Η Γερμανία ζήτησε από την Τουρκία να καταργήσει το Στρατό του Αιγαίου; - τούρκικο δημοσίευμα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrb5K-UwjnFcYSkMs4heQQAQ-zQ1tFQkUawRiVMqBzWaL7UtNEjvgKzcMpi-kn9KewIbfolnobBsQ199yr8qyKSRLJo93TtU_Bn_HpNEfcnR-2vxKNbg-K-ZqeUOo0iwaa35Ka88pV998/s639/55555574.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="544" data-original-width="639" height="544" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrb5K-UwjnFcYSkMs4heQQAQ-zQ1tFQkUawRiVMqBzWaL7UtNEjvgKzcMpi-kn9KewIbfolnobBsQ199yr8qyKSRLJo93TtU_Bn_HpNEfcnR-2vxKNbg-K-ZqeUOo0iwaa35Ka88pV998/w640-h544/55555574.JPG" width="640" /></a></div><br /><div><br /></div>Το διπλωματικό σκάκι αρχίζει να σκληραίνει για την Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας!, γράφει τούρκικο δημοσίευμα.<br /><br />Σύμφωνα με την εφημερίδα <a href="https://www.sozcu.com.tr/">Sözcü</a>,<a href="https://www.sozcu.com.tr/"></a> η Γερμανία που παρενέβη μεταξύ των δύο χωρών για να μειώσει τις εντάσεις, ζήτησε από την Αθήνα «να αποσύρει τα στρατεύματά της από νησιά κοντά στην Τουρκία».<div>Αλλά, ζήτησε και από την Άγκυρα να καταργήσει τον Στρατό του Αιγαίου.</div><div><br /><i>«Ο Στρατός του Αιγαίου δημιουργήθηκε ανεξάρτητα από το ΝΑΤΟ»</i><br /><br />Το τούρκικο δημοσίευμα σημειώνει ότι ο τουρκικός στρατός του Αιγαίου δημιουργήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1975, χωρίς να έχει σχέση με το ΝΑΤΟ, σημειώνοντας ότι από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 όταν στην Ελλάδα κυριαρχούσε η Χούντα, εξαιτίας της (τουρκικής εισβολής και κατοχής της )Κύπρου οι εντάσεις με την Ελλάδα είχαν φθάσει στο υψηλότερο επίπεδο, τότε η ελληνική κυβέρνηση άρχισε να οπλίζει τα νησιά του Αιγαίου ενάντια στη συνθήκη της Λωζάνης.<br /><br />Η Τουρκία την τελευταία εβδομάδα για δύο νησιά που βρίσκονται κοντά στα σύνορά της με βάση της συνθήκης της Λωζάνης εξέδωσε δύο NAVTEX. Το πρώτο δημοσιεύθηκε πριν από λίγες ημέρες για τη Χίο και το δεύτερο δημοσιεύθηκε με την αιτιολογία ότι η Λήμνος είχε οπλιστεί από την Ελλάδα, παραβιάζοντας τη συνθήκης της Λωζάνης, γράφει το κείμενο.<br /><br />Δηλώσεις Τσαβούσογλου<br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσολγου επέκρινε τη Συνθήκη της Λωζάνης σε εκδήλωση που παρακολούθησε την περασμένη εβδομάδα.<br /><br /><i>«Δώσαμε το Καστελόριζο στους Ιταλούς. Αυτοί το έδωσαν στην Ελλάδα.<br />Έχουν δώσει τα νησιά δίπλα μας. Προσπάθησαν να μας πουν για τις προηγούμενες συμφωνίες ως μια μεγάλη ιστορική επιτυχία στα βιβλία τους. Αλλά, δυστυχώς δεν το βλέπουμε»</i>, είπε.<br /><br />Λίγες ώρες μετά την ομιλία του Τσαβούσογλου, είναι αξιοσημείωτο ότι η κυβέρνηση του AKP δημοσίευσε το NAVTEX για τη Χίο με βάση τη Συνθήκη της Λωζάνης, γράφει η τουρκική εφημερίδα.<div><br /></div><div><a href="https://www.echedoros-a.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Η Γερμανία ζήτησε από την Τουρκία να καταργήσει το Στρατό του Αιγαίου; - τούρκικο δημοσίευμα

Το διπλωματικό σκάκι αρχίζει να σκληραίνει για την Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας!, γράφει τούρκικο δημοσίευμα. Σύμφ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Οι Τούρκοι είναι φίλοι σας» - Ένας απίστευτος αμερικανικός εκβιασμός στο παρά πέντε των διερευνητικών!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMUXJvSksTq941boafxAPtq4Kz0o3asr5ZwRksXaA8xTHa-7wpholXJFtDJhOjYZCwK88uGNzTTyNMg0ZkpWYlmk1owBc0vemssV7Exk7wDm3sAYcox22VIECaabEap2awUFPCJHs_f58/s622/222455551.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="415" data-original-width="622" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMUXJvSksTq941boafxAPtq4Kz0o3asr5ZwRksXaA8xTHa-7wpholXJFtDJhOjYZCwK88uGNzTTyNMg0ZkpWYlmk1owBc0vemssV7Exk7wDm3sAYcox22VIECaabEap2awUFPCJHs_f58/w640-h428/222455551.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><b>ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ</b><br />Το ερώτημα αν οι ΗΠΑ μπορούν να παρέμβουν στη δομή και τον σχεδιασμό των ελληνικών εξοπλισμών είναι, προφανώς, ρητορικό. Οι ΗΠΑ έχουν και αξιοποιούν τις δυνατότητες παρέμβασης όπως συμβαίνει ακριβώς αυτήν την περίοδο με την απαίτησή τους – σύμφωνα με τα όσα πληροφορείται το «Π» – για απόσυρση αμερικανικών πυραυλικών συστημάτων τα οποία έχουν εδώ και χρόνια εγκατασταθεί στα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες η «επιχειρηματολογία» της αμερικανικής διπλωματικής γραφειοκρατίας λέει ότι: Αφού η Ελλάδα προχωρά την αγορά των γαλλικών αεροσκαφών Rafale με το εξελιγμένο μέσου βεληνεκούς οπλοστάσιό τους, τότε η απόσυρση των αμερικανικών πυραυλικών συστημάτων από τα ελληνικά νησιά είναι μια κίνηση με την οποία η Αθήνα θα αποδείξει την καλή πίστη της για τη μείωση του «στρατιωτικού αποτυπώματος» στην περιοχή ώστε να εξελιχθούν επί της ουσίας οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες.<br /><br />Όπως παρατηρούν έμπειροι διπλωμάτες, η σύνδεση που κάνουν οι Αμερικανοί, της αγοράς των Rafale με την «ανάγκη» μείωσης των αμυντικών δυνατοτήτων των ελληνικών νησιών, υποκρύπτει:<br /><br />● Δυσφορία και τιμωρία για την επιλογή των Rafale από την Ελλάδα.<br /><br />● Εκβιασμό (αν δεν αποσυρθούν από τα νησιά τα αμερικανικά οπλικά συστήματα, οι ΗΠΑ έχουν τη δυνατότητα να υπονομεύσουν τη συμφωνία για την αγορά των Rafale).<br /><br />● Εξυπηρέτηση στην Τουρκία, για την οποία με κανέναν τρόπο δεν επιθυμούν να απομακρυνθεί οριστικά και τελεσίδικα από την αυτοκρατορική σφαίρα επιρροής τους.<br /><br />Αφοπλισμός στο παρασκήνιο<br /><br />Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι ανακοινώσεις για την έναρξη των ελληνοτουρκικών συνομιλιών συμπίπτουν με την κορύφωση των διαβουλεύσεων που εξελίσσονται στο ΝΑΤΟ υπό την άγρυπνη αμερικανική εποπτεία για την αποφόρτιση της στρατιωτικής έντασης ανάμεσα στους δύο συμμάχους, Ελλάδα και Τουρκία. Στο πλαίσιο αυτής της τεχνοκρατικής συζήτησης μπορεί να ληφθούν αποφάσεις (οι οποίες θα γίνουν αντιληπτές κάποια στιγμή στο μέλλον) οι οποίες μπορεί να έχουν καίριο πολιτικό αντίκρισμα, όπως για παράδειγμα:<br /><ul style="text-align: left;"><li>Διάταξη οπλικών συστημάτων (τι όπλα, δηλαδή, μπορεί να αναπτύσσει η Ελλάδα στα νησιά της).</li><li> Απόσταση προσέγγισης πλοίων.</li><li> «Κανόνες» στις πτήσεις αεροσκαφών της πολεμικής αεροπορίας κ.λπ.</li></ul>Μέσα από μια τέτοια συζήτηση οι συμφωνίες που θα προκύψουν τελικά διαμορφώνουν καθοριστικά τις στρατιωτικές δυνατότητες, καθώς οι ρυθμίσεις μπορούν για αχρηστέψουν πανάκριβα και αποτελεσματικά όπλα και οπλικά συστήματα.<br /><br />Το θέμα της «μερικής αποστρατιωτικοποίησης» των ελληνικών νησιών – όπως και άλλα θέματα – βρίσκεται ήδη στο «πακέτο» των επικείμενων ελληνοτουρκικών «διερευνητικών» συνομιλιών παρά το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση προβάλλει την πάγια θέση πως «μόνο αντικείμενο διαλόγου με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας».<br /><br />Η Άγκυρα ήδη με δύο Navtex (αναμένονται και άλλες προσεχώς) υπογραμμίζει τη θέση της ότι για τη Χίο (14 Σεπτεμβρίου) και τη Λήμνο (22 Σεπτεμβρίου) «το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης όπως ορίζεται από τη Συνθήκη της Λωζάννης το 1923 έχει παραβιαστεί».<br /><br />Ένα δεύτερο ζήτημα που βρίσκεται στο πακέτο του ελληνοτουρκικού διαλόγου έχει να κάνει με τις λεγόμενες «αμφισβητούμενες θαλάσσιες περιοχές». Και σ’ αυτό το θέμα η αμερικανική στάση είναι επίσης αποκαλυπτική:<br /><br />Με κείμενο που ανάρτησε στο Twitter, η αμερικανική πρεσβεία στην Τουρκία ξεκαθαρίζει ότι ο Χάρτης της Σεβίλλης δεν συνιστά νομικό έγγραφο και συνεπώς δεν έχει δεσμευτική νομική ισχύ για τον καθορισμό των θαλασσίων συνόρων μεταξύ κρατών.<br /><br />Ο εν λόγω χάρτης δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 από το Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης, όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση ζήτησε την απεικόνιση των ΑΟΖ των ευρωπαϊκών κρατών με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Σ’ αυτόν τον χάρτη καταγράφεται η σύνδεση ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ.<br /><br />Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η αμερικανική στάση σχετικά με την ύπαρξη αμφισβητούμενων θαλασσίων περιοχών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι απόλυτα συνεπής.