Πως θα είναι η επόμενη ημέρα από ένα θερμό επεισόδιο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKuA3jbpdnzYl-vqEocaZuO4q3x_pYpFMLtmRa7YSsVCIFKYhJTr5fx1wDfp72Hi3Tu9nDwdQUdU5ZjVuOrkv8583WUExpdcDQgNmfC75vdgnNiyiIFxdZL_Lg4Qxn7t42DGcdJPgytXg/s1600/polemiko-ploio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKuA3jbpdnzYl-vqEocaZuO4q3x_pYpFMLtmRa7YSsVCIFKYhJTr5fx1wDfp72Hi3Tu9nDwdQUdU5ZjVuOrkv8583WUExpdcDQgNmfC75vdgnNiyiIFxdZL_Lg4Qxn7t42DGcdJPgytXg/s640/polemiko-ploio.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Αποστόλου-Κατσαρός Κωνσταντίνος</b><br />Σε <a href="https://slpress.gr/ethnika/elpizoyme-oti-to-toxo-rodos-karpathos-kriti-den-quot-keitai-makran-quot-opos-i-kypros/">προηγούμενο άρθρο</a> αναλύθηκε το πώς η Τουρκία μας ζύγισε και αποφάσισε να αναβαθμίσει το επίπεδο των προκλήσεων, κυρίως λόγω της εφαρμογής πολιτικών κατευνασμού από τις αθηναϊκές ελίτ. Ελίτ που δηλώνουν ότι: «δεν είναι καθόλου κακό πράγμα η συνεκμετάλλευση με την Τουρκία», ότι «η Τουρκία έχει δικαιώματα στο Αιγαίο» ή ότι «μπορεί να χάσουμε την ΑΟΖ του Καστελόριζου, μπορεί να χάσουμε κάποια μικρά νησιά και βραχονησίδες, αλλά θα σώσουμε τα μεγάλα».<br /><br />Οι άμεσα εμπλεκόμενοι (αρχηγοί ΓΕΕΘΑ), όμως, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Στηλιτεύουν τις πρακτικές ενδοτισμού, οι οποίες έχουν οδηγήσει την χώρα προ το πυλών μιας σύρραξης, η οποία αποτελεί ταμπού για το πολιτικό σύστημα, που έχει ανάγει ως αυτοσκοπό την υποτιθέμενη "διατήρηση της ειρήνης", προκρίνοντας εμμέσως την τμηματική εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας.<br /><br />Σ' αυτό αντιτίθεται, όμως, στο 56% των Ελλήνων που επιθυμεί στρατιωτική απάντηση, σε περίπτωση που η Τουρκία παραβιάσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Ας πιάσουμε όμως το κουβάρι από την αρχή, από όσα προηγήθηκαν του 12ου γύρου τεχνικών διαπραγματεύσεων Ελλάδας-Αιγύπτου (έληξε 19 Ιουνίου 2020) για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών.<br /><br />Ο συγκεκριμένος γύρος διαπραγματεύσεων κατέληξε σε ασυμφωνία, παρά την πρόταση της Ελλάδας για τμηματική οριοθέτηση της ΑΟΖ. Αυτή εκτός του ότι εγκαταλείπει την μείζονος σημασίας περιοχή μεταξύ Ρόδου και Κύπρου στις βλέψεις της Τουρκίας, ταυτόχρονα παραβιάζει και το Δίκαιο της Θάλασσας. Ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης ανέφερε: «Η Ελλάδα, πρόσφατα, διαφήμισε ότι η συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ιταλία είναι βασισμένη στην UNCLOS που δεν είναι απολύτως σωστό και τώρα προσπαθεί να κάνει μια οριοθέτηση με την Αίγυπτο παραβιάζοντας το Δίκαιο της Θάλασσας που δεν επιτρέπει τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ». Το ίδιο επιβεβαιώνει και ο νομικός Πάνος Ιωαννίδης.<div> <br />Ο βάλτος της Αιγύπτου <br /><br />Μετά το νέο τέλμα της ελληνοαιγυπτιακής προσέγγισης, ορισμένοι έσπευσαν να υποστηρίξουν ότι έχουν εκλείψει οι διπλωματικές μας επιλογές. Επομένως πως πρέπει να δελεάσουμε την Τουρκία, υποχωρώντας στις διεκδικήσεις της, αποδεχόμενοι την μείωση της επήρειας του Καστελλόριζου. Οι ίδιοι θεωρούν ότι δεν πρέπει να συναφθεί συμφωνία οριοθέτησης με την Κύπρο, διότι θα «εκλαμβανόταν ως "μαξιμαλιστική" εφαρμογή του γράμματος της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας».<br /><br />Μάλλον αποκρύπτουν ότι η πλήρης επήρεια των νήσων αποτελεί απλή ανάγνωση του Δικαίου της Θάλασσας. Επομένως, η διαπραγμάτευση με την Τουρκία είναι στην ουσία συνθηκολόγηση. Κανένα κράτος, το οποίο διατηρεί ελάχιστη αξιοπρέπεια δεν θα συζητούσε για αξιώσεις όπως οι "Γαλάζιες Πατρίδες", ή για τα "σύνορα της νεοοθωμανικής καρδίας" που φτάνουν πέραν της Θεσσαλονίκης!<br /><br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/06/2020-06-23-3.png" /><br />Η οριοθέτηση με την Κύπρο <br /><br />Η Άγκυρα έχει ξεκαθαρίσει ότι θα υπερασπιστεί το τουρκολιβυκό μνημόνιο, ανεξαρτήτως από το αν η Ελλάδα συνάψει ή όχι συμφωνία με την Αίγυπτο. Επομένως επειδή δεν υπάρχει κοινό μέτωπο Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου έναντι της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο είναι πρόδηλο ότι η Ελλάδα θα επωμιστεί την υπεράσπισή τους. Άρα η μοναδική εναπομείνασα επιλογή είναι η άμεση υπογραφή συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου για να κατοχυρωθεί και το έννομο δικαίωμα στην υπεράσπισή της.<br /><br />Ίσως τελικά οι εξωφρενικές, εάν αληθεύουν, διεκδικήσεις της Αιγύπτου για μειωμένη επήρεια ακόμη και της Κρήτης, να αντανακλούν την απροθυμία της να έρθει σε διένεξη με την Τουρκία σε δύο μέτωπα ταυτοχρόνως, στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Λιβύη, όπου το καθεστώς Σίσι διεμήνυσε ότι εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο εμπλοκής. Χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες για τις μη στρατιωτικές επιλογές που διαθέτει η Ελλάδα για την υπεράσπιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, τονίζουμε ότι οι σύμμαχοι και εταίροι μας έχουν πολλά να χάσουν εάν η Ελλάδα τους γυρίσει την πλάτη. Επ' αυτού θέτουμε το διπλό ερώτημα:<br />Πρώτον, τί ανταλλάγματα πήρε η χώρα για τις διευκολύνσεις που παρέχει διαχρονικά στο ΝΑΤΟ;<br />Δεύτερον, έχει το δικαίωμα να άρει αυτές τις διευκολύνσεις σε περίπτωση που δεν της παρέχουν έμπρακτη βοήθεια σε ενδεχόμενη ελληνοτουρκική διένεξη;<br /><br />Το αν αυτό αποτελεί διαπραγματευτικό χαρτί το αφήνουμε στην κρίση του καθενός. Δυστυχώς όμως φαίνεται να μην αποτελεί επιλογή για τις ελίτ που προκρίνουν την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, έναντι της άσκησης πίεσης σε συμμάχους και εταίρους.</div> <div> <br />Οι επιλογές αντίδρασης<br /><br />Δεν καταφερόμαστε εναντίον συμμάχων οι οποίοι έχουν ξεκαθαρίσει πλειστάκις τη θέση τους. Η θέση τους επιβεβαιώθηκε και στην τελευταία επίσκεψη του Μητσοτάκη στις ΗΠΑ, όπου ο ίδιος ο Τραμπ διευκρίνισε ότι δεν προτίθεται να επέμβει σε πιθανή ελληνοτουρκική διένεξη, αφήνοντας αιχμές για τον αν η Ελλάδα θα τα βγάλει πέρα σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.<br /><br />Παρά ταύτα, το πολιτικό μας σύστημα παραμένει εγκλωβισμένο στην λογική του "προβλέψιμου συμμάχου". Πού ήταν οι σύμμαχοι στην Κύπρο το 1974, στα Ίμια το 1996, στο τουρκολιβυκό μνημόνιο το 2019, στον Έβρο το 2020; Προφανώς και ο λόγος κρύβεται και στο γεγονός ότι, ενώ τους παρείχαμε κάθε είδους διευκόλυνση και παραχώρηση, ουδέποτε απαιτήσαμε συγκεκριμένα ανταλλάγματα. Τελικά όμως, με το να μη διεκδικούμε τίποτα και από κανέναν, υποθηκεύουμε το μέλλον και αφήνουμε ως παρακαταθήκη περιοχές "ασαφούς κυριαρχίας".<br /><br />Επειδή αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι πλέον μιλάμε για το "πότε" και όχι για το "αν", δεν θα αναλύσουμε εκ νέου τους λόγους που διαβλέπουμε ότι οδηγούν σε ένα θερμό επεισόδιο. Θα εξετάσουμε την επόμενη ημέρα. Εκτιμούμε ότι το ΝΑΤΟ, ακόμη κι αν εμμείνει στην πολιτική των "ίσων αποστάσεων", δεν θα πάρει θέση ανοικτά υπέρ της Τουρκίας, λόγω της απροκάλυπτης επιθετικότητας της έναντι συμμάχου χώρας.<br />Το θερμό επεισόδιο και η επόμενη ημέρα<br /><br />Η Γαλλία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν ήδη εκφράσει την αντίθεσή τους με την τουρκική επεκτατική πολιτική στη Μεσόγειο, ενώ και η Ρωσία αποτελεί έναν ακόμη ρυθμιστικό παράγοντα. Ένα ελληνοτουρκικό θερμό επεισόδιο, το οποίο θα αποκόψει την κυπριακή ΑΟΖ από την ελληνική, θα ενέπλεκε την Τουρκία στον σχεδιασμό του EastMed, αλλά και στη διαχείριση των κοιτασμάτων της περιοχής.<br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη τις εύθραυστες ισορροπίες στη ρωσοτουρκική συνεργασία στη Συρία και την εξελισσόμενη αντιπαλότητα στη Λιβύη, εκτιμάται ότι η σχετική ενεργειακή αυτονόμηση και η ενδεχόμενη κατοχύρωση τουρκικών δικαιωμάτων στον αγωγό EastMed, ο οποίος πλήττει το ρωσικό μονοπώλιο στην παροχή φυσικού αερίου στην Ευρώπη, θα έφερνε την Τουρκία σε αντίπαλα στρατόπεδα με την Ρωσία.<br /><br /><img height="325" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/06/2020-06-23-4.png" width="640" /><br /><br />Ταυτόχρονα, η Τουρκία έρχεται σε αντιπαράθεση και με τη Γερμανία, η οποία με τους αγωγούς NordStream και NordStream 2 επιχειρεί να καταστεί κόμβος μετακομιδής του ρωσικού φυσικού αερίου στην καρδιά της ΕΕ. Επομένως, ακόμη κι αν η Τουρκία επιτύχει τις επιδιώξεις της με ένα θερμό επεισόδιο στην Ανατολική Μεσόγειο, η επόμενη ημέρα θα τη φέρει αντιμέτωπη με μια ιδιαίτερα δυσμενή διεθνή συγκυρία, την οποία δύσκολα θα ισορροπήσει. Ιδιαίτερα δε αν η αντίδραση της Ελλάδας είναι τέτοια, που να της επιφέρει σημαντικές απώλειες, οι οποίες θα πλήξουν το γόητρό της.<br /><br /><img height="371" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/06/2020-06-23-5.png" width="640" /><br /></div> <div> Το καλό και το κακό σενάριο<br /><br />Καταλήγουμε λοιπόν στην διαπίστωση ότι η Ελλάδα οφείλει να αποκτήσει την πυγμή και βούληση για να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα, αντιδρώντας δυναμικά στις τουρκικές προκλήσεις. Το κακό σενάριο θα ήταν να δέσουν για άλλη μια φορά τα χέρια των Ενόπλων Δυνάμεων. Να τις υποχρεώσουν να παραμείνουν παρατηρητές της εθνικής τραγωδίας και εν συνεχεία να διαρρεύσουν φαιδρότητες του τύπου «ο άνεμος πήρε την σημαία» και ο «κακός καιρός» έφερε την τουρκική αρμάδα. Το καλό σενάριο θα είναι να δοθεί το πράσινο φως για εμπλοκή ώστε να κάνουν την δουλειά τους.<br /><br />Ακόμη κι αν η επιχείρηση δεν στεφθεί με απόλυτη επιτυχία, οι τουρκικές απώλειες, συνεπικουρούμενες από το κλίμα της επόμενης ημέρας, θα δημιουργήσουν σοβαρούς κλυδωνισμούς στο καθεστώς Ερντογάν. Καθεστώς, που σε αυτό το ενδεχόμενο, δύσκολα θα διατηρηθεί στην εξουσία, δίνοντας στην Ελλάδα μια νέα ευκαιρία προκειμένου να ανατρέψει την εις βάρος της κατάσταση.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως θα είναι η επόμενη ημέρα από ένα θερμό επεισόδιο

Ellada simera 0 20:32

Αποστόλου-Κατσαρός ΚωνσταντίνοςΣε προηγούμενο άρθρο αναλύθηκε το πώς η Τουρκία μας ζύγισε και αποφάσισε να αναβαθμίσει το επίπεδο των προκλήσεων, κυρίως λόγω της εφαρμογής πολιτικών κατευνασμού από τ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Αίγυπτος-Τουρκία: Η στρατιωτική ισχύς των δύο χωρών σε αριθμούς

