ΑΟΖ: Η λίθινη εποχή δεν τελείωσε από έλλειψη λίθων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0A5xniMEV2t3CrUyqCHvHMKDexLzrNUs05sOVt6T29izR9S9UnA0qWTL6FWnOm0QxTAwxHkkjbOrHKxBpdGl-faGnMafuKrDnzX77P0n0UrVIrMUFPf49BiP-Py7a9qVSlXtGvk1QUp88/s1600/AOZ_elladas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0A5xniMEV2t3CrUyqCHvHMKDexLzrNUs05sOVt6T29izR9S9UnA0qWTL6FWnOm0QxTAwxHkkjbOrHKxBpdGl-faGnMafuKrDnzX77P0n0UrVIrMUFPf49BiP-Py7a9qVSlXtGvk1QUp88/s640/AOZ_elladas.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός, Α. Φώσκολος</b><br /> Πέρασαν ήδη 6 άγονα χρόνια από τότε που υποδείξαμε στις ελληνικές κυβερνήσεις να αντιμετωπίσουν και ν’ ανατρέψουν δυναμικά την φτωχοποίηση μας από την υποβόσκουσα οικονομική κρίση αναδεικνύοντας τον υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο της ελληνικής ΑΟΖ μας.<br /> <br /> Πρόσφατα υποδείξαμε με επανειλημένα δημοσιεύματά μας ότι μετά την ανακάλυψη του υπεργιγαντιαίου κοιτάσματος φυσικού αερίου Ζορ, νέες μελέτες του Πανεπιστημίου Κολούμπια των Η.Π.Α. και του Πανεπιστημίου Ουτρέχτης της Ολλανδίας δείχνουν ότι υπάρχουν παρόμοιες γεωλογικές δυνατότητες να υπάρχουν ανάλογα κοιτάσματα φυσικού αερίου νότια της Κρήτης . <br /> <br /> <div align="center"> <a href="http://www.lygeros.org/Images/25141_1.jpg"><img border="0" src="http://www.lygeros.org/Images/25141_1.jpg" width="80%" /></a></div> <br /> Έκπληκτοι όμως διαπιστώνουμε την απέραντη αδιαφορία των κυβερνώντων οι οποίοι φαίνεται να γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι πολύ πιο εύκολο και πολύ πιο σοσιαλιστικό ως εξουσία να κυβερνάς έναν φτωχοποιημένο ελληνικό λαό παρά έναν ευημερούντα ελληνικό λαό. Παράλληλα ο πολιτικός μας κόσμος ζει και τρέφεται με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο του πλανήτη θα εξαντληθούν, όποτε η ΑΟΖ θα είναι τελείως άχρηστη για όλους μας.<br /> <br /> Οι ανιστόριτοι όμως κυβερνήτες μας δεν γνωρίζουν ότι ακόμα και η προϊστορία διδάσκει ότι η "Λίθινη Εποχή" δεν τελείωσε από Έλλειψη Λίθων (δήλωση του Σαουδάραβα Σεϊχη Γιαμανί το έτος 2000) πράγμα που σημαίνει ότι η εποχή του φυσικού αερίου δεν θα τελειώσει από την έλλειψη Φυσικού Αερίου. Είτε το θέλουμε είτε όχι η τεχνολογία συνεχώς θα εξελίσσεται και συνεχώς θα δίνει νέες λύσεις στα προβλήματα μας.<br /> <br /> Για να συγκρίνουμε δε την απόλυτη κυβερνητική μας αναπτυξιακή ανικανότητα χρειάζεται μόνο να ρήξουμε μία ματιά στον χάρτη των 75 "εν ενεργεία" θαλάσσιων οικοπέδων της Αιγύπτου όπου ήδη πραγματοποιούνται τεράστιες ερευνητικές και παραγωγικές επενδύσεις (Εικ.2). Η Αίγυπτος ανακοίνωσε δε ότι εκτός από τα ανωτέρω 75 οικοπέδα αναμένεται να προκηρύξει για ερευνητικές επενδύσεις επί πλέον 28 θαλάσσια και χερσαία οικόπεδα. Αντίθετα η Ελλάδα διαθέτει αυτή τη στιγμή ένα και μοναδικό "εν ενεργεία" θαλάσσιο οικόπεδο στο Ιόνιο πέλαγος και δείχνει βέβαια απόλυτα ικανοποιημένη. <br /> <br /> <div align="center"> <a href="http://www.lygeros.org/Images/25141_2.jpg"><img border="0" src="http://www.lygeros.org/Images/25141_2.jpg" width="80%" /></a></div> <br /> <br /> Ως γνωστόν με την Αίγυπτο βρισκόμαστε σε συνομιλίες για την ρύθμιση διμερών και τριμερών με Κύπρο θεμάτων ΑΟΖ, καθώς και δυνατοτήτων ευρύτερης οικονομικής συνεργασίας. <br /> <br /> Πιστεύουμε ότι η χώρα μας δεν πρέπει να εξακολουθήσει να τρώει τις σάρκες της καταρρέοντας στον καιάδα της ανυπαρξίας αλλά να δημιουργήσει το συντομότερο δυνατόν ορυκτό πλούτο προς όφελος της οικονομίας και προς όφελος του λαού της.<br /> <br />  Ο πλούτος αυτός μπορεί να αναδειχθεί μόνο με επενδύσεις για τον εντοπισμό πιθανών αλλά εξαιρετικά σημαντικών σε μέγεθος κοιτασμάτων φυσικού αερίου που μπορεί να βρίσκονται Νότια της Κρήτης, δηλαδή στη Μεσογειακή Ράχη. Εκεί όπως προαναφέραμε έχουν εντοπιστεί ήδη μελετητικά ζώνες παλαιο-λιμνοθαλασσών από γνωστά πανεπιστήμια αλλά και άλλους ερευνητές (βλ. Εικ.1).<br /> <br /> Βέβαια παραμένει πάντα το ερώτημα πότε τελικά η ελληνική κυβέρνηση θα αφυπνιστεί και θα ενδιαφερθεί για την Νότια Κρήτη - έστω και μελετητικά - όπως το έπραξε ήδη η κυπριακή πλευρά στις περισσότερες από τις θαλάσσιες περιοχές που διαθέτει ήδη.<br /> <br /> <a href="http://www.lygeros.org/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

ΑΟΖ: Η λίθινη εποχή δεν τελείωσε από έλλειψη λίθων

Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός, Α. Φώσκολος Πέρασαν ήδη 6 άγονα χρόνια από τότε που υποδείξαμε στις ελληνικές κυβερνήσεις να αντιμετωπίσουν κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το γερμανό-ρωσικό σύμπλεγμα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizgqumnVpx0opGZPfWzN_ID9E9hsXW0hz9UMHfce0yo78If-6YL3vh4IR_6feNecRn5hrO27zBhsCW8me-lkmHqMvCsmnodbjUwyEROlNFKaZXjDaCG7QiccGDDiVr0W5iK1R-gW90r1ew/s1600/merkel_poytin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizgqumnVpx0opGZPfWzN_ID9E9hsXW0hz9UMHfce0yo78If-6YL3vh4IR_6feNecRn5hrO27zBhsCW8me-lkmHqMvCsmnodbjUwyEROlNFKaZXjDaCG7QiccGDDiVr0W5iK1R-gW90r1ew/s640/merkel_poytin.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br />Το πώς αντιλαμβάνεται η Γερμανία την Ρωσία, έχει σημασία. Η αντίληψη της Γερμανίας επηρεάζει την Ευρώπη. Επηρεάζει την διατλαντική σχέση. Επηρεάζει την φήμη της Γερμανίας με τους Ανατολικούς εταίρους της. Και επηρεάζει την σταθερότητα και την ασφάλεια.<br /><br />της <b><a href="http://carnegieeurope.eu/strategiceurope/?fa=63480" target="_blank">Judy Dempsey</a></b><br />Η σύνθετη γερμανό-ρωσική σχέση, σφυρηλατημένη ανά τους αιώνες με πόλεμο, αντιπαλότητα, συμμαχίες, εισβολή και έναν συγκεκριμένο σεβασμό, έχει διαμορφώσει τις απόψεις που έχουν οι δύο αυτές χώρες, η μία για την άλλη, ιδιαίτερα από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.<br /><br />Αλλά ορισμένες έρευνες που δημοσιεύθηκαν τον Απρίλιο του 2016 από δύο διαφορετικά γερμανικά ιδρύματα -Korber και bertelsmann- εμφανίζουν πώς η γερμανική και η ρωσική θεμελιώδης αντίληψη της μιας για την άλλη έχουν αλλάξει προς το χειρότερο εξαιτίας της εισβολής της Ρωσίας στην Ανατολική Ουκρανία το 2014. Αν και καμία από τις έρευνες δεν αντιμετωπίζει τις μακροχρόνιες συνέπειες αυτών των αλλαγών, η σχέσεις της Ρωσίας με την Γερμανία, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, έχουν γίνει απρόβλεπτες και επιθετικές.<br /><br />Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ο πρώτος μεταπολεμικός Καγκελάριος της Γερμανίας, Konrad Adenauer, ξεκίνησε να προσεγγίζει το Κρεμλίνο. Ο συντηρητικός ηγέτης επιδίωξε μια κάποιου είδους επαναπροσέγγιση, ενδεχομένως και μια σταδιακή συμφιλίωση με την Σοβιετική Ένωση καθώς εντεινόταν ο Ψυχρός πόλεμος και βάθαινε το ιδεολογικό χάσμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης.<br /><br />Η πολιτική της επαναπροσέγγισης πήρε σάρκα και οστά στις επόμενες δεκαετίες, με τους Γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες να επιδιώκουν μια προσέγγιση γνωστή ως Ostpolitik. Αυτή η ανατολική πολιτική, που επιβεβαιώθηκε με τη Δυτική Γερμανία να υπογράφει μια μεγάλη συμφωνία αγωγού με την Μόσχα το 1981, προς μεγάλη λύπη των Ηνωμένων Πολιτειών, στόχο είχε το άνοιγμα προς την Ρωσία με την πεποίθηση ότι αργά, σταδιακά, οι οικονομικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί δεσμοί θα έφερναν την χώρα πιο κοντά στην Ευρώπη.<br /><br />Αυτό δεν συνέβη. Η προσάρτηση της Κριμαίας στην Ρωσία τον Μάρτιο του 2014, και η επακόλουθη εισβολή της Ανατολικής Ουκρανίας, ο υβριδικός της πόλεμος, η αποφασιστικότητά της να μην χάσει την στρατηγική της επιρροή στην Ουκρανία, και ο εκφοβισμός της στα ανατολικά μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, έχουν αλλάξει τις γερμανικές απόψεις για την Ρωσία.<br /><br />Για το ίδρυμα Korber, το θέμα τώρα είναι ποια πολιτική μπορεί και πρέπει να ακολουθήσει η Γερμανία σε σχέση με την Ρωσία. Η έρευνα του ιδρύματος, που ονομάζεται "Ρωσία στην Ευρώπη: Επαναπροσέγγιση ή απομόνωση;”, εμφάνισε ότι το 50% των Γερμανών πιστεύει πως η Ρωσία δεν ανήκει στην Ευρώπη (το 51% των Ρώσων πιστεύει το ίδιο). Στην έρευνα του ιδρύματος Bertelsmann, με την ονομασία "Ξεφτισμένη εταιρική σχέση: Η γερμανική κοινή γνώμη για την Ρωσία”, το 64% των Γερμανών πιστεύει ότι ο Ρώσος πρόεδρος Putin δεν είναι αξιόπιστος εταίρος για τη Γερμανία.<br /><br />Δεν είναι μόνο η κρίση στην Ουκρανία που έχει διαμορφώσει αυτές τις απόψεις. Είναι επίσης η περιφρόνηση του Putin για το κράτος δικαίου, την ελευθερία των ΜΜΕ και την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Αποτελεί ενδιαφέρον ότι, παρά τον σφιχτό έλεγχο του Κρεμλίνου στα κρατικά ΜΜΕ και την απουσία σχεδόν κάθε αντιπολίτευσης, το Korber εμφάνισε ότι το 86% των Ρώσων (σε σχέση με το 95% των Γερμανών) πιστεύει ότι μια δίκαιη κοινωνία είναι αδύνατη χωρίς ένα ανεξάρτητο δικαστικό σώμα και ανεξάρτητα δικαστήρια.<br /><br />Η άλλη πλευρά είναι πως το 77% των Ρώσων (36% των Γερμανών) πιστεύουν ότι δουλειά των ΜΜΕ είναι να υποστηρίζουν το έργο της κυβέρνησης και να συμμορφωθούν με τις αποφάσεις της, ενώ το 58% των Ρώσων (σε σχέση με το 11% των Γερμανών) δηλώνει πως οι απεργίες και οι διαδηλώσεις θέτουν σε κίνδυνο την δημόσια τάξη και θα πρέπει να απαγορευτούν.<br /><br />Αυτές οι μεταβαλλόμενες αντιλήψεις έχουν επιπτώσεις στην ασφάλεια, ιδιαίτερα για το ΝΑΤΟ. Τα ανατολικά μέρη της Συμμαχίας ιδιαίτερα η Πολωνία και οι χώρες της Βαλτικής, αισθάνονται ότι απειλούνται από τη Ρωσία και θέλουν το ΝΑΤΟ να κάνει περισσότερα για να τις υπερασπιστεί. Το Bertelsmann απέδειξε ότι οι Γερμανοί δεν φαίνεται να βιάζονται να υποχρεωθούν. Περισσότεροι από τους μισούς Γερμανούς δεν θα ήταν υπέρ να στείλουν τους στρατιώτες τους να υπερασπιστούν την Πολωνία ή τις χώρες της Βαλτικής, εάν αυτοί οι σύμμαχοι δεχόταν επίθεση από τη Ρωσία. Πραγματικά, μόνο το 31% των Γερμανών πιστεύουν ότι εάν αυτές οι χώρες δεχόταν επίθεση, το Βερολίνο θα έπρεπε να τεθεί σε ισχ το άρθρο 5 της συνθήκης του ΝΑΤΟ, το οποίο αναφέρει ότι μια επίθεση σε ένα μέλος, είναι μια επίθεση εναντίον όλων.<br /><br />Παρά την απροθυμία της γερμανικής κυβέρνησης να υποστηρίξει την ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ σε μόνιμη βάση σε αυτές τις χώρες, το 40% των Γερμανών υποστηρίζει την ιδέα αλλά το 49% είναι εναντίον. Η συναίνεση μεταξύ των πολιτικών ελίτ και του λαού είναι ότι μια τέτοια κίνηση θα ανταγωνιζόταν την Ρωσία.<br /><br />Υπάρχουν αρκετές άλλες "αδέσποτες” απόψεις στις δύο αυτές έρευνες. Αλλά δεδομένης της επιδείνωσης της σχέσης μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας, το Korber προσπάθησε να δώσει έμφαση στο εάν θα ήταν καθόλου δυνατή για την Γερμανία μια επαναπροσέγγιση με την Ρωσία. Η ίδια η άποψη του ιδρύματος είναι πως η Ρωσία ανήκει στην Ευρώπη, παρά τα ευρήματα της έρευνας.<br /><br />Οι απαντήσεις της έρευνας επίσης αποκαλύπτουν ότι το κενό μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας για τις αξίες, διευρύνεται, η έννοια της δημοκρατίας γίνεται κατανοητή πολύ πιο διαφορετικά στις δύο χώρες, και πάνω από όλα, σχεδόν οι μισοί Γερμανοί πιστεύουν ότι η Ρωσία αποτελεί απειλή. Το σιωπηρό συμπέρασμα είναι πως η Ρωσία μετακινείται μακριά από την Ευρώπη.<br /><br />Όσο αυτές οι τάσεις και οι αντιλήψεις επικρατούν, οι γερμανικές οικονομικές και πολιτικές ελίτ που ασκούν πιέσεις για μια επιστροφή στα συνηθισμένα, δεν θα βρουν μεγάλη υποστήριξη από το κοινό και ιδιαίτερα όχι από την Καγκελάριο Angela Merkel.<br /><br />Ωστόσο, αυτό δεν τους έχει σταματήσει από το να προσπαθούν να αποκαταστήσουν τις παλιές εποχές. Στις 11 Απριλίου, μια κορυφαία αντιπροσωπεία της Γερμανικής Επιτροπής για τις Οικονομικές Σχέσεις της Ανατολικής Ευρώπης, μια βιομηχανική ένωση που απεχθάνεται τις κυρώσεις της ΕΕ εναντίον της Ρωσίας, συναντήθηκε με τον Putin στο Κρεμλίνο. ΤΑ μέλη της επιτροπής λαχταρούν για μια προσέγγιση- λες και θα μπορούσε να αναβιώσει η εποχή της ostpolitik, λες και αυτή η εποχή έφερε την Ρωσία πολιτικά και κοινωνικά πιο κοντά με την Ευρώπη<div style="text-align: justify;"> <br /> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Το γερμανό-ρωσικό σύμπλεγμα

Το πώς αντιλαμβάνεται η Γερμανία την Ρωσία, έχει σημασία. Η αντίληψη της Γερμανίας επηρεάζει την Ευρώπη. Επηρεάζει την διατλαντική σχέση....

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι Στρατηγοί έστειλαν «μήνυμα –απειλή» στην κυβέρνηση ζητώντας «συζήτηση» για τις Οινούσσες και το Φαρμακονήσι !!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkDQK_z5bjhGEQnzyRgGAbKgzrDQ_FSj2FsteHNVOu2MwImLEc4jnPSpMW-3-3OJEScQtfktLGIO3q2gX_25d7LKOHyY6Trde-ptzhcKLDl45Gip1NmYp7pdeuHqbWcOQM-LOhPInI1_np/s1600/minima+toyrkwn+gia+tis+oinoyses.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="372" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkDQK_z5bjhGEQnzyRgGAbKgzrDQ_FSj2FsteHNVOu2MwImLEc4jnPSpMW-3-3OJEScQtfktLGIO3q2gX_25d7LKOHyY6Trde-ptzhcKLDl45Gip1NmYp7pdeuHqbWcOQM-LOhPInI1_np/s640/minima+toyrkwn+gia+tis+oinoyses.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Σύμφωνα με ρεπορτάζ της κυριακάτικης εφημερίδας «‘Εθνος» και πηγές της εντός της κυβερνήσεως και του Πενταγώνου , η Τουρκία προετοιμάζει «πολεμική δραστηριότητα» στο Αιγαίο μέσα στο καλοκαίρι.<br /><br />Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι η ανώτατη τουρκική στρατιωτική ηγεσία εμπνευσμένη από τις νέο-οθωμανικές θεωρίες περί αναβίωσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας , ειδικά στο Αιγαίο και στο νησιωτικό σύμπλεγμα, συμπεριλαμβανομένων των Οινουσσών και του Φαρμακονησίου, απαιτεί απίθανα πράγματα .<br /><br />Ανώτατος Τούρκος στρατηγός ( εικάζεται ότι πρόκειται για τον Τούρκο ΑΓΕΕΔ Στρατηγό Χουλουσί Ακάρ) μέσω «ειδικού αγγελιοφόρου» , προφανώς από την τουρκική Πρεσβεία εν Αθήναι, έστειλε τελεσίγραφο στην ελληνική κυβέρνηση.<br /><br />Σε αυτό αναφέρεται ότι «αξιώνεται από την Ελλάδα να «χαμηλώσει» τους τόνους για τα άκρως προκλητικά περιστατικά στο Αιγαίο , τα οποία θυμίζουν τις ιταμές ιταλικές προκλήσεις πριν το ελληνο-ιταλικό πόλεμο, να τεθεί σε καραντίνα ο Υπουργός Άμυνας κ.Πάνος Καμένος, να ελεγχθούν τα ΜΜΕ ώστε να μην μεταδίδουν «πολεμικά ρεπορτάζ», και στην συνέχεια εκπρόσωποι από τις δύο χώρες να προσέλθουν σε «συνομιλίες». !!<br /><br />Οι Τούρκοι Πασάδες δεν ζητούν απλά , αλλά απαιτούν την διακοπή κάθε ελληνικής πτήσης μαχητικού αεροσκάφους και πολεμικού πλοίου στην περιοχή πέριξ των Οινουσσών και του Φαρμακονησίου.<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση απέρριψε το «μήνυμα» αμέσως αλλά οι προθέσεις της “Αγκυρας είναι κάτι παραπάνω από προφανείς.<br /><br />Ελληνικές δημοσιογραφικές πηγές αναφέρουν περί προσπάθειας εκφοβισμού της χώρας μας , εκτιμώντας ότι πρόκειται για λεκτικές προκλήσεις της Άγκυρας , την οποία θεωρούν ότι προσπαθεί να «βολιδοσκοπήσει» τις ελληνικές προθέσεις. Πρόκειται όμως για μια ουτοπική, καθαρά δημοσιογραφική «αντιμετώπιση» της τουρκικής απειλής.<br /><br />Έλληνες ανώτατοι πρώην αξιωματικοί, έχουν μιλήσει πριν από κάποιο διάστημα, για Τούρκους Στρατηγούς , οι οποίοι έχουν γαλουχηθεί, εκπαιδευτεί και σπουδάσει με τα διδάγματα και τις παραινέσεις του Κεμάλ Ατατούρκ από την νεαρή ηλικία τους.<br /><br />Το δόγμα με το οποίο έχει εκπαιδευτεί ο τουρκικός στρατός έχει ως κύριο στόχο του το Αιγαίο πέλαγος και το σύμπλεγμα των νήσων που ευρίσκονται κοντά στα τουρκικά παράλια.<br /><br />Όπως πάντα έπρατταν οι «γείτονες» στην μακραίωνη ιστορία τους σε σχέση με την χώρα μας , όπως έπραξαν στην Κύπρο, στα Δεκεμβριανά στην Κωνσταντινούπολη το 1955 , στα Ίμια, και αλλού θα επιτεθούν στο Αιγαίο χρησιμοποιώντας ένα «σενάριο» που θα ζήλευε ακόμη και ο καλύτερος κινηματογραφικός παραγωγός.<br /><br />Κλιμακώνει σταθερά η Άγκυρα το τελευταίο διάστημα εκτιμώντας ότι η χώρα μας ευρίσκεται σε λίαν δεινή θέση λόγω των διαπραγματεύσεων με την Τρόικα , θέλοντας όμως να φέρει τον αμερικανικό παράγοντα προ τετελεσμένων γεγονότων.<br /><br />Ο Πρόεδρος Μ.Ομπάμα διανύει το τελευταίο διάστημα στην Προεδρία της χώρας του , και δεν «ασχολείται» ενεργά πλέον με τα τεκταινόμενα στην περιοχή μας.<br /><br />Από την άλλη πλευρά τα μεγάλα αδιέξοδα του Σουλτάνου Ερντογάν μέσα στην χώρα με τον πόλεμο στο ΡΚΚ και την αποπομπή Νταβούτογλου, αλλά και έξω από αυτήν , βρίσκουν «διέξοδο» μόνο στο Αιγαίο και στον συνήθη ύποπτο που είναι η Ελλάδα.<br /><br />Όμως, η αποτελεσματικότητα της ελληνικής αεροπορίας που διαθέτει σοβαρή αποτρεπτική ισχύ, και η ισχυρή δύναμη του ελληνικού στρατού, αποτελεί το κύριο εμπόδιο για τις επιδιώξεις της Τουρκίας. Η τουρκική «Ντερίμ Ντοβλέτ» ( Μαύρη κυβέρνηση) βασίζονταν πάντα στις στρατιωτικές νίκες για να εδραιώσει την εξουσία της ανά του αιώνες.<br /><br />Σε περίπτωση που οι Τούρκοι χάσουν μία «μάχη», οπουδήποτε και εάν αυτή πραγματοποιηθεί, τότε το σύστημα τους θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος , ας το έχουν υπόψιν τους αυτό, οι Έλληνες επιτελείς .<br /><br />Ο καταλύτης όμως αυτού του ενδεχόμενου είναι η τεράστια αλαζονεία που διακατέχει τον νυν Πρόεδρο της Τουρκίας Ρ.Ερντογάν , τον αποκαλούμενο και «Σουλτάνο», που θα μείνει όμως στα όνειρα. Η διεθνής γεωπολιτική κατάσταση, η κάθοδο της Ρωσίας και τα οικονομικά συμφέροντα της δύσης αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα στις Οθωμανικές ¨ονειρώξεις».<br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι Τούρκοι Στρατηγοί έστειλαν «μήνυμα –απειλή» στην κυβέρνηση ζητώντας «συζήτηση» για τις Οινούσσες και το Φαρμακονήσι !!

