Τουρκικά drones και ο Δρόμος του Μεταξιού της Αγκυρας.

<br /><img height="403" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/61b85b2c26000051843d07d4.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" width="737" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τα τουρκικά drones αποτελούν κλασσικό παράδειγμα του πώς η στρατιωτική τεχνολογία διαμορφώνεται σε καταλύτη της εξωτερικής πολιτικής.</span></h3>Του <b>Μανώλη Μουράτογλου </b><br />Τα drones τα οποία έχουν αναπτυχθεί από διάφορες τουρκικές εταιρείες αποτελούν τον Δρόμο του Μεταξιού της Τουρκίας. Μια αλυσίδα συμμαχιών που εκτείνεται από τη Λιβύη, τη Συρία, το Κατάρ, την Ουκρανία, το Αζερμπαϊτζάν, μέχρι το Μαρόκο και με φιλοδοξίες για επέκταση και σε άλλες χώρες της Αφρικής, όπως η Τυνησία, της Μέσης Ανατολής, όπως η Σαουδική Αραβία και της Ασίας, όπως το Καζακστάν και η Ινδονησία. <br /><br />Τα τουρκικά drones έχουν αποδείξει ότι λειτουργούν. Έχουν συμβάλλει στην απόκρουση επιθέσεων των κυβερνητικών δυνάμεων της Συρίας στο Ιντλίμπ. Είχαν καθοριστική συμμετοχή στην ανατροπή των συσχετισμών στα μέτωπα της Λιβύης. Οδήγησαν την επιτυχία των δυνάμεων του Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Μπορούν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο ενάντια στους αποσχιστές του Ντονμπάς στην Ουκρανία, αν χρησιμοποιηθούν πέρα από αποστολές περιπολίας και αναγνώρισης. <br /><br />Η λειτουργικότητα και αποτελεσματικότητα αυτών των drones και των όπλων που μεταφέρουν, αποτελεί τον λόγο που η Τουρκία τα χρησιμοποιεί χωρίς δισταγμούς. Αποτελούν επίσης και τον λόγο που διάφορες χώρες σκέπτονται σοβαρά την απόκτησή τους. <br /><br />Ένας επιπρόσθετος λόγος που συμβάλλει στον προσανατολισμό κάποιων χωρών για την απόκτησή τους, είναι η στάση που κρατούν κάποιες χώρες της Δύσης. Οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες με προηγμένη τεχνολογία στα οπλικά συστήματα, δεν είναι πρόθυμες να τα εξάγουν σε διάφορες χώρες, για διάφορους λόγους. Ιδίως σε αυτές, που η Δύση θεωρεί ότι δεν διακρίνονται για τη λειτουργία των δημοκρατικών τους θεσμών και για τη «συνετή» διαχείριση της εξωτερικής τους πολιτικής. Η Άγκυρα προφανώς, πραγματοποιεί τέτοιου είδους αξιολογήσεις με πολύ πιο ελαστικά κριτήρια. <br /><br />Περίπου τα ίδια κριτήρια χρησιμοποιεί και το Πεκίνο για τις εξαγωγές του. Μέσα στα πλαίσια αυτά, η Ουάσιγκτον προτιμά να στρέφεται η διεθνής ζήτηση drones προς την Τουρκία, παρά προς την Κίνα. Η Τουρκία εξακολουθεί να παραμένει μέλος του ΝΑΤΟ και να διατηρεί σημεία επαφής με τη Δύση, επομένως εξακολουθεί να είναι προτιμητέα σε σύγκριση με την Κίνα ή τη Ρωσία. <br /><br />Κλασσικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του Καζακστάν. Για την Άγκυρα, το Καζακστάν θεωρείται μέρος του ευρύτερου «τουρκικού κόσμου». Από την άλλη, το Καζακστάν βρίσκεται σε καθοριστικό σημείο της Belt and Road Initiative (BRI) της Κίνας. Ενώ το Καζακστάν είχε αποφασίσει να προμηθευτεί κινεζικά drones, μετά από κατάλληλες κινήσεις άλλαξε την απόφασή του και αποκτά τουρκικά. <br /><br />Η Σαουδική Αραβία για μεγάλο χρονικό διάστημα ζητούσε από τις ΗΠΑ να την προμηθεύσουν με drones. Η άρνηση της Ουάσιγκτον την έστρεψε προς την Κίνα, με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθούν οι Αμερικανοί. Μετά τη Σύνοδο της Αλ Ούλα και παρά το ότι οι εντάσεις ανάμεσα στη Σαουδική Αραβία και στην Τουρκία δεν έχουν κοπάσει, το Ριάντ στράφηκε προς την Άγκυρα για την προμήθεια drones. <br /><br />Τα τουρκικά drones αποτελούν κλασσικό παράδειγμα του πώς η στρατιωτική τεχνολογία διαμορφώνεται σε καταλύτη της εξωτερικής πολιτικής και των γεωπολιτικών δυναμικών. Μια προσπάθεια που ξεκίνησε στις αρχές του 21ου αιώνα και οδήγησε την ανάπτυξη της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας σε πολύ υψηλά επίπεδα. Τώρα, η Τουρκία αποτελεί μια εξαγωγική χώρα στον χώρο των εξοπλισμών η οποία επιτρέπει στις μικρότερες χώρες και όχι μόνο, να βρουν αυτό που χρειάζονται. Και ταυτόχρονα, να διαμορφώνει τον δικό της Δρόμο του Μεταξιού.<div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκικά drones και ο Δρόμος του Μεταξιού της Αγκυρας.

Τα τουρκικά drones αποτελούν κλασσικό παράδειγμα του πώς η στρατιωτική τεχνολογία διαμορφώνεται σε καταλύτη της εξωτερικής πολιτικής. Του Μα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία: Εκεί που όλοι προετοιμάζουν τον επόμενο πόλεμο.

<img height="395" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2021/12/ukraine-shooting-696x430.jpg" width="751" /><br /><br /><b>Χρήστος Γ. Κτενάς</b><br />Ένα ενδιαφέρον δημοσίευμα των Financial Times αναφέρει πως ο υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας, Oleksii Reznikov, διαμαρτυρήθηκε ότι η Γερμανία μπλοκάρει εξαγωγές όπλων στην χώρα του, ώστε να μην έρθει σε σύγκρουση με τη Ρωσία. Ο Ουκρανός πολιτικός άφησε υπονοούμενα ότι αυτό μπορεί να σχετίζεται με τη σχέση Γερμανίας και Ρωσίας μέσω του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2.<br /><br />Βέβαια, αν ισχύουν οι καταγγελίες του Reznikov, το όλο θέμα είναι ελάχιστης στρατιωτικής σημασίας, καθώς τα όπλα που «μπλόκαρε» το Βερολίνο είναι κάποια συστήματα κατά ελεύθερων σκοπευτών και κάποια «τυφέκια» κατά μη επανδρωμένων (ουσιαστικά παρεμβολείς που φέρονται επ’ ώμου από το προσωπικό). Δηλαδή τελείως δευτερεύων υλικό. Η πολιτική σημασία όμως της Γερμανικής άρνησης είναι μεγαλύτερη. Καθώς εδώ και μήνες στην Ουκρανία παίζεται ένα παράδοξο «παιχνίδι» υψηλής έντασης που μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να εκτραχυνθεί και να εξελιχθεί σε μεγάλη σύρραξη. Από τη μια η Ουκρανία «φωνάζει» παντού ότι απειλείται από τη Ρωσία, εξοπλίζεται, συσσωρεύει στρατεύματα στα σύνορα της, ζητά βοήθεια από το ΝΑΤΟ. Από την άλλη, ΗΠΑ και συγκεκριμένες χώρες εντός του ΝΑΤΟ, κυρίως η Βρετανία, κάνουν επίδειξη ισχύος στη Μαύρη Θάλασσα, προκαλώντας τη ρωσική αντίδραση με αναχαιτίσεις αεροσκαφών, παρενοχλήσεις πλοίων κ.λπ.<br /><br />Η Ρωσία από την πλευρά της δεν πάει καθόλου πίσω. Συγκεντρώνει και μετακινεί επιδεικτικά σημαντικά στρατεύματα στην ουκρανική μεθόριο, κάνει αμφίσημες δηλώσεις, «παίζει» στα ίσια με τις δυτικές δυνάμεις το παιχνίδι προκλήσεων, στέλνοντας μέχρι και βομβαρδιστικά της να πετούν κοντά στη Βρετανία, σε υπενθύμιση των «παλιών καλών εποχών» του Ψυχρού Πολέμου.<br /><br />Την ίδια στιγμή όλος ο νατοϊκός ρωσικός περίγυρος αλλά και μη νατοϊκές χώρες όπως η Φινλανδία, «ψωνίζουν» οπλικά συστήματα χωρίς σταματημό, με τις ΗΠΑ να τροφοδοτούν με δικές τους δυνάμεις και επίδειξη σημαίας τα Βαλκάνια και την Πολωνία.<br /><br />Η Ουκρανία γίνεται έτσι ένα σχεδόν «προγραμματισμένο» πεδίο σύγκρουσης (ήδη οι μικροαψιμαχίες στο εσωτερικό της μέτωπο είναι συνεχείς, εκεί δηλαδή που το ένα τρίτο της χώρας στα ανατολικά της, έχει αποσχιστεί εδώ και χρόνια καθώς ο τοπικός ρωσόφωνος πληθυσμός υποθάλπεται από τη Μόσχα). Κάτι δηλαδή που αν εξελιχθεί σε ανοιχτό πεδίο σύγκρουσης, θα έχουμε ίσως τη χειρότερη μεταπολεμική σύγκρουση στην Ευρώπη με πιθανή ανοιχτή πολεμική αντιπαράθεση ρωσικών και νατοϊκών στρατευμάτων. Σε αυτό το τοπίο λοιπόν, το να εμφανίζεται μια Γερμανία και να λέει «όχι» σε εξαγωγές όπλων στην Ουκρανία (έστω και αστείων σε αμυντική αξία) είναι ίσως η πιο ψύχραιμη στάση.<br /><br />Μπορεί όμως η Γερμανία να επηρεάσει τις εξελίξεις στην Ουκρανία; Κατά πάσα πιθανότητα αυτό είναι αδύνατον, καθώς η νέα κυβέρνηση της είναι μια λεπτή άσκηση ισορροπίας μεταξύ πολλών κομμάτων χωρίς συναίνεση στην εξωτερική πολιτική. Ο κυνικός πραγματισμός της Μέρκελ δηλαδή εδώ λείπει, που αν μη τι άλλο είχε πάγιο στόχο τον κατευνασμό και την αποφυγή συγκρούσεων. Το ίδιο μεγάλο έλλειμμα ψυχραιμίας διαπιστώνεται και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες στα ανατολικά, που δείχνουν είτε πρόθυμες, είτε αδιάφορες στο να επιδιώξουν μια συμβιβαστική λύση με τη Ρωσία. Με την τελευταία να κάνει βέβαια τους γνωστούς επιθετικούς λεονταρισμούς της, αλλά να είναι και αυτή σε οικονομική κρίση, σε χρόνια ύφεση και να παίζει το παιχνίδι του εθνικισμού ώστε να συσπειρώσει τον πληθυσμό της σε ένα «μεγαλοιδεατισμό» με σαφή όμως όρια στον περίγυρο της.<br /><br />Μπορεί κανείς να εμπιστευτεί τη Ρωσία σε διαπραγματεύσεις και να την πείσει ή έστω πιέσει να υποχωρήσει στο Ουκρανικό; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα των ημερών. Καθώς ναι, η Ουκρανία δεν μπορεί να αφεθεί ως λάφυρο στη Μόσχα (ήδη η μισή έχει γίνει τέτοιο με την κατάληψη της Κριμαίας και την απόσχιση στο Ντονμπάς). Από την άλλη η τυφλή στήριξη της, με ανοχή στις διάφορες νεοναζιστικές ρεβεράντζες στο εσωτερικό της -που βρίσκουν σημαντική απήχηση- και με την επίσης αφελή μεγαλοστομία της, δεν είναι δρόμος με γεωπολιτικό μέλλον. Έτσι η επιστροφή στη πηγή ισχύος στην Ανατολική Ευρώπη, δηλαδή στη Ρωσία, εμφανίζεται ως μόνος δρόμος προς μια -έστω ένοπλη- ευστάθεια. Το να σχεδιάζει κανείς στην περιοχή, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τις Ρωσικές απαιτήσεις και ευαισθησίες είναι σοβαρό λάθος πολιτικής, το ίδιο μεγάλο με το να αφήνει τη Ρωσία ελεύθερη να βρυχάται.<div><br /></div><div><a href="https://www.ptisidiastima.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ουκρανία: Εκεί που όλοι προετοιμάζουν τον επόμενο πόλεμο.

Χρήστος Γ. Κτενάς Ένα ενδιαφέρον δημοσίευμα των Financial Times αναφέρει πως ο υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας, Oleksii Reznikov, διαμαρτυρήθ...

Διαβάστε την συνέχεια

”Τις πταίει” για το θράσος των Τούρκων να μας απειλούν ανοιχτά;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i1.wp.com/infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/12/showthumb-7.jpg?fit=900%2C770&ssl=1" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="684" data-original-width="800" height="547" src="https://i1.wp.com/infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/12/showthumb-7.jpg?fit=900%2C770&ssl=1" width="700" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Από πού εκπορεύεται το θράσος του Ερντογάν να μας ”συμβουλεύει” να μάθουμε πώς σωθήκαμε από το να γίνουμε παστά ψάρια ή να μας συνιστά απειλητικά να μην ξαναβάλουμε στο στόμα μας τη λέξη ”Γενοκτονία”…</span></h3>Γράφει η <b>Κρινιώ Καλογερίδου</b><br /><br />Ο καημός ο δικός μου, ο δικός σου και των άλλων μισών Ελλήνων ήταν ανέκαθεν το γεγονός ότι δεν ευτυχήσαμε να δούμε αυτήν την πατρίδα να έχει στις τάξεις της εκτελεστικής εξουσίας πολιτικούς ή διπλωμάτες που να διακρίθηκαν ταυτόχρονα για τον παραγωγικό, αποτελεσματικό και υπεύθυνο ρόλο τους. Να διακρίθηκαν για το θάρρος, την επιμονή, την αντοχή και προπάντων τη διορατική δύναμη της νοημοσύνης και τη στρατηγική ευφυΐα τους…<br /><br />Ακούω άφωνη από σεβασμό τον παλιό υποδιευθυντή μου Μανώλη Δουβατζή, γεροντάκι πια με καταζαρωμένο πρόσωπο και άσπρα μαλλιά, να μιλά χαμηλόφωνα, σχεδόν εξομολογητικά για όσα τον πίκραιναν.<br /><br />Είχα να τον δω από χρόνια. Απ’ τη σχολική, ”προσκυνηματική” εκδρομή του σχολείου μας στην Καστοριά, στον μικρό βυζαντινό ναό, το Παρεκκλήσι των Παμμεγίστων Ταξιαρχών όπου βρίσκονται φυλαγμένα τα οστά του ήρωα του Μακεδονικού Αγώνα Παύλου Μελά (βλ. ”Ο Παύλος Μελάς και οι ξεχασμένοι Έλληνες των Σκοπίων”).<br /><br />Έγειρα ελαφρά προς το μέρος του πασχίζοντας να ακούσω τη συνέχεια της κριτικής του που έμοιαζε άσκηση προβληματισμού, κριτική με θέμα την Εξωτερική πολιτική μας. Το κατάλαβε και ύψωσε ελαφρά τη φωνή του διαπιστώνοντας πως ήμασταν σχεδόν μόνοι στο καφέ ”Η Συνάντηση”. Κάποια στιγμή κάρφωσε τα μάτια του στα πλεγμένα του χέρια πάνω στο τραπέζι και συνέχισε σαν να μονολογούσε:<br /><br />– Ο Μεταξάς μπορεί να ήταν φασίστας – όπως μου υπενθυμίζεις μονότονα – αλλά ήταν μοναδικός στον διπλό ρόλο του πρωθυπουργού και υπουργού Εξωτερικών, γιατί διέθετε στρατηγική ευφυΐα…<br /><br />– Δεν αντιλέγω, αλλά έτερον εκάτερον…, τόλμησα να τον διακόψω ψιθυριστά και βιάστηκα να συμπληρώσω: Στο τελευταίο, πάντως, συμφωνώ απόλυτα.<br /><br />Το βλέμμα του με προσπέρασε αφηρημένα, σαν να μη μ’ ακουσε, και συνέχισε σε τόνο μονόλογου, μέχρι ν’ αλλάξει θέμα συζήτησης.<br /><br />– ΄Εσπασε το καλούπι ”φεύγοντας” και τ’ άφησε άδειο. Ήταν αστέρι στην Εξωτερική πολιτική, αλλά άφησε πίσω του πεφτάστερα που δεν μπόρεσαν να μπουν σε αυτό…<br /><br />”Η, πολύ περισσότερο, να μπουν στο καλούπι του ιδανικού στρατηγικού νου, του αρχιστράτηγου της Ελληνικής Επανάστασης Θεόδωρου Κολοκοτρώνη…”, σκέφτηκα αυθόρμητα, πριν τον ακολουθήσω στη συζήτηση που άνοιξε για τα εκπαιδευτικά θέματα τα οποία τον απασχολούσαν.<br /><br />Ώρες μετά τη συνάντηση με τον συνάδελφο και συμπατριώτη μου απ’ τη Θεσσαλονίκη, κλωθωγύριζα ακόμα στη σκέψη μου τα λόγια του κι ύστερα χάθηκα πάλι στο παρελθόν που κουβαλούσε το άρωμα μεγάλων στιγμών για την πατρίδα. Το άρωμα του υπέροχου θάρρους, της στρατηγικής ικανότητας και διορατικότητας του ”Γέρου του Μοριά”, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.<br /><br />”Τι κι αν ήταν αγράμματος ο ‘Γέρος του Μοριά’ ”, σκεφτόμουν, ”όταν τον συνόδευαν σ’ όλη του τη ζωή τα άθλα της νίκης και της ελευθερίας; Τι κι αν δεν είχε τα καντάρια της γνώσης που έχουν σήμερα οι απόφοιτοι διάσημων ξένων πανεπιστημίων, όταν ήταν προικισμένος με σπάνια ταπεινότητα, ειλικρίνεια, πνεύμα ομόνοιας και προσφοράς στην πατρίδα”;<br /><br />– […] Η προκοπή σας και η μάθησή σας να μην γίνει σκεπάρνι μόνο δια το άτομό σας, αλλά να κοιτάζει το καλά της Κοινότητος, και μέσα εις το καλό αυτό, ευρίσκεται και το δικό σας. Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξ αιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρηση διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας. […] Το έργο μας και ο καιρός μας, επέρασε. […] Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, όπου ημείς ελευθερώσαμε. Και δια να γίνει τούτο πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια και την φρόνιμον ελευθερία.<br /><br />Λόγια απλά, καθαρά, που αποτελούν μνημείο φιλοπατρίας και μίμησης για τους νεότερους Έλληνες. Μνημείο φιλοπατρίας για μας τους πολίτες και γι’ αυτούς που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν με περγαμηνές, χωρίς να διαθέτουν ωστόσο ίχνος απ’ την ψυχή και την συναισθηματική νοημοσύνη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.<br /><br />Κι όσο τα σκέφτομαι αυτά, με πνίγει το παράπονο πάνω στους συγκριτισμούς λογαριάζοντας πως σε κάθε σχηματισμό ή ανασχηματισμό κυβέρνησης φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις υποψηφίων για το ΥΠΕΞ ή τις θέσεις Συμβούλων του πρωθυπουργικού Γραφείου τα ονόματα των γνωστών αγνώστων με τις φερμένες απέξω λύσεις για τα προβλήματα τα οποία καλείται να αντιμετωπίσει αυτός.<br /><br />Με άλλα λόγια δεν λογαριάζεται καν ο πρότερος εθνικά έντιμος ή μη βίος τους, η κοινωνική συμπεριφορά και το αξιακό σύστημα ζωής τους. Όμως όταν δεν εξετάζονται αυτά, πώς περιμένουμε να αποδώσουν τα ”αριστεία” της προσδοκίας τους;<br /><br />Πώς περιμένουμε να αποδώσουν, όταν – πέραν των γνωστικών διακρίσεων – δεν υπάρχει το συναισθηματικό υπόστρωμα προσφοράς στον συνάνθρωπο και το εθνικό της αγάπης για την πατρίδα; Όταν η καρδιά των εχόντων και κατεχόντων θέσεις εξουσίας δονείται χρησιμοθηρικά και όχι πατριωτικά;<br /><br />Και για να διευρύνω το πλαίσιο προβληματισμού μου, πώς περιμένουμε από υψηλόβαθμους δημοσίους υπαλλήλους, υπουργούς και πρωθυπουργούς να ανταποκριθούν στον υπεύθυνο ρόλο τους, όταν έμαθαν να λειτουργούν σαν υπολογιστικές μηχανές χωρίς να έχουν ενστερνιστεί βιωματικά τις αξίες που καλούνται να προασπίσουν;<br /><br />Όταν δεν έχουν συναισθηματικούς δεσμούς με τη χώρα τους παρά τα όσα διατείνονται στην επιδεικτική ρητορεία τους και δεν παθιάζονται για τη βελτίωσή της; Όταν δεν νιώθουν να ρέει μέσα τους το δικαίωμα του ”συνανήκειν” που θα τους κάνει να συνειδητοποιήσουν ότι… χρείαν έχομεν του ”εμείς” και όχι του ”εγώ” σ’ αυτήν πατρίδα;<br /><br />Ότι η μέθεξη στον δημόσιο βίο της και την οργανωμένη πολιτική της προϋποθέτει… erga omnes τη διάθεση να υπερκεράσουμε αυτά που μας χωρίζουν ως επιμέρους ταυτότητες (κομματικές, κοινωνικές, θρησκευτικές κλπ), για να μοιραστούμε από κοινού (κυβερνήτες και κυβερνώμενοι) την κοινή μας ταυτότητα η οποία ανάγει τις ρίζες της στο όμαιμον, το ομόγλωσσον και το ομότροπον του Ηροδότου;<br /><br />Φευ!.. Δεν υπάρχει αυτή η διάθεση όπως αποδείχθηκε. Γι’ αυτό και νιώθουμε έντονα το συναίσθημα της απώλειας που δεν καλύφθηκε δυστυχώς ούτε απ’ τις… μη συμμετοχικές απ’ την μεριά του λαού (λόγω covid 19) εορταστικές εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια απ’ την Ελληνική Επανάσταση του 1821.<br /><br />– Εισπράττουμε τα επίχειρα της αποϊδεολογικοποίησης μας που μας εξοικείωσε με τον ρόλο του υπηρέτη δύο αφεντάδων, των ξένων ”προστατών” της Ελλάδας και των νεο-οθωμανών διεκδικητών της…, σας ακούω να λέτε με αγανάκτηση.<br /><br />Κι εγώ συμφωνώ μαζί σας στη σκέψη ότι έχουν αυγατίσει οι ”πρόθυμοι” στον ενδοτισμό απ’ τον χώρο της πρώτης και τέταρτης εξουσίας, της διπλωματίας, της ελίτ και της διανόησης σε Ελλάδα και Κύπρο.<br /><br />Έχουν αυγατίσει αυτοί που είτε εκχωρούν αψήφιστα τα όσια και τα ιερά της Μακεδονίας μας στους παραχαράκτες της ελληνικής ιστορίας, είτε ομνύουν στη ”συνεκμετάλλευση” του Αιγαίου” και απεμπολούν με ευκολία τα νόμιμα δικαιώματα της Ελλάδας σ’ αυτό, είτε καταγγέλλουν – ως ακτιβιστές – την πατρίδα τους για την ”επιθετική” πολιτική της στη Θράκη, το Αιγαίο και την Βόρεια Κύπρο, ή συνιστούν συμβουλευτικά στην κυπριακή ηγεσία (ως… παλαίμαχοι Κύπριοι πολιτικοί) ”Να μην βάζει θέσεις και προτάσεις που δεν θα δεχτούν οι Τούρκοι, για να μην απορριφθούν”, όπως αποκάλυψε πρόσφατα ο πρώην ΥΠΕΞ μας Νίκος Κοτζιάς…<br /><br />Οποία ντροπή, έλλειψη εθνικής συνείδησης και πατριωτισμού!!! Κι ύστερα αναρωτιόμαστε από πού βρίσκει το θάρρος ο Ταγίπ Ερντογάν και μας φέρεται τόσο υποτιμητικά, υπεροπτικά και προκλητικά επωφελούμενος της κατευναστικής πολιτική μας.<br /><br />Κι ύστερα αναρωτιόμαστε από πού εκπορεύεται το θράσος του να μας προειδοποιεί ανοιχτά με πόλεμο (”Σύντομα θα καταλάβουν οι Έλληνες τη δύναμη της Τουρκίας…”) με αναφορά στους χάρτες που θα σκίσει η χώρα του για να τους αντικαταστήσει (με νέους, προφανώς, που θα συμπεριλαμβάνουν το μισό Αιγαίο και την Κύπρο).<br /><div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

”Τις πταίει” για το θράσος των Τούρκων να μας απειλούν ανοιχτά;

Από πού εκπορεύεται το θράσος του Ερντογάν να μας ”συμβουλεύει” να μάθουμε πώς σωθήκαμε από το να γίνουμε παστά ψάρια ή να μας συνιστά απειλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας γερμανικής κυβέρνησης με την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.maxmag.gr/wp-content/uploads/2020/12/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="360" src="https://www.maxmag.gr/wp-content/uploads/2020/12/image.jpg" width="752" /></a></div><div><br /></div><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Αρνητικό δείγμα γραφής δίνει η νέα γερμανική κυβέρνηση και η «πράσινη» ΥΠΕΞ Α.Μπέρμποκ, καθώς το Βερολίνο πρωτοστάτησε στις προσπάθειες ώστε το χθεσινό Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων να μην μπει σε ουσιαστική συζήτηση και αποφάσεις για την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία για τον παράνομο εποικισμό των Βαρωσίων τον περασμένο Ιούλιο.<br /><br />Ο Ύπατος εκπρόσωπος Χ.Μπορελ, που συστηματικά σηκώνει «ασπίδα» προστασίας στην Τουρκία σε ό,τι αφορά την Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο είχε παρουσιάσει ένα «έγγραφο επιλογών» για μέτρα ως αντίδραση της Ε.Ε. στην κατάφωρη παραβίαση των αποφάσεων του ΣΑ του ΟΗΕ αλλά και της κυριαρχίας της Κύπρου με τον παράνομο «πιλοτικό» εποικισμό των Βαρωσίων.<br /><br />Ένα κείμενο που ουσιαστικά αποτελούσε χάδι στο κατοχικό καθεστώς και στην Τουρκία, το οποίο όμως ούτε αυτό δεν υιοθετήθηκε χθες από το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων, λόγω του μπλόκου που έστησε η Γερμανία, με την οποία δημοσίως στοιχήθηκαν Ιταλία και Ολλανδία με τη σιωπηρή ανοχή και άλλων χωρών.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες η Γερμανίδα ΥΠΕΞ Αναλένα Μπέρμποκ στη διάρκεια της συνάντησης δήλωσε ότι χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να μελετήσει το έγγραφο επιλογών και τις επιπτώσεις τους, καθώς η νέα κυβέρνηση ανέλαβε καθήκοντα μόλις την περασμένη εβδομάδα. Επιφυλακτική θέση κράτησε και η Ιταλία, ενώ η Ολλανδία δήλωσε επιφυλακτική γενικώς για το ενδεχόμενο λήψης μέτρων. Σύμφωνα με την ίδια πηγή αντιθέτως υπέρ της λήψης μέτρων τάχθηκαν εκτός της Κύπρου και της Ελλάδας και Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Εσθονία, Ιρλανδία, Μάλτα και Λουξεμβούργο.<br /><br />Ο Κύπριος υπουργός εξωτερικών Ν.Χριστοδουλιδης προειδοποίησε ότι η μη λήψη αποφάσεων θα θέσει σε κίνδυνο την αξιοπιστία της Ε.Ε., ενώ αντιθέτως θα πρέπει να επιδειχθεί αποφασιστικότητα που θα δημιουργήσει κίνητρο για την Τουρκία και θα λειτουργήσει ως καταλύτης για τις προσπάθειες λύσης του Κυπριακού. Ο κ.Χριστοδουλίδης σύμφωνα με κυπριακή πηγή τόνισε ότι θα πρέπει να υιοθετηθεί μια διττή προσέγγιση, με την υιοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων, τα οποία ωστόσο δεν θα χρειαστεί να εφαρμοστούν αν η Τουρκία δείξει έτοιμη να αποδεχθεί την «τολμηρή και αμοιβαία επωφελή» όπως χαρακτηρίζεται από την ίδια πηγή, πρόταση του Προέδρου Αναστασιάδη για ΜΟΕ σε σχέση με την περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου.<br /><br />Ενδεικτικές της στάσης των προσπαθειών ώστε να πέσει στα μαλακά η Τουρκία είναι οι δηλώσεις του κ.Μπορέλ μετά το ΣΕΥ.<br /><br />Ο Ύπατος εκπρόσωπος δήλωσε ότι επρόκειτο απλώς περί συζήτησης ενός «εγγράφου επιλογών» και συνεπώς δεν επρόκειτο για πρόταση για συγκεκριμένη απόφαση αλλά για «ανάλυση διαφορετικών προσεγγίσεων και διαφορετικών δυνατοτήτων για καθοδήγηση της δράσης».<br /><br />«Η συζήτηση αυτή οδηγεί σε μία απόφαση να ξεκινήσει η εργασία επί ενός νέου νομικού πλαισίου ειδικά διαμορφωμένου για την κατάσταση στα Βαρώσια» και αυτό «θα μπορούσε να οδηγήσει σε κυρώσεις, αλλά πρώτα το COREPER πρέπει να μελετήσει και να αξιολογήσει προσεκτικά τις επιμέρους προτάσεις» είπε ο κ.Μπορέλ και δήλωσε ότι δεν είναι σε θέση να δώσει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Ο κ.Μπορέλ αναφέρθηκε σε ΜΟΕ για τα Βαρώσια και αγνοώντας επιδεικτικά την αρνητική στάση της Τουρκίας στο Κυπριακό αναφέρθηκε στη σημασία «εμπλοκής εκ νέου της Τουρκίας στη διαδικασία των Ηνωμένων Εθνών και να απέχει από οποιαδήποτε ενέργεια που θα δυσκόλευε ακόμη περισσότερο την κατάσταση».<br /><br />Όμως και το ίδιο το «έγγραφο επιλογών» επρόκειτο για «φιλικό χάδι» στην Τουρκία καθώς πέντε μήνες μετά την τουρκική «εισβολή» και τον παράνομο εποικισμό με το πιλοτικό άνοιγμα του3,5% των Βαρωσίων η Ε.Ε. αδυνατεί ακόμη να επιδείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη της στην Κύπρο και να στείλει αυστηρό αποτρεπτικό μήνυμα στην Τουρκία.<br /><br />Το έγγραφο επιλογών προέβλεπε έκκληση προς την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να περιορίσει την ήδη ελαχιστοποιημένη δανειοδότηση που παρέχει στην Τουρκία, όπως και τον περιορισμό των κονδυλίων σε προενταξιακά προγράμματα που και αυτά είναι ελάχιστα και συνεπώς οι επιπτώσεις για την Τουρκία θα ήταν μηδαμινές. Και πρότεινε την επιβολή νομικού πλαισίου κυρώσεων που θα αφορά όμως φυσικά και νομικά πρόσωπα που εμπλέκονται στο άνοιγμα των Βαρωσίων και όχι στην Τουρκία και στην ηγεσία του ψευδοκράτους που είχαν και την ευθύνη για την κίνηση αυτή.<br /><br />Στο «έγγραφο επιλογών» μάλιστα αντί να υπάρχει προειδοποίηση για τις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ και καταδίκη των απειλών που δέχεται από την Τουρκία, καταβάλλονταν προσπάθεια διασύνδεσης των ερευνών για τους υδρογονάνθρακες με ΜΟΕ, κάτι που προσπαθεί να φέρει στο τραπέζι η Τουρκία.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας γερμανικής κυβέρνησης με την Τουρκία

Νίκος Μελέτης Αρνητικό δείγμα γραφής δίνει η νέα γερμανική κυβέρνηση και η «πράσινη» ΥΠΕΞ Α.Μπέρμποκ, καθώς το Βερολίνο πρωτοστάτησε στις πρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Λιβύη SOS! Σφοδρές μάχες μεταξύ δυνάμεων του Χάφταρ και φιλοκυβερνητικών- Στον αέρα οι εκλογές.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-12/hafta%20forces%20sabha.png?itok=X5XsjHeX" width="748" /><br /><br /><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Η τελευταία βίαια σύγκρουση έρχεται λίγες μέρες πριν η βαθιά διχασμένη χώρα της Βόρειας Αφρικής διεξαγάγει προεδρικές εκλογές<br /><br /><div>ΗSabha της Λιβύης έγινε μάρτυρας άγριων συγκρούσεων μεταξύ των δυνάμεων που ανήκουν στον Khalifa Haftar και της κυβέρνησης εθνικής ενότητας νωρίς την Τρίτη.<br /><br />Τοπικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι μια ταξιαρχία που ανήκε στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNU), επιχείρησε να εισβάλει σε στρατιωτικές τοποθεσίες στο κέντρο της Sabha που βρίσκονται επί του παρόντος υπό τον έλεγχο του Haftar.<br /><br />Οι μάχες ξέσπασαν όταν οι δυνάμεις του Χάφταρ κατέσχεσαν αστυνομικά οχήματα που είχαν παραδοθεί στις κυβερνητικές δυνάμεις και τα έστειλαν στη βάση Μπρακ Αλ Σάτι.<br /><br />Οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους καθώς οι σφαίρες ηχούσαν σε όλη την πόλη, ενώ και οι δύο πλευρές εκτόξευσαν βλήματα πυροβολικού, όπως μετέδωσαν τοπικά μέσα ενημέρωσης.<br /><br />Η Σάμπα βρίσκεται σε απόσταση 640 χλμ. από την πρωτεύουσα Τρίπολη και είναι η μεγαλύτερη πόλη της νότιας Λιβύης, στην οποία οι δυνάμεις του Χάφταρ διατηρούν έντονη παρουσία.<br /><br />Η τελευταία βίαια σύγκρουση έρχεται λίγες μέρες πριν η βαθιά διχασμένη χώρα της Βόρειας Αφρικής διεξαγάγει προεδρικές εκλογές, στην προσπάθειά της να χαράξει μια γραμμή κάτω από μια δεκαετία συγκρούσεων από την ανατροπή του μακροχρόνιου δικτάτορα Μουαμάρ Καντάφι το 2011.<br /><br />Ο κίνδυνος αναβολής των εκλογών και η έναρξη του εμφυλίου πολέμου είναι το πιθανότερο σενάριο.<br /><br />Τέτοιες συγκρούσεις θα μπορούσαν να προκαλέσουν καθυστέρηση των εκλογών ή ακόμη και νέα βία, όπως φάνηκε τη νύχτα της Δευτέρας.<br /><br />Το διεθνώς υποστηριζόμενο σχέδιο για τις προεδρικές εκλογές της Λιβύης κινδυνεύει να καταρρεύσει αφού εκλογικοί αξιωματούχοι ανακοίνωσαν καθυστέρηση στη δημοσίευση της τελικής λίστας υποψηφίων εν μέσω νομικών διαφορών, καθιστώντας την προγραμματισμένη ψηφοφορία στις 24 Δεκεμβρίου όλο και πιο απίθανη.<br /><br />Η σχεδόν κατάρρευση της πολιτικής μετάβασης στη Λιβύη προοιωνίστηκε στις 23 Νοεμβρίου, όταν ο Γιαν Κούμπις, ο ειδικός απεσταλμένος των Ηνωμένων Εθνών για τη Λιβύη, παραιτήθηκε ξαφνικά από τη θέση του σε λιγότερο από ένα χρόνο μετά την τοποθέτησή του.<br /><br />Νωρίτερα είχε προηγηθεί η παραίτηση του προκατόχου του Kubis, Ghassan Salamé, τον Μάρτιο του 2020.<br /><br />Νομικές προκλήσεις σχετικά με την επιλεξιμότητα των υποψηφίων είναι μετέωρα, όπως αναφορικά με τον ηγέτη της πολιτοφυλακής Khalifa Haftar και τον Saif al-Islam Qaddafi -γιο του πρώην δικτάτορα Muammar al-Qaddafi, όπου και οι δύο κατηγορούνται για εγκλήματα πολέμου.<br /><br />Ο Ραμαντάν Αμπού Τζνα, ο προσωρινός αρχηγός της κυβέρνησης της Λιβύης, προσπάθησε την Κυριακή να κατευνάσει τους φόβους για αναβολή. «Η κυβέρνηση δεν φείδεται προσπαθειών για να στηρίξει την εκλογική επιτροπή. Έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε την 24η Δεκεμβρίου μια ιστορική ημέρα», είπε ο Abu Jnah.<br /><br /><br />Το αν οι εκλογές θα διεξαχθούν στην ώρα τους ή όχι είναι ως επί το πλείστον αμφισβητούμενο, είπε στο Foreign Policy ο Jason Pack, συγγραφέας του Libya and the Global Enduring Disorder, με τις παγκόσμιες δυνάμεις να είναι ακόμα διχασμένες ως προς τον τρόπο προσέγγισης της χώρας.<br /><br />«Οι εκλογές είναι παράπλευρη εμφάνιση. Ο μόνος λόγος για τον οποίο υπάρχουν οι εκλογές είναι μια διεθνής προσπάθεια να επισημανθεί το πρόβλημα και να εκλεγεί κάποιος να αντιμετωπίσει την κατάσταση».<br /><br />Για τον Πακ, η εκλογική διαδικασία ήταν αμαυρωμένη από την αρχή της, όταν η Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης, με επικεφαλής τον Aguila Saleh, έγραψε τους κανόνες.<br /><br />«Οι εκλογές θα κάνουν ακριβώς αυτό που έπρεπε να κάνουν υπό την οπτική γωνία εκείνων των δυνάμεων όπως η Ρωσία και οι Λίβυοι σύμμαχοί τους. Το μόνο που ήθελαν να επιτύχουν οι Ρώσοι ήταν το χάος και να μην επιτύχουν τον αρχικό στόχο της UNSMIL να διώξει τον Aguila Saleh», είπε ο Pack<br /><br />Ένα φωτεινό σημείο, λέει ο Πακ, είναι ο διορισμός της Στέφανι Γουίλιαμς ως νέου ειδικού συμβούλου του ΟΗΕ για τη Λιβύη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες. Ο Williams, ένας Αμερικανός, είχε πρόσφατα υπηρετήσει ως αναπληρωτής ειδικός εκπρόσωπος και επικεφαλής της UNSMIL.<br />«Θα προσπαθήσει να συντρίψει μερικά κεφάλια, αλλά δεν ξέρουμε ποιες εξουσίες θα της δώσουν τα κράτη μέλη», είπε ο Πακ.<br /><br />Μετά από όλα αυτά αντιλαμβανόμαστε ότι ο δρόμος για την ειρήνευση στη Λιβύη είναι πολύ μακρύς και πως επικρατέστερη πιθανότητα είναι να δούμε αναβολή των Προεδρικών εκλογών και έναρξη εχθροραξιών, ενώ αν τελικά διεξαχθούν οι εκλογές θεωρείται βέβαιο ότι το αποτέλεσμα θα αμφισβητηθεί από τους ηττημένους και θα έχουμε νέο κύκλο βίας στη χώρα.<br /><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Λιβύη SOS! Σφοδρές μάχες μεταξύ δυνάμεων του Χάφταρ και φιλοκυβερνητικών- Στον αέρα οι εκλογές.

Παναγιώτης Νάστος Η τελευταία βίαια σύγκρουση έρχεται λίγες μέρες πριν η βαθιά διχασμένη χώρα της Βόρειας Αφρικής διεξαγάγει προεδρικές εκ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ο Ερντογάν, ετοιμάζει την επομένη σοβαρή πρόκληση σε βάρος του Ελληνισμού»

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/01/TOURKIKOS_STOLOS.jpg"><img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/01/TOURKIKOS_STOLOS-696x464.jpg" width="756" /></a><br /><br />Η Τουρκία διέρχεται μια σοβαρή εσωτερική κρίση, κυρίως λόγω της κακής εξέλιξης της τουρκικής οικονομίας. Είναι η αιτία, που η Τουρκία «βυθίζεται» σε πιο αυταρχικές επιλογές διακυβέρνησης. Τα αυταρχικά καθεστώτα, συχνά, εκτονώνουν την εσωτερική κρίση, επιλέγοντας επιθετικές πολιτικές σε γειτονικά κράτη. Ισοσκελίζουν έτσι, την λαϊκή δυσαρέσκεια με την τόνωση του εθνικισμού.<br /><br />Γράφει ο <b>Χρήστος Καπούτσης</b><br /><br /> Είναι Στρατηγική επιλογή της Τουρκίας η επέκταση της πολιτικής επιρροής της, με τη χρήση στρατιωτικής βίας, στον Καύκασο, τα Βαλκάνια, το Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη και φυσικά και διαχρονικά στη Κύπρο. Επιλογές που επιδοκιμάζονται από τους Τούρκους πολίτες, τους πιο φτωχούς, που κατοικούν στα ανατολικά και στα ορεινά της χώρας, που «τρέφονται» με το ιδεολόγημα του παντουρκισμού και αποτελούν την εκλογική «πελατεία» του Ταγίπ Ερντογάν. Επίσης η Τουρκία, ακολουθεί συστηματικά, μια καλά σχεδιασμένη επιθετική και αναθεωρητική πολιτική σε βάρος της Ελλάδας.<br /><br /> Η Τουρκία, είναι η μόνη χώρα στον πλανήτη, που κατά πλήρη παράβαση του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών απειλεί γειτονική χώρα, την Ελλάδα, με πόλεμο (casus belli) και μάλιστα, στην περίπτωση που η Ελλάδα ασκήσει το απολύτως νόμιμο δικαίωμά της να επεκτείνει το εύρος τω χωρικών της υδάτων. Και παράλληλα, τούρκοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι (Μ. Τσαβούσογλου και Χ. Ακάρ), αφού προβούν σε εμπρηστικές ανθελληνικές δηλώσεις, στη συνέχεια, διατείνονται ότι επιδιώκουν τον διάλογο με την Ελλάδα!! Η ελληνική απάντηση είναι ότι, αυτονόητη προϋπόθεση της επιτυχίας ενός διαλόγου με την Τουρκία, είναι να εγκαταλειφθεί η απειλή πολέμου εναντίον της Ελλάδος. Το casus belli, είναι μείζον εθνικό ζήτημα.<br /><br />Το σύστημα εξουσίας του Τ. Ερντογάν, ετοιμάζει την επομένη σοβαρή πρόκληση σε βάρος του Ελληνισμού (Ελλάδα και Κύπρος). Είναι θέμα χρόνου …. Το εξοπλιστικό πρόγραμμα της χώρας μας (24 μαχητικά αεροσκάφη RAFALE, 83αναβαθμισμένα μαχητικά F-16, Φρεγάτες Belharra κ.ά), που θα προσδώσει σημαντική αποτρεπτική ισχύ στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, προβλέπεται να ολοκληρωθεί τέλος του 2025. Επομένως, υπάρχει μια «σκοτεινή» 3ετία, που ενδεχομένως να επιχειρήσει να αξιοποιήσει η Τουρκία, με τη χρήση της στρατιωτικής ισχύος που διαθέτει, είτε διαταράσσοντας το υφιστάμενο νομικό και κυριαρχικό καθεστώς στο Αιγαίο (αποστρατιωτικοποίηση νησιών) και στη Θράκη (αναγνώριση τουρκικής κοινότητας), είτε στην ΑΟΖ της Κύπρου. Ο αδύναμος κρίκος της τουρκικής επιθετικότητας είναι ασφαλώς η Κυπριακή Δημοκρατία. Όμως τις συμμαχίες , ενεργειακές και αμυντικές, που συνάπτει η Κυπριακή Δημοκρατία ( Ισραήλ, Αίγυπτος, Ιορδανία) τις υπονομεύει η βρετανική διπλωματία, που εμμέσως θέτει και ζητήματα εγκυρότητας. Με πρόσχημα την οριστική λύση του Κυπριακού, στο παρασκήνιο οι Βρετανοί, πιέζουν για να επαναρχίσει η διαδικασία μέσω συνομιλιών, στο πλαίσιο της 5μερους, σύμφωνα όμως με όρους, που θα ικανοποιεί την τουρκική πλευρά. Η Άγκυρα, προκειμένου να συναινέσει στην επανέναρξη των διαδικασιών επίλυσης του κυπριακού, θέτει δυο προϋποθέσεις. Την αναγνώριση κυριαρχικής ισότητας, είναι μία και η άλλη, είναι η πολιτική και πολιτειακή ισοτιμία του καθεστώτος του ψευδοκράτους με την Κυπριακή Δημοκρατία, που είναι κράτος μέλος του ΟΗΕ και της Ε.Ε., που όμως δεν αναγνωρίζει η Τουρκία ως κρατική οντότητα! <br /><br />Παράλληλα, είναι σε πλήρη εξέλιξη ένας ελληνοτουρκικός διπλωματικός «πόλεμος». Το αφήγημα της ελληνικής διπλωματίας περί απομονωμένης Τουρκίας, και των ισχυρών συμμαχιών της Ελλάδας με Ισραήλ, Αίγυπτο , Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), επιχειρεί, να αποδομήσει, εν τοις πράγμασι, η τουρκική διπλωματία. Η Ελλάδα, μέσω αυτών των τριμερών και πολυμερών συμμαχιών στον αμυντικό και ενεργειακό τομέα, διαμορφώνει ένα ισχυρό ανάχωμα, απέναντι στην αυθάδη επιθετικότητα της Τουρκίας. Επειδή όμως, το διεθνές περιβάλλον είναι ασταθές και επικίνδυνα ρευστό, δεν αποκλείεται, οι αμυντικές συμμαχίες που Ελλάδα και Κύπρος συνήψαν με Ισραήλ και Αίγυπτο, όπου η Σαουδική Αραβία (ελληνικά αντιαεροπορικά ΠΑΤΡΙΟΤ προστατεύουν τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της ) και τα ΗΑΕ (μαχητικά F-16 των Εμιράτων στάθμευαν στην Σούδα), συμμετείχαν ως παρατηρητές στις πολυεθνικές διακλαδικές αεροναυτικές ασκήσεις (ΜΕΔΟΥΣΑ21 κ.ά), που οργάνωνε το ελληνικό ΓΕΕΘΑ, να αποδειχθούν, οι συμμαχίες αυτές, θνησιγενείς. <br /><br />Είναι εντυπωσιακή η «στροφή» των ΗΑΕ, μέχρι πρότινος «θανάσιμου» εχθρού της Τουρκίας, που απέφερε μια επένδυση του Εμιράτου 10 δισεκ. δολαρίων σε επιχειρήσεις στην Τουρκία, για αρχή (!!), δίνοντας το «φιλί» της ζωής στην Τουρκική Οικονομία. Όταν μαίνονταν η αντιπαλότητα Άγκυρας – Αμπού Ντάμπι, η Αθήνα δεν μερίμνησε αρκούντως, ώστε να προωθήσει μια αμυντική συμφωνία με τα Εμιράτα.<br /><br />Το Ισραήλ δέχεται επίθεση φιλίας από την Τουρκία. «Το Ισραήλ επιθυμεί την εξομάλυνση των σχέσεων με την Τουρκία», δήλωσε ο πρέσβης του Ισραήλ στην Αθήνα, Γιόσι Αμράνι. Επίσης, η Τουρκία προσπαθεί να προσεγγίσει την Σαουδική Αραβία. Σαουδική Αραβία και Τουρκία είναι δύο περιφερειακές αντίπαλες δυνάμεις. Αλλά και οι δύο πλευρές καταβάλλουν προσπάθειες για την βελτίωση των σχέσεών τους. Αξιωματούχος της περιοχής του Κόλπου δήλωσε ότι διεξάγονται συνομιλίες για τον προγραμματισμό συνάντησης ανάμεσα στον Πρόεδρο της Τουρκίας Τ. Ερντογάν και τον πρίγκιπα διάδοχο της Σαουδικής Αραβίας. Και ακόμη η «μουσουλμανική αδελφότητα» να πιέζει για αποκατάσταση των σχέσεων της Τουρκίας με την Αίγυπτο. Ωστόσο, η πιο επικίνδυνη εξέλιξη, για τα ελληνικά συμφέρονται, είναι πολύ πιθανόν να αποδειχτεί, η προσέγγιση Αγκύρας – Καίρου, που προετοιμάζεται μεθοδικά στο διπλωματικό παρασκήνιο, με επίδικο θέμα, την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο. <br /><br />Επομένως, η Ελληνική διπλωματία, θα πρέπει να φέρει σε πέρας ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο. Να κρατήσει «ζωντανές» τις περιφερειακές συμμαχίες. Ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας ενημερώνοντας την επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, επεσήμανε ότι, «η χώρα μας στη νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας που διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο, προωθεί, την περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεών μας με σημαντικούς δρώντες της ευρύτερης περιοχής μας, όπως η Αίγυπτος, το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία. Αλλά και ενός πλέγματος διμερών επαφών και τριμερών και πολυμερών σχημάτων συνεργασίας με άλλα κράτη, όπως το Μπαχρέιν, το Ομάν.» (Βουλή 6-12-2021). Η κινητικότητα της ελληνικής διπλωματίας, έχει θετικό πρόσημο, αλλά θα κριθεί εκ του αποτελέσματος , που σε κάθε περίπτωση είναι ασαφές και αβέβαιο, κυρίως, λόγω του ασταθούς και συγκρουσιακού διεθνοπολιτικού περιβάλλοντος. <div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Ο Ερντογάν, ετοιμάζει την επομένη σοβαρή πρόκληση σε βάρος του Ελληνισμού»

Η Τουρκία διέρχεται μια σοβαρή εσωτερική κρίση, κυρίως λόγω της κακής εξέλιξης της τουρκικής οικονομίας. Είναι η αιτία, που η Τουρκία «βυθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Καθηγητής έμπιστος του Ερντογάν: Πάμε βάσει Συντάγματος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-12/ErdTRP.png?itok=f2WA6kYX" width="737" /><br /><br /><div> <b>Άγγελος Ρούσσος</b><br />Χθες γράφαμε πως η ιαπωνική Nomura δείχνει σχέδιο 5 σημείων του Ερντογάν για πρόωρες κάλπες, αλλιώς εμφύλιος. Επειδή οι οικονομικοί παράγοντες δεν παλιμπαιδίζουν σαν τους πολιτικούς με ασυνάρτητες δηλώσεις, εκεί πρέπε ινα εστιάσουμε για το τι μέλει γενέσθαι στην Τουρκία το επόμενο διάστημα.<br /><br />Μάλιστα σήμερα το σενάριο της Nomura ήρθε ουσιαστικά να επιβεβαιώσει και καθηγητής από το στενό περιβάλλον του Ερντογάν.<br /><br />Η ιαπωνική τράπεζα, όπως γράφαμε χθες, κατέδειξε πέντε βήματα του σχεδίου του Ερντογάν:<br /><ul style="text-align: left;"><li>1) Οικονομικό πακέτο / Αύξηση κατώτατου μισθού</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>2) Μειώσεις επιτοκίων / αύξηση δανείων</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>3) Παρεμβάσεις του CBRT και των δημόσιων τραπεζών στη συναλλαγματική ισοτιμία του δολαρίου</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>4) Υπόθεση εξωτερικής πολιτικής</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>5) Κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης</li></ul>Και λέγαμε μάλιστα χθες πως τα τρία ήδη έχουν γίνει...<br /><br />Ως επακόλουθο έρχεται σήμερα ο προαναφερόμενος καθηγητής να παραδεχτεί πως μπορεί να κηρυχθεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης!!<br /><br />Γνωστός για την εγγύτητά του με τον Πρόεδρο Ερντογάν, ο καθηγητής Δρ. İzzet Özgenç είπε ότι μπορεί να κηρυχθεί «Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης» στην Τουρκία λόγω της βαθιάς οικονομικής κρίσης .<br /><br />Στο μήνυμά του που κοινοποιήθηκε στον λογαριασμό του στο Twitter, ο Özgenç δήλωσε ότι μπορεί να κηρυχθεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης βάσει του Συντάγματος λόγω της υποτίμησης της τουρκικής λίρας και ότι η κοινωνία θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη για αυτό.<br /><br />«Η συνεχιζόμενη υποτίμηση της τουρκικής λίρας έναντι των ξένων νομισμάτων έχει ξεκινήσει τη διαδικασία κατά την οποία θα προκύψει το αποτέλεσμα της «ΒΑΡΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΥΦΕΣΗΣ». Ως εκ τούτου, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι ως κοινωνία για την κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης (Οποιαδήποτε. , άρθρ. 119) λόγω της βαριάς οικονομικής κρίσης που φαίνεται αναπόφευκτη», σημειώνει χαρακτηριστικά.<br /><br />Ο Özgenç, ο οποίος είναι κοντά στον Πρόεδρο Ερντογάν, στάθηκε δίπλα του, εργάστηκε και πρωτοστάτησε στη σύνταξη νόμων από τις κυβερνήσεις του AKP από το 2005, στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και άλλων ποινικών.<br /><br />“Καρφί” από τον απολυμένο<br /><br />Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αβεβαιότητας έρχεται και ο πρώην διευθυντής του CBRT (Τράπεζα της Τουρκίας) Σεμίχ Τούμεν, πρώην αντιπρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας, ο οποίος αποπέμφθηκε από τον Ερντογάν στις 14 Οκτωβρίου, να κάνει μια σοβαρότατη δήλωση για τον πληθωρισμό στον λογαριασμό του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.<br /><br />Στο μήνυμα που μοιράστηκε στον λογαριασμό του στο Twitter, το πρώην μέλος της Επιτροπής Νομισματικής Πολιτικής (PPK) της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας (CBRT) καθηγητής Δρ. Semih Tümen λέει: «Πρόγραμμα νέας οικονομίας: καταπολέμηση του πληθωρισμού με απεριόριστη νομισματική επέκταση και επεκτατική δημοσιονομική πολιτική (έλεγχοι τιμών με στήριξη του προϋπολογισμού, φορολογικά/μισθολογικά κίνητρα). Συγχαρητήρια! Είναι εύκολο να δεις τριψήφιο πληθωρισμό με την επίδραση της σπείρας μισθού-τιμής μετά την αύξηση του κατώτατου μισθού».<br /><br />Κατά πως φαίνεται οι εξελίξεις στην Τουρκία θα είνια ραγδαίες, μιας και πλέον δεν είνια οι δηλώσεις των πολιτικών εκείνς ππου το υποδεικνύουν αλά των οικονομικών παραγόντων....</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Καθηγητής έμπιστος του Ερντογάν: Πάμε βάσει Συντάγματος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

  Άγγελος Ρούσσος Χθες γράφαμε πως η ιαπωνική Nomura δείχνει σχέδιο 5 σημείων του Ερντογάν για πρόωρες κάλπες, αλλιώς εμφύλιος. Επειδή οι οι...

Διαβάστε την συνέχεια

Κόλπο με τις χώρες του Κόλπου! Στόχος του Ερντογάν η εξοπλιστική συνεργασία-Θέλει η νύφη, τσινάει ο γαμπρός...

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-12/karayel.jpg?itok=1wyeWErp" width="756" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Γιατί ο Ερντογάν υποκύπτει μπροστά στην Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία;</span></h3><b>Ιωάννης Χάρχαρης</b><br />ΟΤούρκος πρόεδρος Ερντογάν, έκανε τις τελευταίες εβδομάδες αρκετές δηλώσεις σχετικά με την αποκατάσταση των δεσμών με τη Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο και το μπλοκ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ).<br /><br />Το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) της Τουρκίας, δημιούργησε ισχυρούς δεσμούς με το Κατάρ, με τίμημα τη διακοπή των σχέσεων με αυτά τα ισχυρότερα έθνη. Ωστόσο, ο Ερντογάν άρχισε να αποκαθιστά πολιτικούς και επιχειρηματικούς δεσμούς με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, μετά την επίσκεψη του πρίγκιπα διαδόχου του Άμπου Ντάμπι, Σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ζαγιέντ Αλ Ναχιάν, ντε φάκτο ηγέτη των ΗΑΕ, στην Άγκυρα στις 24 Νοεμβρίου. Ο Ερντογάν, ανακοίνωσε επίσης σχέδια για επικείμενη επίσκεψη στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα τον Φεβρουάριο, για την ενίσχυση των σχέσεων μετά από δύο χρόνια έντασης. Όμως η εξομάλυνση της Τουρκίας με τους δύο γίγαντες της Μέσης Ανατολής, την Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία, δεν φαίνεται ρεαλιστική βραχυπρόθεσμα.<br /><br />Ο Ερντογάν γνωρίζοντας ότι η περιοχή του Κόλπου, είναι γνωστή ως η περιοχή με την υψηλότερη περιοχή προϊόντων αμυντικής βιομηχανίας στον κόσμο , έχει στρέψει τα τελευταία χρόνια το βλέμμα του σε αυτήν ώστε να προωθήσει την Τουρκική στρατιωτική βιομηχανία.<br /><br />Η turkiyegazetesi αναφέρει, «οι σημαντικότεροι παράγοντες στην προτίμηση των χωρών του Κόλπου στα τουρκικά όπλα και συστήματα είναι τα τεχνικά πρότυπα, η τιμή του προϊόντος και η αποτελεσματικότητά τους στο πολεμικό περιβάλλον».<br /><br />Το Κατάρ προμηθεύτηκε 6 Bayraktar TB2 SİHA , καθώς και συνολικά 172 τεθωρακισμένα οχήματα, 50 Kirpi II και 35 Amazon. Το Κατάρ προμηθεύτηκε επίσης εκπαιδευτικά πλοία, περιπολικά και σκάφη επίθεσης από τουρκικές αμυντικές εταιρείες και ενδιαφέρεται στενά για τα HÜRJET και GÖKBEY.<br /><br />Επιπλέον, το Μπαχρέιν έχει γίνει η χώρα του Κόλπου που έχει αγοράσει τα περισσότερα στρατιωτικά οχήματα από την Τουρκία, με 470 οχήματα. Το Μπαχρέιν ακολούθησε το Ομάν με 175 οχήματα και το Κουβέιτ με 40 οχήματα.<br /><br />Επίσης παρά τις διαφωνίες στην εξωτερική πολιτική, τα ΗΑΕ έχουν γίνει μια σημαντική αμυντική αγορά για την Τουρκία. Τα ΗAE αγόρασαν βόμβες MK-82 και MK-84 που αναπτύχθηκαν από τη Μηχανική και Χημική Βιομηχανία (MKE), πυραύλους πυροβολικού 122 mm και πύραυλο CİRİT που παρήγαγε η ROKETSAN και 134 διάφορα τεθωρακισμένα οχήματα.<br /><br /> Οι λόγοι που η Άγκυρα επιθυμεί να κτίσει μια μεγάλη και δυνατή αμυντική βιομηχανία είναι τρεις.<br /><br />Συγκεκριμένα, ο πρώτος λόγος είναι η επιθυμία της χώρας να εξοικονομήσει χρήματα τα οποία φεύγουν στο εξωτερικό και να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη της τουρκικής οικονομίας, η οποία περνάει ισχυρούς κλυδωνισμούς.<br /><br />Ο δεύτερος λόγος, έχει να κάνει με επιθυμία της ηγεσίας της Τουρκίας να ενισχύσει την αυτάρκεια και την ανεξαρτησία της χώρας στον τομέα των στρατιωτικών εξοπλισμών.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2021-12/hurjet.jpg"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2021-12/hurjet.jpg?itok=uVi1iJZB" /></a><br /><br />Aφενός, διότι η Τουρκία βασιζόταν στην προμήθεια οπλικών συστημάτων και μέσων κατά κύριο λόγο στις ΗΠΑ και δευτερευόντως στην Γερμανία, δύο χώρες οι οποίες στο παρελθόν, έχουν απορρίψει αιτήματα της Τουρκίας για αγορά συγκεκριμένου εξοπλισμού. Αφετέρου, για την εν γένει στάση του δυτικού παράγοντα στις προκλήσεις της Άγκυρας στην ευρύτερη περιοχή.<br /><br />Τέλος, ο τρίτος λόγος είναι η επιθυμία της Τουρκίας να ενισχύσει τις εξαγωγές αμυντικού υλικού, με σκοπό και να ενισχύσει την εθνική της οικονομία και να αναπτύξει στενές σχέσεις με τις χώρες «πελάτες» της, με προτεραιότητα τις χώρες του Κόλπου.<br /><br />Η κατακόρυφη πτώση της τουρκικής λίρας, ανάγκασε την τουρκική κυβέρνηση να καλωσορίσει τον Zayed Al Nahyan στην Άγκυρα, μετά από μακρά ρήξη μεταξύ των δύο χωρών. Η επίσκεψη του Al Nahyan και η ανακοίνωση επένδυσης 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σηματοδότησε ανακούφιση και ευτυχία και στις δύο πλευρές, καθώς τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα υπάρχουν ως πλούσιο αλλά όχι μεγάλο κράτος της Μέσης Ανατολής και πιθανότατα δεν επιθυμούν να έχουν τεταμένες σχέσεις με τη στρατιωτική δύναμη της περιοχής.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος δεν φαίνονται τόσο πρόθυμες να συνεργαστούν με την τουρκική κυβέρνηση. Ο Ερντογάν ανέφερε στις 29 Νοεμβρίου, ότι η Τουρκία επιδιώκει να βελτιώσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ και την Αίγυπτο με τον ίδιο τρόπο που η Άγκυρα προσπαθεί να κάνει με τα ΗΑΕ.</div><div><br /></div><div>  <a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2021-12/tourkia-oplika-sustimata.jpg"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2021-12/tourkia-oplika-sustimata.jpg?itok=3Aez0o-U" /></a><br /><br />Η Τουρκία είναι ο έκτος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος του Ισραήλ και το διμερές εμπόριο το 2018 έφτασε τα 6,2 δισεκατομμύρια δολάρια πριν πέσει στα 5,5 δισεκατομμύρια δολάρια το 2019.<br /><br />Ο Ερντογάν πιστεύει πως το Ισραήλ, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, είναι χώρες με μικρό πληθυσμό αλλά ισχυρές οικονομίες και θα επωφεληθούν από την ενίσχυση των δεσμών τους με την Τουρκία.<br /><br />Η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος, από την άλλη πλευρά, δεν έχουν το ίδιο κίνητρο να εξομαλύνουν τους δεσμούς τους με την Τουρκία. Είναι χώρες που μπορούν να συναγωνιστούν την Τουρκία σε πληθυσμιακό μέγεθος και στρατιωτική ικανότητα.<br /><br />Η Αίγυπτος απολαμβάνει ηγετικό ρόλο στον Αραβικό Σύνδεσμο και η Σαουδική Αραβία έχει τον έλεγχο των ιερότερων τοποθεσιών του Ισλάμ, τη Μέκκα και τη Μεδίνα από την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1922.<br /><br />Η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία, διαδραματίζουν σήμερα τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στον αραβικό κόσμο. Η επιθυμία του Ερντογάν να βελτιώσει τις σχέσεις με το Κάιρο και το Ριάντ, δεν βασίζεται σε μια ανεξάρτητη πολιτική, αλλά ίσως είναι κυρίως αποτέλεσμα των προσπαθειών του Ισραήλ και του Κατάρ να ενισχύσουν τους δεσμούς με άλλες αραβικές χώρες με τη βοήθεια της Τουρκίας.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κόλπο με τις χώρες του Κόλπου! Στόχος του Ερντογάν η εξοπλιστική συνεργασία-Θέλει η νύφη, τσινάει ο γαμπρός...

Γιατί ο Ερντογάν υποκύπτει μπροστά στην Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία; Ιωάννης Χάρχαρης ΟΤούρκος πρόεδρος Ερντογάν, έκανε τις τελευταίες ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα-Ισραήλ-Τουρκία: To μεσογειακό “τρίγωνο των Βερμούδων”

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/12/ellada_tourkia_israil_SLpress.gr_.jpg" width="815" /><br /><br /><b>Αδαλής Γιώργος</b><br />Εάν το τρίγωνο των Βερμούδων στην Καραϊβική είναι γνωστό για το μυστήριο που καλύπτει εξαφανίσεις πλοίων και αεροσκαφών, τότε το τρίγωνο Ελλάδα-Ισραήλ-Τουρκία, είναι κάτι αντίστοιχο στον κόσμο της διπλωματίας. Πρωθυπουργοί που χάνονται ξαφνικά από το προσκήνιο, κόμματα που αλλάζουν άρδην θέσεις, και πάνω απ’ όλα ολάκερες χώρες, που μπαίνοντας σε αυτό το τρίγωνο, χάνουν την διπλωματική πυξίδα και τον γεωπολιτικό τους προσανατολισμό.<br /><br />Εξετάζοντας την ρητορική του Ανδρέα Παπανδρέου την δεκαετία του 1980, διαπιστώνουμε πλήθος αντι-ισραηλινών και φιλο-παλαιστινιακών δηλώσεων. Ποιος θα φανταζόταν ότι το 2009, ο γιός του και το ΠΑΣΟΚ θα θεμελίωναν την ελληνο-ισραηλινή προσέγγιση και φιλίας. Κι ότι στον ίδιο δρόμο θα βάδιζε και ο Αλέξης Τσίπρας. Εάν εξετάσουμε τις σχέσεις Ελλάδος-Ισραήλ και Τουρκίας-Ισραήλ, διαπιστώνουμε ριζική αλλαγή. Την δεκαετία 1980, η Ελλάδα ήταν “παράδεισος” για τους Παλαιστίνιους. Το Ισραήλ είχε συνάψει συμμαχία με την Τουρκία η οποία εκδηλωνόταν κάθε μέρα σε διεθνείς οργανισμούς αλλά κυρίως στο στρατιωτικό επίπεδο. Στον αντίποδα, η Ελλάδα είχε τότε φιλία με τον Γιασέρ Αραφάτ και αραβικά κράτη.<br /><br />Μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας 2000, όλα κυλούσαν όπως πριν! Στη διετία 2005-2007 κάτι αρχίζει να αλλάζει, με πρωταγωνιστές τρεις ανθρώπους, των οποίων ο ρόλος αρχικά υποβαθμίστηκε. Πρόκειται για τον τότε Πρόεδρο της Κύπρου Τάσο Παπαδόπουλο, τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου και τον CEO της αμερικανικής πετρελαϊκής εταιρίας Noble Energy, Τσαρλς Ντέιβιντσον!<br /><br />Η Noble, ελεγχόμενη από ισραηλινά κεφάλαια, είχε στο τιμόνι της ένα ικανότατο στέλεχος της Αγοράς και εξέχουσα προσωπικότητα του εβραϊκού λόμπι στις ΗΠΑ. Είναι η εταιρία που είχε ανακαλύψει τότε κοιτάσματα στην κυπριακή ΑΟΖ. Οι συναντήσεις Ντέιβιντσον-Παπαδόπουλου ήταν καθοριστικής σημασίας. Η Κύπρος είχε τεράστιο υποθαλάσσιο πλούτο. Οι δε πληροφορίες που κόμιζε η Noble ήταν ότι το ίδιο συνέβαινε και στην Ελλάδα.<br /><br />Την περίοδο εκείνη, ως διευθυντής της πρώτης ηλεκτρονικής εφημερίδας AegeanTimes.gr, είχα δημοσιεύσει αποκαλυπτικά άρθρα για την ΑΟΖ και τους υδρογονάνθρακες. Δύσκολη περίοδος στην Ελλάδα τότε, αφού το κλίμα ήταν αρνητικό για το Ισραήλ, λόγω Παλαιστινιακού. Θυμάμαι όταν αποκαλύψαμε την εγκατάσταση του γεωτρύπανου της Noble στην κυπριακή ΑΟΖ. Σύσσωμο σχεδόν το σύστημα στην Ελλάδα προεξοφλούσε ότι η Τουρκία θα επιτεθεί στην Κύπρο και αν ανακατευτεί η Ελλάδα θα σημάνει ελληνοτουρκικός πόλεμος! Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν έγινε. Διαψεύσθηκαν παταγωδώς οι εν Ελλάδι προφήτες, που διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους ότι ο Τάσος Παπαδόπουλος οδηγεί την Κύπρο και την Ελλάδα σε πόλεμο.<br /><br />Ελλάδα-Ισραήλ-Τουρκία<br /><br />Κατά περίεργη σύμπτωση, η Ελλάδα το 2010 μπήκε στα Μνημόνια με τα γνωστά αποτελέσματα. Παρόλα αυτά, η Κύπρος και η Noble συνέχισαν, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις τουρκικές απειλές. Το κοίτασμα “Αφροδίτη” έγινε γνωστό, αφού η Κύπρος, μια ημικατεχόμενη μικρή χώρα με ελάχιστο στρατό αγνόησε τον εξαγριωμένο Ερντογάν και άσκησε το νόμιμο δικαίωμα της.<br /><br />Στις 14-9-2011, το γεωτρύπανο “Όμηρος” της Noble έκανε την πρώτη διάτρηση στο “Αφροδίτη”. Toν Μάιο 2010 και τον Ιούνιο 2011 είχαν προηγηθεί οι ενέργειες των ακτιβιστών από πολλές χώρες υπέρ της Παλαιστίνης, με τους “στόλους ελευθερίας” Ι και ΙΙ (Freedom Flotilla). Σ’ αυτούς συμμετείχαν πολλοί Τούρκοι, αρκετοί εκ των οποίων καθοδηγούνταν μυστικά από τη ΜΙΤ. H ιστορία του “Mavi Marmara” μπορεί να ήταν μία αποστολή βοήθειας στην απομονωμένη Γάζα από ιδεολόγους ακτιβιστές, αλλά για αρκετούς Τούρκους συμμετέχοντες ήταν προβοκατόρικη επιχείρηση, που συνδεόταν και με τη συνεργασία Ισραήλ-Κύπρου και με την εξόρυξη υδρογονανθράκων.<br /><br />Έτσι, το 2012 το Ισραήλ κάνει επίσημη στροφή στις σχέσεις του με την Ελλάδα. Ξεκινά να συζητά συνεργασία με την Ελλάδα για κοινές ασκήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, το οποίο για πρώτη φορά αναφέρεται σε non papers από το Ισραήλ ότι αποτελεί ελληνική επικράτεια. Ο Ερντογάν έχει ήδη κηρύξει πολιτικό πόλεμο κατά του Ισραήλ. Στα επόμενα χρόνια, οι εξελίξεις σε Αίγυπτο, Λιβύη και Συρία, αλλάζουν ριζικά τις διπλωματικές σταθερές στην περιοχή. Η διπλή αλλαγή στην Αίγυπτο (Μουμπάρακ, Μόρσι, Σίσι), ο εμφύλιος στη Συρία και η δυτική επέμβαση για την ανατροπή του Καντάφι, αναβάθμισαν την Μεσόγειο από μεσαίας επικινδυνότητας, σε Νο1 περιοχή με κίνδυνο πολεμικής ανάφλεξης.<br /><br />To μεσογειακό τρίγωνο των Βερμούδων<br /><br />Στην προσπάθειά του να αποτρέψει το ενεργειακό πρόγραμμα της Κύπρου, ο Ερντογάν προχώρησε σε παράνομες έρευνες και μετά γεωτρήσεις, αλλά απέτυχε να διώξει τις πετρελαϊκές εταιρίες. Το φθινόπωρο του 2019 υπέγραψε το παράνομο μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης και αμέσως μετά πύκνωσε τις σεισμικές έρευνες σε δυνάμει ελληνική ΑΟΖ με αποκορύφωνα το καλοκαίρι του 2020. Εκτός από τις πειρατικές ενέργειές του στην κυπριακή και δυνάμει ελληνική ΑΟΖ, πραγματοποίησε τρεις επιχειρήσεις εισβολής και κατάληψης περιοχών στη βόρεια Συρία και έστειλε τουρκικές δυνάμεις και ισλαμιστές μισθοφόρους στη Λιβύη για να σώσει (και την έσωσε) την κυβέρνηση Σάρατζ.<br /><br />Για το μεσογειακό “τρίγωνο των Βερμούδων” πολλά μπορεί να ειπωθούν. Ένα γεγονός, όμως, αποτελεί τον παράγοντα που άλλαξε τα πράγματα: Η ανακάλυψη φυσικού αερίου (και πετρελαίου) στην περιοχή. Αυτή οριστικοποίησε τη διάλυση της συμμαχίας Ισραήλ-Τουρκίας, η οποία είχε πληγεί από την προσπάθεια του Ερντογάν να δείξει στον ισλαμικό κόσμο ότι είναι ο μόνος που μπορεί να τα βάλει με το Ισραήλ σαν προστάτης των μουσουλμάνων. Παράλληλα, ήθελε να σφετεριστεί τον ενεργειακό πλούτο της Κύπρου και ίσως κι άλλων χωρών, γεγονός που έστρεψε οριστικά τον Νετανιάχου εναντίον της Τουρκίας.<br /><br />Το χρυσόμαλλο δέρας της περιοχής, λοιπόν, είναι οι υδρογονάνθρακες. Αυτοί συνέβαλαν στο να αναζητήσει το Ισραήλ σε εξεύρεση νέων συμμάχων στην περιοχή. Αυτοί συνέβαλαν και στο να εξωθηθούν η Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα σε σύγκρουση με τον Ερντογάν. Για την ακρίβεια, η προσπάθειά του να βάλει χέρι στους ενεργειακούς πόρους της Λιβύης και να την ελέγξει γεωπολιτικά.<br /><br /><div>Συμμαχία για τον EastMed<br /><br />Η ομάδα των κρατών που συγκροτεί το “EastMed Forum” αποτελεί ουσιαστικά άτυπη συμμαχία κατά των σχεδίων του Ερντογάν για επέκταση του ζωτικού του χώρου. Σημείο αναφοράς αυτής της άτυπης συμμαχίας ήταν <a href="https://slpress.gr/ethnika/poioi-skotosan-to-energeiako-geopolitiko-schedio-eastmed/">ο αγωγός EastMed</a> που θα μετέφερε στην ΕΕ το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου. Προκειμένου να διαλύσει το σχέδιο EastMed, η Άγκυρα επιστράτευσε τους πάντες και τα πάντα.<br /><br />Αν λοιπόν κάποιος αναζητά την λυδία λίθο σε αυτή την κοσμογονική ανατροπή των διεθνών ισορροπιών στην περιοχή, θα διαπιστώσει τον ρόλο που έπαιξε ο ενεργειακός πλούτος. Σ’ αυτό το πλαίσιο εγγράφεται και η χρησιμοποίηση από τον Ερντογάν της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και άλλων τζιχαντιστών σαν μοχλούς πίεσης ή και σαν επιθετικά εργαλεία. Η τυχοδιωκτική αυτή στάση του προκάλεσε κλίμα άκρατης ανασφάλειας στην περιοχή με αποτέλεσμα το Ισραήλ, η Αίγυπτος και μοναρχίες του Κόλπου να εναντιωθεί στα σχέδια του Τούρκου προέδρου.<br /><br />Σήμερα, η εικόνα αλλάζει. Η εταιρία Noble Energy πτώχευσε και εξαγοράστηκε από την αμερικανική Chevron. Ο Νετανιάχου έχασε τις εκλογές από τον Μπένετ. Ο Σίσι συμφώνησε να οριοθετηθεί μόνο ένα τμήμα από την ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου. Ακόμα και τα Εμιράτα δείχνουν διάθεση να τα βρουν με την Τουρκία. Το κρίσιμο ερώτημα, λοιπόν, είναι εάν η πτώση του Νετανιάχου αλλάζει την πολιτική του Ισραήλ και εάν η πρόσφατη συμφωνία των Εμιράτων για επενδύσεις στην Τουρκία αλλάζει την στάση τους. Γιατί η όποια αλλαγή, παρά τη διπλωματική ρητορική, επηρεάζει άμεσα την Ελλάδα και το πλέγμα άτυπων συμμαχιών που είχαν διαμορφωθεί.<br /><br />Η εκτίμησή μου είναι ότι η κυβέρνηση Μπένετ στο Ισραήλ δεν θέλει να αλλάξει πολιτική. Ούτε οι εμίρηδες. Το πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα δεν θέλει να εκμεταλλευτεί τους υδρογονάνθρακές της! Η συμμαχία του East Med έγινε λόγω των υδρογονανθράκων. Αν η Ελλάδα δεν θέλει να τους εξορύξει, τότε αυτό δημιουργεί πρόβλημα στην άτυπη συμμαχία. Το Ισραήλ, όταν είδε την κυβέρνηση Μητσοτάκη απρόθυμη και με διάθεση να τα βρει με τον Ερντογάν, μετατοπίστηκε, έστω και λίγο, προς την Τουρκία. Δεν συμμαχεί με τον Ερντογάν, ούτε εγκαταλείπει την Ελλάδα!<br /><br />Εφόσον, όμως, η Ελλάδα δεν συμπράττει με Κύπρο-Αίγυπτο-Ισραήλ-Εμιράτα στην κατασκευή του EastMed, προσπαθεί να μεταβάλει την πολιτική του Ερντογάν. Αφού η Ελλάδα δεν θέλει εξορύξεις, διερευνά τρόπο για να εντάξει την Τουρκία με λογικούς όρους στο σχήμα συνεργασίας της Ανατολικής Μεσογείου. Με άλλα λόγια, έχουμε μία προς το παρόν ελαφρά μετατόπιση, η οποία δεν οφείλεται στην κυβέρνηση Μπένετ, αλλά στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία φοβάται και τον ίσκιο της!</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελλάδα-Ισραήλ-Τουρκία: To μεσογειακό “τρίγωνο των Βερμούδων”

Αδαλής Γιώργος Εάν το τρίγωνο των Βερμούδων στην Καραϊβική είναι γνωστό για το μυστήριο που καλύπτει εξαφανίσεις πλοίων και αεροσκαφών, τότε...

Διαβάστε την συνέχεια

Το θανατηφόρο επιχείρημα που καταδίκασε τον Τράγκα… το “αγοράζουν” πολλοί

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/12/GIORGOS-TRAGKAS-Enimerotiko.gr_-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ*</b><br />Ο δημοσιογράφος Γιώργος Τράγκας ήταν ένα πολύ αναγνωρίσιμος πρόσωπο και είναι φυσικό η απώλειά του να βρίσκεται σήμερα στα κορυφαία θέματα της επικαιρότητας. Όχι μόνο διότι ήταν ένας αναγνωρίσιμος δημοσιογράφος με πληθωρική προσωπικότητα, που αγαπήθηκε και μισήθηκε στη διάρκεια των πολλών δεκαετιών που ασκεί τη δημοσιογραφία. Ας αξιοποιήσουμε τη λυπηρή είδηση της απώλειας, διακρίνοντας μέσα από την τραγωδία το κολοσσιαίο σφάλμα λογικής που διέπραξε, το οποίο τον καταδίκασε σε θάνατο.<br /><br />Στην περίπτωση του κορονοϊού η θέση που έλαβε ήταν αιρετική. Επέλεξε να αγνοήσει τις προειδοποιήσεις ότι ο αντίπαλος ήταν εξαιρετικά ύπουλος, με μεγάλο του “όπλο” τον αιφνιδιασμό. Δεν πείστηκε από την ανάγκη να προχωρήσει σε εμβολιασμό, ως το μοναδικό διαθέσιμο “όπλο” προστασίας, έστω κι αν δεν διασφαλίζει απόλυτη προστασία. Η ιατρική κοινότητα δεν έχει προλάβει να τον αποκωδικοποιήσει τόσο πολύ, ώστε να τον εξαλείψει, εάν αυτό είναι εφικτό.<br /><br />Είναι πολλά αυτά που μπορούν να γραφτούν για την απώλεια. Αυτό που έχει σημασία, όμως, είναι να κρατήσουμε την ουσία. Αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, με βασικότερο τον σακχαρώδη διαβήτη. Αυτό το δεδομένο, σε συνδυασμό με τις προειδοποιήσεις των γιατρών ότι η πιθανότητα να μην τα καταφέρει όποιος έχει τα αποκαλούμενα “υποκείμενα νοσήματα” αυξάνεται εκθετικά, έπρεπε να τον είχε κινητοποιήσει.<br /><br />Παρότι πολλοί τον είχαν κατατάξει στους “αντιεμβολιαστές” ο ίδιος το τελευταίο διάστημα, προτού εισαχθεί στο νοσοκομείο, το είχε αρνηθεί. Σύμφωνα με τα λόγια του, ο Γιώργος Τράγκας επέλεξε να προσκολληθεί σε ένα αντεπιχείρημα που έχει προβληθεί και το οποίο τελικά τον σκότωσε. Είπε ότι απέρριψε τον εμβολιασμό διότι φοβόταν ότι θα προκαλέσει αντιδράσεις, οδηγώντας σε όξυνση των προβλημάτων που αντιμετώπιζε.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Σύμφωνα με συνεργάτη στο κόμμα που είχε ιδρύσει, το οποίο “έκλεινε το μάτι” στους αντιεμβολιαστές, «είχε μια αλλεργία που πιθανόν να προκαλούσε παρενέργειες και επειδή ήταν διαβητικός και δεν ήθελε να απορρυθμιστεί το ζάχαρο, το φοβόταν. Το σκεφτόταν όμως». Πολλά μπορεί να γραφτούν στηριζόμενα σε παλαιότερες τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές αναφορές του Τράγκα. Θα μείνουμε όμως αποκλειστικά στη δική του αναφορά, διότι επαρκεί να αποδείξει το τραγικό σφάλμα λογικής που διέπραξε, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του.<br /><br />Στην πιο απλή μορφή του το επιχείρημα ότι δεν εμβολιάστηκε διότι φοβήθηκε μην επιδεινωθούν υφιστάμενα νοσήματα, είναι της ίδιας κατηγορίας με το επιχείρημα που ακούγεται στα ελληνικά καφενεία, ότι «δεν εμβολιάζομαι διότι δεν ξέρω τι θα πάθω σε 5-6 χρόνια». Το επιχείρημα του “μη δοκιμασμένου εμβολίου” πλέον δεν στέκει, μετά από τα περίπου οκτώ δισεκατομμύρια δόσεις που έχουν γίνει σε όλο τον κόσμο, με τις παρενέργειες να αφορούν ένα απίστευτα μικρό ποσοστό των εμβολιασθέντων.<br /><br />Οπότε η ουσία που απέτυχε να κατανοήσει ο Τράγκας, σφραγίζοντας τη μοίρα του, συνοψίζεται ως ακολούθως: Επέλεξε να προστατευθεί από τη δυνητική επιδείνωση υφισταμένων προβλημάτων από το εμβόλιο, αλλά ο κορονοϊός παρέμεινε χωρίς τα διαθέσιμα “αντίμετρα” και κατάφερε να τον σκοτώσει. Εκ του αποτελέσματος προκύπτει εάν η επιλογή του ήταν ορθή ή λανθασμένη. Ο κορονοϊός ήταν η απειλή από την οποία έπρεπε να προστατευθεί κατά προτεραιότητα.<br /><br />Ήταν λάθος που εστίασε στις ενδεχόμενες και μη ιατρικά αναγνωρισμένες παρενέργειες του εμβολίου. Διότι όποιο φάρμακο και να ανοίξεις, ακόμα και το πιο συνηθισμένο αναλγητικό, εάν διαβάσει κανείς τι έχει προκαλέσει στο ένα εκατομμύριο χρήστες (ενδεικτική αναφορά), δεν θα το καταναλώσει ποτέ. Οι υπέρμαχοι αυτού του επιχειρήματος όμως, διαπράττουν άλλο ένα μεγάλο σφάλμα λογικής: Επικεντρώνουν στις δυνητικές παρενέργειες του εμβολιασμού και αδιαφορούν για τις παρενέργειες του κορονοϊού, ακόμα κι αν νοσήσεις και επιβιώσεις.<br /><br />Τον υπογράφοντα σόκαρε παράδειγμα στο κοντινό κοινωνικό περιβάλλον: Παιδάκι του Δημοτικού που νόσησε, μπορεί να γιατρεύτηκε, αλλά ο κορονοϊός του άφησε “προίκα” τον σακχαρώδη διαβήτη. Το παιδάκι θα ζήσει την υπόλοιπη ζωή του με ινσουλίνη. Χωρίς καν να μπούμε σε ιατρικής φύσεως συζητήσεις, περί του αν ο διαβήτης θα συντομεύσει και πόσο την ίδια τη ζωή του…<br /><br />Πολλοί συμπολίτες μας δείχνουν να συμπεριφέρονται σαν να έχουν βρει ένα νόημα στη ζωή τους, έναν “ανένδοτο” αγώνα κατά του εμβολιασμού, διανθισμένου με μπόλικη συνωμοσιολογία παγκόσμιας διάστασης. Δεν έχει νόημα καν να μπει κανείς στην ουσία της συζήτησής τους. Και μόνο η εμπειρία της καθημερινής ζωής, αυτά που συμβαίνουν δίπλα μας είναι τόσο καταλυτικά που μπροστά τους δεν στέκεται αντίλογος. Αρκεί να συλλογιστεί κανείς ότι το πρόβλημα θα μπορούσε να πλήξει την ίδια του την οικογένεια, το παιδί του, έναν συγγενή του, έναν φίλο του…<br /><br />Επειδή όσοι έχουν δημόσιο λόγο έχουν ευθύνη μεγαλύτερη από τον πολίτη που συζητά σε μια παρέα, οφείλουν να λάβουν υπεύθυνα θέση. Αυτό ισχύει από τον κορυφαίο πολιτικό, μέχρι τον τελευταίο αρθρογράφο που λέει την άποψή του στο διαδίκτυο. Και δυστυχώς, δεδομένων των στοιχείων που έχουμε διαθέσιμα, άλλη υπεύθυνη άποψη πέρα από την έκκληση να εμβολιαστούν όλοι δεν υπάρχει.<br /><br />Ας κάνουμε το εμβόλιο πρώτα, κι ας συζητήσουμε μετά για συνωμοσίες, δημοκρατικά δικαιώματα, λάθη και παραλείψεις των κυβερνήσεων. Όποιος άνθρωπος φεύγει από τον κορονοϊό είναι απώλεια, ασχέτως απόψεων. Και δυστυχώς, κάθε νέα απώλεια, πλήττει την αξιοπιστία της “δικαιωματικής” προσέγγισης του ζητήματος. Άρα επιφέρει πλήγμα στην καρδιά αυτής καθαυτής της ιδέας που υποστήριζε. Διότι συζήτηση με φανατικούς που μιμούμενοι τον Χίτλερ έφτασαν να καίνε βιβλία δεν μπορεί να υπάρξει…<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το θανατηφόρο επιχείρημα που καταδίκασε τον Τράγκα… το “αγοράζουν” πολλοί

Του ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ* Ο δημοσιογράφος Γιώργος Τράγκας ήταν ένα πολύ αναγνωρίσιμος πρόσωπο και είναι φυσικό η απώλειά του να βρίσκεται σήμερα ...

Διαβάστε την συνέχεια