Ο στριμωγμένος Μητσοτάκης θεωρεί ψεκασμένο τον Βελόπουλο και μισεί θανάσιμα τον Κασιδιάρη… αλλά μπορεί να τους χρειαστεί.

<img height="359" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/51d202202e5c55c2f9b35c02c8f248c3_XL.jpg?v=2" width="700" /><br /><br /><div>Εάν ο Βελόπουλος που σήμερα παίρνει 11% με 12% του ξεκαθαρίσει ότι δεν συμμετέχει σε κυβερνητικό σχήμα… ο Μητσοτάκης μπορεί να παίξει το σενάριο… Κασιδιάρη τον οποίο μισεί θανάσιμα<br /><br />Πώς έχουν οι πολιτικές ισορροπίες στην Ελλάδα;<br />Ο Μητσοτάκης και η ΝΔ δεν έχουν αυτοδυναμία αυτό έχει τελειώσει αμετάκλητα, οπότε χρειάζονται κόμμα που θα συγκυβερνήσουν.<br />Το πρόβλημα εδώ είναι το εξής.<br />Η ΝΔ θα κινηθεί σε ένα εύρος πέριξ του 25% με 26% τελικά το 2027… που σημαίνει και με βάση το κλιμακωτό bonus εδρών ότι η ΝΔ θα είναι πρώτο κόμμα αλλά… η Ελλάδα θα είναι ακυβέρνητο καράβι…<br />Οπότε χρειάζεται κυβερνητικό εταίρο.<br />Ο μόνος πρόθυμος θεωρητικά είναι το ΠΑΣΟΚ, αν και η σημερινή ΝΔ είναι πλέον ΠΑΣΟΚ… είναι γελοίο το θέαμα, να υποδέχεται τον Λοβέρδο ο υιός Πάγκαλου στην Νέα Δημοκρατία.<br /><br />Ο Λοβέρδος δεν έχει καμία πολιτική βαρύτητα, φθαρμένος και καμένος αλλά η ΝΔ έχει πασοκοποιηθεί δηλαδή έχει εξελιχθεί σε πράσινη ΝΔ των αλήστου μνήμης εποχών.<br />Το ΠΑΣΟΚ όμως του Ανδρουλάκη είναι ένα καθηλωμένο, απαξιωμένο κόμμα του 13% με 14% χωρίς δυναμική, χωρίς προοπτική αλλά το 25% με 26% της ΝΔ με το 13% του ΠΑΣΟΚ δίνει κυβέρνηση οριακά… αλλά δίνει κυβέρνηση.<br /><br />Εάν όμως το ΠΑΣΟΚ δεν συμφωνήσει σε συγκυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη τι γίνεται;<br /><br />Ο Μητσοτάκης δεν έχει καμία πολιτική συμπάθεια μεταξύ των άλλων κομμάτων…<br />Π.χ. οι ανεξάρτητοι βουλευτές που πήγαν στην ΝΔ δεν πήγαν από ξαφνικό ιδεολογικό ενδιαφέρον αλλά από φόβο και προφανώς δεν θα επανεκλεγούν.<br />Εάν ο Μητσοτάκης λοιπόν διαπιστώσει ότι το ΠΑΣΟΚ θέλει συγκυβέρνηση αλλά όχι τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό… ο Μητσοτάκης δεν θα δεχθεί να τα παρατήσει…<br /><br />Ο στριμωγμένος Μητσοτάκης θεωρεί ψεκασμένο τον Βελόπουλο και μισεί θανάσιμα τον Κασιδιάρη… αλλά μπορεί να τους χρειαστεί<br /><br />Σε αυτό το σενάριο όπου θα υπάρξει αδιέξοδο στο πρόσωπο του πρωθυπουργού ο Μητσοτάκης μπορεί να στραφεί ακόμη και στον Βελόπουλο που τον θεωρεί ψεκασμένο…<br />Ωστόσο η περίπτωση συγκυβέρνησης ΝΔ με Ελληνική Λύση έχει μηδενικές πιθανότητες γιατί στην εξίσωση… παρεμβαίνει ο Κασιδιάρης.<br />Ο Μητσοτάκης δεν θα περιμένει στο μέλλον ή την τελευταία στιγμή να δει με ποιον θα κυβερνήσει…<br />Εάν ο Βελόπουλος που σήμερα παίρνει 11% με 12% του ξεκαθαρίσει ότι δεν συμμετέχει σε κυβερνητικό σχήμα… ο Μητσοτάκης μπορεί να παίξει το σενάριο… Κασιδιάρη τον οποίο μισεί θανάσιμα.<br />Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, μόνο ο Κασιδιάρης έχει σήμερα την δύναμη να συντρίψει τον Βελόπουλο, να τον αποψιλώσει και να καταλάβει ένα 6%... με τον Βελόπουλο στο 7% από 12%.<br />Για να συμβεί αυτό το σενάριο ο Μητσοτάκης που παίζει στην πολιτική σκακιέρα… πρέπει να αποκλειστεί το σενάριο συγκυβέρνησης με την Ελληνική Λύση του Βελόπουλου.<br /><br />Πώς αποδεικνύεται ότι ο Μητσοτάκης μισεί και φοβάται τον Κασιδιάρη;<br /><br />Από όλους τους πρώην βουλευτές της Χρυσής Αυγής όλοι έχουν αποφυλακιστεί ακόμη και ο Νίκος Μιχαλολιάκος όχι όμως ο Κασιδιάρης.<br />Παραδόξως ο Κασιδιάρης όπως αποδείχθηκε στο δικαστήριο για την υπόθεση της δολοφονίας Φύσσα, ήταν πλήρως αμέτοχος δεν είχε ούτε καν έμμεση εμπλοκή και το δικαστήριο που τον καταδίκασε… δεν τον στοχοποίησε για την υπόθεση Φύσσα…. Είναι ξεκάθαρο.<br />Ο Κασιδιάρης παραμένει ακόμη στην φυλακή γιατί το Μαξίμου δίνει εντολές στην δικαιοσύνη να μην αποφυλακίσουν τον Κασιδιάρη.<br />Ο Ηλίας Κασιδιάρης εκ των πραγμάτων θα αποφυλακιστεί, έχει εκτίσει την ποινή του πλήρως και είναι πλέον πολιτικός κρατούμενος…<br />Ο Κασιδιάρης είναι καθαρός, δεν είναι μπλεγμένος σε σκάνδαλα, διώχθηκε και καταδικάστηκε για τις απόψεις και ιδέες του και όταν αποφυλακιστεί θα εμφανιστεί στο σύστημα ως πολιτικά διωκόμενος από ένα διεφθαρμένο σύστημα… οπότε… θα τύχει μεγάλης απήχησης…<br />Ότι θα εμπλακεί ξανά με την πολιτική είναι 1000% βέβαιο.<br />Ότι γνωρίζει ότι του την έχουν στημένη στο εκλογοδικείο είναι επίσης 100% σίγουρο.<br />Ότι γνωρίζει ότι τον μισεί ο Μητσοτάκης είναι επίσης σίγουρο…<br />Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα εμπλακεί με την πολιτική…<br />Εάν ο Μητσοτάκης θέλει να αποψιλώσει τον Βελόπουλο τότε θα απονευρώσει τον φωτογραφικό νόμο κατά του Κασιδιάρη…<br />Ας είμαστε ρεαλιστές, ο Κασιδιάρης ωρίμασε κατάλαβε πόσο βρώμικο είναι το παιχνίδι και το πλήρωσε αλλά όταν ωριμάζεις γίνεσαι σοφότερος και ξέρεις να ελίσσεσαι σε ένα σάπιο και υπό αδιέξοδο πολιτικό σύστημα…<br />Μην εκπλαγεί κανείς εάν ο Κασιδιάρης….έχει μεγάλη λαϊκή απήχηση ξαφνικά ειδικά στους νέους που έχουν σιχαθεί το αδιέξοδο.<br /><br />Συμπέρασμα<br /><br />Ο Μητσοτάκης ξέρει ότι την αυτοδυναμία την έχασε αμετάκλητα… θα προσπαθήσει να παίξει με το ΠΑΣΟΚ αλλά το ΠΑΣΟΚ θα κινδυνεύσει με διάσπαση πολλοί δεν θέλουν την συνεργασία με την ΝΔ.<br />Εάν δεν τα καταφέρει θα πάει με την Ελληνική Λύση και εάν δεν δει ότι δεν του βγαίνει ούτε με τον Βελόπουλο… θα αποδεχθεί πρόσωπο κοινής αποδοχής… με το οποίο το ΠΑΣΟΚ θα συμφωνήσει.<br />Το πρόσωπο αυτό υπάρχει…<br />Όμως στην εξίσωση μην υποτιμηθεί ο Κασιδιάρης του πατριωτικού χώρου μπορεί να συγκεντρώσει ποσοστό έκπληξη και να αιφνιδιάσει το σύστημα… ούτως ή άλλως θα έχει την υποστήριξη υπερδύναμης… και όσοι γελάσουν… ας περιμένουν και θα δουν… δεν έχει πάρει κανείς χαμπάρι… ούτε και αυτοί που παρακολουθούν τηλέφωνα…<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο στριμωγμένος Μητσοτάκης θεωρεί ψεκασμένο τον Βελόπουλο και μισεί θανάσιμα τον Κασιδιάρη… αλλά μπορεί να τους χρειαστεί.

Εάν ο Βελόπουλος που σήμερα παίρνει 11% με 12% του ξεκαθαρίσει ότι δεν συμμετέχει σε κυβερνητικό σχήμα… ο Μητσοτάκης μπορεί να παίξει το σεν...

Διαβάστε την συνέχεια

Συγκλονιστική ομολογία ήττας. O Zelensky εκλιπαρεί για τέλος πολέμου με κορεατικό μοντέλο στην Ουκρανία.

