Δύο τεράστιοι κίνδυνοι: Χάγη και 12 μίλια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_R4OU7FOk7jeMax-ioWL_PpoKVPbjSkosrUHPO7W7Pc1mPWFcwPe5YMZa5tvgILifX8-zYo-Yr4mwr3ks46y4eaOIJ2AMXEaJg0UZyXTck5c8ziDNjvL2f0cZBo3jOLrLe_YTpg0NHKA/s644/agaio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="331" data-original-width="644" height="328" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_R4OU7FOk7jeMax-ioWL_PpoKVPbjSkosrUHPO7W7Pc1mPWFcwPe5YMZa5tvgILifX8-zYo-Yr4mwr3ks46y4eaOIJ2AMXEaJg0UZyXTck5c8ziDNjvL2f0cZBo3jOLrLe_YTpg0NHKA/w640-h328/agaio.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Του<b> Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου</b><br />Η παράταση και κλιμάκωση της κρίσης στα ελληνοτουρκικά τείνει να “πολώσει” το ελληνικό “σύστημα”, υπό την ευρεία έννοια του όρου, γύρω από δύο καταστροφικούς για τη χώρα άξονες. Ο ένας ρέπει σε απαράδεκτες εθνικές παραχωρήσεις, ο άλλος σε τυχοδιωκτισμούς που μπορούν να οδηγήσουν σε πόλεμο. Η εμφάνισή τους αντανακλά την πολύ μεγάλη αδυναμία του ελληνικού εθνικού και κοινωνικού σχηματισμού και τις αντιφατικές εξωτερικές πιέσεις επ’ αυτού. Αντανακλούν διαφορετικές τάσεις και αποκλίνουσες στρατηγικές εντός ενός δυτικού συστήματος, πιο διασπασμένου από ποτέ άλλοτε μετά το 1945. Οι δύο τάσεις φαίνονται αντιφατικές, αλληλοσυμπληρώνονται όμως και αλληλοτροφοδοτούνται.<br /><br />Για να οριοθετηθούν θαλάσσιες ζώνες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, πρέπει να ξέρει κάποιος ποια είναι η Ελλάδα και ποια είναι η Τουρκία. Προφανώς, άλλη οριοθέτηση προκύπτει αν το Αγαθονήσι είναι ελληνικό και άλλη αν είναι τουρκικό. Ή θα πρέπει δηλαδή να παραιτηθεί η Τουρκία από τις εδαφικές διεκδικήσεις της στο Αιγαίο και τη θεωρία της “ασαφούς” κυριαρχίας επί δεκάδων νήσων, ή θα πρέπει να παραπεμφθούν και όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί στο δικαστήριο της Χάγης, να αποφανθεί δηλαδή το δικαστήριο αν καλώς το Αγαθονήσι είναι ελληνικό.<br /><br />Η μόνη άλλη λύση θα ήταν ίσως να εξαιρεθεί το Αιγαίο από οριοθετήσεις και αυτές να γίνουν μόνο σε ότι αφορά την υπόλοιπη Ανατολική. Μεσόγειο, δηλαδή έξω από την περίμετρο του ελληνικού νησιωτικού συμπλέγματος. Για το Αιγαίο υπάρχει η ελληνοτουρκική συμφωνία παγώματος των ερευνών και, κατά τη γνώμη μας, θα ήταν μείζον εθνικό και παγκόσμιο έγκλημα να πάμε να βγάλουμε πετρέλαια, αν υπάρχουν, από έναν από τους σημαντικότερους κλιματικούς, αισθητικούς, ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου, ένα μνημείο του ανθρώπινου πολιτισμού, την πατρίδα του Όμηρου, του Ηράκλειτου, του Δημόκριτου, του Πρωταγόρα, του Αρίσταρχου, του Ιπποκράτη. Πρέπει να αναδείξουμε το Αιγαίο και η ανάδειξή του θα είναι τεράστια προσφορά στον πολιτισμό, την ακτινοβολία, την άμυνα και την ευημερία της χώρας.<br /><br />Να θυμίσουμε στο σημείο αυτό ότι το σύνταγμα της Ελλάδα απαγορεύει τη μεταβολή της εδαφικής σύστασής της.<br /><br />Για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, ο κ. Χρίστος Ροζάκης είχε ρίξει την ιδέα, προτού αρχίσουν οι διερευνητικές, να τεθεί ένα ερώτημα για τα νησιά στη Χάγη. Εντούτοις, ακόμα και η πιο υποχωρητική έναντι της Τουρκίας κυβέρνηση των τελευταίων 40 χρόνων, αυτή του Σημίτη, δεν τόλμησε να προχωρήσει. Μόνο στο Ελσίνκι αποδέχθηκε την ύπαρξη μεθοριακών διαφορών και συναφών ζητημάτων, αλλά και αυτό τον όρο δεν τόλμησε ούτε και η ίδια να τον εφαρμόσει.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες η κυβέρνηση εξετάζει τώρα ξανά τέτοιες ιδέες, ιδέες που δεν τις εμποδίζουν όσα έγιναν γνωστά για τις συμφωνίες Σουρανή-Καλίν. Βρίσκουν άλλωστε απήχηση στην αρθρογραφία ορισμένων φιλοκυβερνητικών σχολιαστών και εφημερίδων, που αναπαράγουν το δίλημμα Σημίτη του 1996 “πόλεμος ή ειρήνη;”. Αν θέσεις έτσι το ερώτημα, υπογράφεις συνθηκολόγηση την επομένη, όπως στα Ίμια. (Όχι ότι η προταθείσα τότε εναλλακτική ήταν καλύτερη, δηλαδή να βυθίσουμε τον τουρκικό στόλο επειδή είχαμε τακτικό πλεονέκτημα, μην έχοντας καμία ιδέα για το τι θα γινόταν από κει και πέρα).<br /><br />Αν η κυβέρνηση προχωρήσει με τέτοιες ιδέες και παραπέμψει τυχόν σε δικαιοδοσία δικαστηρίων (αμφιβόλου αμεροληψίας) την εδαφική σύσταση της χώρας, όπως και τη μερική ή ολική αποστρατιωτικοποίηση νησιών ή το καθεστώς της μειονότητας στη Θράκη, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πέσει. Καλό τέλος δεν θα έχει πάντως και θα προκαλέσει ανήκεστο βλάβη στο ήδη, οριακής βιωσιμότητας, ελληνικό κράτος-έθνος.<br /><br />Υπάρχει περίπτωση να γίνει και πόλεμος έτσι. Το 2020 δεν είναι 1996. Η Ελλάδα δύσκολα θα αντέξει μια καινούρια ταπείνωση, μετά από όσες υπέστη με τα Μνημόνια και τις Δανειακές. Κυρίως όμως, υπάρχουν τώρα διεθνή κέντρα ισχύος που επιδιώκουν ενδεχομένως ελληνοτουρκική σύρραξη για να εξυπηρετήσουν δικά τους συμφέροντα. Μπορεί να εκμεταλλευθούν την κρίση και τη μείζονα αστάθεια που θα προκαλέσει μια συνθηκολόγηση, για να ευνοήσουν την άνοδο στην εξουσία στην Ελλάδα δυνάμεων που θα οδηγήσουν σε πόλεμο. Σε κάθε περίπτωση, αν η Ελλάδα βάλει με την υπογραφή της την Τουρκία στο Αιγαίο θα έχει υπογράψει ταυτόχρονα και το τέλος της.<br /><br />Από τη συνθηκολόγηση στον τυχοδιωκτισμό<br /><br />Τα πράγματα γίνονται όμως πολύ πιο επικίνδυνα γιατί αναπτύσσεται τώρα, παράλληλα με τις τάσεις συνθηκολόγησης, όχι μια έλλογη αντίσταση σε αυτές, που θάταν καλοδεχούμενη, αλλά ένα μπλοκ προσώπων και δυνάμεων που φτάνουν ενίοτε σε εξτρεμιστικές και εξωφρενικές ιδέες για την αντιμετώπιση της κρίσης. Ιδέες που θα οδηγήσουν σε περιπέτειες και καταστροφή τον ελληνισμό αν υιοθετηθούν. Ουσιαστικά μας προτείνουν να πέσουμε στην παγίδα του Ερντογάν οδηγούμενοι με το πρώτο σε πόλεμο, το πιθανότερο αποτέλεσμα του οποίου θα είναι η καταστροφή και των δύο χωρών.<br /><br />Τα κάναμε στο παρελθόν αυτά, το 1897, το 1921 και το 1974, προκαλώντας τη Μικρασιατική και την Κυπριακή Καταστροφή. Μια τρίτη, Ελληνική Καταστροφή θα είναι η τελευταία.<br /><br />H τάση αυτή εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετούς ελληνικής κρίσης, παράλληλα και με αυτήν και με την βαθμιαία επιδείνωση των σχέσεων της Τουρκίας με τη Δύση και το Ισραήλ. Πιθανότατα, θα είχε ήδη προκαλέσει τη σημερινή κρίση με την Τουρκία από το 2013, αν ο τότε Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δεν είχε το θάρρος και την ευθυκρισία να αντισταθεί στις ισχυρές πιέσεις που δέχτηκε να ανακηρύξει ΑΟΖ.<br /><br />Μια τέτοια ανακήρυξη δεν θα προσέφερε κανένα ουσιαστικό, νομικό ή πραγματικό πλεονέκτημα στην Ελλάδα, αφού για να ισχύσει ΑΟΖ πρέπει να οριοθετηθεί, αλλά θα οδηγούσε πιθανότατα σε σοβαρή κρίση με την ‘Αγκυρα. Με τον ίδιο τρόπο που το κύριο αποτέλεσμα των κυπριακών γεωτρήσεων (απολύτως νόμιμων αλλά χωρίς σχέδιο) ήταν η μεν Exxon να έχει φύγει “προσωρινά” από την κυπριακή ΑΟΖ και να έχει πάει εκεί η Τουρκία! ‘Η με τον αγωγό EastMed που, ενώ δεν έχει καμιά σοβαρή πιθανότητα να κατασκευασθεί, συνέβαλε στο να είμαστε τώρα στα πρόθυρα πολέμου με την Τουρκία. Αυτά συμβαίνουν όταν κάνεις πολιτική όχι μελετώντας και σχεδιάζοντας με το δικό μυαλό, αλλά κάνοντας όσα σου υποβάλλουν τρίτοι, που τις μακροπρόθεσμες επιδιώξεις τους αγνοείς.<br /><br />Φτιάχνοντας το “κλίμα”<br /><br />Σημειωτέον, η δημιουργία πολεμoχαρούς κλίματος στην Ελλάδα, στηριγμένου σε εν πολλοίς παραποιημένα στοιχεία, άρχισε στα τέλη 2017, μετά τη δήλωση Πάιατ στη Σία Κοσιώνη ότι φοβάται πόλεμο. Προηγήθηκε ενάμισυ και πλέον έτος της εισόδου των ελληνοτουρκικών σε φάση οξείας έντασης και αγκάλιασε τη μεγάλη πλειοψηφία των ελληνικών μέσων ενημέρωσης τότε. Μια μέρα μάλιστα, γράφτηκε ότι οι Τούρκοι ετοιμάστηκαν να καταλάβουν το Καστελόριζο, μας το σφύριξαν Αμερικανο-Ισραηλινοί, πήραμε τα μέτρα μας και αποφύγαμε το κακό. Το μόνο πρόβλημα της ιστορίας ήταν ότι τα τουρκικά στρατεύματα που θα μπορούσαν να κάνουν τέτοια επιχείρηση δεν ήταν απέναντι από το Καστελόριζο. Είχαν πάει στο Αφρίν της Συρίας, όπως αποκάλυψε τότε ο Σάββας Καλεντερίδης των εκδόσεων “Ινφογνώμων”…<br /><br />Είναι παράξενο ότι αυτή η παραπληροφόρηση συνεχίζεται τώρα, που η Άγκυρα προσφέρει από μόνη της υπερεπαρκείς λόγους να την επικρίνει κανείς. Τώρα, μεταξύ άλλων, παραπληροφόρησαν μαζικά τον ελληνικό λαό, υποστηρίζοντας ότι είναι ελληνική όλη η υφαλοκρηπίδα της Ανατολικής Μεσογείου, και όχι προς οριοθέτηση υφαλοκρηπίδα, όπως είναι το ακριβές, ενώ δεν έλειψαν και fake news στο διαδίκτυο κάθε πιθανού και απιθάνου περιεχομένου. Είπαν επίσης ότι υπάρχουν ελληνικά χωρικά ύδατα πέραν των έξι μιλίων.<br /><br />Άρθρα σε μεγάλες, mainstream εφημερίδες και δημόσιες τοποθετήσεις παρουσίασαν συστηματικά και ως αναπόφευκτο και ως περίπατο πόλεμο με την Τουρκία. ‘Αλλα έκαναν λόγο για στρατιωτικούς που είναι δυσαρεστημένοι, εξηγώντας ότι είναι υποχρέωση των στρατιωτικών, εκ του συντάγματος, να πηγαίνουν αυτόματα, από μόνοι τους, σε πόλεμο! Άλλοι ζήτησαν τη βύθιση του “Ορούτς Ρέις” σε διεθνή ύδατα, κάτι που, αν δεν προκαλούσε πόλεμο, θα μετέτρεπε πάντως την Ελλάδα από κατήγορο σε κατηγορούμενη.<br /><br />Προτάσεις αυτοκτονίας<br /><br />Μερικοί έφτασαν στο σημείο να μας προτείνουν να αυτοκτονήσουμε, εξαπολύοντας προληπτικό πόλεμο κατά της Τουρκίας! Απόστρατοι στρατηγοί, αντί να πάνε στο ΓΕΕΘΑ και την κυβέρνηση να υποβάλλουν τις ιδέες τους για τον εξοπλισμό των νησιών τις πρότειναν με άρθρα τους, ενισχύοντας την ένταση και τα τουρκικά επιχειρήματα για αποστρατιωτικοποίηση. Αν ψάξετε στο τουρκικό Google θα δείτε πόσα τέτοια ελληνικά άρθρα μεταφράζονται στα τούρκικα, ώστε να τροφοδοτήσουν το εκεί πολεμοχαρές κλίμα. Τα πήγαν με υπόμνημα στην Ε.Ε. οι Τούρκοι το καλοκαίρι, υπόμνημα στο οποίο δεν απήντησε ποτέ με συστηματικό τρόπο η ελληνική διπλωματία. (Και μάλλον δεν μπορεί να απαντήσει, υποθέτουμε γιατί δεν είχαμε κανένα σχέδιο όταν ανοίγαμε το θέμα υδρογονανθράκων και δεν έχουμε και τώρα.)<br /><br />Μου λένε άνθρωποι που εκτιμώ ότι πρόκειται για γραφικότητες, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθούν πολιτικοί να εφαρμόσουν τέτοιες ιδέες κλπ. Ίσως. Αλλά ελάχιστοι πρόβλεψαν στον παρελθόν ότι πολιτικός σαν τον Τραμπ θα μπορούσε να εκλεγεί Πρόεδρος. Πολύ λίγοι προέβλεψαν το Brexit ή την καταστροφή της Ελλάδας από μια συμμαχία Γερμανίας (Ε.Ε.) και ΗΠΑ (ΔΝΤ).<br /><br />Δεν τα προέβλεψαν γιατί εκτιμούσαν ότι ισχύουν ακόμα βασικές σταθερές του δυτικού συστήματος και του μεταπολεμικού κόσμου. Απεδείχθη ότι δεν ισχύουν. Αυτό μπορεί να καταστήσει δυνατό ότι ήταν αδιανόητο.<br /><br />Μπορεί να πρόκειται για “γραφικότητες”, αλλά, όταν σημειώνεται τόσο μεγάλη διείσδυση των “γραφικοτήτων” σε σημαντικό τμήμα των κατεστημένων μέσων ενημέρωσης και των social media και στις παρυφές ακόμα του πολιτικού συστήματος, χωρίς καμία σοβαρή αντίδραση και αντίλογο, οι “γραφικότητες” αποκτούν υλική ισχύ. Επηρεάζεται η κοινή γνώμη, φτιάχνεται κλίμα. Δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να εφαρμοστούν τέτοιες ιδέες, αν εμφανισθούν αύριο κατάλληλες συνθήκες. Οι καθημερινές σχεδόν τουρκικές προκλήσεις και η βαθύτατη εσωτερική μας κρίση μπορούν να τις δημιουργήσουν.<br /><br />Επιπλέον τροφοδοτούν την ένταση, πέραν του σημείου που είναι απαραίτητο για την άμυνα της χώρας. Για να οδηγήσεις δύο δυνάμεις που δεν θέλουν αρχικά να πάνε σε πόλεμο, πρέπει να τις εγκλωβίσεις σε αυτοτροφοδοτούμενες δυναμικές, δηλαδή σε κατάσταση που οποιαδήποτε μη επιθετική απάντηση σε κάποιο ζήτημα θεωρείται προδοσία.<br /><br />Παρασύρονται από την κατάσταση και πολλοί καλόπιστοι, αλλά ελάχιστα ενημερωμένοι άνθρωποι, που δεσμεύονται πειθόμενοι, από τον ένα ή τον άλλο, για θέματα που δεν έχουν μελετήσει σε βάθος, και μετά δεν θέλουν να εκτεθούν αναιρώντας ιδέες που έχουν ήδη υιοθετήσει.<br /><br />H Google<br /><br />Αν επρόκειτο για ψευτοπαλληκαρισμούς ενός “νέου Κολοκοτρώνη”, που γράφει στο Facebook από την Κάτω Παναγιά, αυτά δεν θα είχαν ίσως μεγάλη σημασία. Αλλά τα άρθρα δημοσιεύονται στις μεγαλύτερες ελληνικές εφημερίδες, οι ιδέες συχνά κυριαρχούν στα ραδιόφωνα και τηλεοπτικά πάνελ, ακόμα και οι αντίπαλοί τους είναι σε αμηχανία και προτιμούν να τις προσπεράσουν χωρίς αντίκρουση.<br /><br />Η Google δεν είναι σύνδεσμος γραφικών τύπων, είναι πολυεθνική με αποδεδειγμένη διεθνώς τεράστια δυνατότητα χειραγώγησης ολόκληρων χωρών. Μπείτε να δείτε το κλίμα που φτιάχνει με τις ενημερώσεις που στέλνει καθημερινά, μέσω κινητών, σε εκατομμύρια Έλληνες που πιθανώς δεν διαβάζουν καν εφημερίδα.<br /><br />Θα ήταν αδύνατο να συμβούν αυτά, αν σημαντικές δυνάμεις μέσα στην ελληνική ελίτ δεν είχαν υιοθετήσει ήδη τυχοδιωκτικές ιδέες των οποίων την ευθύνη δεν θέλουν να αναλάβουν ευθέως, αλλά ετοιμάζουν το έδαφος για την εφαρμογή τους, πιθανώς όχι αύριο, αλλά στην πρώτη ευκαιρία που θα δοθεί.<br /><br />Αξίζει να σημειώσουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία όσων εμφανίζονται τώρα τόσο μαχητικοί υπερασπιστές του έθνους, δεν εξέφρασαν την αντίθεσή τους, ούτε ήταν παρόντες στη δημόσια σφαίρα όταν αφοπλίζαμε την Κύπρο (S300), αποδεχόμαστε εδαφικές διεκδικήσεις της Τουρκίας (Ελσίνκι), δεσμευόμαστε να μην επεκτείνουμε μονομερώς τα χωρικά μας ύδατα (Μαδρίτη), αναγνωρίζαμε ζωτικά συμφέροντα στην Τουρκία (Μαδρίτη), παραδίδαμε τον ηγέτη των Κούρδων στην ‘Αγκυρα ή μετατρεπόμαστε σε φανατικούς θιασώτες της τουρκικής ένταξης χωρίς προγενέστερη άρση των τουρκικών διεκδικήσεων. Σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα στήριξαν, λόγω και έργω, αυτές τις πολιτικές. Τώρα τι συνέβη και έχουμε “πανδημία” υπερπατριωτισμού;<br /><br />Κι αν είναι τόσο μαχητικοί πατριώτες, γιατί δεν ενοχλήθηκαν και δεν ενοχλούνται, στην μεγάλη πλειοψηφία τους, από την εκχώρηση της οικονομικής κυριαρχίας στην Ελλάδα προς τους “Πιστωτές”; Φοβόντουσαν την απόλυτη καταστροφή αν κάναμε στάση πληρωμών για να υπερασπιστούμε τη χώρα μας και το μέλλον των παιδιών μας, δεν φοβούνται τις επιπτώσεις ενός πολέμου;<br /><br />Τι άμυνα και τι πόλεμο μπορεί να κάνει χώρα που ετοιμάζεται να “καρατομήσει” τώρα τον πληθυσμό της, με τον πτωχευτικό κώδικα;<br /><br />Εκχωρείται το θεμέλιο της εθνικής άμυνας<br /><br />Γιατί δεν έβγαλαν όλοι αυτοί κιχ για την συντελούμενη τώρα μεταβίβαση του θεμελίου της εθνικής άμυνας σε ξένες δυνάμεις, δηλαδή του συνόλου των αμυντικών βιομηχανιών της χώρας και των υποδομών διπλής χρήσης, όπως ναυπηγεία, αεροδρόμια και λιμάνια;<br /><br />Τους μάραναν τα 12 αντί των 6 μιλίων, δεν τους ενοχλεί καθόλου η μεταβίβαση των ελληνικών αμυντικών βιομηχανιών, που σημαίνει ουσιαστικά τέλος της ελληνικής εθνικής άμυνας. Οι εφημερίδες μας δεν το έγραψαν καλά-καλά, το θέμα δεν είναι ούτε ως είδηση γνωστό και δεν υπάρχει άξια λόγου αντίδραση, όπως δεν υπάρχει και στο ζήτημα των αμερικανικών βάσεων.<br /><br />Αντιμέτωπος με το “Σισμίκ” το 1987, ο Ανδρέας Παπανδρέου ανέστειλε τη λειτουργία των αμερικανικών βάσεων. Τώρα τις μεγαλώνουμε και τις επεκτείνουμε σε όλη τη χώρα, ουδείς όμως από τους “νέο-εθνικόφρονες” υπερπατριώτες ή από την υποτιθέμενη Αριστερά, δεν ενοχλείται και δεν αντιδρά. Η νέα “εθνικοφροσύνη” έχει απαγορεύσει στον εαυτό της να ασχολείται με το τι κάνουν οι “εταίροι”, “σύμμαχοι” και “προστάτες” της χώρας, ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τις εξ Ανατολών απειλές, αδιαφορεί για οποιαδήποτε άλλη!<br /><br />Αιχμή του δόρατος αυτών των δυνάμεων τείνει να γίνει τώρα η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, αγνοώντας την τουρκική απειλή πολέμου, μια ιδέα την οποία υιοθέτησε μάλιστα μερικώς, υποθέτουμε από ένα συνδυασμό μεγάλης άγνοιας και επικίνδυνου καιροσκοπισμού, η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.<br /><br />Λόγω της τεράστιας, κεντρικής σημασίας αυτού του θέματος για την εξωτερική και αμυντική πολιτική της χώρας, θα ασχοληθούμε αναλυτικά σε επόμενο άρθρο μας.<div><br /></div><div><a href="https://www.konstantakopoulos.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δύο τεράστιοι κίνδυνοι: Χάγη και 12 μίλια

