Να συνεχίσω όμως με τις δηλώσεις του Νετανιάχου. Εδώ λοιπόν κολλάει αυτό που είπε ο Νετανιάχου. Ο μεγάλος Μουφτής της Ιερουσαλήμ εκείνη την περίοδο, ο Haj Amin al-Husseini, βρήκε ιδανικό σύμμαχο στο πρόσωπο του Χίτλερ, αφού γνώριζε το μίσος του Χίτλερ για τους Εβραίους. Είναι απόλυτα ορθό αυτό που είπε ο Νετανιάχου, ότι αρχικά ο Χίτλερ, την δεκαετία του 30, ήθελε απλά να διώξει τους Εβραίους από την Γερμανία, και όχι να τους σκοτώσει, φοβούμενος την διεθνή κατακραυγή. Και αυτό αποδεικνύεται από τις πολιτικές του Χίτλερ. Ο Χίτλερ έπαιρνε τις περιουσίες των Εβραίων και τους έδιωχνε από την Γερμανία.
Εκείνη την εποχή, τον Μεγάλο Μουφτή της Ιερουσαλήμ τον συνέφερε το ολοκαύτωμα πολύ περισσότερο απ’όσο συνέφερε τον Χίτλερ, γιατί οι Εβραίοι που θα έδιωχνε ο Χίτλερ θα κατέληγαν στην Παλαιστίνη να πολεμούν τους Άραβες. Και αυτό ακριβώς ζήτησε ο Μεγάλος Μουφτής από τον Χίτλερ στην συνάντηση τους τον Νοέμβριο του 1941, και αυτό είναι ένα ιστορικό γεγονός.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ο Μεγάλος Μουφτής της Ιερουσαλήμ θα μπορούσε να επιβάλει στον Χίτλερ το ολοκαύτωμα αν ο Χίτλερ δεν το ενέκρινε. Σημαίνει όμως ότι ο Μεγάλος Μουφτής ήταν ακόμη πιο ένθερμος υποστηρικτής του ολοκαυτώματος από τον Χίτλερ. Στην συνέχεια, ο Χίτλερ πήρε ολόκληρη την Ευρώπη, πέφτοντας ξανά πάνω στους ίδιους Εβραίους που είχε διώξει από την Γερμανία. Φοβούμενος ενδεχομένως και αυτός ότι θα τους έβρισκε απέναντι του στην μάχη που θα έδινε για το πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής, αποφάσισε να τους σκοτώσει με την Τελική Λύση τον Ιανουάριο του 1942. Βλέπετε ότι η ημερομηνία της απόφασης για την Τελική Λύση, τον Ιανουάριο του 1942, ήταν πολύ κοντά στην συνάντηση του Χίτλερ με τον Μεγάλο Μουφτή της Ιερουσαλήμ τον Νοέμβριο του 1941.
Επομένως αυτό που λέει ο Νετανιάχου είναι από τα ευκόλως εννοούμενα που κανονικά παραλείπονται, απλά οι ιστορικοί δεν το δέχονται, γιατί ο Μουφτής δεν είχε σε καμία περίπτωση δεν είχε την δύναμη να κάνει το ολοκαύτωμα. Ο Νετανιάχου όμως δεν ισχυρίστηκε ότι ο Μεγάλος Μουφτής έκανε το ολοκαύτωμα. Ο Νετανιάχου είπε ότι ο Μεγάλος Μουφτής ζήτησε από τον Χίτλερ να μην διώχνει αλλά να σκοτώνει τους Εβραίους, πριν ο Χίτλερ πάρει την οριστική του απόφαση για την Τελική Λύση. Αυτό είναι απόλυτα σωστό. Άντε να το πεις όμως στα τουρκάκια της Ελληνικής αριστεράς αυτό, τα οποία τώρα έχουν γίνει έξω φρενών επειδή ο Νετανιάχου έθιξε τον Μεγάλο Μουφτή τους.
Όσο για την Μέρκελ τι να έλεγε? Να συμφωνούσε με τον Νετανιάχου και να άνοιγε μία τόσο άγρια κόντρα με τους Μουσουλμάνους? Για ποιον λόγο να το έκανε αυτό? Αφού έτσι κι αλλιώς η ευθύνη του Ολοκαυτώματος βαρύνει την Γερμανία. Τι θα κέρδιζε η Μέρκελ με το να συμφωνήσει με τα ευκόλως εννοούμενα που είπε ο Νετανιάχου? Μόνο να χάσει είχε.
Επίσης ο κόσμος δεν γνωρίζει ότι η Παλαιστίνη (Ισραήλ+Ιορδανία) δεν υπήρξε ποτέ ως Αραβικό κράτος. Ήταν για αιώνες τμήμα διαφόρων αυτοκρατοριών. Το λέω αυτό γιατί κυκλοφορεί ο προπαγανδιστικός χάρτης που εμφανίζει την δήθεν Αραβική Παλαιστίνη που έκλεψαν οι Εβραίοι.
Χάρτης 3 Ο Ψεύτικος Χάρτης της Δήθεν Αραβικής Παλαιστίνης
Όπως είπα την περίοδο εκείνη στο Ισραήλ και την Ιορδανία κατοικούσαν λιγότεροι από 1 εκ άνθρωποι. Στην συνέχεια άρχισαν οι Άραβες και οι Εβραίοι να στέλνουν κόσμο εκεί σε μία κούρσα διεκδίκησης της Παλαιστίνης. Επίσης το μεγαλύτερο μέρος του Ισραήλ, το Νότιο τμήμα του είναι έρημος. Μπορείτε να διαβάσετε για την προπαγάνδα του χάρτη στο παρακάτω άρθρο του Economist, με τίτλο “This map is not the territories”, Μαρτίου 2010. Να πω επίσης ότι μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο οι Άγγλοι για δεύτερη φορά δεν τήρησαν την υπόσχεση τους, μετά την δημιουργία Αραβικού κράτους στην Ιορδανία, και έδωσαν το μεγαλύτερο μέρος απ’ότι είχε απομείνει από την Παλαιστίνη στους Άραβες, με το Partition Plan των Ηνωμένων Εθνών του 1947. Και ενώ οι Εβραίοι Παλαιστίνιοι ξεχύθηκαν στους δρόμους πανηγυρίζοντας, οι Άραβες Παλαιστίνιοι ξεκίνησαν πόλεμο, στον οποίο οι Εβραίοι Παλαιστίνιοι κέρδισαν περισσότερα εδάφη.
Χάρτης 4 Partition Plan Ηνωμένων Εθνών 1947
Η αλήθεια είναι ότι οι Άραβες δεν δέχονται να υπάρχει Εβραϊκό κράτος. Όλα τα υπόλοιπα είναι η σοσιαλιστική προπαγάνδα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Οι Ισλαμιστές Άραβες είναι πιο ειλικρινείς, με την έννοια ότι λένε στα ίσια ότι επιδιώκουν τον αφανισμό του Ισραήλ, ενώ οι σοσιαλιστές Άραβες είναι πιο πονηροί, και επικαλούνται διάφορες άλλες δικαιολογίες, ενώ οι επιδιώξεις τους είναι ακριβώς οι ίδιες με αυτές των Ισλαμιστών Αράβων. Από αυτή την άποψη θεωρώ τους σοσιαλιστές Άραβες πιο επικίνδυνους, γιατί παραπλανούν τους πολίτες της Ευρώπης πολύ περισσότερο από τους Ισλαμιστές. Με τους Ισλαμιστές τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά και ο κόσμος αντιλαμβάνεται πολύ καλύτερα το πραγματικό διακύβευμα.
πηγή