Οι Τούρκοι τρόμαξαν από τις εικόνες στο Αφγανιστάν: Υποχώρηση υπό τον φόβο τραγωδίας

<a href="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2020/10/taliban-afganistan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="510" data-original-width="800" height="408" src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2020/10/taliban-afganistan.jpg" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">"ΟΧΙ" νέες δυνάμεις - ΗΠΑ: "Σε 6 μήνες η Καμπούλ θα πέσει"  Σχέδια έκτακτης ανάγκης εκπονούν οι ΗΠΑ</span></h3> <b>Βασίλης Καπούλας</b><br />Οπισθοχώρηση σήμανε ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας μετά τις απειλές των Ταλιμπάν και την ραγδαία κατάρρευση των κυβερνητικών δυνάμεων του Αφγανιστάν.<br /><br />Η Άγκυρα δεν επιθυμεί πλέον να στείλει στρατιώτες στο Αφγανιστάν και αναζητά συμμαχίες ώστε να διατηρηθεί η τουρκική παρουσία στο αεροδρόμιο της Καμπούλ.<br /><br />Όμως οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι κυβερνητικές δυνάμεις του Αφγανιστάν θα καταρρεύσουν πλήρως σε 3-6 μήνες από την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων ενώ η πρωτεύουσα Καμπούλ θα αντέξει 6-12 μήνες πριν πέσει στα χέρια των Ταλιμπάν.<br /><br />Μάλιστα αξιωματούχοι των ΗΠΑ εκπονούν ήδη σχέδια έκτακτης ανάγκης για επιχειρήσεις εκκένωσης του προσωπικού.<br /><br /><div>Χ. Ακάρ: Δεν στέλνουμε δυνάμεις στο Αφγανιστάν<br /><br />Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ, προσερχόμενος στην τουρκική βουλή δήλωσε ότι «προς το παρόν, δεν τίθεται θέμα αποστολής στρατιωτών μας στο Αφγανιστάν. Εδώ και 6 χρόνια έχουμε εξάλλου παρουσία στο Αφγανιστάν.<br /><br />Στόχος μας είναι να συμβάλουμε στην ασφάλεια των Αφγανών αδελφών μας. Αύριο θα έχουμε μια συνάντηση με τους Αμερικανούς.<br /><br />Όταν ολοκληρωθούν οι συνομιλίες, θα ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα και το σχέδιο θα υλοποιηθεί. Το αεροδρόμιο της Καμπούλ είναι σημαντικό για εμάς, συνεχίζουμε να εξετάζουμε εάν θα διατηρήσουμε την παρουσία μας εκεί ή όχι.<br />Όλα είναι για την ασφάλεια και την ευημερία των Αφγανών αδελφών μας».<br /><br />HΠΑ: “Σε έξι μήνες θα καταρρεύσουν οι κυβερνητικές δυνάμεις”<br /><br />Η αμερικανική κοινότητα τωn Υπηρεσιών Πληροφοριών κατέληξε την περασμένη εβδομάδα στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση του Αφγανιστάν θα μπορούσε να καταρρεύσει μόλις έξι μήνες μετά την ολοκλήρωση της αμερικανικής στρατιωτικής αποχώρησης από τη χώρα, σύμφωνα με αξιωματούχους που γνωρίζουν τη νέα αξιολόγηση.<br /><br />Οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών αναθεώρησαν μάλιστα τις προηγουμένως πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις τους καθώς οι Ταλιμπάν πέρασαν μέσω του βόρειου Αφγανιστάν την περασμένη εβδομάδα, καταλαμβάνοντας δεκάδες περιοχές και περίχωρα γύρω από μεγάλες πόλεις.<br /><br />Οι αφγανικές κυβερνητικές δυνάμεις ασφαλείας παραδόθηκαν, συχνά χωρίς καν μάχη, αφήνοντας όλο τον αμερικανικό εξοπλισμό όπως Humvees στους Ταλιμπάν!<br /><br />Η νέα αξιολόγηση της κοινότητας πληροφοριών των ΗΠΑ, η οποία δεν είχε αποκαλυφθεί στο μέχρι τώρα, ευθυγραμμίστηκε πιο στενά με την ανάλυση που είχε δημιουργηθεί από τον στρατό των ΗΠΑ. Ο αμερικανικός στρατός έχει ήδη αποσύρει περισσότερες από τις μισές του δυνάμεις που βρίσκονταν στην χώρα μαζί με τον εξοπλισμό τους. Οι υπόλοιπες δυνάμεις πρόκειται να αποσυρθούν έως τις 11 Σεπτεμβρίου.<br /><br />Την Τετάρτη, οι Ταλιμπάν μάχονταν με κυβερνητικά στρατεύματα μέσα στη βόρεια πόλη Κουντούζ, αφού κατέλαβαν πρώτα την κύρια συνοριακή διέλευση με το Τατζικιστάν φτάνοντας στα περίχωρα κόμβου του βόρειου Αφγανιστάν, Mazar-e-Sharif.</div><div><br />Τραγική η κατάσταση των κυβερνητικών δυνάμεων<br /><br />Η κατάσταση ασφαλείας είναι τόσο τραγική που τοπικοί άρχοντες των διαφόρων φυλών και κυβερνητικές δυνάμεις διαπραγματεύονται τις συμφωνίες παράδοσης με τους Ταλιμπάν! Οι κυβερνητικές δυνάμεις- που δηλώνουν και απλήρωτες- παρατούν τον αμερικανικό τους εξοπλισμό όπως πυροβολικό, τεθωρακισμένα, όλμους σε αντάλλαγμα για “ασφαλές πέρασμα” από τους Ταλιμπάν.<br /><br />Οι εμπειρογνώμονες των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ πιστεύουν πως η κυβέρνηση του Προέδρου Ashraf Ghani, ο οποίος πρόκειται να συναντηθεί με τον Πρόεδρο Biden στην Ουάσιγκτον την Παρασκευή για να συζητήσει τη συνεχιζόμενη αμερικανική υποστήριξη για το Αφγανιστάν, θα μπορούσε να επιβιώσει το πολύ δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωση της απόσυρσης των ΗΠΑ.<br /><br />Αυτό είναι περίπου το ίδιο διάστημα που πέρασε μεταξύ της απόσυρσης των ΗΠΑ από το Βιετνάμ και της πτώσης της Σαϊγκόν τον Απρίλιο του 1975.</div><div><br />Η πρωτεύουσα θα αντέξει 6-12 μήνες<br /><br />Η τελευταία άποψη των αναλυτών πληροφοριών και των ανώτερων στρατιωτικών αξιωματούχων των ΗΠΑ, είναι ότι η κυβέρνηση του Αφγανιστάν και η πρωτεύουσά της, η Καμπούλ, θα μπορούσαν να αντέξουν μεταξύ έξι και 12 μήνες το πολύ μετά την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων, σύμφωνα με αξιωματούχους.<br /><br />Ορισμένοι άλλοι δυτικοί αξιωματούχοι πιστεύουν ότι η κατάρρευση της κυβέρνησης του Αφγανιστάν θα λάβει χώρα μόλις τρεις μήνες από την ολοκλήρωση της απόσυρσης των ΗΠΑ. <br /><br />Η νέα εκτίμηση των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ δείχνει πως πρέπει να προετοιμαστούν σχέδια έκτακτης ανάγκης για πιθανές επιχειρήσεις εκκένωσης του προσωπικού των ΗΠΑ σε περίπτωση που η ασφάλεια τους στην πρωτεύουσα του Αφγανιστάν επιδεινωθεί γρήγορα.</div><div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Οι Τούρκοι τρόμαξαν από τις εικόνες στο Αφγανιστάν: Υποχώρηση υπό τον φόβο τραγωδίας

