Οι γεωπολιτικές συνέπειες της εξαφάνισης του Μποινγκ

<img alt="Image" height="340" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/NewOnAlert/ELEYTHERO/2014-03-17T071043Z_1219224240_GM1EA3H163B01_RTRMADP_3_MALAYASIA-AIRLINES-INDIA.JPG" width="640" /><br /> <br /> Υπάρχουν αμέτρητες θεωρίες για το τι μπορεί να συνέβη στην πτήση των Malaysian Airlines. Ωστόσο οι θεωρίες παραμένουν θεωρίες με τις γεωπολιτικές συνέπειες να είναι ο μόνος παράγοντας που φαίνεται οτι αλλάζει. <br /> <br /> <strong>Αυτή τη στιγμή, πάνω απο δέκα χώρες συμβάλλουν στην προσπάθεια εντόπισης του αεροσκάφους αυξάνοντας έτσι την στρατιωτική παρουσία στην περιοχή. </strong> Η συνδρομή ορισμένων χωρών, που δεν ειναι κομμάτι της κοντινής περιοχής, είναι στην καλύτερη περίπτωση ύποπτη καθώς αν και σίγουρα έχουν τις καλύτερες προθέσεις, σίγουρα θα παίζουν δίπλό παιχνίδι συλλέγοντας στρατιωτικές πληροφορίες αλλά και άλλες απόρρητες πληροφορίες. <br /> <br /> Η φιλονικία μεταξύ μελών της ASEAN (Ένωση των Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας), όπως ειναι το Βιετνάμ και η Μαλαισία δείχνει επίσης ότι η περιφερειακή ενότητα δεν είναι τόσο στενή όσο νομίζαμε, γεγονός που έχει ε<strong>πιπλέον συνέπειες για το σύνολο της περιφερειακής διάρθρωσης της ASEAN.</strong><br /> <br /> 43 πλοία και 40 αεροσκάφη συμμετέχουν απο τις 12 Μαρτίου στις προσπάθειες αναζήτησης του αεροσκάφους. To BBC αναφέρει ότι η πλειοψηφία των στρατιωτικών μονάδων που συμβάλλουν στην αναζήτηση του χαμένου αεροσκάφους ειναι από τη Μαλαισία, ενώ Κίνα, Βιετνάμ και ΗΠΑ συμβάλλουν επίσης. Οι περισσότεροι από τους επιβάτες ήταν από την Κίνα, το αεροπλάνο προέρχονταν από τη Μαλαισία, και αρχικά η θεωρία ήταν οτι συνετρίβη κοντά στο Βιετνάμ, γι'αυτο και η εμπλοκή των χωρών αυτών. <br /> <br /> <strong>Οι ΗΠΑ έτυχε να έχουν δύο αντιτορπιλικά ήδη στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας</strong> (κατά πάσα πιθανότητα, σε σχέση με το επικαλούμενο "σχέδιο Pivot (μοχλός) στην Ασία"), και έστειλαν επιπλέον ένα αεροσκάφος επιτήρησης από την Ιαπωνία. <br /> Βέβαια και η Ιαπωνία, έχει στείλει τέσσερα στρατιωτικά αεροσκάφη στην περιοχή για να βοηθήσει. Με την αποκάλυψη των ΗΠΑ, πέντε ημέρες μετα την εξαφάνιση του αεροπλάνου, ότι έχει πλέον ενδείξεις απο κάποια άγνωστη πηγή (ισως μέσω ηλεκτρονικών παρακολουθήσεων;) ότι θα μπορούσε να είναι στον Ινδικό Ωκεανό, η Ινδία αποφάσισε να στείλει τρία αεροπλάνα και τρείς ναυτικές μονάδες στα Ινδικά νησιά Ανταμάν και Νικομπάρ. <br /> Αεροπλάνα επιτήρησης έχουν στείλει και η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία όπως και η Σιγκαπούρη, η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες. Η Ταϊλάνδη εχει ναυτικές δυνάμεις να συμμετεχουν ενεργά. <br /> <br /> <strong>Η Θάλασσα της Νότιας Κίνας ειναι ήδη μια αμφισβητούμενη περιοχή, και η παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων απο τόσες πολλές χώρες - αν και όχι απαραίτητα στο τμήμα που αμφισβητείται - δημιουργεί μια μοναδική δυναμικη. </strong><br /> Ενώ οι μονάδες από όλες αυτες τις χώρες συμμετέχουν ενεργά στην αναζήτηση για το αεροσκάφος, είναι επίσης εξαιρετικά πιθανό να παρακολουθούν και η μια την άλλη, αλλωστε η κάθε μια απο αυτές τις χώρες εχει κάποια απαίτηση απο την άλλη και αν οχι μεταξύ τους τότε σίγουρα απο την Κίνα. <br /> <br /> Αυτό παρέχει σε όλους τους φορείς μια προνομιακή ευκαιρία να συγκεντρώσουν πληροφορίες σχετικά με τις τακτικές των ανταγωνιστών τους στις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης ( οι οποίες μπορούν επίσης να εφαρμοστούν στην κατάρριψη αεροσκάφων σε περίπτωση πολέμου). <br /> Α<strong>ν το εξετάσουμε απο αυτη την οπτική γωνία, αν και το Βιετνάμ δεν κατάφερε να βρει τα συντρίμμια απο τους δορυφόρους της Κίνας</strong> (δεν υπάρχουν πληροφορίες διαθέσιμες στο κοινό σχετικά με τις δραστηριότητες των δορυφόρων της Αμερικής),<strong> η άμεση αντίδραση του μπορεί να εχει προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τις ναυτικές του δυνάμεις. </strong><br /> <br /> Ο συνδετικός παράγοντας ανάμεσα στις Ινδικές, Ιαπωνικές και Αμερικανικές ναυτικές δυνάμεις αξίζει ιδιαίτερη προσοχή. <strong>Οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει μόνάδες σε αυτη την περιοχή εδώ και δεκαετίες, αλλα η Ινδία και η Ιαπωνία ειναι νεοεισερχόμενες δυνάμεις στον τομέα αυτο</strong>. Παρά το γεγονός οτι η Ινδία δεν εχει μονάδες στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας (εχει τοποθετήσει τις μονάδες της στους Ινδικούς νήσους κοντά στα στενά της Μάλακα) εχει ωστόσο μακροπρόθεσμες φιλοδοξίες να γίνει ενεργός παίκτης στην Νοτιοανατολική Ασία, συμπεριλαμβανομένης και της Θάλασσας της Νότιας Κίνας. <br /> <br /> <strong>Η Ιαπωνία θέλει επίσης να αυξήσει την παρουσία της στην περιοχή, κυρίως όμως στον οικονομικό τομέα, δεδομένου ότι οι χώρες του ASEAN αναμένεται να είναι από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες και ισχυρότερες οικονομίες στον κόσμο. </strong><br /> Η ανάπτυξη ιαπωνικών στρατιωτικών μονάδων (δεν έχει σημασία πόσο μικρή ή μεγάλη μπορει να ειναι σε κλίμακα) στην "αυλή " της Κίνας εξυπηρετεί επίσης ενα γεωπολιτικό σκοπό στην ανάδειξη της αυξανόμενης ναυτικής αυτοπεποίθησης του Τόκιο ως απάντηση στη διαμάχη για τα νησιά στην Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας. <br /> <br /> Η Ινδία και η Ιαπωνία συνδέονται μέσω της πολιτικής του Νέου Δελχί υπο την ονομασία 'Look East', όπου κοινό όραμα ειναι η αυξανόμενη επιρροή προς την περιοχή του Ειρηνικού. <br /> Η Ινδία και η Ιαπωνία, ειναι γεωπολιτικοί αντίπαλοι της Κίνας, έτσι είναι φυσικό ότι θα συνεργαστούν. <strong>Το ενδιάμεσο σημείο μεταξύ των δύο εξουσιών είναι η ASEAN , που ειναι και ο επεκτατικός στόχος των δύο κρατών. </strong><br /> Η ένταξη της Ινδίας και της Ιαπωνίας στην ASEAN θα δημιουργούσαν ανταγωνιστικές συνθήκες σε οτι αφορά την Κίνα, και θα απέτρεπαν η περιοχή να κυριαρχείται από τον βόρειο γείτονά της. <br /> <strong>Δεδομένου ότι οι ΗΠΑ είναι ο "μεγάλος επιστάτης" της αντι- κινεζικής στρατηγικής, ο ρόλος της είναι συνεπώς να φέρει σε επαφή τους δύο αυτούς σημαντικούς "μοχλούς". </strong>Αυτό εξηγεί γιατί η Ινδία κάλεσε την Ιαπωνία να λάβει μέρος σε μελλοντική τριμερή ναυτική άσκηση με τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Abe στη χώρα, μια κίνηση που επικρίθηκε έντονα από την Κίνα καθώς θεωρήθηκε ως απειλή. <br /> Αυτό είναι το πιο πρόσφατο βήμα στην εξελισσόμενη Ινδο- ιαπωνική ναυτική και στρατηγική σχέση, η οποία τελείται υπό την αιγίδα της Αμερικής. <br /> Είναι απόλυτα εφικτό οι δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί απο τις ΗΠΑ, την Ινδία και την Ιαπωνία στην αναζήτηση του χαμένου αεροπλάνου να συνεργάζονται ήδη προαιρετικά για τις τριμερείς ασκήσεις που θα λάβουν χώρα εντός του τρέχοντος έτος. <br /> <br /> <strong>Εν τω μεταξύ το Βιετνάμ και η Μαλαισία έχουν ασκήσει σκληρή κριτική εκατέρωθεν κατά τη διάρκεια της αναζήτησης. </strong><br /> Αυτό δείχνει ότι οι σχέσεις μεταξύ των μελών της ASEAN δεν είναι τόσο καλές όσο φαινεται ότι ήταν αρχικά, αντλώντας διάφορα ερωτήματα σχετικά με την ικανότητα της περιοχής κάποια μέρα να γίνει ένας ενιαίος οικονομικός, πολιτικός ή διπλωματικός φορέας. <br /> <strong>Η έλλειψη συντονισμού μεταξύ των μελών της ASEAN κατά την διάρκεια της αναζήτησης εγείρει σοβαρές αμφιβολίες για τη δυνατότητα μιας αποτελεσματικής περιφερειακής στρατιωτικής συμμαχίας - τύπου ΝΑΤΟ - κατά της Κίνας. </strong><br /> <br /> Χωρίς την εξωτερική αμερικανική διαχείριση και έλεγχο (ακριβώς όπως το ΝΑΤΟ) , τα μέλη πολύ πιθανόν να συνεχίσουν με τα δικά τους εθνικά συμφέροντα χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους, τους περιφερειακούς «συμμάχους» τους, κατι το οποίο ενδεχομένως να σημαίνει και μια πιθανή συμμαχία με την Κίνα, αν δωθούν τα κατάλληλα κίνητρα.  <br /> <br /> <strong>Αυτό αποδεικνύει ότι οποιαδήποτε στρατιωτική συμμαχία μεταξύ των χωρών αυτών είναι επιρρεπείς να πάρει μια αμερικανική πορεία, προκειμένου να διατηρηθεί η "καταπολέμηση" της Κίνας και η πρόληψη οποιασδήποτε απόκλισης από τον συγκεκριμένο στόχο </strong>- αν λάβουμε υπόψη τα οικονομικά ωφέλη που μπορεί να φέρει μια συνεργασία με το Πεκίνο. <br /> Δεσμεύοντας ορισμένα από τα μέλη της ASEAN στο προτεινόμενο Trans - Pacific "κλαμπ" της Αμερικής μπορεί να είναι το πρώτο βήμα προς μια αμερικανο-κεντρική κατεύθυνση στην περιοχή. <br /> <br /> Με την ανάπτυξη τόσων πολλών αεροπορικών και θαλάσσιων στρατιωτικών μονάδων από τόσες πολλές χώρες, η επιχείρηση τώρα αρχίζει να δείχνει περισσότερο σαν άσκηση κατά της πειρατείας στον κόλπο του Άντεν απ'οτι μια επιχείρηση αναζήτησης και διάσωσης.<br /> <br /> <strong>Όλες οι χώρες ειλικρινά έχουν τις καλύτερες πρόθεσεις για να βοηθήσουν πρός την ανεύρεση του αεροπλάνου αλλά θα ήταν ανόητο και αφελές να πιστεύουμε ότι οι στρατιωτικοί αναλυτές από όλες τις πλευρές, θα έχαναν μια τέτοια ευκαιρία. </strong><br /> <br /> Μόλις βρεθεί το αεροπλάνο, η στρατιωτικοποίηση δεν πρόκειται να τελειώσει, καθώς μπορεί πολυ εύκολα να προκύψουν διαφωνίες για το ποια χώρα έχει το δικαίωμα να περισυλλέξει το αεροπλάνο (αν όντως βρίσκεται στον ωκεανό) και το μαύρο κουτί του.<br /> Ανάλογα με το πού θα βρίσκεται, η σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας μπορεί να ισχύει μπορεί και να μην ισχύει, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με την<strong> εδαφική κυριαρχία και με το δικαίωμα των χωρών που έχουν πληγεί</strong> ( σε αυτή την περίπτωση, κυρίως η Κίνα ) να συμμετάσχουν σε αυτό το εγχείρημα. <br /> <br /> <strong>Το τελικό αποτέλεσμα θα χρησιμεύσει μόνο για να αυξήσει το αρνητικό κλίμα μεταξύ των πληθυσμών σε όλη την περιοχή και να υπονομεύσει τη διμερή ή / και τη πολυμερή εμπιστοσύνη.</strong> Αυτο θ<strong>α επηρεάσει τις διπλωματικές σχέσεις ASEAN - Κίνας ανοίγοντας τον δρόμο για κρατη που βρίσκονται εκτός περιοχής, όπως ειναι για παράδειγμα οι ΗΠΑ, η Ινδία και η Ιαπωνία, να εκμεταλλευτούν την ρίξη για τα δικά τους γεωπολιτικά πλεονεκτήματα. </strong><br /> <br /> Voice of Russia/Wikipedia<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι γεωπολιτικές συνέπειες της εξαφάνισης του Μποινγκ

Υπάρχουν αμέτρητες θεωρίες για το τι μπορεί να συνέβη στην πτήση των Malaysian Airlines. Ωστόσο οι θεωρίες παραμένουν θεωρίες με τις γεωπο...

Διαβάστε την συνέχεια

«Χαστούκι» του Ισραήλ στον Λευκό Οίκο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNw-W91E9ywSIzvlgYuUOTHo-i7A2900-iKABSqykaJ2GRd9i9vPlTBwLFvspwhV-awqn7eYDlHLNtU-6YY0p61dZNqAtziiJ1bob_wVRGC6nOeGwiR4vShU9iAWo1VrgTMwOFNO5zbWk/s1600/isr1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNw-W91E9ywSIzvlgYuUOTHo-i7A2900-iKABSqykaJ2GRd9i9vPlTBwLFvspwhV-awqn7eYDlHLNtU-6YY0p61dZNqAtziiJ1bob_wVRGC6nOeGwiR4vShU9iAWo1VrgTMwOFNO5zbWk/s640/isr1.jpg" width="640" /></a></div> <ul> <li><span style="color: #0b5394;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">«Καυστικότατος» έναντι του αμερικανού Προέδρου ο ισραηλινός υπουργός άμυνας </span></span></span></li> <li><span style="color: #990000;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">«Το Ισραήλ θα μπορούσε να δράσει μόνο του κατά του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν» </span></span></span></li> </ul> <div> <span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"></span></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Μετάφραση - <a href="http://www.ibtimes.co.uk/israel-defence-minister-moshe-yaalon-slams-barack-obamas-weak-feeble-foreign-policy-1440714">Απόδοση </a>Γ. Μοτσάκος <br /> Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών </b></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ δήλωσε, ότι η χώρα του δεν μπορεί να εξαρτάται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, «για να δράσει» κατά του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, καθώς και ότι το Ισραήλ μπορεί να στηρίζεται μόνο στον εαυτό του.</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο Moshe Yaalon δήλωσε ότι το Ισραήλ πιστεύει, ότι <b>«αυτός που θα πρέπει να καθοδηγήσει την εκστρατεία κατά του Ιράν είναι οι ΗΠΑ»</b>, αλλά αντ’ αυτού, η Ουάσιγκτον ξεκίνησε συνομιλίες με την Τεχεράνη. </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο ίδιος ανέφερε ότι <b>«το Ιράν έχει το πάνω χέρι στις συνομιλίες και ότι «εμείς (οι Ισραηλινοί) πρέπει να κοιτάξουμε τον εαυτό μας». </b></span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το Γραφείο του ισραηλινού ΥΠΑΜ M. Yaalon, επιβεβαίωσε τις δηλώσεις του, οι οποίες δημοσιεύτηκαν στην ισραηλινή εφημερίδα Haaretz, την Τρίτη, αλλά αρνήθηκε να σχολιάσει, εάν ο υπουργός άμυνας υποστηρίζει μια πιθανή ισραηλινή επίθεση στο Ιράν. </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο Yaalon «μίλησε ως παγκόσμια δύναμη» αναφέρει το αμερικανικό δημοσίευμα που υπογράμμισε ότι όσο αφορά το Ιράν, αυτό είναι έτοιμο να ξεκινήσει ένα νέο γύρο συνομιλιών, σχετικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα στη Βιέννη, αρνούμενο όμως ότι επιδιώκει την κατασκευή πυρηνικών όπλων. </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Μιλώντας σε εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, ο Yaalon επέκρινε την αντιληπτή διεθνώς αδυναμία του αμερικανού προέδρου Μ. Ομπάμα, σε ότι αφορά σε όλο τον κόσμο, την Κίνα, την Ουκρανία και την Μέση Ανατολή. </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>«Άκουσα φωνές δυσαρέσκειας στην περιοχή. Ήμουν στη Σιγκαπούρη και άκουσα την απογοήτευση που υπάρχει, για μια Κίνα που γίνεται όλο και πιο ισχυρότερη και τις ΗΠΑ που γίνονται όλο και πιο αδύναμες»</b>, είπε ο Yaalon. </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>«Κοιτάξτε τι συμβαίνει στην Ουκρανία, όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες καταδεικνύουν την αδυναμία τους, δυστυχώς»</b>, συνέχισε ο ίδιος. </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο ισραηλινός υπουργός Άμυνας «παιδαγωγώντας» τον αμερικανό Πρόεδρο τονίζει, ότι δεν είναι ενεργός στην αντιμετώπιση των πηγών της τρομοκρατίας στο εξωτερικό, παρά την εφαρμογή σχεδίου αποστολής αμερικανικών drones σε όλη την Ασία, εναντίον στόχων της τρομοκρατίας και την σύλληψη του Οσάμα Μπιν Λάντεν, συνεχίζει το δημοσίευμα. </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>«Αν καθίσει και περιμένει «στο σπίτι», η τρομοκρατία θα χτυπήσει και πάλι»</b>, δήλωσε ο Yaalon. </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>«Αυτός είναι ένας πόλεμος των πολιτισμών. Εάν η εξωτερική εικόνα σας είναι ατονία, αυτό δεν θα «πείσει» τον κόσμο. Κανείς δεν θα αντικαταστήσει τις ΗΠΑ ως «παγκόσμιο χωροφύλακα». Ελπίζω όμως ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ανακτήσουν τις αισθήσεις τους. Εάν δεν το κάνουν, θα αμφισβητηθεί η παγκόσμια τάξη, και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι οι πρώτες που θα υποφέρουν»</b>, δήλωσε ο Ισραηλινός ΥΠΑΜ!</span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /> </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #990000;"><b>Σχόλιο:</b></span> Οι δηλώσεις του Moshe Yaalon εναντίον του Μπάρακ Ομπάμα είναι πολύ σκληρές για έναν αμερικανό πρόεδρο, αλλά συνάμα προκαλούν έκπληξη. Καταδεικνύουν όμως με το πιο σαφή τρόπο, την έντονη διαφωνία μεταξύ της ισραηλινής ηγεσίας και της Ουάσιγκτον σε κρίσιμα και βασικά ζητήματα. </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Όσον αφορά το Ιράν, ο ίδιος ο πρωθυπουργός του Ισραήλ είχε δηλώσεις πριν 3 μήνες ότι «Ο Ροχανί είναι ένας λύκος μεταμφιεσμένος σε πρόβατο. Ένας λύκος που προσπαθεί να ρίξει στάχτη στα μάτια της διεθνούς κοινότητας. Όπως όλοι οι άλλοι, εύχομαι να μπορούσαμε να πιστέψουμε τα λόγια του Ροχανί, αλλά πρέπει να επικεντρωθούμε στις πράξεις του Ιράν». </span></div> <div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Οι απόψεις του ισραηλινού υπουργού άμυνας απηχούν σε ολόκληρη την ισραηλινή κυβέρνηση. Σύμφωνα και με παλαιότερες αλλά και τωρινές αντιδράσεις των ισραηλινών σε τέτοια ζητήματα ( Βλέπε Συρία), είναι πολύ πιθανή μία ισραηλινή καταδρομική επιχείρηση εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεως του Ιράν.</span></div> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

«Χαστούκι» του Ισραήλ στον Λευκό Οίκο

«Καυστικότατος» έναντι του αμερικανού Προέδρου ο ισραηλινός υπουργός άμυνας «Το Ισραήλ θα μπορούσε να δράσει μόνο του κατά του πυρηνικού...

Διαβάστε την συνέχεια

Η επόμενη ημέρα της Τουρκίας, τι θα σημάνει για την Ελλάδα;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsJQSDoSEoabdY-zu_FJKtGSbfPmBkZwT6pqocYu6W80Lk8TJbDOA4EUhwjwRtRaPFtF-vjopLD_61x4Tk-OPJrLwwIioYVpwBrKNlqqiWgg1qQc16Aa-GfiEoyAZRUBxhPemX7JdrEpI/s1600/08f81d57fa79ad6b388babab7b1574f1_XL.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsJQSDoSEoabdY-zu_FJKtGSbfPmBkZwT6pqocYu6W80Lk8TJbDOA4EUhwjwRtRaPFtF-vjopLD_61x4Tk-OPJrLwwIioYVpwBrKNlqqiWgg1qQc16Aa-GfiEoyAZRUBxhPemX7JdrEpI/s640/08f81d57fa79ad6b388babab7b1574f1_XL.jpg" width="640" /></a></div> <ul> <li><span style="color: #990000;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: medium;">Η κατάρρευση Ερντογάν φέρνει τους στρατηγούς στην εξουσία</span></span></li> <li><span style="color: #0b5394;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: medium;">Αιφνιδιασμός της Τουρκίας στο Αιγαίο με εγκλωβισμό και υφαρπαγή ελληνικού «ζωτικού χώρου»</span></span></li> <li><span style="color: #0b5394;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #990000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Πόσο έτοιμη είναι η κυβέρνηση στην Αθήνα, να αντιμετωπίσει μία τουρκική κίνηση απελπισίας;</span></span></span></li> </ul> <br /> Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ <br /> <br /> Τι πρόκειται να συμβεί στην Τουρκία; Το ερώτημα αυτό απασχολεί ολοένα και περισσότερο την Ελλάδα, σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. Η «τύχη» του σημερινού πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται ότι έχει «κλειδώσει» και θεωρείται σχεδόν αδύνατο να αναστραφεί η πτώση του άλλοτε πανίσχυρου ισλαμιστή, ο οποίος ονειρεύτηκε μία νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία, με τον εαυτό του στη θέση του… σουλτάνου. Η εμμονή του, για παραμονή στην εξουσία, τη στιγμή που η Τουρκία καταρρέει οικονομικά, αλλά και χάνει σημαντικά ως προς την δυναμική της στη διεθνή σκηνή, καθιστούν αναγκαία, αλλά και «δικαιολογημένη» την ό,ποια απόπειρα με κάθε τρόπο απομάκρυνσής του από την εξουσία…<br /> <br /> Τα μηνύματα της Ουάσινγκτον είναι πλέον κάτι περισσότερο από σαφή. Ο Ερντογάν θα «πέσει» και αυτό θα συμβεί με βίαιο τρόπο. Το αρχικό ζητούμενο είναι εάν η πτώση θα γίνει πριν ή μετά τις εκλογές της 30ης Μαρτίου. Και αυτό θα εξαρτηθεί από το μέγεθος της πίεσης που αισθάνονται οι ΗΠΑ σε σχέση με τα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά της σχέδια για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου (και όχι μόνο), όπου σκοπός είναι η τοποθέτηση –κυρίως- αμερικανικών εταιρειών εξόρυξης και εκμετάλλευσης φυσικού αερίου και πετρελαίου, προκειμένου να «σπάσει» το σχεδόν μονοπωλιακό καθεστώς πώλησης ενέργειας προς την Ευρώπη.<br /> <br /> Εάν, λοιπόν, η Ουάσινγκτον πιέζεται (από τις αμερικανικές εταιρείες) να «κλείσει» γρήγορα το project της Ανατολικής Μεσογείου, τότε οι επόμενες ημέρες θα είναι μία κόλαση για τον Ερντογάν, αφού αναμένεται να κινηθούν προς την κατεύθυνση της άμεσης εκδίωξης του τούρκου πρωθυπουργού όλες οι δυνάμεις που ελέγχει ο αμερικανικός παράγοντας μέσα στην Τουρκία.<br /> <br /> Εάν, όμως, οι ΗΠΑ θελήσουν να δώσουν μία τελευταία ευκαιρία αποχώρησης –χωρίς περαιτέρω κίνδυνο να βυθιστεί η Τουρκία σε εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις- στον Ταγίπ Ερντογάν, τότε η επόμενη ημέρα των τουρκικών εκλογών θα σημάνει και σπουδαιότατες εξελίξεις είτε αρνηθεί ο τούρκος πρωθυπουργός να παραιτηθεί (μόνος του έθεσε το θέμα της παραίτησής του σε περίπτωση που χάσει τις εκλογές), είτε παραιτούμενος θα παραδώσει την σκυτάλη και θα αποχωρήσει σιωπηλά, αναμένοντας την στιγμή της επανάκλησής του..<br /> Επειδή, όμως, ο χαρακτήρας του κ. Ερντογάν είναι αρκετά ιδιαίτερος, αλλά κι επειδή η σημερινή τουρκική αντιπολίτευση δεν έχει κατορθώσει να προσκομίσει σημαντικά πολιτικά οφέλη από τα όσα συμβαίνουν στην Τουρκία τους τελευταίους 9 μήνες, η πιθανότερη λύση (γι αυτό άλλωστε γίνεται και η αμερικανική αναφορά περί «βίαιης απομάκρυνσης» του Ερντογάν) είναι η επάνοδος των στρατιωτικών, μέσα από ένα «πραξικόπημα ανάγκης για να σωθεί η Τουρκία από την καταστροφή»…<br /> <br /> Αφού, όμως, η απομάκρυνση του Ερντογάν είναι κάτι παραπάνω από βέβαιη, ήδη είναι πολλοί εκείνοι που αναρωτιούνται τι ακριβώς μπορεί να σημαίνει αυτό για την Ελλάδα.<br /> <br /> Εάν ελέγξουμε την περίπτωση που η νέα κυβέρνηση (έστω και «προσωρινή» στρατιωτική ή κάποιας μικτής μορφής, αποτελούμενη δηλαδή από πολιτικούς και στρατιωτικούς) της Τουρκίας θελήσει να κινηθεί με τέτοιον τρόπο ώστε να απολαύσει της εμπιστοσύνης και της στήριξης του τουρκικού λαού, τότε η περίπτωση να θελήσει η νέα τουρκική κυβέρνηση να στραφεί προς την αδύναμη (οικονομικά και πολιτικά) Ελλάδα και να εκμεταλλευτεί (φυσικά με τη συναίνεση και τη βοήθεια πέραν του Ατλαντικού), αυξάνει κατακόρυφα…<br /> <br /> Μπορεί, λοιπόν, να συμβεί μία ελληνοτουρκική σύρραξη, έστω και σε επίπεδο θερμού επεισοδίου μεταξύ των δύο χωρών;<br /> Σαφέστατα ναι, αλλά χωρίς να επαναληφθεί απαραίτητα το «σκηνικό» των Ιμίων…<br /> <br /> Στην ερώτηση «πότε μπορεί να συμβεί μία τέτοια ελληνοτουρκική αντιπαράθεση», η απάντηση έχει δύο σκέλη.<br /> <br /> Η νέα τουρκική κυβέρνηση (στην οποία είναι απολύτως βέβαιο πως θα μετέχουν και στρατιωτικοί, λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα που θα έχει) έχει δύο επιλογές:<br /> Ή θα προσπαθήσει (με το αιτιολογικό προς τους πέραν του ατλαντικού συμμάχους) άμεσα να περάσει σε μία αιφνιδιαστική κίνηση, σε χρόνο και τόπο που θα αποφασιστεί (περίπου) την τελευταία στιγμή. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα πρέπει να θεωρείται απίθανο ένα «χτύπημα» κατά της Ελλάδας, μέσα στους επόμενους δύο μήνες. Μία τέτοια κίνηση θεωρείται ως οικονομική «αυτοκτονία» για την Τουρκία, αφού με δική της ευθύνη θα καταστρέψει την τουριστική κίνηση και φυσικά τα έσοδα από αυτήν, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.<br /> <br /> Η άλλη επιλογή της μετά Ερντογάν τουρκικής κυβέρνησης είναι το να επιχειρήσει να εκκαθαρίσει το εσωτερικό της Τουρκίας από τους αντιπάλους ισλαμιστές που κατέχουν θέσεις κλειδιά στην τουρκική κρατική μηχανή, προκειμένου λειτουργεί ανεμπόδιστα. Σε αυτή την περίπτωση, θα απαιτηθεί χρόνος, κατ’ ελάχιστον, ενός εξαμήνου, πράγμα που σημαίνει ότι εάν η Τουρκία «κοιτάξει» προς την Ελλάδα, αυτό θα συμβεί μετά τον Σεπτέμβριο του 2014. Έτσι, δεν θα ενοχληθούν οικονομικά και οι τουριστικές επιχειρήσεις (τουρκικές και ξένης ιδιοκτησίας) που υπάρχουν κυρίως στα ανατολικά παράλια του Αιγαίου και θα δοθεί μία ευκαιρία για μία ανάταξη της τουρκικής οικονομίας.<br /> <br /> Τι θα κάνει, λοιπόν, η Τουρκία; Θα προτιμήσει να αναταχθεί πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά πριν κινηθεί κατά της ευάλωτης (πολιτικά και οικονομικά) Ελλάδας ή θα επιχειρήσει το… αδιανόητο και απολύτως καταστροφικό για την ίδια, δηλαδή την δημιουργία ενός ελληνοτουρκικού επεισοδίου σε χρονική στιγμή ουσιαστικά μη προβλέψιμη, κερδίζοντας ένα σημαντικό στοιχείο, δηλαδή αυτό του αιφνιδιασμού;<br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση, στόχος μίας τέτοιας κίνησης από την πλευρά της Τουρκίας, θα είναι να μην υπάρξει διάρκεια στο επεισόδιο, αλλά και- κυρίως- να κατορθώσει να συσπειρώσει τον έντονα εθνικά και συναισθηματικά λειτουργούντα τουρκικό λαό. Για να κατορθώσει κάτι τέτοιο δεν απαιτείται μεγάλη η αντιπαράθεση να γίνει σε μεγάλη έκταση, αρκεί μία σειρά βραχονησίδων, ούτε να έχει τα πλήρη χαρακτηριστικά της σύγκρουσης, αρκεί να υπάρξει αιφνίδια κίνηση κύκλωσης του ενδιαφερόμενου από την Τουρκία θαλάσσιου ή νησιωτικού χώρου…<br /> <br /> Το μοναδικό «εμπόδιο» είναι η συνύπαρξη Ελλάδας και Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, η οποία δρα απαγορευτικά και εις βάρος του επιτιθέμενου, σε περίπτωση σύγκρουσης δύο μελών του. Εκτός και εάν ο επιτιθέμενος φροντίσει να εμφανισθεί ως… αμυνόμενος.<br /> <br /> Η Τουρκία της επόμενης ημέρας, αναδεικνύεται με ένα πλήθος ιδιαιτεροτήτων (ενδεχομένως και νεοτερισμών), με σταθερό το στοιχείο της επικινδυνότητας – επιθετικότητας και με επιπλέον δεδομένο την ανάγκη δημιουργίας μίας «σταθερότητας» η οποία θα επιτρέψει την ύπαρξη μίας κυβέρνησης για χρόνο ικανό ώστε να υλοποιηθούν οι κύριοι γεωπολιτικοί και γεωστρατηγικοί σχεδιασμοί των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής (και όχι μόνο).<br /> <br /> Τι έχει, άραγε, να αντιπαρατάξει η Ελλάδα σε μία τέτοια εξέλιξη των σημερινών γεγονότων στην Τουρκία;<br /> <br /> Με δεδομένη την αποτρεπτική ισχύ της χώρας, τα μάτια όλων στρέφονται στην πολιτική βούληση (ή υπακοή σε εντολές τρίτων) της κυβέρνησης, στο να υπερασπιστεί εγκαίρως και επαρκώς την ελληνική επικράτεια…<br /> <br /> Δυστυχώς, λόγω της στάσης που έχει επιδείξει μέχρι σήμερα η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου επί των εθνικών θεμάτων, δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναφέρονται σε επιλογή τακτικής υποχώρησης και περαιτέρω… «διαβουλεύσεων», η οποία θα σημάνει και μία νέα εθνική καταστροφή…<br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η επόμενη ημέρα της Τουρκίας, τι θα σημάνει για την Ελλάδα;

Η κατάρρευση Ερντογάν φέρνει τους στρατηγούς στην εξουσία Αιφνιδιασμός της Τουρκίας στο Αιγαίο με εγκλωβισμό και υφαρπαγή ελληνικού «ζωτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο στρατηγικός σχεδιασμός της Μόσχας βγαίνει… πού το πάει ο Πούτιν;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Crimea_Putin_Obama_cartoon.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-98273" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Crimea_Putin_Obama_cartoon.jpg" title="Crimea_Putin_Obama_cartoon" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Όλα δείχνουν ότι η κρίση στην Ουκρανία συνιστά και επισήμως την απαρχή ενός νέου «ψυχρού» πολέμου. Η αντιπαράθεση μεταξύ των ΗΠΑ, ως παγκόσμια ηγεμονική δύναμη, με τη Ρωσία, που διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο μετά την περίοδο αναδίπλωσης που ακολούθησε τη διάλυση της ΕΣΣΔ, δεν περιορίζεται στην Ουκρανία και δεν αφορά μόνον τους δύο τους. Επηρεάζει άμεσα ή έμμεσα τις ισχυρότερες περιφερειακές δυνάμεις, όπως την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Κίνα, αλλά και τους συσχετισμούς σε πολλαπλές εστίες έντασης και ανταγωνισμού σε πλανητικό επίπεδο.</strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">Του Σωτήρη Δημόπουλου</span></strong><br /> Για να ανασταλεί αυτή η διαδικασία, βασική προϋπόθεση είναι<strong> η υποχώρηση της Ρωσίας</strong>. Που σημαίνει άρνηση από τη Μόσχα της προσάρτησης της Κριμαϊκής χερσονήσου, που μπήκε πλέον στη τελική της φάση, αλλά και άρνηση της «υποχρέωσής» της για προστασία των Ρώσων και φιλορώσων κατοίκων της ανατολικής και νότιας Ουκρανίας. <strong>Αν δεν συμβούν αυτά, τότε το παιχνίδι της Ουκρανίας θα φανεί ότι το έχει κερδίσει ο Πούτιν.</strong> Κι αυτό το ενδεχόμενο είναι οδυνηρό για τον Ομπάμα και την αμερικανική εξωτερική πολιτική.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Putin_Shoigu_Military.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-98272" height="262" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Putin_Shoigu_Military.jpg" title="Putin_Shoigu_Military" width="420" /></a><br /> <strong>Τι πιθανότητες υπάρχουν, όμως, να υποχωρήσει τώρα η Ρωσία; Καμία! Εκτός και αν ανατραπεί ο Πούτιν και τη θέση του πάρει κάποιος που είναι αντίθετος με την αυτοκρατορική οπτική του σημερινού προέδρου, αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ρώσων πολιτών.</strong> Κάτι που φαντάζει, επίσης, απίθανο αυτή τη στιγμή. Μια άτακτη ρωσική υποχώρηση, με τα σημερινά δεδομένα, θα την επέβαλε μόνον η βύθιση της Ρωσίας στο χάος μετά από οικονομική κατάρρευση (ίσως σε συνδυασμό με συντονισμένες αποσχιστικές εξεγέρσεις των μουσουλμανικών λαών, κυρίως στο Βόρειο Καύκασο).<br /> Είναι ικανές οι οικονομικές κυρώσεις που θα αποφασίσει η Δύση να επιφέρουν αυτό το αποτέλεσμα; Χωρίς, ταυτόχρονα, να δημιουργηθούν <strong>σοβαρές αρνητικές επιδράσεις στις οικονομίες των δυτικών</strong> και ιδιαίτερα των ευρωπαϊκών οικονομιών; Μένει να αποδειχθεί.<br /> Για την ώρα, πάντως, <strong>η Μόσχα φαίνεται να κινείται βάσει σχεδίου</strong>. Μετά το δημοψήφισμα της Κριμαίας, που απέδειξε ότι έχει την αποφασιστικότητα να την κερδίσει – χωρίς μια τουφεκιά, σειρά έχουν οι ανατολικές και νότιες περιφέρειες.<br /> <br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <i>Ο Πούτιν «ποντάρει» στο γεγονός ότι την εξουσία στο Κίεβο την έχουν καταλάβει ακραίες πολιτικές δυνάμεις. Η δράση των ακροδεξιών προσδίδει «νομιμοποίηση» στις παρεμβάσεις του, και όπως αναμένεται, οι ομάδες αυτές θα κινηθούν με την ίδια βιαιότητα απέναντι στις απόπειρες αυτονόμησης των περιοχών των ανατολικών και νότιων περιοχών.</i></div> <div style="text-align: left;"> <i><br /></i></div> </div> Οι νεο-ναζιστικές εξτρεμιστικές οργανώσεις ήσαν σίγουρα κατάλληλες για την κατάληψη της εξουσίας, αλλά είναι <strong>ελάχιστα ικανές να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη όχι μόνον στους ρωσόφωνους αλλά σε όλο το πληθυσμό</strong> και ιδιαίτερα στο μωσαϊκό των εθνοτήτων της Ουκρανίας.<br /> Στο στρατηγικό σχεδιασμό των Ρώσων το ιδανικό σενάριο είναι σίγουρα αυτό που στοχεύει στον έλεγχο συγκεκριμένων περιφερειών: του <strong>Χάρκοβου </strong>(πληθυσμός: 2.914 εκ., Ρώσοι: 33.2%), του <strong>Λουγκάνσκ </strong>(2.546 εκ., 44,8%), του <strong>Ντονιέτσκ</strong> (4.841 εκ., 43.6%), του <strong>Ντιεπροπετρόφσκ </strong>(3,567 εκ. 24,2%), του <strong>Ζαπαρόζε </strong>(1,929 εκ., 32%) και της <strong>Οδησσού </strong>(2.469 εκ., 27,4%).<br /> Να σημειωθεί ότι σ’ αυτές τις περιοχές τα <strong>φιλορωσικά αισθήματα</strong> είναι έντονα όχι μόνον στους, εγγεγραμμένους στην απογραφή, Ρώσους αλλά και στη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού.<br /> <br /> Η ζώνη, όμως, της ρωσικής επιρροής επεκτείνεται δυτικότερα από τη περιοχή Μπουτσάκ, στη νοτιοδυτική Ουκρανία, έως το έδαφος της Μολδαβίας. Εκεί, <strong>η αυτοανακηρυγμένη Δημοκρατία της Υπερδνειστερίας (555 χιλ. κατ.) έχει ήδη ζητήσει, μετά από δημοψήφισμα το 2006, την ένωσή της με τη Ρωσία</strong>. Αλλά και ο πληθυσμός των τουρκόφωνων, χριστιανών ορθόδοξων, Γκαγκαούζων, (150 χιλ.) εκδήλωσε, σχεδόν ομόφωνα, σε δικό του δημοψήφισμα, στις 3 Φεβρουαρίου, τη διάθεσή του να ενταχθεί στην Τελωνειακή Ένωση που προωθεί η Ρωσία και όχι στην Ε.Ε.<br /> <strong>Οι εφεδρείες αυτές του Πούτιν είναι πολύτιμες σε ότι αφορά το διακύβευμα της πόλης της Οδησσού, που διαθέτει και το σημαντικότερο λιμάνι της χώρας.</strong> Χωρίς έξοδο προς τη θάλασσα, χωρίς τη βιομηχανική παραγωγή της ανατολικής Ουκρανίας και χωρίς το ρωσικό φυσικό αέριο, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι το δυτικό τμήμα της Ουκρανίας είναι καταδικασμένο σε οικονομικό μαρασμό.<br /> <strong>Χωρίς αμφιβολία, η διχοτόμηση της Ουκρανίας, εφόσον επικρατήσει ο ρωσικός σχεδιασμός, είναι σενάριο εξαιρετικά αρνητικό για τη δύση.</strong> Ένα ανάπηρο κράτος, που θα έχει ανάγκη συνεχούς στήριξης για την επιβίωσή του, μπορεί να είναι χρήσιμο μόνο ως έδαφος για την ανάπτυξη στρατιωτικών εγκαταστάσεων και οπλικών συστημάτων του ΝΑΤΟ εγγύτερα στη Ρωσία.<br /> <strong>Για τη Μόσχα, όμως, συνεπάγεται ότι θα ελέγχει τις βόρειες και βορειοανατολικές ακτές της Μαύρης Θάλασσας, θα αποκτήσει de facto τεράστια εδάφη, </strong>κατοικημένα με κατ’ εξοχήν φιλικό πληθυσμό (εκτός βεβαίως του ταταρικού πληθυσμού της Κριμαίας που μπορεί, λόγω των αντιρωσικών του αισθημάτων, να οδηγηθεί στον εξτρεμισμό), και <strong>θα αποδείξει ότι μπορεί να αψηφά τις ΗΠΑ</strong>.<br /> <!-- /metas --> <br /> Το ενδεχόμενο αυτό <strong>καθιστά ήδη κάθε αντιπαράθεση Αμερικανών και Ρώσων, σε κάθε σημείο του πλανήτη όπου συγκρούονται τα συμφέροντά τους, σκληρότερη και πιο επικίνδυνη</strong>. Κι αυτό, στην Ελλάδα οφείλουμε να το λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν μας, γιατί μας αφορά άμεσα.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο στρατηγικός σχεδιασμός της Μόσχας βγαίνει… πού το πάει ο Πούτιν;

Όλα δείχνουν ότι η κρίση στην Ουκρανία συνιστά και επισήμως την απαρχή ενός νέου «ψυχρού» πολέμου. Η αντιπαράθεση μεταξύ των ΗΠΑ, ως παγκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μόσχα: Σφίγγει τη ‘θηλιά’ και στη Γεωργία… οι ΗΠΑ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/GEORGIA_RUSSIA_BBC.gif" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-98268" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/GEORGIA_RUSSIA_BBC.gif" title="GEORGIA_RUSSIA_BBC" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Παριστάνουν ότι δεν είδαν και δεν άκουσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, σε μια προσπάθεια να συγκαλύψουν την αδυναμία αντίδρασης στην άμεση γεωπολιτική περιφέρεια της Ρωσίας.</strong><br /> Όσο όμως αυτή η κατάσταση συνεχίζεται, τόσο χώρες που επένδυσαν στις διμερείς σχέσεις με την Ουάσιγκτον <strong>θα «προσγειώνονται» στην πραγματικότητα</strong> και θα αντιλαμβάνονται ότι <strong>η γεωγραφία και η ισχύς, όχι η ελεύθερη βούληση και η επιθυμία,</strong> καθορίζει τα όρια εντός τον οποίων μπορεί κανείς να κινείται…<br /> Με την προσοχή των διεθνών μέσων ενημέρωσης να είναι εστιασμένη στην Ουκρανία, <strong>κανείς δεν δείχνει να ασχολείται με τη Γεωργία,</strong> τη χώρα που ο τότε πρόεδρός της, Μιχαήλ Σαακασβίλι, οδήγησε σε πόλεμο με τη Ρωσία, ευελπιστώντας ότι θα προστρέξουν σε βοήθειά της οι αμερικανικές και οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις. <strong>Διαψεύστηκε με τον πιο τραγικό τρόπο </strong>(βλ. σχετικό χάρτη του BBC),<strong> ακρωτηριάζοντας τη χώρα του (Αμπχαζία και Νότια Οσετία)</strong>. Τα ίδια παθαίνει τώρα και η Ουκρανία με την Κριμαία.<br /> <br /> Το ενδιαφέρον όμως είναι, ότι ενώ οι σχέσεις Μόσχας-Τιφλίδας έδειχναν να εξομαλύνονται σταδιακά, <strong>η Μόσχα σφίγγει ξαφνικά «τα λουριά» στη Γεωργία όπως μας πληροφορεί το Jamestown Foundation</strong> και επιδεικνύοντας σκοπίμως προκλητική συμπεριφορά, στην ουσία προκαλεί ευθέως τις ΗΠΑ, που έπεσαν στην παγίδα της αντιπαράθεσης με τη Μόσχα, <strong>σε τόπο και χρόνο που επέλεξε η τελευταία…</strong><br /> Το τελευταίο διάστημα σημειώθηκαν <strong>παραβιάσεις του γεωργιανού εναέριου χώρου από ρωσικά ελικόπτερα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη,</strong> ενώ διακόπηκαν ξαφνικά οι επαφές των δυο πλευρών με στόχο τη σταδιακή εξομάλυνση. Πρόσχημα αλλά και πραγματική αιτία ταυτόχρονα, είναι η δυσαρέσκεια των Ρώσων για την <strong>απόφαση του Κοινοβουλίου της Γεωργίας να καταδικάσει τα γεγονότα στην Κριμαία…</strong><br /> Οι συνομιλίες για τις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις των δυο χωρών <strong>διακόπηκαν </strong>και πλέον ανοικτό είναι το ενδεχόμενο <strong>να επανέλθει το εμπάργκο στις εισαγωγές ρωσικών προϊόντων (οι εξαγωγές μεταλλικού νερού και κρασιού είναι κρίσιμες),</strong> κάτι που θα έχει καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία της Γεωργίας.<br /> <div style="text-align: center;"> <i>Ο πρόεδρος, Γκιόργκι Μαργκβελασβίλι διαμαρτύρεται, μιλώντας για κατάφωρη παραβίαση και πρόκληση, καθώς επίσης και για τον συντονισμό της χώρας του με τη διεθνή κοινότητα για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Τα ίδια έλεγα και οι Ουκρανοί. Ο δε πρωθυπουργός, Ιρακλί Γκαριμπασβίλι, δεν κρύβει την αγωνία του, καθώς πλησιάζει ο Αύγουστος που έχει προγραμματιστεί η υπογραφή συμφωνίας σύνδεσης της Γεωργίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πάλι Ουκρανία θυμίζει…</i></div> <!-- /metas --> <br /> Το ερώτημα είναι <strong>με ποια λογική η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να εκθέτει σε τόσο μεγάλους κινδύνους, χώρες με τις οποίες υποτίθεται θέλει να αναπτύξει τις σχέσεις για να τις βοηθήσει, όχι να τις καταστρέψει…</strong> κανείς δεν βρέθηκε να πει στις Βρυξέλλες, ότι οι Ρώσοι θα μπορούσαν με ευκολία να αποκόψουν τους μεταφορικούς οδικούς άξονες της χώρας, στραγγαλίζοντάς την οικονομικά <strong>σε επίπεδο ασφυξίας;</strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Μόσχα: Σφίγγει τη ‘θηλιά’ και στη Γεωργία… οι ΗΠΑ;

Παριστάνουν ότι δεν είδαν και δεν άκουσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, σε μια προσπάθεια να συγκαλύψουν την αδυναμία αντίδρασης στην άμεση γεωπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Αχμέτ Νταβούτογλου φοβάται κουρδικό δημοψήφισμα;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Davutoglu1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-98244" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Davutoglu1-300x143.jpg" title="Davutoglu" width="620" /></a></div> <br /> <strong>Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, βάσει του οποίου οι κάτοικοι της Κριμαίας ζητούν την ενσωμάτωσή της στη Ρωσία. Αυτό ξεκαθάρισε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, σημειώνοντας παράλληλα τους φόβους του για την τύχη των Τατάρων της Κριμαίας.</strong><br /> Όχι τυχαία, ο Νταβούτογλου προέβη στις ανωτέρω δηλώσεις, μετά από συνάντηση που είχε στην Άγκυρα με <strong>τον εκπρόσωπο των Τατάρων της Κριμαίας, Μουσταφά Κιρίμογλου</strong>. Ο Νταβούτογλου τόνισε ότι <strong>το 12% του πληθυσμού της Κριμαίας</strong> αποτελείται από σουνίτες μουσουλμάνους, στο θρήσκευμα, Τατάρους.<br /> Ο Νταβούτογλου εξέφρασε επίσης τους φόβους του, ότι το δημοψήφισμα θα ανοίξει το κουτί της Πανδώρας, σε όλες τις χώρες της Ευρασίας, όπως είπε. «<strong>Η προστασία των Τατάρων αποτελεί, για μας, στρατηγική προτεραιότητα</strong>», είπε ο Νταβούτογλου στον Μουσταφά Κιρίμογλου, ο οποίος (τυχαία;) είχε προηγουμένως επισκεφτεί τις <strong>Βρυξέλες</strong>, όπου είχε επαφές με αξιωματούχους <strong>της ΕΕ και το ΝΑΤΟ</strong> (αλήθεια υπό ποία ιδιότητα;). Ο Κιρίμογλου θα συναντηθεί και με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ερντογάν.<br /> <!-- /metas --> <br /> Παρόλα αυτά, ο Νταβούτογλου, έχει ήδη εκφράσει δημόσια τις αντιρρήσεις του σε <strong>πιθανή επιβολή οικονομικών κυρώσεων</strong> – τις οποίες θα υποχρεωθεί να εφαρμόσει και η Τουρκία – αφού η χώρα του έχει ιδιαίτερα στενές <strong>οικονομικές και όχι μόνο σχέσεις με τη Ρωσία και εξαρτάται απολύτως ενεργειακά</strong> από το ρωσικό φυσικό αέριο.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο Αχμέτ Νταβούτογλου φοβάται κουρδικό δημοψήφισμα;

Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, βάσει του οποίου οι κάτοικοι της Κριμαίας ζητούν την ενσωμάτωσή της στη Ρωσία...

Διαβάστε την συνέχεια