<img height="401" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/4ec3f33edbcd9374d37511585685a034_XL.jpg?v=2" width="701" /><br /><br /><div>Η παραδοχή του Zelensky είναι ίσως η πιο σημαντική πλέον δημόσια ομολογία ήττας μετά από περισσότερα από 3 χρόνια πολέμου<br /><br />Για πρώτη φορά ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky παραδέχτηκε δημόσια το ενδεχόμενο τερματισμού του πολέμου με τη Ρωσία χωρίς τελική ειρηνευτική συμφωνία, δηλαδή μέσω ενός «κορεατικού σεναρίου».<br />Η δήλωση αυτή, παρότι φαινομενικά ρεαλιστική, ανοίγει μια σειρά από στρατηγικά, πολιτικά και ηθικά ερωτήματα για την πορεία της Ουκρανικής κρίσης, τη στάση της Δύσης και το γεωπολιτικό μέλλον της Ευρώπης.<br /><br />Τι σημαίνει το κορεατικό μοντέλο στην πράξη;<br /><br />Η αναφορά στο «κορεατικό μοντέλο» παραπέμπει στην ιστορική εξέλιξη της Κορεατικής Χερσονήσου: Μετά τον πόλεμο 1950–1953, δεν υπογράφηκε ειρηνευτική συνθήκη μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας.<br /><br />Αντί γι’ αυτό, επιτεύχθηκε ανακωχή, η οποία παραμένει σε ισχύ έως και σήμερα, 70 και πλέον χρόνια αργότερα.<br />Η χερσόνησος διαιρέθηκε οριστικά κατά μήκος της αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης (DMZ), με δύο κράτη να συνυπάρχουν υπό διαρκή απειλή σύγκρουσης.</div><div><br /><img height="481" src="https://www.bankingnews.gr/image/map_korea.JPG" width="640" /><br /><br /></div><div>Εάν εφαρμοστεί κάτι παρόμοιο στην Ουκρανία, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει:<br /><br />1. Μόνιμη γεωπολιτική διχοτόμηση της χώρας.<br />2. Καθεστώς ανακωχής χωρίς οριστική λήξη του πολέμου.<br />3. Διαιώνιση του στρατιωτικού κόστους και της πολιτικής αβεβαιότητας.<br /><br />Ομολογία στρατηγικής αδυναμίας ή ρεαλισμός;<br /><br />Η παραδοχή του Zelensky είναι ίσως η πιο σημαντική πλέον δημόσια ομολογία ήττας μετά από περισσότερα από 3 χρόνια πολέμου.<br />Παρά τη μαζική δυτική στήριξη (οικονομική, στρατιωτική, τεχνολογική), η Ουκρανία δεν έχει πετύχει στρατηγικό στόχο: την ανάκτηση των χαμένων εδαφών (Κριμαία, Donbass, Zaporizhia κ.λπ.).<br />Η ανοιχτή οικονομική αφαίμαξη της χώρας είναι προφανής: όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο Zelensky η Ουκρανία έχει ανάγκες 120 δισ. δολαρίων και μπορεί να καλύψει μόνο 60 δισ. από τον προϋπολογισμό της.<br />Οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και υλικές υποδομές είναι ανυπολόγιστες, ενώ η στρατιωτική κινητοποίηση έχει φτάσει στα όρια του κοινωνικού ιστού.<br />Ο Zelensky στην ουσία, προετοιμάζει την κοινή γνώμη και τους συμμάχους του για ένα καθεστώς «παγωμένης σύγκρουσης» — δηλαδή μια ήττα μεταμφιεσμένη σε εκεχειρία.<br /><br />Εγγυήσεις ασφαλείας: Άμυνα ή παγίδα εξάρτησης;<br /><br />Ο πρόεδρος της Ουκρανίας έθεσε επίσης ζήτημα εγγυήσεων ασφαλείας, τονίζοντας ότι είναι απαραίτητες ακόμη και πριν το τέλος της σύγκρουσης.<br />Αυτό αποτελεί σαφή αναφορά σε ένα μοντέλο τύπου Ισραήλ, όπου οι ΗΠΑ εγγυώνται τη στρατιωτική υπεροχή ενός συμμάχου τους, αλλά ταυτόχρονα τον καθιστούν εξαρτημένο για δεκαετίες.<br />Η ουσία εδώ είναι διπλή: Πρώτον. δεν υπάρχει διάθεση ή ικανότητα της Δύσης (ειδικά μετά την αλλαγή κυβέρνησης στις ΗΠΑ) να διατηρεί έναν πόλεμο δια αντιπροσώπου στο διηνεκές.<br />Δεύτερον, η «εγγύηση ασφαλείας» που αναζητά η Ουκρανία ίσως δεν είναι εγγύηση ειρήνης, αλλά εγγύηση παρατεταμένου αδιεξόδου.<br /><br />Οικονομική κατάρρευση εν μέσω πολέμου - Η αθέατη κρίση<br /><br />Η παραδοχή περί 60 δισ. διαθέσιμων έναντι 120 δισ. απαιτούμενων αποκαλύπτει την κατάρρευση της ουκρανικής οικονομίας:<br />Οι ξένες επενδύσεις έχουν εξαφανιστεί, το νόμισμα υποτιμάται συνεχώς ενώ η αγροτική παραγωγή – κρίσιμη για τα έσοδα της χώρας – έχει μειωθεί λόγω των μαχών και της νάρκωσης των πεδίων.Την ίδια στιγμή η μαζική μετανάστευση νέων και εκπαιδευμένων πολιτών αποψιλώνει τη βάση της μεταπολεμικής ανάκαμψης.<br />Η Ουκρανία βρίσκεται σε ένα δημοσιονομικό κενό, με έναν προϋπολογισμό που εξαρτάται από το αν οι ΗΠΑ και η ΕΕ θα συνεχίσουν να εκδίδουν επιταγές.<br /><br />Ποιος κερδίζει από το «κορεατικό μοντέλο»;<br /><br />Ας είμαστε ξεκάθαροι: σε ένα σενάριο διχοτόμησης χωρίς ειρήνη, η Ρωσία διατηρεί τα εδάφη που κατέλαβε και αποκτά de facto κυριαρχία, έστω και χωρίς διεθνή αναγνώριση.<br /><br />Η Ουκρανία:<br /><br />• Χάνει εδάφη.<br />• Μένει εγκλωβισμένη σε ατέρμονη στρατιωτικοποίηση.<br />• Γίνεται απόλυτα εξαρτημένη από τη Δύση για επιβίωση.</div><div><br /><img height="336" src="https://www.bankingnews.gr/image/map_ukraine.webp" width="640" /><br /><br />Η Δύση:<br /><br />• Αποφεύγει την ήττα de jure, αλλά δεν κερδίζει στρατηγικά.<br />• Φθείρεται οικονομικά και πολιτικά, με την κοινή γνώμη να απομακρύνεται από την ιδέα συνεχούς ενίσχυσης του πολέμου.<br />• Χάνει τη «στρατηγική γοητεία» έναντι χωρών του Νότου και των BRICS, που βλέπουν την αποτυχία του αφηγήματος περί «συντριβής της Ρωσίας».<br /><br />Το διπλωματικό περιτύλιγμα μίας στρατηγικής ήττας<br /><br />Η ιδέα μιας μόνιμης ανακωχής χωρίς ειρήνη στην Ουκρανία είναι, στην ουσία, μια διπλωματική συσκευασία για στρατηγική ήττα.<br />Η Δύση, η Ουκρανία και η Ρωσία πρέπει να επανεξετάσουν τη λογική της παράτασης ενός πολέμου που ήδη μετασχηματίζει την Ευρώπη σε ήπειρο παρακμής.<br />Η αλήθεια είναι ότι μια ουκρανική ειρήνη τύπου Κορέας δεν θα σταθεροποιήσει την περιοχή, ούτε θα επαναφέρει την παγκόσμια ισορροπία.<br />Αντίθετα, θα παγιώσει την αστάθεια και θα δημιουργήσει νέα θερμά μέτωπα σε Ασία, Μέση Ανατολή και πιθανώς Βαλκάνια.<br />Το πραγματικό ερώτημα πλέον δεν είναι πότε θα λήξει ο πόλεμος, αλλά ποιος θα έχει το θάρρος να παραδεχθεί ότι χρειάζεται εναλλακτικό πλαίσιο συμβιβασμού – και όχι ατελείωτη κλιμάκωση.<br /><br />Τι σημαίνει το κορεατικό μοντέλο για το πολιτικό μέλλον του Zelensky;<br /><br />Η αποδοχή ενός «κορεατικού μοντέλου» δεν είναι απλώς μια στρατιωτική ή γεωπολιτική επιλογή• είναι επίσης μια βαθιά πολιτική πράξη, που ενδέχεται να καθορίσει την κληρονομιά και την τύχη του ίδιου του Zelensky<br /><br />Από «πρόεδρος της αντίστασης»… «πρόεδρος της διχοτόμησης»;<br /><br />Ο Zelensky ανήλθε στην εξουσία ως πολιτικός με φιλελεύθερο, ενωτικό πρόσημο.<br />Όμως, η στρατιωτική πραγματικότητα της τελευταίας τριετίας τον μετέτρεψε σε σύμβολο αντίστασης απέναντι στη ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση.<br />Αν η Ουκρανία καταλήξει διχοτομημένη, έστω και με προσωρινή ανακωχή:<br /><br />• Πώς θα αντιμετωπιστεί ο ίδιος από το εκλογικό του σώμα;<br />• Πόσο «ήρωας» μπορεί να παραμείνει ένας ηγέτης όταν η χώρα του καταλήγει διαιρεμένη και εξαρτημένη από ξένα κονδύλια;<br /><br />Η ιστορία δεν είναι επιεικής με ηγέτες που υπογράφουν «παγωμένες ήττες».<br /><br />Αντιπολίτευση και κοινωνία: Η επόμενη μέρα<br /><br />Η αποδοχή ενός κορεατικού μοντέλου θα μπορούσε να αναζωπυρώσει:<br /><br />1. Εσωτερικές πολιτικές συγκρούσεις: Κόμματα ή κινήσεις που θεωρούν τη διχοτόμηση εθνική προδοσία μπορεί να επανεμφανιστούν δυναμικά.<br />2. Αμφισβήτηση της ηγεσίας Zelensky: Ιδίως αν συνδυαστεί με οικονομική κρίση και στρατιωτικό αδιέξοδο.<br />3. Κοινωνική κόπωση: Έπειτα από χρόνια πολέμου, επιστράτευσης, απωλειών και φτώχειας, η κοινή γνώμη μπορεί να στραφεί σε δυνάμεις που υπόσχονται «ολοκληρωτική ειρήνη» – ακόμη και με κόστος.<br />Ο Zelensky δεν είναι πια ο «εθνικός ηγέτης εν καιρώ κρίσης»• είναι ένας ηγέτης που ίσως κληθεί να διαχειριστεί μια διαιρεμένη χώρα υπό αναστολή ειρήνης.<br /><br />Το Σύνταγμα, οι εκλογές και η νομιμοποίηση της εξουσίας<br /><br />Είναι σημαντικό να θυμίσουμε ότι: Οι εθνικές εκλογές έχουν αναβληθεί επ’ αόριστον λόγω πολέμου, ο Zelensky ασκεί εξουσία υπό ειδικό καθεστώς πολεμικής κατάστασης, χωρίς κοινοβουλευτική ανανέωση ενώ ξπιθανή ανακωχή θα οδηγήσει σε ζήτημα νομιμοποίησης της κυβέρνησης και πιέσεις για εκλογές.<br />Το κορεατικό μοντέλο σημαίνει παγίωση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης χωρίς σαφή χρονικό ορίζοντα. Αυτό μπορεί να εντείνει τον σκεπτικισμό απέναντι στον Zelensky ακόμη και σε συμμάχους του.<br /><br />Η διεθνής σκηνή: Από αγαπημένο πρόσωπο σε διαπραγματευτικό βαρίδι;<br /><br />Η εικόνα του Zelensky ως παγκόσμιου προσώπου αντίστασης, που έλαβε χειροκροτήματα από δυτικά κοινοβούλια, δεν θα παραμείνει ανεπηρέαστη.<br />Αν οδηγηθεί σε μια εκεχειρία χωρίς ειρήνη: Η πολιτική του χρησιμότητα στη Δύση θα μειωθεί. Μπορεί να αντικατασταθεί από πιο «πραγματιστές» ή «τεχνοκράτες» ηγέτες.<br />Ο έλεγχος της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης της Ουκρανίας μπορεί να περάσει σε χέρια με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη προς τη Δύση ή σε πιο «ευλύγιστα» πρόσωπα.<br />Ο Zelensky κινδυνεύει να μείνει στην ιστορία όχι ως ο νικητής, αλλά ως ο διαχειριστής μιας ήττας.<br />Το κορεατικό μοντέλο δεν είναι μόνο γεωπολιτική επιλογή, αλλά και πολιτική κρίσιμη καμπή για τον ίδιο τον Zelensky.<br />Αν δεν συνοδευτεί από σαφή στρατηγική εξόδου, οικονομική σταθερότητα και πολιτική μετάβαση, τότε κινδυνεύει να οδηγήσει:<br />• Σε χρονική παράταση της εξάρτησης.<br />• Σε εσωτερική πολιτική αστάθεια.<br />Και τελικά, στην υπονόμευση της ηγετικής του υστεροφημίας.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Συγκλονιστική ομολογία ήττας. O Zelensky εκλιπαρεί για τέλος πολέμου με κορεατικό μοντέλο στην Ουκρανία.

Η παραδοχή του Zelensky είναι ίσως η πιο σημαντική πλέον δημόσια ομολογία ήττας μετά από περισσότερα από 3 χρόνια πολέμου Για πρώτη φορά ο Ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανάμεσα στην πίστη και την επιβίωση: Οι Χριστιανοί της Γάζας μένουν στις Εκκλησίες τους, σύμφωνα με την WSJ.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-09/1_16.jpg?itok=udg1MdZN" width="707" /><br /><br />Μέσα στον πόλεμο της Γάζας, οι Χριστιανοί κάτοικοι βρίσκουν καταφύγιο στις εκκλησίες, όχι από αίσθηση ασφάλειας αλλά από έλλειψη επιλογών, βιώνοντας καθημερινά τον φόβο, την απώλεια και την αβεβαιότητα<br /><br />ΟΡάμεζ Σούρι, Ορθόδοξος Χριστιανός που ζει στην Πόλη της Γάζας, πήρε μια απόφαση που για πολλούς φαντάζει αδιανόητη. Όταν ήρθε η εντολή να εγκαταλείψει την πόλη και να κινηθεί προς τον νότο, δεν υπάκουσε. Αντίθετα, πήρε τους γονείς του και πήγε στην εκκλησία. Όχι από αφέλεια, αλλά από πίστη και απελπισία.<br /><br />Η Wall Street Journal φέρνει στο φως την ιστορία του Σούρι και άλλων Χριστιανών που παραμένουν εγκλωβισμένοι στη Γάζα, βιώνοντας καθημερινά τον τρόμο και την αβεβαιότητα.<br /><br />Ο πατέρας του, 87 ετών, δεν μπορεί να κινηθεί χωρίς βοήθεια. Ο Σούρι φοβάται πως τα στρατόπεδα στον νότο δεν προσφέρουν ούτε τροφή, ούτε νερό, ούτε ασφάλεια. Και δεν τρέφει αυταπάτες για την εκκλησία. Τον Οκτώβριο του 2023, τρία από τα παιδιά του σκοτώθηκαν από ισραηλινό βομβαρδισμό μέσα στην ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Πορφυρίου, εκεί όπου είχαν καταφύγει.<br /><br />«Θα μείνουμε στην εκκλησία. Αλλά δεν υπάρχει προστασία. Δεν υπάρχει ασφάλεια. Το ξέρω, γιατί είδα τα παιδιά μου να σκοτώνονται μπροστά μου», λέει με φωνή που τρέμει από πόνο και αποφασιστικότητα.<div><br />Οι εκκλησίες ως τελευταία καταφύγια<br /><br />Στην Πόλη της Γάζας, όπου παραμένουν περίπου 500.000 άνθρωποι, δύο εκκλησίες έχουν μετατραπεί σε πρόχειρα καταφύγια: η Ελληνορθόδοξη του Αγίου Πορφυρίου και η Καθολική της Αγίας Οικογένειας.<br /><br />Πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, περίπου 1.000 Χριστιανοί ζούσαν στη Γάζα. Τώρα, εκατοντάδες έχουν βρει καταφύγιο στις εκκλησίες, μαζί με παιδιά, ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρίες. Οι ιερείς και οι μοναχές δηλώνουν πως δεν θα φύγουν, όσο υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται φροντίδα.<br /><br />Ο Φαρίδ Τζουμπράν, εκπρόσωπος του Λατινικού Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, εξηγεί:<br />«Πολλοί από όσους μένουν εδώ είναι άρρωστοι, πεινασμένοι ή ανήμποροι να αντέξουν το ταξίδι στον νότο. Οι ιερείς αποφάσισαν να μείνουν στο πλευρό τους».</div><div><br />Ζωή υπό τις εκρήξεις<br /><br />Στην εκκλησία της Αγίας Οικογένειας, ο 42χρονος Έντουαρντ Άντον, πατέρας τριών παιδιών, περιγράφει την καθημερινότητα με λόγια που κόβουν την ανάσα:<br />«Μένουμε μέσα στην εκκλησία, κι ολόγυρα ακούγονται μόνο εκρήξεις. Είμαστε περικυκλωμένοι από όλες τις πλευρές. Όλοι είναι φοβισμένοι».<br /><br />Παρά τον φόβο, οι άνθρωποι προσπαθούν να κρατήσουν μια αίσθηση κανονικότητας. Η Θεία Λειτουργία συνεχίζεται, τα παιδιά ζωγραφίζουν, οι οικογένειες κάθονται στην αυλή. Όμως, η φαινομενική ηρεμία διακόπτεται συχνά από τις βόμβες.<br /><br />Τον Ιούλιο, ισραηλινό χτύπημα σκότωσε τρεις ανθρώπους και τραυμάτισε τον εφημέριο. Παρ’ όλα αυτά, κανείς δεν έφυγε.</div><div><br />«Δεν υπάρχει μέρος να πάμε»<br /><br />Η 25χρονη Νταϊάνα Μασσάντ ζει με την οικογένειά της σε μια αίθουσα διδασκαλίας της Αγίας Οικογένειας. Η φωνή της είναι γεμάτη απόγνωση:<br />«Στον νότο θα ζούμε σε σκηνές, χωρίς νερό και τουαλέτες. Δεν υπάρχει τόπος για μας. Η πρώτη και τελευταία μας επιλογή είναι η εκκλησία».</div><div><br />Οι εκκλησίες στο στόχαστρο<br /><br />Οι ισραηλινές δυνάμεις μπήκαν στην Πόλη της Γάζας, εντείνοντας τους βομβαρδισμούς. Χτυπήματα σημειώθηκαν κοντά στον Άγιο Πορφύριο, μία από τις αρχαιότερες εκκλησίες στον κόσμο, αλλά και στην Αγία Οικογένεια, η οποία μέχρι πρόσφατα είχε επαφή με τον Πάπα.<br /><br />Οι εκκλησίες δεν είναι άθικτες, ούτε ασφαλείς. Η πρόσοψη της Αγίας Οικογένειας έχει υποστεί ζημιές από προηγούμενα χτυπήματα. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, εξέφρασε «βαθιά λύπη» για το πλήγμα, κάνοντας λόγο για «αδέσποτα πυρά».</div><div><br />Το αδιέξοδο της παραμονής<br /><br />Για τους Χριστιανούς της Γάζας, οι εκκλησίες δεν είναι πια ιερά άσυλα. Είναι απλώς τα λιγότερο επικίνδυνα μέρη σε μια πόλη που φλέγεται. Ο Τζορτζ Άντον, επικεφαλής της επιτροπής έκτακτης ανάγκης της Αγίας Οικογένειας, συνοψίζει το αδιέξοδο:<br />«Η ιδέα της πλήρους εισβολής και κατοχής της Γάζας μας τρομάζει όλους. Αλλά στο τέλος, τι μπορούμε να κάνουμε; Πού μπορούμε να πάμε;»</div><br /><div><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1960715118045491253" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1960715118045491253&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fmesi-anatoli%2F7328784_anamesa-stin-pisti-kai-tin-epibiosi-oi-hristianoi-tis-gazas-menoyn-stis&sessionId=a081e22583a81492815ae03f1e7d9bb34a1973b9&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 897px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div></div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ανάμεσα στην πίστη και την επιβίωση: Οι Χριστιανοί της Γάζας μένουν στις Εκκλησίες τους, σύμφωνα με την WSJ.

Μέσα στον πόλεμο της Γάζας, οι Χριστιανοί κάτοικοι βρίσκουν καταφύγιο στις εκκλησίες, όχι από αίσθηση ασφάλειας αλλά από έλλειψη επιλογών, β...

Διαβάστε την συνέχεια

Επίσημη πρόταση της Τουρκίας στην Αίγυπτο για οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών: Στρατηγικές προεκτάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-09/33bcb05ef301410ba8230f462fb924b1.jpg?itok=ZKrs1Vrw" width="700" /><br /><br />Η Τουρκία κατέθεσε επίσημη πρόταση στην Αίγυπτο για νέα συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο, προσφέροντας σημαντικά γεωστρατηγικά και ενεργειακά οφέλη, με στόχο την ανατροπή των υφιστάμενων συμμαχιών<br /><br />Μια πρόταση που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο κατέθεσε επίσημα η Τουρκία στην Αίγυπτο, προτείνοντας συμφωνία για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών. Σύμφωνα με τουρκικές πηγές που επικαλείται η εφημερίδα Αϊντινλίκ, το Κάιρο θα μπορούσε να κερδίσει επιπλέον 40.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα υφαλοκρηπίδας, εάν αποδεχθεί την τουρκική πρόταση.<br /><br />Η Άγκυρα δεν κρύβει την ενόχλησή της για τις προηγούμενες συμφωνίες της Αιγύπτου με Ελλάδα και Κύπρο. Όπως υποστηρίζει, η συμφωνία του 2020 με την Αθήνα κόστισε στο Κάιρο περίπου 15.000 km² θαλάσσιας περιοχής, ενώ η αντίστοιχη συμφωνία με την Κυπριακή Δημοκρατία οδήγησε σε απώλειες 11.500 km², συμπεριλαμβανομένου του κοιτάσματος "Γλαύκος", το οποίο εκτιμάται ότι περιέχει 141 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου.<br /><br />Η Αϊντινλίκ παρουσιάζει την πρόταση ως μια στρατηγική κίνηση που "ανατρέπει τα δυτικά σχέδια εγκλωβισμού της Τουρκίας στον Κόλπο της Αττάλειας". Αν η Αίγυπτος ανταποκριθεί θετικά, αυτό θα μπορούσε να σημάνει σύγκλιση συμφερόντων μεταξύ Άγκυρας και Καΐρου, ενισχύοντας τη θέση τους απέναντι σε ΗΠΑ, Ελλάδα και Κύπρο.<br /><br />Στο ίδιο πλαίσιο, οι δύο χώρες ετοιμάζονται να πραγματοποιήσουν την πρώτη κοινή ναυτική άσκηση μετά από 13 χρόνια, με την ονομασία "Bahr El Sadaka" (Θάλασσα της Φιλίας). Η άσκηση, που θα διεξαχθεί από 22 έως 26 Σεπτεμβρίου, έχει στόχο τη βελτίωση της διαλειτουργικότητας των ναυτικών τους δυνάμεων, και αποτελεί σαφές σημάδι προσέγγισης.<div><br />Κυπριακό: Έμμεσες επιπτώσεις από την τουρκοαιγυπτιακή προσέγγιση<br /><br />Η Αϊντινλίκ δεν παραλείπει να αναφερθεί και στο Κυπριακό. Εκτιμά ότι μια αλλαγή στάσης από την Αίγυπτο θα μπορούσε να μειώσει την επιρροή της Λευκωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο, κάτι που μακροπρόθεσμα θα ωφελούσε την Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ). Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ενίσχυση της παρουσίας της ΤΔΒΚ στο ενεργειακό πεδίο, ίσως ακόμη και σε έμμεση αναγνώριση.<br /><br />Περιφερειακές επιπτώσεις και νέες ισορροπίες<br /><br />Η εφημερίδα προχωρά ένα βήμα παραπέρα, υποστηρίζοντας ότι μια συμφωνία Τουρκίας–Αιγύπτου θα ενίσχυε τη θέση της Τουρκίας μετά τη συμφωνία με τη Λιβύη και θα μπορούσε να επεκταθεί σε Συρία, Λίβανο και Παλαιστίνη. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη απομόνωση της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας στον καθορισμό θαλάσσιων ζωνών, δημιουργώντας νέα δεδομένα για την ασφάλεια και τις ενεργειακές ισορροπίες στην περιοχή.<br />Οζούλκερ: Αποτρεπτικός παράγοντας για το Ισραήλ<br /><br />Ο πρώην Τούρκος πρέσβης Ουλούτς Οζούλκερ, μιλώντας στο Ulusal Kanal, σχολίασε ότι η συνεργασία Τουρκίας–Αιγύπτου θα μπορούσε να αποτελέσει "σοβαρό αποτρεπτικό παράγοντα για το Ισραήλ", ενισχύοντας τον ρόλο των δύο χωρών στην Ανατολική Μεσόγειο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Επίσημη πρόταση της Τουρκίας στην Αίγυπτο για οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών: Στρατηγικές προεκτάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η Τουρκία κατέθεσε επίσημη πρόταση στην Αίγυπτο για νέα συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο, προσφέροντας σημαντικά...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί οι Άραβες δεν στηρίζουν τους Παλαιστίνιους και δεν πιέζουν το Ισραήλ για τη Γάζα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://imagenes.elpais.com/resizer/v2/CDQSDEKZLSIDWXUD3NISB4VI6Q.jpg?auth=6af363736d0f062e01347d25e8de686894a80a4ef7edd5c312450cdcbf32f49e&width=1960&height=1103&focal=3090%2C1880" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1103" data-original-width="1960" height="360" src="https://imagenes.elpais.com/resizer/v2/CDQSDEKZLSIDWXUD3NISB4VI6Q.jpg?auth=6af363736d0f062e01347d25e8de686894a80a4ef7edd5c312450cdcbf32f49e&width=1960&height=1103&focal=3090%2C1880" width="688" /></a></div><div><br /></div><div>Η σύνοδος κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου και του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας στη Ντόχα του Κατάρ αποτέλεσε άλλη μια ευκαιρία επίδειξης αλληλεγγύης στους Παλαιστινίους. Ωστόσο, παρά τις φλογερές δηλώσεις καταδίκης του Ισραήλ και τις εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός, απουσίαζε το κυριότερο: συγκεκριμένα μέτρα που θα μπορούσαν να αλλάξουν τις ισορροπίες.</div><br />Όπως σχολίασε το CNN, πρόκειται για μια επανάληψη του μοτίβου «λέξεις χωρίς πράξεις» που χαρακτηρίζει την αραβική διπλωματία τα τελευταία χρόνια.<br /><br />Από το «όπλο του πετρελαίου» στην αδράνεια<br /><br />Η αντίθεση με το παρελθόν είναι εντυπωσιακή. Το 1973, οι υπουργοί Πετρελαίου του OPEC, με αιχμή τη Σαουδική Αραβία, μείωσαν την παραγωγή και επέβαλαν εμπάργκο στις ΗΠΑ και στους συμμάχους του Ισραήλ, προκαλώντας ύφεση στη Δύση και επιταχύνοντας την εκεχειρία στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ. Το «όπλο του πετρελαίου» λειτούργησε τότε καταλυτικά. Σήμερα, ακόμη και μπροστά σε έναν πόλεμο που ο ΟΗΕ χαρακτηρίζει «γενοκτονία», με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς στη Γάζα, οι ίδιες χώρες περιορίζονται σε ανακοινωθέντα.<div><br />Η σκιά της Ουάσιγκτον<br /><br />Ο βασικός λόγος είναι η εξάρτηση. Τα κράτη του Κόλπου, όσο πλούτο κι αν έχουν συσσωρεύσει, παραμένουν δεμένα στο άρμα των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες εγγυώνται την ασφάλεια και την ίδια την πολιτική επιβίωση των καθεστώτων τους. Το Κατάρ φιλοξενεί τη μεγαλύτερη αμερικανική βάση στη Μέση Ανατολή, η Σαουδική Αραβία βασίζεται στην Ουάσιγκτον για την άμυνά της, ενώ τα Εμιράτα έχουν υιοθετήσει στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ. Έτσι, η «πίεση» εξαντλείται σε εκκλήσεις προς τις ΗΠΑ να συγκρατήσουν τον Μπενιαμίν Νετανιάχου.</div><div><br />ΟΙΔ: η «συλλογική φωνή» που δεν ακούγεται<br /><br />Ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας, με 57 μέλη, αυτοπροσδιορίζεται ως η «συλλογική φωνή του μουσουλμανικού κόσμου». Στην πράξη, όμως, όπως παρατηρεί ο Αφγανός καθηγητής Αμίν Σαϊκάλ, λειτουργεί ως χώρος ρητορικής χωρίς στρατηγική. Οι γεωπολιτικές αντιθέσεις μεταξύ των μελών, οι σχέσεις εξάρτησης από τις μεγάλες δυνάμεις και οι διαφορετικές εθνικές προτεραιότητες τον έχουν καταδικάσει σε ανυπαρξία ουσιαστικής δράσης. Το αποτέλεσμα είναι οι καταδίκες του Ισραήλ να παραμένουν γράμμα κενό.<br /><br />Το πρόβλημα με τους Παλαιστίνιους<br /><br />Πέρα από την εξωτερική εξάρτηση, υπάρχει και ο εσωτερικός παράγοντας. Πολλά αραβικά καθεστώτα δεν βλέπουν με καλό μάτι τον παλαιστινιακό εθνικισμό, που θεωρείται πηγή λαϊκής κινητοποίησης ικανής να απειλήσει την εξουσία τους. Η ιστορία του «Μαύρου Σεπτέμβρη» στην Ιορδανία, ο εμφύλιος του Λιβάνου και οι συγκρούσεις με τη Συρία έχουν αφήσει βαθιά καχυποψία απέναντι στους Παλαιστινίους. Η άνοδος της Χαμάς στη Γάζα το 2007 ενίσχυσε αυτή την καχυποψία, καθώς η οργάνωση θεωρείται περισσότερο μαχητική παρά πολιτική.</div><div><br />Η Αίγυπτος και η Ιορδανία<br /><br />Οι δύο χώρες που συνορεύουν με τη Γάζα, η Αίγυπτος και η Ιορδανία, θα μπορούσαν να παίξουν καθοριστικό ρόλο, ανοίγοντας τα περάσματα για ανθρωπιστική βοήθεια ή κλείνοντας τα σύνορα με το Ισραήλ. Αντίθετα, προτιμούν να κρατούν αποστάσεις, φοβούμενες την εσωτερική αποσταθεροποίηση. Η Αίγυπτος, παρά τον ιστορικό ρόλο της στην παλαιστινιακή υπόθεση, ουδέποτε δέχθηκε πρόσφυγες στο έδαφός της, επικαλούμενη «πλήρη κορεσμό».</div><div><br />Από την PLO στη Χαμάς: η αποξένωση<br /><br />Οι Παλαιστίνιοι έχουν πληρώσει ακριβά τις συγκρούσεις με τις αραβικές ηγεσίες. Η PLO, από το πραξικόπημα στην Ιορδανία έως την εμπλοκή στον λιβανέζικο εμφύλιο, θεωρήθηκε συχνά «ξένο σώμα» που αποσταθεροποιεί. Στη Συρία, οι πρόσφυγες αντιμετωπίστηκαν με καχυποψία και πολλές φορές στοχοποιήθηκαν. Η στάση της Χαμάς απέναντι στον Άσαντ το 2011 βάθυνε ακόμη περισσότερο το χάσμα</div><div>.<br />Ο ρεαλισμός της αδράνειας<br /><br />Στην πραγματικότητα, τα περισσότερα αραβικά κράτη χρησιμοποιούν την παλαιστινιακή υπόθεση ως διαπραγματευτικό χαρτί. Όπως σημειώνει η ερευνήτρια Μαρίνα Καλκούλι, η κανονικοποίηση με το Ισραήλ έχει γίνει μέσο για την εξασφάλιση παραχωρήσεων από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη σε τομείς όπως η ενέργεια, η ασφάλεια και οι εμπορικές σχέσεις. Η παλαιστινιακή υπόθεση δεν αποτελεί πια ζήτημα «εθνικής αξιοπρέπειας», αλλά εργαλείο realpolitik.<br /><br />Το αβέβαιο μέλλον<br /><br />Η ερώτηση «γιατί οι Άραβες δεν πιέζουν το Ισραήλ» βρίσκει απάντηση σε έναν συνδυασμό παραγόντων: εξάρτηση από τις ΗΠΑ, εσωτερικές αντιθέσεις, καχυποψία προς τους Παλαιστινίους και υπολογισμένα συμφέροντα που υπερισχύουν της αλληλεγγύης. Το κοινό ανακοινωθέν της Ντόχα δεν αλλάζει τίποτα, όπως δεν άλλαξαν και οι δεκάδες προηγούμενες συνόδους. Όσο η Γάζα καίγεται, η αραβική σιωπή παραμένει εκκωφαντική.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.anatropinews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Γιατί οι Άραβες δεν στηρίζουν τους Παλαιστίνιους και δεν πιέζουν το Ισραήλ για τη Γάζα.

Η σύνοδος κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου και του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας στη Ντόχα του Κατάρ αποτέλεσε άλλη μια ευκαιρία επίδειξης ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Επιγραφή του Σιλωάμ αναζωπυρώνει τις εντάσεις μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας.

<img height="334" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/09/%CF%83%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%BB%CF%82%CE%B5%CE%BF0%CF%81%CE%B89%CE%B1%CF%83%CF%85%CF%81-%CF%82%CE%B5.jpg?resize=640%2C299&ssl=1" width="640" /><br /><br />Ένα ιστορικό τεχνούργημα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κωνσταντινούπολης ήρθε ξανά στο προσκήνιο με μια δήλωση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου στις 15 Σεπτεμβρίου.<br /><br />Μιλώντας σε συνάντηση στην Ιερουσαλήμ, ο Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι είχε ζητήσει την Επιγραφή του Σιλωάμ από τον Τούρκο πρωθυπουργό Μεσούτ Γιλμάζ το 1998.<br /><br />Το ζήτημα αναζωπύρωσε τη διαμάχη τη Δευτέρα, όταν ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου αποκάλυψε ότι οι προσπάθειές του να ανακτήσει το τεχνούργημα απορρίφθηκαν το 1998 με το σκεπτικό ότι θα μπορούσε να εξοργίσει τους ισλαμιστές ψηφοφόρους στην Κωνσταντινούπολη, όταν ο Ερντογάν ήταν δήμαρχος.<br /><br />Ο Νετανιάχου δήλωσε ότι πρότεινε στον Μεσούτ Γιλμάζ να ανταλλάξει την Επιγραφή του Σιλωάμ με αντικείμενα της οθωμανικής περιόδου, αλλά ο Γιλμάζ αρνήθηκε και συνέχισε:<br /><br />«Τον ρώτησα γιατί δεν δέχτηκε. Μου είπε ότι ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης εκείνη την εποχή, ξέρετε το όνομά του, είχε μια αυξανόμενη ισλαμιστική εκλογική περιφέρεια στην οποία ηγούνταν.<br /><br />«Δήλωσε ότι η παραχώρηση στο Ισραήλ μιας επιγραφής που αποκαλύπτει ότι η Ιερουσαλήμ ήταν εβραϊκή πόλη πριν από 2.700 χρόνια θα γινόταν δεκτή με οργή από αυτό το τμήμα του τουρκικού λαού».<br /><br />Ο Νετανιάχου αργότερα είπε: «Αυτή είναι η πόλη μας, κύριε Ερντογάν. Δεν είναι η πόλη σας, είναι η πόλη μας. Θα είναι πάντα η πόλη μας. Δεν θα διαιρεθεί ποτέ ξανά».<br /><br />Ο Ερντογάν απάντησε στον Νετανιάχου στην ομιλία του στις 17 Σεπτεμβρίου με τα ακόλουθα λόγια:<br /><br />«Δεν θα επιτρέψουμε σε μη εξουσιοδοτημένα χέρια να μολύνουν την Ιερουσαλήμ. Εμείς, ως Μουσουλμάνοι, δεν θα κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω από τα δικαιώματά μας στην Ανατολική Ιερουσαλήμ».<br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, ήταν μεταξύ εκείνων που άκουσαν την ομιλία του Νατανιάχου στην Ιερουσαλήμ.<br /><br />Ο Mesut Yılmaz πέθανε στις 30 Οκτωβρίου 2020.<br /><br />Δεν υπήρξε καμία επίσημη δήλωση από τις τουρκικές αρχές σχετικά με τον ισχυρισμό του Νετανιάχου.<br /><br />Τέλος, το 2022, η εφημερίδα The Times of Israel ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία θα επέστρεφε την επιγραφή του Σιλωάμ στο Ισραήλ, ισχυρισμό που αρνήθηκε το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών.<br /><br />Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο επισκέφθηκαν το Δυτικό Τείχος, έναν τόπο που θεωρείται ιερός για τους Εβραίους, στην Ιερουσαλήμ στις 14 Σεπτεμβρίου.<br /><br />Γιατί είναι σημαντική η επιγραφή για τον Ισραήλ;<br /><br />Η Επιγραφή του Σιλωάμ είναι μια πέτρινη επιγραφή 2.700 ετών και κατέχει μια πολύ ξεχωριστή θέση στον κόσμο της αρχαιολογίας.<br /><br />Η επιγραφή χρονολογείται από την εποχή του βασιλιά Εζεκία του Ιούδα και είναι γραμμένη στην Παλαιοεβραϊκή, μια γλώσσα που προέρχεται από το φοινικικό αλφάβητο.<br /><br />Η επιγραφή έξι γραμμών βρέθηκε στη σήραγγα του Σιλωάμ στην Ιερουσαλήμ, η οποία εκείνη την εποχή βρισκόταν υπό τον έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το 1880 περιγράφει τη σήραγγα να σκάβεται και από τα δύο άκρα και να ενώνεται στη μέση.<br /><br />Η επιγραφή απεικονίζει εργάτες να πλησιάζουν ο ένας τον άλλον με τον ήχο αξίνας.<br /><br />Το Ισραήλ θεωρεί το τεχνούργημα ως «απόδειξη της ιστορικής νομιμότητας του σύγχρονου εβραϊκού κράτους».<br /><br />Η Επιγραφή του Σιλωάμ παρουσιάζεται από το Ισραήλ ως απτή τεκμηρίωση της αρχαίας προέλευσης της εβραϊκής παρουσίας στην Ιερουσαλήμ.<br /><br />Η επιγραφή έσπασε κατά την αφαίρεσή της και στάλθηκε στο Müze-i Hümayun (Αυτοκρατορικό Μουσείο) στην Κωνσταντινούπολη το 1882.<br /><br />Το Αυτοκρατορικό Μουσείο, το πρώτο σύγχρονο μουσείο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τελικά αποτέλεσε τη βάση του Αρχαιολογικού Μουσείου της Κωνσταντινούπολης, όπου θα εκτίθετο η επιγραφή.<br /><br />Το παράρτημα όπου εκτίθεται η επιγραφή είναι κλειστό εδώ και τρία χρόνια<br /><br />Σύμφωνα με τον αρθρογράφο της εφημερίδας Cumhuriyet, Barış Terkoğlu, το Ισραήλ έχει ζητήσει στο παρελθόν την Επιγραφή του Σιλωάμ από προσωπικότητες όπως ο 11ος Πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ και ο πρώην Πρέσβης στο Τελ Αβίβ, Namık Tan.<br /><br />Στη στήλη του στις 18 Σεπτεμβρίου, ο Τέρκογλου έγραψε επίσης ότι οι προεδρικές πηγές με τις οποίες επικοινώνησε τον ενημέρωσαν ότι το έργο προστατεύεται σε διεθνές επίπεδο από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (MİT), καθώς και από το Υπουργείο Πολιτισμού.<br /><br />Δεν υπήρξε καμία επίσημη δήλωση από την Τουρκία για το θέμα αυτό.<br /><br />Μάλιστα, αξιωματούχος του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού δήλωσε ότι το τμήμα του Αρχαιολογικού Μουσείου της Κωνσταντινούπολης που περιέχει την Επιγραφή του Σιλωάμ, γνωστή και ως Επιγραφή του Σιλωάμ ή του Σιλβάν, εξακολουθεί να είναι μη προσβάσιμο.<br /><br />Ο αξιωματούχος του υπουργείου δήλωσε ότι το παράρτημα όπου εκτίθετο η επιγραφή βρισκόταν υπό αποκατάσταση εδώ και τρία χρόνια και ότι το τμήμα έκλεισε για αυτόν τον λόγο. Εξήγησε ότι η επιγραφή διατηρήθηκε σε καλή κατάσταση στην αποθήκη από όπου αφαιρέθηκε για αποκατάσταση.<div><br /><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Επιγραφή του Σιλωάμ αναζωπυρώνει τις εντάσεις μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας.

Ένα ιστορικό τεχνούργημα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κωνσταντινούπολης ήρθε ξανά στο προσκήνιο με μια δήλωση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Πούτιν παίζει τη «γάτα με το ποντίκι» με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ: Τι σημαίνουν οι παραβιάσεις με drones και μαχητικά.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/09/mig_31.jpg"><img height="394" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/09/mig_31-696x429.jpg" width="709" /></a><br /><br />Μέσα σε διάστημα 10 ημερών το ΝΑΤΟ υποχρεώθηκε να τεθεί σε κατάσταση συναγερμού, καθώς ρωσικά drones παραβίασαν τον εναέριο χώρο της Πολωνίας και στη συνέχεια τρία μαχητικά MiG-31 εισήλθαν στον εσθονικό εναέριο χώρο, χωρίς να έχουν λάβει άδεια, και παρέμειναν εκεί για περίπου 12 λεπτά.<br /><br />Και στις δύο περιπτώσεις, οι χώρες της συμμαχίας υποχρεώθηκαν να «σηκώσουν» μαχητικά αεροσκάφη – ακόμα και F-35 – για να καταρρίψουν τα drones και να αναχαιτίσουν τα MiG-31, τα οποία κινήθηκαν περίπου 5 μίλια μέσα στον εναέριο χώρο της Εσθονίας, προς την κατεύθυνση του Ταλίν, της πρωτεύουσας της χώρας, προτού απομακρυνθούν και κινηθούν εντός ρωσικού εναέριου χώρου, ενώ το Fox News ισχυρίστηκε ότι τα ρωσικά μαχητικά έφεραν υπερηχητικούς βαλλιστικούς πυραύλους Kinzhal.<div><br />Σφοδρές αντιδράσεις της ΕΕ<br /><br />Όπως ήταν φυσικό η νέα ρωσική πρόκληση έφερε αντιδράσεις: ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Αντόνιο Κόστα, τόνισε ότι η ΕΕ «στέκεται σταθερά σε αλληλεγγύη με την Εσθονία» και προσέθεσε ότι «η παραβίαση του εναερίου χώρου της Εσθονίας από ρωσικά στρατιωτικά αεροσκάφη αποτελεί μια ακόμη απαράδεκτη πρόκληση. Υπογραμμίζει για άλλη μια φορά την ανάγκη να ενισχύσουμε την ανατολική μας πτέρυγα, να εμβαθύνουμε την ευρωπαϊκή αμυντική συνεργασία και να εντείνουμε την πίεση προς τη Ρωσία».<br /><br />Η Ευρώπη στέκεται στο πλευρό της Εσθονίας, δήλωσε από την πλευρά της η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ουρσούλα φον ντερ Λάιεν. «Θα ανταποκριθούμε με αποφασιστικότητα σε κάθε πρόκληση, επενδύοντας παράλληλα σε μια ισχυρότερη ανατολική πτέρυγα. Όσο κλιμακώνονται οι απειλές, τόσο θα κλιμακώνεται και η πίεση μας», ανέφερε η πρόεδρος και κλείνει καλώντας τους ηγέτες της ΕΕ «να εγκρίνουν γρήγορα το 19ο πακέτο κυρώσεων».<br /><br />Όσο για την επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Κάγια Κάλας, τόνισε ότι «αυτή είναι η τρίτη παραβίαση του εναέριου χώρου της ΕΕ μέσα σε λίγες ημέρες και κλιμακώνει περαιτέρω τις εντάσεις στην περιοχή» και υπογράμμισε ότι «η ΕΕ στέκεται αλληλέγγυα στην Εσθονία. Είμαι σε στενή επαφή με την εσθονική κυβέρνηση. Θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τα κράτη μέλη μας στην ενίσχυση της άμυνάς τους με ευρωπαϊκούς πόρους», εκτιμώντας ότι «ο Πούτιν δοκιμάζει την αποφασιστικότητα της Δύσης. Δεν πρέπει να δείξουμε αδυναμία».</div><div><br />Και η Εσθονία επικαλείται το άρθρο 4 του ΝΑΤΟ<br /><br />Το υπουργείο Εξωτερικών της Εσθονίας κάλεσε τον επιτετραμμένο της Ρωσίας στη χώρα για να υποβάλει διαμαρτυρία και να παραδώσει διπλωματική νότα σχετικά με την παραβίαση του εναέριου χώρου. «Η Ρωσία έχει ήδη παραβιάσει τον εναέριο χώρο της Εσθονίας τέσσερις φορές φέτος, κάτι που είναι απαράδεκτο από μόνο του. Αλλά η σημερινή εισβολή, στην οποία συμμετείχαν τρία μαχητικά αεροσκάφη που εισέβαλαν στον εναέριο χώρο μας, είναι άνευ προηγουμένου βίαιη», δήλωσε ο ΥΠΕΞ Μάργκους Τσάχκνα.<br /><br />«Οι εντεινόμενες προσπάθειες της Ρωσίας να δοκιμάσει τα σύνορα και η αυξανόμενη επιθετικότητά της πρέπει να αντιμετωπιστούν με ταχεία εντατικοποίηση της πολιτικής και οικονομικής πίεσης», πρόσθεσε. Παράλληλα, η Εσθονία εξετάζει το ενδεχόμενο να ζητήσει την ενεργοποίηση του Άρθρου 4 του ΝΑΤΟ, όπως είχε κάνει προ ημερών και η Πολωνία, προκειμένου να εκτιμηθεί η ενέργεια της Ρωσίας και να αποφασιστεί αν αποτέλεσε πραγματική απειλή για τη ασφάλεια της χώρας και, κατά προέκταση και της συμμαχίας.</div><div><br />Τι επιδιώκει η Μόσχα<br /><br />Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: Τι ακριβώς επιδιώκει η Μόσχα με αυτές τις προκλητικές κινήσεις και ενέργειες; Το προφανές είναι ότι η Ρωσία ΔΕΝ θέλει να προκαλέσει σύρραξη με χώρα του ΝΑΤΟ, καθώς γνωρίζει ότι σε αυτή την περίπτωση, ακόμα κι αν δεν το επιθυμούν, οι ΗΠΑ θα υποχρεωθούν να εμπλακούν σε αυτή και οι συνέπειες μιας τέτοιας εμπλοκής είναι εξαιρετικά απρόβλεπτες, ιδίως αν λάβει κανείς υπόψη ότι θα πρόκειται για σύγκρουση πυρηνικών δυνάμεων, με τη Μόσχα, μάλιστα, να έχει σχετικά πρόσφατα αναθεωρήσει το πυρηνικό δόγμα της, κάνοντας τη χρήση τέτοιων όπλων πιο, ας πούμε, εύκολη.<br /><br />Αναλυτές εκτιμούν ότι το Κρεμλίνο «παίζει με τα νεύρα» των Ευρωπαίων, χρησιμοποιώντας τις προκλήσεις αυτές για να τους υποχρεώνει να βρίσκονται διαρκώς «στην τσίτα», δοκιμάζοντας την ετοιμότητά τους, αλλά και βάζοντάς τους να ξοδεύουν χρήματα χωρίς λόγο – το κόστος της κινητοποίησης μαχητικών αεροσκαφών, όπως τα F-35, δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο. Ταυτόχρονα, ωστόσο, φαίνεται ότι η Μόσχα στέλνει και μηνύματα για το πώς θα είναι η κατάσταση στην Ουκρανία, αν σταλούν Ευρωπαίοι στρατιώτες για να εγγυηθούν την ασφάλειά της σε περίπτωση τέλους του πολέμου.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Πούτιν παίζει τη «γάτα με το ποντίκι» με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ: Τι σημαίνουν οι παραβιάσεις με drones και μαχητικά.

Μέσα σε διάστημα 10 ημερών το ΝΑΤΟ υποχρεώθηκε να τεθεί σε κατάσταση συναγερμού, καθώς ρωσικά drones παραβίασαν τον εναέριο χώρο της Πολωνία...

Διαβάστε την συνέχεια

Influencers: Πόσες φορές θα μας πουλήσουν;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/09/influencers.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1134" data-original-width="1920" height="328" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/09/influencers.jpg" width="690" /></a></div><br /><div>Στα κοινωνικά δίκτυα, γινόμαστε μέρος μιας τεράστιας βιομηχανίας χειραγώγησης</div><br />Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε social media. Εκεί που νομίζουμε πως βλέπουμε φίλους, ενδιαφέροντα και σελίδες που μας αφορούν, στην πραγματικότητα γινόμαστε μέρος μιας τεράστιας βιομηχανίας χειραγώγησης. Κάνουμε follow σε μάρκες, πρόσωπα, τους λεγόμενους influencers, και πιστεύουμε πως υπάρχει μια σχέση, μια επικοινωνία, μια ανταλλαγή. Αλήθεια όμως, έχουμε σκεφτεί ποτέ τι κρύβεται πίσω από αυτό το «follow»;<br /><br />Στις αίθουσες συνεδριάσεων των εταιρειών, τα στελέχη δεν συζητούν για «κοινότητα», «επικοινωνία» ή «αγάπη για το brand». Συζητούν για νούμερα, για το πώς θα σε κάνουν να ανοίξεις το πορτοφόλι σου. Κάθε like, κάθε σχόλιο, κάθε δευτερόλεπτο που χαραμίζεις μπροστά στην οθόνη είναι μια γραμμή σε excel, ένας στόχος πωλήσεων, μια στατιστική καμπύλη που οδηγεί στο ίδιο σημείο,πώς θα σε ξεζουμίσουν.<br /><br />Το «θέατρο» των influencers<br /><br />Οι influencers, από την άλλη, παίζουν το δικό τους θέατρο. Ο χαμογελαστός τύπος με το καφέ στο χέρι και η φιλική κοπέλα που μοιράζεται tips ομορφιάς δεν βλέπουν κοινό, βλέπουν «engagement». Το κάθε σχόλιό σου δεν είναι κουβέντα, είναι δείκτης. Το κάθε share σου δεν είναι εκτίμηση, είναι πιθανότητα παραπάνω πωλήσεων . Ο κάθε follower μετατρέπεται σε εμπόρευμα που παζαρεύεται σε κλειστές συναντήσεις με χορηγούς και brands.<br /><br />Η σχέση που χτίζεται είναι μια απάτη. Από τη μία, ο influencer (έμπορος) ,από την άλλη, ο χρήστης (θύμα). Και ανάμεσά τους, μια ολόκληρη βιομηχανία που πουλάει «αυθεντικότητα» σε ωραία συσκευασία, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από μια ακόμα αγορά, όπου η ανθρώπινη εμπιστοσύνη κοστολογείται και πουλιέται με το κιλό.<br /><br />Το ερώτημα είναι απλό: πόσες φορές θα μας πουλήσουν ακόμα; Και η απάντηση, δυστυχώς, είναι σκληρή: όσες φορές τους αφήσουμε.<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Influencers: Πόσες φορές θα μας πουλήσουν;

Στα κοινωνικά δίκτυα, γινόμαστε μέρος μιας τεράστιας βιομηχανίας χειραγώγησης Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε social media. Εκεί που νομίζου...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Τραμπ προσκάλεσε στον Λευκό Οίκο τον Ερντογάν και του υπόσχεται F-16 αλλά και F-35.

<img height="383" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/09/AP19351567266919-630x400.jpg" width="707" /><br /><br />Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε ότι θα φιλοξενήσει τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στον Λευκό Οίκο στις 25 Σεπτεμβρίου, προαναγγέλοντας και στρατιωτικές συμφωνίες, αρνητικές για την Ελλάδα. Παράλληλα, Μητσοτάκης και Γεραπετρίτης πάνε Αμερική για… τουρισμό.<br /><br />Σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα Truth Social, ο Τραμπ ανέφερε ότι οι συνομιλίες θα επικεντρωθούν σε εμπορικές και στρατιωτικές συμφωνίες, περιλαμβάνοντας την «μεγάλης κλίμακας» αγορά αεροσκαφών Boeing, μια «μεγάλη συμφωνία» για F-16, καθώς και τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων για το πρόγραμμα των F-35, που, όπως είπε, «αναμένεται να ολοκληρωθούν θετικά».<br /><br />«Ο πρόεδρος Ερντογάν και εγώ έχουμε πάντα μια πολύ καλή σχέση. Ανυπομονώ να τον δω στις 25 Σεπτεμβρίου», σημείωσε ο Τραμπ.<br /><br />Ωστόσο, σημειώνεται ότι τα F-35 στην Τουρκία τα είχε αρχικά μπλοκάρει το Ισραήλ γιατί απειλούνταν η ασφάλειά του. Τώρα τι έγινε; Ο Ντόναλντ Τραμπ θα θέσει σε απειλή την ασφάλεια του Ισραήλ; Κάτι δεν «στέκει» καλά.<div><br />Ολόκληρη η ανάρτηση Τραμπ<br /><br />«Είμαι στην ευχάριστη θέση να φιλοξενήσω τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, της Τουρκίας, στον Λευκό Οίκο στις 25 Σεπτεμβρίου.<br /><br />»Εργαζόμαστε πάνω σε πολλές εμπορικές και στρατιωτικές συμφωνίες με τον πρόεδρο, συμπεριλαμβανομένης της μεγάλης κλίμακας αγοράς αεροσκαφών Boeing, μιας σημαντικής συμφωνίας για F-16, καθώς και της συνέχισης των συνομιλιών για τα F-35, που αναμένουμε να ολοκληρωθούν θετικά.<br /><br />»Ο πρόεδρος Ερντογάν κι εγώ πάντα είχαμε μια πολύ καλή σχέση. Ανυπομονώ να τον δω στις 25 Σεπτεμβρίου!».<br /><br />Σε κάθε περίπτωση και πέρα από τις… διακηρύξεις «φιλίας», για τις οποίες σίγουρα έχει βάλει την «ουρά» του κι ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Τουρκία, Τόμας Μπάρακ, ο Ντόλαλντ Τραμπ ανακοίνωσε μία ισχυρή αεροπορική στρατιωτική ενίσχυση της Τουρκίας που ΕΥΘΕΩΣ απειλεί πρωτίστως το Ισραήλ.<br /><br />Επειδή στα «παιχνίδια» αυτά Μητσοτάκης και Γεραπετρίτης είναι «ανύπαρκτοι», είναι βλέπετε μεγάλα «παιχνίδια» κι όχι κοτζαμπάσικες «δουλίτσες», εμπιστευόμαστε τους συμμάχους μας Ισραηλινούς για να «τακτοποιήσουν» την τουρκική απειλή.<br /><br />Σημείωση: Τον Μητσοτάκη ούτε που τον υπολογίζει ο Τραμπ. Αλήθεια, η υφυπουργός Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου γιατί πήγε νωρίτερα στην Αμερική; Για μανικιούρ;</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Τραμπ προσκάλεσε στον Λευκό Οίκο τον Ερντογάν και του υπόσχεται F-16 αλλά και F-35.

Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε ότι θα φιλοξενήσει τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στον Λευκό Οίκο στις 25 Σεπτεμβρ...

Διαβάστε την συνέχεια

S-300 vs. Barak MX για την Κύπρο: Πώς… αλλάζουν οι καιροί!

<a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS3GMsAeWgqcY_CHvj19vGbQtu4P3AB-oFnMg&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="316" height="324" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS3GMsAeWgqcY_CHvj19vGbQtu4P3AB-oFnMg&s" width="686" /></a><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Δικαιολογημένος ενθουσιασμός επικρατεί στο νησί της Αφροδίτης για την παραλαβή των ισραηλινών συστημάτων αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας BARAK MX της <a href="https://www.iai.co.il/">IAI</a> (Israel Aerospace Industry). Πρόκειται για ένα εκ των κορυφαίων συστημάτων του είδους που θα ενισχύσει καθοριστικά τις επιχειρησιακές ικανότητες της Κυπριακής Δημοκρατίας. «Άντε και στα δικά μας» θα έπρεπε να λέγεται από την Αθήνα, όπου όμως τα πράγματα κινούνται… «αλά Γκρέκα» και στο επίπεδο των διαδικασιών επιλογής και στο χρονικό. Βλέπει κανείς τη χώρα να ανησυχεί και να κινητοποιείται;<br /><br />Δεν είναι όμως αυτό το αντικείμενο του σημερινού σχολίου. Εντοπίστηκαν στα κυπριακά μέσα ενημέρωσης μια τάση… «ευλογίας γενειάδας»! Το αφήγημα που διακινείται είναι ότι τώρα που κάναμε τα πάντα εν κρυπτώ, καταφέραμε να ολοκληρώσουμε την παραγγελία και να παραλάβουμε τα συστήματα, ενώ στην περίπτωση των ρωσικών S-300 που μιλούσαν όλοι φτιάχνοντας κλίμα, το τελικό αποτέλεσμα είναι γνωστό. Στην καλύτερη περίπτωση αποτελεί μισή αλήθεια.<br /><br />Επειδή έχουν περάσει πλέον δεκαετίες από την υπόθεση-φιάσκο των S-300 και πέραν της ψύχραιμης ματιάς με την οποία πολλοί προσέγγισαν εκ νέου όσα έγιναν κι όσα δεν έγιναν, μακριά από τη συναισθηματική φόρτιση της εποχής, αλλά και μια στρατηγική συζήτηση, η οποία μπορεί στη θεωρία να είχε υπόσταση, όμως απέτυχε να συμπεριλάβει καθοριστικές παραμέτρους, υποστηρίζω ότι η σύγκριση ανάμεσα στις δυο υποθέσεις, είτε δεν έχει νόημα είτε διακινδυνεύει να επαναλάβει λάθη του παρελθόντος. Αυτό θα οδηγήσει στην εξαγωγή προβληματικών συμπερασμάτων. Με ό,τι αυτό θα μπορούσε να συνεπάγεται.<br /><br />Επειδή πολλοί παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, το κεντρικό ζήτημα που θα πρέπει να απασχολήσει είναι η επιτυχής ή μη εξέταση του γεωπολιτικού περιβάλλοντος στην κάθε συγκυρία. Από εκεί ξεκινά και περατώνεται κάθε συζήτηση. Χωρίς αυτό, όλα τα συμπεράσματα είναι απλώς στον αέρα. Όλη η ουσία είναι το μεταβαλλόμενο διεθνές και περιφερειακό περιβάλλον που οδηγεί σε αλλαγές συμμαχιών και συνεργασιών…<br /><br />Ποιο ήταν το γεωπολιτικό περιβάλλον την εποχή των S-300; Οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ; Οι σχέσεις Τουρκίας με τους δυτικούς της συμμάχους (τότε χωρίς εισαγωγικά); Ποια η κατάσταση ανάμεσα στη Ρωσία και τη Δύση; Και ποιες ήταν οι σχέσεις τότε των Ρώσων με τους Τούρκους; Προφανώς και έκανε ζημιά η διαρροή, στις αρχές του 1997, του συμβολαίου που είχε υπογραφτεί το 1996 για την προμήθεια του συστήματος. Μεταδόθηκε μέχρι και από το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters. Το κυριότερο που λείπει από την εξίσωση όμως, είναι οι ενστάσεις εθνικής ασφαλείας των Ισραηλινών.<br />Ισραήλ, ο κομβικός παράγοντας<br /><br />Οι Ισραηλινοί είχαν πάντα ξεκάθαρη εικόνα για τη γεωστρατηγική αξία της Κύπρου και τον κρίσιμο ρόλο που μπορούσε να διαδραματίσει για την εθνική τους ασφάλεια. Έβλεπαν πάντα τη νήσο ως το στρατηγικό βάθος που στερούταν το εβραϊκό κράτος. Αυτό φάνηκε στην πράξη αργότερα, όταν άλλαξε η πραγματική κρίσιμη παράμετρος: Η στάση του Ελληνισμού, Ελλάδας και Κυπριακής Δημοκρατίας. Ιδίως η Κύπρος, άρχισε να παίζει τον ρόλο που πάντα επιθυμούσαν οι Ισραηλινοί.<br /><br />Ως γνωστόν όμως, «it takes two to tango». Αν είναι κάτι απόλυτα βέβαιο, είναι ότι η Τουρκία θεωρεί τις στενές σχέσεις, ιδίως στον αμυντικό τομέα, του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο, ως κορυφαία απειλή εθνικής ασφαλείας. Αυτό έχει αναλυθεί επαρκώς το τελευταίο διάστημα (επί παραδείγματι, βλ. «Οι απειλές Φιντάν και η αλαζονεία, συγκαλύπτουν την τουρκική ανησυχία».<br /><br />Ας το πάρουμε λίγο… ανάποδα. Η προμήθεια των S-400 από την Τουρκία αρκούσε για να αναδειχθεί στο κρίσιμο σφάλμα που οδήγησε τη χώρα εκτός του αμερικανικού προγράμματος του μαχητικού αεροσκάφους πέμπτης γενιάς F-35 Lightning II. Πόσες φορές τονίστηκε από την πλευρά του Πενταγώνου (πλέον υπουργείο Πολέμου…), ότι οι δυνατότητες του ραντάρ του φέρει το ρωσικό σύστημα θα απειλούσε τα μυστικά του διαβαθμισμένης τεχνολογίας μαχητικού;<br /><br />Με αυτό κατά νου, ας επανεξετάσουμε όλοι την υπόθεση των S-300, αλλά και με το βλέμμα στραμμένο στη γεωγραφία της περιοχής. Να υπενθυμιστεί, ότι εκείνη την εποχή τη Συρία ήλεγχε ο Χάφεζ Αλ Άσαντ, πατέρας του Μπασάρ, που διατηρούσε πολύ στενούς δεσμούς με τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένων των εξοπλιστικών. Όλη η συριακή αεράμυνα αποτελούνταν από ρωσικής προέλευσης συστήματα.<br /><br />Οι Τούρκοι έπαιξαν ενεργό ρόλο στην ανατροπή του καθεστώτος του. Μέχρι αυτού του σημείου, τα συμφέροντά τους με το Ισραήλ ευθυγραμμίζονταν! Το «σιιτικό τόξο» που κατέληγε στις ακτές της Μεσογείου δεχόταν συντριπτικό πλήγμα. Μετά όμως ξεκινούσε το μεγάλο στοίχημα, αυτό του ελέγχου της επόμενης ημέρας της Συρίας! Αυτό οδήγησε στη μετωπική Τουρκίας-Ισραήλ!<br /><br />Φίλιες και εχθρικές… παρακολουθήσεις!<br /><br />Την εποχή της προμήθειας των ρωσικών S-300 από την Κύπρο, η Λευκωσία «κατόρθωσε» να ενώσει όλους όσοι θεωρούσαν ότι απειλούνταν από την εισαγωγή του συστήματος στην εξίσωση ασφαλείας της περιοχής! Οι Αμερικανοί δήλωσαν ανήσυχοι για την περαιτέρω διατάραξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων, νομιμοποιώντας διά της πλαγίας οδού τις τουρκικές ενέργειες.<br /><br />Όπως δείχνει όμως η σημερινή γεωπολιτική συγκυρία, στους υπολογισμούς τους πάντα υπήρχε και η ασφάλεια του εβραϊκού κράτους. Άρα, η αμερικανική θέση απηχούσε και την ισραηλινή ανησυχία για τη δυνητική αξιοποίηση του ραντάρ των S-300 από τους Ρώσους τεχνικούς που θα βρίσκονταν στο έδαφος για την υποστήριξη του συστήματος. Εν ολίγοις, ένα πιο προηγμένο σύστημα από τα υπάρχοντα τότε, θα εισαγόταν στην αμυντική εξίσωση της ευρύτερης περιοχής.<br /><br />Είναι χαρακτηριστικό βέβαια το ότι οι Ισραηλινοί άφησαν τότε τους Τούρκους και τους Αμερικανούς να κάνουν τη δουλειά για λογαριασμό τους! Με αμφότερους οι σχέσεις της Άγκυρας ήταν καλές εκείνη την εποχή. Πλέον η κατάσταση έχει πλήρως αντιστραφεί, όπως φαίνεται και με την περίπτωση των BARAK MX! Ας μην ξεχνάμε ότι τα Κατεχόμενα από την Τουρκία κυπριακά εδάφη, μετά την εισβολή του 1974 δεν έχουν αναγνωριστεί από τη διεθνή κοινότητα. Άλλη μια περίπτωση όπου το ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον καθορίζει τις εξελίξεις και τότε (1974) και σήμερα…<br /><br />Το αμερικανικό εξοπλιστικό εμπάργκο στην Κύπρο έχει αρθεί και αναμένονται σταδιακά διάφορα οπλικά συστήματα στη νήσο. Η Τουρκία μόνο τύποις θεωρείται συμμαχικό κράτος, παρότι παραμένει μέλος του ΝΑΤΟ. Τουρκία και Ισραήλ έχουν μετατραπεί σε θανάσιμους εχθρούς, με το καθεστώς Ερντογάν να θυμάται την κατοχή της Ιερουσαλήμ επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας…<br /><br />Αυτή τη φορά στην εξίσωση ασφαλείας της περιοχής εισάγεται ένα πολύ πιο προηγμένο τεχνολογικά σύστημα. Η Τουρκία, από την οπτική της γωνία έχει κάθε δίκιο να διαμαρτύρεται! Με τη διαφορά όμως, ότι τα επιχειρήματα της εποχής των S-300 μπορεί να παραμένουν ίδια, όμως οι συμμαχίες έχουν αλλάξει. Άλλοι είναι πλέον με τη «σωστή πλευρά της Ιστορίας», παραφράζοντας μια διατύπωση που εφευρέθηκε για τον πόλεμο στην Ουκρανία…<br /><br />Είναι πολύ χαρακτηριστικά τα λόγια του Τούρκου αμυντικού αναλυτή Αρντά Μεβλούτογλου στο «X». Βρίσκει το BARAK MX πολύ πιο επικίνδυνο από τους S-300, καθώς το τρισδιάστατο ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης (τεχνολογίας AESA) μπορεί να λειτουργήσει ως πυλώνας δικτύου συλλογής πληροφοριών για το Ισραήλ! Μπορεί να ελέγχει την εναέρια κυκλοφορία «από το Ακσάζ (σ.σ. DP: έδρα σημαντικού ναυστάθμου) μέχρι το Ισκεντερούν (σ.σ. DP: η Αλεξανδρέττα την απώλεια της οποίας ουδέποτε αναγνώρισε η Συρία)»!<br />Βρε πως αλλάζουν οι καιροί… Και αναφορικά με την ελλαδική αεράμυνα όπου θόλους ακούμε και θόλους δε βλέπουμε, άντε «και στα δικά μας», καθώς το BARAK MX φέρεται να είναι κεντρική υποψηφιότητα.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.<br /><br /></div>

S-300 vs. Barak MX για την Κύπρο: Πώς… αλλάζουν οι καιροί!

Του  Ζαχαρία Μίχα Δικαιολογημένος ενθουσιασμός επικρατεί στο νησί της Αφροδίτης για την παραλαβή των ισραηλινών συστημάτων αντιαεροπορικής κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Παράξενη Συγκυρία της Chevron, του Αμερικανικού LNG και των F-35

<div><a href="https://www.parapolitika.gr/images/640x360/2/jpg/files/2024-01-26/f35.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="640" height="360" src="https://www.parapolitika.gr/images/640x360/2/jpg/files/2024-01-26/f35.jpg" width="696" /></a></div><br /> του <b>Κ.Ν. Σταμπολή</b><br />Οι εντυπώσεις από τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας με επίκεντρο την Ελλάδα και την εδώ έντονη παρουσία του Αμερικανικού παράγοντα είναι ακόμα νωπές. Από πλευράς μας οφείλουμε να επισημάνουμε ότι το διήμερο 10/11 Σεπτεμβρίου οι εξελίξεις γύρω από τα Αμερικανικά ενεργειακά και αμυντικά συμφέροντα στην περιοχή και, όπως φάνηκε των ύστερων, έτρεξαν με εκπληκτική ταχύτητα<br /><img src="https://platform-cdn.sharethis.com/img/facebook.svg" /><br />Γι' αυτό και οι συζητήσεις και αναλύσεις για το τι ακριβώς συνέβη αλλά και τι σημαίνει αυτό για την χώρα μας, εν μέσω μιας άνευ προηγουμένου διεθνούς γεωπολιτικής αστάθειας, εκτιμούμε ότι παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ενώ το απόγευμα της περασμένης Τέταρτης (10/9) στο Ελ. Βενιζέλος προσγειωνόταν το αεροπλάνο του υπουργού εσωτερικών των ΗΠΑ, κ. Doug Bergum, που είναι συγχρόνως και ο Πρόεδρος του πανίσχυρου White House Energy Supremacy Council, και στενός συνεργάτης του Προέδρου Τραμπ, ο εκπρόσωπος της Αμερικανικής Chevron κατέθετε τον φάκελο με την πρόταση-προσφορά της εταιρείας του στο πλαίσιο διαγωνισμού που είχε προκηρύξει η ΕΔΕΥΕΠ για έρευνες και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που ευρίσκονται στο υπέδαφος θαλασσοτεμαχίων νότια της Κρήτης και της Πελοποννήσου. Μια εδώ και καιρό αναμενόμενη κίνηση, αφού η καταληκτική ημερομηνία του διαγωνισμού ήταν η Τέταρτη, 10 Σεπτεμβρίου και ώρα 17:00.<br /><br />Όπως σημειώναμε στο Energia.gr η συμμετοχή της Chevron στον συγκεκριμένο διαγωνισμό με ένα κοινοπρακτικό σχήμα (70% Chevron, 30% Helleniq Energy) έχει πρωτίστως μεγάλη γεωστρατηγική σημασία για την Ελλάδα σε αυτό το στάδιο, με το ενεργειακό και οικονομικό ενδιαφέρον να ακολουθούν. Αφού με αυτό τον τρόπο η χώρα μας αξιοποιεί την ΑΟΖ της σε όλη την περιοχή νότια της Κρήτης, διεμβολίζοντας επί του πεδίου το παράνομο Τούρκο-Λιβυκό μνημόνιο, μέσω του οποίου η Τουρκία επιχειρεί από το 2019 μέχρι σήμερα να σφετεριστεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στην συγκεκριμένη περιοχή. Επιπλέον, η παρουσία της Chevron σε θαλασσοτεμάχια νότια της Κρήτης, δίπλα σε αυτές που ήδη ερευνά η ExxonMobil (πάλι μαζί με την Helleniq) έχει πολύ μεγάλο ενεργειακό ενδιαφέρον αφού έτσι ολοκληρώνεται η «ερευνητική» περικύκλωση της νήσου νότια και δυτικά, δηλαδή σε περιοχές που θεωρούνται πετρέλαιο-πιθανές .<br /><br />Κατά την διάρκεια της επόμενης ημέρας από την κατάθεση της προσφοράς της Chevron, δηλ. την Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου (σημαδιακή ημέρα), εξελίχθηκε το κυρίως πρόγραμμα της επίσκεψης του Αμερικανού αξιωματούχου. Πέρα από την συνάντηση του με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Σταύρο Παπασταύρου, η επίσκεψη του κ.Bergum, φορώντας το καπέλο του ως Προέδρου του Συμβουλίου Αμερικανικής Ενεργειακής Κυριαρχίας, στον τέρμιναλ LNG στην Ρεβυθούσα είχε εξέχουσα σημειολογική σημασία. Αφού με τον λόγο που εκφώνησε ο κ.Bergum από τις εγκαταστάσεις του ΔΕΣΦΑ καθόρισε επακριβώς τον ρόλο της Ελλάδας ως της κατ’ εξοχή πύλης του Αμερικανικού υγροποιημένου αερίου, LNG, στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης. Με το Αμερικανικό LNG να προωθείται από τις ΗΠΑ ως το εναλλακτικό καύσιμο ενεργειακής προμήθειας της Ευρώπης εις αντικατάσταση του Ρωσικού αερίου. Ταυτόχρονα, ο κ.Bergum προέτρεψε Ελληνικές και περιφερειακές ενεργειακές εταιρείες να προχωρήσουν σε νέες συμφωνίες προμήθειας LNG με Αμερικανικές εταιρίες.<br /><br />Η δε ανακοίνωση από Ελληνικής πλευράς την ίδια ημέρα, δηλαδή στις 11 Σεπτεμβρίου, ότι η κυβέρνηση ευρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ για την απόκτηση επιπλέον 8-12 προηγμένων μαχητικών αεροσκαφών F-35, πέρα της παραγγελίας για 20 που έχει ήδη γίνει, ήρθε να συμπληρώσει το μήνυμα της διογκούμενης Αμερικανικής παρουσίας, όπως αυτή αποτυπώθηκε τόσο από την έλευση της Chevron, όσο και από τις ήδη ενισχυμένες ροές Αμερικανικού LNG μέσω Ελλάδος. Για αυτό κάθε άλλο παρά τυχαία φαίνεται να είναι η χρονική ταύτιση του ενεργειακού και του αμυντικού σκέλους της Αμερικανικής ισχύος στην χώρα μας. Ενδεικτική του ανανεωμένου Αμερικανικού ενδιαφέροντος για τις εξελίξεις στην ΝΑ Ευρώπη, καθότι η Αμερικανική διοίκηση σταδιακά ανακαλύπτει το μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον που έχει για αυτή η Ελληνική αγορά (μετά από αυτή της Τουρκίας).<div><br /></div><div><a href="https://www.energia.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div><br /><br />

Η Παράξενη Συγκυρία της Chevron, του Αμερικανικού LNG και των F-35

του Κ.Ν. Σταμπολή Οι εντυπώσεις από τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας με επίκεντρο την Ελλάδα και την εδώ έντονη παρουσία του Αμερικανικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα-Τουρκία σε τροχιά αναμέτρησης; Μητσοτάκης και Ερντογάν τι θα πουν;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/04/ellada_tourkia_.jpg?v=1745763534" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1920" height="360" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/04/ellada_tourkia_.jpg?v=1745763534" width="690" /></a></div><div><br /></div>O γνωστός διπλωματικός συντάκτης Νίκος Μελέτης αναλύει τις εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με φόντο την κλιμακούμενη εκ νέου τουρκική επιθετικότητα και εν όψει της συνάντησης του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.<div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="347" src="https://www.youtube.com/embed/Y8UvnRMlNUk" width="661" youtube-src-id="Y8UvnRMlNUk"></iframe></div><div><br /></div><div><a href="https://www.youtube.com/watch?v=Y8UvnRMlNUk">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελλάδα-Τουρκία σε τροχιά αναμέτρησης; Μητσοτάκης και Ερντογάν τι θα πουν;

O γνωστός διπλωματικός συντάκτης Νίκος Μελέτης αναλύει τις εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με φόντο την κλιμακούμενη εκ νέου τουρκική...

Διαβάστε την συνέχεια