Αποκάλυψη: Η ΚΥΠ ήξερε τα πάντα για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974! Όλοι ήταν ενήμεροι αλλά δεν έκαναν τίποτα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.thepressroom.gr/sites/default/files/styles/article/public/field/articles/images/kypros_8.jpg?itok=qrItxFNf" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="520" data-original-width="800" height="416" src="https://www.thepressroom.gr/sites/default/files/styles/article/public/field/articles/images/kypros_8.jpg?itok=qrItxFNf" width="707" /></a></div><div><br /></div>«Η ΚΥΠ γνώριζε τα πάντα για την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο», τον Ιούλιο του 1974, και «αν ήθελε η ελληνική ηγεσία, οι Τούρκοι θα πάθαιναν πανωλεθρία».<br />Ο επικεφαλής της ΚΥΠ<br /><br />Αυτά είναι τα λόγια του απόστρατου συνταγματάρχη του ελληνικού στρατού Αλέξανδρου Σημαιοφορίδη, ο οποίος ήταν τότε επικεφαλής του κλιμακίου της ελληνικής Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στην Κερύνεια.<br /><br />Τη συνέντευξη του Αλέξανδρου Σημαιοφορίδη, η οποία δόθηκε στο ΡΙΚ, το 2018, μετέδωσε η ιστοσελίδα militaire.<br />Και όπως σημειώνει, τα όσα λέει είναι συγκλονιστικά:<br /><br />• «Γνωρίζαμε τα πάντα για την εισβολή από τον Απρίλιο και ενημερώναμε τους πάντες… Ακόμη και τι χρώμα σώβρακο φορούσαν οι Τούρκοι… Αν ήθελε η ελληνική ηγεσία οι Τούρκοι θα πάθαιναν πανωλεθρία»<br /><br />• «Οι προετοιμασίες για την εισβολή, άρχισαν από τον Απρίλιο του 1974. Κορυφώθηκαν δε τον Ιούλιο, με τη μεταφορά των αποβατικών δυνάμεων στην περιοχή της Μερσίνας. Μια προετοιμασία που χρειαζόταν χρόνο για να ολοκληρωθεί. Οι προετοιμασίες του τουρκικού στρατού, γίνονται αμέσως γνωστές στο κλιμάκιο της ελληνικής ΚΥΠ Κερύνειας, όταν αυτές εξελίσσονταν»<br /><br />• «Στις 17 Ιουλίου ημέρα Τετάρτη, το δίκτυο της Ελληνικής ΚΥΠ, είχε όλες τις πληροφορίες για την εισβολή»<br />«Όλοι ήταν ενήμεροι»<br /><br />• «Τρεις μέρες κουβαλάγανε πυρομαχικά όλων των διαμετρημάτων, τόνους ολόκληρους, στον χώρο συγκέντρωσης για την απόβαση».<br /><br />• «Την Παρασκευή 19 Ιουλίου, στις 17:00 το απόγευμα, το τουρκικό ΓΕΣ, ανάβει το πράσινο φως για την εισβολή. Το σήμα με τη διαταγή για έναρξη της εισβολής, οι συνομιλίες των τούρκων αξιωματικών και η αναφορά τους για τη δύναμη του αποβατικού στόλου, υποκλέπτονται και προωθούνται αμέσως στους επιτελείς του ΓΕΣ στην Αθήνα. Όλοι ήταν ενήμεροι για το τι επίκειται».<br /><br />Δείτε ολόκληρη τη συγκλονιστική συνέντευξη:<div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="415" src="https://www.youtube.com/embed/GIUw7QVIaf4" width="719" youtube-src-id="GIUw7QVIaf4"></iframe></div><br /><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a></div><div><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αποκάλυψη: Η ΚΥΠ ήξερε τα πάντα για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974! Όλοι ήταν ενήμεροι αλλά δεν έκαναν τίποτα

«Η ΚΥΠ γνώριζε τα πάντα για την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο», τον Ιούλιο του 1974, και «αν ήθελε η ελληνική ηγεσία, οι Τούρκοι θα πάθαινα...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα μυστικά της νέας συμφωνίας με τις ΗΠΑ: Για λύσεις win win και στο βάθος τα F-35, στο δρόμο που χάραξε ο Μενέντεζ

<img height="342" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/09/210919222156_F-15-USA-polemiki-aeroporia.jpg" width="640" /><br /><br />Μπροστά σ’ έναν δαιδαλώδη αγώνα βρίσκεται η Ελληνική διπλωματία που ξεκινά τη Δευτέρα από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.<br /><br />Αλλά θα συνεχιστεί και μέσα στον επόμενο μήνα καθώς η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον σηματοδοτεί και νέες προοπτικές στον τομέα της διπλωματίας και της άμυνας.<br /><br />Θεωρείται βέβαιο πως στις ΗΠΑ εκτός των σχεδίων και προτάσεων από τους Αμερικανούς για την ανάπτυξη των σχέσεων και την αμυντική συνεργασία σε σημεία της Ελλάδας όπου θα επενδύσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, στο τραπέζι των συζητήσεων θα τεθούν θέματα όπως η ενίσχυση του Ελληνικού στόλου με Αμερικανικά πλοία, όσο και το ενδεχόμενο η Ελλάδα να πάρει την σειρά προτεραιότητας στο κατώφλι της 5ης γενιάς αεροσκαφών, εφόσον εκφράσει επισήμως κι όχι μόνο με λόγια αυτή την επιθυμία.<div><br />Η συζήτηση για τα F-35<br /><br />Στο συγκεκριμένο κομμάτι των F-35 υπάρχει απ’ ότι φαίνεται μεγάλο παρασκήνιο καθώς δεν ήταν λίγοι εκείνοι που φρέναραν αυτή την διαδικασία μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες και παρά τα επίσημα έγγραφα που είχε στείλει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.<br /><br />Σ’ αυτό το ρεπορτάζ συγκεντρώνουμε ήδη όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και θα επανέλθουμε με νεότερα στοιχεία καθώς η αναθεώρηση της αμυντικής συνεργασίας και το νομοσχέδιο Ρούμπιο- Μενέντεζ έχουν βάλει την Ελλάδα στο κάδρο της 5ης γενιάς.<br /><br />Πάντως το Ελληνικό Επιτελείο εκείνο που επιθυμεί είναι οι όποιες μελλοντικές διευκολύνσεις και παραχωρήσεις μέσων (μεταχειρισμένου υλικού) προς τις Ένοπλες Δυνάμεις να συνδέονται αποκλειστικά και μόνο με την ανανέωση της αμυντικής συνεργασίας κι όχι με τα υπό εξέλιξη εξοπλιστικά που τρέχουν για την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύoς.<br /><br />Κι εδώ στρατιωτικές πηγές έχουν επαναλάβει και πάλι ότι εκείνο που έχουν σκοπό είναι να λύσουν και να μην φορτώσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις με επιπλέον προβλήματα απ’ αυτά που ήδη υπάρχουν και αντιμετωπίζονται με τιτάνιες προσπάθειες από το προσωπικό.<br /><br />Ο συνδυασμός αυτός δεν είναι πάντοτε εύκολος έλεγαν οι ίδιες πηγές, επαναλαμβάνοντας ότι ανάμεσα στα δεδομένα που αναλύθηκαν, η Αμερικανική πλευρά έχει δείξει την απαραίτητη κατανόηση.<br /><br />Κίνηση υψηλού συμβολισμού<br /><br />Πάντως εκτός των εξοπλιστικών, των παραχωρήσεων, της τοπογραφίας που ενδιαφέρει στην Ελλάδα τις ΗΠΑ, στο κείμενο της αναθεώρησης προβλέπεται και η περαιτέρω ανάπτυξη του εκπαιδευτικού προγραμματισμού.<br /><br />Σε μια κίνηση υψηλότατου συμβολισμού τις ίδιες ημερομηνίες που θα βρίσκεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις ΗΠΑ, σύμφωνα με πληροφορίες στην Ελλάδα θα βρίσκονται ήδη Αμερικανικά μαχητικά για έναν διευρυμένο κύκλο εκπαίδευσης με τα «Μπλε φτερά».<br /><br />Οι πληροφορίες που έχουμε για τη νέα έλευση των Αμερικανικών F-15 είναι ότι θα παραμείνουν εντός του FIR Αθηνών όλο τον Οκτώβριο γεγονός που δείχνει ένα μεγάλο αλλά βαρύ πρόγραμμα κοινών πτήσεων τόσο στον ηπειρωτικό κορμό της χώρας όσο και στο νησιωτικό.<br /><br />Αυτές οι εκπαιδεύσεις βοηθούν σημαντικά και μάλιστα τις προηγούμενες ημέρες ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων έδωσε το στίγμα των προθέσεων που βασίζεται στον σχεδιασμό της Νέας Δομής Δυνάμεων, λέγοντας από την Κρήτη πως το επόμενο διάστημα η παρουσία των Ενόπλων Δυνάμεων στο νησί θα γίνει μεγαλύτερη.<br /><br />Βεβαίως ο κύριος στόχος του Επιτελείου, όπως έχουμε ήδη γράψει αρκετές φορές είναι η μετατροπή του Ναυστάθμου Κρήτης στη νέα στρατηγική βάση του Πολεμικού Ναυτικού καθώς ο στόλος ολοένα και περισσότερο παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο στην αποτροπή οποιασδήποτε επιβουλής στο νοτιοανατολικό Αιγαίο και τη Μεσόγειο.<br /><br />Και αυτό φαίνεται και πάλι τα τελευταία 24ωρα μετά τις σοβαρότατες προκλήσεις της γείτονος κατά του ερευνητικού Nautical Geo που πραγματοποιεί έρευνες στ’ ανατολικά της Κρήτης.<br /><br />Αλλά από την άλλη πλευρά η αεροπορική βάση στη Σούδα έχει εξέχουσα σημασία τόσο για τους συμμάχους όσο και για Εθνικούς σκοπούς κι αυτό έχει αποδειχτεί με τον καλύτερο τρόπο τον περασμένο χρόνο.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα μυστικά της νέας συμφωνίας με τις ΗΠΑ: Για λύσεις win win και στο βάθος τα F-35, στο δρόμο που χάραξε ο Μενέντεζ

Μπροστά σ’ έναν δαιδαλώδη αγώνα βρίσκεται η Ελληνική διπλωματία που ξεκινά τη Δευτέρα από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Αλλά θα συνεχιστεί κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι τεκτονικές γεωπολιτικές συνέπειες της συμφωνίας AUKUS

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/09/AUKUS.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/09/AUKUS-696x434.png" /></a><br /><br />Του Υποπτεράρχου ε.α. <b>Δημητρίου Δρόσου</b><br />(MBA, MSc, PM, MA, LLB) <br /><br />Ενώ η Ε.Ε. και οι Δυτικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ δεν εγνώριζαν τίποτε, παγκοσμίως συνέβησαν τεκτονικές γεωπολιτικές αλλαγές. Το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ΗΠΑ και η Αυστραλία ανακοίνωσαν αιφνιδιαστικά στις 16 Σεπτεμβρίου ένα ιστορικό σύμφωνο ασφαλείας στην Ασία – Ειρηνικό, σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης της Κίνας. Αυτή η συμφωνία θα επιτρέψει στην Αυστραλία να κατασκευάσει πυρηνικά υποβρύχια για πρώτη φορά, χρησιμοποιώντας τεχνολογία που παρέχεται από τις ΗΠΑ. Το σύμφωνο AUKUS (ή Three Eyes Alliance κατά άλλους), θα καλύπτει επίσης την τεχνητή νοημοσύνη, τον κυβερνοχώρο, άλλες θαλάσσιες τεχνολογίες, τις δυνατότητες ανάπτυξης πυραύλων, τις αλυσίδες εφοδιασμού, ένα εντυπωσιακά φιλόδοξο και μεγάλης εμβέλειας χαρτοφυλάκιο και είναι μία από τις μεγαλύτερες αμυντικές συνεργασίες των χωρών εδώ και δεκαετίες, λένε αναλυτές. Η Κίνα καταδίκασε τη συμφωνία ως «εξαιρετικά ανεύθυνη». Η Γαλλία ανεκάλεσε ήδη τους πρεσβευτές της από Ουάσιγκτων και Καμπέρα για διαβουλεύσεις, ως θιγόμενη από τη συμφωνία και πιθανότατα θα αναβαθμίσει το θέμα εντός των πλαισίων του ΝΑΤΟ προκαλώντας ψυχολογική διάρρηξη των σχέσεων των Κρατών Μελών του. <br /><br />Το αξιοσημείωτο είναι να σκεφτεί κανείς ότι μόλις πριν από λίγες εβδομάδες οι Αυστραλοί αισθάνονταν εγκατελειμένοι από την έλλειψη προσοχής από τη διοίκηση του Joe Biden. Καθώς ο 20χρονος πόλεμος στο Αφγανιστάν έφτασε στο άδοξο τέλος του τον περασμένο μήνα, ο πρόεδρος Biden δεν πήρε το τηλέφωνο για να τηλεφωνήσει στον πρωθυπουργό Scott Morrison μέχρι και τα τελευταία Αμερικανικά στρατεύματα να φύγουν από την Καμπούλ, παρά τις θυσίες των Αυστραλών στον πόλεμο του Αφγανιστάν. <br /><br /><br />Το σύμφωνο δημιούργησε επίσης μια διαμάχη με τη Γαλλία, η οποία χάνει μια συμφωνία με την Αυστραλία για την κατασκευή 12 υποβρυχίων. <br /><br />Η νέα συνεργασία ανακοινώθηκε σε κοινή virtual συνέντευξη Τύπου μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ του Joe Biden, του πρωθυπουργού του ΗΒ του Boris Johnson και του Αυστραλού πρωθυπουργού Scott Morrison. Οι τρεις ηγέτες αναφέρθηκαν στις ανησυχίες για την περιφερειακή ασφάλεια, οι οποίες ανέφεραν ότι “αυξήθηκαν σημαντικά”. Η AUKUS είναι ίσως η πιο σημαντική ρύθμιση ασφάλειας μεταξύ των τριών εθνών από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, λένε αναλυτές. Το σύμφωνο θα επικεντρωθεί στη στρατιωτική ικανότητα, διαχωρίζοντάς το από τη συμμαχία ανταλλαγής πληροφοριών των πέντε ματιών (Five Eyes) που περιλαμβάνει επίσης τη Νέα Ζηλανδία και τον Καναδά. Γιατί όμως η Αυστραλία επέλεξε πυρηνικά υποβρύχια; Αυτά τα υποβρύχια είναι πολύ γρηγορότερα και δυσκολότερα ανιχνεύσιμα από τους στόλους με συμβατική ισχύ. Η Αυστραλία αποκτά τουλάχιστον οκτώ από τα πιο θανατηφόρα, τεχνολογίας stealth και πυρηνικά υποβρύχια ταχείας επίθεσης στον πλανήτη. Η Αυστραλία θα συμμετάσχει με μόλις έξι άλλες χώρες που διαθέτουν αυτά τα εξαιρετικά στρατηγικά όπλα. Ο πιο πιθανός υποψήφιος, για το Αυστραλιανό ναυτικό είναι μια βελτιωμένη έκδοση του pump-jet-propelled US Virginia class. Μπορούν να μείνουν βυθισμένα για μήνες, να πυροδοτούν βλήματα σε μεγαλύτερες αποστάσεις και επίσης να μεταφέρουν περισσότερο οπλικό φορτίο. <div><br /></div><div>Η τοποθέτησή τους στην Αυστραλία είναι ζωτικής σημασίας για την επιρροή των ΗΠΑ στην περιοχή, λένε αναλυτές. Οι ΗΠΑ μοιράζονται την υποβρύχια τεχνολογία τους για πρώτη φορά μετά από 50 χρόνια. Στο παρελθόν είχαν μοιραστεί ανάλογη τεχνολογία μόνο με το Ηνωμένο Βασίλειο. Η Αυστραλία θα γίνει μόλις η έβδομη χώρα στον κόσμο που θα λειτουργεί με πυρηνικά υποβρύχια, μετά τις ΗΠΑ, το ΗΒ, τη Γαλλία, την Κίνα, την Ινδία και τη Ρωσία. Η Αυστραλία επιβεβαίωσε ότι δεν έχει πρόθεση να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. «Αυτή η πρόταση περιλαμβάνει μόνο πυρηνική πρόωση, σε καμία περίπτωση η Αυστραλία δεν θα επιδιώξει πυρηνικά όπλα, κάτι που θα αποτελούσε παραβίαση των υποχρεώσεών μας βάσει της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών (NPT). Η NPT απαγορεύει στα κράτη μη πυρηνικών όπλων να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα και στα κράτη με πυρηνικά όπλα να παρέχουν οποιαδήποτε βοήθεια σε αυτό το θέμα. Σύμφωνα με την NPT, τα κράτη που δεν έχουν πυρηνικά όπλα πρέπει να αποδεχθούν εγγυήσεις του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας – ΔΟΑΕ (ΙΑΕΑ) για όλα τα πυρηνικά υλικά στο έδαφός τους ή υπό τον έλεγχό τους για να επαληθεύσουν ότι το υλικό αυτό δεν εκτρέπεται σε πυρηνικά όπλα. Πρακτικά, το AUKUS μπορεί να αποδειχθεί πολύ σημαντικότερο από τη συνθήκη ANZUS (Australia – New Zealand –US), η οποία είναι σε μεγάλο βαθμό συμβολική.<br /><br /><br />Πως είδαν την συμφωνία οι διάφοροι στρατηγικοί παίκτες; Θα ξεκινήσουμε με τις χώρες του ASEAN, της ένωσης χωρών της ΝΑ Ασίας. Θεώρησαν ότι η συμφωνία AUKUS ενισχύει τις γεωπολιτικές εντάσεις στην περιοχή. Η πιθανότητα αλυσιδωτής αντίδρασης από άλλες χώρες, όχι απλώς από την Κίνα, στον Ινδο-Ειρηνικό είναι κατά την ASEAN αυξημένη, παράλληλα με την ποιοτική κλιμάκωση που αντιπροσωπεύει η απόκτηση πυρηνικών υποβρυχίων από την Αυστραλία. Η κλιμάκωση της αστάθειας των περιφερειακών κρατών στα θαλάσσια στρατηγικά στενά που συνδέουν τον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό θα αυξηθεί. Ενώ η συμφωνία αναφέρεται σε πυρηνικά «τροφοδοτούμενα» και όχι πυρηνικά «οπλισμένα» υποβρύχια, η αστάθεια στον Ινδο-Ειρηνικό ωκεανό αυξάνεται. Για την ASEAN, η ίδρυση του AUKUS, όπως η αναζωογόνηση του QUAD πριν από αυτό, επιδρά με αστάθεια στο ταχέως εξελισσόμενο γεωπολιτικό περιβάλλον. Η ASEAN προτείνει την ελεύθερη ζώνη πυρηνικών όπλων της Νοτιοανατολικής Ασίας και σύνοδο κορυφής της Ανατολικής Ασίας ως φόρουμ διαλόγου για στρατηγικά θέματα μεταξύ των βασικών χωρών του Ινδικού και Ειρηνικού Ωκεανού. <br /><br />Το ΗΒ, πανηγυρίζει. Μιλώντας στο BBC, ο ΥΠΑΜ, του Ηνωμένου Βασιλείου Ben Wallace είπε ότι η Κίνα «ξεκινάει μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές δαπάνες στην ιστορία». “Αναπτύσσει το ναυτικό και την αεροπορία της με τεράστιο ρυθμό. Προφανώς συμμετέχει σε ορισμένες αμφισβητούμενες περιοχές”, είπε. “Οι εταίροι μας σε αυτές τις περιοχές θέλουν να είναι σε θέση να κρατήσουν τη θέση τους”. Τα τελευταία χρόνια, το Πεκίνο κατηγορείται για αύξηση των εντάσεων σε αμφιλεγόμενα εδάφη όπως η Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Ο Boris Johnson δήλωσε ότι το σύμφωνο “θα διατηρήσει την ασφάλεια και τη σταθερότητα σε όλο τον κόσμο” και θα δημιουργήσει “εκατοντάδες θέσεις εργασίας υψηλής ειδίκευσης”, ενώ η σχέση με τη Γαλλία παραμένει “σταθερή”. Η Γαλλία ωστόσο κατήγγειλε τον καιροσκοπισμό των Βρεταννών με μία ειρωνική ανακοίνωση, όπου στην ουσία απαξίωσε καν να ανακαλέσει τον πρέσβη της για διαβουλεύσεις. Ύποπτος ο ρόλος του ΗΒ έναντι της Γαλλίας, Ε.Ε. και άλλων συμμάχων στην μυστική σύσκεψη της Κορνουάλης τον Ιούνιο 2021 όπου ρυθμίσθηκαν μυστικά από όλους (Ε.Ε., Γαλλία, Κίνα, Ινδία, Ιαπωνία κλπ) τα πάντα.<br /><br /><br />Αλλαγή γεωπολιτικής κατεύθυνσης της Αυστραλίας. Η απόφαση της Αυστραλίας να ενωθεί με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο για την κατασκευή Αυστραλιανών υποβρυχίων πυρηνικής ενέργειας μεγάλης εμβέλειας (SSN) δεν έχει καμία σχέση με την άμυνα της Αυστραλίας. Ο στόχος είναι να καταστεί δυνατή μια Αυστραλιανή συμβολή στα σχέδια μάχης των ΗΠΑ εναντίον της Κίνας, την οποία η χώρα αυτή θεωρεί ως βαθιά απειλή με επιπτώσεις και στον πολεμικό σχεδιασμό με τη Ρωσία, τη Βόρεια Κορέα και άλλα πυρηνικά ένοπλα κράτη. Ακόμη και αν αφήσουμε στην άκρη το δημοσιονομικό κόστος η απόφαση για τα πυρηνικά υποβρύχια οδηγεί την Αυστραλία στην καρδιά των ναυτικών πολέμων στην Ανατολική Ασία και τη Νοτιοανατολική Ασία. Επιπλέον, η απόφαση της Αυστραλίας για πυρηνικά υποβρύχια θα έχει επιπτώσεις στην Ιαπωνία και τη Δημοκρατία της Νότιας Κορέας, οδηγώντας τους όχι μόνο στη μεταφορά των ήδη ικανών υποβρυχίων στόλων τους στην πυρηνική ενέργεια, αλλά επίσης αυξάνοντας την πιθανότητα να εξοπλίσουν στη συνέχεια αυτά τα υποβρύχια με πυρηνικά όπλα.<br /><br />“Αυτό δείχνει πραγματικά ότι τα τρία έθνη τραβούν μια γραμμή για να ξεκινήσουν και να αντιμετωπίσουν τις επιθετικές κινήσεις της Κίνας στον Ινδο-Ειρηνικό”, δήλωσε ο Guy Boekenstein από την Asia Society Australia.<br /><br />Τα Δυτικά κράτη ήταν επιφυλακτικά για τις επενδύσεις της Κίνας σε υποδομές στα νησιά του Ειρηνικού και επέκριναν επίσης τις εμπορικές κυρώσεις της Κίνας εναντίον χωρών όπως η Αυστραλία. Η Αυστραλία διατηρούσε στο παρελθόν καλές σχέσεις με την Κίνα, τον μεγαλύτερο εμπορικό της εταίρο. Αλλά η σχέση έχει διαλυθεί τα τελευταία χρόνια εν μέσω πολιτικών εντάσεων. Υπάρχει όμως ένταση και τώρα με τη Γαλλία, αφού η Αυστραλία έσπασε τη συμφωνία ύψους 61 A$ bn, 61 δις. δολαρίων Αυστραλίας (€31bn; £27bn) για την κατασκευή 12 υποβρυχίων. “Είχαμε δημιουργήσει μια σχέση εμπιστοσύνης με την Αυστραλία, αυτή η εμπιστοσύνη έχει προδοθεί”, θα δηλώσει ο ΥΠΑΜ της Γαλλίας Jean-Yves Le Drian. «Η κοινή χρήση της πυρηνικής τεχνολογίας υποβρυχίων είναι ένα το δέλεαρ για την Αυστραλία, αλλά η κυβέρνηση Biden μπορεί να μην είχε σκεφτεί όλες τις επιπτώσεις, ιδιαίτερα για το καθεστώς μη πυρηνικής διάδοσης. Η αύξηση των κρατών που χρησιμοποιούν εξαιρετικά εμπλουτισμένο ουράνιο για την τροφοδοσία υποβρυχίων είναι λάθος για πολλούς λόγους. Εάν η κατάσταση ασφάλειας απαιτεί πραγματικά πρόσθετα πυρηνικά υποβρύχια που ανήκουν στην Αυστραλία, η καλύτερη επιλογή θα ήταν να τους αφήσουμε να μισθώσουν Γαλλικά πυρηνικά υποβρύχια, τα οποία χρησιμοποιούν ουράνιο χαμηλού εμπλουτισμού ως καύσιμο. Αυτό θα ήταν ένα πλήγμα ίσως για τις αμυντικές βιομηχανίες των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά μια νίκη για τη διατλαντική αρμονία και τα πρότυπα μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων», δήλωσαν οι Γάλλοι.<br /><br />Υπάρχει ένα κοινό νήμα μεταξύ του AUKUS, και της συμμετοχής της Αυστραλίας στην AUSMIN (Australia – United States Ministerial Consultations) στην QUAD (Quadrilateral Security Dialogue, μεταξύ ΗΠΑ, Αυστραλίας, Ιαπωνίας, Ινδίας) που καθιστά την Αυστραλία ως κεντρικό παίκτη στη μεγάλη γεωπολιτική μάχη των καιρών μας: τον αγώνα μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας για να κυριαρχήσουν στον 21ο αιώνα. Η Αυστραλία αποκτά πρόσβαση σε πολύτιμη υποβρύχια τεχνολογία ενώ οι ΗΠΑ επεκτείνουν τη στρατιωτική τους παρουσία στην Αυστραλία, προσπαθώντας να περιορίσουν την αυξανόμενη επιρροή της Κίνας στον Ινδο-Ειρηνικό ωκεανό. Ωστόσο επιφανείς Αυστραλοί ακαδημαϊκοί και πρώην πρωθυπουργοί όπως ο Paul Keating υποστηρίζουν ότι η Αυστραλία πρέπει να διεκδικήσει περισσότερη ανεξαρτησία από την Αμερική και να αποφύγει την αντιπαράθεση με την Κίνα, τον μεγαλύτερο εμπορικό της εταίρο. Όμως αγνοήθηκαν: η συνεργασία AUKUS επιβεβαιώνει ότι η Αυστραλία προχωρά μέχρι τέλους με τις ΗΠΑ σε αυτό που πολλοί χαρακτήρισαν νέο «ψυχρό πόλεμο» με την Κίνα.<br /><br />Αναμέτρηση υπερδυνάμεων Κίνας-ΗΠΑ. <br /><br />Η αντιληπτή κλίμακα της Κινεζικής απειλής στην περιοχή Ινδικού και Ειρηνικού, μια τεράστια ζώνη που εκτείνεται σε μερικές από τις πιο ζωτικές θαλάσσιες οδούς του κόσμου ανατολικά από την Ινδία έως την Ιαπωνία και νότια έως την Αυστραλία, έχει αυξηθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια. Τα πυρηνικά υποβρύχια σε αυτό το πλαίσιο έχουν μεγαλύτερη εμβέλεια, είναι πιο γρήγορα και είναι πιο δύσκολο να εντοπιστούν. Αλλά ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Ηνωμένου Βασιλείου, Sir Stephen Lovegrove, κατέστησε σαφές ότι το AUKUS είναι κάτι περισσότερο από μια κατηγορία υποβρυχίων, περιγράφοντας το σύμφωνο ως “ίσως τη σημαντικότερη συνεργασία επίτευξης ικανότητας στον κόσμο οπουδήποτε τις τελευταίες έξι δεκαετίες”. Ο Αμερικανός πρόεδρος, Joe Biden, μίλησε για την ανάγκη να διατηρηθεί ένας «ελεύθερος και ανοιχτός Ινδο-Ειρηνικός ωκεανός».<br /><br />Η αντίδραση της Νέας Ζηλανδίας, αν και μέλους του ANZUS και των Five Eyes: δήλωσε ότι θα απαγορεύσει τα υποβρύχια της Αυστραλίας να διέλθουν από τα χωρικά της ύδατα, σύμφωνα με την υπάρχουσα πολιτική σχετικά με την παρουσία πυρηνικών υποβρυχίων και παραμένει επιφυλακτική στην ευθυγράμμιση είτε με τις ΗΠΑ είτε με την Κίνα στον Ειρηνικό. Η πρωθυπουργός Jacinda Ardern δήλωσε ότι το έθνος της δεν προσεγγίστηκε καν για να ενταχθεί στο σύμφωνο.<br /><br />Ποια είναι η απάντηση της Κίνας;<br /><br />Οι σχέσεις μεταξύ των τριών συμμάχων και της Κίνας ήταν ήδη σε χαμηλό επίπεδο και η συμφωνία, η οποία δεν ονόμασε την Κίνα, αλλά έγινε ευρέως κατανοητή ως απάντηση στον επεκτατικό της χαρακτήρα στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και την επιθετικότητα προς την Ταϊβάν, προκάλεσε μια γρήγορη απάντηση από το Πεκίνο. <br /><br />Η Κίνα αντέδρασε σε αυτή την συμμαχία, με τον εκπρόσωπο του Κινεζικού ΥΠΕΞ Zhao Lijian να δηλώνει ότι «υπονομεύει σοβαρά την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή και εντείνει την κούρσα των εξοπλισμών». Η πρεσβεία της Κίνας στην Ουάσινγκτον κατηγόρησε τις χώρες για «νοοτροπία του ψυχρού Πολέμου και ιδεολογική προκατάληψη». Επίσης η Κίνα είπε ότι οι τρεις χώρες βρίσκονται υπό τον έλεγχο μιας «ξεπερασμένης ψυχικής πολεμικής νοοτροπίας μηδενικού αθροίσματος και στενόμυαλης γεωπολιτικής αντίληψης» και θα πρέπει «να σέβονται τη φιλοδοξία των περιφερειακών λαών αλλιώς θα καταλήξουν μόνο στα δικά τους συμφέροντα». Η Κίνα αμφισβήτησε επίσης τη δέσμευση της Αυστραλίας για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων, ενώ οι κρατικοί Global Times, που συχνά παίρνουν πιο σκληρή στάση από τους Κινέζους αξιωματούχους, δήλωσαν: «Για τα Αυστραλιανά στρατεύματα το πιο πιθανό θα είναι, ότι θα αποτελέσουν την πρώτη ομάδα Δυτικών στρατιωτών που θα χάσουν τη ζωή τους στη θάλασσα της Νότιας Κίνας ».<br /><br />Πόσο οργισμένη είναι η Γαλλία;<br /><br />“Είναι πραγματικά ένα μαχαίρι στην πλάτη”, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Jean-Yves Le Drian στο ραδιόφωνο France Info. Ο Γάλλος πρέσβης στις ΗΠΑ, Philippe Étienne, έγραψε στο tweet μετά τη συμφωνία: «Είναι ενδιαφέρον ότι ακριβώς πριν από 240 χρόνια το Γαλλικό Ναυτικό νίκησε το Βρετανικό Ναυτικό στον κόλπο Chesapeake, ανοίγοντας το δρόμο για τη νίκη στο Yorktown και την ανεξαρτησία των Ηνωμένων Πολιτειών». Μια δήλωση της Γαλλικής πρεσβείας ανέφερε ότι η απόφαση να «αποκλειστεί» η Γαλλία «δείχνει μια έλλειψη συνοχής». Το 2016, η Γαλλία είχε περιγράψει το Αυστραλιανό συμβόλαιο ως τη συμφωνία του αιώνα και την έναρξη ενός γάμου 50 ετών. Σκοπός του ήταν να συμβολίσει μια ευρύτερη Αυστραλο-Γαλλική συμμαχία στον Ινδο-Ειρηνικό που θα επεκτεινόταν στους εξοπλισμούς και στις επικοινωνίες. Ωστόσο είχαν παρατηρηθεί καθυστερήσεις από Γαλλικής πλευράς. Ο Εμμανουήλ Μακρόν πίστευε ότι οι ανησυχίες της Αυστραλίας είχαν μειωθεί, παρά το γεγονός ότι η Καμπέρα επανειλημμένα προειδοποίησε τη Γαλλία για καθυστερήσεις και υπερβάσεις<br /><br />Ο αντίκτυπος της συμφωνίας σε ΗΠΑ και QUAD.<br /><br />Οι σχέσεις μεταξύ Πεκίνου και Ουάσινγκτον φαίνεται ότι θα συνεχίσουν στον σημερινό δύσκολο δρόμο τους, ενώ η Δυτική συμμαχία έχει επίσης κλονιστεί. Ωστόσο, φαίνεται επίσης προφανές ότι οι ΗΠΑ δεν εμπιστεύτηκαν τον Μακρόν στην Κίνα, αφού συχνά έλεγε ότι ήθελε να κατευθύνει μια μέση πορεία μεταξύ δύο μεγάλων δυνάμεων, μιλώντας για μια αυτόνομη Ευρώπη που λειτουργεί δίπλα στην Αμερική και την Κίνα. Η Κίνα αντιμετωπίζει μια ισχυρή νέα αμυντική συμμαχία στον Ινδικό – Ειρηνικό, και που χαιρετίστηκε από περιφερειακούς εταίρους όπως η Ιαπωνία. Επιβεβαιώνει επίσης ότι, μετά το Brexit, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να θέλουν το Ηνωμένο Βασίλειο και όχι την ΕΕ να συμμετέχει ως βασικός στρατιωτικός εταίρος. Δίνει επίσης πόντους στον Biden μετά την ήττα των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν. Επίσης στις 24 Σεπτεμβρίου, θα φιλοξενήσει την πρώτη σύνοδο κορυφής του QUAD Leaders στον Λευκό Οίκο, του μπλοκ που περιλαμβάνει την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία και την Ινδία. Η Αυστραλία, ως μέλος του Quadrilateral Security Dialogue, έχει κερδίσει κάποια «ειδική μεταχείριση» από την Ουάσινγκτον σε σύγκριση με τα άλλα δύο μέλη του QUAD – την Ιαπωνία και την Ινδία. Το AUKUS θα έχει τεράστιο ψυχολογικό αντίκτυπο στην Ιαπωνία και την Ινδία. Η ίδρυση του AUKUS δείχνει ότι αν και οι τρεις χώρες είναι όλες κάτω από το πλαίσιο Quad, η θέση των ΗΠΑ απέναντι στην Αυστραλία είναι πολύ διαφορετική από εκείνη προς την Ιαπωνία και την Ινδία. Η Αυστραλία πλέον είναι ο κόμβος της στρατηγικής των ΗΠΑ για τον Ινδο-Ειρηνικό, με τον Ινδικό Ωκεανό στα Δυτικά και τον Ειρηνικό Ωκεανό στα Ανατολικά του. Οι ΗΠΑ έχουν πολλές στρατιωτικές βάσεις και συμμάχους στο Βόρειο ημισφαίριο, αλλά το παγκόσμιο στρατηγικό δίκτυο συμμαχιών τους στο Νότιο ημισφαίριο φαινόταν να είναι σχετικά αδύναμο.<br /><br />Οι ΗΠΑ εκμεταλλεύτηκαν το AUKUS και τη στενή συμμαχία ΗΠΑ-Ηνωμένου Βασιλείου για να ενισχύσουν περαιτέρω το πολιτικό πλεονέκτημα της Αυστραλίας στο δίκτυο συμμαχιών των ΗΠΑ. <br /><br />Ινδία – Ιαπωνία – Λοιποί Σύμμαχοι των ΗΠΑ σε Ειρηνικό και AUKUS:<br /><br />Ούτε η Ινδία ούτε η Ιαπωνία έχουν τέτοια γεωπολιτική ανταγωνιστικότητα, όσο η Αυστραλία. Ο κύριος σκοπός της Ουάσινγκτον είναι να επεκτείνει τη στρατηγική της Ασίας-Ειρηνικού προς τα Δυτικά μέχρι τον Ινδικό Ωκεανό. Ωστόσο, η Ινδία ενδιαφέρεται για την πολιτική της Act East. Αν και η Ουάσινγκτον και το Νέο Δελχί μπορεί να έχουν κοινά συμφέροντα, οι δύο πλευρές εξακολουθούν να έχουν σημαντικές γεωπολιτικές διαφορές επίσης. Οι ΗΠΑ έχουν απογοητεύσει επανειλημμένα την Ινδία. Ορισμένοι Ινδοί έχουν αρχίσει να αμφισβητούν εάν οι ΗΠΑ θα υποστηρίξουν άνευ όρων την Ινδία σε μια κρίσιμη στιγμή. Σε αυτή την περίπτωση, η Ινδία δεν θα στραφεί εντελώς προς την πλευρά των ΗΠΑ όπως η Αυστραλία. Η Ουάσινγκτον και το Νέο Δελχί έχουν διαφορετικές πολιτικές ανάγκες. Εξάλλου, η Ινδία δεν θέλει να γίνει άλλος σύμμαχος των ΗΠΑ. Έχει μεγαλύτερες φιλοδοξίες – θέλει ακόμη και να γίνει «άλλη Αμερική».<br /><br />Όσον αφορά την Ιαπωνία, η συμμαχία της με τις ΗΠΑ μπορεί να αποτελέσει πλεονέκτημα. Ωστόσο, οι εσωτερικές πολιτικές και νομικές προϋποθέσεις της Ιαπωνίας δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες των ΗΠΑ. Μετά το τέλος του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιαπωνία υιοθέτησε μια πολιτική μη πυρηνικών όπλων-μια πολιτική που διατυπώθηκε ευρέως ως οι Τρεις Μη Πυρηνικές Αρχές της μη κατοχής, μη παραγωγής και μη εισαγωγής πυρηνικών όπλων. Καθώς η AUKUS θα μοιράζεται βασική τεχνολογία και intelligence, ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ μπορεί να επικεντρωθούν στο να βοηθήσουν την Αυστραλία να αναπτύξει τη στρατιωτική της δύναμη και να την κάνει «πιστό σύμμαχο» των ΗΠΑ στην Ασία. Αν και η Ιαπωνία πάντα ονειρευόταν να κερδίσει αυτόν τον τίτλο, της λείπουν οι πρακτικές προϋποθέσεις και οι ΗΠΑ δεν έχουν τέτοια θέληση.<br /><br />Το AUKUS θα επηρεάσει σίγουρα τις στρατηγικές επιλογές της Ιαπωνίας και της Ινδίας. Η Ιαπωνία, η Ινδία και η Αυστραλία ήταν ονομαστικά ίσοι εταίροι των ΗΠΑ στο πλαίσιο QUAD. Ξαφνικά, οι ΗΠΑ προσέφεραν ειδική μεταχείριση στην Αυστραλία. Αυτό είναι ένα πλήγμα για την Ινδία και την Ιαπωνία, αν και οι δύο χώρες δεν θα έπρεπε να περιμένουν από την Ουάσιγκτον να μοιραστεί μαζί τους ευαίσθητες βασικές τεχνολογίες.<br /><br />Με την έναρξη του AUKUS, οι ΗΠΑ στοχεύουν στην οικοδόμηση μιας πιο σταθερής και ευρείας βάσης για τη στρατηγική της για τον Ινδο-Ειρηνικό. Σύμφωνα με το όραμα των ΗΠΑ, το AUKUS και το QUAD πρέπει να αλληλοσυμπληρώνονται. Η Ουάσινγκτον θέλει να εντάξει τους συμμάχους της τόσο από το Ανατολικό όσο και από το Δυτικό ημισφαίριο στη στρατηγική Ινδο-Ειρηνικού. Σε αντάλλαγμα για τον εξοπλισμό της Αυστραλίας με SSN, οι ΗΠΑ θα αναμένουν μεγάλη συμμετοχή της Αυστραλίας στις προσπάθειές της να περιορίσει την Κίνα, μέχρι και τη συμμετοχή σε οποιαδήποτε μελλοντική σύγκρουση με την Κίνα.<br /><br />Είναι πιθανό ότι αξιωματούχοι σε ορισμένα έθνη – ιδιαίτερα εκείνοι που αντιμετωπίζουν το σκληρό άκρο της αυξανόμενης στρατιωτικής δύναμης της Κίνας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας – θα υποστηρίξουν διακριτικά την κίνηση, η οποία θα επιβάλει υψηλότερο κόστος σε κάθε στρατιωτικό τυχοδιωκτισμό από τους Κινέζους. Διαψεύδει επίσης σε μεγάλο βαθμό, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Biden, την ιδέα (πάντα υπερβολική) ότι μετά την καταστροφή στην Καμπούλ, οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να απομακρυνθούν από τους συμμάχους και τους εταίρους τους στην Ασία. Ενώ το AUKUS μπορεί να βοηθήσει στην αποτροπή της Kινεζικής στρατιωτικής δράσης και να μειώσει την πιθανότητα σύγκρουσης, διασφαλίζει επίσης ότι μια τέτοια σύγκρουση θα ήταν πολύ πιο καταστροφική αν ξεσπούσε. Και η Νοτιοανατολική Ασία, η οποία βρίσκεται στο κέντρο του «Ινδο-Ειρηνικού», θα μπορούσε να είναι πιθανώς στην πρώτη γραμμή.<br /><br />Ινδονησία και AUKUS:<br /><br />Όπως είπε ο Evan Laksmana του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών της Τζακάρτα, ο βαθύτερος φόβος της Ινδονησίας είναι ότι η νέα ρύθμιση θα την αφήσει ως «στρατηγικό θεατή», στο έλεος των δυνάμεων πέρα ​​από τον έλεγχό της. Το ίδιο θα μπορούσε να ειπωθεί για τη Νοτιοανατολική Ασία στο σύνολό της. «Δημόσια, οι αξιωματούχοι είναι απίθανο να βγουν έντονα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο», έγραψε ο Laksmana για την πιθανή απάντηση της Ινδονησίας στο AUKUS. «Γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να προσφέρουμε μια σοβαρή εναλλακτική λύση στην περιφερειακή ροή. Γνωρίζουμε επίσης ότι οι περιφερειακές χώρες αναπτύσσουν σωστά επιλογές εκτός της ASEAN ».<br /><br />Τα έθνη της Νοτιοανατολικής Ασίας (κυρίως ανήκουν στο ASEAN) δεν ήταν καθόλου πρόθυμοι να ενταχθούν στις προσπάθειες των ΗΠΑ να οικοδομήσουν έναν περιφερειακό αντι-Κινεζικό συνασπισμό για βάσιμους λόγους. Ενώ έχουν διακριτικά σημεία έντασης με την Κίνα – από θαλάσσιες και εδαφικές διαμάχες έως ζητήματα που σχετίζονται με τους δεσμούς του Πεκίνου με τις υπερπόντιες κοινότητες της Κινεζικής διασποράς – επωφελούνται πολύ από το εμπόριο με το Πεκίνο και όλο και περισσότερο από άμεσες ξένες επενδύσεις από Κινεζικές επιχειρήσεις. Σε βαθύτερο επίπεδο, οι αντιλήψεις της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Αμερικής αποκλίνουν σε διάφορους βαθμούς στο ερώτημα ποια ακριβώς απειλή αποτελεί η Κίνα. <br /><br />Ε.Ε. και AUKUS:<br /><br />Σε διατλαντικό επίπεδο, απεικονίζει, για άλλη μια φορά, την απουσία συντονισμού από τις Ηνωμένες Πολιτείες με τους εταίρους της Ε.Ε. και της Ηπειρωτικής Ευρώπης στον Ινδο-Ειρηνικό. Η σημασία της σύμβασης υποβρυχίων για τη Γαλλία δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Με διαπραγμάτευση μεταξύ 2014 και 2016, οδήγησε σε μια “στρατηγική εταιρική σχέση” που υποτίθεται ότι θα αποτελούσε το πλαίσιο των Γαλλο-Αυστραλιανών σχέσεων για τα επόμενα 50 χρόνια. Ταν ένα βασικό κομμάτι της στρατηγικής Ινδο-Ειρηνικού δομημένο γύρω από τον άξονα Παρίσι-Δελχί-Καμπέρα που προώθησε ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν το 2018 στο Sydney. Περισσότερο από μια απλή αμυντική σύμβαση, ήταν ένα ισχυρό σύμβολο ότι η Γαλλία στόχευε να είναι ένας αξιόπιστος παράγοντας για την ασφάλεια της περιοχής μέσω μιας προσέγγισης πολλαπλών εταιρικών σχέσεων. Το αίσθημα της προδοσίας είναι τόσο υψηλό σήμερα όσο και ο ενθουσιασμός τότε.<br /><br />Η Αυστραλία είχε εκφράσει απογοητεύσεις τους τελευταίους μήνες σχετικά με το αυξανόμενο κόστος και την καθυστέρηση στην εκπλήρωση της σύμβασης, καθώς και εξαιτίας της εξασθένισης των προοπτικών για την τοπική βιομηχανία και θέσεις εργασίας. Η ακύρωση, ωστόσο, δεν φαίνεται να προέρχεται από αυτά τα ζητήματα, καθώς η Aυστραλιανή κυβέρνηση επιβεβαίωσε τη δέσμευσή της για τη στρατηγική εταιρική σχέση κατά την επίσημη επίσκεψη του πρωθυπουργού Scott Morrison στο Παρίσι τον Ιούνιο και την εναρκτήρια σύσκεψη Αυστραλία-Γαλλία Εξωτερικών και Άμυνας (2+2 ) Υπουργικές διαβουλεύσεις στις 30 Αυγούστου. Πιο εύλογα, η επιδείνωση των σχέσεων Κίνας-Αυστραλίας και του περιβάλλοντος περιφερειακής ασφάλειας από το 2016, η νέα θέση της Αυστραλίας για τα πυρηνικά υποβρύχια και η προσφορά της Ουάσινγκτον και του Λονδίνου στην Καμπέρα ως εναλλακτική λύση οδήγησαν η επιλογή να ακυρωθεί η γαλλική συμφωνία. Με την αποδοχή αυτής της συμφωνίας, η Αυστραλία βασίζεται σε μια διαρκή και μακροπρόθεσμη δέσμευση των ΗΠΑ και ευθυγραμμίζει την Κινεζική στρατηγική της με αυτή της Ουάσινγκτον.<br /><br />Ο Γάλλος ΥΕΘΑ είπε, ότι «αυτή η μονομερής, βάναυση και απρόβλεπτη απόφαση μοιάζει πολύ με το πώς ενεργούσε ο Τραμπ». Στην πραγματικότητα, θεωρείται στο Παρίσι ως επιβεβαίωση της συνέχειας μεταξύ των διαφόρων διοικήσεων των ΗΠΑ: απουσία διαβούλευσης με Ευρωπαίους εταίρους, ενεργός ανταγωνισμός με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες σε περιοχές όπου η Γαλλία έχει βασικά οικονομικά και βιομηχανικά συμφέροντα και σαφή προτίμηση για τον «Αγγλοσαξονικό» κόσμο. <br /><br />Το πιο ανησυχητικό από τη Γαλλική σκοπιά, είναι ότι η δημιουργία του AUKUS παρουσιάζεται από τις τρεις εμπλεκόμενες χώρες ως κάτι για το οποίο θα πρέπει να χαίρονται όλοι στην υπερατλαντική κοινότητα. Η πλήρης αποσύνδεση μεταξύ των εορταστικών ανακοινώσεων στην Ουάσινγκτον και του Λονδίνου και της οργής στο Παρίσι δείχνει ότι υπάρχουν σύμμαχοι πρώτης και δεύτερης κατηγορίας όσον αφορά αυτό που θεωρείται ως η κορυφαία προτεραιότητα στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Ο Ύπατος Εκπρόσωπος για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας Josep Borrell δήλωσε ότι η ΕΕ, η οποία δημοσίευσε τη δική της στρατηγική για τον Ινδο-Ειρηνικό την ίδια ημέρα που ανακοινώθηκε το AUKUS, «δεν ενημερώθηκε» για το νέο σύμφωνο ασφαλείας. Για το Ηνωμένο Βασίλειο, η απόφαση φαίνεται να επιβεβαιώνει την προσπάθεια προσέγγισης των ΗΠΑ ακόμη και σε βάρος του πλησιέστερου Ευρωπαίου εταίρου ασφαλείας. Παράλληλα, η ΕΕ μετά το Brexit έχασε σημαντική επιρροή στον Ινδο-Ειρηνικό και μείωσε τη στρατηγική της αξία ως εταίρου για την Ουάσινγκτον.<br /><br />Η νέα τριμερής συμφωνία προκύπτει εν μέρει από την αμοιβαία απογοήτευση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των εταίρων της στην ΕΕ. Από την πλευρά της Ουάσινγκτον, η ΕΕ είναι πολύ ήπια απέναντι στην Κίνα και από Ευρωπαϊκή άποψη, οι Ηνωμένες Πολιτείες ενεργούν πολύ επιθετικά απέναντι στην Κίνα. Ως εκ τούτου, η ΕΕ είχε ως στόχο να αναπτύξει τη δική της στρατηγική για τον Ινδο-Ειρηνικό και να εμβαθύνει τους δικούς της δεσμούς με τις χώρες της περιοχής.<br /><br />Η Ιαπωνία ενισχύει τη στρατιωτική της συνεργασία πέρα ​​από τις Ηνωμένες Πολιτείες και αντιλαμβάνεται τη Γαλλία ως βασικό σύμμαχο, μοιράζοντας το ίδιο όραμα για τον Ινδο-Ειρηνικό.<br /><br />Αντικειμενικά μιλώντας, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον, το ψυχολογικό πλήγμα του AUKUS στην Ιαπωνία και την Ινδία θα διαρκέσει για ένα χρονικό διάστημα, παρόλο που η Ιαπωνία αρχικά επιδοκίμασε τη συμφωνία. Η Αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει επιτύχει ισορροπία μεταξύ των δικών της συμφερόντων και των συμμάχων και εταίρων της. Ο αρνητικός αντίκτυπος της AUKUS στο QUAD, στη Γαλλία, στην Ε.Ε., στο ANZUS και στις ίδιες τις ΗΠΑ εκτιμούμε θα ξεπεράσει τον θετικό αντίκτυπό του. Επίσης οι ΗΠΑ φαίνονται ότι για μία ακόμη φορά ότι είναι αναξιόπιστοι έναντι των συμμάχων τους: αρχικά οι Κούρδοι του YPG και του SDF, ακολούθησε η Αφγανική κυβέρνηση και οι φιλοδυτικές Αφγανικές δυνάμεις και τώρα η Ε.Ε .- Γαλλία -Ιαπωνία – Ινδία – Ν. Ζηλανδία – Καναδάς (Σύμμαχοι δηλαδή σε ΝΑΤΟ-QUAD-ANZUS-FIVE EYES). Ας το έχουμε υπόψη μας αυτό ως Ελλάδα. Πιθανή εξαίρεση με αναβάθμιση του γεωπολιτικού βάρους του, το ΗΒ (δεν έχει τίποτε να χάσει ενώ αναβαθμίζεται ο Αγγλοσαξωνικός ρόλος με τη μυστική διπλωματία της Κορνουάλης), ενώ για την Αυστραλία η κίνηση αυτή είναι υψηλού ρίσκου με μεγάλο διαφαινόμενο δημοσιονομικό κόστος και εγγενείς γεωπολιτικούς κινδύνους αλλά και προκλήσεις και ο χρόνος θα δείξει αν την ωφελήσει.</div><div><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι τεκτονικές γεωπολιτικές συνέπειες της συμφωνίας AUKUS

Του Υποπτεράρχου ε.α. Δημητρίου Δρόσου (MBA, MSc, PM, MA, LLB) Ενώ η Ε.Ε. και οι Δυτικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ δεν εγνώριζαν τίποτε, παγκοσμίως σ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Φτου και από την αρχή”; “Διπλωματία” των δημάρχων με τον Ιμάμογλου να έρχεται αύριο Αθήνα

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/05/imamoglou.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/05/imamoglou-696x392.jpg" /></a><br /><br />Τα ΄χουμε ξαναζήσει…Όταν ο Ερντογάν ήταν δήμαρχος Κωνσταντινούπολης και νέο “αστέρι” της τουρκικής πολιτικής σκηνής. Βρέθηκε ακόμη και φυλακή και είναι αλήθεια ότι δεν ξέχασε ποτέ τις επισκέψεις του Δημήτρη Αβραμόπουλου και του Νικήτα Κακλαμάνη…<br /><br />Αργότερα βεβαίως εξελίχθηκε σ΄ αυτό που σήμερα ζούμε.<br /><br />Η ήττα Ερντογάν από τον Ιμάμογλου, δημιούργησε ελπίδες σ΄ όσους για άγνωστους λόγους πιστεύουν ότι η αποχώρηση Ερντογάν θα διαμορφώσει καλύτερες συνθήκες στις ελληνοτουρκικές σχέσεις…Όσοι γνωρίζουν και παρακολουθούν την Τουρκία δεν πιστεύουν κάτι τέτοιο…<br /><br />Ο κ.Ιμάμογλου είναι “άλογο” των Κεμαλιστών και δεν χρειάζονται άλλες εξηγήσεις.<br /><br />Γι΄ αυτό καλό θα είναι να έχουμε περιορισμένες προσδοκίες.<br /><br />Το ενδιαφέρον βεβαίως είναι ότι ο πρωθυπουργός λέει ότι δεν θα συναντήσει τον Ερντογάν στη Νέα Υόρκη, αλλά θα δει αύριο στην Αθήνα τον βασικό του πολιτικό αντίπαλο , τον Ιμάμογλου.<br /><br />Αύριο πάντως φθάνει στην Αθήνα<br /><br />Στην Αθήνα θα βρίσκεται αύριο Τρίτη 21/9 και μεθαύριο Τετάρτη 22/9, ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, ως επίσημος προσκεκλημένος του δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη. Το ταξίδι του κ. Ιμάμογλου πραγματοποιείται στο πλαίσιο ανταπόδοσης της επίσκεψης του κ. Μπακογιάννη στην Κωνσταντινούπολη τον περασμένο Μάιο, όταν οι δύο δήμαρχοι είχαν υπογράψει μνημόνιο κατανόησης και συνεργασίας στους τομείς του πολιτισμού και του τουρισμού.<br /><br />Σύμφωνα με το επίσημο πρόγραμμα της επίσκεψης Ιμάμογλου, που ανακοινώθηκε από τον Δήμο Αθηναίων, ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολης θα επισκεφθεί αύριο Τρίτη στις 11:15, το Δημαρχιακό Μέγαρο Αθηνών, όπου θα συναντηθεί με τον κ. Μπακογιάννη, ενώ θα ακολουθήσουν κοινές δηλώσεις στους εκπροσώπους του Τύπου.<br /><br />Στις 13:00, οι δύο δήμαρχοι θα επισκεφθούν το Μέγαρο Μαξίμου, όπου θα γίνουν δεκτοί σε συνάντηση διάρκειας μισής ώρας από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Το απόγευμα, ο δήμαρχος Αθηναίων θα συνοδεύσει τον κ. Ιμάμογλου σε ξενάγηση στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, ενώ στις 21:00 θα επισκεφθούν το Ηρώδειο προκειμένου να παρακολουθήσουν την παράσταση Monica Bellucci, Maria Callas: Letters and Memories.<br /><br />Στο πλαίσιο της ξενάγησης του δημάρχου Κωνσταντινούπολης στην Αθήνα, την Τετάρτη στις 11:30 θα πραγματοποιηθεί επίσκεψη στην Αρχαία Αγορά, ενώ στη συνέχεια ο κ. Ιμάμογλου θα επισκεφθεί -συνοδεία του δημάρχου Αθηναίων- την περιοχή της πλατείας Συντάγματος και το Ζάππειο, προκειμένου να δουν τα έργα αστικής ανάπλασης που πραγματοποιούνται στην περιοχή. Στις 16:30 θα πραγματοποιηθεί επίσκεψη στην έκθεση «Portals» του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ στο πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο, στη Λένορμαν, ενώ ο κ. Ιμάμογλου θα αναχωρήσει το βράδυ της Τετάρτης για την Κωνσταντινούπολη.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Φτου και από την αρχή”; “Διπλωματία” των δημάρχων με τον Ιμάμογλου να έρχεται αύριο Αθήνα

Τα ΄χουμε ξαναζήσει…Όταν ο Ερντογάν ήταν δήμαρχος Κωνσταντινούπολης και νέο “αστέρι” της τουρκικής πολιτικής σκηνής. Βρέθηκε ακόμη και φυλακ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο όρος του Σίσι για να ομαλοποιηθούν οι σχέσεις Τουρκίας-Αιγύπτου

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/09/erntogan_sisi_adelfothta_slpress.jpg" /><br /><br /><div><b>Λυκοκάπης Γιώργος</b><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν είναι έτοιμος να δώσει “πεσκέσι” στον Αιγύπτιο ομόλογο του Φατάχ αλ Σίσι 24 στελέχη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, με αντάλλαγμα την έκδοση αγνώστου αριθμού γκιουλενιστών. Αυτό ισχυρίστηκε δημοσίευμα του κρατικού πρακτορείου ειδήσεων της Αιγύπτου, που δεν χρειάζεται να πούμε ότι ελέγχεται απόλυτα από το καθεστώς Σίσι.<br /><br />Η στήριξη του Ερντογάν στην Αδελφότητα είναι ένας από τους λόγους του ρήγματος στις σχέσεις Τουρκίας και Αιγύπτου, ένα ρήγμα που ο Τούρκος πρόεδρος αποπειράται τελευταία να γεφυρώσει. Ο Ερντογάν εμφανίζεται πρόθυμος να περιορίσει την υποστήριξη του στην κυριότερη οργάνωση του πολιτικού Ισλάμ στον αραβικό κόσμο, μέσω της οποίας φιλοδοξούσε σε μία πολιτική ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ένα όραμα που προκαλεί τρόμο στα κατεστημένα αραβικά καθεστώτα, φυσικά με την εξαίρεση του εμιράτου του Κατάρ.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος έχει κλείσει ορισμένα κανάλια της Αδελφότητας στην Κωνσταντινούπολη και έχει ζητήσει από τα στελέχη της που φιλοξενεί να μετριάσουν τις επικρίσεις τους στο αιγυπτιακό καθεστώς, όμως αυτά δεν αρκούν στον στρατηγό Σίσι, ο οποίος απαιτεί από τον Ερντογάν να του δώσει τα “κεφάλια” της Αδελφότητας στο πιάτο, κάτι που προφανώς και είναι εξευτελιστικό για τον Ερντογάν.<br /><br />Βέβαια στην Τουρκία υπάρχουν δεύτερες σκέψεις για την υποστήριξη Αδελφότητας, καθώς η ισλαμική “μεταπολίτευση” που προσδοκούσε ο Ερντογάν δεν ήρθε ποτέ στην Μέση Ανατολή, μετά την “Αραβικής Άνοιξης” που είχε φέρει το πολιτικό Ισλάμ στο προσκήνιο. Σημείο καμπής υπήρξε φυσικά η ανατροπή της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Αίγυπτο το 2013 από τον στρατηγό και σημερινό πρόεδρο της χώρας Φατάχ αλ Σίσι.</div><div><br />Η αποτυχία του πολιτικού Ισλάμ<br /><br />Ποντάροντας στην Μουσουλμανική Αδελφότητα η Τουρκία πόνταρε σε μία «αποτυχημένη επανάσταση», για να χρησιμοποιήσουμε τον πάντα επίκαιρο τίτλο του βιβλίου του Antoine Basbous. Είναι χαρακτηριστικό πως η Αδελφότητα, δεν απέτυχε απλώς να μετατραπεί σε ένα είδος “μάρτυρα” του Ισλάμ από τις σκληρές διώξεις που υφίσταται από το αιγυπτιακό καθεστώς, αλλά κατάληξε να περιθωριοποιηθεί, ακόμα και στην Ιορδανία ή το Σουδάν, ενώ έχει εξοβελιστεί και από την κυβέρνηση της Τυνησίας.<br /><br /><br />Πλέον πολλοί στο καθεστώς Ερντογάν εισηγούνται την αλλαγή στάσης έναντι της Αδελφότητας, με κυριότερο όλων τον “κονσιλιέρι” του Τούρκου προέδρου, Ιμπραχήμ Καλίν, ο οποίος συχνά πρωτοστατεί στις “επιθέσεις φιλίας” προς το Κάιρο και μάλιστα φέρεται υπέρμαχος να εκδοθούν ορισμένα μέλη της Αδελφότητας στην Αίγυπτο για να “εξευμενιστεί” ο Σίσι (ότι ακριβώς περιγράφει το δημοσίευμα το αιγυπτιακού πρακτορείου ειδήσεων).<br /><br />Όμως, μπορεί ο Ερντογάν να έχει “ξεχάσει” εσχάτως την “Ραμπία”, τον χαρακτηριστικό χαιρετισμό των Αδελφών Μουσουλμάνων, αλλά δεν του είναι εύκολο να τους “πουλήσει”, όπως του ζητά ο Σίσι, ο οποίος δεν δείχνει να βιάζεται για την αναθέρμανση των τουρκοαιγυπτιακών σχέσεων, σε αντίθεση με τον Ερντογάν. Είναι αλήθεια πως ο Τούρκος πρόεδρος εντυπωσιάζει με τον οπορτουνισμό του: την μία κατηγορεί το Ισραήλ για «γενοκτονία των Παλαιστινίων», την άλλη επιδιώκει την αναθέρμανση των σχέσεων του με το Τελ Αβίβ!</div><div><br />Στο προσκήνιο το τουρκολιβυκό ψευτομνημόνιο<br /><br />Όμως, όπως δεν μπορεί εύκολα να εγκαταλείψει την Χαμάς, το ίδιο δεν μπορεί να κάνει και με την Μουσουλμανική Αδελφότητα. Μπορεί να η οργάνωση να έχει περιθωριοποιηθεί σε πολλές χώρες του αραβικού κόσμου, εντούτοις παραμένει υπολογίσιμη δύναμη στην Λιβύη και συγκεκριμένα στην Τρίπολη, όπου στηρίζει τον φιλότουρκο πρωθυπουργό της μεταβατικής κυβέρνησης. Πάντως η είδηση ότι η Τουρκία δέχτηκε έναν από τους γιους του Μοαμάρ Καντάφι, δείχνει πως κοιτά και σε άλλα στρατόπεδα στην Λιβύη, θέλοντας ίσως να διασπάσει τους κανταφικούς υποστηρικτές του Χαλίφα Χαφτάρ, οι δυνάμεις του οποίου μπλέκονται σε έναν νέο πόλεμο με αντάρτες στο Τσαντ.<br /><br />Βλέπουμε πως η Τουρκία φέρνει και πάλι στο προσκήνιο το παράνομο μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης, με την εκτεταμένη παρενόχληση του ερευνητικού πλοίου “Nautical Geo”, που πραγματοποιεί έρευνες σε περιοχή ανατολικά της Κρήτης, με την Άγκυρα να ισχυρίζεται ότι πλέει σε «τουρκική υφαλοκρηπίδα»! Με το ψευδοσύμφωνο που είχε υπογράψει με τον, υπό πολιορκία Λίβυο πρωθυπουργό Σαράτζ, η Τουρκία “εξαφάνιζε” πλήρως την ΑΟΖ της Κρήτης, πιστή στον ισχυρισμό της ότι «τα νησιά δεν έχουν θαλάσσιες ζώνες».<br /><br />Το μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης χρησιμοποιεί η Τουρκία ως σημείο αναφοράς προκειμένου να πείσει την Αίγυπτο να υπογράψει μαζί της συμφωνία για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών, προφανώς εις βάρος των θαλάσσιων δικαιωμάτων της Ελλάδας. Για αυτό και οι κινήσεις της Τουρκίας με το “Nautical Geo” πρέπει να προκαλούν ανησυχία, καθώς γίνονται την ίδια στιγμή που η Τουρκία προσπαθεί να γεφυρώσει τις διαφορές της με τα αραβικά κράτη. Μπορεί να έχει ακόμα πολύ δρόμο, όμως ο αραβικός κόσμος είναι τώρα πρόθυμος να ακούσει τον Ερντογάν, κάτι που ακριβώς έναν χρόνο πριν δεν ήταν καθόλου διατεθειμένος να κάνει.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο όρος του Σίσι για να ομαλοποιηθούν οι σχέσεις Τουρκίας-Αιγύπτου

Λυκοκάπης Γιώργος Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν είναι έτοιμος να δώσει “πεσκέσι” στον Αιγύπτιο ομόλογο του Φατάχ αλ Σίσι 24 στελέχη της ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί οι ΗΠΑ κινδυνεύουν να χάσουν το νέο Ψυχρό Πόλεμο πριν αυτός αρχίσει

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/09/hpa_kina_slpress.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Λίγα χρόνια πριν πεθάνει, ο ακραία αντιρώσος Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, σε μια έκλαμψη ρεαλισμού, είχε προτείνει τη δημιουργία ενός γεωπολιτικού σχήματος, το οποίο αποκαλούσε “διευρυμένη Δύση” (extended West). Το σχήμα αυτό θα ήταν η παλιά καλή ευρωατλαντική Δύση, συν τη Ρωσία και στόχος του θα ήταν η απομόνωση της μετεωρικά ανερχόμενης Κίνας.<br /><br />Η προσέγγιση της Ρωσίας από πλευράς της Δύσης θα λειτουργούσε σαν το αντίστροφο ισοδύναμο του ανοίγματος στη μαοϊκή Κίνα που είχε κάνει το δίδυμο Νίξον-Κίσσινγκερ στις αρχές της δεκαετίας του 1970, έτσι ώστε να απομονώσουν την τότε Σοβιετική Ένωση. Ο αρχιτέκτονας εκείνου δε του σχεδίου, ο υπέργηρος σήμερα αλλά πάντα με κυνικά διαυγή σκέψη Κίσσινγκερ, έχει επίσης επιχειρηματολογήσει για την ανάγκη προσέγγισης της Ρωσίας και έχει καταγγείλει τον αντιπαραγωγικό αντιρωσισμό που κυριαρχεί στις δυτικές ελίτ.<br /><br />Είναι πιθανόν πως τη στρατηγική προσέγγισης της Ρωσίας έτσι ώστε να απομονωθεί το Πεκίνο επεδίωκε να εφαρμόσει ο Πρόεδρος Τραμπ στις αρχές της διακυβέρνησής του, κάτι ωστόσο που δεν μπόρεσε να κάνει εξαιτίας των λυσσαλέων αντιδράσεων του ρωσοφοβικού κατεστημένου της Ουάσιγκτον. Έτσι, η πολιτική της <a href="https://slpress.gr/diethni/otan-o-psychros-polemos-ton-ipa-kata-tis-kinas-fthanei-sti-geloiotita/">“διπλής ανάσχεσης”</a> (double containment) που ακολούθησε και ακολουθεί η Δύση εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας, οδήγησε τα δύο αυτά κράτη το ένα στην αγκαλιά του άλλου.<br /><br />Δημιούργησε έτσι το πρόπλασμα ενός πρωτοφανών μεγεθών γεωπολιτικού σχήματος στον πλανήτη, που αν όντως προκύψει θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η πρώτη υπέρ-υπερδύναμη (hyper Power) στην ιστορία της ανθρωπότητας. Και ενώ λοιπόν φαινόταν πως οδηγούμασταν εκ νέου προς έναν διπολικό κόσμο, ο οποίος θα περιελάμβανε από τη μία πλευρά τη συσπείρωση των ευρασιατικών χερσαίων δυνάμεων και από την άλλη τις ωκεάνιες δυνάμεις της ευρωατλαντικής Δύσης, οι Αγγλοσάξονες αποφάσισαν να λειτουργήσουν μόνοι τους!<div><br />Συμμαχία με εθνοφυλετικά κριτήρια<br /><br />Αντί για μια συσπείρωση της ευρωγενούς Δύσης, έτσι ώστε να προκύψει ένα μέγεθος ικανό να αντιμετωπίσει την ανερχόμενη ισχύ της Ευρασίας, το αγγλοσαξονικό AUKUS, που φαίνεται πως δημιουργήθηκε περισσότερο με ιστορικά και εθνοφυλετικά κριτήρια και λιγότερο ως αποτέλεσμα ρεαλιστικής ανάγνωσης των παγκόσμιων εξελίξεων, προκαλεί αντισυσπείρωση στα όρια της ρήξης.<br /><br />Πράγματι, το πρώτο θύμα της γεωπολιτικής σύζευξης των κύριων αγγλοσαξονικών κρατών, ήταν οι σχέσεις ΗΠΑ και Γαλλίας, που έφθασαν σε ένα πρωτοφανές “βαρομετρικό χαμηλό”.<br />Η εξέλιξη αυτή δεν προκαλεί έκπληξη. Είναι αναπόφευκτο ότι όταν δημιουργείς ένα εθνοφυλετικό σχήμα μέσα σε μια ευρύτερη γεωπολιτική ενότητα, τα υπόλοιπα μέρη της ενότητας αυτής θα αντιδράσουν και πιθανώς θα απομακρυνθούν και θα δημιουργήσουν άλλα σχήματα. Ιδιαίτερα αν χάνουν δεκάδες δισ. ευρώ και αυτά τα λεφτά τα χάνουν ενώ πλήττεται ταυτοχρόνως η κρίσιμης σημασίας, όσο και εύθραυστη αμυντική βιομηχανία τους. Άρα, η Δύση, ως ένας από τους δύο παγκόσμιους πόλους στο νέο διεθνές σύστημα, απειλείται με διάλυση, πριν ακόμη ξεκινήσει ο νέος παγκόσμιος ανταγωνισμός.<br /><br />Και ενώ λοιπόν η εξέλιξη αυτή ενδέχεται να προκαλέσει διάσπαση στην ενότητα της Δύσης, είναι πιθανόν να ενισχύσει τη γεωστρατηγική σχέση Κίνας-Ρωσίας, εις βάρος των διαρκών και επιμενόντων ανταγωνιστικών στοιχείων στις γεωπολιτικές ταυτότητες των δύο κρατών.<br />Αυτό αναμένεται να προκύψει από την επικέντρωση στη στρατιωτική διάσταση της αντιπαλότητας ΗΠΑ-Κίνας, που μέχρι τώρα είχε περισσότερο οικονομικά, τεχνολογικά και εμπορικά στοιχεία και ιδιαίτερα εξαιτίας της –σημειολογικής έστω– ενίσχυσης του ρόλου της πυρηνικής ισχύος.</div><div><br />O παράγοντας των πυρηνικών<br /><br />Κάτι που δεν είναι ίσως ιδιαίτερα γνωστό είναι ότι η Κίνα είχε και έχει ένα πολύ μικρό πυρηνικό οπλοστάσιο για τα μεγέθη της και ένα πολύ μετριοπαθές πυρηνικό δόγμα “μη πρώτης χρήσης” (no first use policy). Δηλαδή, η Κίνα δεσμευόταν ότι θα χρησιμοποιούσε πυρηνικά όπλα, μόνον αν δεχόταν επίθεση με πυρηνικά. Το δε μικρό της οπλοστάσιο είναι ικανό μόνο για περιορισμένα ανταποδοτικά πλήγματα και ποτέ οι Κινέζοι δεν μπήκαν στη λογική της εξασφαλισμένης αμοιβαίας καταστροφής (ΜΑD) με τους αντιπάλους τους.<br /><br />Αυτή η μετριοπαθής στάση αποτελεί κομμάτι της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, όπου από ένα σημείο και μετά ο μεγάλος και επίφοβος αντίπαλος της Κίνας ήταν η Σοβιετική Ένωση. Οι Κινέζοι, λοιπόν, ανησυχούσαν πως ένα μεγάλο πυρηνικό οπλοστάσιο θα προκαλούσε την έντονη ανησυχία της Ουάσιγκτον και θα τρομοκρατούσε τη Μόσχα και τότε οι δύο αυτές μεγάλες πυρηνικές δυνάμεις θα μπορούσαν να συνεργαστούν ακόμη και για να προχωρήσουν σε μαζική προληπτική πυρηνική επίθεση κατά της Κίνας, κάτι που, παρεμπιπτόντως, είχε όντως συζητηθεί.<br /><br />Το αποτέλεσμα είναι πριν από μερικά χρόνια, η Κίνα να διαθέτει μόλις 65 πυρηνικά όπλα ικανά να προσβάλουν το μητροπολιτικό έδαφος των ΗΠΑ (CONUS). Αντιστοίχως, οι ΗΠΑ έχουν πάνω από 2000 ικανά να προσβάλουν το κινεζικό έδαφος. Επιπροσθέτως, μεγάλο μέρος του κινεζικού διηπειρωτικού οπλοστασίου είναι παλαιοί πύραυλοι υγρών καυσίμων DF-5, οι οποίοι και καθυστερούν να ενεργοποιηθούν λόγω της δύσκολης και χρονοβόρας διαδικασίας πλήρωσης με υγρά καύσιμα, άρα είναι επιρρεπείς σε προληπτικά πλήγματα και είναι σε στατικές θέσεις, που μπορούν να στοχοποιηθούν εύκολα από τις ΗΠΑ.<br /><br />Μάλιστα πριν από μερικά χρόνια είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό Foreign Affairs ένα άρθρο που επιχειρηματολογούσε υπέρ της προληπτικής αδρανοποίησης αυτών ακριβώς των κινεζικών πυραύλων με πυρηνικά όπλα μικρής ισχύος και υψηλής ακρίβειας. Βέβαια, η Κίνα από τότε μέχρι σήμερα ενισχύει το στρατηγικό πυρηνικό της οπλοστάσιο με διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους (ICBM) DF-31 και DF-41, στερεών καυσίμων. Αυτοί είναι τοποθετημένοι πάνω σε οχήματα μεταφοράς-ανύψωσης-εκτόξευσης (TEL), καθώς και νέα επαυξημένου βεληνεκούς υποβρύχια με εκτοξευόμενους βαλλιστικούς πυραύλους JL-3 που μπορούν να φθάσουν το μητροπολιτικό έδαφος των ΗΠΑ.<br /><br /></div><div>Το Πεκίνο στην αγκαλιά της Μόσχας<br /><br />Όμως, το πυρηνικό χάσμα (nuclear gap) μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ παραμένει και θα παραμείνει για πολλά χρόνια. Κι αυτό είναι επίφοβο για το Πεκίνο, ιδιαίτερα υπό τις νέες συνθήκες. Όχι μόνο για το σχετικά απίθανο ενδεχόμενο μεγάλης κλίμακας πυρηνικής σύγκρουσης με τις ΗΠΑ, όσο για το ότι το πλεόνασμα αυτό πυρηνικής ισχύος από πλευράς των Αμερικανών μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο εξαναγκασμού (coercion) στο πλαίσιο αντιπαραθέσεων χαμηλότερης κλίμακας. Με άλλα λόγια για να αναγκάσουν το Πεκίνο να υποκύψει στις αμερικανικές διαθέσεις. Έτσι λοιπόν, η Κίνα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ την κάλυψη από την ρωσική πυρηνική ομπρέλα.<br /><br />Βέβαια, η Μόσχα, υπό φυσιολογικές συνθήκες, δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα ήταν πρόθυμη να προσφέρει την κάλυψη αυτή. Όμως, οι συνθήκες εδώ και αρκετά χρόνια δεν είναι φυσιολογικές. Η αποκομμένη από την υπόλοιπη Ευρώπη Ρωσία έχει ωθηθεί προς την αγκαλιά της Κίνας και τώρα προκύπτει η ευκαιρία να ενισχύσει τη θέση της έναντι της Κίνας στην “ανταγωνιστική συνεργασία” που έχει μαζί της, χάρη στο πλεονέκτημα του μεγάλου πυρηνικού οπλοστασίου της.<br /><br />Εν κατακλείδι, λοιπόν, αν και είναι πολύ νωρίς για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα, η κίνηση αυτή των ΗΠΑ και των “ξαδελφών” της, απειλεί να δημιουργήσει μια αγγλοσαξονική γεωπολιτική σέχτα μέσα στη Δύση, υπονομεύοντας την ενότητά της. Κι αυτό, την ίδια στιγμή που ενδέχεται να ωθήσει σε ακόμη πιο στενή συνεργασία τη Ρωσία με την Κίνα, φέρνοντας ένα βήμα πιο κοντά την πιθανότητα υλοποίησης της πρώτης hyper Power στην ιστορία του κόσμου. Αν πράγματι ισχύει κάτι τέτοιο, τότε δεν μπορείς να τη χαρακτηρίσεις και ως την πιο σοφή κίνηση στη νέα παγκόσμια σκακιέρα…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί οι ΗΠΑ κινδυνεύουν να χάσουν το νέο Ψυχρό Πόλεμο πριν αυτός αρχίσει

Γρίβας Κώστας Λίγα χρόνια πριν πεθάνει, ο ακραία αντιρώσος Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, σε μια έκλαμψη ρεαλισμού, είχε προτείνει τη δημιουργία ενό...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκος βουλευτής:”Η Γαλάζια Πατρίδα θα είναι το τέλος της χώρας”

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-09/toren63-780x405.jpg?itok=-V6LLgzz" width="640" /><br /><br />Μεγάλη εσωτερική 'φαγωμάρα"! Ούτε οι ίδιοι οι Τούρκοι δεν ασπάζονται τα επεκτατικά σχέδια του Ερντογάν ενώ μιλούν για πόλεμο με τις ΗΠΑ στην Συρία.<br /><br />Μεγάλη φαγωμάρα έχει προκληθεί εντός Τουρκίας όπως αποδεικνύεται για το φασιστικό σχέδιο “Γαλάζια Πατρίδα”, αφού πολλοί “λογικοί” Τούρκοι πολιτικοί, ειδικά στο Κεμαλικό κόμμα CHP, θεωρούν ουσιαστικά ότι αυτό θα είναι απαρχή δεινών της Τουρκίας.<br /><br />Επίσης θεωρούν ότι η “Γαλάζια Πατρίδα” είναι μια πιστή αντιγραφή του “ζωτικού χώρου” του Αδόλφου την περίοδο του 1930, ενώ σύμβουλος του Τούρκου προέδρου εκτιμά ότι έρχεται πόλεμος με τις ΗΠΑ στην Συρία.<br /><img src="" /><br /><br />Ο Ünal Çeviköz βουλευτής του CHP και πρόεδρος της επιτροπής για τη δημόσια διπλωματία μίλησε εναντίον της "Γαλάζιας Πατρίδας" προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις σε ολόκληρη την χώρα.<br /><br />"Αν δείτε αυτήν την περιοχή 200 μιλίων ως Γαλάζια Πατρίδα και την δική μας κυριαρχία, τότε δημιουργείται μια επιθετική και επεκτατική αντίληψη", τόνισε ο ίδιος.<br /><br />Ο Τούρκος βουλευτής με την δήλωσή του, στόχευσε στην έννοια της «Γαλάζιας Πατρίδας», προειδοποιώντας ότι αυτή αφορά περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας που αφορούν το διεθνές δίκαιο και στις οποίες η Τουρκία δεν μπορεί να ασκήσει το κυριαρχικό της δικαίωμα.<br /><br />"Όταν κοιτάζετε τον ορισμό της Γαλάζιας Πατρίδας, αυτή είναι στην πραγματικότητα μια έννοια που καλύπτει μια περιοχή πέρα ​​από τα δικαιώματα τουρκικής κυριαρχίας, προβλέποντας την εξάπλωση της τουρκικής κυριαρχίας σε μια ευρύτερη περιοχή με αυτόν τον τρόπο", κατέληξε ο ίδιος.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι παλαιότερα, και ο Δρ Ryan Gingeras, αναπληρωτής καθηγητής στο Ναυτικό Πανεπιστήμιο του Μοντερέι της Καλιφόρνια, είχε δηλώσει ότι το τουρκικό σχέδιο της Γαλάζιας Πατρίδας, αντικατοπτρίζει μια ιδεολογική θέση που κατέχουν αρκετοί υψηλόβαθμοι αξιωματικοί στο στρατό εδώ και χρόνια.<br /><br />“Η “Γαλάζια πατρίδα” είναι αναμφισβήτητα σχεδιασμένη από τουρκικούς κυβερνητικούς κύκλους. Εννοείται ότι αποτελεί κάτι περισσότερο από ένα είδος σλόγκαν ή φράση που αποσκοπεί στον καθορισμό των τουρκικών συμφερόντων», είχε δηλώσει ο Gingeras.<br /><br />Σύμφωνα με τον Gingeras, η κοσμοθεωρία του Gurdeniz εισέρχεται στο βασίλειο της συνωμοτικής σκέψης που βασίζεται στον Ευρασιανισμό, που είναι κοινό μυστικό μεταξύ ορισμένων κύκλων των ανώτερων τάξεων του τουρκικού στρατού.<br /><br />Αυτή η θεωρία χαρακτηρίζεται από την καχυποψία της Δύσης και την πεποίθηση ότι το μέλλον της Τουρκίας βρίσκεται τελικά σε άλλες ευρασιατικές δυνάμεις, όπως η Ρωσία και η Κίνα.<br /><br />Πρόκειται για μια απροσδόκητη συνεργασία μεταξύ πρώην μελών του κοσμικού κράτους της Τουρκίας και του κυβερνώντος κόμματος του Ερντογάν, ενώ αυτή η φιλοσοφία έχει ευρεία υποστήριξη σε μεγάλο μέρος του πολιτικού φάσματος της χώρας, συμπεριλαμβανομένων των φατριών της τουρκικής αντιπολίτευσης.<br /><br />Η ουσία όμως όλων αυτών των απόψεων είναι ότι η Τουρκία με το σχέδιο “ Γαλάζια Πατρίδα” και την προσπάθεια εισχώρησης σε περιοχές μη τουρκικής δικαιοδοσίας, έχει θέσει τα θεμέλια για την καταστροφή της από την δύση, η οποία ήδη έχει ξεκινήσει την κατασκευή του αγωγού East Med, σε μια προσπάθεια ελέγχου των εισαγόμενων υδρογονανθράκων στην ΕΕ και ακύρωσης του αγωγού φυσικού αερίου Turk Stream.<br /><br />Το έτερο σημείο, το οποίο θα προκαλέσει την καταστροφή της Τουρκίας, είναι η πώληση μεγάλης ποσότητας πλέον, τουρκικών αμυντικών προϊόντων σε δεκάδες χώρες, με τις οποίες προκαλείται ταυτόχρονα απώλεια πολλών δις για την αμερικανική και γαλλική αμυντική βιομηχανία, ενώ ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ-Γαλλίας-ΕΕ μόλις ξεκίνησε.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τούρκος βουλευτής:”Η Γαλάζια Πατρίδα θα είναι το τέλος της χώρας”

Μεγάλη εσωτερική 'φαγωμάρα"! Ούτε οι ίδιοι οι Τούρκοι δεν ασπάζονται τα επεκτατικά σχέδια του Ερντογάν ενώ μιλούν για πόλεμο με τις...

Διαβάστε την συνέχεια

Κούρδος Αξιωματούχος: Οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν το Ιράκ και οι Κούρδοι επείγονται για αξιόπιστους συμμάχους

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-09/ap-usarmy.jpg?itok=sMmOPuvl" width="640" /><br /><br /><div><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />"Για τους Κούρδους, είναι απολύτως λογικό να ευθυγραμμιστούν με χώρες όπως το Ιράν και η Ρωσία. Αυτές στέκονται στο πλευρό των συμμάχων τους μέχρι την τελευταία σφαίρα" λέει ο Κούρδος αξιωματούχος<br /><br />Σύμφωνα με άρθρο πρώην Κούρδου αξιωματούχου που φιλοξενείτε σε έγκριτο ρωσικό ΜΜΕ, αναφέρονται τα ακόλουθα τα οποία είναι άκρως διαφωτιστικά για τις επιδιώξεις περιφερειακών δυνάμεων και της Ρωσίας μετά την αναμενόμενη να πραγματοποιηθεί εντός ολίγου, αμερικανική αποχώρηση από το Ιράκ . Αναφέρει συγκεκριμένα:<br /><br />"Η Ουάσινγκτον έχει ένα αποδεδειγμένο ιστορικό αποτυχίας των συμμάχων της, λέει ένας πρώην Κούρδος αξιωματούχος, ενώ χώρες όπως το Ιράν και η Ρωσία είναι γνωστές για το ότι στέκονται στο πλευρό των εταίρων τους και αγωνίζονται για αυτούς μέχρι τέλους.<br /><br />Με την αποχώρηση από το Αφγανιστάν να έχει τελειώσει επίσημα, οι ΗΠΑ προσπαθούν τώρα να τηρήσουν άλλη προθεσμία και να αποσύρουν τις δυνάμεις τους από το Ιράκ, όπου είχαν εγκατασταθεί από το 2003.<br /><br />Σήμερα, υπάρχουν περίπου 2.500 αμερικανικά στρατεύματα στο Ιράκ που βοηθούν τις τοπικές δυνάμεις να καταπολεμήσουν τα υπολείμματα του Daesh και άλλων τρομοκρατικών ομάδων.<br /><br />Μετά την αποχώρηση, θα μείνουν μόνο λίγα στρατεύματα τα οποία αναμένεται να εκπαιδεύουν και να "συμβουλεύουν" τον ιρακινό στρατό.</div><div><br />Οι Κούρδοι ανησυχούν<br /><br />Η αμερικανική δέσμευση να αποχωρήσουν από την περιοχή έχει ήδη προκαλέσει ανησυχίες σε πολλούς Κούρδους εντός του Ιράκ και ο Χίβα Οσμάν, πολιτικός αναλυτής από το Ερμπίλ και πρώην σύμβουλος του Τζαλάλ Ταλαμπάνι, Κούρδου πολιτικού που διετέλεσε πρόεδρος του Ιράκ από το 2006 έως το 2014, λέει ότι η αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη χώρα δεν θα την μετατρέψει σε άλλο Αφγανιστάν, αλλά το Ιράκ θα «κατακερματιστεί και θα διαιρεθεί».<br /><br />"Ο νότος θα πέσει στα χέρια του Ιράν. Στο βορρά, όπου είναι οι Κούρδοι, θα υπάρξει τουρκική κατοχή, ενώ στο κέντρο, όπου κατοικούν οι περισσότεροι Σουνίτες, θα γίνει εμφύλιος πόλεμος", πιστεύει ο Οσμάν.<br /><br />Μέχρι πρόσφατα, οι Κούρδοι του Ιράκ είχαν μεγάλες προσδοκίες από τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, ο οποίος ανέλαβε καθήκοντα τον Ιανουάριο.<br /><br />Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος θεωρήθηκε ως κάποιος που χρησιμοποίησε τους Κούρδους στον αγώνα του κατά του Ντάες και που τους εγκατέλειψε χρόνια αργότερα, ο Μπάιντεν θεωρείται αξιόπιστος συνεργάτης και ως ηγέτης που θα μπορούσε να λύσει τα πολλαπλά προβλήματά τους.<br /><br />Αυτά περιλάμβαναν τις προσπάθειες του Ιράν και της Τουρκίας να αποσπάσουν ορισμένα εδάφη από τους Κούρδους, την έλλειψη συμφωνίας με την κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ σχετικά με τα έσοδα από το πετρέλαιο , αμφισβητούμενες εδαφικές περιοχές και τη συμμετοχή των κουρδικών δυνάμεων Πεσμεργκά στον ιρακινό στρατό.<br /><br />Αναξιόπιστοι Συνεργάτες<br /><br />Τώρα, καθώς η πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν είναι σαφής, πολλοί Κούρδοι αισθάνονται εκτεθειμένοι, αλλά ο Οσμάν λέει ότι δεν εξεπλάγη από την κίνηση, δεδομένης της «κακής ιστορίας» της Ουάσινγκτον που κακομεταχειρίζεται τους συμμάχους της. "Πάντα έλεγαν ότι δεν θα εγκαταλείψουν τους Κούρδους. Αλλά η ιστορία μας έμαθε ότι πάντα το έκαναν".<br /><br />Κάτι τέτοιο συνέβη το 1975, όταν μετά τη συνθήκη Ιράν-Ιράκ στα σύνορα, οι Κούρδοι δέχθηκαν επίθεση από τον τότε ηγέτη του Ιράκ, Σαντάμ Χουσεΐν, ενώ οι Αμερικανοί, οι οποίοι αρχικά φάνηκε να υποστήριζαν τον Κούρδο ηγέτη Μασούντ Μπαρζανί, κάθονταν με σταυρωμένα χέρια. <br /><br />Στη δεκαετία του 1980, οι Κούρδοι βίωσαν παρόμοιες καταστάσεις όταν εντάχθηκαν στους Ιρανούς επαναστάτες φρουρούς στον πόλεμο Ιράν-Ιράκ. Μόλις τελείωσαν οι εχθροπραξίες, ο Σαντάμ Χουσεΐν έγινε ακόμη πιο αδίστακτος απέναντι στην εθνοτική μειονότητα που είχε συνεργαστεί με τον εχθρό του. Η Ουάσινγκτον προτίμησε για άλλη μια φορά να μην επέμβει.<br /><br />«Εγκατέλειψαν επίσης από τους Κούρδους της Συρίας», λέει ο Οσμάν, αναφερόμενος στην αποχώρηση των ΗΠΑ από το 2019 από την εμπόλεμη χώρα και την άρνηση να αντιμετωπίσει την Τουρκία για την απόφασή της να μεταφέρει στρατεύματα και δυνάμεις μισθοφόρων σε ελεγχόμενες από τους Κούρδους περιοχές.<br /><br />"Δεν μπορούν να τους εμπιστευτούν και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Κούρδοι πρέπει να αναζητούν εναλλακτικές λύσεις".<br />Ψάχνοντας για Συμμάχους<br /><br />Μια τέτοια εναλλακτική λύση θα μπορούσε να είναι το Ιράν, πιστεύει ο πρώην σύμβουλος. Τα βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση έχουν ήδη ληφθεί. Το 2018, οι Κούρδοι έδωσαν διαβεβαιώσεις στους Ιρανούς ότι δεν θα επιτρέψουν σε καμία κουρδική αντιπολίτευση να εξαπολύσει διασυνοριακές επιθέσεις από το Ιρακινό Κουρδιστάν, κάτι που έφερε τις δύο πλευρές πιο κοντά.<br /><br />Έγιναν επίσης προσπάθειες προσέγγισης με τη Ρωσία. Το 2020, η Μόσχα φρόντισε να εμπλέξει τους Κούρδους στις διαπραγματεύσεις με τον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ, ενώ ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν επανέλαβε τη σημασία των Κούρδων δυνάμεων Περσμεργκά του Ιράκ στον αγώνα τους κατά του Ντάες.<br /><br />"Για τους Κούρδους, είναι απολύτως λογικό να ευθυγραμμιστούν με χώρες όπως το Ιράν και η Ρωσία. Αυτές στέκονται στο πλευρό των συμμάχων τους μέχρι την τελευταία σφαίρα. Έτσι, αν ήμουν υπεύθυνος λήψης αποφάσεων και έπρεπε να επιλέξω μεταξύ Ουάσινγκτον και Μόσχας, θα σίγουρα πήγαινε για το τελευταίο », καταλήγει ο Οσμάν."<br /><br />Συμπέρασμα<br /><br />Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι επιχειρείται μια "ανοικτή πρόσκληση" προς τους Κούρδους να εγκαταλείψουν τις ΗΠΑ και να συμμαχήσουν με το Ιράν και τη Ρωσία, την οποία απευθύνει για λογαριασμό των δύο αυτών κρατών ο τέως Κούρδος αξιωματούχος, μέσω του ρωσικού ΜΜΕ.<br /><br />Αν τελικά οι ΗΠΑ εγκαταλείψουν για μια ακόμη φορά τους Κούρδους, τότε αυτό θα είναι ένα πραγματικά τεραστίων διαστάσεων λάθος, αφού όντως Τουρκία-Ιράν-Ρωσία θα σπεύσουν να επωφεληθούν.<br /><br />Οι Κούρδοι θα πέσουν τότε σαν ώριμο φρούτο στην αγκαλιά της Ρωσίας, προκειμένου αυτή να τους διασφαλίσει έναντι της τουρκικής επιθετικότητας σε Συρία και Β. Ιράκ.<br /><br />Βέβαια ας μην γελιόμαστε η Ρωσία θα χρησιμοποιήσει τους Κούρδους για να πετύχει μια καλή λύση για τον Άσσαντ στη Συρία, σε σχέση με την Τουρκία.<br /><br />Άλλωστε Πούτιν και Ερντογάν έχουν αποδείξει παρά τις μεγάλες διαφορές τους, βρίσκουν τρόπους επικοινωνίας μέσω της "λυκοφιλίας τους".<br /><br />Από την άλλη αν οι ΗΠΑ εγκαταλείψουν τους Κούρδους, και "δώσουν το δαχτυλίδι εκπροσώπησης των συμφερόντων τους στην περιοχή στην Τουρκία", αυτό θα είναι όντως λάθος μεγατόνων, αφού ο Ερντογάν είναι 100 φορές περισσότερο αναξιόπιστος από όλους και δρά μόνο για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Τουρκίας, την οποία επιδιώκει να κάνει Παγκόσμια Δύναμη.<br /><br />Τέλος για την Ελλάδα οι επιπτώσεις από μια τέτοια εξέλιξη, θα είναι αρνητικότατες, αφού οι Τούρκοι με τις ευλογίες των ΗΠΑ θα περιορίσουν σημαντικά το Κουρδικό ζήτημα, γεγονός που θα έχει ως αποτέλεσμα να "επικεντρωθούν" 100% κατά της Ελλάδας.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κούρδος Αξιωματούχος: Οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν το Ιράκ και οι Κούρδοι επείγονται για αξιόπιστους συμμάχους

Παναγιώτης Νάστος "Για τους Κούρδους, είναι απολύτως λογικό να ευθυγραμμιστούν με χώρες όπως το Ιράν και η Ρωσία. Αυτές στέκονται στο π...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς η Τουρκία «ροκανίζει» τα κυριαρχικά μας δικαιώματα

<br /><br /><a href="https://www.liberal.gr/author/konstantinos-loukopoulos"><br /></a><br /><br /><img src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=tourkiaelladaskaki.jpg" /><br /><b><br /></b><div><b>Κωνσταντίνος Λουκόπουλος</b><br />Η Διακήρυξη των Αθηνών της ΕUROMED 9 της 17 Σεπτεμβρίου έχει αναντίρρητα την δική της πολιτική σημασία σε σχέση με τα λεγόμενα «ελληνοτουρκικά». Όμως για μία ακόμα φορά δόθηκαν επικές διαστάσεις στις συγκεκριμένες αναφορές για «την προστασία της κυριαρχίας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών-μελών και ότι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών πρέπει να γίνεται με ειρηνικά μέσα και σύμφωνα με τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS)».<br /><br />Κάποιοι μάλιστα το μόνο που δεν μας είπαν, ήταν ότι επιλύθηκε το πρόβλημα ασφαλείας της χώρας που γεννάται από τον τουρκικό αναθεωρητισμό και για να μας πείσουν τόνιζαν επί ένα διήμερο ότι η Άγκυρα αντέδρασε… οργισμένα.<br /><br />Στην Άγκυρα γνωρίζουν πολύ καλά ότι τέτοιες διακηρύξεις δεν έχουν πρακτικό αποτέλεσμα απέναντι τους. Απλά να θυμίσουμε σε όσους θέλουν να αναζητούν ευφραντικές φαντασιώσεις ότι πέρσι τέτοιο καιρό, 11 μόλις ημέρες μετά από την παρόμοια και μάλλον «αυστηρότερη» Διακήρυξη από αυτήν των Αθηνών των τότε EUMED 7 που πραγματοποιήθηκε στο Αιάκειο της Κορσικής, η Ισπανία και η Ιταλία μπλόκαραν «περιοριστικά μέτρα» κατά της Τουρκίας στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, των οποίων η δρομολόγηση είχε αρχίσει από το ίδιο Συμβούλιο την 29 Αυγούστου.<br /><br />Και φυσικά για να αποδείξει με το πιο περίτρανο τρόπο τα όσα εκτίθενται στην προηγούμενη παράγραφο, την Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου Τουρκικό πολεμικό που έπλεε σε διεθνή ύδατα Ανατολικά της Κρήτης παρενόχλησε «ως ευρισκόμενο σε τουρκική υφαλοκρηπίδα» το ωκεανογραφικό-ερευνητικό πλοίο «Νautical Geo» που διενεργεί επιστημονικές έρευνες στην θαλάσσια περιοχή ανατολικά της Κρήτης σχετικά με την πιθανή πορεία του αγωγού EastMed. Το περιστατικό αυτό για το οποίο θα επιδοθεί διάβημα στο Τουρκικό ΥΠΕΞ είναι εξόχως σοβαρό και δείχνει ότι οι διάφορες διακηρύξεις είναι κούφια λόγια για την Τουρκία η οποία αισθάνεται ακόμα πιο ισχυρή για τους λόγους που εξηγήσαμε σε άρθρο μας την προηγούμενη εβδομάδα στο Liberal.<br /><br />Ταυτόχρονα με τη δημιουργία μικρών-μικρών τετελεσμένων, η Άγκυρα αμφισβητεί μέρος ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδα που ανήκει πλέον στην Ελλάδα μετά την Συμφωνία Οριοθέτησης με την Αίγυπτο και συνάμα δίνει υπόσταση στο τουρκολιβυκό Μνημόνιο το οποίο ναι μεν αυθαίρετο και παράνομο αλλά είναι ανηρτημένο στην Αρμόδια Διεύθυνση του ΟΗΕ και έτσι συνεχίζει το ροκάνισμα των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.<br /><br />Βέβαια, το γαλλικό ερευνητικό πλοίο με σημαία Μάλτας συνεχίζει τις έρευνες στην περιοχή έχοντας πολύ κοντά του όμως μία τουρκική φρεγάτα και με τα τουρκικά ΜΜΕ να φιλοξενούν δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων που απειλούν ότι το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό θα σταματήσει τη διεξαγωγή των ερευνών.<br /><br />Όπως είχαμε εκτιμήσει σε σχετικό άρθρο  μετά την «καλοκαιρινή ανάπαυλα» η τουρκική επιθετικότητα θα μας έδινε ραντεβού για τον… Σεπτέμβριο σαν τους παλιούς χειμερινούς κινηματογράφους. Και πλέον απαιτείται προσοχή και αποφασιστικότητα. Έχουμε εμφατικά τονίσει στην αρθρογραφία και στις αναλύσεις μας για τα «ελληνοτουρκικά» ότι η Άγκυρα με διάφορα τετελεσμένα έστω και θεωρητικά «ήσσονος» σημασίας προωθεί την αναθεωρητική της πολιτική απέναντι στη χώρας μας και στην ουσία ροκανίζει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα για τα οποία πριν από περίπου 10 μήνες πρωτοκλασάτος υπουργός της κυβέρνησης με δήλωση του άφησε με την «κόκκινη γραμμή του» εκτός.<br /><br />Όλα μας δείχνουν ότι η Τουρκία θα κλιμακώσει την εξαναγκαστική της πολιτική εστιάζοντας αυτήν την φορά τις ενέργειες της στην περιοχή που καλύπτει παράνομα και φυσικά εντελώς αυθαίρετα το «τουρκολιβυκό Μνημόνιο» προκειμένου να δημιουργήσει τετελεσμένα και να αποδείξει στην φιλική της Κυβέρνηση του Νταμπέιμπα ότι δεν πρέπει να φοβάται την Ελλάδα. Παράλληλα αναμένεται ότι θα αυξήσει την «πίεση» της και θα δημιουργήσει εντάσεις και στην Κυπριακή ΑΟΖ και στην Κύπρο γενικότερα και είναι ένα θέμα που θα το αναλύσουμε σε ξεχωριστό άρθρο τις επόμενες ημέρες.<br /><br />Από μέρους μας δεν θα πρέπει να αιφνιδιαστούμε και πάλι και να σερνόμαστε πίσω από τα γεγονότα αλλά να σχεδιάσουμε τις επόμενες μας ενέργειες μυ ψυχραιμία αλλά κυρίως με αποφασιστικότητα. Επειδή αυτή η τελευταία σοβαρή πρόκληση θίγει και τον σχεδιασμό του αγωγού EastMed (ανεξάρτητα ή όχι από την υλοποίηση του) και τα συμφέροντα και τρίτων χωρών στη στρατηγική συνεργασία που έχουν με την Ελλάδα, η χώρα μας θα πρέπει να αποδείξει ότι έχει και η ίδι το ειδικό βάρος και τα μέσα για να υποστηρίξει αυτή τη στρατηγική συνεργασία στον ενεργειακό τομέα.<br /><br />Κλείνοντας να πούμε ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να κερδίσει κάτι από μία νέα συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν στη Νέα Υόρκη στο περιθώριο των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Θα χορηγούσε και πάλι στην Τουρκία ένα «πιστοποιητικό καλής διαγωγής» μετά τα όσα συνεχίζει να πράττει και διαφαίνεται και πολύ σωστά ανακοινώθηκε ότι δεν υφίσταται τέτοιο ζήτημα έστω και με την αιτιολογία ότι δεν συμπίπτουν τα προγράμματα των δύο ηγετών. Έστω και αν ο Τούρκος πρόεδρος αναχωρώντας για την Νέα Υόρκη προανήγγειλε …συνάντηση.<br /><br /><b><i>* Ο Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Γεωστρατηγικός Αναλυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής στο «Παρατηρητήριο Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας»</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς η Τουρκία «ροκανίζει» τα κυριαρχικά μας δικαιώματα

Κωνσταντίνος Λουκόπουλος Η Διακήρυξη των Αθηνών της ΕUROMED 9 της 17 Σεπτεμβρίου έχει αναντίρρητα την δική της πολιτική σημασία σε σχέση με ...

Διαβάστε την συνέχεια