Οι Ρώσοι σφυροκοπούν την Οδησσό και χλευάζουν... τα δυτικά όπλα . Οι ΗΠΑ στέλνουν μήνυμα σε Putin.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/f23d91579de7b77124b418e07fd02003_XL.jpg" width="752" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι Ουκρανοί να ξεχάσουν την Κριμαία, να γίνουν δημοψηφίσματα σε Donetsk, Luhansk</span></h3> Με ολοένα και περισσότερους Δυτικούς να αναγνωρίζουν πλέον πως η ουκρανική αντεπίθεση δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα τεράστιο φιάσκο που είχε όμως ως δραματική συνέπεια να σκοτωθούν στο πεδίο της μάχης πάνω από 48.000 Ουκρανοί στρατιώτες, πολλοί ειδικοί αναλυτές και αξιωματούχοι αρχίζουν να κάνουν λόγο ακόμα και για… έμμεσα μηνύματα της κυβέρνησης του προέδρου Joe Biden στο Ρώσο ομόλογό του, Vladimir Putin για την έναρξη διαπραγματεύσεων σε μια ύστατη προσπάθεια απεμπλοκής των ΗΠΑ από τον πόλεμο και την ουκρανική κρίση.<br />Από την πλευρά τους Αμερικάνοι αξιωματούχοι επισημαίνουν πως η σημερινή πολιτική που ακολουθεί ο Biden όσον αφορά την Ουκρανία απλώς καθυστερεί την ήττα του Ουκρανού προέδρου Zelensky, ενώ και ο Elon Musk, o διευθύνων σύμβουλος της SpaceX και της Tesla συμφωνεί με την εκτίμηση σχετικά με την αποτυχία της ουκρανικής αντεπίθεσης αλλά και του καταστροφικού ρόλου που είχαν οι ΗΠΑ στον πόλεμο στην Ουκρανία.<br />Την ίδια στιγμή, η Ρωσία σφυροκοπά την Οδησσό και την Kherson και στέλνει σαφές μήνυμα στην Ουκρανία πως δεν πρόκειται να επιτρέψει την εξαγωγή σιτηρών από τα ουκρανικά λιμάνια, όπως άλλωστε έδειξε και το χθεσινό περιστατικό στη Μαύρη Θάλασσα με τα προειδοποιητικά πυρά ρωσικού πολεμικού πλοίου σε εμπορικό πλοίο.<br /><br />Η Ρωσία χλευάζει τη Δύση – Shoigu: Τα δυτικά όπλα δεν αποδείχθηκαν τόσο άψογα σε συνθήκες μάχης<br /><br />Τα πολυδιαφημισμένα δυτικά όπλα και ο στρατιωτικός εξοπλισμός της Δύσης δεν αποδείχθηκαν και τόσο άψογα σε πραγματικές συνθήκες μάχης υποστήριξε ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Sergei Shoigu κατά την επίσκεψη του στο φόρουμ «Army 2023» τη στιγμή που ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin υπογράμμισε πως η Ρωσία προσφέρει στους εταίρους της ένα ευρύ φάσμα σύγχρονων όπλων σχεδόν όλων των ειδών και τύπων.<br />Σε δηλώσεις του ο Ρώσος υπουργός Άμυνας, Sergei Shoigu υποστήριξε πως τα πολυδιαφημισμένα δυτικά όπλα κάθε άλλο παρά άψογα είναι στην πραγματικότητα, όπως φάνηκε στο πεδίο μάχης στην Ουκρανία, τονίζοντας πως αντιθέτως τα ρωσικά όπλα αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία τους στην Ουκρανία.<br />Μάλιστα ο Shoigu έσπευσε να σημειώσει πως οι συμμετέχοντες στο φόρουμ, θα έχουν την ευκαιρία να διαπιστώσουν την αναποτελεσματικότητα των δυτικών όπλων, ρίχνοντας μια ματιά στα κατασχεθέντα όπλα που εκτίθενται στο περιθώριο του φόρουμ.<br /><br />Putin: Στρατιωτική συνεργασία<br /><br />Από την πλευρά του ο Putin υποστήριξε ότι η Ρωσία προσφέρει ένα ευρύ φάσμα σύγχρονων όπλων.<br />Όπως είπε, τα όπλα αυτά αφορούν τα πιο πρόσφατα συστήματα ελέγχου και αναγνώρισης, όπλα υψηλής ακρίβειας και ρομποτικής, ενώ ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στα drones.<br />«Αυτή η κατεύθυνση αναπτύσσεται ενεργά σήμερα τόσο στον στρατιωτικό όσο και στον πολιτικό τομέα.<br />Στην πραγματικότητα, μιλάμε για τη δημιουργία μιας νέας ανεξάρτητης βιομηχανίας υψηλής επιστήμης και υψηλής τεχνολογίας» τόνισε ο Ρώσος πρόεδρος, ο οποίος εξέφρασε την ελπίδα πως θα υπογραφούν σημαντικές συμφωνίες.<br />Επιπλέον, ο Putin υποστήριξε ότι η Ρωσία προτείνει την ανάπτυξη στρατιωτικής συνεργασίας με άλλα κράτη, όπως και τη διεξαγωγή κοινών στρατιωτικών ασκήσεών και επισήμανε πως η διεξαγωγή αυτού του φόρουμ θα ενισχύσει τη στρατιωτική συνεργασία προς όφελος της ασφάλειας και της σταθερότητας στον αναδυόμενο πολυπολικό κόσμο.<br /><br />Συμβόλαια άνω των 500 εκατ. δολαρίων<br /><br />Μάλιστα, όπως έγινε γνωστό η ρωσική αμυντική βιομηχανία Rosoboronexport υπέγραψε την πρώτη ημέρα του φόρουμ συμβόλαια ύψους άνω των 500 εκατομμυρίων δολαρίων με ξένο εταίρο.<br />«Οι εργασίες της Rosoboronexport στο φόρουμ Army-2023 άρχισαν στις 14 Αυγούστου με την υπογραφή μιας μεγάλης σύμβασης με έναν ξένο εταίρο.<br />Το συνολικό ποσό της υπογεγραμμένης σύμβασης ξεπέρασε τα 500 εκατομμύρια δολάρια» ανέφερε ο επικεφαλής της εταιρείας, Alexander Mikhkeev, ο οποίος υποστήριξε πως στο αντίστοιχο περσινό φόρουμ η εταιρεία του είχε υπογράψει συμβόλαια άνω των 400 εκατομμυρίων δολαρίων.<br /><br />Μήνυμα Biden σε Putin<br /><br />Ως μήνυμα του Biden στον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin ότι οι ΗΠΑ θέλουν την έναρξη διαπραγματεύσεων για το ουκρανικό χαρακτηρίζει ο πολιτικός σύμβουλος του State Department και του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ Edward Luttwak την άρνηση της κυβέρνησης Biden να προμηθεύσει με συγκεκριμένους τύπους όπλων την Ουκρανία.<br />«Όταν η κυβέρνηση του Biden αποφασίζει να μην προμηθεύσει την Ουκρανία με κάτι που σίγουρα θα μπορούσε, η κυβέρνηση Biden στέλνει το σήμα ότι θα ήθελε να αρχίσει διαπραγματεύσεις για να βγει από αυτόν τον πόλεμο» υποστήριξε μιλώντας στο τηλεοπτικό δίκτυο RBC o Luttwak.<br />Όπως είπε, τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ που έγινε τον περασμένο Ιούλιο στη Λιθουανία δείχνουν επίσης ότι οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να βοηθήσουν το Κίεβο «να υπερασπιστεί τον εαυτό του», αλλά θέλουν τον τερματισμό της σύγκρουσης.<br />«Κάθε φορά που ο Biden λέει ότι αρνείται να προμηθεύσει μαχητικά αεροσκάφη ή όπλα μεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία, στέλνει ένα μήνυμα στον Putin ότι θέλει διαπραγματεύσεις» επισημαίνει ο Luttwak.<div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι Ρώσοι σφυροκοπούν την Οδησσό και χλευάζουν... τα δυτικά όπλα . Οι ΗΠΑ στέλνουν μήνυμα σε Putin.

Οι Ουκρανοί να ξεχάσουν την Κριμαία, να γίνουν δημοψηφίσματα σε Donetsk, Luhansk  Με ολοένα και περισσότερους Δυτικούς να αναγνωρίζουν πλέον...

Διαβάστε την συνέχεια

Το άτρωτο όπλο της Ρωσίας. Εξοπλίζει τα πυρηνικά υποβρύχια Yasen-M με υπερηχητικούς πυραύλους Zircon.

<img height="418" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/c545503b4b6d4f282946e339654db734_XL.jpg" width="736" /><br /><br /><div>Οι υπερηχητικοί πύραυλοι Zircon έχουν βεληνεκές 900 χιλιομέτρων και μπορούν να ταξιδέψουν με 9 φορές την ταχύτητα του ήχου</div><div><img src="" /><br /><a href="https://vidverto.io/"></a><br />Με τους υπερηχητικούς πυραύλους Zircon εξοπλίζει τα πυρηνικά της υποβρύχια η Ρωσία, γεγονός που θα της επιτρέψει να αποκτήσει μια δύναμη κρούσης άτρωτη σε κάθε εχθρικό οπλικό σύστημα.<br />Σε δηλώσεις του στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti, ο Alexei Rakhmanov, διευθύνων σύμβουλος της United Shipbuilding Corporation (USC), της μεγαλύτερης ρωσικής ναυπηγική εταιρείας, υποστήριξε πως η Ρωσία βρίσκεται στη διαδικασία εξοπλισμού των νέων πυρηνικών της υποβρυχίων με υπερηχητικούς πυραύλους Zircon.<br />«Σύμφωνα με την απόφαση του ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, τα πυρηνικά υποβρύχια πολλαπλών χρήσεων Yasen-M θα είναι εξοπλισμένα με το πυραυλικό σύστημα Zircon σε τακτική βάση.<br />Οι εργασίες προς αυτή την κατεύθυνση βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη» τόνισε ο Rakhmanov.<br /><br />Τα πυρηνικά υποβρύχια<br /><br />Τα υποβρύχια κλάσης Yasen, γνωστά και ως Project 885M, είναι πυρηνικά υποβρύχια πυραύλων cruise, κατασκευασμένα για να αντικαταστήσουν τα υποβρύχια πυρηνικής επίθεσης της Σοβιετικής εποχής ως μέρος ενός προγράμματος εκσυγχρονισμού του στρατού και του στόλου.<br />Σημειώνεται πως προς το παρόν, τα υποβρύχια Yasen είναι εξοπλισμένα με πυραύλους cruise Kalibr, Onyx και τορπίλες Physik.<br />Σημειώνεται ότι η ρωσική φρεγάτα πολλαπλών χρήσεων Admiral Gorshkov έχει ήδη εξοπλιστεί με πυραύλους Zircon.<br />«Ο οπλισμός των φρεγατών με αυτό το πυραυλικό σύστημα θα πραγματοποιηθεί σύμφωνα με το σχέδιο του ρωσικού υπουργείου Άμυνας κατά την κατασκευή και λειτουργία τους», διευκρίνισε ο ο Rakhmanov<br /><br />Οι υπερηχητικοί Zircon<br /><br />Οι υπερηχητικοί πύραυλοι Zircon έχουν βεληνεκές 900 χιλιομέτρων και μπορούν να ταξιδέψουν με 9 φορές την ταχύτητα του ήχου, καθιστώντας δύσκολη, αν όχι αδύνατη την άμυνα εναντίον τους<br />Ο Ρώσος πρόεδρος, Vladimir Putin είχε αναφέρει νωρίτερα εντός του 2023 πως η Ρωσία θα ξεκινήσει μαζικές προμήθειες πυραύλων Zircon ως μέρος των προσπαθειών της χώρας να ενισχύσει τις πυρηνικές της δυνάμεις.<br />Δυτικοί στρατιωτικοί θεωρούν πραγματικό εφιάλτη αυτούς τους υπερηχητικούς πυραύλους, οι οποίοι μπορούν να ελέγχονται ακόμα και μετά την εκτόξευση τους.<br />Πολλοί εκτιμούν ότι αυτός ο συνδυασμός ελέγχου και ταχύτητας, καθιστά τους πυραύλους Zircon ουσιαστικά άτρωτους στα αντιαεροπορικά συστήματα.<br />Το 2017, η Ρωσία έγινε η πρώτη χώρα που πρόσθεσε υπερηχητικά όπλα στο οπλοστάσιό της.<br />Τώρα η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες εργάζονται σε παρόμοια οπλικά συστήματα.<br />Ο Zircon είναι ο πρώτος υπερηχητικός βαλλιστικός πύραυλος στον κόσμο, ικανός να πραγματοποιεί σταθερή πτήση με ελιγμούς στην ατμόσφαιρα που τροφοδοτείται από τον δικό του κινητήρα και είναι ικανός να καταστρέψει τόσο εναέριους όσο και επίγειους στόχους.<br /><br />Χλευάζει τα δυτικά όπλα ο Shoigu <br /><br />Τα πολυδιαφημισμένα δυτικά όπλα και ο στρατιωτικός εξοπλισμός της Δύσης δεν αποδείχθηκαν και τόσο άψογα σε πραγματικές συνθήκες μάχης υποστήριξε ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Sergei Shoigu κατά την επίσκεψη του στο φόρουμ «Army 2023» τη στιγμή που ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin υπογράμμισε πως η Ρωσία προσφέρει στους εταίρους της ένα ευρύ φάσμα σύγχρονων όπλων σχεδόν όλων των ειδών και τύπων.<br />Σε δηλώσεις του ο Ρώσος υπουργός Άμυνας, Sergei Shoigu υποστήριξε πως τα πολυδιαφημισμένα δυτικά όπλα κάθε άλλο παρά άψογα είναι στην πραγματικότητα, όπως φάνηκε στο πεδίο μάχης στην Ουκρανία, τονίζοντας πως αντιθέτως τα ρωσικά όπλα αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία τους στην Ουκρανία.<br />Μάλιστα ο Shoigu έσπευσε να σημειώσει πως οι συμμετέχοντες στο φόρουμ, θα έχουν την ευκαιρία να διαπιστώσουν την αναποτελεσματικότητα των δυτικών όπλων, ρίχνοντας μια ματιά στα κατασχεθέντα όπλα που εκτίθενται στο περιθώριο του φόρουμ.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το άτρωτο όπλο της Ρωσίας. Εξοπλίζει τα πυρηνικά υποβρύχια Yasen-M με υπερηχητικούς πυραύλους Zircon.

