Η Δύση προσανατολίζεται σε μια Τουρκία μετά τον Ερντογάν

<img src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/b7/b7d48ca167aa44be9faf0951f31a3cb8.jpg?quality=80&404=default&v=8" /><br /><br />Του <b>Κώστα Ράπτη</b><br />Του πέταξαν σωσίβιο ή τον έριξαν στην άβυσσο; Ο αντιδυτικός εθνικιστής Ντογού Περιντσέκ, αρχηγός του μικρού (αλλά με ιδιαίτερες προσβάσεις στον στρατό) Δημοκρατικού Κόμματος στην Τουρκία υποστηρίζει ότι οι 10 πρεσβευτές δυτικών κρατών που έδωσαν στον Ταγίπ Ερντογάν τη λαβή να μην προχωρήσει στην προαναγγελθείσα απέλασή τους έπραξαν ακριβώς το δεύτερο – στον βαθμό που "αφόπλισαν” τον ισχυρό άνδρα της Τουρκίας.<br /><br />Την λύση έδωσε η κρυπτική γλώσσα του Διεθνούς Δικαίου. Μη ανάρτησή της τη Δευτέρα στο Twitter, η οποία αναπαρήχθη και από τις άλλες εννέα εμπλεκόμενες πρεσβείες, η διπλωματική αποστολή των ΗΠΑ στην Άγκυρα ανέφερε ότι κινείται πάντοτε με σεβασμό προς το άρθρο 41 της Σύμβασης της Βιέννης για τις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις - δηλ. με αποφυγή της εμπλοκής στις εσωτερικές υποθέσεις της φιλοξενούσας χώρας. Η διευκρίνιση αυτή έδωσε στον Τούρκο πρόεδρο, ο οποίος το ίδιο απόγευμα είχε προγραμματίσει συνεδρίαση του υπουργικού του συμβουλίου, την δυνατότητα να υποστηρίξει ότι οι δέκα πρεσβευτές "υπαναχώρησαν” από τους "συκοφαντικούς τους ισχυρισμούς”, ήτοι την κοινή επιστολή τους με την οποία ζητούσαν την απελευθέρωση του επί τετραετία κρατούμενου ακτιβιστή και μαικήνα Οσμάν Καβαλά.<br /><br />Ο Ερντογάν βρήκε συνεπώς την ευκαιρία να ισχυρισθεί ότι η κυριαρχία της χώρας του έγινε σεβαστή και ότι οι σχέσεις με τις δέκα εμπλεκόμενες χώρες (ΗΠΑ, Καναδά, Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Νορβηγία, Δανία, Σουηδία, Φινλανδία, Νέα Ζηλανδία) μπορούν να συνεχιστούν, αν δεν επαναληφθούν παρόμοια "λάθη”, αδιατάρακτες.<br /><br />Όμως δεν είναι αυτή όλη η αλήθεια. Διότι, μέχρι τη συνεδρίαση του τουρκικού υπουργικού συμβουλίου δεν είχε ληφθεί κανένα μέτρο για την υλοποίηση της προαναγγελθείσας ήδη από το Σάββατο δια στόματος Ερντογάν απέλασης των δέκα πρεσβευτών, ενώ πυρετώδεις ήταν οι διαβουλεύσεις του Τούρκου προέδρου με συνεργάτες του αλλά και τον ηγέτη του συμπολιτευόμενου Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, για την αναζήτηση μιας οδού διαφυγής, την ώρα που η ισοτιμία του τουρκικού νομίσματος σημείωνε αρνητικό ρεκόρ στις 9,85 λίρες ανά δολάριο.<br /><br />Άλλωστε, όσο ισχύει το άρθρο 41 της Σύμβασης της Βιέννης, άλλο τόσο ισχύει και μια άλλη νομικο-πολιτική πραγματικότητα: ότι δηλ. ως κράτος-μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης η Τουρκία έχει εκχωρήσει ένα μέρος της κυριαρχίας της, αποδεχόμενη των έλεγχο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε θέματα σεβασμού του κράτους δικαίου. Και αυτού ακριβώς του Δικαστηρίου τις αποφάσεις ως προς τον Οσμάν Καβαλά επικαλούνταν οι συνυπογράψαντες πρεσβευτές.<br /><br />Εξ ού και ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεν Νεντ Πράις διευκρίνησε ότι το tweet της Δευτέρας δεν συνιστούσε αναίρεση της επιστολής, αλλά διαπίστωση της συμβατότητάς της με το Άρθρο 41 της Σύμβασης της Βιέννης.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, οι δέκα εμπλεκόμενες χώρες (μεταξύ των οποίων και επτά σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ) δεν είχαν λόγο να οδηγήσουν τα πράγματα μέχρι τη ρήξη, διότι είναι γνωστό ότι σε τέτοιες περιπτώσεις η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων επιτυγχάνεται με δυσκολία και με μεγάλη καθυστέρηση ως προς την αρχική αφορμή. Αλλά η καλλιέργεια μιας εικόνας "πολιορκούμενης Τουρκίας” μόνο προς το συμφέρον του Ερντογάν θα μπορούσε να λειτουργήσει. Αντιθέτως, οι δυτικές πρωτεύουσες αντιλαμβάνονται ότι ο Τούρκος ηγέτης γνωρίζει στο εσωτερικό της χώρας του πρωτοφανή και πιθανότατα ανεπανόρθωτη φθορά και προσανατολίζονται σε ένα μέλλον μετά από αυτόν. <br /><br />Και ναι – με αφορμή τον Καβαλά επέλεξαν επί της ουσίας να παρέμβουν στα εσωτερικά της Τουρκίας με το δικό τους μήνυμα που δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί. Και το κυριότερο όλων: το διέπραξαν συντονισμένα.<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Δύση προσανατολίζεται σε μια Τουρκία μετά τον Ερντογάν

Ellada simera 0 16:26

Του Κώστα ΡάπτηΤου πέταξαν σωσίβιο ή τον έριξαν στην άβυσσο; Ο αντιδυτικός εθνικιστής Ντογού Περιντσέκ, αρχηγός του μικρού (αλλά με ιδιαίτερες προσβάσεις στον στρατό) Δημοκρατικού Κόμματος στην Τουρκί… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν: Δεν με νοιάζει τι λένε. Είμαι πάντα σε θέση επίθεσης.

