ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Συριακή κρίση: Υιοθετήθηκε το ψήφισμα των Αραβικών Χωρών από τον Ο.Η.Ε

Ellada simera 0 Ανατολική Μεσόγειος 15:10

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-w8j3EJCTuofEU0_z9RiWknaxlisfIoiwri1Wt2swtMK8B9jbD5DhFbzbM8LHXoximBggQbZkfn5BbHmPWhdll-4KHBDIpeIz-WApvCFJSWmjn67dghMVHhQBhKNksOYYa9WCQd2ThyphenhyphenY5/s320/%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7-%CF%85%CE%B9%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%84%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CF%88%CE%AE%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CF%87%CF%89%CF%81%CF%8E%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%9F.%CE%97.%CE%95.jpg" width="640" /></div> 
Παραμένει ισχυρή η συμμαχία κατά της αποσταθεροποίησης της Συρίας – Περισσότερες από 70 χώρες εμφανίστηκαν αντίθετες στο ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε που συντάχθηκε από τις Αραβικές Χώρες του Περσικού Κόλπου, δείχνοντας ότι υφίσταται μία ισχυρή συμμαχία κατά της αποσταθεροποίησης της Συρίας. 
 
Το ψήφισμα υιοθετήθηκε με 107 ψήφους υπέρ, 12 κατά και με 59 αποχές. Η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν ήταν τρείς από τις 12 χώρες που αντιτάχθηκαν χθές στο Ψήφισμα. Η Ρωσία χαρακτήρισε το ψήφισμα (σ.σ. pentapostagma.gr που συντάχθηκε με την υποστήριξη των Η.Π.Α) ως «αντιπαραγωγικό και ανεύθυνο». 
 
Η Αργεντινή, η Βραζιλία καθώς και δεκάδες ακόμη χώρες της Λατινικής και Κεντρικής Αμερικής απείχαν από τη ψηφοφορία. Ο πρεσβευτής της Ρωσίας στα Ηνωμένα Έθνη Alexander Pankin χαρακτήρισε το ψήφισμα «καταστροφικό και εξαιρετικά επιζήμιο» τονίζοντας ότι δεν λαμβάνει υπόψη του τις «παράνομες πράξεις της ένοπλης αντίστασης». O πρέσβης κατηγόρησε επίσης τις Αραβικές χώρες που συνέταξαν το ψήφισμα ότι επιχειρούν να αντικαταστήσουν τη Συριακή κυβέρνηση αντί να προσπαθήσουν να βρούν μία πολιτική λύση για τη Συριακή κρίση. 
Ο Σύρος Πρέσβης στα Ηνωμένα Έθνη Bashar Ja'afari δήλωσε επίσης ότι το ψήφισμα "επιδιώκει την κλιμάκωση της κρίσης και την αναζωπύρωση της βίας στη Συρία”. 
 
Το μη-δεσμευτικό ψήφισμα, καλεί σε μία «πολιτική μετάβαση» που ουσιαστικά επιχειρεί να ανατρέψει άνευ όρων των Assad: οι ισλαμιστές τρομοκράτες θεωρούνται σύμφωνα με το ψήφισμα ως «απαραίτητοι διαμεσολαβητές για την επιτυχή πολιτική μετάβαση και επίλυση της κρίσης». 
 
<a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Συριακή κρίση: Υιοθετήθηκε το ψήφισμα των Αραβικών Χωρών από τον Ο.Η.Ε

Παραμένει ισχυρή η συμμαχία κατά της αποσταθεροποίησης της Συρίας – Περισσότερες από 70 χώρες εμφανίστηκαν αντίθετες στο ψήφισμα του Συμβου...

Διαβάστε την συνέχεια

Κουρδικό και νέος Τουρκικός επεκτατισμός

Ellada simera 0 Κουρδικό, Τουρκία 14:49

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRMYSdpefvAc2mhixawp3obp2n09NDYvCMJWewapcdAg7Jg_DVf5GiolQtkAe5lEhkwIeQroEI6vC8oAQHZOGy0UFVMfToNQ24jO4ib3bYpympgDvOeG86mh7eMrk9z5EGC2vGBe4Rjcw/s1600/erdoganottoman.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRMYSdpefvAc2mhixawp3obp2n09NDYvCMJWewapcdAg7Jg_DVf5GiolQtkAe5lEhkwIeQroEI6vC8oAQHZOGy0UFVMfToNQ24jO4ib3bYpympgDvOeG86mh7eMrk9z5EGC2vGBe4Rjcw/s640/erdoganottoman.jpg" width="640" /></a></div> 
Του Περικλή Νεάρχου 
Πρέσβυς ε.τ. 
 
Η εφημερίδα Μιλλιέτ δημοσίευσε στον ιστότοπό της, την περασμένη εβδομάδα, ένα χάρτη της «Μεγάλης Τουρκίας», που ονειρεύεται και προβάλλει το σημερινό καθεστώς στο πλαίσιο της νεο-Οθωμανικής και μεγαλοϊδεατικής πολιτικής του. Ο χάρτης, ενώπιον των σφοδρών διαμαρτυριών που προκάλεσε, παρέμεινε αναρτημένος μόνο για λίγα λεπτά. Ήταν όμως αρκετά για να στείλουν τα μηνύματα της πολιτικής και των επιδιωκομένων στόχων από τη σημερινή Τουρκία του Ερντογάν. 
 
Οι επεκτατικές φιλοδοξίες εντοπίζονται προς δύο κατευθύνσεις. Ανατολικά και νότια προς το Βόρειο Κουρδικό Ιράκ και τη Βόρεια, Κουρδική κυρίως, Συρία. Δυτικά και νότια προς την Κύπρο, το Αιγαίο, την Ελληνική Θράκη, τη Νότια Βουλγαρία και την Ανατολική Μακεδονία, περιλαμβανομένης της Χαλκιδικής! 
 
Όσοι ανέμεναν ότι η υπερίσχυση του Ερντογάν στον ανταγωνισμό του με το βαθύ κράτος των Κεμαλικών στρατηγών θα οδηγούσε στον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας και στον μετριασμό των επεκτατικών της διεκδικήσεων καλούνται σήμερα να επανεξετάσουν τις εκτιμήσεις τους. Ο φιλοϊσλαμικός, νεο-οθωμανικός προσανατολισμός της Τουρκίας, σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στην περιοχή στη μεταψυχροπολεμική εποχή, την ωθεί στην αναζήτηση ρόλου περιφερειακής δυνάμεως, που διεγείρει σύνδρομα μεγαλοϊδεατισμού και επεκτατισμού. 
Ανυπέρβλητο κώλυμα προς την κατεύθυνση αυτή απεδείχθη το Κουρδικό πρόβλημα. Παρ’ όλα τα μέσα που διετέθησαν κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, η στρατιωτική λύση παρέμεινε ανέφικτος στόχος και η ανοικτή πληγή του Κουρδικού υποθήκευε την Τουρκική στρατηγική και πολιτική τόσο προς την κατεύθυνση της Ευρώπης όσο και προς την κατεύθυνση της Μέσης Ανατολής, του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας. 
Επιπλέον, η κατάκτηση της αυτονομίας και οιονεί ανεξαρτησίας από τους Κούρδους του πλούσιου σε πετρέλαιο Βορείου Ιράκ και η αναγνώριση από το καθεστώς του Μπασάρ Αλ-Άσσαντ της αυτονομίας των Κούρδων της Συρίας έφερε σε δεινή θέση την Άγκυρα. Η τελευταία καλείται είτε ν’ αναζητήσει μια πολιτική λύση με τους δικούς της Κούρδους, που είναι οι πολυπληθέστεροι, είτε ν’ απομονωθεί και να βρεθεί αντιμέτωπη με επιλογές και συμφέροντα της Αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή και με προοπτικές ενδεχόμενης δημιουργίας ανεξάρτητου εθνικού Κουρδικού κράτους, το οποίο, προφανώς, θα αναφέρεται και στους Κούρδους της Τουρκίας. 
 
Σημειώνεται σχετικά ότι η παραδοσιακή στρατηγική της Τουρκίας για την αντιμετώπιση των απελευθερωτικών κινημάτων των Κούρδων ήταν η στενή τριμερής συμμαχία Τουρκίας, Ιράκ και Ιράν για κοινό μέτωπο. Η στρατηγική αυτή κατέρρευσε εκ των πραγμάτων λόγω των εξελίξεων στο Ιράκ και της ενεργού υποστηρίξεως των Κούρδων του Ιράκ από τους Αμερικανούς. 
 
Η αντιπαράθεση των Αμερικανών και του Ισραήλ με το Ιράν καθιστά επίσης εξόχως αναγκαία την Κουρδική αυτονομία στο Βόρειο Ιράκ ως βάση και προγεφύρωμα κατά του Ιράν. Πολύ περισσότερο, όταν η υπερίσχυση των Σιιτών στο Ιράκ, αντιπάλων του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν, περιπλέκει τη θέση του Ιράκ έναντι των Σιιτών του Ιράν, εφόσον το ίδιο αντιμετωπίζει την ανοικτή και απροκάλυπτη εχθρότητα της γειτονικής Σαουδικής Αραβίας, που υπερακοντίζει στον πόλεμο κατά των Σιιτών και αυτοπροβάλλεται ως πρόμαχος και υπερασπιστής του ορθόδοξου Σουνιτικού Ισλάμ. 
 
Νεο Τολμηρό Παιχνίδι του Ερντογάν στο Κουρδικό 
 
Με τα δεδομένα αυτά, της αδυναμίας δηλαδή επιβολής στρατιωτικής λύσεως και της επ’ αόριστον στρατηγικής καθηλώσεως της Τουρκίας στο Κουρδικό, με όλους τους συναφείς ενδεχόμενους κινδύνους, ο Τούρκος πρωθυπουργός επιχειρεί μια νέα πολιτική διεξόδου στο Κουρδίκο. Ακολουθεί σ’ αυτό τα βήματα που είχε κάνει, στη δεκαετία του ’90, ο Τούρκος Πρόεδρος Τουρκούτ Οζάλ. Ο τελευταίος είχε προτείνει ενός είδους ομοσπονδιακή αυτονομία στους Κούρδους της Τουρκίας, που θα περιλάμβανε όμως και τους Κούρδους του Βορείου Ιράκ, με την πλουσιότατη σε πετρέλαιο περιοχή της Μοσούλης και του Κιρκούκ. 
 
Η προσπάθειά του, ανεξάρτητα από τα άλλα, εξωτερικά εμπόδια και τη στάση των Κούρδων του Ιράκ, συνάντησε επίσης τη σφοδρή αντίδραση του βαθέος Κεμαλικού κράτους των στρατηγών. Για τους τελευταίους, η παραχώρηση οποιασδήποτε εδαφικής αυτονομίας στους Κούρδους της Τουρκίας ισοδυναμούσε με διάσπαση της εθνικής ενότητας, διαμελιστική πολιτική και ανάθεμα. Οι αρχικές υποψίες ότι ο αιφνίδιος θάνατος του Τουρκούτ Οζάλ οφειλόταν σε δηλητηρίαση επιβεβαιώθηκαν προσφάτως με τη σύλληψη ενός πρώην συνταγματάρχη, ο οποίος κατηγορείται ότι, σε συνεργασία με έναν άλλο υψηλόβαθμο αξιωματικό, δολοφόνησε με δηλητήριο τον πρώην Τούρκο Πρόεδρο. Η αναψηλάφηση των συνθηκών του θανάτου του η διερεύνηση των καταγγελιών και η ανεύρεση των ενόχων δεν είναι τυχαία. Αποσκοπεί στην προβολή εμμέσως της ιδέας για ομοσπονδία του Τούρκου Προέδρου και στην προετοιμασία του εδάφους για τη νέα πολιτική στο Κουρδικό του Ερντογάν. 
 
Η πολιτική αυτή προβάλλεται επιδηδείως ως συνάδουσα με τις δομές και τις παραδόσεις του Οθωμανικού παρελθόντος, που χαρακτηριζόταν από αποκεντρωμένες διοικητικές περιοχές και είχε ως κοινό συνεκτικό δεσμό μεταξύ Κούρδων και Τούρκων το Ισλάμ, ανεξάρτητα από εθνικές διαφορές. 
 
Η αυτοκρατορική αυτή δομή μπορεί, κατά τη λογική αυτή, να εξυπηρετήσει και σήμερα άριστα την Τουρκία όχι μόνο για τη λύση του Κουρδικού, υπέρ της Τουρκίας, αλλά επίσης για την εξυπηρέτηση και ευρύτερων στρατηγικών και επεκτατικών της βλέψεων. Μπορεί επίσης, με τα άμεσα επεκτατικά κέρδη που θα φέρει, ν’ αντισταθμίσει πολιτικά τις αντιδράσεις για την παραχώρηση δικαιωμάτων χωριστής ταυτότητας και περιφερειακής αυτονομίας στους Κούρδους. 
 
Ειδικότερα, η Άγκυρα αποβλέπει με την πολιτική αυτή στον προσεταιρισμό των Κούρδων και σε στρατηγική συμμαχία μ’ αυτούς. Σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο, η Τουρκία θα είχε άμεση πρόσβαση στο πετρέλαιο του Βορείου Ιράκ. Ήδη έχει προωθήσει από καιρό την έντονη οικονομική παρουσία της, εκμεταλλευόμενη τη διαμάχη του Κουρδικού Βορείου Ιράκ με τη Βαγδάτη. Η διαμάχη αυτή δεν επιτρέπει την εξαγωγή του πετρελαίου του Βορείου Ιράκ από την Βασσόρα. Αφήνει ως μόνη διέξοδο την εξαγωγή του μέσω Τουρκικού εδάφους. Η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη την ομηρία αυτή, υπέγραψε προσφάτως συμφωνία με την Κουρδική αυτόνομη κυβέρνηση του Βορείου Ιράκ για τον εφοδιασμό της με πετρέλαιο, με πολύ προνομιακούς όρους. Η συμφωνία αυτή έγινε χωρίς την έγκριση της Βαγδάτης, όπως, άλλωστε, και οι συμφωνίες με πετρελαϊκούς, κολοσσούς, που έσπευσαν στο Βόρειο Ιράκ για να εξασφαλίσουν μερίδιο στα πλούσια κοιτάσματα της περιοχής, που ποσοτικά και ποιοτικά είναι από τα καλύτερα του κόσμου. 
Η Άγκυρα δεν υπολογίζει, μακροπρόθεσμα, μόνο σε οικονομικά ωφέλη. Εκτιμά ότι, εάν κατορθώσει να προσδέσει στρατηγικά στο άρμα της τον Κουρδικό παράγοντα και από τις δύο πλευρές των συνόρων, θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για Τουρκική ηγεμονία στην περιοχή. 
 
Η Άγκυρα Εποφθαλμιά και τη Βόρεια Συρία 
 
Προς την ίδια κατεύθυνση αντιμετωπίζει τις εξελίξεις η Άγκυρα και στη Συρία. Επιδιώκει να μεταστρέψει υπέρ της την αυτονομία των Κούρδων της Συρίας και να την εντάξει σε μια επεκτατική πολιτική. Υπενθυμίζεται σχετικά ότι έχει προϊστορία η Τουρκική επεκτατική πολιτική κατά της Συρίας. Επιδιδόμενη σ’ ένα επιτήδειο διπλωματικό παιχνίδι, η Άγκυρα, στις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κατόρθωσε να αποσπάσει το σαντζάκιο της Αλεξανδρέτας, υπό ένα προσωρινό δήθεν καθεστώς αυτονομίας. Στη συνέχεια, το ενέταξε στην Τουρκία, εκδιώκοντας μεγάλο μέρος των Αράβων κατοίκων του και εγκαθιστώντας εποίκους, όπως κάνει ακριβώς σήμερα και στην Κύπρο. 
Η αντίσταση και η αντοχή του καθεστώτος Άσσαντ έθεσε σε δοκιμασία και αμηχανία την Τουρκική πολιτική, που προσδοκούσε γρήγορα και μεγάλα κέρδη από την πτώση του καθεστώτος. Πολύ δυσάρεση εξέλιξη ήταν για την Τουρκική πολιτική η ανάδυση μιας νέας αυτόνομης Κουρδικής περιοχής στη Συρία, που πολιτικά ευθυγραμμίζεται, κατά κύριο λόγο, με το απελευθερωτικό κίνημα ΡΚΚ των Κούρδων της Τουρκίας. 
 
Η Άγκυρα ενέτεινε τις πιέσεις στους Δυτικούς συμμάχους που αντιμάχονται το καθεστώς, όπως επίσης στους μεγάλους χορηγούς όπλων και χρημάτων στους αντιπάλους του Άσσαντ, το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία, για να εμπλακούν πιο ενεργά και αποφασιστικά στον πόλεμο κατά του Άσσαντ. Ενέτεινε επίσης η ίδια τις συγκεκαλυμμένες επεμβάσεις της. Ενδεχόμενη επιβίωση του καθεστώτος Άσσαντ θ’ αποτελούσε στρατηγική ήττα για την Άγκυρα και θ’ ανέτρεπε τους σχεδιασμούς και τις υπερφίαλες φιλοσοδοξίες της. 
Η τροπή που παίρνει η σύγκρουση στη Συρία, με την παρέμβαση των ακραίων Ισλαμιστών και την έντονα Ισλαμιστική πολιτική του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας, τη μετατρέπει ολοένα και περισσότερο σε διαθρησκευτική σύγκρουση, που οδηγεί σε πολυδιάσπαση της χώρας. Είναι γνωστός ο φανατισμός της Σαουδικής Αραβίας κυρίως κατά των Σιιτών, που συγχέονται με τους Αλαουίτες της Συρίας, και ο φανατισμός όλων των Ισλαμιστικών κινημάτων κατά των Χριστιανών. 
 
Είναι ενδεικτική από την άποψη αυτή η αιματηρή απαγωγή του Ελληνορθόδοξου και του Μαρωνίτη επισκόπου Χαλεπίου, των οποίων η τύχη αγνοείται ακόμη. Η απαγωγή, σύμφωνα με υπάρχουσες πληροφορίες, έγινε από Τσετσένους Ισλαμιστές, που έσπευσαν και αυτοί να συμμετάσχουν στη νέα διεθνή Ισλαμιστική κινητοποίηση στο μέτωπο τώρα της Συρίας. Οι Τσετσένοι Ισλαμιστές είναι γνωστοί για το φανατισμό τους και έχουν στενούς δεσμούς με τη Σαουδική Αραβία. Το γεγονός ότι ο Αλαουίτης Άσσαντ είναι επίσης σύμμαχος των μισητών σ’ αυτούς Ρώσων, είναι ένας λόγος παραπάνω για έξαλλο ιερό μένος και ιερό, υποτίθεται, πόλεμο. 
 
Η άνοδος του Ισλαμισμού και του θρησκευτικού φανατισμού στη Συρία θέτει αμείλικτα ερωτήματα για τον πραγματικό ρόλο αυτών που υπερθεματίζουν για τη βίαιη ανατροπή του Άσσαντ και παρέχουν ανεπιφύλακτη βοήθεια στους υποτιθέμενους πρωταγωνιστές της «δημοκρατικής» αλλαγής. Το παιχνίδι με το Ισλάμ και τον θρησκευτικό φανατισμό είναι πολύ επικίνδυνο παιχνίδι, όπως απεδείχθη στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη και αποδεικνύεται τώρα στη Συρία. 
Οι Χριστιανοί της Συρίας, που οι ρίζες τους φτάνουν στις αρχές του χριστιανισμού και στο πρώτο Βυζάντιο, απειλούνται με εξαφάνιση. Αντιπροσωπεύουν το 10% περίπου του πληθυσμού, όσοι σχεδόν ήταν μέχρι την Αμερικανική επέμβαση και στο Ιράκ. Απομένουν εκεί σήμερα ελάχιστοι. Παρατηρείται έτσι το οξύμωρο. Εξαφανίζεται ο αρχαιότατος Χριστιανισμός της Μέσης Ανατολής, την ίδια ώρα που το Ισλάμ βρίσκει πρόσφορο έδαφος και πλήρη ανοχή να αναπτύσσεται στη χριστιανική Ευρώπη. Αναπτύσσεται ακόμη και στην Ελλάδα, που μέχρι προσφάτως δεν είχε άλλους Μουσουλμάνους, εκτός από τη μικρή μειονότητα της Θράκης. 
 
Το πρόβλημα όμως δεν αφορά μόνο τους Χριστιανούς της Συρίας και της Μέσης Ανατολής. Αφορά και τις άλλες θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες της χώρας και την ειρηνική συνύπαρξη και συμβίωσή τους. Η βίαιη καταστροφή μιας ισορροπίας και η υποκατάσταση του κοσμικού από ένα θρησκευτικό κριτήριο απειλεί τη συνοχή και την ενότητα της χώρας και μια δύσκολα κατακτημένη, μέσα από συγκρούσεις και καταστροφές, θρησκευτική ανοχή. 
 
Η υπογράμμιση των παραπάνω έχει ιδιαίτερη σημασία τη στιγμή αυτή που γίνονται εντονότερες οι ενδείξεις μιας εξωτερικής επεμβάσεως, με πρόσχημα τη χρήση χημικών όπλων από το καθεστώς Άσσαντ. Το ίδιο πρόσχημα χρησιμοποιήθηκε για την Αμερικανική εισβολή στο Ιράκ. Αποδείχθηκε όμως ότι, πράγματι, ο Σαντάμ Χουσεΐν δεν είχε στη διάθεσή του χημικά όπλα. 
 
Η Άγκυρα επεύχεται μια ξένη επέμβαση και καραδοκεί να θέσει υπό τον έλεγχό της τη βόρεια Συρία, εκμεταλλευόμενη τη νέα πολιτική της για τους Κούρδους και την πολυδιάσπαση της χώρας. 
 
Έχει Πιθανότητες Επιτυχίας η Νέα Πολιτική Ερντογάν για το Κουρδικό; 
 
O Ερντογάν συνδυάζει τη νέα πολιτική για το Κουρδικό με τη σχεδιαζόμενη ανάρρησή του στο θώκο του Προέδρου και με αλλαγές στο Τουρκικό Σύνταγμα. Σύμφωνα με αυτές, το πολιτικό σύστημα της Τουρκίας θα γίνει ακραιφνώς Προεδρικό και ο ίδιος ως Πρόεδρος θα διαθέτει αυξημένες εξουσίες. Πιστεύει ότι μέσα στο νέο αυτό πολιτικό πλαίσιο και με τον ίδιο πρωταγωνιστή, με ευρύτατες εξουσίες, θα κατορθώσει να ποδηγετήσει τις εξελίξεις και να δαμάσει τις αναμενόμενες αντιδράσεις. 
Από την πλευρά τους, οι Κούρδοι υπενθυμίζουν με νόημα ότι έχουν κηρυχθεί μέχρι τώρα άλλες οκτώ εκεχειρίες, οι οποίες τελικά δεν έγιναν αφετηρία για μια αποδεκτή πολιτική λύση. 
 
Σε πρόσφατη μεγάλη συνέντευξή του σε δημοσιογράφο της εφημερίδας Μιλλιέτ, ο οποίος υπέστη τη μήνιν γι’ αυτό του Τούρκου πρωθυπουργού και απελύθη από την εφημερίδα του, ο αρχηγός των Κούρδων ανταρτών Μουράτ Καραγιλάν, μιλώντας από το όρος Καντίλ, υπεγράμμισε τα εξής ως όρους για την Κουρδική πλευρά: Πρώτον, ότι δεν τίθεται θέμα για τους αντάρτες να παραδώσουν τα όπλα τους. Στο πνεύμα αυτό ανακοινώθηκε, άλλωστε, ότι η αποχώρηση των ανταρτών από την Τουρκία για το Βόρειο Ιράκ θ’ αρχίσει στις 8 Μαΐου και ότι οι αντάρτες θ’ αποχωρήσουν με τα όπλα τους. Δεύτερον, ότι δεν αρκεί μια απλή συμφωνία με τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση. Πρέπει η συμφωνία να επικυρωθεί από την Εθνοσυνέλευση, ώστε να πάρουν θέση και να δεσμευθούν σχετικά οι πολιτικές δυνάμεις, πέρα από την κυβερνητική παράταξη. Πρέπει επίσης οι συμφωνημένες αλλαγές να περιληφθούν στο αναθεωρημένο σύνταγμα, το όποιο θ’ αναγνωρίζει σαφώς την Κουρδική εθνική ταυτότητα και το πλαίσιο της αυτονομίας. 
 
Η μεγαλεπήβολη πολιτική Ερντογάν για το Κουρδικό είναι στην πλάστιγγα. Είναι φανερά τα άμεσα και μακροπρόθεσμα κέρδη μιας τέτοιας πολιτικής για την Άγκυρα. Είναι όμως προφανείς και οι αβεβαιότητες, το βάρος του Κεμαλικού παρελθόντος, οι εγγενείς αντιφάσεις και οι συγκρουόμενες στρατηγικές άλλων δυνάμεων. Οι Κούρδοι έχουν κατακτήσει με τους αγώνες τους κοινή εθνική συνείδηση στις χώρες στις οποίες είναι διεσπαρμένοι. Οι ίδιοι αναφέρονται, άλλωστε, στο βόρειο Κουρδιστάν της Τουρκίας, στο ανατολικό του Ιράν, στο νότιο του Ιράκ και στο δυτικό της Συρίας. Είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν το όραμά τους για ένα κοινό εθνικό κράτος και να δεχθούν μια περιορισμένη αυτονομία στην Τουρκία, που, προφανώς, δεν θα έχει το βαθμό ανεξαρτησίας που έχει η αυτονομία του Βόρειου Ιράκ ή ακόμη της Συρίας; 
Ένας λογικός συμβιβασμός φαίνεται εφικτός, υπό το βάρος των περιστάσεων και εφόσον η επίσημη Τουρκική ιδεολογία απομακρύνεται από την αυστηρή Κεμαλική έννοια του εθνικού Τουρκικού κράτους. Προς την κατεύθυνση αυτή, συγκλίνει επίσης η παγκοσμιοποίηση με τον διεθνιστικό οικονομικό νεοφιλελευθερισμό και τα ιδεολογήματα της για την υπέρβαση του εθνικού κράτους. 
Αποφασιστικός παράγων για την Άγκυρα είναι οι ευρύτερες στρατηγικές φιλοδοξίες της, που δεν μπορούν να έχουν καμία τύχη, με ανοικτή την πληγή του Κουρδικού. Πολύ σημαντικός παράγων, σε σχέση με το Κουρδικό, είναι επίσης το Ισραήλ. Το τελευταίο αντιμετωπίζει σήμερα ως πρωταρχικό εχθρό το Ιράν. Δεν μπορεί όμως να μένει αδιάφορο για τις Τουρκικές φιλοδοξίες, όταν έχει πάρει ήδη μια γεύση της Τουρκικής αντιπαλότητας και να δεχθεί εύκολα Τουρκική ηγεμονία επί του Κουρδικού παράγοντα, που έχει τεράστια γεωπολιτική σημασία στην περιοχή και με τον οποίο διατηρεί στρατηγικές σχέσεις. 
 
Η Ευρωπαϊκή Διάσταση του Τουρκικού Επεκτατισμού 
 
Ο νέος Τουρκικός επεκτατισμός εκδηλώνεται απροκάλυπτα και προς τη Δύση και αφορά, προφανώς, την Κύπρο, την Ελλάδα αλλά και τη Βουλγαρία, όπου διαβιοί σημαντική Μουσουλμανική μειονότητα. 
Ο Τουρκικός επεκτατισμός προς την κατεύθυνση αυτή ακολουθεί τη γνωστή τακτική των αμφισβητήσεων, των αυθαιρέτων διεκδικήσεων και της εκμεταλλεύσεως Μουσουλμανικών μειονοτήτων. Εντάσσεται συνολικά στο πλαίσιο μιας γενικότερης πολιτικής της Τουρκίας που επιδιώκει την ενίσχυση των προσβάσεών της στον Ευρωπαϊκό χώρο και του στρατηγικού της ρόλου. Ειδικότερα, μετά τον εντοπισμό μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων στην ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδος, επιδιώκει να καταστεί «συνέταιρος», διαπραγματευόμενη με τις ΗΠΑ διπλωματικά «ανταλλάγματα» για την υποτιθέμενη σύμπλευση της με τα Αμερικανικά συμφέροντα και την Αμερικανική στρατηγική στην περιοχή. 
Ενδεχόμενη μη θετική κατάληξη της πολιτικής Ερντογάν για το Κουρδικό θα ενίσχυε την Τουρκική διπλωματική θέση και τον Τουρκικό επεκτατισμό. Ειδικότερα, θα ενίσχυε την Ευρωπαϊκή προοπτική της Άγκυρας την οποίαν επιδιώκει περισσότερο για γεωπολιτικούς παρά για οικονομικούς και θεσμικούς λόγους. Η Άγκυρα έχει κάθε λόγο να θέλει να προβάλλει και να ενισχύει μια διφυή Ευρω-Ασιατική υπόσταση. Στο πλαίσιο αυτό, αναπτύσσει και το ιδεολόγημα της κομβικής χώρας που συνδέει την Ευρώπη με την Ασία και τον χριστιανικό με τον Μουσουλμανικό κόσμο. 
 
Η Τουρκία δεν κρύβει τις φιλοδοξίες της και προς την κατεύθυνση των χωρών της Κεντρικής Ασίας. Επικαλείται γι’ αυτό εκλεκτικές Τουρκικές συγγένειες με διάφορες χώρες. Γνωρίζει όμως ότι μόνη της δεν έχει το απαραίτητο δυναμικό και τη διάσταση για να παίξει οποιοδήποτε ρόλο και να ανταγωνισθεί άλλες σημαντικές επιρροές. Επιδιώκει γι’ αυτό να έχει πίσω της τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, φιλοδοξώντας να μπει από την πίσω πόρτα στο μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας. 
 
Η Τουρκία παίζει, προφανώς, τα δικά της μεγάλα και μικρά παιχνίδια. Ποια είναι όμως η γεωστρατηγική αντίληψη και η πολιτική της Ελλάδος; Γιατί, π.χ., υποστηρίζει την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη, την επιστροφή, με άλλα λόγια, της Τουρκίας στην Ευρώπη, από την οποία εξεδιώχθη με τους αγώνες και τις θυσίες δύο Βαλκανικών πολέμων; 
<a href="http://kostasxan.blogspot.gr/">πηγή</a>

Κουρδικό και νέος Τουρκικός επεκτατισμός

Του Περικλή Νεάρχου Πρέσβυς ε.τ. Η εφημερίδα Μιλλιέτ δημοσίευσε στον ιστότοπό της, την περασμένη εβδομάδα, ένα χάρτη της «Μεγάλης Τουρκί...

Διαβάστε την συνέχεια

Yakhont φέρονται να παρέδωσαν οι Ρώσοι στη Συρία…

Ellada simera 0 Ανατολική Μεσόγειος 14:44

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/12/Yakhont-1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-29680" height="325" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/12/Yakhont-1.jpg" title="Yakhont 1" width="541" /></a></div>
 
Εξηγείται ξεκάθαρα η απροθυμία του Αμερικανού προέδρου να διατάξει στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία, αφού εάν πιστέψουμε το δημοσίευμα του μπλογκ των New York Times, οι Ρώσοι παρέδωσαν συστήματα καθοδήγησης και υπερηχητικά βλήματα επάκτιας άμυνας τύπου Yakhont (SS-N-26) και του συστήματος K-300P Bastion-P που καθιστούν την προσέγγιση στις ακτές της Συρίας απαγορευτική… 
Πρόκειται για πολύ αποτελεσματικό – έως τρομακτικό – οπλικό σύστημα με μίνιμουμ βεληνεκές 120 χιλιόμετρα (υπό προϋποθέσεις μέχρι και 300 χλμ), και ταχύτητά του φτάνει τα 2,5 Mach. Διαθέτει πολεμική κεφαλή 300 κιλά. 
 
 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Yakhont φέρονται να παρέδωσαν οι Ρώσοι στη Συρία…

Εξηγείται ξεκάθαρα η απροθυμία του Αμερικανού προέδρου να διατάξει στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία, αφού εάν πιστέψουμε το δημοσίευμα του μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σκαραμαγκάς: Τη λύση στο ναυπηγείο θα δώσουν οι Κινέζοι;

Ellada simera 0 Αμυνα, οικονομία, Πολιτική 14:39

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/hellenic-shipyards-05.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-75922" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/hellenic-shipyards-05.png" title="hellenic-shipyards 05" /></a></div>
 
Η εμπλοκή κινεζικών οικονομικών συμφερόντων στην ελληνική ναυπηγική βιομηχανία και συγκεκριμένα στα Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ (ΕΝΑΕ – Σκαραμαγκάς) αποτελούσε, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, μέρος της ατζέντας της πρωθυπουργικής επίσκεψης στο Πεκίνο. 
Είναι αυτονόητο ότι η συνεχώς αυξανόμενη διακίνησης από το λιμάνι του Πειραιά των κινεζικών προϊόντων προς την Ευρώπη, προφανώς έχει και διάσταση που αφορά τη ναυπηγική – ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία αφού η μεταφορά τους γίνεται δια θαλάσσης. 
Υπάρχουν όμως ενδείξεις ότι το ελληνικό ενδιαφέρον για την εμπλοκή κινεζικών οικονομικών συμφερόντων δεν περιορίζεται μόνο στην ανεύρεση επιπρόσθετου βιομηχανικού έργου (πρωτίστως επισκευές και συντήρηση των κινεζικών πλοίων που μεταφέρουν τα προϊόντα και δευτερευόντως νέες ναυπηγήσεις) αλλά περιλαμβάνει και την άμεση κινεζική συμμετοχή στα ΕΝΑΕ. 
 
 
Απ’ ό,τι φαίνεται ο σχεδιασμός περιλαμβάνει τη «διχοτόμηση» των ΕΝΑΕ που ούτως ή άλλως σε επίπεδο εγκαταστάσεων – εκτάσεων έχει ήδη με νόμο επιτευχθεί. Βέβαια, στην πράξη τα «ευτράπελα» θα είναι πολλά. Θα πρέπει να ξεχωριστούν δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας, ύδρευσης, αποχέτευσης κ.λ.π., και φυσικά να κατασκευαστούν περιφράξεις για να οριοθετηθούν οι διακριτοί χώροι. Έχει δει κανείς των χάρτη που συνόδευε ως παράρτημα τον Ν. 4099/2012 για την επιστροφή στο Δημόσιο των εκτάσεων που είχαν παραχωρηθεί στα ΕΝΑΕ; 
Για το «στρατιωτικό» τμήμα των ΕΝΑΕ είναι επίσης αυτονόητο ότι κινεζική συμμετοχή αποκλείεται καθώς θα δημιουργηθούν τεράστια προβλήματα με την ασφάλεια της διατιθέμενης τεχνολογίας και τεχνογνωσίας (ιδιαίτερα στον τομέα των υποβρυχίων) καθώς η Κίνα, όπως είναι γνωστό, δεν είναι χώρα – μέλος του ΝΑΤΟ. 
Κατά συνέπεια ο σχεδιασμός επικεντρώνεται στο «πολιτικό» τμήμα των ΕΝΑΕ. 
<div style="text-align: center;">
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες η ελληνική κυβέρνηση θα καλόβλεπε μία συμφωνία – πακέτο με τη COSCO για την πώληση της πλειοψηφίας των μετοχών του Οργανισμού Λιμένος Πειραιά (ΟΛΠ) και ταυτόχρονα τη μετατροπή των «αποσχισθέντων» τμημάτων των ΕΝΑΕ σε μία κινεζικής ιδιοκτησίας επισκευαστική – ναυπηγική βάση. </div>
Στο πλαίσιο αυτό η κινεζική πλευρά θα μπορούσε να δεσμευθεί για την προώθηση στο «πολιτικό» κομμάτι των ΕΝΑΕ σε ετήσια βάση ενός αριθμού πλοίων για επισκευές και συντήρηση. Όμως δεν πρέπει να διαφεύγει της εκτίμησης μας ότι αν αποκτηθεί ο ΟΛΠ τότε αυτόματα αποκτάται και η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη η οποία με μία μικρή σχετικά επένδυση (κατά βάση την εγκατάσταση μίας επιπλέον νέας δεξαμενής PANAMAX) θα μπορούσε να αναλάβει το επισκευαστικό έργο. 
Αν όμως το «πολιτικό» τμήμα των ΕΝΑΕ τεθεί υπό κινεζική ιδιοκτησία είναι τότε απαραίτητη η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη; Ή θα μετατραπεί σε πρόσθετες εγκαταστάσεις φορτο-εκφόρτωσης, αποθήκευσης κοντέινερ και εμπορευμάτων και ελλιμενισμού; 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/hellenic-shipyards-03.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-75923" height="345" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/hellenic-shipyards-03.jpg" title="hellenic-shipyards 03" width="460" /></a> 
 
Ταυτόχρονα αν επιβεβαιωθεί και το κυριότερο υλοποιηθεί το κινεζικό ενδιαφέρον για τη δημιουργία μίας ή δύο τραπεζών στην Ελλάδα (που μπορεί να προκύψουν και από την εξαγορά υφιστάμενων τραπεζών, εξ ου και σχετικές διαρροές από την ελληνική αντιπροσωπεία από την Κίνα), τότε θα μπορούσε να αναπαραχθεί το μοντέλο χρηματοδότησης ναυπηγήσεων που έχει υιοθετήσει η Κίνα για τα ναυπηγεία της, όπου ο ελληνικός εφοπλισμός αποτελεί τον σημαντικότερο, αν όχι τον κύριο πελάτη. 
Το συγκεκριμένο σχέδιο φέρεται να το αντιμετωπίζουν θετικά και κάποια μέλη της ελληνικής εφοπλιστικής κοινότητας και οι οποίοι αν τα χρηματοπιστωτικά δεδομένα είναι ανταγωνιστικά, προφανώς δεν έχουν κάποιο άλλο ενδοιασμό για τη μεταφορά των ναυπηγήσεών τους στην Ελλάδα. 
Σε μία τέτοια περίπτωση το αυθόρμητο ερώτημα που γεννιέται είναι τι θα γίνει με την παρούσα ιδιοκτησία των ΕΝΑΕ καθώς πρόκειται για ιδιωτική εταιρία. 
Η παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες περί του αντιθέτου, στασιμότητα που παρουσιάζεται σε ό,τι αφορά το θέμα των ΕΝΑΕ – συμβάσεων υποβρυχίων – απαγόρευση Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τα λοιπά ζητήματα, θεωρούμε ότι αποτελεί σαφή ένδειξη ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο μερών καρκινοβατούν. 
Πράγμα φυσικό καθώς τα προαναφερθέντα ζητήματα εδώ και δύο τουλάχιστον χρόνια αφέθηκαν στην τύχη τους αφού κανένας από τους πολιτικά ιθύνοντες δεν επέδειξε την πολιτική τόλμη να λύσει το γόρδιο δεσμό με τον άλφα ή βήτα τρόπο. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/hellenic-shipyards-02.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-75924" height="311" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/hellenic-shipyards-02.jpg" title="hellenic-shipyards 02" width="461" /></a> 
Όμως στο διάστημα αυτό τα ζητήματα όχι απλώς ωρίμασαν αλλά εξελίχθηκαν σε καρκινώματα και η κατάσταση μετράει τα πρώτα θύματα που είναι οι εργαζόμενοι των ΕΝΑΕ που εδώ και πολλούς μήνες έχουν ενταχθεί σε καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας (μία ημέρα την εβδομάδα) με αποτέλεσμα να βιώνουν καθημερινά την εξαθλίωση. Και το χειρότερο βέβαια είναι ότι ακόμη και σήμερα δεν φαίνεται στον ορίζοντα κάποια προοπτική. 
Για τη διευθέτηση του ζητήματος σε διμερές επίπεδο μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της ιδιοκτησίας των ΕΝΑΕ ο σχεδιασμός φέρεται να περιλαμβάνει την εξής πρόβλεψη: 
Την παροχή δέσμευσης της ελληνικής κυβέρνησης προς την ιδιοκτησία των ΕΝΑΕ ότι θα σεβαστεί και εφαρμόσει την απόφαση του διεθνούς διαιτητικού δικαστηρίου (κατά τη γνώμη μας δέσμευση άνευ ουσιαστικού περιεχομένου, αφού η χώρα παρά τα οξυμένα οικονομικά της προβλήματα δεν είναι «παρίας» του διεθνούς συστήματος) με αντάλλαγμα την αποχώρηση των Αράβων και τη μεταφορά του «στρατιωτικού» τμήματος των ΕΝΑΕ στο Πολεμικό Ναυτικό ως τμήμα της οργανικής υποδομής συντήρησης. 
Με αυτό τον τρόπο το «στρατιωτικό» τμήμα των ΕΝΑΕ κατά κάποιο τρόπο θα επανακρατικοποιηθεί με κύριο αντικειμενικό σκοπό την ολοκλήρωση των συμβάσεων υποβρυχίων δηλαδή των τριών Type 214 της σύμβασης «Αρχιμήδης» και του ΩΚΕΑΝΟΣ S118 στο οποίο έχουν γίνει οι εργασίες εκσυγχρονισμού μέσης ζωής (ΕΜΖ) στο πλαίσιο της σύμβασης «Ποσειδών ΙΙ». Η πιθανότητα ναυπήγησης των δύο νέων υποβρυχίων Type 214 που επίσης προβλέπει η σύμβαση «Ποσειδών ΙΙ» είναι μάλλον αμελητέα με βάση τη δεδομένη οικονομική κατάσταση της χώρας. 
Ας μην παρεξηγηθούμε. 
Τα δύο υποβρύχια κρίνονται αναγκαία για το Πολεμικό Ναυτικό αλλά και για τη στρατιωτική ισχύ της χώρας ιδιαίτερα τώρα που λόγω ΑΟΖ τα ελληνικά ζωτικά συμφέροντα επεκτείνονται στην Ανατολική Μεσόγειο. Όμως υπάρχει και μία εφιαλτική οικονομική πραγματικότητα η οποία θα πρέπει να ληφθεί πάρα πολύ σοβαρά υπόψη, γιατί τυχόν έναρξη του προγράμματος χωρίς διασφάλιση της χρηματοδότησης, θα δημιουργήσει τέτοιο χάος που τα μέχρι σήμερα προβλήματα στις συμβάσεις των υποβρυχίων θα φαντάζουν ως απλές… «αβαρίες». 
Ο παραπάνω σχεδιασμός, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται ικανός να δώσει διέξοδο στο ζήτημα αλλά, όπως συμβαίνει στη ζωή, εμπεριέχει κινδύνους και απώλειες. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/OLP.jpeg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-large wp-image-75714" height="345" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/OLP-1024x768.jpg" title="OLP" width="460" /></a> 
Για παράδειγμα, ένα κομβικό ερώτημα είναι γιατί η κινεζική πλευρά να αποδεχθεί σε πολιτικό – διαπραγματευτικό επίπεδο (γιατί σε νομικό – συμβατικό αποκλείεται) τη σύνδεση μεταξύ ΟΛΠ και εμπορικού τμήματος των ΕΝΑΕ. Με βάση όσα έχουν γίνει γνωστά ο ΟΛΠ θα πωληθεί μέσω ανοικτού διαγωνισμού, δηλαδή με άλλα λόγια η κινεζική πλευρά θα πρέπει να καταβάλλει τίμημα υψηλότερο από τους άλλους ενδιαφερόμενους όποιοι και αν είναι και εάν τελικά εμφανιστούν. Σε ό,τι αφορά την επισκευή – συντήρηση των κινεζικών πλοίων που μεταφέρουν τα προϊόντα από την Κίνα στον Πειραιά η απόκτηση μίας επισκευαστικής βάσης θεωρητικά είναι πιθανή. Στην πράξη όμως τα πάντα ανάγονται σε αριθμούς. Πόσα πλοία (επισκευαστικό έργο), με τι κόστος και τι υποδομές (συμπεριλαμβανομένου φυσικά του μεγαλύτερου κέντρου κόστους που είναι το προσωπικό). 
Διότι στην εξίσωση θα πρέπει να προστεθεί και η παράμετρος των επισκευαστών της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης που ούτως ή άλλως αποτελούν δορυφορικούς υπεργολάβους που εμπλέκονται στη διαδικασία (όταν τα ΕΝΑΕ και τα ναυπηγεία Ελευσίνας πραγματοποιούσαν επισκευές πλοίων πάντα προσελάμβαναν, λόγω δεξιοτήτων και για τον περιορισμό του κόστους, ως υπεργολάβους συνεργεία από τη Ζώνη). Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση για να αντιληφθεί κανείς, ότι αυτό το μοντέλο βιομηχανικής οργάνωσης (που ισχύει σε όλον τον κόσμο) προφανώς περιορίζει δραματικά τον αριθμό των άμεσα μόνιμα απασχολούμενων στη ναυπηγική επιχείρηση. Ταυτόχρονα όπως προαναφέρθηκε η αλλαγή ιδιοκτησίας του «πολιτικού» τμήματος των ΕΝΑΕ πιθανότατα θα οδηγήσει σε σημαντική συρρίκνωση της ζώνης (και φυσικά της απασχόλησης σε αυτή) και την αλλαγή χρήσης της έκτασης που καταλαμβάνει. 
Με άλλα λόγια, θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι η κινεζική πλευρά θα αποδεχόταν εμπλοκή στο «εμπορικό» τμήμα των ΕΝΑΕ αν τα κόστη συντήρησης και επισκευής περιοριζόταν σημαντικά σε σχέση με την εργολαβική ανάθεση των εργασιών σε ναυπηγικές επιχειρήσεις. Που ας σημειωθεί, προκειμένου να «κερδίσουν» τον πολύ σημαντικό πελάτη, θα συμπίεζαν όσο περισσότερο μπορούσαν το κόστος τους ώστε η τελική τιμή να είναι ελκυστική. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/hellenic-shipyards-06.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-75925" height="326" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/hellenic-shipyards-06.jpg" title="hellenic-shipyards 06" width="460" /></a> 
Ένα άλλο ερώτημα είναι τι θα γίνει με το «στρατιωτικό» τμήμα των ΕΝΑΕ. 
Είναι αυτονόητο ότι για να παραδοθούν τα τρία υποβρύχια Type 214 και ο «ΩΚΕΑΝΟΣ» S118 στο Πολεμικό Ναυτικό θα πρέπει να γίνουν πληρωμές στον κύριο υποκατασκευαστή την TKMS/HDW που είναι ο κάτοχος και ο πάροχος της τεχνογνωσίας και ο φορέας που θα πρέπει να τα πιστοποιήσει. Θεωρούμε, ότι πλέον δεν υπάρχει κάποιος αφελής στη χώρα που να θεωρεί ότι η γερμανική εταιρία δεν θα απαιτήσει την ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ των αναγκαίων ποσών προκειμένου να προχωρήσει στις εργασίες. 
Επίσης, δικαιολογημένα θα πρέπει να υποθέσει κανείς, ότι η αποχώρηση της αραβικής ιδιοκτησίας συνεπάγεται ότι το ελληνικό δημόσιο θα αναλάβει όλα τα έξοδα λειτουργίας και μισθοδοσίας των ΕΝΑΕ συμπεριλαμβανομένων χρεών προς τους εργαζόμενους (για το διάστημα της ισχύος της εκ περιτροπής εργασίας, όπως επανειλημμένα υπουργοί των εκάστοτε κυβερνήσεων έχουν διαβεβαιώσει τους εργαζόμενους), το ελληνικό δημόσιο, τους ασφαλιστικούς φορείς, τους προμηθευτές και άλλα τρίτα μέρη. 
Άραγε έχει κάποιος υπολογίσει τον συνολικό λογαριασμό; 
Και τέλος το κυριότερο ερώτημα είναι τι θα γίνει στο μέλλον. 
Σε ό,τι αφορά το εμπορικό τμήμα οι οργανικές επισκευές των Κινέζων προφανώς θα συντηρήσουν κάποια υποδομή και απασχόληση η οποία όμως σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα θα είναι σημαντικά μικρότερη. Επίσης, προφανώς θα απαιτηθεί και πρόσθετο έργο που θα πρέπει να εξευρεθεί από άλλους πελάτες. Σε ό,τι αφορά δε τις νέες ναυπηγήσεις, χωρίς σύστημα χρηματοδότησης ανταγωνιστικό σε σχέση με αυτά που λειτουργούν στην Κίνα και την υπόλοιπη ανατολική Ασία, οι ελπίδες μάλλον θα αποδειχθούν φρούδες. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/03/S118_Okeanos.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-71143" height="345" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/03/S118_Okeanos.jpg" title="S118_Okeanos" width="460" /></a> 
Σε ό,τι αφορά το στρατιωτικό τμήμα τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα. 
Αν υλοποιηθεί η λύση που περιγράφηκε, οι εργασίες και η παράδοση των τριών υποβρυχίων και του «ΩΚΕΑΝΟΣ» S118 πιθανότατα θα ολοκληρωθούν εντός 24 – 30 μηνών. Δεν χρειάζεται πάλι ιδιαίτερη γνώση για να αντιληφθεί κανείς ότι το εν λόγω έργο δεν μπορεί να υποστηρίξει πολυάριθμο εργατικό προσωπικό ή ακόμη ακριβέστερα τη διαφορά που θα προκύψει από τους περίπου 1.000 σημερινούς εργαζόμενους στα ΕΝΑΕ και αυτούς που θα μετακινηθούν στο υπό κινεζική ιδιοκτησία «εμπορικό» τμήμα. 
Άραγε, σήμερα, η συντήρηση του Στόλου ως εργατοώρες και ως οικονομικό μέγεθος (μείον το κόστος των ανταλλακτικών, απαρτίων, εξαρτημάτων κ.λπ. που η προμήθειά τους γίνεται από τους κατασκευαστές), μπορεί να διασφαλίσει το απαιτούμενο έργο ώστε να απασχοληθεί το πλεονάζον εργατικό δυναμικό; 
Και στο άμεσο και απώτερο μέλλον; 
Θα επαναλάβουμε εδώ για ακόμη μία φορά ότι το μοντέλο που ακολουθήθηκε για την ανάπτυξη της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας αποδείχθηκε καταστροφικό. Οι ελληνικές εταιρίες αποτελούσαν μόνο κατ’ όνομα τους κυρίους αναδόχους και ουσιαστικά εκτελούσαν τις ανθρωποβόρες (και κατά συνέπεια υψηλού κόστους) και χαμηλού σχετικά τεχνολογικού επιπέδου εργασίες στη χώρα, επιστρέφοντας μέσω των συμβάσεων υποκατασκευής στους κατόχους και παρόχους της τεχνολογίας και της τεχνογνωσίας τη μερίδα του λέοντος (στην περίπτωση των υποβρυχίων περίπου το 70% της αξίας των συμβάσεων καταλήγει στη γερμανική TKMS/HDW). Ας μην ξεχνάμε επίσης, ότι το πρόβλημα των Ναυπηγείων Ελευσίνας πήρε δραματική τροπή όταν καθυστέρησε η καταβολή μίας πληρωμής στη BAE Systems που είναι ο κύριος υποκατασκευαστής. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/hellenic-shipyards-08.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-75926" height="300" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/hellenic-shipyards-08-178x300.jpg" title="hellenic-shipyards 08" width="178" /></a>Κατά συνέπεια η εποχή της «λαμαρινο-δουλειάς» πρέπει να περάσει ανεπιστρεπτί. 
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε εκ νέου τον τροχό. 
<div style="text-align: center;">
Η επιλογή ανάπτυξης εγχώριων σχεδιάσεων και η απόκτηση δυνατότητας ολοκλήρωσης σε συνδυασμό με τις εξαγωγές είναι μονόδρομος για τη μακροβιότητα μίας βιομηχανίας η οποία εξ ορισμού υπόκειται σε κυκλικές μεταβολές. </div>
Αρνούμενοι μέχρι σήμερα να συνειδητοποιήσουμε αυτή την πραγματικότητα, καταστρέψαμε τη βιομηχανία μας και γεμίσαμε το σκηνικό με θύματα. Τους εργαζόμενους που οι θέσεις εργασίας βρίσκονται στο αέρα (ότι και να γίνει είναι οι σίγουρα χαμένοι καθώς οι θέσεις εργασίας είναι βέβαιο ότι θα μειωθούν), το Πολεμικό Ναυτικό που αγκομαχά να συντηρήσει τα υπάρχοντα και αγωνιά για τον εκσυγχρονισμό του Στόλου του, τον φορολογούμενο που αγόγγυστα καταβάλλει τους φόρους του χωρίς αποτέλεσμα. 
Εν κατακλείδι, για άλλη μία φορά φαίνεται ότι βάζουμε το κάρο πριν το άλογο. 
Ο σχεδιασμός που ακροθιγώς παρουσιάστηκε στον παρόν σημείωμα φαντάζει περισσότερο ως αντίδραση στο αδιέξοδο που φαίνεται να υπάρχει στις διαπραγματεύσεις του ελληνικού δημοσίου με την αραβική ιδιοκτησία των ΕΝΑΕ, παρά ως πλάνο μακροπρόθεσμης ανάπτυξης ενός βιομηχανικού τομέα που πολλοί έχουν κουραστεί να επαναλαμβάνουν, ότι μπορεί να αποτελέσει την ατμομηχανή της εθνικής οικονομίας. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/hellenic-shipyards-04.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignright size-medium wp-image-75927" height="300" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/hellenic-shipyards-04-178x300.jpg" title="hellenic-shipyards 04" width="178" /></a>Επίσης, φαίνεται να μην λαμβάνει υπόψιν του τα οικονομικά δεδομένα μίας τέτοιας εξέλιξης. Ξαναρωτάμε (με νόημα!) έχουν υπολογιστεί με ακρίβεια; 
<div style="text-align: center;">
Ή θα καταλήξουμε στο αμίμητο, αλλά δυστυχώς σύνηθες για τα ελληνικά δεδομένα: να πληρώσουμε (οι φορολογούμενοι που έχουν αυτή την ιδιότητα για όλη τους τη ζωή) μία φορά για να γίνουν όλα αυτά και να ξαναπληρώσουμε πάλι όταν εκδοθεί η απόφαση του διεθνούς διαιτητικού δικαστηρίου. Και η τότε κυβέρνηση να ανακοινώσει με τρόμο όχι μόνο ότι πληρώσαμε πολλά, αλλά κάναμε και μία… τρύπα στο νερό (μια και αναφερόμαστε στη ναυπηγική βιομηχανία);</div>
Τελικά ο μόνος κερδισμένος από την όλη υπόθεση όπως εξελίσσεται θα είναι η παρούσα ιδιοκτησία των ΕΝΑΕ η οποία θα απαλλαγεί από τα βάρη και τις δεσμεύσεις ενώ από την άλλη πλευρά θα εισπράξει ένα γενναίο (θα διαπιστωθεί όταν εκδοθεί η απόφαση) ποσό για τις απαιτήσεις που έχει εγείρει. 
Αλλά πάλι έχει κανείς αναλογισθεί κανείς πώς θα εξηγηθεί στους φορολογούμενους ότι το ελληνικό δημόσιο έκανε τα αδύνατα δυνατά για να συμβεί αυτό; Γιατί το «που» θα εξηγηθεί θα είναι μάλλον στις αίθουσες των Ειδικών Δικαστηρίων. 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Σκαραμαγκάς: Τη λύση στο ναυπηγείο θα δώσουν οι Κινέζοι;

Η εμπλοκή κινεζικών οικονομικών συμφερόντων στην ελληνική ναυπηγική βιομηχανία και συγκεκριμένα στα Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ (ΕΝΑΕ – Σκαραμα...

Διαβάστε την συνέχεια

Έκθεση κόλαφος των ΗΠΑ για την δράση της Τουρκίας στην Θράκη

Ellada simera 0 Εθνικά Θέματα, Θράκη 14:35

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVOaII4szqubCj5mWwjIsgvir7KzuBs_OPIITVzMG0r7wwS78u7t9xE9WAWJxeumJmNg1_lDAG7p7G9YHDXOOfjUPeAr3Vm66t8ZDUwg_z-tsTa2cxj_PkYoTQVfyFlH7D-qryXU0TNJU/s1600/526107.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVOaII4szqubCj5mWwjIsgvir7KzuBs_OPIITVzMG0r7wwS78u7t9xE9WAWJxeumJmNg1_lDAG7p7G9YHDXOOfjUPeAr3Vm66t8ZDUwg_z-tsTa2cxj_PkYoTQVfyFlH7D-qryXU0TNJU/s640/526107.jpg" width="640" /></a></div>
 
Οι Πομάκοι της Ελληνικής Θράκης καταγγέλουν εκτουρκισμό μέσω χρηματισμών. 
 
Πριν από μερικούς μήνες μία επιτροπή του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών περιδιάβαινε τη Θράκη. Εντύπωση είχε προκαλέσει τότε το γεγονός πως επέμεναν να επισκέπτονται περιοχές όπου κατοικούν Πομάκοι, ενώ δεν επεδίωξαν καμία απολύτως επαφή (πέραν των τυπικών) με τους τουρκοπράκτορες και γενικότερα τους ανθρώπους του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής. Επίσης, εντύπωση είχε προκαλέσει σε όσους παρατηρούσαν τις μετακινήσεις τους και η επίσκεψή τους σε οικισμούς όπου διαμένουν Αθίγγανοι (Rom). Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως είχαν ελάχιστες επαφές με Ελληνικές κρατικές υπηρεσίες, ενώ απέφυγαν να συναντήσουν εκπροσώπους όλων των κομμάτων. 
 
Τα αποτελέσματα εκείνης της επίσκεψης έγιναν γνωστά μέσα από την ετήσια έκθεση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και αυτή η έκθεση αποτελεί κόλαφο για την Τουρκία, αφού ξεγυμνώνει τον ρόλο της Άγκυρας και τις πρακτικές εκτουρκισμού των Ελλήνων μουσουλμάνων, επιβεβαιώνοντας τα επί χρόνια καταγγελόμενα σχετικά με τις πιέσεις που δέχονται οι Πομάκοι της Θράκης για να αρνηθούν την ταυτότητά τους και να δηλώσουν Τούρκοι. 
 
Μάλιστα, στο σχετικό της απόσπασμα η έκθεση του State Department αναφέρει: 
"Η επίσημα αναγνωρισμένη μουσουλμανική μειονότητα των περίπου 150.000 άτομων που κατοικούν στη Θράκη, αποτελούνται κυρίως από εθνικά τουρκικής, πομακικής και από κοινότητες των Ρωμά. Ορισμένα μέλη της κοινότητας των Πομάκων ισχυρίστηκαν ότι μέλη της τουρκόφωνης κοινότητας τους πίεσαν να αρνηθούν την ύπαρξη πομακικής ταυτότητας χωριστή από την τουρκική ταυτότητα. Ορισμένοι Πομάκοι ισχυρίστηκαν πως μέλη της κοινότητας των Πομάκων έλαβαν χρηματικά κίνητρα για να αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι". 
 
Μετά από αυτή την εξέλιξη, δεν γνωριζουμε τι ακριβώς προτίθεται να κάνει το αρμόδιο υπουργείο. Όμως, αυτή η χωρίς αμφισβήτηση "παρατήρηση" του αμερικανικού παράγοντα, αποτελεί ένα όπλο για την Ελληνική διπλωματία, το οποίο δεν επιτρέπεται να μείνει ανεκμετάλλευτο και μαζί με τις προ μηνός δηλώσεις του τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος δήλωσε απερίφραστα πως οι Πομάκοι δεν είναι Τούρκοι, σε συνδυασμό με την καταγεγραμμένη στραφή στην εκπαίδευση των Ελλήνων Πομάκων (εγκαταλείπουν τα μειονοτικά σχολεία και εγγράφονται στα Δημόσια Ελληνικά σχολεία) ίσως να δίνεται μοναδική προς εκμετάλλευση δυνατότητα θέματος παύσης λειτουργίας του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής. Ταυτόχρονα, δίνεται η δυνατότητα παρέμβασης των αρμοδίων υπηρεσιών ώστε να τεθεί θέμα απέλασης όλων όσων προσπαθούν με όποιεσδήποτε πράξεις τους να δημιουργήσουν αναστάτωση στους κατοίκους της Θράκης και λειτουργώντας με δόλο να υποσκάπτουν την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ελληνική ακριτική περιοχή. 
 
Η μέχρι σήμερα παθητική στάση, η επιλογή της ήπιας και χαμηλών τόνων άσκηση εξωτερικής πολιτικής και γενικότερα η ασκούμενη πολιτική και διπλωματία της Ελλάδας που κινείται μοναχικά μέσα σε ένα ανύπαρκτο πλαίσιο Ελληνοτουρκικής φιλίας, έχει δημιουργήσει επιπρόσθετα προβλήματα (π.χ. Ρόδος, νησίδες και ξερονήσια του Αιγαίου, Καστελλόριζο κ.α.) στην Ελλάδα, αφού η Τουρκία αντιλαμβάνεται την "καλή θέληση" ως αδυναμία. Ίσως, λοιπόν, δίνεται μία λαμπρή ευκαιρία για μία στροφή 180 μοιρών στην ασκούμενη εξωτερική πολιτική και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, προκειμένου να δοθεί ένα νέο στίγμα για την αντίληψη και τις διαθέσεις της Ελλάδας απέναντι στους ισχυρισμούς και τις γενικότερες μεθοδεύσεις και λειτουργίες της Άγκυρας. 
 
Μπορεί η Τουρκία την χρονική αυτή περίοδο να εμφανίζεται ως ισχυρή (λόγω κυρίως της συμφωνίας της με τους Κούρδους και της -προσωρινής έστω- απαλλαγής ενός σημαντικού προβλήματος και μετώπου συγκρούσεων), αυτό όμως δεν σημαίνει πως η Ελλάδα είναι αδύναμη. Εξάλλου (κι επειδή είναι πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί μία σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας -λόγω κοινής συμμετοχής στο ΝΑΤΟ- πέραν ενός θερμού επεισοδίου) ο σημερινός χώρος αντιπαράθεσης των δύο χωρών είναι στην διπλωματία. Η Ελλάδα οφείλει να χρησιμοποιεί τα απροσδόκητα δώρα του διεθνούς παράγοντα, τα οποία είναι απολύτως αξιοποιήσιμα προς την ενίσχυση των Ελληνικών θέσεων και συμφερόντων. Και η τελευταία έκθεση του State Department στην αναφορά της για τον ρόλο της Τουρκίας στην Ελληνική Θράκη, χρήζει άμεσης και πλήρους εκμετάλλευσης. 
 
 
<a href="http://www.state.gov/documents/organization/204503.pdf">Διαβάστε ΕΔΩ όλη την έκθεση του Αμερικανικού ΥΠΕΞ</a> 
<a href="http://kostasxan.blogspot.gr/">πηγή</a>

Έκθεση κόλαφος των ΗΠΑ για την δράση της Τουρκίας στην Θράκη

Οι Πομάκοι της Ελληνικής Θράκης καταγγέλουν εκτουρκισμό μέσω χρηματισμών. Πριν από μερικούς μήνες μία επιτροπή του αμερικανικού υπουργε...

Διαβάστε την συνέχεια

Οταν ακούστηκε για πρώτη φορά το «Χάιλ Χίτλερ» στη Βουλή το 1963

Ellada simera 0 Ιστορία 14:29

<img alt="" height="353" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ARMY_CULTURE/cache/ilias_iliou-630x353.jpg" width="630" /> 
 
Μετά απο το χθεσινό περιστατικό στην βουλή, που ηταν οχι μονο μια τεράστια πρόκληση για την δημοκρατία της χώρας αλλα προσβόλη και ασέβεια προς ολόκληρο τον ελληνικό λαό, παραθέτουμε ενα απόσπασμα απο τα Πρακτικά της Βουλής του 1963, οταν τότε ακουστηκε για πρώτη φορά το "Χάιλ Χίτλερ" εντός Κοινοβουλίου. 
 
«Τα ”Χάιλ Χίτλερ” στη Βουλή το 1963. Στις 13 Μαρτίου 1963, πριν από 50 χρόνια,ο βουλευτής της ΕΔΑ, Ηλίας Ηλιού, προσπαθεί να τοποθετηθεί στη Βουλή, εκφράζοντας για μια ακόμη φορά, τη διαμαρτυρία του κόμματός του, για όσα είχαν προηγηθεί στις εκλογές βίας και νοθείας του 1961, με αφορμή τη συζήτηση μιας σειράς τροποποιήσεων στον νόμο περί Εσωτερικής Ασφάλειας του Ελληνικού Κράτους. Ο Ηλιού διακόπτεται συνεχώς από την πτέρυγα των εδράνων, όπου βρίσκονται καθισμένοι οι βουλευτές της ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή. 
 
Πρωτεργάτης των συνεχών διακοπών, είναι ο βουλευτής Κιλκίς, Κώστας Παπαδόπουλος γνωστός οπλοφόρος αρχηγός της δεξιάς, παρακρατικής οργάνωσης Εθνικός Ελληνικός Στρατός (ΕΕΣ) που συνεργάστηκε με τους Γερμανούς την περίοδο της Κατοχής. 
 
Ο Ηλιού αρχίζει να ξετυλίγει το δράμα ενός χωριού του Κιλκίς, όπου ενώ το 1958 έχουν ψηφίσει 164 κάτοικοι την ΕΔΑ, τρία χρόνια μετά, η ΕΔΑ δε λαμβάνει καμιά ψήφο, χωρίς να έχει υπάρξει κάποια μεταβολή στους εκλογικούς καταλόγους και ενώ έχουν πληθύνει οι καταγγελίες για όργιο βίας εναντίον των κατοίκων. Ο Παπαδόπουλος συνεχίζει να τον διακόπτει και να τον ειρωνεύεται. 
 
Ακολουθεί ο εξής διάλογος (διορθωμένα Πρακτικά της Βουλής, καθώς αφαιρέθηκαν ή περικόπηκαν ολόκληρα κομμάτια): 
 
Ηλίας Ηλιού (ΕΔΑ): Τα περί φασισμού και δημοκρατίας δε θα ημπορούσαν να φωτισθούν καλύτερα από το φως του γεγονότος ότι 164 ψήφοι της Αριστεράς ”εξηφανίσθηκαν” και δεν έμεινε ”ούτε ένας”, όπως μας είπε ο μέγας δημοκράτης κ. Παπαδόπουλος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι φασίσται οι οποίοι επί Γερμανών έδρασαν, οι φασίσται αυτοί εξακολουθούν και σήμερον με το προσωπείον της ελευθερίας και της δημοκρατίας να εφαρμόζουν τας αυτάς φασιστικάς μεθόδους. Μη νομίζετε ότι η επίκλησις λέξεων κενών περιεχομένου περί δημοκρατίας και ελευθερίας όταν απουσιάζουν τα γεγονότα, είναι δυνατόν να νομιμοποιήσουν τα φασιστικά μέτρα. 
Κώστας Παπαδόπουλος (ΕΡΕ): Το ότι είμαι μέγας δημοκράτης το κρίνουν τα έργα μου και η μεταστροφή του πραγματικά δημοκρατικού λαού του Κιλκίς, που επολέμησε ηρωικά και με ψηφίζει συνεχώς και με φέρνει ως Λεωνίδαν πάντοτε μεταξύ των 300 βουλευτών. Ο λαός του Κιλκίς μου δίδει 22.500 ψήφους. Τι σημαίνει τούτο; Ότι τα έργα μου μετέστρεψαν τον λαό και τον έφεραν εις την πραγματικήν Δημοκρατίαν. Ηγωνίσθημεν και αγωνιζόμεθα υπερασπιζόμενοι την πραγματικήν Δημοκρατίαν έναντι του κόκκινου φασισμού. Αι μέθοδοι που φέρνετε από τας στέπας και τα τέλματα της Ανατολής θα ταφούν εκεί όπου εξεκίνησαν. Τον μεγάλον σας πατερούλην τον Στάλιν μέχρι χθες τον ελατρεύατε και τον υμνούσατε, σήμερον ούτε το όνομά του δεν θέλετε να ακούτε. Αυτή είναι η Δημοκρατία σας. Επέρασε η εποχή του σφαξίματος και της κονσέρβας. Συνέλθετε και αλλάξατε μυαλά, σας προειδοποιούμεν ότι δεν πρόκειται να επιζήσετε σε αυτόν τον τόπο, θα σας θάψωμεν, θα σας θάψη ο ελληνικός λαός, διότι αι θεωρείαι σας είναι απηρχαιωμέναι, επέρασεν η εποχή της Δημοκρατίας σας, του μαχαιριού και της κονσέρβας. Μια για πάντα ο κ. Ηλιού ας καθήση και ας κυττάξη τα χάλια του. Ημείς σώσαμεν τη Δημοκρατία από τους δολοφόνους. 
Ηλίας Ηλιού (ΕΔΑ) : Ο κύριος συνάδελφος ημπόρεσε να βάλη εις την ναφθαλίνην την στολήν του Γερμανού αξιωματικού, την οποίαν έφερε, δεν ημπόρεσεν όμως να βάλη…(θόρυβος,φωναί,διαμαρτυρίαι,κωδωνοκρουσίαι, σφοδρά αναταραχή εις την αίθουσαν) 
Πρόεδρος: Διακόπτεται η συνεδρίασις δια πέντε λεπτά. 
Τι έχει συμβεί εκεί που τα πρακτικά αναφέρουν θόρυβος, φωναί, διαμαρτυρίαι κτλ, το περιγράφει ο δημοσιογράφος Τάσος Κωστόπουλος στο βιβλίο του Η αυτολογοκριμένη μνήμη – Τα Τάγματα Ασφαλείας και η μεταπολεμική εθνικοφροσύνη, εκδόσεις Φιλίστωρ, 2005. 
Ένας βουλευτής : Χάιλ Χίτλερ! 
Κώστας Χιωτάκης (ΕΔΑ) : Στην Κατοχή, Παπαδόπουλε, τι έκανες!; 
Γρηγόρης Λαμπράκης (ανεξάρτητος βουλευτής, συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ) : Ήσουν αξιωματικός των Ες – Ες ! 
Κώστας Παπαδόπουλος (ΕΡΕ): Σκάστε ρε πούστηδες! 
 
Ο Παπαδόπουλος σηκώνεται από το έδρανο και συνεπικουρούμενος από άλλους βουλευτές της ΕΡΕ και έναν κλητήρα της Βουλής επιτίθεται και γρονθοκοπεί τον βουλευτή της ΕΔΑ Αντώνη Μπριλλάκη πριν ο Γρηγόρης Λαμπράκης τον ρίξει στο πάτωμα , ο οποίος με τη σειρά του δέχεται επίθεση από τους υπόλοιπους εφορμούντες. ”Πυροσβέστης” αναλαμβάνει ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Κώστας Παπακωνσταντίνου που κατηγορεί την ΕΔΑ για οργανωμένη επίθεση κατά των βουλευτών. Η συνεδρίαση λήγει με το Προεδρείο να καταδικάζει ”το πρωτοφανές γεγονός διότι εφθάσαμεν εις το σημείον να ίδωμεν αίματα εις την αίθουσαν αυτήν από μωλωπισμούς”. 
 
Όταν δύο μήνες μετά ο Λαμπράκης θα δολοφονηθεί στη Θεσσαλονίκη, ορισμένοι θα θυμηθούν τα προηγούμενα και για έναν επιπλέον λόγο: Ο Ξενοφών Γιοσμάς, ο καθοδηγητής των Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη υπήρξε οργανωμένος διοικητής δοσιλογικού τμήματος οπλοφόρων, στον ΕΕΣ του Παπαδόπουλου [για την ακρίβεια, των Παπαδόπουλων, Αντώνη,Κώστα και Κυριάκου (που δεν είχαν συγγενική σχέση μεταξύ τους,αλλά κοινή,ποντιακή καταγωγή)] με περιοχή ευθύνης και δράσης τα Πιέρια Όρη. 
 
(πηγές, Στράτου Δορδανά, Η Γερμανική Στολή στη Ναφθαλίνη, εκδόσεις Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2011, Τάσου Κωστόπουλου, Η αυτολογοκριμένη μνήμη – Τα Τάγματα Ασφαλείας και η μεταπολεμική εθνικοφροσύνη, εκδόσεις Φιλίστωρ, 2005)». 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οταν ακούστηκε για πρώτη φορά το «Χάιλ Χίτλερ» στη Βουλή το 1963

Μετά απο το χθεσινό περιστατικό στην βουλή, που ηταν οχι μονο μια τεράστια πρόκληση για την δημοκρατία της χώρας αλλα προσβόλη και ασέβεια...

Διαβάστε την συνέχεια

1800 βαριά οπλισμένοι Αμερικανοί πεζοναύτες με V-22 Osprey ξαφνικά στο Ισραήλ!

Ellada simera 0 Ανατολική Μεσόγειος 14:26

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="331" src="http://nationalpride.files.wordpress.com/2013/05/usmarinesl.jpg" width="640" /></div>
 
ΚΑΙ Ο ΡΩΣΙΚΟΣ ΣΤΟΛΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.  
Συνολικά 1800 Αμερικανοί πεζοναύτες, με 20 ελικόπτερα V-22 Osprey αποβιβάστηκαν στο ισραηλινό λιμάνι της Ερυθράς Θάλασσας Ειλάτ από το USS Kearsarge και το ερώτημα είναι αν θα κατευθυνθούν προς την Ιορδανία. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι η έναρξη επιχειρήσεων από τους δυτικούς στην Συρία, είναι πολύ κοντά. 
Οι Πεζοναύτες είναι εξοπλισμένοι με βαρύ υλικό (άρματα μάχης, ΤΟΜΑ κλπ), ενώ έχουν την κάλυψη ελοκοπτ;eρων AH-1W/Z Super Cobra. 
Πρακτικά η κίνηση αυτή συμπίπτει με την άφιξη στην περιοχή των πέντε ρωσικών πολεμικών πλοίων του στόλου του Ειρηνικού Ωκεανού που καταπλέουν σήμερα στο λιμάνι της Λεμεσού όπως ήδη σας είχαμε ενημερώσει.  
Στην ομάδα συμπεριλαμβάνονται το αντιτορπιλικό «Admiral Panteleyev», τα αποβατικά «Peresvet» και «Admiral Nevelsky», το δεξαμενόπλοιο «Pechenga», και το υποστηρικτικό  «Fotiy Krylov» 
Τα πλοία απέπλευσαν από τη βάση τους στο Βλαδιβοστόκ στις 19 Μαρτίου και θα παραμείνουν για τρεις μέρες στο λιμάνι της Λεμεσού για ανεφοδιασμό και ξεκούραση του προσωπικού.Αύριο θα τα επισκεφθεί ο Κύπριος υπουργός Άμυνας, Φώτης Φωτίου. 
Τα πλοία θα ενωθούν με άλλα πολεμικά από τον ρωσικό στόλο στη Βαλτική και τη Μαύρη Θάλασσα και θα αποτελέσουν όλα μαζί τη μόνιμη δύναμη κρούσης του ρωσικού στόλου στη Μεσόγειο. 
Μέχρι τώρα για τη συγκέντρωση των ρωσικών ναυτικών δυνάμεων στη Δύση υπήρχε η σκέψη ότι αποσκοπούσε στην εκκένωση Ρώσων πολιτών, σε περίπτωση που θα εγένετο δυτική επέμβαση. 
Όμως η δήλωση από το Ρώσο υπουργό Άμυνας για μόνιμη ρωσική ναυτική δύναμη στη Μεσόγειο, δεν συνάδει με αποστολή εκκένωσης. 
Μετά από την αρνητική απάντηση που έλαβε ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου στη συνάντηση που είχε με τον Ρώσο πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν, και ως προς του S-300 αλλά και ως προς τη στάση που θα τηρήσει η Ρωσία σε περίπτωση εκτεταμένων επιχειρήσεων από τους Ισραηλινούς, όλο και περισσότερο ανησυχούν στη Δύση ότι οι ενέργειες των Ρώσων θα είναι αποφασιστικές. 
Στο μεταξύ η αποβίβαση των Αμερικανών πεζοναυτών στο ισραηλινό λιμάνι προκάλεσε την έντονη δυσαρέσκεια του Ρώσου προέδρου, αφού σύμφωνα με το debka δήλωσε ότι "δεν μπορεί η Ουάσιγκτον να ζητά να συνεργαστούμε σε μια διεθνή διάσκεψη, για να σταματήσουμε το μακελειό, και από την άλλη να αναπτύσει στρατεύματα στην περιοχή" φέρεται να είπε στον Νετανιάχου. 
Στο Ισραήλ πιστεύουν ότι ο Μπασάρ Άσαντ με το που τελείωσε η σνάντηση Πούτιν-Nετανιάχου πήρε το "πράσινο" φως για να υλοποιήσει την απειλή του για πόλεμο της φθοράς εναντίον του Ισραήλ, και κινητοποίησε παλαιστινιακές ομάδες για να χτυπούν στα υψώματα του Γκολάν. 
Μια από αυτές ήταν η παλαιστινιακή φιλική προς το καθεστώς Άσσαντ, Abdel Qader al-Husseini Brigades η οποία ανέλαβε την ευθύνη για την χρήση όλμων σε χθεσινή επίθεση κατά ισραηλινής στρατιωτικής θέσης στο Γκολάν. 
Την ευθύνη την ανέλαβε αναρτώντας και το σχετικό βίντεο, όπου μεταξύ άλλων δηλώνεται ο εορτασμός της ημέρας της Νάκμπα, "δεν γιορτάζουμε αλλά εκδικούμαστε το αίμα των μαρτύρων μας". 
Στο Ισραήλ γνωρίζουν πολύ καλά από τον προηγούμενο πόλεμο φθοράς (1967-1970), ότι οι Άραβες είναι ιδιαίτερα ανθεκτικοί, επίμονοι, και ευρηματικοί σε αυτό το είδος πολέμου,και μπορεί να στοιχίσει στο Ισραήλ σε έμψυχο, και άψυχο υλικό, χωρίς να κερδιθεί κάτι για το εβραϊκό κράτος. 
Το συριακό ζήτημα έχει εξελιχθεί σε μια μεγάλη παρτίδα σκάκι. Όλα τα πιόνια έχουν στηθεί, ήδη θυσιάζονται, και σε λίγο οι βασιλιάδες θα 'ρθουν αντιμέτωποι. 
 
<a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>

1800 βαριά οπλισμένοι Αμερικανοί πεζοναύτες με V-22 Osprey ξαφνικά στο Ισραήλ!

ΚΑΙ Ο ΡΩΣΙΚΟΣ ΣΤΟΛΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. Συνολικά 1800 Αμερικανοί πεζοναύτες, με 20 ελικόπτερα V-22 Osprey αποβιβάστηκαν στο ισραηλινό λιμάνι τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς ξαναζωντανεύει και μαθαίνει στην Δύση τι σημαίνει Ελληνισμός

Ellada simera 0 Ιστορία 14:10

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="360" src="http://i2.ytimg.com/vi/9VQ7kwp0JJU/mqdefault.jpg" width="640" /></div>
 
ΝΕΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ Ν.ΜΠΡΑΟΥΝ.  
Το Βυζάντιο και ο βυζαντινός Ελληνισμός, ο οποίος για μεγάλο μέρος της Δύσης και των δυτικών ιστοριογράφων απλά δεν υπάρχει, επιτέλους αναδεικνύεται σε ένα λογοτεχνικό έργο παγκόσμιας εμβέλειας από τον συγγραφέα του «Κώδικα Ντα Βίντσι» και τους «Ιλουμινάτι», Νταν Μπράουν με τίλτο «Inferno» («Κόλαση»)! 
Πρόκειται για ένα βιβλίο στο οποίο ο ήρωάς του καθηγητής του Χάρβαρντ Ρόμπερτ Λάνγκτον, τον οποίο στη μεγάλη οθόνη τον υποδύεται ο Τομ Χάνκς ουσιαστικά αναζητά τον "Μαρμαρωμένο Βασιλιά", Κωνσταντίνο Παλαιολόγο ΙΑ' στις στοές κάτω από την Αγία Σοφία σε μια αφήγηση που οι κριτικοί θεωρούν ότι έχει ξεπεράσει σε ποιότα και αγωνία τα δύο πρώτα έργα του συγγραφέα 
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι ήδη έχει βρεθεί χρηματοδότης για την δημιουργία κινηματογραφικής ταινίας με σενάριο βασισμένο στο βιβλίο και έτσι επιτέλους οι μάζες της Δύσης θα πάρουν μια γεύση του τι σημαίνει ο Βυζαντινός Ελληνισμός και ίσως πληροφορηθούν ότι αυτή την στιγμή υπάρχει Δύση και δυτικός πολιτισμός επειδή επί 1000 χρόνια η - ελληνική, προϊόντος του χρόνου - βυζαντινή αυτοκρατορία, αναχαίτιζε τις ορδές των βαρβάρων πριν φτάσουν στην κεντρική και δυτική Ευρώπη. 
Η ιστορία ξεκινάει στη Φλωρεντία και συνεχίζει στη Σιένα της Ιταλίας και καταλήγει στην Αγία Σοφία και στην αναζήτηση του τελευταίου Έλληνα αυτοκράτορα. 
Το κεντρικό πρόσωπο του μυθιστορήματος ο Ρ.Λάνγκτον ειδικός στην αποκρυπτογράφηση Συμβόλων χρησιμοποιεί ως «χάρτη» του για τη νέα αναζήτηση το μυστικιστικό κείμενο του Δάντη, την «Κόλαση», το οποίο έδωσε και τον τίτλο στο  βιβλίο για να φτάσει στα υπόγεια δικτυα της Αγίας Σοφίας αναζητώντας τον "Μαρμαρωμένο Βασιλιά"! 
«Πιστεύω πως ότι βρίσκεται κάτω από την Αγία Σοφία είναι πολύ πιο συναρπαστικό από αυτό που υπάρχει στην επιφάνεια» δηλώνει ο συγγραφέας και υπογραμμίζει ότι θέλει να ακολουθήσει τα ίχνη των «δύο δωματίων» τα οποία βρίσκονται στα υπόγεια της Μεγάλης Εκκλησίας, όπου βρίσκεται ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. 
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα δωμάτια αυτά κρύβουν τον τάφο του «πρώτου ιερέα του ναού μαζί με πολύτιμα προσωπικά του αντικείμενα» θρύλο που φαίνεται ότι ασπάζονται και οι Τούρκοι που έχουν ξεκινήσει εδώ και χρόνια να αναζητούν αυτά τα δύο δωμάτια.  
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/dan-brown-inferno.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-75954" height="267" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/dan-brown-inferno.jpg" title="dan-brown-inferno" width="500" /></a> 
Το ότι για πρώτη φορά επιτέλους καταπιάνεται η Δύση με έναν βυζαντινό θρύλο, είναι από μόνο του σημαντικό. Μην ξεχνάμε ότι στην πρόσφατη ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμύ η οποία επικρίθηκε σφοδρά, υπάρχει ένα "μικρό" κενό οκτώ αιώνων (!) από την κατάληψη της Ρώμης από τους Βανδάλους μέχρι τον Κάρολο τον Μέγα, όπου το ελληνικό Βυζάντιο χάνεται σε μία παράγραφο. 
 
 
Στο βιβλίο γίνεται αναφορά στην επιγραφή στον τάφο του ναού των Αγίων Αποστόλων της Βασιλεύουσας που για πάνω από 1.000 χρόνια το κείμενό της παρέμενε ένα μεγάλο μυστήριο. 
Εκείνος που μπόρεσε να την αποκρυπτογραφήσει ήταν, 13 μόλις χρόνια πριν από την αποφράδα μέρα της Άλωσης της Πόλης, ο μετέπειτα Πατριάρχης και σοφός της Ορθοδοξίας, ο Γεννάδιος Σχολάριος. 
Το κείμενο της επιγραφής-προφητείας, όπως ακριβώς βρέθηκε πάνω στην πλάκα του μνήματος, ήτανε αυτό: 
Τ. πτ. τ. ιδτ. Η βελ. τ. ιμλ. Ο Κλμν. μαμθ. μ. δ. ν. τρπσ. γν. τ. πλολγ. τ. επτλφ. κρτσ. εσθ. βελε. εθν. ππλ. κτξ. κ. τ. νσ. ερμσ. μχρ. τ. εξν. πτ. ιστργτν. πθσ. τ. ινδκτ. πλυσ. κτδ. τ. εντ. τ. ιδκτ. ε. τβρ. τ. μρ. μλ. δ. ν. στρτσ. τ. δκτ. τ. ιδκτ. τ. δμτ. τρπσ. πλ. επστψ. ετ. χν. τ. δμτ. πλμ. εγρ. μγ. μρκτ. στρβν. κ. τ. πλθ. κ. τ. φλ. σνδ. τ. επρ. δ. θλσ. κ. ξρ. τ. πλμ. σνω. κ. τ. ισμλ. τρπσ. τ. απγν. ατ. βσλσ. ελτ. μκρ. ολγ. τ. δ. ξθ. γν. αμ. μτ. τ. πκτρ. ολ. ιμλ. τπσ. τ. επλφ. επρο. μετ. τ. πρμ. ττ. πλμ. εγρ. εφλ. ηγρων. μχ. τ. ππτ. ωρ. κ. φν. βσ. ττ. στ. στ. μτ. φβ. σπστ. πλ. σδω. ε. τ. δξ. τ. μρ. αδ. ερτ. γν. θμστ. κ. ρμλο. ττ. εξτ. δσπυ. φλ. γ. εμ. υπχ. κ. ατ. πρλβτ. θλμ. εμ. πλρτ. 
Το αινιγματικό κείμενο της επιγραφής-προφητείας το αποκωδικοποίησε μόλις το 1440 ο Γεννάδιος Σχολάριος: 
Τη πρώτη της Ινδίκτου, η βασιλεία του Ισμαήλ ο καλούμενος Μωάμεθ, μέλλει δια να τροπώση γένος των Παλαιολόγων, την Επτάλοφον κρατήσει, έσωθεν βασιλεύσει, έθνη πάμπολα κατάρξει, και τας νήσους ερημώσει μέχρι του Ευξείνου Πόντου. 
Ιστρογείτονας πορθήσει τη ογδόη της Ινδίκτου, εις τα βόρεια τα μέρη μέλλει δια να στρατεύση τη δεκάτη της Ινδίκτου τους Δαλμάτας τροπώσει, πάλιν επιστρέψει έτι χρόνον, τοις Δαλμάτοις πόλεμον εγείρει μέγαν μερικόν τε συντριβήναι και τα πλήθη και τα φύλα συνοδή των εσπερίων δια θαλάσσης και ξηράς τον πόλεμον συνάψουν, και τον Ισμαήλ τροπώσουν. 
 Το απόγονον αυτού βασιλεύσει έλαττον μικρόν ολίγον. 
Το δε ξανθόν γένος άμα μετά των πρακτόρων όλον Ισμαήλ τροπώσουν, την Επτάλοφον επάρουν μετά των προνομίων. 
 Τότε πόλεμον εγείρουν έμφυλον ηγριωμένον, μέχρι της πεμπταίας ώρας και φωνή βοήσει τρίτον, στήτε, στήτε, στήτε, μετά φόβου σπεύσατε πολλά σπουδαίως εις τα δεξιά τα μέρη άνδρα εύρητε γενναίον θαυμαστόν και ρωμαλέον, τούτον έξετε. 
 Δεσπότην, φίλος γαρ εμού υπάρχει. Και αυτόν παραλαβόντες, θέλημα εμού πληρούται. 
Η επιγραφή-προφητεία του τάφου του Μεγ. Κωνσταντίνου αφορά σε γεγονότα 17 ολόκληρων αιώνων. Από την εποχή του Κωνσταντίνου (4ος αιώνας μ.Χ.) μέχρι και την δική μας, 
Προλέγει την ακμή και την εξάπλωση των Μογγόλων-Τούρκων (οθωμανική αυτοκρατορία) και την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453. 
Προλέγει την νίκη των Ασιατών επί των βόρειων λαών (τους Δαλμάτας τροπώσει – Δαλμάτες ήτανε οι λαοί που ζούσανε πάνω από τον Δούναβη). 
Προλέγει δηλ. την πολιορκία της Βιέννης από τους Μογγόλους-Τούρκους το 1683. 
Αλλά προλέγει και την συντριβή των Toύρκων στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-1913 (και τα πλήθη και τα φύλα συνοδή των εσπερίων δια θαλάσσης και ξηράς τον πόλεμον συνάψουν και τον Ισμαήλ τροπώσουν). 
Τέλος, επαληθεύτηκε και η γέννηση-δημιουργία της νέας Τουρκίας πάνω στις στάχτες της οθωμανικής αυτοκρατορίας υπό τον  σφαγέα των Ελλήνων, τον ντονμέ Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ (το απόγονον αυτού βασιλεύσει έλαττον μικρόν ολίγον ). 
Μέχρι αυτό το σημείο η προφητεία της θαυμαστής επιγραφής επαληθεύτηκε απόλυτα. 
Μένει τώρα να επαληθευτεί και το υπόλοιπο μέρος της, που αρχίζει από την φράση Το δε ξανθόν γένος άμα μετά των πρακτόρων όλον Ισμαήλ τροπώσουν και τελειώνει στο θέλημα εμού πληρούται . 
Ως Ισμαήλ στο Βυζάντιο αναφέρονταν στους Μογγολότουρκους-Μουσουλμάνους και βέβαια ξανθό γένος είναι οι Ομόδοξοί μας οι Ρώσοι. 
Μιλάει για την συντριβή των Τούρκων από την Ρωσία και τους δορυφόρους της (πράκτορες στο κείμενο) σε έναν πόλεμο που θα γίνει τώρα σύντομα; 
Προλέγει πως η Κωνσταντινούπολη θα κυριευθεί από τους Ορθόδοξους Ρώσους (Το δε ξανθόν γένος άμα μετά των πρακτόρων όλον Ισμαήλ τροπώσουν, την Επτάλοφον επάρουν μετά των προνομίων). 
Και εκεί πέρα θα ακολουθήσει και θα γίνει φοβερός πόλεμος (Τότε πόλεμον εγείρουν έμφυλον ηγριωμένον). 
Μένει να δούμε αν θα επαληθευθεί, ο καθείς μπορεί να πιστέψει ότι θέλει, αλλά οφείλει να έχει υπ' όψιν του και πράγματα τα οποία δεν πιστεύει αλλά πολλές φορές τον εκπλήσσουν. 
Και μην ξεχνάμε ότι ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς", που εικονίζεται αχνά και στο εξώφυλλο του βιβλίου, είναι ο δικός μας, ο Έλληνας, ο Πελοποννήσιος Άρχοντας του Μυστρά, ο τελευταίος των Ελλήνων αυτοκρατόρων του Βυζαντίου, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, που έπεσε όρθιος υπερασζπιζόμενος την πατρώα γη, ακολουθώντας μετά από 2000 χρόνια τον Λεωνίδα και τους 300 των Θερμοπυλών, στην αιωνιότητα... 
<a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>