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της κυριακάτικης εφημερίδας «‘Εθνος» και πηγές της εντός της κυβερνήσεως και του Πενταγώνου , η Τουρκία προετοιμάζει ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Ρωσία ανακοίνωσε την αποχώρηση των δυνάμεων της από τη Συρία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj72-7pkqhRkz4lS9rJmbxy7hU_ZpoWu4uQ4PvGH7ZMhnoTOu91IEy-yTOw_2MpvQz1F9RdPMZbiPm5O3mopU82WTa-HUyyfQIIX_FfcunGmnkseeCv5oBjNMM1EdFPeX9PoHBxA_teAB5X/s1600/syria%252Cpolemos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj72-7pkqhRkz4lS9rJmbxy7hU_ZpoWu4uQ4PvGH7ZMhnoTOu91IEy-yTOw_2MpvQz1F9RdPMZbiPm5O3mopU82WTa-HUyyfQIIX_FfcunGmnkseeCv5oBjNMM1EdFPeX9PoHBxA_teAB5X/s640/syria%252Cpolemos.jpg" width="640" /></a></div> <br /><br /><div style="text-align: center;"> <span style="font-size: large;">Ολοκλήρωσαν την αποστολή τους οι ρωσικές δυνάμεις;</span></div> <br /> Του <b>Ανδρέα Ματζάκου</b>*<br /><br />Με τον ίδιο τρόπο που η Ρωσία ενεπλάκη με στρατιωτικές δυνάμεις στη Συρία, με τον ίδιο τρόπο, σε μη αναμενόμενο χρόνο, ανακοίνωσε και ότι αποχωρεί. Η Ρωσία είναι μια μεγάλη παγκόσμια δύναμη και ως τέτοια, ούτε εμπλέκεται σ’ έναν πόλεμο έστω και με μικρό αριθμό αεροσκαφών τυχαία, ούτε και αποχωρεί από μια τέτοια εμπλοκή χωρίς να έχει υπολογίσει τον χρόνο και το γιατί το κάνει. Και επειδή τα οργανωμένα τουλάχιστον κράτη του διεθνούς συστήματος θεωρούνται ορθολογικοί δρώντες, οι αιτίες της αποχωρήσεως από την Συρία θα πρέπει να αναζητηθούν στον βαθμό που εκπληρώθηκε ο πολιτικός σκοπός του πολέμου για την Ρωσία.<br /><br />ΕΙΣΑΓΩΓΗ<br /><br />Τον Σεπτέμβριο του 2015 και ενώ ο πόλεμος μαίνονταν για πέμπτη χρονιά, η Ρωσία ανέπτυξε στην αεροπορική βάση της Λατάκειας, μικρό αριθμό δυνάμεων και μέσων του στρατού ξηράς, κυρίως για την εγγύς προστασία της βάσεως, καθώς και μικρό αριθμό ελικοπτέρων, μαχητικών και βομβαρδιστικών αεροσκαφών. Από την 1η Οκτωβρίου του ιδίου έτους, οι αεροπορικές δυνάμεις της Ρωσίας άρχισαν να παρέχουν υποστήριξη στις χερσαίες δυνάμεις του Ασαντ στον αγώνα τους κατά ομάδων αντιφρονούντων, κυρίως στις επαρχίες Χάμα και Χαλεπίου. Και ενώ οι επιχειρήσεις συνεχίζονταν, ο πρόεδρος Πούτιν, στις 14 Μαρτίου του 2016, ανακοίνωσε την αποχώρηση των δυνάμεων του από την Συρία, αποσύροντας στην ουσία μόνο αεροσκάφη τύπου Su-24 και Su-25 όπως φάνηκε στις ημέρες που ακολούθησαν, ενώ παρέμειναν τα πιο σύγχρονα Su-30 και Su-35.<br /><br />Θα έλεγε λοιπόν κάποιος ότι οι ρωσικές δυνάμεις εκπλήρωσαν την αποστολή τους. Είναι όμως έτσι; Η θέση που εκφράζει το άρθρο είναι ότι ο σκοπός της εμπλοκής των ρωσικών δυνάμεων είχε διατυπωθεί με τέτοιο τρόπο, που έδινε την ευελιξία στην Ρωσία για έγκαιρη αποχώρηση, για μη μακροχρόνια εμπλοκή. Στο άρθρο θα αναφερθεί αρχικά ο πολιτικός σκοπός της εμπλοκής των ρωσικών δυνάμεων, θα εξεταστεί ο βαθμός στον επετεύχθη και τέλος θα εκτιμηθεί τι κερδίζει η Ρωσία με την ανακοίνωση της αποσύρσεως από τη Συρία.<br /><br />ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ<br /><br />Στις 18 Σεπτεμβρίου 2015, η Ρωσία μεταφέρει δυνάμεις στην αεροπορική βάση της Λατάκειας, οι οποίες από 1 Οκτωβρίου αρχίζουν να προσβάλλουν στόχους κυρίως γύρω από την πόλη Ιντλίμπ που κινδύνευε με κατάληψη από τους αντιφρονούντες. Παράλληλα προσπαθούν να ανακόψουν και τα δρομολόγια επικοινωνίας των ανταρτών με την Τουρκία, βορείως του Χαλεπίου. (Χάρτης 1) Η τακτική των χερσαίων δυνάμεων επιβάλει, οι πρώτοι στόχοι που προσβάλλονται να είναι αυτοί που θέτουν σε κίνδυνο την αποστολή των δυνάμεων. Η εφαρμοσθείσα τακτική λοιπόν, έδινε και το στίγμα του πολιτικού σκοπού της ρωσικής εμπλοκής.<br /><br /><a href="http://www.idis.gr/wp-content/uploads/%CE%A7%CE%91%CE%A1%CE%A4%CE%97%CE%A3-1-21.jpg"><img height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiXWDtXBWUUeZK7XX8aLv3cMabc3997NzPfnCwV_wB_PA5HPAE42QWf9Bcj8U0UXtkaEui8ZRB8oncc09wizjFuZRYjy2d65j8ccQYUR9Wd5EpfqOjJOorDBRSBj41Twli-MW3YZf_pGBSvd4r8SSEoetxZKgwGHWXhBqfIuLBHx_bZ7ge3sioOFsWP88BuI2SH2jE=" width="612" /></a><br /><br />Σε επίρρωση των ανωτέρω, οι δηλώσεις Πούτιν στις 12 Οκτωβρίου του 2015, στο Russia 24TV: ΄΄Σκοπός μας είναι να σταθεροποιήσουμε το νόμιμο καθεστώς της Συρίας και να δημιουργήσουμε συνθήκες για μια πολιτική συμφωνία, με στρατιωτικά μέσα βεβαίως’’. Τον ίδιο μήνα είχε επίσης δηλώσει ότι ‘’ η κατάρρευση των επισήμων συριακών αρχών, θα ενεργοποιούσε τρομοκράτες’’. Ουδέποτε ο Πούτιν είχε δηλώσει ότι σκοπός της ρωσικής εμπλοκής ήταν η ανακατάληψη της Συρίας, ή μια ολοκληρωτική νίκη κατά του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ).<br /><br />Εξ άλλου η Ρωσία έχοντας συμφωνήσει στο Τελικό Ανακοινωθέν του Action Group για την Συρία της 30ης Ιουνίου του 2012 το οποίο και οδηγεί τις ειρηνευτικές συνομιλίες που είναι σε εξέλιξη σήμερα, είχε δείξει καθαρά ότι η πρόθεση της ήταν, η λύση στο πρόβλημα της Συρίας να προέλθει από πολιτικές διαβουλεύσεις και με την σύμφωνη γνώμη του συριακού λαού και, όχι να επιβληθεί από στρατιωτικές επιχειρήσεις (Geneva Communiqué).<div> <br />ΒΑΘΜΟΣ ΕΠΙΤΕΥΞΕΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ<br /><br />Ο περιορισμένος αριθμός δυνάμεων που η Ρωσία ανέπτυξε στην Συρία, προδίκαζε και την ύπαρξη περιορισμένων στρατιωτικών σκοπών. Η παροχή εγγύς αεροπορικής υποστηρίξεως από ρωσικά αεροσκάφη στις χερσαίες δυνάμεις του Ασαντ, επέτρεψε στον συριακό στρατό να ανακαταλάβει έκταση σχεδόν 10.400 m2, κυρίως γύρω από την Ιντλίμπ και το Χαλέπι, συμβάλλοντας στην εκπλήρωση του πολιτικού σκοπού της ρωσικής εμπλοκής με δυο τρόπους: πρώτον με την απώθηση των δυνάμεων των αντιφρονούντων από τις πόλεις της Λατάκειας και της Ταρσούς, οι οποίες ενδιαφέρουν κατά κύριο λόγο την Ρωσία και δεύτερον με την διεύρυνση της εξουσίας του καθεστώτος Ασαντ στο έδαφος της Συρίας. (Στον Χάρτη φαίνεται η συρρίκνωση που έχει υποστεί το ΙΚ στο έδαφος της Συρίας. Με μαύρο χρώμα οι περιοχές που κατέχει το ΙΚ)<br /><br /><a href="http://www.idis.gr/wp-content/uploads/%CE%A7%CE%91%CE%A1%CE%A4%CE%97%CE%A3-2.png"><img height="309" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEit-sX7PFYhJD85oOelez1zW-SJENO9LdafNba8xST_L7SbbFjBn7fSAwmgvwkyD6nqhQtZBWRqiMtK1secbVfOhWTd6fV0DiqBULNFuQxq2CrPbsXLs1-LG_jQUblnj2okN57okSg2zTgR9c3QctX73Mm4pQLbDWdvLHA9KdhLvStJjjpm7m9FToMpRxGfZ-DMGGmiir1TbA=" width="400" /></a><br /><br />Εάν χάνονταν η περιοχή γύρω από την Ιντλίμπ για τις δυνάμεις του Ασαντ, θα κινδύνευε με κατάληψη πλέον και η περιοχή δυτικώς της Χάμα η οποία κατοικείται κυρίως από Αλαουίτες και αποτελεί το προπύργιο του καθεστώτος. Έτσι η Ρωσία θα έχανε κάθε έρεισμα που έχει στην Συρία και τις βάσεις της στη Λατάκεια και την Ταρσό. Η εξασφάλιση της εν λόγω περιοχής, επιτρέπει στην Ρωσία ακόμα και στην περίπτωση διαμελισμού της Συρίας, την ανακήρυξη ενός ξεχωριστού Αλαουιτικού κράτους μέσω του οποίου θα συνεχίσει να έχει λόγο στις εξελίξεις στην Συρία<br /><br />ΚΕΡΔΗ ΡΩΣΙΑΣ ΑΠΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗΣ<br /><br />Η έγκαιρη ρωσική απεμπλοκή έδειξε, μεταξύ άλλων, τρία κυρίως πράγματα:<br /><br />α. Την ικανότητα της Ρωσίας να μην παραμένει για μακρό χρονικό διάστημα σε θέατρα πολέμου παρά την θέληση της, να μην σύρεται δηλαδή από τα γεγονότα, όπως συνέβη με τις ΗΠΑ σε Αφγανιστάν και Ιράκ, ή και με την ίδια την δεκαετία του 80 στο Αφγανιστάν.<br /><br />β. Την θέληση της Ρωσίας να ευρεθεί πολιτική λύση στο θέμα της Συρίας, μέσω ειρηνευτικών συνομιλιών, υποστηρίζοντας στην ουσία τα συμφωνηθέντα με το Geneva Communiqué.<br /><br />γ. Την ανάγκη προσαρμογής του Ασαντ στην πολιτική κατεύθυνση που του υπέδειξε η Ρωσία ώστε να εγκαταλείψει την θέση που εξέφρασε για ανακατάληψη του μεγαλυτέρου δυνατού μέρους του συριακού εδάφους, κάτι που θα ήταν δυνατόν μόνο με την βοήθεια της Ρωσίας.<br /><br />Με την στερέωση του καθεστώτος στο εσωτερικό της Συρίας, το κύρος του Ασαντ ανέβηκε τόσο εντός Συρίας, όσο και στο εξωτερικό. Αυτό εκτός των άλλων, ανάγκασε τις ΗΠΑ όχι μόνο να εγκαταλείψουν την αρχική τους θέση ότι ειρηνευτικές συνομιλίες με τον Ασαντ στην εξουσία δεν θα ήταν δυνατόν να λάβουν χώρα, αλλά και να παραδεχτούν ότι τελικά θα συνομιλήσουν μαζί του.<br /><br />Έτσι ΗΠΑ και Ρωσία συμφώνησαν στο ψήφισμα 2254 της 18ης Δεκεμβρίου 2015 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με βάση το οποίο επήλθε κατάπαυση του πυρός από 27 Φεβρουαρίου 2016 και έναρξη ειρηνευτικών συνομιλιών.<br /><br />Η απόφαση της Ρωσίας για απεμπλοκή από την Συρία, ήρθε να διαψεύσει όσους υπεστήριζαν ότι η ανάπτυξη των ρωσικών δυνάμεων στη Συρία θα δημιουργούσε ένα νέο ψυχρό πόλεμο μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, τον Οκτώβριο του 2015. Βεβαίως, η Ρωσία διατηρεί πάντοτε την δυνατότητα, εφ όσον κρίνει ότι η στρατηγική της δεν εξελίσσεται όπως έχει σχεδιαστεί, να αναπτύξει και πάλι τα απαραίτητα στρατιωτικά μέσα για την υποστήριξη της, εντός ολίγων ωρών. Άλλωστε η παραμονή των αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 στη βάση της Λατάκειας αυτό δείχνει. Ότι και αν μέρος των ρωσικών δυνάμεων έφυγε, στην ουσία η Ρωσία είναι εκεί. Μία αεροπορική βάση προστατεύεται με σύγχρονα αντιαεροπορικά όπλα, εφ’ όσον συνεχίζει να είναι χρήσιμη.<br /> <a href="http://www.idis.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.idis.gr%2Fwp-content%2Fuploads%2F%25CE%25A7%25CE%2591%25CE%25A1%25CE%25A4%25CE%2597%25CE%25A3-2-300x232.png&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEit-sX7PFYhJD85oOelez1zW-SJENO9LdafNba8xST_L7SbbFjBn7fSAwmgvwkyD6nqhQtZBWRqiMtK1secbVfOhWTd6fV0DiqBULNFuQxq2CrPbsXLs1-LG_jQUblnj2okN57okSg2zTgR9c3QctX73Mm4pQLbDWdvLHA9KdhLvStJjjpm7m9FToMpRxGfZ-DMGGmiir1TbA=" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.idis.gr%2Fwp-content%2Fuploads%2F%25CE%25A7%25CE%2591%25CE%25A1%25CE%25A4%25CE%2597%25CE%25A3-1-21.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiXWDtXBWUUeZK7XX8aLv3cMabc3997NzPfnCwV_wB_PA5HPAE42QWf9Bcj8U0UXtkaEui8ZRB8oncc09wizjFuZRYjy2d65j8ccQYUR9Wd5EpfqOjJOorDBRSBj41Twli-MW3YZf_pGBSvd4r8SSEoetxZKgwGHWXhBqfIuLBHx_bZ7ge3sioOFsWP88BuI2SH2jE=" -->

Γιατί η Ρωσία ανακοίνωσε την αποχώρηση των δυνάμεων της από τη Συρία;

Ολοκλήρωσαν την αποστολή τους οι ρωσικές δυνάμεις; Του Ανδρέα Ματζάκου * Με τον ίδιο τρόπο που η Ρωσία ενεπλάκη με στρατιωτικές δυνάμει...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αναβίωση του Εθνικισμού στη Δύση και η Ρωσία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGoZA5tQhTPeZV5tW1VX1_z_n6-SwXVNZI2MM9QMVYxxNeRfhlFDn_6wMRD7RHWnV5u0sJpz7FLcUpEtKnpOzH-zCFy1sHlq3FBYFEb1TZg0-I6TO1kuG2JldtswqrcRYjIEFyXGyTEToo/s1600/h+anabiosi+toy+ethnikismoy+stin+dysi+kai+h+rwsia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGoZA5tQhTPeZV5tW1VX1_z_n6-SwXVNZI2MM9QMVYxxNeRfhlFDn_6wMRD7RHWnV5u0sJpz7FLcUpEtKnpOzH-zCFy1sHlq3FBYFEb1TZg0-I6TO1kuG2JldtswqrcRYjIEFyXGyTEToo/s640/h+anabiosi+toy+ethnikismoy+stin+dysi+kai+h+rwsia.jpg" width="640" /></a></div> <br />Ο σχολιαστής της “Σβομπόντναγια Πρέσσα” Vladimir Linderman συζητά την πτώση και την άνοδο του εθνικισμού στη Δυτική Ευρώπη και στις ΗΠΑ, και τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό για τη Ρωσία. «Ο Τραμπ έχει βοηθήσει ώστε να απελευθερωθεί η ισχυρότερη δύναμη του 21ού αιώνα: ο εθνικισμός. Ο Διεθνισμός και η Παγκοσμιοποίηση είναι ετοιμοθάνατα». Αυτά τα λόγια θυμίζει ο Λίντερμαν ανήκουν στον δάσκαλο της αμερικανικής πολιτικής Πατ Μπιουκάναν. <br /><br />Μετάφραση: Σωτήρης Δημόπουλος<br /><br />«Θεωρώ ότι υπερβάλλει. Για την ακρίβεια, όπως συμβαίνει στους ιδεολόγους, σκοπίμως αναμειγνύει την ψυχρή ανάλυση με μια δόση προφητικού πάθους. Ο Μπιουκάναν πιστεύει ότι ο εθνικισμός στον δυτικό κόσμο κερδίζει έδαφος ενώ η παγκοσμιοποίηση πεθαίνει και θέλει να προσεταιρισθεί κι άλλους σε αυτήν του τη πεποίθηση.<br /><br />Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν πειστικές ενδείξεις που να αποδεικνύουν ότι ο εθνικισμός θα γίνει η ισχυρότερη δύναμη του 21ου αιώνα. Αλλά η τάση είναι καθαρή: τα εθνικιστικά κόμμα σε μια σειρά από χώρες της Δ. Ευρώπης κατάφεραν να ξεφύγουν από το πολιτικό γκέτο που φαινόταν ότι για πάντα τα είχαν ξαποστείλει οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης τόσο της ‘‘αριστεράς’’ όσο και της ‘‘δεξιάς’’»<br /><br />Τα πιο γνωστά παραδείγματα, αναφέρει ο σχολιαστής, περιλαμβάνουν το Γαλλικό Εθνικό Μέτωπο και το Κόμμα Ανεξαρτησίας (UKIP) της Μ. Βρετανίας, τα οποία έχουν συγκεντρώσει εκατομμύρια ψήφους. Ωστόσο παραμένει ένα αναπάντητο ερώτημα: πώς θα μετατρέψουν την τεράστια δημοτικότητά τους σε πολιτική ισχύ;<br /><br />«Τα εκλογικά συστήματα των κρατών της Γηραιάς Ηπείρου είναι έτσι φτιαγμένα ώστε να εμποδίσουν την έλευση των εθνικιστών στην εξουσία. Στη Γαλλία αυτό γίνεται μέσω του συστήματος των δύο εκλογικών γύρων. Στο δεύτερο γύρο η κεντροδεξιά και οι Σοσιαλιστές παραδοσιακά μπλοκάρουν τους υποψηφίους του Εθνικού Μετώπου. Κατά τη διάρκεια των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών, το 2012, το Εθνικό Μέτωπο πήρε 3,5 εκ. ψήφους, περίπου τους μισούς απ’ αυτούς των Σοσιαλιστών.<br /><br />»Αλλά στο τέλος οι Σοσιαλιστές κέρδισαν 280 έδρες και τον ηγετικό ρόλο στο κοινοβούλιο, ενώ το Εθνικό Μέτωπο κέρδισε 2 έδρες (λιγότερο από το 0,5% του συνολικού αριθμού των βουλευτών) και μηδενική δυνατότητα επιρροής των πολιτικών αποφάσεων.<br /><br />»Ακόμη μεγαλύτερη αντίθεση εμφανίζεται στην Μ. Βρετανία. Στις βουλευτικές εκλογές του 2015, το κυβερνών Συντηρητικό κόμμα πήρε 11,3 εκατομμύρια ψήφους και το UKIP περίπου 3,9 εκ… Στο κοινοβούλιο οι Συντηρητικοί έλαβαν την απόλυτη πλειοψηφία, 331 έδρες, και το UKIP μόνον 1 βουλευτή. Οι επιλογές σχεδόν 4 εκ. Βρετανών απλώς πετάχτηκαν στα σκουπίδια. Το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα στην Μ. Βρετανία είναι ικανό να κόβει τους εθνικιστές όχι λιγότερο αποτελεσματικά από το γαλλικό σύστημα των δύο γύρων». <br /><br />Όπως υποστηρίζει ο Λιντερμαν «η διαφορά μεταξύ της ευρείας πολιτικής συμπάθειας από την μία και την πραγματικής εκπροσώπησης στην κυβέρνηση από την άλλη, όπως διαπιστώνουμε, είναι προφανής. Ένα χάσμα τεραστίου μεγέθους. Εάν αυτό συνέβαινε στη Ρωσία θα αποκαλείτο πολιτική διακρίσεων και ολοκληρωτισμού».<br /><br />Βεβαίως, τα εθνικιστικά κόμμα έχουν μια διέξοδο με την μορφή των εκλογών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου το Εθνικό Μέτωπο, το UKIP και άλλοι εθνικιστές εκπροσωπούνται αρκετά αντιπροσωπευτικά. «Δυστυχώς», σημειώνει ο Λίντερμαν, «το πραγματικό πολιτικό βάρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι περισσότερο αυτής μιας μεγάλης συμβουλευτικής συνέλευσης και όχι ενός νομοθετικού σώματος».<br /><br />Για τη Ρωσία ο αρθρογράφος λέει ότι «το πιο σημαντικό ζήτημα είναι εάν είναι προς το συμφέρον της Ρωσίας η αναβίωση των εθνικισμών σε Ευρώπη και Αμερική. Σε αυτήν την ερώτηση δεν υπάρχει μια απλή απάντηση. Κάθε χώρα πρέπει να εξεταστεί χωριστά. Για παράδειγμα είναι αναμφισβήτητα θετικό, από την άποψη των ρωσικών συμφερόντων, η αυξημένη δημοτικότητα του Εθνικού Μετώπου στη Γαλλία. <br /><br />»Η Μαρίν Λε Πεν έχει μικρή πιθανότητα να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές τον Απρίλιο του 2017, αλλά η δραστηριότητα του κόμματός της αλλάζει την πολιτική ατμόσφαιρα στη χώρα…. Οι ανταγωνιστές της δανείζονται τις ιδέες της για να εμποδίσουν την αύξηση της δημοτικότητας της. Το πλέον πρόσφατο παράδειγμα είναι η απόφαση για την άρση των κυρώσεων ενάντια στη Ρωσία. Το έγγραφο που έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα, το εισηγήθηκαν οι Ρεπουμπλικάνοι του Νικολά Σαρακοζί».<br /><br />Από την άλλη πλευρά, «την αναβίωση του εθνικισμού στη Γερμανία θα πρέπει να τη δούμε με μεγάλη προσοχή. Μαζί με τον αντι-αμερικανισμό και την αντι-παγκοσμιοποιήση μια τέτοια αναβίωση συνεπάγεται αναπόφευκτα και μια μερική αποκατάσταση του ναζισμού.<br /><br />Εάν πάρουν μορφή οι ελπίδες για έναν νέο γερμανικό ρεβανσισμό, ενάντια σε ποιόν θα κατευθυνθούν; Όσο για τον πολωνικό εθνικισμό και τον εθνικισμό στις Βαλτικές χώρες είναι σαφώς εναντίον της Ρωσίας. Η ρωσοφοβία σε αυτές τις χώρες είναι στοιχείο οργανικό και κυρίαρχο στην εθνική μυθολογία. Εδώ δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες.<br /><br />Σχετικά με τον Τραμπ ο Λιντερμαν γράφει: «Θα ήμουν προσεκτικός και δεν θα έκανα προβλέψεις. Εάν ο εθνικισμός στην Ευρώπη αντιπροσωπεύεται από κόμματα που έχουν μακρά πολιτική διαδρομή ο Τραμπ πήδηξε στην σκηνή ως κεραυνός εν αιθρία. Πίσω από την ιδεολογία του Εθνικού Μετώπου ή του Κόμματος της Ελευθερίας στην Αυστρία υπάρχουν δεκαετίες πολιτικού αγώνα, ενώ όταν πρόκειται για τον Τραμπ όλοι γνωρίζουμε τις ζουμερές δηλώσεις του προς τους ψηφοφόρους».<br /><br />Εν κατακλείδι, ο αρθρογράφος σημειώνει: «η επιτυχημένη πορεία του Τραμπ απλώς αποδεικνύει ότι ένας σημαντικός αριθμός απλών Αμερικανών είναι εξοργισμένος με το ρόλο της χώρας τους ως παγκόσμιου χωροφύλακα και με τις αποστολές της στο εξωτερικό και θέλει να ζήσει για τον εαυτό του.<br /><br />»Τέτοια απομονωτικά αισθήματα αναμφίβολα ωφελούν τη Ρωσία. Γιατί θα σήμαινε, για παράδειγμα, την υποχώρηση των έγχρωμων επαναστάσεων που επιδιώκουν την ανατροπή των συμμάχων της Ρωσίας, και ας ελπίζουμε και το τέλος της στρατιωτικής συγκέντρωσης στα ρωσικά σύνορα. Αλλά εάν ο Τραμπ γίνει πρόεδρος θα είναι ικανός να βασιστεί σε αυτές τις διαθέσεις του λαού και να στρέψει τα ΗΠΑ μακριά από την αντι-ρωσική πολιτική, και τελικά θα το ήθελε αυτό; Εδώ το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υποθέσεις».<div> <br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η αναβίωση του Εθνικισμού στη Δύση και η Ρωσία

Ο σχολιαστής της “Σβομπόντναγια Πρέσσα” Vladimir Linderman συζητά την πτώση και την άνοδο του εθνικισμού στη Δυτική Ευρώπη και στις ΗΠΑ, κ...

Διαβάστε την συνέχεια