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/10/erdogan5.png"><img height="473" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/10/erdogan5-696x473.png" width="802" /></a><br /><br />O Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επιχείρησε να απαντήσει στον καταιγισμό «πυρών» από την αντιπολίτευση ότι τελικά έκανε πίσω στην υπόθεση με τους 10 πρέσβεις. Επιστρέφοντας από το ταξίδι του στο Αζερμπαϊτζάν, ο Ερντογάν μίλησε σε δημοσιογράφους. Κληθείς να σχολιάσει δημοσίευμα αμερικανικού μέσου, που είχε τίτλο «ο Ερντογάν έκανε ένα βήμα πίσω» είπε: «Πώς έκανα ένα βήμα πίσω; Εγώ είμαι πάντα σε θέση επίθεσης. Δεν αναφέρεται κανένα βήμα πίσω στο βιβλίο μου».<br /><br />Ο Ερντογάν συνέχισε λέγοντας ότι «το βήμα που κάναμε δεν ήταν μία επίδειξη δύναμης απέναντι σε κάποιον. Επισημάναμε μόνο ότι οι πρεσβευτές στην Τουρκία δεν πρέπει ανακατεύονται στις εσωτερικές υποθέσεις της Τουρκίας».<div><br />Αυτοί είναι οι «τρόποι» του Μπάιντεν<br /><br />«Θα πρέπει να γνωρίζουν το άρθρο 41 της Σύμβασης της Βιέννης καλύτερα από εμένα. Επειδή οι πρεσβευτές πρέπει να εφαρμόζουν τέτοιες συμφωνίες βήμα προς βήμα, πρέπει να τις ακολουθούν βήμα προς βήμα. Επιπλέον, ασκείτε τα καθήκοντά σας στην Τουρκία. Ένας πρέσβης που εργάζεται στην Τουρκία πρέπει να γνωρίζει ότι η Τουρκία δεν είναι φυλετικό κράτος.<br /><br />Ο πρέσβης που εργάζεται σε μια χώρα όπως η Τουρκία, που έχει μία πανάρχαια ιστορία, πρέπει να ξέρει πολύ καλά πού θα οδηγήσει αυτό. Εάν δεν το γνωρίζουν, τότε τους υπενθυμίζουμε το άρθρο 41 της Σύμβασης της Βιέννης. Είναι τόσο απλό. Φυσικά, εφόσον συμμετείχε και ο πρέσβης της Αμερικής σε κάτι τέτοιο, ο Μπάιντεν σε μία ένδειξη των τρόπων του μάλλον, έστειλε την πρώτη δήλωση από εκεί».</div><div><br />«Η Ευρώπη το συνεχίζει»<br /><br />O Τούρκος πρόεδρος σημείωσε ότι η κρίση με τους 10 πρέσβεις έχει τελειώσει, αλλά από την άλλη η διαδικασία στο Συμβούλιο της Ευρώπης συνεχίζεται. «Δεν έχω καμία προσδοκία», σημείωσε ο Ερντογάν. «Εμείς διαβάζουμε ό,τι γνωρίζουμε. Το συμβούλιο διαβάζει ό,τι γνωρίζει; Να κάτσουν να τα διαβάσουν. Το τι διαβάζουν, θα τα ακούσουμε και θα τα δούμε. Θα ακούσουμε και το ΕΔΑΔ και το Συμβούλιο. Κι αφού τους ακούσουμε, θα κάνουμε αυτό που μας αναλογεί. Ό,τι χρειαστεί, θα το κάνουμε», είπε ο Τούρκος Πρόεδρος.</div><div><br />«Δεν με νοιάζει τι λένε»<br /><br />«Ως πρόεδρος της Δημοκρατίας της Τουρκίας, όσο βρίσκομαι σε αυτό το πόστο, θα ασκώ στο έπακρο τα καθήκοντά μου. Το τι λέει ο ένας κι ο άλλος, δεν δίνω σημασία ποτέ. Αυτή είναι η μόρφωσή μου, αυτή είναι η ανατροφή μου. Θα συνεχίσω προς αυτή την κατεύθυνση μέχρι να πεθάνω», δήλωσε ο Ερντογάν.</div><div><br />Από Ρώμη πάει Γλασκώβη η «συνάντηση με Μπάιντεν»<br /><br />Ο Ταγίπ Ερντογάν είπε ότι δεν θα συναντηθεί με τον Τζο Μπάιντεν στη Ρώμη στο τέλος της εβδομάδας στο περιθώριο της συνόδου των G20, παρόλο που η Άγκυρα ήταν αυτή που είχε κάνει επίσημη ανακοίνωση.<br /><br />«Μάλλον στη Ρώμη όχι, αλλά θα έχουμε συνάντηση στη Γλασκώβη. Φυσικά, το πιο σημαντικό μας θέμα σε αυτή τη συνάντηση θα είναι το ζήτημα των F-35. Έχουμε πληρώσει 1,4 δισ. δολάρια για το F-35. Σχετικά με αυτή την πληρωμή, φυσικά, θα χρειαστεί να συζητήσουμε μαζί τους ποιο είναι το σχέδιο για επιστροφή των χρημάτων. Τι θα φέρει και πώς θα πάει αυτή η συνάντηση, θα το μάθουμε συναντώντας τους. Υπάρχουν κάποιες πληροφορίες που λαμβάνουμε σε χαμηλότερο επίπεδο. Κάποιες πληροφορίες που λένε ότι θα μας δώσουν F-16… Οι πληροφορίες που λαμβάνουμε έχει να κάνει με ένα σχέδιο για την επιστροφή αυτών των χρημάτων μέσω κάποιας φόρμουλας συνεργασίας. Είναι αλήθεια αυτό ή όχι; Θα το μάθουμε από αυτούς. Φυσικά, θα ήταν σκόπιμο να μιλήσω με τον κ. Μπάιντεν σε υψηλότερο επίπεδο για αυτό το θέμα. Αν γίνει, τότε θα μπορέσουμε να καταλήξουμε σε συμφωνία».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ερντογάν: Δεν με νοιάζει τι λένε. Είμαι πάντα σε θέση επίθεσης.

Ellada simera 0 16:01

O Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επιχείρησε να απαντήσει στον καταιγισμό «πυρών» από την αντιπολίτευση ότι τελικά έκανε πίσω στην υπόθεση με τους 10 πρέσβεις. Επιστρέφοντας από το ταξίδι του… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Επίπλαστη ειρήνη, εκβιαστικό δίλημμα και κοιμώμενοι ”Φύλακες” του Ελληνισμού…

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/06/stolos_epitheorisi_044-1.jpg"><img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/06/stolos_epitheorisi_044-1.jpg" width="767" /></a><br /><br />Γράφει η <b>Κρινιώ Καλογερίδου<br />(Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)</b><br /><br />Έχουν γίνει καθημερινό βίωμα πλέον των Ελλήνων, κατά τον χρόνο που διανύουμε, οι… ”δακρύβρεχτες” αναφορές των ΜΜΕ στην κατηφορική πορεία της Τουρκίας σε οικονομικό επίπεδο με κύριο υπαίτιο τον Πρόεδρό της και κυρίαρχο ρήμα στους τίτλους των ειδήσεων το ”βυθίζω” / ”βυθίζομαι”.<br /><br />– Ο Ερντογάν ”βυθίζει” την τουρκική λίρα…<br /><br /><br />– Ο Ερντογάν ”βυθίζεται”, η οικονομία καταρρέει…<br /><br />– ”Βυθίζεται” η αποδοχή του Ερντογάν από τους δικούς του κλπ…κλπ…<br /><br />Την ίδια ώρα που τα λένε αυτά όμως, παρασιωπούν το γεγονός ότι και στη δική μας πατρίδα δεν είναι γεμάτες οι τσέπες των Ελλήνων κι ας λέει Άδωνις Γεωργιάδης ”Οι καταναλωτές ξοδεύουν λεφτά, άρα έχουν” υπονοώντας ότι με μαγικά αλά ΓΑΠ (”Λεφτά υπάρχουν”) ο Κυριάκος Μητσοτάκης γέμισε τα πορτοφόλια τους. Κοινώς ”τους έδωσε ψωμί να φάνε”, έστω κι αν ήταν πρώτη η Ελλάδα στην ΕΕ σε χρέος (354,010 δισ. ευρώ το β’ τρίμηνο του ’21 έναντι 333,842 δισ. το αντίστοιχο τρίμηνο του 2020).<br /><br />Φευ!.. Πριν λίγες μέρες μόλις η επικαιρότητα διέψευσε τον Υπουργό Ανάπτυξης & Επενδύσεων, αφού – σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat που επισημοποιήθηκαν πανευρωπαϊκά – ”η Ελλάδα βρίσκεται στην τρίτη υψηλότερη θέση της Ε.Ε. (27,5%), σε ότι αφορά το ποσοστό του πληθυσμού που διατρέχει τον κίνδυνο της φτώχειας, μετά τη Ρουμανία (35,8%) και τη Βουλγαρία (33,6%), ενώ ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι 21,9%”.<br /><br />Πέραν των στοιχείων αυτών όμως, υπάρχει η ζώσα δυσάρεστη πραγματικότητα που όλοι – λίγο πολύ – οι Έλληνες βιώνουν από τότε που ενέσκηψε η πανδημία. Μια πραγματικότητα που γονάτισε τους περισσότερους οικονομικά και ψυχολογικά, γιατί προκάλεσε κλείσιμο καταστημάτων λόγω του επαναλαμβανόμενου κατά τόπους lockdown, απώλεια της δουλειάς και συρρίκνωση των εισοδημάτων τους η οποία παραπέμπει στη φτώχεια.<br /><br />Και η φτώχεια συνεπάγεται περικοπές του κρατικού προϋπολογισμού στη δημόσια Υγεία, την κοινωνική μέριμνα και την Εκπαίδευση. Αν τώρα πίσω απ’ αυτά βάλουμε φόντο το τρίπτυχο ανεργία-υπογεννητικότητα-γήρανση του ελληνικού πληθυσμού, θα αντιληφθούμε τις κύριες αιτίες που ναρκοθετούν τα θεμέλια της πατρίδας μας, της οποίας ο ενεργός πληθυσμός συρρικνώνεται ταχύτατα.<br /><br />Συρρικνώνεται σε αντίθεση με αυτόν των μεταναστών και της μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης, με αποτέλεσμα την μετατροπή της Ελλάδας σε χώρας υπερηλίκων με ”ουδέτερα” εθνικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά, δηλωτικό της προοπτικής να γίνουν οι Έλληνες σπάνιο είδος στον τόπο τους.<br /><br />Το επιπλέον κακό στα ως άνω δυσάρεστα είναι ότι αυτά εξελίσσονται σε επικίνδυνο χρόνο για την πορεία των εθνικών μας θεμάτων. Σε χρόνο κατά τον οποίον έχουμε ανοιχτά μπροστά μας δύο μεγάλα μέτωπα, αυτό του Κυπριακού και του Αιγαίου.<br /><br />Μέτωπο Κύπρου: Η Τουρκοκυπριακή Διοίκηση (επηρεασμένη απ’ την τουρκική κλιμάκωση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο λόγω της δημοσκοπικής κατάρρευσης του Ερντογάν στην Τουρκία) ύψωσε πάλι στρεψόδικα τη φωνή της κατηγορώντας την Ελληνοκυπριακή Διοίκηση ως υπεύθυνη για την ”αποσταθεροποίηση” στο νησί.<br /><br />”Αποσταθεροποίηση” την οποία απέδωσε στην Κυπριακή Δημοκρατία γιατί έδωσε άδεια στο υπό μαλτέζικη σημαία ερευνητικό σκάφος Nautical Geo (που βρισκόταν στο αγκυροβόλιο της Λάρνακας από τις 3 Οκτωβρίου μετά την παρενόχλησή του απ’ τα τουρκικά πολεμικά BILIM-2 και το YUNUS-S), να συνεχίσει τις έρευνές του στην κυπριακή ΑΟΖ από τις 21 έως τις 23 Οκτωβρίου.<br /><br />Με τη δικαιολογία αυτή (σε απάντηση των ”μονομερών εργασιών εξερεύνησης φυσικού αερίου της Ε/Κ Διοίκησης”) το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος έδωσε ήδη άδειες για έρευνες στην τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου ΤΡΑΟ.<br /><br />Αποτέλεσμα της απόφασης της Κυπριακής Δημοκρατίας να δώσει την έγκριση για συνέχιση των ερευνών στοNautical Geo ήταν να κορυφωθεί η κρίση σε τέτοιο βαθμό, ώστε να προκαλέσει την παρέμβαση του τουρκικού ΥΠΕΞ.<br /><br />Έτσι ο εκπρόσωπός του Τανζού Μπιλγκίτς δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι ”αν η Κύπρος προχωρήσει σε γεώτρηση παραβιάζοντας την τουρκική (!!!) υφαλοκρηπίδα, η Τουρκία θα απαντήσει επί του πεδίου” (απειλή πολέμου ξεκάθαρη).<br /><br />Λόγος κοφτός, κατηγορηματικός, που παραπέμπει στο δίκαιο της πυγμής και δημιουργεί δυσαρέσκειες και στην τουρκοκυπριακή κοινότητα ακόμα η οποία το υφίσταται αναγκαστικά (εξαιρουμένης της τ/κ ηγεσίας που είναι φερέφωνο του Ταγίπ Ερντογάν και το απολαμβάνει), με συνέπεια οι Τουρκοκύπριοι να νιώθουν ”καπελωμένοι” απ’ την ”Μητέρα Τουρκία”.<br /><br />Κι αυτό επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά απ’ το γεγονός των απελάσεων Τουρκοκύπριων… ”αντιδραστικών” οι οποίοι αμφισβητούσαν την τουρκική κυριαρχία στα Κατεχόμενα. Κυριαρχία που είχε ανανεωθεί πανηγυρικά από τον Νοέμβριο ακόμα του ’20 με τη φιέστα των Ερντογάν-Μπαχτσελί στην κατεχόμενη Κύπρο και το… πικνίκ των δυο τους στα Βαρώσια. Για να ακολουθήσει ένα χρόνο μετά (Ιούλιο ’21) το άνοιγμά τους παρουσία του πρώτου.<br /><br />Στην Αμμόχωστο εν τω μεταξύ οι Τούρκοι κινούνται μεθοδικά για να επιβάλουν τετελεσμένα (επιχείρηση αξιοποίησης Ελληνοκύπριων ιδιοκτητών με στόχο την νομιμοποίηση του παράνομου κατοχικού καθεστώτος της Β. Κύπρου και το σταδιακό άνοιγμα της ”περίκλειστης πόλης” προς αξιοποίηση).<br /><br />Ταυτόχρονα στον ΟΗΕ δεν κουνιέται φύλλο στο Κυπριακό μετά την συνάντηση του ΓΓ των ΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες με τον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη και τον Τουρκοκύπριο πρόεδρο του ψευδοκράτους Ερσίν Τατάρ τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους. Γεγονός που οφείλεται στην εμμονή της Άγκυρας να περάσει το σχέδιο διχοτόμησης της Κύπρου (λύση δυο κρατών, συνομοσπονδία), ώστε να έχει τον πλήρη έλεγχο του νησιού.<br /><br />Έλεγχο… Έλεγχο…. Έλεγχο… Η Τουρκία θέλει να ελέγχει τους πάντες και τα πάντα στην Κύπρο. Γι’ αυτό και μετά την παράνομη βάση drone στο Λευκόνοικο, εγκατέστησε νέα βάση στο Ριζοκάρπασο κοντά στις άλλες περιοχές που έχουν ήδη το στρατιωτικό αποτύπωμά της (Λουρουτζίνα, Κορμακίτης, Κυθραία και Άσσια νιώθουν καυτό τον τούρκικο χνώτο στο σβέρκο τους, καθώς έχουν πλημμυρίσει από στρατώνες).<br />Μέτωπο Αιγαίου: Στο Αιγαίο επικρατεί μια επίπλαστη νηνεμία από καιρό τώρα. Τις επικίνδυνες ατραπούς των προκλήσεων των Τούρκων πότε με τις τουρκικές ακταιωρούς και τα αλιευτικά σκάφη τους και πότε με τα πολεμικά που παρεμπόδιζαν τις έρευνες του Nautical Geoστην Κρήτη μέχρι που το ανάγκασαν να φύγει, τις διαδέχθηκε η επάνοδος της ”εμπόλεμης” ρητορικής που καλλιεργεί πολεμικό κλίμα και εκδηλώνει τις φιλοπολεμικές διαθέσεις των γειτόνων σε βάρος μας και σε βάρος της Κύπρου.<br /><br />Μια πρώτη εξήγηση για την κλιμάκωση της επιθετικότητας της Τουρκίας είναι η έκθεση της Κομισιόν για τις παράνομες πρωτοβουλίες της, στην οποία προστέθηκε – ως αιτία εκνευρισμού της – η Κοινή Διακήρυξη της Τριμερούς συνάντησης Κορυφής στην Αθήνα μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου (Κυρ. Μητσοτάκη, Ν. Αναστασιάδη, Αλ Σίσι).<br /><br />Η δεύτερη εξήγηση, που δίνει προέκταση στην πρώτη, έχει να κάνει με τις πρόσφατες αμυντικές συμφωνίες της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία (επί τη βάσει του ”χτίζω” συμμαχίες με βάση το Διεθνές Δίκαιο, όπως είπε ο Δένδιας).<br /><br />Το γεγονός αυτό — σε συνδυασμό με την δημοσκοπική κατάρρευση του Ταγίπ Ερντογάν, την διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας (η οποία, σημειωτέον, έχασε την ανοχή του Τραμπ, και την ανοιχτή στήριξη της Μέρκελ) και την ζοφερή κατάσταση της τουρκικής οικονομίας, η οποία εξακολουθεί να βρίσκεται σε παρατεταμένη κρίση, με τον πληθωρισμό να τρέχει στο 19,58% τον Σεπτέμβριο — εξηγεί τους λόγους για τους οποίους πρέπει να είμαστε σε ”κόκκινη” επιφυλακή.<br /><br />Το υποβόσκον εκρηκτικό κλίμα στο Αιγαίο διαμόρφωσε ήδη μια επίπλαστη ειρήνη που εγκυμονεί το εκβιαστικό δίλημμα πόλεμος ή συνεκμετάλλευση. Κλίμα που αναμένεται να ενταθεί και να κορυφωθεί προσεχώς μετά την απειλή της Τουρκίας για ”επί του πεδίου απάντηση στις ελληνικές και κυπριακές προκλήσεις”.<br /><br />Γι’ αυτό είναι επιτακτικό να αφυπνιστούν οι κοιμώμενοι Φύλακες σε Ελλάδα και Κύπρο, για να δράσουν ως Προμηθείς και όχι ως Επιμηθείς στον αγώνα υπεράσπισης των εθνικών μας δικαίων. Των εθνικών δικαίων του Ελληνισμού…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Επίπλαστη ειρήνη, εκβιαστικό δίλημμα και κοιμώμενοι ”Φύλακες” του Ελληνισμού…

Ellada simera 0 15:57

Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου(Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)Έχουν γίνει καθημερινό βίωμα πλέον των Ελλήνων, κατά τον χρόνο που διανύουμε, οι… ”δακρύβρεχτες” αναφορές των ΜΜΕ στην κατηφορική πορεία της Τουρκ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν-Αλίγιεφ ενώνουν τον "τουρκικό κόσμο" του Καυκάσου με την Τουρκία

<img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-10/%CF%85%CF%84.jpg?itok=oveybzFc" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ανοίγει ο τεράστιας στρατηγικής σημασίας διάδρομος Zengezur στο Ναγκόρνο Καρμπάχ εξυπηρετώντας τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα Αζερμπαϊτζάν και Τουρκία.</span></h3><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Ερντογάν και Αλίεφ εγκαινίασαν το αεροδρόμιο στο Φουζούλι, το οποίο απελευθερώθηκε μετά από 27 χρόνια, και θεμελίωσαν νέα έργα.<br /><br />Ο Τούρκος Πρόεδρος πραγματοποίησε μονοήμερη επίσκεψη εργασίας στο Αζερμπαϊτζάν μετά από πρόσκληση του Προέδρου του για τον σκοπό αυτό.<br /><br />Ήταν μάλιστα ο πρώτος που προσγειώθηκε στο Διεθνές Αεροδρόμιο Fuzuli, το πρώτο αεροδρόμιο που κατασκεύασε το Αζερμπαϊτζάν στα εδάφη που απελευθερώθηκαν από την Αρμενία, μετά τον πόλεμο στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.<br /><br />Τουρκικές εταιρείες συμμετείχαν στην κατασκευή του αεροδρομίου, το οποίο κατασκευάστηκε σε οκτώ μήνες και είναι η πύλη του Ναγκόρνο Καραμπάχ στον κόσμο.<br /><br />Μετά την εγκαινίαση του αεροδρομίου, οι δύο ηγέτες παρευρέθηκαν στην τελετή θεμελίωσης της κατασκευής του αυτοκινητόδρομου Ahmetbeyli-Fuzuli-Şuşa και Ahmetbeyli-Horadiz-Mincivan-Ağbend.<br /><br />Η πλακέτα θεμελίωσης ανέφερε:<br /><br />«Τα θεμέλια του αυτοκινητόδρομου Horaziz-Gabrayil-Zengilad-Aghbend (Διάδρομος Zengezur) τέθηκαν από τον Πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ και τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. 26 Οκτωβρίου 2021» .<br /><br /><br />Στη συνέχεια οι δύο ηγέτες προχώρησαν στο χωριό «Αγάλη», όπου πραγματοποιήθηκε το πρώτο έργο με την επωνυμία «Έξυπνο Χωριό» στο Καραμπάχ. Μετά την επίσημη τελετή, οι δύο ηγέτες συναντήθηκαν τετ α τετ και δίνοντας το μήνυμα ότι «Η αδελφοσύνη και η συντροφικότητά μας θα συνεχιστεί».<br /><br />Ο Ερντογάν και ο Αλίεφ αντάλλαξαν απόψεις για τις τρέχουσες, περιφερειακές και διεθνείς εξελίξεις καθώς και για τις διμερείς σχέσεις και συζήτησαν τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την περαιτέρω εμβάθυνση της συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών.<div><br />Οι δηλώσεις Ερντογάν<br /><br />Ο Τούρκος Πρόεδρος, κατά την επιστροφή του από το Αζερμπαϊτζάν, έκανε σημαντικές δηλώσεις στους δημοσιογράφους, συμπεριλαμβανομένου του συντονιστή σύνταξης της τουρκικής εφημερίδας Γιουτσέλ Κοτσ, και απάντησε στις ερωτήσεις τους.<br /><br />Αξιολογώντας την είδηση ​​ότι έκανε ένα «βήμα πίσω» στην κρίση των πρεσβευτών, που αναφέρεται στις εφημερίδες που εκδίδονται στις ΗΠΑ, ο Ερντογάν είπε: «Πώς έκανα ένα βήμα πίσω; Είμαι στην επίθεση. Δεν υπάρχει κανένα βήμα πίσω στο βιβλίο μου ." είπε.<br /> "Είμαι ευτυχής για τους Αζέρους αδελφούς μας"<br /><br /> Δηλώνοντας ότι παρακολούθησε στενά τα έργα ανοικοδόμησης και ανάπτυξης που πραγματοποιεί το Αζερμπαϊτζάν στα εδάφη που απελευθερώθηκαν , εξέτασε τις δραστηριότητες που σχετίζονται με την αναζωογόνηση της οικονομικής ικανότητας στην περιοχή, την αποκατάσταση των συγκοινωνιακών γραμμών και την κατασκευή νέων. "Είμαστε τόσο χαρούμενοι όσο και οι αδελφοί και οι αδελφές μας από το Αζερμπαϊτζάν με την επιτυχία τους .Ως Τουρκία, είμαστε περήφανοι που συμμετέχουμε σε αυτά τα έργα." αυτός είπε.<br /><br />Επισημαίνοντας ότι το αεροδρόμιο Fuzuli έχει τη δυνατότητα να προσφέρει προστιθέμενη αξία στις μεταφορές, όχι μόνο για το Αζερμπαϊτζάν αλλά και για τον Καύκασο γενικότερα, ο Πρόεδρος Ερντογάν είπε: «Συγχαρητήρια σε όλους όσοι συνέβαλαν στην ενεργοποίηση αυτού του σημαντικού συγκοινωνιακού κόμβου, που είναι η εκδήλωση. της βούλησης του Αζερμπαϊτζάν να δώσει προτεραιότητα στην ανάπτυξη της περιοχής και ολοκληρώθηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. είπε.<br /><br />Ο Ερντογάν στη συνέχεια υπενθύμισε ότι η Τουρκία ανέκαθεν τόνιζε τη σημασία των συγκοινωνιακών γραμμών για την εδραίωση της περιφερειακής ειρήνης και σταθερότητας, αναφερόμενος στον αυτοκινητόδρομο που θεμελίωσε.<br /><br />Εκφράζοντας ότι επισκέφτηκε το Zangilan ως μέρος των έργων έξυπνης γεωργίας που ξεκίνησαν για την εκ νέου ανάπτυξη της περιοχής και ότι έθεσαν τα θεμέλια της Smart Agriculture Campus εκεί μαζί με τον Aliyev, ο Ερντογάν είπε:<br /><br />«Μας ενδιαφέρει η επανέναρξη της αγροτικής παραγωγής με σύγχρονες και βιώσιμες μεθόδους στις περιοχές που απελευθερώθηκαν από την κατοχή, όσον αφορά την επούλωση των πληγών της καταστροφής που προκλήθηκε από την κατοχή που κράτησε σχεδόν 30 χρόνια. <br />Οι τουρκικές εταιρείες στο Αζερμπαϊτζάν<br /><br />Σε ερώτηση δημοσιογράφου, ότι "δηλώσατε επίσης ότι υπάρχει μεγάλη αλλαγή στην περιοχή. Με την υποστήριξη της Τουρκίας γίνεται μια μεγάλη αναπτυξιακή κίνηση, άνοιξε το αεροδρόμιο Φιζούλι. Προβλέπεται επίσης η υλοποίηση του διαδρόμου Zangezur. Πώς θα επηρεάσουν όλες οι εξελίξεις την περιοχή, την Τουρκία και τις σχέσεις μας με άλλες χώρες;", ο Ερντογάν απάντησε.<br /><br />Από τώρα, βλέπουμε ότι οι τουρκικές εταιρείες σε υποδομές και υπερκατασκευές έχουν πολύ σοβαρές δυνατότητες στο Αζερμπαϊτζάν. Μέχρι στιγμής, οι τουρκικές εταιρείες έχουν αναλάβει πολύ σοβαρό έργο στην κατασκευή υποδομών. Στο αεροδρόμιο Φιζούλι, όπου προσγειωθήκαμε, 12 τουρκικές εταιρείες συνεργάστηκαν με τους αδελφούς τους από το Αζερμπαϊτζάν και εκπαίδευσαν αυτό το μέρος σε σύντομο χρονικό διάστημα, όπως 8 μήνες. Δύο ακόμη αεροδρόμια βρίσκονται υπό κατασκευή. Προβλέπεται ότι θα ολοκληρωθούν γρήγορα, εντός 1 έτους.<br /><br />Στην περίπτωση που ονομάζουμε έξυπνη γεωργία, η έξυπνη γεωργία διεξάγεται εντατικά με τη συνεργασία Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν και οι μελέτες για αυτό συνεχίζονται αποφασιστικά. Επιπλέον, προσωπικά έχουμε δει ότι υπάρχει μια επιτυχημένη δουλειά στην κτηνοτροφία αυτή τη στιγμή. Παράλληλα με αυτό το επιτυχημένο έργο, συνεχίζεται και η εκκαθάριση ναρκοπεδίων.<br /><br />Προς το παρόν, η γεωργία και η κτηνοτροφία έχουν ξεκινήσει στη γη που έχει καθαριστεί από ναρκοπέδιο, σε μια βάση κερδοφόρα τόσο για το Αζερμπαϊτζάν όσο και για την Τουρκία. Μας είπαν ότι τουλάχιστον 5-10 χιλιάδες ζώα Angus θα έρθουν εδώ για να εκτελέσουν μια εργασία όσον αφορά την κτηνοτροφία και ότι θα ελαχιστοποιήσουν τις εισαγωγές κρέατος ειδικά του Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Αυτό δείχνει ότι θα υπάρξει ένα πολύ σοβαρό άλμα στη γεωργία και την κτηνοτροφία σε αυτό το σημείο.<br /><br />Σε άλλη ερώτηση δημοσιογράφου ότι "τόσο εσείς όσο και ο κ. Αλίεφ καλέσαμε την Αρμενία να έρθει στο τραπέζι για διαρκή ειρήνη και μάλιστα προτείνατε μια 6μερή επιτροπή. Θα συμπεριληφθούν επίσης το Ιράν και η Γεωργία. Επαναλάβατε αυτήν την κλήση προς την Αρμενία σήμερα. Όμως το Ιράν απείλησε πρόσφατα σοβαρά το Αζερμπαϊτζάν με τη δικαιολογία ότι «έφερες το Ισραήλ εδώ». Από την άλλη, φαίνεται σαν να προσπαθούν να υπονομεύσουν τις προσπάθειες σας και του κ. Αλίεφ επιδιώκοντας νέα συνεργασία με την Αρμενία. Πώς το ερμηνεύετε αυτό; " ο Ερντογάν, είπε.<br /><br />Το θέμα αυτό το συζητήσαμε και με τον κ. İlham. Ο κ. İlham είπε, «Δεν έχουμε κάνει καμία παραχώρηση στο Ισραήλ. Ακριβώς όπως έχουμε σχέσεις με άλλες χώρες, έχουμε παρόμοιες σχέσεις με το Ισραήλ και με τον ίδιο τρόπο θα συνεχίσουμε να το κάνουμε και στο μέλλον».<br /><br />Σε αυτά τα θέματα, οι χώρες δεν πρέπει και δεν μπορούν να επηρεάσουν η μία τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων της άλλης. Ελπίζουμε ότι εάν το Ιράν ενεργήσει με κοινή λογική εδώ, δεν θα υπάρξουν προβλήματα μεταξύ του Ιράν και του Αζερμπαϊτζάν.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ερντογάν-Αλίγιεφ ενώνουν τον "τουρκικό κόσμο" του Καυκάσου με την Τουρκία

Ellada simera 0 15:38

Ανοίγει ο τεράστιας στρατηγικής σημασίας διάδρομος Zengezur στο Ναγκόρνο Καρμπάχ εξυπηρετώντας τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα Αζερμπαϊτζάν και Τουρκία.Παναγιώτης ΝάστοςΕρντογάν και Αλίεφ εγκαινίασα… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το σχέδιο Ερντογάν για “ισλαμική έφοδο”

<img height="400" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/06/erdogan_erntogan_slpress.jpg" width="800" /><br /><br /><b>Τζουβάνος Δημήτρης</b><br />Παρ’ ότι ο τουρκικός νεοοθωμανισμός έχει επισημανθεί από ετών, όπως και νωρίτερα ο “πόλεμος των πολιτισμών”, η Δύση αλλά και η χώρα μας επέλεξε επί μακρόν τη στάση της στρουθοκαμήλου. Η χώρα μόλις τελευταία ξεπέρασε την ανάγνωση της τουρκικής πολιτικής ως κινήσεων “εσωτερικής κατανάλωσης” κτλ. του Ερντογάν, ενώ η Δύση και η Ευρώπη μόλις κι ακροθιγώς αρχίζουν να αντιλαμβάνονται το πρόβλημα σε επί μέρους μάλιστα όψεις του, και σε απόσταση απ’ την ουσία του.<br /><br />Η σημερινή κατανόηση της Τουρκίας στη Δύση βασίζεται σε λάθη στα οποία συνεκβάλλουν παρωχημένες κοινωνικοπολιτικές και γεωπολιτικές θεωρήσεις, αλλά και η τρομαγμένη αυτοσυγκάλυψη της κοινωνικοπολιτικής κρίσης της Δύσης. Μ’ όλο το κάποιο αντίκρυσμά τους στα πράγματα, τα λάθη αυτά αφορούν την ταύτιση του μεγαλοτουρκισμού με τον ερντογανισμό, την επιφανειακή θεωρία του “κενού” της αμερικανικής παρουσίας στην περιοχή, και τα στενά ευρωσυμφέροντα (Γερμανικά κ.α) στην Τουρκία.<br /><br />Ο μεγαλοτουρκισμός, με βαθιές ιστορικές ασιατικές και οθωμανικές ρίζες, οπωσδήποτε αναβαπτίσθηκε και ενισχύθηκε απ’ τον Ερντογάν, μάλιστα όχι μόνον ως εθνικοδικαιϊκό αφήγημα, αλλά και μέσα απ’ τις εντυπωσιακές οικονομικές και κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις που ο Ερντογάν προώθησε στην Τουρκία. Εξελίξεις στις οποίες μεταβολίσθηκαν και αφομοιώθηκαν και οι κεμαλικές “δυτικές” πτυχές της βαθύτερης κι από αιώνων διαλεκτικής των τούρκων με τη Δύση.<br /><br />Μιας διαλεκτικής δυτικών “προσλήψεων” κι επεκτατικού εκτουρκισμού, όπως καταγράφεται στην ιστορία, όπως αποτελεί κοινό παρονομαστή όλων των τουρκικών κομμάτων, κι όπως δείχνει την πορεία στη Δύση το χέρι, στον ανδριάντα του Κεμάλ. Μιας διαλεκτικής που, σε πείσμα των ευρωπαϊκών αυταπατών, αντιλαμβάνεται τον τουρκικό εξευρωπαϊσμό ουσιαστικά ως ευρωπαϊκό εκτουρκισμό. Τοποθετώντας έτσι το τουρκικό πρόβλημα στο κέντρο των διεθνών κοινωνικοπολιτισμικών εξελίξεων.<br />Ερντογάν και ισλαμική έφοδος<br /><br />Το ευρύτερο πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη του επιθετικού μεγαλοτουρκισμού δεν είναι το αμερικανικό μεσανατολικό “κενό” ή κάποιοι ευρωπαϊκοί μικροϋπολογισμοί, που αποτελούν απλά συμπτώματα βαθύτερων παγκόσμιων διεργασιών με δύο κύρια στοιχεία: Την κοινωνικοπολιτισμική κρίση της Δύσης, δηλαδή τη σήψη του ύστερου μεταμοντέρνου φιλελευθερισμού (οικονομοπολιτική κρίση, ψυχοκοινωνική διάλυση, αυτοχειριαστική κορεκτίλα, πολιτικοθεωρητική μικρότητα κτλ), και την “έφοδο” του Τρίτου Κόσμου, είτε στην “κινεζική-οικονομική”, είτε στην ισλαμοαφρικανική πολύμορφη εκδοχή της.<br /><br />Στο περίπλοκο αυτό τοπίο που κυοφορεί ανακατατάξεις ισχύος και μεταφιλελεύθερα στοιχήματα ή τραγωδίες, η Δύση δεν “εξυπηρετεί τα στενά συμφέροντά της”, κατά το σκουριασμένο ερμηνευτικό σχήμα, αλλά παραμένει πρωτογενώς αμήχανη, όπως στο πάγωμα του τρομαγμένου. Στο ίδιο τοπίο η Ρωσία αναγκάζεται σε αμήχανη “επιθετική άμυνα”, έναντι πιθανών σπασμών της Δύσης, η Κίνα (αλλά και η Ινδία κ.α) επενδύει προσεκτικά στο χρόνο, ενώ η Τουρκία των 80 εκατομμυρίων σφύζοντος πληθυσμού “αδικημένου απ’ τη δύση”, βλέπει την ιστορική της ευκαιρία. Ένα τοπίο σαστισμένο που γέρνει στο τουρκομπαρόκ, καθώς στης Τανάγρη το άσμα.<br /><br />Πέρα απ’ τα “σύνορα της καρδιάς της”, της “Γαλάζιας Πατρίδας” κτλ., η Τουρκία μεθοδεύει την ηγεσία της συντελούμενης ισλαμικής εφόδου. Μιας ισλαμικής εφόδου όπου συστρατεύονται η μετανάστευση, η τζιχάντ, οι μισθοφορικές επεμβάσεις, η διπλωματία των κανονιοφόρων κτλ, καθώς και το αφήγημα ενός ισλαμοτουρκικού διεθνούς δικαίου κι ενός επεκτεινόμενου ισλαμοτουρκικού πολιτισμού. Όλοι οι κατατρεγμένοι του κόσμου, απ’ την Ασία και την Αφρική ως τη Λατινική Αμερική θα βρουν το στήριγμά τους στην Τουρκία, διακηρύσσει ο Ερντογάν, σε ένα μανιφέστο που η αμήχανη δύση δυσκολεύεται ν’ ακούσει.<br /><br />Πρέπει να κατανοηθεί ότι στην πραγματικότητα η Τουρκία επιχειρεί την τρίτη απάντηση στον εν σήψει δυτικό φιλελευθερισμό, μετά την αποτυχία εν μέσω τραγωδιών των δύο πρώτων, του φασισμού και του σταλινισμού. Μια απάντηση ίδιας κλίμακας, ανάλογου αντιφιλελεύθερου (κι όχι μετα-φιλελεύθερου όπως αυτός θα ενσωμάτωνε και πολύτιμα φιλελεύθερα στοιχεία) χαρακτήρα κι ανάλογης εθνοκεντρικής ηγεσίας, άσχετα απ’ τους ρυθμούς κλιμάκωσής της, την τελική επιτυχία της ή τις εν τω μεταξύ τραγωδίες.<br /><br />Δύση και παγκόσμιες εμπλοκές <br /><br />Εννοείται ότι οι γειτονικές περιοχές της Τουρκίας, κι οπωσδήποτε η χώρα μας, αποτελούν σκαλοπάτι προτεραιότητας της πολιτικής αυτής. Τα χαρακτηριστικά του πολέμου των πολιτισμών στην πολιτική αυτή, φυσικά δεν ενοχοποιούν ούτε το Ισλάμ, ούτε τον χειμαζόμενο Τρίτο Κόσμο, παρά τον αξιολογητέο χαρακτήρα των πολιτισμών. Αντίθετα υπαγορεύουν κατάλληλες διέξοδες πολιτικές στήριξης και συμπόρευσης της Δύσης μαζί τους, στην προοπτική μιας αναγκαίας εθνοτροφοδοτούμενης κι εξανθρωπιστικής οικουμενικότητας.<br /><br />Μια πτυχή της “εφόδου” καθίσταται κρίσιμη μέσα στους όρους της γενικότερης δυτικής πολιτισμικής κρίσης, δρομολογώντας αλυσίδα παγκόσμιων εμπλοκών. Πρόκειται για τον τριτοκοσμικό και κυρίως κινεζικό οικονομικό ανταγωνισμό στη Δύση και την ανάλογα εξελισσόμενη παγκόσμια αναδιανομή, που τρέχει γρηγορότερα απ’ την αύξηση της παγκόσμιας πίτας.<br /><br />Αν η Ευρώπη της ΕΕ, των πακέτων, των μνημονίων και των καυγάδων βορρά-νότου έχει μια πρώτη, αν κι ανεπαρκή, γεύση και συνείδηση των αναγκών προσαρμογής της, οι ΗΠΑ του άκρατου μεσαιοταξίτικου μιντιοκρατικού καταναλωτισμού, του οπλοφόρου διχασμού και του σπασμωδικού αμερικανικού απομονωτισμού, είναι απολύτως ανέτοιμες. Ο απομονωτισμός και οι πανταχού επεμβάσεις που εναλλάχθηκαν πριν, κατά και μετά τους δύο μεγάλους πολέμους και τη σχετική παγκόσμια επέλαση των ΗΠΑ, σήμερα δεν τους εξασφαλίζουν καμιά διέξοδο.<br /><br />Παρ’ ότι Κίνα και Ρωσία θα μπορούσαν να “χαρίσουν χρόνο προσαρμογής” στις ΗΠΑ, η πορεία εκεί είναι προδιαγεγραμμένη. Σοβεί έτσι ο κίνδυνος μιας σπασμωδικής και καταστροφικής απάντησης των ΗΠΑ στην εξελισσόμενη αναδιανομή, με αυτό να καθορίζει αλυσίδα στάσεων παγκοσμίως. Η Ρωσία αναγκάζεται σε προληπτική “επιθετική άμυνα” και σε δίκοπα ευρασιατικά εγχειρήματα.<br /><br />Ο ρόλος της Ευρώπης<br /><br />Η Τουρκία στρατηγικά αναβαθμίζεται για ΝΑΤΟ, Ρωσία και Κίνα. Η Ευρώπη παρά τις τάσεις αμυντικής της ανάπτυξης, δε μπορεί να αγνοήσει την πιθανή σύγκρουση των βουβαλιών και την ανάγκη των ΗΠΑ (ιδίως η παθώς-μαθώς Γερμανία, ζωτικά υποχρεωμένη άλλωστε σε μέριμνα οικονομικής ευρωστίας) αλλά και της Τουρκίας. Πρόκειται για παζλ που ξεπερνά τα μικροσυμφέροντα (πωλήσεις όπλων, επενδύσεις στην Τουρκία κτλ) και που βηματοδοτείται απ’ τα αμερικανικά αδιέξοδα.<br /><br />Αδιέξοδα που δεν μπορούν να απαντηθούν στο στενό οικονομικό, αλλά μόνον στο ευρύτερο βιοτικό και κοινωνικοπολιτικό επίπεδο, όλο και μακρύτερα απ’ το “αμερικανικό όνειρο”, όλο και πιο κοντά σε νέες συνθέσεις πέραν ρομαντισμών ή ψευδορεαλισμών. Η Ευρώπη εδώ, μ’ όλο της το χάλι, έχει ιδιαίτερο, πολύπλευρο κι αναντικατάστατο ρόλο ισχυρού πόλου, αλλά κι ενδιάμεσου ρυθμιστή και προσανατολιστή σε κάθε κατεύθυνση, καθώς κι ανάγκη αντίστοιχων ηγεσιών.<br /><br />Όπως κρίσιμος είναι πλέον κι ο ρόλος των κοινωνιών στην Ευρώπη και διεθνώς, που πρέπει μέσα από συστηματικές προσανατολιστικές επεμβάσεις (κι όχι με όρους επαιτείας “αλληλεγγύης”) να κατανοήσουν τόσο την τουρκική απειλή, όσο και τους όρους της διεξόδου και πολιτικής συνεισφοράς τους.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το σχέδιο Ερντογάν για “ισλαμική έφοδο”

Ellada simera 0 15:32

Τζουβάνος ΔημήτρηςΠαρ’ ότι ο τουρκικός νεοοθωμανισμός έχει επισημανθεί από ετών, όπως και νωρίτερα ο “πόλεμος των πολιτισμών”, η Δύση αλλά και η χώρα μας επέλεξε επί μακρόν τη στάση της στρουθοκαμήλου… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ο ρόλος του Τσαβούσογλου στην κόντρα Ερντογάν-Δύσης

<img height="400" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/10/tourkia_tsavousoglou_SLpress.gr_.jpg" width="788" /><br /><br /><b>Σαρακινός Βαγγέλης</b><br />Στην κόψη του ξυραφιού βρέθηκαν τις προηγούμενες ημέρες οι σχέσεις της Άγκυρας με τη Δύση, αλλά και η συνοχή της τουρκικής κυβέρνησης, καθώς ο Τσαβούσογλου φέρεται πως απείλησε με παραίτηση, αν ο Ερντογάν προχωρούσε στην απέλαση των πρεσβευτών δέκα δυτικών χωρών, όπως είχε προαναγγείλει. Η παρέμβαση του υπουργού Εξωτερικών και η διευκόλυνση από πλευράς πρέσβεων οδήγησαν τελικά σε αποκλιμάκωση της έντασης. Ο τρόπος όμως με τον οποίο χειρίστηκε ο Τούρκος πρόεδρος την εξέλιξη δείχνει ότι οι ουσιαστικές αιτίες που την προκάλεσαν δεν έχουν ξεπεραστεί, καθώς ο ίδιος εξακολουθεί να συμπεριφέρεται σαν μην ξέρει πότε να σταματήσει.<br /><br />Αυτό έκανε και μετά τη νέα δήλωση των υπό απέλαση πρέσβεων, οι οποίοι με αναρτήσεις τους στο Twitter ανέφεραν ότι εφαρμόζουν το άρθρο 41 της Σύμβασης της Βιέννης που αφορά τις διπλωματικές σχέσεις και απαγορεύει κάθε παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας που τους φιλοξενεί. Οι πρεσβευτές δεν ξεκαθάριζαν πάντως ευθέως, εάν η πρώτη κοινή δήλωσή τους, για την άμεση απελευθέρωση του επιχειρηματία Οσμάν Καβαλά, υπερέβαινε τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από το συγκεκριμένο άρθρο ή αν ήταν σύννομη.<br /><br />Αυτή η διπλωματική εκφορά έδινε στον Τούρκο πρόεδρο τον απαραίτητο χώρο, ώστε να μην προχωρήσει σε ενέργειες που θα έκαναν χειρότερη την κατάσταση και να υπαναχωρήσει από τις εξαγγελίες του για απελάσεις, χωρίς να εμφανιστεί ηττημένος. Με απλά λόγια του άφηνε ανοιχτή μια αξιοπρεπή έξοδο διαφυγής από το αδιέξοδο στο οποίο είχε αυτοεγκλωβιστεί, ενώ παραλλήλως διέσωζε και το κύρος των πρεσβευτώνκαι των χωρών τους.<div><br />Το όριο και η αμετροέπεια<br /><br />Γνωστός, ωστόσο, για την αμετροέπειά του, ο Ερντογάν, αφού χαιρέτισε τα νέα δήλωση των πρεσβευτών, προχώρησε σε δηλώσεις πανηγυρικού τύπου, ότι κανένας δεν μπορεί να υποδείξει στην Τουρκία και στην τουρκική δικαιοσύνη τι θα πράξουν. Επανέλαβε μάλιστα και τα γνωστά, ότι για να μείνει κάποιος στη Τουρκία θα πρέπει να σέβεται τη χώρα, ενώ παρουσίασε την διευκόλυνση που του έκαναν οι πρεσβευτές ως δήλωσή τους πως από εδώ και πέρα “θα είναι καλά παιδιά”.<br /><br />Δεν είναι βέβαια η μοναδική φορά που ο Ερντογάν αντιστρέφει την πραγματικότητα για να πετύχει τους στόχους του στην εξωτερική πολιτική ή για να συντηρήσει την εικόνα του αποφασιστικού και ακλόνητου ηγέτη στο εσωτερικό της Τουρκίας. Αυτή τη φορά αγνόησε όμως και το μήνυμα που του είχε στείλει νωρίτερα το, συνήθως φιλικό προς αυτόν, Βερολίνο.<br /><br />Η γερμανική κυβέρνηση (κυβερνητικός εκπρόσωπος) και η εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών ήταν οι πρώτοι που επικαλέστηκαν το άρθρο 41 της Σύμβασης της Βιέννης, τονίζοντας όμως ότι οι γερμανικές διπλωματικές αποστολές, στην Τουρκία και παντού, κινούνται πάντα εντός του πλαισίου που καθορίζει το συγκεκριμένο άρθρο. Το Βερολίνο κάλυψε με αυτόν τον τρόπο την υπογραφή του Γερμανού πρεσβευτή κάτω από το αίτημα για την αποφυλάκιση του Καβαλά, αλλά και τους υπόλοιπους διπλωμάτες, καθώς επρόκειτο για κοινή δήλωση. Παραλλήλως έστειλε στον Ερντογάν και το μήνυμα για το που είναι τα όρια.</div><div><br />Καταλύτης ο Τσαβούσογλου<br /><br />Οι πανηγυρισμοί του Ερντογάν προκάλεσαν και την αντίδραση της Ουάσιγκτον, κάτι που ο Τσαβούσογλου προσπαθούσε να αποφύγει σε όλη τη διάρκεια του κρίσιμου τριημέρου. Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ άδειασε τον Τούρκο πρόεδρο, τονίζοντας ότι η ανακοίνωση που εξέδωσαν οι δέκα πρεσβευτές, στις 18 Οκτωβρίου, για τον Οσμάν Καβαλά συνάδει με το άρθρο 41 της Σύμβασης της Βιέννης για τις διπλωματικές σχέσεις. Επανέλαβε δηλαδή το όριο, που έκανε ότι δεν κατάλαβε ο Ερντογάν, εκφράζοντας παραλλήλως την πεποίθηση ότι, αφού αποκλιμακώθηκε η ένταση, είναι καλύτερο να συνεχιστεί ο διάλογος με την Τουρκία.<br /><br />Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έστειλε έτσι στον Τούρκο πρόεδρο το μήνυμα να μην το συνεχίσει σε αυτούς τους τόνους. Για αυτό προσπαθούσε όμως να τον πείσει και ο Τσαβούσογλου από το Σάββατο, όταν έλαβε την εντολή για απέλαση των πρέσβεων, ενώ βρισκόταν στη μακρινή Νότια Κορέα. Ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας ήταν αντίθετος με αυτήν την απόφαση και αρχικά ζήτησε από τον Ερτογάν να την αναβάλει μέχρι το υπουργκό συμβούλιο της Δευτέρας. Όπως και έγινε.<br /><br />Το ερώτημα που φέρεται ότι έθεσε ο Τσαβούσογλου στον Ερντογάν ήταν το πώς θα πάει σε λίγες ημέρες στη Σύνοδο της G20 στη Ρώμη, επιδιώκοντας συνάντηση με τον Μπάιντεν (για την αγορά 40 νέων F16και την αναβάθμιση 80 παλαιών), όταν έχει απελάσει τον Αμερικανό πρέσβη και μαζί με αυτόν συνολικά επτά πρεσβευτές χωρών μελών του ΝΑΤΟ και έξι χωρών μελών της ΕΕ. Ο Τούρκος πρόεδρος είχε όμως και άλλα σεκλέτια, όπως η βουτιά της λίρας και η υπόθεση Halkbank) και έτσι τραβούσε το σχοινί με τη Δύση.<br /><br />Την ίδια ώρα, ο Τσαβούσογλου ακροβατούσε ανάμεσα στην υποχρέωσή του να εκτελέσει την εντολή του Ερτογάν (η άρνηση δεν συνεπάγεται θανατική ποινή όπως στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά όσο να ναι έχει συνέπειες) και στην προσπάθειά του να τον πείσει. Και εκεί επάνω έπεσε και η δήλωσή του ότι, εάν απελαθούν οι πρεσβευτές, θα πρέπει να φύγει από το υπουργείο Εξωτερικών. Μια δήλωση που έπαιξε το ρόλο της, στο βαθμό βέβαια που ο Ερντογάν μπορεί να καταλάβει ότι παίζουν κάποιον ρόλο και οι άλλοι.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο ρόλος του Τσαβούσογλου στην κόντρα Ερντογάν-Δύσης

Ellada simera 0 15:23

Σαρακινός ΒαγγέληςΣτην κόψη του ξυραφιού βρέθηκαν τις προηγούμενες ημέρες οι σχέσεις της Άγκυρας με τη Δύση, αλλά και η συνοχή της τουρκικής κυβέρνησης, καθώς ο Τσαβούσογλου φέρεται πως απείλησε με πα… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν έφυγε από το “δυτικό μαντρί”, η Δύση το ξέρει;

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/10/erdogan_slpress-2.jpg" /><br /><br /><b>Βενιζέλος Κώστας</b><br />Το πήγε στα άκρα ο Ερντογάν με τους δέκα πρεσβευτές και κατάφερε να εξασφαλίσει την ισοπαλία; Τέντωσε το σχοινί έτοιμος να το κόψει και αξιοποίησε τη διέξοδο που του έδωσαν οι Αμερικανοί; Να απελάσει δέκα πρέσβεις σημαίνει ρήξη με τις χώρες, τις οποίες εκπροσωπούν. Σημαίνει ρήξη με τη Δύση γενικότερα. Και φαίνεται τούτο να είναι επιλογή του καθεστώτος της Άγκυρας και γι’ αυτό και αρπάζει όλες τις ευκαιρίες που του δίνονται και αντιπαρατίθεται. Όπως αυτή με την παρέμβαση των 10 πρεσβευτών για την αποφυλάκιση του ακτιβιστή Οσμάν Καβαλά από τις τουρκικές φυλακές, που προκάλεσε σοβαρή κρίση.<br /><br />Κάποιοι υποστηρίζουν πως ο Ερντογάν δεν θα έφθανε στο σημείο να απελάσει τους πρέσβεις. Αυτό δεν μπορεί να υποστηριχθεί από τα γεγονότα, καθώς την κίνηση εκτόνωσης δεν την έκανε ο ίδιος, αλλά οι Αμερικανοί σε συνεννόηση προφανώς με τους υπόλοιπους. Υποστηρίζεται, επίσης, ότι ο Τούρκος Πρόεδρος επιλέγει την ένταση με στόχο να έχει οφέλη, να εξασφαλίσει αξιώσεις, που θέτει στους δυτικούς.<br /><br />Λέγεται, επίσης, ότι ασκεί εξωτερική πολιτική, ανοίγοντας πολλά μέτωπα, επειδή αντιμετωπίζει προβλήματα στο εσωτερικό (οικονομία, χαμηλή δημοτικότητα κ.λπ.). Όλα αυτά είναι η εύκολη και επαναλαμβανόμενη εξήγηση, που δίνεται για τη συμπεριφορά του Ερντογάν. Σαφώς και έδειξε στο παρελθόν ότι διά πυρός και σιδήρου, με εκβιασμούς και πιέσεις, εξασφάλιζε τις επιδιώξεις του. Εκβίαζε και ελάμβανε δώρα. Κινείτο, όμως, πάντα μέσα στα πλαίσια, εντός των γραμμών της δυτικής συμμαχίας. Και στα κρίσιμα αναλάμβανε τις δύσκολες αποστολές των δυτικών.<div><br />Ο Ερντογάν κάνει ρήξη με τη Δύση<br /><br />Με την κρίση στο Αφγανιστάν φάνηκε ότι αυτό μπορεί και συνεχίζει να το κάνει. Ωστόσο, παρακολουθώντας τις κινήσεις της κατοχικής Τουρκίας προκύπτει ότι, θέλει να κρατά αποστάσεις από τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους. Κι αυτό επειδή εδώ και χρόνια οικοδομεί ένα προφίλ περιφερειακής δύναμης, που θέλει να είναι απέναντι στους μεγάλους.<br /><br />Για να γίνει τούτο ξεκάθαρο στους πάλαι ποτέ στρατηγικούς και μη εταίρους της, η Άγκυρα προκαλεί και οδηγεί τις αντιπαραθέσεις στα άκρα. Η στρατηγικής σημασίας αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400 από τη Ρωσία ήταν μια επιλογή, προς την κατεύθυνση της “αυτονόμησης” της κατοχικής δύναμης. Δεν ήταν καπρίτσιο η αγορά αυτή, ούτε και δοκίμαζε τις αντιδράσεις της Ουάσινγκτον, θέλοντας κάποια δώρα. Ήταν μια απόφαση, μια αγορά, που εντάσσεται στον ευρύτερο σχεδιασμό του καθεστώτος Ερντογάν.<br /><br />Ο Τούρκος Πρόεδρος βλέπει το 2023 να πλησιάζει. Τότε, που θα γιορταστούν τα 100 χρόνια τουρκικού κράτους και όπως έχει εξαγγείλει η χώρα του θα καταστεί μεγαλύτερη και ως προς την επιρροή στην περιοχή και ευρύτερα, αλλά και εδαφικά. Το 2023 είναι και χρονιά εκλογών, που ενδέχεται να γίνουν και του χρόνου. Όλα αυτά προφανώς τον καθιστούν επιρρεπή σε κινήσεις υψηλού ρίσκου, για τον ίδιο, τη χώρα του και τους υπόλοιπους.</div><div><br />Οι δυτικοί το ξέρουν;<br /><br />Η Τουρκία και πριν τον Ερντογάν, ιδιαίτερα όμως επί της εποχής του, θέλει να επεκταθεί, να μεγαλώσει. Μετά την πτώση του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού, επιχείρησε “επέλαση” στις χώρες αυτές, κυρίως στις τουρκογενείς και σε όσες ζει μουσουλμανικός πληθυσμός. Στη συνέχεια θέλησε να το παίξει- και συνεχίζει- ο “πατερούλης” των μουσουλμάνων. Εγχείρημα όχι εύκολο, καθώς διεκδικούν κι άλλοι αυτόν τον ρόλο. Εάν κάποιος τοποθετήσει σε χάρτη, πού έχει -και στρατιωτική- παρουσία η κατοχική Τουρκία, τότε θα επιβεβαιώσει τον επεκτατικό σχεδιασμό της, που δεν αφορά μόνο την περιοχή μας.<br /><br />Η Τουρκία φαίνεται πως δεν θέλει να παραμείνει στο δυτικό μαντρί κι αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούν και οι δυτικοί. Ακόμη και εκείνοι που ξεροσταλιάζουν στην αυλή του Ερντογάν, για μια εμπορική συμφωνία ή άλλες συνεννοήσεις (μεταναστευτικό). Σε αυτό το σκηνικό, το οποίο στήνεται, η Ελλάδα και η Κύπρος δεν μπορούν παρά να αξιολογήσουν τα δεδομένα αυτά. Όταν διαπίστωναν πως ο Ερντογάν ακολουθεί μια αναθεωρητική πολιτική, εννοούσαν προφανώς πως αυτό ίσχυε για Ελλάδα και Κύπρο περισσότερο.<br /><br />Ο Ερντογάν, όμως, επιχειρεί μέσα από τον μεγαλοϊδεατισμό του, να διαμορφώσει μια δική του νέα τάξη πραγμάτων. Να δώσει το δικό του στίγμα ως πατερούλης και ηγέτης περιφερειακής δύναμης. Μέσα σε αυτή τη λογική, οι όποιες επιρροές υπήρχαν και επηρέαζαν την Άγκυρα σε κάποιο βαθμό, μειώνονται σημαντικά. Κι αυτό είναι ένα θέμα, που πρέπει να απασχολήσει Αθήνα και Λευκωσία, οι οποίες ενίοτε αναζητούσαν στήριξη από χώρες και Οργανισμούς, που ασκούσαν επιρροή στην κατοχική Τουρκία.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Ερντογάν έφυγε από το “δυτικό μαντρί”, η Δύση το ξέρει;

Ellada simera 0 15:20

Βενιζέλος ΚώσταςΤο πήγε στα άκρα ο Ερντογάν με τους δέκα πρεσβευτές και κατάφερε να εξασφαλίσει την ισοπαλία; Τέντωσε το σχοινί έτοιμος να το κόψει και αξιοποίησε τη διέξοδο που του έδωσαν οι Αμερικαν… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια