότητα της Συρίας, της Τουρκίας και άλλων χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, στον Βόρειο και Νότιο Καύκασο.<br /><br /> Κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης διαλόγου στο περιθώριο της διάσκεψης ασφαλείας "Espin" στην πολιτεία του Κολοράντο, η ονομασία των "Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων" βασίστηκε σε αμερικανικό αίτημα προκειμένου να καλυφθεί το όνομα της οργάνωσης "YPG" και η σύνδεσή της με το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK), το οποίο η Τουρκία αγωνίζεται εδώ και χρόνια.<br /><br /> Το PKK είναι μια τρομοκρατική οργάνωση στην Τουρκία, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και σε πολλές περιφερειακές χώρες.<br /><br />Ένα αμερικανικό μήνυμα <br /><br />Δεν πρέπει να παραβλεφθεί ότι οι κυρώσεις κατά της Τουρκίας είναι ταυτόχρονα ένα αμερικανικό μήνυμα προς τη Μόσχα στοχεύοντας τα μέρη που διαπραγματεύονται και συνάπτουν σημαντικές συμφωνίες μαζί τους, και ως εκ τούτου η Ρωσία ήταν η πρώτη χώρα που καταδίκασε αυτά τα μέτρα κατά της Άγκυρας.<br /><br />Οι κυρώσεις των ΗΠΑ θα έχουν αντίκτυπο στην παρεμπόδιση των τουρκικών έργων, ειδικά των drone, που συμμετείχαν στις μάχες από τη Συρία έως τη Λιβύη προς το Ναγκόρνο Καραμπάχ, και η έκταση των επιπτώσεων αυτών των πιέσεων στις τουρκικές στρατιωτικές βιομηχανίες θα συνδεθεί με το μέγεθος της εξάρτησης της Άγκυρας από την αμερικανική τεχνολογία και δεν είναι απίθανο να επαναληφθεί.<br /><br />Η εναλλακτική λύση<br /><br /> Ένα σενάριο παρόμοιο με αυτό που συνέβη στην κρίση «S-400», στο οποίο η Τουρκία θα βρει επίσης εναλλακτικές λύσεις, και αυτές οι κυρώσεις μπορεί να την ωθήσουν περαιτέρω προς την αύξηση της συνεργασίας με τη Ρωσία, ειδικά στη Συρία, όπου τα συμφέροντα της Μόσχας και της Άγκυρας τέμνονται για τη διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας και την καταπολέμηση της Αυτονομίας (των Κούρδων).<br /><br />Είναι γνωστό ότι η Άγκυρα διασφαλίζει την ασφάλεια των συνόρων της από τη Μεσόγειο Θάλασσα, μέχρι το τουρκο-Ιρακινό-Συριακό τρίγωνο σε βάθος, εμποδίζοντας την ίδρυση αυτονομιστικών οντοτήτων και ανοίγει το δρόμο για την ασφαλή επιστροφή των προσφύγων.<br /><br />«Απομένει να πούμε ότι οι αμερικανικές κυρώσεις στην Τουρκία έθεσαν την Άγκυρα μπροστά σε δύο επιλογές, είτε ανοίγοντας μια νέα σελίδα με τον Μπάιντεν είτε επαναπροσέγγιση με τη Μόσχα», καταλήγει το τούρκικο δημοσίευμα στην αραβική.<br /><br /><a href="https://www.echedoros-a.gr/">πηγή</a></div><div><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Τουρκία: Ή νέα σελίδα με τον Μπάιντεν ή πάμε Ρωσία

Μπασίλ Αλ Χατζ Γιασίμ - باسل الحاج جاسم Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι αμερικανικές κυρώσεις θα επηρεάσουν τις σχέσεις της Άγκυρας με την επόμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι μολυσμένες πληγές του Ερντογάν