Οι υπερηχητικοί πύραυλοι Zircon έχουν βεληνεκές 900 χιλιομέτρων και μπορούν να ταξιδέψουν με 9 φορές την ταχύτητα του ήχου Με τους υπερηχητι...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα έκαναν τα F-16 τη διαφορά στην αντεπίθεση της Ουκρανίας;

<a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/08/2023-07-20T203617Z_1575884076_RC2ZI1ATPWPY_RTRMADP_3_SYRIA-CRISIS-RUSSIA-AIRCRAFT.jpg"><img src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/08/2023-07-20T203617Z_1575884076_RC2ZI1ATPWPY_RTRMADP_3_SYRIA-CRISIS-RUSSIA-AIRCRAFT-660x370.jpg" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι εκτιμήσεις αμυντικών αναλυτών και πρώην αξιωματούχων σε Ουκρανία, ΗΠΑ και Ευρώπη.</span></h3>Η αντεπίθεση της Ουκρανίας ξεκίνησε πριν από δύο μήνες, αλλά από πολλές απόψεις οι δυνάμεις της προετοιμάζονται για αυτήν εδώ και καιρό.<br /><br />Η κυβέρνηση Μπάιντεν περίμενε περισσότερο από ένα χρόνο προτού επιτρέψει σε χώρες του ΝΑΤΟ να στείλουν μαχητικά αεροσκάφη F-16 στην Ουκρανία. Μέχρι να εκπαιδευτούν όμως οι πιλότοι στον συγκεκριμένο τύπο αεροσκάφους, θα είναι αργά για να ενισχύσουν και να προστατεύσουν τις επίγειες δυνάμεις.<br /><br />Τα παραπάνω οδηγούν σε ένα ερώτημα: Χωρίς σημαντική αεροπορική ισχύ, μπορεί η αντεπίθεση να της Ουκρανίας να είναι επιτυχής;<br /><br />Η απάντηση είναι ναι, όπως εκτιμούν νυν και πρώην αξιωματούχοι στην Ουκρανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, καθώς και δυτικοί αμυντικοί αναλυτές, σε συνεντεύξεις που έδωσαν στους NYT την περασμένη εβδομάδα καθώς η αντεπίθεση ήταν σε εξέλιξη. <br /><br />Αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο χωρίς τα μαχητικά αεροσκάφη. <br /><br />«Θα πρέπει να συμβεί χωρίς τα F-16», είπε ο Φίλιπ Μπριντλοβ, συνταξιούχος στρατηγός της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών και πρώην διοικητής του ΝΑΤΟ, «αλλά πιστεύω ότι μπορούν». Ωστόσο, πρόσθεσε, «αν περιμένετε η Ουκρανία να πολεμήσει όπως εμείς, τότε πρέπει να έχει τα εργαλεία που έχουμε εμείς, και δεν τους τα έχουμε δώσει».<br /><br />Ο στρατηγός Βαλερί Ζαλόυζνι, ο ανώτατος Ουκρανός διοικητής, έχει πει το ίδιο με μεγάλη απογοήτευση.<br /><br />Ορισμένοι ειδικοί εκτιμούν ότι η έλλειψη αεροπορικής ισχύος είχε φέρει την Ουκρανία σε μειονεκτική θέση έναντι των ρωσικών ελικοπτέρων που κτυπούν ουκρανικά άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα. Ορισμένα από τα ελικόπτερα είναι εξοπλισμένα με αντιαρματικούς πυραύλους που είναι δύσκολο να αναχαιτιστούν από την αεράμυνα της Ουκρανίας, σύμφωνα με το υπουργείο Αμυνας της Βρετανίας.<br /><br />Ο Αυστριακός συνταγματάρχης Μάρκους Ράισνερ είπε ότι με περισσότερα πολεμικά αεροσκάφη, η Ουκρανία θα μπορούσε να υπερασπιστεί καλύτερα τα χερσαία στρατεύματά της από αυτές τις επιθέσεις.<br /><br />Ούτε η Ουκρανία ούτε η Ρωσία – παρά το φαινομενικά συντριπτικό πλεονέκτημά της τελευταίας- δεν έχουν καταφέρει να αποκτήσουν εναέρια υπεροχή από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος τον Φεβρουάριο του 2022.<br /><br />Τότε, η Ρωσία διέθετε 10 φορές περισσότερα μαχητικά αεροσκάφη από την Ουκρανία — 772 έναντι 69 —, σύμφωνα με το Global Firepower Index. Εκτοτε, και οι δύο πλευρές βασίστηκαν σε πυροβολικό, drones και πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς.<br /><br />Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τόσο η Ουκρανία με τους πυραύλους Patriot όσο και η Ρωσία με τα συστήματα S-400 διαθέτουν εξαιρετική αεράμυνα που έχει αποτρέψει σε μεγάλο βαθμό τις επιθέσεις από αέρος.<br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη αυτούς τους περιορισμούς, ένας αξιωματούχος της κυβέρνησης Μπάιντεν ανέφερε την περασμένη εβδομάδα ότι δεν ήταν σαφές εάν οι δυνάμεις της Ουκρανίας θα μπορούσαν να παράσχουν υποστήριξη στα χερσαία στρατεύματα ακόμη και αν είχαν στη διάθεσή τους F-16. <br /><br />Ο στρατός της Ουκρανίας είναι ήδη ένας από τους καλύτερα εξοπλισμένους και πιο δοκιμασμένους στην Ευρώπη, δήλωσε ο στρατηγός Μπριντλοβ. Την περασμένη εβδομάδα, ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολόντιμιρ Ζελένσκι τόνισε ότι τα σχέδια για την απόκτηση δυτικών πολεμικών αεροσκαφών προχωρούν, προσθέτοντας: «Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι τα F-16 θα είναι στον ουρανό μας».<br /><br />Αλλά αυτό θα απαιτήσει μια μακρά περίοδο εκπαίδευσης, που ξεκινά για πολλούς με μαθήματα γλώσσας. Αμερικανοί αξιωματούχοι είπαν ότι η Ουκρανία έχει μόνο οκτώ πιλότους – λιγότερους από μία μοίρα – που μιλούν αρκετά καλά αγγλικά για να ξεκινήσουν τουλάχιστον ένα χρόνο εκπαίδευσης. Περίπου 20 άλλοι θα μεταφερθούν στη Βρετανία αυτόν τον μήνα για να μάθουν αγγλικά.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Θα έκαναν τα F-16 τη διαφορά στην αντεπίθεση της Ουκρανίας;

Οι εκτιμήσεις αμυντικών αναλυτών και πρώην αξιωματούχων σε Ουκρανία, ΗΠΑ και Ευρώπη. Η αντεπίθεση της Ουκρανίας ξεκίνησε πριν από δύο μήνες,...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Τι περιλαμβάνει το "δόγμα Φιντάν"

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/16/16c0c6b460dc413e8b82255a4a061c5a.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="722" /><br /><br />Του <b>Κώστα Ράπτη</b><br />Μηδενικά προβλήματα με... ογκώδεις αστερίσκους. Αυτό θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι το μήνυμα που εξέπεμψε προς την Αθήνα ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Χακάν Φιντάν στην πρώτη μεγάλη ομιλία του περί εξωτερικής πολιτικής. <br /><br />Αλλά το τι έχει κατά νου ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας για τα θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος δεν αποκτά το πλήρες νόημά του παρά εντός των συμφραζομένων του γενικότερου διπλωματικού του "δόγματος" και σε συνάρτηση προς την προσωπική του διαδρομή. <br /><br />Πρόκειται, άλλωστε, για την πιο ενδιαφέρουσα φυσιογνωμία που ανέλαβε επί 13 χρόνια το πηδάλιο της εξωτερικής πολιτικής της γείτονος: άνθρωπος της απολύτου εμπιστοσύνης του Ταγίπ Ερντογάν, με ακαδημαϊκή συγκρότηση και παρελθόν στον στρατό, ο Φιντάν εκτοξεύθηκε στο προσκήνιο μετά από μακρά θητεία ως επικεφαλής των τουρκικών υπηρεσιών πληροφοριών (ΜΙΤ), όπου απέκτησε μεγάλη διαπραγματευτική εμπειρία έχοντας αναλάβει δραστήριο και διόλου συμβατικό ρόλο σε μία περίοδο ανατροπών και αλλεπάλληλων μυστικών επιχειρήσεων στην περιοχή. <br /><br />Αυτός ο συνδυασμός διακριτικότητας, ικανότητας, στρατηγικής σκέψης, γνώσης πολύτιμων μυστικών μυστικών των συμπαικτών της διεθνούς σκηνής, καθώς και εγγύτητας προς τον ισχυρό άνδρα της Άγκυρας καθιστά τον άνθρωπο που διορίσθηκε τον Ιούνιο στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών για την τρίτη προεδρική θητεία Ερντογάν ως τον πιο απαιτητικό συνομιλητή που γνώρισε η ελληνική (και όχι μόνο) διπλωματία.<div>  <br />Επαγγελματισμός αλλά και πυγμή<br /><br />Η ομιλία που έδωσε τη Δευτέρα ο Φιντάν στη 14η κατά σειρά συνάντηση των Τούρκων πρεσβευτών, ήταν η πρώτη του ευκαιρία να ξεδιπλώσει, μετά από τόσα χρόνια στο παρασκήνιο, το όραμά του, που άλλωστε εικονογραφούσε χαρακτηριστικά το ότι η διοργάνωση έφερε τον τίτλο "Ο Αιώνας της Τουρκίας". <br /><br />Όμως ο νέος υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας ούτε κόμπασε για τα πρόσφατα επιτεύγματα της τουρκικής διπλωματίας, όπως θα έπραττε ο άμεσος προκάτοχός του Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ούτε αναλώθηκε σε ιστορικές αναφορές, όπως θα έκανε παλαιότερα ο Αχμέτ Νταβούτογλου. Το δικό του προφίλ στηρίζεται στον επαγγελματισμό – η δε ομιλία διήρκεσε μόλις είκοσι λεπτά. <br /><br />"Θα συνεχίσουμε τον αγώνα για την ενίσχυση των στρατιωτικών, πληροφοριακών και τεχνολογικών δυνατοτήτων μας κατ' οίκον, ενώ θα διασφαλίσουμε την αποτελεσματική συνεργασία με τους φίλους μας εκτός συνόρων" τόνισε ο Φιντάν ο οποίος έκανε λόγο για "ταυτόχρονες προκλήσεις πολιτικές, στρατιωτικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές, τεχνολογικές και κοινωνικές στο διεθνές σύστημα", που καθιστούν επιτακτική την "ανάγκη μετασχηματισμού". <br /><br />Ο ίδιος έθεσε για τη χώρα του τέσσερις στόχους, με αφορμή και τη συμπλήρωση εκατό ετών από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας: την εμπέδωση ειρήνης και ασφάλειας στην περιοχή, την επέκταση των διεθνών σχέσεων σε θεσμικό επίπεδο, την ενίσχυση της ευημερίας και την προώθηση των παγκόσμιων στόχων της χώρας. <br /><br />Είναι προφανές ότι το κύριο αντικείμενο που τον απασχολεί είναι "η τρομοκρατία και οι πόλεμοι δι' αντιπροσώπου", δηλ. ουσιαστικά η κατάσταση στη Συρία, όπου εμφανίσθηκε ανυποχώρητος, και κατά δεύτερο λόγο η πιθανή αποσταθεροποίηση της Μαύρης Θάλασσας, στο φόντο του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας. Αλλά παράλληλα, ο Φιντάν είναι ο πρώτος που δίνει τόση έμφαση στην οικονομία, "αυτοδύναμη και με πρόσβαση στις παγκόσμιες ευκαιρίες", ως "πυλώνα της εθνικής ισχύος", γεγονός που μας θυμίζει ότι η δημόσια σταδιοδρομία του ξεκίνησε από την ηγεσία της ΤΙΚΑ, της (κρίσιμης για την εξάπλωση της τουρκικής "μαλακής ισχύος") υπηρεσίας διεθνούς αρωγής. <br /><br />Άλλωστε είτε τότε, είτε μετέπειτα στη ΜΙΤ, ο Φιντάν επέμεινε στην δημιουργία ισχυρών υπηρεσιών, σε αναπλήρωση της αδύναμης "θεσμικής παράδοσης" της Τουρκίας. Χαρακτηριστικά, ο όγκος της ΜΙΤ τετραπλασιάσθηκε επί των ημερών του, ενώ αυτή έμεινε αλώβητη από την τεράστια θεσμική αναστάτωση που έφεραν οι εκκαθαρίσεις μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016.</div><div>  <br />Το μήνυμα προς Αθήνα <br /><br />"Επιθυμούμε να προωθήσουμε τις σχέσεις μας με όλες τις χώρες της περιοχής μέσω θετικής ατζέντας" τόνισε στην ομιλία του ο Φιντάν, το οποίο, σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, μεταφράσθηκε στη διαβεβαίωση ότι η Άγκυρα διαθέτει "ειλικρινή βούληση" για επίλυση των προβλημάτων με την Ελλάδα (όπως και με την Αρμενία). Ο Τούρκος υπουργός υπογράμμισε "το καλό σημείο" στο οποίο βρίσκονται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά οι... υποσημειώσεις ήταν εύγλωττες. <br /><br />"Θα συνεχίσουμε να προστατεύουμε τα συμφέροντά μας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο με προσοχή. Θα προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε τη θετική ατμόσφαιρα με την Ελλάδα. Αναμένουμε την ίδια ειλικρίνεια από την Ελλάδα στο Αιγαίο" τόνισε. Για δε το Κυπριακό, ο Φιντάν, καίτοι απέφυγε τον επίμαχο όρο των "δύο κρατών" ανέφερε χαρακτηριστικά: "Η στάση μας στην Κύπρο, στον εθνικό μας σκοπό, είναι ξεκάθαρη. Η κύρια πολιτική μας είναι η αναγνώριση της κυριαρχικής ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος των Τουρκοκυπρίων". <br /><br />Παράλληλα, ο Φιντάν εμφανίσθηκε απαιτητικός και ως προς την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας του, λέγοντας: "Θα θέλαμε να τονίσουμε για άλλη μια φορά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς την Τουρκία δεν μπορεί να είναι παγκόσμιος παράγοντας. Η διαδικασία πρέπει να αναζωογονηθεί με την πλήρη ένταξη". Τον ενισχύει σε αυτή τη διεκδίκηση, βέβαια, η απεμπλοκή κατά τη Σύνοδο του Βίλνιους της υποψηφιότητας της Σουηδίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ, την οποία η ίδια η Τουρκία είχε μετατρέψει σε διαπραγματευτικό όπλο. Κατά τα λοιπά, ο Τούρκος υπουργός απέφυγε χαρακτηριστικά να πλαισιώσει τις ευρωπαϊκές του φιλοδοξίες με οποιαδήποτε υπόσχεση βελτίωσης της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών στην Τουρκία.</div><div>  <br />Η ακροβασία που μπορεί να οδηγήσει ως το Προεδρικό Μέγαρο <br /><br />"Λελογισμένα, αλλά σταθερά βήματα" είναι το σύνθημα με το οποίο ο έμπιστος του Ερντογάν συνόψισε τη γραμμή προς τους διπλωμάτες σε ό,τι αφορά τη διαρκή αναβάθμιση της τουρκικής ισχύος. Σύνθημα το οποίο αποτυπώνει μιαν επίγνωση των συχνά ακροβατικών ελιγμών στους οποίους είναι υποχρεωμένη να επιδοθεί η γειτονική χώρα, προκειμένου να εκμεταλλευθεί τις ευκαιρίες που ανοίγονται από τη ρευστοποίηση των προηγούμενων διεθνών συσχετισμών, χωρίς να χάσει τα πλεονεκτήματα που τις προσέφερε ο έως τώρα ατλαντικός της προσανατολισμός. Αλλά ο Φιντάν είναι ακριβώς ο άνθρωπος που διαπραγματεύτηκε με τους πάντες τα πάντα – και το αντίθετό τους.... Παρών σε όλα τα σημαντικά ταξίδια του προέδρου του, ήταν ταυτοχρόνως ο άνθρωπος ο οποίος προέστη των συνομιλιών με το ΡΚΚ αλλά και της αναζωπύρωσης της σύγκρουσης μαζί του. Της ρήξης με το Ισραήλ και της προσπάθειας επανασυμφιλίωσης. Της υπονόμευσης της Συρίας διά της αποστολής ισλαμιστών ανταρτών, αλλά και της συνδιαλλαγής με τη Ρωσία και το Ιράν για τη σταθεροποίηση της κατάστασης. Πολλοί λένε ότι τέτοιου είδους προσόντα θα φανούν πολύτιμα στο μέλλον και στο εσωτερικό μέτωπο, καθιστώντας ιδεώδη διάδοχο του Ερντογάν αυτόν ακριβώς που ποτέ δεν αναλώθηκε με την κοινοβουλευτική και κομματική πολιτική. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία: Τι περιλαμβάνει το "δόγμα Φιντάν"

Του Κώστα Ράπτη Μηδενικά προβλήματα με... ογκώδεις αστερίσκους. Αυτό θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι το μήνυμα που εξέπεμψε προς την Αθή...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο μόνος που απάντησε πατριωτικά στην Τουρκία ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου: Η αλληλεγγύη αλλά και οι ασυμφωνίες μεταξύ της Αθήνας και της Λευκωσίας.

<img height="442" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2023/07/230719193207_GKOUMAS-KERKOPORTA02.jpg" width="735" /><br /><b><br />Λουκής Λουκαϊδης</b><br />Οι σχέσεις Ελλάδας και Κύπρου είναι μεγάλο θέμα με πολλές πτυχές. Και στις δύο χώρες κατοικούν Έλληνες από αιώνες γεγονός που επιβάλλει μια αλληλεγγύη μεταξύ τους έστω και αν διαφέρουν σε μέγεθος.<br /><br />Και οι δύο υπέφεραν από την υποταγή τους σε διάφορους κατακτητές με κατάληξη τους Τούρκους. Η φυσική ανάγκη άμυνας της Κύπρου και η αρχή της αυτοδιάθεσης επέβαλλαν κάποια ένωση, εξού και το αρχικό αίτημα του Κυπριακού Ελληνισμού για ένωση με την Ελλάδα.<br /><br />Αυτό δεν επετεύχθη διότι ήταν αντίθετο προς τα συμφέροντα των Άγγλων και των Τούρκων τους οποίους οι Άγγλοι επιστράτευσαν στην αντίθεση τους. Έκτοτε ο κυπριακός λαός επεδίωκε μια λύση σύμφωνα με τις αρχές του διεθνούς δικαίου. Από τότε μέχρι σήμερα τούτο δεν επετεύχθη.<br />Το ερώτημα το οποίο με απασχολεί είναι αν είχαμε την επιβαλλόμενη στήριξη από την Ελλάδα στις προσπάθειες του λαού να απελευθερωθεί σύμφωνα με τις εν λόγω αρχές, θα πετυχαίναμε;<br /><br />Επικοινωνία μεταξύ των δύο χωρών για το θέμα αυτό υπήρχε. Δεν υπήρχε, όμως, ταυτότητα απόψεων. Στην αρχή πριν να ξεκινήσει ο ένοπλος αγώνας της ΕΟΚΑ -που οφειλόταν στην αρνητική στάση της Αγγλίας που έφτασε στο σημείο να διακηρύσσει ότι ουδέποτε θα φύγει από την Κύπρο- δοκίμασε η τότε ηγεσία της Κύπρου να πείσει την Ελλάδα για μία προσφυγή στα Ηνωμένα Έθνη αλλά η τελευταία αρνείτο.<br /><br />Ακολούθησε μια προσφυγή αργότερα στην εποχή του Παπάγου. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις ουδέποτε δέχθηκαν ανοικτά ότι η Κύπρος ανήκει εθνικά, πολιτιστικά και λογικά στο ελληνικό έθνος.<br /><br />Το αποτέλεσμα ήταν η Ελλάδα να έχει μειωμένο ενδιαφέρον προστασίας της Κύπρου αφού έβαζε ως προτεραιότητα για αυτήν τα δικά της ξεχωριστά θέματα και επιδείκνυε ένα δισταγμό για στήριξη αποτελεσματική των αιτημάτων της Κύπρου.<br /><br />Η απόσταση δεν ήταν καθοριστικός λόγος γι’ αυτήν την πολιτική. Όταν στο παρελθόν πολεμούσε για μια ελεύθερη Ελλάδα αυτή δεν έδειχνε λιγότερο ενδιαφέρον για μακρινές ελληνικές περιοχές.<br /><br />Το μεγάλο πρόβλημα ήταν το γεγονός ότι η Ελλάδα υποτασσόταν στις απαιτήσεις των ΗΠΑ και φοβόταν την Τουρκία η οποία υπερτερούσε της Ελλάδας στρατιωτικά και πληθυσμιακά.<br /><br />Εξάλλου οι πολιτικοί της Ελλάδας δεν ήταν του επιπέδου που θα έπρεπε για να μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που μόλις ανάφερα.<br />Ο μόνος, ο οποίος τόλμησε να απαντήσει πατριωτικά προς την Τουρκία ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου με την περίπτωση του Σισμίκ, το 1987. Καθ’ όλη την διάρκεια του Κυπριακού προβλήματος επικρατούσε η επιρροή και η πολιτική της Τουρκίας.<br /><br />Η Κύπρος προσέφευγε στον ΟΗΕ και επιδίωκε αποφάσεις υπέρ της. Κάποιες πετύχανε αλλά όλες ήταν χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα επί του εδάφους. Είναι γεγονός ότι κάναμε ορισμένα λάθη τακτικής όπως είναι τα 13 σημεία τα οποία ήταν μεν σωστά αλλά χρησιμοποιούντο από την Τουρκία και από τους ξένους σαν αφορμή ότι θα αντισταθούμε στην λύση που δόθηκε στη Ζυρίχη από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1959.<br /><br />Η λύση αυτή ήταν καταστρεπτική για την Κύπρο αλλά η Ελλάδα για να απωθήσει τις πιέσεις των Αμερικάνων και των Τούρκων δέχθηκε την λύση η οποία αποτελείτο από ένα μείγμα απαιτήσεων της Τουρκίας και των Αγγλοαμερικάνων.<br /><br />Αυτό ήταν ένα τεράστιο λάθος της Ελλάδας που δέχθηκε μια διευθέτηση χωρίς την έγκριση του κυπριακού λαού αλλά και αντίθετη με τις αρχές του συνταγματικού δικαίου και του διεθνούς δικαίου.<br /><br />Ο κυπριακός λαός πικράθηκε, απογοητεύτηκε διότι δεν μπορεί να δέχεσαι μια απαράδεκτη λύση εις βάρος ενός λαού έστω και με φοβέρες πιέσεις. Αυτό δεν είναι πατριωτική πράξη. Δεν χρησιμοποιώ όμως άλλη λέξη.<br /><br />Έκτοτε (το 1963) ακολούθησαν διακοινοτικές ταραχές που απομάκρυναν τις δύο κοινότητες και οι Τουρκοκύπριοι αποσύρθηκαν από την κυβέρνηση. Αυτή ήταν η πρώτη φάση καταστροφής της Κύπρου επί του εδάφους και έδωσε αφορμή στους Τούρκους να γίνουν πιο απαιτητικοί στον διαμελισμό της Κύπρου που προηγουμένως επιδίωκαν με τη ενθάρρυνση των Άγγλων.Το πραξικόπημα εναντίον του Μακάριου<br /><br />Το πραξικόπημα του 1974 ήταν η τελική καταστροφική πράξη για την Κύπρο. Πρέπει όμως να λεχθεί ότι η πρωτεργάτες ήταν οι αρχηγοί της χούντας στην Ελλάδα με πολιτικούς σκοπούς.<br /><br />Γιατί δεν τους τιμώρησε αργότερα η Ελλάδα; Γιατί μας έστελνε συνέχεια χουντικούς που ήθελαν την καταστροφή της Κύπρου; (Παναγιωτάκος, Γεωργίτσης, Παττακός, Ιωαννίδης, Μακαρέζος, Μπονάνος και άλλοι). Η Κύπρος μοιράστηκε στα δύο με την Τουρκία να πατά στερεά με τον στρατό της στο μισό μέρος της Κύπρου.<br /><br />Δεν είδαμε τότε τον Καραμανλή να στέλνει οιαδήποτε στρατιωτική βοήθεια ως αντίδραση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο για την οποία η Ελλάδα ήταν εγγυήτρια. Αντίθετα είδαμε τότε μια ελληνική κυβέρνηση να εκφράζεται μέσω του Καραμανλή ότι δεν μπορεί να βοηθήσει διότι η Κύπρος είναι μακριά.<br /><br />Μάλιστα έφτασε στο σημείο να προτάσσει σαν συμπαράσταση την γελοιότητα ότι είναι πρόθυμος να μπει πάνω σε ένα πλοίο μαζί με τον Υπουργό του των Εξωτερικών και να έρθει προς την Κύπρο εκθέτοντας τον εαυτό του στο κίνδυνο βομβαρδισμού.<br /><br />Σε μία σημαντική συνέντευξη του Γλαύκου Κληρίδη με τον δημοσιογράφο Κώστα Γεννάρη, μας αποκάλυψε ότι ερχόμενος από την Γενεύη το 1974 μετά το πραξικόπημα είχε την πεποίθηση ότι οι Τούρκοι ήταν πολύ πιθανόν να προχωρήσουν να καταλάβουν όλη την Κύπρο και παρακάλεσε τον κ. Καραμανλή, παρόντος του κ. Αβέρωφ, να μας βοηθήσει με κάποια στρατιωτική ενέργεια, όχι κατ’ ανάγκη πόλεμο, για να σωθεί η Κύπρος.<br /><br />Ο Καραμανλής απάντησε ότι δεν μπορεί να προσφέρει καμία βοήθεια και ήταν μάλιστα και απότομος. Τι σημαίνει αυτό; Για να περνά καλά η Ελλάδα με τους Αμερικάνους και άλλους και ας χαθεί η Κύπρος.<br /><br />Έστω και μετά δεν τον είδαμε να επισκέπτεται τα συντρίμμια της Κύπρου για να δώσει έστω κάποια ενθάρρυνση στα θύματα. Ο πρώτος Πρωθυπουργός που επισκέφθηκε αργότερα την Κύπρο ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου.<br /><br />Αυτό δεν αρκούσε όμως. Έπρεπε να ληφθούν σοβαρά μέτρα και να αλλάξει η πολιτική της Ελλάδας έναντι των απαιτήσεων της Τουρκίας κατά τρόπο σαφή και αποτελεσματικό. Ας είναι και με έντονη και συνεχή διπλωματία. Η έκδηλη αδράνεια της Ελλάδας συνεχίστηκε.Η άρνηση της Αθήνας<br /><br />Θυμάμαι τότε ότι μου ανέθεσαν να ασχοληθώ με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Τουρκία στην Κύπρο που ήταν πάμπολλες και το έπραξα καταχωρώντας μια προσφυγή στο αρμόδιο όργανο του Συμβουλίου της Ευρώπης.<br /><br />Επειδή όμως χρειαζόμουν ενίσχυση και από άλλη χώρα για να κάμψω τις αντιδράσεις της Τουρκίας που ισχυριζόταν ότι εφόσον δεν αναγνωρίζει την Κύπρο δεν μπορούσε να λάβει μέρος στην σχετική διαδικασία στράφηκα στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας και παρόντων του Θεόδωρου Πάγκαλου και του Γιάννου Κρανιδιώτη, εξήγησα ότι είναι ανάγκη να καταχωρήσουν παράλληλα με μας μία προσφυγή όπως θα έκανε οποιαδήποτε χώρα του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις εν λόγω παραβιάσεις.<br /><br />Ο Πάγκαλος είπε ότι αυτή είναι σοβαρή πολιτική πράξη που δεν μπορούσε να γίνει κατά την γνώμη του. Θα έπρεπε να αναρωτηθεί και ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης.<br /><br />Ουδέποτε όμως προχώρησε να το πράξει αυτό, με αποτέλεσμα να μην έχουμε την επιβεβλημένη συμπαράσταση της Ελλάδος. Για ένα ανθρωπιστικό θέμα. Όχι πως θα ήταν δεδομένη γνωρίζοντας την τότε πολιτικής της. Γενικά η πολιτική της Ελλάδος για το Κυπριακό αποτελείτο από ενέργειες «με το στανιό» με ορισμένες εξαιρέσεις που δεν ήταν καθοριστικές.<br /><br />Συνεχίσαμε με διάλογο με τους Τουρκοκύπριους και ορισμένες φορές παρούσης της Τουρκίας αλλά αυτή η διαδικασία δεν πρόκειται να μας επιστρέψει πίσω την κατεχόμενη Κύπρο. Η κατάσταση χειροτερεύει με την ψευδαίσθηση ότι οι συνομιλίες θα μας βοηθήσουν να βγούμε από την καταστροφή. Εύχομαι να κάνω λάθος.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο μόνος που απάντησε πατριωτικά στην Τουρκία ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου: Η αλληλεγγύη αλλά και οι ασυμφωνίες μεταξύ της Αθήνας και της Λευκωσίας.

Λουκής Λουκαϊδης Οι σχέσεις Ελλάδας και Κύπρου είναι μεγάλο θέμα με πολλές πτυχές. Και στις δύο χώρες κατοικούν Έλληνες από αιώνες γεγονός π...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανοιχτοί λογαριασμοί της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής με το δυσοίωνο αύριο.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-08/geostrategy.jpg?itok=GJy-8YDu" width="733" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι λανθασμένοι, επιπόλαιοι και ποδηγετούμενοι έξωθεν ενίοτε διακυβερνητικοί χειρισμοί στην Εξωτερική μας πολιτική βρίσκουν στην τελική την Ελλάδα χαμένη.</span></h3><b>Κρινιώ Καλογερίδου</b><br />Ό,τι με εξοργίζει περισσότερο στο θέμα των σχέσεων της Ελλάδας με τους άσπονδους γείτονές της είναι η διαχρονική αφέλεια των ελληνικών κυβερνήσεων, η... ετοιμότητά τους για υποχώρηση σε βαθμό ''υπερβάλλοντος'' συμβιβασμού (συνώνυμου του ρεαλισμού των υποχωρήσεων έναντι του επιθετικού ρεαλισμού εκείνων), η έλλειψη διαχρονικά και διακομματικά διορατικότητας και η πίστη τους στην φερεγγυότητα συμμάχων που έδωσαν δείγματα αφερεγγυότητας κατά το παρελθόν.<br /><br />Το ''διακομματικά'', σημειωτέον, δεν είναι τρόπος του λέγειν στην προσπάθεια να εξισώσουμε τις ευθύνες των μεν και των δε στις κυβερνήσεις επιλογής μας. Είναι τεκμηριωμένη αλήθεια για τα λάθη και τις παραλείψεις τους, που έγιναν και γίνονται πηγή αγωνίας και προβληματισμού για το μέλλον του Ελληνισμού μέσα και έξω απ' τα σύνορα της Ελλάδας.<br /><br />Μπορεί να είναι βαθιά ριζωμένος μέσα μας ο λόγος του στρατηγού Μακρυγιάννη προς τον Γάλλο Ναύαρχο Ανρί ντε Ρινί για την αθάνατη Ελλάδα (Μάχη των Μύλων 1825: ''Όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε • τρώνε από μας και μένει και μαγιά''). Όμως οι λανθασμένοι, επιπόλαιοι και ποδηγετούμενοι έξωθεν ενίοτε διακυβερνητικοί χειρισμοί στην Εξωτερική μας πολιτική βρίσκουν στην τελική την Ελλάδα χαμένη.<br /><br />Το είδαμε να επαναλαμβάνεται ''χθες'' (2011 και 2018), όταν - την πρώτη φορά - αποφύγαμε να ''ρίξουμε λάδι στη φωτιά'' των ελληνοτουρκικών σχέσεων ακούγοντας (επί πρωθυπουργίας ΓΑΠ με ΥΠΕΞ τον Θ. Πάγκαλο) τον πρώην πρωθυπουργό της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ να αποκαλύπτει (σε συζήτηση για τα μυστικά κονδύλια του τουρκικού κράτους) πως πολλές από τις πυρκαγιές στα ελληνικά δάση κατά την περίοδο 1995-1997 (κυβέρνηση Τανσού Τσιλέρ) ήταν αποτέλεσμα εμπρησμών Τούρκων πρακτόρων της ΜΙΤ (εφημερίδα Μπιργκιούν).<br /><br />Και αποφύγαμε να ''ρίξουμε λάδι στη φωτιά'' (να καταγγείλουμε, δηλαδή, διεθνώς την Τουρκία ως χώρα-εμπρηστή σε βάρος της ακεραιότητας της χώρας μας), γιατί η πολιτική μας γραμμή επέβαλε ''ψυχραιμία'' στο θέμα της πυρπόλησης ελληνικών νησιών από την Τουρκία (βλ. υιοθέτηση της ''κατευναστικής'' πολιτικής Σημίτη, που αποδείχθηκε λανθασμένος τρόπος υπεράσπισης της ελληνικής κυριαρχίας: απώλεια Ιμίων, 1996).<br /><br />Το ''ψύχραιμα'', σημειωτέον, μεταφράστηκε τότε με αίτημα στις αρμόδιες τουρκικές Αρχές ''να διερευνήσουν το σοβαρό αυτό θέμα''!!! Οποίος εξευτελισμός να υπερβούμε την μαρτυρία Τούρκου πρώην πρωθυπουργού ζητώντας από την χώρα-εμπρηστή εξ Ανατολών μας να παραδεχθεί την ''υβριδική'' επίθεση που είχε εντάξει στη στρατηγική της κατά της Ελλάδας!!!<br /><br />Τη δεύτερη φορά πάλι (2018), χρονολογώντας τα λάθη της εξωτερικής πολιτικής μας στο πιο πρόσφατο παρελθόν που ανάγεται στη ''Συμφωνία των Πρεσπών'' (''εθνικά ασύμφορη'' με ήπιους όρους, κατά τον προεκλογικό Κυριάκο Μητσοτάκη του '18), κατάπιαμε ως εθνικά ασυνείδητοι το ''κινίνο'' της αμερικανογερμανικής παρέμβασης και συναινέσαμε στην προδοσία την οποία πληρώνουμε έκτοτε και θα πληρώνουμε εις αεί ποικιλοτρόπως.<br /><br />Θα πληρώνουμε εις αεί την επιζήμια για την Ελλάδα συμφωνία που μας οδήγησε στην παράδοση του ονόματος, της γλώσσας και της ταυτότητας της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς δια χειρός Αλέξη Τσίπρα, αφού βάλαμε δια βίου θηλιά στον λαιμό της με το άνοιγμα της κερκόπορτας στον σκοπιανό αλυτρωτισμό και τα σχέδια των ''Μεγάλων'' γι' αυτήν την περιοχή των Βαλκανίων.<br /><br />Επιπλέον, δώσαμε τη δυνατότητα στους παραχαράκτες της ελληνικής ιστορίας να συγκροτήσουν έθνος-κράτος στις πλάτες της ελληνικής Μακεδονίας. Και το χειρότερο είναι ότι δεν μπορούμε εκ των υστέρων να καταγγείλουμε και να ακυρώσουμε τη λιμνιαία ''συμφωνία'' ντροπής, γιατί έχει αποκτήσει ισχύ Συνθήκης με την έγκρισή της από ΟΗΕ, ΝΑΤΟ & ΕΕ και την υπογραφή επικύρωσης Ελλήνων βουλευτών στη Βουλή (153 ''ΝΑΙ'' από ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πλην Καμμένου).<br /><br />Φευ! Αποδειχθήκαμε για άλλη μια φορά κοντόφθαλμοι, χωρίς διόραση γι' αυτά που μας ετοιμάζουν οι σύμμαχοι και οι εταίροι μας. Με δεδομένο αυτό, αναγκαστήκαμε να δεχθούμε σχετικά πρόσφατα ως... μετατραυματικό παράπλευρο χτύπημα της ''Συμφωνίας των Πρεσπών'' (σήμα κινδύνου για το μέλλον της Μακεδονίας μας), την αναγνώριση από τις Βρυξέλλες ''Μακεδονικής'' και όχι ''Βορειομακεδονικής'' μειονότητας στη Βουλγαρία, μετά την προηγηθείσα επίμονη άρνηση της τελευταίας να δεχθεί ως ''μακεδονική'' τη γλώσσα των Σκοπίων και όχι ως βουλγαρική διάλεκτο.<br /><br />Δυο μήνες πριν το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο (Μπούντεσταγκ) είχε κάνει δεκτή την ''μακεδονική'' ταυτότητα και γλώσσα των Σκοπιανών (''Βορειομακεδόνων'') διευκολύνοντας την πορεία τους προς την Ε.Ε. Και τώρα το σκοπιανό λόμπι στις ΗΠΑ εργάζεται νυχθημερόν, γιατί πήρε έγκριση να μετατρέψει τον μήνα Σεπτέμβριο σε... ''μακεδονικό'' μετά από αμερικανική πρωτοβουλία!!!.<br /><br />Την πρωτοβουλία του φιλοσκοπιανού Ρεπουμπλικανού γερουσιαστή από την Ιντιάνα Μάικ Μπράουν, ο οποίος υπέβαλε ψήφισμα στη Γερουσία για ανακήρυξη του προσεχούς Σεπτεμβρίου ως μήνα ''Μακεδονικής -Αμερικανικής Κληρονομιάς'', στη διάρκεια του οποίου θα γίνουν γιορτές για τη... γλώσσα, την ιστορία, τον πολιτισμό των Μακεδόνων!!! (βλ. Voice of America in Macedonian).<br /><br />Εφιάλτης ανιστόρητος διαρκείας για τους Ομογενείς μας εκεί. Ανιστόρητος γιατί οι προπαγανδιστές Σκοπιανοί της Αμερικής (που αριθμούν 500.000) θα έχουν άλλη μια ευκαιρία να διαχύσουν διεθνώς το δηλητηριώδες κεντρί του μακεδονισμού, του τοξικού ιδεολογήματος πάνω στο οποίο χτίστηκε -- με την ανίερη συνέργειά μας το '18 -- η ανύπαρκτη ''μακεδονική'' ιστορία.<br /><br />Έτσι, από τη στιγμή που παραχωρήσαμε -- πέραν του ονόματος της Μακεδονίας -- την ''μακεδονική'' εθνότητα και γλώσσα, οι Σκοπιανοί πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων το ''Βορειομακεδόνες'' και ''Βορειομακεδονική'' και δείχνουν με κάθε τρόπο τον ''μακεδονισμό'' τους εξυφαίνοντας σχέδια αναγνώρισης ''μακεδονικής'' μειονότητας στην Ελλάδα με τη βοήθεια των απανταχού φιλοσκοπιανών, συμπεριλαμβανομένων των ελληνόφωνων του ''Ουράνιου Τόξου'' και άλλων κρυπτόμενων σε κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου.<br /><br />Τα λάθη του ''χθες'' πληρώνονται ''σήμερα'' αφήνοντας ανοιχτούς λογαριασμούς για το δυσοίωνο αύριο σε επίπεδο διακρατικών σχέσεων με τη ''Βόρεια Μακεδονία'', την Αλβανία και την Τουρκία.<br /><br /> Στη δεύτερη περίπτωση, η Αλβανία εκμεταλλεύτηκε προφανώς τη διάθεση της Ελλάδας να ταχθεί εξ αρχής υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της (βλ. επίσκεψη Καραμανλή στην Αλβανία το 2009 και συνάντησή του με τον Μπερίσα, που κατέθεσε τότε αίτηση ένταξης της χώρας του στην ΕΕ), με αποτέλεσμα να μας θεωρεί έκτοτε ο γείτονας εκ δυσμών δεδομένους και επί ημερών Ράμα να βάζει σε δοκιμασία τους Βορειοηπειρώτες ομογενείς μας κυνηγώντας σαν Ιαβέρης τους γενναίους (βλ. Κ. Κατσίφα) και τους ανυπότακτους ηγέτες τους (βλ. Φ. Μπελέρη).<br /><br />Στην τρίτη και τελευταία περίπτωση έχουν συντελεστεί ήδη λάθη που δεν λένε να διορθωθούν λόγω της... πολύτροπης πολιτικής που χαράξαμε (καθ' ομολογία του ΥΠΕΞ μας Γ. Γεραπετρίτη) στον χρόνο της τελευταίας τετραετίας.<br /><br /> Πολιτικής μυωπικής, κατ' εμέ, η οποία αρνείται να αποκαταστήσει τις ημιτέλειές μας για άγνωστους λόγους (από εγωιστικούς έως γεωπολιτικούς, που ρισκάρουν να βγάλουν νικήτρια την Τουρκία).<br /><br /> Γι' αυτόν τον τελευταίο λόγο, άκουσα με καχυποψία τα όσα είπε ο πρωθυπουργός κατά τη συνάντησή του προ ημερών με τον Αιγύπτιο Πρόεδρο, για να μας καθησυχάσει. Να μας καθησυχάσει για την μερική ελληνοαιγυπτιακή συμμαχία, την οποία δεν τολμήσαμε να την κάνουμε πλήρη ''χθες'' (Αύγουστος 2020), λόγω αβελτηρίας Δένδια και δεν τολμήσαμε να την ολοκληρώσουμε σήμερα με Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη (Αύγουστος 2023) χάνοντας μια χρυσή ευκαιρία να ματαιώσουμε κάθε προσπάθεια της Τουρκίας να τα βρει με την Αίγυπτο, για να μας πάρει απ' τα χέρια μια χρυσοφόρο θαλάσσια ζώνη.<br /><br /> Αυτήν ανατολικότερα του 28ου Μεσημβρινού, την οποία αφήσαμε (αναίτια;) ''ακάλυπτη'' από την ελληνική επήρεια το '20, αν και πάνω της ''κάθονται'' ο ''γας ομφαλός'' των ενεργειακών κοιτασμάτων μας -- το Καστελόριζο -- και η αποψιλωμένη από τον πύρινο όλεθρο (τυχαία;) στρατιωτικοποιημένη Νότια Ρόδος...<br /><br />Με δεδομένα αυτά, εμένα δεν με ικανοποίησε ούτε η γεμάτη διπλωματικά χαμόγελα συνάντηση του Γιώργου Γεραπετρίτη με τον Αιγύπτιο ομόλογό του Σάμεχ Σούκρι στο Ελ Αλαμέιν ούτε η άλλη στο Κάιρο του Αλ Σίσι με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος βιάστηκε να δηλώσει σαν... προφήτης ότι είναι αυτοτελείς και ισχυρές οι ελληνοαιγυπτιακές σχέσεις και δεν ετεροπροσδιορίζονται (ενν. απ' τους Τούρκους), για να μας καθησυχάσει.<br /><br />Φευ! Εμένα, τουλάχιστον, δεν με καθησύχασε, για να μην πω ότι με ανησύχησε ακόμα περισσότερο η αποφυγή ελληνικής αμυντικής διασφάλισης του Καστελόριζου, γιατί συνεπάγεται -- αν θυμηθώ τον Μακρόν της ελληνογαλλικής συμφωνίας -- μη προστασία του πολύτιμου νησιού μας από τη Γαλλία, σε εμπόλεμη περίπτωση, εφόσον δεν εσωκλείεται επίσημα (εξαιτίας της ημιτέλειας της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας) στα όρια της ελληνικής κυριαρχίας).<br /><br /><div>Συνελόντι ειπείν, ο ΥΠΕΞ Γιώργος Γεραπετρίτης και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ήρθαν με άδεια χέρια ουσιαστικά από την Αίγυπτο προ δεκαημέρου, αφού δεν πέτυχαν τον κύριο εθνικό στόχο τους: την αποκατάσταση της ημιτελούς ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας (2020) που θα έκανε και τυπικά ελληνικό έδαφος το Καστελόριζο.<br /><br />Και αυτήν την αδυναμία διασφάλισης της ασφάλειάς του εκ μέρους μας από τον Τούρκο επιβουλέα δεν την καλύπτουν οι εξαιρετικές σχέσεις μας με την Αίγυπτο λόγω συμμαχίας (ήδη επίκειται η Συγκρότηση Ανωτάτου Συμβουλίου συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών) ούτε οι διπλωματικές φωτογραφήσεις και τα λοιπά πάρε δώσε εμπορικής φύσεως, που -- είναι μεν σημαντικά -- αλλά ήσσονος εθνικής σημασίας (διασύνδεση μέσω καλωδίου των δύο χωρών και ζητήματα εργατικού δυναμικού) συγκριτικά με το ύψιστο καθήκον που έμεινε ανολοκλήρωτο.<br /><br />Το καθήκον να συμπεριλάβουμε στην ελληνική κυριαρχία τη θαλάσσια ζώνη μεταξύ 28ου-32ου Μεσημβρινού, ώστε να μην βρίσκονται ''έκθετα'' στην τουρκική βουλιμία η Ν. Ρόδος και το Καστελόριζο, η απώλεια του οποίου για την Ελλάδα θα είναι καταστροφική για ιστορικούς, γεωπολιτικούς, εθνικούς και οικονομικούς λόγους, ενώ θα ακυρώσει παράλληλα τη σύγκλιση της ΑΟΖ της χώρας μας με εκείνην της Κύπρου στο κέντρο της Ανατολικής Μεσογείου.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ανοιχτοί λογαριασμοί της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής με το δυσοίωνο αύριο.

Οι λανθασμένοι, επιπόλαιοι και ποδηγετούμενοι έξωθεν ενίοτε διακυβερνητικοί χειρισμοί στην Εξωτερική μας πολιτική βρίσκουν στην τελική την Ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο νέος “Αιώνας της Τουρκίας” μόλις ξεκίνησε…

<img height="359" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/diaskepsi-presbeon-ergogan-SLpress.jpg" width="732" /><br /><br /><b>Δήμου Αντωνία</b><br />Το όραμα του για τον “Αιώνα της Τουρκίας” ξεδίπλωσε ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν κατά την 14η Διάσκεψη των Τούρκων Πρέσβεων, που πραγματοποιήθηκε στην Άγκυρα. To όραμα αυτό διακατέχεται από τον περίφημο “Ερντογανισμό” (Erdoganism). Δομικά στοιχεία του “Ερντογανισμού”, ή άλλως του δόγματος Ερντογάν (Erdogan’s Doctrine) αποτελούν η ιδεολογική ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η συνακόλουθη υπονόμευση του κεμαλισμού, ο τουρκικός εθνικισμός, και ο ισλαμισμός.<br /><br />Η δε λαϊκή στήριξη προς τον Ερντογανισμό εκφράζεται και μέσα από την λατρεία των μεσαίων και κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων προς το πρόσωπο του Τούρκου προέδρου και της συνακόλουθης αναγνώρισης του ως χαρισματικού πολιτικού. Η πλαισίωση της πρόσφατης προεκλογικής εκστρατείας με τραγούδι που υμνούσε την αγάπη του Ερντογάν προς τον τουρκικό λαό και το αντίστροφο εμπέδωσε την μεταξύ τους συναισθηματική σχέση, η οποία αποτυπώθηκε στο εκλογικό προβάδισμα έναντι του πολιτικού του αντιπάλου, τόσο στον πρώτο, όσο και το δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.<br /><br />Υιοθετώντας αθλητική ορολογία, ο Τούρκος πρόεδρος περιέγραψε τον εαυτό του ως βασικό παίκτη σε μία παρτίδα σκάκι εκπροσωπώντας την Τουρκία η οποία, κατά τα λεγόμενα του στη Διάσκεψη των Τούρκων Πρέσβεων, βρίσκεται στην καρδιά τριών ηπείρων και ως εκ τούτου δεν μπορεί να είναι θεατής των όποιων γεγονότων. Αντίθετα, σύμφωνα με τον ίδιο, η Τουρκία οφείλει να βρίσκεται στο γεωπολιτικό πεδίο αναπτύσσοντας μία εποικοδομητική, ενεργή και ισορροπημένη εξωτερική πολιτική.<br /><br />Προς διασφάλιση των τουρκικών συμφερόντων, ο πρόεδρος Ερντογάν κατέστησε σαφή στους Τούρκους πρέσβεις την χρήση τόσο της σκληρής, όσο και της ήπιας ισχύος, ως δύο διαφορετικά εργαλεία πολιτικής, που πρόκειται να αναπτύξει η Άγκυρα στις σχέσεις της με τρίτες χώρες. Επί της ουσίας, ο πρόεδρος Ερντογάν επιβεβαίωσε την προβολή της στρατιωτικής δύναμης, του μεγέθους της οικονομίας και του πληθυσμού της Τουρκίας ως μορφές σκληρής ισχύος και την διάδοση της τουρκικής ιστορικής και πολιτισμικής κληρονομιάς ως μορφές ήπιας ισχύος. Στόχος να υποστηριχθούν δράσεις αφενός επιρροής και διείσδυσης και αφετέρου επιβολής της τουρκικών συμφερόντων σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές.<br /><br />H Διάσκεψη των Τούρκων Πρέσβεων<br /><br />Οι προτεραιότητες που έθεσε ο Ερντογάν στη Διάσκεψη των Τούρκων Πρέσβεων αποτελούν δομικά στοιχεία του οράματος για τον “Αιώνα της Τουρκίας”. Η πρώτη προτεραιότητα έχει <a href="https://www.neakriti.gr/apopseis/1531498_antonia-dimoy-ta-geopolitika-paignia-ton-ipa-i-syria-kai-i-toyrkia">την Συρία</a> στο επίκεντρο.<br /><br />Στην ομιλία του κατέστη επιτακτική η κατάρτιση ενός οδικού χάρτη για την ομαλοποίηση των σχέσεων Συρίας-Τουρκίας και η διευθέτηση θεμάτων που άπτονται της απελευθέρωσης ομήρων και της επιστροφής αγνοουμένων, η ανοικοδόμηση της αραβικής χώρας και η δημιουργία συνθηκών για την ασφαλή επιστροφή των Σύριων προσφύγων. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μία ακανθώδη διαδικασία καθώς ο πρόεδρος Άσαντ θέτει ως προαπαιτούμενο την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την βόρεια Συρία.<br /><br />Με το πρόσχημα ωστόσο της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, η Άγκυρα επιδιώκει την παραμονή της στρατιωτικής της παρουσίας στην αραβική χώρα, η οποία μετά την επιχείρηση “Πηγή Ειρήνης” συνιστά de facto κατάληψη συριακών περιοχών στα ανατολικά του Ευφράτη. Μεγάλο στοίχημα για την Τουρκία αποτελεί η επιστροφή Σύριων προσφύγων, η οποία ωστόσο, χωρίς τη συνεργασία της συριακής κυβέρνησης για τη μετεγκατάσταση τους σε μεγάλες πόλεις στη συριακή επικράτεια, δεν πρόκειται να είναι επιτυχής.<br /><br />Μέχρι σήμερα, στο πλαίσιο του προγράμματος για την εθελουσία επιστροφή προσφύγων που συντελείται μέσω γραφείων που έχουν συσταθεί σε 12 τουρκικές επαρχίες, όπου υφίσταται προσφυγικός πληθυσμός, μόνο μισό εκατομμύριο Σύριοι έχουν επιστρέψει κυρίως στις τουρκικά ελεγχόμενες περιοχές της βόρειας Συρίας. Αξίζει βέβαια να επισημανθεί η νέα πρωτοβουλία της Τουρκίας για την κατασκευή 240 χιλιάδων οικιών στην βορειοδυτική Συρία με χρηματοδότηση από το Κατάρ που στοχεύει στον επαναπατρισμό ενός ακόμη εκατομμυρίου Σύριων προσφύγων.<div><br />O πόλεμος στην Ουκρανία <br /><br />Η δεύτερη προτεραιότητα αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις υπηρεσίες μεσολάβησης, δηλαδή την συνέχιση της υφιστάμενης τουρκικής πολιτικής με την προσφορά υπηρεσιών μεσολάβησης σε Ρωσία και Ουκρανία συνιστά προτεραιότητα της τουρκικής προεδρίας. Η διαδικασία της Κωνσταντινούπολης όπου τα αντιμαχόμενα μέρη παρέστησαν στο ίδιο τραπέζι για πρώτη φορά από την έναρξη του πολέμου, καθώς και οι προσπάθειες για την ανταλλαγή κρατουμένων αποτελούν την παρακαταθήκη πάνω στην οποία η Τουρκία, όπως αποτυπώθηκε στην ομιλία Ερντογάν, θα οικοδομήσει τις επόμενες διπλωματικές της πρωτοβουλίες.<br /><br />Ειδική αναφορά έκανε ο Τούρκος πρόεδρος στην εφαρμογή της Συνθήκης του Μοντρέ, που αφορά στην απαγόρευση διέλευσης των Στενών του Βοσπόρου από πολεμικά πλοία, με το αιτιολογικό αποτροπής της πιθανότητας να επεκταθεί ο πόλεμος στην ευρύτερη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Οι προσπάθειες μεσολάβησης του ΟΗΕ, συνεπικουρούμενες από την Τουρκία που συνέδραμαν στην ανανέωση δύο φορές της Πρωτοβουλίας της Μαύρης Θάλασσας για τα Σιτηρά, προβλήθηκαν από τον Τούρκο πρόεδρο με την υπόμνηση ότι αποτράπηκε μία επισιτιστική κρίση, καθώς και η απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων ζωών.<br /><br />Σε μία προσπάθεια προφανούς δημόσιας στήριξης του Ρώσου προέδρου και με επιδίωξη την ανάληψη νέου ρόλου μεσολάβησης από την Άγκυρα, ο Ερντογάν έκανε λόγο για δήθεν ευαισθησίες Πούτιν που εκφράζονται με την απόφαση του να προμηθεύσει έξι χώρες της Αφρικής με δωρεάν σιτηρά, εγκαλώντας ταυτόχρονα τις χώρες της Δύσης για την μη τήρηση υποσχεθέντων, γεγονός που οδήγησε στην αναστολή της Πρωτοβουλίας από τις 17 Ιουλίου και εντεύθεν.<br /><br />Η τοποθέτηση Ερντογάν, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, είχε διττό σκοπό: Αφενός να εξάρει τον μεσολαβητικό ρόλο της Τουρκίας, κατατάσσοντας την στις χώρες που αποτελούν μέρος της λύσης προβλημάτων τα οποία απειλούν τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Τουτέστιν, ότι η Τουρκία αποτελεί μία ισχυρή χώρα περιφερειακού βεληνεκούς, με προοπτικές να μετατραπεί σε μεγάλη χώρα παγκόσμιας εμβέλειας. Αφετέρου να πείσει τόσο τις δυτικές χώρες ως προς τα οφέλη που προκύπτουν για αυτές από τη διατήρηση ισχυρών δεσμών της Άγκυρας με την Μόσχα όσο και το ρωσικό πολιτικό κατεστημένο ότι οι ρωσοτουρκικές σχέσεις έχουν στρατηγικό βάθος και άρα δεν επιδέχονται υπονόμευσης από τρίτους.<br /><br />Η θετική ατζέντα<br /><br />Η τρίτη προτεραιότητα Ερντογάν είναι η θετική ατζέντα, που κατείχε κεντρική θέση στην ομιλία του, με εστίαση στις εξαγωγές και τον τουρισμό που έχει συμφωνηθεί με χώρες τις περιοχής, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Αποστολή των Τούρκων πρέσβεων αποτελεί η ενίσχυση των προσπαθειών για την αύξηση στις εξαγωγές τουρκικών προϊόντων, την εξεύρεση νέων αγορών, και την προσέλκυση τουριστών στην γειτονική χώρα.<br /><br />Προδήλως, ο Τούρκος πρόεδρος θέτει ως προτεραιότητα της διακυβέρνησης του την ανάκαμψη της τουρκικής οικονομίας, με την ενεργοποίηση του διπλωματικού δικτύου που διαθέτει στο εξωτερικό. Η προσέλκυση επενδύσεων αποτελεί κλειδί για την μείωση του δημοσιονομικού ελλείματος και προς τούτο οι επιλογές των κατάλληλων προσώπων είναι εξαιρετικής σημασίας.<br /><br />Υπό το συγκεκριμένο πρίσμα, ο Ερντογάν τοποθέτησε στο υπουργείο Οικονομικών τον Μεχμέτ Σιμσέκ, πρώην οικονομολόγο στην Merrill Lynch, ο οποίος είχε διατελέσει υπουργός οικονομικών την περίοδο 2009-2015. Επίσης διόρισε στην Κεντρική Τράπεζα την Χαφιζέ Γκαγιέ Ερκάν, την πρώτη γυναίκα διοικητή, που διετέλεσε υψηλόβαθμο στέλεχος στην Goldman Sachs και την τράπεζα First Republic.</div><div><br />Ισλαμισμός και “Αιώνας της Τουρκίας”<br /><br />Τέλος, ο Ερντογάν έθεσε ως προτεραιότητα και την καταπολέμηση της ισλαμοφοβίας. Με αφορμή το κάψιμο του κορανίου σε ευρωπαϊκές χώρες, ο Τούρκος πρόεδρος εμφάνισε, στη Διάσκεψη των Τούρκων Πρέσβεων, την Τουρκία ως χώρα που προασπίζεται την ισλαμική πίστη και ηγείται των αγώνων ενάντια στην πολιτική και θρησκευτική καταπίεση των απανταχού ισλαμικών κοινοτήτων. Στόχος της Τουρκίας, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, να συνεχίσει να αποτελεί σημαιοφόρο του αγώνα για την καταπολέμηση της ισλαμοφοβίας.<br /><br />Ο ισλαμισμός αποτελεί δομικό στοιχείο της διακυβέρνησης του προέδρου Ερντογάν, ο οποίος εμπεδώθηκε στα νεανικά του χρόνια όταν συμμετείχε στη νεολαία του κόμματός Εθνικής Σωτηρίας, υπό τον αντιδυτικό ισλαμιστή Νετσμετίν Ερμπακάν και εν συνεχεία στο κόμμα Ευημερίας, με το οποίο εξελέγη δήμαρχος Κωνσταντινούπολης. Ο Ερντογάν ωρίμασε τις ισλαμικές πολιτικές του πεποιθήσεις, αποτελώντας ενεργό στέλεχος τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 στο κόμμα Ευημερίας και το έτερο ισλαμικό κόμμα της Αρετής που ίδρυσε ο Ερμπακάν.<br /><br />Η ιδεολογία και των δύο κομμάτων στηρίζονταν στο πολιτικό-θρησκευτικό μανιφέστο “Εθνική Άποψη” (Millî Görüş) το οποίο προωθούσε, αφενός την αντικατάσταση του κοσμικού χαρακτήρα της σύγχρονης Τουρκίας που δημιούργησε ο Ατατούρκ από τις ηθικές αξίες του Ισλάμ και αφετέρου την ιδεολογική ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με επαναφορά της τουρκικής επιρροής από τα Βαλκάνια έως και την ευρύτερη Μέση Ανατολή και την, ως εκ τούτου, αποδόμηση του Κεμάλ Ατατούρκ και της εκκοσμίκευσης του τουρκικού κράτους.<br /><br />H επικείμενη αναθεώρηση σε άρθρα του τουρκικού Συντάγματος που αφορούν την ελευθερία, τα δικαιώματα στην ασφάλεια, την δίκαιη δίκη, την ελευθερία του λόγου, καθώς και των δικαιωμάτων των γυναικών, αναμφίβολα θα εμπεριέχει το αποτύπωμα του δόγματος Ερντογάν. Η επαναφορά της μαντίλας στις δημόσιες υπηρεσίες, τα εκπαιδευτικά και στρατιωτικά ιδρύματα – μετά και τη θετική εισήγηση της συνταγματικής επιτροπής στην τουρκική Εθνοσυνέλευση να προστεθεί η σχετική τροπολογία στο Τουρκικό Σύνταγμα, αναδεικνύει την αναδυόμενη υπεροχή της ισλαμικής, έναντι της κοσμικής Τουρκίας.<br /><br />Η αποκαθήλωση του Κεμάλ Ατατούρκ και η αντικατάσταση του από τον Ρεζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ως το νέο πολιτικό σύμβολο της Τουρκίας στο νέο αιώνα, τον “Αιώνα της Τουρκίας”, βρίσκεται προ των πυλών.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο νέος “Αιώνας της Τουρκίας” μόλις ξεκίνησε…

Δήμου Αντωνία Το όραμα του για τον “Αιώνα της Τουρκίας” ξεδίπλωσε ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν κατά την 14η Διάσκεψη των Τούρκων Πρέσβεων, πο...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς οι αντίπαλοι του Τραμπ του στρώνουν τον δρόμο για την προεδρία.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/Trump-USA.jpg" width="747" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Το φθινόπωρο αρχίζει και επισήμως η κούρσα για την προεδρία των ΗΠΑ – οι εκλογές θα διεξαχθούν το Νοέμβριο του 2024. Με τις αλλεπάλληλες διώξεις που έχουν ασκηθεί στον Τραμπ, οι Δημοκρατικοί έχουν καταφέρει να τον καταστήσουν το απόλυτο φαβορί για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων. Από κομματικής απόψεως αυτό θα έβγαζε νόημα εάν οι Δημοκρατικοί είχαν στο χέρι τη νίκη με αντίπαλο τον Τραμπ.<br /><br />Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν υφίσταται, πολύ περισσότερο που ο Μπάιντεν έχει προσωπικά χρεωθεί την –από ό,τι φαίνεται– αδιέξοδη εμπλοκή στον πόλεμο στην Ουκρανία. Κατά συνέπεια, το ενδεχόμενο ο Τραμπ να ξαναβρεθεί στον Λευκό Οίκο είναι αρκετά πιθανό, με ό,τι αυτό θα σημαίνει και για το αμερικανικό πολιτικό σύστημα και για τις διεθνείς ισορροπίες.<br /><br />Στις μέχρι πρότινος κατηγορίες εναντίον του Τραμπ, έχει προσφάτως προστεθεί και κατηγορία για συνωμοσία εναντίον του κράτους! Ο Τραμπ είναι πολιτικά τοξικός, αλλά οι εναντίον του διώξεις δεν έχουν προηγούμενο για πρώην πρόεδρο. Είναι εξόφθαλμο ότι απέναντί του, εκτός από το Δημοκρατικό Κόμμα, είναι και η μεγάλη πλειονότητα του αμερικανικού κατεστημένου, μη εξαιρουμένης και της παραδοσιακής κομματικής ηγεσίας των Ρεπουμπλικανών.<br /><br />Είναι προφανές πως εάν ο Τραμπ δεν ήταν πολιτική απειλή, κανένας εισαγγελέας δεν θα ασχολείτο μαζί του. Η πολιτική εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης, όμως, όλα δείχνουν πως θα φέρει το αντίθετο από το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Οι διώξεις έχουν εκτοξεύσει τα ποσοστά του Τραμπ στη μάχη για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Προηγείται με 30 μονάδες, γεγονός που ουσιαστικά έχει προκαθορίσει το αποτέλεσμα. Όσοι πίστευαν ότι με τις ποινικές διώξεις θα τον εξουδετέρωναν, διαψεύδονται.<br /><br />Τεκτονικές αλλαγές<br /><br />Οι διώξεις εναντίον του Τραμπ ενισχύουν την σχεδόν φανατική σχέση πολιτικής εκπροσώπησης που έχει οικοδομήσει με τη “βαθιά Αμερική”. Ο τραμπισμός έχει αποκτήσει κοινωνικο-οικονομικές ρίζες. Αποτυπώνει τον βαθύ διχασμό της αμερικανικής κοινωνίας, ο οποίος έχει προσλάβει διαστάσεις υφέρποντος εμφυλίου πολέμου. Οι ΗΠΑ δεν έφθασαν σ’ αυτό το σημείο χωρίς αιτία. Ήταν οι οικονομικές-κοινωνικές διαφοροποιήσεις της τελευταίας 20ετίας που γέννησαν τον τραμπισμό, ως αμερικανική εκδοχή ενός πολιτικού φαινομένου που σαρώνει και τη Γηραιά Ήπειρο.<br /><br />Το Brexit μπορεί να πάτησε στον παραδοσιακό βρετανικό ευρωσκεπτικισμό, αλλά πήγασε από την μήτρα της αντισυστημικής ψήφου που αλλάζει τον πολιτικό χάρτη σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Είναι γεγονός ότι η παραδοσιακή πολιτική ηγεμονία του διδύμου της (νεο)φιλελεύθερης κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς αμφισβητείται εντόνως από τους πολίτες. Μικρομεσαία στρώματα στρέφουν μαζικά την πλάτη στις παραδοσιακά κυρίαρχες πολιτικές παρατάξεις, προσανατολιζόμενα κυρίως προς τη λεγόμενη ¨Νέα Δεξιά”.<br /><br />Η κύρια αιτία που αμφισβητούν την κατεστημένη τάξη πραγμάτων είναι ότι αυτή περισσότερο ή λιγότερο ανατρέπει τις σταθερές του βίου τους, ενισχύοντας τις οικονομικές ανισότητες. Πρόκειται για τεκτονικές αλλαγές που συνεχίζει να προκαλεί στις δυτικές κοινωνίες η κρίση του 2008 και η οποία επιδεινώθηκε από τον πόλεμο στην Ουκρανία με την ενεργειακή κρίση και τον πληθωρισμό.<br /><br />Η οικονομική και κατ’ επέκταση και κοινωνική κρίση είναι αυθεντικό προϊόν της απληστίας της ολιγαρχίας του χρήματος. Η ανισοκατανομή του πλούτου έχει προσλάβει τρομακτικές διαστάσεις. Σύμφωνα με την New York Times, στη δεκαετία του 1990 το 1% των Αμερικανών προσποριζόταν το 45% της αύξησης του ΑΕΠ. Στη οκταετία του Μπους (2000-08) προσποριζόταν το 65% και στην οκταετία του Ομπάμα το 93%!<div><br />Ροκάνισαν το κλαδί<br /><br />Στην Ευρώπη, τόσο οι Χριστιανοδημοκράτες όσο και οι Σοσιαλδημοκράτες εδραίωσαν τη μακρόχρονη πολιτική ηγεμονία τους στο άρρητο κοινωνικό συμβόλαιο, με βάση το οποίο εξασφάλιζαν στα μικρομεσαία στρώματα ανάπτυξη, ευημερία και Κοινωνικό Κράτος. Από ένα χρονικό σημείο και πέρα, όμως, συνέκλιναν και λειτούργησαν σαν όχημα της παγκοσμιοποίησης και εφαρμοστές της ατζέντας του (νεο)φιλελευθερισμού.<br /><br />Λειτουργώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο ροκάνισαν το κλαδί που κάθονταν. Για μία περίοδο η ευημερία συντηρήθηκε με δημόσιο δανεισμό, αλλά στη συνέχεια ήλθε αναπόφευκτα η λιτότητα. Με όργανο τις πολιτικές ελίτ η ολιγαρχία του χρήματος αποδομεί τα αμορτισέρ που μεταπολεμικά όχι μόνο διατήρησαν την κοινωνική ειρήνη, αλλά και τροφοδότησαν την οικονομική ανάπτυξη.<br /><br />Αυτά στην Ευρώπη, αλλά κάτι αντίστοιχο συνέβη στις ΗΠΑ. Αν και η κοινωνική πολιτική του Ομπάμα μετρίασε την κρίση, μεγάλο τμήμα του πληθυσμού δυσκολευόταν και εκεί να επιβιώσει αξιοπρεπώς. Δεν ήταν μόνο οι μειονότητες και οι παραδοσιακά περιθωριοποιημένοι. Η παγκοσμιοποίηση πετάει έξω από το “τρένο” μικρομεσαίους άλλοτε νοικοκυραίους και ειδικά την παραδοσιακή λευκή εργατική τάξη της “βαθιάς Αμερικής” που έχει πληγεί καίρια από την αποβιομηχάνιση.</div><div><br />Η προεδρία και η “βαθιά Αμερική”<br /><br />Η εκλογή Τραμπ ήταν το προϊόν αυτής ακριβώς της κοινωνικής δυναμικής. Μία ματιά στον αμερικανικό εκλογικό χάρτη του 2016 δείχνει ότι η Χίλαρι Κλίντον ψηφίσθηκε κατά κανόνα από την ανώτερη τάξη και τα μεσαία στρώματα που έχουν ενσωματωθεί στο πλαίσιο του οικονομικού (νεο)φιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης. Επίσης, ψηφίσθηκε από τις μειονότητες (μαύροι, ισπανόφωνοι, μουσουλμάνοι κ.α.) που φοβήθηκαν από την αντιμεταναστευτική ρητορική του Τραμπ.<br /><br />Ο Τραμπ πήγε με τον δικό του ιδιότυπο τρόπο κόντρα στο ρεύμα. Όταν υποσχόταν πως με την επιβολή δασμών θα φέρει πίσω μεγάλες εταιρείες και θέσεις εργασίας άγγιζε ευαίσθητες χορδές εκατομμυρίων Αμερικανών. Το ίδιο και η ρητορική του εναντίον του μεταναστευτικού ρεύματος. Η είσοδος μεταναστών παροξύνει το ένστικτο αυτοσυντήρησης κοινωνιών που νοιώθουν ότι απειλούνται με φτωχοποίηση.<br /><br />Στη λευκή και συντηρητική “βαθιά Αμερική” επικρατεί νοσταλγία για τις παλιές καλές ημέρες και ένα κράμα απόγνωσης και οργής για το σήμερα. Αυτά ακριβώς εξέφρασε ο Τραμπ, υποσχόμενος ότι θα καθαρίσει τον “βάλτο” της Ουάσιγκτον. Είναι ειρωνεία της ιστορίας ότι τον ρόλο αυτό τον έπαιξε ένας δισεκατομμυριούχος, δημιουργώντας κοινωνικό-πολιτικό κίνημα.</div><div><br />Έθιξε τα “ιερά και τα όσια”<br /><br />Ας σημειωθεί ότι οι επαγγελίες Τραμπ απέκτησαν αξιοπιστία στα μάτια των οπαδών του κυρίως από τον εχθρικό τρόπο που τον αντιμετώπισε το κατεστημένο. Υπενθυμίζω ότι σύσσωμο σχεδόν το αμερικανικό και διεθνές κατεστημένο είχε στηρίξει με πάθος τη Χίλαρι και ταυτοχρόνως είχε προσπαθήσει με κάθε τρόπο να γελοιοποιήσει τον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο και στη συνέχεια πρόεδρο. Και τώρα, βεβαίως, το ίδιο κατεστημένο είναι πίσω από τις ποινικές διώξεις στον Τραμπ, ελπίζοντας να τον “κάψει”.<br /><br />Προφανώς, ο Τραμπ είναι και λαϊκιστής και τοξικός. Ο κύριος λόγος, ωστόσο, που εξόργισε το (νεο)φιλελεύθερο κατεστημένο ήταν ότι έθιξε –τουλάχιστον στα λόγια– τα “ιερά και τα όσιά” του, δηλαδή την παγκοσμιοποίηση. Από την άλλη, η περιφρόνηση των αρχουσών ελίτ προς τους “νεοπληβείους” έχει εξουδετερώσει τους παραδοσιακούς μηχανισμούς χειραγώγησης των μαζών. Όταν τα κατεστημένα Μίντια επιτίθενται με πάθος στον Τραμπ, η “βαθιά Αμερική” αντανακλαστικά παίρνει το μέρος του και η ποινική δίωξη μετατρέπεται σε μπούμερανγκ.<br /><br />Στην πραγματικότητα, στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα έχει συντελεστεί τα τελευταία 10-15 χρόνια μία πρωτοφανής επανάσταση. Το παραδοσιακό δίπολο Δημοκρατικοί-Ρεπουμπλικάνοι που εξασφάλιζε παραδοσιακά την συστημική πολιτική σταθερότητα έχει πάψει να λειτουργεί κατά τον ίδιο τρόπο, επειδή –λόγω των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών– ο τραμπισμός κατάφερε να μεταλλάξει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα σε κάτι που δεν ήταν. Η ρητορική Τραμπ ολοκλήρωσε μία ιδιότυπα αντισυστημική και συχνά ανορθολογική ιδεολογική τάση που είχε ήδη αρχίσει να αναπτύσσεται στη βάση των Ρεπουμπλικάνων. Ο τραμπισμός αποτελεί πλέον απτή πολιτική πραγματικότητα, που διχάζει συγκρουσιακά τις ΗΠΑ με απροσδιόριστες επιπτώσεις στο μέλλον της υπερδύναμης.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς οι αντίπαλοι του Τραμπ του στρώνουν τον δρόμο για την προεδρία.

Λυγερός Σταύρος Το φθινόπωρο αρχίζει και επισήμως η κούρσα για την προεδρία των ΗΠΑ – οι εκλογές θα διεξαχθούν το Νοέμβριο του 2024. Με τις ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εντός, εκτός και επί της Δύσης ο Ερντογάν.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/aigaio-ellinotourkika-SLpress.jpg" width="717" /><br /><br /><b>Αποστολόπουλος Απόστολος</b><br />Αυγουστιάτικα, η συζήτηση για τα ελληνοτουρκικά παίρνει ενίοτε αστείες διαστάσεις. Για παράδειγμα μερικοί εξακολουθούν να αναρωτιούνται αν ο Ερντογάν θα παραμείνει στη Δύση. Και δικαιολογούν τον φιλοτουρκισμό των ΗΠΑ (και των άλλων Δυτικών) λέγοντας ότι δίνουν ανταλλάγματα στον Ερντογάν για να μην φύγει από το δυτικό στρατόπεδο. Χωρίς να αναρωτηθούν, για χάρη των αναγνωστών, αν φύγει από τη Δύση που θα πάει, δεδομένου ότι ο Πούτιν του έχει κλείσει την πόρτα των BRICS, εκτός αν φύγει από το ΝΑΤΟ.<br /><br />Για να δικαιολογηθούν οι “αταξίες” του Ερντογάν και ο συνεπαγόμενος φιλοτουρκισμός, αναπτύσσεται και η θεωρία της “δυτικής αφέλειας”. Αφέλεια για τις τουρκικές παρανομίες και αδιαφορία για την ελληνική νομιμότητα. Γιατί άραγε; Η απάντηση είναι ότι ο Ερντογάν έχει μια χώρα 80 εκατομμυρίων που αντιμετωπίζει το εξής πρόβλημα: Προς τη Δύση ο δρόμος είναι κλειστός για την Τουρκία που έχει φιλοδοξίες μεγάλης (περιφερειακής) Δύναμης.<br /><img src="" /><br /><img src="" /><br /><br />Αντίθετα στην Ασία και Αφρική υπάρχουν κενά ισχύος και δημιουργούνται διαρκώς νέα κενά, καθώς υποχωρούν/αποχωρούν οι ευρωπαϊκές αποικιοκρατικές Δυνάμεις, με τελευταία περίπτωση τον Νίγηρα, όπου η Γαλλία εκδιώκεται και οι ΗΠΑ θέλουν αλλά δεν είναι ακόμα βέβαιο ότι θα αποφασίσουν έναν νέο πόλεμο για να την αντικαταστήσουν. Το πράγμα έχει μεγάλο ρίσκο επειδή στον Νίγηρα είναι ήδη η Ρωσία (Wagner) και αν επέμβουν οι ΗΠΑ θα έρθουν άμεσα αντιμέτωπες με τη Μόσχα, οπότε ανοίγει η πόρτα για τον Γ’ Παγκόσμιο. Το έχουν αποφύγει στην Ουκρανία, θα το αποδεχθούν στον Νίγηρα; Πιο “εύκολος” είναι ένας ενδοαφρικανικός εμφύλιος.<br /><br />Αχίλλειος πτέρνα των ΗΠΑ στον αγώνα για παγκόσμια επικράτηση είναι οι πρώην αποικιοκράτες δυτικοί σύμμαχοί τους, που αφήνουν “τρύπες” για να τρυπώσουν οι ανταγωνιστές, ιδίως η Κίνα αλλά και η Ρωσία. Στην κρίση του Σουέζ το 1956 οι ΗΠΑ τσάκισαν τους Αγγλογάλλους και κυριάρχησαν στη Μέση Ανατολή. Σήμερα Ρωσία και Κίνα δίνουν ισχυρό ανταγωνιστικό παρών. Η Τουρκία για να “μπει στο κόλπο” προσφέρει μεσολαβήσεις και εξυπηρετήσεις, μαζεύει ψίχουλα ισχύος, ίσως με λίγη ψίχα.<br /><br />Οι ενδοτικοί και το Αιγαίο<br /><br />Με την Ελλάδα είναι απλό. Θα χαθεί ως χώρα από τον γεωπολιτικό χάρτη, το αθηναϊκό κατεστημένο θα βασιλεύει στα ερείπια και ο κόσμος θα ονειρεύεται “πάλι με χρόνους και καιρούς”… Αν κάτι έχει αποδειχθεί, είναι ότι οι ενδοτικοί έχουν αστείρευτες (και κρυφές) εφεδρείες που τώρα δίνουν μια κρίσιμη μάχη, ίσως την πιο κρίσιμη, υπέρ της απώλειας του Αιγαίου. Αν την κερδίσουν, η ήττα θα έχει το ίδιο βάρος με την Μικρασιατική καταστροφή και θα φανεί όχι στο βάθος του χρόνου, αλλά μάλλον σύντομα. Είναι μάλλον αμφίβολο αν συνολικά το πολιτικό προσωπικό της χώρας θα αντέξει μια τέτοια εξέλιξη.<br /><br />Λέω σύντομα επειδή, κατά την εκτίμησή μου, ο πόλεμος στην Ουκρανία μπαίνει στην τελική του φάση που δεν θα έχει την Δύση και τον Ζελένσκι νικητή. Δεν αποκλείεται μάλιστα ο τελευταίος να υποχρεωθεί σε δραματικές επιλογές για να γλιτώσει την ίδια τη ζωή του, επειδή είναι ο καταλληλότερος να πληρώσει για το φιάσκο. Οπότε μπορεί, ακόμα και παρέα με τον Λουκασένκο, να τον δούμε (!) ικέτη να καρφώνει τους σημερινούς του “φίλους” – δεν τολμώ να τον σκεφτώ κάτοικο Μόσχας, αν και την σήμερον ημέρα, τίποτα δεν αποκλείεται – δείτε πως η Wagner υπερασπίζεται τα ρωσικά συμφέροντα στην Αφρική, με τον “απόβλητο” (;) Πριγκόζιν επικεφαλής…<br /><br />Μάλλον υπήρξαμε αφελείς, όταν χάψαμε την προπαγάνδα ότι ο Πριγκόζιν με τρία φορτηγά βάδιζε να κατακτήσει τη Μόσχα. Ο τελικός προορισμός του, η Λευκορωσία, δεν ήταν εξορία, αλλά φυλάκιο υπεράσπισης του Πούτιν και του Λουκασένκο, δεδομένου ότι τα δυτικά ΜΜΕ ψιθύριζαν ότι η Πολωνία ασκούσε πίεση στη Λευκορωσία. Οι πολωνικές/νατοϊκές πιέσεις θα έπεφταν πάνω στην καλύτερη μονάδα των Ρώσων και οι υποτίθεται απόβλητοι του Πριγκόζιν θα γίνονταν οι καλύτεροι πατριώτες.<br /><br />Τί θέλει η Ουάσιγκτον<br /><br />Ο Κινέζος στρατηγός (6ος πΧ αιώνας) Σουν Τζου, έλεγε ότι ο πόλεμος είναι η τέχνη της εξαπάτησης. Και φαίνεται ότι στην Ουκρανία παίχτηκαν πολλές μπλόφες. Οι μέρες είναι περίεργες, φίλοι δεν υπάρχουν (αν ποτέ υπήρξαν), οι προδοσίες είναι του συρμού. Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι ο Ζελένσκι θα προλάβει να το σκάσει! Και ότι όλα εξαρτώνται από το ποια ομάδα θα επικρατεί στον Λευκό Οίκο, όπου τώρα κυριαρχούν τα γεράκια εξ’ ου και η αποστολή της κ. Νούλαντ (<a href="https://www.theguardian.com/world/2014/feb/06/us-ukraine-russia-eu-victoria-nuland">“fuck europe”</a>) στον Νίγηρα, όπου πιθανολογώ ιστορίες για αγρίους.<br /><br />Αυτά, λοιπόν, υπολογίζοντας οι Δυτικοί, δηλαδή οι ΗΠΑ, (οι άλλοι είναι για τα μπάζα σε θέματα στρατηγικής) θέλουν να κλείσουν όλες τις πιθανές τρύπες, αν σκεφτούν οι Ρώσοι να μην σταματήσουν στην Ουκρανία, αλλά να κατηφορήσουν προς τη Μεσόγειο. Οι ΗΠΑ θέλουν να έχουν τον τελικό έλεγχο στο Αιγαίο, να τον χάσουμε εμείς, χωρίς να περάσει στα χέρια της Τουρκίας.<br /><br />Τελικά το πιο σωστό για να καταλάβουμε τι θα γίνει με το Αιγαίο δεν είναι να εξετάζουμε τι θέλει ο Ερντογάν και η Αθήνα, αλλά τι θέλει η Ουάσιγκτον. Με δυο λόγια ο Ερντογάν ότι κι αν γίνει δεν θα έχει αντίρρηση, αφού από το τίποτα κάτι θα αποκομίσει και κυρίως θα έχει βάλει υποθήκη για νέες απαιτήσεις στον μέλλον.<br /><br />Όσο για την Αθήνα οι ΗΠΑ μπορεί να πετύχουν αυτό που θέλουν με ένα ψοφοειδές ελληνικό κατεστημένο – δεν λέω η κυβέρνηση, επειδή η παράδοση του Αιγαίου είναι διακομματική, διαπερνά τα ανώτερα κοινωνικοπολιτικά στρώματα, το καθηγητικό κατεστημένο, τους οικονομικούς παράγοντες. Εξαρτάται από την αντίσταση του κόσμου και η κυβέρνηση δείχνει να την υπολογίζει ιδιαιτέρως. Και ορθώς πράττει, για το καλό της.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Εντός, εκτός και επί της Δύσης ο Ερντογάν.

Αποστολόπουλος Απόστολος Αυγουστιάτικα, η συζήτηση για τα ελληνοτουρκικά παίρνει ενίοτε αστείες διαστάσεις. Για παράδειγμα μερικοί εξακολουθ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Διαχωρισμός Κράτους-Αστυνομίας»! Η αποδόμηση του κυβερνητικού παραμυθιού για το φιάσκο με τους χούλιγκανς.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/08/mitsotakis_elas-1-930x550.jpg" width="756" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">ΤΕΙΝΟΥΝ ΑΜΒΛΥΝΟΜΕΝΕΣ ΟΙ ΗΘΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ</span></h3><b>Αντωνίου Πέρπερα</b><div>Αρχιπλοιάρχου ιατρού Π.Ν ε.α</div><div><br />Θα επιχειρήσω μία αδρομερή αναφορά στα σημαντικότερα στοιχεία που «διοχετεύθηκαν» από τα θαυμάσια ΜΜΕ της χώρας μας, σχετικά με τα τελευταία θλιβερά γεγονότα που συνέβησαν στη Ν. Φιλαδέλφια επ’ ευκαιρία του αγώνος ΑΕΚ – Ντιναμό Ζάγκρεμπ, με πρωταγωνιστές τα ανθρωποειδή των Κροατών Ναζί χούλιγκανς.1.Οι αστυνομικές Αρχές τόσο της Κροατίας όσο και του Μαυροβουνίου είχαν ενημερώσει λεπτομερώς δυο ημέρες πριν, τα αρμόδια τμήματα των αστυνομικών Αρχών της Ελλάδος, και ιδιαίτερα την Υποδιεύθυνση Αντιμετώπισης Αθλητικής Βίας της Ασφαλείας Αττικής, ότι πρόκειται να έλθει στην Ελλάδα ομάδα χούλιγκανς, με σκοπό την πρόκληση επεισοδίων.<br />2.Εκτός των έγγραφων επισήμων προειδοποιήσεων, οι αστυνομικές Αρχές Ελλάδος και Κροατίας, επί μέρες ευρίσκοντο σε συνεχή τηλεφωνική επικοινωνία και ενημέρωση.<br />3.Η αστυνομία του Μαυροβουνίου, αρκετές ώρες προ της εισόδου των χούλιγκανς στο έδαφος της ελληνικής επικράτειας, ενημέρωσε τις ελληνικές αστυνομικές Αρχές, ότι από την προαναφερθείσα χώρα διήλθε κομβόι 21 αυτοκινήτων με χούλιγκανς Κροάτες, ενημερώνοντας και για τους αριθμούς κυκλοφορίας των οχημάτων.<br />4.Οι ελληνικές αστυνομικές Αρχές είχαν ενημερωθεί, επίσης, και από την Europol λεπτομερώς για το ποιόν των Κροατών, ενώ η UEFA είχε ρητά απαγορεύσει τις μετακινήσεις οπαδών ομάδων εν όψει ποδοσφαιρικών συναντήσεων.<br /><br />Οι προηγούμενες μάλλον θλιβερές και αγωνιώδεις πληροφορήσεις έκρουαν εμφανώς τον κώδωνα του κινδύνου, και μάλιστα από την ίδια την χώρα από όπου είχαν ξεκινήσει οι χούλιγκανς.<br /><br />Τόσο οι πληροφορίες από μέρους της Κροατίας και του Μαυροβουνίου, ιδιαίτερα οι πληροφορίες της Europol που περιέγραφαν το ποιόν και ποινικό μητρώο πολλών εκ των χούλιγκανς, όσο και η επίσημη και ρητή απαγόρευση εκ μέρους της UEFA για μετακίνηση οπαδών, έλυναν τα χέρια τόσο των αρμόδιων αστυνομικών Αρχών, όσο και της Πολιτείας, ώστε να απαγορευθεί η είσοδος του κομβόι αυτοκινήτων και των χούλιγκανς στην Ελλάδα.<br /><br />Παρά το ότι η εν γένει υφισταμένη εικόνα του κρατικού μηχανισμού και της Πολιτείας, αναφορικά με την διαχείριση κρίσεων, όπως των ανεξάντλητων ροών μεταναστών, την «αντιμετώπιση» των ανεξέλεγκτων πυρκαγιών, τον εκτροχιασμό της εγκληματικότητος, και τα άβατα των περιοχών που απαγορεύουν την αστυνόμευση, να πληθαίνουν, κάλλιστα θα δικαιολογούσαν και το τωρινό θλιβερό φιάσκο.<br /><br />Εντούτοις προκύπτουν αρκετά ερωτήματα :<br /><br />● Είναι δυνατόν να γίνει πιστευτό, όπως δυστυχώς προσπαθούν τα θαυμάσια ΜΜΕ να «πληροφορήσουν», ότι υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ της κυβερνητικής πολιτικής και της αστυνόμευσης <br /><br />Επιδιώκεται, δηλαδή, να γίνει πιστευτό από τον κατ’ αυτούς naive λαό, ότι η αστυνομία δρούσε ως απόλυτα ανεξάρτητη αρχή, προβαίνοντας σε.. ακατάπαυτες παραλήψεις και αστοχίες αυτοβούλως ;<br /><br />● Θέλετε να πιστέψουμε και να το χρεώσουμε ως «αβλεψία» το ότι έσπευσαν να καθαριστεί με μάνικα νερού, και να εξαφανιστεί κάθε ενοχοποιητικό στοιχείο, αίμα, DNA, αντικείμενα, από τον χώρο της στυγερής δολοφονίας ;<br /><br />● Επιθυμείτε, κ. Μπακογιάννη, να ενστερνιστεί ο κόσμος την κατάπτυστη άποψή σας, που την εκφράσατε από κοινού με τον δήμαρχο του Ζάγκρεμπ, ότι «η βία δεν έχει εθνικότητες», αναλαμβάνοντας χρέη Ball boy ;<br /><br />Δηλαδή κ. Μπακογιάννη στην «συνείδησή» σας βαρύνει περισσότερο η αποφυγή του αποκλεισμού της ομάδος Ντιναμό από την UEFA, παρά η διαλεύκανση της άνανδρης δολοφονίας ενός Έλληνα και η τιμωρία των ενόχων ;<br /><br />● Για μια ακόμη φορά, οι σταθεροί διεκπεραιωτές ξένων συμφερόντων, και όχι της πατρίδας των, τωρα «καλούνται» να υποβαθμίσουν τον εγκληματικό ρόλο των Κροατών Χούλιγκανς, ώστε να μην αποκλειστεί ο σύλλογος της ομάδας τους (Ντιναμό Ζάγκρεμπ), από την UEFA.<br /><br />Η εν γένει εικόνα που παρουσίασε η αστυνομία στην αντιμετώπιση της γνωστής εκ των προτέρων, λαίλαπας των χούλιγκανς ήταν, φυσικά, απόλυτα ερασιτεχνική και οικτρή.<br /><br />Στον επιχειρησιακό, όμως, σχεδιασμό και ιδιαίτερα στην πολιτική που θα ακολουθείτο ως προς την «καταστολή», επ’ ουδενί λόγο η αστυνομία δρούσε αυτοβούλως, μη ακολουθώντας εντολές από τη φυσική της άνωθεν πολιτική ηγεσία. <br /><br />Οι αλήθειες είναι συγκεκριμένες:<br /><br />Είναι, δυστυχώς, γνωστό ότι οι πολιτικές ηγεσίες έχουν κυριολεκτικά χειραγωγήσει ασφυκτικά, πλην πολλών άλλων ως γνωστόν θεσμών, και την αστυνομία, της έχουν αφαιρέσει κάθε πρωτοβουλία, ενώ συγχρόνως αποφεύγουν να δίνουν έγγραφες και συγκεκριμένες οδηγίες για την χρήση μέτρων καταστολής και χρήση του όπλου, και με βάσει αυτή την πολιτική, προωθούνται στις ηγετικές θέσεις της «πρόθυμοι» και «βολικοί».<br /><br />Ένα άλλο ερώτημα για την ερασιτεχνική αντιμετώπιση της καταστάσεως εκ μέρους της αστυνομίας, χωρίς να αναιρείται ότι υφίστατο σταθερή συνεργασία με την πολιτική ηγεσία είναι ότι, με δεδομένη την άλλη θλιβερή πραγματικότητα που υφίσταται στη χώρα μας, της πολιτικής σχεδόν της πλήρους ατιμωρησίας, των επιτυχών συλλήψεων κακοποιών εκ μέρους της αστυνομίας, και της σταθεράς ατιμωρησίας τους μετά τη σύλληψη, για ποιο λόγο να «επιδιώξουν» να διακινδυνεύσουν οι αστυνομικοί, να κακοποιηθούν, να εισπράξουν μολότοφ, ή γιατί να πάρουν τυχόν την θέση του τόσο άδικα δολοφονηθέντος, και μάλιστα άνευ αντικειμένου…<br /><br />Και παρακολουθούμε τη θλιβερή εικόνα του υπουργού «Προστασίας» του πολίτη να ανακοινώνει<br /><br />απολογούμενος ότι δεν είναι η δουλειά του να αντιμετωπίζει τους χούλιγκανς, όπως και ο προκάτοχός του, επίσης… «Προστάτης», που κάτι ανάλογο εξέφρασε για τις πυρκαγιές, ενώ την ίδια στιγμή ο φυσικός ηγέτης και των δύο, να μην μπορεί να.. εντοπιστεί πουθενά, συνεχίζοντας τα μπάνια του… λαού.<br /><br />Τελικά, κατά τον υπουργό «Προστασίας» ανευρέθησαν οι ένοχοι της θλιβερής για την πατρίδα μας τραγικής καταλήξεως. Επρόκειτο για 7 αξιωματικούς της Τροχαίας τους οποίους και απεμάκρυνε άμεσα, ενδεχομένως με το αιτιολογικό της μη… κοπής κλήσεων για υπερβολική ταχύτητα των αυτοκινήτων των χούλιγκανς, κατά την επέλαση στην μονίμως αφύλαχτη χώρα μας.<br /><br />Ευθύνεται όμως τελικά και η ηγεσία της αστυνομίας που δεν παραιτείται, με δεδομένο ότι κατά την γνώμη μου το Αστυνομικό Σώμα, άδικα παίζει για πολλοστή φορά τον ρόλο Ιφιγένειας, γεγονός που εξισώνει την ηγεσία του, ως προς την έλλειψη της αξίας της ευθιξίας, με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Διαχωρισμός Κράτους-Αστυνομίας»! Η αποδόμηση του κυβερνητικού παραμυθιού για το φιάσκο με τους χούλιγκανς.

ΤΕΙΝΟΥΝ ΑΜΒΛΥΝΟΜΕΝΕΣ ΟΙ ΗΘΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ Αντωνίου Πέρπερα Αρχιπλοιάρχου ιατρού Π.Ν ε.α Θα επιχειρήσω μία αδρομερή αναφορά στα σημαντικότερα στοι...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία βλέπει ευκαιρίες συνεργασίας με τους ηγέτες του πραξικοπήματος του Νίγηρα.

<a href="https://nordicmonitor.com/wp-content/uploads/2023/08/33R27TR-highres-scaled.jpg"><img height="410" src="https://nordicmonitor.com/wp-content/uploads/2023/08/33R27TR-highres-750x536.jpg" width="739" /><br /></a><br /><b>Abdullah Bozkurt/</b>Στοκχόλμη<br />Η Τουρκία έχει ξεκινήσει αθόρυβα πολιτικές ενέργειες για να προωθήσει τα συμφέροντά της και να αντιμετωπίσει το κενό εξουσίας στον Νίγηρα στο πλαίσιο ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος που έχει εντείνει το αντιδυτικό συναίσθημα στο εσωτερικό της χώρας, σε συνδυασμό με οικονομικές και χρηματοπιστωτικές δυσκολίες.<br /><br />Το πιο σημαντικό σημάδι της σιωπηρής υποστήριξης της Τουρκίας στη στρατιωτική χούντα του Νίγηρα ήρθε απευθείας από τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έκανε παρατηρήσεις μετά την προσευχή της Παρασκευής στις 4 Αυγούστου. Ο Ερντογάν δήλωσε: «Προσπαθούμε να διατηρήσουμε τις θετικές σχέσεις μας μαζί τους», επαινώντας την απόφαση των στρατιωτικών ηγετών να σταματήσουν τις εξαγωγές ουρανίου και χρυσού στη Γαλλία.<br /><br />Επικρίνοντας τη Γαλλία για αυτό που χαρακτήρισε ως καταπίεση του αφρικανικού λαού όλα αυτά τα χρόνια, ο Ερντογάν δήλωσε ότι η διακοπή των εξαγωγών του Νίγηρα ήταν μια απάντηση στις καταπιεστικές πρακτικές που εφαρμόζει η Γαλλία. Οι πρακτικές αυτές, σημείωσε, δεν περιορίζονται στον Νίγηρα, αλλά επεκτείνονται και στην Αλγερία, τη Ρουάντα και το Μάλι.<br /><br />Αναφερόμενος στις εξαγωγές σιτηρών στην Αφρική από την Ουκρανία και τη Ρωσία μέσω της Μαύρης Θάλασσας, ο Ερντογάν υπογράμμισε επίσης ότι η στάση της Τουρκίας ευθυγραμμίζεται στενά με αυτή της Ρωσίας, πράγμα που σημαίνει ότι και οι δύο χώρες έχουν παρόμοια παράπονα κατά της Ευρώπης για την απόκτηση του μεγαλύτερου μέρους των εξαγωγών σιτηρών της Ουκρανίας εις βάρος των φτωχών χωρών.<br /><br />Το δεύτερο σημάδι σχετικά με την προοπτική της Τουρκίας για τις εξελίξεις στον Νίγηρα προέκυψε από μια <a href="https://www.mgk.gov.tr/index.php/09082023-tarihli-toplanti">δήλωση</a> που κυκλοφόρησε από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας (Milli Güvenlik Kurulu, MGK). Αυτό το σώμα, που συχνά αναφέρεται ως σκιώδης κυβέρνηση στην Τουρκία, διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας. Η δήλωση συντάχθηκε κατά τη διάρκεια συνεδρίασης υπό την ηγεσία του προέδρου Ερντογάν και στην οποία συμμετείχαν ηγέτες του στρατού, των υπηρεσιών πληροφοριών και της κυβέρνησης.<br /><br />Η δήλωση που ακολούθησε τη συνάντηση όχι μόνο απέφυγε να καταδικάσει ή να επικρίνει το πραξικόπημα, αλλά επίσης πρότεινε διακριτικά την αποδοκιμασία των δυτικών εθνών και τη στάση κατά του πραξικοπήματος που έλαβαν οι περιφερειακές αφρικανικές χώρες. Η δήλωση μετέφερε ότι «η επίλυση των ζητημάτων της ηπείρου επιδιώκεται καλύτερα από εκείνους που ανήκουν στην ήπειρο».<br /><br />Η δήλωση του MGK απέφυγε επίσης να χαρακτηρίσει τη στρατιωτική κατάληψη της εξουσίας ως πραξικόπημα, σε αντίθεση με τη δήλωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών που εκδόθηκε στις 27 Ιουλίου, η οποία χρησιμοποίησε τον όρο «πραξικόπημα», αλλά σταμάτησε να καταδικάζει ρητά ή να επικρίνει τους ηγέτες του πραξικοπήματος. Δεδομένου ότι η δήλωση του MGK είναι πιθανότατα πιο ενδεικτική των γνήσιων προοπτικών εντός της στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας της Τουρκίας, η δήλωση του υπουργείου Εξωτερικών θα μπορούσε να εκληφθεί ως μια πιο διπλωματική χειρονομία με στόχο τον κατευνασμό των εξωτερικών ακροατηρίων.<br /><br />Συνεπές με τη στάση της κυβέρνησης, το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu της Τουρκίας δημοσίευσε εκθέσεις και αναλύσεις που υπογραμμίζουν την αυξανόμενη εμπλοκή της Τουρκίας στην Αφρική, η οποία συνέβαλε στην κλιμάκωση του αντιδυτικού αισθήματος στην περιοχή.<br /><br />Σε ένα άρθρο της 4ης Αυγούστου, το πρακτορείο ειδήσεων τόνισε ότι οι δηλώσεις του προέδρου Ερντογάν, μαζί με τις προσπάθειες κυβερνητικών φορέων όπως το ισλαμιστικό Ίδρυμα Maarif - ένας αγωγός για την εξαγωγή πολιτικού Ισλάμ στο εξωτερικό - και ο Τουρκικός Οργανισμός Συνεργασίας και Ανάπτυξης (TİKA) - ένας οργανισμός που συνεργάζεται με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες υπό το πρόσχημα της αναπτυξιακής βοήθειας - έχουν διαδραματίσει συλλογικά ρόλο στην προώθηση αυξημένου αντιιμπεριαλιστικού και αντιαποικιακού αισθήματος Δυτική Αφρική.<br /><br />Οι στρατιωτικοί ηγέτες του Νίγηρα φαίνεται να έχουν αναγνωρίσει και εκτιμήσει την υπονοούμενη υποστήριξη της Τουρκίας για τις προσπάθειές τους να διατηρήσουν τον έλεγχο εν μέσω αυξανόμενης πίεσης από δυτικά έθνη και έναν συνασπισμό περιφερειακών χωρών. Παρά το κλείσιμο του εναέριου χώρου του Νίγηρα στις 4 Αυγούστου, λόγω ανησυχιών για πιθανή στρατιωτική επέμβαση από το περιφερειακό μπλοκ της Δυτικής Αφρικής, ένα Airbus A330-200 της Turkish Airlines πραγματοποίησε με επιτυχία πτήση μετ' επιστροφής μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Νιαμέι στις 8 Αυγούστου, σύμφωνα με στοιχεία της πλατφόρμας παρακολούθησης εναέριας κυκλοφορίας FlightRadar24.<br /><br />Τα τρέχοντα διαθέσιμα στοιχεία από τις 12 Αυγούστου έδειξαν ότι οι επερχόμενες πτήσεις προς τον Νίγηρα εξακολουθούν να επισημαίνονται ως προγραμματισμένες και όχι ακυρωμένες.<br /><br />Η επιλογή της χούντας να κλείσει τον εναέριο χώρο ήταν μια απάντηση στην προθεσμία που έθεσε η Οικονομική Κοινότητα των Δυτικοαφρικανικών Κρατών (ECOWAS) για την αποκατάσταση της πολιτικής διακυβέρνησης υπό την ηγεσία του ανατραπέντος προέδρου Bazoum. Η ECOWAS προετοιμάζει μια πιθανή στρατηγική στρατιωτικής επέμβασης σε περίπτωση που η χούντα δεν εκπληρώσει τους καθορισμένους όρους.<br /><br />Στις 6 Αυγούστου, η χούντα ενορχήστρωσε μια συγκέντρωση υποστηρικτών υπέρ του πραξικοπήματος στην πρωτεύουσα Niamey για να επιδείξει την αντιληπτή λαϊκή υποστήριξή της. Κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης, οι συμμετέχοντες επέδειξαν μια τουρκική σημαία ως σύμβολο ευγνωμοσύνης για τη στάση που έλαβε η κυβέρνηση Ερντογάν σχετικά με τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στον Νίγηρα.<br /><br />Στις 10 Αυγούστου, μια μη επαληθευμένη <a href="https://www.youtube.com/watch?v=ZyEy-vTpL6s&t=3s">έκθεση</a> κυκλοφόρησε από τον τουρκικό τηλεοπτικό σταθμό της αντιπολίτευσης Halk TV, υποδηλώνοντας ότι η υπηρεσία πληροφοριών της Τουρκίας, MIT, και ο Selçuk Bayraktar, ο οποίος είναι γαμπρός του προέδρου Ερντογάν και κατασκευαστής οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών, μπορεί να έπαιξαν ρόλο στο στρατιωτικό πραξικόπημα στον Νίγηρα. Ωστόσο, η έκθεση δεν παρείχε συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η Τουρκία φέρεται να συνέβαλε στην απομάκρυνση του πρώτου δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου του Νίγηρα από το αξίωμα.<br /><br />Τον Νοέμβριο του 2021, το Nordic Monitor επιβεβαίωσε τις επιχειρήσεις κατασκοπείας της Τουρκίας στη Νιαμέι. Απόρρητα έγγραφα που προέρχονται από την τουρκική πρεσβεία στην πρωτεύουσα της Δυτικής Αφρικής αποκαλύφθηκαν, αποκαλύπτοντας ότι οι Τούρκοι πράκτορες πληροφοριών χρησιμοποίησαν τις εγκαταστάσεις της πρεσβείας για να συλλέξουν πληροφορίες σχετικά με τους επικριτές της κυβέρνησης Ερντογάν.<br /><br />Τα έγγραφα παρείχαν πληροφορίες για το γεγονός ότι η τουρκική πρεσβεία συγκέντρωσε πληροφορίες για Τούρκους πολίτες που πιστεύεται ότι συνδέονται με το κίνημα Γκιουλέν, μια ομάδα που επικρίνει τον πρόεδρο Ερντογάν, και ότι Τούρκοι εκπαιδευτικοί, εκπρόσωποι τοπικών ενώσεων και επιχειρηματίες και τα μέλη των οικογενειών τους που ζουν στη χώρα είχαν σκιαγραφηθεί από Τούρκους κατασκόπους.<br /><br />Πολλές τουρκικές υπηρεσίες λειτουργούν στον Νίγηρα, συμπεριλαμβανομένου του Τουρκικού Ιδρύματος Θρησκευτικών Υποθέσεων (Türkiye Diyanet Vakfı, TDV), ενός ιδρύματος που συνδέεται με την κυβέρνηση και διαθέτει σημαντικά περιουσιακά στοιχεία και ετήσιο προϋπολογισμό που ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο τουρκικές λίρες. Ο πρωταρχικός στόχος του TDV είναι να διαδώσει την πολιτική ισλαμική ιδεολογία της κυβέρνησης Ερντογάν πέρα από τα σύνορα της Τουρκίας.<br /><br />Το Ίδρυμα Maarif, ένα ίδρυμα που χρηματοδοτείται από την τουρκική κυβέρνηση, λειτουργεί 10 σχολεία στον Νίγηρα. Χαρακτηριζόμενο ως εμβληματική πρωτοβουλία του ισλαμιστή προέδρου της Τουρκίας, το ίδρυμα λειτουργεί ως επέκταση της διοίκησής του, προσφέροντας θρησκευτικές εκπαιδευτικές υπηρεσίες ως μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας προσηλυτισμού. Ιδρύθηκε επίσημα με νόμο το 2014, η ηγεσία του ιδρύματος έχει κατοικηθεί από άτομα με γνωστές σκληροπυρηνικές ισλαμιστικές διασυνδέσεις και τάσεις προς τζιχαντιστικές απόψεις.<br /><br />Μια τουρκική τζιχαντιστική φιλανθρωπική ομάδα που διαχειρίζεται παγκόσμια δίκτυα υλικοτεχνικής υποστήριξης τόσο για την Αλ Κάιντα όσο και για το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία (ISIS) συνεργάζεται στενά με τα σχολεία Maarif στον Νίγηρα. Το Ίδρυμα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τις Ελευθερίες και την Ανθρωπιστική Βοήθεια (İnsan Hak ve Hürriyetleri ve İnsani Yardım Vakfı ή IHH) έχτισε ένα τζαμί σε σχολική πανεπιστημιούπολη τον Ιούλιο του 2022. Το ΙΗΗ αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας για την Αλ Κάιντα το 2014 στην Τουρκία, αλλά ο Ερντογάν βοήθησε να σωθεί το ΙΗΗ από ποινικές κατηγορίες. Η στολή συνεργάζεται στενά με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.<br /><br />Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία έχει συνάψει αρκετές διμερείς συμφωνίες με τον Νίγηρα για συνεργασία σε διάφορα μέτωπα, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής εκπαίδευσης, των εταιρικών σχέσεων αμυντικής βιομηχανίας, της προόδου των υδρογονανθράκων και των τομέων της ενέργειας και της εξόρυξης. Η Άγκυρα έχει δεσμευτεί να παράσχει στον Νίγηρα προηγμένη στρατιωτική τεχνολογία, συμπεριλαμβανομένης της πώλησης οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών.<br /><br />Ο Νίγηρας δεν είναι το μόνο έθνος της Δυτικής Αφρικής όπου η Τουρκία έχει εκφράσει ενδιαφέρον για την αντιμετώπιση της δυτικής επιρροής, ιδιαίτερα της Γαλλίας και των ΗΠΑ. Το Nordic Monitor δημοσίευσε προηγουμένως ένα <a href="https://nordicmonitor.com/2023/07/turkey-has-extensive-links-to-sanctioned-mali-officials-seeks-to-undermine-the-wests-influence/">άρθρο</a> που αποκαλύπτει εκτεταμένους δεσμούς μεταξύ της κυβέρνησης Ερντογάν και των ηγετών του Μάλι, στους οποίους επιβλήθηκαν κυρώσεις από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ για αυτό που περιγράφηκε ως κακόβουλες δραστηριότητες από τη ρωσική ομάδα μισθοφόρων Wagner στη χώρα της Δυτικής Αφρικής.<br /><br />Κείμενο της συμφωνίας συνεργασίας στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας μεταξύ Τουρκίας και Νίγηρα:<br /><br />Οι αυξανόμενοι δεσμοί μεταξύ της Τουρκίας και των στρατιωτικών ηγετών του Μάλι έχουν καλλιεργηθεί τα τελευταία χρόνια μέσω προγραμμάτων στρατιωτικής βοήθειας, εκπαίδευσης, εμπορίου και επενδύσεων, τα οποία αποτελούν μέρος της εκστρατείας της ισλαμικής κυβέρνησης του Ερντογάν για τον περιορισμό της δυτικής επιρροής στην Αφρική, ένας στόχος που επιδιώκεται επίσης επιθετικά από τη Ρωσία και την Κίνα.<br /><br />Πράγματι, το πραξικόπημα στον Νίγηρα φαίνεται να έχει προσφέρει στην κυβέρνηση Ερντογάν νέες ευκαιρίες για να ενισχύσει την επιρροή της και ενδεχομένως να διευκολύνει τις αλλαγές πολιτικής που ευθυγραμμίζονται με τις προτιμήσεις της Άγκυρας.<br /><br />Ωστόσο, η στρατηγική της Τουρκίας έρχεται σε βάρος της πιθανής περαιτέρω έντασης των σχέσεων με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, οι οποίες είναι ζωτικής σημασίας για τις προσπάθειες του προέδρου Ερντογάν να αποκαταστήσει τους δεσμούς με τη Δύση και να συγκεντρώσει υποστήριξη για την προβληματική οικονομία της Τουρκίας.<div><br /></div><div><a href="https://nordicmonitor.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία βλέπει ευκαιρίες συνεργασίας με τους ηγέτες του πραξικοπήματος του Νίγηρα.

Abdullah Bozkurt/ Στοκχόλμη Η Τουρκία έχει ξεκινήσει αθόρυβα πολιτικές ενέργειες για να προωθήσει τα συμφέροντά της και να αντιμετωπίσει το ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επειγόντως “Τρελοί” και “καθαροί” για να ορθοποδήσει η Πατρίδα…

<a href="https://i2.prth.gr/files/2016/02/09/vouli0011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="468" data-original-width="800" height="374" src="https://i2.prth.gr/files/2016/02/09/vouli0011.jpg" width="710" /></a><br /><br /><div>ΤΟΥ <b>ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ</b><br />Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που χρειαζόμαστε «τρελούς αλλά και καθαρούς» σε μερικά κρίσιμα πόστα για να γίνουμε μια κανονική χώρα. Οταν λέμε τρελούς εννοούμε ανθρώπους που δεν ξημεροβραδιάζονται σε πολιτικά γραφεία και σε καφέδες με νταραβερτζήδες κάθε τύπου, αλλά ασχολούνται 24 ώρες, 7 ημέρες, με τη δουλειά τους. Δεν θα τους νοιάζει αν θα τους κράξει το Χ σάιτ ή αν θα τα βάλουν μαζί τους κάποιοι συνδικαλιστές.<br /><br />Θα φτιάχνουν γύρω τους ομάδες από νεότερους αστυνομικούς, υπαλλήλους πολεοδομίας, ελεγκτές που θα τους εμπνέουν και θα τους ρίχνουν στη μάχη. Καθαρούς γιατί «τα λεφτά είναι πολλά», οι πειρασμοί μεγάλοι. Όλοι θέλουν ένα «επίδομα», ένα παραπάνω iPhone ή κάποια εξασφάλιση για την οικογένειά τους. Όλοι φοβούνται, και είναι λογικό, ότι θα γίνουν στόχος σε κάποια καμπάνια «δολοφονίας χαρακτήρα» ή και στόχος κανονικής δολοφονίας ή ξυλοδαρμού.<br /><br />Πρέπει να είσαι υπεράνθρωπος, ενδεχομένως και λίγο «ψώνιο» θα έλεγε κάποιος κυνικός, για να αναλάβεις επικίνδυνες αποστολές. Και βέβαια να είσαι «καθαρός», γιατί αλλιώς… Υπάρχουν «τρελοί», ικανοί και καθαροί στον ζωτικό πυρήνα του ελληνικού κράτους; Ναι, και γι’ αυτό το κράτος συνεχίζει να λειτουργεί και να αντέχει. Το είδαμε στον Έβρο το 2020 ή στην περίπτωση του αρχαιολόγου της Μυκόνου.<br /><br />Πληρώνονται λίγα, αγαπούν τη δουλειά τους και πιστεύουν ότι αυτό είναι καθήκον τους. Με μεγάλο προσωπικό κόστος αρνούνται να ενταχθούν στις δύο συνήθεις κατηγορίες: των ωχαδελφιστών που βλέπουν την υπηρεσία τους σαν μία ακόμη ΔΕΚΟ και των νταραβερτζήδων που έχουν κάνει καριέρα με πεσκέσια, επαφές με πολιτικούς και πάρε-δώσε. Το πρόβλημα είναι ότι θέλει κότσια για να τους διαλέξεις και να τους αφήσεις να κάνουν τη δουλειά τους.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Να τους δημιουργήσεις τη βεβαιότητα ότι δεν θα χτυπήσει το κινητό τους για να ακούσουν εκείνο το καταραμένο «μην ασχολείσαι με τον Χ, είναι δικός μας» ή «άσ’ το αυτό, είναι τζιζ». Οι πολιτικοί μας προτιμούν δυστυχώς τους βολικούς από τους τρελούς. Ετσι καταλήγουν να επιλέγουν αστυνομικούς σε ανώτατες θέσεις που χρειάζονται GPS για να πάνε από την Ομόνοια στο Σύνταγμα.<br /><br />Προτιμούν τους βολικούς γιατί έχουν κατασκευάσει ένα γκρίζο, θολό και μπερδεμένο σύστημα όπου τα πάντα περνούν στο τέλος μέσα από τα πολιτικά ή κυβερνητικά γραφεία. Την ώρα της κρίσης ανακαλύπτουν ότι ο βολικός βολεύει μέχρι να καταρρεύσει, μαζί με όλο το σύστημα, και να σε πλακώσει.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Επειγόντως “Τρελοί” και “καθαροί” για να ορθοποδήσει η Πατρίδα…

ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που χρειαζόμαστε «τρελούς αλλά και καθαρούς» σε μερικά κρίσιμα πόστα για να γίνουμε μια κανον...

Διαβάστε την συνέχεια