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ2gJfn2R2fctibed98KrJsGSduBOeQsPlZhWheQKmWKu_hd0HyU1FCBUuSg6qVsrYqLPqkNqv-YlToUOijNU1htGHbNxuNp6yHHCauZmg5hP-qcOddBm1GJtwNUw5L-HhS-i0G98FPAA/s1600/aigyptos-tourkis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ2gJfn2R2fctibed98KrJsGSduBOeQsPlZhWheQKmWKu_hd0HyU1FCBUuSg6qVsrYqLPqkNqv-YlToUOijNU1htGHbNxuNp6yHHCauZmg5hP-qcOddBm1GJtwNUw5L-HhS-i0G98FPAA/s640/aigyptos-tourkis.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Με το θερμόμετρο να ανεβαίνει στη Λιβύη και την ανατολική Μεσόγειο συνολικά, οι εμπλεκόμενες χώρες σκληραίνουν την επικοινωνιακή και διπλωματική ρητορική τους. Μετά και την προειδοποίηση του Αιγύπτιου προέδρου Αμπντέλ αλ Σίσι για στρατιωτική επέμβαση, στην περίπτωση που οι υποστηριζόμενες από την Τουρκία δυνάμεις του Σάρατς προχωρήσουν στη Σύρτη, Κάιρο και Άγκυρα ανταλλάσσουν δηλώσεις και “γαλλικά”.<br /> <br /> Αν και, από ό,τι φαίνεται, μια στρατιωτική πρωτοβουλία από την Αίγυπτο βρίσκεται ακόμα μακριά, η ηγεσία της δηλώνει επιχειρησιακά έτοιμη. Εάν προχωρούσε, θα την έφερνε εμμέσως αντιμέτωπη με την Τουρκία. Και οι δύο δυνάμεις, πάντως, διαθέτουν παρόμοια στρατιωτική ισχύ. Όπως προκύπτει από τα τελευταία στοιχεία του GlobalFirePower, που συνυπολογίζει δεκάδες δείκτες και παραμέτρους, η Αίγυπτος είναι 9η στρατιωτική δύναμη σε σύνολο 138 χωρών και η Τουρκία 11η, με ενεργό στρατιωτικό προσωπικό 440.000 και 355.000 αντίστοιχα και εφεδρείες 480.000 και 380.000 αντίστοιχα.<br /> <br /> Σε επίπεδο εξοπλισμών τα νούμερα έχουν ως εξής:<br /> <br /> Αεροσκάφη πολεμικής αεροπορίας: Αίγυπτος 1.054, Τουρκία 1.055.<br /> Περιλαμβάνονται 215 και 206 μαχητικά αντίστοιχα, 81 και 100 ελικόπτερα αντίστοιχα.<br /> Άρματα μάχης: Αίγυπτος 4.295, Τουρκία 2.622.<br /> Τεθωρακισμένα οχήματα: Αίγυπτος 11.700, Τουρκία 8.777.<br /> Αυτοκινούμενα πυροβόλα: Αίγυπτος 1.139, Τουρκία 1.278.<br /> Ρυμουλκούμενα πυροβόλα: Αίγυπτος 2.189, Τουρκία 1.260.<br /> Εκτοξευτές πυραύλων: Αίγυπτος 1.084, Τουρκία 438.<br /> Στόλος: Αίγυπτος 316, Τουρκία 149.<br /> Το αιγυπτιακό πολεμικό ναυτικό περιλαμβάνει δύο ελικοπτεροφόρα, οκτώ υποβρύχια, επτά φρεγάτες, επτά κορβέτες, 45 περιπολικά και 31 ναρκαλιευτικά. Το τουρκικό, αντίστοιχα, διαθέτει 12 υποβρύχια, 16 φρεγάτες, 10 κορβέτες, 35 περιπολικά και 11 ναρκαλιευτικά. Το υπό κατασκευή τουρκικό ελικοπτεροφόρο TCG Anadolu θα είναι ενεργό, κατά τις επίσημες τοποθετήσεις, ως το τέλος του 2020.<br /> <br /> Για να γίνει κατανοητή η αναφορά στα νούμερα, να σημειωθεί ότι η ίδια πλατφόρμα αναφέρει για την Ελλάδα και τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις: 200.000 ενεργό προσωπικό, 187 μαχητικά αεροσκάφη, 29 επιθετικά ελικόπτερα, 1.355 άρματα μάχης, 3.691 τεθωρακισμένα, 547 αυτοκινούμενα πυροβόλα, 152 εκτοξευτές ρουκετών, 13 φρεγάτες, 11 υποβρύχια, 35 περιπολικά και 4 ναρκαλιευτικά.<br /> <br /> Θα πρέπει, βέβαια, να διευκρινίσουμε ότι οι αριθμητικές συγκρίσεις αυτές δεν αποτελούν ένδειξη για το αποτέλεσμα μιας σύρραξης μεταξύ των συγκρινόμενων χωρών. Για αυτό θα έπρεπε να ληφθούν υπόψη πολλά ποιοτικά στοιχεία για τις ένοπλες δυνάμεις. Για παράδειγμα, η Αίγυπτος διαθέτει σύγχρονα άρματα μάχης Μ1Α1 και ρωσικά Τ-90, ενώ η Τουρκία τα πιο παλαιά Μ60 και γερμανικά Leopard, παρά την αναβάθμισή τους.<br /> <br /> Το τουρκικό ναυτικό υπερτερεί αριθμητικά, αλλά δεν έχει νέες “προσθήκες” την τελευταία 25ετία, την ώρα που το αιγυπτιακό διαθέτει δύο νέα γαλλικά ελικοπτεροφόρα κλάσης Mistral. Σε επίπεδο αεράμυνας, η Τουρκία δεν μπορεί, για μια σειρά από λόγους, να ενεργοποιήσει τους πυραύλους S400 που αγόρασε από τη Ρωσία, την ώρα που η Αίγυπτος διαθέτει ενεργούς S300 και αμερικανικούς Patriot.<br /> Οι παράμετροι μιας σύγκρουσης<br /> <br /> Συνολικά, σύμφωνα με το ινστιτούτο ερευνών SIPRI, οι αμυντικές δαπάνες της Τουρκίας, που ανέρχονται σε 20,4 δισ. δολάρια για το 2019, έχουν αυξηθεί κατά 86% από το 2010 ως το 2019. Αντλούν περίπου το 2,7% του ΑΕΠ και είναι μεγαλύτερες, σε απόλυτα νούμερα, από της Ισπανίας και του Ιράν, και πλησιάζουν αυτές του Ισραήλ (20,5 δισ.).<br /> <br /> H Αίγυπτος, από την άλλη, τα προηγούμενα χρόνια δεν ξεπερνούσε τα 5-6 δισ. δολάρια για τον αμυντικό της προϋπολογισμό, όμως έχει αυξήσει σημαντικά τις στρατιωτικές δαπάνες και λαμβάνει οικονομική βοήθεια 1,2 δισ. (για το 2019) από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ταυτόχρονα έχει επικεντρώσει σημαντικά στον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεών της, αγοράζοντας οπλικά συστήματα από διάφορες χώρες.<br /> <br /> Πάντως, εκτιμήσεις για μια σύγκρουση δεν μπορούν να γίνουν με ασφάλεια, αφού εξαρτάται από το είδος της, τη δεδομένη κατάσταση στο πεδίο των επιχειρήσεων, οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες κ.ά. Στην περίπτωση της Λιβύης, υπάρχουν σημαντικές παράμετροι που διαφοροποιούν τις δυνατότητες κάθε χώρας. Η Τουρκία βρίσκεται μακριά από το θέατρο των επιχειρήσεων και έχει εμπλακεί ταυτόχρονα σε πολλαπλά μέτωπα –Συρία, βόρειο Ιράκ–, ενώ και η τουρκική οικονομία δέχεται σημαντικές πιέσεις.<br /> <br /> Η Αίγυπτος, αν και σε επίπεδο προβολής ισχύος υπολείπεται της Τουρκίας, στην περίπτωση της Λιβύης έχει το πλεονέκτημα της εγγύτητας, ενώ απολαμβάνει της στήριξης του Αραβικού Συνδέσμου. Από την άλλη, πάλι, η Τουρκία διαθέτει τις προδιαγραφές του ΝΑΤΟ και μια συνεχώς μεγεθυνόμενη στρατιωτική βιομηχανία.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αίγυπτος-Τουρκία: Η στρατιωτική ισχύς των δύο χωρών σε αριθμούς

Ellada simera 0 20:15

Με το θερμόμετρο να ανεβαίνει στη Λιβύη και την ανατολική Μεσόγειο συνολικά, οι εμπλεκόμενες χώρες σκληραίνουν την επικοινωνιακή και διπλωματική ρητορική τους. Μετά και την προειδοποίηση του Αιγύπτιο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικό ντελίριο κατά Ελλάδας και Ευρώπης – Ενοχλημένος με την ΕΕ ο Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5-2EMX3ITkYY7bTFJE2UtrKI6xIVl4bncu9nT34JJeJZBA3ZdNt10yKH8eNsZngz1C_WUyYzdOSaFg7WONZrnHbuxb9-qKsP3Jnr7NY8ZTShbiYzUUR47nj1W4p2Q6E2wDQzqqK7nsJE/s1600/eu_turkey_crisis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5-2EMX3ITkYY7bTFJE2UtrKI6xIVl4bncu9nT34JJeJZBA3ZdNt10yKH8eNsZngz1C_WUyYzdOSaFg7WONZrnHbuxb9-qKsP3Jnr7NY8ZTShbiYzUUR47nj1W4p2Q6E2wDQzqqK7nsJE/s640/eu_turkey_crisis.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Σαρακινός Βαγγέλης</b><br />Ενοχλημένος φέρεται ότι είναι ο Ερντογάν από την επίσκεψη του επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Ζοζέπ Μπορέλ, στις Καστανιές του Έβρου και τις δηλώσεις που έκανε από τα ελληνοτουρκικά σύνορα ο Νίκος Δένδιας. Η Άγκυρα βάλλει σήμερα κατά της Ελλάδας και των Βρυξελλών, αλλά και εναντίον του Μακρόν για την κρίση στη Λιβύη, ενώ παραλλήλως συνεχίζει τις προκλήσεις με υπερπτήσεις στο Αιγαίο.<br /><br />Αν και η αντίδραση της Τουρκίας προέρχεται από σχετικά χαμηλό διπλωματικό επίπεδο, αφού μέχρι στιγμής τις χθεσινές εξελίξεις έχει σχολιάσει μόνον ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, δεν στερείται των γνωστών προκλητικών τόνων της Άγκυρας. Ο Χαμί Ακσόι επιτίθεται στον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, χαρακτηρίζοντας τις δηλώσεις του από τον Έβρο, ως άλλη μία προσπάθεια της Αθήνας να καλύψει, όπως ισχυρίζεται, τις «παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των προσφύγων»!<br /><br />Το θράσος του Τούρκου αξιωματούχου δεν σταματάει όμως εδώ. Επιτίθεται και στην Κομισιόν χαρακτηρίζοντάς την «συνεργό σε όλα αυτά», εξαιτίας της παρουσίας του αντιπροέδρου της Ζοζέπ Μπορέλ στον Έβρο. Φτάνει μάλιστα στο σημείο να κάνει υποδείξεις στον κορυφαίο Ευρωπαίο αξιωματούχο και στον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, επικαλούμενος ακόμη και τη δήλωση της Επιτρόπου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Μιγιάτοβιτς, ότι «η προστασία της τιμής των προσφύγων είναι μια ηθική και νομική υποχρέωση που πρέπει να σέβονται όλα τα κράτη μέλη».<br /><br />Τους πόνεσε ο Έβρος <br /><br />Ο Ακσόι προσπερνά επιλεκτικά τη δράση των Τούρκων παρακρατικών στον Έβρο, οι οποίοι με τη βοήθεια του στρατού και με χρήση στρατιωτικού υλικού επιχείρησαν να καταλύσουν τα ελληνικά – ευρωπαϊκά σύνορα τον Μάρτιο, εκμεταλλευόμενοι ακόμη και γυναικόπαιδα μεταναστών και προσφύγων που τα έβαλαν στην “πρώτη γραμμή” ως ανθρώπινη ασπίδα. Το ίδιο επιλεκτικά ξεχνα και τις εμπρηστικές δηλώσεις του πολιτικού προϊσταμένου του, Τσαβούσογλου, και κυρίως του Ερντογάν , ο οποίος έχει απειλήσει επανειλημμένως ότι θα “πνίξει” την Ελλάδα και την Ευρώπη με κύματα μεταναστών.<br /><br />Η αλήθεια είναι ότι ο Έβρος “πόνεσε” την Άγκυρα στα γεγονότα του περασμένου Μαρτίου. Για λόγους που μάλλον μόνον οι ίδιοι γνωρίζουν, οι Τούρκοι θεωρούσαν προφανώς ότι θα ήταν περίπατος η παραβίαση των ελληνικών συνόρων. Βρήκαν, ωστόσο, απέναντί τους τούς Έλληνες συνοριοφύλακες, την Ελληνική Αστυνομία και κυρίως την ομοψυχία των ακριτών του Έβρου. Έτσι η όλη επιχείρηση εξελίχθηκε σε φιάσκο. Παραλλήλως, ο Μητσοτάκης διεθνοποίησε το ζήτημα και με την επίσκεψη εκεί κορυφαίων Ευρωπαίων αξιωματούχων κατέστησε το θέμα της προστασίας των ελληνικών συνόρων ως ευρωπαϊκό.<br /><br />Η πανδημία ανέκοψε βέβαια τις μεταναστευτικές ροές, η Τουρκία, όμως, δεν σταμάτησε τις προκλήσεις και τις απειλές εναντίον της Ελλάδας και της Ευρώπης, δημιουργώντας ένα τόξο παρανομίας και παραβίασης του Διεθνούς Δικαίου από το Αιγαίο και την Κύπρο μέχρι την νοτιοανατολική Μεσόγειο συνολικά και τη Λιβύη. Για τις παράνομες τουρκικές ενέργειες στην Κύπρο ο Μπορέλ ενημερώθηκε σήμερα Πέμπτη από τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Ακσόι, ωστόσο, αναφερόμενος στις σχετικές δηλώσεις που έκανε χθες από τον Έβρο ο Δένδιας κάλεσε την Ελλάδα και την Κύπρο «να ξυπνήσουν από το όνειρο ότι η "φυλάκιση" της Τουρκίας στις ακτές της συνάδει με το διεθνές δίκαιο».<br />Όνειρα και "μοχθηρές" συμφωνίες <br /><br />Προχώρησε μάλιστα και σε νέα πρόκληση κατά της Ευρώπης, σημειώνοντας ότι οι προσπάθειες της Αθήνας και της Λευκωσίας για τη σύσταση «μοχθηρών», όπως τις αποκάλεσε, συμμαχιών με την ΕΕ εναντίον της Τουρκίας, «δεν θα ωφελήσουν την Ελλάδα». Υπέδειξε τέλος στην Ελλάδα να δείξει «σεβασμό στα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα της Τουρκίας», εννοώντας προφανώς πως η Αθήνα θα πρέπει να αναγνωρίσει ως τέτοια όλες τις παράνομες και προκλητικές αξιώσεις της Άγκυρας.<br /><br />Στην τουρκική πολιτική για τη νοτιοανατολική Μεσόγειο αναφέρθηκε και ο Τσαβούσογλου, έχοντας όμως στο νου του περισσότερο την εσωτερική αντιπολίτευση, παρά τις αντιδράσεις της Ελλάδας. «Δεν είμαστε αποικιοκράτες» είπε, όταν κάνουμε έρευνες και γεωτρήσεις στην ανατολική Μεσόγειο ή στις περιοχές που περιλαμβάνει το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών στόχευε κυρίως το αντιπολιτευόμενο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, αλλά και το ακροδεξιό “Καλό Κόμμα”, τα οποία εγκαλούν συχνά την κυβέρνηση Ερντογάν για την εμπλοκή της Τουρκίας στη Λιβύη.<br /><br />Μια εμπλοκή που έχει φέρει την Τουρκία και τη Γαλλία σε έντονη αντιπαράθεση, ειδικά μετά τις προκλητικές ενέργειες τουρκικής νηοπομπής να “λοκάρει” γαλλική φρεγάτα στα ανοιχτά της αφρικανικής χώρας. Σημειώνεται ότι το γαλλικό πολεμικό είχε κληθεί να συνδράμει στον έλεγχο ύποπτου φορτηγού πλοίου, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής επιχείρησης “Ειρήνη” που επιτηρεί την εφαρμογή του εμπάργκο όπλων που έχει επιβάλει στη Λιβύη ο ΟΗΕ.<br /><br />Το περιστατικό αυτό, το οποίο ήδη ερευνάται εντός του ΝΑΤΟ, οδήγησε σε μια μακρά αντιπαράθεση ανάμεσα στην Άγκυρα και το Παρίσι, ενώ άλλαξε και τη στάση των Ευρωπαίων, οι οποίοι συζητούν πλέον, ενόψει και του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων, στα μέσα Ιουλίου, για μια συνολική αντιμετώπιση της τουρκικής παραβατικότητας και των τουρκικών προκλήσεων. H Γαλλία, οι σχέσεις της οποίας με την Άγκυρα γνωρίζουν μια κλιμακωτή ένταση, λόγω της αντιπαράθεσής τους και για την Λιβύη, ζήτησε την Τετάρτη από τις Βρυξέλλες να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για μια συνολική συζήτηση σχετικά με την Τουρκία.<br /><br />«Είναι απολύτως απαραίτητο να ανοίξει το ταχύτερο η ΕΕ μία συζήτηση σε βάθος, δίχως ταμπού και χωρίς αφέλεια, όσον αφορά τις προοπτικές των μελλοντικών σχέσεων της ΕΕ με την Άγκυρα» δήλωσε στην γαλλική Γερουσία ο Ζαν-Υβ Λε Ντριάν. Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών είπε επίσης ότι «η ΕΕ θα πρέπει να προασπισθεί σθεναρά τα δικά της συμφέροντα, διότι η ίδια έχει τα μέσα», αναφερόμενος στις τουρκικές προκλήσεις εναντίον ευρωπαϊκών συμφερόντων. Η Τουρκία πάντως συνεχίζει να προκαλεί σε όλα τα "μέτωπα".<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκικό ντελίριο κατά Ελλάδας και Ευρώπης – Ενοχλημένος με την ΕΕ ο Ερντογάν

Ellada simera 0 20:10

Σαρακινός ΒαγγέληςΕνοχλημένος φέρεται ότι είναι ο Ερντογάν από την επίσκεψη του επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Ζοζέπ Μπορέλ, στις Καστανιές του Έβρου και τις δηλώσεις που έκανε από τα ελληνοτ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Έκθεση-''βόμβα'' από το ινστιτούτο RAND: ''Πρέπει να αλλάξει η κυβέρνηση στην Τουρκία''

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRAK6UDgrHkk8hbHBACJLbtNZe67FyQJp2sinLtg26xgeiZOp3v0CYTevDcyM_iLi-u7sDBVgky_iM_-ylBLDVEQV2sWMtfkGcS01QGyjahrkRm2UJwFutAYwD-cZPPqMrcLLqd2iZ2bY/s1600/erdogan_rand.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRAK6UDgrHkk8hbHBACJLbtNZe67FyQJp2sinLtg26xgeiZOp3v0CYTevDcyM_iLi-u7sDBVgky_iM_-ylBLDVEQV2sWMtfkGcS01QGyjahrkRm2UJwFutAYwD-cZPPqMrcLLqd2iZ2bY/s640/erdogan_rand.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Ανδρέας Μουντζουρούλιας</b><br />Καταιγιστικά γεγονότα προμηνύει η έκθεση του γνωστού αμερικανικού ινστιτούτου Rand που καθορίζει την πολιτική των ΗΠΑ.<br /><br /><div> Σύμφωνα με το RAND, ο Ερντογάν συνεχίζει αποφασιστικά τον αγώνα ενάντια στο PKK, δεν σταματά τις εκκαθαρίσεις στον στρατό αναζητώντας μέλη της FETO, είναι σύμμαχος με Ευρασιατικές δυνάμεις, υιοθετεί τον άκρατο εθνικισμό, ενώ προσπαθεί να πλησιάσει Ρωσία και Κίνα. <br /><br />Mάλιστα το ινστιτούτο ρίχνει ''βόμβα'', αναφέροντας πως πρέπει να δημιουργηθεί μια νέα τουρκική κυβέρνηση που θα επιστρέψει στις πολιτικές που βασίζονται στη Δύση και στα δικά της πρότυπα.<br /><br />Έκθεση της RAND Corporation:<br /><br />''Οι ΗΠΑ δεν έχουν καμία ελπίδα να ευθυγραμμίσουν τον Ερντογάν για τα επόμενα πέντε έως δέκα χρόνια, ενώ φαίνεται ότι η χώρα αυτή θα ακολουθήσει τις δικές της φιλόδοξες εξωτερικές και αμυντικές πολιτικές, που έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και άλλων συμμάχων του ΝΑΤΟ.<br /><br />Ο Ερντογάν έχει επικεντρωθεί στην αύξηση της φήμης της χώρας του στον ισλαμικό κόσμο και στη δημιουργία νέων σχέσεων με τη Ρωσία και την Κίνα.<br /><br />Οι σχέσεις με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ βρίσκονται στο χαμηλότερο επίπεδο της ιστορίας. Οι δυτικοί σύμμαχοι του Ερντογάν στην Δύση, έχουν μια αυξανόμενη εχθρότητα εναντίον της Τουρκίας και του Ισλάμ.<br /><br />Ο Ερντογάν υιοθετεί σαφώς τον συντηρητικό εθνικισμό ως την κύρια ιδεολογία του κράτους του, με εξωτερική πολιτική και αμυντική στάση που εστιάζει στην προστασία των τουρκικών εθνικών συμφερόντων και της κυριαρχίας από «αντιδραστικές και αποκλειστικές ενέργειες των Ηνωμένων Πολιτειών», αναφέρει μεταξύ άλλων η έκθεση του ινστιτούτου.''<br /><br />Η έκθεση της RAND, η οποία δεν αποδέχεται ότι η απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου πραγματοποιήθηκε από τη FETO, ανέφερε ότι: ''στις 15 Ιουλίου 2016, μια κλίκα αντιφρονούντων αξιωματικών εντός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, σχεδίασε συγχρονισμένες αεροπορικές και επίγειες επιθέσεις σε Κωνσταντινούπολη και Άγκυρα, πάρα πολύ βιαστικά.<br /><br />Σκοπός του πραξικοπήματος από την «κλίκα» των αξιωματικών του τουρκικού στρατού ήταν η σύλληψη, ή η δολοφονία του Ερντογάν.<br /><br />Η εκδίωξη και οι συλλήψεις 200 Τούρκων αξιωματικών, πολλοί από τους οποίους είχαν λάβει προκεχωρημένη εκπαίδευση στις ΗΠΑ, επιβράδυνε τις προσπάθειές των τουρκικών δυνάμεων για εκσυγχρονισμό.<br /><br />Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, οι εναπωμείναντες αξιωματικοί του τουρκικού στρατού ήταν πλέον πιο προσεκτικοί στις συναλλαγές τους με τους Αμερικανούς ομολόγους τους και λιγότερο ευέλικτοι στις αποφάσεις. Μερικές φορές συνοδεύονται από μέλη του ΥΠΕΞ ή αξιωματούχους της MİT'', αναφέρει μεταξύ άλλων η έκθεση του αμερικανικού ινστιτούτου.<br /><br />Η έκθεση μας αναφέρει επίσης ότι ο τουρκικός στρατός και το καθεστώς Ερντογάν θα κονταροκτυπηθούν εν ευθέτω χρόνο ξανά, αφού δεν έχουν λύσει τις διαφορές τους.<br />Συνεχίζονται οι συλλήψεις Τούρκων αξιωματικών<br /><br />Όλως τυχαίως χθες 24 Ιουνίου, οι τουρκικές αρχές διέταξαν την σύλληψη και κράτηση 65 στρατιωτικών ως μέρος της μαζικής καταστολής που στοχεύει στο κίνημα Gülen, ανέφερε το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu.<br /><br />Σαράντα ένας από τους Τούρκους στρατιωτικούς συνελήφθησαν σε 23 επαρχίες σε ολόκληρη την Τουρκία, βάσει ενταλμάτων κράτησης που εκδόθηκαν από την Εισαγγελία της Κωνσταντινούπολης.<br /><br />Σε αυτές τις συλλήψεις οφείλουμε να προσθέσουμε και τους 65 Τούρκους στρατιωτικούς, 20 καθηγητές και 29 δημοσίους υπαλλήλους που συνελήφθησαν πριν ένα μήνα μαζί με τους υπόλοιπους<br /><br />Αν προσθέσουμε τους στρατιωτικούς αυτούς στο συνολικό αριθμό αυτών που έχουν συλληφθεί από το 2016 και μετά, φτάνουμε σε ένα νούμερο 4.000 περίπου μελών των τουρκικών δυνάμεων που έχουν φυλακιστεί και ανήκουν σε όλους τους κλάδους.<br /><br />Μιλάμε για έμπειρα στελέχη των οποίων η εκπαίδευση είναι δυσαναπλήρωτη αφού πολλοί από αυτούς έχουν εκπαιδευτεί σε ΕΕ και ΗΠΑ.<br /><br />Εδώ όμως μας έρχεται το ερώτημα το πως ακριβώς μας απειλεί η Τουρκία μετά από τέτοια “αποψίλωση” έμπειρων στελεχών αφού σαφώς υπάρχει σοβαρό θέμα στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις;<br /><br />Ο Ερντογάν σαφώς και είναι γνώστης του προβλήματος το οποίο προσπαθεί να επιλύσει πιθανόν με συνεχείς στρατιωτικές επιχειρήσεις σε Συρία, Ιράκ και Λιβύη, για την απόκτηση πολεμικής εμπειρίας, η οποία θα αντισταθμίσει κατά την δική του λογική την έλλειψη ειδικής εκπαίδευσης.<br /><br />Μόνο που όμως οι Τούρκοι στρατιωτικοί πολεμούν με πολιτοφυλακές και αντάρτες και όχι με τακτικές δυνάμεις σε όλες αυτές τις χώρες.<br /><br />Πάντως οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις θα αντιμετωπίσουν σε όποιο πιθανό σενάριο, έναν τουρκικό στρατό που μάχεται κάτω από τον βούρδουλα της ισλαμικής “κομαντατούρ” του ΑΚΡ, ενώ έχει τεράστιες ελλείψεις σε έμπειρα και καταρτισμένα στελέχη. <br /><br />Στην πρώτη ήττα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων ,το καθεστώς του Ερντογάν θα διαλυθεί σαν ''τραπουλόχαρτο'', αφού είναι “προϊόν” στυγνών εθνικιστικών και θρησκευτικών ιδεολογιών που επιθυμούν την αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας η οποία έχει "πεθάνει" ανεπιστρεπτί το 1920. <br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Έκθεση-''βόμβα'' από το ινστιτούτο RAND: ''Πρέπει να αλλάξει η κυβέρνηση στην Τουρκία''

