Είναι πολλά τα λεφτά: «Χρυσές» μπίζνες Ευρωπαίων με τον Ερντογάν

<img height="480" src="https://newpost.gr/photo/master/202012/u2flyc1607693443029.jpg" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι Γερμανοί παρέδωσαν όπλα την ώρα που η Αθήνα ζητούσε εμπάργκο</span></h3>Κανονικά «τρέχουν» όλα τα εξοπλιστικά της Ευρώπης προς τους γείτονες παρά το αίτημα της Ελλάδας για εμπάργκο όπλων που θα μπορούσαν να στραφούν εναντίον της εθνικής μας κυριαρχίας και συνεπώς της κυριαρχίας της ίδιας της ΕΕ.<br /><br />Την ώρα που ο Τούρκος Πρόεδρος ισχυρίζεται πως οι «λογικές χώρες» απέτρεψαν τις κυρώσεις σε βάρος της Άγκυρας ο Έλληνας πρωθυπουργός από τις Βρυξέλλες διαμήνυε πως τα μέτρα κατά τις Τουρκίας δεν είναι για την Ελλάδα αυτοσκοπός αλλά ένα εργαλείο.<br /><br />Ωστόσο, πέραν της εφαρμογής κυρώσεων που πέτυχε εν τέλει η Αθήνα υπήρχε και ένα δεύτερο ζήτημα, αυτό του εμπάργκο όπλων στην Άγκυρα.<br /><br />Ως προς το δεύτερο η πραγματικότητα είναι πως η κατά τα άλλα αυτόνομη και αυτάρκης τουρκική αμυντική βιομηχανία είναι μάλλον άμεσα εξαρτώμενοι από ξένους εξοπλισμούς.<br />Προσγείωση στην πραγματικότητα<br /><br />Ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ μιλώντας στηνν επιτροπή προϋπολογισμού του Τουρκικού κοινοβουλίου αποκάλυψε ότι η Άγκυρα παρέλαβε πρόσφατα από τις Γερμανικές εταιρίες «MTU» και «RENK» μονάδες ισχύος, κινητήρες δηλαδή για τα νέα αυτοκινούμενα πυροβόλα «FIRTINA 2» των 150 χιλιοστών τα οποία κατασκευάζει η εγχώρια αμυντική βιομηχανία για λογαριασμό των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.<br /><br />Ήταν μια ξεκάθαρη τοποθέτηση που αποδεικνύει ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι ούτε καν σκέφτονται να προχωρήσουν σε εμπάργκο όπλων απέναντι στην Τουρκία αλλά αντίθετα οι «μπίζνες» με την Άγκυρα όχι απλά συνεχίζονται αλλά αναπτύσσονται συνεχώς αφού όλο και περισσότερες Ευρωπαϊκές εταιρίες εμπλέκονται και είτε παραχωρούν τεχνολογία στους γείτονες. Είτε κατασκευάζουν κρίσιμα απάρτια οπλικών συστημάτων που αναπτύσσει η Τουρκική αμυντική βιομηχανία, είτε πουλάνε οπλικά συστήματα τα οποία κατασκευάζονται εξ’ ολοκλήρου στην Ευρώπη.<br /><br />Εκτός από τους κινητήρες για τα πυροβόλα «FIRTINA 2» το Βερολίνο δεν δείχνει την παραμικρή διάθεση να σταματήσει όπως ζητά πειστικά η Αθήνα το πρόγραμμα ναυπήγησης των έξι υποβρυχίων κλάσης «214» τα οποία ήδη διαθέτει η Ελλάδα και αποτελούν το ισχυρό όπλο αποτροπής για το Πολεμικό μας Ναυτικό. Παρά τις καθυστερήσεις η Άγκυρα αναμένει μέσα στο 2021 να έχει ολοκληρωθεί κατασκευή του «PIRI REIS» του πρώτου από τα έξι «214» τα οποία κατασκευάζονται για λογαριασμό του Τουρκικού Ναυτικού. Πρόκειται για συμφωνία η οποία δεν μπορεί να αλλάξει ανέφεραν με υποκριτικό τρόπο οι Γερμανοί την ώρα που οι ΗΠΑ «πέταξαν» την Τουρκία εκτός προγράμματος F-35 και ενώ η Άγκυρα είχε πληρώσει προκαταβολές και οι ιπτάμενοί της ολοκλήρωναν την εκπαίδευσή τους στην Αμερική.<br /><br />Το μεγάλο εξοπλιστικό deal Βερολίνου-Άγκυρας όμως αφορά επιπλέον τεχνολογία για τον εκσυγχρονισμό των Γερμανικών αρμάτων μάχης Leopard 2A4 τα οποία έχει ήδη αποκτήσει η Τουρκία ενώ οι γείτονες επιδιώκουν συμφωνία για Γερμανικούς κινητήρες στο εγχώριας παραγωγής άρμα μάχης «ALTAY». Επιπλέον με Γερμανική τεχνολογία η Άγκυρα κατασκευάζει το αντιαεροπορικό «KORKUT» και το φορητό Α/Α «PORSAV».<br /><br />Και φυσικά δεν είναι μόνο οι Γερμανοί οι οποίοι έχουν συνάψει μεγάλες εξοπλιστικές συμφωνίες με την Τουρκία για πώληση οπλικών συστημάτων. Ιταλική εταιρία έχει ήδη εδώ και μήνες να παραδίδει τα πρώτα από τα οκτώ αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας ATR-72 ASW. Πρόκειται για έξι ATR-72-600 TMUA (Τurkish Maritime Utility Aircraft) και για δύο ATR-72-600 TMPA (Turkish Maritime Patrol Aircraft) τα οποία θα ενισχύσουν το οπλοστάσιο του Τουρκικού ναυτικού. Ήδη τα πρώτα Iταλικής κατασκευής ATR όχι απλά πετούν αλλά έχουν εμφανιστεί στο Αιγαίο και προχωρούν σε παραβιάσεις του FIR Αθηνών αλλά και του Εθνικού Εναέριου Χώρου. Ιταλικές εταιρίες έχουν επίσης διαθέσει τεχνολογία για την κατασκευή του Τουρκικού επιθετικού ελικοπτέρου T-129 ATAK.<br /><br />Στην τελική φάση κατασκευής βρίσκεται και το Τουρκικό ελικοπτεροφόρο- το οποίο οι γείτονες αισιοδοξούν να μετατρέψουν σε αεροπλανοφόρο -«ANADOLU» που αποτελεί αντίγραφο του Ισπανικού «HUAN CARLOS» και φυσικά κατασκευάζεται έπειτα από συμφωνία με τη Μαδρίτη. Η Τουρκία έχει τα τελευταία χρόνια προχωρήσει σε δεκάδες συμφωνίες με Ευρωπαϊκές εταιρίες για αγορά εξαρτημάτων τα οποία προορίζονται για την εγχώρια ταχέως αναπτυσσόμενη αμυντική της βιομηχανία.<div><br />«Χρυσές μπίζνες»<br /><br />Το εμπάργο όπλων θα είχε πέραν πάσης αμφιβολίας τεράστιες συνέπειες για την Άγκυρα αφού η σημαντικότερη πτυχή της βοήθειας που παρέχουν οι Ευρωπαίοι στην Άγκυρα δεν αφορά μόνο τα εξοπλιστικά αλλά κυρίως την τεχνογνωσία.<br /><br />Μεταξύ άλλων το εμπάργκο που ζητούσε η Αθήνα αφορούσε στα γερμανικά υποβρύχια τύπου 214 (ανάλογα με τα ελληνικά ‘Παπανικολής’) για τα οποία το Βερολίνο έχει παραχωρήσει το σύνολο της τεχνογνωσίας ναυπήγησής τους στην Τουρκία. Το Βερολίνο παρέχει επίσης βοήθεια στον τομέα παραγωγής των αρμάτων μάχης Leopard (2Α4) αλλά και στο αντιαεροπορικό σύστημα Korkut (τύπου Rheinmetall) αλλά και του φορητού βλήματος PorSav (πρόκειται ουσιαστικά για την τουρκική εκδοχή των γνωστών στην Ελλάδα Stinger). Γερμανοί και Τούρκοι, συζητούν σύμφωνα με την εφημερίδα και για την παροχή τεχνογνωσίας για τον κινητήρα του εγχώριου τουρκικού άρματος μάχης «Altay».<br /><br />Οι Γερμανοί παρείχαν επίσης κινητήρες για την εθνικό κορβέτα της Τουρκίας ενώ το ίδιο κάνουν και για την εθνική φρεγάτα (MilGem). Γάλοι και Ισπανοί παρείχαν τεχνογνωσία για την ανάπτυξη των μεταγωγικών αεροσκαφών Α-400. Επίσης, οι φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ είναι ένα ακόμα όπλο στα χέρια της Άγκυρας και για το οποίο οι Γερμανοί παρείχαν τεχνογνωσία.<br /><br />Η Ιταλία έχει προσφέρει σημαντική τεχνογνωσία μέσω της παράδοσης των επιθετικών ελικοπτέρων T-129-ATAK και των κατασκοπευτικών δορυφόρων GokTurk. Την ίδια ώρα η Ισπανία παραχώρησε τα σχέδια και την τεχνογνωσία για το ελικοπτεροφόρο ‘Anadolu’ ενώ πούλησε στην Τουρκία Αεροσκάφη Ναυτικής Συνεργασίας τύπου CN-235 τα οποία μαζί με τα ιταλικά ATR-72 είναι τα «μάτια» της Άγκυρας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.<br />Το μήνυμα Μέρκελ για τους εξοπλισμούς<br /><br />Οι ηγέτες των κρατών μελών της ΕΕ συμφώνησαν στην σύνοδο κορυφής ότι το θέμα των εξαγωγών όπλων στην Τουρκία θα πρέπει να συζητηθεί μεταξύ των μελών του ΝΑΤΟ και σε συντονισμό με την επόμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ, δήλωσε σήμερα η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ από τις Βρυξέλλες.<br /><br />Οι ηγέτες της ΕΕ ζήτησαν από τον Ύπατο Εκπρόσωπο να προετοιμάσει μια έκθεση για την επόμενη σύνοδο κορυφής για τη συνεργασία της ΕΕ με την Τουρκία, πρόσθεσε η καγκελάριος, και σημείωσε ότι η Λιβύη και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ βρίσκονται μεταξύ των θεμάτων που θα πρέπει να εξεταστούν.<br /><br />«Υπό αυτό το πρίσμα θα μιλήσουμε περισσότερο για τις σχέσεις μας με την Τουρκία, οι οποίες χαρακτηρίζονται από τη μια πλευρά από στρατηγικές εξαρτήσεις --πολλοί από μας είμαστε μέλη του ΝΑΤΟ-- και από την άλλη πλευρά από εντάσεις», σημείωσε η Μέρκελ.</div><div><br /></div><div><a href="https://newpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Είναι πολλά τα λεφτά: «Χρυσές» μπίζνες Ευρωπαίων με τον Ερντογάν

Οι Γερμανοί παρέδωσαν όπλα την ώρα που η Αθήνα ζητούσε εμπάργκο Κανονικά «τρέχουν» όλα τα εξοπλιστικά της Ευρώπης προς τους γείτονες παρά το...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Καστελόριζο και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα στο στόχαστρο της Τουρκικής κατασκοπείας

<img height="480" src="https://newpost.gr/photo/master/202012/g0plbh1607859441113.jpeg" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Ο ύποπτος ρόλος του Τουρκικού προξενείου</span></h3>του <b>Κώστα Σαρικά </b><br />Οι ελληνικές αρχές εδώ και μήνες είχαν πληροφορίες για τις προθέσεις της Άγκυρας να αναπτύξει δίκτυο πληροφοριών με επίκεντρο το Καστελόριζο και τα Δωδεκάνησα.<br /><br />Εδώ και πολλούς μήνες οι Ελληνικές αρχές ασφάλειας, αστυνομία, ΕΥΠ και Ένοπλες Δυνάμεις γνωρίζουν ότι η Άγκυρα επιχειρεί με κάθε τρόπο να αναπτύξει ένα δίκτυο πληροφοριών με επίκεντρο το ακριτικό Σύμπλεγμα του Καστελόριζου αλλά και συνολικά τα Δωδεκάνησα. Οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις των Δυνάμεων Εθνοφυλακής,η ενισχυμένη άμυνα των νησιών της παραμεθορίου και ειδικά των τριών μεγαλύτερων νησιών του Καστελόριζου-Μεγίστης, Ρω και Στρογγύλης- φαίνεται ότι βρίσκονται στο στόχαστρο της Τουρκίας η οποία αναζητά στοιχεία για την οχυρωματική οργάνωση τους.<br /><br />Οι πληροφορίες για την πλήρη ενεργοποίηση δικτύου παρακολούθησης σήμαναν άμεσα συναγερμό στις Ελληνικές αρχές. Ούτως ή άλλως από την έναρξη της μεταναστευτικής κρίσης τα αντανακλαστικά των δυνάμεων επιτήρησης και των αρμόδιων για την ασφάλεια αρχών σε Έβρο και νησιά είχαν αυξηθεί κατακόρυφα. Από το καλοκαίρι όμως ο συναγερμός χτύπησε ‘’κόκκινο’’ ειδικά στο Σύμπλεγμα του Καστελόριζου το οποίο έχει στοχοποιήσει η Άγκυρα με κάθε τρόπο.<br /><br />Η σύλληψη των δύο μουσουλμάνων στη Ρόδο οι οποίοι κατηγορούνται για κατασκοπεία αποτελεί την επιβεβαίωση των πληροφοριών ότι οι γείτονες εντείνουν τους τελευταίους μήνες την προσπάθειά τους για συγκέντρωση κρίσιμων στοιχείων για την άμυνα του Συμπλέγματος του Καστελόριζου αλλά και των υπολοίπων νησιών των Δωδεκανήσων. Ο υπάλληλος του Τουρκικού προξενείου στη Ρόδο και ο μάγειρας του πλοίου που εκτελούσε δρομολόγια στο Καστελόριζο κατηγορούνται ότι συγκέντρωναν και προωθούσαν οπτικό υλικό από στρατιωτικές εγκαταστάσεις όχι μόνο του ακριτικού Συμπλέγματος αλλά και άλλων νησιών όπως η Κως.<br /><br />Βρίσκονταν στο στόχαστρο των Ελληνικών αρχών εδώ και μήνες για να διαπιστωθεί ο τρόπος που ενεργούν, τι στοιχεία επιδιώκουν να συγκεντρώσουν, πως τα διακινούν και φυσικά ποια είναι τα άτομα με τα οποία συνεργάζονται στην κατασκοπευτική αποστολή την οποία είχαν αναλάβει για λογαριασμό της Άγκυρας. Τα συνεχή δρομολόγια του πλοίου της γραμμής προς το Καστελόριζο επέτρεπαν στον μουσουλμάνο μάγειρα του πλοίου να έχει συνεχώς εικόνα από τα ακριτικά νησιά και να συγκεντρώνει πληροφορίες και κυρίως οπτικό υλικό-φωτογραφίες και βίντεο- τα οποία σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτουν οι αρχές τα προωθούσε στον υπάλληλο του προξενείου και αυτός με τη σειρά του στην Άγκυρα.<br /><br /><img src="https://newpost.gr/photo/medium/202012/86zkw1607859441114.jpeg" /><br /><br />Δεν είναι όμως οι μόνοι οι οποίοι τους τελευταίους μήνες βρέθηκαν στο ‘’μικροσκόπιο’’ των Ελληνικών αρχών. Το μεγάλο δίχτυ ασφάλειας το οποίο έχει απλωθεί πάνω από το ακριτικό Σύμπλεγμα αλλά και τα υπόλοιπα νησιά του Νοτιοανατολικού Αιγαίου παρακολουθεί συνεχώς κάθε ύποπτο άτομο ειδικά στο μικρό Καστελόριζο. Με πρόσχημα τον τουρισμό ή δημοσιογραφικές αποστολές η Άγκυρα μέσα στο καλοκαίρι επιχείρησε σύμφωνα με πληροφορίες σε αρκετές περιπτώσεις να στείλει ‘’στρατολογημένα’’ άτομα στο ακριτικό νησί τα οποία φυσικά από την πρώτη στιγμή τέθηκαν υπό ασφυκτική παρακολούθηση.<br /><br />Ήταν οι εβδομάδες που τα κατευθυνόμενα Τουρκικά μέσα ενημέρωσης με συνεχή προπαγανδιστικά δημοσιεύματα είχαν ‘’στοχοποιήσει’’ το ακριτικό Σύμπλεγμα και τους φρουρούς του κάνοντας λόγο ακόμα και για παράνομη Ελληνική στρατιωτική παρουσία στην περιοχή. Δήθεν δημοσιογράφοι παρουσίαζαν εγκαταστάσεις της Εθνοφυλακής και σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν κλίμα έκαναν λόγο για συνεχή μεταφορά δυνάμεων στο νησί προβάλλοντας φωτογραφίες απλά από την αλλαγή φρουράς σε Ρω και Στρογγύλη.<br /><br /><img src="https://newpost.gr/photo/medium/202012/w8y3v51607859441114.jpeg" /><br /><br />Το περιστατικό με τη ρίψη μπογιάς πάνω στην Ελληνική σημαία σε βράχο της Μεγίστης αλλά και drones που πετούσαν από τις ακτές της Τουρκίας προς το ακριτικό νησί παίζοντας ακόμα και τον Τουρκικό εθνικό ύμνο ήταν επεισόδια στο ίδιο σήριαλ προπαγάνδας. <br /><br />Η σύλληψη των δύο ατόμων από τις Ελληνικές αρχές ασφάλειας ήταν ένα ακόμα μήνυμα της Αθήνας προς την Άγκυρα ότι καμία κίνησή της δεν μένει απαρατήρητη ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι σε στενό κλοιό βρίσκονται και άλλα άτομα με την ίδια αποστολή.<div><br /></div><div><a href="https://newpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το Καστελόριζο και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα στο στόχαστρο της Τουρκικής κατασκοπείας

 Ο ύποπτος ρόλος του Τουρκικού προξενείου του  Κώστα Σαρικά  Οι ελληνικές αρχές εδώ και μήνες είχαν πληροφορίες για τις προθέσεις της Άγκυρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ινδία σε αμυντική συνεργασία με την Κύπρο προκαλεί σοκ στην Άγκυρα – Το Νέο Δελχί μιλά για Κατεχόμενα εδάφη στο νησί