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitv5iex5LmT1qbbBgrc8zJEcw6FAvhEog92Do3S49zTy90BL-1Clhe2WWyROwByvSsL4aRMd_OVzFitTEs5KMVdci_RWLFlF9NKq_zccv6herxiXXbAGlcbdjhRvPniB_zkXVKmeRsdNc/s700/erd.jpg"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitv5iex5LmT1qbbBgrc8zJEcw6FAvhEog92Do3S49zTy90BL-1Clhe2WWyROwByvSsL4aRMd_OVzFitTEs5KMVdci_RWLFlF9NKq_zccv6herxiXXbAGlcbdjhRvPniB_zkXVKmeRsdNc/w640-h360/erd.jpg" width="640" /></a><br /><br /><div>Γράφει ο <b>Λεωνίδας Κουμάκης</b><br />Καθώς πολλές και σημαντικές ενδείξεις οδηγούν πλέον στο συμπέρασμα πως η εποχή Ερντογάν στην Τουρκία έχει αρχίσει την κάθοδο προς την συντριβή, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε τις ήδη μολυσμένες πληγές που έχει ανοίξει ο συνασπισμός ισλαμιστών και φασιστών εκθέτοντας την Τουρκία σε πρωτόγνωρους, εδώ και εβδομήντα ολόκληρα χρόνια, κινδύνους:<br /><br />(1) ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ: Το «μέτωπο» αυτό αριθμεί ολόκληρες δεκαετίες – αν όχι αιώνες. Απλά την εποχή των ισλαμοφασιστών της Τουρκίας οξύνθηκε επικίνδυνα με τον απροκάλυπτο υβριδικό πόλεμο που κήρυξε τον Νοέμβριο του 2019 η Τουρκία με σειρά προκλητικών ενεργειών: (α) υπέγραψε «μνημόνιο συνεργασίας» με τον «υπάλληλο» της στην διοίκηση της Τρίπολης Λιβύης σε μια απόπειρα πειρατείας ενεργειακού πλούτου άλλων χωρών, (β) επιχείρησε εισβολή άτακτων βασιβουζούκων μεταμφιεσμένων σε «πρόσφυγες» στον Έβρο τον Φεβρουάριο του 2020, (γ) επιχείρησε (και επιχειρεί ακόμα) ανάλογη εισβολή σε ελληνικά νησιά του Αιγαίου με χιλιάδες Σομαλούς που μεταφέρθηκαν στην Σμύρνη από τα βάθη της Αφρικής, (δ) μετέτρεψε χριστιανικούς ναούς – μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς σε τεμένη, (ε) μετέτρεψε τις περιοδικές παραβιάσεις του εναέριου ή θαλάσσιου χώρου Ελλάδος και Κύπρου σε καθημερινές, (ζ) μετέτρεψε αυθαίρετα την Αμμόχωστο σε «τρόπαιο» και υιοθέτησε πολιτικές «ενσωμάτωσης» των κατεχομένων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας σε συνεργασία με το ψευδοκράτος ανδρείκελων που εγκατέστησε με την βία στην κατεχόμενη Κύπρο κ.α. Οι νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις του τουρκικού καθεστώτος σε ένα ευρύ φάσμα νέων, μονομερών απαιτήσεων που συνεχώς «ανακαλύπτουν» οι παντουρκιστές, οι ισλαμιστές και οι φασίστες της Άγκυρας, επιχειρείται να επιβληθούν με θορυβώδη παραπληροφόρηση, λεκτικό «εκφοβισμό» υπόκοσμου και απειλή χρήσης βίας ενάντια σε κάθε έννοια κανόνων καλής γειτονίας, συμμαχικών υποχρεώσεων και καθολικά αποδεκτών κανόνων του διεθνούς δικαίου. <br /><br />(2) ΣΥΡΙΑ: Οι επικίνδυνοι σοβινιστές της Άγκυρας, μόλις μερικές εβδομάδες μετά το (δήθεν) πραξικόπημα του 2016, ξεκίνησαν τις διάφορες εισβολές στην Συρία – όλες με την «συμφωνία» Ρωσίας και Αμερικής, η κάθε μία για τους δικούς της λόγους. Η πρώτη εισβολή ξεκίνησε με την παρδαλή ονομασία «Ασπίδα του Ευφράτη» στην Βορειοδυτική Συρία στις 24 Αυγούστου 2016 και ακολούθησαν η εισβολή στο Αφρίν στις 21 Ιανουαρίου 2018 και στην Βόρεια Συρία στις 9 Οκτωβρίου 2019 με τις ειρωνικές ονομασίες «Κλάδος Ελαίας» και «Πηγή Ειρήνης» αντίστοιχα, με αποκλειστικό στόχο τους Κουρδικούς πληθυσμούς της Συρίας. Πρακτικά ο βάλτος της Συρίας έχει αποδειχτεί πολύ αιματηρός για τον τουρκικό στρατό που υφίσταται τα πάνδεινα από το 2016 με συνεχή σαμποτάζ, καταδρομικές επιθέσεις, στρατιωτικές παρενοχλήσεις τόσο από τους Κούρδους πολιτοφύλακες όσο και από τον τακτικό Συριακό στρατό. Η ανθρώπινη, στρατιωτική και οικονομική αιμορραγία της Τουρκίας η οποία δεν ανακοινώνεται επισήμως ποτέ, έχει μετατρέψει την Συρία σε μια επικίνδυνα μολυσμένη πληγή για την Τουρκία.<br /><br />(3) ΛΙΒΥΗ: Η ανάμειξη της Τουρκίας στην εμπόλεμη Λιβύη με χιλιάδες μισθοφόρους, στρατιωτικούς συμβούλους και πλούσιο πολεμικό υλικό στοχεύει στην «ισχυροποίηση» του «μνημονίου – φάρσα» που υπέγραψε η Τουρκία με τον υπάλληλο της Αλ Σάρατζ στην διοίκηση της Τρίπολης, για την «νομιμοφανή» πειρατεία φυσικών πόρων άλλων χωρών της Ανατολικής Μεσογείου. Το «μέτωπο» αυτό έχει στοιχίσει στην Τουρκία πανάκριβα χωρίς όμως την στρατηγικής σημασίας κατάληψη του λιμένα της Σύρτης που θα της έδινε πρόσβαση στα πετρέλαια της Λιβύης. Οι (άγνωστες) ανθρώπινες απώλειες και οι μεγάλες καταστροφές πολύτιμου πολεμικού υλικού από την επίθεση αεροπλάνων «άγνωστης ταυτότητας» στην τουρκική βάση Αλ Βατίγια της Λιβύης το βράδυ της 5ης Ιουλίου 2020, προκάλεσαν ισχυρό σοκ στην υπεροψία των ισλαμοφασιστών της Τουρκίας, από το οποίο δεν έχουν συνέλθει ακόμα. Η έντονη κριτική που ασκείται στην Τουρκική ανάμειξη στην Λιβύη περιλαμβάνει τεράστιο κατάλογο οργανισμών και χωρών (Ο.Η.Ε, Ε. Ένωση, Αραβικός Σύνδεσμος, Ρωσία, ΗΠΑ, Γαλλία, Αίγυπτος, Ισραήλ, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ελλάδα, Κύπρος κ.ο.κ.) – ακόμα και την αντιπολίτευση των παντουρκιστών μέσα στην Τουρκία. Το «μέτωπο» της Λιβύης εξελίσσεται σε μια ακόμα μολυσμένη πληγή για την Τουρκία με συνεχή, άσκοπη θυσία ανθρώπων και στρατιωτικού εξοπλισμού στον βωμό της μεγαλομανίας του Ρ.Τ. Ερντογάν. <br /><br />(4) ΙΡΑΚ και Ιρακινό (Νότιο) ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ: Το Ιράκ και (Ιρακινό) Νότιο Κουρδιστάν (ομοσπονδιακά αναγνωρισμένη, ημιαυτόνομη περιοχή του Ιράκ) αποτελούν διαρκή στόχο τουρκικών στρατιωτικών επιχειρήσεων με εισβολές και αεροπορικές επιδρομές εναντίον Κουρδικών δυνάμεων ή με χρηματισμό και εξαγορά μελών της οικογένειας Μπαρζανί που ελέγχει πολιτικά την περιοχή. Οι έντονες και συνεχείς διαμαρτυρίες της Βαγδάτης σε υψηλούς τόνους για «επικίνδυνη παραβίαση της Ιρακινής κυριαρχίας», αγνοούνται επιδεικτικά από την Ερντογανική Τουρκία που δρα στην περιοχή σαν καουμπόι της αμερικανικής Άγριας Δύσης του 17ου και του 18ου αιώνα. Την ίδια ακριβώς συμπεριφορά επιδεικνύει και σε δύο ακόμα από τις τρείς υπόλοιπες περιοχές του Μεγάλου Κουρδιστάν : Το Βόρειο Κουρδιστάν που σήμερα καλύπτεται από τις νοτιοανατολικές περιοχές της Τουρκίας όπου μαίνεται, εδώ και δεκαετίες, ο άνισος πόλεμος άμαχων Κούρδων με τον πάνοπλο τουρκικό στρατό και το Δυτικό Κουρδιστάν (Rojava, διοίκηση βόρειας και ανατολικής Συρίας) όπου η εισβολή του 2018 δημιούργησε μια νέα, μολυσμένη εστία για την Τουρκία. Το αντίστοιχο «έργο» στο Ανατολικό Κουρδιστάν (περιοχές της βορειοδυτικής Περσίας) έχουν αναλάβει οι «φρουροί της επανάστασης» του Ιράν. Πέρα όμως από όλα αυτά, υπάρχουν διαρκώς καταγγελίες πως η Τουρκία εγκαθιστά στρατιωτικές βάσεις στο βόρειο Ιράκ (που συχνά δέχονται επιθέσεις και σαμποτάζ) με στόχο όχι μόνο τους Κουρδικούς πληθυσμούς αλλά και τις πλούσιες πετρελαιοπηγές του Ιράκ. <br /><br />(5) ΑΙΓΥΠΤΟΣ: Η Αίγυπτος αποτελεί ένα ακόμα «μέτωπο» για τους ισλαμοφασίστες της Τουρκίας. Η Αίγυπτος απαιτεί μια «ζώνη ασφαλείας» μέσα στην Λιβύη (η οποία συμπωματικά περιλαμβάνει τον πετρελαϊκό πλούτο της Λιβύης), με την ίδια ακριβώς λογική της τουρκικής απαίτησης για «ζώνη ασφαλείας» μέσα στην Συρία, με την οποία η Τουρκία «δικαιολογεί» τις εισβολές της στην Συρία. Η Τουρκία βέβαια, πιστή στην ακόρεστη πλεονεξία των νέο-οθωμανικών της φαντασιώσεων εφαρμόζει την παροιμία «Και τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου» κατηγορώντας την Αίγυπτο για «παράνομες απαιτήσεις» επί της Λιβύης! Η συντονισμένη όμως κινητοποίηση της Αιγύπτου με την υποστήριξη ισχυρών χωρών, σε συνδυασμό με την συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών στην οποία κατέληξαν Ελλάδα και Αίγυπτος στις 6 Αυγούστου 2020, έχει βάλει φραγμό στις «πρωτοβουλίες» των ξένων εισβολέων στην Λιβύη. Η τουρκική υποστήριξη όλων των «εξεγέρσεων» της Αραβικής Άνοιξης και η απροκάλυπτη στήριξη των «Αδελφών Μουσουλμάνων» μέσα στην Αίγυπτο (στην οποία θεωρούνται τρομοκράτες), έχει μετατρέψει τις σχέσεις των δύο χωρών σε μια ακόμα μολυσμένη εστία για το τουρκικό καθεστώς, με πάρα πολλές «παρενέργειες». <br /><br />(6) ΡΩΣΙΑ και ΑΡΜΕΝΙΑ-ΑΖΕΡΜΠΑΙΤΖΑΝ-ΑΡΤΣΑΧ: Το «μέτωπο» της Τουρκίας με την Ρωσία υπάρχει ήδη από την σημαντική αντίθεση συμφερόντων σε διάφορα σημεία του κόσμου (Συρία, Λιβύη, Καύκασος κ.