Ellada simera 0 17:14

Ανδρέας ΜουντζουρούλιαςΚαταιγιστικά γεγονότα προμηνύει η έκθεση του γνωστού αμερικανικού ινστιτούτου Rand που καθορίζει την πολιτική των ΗΠΑ. Σύμφωνα με το RAND, ο Ερντογάν συνεχίζει αποφασιστικά τον… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ο «αόρατος» κατάσκοπος που... όργωσε την Τουρκία: Η συναρπαστική ζωή του πρώην πράκτορα της ΚΥΠ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioZGX_K3K-fZ_BuubLAEwrQs88A4QCWgwxAD33BhExwW1Cuo9rM7u-Izf3eHOvTdhJvYtM0LHQT8VajL0cY5Ld4iyRVW4pnPUu2g405GYCbib4wpwJPdynNzGVj28cdgbECSJw5Sc982Y/s1600/giannopoulos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioZGX_K3K-fZ_BuubLAEwrQs88A4QCWgwxAD33BhExwW1Cuo9rM7u-Izf3eHOvTdhJvYtM0LHQT8VajL0cY5Ld4iyRVW4pnPUu2g405GYCbib4wpwJPdynNzGVj28cdgbECSJw5Sc982Y/s640/giannopoulos.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Οι μυστικές επιχειρήσεις στα βάθη της Ανατολίας και η αναζήτηση αγνοουμένων από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.</span></h3> Είναι Νοέμβριος του 2008 και μπαίνω σε ένα καφέ στο Μαρούσι όπου μου έχει δώσει ραντεβού ο πρώην αντιστράτηγος Βασίλης Γιαννόπουλος. Προσπαθώ να εντοπίσω τον πρώην πράκτορα της ΚΥΠ που λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’80 άρχισε να αλώνει την Τουρκία για πέντε ολόκληρα χρόνια. Καταλαβαίνω ποιος είναι από τη θέση που έχει επιλέξει για να με περιμένει. Δεν έχει κανέναν πίσω του παρά μόνο τοίχο και το βλέμμα του σαρώνει όλο το μαγαζί.<br /><br />Το ίδιο σαρωτικός κάτω από τις πλέον αντίξοες συνθήκες αποδείχθηκε κατά τη διάρκεια της δράσης του στην Τουρκία, όπου βρέθηκε, συχνά χωρίς διπλωματική κάλυψη, ως πράκτορας της ΚΥΠ. Προσποιούμενος τον ζητιάνο με νοητική στέρηση, τον ιχθυέμπορο ή τον πωλητή διαφόρων ειδών, με κοψιά Ανατολίτη σε συνδυασμό με την άψογη εκφορά του τουρκικού λόγου, ο Γιαννόπουλος έκανε πράγματα για τα οποία δεν μίλησε σχεδόν ποτέ.<br /><br />Εφυγε από την υπηρεσία με το παράπονο ότι δεν τον φώναξαν ούτε μία φορά να κάνει μάθημα στους νέους επιχειρησιακούς πράκτορες, λες και δεν υπήρξε ποτέ. Εφτασε μέχρι τον βαθμό του αντιστράτηγου, ήταν υπεύθυνος για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων και μετά ασχολήθηκε με τα κοινά ως δήμαρχος Νευροκοπίου.<br /><br />Εφυγε από τη ζωή χτυπημένος από την επάρατη νόσο στα 74 του, αφήνοντας πίσω του μια διαδρομή χάρη στην οποία αναγνωρίζεται ως ένας από τους πλέον ικανούς επιχειρησιακούς Ελληνες πράκτορες που έδρασαν στην Τουρκία.<div> <br />Από την Ευελπίδων στην ΚΥΠ<br /><br />Ο Βασίλης Γιαννόπουλος είχε συνηθίσει από μικρό παιδί το κρύο. Στο Κάτω Νευροκόπι της Δράμας όπου γεννήθηκε δεν είχε το περιθώριο της επιλογής και έτσι συνήθισε από τότε σε θερμοκρασίες που ξεπερνούσαν αρκετές φορές τους -20 βαθμούς Κελσίου.<div> <br /></div> <div> <img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-06/f2_2.jpg?itok=uWSsyAn3" /><br /><i>Μεγάλο διάστημα της δράσης του στην Τουρκία ο Γιαννόπουλος το αφιέρωσε αναζητώντας στα βάθη της Ανατολίας σημάδια ζωής των ανθρώπων που έπιασαν αιχμάλωτους οι εισβολείς του «Αττίλα» στην Κύπρο</i><br /><br />Σε μια περιοχή όπου το πατριωτικό αίσθημα ήταν ιδιαίτερα υψηλό, μεγάλωσε ακούγοντας από μικρός την τουρκική γλώσσα, απομεινάρι των προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Δεν φαντάστηκε τότε ότι χρόνια αργότερα θα επέστρεφε στις χαμένες πατρίδες γράφοντας τη δική του ιστορία, καλυμμένος πίσω από διάφορες ιδιότητες και με την αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο κάθε ημέρα.<br />«Μόλις τελείωσα το Γυμνάσιο έδωσα στη Σχολή Ευελπίδων. Εκείνα τα χρόνια ο Στρατός προσέλκυε τους νέους ανθρώπους, ενώ υπήρχε και το έντονο στοιχείο της αγάπης για την πατρίδα στον τόπο μου», έχει πει.<br /><br />Πέρασε την είσοδο της σχολής το 1965, τέσσερα χρόνια αργότερα αποφοίτησε με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού στο Σώμα του Μηχανικού και η πρώτη του μετάθεση ήταν στην Καβάλα.<br /><br />Ακολούθησαν και άλλες σε όχι και τόσο ειδυλλιακά μέρη: «Μετά την Καβάλα μετατέθηκα στο Διδυμότειχο, στο Λιτόχωρο, στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στην Κύπρο, πέντε χρόνια μετά την εισβολή των Τούρκων. Υπηρέτησα εκεί για δύο χρόνια». Σε αυτά τα πρώτα δέκα χρόνια της θητείας του πέρασε απ’ όλες τις ειδικές σχολές του Στρατού. «Εκπαιδεύτηκα ειδικά σε άλλες σχολές, συλλογής πληροφοριών κυρίως, αυτό που λέγεται και κατασκοπεία, ενώ πήγα για μετεκπαίδευση στο εξωτερικό».<br /><br />Ο Βασίλης Γιαννόπουλος είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον να αποσπαστεί στην τότε Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΚΥΠ) και το γεγονός ότι γνώριζε την τουρκική γλώσσα έπαιξε μεγάλο ρόλο.<br /><br />«Είχα πολλά ακούσματα, αλλά δεν ήξερα τουρκικά, γι’ αυτό και στη συνέχεια σπούδασα τη γλώσσα στη Στρατιωτική Σχολή Ξένων Γλωσσών εδώ στην Αθήνα. Ηταν ένα εξαιρετικό σχολείο». Η απόσπαση θα έρθει το 1987, μετά από εκπαίδευση στα κεντρικά της υπηρεσίας και όχι μόνο, όταν ο Βασίλης Γιαννόπουλος έχει πλέον τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη και επιθυμεί όσο τίποτε άλλο να μεταβεί στην Τουρκία αψηφώντας τους κινδύνους που κρύβει το ταξίδι ενός κατασκόπου σε ξένη χώρα.<br /><br />Θα είναι κατά κάποιον τρόπο ο αντικαταστάτης του Λοΐζου Δερμεντζόγλου, ενός ικανότατου αξιωματικού που επιτέλεσε εξαιρετικό έργο ως επιχειρησιακός πράκτορας.<div> <br />«Δεν φοβήθηκα ποτέ»<br /><br />Δεν ταξίδεψε ποτέ με αεροπλάνο σε αυτά τα ταξίδια του προκειμένου να αποφύγει τους ελέγχους. Προτίμησε να μπει στην Τουρκία ταξιδεύοντας από τη θάλασσα ή περνώντας νύχτα τα σύνορα, ενίοτε παράνομα και με όλες του τις αισθήσεις σε εγρήγορση. Τα συναισθήματα του Βασίλη Γιαννόπουλου όταν πάτησε το πόδι του σε μια χώρα όπου μπαινόβγαινε σπάζοντας κάθε ρεκόρ παραμονής για τα επόμενα πέντε χρόνια δεν περιείχαν τη λέξη «φόβος». «Υπήρχαν το αίσθημα της ευθύνης και η προσπάθεια να ανταποδώσουμε κάτι κι εμείς στους Τούρκους που τόσο πολύ πίεζαν και εξακολουθούν να πιέζουν την πατρίδα μας. Εγώ προσωπικά δεν φοβήθηκα, αλλά βέβαια ήμουν πολύ προσεκτικός». Λόγω των προσωπικών του εμπειριών προσαρμόστηκε άμεσα, αφού μικρός είχε ζήσει σε ένα περιβάλλον με παππούδες από τη Σμύρνη και ο τρόπος ζωής τους δεν διέφερε πολύ από αυτόν που συνάντησε στην Τουρκία.<br /><br />«Αυτό ήταν κάτι που με βοήθησε πολύ», μου είχε τονίσει εκείνο το απόγευμα ο ψαρομάλλης στρατηγός, που ξεκίνησε τη δράση του στους «γείτονες» όταν ήταν 40 ετών. Τότε είχε μαύρα μαλλιά, μουστάκι και την κοψιά του Ανατολίτη σε συνδυασμό με την τέλεια πλέον προφορά της γλώσσας και τα απαραίτητα πλαστά χαρτιά. «Οι κίνδυνοι είναι πάρα πολλοί από τη στιγμή που βρίσκεσαι στην Τουρκία και προσπαθείς να σπάσεις το σύστημα ασφαλείας της για να πάρεις πληροφορίες και στρατιωτικά μυστικά».<br /><br />Τους απέφυγε διαθέτοντας μια μοναδική ικανότητα να ελίσσεται καλυμμένος πίσω από την εικόνα ενός ρακοσυλλέκτη με νοητική στέρηση, ενός μικροπωλητή ή ενός ιχθυέμπορα, αν και η σκέψη ότι κάποια στιγμή μπορεί να τον τσακώσουν οι πράκτορες της ΜΙΤ ήταν καθημερινά καρφωμένη στο μυαλό του. «Αυτό το πράγμα το κουβαλάς συνέχεια πάνω σου και μαθαίνεις να ζεις μαζί του. Η Τουρκία έχει μια μεγάλη -δεν ξέρω πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι- Υπηρεσία Πληροφοριών και δεν αφήνει στην τύχη καταστάσεις όταν δει κάτι περίεργο ή παράξενο. Αυτό τουλάχιστον κατάλαβα εγώ».<div> <br />Παρακολουθούσε την 4η Στρατιά<br /><br />Κύρια αποστολή του αντισυνταγματάρχη Γιαννόπουλου από την πρώτη στιγμή ήταν η παρακολούθηση των δραστηριοτήτων που είχαν οι τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις και η αποκωδικοποίηση των όποιων σχεδίων τους, κυρίως αυτών που αφορούσαν το Αιγαίο και τη Θράκη.<br /><br />Ανέλαβε ειδικά την 4η Τουρκική Στρατιά που έδρευε στη Σμύρνη, την αποκαλούμενη και «Στρατιά του Αιγαίου», και η δράση του ήταν καταιγιστική.<br /><br />Πέρα από το γεγονός ότι κατάφερε να στρατολογήσει Τούρκο αξιωματικό που υπηρετούσε σε νευραλγική θέση στην 4η Στρατιά, προχώρησε σε μια επιχείρηση που δεν είχε γίνει ποτέ γνωστή μέχρι να δώσει την πρώτη του συνέντευξη: ένα βράδυ κατόρθωσε να μπει στο υπαίθριο στρατηγείο τους κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης άσκησης, στην οποία οι Τούρκοι δοκίμαζαν την εφαρμογή των πραγματικών επιθετικών σχεδίων τους κατά της χώρας μας. Κύριοι στόχοι τους -«Ιl Kedef» στα τουρκικά- σε μια πιθανή σύρραξη με την Ελλάδα, τα μεγάλα νησιά του Αιγαίου όπως η Χίος και η Λέσβος. Ο Γιαννόπουλος παρακολουθούσε από απόσταση αναπνοής αυτές τις δραστηριότητες απέναντι από τη Χίο και περίμενε την κατάλληλη ευκαιρία να μπει μέσα στο στρατηγείο τους.<br />Το κατόρθωσε στον κόλπο του Ντογάν, στην περιοχή που ονομάζεται Ντογάνμπεη, μια νύχτα που για τον ίδιο είχε σταματήσει ο χρόνος, υποδυόμενος τον ρακοσυλλέκτη με νοητική στέρηση. Κινήθηκε γύρω από τις σκηνές και τα πρόχειρα καταλύματα αναζητώντας στοιχεία, χαρτιά και οτιδήποτε άλλο μπορούσε να κουβαλήσει. Ανάμεσα σε εκατοντάδες Τούρκους που κοιμόντουσαν αμέριμνοι, περπάτησε αθόρυβα, μακριά από τα φώτα, μπαίνοντας και βγαίνοντας όπου μπορούσε, χωρίς να έχει καμία δυσάρεστη συνάντηση. Νιώθοντας ότι είναι ήδη στον άλλον κόσμο, όπως εξομολογήθηκε χρόνια αργότερα σε συνάδελφό του σε μία από αυτές τις κουβέντες που μένουν ανομολόγητα μυστικά για όσα χρόνια χρειάζεται, συγκέντρωσε εξαιρετικής σημασίας στοιχεία.<br /><br />Εφυγε προσέχοντας κάθε του κίνηση, σαν ένα φάντασμα που εμφανίστηκε και εξαφανίστηκε μέσα στην ηρεμία της νύχτας, χωρίς να τρομάξει κανέναν. Μαζί του είχε πάρει χάρτες, σχέδια, έγγραφα και ό,τι άλλο βρήκε έχοντας τραβήξει και όσες φωτογραφίες χρειαζόταν για να έχει η Υπηρεσία τις αποδείξεις γι’ αυτή την παράτολμη επιχείρηση. Ανέπνευσε ανακουφισμένος μόνο όταν βρέθηκε στα περίχωρα της Σμύρνης, λίγο πριν από την ανατολή του ηλίου. Λίγες ώρες αργότερα, τα πολύτιμα στοιχεία μεταφέρθηκαν με διπλωματικό σάκο στα κεντρικά της ΚΥΠ στην Κατεχάκη, ενώ ο Γιαννόπουλος ξεκουραζόταν λίγο προκειμένου να επιστρέψει στη δράση.<div> <br />Οργώνοντας την Τουρκία<br /><br />Μετά από έναν χρόνο σταδιακής παραμονής στην Τουρκία, είχε εμβαθύνει απόλυτα στην ψυχολογία ενός Τούρκου και η δράση του δεν περιοριζόταν πλέον στην ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης. Η εμπλοκή του στο θέμα των Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων ήταν αναπόφευκτη, παρά το γεγονός ότι η επιχειρησιακή δράση του είχε πρωταρχικό σκοπό την παρακολούθηση των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Από το 1974 και μετά οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες λάμβαναν συνεχώς πληροφορίες που απαιτούσαν εξακρίβωση. «Το θέμα των αγνοουμένων είχε απομακρυνθεί χρονικά από το σημείο δημιουργίας του, δηλαδή το 1974, αφού είχαν περάσει 14 χρόνια. Είχε ήδη προηγηθεί μεγάλη έρευνα και είχαν ξοδευτεί πολλά χρήματα για να διερευνηθούν κάποιες πληροφορίες». Ο Γιαννόπουλος συνέχισε να αναζητάει στα βάθη της Ανατολίας σημάδια ζωής των ανθρώπων που πλήρωσαν με την αιχμαλωσία τους την εισβολή του «Αττίλα» στο μαρτυρικό νησί. Διαθέτοντας απίστευτα ψυχικά αποθέματα διερευνούσε κάθε πληροφορία, οργώνοντας κυριολεκτικά την Τουρκία σε επιχειρήσεις με τον μοναδικό χαρακτηρισμό που θα μπορούσαν να έχουν: «Ακρως Απόρρητη».