Το μεταπολεμικό σκηνικό στην Μ. Ανατολή και Συρία. Τριχοτόμηση Συρίας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxvFO0SUAxEsC0w3imx8K7VNW6x98HXHs_1pFEY5Wa6SRjHyP_RdBI8iJzzIXhMVJUZBun5m0dS2VUnfGpTVgWKi4i0mxqW8tEeM5S6VJTf7cXXeOi9DAv7zkmcclNvQCpZ1YnHc00HBez/s1600/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%259C.+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AE+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1.+%25CE%25A4%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2587%25CE%25BF%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25BC%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="556" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxvFO0SUAxEsC0w3imx8K7VNW6x98HXHs_1pFEY5Wa6SRjHyP_RdBI8iJzzIXhMVJUZBun5m0dS2VUnfGpTVgWKi4i0mxqW8tEeM5S6VJTf7cXXeOi9DAv7zkmcclNvQCpZ1YnHc00HBez/s640/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%259C.+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AE+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1.+%25CE%25A4%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2587%25CE%25BF%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25BC%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582..jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΙΙΤΙΣΜΟΥ-ΤΙ ΦΟΒΑΤΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ- Ο ΕΚ ΝΕΟΥ ΔΙΑΜΟΙΡΑΜΟΣ ΤΗΣ Μ.ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΙΡΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΗΠΑ<br /> <br /> <div> Η Τουρκία του Ερντογάν δεν φοβάται απλά και μόνο την ίδρυση του Κουρδικού κράτους της Ροζάβας, δηλαδή της βόρειας Συρίας, κράτος το οποίο θα μπορούσε να ενωθεί με το αυτόνομο ιρακινό Κουρδιστάν.Η Τουρκία φοβάται και τρέμει εξίσου την επικράτηση των Αλαουιτών, της θρησκευτικής κοινότητας παρακλάδι των Αλεβιτών στην οποία ανήκει και ο πρ.Άσαντ.<br /> <br /> Τα τελευταία τρία χρόνια με την κλιμάκωση του πολέμου στην Συρία αλλά και το κυνήγι των οπαδών του Γκιουλέν έχει παραγνωρισθεί ο παράγοντας Αλεβίτες στην Τουρκία.Οι περίπου 20 εκατομμύρια Αλεβίτες αποτελούσαν μέχρι το 2013 τον μεγαλύτερο φόβο του ερντογανικού σουνιτικού καθεστώτος .Οι Αλεβίτες αποτελούν σιιτκό παρακλάδι , αν και αυτός ο ορισμός τους αδικεί εφόσον πρόκειται για μουσουλμάνους με πολύ περισσότερη κοσμικότητα και ελευθερία πνεύματος ακόμα και από τους σιίτες οι οποίοι θεωρούνται μεν ως πολύ πιο κοσμικοί και διαλλακτικοί από τους σουνίτες αλλά δεν έχουν αποφύγει ακρότητες όπως η θεοκρατία στο Ιράν.Σουνίτικά κράτη είναι η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, τα Η.Α.Ε, το Κουβέιτ, το μισό Ιράκ, μικρό μέρος της Υεμένης και η Αίγυπτος. Το μόνο κράτος με σιιτική πλειοψηφία είναι το Ιράν το οποίο βέβαια κυβερνάται από το θεοκρατικό καθεστώς. Η Συρία πριν από τον πόλεμο ήταν μια χώρα με περίπου είκοσι εκατομμύρια πληθυσμού ο οποίος στην πλειοψηφία του ανήκε στο σουνιτικό δόγμα, Ωστόσο η οικογένεια Άσαντ η οποία κυβερνάει την χώρα από την δεκαετία του 70 ανήκει ανήκει στο Αλαουιτικό δόγμα το οποίο θα μπορούσε να κατηγοριοποιηθεί ως συγγενές με το Αλεβιτικό δόγμα, το οποίο με την σειρά του θεωρείται ως πιο φιλικά προσκείμενο με τον σιιτισμό και θανάσιμο εχθρό του σουνιτισμού.<br /> <br /> Αλαουίτες της Συρίας και Αλεβίτες της Τουρκίας έχουν στενότατους θρησκευτικό-δογματικούς δεσμούς.<br /> <br /> Οι Αλεβίτες της Τουρκίας και ειδικά στην εποχή Ερντογάν από το 2003 και εντεύθεν, έχουν υποστεί διωγμούς ανάλογους με αυτούς που βλέπουμε τελευταία να υπόκεινται οι δήθεν οπαδοί του Γκιουλέν.<br /> <br /> Οι διωγμοί των Αλεβιτών παρόλο που είχαν σφοδρότητα και βαρβαρότητα ανάλογη με τον διωγμό των δήθεν αντικαθεστωτικών που δήθεν συμμετείχαν στην απόπειρα πραξικοπήματος του καλοκαιριού του 2016, δεν έτυχαν ανάλογης δημοσιότητας.<br /> <br /> Το 2013 ο Ερντογάν απέλυσε εκατοντάδες στρατιωτικούς με την κατηγορία ότι ήταν Αλεβίτες.Οι Αλεβίτες ,, όπως και όλες οι θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες στην Τουρκία, δεν είναι αναγνωρισμένοι επίσημα και δεν έχουν δικαίωμα να εξασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα ελεύθερα<br /> <br /> Γιατί όμως αποτελούν τον φόβο και τον τρόμο του σουνιτη Ερντογάν;<br /> <br /> Οι Αλεβίτες προκαλούν την καχυποψία των σουνιτών μουσουλμάνων διότι τόσο το δόγμα τους όσο και η λατρεία τους θυμίζουν επικίνδυνα χριστιανικές παραδόσεις.Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι ίδιοι οι Αλεβίτες πιστοί θεωρούν τους εαυτoύς τους χριστιανούς αλλά πολλοί ερευνητές ωστόσο πιστεύουν ότι οι Αλεβίτες αποτελούν μια θρησκευτική μoυσουλμανική σέκτα η οποία δημιουργήθηκε για να φιλοξενήσει τους χριστιανούς οι οποίοι αναγκάσθηκαν σε εξισλαμισμό από το 1100 και μετά . Στον Αλεβιτισμό ίσως έχουν προσχωρήσει και οπαδοί των αιρέσεων του χριστιανισμού όπως οι Νεστοριανοί οι οποίοι από το 431 μχ υπέστησαν διωγμούς τόσο από τους βυζαντινούς όσο και από τους μουσουλμάνους στην Μ.Ανατολή . Οι νεστοριανοί είναι γνωστοί και ω Ασσύριοι και ακόμα και σήμερα διώκονται ανηλεώς από το Ισλαμικό Κράτος στην Συρία και Ιράκ.<br /> <br /> Ωστόσο δεν είναι μόνο η δογματική καχυποψία που προκαλούν οι Αλεβιτες στους σουνίτες Τούρκους και ειδικά στο σουνιτικό καθεστώς Ερντογάν αλλά και το γεγονός ότι διαχρονικά διατέλεσαν φανατικοί υποστηρικτές του κεμαλισμού.<br /> <br /> <i>Πιθανή ανάδειξη των Σιιτών και Αλαουιτών στην μεταπολεμική Συρία ως μοναδική δύναμη έστω και σε ένα κομμάτι -το ισχυρότερο- διχοτομημένου κράτους φοβίζει την Τουρκία . Στην Τουρκία το 10% του πληθυσμού είναι Αλεβίτες Μουσουλμάνοι.Ο Αλεβισμός είναι παρακλάδι του Σιιτισμού. Η Τουρκία ποτέ δεν παραδέχθηκε την ύπαρξη Αλεβιτών και πάντα τους θεωρούσε κίνδυνο για το κράτος . Οι Αλεβίτες στην Τουρκία είναι ουσιαστικά υπό διωγμό παρόλο που είναι και αυτοί Τούρκικης καταγωγής . Ο Αλεβισμός στην Τουρκία αντιμετωπίζεται από το κράτος ως επικίνδυνη αίρεση , τους απαγορεύεται να κατέχουν δημόσιες-κρατικές θέσεις και απαγορεύεται η φανερή λατρεία της θρησκείας τους. Πρόσφατα δεκάδες Τούρκοι στρατιωτικοί απολύθηκαν διότι κατηγορήθηκαν ότι είναι Αλεβίτες. Οι ίδιοι οι Αλεβίτες υποστηρίζουν ότι αποτελούν το 30% του πληθυσμού της Τουρκίας .Λόγω των διωγμών που έχουν υποστεί θεωρούνται πλέον αποκομμένοι από την Τουρκική εθνική συνείδηση και είναι επιρρεπείς σε ιδέες ανατροπής του Σουνιτικού καθεστώτος στηνΤουρκία . Η δημιουργία Σιιτικού -Αλαουτικού κράτους στα Νότια της Τουρκίας θα αποτελούσε για τους Αλεβίτες ότι το Συριακό και Ιρακινό Κουρδιστάν για τους Κούρδους αντάρτες στην Τουρκία. Θα αποτελούσε το εφαλτήριο για τον σχηματισμό ενεργής αντίστασης . Οι Αλεβίτες ήδη θεωρούνται από τις μυστικές Τουρκικές υπηρεσίες αποσταθεροποιητικό παράγοντας εν αναμονή.</i><br /> <br /> Οι καχυποψία των σουνιτών Τούρκων και ειδικά των σύγχρονων , επιτείνεται από το γεγονός ότι οι Αλεβίτες έχουν συνεργασθεί με τους Κούρδους και το απελευθερωτικό τους κίνημα<br /> <br /> Οι Αλαουίτες της Συρίας και οι Αλεβίτες της Τουρκίας είναι συγγενικά δόγματα . Οι Αλαουίτες της Συρίας αποτελούσαν , τουλάχιστον πριν το ξέσπασμα του πολέμου το 2011, το 12 % του πληθυσμού αλλά σε αντίθεση με τους Αλεβίτες της Τουρκίας όχι μόνο δεν διώκονταν ως μειονοτικοί αλλά στην ουσία κυβερνούσαν την χώρα από το 1970 όταν ο Αλαουίτης Χαφέζ Αλ Άσαντ , πατέρας του σημερινού προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ, ανέλαβε πραξικοπηματικά την εξουσία.<br /> <br /> Την 11-12-2016 η Παλμύρα, η πόλη που βρίσκεται στην ανατολική έρημο της Συρίας , ανακαταλήφθηκε από το Ισλαμικό Κράτος.Η Παλμύρα την άνοιξη του 2016 είχε απελευθερωθεί από τον ρωσικό στρατό ο οποίος και κατηγορείται ως υπεύθυνος για την ανακατάληψη της από το ΙΚ την 11-12-2016.Την δια στιγμή οι Ρώσοι μαζί με Ιρανούς και την Χεζμπολά του Λιβάνου που αποτελεί το μακρύ χέρι του Ιράν στην χώρα και με τον Συριακό κυβερνητικό στρατό σημειώνουν επιτυχίες στο Χαλέπι στα δυτικά της Συρίας.<br /> <br /> Η τριχοτόμηση της Συρίας είναι κάτι πέρα από σίγουρο. Το ένα κομμάτι που θα αποσχισθεί θα πρόκειται για τις βόρειες επαρχίες στις οποίες και θα ιδρυθεί το Κουρδικά κράτος.Από τον Φεβρουάριο του 2016 έχει παρθεί η απόφαση μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας.<br /> <br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXGRxeN6neG5p8LvBs3bbjfraAaudCcm37E31u3i31bqIcNLcJ8AlSu8uF_DMC524j3HPXxDmBfWQfr0grB_pxESXbAd0ytts1Qnq46GmfflnQ_MXSkR17FwE3qjkkFkSGE7ARSU8Vc_o/s1600/Kurds_Map-630x502.jpg"><img border="0" height="510" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXGRxeN6neG5p8LvBs3bbjfraAaudCcm37E31u3i31bqIcNLcJ8AlSu8uF_DMC524j3HPXxDmBfWQfr0grB_pxESXbAd0ytts1Qnq46GmfflnQ_MXSkR17FwE3qjkkFkSGE7ARSU8Vc_o/s640/Kurds_Map-630x502.jpg" width="640" /></a> <br /> ΤΟ ΥΠΟ ΙΔΡΥΣΗ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΣΥΡΙΑ </div> <div> <br /> Το δεύτερο κομμάτι που αποσχισθεί θα είναι οι ανατολικές άγονες επαρχίες , η έρημος της Συρίας. Σε αυτό το κομμάτι αρχικά θα μετακινηθούν οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους με πρωτεύουσα την Παλμύρα σε ανάταλλαγμα με την Ράκα την τωρινή πρωτεύουσα τους την οποία κι θα παραχωρήσουν στο Κουρδικό κράτος. Στο κομμάτι της ανατολικής άγονης Συρίας δεν θα μετακινηθούν μόνο οι τζιχαντιστές αλλά και οι σουνίτες Σύροι οι οποίοι θα διωχθούν από τον Άσαντ ο οποίος από το 2013 τουλάχιστον έχει προβεί σε εκκαθάριση των δυτικών παραλιακών επαρχιών από σουνιτικούς πληθυσμούς Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σφαγή στις πόλεις Μπάιντα και Μπανιάς το 2013 όπου παραστρατιωτικοί πιστοί στον Άσαντ μαζί με τον κυβερνητικό στρατό επιτέθηκαν εναντίον σουνιτών Σύρων αμάχων.<br /> <br /> Οι δυτικές επαρχίες και στα παράλια της Συρίας θα παραμείνουν στον έλεγχο του Άσαντ , της Ρωσίας , του Ιράν και της Χεζμπολά.Δαμασκός-Χάμα-Ιντλίμπ-Χαλέπι θα ορίζουν τα σύνορα.Σε αυτό το κομμάτι οι Αλαουίτες του πρ.Άσαντ θα αποτελούν την άρχουσα τάξη, θα αποτελεί ένα Αλαουιτικό κράτος το οποίο θα προστατεύεται από την Τουρκία με την ίδρυση του Κουρδικού κράτους στα βόρεια του το οποίο θα τελεί υπό την προστασία των ΗΠΑ και Ρωσία.<br /> <br /> Ο Ερντογάν θα έχει δύο προβλήματα να αντιμετωπίσει.Το ένα θα είναι το Κουρδικό κράτος στα νότια σύνορα του το οποίο θα αποτελέσει καταφύγιο όλων των Κούρδων μαχητών αυτονομιστών της Ανατολίας κατά τα πρότυπα του Πακιστάν στου οποίου τις δυτικές επαρχίες βρίσκουν καταφύγιο οι Αφγανοί Ταλιμπάν μετά από κάθε επίθεση τους στο Αφγανιστάν.<br /> <br /> Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι ο Αλαουιτκό κράτος του Άσαντ θα αποτελέσει τον αρωγό και προστάτη των Τούρκων Αλεβιτών οι οποίοι θα μπορούνε πλέον να βρούνε καταφύγιο ακόμα και στα πλαίσια του ένοπλου αγώνα τους εναντίον της Τουρκίας.<br /> <br /> Το Ααλουιτκό κράτος του Ασαντ θα τύχει της προστασίας της Ρωσίας και του Ιράν και αυτό διότι οι δύο αυτοί σύμμαχοι θέλουν να υλοποιήσουν επιτέλους το σχέδιο για ένα αγωγό αερίου Ιράν-Ιράκ-Συρίας ο οποίος θα φέρει το ιρανικό αέριο στα παράλια της Μεσογείου και θα βοηθήσει το Ι΄ραν να αυξήσει τις εξαγωγές του και κατά συνέπεια τα έσοδα του προκειμένου να εξοπλιστεί για να πολεμήσει στο πλευρό της Ρωσίας στον επόμενο παγκόσμιο πόλεμο.<br /> <br /> Όμως τα σχέδια της Ρωσίας δεν σταματάνε εδώ.Ακούμε τελευταία περί της αναθεωρητικής τάσης της Τουρκίας σχετικά με την συνθήκη της Λοζάνης . Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι και ο Αραβικός κόσμος έχει αναθεωρητικές τάσεις απέναντι στον διαμοιρασμό του μετά τον Α΄ΠΠ από την Γαλλία και Αγγλία με την συνθήκη Σάικς Πικώ.<br /> <br /> Η Ρωσία αναμίχθηκε στον Συριακό πόλεμο για να εμποδίσει την διέλευση του αγωγού Κατάρ-Ιορδανίας -Συρίας-Τουρκίας-Ελλάδας-Αλβανίας-Ιταλίας-Αυστρίας-Γερμανίας.Η Ρωσία δεν ήθελε να χάσει το ενεργειακό μονοπώλιο στην Ευρώπη.<br /> <br /> Το Ιράν αναμείχθηκε στην Συρία διότι επιθυμεί έξοδο στην Μεσόγειο η οποία θα κόψει την Μ.Ανατολή στην μέση.Εάν το Ιράν καταφέρει και ενώσει τις νότιες σιιτικές επαρχίες του Ιράκ με την Συρία τότε θα μετατραπεί στην ισχυρότερη χώρα της Μ Ανατολής με τις πετρελαιοπαραγωγές Σαουδική Αραβία και Κατάρ να αποκόπτονται απο τον κόσμο.<br /> <br /> Όπως φαίνεται και στον χάρτη παρακάτω το σιιτικό Ιράν θέλει την ομοσπονδοποίηση με το νότιο σιιτικό επίσης Ιράκ (μπλε χρώμα),ομοσπονδία που θα ενώνεται με την Συρία στις νότιες παρυφές της ανατολικής συριακής ερήμου και στο τριεθνές Συρίας-Ιράκ-Ιορδανίας <br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCyjOu2wN4eZDtTOzSti456OfFkEnOJN21V0tP8IlWG2QuHLx97qXup0WeYBT-8xfCeq4GwVsxIYDD2O_03a0iK9Wwll9KOy0UHE5EP6CqUYpTSsM1qIS0jR1GdqWauuwDds1LW2L99j4/s1600/iran_me22.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCyjOu2wN4eZDtTOzSti456OfFkEnOJN21V0tP8IlWG2QuHLx97qXup0WeYBT-8xfCeq4GwVsxIYDD2O_03a0iK9Wwll9KOy0UHE5EP6CqUYpTSsM1qIS0jR1GdqWauuwDds1LW2L99j4/s640/iran_me22.jpg" /></a><br /> <br /> Το Ιράν έχει ήδη έξοδο στον Περσικό κόλπο όπου μοιράζεται τα υποθαλάσσια κοιτάσματα αερίου με το Κατάρ, μόνο που το Κατάρ είναι ένα κρατίδιο των 300,000 κατοίκων και το Ιράν των 80,000,000.Εάν το Ιράν καταφέρει να υλοποιήσει το όραμα του για την ένωση όλων των σιιτών της Μ.Ανατολής τότε θα γίνει μια ομοσπονδία με έξοδο στην Κασπία, στον Ινδικό ωκεανό και στην Μεσόγειο. Και δεν φθάνει μόνο αυτό.Το Ιράν πλέον έχει εξαγοράσει όλη την Συρία.Η βοήθεια σε στρατό και χρήμα που έχει δώσει το Ιράν στην Συρία έχει και το τίμημα της.Η μεταπολεμική Συρία του Άσαντ, δηλαδή οι δυτικές και παραθαλάσσιες επαρχίες οι οποίες θα ελέγχονται από τους Αλαουίτες και Σιιίτες θα αποτελέσουν το προτεκτοράτο του Ιράν το οποίο μετά τον Λίβανο θα αλώσει και την Συρία.Το Ιραν μέσω της σιιτκής παραστρατιωτικής και πολιτικής οργάνωσης Χεζμπολά έχει καταφέρει και ελέγχει τα πολιτικά πράγματα στον Λίβανο. σε τετοιο βαθμό που το 2006 η Χεζμπολά έσυρε σε πόλεμο όλη την χώρα με το Ισραήλ.Ο αρχηγός της Χεζμπολά σιιίτης κληρικός σεΐχης Νασράλα είναι πλέον μια ηγετική μορφή με αναθεωρητικό πλάνο για την περιοχή πάντα με την βοήθεια του μητροπολιτικού Ιράν.<br /> <br /> Ο Λίβανος αποτελεί κομμάτι της Συρίας το οποίο της αφαιρέθηκε κατά την κατανομή μεταξύ των αποικιοκρατών Γάλλων και Βρετανών . <br /> <i><br />Η Συρία ανέκαθεν θεωρούσε τον Λίβανο ως προέκταση της τόσο εδαφικά όσο και πληθυσμιακά. Η εκκίνηση διαδικασίας αλλαγής συνόρων στην Μ. Ανατολή είναι ελκυστική για την Συρία εφόσον μακροπρόθεσμα ελπίζει ότι θα μπορέσει να διεκδικήσει κομμάτι του Λιβάνου τον οποίο ανέκαθεν θεωρούσε Συριακό έδαφος το που έπεσε θύμα της χάραξης των συνόρων απο αποικιοκράτες το 1916. Για όσους πιστεύουν ότι όλα αυτά είναι κάτι απίθανο ας δούνε την συνέντευξη του στρατηγού Ντογάν Γκιορές αρχηγού των Τουρκικών Ε.Δ το 1990 και τι λέει για την αλλαγή συνόρων στην Μ.Ανατολή και τον σχεδιασμό για την διχοτόμηση τουΛιβάνου. Ο Άσαντ έχει ισχυρά ερείσματα στον Λίβανο , τον υποστηρίζει η Χεζμπολάχ άλλωστε</i><br /> <br /> Η μεταπολεμική Συρία θα έχει ως προστάτες την Ρωσία και το Ιράν το οποίο σε αντάλλαγμα για την κατ ουσία αποικιοποίηση της Συρίας απ αυτό θα της προσφέρει την ευκαιρία να προσαρτήσει εδάφη του Λιβάνου,Εξάλλου την Συρία δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα επέμβει στον Λίβανο.Η Συρία διατηρούσε στρατεύματα στον Λίβανο από την δεκαετία του 80 και με πρόσχημα το χάος του εμφύλιου πολέμου που ξέσπασετο1975 και διήρκεσε μέχρι το 1990, μεταξύ χριστιανών ,σιι΄των και σουνιτών μουσουλμάνων του Λιβάνου. Τα συριακά στρατεύματα αποσύρθηκαν από τον Λίβανο το 2005 και ένα χρονο μετά η σιιτκή Χεζμπολά έσυρε σε πόλεμο τον Λίβανο με το Ισραήλ.<br /> <br /> Ο Λίβανος είναι μια χώρα δέσμια των θρησκευτικών παθών και διαφορών και δεν θα είναι καθόλου δύσκολο για την σιιτική ιρανοκίνητη Χεζμπολά να επικρατήσει εφόσον οι σουνίτες του Λιβάνου εξαρτώνται από την βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας η οποία όμως βαίνει σε οικονομική κρίση πρώτου μεγέθους και σταδιακά χάνει την επιρροή της στην Μ.Ανατολή<br /> <br /> Όσο για τους χριστιανούς του Λιβάνου ο της Χεζμπολά σείχηςΝασράλα έχει ξεκαθαρίσει την θέση βοηθώντας τους χριστιανούς της Συρίας με τα στρατέυματα που έχει στείλει προς βοήθεια του Άσαντ.Ο Νασράλα δεν είναι τυχαίος και στο μεταπολεμικό περιβάλλον θα έχει μεγαλύτερη επιρροή ακόμα και από τον Άσαντ.Ο Νασράλα ακολούθησε την γραμμή του πρ.Ασαντ ο οποίος ως Αλαουίτης αισθάνεται φιλικά προσκείμενος προς τους χριστιανούς τουςοποίους θέλει να εντάξει στο μεταπολεμικό κράτος του.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmqfyKrYp3Qtfp5al-VyIa2of8_7F8ZUjKQrQKfLJMyimctkRJHP8jWw5385mcFNqwZO5wKxdfQonVPi-4VRZPoq23v01k4NHVxrOXjRX2LssOHt7Zu-moW5nNevzu9-qOAdpSE7V7-qY/s1600/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%2582.jpg"><img border="0" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmqfyKrYp3Qtfp5al-VyIa2of8_7F8ZUjKQrQKfLJMyimctkRJHP8jWw5385mcFNqwZO5wKxdfQonVPi-4VRZPoq23v01k4NHVxrOXjRX2LssOHt7Zu-moW5nNevzu9-qOAdpSE7V7-qY/s640/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="640" /></a> <br /> ΣΕΙΧΗΣ ΝΑΣΡΑΛΑ -ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΧΕΖΜΠΟΛΑ <br /> <br /> Όμως τι θα γίνει τελικά με τους χιλιάδες τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κρατους που θα αποκλειστούν στις ανατολικές άγονες περιοχές της Συρίας; Ο εγκλωβισμός τους θα είναι παροδικός.Οι τζιχαντιστές θα χρησιμοποιήσουν την αυτονομία της ανατολικής Συρίας για ΄΄ξέπλυμα'' των εγκλημάτων τους .Το κρατικό μόρφωμα που θα προκύψει εκεί θα χρησιμεύσει ως προθάλαμος των τζιχαντιστών στον έξω κόσμο.Οι ανατολικές επαρχίες συνορεύουν από νότο με την Ιορδανία η οποία έχει δείξει μια επαμφοτερίζουσα σταση σχετικά με το Ισλαμικο Κρατος, την μια δηλώνει εναντίον του και την άλλη το βοηθάει.<br /> <br /> Οι τζιχαντιστές θα προσφεύγουν στα ανατολικά της Συρίας όπου θα τους υποδέχονται οι ιδρυτές τους , δηλαδή οι Αμερικάνοι οι οποίοι και θα τους βοηθάνε με πλαστά χαρτιά να διαφύγουν δια μεσω Ιορδανίας προς την Σαουδική Αραβία.Σε λίγο καιρό κανείς δεν θα θυμάται το Ισλαμικό Κράτος για το οποίο έχει παρθεί απόφαση από ΗΠΑ και Ρωσία γι την καταπολέμηση του.<br /> <br /> Όλα τα παραπάνω αποτελούν μια μάλλον δυσάρεστη εξέλιξη για την Αμερικανική γεωπολιτική διπλωματία.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ βέβαια δεν μπορούν επί του παρόντος να κάνουν κάτι άλλο εφόσον δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν στρατιωτικά με την Ρωσία και το Ιράν στην Μ.Ανατολή. Θα απαιτούνταν μια εισβολή ανάλογη του 1991 στο Ιρακ και αυτές οι εποχές πέρασαν πια ανεπιστρεπτί.<br /> <br /> Ο Γόρδιος δεσμός σε όλα αυτά, δηλαδή την νίκη της Ρωσίας και την αναθεωρητική στάση του Ι΄ραν και σιιτών Αράβων σε σχέση με τις συνθήκες διαμοιρασμού της Μ Ανατολής απο τους αποικιοκράτες πριν από 100 χρόνια, μπορεί να λυθεί μόνο με ένα παρακινδυνευμένο χτύπημα στο Ιράν το οποίο είναι ο καταλύτης των εξελίξεων.Άραγε ο Τράμπ θα τολμήσει ;</div> <div> <br /> <a href="https://hellenicsunrise.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Το μεταπολεμικό σκηνικό στην Μ. Ανατολή και Συρία. Τριχοτόμηση Συρίας.

Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΙΙΤΙΣΜΟΥ-ΤΙ ΦΟΒΑΤΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ- Ο ΕΚ ΝΕΟΥ ΔΙΑΜΟΙΡΑΜΟΣ ΤΗΣ Μ.ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΙΡΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΙΝΔΥΝΟ Γ...

Διαβάστε την συνέχεια

To φάντασμα της «Μεγάλης Αλβανίας»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDa5OWOoHhCMnGX329QdTdet1O_kUxmBgdIcaVDlRvvIrBPVZr_llUxNY2qK9wGpNtmt_ERziN3ZiHTZHEchXL3BvPc_Sw3uLk0Z3QRW3i9WCIMIc1XaGyuCznvGRWNofFc18AF-pR94Vr/s1600/To+%25CF%2586%25CE%25AC%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25C2%25AB%25CE%259C%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25BB%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582%25C2%25BB.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDa5OWOoHhCMnGX329QdTdet1O_kUxmBgdIcaVDlRvvIrBPVZr_llUxNY2qK9wGpNtmt_ERziN3ZiHTZHEchXL3BvPc_Sw3uLk0Z3QRW3i9WCIMIc1XaGyuCznvGRWNofFc18AF-pR94Vr/s640/To+%25CF%2586%25CE%25AC%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25C2%25AB%25CE%259C%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25BB%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582%25C2%25BB.jpg" width="640" /></a></div> <b><br /></b> <b>Γιώργος Στάμκος</b><br /><br />Ένα φάντασμα αιωρείται τις τελευταίες δεκαετίες πάνω από κεντροδυτικά Βαλκάνια: Το φάντασμα της Μεγάλης Αλβανίας. Ο αλβανικός εθνικισμός εμφανίστηκε μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα, εξαιτίας του αρχαϊσμού των αλβανικών φυλών που παρέμεναν ακόμη πιστές στην οθωμανική διοίκηση. Το όραμα της Μεγάλης Αλβανίας, δηλαδή της συνένωσης ολόκληρου του αλβανικού στοιχείου σ’ ένα διευρυμένό εθνικό κέντρο, δεν ήταν τόσο ένα σχέδιο ιστορικής αποκατάστασης των «Νεοϊλλύριων» στα κεντροδυτικά Βαλκάνια, όσο μια όψιμη αντίδραση στην ανάπτυξη των επιμέρους βαλκανικών εθνικισμών του 19ου αιώνα.<br /><br />Το σχέδιο της εθνικής ένωσης των Αλβανών εμφανίστηκε αρχικά ως αντίδραση στο Συνέδριο του Βερολίνου (1878), το οποίο ψαλίδισε τα πανσλαβιστικά σχέδια των Ρώσων για επικυριαρχία στα Βαλκάνια, δίνοντας έτσι το πράσινο φως για την εδαφική επέκταση των μικρών εθνικών κρατών της χερσονήσου σε βάρος της παρακμάζουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μέχρι την εποχή εκείνη δεν υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο όραμα ούτε και προσπάθεια εθνικής αποκατάστασης εκ μέρους των Αλβανών. Και ο λόγος ήταν προφανής. Στα πλαίσια του Dar al Islam, που αντιπροσώπευε η Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι Αλβανοί, στην πλειοψηφία τους Μουσουλμάνοι, ήταν σε ευνοϊκότερη θέση σε σύγκριση με τους «άπιστους» Έλληνες, Σέρβους και Σλαβομακεδόνες γείτονές τους. Ήταν ένα είδος «υποτελή κυρίαρχου». Οι Αλβανοί, όπως άλλωστε και οι Βόσνιοι μπέηδες, ήταν οι πιο φανατικοί υπερασπιστές της ισλαμικής θεοκρατικής κοινωνίας, συχνά μάλιστα σε αντιπαράθεση με την ίδια την Πύλη. Από την άλλη οι Αλβανοί άργησαν ν’ αποκτήσουν σχέδιο εθνικής αποκατάστασης, επειδή αντί για την εθνική κυριαρχούσε σ’ αυτούς η τοπικιστική, φυλετική και θρησκευτική τους ταυτότητα.<br /><br />Σε κάθε προσπάθεια απόκτησης μιας ενιαίας εθνικής ταυτότητας οι Αλβανοί εθνικιστές ένιωθαν πάντα να ορθώνεται μπρος τους το εμπόδιο των θρησκευτικών και φυλετικών τους αντιθέσεων. Το αλβανικό εθνογλωσσικό υπόστρωμα (περίπου 1.500.000 στα τέλη του 19ου αιώνα) ήταν μοιρασμένο μεταξύ Μουσουλμανισμού (69%, που αποτελούντν τόσο από Σουνίτες, αλλά και πολλούς Μπεχτατσί και Κρυπτοχριστιανούς), Ορθοδοξίας (21%) και Καθολικισμού (10%). Αυτό σήμαινε ότι ο αλβανικός εθνικός χώρος βρισκόταν μονίμως κάτω από τρεις πολιτιστικές σφαίρες επιρροής: οι Μουσουλμάνοι έβλεπαν προς την Κωνσταντινούπολη, οι Ορθόδοξοι προς την Αθήνα και οι Καθολικοί προς τη Ρώμη και τη Βιέννη. Ανάλογα με το θρήσκευμά τους οι Αλβανοί πήγαιναν σε τουρκικά, ελληνικά και ιταλικά σχολεία, κινδυνεύοντας έτσι να απολέσουν τη γλώσσα τους, τη μοναδική ίσως δυνατή –αν και προβληματική, εφόσον υπήρχαν δύο διάλεκτοι (Τόσκικα και Γκέκικα)– βάση στην οποία θα μπορούσε να οικοδομηθεί η εθνική τους ταυτότητα.<br /><br /><b>Η εμφάνιση του Αλβανικού Ζητήματος στα Βαλκάνια</b><br />Η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (Μάρτιος του 1878), με την οποία σημαντικά τμήματα (Κορυτσά, Δίβρη, Τέτοβο) των λεγόμενων «αλβανικών χωρών» παραχωρούνταν σε μια βραχύβια Μεγάλη Βουλγαρία, ανησύχησε και κινητοποίησε τους Αλβανούς. Έτσι, στις 10.6.1878 πραγματοποιήθηκε σ’ ένα τέμενος της πόλης Πρισρέν του Κοσόβου η πρώτη αλβανική εθνοσυνέλευση με τη συμμετοχή 80 εκπροσώπων, που εκπροσωπούσαν και τις τρεις θρησκευτικές ομάδες των Αλβανών που ζούσαν στα τέσσερα εγιαλέτ ανακατεμένοι με τους Έλληνες, τους Σλαβομακεδόνες, τους Βλάχους και τους Σέρβους. Σε αυτήν την πόλη του Κόσοβου, που αποτελούσε θερμό σημείο επαφής ανάμεσα σε Σέρβους και Αλβανούς, οι εκπρόσωποι των Αλβανών παραδέχτηκαν ότι, εφόσον η ακεραιότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν ήταν πλέον δεδομένη, θα έπρεπε να κινηθούν γρήγορα προς την κατεύθυνση της αυτονομίας της «Σκιπέριας» και κατ’ επέκταση στη συγκρότηση μιας Μεγάλης Αλβανίας, με τη συνένωση και των τεσσάρων εγιαλέτ (Σκουταρίου, Κοσσυφοπέδιου, Μοναστηρίου και Ιωαννίνων) όπου κατοικούσε κυρίως αλβανικός πληθυσμός!<br /><br />Στο ιδεολογικό μανιφέστο (Kararname) της Πρίσρεν, το οποίο αποτελούνταν από 16 άρθρα, δεν αναφέρονταν πουθενά η επιθυμία για ειρηνική συνύπαρξη με τους άλλους λαούς της Βαλκανικής και ιδιαίτερα με τους χριστιανούς, ούτε βέβαια η πιθανότητα συμμετοχής των Αλβανών σ’ ένα πολυεθνικό κράτος. Η Αλβανική Συνεννόηση (Λίγκα) διεκδικούσε απροκάλυπτα ένα εθνικό αλβανικό κράτος σε όλες τις «αλβανικές χώρες», στην ουσία και στα τέσσερα εγιαλέτ, στα οποία όμως ο καθαρά αλβανικός πληθυσμός δεν ξεπερνούσε το 43% του συνόλου. Οι Αλβανοί εθνικιστές έβλεπαν τότε μια Μεγάλη Αλβανία που θα εκτεινόταν από τον Αμβρακικό κόλπο ως τις ακτές του Μαυροβουνίου και η οποία θα περιλάμβανε το Κόσοβο και τη δυτική Μακεδονία.<br /><br />Ο Αλβανός συγγραφέας Μπέρταρντ Στούλι, στο βιβλίο του Το Αλβανικό Ζήτημα: 1875-1882 (Ζάγκρεμπ 1959), γράφει χαρακτηριστικά: «Από την Αντα Μποένα (σ.σ. μια παραλιακή πόλη του νοτιοδυτικού Μαυροβούνιου) ως τα Γιάννενα ζούσε ένας μοναδικός και ομοιογενής λαός. Το έδαφος μεταξύ Ιωαννίνων και Αμβρακικού κόλπου διεκδικούνταν έντονα από την ελληνική πολιτιστική και θρησκευτική προπαγάνδα. Οι Αλβανοί όμως κυριαρχούσαν κι εκεί, αν όχι αριθμητικά, τουλάχιστον με τη δύναμη και την αντίστασή τους». Στην πραγματικότητα εκείνη την εποχή οι Αλβανοί υποχωρούσαν στην Ήπειρο μπροστά στους Έλληνες, εφόσον στις περισσότερες πόλεις της περιοχής δεν παρέμεναν παρά μερικές μουσουλμανικές οικογένειες. Αντίθετα παρατηρούνταν μια σταθερή και επίμονη διείσδυσή τους προς τα οροπέδια του Κόσοβου και προς τις όχθες της λίμνης Αχρίδας. Ως συνέπεια αυτής της προώθησης ήταν ο διωγμός και η αναγκαστική μετακίνηση περίπου 150.000 Ορθόδοξων Σέρβων (1876-1912) προς την κυρίως Σερβία.<br /><br />Αν και στο Συνέδριο του Βερολίνου οι Μεγάλες Δυνάμεις κώφευσαν στα κυριότερα αιτήματα των Αλβανών, εντούτοις ο σημαντικότερος στόχος της Αλβανικής Συνεννόησης είχε επιτευχθεί: οι περισσότερες «αλβανικές χώρες» παρέμειναν εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η επιδίωξη όμως της αυτονομίας προσέκρουσε στην επίμονη άρνηση της Πύλης, πράγμα που οδήγησε τις «αλβανικές χώρες» σε μόνιμη εξέγερση. Έτσι, οι Αλβανοί, από «μακρύ χέρι» των Οθωμανών έγιναν ένα ακόμη βαλκανικό πρόβλημα. Μιμούμενοι τους γείτονές τους κι οργανώνοντας και οι ίδιοι «συλλόγους» και «τοπικές επιτροπές» αντίστασης, οι Αλβανοί πήραν κι αυτοί σειρά ανάμεσα στους πιθανούς διεκδικητές της οθωμανικής κληρονομιάς στα Βαλκάνια.<br /><br />Όταν στη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου (1912-13) οι αντίπαλοι στρατοί βρίσκονταν αντιμέτωποι στα πεδία των μαχών, οι «αλβανικές χώρες» ήταν για μια ακόμη φορά σε κατάσταση εξέγερσης. Οι Αλβανοί, που είχαν αποφασίσει να κρατήσουν ουδέτερη στάση, βρέθηκαν ξαφνικά στριμωγμένοι στη μέση. Από τη μια η κάθοδος των Σέρβων προς το Κόσοβο, τα Σκόπια και το Μοναστήρι καθώς και η κατάληψη ολόκληρης της βόρειας Αλβανίας από τα στρατεύματά τους κι από την άλλη η άνοδος των Ελλήνων προς τα Ιωάννινα, το Αργυρόκαστρο και την Κορυτσά, τους έφεραν σε απελπιστική κατάσταση. Ο κίνδυνος να ματαιωθούν τα σχέδιά τους και να μοιραστεί η Αλβανία μεταξύ Σερβίας και Ελλάδας ήταν πλέον ορατός.<br /><b><br />Η δημιουργία του Αλβανικού Κράτους</b><br /><br /><a href="http://im1.7job.gr/sites/default/files/article/2017/19/227824g-skenderbegiii.jpg"><img height="359" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEi_oQc_1gO87Wgc6L71ThagFXMrgQdNu35eQkMuh9gHgPHrKbJfebbCG-8HjupNbfgr9uQYKdqyPDqF_olqcHc56CHXodkCfGQf1LwtUIb0wbHm4K2yjN_8o4nrLmAJPDj58GKtgmylKCpGTgjUJ7YBwM6ycl03KJ7ShxHcRw2aqaiz-bmxJFXVj28ctNccnCbB9KffPrGgaVLLxoOCYwhmBgn3=" width="640" /></a><br /><br />Ο Ισμαήλ Κεμάλ, ένας Αλβανός βουλευτής από το Μπεράτι, που βρισκόταν τότε στην Κωνσταντινούπολη, αποφάσισε ότι ήταν καιρός για δράση. Πήγε στη Βιέννη, όπου συναντήθηκε με τους πρεσβευτές των Μεγάλων Δυνάμεων και κατόπιν αποβιβάστηκε στο Δυρράχιο για να κατευθυνθεί στη συνέχεια προς το λιμάνι της Αυλώνας. Εκεί, ενώ ο ελληνικός στρατός είχε στρατοπεδεύσει στις πύλες της πόλης, συνήλθε μια Εθνοσυνέλευση (28.11.1912), που αποφάσισε το σχηματισμό ενός αλβανικού κράτους. Οι Δυνάμεις, που συνεδρίασαν ένα μήνα αργότερα στο Λονδίνο, δεν μπορούσαν ν’ αγνοήσουν πλέον το αλβανικό ζήτημα, που ξεφύτρωνε στο κέντρο ακριβώς της μοιρασιάς των ευρωπαϊκών εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Έμελλε ωστόσο να καθοριστούν τα σύνορα του νέου κράτους. Στο ζήτημα αυτό οι δυνάμεις είχαν μοιραστεί στα δύο. Για διαφορετικούς λόγους η καθεμία, Ιταλία και Αυστροουγγαρία ευνοούσαν τη δημιουργία μιας όσο το δυνατό μεγαλύτερης Αλβανίας, που θα ήταν και το προστατευόμενο κράτος, δηλαδή το «μακρύ χέρι» τους στα Βαλκάνια. Από την άλλη η Ρωσία και η Γαλλία, που έβλεπαν στον αλβανικό εθνικισμό τον «αυστρογερμανικό δάκτυλο», ευνοούσαν είτε μια μοιρασιά των «αλβανικών χωρών» μεταξύ Σερβίας και Ελλάδας είτε τη δημιουργία ενός «Αλβανο-μακεδονικού» κράτους με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη!<br /><br />Έπειτα από διαπραγματεύσεις και παλινωδίες αποφασίστηκε να ιδρυθεί ένα Αλβανικό κράτος στα δυτικά Βαλκάνια, που θα είχε έκταση περίπου 28.000 τ.χλμ. και πληθυσμό 800.000 κατοίκους. Στα εδάφη του περιλήφθηκε και η Βόρεια Ήπειρος, η οποία τελούσε υπό ελληνική κατοχή ήδη από τις πρώτες μέρες των Βαλκανικών πολέμων. Οι Έλληνες διεκδικούσαν αυτήν την περιοχή, όπου υποστήριζαν ότι διαβιούσαν 120.000 ομοεθνείς τους, οργανωμένοι σε τρεις επισκοπές, με 376 ενορίες, 360 σχολεία, όπου φοιτούσαν πάνω από 22.000 μαθητές. Οι Δυνάμεις όμως, οι οποίες δεν καλόβλεπαν μια ενδεχόμενη επέκταση της Ελλάδας προς την κατεύθυνση της Αδριατικής, έθεσαν τη χώρα μας ενώπιον ενός μεγάλου διλήμματος: Τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου ή τη Βόρεια Ήπειρο; Όπως ήταν αναμενόμενο ο μεγαλοϊδεάτης πρωθυπουργός της Ελλάδας Ελευθέριος Βενιζέλος, οπαδός ως γνωστόν του δόγματος της «ναυτικής ισχύος» (Sea Power), προτίμησε την ενσωμάτωση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, τα οποία θα χρησίμευαν άλλωστε κι ως βατήρας για το πέρασμα στη Μικρά Ασία –μια κίνηση που σηματοδοτούσε και το τελικό στάδιο πραγματοποίησης της Μεγάλης Ιδέας. Δεν ήταν όμως εύκολο για την Ελλάδα να παραιτηθεί από τη Βόρειο Ήπειρο και να εγκαταλείψει τους ελληνικούς πληθυσμούς της στο έλεος ενός ασταθούς κρατιδίου, που είχε γίνει σφηκοφωλιά συνωμοσιών. Η χάραξη έτσι των νοτίων συνόρων της Αλβανίας παράμενε για αρκετό διάστημα σημείο τριβής.<br /><br />Λίγο πριν το ξέσπασμα του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου ο Ι. Ζωγράφος, ένας πρώην υπουργός της Ελλάδας, ανακήρυξε μια «προσωρινή κυβέρνηση της Βόρειας Ηπείρου» και λίγο αργότερα η περιοχή καταλήφθηκε από ελληνικά και ιταλικά στρατεύματα. Κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου η Αλβανία χρησιμοποιήθηκε κι από τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα ως δέλεαρ για την προσέλκυση της Ελλάδας και της Ιταλίας στο πλευρό τους. Μάλιστα οι Κεντρικές Δυνάμεις έφθασαν στο σημείο να προτείνουν στην Ελλάδα ολόκληρη τη νότιο και κεντρική Αλβανία (μέχρι τα Τίρανα), προκειμένου η Αθήνα να παραμείνει ουδέτερη και να μην εισέλθει στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ!<br /><br />Μετά τον πόλεμο στη διάσκεψη ειρήνης του Παρισιού οι διεκδικήσεις της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Γιουγκοσλαβία συγκρούστηκαν για μια ακόμη φορά. Τελικά την άνοιξη του 1920 επανήλθε η ιδέα της παλινόρθωσης του αλβανικού κράτους και όλες οι προηγούμενες υποσχέσεις θεωρήθηκαν άκυρες. Το Νοέμβρη του 1921 η διάσκεψη των πρεσβευτών των χωρών της Αντάντ αναγνώρισε την ανασύσταση του αλβανικού κράτους, στα σύνορα του 1913. Ελλάδα και Σερβία αντιτάχθηκαν, αλλά η συμφωνία που υπογράφτηκε στο δικαστήριο της Χάγης (Αύγουστος 1925) επιδίκασε το μοναστήρι του Όσιου Ναούμ (Οχρίδα) στη Σερβία κι ανάγκασε την Ελλάδα ν’ αποσυρθεί από 14 αμφισβητούμενα χωριά στα δυτικά της Πρέσπας. Ούτε λόγος πλέον για «Βόρεια Ήπειρο» από την ταπεινωμένη από τη μικρασιατική καταστροφή Ελλάδα..<br /><br />Εφόσον η ίδρυση μιας ανεξάρτητης Αλβανίας ήταν εξαρχής σχέδιο της Αυστροουγγαρίας και της Ιταλίας, η συντριβή και η διάλυση της πρώτης άφησε στη δεύτερη, η οποία επιθυμούσε απροκάλυπτα ηγεμονικό ρόλο στην Αδριατική και στη Μεσόγειο, το ρόλο του προστάτη του αδύνατου αλβανικού κράτους, που στηριζόταν αποκλειστικά σε εξωτερική βοήθεια. Η κατοχή εξάλλου από την Ιταλία του στρατηγικής σημασίας νησιού Σάσων, στο στόμιο της Αυλώνας, αποτελούσε ένα πρώτης τάξεως προγεφύρωμα για το πέρασμα στη βαλκανική ενδοχώρα.<br /><br /><b>Η Αλβανία στο Β' Π. Πόλεμο: Υπερεθνικιστές Balli Kombetar και Αλβανοί Παρτιζάνοι</b><br /><br /><a href="http://im2.7job.gr/sites/default/files/article/2017/19/227824g-chetniks_pose_with_german_soldiers.jpg"><img height="359" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiZtjC16XiVkItQPmcyxC02TkWkV1lVwN9Cyt7XINuSUkZfVY7l0VcGW50OeqVS325A0DFTYOrbvDMa3tpMsfP82q_HJc68X2DN5CYQIdKjJ_Gm4IdxuIKbFER832jlJ8ZZ-vdCrisdjlrSGJDD6Ii3DESgA6RUBnqboYYT0wj7BcgbTsvll2sl7IvNqkeML9ucXu-4PRVm0NRK-HR1WXIHhoEFemO6jJBCDWFMqvl1o0XB7dVsNN1o=" width="640" /></a><br /><br />Το αλβανικό κράτος, με βασιλιά τον Αχμέτ Ζώγου, αποτέλεσε ουσιαστικά ένα ιταλικό προτεκτοράτο, που στηριζόταν σε ιταλικά κεφάλαια και στην προστασία του Μουσολίνι. Στις 7.4.1939 τα ιταλικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στην Αλβανία, καταλύοντας και τυπικά την ανεξαρτησία της χώρας. Για τη φασιστική Ιταλία η κατάκτηση της Αλβανίας σηματοδοτούσε το πρώτο βήμα για τη ανασύσταση μιας νέας «Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας». Σε στρατηγικό επίπεδο όμως η Αλβανία αποτελούσε μια ιδανική βάση για στρατιωτικές επιχειρήσεις σε βάρος της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας. Ο Ντούτσε, ως κυρίαρχος της Αλβανίας και οραματιστής μιας «Ρωμαιο-Ιλλυρικής» σύμπραξης στα Βαλκάνια, ασπάστηκε τα οράματα των Αλβανών εθνικιστών για συγκρότηση μιας Μεγάλης Αλβανίας, κρίνοντας ότι αυτό εξυπηρετούσε ουσιαστικά και τα ηγεμονικά σχέδια της Ρώμης.<br /><br />Έτσι, ο ίδιος, ασπαζόμενος τις θέσεις των Αλβανών εθνικιστών, κατήγγειλε την «καταπάτηση» των δικαιωμάτων των Τσάμηδων στην ελληνική Ήπειρο, προετοιμάζοντας το έδαφος για την επικείμενη εισβολή. Έτσι την 28η Οκτωβρίου του 1940 δύο ιταλικές στρατιές, και μαζί τους αρκετά τάγματα Αλβανών εθνικιστών που εξαπολύθηκαν με σύνθημα την «απελευθέρωση της Τσαμουριάς», παραβίασαν την ελληνο-αλβανική μεθόριο εισβάλλοντας στην Ελλάδα. Συνάντησαν όμως σθεναρή αντίσταση εκ μέρους των Ελλήνων και σύντομα απωθήθηκαν. Ενώ ο βαρύς χειμώνας πλησίαζε, οι Ιταλοί οπισθοχώρησαν και τα ελληνικά στρατεύματα απελευθέρωσαν για μια ακόμη φορά τη Βόρεια Ήπειρο.<br /><br />Το μέτωπο είχε σταθεροποιηθεί, όταν στις 6.4.1941 ξεκινούσε η επιχείρηση Μαρίτσα (Εβρος), που ήταν ο κωδικός της γερμανικής επίθεσης εναντίον της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας. Μέχρι τα τέλη της άνοιξης του 1941 ολόκληρη η Βαλκανική Χερσόνησος βρισκόταν κάτω από τη μπότα του Άξονα. Η κατάκτηση της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας σύντομα συμπληρώθηκε από το διαμοιρασμό των εδαφών τους. Όσες χώρες είχαν συμπράξει με τον Άξονα ανταμείφθηκαν πλουσιοπάροχα. Η Βουλγαρία προσάρτησε ολόκληρη σχεδόν τη νότιο Σερβία, την ελληνική Θράκη (εκτός του νομού Έβρου) και την ανατολική Μακεδονία, δημιουργώντας έτσι τη Μεγάλη Βουλγαρία.<br /><br />Για να προσεταιριστούν την Αλβανία οι Ιταλοί ικανοποίησαν τις απαιτήσεις των εθνικιστών της. Δημιούργησαν έτσι μια προστατευόμενή τους «Μεγάλη Αλβανία», που περιλάμβανε το νοτιοδυτικό Μαυροβούνιο (Ούλτσινι), ολόκληρο σχεδόν το Κόσοβο, τη δυτική πλευρά της σερβικής Μακεδονίας και εδάφη της Τσαμουριάς (Θεσπρωτίας) στην Ήπειρο. Στο ένα εκατομμύριο των κατοίκων της «μικρής Αλβανίας» προστέθηκαν έτσι 500.000 Σέρβοι και Μαυροβούνιοι, 150.000 Σλαβομακεδόνες και 150.000 Έλληνες, μαζί με άλλους 600.000 περίπου «αλύτρωτους» Αλβανούς, ένας πληθυσμός 1,5 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της προπολεμικής Αλβανίας! Για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της Βαλκανικής η Βουλγαρία και η Αλβανία αποκτούσαν κοινά σύνορα: ένα παλιό όνειρο των Γερμανο-Ιταλών είχε γίνει επιτέλους πραγματικότητα! Οι ίδιοι σχεδίασαν τότε και τη χάραξη ενός οδικού άξονα, μιας «Παραεγνατίας», που θα ένωνε το Δυρράχιο με το Μπουργκάς εξυπηρετώντας στο έπακρο τα στρατηγικά τους συμφέροντα.<br /><br />Οι Αλβανοί εθνικιστές μ’ αρχηγό τους τον Μουσταφά Κρούγια δεν επαναπαύτηκαν στο γεγονός ότι χάρη στη γενναιοδωρία των Ιταλών είχε γίνει πραγματικότητα η «Μεγάλη Αλβανία», αλλά ξεκίνησαν μια πολιτική εθνικών εκκαθαρίσεων σε βάρος των γειτονικών λαών που βρέθηκαν στη ζώνη κατοχής τους. Περίπου 20.000 Σέρβοι εκτελέστηκαν, ενώ άλλοι 150.000 εκτοπίστηκαν βίαια προς την κυρίως Σερβία. Την ίδια μοίρα αντιμετώπισαν και αρκετές χιλιάδες Έλληνες, κάτοικοι της Ηπείρου. Ταυτόχρονα όμως με τη δράση των φιλοϊταλών εθνικιστών στα νότια της Αλβανίας εμφανίστηκε ένα αντάρτικο κίνημα, με ηγέτη τον Εμβέρ Χότζα, που προσπαθούσε να μιμηθεί το «σύντροφο» Τίτο, τα αντάρτικα σώματα του οποίου είχαν αποδειχτεί πονοκέφαλος για τα στρατεύματα κατοχής. Αν και οι Αλβανοί κομουνιστές δεν πέτυχαν και πολύ σπουδαία αποτελέσματα στα πεδία των μαχών, εντούτοις απέσπασαν την υπόσχεση του Β. Μολότοφ για την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας της χώρας τους.<br /><br />Το 1942 οργανώθηκε στην Αλβανία το «Εθνικό Μέτωπο» (Balli Kombetar ή BK), μέσα στο οποίο συμμετείχε και η πλειοψηφία των Αλβανόφωνων του Κοσσυφοπέδιου, που διάκεινταν πολύ εχθρικά προς τους Σέρβους. Η πτώση του Μουσολίνι (Ιούλιος 1943) και η αντικατάσταση των ιταλικών στρατευμάτων κατοχής από 70.000 στρατιώτες της Βερμαχτ, αποτέλεσε για τα μέλη του ΒΚ μια ακόμη ευκαιρία για να διατηρήσουν τη δύναμη και τα εδαφικά τους κεκτημένα, κυρίως στο Κόσοβο. Οργανώθηκε έτσι μια «δεύτερη Λίγκα της Πρισρένης» κι άρχισε ένας νέος γύρος βιαιοπραγιών σε βάρος των άμαχων Σέρβων.<br /><br />Όταν το φθινόπωρο του 1944 ο Κόκκινος Στρατός είχε κατακλύσει τα Βαλκάνια, οι οπαδοί του Εμβέρ Χότζα, που βοηθήθηκε σημαντικά από τον Τίτο –στην προσπάθειά του να εντάξει την Αλβανία ως 7η ή 8η σοσιαλιστική ομοσπονδία σε μια Βαλκανική Ομοσπονδία υπό την ηγεσία του– διακήρυξαν ότι είχαν μόνοι τους απελευθερώσει τη χώρα τους! Είχαν προηγηθεί σκληρές μάχες ανάμεσα στους κομουνιστές και στα μέλη του ΒΚ, που αντλούσε τη δύναμή του από τους γκέκηδες φύλαρχους του αλβανικού βορρά. Σκληρές μάχες δόθηκαν και στο Κόσοβο ανάμεσα σε Αλβανούς μέλη του ΒΚ και Σέρβους παρτιζάνους, οι οποίοι και τελικά επικράτησαν. Το όνειρο της Μεγάλης Αλβανίας είχε ματαιωθεί.<br /><br /><b>Η μεταπολεμική απομονωμένη Αλβανία και ο εξαλβανισμός του Κοσόβου</b><br /><br /><a href="http://im2.7job.gr/sites/default/files/article/2017/19/227824g-kosovo.jpg"><img height="359" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiH53z-KmEMRVM0_K_QVztD8of0oHmn3HfLkNtaEkXCMMpAu7KAKjclx7RCsbK1-xU829gOaOAKPCi31PU5FRssyLLk7E4WN6tzE-0mmti5lckMyNHvhBtymnr2kDuLwO6LAiSuiXyvt0k4cMt2aGMgl2tf_JTM7vnbVlblXBpAS4CHbZzTCvfqf7NL5MtonvAwJz27c-2O-9wCP7k=" width="640" /></a><br /><br />Η ένταξη της Αλβανίας, μιας χώρας που η τύχη της δεν είχαν καθοριστεί στη Διάσκεψη της Γιάλτας (1944), στο κομουνιστικό μπλοκ ήταν αποτέλεσμα κυρίως του γεγονότος ότι το αλβανικό ανταρτικό κίνημα βρισκόταν τότε κάτω από την ασφυκτική επιρροή του Τίτο, ο οποίος φλέρταρε με την ιδέα ότι αποτελούσε ένα είδος «Βαλκανιάρχη», ανεξάρτητου από τις επιταγές της Μόσχας. Κάτω από την κομουνιστική «ομπρέλα» η Αλβανία εξασφάλισε την εδαφική της ακεραιότητα, με την επιστροφή στα σύνορα του 1939.<br /><br />Για μια ακόμη φορά η Ελλάδα δυσανασχέτησε δικαιολογημένα, επειδή οι βάσιμες διεκδικήσεις της για «επιστροφή» της Βόρειας Ηπείρου δεν ικανοποιήθηκαν. Το όραμα της Μεγάλης Αλβανίας είχε βέβαια ματαιωθεί, αλλά η ευνοϊκή μεταχείριση της αλβανικής μειονότητας στη Γιουγκοσλαβία εκ μέρους του τιτοϊκού καθεστώτος, δημιουργούσε πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για το μέλλον. Σ’ αυτό συνηγορούσε και το γεγονός ότι ο Τίτο δεν επέτρεψε στους Σέρβους πρόσφυγες από το Κόσοβο να πάρουν πίσω τις περιουσίες τους από τους Αλβανούς καταπατητές. Την περίοδο του αλβανο-γιουγκοσλαβικού «φλερτ» (1944-1948), όταν τα εκτεταμένα σύνορα των δύο χωρών παρέμεναν αφύλακτα, περίπου 120.000 βόρειοι Αλβανοί πέρασαν στις εύφορες πεδιάδες του Κοσόβου και παρέμειναν εκεί διεκδικώντας το Status του Γιουγκοσλάβου πολίτη. Σύντομα οι Αλβανοί του Κοσόβου, χάρη σε μια δημογραφική αύξηση, ασυναγώνιστη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, υπερτριπλασίασαν τον πληθυσμό τους μέσα σε λιγότερο από μισό αιώνα! Έτσι, από 498.000 που ήταν το 1948, έφθασαν το 1.600.000 το έτος 1991. Την ίδια περίοδο ο σερβικός πληθυσμός σ’ αυτήν την επαρχία παρέμεινε σταθερός στις 200.000, πράγμα που συνετέλεσε στο να μεταβληθεί το Κόσοβο σε μια συντριπτικά αλβανόφωνη περιοχή.<br /><br />Το 1974, χάρη σε μια ακόμη γενναιοδωρία του αντισέρβου Τίτο, το Κόσοβο αναβαθμίστηκε σε αυτόνομη περιοχή της Σερβίας, αν και οι αλβανόφωνοι διεκδικούσαν ήδη ανοικτά το καθεστώς της «7ης δημοκρατίας». Σε μια εποχή που μέσα στην ίδια την Αλβανία ο αλβανικός εθνικισμός βρισκόταν σε «χειμερία νάρκη», στο Κόσοβο η αλβανική διανόηση άρχισε ήδη να υφαίνει τα «μεγαλοαλβανικά» της οράματα. Πρώτος στόχος ήταν να αποκτήσει το Κόσοβο (ή Κόσσοβα) καθεστώς ομόσπονδης δημοκρατίας, πράγμα που θα του έδινε αυτομάτως και το δικαιώματα της απόσχισης από τη Γιουγκοσλαβία. Επόμενος στόχος ήταν η συνένωση γύρω από αυτό των αλβανόφωνων της περιοχής των Σκοπίων (Ιλλυρίδας), του Μαυροβούνιου καθώς και των Σλάβων Μουσουλμάνων του Σάντζακ, σχηματίζοντας έτσι ένα μουσουλμανικό μπλοκ στη νοτιοδυτική Γιουγκοσλαβία, στο οποίο θ’ απορροφούνταν μακροπρόθεσμα και η ίδια η Αλβανία!<br /><br />Ωστόσο τα σχέδια των αλβανόφωνων του Κοσόβου προσέκρουσαν σύντομα στην επανεμφάνιση του σερβικού εθνικισμού, που θεωρούσε το Κόσμετ (Κόσοβο και Μετόχια) αναπόσπαστο τμήμα της Σερβίας και λίκνο του σερβικού πολιτισμού. Η κατάργηση της αυτονομίας του Κοσόβου (1989) από τον Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς, σήμανε για τους Σέρβους εθνικιστές την αρχή του τέλους του εξαλβανισμού αυτής ιστορικής περιοχής. Αδυνατώντας να περάσουν στην ένοπλη δράση, οι αλβανόφωνοι προτίμησαν αρχικά την «παθητική αντίσταση», με ιδεολογική εκφραστή τον Ιμπραήμ Ρουγκόβα και τη συνέχιση της «απελευθερωτικής» τους προπαγάνδας ανά τον κόσμο. Στο σημείο αυτό καθοριστική ήταν και η συνεισφορά της αξιόλογης αλβανικής διασποράς.<br /><br />Οι Αλβανοί της διασποράς, που υπολογίζονται σε 1-1,5 εκατομμύριο, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση του ενδιαφέροντος της Δύσης για το ζήτημα του Κοσόβου. Ιδιαίτερα ενεργό ρόλο προς αυτήν την κατεύθυνση έπαιξε η δραστήρια αλβανο-αμερικανική κοινότητα (350.000-400.000 χριστιανοί Ορθόδοξοι στην πλειοψηφία τους Αλβανοί), που προσπάθησε να δημιουργήσει ένα ενεργό «αλβανικό λόμπι» προκειμένου να πείσει την κυβέρνηση των ΗΠΑ να υποστηρίξει τα αιτήματα των Αλβανών, πράγμα που τελικά το κατάφερε. Με τις δραστηριότητές του το «αλβανικό λόμπι» των ΗΠΑ βοήθησε στην αντισερβική προδιάθεση της κοινής γνώμης της χώρας. Στο προπαγανδιστικό υλικό που κατά καιρούς διανέμονταν οι αλβανόφωνοι του Κοσόβου παρουσιάζονταν ως «αιώνια θύματα της σερβικής επιθετικότητας».<br /><br />Στην Ευρώπη, η μεγαλύτερη αλβανική κοινότητα (250.000) βρίσκεται στην Ελβετία, μια χώρα που προσέφερε άσυλο σε χιλιάδες Αλβανούς του Κοσόβου, που κατέφυγαν εκεί από το 1981. Με τα χρήματα των Αλβανών της Ελβετίας χρηματοδοτήθηκε και ο UCK (Απελευθερωτικός Στρατός του Κοσόβου), που σήκωσε και το βάρος του ένοπλου αγώνα κατά της «σερβικής κατοχής»! Ο αγώνας του UCK τελικά στέφθηκε με επιτυχία χάρη στη στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ την άνοιξη του 1999, που μετέβαλε το Κόσοβο σε “ανεξάρτητο κράτος” αλλά ουσιαστικά σε προτεκτοράτο των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για τους Αλβανούς αυτό ήταν και το πρώτο βήμα: η επίτευξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, και η βάσιμη ελπίδα ότι θα σχηματίσει μια ένωση με τα Τίρανα και μελλοντικά και με την προσθήκη κι άλλων περιοχών που κατοικούνται κυρίως από Αλβανούς,την περίφημη «Μεγάλη Αλβανία».<br /> <br /> <a href="http://tvxs.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fim1.7job.gr%2Fsites%2Fdefault%2Ffiles%2Fimagecache%2F775x435%2Farticle%2F2017%2F19%2F227824g-skenderbegiii.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEi_oQc_1gO87Wgc6L71ThagFXMrgQdNu35eQkMuh9gHgPHrKbJfebbCG-8HjupNbfgr9uQYKdqyPDqF_olqcHc56CHXodkCfGQf1LwtUIb0wbHm4K2yjN_8o4nrLmAJPDj58GKtgmylKCpGTgjUJ7YBwM6ycl03KJ7ShxHcRw2aqaiz-bmxJFXVj28ctNccnCbB9KffPrGgaVLLxoOCYwhmBgn3=" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fim2.7job.gr%2Fsites%2Fdefault%2Ffiles%2Fimagecache%2F775x435%2Farticle%2F2017%2F19%2F227824g-chetniks_pose_with_german_soldiers.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiZtjC16XiVkItQPmcyxC02TkWkV1lVwN9Cyt7XINuSUkZfVY7l0VcGW50OeqVS325A0DFTYOrbvDMa3tpMsfP82q_HJc68X2DN5CYQIdKjJ_Gm4IdxuIKbFER832jlJ8ZZ-vdCrisdjlrSGJDD6Ii3DESgA6RUBnqboYYT0wj7BcgbTsvll2sl7IvNqkeML9ucXu-4PRVm0NRK-HR1WXIHhoEFemO6jJBCDWFMqvl1o0XB7dVsNN1o=" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fim2.7job.gr%2Fsites%2Fdefault%2Ffiles%2Fimagecache%2F775x435%2Farticle%2F2017%2F19%2F227824g-kosovo.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiH53z-KmEMRVM0_K_QVztD8of0oHmn3HfLkNtaEkXCMMpAu7KAKjclx7RCsbK1-xU829gOaOAKPCi31PU5FRssyLLk7E4WN6tzE-0mmti5lckMyNHvhBtymnr2kDuLwO6LAiSuiXyvt0k4cMt2aGMgl2tf_JTM7vnbVlblXBpAS4CHbZzTCvfqf7NL5MtonvAwJz27c-2O-9wCP7k=" -->

To φάντασμα της «Μεγάλης Αλβανίας»

Γιώργος Στάμκος Ένα φάντασμα αιωρείται τις τελευταίες δεκαετίες πάνω από κεντροδυτικά Βαλκάνια: Το φάντασμα της Μεγάλης Αλβανίας. Ο αλβαν...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία σε αναζήτηση πάτρωνα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQK-qw0yz3ZOm8u6nZEeoH9wskGav9JqbZC-VJR0sDyI2uxlxBZODFrJYWjIZi8Hw5hht2Ju6HbYSMi5cHzll1QG7zVOWyokgeiT3rMjZOae9ZmG-q2kZ8vNZOrfzwrDfHTqY9M3EvzGTS/s1600/%25CE%2597+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CF%2583%25CE%25B5+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B6%25CE%25AE%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2580%25CE%25AC%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="328" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQK-qw0yz3ZOm8u6nZEeoH9wskGav9JqbZC-VJR0sDyI2uxlxBZODFrJYWjIZi8Hw5hht2Ju6HbYSMi5cHzll1QG7zVOWyokgeiT3rMjZOae9ZmG-q2kZ8vNZOrfzwrDfHTqY9M3EvzGTS/s640/%25CE%2597+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CF%2583%25CE%25B5+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B6%25CE%25AE%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2580%25CE%25AC%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <h3> Ποιές οι επιλογές της μετά τη συμμαχία του Τραμπ με τους Κούρδους</h3> Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΠΑΛΑΚΤΑΡΗ<br /> <br /> Ο Νόμος του Μέρφυ είναι άτεγκτος. Ισχύει αδιακρίτως καταστάσεως όποιου τον υφίσταται. «Ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει» είχε πει ο Αμερικανός αξιωματικός Έντουαρντ Μέρφυ. Αυτό ισχύει πλέον και για την Τουρκία.<br /> <br /> Αφού έχασε την ευκαιρία να αναλάβει δράση εναντίον του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους το 2012,<br /> αφού στην αρχή στήριξε τον Άσαντ και κατόπιν ανέκρουσε πρύμναν επιδιώκοντας την ανατροπή του,<br /> αφού επέτρεψε στους τζιχαντιστές να χρησιμοποιούν τα νοσοκομεία της,<br /> αφού επέβλεπε τους μαχητές του ISIS να μπαινοβγαίνουν ανενόχλητοι από τα τουρκοσυριακά σύνορα,<br /> αφού έκανε ό,τι μπορούσε για να βρεθούν οι Κούρδοι του Κομπάνι με την πλάτη στον τοίχο, θεωρώντας ότι έτσι θα σβήσει την διόγκωση του Κουρδικού,<br /> αφού αποπειράθηκε να εφοδιάσει, όπως απεδείχθη από οπτικοακουστικό υλικό, τους τζιχαντιστές,<br /> αφού υπέθαλψε την Αλ Νούσρα στη Συρία που είναι παρακλάδι της Αλ Κάιντα,<br /> αφού κατέρριψε ρωσικό μαχητικό αεροσκάφος σκοτώνοντας Ρώσους αξιωματικούς,<br /> αφού ζήτησε συγγνώμη από τον Πρόεδρο Πούτιν, χωρίς να παραδώσει όμως στη Ρωσία τους φυσικούς αυτουργούς,<br /> αφού ξεκίνησε την Επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη»,<br /> αφού κατέλαβε μια περιοχή στη βόρεια Συρία μικρής γεωπολιτικής σημασίας, αν όχι μηδενικής,<br /> αφού «είδε το τραίνο να περνά» παρακολουθώντας τους Κούρδους να εξοπλίζονται αφειδώς από τις ΗΠΑ,<br /> αφού δεν απέτρεψε την ένωση των κουρδικών καντονιών στη Συρία,<br /> αφού προέβη σε διπλωματικές παλινωδίες προσεγγίζοντας και απομακρυνόμενη από όλους και τανάπαλιν,<br /> αφού διαπίστωσε πως έχει χάσει πολύτιμο έδαφος και ευκαιρίες,<br /> ήρθε και η τελική ανατροπή.<br /> <br /> Με το υπ’ αριθ. 1209 Προεδρικό Διάταγμα ΗΠΑ η Αμερική αποφάσισε να εξοπλίσει με βαρύ οπλισμό τους Κούρδους της Συρίας, οι οποίο απελευθερώνουν τη μία πόλη μετά την άλλη στο δρόμο για την Ράκκα.<br /> <br /> Αυτή η εξέλιξη είναι πικρή για την Άγκυρα, η οποία αντιλαμβάνεται πως με ευκαιριακές και επιφανειακές λυκοφιλίες, κατά την κίνηση του εκκρεμούς, δεν αποκομίζει γεωπολιτικά οφέλη. Στην αρχή ζήτησε προστασία στο πρόβλημά της από τη Ρωσία, μετά από τις ΗΠΑ.<br /> <br /> Τέλος, μια και συνειδητοποίησε ότι ΗΠΑ και Ρωσία προστατεύουν κυριολεκτικά τους Κούρδους της Συρίας, είδε και απόειδε και τώρα στρέφεται στη Μεγάλη Βρετανία. Διέρρευσε από την τουρκική Προεδρία πως ο Πρόεδρος Ερντογάν είχε τηλεφωνική συνομιλία με την Βρετανίδα Πρωθυπουργό Τερέζα Μέι, κατά τη διάρκεια της οποίας συζήτησαν τα τεκταινόμενα στη Συρία, τις εξελίξεις στην Κύπρο και τις διμερείς τους σχέσεις. Υπόψιν ότι με αυτήν τη σειρά αναφέρουν τα αντικείμενα της συζήτησης οι ίδιες οι τουρκικές εφημερίδες.<br /> <br /> Κατά τα φαινόμενα, λοιπόν, η Άγκυρα θορυβημένη από το αμερικανικό Προεδρικό Διάταγμα, αναζητεί πάτρωνα στη Μεγάλη Βρετανία, η οποία σύμφωνα με το σκεπτικό των Τούρκων διπλωματών και αξιωματούχων έχει περιθώριο χειρισμών τέτοιων ζητημάτων και κυρίως έχει πρόσβαση – ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουν – στον Πρόεδρο Τραμπ και στην αμερικανική διοίκηση.<br /> <br /> Εάν αποτύχει και αυτή η προσπάθεια της Τουρκίας να μην εκπλαγούμε με το ενδεχόμενο να απευθυνθεί ακόμη και στην Κίνα ή να ενεργήσει απερίσκεπτα επεμβαίνοντας στα εδάφη που βρίσκονται οι Κούρδοι της Συρίας.<br /> <div> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η Τουρκία σε αναζήτηση πάτρωνα

Ποιές οι επιλογές της μετά τη συμμαχία του Τραμπ με τους Κούρδους Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΠΑΛΑΚΤΑΡΗ Ο Νόμος του Μέρφυ είναι άτεγκτος. Ισχύει αδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κυβερνοεπίθεση σε περίπου 100 χώρες. Οι χάκερς που ζητούν λύτρα χρησιμοποίησαν «εργαλεία» της ΝSA

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVhzMrxCGMhj-z4kZN7WquTF-QhKOFP1CY2BZrcRctG-gUgjBj2til-OnDZ32cZp1QffpvAkOcyBK-iuGz3R0WXSsICQOeqeRB5L_6MktAAodSRlN9440qhhxBsc6lUJeZL-JkUWKllMEE/s1600/%25CE%259A%25CF%2585%25CE%25B2%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2583%25CE%25B5+%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585+100+%25CF%2587%25CF%258E%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="310" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVhzMrxCGMhj-z4kZN7WquTF-QhKOFP1CY2BZrcRctG-gUgjBj2til-OnDZ32cZp1QffpvAkOcyBK-iuGz3R0WXSsICQOeqeRB5L_6MktAAodSRlN9440qhhxBsc6lUJeZL-JkUWKllMEE/s640/%25CE%259A%25CF%2585%25CE%25B2%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2583%25CE%25B5+%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585+100+%25CF%2587%25CF%258E%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Κυβερνοεπίθεση που ξεκίνησε με στόχο το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας και άλλους οργανισμούς εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο προκαλώντας χάος σε πολλές δημόσιες υπηρεσίες. Πρόκειται για έναν ιό τύπου "ransomware" οποίο κρυπτογραφεί τα δεδομένα των υπολογιστών, εμποδίζοντας την πρόσβαση έως ότου το θύμα πληρώσει «λύτρα» σε bitcoin για να λάβει το κλειδί αποκρυπτογράφησης. Σε αυτή την περίπτωση πάντως κάποιοι ζητούσαν λύτρα 300 έως 600 δολαρίων. <br /> <br /> Όπως μεταδίδει το<strong> <a href="http://www.bbc.com/news/technology-39901382" target="_hplink">BBC</a> </strong>υπάρχουν αναφορές για πλήγματα στο Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ, την Κίνα, τη Ρωσία, την Ισπανία, την Ιταλία, το Βιετνάμ, τη Ταϊβάν και άλλες χώρες πλέον σύμφωνα με ερευνητές του κατασκευαστή προγραμμάτων προστασίας Avast φτάνουν τις 99 με συνολικό αριθμό 75.000 μολύνσεων. Εκτός από το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας ισχυρό πλήγμα δέχθηκαν ακόμη το υπουργείο Εσωτερικών της Ρωσίας, η ρωσική τράπεζα Sberbank-το μεγαλύτερο ταμιευτήριο της χώρας- αλλά και πολλά συστήματα της δημόσιας επιχείρησης των γερμανικών σιδηροδρόμων, της Deutsche Bahn με τις οθόνες που προβάλουν πληροφορίες δρομολογίων στους σταθμούς να εμφανίζουν μηνύματα του καλόβουλου λογισμικού WannaCrypt. «Θύμα» και ο κολοσσός των τηλεπικοινωνιών Telefonica και πολλές άλλες ισπανικές εταιρείες όπως και η αυτοκινητοβιομηχανία Renault.<br /> <br /> Σύμφωνα με τους Times της Νέας Υόρκης, που επικαλούνται ειδικούς σε θέματα ασφάλειας, για την επίθεση χρησιμοποιήθηκε κενό ασφαλείας το οποίο ανακαλύφθηκε και αναπτύχθηκε από την Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ (NSA). Tο εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε για το χακάρισμα των υπολογιστών διέρρευσε από μία ομάδα που αυτοαποκαλείται Shadow Brokers.<br /> <br /> Η ομάδα αυτή ανεβάζει από πέρυσι στο Διαδίκτυο παρόμοια εργαλεία τα οποία έχουν κλαπεί από την NSA. H δε Microsoft έχει κυκλοφορήσει τον περασμένο Μάρτιο ενημέρωση ασφαλείας για το συγκεκριμένο κενό ασφαλείας, αλλά οι χάκερς επέλεξαν ευάλωτους στόχους όπως τα νοσοκομεία. <br /> Σημειώνεται πως το κακόβουλο λογισμικό διακινήθηκε με e-mail. Οι υπολογιστές-στόχοι έλαβαν ένα συμπιεσμένο αρχείο, το οποίο όταν ανοιχτεί επιτρέπει στο ransomware να μπει στο σύστημα.<br /> <br /> <strong>Όχι στόχος η Ελλάδα</strong><br /> Η Ελλάδα δεν περιλαμβάνεται στις χώρες που έγιναν στόχος κυβερνοεπιθέσεων από χάκερ, <strong>σύμφωνα με ασφαλείς πηγές από την ΕΛ.ΑΣ.</strong><br /> Οι αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες ενημερώνονται για τις ηλεκτρονικές επιθέσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη με στόχο το Εθνικό Σύστημα Υγείας διαφόρων χωρών αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει κανένα στοιχείo και καμία ένδειξη ότι μπορεί και η χώρα μας να μπήκε στο στόχαστρο των χάκερ.<br /> <br /> <a href="http://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κυβερνοεπίθεση σε περίπου 100 χώρες. Οι χάκερς που ζητούν λύτρα χρησιμοποίησαν «εργαλεία» της ΝSA

Κυβερνοεπίθεση που ξεκίνησε με στόχο το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας και άλλους οργανισμούς εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο προκαλώντας...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιωάννης Μάζης : Η στρατηγική της Τουρκίας και η στάση του Ελληνισμού

<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="325" src="https://www.youtube.com/embed/rEwSQlTlQtA" width="620"></iframe><br /> <br /> Η Τουρκία μετά την επιλογή Τράμπ για ενίσχυση των Κούρδων, επιχειρεί να δημιουργήσει γενικευμένη αστάθεια από τα Βαλκάνια και το Αιγαίο , μέχρι την Κύπρο και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο, ώστε να διασφαλίσει ότι οι ΗΠΑ θα υποχρεωθούν να ακούσουν τον Ερντογάν, είπε στον 9.84 ο γεωπολιτικός αναλυτής και καθηγητής οικονομικής γεωγραφίας, Ιωάννης Μάζης.<br /> <br /> Πίσω από τα φαιδρά επικοινωνιακά παιχνίδια της Τουρκίας για πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που θα φτάνουν μέχρι την Κρήτη, βρίσκεται η υπόθεση της ΑΟΖ από το Καστελόριζο μέχρι την Κύπρο , όπου ο ελληνισμός πρέπει να απαντά αποφασιστικά σε όλα τα διεθνή φόρα, ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να διαφυλάττει ως κόρη οφθαλμού την κρατική της υπόσταση.<br /> <br /> <a href="http://www.geopolitics.com.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ιωάννης Μάζης : Η στρατηγική της Τουρκίας και η στάση του Ελληνισμού

Η Τουρκία μετά την επιλογή Τράμπ για ενίσχυση των Κούρδων, επιχειρεί να δημιουργήσει γενικευμένη αστάθεια από τα Βαλκάνια και το Αιγαίο , ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ατζέντα της συζήτησης Τσίπρα-Ερντογάν και οι συμφωνίες μεταξύ Ελλάδας-Κίνας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMRg_Yk3g4L6YrlDl4sj5sxYwK2V6Hh5JkzqCjbinfXRHu4LvEy6nJ-pEYBXhnuBYDTjQlQnJH0WJx1Ns0yh8HMu17J24CxLJvoCsSSxi8NWpwMABBdryCDzQNHV1F7wG-0jeUfj6tju-A/s1600/%25CE%2597+%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B6%25CE%25AD%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25B6%25CE%25AE%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A4%25CF%2583%25CE%25AF%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25B1-%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BC%25CF%2586%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B5%25CF%2582+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BE%25CF%258D+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582-%25CE%259A%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMRg_Yk3g4L6YrlDl4sj5sxYwK2V6Hh5JkzqCjbinfXRHu4LvEy6nJ-pEYBXhnuBYDTjQlQnJH0WJx1Ns0yh8HMu17J24CxLJvoCsSSxi8NWpwMABBdryCDzQNHV1F7wG-0jeUfj6tju-A/s640/%25CE%2597+%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B6%25CE%25AD%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25B6%25CE%25AE%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A4%25CF%2583%25CE%25AF%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25B1-%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BC%25CF%2586%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B5%25CF%2582+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BE%25CF%258D+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582-%25CE%259A%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Την επιθυμία για πλήρη υλοποίηση της Συνθήκης της Λωζάνης εξέφρασε ο πρόεδρος της Τουρκίας στο τετ α τετ με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, στο περιθώριο του Belt and Road Forum for International Cooperation που διοργανώνει η κινεζική κυβέρνηση στο Πεκίνο. Προηγουμένως, ο πρωθυπουργός συναντήθηκε με τον Κινέζο πρόεδρο, ενώ επίκεινται επαφές του κ. Τσίπρα με Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων- Υποδομών (AIIB) και τη Βιομηχανική και Εμπορική Τράπεζα της Κίνας (ICBC).<br /> <br /> <b>Η ατζέντα της συζήτησης Τσίπρα-Ερντογάν</b><br /> <br /> Τη θετική ατζέντα των ελληνοτουρκικών σχέσεων έθεσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στη συνάντηση (μίας ώρας και δέκα λεπτών) που είχε στο Πεκίνο με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος την υιοθέτησε και στο τέλος της συνάντησης ο Τούρκος πρόεδρος εξέφρασε την επιθυμία για την πλήρη υλοποίηση της Συνθήκης της Λωζάνης.<br /> <br /> Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ως προς την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι η Ελλάδα τη στηρίζει, αρκεί να το επιδιώκει και να το θέλει και η ίδια (η Τουρκία). Σχετικά με το μεταναστευτικό ο Ρ.Τ. Ερντογάν είπε ότι η ΕΕ δεν υλοποιεί τη δέσμευσή της για την κατάργηση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες που επισκέπτονται ευρωπαϊκές χώρες, με τον Αλ. Τσίπρα να απαντά ότι η Ελλάδα επιδιώκει να εφαρμοστεί η Συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης- Τουρκίας.<br /> <br /> <a href="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/aa/aa64f93a37ad4fec960f49b590ec5cd8.JPG"><img src="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/aa/aa64f93a37ad4fec960f49b590ec5cd8.JPG?v=0&maxwidth=610&&watermark=magnify" /></a><br /> <br /> Στη συζήτηση για το Κυπριακό δεν υπήρξε σύγκλιση απόψεων αναφορικά με την πορεία των διαπραγματεύσεων. Ο Πρόεδρος της Τουρκίας αναφέρθηκε επίσης στο θέμα των Τούρκων στρατιωτικών που διέφυγαν στην Ελλάδα και ο Έλληνας πρωθυπουργός τόνισε ότι είναι θέμα της ελληνικής Δικαιοσύνης.<br /> <br /> Σημειωτέον πως κατά τη διάρκεια του τετ α τετ που είχε ο Έλληνας πρωθυπουργός με τον Τούρκο πρόεδρο, συμφωνήθηκε να πραγματοποιηθεί συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Τούρκο ομόλογό του, Μπιναλί Γιλντιρίμ, τον ερχόμενο Οκτώβριο στη Θεσσαλονίκη. Στο πλαίσιο της προετοιμασίας θα προηγηθούν συναντήσεις των υπουργών Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά και Μεβλούτ Τσαβούσογλου και άλλων συναρμόδιων υπουργών των δύο χωρών.<br /> <br /> Υπενθυμίζεται πως μετά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο της Τουρκίας ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα συναντηθεί με τον πρόεδρο της Ασιατικής Τράπεζας Επενδύσεων και Υποδομών (AIIB), Γκου Σου, και κατόπιν με τον πρόεδρο της Βιομηχανικής και Εμπορικής Τράπεζας της Κίνας (ICBC), Τζουν Λι.<br /> <b><br /> "Η Ελλάδα γέφυρα ανάμεσα στην Κίνα και την Ευρώπη"</b><br /> <br /> Η Ελλάδα είναι σταυροδρόμι τριών ηπείρων, αποτελεί σημαντικό κόμβο στον τομέα της οικονομίας, της ενέργειας, του πολιτισμού και μπορεί να γίνει η γέφυρα ανάμεσα στην Κίνα και την Ευρώπη, τόνισε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε νωρίτερα με τον πρόεδρο της Κίνας Σι Τζινπίνγκ.<br /> <br /> <a href="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/63/6313e92162fc40bb80e759cd92fa82b8.JPG"><img height="424" src="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/63/6313e92162fc40bb80e759cd92fa82b8.JPG?v=0&maxwidth=610&&watermark=magnify" width="640" /></a><br /> <br /> Ο πρωθυπουργός τόνισε ότι τον τελευταίο χρόνο εργαστήκαμε σκληρά για να αναβαθμιστεί η σχέση των δύο χωρών, η οποία στηρίζεται στις βάσεις δύο αρχαίων πολιτισμών.<br /> <br /> Η Ελλάδα, συνέχισε ο Αλέξης Τσίπρας, ξεπερνάει την κρίση, έχει επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, μπορεί να σταθεί στα πόδια της και πολύ σύντομα θα βγει στις αγορές.<br /> <br /> Ο πρωθυπουργός σημείωσε ότι η Ελλάδα προσβλέπει στη περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας με το Πεκίνο, καθώς το στρατηγικό όραμα της Κίνας συμπίπτει με το αυτό της Ελλάδας.<br /> <br /> Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Κίνας τόνισε τον ιδιαίτερο δυναμισμό και το σφρίγος που καταγράφεται πλέον στη σχέση των δύο χωρών επισημαίνοντας ότι θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο, ειδικά στον τομέα των υποδομών, της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών.<br /> <br /> Ο Σι Τζινπίνγκ υπογράμμισε στον Αλέξη Τσίπρα πως η Ελλάδα αποτελεί ένα σημαντικό τμήμα της νέας κινεζικής στρατηγικής του Δρόμου του Μεταξιού.<br /> <br /> "Αυτή τη στιγμή, η παραδοσιακή φιλία και συνεργασία της Κίνας και της Ελλάδας συνεχίζουν να λάμπουν με νέο δυναμισμό", δήλωσε ο πρόεδρος Σι, σύμφωνα με το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών.<br /> <br /> Η συνεργασία στις υποδομές, την ενέργεια και τις τηλεπικοινωνίες θα πρέπει να είναι "βαθιά και σταθερή", πρόσθεσε ο Σι χωρίς να δώσει λεπτομέρειες.<br /> <br /> Ο ελληνικός επιχειρηματικός Όμιλος Κοπελούζου υπέγραψε συμφωνία με τον κινεζικό όμιλο Shenhua Group για συνεργασία σε προγράμματα πράσινης ενέργειας και στην αναβάθμιση σταθμών παραγωγής ενέργειας στην Ελλάδα και άλλες χώρες, ανακοίνωσε χθες Παρασκευή η ελληνική εταιρεία.<br /> <br /> Ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ δήλωσε πως η Κίνα και η Ελλάδα θα πρέπει να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους για να μετατρέψουν το λιμάνι του Πειραιά σε έναν σημαντικό διεθνή ναυτιλιακό κόμβο και τμήμα κλειδί του νέου Δρόμου του Μεταξιού, ανέφερε το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών.<br /> <br /> Η μεγαλύτερη κινεζική ναυτιλιακή εταιρεία, η COSCO Shipping, αγόρασε πέρυσι πλειοψηφικό μερίδιο στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς στο πλαίσιο σχεδίου για τη μετατροπή της Ελλάδας σε ναυτιλιακό κόμβο για το ταχέως αυξανόμενο εμπόριο ανάμεσα στην Ασία και την ανατολική Ευρώπη.<br /> <br /> Στη συνάντηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον πρόεδρο της Κίνας Σι Τζινπίνγκ συμμετείχαν ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς, ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Ν. Παππάς, ο υφυπουργός Ανάπτυξης Σ. Πιτσιόρλας και ο γενικός γραμματέας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων Γ. Τσίπρας.<br /> <b><br /> Οι συμφωνίες μεταξύ Ελλάδας-Κίνας</b><br /> <br /> Πολύ σημαντικές χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τις συμφωνίες συνεργασίας Ελλάδας-Κίνας στην ενέργεια, τις υποδομές και τις τηλεπικοινωνίες που υπογράφτηκαν στο Πεκίνο και θα αρχίσουν να "τρέχουν" άμεσα, όπως είπε στην ομιλία του στο 2ο Ελληνοκινεζικό Φόρουμ Πόλεων, ενώ παράλληλα διατύπωσε προτάσεις για διεύρυνση της συνεργασίας στον πολιτισμό, τον τουρισμό, την εκπαίδευση, την αγροτική και βιομηχανική παραγωγή.<br /> <br /> <a href="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/5c/5cf2e39f76e2454cbe3c21bc7f15462d.JPG"><img src="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/5c/5cf2e39f76e2454cbe3c21bc7f15462d.JPG?v=0&maxwidth=610&&watermark=magnify" /></a><br /> <br /> Ιδιαίτερα ο πρωθυπουργός στάθηκε στη συνάντηση του με τον πρόεδρο της Κίνας, με τον οποίο συμφώνησαν ότι θα συνεργαστούν από κοινού ώστε ο Πειραιάς να γίνει το μεγαλύτερο, το ισχυρότερο, το σημαντικότερο λιμάνι της Μεσογείου και υπογράμμισε: "Πιστεύω ότι έχει τεράστια σημασία να αναδείξουμε τον ρόλο της πόλης του Πειραιά, ως βασικό κόμβο του θαλάσσιου δρόμου του μεταξιού κι έναν από τους πιο κρίσιμους σταθμούς του παγκόσμιου εμπορίου. Και σε αυτή την κατεύθυνση ο Δήμος του Πειραιά έχει να διαδραματίσει πρωτεύοντα και ουσιαστικό ρόλο".<br /> <br /> Επίσης σημαντική ώθηση στην αύξηση του αριθμού των Κινέζων τουριστών στην Ελλάδα θα δώσει η απευθείας αεροπορική σύνδεση Αθήνας-Πεκίνου καθώς τον ερχόμενο Σεπτέμβριο αναμένεται να πραγματοποιηθεί η πρώτη πτήση.<br /> <br /> Ο κ. Τσίπρας τόνισε ότι ο Πειραιάς και το Σουφλί του Έβρου είναι δύο συμβολικά σημεία της ελληνοκινεζικής συνεργασίας. Ο Πειραιάς γιατί φιλοξενεί "το κεφάλι του Δράκου", όπως είπε (σ.σ. Η επένδυση της Cosco στο Λιμάνι). Το Σουφλί, γιατί ήταν το πρώτο ευρωπαϊκό έδαφος στο οποίο πάτησαν, πριν από αιώνες, οι δύο μοναχοί οι οποίοι περπάτησαν στον Δρόμο του Μεταξιού κι έφεραν στην Ευρώπη τους πρώτους σπόρους κρυμμένους στα μπαστούνια τους. Στο Σουφλί άνθησε η παραγωγή μεταξιού και ο Έλληνας πρωθυπουργός πρότεινε να ακολουθήσουμε το νήμα της ιστορίας και να προχωρήσουμε από κοινού σε μια συμβολική αλλά και ουσιαστική παραγωγή μεταξιού, όπως έκαναν οι πρόγονοι μας.<br /> <br /> Έδωσε μεγάλη έμφαση στη συνεργασία μεταξύ Δήμων της Ελλάδας και της Κίνας και σημείωσε πως σημαντικό ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν Δήμοι με ιδιαίτερη ιστορική αναφορά, όπως του Μαραθώνα και της Ολυμπίας.<br /> <br /> Στο πλαίσιο της περαιτέρω ανάπτυξης της συνεργασίας της Ελλάδας και της Κίνας σε όλους τους τομείς ο κ. Τσίπρας πρότεινε:<br /> <br /> - Τη δημιουργία ενός μεγάλου πάρκου κινεζικού πολιτισμού στην Ελλάδα και ενός μεγάλου πάρκου ελληνικού πολιτισμού στην Κίνα.<br /> <br /> - Τη προώθηση ενός προγράμματος ανταλλαγής μαθητών, μετά το τέλος του εκπαιδευτικού έτους κάθε χρόνο, υπό την αιγίδα των Δήμων, με τη συνεργασία σχολείων και Πανεπιστημίων και την αρωγή της κυβέρνησης.<br /> <br /> - Τη συνεργασία Δήμων με αδελφοποιήσεις, ανταλλαγές αποστολών, διοργάνωση κοινών πολιτιστικών εκδηλώσεων και συνεργασία στους τομείς του τουρισμού, της αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής.<br /> <br /> - Τη συνεργασία μεταξύ Πανεπιστημίων.<br /> <br /> Ο πρωθυπουργός επισήμανε ότι το 2017 είναι έτος πολιτιστικών ανταλλαγών Ελλάδας-Κίνας και η Κίνα θα είναι η τιμώμενη χώρα στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβριο.<br /> <br /> "Είναι στρατηγική επιλογή για την Ελλάδα η ενίσχυση των δεσμών και της συνεργασίας της Ελλάδας και της Κίνας σε όλα τα επίπεδα", είπε ο κ. Τσίπρας και σημείωσε: "Η άμεση επαφή και η σύσφιξη των σχέσεων ανάμεσα στους δύο λαούς συνιστά το θεμέλιο πάνω στο οποίο μπορεί να οικοδομηθεί η ευρύτερη συνεργασία ανάμεσα στις δύο χώρες η οικονομική, η πολιτιστική, η διπλωματική συνεργασία. Οι σύγχρονοι Κινέζοι και οι σύγχρονοι Έλληνες είμαστε κληρονόμοι δύο πανάρχαιων πολιτισμών που συνέβαλαν καθοριστικά στη διαμόρφωση της παγκόσμιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Αυτοί οι δύο πολιτισμοί μπορούν και σήμερα να αποτελούν πηγές έμπνευσης για ολόκληρο τον κόσμο".<br /> <br /> <a href="http://www.geopolitics.com.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η ατζέντα της συζήτησης Τσίπρα-Ερντογάν και οι συμφωνίες μεταξύ Ελλάδας-Κίνας

Την επιθυμία για πλήρη υλοποίηση της Συνθήκης της Λωζάνης εξέφρασε ο πρόεδρος της Τουρκίας στο τετ α τετ με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα,...

Διαβάστε την συνέχεια