α). Στο Ναγκόρνο Καραμπάχ απλά συνέπεσαν, για διάφορους λόγους της κάθε πλευράς. Το αποτέλεσμα ήταν (ύστερα από πολεμικές επιχειρήσεις έξη εβδομάδων και «κέρδη» επτά περιοχών γύρω από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ για το Αζερμπαιτζάν), η Μόσχα να επιβάλλει μια συμφωνία η οποία είναι σχεδόν παρόμοια με τον συμβιβασμό που είχε επιτευχθεί μια δεκαετία νωρίτερα μεταξύ των εμπλεκομένων με διπλωματικά και όχι στρατιωτικά μέσα. Με την συμφωνία που εξασφάλισε η Μόσχα, εγκαταστάθηκαν 2.000 Ρώσοι κυανόκρανοι, μαζί με τον αναγκαίο εξοπλισμό, οι οποίοι θα φροντίσουν να εξασφαλίζουν ότι το Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ) θα έχει μια προστατευόμενη από τη Ρωσία οδική σύνδεση με την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν μια προστατευόμενη από τη Ρωσία επικοινωνιακή και οδική σύνδεση με τον θύλακα στο Ναχτσιβάν. Η επίσημη Ρωσική στρατιωτική παρουσία τόσο σε Αρμενία όσο και σε Αζερμπαιτζάν επισημοποιήθηκε όπως και η εξάρτηση και των δύο χωρών από την Ρωσία. Τα «κέρδη» της Τουρκίας αποτελούν η προπαγανδιστική εκστρατεία γιγαντιαίων διαστάσεων για «θρίαμβο» στον Καύκασο, η αύξηση των τουρκικών εξαγωγών πολεμικού εξοπλισμού προς το Αζερμπαιτζάν κατά 600% και η άχρηστη πρακτικά αλλά πολύτιμη επικοινωνιακά, εγκατάσταση Ρωσο-τουρκικού κέντρου ελέγχου της κατάπαυσης του πυρός στο έδαφος του Αζερμπαϊτζάν, μακριά από το Ναγκόρνο Καραμπάχ, από το οποίο Ρώσοι και Τούρκοι στρατιωτικοί θα παρακολουθούν την κατάπαυση του πυρός με τεχνικά μέσα.<br /><br />(7) ΙΣΡΑΗΛ: Το κράτος του Ισραήλ αποτελεί επίσημο στόχο των παντουρκιστών* της Άγκυρας από τον Ιανουάριο του 2009 όταν ο Ρ. Τ. Ερντογάν, από το βήμα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός, εξαπέλυσε μια προσβλητική και εμπρηστική επίθεση εναντίον του Ισραηλινού προέδρου Σιμόν Πέρες. Οι φανατικοί ισλαμιστές της Τουρκίας θεωρούν το Ισραήλ «Κράτος απαρτχάιντ» και τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου πως «έχει παλαιστινιακό αίμα στα χέρια του». Τον Σεπτέμβριο του 2020 όταν υπεγράφη το καταστατικό του East Med Gas Forum (Φόρουμ Αερίου Νοτιοανατολικής Μεσογείου-EMGF), ενός μεγάλου οργανισμού με έδρα την Αίγυπτο και επτά ιδρυτικά μέλη (Αίγυπτος, Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ, Ιταλία, Ιορδανία, Παλαιστίνη) - πρόσφατα προστέθηκε ένας παρατηρητής (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα), η Τουρκία αποκάλεσε αμέσως το μεγάλο αυτό εγχείρημα «Συμφωνία του διαβόλου». Ο δικαιολογημένος αποκλεισμός της Τουρκίας από το φόρουμ EMGF, με την ενεργό και αποφασιστική υποστήριξη του Ισραήλ, κάνει έξαλλο τον Ρ. Τ. Ερντογάν ο οποίος συνεχίζει μια διαρκή, θορυβώδη και προπαγανδιστική παράσταση «υποστήριξης» των Παλαιστινίων εναντίον του Ισραήλ. Ξαφνικά όμως, σαν να είδε κάποιο όραμα με πρωταγωνιστή τον Σουλειμάν τον Μεγαλοπρεπή, διακήρυξε (Σεπτέμβριος 2020) πως «αντί Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι να διαφωνούν για το ποιος κατέχει την ιερή πόλη της Ιερουσαλήμ, πρέπει και οι δύο να θυμούνται ότι ανήκει πραγματικά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία!». Τέλος σύμφωνα με την τελευταία, οβιδιακή μεταμόρφωση του παρανοϊκού δικτάτορα** της Άγκυρας, το Ισραήλ καλείται να συνάψει συμφωνία ΑΟΖ με την Τουρκία, διαγράφοντας όλες ανεξαιρέτως τις συμφωνίες που έχει υπογράψει μέχρι σήμερα!<br /><br />(8) ΓΑΛΛΙΑ: Οι «λογαριασμοί» Γαλλίας και παντουρκιστών έχουν πλούσιο ιστορικό το οποίο απλώνεται από την επίσημη αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων μέχρι το πρόσφατο (3 Δεκεμβρίου 2020) ψήφισμα της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, με το οποίο το Ναγκόρνο - Καραμπάχ αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητου κράτους - με συντριπτική μάλιστα πλειοψηφία (188 ψήφους υπέρ και 3 κατά), μια εβδομάδα μετά από ανάλογο ψήφισμα της Γαλλικής Γερουσίας. Οι σχέσεις Γαλλίας – Τουρκίας έφθασαν σε οριακό σημείο όταν ο Γάλλος πρόεδρος επιτέθηκε στον ισλαμισμό μετά τον αποτρόπαιο αποκεφαλισμό ενός καθηγητή γυμνασίου στο προάστιο του Παρισιού Κονφλάν-Σεντ-Ονορέ. Σαν αυτόκλητος δικηγόρος, ο Ρ. Τ. Ερντογάν έσπευσε να δηλώσει πως ο Γάλλος πρόεδρος «ανήκει σε ψυχιατρείο», θυμίζοντας έντονα την καμήλα που δεν βλέπει την καμπούρα της. Το μένος και η αφόρητη ενόχληση του Ρ. Τ. Ερντογάν απέναντι στον Γάλλο πρόεδρο εκφράστηκε και στις 4 Δεκεμβρίου 2020 στον ιερό χώρο της Αγίας Σοφίας: Ο Ρ.Τ. Ερντογάν χαρακτήρισε τον Εμ. Μακρόν «πρόβλημα για τη Γαλλία», εκφράζοντας την ελπίδα «να απαλλαγεί από αυτόν!». Τα αντιτιθέμενα συμφέροντα Γαλλίας και Τουρκίας σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο, η Γαλλική υποστήριξη των κανόνων του διεθνούς δικαίου που δικαιώνουν πλήρως τις ελληνικές θέσεις, η Γαλλική δραστηριοποίηση στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να τιμωρηθούν πρακτικά οι νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις συμπληρώνουν, έστω στοιχειωδώς, την εικόνα μιας ακόμα μολυσμένης πληγής που έχει ανοίξει ο Ρ. Τ. Ερντογάν στην σημερινή Τουρκία. <br /><br />(9) ΗΠΑ και ΙΡΑΝ: Το «μέτωπο» των σοβινιστών της Άγκυρας με τις Η.Π.Α. κακοφόρμισε αιφνιδιαστικά στις 14 Δεκεμβρίου 2020 όταν η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε κυρώσεις κατά της Τουρκίας (με αφορμή την προμήθεια από την Ρωσία των S-400) οι οποίες πλήττουν καίρια την τουρκική πολεμική βιομηχανία. Οι αρχικά αμήχανες τουρκικές αντιδράσεις («ολέθριο λάθος», «ανεξήγητες», «άδικες») γρήγορα μετατράπηκαν σε κούφιους λεονταρισμούς («Δεν συμβιβαζόμαστε» Χουλουσί Ακάρ 15/12/2020, «Σύντομα πάμε στο διάστημα - οι κυρώσεις δεν επηρεάζουν τις επιδιώξεις μας» Ρ.Τ. Ερντογάν 16/12/2020, «Σκοπός τους είναι να μπλοκάρουν τα άλματά μας στην αμυντική βιομηχανία» Ρ.Τ. Ερντογάν 17/12/2020, «Δεν εγκαταλείπουμε δικαιώματα και συμφέροντα στην ανατολική Μεσόγειο», «Δεν θα υποχωρήσουμε για τους S-400», «Θα προχωρήσουμε σε αντίποινα», «Οι κυρώσεις αποτελούν επίθεση στα κυριαρχικά μας δικαιώματα», Μεβλούτ Τσαβούσογλου, 17 Δεκεμβρίου 2020. Εξ άλλου, ο Ρ. Τ. Ερντογάν, μέσα σε πελάγη ευτυχίας κατά την «παρέλαση νίκης» στο Μπακού κραυγάζοντας «Αύριο η Τουρκία παντού» (9 Δεκεμβρίου 2020), φρόντισε να θέσει θέμα Αζερικής μειονότητας μέσα στην πολυεθνική (όπως και η Τουρκία) Περσία. Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος και την έκταση της διπλωματικής πρόκλησης απέναντι στην Περσία, αρκεί να φανταστεί ένα Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας να διακηρύσσει την αναγκαιότητα αυτοδιάθεσης δεκάδων εκατομμυρίων Κούρδων που διώκονται καθημερινά μέσα στην Τουρκία!<br /><br />ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η ευκαιριακή επιβολή τετελεσμένων και η εν συνεχεία επίμονη προσπάθεια νομιμοποίησης τους «με συνομιλίες», αποτελεί μια μονότονα επαναλαμβανόμενη «πρακτική» της Τουρκίας. Ο εκάστοτε ζητούμενος «διάλογος» στοχεύει αποκλειστικά και μόνο στην νομιμοποίηση τετελεσμένων που επιβλήθηκαν μονομερώς.<br /><br />Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτυχίας της «πρακτικής» αυτής αποτελούν οι Η.Π.Α. που καλούντο υποκριτικά από την Τουρκία «σε συνομιλίες» προκειμένου να νομιμοποιηθεί το τετελεσμένο της αγοράς των Ρωσικών πυραύλων S-400 αλλά απάντησαν με κυρώσεις – έστω και καθυστερημένα.<br /><br />Ας ευχηθούμε να αποτύχει και στην περίπτωση Ελλάδος και Κύπρου διότι η Τουρκία ζητάει επίμονα «διάλογο» και «διάσκεψη» για την Ανατολική Μεσόγειο με την «ισότιμη» συμμετοχή των ανδρείκελών της στην κατεχόμενη Κύπρο, με αποκλειστικό στόχο να «νομιμοποιήσει» τα τετελεσμένα σε βάρος της εθνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων των «συνομιλητών» της. <br /><br />Παλιότερα βέβαια, το «σύστημα» αυτό δούλευε αποδοτικά. Στις μέρες μας όμως κανένας δεν πιστεύει τις υποκριτικές «εκκλήσεις» της Τουρκίας για «διάλογο» από τον οποίο επιδιώκει αποκλειστικά και μόνο να πάρει. Άσε που όποτε υποχρεώθηκε στο παρελθόν να αναλάβει «υποχρεώσεις» τις περιφρόνησε επιδεικτικά πριν ακόμα στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής της!<br /><br />Το τέλος του Ρ. Τ. Ερντογάν καθώς και των φανατικών ισλαμιστών και φασιστών που τον πλαισιώνουν, δεν φαίνεται ότι θα διαφέρει και πολύ από το τέλος του Σαντάμ Χουσείν, όπως έσπευσαν να τον προειδοποιήσουν οι Ιρανοί μετά την άκομψη προσπάθεια να επηρεάσει την κατάσταση μέσα στην σιιτική (και πολυεθνική) Περσία…<br /><br />Ενημερωθείτε για τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης μέσα από το εικοσάλεπτο ντοκιμαντέρ για τα 90 χρόνια (1928-2018) του ιστορικού Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών κάνοντας κλικ<b> <a href="https://www.youtube.com/watch?v=LWu4j9KIsck&feature=youtu.be">εδώ </a></b><br /><br /><div><a href="i-epikaira.blogspot.com">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Οι μολυσμένες πληγές του Ερντογάν

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης Καθώς πολλές και σημαντικές ενδείξεις οδηγούν πλέον στο συμπέρασμα πως η εποχή Ερντογάν στην Τουρκία έχει αρχίσει...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Γερμανοί οργάνωσαν τους διωγμούς των Ελλήνων από το 1909: Διαχρονικά στο πλευρό της Τουρκίας

<img height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/12/201216035125_AGGELA-MERKEL-GERMANY01-ANGELA02-1024x683.jpg" width="640" /><br /><br />Του <b>ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ</b><br />Δεν αγάπησε πρόσφατα η Γερμανία την Τουρκία. Αυτή η κολόνια κρατάει χρόνια και ανατρέχει στις αρχές του 20ου αιώνα. Γερμανοί στρατιωτικοί οργάνωσαν τους διωγμούς και την εξόντωση των ελληνικών πληθυσμών σε Πόντο, Ανατολική Θράκη και Μικρά Ασία, από την εποχή της κατάρρευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Στη συνέχεια οργάνωσαν τον στρατό των ατάκτων του Κεμάλ και τις επιθέσεις εναντίον των ελληνικών πληθυσμών της περιοχής. Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου υπέγραψαν σύμφωνο μη επίθεσης με τον Χίτλερ, λίγες ημέρες πριν την επίθεση των Ναζί εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης.<br /><br />Τώρα βλέπουμε την Μέρκελ να δίνει μάχη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, τόσο του Οκτωβρίου όσο και του Δεκεμβρίου, προκειμένου να μην υπάρξουν κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας, για τις επιθετικές της ενέργειες της σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.<div><br />Ακολουθούν τα όσα έπραξαν οι Γερμανοί σε βάρος του ελληνισμού εδώ και 120 χρόνια. Τα στοιχεία αντλήθηκαν από το Wikipedia.<div><br />Οι Γερμανοί οργανώνουν τους διωγμούς των Ελλήνων από το 1909<br /><br />Ο λόγος, που προκάλεσε τη γενοκτονία, ήταν και ο οικονομικός παράγοντας. Μεγάλο μέρος του εμπορίου και της βιομηχανίας είχε συγκεντρωθεί στα χέρια των Ελλήνων, γεγονός που αποτελούσε εμπόδιο στην επιδίωξη των Γερμανών να ολοκληρώσουν την οικονομική διείσδυση στην υπανάπτυκτη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Προς αυτό το σκοπό, προπαγανδιστικά φυλλάδια της Γερμανικής Τράπεζας Παλαιστίνης, το 1915, προέτρεπαν τους Τούρκους να μην έχουν καμία οικονομική σχέση με Έλληνες και Αρμένιους.<br /><br />Γερμανοί στρατιωτικοί υπέδειξαν τον εκτοπισμό των ελληνικών πληθυσμών της ανατολικής Θράκης και της Μικράς Ασίας, κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με σκοπό τη συστηματική μεθόδευση της μαζικής μεταφοράς χιλιάδων Ελλήνων, θεωρητικά για «στρατιωτικούς λόγους», που στην εφαρμογή του, αποσκοπούσε στη φυσική τους εξόντωση.<br /><br />Προοίμιο αυτών των πολιτικών ήταν ο εμπορικός αποκλεισμός της περιόδου 1909-1911, ενώ τον Ιούλιο του 1913 εγκαθιδρύθηκε δικτατορία από το νεοτουρκικό κομιτάτο. Η έναρξη γενικευμένων διωγμών ξεκίνησε κατά τα τέλη του 1913, με το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων,[13] ενώ αρχικός στόχος ήταν οι ελληνικοί πληθυσμοί της Ανατολικής Θράκης. Με την καθοδήγηση όμως Γερμανών συμβούλων της Οθωμανικής Αυτοκρατορία, από τον Μάϊο του 1914, οι διώξεις επεκτάθηκαν επίσης και στη δυτική Μικρά Ασία.<br />Ο εκτοπισμός των Ελλήνων κατοίκων από αυτές τις περιοχές έγινε με το πρόσχημα της ασφάλειας των συνόρων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με την Ελλάδα, με την παράλληλη υποστήριξη Γερμανών. Όμως το ελληνικό κράτος, εκείνη την εποχή, ήταν ουδέτερο στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ήταν γερμανόφιλος. Παρ’ όλα αυτά οι ελληνικές κοινότητες, ανεξαιρέτως, θεωρούνταν ύποπτες στις τουρκικές αρχές.<br /><br />Τον Ιανουάριο του 1914 συνέβη το εξής παράδοξο: αρχηγός του τουρκικού επιτελείου στρατού ήταν ο στρατηγός Ζέλεντορφ, γενικός επιθεωρητής του στρατού ο Λίμαν φον Ζάντερς και άλλοι είκοσι ανώτατοι Γερμανοί αξιωματούχοι κατείχαν καίριες θέσεις στο στράτευμα!<br /><br />Αυτοί οι στρατιωτικοί, επιθεωρώντας διάφορα στρατηγικά μέρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην Ανατολική Θράκη, στην Προποντίδα και στη Δυτική Μικρά Ασία, διαπίστωσαν την ύπαρξη εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, που διέθεταν εντυπωσιακή οικονομική και πνευματική υπεροχή έναντι των συνοίκων Μουσουλμάνων.<br /><br />Ο Λίμαν φον Ζάντερς εισηγήθηκε την εκδίωξη των Ελλήνων από τις περιοχές του 2ου και 3ου Σώματος Στρατού της Τουρκίας (Θράκη, Βιθυνία, Μυσία, Τρωάδα, Ιωνία), γιατί η ύπαρξη τόσου πλήθους Ελλήνων στις επαρχίες αυτές ήταν σοβαρό μειονέκτημα σε περίπτωση πολέμου. Εξάλλου αργότερα, κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο Γερμανός ναύαρχος Ούζεντομ δήλωνε απερίφραστα ότι «οι Γερμανοί υπέδειξαν στους Τούρκους την απομάκρυνση των Ελλήνων για στρατηγικούς λόγους».<br /><br />Γενικώς οι Γερμανοί θεωρούσαν τους Έλληνες και τους Αρμένιους της Τουρκίας ως σοβαρό εμπόδιο στις βλέψεις τους και φραγμό στην πολιτική του Drang nach Osten. Γι’ αυτό πρότειναν πιεστικά την απομάκρυνση των συμπαγών ελληνικών και αρμενικών πληθυσμών από τις εστίες τους.<br /><br />Ο πρέσβης Βανγκενχάιμ, που αντιπαθούσε τρομερά τους Έλληνες, και ο φον Ζάντερς πασάς ζητούσαν επιμόνως από τους Νεότουρκους εκτοπισμό των Χριστιανών, γιατί τους θεωρούσαν υποστηρικτές της αγγλικής πολιτικής στην περιοχή, προωθητές των συμφερόντων της Εγκάρδιας Συνεννόησης και κατά συνέπεια εχθρούς της Γερμανίας και της Αυστροουγγαρίας.<br /><br />Σε διαταγή της Οθωμανικής Κυβέρνησης στις 14 Μαΐου 1914, η οποία διοχετεύτηκε στον ευρωπαϊκό τύπο, δίνονταν οδηγίες για τη διεξαγωγή του εκτοπισμού του ελληνικού πληθυσμού, ενώ υπενθύμιζαν ότι έπρεπε οι εκτοπισμένοι να υπογράψουν πιστοποιητικά ότι εγκαταλείπουν ηθελημένα τα σπίτια τους. Για τους εκτοπισμούς φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι εμπνευσμένες από Γερμανούς συμβούλους.<br /><br />Ήδη από το τέλος του 1913 τη στρατιωτική διοίκηση της Τουρκίας είχε αναλάβει ο Γερμανός στρατηγός Λίμαν φον Σάντερς. Ο τελευταίος θεώρησε ως επιτακτική ανάγκη την απομάκρυνση από τις περιοχές που γειτνιάζουν με την Ελλάδα, δηλαδή τα δυτικά μικρασιατικά παράλια, των ελληνικών πληθυσμών.<br /><br />Η ζώνη που έπρεπε να εκκενωθεί από τους Έλληνες ξεκινούσε από την περιοχή του Αδραμύττιου, βόρεια, ως και απέναντι από τη Σάμο, ενώ συμπεριλάμβανε και μερικές δεκάδες χιλιόμετρα προς την ενδοχώρα.<br />Η επιχείρηση της εκκένωσης εκδηλώθηκε συντονισμένα και ομοιόμορφα σε όλους τους οικισμούς. Αρχικά σημειώθηκε οργανωμένη ανθελληνική εκστρατεία στον τουρκικό τύπο και εντάθηκαν οι πιέσεις ώστε να προκληθεί εκούσια φυγή των ελληνικών πληθυσμών. Ταυτόχρονα, δίνονταν οπλισμός στον τουρκικό πληθυσμό, ενώ απαγορεύονταν η κατοχή όπλων στους Έλληνες.<br /><br />Επίσης, δημιουργήθηκε πρόχειρη χωροφυλακή, αμιγώς από Τούρκους, για να αναλάβει την επιχείρηση της εκκένωση. Τελικά, όσοι δεν κατάφεραν να διαφύγουν προς την Ελλάδα, που δέχτηκε εκείνο το διάστημα το πρώτο κύμα προσφύγων, εκτοπίστηκαν στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας.<br /><br />Ο συνολικός αριθμός των εκτοπισμένων από τη δυτική Μικρά Ασία (πριν εισέλθει η Οθωμανική Αυτοκρατορία στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο), σύμφωνα με στατιστική του Οικουμενικού Πατριαρχείου ήταν 153.890 Έλληνες, σε αυτή τη φάση των διωγμών. Το ελληνικό στοιχείο εκδιώχθηκε τότε κυρίως από την περιοχή της Ερυθραίας, το Αδραμύττιο, το Δικελί, την Πέργαμο και τη Φώκαια. Μάλιστα στη Φώκαια η επιχείρηση εκκένωσης, συνοδεύτηκε από ακρότητες και σφαγές κατά του άμαχου πληθυσμού.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, ο Ελληνισμός των μεγάλων αστικών κέντρων, Κωνσταντινούπολης και Σμύρνης, δεν εκτοπίστηκε λόγω πρακτικών δυσκολιών που συναντούσε το εγχείρημα. Όμως δηλώσεις Οθωμανών αξιωματούχων προκαλούσαν ιδιαίτερο πανικό για το μέλλον των κοινοτήτων των αστικών αυτών κέντρων, με αποτέλεσμα μεγάλος αριθμός να τα εγκαταλείψει.<br /><br />Παράλληλα, ο οικονομικός αποκλεισμός, οι διώξεις κατά συγκεκριμένων προσωπικοτήτων και η άρση των παλιών προνομίων των κοινοτήτων, δημιούργησαν κλίμα τρομοκρατίας, ενώ στις 22 Αυγούστου, πολιορκήθηκε το μητροπολιτικό μέγαρο στη Σμύρνη που τελικά κατέληξε στην εξορία του Μητροπολίτη Χρυσόστομου από τις οθωμανικές αρχές. Χαρακτηριστικό της εγκατάλειψης ήταν και η μείωση του αριθμού των μαθητών των ελληνικών σχολείων της Κωνσταντινούπολης κατά 30%-40%.</div><div><br />Το σύμφωνο φιλίας με τον Χίτλερ<br /><br />Μετά το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1939, ο Τούρκος πρόεδρος Ισμέτ Ινονού ακολούθησε μια πολιτική ουδετερότητας, προσπαθώντας να αποφύγει την εμπλοκή της στον πόλεμο και ρωτήθηκε για παραδόσεις στρατιωτικού εξοπλισμού και από τις δύο πλευρές. Από την πλευρά της, η Ναζιστική Γερμανία προσπάθησε να σύρει την Τουρκία μακριά από τη Βρετανία, χρησιμοποιώντας διπλωματικές προσπάθειες.<br /><br />Καθώς η Γερμανία ετοιμάζεται να εισβάλλει Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941, τα γερμανικά στρατεύματα έφτασαν στα βουλγαρικά σύνορα, και ζήτησαν την άδεια να περάσουν από το έδαφός της. Την 1η Μαρτίου 1941, η Βουλγαρία υπέγραψε το Τριμερές Σύμφωνο, και έτσι είχε εντάχθηκε επίσημα στις δυνάμεις του Άξονα.<br /><br />Στις 4 Μαρτίου 1941, ο Φραντς φον Πάπεν απέστειλε μια επιστολή από τον Αδόλφο Χίτλερ προς τον Ινονού. Στην επιστολή του, ο Χίτλερ έγραφε ότι δεν είχε αρχίσει πόλεμος και ότι δεν είχε πρόθεση να επιτεθεί στην Τουρκία. Τόνισε ακόμη ότι είχε διατάξει τα στρατεύματά του στη Βουλγαρία να μείνουν μακριά από τα τουρκικά σύνορα για να μην δημιουργούν ψευδείς εντυπώσεις με την παρουσίας τους. Ο Χίλερ προσέφερε σύμφωνο μη επίθεσης με την Τουρκία.<br />Στις 6 Απριλίου, τα στρατεύματα του Άξονα επιτέθηκαν κατά της Γιουγκοσλαβίας (στην Επιχείρηση 25) και της Ελλάδας (στην Επιχείρηση Μαρίτα) μέσω της Βουλγαρίας σε μια προσπάθεια να ασφαλίσει την νότια πλευρά. Η εισβολή στη Γιουγκοσλαβία πραγματοποιήθηκε στις 17 Απριλίου. Με αυτή την επιχείρηση η προσάρτηση και κατάληψη της περιοχής των Βαλκανίων από τις δυνάμεις του Άξονα ήταν πλήρης.<br /><br />Ένα στρατιωτικό πραξικόπημα που ξεκίνησε στις 1 Απριλίου του 1941 από τον Ρασίντ Αλί Αλ-Γκαϋλανί ανέτρεψε το καθεστώς του Ιράκ, το οποίο ήταν συμπαθητικό προς τη Βρετανία. Οι τέσσερις στρατηγοί που ηγήθηκαν της εξέγερσης εργάζονταν στενά με τους Γερμανούς, και η στρατιωτική βοήθεια από το Βερολίνο έγινε αποδεκτή.<br /><br />Ο Χίτλερ ζήτησε από την Τουρκία άδεια να περάσει μέσα από τουρκικό έδαφος για να δώσει στο Ιράκ στρατιωτική βοήθεια. Η τουρκική κυβέρνηση ζήτησε συνοριακές παραχωρήσεις από το Ιράκ σε απάντηση στο γερμανικό αίτημα.<br /><br />Καθώς οι διαπραγματεύσεις λάμβαναν χώρα, οι Βρετανικές δυνάμεις επιτέθηκαν στο Ιράκ. Από τις 18 Απριλίου έως τις 3 Ιουνίου, η Βρετανία αποκατέστησε το καθεστώς του Εμίρη Αμπντούλ-Ιλλάχ, αντιβασιλέας του τετράχρονου Βασιλέα Φαϊσάλ Β΄.<br /><br />Στις 22 Ιουνίου 1941, μόλις τέσσερις ημέρες μετά την υπογραφή του Γερμανο–Τουρκικού Συμφώνου Μη Επίθεσης, τα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στη Σοβιετική Ένωση, στην Επιχείρηση “Μπαρμπαρόσα”, παραβιάζοντας το γερμανο-Σοβιετικό Σύμφωνο Μη επίθεσης.<br />Η Μέρκελ στο πλευρό της Τουρκίας<br /><br />Η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και χαρακτήρισε «καλό σημάδι» το γεγονός ότι το ερευνητικό σκάφος «Oruc Reis» επέστρεψε σε τουρκικό λιμάνι, σημειώνοντας παράλληλα «αλλά εξακολουθούμε να έχουμε μπροστά μας γεωτρητικές δραστηριότητες στην Κύπρο».<br /><br />Μιλώντας σε τηλεδιάσκεψη με μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μέλη εθνικών Κοινοβουλίων των κρατών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της γερμανικής Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ, η κ. Μέρκελ επισήμανε ότι «δυστυχώς η πρόοδος» σε ό,τι αφορά τις σχέσεις ΕΕ- Τουρκίας «δεν είναι τόσο άξια αναφοράς» όσο θα επιθυμούσαμε. «Διοχετεύσαμε πολλή προσπάθεια στις σχέσεις ΕΕ- Τουρκίας. Υπάρχει μια σειρά εμποδίων και δυσκολιών, πρόσθεσε.<br /><br />Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις βουλευτών από την Ελλάδα και την Κύπρο, η καγκελάριος Μέρκελ ανέφερε ότι «η Τουρκία τα τελευταία χρόνια πήρε έναν δρόμο ο οποίος προκαλεί προβληματισμό, από την άποψη των αξιών μας, των πεποιθήσεών μας».<br />«Αυτά που συμβαίνουν στη Μεσόγειο, τόσο απέναντι στην Κύπρο -και στο θέμα της επανένωσης της Κύπρου- όσο και στο θέμα εξόρυξης ορυκτών υλών, έχουν έναν πολύ επιθετικό χαρακτήρα ή, θα έλεγα, έναν προκλητικό χαρακτήρα.<br /><br />Από την άλλη, επισήμανε η καγκελάριος, «η Τουρκία είναι η χώρα που έχει δεχτεί μάλλον τους περισσότερους πρόσφυγες παγκοσμίως, λόγω της διένεξης στην Συρία, στην οποία συμμετείχαν και δυτικές χώρες». Πάνω από τρία εκατομμύρια Σύροι πρόσφυγες και σίγουρα ένα εκατομμύριο άλλοι πρόσφυγες ζουν στην Τουρκία, ανέφερε και εξέφρασε τον σεβασμό της για τις προσπάθειες της Τουρκίας σε αυτόν τον τομέα.<br /><br />«Αν κοιτάξουμε πόσο δυσκολευόμαστε εμείς στην ΕΕ με τα ζητήματα της μετανάστευσης, τότε αξίζει στην Τουρκία μεγάλος σεβασμός για αυτά που κάνει σε αυτόν τον τομέα», είπε χαρακτηριστικά και κατέληξε: «Για αυτό είμαι υπέρ του να συνεχίσουμε να στηρίζουμε σε αυτό την Τουρκία, διότι σίγουρα είναι καλύτερα για τους πρόσφυγες να ζουν κοντά στην πατρίδα τους από ό,τι να ζουν σε διάφορα κράτη της ΕΕ. Εδώ έχουμε, όπως θεωρώ εγώ, μια υποχρέωση. Και ξέρουμε πόσο δυσκολευτήκαμε ήδη και στην Γερμανία στο να δεχτούμε έναν μεγάλο αριθμό προσφύγων, τι συζητήσεις υπήρξαν για αυτό και καταλαβαίνω καλύτερα το τι προσπάθεια καταβάλλει η Τουρκία».</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Οι Γερμανοί οργάνωσαν τους διωγμούς των Ελλήνων από το 1909: Διαχρονικά στο πλευρό της Τουρκίας

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Δεν αγάπησε πρόσφατα η Γερμανία την Τουρκία. Αυτή η κολόνια κρατάει χρόνια και ανατρέχει στις αρχές του 20ου αιώνα. Γ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Οι συλλήψεις στη Ρόδο για κατασκοπεία κορυφή του παγόβουνου για τη Θράκη”! Αποκαλύψεις Σ.Σαμπιχά

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/05/sabiha.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/05/sabiha-696x394.png" /></a><br /><br />Κοινό μυστικό αποτελεί στην Θράκη, ότι οι συλληφθέντες στη Ρόδο -για κατασκοπεία-μουσουλμάνοι πολίτες, αποτελούν την “κορυφή του παγόβουνου”, σε έναν μακρύ κατάλογο προσώπων που τελούν υπό την επιρροή τουρκικών συμφερόντων και προξενικών αρχών υπηρετώντας σκοπιμότητες ξένες προς τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.<br /><br />Όπως αποκάλυψε μιλώντας στο Radio North 98 και στην εκπομπή “Βόρειος Αντίκτυπος” με τον Βαγγέλη Μωυσή και την Ειρήνη Γκέλη η Πρόεδρος του Πολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Γυναικών Δροσερού Ξάνθης, Σαμπιχά Σουλεϊμάν, το σχέδιο της Τουρκίας για… εκτουρκισμό των Ρομά της περιοχής με επίκεντρο τον μεγάλο οικισμό Ρομά της περιοχής όχι μόνο δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ, αλλά συνεχίζεται, από πρόσωπα… γνωστά και στους ντόπιους και στις αρχές!<br /><br />«Είναι άνθρωποι μέσα από τον οικισμό, αλλά και άνθρωποι σε επαφή με το Δροσερό» τονίζει. «Μπορεί να είναι ο πρώτος σου ξάδερφος, ο θείος σου, μα και άλλοι, δυστυχώς, που είναι και απλωμένοι σε δημόσιες υπηρεσίες. Είναι άνθρωποι που έχουν σε δημοτικά συμβούλια τον πρώτο λόγο.»<br /><br />Η κ. Σαμπιχά Σουλεϊμάν, η οποία στο παρελθόν δέχθηκε απειλές και επιθέσεις για τις προπαθειές της να καταγγείλει και να αποτρέψει ανάλογες ενέργειες, προσθέτει: «Σε προσεγγίζουν, μέσω του θρησκεύματος. θα πουν ότι είσαι καλός Μουσουλμάνος, να έρχεσαι πιο συχνά στο τζαμί… Όλα αυτά γίνονται μέσα από το θρήσκευμα και τη γλώσσα. Λιγότερο επιθετικά απ` ότι στο παρελθόν, αλλά πρόκειται για προσπάθειες που δεν θα τελειώσουν. Δεν πέτυχαν ποτέ και πολλά πράγματα, γιατί στη Θράκη υπάρχουν και οι μητρικές γλώσσες των ανθρώπων και υπάρχει πλέον από το κάθε άτομο της περιοχής μας, που ασχολείται με τα πολιτιστικά, εμπειρία διαχείρισης αυτών των θεμάτων. Ο κάθε Έλληνας πολίτης που έχει συνείδηση μπορεί να καταλάβει πλέον τα παιχνίδια. Εξηγώ σ΄ αυτόν τον κόσμο, πως άλλο είναι εθνικότητα, άλλο είναι η γλώσσα και άλλο είναι το θρήσκευμα. Το θρήσκευμα, γίνεται γι αυτούς (σ.σ.: τους στρατολογημένους από τον τουρκικό παράγοντα) μέσο εκτουρκισμού, αλλά δεν μπορούν να κάνουν και πολλά γιατί δεν μπορούν να απαντήσουν στα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.»<br /><br />Την ίδια ώρα απευθύνει έκκληση και στην ελληνική πολιτεία να στηρίξει τους Ρομά στο Δροσερό Ξάνθης: «Θέλουμε τα παιδιά μας να παίρνουν ελληνική εκπαίδευση. Έλληνες πολίτες είμαστε. Δεν διαπραγματευόμαστε εμείς την ταυτότητά μας. Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να έρθει να δει αν τα 3.000 παιδιά αν χρειάζονται παιδικούς σταθμούς, αν χρειάζονται νηπιαγωγεία, αν χρειάζονται δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια και αυτά να είναι δημόσια, ελληνικά, να μην είναι μειονοτικά. Προσπαθούμε να βάλουμε τέλος την ταύτιση των Ρομά με την παραβατικότητα και την εγκληματικότητα και εδώ το Δροσερό η νοοτροπία αλλάζει, αλλά αυτό πρέπει να υποστηριχθεί και από την εκπαίδευση.»<br /><br />Ολόκληρη η συνέντευξη: <div><br /></div><div><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="351" src="https://www.youtube.com/embed/8Wb2IdAboos" width="680"></iframe><br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Οι συλλήψεις στη Ρόδο για κατασκοπεία κορυφή του παγόβουνου για τη Θράκη”! Αποκαλύψεις Σ.Σαμπιχά

Κοινό μυστικό αποτελεί στην Θράκη, ότι οι συλληφθέντες στη Ρόδο -για κατασκοπεία-μουσουλμάνοι πολίτες, αποτελούν την “κορυφή του παγόβουνου”...

Διαβάστε την συνέχεια

Η παγίδα της πολυμερούς για την Ανατολική Μεσόγειο

<img height="427" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=shutterstock_1434933218_1.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Σάκης Μουμτζής</b><br />Είναι στρατηγική επιλογή της Τουρκίας να επιβάλει την λύση την οποία θέλει στα ανοικτά ζητήματα που αυτή πιστεύει πως έχει με την Ελλάδα, όχι με βάση τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, αλλά με βάση την εικαζόμενη ισχύ της και το μέγεθος της. Έτσι, ενώ η διαφορά της με την πατρίδα μας, σχετικά με την υφαλοκρηπίδα, είναι ένα διμερές πρόβλημα για την επίλυση του οποίου υπάρχουν θεσπισμένοι οδοί από την διεθνή κοινότητα, η Τουρκία έχει αναγάγει σε κύριο τακτικό στόχο την σύγκληση μιας πολυμερούς. Σε αυτήν, υπό την υψηλή επιστασία των Γερμανών, θα αποπειραθεί να γίνει μοιρασιά δικαιωμάτων και ισχύος, με τους όρους της Άγκυρας ή εν πάση περιπτώσει, προς το συμφέρον της Άγκυρας.<br /><br />Τι νόημα λοιπόν έχει μια πολυμερής; Να πάρει αποφάσεις; Αποκλείεται. Οι διαφορές είναι σημαντικές και ομοφωνία δεν θα επιτευχθεί. Να φέρει τα συμμετέχοντα κράτη πιο κοντά; Και αυτό αποκλείεται λόγω της ύπαρξης αποκλινόντων συμφερόντων και λόγω του βεβαρημένου, πρόσφατου παρελθόντος της Τουρκίας.<br /><br />Το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει μια πολυμερής θα είναι η επίσημη καταγραφή και η de facto νομιμοποίηση των τουρκικών απαιτήσεων απέναντι στην πατρίδα μας και στην Κυπριακή Δημοκρατία. Συγχρόνως, θα είναι ένα «ξέπλυμα» της τουρκικής αδιαλλαξίας, κάτι που επιθυμούν διακαώς οι Γερμανοί συνεταίροι της. Και από κοντά τους και ο Ζ. Μπορέλ ο οποίος φαίνεται πως υιοθετεί και αυτός την ιδέα της πολυμερούς.<br /><br />Βέβαια, πολυμερής δεν πρόκειται να συγκληθεί ποτέ, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση-- εκτός από την Ελλάδα-- να συναινέσει τουλάχιστον η Αίγυπτος και το Ισραήλ. Έτσι, εν τοις πράγμασι, αυτή η προσπάθεια να εξωραϊσθεί η εικόνα της Τουρκίας δεν θα ευοδωθεί. <br /><br />Είμαστε σίγουροι για την άρνηση της Ελλάδας; Ναι, για έναν κυρίως λόγο. Γιατί η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την κρατική οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, κάτι που αποτελεί έναν από τους θεμέλιους λίθους της εξωτερικής πολιτικής της. Θα απαιτήσει—όπως ήδη το έχει υπαινιχθεί—να συμμετάσχουν ισότιμα και οι δύο κοινότητες. Νομίζω πως ουδεμία Ελληνική κυβέρνηση θα δεχθεί την κατάλυση τής υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /><br />Για να καταστεί σαφέστερο: μέχρι να επιλυθεί το Κυπριακό, στην Κύπρο υπάρχει η Κυπριακή Δημοκρατία, που είναι ενταγμένη στην ΕΕ και στην ευρωζώνη, και το κατεχόμενο βόρειο κομμάτι. Η Τουρκοκυπριακή κοινότητα ή το αποκαλούμενο «ψευδοκράτος». Συνεπώς, σε οποιαδήποτε πολυμερή για την Ανατολική Μεσόγειο, ο μόνος νόμιμος συνομιλητής είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, κάτι που για λόγους αρχής δεν μπορεί να το αποδεχθεί η τουρκική πλευρά. Φόρμουλες παράκαμψης αυτού του προβλήματος θα υπονομεύσουν την υπόσταση της ίδιας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Συνεπώς καμιά Ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να συνεργήσει σε κάτι τέτοιο.<br /><br />Επιπροσθέτως, η Ελλάδα από την στιγμή που αναγνωρίζει ως μόνη υπαρκτή διαφορά με την Τουρκία αυτή της υφαλοκρηπίδας, δεν έχει κανένα λόγο να της επιτρέψει να καταθέσει σε μια πολυμερή διάσκεψη τις μονομερείς απαιτήσεις της.<br /><br />Είναι ολοφάνερο πως η πρόταση για πολυμερή για την Ανατολική Μεσόγειο, κρύβει μόνον παγίδες για την πατρίδα μας και την Κυπριακή Δημοκρατία. Αν πάμε, η καλύτερη προοπτική θα είναι να μην χάσουμε.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η παγίδα της πολυμερούς για την Ανατολική Μεσόγειο

Σάκης Μουμτζής Είναι στρατηγική επιλογή της Τουρκίας να επιβάλει την λύση την οποία θέλει στα ανοικτά ζητήματα που αυτή πιστεύει πως έχει με...

Διαβάστε την συνέχεια

Παιγνίδια της Τουρκίας στην Ισλαμική Διάσκεψη, για Κύπρο, Θράκη και «μουσουλμάνους Δωδεκανήσου»

<div><img height="448" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=erdoganAP_19331363466841.jpg" width="640" /><br /><br /></div><div><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Βήμα για την επανάληψη όλων των τουρκικών θέσεων και ισχυρισμών για το Κυπριακό, αλλά και για την «τουρκική» μειονότητα στην Θράκη και τους «μουσουλμάνους της Δωδεκανήσου», βρήκε και πάλι η Τουρκία στην υπουργική Σύνοδο του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης που έγινε στον Νίγηρα.<br /><br />Στις αποφάσεις της 47ης Συνόδου Υπουργών Εξωτερικών περιλαμβάνονται δυο αποφάσεις οι οποίες ουσιαστικά χωρίς αντίλογο επαναλαμβάνουν την τουρκική επιχειρηματολογία και απαιτήσεις, καθώς όπως φαίνεται ακόμη και οι φιλικά διακείμενες προς την Ελλάδα και Κύπρο μουσουλμανικές χώρες δεν θέλησαν ή δεν μπόρεσαν να αλλάξουν τα κείμενα αυτά ή τουλάχιστον να συμπεριλάβουν και τις θέσεις της άλλης πλευράς.<br /><br />Η προβολή των τούρκικων ισχυρισμών σε αυτό το σημαντικό διεθνές φόρουμ στο οποίο συμμετέχουν ως μέλη 57 χώρες είναι μια αρνητική εξέλιξη.<br /><br />Δεν είναι τυχαίο μάλιστα ότι ειδικά για την Κύπρο, η Ισλαμική Διάσκεψη συστήνει μια σειρά μέτρα στήριξης των Τουρκοκυπρίων που πρακτικά φθάνουν λίγο πριν την πρόταση για αναγνώριση του ψευδοκράτους, ενώ υιοθετείται πλήρως η τουρκική θέση για «πολιτική ισότητα».<br /><br />Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η απόφαση της Ισλαμικής Διάσκεψης ζητά την αναγνώριση της «ταυτότητας» της «τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας», την αναγνώριση των ψευδομουφτηδων, την εφαρμογή των αποφάσεων του ΕΔΑΔ για χρήση του όρου «τουρκικός» στους τίτλους των Συλλόγων της μειονότητας και εξουσιοδοτεί μάλιστα και τη Γενική Γραμματεία του ΟΙΔ να παρακολουθεί την κατάσταση και να έρθει σε επαφή με την ελληνική κυβέρνηση για τα θέματα των «μουσουλμάνων της Ελλάδας, της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης και του μουσουλμανικού πληθυσμού της Δωδεκάνησου».<br /><br />Καθώς πλέον έχουν αλλάξει πολλά στις σχέσεις της Ελλάδας με παραδοσιακά ισχυρούς «παίκτες» στον μουσουλμανικό κόσμο, απαιτείται τουλάχιστον να υπάρξει ευρεία ενημέρωση για την κατάσταση της ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας και να απορριφθεί η εικόνα «απαρτχάιντ» που επιχειρεί να περάσει η τουρκική προπαγάνδα. Καθώς είναι σαφές ότι δεν γίνεται καμιά διάκριση εις βάρος των μελών της μειονότητας λόγω των θρησκευτικών πεποιθήσεων της. αλλά απλώς η Ελλάδα δεν δέχεται την μετατροπή του θρησκευτικού χαρακτήρα της μειονότητας σε εθνικό με τρόπο ώστε να εξυπηρετούνται οι εθνικιστικές επιδιώξεις της Τουρκίας . Και οι οποίες προφανώς δεν αφορούν τον σεβασμό των θρησκευτικών πεποιθήσεων των μελών της μειονότητας.<br /><br />Απόφαση 21/47 για την κατάσταση στην Κύπρο<div class="main-article__text " style="box-sizing: inherit; margin: 0px; padding: 0px;"><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #666666; font-family: literata, serif; font-size: 1.8rem; letter-spacing: 1px; line-height: 30.6px; margin: 0px 0px 3.8rem 44.3875px; padding: 0px; word-break: break-word;"></p><div class="pdf-container" style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #212529; font-family: -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji"; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><iframe data-pdf="1" src="https://www.liberal.gr/ckfinderIMG/userfiles/images/RESOLUTIONS1.pdf" style="box-sizing: inherit; display: block; height: 400px; margin: 0px; max-width: 100%; padding: 0px; width: 739.9px;"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #666666; font-family: literata, serif; font-size: 1.8rem; letter-spacing: 1px; line-height: 30.6px; margin: 0px 0px 3.8rem 44.3875px; padding: 0px; word-break: break-word;"></p>Επιβεβαιώνοντας όλα τα προηγούμενα ψηφίσματα υποστήριξης των ισλαμικών διασκέψεων για το κυπριακό ζήτημα, τα οποία εκφράζουν σταθερή υποστήριξη για τον νόμιμη υπόθεση των Μουσουλμάνων Τουρκοκυπρίων που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ισλαμικού κόσμου, Εκφράζοντας την εκτίμησή του για τις προσπάθειες του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στο πλαίσιο της αποστολής του για μια συνολική διευθέτηση, η οποία προέβλεπε μια ομοσπονδία αποτελούμενη από δύο συστατικά κράτη, ισότιμου καθεστώτος, υπενθυμίζοντας την υποστήριξή του στις διαπραγματεύσεις για συνολική διευθέτηση του Κυπριακού, υπό την αιγίδα της Αποστολής Καλών Υπηρεσιών του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών και την προθυμία που επέδειξαν η τουρκοκυπριακή πλευρά και η Τουρκία για δίκαιη και διαρκή διευθέτηση, εκφράζοντας την αλληλεγγύη του προς το συστατικό τουρκοκυπριακό κράτος και την εκτίμησή του για τις εποικοδομητικές προσπάθειές τους για την επίτευξη δίκαιης και αμοιβαία αποδεκτής διευθέτησης, Εκφράζοντας τη βαθιά του λύπη για το κλείσιμο της Διάσκεψης για την Κύπρο στις 7 Ιουλίου 2017 στο Crans-Montana χωρίς αποτέλεσμα· <br /><ul style="text-align: left;"><li>1.Eπιβεβαιώνει την πλήρη ισότητα των δύο πλευρών στην Κύπρο ως την Αρχή που τους επιτρέπει να ζουν δίπλα-δίπλα σε ασφάλεια, ειρήνη και αρμονία χωρίς να έχει η μια πλευρά την ικανότητα να κυβερνά, να εκμεταλλεύεται, να καταπιέζει ή να απειλεί την άλλη και τονίζει στο πλαίσιο αυτό ότι οι δημόσιες δηλώσεις από τη μία πλευρά που περιγράφουν την άλλη πλευρά ως "μειονότητα" έρχονται σε αντίθεση με αυτή την σταθερά εδραιωμένη αρχή της πολιτικής ισότητας· </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>2- Επαναλαμβάνει την υποστήριξή του στις προσπάθειες του Τουρκοκύπριου Ηγέτη και του Ελληνοκύπριου Ηγέτη για επίτευξη συμφωνίας κατόπιν διαπραγματεύσεων. </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>3. καλεί τη διεθνή κοινότητα να ενθαρρύνει τις δύο πλευρές, την τουρκοκυπριακή πλευρά και την ελληνοκυπριακή πλευρά να εργαστούν εποικοδομητικά για μια έγκαιρη συνολική λύση στο Κυπριακό,</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>4- Επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς τη διεθνή κοινότητα να λάβει, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, συγκεκριμένα μέτρα για τον τερματισμό της απομόνωσης των Μουσουλμάνων Τουρκοκυπρίων σύμφωνα με την έκκληση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην έκθεσή του της 28ης Μαΐου 2004 και τις εκτιμήσεις που έγιναν από τις ακόλουθες εκθέσεις του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και με τα προηγούμενα ψηφίσματα του OIC·</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>5- Καλεί τα κράτη μέλη να ενισχύσουν την αποτελεσματική αλληλεγγύη προς τους Μουσουλμάνους Τουρκοκύπριους, σε στενή σύνδεση μαζί τους και προκειμένου να τους βοηθήσουν να ξεπεράσουν ουσιαστικά και πολιτικά την απάνθρωπη απομόνωση που τους έχει επιβληθεί, να αυξήσουν και να διευρύνουν τις σχέσεις τους σε όλους τους τομείς·</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>6- Καλεί τα κράτη μέλη στο πλαίσιο αυτό: </li></ul>- να ανταλλάξουν επιχειρηματικές αντιπροσωπείες με τους Μουσουλμάνους Τουρκοκύπριους με σκοπό τη διερεύνηση των ευκαιριών οικονομικής συνεργασίας, των επενδύσεων σε τομείς όπως οι απευθείας μεταφορές, ο τουρισμός, η πληροφόρηση·<br />- ανάπτυξη πολιτιστικών σχέσεων και αθλητικών επαφών με τους Μουσουλμάνους Τουρκοκύπριους· <br />- ενθάρρυνση της συνεργασίας με τα τουρκοκυπριακά πανεπιστήμια, συμπεριλαμβανομένης της ανταλλαγής φοιτητών και ακαδημαϊκών· <br /><ul style="text-align: left;"><li>7- Χαιρετίζει, στο πλαίσιο αυτό, το περιφερειακό εργαστήριο κατάρτισης για τις εξαγωγικές στρατηγικές για πρωτους εξαγωγείς των κρατών μελών του OIC που διοργανώθηκε από κοινού στην Κηρύνεια στις 5-7 Δεκεμβρίου 2017. Ενθαρρύνει τη διοργάνωση περαιτέρω τέτοιων εκδηλώσεων· </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>8- Ενθαρρύνει έντονα τα κράτη μέλη να ανταλλάσσουν επισκέψεις υψηλού επιπέδου με τους Μουσουλμάνους Τουρκοκύπριους· </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>9- Επιβεβαιώνει τις προηγούμενες αποφάσεις του να υποστηρίξει, έως ότου επιλυθεί το Κυπριακό, τη νόμιμη αξίωση των Μουσουλμάνων Τουρκοκυπρίων, για το δικαίωμα ακρόασης σε όλα τα διεθνή φόρουμ όπου το Κυπριακό πρόβλημα έρχεται προς συζήτηση, στη βάση της ισότητας των δύο μερών στην Κύπρο· </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>10- Ζητεί από τον Γενικό Γραμματέα να εξασφαλίσει τη συνέχιση των απαραίτητων επαφών με την Ισλαμική Τράπεζα Ανάπτυξης με σκοπό την αναζήτηση τρόπων και μέσων για τη βοήθεια της τελευταίας για τα αναπτυξιακά σχέδια των Μουσουλμάνων Τουρκοκυπρίων· </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>11-Χαιρετίζει την επίσκεψη του Εκτελεστικού Διευθυντή του Ισλαμικού Ταμείου Αλληλεγγύης στους Μουσουλμάνους Τουρκοκύπριους· </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>12- Αναγνωρίζει την επιθυμία των Μουσουλμάνων Τουρκοκυπρίων να ταξιδεύουν ελεύθερα στις χώρες μέλη του OIC· </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>13- Προτρέπει τα κράτη μέλη να ενημερώσουν τη Γενική Γραμματεία για τις ενέργειες που έχουν αναληφθεί όσον αφορά την εφαρμογή όλων των προηγούμενων ψηφισμάτων, </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>14- Ζητεί από τον Γενικό Γραμματέα να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή του παρόντος ψηφίσματος, να προβεί σε περαιτέρω συστάσεις ανάλογα με την περίπτωση και να υποβάλει σχετικές εκθέσεις στην 48η σύνοδο του Συμβουλίου Των Υπουργών Εξωτερικών.</li></ul>«Απόφαση 3/47-MM για την κατάσταση της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Δυτική Θράκη και στον μουσουλμανικό πληθυσμό των Δεωδεκανήσων»<p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #666666; font-family: literata, serif; font-size: 1.8rem; letter-spacing: 1px; line-height: 30.6px; margin: 0px 0px 3.8rem 44.3875px; padding: 0px; word-break: break-word;"></p><div class="pdf-container" style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #212529; font-family: -apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, "Helvetica Neue", Arial, "Noto Sans", sans-serif, "Apple Color Emoji", "Segoe UI Emoji", "Segoe UI Symbol", "Noto Color Emoji"; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><iframe data-pdf="1" src="https://www.liberal.gr/ckfinderIMG/userfiles/images/MUSLIM%20COMMUNITIES%20AND%20MUSLIM%20MINORITIES%20INTHE%20NON-OIC%20MEMBER%20STATES.pdf" style="box-sizing: inherit; display: block; height: 400px; margin: 0px; max-width: 100%; padding: 0px; width: 739.9px;"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #666666; font-family: literata, serif; font-size: 1.8rem; letter-spacing: 1px; line-height: 30.6px; margin: 0px 0px 3.8rem 44.3875px; padding: 0px; word-break: break-word;"></p>Υπενθυμίζοντας το ψήφισμα 3/-46-MM σχετικά με την κατάσταση της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη και του μουσουλμανικού πληθυσμού των Δωδεκανήσων, επιβεβαιώνοντας τη δέσμευσή της προς τις μουσουλμανικές κοινότητες και τις μειονότητες που ζουν σε κράτη μέλη που δεν ανήκουν στον OIC, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι οι μουσουλμάνοι στην Ελλάδα, γενικά, και η τουρκική μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη της Ελλάδας και ο μουσουλμανικός πληθυσμός στα Δωδεκάνησα ειδικότερα, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του μουσουλμανικού κόσμου, Υπενθυμίζοντας τις αρχές και τους στόχους του Χάρτη του OIC, τα ψηφίσματα που εγκρίθηκαν από τις διασκέψεις της Ισλαμικής Συνόδου Κορυφής του OIC, τις διασκέψεις των Υπουργών Εξωτερικών, το Συμβούλιο και τις διεθνείς συμφωνίες, δηλώσεις και συμβάσεις που ζητούν το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και οικονομικών δικαιωμάτων και της ελευθερίας της λατρείας, και ειδικότερα τη Συνθήκη της Λωζάνης που εγγυάται τα δικαιώματα της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη της Ελλάδας, δυνάμει της οποίας έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν τη μητρική τους γλώσσα, δηλαδή την τουρκική γλώσσα, και να ασκήσουν τις θρησκευτικά καθήκοντα τους , υπενθυμίζοντας περαιτέρω τη Δήλωση της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη όλων των μορφών μισαλλοδοξίας και διακρίσεων με βάση τη θρησκεία ή τις πεποιθήσεις, συνειδητοποιώντας ότι τα βασικά δικαιώματα και ελευθερίες της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας και του μουσουλμανικού πληθυσμού των Δωδεκανήσων καθορίζονται και προστατεύονται από πολυμερείς και διμερείς συνθήκες και συμβάσεις στις οποίες η Ελλάδα είναι συμβαλλόμενο μέρος,.Εχοντας εξετάσει την έκθεση του Γενικού Γραμματέα για την κατάσταση των μουσουλμανικών κοινοτήτων και των μειονοτήτων στα μη-OIC κράτη μέλη.<br /><ul style="text-align: left;"><li>1.καλεί την Ελλάδα να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για την προάσπιση των βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών καθώς και της ταυτότητας της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας που απορρέουν από τις διμερείς και διεθνείς συμφωνίες· </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>2. Απαιτεί και πάλι από την Ελλάδα να αναγνωρίσει τον εκλεγμένο Μουφτή Ξάνθης και Κομοτηνής ως τον επίσημο Μουφτή. </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>3. Καλεί την Ελλάδα να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την εκλογή των διοικητικών συμβουλίων των βακουφίων από την Τουρκική Μουσουλμανική Μειονότητα, προκειμένου να διασφαλιστεί η αυτοδιοίκηση τους.</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>4. τονίζει την ανησυχία του για την πρακτική της Ελλάδας σχετικά με το διορισμό 240 ιμάμηδων/θρησκευτικών εκπαιδευτών, παρά τις αντιδράσεις της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας. </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>5. προτρέπει την Ελλάδα να εφαρμόσει τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ) σχετικά με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας. </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>6. προτρέπει για άλλη μια φορά την Ελλάδα να αποκαταστήσει τα δικαιώματα ιθαγένειας δεκάδων χιλιάδων μελών της τουρκικής μειονότητας που στερήθηκαν την υπηκοότητά τους βάσει του καταργηθέντος πλέον άρθρου 19 του νόμου περί ελληνικής ιθαγένειας αριθ. 3370/1955 </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>7. επαναλαμβάνει την πρόσκλησή του προς την Ελλάδα να λάβει τα αναγκαία και επείγοντα μέτρα, σε συνεννόηση με την Τουρκική Μουσουλμανική Μειονότητα, για την αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών τους ζητημάτων που συνδέονται επίσης άμεσα με την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της περιοχής στην οποία ζουν. </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>8. ζητεί από τον Γενικό Γραμματέα να ξεκινήσει έρευνα σχετικά με τα ζητήματα που τίθενται στο παρόν ψήφισμα ειδικότερα και να υποβάλει σχετικά έκθεση στην 46η σύνοδο του Συμβουλίου Των Υπουργών Εξωτερικών· </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>9. χαιρετίζει την έναρξη για το ακαδημαϊκό έτος 2016-2017 ενός «Προγράμματος Ισλαμικών Σπουδών» στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>10. σημειώνει την υποστήριξη που παρέχει το Πανεπιστήμιο Al-Azhar σε θρησκευτικά θέματα και θρησκευτικά σχολεία για μουσουλμάνους στην Ελλάδα. </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>11. καλεί τον Γενικό Γραμματέα να επαναλάβει το διάλογο και τη συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση με στόχο την ενίσχυση της ευημερίας και της ευημερίας των μουσουλμάνων στην Ελλάδα, ιδίως της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας και του μουσουλμανικού πληθυσμού στα Δωδεκάνησα. </li></ul><ul style="text-align: left;"><li>12. ζητεί από τον Γενικό Γραμματέα να δώσει συνέχεια στην εφαρμογή του παρόντος ψηφίσματος και να υποβάλει σχετικά έκθεση στην 48η σύνοδο του Συμβουλίου Των Υπουργών Εξωτερικών.»</li></ul></div></div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Παιγνίδια της Τουρκίας στην Ισλαμική Διάσκεψη, για Κύπρο, Θράκη και «μουσουλμάνους Δωδεκανήσου»

Νίκος Μελέτης Βήμα για την επανάληψη όλων των τουρκικών θέσεων και ισχυρισμών για το Κυπριακό, αλλά και για την «τουρκική» μειονότητα στην Θ...

Διαβάστε την συνέχεια