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2020-12/1_50.jpg?itok=nK9OofC5" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="800" height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2020-12/1_50.jpg?itok=nK9OofC5" width="640" /></a></div><div><br /></div>Το Νέο Δελχί αποφάσισε να συγκρουστεί με την Τουρκία παντού στον κόσμο με πρώτους σταθμούς Ελλάδα και Κύπρο<br /><br />Ινδία και Κύπρος αποφάσισαν την συνεργασία τους σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των αμυντικών, πολιτικών, οικονομικών, προξενικών και πολιτιστικών δεσμών , ανέφερε το ινδικό υπουργείο εξωτερικών, όπως αναφέρει το <a href="https://nationalpost.com.cy/i-india-se-amyntiki-synergasia-me-tin-kypro-prokalei-sok-stin-agkyra-to-neo-delchi-mila-gia-katechomena-edafi-sto-nisi/">nationalpost.com.cy</a>.<br /><br />Στην σχετική ανακοίνωση αναφέρεται ότι έχουμε τον πέμπτο γύρο διαβουλεύσεων μεταξύ Ινδίας και Κύπρου, ο οποίος πραγματοποιήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου.<br /><br />Η ινδική πλευρά με επικεφαλής την Neeta Bhushan, γραμματέα για την Ευρώπη, και η κυπριακή με την διευθύντρια του υπουργείου εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας, συμφωνήσαν για την στενή πλέον συνεργασία των δύο χωρών σε πολλούς τομείς.<br /><br />Κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων, οι δύο πλευρές εκτίμησαν τις παραδοσιακά θερμές σχέσεις και εξέτασαν τη συνεργασία σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένων πολιτικών, οικονομικών, προξενικών, αμυντικών και πολιτιστικών τομέων.<br /><br />“Οι δύο πλευρές εξέτασαν την κατάσταση των συμφωνιών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων για την άμυνα και τη στρατιωτική συνεργασία, τον αθλητισμό και τον πολιτισμό, και συμφώνησαν να εργαστούν για την πρόωρη οριστικοποίηση αυτών των συμφωνιών”, ανέφερε το ινδικό ΥΠΕΞ.<br /><br />Επίσης Ινδοί και Κύπριοι, αντάλλαξαν απόψεις σχετικά με την κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο, την τουρκική κατοχή της Βόρειας Κύπρου και τις σχέσεις Ινδίας-ΕΕ, όπως και θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος και συμφώνησαν να ενισχύσουν περαιτέρω τη συνεργασία στον ΟΗΕ και σε άλλα φόρα.<br /><br />Οι Ινδοί αποφάσισαν να παίξουν σκληρά με την Άγκυρα ερχόμενοι να συνεργαστούν εκτός των άλλων και στρατιωτικά με την κυπριακή δημοκρατία, ενώ διατηρούν πολύ καλές σχέσεις και με την Ελλάδα.<br /><br />Το Νέο Δελχί ουσιαστικά εμπλέκεται για πρώτη φορά και με το θέμα των Κατεχομένων εδαφών από την Τουρκία, στηλιτεύοντας τις τουρκικές διαχρονικές προκλήσεις, στην Α.Μεσόγειο.<br /><br />Πρόκειται για μια ευχάριστη εξέλιξη, αφού σε ειδική αξιολόγηση ασφάλειας τον Σεπτέμβριο του 2020, Το Νέο Δελχί διαπίστωσε ξεκάθαρα ότι η Τουρκία χρηματοδοτεί και υποστηρίζει τρομοκρατικές δραστηριότητες κατά της Ινδίας, σε συνεργασία και με ισλαμικές οργανώσεις .<br /><br />Οι ινδικές υπηρεσίες ασφαλείας έχουν συγκεντρώσει στοιχεία που υποδηλώνουν ότι οι χειριστές που εδρεύουν στην Τουρκία, με την προφανή υποστήριξη της κυβέρνησης της Άγκυρας, διευκολύνουν ομάδες Ινδών τρομοκρατών να ταξιδέψουν στη Συρία για να πολεμήσουν στο πλευρό του ISIS.<br /><br />Οι ινδικές υπηρεσίες ασφαλείας ανησυχούν όλο και περισσότερο καθώς προβλέπουν τη χρήση τρομοκρατικών ομάδων με έδρα το Πακιστάν, από τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε επιθετικά σχέδια κατά της Ινδίας με σκοπό να ενισχύσουν τη δημοτικότητά του Τούρκου προέδρου στους μουσουλμάνους της Νοτίου Ασίας.<br /><br />“Οι προσπάθειες της Τουρκίας να χρηματοδοτήσει ισλαμικές οργανώσεις που εδρεύουν στην Ινδία, σε συνεργασία με πολιτικές και μη κερδοσκοπικές ομάδες αυξάνουν τις ανησυχίες της Ινδίας”, δήλωσε Ινδός αξιωματούχος ασφαλείας που συνεργάζεται με το κεντρικό ίδρυμα ασφαλείας.<br /><br />Οι Ινδοί αναφέρουν ότι ο γιος του Προέδρου Ερντογάν, Μπιλάλ είναι ο επικεφαλής των ανατρεπτικών και ριζοσπαστικών ισλαμιστικών αποστολών.<br /><br />Τα τελευταία χρόνια, ο υιός του Ερντογάν ηγείται μυστικών επιχειρήσεων προπαγάνδας σε πολλούς πληθυσμούς, σαμποτάρει αντιπάλους στην Τουρκία καθώς και σε ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας.<br /><br />Οι εμπειρογνώμονες στον τομέα της ασφάλειας πιστεύουν ότι η Ινδία πρέπει να επικεντρωθεί στις επιταχυνόμενες δραστηριότητες της Τουρκίας στο εσωτερικό της Ινδίας, ενώ η εστίασή της θα υλοποιηθεί πλέον και στο εξωτερικό.<br /><br />Μόλις τώρα λοιπόν, η Άγκυρα απέκτησε έναν ακόμη ισχυρό εχθρό τον οποίο κανείς δεν πρέπει να παραβλέπει λόγω του τεραστίου μεγέθους του.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Ινδία σε αμυντική συνεργασία με την Κύπρο προκαλεί σοκ στην Άγκυρα – Το Νέο Δελχί μιλά για Κατεχόμενα εδάφη στο νησί

Το Νέο Δελχί αποφάσισε να συγκρουστεί με την Τουρκία παντού στον κόσμο με πρώτους σταθμούς Ελλάδα και Κύπρο Ινδία και Κύπρος αποφάσισαν την ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν φοβάται μόνο τις ΗΠΑ

<img height="320" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=shutterstock_11530490481.jpg" width="640" /><br /><br />Συνέντευξη: <b>Κώστας Λάβδας</b><br />Είναι προφανές ότι ο Ερντογάν ανησυχεί, αλλά για την Ουάσινγκτον, όχι για τις Βρυξέλλες. Η μόνη άμεση και βραχυπρόθεσμη πιθανότητα να συγκρατηθεί η Αγκυρα και να υπάρξει μια σταδιακή επιστροφή σε περίοδο χαμηλών εντάσεων στα ελληνοτουρκικά συνδέεται με το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων από τις ΗΠΑ για τους S-400, απαντά στο liberal.gr ο Κώστας Λάβδας.<br /><br />Μιλά για την δύσκολη επόμενη ημέρα με την Τουρκία, αναμένει όξυνση πιέσεων μέχρι τον Μάρτιο με σκοπό την αποδοχή από Ελλάδα της αναζήτησης μιας «συνολικής λύσης» μέσω διαπραγματεύσεων και περιγράφει την αμείλικτη πραγματικότητα στα ελληνοτουρκικά.<br /><br />«Είναι λάθος να φορτώνουμε την κοινή γνώμη με προσδοκίες σε λάθος κατευθύνσεις», αναφέρει για το θέμα των κυρώσεων από ΕΕ ο καθηγητής Ευρωπαικής Πολιτικής στο Πάντειο, εξηγώντας ότι δύο είναι οι δρόμοι για μια βιώσιμη ειρήνη στην περιοχή, χωρίς σημαντικές ελληνικές υποχωρήσεις: Είτε να συνετιστεί η Τουρκία ώστε να υπάρξει διάλογος όχι σε ό,τι επιθυμεί ο τουρκικός αναθεωρητισμός αλλά στα υπαρκτά ζητήματα (το καλύτερο σενάριο), είτε η Αγκυρα να περάσει από μια φάση οξείας κρίσης στις σχέσεις της με την Δύση, που θα είναι όμως δυσάρεστη για όλους.<br /><br />Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη<br /><br /><i>Είχατε εδώ και καιρό δηλώσει ότι δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες ως προς την επιβολή κυρώσεων και ότι για μια ακόμη φορά οι οποίες αποφάσεις θα παραπεμφθούν στο μέλλον. Το ερώτημα είναι και τώρα τι; Έως το επόμενο ραντεβού, του Μαρτίου, να αναμένουμε κλιμάκωση και επεισόδια από πλευράς Ερντογάν, όπως έχετε προβλέψει;</i><br /><br />Παρότι είχαμε σπουδαία νέα από τη Σύνοδο σε σχέση με το ξεμπλοκάρισμα του Ταμείου Ανάπτυξης και του Δημοσιονομικού Πλαισίου, ως προς την Ανατολική Μεσόγειο και την Τουρκία (σημεία 28-33 των συμπερασμάτων) έγινε ακριβώς αυτό που είχα περιγράψει πριν από μια εβδομάδα εδώ στο Liberal. Αναβολή των μεγάλων αποφάσεων, περιορισμένες κυρώσεις κατά φυσικών προσώπων (όπως και παλιότερα για το Yavuz) και μόνο σε σχέση με την Κύπρο. Και θα μου επιτραπεί να επαναλάβω ότι είναι λάθος να φορτώνουμε την κοινή γνώμη με προσδοκίες σε λάθος κατευθύνσεις. Αλλού πρέπει να αναζητηθεί η διαδρομή για επιτυχή αποτροπή και ειρηνική συμβίωση, αλλά θέλει δουλειά όπως θέλει και μια -κατά το δυνατόν- απεξάρτηση από το άγχος της επικοινωνιακής διαχείρισης.<br /><br />Μέχρι τον Μάρτιο, οι εξελίξεις θα είναι σημαντικές. Το πιθανότερο σενάριο είναι η Άγκυρα να εξακολουθήσει να πιέζει την Ελλάδα με σκοπό την αποδοχή της αναζήτησης «συνολικής λύσης» μέσω διαπραγματεύσεων. Αυτό θα ήταν απολύτως αποδεκτό υπό τον όρο ότι η Τουρκία με τη σειρά της θα αποδεχόταν ότι οι διαπραγματεύσεις είναι εστιασμένες και αφορούν την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών. Η Άγκυρα δεν το δέχεται αυτό, στοχεύοντας με συνέπεια στην εμπλοκή της Αθήνας σε μια συμφωνία-πακέτο με πλήθος ζητημάτων, τα περισσότερα από τα οποία αντικατοπτρίζουν την επεκτατική λογική των τουρκικών αναθεωρητικών σχεδίων.<br /><br /><img height="427" src="https://www.liberal.gr/ckfinderIMG/userfiles/images/shutterstock_322244879(2).jpg" width="640" /><br /><br /><i>Σε χθεσινή του πάντως δήλωση ο Ερντογάν ανέφερε πως είναι λάθος η ΕΕ να τελεί υπό την ομηρία Ελλάδας και Κύπρου, ενώ προ ημερών είχε εκφράσει την ικανοποιήσή του για την απόφαση της Συνόδου, ευχαριστώντας τις χώρες-μέλη που «διαθέτουν κοινή λογική», όπως είπε. Τι μήνυμα στέλνει, αν μπορούσαμε να το ερμηνεύσουμε;</i><br /><br />Ο Ερντογάν δικαιολογημένα εκφράζει ικανοποίηση. Παράλληλα είναι προφανές ότι ανησυχεί. Για την Ουάσιγκτον, όχι για τις Βρυξέλλες. Άλλωστε, όπως δείχνει και το σημείο 33 των συμπερασμάτων, η ΕΕ αναμένει να συνεννοηθεί για τα ζητήματα της Ανατολικής Μεσογείου με τη νέα διοίκηση στην Ουάσιγκτον. Το ψήφισμα και της Βουλής των Αντιπροσώπων που πέρασε χθες βράδυ και από τη Γερουσία για κυρώσεις στην Τουρκία στο πλαίσιο του νέου αμυντικού προϋπολογισμού έχει μεγάλη σημασία. Το ερώτημα όμως είναι πώς θα συντονιστεί η Ουάσιγκτον με το Βερολίνο και με το Παρίσι. Θα είναι κρίσιμο να αντιληφθεί η Ουάσιγκτον ότι πέρα από τις εξαιρετικές σχέσεις μεταξύ Ομπάμα – Μέρκελ στο παρελθόν, στην Ευρώπη σήμερα κάτι κινείται και αυτό είναι η στρατηγική προσπάθεια της Γαλλίας στην κατεύθυνση της οικοδόμησης μιας ευρωπαϊκής ταυτότητας στην ασφάλεια και την άμυνα, σε συνεργασία πάντα με το ΝΑΤΟ. Θα είναι σημαντικό για τις ευρωατλαντικές σχέσεις εάν οι ΗΠΑ προσεγγίσουν τη νέα γαλλική προσπάθεια με θετική και δημιουργική διάθεση. Με δυο λόγια, η προσοχή μας πρέπει να στραφεί στις ευρωατλαντικές σχέσεις τους επόμενους μήνες. <br /><br /><i>Πώς μπορεί να αλλάξουν οι ισορροπίες για την Ελλάδα εφόσον οι ΗΠΑ επιβάλουν κυρώσεις στην Τουρκία για τους S-400;</i><br /><br />Ουσιαστικά η μόνη άμεση, βραχυπρόθεσμη πιθανότητα να συγκρατηθεί η Άγκυρα και να υπάρξει μια σταδιακή επιστροφή σε μια περίοδο χαμηλών εντάσεων στα ελληνοτουρκικά συναρτάται με την αμερικανική αντιμετώπιση του ζητήματος. Γι' αυτό ανησυχεί και ο πρόεδρος Ερντογάν αλλά και οι οικονομικοί κύκλοι στην Τουρκία. Προφανώς η Μόσχα θα επιχειρήσει να το εκμεταλλευτεί. Όμως ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, στην οποία οι ΗΠΑ επιβάλλουν πραγματικές κυρώσεις και η Τουρκία στρέφεται ακόμη περισσότερο προς το σχήμα Ρωσία – Κίνα – Ιράν (πράγμα απίθανο), ακόμη και τότε η εξέλιξη θα είναι προτιμότερη από τη σκοπιά της Αθήνας. Διότι η όξυνση που θα υπάρξει βραχυπρόθεσμα ενδέχεται να λειτουργήσει θετικά μακροπρόθεσμα.<br /><br />Είναι, όπως πάντα, ζήτημα σεναρίων. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι εκτός από την περίπτωση κατά την οποία συνειδητά αποφασίζουμε να συμβιβαστούμε εφ’ όλης, όπως περίπου το ζητά η Άγκυρα, σε κάθε άλλη περίπτωση η σημερινή δυναμική της προοπτικής των σχέσεων τείνει να γίνει η χειρότερη δυνατή. Είναι μια προοπτική στην οποία το δυτικό στρατόπεδο εξακολουθεί να προσπαθεί να κρατήσει την Τουρκία κοντά του ανεξαρτήτως των τουρκικών διαθέσεων. Για την βιώσιμη ειρήνη στην περιοχή χωρίς σημαντικές ελληνικές υποχωρήσεις, η Τουρκία θα πρέπει είτε να συνετιστεί ώστε να υπάρξει διάλογος όχι σε ό,τι επιθυμεί ο τουρκικός αναθεωρητισμός αλλά στα υπαρκτά ζητήματα (το καλύτερο σενάριο) είτε να περάσει από μια φάση οξείας κρίσης (δυσάρεστης για όλους) στις σχέσεις της με τη Δύση. Αυτή είναι η αμείλικτη πραγματικότητα. <br /><br /><img height="423" src="https://www.liberal.gr/ckfinderIMG/userfiles/images/shutterstock_709823248(2).jpg" width="640" /><br /><br /><i>Θεωρείτε ότι οι ΗΠΑ πράγματι «επιστρέφουν» στην ευρωατλαντική συνεργασία, όπως δήλωσε και ο Μπάϊντεν; <br /></i><br />Εξαιρετική ερώτηση. Βραχυπρόθεσμα ναι, θα φανεί η διαφορά. Και αυτό μας ενδιαφέρει τώρα. Οι καλές ευρωατλαντικές σχέσεις είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας και γενικότερα της σταθερότητας στην περιοχή. Όμως θα πρέπει να θυμόμαστε παράλληλα ότι μακροπρόθεσμα η μακρά πορεία απομάκρυνσης από την Ευρώπη θα συνεχιστεί. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι σε σχέση με την Ευρώπη, η περίοδος Μπάιντεν θα μοιραστεί σε δυο φάσεις.<br /><br />Θα παρακολουθήσουμε αρχικά μια προσπάθεια επιδιόρθωσης της ζημίας που υπέστησαν οι ευρωατλαντικές σχέσεις από την προεδρία Τραμπ. Στη συνέχεια, από το 2022 ή λίγο αργότερα, οι ΗΠΑ με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα επανέλθουν στις ράγες της μακροπρόθεσμης, αργής κίνησης που ξεκίνησε επί Ομπάμα και συνοψίζεται στο εξής: σταδιακή, προσεκτική και μέσω πολυμερούς συνεννόησης απομάκρυνση από την Ευρώπη και άλλες περιοχές στις οποίες οι ΗΠΑ δεν μπορούν ή/και δεν επιθυμούν να εκπληρώνουν τους ρόλους που υπηρετούσαν επί δεκαετίες. <br /><br />Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο οφείλουμε να προβληματιστούμε και για τα ζητήματα της περιοχής μας. Η σημαντική και απολύτως θετική τάση μερικής επιστροφής στην πολυμέρεια που θα εκφράσει σε πρώτο χρόνο η νέα διοίκηση στην Ουάσιγκτον από τις 20 Ιανουαρίου δεν συνεπάγεται αυτόματη επίλυση των προβλημάτων που μας απασχολούν. Αντίθετα, επιβάλλει την προσεκτική ανάλυση της πραγματικότητας που θα αναδυθεί μέσα από την ωρίμανση της δεύτερης φάσης.<br /><br />Έχουμε από πέρσι εξηγήσει στηρίξει ότι η Αθήνα οφείλει να επενδύσει στην εμβάθυνση των σχέσεων με δυνάμεις όπως η Γαλλία και το Ισραήλ, περιορίζοντας προς το παρόν τις ελπίδες για μια ισχυρή και συνεκτική πολιτική της ΕΕ απέναντι στην Τουρκία. Η ΕΕ εξαιτίας του μεταναστευτικού (οι εκβιασμοί Ερντογάν έχουν αποτέλεσμα) αλλά και λόγω εσωτερικών διαφορών θα αργήσει να δράσει ως αποτελεσματικός παράγοντας επαναφοράς της Άγκυρας σε υπεύθυνες θέσεις.<br /><br /><img height="360" src="https://www.liberal.gr/ckfinderIMG/userfiles/images/shutterstock_1314868310.jpg" width="640" /><br /><br /><i>Εφόσον ο στόχος επιβολής κυρώσεων φαίνεται ότι δεν είναι εφικτός, προς ποια κατεύθυνση πρέπει να αναζητηθεί ο δρόμος για επιτυχή αποτροπή και ειρηνική συμβίωση;</i><br /><br />Επισημαίνω και πάλι ότι για μια βιώσιμη ειρήνη με την Τουρκία, η Άγκυρα θα πρέπει είτε να συνετιστεί και να συνεργαστεί είτε να αναδειχθεί η απόσταση που χωρίζει τη νεο-οθωμανική τροχιά της από τη Δύση. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, επί σειρά ετών υποστηρίζω ότι τρεις θα είναι –σε τελική ανάλυση– οι βασικοί πυλώνες που θα μας επιτρέψουν να ανταποκριθούμε με επιτυχία στη δομική πρόκληση που συνιστά στο διηνεκές η Τουρκία για την Ελλάδα.<br /><br />Ο πρώτος αναφέρεται στη συστηματική πολιτική διμερών, τριμερών και πολυμερών επιμέρους συνεργασιών και συμμαχιών, όπως έχω εξηγήσει αναλυτικά σε προηγούμενα άρθρα και συνεντεύξεις. Η πρόσφατη συμφωνία με τα Εμιράτα είναι πολύ καλή εξέλιξη. Σε αυτό όμως το πλαίσιο, έχουμε ήδη αργήσει αναφορικά με τη Γαλλία. Από πέρσι εξηγώ ότι τα αντιεπιχειρήματα που προβάλλονται από διάφορες πλευρές δεν αντέχουν σε σοβαρή ανάλυση. <br /><br />Ο δεύτερος φαίνεται λιγότερο προφανής αλλά είναι κι αυτός σημαντικός. Θα πρέπει να διαμορφωθεί με τη συμβολή και της Αθήνας ένα συγκεκριμένο, λεπτομερές σενάριο μελλοντικού εταιρικού καθεστώτος ΕΕ-Τουρκίας που θα μας βγάλει από το επικίνδυνο αδιέξοδο της δήθεν ενταξιακής πορείας. Έχω επισημάνει και στο παρελθόν ότι οι κυρώσεις αφενός έχουν όρια ούτως ή άλλως ως προς την αποτελεσματικότητά τους, πέρα από τη συγκυρία σήμερα στην ΕΕ. Αφετέρου εξαντλούν διπλωματικό κεφάλαιο για όσους τις επιδιώκουν σε περιβάλλοντα που άλλοι εταίροι τις απορρίπτουν. Μια συνολική επαναδιαπραγμάτευση, πέρα από το θλιβερά ξεπερασμένο πλαίσιο των συνεχών διευρύνσεων, θα είναι επωφελής και για τα λεγόμενα «ελληνοτουρκικά» αλλά και για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης γενικότερα.<br /><br />Ο τρίτος -και σε τελική ανάλυση κρισιμότερος- πυλώνας είναι το περαιτέρω χτίσιμο της ελληνικής αποτρεπτικής ισχύος, χωρίς την οποία το μέλλον διαγράφεται αβέβαιο, παρά την πολύτιμη και απολύτως αναγκαία συμμετοχή τόσο στην ΕΕ όσο και στο ΝΑΤΟ. Ο ρόλος τόσο των ΗΠΑ όσο και της Γαλλίας θα είναι κρίσμος σε αυτό το πεδίο. Με δυο λόγια, η Ελλάδα οφείλει να ξαναμάθει να στέκεται στα πόδια της. Και να σχεδιάσει μόνη της μια προσέγγιση που θα έχει και πραγματικό μαστίγιο αλλά και πραγματικό καρότο.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Ερντογάν φοβάται μόνο τις ΗΠΑ

Συνέντευξη: Κώστας Λάβδας Είναι προφανές ότι ο Ερντογάν ανησυχεί, αλλά για την Ουάσινγκτον, όχι για τις Βρυξέλλες. Η μόνη άμεση και βραχυπρό...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως οι θεωρίες συνωμοσίας για τοv κορονοϊό συνδέονται με την γεωπολιτική στα Βαλκάνια

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/12/koronoios_theories.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/12/koronoios_theories-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Πρωτόπαπας Γιώργος</b><br />Η πανδημία που μαστίζει τις χώρες των Βαλκανίων, κάνει τους πολίτες τους να αποδέχονται διάφορες θεωρίες συνομωσίας για το θανατηφόρο ιό, σχετικά με την προέλευση και το στόχο του. Όμως, η δημοσκόπηση που διενεργήθηκε για τον Covid-19 σε έξι κράτη <a href="https://slpress.gr/koinonia/pos-poreyontai-ston-asterismo-toy-covid-19-ta-valkania/">των Δυτικών Βαλκανίων, </a>αναδεικνύει και σημαντικούς παράμετρους που άπτονται και των γεωπολιτικών ισορροπιών. Οι πολίτες απαντούν βάσει των συμμαχιών των κρατών τους με ξένες δυνάμεις.<br /><br />Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της Συμβουλευτικής Ομάδας Ευρωπαϊκής Πολιτικής για τα Βαλκάνια BiEPAG, που έγινε σε Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κόσοβο, Σερβία, Μαυροβούνιο και Βόρεια Μακεδονία, πάνω από το 75% των πολιτών πιστεύουν σε πολλές ή κάποιες, από τις δημοφιλείς θεωρίες συνωμοσίας, που έχουν εμφανιστεί το τελευταίο διάστημα.<br /><br />Η δημοσκόπηση με τίτλο "Ο ύποπτος ιός: Συνωμοσίες και Covid-19 στα Βαλκάνια", επικεντρώνεται στις ακόλουθες έξι θεωρίες συνωμοσίας: ο ιός διέρρευσε από ένα εργαστήριο της Γουχάν (δηλαδή υπήρχε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από όταν έγινε γνωστός), η κινεζική κυβέρνηση δημιούργησε τον κορονοϊό, η φαρμακευτική βιομηχανία μετέδωσε τον κορονοϊό, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δημιούργησε τον ιό ως βιολογικό όπλο, ο κορονοϊός έχει σχέση με την τεχνολογία 5G, ο Covid-19 εξαπλώθηκε για να δώσει στον Μπιλ Γκέιτς, τη δυνατότητα να ελέγξει τον πληθυσμό μέσω εμβολίου.<br /><br />Η δημοσκόπηση για τον κορονοϊό συνδέεται και με τις προτιμήσεις των ερωτηθέντων για τις ξένες δυνάμεις, που ανταγωνίζονται για επιρροή στα Δυτικά Βαλκάνια. Οι Σέρβοι φαίνεται να υιοθετούν μια πιο ευνοϊκή άποψη για την Κίνα και την εξάπλωση του κορονοϊού, σε σύγκριση με τους πολίτες άλλων κρατών και άλλων εθνικοτήτων. Στο πλαίσιο αυτό, 35% των Σέρβων πιστεύουν ότι η Κίνα δημιούργησε τον κορονοϊό και το 39% ότι διέρρευσε από το εργαστήριο της Γιουχάν. Να επισημάνουμε ότι, η Σερβία είναι στενός σύμμαχος της Ρωσίας και διατηρεί καλές σχέσεις με την Κίνα.<div><br />Θεωρίες συνομωσίας και γεωπολιτική<br /><br />Ρόλο στη διαμόρφωση της άποψης των πολιτών για την Κίνα, διαδραμάτισε η ευγνωμοσύνη του προέδρου Αλεξάνταρ Βούτσιτς προς το Πεκίνο για τη βοήθεια που πρόσφερε για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Τα ποσοστά αυτά της Σερβίας για τις θεωρίες συνομωσίας σχετικά με την Κίνα, είναι σε άλλες χώρες υψηλότερα, ιδιαίτερα στην Αλβανία.<br /><br />Το 65% των Αλβανών θεωρούν ότι η Κίνα ευθύνεται για την πανδημία και το 58%, ότι ο κορονοϊός, διέρρευσε από την Γουχάν. Βάσει της δημοσκόπησης, οι Αλβανοί πολίτες είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς, στις θεωρίες συνομωσίας, συγκριτικά με τους πολίτες των άλλων κρατών της περιοχής.<br /><br />Αλβανία και Κόσοβο που έχουν αμερικανικό και δυτικό προσανατολισμό, θεωρούν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη την Κίνα για τη διάδοση του κορονοϊού. Ο απερχόμενος αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει, άλλωστε, κατηγορήσει την Κίνα για τον κορονοϊό. Να υπενθυμίσουμε, ότι ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα ανταγωνίζονται για επιρροή στα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων.<br /><br />Η αποδοχή των θεωριών συνωμοσίας συνήθως γίνεται από κοινωνικές ομάδες με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, αλλά σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, το δεδομένο αυτό δεν ισχύει, για τα Δυτικά Βαλκάνια. Για παράδειγμα, στο Κόσοβο, το 47% του πληθυσμού με πτυχίο κολεγίου, πιστεύει ότι η φαρμακοβιομηχανία διαδίδει την ασθένεια, σε σύγκριση με το 22.2% που έχει τελειώσει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Το δεδομένο αυτό, δείχνει ότι οι θεωρίες συνωμοσίας είναι ενσωματωμένες σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας.<br /><br />Επιπτώσεις <br /><br />Η δημοσκόπηση παρουσιάζει και στοιχεία για το πως ανταποκρίνονται οι πολίτες των Δυτικών Βαλκανίων και στον εμβολιασμό για την αντιμετώπιση του Covid-19. H αποδοχή για εμβολιασμό, στη συγκεκριμένη περιοχή, είναι χαμηλότερη συγκριτικά με τους Ευρωπαίους, καθώς το 53.4% των πολιτών δηλώνει, ότι δεν θα κάνουν το εμβόλιο (σίγουρα όχι ή πιθανώς όχι), ενώ μόνο το 39.2% ανέφερε ότι θα εμβολιαστεί (σίγουρα ναι ή πιθανώς ναι).<br /><br />Οι θεωρίες συνωμοσίας υπονομεύουν την εμπιστοσύνη στο κράτος και την πολιτική, όταν ασκείται βάσει επιστημονικών συστάσεων. Είναι περισσότερο διαδεδομένες στα Δυτικά Βαλκάνια, καθώς βρίσκουν απήχηση σε ευρύ τμήμα της κοινωνίας, σε σύγκριση με τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Συνολικά, στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων σχεδόν το 80% πιστεύει πολύ, ή σε κάποιο βαθμό σε οποιαδήποτε από τις συνωμοσίες για το Covid-19.<br /><br />Η έφεση των πολιτών στις θεωρίες συνομωσίας υποδηλώνει και μια έλλειψη εμπιστοσύνης στην κοινωνία και τους θεσμούς. Επιπλέον, οι θεωρίες έχουν να κάνουν και με το πως οι πολίτες των Δυτικών Βαλκανίων, αντιλαμβάνονται τις σχέσεις των κρατών τους, με τις γειτονικές τους χώρες, σύμφωνα με τα αφηγήματα των κυβερνήσεων τους. Ταυτόχρονα, κάποιες μειονοτικές ομάδες των Δυτικών Βαλκανίων, που αισθάνονται απογοήτευση από τις πολιτικές των κυβερνήσεών τους, διότι δεν ανταποκρίνονται στα αιτήματά τους, ρέπουν προς τις θεωρίες συνομωσίας και εμφανίζονται πιο δύσπιστες προς την εξουσία. Το βίαιο και αιματηρό ιστορικό των Δυτικών Βαλκανίων αντανακλάται ακόμα και στις θεωρίες για το κορονοϊό.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως οι θεωρίες συνωμοσίας για τοv κορονοϊό συνδέονται με την γεωπολιτική στα Βαλκάνια

Πρωτόπαπας Γιώργος Η πανδημία που μαστίζει τις χώρες των Βαλκανίων, κάνει τους πολίτες τους να αποδέχονται διάφορες θεωρίες συνομωσίας για τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως τα Εμιράτα έγιναν η "Μικρή Σπάρτη"

<br /><br /><br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/12/%CE%97-%CE%B9%CF%83%CF%87%CF%8D%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%9C%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%AE%CF%82-%CE%A3%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%A0%CF%89%CF%82-%CF%84%CE%B1-%CE%97%CE%91%CE%95-%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CF%8D%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%B7-%CE%95%CF%85%CE%B8%CF%8D%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%A4%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82.jpg"><img height="427" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/12/%CE%97-%CE%B9%CF%83%CF%87%CF%8D%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%9C%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%AE%CF%82-%CE%A3%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%A0%CF%89%CF%82-%CF%84%CE%B1-%CE%97%CE%91%CE%95-%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CF%8D%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%B7-%CE%95%CF%85%CE%B8%CF%8D%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%A4%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-696x464.jpg" width="640" /></a><br /><br />Τσιλιόπουλος Ευθύμιος<div>Αν και αριθμητικά μικρές, οι ένοπλες δυνάμεις των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων είναι αναμφισβήτητα οι καλύτερα εκπαιδευμένες και οι πιο ικανές μεταξύ των μελών του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου. Tα τελευταία χρόνια έχουν αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία πρώτης γραμμής στο Αφγανιστάν, τη Λιβύη και την Υεμένη, και οι ειδικές δυνάμεις της χώρας εντυπωσίασαν πολλούς παρατηρητές με την αμφίβια επίθεσή τους για την κατάληψη του Άντεν στην Υεμένη τον Ιούλιο του 2015.<br /><br />Κάποτε τα Εμιράτα ήταν ένα κράτος με περιορισμένη παρουσία στη διεθνή σκηνή, αλλά η απόκτηση προηγμένων όπλων, η καθιέρωση καθολικής στρατιωτικής θητείας και η επέκταση του στόλου των μαχητικών αεροσκαφών και των βαρέων οχημάτων, έχει καταστήσει την χώρα υπολογίσιμο παίκτη την περιοχή. Το εμφανέστερο σημάδι της ισχύος αυτής ήρθε το καλοκαίρι, όταν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα συνεργάστηκαν με την Αίγυπτο για να βομβαρδίσουν ισλαμιστικές πολιτοφυλακές και Τούρκους “συμβούλους” στην βάση Αλ Ουατίγια, αλλά και πραγματοποιώντας διάφορα άλλα πλήγματα από το 2014.<br /><br />“Nervos belli, pecuniam infinitam”, έλεγε ο Κικέρων. Ο πρώην υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ, Τζιμ Μάτις ονόμασε τα ΗΑΕ "Μικρή Σπάρτη", λόγω της αυξανόμενης στρατιωτικής παρουσία της χώρας στη Μέση Ανατολή και την Αφρική είναι το αποτέλεσμα πολυετών επενδύσεων και επιδεικνύουν φιλοδοξίες που ξεπερνούν τη σύντομη ιστορία της ομοσπονδίας.<br /><br />Το 1991, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Σεΐχης Μοχάμεντ Μπιν Σαγιέντ ξεκίνησε την αναδημιουργία των ενόπλων δυνάμεων αφότου το Ιράκ εισέβαλε στο Κουβέιτ. Τις τελευταίες δεκαετίες, οι αγορές οπλισμού από τις ΗΠΑ έχουν αυξηθεί παράλληλα με την επιρροή του Ζαγιέντ στην Ουάσιγκτον. Οι συνολικές αμυντικές δαπάνες των Εμιράτων έφτασαν τα 13,9 δισεκατομμύρια δολάρια το 2018 και θα φτάσουν τα 16,4 δισ. δολάρια το 2019.<br /><br />Τα Εμιράτα ενισχύουν τις εγχώριες βιομηχανικές και ανθρώπινες δυνατότητές τους για να υποστηρίξουν αυτές τις επιχειρήσεις. Η έκθεση όπλων Διεθνούς Άμυνας του 2019 στο Αμπού Ντάμπι αποκάλυψε εγχώρια κατασκευασμένα θωρακισμένα οχήματα και ελαφρά αεροσκάφη, ανακοίνωσε αγορές οπλικών συστημάτων αξίας 5,4 δισ. δολαρίων. Τα κυβερνητικά ταμεία για την ανάπτυξη της άμυνας, οι επενδύσεις σε εγχώριες εταιρείες και οι βραβεύσεις για ακαδημαϊκές έρευνες που σχετίζονται με στρατιωτικές εφαρμογές αποτελούν μέρος του σχεδίου για την ενίσχυση της αμυντικής-βιομηχανικής ικανότητας.<br /><br />Τα Εμιράτα και η προβολή ισχύος<br /><br />Τα Εμιράτα επιδεικνύουν μια πολύπλευρη προσέγγιση εξωτερικής πολιτικής στην περιοχή συνδυάζοντας στρατιωτική, οικονομική και διπλωματική πίεση για να αποκτήσουν φυσική πρόσβαση. Η Σομαλία, για παράδειγμα, υπήρξε πεδίο μάχης μεταξύ των Εμιράτων και των Σαουδαράβων συμμάχων τους κατά του Κατάρ και της Τουρκίας ως μέρος της συνεχιζόμενης κρίσης στον Κόλπο. Με τη Σομαλία, που θεωρείται πύλη προς 100 εκατομμύρια ανθρώπους σε μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες της Αφρικής, την Αιθιοπία, τα Εμιράτα υπέγραψαν 25ετείς μισθώσεις για αεροπορικές και ναυτικές βάσεις.<br /><br />Μετά την επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ των Εμιράτων και του Τζιμπουτί το 2015, τα ΗΑΕ υπέγραψαν συμφωνία για τη χρήση του λιμένα Ασάμπ της Ερυθραίας για την υποστήριξη των επιχειρήσεων στην Υεμένη. Αυτό το σύμπλεγμα βάσεων είναι ένα σημαντικό εργαλείο προβολής ισχύος γύρω από την περιοχή του Κόλπου. Οι βάσεις επίσης χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση στρατευμάτων από την Αφρική και την Υεμένη.<br /><br />Η στρατιωτική δράση των Εμιράτων δεν σταματά γύρω από την Αραβική Χερσόνησο. Σε συνεργασία με την Αίγυπτο, είναι ισχυροί υποστηρικτές του στρατάρχη Χαφτάρ στη Λιβύη. Το Αμπού Ντάμπι προσφέρθηκε στο παρελθόν να παράσχει αντιαεροπορικά πυραυλικά συατήματα και πυροβολικό στον Χαφτάρ. Τον Ιούλιο, αμερικανικοί αντιαρματικοί πύραυλοι βρέθηκαν στη Λιβύη, αλλά τα Εμιράτα αρνούνται ότι ήταν η πηγή των όπλων. Επιπλέον, ο στρατός τους αποκτά πιθανώς εμπειρία στη χρήση οπλισμένων μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων μέσω της χρήσης κινεζικών αεροσκαφών τέτοιου τύπου.<br /><br />Πρόσφατες επιχειρήσεις<br /><br />Τα Εμιράτα έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην εκδίωξη του Ομάρ Αλ Μπασίρ στο Σουδάν. Βοήθησαν στη δημιουργία μιας μεταβατικής κυβέρνησης και εκπαίδευσαν 14.000 Σουδανούς, οι οποίοι αργότερα πολέμησαν στην Υεμένη. Τόσο το Κατάρ όσο και τα Εμιράτα έστειλαν προηγουμένως δισ. δολάρια στο Σουδάν ως οικονομική βοήθεια για να κερδίσουν την εύνοια της στρατιωτικής κυβέρνησης.<br /><br />Όταν οι διαμαρτυρίες πολιτών έφεραν τον Μπασίρ στα πρόθυρα της έκπτωσης και φυγής, το Ριάντ και το Αμπού Ντάμπι προσέφεραν τρία δισ. δολάρια στο στρατιωτικό μεταβατικό συμβούλιο. Φαίνεται, τουλάχιστον προς το παρόν, ότι η επιρροή των Εμιράτων εδραιώθηκε με περιορισμένη ανάγκη στρατιωτικής δράσης.<br /><br />Οι πρόσφατες ανακοινώσεις για αναδιάταξη μεγάλης κλίμακας στην Υεμένη δείχνουν μια σειρά δυνατοτήτων όσον αφορά τα πραγματικά κίνητρα των Εμιράτων. Πολλοί παρατηρητές πιστεύουν ότι οι ανακατατάξεις θα τα βοηθήσουν να αναδιατάξουν τις δυνάμεις τους καλύτερα στον Κόλπο για να αντισταθμίσουν την ισχύ του Ιράν. Εάν είναι αλήθεια, αυτό το κίνητρο θα μπορούσε να δείχνει μια συμφωνημένη στρατηγική μεταξύ του Ριάντ και του Αμπού Ντάμπι για την εξισορρόπηση των δραστηριοτήτων μεταξύ του μετώπου με το Ιράν και της Υεμένης.<br /><br />Η απόφαση του Αμπού Ντάμπι, όμως, θα μπορούσε επίσης να υποδηλώνει διαχωρισμό μεταξύ των πολιτικών του Ριάντ και των Εμιράτων και να αφήσει τη Σαουδική Αραβία αφοσιωμένη στο μέτωπο της Υεμένης. Μετά από τέσσερα χρόνια πολέμου, τα Εμιράτα μπορεί να πιστεύουν ότι έχουν επιτευχθεί οι στρατηγικοί τους στόχοι ναυτικής ασφάλειας και ήττας της Αλ Κάιντα στην Υεμένη.<br /><br />Αυτή η στρατηγική ενός πολέμου με περιορισμένους αντικειμενικούς σκοπούς ταιριάζει με τη σύγχρονη ιστορία των Εμιράτων, που ενεργούν μέσω διαμεσολαβητών και επιθυμούν τον παράκτιο έλεγχο επιλεγμένων τοποθεσιών. Αξιωματούχοι τους υποστηρίζουν ότι έχουν εκπαιδεύσει 90.000 ντόπιους για να στηρίξουν την εκεχειρία που υποστηρίζεται από τον ΟΗΕ καθώς αποσύρονται. Εναλλακτικά, η απόσυρση των Εμιράτων μπορεί να είναι μια καθυστερημένη αναγνώριση ότι ένας τρομερός πόλεμος, στον οποίο σκοτώθηκαν χιλιάδες πολίτες και μετέτρεψε την Υεμένη σε ανθρωπιστική καταστροφή δεν μπορεί να είναι νικηφόρος.<br /><br />Η κίνηση θα μπορούσε επίσης να αποσκοπεί στην ενίσχυση της εικόνας των Εμιράτων στις ΗΠΑ και μια απόσταση από τη Σαουδική Αραβία εν μέσω του αυξανόμενου ελέγχου που επιδιώκουν οι Αμερικανοί νομοθέτες σχετικά με πωλήσεις όπλων στο Ριάντ. Ο ακριβής αριθμός στρατιωτικού προσωπικού των Εμιράτων που παραμένουν στη χώρα είναι άγνωστος, αλλά τα Εμιράτα θα διατηρήσουν τουλάχιστον τις εγκαταστάσεις της Μουκάλα για να συνεχίσουν να διεξάγουν επιχειρήσεις αντιτρομοκρατίας.</div><div><br />Τι αναμένεται<br /><br />Η προηγούμενη δεκαετία καταδεικνύει την προθυμία και ικανότητα των Εμιράτων να χρησιμοποιήσουν στρατιωτική δύναμη για την καταπολέμηση απειλών –πραγματικών ή θεωρούμενων– μακριά από τις ακτές τους. Με πρόθυμους εταίρους και ντόπια στρατεύματα, τα Εμιράτα πιθανότατα θεωρούν τις επιχειρήσεις στην περιοχή του Κόλπου ως προσπάθειες ενίσχυσης της τοπικής σταθερότητας και επίδειξη δύναμης προς το εξωτερικό.<br /><br />Η κυβέρνηση θεωρεί τις στρατιωτικές αποστολές και τις περιφερειακές δραστηριότητες ως θετικά μέτρα για προβολή στο εσωτερικό της χώρας. Η στρατιωτική θητεία πολιτών αποσκοπεί στην οικοδόμηση εθνικής συνοχής, ενώ η επέκταση χρήσης λιμένων κατά μήκος της Ερυθράς Θάλασσας και της αφρικανικής ακτής μπορεί να ενισχύσει τη στρατιωτική και οικονομική ανάπτυξη.<br /><br />Οι ενέργειες των Εμιράτων έχουν τύχει σφοδρής κριτικής και η συμμετοχή τους σε πολέμους όπως στην Υεμένη αντιμετωπίζουν την ίδια κριτική που δέχονται τόσο η Σαουδική Αραβία όσο και οι ΗΠΑ. Ωστόσο, τα Εμιράτα απέδειξαν την ικανότητά τους να χρησιμοποιούν τη διπλωματία, την οικονομική βοήθεια και τη στρατιωτική ισχύ για την προώθηση των συμφερόντων τους. Την έχουν αποδείξει παρότι σχετικά νέο κράτος με νεόδμητο στρατό. Οι πολλά υποσχόμενες εγχώριες αμυντικές δυνατότητές τους προσβλέπουν στην αυτονομία και βιωσιμότητα.<br /><br />Η γειτνίαση με το Ιράν και οι συνεχείς προστριβές ενισχύουν την ανάγκη για επιχειρησιακά ικανές στρατιωτικές δυνάμεις . Η εξαφάνιση πετρελαιοφόρου συμφερόντων των Εμιράτων, οι πολλαπλές επιθέσεις σε πλοία κοντά στα στενά του Ορμούζ και οι αυξανόμενες εντάσεις με το Ιράν καταδεικνύουν δεκαετίες εδαφικών διαφορών μεταξύ των δύο αυτών κρατών. Η γειτονιά της "Μικρής Σπάρτης" είναι ιδιαίτερα τεταμένη και το Αμπού Ντάμπι προετοιμάζεται για συγκρούσεις και μεγαλύτερες ευθύνες ασφαλείας.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως τα Εμιράτα έγιναν η "Μικρή Σπάρτη"

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Αν και αριθμητικά μικρές, οι ένοπλες δυνάμεις των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων είναι αναμφισβήτητα οι καλύτερα εκπαιδευμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Περιμένοντας την Ευρώπη

