Bloomberg: Ο πόλεμος του Πούτιν αναγκάζει την Ιταλία να επανεξετάσει τους ιστορικούς δεσμούς της με τη Ρωσία

<img height="392" src="https://www-capital-gr.cdn.ampproject.org/ii/AW/s/www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/680x417/crop/both/dd/dd0151074e2f4d738c6653d2ee7af74b.jpg" width="774" /><div><br /></div><div>Ο επικεφαλής του βιομηχανικού λόμπι της Ιταλίας, Carlo Bonomi, ταξίδεψε πρόσφατα στο Κίεβο για να επιδείξει την υποστήριξη της επιχειρηματικής κοινότητας προς την Ουκρανία απέναντι στη ρωσική επιθετικότητα, σύμφωνα με το Bloomberg.<br /><br />Ακόμα και όταν δεσμεύτηκε να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης από τον πόλεμο χώρας, πίσω στην Ιταλία, ο συνασπισμός του πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι ταλανίστηκε από μια διαμάχη σχετικά με την αποστολή στρατιωτικής βοήθειας για την Ουκρανία.<br /><br />Η κυβέρνηση Ντράγκι επιβίωσε, αλλά η αναταραχή στη Ρώμη έδειξε πώς η εισβολή του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν αποκαλύπτει ένα ρήγμα για τη στάση απέναντι στη Ρωσία που διατρέχει τις ιταλικές επιχειρήσεις, την πολιτική και την κοινωνία γενικότερα. Με τον πόλεμο να διανύει πλέον τον πέμπτο μήνα του και να μην διαφαίνεται τέλος, οι εντάσεις αυτές απειλούν να αναβλύσουν ξανά και να θολώσουν την αντίδραση της Ιταλίας, υπονομεύοντας τις ευρωπαϊκές προσπάθειες να τιμωρηθεί η Μόσχα και να βοηθηθεί το Κίεβο.<br /><br />"Η Ιταλία ήταν πάντα, αν όχι η πιο φιλική χώρα για τη Ρωσία στη δυτική Ευρώπη, τότε η πιο συμπαθητική", δήλωσε η Έλενα Μάσλοβα, ανώτερη ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Ευρώπης της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. "Οι Ιταλοί επιχειρηματίες φημίζονται για την ευελιξία και την εφευρετικότητά τους στις συναλλαγές τους με τη Ρωσία", πρόσθεσε. Αλλά τώρα "θα μπορούσε να γίνει πολύ πιο δύσκολο γι' αυτούς".<br /><br />Άτομο που γνωρίζει τις σκέψεις της ιταλικής κυβέρνησης για τη Ρωσία δήλωσε ότι οι σχέσεις θα επιβιώσουν. Υπάρχουν επαφές σε προσωπικό επίπεδο μεταξύ Ιταλών και Ρώσων αξιωματούχων και οι επιχειρήσεις δεν θέλουν να φύγουν από τη χώρα, είπε το ίδιο πρόσωπο, ζητώντας να μην κατονομαστεί λόγω της οικονομικής και πολιτικής ευαισθησίας του θέματος.<br /><br />Αυτό δεν είναι το μήνυμα που μετέφερε ο Ντράγκι στο Κίεβο αυτόν τον μήνα, όταν έκανε επίδειξη της αποφασιστικότητάς του να διακόψει τους επιχειρηματικούς και ενεργειακούς δεσμούς με τη Μόσχα. Ωστόσο, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η ιταλική κοινή γνώμη δεν είναι και τόσο ολόψυχη στην υποστήριξή της.<br /><br />Οι Ιταλοί είναι οι λιγότερο πιθανοί να κατηγορήσουν τη Ρωσία για τον πόλεμο, σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη αυτό το μήνα σε περίπου 8.000 άτομα σε 10 ευρωπαϊκά κράτη για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων. Είναι οι περισσότεροι υπέρ της εξεύρεσης μιας γρήγορης ειρήνης, ανεξάρτητα από το αν αυτό σημαίνει εδαφικές απώλειες για την Ουκρανία, και εμφανίζουν τη μεγαλύτερη αντίθεση στην ένταξη της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.<br /><br />Η Ιταλία έχει υποστεί τόσο μεγάλο οικονομικό πλήγμα από τις επιπτώσεις του πολέμου όσο κανείς άλλος στη δυτική Ευρώπη, καθώς η κυβέρνηση προσπαθεί να αντικαταστήσει το 40% του φυσικού αερίου της που προμηθεύτηκε από τη Ρωσία. Οι αποδόσεις των ιταλικών ομολόγων έχουν εκτοξευθεί καθώς οι παγκόσμιες προοπτικές επιδεινώνονται και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ετοιμάζεται να αυξήσει τα επιτόκια, αυξάνοντας το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους της περισσότερο από ό,τι οι ομολόγοι της στην ευρωζώνη.<br /><br />Ενώ οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ανησυχούν για τον οικονομικό αντίκτυπο του πολέμου, υπάρχει μια αίσθηση αμφιθυμίας απέναντι στην Ουκρανία στην Ιταλία, η οποία επιδεινώνεται από ορισμένες ασυνεπείς στάσεις μεταξύ των επιχειρήσεων.<br /><br />Μόλις τον Ιανουάριο, όταν η στρατιωτική ενίσχυση της Ρωσίας κατά μήκος των συνόρων της Ουκρανίας ήταν σαφής, ιταλικά στελέχη απέκρουσαν την έκκληση της κυβέρνησης στη Ρώμη και πραγματοποίησαν τηλεδιάσκεψη με τον Πούτιν για τις επενδυτικές προοπτικές. Ο επικεφαλής του ρωσικού παραρτήματος του λόμπι Confindustria της Bonomi ήταν ένας από τους λίγους δυτικοευρωπαίους στο φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης νωρίτερα αυτό το μήνα.<br /><br />Κατά το ξέσπασμα του πολέμου στα τέλη Φεβρουαρίου, η Ιταλία ήταν επιφυλακτική ως προς την επιδίωξη σκληρής αντίδρασης, φοβούμενη για τους εμπορικούς της δεσμούς. Οι συνολικές εμπορικές σχέσεις της Ιταλίας με τη Ρωσία αυξήθηκαν σε περίπου 33 δισεκατομμύρια δολάρια πέρυσι από λιγότερα από 20 δισεκατομμύρια δολάρια το 2016.<br /><br />Καθώς ο Bonomi βρισκόταν στο Κίεβο, το υπουργείο Άμυνας της Ουκρανίας κατηγόρησε την ιταλική εταιρεία μετάλλων Danieli, ισχυριζόμενο σε ένα tweet ότι "εξακολουθεί να συνεργάζεται με ρωσικά εργοστάσια" και προμηθεύει εξοπλισμό για την παραγωγή πυρηνικών υποβρυχίων και τεθωρακισμένων.<br /><br />Η Danieli απέρριψε την κατηγορία αυτή σε ανακοίνωσή της, λέγοντας ότι ο όμιλος δεν παρέχει με κανέναν τρόπο την άμεση παραγωγή πολεμικού υλικού και συμμορφώνεται πλήρως με τις κυρώσεις της ΕΕ.<br /><br />Υπό την καθοδήγηση της κυβέρνησης, οι κρατικές εταιρείες έχουν πραγματοποιήσει μια δραματική στροφή σε σχέση με τη Ρωσία.<br /><br />Η Enel SpA πούλησε ολόκληρο το μερίδιό της στη ρωσική μονάδα της αυτό το μήνα, μια δραματική αντιστροφή για την ιταλική εταιρεία κοινής ωφέλειας, η οποία είχε ποντάρει πολλά στη Ρωσία πριν από την εισβολή. Η Eni SpA, η οποία δημιούργησε ενεργειακές σχέσεις με τη Μόσχα από τη σοβιετική εποχή, συνεργάστηκε εν τω μεταξύ με την ιταλική κυβέρνηση για να υποστηρίξει τη διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών της, υπογράφοντας νέες συμφωνίες στην Αλγερία, την Αγκόλα και το Κατάρ.<br /><br />Η Ρωσία δεν πιστεύει ότι έχει χάσει εντελώς την Ιταλία, σύμφωνα με κυβερνητικό αξιωματούχο στη Μόσχα, ο οποίος επικαλέστηκε πολλές επαφές με Ιταλούς αξιωματούχους και επιχειρηματίες, ζητώντας να μην κατονομαστεί συζητώντας ευαίσθητες διεθνείς σχέσεις. Κατ' ιδίαν, λένε ότι δεν υποστηρίζουν την πολιτική της ΕΕ κατά της Ρωσίας και αντιτίθενται στις κυρώσεις, αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γι' αυτό, είπε ο αξιωματούχος.<br /><br />Αυτή η συγγένεια με τη Ρωσία φάνηκε στη Ρώμη αυτή την εβδομάδα, καθώς το Κίνημα Πέντε Αστέρων διασπάστηκε για την Ουκρανία, ρίχνοντας την κυβέρνηση Ντράγκι σε αναταραχή. Ο υπουργός Εξωτερικών Luigi Di Maio εγκατέλειψε τα Πέντε Αστέρια επικαλούμενος τη σκεπτικιστική τους στάση απέναντι στη βοήθεια προς την Ουκρανία, αφού ο ηγέτης του κόμματος Giuseppe Conte τάχθηκε κατά της αποστολής όπλων στο Κίεβο.<br /><br />Ο Conte, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός στην προηγούμενη κυβέρνηση της Ιταλίας, επιδιώκει να διαμορφώσει ένα ισχυρότερο προφίλ ενόψει των εθνικών εκλογών του επόμενου έτους - προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί την αντίθεση των ψηφοφόρων στη στρατιωτική βοήθεια.<br /><br />Μια τέτοια θέση μπορεί να είναι αβάσιμη σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες- όχι όμως στην Ιταλία, όπου περίπου οι μισοί από τους ερωτηθέντες σε δημοσκόπηση της Ipsos που δημοσιεύθηκε στις 20 Ιουνίου δήλωσαν ότι είναι κατά της αποστολής περισσότερων όπλων στην Ουκρανία.<br /><br />Τα Πέντε Αστέρια δεν είναι το μόνο κόμμα που προσπαθεί να προσελκύσει τη διχασμένη πίστη της Ιταλίας. Ο Ματέο Σαλβίνι, ηγέτης της Λέγκας, ανακοίνωσε ένα ταξίδι στη Μόσχα αυτόν τον μήνα, αλλά στη συνέχεια αναγκάστηκε να το ακυρώσει λόγω της αντίθεσης του κόμματός του και του κυβερνητικού συνασπισμού. Η ρωσική πρεσβεία δήλωσε ότι είχε πληρώσει για την πτήση του Σαλβίνι.<br /><br />"Για πολλά χρόνια, η Ρωσία είχε ένα πολύ ολοκληρωμένο και ποικίλο δίκτυο υποστηρικτών σε όλη την Ιταλία", δήλωσε ο Francesco Galietti, ιδρυτής της συμβουλευτικής εταιρείας πολιτικών κινδύνων Policy Sonar με έδρα τη Ρώμη. "Αυτό το δίκτυο δεν θα σαρώσει από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά η επίδειξη υποστήριξης προς τη Μόσχα έχει γίνει όλο και πιο περίπλοκη".<br /><br />Οι ρίζες της ρωσοφιλίας της Ιταλίας βρίσκονται σε ένα κοινό παρελθόν. Για δεκαετίες κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Ιταλία καυχιόταν για το μεγαλύτερο κομμουνιστικό κόμμα στη Δυτική Ευρώπη. Το 1964, η ρωσική πόλη Σταυρούπολη στον ποταμό Βόλγα μετονομάστηκε σε "Tolyatti", προς τιμήν του Palmiro Togliatti, ηγέτη του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος.<br /><br />Πιο πρόσφατα, ο πρώην πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι σύναψε στενή προσωπική φιλία με τον Πούτιν και επισκέφθηκε την Κριμαία μαζί με τον Ρώσο ηγέτη ένα χρόνο μετά την προσάρτησή της από τη Ρωσία το 2014.<br /><br />Σήμερα, η κοινή γνώμη επηρεάζεται από τη συνεχή παρουσία φιλορωσικών παρουσιαστών σε δημοφιλείς τηλεοπτικές εκπομπές.<br /><br />Για τον Galietti του Policy Sonar, ο Ντράγκι υπήρξε βασικός παράγοντας για την απομάκρυνση της Ιταλίας από τη Μόσχα, με αποτέλεσμα "οι φίλοι της Ρωσίας να πρέπει να κρυφτούν στο άμεσο μέλλον".<br /><br />Παρόλα αυτά, η θέση της ιταλικής κυβέρνησης είναι διαφορετική από εκείνη των επιχειρήσεων, σύμφωνα με τον Vittorio Torrembini, αντιπρόεδρο της Ένωσης Ιταλών Επιχειρηματιών στη Ρωσία, γνωστής ως GIM-Unimpresa. Είπε ότι οι περισσότερες ιταλικές εταιρείες εκεί παραμένουν στη θέση τους.<br /><br />Οι εξαγωγές προς τη Ρωσία εξακολουθούν να σημειώνουν πτώση 50% τους τελευταίους τέσσερις μήνες και οι Ιταλοί επιχειρηματίες βρίσκονται υπό πίεση ως αποτέλεσμα της "υπερβολικής συμμόρφωσης" με τους κανόνες των κυρώσεων, δήλωσε ο Torrembini.<br /><br />Πριν από την εισβολή "ήμασταν ήρωες", είπε. "Τώρα είμαστε απόκληροι".<br /><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Bloomberg: Ο πόλεμος του Πούτιν αναγκάζει την Ιταλία να επανεξετάσει τους ιστορικούς δεσμούς της με τη Ρωσία

Ο επικεφαλής του βιομηχανικού λόμπι της Ιταλίας, Carlo Bonomi, ταξίδεψε πρόσφατα στο Κίεβο για να επιδείξει την υποστήριξη της επιχειρηματικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν εξευτελίστηκε από τον Πρίγκηπα μπιν Σαλμάν: Πήγε κρυφά στο αεροδρόμιο να τον …αποχαιρετήσει!!!

<img height="376" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/06/220626020601_bin-salman-erdogan03-arabia-TURKEY-1024x732.jpg" width="724" /><br /><br />Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έσπευσε στο αεροδρόμιο της Άγκυρας και αποχαιρέτησε τον Σαουδάραβα πρίγκιπα διάδοχο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν (MBS), ο οποίος βρισκόταν στην Άγκυρα για επίσημη επίσκεψη, την Πέμπτη.<br /><br />Ο Ερντογάν, με την κίνηση αυτή, ταπεινώθηκε και έγινε ρεζίλι, καθώς ο λόγος που πήγε μέχρι το αεροδρόμιο ήταν η ανάγκη να εξασφαλίσει οικονομική βοήθεια από τη Σαουδική Αραβία, καθώς η τουρκική οικονομία καταρρέει.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος αναγκάστηκε να απολογηθεί για όσα είπε για τον Πρίγκηπα σχετικά με την άναδρη δολοφονία του δημοσιογράφου Κασόγκι, μέσα στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας, στην Κωνσταντινούπολη. Τον είχε χαρακτηρίσει στυγνό δολοφόνο.<br /><br />Ωστόσο, αυτή η χειρονομία δεν αναφέρθηκε από τα μέσα ενημέρωσης (ΜΜΕ) της Τουρκίας, που υποστηρίζουν την κυβέρνηση, και τα οποία καλύπτουν και την παραμικρή κίνηση του Ερντογάν.<br />Σύμφωνα με την <a href="https://nordicmonitor.com/2022/06/erdogans-office-hides-from-the-public-that-he-sent-off-the-crown-prince-at-the-airport/">ιστοσελίδα Nordic Monitor</a>, ομοίως, ο αποχαιρετισμός έκπληξη στου μπιν Σαλμάν και η αγκαλιά των δύο ηγετών δεν κοινοποιήθηκε σε κανέναν από τους λογαριασμούς των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που ανήκουν στην τουρκική προεδρία ή στον Ερντογάν.<br /><br />Το μόνο βίντεο από την τελευταία αγκαλιά του Ερντογάν με τον πρίγκιπα μοιράστηκε από το κρατικό πρακτορείο Τύπου της Σαουδικής Αραβίας. Η κριτική της τουρκικής αντιπολίτευσης για την επίσκεψη στην Τουρκία και οι προηγούμενες δηλώσεις του για τον πρίγκηπα, ότι είναι δολοφόνος, πιθανότατα να κρύβονται πίσω από το αίτημα του Ερντογάν να μην δημοσιοποιηθεί αυτή η σπάνια κίνηση.<br /><br />Ο Πρίγκηπας έφτασε στην Άγκυρα την Τετάρτη στο πλαίσιο επίσημων επισκέψεων του, που περιλαμβάνουν επίσης την Αίγυπτο και την Ιορδανία. Τον Ιούλιο θα επισκεφθεί επίσης τη Λευκωσία και την Αθήνα.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="410" src="https://www.youtube.com/embed/Qcf37GOwpNw" width="784" youtube-src-id="Qcf37GOwpNw"></iframe><br /><br />Τον Πρίγκηπα υποδέχθηκε ο Πρόεδρος Ερντογάν με μια άνευ προηγουμένου επίσημη τελετή στο προεδρικό μέγαρο. Όλοι οι βασικοί υπουργοί του τουρκικού υπουργικού συμβουλίου συμμετείχαν στην επίσημη αντιπροσωπεία υποδοχής, καταδεικνύοντας τη σημασία που δίνεται στις σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία.<br /><br />Οι δύο ηγέτες είχαν αρχικά ένα δίωρο τετ-α-τετ μετά το οποίο πραγματοποιήθηκε κοινή συνάντηση μεταξύ των αντιπροσωπειών. Όπως ήταν αναμενόμενο, η καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου με τους δύο ηγέτες δεν πραγματοποιήθηκε, πιθανότατα από φόβο ότι ο διάδοχος μπορούσε να ερωτηθεί για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι.<br /><br />Σίγουρα δεν θα ρωτούσαν οι Τούρκοι δημοσιογράφοι, αλλά ξένοι συνάδελφοί τους οπωσδήποτε θα υπέβαλλαν ερωτήσεις για τη δολοφονία του Σαουδάραβα δημοσιογράφου, που αρθρογραφούσε στην εφημερίδα Ουάσιγκτον Ποστ.Σύμφωνα με γραπτή δήλωση που εξέδωσε η Διεύθυνση Επικοινωνιών της Προεδρίας, οι επίσημες συνομιλίες μεταξύ του Ερντογάν και του μπιν Σαλμάν διεξήχθησαν σε κλίμα ειλικρίνειας και αδελφοσύνης και ανταλλάχθηκαν απόψεις για τις εξελίξεις στην περιφερειακή και διεθνή σκηνή στις οποίες αποδίδουν σημασία και οι δύο πλευρές.<br /><br />Πριν από την επίσκεψη του Μπιν Σαλμάν, τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης υποστήριξαν ότι οι δύο χώρες θα συμφωνούσαν σε μια συμφωνία SWAP αξίας 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ωστόσο, δεν έχει υπάρξει ακόμη καμία επιβεβαίωση ότι θα υπάρξει άμεση ή έμμεση ροή χρημάτων από τη Σαουδική Αραβία προς την Τουρκία.<br /><br />Η τουρκική αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση του Ερντογάν, η οποία υποφέρει από οικονομικές δυσκολίες και έλλειψη συναλλάγματος, εγκατέλειψε τη δίκη για τη δολοφονία του Κασόγκι με αντάλλαγμα τα χρήματα της Σαουδικής Αραβίας.<br /><br />Ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο ηγέτης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δήλωσε την Τρίτη ότι η φήμη της Τουρκίας τέθηκε σε κίνδυνο με αντάλλαγμα τα χρήματα, προσθέτοντας: «Ο αρχηγός του κράτους θα αγκαλιάσει τον δολοφόνο».<br /><br />Μετά τις επίσημες συναντήσεις, παρατέθηκε συμπόσιο προς τιμήν του διαδόχου με τη συνοδεία ζωντανής τουρκικής και αραβικής μουσικής. Ο Ερντογάν και ο Μπιν Σαλμάν κάθισαν μόνοι τους σε ένα τραπέζι, χωριστά από τους άλλους καλεσμένους.Σύμφωνα με την <a href="https://nordicmonitor.com/2022/06/erdogans-office-hides-from-the-public-that-he-sent-off-the-crown-prince-at-the-airport/">ιστοσελίδα Nordic Monitor</a>, ενώ ο Ερντογάν και ο διάδοχος δεν είναι προγραμματισμένο να συναντηθούν ξανά, μια εκπληκτική εξέλιξη σημειώθηκε το πρωί της Πέμπτης. Ο Πρόεδρος Ερντογάν αποχαιρέτησε τον διάδοχο στο αεροδρόμιο, μια χειρονομία που σπάνια κάνει ποτέ.<br />Γενικά μόνο οι ηγέτες του Αζερμπαϊτζάν και των τουρκικών δημοκρατιών της Κεντρικής Ασίας, που είναι γνωστές ως αδελφές χώρες στην τουρκική διπλωματική παράδοση, υποδέχονται ή αποστέλλονται από τους Τούρκους προέδρους στο αεροδρόμιο.<br /><br />Σύμφωνα με τον Muhammed Vefa της τουρκικής εφημερίδας Milli Gazete, τον μοναδικό δημοσιογράφο που ανακοίνωσε στο Twitter ότι ο Ερντογάν βρισκόταν στο αεροδρόμιο, ο Τούρκος πρόεδρος έγινε δεκτός από τον αντικυβερνήτη της Μέκκας κατά την επίσκεψή του στη Σαουδική Αραβία τον Απρίλιο.<br /><br />Υπάρχουν διάφοροι πιθανοί λόγοι για τους οποίους ο Ερντογάν ήθελε αυτή η χειρονομία να παραμείνει άγνωστη στο κοινό.<br /><br />Μετά τη δολοφονία του Κασόγκι το 2018, ο Ερντογάν επέκρινε σκληρά το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας, με το οποίο ήταν θυμωμένος από την Αραβική Άνοιξη, και στόχευσε ιδιαίτερα τον Μπιν Σαλμάν.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="357" src="https://www.youtube.com/embed/bbBGEmcYpYk" width="765" youtube-src-id="bbBGEmcYpYk"></iframe><br /><br />Υπήρξε επίσης μια εντατική εκστρατεία στα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης κατά του Πρίγκηπα, τον οποίο ο Ερντογάν περιέγραψε ως «δολοφόνο με ματωμένα χέρια».<br /><br />Σε μια προσπάθεια να φέρει τον Μπιν Σαλμάν σε μια πιο δύσκολη κατάσταση, η τουρκική κυβέρνηση μοιράστηκε τα στοιχεία που συγκέντρωσε η τουρκική υπηρεσία πληροφοριών με ξένα μέσα ενημέρωσης. Ο Ερντογάν απέρριψε το αίτημα της Σαουδικής Αραβίας να μοιραστεί μαζί της τα στοιχεία και ισχυρίστηκε ότι θα καταστραφούν.Ως θέμα πραγματικής πολιτικής, θα μπορούσε να συναντηθεί με κάποιον για τον οποίο έχει μιλήσει με σκληρά λόγια στο παρελθόν και να το εξηγήσει στην τουρκική κοινή γνώμη, αλλά ήταν ένα ακραίο βήμα ακόμη και για τους πιστούς του οπαδούς, που τελικά τον είδαν μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα να αποχαιρετά τον πρίγκηπα κρυφά.<br /><br />Μια άλλη πιθανότητα που εκφράζεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ότι η κυβέρνηση του Ερντογάν χρειάζεται τόσο πολύ άμεσες ξένες επενδύσεις και μια συμφωνία SWAP που ο Ερντογάν ένιωσε την ανάγκη να κάνει μια τέτοια χειρονομία.<br /><br />Η σαουδαραβική πλευρά είναι ικανοποιημένη με τη φιλοξενία του Ερντογάν. Ωστόσο, το γεγονός ότι οι φωτογραφίες που παρέχονται από το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων της Σαουδικής Αραβίας δείχνουν τον Ερντογάν να φαίνεται συγκρατημένος και ο διάδοχος να εμφανίζεται χαρούμενος, θεωρείται από τους Τούρκους χρήστες των social media ότι στέλνει μήνυμα.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Ο Ερντογάν εξευτελίστηκε από τον Πρίγκηπα μπιν Σαλμάν: Πήγε κρυφά στο αεροδρόμιο να τον …αποχαιρετήσει!!!

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έσπευσε στο αεροδρόμιο της Άγκυρας και αποχαιρέτησε τον Σαουδάραβα πρίγκιπα διάδοχο Μοχάμεντ μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παρά τη «σφαλιάρα» των ΗΠΑ στην Τουρκία, αποδεκτός ο όρος «TurkΑegean» με σφραγίδα της ΕΕ.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-06/maxresdefault-70_0.jpg?itok=Vt5d177Q" width="723" /><br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νομική και διπλωματική ήττα με άμεσες και πολυεπίπεδες επιπτώσεις στη βαριά βιομηχανία της χώρας, τον Τουρισμό<br /><br />Καθώς στην Αθήνα υπήρξε ικανοποίηση με τη "σφαλιάρα" των ΗΠΑ στην Τουρκία, αναφορικά με το αίτημα της Άγκυρας για χρήση του όρου «Turkaegean», η μαχαιριά ήρθε πισώπλατα από την ΕΕ, καθώς το αίτημα για "τουρκοποίηση" του Αιγαίου έγινε αποδεκτό.<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νομική και διπλωματική ήττα με άμεσες και πολυεπίπεδες επιπτώσεις στη βαριά βιομηχανία της χώρας, τον Τουρισμό, καθώς η έγκριση από την Επιτροπή Δικαιωμάτων Πνευματικής Ιδιοκτησίας της ΕΕ (EUIPO) συνιστά ουσιαστικά αποδοχή της χρήσης του σήματος από την Τουρκία σε μια σειρά από δραστηριότητες και τομείς.<br /><br />Η Ελλάδα καλείται να αντιμετωπίσει τις σοβαρές διπλωματικές και πολιτικές προεκτάσεις του πλήγματος στον τομέα του τουρισμού από τους Ευρωπαίους "εταίρους", καθώς η αρμόδια επιτροπή της ΕΕ ενέκρινε τη χρήση του όρου Turkaegean από την Τουρκία, τη στιγμή που το αντίστοιχο αίτημα της Άγκυρας στις ΗΠΑ απορρίφθηκε.<br /><img src="" /><br /><br />Το θέμα, νομικά δεν έχει κλείσει, αλλά οι πιθανότητες ανακοπής, με νομικά μέσα από την ελληνική πλευρά είναι περιορισμένες.<br /><br />Σε έγγραφο που αναρτήθηκε στην EUTM, αρμόδια ευρωπαϊκή υπηρεσία για την κατοχύρωση εμπορικών σημάτων και φέρνει στη δημοσιότητα η Ναυτεμπορική, φαίνεται ότι ο όρος έχει γίνει δεκτός, ήδη από τις 15 Δεκεμβρίου του 2021, με ημερομηνία λήξης την 16 Ιουλίου του 2031.<br /><br />Η έγκριση αυτή από μόνη της δεν δημιουργεί πολιτικό-διπλωματικό προηγούμενο, καθώς πρόκειται για έναν όρο προς εμπορική χρήση, χωρίς χωριστή γεωγραφική αναφορά, που δεν παραβιάζει -σύμφωνα με την ΕΕ- τα δικαιώματα της Ελλάδας.<br /><br />Ωστόσο δίνει έρεισμα στην Τουρκία για τουρκοποίηση του Αιγαίου, καθώς με διαφημιστικές καμπάνιες δύνανται να εδραιώσει κατά την ίδια την πεποίθηση του τουρκικού Αιγαίου, επενδύοντας έτσι στην αλλαγή αντίληψης για το γεωγραφικό status quo στην περιοχή.<br />Η απόφαση της ΕΕ<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2022-06/Screenshot_1_12.png"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2022-06/Screenshot_1_12.png?itok=-nZ4U-re" /></a> <a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2022-06/Screenshot_2_4.png"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2022-06/Screenshot_2_4.png?itok=y6DMBEBu" /></a><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2022-06/Screenshot_3_1.png"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2022-06/Screenshot_3_1.png?itok=Gxx-9-ds" /></a><br /> πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Παρά τη «σφαλιάρα» των ΗΠΑ στην Τουρκία, αποδεκτός ο όρος «TurkΑegean» με σφραγίδα της ΕΕ.

Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νομική και διπλωματική ήττα με άμεσες και πολυεπίπεδες επιπτώσεις στη βαριά βιομηχανία της ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Το φίδι στον κόρφο του ΝΑΤΟ, ο κακός δαίμονας του Ελληνισμού».

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/12/06/erdogan_nato-ingiltere-045-zirve-karsilama.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="550" data-original-width="740" height="412" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/12/06/erdogan_nato-ingiltere-045-zirve-karsilama.jpg" width="750" /></a></div><div><br /></div>Γράφει η<b> Κρινιώ Καλογερίδου</b><br />Από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Ταγίπ Ερντογάν και εντεύθεν — 15η Ιουλίου 2016 — η Τουρκία (σύμμαχος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ απ’ το 1952) άλλαξε εμφανώς πίστα στη στρατηγική προώθησης της αναθεωρητικής πολιτικής της σε βάρος μας και σε βάρος της Κύπρου, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο οι προκλήσεις και οι απειλές της.<br /><br />Προκλήσεις και απειλές σε βάρος της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας αμφότερων των χωρών-εκπροσώπων του Ελληνισμού στη Μεσόγειο, οι οποίες βιώνουν επί δεκαετίες την κλιμάκωση της κρίσης με την Τουρκία ανάλογα με το κατά πόσο οι στρατηγικές εξελίξεις δημιουργούν παράθυρα ευκαιρίας γι’ αυτήν.<br /><br />Ανάλογα με το κατά πόσο είναι… επιρρεπείς σε κατευναστικές και υποχωρητικές στάσεις έναντι των αναθεωρητικών αξιώσεών της, δεδομένης της φιλειρηνικής φιλοσοφίας τους που εδράζεται στις πρόνοιες των Διεθνών Συνθηκών και του Δικαίου της Θάλασσας για τη Θράκη το Αιγαίο και την Μεγαλόνησο.<br /><br />Πρόνοιες που στηρίζουν το status quo των συνόρων Ελλάδας και Κύπρου, την αλλαγή των οποίων αξιώνει αδίστακτα η Τουρκία επωφελούμενη καταστάσεων που την ευνοούν, όπως η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ”σήμερα” (η οποία αποτελεί γι’ αυτήν οδηγό εφαρμογής της αναθεωρητικής πολιτική της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο) και ”χθες” (1974) το πραξικόπημα και η ανατροπή του Μακαρίου στην Κύπρο από τη Χούντα του Ιωαννίδη.<br /><br />Ανατροπή που έδωσε το δικαίωμα στον Αττίλα για εισβολή και εδραίωση μιας νέας τάξης πραγμάτων στο βόρειο, κατεχόμενο τμήμα της, όπου η Τουρκία — 48 χρόνια μετά — εξακολουθεί να διατηρεί παράνομα ισχυρό στρατιωτικό σώμα, να εποικίζει τα Κατεχόμενα και να χτίζει την μια βάση μετά την άλλη υπό το απαθές βλέμμα του ΝΑΤΟ (για να μην πω προστατευτικό λόγω Στόλτενμπεργκ) και το αμήχανο των κοινών μας συμμάχων σ’ αυτό.<br /><br />Το αμήχανο της… ”ουδετερότητας” ανάμεσα στην Τουρκία απ’ τη μια και την Ελλάδα με την Κύπρο από την άλλη. Μόνο που η… ”ουδετερότητα” του ΝΑΤΟ και των ”Μεγάλων”, η στάση ίσων αποστάσεων που ισχυρίζονται πως κρατούν ως μέλη κοινής συμμαχίας, ισοδυναμεί με ενθάρρυνση προς τον θύτη και καταπιεστή-Τουρκία κι όχι με αλληλεγγύη στην ευρισκόμενη μονίμως υπό την απειλή του casus belli Ελλάδα και τη διηρημένη απ’ τον Τούρκο κατακτητή Κύπρο.<br /><br /> Την Κύπρο για την οποία είχε πει κάποτε ο μέντορας του Ταγίπ Ερντογάν Νταβούτογλου ότι είναι τόσο μεγάλης γεωπολιτικής σημασίας για την Τουρκία, που θα επιδίωκε τον έλεγχό της ακόμα κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας Τουρκοκύπριος στο νησί…<br /><br /> Πέραν αυτού, για να ξαναγυρίσω στην πολτιοπιλατική στάση των συμμάχων, πολύ φοβάμαι ότι τις κλιμακούμενες λεκτικές και επί του πεδίου κινήσεις αναθεωρητισμού της Τουρκίας τις εξετάζει το ΝΑΤΟ (για λόγους αδιαφορίας ή άγνοιας της ιστορίας των ελληνοτουρκικών σχέσεων) με βραχυπρόθεσμους όρους και με αφορμή τις δηλώσεις και ενέργειες της ηγεσίας της οι οποίες προσαρμόζονται στις εκάστοτε συγκυρίες.<br /><br /> Δεν τις εξετάζει, δηλαδή, ως συνέχεια της ιστορικής της πορείας και της εξελικτικής της εικόνας που επιβεβαιώνει ότι είναι μια κλιμακούμενη απειλή για την περιοχή μας. Απειλή με αφετηρία τις μεταψυχροπολεμικές επιλογές της (από Δεκέμβριο 1991 και εντεύθεν), οι οποίες είχαν ως στόχο την ανάδειξη της Τουρκίας σε περιφερειακό ηγεμονικό κράτος της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br /> Αν η ΒΑ Συμμαχία εξέταζε ουσιαστικά και όχι επιδερμικά την τουρκική τακτική και στρατηγική απέναντι στον προμαχώνα του Ελληνισμού (Ελλάδα) στο διάβα του χρόνου, θα ανακάλυπτε ότι η Τουρκία παίζει διαχρονικά (1453-1897-1922-1955-1974) τον ίδιο απεχθή ρόλο. Τον ρόλο του θύτη με θύμα τον Ελληνισμό, ο οποίος δέχτηκε βαρύτατο χτύπημα το ’74 με τον διαμελισμό της Κύπρου και μεγάλη ταπείνωση, ντροπή και καταισχύνη το 1996 με την απώλεια τμήματος ελληνικής κυριαρχίας (Ίμια) για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br /> Θα ανακάλυπτε, επίσης, το απύθμενο βάθος και θράσος της προπαγάνδας και ψευδολογίας του από 20ετίας ηγέτη της Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έφτασε να διατείνεται ότι η τουρκική μειονότητα στη Θράκη καταπιέζεται, τη στιγμή που αυτή αυξάνεται και πληθύνεται (σε πλήρη αντίθεση με τις ελληνικές μειονότητες υπό τουρκική κυριαρχία).<br /><br /> Έφτασε να διατείνεται (σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα που προβλήθηκε σε συνέδριο, με αφορμή το μεταναστευτικό) ότι οι ελληνικές αρχές ασφαλείας διώκουν και κακοποιούν (ληστεύουν, ξυλοκοπούν και δολοφονούν) πρόσφυγες, όταν η χώρα μας έχει επιδείξει — κατά την τελευταία δεκαετία κυρίως — απτά δείγματα φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών ”φυτεύοντας” ανά την Ελλάδα Δομές Φιλοξενίας , οι οποίες διαμορφώνουν συχνά δυσμενείς συνθήκες για τη ζωή των γηγενών πολιτών της.<br /><br /> Ωστόσο χειρότερες απ’ τα χοληφόρα βέλη που εκπέμπει καθημερινά σε βάρος μας ο Τούρκος Πρόεδρος είτε για να μας σπιλώσει ηθικά είτε για αναμοχλεύσει οδυνηρές μνήμες της Μικρασιατικής Καταστροφής των προγόνων μας, είναι οι αναθεωρητικές, αυθαίρετες, ανιστόρητες και ψευδείς ερμηνείες του που έχουν στόχο την αποσταθεροποίηση της Θράκης (αίτημα για αναγνώριση ”τουρκικής” μειονότητας) και την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας επί των νησιών του ΒΑ και Ανατολικού Αιγαίου.<br /><br /> Με δεδομένα αυτά, θα έπρεπε ήδη το ΝΑΤΟ να είχε σημάνει συναγερμό για το φίδι που τρέφει στον κόρφο του. Για το φίδι που ασκεί διπολική εξωτερική πολιτική αποκομμένη από την πραγματικότητα και εχθρική προς τα συμφέροντα της Συμμαχίας. Πολιτική στηριγμένη στις μεγαλοϊδεατικές ονειρώξεις του Ταγίπ Ερντογάν, εναρμονισμένη με το νεο-Οθωμανικό μεγαλείο των μεγαλοϊδεατικών ονειρώξεών του για επικράτηση του παντουρκισμού και ισλαμοφασισμού στον κόσμο….<br /><br /> Ναι, το ΝΑΤΟ θα έπρεπε ήδη να έχει σημάνει συναγερμό για το φίδι στον κόρφο του, που είναι ο κακός δαίμονας του Ελληνισμού. Το φίδι που, έχοντας ξεπεράσει κάθε όριο παρανομίας με τις καθημερινές παραβιάσεις των ΕΧΥ και υπερπτήσεις πάνω απ’ τα ελληνικά νησιά, διεκδικεί επίσημα και δημόσια από σύμμαχη χώρα του ΝΑΤΟ (την Ελλάδα) 152 από αυτά που ανήκουν στην εδαφική κυριαρχία της.<br /><br /> Διεκδικεί νησιά, νησίδες και βραχονησίδες της χώρας μας, αν και είναι καταχωρημένα στο σύνολό τους ως ελληνικά απ’ τον περασμένο αιώνα με τη βούλα Διεθνών Συνθηκών (Λωζάνης, 1923-Παρισίων, 1947) και Συμβάσεων (Διεθνής Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας [UNCLOS], Montego Bay -Τζαμάικα, 1982).<br /><br /> Και επειδή είναι θρασύτατο και πολύ επικίνδυνο το φίδι-Τουρκία, δεν αρκείται στη διεκδίκηση των ελληνικών κεκτημένων και προβαίνει με βήμα ταχύ σε πράξεις επίσπευσης των τετελεσμένων βάφοντας παραπλανητικά κόκκινα τα ελληνικά νησιά, τα μικρονήσια και τα βραχονήσια μας στους χάρτες της ”Γαλάζιας Πατρίδας” της και ”γκρίζες” τις… ”θολά οριοθετημένες” θαλάσσιες περιοχές του Αιγαίου.<br /><br /> Περιοχές που κάναμε το λάθος να αφήσουμε εκτεθειμένες στις ορέξεις της Τουρκίας με την υπογραφείσα το ’20 ημιτελή ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ δυστυχώς. Κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να παραμένει ”αδιάθετη” [άρα μη προστατευμένη απ’ την ελληνική επήρεια] η θαλάσσια ζώνη μεταξύ 28ου-32ου Μεσημβρινού, όπου ανήκουν ένα μέρος της Ρόδου και το σύμπλεγμα της Μεγίστης με τον ”γας ομφαλό” των ενεργειακών κοιτασμάτων μας, το Καστελόριζο.<br /><br /> Έτσι η Τουρκία — πατώντας στα δικά μας λάθη, τις αβελτηρίες και τις παραλείψεις μας — έφτασε σήμερα (και με τις πλάτες του Στόλτενμπεργκ πολύ πιθανόν) στην απόφαση (κατά την εφημ. Sabah) να επισημοποιήσει τις διεκδικήσεις της σε βάρος της χώρας μας με επίσημη κατάθεση από βήματος της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ για την Ειρήνη (Μαδρίτη 26-28 Ιουνίου) του αιτήματός της για αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του ΒΑ και Ανατολικού Αιγαίου, τα οποία συμπεριλαμβάνονται μέσα στα 152 που έχει ”γκριζάρει” απ’ το ’17 και τα έχει ”βαφτίσει” στους χάρτες της με τουρκικά ονόματα ως δικά της .<br /><br /> Η παρανοϊκότητα του Ταγίπ Ερντογάν είναι άδηλη και ατελεύτητη, χωρίς άλλο. Γι’ αυτό δεν θα με ξάφνιαζε διόλου, αν μάθαινα ότι — παράλληλα με το θέμα των ελληνικών νησιών — έθεσε και πρόβλημα Θράκης (αναγνώριση ”τουρκικής” μειονότητας), για να ζευγαρώσει τις επιδιώξεις του.<br /><br /> Λέω να ζευγαρώσει, γιατί τα του Κυπριακού αποτελούν ακόμη δυσεπίλυτο ”γρίφο” και ”το μέλλον άδηλον εστί περί αυτού”, όπως θα έλεγαν κατ’ ευφημισμόν οι πρόγονοί μας, για να αποφύγουν να αγγίξουν τη δυσοίωνη προοπτική της θανατερής πληγής του Ελληνισμού.<br /><br /> Μιας ανοιχτής πληγής που κακοφορμίζει εδώ και 48 χρόνια (με ευθύνη των διεθνών θεσμών νομιμότητας [ΟΗΕ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε] στους οποίους συμμετέχουν Ελλάδα και Κύπρος) υπό το βάρος της παρουσίας του τουρκικού στρατού κατοχής στο 37% του νησιού και των θλιβερών αποδείξεων εκτέλεσης των ”αγνοουμένων” Κυπρίων στρατιωτών απ’ τους εισβολείς του Αττίλα 1&2…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Το φίδι στον κόρφο του ΝΑΤΟ, ο κακός δαίμονας του Ελληνισμού».

Γράφει η  Κρινιώ Καλογερίδου Από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Ταγίπ Ερντογάν και εντεύθεν — 15η Ιουλίου 2016 — η Τουρκία...

Διαβάστε την συνέχεια

Στο ΝΑΤΟ θα θέσει τις τουρκικές αξιώσεις ο Ερντογάν, λέει η Yeni Safak

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/06/%CE%9D%CE%AD%CE%BF-%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%BF.jpg" width="777" /><br /><br />Ούτε μία, ούτε δύο είναι οι απαιτήσεις της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ τις οποίες θα θέσει στην Σύνοδο Κορυφής της Μαδρίτης ο Ταγίπ Ερντογάν σύμφωνα με την σημερινή έκδοση της τουρκικής εφημερίδας <a href="https://www.yenisafak.com/">Yeni Safak</a>. Εκτός από τους όρους για την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας, τις διεκδικήσεις έναντι της Ελλάδας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, ο Τούρκος πρόεδρος έχει άλλα τέσσερα θέματα, όλα επιθετικά και είναι η εξαγωγή σιτηρών από την Ουκρανία, η θέση του ΝΑΤΟ για τη Ρωσία, η οικονομική κρίση και η απόφασή του για εισβολή στην Συρία.<br /><br />Όπως τονίζεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας, μεταξύ των θεμάτων που θα φέρει ο Τούρκος πρόεδρος στην ατζέντα της Συνόδου του ΝΑΤΟ «είναι η παράνομη κατοχή των νησιών από την Ελλάδα». Η εφημερίδα κάνει λόγο για «προβοκάτσιες» της Ελλάδας και αναφέρει επίσης ότι «ο Ερντογάν θα φέρει στην ατζέντα την παράνομη στρατιωτικοποίηση των νησιών». Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα, ο Τούρκος πρόεδρος θα θέσει στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ τα εξής:<br /><ul style="text-align: left;"><li>Ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ: Ο Τούρκος πρόεδρος, σύμφωνα με τη Yeni Safak, θα επιμείνει πως οι δύο χώρες στηρίζουν την τρομοκρατία.</li><li>Διάδρομος για τα ουκρανικά σιτηρά.</li><li>Ο Τούρκος πρόεδρος θα έχει συναντήσεις με μέλη του ΝΑΤΟ για τη στάση έναντι της Ρωσίας.</li><li>Σύμφωνα με τη Yeni Safak, ένα άλλο θέμα που θα βάλει ο Ερντογάν στην ατζέντα του ΝΑΤΟ είναι η στρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου από την Ελλάδα, κάτι που σύμφωνα με το δημοσίευμα συνιστά αθέτηση των συνθηκών.</li><li>Στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία.</li><li>Οικονομία, ενεργειακή κρίση.</li></ul><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; display: flex; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 19.8px; letter-spacing: -0.27px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify; width: 550px; word-break: break-word;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1540947219909681152" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=lygerosstavros&dnt=true&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9mZiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfcmVmc3JjX3Nlc3Npb24iOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9yZXN1bHRfbWlncmF0aW9uXzEzOTc5Ijp7ImJ1Y2tldCI6InR3ZWV0X3Jlc3VsdCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0Zndfc2Vuc2l0aXZlX21lZGlhX2ludGVyc3RpdGlhbF8xMzk2MyI6eyJidWNrZXQiOiJpbnRlcnN0aXRpYWwiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2V4cGVyaW1lbnRzX2Nvb2tpZV9leHBpcmF0aW9uIjp7ImJ1Y2tldCI6MTIwOTYwMCwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd191c2VyX2ZvbGxvd19pbnRlbnRfMTQ0MDYiOnsiYnVja2V0IjoiZm9sbG93IiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9lZGl0X2Zyb250ZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9mZiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1540947219909681152&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fslpress.gr%2Fethnika%2Fsto-nato-tha-thesei-tis-toyrkikes-axioseis-o-erntogan-leei-i-yeni-safak%2F&sessionId=19e2b7dad4e30f057f23e309c0fd085d8ebbc39d&siteScreenName=lygerosstavros&theme=light&widgetsVersion=b45a03c79d4c1%3A1654150928467&width=550px" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; display: block; flex-grow: 1; height: 1017px; max-width: 100%; overflow-wrap: break-word; position: static; visibility: visible; width: 550px; word-break: break-word;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; border: none; box-sizing: inherit; color: #222222; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 19.8px; letter-spacing: -0.27px; line-height: 1.5; margin: 0px 0px 1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; word-break: break-word;"></p>Xθες ο Ερντογάν είχε διαδοχικές τηλεφωνικές συνομιλίες με τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ και την πρωθυπουργό της Σουηδίας Μαγκνταλένα Άντερσον και σύμφωνα με την Άγκυρα επανέλαβε τις αντιρρήσεις του.<br /><br />Σε ανάλογο μήκος κύματος με τις πληροφορίες αναφορικά με τη στάση του Ερντογάν στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, κινήθηκε ο αντιπρόεδρος της Τουρκίας Φουάτ Οκτάι σε δηλώσεις του:<br /><br />«Ευελπιστούμε η Ελλάδα σύντομα να βάλει μυαλό, και την προειδοποιούμε μην επηρεαστεί από τους άλλους. Αυτοί είναι που θα την εγκαταλείψουν πρώτοι. Έρχεται από απόσταση 600 χιλιομέτρων και στο Καστελόριζο, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα μας σε απόσταση δύο χιλιομέτρων, μιλάει για παραβίαση εναέριου χώρου και με νευρικό τρόπο παραβιάζει τον εναέριο χώρο μας. Η Τουρκία δεν μπορεί να αποδεχθεί τέτοια προσέγγιση».<br /><br />Ο Τούρκος αντιπρόεδρος κατέληξε λέγοντας: «Τα νησιά θα αποστρατιωτικοποιηθούν, σε διαφορετική περίπτωση θα ξεκινήσει η αμφισβήτηση της κυριαρχίας τους. Ως Τουρκία θα το κάνουμε αυτό. Θα το αμφισβητήσουμε. Κι όπου φτάσει αυτή η αμφισβήτηση της κυριαρχίας. Αυτό εξαρτάται από την Ελλάδα και η Ε.Ε πρέπει να δει αυτό το λάθος».<br /><br />Η προετοιμασία της Αθήνας<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση προετοιμάζεται διπλωματικά και πολιτικά για κάθε ενδεχόμενο, όπως ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε γνωστό μετά την Σύνοδο της ΕΕ: «Επαναλαμβάνω ότι καλυπτόμαστε απόλυτα από τα συμπεράσματα που υιοθετήθηκαν ομόφωνα και τα οποία εκφράζουν την ανησυχία τους για τις προκλήσεις της Τουρκίας. Την καλούν επίσης να σεβαστεί την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα όλων των κρατών μελών και να αποκλιμακώσει την ένταση, που καλλιεργεί στην Ανατολική Μεσόγειο ώστε να προαχθεί στην ευρύτερη περιοχή η ειρήνη και η σταθερότητα».<br /><br />»Η Τουρκία πρέπει να σταματήσει την ακραία επιθετική ρητορική αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας, ούτως ή άλλως η Ελλάδα έχει απαντήσει τεκμηριωμένα και σε κάθε πρόκληση. Πάντα θα καλώ την Τουρκία σε έναν καλόπιστο διάλογο, ωστόσο είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε την κυριαρχία μας με αποφασιστικότητα. Δεν πρόκειται να παίξουμε το παιχνίδι της ρητορικής έντασης, που έχει ως στόχο το εσωτερικό ακροατήριο» συμπλήρωσε ο πρωθυπουργός.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στο ΝΑΤΟ θα θέσει τις τουρκικές αξιώσεις ο Ερντογάν, λέει η Yeni Safak

Ούτε μία, ούτε δύο είναι οι απαιτήσεις της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ τις οποίες θα θέσει στην Σύνοδο Κορυφής της Μαδρίτης ο Ταγίπ Ερντογάν σύμφων...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο πόλεμος είναι ήδη εδώ. «Η Τουρκία ή θα χάσει ή θα κερδίσει εδάφη».

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/02/erdogan-tourkia.jpg" width="724" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Το ότι ο πόλεμος είναι ήδη εδώ, έστω κι αν δεν έχει πέσει ακόμα ντουφεκιά, επιβεβαιώνεται από σειρά γεγονότων, αλλά συμπυκνώνεται σε δύο δηλώσεις: Στην παλαιότερη του Ερντογάν (2017) ότι “Η Τουρκία ή θα χάσει ή θα κερδίσει εδάφη», και η τωρινή του Τσαβούσογλου ότι «η Τουρκία δεν μπορεί να εγκλωβιστεί στα σύνορα της». Όποιος παρακολουθεί με προσοχή την τουρκική εξωτερική πολιτική θα έχει διαπιστώσει πως σταθερά της είναι να διακηρύσσει τους στρατηγικούς στόχους της. Η Άγκυρα –και επί (μετα)κεμαλικών και επί νεοοθωμανών– συμπεριφέρεται έτσι επειδή επιδιώκει να εξοικειώνει τη διεθνή κοινότητα με τον δομικό επεκτατισμό της.<br /><br />Μετά τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ και εν όψει της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών προέβη σε μία δήλωση που συμπυκνώνει την τουρκική στρατηγική, προσγειώνοντας ανώμαλα όσους με ιδεοληπτική εμμονή αρέσκονται να ερμηνεύουν κατά τις ιδεοληψίες τους τα όσα ευθέως ομολογεί η Άγκυρα. Όπως προανέφερα, λοιπόν, ο Τσαβούσογλου δήλωσε πως «η Τουρκία δεν μπορεί να εγκλωβιστεί στα σύνορα της, γιατί υπάρχει μεγαλύτερη Τουρκία από την χώρα μας»!<br /><br />Η παραπάνω δήλωση καθίσταται σαφέστερη, εάν συνδυαστεί με τη δήλωση που έκανε στα Κατεχόμενα της Κύπρου ο αντιπρόεδρος της Τουρκίας Φουάτ Οκτάι δήλωσε από την κατεχόμενη Κύπρο πως «…η ιστορία στα Κατεχόμενα θα γραφτεί με τους μουτζαχεντίν»! Στην πραγματικότητα, η τουρκική ηγεσία στέλνει το μήνυμα πως η Τουρκία θα διεκδικήσει την εδαφική επέκτασή της με το “ξίφος”. Κι αυτό, επειδή μετράει το “μπόι” της με βάση όχι την Τουρκική Δημοκρατία, αλλά την Οθωμανική Αυτοκρατορία!<br /><br />Πολλοί ομιλούν για τουρκικό “αναθεωρητισμό”. Περιγραφικά και μόνο η δήλωση Ερντογάν για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης συνιστά αναθεωρητισμό. Από επιστημονικής απόψεως, όμως, ο όρος “αναθεωρητισμός” παραπέμπει σε κράτη, τα οποία ηττήθηκαν σε πόλεμο, έχασαν εδάφη κι όταν ξαναστήθηκαν στα πόδια τους, επειδή νοιώθουν αδικημένα, επιδιώκουν την αναθεώρηση της Συνθήκης που αποτύπωσε την ήττα τους σε δυσμενείς εδαφικές ρυθμίσεις.<br /><br />Η περίπτωση της σημερινής Τουρκίας δεν είναι καθόλου αυτή. Η Τουρκική Δημοκρατία συγκροτήθηκε στη βάση της Συνθήκης της Λωζάννης, η οποία σε μεγάλο βαθμό αποτύπωσε το γεγονός ότι οι Τούρκοι ήταν οι νικητές ειδικά στο μέτωπο με την Ελλάδα το 1922. Άρα, αυτό που βιώνει ο Ελληνισμός, σε Κύπρο και Ελλάδα από το 1973-74. δεν είναι κλασικός αναθεωρητισμός, αλλά κλασικός επεκτατισμός.<br /><br />Η διάλυση της ελληνορθόδοξης μειονότητας<br /><br />Από την δεκαετία του 1930, με την προσάρτηση της Αλεξανδρέττας, η κεμαλική Τουρκία έδειξε την επεκτατική πρόθεσή της, αλλά σε ό,τι αφορά τον Ελληνισμό η στρατηγική της αρθρώθηκε σε δύο φάσεις. Στην πραγματικότητα, οι Τούρκοι δεν θεώρησαν ποτέ ότι με τη Συνθήκη της Λωζάννης ρύθμισαν οριστικά τους λογαριασμούς τους με τον Ελληνισμό. Παρά τις κατά καιρούς διακυμάνσεις, από την επομένη σχεδόν ημέρα, στόχος του κεμαλικού καθεστώτος ήταν η κατάλυση του προβλεπόμενου από τη Λωζάννη καθεστώτος μερικής αυτονομίας της Ίμβρου και της Τενέδου και ευρύτερα η διάλυση της ελληνορθόδοξης μειονότητας. Η κατάλυση έγινε γρήγορα, ενώ η διάλυση της μειονότητας ολοκληρώθηκε σε δόσεις, με κορυφαία το πογκρόμ του 1955.<br /><br />Το κεμαλικό δόγμα “ένα έθνος, ένα κράτος, μία γλώσσα” μετέτρεψε εξαρχής τις μειονότητες σε “ξένο σώμα”, από το οποίο η Τουρκία “έπρεπε” με κατάλληλους δράσεις να απαλλαγεί. Το Κυπριακό μπορεί να χρησιμοποιήθηκε σαν πρόσχημα-καταλύτης από τη δεκαετία του 1950 για τη διάλυση της ελληνορθόδοξης μειονότητας στην Τουρκία, αλλά ταυτοχρόνως ήταν και η πρώτη εκδήλωση του τουρκικού επεκτατισμού εναντίον του Ελληνισμού. Έτσι, όταν η διάλυση ολοκληρώθηκε στη δεκαετία του 1960 κι όταν η τουρκική εισβολή-κατοχή έλυσε κατά τις επιδιώξεις της Άγκυρας το Κυπριακό, το μετακεμαλικό καθεστώς στράφηκε δυναμικά στο Αιγαίο και στη Θράκη.<br /><br />Από το 1973-74, το καλάθι με τις μονομερείς τουρκικές επεκτατικές διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας σταδιακά γεμίζει. Στη δεκαετία 2002-2012, ο Ερντογάν επεδίωκε χαμηλή θερμοκρασία στο ελληνοτουρκικό μέτωπο, επειδή μαινόταν ο εμφύλιος πόλεμος με το μετακεμαλικό βαθύ κράτος και φοβόταν ότι οι στρατηγοί θα χρησιμοποιούσαν μία κρίση με την Ελλάδα για να τον ανατρέψουν. Από το 2013 και ειδικά από το 2016, όταν μετά την απόπειρα πραξικοπήματος εκκαθάρισε σε βάθος και έλεγξε τους κρατικούς μηχανισμούς, ο “σουλτάνος” πλέον Ερντογάν ξεδίπλωσε την ατζέντα του.<br /><br />Η νεοοθωμανική εξωστρέφεια<br /><br />Η Τουρκία έχει εμπλακεί στρατιωτικά στο Ιράκ και στη βόρεια Συρία, στη Λιβύη και στον Καύκασο. Η νεοοθωμανική αντίληψη ωθεί την Τουρκία σε μία επιθετικού χαρακτήρα εξωστρέφεια, η οποία συνιστά στροφή σε σύγκριση με την πολιτική του μετακεμαλικού καθεστώτος. Ο τρόπος που το καθεστώς Ερντογάν αντιλαμβάνεται τον ρόλο της Τουρκίας στον κόσμο είναι πολύ πιο φιλόδοξος από τον τρόπο που τον αντιλαμβάνονται οι (μετα)κεμαλικοί.<br /><br />Για τους (μετα)κεμαλικούς η Συνθήκη της Λωζάννης είναι η γενέθλιος πράξη της Τουρκικής Δημοκρατίας και γι’ αυτό δεν την αμφισβητούν. Ο δικός τους επεκτατισμός είναι γεωγραφικά πιο περιορισμένος, στρέφεται κυρίως προς Κύπρο και Ελλάδα. Και επειδή δεν θέλουν να αγγίξουν τη Λωζάννη, επινοούν νομικές ερμηνείες κομμένες και ραμμένες στα επεκτατικά τους σχέδια (τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, “γκρίζες ζώνες” κλπ). Σε ό,τι αφορά, μάλιστα, το μέτωπο με τον Ελληνισμό, οι (μετα)κεμαλικοί είναι ρητορικά πιο ακραίοι και από τον Ερντογάν, προκαλώντας τον να καταλάβει ελληνικά νησιά!<br /><br />Είναι αξιοσημείωτο, πάντως, ότι τα δύο ρεύματα του τουρκικού πολιτικού συστήματος έχουν και έναν δεύτερο κοινό παρονομαστή, εκτός από τον επεκτατισμό, που είναι δομικό στοιχείο του τουρκικού κοινωνικού σχηματισμού, κληρονομημένο από το οθωμανικό παρελθόν. Ο άλλος κοινός παρονομαστής είναι το γεγονός ότι βιώνουν τον κουρδικό αλυτρωτισμό ως απειλή για την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας, εξ ου και αμφότεροι έχουν χρησιμοποιήσει άγρια καταστολή. Μπορεί ο Ερντογάν σε μία πρώτη φάση να επιχείρησε να προσδέσει το κουρδικό εθνικό κίνημα στο νεοοθωμανικό ιδεολογικό άρμα («Τούρκοι και Κούρδοι είναι παιδιά των Οθωμανών»), αλλά όταν απέτυχε, επέστρεψε στην πεπατημένη των μαζικών εξοντωτικών διώξεων.<br /><a href="https://slpress.gr/ethnika/ti-zitoyn-apo-tin-toyrkia-oi-eyropaioi-enopsei-synodoy-koryfis/"> </a><br /><div>«Ή θα χάσει ή θα κερδίσει εδάφη»<br /><br />Πρέπει να υπογραμμισθεί το γεγονός ότι στο σύγχρονο τουρκικό εθνικό ιδεολόγημα συνυπάρχουν σφιχταγκαλιασμένοι ο επεκτατισμός με τον διάχυτο φόβο ότι η Τουρκία κινδυνεύει με ακρωτηριασμό. Την τελευταία οκταετία, μάλιστα, ο διάχυτος αυτός φόβος με την καθοδήγηση του καθεστώτος Ερντογάν έχει πάρει σχήμα: Τον ακρωτηριασμό μεθοδεύει η χριστιανική Δύση, χρησιμοποιώντας σαν “εργαλείο” τους Κούρδους. Το γεγονός, μάλιστα, ότι οι Αμερικανοί συμμάχησαν με τους Κούρδους της Συρίας και τους εξόπλισαν για να συντριβεί το ISIS, επιστρατεύεται από τους περί τον “σουλτάνο” σαν απόδειξη της δυτικής “συνωμοσίας”.<br /><br />Ειδικά μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, ο Ερντογάν θεώρησε ότι οι Αμερικανοί επιχείρησαν να τον ανατρέψουν με σκοπό να ελέγξουν την Τουρκία και στο πλαίσιο της κυοφορούμενης “νέας τάξης πραγμάτων” στην περιοχή να προωθήσουν την ίδρυση κουρδικού κράτους, το οποίο εκ των πραγμάτων προϋποθέτει ακρωτηριασμό της χώρας του. Είναι ξεκάθαρο, άλλωστε, πως το Κουρδικό ζήτημα έχει για τα καλά μπει στη γεωπολιτική ατζέντα και είναι μάλλον απίθανο να διαγραφεί. Το γεγονός ότι το Ισραήλ έχει αναφανδόν ταχθεί υπέρ του κουρδικού εθνικού κινήματος πυροδοτεί περαιτέρω τους τουρκικούς φόβους.<br /><br />Η προ ετών αμφισβήτηση από τον Ερντογάν της συνθήκης της Λωζάννης, οι στρατιωτικές επεμβάσεις σε Ιράκ, Συρία, Λιβύη και Καύκασο, καθώς και η κλιμακούμενη γεωστρατηγική πίεση προς Κύπρο και Ελλάδα, είναι ένα διαρκές μήνυμα προς τη Δύση και κάθε άλλη κατεύθυνση ότι η διαφαινόμενη ρευστοποίηση των γεωπολιτικών δεδομένων στην ευρύτερη περιοχή βρίσκει την Τουρκία σε ρόλο ενεργού διεκδικητή.<br /><br />Πριν από το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016, ο Ερντογάν είχε ξεκαθαρίσει τη θέση του. Δεν περιορίστηκε στη νεοοθωμανική ρητορική του Νταβούτογλου πως η Τουρκία πρέπει να ενδιαφέρεται για τους “αδελφούς” της στον ευρύτερο μουσουλμανικό-σουνιτικό κόσμο. Ούτε έμεινε στη δήλωση πως «Τουρκία δεν είναι μόνο η Τουρκία». Έχει κάνει ένα κρίσιμο βήμα παραπέρα. Όπως είπε το 2017, «όταν αλλάζουν τα πάντα, δεν μπορούμε να βρισκόμαστε στο σημείο που βρεθήκαμε τότε» (στα σύνορα που χάραξε η συνθήκη της Λωζάννης). Και για να μην αφήσει καμία αμφιβολία, μιλώντας στους υπουργούς του είχε πει χαρακτηριστικά: «η Τουρκία ή θα χάσει ή θα κερδίσει εδάφη», προσθέτοντας ότι ο ίδιος είναι αποφασισμένος να αγωνισθεί για να κερδίσει εδάφη.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο πόλεμος είναι ήδη εδώ. «Η Τουρκία ή θα χάσει ή θα κερδίσει εδάφη».

Λυγερός Σταύρος Το ότι ο πόλεμος είναι ήδη εδώ, έστω κι αν δεν έχει πέσει ακόμα ντουφεκιά, επιβεβαιώνεται από σειρά γεγονότων, αλλά συμπυκνώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η θαμμένη έκθεση Φουρκάντ που αναγνωρίζει την κυριαρχία των ελληνικών νησιών

<img height="429" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/62b59ea021000031445ee50a.jpg?cache=jCoAMPy223&ops=scalefit_720_noupscale" width="722" /><br /><br /><div><b>Βαγγέλης Γεωργίου</b><br />Σε μια ναζιστική φυλακή της νότιας Γαλλίας, το 1942, μια όμορφη κρατούμενη περίμενε ότι θα την υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια. Δίχως χρονοτριβή αφαίρεσε όλα της τα ρούχα, μένοντας γυμνή και κατευθύνθηκε στα κάγκελα του παραθύρου. Αφού τοποθέτησε το σώμα της ανάμεσα στις σιδερένιες μπάρες, άρχισε να σπρώχνει το κορμί της ανάμεσα στα κάγκελα. Πνίγοντας τον πόνο της, η σημαντικότερη γυναίκα πράκτορας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θα ταπείνωνε τους Ναζί δραπετεύοντας «μαγικά». Ελάχιστοι στην Ελλάδα γνωρίζουν πως η γυναίκα αυτή, 40 χρόνια μετά, θα έκανε πυρ και μανία την Άγκυρα.<br /><br />Toν Σεπτέμβριο του 1981, λίγους μήνες μετά την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ/ΕΕ, τα πρωτοσέλιδα των τουρκικών εφημερίδων θα επικεντρώνονταν στην πιο δυσάρεστη ίσως είδηση των τελευταίων ετών. Η Tercüman, μάλιστα, αφιέρωσε ολόκληρο τετράστηλο στην πρώτη σελίδα καθώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο –όχι όλο- χειροκρότησε την Έκθεση-κόλαφο Φουρκάντ: Οι Ευρωβουλευτές αναγνώριζαν στα ελληνικά νησιά το δικαίωμα να έχουν χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ!<br /><br /><img height="460" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/62b59f79250000d8324747be.jpg?ops=scalefit_720_noupscale" width="640" /><br /><i>Η Ευρωβουλετής Μαρί-Μαντλέν Φουρκάντ στο ευρωκοινοβούλιο</i><br /><br />H υπερψήφιση της έκθεσης Φουρκάντ από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην οποία ορίζονταν τα όρια της τελωνειακής επικράτειας της ΕΟΚ στο Αιγαίο μετά από την προσχώρηση της Ελλάδας, είχε θορυβήσει τους Τούρκους. Η έκθεση ήταν ξεκάθαρη, προβλέποντας για τα ελληνικά νησιά χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, όπως ακριβώς είχε η Κορσική και η Σικελία που ανήκουν σε κράτη-μέλη.<br /><br />Οι παράγραφοι που συμπεριλήφθηκαν δεν άφηναν αμφιβολία γι’ αυτό. «Δεν πρέπει να λησμονούμε» ανέφερε η Έκθεση «το γεγονός ότι τα ελληνικά νησιά, όπως οι Βαλεαρίδες Νήσοι, η Κορσική, η Σαρδηνία και η Σικελία, είναι αδιαίρετα τμήματα των ηπειρωτικών εδαφών και βάσει της κυριαρχίας μπορούν να διεκδικήσουν χωρική θάλασσα 12 μιλίων, ΑΟΖ 200 μιλίων και υφαλοκρηπίδα».<br /><br />Για την περίπτωση που θα υπήρχε αλληλοεπικάλυψη με περιοχές άλλου παράκτιου κράτους ‒όπως συνέβαινε μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας‒ θα εφαρμοζόταν απλά η αρχή της ίσης απόστασης, «η οποία επομένως αναβαθμίζεται στο επίπεδο μιας αντικειμενικής γενικής αρχής, που θα επιτρέψει τη λήψη απόφασης μεταξύ των παράκτιων διεκδικητών».<br /><br />Ήταν το πρώτο ‒και το τελευταίο;‒ επίσημο έγγραφο της ΕΟΚ/EE που αναγνώριζε 100% το δίκαιο των ελληνικών θέσεων στην ελληνοτουρκική διένεξη που ανέκυψε τη δεκαετία του 1970, όταν οι Τούρκοι ανέσυραν το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας ως ζήτημα προς επίλυση, ενώ πριν δεν υπήρχε. Στην Τουρκία σήμανε συναγερμός στον Τύπο, καθώς οι Τούρκοι δεν ήθελαν να ακούνε για δικαίωμα των νήσων να έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα, διότι αυτό θα σήμαινε ότι «η Ελλάδα μπορεί με την άδεια της ΕΟΚ να κλείσει το Αιγαίο στην Τουρκία» έγραφε ο δημοσιογράφος Zafer Atay.<br /><br />Με άρθρο του στην Milliyet, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Μουμτάζ Σοϋσάλ μεταξύ άλλων υποστήριζε ότι:<br /><br />«Ο σκοπός της έκθεσης δεν σταματάει απλά στο να θεωρεί κανονική την επέκταση των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 12 μίλια, αλλά της αποδίδει τον χαρακτηρισμό “Νησιωτικού Κράτους”».<br /><br />Στα αζήτητα<br /><br />Οργισμένος ο Τούρκος δημοσιογράφος Zafer Atay τόνιζε πως αυτός που επεξεργάστηκε και έφερε αυτή την έκθεση στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν «πλήρως ανενημέρωτος» για ζητήματα Αιγαίου». Ατυχώς, για εκείνον, ο «πλήρως ανενημέρωτος» ιθύνων νους ήταν η Γαλλίδα Μαρί-Μαντλέν Φουρκάντ, η 32χρονη γυναίκα που δραπέτευσε γυμνή το 1942 από τις φυλακές των Ναζί, 40 χρόνια πριν γίνει βουλευτίνα στο Στρασβούργο.</div><div><br />Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Φουρκάντ είχε ηγηθεί της κατασκοπίας της γαλλικής αντίστασης με εντυπωσιακά μάλιστα αποτελέσματα.<br /><br />Όταν εκλέχτηκε Ευρωβουλευτής, τη δεκαετία του 1980, χρημάτισε μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων στις Βρυξέλλες και με την έκθεσή της στήριξε την Ελλάδα. Είχε συμπεριλάβει, μάλιστα, πως «αυτό που ισχύει για τη Μεσόγειο να ισχύει και για το Αιγαίο όπου τα ελληνικά νησιά θα πρέπει να έχουν υφαλοκρηπίδα που να υπόκειται στη μέθοδο της ίσης απόστασης». Κάτι τέτοιο φυσικά αποτελούσε casus belli για τους Τούρκους.<br /><br />Η έκθεση Φουρκάντ έχει τη σημασία της και λόγω της προσωπικότητας που την εισηγήθηκε: Μια γυναίκα, μητέρα που κατάφερε να πολεμήσει αποτελεσματικά τον ναζισμό με απαράμιλλη μαεστρία και μεθοδικότητα. Το έργο μιας τέτοιας προσωπικότητας συνιστά άριστο προηγούμενο που απαντά τόσο στις σημερινές τουρκικές δηλώσεις όσο και σε Έλληνες ειδικούς που προκρίνουν την παραίτηση από τα 12 ν.μ., κατηγορώντας, κάποιοι εξ αυτών, τη χώρα για «εξαιρετισμό» και οι οποίοι έχουν ασκήσει επιρροή στην ακαδημαϊκή και πολιτική ζωή του τόπου.<br /><br />Στη νέα δημοσιογραφική μου δουλειά «<a href="https://piotita.gr/product/%CE%B2%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%83-%CE%B5%CE%BF%CE%BA-%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5/">Ελλάς ΕΟΚ: Εμπιστευτικό</a>» για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ/ΕΕ, -αποτέλεσμα μακροχρόνιας έρευνας σε άγνωστα αρχεία του υπουργείου Εξωτερικών-, «συνάντησα» έκπληκτος την Φουρκάντ -και όχι μόνο- την ιστορία της, την προσφορά της, τις αντιδράσεις τόσο φιλότουρκων Ευρωβουλευτών, όσο και την οργή των Τούρκων. Μα ακόμα και σήμερα στην Ελλάδα, τόσο η έκθεση εκείνη όσο και το όνομα της Γαλλίδας παραμένει στα αζήτητα…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η θαμμένη έκθεση Φουρκάντ που αναγνωρίζει την κυριαρχία των ελληνικών νησιών

Βαγγέλης Γεωργίου Σε μια ναζιστική φυλακή της νότιας Γαλλίας, το 1942, μια όμορφη κρατούμενη περίμενε ότι θα την υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστ...

Διαβάστε την συνέχεια