"ΟΧΙ" νέες δυνάμεις - ΗΠΑ: "Σε 6 μήνες η Καμπούλ θα πέσει"  Σχέδια έκτακτης ανάγκης εκπονούν οι ΗΠΑ   Βασίλης Καπούλας Ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ραγδαίες εξελίξεις: Eπιστολή LOR για τις φρεγάτες “M” (Karel Doorman) των Ολλανδών!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.seaforces.org/marint/Netherlands-Navy/Frigate/F-827-HNLMS-Karel-Doorman-Dateien/image017.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="575" data-original-width="756" height="487" src="https://www.seaforces.org/marint/Netherlands-Navy/Frigate/F-827-HNLMS-Karel-Doorman-Dateien/image017.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Γερό μπάσιμο Βρετανών για τις Arrowhead 140. Η διακρατική συμφωνία «όπλο» για Άγγλους και Αμερικανούς</span></h3>Στη δυνατότητα για διακρατική συμφωνία και όχι για συμφωνία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας με κάποια εταιρεία αναφέρθηκε κατά την παρουσίαση της πρότασης των Άγγλων για τις νέες φρεγάτες του Στόλου ανώτατο στέλεχος της Babcock από το λιμάνι του Πειραιά.<br /><br />Πάνω από την αναβαθμισμένη φρεγάτα HMS Kent ο διευθύνων σύμβουλος της Βρετανικής εταιρείας τόνισε ότι η πρόταση είναι η μοναδική Ευρωπαϊκή η οποία μπορεί να υλοποιηθεί με απευθείας διακρατική συμφωνία, σύμφωνα με άρθρο του Κ.Σαρικά από το newpost.gr<br /><br />Και αυτό γιατί το Ηνωμένο Βασίλειο δεν αποτελεί μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατά συνέπεια υπάρχει αυτή η δυνατότητα σε αντίθεση με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές προτάσεις οι οποίες προέρχονται από κράτη μέλη της ΕΕ και κατά συνέπεια η σχετική νομοθεσία δεν το επιτρέπει.<br /><br />Ανάλογη φυσικά δυνατότητα έχουν και οι Αμερικανοί της Lockheed Martin με την προτεινόμενη φρεγάτα MMSC. Η απάντηση άλλωστε που αναμένει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και Πολεμικό Ναυτικό έπειτα από την LOR προς τις ΗΠΑ κρίνεται καθοριστική για την τελική απόφαση αφού μια ισχυρή ενδιάμεση λύση από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα.<br /><br />Με τις πληροφορίες πάντως να δείχνουν ότι πιθανότητες φαίνεται να υπάρχουν μόνο για τα καταδρομικά Ticonderoga χωρίς όμως και αυτό το ενδεχόμενο να θεωρείται βέβαιο. Με δεδομένη μάλιστα την απόφαση του US NAVY να κρατήσει την οροφή του Αμερικανικού στόλου στις 600 Μονάδες.<br /><br />Αν πάντως οι Αμερικανοί αποφασίσουν να προχωρήσουν σε αποδέσμευση Ticonderoga προς το Πολεμικό Ναυτικό της Ελλάδας αυτό θα αφορά πλοία μεγάλης ηλικίας τα οποία θα βρίσκονται λίγο πριν από την απόσυρση.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση πάντως το ΠΝ επειδή πρόκειται για πανίσχυρες Μονάδες οι οποίες αν αποκτηθούν αλλάζουν τις ισορροπίες στο Αιγαίο είναι υποχρεωμένο να εξετάσει σοβαρά μια τέτοια πρόταση και φυσικά να προχωρήσει σε αυτοψία στα υπό παραχώρηση πλοία.<br /><br />Όπως άλλωστε έχει κάνει έως τώρα για τα πλοία ενδιάμεσης λύσης τα οποία έχουν προταθεί με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τις Ολλανδικές φρεγάτες ‘’Μ’’ οι οποίες βρίσκονται και στην κορυφή των προτιμήσεων για τους επιτελείς του Στόλου.<br /><br />Ήδη σύμφωνα με πληροφορίες το Πολεμικό Ναυτικό έχει εκφράσει εγγράφως το ενδιαφέρον του για τις μεταχειρισμένες Ολλανδικές φρεγάτες με αποστολή LOR. Και μάλιστα ενδιαφέρεται άμεσα για την απόκτησή τους άσχετα με τη συμφωνία για τα καινούργια πλοία.<br /><br />Στην επιστολή το Πολεμικό Ναυτικό ζητά να μάθει τους χρόνους παράδοσης, το κόστος κάθε πλοίου. Aλλά πρώτα απ’ όλα εκείνο που «καίει» είναι, το πότε μπορούν ν’ αποδεσμευτούν στην Ελλάδα!<br /><br />Οι Βρετανοί πάντως σύμφωνα με πληροφορίες ενδέχεται υπό προϋποθέσεις το ένα από τα δύο μεταχειρισμένα πλοία κλάσης Type23 τα οποία προσφέρουν στο ‘’πακέτο’’ τους προς το Πολεμικό Ναυτικό να είναι τελικά η φρεγάτα HMS Kent η οποία και παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια του ελλιμενισμού της στον Πειραιά.<br /><br />Με την υψηλού συμβολισμού παρουσία της Βρετανίδας πρέσβη Kate Smith. Οι Άγγλοι επανέλαβαν την διάθεση συνεργασίας με τα Ελληνικά ναυπηγεία και τόνισαν ότι αν κλείσει η συμφωνία για τις Arrowhead 140 το πρώτο πλοίο θα παραδοθεί στο Πολεμικό Ναυτικό το 2025. Ενώ στάθηκαν στη δυνατότητα διαμόρφωσης του πλοίου που προτείνουν στις απαιτήσεις του Ελληνικού Στόλου με επιπλέον οπλισμό στη λογική της σπονδυλωτής αρχιτεκτονικής.<br /><br />Η Αθήνα πάντως έχει αποφασίσει να εντείνει την πίεση προς τους ‘’μνηστήρες’’. Σε αυτή την κατεύθυνση αναμένεται να ζητηθεί από τους Αμερικανούς να επισπεύσουν την απάντηση τους, την LOA δηλαδή που περιμένει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας για την τελική τους πρόταση και την ενδιάμεση λύση που προσφέρουν.<div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ραγδαίες εξελίξεις: Eπιστολή LOR για τις φρεγάτες “M” (Karel Doorman) των Ολλανδών!

 Γερό μπάσιμο Βρετανών για τις Arrowhead 140. Η διακρατική συμφωνία «όπλο» για Άγγλους και Αμερικανούς Στη δυνατότητα για διακρατική συμφωνί...