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Η παράταση και κλιμάκωση της κρίσης στα ελληνοτουρκικά τείνει να “πολώσει” το ελληνικό “σύστημα”, υπό την ευρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Eντολή Μακρόν: ''Να τιμωρηθεί ο Ερντογάν, ώρα για κυρώσεις''

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3Rspt3edm_x0uW8nGlIs7Gt0_A-M5vCcuiGc2ksbMYxGt8-857HoZawvrs40JH6Of4H8fJJPWZaOp0ig3D01-JO4N7psuc69HNaZjOQ1UGS24Sn20tFbEErAQRIwMLM8kp3fRUvi0hLg/s1000/Macronmilitary.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3Rspt3edm_x0uW8nGlIs7Gt0_A-M5vCcuiGc2ksbMYxGt8-857HoZawvrs40JH6Of4H8fJJPWZaOp0ig3D01-JO4N7psuc69HNaZjOQ1UGS24Sn20tFbEErAQRIwMLM8kp3fRUvi0hLg/w640-h384/Macronmilitary.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η κόντρα Τουρκίας-Γαλλίας “διαλύει” το ΝΑΤΟ και μετατρέπεται σε ρήξη Ισλάμ-Δύσης από τον Ερντογάν</span></h3><b>Ανδρέας Μουντζουρούλιας</b><br /><br />ΗΓαλλία κάλεσε σήμερα τους υπόλοιπους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εγκρίνουν μέτρα κατά της Τουρκίας, αφού ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αμφισβήτησε την πνευματική υγεία του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν και κάλεσε για μποϊκοτάζ των γαλλικών προϊόντων.<br /><br />«Η Γαλλία είναι ενωμένη και η Ευρώπη είναι ενωμένη. Στο επόμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, η Ευρώπη θα πρέπει να λάβει αποφάσεις που θα της επιτρέψουν να ενισχύσει την ισορροπία δυνάμεων με την Τουρκία προς την καλύτερη υπεράσπιση των συμφερόντων της και των ευρωπαϊκών αξιών», δήλωσε σε βουλευτές ο υπουργός Εμπορίου Φρανκ Ριστέρ χωρίς να επεκταθεί.<br /> <br />Η κόντρα Τουρκίας-Γαλλίας “διαλύει” το ΝΑΤΟ<br /><br /><div>Σε απόγνωση είναι το αμερικανικό Πεντάγωνο μετά την νέα σφοδρότατη κόντρα Γαλλίας-Τουρκίας, που έχει ως θύμα το ΝΑΤΟ, το οποίο κατά τον ευφυέστατο και προφητικό Γάλλο πρόεδρο είναι “εγκεφαλικά νεκρό” εδώ και μεγάλο διάστημα. <br /><br />Αξιωματούχοι από τις Ηνωμένες Πολιτείες ζύγισαν την κλιμάκωση των εντάσεων μεταξύ της Γαλλίας και της Τουρκίας και δήλωσαν στο πρακτορείο ειδήσεων Al Arabiya, ότι οι «περιττές» διαμάχες μεταξύ των συμμάχων του ΝΑΤΟ «εξυπηρετούν μόνο τους αντιπάλους μας».<br /><br />«Οι Ηνωμένες Πολιτείες πιστεύουν ακράδαντα ότι η περιττή αντιπαράθεση της Συμμαχίας εξυπηρετεί μόνο τους αντιπάλους μας», δήλωσε ο Αμερικανός εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε με ωμό τρόπο τον Γάλλο Πρόεδρο Εμμανουήλ Μακρόν τις τελευταίες ημέρες, μετά την απάντηση του Μακρόν για τον αποτρόπαιο αποκεφαλισμό ενός δασκάλου στη Γαλλία από ισλαμιστή με πρόσχημα την χρήση κινούμενων σχεδίων του Προφήτη Μωάμεθ σε τάξη με μαθητές.<br /><br />Ο Μακρόν τόνισε την περασμένη εβδομάδα ότι η Γαλλία δεν μεταβάλει τις αξίες της δημοκρατίας και υπογράμμισε ότι ο Γάλλος δάσκαλος σκοτώθηκε «επειδή οι Ισλαμιστές θέλουν να ελέγξουν το μέλλον μας», και εμείς δεσμευόμαστε «ότι δεν θα το έχουν ποτέ».<br /><br />Τη Δευτέρα, ο Ερντογάν απάντησε κατηγορώντας τον Μακρόν ότι είχε τόσο «αντι-Ισλαμική ατζέντα» όσο και ψυχικά προβλήματα.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος συνέχισε την κόντρα παροτρύνοντας τους Τούρκους πολίτες να μην αγοράζουν γαλλικά προϊόντα και είπε ότι οι Μουσουλμάνοι στην Ευρώπη αντιμετωπίζονται όπως οι Εβραίοι πριν από τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Η τελευταία σύγκρουση μεταξύ Ερντογάν και Μακρόν είναι ένα μόνο κομμάτι των ραγδαίων εξελίξεων σε μια σειρά διμερών συγκρούσεων Άγκυρας-Παρισιού για θέματα όπως η σύγκρουση στη Λιβύη, το Ναγκόρνο-Καραμπάχ και ο θαλάσσιος έλεγχος στην ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Ο Μάκρον κατηγόρησε την τουρκική κυβέρνηση τον Ιούλιο ότι είχε «εγκληματική ευθύνη» στη Λιβύη αφού μετέφερε ισλαμιστές εξτρεμιστές από τη Συρία, αντί να σεβαστεί το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ.<br /><br />Ο ίδιος χαρακτήρισε την εμπλοκή της Τουρκίας ως «επικίνδυνη» τόσο στη Λιβύη όσο και στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ενώ οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες επιβεβαίωσαν την μεταφορά Τζιχαντιστών.<br /><br />Ο Μακρόν όχι μόνο προέτρεψε αλλά απαίτησε από την Τουρκία, να «σεβαστεί πλήρως την κυριαρχία» των κρατών μελών της ΕΕ ως απάντηση στην προσπάθεια της Άγκυρας να επεκτείνει τις έρευνες για ενεργειακά κοιτάσματα εντός της ελληνικής ΑΟΖ στην ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Όλα αυτά προμηνύουν πιθανόν ακόμα και την αποπομπή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, αφού μετά από μερικές ημέρες ο Τούρκος πρόεδρος διέταξε την δοκιμή των ρωσικών πυραύλων S-400, προκαλώντας παράλληλα και λεκτικά τις ΗΠΑ.<br /><br />Αυτό που πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής σε όλες αυτές τις εξελίξεις, είναι το γεγονός ότι ο Ερντογάν κινείται ήδη ως ηγέτης του Ισλάμ ( εκτός μερικών χωρών), συμπαρασύροντας στα σχέδια του πολλές χώρες, για να νικήσει στον ιδιότυπο πόλεμο που έχει ξεκινήσει με την δύση από το 2016 και το αποτυχημένο πραξικόπημα.<br /><br />Ινστιτούτα και ειδικοί εκτιμούν με“ ήρεμο τρόπο” ότι οι μέρες του Τούρκου προέδρου στην εξουσία είναι μετρημένες, αλλά ο ίδιος ο Ερντογάν φυλάγεται καλά και μέχρι τώρα έχει επιβιώσει.<br /><br />Η κόντρα Τουρκίας-ΗΠΑ/ΕΕ τείνει να μετατραπεί από τον παμπόνηρο Τούρκο πρόεδρο ουσιαστικά σε πόλεμο Ισλάμ-Δύσης και αυτό είναι ένα τρομερό σενάριο όπως και να το δούμε για το μέλλον. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Eντολή Μακρόν: ''Να τιμωρηθεί ο Ερντογάν, ώρα για κυρώσεις''

Η κόντρα Τουρκίας-Γαλλίας “διαλύει” το ΝΑΤΟ και μετατρέπεται σε ρήξη Ισλάμ-Δύσης από τον Ερντογάν Ανδρέας Μουντζουρούλιας ΗΓαλλία κάλεσε σήμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο «Ιερός πόλεμος» του κυρίου Ερντογάν και τα όρια ανοχής της Δύσης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCfQEfhwPzLX6P7NDErVYBbnnOk1Y-A-57o7R-RSQZFZ8bwGN0367CpD2rnyWY2Nk_TOKkaFfZs9XFDjJqeWmPMoGxx3fRyb74gUEWZkx_XYdszLnAfhciAP8hI4PFyyb6dt3iJQPVjMc/s740/erd.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="484" data-original-width="740" height="418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCfQEfhwPzLX6P7NDErVYBbnnOk1Y-A-57o7R-RSQZFZ8bwGN0367CpD2rnyWY2Nk_TOKkaFfZs9XFDjJqeWmPMoGxx3fRyb74gUEWZkx_XYdszLnAfhciAP8hI4PFyyb6dt3iJQPVjMc/w640-h418/erd.jpg" width="640" /></a></div><br /><div><b>Νίκος Μελέτης</b></div>Στην ανάδειξη του αποσταθεροποιητικού ρόλου της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή και στο επικίνδυνο παιχνίδι του Ταγίπ Ερντογάν να χρησιμοποιήσει το χαρτί του Ισλάμ για να επιτύχει τις πρωσικές επιδιώξεις του βάζει στο τραπέζι η Αθήνα, απέναντι σε μια διεθνή κοινότητα, την ΕΕ, τις ΗΠΑ ακόμη και την Ρωσία η οποία πλέον δεν μπορεί να γυρίσει την πλάτη στο «Τουρκικό Πρόβλημα».<br /><br />Η αναφορά του Ν. Δένδια στις δηλώσεις του με τον Ρώσο ομόλογο του Σ.Λαβρόφ ότι η Τουρκία έχει μετατραπεί σε «γραφείο ταξιδίων για τζιχαντιστές» αλλά και η αναφορά του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στην συνάντηση του με τον Ρώσο ΥΠΕΞ ότι η Τουρκία είναι «σε ρόλο ταραξία που καταπατά τη διεθνή νομιμότητα, ναρκοθετώντας την ειρήνη σε πολλά ευαίσθητα σημεία του χάρτη» έδωσαν το στίγμα της νέας επιχειρηματολογίας που έχει υιοθετήσει η Αθήνα.<br /><br />Και φυσικά ο Ρώσος ΥΠΕΞ δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει με την επισήμανση του Κ. Μητσοτάκη ότι η Τουρκία «περιβάλλει αυτήν την επιθετική της δράση με έναν θρησκευτικό μανδύα, καθιστώντας έτσι ορατό τον κίνδυνο για την αρμονική συνύπαρξη λαών και θρησκειών». Καθως ο κ.Λαβροφ έσπευσε να προσθέσει ότι «οι προσπάθειες να χρησιμοποιηθεί ο θρησκευτικός παράγοντας στα γεωπολιτικά παιχνίδια είναι κάτι πολύ επικίνδυνο».<br /><br />Στην Ευρώπη το κλίμα που με ευθύνη του και επιλογή του πυροδότησε ο Τ.Ερντογάν είναι «πολεμικό» απέναντι στις απροκάλυπτες προσωπικές επιθέσεις εναντίον του Γάλλου Προέδρου Εμ.Μακρόν που αφορούν ακριβώς την άρνηση της Γαλλίας να υποκύψει στον «εκβιασμό του ισλαμικού φονταμενταλισμού που επιδιώκει να επιβάλλει δια των απειλών των τρομοκρατικών χτυπημάτων την δική του αντίληψη περί «ευρωπαϊκών αξιών», ενώ συγχρόνως ο κ.Μακρόν δεν δείχνει διατεθειμένος να αποδεχθεί την εργαλειοποίηση της θρησκείας από την Τουρκία.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος αυτοαναγορεύεται ηγέτης του Ισλάμ καθώς έτσι θεωρεί ότι θα μετατρέψει τον μουσουλμανικό κόσμο σε «ασπίδα» προστασίας του ίδιου και του καθεστώτος του ώστε η κάθε διεθνής αντίδραση στους τυχοδιωκτισμούς του να μεταφράζεται αυτομάτως ως επίθεση στο... Ισλάμ.<br /><br />Επίσης ο κ. Ερντογάν με την σύγκρουση αυτή που στήνει στο όνομα του Ισλάμ, θέλει να προσδώσει θρησκευτικά χαρακτηριστικά και περίβλημα στην αναθεωρητική και επεκτατική πολιτική του.<br /><br />Βεβαίως η ανακήρυξη του σε άτυπο ηγέτη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και παράλληλα η συγκυριακή και ευκαιριακή συμπόρευση με το σϊίτικο Ιραν, τον έχει μετατρέψει σε «δαίμονα» για τον Αραβικό κόσμο, που διαβλέπει ως απειλή για τις ίδιες τις χώρες του Κόλπου, την Αίγυπτο και τις αραβικές χώρες της Β. Αφρικής την προσπάθεια του Ερντογάν να ηγεμονεύσει στον σουνιτικό κόσμο.. <br /><br />Και φυσικά αυτή η επιλογή του Ερντογάν στρέφεται και εναντίον του Ισραήλ την ώρα όμως που οι ΗΠΑ προωθούν και υποβοηθούν την διαμόρφωση μιας νέας αρχιτεκτονικής ασφάλειας στην περιοχή με την αποκατάσταση των σχέσεων του Ισραήλ με αραβικές χώρες που συμπωματικά είναι εκείνες που είναι σε σύγκρουση με την Τουρκία. <br /><br />Η ακραία ρητορική του που δεν εξαντλείται μόνο στις ύβρεις εναντίον του Μακρόν, πυροδοτεί τον φανατισμό ακόμη και σε μετριοπαθείς μουσουλμανικές κοινότητες στην Ευρώπη και πλέον αυτό συνιστά απειλή και για την Γαλλία αλλά και για την Γερμανία με τα 2,5 εκατομμύρια τούρκων μεταναστών και άλλες χώρες όπως η Αυστρία και η Ολλανδία που επίσης φιλοξενούν σημαντικές τουρκικές κοινότητες.<br /><br />Η πολιτική που έχει επιλέξει ο κ.Ερντογάν πρακτικά χρησιμοποιεί ως όπλο εκ των έσω, ως «δούρειο ίππο», τους μουσουλμάνους των χωρών της Ευρώπης εναντίον των χωρών στις οποίες ζουν και εργάζονται.<br /><br />Και αυτό έχει αρχίσει να το αντιλαμβάνεται ακόμη και το Βερολίνο ,παρά την προσπάθεια της κ.Μέρκελ να διατηρήσει ανοιχτούς διαύλους και να επιβάλει στην Ευρώπη την πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας.<br /><br />Πλέον κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει αυτή την πολιτική της Τουρκίας που δεν στρέφεται μόνο εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου αλλά της σταθερότητας σε ολόκληρη την περιοχή και απειλεί και την ίδια την Ευρώπη στο πιο ευαίσθητο «σημείο». Εκείνο των Ευρωπαϊκών Αξιών, των ανθρώπινων δικαιωμάτων και βασικών ελευθεριών που κινδυνεύουν να βρεθούν στο στόχαστρο του «ιερού πολέμου» που κηρύσσει κάθε μέρα ο ανεξέλεγκτος κύριος Ερντογάν.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο «Ιερός πόλεμος» του κυρίου Ερντογάν και τα όρια ανοχής της Δύσης

Νίκος Μελέτης Στην ανάδειξη του αποσταθεροποιητικού ρόλου της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή και στο επικίνδυνο παιχνίδι του Ταγίπ Ερντογάν ...

Διαβάστε την συνέχεια

Υπέρ της επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων σε νοτιοανατολικό Αιγαίο, Κρήτη, Καστελλόριζο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyrjSpXFAWbjFkuDPGvCKgZj-6rcxVQ5tvGZXL8JczMvlqjEwQqVji38Io3HDiHtMEhpzteU4wg3WJGxEWf4mbo3IZSNFFZQPvj8QGP2f5UXvvGOkjrnkavKUeWEbMz6NRLS1LkKYtWfo/s1200/GRnavy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="628" data-original-width="1200" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyrjSpXFAWbjFkuDPGvCKgZj-6rcxVQ5tvGZXL8JczMvlqjEwQqVji38Io3HDiHtMEhpzteU4wg3WJGxEWf4mbo3IZSNFFZQPvj8QGP2f5UXvvGOkjrnkavKUeWEbMz6NRLS1LkKYtWfo/w640-h334/GRnavy.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Από:<b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Ήταν Μάιος του 1964 όταν η Τουρκία, με τον νόμο 476/1964, επεξέτεινε το εξωτερικό όριο των χωρικών της υδάτων από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια στον Εύξεινο Πόντο και στη Μεσόγειο. Και Ιούνιος του 1995, περίπου 30 χρόνια μετά, όταν η τουρκική εθνοσυνέλευση απείλησε την Ελλάδα με πόλεμο (casus belli) σε περίπτωση που η τελευταία αποφασίσει να επεκτείνει τα δικά της χωρικά ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια, με την εν λόγω απειλή απειλή να παραμένει επί της ουσίας εν ισχύ ακόμη και σήμερα. Κατά «σύμπτωση», η Ελλάδα είχε μόλις λίγες εβδομάδες νωρίτερα (Μάιος του 1995) επικυρώσει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) που της έδινε ακριβώς αυτό το μονομερές δικαίωμα: της επέκτασης δηλαδής των ελληνικών χωρικών υδάτων έως και τα 12 ναυτικά μίλια από τις ελληνικές ακτές.<br /><br />Καθώς διανύουμε πια τη δύση του 2020, σχεδόν έξι δεκαετίες έπειτα από εκείνον τον Μάιο του 1964, η Ελλάδα ακόμη αναρωτιέται εάν και σε ποία ακριβώς σημεία θα μπορούσε να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της, μια ζώνη που βρίσκεται «κολλημένη» στα 6 ναυτικά μίλια ήδη από το 1936 (και τον νόμο 230/1936).<br /><br />Η συζήτηση επανέρχεται πια στο προσκήνιο κατά τρόπο πιεστικό, με την Τουρκία από τη μία πλευρά να παραβιάζει το δυνητικό όριο των 12 μιλίων νοτίως του νησιωτικού συμπλέγματος της Μεγίστης (Καστελλόριζο), και την Ελλάδα από την άλλη να παρακολουθεί μεν από κοντά τις κινήσεις των Τούρκων (του συνοδευόμενου από πολεμικά πλοία τουρκικού σεισμογραφικού Oruç Reis εν προκειμένω) ξεκαθαρίζοντας όμως ότι δεν πρόκειται η ίδια να προχωρήσει σε καμία εν θερμώ κίνηση.<br /><br />Μήπως όμως έχει έρθει πλέον η ώρα και για την Ελλάδα να προχωρήσει επιλεκτικά σε επεκτάσεις των χωρικών της υδάτων όχι συνολικά στο Αιγαίο αλλά σε νοτιοανατολικό Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, από την Κρήτη έως και το Καστελλόριζο;<br /><br />Η Τουρκία έχει πια καταστήσει σαφές ότι είναι διατεθειμένη να φτάσει έως και το κατώφλι των 6 ναυτικών μιλίων της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης. Για του λόγου το αληθές, αρκεί μια ματιά στην πορεία του Oruc Reis όπως εκείνη έχει αποτυπωθεί και στις τελευταίες τουρκικές NAVTEX (1262/20, 1314/20, 1322/20). Εάν πιστέψουμε μάλιστα και όσα έχουν διαμηνύσει το τελευταίο διάστημα κορυφαίοι πολιτικοί παράγοντες της γείτονος (Φουάτ Οκτάι, Φατίχ Ντονμέζ), τότε τα τουρκικά σεισμογραφικά είναι πιθανό να βάλουν πλώρη το προσεχές διάστημα και προς τις ανατολικές ακτές της Κρήτης, με την Άγκυρα να επικαλείται ως «άδεια εισόδου» το τουρκολιβυκό μνημόνιο περί των θαλασσίων οριοθετήσεων του 2019.<br /><br />Το ενδεχόμενο να παραβιάσουν οι Τούρκοι τα 6 ναυτικά μίλια των ελληνικών χωρικών υδάτων θεωρείται μάλλον απίθανο. Το ενδεχόμενο εκείνοι να φτάσουν, ωστόσο, ακριβώς έξω από αυτά τα έξι ναυτικά μίλια είναι πια ορατό.<br /><br />Τι θα κάνουν οι ελληνικές δυνάμεις σε μια τέτοια περίπτωση; Πως θα αντιδράσουν επί του πεδίου;<br /><br />Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο κλιμακούμενων πιέσεων από την πλευρά της γείτονος Τουρκίας, η ελληνική πλευρά έχει αποδείξει ότι μπορεί να επιδείξει κινητικότητα-αποφασιστικότητα εάν το θελήσει. Η απόφαση για επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Ιόνιο, έως το ακρωτήριο Ταίναρο, η τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο και η συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με την Ιταλία ήρθαν να το επιβεβαιώσουν.<br /><br />Η επέκταση της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης θα μπορούσε, όμως, ενδεχομένως να… επεκταθεί και σε άλλες περιοχές της ελληνικής επικράτειας, από την Κρήτη και ανατολικότερα έως το Καστελλόριζο, υψώνοντας έτσι προκεχωρημένα (σε σύγκριση με όσα ισχύουν σήμερα) αναχώματα έναντι των τουρκικών προκλήσεων σε νοτιοανατολικό Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, ακριβώς δηλαδή σε εκείνες τις περιοχές τις οποίες η Τουρκία επιχειρεί πλέον να «αλώσει» μέσω του τουρκολιβυκού μνημονίου.<br /><br />Σε μια τέτοια περίπτωση, η Ελλάδα θα μπορούσε να αντλήσει επιχειρήματα ακόμη και από το ίδιο το «εγχειρίδιο» της Τουρκίας, τα οποία στην πορεία θα (αντ)έστρεφε υπέρ των ελληνικών θέσεων:<br />Επειδή στο νοτιοανατολικό Αιγαίο και στη Μεσόγειο δεν ισχύουν πολλά από όσα επικαλείται ως ενστάσεις (βλέπε «ειδικές περιστάσεις») η Τουρκία για το Αιγαίο. Μια επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων εκεί δεν θα περιόριζε αποφασιστικά την ελεύθερη ναυσιπλοΐα και το εύρος των διεθνών υδάτων, ούτε θα δημιουργούσε τα ίδια cut-off effects για την Άγκυρα (περιορίζοντας δηλαδή την πρόσβαση των Τούρκων στην ανοιχτή θάλασσα).<div><br />Επειδή το διεθνές δίκαιο όπως άλλωστε και η διεθνής εθιμική πρακτική (που λειτουργεί δεσμευτικά έναντι όλων των χωρών, ακόμη και εκείνων που δεν έχουν υπογράψει/επικυρώσει συγκεκριμένες διεθνείς συμβάσεις) ευνοούν τα 12 μίλια αιγιαλίτιδας ζώνης. «Κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίσει το εύρος της χωρικής του θάλασσας. Το εύρος αυτό δεν υπερβαίνει τα δώδεκα ναυτικά μίλια», σύμφωνα με το άρθρο 3 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.<br />Επειδή η διεθνής νομολογία επίσης ευνοεί τα 12 μίλια αιγιαλίτιδας ζώνης ακόμη και για απομακρυσμένα μικρά νησιά που βρίσκονται «δίπλα» στις ακτές άλλων χωρών (βλέπε τις αποφάσεις των διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων ενδεικτικά για το ουκρανικό νησί Σέρπεντ στη Μαύρη Θάλασσα, για τα νησιά της Κολομβίας που βρίσκονται κοντά στη Νικαράγουα, για το νησί St. Martin’s του Μπαγκλαντές που βρίσκεται κοντά στις ακτές της Μιανμάρ κ.ά.)</div><div><br />Αλλά και επειδή εκείνο το παλαιότερο ελληνικό επιχείρημα, σύμφωνα με το οποίο η μη-συνολική άσκηση ενός δικαιώματος (όπως είναι το βάσει διεθνούς δικαίου δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια) υπονομεύει το ίδιο το δικαίωμα ή συνιστά εγκατάλειψή του, έχει πια καταρριφθεί με ελληνική πρωτοβουλία, από την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι πρόκειται να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο και έπειτα…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Υπέρ της επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων σε νοτιοανατολικό Αιγαίο, Κρήτη, Καστελλόριζο

Από: Γιώργος Σκαφιδάς Ήταν Μάιος του 1964 όταν η Τουρκία, με τον νόμο 476/1964, επεξέτεινε το εξωτερικό όριο των χωρικών της υδάτων από τα 6...

Διαβάστε την συνέχεια

Gatestone Institute: Γιατί η Γαλλία έχει μετατραπεί σε μία εκκολαπτόμενη ισλαμική δημοκρατία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFBMXq9K-GMpe6C9NWurgBg4inYTkFpf38zeNcTbjmhcSCqPMdaYabnF9TDCUXPce2C6msd3oK5Wbr1k91FCYk7a_gse0iKkde0e3nGZKbcCzDiZ80zaRLtla4n63AA3krtlZTOC8B2T0/s1000/mousoulmanoi-latreia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="1000" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFBMXq9K-GMpe6C9NWurgBg4inYTkFpf38zeNcTbjmhcSCqPMdaYabnF9TDCUXPce2C6msd3oK5Wbr1k91FCYk7a_gse0iKkde0e3nGZKbcCzDiZ80zaRLtla4n63AA3krtlZTOC8B2T0/w640-h320/mousoulmanoi-latreia.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Νικηφόρα μέχρι στιγμής η εκστρατεία των ριζοσπαστικοποιημένων Ισλαμιστών στη Γαλλία – Συνεχείς στρατολογήσεις.</span></h3>Η Γαλλία έχει μάθει να ζει με την ισλαμική απειλή, πέντε χρόνια μετά τις δολοφονίες στο Charlie Hebdo και το Hyper Cacher, εκτιμά το Gatestone Institute, επικαλούμενο τη σχετική αρθρογραφία στον γαλλικό Τύπο.<br /> «Δεν περνά ένας μήνας … χωρίς μια δολοφονική επίθεση με την κραυγή του Allahu Akbar που λαμβάνει χώρα στο έδαφός μας …. Αλλά ποια είναι η ορθή καταπολέμηση των επιπτώσεων του ισλαμισμού αν δεν αντιμετωπίσουμε την προέλευση του, την ιδεολογία του θανάτου.<br />Σε αυτό το μέτωπο η άρνηση συνεχίζει να ανταγωνίζεται την αδράνεια και τίποτα δεν έχει αλλάξει τα τελευταία πέντε χρόνια», γράφει χαρακτηριστικά η Figaro.<div><br />Στο όνομα της ποικιλομορφίας, των μη διακρίσεων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η Γαλλία δέχτηκε πολλά κτυπήματα στον πολιτισμό και στην ιστορία της …<br />Οι Ισλαμιστές συνεχίζουν την εκστρατεία τους, η οποία ακόμη και χωρίς όπλα βρίσκει εύφορο έδαφος.<br />Η Γαλλία ζει την πέμπτη θλιβερή επέτειο της θανάσιμης επίθεσης των τζιχαντιστών στο σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo, που έλαβε χώρα στις 7 Ιανουαρίου 2015.</div><div><br />Τον Δεκέμβριο 2019, η Γαλλίδα γερουσιαστής Nathalie Goulet προειδοποίησε ότι είναι πιθανότερες περισσότερες επιθέσεις.<br />«Στη Γαλλία έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα και πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να αποτρέψουμε την δράση των εξτρεμιστών.<br />«Εάν η κατάσταση παραμείνει έτσι, θα υπάρξουν περισσότερες επιθέσεις», είπε χαρακτηριστικά.<br />Εκτιμάται ότι υπάρχουν 12.000 ριζοσπάστες ισλαμιστές στη λίστα παρακολούθησης της τρομοκρατίας της Γαλλίας.</div><div><br />Ωστόσο, μόνο κάποιες δεκάδες θεωρούνται ότι βρίσκονται κάτω από 24ωρη παρακολούθηση.<br />Αυτή η εβδομάδα χαρακτηρίστηκε από μια νέα σειρά ισλαμιστικών τρομοκρατικών επιθέσεων: η αστυνομία τραυμάτισε έναν άνδρα με μαχαίρι σε έναν δρόμο στη βορειοανατολική πόλη της Μετς, δύο ημέρες μετά την επίθεση στο προάστιο Villejuif του Παρισιού, μια πράξη την οποία οι εισαγγελείς αντιμετωπίζουν ως τρομοκρατική επίθεση.<br />Και στα δύο περιστατικά, οι επιτιθέμενοι φώναζαν «Allahu Akbar». Αυτός ο τύπος επίθεσης ονομάστηκε «συνηθισμένη τζιχάντ» γράφει η Figaro.<br /><br />Η υποταγή<br /><br />«Η σοβαρότητα του ισλαμικού πολιτικού γεγονότος στη Γαλλία υποτιμάται έντονα», λέει ο νομικός Thibault de Montbrial, πρόεδρος της Γαλλικής Υπηρεσίας Εσωτερικής Ασφάλειας.<br />Η υποταγή κερδίζει.<br />Ενώ οι γαλλικές φυλακές έχουν γίνει χώρος αναπαραγωγής για τους τζιχαντιστές, ο εξισλαμισμός των προαστίων των πόλεων, των ορεινών περιοχών, προωθείται απόλυτα.<br />Το εβδομαδιαίο περιοδικό Le Point αφιέρωσε πρόσφατα μια ιστορία κάλυψης στα «εδάφη που κατακτήθηκαν από τους ισλαμιστές».<br />Σε πολλούς από αυτούς τους τομείς, η βία κυριαρχεί. Στο πρωινό της Πρωτοχρονιάς υπήρχαν καμένα 1.500 αυτοκίνητα.</div><div><br />Σε πρόσφατα δημοσιευμένο βιβλίο, ο Bernard Rougier, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Sorbonne-Nouvelle και διευθυντής του Κέντρου Αραβικών και Ανατολικών Σπουδών, εξηγεί για «τα εδάφη που κατακτώνται από τον ισλαμισμό», ότι ο ισλαμισμός διασπά τις γειτονιές της εργατικής τάξης.<br />Αυτά τα «οικοσυστήματα», αναφέρει, εργάζονται πάνω σε μια «λογική ρήξης» της γαλλικής κοινωνίας, τις αξίες και τα θεσμικά της όργανα και είναι χτισμένα σε τζαμιά, βιβλιοπωλεία, αθλητικές λέσχες και εστιατόρια halal.<br />Ο Hugo Micheron, ερευνητής στην Ecole Normale Supérieure, παρατηρεί ότι οι τζιχάντες διαβιούν άνετα στην «εδαφική και κοινωνική απομόνωση».<br />Ενώ οι Ισλαμιστές ιεροκήρυκες και στρατολόγοι βρίσκονται έξω στους δρόμους, αναζητώντας τα αδύναμα μυαλά που θα αποτελέσουν την πρώτη γραμμή του ιερού πολέμου τους, το πολιτικό Ισλάμ επίσης δημιουργεί εκλογικές λίστες στα προάστια της Γαλλίας.</div><div><br />Ο Γάλλος πρόεδρος Emanuel Macron αντιτίθεται στην απαγόρευση αυτών των πολιτικών ομάδων.<br />«Η Γαλλία είναι μια εκκολαπτόμενη ισλαμική δημοκρατία», σημείωσε ο Αλγερινός μυθιστοριογράφος Boualem Sansal.<br />Σε αυτά τα «εδάφη», είπε, ζουν πολλοί από τους τρομοκράτες που επιτίθενται στη Γαλλία, από τους αδελφούς Kouachi του Charlie Hebdo μέχρι τους τζιχαντιστές που έσπειραν τον θάνατο στο θέατρο Bataclan.<br />Δύο πληθυσμοί που ζουν «δίπλα-δίπλα» θα βρεθούν σύντομα πρόσωπο με πρόσωπο εκτιμά ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Gerard Collomb.<br /><br />Πλέον και οι τζιχαντιστές έχουν δημόσιους θεσμούς.<br /><br />Επιπλέον οι ισλαμιστές έχουν, στρατολογήσει δεκάδες Γάλλους στρατιώτες και πρώην στρατιωτικούς που έχουν μεταστραφεί στο Ισλάμ.<br />Πολλοί έχουν έρθει από ειδικές μονάδες με εξειδίκευση στον χειρισμό όπλων και εκρηκτικών. Η Γαλλία μετατρέπεται σε «κοινωνία επαγρύπνησης» στον αγώνα της ενάντια στην « Λερναία Ύδρα» της ισλαμιστικής μαχητικότητας, όπως είπε ο Macron.</div><div><br />Στα πέντε χρόνια μετά τη σφαγή στο Charlie Hebdo, που στόχευσε στην ελευθερία της έκφρασης, οι Ισλαμιστές μπόρεσαν να διαπράξουν βιαιοπραγίες εναντίον στόχων όπως ένας ιερέας σε μια Καθολική Εκκλησία στη Ρουέν. μια εθνική κοσμική εορτή (η επίθεση της ημέρας της Βαστίλης στη Νίκαια).<br />Τις εβραϊκές κοινότητες (από το Παρίσι έως την Τουλούζη) και τους απλούς ανθρώπους.<br />Τον περασμένο Οκτώβριο, ένας ισλαμιστής χτύπησε σε ένα από τα πιο ασφαλή κτίρια της Γαλλίας: το μνημειώδες αρχηγείο της αστυνομίας των Παρισίων κοντά στον καθεδρικό ναό της Notre Dame, όπου δολοφόνησε τέσσερις από τους συναδέλφους του.</div><div><br />«Αυτή είναι μια σημαντική καμπή στην ισλαμική τρομοκρατία», δήλωσε ο Gilles Kepel, εμπειρογνώμονας για τη Μέση Ανατολή και την τζιχάντ.<br />«Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι η αστυνομία στην οποία βασιζόμαστε για να μας προστατεύσει και η οποία υποτίθεται ότι είναι η τελευταία μας επίθεση εναντίον της τρομοκρατίας, μπορεί να είναι ίδια το θύμα της τρομοκρατίας», προσθέτει.<br />Μετά την επίθεση, επτά αστυνομικοί, «ύποπτοι ριζοσπαστικοποίησης», εξαναγκάστηκαν σε παράδοση των όπλων τους. <br />«Έχω την εντύπωση ότι οι ανοσοποιητικές μας άμυνες έχουν καταρρεύσει και ότι ο ισλαμισμός κερδίζει», λέει ο Γάλλος συγγραφέας Pascal Bruckner.</div><div><br />Πέντε χρόνια μετά τις τρομοκρατικές δολοφονίες στο Charlie Hebdo, η ελευθερία του λόγου είναι λιγότερο ελεύθερη στη Γαλλία.<br />«Κανείς δεν θα δημοσιεύσει σήμερα κινούμενα σχέδια του Μωάμεθ», δήλωσε πρόσφατα ο Philippe Val, πρώην συντάκτης του Charlie Hebdo.<br />«Τα τελευταία πέντε χρόνια, πάω στο αστυνομικό τμήμα κάθε μήνα περίπου για να υποβάλω μια καταγγελία σχετικά με απειλές κατά της ζωής, όχι προσβολές, απειλές θανάτου», λέει η Marika Bret, δημοσιογράφος στο Charlie Hebdo σήμερα.<br />Στο Παρίσι, πέντε χρόνια μετά τις δολοφονίες στο Charlie Hebdo, υπήρξε μια μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας όχι για την τρομοκρατία, αλλά για την «ισλαμοφοβία».<br />«Ο Βολταίρος σβήνει μπροστά στον Μωάμεθ και ο Διαφωτισμός πριν από την Υποταγή», έγραψε ο συγγραφέας Éric Zemmour. Και το Κατάρ εξακολουθεί να χρηματοδοτεί ελεύθερα την κατασκευή τζαμιών στη Γαλλία.</div><div><br />Το 2017, δύο χρόνια μετά τη δολοφονία των Εβραίων σε τρομοκρατική επίθεση στο σούπερ μάρκετ Kosher στο Παρίσι, μία Εβραία η Sarah Halimi, βασανίστηκε και δολοφονήθηκε στο διαμέρισμα του Παρισιού από τον γείτονά της Kobili Traoré, ο οποίος φώναζε «Allahu Akbar».<br />Το εφετείο έκρινε πρόσφατα ότι ο Traoré, επειδή είχε καπνίσει κάνναβη, δεν ήταν «υπεύθυνος για τις πράξεις του».<br />Όπως δήλωσε ο επικεφαλής ραβίνος της Γαλλίας Haim Korsia, η απόφαση είναι μια «άδεια να σκοτώσει τους Εβραίους».<br />«Ο αντισημιτισμός σήμερα είναι τόσο φρικτός που θα ήταν δύσκολο να το κρύψει κανείς χωρίς να εμπλακεί σε γελοιοποίηση», δήλωσε ο ιστορικός Georges Bensoussan.<br />Μια εβδομάδα μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Charlie Hebdo, στην οποία σκοτώθηκαν εννέα μέλη του προσωπικού της και άλλα τέσσερα τραυματίστηκαν, το περιοδικό δημοσίευσε ένα εξώφυλλο που απεικονίζει τον προφήτη του Ισλάμ με δάκρυ στο μάγουλο του και λέγοντας: «Tout est Pardonné» («Όλα συγχωρούνται»).</div><div><br />Πέντε χρόνια αργότερα, όλοι πραγματικά φαίνεται να έχουν συγχωρεθεί.<br />Τότε, πολλοί με υπερηφάνεια είπαν, «είμαι ο Charlie». Οι περισσότεροι αποδείχτηκαν ότι δεν ήταν.</div><div><br /></div><div><a href="www.bankingnews.gr">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Gatestone Institute: Γιατί η Γαλλία έχει μετατραπεί σε μία εκκολαπτόμενη ισλαμική δημοκρατία

Νικηφόρα μέχρι στιγμής η εκστρατεία των ριζοσπαστικοποιημένων Ισλαμιστών στη Γαλλία – Συνεχείς στρατολογήσεις. Η Γαλλία έχει μάθει να ζει με...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα – Τουρκία: Μία διαμάχη για έναν νικητή

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9rQnaXbtNEXaUesu31XEjT4b8ITO2dN4L_wBnFANvIk8_mpZ2dvc6WVSP0Kx5POsPPJTs7dSuxX2gNg4Hnu1fcwGvypkZXRINdEZMy63axwVADbfGdnGeyiJJKc2s77ocewUdci_m96E/s696/stolos.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9rQnaXbtNEXaUesu31XEjT4b8ITO2dN4L_wBnFANvIk8_mpZ2dvc6WVSP0Kx5POsPPJTs7dSuxX2gNg4Hnu1fcwGvypkZXRINdEZMy63axwVADbfGdnGeyiJJKc2s77ocewUdci_m96E/w640-h338/stolos.png" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">O Όμηρος δεν γίνεται να ανήκει σε ένα μικρό και ταλαίπωρο λαό χωρίς παρόν και μέλλον.</span></h3><b>Θεμιστοκλής Κατσαούνης* <br /></b>Στην εποχή μας, αλλά και στις παρελθούσες εποχές, τις περισσότερες φορές αυτοί που έτυχε να διεκδικούν την κυριαρχία της νοτιανατολικής Ευρώπης, καθώς και της ανατολικής Μεσογείου ήταν οι Έλληνες και οι Τούρκοι με τα αντίστοιχά κράτη που δημιούργησαν. Τελευταία εξαίρεση αποτελεί η Βουλγαρία των αρχών του 20ου αιώνα, που με την ισχύ των ενόπλων δυνάμεων της και την συγκυρία της διπλωματίας που την ευνόησε, αυτοχαρακτηριζόταν και σε ένα βαθμό αποτελούσε την Πρωσία των Βαλκανίων.<br /><br />Δεν είναι τυχαίο για τους Έλληνες και τους Τούρκους της εποχής μας, ότι οι νίκες και οι ήττες και για τους δύο λαούς, τιμούνται με έντονο συναισθηματικό φορτίο που εν μέρη τροφοδοτείται και από τις πολιτικές και πολιτειακές ηγεσίες. Επίσης δεν είναι τυχαίο πως η μέρα έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης αποτελεί την ύψιστη εθνική γιορτή για την Ελλάδα. Αντίστοιχα για την γείτονα χώρα, η μέρα του τέλους της Μεγάλης Ιδέας του Ελληνικού Έθνους, με την νίκη των Τούρκων και τον διωγμό των Ελλήνων από τις πατρογονικές τους εστίες, αποτελεί και σε αυτήν την περίπτωση την ύψιστη εθνική εορτή της Τουρκίας.<br /><br />Σήμερα, βέβαια, παρά τις οικονομικές και υγειονομικές κρίσεις, που έπληξαν τα κράτη Ελλάδα, Κύπρο και Τουρκία, εξακολουθούν να είναι οι ισχυρότεροι παίχτες στην σκακιέρα της νοτιανατολικής Ευρώπης και της ανατολικής Μεσογείου, τόσο διπλωματικά όσο και στρατιωτικά. Αλλά ακόμη κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο και οικονομικά, σε πλήθος τομέων. Ιστορία επιτυχίας για την Ελλάδα και την Κύπρο αποτελεί η πρωτιά στην εμπορική ναυτιλία.Στην χώρα που βρίσκεται στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου ιστορία επιτυχίας θα μπορούσε να θεωρηθεί η μεγάλη βιομηχανική ανάπτυξη, που περιλαμβάνει ένα φάσμα τομέων από την αυτοκινητοβιομηχανία έως την αμυντική τεχνολογία και βιομηχανία.<br /><br />Ποιος είναι όμως ο λόγος που αυτά τα κράτη βρίσκονται σε χρόνια αντιπαράθεση και είναι έτοιμα ακόμη και για στρατιωτική εμπλοκή, ενώ όλα μοιάζουν να πηγαίνουν σχετικά καλά για τους λαούς που εκπροσωπούν;<br /><br />Η ηγετική θέση ενός εκ των δύο εθνών στην νοτιανατολική Ευρώπη και την ανατολική Μεσόγειο, με την μερίδα του λέοντος που θα αποκομίσει το κυρίαρχο έθνος, από τον ενεργειακό πλούτο, που η ανατολική Μεσόγειος φαίνεται να κατέχει.Για αυτόν τον λόγο η πολιτική της Τουρκίας χαρακτηρίζεται ως αναθεωρητική, αλλά και η πολιτική των ελλαδικών κρατών: Ελλάδα, Κύπρος, θα μπορούσε να θεωρηθεί με βεβαιότητα προληπτική επιθετική. Αυτό φυσικά δεν συνιστά κάτι το κατακριτέο, για την Ελλάδα και την Κύπρο.<br /><br />Ανά τον ρουν της ιστορίας, όλα τα κράτη που άφησαν το αποτύπωμα τους στην ανθρωπότητα, είχαν επιθετική ή προληπτική επιθετική πολιτική ή και τα δύο είδη εξωτερικής πολιτικής, όπως ακριβώς συμβαίνει και σήμερα με όλες τις μεγάλες δυνάμεις. Η προληπτική επιθετική πολιτική δεν βασίζεται απαραίτητα μόνο στην στρατιωτική ισχύ, αλλά σε ένα σύνολο παραγόντων, που περιλαμβάνουν όμως και την στρατιωτική δράση. Δεν γίνεται να κρυβόμαστε πίσω από ένα δειλό και παρωχημένο σύνθημα, που δυστυχώς πολλοί Έλληνες ακόμη πιστεύουν, του τύπου: «Δεν διεκδικούμε τίποτα και δεν παραχωρούμε τίποτα» αλλά είναι αναγκαίο και πρέπει να οραματιζόμαστε την «Ελλάδα των Τεσσάρων Θαλασσών».<br /><br />Ο πρόεδρος της Τουρκίας έχει αδιαμφισβήτητα δίκιο, όταν λέει πως ένα μικρό σύμπλεγμα νησίδων όπως αυτό της Μεγίστης, με 400 κατοίκους, περιορίζει μία χώρα με έκταση 783km² και πληθυσμό 83 εκατομμυρίων, κάνοντας την Τουρκία μεσόγεια χώρα, πάρα το μεγάλο μήκος των ακτογραμμών της σε Αιγαίο και Μεσόγειο. Η Ελλάδα όμως, από την σκοπιά του θαλάσσιου Διεθνούς Δικαίου δεν έχει άδικο, όταν διεκδικεί ένα μεγάλο τμήμα της ανατολικής Μεσογείου, με την ΑΟΖ που της προσφέρει το σύμπλεγμα των νησίδων της Μεγίστης, δίνοντας της την δυνατότητα να έχει παράλληλα και κοινά θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο.<br /><br />Η Ελλάδα όμως έχει ακόμη έναν σπουδαίο λόγο για να διεκδικεί και να θέλει την ΑΟΖ του συμπλέγματος της Μεγίστης, που νομικά της ανήκει και φυσικά θα της δώσει μεγαλύτερη ώθηση στην διεθνή σκακιέρα, με όλο τον πλούτο που αυτή περικλείει, αντιπαραθέτοντας μπροστά στα δικαιώματα της μεγάλης σε έκταση και πληθυσμό Τουρκίας, έναν τεράστιο και πολυεπίπεδο πολιτισμό 3000 ετών, που αποτελεί παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Παρά τις αρρυθμίες το έθνος μας συνεχίζει να εκπλήσσει και στο παρόν, σε πλήθος τομέων, κάνοντας τους Έλληνες γνωστούς για τα επιτεύγματα τους σε όλο τον κόσμο, έστω κι αν πολλοί αντιδραστικοί εντός της Ελλάδας θέλουν να βλέπουν το Έθνος τους ως αφρικανικό ή καυκάσιο.<br /><br />Αυτός είναι ένας από τους ισχυρούς λόγους για να είναι το Ελληνικό Έθνος ακμαίο και σήμερα, καθώς ο Όμηρος δεν γίνεται να ανήκει σε ένα μικρό και ταλαίπωρο λαό χωρίς παρόν και μέλλον. Για αυτόν τον λόγο και για πλήθος επιτευγμάτων πρέπει να διεκδικήσουμε τα νομικά μας δικαιώματα, ώστε σε αυτήν την αναμέτρηση να είμαστε εμείς οι μόνοι νικητές.<div><br /></div><div><b><i> *Απόφοιτος ΕΑΠ, Τμήμα Ευρωπαϊκού Πολιτισμού<br /></i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Ελλάδα – Τουρκία: Μία διαμάχη για έναν νικητή

O Όμηρος δεν γίνεται να ανήκει σε ένα μικρό και ταλαίπωρο λαό χωρίς παρόν και μέλλον. Θεμιστοκλής Κατσαούνης*  Στην εποχή μας, αλλά και στις...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: “Για έξι μίλια θα χαλάσουμε τις καρδιές μας τώρα;”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyVHrfOpKP_VvMcfoWzECKAtcub081QFDY_7okZEHXyP6LxjcXeruVl32lvlla3_asF1OohjPaD0WHSYlwo5q9pFG1xkaOGQl4EjYD3tyt35I-qbz2CByYpyDWM3qCgjn1SqvJ209GMmg/s696/aegean_xartis.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="428" data-original-width="696" height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyVHrfOpKP_VvMcfoWzECKAtcub081QFDY_7okZEHXyP6LxjcXeruVl32lvlla3_asF1OohjPaD0WHSYlwo5q9pFG1xkaOGQl4EjYD3tyt35I-qbz2CByYpyDWM3qCgjn1SqvJ209GMmg/w640-h394/aegean_xartis.png" width="640" /></a></div><div><br /></div>Το σύντομο κείμενο του κ.Χρήστου Κουστονάσιου, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΡΑΤΤΩ, περιγράφει με ακρίβεια τι έχει συμβεί με τις “νέες κόκκινες γραμμές” για τα εθνικά μας συμφέροντα… Όσα ακούστηκαν τις τελευταίες ημέρες και μένει να απαντηθεί το ερώτημα στο οποίο καταλήγει το κείμενο:<br /><br />Για έξι μίλια θα χαλάσουμε τις καρδιές μας τώρα;<br />Τι 12 τι 6 μίλια, τι κι’ αν το Διεθνές Δίκαιο σου λέει ότι έχεις δικαίωμα να επεκτείνεις την αιγιαλίτιδα ζώνη σου μέχρι τα 12 μίλια, όπως και κάθε χώρα της υφηλίου, τι κι’ αν έρχεται σήμερα ο Λαβρώφ και δηλώνει προκαταβολικά τα αυτονόητα, ότι δηλαδή κάθε οργανωμένο κράτος έχει δικαίωμα αναφαίρετο να επεκτείνει την θαλάσσια ζώνη κυριαρχίας της στα 12 μίλια.<br /><br />Εσύ όμως κ. Χρυσοχοΐδη βράχος, όπως τότε που δεν προλάβαινες να διαβάσεις τα μνημόνια, τώρα δεν πρόλαβες να διαβάσεις το Διεθνές Δίκαιο, γιατί ασχολείσαι με την σύλληψη του Παππά, που σου ξέφυγε μέσα από τα χέρια και βαπτίζεις εθνικισμό τα 12 μίλια. Για να είμαστε δίκαιοι την αρχή την έκανε ο Γεραπετρίτης που κατέβασε την έρημη την κόκκινη γραμμή από τα 12 στα 6 μίλια. Τύφλα να έχει ο Βαλντέν και ο Μπίστης, οι επίγονοι του σημιτισμού με την πλούσια αρθρογραφία τους. Το κατάπιαν και αυτό οι βουκεφάλες βουλευτές της ΝΔ αμάσητο.<br /><br />Ο Μητσοτάκης σε κάλυψε στην Βουλή λέγοντας ότι κυριαρχία της χώρας στην θάλασσα είναι στα 6 μίλια και στο αέρα στα 10. Αλλά και ο Πικραμένος και ο πικραμένος Δένδιας που προσπάθησαν να καλύψουν την γκάφα και είπαν τα αυτονόητα, ξέχασαν το σημαντικό ότι εάν ένα δικαίωμα δεν το εξασκείς, όταν πρέπει, τότε παραιτείσαι από αυτό σιωπηρά και να σας δω όλους εσάς όταν το τούρκικο γεωτρύπανο θα βυθιστεί στα 7 μίλια νοτίως της Κρήτης.<br /><br />Δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας για 6 μίλια, το σημαντικό είναι να μην θυμώσουν οι Γερμανοί και ο Ερντογάν.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνοτουρκικά: “Για έξι μίλια θα χαλάσουμε τις καρδιές μας τώρα;”

Το σύντομο κείμενο του κ.Χρήστου Κουστονάσιου, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΡΑΤΤΩ, περιγράφει με ακρίβεια τι έχει συμβεί με τις “νέες...

Διαβάστε την συνέχεια

Σχέδιο προσβολής νήσου από την Τουρκία: Σενάρια επιθετικού χαρακτήρα υλοποιούν οι ΕΔ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi77sWuVcNGByOaVRA6-CV3xAaxzRcGHQn6ahIkdPM6Qhn2eF1LtFEVO2WsorpuToTFAt5VvfRhnr8XRJHEN3f5kpe-M95cBPZ5l2YmTWeURbpMA_6QqkHqvVkLJ42VSQeEFW7WHFa-Xqc/s1000/egitim.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi77sWuVcNGByOaVRA6-CV3xAaxzRcGHQn6ahIkdPM6Qhn2eF1LtFEVO2WsorpuToTFAt5VvfRhnr8XRJHEN3f5kpe-M95cBPZ5l2YmTWeURbpMA_6QqkHqvVkLJ42VSQeEFW7WHFa-Xqc/w640-h384/egitim.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">  Διάχυτη η ανησυχία της Αθήνας για κλιμάκωση</span></h3>Ηέντονη ανησυχία που επικρατεί στην Αθήνα για το πιθανό ενδεχόμενο πρόκλησης τετελεσμένων εκ μέρους της Τουρκίας μέχρι τα τέλη του έτους είναι πλέον διάχυτη. Σε γενικότερο επίπεδο πάντως, η Άγκυρα μοιάζει ανεξέλεγκτη, ενώ φέρονται να προετοιμάζονται πιθανόν, για πολύ εξειδικευμένα σενάρια σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο. <br /><br /><br />Τουρκικά πολεμικά πλοία που συνδέονται με την Διοίκηση Αμφίβιων δυνάμεων πραγματοποίησαν επιχειρησιακά εκπαιδευτικά προγράμματα εκπαίδευσης στον κόλπο της Σμύρνης και στην περιοχή Ακάζι στις 22-23 Οκτωβρίου 2020 με τη συμμετοχή της διοίκησης της Ταξιαρχίας πεζοναυτών σε συνεργασία με αεροσκάφη που ανήκουν στην πολεμική αεροπορία.<br /><br />Την ίδια περίοδο στην Ανατολική Μεσόγειο, είχαμε «κοινή εκπαίδευση επιθετικού ελικοπτέρου» σε συνεργασία με πυραυλάκατο σε ένα σενάριο προσβολής θαλάσσιων και χερσαίων στόχων.<br /><br />Το τουρκικό υπουργείο άμυνας ανακοίνωσε ότι οι "κοινές εκπαιδεύσεις επιθετικών ελικοπτέρων με πυραυλάκατο πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Στις φωτογραφίες που δημοσίευσαν οι Τούρκοι βλέπουμε την πυραυλάκατο TCG Harpoon σε συνεργασία με επιθετικό ελικόπτερο ATAK με ουραίο αριθμό P336. Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είχαν μια παρόμοια άσκηση με το πολεμικό πλοίο TCG Gurbet.<br /><br />Παράλληλα έχουμε και την αεροπορική άσκηση “Ankası-2020”, η οποία πραγματοποιείται με τη συμμετοχή εναέριων μέσων της 3ης αεροπορικής πτέρυγας στο Ικόνιο μεταξύ 26 Οκτωβρίου και 06 Νοεμβρίου 2020.<br /><br />Το είδος των ασκήσεων των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, ειδικά η συνεργασία πυραυλακάτων και επιθετικών ελικοπτέρων, αλλά και η αποβατική άσκηση, δείχνει ότι οι “γείτονες” προσανατολίζονται σε ένα ορισμένο είδος αποστολών, αυτών που αφορούν μια πιθανή προσβολή νήσου για παράδειγμα.<br /><br />Η αυξημένη τουρκική στρατιωτική δραστηριότητα, προκαλεί εγρήγορση και ετοιμότητα βέβαια στο ΓΕΕΘΑ, το οποίο προετοιμάζεται για όλα τα σενάρια, που αφορούν προσπάθεια πρόκλησης με το δεύτερο πλωτό τουρκικό γεωτρύπανο ειδικά στο Αιγαίο.<br /><br />Η συνεχής δέσμευση ελληνικών θαλάσσιων περιοχών και ειδικά η εμπλοκή των δυνάμεων πεζοναυτών δίνει την εικόνα μιας «πρόβας ετοιμότητας» στο Αιγαίο.<br /><br />Αυτό που προβληματίζει όμως ιδιαίτερα τους Έλληνες επιτελείς είναι η συνεχής παρουσία σε «ασκήσεις» Τούρκων πεζοναυτών μαζί με ομάδες κομάντος SAT-SAS.<br /><br />Θέλουν τις ειδικές δυνάμεις τους «ζεστές» εκεί στην Άγκυρα και τις κρατούν ετοιμοπόλεμες μιας και όπως φαίνεται από τις δηλώσεις τους θέλουν να υπερασπιστούν την «γαλάζια πατρίδα», η έκταση της οποίας αποτελεί πρόκληση όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για πολλές χώρες της περιοχής.<br /><br />Ειδικά αυτήν την περίοδο, τέτοιου είδους κινήσεις και “ασκήσεις” μεταφράζονται σε προβολή ισχύος και προετοιμασία για πιθανό επεισόδιο σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο. <br /><br />Ειδικοί αμυντικοί αναλυτές εκτιμούν ως πολύ πιθανή ακόμα και κάποια τουρκική μονομερή ενέργεια, ή ακόμα και την πιθανότητα “ατυχήματος’ σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο, διότι αυτό ακριβώς θα βόλευε τους Τούρκους στο έπακρο.<br /><br />Το σχέδιο της Άγκυρας είναι η ενεργοποίηση ουσιαστικά του τουρκικής εμπνεύσεως δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» με την έκδοση συνεχών NAVTEX, οι οποίες ήδη εκδίδονται από την Τουρκία, με τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να παραμένουν σε ετοιμότητα για κάθε πρόκληση.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι σχεδόν όλες οι μεγάλες ασκήσεις των τουρκικών ενόπλων, εδώ και πολλά χρόνια αφορούν στρατιωτική επιχείρηση "απόβασης" σε κάποια τοποθεσία, ενδεικτικό του “αέρα” που “φυσάει” μέσα στα μυαλά των Τούρκων στρατηγών και ειδικά του αφεντικού τους, προέδρου Ρ.Τ. Ερντογάν.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σχέδιο προσβολής νήσου από την Τουρκία: Σενάρια επιθετικού χαρακτήρα υλοποιούν οι ΕΔ

  Διάχυτη η ανησυχία της Αθήνας για κλιμάκωση Ηέντονη ανησυχία που επικρατεί στην Αθήνα για το πιθανό ενδεχόμενο πρόκλησης τετελεσμένων εκ μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μέμνησο Σαλαμίνα! – Ο υπουργός Ενέργειας γυρίζει την πλάτη στα κοιτάσματα φυσικού αερίου

<div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBN9snPDFPta1SvfKEMA8l-cttcE9Q6krTVN-dHiI6cdPxdouaz3RUxxM-YfhFK55xeVHSrS_SykUTiL6RBsnrr_4ZpE0nJtexjLTW1rHHOR8KGSu6OLF3l_WSQez_4tBX8WULH0X_4ws/s758/555888221.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBN9snPDFPta1SvfKEMA8l-cttcE9Q6krTVN-dHiI6cdPxdouaz3RUxxM-YfhFK55xeVHSrS_SykUTiL6RBsnrr_4ZpE0nJtexjLTW1rHHOR8KGSu6OLF3l_WSQez_4tBX8WULH0X_4ws/w640-h338/555888221.jpg" width="640" /></a></div><br /><b>Κονοφάγος Ηλίας</b><br />Η νίκη στην Σαλαμίνα, που γιορτάζουμε, οφείλεται στον λαυρεωτικό άργυρο, τον ορυκτό πλούτο της πόλης κράτους των Αθηνών, που επέτρεψε την κατασκευή πολεμικού στόλου. Η κυριαρχία στην θάλασσα αφορά το δικαίωμα ενός κράτους να έχει πλήρη έλεγχο σε μία υπεράκτια περιοχή. Ο έλεγχος αυτός δίνει το δικαίωμα, μεταξύ άλλων και της αξιοποίησης του υπεράκτιου ορυκτού πλούτου υδρογονανθράκων της περιοχής.<br /><br />Περιλαμβάνει δύο βασικές ξεχωριστές δραστηριότητες που είναι η έρευνα και η εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Η έρευνα αφορά μία πρώτη φάση για τον εντοπισμό και την πιστοποίηση των κοιτασμάτων αυτών. Η εκμετάλλευση αφορά μία δεύτερη φάση για την παραγωγή και την διάθεση στην αγορά των προϊόντων της παραγωγής, δηλαδή του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Από οικονομική άποψη, μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης φάσης υπάρχει ένα σημαντικό χάσμα.<br /><br />Η φάση της έρευνας περιλαμβάνει αποκλειστικά και μόνο δαπάνες, μέχρι την ολοκλήρωση της πιστοποίησης ύπαρξης ή μη ικανών ποσοτήτων αποθεμάτων υδρογονανθράκων. Αντίθετα, η φάση της εκμετάλλευσης περιλαμβάνει μία σημαντική περίοδο απόκτησης εσόδων τόσο για την απόσβεση των επενδύσεων έρευνας και εκμετάλλευσης, όσο και την απόκτηση σημαντικών καθαρών κερδών.<br /><br />Η σημασία των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης<br /><br />Τον Σεπτέμβριο του 2015 νοτιοανατολικά του Καστελλόριζου ανακαλύφθηκε το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου στην Μεσόγειο, το κοίτασμα Zohr, με αποθέματα 30 τρισ. κυβικά πόδια φυσικού αερίου, με ένα δισ. βαρέλια συμπυκνωμάτων πετρελαίου (βλέπε την πρώτη εικόνα). Η ακαθάριστη αξία του κοιτάσματος αυτού με βάση την τιμή πώλησης του φυσικού αερίου στην Αίγυπτο, πέντε δολάρια ανά χίλια κυβικά πόδια και 50 ανά βαρέλι συμπυκνώματος πετρελαίου, είναι συνολικά της τάξης των 200 δισ. ευρώ.<br /><br />Οι τελευταίες επιστημονικές έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο δείχνουν ότι το κοίτασμα Ζohr δεν είναι μοναδικό, αλλά επαναλαμβανόμενο στην μείζονα υπεράκτια περιοχή μεταξύ Κύπρου και Κρήτης. Και όπως θα δούμε στις εικόνες που ακολουθούν, αυτή η δυνατότητα επανάληψης φτάνει μέχρι και την Λιβύη μέσω Κρήτης.<br /><br /><img height="480" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/10/%CE%95%CE%B9%CE%BA.1.jpg" width="640" /><br /><br />Η δυνατότητα αυτή άνοιξε την αρπακτική διάθεση της Τουρκίας για τον εντοπισμό και ανακάλυψη κοιτασμάτων φυσικού αερίου νότια του Καστελλόριζου, ιδιαίτερα μεταξύ Κύπρου και Κρήτης, όπου ως γνωστόν τα θαλάσσια βάθη είναι της τάξης των 3.000 μέτρων. Η κατάσταση αυτή οδήγησε την Ελλάδα και την Τουρκία σε μία διαρκή και δραματική γεωπολιτική ένταση στην περιοχή αυτή.<br /><br />Η ένταση αυτή αφορά πρώτιστα τα κυριαρχικά δικαιώματα, παρότι προς το παρόν η Τουρκία δεν διαθέτει σήμερα την απαραίτητη τεχνολογία εκμετάλλευσης υποθαλάσσιων κοιτασμάτων που θα μπορούσαν να τις αποφέρουν σημαντικά έσοδα σε τέτοια θαλάσσια βάθη. Όμως από ερευνητική άποψη η Τουρκία διαθέτει τρία σκάφη γεωφυσικών σεισμικών καταγραφών και τρία γεωτρύπανα, το κόστος των οποίων σε πλήρη δραστηριότητα ανέρχεται συνολικά σε 2.500.000 ευρώ την ημέρα, ήτοι σχεδόν σε δαπάνες ενός δισ. ευρώ το χρόνο.<br /><br /><img height="480" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/10/%CE%95%CE%B9%CE%BA.2.jpg" width="640" /><br /><br />Άρα όσο συνεχίζονται οι δραστηριότητες αυτές, η Τουρκία επωμίζεται αποκλειστικά και μόνο σημαντικές ετήσιες δαπάνες, χωρίς τουλάχιστον ακόμα κανένα αντίστοιχο οικονομικό όφελος. Το ερώτημα που τίθεται είναι για πόσο χρονικό διάστημα θα μπορέσει η Τουρκία να αντέξει εσωτερικά αυτή τη κατάσταση οικονομικής αφαίμαξης, χωρίς οποιοδήποτε αντίκρισμα για την οικονομία της στην διεθνή αγορά.<div><br />Τα κοιτάσματα και τα οφέλη τους<br /><br />Με δεδομένο ότι θα χρειασθεί τουλάχιστον μία δεκαπενταετία για να μπορέσει η Τουρκία τελικά να αποκτήσει την αντίστοιχη τεχνολογία εκμετάλλευσης κοιτασμάτων σε τέτοια θαλάσσια βάθη, είναι φανερό ότι στο διάστημα αυτό η Ελλάδα έχει τον απαραίτητο χρόνο να διαμορφώσει την απαραίτητη στρατηγική που θα της επιτρέψει να βγει από το αδιέξοδο που βρίσκεται σήμερα. Να αποκτήσει την πρωτοβουλία μέσω δικών της εκμεταλλεύσεων, ιδιαίτερα δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης. Αυτές θα της επέτρεπαν μεσοπρόθεσμα την εξασφάλιση σημαντικών εσόδων, προς όφελος της οικονομίας και της αμυντικής της ικανότητας.<br /><br />Η εκμετάλλευση του αιγυπτιακού κοιτάσματος Zohr από την εταιρεία ΕΝΙ, που σήμερα βρίσκεται –εντός μόλις πέντε ετών– σε πλήρη παραγωγή δυναμικότητας 500.000 ισοδυνάμων βαρελιών πετρελαίου την ημέρα, αποφέρει ακαθάριστα έσοδα περί τα εφτά δισ. ευρώ το χρόνο. Ας σημειωθεί ότι η (κρατική) Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ ΑΕ) έχει εντοπίσει μέχρι σήμερα 16 τουλάχιστον στόχους τύπου Zohr στις υπεράκτιες περιοχές δυτικά και νότια της Κρήτης (βλ. την παρακάτω εικόνα), οι περισσότεροι των οποίων φαίνονται να είναι ακόμη μεγαλύτεροι από το αντίστοιχο κοίτασμα Ζohr (100 km2).<br /><br /><img height="480" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/10/%CE%95%CE%B9%CE%BA.3.jpg" width="640" /><br /><br /></div><div>Επομένως, η μακροπρόθεσμη οικονομική δυνατότητα ακαθαρίστων εσόδων για την χώρα μας διαγράφεται εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Με δεδομένη μία ελάχιστη πιθανότητα ανακάλυψης κοιτάσματος ανά γεώτρηση 20%, θα ήταν δυνατόν εντός των δύο προαναφερθέντων περιοχών να ανακαλυφθούν στο μέλλον τουλάχιστον τρία κοιτάσματα τύπου Zohr, τα οποία θα μπορούσαν να αποφέρουν ημερήσια ακαθάριστα έσοδα 21 δισ. ευρώ το χρόνο.<br /><br />Η Τουρκία με αρπακτικό τρόπο επιδιώκει να εδραιώσει κυριαρχικά δικαιώματα μέσα στην ελληνική ΑΟΖ και έτσι να επιτύχει κάποια στιγμή μία μαζική εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου μεταξύ Κύπρου και Λιβύης προς όφελος της οικονομίας της. Ενώ συμβαίνει αυτό, το αρμόδιο ελληνικό υπουργείο Ενέργειας φροντίζει με ανακοινώσεις του να απαξιώνει την προοπτική εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στην χώρα μας, θεωρώντας ότι αυτό είναι προς όφελος της πράσινης ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο!<br />Η ουτοπία της πράσινης ενέργειας<br /><br />Το αρμόδιο υπουργείο που σήμερα αβασάνιστα κόπτεται να κλείσει όλες τις μονάδες λιγνίτη στην Βόρειο Ελλάδα θα ήταν καλό να διαβάσει κάποια στιγμή την <a href="https://slpress.gr/oikonomia/giati-to-dogma-mono-ananeosimes-piges-energeias-einai-oytopia/">έκθεση της Επιτροπής Ενέργειας της Ακαδημίας της Γαλλίας</a>, η οποία απεστάλη στον πρόεδρο Μακρόν. Αυτή αναφέρει πως η πλήρης επικράτηση της πράσινης ενέργειας (που όλοι επιθυμούμε) αποτελεί στην πράξη ουτοπία, εάν τα επόμενα 30-35 χρόνια δεν υπάρξει στήριξη της πράσινης ενέργειας από άλλη μορφή ενέργειας, που στην Ελλάδα θα μπορούσε να είναι το εγχώριο φυσικό αέριο!<br /><br />Παράλληλα, το υπουργείο Ενέργειας δεν έκανε καμία προσπάθεια διαπραγμάτευσης με την κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν, πριν δώσει χωρίς αντάλλαγμα την άδεια λειτουργίας στον τουρκο-αζέρικο αγωγό TAΡ-TANAP (που διέρχεται ατελώς μέσα από το έδαφος της Ελλάδος) και τα έσοδα του οποίου αναμένεται να επιτρέψουν στο Μπακού να ολοκληρώσει ευκολότερα την επίθεση εναντίον των Αρμενίων, με την βοήθεια της Τουρκίας.<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθεί ότι οι ερευνητικές προσπάθειες της Τουρκίας για την υφαρπαγή ελληνικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου την έχουν οδηγήσει σε σημαντικές δαπάνες, οι οποίες μπορούν προοπτικά να δημιουργήσουν σοβαρό εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση Ερντογάν. Αυτό υπό τον όρο ότι δεν θα αποκτήσει κάποια στιγμή προσεχώς έσοδα από τις δραστηριότητες αυτές. Η Τουρκία, όμως, σε τόσο μεγάλα θαλάσσια βάθη, δεν προβλέπεται να κάνει εξόρυξη και να αποκτήσει έσοδα πριν περάσει τουλάχιστον μία 15ετία.<br /><br />Καταλήγοντας, με λύπη διαπιστώνουμε πως το αρμόδιο υπουργείο Ενέργειας, το οποίο σήμερα ασχολείται με αναπτυξιακά έργα που διευκολύνουν αποκλειστικά και μόνον τις εισαγωγές ορυκτού πλούτου. Αυτές, όμως, δημιουργούν θέσεις εργασίας στο εξωτερικό. Είναι απορίας άξιο γιατί ο αρμόδιος υπουργός αδιαφορεί, γιατί δεν προσπαθεί να προωθήσει την αξιοποίηση του εγχώριου ορυκτού πλούτου, ιδιαίτερα των κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Η αξιοποίησή τους θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας στην Ελλάδα που θα στηρίξουν την εθνική οικονομία, αλλά ταυτόχρονα και την πολυπόθητη πράσινη ενέργεια, για την οποία κόπτεται με μονοδιάστατο φανατισμό ολόκληρη η κυβέρνηση.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Μέμνησο Σαλαμίνα! – Ο υπουργός Ενέργειας γυρίζει την πλάτη στα κοιτάσματα φυσικού αερίου

Κονοφάγος Ηλίας Η νίκη στην Σαλαμίνα, που γιορτάζουμε, οφείλεται στον λαυρεωτικό άργυρο, τον ορυκτό πλούτο της πόλης κράτους των Αθηνών, που...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία προσλαμβάνει Σύριους μισθοφόρους για να σταλούν στα ελληνικά σύνορα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2cncGm4jRWI7RRn4l04kOIJSyQq2WcNgNp7tjd9xSZ1m6Fjq4l-Mr0LTF2jrGBYUa4Qyb_kJIhyphenhyphen987IhAThnX0pW2FPdKnUTO3DhoK27kNZhxpFUJ5gtaNsNBHc3OUOQvoEQXvq5Q_lo/s1079/47777412.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="580" data-original-width="1079" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2cncGm4jRWI7RRn4l04kOIJSyQq2WcNgNp7tjd9xSZ1m6Fjq4l-Mr0LTF2jrGBYUa4Qyb_kJIhyphenhyphen987IhAThnX0pW2FPdKnUTO3DhoK27kNZhxpFUJ5gtaNsNBHc3OUOQvoEQXvq5Q_lo/w640-h344/47777412.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>του <b>ΠΟΛ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ</b><br />Ένας αρμένιος δημοσιογράφος, γνωστός ως ένας από τους πρώτους που τόνισε ότι η Τουρκία στρατολόγησε Σύριους μισθοφόρους για να πολεμήσει ενάντια στις αρμενικές δυνάμεις στο Artsakh, ανέφερε τώρα ότι η Τουρκία στρατολογεί περισσότερους μισθοφόρους για να σταλεί στα σύνορα με την Ελλάδα.<div><br /></div><div>Ο Abraham Kasparian, ένας αρμένιος δημοσιογράφος από τη Συρία, αποκάλυψε μέσω διαρροών συνομιλιών μεταξύ τρομοκρατών με έδρα το Idlib ότι η Τουρκία στρατολογεί τώρα Σύριους μισθοφόρους για να σταλούν στα ελληνικά σύνορα.<br /><br />Ο δημοσιογράφος του ArmNews στο καθημερινό του ενημερωτικό δελτίο την Τετάρτη είπε ότι εξαπλώνεται μεταξύ Σύριων μαχητών στο Ιντλίμπ ότι ένας πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι «εξαιρετικά δυνατός» και ότι υπάρχουν χιλιάδες Σύριοι μισθοφόροι έτοιμοι να αναπτυχθούν στα χερσαία σύνορα με την Ελλάδα.<br /><br />Ο Kasparian λέει ότι καθώς η Τουρκία φιλοξενεί χιλιάδες Σύριους μαχητές, η Άγκυρα σχεδιάζει μια άλλη τοποθεσία για να τους «κάψει», καθώς το Αζερμπαϊτζάν δεν θα είναι αρκετό για να τα ξεφορτωθεί όλα.<br /><br />Ο Συριακός πόλεμος, που διεξάγεται από το 2011, έχει σχεδόν τελειώσει. Η Τουρκία είναι το μόνο περιφερειακό κράτος που συνεχίζει να υποστηρίζει εξτρεμιστικούς μαχητές στη χώρα που έχει υποστεί πόλεμο και δεν θέλει να παραιτηθεί από τον έλεγχο της επαρχίας Idlib, παρατείνοντας τα δεινά.<br /><br />Ωστόσο, πολλοί από αυτούς τους Σύριους μαχητές γίνονται εγχώριο πρόβλημα στην Τουρκία, γεγονός που αποτελεί μέρος του λόγου για τον οποίο ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τους διασκορπίζει ως κινητή δύναμη μάχης για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του στη Λιβύη και το Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Φαίνεται όμως, σύμφωνα με τον Kasparian, ότι μερικοί μισθοφόροι θα αναπτυχθούν στα χερσαία σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στη Θράκη.<br /><br />Ο Kasparian, ο οποίος έχει ένα εντυπωσιακό ιστορικό αξιοπιστίας, ολοκλήρωσε αυτό το μέρος του ημερήσιου δελτίου του λέγοντας ότι η έκθεσή του «θα είναι ένα εξαιρετικό δώρο στους συναδέλφους μας Έλληνες . Είμαι βέβαιος ότι οι Έλληνες φίλοι μας και η νοημοσύνη τους έχουν ήδη αυτές τις πληροφορίες, αλλά αν όχι - τότε λοιπόν πηγαίνετε. "<br /><br />Η έκθεσή του σχετικά με τους συριακούς μισθοφόρους που ετοιμάζονται να αναπτυχθούν στα ελληνικά σύνορα έρχεται καθώς η Stephanie Turco Williams, ο κορυφαίος απεσταλμένος του ΟΗΕ για τη Λιβύη, <a href="https://apnews.com/article/africa-geneva-libya-north-africa-united-nations-a62b80ad7c52f984c8e3930c947116c6?utm_medium=AP&utm_campaign=SocialFlow&utm_source=Twitter">ανακοίνωσε</a> σήμερα ότι ξένοι μισθοφόροι θα αποχωρήσουν «από όλα τα εδάφη, τον αέρα και τη θάλασσα της Λιβύης» εντός τριών μηνών.<br /><br />Το αν ο Ερντογάν σκοπεύει να στείλει τους επιστρεφόμενους συριακούς μισθοφόρους πίσω στο Ιντλίμπ, ή να παραμείνει εντός της Τουρκίας, ή να αναπτυχθεί στα ελληνικά σύνορα ή αλλού, πρέπει να δούμε.<br /><br />Έχει αναφερθεί καλά ότι μαχητές ISIS και Αλ Κάιντα από τη Συρία έχουν <a href="https://greekcitytimes.com/2019/09/18/cbs-report-claims-isis-members-moved-greece-rest-europe-video/">περάσει τα ελληνοτουρκικά σύνορα</a> στο παρελθόν για να φτάσουν σε άλλους προορισμούς στην Ευρώπη.<br /><br />Επί του παρόντος, η Τουρκία εμπλέκεται στρατιωτικά και / ή καταλαμβάνει τη βόρεια Κύπρο, τη βόρεια Συρία, το βόρειο Ιράκ, τη Λιβύη, το Artsakh και επίσης εναντίον του συναδέλφου μέλους του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Ως χώρα που λιμοκτονεί ενέργεια που δεν θέλει να προμηθεύσει ενέργεια μέσω του κράτους δικαίου, η Τουρκία εμπλέκεται σε εχθροπραξίες με τους περισσότερους από τους γείτονές της για να εξασφαλίσει ενεργειακές ροές και να προμηθεύσει φτηνό πετρέλαιο και φυσικό αέριο, τόσο ώστε να διευκολύνει το εμπόριο πετρελαίου αίματος με το ISIS .<br /><br />Με την τουρκική οικονομία να μειώνεται γρήγορα, ο Ερντογάν υπόσχεται στους Τούρκους πολίτες οικονομική ευημερία υπό το πρόσχημα της αναδημιουργίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Ωστόσο, σε αντίθεση με τη Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη, η Ελλάδα δεν είναι χώρα που έχει διεισδύσει στον πόλεμο για σχεδόν μια δεκαετία και έχει στρατό περισσότερο από ικανό να αποτρέψει την τουρκική επιθετικότητα, γι 'αυτό η Τουρκία αρνείται συνεχώς να επιτίθεται απευθείας στην Ελλάδα παρά τις αδιάκοπες απειλές πολέμου.<br /><br />Ωστόσο, η Τουρκία έχει αποδείξει κάτι περισσότερο από ότι οι συριακοί μισθοφόροι της είναι έτοιμοι να χρησιμοποιηθούν και να αναπτυχθούν για να εξυπηρετήσουν τις ατζέντες του Ερντογάν, όπως φαίνεται στη Λιβύη και το Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Το αν θα τον χρησιμοποιήσει ο Τούρκος πρόεδρος εναντίον της Ελλάδας, πρέπει να δούμε, αλλά με τους συριακούς μισθοφόρους να συζητούν ήδη την «υψηλή πιθανότητα» η Τουρκία θα πολεμήσει με τον «σύμμαχό της» του ΝΑΤΟ, αυτή είναι μια απειλή ασφάλειας που πρέπει να λάβει σοβαρά η Αθήνα.</div><div><br /></div><div><a href="https://greekcitytimes.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία προσλαμβάνει Σύριους μισθοφόρους για να σταλούν στα ελληνικά σύνορα

του ΠΟΛ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ Ένας αρμένιος δημοσιογράφος, γνωστός ως ένας από τους πρώτους που τόνισε ότι η Τουρκία στρατολόγησε Σύριους μισθοφόρους...

Διαβάστε την συνέχεια

Μακάρι να ήταν πρόβλημα μόνο οι τορπίλες! Με τις φρεγάτες τι; Ανεπίδεκτοι μαθήσεως από τα λάθη δεκαετιών…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi2GDup8expUCBHfntvadt_cleMvBAIYvbqsMpW3tlqjjNSNYRrWUFPAyzUkDmsVyF8eKR_wYwwIcviABYxExyJKb1mA4zFiMPFcAxyrivUBbVc5rcL7ArCTQnvgGbe9QVbBstSeC3OCE/s790/HELLENIC-NAVY.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi2GDup8expUCBHfntvadt_cleMvBAIYvbqsMpW3tlqjjNSNYRrWUFPAyzUkDmsVyF8eKR_wYwwIcviABYxExyJKb1mA4zFiMPFcAxyrivUBbVc5rcL7ArCTQnvgGbe9QVbBstSeC3OCE/w640-h324/HELLENIC-NAVY.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Πολλά ειπώθηκαν μετά τη δημοσίευση του θέματος για τις τορπίλες βαρέως τύπου των υποβρυχίων Type 214, στο οποίο καταγράφονται προς απάντηση σειρά ερωτημάτων, με την έμμεση πλην όμως σαφή αναφορά ότι ότι οι διαδικασίες που ακολουθούνται απέχουν από το να θεωρηθούν ως οι προβλεπόμενες. Επειδή όμως πολλοί στο ΥΠΕΘΑ και τα Επιτελεία εξακολουθούν να παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, εμμένοντας σε πρακτικές που παλαιότερα οδήγησαν τη χώρα σε μεγάλες περιπέτειες και αυτοκαταστροφική αδράνεια, επανερχόμαστε και με δεύτερο παράδειγμα, αυτό του προγράμματος των φρεγατών…<br /><br />Επιμένουν λοιπόν να καθορίζουν το τι θα αγοραστεί με την αντίστροφη της προβλεπόμενης διαδικασίας, όχι μόνο από το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο, αλλά και από τη λογική. Μια προμήθεια εξελίσσεται πάντα “από κάτω προς τα πάνω“. Προηγούνται οι μελέτες των Επιτελείων που οδηγούν σε συγκεκριμένες εισηγήσεις προς την πολιτική ηγεσία, για να λάβει τις τελικές αποφάσεις.<br /><br />Στην Ελλάδα συνηθίζουμε να λαμβάνουμε αποφάσεις χωρίς να υπάρχουν καν οι εισηγήσεις, με αποτέλεσμα να καλούνται στη συνέχεια τα Επιτελεία να συμπληρώσουν άρον άρον όσα λείπουν. Τα οποία Επιτελεία με τη σειρά τους, γνωρίζοντας με ποιον τρόπο κινούνται τα πράγματα στη χώρα, καταλήγουν στο “ας πάρουν κάτι, αρκεί να είναι καινούργιο, δεν μπορεί να είναι χειρότερα από την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε”…<br /><br />Είναι όμως σαν να χτίζεις ξεκινώντας από το ρετιρέ όταν αποφασίζει η πολιτική ηγεσία… Τουλάχιστον εξαγγέλθηκε 15ετές εξοπλιστικό πρόγραμμα ώστε υπάρχει η ελπίδα να επιχειρήσουν προσεχώς να συμμορφωθούν όλοι με τις προτεραιότητες που καθορίστηκαν από τους αρμόδιους και να λειτουργήσουμε συντεταγμένα.<br /><br />Όχι δηλαδή ξανά με αποσπασματικές προμήθειες στο “και πέντε”, πάντα με τη βολική δικαιολογία της “εξοπλιστικής διπλωματίας” και της εθνικής ανάγκης, ενώ όλοι θα ομολογούν ότι τα περισσότερα που θα προμηθευτούμε αφορούν… την επόμενη κρίση με την Τουρκία! Διότι έτσι συμπεριφερόμαστε σταθερά… Σάμπως σήμερα δεν μας κρατούν όρθιους τα συστήματα που αγόρασε ο Άκης Τσοχατζόπουλος; Τα οποία αφήσαμε στην τύχη τους στο μεταξύ; Πόσο πιο ανεπίδεκτοι μαθήσεως από τα λάθη μας;<br /><br />Υπάρχουν κι άλλοι τομείς να δοθούν ανταλλάγματα, αν κριθεί ότι απαιτείται, σε εταίρους και συμμάχους, δεν μπορεί όλα να γίνονται σταθερά “στο πόδι” και στο τέλος, να στοιχίζει “ο κούκος αηδόνι”, να μην επωφελείται η εγχώρια δημόσια και ιδιωτική αμυντική βιομηχανία, να μην υπάρχει αναφορά στο “κόστος κύκλου ζωής” (life cycle cost) κάθε συστήματος που αγοράζουμε το οποίο είναι υπερδιπλάσιο του κόστους αγοράς και στη συνέχεια να εκπλησσόμαστε ομαδικά, διότι καταλήγουμε να τα αφήνουμε να σαπίζουν….<br /><br />Ας πάμε όμως στο επίμαχο απόσπασμα από την ομιλία ΥΕΘΑ στη Βουλή στις 25 Οκτωβρίου όπου αναφέρθηκε και στην απόφαση για προμήθεια νέων φρεγατών:<br />“Οι τέσσερις καινούργιες φρεγάτες που πρόκειται να αποκτήσει το Πολεμικό Ναυτικό, βρίσκονται στη φάση της αξιολόγησης των προτάσεων από τους επιτελείς, ώστε να υποβληθεί η πρόταση που θα προκριθεί προς την Πολιτική Ηγεσία, παράλληλα με τον εκσυγχρονισμό μέσης ζωής των τεσσάρων φρεγατών τύπου “ΜEKO” έχει ήδη ξεκινήσει διαδικασία ενεργοποίησης αυτού του υποπρογράμματος.”<br /><br />Αξίζει όμως να αναφερθεί και απόσπασμα από τη συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού. Κυριάκου Μητσοτάκη. στο Thessaloniki Helexpo Forum στις 13 Σεπτεμβρίου 2020:<br /><i>«Αυτό θα γίνει με την απόκτηση τεσσάρων καινούριων φρεγατών πολλαπλού ρόλου, καθώς και με την αναμόρφωση, με τον επανεξοπλισμό τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα το οποίο έχει χρόνο υλοποίησης από πέντε έως επτά έτη. Δεν είμαι σε θέση να το κοστολογήσω, για τον απλούστατο λόγο ότι θα υπάρχουν ανταγωνιστικές προσφορές. Προφανώς, τελικά, το υπουργείο θα κάνει την πρόταση για την προσφορά εκείνη που κρίνει ότι είναι η πιο συμφέρουσα, λαμβάνοντας υπόψη επιχειρησιακές δυνατότητες αλλά και κόστος».</i><br /><br />Δηλαδή, με απλά λόγια και με βάση τα ανωτέρω, από τις 13 Σεπτεμβρίου 2020 που ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την υλοποίηση του προγράμματος με ανταγωνιστικές προσφορές, περίπου 45 ημέρες μετά (συμπεριλαμβανομένων σαββατοκύριακων και αργιών), στις 25 Οκτωβρίου 2020 και σύμφωνα με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, το πρόγραμμα βρίσκεται «φάση της αξιολόγησης των προτάσεων από τους επιτελείς».<br /><br />Ας καταθέσουμε λοιπόν κι εμείς τα δικά μας ερωτήματα:<br /><ul style="text-align: left;"><li>Πότε εκδόθηκαν και εγκρίθηκαν οι επιχειρησιακές και τεχνικές προδιαγραφές του Πολεμικού Ναυτικού σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τη διαδικασία του Εθνικού Αμυντικού Σχεδιασμού;</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>Πότε προσκλήθηκαν οι ενδιαφερόμενοι να υποβάλλουν προσφορές για τις νέες φρεγάτες;</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>Πότε τελικά υπέβαλλαν προσφορές οι ενδιαφερόμενοι;</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>Ποιος είναι ο προϋπολογισμός του προγράμματος;</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>Μπορεί με βάση το υφιστάμενο νομικό και διαδικαστικό πλαίσιο να εκκινήσει διαδικασία υλοποίησης του προγράμματος νέων φρεγατών, χωρίς να έχει προσδιοριστεί ο προϋπολογισμός;</li></ul>Η δήλωση του πρωθυπουργού την 13 Σεπτεμβρίου 2020 ότι «Δεν είμαι σε θέση να το κοστολογήσω, για τον απλούστατο λόγο ότι θα υπάρχουν ανταγωνιστικές προσφορές», φυσικά δεν αποτελεί, κατά τον τύπο αλλά και την ουσία, προϋπολογισμό. Το αντίθετο μάλιστα. Τι δεν πάει λοιπόν καλά για μια ακόμη φορά;<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μακάρι να ήταν πρόβλημα μόνο οι τορπίλες! Με τις φρεγάτες τι; Ανεπίδεκτοι μαθήσεως από τα λάθη δεκαετιών…

Πολλά ειπώθηκαν μετά τη δημοσίευση του θέματος για τις τορπίλες βαρέως τύπου των υποβρυχίων Type 214, στο οποίο καταγράφονται προς απάντηση ...

Διαβάστε την συνέχεια