<br /><br />Απόρρητο έγγραφο<br /><br />Τα όσα διαβάζουμε στο παρακάτω απόρρητο έγγραφο (27 Δεκεμβρίου 2001) της Διεύθυνσης - Τμήμα Αεροναυτιλιακό του ελληνικού ΥΠΕΞ με θέμα «Απάλειψη θαλασσίων συνόρων Ελλάδας - Τουρκίας σε νατοϊκούς χάρτες» είναι αποκαλυπτικά και εξηγούν έως έναν βαθμό γιατί έχουμε φτάσει σήμερα σ’ αυτό το σημείο:<br /><br />«Όπως μας γνώρισε το ΓΕΕΘΑ, η χώρα μας, μετά την υπογραφή σχετικής συμφωνίας 1996, με τη Γεωγραφική Υπηρεσία των ΗΠΑ (National Imagery and Mapping Agency / NIMA/USA) συμμετέχει στο πρόγραμμα κατάρτισης ψηφιακών / διανυσματικών χαρτών (VMAP) κλίμακας 1:250.000. Στο εν λόγω πρόγραμμα συμμετέχει και η Τουρκία.<br /><br />Στους χάρτες αυτούς έχει συμφωνηθεί να απεικονίζονται τα στοιχεία που περιέχονται στους ισχύοντες στα πλαίσια του ΝΑΤΟ αναλογικούς (χάρτινους) χάρτες, πολλοί εκ των οποίων έχουν καταρτιστεί το 1973 από τη ΝΙΜΑ. Πέντε (5) από τους εν λόγω χάρτες (δύο εκδόσεων 1973 και τρίτης έκδοσης 1983) αποτυπώνουν το ελληνικό και τουρκικό έδαφος, απεικονίζουν δε τη γραμμή των θαλασσίων συνόρων Ελλάδας - Τουρκίας.<br /><br />Κατά τη σύνοδο της Διευθύνουσας Επιτροπής VMAP, τον Μάιο 2001, η αμερικανική προεδρία πρότεινε στην ελληνική πλευρά να μην εμφανίσει τα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας - Τουρκίας στον ψηφιακό χάρτη που έχει αναλάβει να καταρτίσει. Ανέφερε, δε, ότι προσανατολίζεται στην αναθεώρηση των κοινών χαρτών, ώστε να μην απεικονίζονται τα εν λόγω θαλάσσια σύνορα, μετά από σχετική υπόδειξη του State Department.<br /><br />Μετά την αντίδραση της ελληνικής πλευράς (σύμφωνα και με οδηγίες από πλευράς ΥΠΕΞ), η ΝΙΜΑ προχώρησε, τον Ιούνιο 2001, μονομερώς και χωρίς την τήρηση των προβλεπομένων διαδικασιών από την Γεωγραφική Πολιτική του ΝΑΤΟ, χωρίς δηλαδή προηγούμενη ενημέρωση του ΝΑΤΟ, ούτε και προηγούμενη συνεργασία με τις χώρες που έδαφός τους απεικονίζεται, σε αναθεώρηση, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, τεσσάρων αναλογικών (χάρτινων) χαρτών Συνδυασμένων Επιχειρήσεων Αέρος, (Joint Operations Graphic-Air/JOG-A), απαλείφοντας τα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας, όπως αυτά απεικονίζονται στους χάρτες του 1973.<br /><br />Σύμφωνα με την επιχειρηματολογία της αμερικανικής πλευράς, η αναθεώρηση των χαρτών αυτών έγινε κατόπιν εντολής του State Department, το οποίο δεν γνωρίζει δήθεν την ύπαρξη συνθηκών που καθορίζουν τα θαλάσσια σύνορα Ελλάδος-Τουρκίας αποδεκτές και από τις δύο χώρες. Επιπλέον, ως αμερόληπτος τρίτος δεν επιθυμεί να λάβει θέση επί των διισταμένων εν προκειμένω απόψεων Ελλάδας και Τουρκίας. Τέλος, η προαναφερθείσα αναθεώρηση οφείλεται σε απόφαση των ΗΠΑ να μην απεικονίζουν στους χάρτες του είδους αυτού θαλάσσια σύνορα γενικώς.<br /><br />Σύμφωνα με όσα μας εγνώρισε προφορικώς το ΓΕΕΘΑ, η διαδικασία που ακολουθείται προκειμένου να γίνει χρήση χαρτών στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, είναι η επίσημη κυκλοφορία τους από τη ΝΙΜΑ στις χώρες του Οργανισμού. Παράλληλα, οι ΗΠΑ τους περιλαμβάνουν σε ετήσια έκδοσή τους την “Geostar A”, την οποία αποστέλλουν σε όλες τις νατοϊκές αρχές. Αφ’ ης στιγμής οι χάρτες κυκλοφορήσουν και δημοσιευθούν ως ανωτέρω, ενδεχόμενες αντιρρήσεις μιας χώρας είναι δυνατόν να προβληθούν στην Geographic Conference του ΝΑΤΟ, η οποία συνεδριάζει άπαξ του έτους (Ιούνιος), και στην οποία μετέχουν όλες οι χώρες μέλη, ενώ οι αποφάσεις λαμβάνονται με ομοφωνία.<br /><br />Ως εκ τούτου, η εκ των υστέρων διαμαρτυρία μας στην Geographic Conference του ΝΑΤΟ, όχι μόνον θα είναι χωρίς αποτέλεσμα (λόγω της αρχής της ομοφωνίας) αλλά επιπλέον, θα αποτελέσει και ευκαιρία για την Τουρκία να θέσει θέμα “ελληνοτουρκικών συνοριακών διαφορών”, στα πλαίσια νατοϊκού οργάνου. Πιθανότατα δε, το ζήτημα θα παραπεμφθεί προς επίλυση σε διμερές επίπεδο, μεταξύ ελληνικής και τουρκικής πλευράς.<br /><br />Από τα ανωτέρω καθίσταται προφανές ότι η καθιέρωση των εν λόγω χαρτών στα πλαίσια του ΝΑΤΟ θα πλήξει καίρια τα εθνικά μας συμφέροντα και θα δημιουργήσει ζήτημα “συνοριακών διαφορών μας”, με την Τουρκία και προηγούμενο αμφισβήτησης για άλλες παρόμοιες ή συναφείς ενέργειες στο μέλλον.<br /><br />Από πλευράς μας έχουμε προβεί σε διαβήματα προς Αμερικανική πλευρά στην Αθήνα, Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες.<br /><br />Αθήνα, 27 Δεκεμβρίου 2001»<br /><br />Σύμφωνα, λοιπόν, με όσα διαβάσαμε στο παραπάνω «απόρρητο» κείμενο του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, από το 2001 μέχρι – όπως αποδεικνύεται – και σήμερα<br /><br />● Για τις ΗΠΑ υπάρχει αμφισβήτηση των συνόρων καθώς δεν υπάρχουν συνθήκες τις οποίες να αποδέχονται και τα δύο μέρη (Ελλάδα - Τουρκία).<br />● Ο «αμερόληπτος τρίτος» Αμερικανός επιδιαιτητής δεν λαμβάνει θέση επί της διαφοράς και ως εκ τούτου εξαφανίζει τα όρια, μια που έτσι κι αλλιώς το Αιγαίο το αντιλαμβάνεται πρώτα και κύρια ως δικό του γήπεδο!<br />● Οι ΗΠΑ, ως παγκόσμια αυτοκρατορία, προφανώς «μισεί» τους φραγμούς των συνόρων και (όπου την παίρνει) τα καταργεί γενικώς!<br /><br />Οι μαριονέτες των Αθηνών<br /><br />Όλα αυτά εξηγούν, ως ένα βαθμό και τη σημερινή αμερικανική πίεση για την μερική αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών, καθώς για τους επιτελείς της αυτοκρατορίας είναι μείζονος σημασίας ο «ελληνοτουρκικός χώρος» να παραμείνει ενιαίος και αδιαίρετος κάτω από τη ΝΑΤΟϊκή ομπρέλα.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό οι Αμερικανοί είναι διατεθειμένοι να κάνουν πολλά και διάφορα χατίρια στον Ερντογάν προκειμένου να μην απομακρυνθεί (περισσότερο) από τη δυτική - αμερικανική σφαίρα επιρροής. Από τη στιγμή μάλιστα που τα παπούτσια του Ερντογάν μπορεί να γυαλιστούν από ελληνικές πρόθυμες γλώσσες οι Αμερικανοί ζητούν από το ελληνικό σύστημα να κάνει αυτή τη θυσία, για το καλό της συμμαχίας...<br /><br />Αν και όλα τα παραπάνω προσφέρουν μια εξήγηση για τη στάση των Αμερικανών και των Τούρκων, δεν είναι αρκετά για να επεξηγήσουν τη στάση των ελληνικών κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών, ειδικά από την εποχή της κρίσης των Ιμίων, μέχρι και σήμερα.<br /><br />Πράγματι δυσκολεύεται να κατανοήσει κανείς με πoιο σκεπτικό οι δύο τελευταίες κυβερνήσεις της χώρας (για να περιοριστούμε μόνο στα τελευταία γεγονότα) ο ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. διαπραγματεύτηκαν (Τσίπρας) και υπέγραψαν (Μητσοτάκης) την νέα αναβαθμισμένη ελληνοαμερικανική συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας.<br /><br />Με την εν λόγω συμφωνία, όπως είναι γνωστό πια, οι Αμερικανοί κατέχουν ως βάσεις στρατηγικά (για τα συμφέροντά τους) σημεία της ελληνικής επικράτειας και έχουν το δικαίωμα να δημιουργήσουν κι άλλες όποτε αυτό οι ανάγκες (τους) το απαιτήσουν!<br /><br />Παρ’ όλα αυτά, ή μάλλον εξ αιτίας όλων αυτών, η Ουάσιγκτον αντιμετωπίζει την χώρα ως αποικία της παζαρεύοντας κυριαρχικά της δικαιώματα και τις κυβερνήσεις της γλώσσες για να γυαλίζουν παπούτσια, στην προκειμένη περίπτωση του Ερντογάν.<br /><br />Το παρελθόν διδάσκει<br /><br />Τέλος, μια ιστορία του παρελθόντος έχει τη σημασία της: Τα ταραγμένα χρόνια του 1947, στον εμφύλιο, από το αεροδρόμιο της Λέρου σηκώνονταν αμερικανικά και αγγλικά αεροπλάνα για να ρίξουν τις ναπάλμ κατά των θέσεων του Δημοκρατικού Στρατού. Τότε η Σοβιετική Ένωση διαμαρτυρήθηκε υπογραμμίζοντας ότι με βάση τις Συνθήκες (Παρισιού του 1947) παραχώρησης των νησιών στην Ελλάδα, αυτά θα έπρεπε να είναι αποστρατιωτικοποιημένα.<br /><br /> Στα απαντητικά τους υπομνήματα, τότε, οι Αμερικανοί υποστήριξαν ότι η Ελλάδα έχει δυνατότητα και δικαίωμα να χρησιμοποιεί και να επεκτείνει στρατιωτικά μέσα και εγκαταστάσεις προκειμένου να αντιμετωπίσει εξωτερική επιβουλή.<br /><br />Για τους Αμερικανούς και λοιπούς προστάτες, προφανώς, οι κομμουνιστές ήταν «εξωτερική επιβουλή» τότε, ενώ σήμερα η Τουρκία προφανώς είναι ο γαλατάς που χτυπάει την πόρτα...<div><br /></div><div><a href="http://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Οι Τούρκοι είναι φίλοι σας» - Ένας απίστευτος αμερικανικός εκβιασμός στο παρά πέντε των διερευνητικών!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ Το ερώτημα αν οι ΗΠΑ μπορούν να παρέμβουν στη δομή και τον σχεδιασμό των ελληνικών εξοπλισμών είναι, προφανώς, ρητορικό. Οι...

Διαβάστε την συνέχεια

Yeni Safak: Η Ελλάδα δεν μπορεί να αποκτήσει υπεροπλία με τα Rafale – Και αιχμή προς τον Ερντογάν!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivEXP0lvPbSWZ5wib2vM9uPgqEI1Prr59yPEBx7DB60R7guzGQMEYH_nF6usu9DdS4RrpJYepIFvSRhwrN5Dtyqm6Z5HU6NWiChjsGefFNU4yx5uutpSQjo01tSC4IfuYGCSB9k_Xo2W4/s1140/rafale.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="570" data-original-width="1140" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivEXP0lvPbSWZ5wib2vM9uPgqEI1Prr59yPEBx7DB60R7guzGQMEYH_nF6usu9DdS4RrpJYepIFvSRhwrN5Dtyqm6Z5HU6NWiChjsGefFNU4yx5uutpSQjo01tSC4IfuYGCSB9k_Xo2W4/w640-h320/rafale.jpg" width="640" /></a></div><br /><div>Η αγορά γαλλικών μαχητικών Rafale από την Ελλάδα εξακολουθεί να προβληματίζει -στην καλύτερη των περιπτώσεων- την Τουρκία, όπως φαίνεται και από το σημερινό δημοσίευμα της Yeni Safak.</div><br />Η τουρκική εφημερίδα επικαλείται την άποψη του πρώην επικεφαλής της διεύθυνσης πληροφοριών του Γενικού Επιτελείου, Ισμαήλ Χακκί Πεκίν, ότι η αεροπορική ισορροπία θα άλλαζε μόνο αν ο Μακρόν έπαιρνε 30-40 Rafale και τα έφερνε σε μια μέρα στην Ελλάδα.<br /><br />Όμως εντύπωση προκαλεί και η έμμεση «κριτική» προς τον Ερντογάν, δια των λεγομένων του Πεκίν, ότι «Δεν μπορέσαμε να πείσουμε την άλλη πλευρά για την αποφασιστικότητα μας για πόλεμο. Αν την είχαμε πείσει πως είμαστε έτοιμοι για πόλεμο αυτή η κατάσταση θα ήταν τώρα διαφορετική…».<br /><br /><img height="533" src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2020/09/yeni-safak.jpg" width="640" /><br /><br />Γράφει μεταξύ άλλων η Yeni Safak:<br /><br />«Η συνεχιζόμενη στρατιωτική ένταση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο εν μέρει έχει κατευναστεί μετά από την επιλογή της διπλωματίας εκ μέρους της Άγκυρας. Την ώρα που οι διαπραγματεύσεις για το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο αναμένεται να κρατήσουν μερικά χρόνια, τα βλέμματα στρέφονται στις στρατιωτικές δυνατότητες των δύο χωρών.<br /><br />Είναι γνωστό πως η Ελλάδα θέλει να αποκτήσει υπεροπλία στην αεροπορική δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο, ειδικά αγοράζοντας τα Γαλλικά μαχητικά Rafale.<br /><br />Η αλλαγή ισορροπίας της αεροπορικής ισχύος ανάμεσα σε Τουρκία και Ελλάδα δεν γίνεται σε δυό μέρες εκτιμά ο πρώην επικεφαλής της διεύθυνσης πληροφοριών του Γενικού Επιτελείου Ισμαήλ Χακκί Πεκίν, που δηλώνει: “Ακόμη και αν η Ελλάδα αγοράσει αυτά τα μαχητικά αεροσκάφη, θα τα αποκτήσει σε βάθος χρονών. Σήμερα-αύριο η ισορροπία ισχύος δεν αλλάζει”».<br /><br />Η Yeni Safak κάνει μια αναδρομή των γεγονότων μετά την απόσυρση του Oruc Reis στο λιμάνι της Αττάλειας και επισημαίνει πως η προσοχή είναι στραμμένη στην ισορροπία δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />«Ο ελληνικός Τύπος ισχυρίζεται πως η αεροπορική ισορροπία στην Ανατολική Μεσόγειο πρόκειται να αλλάξει υπέρ της Ελλάδας με την αγορά των Rafale από τη Γαλλία».<br /><br />Επ’ αυτού ο Χακκί Πεκίν αναφέρει στην Yeni Safak: ”Η ισορροπία μπορεί να αλλάξει μόνο με αυτό τον τρόπο: Αν μία χώρα όπως η Γαλλία πάρει 30-40 μαχητικά αεροσκάφη της και όπως είναι, τα μεταφέρει στην Ελλάδα τότε οι ισορροπίες αλλάζουν. Αλλά με την αγορά αυτών των αεροσκαφών θα χρειαστούν αρκετά χρόνια για να αποκτηθούν. Από σήμερα ως αύριο δεν αλλάζουν οι ισορροπίες».<br /><br />«Οι διερευνητικές συνομιλίες με την Ελλάδα συνεχίζονται χωρίς αποτέλεσμα. Η Ελλάδα με την υποστήριξη που έχει, θέτει τα μαξιμαλιστικά αιτήματά της. Η εκπλήρωση αυτών των αιτημάτων σημαίνει περιορισμό των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της Τουρκίας. Μακάρι να είχαμε σχέσεις καλής γειτονίας και να γινόταν μία δίκαιη μοιρασιά. Όμως αυτό δεν γίνεται διότι η Ελλάδα ακολουθεί την πολιτική του “Όλα είναι δικά μου-όλα εγώ θέλω να τα ελέγχω”», σημειώνει ο Χακκί Πεκίν.<br /><br />«Η Τουρκία αντιπαράθεσε την σκληρή διπλωματία. Δεν μπορέσαμε να πείσουμε την άλλη πλευρά για την αποφασιστικότητα μας για πόλεμο. Αν την είχαμε πείσει πως είμαστε έτοιμοι για πόλεμο αυτή η κατάσταση θα ήταν τώρα διαφορετική. Αν το είχαμε κάνει αυτό, η Γαλλία δεν θα έστελνε εκείνο το πλοίο (σσ δεν είναι σαφές σε ποιό πλοίο αναφέρεται, στο αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle ή στο La Fayette). Η Τουρκία με ένα πλήθος μηνυμάτων κατέστησε σαφές πως δεν επιθυμεί πόλεμο. Ως εκ τούτου, η κατάσταση έπρεπε να εξομαλυνθεί”, καταλήγει ο Πεκίν στην Yeni Safak.<div><br /></div><div><a href="https://www.onalert.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Yeni Safak: Η Ελλάδα δεν μπορεί να αποκτήσει υπεροπλία με τα Rafale – Και αιχμή προς τον Ερντογάν!

Η αγορά γαλλικών μαχητικών Rafale από την Ελλάδα εξακολουθεί να προβληματίζει -στην καλύτερη των περιπτώσεων- την Τουρκία, όπως φαίνεται και...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα «ιμάτια» της Ελλάδας στον ελληνοτουρκικό διάλογο… η Κύπρος μόνη της και η ειρήνη αβέβαιη!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiykYIHrtooo3_OrrHI9kLziiwcZuSNmE34PwkifBLwHkLDAukN_Y9WN8aIhnhOhYfpviv2tYEWg0SQCD0T_2kdUYicFqRSB6mjQpaY9qyJkIjyUGOsJu6HFaBwQbgFAbobc972IBBK-KM/s768/222587777.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="512" data-original-width="768" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiykYIHrtooo3_OrrHI9kLziiwcZuSNmE34PwkifBLwHkLDAukN_Y9WN8aIhnhOhYfpviv2tYEWg0SQCD0T_2kdUYicFqRSB6mjQpaY9qyJkIjyUGOsJu6HFaBwQbgFAbobc972IBBK-KM/w640-h426/222587777.jpg" width="640" /></a></div><br /><div>Γράφει ο <b>ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΟΥΒΑΡΔΑΣ</b></div><b>PhD© Διεθνολόγος-Πολιτικός Επιστήμονας</b><br />Ο ελλιμενισμός του Oruc Reis στην Αττάλεια αποδείχτηκε αρκετός για την έναρξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Αθήνα και Άγκυρα συμφώνησαν τη συνέχιση των “διερευνητικών επαφών” (διεκόπησαν το 2016 στον 61ο γύρο), ενώ ήδη συνομιλούν σε “τεχνικό επίπεδο” εντός ΝΑΤΟ. Παράλληλα ετοιμάζεται διεθνής διάσκεψη για την Αν. Μεσόγειο. Αυτές οι εξελίξεις συμβαδίζουν με την επιδίωξη της “Δύσης” να τεθούν άμεσα τα ελληνοτουρκικά σε τροχιά συμβιβασμού, ώστε να προχωρήσει η συνεκμετάλλευση του πλούτου της περιοχής από τους συμμάχους της και υπό την δική της καθοδήγηση, αλλά και να δυσκολέψει η διείσδυση άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων (πχ Ρωσία). Γι’ αυτό το λόγο τις προηγούμενες ημέρες:<div><br />Ο υπ. Εξ των ΗΠΑ Μ. Πομπέο επισκέφτηκε την Κύπρο. Εκεί μίλησε για «έθνη» που προσπαθούν «να αποκτήσουν νέες βάσεις στην περιοχή» και εξέφρασε «ανησυχίες» για το Ρωσικό «ξέπλυμα χρήματος» και για τον ελλιμενισμό Ρωσικών στρατιωτικών πλοίων στο νησί. Πρόσθετα εξήγγειλε τη δημιουργία εκπαιδευτικού κέντρου για την «ασφάλεια», συνεχίζοντας την προσπάθεια βαθύτερης πρόσδεσης της Μεγαλονήσου στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς, στην οποία εντάσσεται και η άρση του Αμερικανικού εμπάργκο πώλησης μη θανατηφόρων όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία. Επίσης ανέφερε ότι «οι χώρες της περιοχής πρέπει να επιλύσουν τις διαφωνίες» «διπλωματικά», καθώς οι «στρατιωτικές εντάσεις» «βοηθούν» όσους «θα ήθελαν να δουν διχασμό στη διατλαντική ενότητα». Τέλος ανέφερε ότι «η ενέργεια» «έχει τη δυνατότητα να ενώσει τα κράτη». Λίγα 24ωρα νωρίτερα την Κύπρο είχε επισκεφθεί ο Ρώσος ομόλογος του.</div><div><br />Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σ. Μισέλ συναντήθηκε στην Αθήνα με τον Έλληνα Πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη. Στις δηλώσεις του τόνισε τη σημασία της Αν. Μεσογείου για την ΕΕ, λέγοντας ότι «η σταθερότητα και η ασφάλεια της» «είναι ζητήματα» για τις Βρυξέλλες. Πρόσθετα μίλησε υπέρ της συνεργατικής επίλυσης των θεμάτων της περιοχής, αναφέροντας ότι «είμαστε επίσης διατεθειμένοι να ανοίξουμε τα χέρια μας (προς την Τουρκία», «εάν υπάρχει κοινή επιθυμία να σεβαστούμε τις αρχές τις οποίες θεωρούμε απαραίτητες». Τέλος αναφέρθηκε στην ιδέα της διεθνούς διάσκεψης.</div><div><br />Ο Γάλλος Πρόεδρος Ε. Μακρόν κάλεσε επίσης σε διάλογο την Τουρκία. Σε μήνυμα του στα Τουρκικά στο twitter έγραψε: «Στο Αζαξιό στείλαμε ένα καθαρό μήνυμα προς την Τουρκία: ας ανοίξουμε και πάλι έναν υπεύθυνο διάλογο». Αντίστοιχα ο Γάλλος υφ. Ευρ Υποθ Κ. Μπον δήλωσε στην Καθημερινή: «Καλούμε» «τα εμπλεκόμενα μέρη να ρυθμίσουν τις διαφορές τους με τον διάλογο». Νωρίτερα στην Κορσική αποφασίστηκε, ότι το μέγεθος της ελληνογαλλικής συνεργασίας δε θα αποτρέψει τις ελληνοτουρκικές συνομιλίες.<br /><br />Παράλληλα για να κλειδώσει ο ελληνοτουρκικός διάλογος η “Δύση” προσέφερε πολλά «τυριά» στην Άγκυρα, ανανεώνοντας την πολιτική επαναρυμούλκησης της στη “Δύση”, καθώς την αναγνωρίζει ως πολύτιμο σύμμαχο στον ανταγωνισμό με Ρωσία-Κίνα-κ.α, αλλά και σε άλλα κρίσιμα ζητήματα (πχ προσφυγικό). Συνακόλουθα η έκφραση ανησυχίας από μέρους της για την παραβίαση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας-Κύπρου (άρθρο 6 του Αγγλικού κειμένου της συνόδου των Μεσογειακών χωρών της ΕΕ), όπως και σε ορισμένες περιπτώσεις η καταδίκη τους ή ο χαρακτηρισμός τους ως παράνομες, αλλά και οι δηλώσεις αλληλεγγύης σε Ελλάδα-Κύπρο, συνοδεύτηκαν από τοποθετήσεις που κλείνουν το μάτι στο Τουρκικό επιτελείο ή διευκολύνουν τις ενέργειες του. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν: <br /><br />Η δήλωση Μισέλ στην Αθήνα, ότι στη διάσκεψη για την Αν. μεσόγειο «τα θαλάσσια ζητήματα είναι ένα θέμα, αλλά υπάρχουν και άλλα: ενέργεια, ασφάλεια, οικονομική ανάπτυξη», η οποία διευκολύνει την Τουρκία στην απόπειρα διεύρυνσης της ατζέντας του διαλόγου.<br />Τα χλιαρά “περιοριστικά μέτρα” που επεξεργάστηκε η ΕΕ ως “μαστίγιο” στην Τουρκική επιθετικότητα και ο δισταγμός της να τα υιοθετήσει. Αυτό καταγράφηκε και στη Σύνοδο των υπ. Εξ στις 21/9, προπομπός της Συνόδου Κορυφής στις 24-25/9, η οποία τελικά αναβλήθηκε και μαζί της και τα “περιοριστικά μέτρα” λόγω …Covid-19. Εκεί το ζήτημα της Τουρκίας δε συζητήθηκε ως ξεχωριστό θέμα, όπως η Λευκορωσία, η Λιβυή και οι σχέσεις ΕΕ-Αφρικανικής Ένωσης, αλλά στο πλαίσιο των “τρεχουσών υποθέσεων”, μαζί με τα θέματα της Βενεζουέλας, της Ρωσίας, του Λιβάνου και της Κίνας. Σε αυτό το κλίμα ο Γερμανός πρώην υπ. εξ. και αντικαγκελάριος Ζ. Γκάμπριελ, δήλωσε λίγες μέρες νωρίτερα: «Δεν θα βρούμε γρήγορη λύση με το να τον διώξουμε (τον Ερντογάν) από το ΝΑΤΟ, ή με κυρώσεις». Αυτή η τακτική της ΕΕ προφανώς δεν αποθαρρύνει την Άγκυρα από την επιθετική συμπεριφορά.</div><div><br />Η ανακοίνωση της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Τουρκία, η οποία δηλώνει ότι δεν αναμειγνύονται σε διαφορές κρατών για θαλάσσια όρια και ότι δεν αναγνωρίζουν νομική ισχύ στο “Χάρτη της Σεβίλλης” (δηλώνοντας το ίδιο και για την ΕΕ). Προηγήθηκε η έκκληση Πομπέο προς τα «έθνη» της Αν. Μεσογείου να «μειώσουν τις εντάσεις και το στρατιωτικό τους αποτύπωμα» στην περιοχή, ενώ ο ίδιος στη Λευκωσία είχε παραμείνει στη γραμμή των “αμφισβητούμενων περιοχών”, στις οποίες πραγματοποιεί έρευνες η Τουρκία, έστω και με τη μαλακή διατύπωση «περιοχές στις οποίες Ελλάδα και Κύπρος αξιώνουν δικαιοδοσία». Αντίστοιχα το Ευρωκοινοβούλιο με ψήφισμα του χαρακτήρισε την περιοχή που «μάρκαρε» το Oruc Reis «ζώνη επί της οποίας διεκδικεί επίσης δικαιοδοσία η Τουρκία» (παρ. Ι), επισημαίνοντας ότι το «Δίκαιο της Θάλασσας ερμηνεύεται διαφορετικά από την Ελλάδα και την Τουρκία» (παρ. Γ). Έτσι ΗΠΑ-ΕΕ παρέμειναν στη θέση της ευμενής προς την Τουρκία ουδετερότητας στην Αν Μεσόγειο, επιβραβεύοντας την αναθεωρητική της πολιτική.<br /><br />Την ίδια ώρα η προώθηση του ελληνοτουρκικού διαλόγου και από την Ελληνική κυβέρνηση μαρτυρά, ότι ο συμβιβασμός με την Τουρκία παραμένει βασική της επιλογή. Συνακόλουθα η κινητοποίηση των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, οι συμφωνίες της με ΗΠΑ-Ιταλία-Αίγυπτο, οι συνεργασίες της με Κύπρο-Αίγυπτο-Ισραήλ, η προσέγγιση της Γαλλίας και των Αραβικών μοναρχιών, εξηγούνται καλύτερα ως απόπειρα ενίσχυσης της διαπραγματευτικής της ισχύος, ώστε να μειωθεί το κόστος του συμβιβασμού και όχι ως αλλαγή πολιτικής. Ο ελληνοτουρκικός συμβιβασμός αποτελεί διαχρονική επιλογή της Αθήνας, εφόσον εκτιμά ότι θα προωθήσει το στόχο της αναβάθμισης της θέσης του Ελληνικού καπιταλισμού σε Βαλκάνια-Αν. Μεσόγειο. Αυτή της η εκτίμηση απορρέει από εικασίες, ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη θα διευκολυνθεί, αν η Άγκυρα αναγνωρίσει ορισμένα από τα συμφέροντα της Ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή και επιδιώξει τη διακρατική συνεργασία, αλλά και ότι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ θα υποστηρίξουν την ασφάλεια και την προσπάθεια του Ελληνικού κράτους να ενισχύσει τον περιφερειακό του ρόλο, αν αυτό συμβάλλει στην επανρυμούλκηση της Τουρκίας στη Δύση. Έτσι η Ελληνική πολιτική απέναντι στις Τουρκικές αξιώσεις είναι παραδοσιακά διαλλακτική. </div><div><br /></div><div>Σε αυτή τη βάση:<br />Την πολιτική της Αθήνας δε μετέβαλε ούτε η παραβίαση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων για 35 μέρες από το Oruc Reis, το οποίο πλησίασε το Καστελόριζο στα 32 ν.μ, συλλέγοντας δεδομένα από μία περιοχή 3525 km2, ούτε οι δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων που αποδίδουν την αποχώρηση του σε προγραμματισμένες εργασίες συντήρησης, ούτε η πρόσφατη Τουρκική άσκηση μεταξύ Χίου και Λέσβου, ούτε η παράταση της δραστηριότητας των Yavuz-Barbaros στην Κυπριακή ΑΟΖ, ούτε οι 364 υπερπτήσεις, οι 3964 παραβιάσεις, οι 352 εμπλοκές και οι 1483 παραβιάσεις των χωρικών υδάτων εκ μέρους της Τουρκίας εντός του 2020, οι οποίες καταγράφονται στον Ελληνικό τύπο.</div><div><br />Ο Κ. Μητσοτάκης έγραψε σε άρθρο του σε Ευρωπαϊκές εφημερίδες, ότι στην περιοχή δράσης του Oruc Reis στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ (σύμφωνα με το θεμελιώδες Δίκαιο της Θάλασσας) «τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία διεκδικούν δικαιώματα» και πως αυτή «δεν έχει ακόμη οριοθετηθεί». Έτσι επιβεβαιώθηκε ότι η Ελληνική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού (μέσο της Ρόδου) τίθενται στο ελληνοτουρκικό παζάρι. Αντίστοιχα οι τοποθετήσεις του για «διαφορές» ή «μείζονα διάφορα» με την Τουρκία, αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο επέκτασης του «παζαριού» σε άλλα πεδία, όπως η Αιγιαλίτιδα ζώνη, δεδομένης και της εξαίρεσης του ανατολικού Αιγαίου από τις εξαγγελίες της Ελληνικής κυβέρνησης για την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ.</div><div><br />Η κυβέρνηση εμμένει στην προσφυγή στη Χάγη, αν ναυαγήσουν οι Ελληνοτουρκικές συνομιλίες για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ, στη βάση ενός συνυποσχετικού που θα υπογράψουν οι δύο χώρες. Αυτή η θέση συμβαδίζει με τις προαναφερθείσες τοποθετήσεις, καθώς το προηγούμενο που δημιούργησαν οι συμφωνίες με Ιταλία-Αίγυπτο καθιστά απίθανο το δικαστήριο να αποδώσει πλήρη επήρεια στο σύμπλεγμα της Μεγίστης, ενώ για τον καθορισμό ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας θα ζητήσει το έδαφος από το οποίο θα μετρήσει, δηλαδή το ιδιοκτησιακό καθεστώς νησιών του Αιγαίου, το οποίο όμως αμφισβητεί η Τουρκία.</div><div><br />Η Ελλάδα δεν υποστηρίζει την άμεση επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, γεγονός που αποτυπώθηκε και στις δηλώσεις του υπ. Εξ. Ν. Δένδια, «Ζητάμε όμως από τους φίλους και εταίρους μας στην ΕΕ να υπάρξει μία προετοιμασία μίας λίστας κυρώσεων, οι οποίες δεν επιθυμούμε να επιβληθούν τώρα στην Τουρκία». <br />Ο ελληνοτουρκικός διάλογος αποσυνδέεται από τα τεκταινόμενα στην Κύπρο. Αυτό καταδεικνύουν οι δηλώσεις Μητσοτάκη στον Economist, «Με ανησυχεί το γεγονός ότι η Τουρκία εξακολουθεί να εκδίδει Navtex που αφορούν την Κύπρο. Αλλά σε ό,τι αφορά την διμερή σχέση πράγματι βλέπω ένα παράθυρο ευκαιρίας», αλλά και κατά τη συνάντηση του με το Σ. Μισέλ, «Η βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων περνά όχι μόνο από την αλλαγή της στάσης της Άγκυρας έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου.. …Σε ό,τι αφορά εμάς, ισχύει αυτό το οποίο έχω πει πολλές φορές: Τέλος των προκλήσεων, αρχή των συζητήσεων».<br /><br />Από την άλλη μεριά η Άγκυρα επιμένει στο στόχο εδραίωσης της περιφερειακής της ηγεμονίας και ανάδειξης της σε παγκόσμια δύναμη. Συνεπώς η πολιτική της εστιάζει στον πολλαπλασιασμό της ναυτικής της ισχύος και τη μετατροπή γειτονικών της περιοχών σε «ζώνες ασφαλείας» (τουρκικής κυριαρχίας), μέσω των οποίων θα διευκολύνονται οι στρατιωτικές της δράσεις σε όλη την Αν. Μεσόγειο, η υφαρπαγή του ενεργειακού της πλούτου, η κυριαρχία της στις οδούς διαμετακόμισης ενέργειας–εμπορευμάτων και η αύξηση των μεριδίων της στις αγορές. Έτσι προσέρχεται στον ελληνοτουρκικό διάλογο με διευρυμένη ατζέντα, η οποία εκτείνεται ως τη συνδιαχείριση-συνεκμετάλλευση του εναέριου-θαλάσσιου χώρου μεταξύ 25ου-28ου Μεσημβρινού (Κεντρικό Αιγαίο-Ρόδος), την κατοχύρωση του αντίστοιχου χώρου ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού (Ρόδος-Καστελόριζο), την αποδυνάμωση της Ελληνικής κυριαρχίας σε νησιά του Αιγαίου και την ενίσχυση του ρόλου της στη Θράκη. Αντίστοιχα επιδιώκει να ελέγξει τη θαλάσσια-εναέρια περιοχή μεταξύ Μεγίστης-Κύπρου, να επιβάλει την άμεση συνδιαχείριση-συνεκμετάλλευση από το «ψευδοκράτος» και την Κυπριακή Δημοκρατία της υπόλοιπης αντίστοιχης περιοχής γύρω από την Κύπρο, αλλά και να ελέγξει πολιτικά το νησί. </div><div><br /></div><div>Σε αυτά τα πλαίσια η Τουρκική κυβέρνηση:<br />Δηλώνει εγγυητής της περιφερειακής σταθερότητας και καλεί την Αθήνα να εκμεταλλευτεί την απουσία του Oruc Reis για να «τρέξει» ο διάλογος. Ταυτόχρονα υποστηρίζει πως οι ερευνητικές της δραστηριότητες της ενέγραψαν τίτλους ιδιοκτησίας στην περιοχή Ρόδου-Κύπρου. Πρόσθετα υποδεικνύει ότι η χρήση στρατιωτικής ισχύος παραμένει στο τραπέζι, αν αγνοηθούν τα συμφέροντα του Τουρκικού καπιταλισμού, ενώ επιμένει ότι οι ερευνητικές-γεωτρητικές δραστηριότητες της στην Αν. Μεσόγειο θα συνεχιστούν.</div><div><br />Ζητά την απόσυρση του “Χάρτη της Σεβίλλης” από την Αθήνα, στον οποίο αποτυπώνεται η Ελληνική ΑΟΖ. Πρόσθετα εμμένει στην αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, ενώ αμφισβητεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς σε σειρά από αυτά.</div><div><br />Επιχειρεί να στρέψει την προοπτική διευθέτησης του Κυπριακού προς τη συνομοσπονδία, καθώς το προτεινόμενο μοντέλο της διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας, ναι μεν νομιμοποιεί τα αποτελέσματα της Τουρκικής εισβολής-κατοχής, ωστόσο προεξοφλεί τον έλεγχο του νησιού από τη “Δύση”. Παράλληλα ζητά την άμεση συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου από ψευδοκράτος-Λευκωσία, εκμεταλλευόμενη και την τοποθέτηση της Αμερικανικής διπλωματίας, «οι πόροι της Κύπρου πρέπει να μοιράζονται δίκαια μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων», την οποία επανέλαβε ο Πομπέο. Τέλος, σύμφωνα με τον Ερντογάν, η συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στη διάσκεψη για την Αν. Μεσόγειο έχει εξασφαλιστεί (αν επιβεβαιωθεί σημαίνει τον υποβιβασμό της Κυπριακή Δημοκρατίας από κράτος σε κοινότητα στα πρότυπα των 5μερών διασκέψεων Γενεύης-Κραν-Μοντανά). Αυτή η δήλωση, όπως και οι επαφές Τουρκίας-Αιγύπτου σημαίνουν νέα απόπειρα υπονόμευσης της κυριαρχίας της Κύπρου στις θαλάσσιες ζώνες της.<br /><br />Αυτό είναι το πλαίσιο, στο οποίο «στρώθηκε το τραπέζι» του ελληνοτουρκικού διαλόγου, το οποίο περιλαμβάνει την «απομόνωση» της Κύπρου. Στο μενού βρίσκονται ήδη τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού και ίσως ένα μέρος της κυριαρχίας και των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στη θαλάσσια-εναέρια περιοχή μεταξύ Έβρου-Ρόδου. Παράλληλα μπορεί να διευρυνθεί και να περιλάβει και άλλες ή όλες τις Τουρκικές διεκδικήσεις, δεδομένης της ανοχής-αποδοχής τους από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, της θέλησης του Ελληνικού αστικού πολιτικού συστήματος να καταλήξει σε συμβιβασμό με την Τουρκία και της αποτελεσματικότητας της τελευταίας στην άσκηση καταναγκαστικής πολιτικής. </div><div><br /></div><div>Ωστόσο βασικές Τουρκικές αξιώσεις ενδέχεται να απορριφθούν από την Αθήνα. Τότε μία επιθετική αντίδραση της Άγκυρας είναι πολύ πιθανή, δεδομένου ότι και το τελευταίο δίμηνο τη διαπαιδαγώγησε ότι η στρατιωτική της ισχύ δε μπορεί να αγνοηθεί από την Ελλάδα και τη “Δύση”. Σε αυτή την περίπτωση ο κίνδυνος του πολέμου θα επανέλθει και μάλιστα με τα περιθώρια αποκλιμάκωσης ασφαλώς πιο περιορισμένα. Σε κάθε περίπτωση, ο όποιος συμβιβασμός προκύψει στον ελληνοτουρκικό διάλογο θα είναι προσωρινός. Με την πρώτη ευκαιρία η Τουρκία θα επιχειρήσει να τον ανατρέψει, κινούμενη στα πλαίσια της ηγεμονικής της πολιτικής, ιδιαίτερα αν η ισορροπία ισχύος μεταβληθεί και άλλο υπέρ της. Το ίδιο θα πράξει και η Ελλάδα, αν της το επιτρέψει ο συσχετισμός ισχύος, καθοδηγούμενη από τη στρατηγική της αναβάθμισης της θέσης της στην περιοχή. Έτσι ο πόλεμος, για την αποφυγή του οποίου υποτίθεται ότι τίθενται σε αμφισβήτηση τα κυριαρχικά δικαιώματα και η κυριαρχία της χώρας, γίνεται περισσότερο σίγουρος. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/"> πηγή<br /></a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα «ιμάτια» της Ελλάδας στον ελληνοτουρκικό διάλογο… η Κύπρος μόνη της και η ειρήνη αβέβαιη!

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΟΥΒΑΡΔΑΣ PhD© Διεθνολόγος-Πολιτικός Επιστήμονας Ο ελλιμενισμός του Oruc Reis στην Αττάλεια αποδείχτηκε αρκετός για την ένα...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Ελλάδα οχύρωσε τα νησιά του Αιγαίου - Mε ποιο δικαίωμα ξεκινούν συζήτηση αποστρατικοποίησης;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpXwsfoSUuwwkyctOnL-eSyEOb42Ga79VC5J6u2-e-0aPo5z_PRelZyeLAsgWXspsNuN3fA2z5yPOGnPCvHB5I-8jRphSbvXTSsxk-qjDDogXpUV8ToTzpygoHhpjuafBoRmXOsD84Ln4/s1366/mitsoerdo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpXwsfoSUuwwkyctOnL-eSyEOb42Ga79VC5J6u2-e-0aPo5z_PRelZyeLAsgWXspsNuN3fA2z5yPOGnPCvHB5I-8jRphSbvXTSsxk-qjDDogXpUV8ToTzpygoHhpjuafBoRmXOsD84Ln4/w640-h282/mitsoerdo.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Γράφει: <b>Θεόφραστος Ανδρεόπουλος</b><br />Η συζήτηση για την αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, μερική ή ολική, ξεκινά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στις 5 Οκτωβρίου.<br /><br />Kαι αν κρίνουμε ότι από την ημέρα που  αποκαλύπτεικε  ότι η Αθήνα έχει υπογράψει πρακτικό το οποίο αναφέρεται με ακρίβεια σε κατ'άρχήν αποδοχή συζήτησης για μερική αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων στο Βερολίνο με υπογραφή από τον σύμβουλο του Τούρκου προέδρου και εκπρόσωπό του, Ιμπραήμ Καλίν και την επικεφαλής του διπλωματικού γραφείου του Ελληνα πρωθυπουργού, Ελένης Σουρανή, δεν έχει διαψευσθεί το γεγονός από την κυβέρνηση, τότε «κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας».<br /><br />Και δεν διαψεύσθηκε, παρά τον ορυμαγδό των δημοσιευμάτων σε Ελλάδα και Τουρκία που ακολούθησαν την αποκάλυψη του pronews.gr.<br /><br />Κάτι που εμμέσως πλην σαφώς το επιβεβαιώνει. <br /><br />Πώς όμως θα δεχθεί η κυβέρνηση την έστω μερική αποστρατικοποίηση των νησιών, έστω την απομάκρυνση των βαρέων όπλων (πυροβολικό, αρμάτων μάχης κλπ), όταν αυτό θα σήμαινε ότι η Τουρία θέτει σε ομηρεία τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, περιλαμβανομένων και των Δωδεκανήσων;<br /><br />Κατ'αρχήν πώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη δέχεται να καθίσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης για ένα τέτοιο θέμα; <br /><br />Άλλωστε η Τουρκία είναι η μόνη χώρα που επικαλείται και απαιτεί την αποστρατικοποίηση ειδικά των «νήσων του Ανατολικού Αιγαίου».<br /><br /> Ειδικότερα:<br /><br />• το καθεστώς των νήσων Λήμνου και Σαμοθράκης διέπεται από τη Σύμβαση της Λωζάννης για τα Στενά του 1923, η οποία αντικαταστάθηκε με τη Σύμβαση του Montreux του 1936,<br /><br />• το καθεστώς των νήσων Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης του 1923 και<br /><br />• το καθεστώς των Δωδεκανήσων διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947.<br /><br />Λήμνος και Σαμοθράκη<br /><br />Η αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών Λήμνου και Σαμοθράκης- η οποία μαζί με την αποστρατικοποίηση των Δαρδανελλίων, της Θάλασσας του Μαρμαρά και του Βοσπόρου, καθώς επίσης και των τουρκικών νησιών Ίμβρου (Gokceada), Τενέδου (Bozcaada) και Λαγουσών (Tavcan), αρχικώς προεβλέπετο από τη Σύμβαση της Λωζάννης για τα Στενά του 1923, ωστόσο καταργήθηκε από τη Σύμβαση του Montreux του 1936- η οποία, όπως ρητώς μνημονεύεται στο προοίμιό της, αντικατέστησε στο σύνολό της την προαναφερόμενη Σύμβαση της Λωζάννης.<br /><br />Το δικαίωμα της Ελλάδας να εξοπλίσει τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη αναγνωρίσθηκε από την Τουρκία, σύμφωνα και με την επιστολή που απηύθυνε στον έλληνα Πρωθυπουργό στις 6 Μαΐου 1936 ο τότε Τούρκος Πρέσβης στην Αθήνα Roussen Esref, κατόπιν οδηγιών της Κυβέρνησής του.<br /><br />Η τουρκική Κυβέρνηση επανέλαβε αυτή τη θέση, όταν ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Rustu Aras, απευθυνόμενος προς την Τουρκική Εθνοσυνέλευση με την ευκαιρία της κύρωσης της Συμβάσεως του Montreux, αναγνώρισε ανεπιφύλακτα το νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδας να εγκαταστήσει στρατεύματα στη Λήμνο και τη Σαμοθράκη, με τις εξής δηλώσεις του: «Οι διατάξεις που αφορούν τις νήσους Λήμνο και Σαμοθράκη, οι οποίες ανήκουν στη γειτονική μας και φιλική χώρα Ελλάδα και είχαν αποστρατικοποιηθεί κατ' εφαρμογήν της Σύμβασης της Λωζάννης του 1923, επίσης καταργήθηκαν με τη νέα Σύμβαση του Montreux και αυτό μας ευχαριστεί ιδιαίτερα» (Εφημερίδα των πρακτικών της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, τεύχος 12, Ιούλιος 31/1936, σελ. 309). Παρόμοιες διαβεβαιώσεις εδόθησαν σχετικώς, κατά την ίδια περίοδο, εκ μέρους της Τουρκίας προς τις Κυβερνήσεις τρίτων ενδιαφερομένων χωρών.<br /><br />Το καθεστώς των νησιών Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας<br /><br />Όσον αφορά στα προαναφερόμενα νησιά, πουθενά στη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης δεν προβλέπεται ότι αυτά θα τελούν υπό καθεστώς αποστρατικοποιήσεως.<br /><br />Η Ελλάδα ανέλαβε μόνον την υποχρέωση, σύμφωνα με το Aρθρο 13 της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάννης, να μην εγκαταστήσει εκεί ναυτικές βάσεις ή οχυρωματικά έργα. Ειδικότερα, το ανωτέρω άρθρο προβλέπει τα εξής:<br /><br />"Προς εξασφάλισιν της ειρήνης, η Ελληνική Κυβέρνησις υποχρεούται να τηρή εν ταις νήσοις Μυτιλήνη, Χίω, Σάμω και Ικαρία τα ακόλουθα μέτρα:<br /><br />• Αι ειρημέναι νήσοι δεν θα χρησιμοποιηθώσιν εις εγκατάστασιν ναυτικής βάσεως ή εις ανέργερσιν οχυρωματικού τινος έργου.<br /><br />• Θα απαγορευθεί εις την Ελληνικήν στρατιωτικήν αεροπλοίαν να υπερίπταται του εδάφους της ακτής της Ανατολίας. Αντιστοίχως, η Οθωμανική Κυβέρνησις, θα απαγορεύση εις την στρατιωτικήν αεροπλοϊαν αυτής να υπερίπταται των ρηθεισών νήσων.<br /><br />• Αι ελληνικαί στρατιωτικαί δυνάμεις εν ταις ειρημέναις νήσοις θα περιορισθώσι εις τον συνήθη αριθμόν των δια την στρατιωτικήν υπηρεσίαν καλουμένων, οίτινες δύνανται να εκγυμνάζωνται επί τόπου, ως και εις δύναμιν χωροφυλακής και αστυνομίας ανάλογον προς την εφ΄ ολοκλήρου του ελληνικού εδάφους υπάρχουσαν τοιαύτην".<br /><br />Ενώ η Ελλάδα έχει μέχρι σήμερα εφαρμόσει με συνέπεια τις παραπάνω διατάξεις, η Τουρκία, παρά το γεγονός ότι υποχρεούται σύμφωνα με το ίδιο άρθρο να μην επιτρέπει στα στρατιωτικά της α/φη να υπερίπτανται του εναερίου χώρου των εν λόγω ελληνικών νησιών, έχει επανειλημμένως παραβιάσει και συνεχίζει να παραβιάζει τις σχετικές νομικές της υποχρεώσεις.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, το ίδιο άρθρο επιτρέπει στην Ελλάδα να διατηρεί συνήθη αριθμό καλουμένων για τη στρατιωτική θητεία στρατιωτών, οι οποίοι δύνανται να εκπαιδεύονται επί τόπου, καθώς επίσης και δυνάμεων Χωροφυλακής και Αστυνομίας.<br /><br />Το καθεστώς των Νήσων του Ν.Α. Αιγαίου (Δωδεκάνησα)<br /><br />Τα Δωδεκάνησα παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα "κατά πλήρη κυριαρχία" από τη Σύμβαση Ειρήνης των Παρισίων, μεταξύ Ιταλίας και Συμμάχων, τον Απρίλιο του 1947. Περαιτέρω, οι διατάξεις της εν λόγω Συνθήκης προβλέπουν την αποστρατικοποίηση των νήσων αυτών: "Αι ανωτέρω νήσοι θα αποστρατιωτικοποιηθώσι και θα παραμείνωσιν αποστρατιωτικοποιημέναι". Στα Δωδεκάνησα υφίστανται ορισμένες δυνάμεις εθνοφυλακής, οι οποίες έχουν δηλωθεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τις διατάξεις της συμφωνίας CFE.<br /><br />Όσον αφορά τους τουρκικούς ισχυρισμούς για αποστρατικοποίηση των Δωδεκανήσων, σημειώνεται ότι:<br /><br />• Η Τουρκία δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος σε αυτήν τη Συνθήκη του 1947, η οποία, επομένως, αποτελεί "res inter alios acta" γι' αυτήν, δηλαδή ζήτημα που αφορά άλλα κράτη. Σύμφωνα δε με το άρθρο 34 της Συνθήκης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, «μια συνθήκη δεν δημιουργεί υποχρεώσεις ή δικαιώματα για τρίτες χώρες» εκτός των συμβαλλομένων.<br /><br />• Η πρόβλεψη περί αποστρατικοποίησης των Δωδεκανήσων έγινε μετά από αποφασιστική παρέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης και απηχεί τις πολιτικές σκοπιμότητες της Μόσχας εκείνη τη χρονική περίοδο.<br /><br />Θα πρέπει ωστόσο να επισημανθεί ότι τα καθεστώτα αποστρατικοποίησης έχασαν το λόγο ύπαρξής τους με τη δημιουργία των συνασπισμών του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ως ασύμβατα με τη συμμετοχή χωρών σε στρατιωτικούς συνασπισμούς.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό, το καθεστώς της αποστρατικοποίησης έπαψε να εφαρμόζεται για τα ιταλικά νησιά Panteleria, Lampedusa, Lampione και Linosa, καθώς και για τη Δ. Γερμανία από τη μια πλευρά, και τη Βουλγαρία, Ρουμανία, Αν. Γερμανία, Ουγγαρία και Φιλανδία από την άλλη πλευρά.<br /><br />Πέραν των ανωτέρω, η Ελλάδα, όπως και κάθε άλλο κυρίαρχο κράτος στον κόσμο, δεν μπορεί να παραιτηθεί από το φυσικό και νόμιμο δικαίωμά της για άμυνα σε περίπτωση απειλής στρεφομένης κατά των νησιών της ή οποιουδήποτε άλλου μέρους της επικράτειάς της.<br /><br />Πόσο μάλλον, τη στιγμή που η Τουρκία, παραβιάζοντας κατάφωρα τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, την απειλεί με πόλεμο σε περίπτωση που ασκήσει ένα νόμιμο και κυριαρχικό δικαίωμα που της παρέχει το διεθνές δίκαιο.<br /><br />Πέραν της απειλής πολέμου, η Τουρκία:<br /><br />• Εισέβαλε στην Κύπρο το 1974, κατά παράβαση των διατάξεων της Συνθήκης Εγγυήσεως για την Κύπρο, στην οποία η Ελλάδα αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος, και, παρά τις πολυάριθμες αντίθετες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, συνεχίζει να διατηρεί μια σημαντική στρατιωτική δύναμη στα κατεχόμενα εδάφη.<br /><br />• Παραβιάζει συστηματικώς τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο και υπερίπταται με στρατιωτικά αεροσκάφη, συχνά οπλισμένα, ελληνικών νησιών του Αιγαίου και μάλιστα κατοικημένων, γεγονός που έχει ιδιαίτερη σημασία όσον αφορά ζητήματα ασφάλειας.<br /><br />• Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, διατηρεί σημαντικές στρατιωτικές μονάδες με εναέρια μέσα και αποβατικά σκάφη σε περιοχές της ακτής της Μικράς Ασίας, που ευρίσκονται έναντι των ελληνικών νησιών, γεγονός που συνιστά σοβαρή απειλή κατά της Ελλάδας.<br /><br />Η προαναφερόμενη κατάσταση πραγμάτων, συνδυαζόμενη με την απειλή πολέμου (casus belli) και τη γενικότερη αναθεωρητική τάση της Τουρκίας ως προς το εδαφικό και νομικό καθεστώς των ελληνικών νησιών που ορίζεται από διεθνείς συνθήκες και το διεθνές δίκαιο γενικότερα, υποχρεώνει και νομιμοποιεί την Ελλάδα να προβεί στην αναγκαία αμυντική προπαρασκευή που θα της επιτρέψει να ασκήσει, εάν παραστεί ανάγκη, το δικαίωμα της νόμιμης άμυνας, το οποίο προβλέπεται από το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και να προστατεύσει τα ελληνικά νησιά.<div><br /></div><div><a href="https://www.pronews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Γιατί η Ελλάδα οχύρωσε τα νησιά του Αιγαίου - Mε ποιο δικαίωμα ξεκινούν συζήτηση αποστρατικοποίησης;

Γράφει: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος Η συζήτηση για την αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, μερική ή ολική, ξεκινά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα 116 ρωσικά ρουκετοβόλα RM-70 είναι το «καρφί» στο μάτι της Άγκυρας στα νησιά - Πρώτιστα αυτά θέλει να απομακρυνθούν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLbeez0FRJ0MduaU3EiLliMEEl2F8-ljWc_vaCtOuCROzjpNzECeI3lP3M05VwjIXR5rZy6ciczjOtKnykoAeIAfvjdMUypW7o3euMgT4Y-u6rIz2uTm9KLg2qmnX_0qAb2XBAZzBGb-Q/s1366/rm70_nisia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLbeez0FRJ0MduaU3EiLliMEEl2F8-ljWc_vaCtOuCROzjpNzECeI3lP3M05VwjIXR5rZy6ciczjOtKnykoAeIAfvjdMUypW7o3euMgT4Y-u6rIz2uTm9KLg2qmnX_0qAb2XBAZzBGb-Q/w640-h282/rm70_nisia.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Γράφει: <b>Γεράσιμος Χουντάλας</b><br />«Κλείδωσε» η συνάντηση μέσα στον Οκτώβριο του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν με τον Κυριάκο Μητσοτάκη καθώς και των διαπραγματεύσεων, για την ελληνική υφαλοκρηπίδα, την αποστρατικοποίηση των νησιών και την μειονότητα στην Θράκη.<br /><br />Την ερχόμενη εβδομάδα οι φερόμενοι ως έχοντες υπογράψει το πρακτικό (και...) της έναρξης συζήτησης για την αποστρατικοποίηση των νησιών, εκπρόσωπος της τουρκικής προεδρίας Ιμπραχίμ Καλίν με σύμβουλος του Έλληνα Πρωθυπουργού Ελένη Σουρανή, θα καθορίσουν την ημερομηνία συνάντησης.<br /><br />Οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως θα υπάρξουν τρεις ξεχωριστές διαδικασίες διαπραγματεύσεων: Η πρώτη ξεκίνησε την περασμένη Παρασκευή με τους Καλίν, Σουρανή και τον σύμβουλο της Γερμανίδας Καγκελάριου Ζαν Χέκλερ.<br /><br />Πάντως μετά τη συνομιλία που είχε με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν ο Τούρκος Πρόεδρος είχε ολονύχτιες επαφές με τους επιτελείς του κόμματός του και του προεδρικού του γραφείου, προετοιμάζοντας τον φάκελο με βασικό αίτημα την αποστρατικοποίηση των νησιών.<br /><br />Η Αγκυρα απαιτεί την απομάκρυνση των βαρέων όπλων (πυροβολικό και άρματα μάχης) και ειδικότερα των ρουκετοβόλων RM-70 για τα οποία θέλει να απομακρυνθούν από τα νησιά οπωσδήποτε.<br /><br />Πρόκειται για 116 ρουκετοβόλα των 122 χλστ. με ακτίνα δράσης περί τα 22 χλμ. τα οποία μπορούν να κονιορτοποιήσουν οποιαδήποτε αποβατική δύναμη, αλλά και να πλήξουν και συγκεντρώσεις στρατευμάτων στην μικρασιατική ακτή.<br /><br />Τα ρουκετοβόλα RM-70 (στην φωτό εκτελούν βολές υποστήριξης σε ελληνικό νησί του Α.Αιγαίου) αυτά είχαν παραληφθεί από τα αποθέματα του ανατολικογερμανικού Στρατού το 1993 , είναι ρωσικής σχεδίασης (τα γνωστά BM-21, αλλά σε άλλη πλατφόρμα) και κατασκευάστηκαν στην τότε Τσεχοσλοβακία.<br /><br />Μάλιστα υπάρχει σε εξέλιξή τους και πρόγραμμα εκσυγχρονισμού μέρους αυτών: Το συνολικό κονδύλι που προβλέπεται για τον εκσυγχρονισμό των 48 συστημάτων ανέρχεται σε 28,8 εκατ. ευρώ και θα αφορά την αναβάθμιση των ρουκετών (σύστημα προώθησης με αύξηση της ακτίνας δράσης μέχρι και 40 χλμ. ανάλογα με τον πρόγραμμα που θα επιλεγεί και της κεφαλής).<br /><br />Επίσης θέλουν την δέσμευση της ελληνικής πλευράς ότι δεν θα μεταφερθούν συστήματα ATACMS στα νησιά.<br /><br />Η ανάπτυξη πολλαπλών εκτοξευτών MLRS του ΕΣ τα οποία μπορούν να φέρουν τακτικά βλήματα ATACMS MGM-104A αποτελούν ένα ανάλογο όπλο στρατηγικής αποτροπής: Με στόχους ναυστάθμους, αεροδρόμια και στρατηγικά κέντρα στην μικρασιατική ακτή, η μεταφορά ενός αριθμού βλημάτων θα καταδείξει ότι η τουρκική βαλλιστική απειλή δεν μένει αναπάντητη.<br /><br />Το σύστημα πολλαπλών εκτοξευτών MLRS μπορεί να φέρει δύο τακτικά βλήματα ATACMS MGM-104A. <br /><br />Η ανάπτυξη των συστημάτων MLRS φορτωμένα με βλήματα ATACMS MGM-104A σε στρατηγικές θέσεις νησιών του Αν. Αιγαίου σε περίπτωση που η Ελλάδα δεχτεί κλιμάκωση απειλής ή ακόμη και επίθεση από την Τουρκία, αποτελεί μία από τις πιο αποτελεσματικές επιλογές ταχείας και αξιόπιστης αποτροπής.<br /><br />Μια τέτοια δέσμευση από ελληνικής πλευράς θα οδηγήσει σε παραίτηση από ένα όπλο βασικής στρατηγικής αποτροπής. <br /><br />Ο Ρ.Τ.Ερντογάν κατά την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματός του κατηγόρησε την Ελλάδα ότι «Χρησιμοποιώντας τα ελληνικά νησιά προσπαθεί να την μετατρέψει σε ελληνική λίμνη. Τέτοιο πράγμα δεν πρόκειται να γίνει. Θα προστατεύσουμε τα δικαιώματά μας», ανέφερε.<br /><br /><a href="https://www.pronews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τα 116 ρωσικά ρουκετοβόλα RM-70 είναι το «καρφί» στο μάτι της Άγκυρας στα νησιά - Πρώτιστα αυτά θέλει να απομακρυνθούν

Γράφει: Γεράσιμος Χουντάλας «Κλείδωσε» η συνάντηση μέσα στον Οκτώβριο του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν με τον Κυριάκο Μητσοτάκη καθώς και...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αποστρατιωτικοποίηση είναι ήδη στο τραπέζι – Ποιοι την συζητούν στην Αθήνα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxNG7XDq3ymjEkc787flHO8fiVtWn_vOt2CCL-R-SkBNReoxzJ2Plo-DIaFnGBp_PqCwJVzWKLdjorMPQq6D6Ra4RyFPObZNAV0ncdO1tp3F9L4_Eg0r7smWiRQ7-9Rn37HLCM57aBFpg/s758/armaragogo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="401" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxNG7XDq3ymjEkc787flHO8fiVtWn_vOt2CCL-R-SkBNReoxzJ2Plo-DIaFnGBp_PqCwJVzWKLdjorMPQq6D6Ra4RyFPObZNAV0ncdO1tp3F9L4_Eg0r7smWiRQ7-9Rn37HLCM57aBFpg/w640-h338/armaragogo.jpg" width="640" /></a></div><br /><div><b>Γρίβας Κώστας</b></div>Κάθε φορά που γράφω ένα άρθρο γνωρίζω εκ των προτέρων, σε γενικές γραμμές, ποιους θα ενοχλήσει. Όμως, οι αντιδράσεις για το άρθρο μου περί αφοπλισμού των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου, υπήρξαν μια έκπληξη για μένα. Σε εκείνο το κείμενο ανέφερα τις πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν –χωρίς να διαψευστούν– ότι ασκούνται έντονες αμερικανικές πιέσεις για "μερική αποστρατιωτικοποίηση" των ελληνικών νησιών.<br /><br />Υποστήριξα, επίσης, πως η αποδοχή από πλευράς της Ελλάδας παρόμοιας πρότασης θα ήταν πάνω από καταστρεπτική και σαφώς προδοτική ενέργεια. Εισέπραξα, λοιπόν, μια σειρά από χλευαστικά και υβριστικά σχόλια στα social media από ανθρώπους που, από ό,τι κατάλαβα, μιας και λίγοι έμπαιναν στον κόπο να συνοδεύσουν τις ύβρεις και τους χλευασμούς τους με κάποια θέση, πιστεύουν ακράδαντα πως «αυτά τα πράγματα δεν γίνονται» και κακώς «προκαλώ ανησυχία» με υποθετικά σενάρια.<br /><br />Ε λοιπόν, οι εκλεκτοί αυτοί συμπολίτες μας θα πρέπει να κατέβουν από το ροζ συννεφάκι τους και να κατανοήσουν ότι αυτά τα πράγματα απλώς μπορεί να γίνουν, αν ήδη δεν συμβαίνουν. Ο αφοπλισμός των ελληνικών νησιών είναι ένας άμεσος και υπαρκτός κίνδυνος και όχι κάποιο μακρινό υποθετικό σενάριο, κάτι σαν την πτώση αστεροειδούς στον πλανήτη, όπως φαίνεται να πιστεύουν.<br /><br />Καταρχάς, να ξεκινήσουμε από το ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Γερμανία ασκούν εδώ και καιρό εντεινόμενες πιέσεις για "μερική αποστρατιωτικοποίηση" των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Αυτή είναι μια πραγματικότητα και όχι υπόθεση. Επίσης, η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών είναι κομβικό κομμάτι του πακέτου των "διαφορών" που οι Τούρκοι θέλουν να θέσουν σε "διάλογο" με την Ελλάδα. Έτσι, τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Γερμανία, στο πλαίσιο μιας λογικής (υποτιθέμενων) "ίσων αποστάσεων" μεταξύ των δύο μερών, πιέζουν προς αυτήν την κατεύθυνση.<br />Η μερική αποστρατιωτικοποίηση έχει υποστηρικτές<br /><br />Το κρίσιμο όμως ερώτημα είναι αν αυτές οι απόψεις βρίσκουν ευήκοα ώτα και εν Ελλάδι. Και το πρόβλημα είναι ότι βρίσκουν. Στη συνέχεια, λοιπόν, θα προσπαθήσουμε να χαρτογραφήσουμε σε γενικές γραμμές την ανθρωπογεωγραφία αυτών που είναι θετικοί στην αποστρατιωτικοποίηση, ιδιαίτερα δε αν αυτή είναι "μερική" και δεν περιλαμβάνει παρά την απομάκρυνση των "επιθετικών" όπλων και μόνον.<br /><br />Αφήνοντας κατά μέρος όσους συνειδητά προωθούν ξένα συμφέροντα για διάφορους λόγους, στην κορυφή της λίστας έχουμε αυτούς που σπεύδουν κάθε φορά να υπερασπίσουν τις "αλήθειες της Τουρκίας", να οικτίρουν όσους δεν καταλαβαίνουν ότι «η Τουρκία αισθάνεται ανασφάλεια» αφού «είναι περικυκλωμένη» από τα ελληνικά νησιά, ότι «ασφυκτιά» και όλα τα συναφή. Τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν πολλοί και έχουν προνομιακές θέσεις στον πανεπιστημιακό χώρο και τα ΜΜΕ, με διαχρονικές προσβάσεις στο σύστημα εξουσίας, ενώ ευάριθμοι εκπρόσωποί τους είναι διεσπαρμένοι σε όλα σχεδόν τα κόμματα.<br /><br />Δεύτεροι στη λίστα είναι όσοι έχουν υποκύψει στη φαταλιστική μοιρολατρία. Δηλαδή, στη μηδενιστική αντίληψη ότι «η Ελλάδα είναι μια κατακτημένη χώρα» και συνακόλουθα δεν μπορεί παρά να υπακούει στις απαιτήσεις των ισχυρών, γιατί αν δεν το κάνει «θα πάθει χειρότερα». Η άποψη αυτή ενίοτε συνδυάζεται και με μια εξίσου δουλοπρεπή και μεταφυσική άποψη περί "ανταμοιβής" που θα πάρουμε από τους ξένους επικυρίαρχους αν κάνουμε αυτά που μας λένε.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτής της λογικής είναι πρόθυμοι να συζητήσουν και την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών αν πάρουμε "εγγυήσεις" από το εξωτερικό. Αυτές οι απόψεις έχουν μεγάλη διείσδυση και σε σημαντικό μέρος της κοινής γνώμης και ενίοτε ενδύονται με έναν μανδύα "καταγγελτικού εθνικισμού", όπου όμως στο δια ταύτα καταλήγουν στο ότι η υποταγή στα κελεύσματα του διεθνούς παράγοντα είναι αναπόφευκτη γιατί «η Ελλάδα έχει τελειώσει».<br /><br />"Επιθετικά" και "αμυντικά" όπλα<br /><br />Οι δύο αυτές αντιλήψεις θα παρέμεναν περιθωριακές αν δεν υπήρχε στη χώρα μας μια εξαιρετικά διαδεδομένη και λανθασμένη αντίληψη για το τι σημαίνει αποστρατιωτικοποίηση. Να ξεκινήσουμε από το ότι εδώ και χρόνια έχει επιβληθεί η αντίληψη πως η Ελλάδα έχει "αμυντικό δόγμα" και συνακόλουθα κάθε "επιθετική" στρατιωτική ικανότητα κρίνεται ως απαράδεκτη. Έτσι, δημιουργείται μια αντιληπτική βάση, πάνω στην οποία στηρίζονται απόψεις περί "μερικής αποστρατιωτικοποίησης", όπου αυτή νοείται ως απομάκρυνση των "επιθετικών" όπλων από τα νησιά.<br /><br />Όμως, όπως ανέφερα στο προηγούμενο άρθρο μου στο SLpress.gr, αυτός ο διαχωρισμός είναι αυθαίρετος και παράλογος. Δεν υπάρχουν "αμυντικές" και "επιθετικές", παρά μόνον μαχητικές ικανότητες. Ακόμη περισσότερο, για να μπορούμε να υπερασπίσουμε τα νησιά του Αιγαίου χρειαζόμαστε ικανότητες κρούσης σε μεγάλα βεληνεκή, έτσι ώστε αυτά να λειτουργούν ως ολότητα και όχι ως ξεκομμένοι θύλακες, τους οποίους ο εχθρός θα μπορεί να απομονώσει και να εξοντώσει. Δηλαδή, χρειαζόμαστε "επιθετικές" ικανότητες.<br /><br />Ούτε φυσικά έχει νόημα η πρόταση αφοπλισμού των νησιών εν παραλλήλω με την απομάκρυνση της τουρκικής Στρατιάς του Αιγαίου από τις ακτές. Και αυτό γιατί είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα η μετακίνηση μιας στρατιωτικής δύναμης μερικές δεκάδες ή και εκατοντάδες χλμ από τις ακτές, όπου μπορεί να επιστρέψει σε μερικές ώρες, από την εκκένωση νησιών, όπου η επιστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων είναι πολύ πιο δύσκολη και χρονοβόρα.<br /><br />Επιπροσθέτως από συμβολική, σημειολογική αλλά και νομική άποψη, η απόσυρση στρατιωτικών δυνάμεων από ένα νησί συνεπάγεται μια έμμεση παραδοχή ότι το νησί αυτό "γκριζάρεται" ως προς του ποιος έχει την εθνική κυριαρχία, κάτι που ουδόλως συμβαίνει με μια μετακίνηση στρατιωτικών δυνάμεων στην ηπειρωτική χώρα.<br /><br />Άρα, οι σκέψεις για "αποστρατιωτικοποίηση", δηλαδή για αφοπλισμό, των ελληνικών νησιών είναι μια συζητήσιμη και όχι μια αδιανόητη κατάσταση για ένα κομμάτι του ελληνικού συστήματος εξουσίας. Στην πραγματικότητα δεν είναι καν κάτι καινούργιο. Είναι μια αυτοκαταστροφική επιλογή που εμφανίζεται κατά καιρούς σαν "εξομαλυντικός παράγοντας" των ελληνοτουρκικών σχέσεων.<br />Λανθασμένη ανάγνωση <br /><br />Η κατάσταση καθίσταται ακόμη πιο δύσκολη από τη διαχρονικά λανθασμένη ανάγνωση της τουρκικής απειλής που κάνει το ελληνικό σύστημα εξουσίας. Έτσι, διαρκώς αναζητούμε μια "τελική λύση" για την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, επενδύοντας σε πρόσωπα (ο Ερντογάν αποτέλεσε μεγάλη ελπίδα του ελληνικού κατεστημένου, στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, στην αποφασιστική παρέμβαση κάποιου ξένου παράγοντα και σε παρόμοιες νεφέλες.<br /><br />Ακόμη και σήμερα, που η Τουρκία έχει ξεδιπλώσει πλήρως τις επεκτατικές της βλέψεις, που έχει εξαπολύσει έναν ολοκληρωτικό υβριδικό πόλεμο και μας ωθεί μέρα τη μέρα προς μια στρατιωτική αναμέτρηση στον τόπο, τον χρόνο και με τον τρόπο που αυτή θα επιλέξει, στο ελληνικό σύστημα εξουσίας συνεχίζουν να είναι εξαιρετικά δημοφιλείς απόψεις του τύπου «θα πρέπει να ζήσουμε με τους Τούρκους», άρα οφείλουμε να βρούμε τρόπους να τους κατευνάσουμε. Και ένας εξ αυτών είναι η "μερική αποστρατιωτικοποίηση" των νησιών.<br /><br />Εν κατακλείδι, λοιπόν, ο αφοπλισμός των νησιών είναι κάτι, για το οποίο και μας πιέζουν οι δυτικοί σύμμαχοι και οι Τούρκοι το έχουν βάλει σε κεντρική θέση στο πακέτο του "διαλόγου" που θέλουν μαζί μας. Αλλά και ένα σεβαστό κομμάτι του μηχανισμού εξουσίας στην Ελλάδα είναι έτοιμο να το συζητήσει, αγνοώντας (ή αδιαφορώντας;) για τους κίνδυνους που αυτή η επιλογή συνεπάγεται.<br /><br />Συνακόλουθα, το προηγούμενο άρθρο του υπογράφοντος δεν αναφερόταν σε υποθετικές καταστάσεις αλλά σε ένα ενδεχόμενο που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και τώρα. Άρα, σε έναν άμεσο και ξεκάθαρο εθνικό κίνδυνο. Όσοι λοιπόν επιμένουν να έχουν το κεφάλι τους στην άμμο, αν μην τι άλλο, καλό θα είναι να γνωρίζουν ότι το έχουν εκεί.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η αποστρατιωτικοποίηση είναι ήδη στο τραπέζι – Ποιοι την συζητούν στην Αθήνα

Γρίβας Κώστας Κάθε φορά που γράφω ένα άρθρο γνωρίζω εκ των προτέρων, σε γενικές γραμμές, ποιους θα ενοχλήσει. Όμως, οι αντιδράσεις για το άρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παγίδα η διεθνής μεσολάβηση – Στο τραπέζι η αποστρατικοποίηση νησιών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX3Q0zF-6jXm0Dc5KfDj8-P6D-H4t5wzfQt76v7aYQn4S56VrKpNq0zd44etDynr5lzY5ki_YjomRxOMK15uG6QI_b_-bFDioO27XFGD_ARNSBG-SuC41uE8oin7S7Diz-IqZpFDsAj6c/s758/pompeo-erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="402" data-original-width="758" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX3Q0zF-6jXm0Dc5KfDj8-P6D-H4t5wzfQt76v7aYQn4S56VrKpNq0zd44etDynr5lzY5ki_YjomRxOMK15uG6QI_b_-bFDioO27XFGD_ARNSBG-SuC41uE8oin7S7Diz-IqZpFDsAj6c/w640-h340/pompeo-erdogan.jpg" width="640" /></a></div><br /><div><b>Καπούτσης Χρήστος</b></div>Οι πιθανότητες να επιβάλει κυρώσεις, οποιασδήποτε μορφής, η ΕΕ στην Τουρκία, λόγω της παραβατικής συμπεριφοράς της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, ήταν και είναι μηδενικές, όπως έχω κατά κόρον επισημάνει στα κείμενά μου. Δεν συγκινείται η ΕΕ, παρότι διαπιστώνει, ότι η Τουρκία απειλεί κυριαρχικά και άλλα δικαιώματα δυο κρατών μελών της ΕΕ, της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /><br />Η Ελλάδα "σύρεται" σε εφ' όλης της ύλης διάλογο-διαπραγμάτευση με την Τουρκία. Οι διαμεσολαβητές, η καγκελάριος Μέρκελ και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, δεν "αστειεύονται". Στον αντίποδα, προστάζουν «βρείτε τα με την Τουρκία, να τελειώνουμε»! Στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, τις τελευταίες μέρες, παρατηρείται μια περιορισμένη δραστηριότητα σε στρατιωτικό επίπεδο, με σημαντική μείωση των πολεμικών πλοίων, που είχαν αναπτυχθεί στην περιοχή.<br /><br />Παράλληλα όμως, είναι έντονη η δραστηριότητα σε διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο. Σε Αθήνα, Άγκυρα, Λευκωσία, Βρυξέλλες, Παρίσι, Βερολίνο, Μόσχα, είναι διαρκείς οι τηλεδιασκέψεις και οι τηλεφωνικές επικοινωνίες αρχηγών καρτών, προέδρων, πρωθυπουργών, της καγκελαρίου και του Ερντογάν.<br /><br />Στα κυβερνητικά κτήρια, συνωθούνται διαμεσολαβητές, εμπειρογνώμονες, διπλωμάτες, στρατιωτικοί, που αναλύουν, προτείνουν, διαπραγματεύονται και ασκούν διπλωματικές και πολιτικό-οικονομικές πιέσεις, που (όπως υποστηρίζουν) έχουν ως στόχο Ελλάδα και Τουρκία να αποφύγουν την στρατιωτική σύρραξη και μέσω του διαλόγου, να διευθετήσουν τις διμερείς διαφορές τους.<br />Στρατηγικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο<br /><br />Βέβαια, το ενδιαφέρον των εμπλεκόμενων διεθνών παραγόντων, δεν είναι και τόσο αθώο! Στην περιοχή της Ανατολικής μεσόγειου διακυβεύονται στρατηγικά συμφέροντα (γεωπολιτικά και γεωοικονομικά) ισχυρών κρατών, των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας. Ασφαλώς και η εξέλιξη της ελληνοτουρκικής κρίσης, θα επηρεάσει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τα συμφέροντα τους.<br /><br />Και βέβαια, όταν λέμε εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν είναι μόνο η ελληνοτούρκικη κρίση. Η τουρκική επιθετικότητα είναι ασφαλώς, η βασική συνιστώσα της κρίσης, αλλά εμπλέκονται δυναμικά και άλλα ισχυρά κράτη. Η Αίγυπτος, προχωρά στην υποστήριξη των Κούρδων στην βόρειο Συρία, που καταδιώκονται από τον Ερντογάν.<br /><br />Επίσης, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία, σπεύδουν να συσφίξουν τις σχέσεις τους με τους Κούρδους της Συρίας. Στον αραβικό κόσμο διαμορφώνεται μία ομόφωνη σχεδόν άποψη, με εξαίρεση το Κατάρ που έχει αναβαθμίσει σημαντικά τις σχέσεις του με την Τουρκία, για την στρατηγική ανάσχεσης των επιθετικών σχεδίων της Άγκυρας στη Μέση Ανατολή, ιδιαίτερα στις αραβικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Συρίας.<br /><br />Οι πρόσφατες κινήσεις του Ερντογάν στη Λιβύη, σε συνδυασμό με την παράνομη και επιθετική τουρκική συμπεριφορά στην κυπριακή ΑΟΖ και στην εν δυνάμει ελληνική ΑΟΖ, προκαλούν, στον αντίποδα αυτής της πολιτικής, την προσέγγιση της Αιγύπτου και της Σαουδικής Αραβίας με την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία. Αυτή η ντε φάκτο συμμαχία, συνιστά, μια παραμετρική εξέλιξη στον συσχετισμών δυνάμεων στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή μας, που ασφαλώς, έχει και τη δική της, αυτοτελή δυναμική.<br /><br />Δηλαδή, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Εμιράτα, Ελλάδα, Κύπρος, αντιδρούν, συμμαχούν (ατύπως) και δρουν ανασχετικά στα αναθεωρητικά σχέδια της Τουρκίας. Από την άλλη πλευρά όμως τις δραστηριότητες της Τουρκίας δεν καταδικάζουν, αλλά ανέχονται (αν δεν ενθαρρύνουν κιόλας) για μια σειρά από λόγους γεωστρατηγικού και ενεργειακού-οικονομικού ενδιαφέροντος, ισχυρές χώρες, όπως οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Ρωσία.<div><br />Πρόταση για αποστρατικοποίηση νησιών<br /><br />Στην κατεύθυνση της εκτόνωσης της ελληνοτουρκικής κρίσης προωθούνται από τους διεθνείς διαμεσολαβητές διάφορες προτάσεις, προς συζήτηση, από τις εμπλεκόμενες πλευρές. Σύμφωνα με πληροφορίες, που διαρρέουν από τα διπλωματικά γραφεία σε Ουάσιγκτον, Βερολίνο και Βρυξέλλες (έδρα του ΝΑΤΟ) είναι ότι προωθείται και η πρόταση (μία από τις πολλές), της μερικής αποστρατικοποίησης κάποιων ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.<br /><br />Ταυτόχρονα προτείνεται η μεταφορά στρατιωτικών μονάδων (αποβατικά τάγματα) του τουρκικού στρατού, από τα μικρασιατικά παράλια, προς τη τούρκικη ενδοχώρα. Θα είναι, λένε οι διαμεσολαβητές, μια κίνηση αμοιβαιότητας, που θα απομακρύνει την<br />πιθανότητα της ελληνοτουρκικής στρατιωτικής σύρραξης. Όμως, η πρόταση κρύβει ολισθηρές παγίδες και θα πρέπει οι Έλληνες διπλωμάτες και στρατιωτικοί, να την μελετήσουν πολύ προσεχτικά. Προσωπικά, θα την απέρριπτα ασυζητητί!<br /><br />Τι γίνεται όμως με τις εν εξελίξει συνομιλίες των στρατιωτικών επιτροπών Ελλάδος και Τουρκίας στο ΝΑΤΟ; Τι συζητάνε; Πως εξελίσσεται ο διάλογος των στρατιωτικών, που γίνεται υπό την εποπτεία του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ; Από το ΓΕΕΘΑ, δεν υπάρχει επίσημη πληροφόρηση για το τι ακριβώς συζητούν οι στρατιωτικοί στο ΝΑΤΟ. Από την πλευρά της Τουρκίας, υπάρχει μια δήλωση του Υπουργού Άμυνας Χουλουσί Ακαρ ότι συνεχίζεται ο διάλογος στο ΝΑΤΟ, για «τεχνικά ζητήματα»<br />Συνομιλίες για «τεχνικά ζητήματα»<br /><br />Το ερώτημα είναι, ποια είναι αυτά τα τεχνικά ζητήματα και αν αγγίζουν τον πυρήνα των ελληνοτουρκικών διαφορών, ή ακριβέστερα των διεκδικήσεων της Τουρκίας σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Η εκτίμηση είναι, ότι οι διαπραγματεύσεις είναι δύσκολες και πως οι απόψεις των δυο πλευρών, είναι στα βασικά σημεία αποκλίνουσες. Ο διάλογος, που γίνεται υπό πίεση, συνεχίζεται. Όμως για να επιτευχθεί συμφωνία θα πρέπει, είτε η Ελλάδα, είτε ή Τουρκία, να υποχωρήσει από πάγιες εθνικές θέσεις ή εκπεφρασμένος διεκδικήσεις.<br /><br />Παρεμπιπτόντως να προσθέσουμε ότι μόνο στο πρώτο εννιάμηνο του 2020 έχουμε 364 υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά νησιά, 3964 παραβιάσεις του εθνικού μας εναερίου χωρου, 352 εμπλοκές ή εικονικές αερομαχίες και 1483 παραβιάσεις των ελληνικών χωρικών υδάτων, από τουρκικά πλοία πολεμικά και ερευνητικά!<br /><br />Από την άλλη διανοούμενοι, πανεπιστημιακοί με επιστημονικό κύρος, όπως ο Μουζέλης, ο Ροζάκης, ο Ηρακλείδης, ο Βαλντέν, ο Ιωακειμίδης, ο Τσούκαλης, το ΕΛΙΑΜΕΠ, ο Λιάκος, οι θεωρητικοί του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, ο Δήμου, ο πρώην αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος Σταύρος Θεοδωράκης, οι ινστρούχτορες κομματικών γκρουπούσκουλων, οι κοσμοπολίτες με κρατικές αποδοχές, δημοσιογράφοι του "εκσυγχρονισμού" με ικανότητα προσαρμογής σε κάθε εργασιακή κατάσταση, ο Βαρουφάκης και πολλοί άλλοι δημοσιολογούντες, που κείμενα τους και οι απόψεις τους φιλοξενούνται στο σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ, έχουν την ίδια άποψη με τους Τσαβούσογλου και Ακάρ.</div><div><br />Τα δικά μας "ΝΑΙ"<br /><br />Όλοι αυτοί έχουν την άποψη ότι δεν έχουμε μόνο μια διαφορά με τους Τούρκους, την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ, αλλά και άλλες, όπως και τη μερική αποστρατιωτικοποίηση ελληνικών νησιών του Αιγαίου (προσοχή δεν λένε αφοπλισμό) και άλλα θέματα συνοριακών διαφορών. Θεωρούν την διαχρονική άποψη όλων των ελληνικών κυβερνήσεων από το 1974, περί μίας και μοναδικής διαφοράς με την Τουρκία την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, ως «μαξιμαλιστική».<br /><br />Μάλιστα, ζητούν από τον πρωθυπουργό, να μην είναι τόσο "στενοκέφαλος" στο διάλογο με την Τουρκία. Χωρίς περιστροφές τάσσονται, και κατά της ενίσχυσης των ενόπλων δυνάμεων! Τα εξοπλιστικά προγράμματα τα θεωρούν μία "σπατάλη" προς όφελος των μεσαζόντων. Θεωρούν πως αν επιτύχει ο διάλογος και μία συμφωνία μη πολέμου, δια του κατευνασμού της Τουρκίας, τότε τα οπλικά συστήματα είναι πλέον άχρηστα.<br /><br />Επίσης, θεωρούν πως η ανακοίνωση του πρωθυπουργού για άμεση ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων, είναι προκλητική, ότι ρίχνει λάδι στη φωτιά και κυρίως εκνευρίζει, την νευρική Τουρκία του Ερντογάν! Άλλωστε, τα χρήματα για τους εξοπλισμούς, υποστηρίζουν οι ανωτέρω Έλληνες διανοούμενοι, θα μπορούσαν να "πιάσουν τόπο" για την ενίσχυση της Υγείας στην αντιμετώπιση του κορονοϊού.<br /><br />Καταλήγουν στην ανάλυση τους, ως εξής: Η άλλη επιλογή είναι ένας πόλεμος με την Τουρκία, «τον θέλουμε»; Και το πλέον εντυπωσιακό είναι ότι οι απόψεις τους έχουν απήχηση, ακόμη και στους πρώην "Μακεδονομάχους" της Νέας Δημοκρατίας, όπως ο Μάκης Βορίδης. Ο οποίος, μετά την θεαματική κωλοτούμπα για τη συμφωνία των Πρεσπών, τώρα εσχάτως προβληματίζεται και για τα ελληνοτουρκικά!</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Παγίδα η διεθνής μεσολάβηση – Στο τραπέζι η αποστρατικοποίηση νησιών

Καπούτσης Χρήστος Οι πιθανότητες να επιβάλει κυρώσεις, οποιασδήποτε μορφής, η ΕΕ στην Τουρκία, λόγω της παραβατικής συμπεριφοράς της στο Αιγ...

Διαβάστε την συνέχεια