Διαβάστε την συνέχεια

Σ. Καραβίδας: Ενώ εμείς εμμένουμε στη "στρατηγική ηρεμία" η Τουρκία εγγράφει υποθήκες.

<center><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/Av9pjt_DXl8" title="YouTube video player" width="680"></iframe></center><div><br /></div><a href="https://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Σ. Καραβίδας: Ενώ εμείς εμμένουμε στη "στρατηγική ηρεμία" η Τουρκία εγγράφει υποθήκες.

πηγή Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Διαβάστε την συνέχεια

Μέρκελ, το σημαντικότερο στήριγμα του Ερντογάν

<a href="https://www.dw.com/el/%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%BB-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD/a-58026940#"><img src="https://static.dw.com/image/52135365_303.jpg" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Die Welt για τις προσπάθειες Μέρκελ ανανέωσης της Προσφυγικής Συμφωνίας και επέκτασης της τελωνειακής ένωσης. Εξάρτηση ΕΕ από Ερντογάν βλέπει η Handelsblatt.</span></h3><div><b>Στέφανος Γεωργακόπουλος</b></div>Όλα δείχνουν ότι η Τουρκία θα βγει κερδισμένη και με το παραπάνω από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Ο πρόεδρος Ερντογάν διασφαλίζει επιπλέον 3,5 δις ευρώ μέχρι το 2024 στο πλαίσιο μιας ανανεωμένης Προσφυγικής Συμφωνίας, αλλά και την προοπτική επέκτασης της τελωνειακής ένωσης.<br /><br />Η Die Welt γράφει με τίτλο «Το τελευταίο deal του Ερντογάν με τη Μέρκελ»: «Τις τελευταίες μέρες η καγκελάριος και η πρόεδρος της Κομισιόν έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για τον τούρκο πρόεδρο. Ο Άνγκελα Μέρκελ υποδέχθηκε ακόμα και τον γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν στο Βερολίνο για να του αποσπάσει ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσό για την Τουρκία ενόψει της ανανέωσης της Προσφυγικής Συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας. Παράλληλα όμως η καγκελάριος ήθελε να πείσει τον γάλλο πρόεδρο να μην επιβαρύνει με πολλούς όρους και αγενείς διατυπώσεις το κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου. Εκτός από τη Γαλλία, είναι κυρίως η Ελλάδα, η Κύπρος, η Αυστρία και το Βέλγιο που είναι ιδιαίτερα επικριτικές έναντι της Άγκυρας, όσον αφορά την βίαιη καταπίεση μειονοτήτων και αντιπολιτευόμενων φωνών, αλλά και την τουρκική πολιτική αποσταθεροποίησης σε σειρά διεθνών διενέξεων.<br /><br />Η Άνγκελα Μέρκελ έχει ωστόσο διαφορετική άποψη. Είναι το σημαντικότερο στήριγμα του Ερντογάν στη Δύση. Βλέπει κυρίως τα γερμανικά συμφέρονται στην οικονομική συνεργασία με την Τουρκία, αλλά και τον αμφιλεγόμενο ρόλο της Άγκυρας ως διαχειριστή προσφυγικών ροών. Ο Ταγίπ Ερντογάν γνωρίζει πόσο σημαντικός είναι για τη Δύση. Ακόμα και στο Αφγανιστάν. Γι αυτό και ασκεί πλέον πιέσεις. Ο τούρκος πρόεδρος ξέρει ότι όταν το Σεπτέμβριο η Άνγκελα Μέρκελ αποχωρήσει από την πολιτική θα του είναι πολύ πιο δύσκολο να πετύχει σημαντικούς για εκείνον στόχους, όπως η εμβάθυνση της τελωνειακής ένωσης και η άρση της βίζας.<br /><br />Η Μέρκελ προσέκρουσε σε αντίσταση των Μακρόν, Μητσοτάκη και Κουρτς<br /><br />Η καγκελάριος κατάφερε στο κείμενο συμπερασμάτων να αναφερθεί πως ‘λαμβάνεται υπόψη ότι θα ξεκινήσουν διεργασίες για τον εκσυγχρονισμό της τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας‘. Σε αυτό το σημείο η Άγκελα Μέρκελ προτιμούσε βέβαια μια πιο φιλική διατύπωση, αλλά δεν μπόρεσε να την επιβάλλει. Ήταν ανέφικτο με τον γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, τον έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον αυστριακό καγκελάριο Σεμπάστιαν Κουρτς.<br /><br />Οι ευρωπαϊκές αγκάλες είναι ανοιχτές σε περίπτωση που η Άγκυρα πληροί ορισμένες προϋποθέσεις. Στο κείμενο συμπερασμάτων σημειώνεται ότι οι 27 προτίθενται ‘να έρθουν σε επαφή με την Τουρκία για την εμβάθυνση της συνεργασίας σε μια σειρά από τομείς, όπου υπάρχει κοινό συμφέρον‘. Η Άνγκελα Μέκρελ ωστόσο δεν θα έχει πια λόγο και ρόλο όταν έρθει η στιγμή να αποφασιστεί ποιες θα είναι αυτές οι προϋποθέσεις».<br /><br />«Βασικό μέλημα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ είναι να μείνει ικανοποιημένος ο τούρκος πρόεδρος», παρατηρεί η Handelsblatt σε άρθρο με τίτλο «Η Ευρώπη ενισχύει τον Ερντογάν». Γράφει η οικονομική εφημερίδα: «Την ώρα που η Άγκυρα προωθεί τα οικονομικά της συμφέροντα στην ανατολική Μεσόγειο με τη βοήθεια των ενόπλων δυνάμεων, αποχωρεί από την ευρωπαϊκή συνθήκη προστασίας γυναικών και αδιαφορεί για δεσμευτικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, οι Βρυξέλλες επινόησαν για την Τουρκία τον όρο ‘θετική ατζέντα‘.<br /><br />Τίποτα ωστόσο σε αυτή δεν είναι θετικό. Η στάση της ΕΕ είναι πολύ περισσότερο έκφραση της ολοένα και μεγαλύτερης εξάρτησης των Ευρωπαίων από την Άγκυρα. Και τώρα ο πρόεδρος Ερντογάν την αξιοποιεί: είτε απομακρυνόμενος από αξίες της Δύσης είτε με την επιθετική εξωτερική πολιτική έναντι γειτονικών χωρών. Όσο περνά ο χρόνος, τόσο πιο απρόβλεπτος γίνεται.<br /><br />Η Γαλλία έστειλε μαχητικά, το Βερολίνο ζητούσε διάλογο<div><br /><a href="https://www.dw.com/el/%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%BB-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD/a-58026940#"><img height="360" src="https://static.dw.com/image/18830057_404.jpg" width="640" /></a><br /><br />«Ανανέωση της Προσφυγικής Συμφωνίας, όσο κι αν κοστίσει»<br /><br />Την ώρα που η Γαλλία στήριξε την Ελλάδα με μαχητικά στη διένεξη για τα θαλάσσια σύνορα, το Βερολίνο έκανε έκκληση για διάλογο. Από τη πλευρά της η ΕΕ απείλησε με κυρώσεις, οι οποίες ποτέ δεν επιβλήθηκαν. Στη Λιβύη, η οποία διαθέτει κοινά θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα και τη Μάλτα, έπρεπε πρώτα να παρέμβει η Τουρκία στον εμφύλιο για να αλλάξει το κλίμα υπέρ της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης στην Τρίπολη.<br /><br />Ως προς τη Προσφυγική Συμφωνία, η Τουρκία είναι εκείνη που ορίζει τους κανόνες. Ο έλεγχος του μεγαλύτερου μέρους των χρημάτων βρίσκεται πλέον στην Άγκυρα και όχι στις Βρυξέλλες. Θα πρέπει να θεωρηθεί δεδομένο ότι οι 27 θα εγκρίνουν την ανανέωση της Προσφυγικής Συμφωνίας, όσο κι αν κοστίσει.<br /><br />Ο δρόμος για μια ειλικρινή και συναφή πολιτική έναντι της Άγκυρας είναι δύσκολος, αλλά όχι ακατόρθωτος. Ίσως η συνεργασία θα μπορούσε να ξεκινήσει όχι από πολιτικούς, αλλά από οικονομικούς τομείς, όπως έγινε μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών. Στην περίπτωση της Τουρκίας αυτό θα σήμαινε εμβάθυνση της τελωνειακής ένωσης, όπως έχει σχεδιαστεί ούτως ή άλλως. Μια στενότερη οικονομική συνεργασία δημιουργεί προϋποθέσεις για καλλιέργεια εμπιστοσύνης, η οποία με τη σειρά της αποτελεί τη βάση μιας πραγματικής και ειλικρινούς σχέσης, που στο κάτω κάτω ωφελεί και τις δύο πλευρές».<br /><br /><a href="https://www.dw.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μέρκελ, το σημαντικότερο στήριγμα του Ερντογάν