<br /><br />Το βράδυ που μπήκε στις Φυλακές της Αμάσειας ρίσκαρε ως συνήθως τη ζωή του, όταν άφησε την άχρωμη πόλη και ανέβηκε στις βόρειες παρυφές της.<br /><br />Αναζητούσε μια ελληνική φωνή, την επιβεβαίωση μιας πληροφορίας και ίσως να ανατρίχιασε κοιτώντας τις δύο εισόδους των φυλακών και το αγκαθωτό συρματόπλεγμα. Εφυγε άπραγος μέσα στα μαύρα σκοτάδια, αθέατος, αφήνοντας πίσω του την πόλη νωρίς το πρωί. Στρατολόγησε φυλακισμένους αντικαθεστωτικούς προκειμένου να ψάξουν για Ελληνες όπου μπορούσαν, σε μια αέναη αναζήτηση βασανισμένων ψυχών στην αχανή ενδοχώρα της Τουρκίας.<div> <br />Από το Ντενιζλί στο Μπολού<br /><br />Το Ντενιζλί είναι μια πόλη που αριθμεί πάνω από 100.000 κατοίκους, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας που βρίσκεται στη Νοτιοανατολική Τουρκία. Ως πόλη δεν παρουσιάζει κανένα ιδιαίτερο τουριστικό ενδιαφέρον και την ημέρα που ο Ελληνας πράκτορας πάτησε το πόδι του το βλέμμα του επικεντρώθηκε σε ένα μόνο πράγμα: στην οχυρωμένη περίβολο έξω από την πολύβουη αγορά της πόλης, απέναντι ακριβώς από τον σιδηροδρομικό σταθμό, βρισκόταν ο επόμενος στόχος του. Ενα στρατόπεδο όπου τα μέτρα ασφαλείας ήταν δρακόντεια και οι φρουροί περιμετρικά είχαν μονίμως το δάχτυλο στη σκανδάλη.<br /><br />Παρόλο που φάνταζε απίθανο να μπει κάποιος μέσα, ο Γιαννόπουλος τα κατάφερε, ψάχνοντας επτά Ελληνες οι οποίοι,σύμφωνα με πληροφορίες, βίωναν εκεί το δικό τους... εξπρές του μεσονυχτίου. Ο Ελληνας πράκτορας, όμως, δεν βρήκε κανέναν. Για να φτάσει στο Μπολού, που βρίσκεται 197 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Αγκυρας, επιστράτευσε όλο το κουράγιο του, αφού εκεί έδρευε η ελίτ του τουρκικού Στρατού. Η επίλεκτη ταξιαρχία των Τούρκων καταδρομέων σε ένα αχανές στρατόπεδο, με δεκάδες κτιριακά συγκροτήματα και κλωβούς αιχμαλώτων, δεν ήταν καθόλου εύκολο να ερευνηθεί από τον Ελληνα πράκτορα που ακτινογραφούσε την ταξιαρχία και προσπαθούσε να βρει τρόπο να διεισδύσει στη φωλιά του λύκου. «Στο Μπολού μπήκα μέσα ένα βράδυ προκειμένου να διαπιστώσω κατά πόσο ήταν αλήθεια η πληροφορία ότι υπάρχουν Ελληνοκύπριοι κρατούμενοι, φυλακισμένοι από την εισβολή. Πήγα και μέρα, αλλά δεν βρήκα τίποτα». Ο ίδιος είχε βαθιά μέσα του την ελπίδα κάποια από αυτές τις πληροφορίες να είναι αληθινή. Ηθελε να βρει και να μπορέσει να φέρει έστω και έναν αγνοούμενο πίσω στην Ελλάδα. Δεν βρήκε, όμως, όπου κι αν πήγε, κανέναν. Στην ερώτησή μας, δε, αν θα ρίσκαρε τα πάντα στην περίπτωση που ανακάλυπτε κάποιους η απάντησή του ήταν κατηγορηματική: «Δεν θα γύρναγα πίσω χωρίς αυτούς. Δεν υπήρχε περίπτωση να τους αφήσω εκεί. Θα έδινα και τη ζωή μου ακόμα - και αυτό δεν το λέω απλά για να το πω. Η βεβαιότητά μου είναι ότι όλοι σχεδόν εκτελέστηκαν στη Βόρεια Κύπρο. Δυστυχώς, βρήκαμε και Τούρκους που είχαν συμμετάσχει σε αυτές τις επιχειρήσεις».<br />Τα δάκρυα στη Σμύρνη<br /><br />Την ημέρα που γνώρισε στη Σμύρνη δήθεν τυχαία έναν Τούρκο πρώην αλεξιπτωτιστή που είχε λάβει μέρος στην εισβολή της Κύπρου ο Γιαννόπουλος δεν την ξέχασε ποτέ. Την πρώτη συνάντηση ακολούθησαν δεύτερη και τρίτη. Εφαγε και ήπιε μαζί του, έγινε «φίλος» του ερευνώντας μια υπόθεση που για τους συγγενείς των αγνοουμένων δεν έκλεισε ποτέ.<br /><br />Το δίκτυο των πληροφοριοδοτών που είχε στήσει είχε πιάσει λαβράκι, αφού ο συγκεκριμένος άνθρωπος -όπως είχαν μάθει- βασανιζόταν από τύψεις συνείδησης.<br /><br />«Οταν τον προσέγγισα ο άνθρωπος αυτός βρισκόταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, θα έλεγα στα όρια της τρέλας, από τις ενοχές. Από τις αρχικές κουβέντες του συμπέρανα ότι πρέπει να είχε σκοτώσει άοπλους αιχμαλώτους πολέμου στη Βόρεια Κύπρο. Αργότερα μου το εξομολογήθηκε ο ίδιος με δάκρυα στα μάτια». Ο Γιαννόπουλος κέρδισε την εμπιστοσύνη του Τούρκου τόσο πολύ που όταν του αποκάλυψε τι έψαχνε, αυτός του ζήτησε να τον φέρει στην Ελλάδα προκειμένου να δικαστεί έτσι ώστε να λυτρωθεί από τις Ερινύες που τον κυνηγούσαν.<br /><br />Ο Ελληνας αξιωματικός άρχισε να σχεδιάζει στο μυαλό του την επιχείρηση, αλλά η υπόθεση δεν είχε την έκβαση που προσδοκούσε όταν διαπίστωσε ότι οι τουρκικές Υπηρεσίες Ασφαλείας υποπτεύονταν τον αλεξιπτωτιστή.<br /><br />«Πρέπει να είχαν αντιληφθεί τις κινήσεις του ή να τον είχαν χαρακτηρίσει επιρρεπή επειδή προφανώς το είχε πει και σε άλλους, γιατί από τη μια στιγμή στην άλλη τέθηκε σε στενή παρακολούθηση, προφανώς από τη ΜΙΤ. Εξαφανίστηκε από προσώπου γης και κάπου εκεί άρχισαν να δυσκολεύουν τα πράγματα και για μένα».<div> <br />Η τελευταία αποστολή<br /><br />Ο Τούρκος εμφανίστηκε χρόνια μετά στην τουρκική τηλεόραση επιβεβαιώνοντας τα όσα έλεγε ο Βασίλης Γιαννόπουλος, ο οποίος δεν σκέφτηκε ποτέ το ενδεχόμενο να πιαστεί.<br />«Κουβαλούσα πάνω μου πιστόλι, αλλά μπορείς μ’ ένα πιστόλι να τα βάλεις με όλη την Τουρκία; Η μόνη λύση σε μια τέτοια περίπτωση είναι τραγική και δεν θέλω να τη σκέφτομαι ούτε σήμερα», μου είχε πει κατά τη διάρκεια της τρίωρης συνομιλίας μας.<br /><br />Αυτή η λύση ήταν μια σφαίρα στον κρόταφο, στην οποία ευτυχώς δεν χρειάστηκε ποτέ να καταφύγει σε όλα αυτά τα αγωνιώδη ταξίδια του για τη συλλογή πληροφοριών στα βάθη της Τουρκίας.<br />«Οι στρατιωτικές είναι δύσκολες πληροφορίες, από αυτές που δεν πουλιούνται στα σούπερ μάρκετ», μου είχε επισημάνει ο πρώην πράκτορας, ο οποίος αρκετές φορές ένιωσε την αγωνία βιώνοντας επικίνδυνες καταστάσεις.<br /><br />«Το ζήτημα είναι να μη σε πιάσουν “φορτωμένο” σε κάποιο μπλόκο ασφαλείας». Φυσικά δεν είχε ξεχάσει κανένα από τα μπλόκα στα οποία έπεσε, όταν ο ιδρώτας της αγωνίας κυλούσε ποτάμι μέσα από τα ρούχα του, όπως συνέβη ένα βράδυ σε κάποιον επαρχιακό δρόμο όταν τον σταμάτησαν για έλεγχο.<br />Οι Τούρκοι έλεγξαν τα χαρτιά του και τον άφησαν να φύγει, αφού το μπλόκο που είχαν στήσει ήταν για κάποιον άλλον, μέχρι όμως «να δεις ότι δεν είναι για σένα μόνο η ψυχή σου ξέρει τι περνάς...».<br /><br />Σε κατάσταση εμπλοκής δεν βρέθηκε ποτέ, επιστρατεύοντας πάντα τον νου του για να αποφύγει πιθανή ανταλλαγή πυροβολισμών, που θα είχε απρόβλεπτες συνέπειες για τη ζωή του.<br />Στις αρχές του 1992, ο συνταγματάρχης πλέον Βασίλης Γιαννόπουλος ταξίδεψε στην Τουρκία για την τελευταία του αποστολή σε τουρκικό έδαφος.<br /><br />«Είχα καταλάβει πλέον ότι έπρεπε να φύγω και να πάει κάποιος άλλος. Δεν πήγαινε άλλο, και έτσι ζήτησα να αποδεσμευτώ και να επιστρέψω στην πατρίδα οριστικά».<br /><br />Πώς ένιωσε μετά την τελευταία αποστολή; Υπερηφάνεια και ικανοποίηση που κατάφερε να επιτελέσει τον σκοπό για τον οποίο επιλέχθηκε, με αποτελέσματα που είναι καταγεγραμμένα και γνωρίζουν ελάχιστοι άνθρωποι που επιτρεπόταν να ξέρουν. Αυτοί ήταν ο εκάστοτε διοικητής και υποδιοικητής της ΚΥΠ, καθώς και ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br />Η γυναίκα του, με την οποία παντρεύτηκε το 1974, δεν ήξερε τι ακριβώς έκανε ο σύζυγός της στην Τουρκία, ο οποίος δεν της έδωσε ποτέ το δικαίωμα να ανησυχήσει, ενώ η κόρη του Μαρία έμαθε το 2008 και με αφορμή μια ολιγόλεπτη τηλεοπτική του εμφάνιση στους «Φακέλους» κάποια πράγματα για τη δράση του πατέρα της.<div> <br />Εκπαιδεύοντας τον Σάββα<br /><br />Ο ίδιος είχε ένα μικρό παράπονο από την Υπηρεσία μέχρι το τέλος της ζωής του. «Δυστυχώς, και μιλάω για ηθική και μόνο αμοιβή, τίποτε δεν έγινε γι’ αυτές τις πράξεις, οι οποίες δεν είναι καθημερινές, αγγίζουν τα όρια της αυτοθυσίας και δεν επαναλαμβάνονται. Πιστεύω ότι η Υπηρεσία θα έπρεπε με κάποιον τρόπο να τις επιβραβεύσει. Δεν με κάλεσαν να κάνω ένα μάθημα, λες και δεν υπήρξα».<br /><br />Τα μόνα μαθήματα που έκανε ήταν αυτά στον διάδοχό του, τον ταγματάρχη Σάββα Καλεντερίδη, που επέλεξε ο ίδιος για αντικαταστάτη του. Γνωρίστηκαν στη Σχολή Ξένων Γλωσσών και όταν ήρθε η ώρα τον εκπαίδευσε για μήνες όπως μόνο εκείνος ήξερε στα κεντρικά της Κατεχάκη και σε απομονωμένες εγκαταστάσεις της ΚΥΠ.<br /><br />Ο Καλεντερίδης ήξερε ήδη για τον μύθο του συνταγματάρχη Γιαννόπουλου, που ως μαθητή τον έκρινε άριστο διάδοχό του καθώς συνέχισε με επιτυχία το έργο του δασκάλου του στα βάθη της Ανατολίας.<div> <br /><div> <img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-06/giannopoulos-1.jpg?itok=W1rTR2Bq" /><br /><i>Ως δήμαρχος Νευροκοπίου υποδέχτηκε τον Μάιο του 2019 στην ορεινή κωμόπολη της Δράμας τον πρόεδρο της Ν.Δ. Κυριάκο Μητσοτάκη</i><br /><br />Αν προσπαθήσει κάποιος να αποτιμήσει τα έργα και τις ημέρες του Γιαννόπουλου στην Τουρκία θα δυσκολευτεί. Πάρα πολλά απ’ όσα έκανε θα μείνουν για πάντα άγνωστα και καταχωνιασμένα στα αρχεία της σημερινής ΕΥΠ. Η φράση του «είχαμε προχωρήσει βαθιά σε θέματα κατασκοπείας. Τους είχαμε πάρει τη σκέψη και αναφέρομαι στις τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις, που αποτελούν έναν πολύ σκληρό μηχανισμό» τα λέει όλα.<br /><br />Με την οριστική επιστροφή του στην Ελλάδα φόρεσε ξανά μετά από πέντε χρόνια τη στολή του και επανήλθε σε μια καθημερινότητα που είχε ξεχάσει. Παρέμεινε για τρία ακόμη χρόνια στην ΚΥΠ ως διευθυντής Ανάλυσης και Εκτίμησης Στρατιωτικών Πληροφοριών, προτού μετατεθεί ως διοικητής Μηχανικού στην ΑΣΔΕΝ (Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού και Νήσων).<br />Η τεράστια εμπειρία του, αφού θεωρείται αυθεντία και για πολλούς ο Νο 1 στα Ελληνοτουρκικά, χρησιμοποιήθηκε κατάλληλα από το ΓΕΕΘΑ, που τον επέλεξε για διοικητή στη Διεύθυνση Πληροφοριών όταν ο Γιαννόπουλος έγινε ταξίαρχος.<br />Η ζωή μετά<br /><br />Επί των ημερών του δημιουργήθηκε η Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών, για την οποία δούλεψε πολύ, ενώ ο τελευταίος του σταθμός ήταν η ανάθεση της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, όταν πλέον είχε γίνει αντιστράτηγος.<br /><br />Συνεργάστηκε με την κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου και εξέχουσες ξένες προσωπικότητες για τρία χρόνια προτού αποστρατευτεί, ενώ διοικούσε 40.000 στρατιώτες που είχαν επιστρατευτεί για τους Ολυμπιακούς της Αθήνας.<br /><br />Οι πληροφορίες λένε ότι είχε την κύρια ευθύνη της συνδιαλλαγής με τα επίλεκτα κλιμάκια της CIA, της Μοσάντ, της MI6 και της ρωσικής FSB, που είχαν κατακλύσει την Αθήνα εν όψει των Αγώνων.<br /><br />Η αποστράτευσή του το 2007 μπορεί να τον στεναχώρησε, σίγουρα όμως δεν τον άφησε στον κύκλο των συνταξιούχων στρατιωτικών που συναντιούνται και θυμούνται τα παλιά. Ο ίδιος άλλωστε δεν μπορούσε να εκφράσει δημόσια τα όσα έκανε στην Τουρκία για πέντε χρόνια, αφού τα κράτησε μόνο για τον εαυτό του και μια συνέντευξη, παρόλο που, αν ήθελε, θα μπορούσε να γράψει το πιο συναρπαστικό κατασκοπευτικό βιβλίο.<br /><br />Το σίγουρο είναι ότι ο στρατηγός δεν θα ξεχάσει ποτέ τις κρύες νύχτες που πάτησε το πόδι του στην Αμάσεια, στο Ντενιζλί, στο Μπολού και στα περίχωρα της Σμύρνης «χορεύοντας» τους «γείτονες» για τα καλά στον δικό του «χορό των κατασκόπων».<br /><br />Οπως μου είχε πει φεύγοντας με αχνό χαμόγελο: «Εάν καταλάβαιναν οι Τούρκοι τι τους έκανα, το πιθανότερο σήμερα θα ήταν να ήμουν πλατεία στο χωριό μου»!<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div> </div> </div> </div> </div> </div> </div> </div> </div> </div>

