«Κουρελόχαρτο» οι απειλές των ΗΠΑ για κυρώσεις - Στην Κίνα ο Putin (16-17/5) για συνάντηση με Xi. Προχωρά η αποδολαριοποίηση.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/dd7d4314918fe940e6abfb722de0ba0d_XL.jpg" width="735" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ρωσία και Κίνα στήνουν μηχανισμό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και από άλλες χώρες που αναζητούν ένα αντίδοτο στην οπλοποίηση του δολαρίου από την Ουάσιγκτον.</span></h3><div>Σαφές μήνυμα προς τις ΗΠΑ πως δεν πρόκειται να τους φοβίσουν οι απειλές για κυρώσεις, αποτελεί η συνάντηση των ηγετών Ρωσίας (Vladimir Putin) και Κίνας (Xi Jinping). Ειδικότερα, ο Putin θα πραγματοποιήσει διήμερη επίσκεψη στην Κίνα, αρχής γενομένης από την Πέμπτη (16/5/2024).<br />Μάλιστα, φαίνεται πως Ρωσία και Κίνα στήνουν ένα μηχανισμό για την αποδολαριοποίηση των οικονομικών, που θα μπορούσε -ωστόσο- να εφαρμοστεί και από άλλες χώρες που θα επιθυμούσαν να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο.<br /><br />Το πρώτο ταξίδια Putin στο εξωτερικό<br /><br />Όπως γράφει στους Financial Times, η Alexandra Prokopenko από το Carnegie Russia Eurasia Center, ο Ρώσος πρόεδρος, Vladimir Putin, πρόκειται να ταξιδέψει στην Κίνα στο πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό, αφότου εξασφάλισε άλλα έξι χρόνια στο Κρεμλίνο. Ένας από τους κύριους στόχους του θα είναι να βρει τρόπους να ελαχιστοποιήσει οποιαδήποτε διαταραχή στην οικονομική σανίδα σωτηρίας που η Κίνα του έχει προσφέρει, μετά τις δυτικές κυρώσεις λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία.<br />Είναι αξιοσημείωτο ότι κατά τον ανασχηματισμό του υπουργικού του συμβουλίου την Κυριακή, βασικοί αξιωματούχοι για τις σινορωσικές σχέσεις παρέμειναν στη θέση τους. Ο νέος υπουργός Άμυνας, Andrei Belousov, είναι οικονομολόγος με βαθιές σχέσεις με την κινεζική ηγεσία.<br />Από τον Φεβρουάριο του 2022, το Πεκίνο έχει γίνει η μεγαλύτερη αγορά για το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο, καθώς και βασική πηγή εισαγωγών. Αυτά κυμαίνονται από αθώα καταναλωτικά αγαθά μέχρι εξαρτήματα που διατηρούν τη στρατιωτική μηχανή σε λειτουργία. Με την προμήθεια κινεζικών αγαθών διπλής χρήσης να βοηθά το Κρεμλίνο να ξεπεράσει την Ουκρανία και τη Δύση, αφήνοντας τους Ουκρανούς αντιμέτωπους με ένα ρωσικό πλεονέκτημα δύναμης πυρός, η Ουάσινγκτον προσπαθεί τώρα να διακόψει αυτή τη ροή.<br /><br />Οι αμερικανικές απειλές για κυρώσεις<br /><br />Τον Δεκέμβριο, ο Λευκός Οίκος απείλησε να επιβάλει κυρώσεις σε οποιαδήποτε τράπεζα πραγματοποιεί πληρωμές για τη ρωσική πολεμική μηχανή. Νωρίτερα φέτος, η υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Janet Yellen, και ο υπουργός Εξωτερικών, Antony Blinken, επισκέφθηκαν την Κίνα και εξέθεσαν τις απειλές στους Κινέζους ηγέτες και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Προς το παρόν, αυτές φαίνεται να έχουν κάποιο αποτέλεσμα. Οι κινεζικές εξαγωγές προς τη Ρωσία μειώθηκαν κατά 15,7% τον Μάρτιο και κατά 13,5% τον Απρίλιο σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι.</div><div><br />Σύμφωνα με την Prokopenko, ωστόσο, οι ελπίδες ότι αυτό θα επιλύσει οριστικά το πρόβλημα, είναι… ευσεβείς πόθοι. Τα τελευταία δύο χρόνια, η ρωσική και η κινεζική κυβέρνηση έχουν επιδείξει αξιοσημείωτη ικανότητα προσαρμογής στους αμερικανικούς περιορισμούς. Η επίσκεψη του Putin αποτελεί μια νέα ευκαιρία για να γίνει κατ' ιδίαν καταιγισμός ιδεών σχετικά με τις επιλογές πριν από την αθόρυβη εφαρμογή τους. Ο Ρώσος πρόεδρος αναμένεται να συνοδεύεται από μια έμπειρη ομάδα από την κεντρική τράπεζα και το υπουργείο Οικονομικών, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την προσπάθεια του Κρεμλίνου να αποδολαριοποιήσει το ρωσικό χρηματοπιστωτικό σύστημα από το 2014. Οι τολμηρές κινήσεις τους επέτρεψαν στη χώρα να αντέξει το αρχικό σοκ των κυρώσεων και στη συνέχεια να μεταστρέψει γρήγορα το χρηματοπιστωτικό της σύστημα από την εξάρτηση από το δολάριο και το ευρώ στην εξάρτηση από το ρενμίνμπι.</div><div><br />Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2023, το ρενμίνμπι θα αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ένα τρίτο των διακανονισμών στο ρωσικό εμπόριο με ξένους εταίρους - από σχεδόν μηδενικό ποσοστό πριν από την εισβολή πλήρους κλίμακας στην Ουκρανία. Οι καταθέσεις ρενμίνμπι στη Ρωσία ανήλθαν σε 68,7 δισ. δολάρια το 2023, ξεπερνώντας τις καταθέσεις σε δολάρια. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ρωσικής κεντρικής τράπεζας, ο δανεισμός σε ρενμίνμπι αυξήθηκε σχεδόν κατά τέσσερις φορές στα 46,1 δισ. δολάρια, χάρη κυρίως στη μετατροπή του χρέους από δολάρια και ευρώ σε ρενμίνμπι.<br /><br />Το ρωσικό... Swift<br /><br />Η Ρωσία και η Κίνα χρησιμοποιούν τοπικές υποδομές για τη διενέργεια και εκκαθάριση συναλλαγών. Μετά την επιβολή κυρώσεων το 2014, η Ρωσία δημιούργησε ένα εγχώριο ανάλογο του Swift, γνωστό ως σύστημα χρηματοοικονομικών μηνυμάτων της Τράπεζας της Ρωσίας (SPFS), η χρήση του οποίου είναι πλέον υποχρεωτική. Η Κίνα λειτουργεί το δικό της σύστημα διασυνοριακών διατραπεζικών πληρωμών (Cips), το οποίο περιλαμβάνει πλέον περίπου 30 ρωσικές τράπεζες. Ενώ το Cips δεν μπορεί να ανταγωνιστεί το Swift σε όγκο, ο πόλεμος στην Ουκρανία τροφοδοτεί την επέκτασή του. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι ημερήσιες συναλλαγές αυξήθηκαν κατά 50% το 2022 και στη συνέχεια κατά άλλο 25% τα τρία πρώτα τρίμηνα του 2023. Η Cips δεν επεξεργάζεται μόνο πληρωμές μεταξύ Κίνας και Ρωσίας. </div><div><br /></div><div>Τον Απρίλιο του 2023, για παράδειγμα, το Μπανγκλαντές το χρησιμοποίησε για να πληρώσει την υπηρεσία ατομικής ενέργειας της Ρωσίας σε ρενμίνμπι για εργασίες σε ένα πυρηνικό εργοστάσιο.<br />Αλλά αυτό από μόνο του δεν θα προστατεύσει τις κινεζικές τράπεζες από τις κυρώσεις σε περίπτωση που η Ουάσινγκτον ανακαλύψει απαγορευμένες συναλλαγές. Επομένως, το επόμενο βήμα για τη Μόσχα και το Πεκίνο θα είναι η δημιουργία εξελιγμένων υποδομών για την εκκαθάριση των πιο ευαίσθητων πληρωμών. Αυτό είναι απίθανο να περιλαμβάνει οποιαδήποτε μεγάλη κινεζική τράπεζα που έχει ενσωματωθεί στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, αλλά ορισμένες από τις 4.500 περιφερειακές τράπεζές της έχουν ήδη ανταποκριτικές σχέσεις με ρωσικές τράπεζες. </div><div><br /></div><div>Ένα σύστημα για την εκκαθάριση προβληματικών πληρωμών θα μπορούσε να περιλαμβάνει μικρότερες τράπεζες που πραγματοποιούν συναλλαγές μόνο στο εθνικό τους νόμισμα και χρησιμοποιούν μόνο τοπικές υποδομές. Είναι πιθανή η συμμετοχή πολλαπλών εταιρειών ως ενδιάμεσων, μεταξύ άλλων από χώρες της κεντρικής Ασίας και του Κόλπου. Φυσικά, τέτοιες συναλλαγές θα είναι πιο δαπανηρές και θα απαιτούν περισσότερο χρόνο, αλλά θα είναι πολύ πιο δύσκολο για τις ΗΠΑ να τις βρουν και να τις πατάξουν.<br />«Προς το παρόν, βέβαια, τέτοιοι μηχανισμοί μπορούν να αποτελέσουν μόνο μια λύση μπαλώματος. Αργά ή γρήγορα, είναι πιθανό να εντοπιστούν από τα αετίσια μάτια της αμερικανικής κυβέρνησης. Χρησιμοποιώντας όμως τη ρωσική οικονομία ως ένα γιγαντιαίο sandbox, οι κινεζικές αρχές μπορούν να τελειοποιήσουν μια χρηματοοικονομική υποδομή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άλλα έθνη που αναζητούν ένα αντίδοτο στην οπλοποίηση του δολαρίου από την Ουάσινγκτον» καταλήγει η Alexandra Prokopenko από το Carnegie Russia Eurasia Center.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Κουρελόχαρτο» οι απειλές των ΗΠΑ για κυρώσεις - Στην Κίνα ο Putin (16-17/5) για συνάντηση με Xi. Προχωρά η αποδολαριοποίηση.

Ρωσία και Κίνα στήνουν μηχανισμό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και από άλλες χώρες που αναζητούν ένα αντίδοτο στην οπλοποίηση του δολαρί...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεύτερο… και τρίτο μέτωπο της Δύσης κατά της Ρωσίας. Τα πάντα θα κριθούν τον Οκτώβριο του 2024.

<img height="342" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/80c8689efb6b72b0d637d99468ada71e_XL.jpg" width="732" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Ουκρανία και το ΝΑΤΟ θέλουν να μετατρέψουν τη Μολδαβία σε βάση για τα μαχητικά F-16.</span></h3>Καταιγιστικές εξελίξεις αναμένονται τους επόμενους μήνες σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περιοχή της Ευρώπης, καθώς τη στιγμή που στον πόλεμο στην Ουκρανία οι ουκρανικές στρατιωτικές δυνάμεις υποχωρούν διαρκώς, η Δύση επεξεργάζεται... τις εναλλακτικές της, με τους Ρώσους να βλέπουν ένα ...δεύτερο, πιθανότατα και ένα τρίτο μέτωπο με τη Δύση στη Γεωργία και στη Μολδαβία.<br />Όπως αναφέρεται σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάλυση του ρωσικού πρακτορείου ειδήσεων RIA Novosti, όλα θα κριθούν το ερχόμενο φθινόπωρο του 2024, και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο, όταν και είναι προγραμματισμένες εκλογικές αναμετρήσεις και στις δύο αυτές χώρες, χωρίς πάντως να αποκλείονται εξελίξεις και νωρίτερα... στα πρότυπα των όσων συνέβησαν στην πλατεία Maidan το 2014.<br /><br />Γεωργία… υπό δοκιμασία<br /><br />«Σήμερα η Δύση θα δοκιμάσει τη δύναμη της Γεωργίας.<br />Το κοινοβούλιο της χώρας θα υιοθετήσει στην τελική του ανάγνωση το νομοσχέδιο για τους «ξένους πράκτορες» και η αντιπολίτευση, με την υποστήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ, θα βγάλει τους διαδηλωτές στους δρόμους.<br />Εάν ο δρόμος κερδίσει, όπως συνέβη στο Κίεβο το 2014, υπάρχει ο κίνδυνος να συμβεί κάτι ανάλογο – ένας ακόμα πόλεμος.<br />Ανεξάρτητα από το πόσο «επαρχιακή» φαντάζει η Γεωργία, το διακύβευμα για τα σημερινά γεγονότα είναι υψηλό, καθώς οι «παίκτες» είναι άτομα με επιρροή.<br />Και κάποιος θα υπερισχύσει, είτε η Δύση που βασίζεται σε ακραίους εθνικιστές είτε το κυβερνών κόμμα «Γεωργιανό Όνειρο», το οποίο μέχρι στιγμής είναι βέβαιο για την επιτυχία του.<br /><br />Δεν είμαστε Ουκρανία του Yanukovych<br /><br />Είμαστε ένα κυρίαρχο κράτος που θα απαντήσει σε οποιαδήποτε απόπειρα βίας» διαμηνύει ο πρωθυπουργός της Γεωργίας, Irakli Kobakhidze, δήλωση που αν μη τι άλλο δείχνει ότι αντιλαμβάνεται τι διακυβεύεται.<br />Σημειώνεται πάντως πως και το 2023 το «Γεωργιανό Όνειρο» επιχείρησε να περάσει ακριβώς τον ίδιο νόμο, αλλά αναδιπλώθηκε και υποχώρησε υπό την πίεση της αντιπολίτευσης και της Δύσης.<br />Έκτοτε, όπως λέει ο Kobakhidze, η αντιπολίτευση αποδυναμώθηκε.<br />Η στάση της Δύσης είναι πάνω – κάτω η ίδια, αλλά πλέον η Τιφλίδα συμπεριφέρεται διαφορετικά: την αγνοεί.<br />Οι απειλές της Ευρώπης να παγώσει την υποψηφιότητα της ένταξης της Γεωργία στην ΕΕ δεν λαμβάνονται υπόψη ενώ ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, James O'Brien παρά τις εκκλήσεις του να συναντηθεί με τον ιδρυτή του Γεωργιανού Ονείρου, Bidzina Ivanishvili, δεν τα κατάφερε.<br /><br />Με το βλέμμα στις εκλογές του Οκτωβρίου<br /><br />Σύμφωνα με το RIA Novosti, όλα όσα συμβαίνουν τώρα στη Γεωργία, γίνονται με το βλέμμα στις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου.<br />Η Δύση ευελπιστούσε να τροφοδοτήσει με χρήματα και πόρους την αντιπολίτευση και τις ΜΚΟ, ενώ η κυβέρνηση ήθελε να «δείξει» ποιοι είναι αυτοί που λαμβάνουν αυτά τα χρήματα και να τους αποδυναμώσει.<br />Από αυτό προκύπτει και… η υστερία του ΝΑΤΟ που θα ήθελε να «δουλέψει πονηρά» και πλέον διαπιστώνει πως… η διαφάνεια δεν θα ωφελήσει τους διάφορους «προστατευόμενους» του.<br /><br />Αντίπαλος<br /><br />Από την πλευρά του το κυβερνών κόμμα Γεωργιανό Όνειρο διαπιστώνει ότι παρά τον γενικά φιλοδυτικό προσανατολισμό του, δεν είναι πλέον εταίρος της Δύσης, αλλά αντίπαλος.<br />Και αυτό είναι κάτι που αποφάσισε η Δύση.<br />Το λάθος της Τιφλίδας είναι ότι αρνήθηκε να… πυροβολήσει τα πόδια της.<br />Δεν επέβαλε κυρώσεις στη Ρωσία που επί της ουσίας θα έβλαπταν μόνο την ίδια τη Γεωργία και δεν επέτρεψε τη διέλευση στρατιωτικού φορτίου για την Ουκρανία μέσω του εδάφους της.<br />Από την πλευρά της Δύσης, αυτό ερμηνεύεται ως προδοσία, ως τη δημιουργία μιας ρωγμής στο αντιρωσικό μέτωπο.<br />Το αποτέλεσμα είναι τα μέλη του ΝΑΤΟ να μην είναι ικανοποιημένα με την ουδέτερη κυβέρνηση της Τιφλίδας, καθώς θέλουν κάποια που «να είναι δική τους».<br /><br />Δεύτερο… μέτωπο<br /><br />Για αυτό και θέλουν να αντικαταστήσουν το «Γεωργιανό Όνειρο», με τους εθνικιστές, οι οποίοι όχι μόνο είναι πιστοί στη Δύση, αλλά είναι και έτοιμοι να πολεμήσουν με τη Δύση ξανά και ξανά.<br />Και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό.<br />Διότι αν πριν από δύο χρόνια το άνοιγμα ενός δεύτερου μετώπου κατά του ρωσικού στρατού στην Αμπχαζία ή στη Νότια Οσετία ήταν μια επιθυμητή εξέλιξη των γεγονότων για την Ουκρανία, τις ΗΠΑ και την ΕΕ, τώρα που ο ουκρανικός στρατός υποχωρεί, ένα δεύτερο μέτωπο μπορεί να εξελιχθεί σε ζήτημα ζωής και θανάτου.<br /><br />Και τρίτο στη Μολδαβία<br /><br />«Όπου υπάρχει δεύτερο μέτωπο, υπάρχει και τρίτο» αναφέρει το RIA Novosti, επισημαίνοντας πως η Δύση επέλεξε να το ανοίξει στη Μολδαβία, εκεί όπου – όπως αναφέρει το δημοσίευμα – δεν χρειάζεται να φέρει στην εξουσία τους δικούς της ανθρώπους.<br />«Ήδη βρίσκονται στην εξουσία και εντοπίζονται στο πρόσωπο της προέδρου Maia Sandu και της ομάδας της, η οποία καθημερινά επιβεβαιώνει στο μέγιστο δυνατό την αντιρωσική συμπεριφορά της» επισημαίνει το RIA Novosti.<br />Αλλά όπως επισημαίνεται, η πρόκληση θα «σφραγιστεί», εάν οι δυνάμεις αυτές επικρατήσουν στις προεδρικές εκλογές που είναι προγραμματισμένες να γίνουν στη Μολδαβία σε λίγους μήνες, και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 2024, μόλις 6 ημέρες πριν από τις εκλογές στη Γεωργία.<br />Έως τότε, όπως εκτιμά το δημοσίευμα, η Μολδαβία δεν θα εμπλακεί σε στρατιωτικές περιπέτειες.<br /><br />Τα μαθήματα του 1992 και του 2008<br /><br />«Το αντιδημοφιλές κόμμα της Sandu θέλει ηρεμία και ησυχία προκειμένου να μπορέσει να επανεκλεγεί για μια δεύτερη θητεία, έστω και την ύστατη στιγμή.<br />Αλλά εάν επανεκλεγεί, θα αξιοποιήσει όλη τη βοήθεια από τη Δύση που έχει εξελιχθεί στην κύρια μηχανή της προεκλογικής εκστρατείας της ενόψει των εκλογών.<br />Η Δύση ενδιαφέρεται και για δεύτερο και για τρίτο μέτωπο» τονίζει το RIA Novosti, το οποίο επισημαίνει ότι το πρόβλημα δεν είναι η Υπερδνειστερία.<br />Όπως αναφέρεται, αν και το χαρτί αυτό δεν έχει φύγει ακόμα από το τραπέζι, φαίνεται πως η κυβέρνηση της Μολδαβίας φοβάται να λάβει ριζοσπαστικά μέτρα κατά των αρχών της Υπερδνειστερίας, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τι συνέβη στη Γεωργία.<br />«Οι Γεωργιανοί έμαθαν το μάθημά τους σε πέντε ημέρες τον Αύγουστο του 2008 - και η τρέχουσα πολιτική της Τιφλίδας δείχνει ότι το έμαθαν καλά.<br />Τον Ιούνιο του 1992, οι Μολδαβοί εθνικιστές χρειάστηκαν μόνο ένα χτύπημα στις θέσεις τους από τη 14η Στρατιά του στρατηγού Alexander Lebed για να μην επιστρέψουν ποτέ σε στρατιωτικές μεθόδους» τονίζει το δημοσίευμα.<br /><br />Βάση για τα F-16<br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη τη γεωγραφία όπου μαίνεται η ειδική στρατιωτική επιχείρηση, η Υπερδνειστερία εξακολουθεί να κινδυνεύει να εξελιχθεί σε ένα hot spot εχθροπραξιών, κάτι που ωστόσο είναι απίθανο τουλάχιστον μέχρι το Κίεβο να αισθανθεί στρατιωτική απειλή στην περιοχή της Οδησσού.<br />Μέχρι τότε, οι Ουκρανοί και τα μέλη του ΝΑΤΟ χρειάζονται τη Μολδαβία για κάτι άλλο.<br />Για να αποτελέσει τη βάση των μαχητικών F-16, τα οποία θα πρέπει να μεταφερθούν στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις έως τα τέλη του 2024.<br />Η διατήρηση των αεροπλάνων στο ουκρανικό έδαφος συνεπάγεται… την ταχεία καταστροφή τους.<br />Η χρήση αεροδρομίων στην Πολωνία ή τη Ρουμανία ενδεχομένως να αποτελέσει αφορμή για έναν πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, καθώς τέτοια αεροδρόμια θα γίνουν νόμιμος στόχος για τους ρωσικούς πυραύλους.<br />Αλλά η Δύση είναι αρκετά έτοιμη να ρισκάρει τη μοίρα της Μολδαβίας: δεν θα τη λυπηθεί περισσότερο από την Ουκρανία.<br /><br />Δημοψήφισμα… για πόλεμο με τη Ρωσία<br /><br />Σύμφωνα με το RIA Novosti, στη Μολδαβία, η στάση απέναντι στους ξένους πράκτορες είναι διαφορετική, γιατί όλοι οι ξένοι πράκτορες είναι εκεί: η αντιπολίτευση χρηματοδοτείται από Ισραηλινούς επιχειρηματίες και διοργανώνει συνέδρια ενοποίησης με τη Ρωσία, ενώ η Sandu και η ομάδα της είναι κυρίως πολίτες της Ρουμανίας, που λειτουργούν με κεφάλαια από την ΕΕ.<br />«Οι εκλογές του Οκτωβρίου δεν είναι μια διαμάχη για το ποιος είναι πιο… πατριώτης<br />Είναι ουσιαστικά ένα δημοψήφισμα για την είσοδο της Μολδαβίας στον πόλεμο με τη Ρωσία, που «έχει μεταμφιεστεί» σε δημοψήφισμα για την ένταξη της Μολδαβίας στην ΕΕ.<br />Το ΝΑΤΟ έχει λιγότερες ελπίδες για τις εκλογές στη Γεωργία, για αυτό και θα επιχειρήσει ένα σενάριο ισχύος, παρόμοιο με το ουκρανικό Maidan, χωρίς να περιμένει τον Οκτώβριο.<br />Και όσο χειρότερη καθίσταται η κατάσταση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, τόσο λιγότερο πιθανό είναι η Δύση να αποδεχθεί την ειρηνική απώλεια των δυνάμεών της στον Καύκασο και τη Βεσσαραβία.<br />Ο Οκτώβριος λοιπόν υπόσχεται να είναι καυτός για τη Γεωργία και τη Μολδαβία.<br />Και η Ουκρανία αντιμετωπίζει ένα θυελλώδες καλοκαίρι - στο όνομα της προειδοποίησης των κρατών εκείνων που η Δύση σπρώχνει στην ίδια άβυσσο» καταλήγει το RIA Novosti.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Δεύτερο… και τρίτο μέτωπο της Δύσης κατά της Ρωσίας. Τα πάντα θα κριθούν τον Οκτώβριο του 2024.

Η Ουκρανία και το ΝΑΤΟ θέλουν να μετατρέψουν τη Μολδαβία σε βάση για τα μαχητικά F-16. Καταιγιστικές εξελίξεις αναμένονται τους επόμενους μή...

Διαβάστε την συνέχεια

Απανωτές αποτυχίες στην εξωτερική πολιτική με Τουρκία, Σκόπια, Αλβανία. Δουλοπρεπής ο Μητσοτάκης, «μαριονέτα» του Κοτζιά ο Κασσελάκης.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/397334c9384a7a01e2af957e881b2849_XL.jpg" width="716" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Κ. Μητσοτάκης δεν έκανε τίποτα και το χειρότερο δεν κάνει τίποτα τώρα που είναι η ευκαιρία να καταγγείλει την Συμφωνία σε όλα τα διεθνή fora</span></h3>To 2019 o Kυριάκος Μητσοτάκης εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την αρνητική επίπτωση που είχε στον κόσμο η προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών συμμετέχοντας στα συλλαλητήρια και τις συγκεντρώσεις στο κέντρο της Αθήνας και πήρε τις ψήφους των δεξιών που πίστεψαν ότι ερχόμενος στην εξουσία θα έκανε τα πάντα για να αλλάξουν οι κακοί όροι της.<br />Δεν θα εξετάσουμε τις τεράστιες ευθύνες των Κοτζιά-Τσίπρα για αυτό το φιάσκο με την Συμφωνία.<br />Όμως, ο Κ. Μητσοτάκης δεν έκανε τίποτα και το χειρότερο δεν κάνει τίποτα τώρα που είναι η ευκαιρία να καταγγείλει την Συμφωνία σε όλα τα διεθνή fora και να φέρει το κράτος των Σκοπίων υπόλογο για την παράνομη χρήση της λέξης Μακεδονίας όταν το συνταγματικό όνομά τους είναι διαφορετικό.<br /><br />Καμία καταγγελία στο ΝΑΤΟ, δηλώσεις - χάδι του State Department<br /><br />Ενώ θα μπορούσε να καταγγείλει το γειτονικό κράτος στο ΝΑΤΟ, στο οποίο μπήκε χάρις σε αυτή τη Συμφωνία δεν το κάνει.<br />Οι συμπεριληπτικές αποδοκιμασίες της Ursula Von Der Laien και του Sarl Michele δεν έχουν κανένα όφελος διότι η Βόρεια Μακεδονία δεν είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ούτε θα μπει, όχι εξαιτίας μας αλλά επειδή θα βάζουν βέτο οι Βούλγαροι για ασήμαντο λόγο σε σχέση με το μείζονα εθνικό συμφέρον μας που είναι το όνομα «Μακεδονία».<br />Η δε δήλωση του State Department ότι «είναι πιστοί στην Συμφωνία των Πρεσπών» είναι μία ανούσια δήλωση, δεν μαλώνει καν τα Σκόπια.<br />Τα τραγικά συνεχίζονται στην Αθήνα και από την αξιωματική αντιπολίτευση.<br /><br />Μαριονέτα του Κοτζιά ο Κασσελάκης<br /><br />Η πλευρά Κασσελάκη προσπαθεί να φέρει το ζήτημα των μνημονίων συνεργασίας που πηγάζουν από τη Συμφωνία των Πρεσπών μέσα στην Βουλή, δηλαδή αντί ως πολιτικές δυνάμεις να τα σκίσουν καθώς η άλλη πλευρά από την πρώτη μέρα δεν τηρεί την Συμφωνία, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει τώρα να τα φέρουμε προς ψήφιση.<br />Προφανώς, ο Κασσελάκης λειτουργεί ως μαριονέτα του Νίκου Κοτζιά στα εξωτερικά θέματα, την οποία όμως, κατά ένα περίεργο τρόπο επιδοκιμάζει και η πλευρά της ΝΔ και του Κ. Μητσοτάκη που στέκεται ως Πόντιος Πιλάτος μη δράττοντας την ευκαιρία να στριμώξει για τα καλά ένα ασήμαντο κράτος, το οποίο βρίσκεται συνεχώς προ εμφυλίου (και άρα διάσπασης) μεταξύ των Αλβανών και των Βούλγαρων πολιτών του.<br />Η νέα εθνικιστική κυβέρνηση της Βορείου Μακεδονίας δεν πρόκειται να βγάλει νέες πινακίδες στα αυτοκίνητα και νέα διαβατήρια, ούτε να αλλάξει τα εμπορικά σήματα και τα σχολικά βιβλία!<br /><br />Έκαναν το Rama ηγέτη των Βαλκανίων…<br /><br />Η εξωτερική πολιτική της δουλοπρέπειας και του κατευνασμού από τα 2 μεγάλα κόμματα συνεχίζεται και στα άλλα δύο μεγάλα μέτωπα που αντιμετωπίζει η χώρα.<br />Ο Edi Rama ήρθε στην Αθήνα, μίλησε στους Αλβανούς της χώρας, έκανε επίδειξη δύναμης την ώρα που συνεχίζει να καταπιέζει τους ομογενείς της Βορείας Ηπείρου.<br />Ο ίδιος παρουσιάζεται σε ηγέτη όλων των αλβανόφωνων που ζουν στα Βαλκάνια, είναι δεμένος στο άρμα του Erdogan και με συμμαχίες τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με την Γερμανία, η οποία δια μέσου του Swaltz θεωρεί το ζήτημα της φυλάκισης του Φρέντη Μπελέρη, ζήτημα διμερές και όχι ευρωπαϊκό.<br />Ένα χαστούκι προς την ελληνική κυβέρνηση που δεν έχει πάρει έκταση καθώς το Μαξίμου θεωρεί ότι εάν ο Μπέλερης γίνει ευρωβουλευτής, θα κάνουν «τη μούρη κρέας του Rama».<br />Μα ο Μπέλερης θα αποφυλακιστεί τον Αύγουστο και δεν πρόκειται να γίνει δήμαρχος Χιμάρας, απλά θα είναι ένας ευρωβουλευτής της ΝΔ και το θέμα του θα ξεχαστεί…<br />Ποιος πιστεύετε ότι βγαίνει κερδισμένος από αυτή την υπόθεση;<br /><br />Τέλος ο μήνας του μέλιτος με Τουρκίας<br /><br />Τέλος, όπως έχουμε πει η περίοδος «μήνας του μέλιτος» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας βαίνει προς το τέλος της.<br />Η Διακήρυξη των Αθηνών είναι μία παραπλανητική ενέργεια να έχουμε ήρεμα νερά με την Τουρκία μήπως υπάρξει προσφυγή στην Χάγη για το θέμα της ΑΟΖ.<br />Η Τουρκία ποτέ δεν άλλαξε την παρελκυστική συμπεριφορά της, ποτέ δεν σταμάτησε τις αξιώσεις της, αντιθέτως άνοιξε την γκάμα των διεκδικήσεων ζητώντας το λόγο από την Αθήνα για τα… θαλάσσια πάρκα!<br />Έχουμε πει ότι η Τουρκία και ο Erdogan περιμένει την αλλαγή σελίδας στις ΗΠΑ και την επικράτηση του Trump με τον οποίον υπάρχουν στενοί δεσμοί.<br />Μετά το Νοέμβριο η τουρκική προκλητικότητα θα ενταθεί…<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Απανωτές αποτυχίες στην εξωτερική πολιτική με Τουρκία, Σκόπια, Αλβανία. Δουλοπρεπής ο Μητσοτάκης, «μαριονέτα» του Κοτζιά ο Κασσελάκης.

Ο Κ. Μητσοτάκης δεν έκανε τίποτα και το χειρότερο δεν κάνει τίποτα τώρα που είναι η ευκαιρία να καταγγείλει την Συμφωνία σε όλα τα διεθνή fo...

Διαβάστε την συνέχεια

Συμφωνούμε πως διαφωνούμε...

<img height="427" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/664244202600001f00b344dd.jpg?ops=scalefit_720_noupscale" width="707" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι αμφισβητήσεις της Ελληνικής κυριαρχίας από την Τουρκία διατυπώνονται διαρκώς.</span></h3><b>Δρ. Δημήτρης Σταθακόπουλος</b><br />Η Ερντογανική Τουρκία ( 2003 - 2024) ήταν και είναι αναθεωρητική. Φέρει δύο προσωπεία. Ένα του arkadaş/ φίλου και ένα του dayı/ νταή, τα οποία χρησιμοποιεί καιροσκοπικά κατά το δοκούν. Δηλαδή εφαρμόζει την Οθωμανική διπλωματία. Ευγενική υποδοχή και πισώπλατες μαχαιριές. Ερμηνεία του δικαίου στην Ala Turka λογική, τα δικά μου - δικά μου και τα δικά σου δικά μου. Κάνει Λεόντειες συμφωνίες , όπου απαιτεί τη μερίδα του λέοντος . Το kazan - kazan , το εννοεί ως μονοφαγία και επ′ ουδενί 50 - 50% , ενώ τις σχέσεις της η Τουρκία, τις αντιλαμβάνεται κατά το τουρκικό οικογενειακό δίκαιο, όπου ο σύζυγος θα είναι η Τουρκία και η ύπ-ανδρος γυνή, η Ελλάδα υποταγμένη και έτοιμη να ακούσει τον efendim/ κύρη της.<br /><br />Έτσι βλέπουμε και είδαμε εκ νέου, τις εξής αντιφάσεις από 7 Δεκεμβρίου μέχρι και σήμερα 13 Μαΐου να συνομιλούμε με παράλληλους μονολόγους, κοινώς ” να’χαμε να λέγαμε ” συμφωνώντας πως διαφωνούμε. Έστω και εάν σε επίπεδο αστικής ευγένειας και ανώδυνης διπλωματίας ( επιχειρηματικότητα, πολιτική προστασία, περιβάλλον, τουρισμός κ.ά ) υπήρχαν και υπάρχουν ομαλές σχέσεις, με ύφεση των εναέριων παραβιάσεων, - επειδή η Τουρκία δεν έχει ικανά πληρώματα και αεροπλάνα αυτή την περίοδο, οπότε όταν τα αποκτήσει, θα επανέλθει στις γνωστές παραβιάσεις/ it dalaşı - οι αμφισβητήσεις της Ελληνικής κυριαρχίας διατυπώνονται διαρκώς, συνεπικουρούμενες πλέον και με το δόγμα της mavi vatan / γαλάζιας πατρίδας στα σχολικά βιβλία.<br /><br />Όσο αισιόδοξος και να είναι κάποιος, η Ελλάδα και η Τουρκία είναι ιστορικοί αντίπαλοι ( 1071 - 1453 - 1821 - 1922 - 1974 - 1996 ) και το τραύμα αυτό, ειδικά με τον αξιακό κώδικα της Τουρκίας, δεν ”μπαλώνεται ”, παρά την καλοπιστία της Ελλάδας, που η Τουρκία εκλαμβάνει ως αδυναμία, στη λογική ” όποιος μπορεί κάνει, όποιος δεν μπορεί συνομιλεί ”. Είναι θέμα χρόνου να επιστρέψουμε στις πρότερες/ ante καταστάσεις. Εξάλλου ο κόσμος ήδη είναι προ των πυλών του Γ′ Παγκοσμίου πολέμου, αν δεν έχει ξεκινήσει ήδη αυτός. Στη γενική σύγκρουση η Τουρκία, δεν θα είναι με την πλευρά μας . Αυτό ας το χωνέψουμε και ας προετοιμαστούμε για τα δύσκολα που έρχονται σε περιβάλλον, οικονομία, ενέργεια, διατροφή/ ύδατα, δημογραφία , εν μέσω τεχνητής νοημοσύνης ΑΙ και απο-προσωποποίσης του ατόμου, μεταβαλλόμενο σε αριθμό και μαζάνθρωπο.<div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Συμφωνούμε πως διαφωνούμε...

Οι αμφισβητήσεις της Ελληνικής κυριαρχίας από την Τουρκία διατυπώνονται διαρκώς. Δρ. Δημήτρης Σταθακόπουλος Η Ερντογανική Τουρκία ( 2003 - 2...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν ξέρει που πάει. Εμείς;

<img height="428" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/663c80222300003900dceae3.jpeg?cache=kSwDikliw1&ops=scalefit_720_noupscale" width="713" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Κάθε ιστορική περίοδος έξαρσης των στρατηγικών απειλών συνιστά και μια ευκαιρία ανάδειξης του αποσταθεροποιητικού ρόλου των δρώντων, που εκφράζουν τις απειλές.</span></h3><div><b>Δρ. Μάρκος Τρούλης</b><br />Τη 12η Σεπτεμβρίου 1980, έλαβε χώρα στην Τουρκία το πραξικόπημα το οποίο κατέστησε σύντομο ανέκδοτο την «τουρκική αριστερά». Με στόχο την εξαΰλωση κάθε κομουνιστικής τάσης στο εσωτερικό της Τουρκίας είχαμε τη σύγκλιση του τουρκικού εθνικισμού με το Ισλάμ. Στην πραγματικότητα και κατ’ ουσίαν, οι εν λόγω δύο κοσμοθεωρητικές τάσεις ουδέποτε βρέθηκαν σε πλήρη ρήξη. Απλώς, μετά το πραξικόπημα του 1980 και το Σύνταγμα του 1982 είχαμε την αναγνώριση και κατοχύρωση του Ισλάμ σε επίπεδο δημόσιας σφαίρας.<br /><br />Έκτοτε, υπό τη σκέπη της «τουρκο-ισλαμικής σύνθεσης» η οποία συνιστά τη βάση του σύγχρονου νεοοθωμανισμού, είδαμε πρώτα τον Οζάλ και έπειτα τον Ερμπακάν να επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα νέο αφήγημα για την Τουρκία με κύριο αίτιο τη μείζονα ανακατανομή ισχύος μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου. Σε πλήρη αντίθεση με την κεμαλική θέση περί «υπανάπτυκτης και οπισθοδρομικής Μέσης Ανατολής που δεν έχριζε της προσοχής της Άγκυρας», η Τουρκία χάραξε ρότα προς το αίτημα ανάδειξής της σε περιφερειακό ηγεμόνα υπό το βάρος μιας νέας τακτικής, η οποία ταυτίστηκε με ένα ρόλο «γέφυρας μεταξύ ανατολής και δύσης» και «ηγέτιδας δύναμης στο μουσουλμανικό κόσμο». Η ανατολή και το Ισλάμ θεωρήθηκαν πηγές άντλησης ισχύος για την Τουρκία.<br /><br />Υπό τους συγκεκριμένους όρους, δημιουργήθηκε μία ελίτ, η οποία άλωσε τον κρατικό μηχανισμό εκ των έσω και στήριξε τη νέα πορεία της Τουρκίας με ιδεολογικές αναφορές και επιστημονικοφανή θεμέλια. Πριν φθάσουμε, δηλαδή, στο Κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης του Ερντογάν, ο Αχμέτ Νταβούτογλου δημοσίευσε το βιβλίο του «Εναλλακτικές Κοσμοθεωρίες», μέσω του οποίου εξέφρασε την κοσμοθεωρητικών προεκτάσεων αντίθεση και συγκρουσιακή τάση μεταξύ Δύσης και Ισλάμ, ενώ γράφοντας υπό μετακρατικούς όρους περιέγραψε την ανάγκη συμπεριφοράς των μουσουλμάνων ως ενιαία κοινότητα πιστών (ούμα), ως Dar al-Islam (Οίκο του Ισλάμ) που μοιραία θα αντιπαρατεθεί με τον Dar al-Harb (Οίκο του Πολέμου).<br /><br />“Η μετατροπή του βυζαντινού μνημείου παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Μονής της Χώρας σε τζαμί, συνιστά και αυτή προέκταση της αυτοπροβολής της Τουρκίας ως μια ακραιφνώς ισλαμική χώρα και ως εκ τούτου, δύναμη η οποία δε συμβιώνει με τους άπιστους αλλά τους υποτάσσει”<br /><br />Αργότερα, με το βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος», όλη η ανωτέρω αντίληψη μεταφέρθηκε στο κρατοκεντρικό πεδίο με την Τουρκία σε ρόλο ρυθμιστή στο μουσουλμανικό κόσμο. Προτάσσεται και πάλι η σύγκλιση των μουσουλμάνων, αλλά με την Άγκυρα σε θέση «ηγεμονικού σταθεροποιητή» των διακρατικών σχέσεων στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή. Η μετάλλαξη της ιδεολογικής βάσης του τουρκικού Πολιτικού Ισλάμ με τους ρεαλιστικούς όρους εξύψωσης του εθνικού συμφέροντος συνέχισε να βαραίνει σε επίπεδο τακτικών με την ανάγκη μετατροπής της Τουρκίας σε πόλο έλξης του μουσουλμανικού κόσμου. Τα εκτιμώμενα κέρδη ανέρχονταν στο επίπεδο της διπλωματίας, των εμπορικών σχέσεων και της εν γένει θέσης της Τουρκίας σε αντιπαραβολή με τις υπόλοιπες πλανητικές δυνάμεις.<br /><br />Ανεξαρτήτως της αποχώρησης Νταβούτογλου, η γεωστρατηγική πρότασή του εξακολουθεί αναμφίλεκτα να αντικατοπτρίζεται στις πολιτικές του Ερντογάν, ενώ η πρόσφατη δήλωση του Τούρκου Προέδρου σύμφωνα με τον οποίο «αν είχαμε πιέσει, η Κύπρος θα ήταν εντελώς δική μας» βρίσκεται σε πλήρη ακολουθία των όσων ευρέως γνωστών έχει επισημάνει ο Νταβούτογλου στο έργο του «Στρατηγικό Βάθος»:<br /><br /><i>«Μια χώρα που παραμελεί την Κύπρο δεν είναι δυνατόν να έχει αποφασιστικό ρόλο στις παγκόσμιες και περιφερειακές πολιτικές […] Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα Κυπριακό ζήτημα».</i><br /><br />Όσον αφορά τη μετατροπή του βυζαντινού μνημείου παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Μονής της Χώρας σε τζαμί, συνιστά και αυτή προέκταση της αυτοπροβολής της Τουρκίας ως μια ακραιφνώς ισλαμική χώρα και ως εκ τούτου, δύναμη η οποία δε συμβιώνει με τους άπιστους αλλά τους υποτάσσει. Εξάλλου, κατά τη νταβουτόγλεια συλλογιστική, «ο πολιτισμός συνδέει τα σταθερά δεδομένα ισχύος με τα δυναμικά. Εξασφαλίζει, από τη μία, την εκδήλωση των σταθερών δεδομένων στο πλαίσιο της τρέχουσας διαδικασίας, ενώ παίζει, από την άλλη, τον ρόλο του βασικού κινήτρου που κινεί τα δυναμικά δεδομένα. Οι κοινωνίες οι οποίες έχουν στέρεες δομές και κατέχουν μία πολύ ισχυρή αίσθηση του ανήκειν και της ταυτότητας, που οφείλεται στην κοινή αντίληψη του χρόνου και του χώρου και μπορούν με αυτή την αίσθηση να κινητοποιήσουν τα ψυχολογικά, κοινωνιολογικά, πολιτικά και οικονομικά στοιχεία έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιούν στρατηγικά ανοίγματα ικανά να ανανεώνονται συνεχώς».<br /><br />Με άλλα λόγια, η στρατηγική ανέλιξη της Τουρκίας, με όχημα την εργαλειοποίηση του Ισλάμ για την ανάληψη ηγετικής θέσης στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή, προϋποθέτει τη δυναμική διαχείριση των εσωτερικών φυγόκεντρων τάσεων, οι οποίες συνίστανται σε απειλές είτε πραγματικές (Κούρδοι) είτε δυνητικές (Αλεβίτες) είτε φαντασιακές (ελληνιστικό-βυζαντινό πολιτισμικό κεκτημένο). Φαντασιακές υπό την έννοια των εικόνων, οι οποίες εντοπίζονται στο συλλογικό συνειδητό και ασυνείδητο της τουρκικής κοινωνίας και διασυνδέονται με την ισλαμική κουλτούρα της κατάκτησης.<br /><br />“Προκειμένου η Τουρκία να καταφέρει να ηγηθεί του μουσουλμανικού κόσμου, οφείλει πρώτα να επικοινωνήσει μία εικόνα απόλυτης επιβολής του ισλαμικού στοιχείου στο εσωτερικό και πλήρους αντίθεσης προς τους αλλόθρησκους στο εξωτερικό. Αν, μάλιστα, η εν λόγω πραγματική ή σκηνοθετημένη αντίθεση εστιάζει στον προαιώνιο και μείζονα Ισραηλινό εχθρό, τότε τόσο το καλύτερο για τη νεοοθωμανική στρατηγική.”<br /><br />Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι δε θα δούμε ποτέ ελληνική ιστορία η οποία να διατείνεται ή να υπερηφανεύεται ότι κάποια κτήση συνιστά προϊόν βίαιης επιβολής. Ακόμη και αν υποθετικά έλαβε χώρα τέτοιο γεγονός από την αρχαιότητα έως σήμερα, θα επιχειρείτο πάντοτε η δικαιολόγησή του ή η απόκρυψή του. Αντιθέτως, το Ισλάμ υπερηφανεύεται για την κατάκτηση εδαφών και πόλεων, με μοναδική νομιμοποιητική βάση μια μεσσιανικού τύπου αντίληψη, η οποία αντιλαμβάνεται τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων κάθετα και ιεραρχημένα. Επ’ αυτού εδράζεται, άλλωστε, η καταφανής ανοχή έως και αποδοχή της πολιτικής ανελευθερίας από πλευράς των κοινωνιών στο εσωτερικό πολλών εκ των μουσουλμανικών κρατών.<br /><br />Κατ’ επέκταση, προκειμένου ένα σύγχρονο εθνοκράτος όπως η Τουρκία να καταφέρει να ηγηθεί του μουσουλμανικού κόσμου, οφείλει πρώτα να επικοινωνήσει μία εικόνα απόλυτης επιβολής του ισλαμικού στοιχείου στο εσωτερικό και πλήρους αντίθεσης προς τους αλλόθρησκους στο εξωτερικό. Αν, μάλιστα, η εν λόγω πραγματική ή σκηνοθετημένη αντίθεση εστιάζει στον προαιώνιο και μείζονα Ισραηλινό εχθρό, τότε τόσο το καλύτερο για τη νεοοθωμανική στρατηγική.<br /><br />Συνεπώς, τα ανωτέρω αναδεικνύουν ότι ο Ερντογάν γνωρίζει καλά που πάει έχοντας τεκμηριωμένη θέαση των πραγμάτων. Ενδεχομένως η ρότα να είναι λανθασμένη και να ελλοχεύουν πολλοί κίνδυνοι, όμως διαθέτει πηδάλιο το οποίο ελέγχει ο ίδιος. Προκαλεί, αναθεωρεί και εμπόδιό του δε στέκεται καμία UNESCO και καμία αξία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, εφόσον η στρατηγική του επιτάσσει την παράσταση ισλαμικής ισχύος με θεατές τους απανταχού μουσουλμάνους.<br /><br />Το ζήτημα είναι εμείς τι αντιπαρατάσσουμε έναντι της εν λόγω τακτικής. Εμείς πως επαληθεύουμε το ρόλο και τη θέση της δύναμης σταθερότητας και ασφάλειας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια. Εξάλλου, κάθε ιστορική περίοδος έξαρσης των στρατηγικών απειλών συνιστά και μια άριστη ευκαιρία ανάδειξης του αποσταθεροποιητικού ρόλου των δρώντων, οι οποίοι εκφράζουν αυτές τις απειλές. Μια γεωπολιτική συναστρία αποφασιστικών απαντήσεων και συνολικής καταδίκης πρακτικών, που θα αποφέρουν ένα δυσβάστακτο στρατηγικό κόστος σε όσους επιβουλεύονται την ελληνική κυριαρχία και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Ερντογάν ξέρει που πάει. Εμείς;

Κάθε ιστορική περίοδος έξαρσης των στρατηγικών απειλών συνιστά και μια ευκαιρία ανάδειξης του αποσταθεροποιητικού ρόλου των δρώντων, που εκφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η «Γαλάζια Πατρίδα», η «Διαστημική Πατρίδα» και η... «Τυρκουάζ Πατρίδα» της Τουρκία.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2020-12/%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CE%B6%CE%B9%CE%B1%20%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1.jpg?itok=UtUi4NWb" width="727" /><br /><b><br /></b><div><b>Μαρίνος Γκασιάμης</b></div><div><b><br /></b>Τα δόγματα που απώτερο στόχο έχουν τον παντουρκισμό<br /><br />Στο νομοσχέδιο που έχει τεθεί υπό διαβούλευση στη γειτονική Τουρκία και έχει να κάνει με το μάθημα της Γεωγραφίας, όπως έχει γίνει γνωστό έχει ενταχθεί το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας». Ένα δόγμα εξόχως αναθεωρητικό που στόχο έχει να διαμορφώσει τις νεανικές συνειδήσεις. Ένα δόγμα για το οποίο όπως επεσήμαναν πρόσφατα κύκλοι στην Αθήνα, καλό θα ήταν να μην τα νεανικά μυαλά να μην εντρυφούν σε τέτοια ιδεολογήματα.<br /><br />Όπως όμως αναφέρει πολύ σωστά η εφημερίδα Σημερινή στην Κύπρο, αυτά για τα οποία δεν γίνεται συζήτηση είναι το δόγμα της «Διαστημικής Πατρίδας» (Uzay Vatan) αλλά και της «Τυρκουάζ Πατρίδας» (Turkuaz Vatan), τα οποία λειτουργούν στο τουρκικό φαντασιακό ως συμπληρωματικά και υποστηρικτικά της «Γαλάζιας Πατρίδας» με τελικό στόχο το Παγκόσμιο Τουρκικό Κράτος.<br /><br />Πριν από μερικούς μήνες, ο Πρόεδρος της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, Numan Kurtulmuş, στην ομιλία του προς τους πρεσβευτές που εργάζονται στο εξωτερικό στο πλαίσιο της 14ης Διάσκεψης των Πρέσβεων, είπε: «Πρέπει να ενισχύσουμε τον άξονα της Τουρκίας». Αυτό το αιτιολόγησε ως εξής. «Όπως πριν από έναν αιώνα, το Εθνικό Σύμφωνο ήταν μια από τις βασικές αρχές του Συνεδρίου του Ερζερούμ, του Συνεδρίου του Σίβας και της ίδρυσης της Δημοκρατίας της Τουρκίας, λέω χωρίς υπερβολή ότι έννοιες όπως Γαλάζια Πατρίδα, Κυβερνοπατρίδα, Τυρκουάζ Πατρίδα και Διαστημική Πατρίδα είναι η βάση του νέου Εθνικού Συμφώνου».<br /><br />Ο Kurtulmuş έλεγε ξεκάθαρα ότι η Τουρκία πρέπει να επεκτείνει τα σύνορα του εθνικού συμφώνου, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Αυτή είναι η έκφραση προθέσεων της νεο-οθωμανικής τάσης, η οποία προσπάθησε να επεκταθεί βασιζόμενη στην ένοπλη δύναμη στη Συρία, τη Λιβύη και τη Μεσόγειο, αλλά όταν αυτό απέτυχε, αναζήτησε άλλους τρόπους.<br /><br />Η «Διαστημική Πατρίδα»<br /><br />Η «Διαστημική Πατρίδα» αναφέρθηκε για πρώτη φορά από τον Υπουργό Μεταφορών και Υποδομών Karaismailoğlu, το 2021. Ο δορυφόρος Türksat 5A επρόκειτο να εκτοξευθεί στο διάστημα και ο υπουργός δήλωσε: «Αυτό το βήμα προαναγγέλλει μεγαλύτερα ορόσημα. Όλος ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει ότι θα συνεχίσουμε τον δρόμο μας με μια ολοένα αυξανόμενη διεκδίκηση στη 'Διαστημική Πατρίδα'».<br /><br />Στη συνέχεια το Δόγμα της «Διαστημικής Πατρίδας» είναι μια πρόταση που υποβλήθηκε από το Τουρκικό Ναυτιλιακό και Παγκόσμιο Κέντρο Στρατηγικών (TÜRK DEGS). Υιοθετώντας το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» ως αρχή, η TURK DEGS έχει πραγματοποιήσει μελέτες για τη χαρτογράφηση και την οριοθέτηση του «τουρκικού διαστήματος». Η TÜRK DEGS, η οποία στοχεύει να προστατεύσει τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της Τουρκίας και σε θάλασσα και σε ξηρά, θεωρεί επίσης το βαθύ διάστημα ως «τη βαθιά θάλασσα» για να μπορέσει η Τουρκία να παραγάγει παγκόσμιες στρατηγικές. Για τον λόγο αυτό, η TURK DEGS στοχεύει να ετοιμάσει ένα «Δόγμα Διαστημικής Πατρίδας» και να καθορίσει και να χαρτογραφήσει τα σημεία ενδιαφέροντος τής Τουρκίας στο διάστημα και να παρουσιάσει το στρατηγικό της όραμα.<br /><br />Ο Πρόεδρος του Κέντρου Έρευνας Υψηλής Τεχνολογίας (YUTAM) της Τουρκίας, Ομέρ Μέμογλου, δήλωσε ότι η Τουρκία έχει ορίσει το βαθύ διάστημα ως περιοχή επιχείρησης με το Δόγμα Διαστημική Πατρίδα (Uzay Vatat) και είπε: «Η διαστημική διοίκηση, η οποία σχεδιάζεται να δημιουργηθεί, εκτός από τις εντολές των χερσαίων αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων θεωρεί το βαθύ διάστημα ως τη βαθιά θάλασσα, κυρίως για σκοπούς παρατήρησης και εξασφάλισης πληροφοριών».<br /><br />Δηλώνοντας ότι η Τουρκία έχει αρχίσει να επιτυγχάνει κέρδη σε επιχειρησιακές περιοχές πέρα ​​από τα εθνικά της σύνορα με τις στρατηγικές που ακολούθησε, ο Μεμόγλου είπε: «Σε αυτό το σημείο, όπως τα εθνικά σύνορα του Συμφώνου της Τουρκίας μεταφέρθηκαν στις θάλασσές της με το Δόγμα της 'Γαλάζιας Πατρίδας', έχει επίσης μεταφερθεί στο βαθύ διάστημα με το Δόγμα της 'Διαστημικής Πατρίδας'».<br /><br />«Τυρκουάζ Πατρίδα» και «Παγκόσμιο Κράτος»<br /><br />Το Δόγμα «Τυρκουάζ Πατρίδας» επινοήθηκε και αυτό από τον αντιναύαρχο Cihat Yaycı. Η «Τυρκουάζ Πατρίδα» θεωρείται ως ο τόπος όπου έζησαν οι Τούρκοι, είχαν επιρροή, κυβέρνησαν και η γλώσσα τους ομιλήθηκε σε όλη την Ιστορία. Ο απώτερος στόχος του Δόγματος της «Τυρκουάζ Πατρίδας» είναι η ιδέα της υποστήριξης και ενίσχυσης της τουρκικής παρουσίας. Αυτό σημαίνει διεκδίκηση δικαιωμάτων σε μέρη όπου ζούσαν οι Τούρκοι, είχαν επιρροή, κυριαρχούσαν και η γλώσσα τους μιλιόταν διαχρονικά. Αυτό είναι ουσιαστικά καμουφλαρισμένος ο Παντουρκισμός.<br /><br />Πέρα από αυτές τις εσωτερικές εντάσεις, το τρέχον στρατηγικό πλαίσιο είναι τέτοιο, που η Γαλάζια Πατρίδα έχει πρακτικά επιτύχει συναίνεση εντός της τουρκικής κοινωνίας (μεταξύ των μεγάλων πολιτικών δυνάμεων, μόνο το φιλοκουρδικό HDP που περιθωριοποιήθηκε στη Βουλή, επέκρινε αυτό το δόγμα). Ωστόσο, η αλλαγή δυναμικής των συνεργασιών-συμμαχιών στην Ανατολική Μεσόγειο επιβάλλει στον Ερντογάν μια τακτική αναδίπλωσης κατά καιρούς. Όπως κάποτε υποστήριξε την προσέγγιση με την ΕΕ και στη συνέχεια το λεγόμενο «νεο-οθωμανικό» δόγμα του Αχμέτ Νταβούτογλου, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μπορεί κάλλιστα να αλλάξει τα ιδεολογικά του διαπιστευτήρια και να ανακυκλώσει άλλα δόγματα εξωτερικής πολιτικής αν αυτό ήταν προς το συμφέρον του.<br /><br />Λιγότερο γνωστή είναι η τουρκική ιδέα για «ένα παγκόσμιο κράτος». Στο τουρκικό φαντασιακό αυτό εκφράζεται καλύτερα από ένα οικουμενικό κράτος στα πρότυπα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με απλά λόγια, η Γαλάζια Πατρίδα, η Διαστημική Πατρίδα και η Τυρκουάζ Πατρίδα, το Blue, είναι τα στάδια που οι Τούρκοι φαντασιώνονται ότι είναι απαραίτητα για την επίτευξη αυτού του τελικού στόχου της παγκόσμιας τουρκικής κυριαρχίας</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η «Γαλάζια Πατρίδα», η «Διαστημική Πατρίδα» και η... «Τυρκουάζ Πατρίδα» της Τουρκία.

Μαρίνος Γκασιάμης Τα δόγματα που απώτερο στόχο έχουν τον παντουρκισμό Στο νομοσχέδιο που έχει τεθεί υπό διαβούλευση στη γειτονική Τουρκία κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα -Βόρεια Μακεδονία: εθνικιστές, λαϊκιστές και διπλωματικά ζόμπι απειλούν τη σταθερότητα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2024/05/2024-05-12T131708Z_836495725_RC2YO7AIZ4S2_RTRMADP_5_NORTH-MACEDONIA-PRESIDENT-1024x718.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="561" data-original-width="800" height="449" src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2024/05/2024-05-12T131708Z_836495725_RC2YO7AIZ4S2_RTRMADP_5_NORTH-MACEDONIA-PRESIDENT-1024x718.jpg" width="737" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Πρέπει να αποτελεί παγκόσμιο πολιτικό παράδοξο η στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη, με τις παρακλητικές δηλώσεις του ιδίου και του ΥΠΕΞ Γεραπετρίτη για την ανάγκη σεβασμού της Συμφωνίας των Πρεσπών. Είναι οι ίδιοι που μόλις το 2019 συμπορεύονταν με χρυσαυγίτες, λαικιστές, ακροδεξιούς και εκκλησία στις διαδηλώσεις κατά της Συμφωνίας την οποία αποκαλούσαν , λίγο πολύ, προδοτική. Η θέση του Μητσοτάκη ότι αποδέχεται τη Συμφωνία γιατί το κράτος έχει συνέχεια, είναι θεατρική για εσωτερική κατανάλωση. Την αποδέχεται γιατί είναι εθνικά ωφέλιμη, αλλά φοβάται να το ομολογήσει.<br /><br />Αντίστοιχα θεατρική, από κάθε άποψη ήταν και η απόφαση νέας προέδρου της Βόρειας Μακεδονίας να αρνηθεί να αποκαλέσει τη χώρα της με το συνταγματικό της όνομα, αναφέροντάς την απλά ως “Μακεδονία”, κάτι που προκάλεσε την αποχώρηση της Ελληνίδας πρέσβειρας στα Σκόπια από την τελετή ορκωμοσίας της Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα. Παγιδευμένοι και οι δύο στο πελατειακό τους σύστημα θα βρεθούν σύντομα ενώπιον πολιτικών αδιεξόδων αν δεν διορθώσουν την πολιτική τους. Και η μεν Σιλιάνοφσκα έχει πίσω της τις εκλογές, ο δε Μητσοτάκης μπροστά του. Και το διεθνές περιβάλλον, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ, είναι απόλυτα εχθρικό σε κάθε απόπειρα υπονόμευσης ή ακύρωσης της Συμφωνίας. Ο Μητσοτάκης που πάει στις εκλογές με σύνθημα τη σταθερότητα, είναι αυτός που την απειλεί...<br /><br />Διπλωματία του φόβου και της αδράνειας<br /><br />Η πραγματικότητα είναι ότι όσο παραβιάζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών οι εθνικιστές Βορειομακεδόνες, άλλο τόσο την παραβιάζει και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, άρα ο κίνδυνος αστάθειας είναι υπαρκτός. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Συμφωνία των Πρεσπών έλυσε με τον καλύτερο συμβιβασμό ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα της Ελλάδας. Σταθεροποίησε την περιοχή, έφερε ηρεμία,, απελευθέρωσε σημαντικό διπλωματικό κεφάλαιο για την χώρα και θα μπορούσε η Ελλάδα να είναι η κινητήριος δύναμη στα βαλκάνια, αν ο πρωθυπουργός διέθετε ελάχιστες ικανότητες διαχείρισης τέτοιων ζητημάτων.<br /><br />Με λυμένα τα χέρια για το ονοματολογικό και κυρίως την αποσύνδεση της Βόρειας Μακεδονίας από την αρχαία ελληνική Μακεδονία, ο Μητσοτάκης θα μπορούσε να αναλάβει πρωτοβουλίες “υιοθέτησης” της γειτονικής μας χώρας και ταυτόχρονα να κινηθεί για την εμπέδωση κλίματος ανάπτυξης, ασφάλειας και συνεργασίας.<br />Και όμως , ο Μητσοτάκης έκανε ακριβώς τα αντίθετα. Γιατί μπορεί ο ίδιος να μην θέλει να θυμάται την συμπόρευσή του με ότι πιο ακραίο και σκοταδιστικό στοιχείο υπήρχε στη χώρα , με ψηφοθηρική στόχευση, αλλά τα θυμούνται όλοι οι άλλοι. Η διπλωματική παραλυσία έκανε τη δουλειά της και τώρα τη βρίσκει μπροστά του. Ακόμη και οι διαρκείς διακηρύξεις της Αθήνας υπέρ της συμφωνίας δεν συνοδεύθηκαν ποτέ από τις αναγκαίες ενέργειες στήριξής της, τόσο όσον αφορά τα πρωτόκολλα συνεργασίας που δεν φέρνει στη βουλή, τις συνομιλίες για τα εμπορικά, σήματα, πολιτισμικά και εκπαιδευτικά ζητήματα κλπ. Η κεντρική θέση της κυβέρνησης Μητσοτάκη ότι παρά τις διαφωνίες με την Συμφωνία των Πρεσπών την σέβεται είναι απολύτως προσχηματική. Τρέμει το ακροδεξιό ακροατήριό του και φυσικά αναμένεται και η εμφάνιση του πατριδοκάπηλου Αντώνη Σαμαρά. Όπως έστρωσε θα κοιμηθεί ο Μητσοτάκης…<div><br />Τι να περιμένουμε στο εξής<br /><br /></div><div>Για μια ακόμη φορά ο πρωθυπουργός δείχνει ανίκανος να κινηθεί αποτελεσματικά. Η ενέργεια της πρέσβειρας Σοφίας Φιλιππίδου να αποχωρήσει από την τελετή υπαγορεύθηκε από το ΥΠΕΞ και θυμίζει τον κλεφτοπόλεμο της Ελλάδας επί δεκαετίες, όταν σε όλα τα διεθνή φόρα οι εκπρόσωποι της χώρας αποχωρούσαν επειδή έβλεπαν ταμπέλες με το όνομα “Δημοκρατία της Μακεδονίας”<br />Η πιο σημαντική στιγμή όμως δεν ήταν η ορκωμοσία της νέας προέδρου. Θα περιμένουμε τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης του Μίτσοσκι προκειμένου να διαπιστωθεί αν η παράσταση της Σιλιάνοφσκα ήταν μια παρορμητική στάση, λίγες ώρες μετά την εκλογική της νίκη ή θα αποτελέσει πυξίδα της νέας κυβέρνησης. Θα έχουμε δηλαδή μια επίσημη πολιτική για να κρίνουμε.<br /><br />Η κατάσταση στη Βόρεια Μακεδονία δεν είναι καθόλου καλή. Φτώχεια, αδιανόητη διαφθορά, καχεκτική δημοκρατία, αδύναμοι θεσμοί και το όραμα της ευρωπαικής προοπτικής που είναι ήδη χλωμό . Σε αυτό το κλίμα πρέπει να προστεθεί και η επιμονή της Βουλγαρίας να αναθεωρηθεί και πάλι το σύνταγμα της Βόρειας Μακεδονίας, προκειμένου να αναγνωριστεί και συνταγματικά βουλγαρική εθνική μειονότητα. Συμβαίνει πολλές φορές, χώρες που νοιώθουν ότι βρίσκονται υπό πολιορκία, να παίρνουν πολλά ρίσκα με το αντίστοιχο κόστος. Το βέβαιο είναι ότι η Βόρεια Μακεδονία βρίσκεται σε μια περίπλοκη κατάσταση και έχει ανάγκη από συμμάχους. Οπότε θα πρέπει λογικά να περιμένουμε κάποιες κινήσεις.</div><div><br />1. Να πάρει μηνύματα η Βόρεια Μακεδονία από την ΕΕ για την προοπτική ένταξής της . Ήδη η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έστειλε το πρώτο για την Συμφωνία των Πρεσπών.<br />2. Να πάρει επίσης μήνυμα από τις ΗΠΑ που είναι ιδιαίτερα σκληρές υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών με το γνωστό διάταγμα Μπάιντεν.<br />3. Να πιεστεί επίσης η ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει τη Συμφωνία, να ψηφίσει τα πρωτόκολλα κλπ. Προφανώς ο Μητσοτάκης δεν πρόκειται να κινηθεί πριν από τις ευρωεκλογές.<br />4. Να υπάρξει ένταση και με τη Βουλγαρία και να βρεθεί σε πολλαπλά αδιέξοδα.<br /><br />Εν κατακλείδι. Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι κομβικής σημασίας για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και την ειρήνη στα βαλκάνια. Υπό αυτή την οπτική οι ευθύνες και των δύο κυβερνήσεων είναι ίδιες. Η τάση του Έλληνα πρωθυπουργού να εκλιπαρεί σχεδόν τα Σκόπια να τηρήσουν τη Συμφωνία δεν δείχνει μόνο τι πραγματικά πιστεύει, αλλά αποκαλύπτει και τον ανομολόγητο φόβο του. Ότι η κατάρρευση της Συμφωνίας θα προκαλέσει πολιτικό σεισμό στην Ελλάδα, θα επηρεάσει την θέση της χώρας στα βαλκάνια και τις σχέσεις με τις ΗΠΑ και την ΕΕ.<br />Όταν έσπειρε ανέμους ως αντιπολίτευση ανέμιζε την πατριδοκαπηλία του. Τώρα θα θερίσει θύελλες και εκείνοι που κρατούσαν τις σημαίες το 2019 είναι ήδη απέναντί του. ...</div><div><br /></div><div>πηγή <br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελλάδα -Βόρεια Μακεδονία: εθνικιστές, λαϊκιστές και διπλωματικά ζόμπι απειλούν τη σταθερότητα.

Του Σωτήρη Σιδέρη Πρέπει να αποτελεί παγκόσμιο πολιτικό παράδοξο η στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη, με τις παρακλητικές δηλώσεις του ιδίου κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Μητσοτάκης -Ερντογάν: πολιτική χορογραφία. Η σιωπή για τα μεγάλα και κρίσιμα και το πανάκριβο μορατόριουμ.

<img height="406" src="https://omegapress.gr/images/KYRIAER.jpg" width="725" /><div><br /></div><div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Η συνέντευξη των Μητσοτάκη και Ερντογάν, αμέσως μετά τη συνάντησή τους , ήταν μια καλοστημένη χορογραφία για τις ανάγκες της τηλεοπτικής κάλυψης, αλλά και για το μορατόριουμ ως προς την πολιτική της διάσταση, γιατί αυτό ήταν που ήθελαν να προβάλλουν. Ως προς την πραγματικότητα των διμερών ελληνοτουρκικών σχέσεων ήταν μια παταγώδης αποτυχία. Γιατί ο Ερντογάν θέλοντας να διατηρήσει στο απόλυτο επίπεδο την αναθεωρητική του πολιτική, φρόντισε να διαμηνύσει σε συνέντευξή του πριν υποδεχθεί τον Μητσοτάκη, ότι “ η έγερση ζητημάτων κυριαρχίας δεν είναι μια κατάσταση που βλάπτει το έδαφος του διαλόγου και εμποδίζει την πρόοδό του…”. Είχαμε και τον χάρτη της Γαλάζιας Πατρίδας για το Αιγαίο, μια κίνηση ακραίου αναθεωρητισμού, άρα η Τουρκία, φρόντισε να ναρκοθετήσει τα ουσιώδη.<br /><br />Έχουμε έτσι, μια επικίνδυνη συσσώρευση θεμάτων της αναθεωρητικής ατζέντας, χωρίς να απαντηθεί ουσιαστικά από την Αθήνα δηλαδή έχουμε ένα μορατόριουμ που πληρώνουμε πανάκριβα. Η άρνηση λοιπόν να επικεντρωθούν οι δύο χώρες στα δύσκολα απλά αναβάλλει την επόμενη, ίσως ισχυρή κρίση. Στις δηλώσεις του οι δύο ηγέτες, δεν είπαν το παραμικρό για την εξέλιξη του Πολιτικού Διαλόγου δηλαδή για τις συνομιλίες για την οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας, εναέριο χώρο, γκρίζες ζώνες κλπ. Ενίοτε η σιωπή δεν είναι χρυσός..</div><div><br />Τα δημόσια ανώδυνα και η σιωπή για τα επώδυνα<br /><br /> Ως προς τα περί τουρκικής μειονότητας στη Θράκη και η απάντηση που δόθηκε είναι πλέον μόνιμες αναφορές και δεν εντυπωσιάζουν. Ως προς την διαφωνία για την Χαμάς και τον πόλεμο στη Γάζα και ο Ερντογάν και ο Μητσοτάκης μάλλον την επιδίωξαν γιατί ο καθένας ήθελε να στείλει τα μηνύματά του, για τον απλό λόγο ότι ο πόλεμος δεν είναι διμερές ελληνοτουρκικό πρόβλημα, αλλά το έκαναν για λόγους δημοσιότητας των απόψεών τους.<br /> Ο Τούρκος πρόεδρος προς τις ΗΠΑ και τον Ισλαμικό κόσμο ότι παραμένει στις θέσεις του και ότι εκφράζει τους απανταχού μουσουλμάνους. Ο Έλληνας πρωθυπουργός προς τις ΗΠΑ , την ΕΕ και το Ισραήλ ότι παραμένει πιστός στη γραμμή της Δύσης, αποσιωπώντας όμως μια κρίσιμη λεπτομέρεια. Ενώ ο Μητσοτάκης τάχθηκε υπέρ του Παλαιστινιακού κράτους, δεν δήλωσε ότι υιοθετεί την πρωτοβουλία της Ισπανίας και της Ιρλανδίας για αναγνώρισή του. Να σημειωθεί ότι η δήλωση Ερντογάν ότι ευχαριστεί τον Μητσοτάκη γιατί η Αθήνα ψήφισε υπέρ της ένταξης των Παλαιστινίων στον ΟΗΕ μόνο ως έκφραση μεγαλομανίας θα μπορούσε να θεωρηθεί.<br /><br />Υπό αυτό το πρίσμα έχουμε ένα συνολικό παζλ με εντελώς διαφορετικά κομμάτια που πρέπει να συναρμολογηθούν για να εξαχθεί ένα πρώτο συμπέρασμα. Είναι προφανές πως ούτε η Αθήνα, ούτε η Άγκυρα ήθελαν στην παρούσα συγκυρία να δημιουργήσουν αρνητική ατμόσφαιρα την στιγμή των δηλώσεων των δύο ηγετών. Η Τουρκία κατά πάγια τακτική της δημοσιοποίησε μέσω των ΜΜΕ την επίμονη αναθεωρητική στρατηγική της, χωρίς να παίρνει απαντήσεις από την ελληνική κυβέρνηση. Η οποία αρκείται στο μορατόριουμ φοβούμενη να ανοίξει το καπάκι του Πολιτικού Διαλόγου και να μας πει τι συζητιέται.. Αν συζητούν κάτι...<br />Όλα αυτά όσο βρίσκονται στο πλαίσιο του μορατόριουμ καλύπτονται, έστω και αν κανείς απ όσους εμπλέκονται στη διαχείρισή τους δεν πιστεύει ότι αυτή η ηρεμία θα κρατήσει για πολύ. Η Τουρκία κρατάει το κλειδί του μορατόριουμ και της έντασης και το γυρίζει όποτε εκείνη κρίνει.<br /><br />Τα επόμενα βήματα<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος παρά το γεγονός ότι είναι ένας διεθνής παράγοντας αυτή την περίοδο και ιδιαίτερα μετά την ήττα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, έχει στραμμένο το βλέμμα στο εσωτερικό της χώρας. Η οικονομία, η ενίσχυση των ακραίων ισλαμιστών και η αποδυνάμωση του ΑΚΡ τον προβληματίζουν. Η Αθήνα οφείλει να μελετήσει ότι μόλις πρόσφατα , μαζί με τον χάρτη της Γαλάζιας Πατρίδας στο Αιγαίο, έγινε γνωστό, ότι προωθούνται ιστορικού τύπου αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα που ίσως προκαλέσουν μεγάλες εντάσεις. Από την αντιπολίτευση κάνουν λόγο για ανατροπές στην εκπαίδευση, για εξίσωση του εκπαιδευτικού προγράμματος με επαγγελματικά λύκεια για ιμάμηδες, ενώ σύμφωνα με το νέο πρόγραμμα, τα θρησκευτικά θα καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο από τα μαθήματα Μαθηματικών, της Φυσικής και των Κοινωνικών Επιστημών, ενώ δεν θα διδάσκεται η θεωρία της εξέλιξης των ειδών.Αδυνατίζει η γραμμή από τους Ταλιμπάν..<br /><br />Είναι σχεδόν βέβαιο ότι μετά τις ευρωεκλογές και το κλίμα στην Αθήνα δεν θα είναι το ίδιο ενώ στην Τουρκία η φθορά του Ερντογάν είναι ήδη ορατή. Κατά συνέπεια, το νέο ραντεβού των δύο ηγετών σε δύο μήνες στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον μπορεί να είναι τελείως διαφορετικό από το σημερινό.</div><div><br />Ο Ερντογάν θα πάει στην αμερικανική πρωτεύουσα με σκοπό να κερδίσει τις εντυπώσεις σε διεθνές επίπεδο και δεν ξέρουμε τι ακριβώς θα θέλει να προβάλλει ως προτεραιότητας. Αν δηλαδή θα είναι η Γάζα, οι σχέσεις με τις ΗΠΑ, με την Ελλάδα κλπ. Άρα υπάρχουν επιφυλάξεις.<br />Από την πλευρά του ο Μητσοτάκης θα έχει υποστεί εκλογική φθορά, είναι θέμα ημερών να εμφανιστεί ο Σαμαράς , ίσως και άλλοι για την Τουρκία, τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία, είναι πολλά μαζεμένα , οπότε το πως θα πάει στην Ουάσιγκτον είναι επίσης σημαντικό .Η όξυνση όλων των μετώπων , της Βόρειας Μακεδονίας, της Αλβανίας και ίσως και του Κυπριακού, αποδυναμώνουν ήδη τον Έλληνα πρωθυπουργό.<br /><br />Είναι γεγονός ότι από την συνάντηση της 13ης Μαίου δεν περιμέναμε κάτι ιδιαίτερο. Όπως σημειώθηκε ο Ερντογάν είχε φροντίσει να δημοσιοποιήσει πιο έντονα την αναθεωρητική του ατζέντα , χωρίς η Αθήνα να απαντήσει.<br />Όλα δείχνουν ότι η συσσώρευση , η καθήλωση και η άρνηση των δύο κυβερνήσεων να περάσουν στην μεγάλη και δύσκολη ατζέντα δεν θα αποβεί σε καλό για την Ελλάδα. Και είναι θέμα χρόνου να αποδειχθεί..</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μητσοτάκης -Ερντογάν: πολιτική χορογραφία. Η σιωπή για τα μεγάλα και κρίσιμα και το πανάκριβο μορατόριουμ.

Του Σωτήρη Σιδέρη Η συνέντευξη των Μητσοτάκη και Ερντογάν, αμέσως μετά τη συνάντησή τους , ήταν μια καλοστημένη χορογραφία για τις ανάγκες ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Times του Λονδίνου αποκαλύπτουν συγκλονιστικά έγγραφα: Το σχέδιο της Χαμάς για μυστική βάση στην Τουρκία . Εκπαίδευση πυρήνων για επιθέσεις σε Ισραήλ.

<img height="430" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/05/240514133722_Erdogan-Ismail-Haniyeh-hamas04-1024x688.jpg" width="732" /><br /><br />Έγγραφα που εντοπίστηκαν από τον ισραηλινό στρατό στη Γάζα αποκαλύπτουν σχέδια της Χαμάς να εγκαθιδρύσει μια μυστική βάση στην Τουρκία και άλλους τρομοκρατικούς θύλακες σε άλλες χώρες με στόχο τον συντονισμό επιθέσεων κατά ισραηλινών στόχων σε γειτονικές χώρες, γράφουν οι Times.<br /><br />Στο άρθρο του Anshel Pfeffer με τίτλο <a href="https://www.thetimes.co.uk/article/secret-papers-reveal-hamas-plan-to-set-up-base-in-turkey-3cvsmz7hh">«Secret papers reveal Hamas plan to set up base in Turkey»</a> και υπότιτλο «Israel claims that a document proposing to “establish a security branch abroad” was discovered at the home of the chief of staff to Hamas’s leader in Gaza» αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι η Χαμάς σχεδίαζε να δημιουργήσει μια μυστική βάση στην Τουρκία και άλλους τρομοκρατικούς πυρήνες αλλού για τον συντονισμό επιθέσεων κατά ισραηλινών στόχων σε γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων και μελών του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με αρχεία που κατέλαβε ο ισραηλινός στρατός στη Γάζα και είδαν οι Times.<br /><br />Το τυπωμένο έγγραφο με τίτλο «Ίδρυση βάσης στην Τουρκία» όπως υποστηρίζουν οι Ισραηλινοί ανακαλύφθηκε στο σπίτι του Hamza Abu Shanab, επιτελάρχη του ηγέτη της Χαμάς στη Γάζα Yahya Sinwar. Περιγράφει τις προσπάθειες του Ισραήλ να περιορίσει τη Λωρίδα της Γάζας την τελευταία δεκαετία, οι οποίες είχαν θέσει τη Χαμάς σε άμυνα.<br /><br />Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον ανώνυμο συντάκτη του σχεδίου, «δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να δράσουμε κάνοντας μια μεγάλη προσπάθεια για τη δημιουργία στρατιωτικών κόμβων που θα αποτελέσουν τη βάση για ειδικές επιχειρήσεις που μπορούν να ενισχύσουν τις δυνάμεις της αντίστασης στρατιωτικά, διπλωματικά και ηθικά. Ως εκ τούτου, προτείνουμε να δημιουργηθεί ένας κλάδος ασφαλείας στο εξωτερικό, ο οποίος θα είναι σε θέση να αντλεί πληροφορίες και να διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις στο μέλλον».<br /><br />Το έγγραφο καθορίζει ένα τριετές σχέδιο με στόχο τη «δημιουργία πολλών στρατιωτικών πυρήνων και καταφυγίων σε πολλές χώρες», καθώς και «εκπαίδευση των στρατιωτικών πυρήνων και… πρακτικό σχεδιασμό σαμποτάζ και δολοφονιών». Ως στόχοι δολοφονίας αναφέρονται «αξιωματικοί και διοικητές της Μοσάντ» -της υπηρεσίας πληροφοριών του Ισραήλ- και «Ισραηλινοί με επιρροή». Αναφέρεται επίσης σε «σαμποτάζ ισραηλινών ναυτικών σκαφών» και «απαγωγές».<br /><br />Το σχέδιο περιλαμβάνει λεπτομέρειες σχετικά με τη χρηματοδότηση και το προσωπικό που θα σταλεί για τη δημιουργία της βάσης στην Τουρκία. Δεν είναι σαφές αν το σχέδιο τέθηκε σε εφαρμογή πριν η Χαμάς εξαπολύσει την επίθεσή της στις 7 Οκτωβρίου, της οποίας ο Sinwar θεωρείται ο κύριος υποκινητής, ή αν έχουν δημιουργηθεί πυρήνες στην Τουρκία.<br /><br />Στις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου που ξεκίνησαν τον πόλεμο στη Γάζα σκοτώθηκαν περίπου 1.200 άνθρωποι, ενώ περισσότεροι από 200 κρατήθηκαν όμηροι. Η τουρκική κυβέρνηση έχει εκφράσει την υποστήριξή της στη Χαμάς, αποκαλώντας την «απελευθερωτική ομάδα» και κατακεραυνώνοντας το Ισραήλ εν μέσω ισχυρισμών ότι περισσότεροι από 35.000 Παλαιστίνιοι έχουν πεθάνει κατά τη στρατιωτική εκστρατεία.<br /><br />Ο πρόεδρος της Τουρκίας Erdogan δήλωσε την Κυριακή ότι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Binyamin Netanyahu, «έχει φτάσει σε ένα επίπεδο που θα ζήλευε και ο Χίτλερ με τις γενοκτονικές μεθόδους του».<br /><br />Την Κυριακή, ο Erdogan δήλωσε ότι περισσότερα από 1.000 μέλη της Χαμάς νοσηλεύονται σε νοσοκομεία της Τουρκίας και επανέλαβε τη θέση του ότι η Χαμάς είναι «κίνημα αντίστασης».<br /><br />Σε συνέντευξη Τύπου μετά από συνομιλίες στην Άγκυρα με τον Έλληνα πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Erdogan δήλωσε ότι λυπάται για τη στάση της Ελλάδας που θεωρεί τη Χαμάς τρομοκρατική οργάνωση.<br /><br />«Ας συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε», είπε ο Μητσοτάκης, πριν προσθέσει ότι οι δύο ηγέτες μπορούν να συμφωνήσουν ότι η βία πρέπει να τερματιστεί και ότι χρειάζεται μια μακροπρόθεσμη κατάπαυση του πυρός.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι Times του Λονδίνου αποκαλύπτουν συγκλονιστικά έγγραφα: Το σχέδιο της Χαμάς για μυστική βάση στην Τουρκία . Εκπαίδευση πυρήνων για επιθέσεις σε Ισραήλ.

Έγγραφα που εντοπίστηκαν από τον ισραηλινό στρατό στη Γάζα αποκαλύπτουν σχέδια της Χαμάς να εγκαθιδρύσει μια μυστική βάση στην Τουρκία και ά...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν επιτέθηκε στον Μητσοτάκη για τη Χαμάς! Φανταστείτε αν η διαφωνία ήταν για το Αιγαίο ή την Κύπρο…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/05/Mitso-Erdogan-1-825x500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="485" data-original-width="800" height="388" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/05/Mitso-Erdogan-1-825x500.jpg" width="702" /></a></div><div><br /></div>Του <b>ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ</b><br />Χθες είδαμε πόσο εύκολα μπορεί να τιναχθεί στον αέρα το “καλό κλίμα” μεταξύ δύο χωρών -αν και στην περίπτωση της Ελλάδας και της Τουρκίας- δεν γνωρίζουμε αν όντως η ατμόσφαιρα είναι τόσο καλή, όσο διαφημίζεται, κυρίως από την πλευρά της Άγκυρας.<br /><br />Η απάντηση του ισλαμιστή προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, για την Χαμάς πάγωσε προς στιγμή την ελληνική αντιπροσωπεία, αλλά και όσους παρακολουθούσαν τις δηλώσεις από τα ελληνικά και τα κυπριακά τηλεοπτικά δίκτυα, διότι ο Τούρκος ηγέτης ανταπάντησε στον Κυριάκο Μητσοτάκη με τρόπο απαράδεκτο.<br /><br />Πρέπει να σημειώσω εδώ ότι παραβίασε και τη συμφωνια που έλεγε ότι ο κάθε ηγέτης θα κάνει τη δήλωση του και δεν θα επανέλθει. Όμως, ο Ερντογάν πήρε αυθαίρετα το λόγο για να υποστηρίξει με πρωτόγνωρο πάθος της Χαμάς. Ούτε οι ίδιοι οι ηγέτες της δεν την υπερασπίζονται με τόσο σθένος, όσο ο Ερντογάν.Οι αναφορές του στη Χαμάς και στο Ισραήλ, δεν βρήκαν σύμφωνο τον Έλληνα πρωθυπουργό, καθώς ο Ερντογάν ύμνησε μία οργάνωση, την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση χαρακτηρίζουν τρομοκρατική. Άρα, ως μέλη της Ε.Ε., και η Ελλάδα και η Κύπρος την χαρακτηρίζουν το ίδιο: Δηλαδή τρομοκρατική.<br /><br />Έχουμε υποβάλει σχετική ερώτηση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και θα έχει πολύ ενδιαφέρον η απάντηση του Αμερικανού εκπροσώπου στον Ερντογάν για τον Χαμάς. Εικάζουμε πάντως ότι η απάντηση για την Χαμάς θα είναι πολύ σκληρή -όπως συνηθίζεται- αλλά οι Αμερικανοί μπορεί να επιλέξουν να μην απαντήσουν στον ίδιο τον Ερντογάν για τις ανόητες και επικίνδυνες δηλώσεις του.<br /><br />Είναι …πανέξυπνος τελικά ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας. Ανακοίνωσε μόνος του ότι φιλοξενεί 1000 μέλη της Χαμάς, που βρίσκονται σε νοσοκομεία, προφανώς επειδή τραυματίστηκαν στον πόλεμο εναντίον του Ισραήλ. Τόσο απλά είναι τα πράγματα.<br /><br />Τι σημαίνει αυτό για τους Αμερικανούς …συμμάχους του Ερντογάν; Θα σας δώσω την απάντηση. Αν το έκανε οποιαδήποτε άλλη χώρα, θα είχαν σκίσει τα ιμάτια τους!!!<br /><br />Όπως και να έχουν τα πράγματα, η Αμερική είναι ικανοποιημένη με την προσέγγιση της Ελλάδας και της Τουρκίας και τον τερματισμό των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο για 14 ολόκληρους μήνες. Βέβαια η ανθελληνική ρητορική υπάρχει και είναι συνεχής για την αμφισβήτηση της κυριαρχίας στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου.<br /><br />Το Κυπριακό τέθηκε στον Ερντογάν από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας και όπως μας είπε μία διπλωματική πηγή, ότι ήθελε να πει ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης στον Ερντογάν μεταφέρθηκαν από τον κ. Μητσοτάκη. Είναι πολύ θετικό ότι συνέβη αυτό, και θυμίζω ότι ο Κύπριος Πρόεδρος μίλησε δύο φορές με τον Έλληνα Πρωθυπουργό πριν την επίσκεψη του στην Άγκυρα.<br /><br />Από τις δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη αντιλαμβάνεται ο καθένας την απάντηση του Ερντογάν στο ελληνικό αίτημα για να ξαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό.<br /><br />Ο Έλληνας πρωθυπουργός ζήτησε δημόσια να δοθεί χρόνος στην απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, διότι προφανώς ο Ερντογάν επανέλαβε τα λεγόμενα του κατοχικού ηγέτη, ότι η αποστολή της κ. Ολγκίν-Κουεγιάρ τελειώνει σε ένα μήνα. Οι Αττίλες έχουν θέσει ως στόχο να “σκοτώσουν” την πρωτοβουλία, διότι η απόφαση τους είναι μία και οριστική: Τα δύο κράτη.<br /><br />Όπως έχουμε σημειώσει πολλές φορές από το δελτίο ειδήσεων του Omega η βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων σίγουρα θα βοηθήσει και το Κυπριακό. Εάν ο Ερντογάν επιχειρήσει ενέργειες εναντίον της Κύπρου, ως αυτές που ακούμε, δηλαδή για νέα προσβολή της νεκρής ζώνης και άλλες παράνομες ενέργειες στην Αμμόχωστο, θα φέρει σε δύσκολη θέση τον κ. Μητσοτάκη.<br /><br />Πως θα μπορεί ο Έλληνας πρωθυπουργός να συνεχίζει την πορεία βελτίωσης των σχέσεων με την κατοχική δύναμη, όταν τίθεται σε κίνδυνο το δήθεν καλό κλίμα με τις τουρκικές ενέργειες στην Κύπρο;<br /><br />Εάν κοντραρίστηκαν για ένα θέμα όπως η Χαμάς, μπορεί να φανταστεί ο καθένας τι θα συμβεί εάν το θέμα αφορά το Αιγαίο ή την Κύπρο…<br /><br />Στη σημερινή Τουρκία του Ερντογάν δεν μπορεί να έχει κανείς εμπιστοσύνη. Εκεί που υμνεί ένα ξένο ηγέτη. ο Τούρκος πρόεδρος -με την ίδια ευκολία- μπορεί να τον καθυβρίσει και να δημιουργήσει “εμπόλεμη κατάσταση”. Ο Ερντογάν, αυτή τη στιγμή, δεν μπορεί να προκαλέσει στα ίσια την Ελλάδα, με πολεμικά αεροπλάνα, διότι οι Αμερικανοί έχουν μάτια και βλέπουν.<br /><br />Σύμφωνα με την επιστολή του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν στους προέδρους των πιο σημαντικών Επιτροπών του Κογκρέσου, η επανάληψη των υπερπτήσεων μπορεί να σταματήσει την πώληση των αμερικανικών μαχητικών F-16 στην Τουρκία…<br /><br />Βέβαια, ο Ερντογάν πνέει τα μένεα εναντίον των Αμερικανών. Ανάλογα με τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και επειδή προφανώς έχει καταλάβει ότι ο αντισημιτισμός και ο αντιαμερικανισμός του τον ωφελεί στο εσωτερικό μέτωπο, θα αντιμετωπίσει και το θέμα των σχέσεων του με την Ουάσιγκτον και γενικότερα με τη δύση. Προσωπικά δεν είμαι βέβαιος ότι η υπόθεση της πώλησης των αμερικανικών μαχητικών F-16 θα έχει αίσιο τέλος…<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Ερντογάν επιτέθηκε στον Μητσοτάκη για τη Χαμάς! Φανταστείτε αν η διαφωνία ήταν για το Αιγαίο ή την Κύπρο…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Χθες είδαμε πόσο εύκολα μπορεί να τιναχθεί στον αέρα το “καλό κλίμα” μεταξύ δύο χωρών -αν και στην περίπτωση της Ελλάδας...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: Η ιστορική ήττα των ελληνικών ελίτ και η επιστροφή του λαού.

<img height="469" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/05/erdogan-kyriakos-mitsotakis-SLpress--825x604.jpg" width="754" /><br /><br /><b>ΦΟΥΣΚΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ</b><br />«Δίπλα στις διαφωνίες μας μπορούμε να γράφουμε και μία παράλληλη σελίδα με τις συμφωνίες μας» δήλωσε ο πρωθυπουργός κατά την συνάντηση του με τον Ταγίπ Ερντογάν, όμως η συνέντευξη του Τούρκου Προέδρου στην “Καθημερινή” που προηγήθηκε κάνει έκδηλες δύο κυνικές πραγματικότητες.<br /><br />Η πρώτη είναι ότι η κατοχή του 1/3 της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον τουρκικό στρατό είναι στρατηγικά εκμεταλλεύσιμη για το μοίρασμα του Αιγαίου. Η δεύτερη, σχετικά διακριτή από τη πρώτη αλλά όχι εντελώς ανεξάρτητη, είναι αυτό που κατά λέξη είπε ο Τούρκος Πρόεδρος, ότι δηλαδή ζητήματα συνεργασίας και φιλίας δεν προϋποθέτουν συζήτηση επί θεμάτων κυριαρχίας. Τί σημαίνει αυτό στη πράξη για τα ελληνοτουρκικά;<br /><br />Σημαίνει, όπως θα μας το πει ο πρόεδρος του Ελληνοτουρκικού Συμβουλίου, Αντνάν Πολάτ, ο ίδιος επιχειρηματίας των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, με παρουσία σε όλα τα Βαλκάνια και την Ελλάδα, ότι η στενή επιχειρηματική σύνδεση Τουρκίας-Ελλάδας είναι απαραίτητη σε όλους τους τομείς: Hλεκτρική διασύνδεση μεταξύ Τουρκίας και ελληνικών νησιών, κοινή ανάπτυξη αιολικών πάρκων, συνεκμετάλλευση ενεργειακών πόρων, κοινή χρηματοδότηση μεταφορών και logistics κλπ. Πολύ πιθανό να υπάρχει και χρονοδιάγραμμα, με κορύφωση έναν πανηγυρικό εορτασμό της συνεργασίας το 2030, με τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από το Σύμφωνο φιλίας Βενιζέλου-Ατατούρκ.<br /><br />Οι δύο αστικές τάξεις εκατέρωθεν του Αιγαίου, η τουρκική και η ελληνική, παρακάμπτουν το ζήτημα της κυριαρχίας προς χάριν της ειρήνης και της συνεργασίας. Η εκμετάλλευση των πόρων δεν ανήκει πλέον στο κυρίαρχο κράτος με βάση τα δικαιώματα που του κατοχυρώνει το διεθνές δίκαιο. Έχει αποφασιστεί ότι το Αιγαίο είναι ένα χώρος συνεκμετάλλευσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Στις 10 Φεβρουαρίου 1930, ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε πει στην ελληνική Βουλή:<br /><br />«Εφ’ όσον μας ενέπνεεν η “Μεγάλη Ιδέα”, με την οποίαν το έθνος έζησεν επί 4 και ½ αιώνες, είμεθα κατ’ ανάγκην υποχρεωμένοι να αποβλέπωμεν εις την ναυτικήν κυριαρχίαν εν τω Αιγαίω, ίνα εξασφαλίσωμεν πολεμικάς επιχειρήσεις κατά της Τουρκίας. Αλλ’ αφ’ ής απεδέχθημεν τα σύνορα, τα οποία μας καθώρισαν αι συνθήκαι, αφ ής είμεθα όλοι αποφασισμένοι να εργασθώμεν εντός των ορίων αυτών, από της στιγμής αυτής η ιδέα ότι έχομεν ανάγκην της κυριαρχίας του Αιγαίου έπαυσε να έχη βάσιν».<div><br />Τι επιδιώκει η ελληνική ελίτ<br /><br />Η σημερινή πολιτική της ελληνικής αστικής τάξης δεν έχει τίποτα το καινούργιο. Οι ρίζες της βρίσκονται στην ήττα του 1922 στο Σαγγάριο και, γεγονός εξίσου σημαντικό, στην ήττα-προδοσία της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1974. Η ρητορεία του Ερντογάν για το ότι μπορούμε να συνεργαστούμε στο Αιγαίο χωρίς να θιγούν θέματα κυριαρχίας, είναι κενού περιεχομένου. Το θέμα της κυριαρχίας ενός κράτους σε στεριά, αέρα και θάλασσα δεν είναι απλά ένα νομικό κέλυφος, χωρίς περιεχόμενο. Η κυριαρχία αφορά το ύψιστο θέμα της άσκησης εξουσίας και δημοκρατίας, αφορά το θέμα της λαϊκής περιουσίας και της φορολόγησής της, καθώς και το θέμα της αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου σε μια δοσμένη κοινωνία.<br /><br />Συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο σημαίνει αδυναμία της ελληνικής αστικής τάξης ν’ ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της και, συνάμα, σημαίνει υπεροχή της τουρκικής αστικής τάξης να καρπωθεί αυτά τα οποία δεν δικαιούται με βάση το διεθνές δίκαιο. Διότι, εάν η ελληνική και η τουρκική τάξη κόπτονταν για τη συνεργασία και την ειρήνη με τη σοσιαλιστική έννοια του όρου, τότε η Ελλάδα θα ζητούσε και η Τουρκία θα εκχωρούσε δικαιώματα συνεκμετάλλευσης σε όλη τη Δυτική Μικρά Ασία, την Κωνσταντινούπολη και τον Πόντο, όπου η Ελλάδα έχει ιστορικά δικαιώματα 3,000 ετών. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Και δεν συμβαίνει γιατί η τουρκική αστική τάξη είναι κατά πολύ ανώτερη της ελληνικής, η οποία αδυνατεί ν’ ασκήσει κυριαρχία, έτσι όπως συνέβαινε και το 1930, όπου η ελληνική αστική τάξη είχε αποδεκατιστεί με τη Μικρασιατική καταστροφή.<br /><br />Η Κυπριακή Τραγωδία είναι επίσης άλλος ένας διασταθμός ήττας του ελληνικού αστισμού. Η αδυναμία απορρόφησης της Κύπρου απ’ το Ελλαδικό κράτος στέρησαν όχι μόνο μια μεγάλη πηγή εισόδων, αποτέλεσμα της επιχειρηματικότητας των Κυπρίων και των γεω-οικονομικών δυνατοτήτων στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά έθεσε και τις βάσεις για την ενθυλάκωση-οικονομική ενσωμάτωση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου από την Τουρκία, σε βάθος χρόνου.<br />Ένας διάλογος από το παρελθόν για τα ελληνοτουρκικά<br /><br />Και πάλι, αυτή η προοπτική είχε συζητηθεί πολύ νωρίς. Δεν υπάρχει τίποτα το καινούργιο στο παζάρεμα του Αιγαίου, της Θράκης και της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου που κάνει μπροστά στα μάτια όλων η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με πρωτεργάτες την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Γιώργο Γεραπετρίτη. Παραθέτω διάλογο μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Μπίτσιου και του Χένρι Κίσινγκερ, στη Ρώμη στις 5 Νοεμβρίου 1974:<br /><br />Μπίτσιος: «Υπάρχει και το θέμα ωρισμένων νήσων του Αιγαίου. Η Τουρκία μας κατηγορεί ότι “επαναστρατικοποιούμεν” αυτάς. Βεβαίως, διεθνείς συνθήκαι προβλέπουν την μερικήν αποστρατικοποίησίν των. Αλλά αι αυταί συνθήκαι περιέχουν τας ρητάς παραιτήσεις της Τουρκίας από παντός δικαιώματος επί των νήσων αυτών». Κίσινγκερ: «Άρα θα εδέχεσθε να συμμορφωθήτε πλήρως προς τας περί αποστρατικοποιήσεως διατάξεις, αν σας εδίδοντο επαρκείς διεθνείς εγγυήσεις διά την ασφάλειας των νήσων». Μπίτσιος: «Βεβαίως».<br /><br />Ούτε τρεις μήνες δεν είχαν περάσει από τη Κυπριακή Τραγωδία και η Ελλάδα δεχόταν τουρκικό στρατό στα νησιά του Αιγαίου μέσω του ΝΑΤΟ, διότι διεθνείς εγγυήσεις ασφάλειας για τα νησιά δεν μπορεί να προσφέρει κανένας άλλος, παρά μόνο το ΝΑΤΟ. Σήμερα, η Ελλάδα πρωτοστατεί στην παροχή οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία, αν και η Ρωσία είναι η μόνη χώρα που, για δικούς της λόγους, θα αντιτασσόταν στη νατοποίηση των ελληνικών νησιών, έτσι όπως αντιστάθηκε στη νατοποίηση της Κύπρου.<br /><br />Κατά βάση, πρόκειται για ολοκληρωτική συνθηκολόγηση της ελληνικής αστικής τάξης και των ελληνικών πολιτικών ελίτ μπροστά στην ανωτερότητα της τουρκικής αστικής τάξης και των τουρκικών πολιτικών ελίτ. Συνεπώς, τίποτε δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει στο μέλλον. Απομένει στον ελληνικό και κυπριακό λαό να καταλάβουν ότι οι ιδεολογίες της “συνεργασίας”, της “φιλίας” και του “κοσμοπολιτισμού” σημαίνουν νατοϊκή κατοχή με τουρκικό παντεσπάνι, νεο-φιλελεύθερη λιτότητα και παντελή απουσία δημοκρατίας. Όλα αυτά, βέβαια, απέχουν παρασάγγας από το σοσιαλισμό και την εργατική αλληλεγγύη των λαών.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελληνοτουρκικά: Η ιστορική ήττα των ελληνικών ελίτ και η επιστροφή του λαού.

ΦΟΥΣΚΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ «Δίπλα στις διαφωνίες μας μπορούμε να γράφουμε και μία παράλληλη σελίδα με τις συμφωνίες μας» δήλωσε ο πρωθυπουργός κατά την...

Διαβάστε την συνέχεια

Συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν: Ο Λ. Καμπουρίδης φωτίζει τα σκοτεινά σημεία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="397" src="https://www.youtube.com/embed/XDdjjs5HSvA" width="683" youtube-src-id="XDdjjs5HSvA"></iframe></div><br /><div>Ο Αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Καμπουρίδης, εμπειρότατος στα θέματα Τουρκίας, αναλύει όλα όσα ειπώθηκαν αλλά κυρίως όσα ΔΕΝ ειπώθηκαν από Μητσοτάκη και Ερντογάν μετά από τη συνάντηση τους στην Άγκυρα. Η προσπάθεια να πείσουν ότι όλα πάνε καλά ήταν εμφανέστατη, αλλά ο κ. Καμπουρίδης αναδεικνύει τις διαφωνίες που υπήρξαν.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν: Ο Λ. Καμπουρίδης φωτίζει τα σκοτεινά σημεία.

Ο Αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Καμπουρίδης, εμπειρότατος στα θέματα Τουρκίας, αναλύει όλα όσα ειπώθηκαν αλλά κυρίως όσα ΔΕΝ ειπώθηκαν από Μητσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: Συναίσθηση του τιμήματος για την ηρεμία και σχέδιο, υπάρχει αγαπητέ Κυρ. Μητσοτάκη;

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/05/mitsotakis-erdogan-kalin-fidan-790x400.jpg" width="723" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Η επίσκεψη Μητσοτάκη στην Άγκυρα ολοκληρώθηκε. Επ’ αυτής διεξήχθη εκτεταμένη και έντονη δημόσια συζήτηση, επικεντρωμένη στο μπαράζ προκλήσεων από την πλευρά της Τουρκίας το διάστημα που προηγήθηκε. Το κυβερνητικό αφήγημα που παπαγαλίζεται σταθερά και από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ επικεντρώνει στη θετική εικόνα των μεταναστευτικών ροών στα ανατολικά σύνορα και στην απουσία παραβιάσεων του ελληνικού εναερίου χώρου. Χωρίς την παραμικρή διάθεση υποτίμησης των προαναφερθέντων, η ελληνική πλευρά οφείλει να εγκαταλείψει την αφελή επικοινωνιακή αντιμετώπιση τέτοιων ζητημάτων και να αναλογιστεί πιο είναι το κόστος που καταβάλει γι’ αυτό το αποτέλεσμα.<br /><br />Καταρχάς, η πρωθυπουργική αναφορά στην Άγκυρα, ότι «έχει εκλείψει το τελευταίο δεκάμηνο η οποιαδήποτε εχθροπαθής ρητορική», δεν προκύπτει. Εκτός κι αν η εχθροπάθεια προκύπτει αποκλειστικά και μόνο από τις μεταναστευτικές ροές και την απουσία δραστηριότητας της τουρκικής Αεροπορίας στην περιοχή του Αιγαίου! Διότι η ενέργεια που αφορούσε τη Μονή της Χώρας δεν απέπνεε φιλική διάθεση. Ούτε η στάση αναφορικά με το θέμα των θαλασσίων πάρκων, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ακόμα και για να καταλογιστεί στην Ελλάδα, «πρόθεση να σαμποτάρει την εξομάλυνση σχέσεων με την Τουρκία», σύμφωνα με τα λόγια του Ομέρ Τσελίκ, εκπροσώπου του ισλαμιστικού AKP.<br /><br />Παρομοίως, ο ίδιος ο Ερντογάν είχε βαφτίσει «απελευθερωτικό αγώνα» τη Γενοκτονία των Ποντίων και τους ίδιους τους Ποντίους, ως «μέλη συμμοριών σε τρομοκρατική οργάνωση». Ούτε η αναφορά του Ερντογάν –κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε στελέχη των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων– ότι αν είχαν πιέσει το 1974, «η Κύπρος θα ήταν όλη δική μας», έχοντας προηγουμένως αποκαλέσει την εισβολή ως «ειρηνευτική επιχείρηση». Τέλος, ας μην λησμονούμε και τη δέσμευση –με την έκδοση NAVTEX– μεγάλων περιοχών στο κέντρο του Αιγαίου, τα διήμερα 15-16 και 22-23 Μαΐου, για τη διεξαγωγή άσκησης έρευνας και διάσωσης, αμφισβητώντας στην πράξη την ελληνική αρμοδιότητα για την έκδοσή τους και συνεπακόλουθα την ελληνική ζώνη ευθύνης σ’ αυτόν τον τομέα.<br /><br />ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ… ΗΡΕΜΙΑΣ<br /><br />Προφανώς και θα αντιτείνουν ορισμένοι, ότι οι ανωτέρω ενέργειες δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία, καθώς δεν αποτελούν ενέργειες που είτε δεν είχαν ξαναγίνει στο παρελθόν είτε δεν είχε υπάρξει σχετική επίσημη αναφορά. Ένα πρώτο συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι προϋπόθεση ή αντάλλαγμα για την επικράτηση ηρεμίας στο Αιγαίο και στις συνοριακές περιοχές, είναι το να έχουμε αποφασίσει ότι όλες αυτές οι ενέργειες έμμεσης αλλά έμπρακτης αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας και των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, θα αντιμετωπίζονται από την Αθήνα σαν μια «φυσιολογική τάξη πραγμάτων» στις διακρατικές σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας!<br /><br />Εάν αυτό το «επίτευγμα» μετατραπεί σε αυτοσκοπό και οι τουρκικές προκλήσεις αντιμετωπίζονται μέσω «αυστηρών δηλώσεων», η προάσπιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων θα καταλήξει να μοιάζει με τη θέση της Ελλάδας για το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, το οποίο έχει παραπεμφθεί στις καλένδες. Όλοι γνωρίζουν, ωστόσο, ότι από διπλωματικής απόψεως, η μη άσκηση δικαιώματος επί παρατεταμένο χρονικό διάστημα δημιουργεί εμμέσως τετελεσμένα, τα οποία δεν καλύπτονται από τον ελληνικό ισχυρισμό ότι «το δικαίωμα παραμένει και θα ασκηθεί σε χρόνο που θα επιλέξει η ελληνική πλευρά». Δηλαδή, ως Ελλάδα δεν ασκούμε κυριαρχικά δικαιώματα, για να έχουμε σε αντάλλαγμα ηρεμία.<br /><br />Αναρωτιέται εν συνεχεία κάθε λογικά σκεπτόμενος, την έκταση της εξάρτησης ισχύος αυτής της ηρεμίας από τις τουρκικές διαθέσεις, οι οποίες μπορούν να μεταβληθούν ταχύτατα. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός σε θέματα διεθνών σχέσεων, διπλωματίας και στρατηγικής για να αντιληφθεί ότι η κατάσταση θα μπορούσε να μεταβληθεί άρδην, για οποιονδήποτε λόγο, εντός μιας νύχτας. Θα μπορούσε επίσης να είναι μια απόπειρα της Τουρκίας να επιτύχει τους στόχους της απέναντι στην Ελλάδα κατ’ εφαρμογή του γνωστού «κέρδισε τον πόλεμο χωρίς τουφεκιά».<br /><br />Διότι όσο υπερτονίζεται στην Ελλάδα η σημασία της απουσίας στρατιωτικών προκλήσεων και για την τιμή των όπλων έκδοση αυστηρών ανακοινώσεων για όλα τα υπόλοιπα, μάλλον θα καταλήξει στο τέλος σε επιτάχυνση της διολίσθησης από πάγιες εθνικές θέσεις, προς χάριν της ηρεμίας και της ειρήνης. Δεν θα εκπλήξει κανέναν εάν επαναληφθεί στην ελληνική ιστορία πολιτικός που θα επιχειρηματολογήσει με το «και τι θέλατε; Να κάνουμε πόλεμο;», για να υπενθυμίσουμε την ατυχέστερη ίσως στιγμή της θητείας του Θεόδωρου Πάγκαλου στην πολιτική ζωή της χώρας, μετά την κρίση των Ιμίων που την έζησε ως υπουργός Εξωτερικών. Προφανώς μαζί με τα περί σημαίας που την πήρε ο αέρας…<br /><br />ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ…<br /><br />Παρά τα ανωτέρω επιχειρήματα, ο υπογράφων δεν είναι εξ ορισμού αντίθετος με την πολιτική ήρεμων υδάτων, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει και στην Αθήνα συναίσθηση ότι αφορά το τακτικό και όχι το στρατηγικό επίπεδο. Όπως δηλαδή και στην Άγκυρα, που έχει αρκετούς λόγους να επιθυμεί σε αυτή τη φάση χαμηλούς τόνους στο Αιγαίο. Πολλά μέτωπα έχει ανοικτά ο Ερντογάν, κάπου πρέπει να δείχνει και καλό πρόσωπο. Και επιλέγει το μέτωπο όπου ξέρει πως θα βρει τους πιο ενθουσιώδεις υποστηρικτές και τους πρόθυμους να οικοδομήσουν βολικές για την Τουρκία ψευδαισθήσεις που θα αξιοποιήσει αργότερα.<br /><br />Χρησιμοποιεί η Ελλάδα την τακτική συγκυρία ώστε να εμφανιστεί στον επόμενο γύρο προκλήσεων πιο έτοιμη να αρνηθεί επί του πεδίου τους στόχους ενός αναθεωρητή αντιπάλου; Υπάρχει στην Αθήνα συναίσθηση αυτής της στρατηγικής ανάγκης, από τη στιγμή τουλάχιστον που οι Τούρκοι είναι τόσο ειλικρινείς μαζί μας, ώστε να φροντίζουν σταθερά να μας υπενθυμίζουν, ότι στον πυρήνα των ελληνοτουρκικών δεν έχει αλλάξει επί της ουσίας απολύτως τίποτα; Διότι οι δηλώσεις του στυλ «η Ελλάδα δεν συζητά ζητήματα κυριαρχίας» χάνουν το νόημά τους, ή και θα εξελιχθούν σε επικίνδυνες καταστάσεις, εάν εξεταστούν με το προαναφερθέν σκεπτικό…<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελληνοτουρκικά: Συναίσθηση του τιμήματος για την ηρεμία και σχέδιο, υπάρχει αγαπητέ Κυρ. Μητσοτάκη;

Του Ζαχαρία Μίχα Η επίσκεψη Μητσοτάκη στην Άγκυρα ολοκληρώθηκε. Επ’ αυτής διεξήχθη εκτεταμένη και έντονη δημόσια συζήτηση, επικεντρωμένη στο...

Διαβάστε την συνέχεια