Τουρκικά νταηλίκια με νατοϊκό μανδύα. Τους γύρισαν μπούμερανγκ από το ΓΕΕΘΑ.

<img height="360" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2022/11/exercise-1068x601.jpeg" width="739" /><br /><br />Του <b>Χρήστου Μαζανίτη</b><br /><div>Οι Τούρκοι επιχείρησαν να φέρουν το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και να νομιμοποιήσουν από την πίσω πόρτα τα κατεχόμενα σε πολυεθνική άσκηση στην Μεσόγειο. Χάρη στην έγκαιρη αντίδραση του ΓΕΕΘΑ έσπασαν τα μούτρα τους.<br /><br />Αυτές τις μέρες διεξάγεται στη περιοχή δυτικά και νοτιοδυτικά Κρήτης η γνωστή αεροναυτική άσκηση ΝΗΡΗΙΣ 22, υπό τον συντονισμό και έλεγχο του ΓΕΕΘΑ, όπως όλες αυτού του τύπου οι ασκήσεις, που ναι μεν είναι εθνικές, αλλά με την πρόσκληση φίλων και συμμάχων να λάβουν μέρος σε αυτές μετατρέπονται σε πολυεθνικές-διασυμμαχικές, για αυτό και ο διεθνής τους όρος είναι INVITEX.<br /><br />Γνωστά πράγματα και τετριμμένα αυτά για τις Ένοπλες Δυνάμεις μας…<br /><br />Φέτος λοιπόν κατά την έναρξη του σχεδιασμού και της προετοιμασίας της INVITEX «NIRIIS-22», εκτός από τις ελληνικές αεροναυτικές δυνάμεις και άλλα φίλα και σύμμαχα κράτη (με πλοία από Ισραήλ, ΗΠΑ, Βέλγιο, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Τουρκία και με παρατηρητές από Αλβανία, Αίγυπτος, Βουλγαρία, ΗΑΕ, ΗΠΑ, Ισραήλ, Κύπρος, Σαουδική Αραβία), προσκλήθηκε και το ΝΑΤΟ να συμμετάσχει με τις Μόνιμες Ναυτικές του δυνάμεις στη Μεσόγειο την SNMG 2 και την SNMCMG 2 (ναυτικές μονάδες κρούσης δηλαδή και ναρκοθηρευτικά).<br /><br />Έγιναν οι γνωστές συσκέψεις για το στήσιμο της άσκησης (προκαταρκτική, κύρια, τελική), με τον συντονισμό του ΓΕΕΘΑ και με την παρουσία όλων των συμμετεχόντων, ρυθμίστηκαν τα πάντα και φθάσαμε στο παρά πέντε… Τόπος συγκέντρωσης που αλλού; Στην πολυτιμότερη βάση της Μεσογείου, στη Σούδα. «Το περιδέραιο της Μεσογείου» όπως την είχε χαρακτηρίσει ο πρώην πρέσβης και νυν γραμματέας Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζέφρι Πάιατ.<br /><br />Στο enikos.gr έχουμε πολλάκις γράψει για τη σημασία που αποδίδουν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις στη Σούδα – και στην Κρήτη γενικότερα – και για τον ρόλο και τις αποφάσεις του Αρχηγού τους σχετικά με τις νέες υποδομές και δυνάμεις που έχει αποφασίσει να αναπτυχθούν στην Κρήτη (ναύσταθμος όπου θα ναυλοχεί μόνιμα ο μισός στόλος μας ή Στόλος Μεσογείου όπως αναμένεται να ονομαστεί, νέα βάση της Πολεμικής Αεροπορίας, ελικόπτερα, αερομεταφερόμενες μονάδες κλπ).<br /><br />Τα νταηλίκια…</div><div><br />Στη Σούδα, λοιπόν, σε αυτό που αποκαλείται διεθνώς «pre-sail conference» κι ενώ όλα κι όλοι ήταν έτοιμοι να ξεκινήσουν… εμφανίστηκαν οι Τούρκοι κυβερνήτες των πλοίων με τα οποία συμμετείχαν (οι καλοί μας γείτονες) στις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις, 3 στον αριθμό, (1 φρεγάτα και 2 ναρκοθηρευτικά) και κατά την πάγια τακτική της Τουρκίας, ιδιαιτέρως πρόσφατα, που συμπυκνώνεται στο «ανέδειξε ένα πρόβλημα σε κάθε δραστηριότητα του ΝΑΤΟ, για να την χαλάσεις», ανακάλυψαν (τότε) ότι στην άσκηση έχει προσκληθεί και συμμετέχει και η Κύπρος με αξιωματικό παρατηρητή.<br /><br />Πεδίο δόξης λαμπρό λοιπόν για τους Τούρκους… σαν να ήταν έτοιμοι από καιρό (μήπως ήταν;), και τι έκαναν;<br /><br />Απαίτησαν από το ΝΑΤΟ και μάλιστα σε πολύ ψηλό επίπεδο, στον Ναυτικό Διοικητή του ΝΑΤΟ (MARCOM) και στο Ανώτατο Συμμαχικό Στρατηγείο Δυνάμεων Ευρώπης (SHAPE) να αποχωρήσει άμεσα από την άσκηση η Κύπρος!<br /><br />Αιτιολογικό; Τα γνωστά γραφικά δηλαδή των Τούρκων, οι οποίοι δεν αναγνωρίζουν την Κύπρο, που δυστυχώς όμως βρίσκουν ευήκοα ώτα ακόμα στο ΝΑΤΟ…<br /><br />Τα ευήκοα ώτα, αρχικά φάνηκε να υιοθετούν τις τουρκικές ασυναρτησίες, ιδιαιτέρως ο MARCOM (βρετανός γαρ…). Αλλά και στο SHAPE (SACEUR) άρχισαν να το σκέπτονται. Μόλις έγινε αντιληπτό από τους Αξιωματικούς-επιτελείς μας σε αυτά τα Στρατηγεία, αλλά και στις SNMG2 και SNMCMG2, αναφέρθηκε αμέσως στο ΓΕΕΘΑ.<br /><br />Ενημερώθηκε ο Αρχηγός, Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος και η κατεύθυνση ήταν να ενημερωθούν οι ΝΑΤΟϊκές αρχές στο πιο ψηλό επίπεδο ότι εάν συνέβαινε αυτό που ζητούσαν οι Τούρκοι, που ήταν πέραν πάσης λογικής, δεοντολογίας, συμμαχικής πρακτικής και νοοτροπίας, και βεβαίως κατά πλήρη παράβαση του διεθνούς δικαίου και ψηφισμάτων του ΟΗΕ, τότε η δυσαρέσκεια της Ελλάδος θα γινόταν έντονα αντιληπτή στη Συμμαχία και όχι με ευθύνη της Ελλάδος, αλλά του ΝΑΤΟ, δεδομένου ότι η τουρκική στάση ήταν επιεικώς απαράδεκτη και εξοργιστική, τόσο από πλευράς ΝΑΤΟ όσο και διεθνούς νομιμότητας.<br /><br />Μεταφέρθηκε επίσης η αυστηρή σύσταση για την απαίτηση να διεξαχθεί η άσκηση με τη συμμετοχή των δυνάμεων της Συμμαχίας σύμφωνα με τη σχεδίαση, διαφορετικά οι συνέπειες των επόμενων παρεμβάσεών μας θα ήταν πολύ σοβαρές για τους εμπλεκόμενους. Μετά από πολύωρες επαφές μέχρι αργά το βράδυ της Δευτέρας, τελικά αποφασίστηκε από τις Αρχές της Συμμαχίας ότι οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ θα παραμείνουν και θα λάβουν μέρος στην άσκηση κανονικά και σύμφωνα με τα σχεδιασθέντα.<br /><br />Παγωμάρα στους Τούρκους (που μεταξύ μας, όλα αυτά τα χρόνια ήταν αλλιώς συνηθισμένοι και κάτι τέτοια πριν δυο χρόνια ήταν «ευκολάκια» για αυτούς, τα «περνούσαν» εύκολα κι ανώδυνα για τους ίδιους…).<br /><br />Και τι έκαναν οι… αφεντάδες της Μεσογείου, που κατά τα λεγόμενα και χάρτες τους είναι και… της μισής υφηλίου; Πήραν τα μπογαλάκια τους και φύγανε θυμωμένοι… κι ας είχαν την υποχρέωση του Διοικητού των Νατοϊκών πλοίων ναρκοπολέμου (SNMCMG2)… κι ας βασιζόταν η Συμμαχία και στα δικά τους μέσα, ειδικά αυτή την περίοδο, για την κατά το δυνατόν αρτιότερη εκτέλεση της αποστολής του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο, μεσούντος του πολέμου της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας… κι ας ήξεραν ότι θα δημιουργήσουν δισεπίλυτο πρόβλημα στη συμμαχία, της οποίας αποτελούν τις δεύτερες πλέον πολυάριθμες και ισχυρές δυνάμεις, όπως τους αρέσει να κομπορρημονούν κατά καιρούς!!!<br /><br />Κι ο λόγος;<br />Ό,τι το ΝΑΤΟ τελικά υιοθέτησε την Ελληνική θέση, ότι δεν είναι δυνατόν στο 21ο αιώνα να αποκλείονται κράτη και δυνάμεις που θέλουν να συνεισφέρουν στη Συμμαχία ή να συνασκούνται με αυτήν, γιατί δεν αρέσει στην Τουρκία!!!<br /><br />Το σοβαρό αυτό επεισόδιο που φέρνει σήμερα στο φως της δημοσιότητας το enikos.gr πρέπει να απασχολήσει έντονα την Ευρώπη και κυρίως την Συμμαχία.<br /><br />Ήδη υπάρχουν φωνές (και μέσα στη Συμμαχία, αλλά και σε άλλα ισχυρά κέντρα) που λένε ότι η Τουρκία εκμεταλλεύεται ωμά και ξεδιάντροπα το ΝΑΤΟ για την προώθηση, απαράδεκτων και εξώφθαλμα παραβατικών πολιτικών της (στην καλύτερη περίπτωση) κι ότι πολλές, πάρα πολλές φορές, μοιάζει να εξυπηρετεί αντίπαλα κι αντίρροπα προς τη Συμμαχία συμφέροντα, φέρνοντας διαρκώς προσκόμματα και δημιουργώντας διαρκώς τριβές στην Νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, κατ’ εντολήν «άλλων» (στη χειρότερη περίπτωση).<br /><br />Όμως αυτό πρέπει δυναμώσει και να φτάσει μέχρι και την κεφαλή της Συμμαχίας, τον ΓΓ Γενς Στόλτενμπεργκ, που επιμένει να τηρεί την αυστηρή γραμμή των ίσων αποστάσεων και τις πρακτικές του «Πόντιου Πιλάτου». Κι αυτό δεν περνά απαρατήρητο από κανέναν πλέον… πως θα μπορούσε άλλωστε, είναι τόσο εξώφθαλμο!!!<br /><br />Επειδή όμως δεν υπάρχει άλυτο πρόβλημα, αποφασίστηκε από τη Συμμαχία, την διοίκηση της SNMCMG 2 (απ’ όπου αποχώρησε ελαφρά τη καρδία ο Τούρκος Διοικητής, υπακούοντας προφανώς στις εντολές της Αγκύρας) να την αναλάβει ο Αμερικανός Διοικητής της SNMG 2 και η άσκηση θα διεξαχθεί κανονικά με όλους τους υπόλοιπους φίλους, εταίρους και συμμάχους.<br /><br />Τα συμπεράσματα και το μέλλον<br />Η επαγρύπνηση, οι πάγιες εντολές για επίγνωση όλων των διαδραματιζομένων σε όλα τα κλιμάκια της Συμμαχίας εκ μέρους των υπηρετούντων Ελλήνων επιτελών σε νατοϊκές θέσεις και τα άγρυπνα και γρήγορα αντανακλαστικά των αρμοδίων επιτελών και χειριστών του ΓΕΕΘΑ, όρισαν, απαίτησαν και τελικά εξασφάλισαν για ακόμα μία φορά την επίδειξη ουδετερότητας εκ μέρους του ΝΑΤΟ. Κάτι το οποίο, όπως γνωρίζουν οι «παροικούντες στην Ιερουσαλήμ» κι ασχολούμενοι με τα νατοικά, δεν ήταν, ούτε είναι δεδομένο… Μέχρι πρότινος, αρκετές φορές το ΝΑΤΟ μας συνήθιζε στην τήρηση αρκετές φορές επώδυνων “ίσων” αποστάσεων.<br /><br />Κάτι φαίνεται να αλλάζει στη Συμμαχία και αυτό προφανώς οφείλεται και σε εμάς και στην πολυδιάστατη πολιτική και στρατιωτική διπλωματία μας την τελευταία τριετία.<br /><br />Αλλά θα τολμήσουμε να γράψουμε ότι οι Τούρκοι φαίνεται ότι έχουν καταφέρει να τους εξοργίσουν όλους… ή τουλάχιστον προσπαθούν πολύ έντονα να το πετύχουν!</div><div><br /></div><div><a href="http://enikos.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκικά νταηλίκια με νατοϊκό μανδύα. Τους γύρισαν μπούμερανγκ από το ΓΕΕΘΑ.

Του Χρήστου Μαζανίτη Οι Τούρκοι επιχείρησαν να φέρουν το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και να νομιμοποιήσουν από την πίσω πόρτα τα κατεχόμεν...

Διαβάστε την συνέχεια

H ετοιμότητα Zelensky για διάλογο με τη Ρωσία δείχνει διχασμό του ΝΑΤΟ - Γιατί οι ΗΠΑ τον πιέζουν να επιστρέψει στο τραπέζι

<div><img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/images/zelensky_sullivan.jpg" width="748" /></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Διχασμένο το ΝΑΤΟ. Η Γερμανία σκοπεύει να βελτιώσει τις σχέσεις της με τη Ρωσία και την Κίνα, παρά τις αντιρρήσεις των ΗΠΑ</span>.</h3>Η προθυμία του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky για διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία είναι ενδεικτική του διχασμού που επικρατεί στους κόλπους του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με τον Baris Doster, αρθρογράφο της αντιπολιτευόμενης τουρκικής εφημερίδας Cumhuriyet.<br />"Τελικά, συνέβη κάτι που ήταν αναμενόμενο. Όπως αναφέρουν ήδη εδώ και αρκετές ημέρες τα κυρίαρχα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, η πίεση των ΗΠΑ προς την Ουκρανία προκειμένου να την αναγκάσουν να επιστρέψει σε διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία έφερε αποτελέσματα.<br /><br />Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Zelensky δήλωσε ότι είναι ανοιχτός σε συνομιλίες με τη Ρωσία και ότι θέτει διάφορους όρους γι' αυτό.<br />Η δήλωση αυτή όχι μόνο δίνει μια ιδέα για την κατάσταση της Ουκρανίας στο μέτωπο, αλλά υποδεικνύει επίσης ένα σχίσμα στο εσωτερικό της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας", έγραψε ο δημοσιογράφος, όπως μεταδίδει το ρωσικο πρακτορείο Ειδήσεων TASS.<br /><br />Περιορισμένη η επιρροή των ΗΠΑ<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, "οι ΗΠΑ δεν έχουν τέτοια επιρροή στους συμμάχους τους όπως παλαιότερα και δεν είναι αποτελεσματικές στον περιορισμό των αντιπάλων και των αντιπάλων τους". "<br />Ο πόλεμος μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας το απέδειξε για άλλη μια φορά.<br />Η Γερμανία σκοπεύει να βελτιώσει τις σχέσεις της με τη Ρωσία και την Κίνα, παρά τις αντιρρήσεις των ΗΠΑ.<br />Από τη Βόρεια Κορέα μέχρι το Ιράν, από τη Συρία μέχρι την Κούβα, πολλές χώρες αντιστέκονται στις ΗΠΑ. Ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης επεκτείνεται.<br />Η πρωτοβουλία Belt and Road αναπτύσσεται.<br />Οι τεταμένες σχέσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Σαουδικής Αραβίας για την παραγωγή πετρελαίου και οι αρνητικές αντιδράσεις που προκάλεσαν είναι γνωστές.<br />Ας μην ξεχνάμε ότι η Ολλανδία ήρε τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας", πρόσθεσε ο αρθρογράφος.<br />Σημειώνει επίσης ότι "οι ΗΠΑ δεν έχουν τη δύναμη να επιβάλλουν τάξη στον κόσμο και να εισάγουν νέους κανόνες".<br />"Το δόγμα [της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ] ήταν πολύ υποκειμενικό, πολύ εγωιστικό, πολύ συγκαταβατικό", εξήγησε ο Τούρκος αρθορογράφος.<br /><br />Η χαλάρωση της στάσης του Κιέβου μετά τις αμερικανικές πιέσεις<br /><br />Νωρίτερα, το Politico ανέφερε ότι η αμερικανική κυβέρνηση προέτρεψε τον Zelensky να αφαιρέσει τη διάταξη περί αδυναμίας συνομιλιών με τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin από τον κατάλογο των προϋποθέσεων για την έναρξη του διαλόγου.<br />Το δημοσίευμα ανέφερε ότι τη Δευτέρα, ο Zelensky απαρίθμησε πέντε προϋποθέσεις για την έναρξη συνομιλιών με τη Μόσχα, οι οποίες δεν περιλάμβαναν την αδυναμία διαπραγματεύσεων με τον Putin.<br />Σύμφωνα με το Politico, η νέα αυτή στάση "οφειλόταν άμεσα σε ήπιες πιέσεις από την κυβέρνηση Biden"<br />Η εφημερίδα αναφέρει ότι η αλλαγή αυτή έγινε μετά από μακρές συνομιλίες μεταξύ Κιέβου και Ουάσινγκτον, μεταξύ άλλων και κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Ουκρανία του Jake Sullivan, συμβούλου εθνικής ασφάλειας του Λευκού Οίκου.<br />Το Politico αναφέρει ότι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν ζήτησαν άμεσα από τον Zelensky να αλλάξει τη θέση του, αλλά του μετέφεραν ότι το Κίεβο πρέπει να δείξει στον κόσμο την προθυμία του να τερματίσει τη σύγκρουση ειρηνικά.<br />Τούτου λεχθέντος, η Ουάσινγκτον δεν πιστεύει ότι οι διαπραγματεύσεις πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα.<br />Νωρίτερα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Sergei Lavrov δήλωσε ότι η ρωσική ηγεσία παραμένει έτοιμη να συνεχίσει τις συνομιλίες για την Ουκρανία.<br />Σημείωσε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να ακούσει τους δυτικούς συναδέλφους της, εάν αυτοί υποβάλουν πρόταση για την οργάνωση διαλόγου για τη μείωση των εντάσεων, λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα της Μόσχας.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

H ετοιμότητα Zelensky για διάλογο με τη Ρωσία δείχνει διχασμό του ΝΑΤΟ - Γιατί οι ΗΠΑ τον πιέζουν να επιστρέψει στο τραπέζι

Διχασμένο το ΝΑΤΟ. Η Γερμανία σκοπεύει να βελτιώσει τις σχέσεις της με τη Ρωσία και την Κίνα, παρά τις αντιρρήσεις των ΗΠΑ . Η προθυμία του ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Δυτικη στα λόγια, αντιδυτική στην πράξη.

<img height="293" src="https://ahvalnews.com/sites/default/files/styles/is_article_featured_top_1200x550/public/2019-03/turkey.jpg?h=8aa5fa2d&itok=6TCn8-8X" width="734" /><br /><br /><b>Ερκούλ Μήλλας</b><br />Η «Δύση», ακριβώς η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, αλλά και πολλές «αδέσμευτες» δυτικές χώρες, βρίσκονται σήμερα σε εμπόλεμη κατάσταση. Η Ρωσία του Πούτιν εμφανίζεται ως επιτιθέμενος στην Ουκρανία και ακόμη και ως απειλή για την Ευρώπη, καθώς αφήνει να εννοηθεί ότι μπορεί να κάνει χρήση όπλων πέρα από τα συμβατικά «σε περίπτωση που απειληθεί η Ρωσία».<br /><br />Σε αυτή την εικασία, η θέση της Τουρκίας είναι ευπρόσδεκτη, εκτιμάται και ακόμη και επαινείται. Η Τουρκία υποστήριξε το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών που απαιτεί από τη Ρωσία να τερματίσει αμέσως τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στην Ουκρανία.<br /><br />Τον τελευταίο καιρό, η Τουρκία έχει επίσης κάνει μια στροφή 180 μοιρών προσπαθώντας να βελτιώσει τις σχέσεις της με τη Γαλλία, τις ΗΠΑ και πολλές από τις γειτονικές της χώρες, οι οποίες έχουν αρμονικές σχέσεις με τον «δυτικό κόσμο», το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Ελλάδα και τη Σαουδική Αραβία. Η Τουρκία φιλοξένησε τις συναντήσεις των αντιπροσωπειών της Ουκρανίας και της Ρωσίας που σκόπευαν να συμφωνήσουν σε κατάπαυση του πυρός, ακόμη και ειρήνη στην Ουκρανία.<br /><br />Είναι κατανοητό ότι σε αυτή την τεταμένη περίοδο στην Ευρώπη, αυτές οι επιλογές της Τουρκίας είναι προτιμότερες από αυτές που έγιναν μόλις πριν από λίγους μήνες: Μια χώρα σε στενή συνεργασία με τη Ρωσία και σε διαμάχη με πολλές δυτικές χώρες ή/και με τους «φίλους» της Δύσης.<br /><br />Μια πιο προσεκτική ματιά, ωστόσο, ρίχνει κάποιες σκιές σε αυτήν την εκτίμηση της Τουρκίας. Ρωσία δεν ενδιαφέρεται τόσο για το τι θα έλεγε ο κόσμος, αλλά για το τι θα έκαναν οι εμπλεκόμενες χώρες. Οι οικονομικές κυρώσεις είναι αυτό που ανησυχεί τη Ρωσία. Και σε αυτό το θέμα, η Τουρκία είναι στο πλευρό της Ρωσίας. Όχι μόνο δεν συμμετέχει σε αυτήν την εκστρατεία επιβολής κυρώσεων, αλλά αντίθετα υποστηρίζει τη Ρωσία δημιουργώντας μια διέξοδο για τα προϊόντα της. Η Τουρκία φιλοξενεί και σώζει επίσης τα γιοτ και τις καταθέσεις των «ολιγαρχών». Η Τουρκία έχει μετατραπεί σε καταφύγιο για τους υποστηρικτές του Πούτιν.<br /><br />Η υπηρεσία αυτή συνοδεύεται από στενές οικονομικές σχέσεις με τη Ρωσία. Δεν υπήρχε καμία ένδειξη αμφιταλάντευσης σε αυτό το θέμα. Η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να υπακούσει στη Ρωσία που κατασκευάζει ένα πυρηνικό κέντρο στην Τουρκία. Αγόρασε επίσης το ρωσικό πυραυλικό σύστημα S-400 και επιμένει να το διατηρήσει παρά την αυστηρή αντίδραση των ΗΠΑ.<br /><br />Ωστόσο, η Τουρκία θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι συμμορφώνεται με ορισμένες «δυτικές» αρχές εάν οι αντιφάσεις περιορίζονταν στις επιλογές της στις διεθνείς της σχέσεις. Ωστόσο, το ίδιο το καθεστώς βρίσκεται σε άμεση αντίθεση με τον δυτικό κόσμο.<br /><br />Σύμφωνα με την<a href="http://fiw_2022_pdf_booklet_digital_final_web.pdf%20%28freedomhouse.org/">έκθεση του Freedom House του 2022</a>, «Συνολικά, οι αντιδημοκρατικές δυνάμεις φάνηκε να έχουν το πάνω χέρι στην Τουρκία, η οποία για άλλη μια φορά κατατάχθηκε ως η λιγότερο ελεύθερη χώρα στην περιοχή».<br /><br />"<a href="http://world%20report%202022:%20Turkey%20|%20Human%20Rights%20Watch%20(hrw.org)/">έκθεση</a>του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι παρόμοιας φύσης. «Η αυταρχική και εξαιρετικά συγκεντρωτική προεδρική κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει μειώσει τις επιδόσεις της Τουρκίας στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά δεκαετίες, στοχοποιώντας θεωρούμενους επικριτές της κυβέρνησης και πολιτικούς αντιπάλους, υπονομεύοντας βαθιά την ανεξαρτησία του δικαστικού σώματος και καταστρέφοντας τους δημοκρατικούς θεσμούς».<br /><br />Η <a href="https://www.state.gov/countries-areas/turkey/">έκθεση</a> του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για το 2022, επίσης, έδωσε αρνητική εικόνα για την Τουρκία: «Αυθαίρετες δολοφονίες. ύποπτοι θάνατοι κρατουμένων· εξαναγκαστικές εξαφανίσεις· βασανίζω; αυθαίρετη σύλληψη και συνεχιζόμενη κράτηση δεκάδων χιλιάδων ατόμων, συμπεριλαμβανομένων πολιτικών της αντιπολίτευσης και πρώην βουλευτών, δικηγόρων, δημοσιογράφων, ακτιβιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπαλλήλων της αποστολής των ΗΠΑ, για εικαζόμενους δεσμούς με «τρομοκρατικές» ομάδες ή ειρηνικό νόμιμο λόγο· πολιτικοί κρατούμενοι, συμπεριλαμβανομένων των εκλεγμένων αξιωματούχων· πολιτικά υποκινούμενα αντίποινα εναντίον ατόμων που βρίσκονται εκτός της χώρας, συμπεριλαμβανομένων απαγωγών και μεταφορών χωρίς τη δέουσα διαδικασία φερόμενων μελών του κινήματος Gulen· σημαντικά προβλήματα ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης· στήριξη των ομάδων της συριακής αντιπολίτευσης που διέπραξαν σοβαρές παραβιάσεις σε συγκρούσεις, συμπεριλαμβανομένης της στρατολόγησης και της χρησιμοποίησης παιδιών στρατιωτών· αυστηροί περιορισμοί στην ελευθερία της έκφρασης, του Τύπου και του διαδικτύου, συμπεριλαμβανομένης της βίας και των απειλών βίας κατά δημοσιογράφων, του κλεισίματος μέσων ενημέρωσης και των συλλήψεων ή της ποινικής δίωξης δημοσιογράφων και άλλων επειδή επέκριναν κυβερνητικές πολιτικές ή αξιωματούχους, λογοκρισία, αποκλεισμό ιστοτόπων και νόμους περί ποινικής δυσφήμισης· αυστηρός περιορισμός των ελευθεριών του συνέρχεσθαι, του συνεταιρίζεσθαι και της κυκλοφορίας, συμπεριλαμβανομένων υπερβολικά περιοριστικών νόμων σχετικά με την κυβερνητική εποπτεία των μη κυβερνητικών οργανώσεων και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών· ορισμένες περιπτώσεις επαναπροώθησης προσφύγων· σοβαρή κυβερνητική παρενόχληση εγχώριων οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων· έμφυλη βία· εγκλήματα βίας με στόχο μέλη εθνικών/φυλετικών/εθνοτικών μειονοτικών ομάδων· εγκλήματα που περιλαμβάνουν βία κατά λεσβιών, ομοφυλόφιλων, αμφιφυλόφιλων, τρανσέξουαλ, κουήρ και ίντερσεξ ατόμων».<br /><br />Γίνεται φανερό ότι η Τουρκία πρέπει να αξιολογηθεί σε δύο διαφορετικές κλίμακες: βραχυπρόθεσμα και κατά τη διάρκεια αυτής της σύγκρουσης Ρωσίας-Δύσης, πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για να διατηρηθεί η Τουρκία τουλάχιστον σε «ουδέτερη» θέση. Η Τουρκία δεν είναι συντονισμένη με τη «Δύση» στην αντιμετώπιση του Πούτιν, αλλά τουλάχιστον, θεωρητικά, δεν είναι με το μέρος της Ρωσίας. Επισήμως, η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, παρόλο που χρησιμοποιεί ρωσικό αμυντικό σύστημα. Το ΝΑΤΟ προς το παρόν δεν μπορεί να διακινδυνεύσει να χάσει την Τουρκία από τον Πούτιν και ως εκ τούτου κλείνει τα μάτια του σε αυτό που συμβαίνει.<br /><br />Μακροπρόθεσμα, όμως, η κατάσταση έχει άλλο νόημα. Το να αγνοούμε τι συμβαίνει στην Τουρκία σε σχέση με τις αντιδημοκρατικές πρακτικές, τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις γενικές αυταρχικές πολιτικές έχει δύο αρνητικά αποτελέσματα. Πρώτον, ένα μέλος του ΝΑΤΟ και κανονικός σύμμαχος που συμπεριφέρεται με αυτόν τον αρνητικό τρόπο απέναντι στους πολίτες του και εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται σαν να μην συμβαίνει τίποτα αξιοθρήνητο βλάπτει την εικόνα και την αξιοπιστία του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, των ΗΠΑ και της Δύσης γενικότερα.<br /><br />Δεύτερον, μια κυνική προσέγγιση της τήρησης των αντιδημοκρατικών πρακτικών της Τουρκίας θα αποξένωνε τους Τούρκους πολίτες από τον δυτικό κόσμο. Μακροπρόθεσμα, μια τέτοια ανοχή θα αποδυναμώσει την πίστη στα ιδανικά του δυτικού κόσμου στην Τουρκία, αλλά και στην Ευρώπη.<br /><br />Η Τουρκία πρέπει να αξιολογηθεί και από μια διαφορετική οπτική γωνία. Δεν αρκεί να κρίνουμε την Τουρκία μόνο με βάση τις επιλογές της. Η λογική και το ιδεολογικό υπόβαθρο που προκαλούν τις συχνές ζιγκ-ζαγκ μετατοπίσεις αποφάσεων πρέπει να αναλυθούν προκειμένου να υπάρξει πλήρης κατανόηση της Τουρκίας.<br /><br />Αυτή η ανάλυση θα οδηγήσει σε δύο πηγές: α) στις πεποιθήσεις και τις ανάγκες του ισχυρού άνδρα της χώρας, του Ερντογάν, του οποίου η παρόρμηση να παραμείνει στην εξουσία, ακόμη και με βαρύ κόστος για την αξιοπιστία του, επιβάλλει τις ταραχώδεις αποφάσεις. και β) στον στενό σύμμαχο και εταίρο της, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, επικεφαλής του εθνικιστικού κόμματος MHP, ο οποίος εκβιάζει περαιτέρω εξτρεμιστικές ενέργειες. Συνολικά, αυτές οι τάσεις, στην πράξη, δεν εναρμονίζονται με τις δυτικές προτεραιότητες.<br /><br />Όλα αυτά μαζί δίνουν μια πιο ολιστική εικόνα της Τουρκίας και της δυναμικής της.<div><br /></div><div><a href="https://ahvalnews.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία: Δυτικη στα λόγια, αντιδυτική στην πράξη.

Ερκούλ Μήλλας Η «Δύση», ακριβώς η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, αλλά και πολλές «αδέσμευτες» δυτικές χώρες, βρίσκονται σήμερα σε εμπόλεμη κατ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η εκατονταετηρίδα της δημοκρατίας και το τουρκικό τέλμα.

<img height="359" src="https://ahvalnews.com/sites/default/files/styles/is_article_featured_top_1200x550/public/2018-10/20181029074553reup-2018-10-29t074423z_735636975_rc163093b110_rtrmadp_3_turkey-anniversary.h.jpg?h=c956bbe6&itok=xIdcUzqB" width="759" /><br /><br /><b>Γιαβούζ Μπαϊντάρ</b><br />Η ταραγμένη δημοκρατία της Τουρκίας έχει εισέλθει στην εκατονταετηρίδα της. Όλα θα φαίνονταν καλά στη χώρα αν έπαιρνες στα σοβαρά τη διάθεση του εορτασμού την ημέρα που σηματοδοτεί την περίσταση στις 29 Οκτωβρίου 2022. Μια δημοκρατία που παίρνει στα χέρια της όσους βρίσκονται στην εξουσία και την ευσεβή/εθνικιστική βάση της ή εκείνους στο απέναντι στρατόπεδο, ενώ συμπιέζει τους κοσμικούς στις ακτές της χώρας.<br /><br />Το ήθος της εκατονταετηρίδας της Τουρκικής Δημοκρατίας είχε να κάνει με την υπερηφάνεια και την πρόοδο.<br /><br />Περήφανος? Αλήθεια? Πρόοδος? Πώς?<br /><br />Η ουσία του ζητήματος είναι ότι, καθώς μια τεράστια συστημική κρίση αναστέλλει τη χώρα σε ένα σημείο συλλογικού κώματος, ροκανίζοντας τις αρχές του κράτους, πολλά αφορούν μια μεγάλη ψευδαίσθηση.<br /><br />Ενώ η πλειοψηφική και βάναυση εξουσία της χώρας και η ριζοσπαστικοποιημένη βάση της ζουν σε ένα όνειρο φίμωσης κάθε διαφωνίας και καταπίεσης των ανεπιθύμητων ομάδων ταυτότητας, τα άλλα τμήματα ζουν σε έναν φανταστικό κόσμο εκδίωξης της εξουσίας μέσω καλπών, παρά το γεγονός ότι παραμένει ανίκανη να συγκεντρώσει το δικό τους εκλογικό σώμα ενωμένο σε ένα ενιαίο όραμα για το μέλλον.<br /><br />Εν συντομία, 99 χρόνια τουρκικής δημοκρατίας έχουν σημαδευτεί από ανισότητες, βάναυση άρνηση του πλουραλισμού της κοινωνικής της υφής, άρνηση μεταβίβασης της εξουσίας, παραμέληση των οικουμενικών αξιών που συγχωνεύουν τις δημοκρατίες με τη δημοκρατία, δυσλειτουργικό κράτος δικαίου και σταθερή δυσαρέσκεια. Είναι ένα σύστημα που δεν έφτασε ποτέ σε επίπεδο κοινωνικοπολιτικής σταθερότητας. Ήταν η μοναδική γεωπολιτική θέση της δημοκρατίας που άνοιξε το δρόμο για εσωτερικές αναταραχές, αδιάκοπες διαφωνίες για την κυριαρχία της και τη διαφθορά της σε όλα τα επίπεδα.<br /><br />Τώρα, με μια άνευ προηγουμένου μονοκομματική διακυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν, η κατεστραμμένη από την κρίση χώρα προετοιμάζεται για μια αναμέτρηση, υπό τη μεταμφίεση των εκλογών στα τέλη της άνοιξης του 2023.<br /><br />Ο φόβος και η ελπίδα δεν ήταν ποτέ τόσο αλληλένδετα όσο είναι τώρα και αυτό γιατί η ψήφος θα καθορίσει οριστικά, μέσα από ένα ναι ή όχι, την τελική πορεία της χώρας.<br /><br />Για τον Ερντογάν, ο δρόμος είναι ξεκάθαρος. Είναι έτοιμος να μετατρέψει την Τουρκία σε δημοκρατία, στην οποία ο ίδιος - με τους υπερεθνικιστές εταίρους του και τους τρομακτικούς επιχειρηματικούς και αδυσώπητους κύκλους ασφαλείας - θα συνεχίσει χωρίς αμφισβήτηση ως παντοδύναμος ηγέτης. Η αμφισβήτηση του Τούρκου ηγέτη είναι μια ομάδα νάνων κομμάτων της αντιπολίτευσης καθώς αντιμετωπίζει μια κοινωνία που, ελπίζει, θα έχει μάθει το τρομερό τίμημα της διαφωνίας. Έχει καλούς λόγους για μια επιτυχία.<br /><br />Οι συνεχείς κινήσεις και πράξεις του μπορεί να μιλούν ενάντια στην ψευδαίσθηση ότι αποδυναμώνεται. Όπως μου επεσήμανε κάποιος πρόσφατα ότι «ο Ερντογάν ενσαρκώνει όλα τα διαφορετικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας από την οποία έχει αναδυθεί». Υπάρχει ένα ισχυρό σημείο που επισημαίνεται σε αυτήν τη δήλωση. Ο Ερντογάν είναι το προϊόν του πολιτισμού που κληρονομήθηκε από την οθωμανική εποχή και με πολλούς τρόπους υποστηρίζεται από τους ιδρυτές και τους «θεματοφύλακες» της δημοκρατίας. Σε μια κοινωνία που αναπαράγει φυλετισμό - από αγροτικό σε αστικό, από αριστερά σε δεξιά - και πατριαρχισμό, οι Τούρκοι αγαπούσαν πάντα ισχυρά στοιχεία της «σιδερένιας γροθιάς» - είτε στους ηγέτες τους είτε σε θεσμούς όπως ο στρατός. Γι' αυτούς, είναι η «εξουσία» που διαθέτει το μοναδικό έλεος για να βοηθήσει τις υπάκουες μάζες.<br /><br />Ο Ερντογάν το γνωρίζει αυτό και πραγματοποιεί επιτυχημένες υλοποιήσεις βασισμένες σε πολιτιστικά πρότυπα. Γνωρίζει ότι οι κλασικές «ταξικές θεωρίες» δεν λειτούργησαν ποτέ στην Τουρκία. Από τη στιγμή που ένας εκλεγμένος ηγέτης έχει την ευκαιρία να «αποκωδικοποιήσει το κράτος», δεν έχει πλέον την ανάγκη να εξαρτάται από τις μάζες. Σαν χαμαιλέοντας, ήξερε πότε και πώς να καθαρίσει τους συμμάχους του και να τους ανανεώσει. Όσο τυχερός και πονηρός κι αν ήταν που το έκανε, τώρα έχει όλα τα απαραίτητα εργαλεία του κράτους και την εξωτερική υποστήριξη για να έρθει πιο κοντά στο όνειρό του: Να φτάσει στο ζενίθ της πολιτικής του καριέρας ως ο ανίκητος ηγέτης της δημοκρατίας.<br /><br />Με άλλα λόγια, ένας τρομερός μετασχηματιστής, φοβισμένος, τρομαγμένος και πάντα αποφασισμένος - στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.<br /><br />Όλες οι μάρκες στοιβάζονται αποτελεσματικά υπέρ του. Ενάντια στη στρατηγική του στέκεται ένα συγκεχυμένο, κατακερματισμένο, λεγόμενο «κεντρώο» μπλοκ της αντιπολίτευσης που διατηρεί μια αποφασιστική πολιτική δύναμη στην αποξένωση: το φιλοκουρδικό HDP. Με αυτόν τον τρόπο, η συμμαχία της αντιπολίτευσης παραμένει ανάπηρη και ευάλωτη.<br /><br />Η ασθένεια μεταξύ της αντιπολιτευόμενης ελίτ της Τουρκίας είναι εκπληκτική. Μετά από δύο δεκαετίες διακυβέρνησης, συνεχίζει να υποτιμά τις ικανότητες, το ένστικτο επιβίωσης και την ευθιξία που επιδεικνύει ο Ερντογάν. Το make-believe συνεχίζεται, μέχρι σήμερα, ακόμη και όταν ο Ερντογάν παίζει το παιχνίδι του με επιτυχία στη διεθνή πολιτική, ως οδοστρωτήρας του σκακιού. Τα διαπιστευτήριά του παίζουν ρόλο στη Ρωσία, τη Σαουδική Αραβία, τον Κόλπο και το Ηνωμένο Βασίλειο, παρέχοντάς του επενδύσεις ακόμη και στο μέλλον. Ευδοκιμεί επίσης σε μια ανάπηρη ΕΕ και σε αναποφάσιστες Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Μια πανοραμική άποψη θα αρκούσε για να πει πόσο ανησυχητική είναι η πολιτική σκηνή στην εκατονταετή Τουρκία. Το «κεντρώο» μπλοκ της αντιπολίτευσης, το λεγόμενο «Τραπέζι των Έξι» αποτελείται είτε από εθνικιστικά είτε από συντηρητικά κόμματα. (Ναι, το κοσμικό CHP δεν είναι καθόλου αριστερό κόμμα: είναι εξ ορισμού ένα ρεπουμπλικανικό, τατιστικό, ελιτίστικο , εθνικιστικό, κόμμα, του οποίου η εξωτερική πολιτική απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τη Δύση.)<br /><br />Ταυτόχρονα, ακόμη και το «Τραπέζι των Έξι» είναι προϊόν της κουλτούρας, η οποία εμποδίζει τα πολιτικά κόμματα από την αναζωογόνηση, τον διεθνισμό, τη νεωτερικότητα και τον πατριαρχισμό. Έτσι, με λίγα λόγια, το πολιτικό στάδιο της «μάχης του αιώνα» θα αποτελέσει έδαφος για μια φασαρία μέσα στη σάπια πολιτική τάξη.<br /><br />Ωστόσο, οι αισιόδοξοι μπορεί να αντιταχθούν και να επισημάνουν ότι ο Ερντογάν μπορεί να μην είναι τόσο ανίκητος στο προεδρικό σκέλος των εκλογών. Η μεγάλη ψευδαίσθηση που σαρώνει τη μάλλον αδρανή αντιπολίτευση της Τουρκίας κυκλώνει την πραγματικότητα ότι, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή και αν δεν συμβεί ένα θαύμα, η αντιπολίτευση δεν θα είναι σε θέση να ορίσει έναν υποψήφιο που θα μπορέσει να έχει το θάρρος, την αντοχή, την ευγλωττία και το όραμα για να ανταγωνιστεί τον Ερντογάν.<br /><br />Η ιστορία διδάσκει ξανά και ξανά το ίδιο μάθημα: Οι ηγέτες καθορίζουν την πορεία της ιστορίας. Στην Τουρκία υπάρχει (ήταν) ένας και είναι στη φυλακή: ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς. Έτσι, ακόμη και αν χάσει ο Ερντογάν (ένα εξαιρετικά απίθανο αποτέλεσμα δεδομένων των συνθηκών), αν αναλογιστεί κανείς τις δομές στη γραφειοκρατία που δημιούργησε, ο διάδοχός του μπορεί να είναι σε θέση να επιτύχει μόνο αισθητικές αλλαγές και δεν θα μπορέσει να ξεπεράσει το ηράκλειο έργο της αντιμετώπισης της πολυδιάστατης κρίσης της χώρας.<br /><br />Ας παραμείνουμε όμως αισιόδοξοι ότι μια τέτοια ανάλυση θα αποδειχθεί λανθασμένη.<br /><br />Ας έχουμε κατά νου το περίφημο απόσπασμα: «Οι απαισιόδοξοι είναι καλά ενημερωμένοι αισιόδοξοι».<div><br /></div><div><a href="https://ahvalnews.com/turkish-republic/republics-centennial-and-turkish-quagmire">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η εκατονταετηρίδα της δημοκρατίας και το τουρκικό τέλμα.

Γιαβούζ Μπαϊντάρ Η ταραγμένη δημοκρατία της Τουρκίας έχει εισέλθει στην εκατονταετηρίδα της. Όλα θα φαίνονταν καλά στη χώρα αν έπαιρνες στα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αποτροπή του πολέμου είναι προτιμότερη και από τη νίκη.

<img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/636a01112200005d009a4aed.jpeg?ops=scalefit_720_noupscale" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι επόμενοι μήνες για τον Ελληνισμό θα είναι τόσο κρίσιμοι όσο οποιοδήποτε άλλο χρονικό διάστημα έχει περάσει στη μακρά πλέον ιστορία μας.</span></h3><b>Δημήτριος Τσαϊλάς</b><br />Οι στρατιωτικές ασκήσεις και οι αναλύσεις αποκαλύπτουν ότι για τον Ελληνισμό δεν υπάρχουν ευχάριστοι τρόποι να νικήσει τη στρατηγική της Τουρκίας στις θαλάσσιες ζώνες του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Ο κύριος προβληματισμός είναι πώς να διατηρήσουμε τη στρατηγική σταθερότητα και θα αποτρέψουμε με αυτό τον τρόπο έναν συστημικό πόλεμο διασφαλίζοντας ότι η αποτροπή θα παραμείνει αξιόπιστη. Για το σκοπό αυτό, έχουν ξεκινήσει συζητήσεις για την ανθεκτικότητα, τη μελλοντική δομή δυνάμεων, την καινοτομία και τη βιομηχανία, την πολιτική, τη στρατηγική και την αποτροπή και τέλος την τεχνολογία. Το ερώτημα όμως που παραμένει είναι τι θα συμβεί αν αποτύχει η αποτροπή;<br /><br />Τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι θα μπορούσε να είναι η αρχή ενός καταστροφικού γενικευμένου πολέμου που σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα θα κάλυπτε όλο τον κυβερνοχώρο και το υβριδικό φάσμα της σύγκρουσης. Η βασική υπόθεση σε μεγάλο μέρος της συζήτησης είναι η διάθεση των πόρων, της ανάπτυξης ανθεκτικότητας, αλλά πάνω από όλα η επαρκής μαχητική ισχύς για να ενεργούν ως υψηλού επιπέδου πρώτες ανταποκρίσεις σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και να ενεργούν ως μέρος μιας σχέσης ασφάλειας.<br /><br />Το δεδομένο είναι ότι κάθε πόλεμος πρέπει να αποτραπεί μέσω ενισχυμένης και αξιόπιστης αποτροπής. Ειδάλλως μπορούμε είτε να μείνουμε σε πολιτικές κατευνασμού, και να επιτρέψουμε την Τουρκία να ανταποκριθεί στην αξίωσή της για «γαλάζια πατρίδα» κατά παράβαση του δικαίου της θάλασσας, ή μπορούμε να ανοίξουμε πυρ και να φέρουμε την ευθύνη για την επιθετικότητα. Βέβαια υπάρχουν και οι θιασώτες του ναυτικού δικαίου οι οποίοι αναφέρονται σε διεθνή προσφυγή αντί της επίλυσης με όπλα ή πυραύλους. Εξ ου και η αναζήτηση για «δυνατότητες ενδιάμεσης λύσης» μεταξύ παθητικής συναίνεσης και πολέμου.<br /><br />Απαιτούνται πλέον σκληρές επιλογές και ριζοσπαστικές λύσεις μαζί με μια νέα εταιρική σχέση μεταξύ πολιτικών ηγετών, επαγγελματιών, βιομηχανίας και εμπειρογνωμόνων για να διασφαλιστούν αποφάσεις για την αύξηση των επενδύσεων στον τομέα της άμυνας που θα διατηρηθούν και θα εφαρμοστούν σωστά ως μέρος μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής θεώρησης της αποτροπής και της άμυνας μας.<br /><br />Η τρέχουσα ελληνοτουρκική προκλητικότητα είναι συνέπεια μιας σειράς κρίσεων που πλήττουν τον Ελληνισμό από το 1974, αποσταθεροποιώντας το γεωπολιτικό χώρο και το συμμαχικό αμυντικό σύστημα του ΝΑΤΟ όποτε υπήρχε μια μετατόπιση ισχύος και πλούτου προς την Τουρκία. Ωστόσο, οι ίδιες κρίσεις αυξάνουν την πιθανότητα στρατιωτικού τυχοδιωκτισμού καθώς ο αυταρχικός πρόεδρος Ερντογάν επιδιώκει να διατηρηθεί στην εξουσία. Αυτή η προκλητικότητα έχει επιδεινωθεί και μεγιστοποιηθεί στην Τουρκία από ψευδείς υποθέσεις και παράλογες απαιτήσεις που ευνοούν την εντύπωση της περιφερειακής επιρροής και όχι το γεγονός της.<br /><br />Ένας απειλητικός αντίπαλος μπορεί επίσης να ενισχύσει την αίσθηση της εθνικής ταυτότητας. Ο πολιτικός θεωρητικός Karl Deutsch περιγράφει το έθνος ως «μια ομάδα ανθρώπων που ενώνονται με μια λανθασμένη άποψη για το παρελθόν και με μίσος για τους γείτονές του». Εκτιμώ ότι αυτό είναι το σημερινό αλλά και το αυριανό πολιτικό στίγμα των Τούρκων, δεν αλλάζει με τίποτα. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος της ισχυρής και αξιόπιστης αποτροπής του πολέμου.<br /><br />Με αυτές τις παράλογες σκέψεις και αξιώσεις της Άγκυρας γίνονται προσπάθειες που εφαρμόζονται με επιχειρήσεις γκρίζας ζώνης. Μέχρι πρόσφατα, οι προσπάθειες για την εύρεση τρόπων αποτελεσματικής λειτουργίας σε αυτό το σκοτεινό βασίλειο γίνονταν υπό το πρόσχημα των θερμών επεισοδίων. Σήμερα ο Ελληνισμός μετά το πάθημα των Ιμίων αντιλήφθηκε ότι ένα όπλο είναι ένα εργαλείο και όχι μια ικανότητα. Έτσι οι ελληνικές κυβερνήσεις πλέον ορίζουν την ικανότητα, ως την ολοκλήρωση της στρατιωτικής επιχείρησης ή της εκτελέσεις μιας πορείας δράσης υπό συγκεκριμένες συνθήκες και επίπεδο απόδοσης. Σε αυτή την περίπτωση, η απαραίτητη ικανότητα είναι η ικανότητα αντιμετώπισης και εξουδετέρωσης των καταχρήσεων που κάνει η Τουρκία είτε σε βάρος των μεταναστών και προσφύγων, ή της ακτοφυλακής και των ερευνών σε θαλάσσιες ζώνες υπό “αμφισβήτηση”.<br /><br />Η Τουρκία προσπαθεί να αναπτύσσει πλοία σε διεκδικούμενη από τον Ελληνισμό ΑΟΖ για να μας στερήσει από τα δικαιώματά μας βάσει του διεθνούς δικαίου. Επίσης προσπαθεί να ξεφεύγει από την ανομία χρησιμοποιώντας μη στρατιωτικές θαλάσσιες υπηρεσίες για να εδραιώσει τις αξιώσεις της. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Τουρκία απέχει από τη χρήση βίας σε περιφερειακές διαμάχες. Η τουρκική ακτοφυλακή χρησιμοποιεί βία όλη την ώρα, αλλά απέχουν από την απροκάλυπτη χρήση ένοπλης δύναμης. Οι Τούρκοι διακινητές με παράνομα σκάφη όπου στοιβάζουν πρόσφυγες πλημμυρίζουν το ανατολικό Αιγαίο σε μεγάλους αριθμούς, αψηφώντας τις προσπάθειες αστυνόμευσης των χωρικών υδάτων. Μόλις διαταραχθεί η ισορροπία ισχύος υπέρ της, εκτιμά ότι θα της δώσουν τη δυνατότητα να κλιμακώσει μια σύγκρουση παραμένοντας κάτω από το κατώφλι του γενικευμένου πολέμου.<br /><br />Εμείς πρέπει να τηρήσουμε την ισορροπία ισχύος εκβιάζοντας την Τουρκία να τραβήξει τη σκανδάλη πρώτα και να εκτεθεί για την αρπακτική της διάθεση ή να αποκλιμακώσει σε μη καταναγκαστική ναυτική διπλωματία. Ως εκ τούτου, ο Ελληνισμός θα χρειαστεί μια υψηλού επιπέδου στρατιωτική δύναμη πρώτης ανταπόκρισης που θα μπορεί να δράσει από τον βυθό της θάλασσας μέχρι το διάστημα σε όλους τους τομείς του αέρα, της θάλασσας, της ξηράς, του κυβερνοχώρου, του διαστήματος, των πληροφοριών και της γνώσης με αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα. Μια στρατιωτική δύναμη επαρκούς ελιγμού για να είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε οποιαδήποτε απειλή από το Αιγαίο έως τη Μεσόγειο. Μια δύναμη χτισμένη πάνω και γύρω από τις τεχνολογίες που εισέρχονται και διαμορφώνουν τον χώρο της μάχης, όπως τεχνητή νοημοσύνη, υπερηχητικοί πύραυλοι βαθιάς κρούσης, έξυπνα και μη έξυπνα σμήνη drone και νανοτεχνολογίες.<br /><br />Θα πρέπει επίσης να επιτευχθεί μια νέα ισορροπία μεταξύ πλατφορμών και συστημάτων. Οι τουρκικές ασκήσεις υποδηλώνουν ότι η Άγκυρα κινείται γρήγορα προς μια νέα στρατιωτική αντίληψη απεριόριστου πολέμου που ενισχύεται από ολοκληρωμένη ασυμμετρία υιοθετώντας μια προσέγγιση αυτόματων συστημάτων. Τα drones θα είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό συστατικό οποιουδήποτε οπλοστασίου και θα έρχονται με πολλές μορφές και θα παρέχουν πολλές υπηρεσίες, δίνοντας στον επιτιθέμενο ένα κρίσιμο πλεονέκτημα στον χώρο της μάχης. Επίσης, ο ρομποτικός πόλεμος θα μπορούσε κάλλιστα να είναι στο δρόμο για την πλήρη αυτονομία στο πεδίο της μάχης, θέτοντας τόσο πολυδιάστατες ευκαιρίες διοίκησης όσο και προκλήσεις. Τα εντελώς αυτόνομα σμήνη drone θα γίνουν ο κανόνας για να εκπληρώσουν τις προσαρμοσμένες τους αποστολές.<br /><br />Οι επόμενοι μήνες για τον Ελληνισμό θα είναι τόσο κρίσιμοι όσο οποιοδήποτε άλλο χρονικό διάστημα έχει περάσει στη μακρά πλέον ιστορία μας. Ενώ πολλές από τις προκλήσεις είναι τεχνολογικές, η τεχνολογία δεν είναι το σημαντικό πρόβλημα, αλλά η προσαρμογή και η διατήρηση της προόδου στην προσαρμογή στο νέο στρατηγικό περιβάλλον. Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να είναι έτοιμες με αυτοπεποίθηση να δώσουν τον αγώνα παντού, αλλά αυτή η φιλοδοξία απαιτεί να συνεχίσουμε τις προσπάθειές να καταστούμε ικανοί στους πολλούς τομείς του αέρα, της θάλασσας, της ξηράς, του κυβερνοχώρου, του διαστήματος, των πληροφοριών και της γνώσης.<br /><br />Τέτοιες καινοτομίες είναι όλες προς όφελος μας, αλλά πρέπει ταυτόχρονα να βρίσκονται στη σκηνή του ανταγωνισμού της γκρίζας ζώνης για να τις χειριστούμε. Η καλύτερη ικανότητα στον κόσμο δεν προξενεί καμία διαφορά εκτός και αν τη χρησιμοποιήσετε. Οι πολιτικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι μας πρέπει να κάνουν τη συνειδητή στρατηγική επιλογή να ανταγωνιστούν την Τουρκία στη γκρίζα ζώνη. Αυτό σημαίνει ενίσχυση της μόνιμης παρουσίας στις αμφισβητούμενες από την Τουρκία θαλάσσιες ζώνες με τη μορφή ναυτικών δυνάμεων, πλοίων και αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας, των δυνάμεων των νήσων στρατού ξηράς και της Ακτοφυλακής. Με άλλα λόγια, σημαίνει να παραμερίσουμε την προηγούμενη πρακτική του να εμφανιζόμαστε ισχυροί και αποφασισμένοι όποτε απειλούμαστε και μετά να απομακρυνόμαστε. Αυτή η πρακτική παραχωρεί το αμφισβητούμενο έδαφος στην Τουρκία, η οποία είναι πάντα εκεί.<br /><br />Η αποτροπή είναι η βασική υπόθεση όλων μας, με μοναδικό στόχο να πείσουμε τον αντίπαλο, ότι μια επίθεση στον Ελληνισμό απλά δεν θα αξίζει το ρίσκο. Απαιτείται επίσης μια νέα έννοια της αποτροπής, η οποία να βασίζεται σε μια ισορροπία μεταξύ της ενισχυμένης προστασίας των Ελλήνων, της κοινωνικής ανθεκτικότητας και της προβολής ισχύος. Η «παραδοσιακή» αποτροπή πρέπει τώρα να ενισχυθεί με την αποτροπή πληροφοριών και την αποτροπή στον κυβερνοχώρο, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας για επιθετική δράση.<div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η αποτροπή του πολέμου είναι προτιμότερη και από τη νίκη.

Οι επόμενοι μήνες για τον Ελληνισμό θα είναι τόσο κρίσιμοι όσο οποιοδήποτε άλλο χρονικό διάστημα έχει περάσει στη μακρά πλέον ιστορία μας. Δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Χερσώνα: Τακτικός ελιγμός του Πούτιν η αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων;

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/10/kherson.jpg"><img height="360" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/10/kherson-696x392.jpg" width="723" /></a><br /><br />Τι πραγματικά συμβαίνει στη Χερσώνα; Η Ρωσία ανακοίνωσε την Τετάρτη (9/11) ότι θα αποσύρει στρατεύματα από την πόλη Χερσώνα της νότιας Ουκρανίας.<br /><br />Πρόκειται για την πόλη που κατέλαβε τις πρώτες ημέρες του πολέμου. Είναι μια νέα ταπείνωση για τον Βλαντιμίρ Πούτιν ή συμβαίνει κάτι άλλο;<br /><br />Ο διοικητής της Ρωσίας στην Ουκρανία, στρατηγός Σεργκέι Σουροβίκιν, δήλωσε στη ρωσική κρατική τηλεόραση ότι δεν ήταν πλέον δυνατό να συνεχίσει να τροφοδοτεί την πόλη, που βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Δνείπερου.<br /><br />Σύμφωνα με το <a href="https://www.politico.eu/article/russia-withdraw-troops-kherson-ukraine-war-sergei-surovikin/">Politico</a>, η υποχώρηση είναι ένα νέο πλήγμα για τη Μόσχα: Η Χερσώνα ήταν η μόνη περιφερειακή πρωτεύουσα που καταλήφθηκε από τα ρωσικά στρατεύματα από τότε που ξεκίνησε η πλήρους κλίμακας εισβολή του Κρεμλίνου τον Φεβρουάριο.<br /><br />Ήταν μία από τις τέσσερις ουκρανικές περιοχές που προσαρτήθηκαν παράνομα από τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν στα τέλη Σεπτεμβρίου. Τότε, ο Πούτιν είπε ότι οι Ουκρανοί που ζουν σε αυτές τις περιοχές «γίνονται πολίτες μας για πάντα».<br /><br />Σε ένδειξη της πολιτικής αναταραχής στη Μόσχα, η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα δήλωσε την Τετάρτη ότι η Ρωσία είναι πρόθυμη να πραγματοποιήσει συνομιλίες με το Κίεβο.<div><br />Η πρόταση της Ρωσία για διαπραγματεύσεις<br /><br />«Είμαστε ακόμα ανοιχτοί σε διαπραγματεύσεις. Ποτέ δεν αρνηθήκαμε να έχουμε. Είμαστε έτοιμοι να διαπραγματευτούμε, φυσικά, λαμβάνοντας υπόψη τις πραγματικότητες που αναδεικνύονται αυτή τη στιγμή», είπε, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων TASS.<br /><br />Αυτή είναι μια τεράστια μείωση στις απαιτήσεις του Κρεμλίνου στις αρχές του πολέμου, σε σχέση με τις αρχικές προσδοκίες για ολοκληρωτική παράδοση της Ουκρανίας.<br /><br />Αλλά μετά τις επιτυχίες του στρατού της Ουκρανίας σε ολόκληρη τη χώρα, το Κίεβο θέτει σκληρούς όρους για συνομιλίες.<br /><br />«Οι πόροι της Ρωσίας είναι κοντά στο όριο. Εξ ου και υστερικά αιτήματα για διάλειμμα», δήλωσε ο Mykhailo Podolyak, σύμβουλος του γραφείου του προέδρου Volodymyr Zelenskyy.<br /><br />Ο Ζελένσκι είπε αυτή την εβδομάδα ότι το Κίεβο είναι ανοιχτό σε διαπραγματεύσεις, αλλά ότι η Ρωσία θα πρέπει να συμφωνήσει: «Αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας, σεβασμός του Χάρτη του ΟΗΕ, αποζημίωση για όλες τις ζημιές που προκλήθηκαν από τον πόλεμο, τιμωρία κάθε εγκληματία πολέμου και εγγυήσεις ότι αυτό δεν θα ξανασυμβει».<br /><br />Προς το παρόν, η Ρωσία συνεχίζει τον πόλεμο.<br />Η εντολή Σοϊγκού για απόσυρση δυνάμεων<br /><br />Ο Σεργκέι Σοϊγκού, υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, διέταξε την απόσυρση των στρατευμάτων από τον Δνείπερο την Τετάρτη.<br /><br />«Ξεκινήστε με την απόσυρση των στρατευμάτων και λάβετε όλα τα μέτρα για να εξασφαλίσετε την ασφαλή μεταφορά προσωπικού, όπλων και εξοπλισμού μέσω του ποταμού Δνείπερου», διέταξε ο Σόιγκου τον Σουροβίκιν, σύμφωνα με το TASS .<br /><br />Η κίνηση αυτή είναι η τελευταία σε μια σειρά από ήττες για τον ρωσικό στρατό.<br /><br />Αναγκάστηκε να υποχωρήσει από το Κίεβο και τη βόρεια Ουκρανία πριν από έξι μήνες, αφού συνάντησε λυσσαλέα αντίσταση στην αρχική εισβολή που ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου.<br /><br />Τα ρωσικά στρατεύματα στη δυτική όχθη του Δνείπερου στη Χερσώνα δέχθηκαν αυξανόμενη πίεση όταν ο ουκρανικός στρατός, εξοπλισμένος με δυτικούς πυραύλους και πυροβολικό, έκοψε τις περισσότερες γέφυρες στον ποταμό, αναγκάζοντας τους Ρώσους να τροφοδοτήσουν τις δυνάμεις τους με φεριμπότ.<br /><br />«Θα σώσουμε, το πιο σημαντικό, τις ζωές των στρατιωτών μας και τη μαχητική αποτελεσματικότητα των στρατευμάτων. Είναι μάταιο να τα κρατάμε στη δεξιά όχθη σε μια περιορισμένη περιοχή», είπε ο Σουροβίκιν, ο οποίος ηγήθηκε της αιματηρής επέμβασης της Ρωσίας στον συριακό εμφύλιο πόλεμο.<br /><br />Την περασμένη εβδομάδα, ο Ουκρανός υποστράτηγος Mykhailo Zabrodskyi είπε στο ουκρανικό κοινοβούλιο ότι οποιαδήποτε ρωσική απόσυρση από το προγεφύρωμα κοντά στην πόλη Kherson είναι, «κατ’ αρχήν, λογική και ακόμη και λογική γι’ αυτούς».<br /><br />Τις τελευταίες ημέρες, η Ρωσία ζητά την απομάκρυνση των αμάχων από τη Χερσώνα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δείχνουν ότι η σημαία της κατεβαίνει από κτίρια σε όλη την πόλη.<br />Παίζει να είναι ρωσική παγίδα;<br /><br />Την Τετάρτη, οι αρχές που έχουν εγκατασταθεί από τη Ρωσία δήλωσαν ότι ο διοικητής της περιφέρειας της Χερσώνας που υποστηρίζει τη Μόσχα Kirill Stremousov σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα.<br /><br />Αναλυτές λένε ότι η Ρωσία κατασκευάζει αμυντικά έργα στην ανατολική πλευρά του Δνείπερου, με στόχο να σταματήσει το επόμενο στάδιο μιας ουκρανικής αντεπίθεσης.<br /><br />Ωστόσο, οι ουκρανικές αρχές είναι προσεκτικές, φοβούμενες ότι η είδηση ​​της υποχώρησης μπορεί να είναι παγίδα.<br /><br />«Δεν βλέπουμε σημάδια ότι η Ρωσία εγκαταλείπει τη Χερσώνα χωρίς μάχη», είπε ο Podolyak.<br /><br />Μιλώντας κατά την επίσκεψή του στο Λονδίνο, ο ΓΓ του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ είπε στους δημοσιογράφους: «Είδαμε την ανακοίνωση, αλλά φυσικά θα περιμένουμε να δούμε τι πραγματικά θα συμβεί στο έδαφος.<br /><br />Είναι ενθαρρυντικό να βλέπουμε πώς οι γενναίες ουκρανικές δυνάμεις είναι σε θέση να απελευθερώσουν περισσότερα ουκρανικά εδάφη».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Χερσώνα: Τακτικός ελιγμός του Πούτιν η αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων;

Τι πραγματικά συμβαίνει στη Χερσώνα; Η Ρωσία ανακοίνωσε την Τετάρτη (9/11) ότι θα αποσύρει στρατεύματα από την πόλη Χερσώνα της νότιας Ουκρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο “γόρδιος δεσμός” με τη Λιβύη και η αμερικανική παρέμβαση: Η κίνηση μπροστά με την ExxonMobil στην Μεσόγειο.

<img height="360" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/09/8f370061-exxon-mobil01-platforma-1024x576.jpg" width="762" /><br /><br />Του <b>ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ</b><br />Βήμα για ανάκτηση των πρωτοβουλιών, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τη Λιβύη, συνιστά η εκκίνηση των σεισμογραφικών ερευνών από την EXXON MOBIL δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης στα Οικόπεδα τα οποία έχουν χαραχθεί με βάση τον νόμο Μανιάτη και τη μέση γραμμή.<br /><br />Μια εξέλιξη η οποία φιλοδοξεί να βάλει την Ελλάδα στο ενεργειακό παιγνίδι και συγχρόνως αποτελεί ένα ισχυρό μήνυμα στην Τουρκία αλλά και μοχλό πίεσης προς την κυβέρνηση της Τρίπολης, ώστε να λογικευτεί, να μην υποκύψει στον πειρασμό για πειρατικές ενέργειες από κοινού με τη Ρωσία και να αποδεχθεί μια διαδικασία που θα οδηγήσει σε συναινετική επίλυση της διαφοράς της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης.<br /><br />Η εξέλιξη δεν φαίνεται να είναι άσχετη με την τηλεφωνική επικοινωνία του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στη διάρκεια της οποίας σύμφωνα με την Αθήνα ζητήθηκε η αμερικανική παρέμβαση για να πεισθεί η κυβέρνηση Ντμπεϊμπά να αρχίσει συνομιλίες με την Ελλάδα και προφανώς ήταν ήδη γνωστή στους δυο άνδρες, η απόφαση της EXXON MOBIL.<div><br />Η Ελλάδα ευνοημένη από τη συγκυρία, καθώς η «δίψα» για νέους ενεργειακούς πόρους μετά την ενεργειακή κρίση που έχει προκαλέσει ο πόλεμος της Ουκρανίας, είδε τον αμερικανικό πετρελαϊκό κολοσσό όχι μόνο να διατηρεί και να ενισχύει τη θέση του στις άδειες των Οικοπέδων αυτών αλλά και να δρομολογεί την έναρξη σεισμικών ερευνών με εντατικό τρόπο ώστε να επισπευσθεί ο εντοπισμός των τυχόν κοιτασμάτων που πιθανολογείται ότι κρύβονται στην περιοχή.<br /><br />Τα Οικόπεδα αυτά έχουν χαραχθεί με βάση τον νόμο Μανιάτη που προβλέπει ότι σε περίπτωση μη επίτευξης συμφωνίας οριοθέτησης θα ισχύει η αρχή της μέσης γραμμής, που είναι αποδεκτή από το Δίκαιο της Θάλασσας και έχει ισχύ πλέον γενική ισχύ.<br /><br />Η μονομερής ανακήρυξη της Ελλάδας των εξωτερικών ορίων της υφαλοκρηπίδας της βάσει του νόμου Μανιάτη και η αδειοδότηση των Οικοπέδων αυτών είχε λειτουργήσει από την αρχή και ως μέσο πίεσης προς την Λιβύη ώστε να επαναλάβει τις συνομιλίες για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών πριν ακόμη μπει στο τραπέζι το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο.<br /><br />Αυτή η μέση γραμμή δεν είχε γίνει αποδεκτή από τη Λιβύη η οποία είχε διαμαρτυρηθεί το 2019 σχεδόν τρεις μήνες πριν το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο με διάβημα προς την Αθήνα υποστηρίζοντας ότι μέρος των Οικοπέδων επικαλύπτουν Λιβυκή υφαλοκρηπίδα.<br /><br />Η Λιβύη θεωρεί ότι η μέση γραμμή είναι αρκετά πιο βόρεια, καθώς υπολογίζει τον Κόλπο της Σύρτης ως κλειστό κόλπο και ζητούσε να μην έχουν επήρεια η Γαύδος και άλλα νησιά νοτίως της Κρήτης, της Ζακύνθου και της Πελοποννήσου<br /><br />Μετά τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και την έκδοση των NAVTEX (από τους Σταθμούς της Κέρκυρας, Ηρακλείου και Μάλτας, καθώς τμήμα της περιοχής εμπίπτει στην περιοχή ευθύνης έκδοσης NAVTEX της Μάλτας), για την έναρξη των ερευνών δεν έχει υπάρξει ακόμη αντίδραση από τη Λιβυκή πλευρά.<br /><br />Μια πρώτη ανάγνωση όμως των συντεταγμένων της περιοχής εντός των οποίων θα γίνουν οι έρευνες δείχνει ότι έχει αποφευχθεί η προσέγγιση της μέσης γραμμής ώστε να μην μπορεί να ισχυρισθεί η Λιβύη ότι παραβιάζεται η δική της υφαλοκρηπίδα, καθώς οι περιοχές των ερευνών είναι εντός της δυνητικής ελληνικής υφαλοκρηπίδας ακόμη και με ακραίους (λιβυκούς) υπολογισμούς.</div><div><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJtkuAkAi6_olglwcil1B_cXLMUtaTQC1EznQMy0lEKVsh_OGAuZToYc6JMoiL-8K9oFVJ3EcBD1FiPCsxF08W2Mbkh1MkOB8DSjXXDiTmzAUj3YSqm7THgw3IjulNwJDv3hlcLC3u2_KhXzBW9bTu5G0eRnsWTuLs5qlbvHkRhgO6q3WHvhWqYm0W/s688/Untitled.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="536" data-original-width="688" height="498" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJtkuAkAi6_olglwcil1B_cXLMUtaTQC1EznQMy0lEKVsh_OGAuZToYc6JMoiL-8K9oFVJ3EcBD1FiPCsxF08W2Mbkh1MkOB8DSjXXDiTmzAUj3YSqm7THgw3IjulNwJDv3hlcLC3u2_KhXzBW9bTu5G0eRnsWTuLs5qlbvHkRhgO6q3WHvhWqYm0W/w640-h498/Untitled.png" width="640" /></a><br /><i>Χάρτης: Η μπλε γραμμή αφορά τις περιοχές ευθύνης έκδοσης NAVTEX. Το τμήμα που ορίζουν οι κόκκινες γραμμές είναι η περιοχή διεξαγωγής των ερευνών</i><br /><br />Βεβαίως η αναφορά του Κ.Μητσοτάκη για δυνατότητα από κοινού εκμετάλλευση κοιτασμάτων που βρίσκονται στα όρια μεταξύ των δυο χώρων, στέλνει το μήνυμα στην Τρίπολη ότι θα μπορεί και η ίδια να επωφεληθεί από τον εντοπισμό κοιτασμάτων στην περιοχή αυτή εφόσον προχωρήσει σε συνεννόηση με την Ελλάδα.<br /><br />Εξάλλου το μοντέλο του Λιβάνου -Ισραήλ είναι ένα καλό πρότυπο, όπου ακόμη και δυο χώρες που είναι σε εμπόλεμη κατάσταση συμφώνησαν σε οριοθέτηση (η οποία βεβαίως είναι πολύ πιο απλή λόγω της απουσίας νησιών) και σε συμφωνία για συνεκμετάλλευση των εκατέρωθεν της γραμμής οριοθέτησης κοιτασμάτων, με την εταιρεία που θα κάνει τις έρευνες να έχει την ευθύνη για την αναλογική κατανομή των εσόδων.<br /><br />Η Τρίπολη παρά την εξαιρετικά ρευστή και εύθραυστη εσωτερική πολιτική κατάσταση θα πιεστεί από την έναρξη των ελληνικών ερευνών αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα αποδεχθεί την αναβίωση των συνομιλιών μεταξύ των δυο χωρών για συμφωνία οριοθέτησης η παραπομπή στη Χάγη.Εάν όμως αποδεχτεί την ελληνική πρόταση είναι σαφές ότι θα υπάρξουν αρκετά προβλήματα, καθώς θα πρέπει η Αθήνα να είναι προετοιμασμένη για μια μετακίνηση της μέσης γραμμής προς βορρά ως αποτέλεσμα απόφασης του Δικαστηρίου, οπότε πιθανόν και κάποια τμήματα των Οικοπέδων να βρεθούν στη λιβυκή πλευρά οριοθέτησης.<br /><br />Από τότε που διακόπηκαν οι συνομιλίες το 2010 έχουν αλλάξει πολλά τόσο με το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο όσο και με τη Συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου.<br /><br />Με βάση τη συμφωνία μερικής οριοθέτησης της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου αποδόθηκε μειωμένη επήρεια όχι μόνο για μικρά νησιά αλλά και ακόμη και την ίδια την Κρήτη και σε ενδεχόμενη επανάληψη των συνομιλιών θα επιδιωχθεί από τη Λιβυκή πλευρά η υιοθέτηση της ίδιας πρακτικής και αυτό είναι προφανές ότι θα μπορούσε να αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο για τους Λίβυους.<br /><br />Από την άλλη πλευρά όμως το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο παραμένει ο «ελέφαντας» στο τραπέζι, καθώς η Λιβυκή πλευρά με βάση την παράλογη μεν αλλά ισχύουσα Συμφωνία με την Τουρκία, θα μπορεί να διεκδικήσει έως και 40.000 τ.χλμ υφαλοκρηπίδας εις βάρος της κλασσικής οριοθέτησης στη βάση της μέσης γραμμής…<br /><br />Είτε στην περίπτωση συνομιλιών, είτε σε συμφωνία για παραπομπή στη Χάγη το ερώτημα είναι τι θα γίνει με το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο. Η Λιβύη θα ζητήσει συμφωνία μερικής οριοθέτησης εξαιρώντας τα ανατολικά όρια για να αφήσει απέξω το Τουρκολιβυκό; Η ελληνική πλευρά δεν θα μπορούσε να το αποδεχτεί καθώς θα συνιστούσε έμμεση αποδοχή του.<br /><br />Κανείς δεν γνωρίζει πόσο πρόθυμη θα ήταν η παρούσα ή μελλοντική κυβέρνηση στη Λιβύη να αποδεχθεί την ακύρωση του Τουρκολιβυκού ή την παραπομπή συνολικά της οριοθέτησης στη Χάγη όπου έτσι και το Τουρκολιβυκό θα τεθεί στην κρίση του Δικαστηρίου.Όμως υπάρχουν δυο σοβαρά ζητήματα ανοικτά:<br /><br />Με ποιόν θα διαπραγματευθεί η Ελλάδα, όταν αντιδρώντας στην τελευταία συμφωνία Τουρκίας -Λιβύης δήλωσε και ορθά ότι η κυβέρνηση Ντμπεϊμπά δεν έχει αρμοδιότητα σύναψης συμφωνιών που δεσμεύουν τη χώρα.<br /><br />Η διαπραγμάτευση δεν συνιστά βεβαίως Συμφωνία, αλλά θα πρέπει να υπάρξει αλλαγή στάσης εκ μέρους της Αθήνας η οποία αντιδρώντας στη φιλοτουρκική στάση της κυβέρνησης Ντμπεϊμπά, ενώ έχει ορίσει νέο πρεσβευτή στη Λιβύη αυτός έχει ανακληθεί στην Ελλάδα χωρίς να έχει δώσει ακόμη τα διαπιστευτήρια του στην Τρίπολη.<br /><br />Επίσης είναι σαφές ότι πριν την οποία συνομιλία με Λιβύη πρέπει να προηγηθεί η επέκταση στα 12 ν.μ.<br /><br />Το άλλο σοβαρό ζήτημα είναι εάν και πως θα επιλέξει να αντιδράσει η Τουρκία. Αρχικά στην ανακοίνωση της Ελλάδας για την έναρξη των ερευνών (εφόσον οι Λίβυοι θεωρήσουν ότι θίγονται δικά τους συμφέροντα) είτε στην περίπτωση που ξεκινήσουν οι συνομιλίες μεταξύ Ελλάδας -Λιβύης, καθώς πιθανότατα θα επιχειρήσει να τορπιλίσει αυτή την προσέγγιση προκειμένου να μην αποδυναμωθεί ο ρόλος της στη Λιβύη.<br /><br />Έτσι δεν θα πρέπει καθόλου να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο η Τουρκία να επισπεύσει τις κινήσεις και παρεμβάσεις στη Λιβύη προκειμένου να προκαταλάβει τις καταστάσεις και να επιχειρήσει να δημιουργήσει τετελεσμένα με την έναρξη ερευνών σε αμφισβητούμενες περιοχές κατόπιν πρόσκλησης της κυβέρνησης Ντμπεϊμπά.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Ο “γόρδιος δεσμός” με τη Λιβύη και η αμερικανική παρέμβαση: Η κίνηση μπροστά με την ExxonMobil στην Μεσόγειο.

Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ Βήμα για ανάκτηση των πρωτοβουλιών, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τη Λιβύη, συνιστά η εκκίνηση των σεισμογραφικών ερευνών από τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν μετά την Αίγυπτο τα “σπάει” και με το Ισραήλ;

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-11/GettyImages-1232813903-1024x683.jpg?itok=jb7euPYM" width="748" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι Τούρκοι αρνήθηκαν απέλαση ηγετών της Χαμάς στην Κωνσταντινούπολη.</span></h3>Η Χαμάς ετοιμάζει κυβερνοεπίθεση στον ισραηλινό στρατό-Τούρκοι αξιωματούχοι δεν έχουν ακόμη συγχαρεί τον Νετανιάχου για την νίκη του στις πρόσφατες εκλογές<br />Μετά την διακοπή των συνομιλιών Τουρκίας και Αιγύπτου λόγω της Λιβύης και των άνομων σχεδίων του καθεστώτος Ερντογάν, έχουμε παρόμοια συνέχεια και στις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ, μετά την εκλογή Νετανιάχου.<br /> <br />Η Τουρκία απέρριψε τα αιτήματα του Ισραήλ να απελαθούν στελέχη της Χαμάς από την Τουρκία.<br />Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών δήλωσε "ότι το παλαιστινιακό κίνημα δεν είναι τρομοκρατική ομάδα, ενώ η νίκη του Νετανιάχου στις εκλογές απειλεί την πρόσφατη συμφιλίωση Άγκυρας και Ισραήλ".<br /><br />Το παρασκήνιο της υπόθεσης που βάζει “φωτιά” στις σχέσεις των δύο χωρών.<div><br />Η Τουρκία αρνήθηκε να συμμορφωθεί με τις ισραηλινές απαιτήσεις που ζητούσαν την απέλαση των ηγετών της Χαμάς που ζουν στη χώρα κατά τη διάρκεια διμερών συνομιλιών. Αυτό δήλωσε χθες ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου σε κοινοβουλευτική διαδικασία.<br /><br />Απαντώντας σε ερώτηση βουλευτών, ο Τσαβούσογλου είπε ότι "η Άγκυρα δεν βλέπει τη Χαμάς, και το παλαιστινιακό κίνημα αντίστασης που κυβερνά τη Λωρίδα της Γάζας, ως τρομοκρατική ομάδα και αρνήθηκε να τους απελάσει εξοργίζοντας το Ισραήλ", (ενώ παρόμοια στάση τηρεί η Άγκυρα και με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους της Αιγύπτου).<br /><br />«Δεν ικανοποιήσαμε κανένα [ισραηλινό] αίτημα για την Χαμάς, επειδή δεν αντιλαμβανόμαστε τη Χαμάς ως τρομοκρατική οργάνωση», είπε ο Τσαβούσογλου.<br /><br />«Καθοδηγούμε πάντα τις προσπάθειες για την ενοποίησή της με τη Φατάχ», πρόσθεσε, αναφερόμενος στον πολιτικό αντίπαλο της Χαμάς, που κυριαρχεί στην Παλαιστινιακή Αρχή (ΠΑ).<br /><br />Στα τέλη Οκτωβρίου, ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Μπένι Γκαντζ είχε προτρέψει τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να απελάσει τους ηγέτες της Χαμάς που διαμένουν στη χώρα κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Άγκυρα, σύμφωνα με τον ισραηλινό ειδησεογραφικό ιστότοπο Ynet.<br /><br />Η επίσκεψη έγινε δύο μήνες αφότου η Τουρκία και το Ισραήλ αποκατέστησαν πλήρεις διπλωματικές σχέσεις μετά από χρόνια εντάσεων.<br /><br />Από το 2020, Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν ζητήσει συγκεκριμένα τουρκικά μέτρα για την αντιμετώπιση της παρουσίας ηγετών της Χαμάς στην Τουρκία πριν ξεκινήσουν συνομιλίες συμφιλίωσης, αλά οι Τούρκοι τους αγνοούν επιδεικτικά.<br /><br />Η Τουρκία διατηρεί σχέσεις με την Χαμάς και συνεχίζει να φιλοξενεί ορισμένους από τους ηγέτες της στην Κωνσταντινούπολη.</div><div><br />Αντιδράσεις στο Ισραήλ για την τουρκική στάση<br /><br />Πολλοί Ισραηλινοί αξιωματούχοι μίλησαν στο πρακτορείο ειδήσεων Middle East Eye, αναφέροντας ότι μια συμφιλίωση δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την απέλαση των ηγετών της Χαμάς σε άλλη χώρα.<br /><br />Τούρκοι αξιωματούχοι δεν έχουν ακόμη σχολιάσει τα αποτελέσματα των ισραηλινών εκλογών ούτε συγχαίρουν τον Νετανιάχου.<br /><br />Το Ισραήλ απήγγειλε κατηγορίες σε τρεις πολίτες του στα τέλη Οκτωβρίου για παροχή πληροφοριών σε στελέχη της Χαμάς στην Τουρκία.<br /><br />Οι αρχές εντόπισαν τους υπόπτους μόνο με τα αρχικά τους, αλλά είπαν ότι ταυτίστηκαν με την ιδεολογία της Χαμάς και σχεδίαζαν να πραγματοποιήσουν μια κυβερνοεπίθεση εναντίον των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF).<br /><br />Ο κύριος ύποπτος εργάζονταν ως μηχανικός λογισμικού σε μια ισραηλινή εταιρεία επικοινωνιών και συναντήθηκε πολλές φορές με στελέχη της Χαμάς στην Τουρκία για να μεταφέρει ευαίσθητες πληροφορίες σχετικά με την ισραηλινή επικοινωνιακή υποδομή.<br />Ανάλυση Ισραηλινών ειδικών ειδικών αμυντικών εμπειρογνωμώνων<br /><br />«Παρά την άνοδο των σχέσεων με το Ισραήλ, η Άγκυρα συνεχίζει να κλείνει τα μάτια στη δραστηριότητα της Χαμάς στη χώρα.<br /><br />Η οργάνωση χρησιμοποιεί την Τουρκία ως κόμβο για να παρακάμψει τις διεθνείς κυρώσεις και να κατευθύνει στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον του Ισραήλ.<br /><br />Εάν η Τουρκία ήταν σοβαρή για τη βελτίωση των σχέσεών της με το Ισραήλ, όφειλε να αποδείξει ότι καταβάλλει γνήσια προσπάθεια να περιορίσει τη δραστηριότητα της Χαμάς εντός των συνόρων της», δήλωσε ο Joe Truzman, αναλυτής στο FDD’s Long War Journal.<br />Συνδέσεις με την Τουρκία<br /><br />Οι πράκτορες της Χαμάς που καθοδήγησαν τον κύριο ύποπτο που ήταν στο Ισραήλ υπηρέτησαν υπό τις διαταγές του Σάλεχ αλ-Αρούρι, που είχε χαρακτηριστεί ως τρομοκράτης από τις ΗΠΑ με χρηματική αμοιβή 5 εκατομμυρίων δολαρίων στο κεφάλι του.<br /><br />Ο Αλ-Αρούρι έχει έδρα την Κωνσταντινούπολη για αρκετά χρόνια, από όπου διηύθυνε τις επιχειρήσεις της Χαμάς στη Δυτική Όχθη.<br />Οι δυνατότητες της Χαμάς στον κυβερνοχώρο<br /><br />Η Χαμάς είχε πραγματοποιήσει κυβερνοεπιχειρήσεις στο παρελθόν, αλλά τώρα η τρομοκρατική οργάνωση ανακοίνωσε επίσημα την ίδρυση της μονάδας της στον κυβερνοχώρο λίγο μετά τις κατηγορίες του περασμένου μήνα.<br /><br />Βρετανικό ειδησεογραφικό μέσο ανέφερε το 2020 ότι η Χαμάς διενεργούσε κυβερνοεπιθέσεις από βάση στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παρείχε ένα καταφύγιο στη Χαμάς από τότε που ίδρυσε το αρχηγείο της στην Κωνσταντινούπολη το 2014.<br /><br />Σύμφωνα με Ισραηλινούς αξιωματούχους, το Ισραήλ θα συνεχίσει να ασκεί πίεση στην Άγκυρα για να τερματίσει την πολιτική της να επιτρέπει στη Χαμάς να «υποστηρίζει, να σχεδιάζει και να συγκεντρώνει χρήματα» στο τουρκικό έδαφος για τρομοκρατικές επιθέσεις κατά των Ισραηλινών, αλλά τα αποτελέσματα θα είναι αμφίβολα .</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Ερντογάν μετά την Αίγυπτο τα “σπάει” και με το Ισραήλ;

Οι Τούρκοι αρνήθηκαν απέλαση ηγετών της Χαμάς στην Κωνσταντινούπολη. Η Χαμάς ετοιμάζει κυβερνοεπίθεση στον ισραηλινό στρατό-Τούρκοι αξιωματο...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Times διαψεύδουν τον πρωθυπουργό και οι Financial Time του υπενθυμίζουν τον Μαυρίκη.

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/08/mitsotakis.jpeg"><img height="384" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/08/mitsotakis-696x418.jpeg" width="751" /></a><br /><br />Τα σφοδρά πλήγματα κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη από τον διεθνή Τύπο συνεχίζονται. Οι Times διαψεύδουν τον πρωθυπουργό που είπε στη συνέντευξη του στον Antenna ότι υπάρχει δικαστική απόφαση που εμπλέκει τον Κώστα Βαξεβάνη με ροή ρωσικού χρήματος στην Ελλάδα. Όπως έγραψε η εφημερίδα έχει στη διαθέση της τη σχετική απόφαση και πουθενά δεν γίνεται αναφορά στον Βαξεβάνη!<br /><br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/times.jpeg"><img height="217" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/times.jpeg" width="640" /></a><br /><br /><br />Το δεύτερο χτύπημα ήρθε από τους Financial Times που γράφουν ότι η ιστορία…κύκλους κάνει. Για τις υποκλοπές η αναφορά.<br /><br />Ο αρθογράφος των FT, Tony Barder γράφει:<br /><br />«Πριν από σχεδόν 30 χρόνια, το ελληνικό κοινοβούλιο ψήφισε να παραπεμφθεί σε δίκη ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πρώην πρωθυπουργός, για τη φερόμενη εμπλοκή του σε ένα σχέδιο τηλεφωνικών παρακολουθήσεων πολιτικών αντιπάλων και δημοσιογράφων. Η υπόθεση ξεθώριασε αφού το ΠΑΣΟΚ, το κυβερνών τότε σοσιαλιστικό κόμμα, υποστήριξε σε ένα ξέσπασμα αβρότητας ή πολιτικού υπολογισμού για ίδιο συμφέρον πως οι κατηγορίες θα πρέπει να αποσυρθούν».<br />Στη συνέχεια το άρθρο αναφέρει πως, τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο γιος του πρώην πρωθυπουργού και νυν πρωθυπουργός από το 2019, βρίσκεται στο επίκεντρο ενός παρόμοιου σκανδάλου υποκλοπών. Ο χρόνος θα δείξει αν θα οδηγήσει σε νομικές διαδικασίες. Εν τω μεταξύ, τα πολλά αναπάντητα ερωτήματα αναφορικά με το ζήτημα ρίχνουν σκιά πάνω από την κυβέρνηση του Μητσοτάκη.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι Times διαψεύδουν τον πρωθυπουργό και οι Financial Time του υπενθυμίζουν τον Μαυρίκη.

Τα σφοδρά πλήγματα κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη από τον διεθνή Τύπο συνεχίζονται. Οι Times διαψεύδουν τον πρωθυπουργό που είπε στη συνέντευ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολεμικό Ναυτικό: Θα υπάρξει άλλη έκπληξη στο “παρά ένα” της επιλογής κορβέτας για τον ελληνικό Στόλο;

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/11/HELLENIC-NAVY-790x400.jpg" width="721" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Περιηγούμενος κανείς στον διαδικτυακό κόμβο του Πολεμικού Ναυτικού, μπορεί να διαβάσει τα βιογραφικά της ηγεσίας. Στην περίπτωση του αρχηγού, αντιναύαρχου Στυλιανού Πετράκη, αναφέρει ότι «εισήχθη στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1981, από την οποία αποφοίτησε και ονομάσθηκε Μάχιμος Σημαιοφόρος το 1985». Γιατί αυτό παρουσιάζει σήμερα ξεχωριστό ενδιαφέρον και υπό φυσιολογικές συνθήκες θα αρκούσε από μόνο του να αποδείξει την ολιγωρία του πολιτικού συστήματος συνολικά απέναντι στο Πολεμικό Ναυτικό, αλλά και γενικότερα στις Ένοπλες Δυνάμεις;<br /><br />Διότι εκείνη την περίοδο που ξεκινούσε την πορεία του ο σημερινός αρχηγός, η Ελλάδα παρελάμβανε από την Ολλανδία την φρεγάτα κλάσης Kortenaer, «Έλλη» (F450), ενώ έναν χρόνο περίπου αργότερα, αγόρασε τη φρεγάτα «Λήμνος» (F451). Περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες μετά, ο αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού Στυλιανός Πετράκης εξακολουθεί να έχει στα βασικά εργαλεία για την επίτευξη της εθνικής «ναυτικής αποτροπής», τα ίδια πλοία!<br /><br />Μόνη διαφορά το πρόγραμμα αναβάθμισης μέσης ζωής (mid-life upgrade) την περίοδο 2004-2009, δηλαδή λίγο μετά την 20ετία υπηρεσίας των δυο πλοίων. Πού να φανταστεί κανείς ότι αν θεωρηθεί καθυστερημένη η αναβάθμιση αυτή, οι αντίστοιχες των MEKO 200HN που αναμένεται να εγκριθούν προσεχώς, αφορούν φρεγάτες που οι νεότερες έχουν ήδη υπηρετήσει πάνω από 25ετία! Ούτε αυτό φτάνει για να πειστούμε ότι διαχρονικά κάτι δεν γίνεται σωστά;<br /><br />Η επικαιρότητα των ημερών επικεντρώνεται στην προοπτική να κλείσει το θέμα της προμήθειας νέων κορβετών μέχρι το τέλος του έτους. Η αισιοδοξία βασίζεται τόσο σε δηλώσεις αρμοδίων (π.χ. υπουργός Εθνικής Άμυνας, Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας) όσο και στις συνήθεις διαρροές προς του δημοσιογράφους του στρατιωτικού ρεπορτάζ.<br /><br /><div>Μετά τις συνήθεις αμφιταλαντεύσεις, αλλά και τη δυσκολία να γίνει ακόμα και σήμερα επαρκώς αντιληπτή η κατεπείγουσα ανάγκη συνολικής παρέμβασης στις κύριες μονάδες επιφανείας του Πολεμικού Ναυτικού, φαίνεται ότι το δράμα πλησιάζει στο τέλος του. Τα λάθη πληρώνονται. Οι προειδοποιήσεις για το αδιέξοδο στο οποίο βαδίζαμε ταχύτατα, το οποίο νομοτελειακά θα παρόξυνε και την τουρκική επιθετικότητα, ουδέποτε εισακούστηκαν. Το πολιτικό σύστημα είτε έκανε πως δεν άκουγε, είτε χρησιμοποιούσε ως δικαιολογία την οικονομική κρίση.<br /><br />Οι γεωπολιτικές «καραμπόλες» ευνόησαν τη χώρα και δεν κατέβαλλε την προηγούμενη δεκαετία σκληρό τίμημα για την αυτοκαταστροφική μας συμπεριφορά. Τώρα τρέχουμε. Ακόμα και σήμερα όμως, όπως θα δούμε στη συνέχεια, διατυπώνονται υποψίες ότι πάλι κάποιες καραμπόλες, αυτές του εσωτερικού πολιτικού μετώπου, παίζουν ρόλο στο να ληφθούν αποφάσεις που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα χρειάζονταν οποιεσδήποτε αφορμές.<br /><br />Η ελπίδα πάντως ότι θα το πρόγραμμα των κορβετών θα κλείσει μέχρι το τέλος του έτους είναι πραγματική. Μόλις χθες, το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο συνεδρίασε για το θέμα. Οι πληροφορίες από αξιόπιστες πηγές αναφέρουν ότι επρόκειτο για μια τυπική συνεδρίαση, καθώς προβλέπεται από τη διαδικασία. Οι ναύαρχοι έπρεπε να λάβουν απόφαση «ενεργοποίησης του προγράμματος», η οποία επί της ουσίας ισοδυναμεί με αίτημα στην πολιτική ηγεσία να κινηθεί για την εξεύρεση των κονδυλίων για την υλοποίηση. Προφανώς βέβαια, η πολιτική ηγεσία είχε δώσει το πράσινο φως.<br /><br />Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν, ότι και οι τρεις προτάσεις από Γαλλία (Naval Group – Gowind), Ιταλία (Fincantieri – FCX-30 Doha) και Ολλανδία (Damen – Sigma 10514) εξακολουθούν να θεωρούνται επιχειρησιακά κατάλληλες. Την τελική επιλογή θα την κάνει η πολιτική ηγεσία, σταθμίζοντας τον περιώνυμο γεωπολιτικό παράγοντα και τις οικονομικές λεπτομέρειες. Εκεί έχουν υπάρξει κάποιες μικρές αλλαγές και θα συνυπολογιστούν στις τελικές προτάσεις που θα καταθέσουν οι υποψήφιοι προμηθευτές.<br /><br />Αρχικά, η οικονομική κρίση επιβάλει την επαύξηση της βαρύτητας των οικονομικών όρων που θα προταθούν από τους υποψήφιους προμηθευτές. Η σύμβαση δεν μπορεί να είναι «εμπροσθοβαρής». Όποιος δώσει χρηματοδοτικό πρόγραμμα σε βάθος χρόνου (10-15 ετών) με το κύριο βάρος των πληρωμών να έρχεται μετά την παρέλευση πενταετίας, θα έχει ενισχύσει θεαματικά τις πιθανότητες να επιλεγεί.<br /><br />Εξίσου σημαντικός παράγοντας είναι ο βιομηχανικός, δηλαδή η εμπλοκή των ναυπηγείων της χώρας στη ναυπήγηση των καραβιών. Αυτές τις ημέρες θα γίνει άλλο ένα βήμα για την επίλυση του προβλήματος των Ναυπηγείων Ελευσίνας. Η παράμετρος αυτή δίνει προβάδισμα στους Ιταλούς σε συνεργασία με την αμερικανική DFC που φέρεται δεσμευμένη πολιτικά και οικονομοτεχνικά να στηρίξει επενδυτικά την προσπάθεια.<br /><br />Οι Γάλλοι έχουν κάνει ρελάνς, προτείνοντας στην Ελευσίνα να ναυπηγηθούν τμήματα των κορβετών, τα οποία εν συνεχεία θα μεταφερθούν στο ναυπηγείο της Naval Group (Λοριάν) στη Γαλλία για την τελική συναρμολόγηση. Ποντάρουν, επίσης, στη σφοδρή επιθυμία του ελληνικού Ναυτικού για άσκηση του δικαιώματος προαίρεσης (option) για μια ακόμη φρεγάτα κλάσης «Κίμων» FDI (πρόκειται για τις γνωστές ως φρεγάτες Belharra) και αναμένεται να καταθέσουν συνδυαστική πρόταση για μία φρεγάτα και πιθανότατα για 2+2 κορβέτες.<br /><br />Αυτό θα έδινε χρόνο για την επίλυση του προβλήματος στα Ναυπηγεία Ελευσίνας και την πραγματοποίηση των επενδύσεων που απαιτούνται για να επαναλειτουργήσουν, ενώ δεν θα σταματούσε τη ροή νέων μονάδων επιφανείας στο Πολεμικό Ναυτικό, που δεν κρύβει ότι θέλγεται από αυτή την προοπτική. Σε αυτό το πλαίσιο, η γενικότερη γαλλική στάση στον τομέα της επένδυσης στην ελληνική ναυπηγική βιομηχανία αποτελεί σοβαρό εμπόδιο. Οι Έλληνες ναύαρχοι δεν αποκλείουν το να υπάρξει κάποια αλλαγή της τελευταίας στιγμής.<br /><br />Παράλληλα, όμως, πληροφορίες αναφέρουν ότι η αρχική πρόταση για κορβέτες Gowind εκτοπίσματος 2.700-2.800 τόνων προκαλεί προβληματισμό. Είχε ζητηθεί αρχικά, στο πλαίσιο των συμβιβασμών για να χωρέσουν όσο το δυνατόν περισσότερα νέα πλοία στον προϋπολογισμό. Οι Doha των 3.250 τόνων δίνουν περισσότερες δυνατότητες ολοκλήρωσης κρίσιμων οπλικών συστημάτων, ακόμα και για πρόβλεψη τοποθέτησής τους σε μεταγενέστερο χρόνο, όταν αποδεσμευθούν τα απαιτούμενα κονδύλια.<br /><br />Οπότε, μένει να αποδειχθεί εάν θα ζητηθούν προτάσεις για τη μεγαλύτερη έκδοση των κορβετών Gowind περίπου στο μέγεθος των ιταλικών Doha. Σε κάθε περίπτωση, αναμένουν την απόφαση για τις κορβέτες σαν «μάννα εξ ουρανού». Θα αποτελέσει τη μαζικότερη προσπάθεια επανεξοπλισμού του Ναυτικού στη μακρόχρονη και ένδοξη ιστορία του αναφέρουν, περιμένοντας να αποδειχθεί στην πράξη το ότι το πολιτικό σύστημα έχει κατανοήσει τις εθνικές προτεραιότητες. Προτού είναι πολύ αργά.<br /><br />Όμως, οι πολιτικές συνήθειες του τόπου δεν κόβονται εύκολα. Οι ερμηνείες που δίνονται στην αλλαγή στάσης της κυβέρνησης είναι και… πολιτικές. Όπως με την απόφαση για τους υδρογονάνθρακες, η κυβέρνηση «κατηγορείται» ότι προχωρά σε μια ακόμη εμβληματική κίνηση, αυτή τη φορά στον τομέα της άμυνας, για να ενισχύσει τις προοπτικές επανεκλογής της. Κι αυτό, επειδή έχει αντιληφθεί ότι ο επανεξοπλισμός των Ενόπλων Δυνάμεων έχει θετική απήχηση στην κοινωνία, Και μόνο αυτή η συζήτηση, θα έπρεπε να αποτελεί απόδειξη εθνικής μιζέριας και αδυναμίας εστίασης στο πραγματικό πρόβλημα. Δεν είναι όμως και εντελώς αστήρικτη.<br /><br />Ενώ αναμενόταν να ληφθεί απόφαση πριν το τέλος του φετινού καλοκαιριού, διαπίστωσε ότι η ενεργειακή κρίση απαιτεί γενναιόδωρες επιδοτήσεις. Βέβαια, στις σκληρές συνέπειες της κρίσης είχε ήδη συμβάλλει το ελληνικό πολιτικό σύστημα δια πράξεων και παραλείψεων. Ήδη παρατηρείται η συνήθης απουσία αυτοκριτικής διάθεσης και η προσέγγιση του ζητήματος με το συνηθισμένο «εμείς οι καλοί, εσείς οι κακοί». Δυστυχώς, η κοινωνία παρακολουθεί, σιγοντάροντας αναλόγως των κομματικών προτιμήσεων, αντί να τιμωρεί τέτοιες συμπεριφορές, αποτρέποντας την επανεμφάνισή τους.<br /><br />Για όποιον αντιλαμβάνεται, ενδιαφέρεται γνήσια και άρα ανησυχεί για την εθνική άμυνα, η ουσία είναι μία: Η ανάγκη συστράτευσης όλων των πολιτικών δυνάμεων σε ένα μακροχρόνιο ναυπηγικό πρόγραμμα για την επίλυση του προβλήματος που προκαλεί η παλαιότητα του στόλου. Το θετικό είναι ότι το Πολεμικό Ναυτικό το αντιλαμβάνεται.<br /><br />Ας κινηθεί λοιπόν, με το ανοικτό πνεύμα που πάντα το διέπνεε, χωρίς προκαταλήψεις και προτιμήσεις, να εντοπίσει και να επηρεάσει καθοριστικά μια σχεδίαση που θα επιτρέψει κάλυψη μεγάλου μέρους των αναγκών σε βάθος δυο τριών δεκαετιών, με εγχώρια ναυπήγηση και υψηλή προστιθέμενη αξία. Πάντα στο πλαίσιο των διεθνών συμμαχιών της χώρας και με επιμελή αποφυγή μονοσήμαντης εξάρτησης από τον οποιονδήποτε.<br /><br />Εάν είναι να αγοράσουμε τρεις φρεγάτες κι άλλες τρεις κορβέτες και να τα παρατήσουμε για άλλα τριάντα χρόνια, απλώς θα μεταθέσουμε χρονικά το πρόβλημα. Εάν και σήμερα που έχει αγριέψει σε σημείο έκρηξης το παγκόσμιο γεωπολιτικό παίγνιο και μάλιστα ιδιαίτερα στην περιοχή μας, δεν αντιλαμβανόμαστε τη ζωτική ανάγκη να αλλάξουμε νοοτροπία, πρέπει να ξέρουμε ότι δεν θα είμαστε πάντα τυχεροί με τις γεωπολιτικές καραμπόλες. Και η ώρα της κρίσης είναι όταν κληθείς μόνος σου να προστατεύσεις τα όσια και τα ιερά…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πολεμικό Ναυτικό: Θα υπάρξει άλλη έκπληξη στο “παρά ένα” της επιλογής κορβέτας για τον ελληνικό Στόλο;

Του Ζαχαρία Μίχα Περιηγούμενος κανείς στον διαδικτυακό κόμβο του Πολεμικού Ναυτικού, μπορεί να διαβάσει τα βιογραφικά της ηγεσίας. Στην περί...

Διαβάστε την συνέχεια