Ο «αόρατος» κατάσκοπος που... όργωσε την Τουρκία: Η συναρπαστική ζωή του πρώην πράκτορα της ΚΥΠ

Ellada simera 0 16:55

Οι μυστικές επιχειρήσεις στα βάθη της Ανατολίας και η αναζήτηση αγνοουμένων από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Είναι Νοέμβριος του 2008 και μπαίνω σε ένα καφέ στο Μαρούσι όπου μου έχει δώσει ραντεβ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Ταγίπ Ερντογάν χρειάζονταν το «κανάλι των γαμπρών» τους;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjP_H3JR_d1Fl8FcNvtsfOMCy6VC_FA0PaT8TN804iUfxYRPhL44RJ-c8BEIDkROvwfxlj35iDuwiWRVBWkFP6iWTONwtls47WE2Ud18FOrfc_oGVlIfAfRRcRutvJtJSd8wAfIvDFzAMw/s1600/kushner-trump-mnuchin-albayrak.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjP_H3JR_d1Fl8FcNvtsfOMCy6VC_FA0PaT8TN804iUfxYRPhL44RJ-c8BEIDkROvwfxlj35iDuwiWRVBWkFP6iWTONwtls47WE2Ud18FOrfc_oGVlIfAfRRcRutvJtJSd8wAfIvDFzAMw/s640/kushner-trump-mnuchin-albayrak.webp" width="640" /></a></div> <br />Του <b>ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ</b><br />Το κανάλι μεταξύ των γαμπρών του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και του ομολόγου του της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, λαμβάνει μεγάλη δημοσιότητα διότι με διπλωματικούς όρους είναι «μη νόμιμο», από τη στιγμή που υπάρχει ένας ισχυρός υπουργός Εξωτερικών, ο Μάικ Πομπέο, που έχει την ευθύνη της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.<br /><br />Την ίδια στιγμή είναι και ύποπτο. Γιατί άραγε οι δύο πρόεδροι ένιωσαν την ανάγκη να επικοινωνούν μέσω των γαμπρών τους; Του Τζάρεντ Κούσνερ, συζύγου της Ιβάνα Τραμπ και του Μπεράτ Αλμπαϊράκ, συζύγου της Έσρα Ερντογάν.<br /><br /><br />Ο τελευταίος, στον οποίο ο πεθερός του χάρισε το υπουργείο Οικονομικών, θεωρείται ο πιο διεφθαρμένος Τούρκος αξιωματούχος. Το όνομα του εμπλέκεται, όπως και του Ταγίπ Ερντογάν, και στη βρώμικη υπόθεση της κρατικής τράπεζας Halkbank, η οποία έσπασε το αμερικανικό εμπάργκο εναντίον του Ιράν. Αν το παραβίαζε οποιαδήποτε άλλη χώρα, η Αμερική θα επέβαλλε σκληρότατες κυρώσεις.<br />Το κανάλι αυτό άνοιξε τον Απρίλιο του 2019, όταν οι σχέσεις των δύο προέδρων δεν ήταν και τόσο καλές. Από τότε, όμως, και αφού ανέλαβαν οι γαμπροί οι σχέσεις έγιναν στενότατες και φτάσαμε στο σημείο ο κ. Ερντογάν να επιβάλλεται στον κ. Τραμπ σε όλα τα θέματα που αφορούν την κατοχική δύναμη.<br /><br />Πρόκειται για εξέλιξη που δεν τιμά καθόλου τον Αμερικανό πλανητάρχη, ο οποίος άγεται και φέρεται από ένα ηγέτη, που δηλώνει πίστη στον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν.<div> <br /></div> <div> <img height="426" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/03/da697c29-jared-kushner-berat-albayrak-turkey01-erdogan.jpg" width="640" /><i>File Photo: Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν με τον γαμπρό του Μπεράτ Αλμπαϊράκ (δεξιά) και τον γαμπρό του Τραμπ, Τζάρεντ Κούσνερ (αριστερά). EPA, TURKISH PRESIDENT OFFICE HANDOUT</i></div> <div> <i><br /></i>Όπως ήταν αναμενόμενο, ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ επανήλθε στο θέμα της τουρκικής επιρροής επί του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και γενικά στην αμερικανική εξωτερική πολιτική. Και βεβαίως, θέτει το θέμα του «καναλιού των γαμπρών», διότι κάτι γνωρίζει περισσότερο απ’ όλους μας.<br /><br />Ο κ. Μενέντεζ κάνει αναφορά και στις σχέσεις του κ. Τραμπ με τον πρόεδρο της Κίνας, καθώς χρησιμοποιεί στο έπακρον τις αποκαλύψεις του Τζον Μπόλτον, πρώην συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, ο οποίος αναφέρει στο βιβλίο του ότι ο Αμερικανός πρόεδρος έκανε χάρες σε συγκεκριμένους αυταρχικούς ηγέτες.<br /><br />Ο Δημοκρατικός γερουσιαστής έστειλε νέα επιστολή στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, τον οποίο καλεί να παρουσιαστεί στην Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας και να καταθέσει για τις σχέσεις του Αμερικανού προέδρου με τους ομολόγους του της Τουρκίας και της Κίνας. Του απευθύνει πολύ σκληρά ερωτήματα. Εάν ο κ. Πομπέο παρουσιαστεί στην Επιτροπή της Γερουσίας θα παρακολουθήσουμε τη «μάχη των μαχών», λένε όσοι γνωρίζουν, διότι προφανώς στοιχεία υπάρχουν πολλά.</div> <div> <br />Θυμίζω ότι είναι η δεύτερη επιστολή μέσα σε 48 ώρες. Είχε προηγηθεί αυτή με την οποία κατήγγειλε την άνευ προηγουμένου επιθετικότητα της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου και γενικά τη συμπεριφορά της στην ανατολική Μεσόγειο, ζητώντας από το Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να παρέμβουν.<br /><br />Στη νέα επιστολή, ο κ. Μενέντεζ ζητά να ξεκαθαρίσει η θέση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την υπόθεση της τουρκικής τράπεζας HalkBank. Ως γνωστό είναι η αγαπημένη τράπεζα της οικογένειας Ερντογάν.<br /><br />Ζητά να πληροφορηθεί τι έγινε σε μία συνάντηση του κ. Πομπέο με τον κ. Ερντογάν, τον Οκτώβριο του περασμένου έτους. Τι συζητήσατε για την περίπτωση της τουρκικής τράπεζας ερωτά ο γερουσιαστής και ποια θέση εκφράσατε; Είναι βέβαιο ότι εννοεί αν τοποθετήθηκε επί της θέσης της αμερικανικής κυβέρνησης, ότι η Halkbank παρανόμησε, ή της θέσης του κ. Τραμπ, ο οποίος είπε στον Ερντογάν ότι θα διευθετήσει το θέμα, παραβιάζοντας τους αμερικανικούς νόμους…<br />Όπως φαίνεται από την επιστολή, ο γερουσιαστής δείχνει να γνωρίζει πολλά μυστικά για τη σχέση του κ. Τραμπ με τους προέδρους της Τουρκίας και της Κίνας. Ειδικά για την Τουρκία, το «κανάλι» των δύο γαμπρών προβληματίζει και υποψιάζει πολλούς ανθρώπους στην Ουάσιγκτον, ακόμα και τους Ρεπουμπλικάνους νομοθέτες.<br /><br />Η κατάσταση στο Λευκό Οίκο του κ. Τραμπ, για την Τουρκία, έχει ξεφύγει στον υπερθετικό βαθμό. Ασκεί πλέον έλεγχο στην εξωτερική πολιτική της Αμερικής. Σώζουν λίγο τα πράγματα μερικοί γενναίοι διπλωμάτες που αντιστέκονται…<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Ταγίπ Ερντογάν χρειάζονταν το «κανάλι των γαμπρών» τους;

Ellada simera 0 16:33

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥΤο κανάλι μεταξύ των γαμπρών του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και του ομολόγου του της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, λαμβάνει μεγάλη δημοσιότητα διότι με διπλωματικούς όρους είναι «μη νόμιμ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Αλβανία: Τουρκία & ναρκωτικά τα μεγάλα εμπόδια για την ευρωπαϊκή πορεία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUD2KtioWaPNqx5Y8AHuYJQ_zUGen2z48Wkp5CUOAzc8yGa1v_qrQ3fv4C-EplL47pa1QEGAUVWU8woI8_yitZRs99E9SO9gdnmGZiStra09ErzhPHkYPZG-Jdif4nHGCb3HiMf2WDkFI/s1600/turkey-albania-flags.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUD2KtioWaPNqx5Y8AHuYJQ_zUGen2z48Wkp5CUOAzc8yGa1v_qrQ3fv4C-EplL47pa1QEGAUVWU8woI8_yitZRs99E9SO9gdnmGZiStra09ErzhPHkYPZG-Jdif4nHGCb3HiMf2WDkFI/s640/turkey-albania-flags.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η καλλιέργεια της κάνναβης και οι στενές σχέσεις με την Τουρκία είναι δύο από τα κύρια προβλήματα για την ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ, γράφει ο Μόμχιλ Ιντζόβ από τις Βρυξέλλες για τη βουλγαρική “ClubZ”. Αυτό κατέστη σαφές σε συζήτηση στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στις 24 Μαρτίου, το Συμβούλιο της ΕΕ κατέληξε σε συμφωνία για την έναρξη διαπραγματεύσεων με την Αλβανία και τη “Βόρεια Μακεδονία”.<br /><br />Ωστόσο, δεν καθορίστηκε ημερομηνία. Η έναρξη των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να ανακοινωθεί στην πρώτη διακυβερνητική διάσκεψη, η οποία θα πρέπει να ακολουθείται από την παρουσίαση του διαπραγματευτικού πλαισίου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στις 5 Ιουνίου, οι πολιτικές δυνάμεις στην Αλβανία κατέληξαν σε συμφωνία για μεταρρύθμιση του εκλογικού νόμου. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς όρους για την έναρξη των διαπραγματεύσεων. Συνολικά, η Αλβανία οφείλει να εκπληρώσει 15 προϋποθέσεις.<br /><br />Άλλα σημαντικά βήματα είναι η αποκατάσταση της σύνθεσης του Συνταγματικού Δικαστηρίου με μια διαφανή επιλογή δικαστών, εξασφαλίζοντας τη λειτουργία του Ανώτατου Δικαστηρίου και την καταπολέμηση της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος. Ταυτόχρονα, οι ευρωβουλευτές προτρέπουν την Αλβανία να διερευνήσει τη χρήση βίας κατά διαδηλωτών που διαμαρτύρονται κατά τη διάρκεια και μετά την κατεδάφιση του κτιρίου του Εθνικού Θεάτρου των Τιράνων στα μέσα Μαΐου. Αυτό συνέβη παρά τις εκκλήσεις της ΕΚ και της Ευρωπαϊκής Επιτρόπου Πολιτισμού Μαρία Γκαμπριέλ.<br /><br />«Η αλβανική κάνναβη πλημμυρίζει την Ευρώπη»<br /><br />Τεράστια ντροπή για την Αλβανία είναι το λεγόμενο πακέτο νόμων κατά της δυσφήμισης, δήλωσε ο σκιώδης εισηγητής, Σουηδός Ντέιβιντ Λέγκα (EPP). Αυτός ο νόμος, ο οποίος προβλέπει αυστηρά πρόστιμα και κλείσιμο των μέσων ενημέρωσης, δεν έχει ακόμη εγκριθεί, καθώς ο πρόεδρος Ιλίρ Μέτα άσκησε βέτο. «Η αλβανική κάνναβη συνεχίζει να πλημμυρίζει την Ευρώπη. Σύμφωνα με την Ευρωπόλ, η καλλιέργειά της στη χώρα αναμένεται να αυξηθεί, καθώς οι πόροι των δυνάμεων ασφαλείας ανακατευθύνονται στην εφαρμογή μέτρων για την καταπολέμηση του COVID-19.<br /><br />“Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η καταπολέμηση του λαθρεμπορίου ναρκωτικών είναι μία από τις βασικές προϋποθέσεις για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση της Αλβανίας και πρέπει να παραμείνει κορυφαία προτεραιότητα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα νικήσουμε το οργανωμένο έγκλημα και τα εγκληματικά δίκτυα. Αλλά η αλβανική ηγεσία είναι σταθερή με τους δημοσιογράφους και απαλή με τους άρχοντες των ναρκωτικών», δήλωσε ο Λέγκα.<br /><br />Η Αλβανία στοιχείο της στρατηγικής της Τουρκίας στα Βαλκάνια<br /><br />«Η Ομάδα μας αντιτίθεται στη διεύρυνση της ΕΕ. Δείχνει την αδυναμία της πολιτικής μας όταν υπάρχουν συγκρούσεις. Η προενταξιακή βοήθεια χρηματοδοτεί μια χώρα που ενέχει κίνδυνο. «Η Αλβανία είναι βασικό στοιχείο της στρατηγικής της Τουρκίας για επιρροή στα Βαλκάνια», δήλωσε ο Γάλλος Τιερί Μαριάνι. Μάλιστα, ο Γάλλος ευρωβουλευτής κατηγόρησε τις αρχές των Τιράνων ότι έχουν δεσμούς με ριζοσπαστικά στοιχεία στο Κοσσυφοπέδιο. Και ότι βοήθησαν τις τουρκικές υπηρεσίες να απαγάγουν 15 δασκάλους προσκείμενους στον εξόριστο ιεροκήρυκα Φετιουλάχ Γκιουλέν.<br /><br />«Η Αλβανία, φυσικά, μπορεί να έχει τις καλύτερες σχέσεις στον κόσμο με την Τουρκία, αν το θέλει. Δεν πιστεύουμε όμως ότι αυτό είναι συμβατό με την ευρωπαϊκή πολιτική. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς – η Αλβανία δεν πρέπει να είναι στην Ευρώπη», κατέληξε ο Μαριάνι. Ο Γερμανός σύμμαχός του, Μπερνχαρντ Τσιμνιοκ, προέτρεψε την ΕΕ όχι μόνο να αναστείλει τις συνομιλίες με την Αλβανία, αλλά και να αναστείλει τη χρηματοδότηση προενταξιακών προγραμμάτων. «Οι μουσουλμάνοι σε αυτήν τη χώρα εργάζονται για μια νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία.<br />Δεν πιστεύω ότι η Αλβανία είναι μέρος των ευρωπαϊκών μας αξιών. «Ο καθένας πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσει ότι θα μας φέρει απλά ανεπιθύμητα και μεγάλα προβλήματα », είπε.<br /><a href="https://www.himara.gr/epikairotita/9806-narkotika-sxeseis-me-tourkia-empodia-evropaikis-porias-alvanias"><b>Himara.gr</b></a><br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αλβανία: Τουρκία & ναρκωτικά τα μεγάλα εμπόδια για την ευρωπαϊκή πορεία

Ellada simera 0 16:27

Η καλλιέργεια της κάνναβης και οι στενές σχέσεις με την Τουρκία είναι δύο από τα κύρια προβλήματα για την ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ, γράφει ο Μόμχιλ Ιντζόβ από τις Βρυξέλλες για τη βουλγαρική “Club… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά : Ποια τα πιθανά χτυπήματα της Τουρκίας - Οι σκέψεις της Ελλάδας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrxJQLAsi_VUPkedwhb0LK4qIRw7jskFl6KLlLau7cbAKbMdkN1G5wAUTd2d2esdCyH9-btnEoCGXEodxnl2R7f-PhPkuXUf676yvRzortYfOsEzK66fxFj_cQnW28l1iOZPjZVqMQzf4/s1600/ypex_ellada_tourkia_flags.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="568" data-original-width="1000" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrxJQLAsi_VUPkedwhb0LK4qIRw7jskFl6KLlLau7cbAKbMdkN1G5wAUTd2d2esdCyH9-btnEoCGXEodxnl2R7f-PhPkuXUf676yvRzortYfOsEzK66fxFj_cQnW28l1iOZPjZVqMQzf4/s640/ypex_ellada_tourkia_flags.jpg" width="640" /></a></div> <br />Κάθε πιθανή περίπτωση πρόκλησης από την Αγκυρα, ειδικά τους προσεχείς μήνες, μελετάται ενδελεχώς από το «Πεντάγωνο», όμως το τελευταίο διάστημα έχει μπει στο μικροσκόπιο των επιτελών, σύμφωνα με πληροφορίες, ίσως το πιο ακραίο σενάριο τουρκικής επιθετικότητας: μία ταυτόχρονη αποστολή ερευνητικών σκαφών και γεωτρύπανων σε τρεις διαφορετικές περιοχές.<br /><br />Η Τουρκία διαθέτει αυτή τη στιγμή δύο «ετοιμοπόλεμα» ερευνητικά σκάφη – τα Barbaros και Oruc Reis – και τρία γεωτρύπανα – τα Fatih, Υavuz και Κanuni. Εχει δηλαδή τη δυνατότητα, εάν το επιδιώξει, να προχωρήσει σε μία ακραία ενέργεια σε τρία διαφορετικά μέτωπα με προφανή στόχο να προκαλέσει αντιπερισπασμό και να διασπάσει τις ελληνικές δυνάμεις, οι οποίες θα κληθούν να αντιμετωπίσουν μία τέτοιας έκταση απειλή.<br /><br />Τα τρία σημεία<br /><br />Με βάση όσα έχει δηλώσει το τελευταίο διάστημα η τουρκική ηγεσία μετά το τουρκολιβικό σύμφωνο, τα πρόσφατα αιτήματα της TPAO για αδειοδότηση ερευνών αλλά και παλαιότερες απόπειρες για σεισμικές έρευνες εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας η Αγκυρα «σημαδεύει» τρία σημεία. Το πρώτο είναι η περιοχή νότια του Καστελλόριζου στα όρια της κυπριακής με την ελληνική ΑΟΖ. Η Τουρκία θεωρεί ότι το Καστελλόριζο δεν δικαιούται υφαλοκρηπίδας και τον Οκτώβριο του 2018 με παράνομη Navtex το σεισμογραφικό «Βarbaros» επιχείρησε ανεπιτυχώς να εισβάλλει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.<br /><br />Το δεύτερο σημείο είναι οι περιοχές νότια και ανατολικά της Κρήτης, της Ρόδου και της Καρπάθου – εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας πάλι – για τις οποίες ζήτησε άδεια για έρευνες υδρογονανθράκων η τουρκική εταιρεία πετρελαίων TPAO. Η τρίτη περίπτωση είναι η Τουρκία να αποστείλει ερευνητικό ή άλλο σκάφος για λογαριασμό της Λιβύης, στα νοτιοδυτικά της Κρήτης, εντός της υποτιθέμενης λιβυκής υφαλοκρηπίδας.<br /><br /><img src="https://www.cretapost.gr/wp-content/uploads/2020/06/mapnew-e1581858431333.jpeg" /><br /><br />Τα σενάρια αντίδρασης<br /><br />Η Αθήνα έδειξε και το 2018 ότι θα αντιδράσει δυναμικά και δεν θα ανεχθεί παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων και έρευνα εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Ακόμη και αν ένα τουρκικό ερευνητικό συνοδεύεται από πολεμικά πλοία το «Πεντάγωνο» έχει ετοιμάσει σενάρια αντίδρασης, ακόμη και στρατιωτικής εμπλοκής. Τι θα γίνει όμως σε περίπτωση που η Αγκυρα επιλέξει να στείλει δύο ερευνητικά ταυτόχρονα για παράδειγμα ένα στην περιοχή του Καστελλόριζου, το δεύτερο νότια της Κρήτης αλλά και ένα τρίτο σκάφος, ενδεχομένως ένα γεωτρύπανο στα νοτιοδυτικά της Κρήτης; Πώς θα αποκρουστεί αυτή η πρόκληση αν σε όλες τις περιπτώσεις τα σκάφη συνοδεύονται και από πολεμικά πλοία;<br /><br />Στο «Πεντάγωνο» δεν θεωρούν τίποτα απίθανο από πλευράς Τουρκίας. Οι επιτελείς έχουν τη βεβαιότητα ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις έχουν την ικανότητα να απαντήσουν όπως πρέπει αν η Τουρκία επιχειρήσει να μετατρέψει την αποστολή ενός ερευνητικού σκάφους σε θερμό επεισόδιο. Υπάρχει πλήθος σχεδίων για τις ενέργειες του Στόλου, την υποστήριξη από την Αεροπορία και την ενεργοποίηση άλλων μέσων.<br /><br />Η κατάσταση όμως περιπλέκεται αν η Αγκυρα επιλέξει να τραβήξει κι άλλο το σχοινί απειλώντας δηλαδή σε άλλα δύο μέτωπα. Το σενάριο αυτό αναλύεται προσεκτικά και γίνεται προετοιμασία από το ελληνικό «Πεντάγωνο». Σ’ αυτή την ακραία περίπτωση προσωπικό και μέσα θα πρέπει να φτάσουν στα όρια αντοχών και δυνατοτήτων προκειμένου να σπεύσουν για να εξουδετερώσουν ένα τριπλό τουρκικό χτύπημα, σε διαφορετικές περιοχές της Μεσογείου και της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Η παρουσία Γαλλίας και ΗΠΑ<br /><br />Σε Μαξίμου και «Πεντάγωνο» γνωρίζουν καλά ότι αν Ελλάδα και Τουρκία φτάσουν στο έσχατο σημείο μίας στρατιωτικής αντιπαράθεσης πολύ δύσκολα μία τρίτη χώρα – ακόμη και σύμμαχός μας – θα εμπλακεί. Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο η Αθήνα καταβάλλει προσπάθειες το τελευταίο διάστημα ώστε να πείσει κυρίως τους Γάλλους αλλά και τους Αμερικανούς να παγιώσουν και να ενισχύσουν τη ναυτική τους παρουσία στη Μεσόγειο προκειμένου να φρενάρουν εγκαίρως τους τουρκικούς «τσαμπουκάδες». Αυτό μπορεί να επιτευχθεί και με κοινές ασκήσεις με τις δύο χώρες και ήδη γίνονται κινήσεις σ’ αυτή την κατεύθυνση. Οι σχέσεις της χώρας μας τόσο με το Παρίσι όσο και με την Ουάσιγκτον είναι στο καλύτερο δυνατό επίπεδο και η Αθήνα και σε διπλωματικό και σε αμυντικό επίπεδο επιχειρεί να εκμεταλλευτεί αυτό το μομέντουμ.<br /><br /><a href="https://www.newshub.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ελληνοτουρκικά : Ποια τα πιθανά χτυπήματα της Τουρκίας - Οι σκέψεις της Ελλάδας