Η Die Welt για τις προσπάθειες Μέρκελ ανανέωσης της Προσφυγικής Συμφωνίας και επέκτασης της τελωνειακής ένωσης. Εξάρτηση ΕΕ από Ερντογάν βλέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κατάντια… Η πάλαι ποτέ Υπερδύναμη ξέμεινε να απειλεί τους φτωχοδιάβολους των Βαλκανίων

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/04/09/USA_FLAG.jpg"><img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/04/09/USA_FLAG-696x464.jpg" width="640" /></a><br /><br />Του<b> Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ</b><br />Το νέο ψυχροπολεμικό δόγμα το οποίο ουσιαστικά έχουν ήδη υιοθετήσει οι ΗΠΑ, επιχειρείται να «χτιστεί» και τυπικά στο περιβάλλον των παραδοσιακών συμμαχικών δομών, και φυσικά διαπερνά πλήρως το πνεύμα από το οποίο διακατέχεται η νέα περιφερειακή στρατηγική διαχείριση την οποία δρομολογεί η Αμερικανική πολιτική ηγεσία, στην προσπάθειά της να επαναπροσδιορίσει το εύρος, την σύνθεση αλλά και την φυσιογνωμία μιας επικαιροποιημένης «φίλιας ζώνης» στην ευρύτερη γεωπολιτική σκακιέρα.<br /><br />Η υιοθέτηση αυτού του δόγματος, παρουσιάζεται ως μια κίνηση που αποπνέει δήθεν πρωταγωνιστικό δυναμισμό και την δήθεν παραδοσιακή Αμερικανική χειραφέτηση. Στην ουσία όμως, δεν είναι παρά μια ύστατη επιλογή στρατηγικής επιβίωσης στην οποία καταφεύγουν οι ΗΠΑ, στο όνομα της υποτιθέμενης δυναμικής ολικής τους επαναφοράς. Πρόκειται για μια επιλογή που ΔΕΝ είναι διόλου εύκολη στην διαχείρισή της… Που ΔΕΝ είναι διόλου ευθύγραμμη ως προς την ευκολία της αποδοχής της από τους εμπλεκόμενους συμπρωταγωνιστές… Ενώ μια κρίσιμη παράμετρος που την αφορά, είναι η νέα και εξόχως αντιφατική δυναμική που διαμορφώνεται, η οποία τροποποιεί – ενδεχομένως και δραματικά – την φυσιογνωμία και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της αποκαλούμενης «δυτικής» διάταξης ισχύος.<br /><br />Η προσαρμογή των ΗΠΑ στις απαιτήσεις αυτού του δόγματος, επιβάλει εκ των πραγμάτων και την ανάγκη για έναν καθολικό επαναπροσδιορισμό της περιφερειακής τους στρατηγικής σε ολόκληρη την Ευρασία. Πρόκειται για μια διαδικασία αμφιβόλου αποτελεσματικότητας, η οποία απαιτεί λεπτούς χειρισμούς μέσα σε ένα ιδιαίτερα ασταθές και ευμετάβλητο περιβάλλον, ενώ υπό προϋποθέσεις, μπορεί να διαμορφώσει συνθήκες ακόμη και αμετάκλητης αυτοπαγίδευσης της Αμερικανικής Εξωτερικής πολιτικής και συνακόλουθης εργαλειοποίησής της, για λογαριασμό των στρατηγικών επιδιώξεων των ισχυρών περιφερειακών της «συμμάχων».<br /><br />Στην διατύπωση αυτής της διαχειριστικής εξίσωσης, οι ΗΠΑ θα πρέπει πλέον να συνυπολογίσουν πως οι επιχειρούμενοι νέοι στρατηγικοί προσεταιρισμοί, προωθούνται σε ένα πολύπλοκο περιβάλλον, μέσα στο οποίο δεν δρουν μόνες τους και δεν διαθέτουν πλέον την πολυτέλεια να παρεμβαίνουν κατά το δοκούν, επηρεάζοντας πλήρως και στην κατεύθυνση που θα ήθελαν τις εξελίξεις. Επιδιώκουν να παρέμβουν ως μια ισχυρή (αλλά φυσικά όχι η ισχυρότερη) παράμετρος της κορυφαίας στρατηγικής σύγκρουσης, από την έκβαση της οποίας θα κριθεί η φυσιογνωμία του σύγχρονου κόσμου. Και σε αυτήν την σύγκρουση έχουν απέναντί τους, όχι μονάχα ισχυρούς και υπολογίσιμους αντιπάλους, αλλά ακόμη και σημαντικούς παραδοσιακούς συμμάχους τους οι οποίοι, όχι μόνο δεν είναι πρόθυμοι να στοιχηθούν πίσω από το Αμερικανικό αφήγημα, αλλά αντιθέτως οι ιδιαίτερες στρατηγικές τους επιδιώξεις, κινούνται σε μια κατεύθυνση εξόχως ανταγωνιστική σε σχέση με τις επιδιώξεις των Αμερικανών.<br /><br />Καλό θα είναι λοιπόν στο επίπεδο της πρώτης αξιολόγησης, να μην παρασυρθούμε – ούτε ως χώρα – από τις μεγαλοστομίες που εκπέμπονται κατά την διάρκεια αλλά και μετά από την Ευρωπαϊκή περιοδεία Μπάιντεν.<br /><br />Κατά την διάρκεια αυτής της περιοδείας, οι Αμερικανοί επιδίωξαν τρία πράγματα:<br /><br />Να θέσουν σε ένα διακριτό μεν αλλά όσο γίνεται ελεγχόμενο περιβάλλον τις σχέσεις τους με την Ρωσία, διαχειριζόμενοι έτσι καλύτερα τις δικές τους στρατηγικές και άλλες ανασφάλειες, διατηρώντας όμως παράλληλα τον συγκρουσιακό χαρακτήρα σε κρίσιμους άξονες της σύγχρονης αντιπαράθεσης με προεξάρχοντα το Ουκρανικό.<br /><br />Να κατονομάσουν τους στρατηγικούς αντιπάλους τους, σε συνάρτηση πάντα με την κυρίαρχη επιδίωξή τους η οποία σχετίζεται με την ευρύτερη ηγεμονική τους φιλοδοξία. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, τα πυρά των ΗΠΑ συγκεντρώνονται απέναντι στην δυναμικά ανερχόμενη Κίνα. Και τέλος…<br /><br />Να εκμαιεύσουν -ακόμη και να εκβιάσουν– την στοίχιση όλων πίσω από μια ατζέντα αμερικανοκεντρική, η οποία ωστόσο δεν διαθέτει σαφές και διακριτό ιδεολογικοπολιτικό στίγμα και αυτό το στοιχείο πλέον επιδρά με τρόπο αρνητικά καταλυτικό, με αποτέλεσμα να μην διασφαλίζεται η σχετική συνεκτικότητα στο όλο εγχείρημα.<br /><br />Από κει και μετά αρχίζουν τα δύσκολα για τους Αμερικανούς…<br /><br />Κρίσιμα γεωπολιτικά μεγέθη, όπως η Μ. Βρετανία, η Γερμανία και η Γαλλία, δεν δείχνουν διατεθειμένα να συστρατευτούν και να στηρίξουν στο σύνολό του το αφήγημα των ΗΠΑ. Όχι μονάχα γιατί κρίσιμες Αμερικανικές επιλογές υπονομεύουν σημαντικές πτυχές της οικονομικής και γενικότερα της εμπορικής τους ατζέντας, αλλά και διότι οι γενικότερες γεωπολιτικές τους φιλοδοξίες, σε συνάρτηση με τις νέες δυνατότητες αλλά και τις σοβαρές δυσκολίες που έχουν ανακύψει ως αποτέλεσμα των περιφερειακών ανατροπών που έχουν συντελεστεί, διαφοροποιούν σημαντικά το εύρος των προκλήσεων με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωπες, στο πλαίσιο μιας φιλόδοξης όσο και ανταγωνιστικής γεωπολιτικής πορείας, στο περιβάλλον μιας νέας Αρχιτεκτονικής ισχύος που τελεί υπό διαμόρφωση.<br /><br />Η Τουρκία στο πλαίσιο της δικής της εκτεταμένης γεωπολιτικής χειραφέτησης, «πατάει» πάνω στην ανάγκη των ΗΠΑ και διεκδικεί περιφερειακές «εργολαβίες» που όχι μόνο δεν την ενσωματώνουν στο Αμερικανικό αφήγημα, αλλά αντίθετα ενισχύουν και διευρύνουν την δυνατότητά της να κλιμακώσει το αυτοτελές περιφερειακό παιχνίδι της, στην βάση του εθνικοπολιτισμικού δίπολου, το οποίο αποτελεί μέρος της ηγεμονικής της στρατηγικής. Έτσι, η Τουρκική υπεργολαβική συμμετοχή στο Αμερικανικό αφήγημα, είναι επιλεκτική, είναι ιδιαιτέρως ασταθής, είναι προσανατολισμένη πρωτίστως στην αποτίμηση του δικού της ταμείου και προς το παρόν τουλάχιστον έχει την πολυτέλεια να «παίζει» σε περισσότερα του ενός ταμπλώ, αποσπώντας από τους πάντες οικονομικά αλλά και γεωπολιτικά ωφελήματα.<br /><br />Για όλους τους παραπάνω λόγους, η παράμετρος «Τουρκία» είναι η κατ’ εξοχήν μεταβλητή παράμετρος αυτής της Ιστορίας. Παρασύρει ΚΑΙ τις ΗΠΑ αλλά ΚΑΙ την Ευρώπη σε συγκεκριμένες αντισταθμιστικές γεωπολιτικές και οικονομικές παραχωρήσεις τις οποίες κεφαλαιοποιεί άμεσα. Πολλές από αυτές τις παραχωρήσεις, εγγράφονται στα κοστολόγια των πρόθυμων και των αφελών και φυσικά η πατρίδα μας, σε αυτήν ακριβώς την κατηγορία πολιτογραφείται. Προφανώς για την Τουρκική επιθετική Εξωτερική πολιτική, η συμμετοχή της στην Αμερικανική υπεργολαβία, είναι μια εξέλιξη που δημιουργεί καινούριες δυνατότητες και δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για καινούριες υποτελείς «συμμαχίες». Ωστόσο, η ίδια η φύση της αναθεωρητικής της πολιτικής, δημιουργεί και πρόσθετες δυσκολίες, καινούριους ανταγωνιστές, ψυλλιασμένους ανταγωνιστές, αλλά και σοβαρά πλαγιοκοπήματα στην έτσι κι αλλιώς επίπλαστη πολυεθνική συνεκτικότητά της.<br /><br />Είναι φανερό ότι η πιθανότητα της Τουρκικής γεωπολιτικής κατάρρευσης, είναι μια εξέλιξη που δεν μπορεί να αποκλειστεί και η πιθανή εκδήλωσή της, θα συμπαρασύρει στο βάραθρο την Αμερικανική στρατηγική στο σύνολό της, ενώ οι στρατηγικοί ανταγωνιστές των ΗΠΑ, φαίνεται πως είναι περισσότερο έτοιμοι να διαχειριστούν επ’ ωφελεία τους της προκλήσεις της επόμενης μέρας.<br /><br />Από την άλλη μεριά, η κατ’ εξοχήν αινιγματική παράμετρος στην νέα κατάσταση που διαμορφώνεται, είναι το Ισραήλ. Στο πλαίσιο της βεβιασμένης «απάντησης» την οποία επιχειρεί να δώσει η διοίκηση Μπάιντεν, η αντιμετώπιση του Ισραήλ υπήρξε τουλάχιστον αναντίστοιχη με αυτήν που έχουμε γνωρίσει κατά τις παρελθούσες δεκαετίες. Η Αμερικανική ρητορική, τόσο κατά την διάρκεια της σύγκρουσης των 11 ημερών, όσο και κατά την μετασυγκρουσιακή επικοινωνιακή διαχείριση, φαίνεται ότι επιλέγει να έχει ως παράλληλο αποδέκτη (εκτός από την Ισραηλινή πολιτική ηγεσία) το Ιράν – προσφάτως και την Τουρκία – και αυτό σε απλά Ελληνικά σημαίνει πως συντηρείται εκούσια η ιδέα της κλιμακούμενης στρατηγικής του υποβάθμισης στον περιφερειακό σχεδιασμό των ΗΠΑ. Η δυναμική μιας τέτοιας προοπτικής, δεν θα πρέπει να προσπερνάται αβασάνιστα υπό τον ήχο των ταρατατζούμ των «Συμφωνιών του Αβραάμ». Πρόκειται για μια εξέλιξη, που εάν επιβεβαιωθεί, θα πρέπει να προβληματίσει πολύ σοβαρά την Ελλάδα.<div><br />Όχι μονάχα γιατί θα είναι αποκαλυπτική της εμφανούς αδυναμίας των Αμερικανών (στον κόκορα των οποίων φορτώσαμε τα πάντα) να διαχειριστούν εποικοδομητικά τους ισχυρούς ανταγωνισμούς μεταξύ των γεωπολιτικά χειραφετημένων συμμάχων τους…<br />Όχι μονάχα γιατί -παράλληλα με αυτό- θα είναι επίσης αποκαλυπτική και της ευκολίας με την οποία μπορούν οι ΗΠΑ να θυσιάσουν ακόμη και μακροχρόνιες -πραγματικά στρατηγικές- συνεργασίες, σερνόμενες οι ίδιες από την θέση του αδυνάτου (ενδεχομένως και του εκβιαζόμενου) πίσω από την ψευδαίσθηση πως θα μπορούσε η Τουρκία ή το Ιράν να λειτουργήσουν ως υπομόχλιο που θα μπορούσε να ανακόψει την δρομολογημένη στρατηγική αποκαθήλωση της Αμερικής…<br /><br />Αλλά και διότι η διαφαινόμενη μεταβολή στην αντίληψη των Αμερικανών, που θα μετακυλήσει το Ισραήλ από «πρώτο βιολί» και «δεξί τους χέρι» στην περιοχή, σε χρηστικό δεκανίκι το οποίο θα μπορούσε ακόμη και να θυσιάσει ένα μέρος των προτεραιοτήτων του, προκειμένου να διασφαλιστεί η στρατηγική επιβίωση των ΗΠΑ, εγείρει άμεσα ζήτημα στρατηγικής βιωσιμότητας για το ίδιο το Εβραϊκό κράτος.<br /><br />Οι συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης, θα ανακατέψουν πολύ σοβαρά τον γεωπολιτικό τραχανά σε ολόκληρη την Ευρασία. Το Ισραήλ δεν μπορεί να συμβιβαστεί και δεν θα αποδεχτεί αδιαμαρτύρητα ευρύτερες ανατροπές του περιφερειακού status, που θα έχουν συνέπειες στην ίδια την βιωσιμότητά του.<br /><br />Και φυσικά το κρίσιμο ζήτημα που εκ των πραγμάτων θα τεθεί στην Ημερήσια Διάταξη, δεν είναι άλλο από την ανάγκη διασφάλισης μιας νέας, απολύτως επικαιροποιημένης και ευρύτερης στρατηγικής συνεργασίας, ενδεχομένως και σε ένα πολυμερές πλαίσιο, που θα το αναβαθμίζει σε κρίσιμη παράμετρο και θεματοφύλακα της νέας περιφερειακής ισορροπίας με όρους πρωταγωνιστικούς.<br /><br />Το εάν αυτή η προσπάθεια του Ισραήλ θα ευοδωθεί, είναι κάτι που δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Αυτό όμως που σίγουρα πρέπει να αναγνωρίσουμε, είναι το γεγονός πως η γεωπολιτική του σταθερότητα είναι δεδομένη, πράγμα που δεν ισχύει ΟΥΤΕ με την αναθεωρητική Τουρκία… ΟΥΤΕ με τις Μοναρχίες του Κόλπου… Και προφανώς είναι κάτι που ΔΕΝ διασφαλίζεται μετά από ενδεχόμενη πολιτική αλλαγή στην Αίγυπτο. Οι Αμερικανοί όφειλαν να το γνωρίζουν. Προφανέστατα αυτήν την παράμετρο δεν την αγνοούν ούτε οι Ρώσοι ούτε βεβαίως και οι Κινέζοι στρατηγιστές και αυτό ίσως να έχει την σημασία του.<br /><br />Η πατρίδα μας κατά την διάρκεια του κρίσιμου γεωπολιτικού χρόνου που έχει μεσολαβήσει, είχε την ευκαιρία να ισχυροποιήσει στρατηγικά την θέση της, να αποστασιοποιηθεί από τις παραδοσιακές της αυταπάτες και να επιβληθεί στα περιφερειακά δρώμενα ως μία δύναμη σοβαρή, χειραφετημένη, απρόθυμη να συμβιβαστεί με εκπτώσεις στα δικαιώματα που τις διασφαλίζει το Διεθνές Δίκαιο. Κυρίως είχε την ευκαιρία να γυρίσει οριστικά και αμετάκλητα την πλάτη στα φοβικά σύνδρομα και στην αυτοκαταστροφική λογική του εξευμενισμού, στρέφοντας σταθερά το βλέμμα της εκεί που συναντιέται η ισχύς με την αποφασιστικότητα. Δυστυχώς δεν το έκανε… Παρά τα όποια συγκυριακά τσαλίμια, παρέμεινε εμμονικά προσκολλημένη στην λογική του παρασιτικού προστατευτισμού και αρνήθηκε να ενσωματώσει με τρόπο δυναμικό τα Ιστορικά Δίκαια του Ελληνισμού στην περιφερειακή στρατηγική διεργασία.<br /><br />Οι συνέπειες αυτής της επιλογής, θα είναι καθοριστικές, όχι μονάχα επειδή δεν πρωταγωνίστησε -αν και θα μπορούσε- σε αυτήν την διεργασία, αλλά κυρίως γιατί, στις εξελίξεις τις επόμενης μέρας, δεν απέδειξε ότι αποτελεί το αξιοπρόσεκτο μέγεθος που οι ισχυροί περιφερειακοί δρώντες θα ήθελαν να το συμπεριλάβουν στους σχεδιασμούς τους με ρόλο εξέχοντα και πρωταγωνιστικό.<br /><br />Αυτό που μπορούμε να πούμε συμπερασματικά… <br /><br />Είναι πως το νέο ψυχροπολεμικό δόγμα των ΗΠΑ, αυτό που αποπνέει πρωτίστως είναι στρατηγική ανεπάρκεια, προκλητική προχειρότητα, ανεξήγητα σοβαρή επένδυση σε αλυσιδωτές αυταπάτες που θα ανατροφοδοτήσουν την διαρκή του αυτοϋπονόμευση και αυτό βεβαίως σταθμίζεται αρκούντως και από τους στρατηγικούς τους ανταγωνιστές.<br /><br />Το νέο ψυχροπολεμικό δόγμα των ΗΠΑ, αυτό που κατ’ αρχήν εγγυάται, είναι την γενικευμένη περιφερειακή αποσταθεροποίηση. Εν όψει μιας τέτοιας πιθανής προοπτικής, οι πάντες σπεύδουν να πάρουν θέση για τις εξελίξεις της επόμενης μέρας. Την ίδια στιγμή, οι Αμερικανοί φαίνεται πως παραδίδονται μάλλον αμήχανα στην περιδίνηση ενός ιδιότυπου στρατηγικού μεταπρατισμού, και κάπως έτσι η πάλαι ποτέ Υπερδύναμη, ξέμεινε να απειλεί για τα δικά της εγκλήματα, τους φτωχοδιάβολους των Βαλκανίων.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κατάντια… Η πάλαι ποτέ Υπερδύναμη ξέμεινε να απειλεί τους φτωχοδιάβολους των Βαλκανίων

Του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Το νέο ψυχροπολεμικό δόγμα το οποίο ουσιαστικά έχουν ήδη υιοθετήσει οι ΗΠΑ, επιχειρείται να «χτιστεί» και τυπικά στο π...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα διαπιστευτήρια των 5 δις στην πρεσβεία των ΗΠΑ, οι πολιτικοί που ΄χουν μείνει στο ΄50 και οι Αρχηγοί

<img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/06/usa1.jpg" width="640" /><br /><br /><br />Όταν ο πρώην Ακόλουθος Άμυνας των ΗΠΑ έγραψε σε μήνυμα του στο twitter ότι <a href="https://www.militaire.gr/quot-oi-zitianoi-den-mporoyn-na-pazarepsoyn-quot-mas-grafei-o-proin-akoloythos-amynas-stin-presveia-ton-ipa/">“οι ζητιάνοι δεν μπορούν να παζαρέψουν”</a> αναφερόμενος στην Ελλάδα , οι πολίτες έπαθαν σοκ. Σε αντίθεση μ΄ ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτικού συστήματος οι Έλληνες πολίτες έχουν πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση και δεν μπορούν να καταλάβουν από που αντλούν κάποιοι τη βεβαιότητα ότι είμαστε “ιθαγενείς” που μας εντυπωσιάζουν τα “καθρεφτάκια”.<br /><br />Μια απάντηση δόθηκε χθες στην αμερικανική πρεσβεία όπου έγινε δεξίωση αποχαιρετισμού του πλοιάρχου που διαδέχτηκε τον Ρομπ Παλμ ο οποίος έγραψε περί ζητιάνων…<br /><br />Ο πλοίαρχος Τίμοθι Κέτερ ίσως να μην περίμενε ότι το παρών θα έδιναν ο ΥΕΘΑ, ο ΥΦΕΘΑ, οι Αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων και ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας! Που να το περιμένει…<br /><br />Δεν γνωρίζουμε ποιος είχε την ατυχή ιδέα αυτής της “μαζικής παρουσίας” και δεν μπορούμε να φανταστούμε τι θα γίνει όταν θα έρθει η ώρα αλλαγής πρέσβη.<br /><br />Ποιος ήταν ο στόχος; <br /><br />Το πιο παράδοξο είναι ότι σ΄ αυτή τη μακρά πλέον περίοδο των “άριστων ελληνοαμερικανικών σχέσεων” η Ελλάδα δεν έχει να αποδείξει τίποτα για την ειλικρίνεια των προθέσεων της. Έχουμε πληρώσει πάρα πολλά δις σε αμερικανικές εταιρείες , εκκρεμούν ακόμη 5 δις που διεκδικούν οι Αμερικανοί για τις φρεγάτες κι έχουν στην λίστα τους και τα F-35. Οι Αμερικανοί έχουν “ξεστοκάρει” και αρκετό από το αμυντικό υλικό που θα τους κόστιζε να καταστρέψουν. Το έδωσαν σε εμάς και εταιρείες τους θα αναλάβουν να το “συνεφέρουν”!<br /><br />Εκτός από το οικονομικό “πιστοποιητικό” των άριστων σχέσεων η Ελλάδα έχει δώσει ότι έχουν ζητήσει οι Αμερικανοί σε επίπεδο διευκολύνσεων.<br /><br />Τι έχουμε πάρει; <br /><br />Πολλά μεγάλα λόγια και αρκετά μεγάλα όχι! <br /><br />Ζητήσαμε αντιτορπιλικά Arleigh Burke, μας είπαν όχι. Ζητήσαμε να έχουν ένα ή δύο απ΄ αυτά όλο και πιο συχνά στη Σούδα και μας έδωσαν το…πλωτό συνεργείο Uss Hershel Woody Williams, το οποίο κάποιοι στην Αθήνα παρουσίασαν περίπου ως…πλοίο φόβητρο που “αποδεικνύει την αμερικανική στήριξη στην Ελλάδα”! Ζητάμε να συζητήσουμε μ΄ όλες τις αμερικανικές εταιρείες που έχουν προτάσεις για εξοπλισμούς, αλλά ούτε αυτό γίνεται δεκτό.<br /><br />Αναμέναμε κάποια ουσιαστική στήριξη έναντι της Τουρκίας και διαπιστώσαμε μετά από τη συνάντηση Μπάϊντεν-Ερντογάν ότι κάτι τέτοιο είναι μάλλον ουτοπία. <br /><br />Μπορεί ένα μέρος του πολιτικού μας συστήματος να ΄χει παραμείνει ακόμη στη δεκαετία του 50, όταν η αμερικανική πρεσβεία είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις. Μπορεί να πιστεύουν κάποιοι ότι η δήλωση πίστης στις ΗΠΑ εξασφαλίζει το πολιτικό τους μέλλον. Η πρόσφατη ιστορία έχει αποδείξει ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Αρκετοί είχαν άριστες σχέσεις με τις ΗΠΑ και την πρεσβεία, αλλά κανένας δεν είδαμε να “προχωρά”. Οι Αμερικανοί που είναι σοβαροί δεν λειτουργούν με τέτοιο τρόπο αλλά δεν έχουν και λόγο να το εξηγήσουν σ΄ όσους θέλουν να το πιστεύουν! Αυτό που θέλουν είναι να ΄χουν απέναντι τους αποτελεσματικούς συνομιλητές ακόμη κι αν λένε όχι.<br /><br />Θα κλείσουμε με δυο λόγια για τους Αρχηγούς με κάτι που πολλές φορές έχουμε γράψει: αυτό που λογικά απασχολεί κάθε Αξιωματικό που φθάνει σ΄ αυτή τη τιμητική θέση ,είναι η υστεροφημία του . Είναι το τελευταίο παράσημο και γι΄ αυτό κάποιες φορές το όχι θα πρέπει να περιλαμβάνεται στο λεξιλόγιο τους.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα διαπιστευτήρια των 5 δις στην πρεσβεία των ΗΠΑ, οι πολιτικοί που ΄χουν μείνει στο ΄50 και οι Αρχηγοί

Όταν ο πρώην Ακόλουθος Άμυνας των ΗΠΑ έγραψε σε μήνυμα του στο twitter ότι “οι ζητιάνοι δεν μπορούν να παζαρέψουν” αναφερόμενος στην Ελλάδ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΝΟΤΑΜ της Αθήνας για ρωσική άσκηση - ''Βαράνε'' τα κανόνια κάτω από την Κρήτη.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-06/5f1f8019a3108348fce0b4a5.jpeg?itok=2j6Qcty2" width="640" /><br /><br /><div>Γιάννης Αναγνωστόπουλος<br />Βλέποντας η Μόσχα πως η Τουρκία, παρά την στήριξη που έχει λάβει το τελευταίο χρονικό διάστημα, χαράζει τη δική της ατζέντα, θέλοντας να γίνει ο «αστυνόμος» της περιοχής, φαίνεται πως θέλει να της στείλει ένα μήνυμα…<br /><br />Ειδικά μετά την ολοένα αυξανόμενη παρουσία της Άγκυρας στην Ουκρανία όπου ο Σουλτάνος είναι έτοιμος να «μοσχοπουλήσει» αρκετά από τα μη επανδρωμένα.<br /><br />Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του Ουκρανού υπουργού Εξωτερικών Ντμίτρι Κούλεμπα στις 22 Ιουνίου ο οποίος σύμφωνα με το RT ανέφερε ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία θα βοηθήσει σε περίπτωση σύγκρουσης με τη Μόσχα και ότι αγοράστηκε για λόγους «προστασίας».<br /><br />«Τα drones χρειάζονται για να συγκρατήσουμε τη Ρωσία ώστε να σκεφτεί διπλά πριν σχεδιάσει μία κλιμάκωση ή μία -μεγάλου εύρους- επίθεση... Εάν η Ρωσία επιτεθεί και εμπλακεί σε μία ευρείας κλίμακας στρατιωτική σύγκρουση με εμάς, θα χρησιμοποιήσουμε drones σε κάθε σημείο της Ουκρανικής επικράτειας για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας».<br /><br />Το Κίεβο, υπέγραψε μία συμφωνία το 2019 για την αγορά μη επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar TB2 από την Τουρκία. Έως και σήμερα έχει παραλάβει 6 από αυτά. <br /><br />Η Μόσχα λοιπόν ετοιμάζεται να ανοίξει πυρ με πυραύλους σε μια περιοχή που θα την καταλάβουν για τα καλά στην Τουρκία και σε συνεργασία μάλιστα με την Ελλάδα!<br /><br />Το Πενταπόσταγμα αποκαλύπτει λοιπόν σήμερα πως η Μόσχα ζήτησε την σχετική άδεια και η Αθήνα ενέκρινε το σχετικό αίτημα και προχώρησε και στην έκδοση σχετικής ΝΟΤΑΜ.<br /><br />Σύμφωνα λοιπόν με την ΝΟΤΑΜ Α1950/21 που εξέδωσε η Αθήνα μετά από σχετικό αίτημα της Μόσχας, δεσμεύτηκε περιοχή που περικλείεται από τις εξής συντεταγμένες: 341000N 0255600E - 341000N 0263000E - 340000N 0263000E - 340000N 0255600E - 341000N 0255600E.<br /><br />Οι συντεταγμένες αυτές σχηματίζουν ένα τετράγωνο παραλληλόγραμμο, νότια νοτιοανατολικά της Ιεράπετρας της Κρήτης. Αυτό που κυριολεκτικά όμως «κατακρεουργεί» τον τουρκικό αναθεωρητισμό στην περιοχή είναι το γεγονός πως η περιοχή αυτή βρίσκεται στην ''καρδιά'' του παράνομου τουρκολιβυκού ''μνημονίου''!<br /><br />Η ΝΟΤΑΜ της Αθήνας αναφέρει πως το ρωσικό πολεμικό ναυτικό θα πραγματοποιήσει βολές πυραύλων για μία ολόκληρη εβδομάδα! Συγκεκριμένα από τις 1 Ιουλίου έως τις 7 Ιουλίου.<br /><br />Η Αθήνα μάλιστα καλεί όλα τα αεροσκάφη που θα πετούν την χρονική περίοδο αυτή να αποφύγουν πάση δυνάμη την συγκεκριμένη περιοχή!<br /><br />Αναλύοντας δε σε διπλωματικό επίπεδο τις συγκεκριμένες ασκήσεις και τη ΝΟΤΑΜ φαίνεται ξεκάθαρα πως η Μόσχα στέλνει μήνυμα στην Τουρκία πως αναγνωρίζει μόνο την Ελλάδα ως χώρα που έχει δικαιοδοσία στην περιοχή και για αυτό απευθύνθηκε σε αυτή για την έκδοση της οδηγίας προς ιπταμένους.<br /><br />Παράλληλα δείχνει πως θεωρεί τουλάχιστον αστειότητα τα όσα ισχυρίζεται η Τουρκία περί δικής της δυνητικής ΑΟΖ και άρα δικαιοδοσίας στην περιοχή νοτίως της Κρήτης βάση της οποίας υπέγραψε το παράνομο μνημόνιο με την μαριονέτα της Άγκυρας στη Λιβύη.<br /><br />Όσο οι τούρκοι θα μπαίνουν στα χωράφια της Μόσχας τόσο περισσότερο θα βρυχάται η ρωσική αρκούδα μέχρι ο Ερντογάν να χάσει παντελώς την ούτως ή άλλως πρόσκαιρη στήριξη του Πούτιν.<br /><br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2021-06/________________________2.jpg"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2021-06/________________________2.jpg?itok=lcFlwUyt" /></a><br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΝΟΤΑΜ της Αθήνας για ρωσική άσκηση - ''Βαράνε'' τα κανόνια κάτω από την Κρήτη.

Γιάννης Αναγνωστόπουλος Βλέποντας η Μόσχα πως η Τουρκία, παρά την στήριξη που έχει λάβει το τελευταίο χρονικό διάστημα, χαράζει τη δική της ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ''Γιαβούζ βγήκε'' από το λιμάνι του με πορεία δυτικά των νησιών του Α. Αιγαίου

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-06/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%89_0.jpeg?itok=ldFOL408" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Κατευθύνεται στο λιμάνι της Γιάλοβα-Στρατιωτικές πηγές: ''Οι Τούρκοι θέλουν να τεντώσουν τα νεύρα στην Αθήνα''</span></h3><b>Γιάννης Αναγνωστόπουλος</b><br />ΗΤουρκία θέλει να τεντώσει τα νεύρα της Αθήνας. Εξάλλου το είχε πει ο Ερντογάν πως θα βγάλει το Γιαβουζ για γεωτρήσεις. Στην προκειμένη περίπτωση ευτυχώς δεν πρόκειται για αποστολή γεώτρησης αλλά για πλου δυτικά των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου με προορισμό το λιμάνι της Γιάλοβα κοντά στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Το Γιαβούζ απέπλευσε πριν λίγη ώρα από το λιμάνι της Σελεύκειας και κατευθύνεται προς τον προορισμό που αναφέραμε. Στην διάρκεια της διήμερης πορείας του, αναμένεται πως θα συνoδευτεί και από κάποιο πολεμικό πλοίο της Τουρκίας.<br /><br />Δεν έχει εκδοθεί κάποια NAVTEX για γεωτρήσεις ώστε να μιλάμε για μια ακόμα παραβατική ενέργεια της Τουρκίας, ωστόσο όπως ανέφεραν στρατιωτικές πηγές στο Πενταπόσταγμα, πρόκειται για μια ενέργεια της Τουρκίας που σκοπό έχει να τεντώσει τα νεύρα στην Αθήνα.<br /><br /><br />Σε κάθε περίπτωση η κίνηση του πλωτού γεωτρύπανου της Τουρκίας παρακολουθείται στενά από τα μέσα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2021-06/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%B6.jpg"><img height="482" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2021-06/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%B6.jpg?itok=bZ7JUHJB" width="640" /></a><br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το ''Γιαβούζ βγήκε'' από το λιμάνι του με πορεία δυτικά των νησιών του Α. Αιγαίου

Κατευθύνεται στο λιμάνι της Γιάλοβα-Στρατιωτικές πηγές: ''Οι Τούρκοι θέλουν να τεντώσουν τα νεύρα στην Αθήνα'' Γιάννης Αναγν...

Διαβάστε την συνέχεια