<img height="481" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5fd49099240000e5189fa27e.jpeg?cache=9J7UbWbfbN&ops=scalefit_630_noupscale" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ευρωπαϊκές διαρθρωτικές αδυναμίες και ελληνική στρατηγική<br />«Η ισχύς αποτελεί για τις διεθνείς σχέσεις ότι για την οικονομία το χρήμα»</span></h3><b>Χριστόδουλος Κ. Γιαλλουρίδης Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής<br /></b>Η πρόσφατη απόφαση της Συνόδου Κορυφής των ηγετών των κρατών - μελών της ΕΕ, που παραπέμπει στην πολιτική τους βούληση να αποφύγουν κυρώσεις τέτοιες, που να επιφέρουν κόστος οικονομικό και πολιτικό στην Άγκυρα, που θα αποσκοπούσαν στην υπαγωγή της σε συνθήκες διεθνούς τάξης και νομιμότητας, δεν ξένισε τους γνώστες των ευρωπαϊκών θεσμών. Τούτο γιατί το θεσμικοπολιτικό πλαίσιο της Ένωσης απηχεί, ως γνωστόν, κρατικά συμφέροντα των επιμέρους μελών της και όχι την κατά ταύτα προσδοκώμενη και επιβαλλόμενη εν προκειμένω κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής θεσμική διάσταση.<br /><br />Γνωρίζουμε πως η ΕΕ δεν έχει καταφέρει να γίνει ένωση που να υπερβαίνει στην πράξη τα συμφέροντα των συμμετεχόντων κρατών – μελών, έτσι ώστε να μπορέσει να πραγματώσει το όραμα των γεννητόρων της, Αντενάουερ και Ντε Γκολ για την οικοδόμηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης.<br /><br />Παρά ταύτα, όμως, σε μια στιγμή, όπως η σημερινή, όπου ένα από τα παλαιότερα και πρωταγωνιστικά κράτη της Ένωσης, όπως η Ελλάδα, με το ιστορικό υπόβαθρο παγκοσμίου ακτινοβολίας, βιώνει με τον πλέον εξόφθαλμο τρόπο τη διαρκή και αμετάβλητη απειλή έναντι της εθνικής του ακεραιότητας από την τουρκική επεκτατική στρατηγική στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου και όχι μόνο, η ΕΕ όφειλε να στηρίξει παντί τρόπω και δη με αποφάσεις που να προκαλούν κόστος κυρίως στην τουρκική οικονομία, την ελληνική και κυπριακή υπόθεση τηρώντας βασικές αρχές αλληλεγγύης έναντι των κρατών - μελών. <br /><br />Η ΕΕ, με την κατά τα ανωτέρω στάση της, καθίσταται ως Ευρώπη αναξιόπιστος παράγοντας του διεθνούς συστήματος, πράγμα που επηρεάζει και θα επηρεάσει την περαιτέρω διαδρομή της, στέλνοντας το μήνυμα διεθνώς, αλλά και στο σύστημα των κρατών - μελών της πως συνιστά ένα θεσμό επικεντρωμένο αποκλειστικά στην οικονομία και χωρίς την ικανότητα περαιτέρω προσεγγίσεων στον πολιτικό και γεωστρατηγικό χώρο της διεθνούς πολιτικής.<br /><br />Το αποτέλεσμα αυτής της Συνόδου Κορυφής αποτελεί αναμφισβήτητα μια μικρή ή μεγαλύτερη ήττα για την Αθήνα, στον βαθμό που το εκ των υστέρων διαπιστωμένο περί ισχυρών οικονομικών συμφερόντων μεγάλων κρατών μελών της Ένωσης με την Τουρκία, εξ ου και η στάση τους εις βάρος των συμφερόντων της χώρας μας, ήταν ή θα έπρεπε να είναι apriori γνωστό.<br /><br />Ελλάδα και Κύπρος, κυρίως όμως η Αθήνα ως ηγέτιδα δύναμη του ελληνισμού, διαπιστώνουν κατά τρόπο εξόφθαλμα δυσάρεστο πως η επένδυση στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη σε θέματα ασφάλειας και πολιτικής στήριξης, παραπέμπει σε συνθήκες αιθεροβαμόνων, που καταλήγουν σε μια άδοξη και ατελεύτητη πορεία ενός προσδοκώμενου και ουδέποτε επελθόντος γεγονότος.<br /><br />Κατά προέκταση των ανωτέρω και εν είδει συμπεράσματος, τα γεγονότα αυτά καθαυτά επιβεβαιώνουν και υποδηλώνουν τη διάσταση ότι τα έθνη - κράτη και εν προκειμένω τα κράτη της ΕΕ είναι φορείς εθνικών συμφερόντων και κατά ταύτα όταν απειλούνται, υποχρεούνται να προβάλουν άμυνα και αντίσταση υπεράσπισης των εθνικών τους συμφερόντων, μόνα και με σύναψη συμμαχιών με άλλες κρατικές οντότητες, των οποίων τα συμφέροντα συμπλέουν με τα του κατά τα ανωτέρω απειλούμενου.<br /><br />Στοιχείο κλειδί για τη σημερινή φάση της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης, όπερ και υπογραμμίζεται μετά την πρόσφατη απόφαση της Συνόδου Κορυφής, συνιστά ο παλαιόθεν υφιστάμενος και δοκιμασμένος παράγων αποτροπή και αποτρεπτική κατά ταύτα ισχύς. Τούτο αφορά στην ικανότητα του απειλουμένου κράτους, της Ελλάδος εν προκειμένω, να διαβιβάσει αξιόπιστα το μήνυμα στην επιτιθέμενη πλευρά, αλλά και στο ευρύτερο διεθνές περιβάλλον πως η οποιαδήποτε επιβουλή εις βάρος της εθνικής κυριαρχίας, εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, θα επέφερε ανυπερθέτως στον επιτιθέμενο, μείζονα πλήγμα στρατιωτικής και όχι μόνο υφής. Τούτο συνιστά το αλφαβητάριο της αποτροπής ή πιο σωστά το κατά JohnMearsheimer γνωστό «η ισχύς αποτελεί για τις διεθνείς σχέσεις ότι για την οικονομία το χρήμα».<br /><br />Η ελληνική διπλωματία, ούσα ικανή να εκπέμπει σε κρίσιμες στιγμές και κατά περιόδους φωτεινές διαδρομές στον διεθνή χώρο και δη στα περιφερειακά δρώμενα, πέτυχε προσφάτως να συνάψει μια σημαντική προσέγγιση με χώρες της περιοχής, όπως η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που συνιστούν γεωστρατηγική διείσδυση στον γεωπολιτικά κρίσιμο χώρο της Εγγύς και Μέσης Ανατολής, ενώ ταυτόχρονα διατηρούνται οι άριστες διπλωματικοπολιτικές σχέσεις με το Ισραήλ, που αποτελεί και παράγοντα - κλειδί για τις όποιες εξελίξεις ειρήνης και πολέμου για την περιοχή.<br /><br />Οι ανωτέρω σημαντικές, θετικές για τα ελληνικά συμφέροντα συμμαχικές διαδρομές, για να μπορέσουν να έχουν συνέχεια στο πλαίσιο μιας αποτελεσματικής εφαρμογής, οφείλουν να συνοδεύονται από σταθερή προβολή αποφασιστικής θέλησης και προβολή ισχύος εν προκειμένω από μέρους των Αθηνών, έτσι ώστε η Ελλάδα να παραμένει αξιόπιστη και σεβαστή στην οπτική και την στρατηγική προσέγγιση συμμαχικών και όχι μόνο χωρών. Δηλαδή οι τρίτες χώρες να υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τους στις στρατηγικές κινήσεις τους, εκούσες άκουσες, την Αθήνα.<br /><br />Η κατά καιρούς διατυπούμενη βερμπαλιστική επίκληση του διεθνούς δικαίου, αποφεύγοντας ή μη πραγματώνοντας την εφαρμογή των διεκδικούμενων δικαιωμάτων της χώρας, όπως απορρέουν από το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, όχι μόνο δεν συμβάλλουν στην εμπέδωση της εικόνας μιας αξιόπιστης δύναμης διεθνούς συνεργασίας, αλλά αντιθέτως υποβαθμίζουν την αξιοπιστία των Αθηνών, ενώ ταυτόχρονα στέλνεται το μήνυμα προς την πλευρά του επιτιθέμενου επιβουλέα, της Τουρκίας εν προκειμένω, πως η άλλη πλευρά δεν είναι αρκούντως αποφασισμένη να υπερασπιστεί πάση δυνάμει, εθνικά δίκαια, δικαιώματα και επικράτεια.<br /><br />Κατ’ αυτό τον τρόπο δεν διευκολύνεται η επίτευξη της προσδοκώμενης ειρήνης, αλλά πολύ περισσότερο ενισχύεται η έλευση της σύγκρουσης, καθώς η αναθεωρητικά επιτιθέμενη πλευρά πολλαπλασιάζει τις διεκδικήσεις της εκλαμβάνοντας την αποφυγή πραγμάτωσης και υπεράσπισης δικαίων και δικαιωμάτων ως συναφές γεγονός με τον φόβο. Το παράδειγμα της Συμφωνίας του Μονάχου παραμένει ως οιονεί παρούσα προς αποφυγή παραδειγματική εξέλιξη.<div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Περιμένοντας την Ευρώπη

Ευρωπαϊκές διαρθρωτικές αδυναμίες και ελληνική στρατηγική «Η ισχύς αποτελεί για τις διεθνείς σχέσεις ότι για την οικονομία το χρήμα» Χριστόδ...

Διαβάστε την συνέχεια