Ellada simera 0 16:21

Κάθε πιθανή περίπτωση πρόκλησης από την Αγκυρα, ειδικά τους προσεχείς μήνες, μελετάται ενδελεχώς από το «Πεντάγωνο», όμως το τελευταίο διάστημα έχει μπει στο μικροσκόπιο των επιτελών, σύμφωνα με πληρ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Έφτασε η ώρα των όπλων;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiebQhjDwvwKS7Jl4TNSDPPliACnRMZOebUZ0naPk6bJ76iiHzMo1Ju2xXG_X-rlxvQvnuhQjcWVZijBD99_qIVIzFled_hD_iaDL2Mr2qADrYqgVrtPBXyi705yERUETLkpYwo5jMy7n4/s1600/askisi-polemiko-naftiko-aigaio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="568" data-original-width="1000" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiebQhjDwvwKS7Jl4TNSDPPliACnRMZOebUZ0naPk6bJ76iiHzMo1Ju2xXG_X-rlxvQvnuhQjcWVZijBD99_qIVIzFled_hD_iaDL2Mr2qADrYqgVrtPBXyi705yERUETLkpYwo5jMy7n4/s640/askisi-polemiko-naftiko-aigaio.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του <b>Κωνσταντίνου Γριβα*</b><br />Μια από τις πιο παραγνωρισμένες παθογένειες του ελληνικού συστήματος εξουσίας είναι ο επαρχιωτισμός του. Το ότι δηλαδή λειτουργεί μέσα στο στενό πλαίσιο της γεωπολιτικής «γειτονιάς» της Ελλάδας αδιαφορώντας για το τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο. Όμως, το διεθνές σύστημα είναι ένα και ενιαίο και ότι συμβαίνει σε οποιαδήποτε γωνιά του κόσμου ασκεί επιδράσεις στο σύνολο.<br /><br />Έτσι, ο κοσμογονικός ανταγωνισμός, που βρίσκεται εδώ και μερικά χρόνια εν εξελίξει αναφορικά με τον έλεγχο των εγγύς ευρασιατικών υδάτων έχει περάσει εντελώς απαρατήρητος από τη χώρα μας. Όμως, ο ανταγωνισμός αυτός θέτει νέα δεδομένα και στο Δίκαιο της Θάλασσας που με τη σειρά τους έχουν τεράστιες δυνητικές επιδράσεις στο ελληνοτουρκικό σύστημα.<br /><br />ΤΟ ΚΙΝΕΖΙΚΟ «ΓΑΛΑΖΙΟ ΕΘΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ» ΚΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ «ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ»<br /><br />Η αρχή αυτού του ανταγωνισμού ξεκίνησε από τις αξιώσεις της Κίνας στη Νότιο Σινική Θάλασσα. Για να το πούμε με όσο το δυνατόν λιγότερα λόγια, η Κίνα αντιλαμβάνεται ολόκληρη τη Νότιο Σινική Θάλασσα ως χώρο εθνικής κυριαρχίας, ως προέκταση του εδάφους της προς τη θάλασσα. Χαρακτηριστικά, σε μια από τις πιο πρόσφατες από τις πολυπληθείς μελέτες που εκδίδονται στις ΗΠΑ αναφορικά με τον ανταγωνισμό Ηνωμένων Πολιτειών – Κίνας, υπό τον τίτλο CHINA’S VISION OF VICTORY, του Jonathan D. T. Ward, το δεύτερο μέρος του βιβλίου αναφέρεται στο «Γαλάζιο Εθνικό Έδαφος» (Blue National Soil) της Κίνας, δηλαδή τη Νότιο Σινική Θάλασσα. Ο συσχετισμός με τη «Γαλάζια Πατρίδα» της Τουρκίας είναι εμφανής. <div> <br /></div> <div> Και ας μην βιαστεί κανείς να πει ότι αυτή είναι μια κινεζική ιδιαιτερότητα. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τη Ρωσία στον Αρκτικό. Συγκεκριμένα, η διαφαινόμενη τήξη των αρκτικών πάγων στερεί από τη Ρωσία το «Μεγάλο Παγωμένο Τείχος» που εξασφάλιζε την από Βορρά προστασία της. Έτσι, για τους Ρώσους η απόλυτη κυριαρχία στον Αρκτικό είναι μονόδρομος. Με άλλα λόγια, είναι απλά αδιανόητο για τη Ρωσία να βρίσκονται αμερικανικά αντιτορπιλικά στα 13 ναυτικά μίλια έξω από τις σιβηριανές ακτές. Έτσι λοιπόν και ο Αρκτικός αντιμετωπίζεται από τη Ρωσία ως «Γαλάζια Πατρίδα». Δηλαδή, ως χώρος πλήρους εθνικής κυριαρχίας, πολύ περισσότερο από ότι προβλέπει το γράμμα του ισχύοντος Δικαίου της Θάλασσας για τα χωρικά ύδατα και δραματικά περισσότερο από ότι προβλέπει για την ΑΟΖ. Παρόμοιες απόψεις φαίνεται να έχει και η Βραζιλία και η Ινδία αλλά και οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες διαχρονικά αντιμετωπίζουν μια τεράστια θαλάσσια έκταση, εύρους τουλάχιστον χιλίων χλμ ένθεν και ένθεν των ακτών τους στον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό, ως χώρο όπου μπορούν να πράξουν ότι απαιτείται για να εξασφαλίζουν την ασφάλεια της χώρας, αδιαφορώντας για τους περιορισμούς του διεθνούς δικαίου.<br /><br />Με άλλα λόγια, έχει ξεκινήσει ήδη μια παγκόσμια διαδικασία που τείνει να μετατρέψει την ΑΟΖ, ιδιαίτερα δε στις κλειστές θάλασσες, σε χώρο σχεδόν πλήρους εθνικής κυριαρχίας, περίπου ισότιμο με τη στεριά.<br /><br />Αυτή η νέα διεθνοπολιτική πραγματικότητα ήταν αναπόφευκτο να επηρεάσει και το ελληνοτουρκικό σύστημα. Η ορολογία της «Γαλάζιας Πατρίδας» που χρησιμοποιεί η Τουρκία είναι επιδεικτικά ξεκάθαρη για το πώς αντιλαμβάνεται η Άγκυρα το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ «ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΕΙ» ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ<br /><br />Ένα βασικό «επιχείρημα» της Άγκυρας για να στηρίξει επικοινωνιακά την αξίωσή της να κυριαρχήσει σε μεγάλο κομμάτι του Αιγαίου είναι ότι έχει πολύ μεγάλη ακτογραμμή και συνακόλουθα «δεν είναι δυνατόν να είναι εγκλωβισμένη» μέσα στα ελληνικά νησιά. Η άποψη αυτή, η οποία δυστυχώς βρίσκει και πολλά πρόθυμα ώτα εν Ελλάδι, ακόμη και σήμερα, αντιμετωπίζει τη νησιωτική Ελλάδα ως υποδεέστερη της τουρκικής ηπειρωτικής ακτής. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται στο Δίκαιο της Θάλασσας και είναι μια εντελώς αυθαίρετη ανάγνωση. Ωστόσο, μέχρι πρότινος έβρισκε κάποιο πάτημα στη σχετικώς ασαφή διατύπωση της παραγράφου 3 του άρθρου 121 της Συνθήκης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) του 1982 αναφορικά με το τι θεωρείτο «βράχος» και τι «νησί». Έτσι, πολλές χώρες τοποθετούσαν φρουρές ή επιστημονικούς σταθμούς σε βραχονησίδες ώστε να καλύπτουν το κριτήριο των «μόνιμων κατοίκων» ή έκαναν μικροσκοπικές καλλιέργειες ή τοποθετούσαν μερικά ζώα ώστε να καλύπτεται το κριτήριο της «οικονομικής δραστηριότητας».<br /><br />Όμως, με την απόφαση του Μόνιμου διεθνούς Δικαστηρίου Διαιτησίας (Permanent Court of Arbitration / PCA)** της 12ης Ιουλίου 2016, μετά από προσφυγή των Φιλιππίνων κατά της Κίνας, τα πράγματα άλλαξαν. Με την απόφασή του αυτή το Δικαστήριο ορίζει με πολύ περισσότερη σαφήνεια το τι θεωρείται νησί από νομικής άποψης (juridical island) και το διαχωρίζει από το βράχο. Βασικό κριτήριο πλέον είναι η ιστορική συνέχεια ύπαρξης ανθρώπινων κοινοτήτων στο νησί. Και το κριτήριο αυτό το καλύπτουν ξεκάθαρα τα ελληνικά νησιά, συμπεριλαμβανομένου του Καστελόριζου.<br /><br />Η απόφαση αυτή, δηλαδή, ναι μεν καθιστά πιο δύσκολο να αναγνωριστεί ένα νησί ως τέτοιο από νομικής άποψης, από τη στιγμή όμως που το επιτυγχάνει τότε τα δικαιώματά του παγιώνονται και δεν διαφέρουν από αυτά της ηπειρωτικής χώρας. Η απόφαση αυτή, με άλλα λόγια, από νομικής άποψης, μετατρέπει το Αιγαίο σε ελληνική λίμνη, είτε αρέσει στην Τουρκία είτε όχι.<br /><br />Αυτό, φυσικά, το γνωρίζει η Άγκυρα και για αυτό ακολουθεί την κινεζική συνταγή της ακραίας επιθετικότητας επιδιώκοντας δια του μαξιμαλισμού των απαιτήσεών της να επιτύχει μια «συμβιβαστική» λύση, δηλαδή να κάνει την Ελλάδα να αποδεχθεί τον ακρωτηριασμό της.<br />Γιατί περί ακρωτηριασμού μιλάμε όταν μιλάμε για συμβιβασμό. Και αυτό γιατί, πολύ απλά, μετά την απόφαση της 12ης Ιουλίου 2016, δικαιώματα των νησιών «πακτώνονται» τόσο πολύ που δεν σου έχεις πλέον την «πολυτέλεια» να τα θεωρήσεις μειωμένα έναντι της ηπειρωτικής ακτής του επιθετικού γείτονα.<br /><br />Αν το κάνεις, τότε, εμμέσως πλην σαφώς, επιτρέπεις την αμφισβήτηση της κυριαρχίας σου επί της νήσου αυτής καθαυτής. Δηλαδή επί του εδάφους.<br /><br />Εν κατακλείδι, λοιπόν, η Ελλάδα οφείλει να επανατοποθετήσει τον εαυτό της στο διεθνές σύστημα και να εναρμονίσει τη γεωπολιτική της λειτουργία και υπόσταση με τις σύγχρονες εξελίξεις.<br /><br />Αναλυτικότερα, η διεθνής τάση για άτυπη μετατροπή της ΑΟΖ σε χώρο εθνικής κυριαρχίας αυτομάτως τοποθετεί την Τουρκία και την Ελλάδα σε μια γεωπολιτική δυσαρμονία, πρωτοφανή στην ιστορία των δύο χωρών. Με βάση τη δυναμική του «γαλάζιου εθνικού εδάφους» που διαμορφώνεται διεθνώς, αν η Τουρκία επιτύχει να μην έχουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα τα ελληνικά νησιά ή επιβάλει στην Ελλάδα να μην ασκεί αυτά τα κυριαρχικά της δικαιώματα, τότε προκύπτει σοβαρό πρόβλημα εθνικής κυριαρχίας. Συγκεκριμένα, σε παρόμοια περίπτωση, τα ελληνικά νησιά (συμπεριλαμβανομένων της Κρήτης και της Εύβοιας) στην καλύτερη περίπτωση μετατρέπονται σε χώρο ασαφούς κυριαρχίας, «ιμιοποιούνται» κατά κάποιον τρόπο και όλο το Αιγαίο μεταβάλεται σε μια «υπεργκρίζα» ζώνη και στη χειρότερη ενσωματώνονται μέσα σε τουρκικό θαλάσσιο «έδαφος». Εν τη πράξει, από τη στιγμή που δεν θα έχουν κυριαρχικά δικαιώματα, θα θεωρούνται προεκτάσεις του «περιβάλλοντος κράτους», δηλαδή της Τουρκίας, με ότι αυτό σημαίνει και για την εθνική κυριαρχία επί του εδάφους αυτών.<br /><br />Με άλλα λόγια, η νέα διεθνής πραγματικότητα στις κλειστές θάλασσες του πλανήτη τείνει να ενοποιήσει τη στεριά με τη θάλασσα σε μια ενιαία και αδιαίρετη ενότητα με αποτέλεσμα αν χαθεί ή αν «γκριζαριστεί» το θαλάσσιο κομμάτι αυτής της ενότητας να χάνεται ή έστω να «γκριζάρεται» και το χερσαίο. <br /><br />Εν παραλλήλω, το Δίκαιο της Θάλασσας στερεί πλέον τα τελευταία επιχειρήματα όσων θεωρούσαν ότι η ηπειρωτική ακτή έχει κάποιας μορφής υπεροχή έναντι των νησιών. <br /><br />Συνακόλουθα, η πολιτική της μη άσκησης των θαλάσσιων κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, χάριν υποτίθεται μετριοπάθειας, όπως είναι η μη ανακήρυξη ΑΟΖ και η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, καθίσταται πλέον εγκληματικά επικίνδυνη. Από τη στιγμή που οι εγγύς θάλασσες τείνουν να μετατραπούν σε προέκταση της στεριάς, αν δεν τις αντιμετωπίζεις ως τέτοιες, τότε ατύπως περνάς το μήνυμα ότι ούτε οι στεριές είναι δικές σου. Και αν δεν είναι δικές σου είναι κάποιου άλλου. <br /><br />Άρα, έχουμε φτάσει στο σημείο που δεν μπορούμε πλέον να υποχωρήσουμε. Δεν υπάρχουν περιθώρια «συμβιβασμών», ούτε «ψύχραιμης» αντίδρασης, που να περιορίζεται σε διπλωματικές ενέργειες και διαμαρτυρίες. Γιατί το διακύβευμα δεν είναι απλώς κάποια κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας ή για το ποιος «θα βγάλει τα πετρέλαια». Η Ελλάδα αυτή την στιγμή παλεύει για τη ζωή της. Αν δεν αντιδράσει ενόπλως στην όποια απόπειρα της Τουρκίας να αμφισβητήσει την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα της τότε θα κινδυνεύσει να απολέσει εν συνόλω την κρατική της υπόσταση στο διεθνές σύστημα. Ούτε ο όρος φινλανδοποίηση ούτε ο χαρακτηρισμός προτεκτοράτο εκφράζουν επαρκώς την πτώση και την απαξίωση που θα προκύψει σε αυτήν την περίπτωση. Το γιατί και το πώς φθάσαμε σε αυτήν την κατάσταση είναι μια άλλη υπόθεση και κάποια στιγμή θα πρέπει να αναζητηθούν οι ευθύνες που βαρύνουν το σύστημα εξουσίας εδώ και δεκαετίες. Όμως, το γεγονός παραμένει ότι αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε στο παρά ένα. Η τελευταία κόκκινη γραμμή είναι έτοιμη να παραβιαστεί. Και αν το αποδεχθούμε, άμεσα ή έμμεσα, είτε δια της αδράνειας είτε δια της «ψύχραιμης αντίδρασης», τότε η χώρα μας θα χάσει το δικαίωμα να υπάρχει ως κανονική χώρα. Τόσο απλά. <br /><br /><b><i>*Ο Κωνσταντίνος Γρίβας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Γεωπολιτικής στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Διδάσκει επίσης Γεωγραφία της Ασφάλειας στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.</i></b><br /><br /><a href="https://www.newshub.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div> <br /></div> </div>

Έφτασε η ώρα των όπλων;

Ellada simera 0 16:18

Του Κωνσταντίνου Γριβα*Μια από τις πιο παραγνωρισμένες παθογένειες του ελληνικού συστήματος εξουσίας είναι ο επαρχιωτισμός του. Το ότι δηλαδή λειτουργεί μέσα στο στενό πλαίσιο της γεωπολιτικής «γειτο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια