Λιβύη: Οι έξι δύσκολες εβδομάδες ως τις εκλογές και το «παιχνίδι» της Άγκυρας

<img src="https://i2.wp.com/infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/11/showthumb-4.jpg?fit=900%2C588&ssl=1" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τουρκία και άλλοι τοπικοί παράγοντες προσπαθούν να εκτροχιάσουν το χρονοδιάγραμμα που οδηγεί στις εκλογές στη Λιβύη.</span></h3>Έξι δύσκολες εβδομάδες απομένουν μέχρι τις προγραμματισμένες εκλογές στη Λιβύη καθώς πολλοί παράγοντες εσωτερικοί και εξωτερικοί υπονομεύουν τη διαδικασία καθώς και την αποχώρηση των ξένων δυνάμεων.<br /><br />Το μήνυμα που εστάλη από τη διάσκεψη στο Παρίσι είναι θετικό, αφού περιλαμβάνει στήριξη στην πραγματοποίηση ελεύθερων χωρίς αποκλεισμούς εκλογές και έκκληση προς όλους να αποδεχτούν το αποτέλεσμά τους. Παράλληλα ζητείται άμεση εφαρμογή χρονοδιαγράμματος αποχώρησης ξένων δυνάμεων και μισθοφόρων ενώ δίνεται στήριξη σε προσπάθειες έλεγχου του εμπάργκο όπλων και φυσικά στην ευρωπαϊκή επιχείρηση IRINI την οποία αμφισβητεί η Τουρκία.<br /><br />Η ελληνική πλευρά είναι ικανοποιημένη και από το γεγονός ότι συμμετείχε για πρώτη φορά σε μια κρίσιμη διάσκεψη για τη Λιβύη. Ο πρωθυπουργός στην παρέμβασή του έθεσε ένα σημαντικό θέμα: την ετοιμότητα για επανέναρξη συνομιλιών με νέα αντιπροσωπευτική κυβέρνηση της συμφωνίας οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών. Και έχει σημασία διότι η προηγούμενη κυβέρνηση Σάρατζ δεν είχε τη νομιμοποίηση για υπογραφή αυτού του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες η Τουρκία ανακοίνωσε χθες ότι θα συμμετέχει ενώ είχε κλείσει η διαπραγμάτευση και τα μέρη είχαν συμφωνήσει στο ανακοινωθέν. Έτσι ο υφυπουργός Εξωτερικών Σεντάντ Ονάλ, ο οποίος λόγω επιπέδου εκπροσώπησης μίλησέ τελευταίος, εξέφρασε ως «μαύρο πρόβατο» της Διάσκεψης την επιφύλαξη της χώρας του στο κείμενο και σύμφωνα με πληροφορίες δήλωσε ότι το θέμα της αποχώρησης των τουρκικών δυνάμεων από τη Λιβύη είναι θέμα που θα διαπραγματευθεί η Άγκυρα με τη νυν αλλά και την επόμενη λιβυκή κυβέρνηση.<br /><br />Έτσι, λύνεται και η απορία για τους λόγους που έκαναν τον Ερντογάν και τον Τσαβούσογλου να αποφύγουν αυτή τη Διάσκεψη, η οποία πιστώνεται στον Εμάνουελ Μακρόν.<br /><br />Σημειώνεται ότι η Λιβύη είναι ο βασικός πυλώνας πάνω στον οποίον στηρίζεται η πολιτική της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Αν γκρεμιστεί αυτός ο πυλώνας, καταρρέει το σύνολο της πολιτικής της Τουρκίας.<div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Λιβύη: Οι έξι δύσκολες εβδομάδες ως τις εκλογές και το «παιχνίδι» της Άγκυρας

Τουρκία και άλλοι τοπικοί παράγοντες προσπαθούν να εκτροχιάσουν το χρονοδιάγραμμα που οδηγεί στις εκλογές στη Λιβύη. Έξι δύσκολες εβδομάδες ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Ηρακλειδείς της εθνικής μας συρρίκνωσης και η Τουρκία.

<img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2017/05/i-pempti-falagga-.jpg" /><br /><br /><div><b>Κρινιώ Καλογερίδου</b> (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)<br /></div><div>Το ξέρω ότι ο διχασμός, η φαγωμάρα μεταξύ των Ελλήνων είναι παλιά όσο και η ιστορία μας κι ότι ισχύει στο ακέραιο η αλήθεια των στίχων του Ποιητή ''Η Διχόνοια που βαστάει / ένα σκήπτρο η δολερή /καθενός χαμογελάει / ''πάρ’ το'' λέγοντας “και σύ”...''<br /><br />Ωστόσο αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα δεν έχει προηγούμενο στην ιστορική μας πορεία. Και δεν έχει προηγούμενο γιατί - πέραν του υπάρχοντος διχασμού σε μείζονα ζητήματα Εσωτερικής πολιτικής και πέραν των πολιτικών διχογνωμιών που προκύπτουν στο ''μέτωπο του προσφυγικού'' λόγω του υβριδικού πολέμου της Τουρκίας εναντίον μας - αναδεικνύεται, με συχνότητα ανησυχητική, ένας ιδιότυπος νεο-μηδισμός.</div><div><br />Ο νεο-μηδισμός συμπατριωτών μας οι οποίοι μεταφέρουν συστηματικά μέσα από άρθρα και συνεντεύξεις τους τις επίσημες θέσεις της Τουρκίας στο θέμα του αναθεωρητισμού και της διεκδίκησης μεριδίου από τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου.<br />Αυτοαποκαλούνται ''ρεαλιστές'' στις εκτιμήσεις τους για τα εθνικά θέματα, αλλά παίζουν στην πραγματικότητα τον ρόλο του ''Δούρειου Ίππου'' για τα συμφέροντα της πατρίδας μας λειτουργώντας ως τουρκόφιλοι ''συστημικοί'' πολιτικοί, διεθνολόγοι, πανεπιστημιακοί και, εν γένει, ''πεφωτισμένοι της διανόησης''.</div><div><br />Εν γνώσει ή εν αγνοία τους, ουσιαστικά, μετατρέπονται σε ''φύλακες του ραγιαδισμού'', γιατί ο υπερβάλλων ζήλος τους να στηρίξουν τις θέσεις της Άγκυρας στα θέματα επιβίωσης του Ελληνισμού στις ιστορικές του κοιτίδες ισοδυναμεί με:</div><div><ul style="text-align: left;"><li>1. Λευκή σημαία της Ελλάδας στο προσφυγικό/μεταναστευτικό.</li><li>2. Οικειοθελή αποδοχή της τουρκικής πρότασης περί διχοτόμησης της Κύπρου (έστω κι αν αφαιρέσει από την Ελλάδα μια τέτοια κίνηση τον ένα της ''πνεύμονα'', την μαρτυρική Κύπρο, καθώς η Τουρκία θα προχωρήσει σε νέα εισβολή στο ελεύθερο τμήμα της, για να εξαφανίσει εντελώς απ' τον χάρτη την ''Κυπριακή Δημοκρατία'').</li><li>3. Παράδοση στην Τουρκία κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στις θαλάσσιες ζώνες του Αιγαίου και την υφαλοκρηπίδα δυτικά του 28ου Μεσημβρινού έως το 32ο, τα οποία άφησε ακάλυπτα απ' την ελληνική επήρεια η ημιτελής ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία του '20.</li><li>4. Εκχώρηση σε αυτήν ζωτικού, εθνικού χώρου μας στο Αρχιπέλαγος (δια της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου). Και...</li><li>5. Έμμεση παραδοχή των ανιστόρητων τουρκικών κατηγοριών για γενοκτονία που, δήθεν, συντελείται στη Θράκη λόγω της πλημμελούς απόδοσης - εκ μέρους του ελληνικού κράτους - των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην μουσουλμανική μειονότητα, δηλαδή άρνησης αναγνώρισης εκ μέρους μας ''τουρκικής'' μειονότητα στην Ελλάδα).</li></ul></div><div>Τώρα θα μου πείτε, δικαιολογημένα, ότι οι θέσεις όλων αυτών επισφραγίστηκαν μέσω... Κοινοβουλίου, απ' τη στιγμή που Έλληνες πρωθυπουργοί και υπουργοί τις επικύρωσαν με τα λόγια ή τις αποφάσεις τους.<br />Αρκεί να θυμηθούμε ότι οι Τούρκοι άρχισαν να αλωνίζουν στο Αιγαίο απ' τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας (ως πρωθυπουργός της Ελλάδας) αναρωτήθηκε δημόσια αν έχει σύνορα η θάλασσα (8/9/'15). Έτριβαν τα χέρια τους από χαρά, όταν άκουσαν τον Έλληνα ΥΠΕΞ Νίκο Κοτζιά να μας συμβουλεύει να μην είμαστε μοναχοφάηδες (5/3/'19) και τον διάδοχό του στον υπουργικό θώκο Γιώργο Κατρούγκαλο να τους επιβεβαιώνει λέγοντας ότι η Τουρκία έχει κι εκείνη δικαιώματα στην ανατολική Μεσόγειο γιατί έχει τεράστια ακτογραμμή (2/7/'19).</div><div><br />Άκουσαν, επίσης, απ' το βήμα της Ελληνικής Βουλής τον υφυπουργό Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Ζουράρι να λέει ότι και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει (14/12/'16) και τον πρώην υπουργό Περιβάλλοντος και εν συνεχεία υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης του ίδιου κόμματος Γιάννη Τσιρώνη να υποστηρίζει ότι το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο (22/3/'19). που πάει να πει ότι έχουν δίκιο οι Τούρκοι να θεωρούν ''διεθνή ύδατα'' τα νερά του.</div><div><br />Αρκεί να θυμηθούμε ότι υπάρχουν και τώρα λόγοι που οι Τούρκοι αγάλλονται απ' την ''κατευναστική'' υποχωρητικότητά μας. Και την αφορμή τη δίνουν, αυτήν τη φορά, οι τωρινοί κυβερνητικοί με πρώτο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος - με φόντο την αγορά φρεγατών από τη Γαλλία - μίλησε για ανάγκη αμοιβαίων υποχωρήσεων με την Τουρκία (28/9/'21), λες κι δεν είναι η Ελλάδα αυτή που υποχωρεί μόνιμα και άνευ όρων στα ελληνοτουρκικά, σε αντίθεση με την ανυποχώρητη σε όλα Τουρκία.</div><div><br />Λες και δε φτάσαμε ως Έλληνες στο νυν και αεί με τις λεκτικές και έμπρακτες υποχωρήσεις μας έναντι της Τουρκίας. Αρχής γενομένης από εκείνες που εξέπεμπε το σημιτογενές περιβάλλον συμβούλων του ΥΠΕΞ και του Μαξίμου, το οποίο - σε συγχορδία με άλλους ''αρίστους'' του ΕΛΙΑΜΕΠ - έδωσε σήμα στην πολιτική ηγεσία να κρούσει πρύμναν στο θέμα της εξόρυξης του θαλάσσιου φυσικού πλούτου μας και στο άλλο της επέκτασης των ΕΟΧ στα 12 νμ, για να μη φανούμε ''μαξιμαλιστές'' με το να ζητάμε όσα δικαιωματικά μάς ανήκουν...</div><div><br />Υπό την επήρεια αυτών των ηττοπαθών και ραγιαδίστικων και κατά βάση αντιλήψεων, βγήκε στην αρχή του προηγούμενου χρόνου ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας και μίλησε για ''συνεκμετάλλευση'' του Αιγαίου εφόσον εκπληρωθούν οι προϋποθέσεις...<br />Για να βρει την αφορμή που περίμενε και να επανέλθει ένα μήνα μετά στο ίδιο θέμα ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού Θάνος Ντόκος, για να υποστηρίξει ολόθερμα την προοπτική της καζάν-καζάν συνεκμετάλλευσης με τους Τούρκους του Αιγαίου.</div><div><br />Το κακό είναι βέβαια ότι στην ολέθρια αυτή μειοδοτική επιλογή συναινούν - πέρα απ' τους τουρκολάγνους πολιτικούς και διπλωμάτες - και κάποιοι πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι, και διανοούμενοι που φτάνουν να δώσουν δίκιο στο αίτημα της Τουρκίας για δικαιώματα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο προκαλώντας την εθνική ανοχή μας. Έτσι:<br /><ul style="text-align: left;"><li>1. Την ώρα που τα τουρκικά UAV (μη επανδρωμένα αεροσκάφη ή drones) οργιάζουν απειλητικά στους ελληνικούς ουρανούς ανατολικά της θαλάσσιας ζώνης μεταξύ του 28ου-32ου Μεσημβρινού (ζώνης την οποία αφήσαμε απροστάτευτη, δηλαδή μη οριοθετημένη, στην ημιτελή ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία, κι ας είναι θρονιασμένος σ' αυτήν ο ''γας ομφαλός'' των ελληνικών ενεργειακών κοιτασμάτων, το Καστελόριζο)...</li><li>2. Την ώρα που η Τουρκία μάς βομβαρδίζει με Navtex Anti-navtex σ' όλο το μήκος και το πλάτος της νησιωτικής επικράτειάς μας με στόχο να υφαρπάξει ό,τι μπορεί απ' τα κυριαρχικά δικαιώματά μας επωφελούμενη της απρονοησίας και ανικανότητάς μας να τα υπερασπίσουμε...</li><li>3. Την ώρα κατά την οποία εξελλίσσονται με ραγδαίο και πρωτοφανή ρυθμό επιθετικές τουρκικές κινήσεις σε βάρος μας και σε βάρος της Κύπρου...</li></ul>Βγαίνουν ''προοδευτικοί'' (του συνεργαζόμενου με την κυβέρνηση για θέματα εθνικής ασφάλειας ΕΛΙΑΜΕΠ) των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και μιλούν σε συνεντεύξεις τους για την ανάγκη παραπομπής στη Χάγη όχι μόνο των ελληνοτουρκικών διαφορών επί της υφαλοκρηπίδας (επί των ''θαλασσίων ζωνών'' τις προσδιόρισε, κακώς, ο πρωθυπουργός), αλλά επί όλων των ανοικτών - για την Τουρκία - θεμάτων ένστασής της.<br />Μιλάμε για πλήρη υιοθέτηση της τουρκικής προπαγάνδας, δηλαδή, αφού τα θέματα ένστασής της αφορούν το μισό Αιγαίο (το επίμονο αίτημα για αφοπλισμό των νησιών που ζητά - και φθάνουν από 18-148 ή 152- είναι η αρχή των σχεδίων απόβασης για κατάκτησή τους) και τη Θράκη (αναγνώριση ''τουρκικής'' μειονότητας).</div><div><br />Έχουν μάλιστα το θράσος οι σύγχρονοι ''Ανανιστές'' της πολιτικής σχολής του απόλυτου κατευνασμού (μεταξύ των οποίων εξέχουσα θέση έχει ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Αλέξης Ηρακλείδης) να χαρακτηρίζουν εθνικιστές μαξιμαλιστές όσους δεν συμφωνούν μαζί τους και ζητούν από την κυβέρνηση να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά μας δκαιώματα άνευ όρων και να διεκδικήσει όσα -- με βάση τις Διεθνείς Συνθήκες και Συμβάσεις -- ανήκουν δικαιωματικά στην πατρίδα μας (επέκταση των ΕΧΥ στα 12 νμ).</div><div><br />Ο συγκεκριμένος πανεπιστημιακός μάλιστα (Αλέξης Ηρακλείδης) έχει χωνέψει σε τέτοιο βαθμό την τουρκική θεωρία περί δικαίου της πυγμής και Ελλάδας-Ψωροκώσταινας, ώστε ζήτησε σε πρόσφατη συνέντευξή του (30/10/'21, <a href="http://efsyn.gr/">efsyn.gr</a>) να προσαρμοστεί η ''μικρή Ελλάδα'' στην μεγάλη Τουρκία.<br />Έχει ενστερνιστεί μάλιστα τις τουρκικές αιτιάσεις σε βάρος μας σε τέτοιο βαθμό, που παρουσίασε σαν ουδέτερος εκτιμητής τη θέση των Τούρκων ότι αυτοί μεν δεν είναι αναθεωρητικοί, αλλά οι Έλληνες είναι μεγαλοϊδεάτες.</div><div><br />Και το χειρότερο, δικαιολόγησε πλήρως τη θέση τους για ανάγκη αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του ανατολικού Αιγαίου επειδή ''η στρατιωτικοποίησή τους είναι απειλητική γι' αυτήν'', ενώ δεν είναι για τα νησιά μας, που έχουν απέναντί τους - στα παράλια της Τουρκίας - σε πλήρη ετοιμότητα τον αποβατικό στόλο της και τη Στρατιά του Αιγαίου .<br />Επιπλέον, δε θεωρεί ούτε το casus belli απειλή για μας, έστω κι αν η Τουρκική Εθνοσυνέλευση αποφάσισε πως είναι αιτία πολέμου με την Ελλάδα. Και από πάνω κατηγορεί την πατρίδα μας ότι ''επιζητεί τη μερίδα του λέοντος και στην Ανατολική Μεσόγειο, με στόχο να επικρατήσει στην περιοχή, με ορμητήριο το απόμακρο και μικροσκοπικό Καστελόριζο''.</div><div><br />Οποία ύβρις, οποία ντροπή!!! Οποία παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας, όταν όλη η περιοχή (το 70 % τουλάχιστον του Αιγαίου που μας ανήκει με βάση τη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας [1982], η οποία μας δίνει το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 νμ) βοά ότι είναι ελληνική!!!<br />Και επειδή - άσχετα με το τι λέει - το γνωρίζει καλά αυτό η Τουρκία, αγωνίζεται λυσσωδώς με σκοπό να περάσει την ανθελληνική προπαγάνδα της. Έσχατη επίδειξη αυτής είναι η έκδοση Anti-navtex θρασύτητας που εξέδωσε για απαγόρευση της ελληνικής στρατιωτικής άσκησης γύρω απ' το Καστελόριζο, σε... απάντηση της ικανοποίησης που είχε εκφράσει προτύτερα ο Έλληνας ΥΠΑΜ Νίκος Παναγιωτόπουλος σε συνέντευξή του για ''διακριτή μείωση των υπερπτήσεων πάνω από τα ελληνικά νησιά''.</div><div><br />Ικανοποίησης ακατανόητης που ισοδυναμεί με έμμεση άδεια στην Τουρκία να παραβιάζει ''ολίγον'' τα εναέρια σύνορά μας, τα οποία άλλωστε αμφισβητεί (τα θέλει 6, αντί για 10 - ανάλογα με τα θαλάσσια χωρικά ύδατά μας - και γι' αυτό οικειοποιείται ήδη τα υπόλοιπα 4 νμ φτάνοντας στο σημείο τον περασμένο μήνα να καταγγείλει ότι ήταν τα δικά μας μαχητικά που παραβίασαν 42 φορές τον εναέριο χώρο της παρενοχλώντας τα τουρκικά μαχητικά της.</div><div><br />Με δεδομένα αυτά, συν το γεγονός ότι η Τουρκία έχει αφεθεί ελεύθερη να οριοθετεί τις διεκδικήσεις της για ΑΟΖ στο Αιγαίο, αιωρείται ένα καίριο, διττό ερώτημα που καταντά βασανιστικό και θα έπρεπε προ πολλού να απασχολήσει την ελληνική Πολιτεία και το υπουργείο Εξωτερικών μας:<br />- Ως πού θα τραβήξουν το σχοινί οι Ηρακλειδείς της εθνικής μας συρρίκνωσης και ως πότε θα συνεχίσουν να εκχωρούν ανεμπόδιστα - εν είδει προτάσεων ή συμβουλών - κυριαρχικά δικαιώματα των νησιών μας, σαν να έχουμε ήδη μετατραπεί σε χώρα-δορυφόρο της Τουρκίας;<br /><br /><div><a href="https://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Οι Ηρακλειδείς της εθνικής μας συρρίκνωσης και η Τουρκία.

Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας) Το ξέρω ότι ο διχασμός, η φαγωμάρα μεταξύ των Ελλήνων είναι παλιά όσο και η ιστορία μας κι ό...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο νικητής επί του πεδίου καθορίζει την ατζέντα των διαπραγματεύσεων, όχι ο ηττημένος.

<div></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFmh7oGUbe2qncWRFoFgkghmKlMNCOkqCGUOYy3yLXo421tcNqjczQAjucMF1qVvmL6aw_6apWxi45ovGnX3KBheP_IADGCGgX_4XvatNEuhaxAb_dxqGMxqmMEbOB_ETpSiu6IkOrdB0/s960/gkka_07_24032019_cmyk_page_1_image_0027-thumb-large.jpg"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFmh7oGUbe2qncWRFoFgkghmKlMNCOkqCGUOYy3yLXo421tcNqjczQAjucMF1qVvmL6aw_6apWxi45ovGnX3KBheP_IADGCGgX_4XvatNEuhaxAb_dxqGMxqmMEbOB_ETpSiu6IkOrdB0/w682-h400/gkka_07_24032019_cmyk_page_1_image_0027-thumb-large.jpg" width="682" /></a><div><br /></div><div>Επειδή ο πόλεμος πολύ συχνά προσλαμβάνει χαοτική μορφή που σε συνδυασμό με την προπαγάνδα των αντιπάλων μπορεί να παραπλανά έναν παρατηρητή ως προς το ποια πλευρά όντως υπερισχύει, από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα υπάρχει ένα ασφαλές κριτήριο για να διαπιστώσει κανείς ποιος είναι ο νικητής σε μία στρατιωτική αντιπαράθεση. Είναι αυτός που μετά από μια μάχη παραμένει "κύριος του πεδίου της μάχης". </div><div><br /></div><div>Παραδοσιακά, ο "κύριος του πεδίου της μάχης" συνέλεγε τα λάφυρα από τους νεκρούς του εχθρού, έστηνε τύμβο στους δικούς του πεσόντες και γενικά διατυμπάνιζε τη νίκη του με διάφορες πράξεις που έκανε στον χώρο της σύγκρουσης. Στη μάχη του Μποροντίνο το 1812 όπου σκοτώνονταν 108 άνδρες το λεπτό επί 8 συνεχείς ώρες, οι δύο αντίπαλοι έπαθαν σχεδόν ισοδύναμη ζημιά, αλλά αυτοί που παρέμειναν κύριοι του πεδίου της μάχης στο τέλος ήταν οι Γάλλοι, γι' αυτό και το Μποροντίνο θεωρείται νίκη του Ναπολέοντα. Παρομοίως, στη μάχη του Κουρσκ το 1943 οι Γερμανοί αποδεκάτισαν κυριολεκτικά τα τεθωρακισμένα του αντιπάλου τους αλλά οι Σοβιετικοί ήταν εκείνοι που παρέμειναν τελικά κύριοι του πεδίου της μάχης, γι' αυτό το Κουρσκ θεωρείται ιστορικά σοβιετική νίκη.<br /><br />Όταν οι Τούρκοι λένε ότι "θα απαντήσουμε στο πεδίο" εννοούν ότι στον υβριδικό πόλεμο που διεξάγουν εδώ και χρόνια σε βάρος της πατρίδας μας και της Κύπρου, δεν θα αρκεστούν στα λόγια, στις απειλές και στις διπλωματικές πρωτοβουλίες. Βασική τους επιδίωξη είναι να παραμένουν πάντα κύριοι του πεδίου της "μάχης" για λόγους ψυχολογικούς και εντυπώσεων - και εμείς δυστυχώς τους επιτρέπουμε να το πετυχαίνουν. Όταν τα τουρκικά ερευνητικά σκάφη κάνουν ανενόχλητα τη δουλειά τους εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας υπό την προστασία τουρκικών φρεγατών χωρίς η ελληνική πλευρά να κάνει οτιδήποτε για να τα παρεμποδίσει ή να τα εκδιώξει, αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι ο αντίπαλός μας είναι "κύριος του πεδίου της μάχης", δηλαδή μας έχει νικήσει, και μάλιστα χωρίς να πέσει ούτε τουφεκιά. </div><div><br /></div><div>Το ίδιο ισχύει όταν το τουρκικό πολεμικό ναυτικό εμποδίζει ερευνητικά σκάφη τρίτων χωρών να κάνουν με την άδεια της Ελλάδας εργασίες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, και εμείς δεν τα υπερασπιζόμαστε με στρατιωτικά μέσα. Κανένα διάβημά μας, καμία δήλωση συμπαράστασης από ξένη Δύναμη, καμία διεθνής συμφωνία ή συμμαχία, καμία επίκληση του διεθνούς δικαίου και καμία πολιτική δικαιολογία δεν μπορεί να αναιρέσει το αυταπόδεικτο γεγονός ότι ο Τούρκος ελέγχει το "πεδίο της μάχης", και επομένως είναι ο νικητής της αντιπαράθεσης. Και ως νικητής, δυστυχώς για εμάς, θα μας υπαγορεύσει τελικά τους όρους του. Αυτό είναι αναπόδραστο. Θα μας σύρει σε διαπραγματεύσεις όποτε θέλει εκείνος και για τα ζητήματα που θέλει εκείνος. Ο νικητής επί του πεδίου καθορίζει την ατζέντα των διαπραγματεύσεων, όχι ο ηττημένος.<br /><br />Αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν εγκαταλείψει την αδιέξοδη τακτική του κατευνασμού του θηρίου, αν δεν αλλάξει γραμμή πλεύσης και δεν πάψει να ηττάται στο πεδίο χωρίς να ρίξει ούτε τουφεκιά, το μέλλον διαγράφεται ζοφερό και δεν έχουμε την παραμικρή πιθανότητα να τιθασεύσουμε τις τουρκικές επεκτατικές φιλοδοξίες. Την παρατήρηση αυτή δεν την κάνω ορμώμενος από κάποια στείρα αντιπολιτευτική διάθεση, όπως πολλοί πιστεύουν. Κρούω τον κώδωνα του κινδύνου ότι στο ζήτημα της υπεράσπισης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων βαδίζουμε προς τη λάθος κατεύθυνση. Πολλές από τις αναλύσεις που συχνά ακούμε ή διαβάζουμε από τα ΜΜΕ είναι εντελώς άτοπες και ανιστόρητες, εξυπηρετούν καθαρά πολιτικές σκοπιμότητες και όχι το εθνικό συμφέρον, και δεν πρέπει να θολώνουν την κρίση μας.<br /><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο νικητής επί του πεδίου καθορίζει την ατζέντα των διαπραγματεύσεων, όχι ο ηττημένος.

Επειδή ο πόλεμος πολύ συχνά προσλαμβάνει χαοτική μορφή που σε συνδυασμό με την προπαγάνδα των αντιπάλων μπορεί να παραπλανά έναν παρατηρητή ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικό πρωτοσέλιδο: «Σχέδιο MOSSAD και CIA να ανατρέψουν Ερντογάν το 2023» -Στη δημοσιότητα ονόματα...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.flash.gr/wp-content/uploads/2021/11/%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%B1%CE%BD-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="449" data-original-width="800" height="449" src="https://www.flash.gr/wp-content/uploads/2021/11/%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%B1%CE%BD-1.jpg" width="844" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ποιους «καρφώνουν» οι Τούρκοι</span></h3>Πρωτοσέλιδο με «αποκάλυψη» του σχεδίου της MOSSAD και της CIA φιλοξενεί η τουρκική εφημερίδα Σαμπάχ.<br /><br />«Το τουρκικό σχέδιο της MOSSAD και της CIA έχει αποκαλυφθεί. Στόχος της πλατφόρμας ψυχολογικών επιχειρήσεων που ονομάζεται Πρόγραμμα Εκδημοκρατισμού της Τουρκίας (TDP), η οποία ιδρύθηκε από τον πρώην πρόεδρο της MOSSAD και χρηματοδοτήθηκε από το εβραϊκό κεφάλαιο, είναι να ανατρέψει τον πρόεδρο Ερντογάν το 2023», υποστηρίζει η φιλο-κυβερνητική εφημερίδα «Σαμπάχ» στο πρωτοσέλιδό της, σύμφωνα με το ΚΥΠΕ.<br /><br /><img height="800" src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2021/11/1618e14bb36ecb.jpg" width="623" /><br /><br />Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα, “το μεγαλύτερο βήμα στο πλαίσιο του σχεδίου έγινε τον περασμένο Ιούνιο. Το Τουρκικό Πρόγραμμα Δημοκρατίας, το οποίο σήκωσε τα μανίκια για την πολιτική και οικονομική κρίση στην Τουρκία, ξεκίνησε στις 23 Ιουνίου 2021, με τη συμβολή ανθρώπων με γραφειοκρατικό υπόβαθρο και πληροφορίες και μέλη της FETÖ (γκιουλενιστές), που ανήκουν στις οργανώσεις με την ονομασία UANI, CEP και JFK, που κυκλοφόρησαν στις Η.Π.Α. Ιδρύθηκε στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ”.<br /><br />Η Σαμπάχ γράφει ότι “το κοινό χαρακτηριστικό των ονομάτων σε αυτές τις τρεις οργανώσεις think-tank και των ιδρυτών του TDP είναι ότι αποτελούνται από άτομα που εργάστηκαν στους τομείς της πολιτικής, της εξωτερικής πολιτικής και των πληροφοριών στις ΗΠΑ και συμμετείχαν στους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων”.<br /><br />Σύμφωνα με την εφημερίδα “μεταξύ των ιδρυτών του TDP είναι οι διευθυντές της οργάνωσης δεξαμενής σκέψης UANI, που ιδρύθηκε από τους πρώην επικεφαλής της Μοσάντ, Μέιρ Νταγκάν και Ταμίρ Πάρντο”.<br /><br />Όπως αναφέρει, “αξιοσημείωτο είναι ότι 7 μέλη, μεταξύ των οποίων ο Τζον Μπόλτον, που είναι στο συμβουλευτικό συμβούλιο του TDP, η Φράνσις Τάουνσεντ, πρώην Υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας και ο Τζεμπ Μπους, πρώην Κυβερνήτης της Φλόριντα, είναι επίσης στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο του TDP. Η διοικητική δομή του TDP αποτελείται από έναν πρόεδρο, ένα συμβουλευτικό συμβούλιο 9 ατόμων και έναν ανώτερο σύμβουλο”.<br /><br />Οι ίδιες πηγές της εφημερίδας αναφέρουν ότι “την προεδρία του ανέλαβε ο Μαρκ Ντ. Γουάλας, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ. Τα ακόλουθα ονόματα είναι στη διοίκηση:<br /><br />Πρώην Γερουσιαστής των ΗΠΑ Τζόζεφ Λίμπερμαν, πρώην γραμματέας του Συμβουλίου Εσωτερικής Ασφαλείας Φράνσις Τάουνσεντ, Σύμβουλος Εσωτερικής Ασφάλειας του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ Τζον Μπόλτον, αδελφός του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους, πρώην Κυβερνήτης της Φλόριντα Τζεμπ Μπους, πρώην Η.Π.Α.<br /><br />Ο σύμβουλος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Ντέιβιντ Λ. Φίλιπς, ο πρώην εμπειρογνώμονας της CIA για το Ιράν Norman T. Roule, ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής επιχειρήσεων της CIA Robert G. Richer, πρώην Μόνιμος Αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών στον ΟΗΕ, ο πρώην Πρέσβης Alejandro D. Wolff, Ιταλία πρώην ΗΠΑ και ο Ισραηλινός Πρέσβης Giulio Terzi di Sant`Agata, σύμβουλος και αναλυτής Diliman Abdulkader, manager Madeleine Joelson”.<div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκικό πρωτοσέλιδο: «Σχέδιο MOSSAD και CIA να ανατρέψουν Ερντογάν το 2023» -Στη δημοσιότητα ονόματα...

Ποιους «καρφώνουν» οι Τούρκοι Πρωτοσέλιδο με «αποκάλυψη» του σχεδίου της MOSSAD και της CIA φιλοξενεί η τουρκική εφημερίδα Σαμπάχ. «Το τουρκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκική “αρρώστια” με την Αλεξανδρούπολη-Αυτό που τρέμουν πραγματικά οι Τούρκοι είναι η Istanbul να γίνει ξανά Κωνσταντινούπολη.

<img height="459" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-11/kwnstantinoypolh-port.jpg?itok=vJdfwwSF" width="1000" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ι.Καραγκιούλ και Erkan Akçay: ”Οι ΗΠΑ από την Ελλάδα θα υποκινήσουν νέο πραξικόπημα;”</span></h3>Πραγματικά έχουν αφηνιάσει οι “γείτονες” με την αμερικανική βάση στην Αλεξανδρούπολη, και αυτό όπως όλα δείχνουν δεν πρόκειται να αλλάξει με τίποτα, αλλά η ουσία όλων αυτών των σπασμωδικών κινήσεων αφορά τον τρόμο τους ( αφού είναι πολύ προληπτικοί) μήπως η σημερινή Istanbul γίνει ξανά Κωνσταντινούπολη. <br /><br />Ο σύμβουλος του Τούρκου προέδρου Ι.Καραγκιούλ, δηλώνει ότι η Ελλάδα και ΗΠΑ έχουν επιθετικά σχέδια κατά της Τουρκίας από την Αλεξανδρούπολη, εννοώντας τα Στενά του Βοσπόρου και την Κωνσταντινούπολη φυσικά.<br />“Πρέπει να τεθούν ορισμένα ερωτήματα, αυτή η στρατιωτική συγκέντρωση στην Αλεξανδρούπολη (και στην υπόλοιπη Ελλάδα) γίνεται για την προστασία της Ελλάδας;<br /><img src="" /><br /><br />Αν ναι, τότε από ποιον; Είναι ενάντια στη ρωσική απειλή; Πού βρίσκεται η Ρωσία σε όλα αυτά;<br /><br />Αυτή η ενισχυμένη στρατιωτική παρουσία γίνεται για να γίνει επίθεση στην Τουρκία; Αν ισχύει αυτό, τότε γιατί;<br /><br />Είναι ο σκοπός ( των ΗΠΑ) να παρέχουν «ξένες στρατιωτικές ενισχύσεις» κατά τη διάρκεια μιας «εσωτερικής επέμβασης» στην Τουρκία, παρόμοια με αυτή της 15ης Ιουλίου;<br /><br />Ποιος είναι ο στόχος αυτού του τεράστιου εξοπλισμού που συγκεντρώνεται στο σημείο μηδέν των συνόρων της Ελλάδος με την Τουρκία; Η Δυτική Θράκη θα λειτουργήσει ως μέτωπο κατά της Τουρκίας;<br /><br />Παρόμοιο μέτωπο δημιούργησαν οι ΗΠΑ στη Βόρεια Συρία, ενώ τώρα δημιουργούν ένα μέτωπο στην Ελλάδα, κατά της Τουρκίας» αυτή τη φορά;<br /><br />Έχουμε ήδη μια μεγάλη αντιτουρκική συμμαχία σε Ανατολική Μεσόγειο, ενώ βλέπουμε μεταφορά αμερικανικού οπλισμού στα νησιά του Αιγαίου και βάσεις πυραύλων κοντά στις ακτές μας, καθώς μετατρέπεται η Δυτική Θράκη σε μέτωπο κατά του τουρκικού έθνους. <br /><br />Ποιος είναι ο σκοπός όλης αυτής της κινητοποίησης, ουσιαστικά στο σημείο μηδέν των συνόρων μας, μόλις 20 χιλιόμετρα μακριά;<br />Ποιο είναι το νόημα αυτής της αυθάδειας ( των ΗΠΑ) να τοποθετούνται σε τόσο κοντινή απόσταση;<br />Δεν είναι αυτό μια απειλή, ένας κίνδυνος, μια πηγή ανησυχίας που θα μας βάλει σε επιφυλακή;<br /><br />Η ιστορία μας έχει διδάξει πολλά. Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος λειτούργησε ως πολύτιμο μάθημα, όπως και ο Πόλεμος του 1922.<br /><br />Καθώς οι μάζες στην Τουρκία παραπλανούνται από τα ψέματα και τις συνωμοσίες της κεμαλικής αντιπολίτευσης, οι προσπάθειες περικύκλωσης της Τουρκίας από το νότο συνεχίζονται με σχέδια «πολιορκίας” από Βορρά.<br /><br />Πώς μπορούμε να είμαστε τυφλοί στις προετοιμασίες που είναι τόσο κραυγαλέες; Πώς μπορούμε να τις αγνοήσουμε; Πώς μπορούμε να μην αναλάβουμε δράση εναντίον εκείνων που θέλουν να αποκρύψουν όλα όσα εκτυλίσσονται;<br /><br />Είχαν σχεδιάσει παρόμοιους χάρτες μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν δημιουργήθηκε ένα μέτωπο στα νότια σύνορα της Τουρκίας, και το ονομάσαμε «τρομοκρατικό διάδρομο».<br /><br />Δεν ήταν όμως έτσι. Η τρομοκρατία ήταν απλώς ένα τείχος που είχε στηθεί μεταξύ της Τουρκίας και του αραβο-μουσουλμανικού κόσμου, από τα σύνορα του Ιράν μέχρι τη Μεσόγειο.Δεν διέφερε από τους χάρτες που σχεδιάστηκαν μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Ακολούθησε η κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι εντάσεις που σιγοβράζουν εκεί επικεντρώνονται γύρω από τα κοιτάσματα.Το πραγματικό κίνητρο, ωστόσο, ήταν να εκδιωχθεί η Τουρκία από τη Μεσόγειο και να την περιοριστεί στις ακτές της. Σχημάτισαν ουσιαστικά έναν στόλο σταυροφόρων στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Είναι όλα μέρος των κοινών επιχειρήσεων της Δύσης ενάντια στην «άνοδο της Τουρκίας».<br /><br />Πρόκειται για ένα εκτενές σχέδιο που στοχεύει την Τουρκία και τα σύνορά της, ενώ θα προσπαθήσουν να κάνουν την χώρα μας να πληρώσει βαρύ τίμημα για απόσχιση από τη Δύση και χάραξη του δικού της μονοπατιού.<br /><br />Η Τουρκία θα οδηγηθεί σε μια μοιραία επιλογή. Οι ΗΠΑ θα κλιμακώσουν τις εντάσεις στην Μαύρη Θάλασσα σε τέτοιο βαθμό που η Τουρκία θα πιεστεί να επιλέξει μεταξύ της «Δύσης» και της «Ρωσίας», τονίζει ο ίδιος μεταξύ άλλων.<br /><br />Πρόκειται για μια παράνοια που επικρατεί στην Άγκυρα και στα τουρκικά κέντρα αποφάσεων, τα οποία θεωρούν ότι μπορούν να σχεδιάζουν και να κάνουν ότι θέλουν, χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν το διεθνές δίκαιο, και τις συμφωνίες.<br /><br />Δήλωση “βόμβα” από τον αντιπρόεδρο του κόμματος Μπαχτσελί<br /><br />«Η Αλεξανδρούπολη πρέπει να παραμείνει αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη», δήλωσε με αυθάδεια ο αντιπρόεδρος του MHP Erkan Akçay.<br /><br />Ο ίδιος σημείωσε ότι "η Ελλάδα παραβίασε το 1ο και 3ο άρθρο της σύμβασης για τα σύνορα της Θράκης, που είναι προσαρτημένο στη Συνθήκη της Λωζάνης, επιτρέποντας στις ΗΠΑ να δημιουργήσουν ναυτική και αεροπορική βάση στην Αλεξανδρούπολη στις 23 Ιουλίου 2020".<br /><br />Δηλώνοντας ότι η Αλεξανδρούπολη είναι μια αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης και θα πρέπει να παραμείνει ως τέτοια, ο Akçay είπε: «Λαμβάνοντας υπόψη τη στάση της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, μαζί με τις ΗΠΑ, είναι απαραίτητο να παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις.<br /><br />Οποιαδήποτε ενέργεια προσπαθεί να περικυκλώσει την Τουρκία ακριβώς δίπλα στα σύνορά μας, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία κοινές ασκήσεις και διμερείς συμφωνίες, είναι απαράδεκτη».<br /><br />Εκτιμήσεις ειδικών αναφέρουν ότι η Άγκυρα θα επιχειρήσει να δοκιμάσει στην πράξη τόσο την ελληνοαμερικανική όσο και την ελληνογαλλική συμφωνία με κάποιο πιθανό επεισόδιο.<br /><br />Στόχος είναι να διαπιστώσει τα όρια στα οποία θα μπορεί πλέον να κινηθεί στην ευρύτερη περιοχή, αφού τα σχέδια της δεν αλλάζουν σε καμία περίπτωση. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκική “αρρώστια” με την Αλεξανδρούπολη-Αυτό που τρέμουν πραγματικά οι Τούρκοι είναι η Istanbul να γίνει ξανά Κωνσταντινούπολη.

Ι.Καραγκιούλ και Erkan Akçay: ”Οι ΗΠΑ από την Ελλάδα θα υποκινήσουν νέο πραξικόπημα;” Πραγματικά έχουν αφηνιάσει οι “γείτονες” με την αμερικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολύ καλά τα συμπεράσματα της Συνόδου στο Παρίσι για τη Λιβύη, αλλά ποιός θα τους "πετάξει" τους Τούρκους έξω από τη χώρα;

<img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-11/libyen-konferenz-129_v-original.jpg?itok=G4izXaOH" /><br /><b><br />Παναγιώτης Νάστος</b><br />Αναλύοντας το κείμενο των συμπερασμάτων της Διεθνούς Διάσκεψης για τη Λιβύη που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι, αναφορικά με την παραμονή ξένων δυνάμεων και μισθοφόρων στη χώρα, γεγονός που έχει ιδιαίτερη σημασία για τα συμφέροντα της χώρας μας, αφού έχει άμεση σχέση με την ακύρωση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου Σάρατζ-Ερντογάν, επισημαίνουμε τα εξής:<br /><br />1. "Οι συμμετέχοντες, επιβεβαιώνουν τον πλήρη σεβασμό και την προσήλωση στην κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική ενότητα της Λιβύης, απορρίπτοντας όλες τις ξένες παρεμβάσεις στις λιβυκές υποθέσεις". <br /><br />Αυτό αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για τις παρεμβάσεις της Τουρκίας στο μέλλον. <br /><br />2. "Τονίζεται η σημασία όλοι οι Λίβυοι εμπλεκόμενοι να δεσμευθούν απερίφραστα για τη διεξαγωγή ελεύθερων, δίκαιων, χωρίς αποκλεισμούς και αξιόπιστων προεδρικών και κοινοβουλευτικών εκλογών στις 24 Δεκεμβρίου 2021, όπως ορίσθηκε στον πολιτικό οδικό χάρτη της Λιβύης και εγκρίθηκε στα ψηφίσματα 2570 και 22171 (2021) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και στα συμπεράσματα της δεύτερης Διάσκεψης του Βερολίνου της 23ης Ιουνίου 2021, και να δεχθούν τα αποτελέσματά τους.<br /><br />Επιβεβαιώνεται επίσης ότι άτομα ή οντότητες, εντός ή εκτός Λιβύης, που ενδέχεται να επιχειρήσουν να παρεμποδίσουν, υπονομεύσουν, χειραγωγήσουν ή παραποιήσουν την εκλογική διαδικασία και την πολιτική μετάβαση θα καταστούν υπόλογοι και ενδέχεται να υποδειχθούν από την Επιτροπή Κυρώσεων του ΣΑΗΕ σύμφωνα με την απόφαση 2571 του ΣΑΗΕ (2021). "<br /><br />Εδώ εμμέσως πλην σαφώς ανοίγει ο δρόμος για την υποψηφιότητα ως Προέδρου στη Λιβύη του Στρατάρχη Χαφτάρ, του Καντάφι αλλά και το πιθανότερο και του νύν φιλότουρκου Πρωθυπουργού Αμπντουλάχ Χαμίντ Ντμπέιμπα, αφού κανείς δεν αποκλείεται από τη συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία.<br /><br />Εφόσον ο Ντμπέιμπα κατέβει ως υποψήφιος Πρόεδρος στις εκλογές, κάτι που μένει να δούμε εάν όντως γίνει, τότε ο "τουρκικός δάκτυλος" θα είναι κάτι περισσότερο από δεδομένος, οπότε σε τέτοια περίπτωση θα αναμένουμε κυρώσεις σε βάρος της Άγκυρας, σύμφωνα με την πρόβλεψη της απόφασης 2571 του ΣΑΗΕ (2021).<br /><br />3."Επικροτείτε η δέσμευση του προσωρινού Προεδρικού Συμβουλίου και της προσωρινής Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας να διασφαλίσουν την επιτυχία της πολιτικής μετάβασης μέσω της διεξαγωγής των παραπάνω εκλογών και να εφαρμόσουν τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός μέσω του συνολικού «Σχεδίου Δράσης για την αποχώρηση μισθοφόρων, ξένων μαχητών και ξένων δυνάμεων από το λιβυκό έδαφος.<br /><br />Εκφράζουν την πλήρη στήριξή στο συνεκτικό «Σχέδιο Δράσης για την αποχώρηση μισθοφόρων, ξένων μαχητών και ξένων δυνάμεων από το λιβυκό έδαφος» που αναπτύχθηκε από την JMC 5+5, σύμφωνα με την απόφαση 2570 (2021) του ΣΑΗΕ, συμπεριλαμβανομένης της άμεσης ανάπτυξης χρονοδιαγραμμάτων, ως πρώτο βήμα προς την πλήρη εφαρμογή της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός της 23ης Οκτωβρίου 2020 και της απόφασης 2570 ΣΑΗΕ.<br /><br />Χαιρετίζουν τη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στη Γενεύη από τις 6 έως τις 8 Οκτωβρίου 2021 στο πλαίσιο αυτό. Δεσμεύονται να διευκολύνουν τη συγχρονισμένη, σταδιακή, βαθμιαία και ισορροπημένη εφαρμογή της, όπως ορίζεται στο σχέδιο δράσης και καλούν όλους τους αρμόδιους φορείς να εφαρμόσουν τις διατάξεις της χωρίς καθυστέρηση. Σημειώνουν ότι ο επαναπατρισμός μισθοφόρων, ξένων μαχητών, ξένων δυνάμεων και μη κρατικών ενόπλων δρώντων θα απαιτήσει την ηγεσία της JMC 5+5 με την υποστήριξη της UNSMIL και τον γρήγορο συντονισμό μεταξύ των χωρών καταγωγής τους και της Λιβύης. Επικροτούν τη συνάντηση της JMC 5+5 με τις γειτονικές χώρες (Τσαντ, Νίγηρας, Σουδάν) στο Κάιρο από τις 30 Οκτωβρίου έως την 1η Νοεμβρίου 2021, προκειμένου να συμφωνηθεί ένα σχέδιο μηχανισμού επικοινωνίας και συντονισμού.<br /><br />Χαιρετίζετε η άφιξη του αρχικού τμήματος της ομάδας παρακολούθησης της κατάπαυσης του πυρός της UNSMIL για την υποστήριξη του Λιβυκού Μηχανισμού Παρακολούθησης Εκεχειρίας που ιδρύθηκε υπό την ηγεσία της JMC 5+5, ενώ καλούν για την πλήρη ανάπτυξή του και, σύμφωνα με την απόφαση 2570 (2021) ΣΑΗΕ προτρέποντας τον Λιβυκό Μηχανισμό Παρακολούθησης της Κατάπαυσης του Πυρός να συμφωνήσει γρήγορα ένα σχέδιο παρακολούθησης και επαλήθευσης της παρουσίας και αποχώρησης όλων των μισθοφόρων, ξένων μαχητών και ξένων δυνάμεων."<br /><br />Σημειώνεται το έργο της Μεσογειακής Επιχείρησης των Ναυτικών Δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUNAVFOR MED) IRINI σχετικά με την εφαρμογή του εμπάργκο όπλων μέσω επιθεωρήσεων πλοίων στην ανοιχτή θάλασσα στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης."<br /><br />Από εδώ συνάγεται ότι η αποχώρηση των ξένων δυνάμεων και μισθοφόρων θα γίνει συγχρονισμένα, σταδιακά, βαθμιαία και ισσοροπημένα, ενώ θα πρέπει να εκπονηθεί σχέδιο παρακολούθησης και επαλήθευσης της παρουσίας και αποχώρησης όλων των μισθοφόρων, ξένων μαχητών και ξένων δυνάμεων.<br /><br />Και αυτά ενώ απομένουν μόλις 40 ημέρες πρίν τις εκλογές...<br /><br />Εκτίμηση είναι ότι η διαδικασία απόχώρησης μισθοφόρων και ξένων δυνάμεων αποκλείεται να ολοκληρωθεί μέχρι την ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών στις 24 Δεκεμβρίου 2021.<br /><br />Οι δηλώσεις του Τούρκου Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών Πρέσβη Sedat Önal <br /><br />Επιγραμματικά αναφέρουμε τις δηλώσεις του:<br /><br />1."Η έγκαιρη διεξαγωγή εκλογών δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός. Οι εκλογές στη Λιβύη θα πρέπει να συμβάλουν στη σταθερότητα και να οδηγήσουν τη χώρα σε ένα καλύτερο, ασφαλέστερο και μέλλον με ευημερία. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, οι εκλογές πρέπει να διεξαχθούν με δίκαιο και αξιόπιστο τρόπο και τα αποτελέσματα να γίνουν αποδεκτά από όλους"<br /><br />Eδώ προϊδεάζει για αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος από την Τουρκία, εφόσον αυτό δεν είναι αρεστό<br /><br />2."Ο Önal τόνισε ότι η Τουρκία δεσμεύεται επίσης για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της Λιβύης και υποστηρίζει τη διαδοχική, ισορροπημένη και επαληθεύσιμη απόσυρση μισθοφόρων και ξένων μαχητών από τη Λιβύη".<br /><br />Εδώ επισημαίνουμε ότι μιλάει για απόσυρση ξένων μαχητών και μισθοφόρων μόνο και όχι για προσωπικό των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Συνεπώς υπό προϋποθέσεις η Τουρκία συμφωνεί μόνο για απόσυρση των μισθοφόρων της από τη Λιβύη<br /><br />3 "Ο Önal δήλωσε ότι χαιρέτισε τη μερική βελτίωση της γραφής στην τελική δήλωση, αλλά ότι διατήρησε τις επιφυλάξεις του για το υπόλοιπο άρθρο σχετικά με το καθεστώς των ξένων δυνάμεων, προσθέτοντας ότι ως Τουρκία, αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να συζητηθεί μεταξύ της τρέχουσας και της μελλοντικής κυβέρνησης της Τουρκίας και της Λιβύης.<br /><br />Η αυθαίρετη αμφισβήτηση της νομιμότητας της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων που αναγνωρίζεται από τη διεθνή κοινότητα και της εγκυρότητας των συμφωνιών που έχουν κάνει στη Λιβύη είναι απαράδεκτη και δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Λιβύης. Τέλος, η επόμενη περίοδος στη Λιβύη είναι πολλά υποσχόμενη. Η Τουρκία θα βοηθά πάντα τη Λιβύη και τους Λίβυους Θα συνεχίσει να είναι δίπλα σας".<br /><br />Εκτίμηση<br /><br />Εδώ είναι όλο το ζουμί για την αποχώρηση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων από τη Λιβύη και το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο που "καίει" την Ελλάδα.<br /><br />Οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν θα αποχωρήσουν από τη Λιβύη μέχρι τις εκλογές, τελεία και παύλα.<br /><br />Ωστόσο λέει και κάτι νέο ο Τούρκος αναπληρωτής ΥΠΕΞ , ότι το συγκεκριμένο θέμα θα συζητηθεί μεταξύ της τωρινής και της νέας κυβέρνησης της Λιβύης και της Τουρκίας.<br /><br />Εδώ διαφαίνεται ότι ίσως τις επόμενες ημέρες δούμε επικαιροποίηση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου Σάρατζ-Ερντογάν με μια υπογραφή προς τούτο μεταξύ Ερντογάν-Ντμπέιμπα, προκειμένου να υποθηκευθεί για τα καλά υπέρ αυτού, η απόφαση της νέας Λιβυκής κυβέρνησης και του Προέδρου.<br /><br />Με την επικαιροποίηση του τουκολιβυκού συμφώνου από τον Ντμπέιμπα, η Τουρκία θα ισχυριστεί ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της μέχρι τις εκλογές μένουν νόμιμα στη Λιβύη, αποφεύγοντας και κυρώσεις από τον ΟΗΕ και εξηγώ.<br /><br />Το τουρκικό σχέδιο είναι απλό και εδράζεται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση Σάρατζ ήταν αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ ως νόμιμη, όπως και η νυν μεταβατική κυβέρνηση Ντμπέιμπα.<br /><br />Συνεπώς εφόσον και οι 2 νόμιμες κυβερνήσεις σύμφωνα με τον ΟΗΕ και τους Τούρκους (υπογράφει η πρώτη και επικαιροποιεί η δεύτερη το τουρκολιβυκό μνημόνιο), γιατί να μην το κάνει το ίδιο και η νέα κυβέρνηση της Λιβύης μετά τις εκλογές.<br /><br />Έτσι η Τουρκία προσπαθεί να ανάγει το θέμα του τουρκολιβυκού μνημονίου σε διμερές θέμα αποκλείοντας παρεμβάσεις τρίτων χωρών.<br /><br />Η Τουρκία συμφωνεί τέλος υπό όρους στην σταδιακή, επαληθεύσιμη και ισορροπημένη αποχώρηση των μισθοφόρων της από τη Λιβύη.<br /><br />Τέλος αφήνει εμμέσως πλή σαφώς ανοικτή την πόρτα αμφισβήτης του εκλογικού αποτελέσματος στη Λιβύη, εφόσον αυτό δεν θα της είναι αρεστό.<br /><br />Τελικά καλά τα συμπεράσματα της Συνόδου στο Παρίσι, αλλά ποιός θα πετάξει την Τουρκία έξω από τη Λιβύη;<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πολύ καλά τα συμπεράσματα της Συνόδου στο Παρίσι για τη Λιβύη, αλλά ποιός θα τους "πετάξει" τους Τούρκους έξω από τη χώρα;

Παναγιώτης Νάστος Αναλύοντας το κείμενο των συμπερασμάτων της Διεθνούς Διάσκεψης για τη Λιβύη που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι, αναφορικά με ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Αίγυπτος “σφίγγει τα λουριά” στην Τουρκία… ο Σούκρι στο Wilson Center.

<img height="400" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/03/Turkey_Egypt_flags-790x400.jpg" width="848" /><br /><br />Στη διάρκεια εκδήλωσης που διοργάνωσε το Ερευνητικό Κέντρο Wilson στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου Σάμεχ Σούκρι εξέφρασε την ανησυχία της χώρας του για την επεκτατική πολιτική της Άγκυρας, η οποία έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία δέκα χρόνια, όπως είπε.<br /><br />«Δεν βλέπω τον λόγο για την Τουρκία να έχει στρατιωτική παρουσία στη Λιβύη, τη Συρία και το Ιράκ» τόνισε ο Σούκρι, εκφράζοντας την ανησυχία του για «τις επεκτατικές πολιτικές της Αγκυρας που έχουν προκύψει τα τελευταία δέκα χρόνια».<br /><br />«Ταυτόχρονα, ανησυχούμε για την παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Αιγύπτου και την υποστήριξη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, την οποία κατατάσσουμε στις τρομοκρατικές ομάδες. Δεν βλέπουμε τον λόγο για την Τουρκία να αγκαλιάζει τους ηγέτες της Αδελφότητας για να δουλεύουν από εκεί και να μεταδίδουν την παραπληροφόρησή τους μέσω δορυφορικών καναλιών», πρόσθεσε ο επικεφαλής της αιγυπτιακής διπλωματίας.<br /><br />Παρατηρητές ερμηνεύουν τις δηλώσεις Σούκρι ως ένδειξη επιστροφής των συνομιλιών, που διεξήχθησαν μεταξύ των δύο χωρών τον περασμένο Μάιο και τον Ιούνιο, στο μηδέν, χωρίς να επιτευχθεί συμφωνία που θα επιτύχει ορισμένο βαθμό κατανόησης ή προσέγγισης.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Οι τουρκικές προκλήσεις<br /><br />Σύμφωνα με τον Αιγύπτιο εμπειρογνώμονα για τις τουρκικές υποθέσεις, Καράμ Σαΐντ, η διαδικασία κατανόησης συνδέεται με πολλά ζητήματα που εξακολουθούν να εκκρεμούν, μεταξύ των οποίων οι τουρκικές προκλήσεις στην ανατολική Μεσόγειο και οι παράνομες έρευνες φυσικού αερίου στα νερά των γειτονικών χωρών, καθώς και η τουρκική στρατιωτική παρουσία στη Λιβύη και η επιμονή της Άγκυρας να έχει παρουσία σε μια περιοχή που αντιπροσωπεύει στρατηγικό βάθος για την ασφάλεια της Αιγύπτου.<br /><br />Ο Αιγύπτιος ερευνητής επισήμανε ότι η χώρα του αντιμετώπισε «με προσοχή και ψυχραιμία αυτό το θέμα από την αρχή, και ανακοίνωσε ξεκάθαρα τους όρους της, θέτοντας προτεραιότητες για διαπραγμάτευση, οι οποίες περιελάμβαναν τα αμφιλεγόμενα ζητήματα σε περιφερειακό επίπεδο, στα θέματα της Λιβύης και της Ανατολικής Μεσογείου καθώς και σε ό,τι αφορά στη διακοπή της τουρκικής υποστήριξης προς την Μουσουλμανική Αδελφότητα, την αποτροπή της προπαγάνδας της δια των μέσων ενημέρωσης και την παράδοση καταζητούμενων προσώπων».<br /><br />Οι υποσχέσεις… Ερντογάν<br /><br />Οι αιγυπτο-τουρκικές σχέσεις βελτιώθηκαν πρόσφατα, αφού ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανέφερε στις 12 Μαρτίου ότι οι δύο χώρες είχαν πραγματοποιήσει «πληροφοριακές, διπλωματικές και οικονομικές» επαφές, προσθέτοντας ότι ελπίζει στη δημιουργία «ισχυρών» σχέσεων μεταξύ τους.<br /><br />Μια εβδομάδα μετά τις δηλώσεις Ερντογάν, η κυβέρνησή του ζήτησε από τρία αιγυπτιακά τηλεοπτικά κανάλια με έδρα την Κωνσταντινούπολη, που συνδέονται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, να αναστείλουν τα δορυφορικά πολιτικά προγράμματα που συνδέονται με την τρομοκρατική οργάνωση και να σταματήσουν τη ρητορική τους κατά του αιγυπτιακού κράτους.<br /><br />Ωστόσο, ο Σαΐντ εξηγεί ότι, οι πράξεις δεν ήταν επαρκείς για να αποδείξουν τις αρχικά καλές προθέσεις, καθ’ όσον, μάλιστα, τα στελέχη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας εξακολουθούν να απολαύουν φιλοξενίας από το τουρκικό κράτος. Ο ίδιος καταλήγει, τονίζοντας πως ο δρόμος της προσέγγισης με την Τουρκία θα είναι μακρύς και πολύ δύσκολος καθώς τα βασικά προβλήματα θα παραμένουν.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί η Αίγυπτος “σφίγγει τα λουριά” στην Τουρκία… ο Σούκρι στο Wilson Center.

Στη διάρκεια εκδήλωσης που διοργάνωσε το Ερευνητικό Κέντρο Wilson στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου Σάμεχ Σούκρι ε...

Διαβάστε την συνέχεια

ΑΥΤΟΠΑΡΑΙΤΗΣΗ απ’ την αξιοποίηση υδρογονανθράκων ισοδυναμεί με αυτοκτονία… και ιδού οι λόγοι.

