Του Γιώργου Δημητρακόπουλου
Ορισμένα γεγονότα που συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες και που αφορούν ζωτικής σημασίας τομείς της Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής δημιουργούν την εντύπωση ότι γύρω από τη χώρα δημιουργείται ένας κλοιός που τείνει να γίνει ασφυκτικός με απώτερο στόχο προφανώς να υποχρεωθεί η χώρα σε συζητήσεις και διαπραγματεύσεις που θα έχουν ως στόχο νέες ρυθμίσεις σε ορισμένα ζωτικής σημασίας ζητήματα στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων.
Το πρώτο από τα γεγονότα αυτά αφορά στη σημαντική συνέντευξη του Μονίμου Αντιπροσώπου της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέσβη Βλαντιμίρ Τσιζόφ στην εφημερίδα Καθημερινή ( Δημοσιεύτηκε στις 10.03 2019), στην οποία μεταξύ άλλων απαντώντας σε ερώτηση για τον ενδεχόμενο ρόλο της Ρωσίας στη Συμφωνία των Πρεσπών- αφού αναφέρεται στις απόψεις άλλων διπλωματών στη Βελγική πρωτεύουσα, σύμφωνα με τις οποίες αυτή η Συμφωνία μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για την επίλυση και άλλων διαφορών- υπογραμμίζει τον κίνδυνο υλοποίησης των σχεδίων των Τιράνων για την δημιουργία της «Μεγάλης Αλβανίας» αν πραγματοποιηθεί η σήμερα ακόμη υπό διαπραγμάτευση ανταλλαγή εδαφών μεταξύ Κοσσόβου και Σερβίας.
Ο Ρώσος πρέσβης επισημαίνει ότι μία τέτοια εξέλιξη θα αποτελέσει προηγούμενο με δυσμενείς συνέπειες και για τη Βόρεια Μακεδονία-Σκόπια λόγω των Αλβανών που ζουν εκεί αλλά και για την Ελλάδα. «… Έχω δει κάποιους χάρτες της Μεγάλης Αλβανίας και περιλαμβάνουν ένα σημαντικό τμήμα της Ελλάδας , της Ηπείρου» αναφέρει ο κ. Τσιζόφ στην εν λόγω συνέντευξη του, προσπαθώντας να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για επικείμενες εξελίξεις που θα έχουν ως αποτέλεσμα την γενικότερη αλλαγή των συνόρων στη Βαλκανική Χερσόνησο, από την οποία προφανώς, με βάση τον συλλογισμό του κ.Τσιζόφ, θα ωφεληθεί η Αλβανία και, φυσικά, όσοι την υποστηρίζουν. Υπάρχει βέβαια το παράδοξο στις δηλώσεις αυτές ότι ο Ρώσος πρέσβης επικαλείται ένα προηγούμενο, τις διαπραγματεύσεις για την ανταλλαγή εδαφών μεταξύ Κοσσόβου και Σερβίας στις οποίες ο ένας πόλος , η Σερβία, είναι χώρα που έχει άριστες σχέσεις με την Ρωσία, για να το πούμε διπλωματικά και συνεπώς η Ρωσία θα μπορούσε να συντελέσει ώστε να αποτραπεί ένα τέτοιο προηγούμενο.
Το δεύτερο γεγονός αφορά στην απόφαση της Κυβέρνησης της Ιταλίας να παγώσει προς το παρόν τουλάχιστον την κατασκευή του Ιταλικού τμήματος του αγωγού East Med, ο οποίος όπως είναι γνωστό θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Ισραήλ μέσω Κύπρου και Ελλάδας στην Ιταλία και από εκεί σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες ( υπενθυμίζεται ότι τις προκαταρκτικές συμφωνίες για το εγχείρημα αυτό είχε υπογράψει η προηγούμενη Ιταλική Κυβέρνηση και αρχικά η νέα κυβέρνηση ήταν θετική για το έργο). Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Ιταλικού Τύπου η σημερινή Ιταλική κυβέρνηση αποφάσισε το πάγωμα αυτό, μάλιστα λίγο πριν την υπογραφή της τελικής συμφωνίας που είχε προγραμματιστεί για τα τέλη Μαρτίου, και που οφείλεται φαινομενικά στο γεγονός ότι 30 περιβαλλοντικές οργανώσεις απέστειλαν επιστολή στον Mateo Condi και στον υπουργό περιβάλλοντος της Ιταλικής Κυβέρνησης εκφράζοντας την αντίθεση τους στην κατασκευή του αγωγού, γεγονός που οδήγησε τον Υπουργό περιβάλλοντος να ζητήσει νέα μελέτη για τις επιπτώσεις που θα έχει στο περιβάλλον η κατασκευή του αγωγού.
Αν τελικά ματαιωθεί η κατασκευή του Ιταλικού τμήματος του αγωγού και το σχέδιο για τον East Med μείνει μετέωρο, τότε η πολιτική της ΕΕ για την αναζήτηση εναλλακτικών πηγών ενέργειας και της μεταφοράς τους μέσα από εναλλακτικές ενεργειακές οδούς( την πολιτική αυτή υποστηρίζουν και οι ΗΠΑ αφού με τον τρόπο αυτό μειώνεται η εξάρτηση της ΕΕ από το Ρωσικό φυσικό αέριο) θα αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα. Προβλήματα όμως θα αντιμετωπίσουν και η Ελλάδα και η Κύπρος και το Ισραήλ, αφού μία σημαντική ενεργειακή οδός που συνέβαλλε στην αναβάθμιση της θέσης τους στον ενεργειακό συσχετισμό δυνάμεων δεν θα υλοποιηθεί. Η Ελλάδα βέβαια θα πρέπει να ενεργοποιήσει τον εφοπλιστικό της κόσμο και ιδιαίτερα όσους διαθέτουν πλοία κατάλληλα για την μεταφορά φυσικού αερίου που θα μπορούσε να καλύψει ως ένα βαθμό το κενό που θα δημιουργήσει η μη κατασκευή του αγωγού.
Η λύση της μεταφοράς φυσικού αερίου δια θαλάσσης είχε συζητηθεί και παλαιότερα και θα πρέπει να εξετασθεί εκ νέου από κοινού με το Ισραήλ και την Κύπρο, ώστε να μην διαταραχθεί ο άξονας Ελλάδας –Ισραήλ-Κύπρου. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι αν τελικά καμφθούν οι αντιρρήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον αγωγό Turkish Stream ( θεωρείται ανταγωνιστικός του αγωγού East Med) που αφορούν το τμήμα του αγωγού που θα διέρχεται από την Σερβία και ολοκληρωθεί το σχετικό εγχείρημα, τότε ωφελημένοι θα είναι και η Ρωσία και η Τουρκία και η Βουλγαρία και η Σερβία.
Το τρίτο γεγονός αφορά στις τελευταίες Τουρκικές προκλήσεις στη Κύπρο,όπου μετά τα γνωστά γεγονότα στην περιοχή Στροβίλια και τον αποκλεισμό των κατοικιών τεσσάρων οικογενειών Ελληνοκυπρίων, τα τουρκικά στρατεύματα επιχείρησαν νέες προκλήσεις αυτή τη φορά στην περιοχή του Αγίου Σωζόμενου όπου ανέπτυξαν άρματα σε θέση μάχης, χωρίς ωστόσο να εισέλθουν στη νεκρή ζώνη. Πρόκειται για άρματα της επιλαρχίας που εδρεύει στην περιοχή της κατεχόμενης Τύμπου και ανήκει στην 28η μεραρχία του Αττίλα. Η Εθνοφρουρά αντέδρασε άμεσα και έτσι αποφεύχθηκαν τα χειρότερα. Αυτές οι προκλήσεις σε συνδυασμό με τις δραστηριότητες των Τουρκικών ερευνητικών σκαφών πολύ κοντά στην ΑΟΖ της Κύπρου αλλά και τις συνεχείς Τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο έχουν βέβαια ως βαθύτερη αιτία, την απαίτηση των Τούρκων για την συνδιαχείριση και συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων που βρέθηκαν στην ΑΟΖ της Κύπρου ιδιαίτερα μάλιστα μετά την εκδήλωση του ενδιαφέροντος των εταιρειών Exxon-Mobil και Total –ENI για έρευνες σε όλα τα οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ. Έρχονται δε να προστεθούν στις ήδη εκφρασθείσες από Τούρκους αξιωματούχους απειλές και αποσκοπούν στην άσκηση και νέων πιέσεων πρώτα προς την Κύπρο και στη συνέχεια προς την Ελλάδα ώστε να αποδεχθούν τις Τουρκικές αυτές απαιτήσεις. Έγκυρες πηγές μάλιστα υποστηρίζουν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος έχει ειδοποιήσει τις ΗΠΑ ότι αν η Κυπριακή κυβέρνηση δεν δεχθεί την συνδιαχείριση και την συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων που βρίσκονται στην Κυπριακή ΑΟΖ, τότε θα βρεθεί αντιμέτωπη με τα Τουρκικά στρατεύματα.
Αν και εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι η παράλληλη ανάπτυξη των γεγονότων αυτών είναι συμπτωματική, εντούτοις ο συσχετισμός τους οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ο κίνδυνος έξαρσης προβλημάτων σε πολλά διαφορετικά μέτωπα, τα οποία όμως έχουν τον ίδιο αποδέκτη, την Ελλάδα, η οποία και θα πρέπει να διαχειριστεί τις εξελίξεις κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην υποστεί αρνητικές συνέπειες. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα πρέπει στο αμέσως επόμενο διάστημα να επιδοθεί σε ένα διπλωματικό αγώνα προς κάθε κατεύθυνση , ξεκινώντας από τις ΗΠΑ των οποίων τελευταία έγινε και στρατηγικός εταίρος ώστε να αποφευχθούν δυσάρεστες εξελίξεις
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου