Τα σημάδια και η ερμηνεία τους στον τομέα της Διεθνούς Πολιτικής φανερώνουν ότι δημιουργείται γύρω από την Ελλάδα ένας ασφυκτικός κλοιό

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpXUT3b-4YnIPgbzE6yKXg8I_Nf4mYPx_Yf9T8xXlPNEgJBKFj3EZpt5yebfkla_JAKpfVXG0WHxD1OC1pRk_pgLHHGhh-MwG9ktETxpXixuo7X917FqZ9xUg5b6Itp87N1zkY7JwuRxQ/s1600/ellada-shmaia-gh.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpXUT3b-4YnIPgbzE6yKXg8I_Nf4mYPx_Yf9T8xXlPNEgJBKFj3EZpt5yebfkla_JAKpfVXG0WHxD1OC1pRk_pgLHHGhh-MwG9ktETxpXixuo7X917FqZ9xUg5b6Itp87N1zkY7JwuRxQ/s640/ellada-shmaia-gh.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Γιώργου Δημητρακόπουλου </b><br /> Ορισμένα γεγονότα που συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες και που αφορούν ζωτικής σημασίας τομείς της Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής δημιουργούν την εντύπωση ότι γύρω από τη χώρα δημιουργείται ένας κλοιός που τείνει να γίνει ασφυκτικός με απώτερο στόχο προφανώς να υποχρεωθεί η χώρα σε συζητήσεις και διαπραγματεύσεις που θα έχουν ως στόχο νέες ρυθμίσεις σε ορισμένα ζωτικής σημασίας ζητήματα στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων. <br /> <br /> Το πρώτο από τα γεγονότα αυτά αφορά στη σημαντική συνέντευξη του Μονίμου Αντιπροσώπου της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέσβη Βλαντιμίρ Τσιζόφ στην εφημερίδα Καθημερινή ( Δημοσιεύτηκε στις 10.03 2019), στην οποία μεταξύ άλλων απαντώντας σε ερώτηση για τον ενδεχόμενο ρόλο της Ρωσίας στη Συμφωνία των Πρεσπών- αφού αναφέρεται στις απόψεις άλλων διπλωματών στη Βελγική πρωτεύουσα, σύμφωνα με τις οποίες αυτή η Συμφωνία μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για την επίλυση και άλλων διαφορών- υπογραμμίζει τον κίνδυνο υλοποίησης των σχεδίων των Τιράνων για την δημιουργία της «Μεγάλης Αλβανίας» αν πραγματοποιηθεί η σήμερα ακόμη υπό διαπραγμάτευση ανταλλαγή εδαφών μεταξύ Κοσσόβου και Σερβίας. <br /> <br /> Ο Ρώσος πρέσβης επισημαίνει ότι μία τέτοια εξέλιξη θα αποτελέσει προηγούμενο με δυσμενείς συνέπειες και για τη Βόρεια Μακεδονία-Σκόπια λόγω των Αλβανών που ζουν εκεί αλλά και για την Ελλάδα. «… Έχω δει κάποιους χάρτες της Μεγάλης Αλβανίας και περιλαμβάνουν ένα σημαντικό τμήμα της Ελλάδας , της Ηπείρου» αναφέρει ο κ. Τσιζόφ στην εν λόγω συνέντευξη του, προσπαθώντας να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για επικείμενες εξελίξεις που θα έχουν ως αποτέλεσμα την γενικότερη αλλαγή των συνόρων στη Βαλκανική Χερσόνησο, από την οποία προφανώς, με βάση τον συλλογισμό του κ.Τσιζόφ, θα ωφεληθεί η Αλβανία και, φυσικά, όσοι την υποστηρίζουν. Υπάρχει βέβαια το παράδοξο στις δηλώσεις αυτές ότι ο Ρώσος πρέσβης επικαλείται ένα προηγούμενο, τις διαπραγματεύσεις για την ανταλλαγή εδαφών μεταξύ Κοσσόβου και Σερβίας στις οποίες ο ένας πόλος , η Σερβία, είναι χώρα που έχει άριστες σχέσεις με την Ρωσία, για να το πούμε διπλωματικά και συνεπώς η Ρωσία θα μπορούσε να συντελέσει ώστε να αποτραπεί ένα τέτοιο προηγούμενο. <br /> <br /> Το δεύτερο γεγονός αφορά στην απόφαση της Κυβέρνησης της Ιταλίας να παγώσει προς το παρόν τουλάχιστον την κατασκευή του Ιταλικού τμήματος του αγωγού East Med, ο οποίος όπως είναι γνωστό θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Ισραήλ μέσω Κύπρου και Ελλάδας στην Ιταλία και από εκεί σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες ( υπενθυμίζεται ότι τις προκαταρκτικές συμφωνίες για το εγχείρημα αυτό είχε υπογράψει η προηγούμενη Ιταλική Κυβέρνηση και αρχικά η νέα κυβέρνηση ήταν θετική για το έργο). Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Ιταλικού Τύπου η σημερινή Ιταλική κυβέρνηση αποφάσισε το πάγωμα αυτό, μάλιστα λίγο πριν την υπογραφή της τελικής συμφωνίας που είχε προγραμματιστεί για τα τέλη Μαρτίου, και που οφείλεται φαινομενικά στο γεγονός ότι 30 περιβαλλοντικές οργανώσεις απέστειλαν επιστολή στον Mateo Condi και στον υπουργό περιβάλλοντος της Ιταλικής Κυβέρνησης εκφράζοντας την αντίθεση τους στην κατασκευή του αγωγού, γεγονός που οδήγησε τον Υπουργό περιβάλλοντος να ζητήσει νέα μελέτη για τις επιπτώσεις που θα έχει στο περιβάλλον η κατασκευή του αγωγού. <br /> <br /> Αν τελικά ματαιωθεί η κατασκευή του Ιταλικού τμήματος του αγωγού και το σχέδιο για τον East Med μείνει μετέωρο, τότε η πολιτική της ΕΕ για την αναζήτηση εναλλακτικών πηγών ενέργειας και της μεταφοράς τους μέσα από εναλλακτικές ενεργειακές οδούς( την πολιτική αυτή υποστηρίζουν και οι ΗΠΑ αφού με τον τρόπο αυτό μειώνεται η εξάρτηση της ΕΕ από το Ρωσικό φυσικό αέριο) θα αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα. Προβλήματα όμως θα αντιμετωπίσουν και η Ελλάδα και η Κύπρος και το Ισραήλ, αφού μία σημαντική ενεργειακή οδός που συνέβαλλε στην αναβάθμιση της θέσης τους στον ενεργειακό συσχετισμό δυνάμεων δεν θα υλοποιηθεί. Η Ελλάδα βέβαια θα πρέπει να ενεργοποιήσει τον εφοπλιστικό της κόσμο και ιδιαίτερα όσους διαθέτουν πλοία κατάλληλα για την μεταφορά φυσικού αερίου που θα μπορούσε να καλύψει ως ένα βαθμό το κενό που θα δημιουργήσει η μη κατασκευή του αγωγού.<br /> <br /> Η λύση της μεταφοράς φυσικού αερίου δια θαλάσσης είχε συζητηθεί και παλαιότερα και θα πρέπει να εξετασθεί εκ νέου από κοινού με το Ισραήλ και την Κύπρο, ώστε να μην διαταραχθεί ο άξονας Ελλάδας –Ισραήλ-Κύπρου. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι αν τελικά καμφθούν οι αντιρρήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον αγωγό Turkish Stream ( θεωρείται ανταγωνιστικός του αγωγού East Med) που αφορούν το τμήμα του αγωγού που θα διέρχεται από την Σερβία και ολοκληρωθεί το σχετικό εγχείρημα, τότε ωφελημένοι θα είναι και η Ρωσία και η Τουρκία και η Βουλγαρία και η Σερβία. <br /> <br /> Το τρίτο γεγονός αφορά στις τελευταίες Τουρκικές προκλήσεις στη Κύπρο,όπου μετά τα γνωστά γεγονότα στην περιοχή Στροβίλια και τον αποκλεισμό των κατοικιών τεσσάρων οικογενειών Ελληνοκυπρίων, τα τουρκικά στρατεύματα επιχείρησαν νέες προκλήσεις αυτή τη φορά στην περιοχή του Αγίου Σωζόμενου όπου ανέπτυξαν άρματα σε θέση μάχης, χωρίς ωστόσο να εισέλθουν στη νεκρή ζώνη. Πρόκειται για άρματα της επιλαρχίας που εδρεύει στην περιοχή της κατεχόμενης Τύμπου και ανήκει στην 28η μεραρχία του Αττίλα. Η Εθνοφρουρά αντέδρασε άμεσα και έτσι αποφεύχθηκαν τα χειρότερα. Αυτές οι προκλήσεις σε συνδυασμό με τις δραστηριότητες των Τουρκικών ερευνητικών σκαφών πολύ κοντά στην ΑΟΖ της Κύπρου αλλά και τις συνεχείς Τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο έχουν βέβαια ως βαθύτερη αιτία, την απαίτηση των Τούρκων για την συνδιαχείριση και συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων που βρέθηκαν στην ΑΟΖ της Κύπρου ιδιαίτερα μάλιστα μετά την εκδήλωση του ενδιαφέροντος των εταιρειών Exxon-Mobil και Total –ENI για έρευνες σε όλα τα οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ. Έρχονται δε να προστεθούν στις ήδη εκφρασθείσες από Τούρκους αξιωματούχους απειλές και αποσκοπούν στην άσκηση και νέων πιέσεων πρώτα προς την Κύπρο και στη συνέχεια προς την Ελλάδα ώστε να αποδεχθούν τις Τουρκικές αυτές απαιτήσεις. Έγκυρες πηγές μάλιστα υποστηρίζουν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος έχει ειδοποιήσει τις ΗΠΑ ότι αν η Κυπριακή κυβέρνηση δεν δεχθεί την συνδιαχείριση και την συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων που βρίσκονται στην Κυπριακή ΑΟΖ, τότε θα βρεθεί αντιμέτωπη με τα Τουρκικά στρατεύματα. <br /> <br /> Αν και εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι η παράλληλη ανάπτυξη των γεγονότων αυτών είναι συμπτωματική, εντούτοις ο συσχετισμός τους οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ο κίνδυνος έξαρσης προβλημάτων σε πολλά διαφορετικά μέτωπα, τα οποία όμως έχουν τον ίδιο αποδέκτη, την Ελλάδα, η οποία και θα πρέπει να διαχειριστεί τις εξελίξεις κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην υποστεί αρνητικές συνέπειες. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα πρέπει στο αμέσως επόμενο διάστημα να επιδοθεί σε ένα διπλωματικό αγώνα προς κάθε κατεύθυνση , ξεκινώντας από τις ΗΠΑ των οποίων τελευταία έγινε και στρατηγικός εταίρος ώστε να αποφευχθούν δυσάρεστες εξελίξεις<br /> <br /> <a href="https://www.alltimeclassic.net/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τα σημάδια και η ερμηνεία τους στον τομέα της Διεθνούς Πολιτικής φανερώνουν ότι δημιουργείται γύρω από την Ελλάδα ένας ασφυκτικός κλοιό

Του Γιώργου Δημητρακόπουλου Ορισμένα γεγονότα που συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες και που αφορούν ζωτικής σημασίας τομείς της Ελληνική...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Αγωνία και Έκσταση των Υδρογονανθράκων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgun6dZdkcHXhiCt_HvrbR1ijZ02RokqIcTjkte5fvUovXKjyFGPhWPtMlnA0ZdtE1q92VFjWGdizrUgVA-08wB-NMhryPyGRvAVRVNBxBL56Z4qtT4XMXj3MrRnPcHH2Py-G6oybElTi0/s1600/HYDROCARBONS-EAST-MED.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgun6dZdkcHXhiCt_HvrbR1ijZ02RokqIcTjkte5fvUovXKjyFGPhWPtMlnA0ZdtE1q92VFjWGdizrUgVA-08wB-NMhryPyGRvAVRVNBxBL56Z4qtT4XMXj3MrRnPcHH2Py-G6oybElTi0/s640/HYDROCARBONS-EAST-MED.png" width="640" /></a></div> <i>ΠΗΓΗ ΧΑΡΤΗ: Ηλίας Κ. Κονοφάγος, «Ο ορυκτός μας πλούτος βρίσκεται μέσα στην ελληνική ΑΟΖ», Η Λαυρεωτική, 2013.</i><br /> <br /> Του <b>Θεόδωρου Καρυώτη </b><br /> <br /> Η πρώτη ανακάλυψη πετρελαίου στον ελληνικό χώρο έγινε το 1974 στην τοποθεσία Πρίνος 1. Η γεώτρηση αυτή είχε αρχίσει το 1973 σε μια περιοχή 11 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της τοποθεσίας Νότια Καβάλα Ι, στο στενό ανάμεσα στην ηπειρωτική χώρα και στη Θάσο, όπου το 1972 ανακαλύφθηκε φυσικό αέριο. Η εταιρεία Oceanic Exploration έκανε τη γεώτρηση στον Πρίνο 1 σε βάθος 3.217 μέτρων, αλλά μετά την ανακάλυψη σταμάτησε για ένα διάστημα η γεώτρηση για να δημιουργηθεί η κατάλληλη υποδομή, ώστε να αρχίσει η ημερήσια παραγωγή 40.000 βαρελιών πετρελαίου και 10.000 κυβικών ποδιών φυσικού αερίου. <br /> <br /> Πρόσφατα, ο ειδικός στους υδρογονάνθρακες καθηγητής Αντώνης Φώσκολος θυμήθηκε τον Πρίνο όταν μιλώντας στην ραδιοφωνική εκπομπή του Γιώργου Σαχίνη από την Κρήτη δήλωσε ότι διαθέτουμε 53 Πρίνους. Με αυτό εννοούσε ότι 53 Πρίνοι είναι το σύνολο των υδρογονανθράκων από τα κοιτάσματα Ζορ, Καλυψώ και Γλαύκο. <br /> <br /> Είναι σημαντικό εδώ να αναφερθούμε στο τι ακριβώς συνέβη πριν 45 χρόνια για να μην επαναλάβουμε εκείνο το τραγικό, λάθος μας. Ο τότε ο δικτάτορας Ιωαννίδης διακήρυξε ότι η Ελλάδα πλημμύρισε από πετρέλαιο και σύντομα θα γινόταν η πλουσιότερη χώρα της ανατολικής Μεσογείου. Το τι ακολούθησε είναι στους πάντες γνωστό. Η Τουρκία, μέχρι τότε δεν πρόβαλε καμία βλέψη στο Αιγαίο Αρχιπέλαγος και δεν είχε προβεί σε καμία παραβίαση του θαλάσσιου και εναέριου χώρου της πατρίδας μας. Αλλά αμέσως μετά άρχισαν οι χιλιάδες παραβιάσεις του εναερίων και θαλασσίων συνόρων μας που συνεχίζονται μέχρι σήμερα. <br /> <br /> Σήμερα η εικόνα για τον θαλάσσιο ορυκτό μας πλούτο έχει αλλάξει ριζικά και η πιθανότητα σε μια δεκαετία να βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να μιλάμε για το θαύμα των υδρογονανθράκων δεν αποτελεί πλέον όνειρο θερινής νυκτός, αρκεί βέβαια να κάνουμε σωστή και σοβαρή δουλειά, κάτι για το οποίο δεν φημιζόμαστε. Παρακολουθώντας τα ελληνικά ΜΜΕ τα τελευταία τέσσερα χρόνια, είναι δύσκολο να μην ενθουσιάζεται κανείς με τους αριθμούς που κυκλοφορούν ότι ο θαλάσσιος ορυκτός πλούτος της Ελλάδας ανέρχεται σε δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου, και σε τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Έτσι μια χώρα που στενάζει από μια οικονομική καταστροφή, είναι εύκολο να ονειρεύεται τα τρισεκατομμύρια δολάρια από τα προσδοκώμενα κέρδη. <br /> <br /> Έχει χυθεί πολύ μελάνι γύρω από τις πιθανές ποσότητες υδρογονανθράκων στην Ελλάδα και ως συνήθως πολλοί Έλληνες έχουν γίνει γεωλόγοι και γεωφυσικοί. Μια ομάδα από αυτούς πιστεύει ότι υπάρχουν τεράστια κοιτάσματα, δίδοντας αστρονομικούς αριθμούς, και μια άλλη ομάδα αντιτείνει ότι υφίστανται μόνο λίγες σταγόνες υδρογονανθράκων και σε κάθε περίπτωση απουσιάζουν οι ενδείξεις έστω και μικρών κοιτασμάτων στις θάλασσές μας. <br /> <br /> Αναμφίβολα τα επιστημονικά δεδομένα που έχουν δημοσιοποιηθεί την τελευταία πενταετία, στηρίζουν περισσότερο την πρώτη τοποθέτηση με το συμπέρασμα ότι την επόμενη δεκαετία η Ελλάδα θα γίνει ένα σοβαρό ενεργειακό κέντρο στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι ενώ εμείς έχουμε μείνει λίγο άφωνοι με αυτές τις εξελίξεις, οι Αμερικανοί και οι Γάλλοι γνώριζαν τον ορυκτό μας πλούτο από τις αρχές της δεκαετίας του 1950. Μία σημαντική επίπτωση από τις εξερευνήσεις στα ελληνικά πελάγη, είναι και η αναβάθμιση της Ελλάδας στο γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό πεδίο. Εδώ όμως ελλοχεύει και ένα θανάσιμος κίνδυνος αν εισακουσθούν φωνές που ομιλούν για μια νέα Νορβηγία ή ακόμα και μια νέα Σαουδική Αραβία. <br /> <br /> Η τεράστια στρατιωτική άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα» των Τούρκων δεν είχε στόχο τα νησιά μας με την δημιουργία ενός θερμού επεισοδίου, αλλά τον θαλάσσιο πλούτο μας, ιδιαίτερα στο τρίγωνο Καστελόριζου-Κύπρου-Κρήτης, όπου βρίσκεται η πλειοψηφία των υδρογονανθράκων μας. Η τουρκική πίεση θα συνεχίζει να αυξάνεται σε όλα τα επίπεδα, εάν εμείς επιμένουμε να διαφημίζουμε τα τρισεκατομμύρια που έρχονται , παρόλον που τα έχουμε δει μόνο στα όνειρά μας. <br /> <br /> Αντίθετα, οι Κύπριοι, που ενεργούν πιο συνετά από εμάς, ήταν πολύ προσεκτικοί στην αξιολόγηση της ανακάλυψης της ExxonMobil στο οικόπεδο 10, επισημαίνοντας ότι είναι μεν σημαντική, αλλά το Γλαύκος-1 δεν αποτελεί τεράστιο κοίτασμα και περιέχει 5-8 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια (tcf) φυσικού αερίου καλής ποιότητας. Όπως έγραψε η εφημερίδα «Φιλελεύθερος» της Λευκωσίας: <br /> <br /> «Είναι, σίγουρα, θετική εξέλιξη. Δεν αλλάζει, όμως και πολύ τα δεδομένα, όπως τα ξέρουμε σήμερα. Με άλλα λόγια, δεν είναι εκείνο το κοίτασμα που κάνει την Κύπρο Σαουδική Αραβία. Ούτε μπορεί να αποτελέσει το όχημα για να ισχυροποιηθεί η θέση της κυβέρνησης στο Κυπριακό.» <br /> <br /> Ακόμα και η ανακοίνωση της ExxonMobil ήταν πολύ προσεκτική: <br /> <br /> «Θα ενσωματώσουμε όλα τα δεδομένα που αντλήσαμε από το πρόγραμμα της γεώτρησης, θα τα εντάξουμε στις εκτιμήσεις μας για το τεμάχιο 10, ώστε να συνεχίσουμε την αξιολόγησή μας για μελλοντικές δυνατότητες εξερεύνησης». <br /> <br /> Και καταλήγει ο «Φιλελεύθερος»: <br /> <br /> «Χρειάζεται, λοιπόν, υπομονή. Μπορεί στο μέλλον να βρεθούν κι άλλα κοιτάσματα, μπορεί να λυθεί το Κυπριακό, να αρχίσει η εκμετάλλευση και να υπάρξουν κέρδη. Πολλά «μπορεί» και πολλά «αν», που δεν τροποποιούν τα δεδομένα, ούτε αλλάζουν τις προοπτικές για την Κύπρο και την περιοχή μας.» <br /> <br /> Οι αριθμοί που παγώνουν το αίμα <br /> <br /> Ως οικονομολόγος έχω ακούσει επανειλημμένα, τα ανέκδοτα που κυκλοφορούν για την επιστήμη μου, όπως «πέντε οικονομολόγοι συζητούν ένα θέμα και δίνουν δέκα απαντήσεις», αλλά δεν περίμενα να δω τόσο πολλούς διαφορετικούς αριθμούς για τους υδρογονάνθρακες της ανατολικής Μεσογείου από γεωλόγους και γεωφυσικούς. <br /> <br /> Ο παρακάτω χάρτης αποτελεί προϊόν πολυετούς μελέτης του Αντώνη Φώσκολου και του Ηλία Κονοφάγου και δείχνει τον τεράστιο ορυκτό πλούτο της χώρας μας, ο οποίος ακόμα δεν έχει αρχίσει να δίνει καρπούς <br /> <br /> ΧΑΡΤΗΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ <br /> <br /> <img height="480" src="https://www.alltimeclassic.net/wp-content/uploads/2019/03/HYDROCARBONS-EAST-MED-1024x768.png" width="640" /> <br /> <i>ΠΗΓΗ ΧΑΡΤΗ: Ηλίας Κ. Κονοφάγος, «Ο ορυκτός μας πλούτος βρίσκεται μέσα στην ελληνική ΑΟΖ», Η Λαυρεωτική, 2013.</i><br /> <br /> Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Ηλίας Κονοφάγος για τις συζητήσεις για τον ορυκτό μας πλούτο: <br /> <br /> «τον έχουμε εδώ και πολλά χρόνια μπροστά μας, τον έχουμε ακριβώς κάτω από τα πόδια μας, στον βυθό της θάλασσας. Απλώς τον αγνοούσαμε, τον περιφρονούσαμε συστηματικά και φροντίζαμε παράλληλα να πλουτίζουν ορισμένοι επιτήδειοι από τις εισαγωγές ξένων προϊόντων και αντίστοιχων ενεργειακών πρώτων υλών του εξωτερικού». <br /> <br /> Όταν τη δεκαετία του 1980 είχα ξεκινήσει την εκστρατεία μου για την ανάδειξη της αξίας της ΑΟΖ για την πατρίδα μας, ο Αντώνης Φώσκολος ασχολείτο με τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες δύο δεκαετίες νωρίτερα, αλλά και αυτόν τον αγνοούσαν στην Ελλάδα, θεωρώντας τον έναν γραφικό τύπο που ήρθε από τη μακρινή Αλμπέρτα του Καναδά για να μας ζαλίσει με τους αριθμούς του. Τώρα όμως φαίνεται ότι και αυτός δικαιώνεται. Πολλοί θεωρούν μέχρι σήμερα αστρονομικούς τους αριθμούς που μνημονεύει τακτικά για τον τεράστιο ορυκτό πλούτο που περιλαμβάνει η ΑΟΖ της Ελλάδας. Αλλά ο Φώσκολος ουδέποτε δημοσιοποίησε αριθμούς, χωρίς να στηρίζεται σε χάρτες και επιστημονικές μελέτες του Καναδά και της Αμερικής. Ο πρωτοπόρος ειδικός στους υδρογονάνθρακες μας δίνει κάποιους αριθμούς που παγώνουν το αίμα. Κατά τους υπολογισμούς του τα πιθανά αποθέματα φυσικού αερίου στις ΑΟΖ των κρατών της ανατολικής Μεσογείου σε τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια είναι: <br /> <br /> Κράτος Εξακριβωμένα Υψηλή Πιθανότητα 50%<br /> <br /> Πιθανότητα <br /> Αίγυπτος 1,8 6,31 <br /> Ισραήλ 0,9 0,7 <br /> Κύπρος 0,2 1,7-1,8 <br /> Συρία+Λίβανος 1,51 <br /> Ελλάδα/Κρήτη 3,52-5,53 <br /> ΣΥΝΟΛΟ 2,9 1,7-1,8 12,0-14.0 <br /> <br /> <i>ΠΗΓΗ: Anthony Foscolos, The Geopolitical and Geoeconomical Importance of Hydrocarbon Exploitation in Offshore Eastern Mediterranean and Greece in Meeting the Forthcoming European Energy Crisis. The Geostrategic Location of Greece. Αδημοσίευτη μελέτη/παρουσίαση, Μάιος 2014, σελ. 14. </i><br /> <br /> Σήμερα το Δέλτα του Νείλου, η Λεκάνη της Λεβαντίνης, η Λεκάνη του Ηρόδοτου και η περιοχή της νότιας Κρήτης είναι έτοιμες να απογειωθούν, γιατί κρύβουν τεράστιες ποσότητες υδρογονανθράκων. Αυτά τα κοιτάσματα ήταν γνωστά στους Αμερικανούς από έρευνες που έγιναν την περίοδο 1925-1927 στο τρίγωνο Μάλτα – Ελλάδα – Αίγυπτος, αλλά αποφάσισαν τότε να μη δημοσιοποιήσουν τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών. <br /> <br /> Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από την εποχή του Κώστα Σημίτη μέχρι σήμερα παραμέλησαν εντελώς τις έρευνες για τους υδρογονάνθρακες. Αλλά το μεγαλύτερο βάρος πέφτει στην σημερινή κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα από το 2015 μέχρι σήμερα, που δεν επιτάχυνε τη σοβαρή δουλειά που είχε ξεκινήσει η προηγούμενη κυβέρνηση επί Υπουργίας Μανιάτη. <br /> <br /> Και οι δύο κυβερνήσεις γνώριζαν τις σεισμικές έρευνες σε έκταση 225.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων από τη νορβηγική εταιρεία PGS στο Ιόνιο πέλαγος και νότια της Κρήτης, που δημιουργούσαν μια νέα προοπτική για να δοθεί η ευκαιρία σε μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες να εξετάζουν σοβαρά τη δυνατότητα εξερεύνησης για υδρογονάνθρακες σ’ αυτές τις περιοχές. <br /> <br /> Σ’ αυτά τα 225.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα βρίσκεται η πλειοψηφία του ορυκτού μας πλούτου και όχι στο Αιγαίο όπου η Τουρκία, με τις προκλητικές δηλώσεις και ενέργειες της από το 1973 δεν αφήνει περιθώρια συνεννόησης. Όταν πριν τρία χρόνια τρεις εταιρίες (ExxonMobil, TOTAL και ΕΛΠΕ) ζήτησαν να τους παραχωρηθούν για έρευνα τα δύο ήδη οριοθετημένα οικόπεδα μας, που συνορεύουν με την Λιβύη, νοτιοδυτικά της Κρήτης, η σημερινή κυβέρνηση τις ταλαιπωρεί με καθυστερήσεις, ως να μην επιθυμεί την επένδυση. <br /> <br /> Μια ιστορική αναδρομή <br /> <br /> Μέσα σε όλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε τον παράγοντα Τουρκία, αλλά πρέπει να εξηγήσουμε και τους λόγους που η Άγκυρα φαίνεται να έχει στρέψει την ενεργειακή προσοχή της στην ανατολική Μεσόγειο. <br /> <br /> Ο επόμενος χάρτης δείχνει ξεκάθαρα ότι το Αιγαίο Αρχιπέλαγος δεν διαθέτει σοβαρές ποσότητες υδρογονανθράκων. <br /> <br /> ΧΑΡΤΗΣ ΥΔΡΟΓΟNΑΝΘΡΑΚΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ <br /> <br /> <img height="442" src="https://www.alltimeclassic.net/wp-content/uploads/2019/03/AOZ-HYDROCARBONS-1.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Τέλος, υπάρχει και μια ενδιαφέρουσα παράμετρος της ελληνοτουρκικής διένεξης που έχει σχέση και με τη θέση της CIA για το θέμα των υδρογονανθράκων του Αιγαίου. Σε μια απόρρητη έκθεσή της, «The Aegean Dispute: A New Look at an Old Problem, Interagency Intelligent Memorandum, Secret, 5 Νοεμβρίου 1984», που έχει αποχαρακτηριστεί από τον δημοσιογράφο Μιχάλη Ιγνατίου, η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ αναλύει τις ελληνοτουρκικές διαφορές, όπως η επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας από τα 6 στα 12 ν.μ., το εύρος του εναερίου χώρου, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και η στρατιωτικοποίηση μερικών ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου. <br /> <br /> Στις 31 σελίδες αυτού του μνημονίου, γίνεται μια προσπάθεια από τη CIA να είναι ουδέτερη σ’ αυτή την πολύ σημαντική διένεξη για την Αμερική, και ενώ αποφεύγει να ασχοληθεί με την έννοια της ΑΟΖ, κάνει και μια πολύ σημαντική και κρίσιμη διαπίστωση, ότι δεν υπάρχουν σημαντικές ποσότητες υδρογονανθράκων στο Αιγαίο Πέλαγος. Απ’ ό,τι είμαι σε θέση να γνωρίζω, αυτή η αμερικανική θέση δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα. <br /> <br /> Ήρθε πλέον η ώρα να συνειδητοποιήσουμε τι διακυβεύεται στην γειτονιά μας και να αντιληφθούμε ότι το μεγάλο πρόβλημα της Κύπρου και της Ελλάδας δεν είναι τίποτε άλλο από την υπεράσπιση των θαλασσών τους. <br /> <br /> Οι τριμερείς συναντήσεις πότε με το Ισραήλ και πότε με την Αίγυπτο είναι χρήσιμες, αλλά πρέπει κάποτε να αποδώσουν απτά οφέλη για την χώρα μας, πέραν του γεωπολιτικού συμβολισμού τους. Τώρα ετοιμάζεται άλλη μια στην Κρήτη ανάμεσα στην Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ και πανηγυρίζουμε γιατί θα συμμετάσχει και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο. So what; όπως θα έλεγαν και οι Αμερικανοί. Ακόμα δεν έχουμε μάθει ότι οι Αμερικανοί δεν έχουν φίλους και εχθρούς αλλά μόνο συμφέροντα. <br /> <br /> Όπως σωστά δήλωσε πρόσφατα ο καθηγητής Άγγελος Συρίγος: <br /> <br /> «Δεν θα έρθουν ποτέ Λουξεμβουργιανοί πεζοναύτες να υπερασπιστούν το Καστελόριζο. Εμείς πρέπει να είμαστε πάνω στο Καστελόριζο. Η μοναδική βοήθεια που μπορεί να περιμένει η Κύπρος, εκατό τοις εκατό, είναι από την Ελλάδα. Αν υπάρξει βοήθεια από την Ελλάδα, μπορεί να υπάρξει και βοήθεια από άλλες χώρες. Αν δεν υπάρξει βοήθεια και άμυνα από την ίδια την Κύπρο και την Ελλάδα, κανένας άλλος δεν θ’ ασχοληθεί μαζί μας».<br /> <br /> <a href="https://www.alltimeclassic.net/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Αγωνία και Έκσταση των Υδρογονανθράκων

ΠΗΓΗ ΧΑΡΤΗ: Ηλίας Κ. Κονοφάγος, «Ο ορυκτός μας πλούτος βρίσκεται μέσα στην ελληνική ΑΟΖ», Η Λαυρεωτική, 2013. Του Θεόδωρου Καρυώτη Η π...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ο ISIS είναι έτοιμος να ηττηθεί» αλλά δίνουν 300 εκατ. δολάρια στους Κούρδους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbyCrP8paxJ9MsdY8NNT8Btcyi_OBEDaSkjcK4-oFKA9RRu5k_Z9X0znlu_wp1583qE3xaIAbmJBI59smbIo3hqnldRhyH2usoHTSvJANEsy1GSX0lq_yMz44PSM1jr09Pb0s0uEFGJBY/s1600/isis-syria-evacuation-baghouz-sdf.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="958" data-original-width="1440" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbyCrP8paxJ9MsdY8NNT8Btcyi_OBEDaSkjcK4-oFKA9RRu5k_Z9X0znlu_wp1583qE3xaIAbmJBI59smbIo3hqnldRhyH2usoHTSvJANEsy1GSX0lq_yMz44PSM1jr09Pb0s0uEFGJBY/s640/isis-syria-evacuation-baghouz-sdf.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Οι ΗΠΑ χτυπούν συνεχώς το καθεστώς της Τουρκίας με κάθε τρόπο, καθώς η Άγκυρα απομακρύνεται όλο και πιο πολύ από τη συμμαχία. Ένα ανοικτό μέτωπο στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας είναι το ζήτημα των Κούρδων, ένα θέμα στο οποίο θα υπάρξουν εξελίξεις.<br /> <br /> Τις τελευταίες μέρες, έχουμε γίνει μάρτυρες πλήθους δημοσιευμάτων και σχετικών ανακοινώσεων από τις κουρδικές δυνάμεις στη Συρία, σύμφωνα με τις οποίες το Ισλαμικό Κράτος είναι έτοιμο να ηττηθεί.<br /> <br /> Οι δυνάμεις SDF-YPG πολεμούν τον ISIS υπό την ηγεσία και την υλικοτεχνική υποστήριξη των ΗΠΑ. Ενώ ο ISIS όμως είναι κοντά στην ήττα, οι ΗΠΑ προχώρησαν σε μια κίνηση που κρύβει πολλά μηνύματα.<br /> <br /> Η πρόταση προϋπολογισμού του αμερικανικού Πενταγώνου για το 2020 περιλαμβάνει 300 εκατομμύρια δολάρια για εκπαίδευση και εγοπλιστική υποστήριξη των Κουρδικών Δυνάμεων στη Συρία. Γιατί όμως; Ο πόλεμος κατά του Ισλαμικού κράτους πλησιάζει στο τέλος του και άρα οι Κούρδοι δεν έχουν κάποιο ανοικτό μέτωπο.<br /> <br /> Μετά από την ρήξη των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη το σχέδιο δημιουργίας του Κουρδικού κράτους, το μήνυμα που περνάει η Ουάσινγκτον είναι ξεκάθαρο. Ο πόλεμος κατά του ISIS τελειώνει αλλά υπάρχουν κι άλλα μέτωπα.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ προετοιμάζονται για την ολοκληρωτική ρήξη με την Τουρκία και επενδύουν ακόμα και σε σενάρια σύγκρουσης, μέσω των Κούρδων φυσικά. Είναι θέμα χρόνου ο Ερντογάν να αποκαθηλωθεί και το βαθύ αμερικανικό κράτος να διαμελίσει την Τουρκία.<br /> Κρίση ‘Αγκυρας-Ουάσινγκτον<br /> <br /> Νέα κρίση μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσιγκτον δημιουργεί η πρόταση προϋπολογισμού του αμερικανικού Πενταγώνου για το 2020, που περιλαμβάνει και 300 εκατομμύρια δολάρια για το πρόγραμμα εκπαίδευσης και εξοπλισμού της οργάνωσης Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας (την γνωστή ως SDF), που καθοδηγείται κυρίως από τις Μονάδες Προστασίας του Κουρδικού Λαού (YPG), τους Κούρδους μαχητές της Συρίας και από τους Άραβες συμμάχους τους.<br /> <br /> Η οργάνωση αυτή θεωρείται όργανο του αμερικανικού Πενταγώνου και έχει αναλάβει τον πόλεμο εναντίον του ISIS. Χθες το βράδυ έγινε γνωστό ότι βρίσκονται στο ύστατο στάδιο εκκαθάρισης του τελευταίου θύλακα των τζιχαντιστών στη Συρία.<br /> <br /> Η φιλοκυβερνητική εφημερίδα της Τουρκίας «<a href="http://www.hurriyet.com.tr/">Χουριέτ</a>», γράφει ότι το Πεντάγωνο κατανέμει το ίδιο ποσό με το 2019 στο YPG, το οποίο, όπως υποστηρίζει η Άγκυρα, είναι ένα παρακλάδι του PKK (Κουρδικό Εργατικό Κόμμα), της οργάνωσης του φυλακισμένου Οτσαλάν που αγωνίζεται για αυτονομία μέσα στην Τουρκία για πάνω από τρεις δεκαετίες.<br /> <br /> Το Πεντάγωνο έχει ζητήσει άλλα 250 εκατομμύρια δολάρια για την οικοδόμηση μιας “δύναμης διασυνοριακής ασφάλειας” στη Συρία. Τα ποσά περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό του Πενταγώνου ύψους 718,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων.<br /> <br /> Η δύναμη αυτή, θα αντικαταστήσει τους Αμερικανούς πεζοναύτες που κάποια στιγμή θα αναχωρήσουν από τη Συρία έπειτα από την απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Η δύναμη θα στρατοπεδεύει μεταξύ των συνόρων της Τουρκίας και των κουρδικών δυνάμεων στη βόρεια Συρία.<br /> <br /> Οι Κούρδοι πιστοί σύμμαχοι των ΗΠΑ<br /> <br /> Σημειώνουμε ότι η οργάνωση Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας, την ηγεσία της οποίας έχουν οι Κούρδοι της Συρίας, ηγήθηκε του πολέμου εναντίον του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στην περιοχή. Είναι οι πιο πιστοί σύμμαχοι των Αμερικανών, οι οποίοι δεν τους πρόδωσαν παρά τις απειλές της Τουρκίας ότι θα εισβάλει στη Βόρεια Συρία και θα τους πολεμήσει.<br /> <br /> Η Τουρκία έχει επανειλημμένα εκφράσει την αντίθεσή της της για τη συμμαχία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του YPG. Όμως οι Αμερικανοί δεν εισάκουσαν ποτέ τις εκκλήσεις των Τούρκων και αγνόησαν τις απειλές τους.<br /> <br /> Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προμηθεύσει με τελευταίου τύπου αμερικανικό οπλισμό τις δυνάμεις των Κούρδων στη Συρία και σε κάθε επιχείρησή τους, προσφέρουν αεροπορική κάλυψη.<br /> <br /> Θυμίζουμε ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν ανήγγειλε τον περασμένο χρόνο ότι θα ξεκινήσει μια επιχείρηση μεγάλης κλίμακας ανατολικά του ποταμού Ευφράτη, μιας περιοχής που ελέγχεται από τους Κούρδους των YPG.<br /> <br /> Η Τουρκία αναγκάστηκε να υποχωρήσει όταν ο πρόεδρος Τραμπ, ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο και άλλοι Αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν δημόσια ότι δεν θα επιτρέψουν ποτέ στους Τούρκους να σφάξουν τους Κούρδους συμμάχους του.<br /> <br /> Ο Πρόεδρος Τραμπ, ανήγγειλε τον περασμένο Δεκέμβριο, μετά από μία περίεργη συνομιλία του με τον Ταγίπ Ερντογάν, ότι θα αποσύρει τα στρατεύματά των ΗΠΑ από τη Συρία, για να μείνει πιστός σε σχετική προεκλογική του υπόσχεση. Από τότε άλλαξε απόφαση και πρόσφατα δήλωσε ότι θα παραμείνουν 800 Αμερικανοί στρατιώτες στη Βόρεια Συρία ως μέρος πολυεθνικής δύναμης.<br /> «Ο ISIS είναι έτοιμος να ηττηθεί»<br /> <br /> Το Ισλαμικό Κράτος είναι έτοιμο να ηττηθεί στον τελευταίο του θύλακα στη Συρία μετά τους σφοδρούς βομβαρδισμούς στη διάρκεια της νύκτας, με τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) να ανακοινώνουν ότι η επιχείρηση για την ανακατάληψη της περιοχής έχει ολοκληρωθεί.<br /> <br /> Ο πολιορκούμενος θύλακας του Μπαγούζ στη επαρχία Ντέιρ αλ Ζορ της ανατολικής Συρίας είναι το τελευταίο κομμάτι γης που έχουν υπό τον έλεγχό τους οι τζιχαντιστές στη χώρα. «Η επιχείρηση έχει ολοκληρωθεί, όμως χρειάζεται λίγος περισσότερος χρόνος για να τελειώσει και πρακτικά επί του πεδίου», δήλωσε ο Κίνο Γκάμπριελ εκπρόσωπος των SDF.<br /> <br /> Ο θύλακας έγινε στόχος ρουκετών στη διάρκεια της νύκτας, με πυρκαγιές να μαίνονται στο εσωτερικό του. Οι SDF ανακοίνωσαν ότι 38 τζιχαντιστές έχουν σκοτωθεί, και πλέον από το πρωί τα όπλα έχουν σιγήσει, σύμφωνα με δημοσιογράφο του Reuters.<br /> <br /> Οι SDF πολιορκούν εδώ και εβδομάδες το Μπαγούζ όμως έχουν αναβάλει επανειλημμένα την τελευταία τους επίθεση προκειμένου να μπορέσουν πρώτα να απομακρυνθούν οι άμαχοι, πολλοί εκ των οποίων είναι σύζυγοι και παιδιά των μαχητών του ΙΚ. Η αραβοκουρδική συμμαχία ξεκίνησε και πάλι την επιχείρησή της την Κυριακή.<br /> <br /> Ωστόσο σε βίντεο που ανήρτησε στους ιστότοπούς του το ΙΚ τη Δευτέρα το βράδυ καλεί τους τζιχαντιστές που βρίσκονται στο χωριό Μπαγούζ να επιδείξουν «επιμονή», εκτιμώντας ότι «η μάχη δεν έχει τελειώσει».<br /> <br /> Το βίντεο που αναρτήθηκε στη εφαρμογή αποστολής μηνυμάτων Telegram παρουσιάζει τις εκκλήσεις τεσσάρων ανδρών που εμφανίζονται ως τζιχαντιστές με φόντο εικόνες από το Μπαγούζ.<br /> <br /> «Αν και είχαμε πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα και παρόλο που μας δεν μένουν παρά λίγα χιλιόμετρα και ισχυρίζονται ότι έχουμε χάσει ο Θεός έχει άλλα κριτήρια», δηλώνει ένας από τους άνδρες που φορά μια μαυρόασπρη παλαιστινιακή μαντίλα και παρουσιάζεται με το όνομα Αμπού Άμπντελ Άτιμ.<br /> <br /> «Έκλεισαν τους δρόμους και μας πολιορκούν, όμως ο δρόμος του Θεού είναι ανοικτός η μάχη δεν έχει τελειώσει», συνεχίζει περιστοιχισμένος από δύο άλλους άνδρες που φορούν μαυροκόκκινες παλαιστινιακές μαντίλες και ένα παιδί που φορά ένα πράσινο φούτερ με κουκούλα.<br /> <br /> Το βίντεο αναφέρει ως ημερομηνία την «Ραζάμπ 1440», η οποία ξεκινά την Παρασκευή σύμφωνα με το ισλαμικό ημερολόγιο και άρα είναι προχρονολογημένο, ενώ δεν διευκρινίζεται η ημέρα που μαγνητοσκοπήθηκε.<br /> <br /> «Μην φοβάστε», καταλήγει στη συνέχεια ένας άλλος άνδρας που φορά κουκούλα απευθυνόμενος «σε όλους τους μουτζαχεντίν».<br /> <br /> Οι ομιλίες του διακόπτονται από τον ήχο μακρινών εκρήξεων, ενώ το βίντεο δείχνει εικόνες από τη διανομή σούπας σε έναν αυτοσχέδιο καταυλισμό του ΙΚ, αλλά και άνδρες, γυναίκες και παιδιά να περιφέρονται μεταξύ των σκηνών.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Ο ISIS είναι έτοιμος να ηττηθεί» αλλά δίνουν 300 εκατ. δολάρια στους Κούρδους

Οι ΗΠΑ χτυπούν συνεχώς το καθεστώς της Τουρκίας με κάθε τρόπο, καθώς η Άγκυρα απομακρύνεται όλο και πιο πολύ από τη συμμαχία. Ένα ανοικτό...

Διαβάστε την συνέχεια

Αίγυπτος: «Εχθρικό καθεστώς» η Άγκυρα & το ΑΚΡ. Ζητούν αναθεώρηση εμπορικών συμφωνιών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy5YsvCZHuRpVsltRE1yJITBfR8_nznTY5Z5ifG1M9zir3AiUU1NRd7fWhpy38EGu3aFpGNb9a0IUWap5U87jaCz2IRPpq6vrSr3VqToUu_3_pFHzdXNP6Ps8nyGguDGxH33A1ZG06vLE/s1600/erdogan_sisi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="338" data-original-width="600" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy5YsvCZHuRpVsltRE1yJITBfR8_nznTY5Z5ifG1M9zir3AiUU1NRd7fWhpy38EGu3aFpGNb9a0IUWap5U87jaCz2IRPpq6vrSr3VqToUu_3_pFHzdXNP6Ps8nyGguDGxH33A1ZG06vLE/s640/erdogan_sisi.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Όσο πάει και φουντώνει η κόντρα του αιγυπτιακού καθεστώτος με το τουρκικό ισλαμικό καθεστώς του Ερντογάν, ο οποίος κατηγορεί συνεχώς, μία τον Νετανιάχου (τον είπε ρατσιστή) μία τον Αλ Σίσι (το κατονομάζει συνεχώς ως δικτάτορα). <br /> <br /> Ένα σημαντικό μέλος του αιγυπτιακού κοινοβουλίου κάλεσε σήμερα τις αρχές να αναθεωρήσουν όλες τις εμπορικές συμφωνίες που υπογράφηκαν με την Τουρκία, την οποία περιέγραψε ως «εχθρικό καθεστώς» επειδή θα μπορούσαν να βλάψουν τη χώρα. <br /> <br /> Ο Αιγύπτιος βουλευτής Fawzi al-Sharabasi <a href="http://www.hawarnews.com/en/haber/egyptian-parliamentarian-calls-for-revision-of-trade-agreements-with-hostile-regime-in-turkey-h7551.html">κάλεσε το</a> Υπουργείο Βιομηχανίας και Εμπορίου να επανεξετάσει όλες τις εμπορικές συμφωνίες που υπογράφηκαν με την Τουρκία για να αποφευχθεί οποιαδήποτε ζημία στη χώρα. <br /> <br /> «Υπάρχει καταφανής εχθρότητα από το τουρκικό κράτος προς την Αίγυπτο, που τηρεί άκρως εχθρική στάση και επομένως πρέπει να επανεξετάσουμε όλες τις εμπορικές συμφωνίες μαζί της, αλλά όχι εις βάρος των συμφερόντων μας», δήλωσε ο Σσαραμπάσι κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της Επιτροπής Βιομηχανίας στο κοινοβούλιο συνεδρίαση παρουσία του Υπουργού Βιομηχανίας και Εμπορίου Amr Nassar. <br /> <br /> Ο Υπουργός Βιομηχανίας και Εμπορίου απάντησε ζητώντας τη διάκριση μεταξύ της τουρκικής οικονομίας και του πολιτικού συστήματος, επισημαίνοντας ότι οι επιχειρηματίες και τα χρήματα στην Τουρκία συνιστούν υποστήριξη στην Αίγυπτο και ένα αποτελεσματικό μέσο πίεσης για το καθεστώς (ΑΚΡ). <br /> <br /> Η ουσία όμως είναι ότι οι γνώμες Βουλευτών εκφράζουν μια γενικότερη εχθρότητα ανάμεσα στο καθεστώς της Αιγύπτου, ανοικτή πλέον και απροκάλυπτη. <br /> <br /> Πρώτον, διότι Τουρκία και Αίγυπτος έχουν πραγματικά πολλά να χωρίσουν στην Α.Μεσόγειο, διότι πρώτον και κυριότερο είναι δύο πολυπληθείς ανταγωνιστικές δυνάμεις. <br /> <br /> Δεύτερον η Τουρκία διεκδικεί μερίδιο υδρογονανθράκων και από αιγυπτιακά κοιτάσματα δια της πλαγίας οδού, αφού θέλει με τα γεωτρύπανα της να «τρυπήσει» δίπλα από αιγυπτιακά κοιτάσματα. <br /> <br /> Τρίτον, το κόμμα των αδελφών μουσουλμάνων «σπονσοράρεται», «καθοδηγείται» και «χρηματοδοτείται» από την Τουρκία και το Κατάρ, έχοντας ένα και μοναδικό σκοπό, την πτώση του προέδρου Αλ Σίσι και την δημιουργία καθεστώτος τύπου Ιράν προκαλώντας εμφύλιο εντός χώρας. <br /> <br /> Τέταρτον, η τουρκική στρατιωτική προβολή ισχύος στην Α.Μεσόγειο (άσκηση Γαλάζια πατρίδα) μαζί με τα υποτιθέμενα 600 προγράμματα της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας, οδηγούν σε μια ανεξέλεγκτη κούρσα εξοπλισμών ανάμεσα στις δύο χώρες που διατηρούν τις δικές τους συμμαχίες στην περιοχή που και αυτές είναι εντελώς αντίθετες. <br /> <br /> Πέμπτον, διότι η Άγκυρα έχει σε εφαρμογή εδώ και καιρό το σχέδιο εθνικός όρκος (που είναι σαφώς σε γνώση της Αιγύπτου) και την προσπάθεια στρατιωτικής επέκτασης της Τουρκίας σε παλαιά οθωμανικά εδάφη, κάτι που έχει εξοργίσει τόσο τους Έλληνες, όσο και τους Αιγύπτιους, Ισραηλινούς και λοιπούς. <br /> <br /> Επίσης η Αίγυπτος ετοιμάζει την αναγνώριση της αρμενικής γενοκτονίας ενώ οι μυστικές υπηρεσίες του Αλ Σίσι οργώνουν την χώρα για Τούρκους πράκτορες ανάμεσα στα μέλη του κινήματος των αδελφών μουσουλμάνων. <br /> <br /> Ο Tamer al-Shahawi, μέλος της επιτροπής άμυνας του πανίσχυρου αιγυπτιακού κοινοβουλίου, θεωρεί ότι ο περιφερειακός αγώνας εξουσίας στην Α.Μεσόγειο μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα θέματα αυτή τη στιγμή, αναφέρει το επίσημο αρμενικό πρακτορείο ειδήσεων σε μια είδηση που αλλάζει όλα τα δεδομένα. <br /> <br /> Ο Shahawi, ο οποίος είναι επίσης πρώην αξιωματικός πληροφοριών, δήλωσε στην Al-Monitor ότι το Κάιρο έχει απομονωθεί από την περιφερειακή παρουσία του από την αιγυπτιακή επανάσταση το 2011 και τώρα προσπαθεί να αποκαταστήσει την εξουσία του στην περιοχή. <br /> <br /> Αυτή είναι και η ουσία δύο χώρες των 80 και πλέον εκατομμυρίων που προβάλλουν συνεχώς την δύναμη τους στην Ανατολική πλευρά της Μεσογείου και δεν γίνεται εκ των πραγμάτων να συμφωνήσουν διότι στην περιοχή έχουν συμφέροντα Αμερικανοί, Ισραηλινοί και Έλληνες.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αίγυπτος: «Εχθρικό καθεστώς» η Άγκυρα & το ΑΚΡ. Ζητούν αναθεώρηση εμπορικών συμφωνιών

Όσο πάει και φουντώνει η κόντρα του αιγυπτιακού καθεστώτος με το τουρκικό ισλαμικό καθεστώς του Ερντογάν, ο οποίος κατηγορεί συνεχώς, μία...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκος αθρογράφος από Ουάσιγκτον: "Δεν φτάσαμε ακόμα στο σημείο που μας επιτρέπει να πούμε ότι τελείωσε το θέμα των S-400"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia1Di1A0xUJHjd0bV04uRNpySHcb6RYOOyDPot5ntJocj9VArlVaZK0Mkfi2XB4XgsDv9num_4tCmTmreNnzIXJbjBJGMK2SIBJW73k-cOUDy-_0EQvgr9r2MyEkApmPmU4tVpffzClCM/s1600/C5WKKXTWIAAsANH.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia1Di1A0xUJHjd0bV04uRNpySHcb6RYOOyDPot5ntJocj9VArlVaZK0Mkfi2XB4XgsDv9num_4tCmTmreNnzIXJbjBJGMK2SIBJW73k-cOUDy-_0EQvgr9r2MyEkApmPmU4tVpffzClCM/s640/C5WKKXTWIAAsANH.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σερντάρ Τουργκούτ*</b><br /> Εφημερίδα Habertürk <br /> <br /> Ενώ συνεχίζονται οι προσπάθειες για να μη μετατραπεί το θέμα της προμήθειας της Τουρκίας των S-400 από τη Ρωσία, σε μια κρίση με τις ΗΠΑ, πήραμε ένα μήνυμα από μια πηγή μας, το οποίο λέει: "Δεν φτάσαμε ακόμα στο σημείο που μας επιτρέπει να πούμε ότι τελείωσε το θέμα των S-400. Στο τέλος θα επικρατήσει η λογική".<br /> Οι πηγές μου στο αμερικανικό Πεντάγωνο μου λένε ότι έχουν σημειώσει με πολύ προσοχή τις δηλώσεις που έκανε στο τουρκικό τμήμα της Deutsche Welle’nin (DW) ο Πρόεδρος του τμήματος Στρατηγικών Ερευνών του αμερικανικού ιδρύματος CEPA, Ben Hodges, ο οποίος διετέλεσε διοικητής των στρατιωιτκών δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη από το 2014 μέχρι 2017.<br /> <br /> Η Κυβέρνηση το έλαβε υπ' όψιν της<br /> <br /> Μια πηγή μας είπε ότι "Εγώ θεωρώ ότι άτομα όπως ο Ben Hodges διατηρούν σχέσεις με το Πεντάγωνο και ότι αυτά που λένε είναι σημαντικά και λαμβάνονται υπ' όψιν από την Κυβέρνηση".<br /> Σημειώνεται επίσης ότι ο Hodges είπε για τον Ακάρ: " Ο Υπουργός Άμυνας της Τουρκίας, Χουλουσί Ακάρ, είναι ένας υπέροχος άνθρωπος. Τον γνωρίζω χρόνια τώρα. Αυτός ξέρει τι είναι το ΝΑΤΟ, ξέρει τη σημασία του". Και συνεχίζοντας είπε "Αντιλαμβάνομαι ότι όταν στην κυβέρνηση εμφανιστεί ένα αδιέξοδο, υπάρχουν μια άλλη ομάδα που θέλει τη συνέχιση των συζητήσεων για να βρεθεί μια λύση".<br /> Οι πηγές μου στις ΗΠΑ, για την πορεία μέχρι σήμερα του θέματος των S-400 λένε τα εξής:<br /> <br /> Ποια ήταν η πορεία των συνομιλιών;<br /> "Όταν πηγαίνουμε σε συναντήσεις, η τουρκική πλευρά ρίχνει ευθύνες στα αδιέξοδα στην περίοδο Ομπάμα. Κι εμείς από την πλευρά μας τους λέμε ότι συμφωνούμε. Όμως, ασχέτως αν η τουκρική πλευρά έχει δίκιο, σε μας υπάρχει το Κογκρέσο που έχει θέσει ορισμένους όρους για τους S-400 και τα χέρια της κυβέρνησης είναι δεμένα. Αν τους πάρετε, είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε ορισμένα βήματα. Αυτό επαναλαμβανόταν σε κάθε συνάντηση".<br /> <br /> Δεν έχουμε φθάσει ακόμα σε πλήρες αδιέξοδο<br /> Αυτός είναι ο λόγος που ορισμένες ομάδες στην κυβέρνηση έλεγαν "η κατάσταση έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο μεταξύ των δύο χωρών".<br /> Όμως η τελευταία δήλωση δείχνει ότι δεν έχουν όλοι την ίδια άποψη στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, ότι "δεν φθάσαμε ακόμα στο απροχώρητο".<br /> Ενώ γίνονται προετοιμασίες να αναθερμανθού οι σχέσεις των δύο χωρών από τον Απρίλιο, το να βλέπουμε ότι υπάρχει βούληση για να ξεπεραστεί το πρόβλημα είναι ενθαρρυντικό.<br /> Είναι σημαντικό ότι έχουμε εισέλθει σε μια περίοδο εξεύρεσης λύσης στο θέμα των S-400, χωρίς να χαλάσουν οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ.<br /> <br /> <b><i>*Ο Σερντάρ Τουργκούτ είναι ανταποκριτής της εφημερίδας Habertürk στην Ουάσιγκτον.</i></b><br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τούρκος αθρογράφος από Ουάσιγκτον: "Δεν φτάσαμε ακόμα στο σημείο που μας επιτρέπει να πούμε ότι τελείωσε το θέμα των S-400"

Σερντάρ Τουργκούτ* Εφημερίδα Habertürk Ενώ συνεχίζονται οι προσπάθειες για να μη μετατραπεί το θέμα της προμήθειας της Τουρκίας των S-...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι συμβαίνει με την «μίνι Αραβική Άνοιξη» στην Αλγερία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBMaIsOILEnfAjE59jz18SBduQW6B0oivNlGABOtNEHkQHzqb50NoMuj6QQnjA56Kr60zuZx67k793hDNmesrLEpqtv8Ia14odRe4gSEKAxOvXJZ1Acj8l74rmZASVFHp3km4d5VFlu-Q/s1600/%25CE%2591%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25B6%25CE%25AF%25CE%25B6+%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2586%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BA%25CE%25B1_%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B3%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="401" data-original-width="625" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBMaIsOILEnfAjE59jz18SBduQW6B0oivNlGABOtNEHkQHzqb50NoMuj6QQnjA56Kr60zuZx67k793hDNmesrLEpqtv8Ia14odRe4gSEKAxOvXJZ1Acj8l74rmZASVFHp3km4d5VFlu-Q/s640/%25CE%2591%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25B6%25CE%25AF%25CE%25B6+%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2586%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BA%25CE%25B1_%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B3%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> Κωνσταντίνου Λουκόπουλου*</b><br /> Οι διαδηλώσεις που ξέσπασαν στην Αλγερία πριν από τρεις εβδομάδες κορυφώθηκαν την Παρασκευή 8 Μαρτίου, με αφορμή την υποψηφιότητα για 5Η θητεία του Προέδρου Αμπντελαζίζ Μπουτεφλίκα του οποίου η υγεία έχει επιδεινωθεί μετά το σοβαρό εγκεφαλικό που υπέστη το 2013, αιφνιδίασαν πολλούς τόσο στην ίδια την χώρα όσο και στο εξωτερικό! <br /> <br /> Τα τελευταία 20 χρόνια η Αλγερία απολάμβανε μία πολιτική και κοινωνική ηρεμία μετά τον σφοδρό 7ετή εμφύλιο πόλεμο (1992-1999) γνωστό και ως «Βρώμικο Πόλεμο». Η πολιτικοστρατιωτική ελίτ και ο λαός σε όλη την κοινωνική του διάστρωση εναπόθεσαν τις ελπίδες τους για ένα καλύτερο «αύριο» στον εκλεγέντα το 1999 Πρόεδρο Μπουτεφλικα ο οποίος με τις πολιτικές που εφάρμοζε χαρακτηρίστηκε «Πρόεδρος της Συμφιλίωσης». (Σημ. Να θυμίσουμε ότι το 1992 ξέσπασε Ισλαμική ένοπλη εξέγερση μετά από στρατιωτικό πραξικόπημα προκειμένου να αποτρέψει την άνοδο στην εξουσία του Ισλαμικού Μετώπου Σωτηρίας (Islamic Salvation Front FIS) που αναμενόταν να κερδίσει τον δεύτερο γύρο των πρώτων δημοκρατικών εκλογών από την ανεξαρτησία της Αλγερίας το 1962. Η εξέγερση κατέληξε σε ένα εμφύλιο πόλεμο που άφησε πίσω του 180 χιλιάδες νεκρούς, 15 χιλ αγνοούμενους, ενώ στην διάρκεια του εκτοπίστηκαν περίπου 1,5 εκ Αλγερινοί.)<br /> <br /> Δεν ήταν όμως μόνο η κόπωση από τον εμφύλιο πόλεμο που δημιούργησαν συνθήκες πολιτικής και κοινωνικής ηρεμίας. Λόγω των υψηλών τιμών στο πετρέλαιο στην περίοδο 2004-2014 υπήρξε σημαντική οικονομική ανάπτυξη. Η δημιουργία σύγχρονων υποδομών, οι κοινωνικές παροχές σε μεγάλες μάζες του πληθυσμού, ο χαμηλός δανεισμός που ευνόησε την δημιουργία πολλών μικρών επιχειρήσεων και φυσικά η μείωση της ανεργίας δημιούργησε ευφορία στους Αλγερινούς που παρέμειναν …σιωπηλοί στην «Αραβική Άνοιξη» του 2011.<br /> <br /> Ποιος είναι ο όμως ο Πρόεδρος Αμπντελαζίζ Μπουτεφλίκα<br /> <br /> Πρόκειται για μία εμβληματική φιγούρα του Αγώνα της Ανεξαρτησίας (1955-1962). Εντάχθηκε στο Μέτωπο για την Εθνική Απελευθέρωση (Front de Libération Nationale FLN) το 1956, σε ηλικία 19 ετών. Το 1963 σε ηλικία μόλις 26 ετών (!) έγινε ο νεότερος Υπουργός Εξωτερικών στον Κόσμο (ρεκόρ που κρατάει μέχρι σήμερα) με Πρόεδρο τον φιλοδυτικό Μπεν Μπελά, ο οποίος ανετράπη από τον φιλοσοβιετικό Μπουμπετιέν το 1965. Παρέμεινε ΥΠΕΞ μέχρι τον θάνατο του Μπουμπετιέν το 1978. Αυτοεξορίστηκε από το 1983 μέχρι το 1989 στα ΗΑΕ και μετά στην Ελβετία. Με την επιστροφή του εντάχθηκε ξανά στο FLN αλλά κατά την διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου ήταν πολιτικά «εξαφανισμένος». Αυτό του επέτρεψε στις εκλογές του 1999 να κατέλθει ως «Ανεξάρτητος» και με την απόσυρση των λοιπών υποψηφίων να εκλεγεί με το 74% των ψήφων.<br /> <br /> Αναμόρφωσε την Αλγερία και βελτίωσε την ζωή των κατοίκων της λόγω της ευνοϊκής ενεργειακής κατάστασης από πλευράς τιμών. Το 2008 τροποποίησε το Σύνταγμα καταργώντας τον περιορισμό των δύο προεδρικών θητειών για να γίνει ουσιαστικά ισόβιος Πρόεδρος. Παρά κάποια δυσαρέσκεια για την συγκέντρωση των εξουσιών πέτυχε να κρατήσει μακριά την «Αραβική Άνοιξη» από την χώρα του. Ταυτόχρονα με τις ενέργειες του στο εσωτερικό έβγαλε την χώρα από την απομόνωση και βελτίωσε τις σχέσεις του με την Δύση.<br /> <br /> Από το 2013 μετά το σοβαρό εγκεφαλικό το οποίο υπέστη είναι ουσιαστικά πολιτικά απών έστω και αν …«κέρδισε» τις εκλογές του 2014. Εμφανιζόμενος πάντοτε σε αναπηρικό κάθισμα έχει δυσκολία να μιλήσει και να κινηθεί. Τελευταία του δημόσια εμφάνιση τον Νοέμβριο 2017.<br /> <br /> Το ξέσπασμα διαδηλώσεων και η παρασκηνιακή «Ομάδα Εξουσίας Le pouvoir»<br /> <br /> Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Μπουτεφλίκα στις εκλογές της 18 Απριλίου για 5Η προεδρική θητεία και ενώ βρισκόταν στην Ελβετία λόγω επιδείνωσης της υγείας του, πυροδότησε τις οξύτατες διαμαρτυρίες μεγάλου τμήματος του πληθυσμού. Οι διαδηλώσεις των δύο τελευταίων εβδομάδων σε όλη την χώρα ήταν σε ένταση και έκταση οι μεγαλύτερες εδώ και 25 χρόνια.<br /> <br /> Σε αυτήν την χώρα των 41 εκατομμυρίων κατοίκων και με το 70% του πληθυσμού να είναι κάτω των 30 ετών, με οικονομική ύφεση και με αυξανόμενη την ανεργία, οι μαζικές διαδηλώσεις στρέφονται κυρίως κατά της πολιτικοστρατιωτικής ελίτ και της «Ομάδας Εξουσίας» που κυβερνάει από τα παρασκήνια με το προσωνύμιο «Le pouvoir», η …Δύναμη ελέγχοντας το «βαθύ κράτος της Αλγερίας» (Σημ. Υπάρχουν «βαθιά κράτη» και αλλού εκτός από την …γειτονιά μας!) Από αυτή την Ομάδα γνωρίζουμε μόνο τον νεότερο αδελφό του Μπουτεφλίκα, Σαίντ αλλά και τον Αρχηγό του Στρατού, Στρατηγό Γκαίντ Σαλάχα.<br /> <br /> Την Κυριακή 10 Μαρτίου έφεραν εσπευσμένα από την Γενεύη τον Πρόεδρο Μπουτεφλίκα, άγνωστο σε ποια κατάσταση, για να ισχυριστούν ότι είναι καλά και επέστρεψε στα καθήκοντα του. Οι Αλγερινοί μιλούν όμως για έναν ζωντανό νεκρό ή για Πρόεδρο …μούμια!<br /> <br /> <img height="462" src="https://media.liberal.gr/admin/uploads/AP_18255300138852.jpg" width="640" /><br /> <br /> Ποιοι είναι οι διαδηλωτές και τι ζητούν<br /> <br /> Ο βασικός πυρήνας των διαδηλωτών είναι νέοι οι οποίοι μέχρι σήμερα δεν ενδιαφέρονταν για την πολιτική! Άνεργοι πτυχιούχοι και εργάτες μαζί με φοιτητές αλλά ακόμα και μαθητές Λυκείων. Σε αυτούς προστίθενται μορφωμένοι αστοί, αναγνωρίσιμοι δημοσιογράφοι, ηθοποιοί, γιατροί και δικηγόροι.<br /> <br /> Την Παρασκευή 8 Μαρτίου, οι διαδηλωτές στο Αλγέρι ξεπέρασαν τις 600 χιλιάδες με τις γυναίκες περισσότερες από κάθε άλλη φορά λόγω και της <a href="https://translate.googleusercontent.com/translate_c?depth=1&hl=el&prev=search&rurl=translate.google.com&sl=fr&sp=nmt4&u=http://www.lefigaro.fr/international/2019/03/08/01003-20190308ARTFIG00220--travers-le-monde-des-milliers-de-femmes-manifestent-pour-leurs-droits.php&xid=17259,15700021,15700186,15700191,15700248,15700253&usg=ALkJrhjmWK-Ywfa01j1SVcuutMIKXrk6eA">Διεθνούς Ημέρας για τα Δικαιώματα των Γυναικών</a>. Πολλοί διαδηλωτές είχαν τριαντάφυλλα στα χέρια τους ενώ άλλοι ήταν τυλιγμένοι σε ένα άσπρο Hayek, παραδοσιακή αλγερινή ενδυμασία. Σημαντική παρουσία είχε η 83χρονη εθνική ηρωίδα της Αλγερίας, από τον αγώνα της Ανεξαρτησίας Τζαμίλα Μπουχιρέντ που είχε γίνει γνωστή παγκοσμίως από την ταινία του 1966 «Η μάχη του Αλγερίου» (περιθωριοποιημένη για χρόνια από το καθεστώς). Οι διαδηλώσεις προς το παρόν είναι ειρηνικές. Τα συνθήματα δεν εξαντλούνται στον Μπουτεφλικα αλλά επεκτείνονται σε θέματα υγείας, εκπαίδευσης, στέγασης αλλά και ατομικών δικαιωμάτων και κατά της διαφθοράς.<br /> <br /> <img src="https://media.liberal.gr/admin/uploads/AP_19067534553774.jpg" /><br /> <br /> Η πονηρή αντίδραση της επιτήδειας «Ομάδας Εξουσίας» (Le pouvoir) της Αλγερίας<br /> <br /> Το καθεστώς αναντίρρητα αιφνιδιάστηκε από την διαρκώς αυξανόμενη ισχυρή λαϊκή αντίδραση και αντέδρασε στην αρχή με απειλές και έωλες υποσχέσεις για αλλαγές. Φαίνεται ότι όμως ότι τις τελευταίες ημέρες η αόρατη «Ομάδα Εξουσίας» ανησύχησε και αποφάσισε ότι ο Μπουτεφλίκα είναι πλέον «βαρίδι».<br /> <br /> Το πρώτο μήνυμα δόθηκε το Σάββατο 9 Μαρτίου! Μία ημέρα πριν την επιστροφή του Μπουτεφλίκα από την Γενεύη, ο Αρχηγός του Στρατού, Στρατηγός Γκαίντ Σαλάχ μιλώντας Αξιωματικούς, για πρώτη φορά δεν αναφέρθηκε ονομαστικά στον Μπουτεφλίκα και εμφατικά δήλωσε « ότι λαός και στρατός έχουν κοινό όραμα για το μέλλον και ότι υπάρχουν ισχυροί δεσμοί μεταξύ τους». Κάτι που θα μπορούσε να διερμηνευθεί ότι ο Στρατός δεν θα επέμβει για να …σώσει τον Πρόεδρο! Ίσως και ο ίδιος να έβλεπε πλέον τον εαυτό του ως αντικαταστάτη του Μπουτεφλικα αν και μόνο 3 χρόνια νεώτερος του. Δεν είχε όμως λάβει υπόψη του τον Σαίντ, τον πανίσχυρο αδελφό του Προέδρου και τους φίλους του.<br /> <br /> Την Δευτέρα το βράδυ, το Κρατικό Πρακτορείο Ειδήσεων στο Αλγέρι κυκλοφόρησε μια «δήλωση» του Προέδρου Μπουτεφλίκα με την οποία αποσύρει την υποψηφιότητα του για 5Η θητεία, αλλά (το «αλλά» είναι το πιο σημαντικό!) ταυτόχρονα αναβάλλονται και οι προεδρικές εκλογές της 18 Απριλίου. Ανακοινώθηκε ότι θα συγκροτηθεί μέχρι τέλος του 2019 μία Εθνική Συνδιάσκεψη προκειμένου να συντάξει νέο Σύνταγμα και να οδηγήσει την χώρα μετά σε εκλογές! Δηλαδή με απλά λόγια ο Μπουτεφλίκα παραιτείται από μία 5Η θητεία αλλά αυξάνει τον χρόνο της … 4ΗΣ !<br /> <br /> Για να φανεί ότι κάτι αλλάζει στην εξουσία, αντικαταστάθηκε ο Πρωθυπουργός Αχμέντ Ουγιαχία, από τον μέχρι τώρα Υπουργό Εσωτερικών Νουρεντίν Μπεντούι με Αναπληρωτή Πρωθυπουργό τον μέχρι τώρα Διπλωματικό Σύμβουλο του Μπουτεφλίκα, Ραμτάν Λαμάμρα! Φαίνεται όμως ότι θα παίξει κάποιο ρόλο και ο παλαίμαχος διπλωμάτης πρώην ΥΠΕΞ Λακχντάρ Μπραχίμι γνωστός μας από την θητεία του ως ειδικός απεσταλμένος του ΓΓ/ΟΗΕ για την Συρία. <br /> <br /> Επιπτώσεις από μία Αλγερία σε αναταραχή και αστάθεια <br /> <br /> Η κατάσταση στην Αλγερία παραμένει ρευστή παρά την ανακοίνωση περί απόσυρσης της υποψηφιότητας Νπουτεφλίκα. Το κόλπο με την επ’ αόριστον αναβολή των εκλογών και την Εθνική Συνδιάσκεψη για μία νέα Αλγερία μάλλον δεν θα «πιάσει»! Υπάρχουν εσωτερικοί ανταγωνισμοί στην κυβερνητική ελίτ, οι μαζικές διαδηλώσεις εκτιμάται ότι θα συνεχιστούν παρά το καθεστώς φόβου και απειλών και η κατάσταση της οικονομίας βαίνει διαρκώς επιδεινούμενη. Μπορεί να μην έχουμε άμεσα δομικές αλλαγές του καθεστώτος αλλά υπάρχει μεγάλη ανησυχία για το τι πρόκειται να γίνει μετά.<br /> <br /> Το ενδεχόμενο μίας διαρκούς αστάθειας στην Αλγερία δημιουργεί παγκόσμιο και περιφερειακό προβληματισμό. Αρκεί να σκεφθούμε ότι η Αλγερία είναι ο κύριος ενεργειακός τροφοδότης της Νότιας Ευρώπης (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία) ενώ το 11% των εισαγωγών φυσικού αερίου σε όλη την ΕΕ είναι από την Αλγερία.<br /> <br /> Πέρα από την ενεργειακή πλευρά του προβληματισμού και του φόβου μεγαλύτερης ενεργειακής εξάρτησης από την Ρωσία υπάρχουν και άλλοι λόγοι. Οι ΗΠΑ θεωρούν την Αλγερία μαζί με το Μαρόκο. έναν σημαντικό εταίρο στην πόλεμο κατά της τρομοκρατίας ενώ είναι γνωστό ότι δεν έχουν εξαλειφθεί οι πυρήνες της Αλ Κάιντα στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ (AQIM).<br /> <br /> Η Αλγερία σε περίπτωση παρατεταμένης αστάθειας δεν θα μπορεί να ελέγχει τις προσφυγικές ροές στην Βόρεια Αφρική προερχόμενες από την ζώνη Σαχέλ, Σαχάρα και φυσικά την λεγόμενη υπο- Σαχάρια Αφρική. Στην Γαλλία αλλά και στην Ιταλία οι Κυβερνήσεις ανησυχούν για μία αύξηση της παράνομης μετανάστευσης στην Μεσόγειο. Μία μαζική εισροή μεταναστών θα δημιουργούσε πρόβλημα όχι μόνο στις χώρες αυτές αλλά και σε όλη την Ευρώπη.<br /> <br /> Σε ότι αφορά στην Ελλάδα. Η παλιά ΔΕΠΑ και συνεχίζεται με τον σημερινό ΔΕΣΦΑ είχε σύμβαση προμήθειας αλγερινού LNG με την κρατική αλγερινή εταιρεία Sonatrach για 500.000 μετρικούς τόνους. Σήμερα ο ΔΕΣΦΑ διαχειρίζεται τη Ρεβυθούσα όπου αποθηκεύει είτε αλγερινό LNG είτε αμερικανικό LNG. Το κάθε φορτίο κυμαίνεται μεταξύ 125.000 – 150.000 μετρικούς τόνους. Αλγερινό LNG δουλεύει κυρίως η ΔΕΗ και ο Ήρωνας (ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ, ENGIE [πρώην GDF Suez], Qatar Petroleum). Σε περίπτωση μη τροφοδότησης οι ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες της ΔΕΗ και του Ήρωνα μπορούν να αλλάξουν καύσιμο από φυσικό αέριο σε ντίζελ, όμως μια τέτοια αλλαγή, για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, θα κοστίσει ακριβά στις εταιρείες και φυσικά στους… καταναλωτές.<br /> <br /> Αντί Επιλόγου<br /> <br /> Το καθεστώς στην Αλγερία παίζει «το τελευταίο του χαρτί». Προσπαθεί να κερδίσει χρόνο με μία παρατεταμένη «μεταβατική» περίοδο μέχρι να κοπάσουν οι αντιδράσεις των Αλγερινών για να μπορέσει να διασώσει τις δομές του και ταυτόχρονα να δημιουργήσει ρήγματα στις μάζες που αντιδρούν. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει ένας διάδοχος Πρόεδρος με ικανότητες και αποδεκτός από την πλειονότητα των Αλγερινών και η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση δημιουργούν συνθήκες μακράς αστάθειας.<br /> <br /> Τέλος πρέπει να τονιστεί ότι αυτά που διαδραματίζονται στην Αλγερία και αυτά που εκτιμούμε ότι μπορεί να συμβούν σε συνδυασμό με τις οδυνηρές εμπειρίες του παρελθόντος με τον αραβικό ξεσηκωμό του 2011 απαιτούν την προσοχή της Διεθνούς Κοινότητας και την συνετή αντιμετώπιση πιθανών συνεπειών. <br /> <br /> <b><i>*Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι επικεφαλής στο «Παρατηρητήριο Liberal». </i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τι συμβαίνει με την «μίνι Αραβική Άνοιξη» στην Αλγερία;

Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου* Οι διαδηλώσεις που ξέσπασαν στην Αλγερία πριν από τρεις εβδομάδες κορυφώθηκαν την Παρασκευή 8 Μαρτίου, με...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο υβριδικός πόλεμος της Τουρκίας και η πραγματική απειλή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_jlk9xPLN-6aAHLgn-BUgB2XJoyXCtkaYZ3cVZx9pAiJ7aEupGcYzYWfnsQuU4oUC6wOUFFSEF5h6cEeEmVpNo6ngA0i1Qj5xVJ0hL-6bST4gWGo-Bsgv3HkpBLHbkaV6QoBgr0pyohU/s1600/turk+navy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="416" data-original-width="625" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_jlk9xPLN-6aAHLgn-BUgB2XJoyXCtkaYZ3cVZx9pAiJ7aEupGcYzYWfnsQuU4oUC6wOUFFSEF5h6cEeEmVpNo6ngA0i1Qj5xVJ0hL-6bST4gWGo-Bsgv3HkpBLHbkaV6QoBgr0pyohU/s640/turk+navy.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> Νίκου Μελέτη </b><br /> Αντικείμενο μελέτης, ως μέρος της συνολικής επιχείρησης υβριδικού πολέμου της Τουρκίας έναντι της χώρας μας, θα πρέπει να αποτελέσει η τουρκική αεροναυτική άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα 2019», ο τρόπος με τον οποίο προβλήθηκε στην Ελλάδα και επίσης ο τρόπος με τον οποίο αξιολογήθηκε η άσκηση αυτή. <br /> <br /> Λίγες εβδομάδες μετά την επίσκεψη του Αλ. Τσίπρα στην Τουρκία και τη συνάντησή του με τον Τ. Ερντογάν, που πρώτο στόχο είχε τη μείωση της έντασης, η ίδια η άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα», οι συνεχιζόμενες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο και οι συνεχιζόμενες απειλές εναντίον της Κύπρου επιβεβαιώνουν το πόσο δύσκολη είναι η «εξίσωση» των ελληνοτουρκικών. Και η οποία φυσικά δεν πρόκειται να λυθεί ούτε από την «καλή διάθεση» των δυο υπουργών Άμυνας Αποστολάκη - Ακάρ για προώθηση ΜΟΕ, ούτε από τη συνάντηση που θα έχουν στην Αττάλεια οι ΥΠΕΞ Γ. Κατρούγκαλος και Μ. Τσαβούσογλου στις 21 Μαρτίου (αν και θα έχουν και μια ακόμη ευκαιρία να συναντηθούν νωρίτερα στο περιθώριο του Συμβουλίου Σύνδεσης Ε.Ε. - Τουρκίας). <br /> <br /> Η δήλωση του Τ. Ερντογάν, ότι οι Έλληνες φοβήθηκαν την άσκηση η οποία δεν στρεφόταν εναντίον της Ελλάδας και ότι η Τουρκία δεν φοβάται τις ασκήσεις των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στα νησιά, προκάλεσε και πάλι μια σειρά από αψυχολόγητες αντιδράσεις που εμποδίζουν απλώς να γίνει ψύχραιμη αξιολόγηση της τουρκικής άσκησης, σε δημοσιογραφικό τουλάχιστον επίπεδο. <br /> <br /> Η άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα» (για την οποία, σύμφωνα με τις τουρκικές πηγές, είχε ενημερωθεί η Ελλάδα ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο) μονοπώλησε τα ελληνικά δελτία ειδήσεων αρκετές εβδομάδες προτού τα τουρκικά πλοία βγουν από τα λιμάνια. <br /> <br /> Στο πλαίσιο της καθιερωμένης πλέον πεντάλεπτης (και μεγαλύτερης συχνά) εκπομπής «τουρκικών ειδήσεων» ως ενθέτου στα δελτία ειδήσεων των ελληνικών τηλεοπτικών σταθμών, από τότε που ανακοινώθηκε η άσκηση, υπήρχαν εκτενή «ρεπορτάζ» για την «άσκηση πολέμου» με στόχο την Ελλάδα, για τη «μεγαλύτερη άσκηση όλων των εποχών», με αναπαραγωγή περιγραφών τις οποίες ούτε τα τουρκικά ΜΜΕ είχαν τολμήσει να κάνουν. <br /> <br /> Χωρίς καν να έχουν δημοσιοποιηθεί ο σχεδιασμός και οι δεσμεύσεις περιοχών -επειδή η άσκηση συνέπεσε με την περίοδο ανακίνησης από τον υπουργό Άμυνας Χ. Ακάρ των χαρτών που φέρνουν τις τουρκικές διεκδικήσεις μέχρι νότια της Κρήτης- θεωρήθηκε ότι η άσκηση ακριβώς θα αμφισβητήσει τις ελληνικές αρμοδιότητες, ίσως και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα μέχρι και την Κρήτη. Και αυτό το κλίμα καλλιεργήθηκε χωρίς τελικά να συμβεί κάτι τέτοιο. Έτσι η πρώτη αντίδραση ήταν το «δέος» μπροστά στην επερχόμενη κινητοποίηση του τουρκικού στόλου με στόχο την Ελλάδα. <br /> <br /> Ισχύς σε τρία μέτωπα <br /> <br /> Βεβαίως η άσκηση με τον τίτλο «Γαλάζια Πατρίδα» δεν αναφέρεται μόνον στο Αιγαίο. Ο στόχος ήταν να καταδειχθεί ότι η Τουρκία έχει τη στρατιωτική δυνατότητα και τη ναυτική ισχύ να είναι παρούσα και στις τρεις θάλασσες που την περικλείουν, στη Μαύρη Θάλασσα, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Και να στείλει το μήνυμα ότι μπορεί οι δυνάμεις της να είναι στραμμένες στο μέτωπο της Συρίας και στην εξουδετέρωση του ΡΚΚ στο εσωτερικό, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι μειώνεται η στρατιωτική παρουσία και ισχύς της στα άλλα «θερμά μέτωπα». <br /> <br /> Η Τουρκία έτσι, σχεδόν ανέξοδα, είχε την ευκαιρία να μετρήσει τις ψυχολογικές αντιδράσεις στην ελληνική κοινή γνώμη, από μια δική της επίδειξη δύναμης, η οποία μάλιστα μεγεθύνθηκε λόγω των υπερβολών ορισμένων εκ των ελληνικών ΜΜΕ. Το επόμενο ήταν, ότι ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η άσκηση, οι ίδιοι που με υπερβολές όλο το προηγούμενο διάστημα περιέγραφαν τη μοναδικότητα της τουρκικής κινητοποίησής, έσπευσαν να «αποκαθηλώσουν» την Τουρκία, με περιγραφές που έκαναν λόγο για «μαϊμού» άσκηση, για «αδυναμία» να συγκεντρώσει τα 103 σκάφη που είχε προαναγγείλει, για «βόλτα» του τουρκικού στόλου...<br /> <br /> Μια ακόμη λάθος ανάγνωση της άσκησης, που οδηγεί σε επίσης επικίνδυνα ενθουσιώδη, αλλά απολύτως παραπλανητικά συμπεράσματα. Ότι η «ανίσχυρη» Τουρκία εφηύρε τη «μονταζιέρα» για να υποκριθεί ότι διαθέτει αξιόμαχο και ισχυρό ναυτικό και να κρύψει την αδυναμία της... <br /> <br /> Βεβαίως, θα έπρεπε ίσως σε ό,τι αφορά τον αριθμό των σκαφών να συνυπολογισθούν όλα τα σκάφη και στις τρεις θαλάσσιες περιοχές που πήραν μέρος όλες τις ημέρες διεξαγωγής της άσκησης. Διέφυγε επίσης ότι πολλά από τα σκάφη τα οποία συμμετείχαν είναι νέα σκαριά, σύγχρονα και τουρκικής κατασκευής. Επίσης ότι πολλά από τα πυρομαχικά που χρησιμοποιήθηκαν, ραντάρ και ηλεκτρονικά συστήματα επικοινωνίας είναι τουρκικής κατασκευής. Ότι στην άσκηση χρησιμοποιήθηκαν UAV, τουρκικής κατασκευής ελικόπτερα, αλλά και κατασκοπευτικό αεροσκάφος. Παραβλέπουμε ότι από το 2021 η Τουρκία θα διαθέτει το δικό της, τουρκικής κατασκευής, αποβατικό ελικοπτεροφόρο, που θα αποτελεί τη ναυαρχίδα του στόλου της. Και ο κατάλογος θα μπορούσε να είναι μακρύς. Όσο σύντομος θα ήταν ο κατάλογος με τα νέα σκάφη που έχουν παραδοθεί στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό την τελευταία δεκαετία. <br /> <br /> Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις λόγω των διώξεων των οπαδών του Φ. Γκιουλέν είναι γνωστά, όμως επίσης είναι γνωστή η μεγάλη ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανίας και η διάθεση τεράστιων κονδυλίων για την Άμυνα. <br /> <br /> Το Bloomberg <br /> <br /> Πριν από λίγες ημέρες, το Bloomberg, με δημοσίευμα που είχε τίτλο «Mapping the Turkish Military's Expanding Footprint», πρόβαλε τη δυνατότητά της πλέον να επεκτείνει τη στρατιωτική δράση και παρουσία εκτός των συνόρων της: <br /> <br /> «Ποτέ από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ο τουρκικός στρατός δεν είχε τόσο εκτεταμένο σε παγκόσμιο επίπεδο αποτύπωμα. Υπό την ηγεσία του φιλόδοξου προέδρου Τ. Ερντογάν, η Τουρκία επεκτείνει την παρέμβασή της στη Συρία, ενώ διατηρεί στρατιωτική παρουσία στο Ιράκ, στο Κατάρ, στη Σομαλία και στο Αφγανιστάν και συμμετέχει στις ειρηνευτικές δυνάμεις στα Βαλκάνια. <br /> <br /> Την ίδια ώρα, το τουρκικό Ναυτικό περιπολεί στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο. Όλες αυτές οι προσπάθειες έχουν κόστος, καθώς ο αμυντικός προϋπολογισμός αυξήθηκε από 1,8 % του ΑΕΠ το 2015 σε 2,2 % το 2017». <br /> <br /> Η διακωμώδηση του αντίπαλου, με τη μείωση των δυνατοτήτων του, όπως την είδαμε στη δημόσια παρουσίαση της τουρκικής άσκησης, τονώνει ίσως την εθνική αυτοπεποίθηση, αλλά δεν αρκεί. Η πραγματικότητα είναι αρνητική και δεν χρειάζονται υπερβολές. Ούτε υποτίμηση της Τουρκίας, ούτε όμως φόβος και ηττοπάθεια. <br /> <br /> Απέναντι ακόμη και στον πιο δύσκολο αντίπαλο, το πρώτο βήμα είναι η καθαρή «ανάγνωσή» του, χωρίς παραμορφωτικούς φακούς.<br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο υβριδικός πόλεμος της Τουρκίας και η πραγματική απειλή

Του Νίκου Μελέτη Αντικείμενο μελέτης, ως μέρος της συνολικής επιχείρησης υβριδικού πολέμου της Τουρκίας έναντι της χώρας μας, θα πρέπει...

Διαβάστε την συνέχεια

Εθνική προτεραιότητα η θέσπιση ΑΟΖ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggKUeItNHmYDKiJMdFR11erEYlgqlF92G3ktbN2ZGhZXqeQuNMNcNibTSLMfnTKuAnzt9T7gShk5wRttBxMB7zfK4YvLDTaY0aEylW5sgq5xZK_i_xy007IHrmQCA2qNa1VVsPyVJ5Duk/s1600/aoz.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggKUeItNHmYDKiJMdFR11erEYlgqlF92G3ktbN2ZGhZXqeQuNMNcNibTSLMfnTKuAnzt9T7gShk5wRttBxMB7zfK4YvLDTaY0aEylW5sgq5xZK_i_xy007IHrmQCA2qNa1VVsPyVJ5Duk/s640/aoz.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Βενιαμίν Καρακωστάνογλου</b><br /> Η ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) μόνο πρόσφατα αντιμετωπίζεται ως εθνικό ζήτημα στην Ελλάδα. Το θέμα αυτό όμως θα έπρεπε να είχε απασχολήσει το δημόσιο διάλογο, τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και τις εκάστοτε κυβερνήσεις ήδη από το 1982, οπότε υπογράφηκε (και από την Ελλάδα) η Διεθνής Σύμβαση του 1982 για το (Νέο) Δίκαιο της Θάλασσας, που τέθηκε σε ισχύ την 16.11.1994 (για την Ελλάδα από τον Αύγουστο 1995, Ν.2321/1995, ΦΕΚ Α΄ 136/23.06.1995, σε ισχύ από 21.08.1995). <br /> <br /> Ουσιαστικά, πρόκειται για το τεράστιο και ακατανόητο (με όρους ορθολογισμού και εθνικού συμφέροντος) έλλειμμα εφαρμογής και αξιοποίησης από την χώρα μας πολλών, παλαιών και νέων, θεσμών και δικαιωμάτων στις παρακείμενες θαλάσσιες περιοχές που την περιβάλλουν. Ο θεσμός της ΑΟΖ αποτελεί μια επαναστατικού χαρακτήρα μετεξέλιξη του προϋφιστάμενου καθεστώτος της Ηπειρωτικής Υφαλοκρηπίδας και των Ζωνών Αλιείας.<br /> <br /> Η ΑΟΖ δημιούργησε έτσι μία ζώνη οικονομικής κυριαρχίας που φθάνει μέχρι τα 200 ναυτικά μίλια από τις ακτές ή τις ευθείες γραμμές βάσης, παρέχοντας στα παράκτια κράτη αποκλειστικότητα πάνω σε κάθε φυσικό πόρο (ζώντα ή μη ζώντα, του ζωικού όσο και του φυτικού θαλάσσιου περιβάλλοντος) και σε κάθε οικονομική δραστηριότητα της Ζώνης, τόσο των υδάτων όσο και του βυθού-υπεδάφους της περιοχής της (που αρχίζει βέβαια μετά το τέλος της Αιγιαλίτιδας Ζώνης). <br /> <br /> Η περιοχή των 200 ν.μ. καλύπτει το 36% του παγκόσμιου θαλάσσιου χώρου (105 εκατ. τετρ. μίλια), που ουσιαστικά εθνικοποιείται για οικονομικούς σκοπούς. Σ’ αυτή τη περιοχή άλλωστε βρίσκεται σχεδόν το σύνολο των μέχρι σήμερα γνωστών υποθαλάσσιων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου (δηλαδή το 1/3 των παγκόσμιων αποθεμάτων). Εκεί αλιεύεται περί το 95% των παγκόσμιων αλιευμάτων (που παρέχουν περίπου το 25% των παγκόσμιων πρωτεϊνών) και πραγματοποιείται το 80% της θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας παγκοσμίως! Εκεί βρίσκεται και το 10% των παγκόσμιων πολυμεταλλικών κονδύλων, πλουσίων σε κρίσιμα μεταλλεύματα. <br /> <br /> Μεγάλη σημασία αποκτούν άλλωστε και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, που ανήκουν πλέον αποκλειστικά στο παράκτιο κράτος, στα όρια της ΑΟΖ, όπως η ενέργεια από τα κύματα, τους ανέμους και τα θαλάσσια ρεύματα. Τέλος, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, στα αποκλειστικά δικαιώματα του παράκτιου κράτους στην ΑΟΖ θα ανήκει και κάθε μελλοντική νέα χρήση της θάλασσας που είναι ενδεχόμενο να προκύψει μέσω της τεχνολογικής εξέλιξης και θα έχει οικονομικό αποτέλεσμα.<br /> <br /> Εξαιρετικά σημαντική για την Ελλάδα είναι και η αποκλειστική δικαιοδοσία που προβλέπει η ΑΟΖ για την προστασία και διαφύλαξη του θαλάσσιου περιβάλλοντος από τη ρύπανση και που είναι κρίσιμη για τον ελληνικό τουρισμό, ιδίως στο Αιγαίο. <br /> <br /> Η γεωπολιτική σημασία της ΑΟΖ <br /> <br /> Συνολικά, η ΑΟΖ δημιουργεί ένα ιδιαίτερα συνεκτικό δεσμό μεταξύ της ξηράς και της θάλασσας, που υπολείπεται μεν του αντίστοιχου της πλήρους κυριαρχίας στην Αιγιαλίτιδα Ζώνη, καθώς ισχύουν στο χώρο της οι ελευθερίες της ανοιχτής θάλασσας, της ναυσιπλοΐας, της υπέρπτησης, της τοποθέτησης αγωγών και καλωδίων (εφόσον βέβαια δεν συγκρούονται με τα οικονομικά δικαιώματα του παράκτιου κράτους), αλλά προσδίδουν στο παράκτιο κράτος ισχυρότατες εξουσίες ελέγχου της τεράστιας αυτής θαλάσσιας έκτασης, τόσο στον οικονομικό τομέα όσο και σε συναφείς τομείς άμεσα ή έμμεσα. <br /> <br /> Για παράκτια κράτη, μάλιστα, με εκτεταμένες ακτές και μεικτή αρχιπελαγική δομή, όπως η Ελλάδα, αυτά τα πλεονεκτήματα της ΑΟΖ καθίστανται κρισιμότατης σημασίας. Για την οικονομία, την ασφάλεια, το περιβάλλον, την επιστήμη και τελικά τον εθνικό χώρο και την διεθνή θέση της χώρας. Η θάλασσα, εκτός από «οδός» γίνεται πλέον και «θησαυρός» (δεξαμενή φυσικών πόρων και ενέργειας). Το μέλλον, υπό την επιρροή της επιστήμης και της τεχνολογίας, μπορεί να κρύβει απίστευτες εκπλήξεις και προκλήσεις σχετικά με το υγρό στοιχείο του πλανήτη. <br /> <br /> Είναι πλέον ανεπίτρεπτο και ακατανόητο τα κυρίαρχα παράκτια κράτη να αμελούν να αξιοποιήσουν τα δικαιώματα που πληθωρικά τους παρέχει το Δίκαιο της Θάλασσας. Τα συντριπτικά περισσότερα παράκτια κράτη έχουν ήδη από πολλά χρόνια υιοθετήσει την ΑΟΖ (δηλαδή, περισσότερα από 130 κράτη από το σύνολο των 149 παρακτίων κρατών που είχαν τη σχετική δυνατότητα το έπραξαν, ως το 2014). <br /> <br /> Η θαλάσσια δικαιοδοσία της Ελλάδος <br /> <br /> Η Ελλάδα οφείλει λοιπόν, απέναντι στον λαό της και τις μελλοντικές γενιές της να αναμορφώσει συνολικά την θαλάσσια νομοθεσία της και να υιοθετήσει: <br /> Πρώτον, ευθείες γραμμές βάσης για την μέτρηση των θαλασσίων ζωνών της (κερδίζοντας έτσι 3,3% θαλάσσιο χώρο ως εσωτερικά της ύδατα) και τα 24 ναυτ. μίλια ως όριο για τον χαρακτηρισμό των κόλπων της. <br /> Δεύτερον, αιγιαλίτιδα Ζώνη 12 ν.μ. (σε ορισμένα σημεία του Αιγαίου θα μπορούσε ίσως να ισχύσει το όριο των 10 ν.μ.). Μόνο στο Αιγαίο η επέκταση αυτή, από τα 6 στα 12 ν.μ. θα αυξήσει τον εθνικό κυρίαρχο χώρο μας από το 43% περίπου που είναι σήμερα στο 71% περίπου! <br /> Τρίτον, συνορεύουσα ζώνη 24 ν.μ. (και μέσα σ’ αυτήν Αρχαιολογική Ζώνη) <br /> Τέταρτον, ΑΟΖ 200 ν.μ. (που περιλαμβάνει ως βυθό-υπέδαφος και την υφαλοκρηπίδα, μέχρι τα 200 ν.μ.). Όπου οι ζώνες αυτές συναντώνται (δηλαδή επικαλύπτονται) με αντίστοιχες ζώνες γειτονικών κρατών, θα υπάρξει οριοθέτηση με βάση την αρχή της μέσης γραμμής/ίσης απόστασης, ή άλλη μέθοδο, μέσω διαπραγμάτευσης ή δικαστικής επίλυσης. <br /> <br /> Αντ’ αυτών δυστυχώς η Ελλάδα, επί τουλάχιστον 36 χρόνια, δεν έχει αναμορφώσει το καθεστώς των θαλάσσιων δικαιωμάτων της. Αιτίες ή προσχήματα: Το φοβικό σύνδρομο απέναντι στην Τουρκία και τις απειλές πολέμου που εκτοξεύει, η αμφιθυμία, η μη ετοιμότητα ή η αναποφασιστικότητα των πολιτικών ηγεσιών για την ανάληψη ουσιαστικών πρωτοβουλιών, ιδίως στην εξωτερική πολιτική, που, εκτός από τα μεγάλα πλεονεκτήματα, ίσως προς στιγμή να υποκρύπτουν και κάποιους κινδύνους (π.χ. ένταση με την Τουρκία). Τέλος, η μη επαρκής μελέτη ή μη ορθή αξιολόγηση και κατανόηση των νέων θεσμών του Δικαίου της Θάλασσας, όπως η ΑΟΖ. <br /> Μια εξαιρετική ευκαιρία <br /> <br /> Η συνολική αναμόρφωση του κράτους που, με αφορμή την οικονομική κρίση, επιχειρείται στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία για την λήψη των μέτρων που η χώρα μας παρέβλεψε αδικαιολόγητα να λάβει στο παρελθόν. Έτσι, με την ΑΟΖ: <br /> <br /> <ul> <li>Θα υπερτριπλασιαστεί (494.605 τετρ. χλμ. θαλάσσιος χώρος) ο εθνικός μας χώρος. </li> <li>Θα διασφαλισθούν σοβαρότατοι (καθ’ όλες τις ενδείξεις) ενεργειακοί πόροι (πετρέλαιο, φυσικό αέριο). </li> <li>Θα ελεγχθούν οι παραδοσιακές θάλασσες όπου έδρασε επί χιλιετίες ο Ελληνισμός. </li> <li>Θα αυξηθεί η ασφάλεια και η συνοχή του ηπειρωτικού με τον νησιωτικό μας χώρο και θα αποσαφηνιστούν τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδος. </li> </ul> <br /> Εξάλλου, με την καθιέρωση και Συνορεύουσας Ζώνης θα παταχθεί ευκολότερα η λαθρομετανάστευση και η αρχαιοκαπηλία. Απαραίτητη προϋπόθεση για την υιοθέτηση της ΑΟΖ είναι, ταυτόχρονα τουλάχιστον, να επεκταθεί μέχρι τα 12 ν.μ. (ή έστω ως τα 10 ν.μ.) και το πλάτος της Αιγιαλίτιδας Ζώνης μας (που έχει ισχυρότερο καθεστώς πλήρους κυριαρχίας), καθώς, από το εξωτερικό όριο της Αιγιαλίτιδας Ζώνης και μετά αρχίζει η περιοχή της ΑΟΖ ή της Υφαλοκρηπίδας, που έχουν ασθενέστερο καθεστώς, μόνο οικονομικής κυριαρχίας, που είναι όμως σημαντικότατη για τα κράτη. Με την επέκταση της Αιγιαλίτιδας Ζώνης θα υπάρξει πλέον ενιαίο πλάτος και με τον εθνικό εναέριο χώρο μας.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Εθνική προτεραιότητα η θέσπιση ΑΟΖ

Βενιαμίν Καρακωστάνογλου Η ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) μόνο πρόσφατα αντιμετωπίζεται ως εθνικό ζήτημα στην Ελλάδα. Το θέμα αυτό ό...

Διαβάστε την συνέχεια

Η μεταμνημονιακή παγίδα, οι ευρωεκλογές και το επερχόμενο σοκ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid4W1ZetbZDFv9rRPbC_LtVPY84hGzryeadXU71NcYE7DjILo0QNhyphenhyphenFJP-fOg9JGnkBLhvsXeN8n128K6bdgbt-qiPAa3DSAefOTkTnVf3ByfOJbcRQn5fC9bOuF7PBPTBpRiCyCSS1rU/s1600/eu_elections_greece.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid4W1ZetbZDFv9rRPbC_LtVPY84hGzryeadXU71NcYE7DjILo0QNhyphenhyphenFJP-fOg9JGnkBLhvsXeN8n128K6bdgbt-qiPAa3DSAefOTkTnVf3ByfOJbcRQn5fC9bOuF7PBPTBpRiCyCSS1rU/s640/eu_elections_greece.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σταύρος Λυγερός</b><br /> Μετά την Κομισιόν και το ΔΝΤ έριξε προειδοποιητικές βολές προς την κυβέρνηση Τσίπρα. Οι δανειστές ανησυχούν για τις δεδομένες προεκλογικές παροχές, αλλά το πρόβλημα είναι ευρύτερο και μεγαλύτερο απ’ όσο μας το παρουσιάζουν οι «εισαγγελείς» και του ευρωιερατείου και του Ταμείου. Όπως όλα δείχνουν, οι ευρωεκλογές θα προκαλέσουν πολιτικό σοκ και ως εκ τούτου θα είναι σημείο καμπής για την ΕΕ. <br /> <br /> Οι άλλοτε βαρετές εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο αυτή τη φορά αποκτούν κρίσιμη πολιτική βαρύτητα, λόγω της αναμενόμενης επέλασης των αντισυστημικών κομμάτων, κυρίως ευρωσκεπτικιστικού και ακροδεξιού προσήμου. Με άλλα λόγια είμαστε στα πρόθυρα μίας πανευρωπαϊκής σχεδόν δοκιμασίας, αν όχι κρίσης. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.<br /> <br /> Μπορεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής να διακήρυξε μετά το 1974 ότι η Ελλάδα ανήκει στη Δύση, αλλά το ζήτημα αυτό είχε στην πράξη λυθεί με τον εμφύλιο πόλεμο 1946-49. Η ένταξή της, μάλιστα, στην ΕΕ (τότε ΕΟΚ) προσέθεσε στους αμυντικούς δεσμούς το πολύ πιο σύνθετο πλέγμα των οικονομικών και κοινωνικών δεσμών με την Ευρώπη. Η ένταξη στην Ευρωζώνη το 2001 ήλθε να ολοκληρώσει αυτή την πορεία ενσωμάτωσης στις ευρωατλαντικές δομές. Και μάλιστα κατά τρόπο που έδειχνε να απαντά κατά τρόπο οριστικό και τελεσίδικο το παραδοσιακό ερώτημα του στρατηγικού προσανατολισμού της χώρας. <br /> <br /> Ο ενθουσιώδης ευρωπαϊσμός της συντριπτικής πλειονότητας των εγχώριων πολιτικών δυνάμεων πήγασε περισσότερο από τον άκρατο ευρωπαϊκό επαρχιωτισμό τους παρά από μία επεξεργασμένη συνειδητή στρατηγική επιλογή που να παντρεύει τα εθνικά συμφέροντα με το ευρωπαϊκό ενοποιητικό εγχείρημα. Αυτός είναι ο λόγος που ένας μάλλον επιπόλαιος φεντεραλισμός βρήκε εύφορο έδαφος στους κόλπους των ελληνικών αρχουσών ελίτ. <br /> <br /> Η ΕΕ, όμως, αποτελείται από εθνικά κράτη με συγγενική αλλά διαφορετική κουλτούρα, με συμβιβάσιμα αλλά διαφορετικά συμφέροντα, που πηγάζουν από διαφορετικές ανάγκες. Ως εκ τούτου, η ενοποιητική διαδικασία εξαρχής δεν μπορούσε να υπερβεί κάποια όρια. Προϋπόθεση, μάλιστα, για να επιβιώσει ήταν να γίνουν απολύτως σεβαστές οι ευαισθησίες, οι ιδιαιτερότητες και κυρίως οι ανάγκες κάθε χώρας-μέλους. Όσοι με ιεραποστολικό δογματισμό θεωρούσαν ότι τα έθνη είναι από τη φύση τους εμπόδιο στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης και γι’ αυτό ουσιαστικά πρέπει να ατροφήσουν, υπονόμευσαν αυτό που οραματίσθηκαν.<br /> <br /> Η υιοθέτηση του ευρώ ήταν αναμφίβολα ένα άλμα στη μακρά πορεία προς την Ενωμένη Ευρώπη. Ήταν, όμως, ένα άλμα που όξυνε τη μονομέρεια του ιστορικού αυτού εγχειρήματος, επειδή κατέστησε απειλητική την ανισορροπία μεταξύ οικονομικής και πολιτικής σφαίρας. Από τη στιγμή που η ΕΕ δεν ενέταξε τη νομισματική ένωση στο πλαίσιο μίας οικονομικής ένωσης και αυτή με τη σειρά της στο πλαίσιο μίας μορφής πολιτικής ένωσης, ήταν αναπόφευκτο να αναδυθούν οι αντιθέσεις που σήμερα τροφοδοτούν αποδομητικές τάσεις. <br /> <br /> Η οικονομική κρίση του 2008 <br /> <br /> Η οικονομική κρίση του 2008 παρόξυνε το πρόβλημα, αλλά τα σημάδια προϋπήρχαν. Στις δύο χώρες που πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα για την έγκριση του Ευρωσυντάγματος, στη Γαλλία (Μάιος 2005) και στην Ολλανδία (Ιούνιος 2005), το αποτέλεσμα ήταν καθαρά αρνητικό. Τα “όχι” ήταν ένα ράπισμα στην πολιτική αυταρέσκεια του ευρωιερατείου και των φιλελεύθερων πολιτικών δυνάμεων που κυριαρχούσαν στη μεταπολεμική Ευρώπη. <br /> <br /> Στα δημοψηφίσματα κατέστη εξόφθαλμο πως οι άρχουσες ελίτ βρίσκονταν σε αποκλίνουσα τροχιά σε σχέση με τις κοινωνίες. Το “όχι” αντανακλούσε κατά κανόνα τη δυσαρέσκεια για τον νεοφιλελεύθερο προσανατολισμό της ΕΕ, για την απίσχναση του κοινωνικού κράτους, για τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και τα χαμηλά ποσοστά ανάπτυξης, για το δημοκρατικό έλλειμμα και για την απροθυμία της Ευρώπης να χειραφετηθεί πολιτικά. Αντανακλούσε, επίσης, τον φόβο για την τότε εύκολη και μαζική διεύρυνση προς Ανατολάς. Ο κοινός παρονομαστής του ετερόκλητου και ποικιλόχρωμου μετώπου της απόρριψης του Ευρωσυντάγματος ήταν η άρνηση του κατεστημένου πολιτικοοικονομικού μονόδρομου, στον οποίο οι κυβερνήσεις έχουν δρομολογήσει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. <br /> <br /> Η οικονομική κρίση του 2008 έβγαλε δυναμικά στην επιφάνεια την τάση υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου των δυτικών κοινωνιών ως αποτέλεσμα της διολίσθησης των δυτικών οικονομιών στον διεθνή καταμερισμό εργασίας λόγω της παγκοσμιοποίησης. Η διεθνής ολιγαρχία του χρήματος μπορεί να αποτελείται κατά κανόνα από δυτικούς, αλλά είναι περισσότερο μια νέου τύπου πλανητική “αυτοκρατορία” παρά κεφαλαιοκράτες με αμερικανική ή ευρωπαϊκή συνείδηση. <br /> <br /> Η εύκολη λύση <br /> <br /> Για να συντηρήσουν οι δυτικές κυβερνήσεις στοιχειωδώς το μέσο βιοτικό επίπεδο και τις κοινωνικές υποδομές στις χώρες τους, κατέφυγαν στον δανεισμό. Ειδικά στην Ευρωζώνη, που για χρόνια τα επιτόκια ήταν πολύ χαμηλά, ο δανεισμός ήταν η εύκολη λύση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα κρατικά χρέη να ακολουθήσουν ανοδική τροχιά. Με άλλα λόγια, το χρήμα έχει μεταφερθεί μαζικά από τα κράτη σε ιδιώτες. Η μεγαλύτερη ή μικρότερη διόγκωση του χρέους ήταν αναπόφευκτο να προκαλέσει κάποια στιγμή κρίση χρέους. <br /> <br /> Η Ευρωζώνη υπέστη ρήγμα στον πιο αδύναμο κρίκο της, που ήταν η Ελλάδα. Αυτή, όμως, είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη είναι ότι λόγω της ανισομερούς ανάπτυξης πάντα και παντού θα υπάρχουν αδύναμοι κρίκοι. Γι’ αυτό και πίσω από την Ελλάδα ακολούθησαν και οι άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. <br /> <br /> Από την ύπαρξη του κοινού νομίσματος επωφελούνται οι πιο ανταγωνιστικές οικονομίες, με πρώτη τη γερμανική. Το ευρώ επιτρέπει στα γερμανικά προϊόντα να είναι πιο ανταγωνιστικά. Επιτρέπει, δηλαδή, στη Γερμανία να συσσωρεύει εμπορικά πλεονάσματα, καταδικάζοντας τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου να συσσωρεύουν εμπορικά ελλείμματα. Τα ελλείμματα αυτά σταδιακά μετατράπηκαν σε διογκωμένο χρέος. <br /> <br /> Δεδομένου ότι το κοινό νόμισμα εμποδίζει τις λιγότερο ανταγωνιστικές χώρες-μέλη να εξισορροπήσουν με νομισματικό τρόπο το μειονέκτημά τους, το ευρωιερατείο προωθεί τη λιτότητα, βυθίζοντας τις οικονομίες αυτών των χωρών στην ύφεση. Η Γερμανία τα θέλει όλα δικά της. Ο οικονομικός εθνικισμός της, όμως, τροφοδοτεί τις τάσεις αποδόμησης της ΕΕ. Τα παραδείγματα είναι πολλά με πιο σημαντικό μέχρι τώρα το Brexit. Η εκλογή του Τραμπ, μάλιστα, προσέδωσε μία νέα ποιοτική διάσταση σ’ αυτές τις τάσεις. Όχι μόνο ενισχύοντας τα δεξιόστροφα αντισυστημικά εθνοκεντρικά κόμματα στην Ευρώπη, αλλά και αμφισβητώντας τη γερμανική ηγεμονία στην Ευρωζώνη. <br /> <br /> Όλα τα αυγά στο ευρωπαϊκό καλάθι <br /> <br /> Μέσα σ’ αυτό το ρευστό τοπίο, η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με στρατηγικού χαρακτήρα προκλήσεις. Τόσο οι εγχώριες άρχουσες ελίτ, όσο και η κυβέρνηση Τσίπρα έχουν βάλει όλα τα αυγά τους στο ευρωπαϊκό καλάθι. Το ευρωιερατείο, ωστόσο, παρά τις εσωτερικές αντιθέσεις του, τελικώς ακολουθεί τη γραμμή του Βερολίνου τουλάχιστον αναφορικά με το ελληνικό ζήτημα. Αυτό πρακτικά σημαίνει εγκλωβισμό. <br /> <br /> Μπορεί η χώρα να βγήκε από τα Μνημόνια, αλλά δεν βγήκε από την παγίδα αργού θανάτου που αυτά ύφαναν και για τη μεταμνημονιακή περίοδο. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις η δέσμευση για υπερβολικού ύψους πρωτογενή πλεονάσματα και το το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μέσω του Υπερταμείου. Είναι αληθές ότι η Ελλάδα δεν είχε ούτε έχει εύκολες εναλλακτικές επιλογές. <br /> <br /> Αρκετοί αναζήτησαν διέξοδο με αποχώρηση από την Ευρωζώνη. Ακόμα κι αν συμφωνούσε κάποιος σε μία τέτοια στρατηγική επιλογή, για να είναι βιώσιμη προϋποθέτει την ύπαρξη αφενός “καπετάνιου” και επεξεργασμένου πολιτικού σχεδίου, αφετέρου την αναγκαία κοινωνική συναίνεση. Δεν υπάρχει καμία από αυτές τις προϋποθέσεις. Ούτε, βεβαίως, ήταν ποτέ ρεαλιστική διέξοδος η στρατηγική προσκόλληση στο ρωσικό ή στο κινεζικό άρμα. <br /> <br /> Οι ευρωεκλογές και το σοκ <br /> <br /> Ούτως εχόντων των πραγμάτων, η μόνη ελπίδα που έχει η Ελλάδα για να ξεφύγει από την παγίδα αργού θανάτου είναι το ευρωιερατείο να υποστεί ένα σοκ. Εάν κρίνουμε από τις δημοσκοπήσεις, αυτό είναι πολύ κοντά. Στις επικείμενες ευρωεκλογές τα αντισυστημικά κόμματα (κυρίως της λαϊκής Δεξιάς ή και Ακροδεξιάς) αναμένεται να σημειώσουν νίκες, γεγονός που εκ των πραγμάτων θα τροφοδοτήσει τις αποδομητικές τάσεις. <br /> <br /> Αυτή η εξέλιξη ίσως υποχρεώσει το ευρωιερατείο να εγκαταλείψει το κυρίαρχο δόγμα της λιτότητας, διαφορετικά θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε μία διαδικασία αποσύνθεσης της Ευρωζώνης. Και στις δύο περιπτώσεις εκ των πραγμάτων θα διευρυνθούν τα περιθώρια κινήσεων της Αθήνας. Αυτό έχει σημασία, επειδή οι εξελίξεις στο ευρωπαϊκό πλαίσιο συμπίπτουν με εν εξελίξει τεκτονικές αλλαγές στην περιοχή μας. <br /> <br /> Το αγεφύρωτο ρήγμα στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, που έχει προκαλέσει η διολίσθηση της Τουρκίας του Ερντογάν και προς τον ισλαμισμό και προς τη Μόσχα τείνει να μετατρέψει την Ελλάδα από χώρα δεύτερης γραμμής σε χώρα πρώτης γραμμής. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι Αμερικανοί έχουν ίδιον συμφέρον η Ελλάδα να σταθεροποιηθεί και οικονομικά, με σκοπό να λειτουργήσει ως κεντρικό γεωπολιτικό έρεισμά τους στην περιοχή, μέσω και των τριγωνικών συνεργασιών στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η μεταμνημονιακή παγίδα, οι ευρωεκλογές και το επερχόμενο σοκ

Σταύρος Λυγερός Μετά την Κομισιόν και το ΔΝΤ έριξε προειδοποιητικές βολές προς την κυβέρνηση Τσίπρα. Οι δανειστές ανησυχούν για τις δεδο...

Διαβάστε την συνέχεια