<img height="400" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/11/CYPRUS-OIL-GAS-RIG-790x400.jpg" width="842" /><br /><br />Των <b>ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ*</b> και <b>ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ**</b><br />Οι εξελίξεις στην περιοχή της Μεσογείου και τον κόσμο ολόκληρο, αποδεικνύουν ότι η ενεργειακή στρατηγική μιας χώρας πρέπει να είναι άρρηκτα ενσωματωμένη στην εθνική στρατηγική. Η ενεργειακή ασφάλεια είναι προϋπόθεση οικονομικής ευημερίας, ενώ τα όποια λάθη ή παραλείψεις μπορεί στην πράξη να έχουν βαρύτατες συνέπειες στα εθνικά συμφέροντα σε πολλαπλά επίπεδα.<br /><br />Η Ελλάδα έχει επιλέξει αυτό που ο πρωθυπουργός της έχει αποκαλέσει πρωταθλητισμό σε αυτό που αποκαλείται ενεργειακή μετάβαση προς καθαρότερες πηγές ενέργειας, τις γνωστές ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), με σκοπό τη μέγιστη δυνατή ελληνική συνεισφορά σε αυτό που διεθνώς ονομάζεται κλιματική κρίση. Σ’ αυτή τη συγκυρία, όμως, έρχεται μια παγκόσμια ενεργειακή κρίση να αμφισβητήσει την βιωσιμότητα του εγχειρήματος, τουλάχιστον με τους εκτιμώμενους προ κρίσης ρυθμούς.<br /><br />Πρέπει να ξεκαθαριστεί εξ αρχής ότι πρόθεση δεν είναι η έκφραση θέσης στο επιστημονικό επίπεδο της συζήτησης. Αποστολή του δημοσιογράφου είναι να καταγράφονται οι απόψεις και να διατυπώνεται η όποια υποκειμενική κρίση σε σχέση με τη μεγάλη εικόνα της εθνικής πολιτικής.<br /><br />Το πρώτο θετικό των ενεργειακών προτεραιοτήτων του πρωθυπουργού είναι ότι διεθνώς η περιβαλλοντική πολιτική έχει αποκτήσει μεγάλη βαρύτητα και άρα εξασφαλίζει εκτεταμένη θετική δημοσιότητα. Αυτό έχει προφανείς θετικές επιπτώσεις στη συνολικότερη εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Ένα δεύτερο θετικό είναι ότι η Ελλάδα, όντας χώρα ευλογημένη στο επίπεδο του φυσικού περιβάλλοντος και του κλίματος, είναι λογικό να επιθυμεί γνήσια να το προστατεύσει.<br /><br />Τρίτο θετικό σημείο μπορεί να θεωρηθεί η απουσία ρητορικών εξάρσεων αναφορικά με τα πιθανολογούμενα πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων εντός της οριοθετημένη και δυνάμει ελληνικής ΑΟΖ. Η Ελλάδα πιστώνεται την προσπάθεια διατήρησης χαμηλής «θερμοκρασίας» στα ελληνοτουρκικά, αν και η Άγκυρα με τη στάση της δηλώνει ότι διεκδικεί τα πάντα και παντού!<br /><br />Ωστόσο, οι προαναφερθείσες θετικές πτυχές πρέπει να συμβαδίζουν και με την οικονομική πραγματικότητα, όπως και με την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων σε γεωπολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Άρα, η αποφυγή αναφοράς σε ελληνικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων και στην προοπτική αξιοποίησής τους, έχει νόημα μόνο αν δεν συνοδεύεται από αυτοπαραίτηση από μια δυνητικά χρυσοφόρα προοπτική.<br /><br />Το φυσικό αέριο έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως ως μεταβατικό καύσιμο στις καθαρές πηγές ενέργειας. Η εμφανιζόμενη διεθνώς μείωση ενδιαφέροντος για την αξιοποίηση κοιτασμάτων φυσικού αερίου, χωρίς πρώτα να έχει διασφαλιστεί βιώσιμη τροφοδοσία από τις ΑΠΕ, οδήγησε σε μείωση της προσφοράς σε συνθήκες αυξανόμενης ζήτησης, με αποτέλεσμα να έχουν παρατηρηθεί ελλείψεις, που με τη σειρά τους εκτόξευσαν τις τιμές.<br /><br />Αυτό έχει οδηγήσει σε σοβαρή ενεργειακή και κατ’ επέκταση οικονομική κρίση, της οποίας ο προσωρινός χαρακτήρας (λόγω πανδημίας) αμφισβητείται από σοβαρούς διεθνείς αναλυτές. Πραγματική λύση για τη μεταβατική περίοδο προς τις ΑΠΕ είναι η αποκατάσταση αυτού του ενεργειακού ισοζυγίου με φυσικό αέριο.<br /><br />Η Ελλάδα έχει μοναδική ευκαιρία να βοηθήσει την ΕΕ στον κρίσιμο τομέα της ενεργειακής ασφάλειας. Να υπενθυμιστεί ότι αυτό είναι συμβατό και με τη δυτική στρατηγική για μείωση της εξάρτησης της Ευρώπης από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες. Άρα, συνιστά πολιτική που χαίρει εξωτερικής νομιμοποίησης. Το ερώτημα είναι αν χαίρει και εσωτερικής. Τουλάχιστον στο κυβερνητικό επίπεδο. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα πάσχει από «εθισμό εισαγωγής ενέργειας» και μάλιστα σε απαράδεκτα υψηλές τιμές.<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση έχει διακηρύξει τον στόχο μετατροπής της χώρας σε κόμβο διοχέτευσης φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Το ερώτημα είναι για ποιον λόγο το αέριο που θα προωθεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες να μην είναι και ελληνικό. Το επιχείρημα περί ρύπανσης δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική για τρεις τουλάχιστον λόγους.<br /><br />Ο πρώτος είναι η θαλάσσια ρύπανση. Η απάντηση είναι ότι η σχετική τεχνολογία έχει πραγματοποιήσει άλματα. Η Ελλάδα έχει την ευκαιρία να υιοθετήσει τις πιο προωθημένες εκδοχές περιβαλλοντικής προστασίας, βάζοντας τον πήχη πολύ ψηλά για την ευαίσθητη όντως περιβαλλοντικά Μεσόγειο.<br /><br />Ο δεύτερος λόγος είναι ότι όλες οι άλλες μεσογειακές χώρες «τρυπάνε» όπου εντοπίζονται πιθανά κοιτάσματα και θα συνεχίσουν να το κάνουν με μεγαλύτερη ένταση. Ενδεχόμενη αυτοπαραίτηση της Ελλάδας, λοιπόν, δεν θα έχει ουσιαστική θετική περιβαλλοντική επίπτωση. Από την άλλη, θα στερήσει αδικαιολόγητα πολύ μεγάλα έσοδα σε βάθος δεκαετιών από την ελληνική οικονομία που γονατίζει από το δυσβάσταχτο χρέος.<br /><br />Ο τρίτος λόγος αφορά τον πρωταθλητισμό στη μείωση των εκπομπών CO2. Η συνολική επιβάρυνση που προκαλεί η Ελλάδα ισούται με το 0,15% της παγκόσμιας επιβάρυνσης, με το αντίστοιχο ποσοστό της Κίνας να υπερβαίνει το 30%! Και να μηδένιζε τις εκπομπές της η Ελλάδα, το αποτέλεσμα θα ήταν μια τρύπα στο νερό.<br /><br />Άρα ζυγίζοντας αυτό το δεδομένο με την τεράστια απώλεια εσόδων, το συμπέρασμα είναι απλό για όποιον δεν έχει πάρει διαζύγιο με τον ορθολογισμό. Η Ελλάδα οφείλει να προχωρήσει άμεσα και με ταχύ ρυθμό στις διαδικασίες έρευνας και εξόρυξης φυσικού αερίου. Ένα τμήμα των αναμενόμενων εσόδων μπορεί να δεσμευτεί για την επιστημονική έρευνα με στόχο να καταστούν βιώσιμες και οικονομικά συμφέρουσες οι ΑΠΕ. Αυτή θα ήταν πραγματική συνεισφορά στη βιωσιμότητα του πλανήτη…<br /><br />Όσον αφορά το μέγεθος των ελληνικών κοιτασμάτων, αρκεί κανείς να μείνει στις θεωρούμενες από πολλούς ως υπερσυντηρητικές εκτιμήσεις της ελληνικής δημόσιας αρχής υδρογονανθράκων, της ΕΔΕΥ. Ορθώς πράττει και κινείται με τις πλέον συντηρητικές εκτιμήσεις. Η τεχνοκρατική γνώση όμως για τη δυνητική περιεκτικότητα ελληνικών κοιτασμάτων-στόχων υφίσταται, όπως και σε αμερικανικές, γαλλικές και νορβηγικές εταιρίες. Τα νούμερα ενίοτε ζαλίζουν. Οπότε ενδεχόμενη αυτοπαραίτηση δεν μπορεί καν να ερμηνευθεί με όρους ιδεολογικής εμμονής.<br /><br />Ίσως δεν χρειάζεται να ειπωθούν περισσότερα. Πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι η στρατηγική φύση του φυσικού αερίου θα εξακολουθήσει για αρκετές ακόμα δεκαετίες. Η Ελλάδα οφείλει να αξιοποιήσει την ευνοϊκή από όλες τις απόψεις συγκυρία για το δικό της πολυεπίπεδο όφελος.<br /><br />Η χώρα διαθέτει εξαιρετικά ικανό επιστημονικό δυναμικό. Σε κορυφαίες ενεργειακές εταιρίες δραστηριοποιούνται αρκετοί Έλληνες επιστήμονες. Η επιστροφή και στράτευσή τους σε έναν εθνικό στόχο αυτής της σημασίας δεν εμπίπτει στη ρητορική του πολιτικού κόσμου περί αναστροφής του brain drain; Υπάρχει λόγος εξαίρεσης του συγκεκριμένου τομέα;<br /><br />Πρέπει επίσης να υπογραμμιστεί ότι η παγκόσμια ενεργειακή ασφάλεια είναι ζήτημα που θα ρυθμιστεί ανεξαρτήτως του όποιου ιδεολογήματος κυριαρχεί στο ελληνικό πολιτικό σύστημα. Κι αυτό, διότι διαφορετικά θα επέλθει οικονομική καταστροφή. Εάν η Ελλάδα δεν εκμεταλλευθεί τους υδρογονάνθρακες στην ΑΟΖ της, θα το πράξει η Τουρκία, η οποία το προωθεί με πράξεις και μάλιστα ίσως την ωθήσουν και εταίροι μας που θα έχουν ζωτική ανάγκη το φυσικό αέριο. Η ιστορία δεν συγχωρεί λάθη και παραλείψεις.<br /><br />Εν κατακλείδι, αποδεικτικό των ανωτέρω είναι η αδύναμη σε όρους «σκληρής ισχύος» Κυπριακή Δημοκρατία. Φέρεται να έλαβε διαβεβαιώσεις από την Ουάσιγκτον ότι η αξιοποίηση των κοιτασμάτων από τις ExxonMobil και Qatar Petroleum θα προχωρήσει κανονικά, με παράλληλη διασφάλιση των όρων που θα το επιτρέψουν. Το δε Κατάρ έχει διαμηνύσει στην Τουρκία, με την οποία διατηρεί στενή συνεργασία, ότι τα οικονομικά του συμφέροντα δεν επιτρέπουν υπαναχωρήσεις.<br /><br />Κατά συνέπεια, ας ακολουθήσουμε τον δρόμο που έχει χαράξει η Κύπρος. Μια πολιτική ηγεσία με φαντασία, θα έβλεπε ότι η άρνηση επί του πεδίου της τουρκικής προσπάθειας να βραχυκυκλώσει την αξιοποίηση κυπριακών και ελλαδικών κοιτασμάτων, συγκλίνει με τα συμφέροντα της Δύσης και άρα είναι παράγοντας ανάσχεσης του τουρκικού επεκτατισμού.<br /><br />Εάν η Ελλάδα ολιγωρήσει δεν θα απωλέσει μόνο πολύτιμα κρατικά έσοδα. Θα απομειώσει και την αξία της ως συμμάχου των Δυτικών στο «περιφερειακό γεωπολιτικό χρηματιστήριο», ενώ η αξία της έχει ενισχυθεί τα τελευταία χρόνια.<div><br /></div><div><b><i>*(Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ISDA/ΙΑΑΑ)</i></b></div><div><b><i>**HELLAS JOURNAL</i></b></div><div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΑΥΤΟΠΑΡΑΙΤΗΣΗ απ’ την αξιοποίηση υδρογονανθράκων ισοδυναμεί με αυτοκτονία… και ιδού οι λόγοι.

Των ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ* και ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ** Οι εξελίξεις στην περιοχή της Μεσογείου και τον κόσμο ολόκληρο, αποδεικνύουν ότι η ενεργειακή στ...

Διαβάστε την συνέχεια