Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

Ποιο το πεπρωμένο της Τουρκίας;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsRpU0fSj6si8LaAV2yzJDRqFB_7WfV4dsK3Brty38ACaK9B1KWkuhpvhZqutMzDGLNy6uEzNMWBUuxE7YToWtRbBfz6hbdtU2In7t_iT6otu-7G_GZSZpp_fvce4JuwawvuimDJhsC4U/s1600/pio+to+peprwmeno+tis+toyrkias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsRpU0fSj6si8LaAV2yzJDRqFB_7WfV4dsK3Brty38ACaK9B1KWkuhpvhZqutMzDGLNy6uEzNMWBUuxE7YToWtRbBfz6hbdtU2In7t_iT6otu-7G_GZSZpp_fvce4JuwawvuimDJhsC4U/s1600/pio+to+peprwmeno+tis+toyrkias.jpg" /></a></div>
<br />
<b>Peter Lvov</b>, <i>Réseau International</i> (Γαλλία) <br />
Είναι πλέον σαφές ότι η πολιτική καριέρα του Ταγίπ Ερντογάν φτάνει αργά αλλά σταθερά στο τέλος της. Μετά τη κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού Su-24  πάνω από τη Συρία, ενώ στην πραγματικότητα απομακρυνόταν και δεν όδευε προς την Τουρκία, αν ο Ερντογάν είχε το θάρρος να ζητήσει αμέσως συγγνώμη από τη Μόσχα θα είχε την ευκαιρία να σώσει την καριέρα του.<br />
<br />
Αντ 'αυτού, μπερδεύτηκε σε ένα κουβάρι από ψέματα και γελοίες εξηγήσεις, ενώ ήταν αγενής με τη Ρωσία. Πάνω από όλα, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τις ενέργειες της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας ισχυριζόμενος ότι είχε λάβει προσωπικά εντολές από τον Μπαράκ Ομπάμα κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της G20 που πραγματοποιήθηκε στην Αττάλεια, σκηνοθέτησε μια κατηγορία εναντίον της Ουάσιγκτον. <br />
Η Μόσχα υποχρεώθηκε επομένως να δώσει την κατάλληλη απάντηση αποδυναμώνοντας τους πιο ευαίσθητους τομείς της τουρκικής οικονομίας: τον τουρισμό και τη γεωργία. <br />
Αυτό σημαίνει ότι ο προϋπολογισμός της Τουρκίας θα στερηθεί σύντομα δισεκατομμυρίων δολαρίων. <br />
Αλλά ακόμα και με τη πλάτη στον τοίχο, ο πρόεδρος της Τουρκίας έδειξε την εμμονική απερισκεψία του. <br />
Αυτό ανάγκασε τη Ρωσία να προχωρήσει ακόμη περισσότερο, αποκαλύπτοντας το ρόλο της Τουρκίας και της οικογένειας Ερντογάν στο λαθρεμπόριο συριακού κλεμμένου πετρελαίου, σε άμεση παραβίαση του ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών που εγκρίθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2015. Όλα αυτά σημαίνουν ότι το τουρκικό κράτος είναι άμεσα υπεύθυνο για τη χορηγία της διεθνούς τρομοκρατίας, η οποία, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, θα έπρεπε να τιμωρείται με ιδιαίτερα σοβαρό τρόπο.<br />
<br />
Αυτή η τροπή των γεγονότων έχει ωθήσει τον Ερντογάν να απομακρυνθεί από τους συμμάχους του, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ. Όντως, να συνεργαστείς με έναν ηγέτη που βοηθά τους Ντάες αντί να τους πολεμήσει, σημαίνει να αμαυρώσεις τη φήμη σου, ιδίως στο πλαίσιο της σφαγής του Παρισιού που εκτελέστηκε από ισλαμιστές τρομοκράτες που μπήκαν στην Ευρώπη διασχίζοντας την τουρκική επικράτεια. <br />
<br />
Είναι πλέον ευρέως γνωστό το γεγονός ότι νωρίτερα αυτό το έτος, με την οικονομική βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ, η Άγκυρα οργάνωσε την μαζική «έξοδο» προσφύγων προς την Ευρώπη και ανοίγοντας πρακτικά την πόρτα σε εκατοντάδες πολιτοφύλακες του Ισλαμικού Κράτους, για να διεισδύσουν στην ΕΕ. <br />
Είναι αμφίβολο αν το ΝΑΤΟ θα μπορέσει ποτέ πια να εμπιστεύεται έναν τέτοιο «σύμμαχο».<br />
Αυτό που έκανε ο Ερντογάν έθεσε σαφώς σε κίνδυνο όλες τις προσπάθειες της Τουρκίας να ενταχθεί στην ΕΕ, το όνειρο, εδώ και χρόνια, πολλών Τούρκων πολιτικών και απλών Τούρκων, ιδιαίτερα εκείνων του Εμπορικού Επιμελητήριου.<br />
<br />
Ακόμη πιο σοβαρό γεγονός, ο ίδιος ο πρόεδρος ντροπιάστηκε δημοσίως ενώπιον της χώρας. Έχανε ήδη αισθητά τη φήμη του, αλλά μόλις σήκωσε τη μάσκα, η δημοτικότητα του άρχισε να πέσει κατακόρυφα. <br />
Δείχνοντας όχι μόνο απλό ισλαμιστή, ο ηγέτης του τουρκικού έθνους είναι υποστηρικτής της διεθνούς τρομοκρατίας. Αλλά οι Τούρκοι, ειδικά εκείνοι που είναι καλά εκπαιδευμένοι, δεν θέλουν να επιστρέψουν στην σαρία, και προτιμούν να υποστηρίξουν τη μετάβαση προς τις ευρωπαϊκές αξίες που βασίζονται σε κοσμικές αρχές. Η δημόσια κατακραυγή που συγκλόνισε πριν από λίγα χρόνια τη πλατεία Ταξίμ στη Κωνσταντινούπολη και σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Τουρκίας, ενθαρρυνθήκαν από αυτή τη σιωπηλή μετάβαση προς τον ισλαμισμό που θέλει ο Ερντογάν. Όσο για τους Κούρδους, οι οποίοι αποτελούν το ένα τρίτο του πληθυσμού της χώρας, λυπήθηκαν επίσης κάπως από την απροθυμία του Ερντογάν να τηρήσει την υπόσχεσή του να επεκτείνει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τους.<br />
<br />
Συνέπεια αυτών των πολιτικών του κυβερνώντος κόμματος, του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), που ιδρύθηκε το 2001 από πρώην μέλη ενός απαγορευμένου ισλαμιστικού κινήματος, αντιμετώπισε παρά λίγο μια ταπεινωτική ήττα στις γενικές εκλογές του Ιουνίου 2015. Για να ανακτήσει την πλειοψηφία στο τουρκικό κοινοβούλιο, ο Ερντογάν αναγκάστηκε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές το Νοέμβριο. Οι ειδικοί ήταν πεπεισμένοι ότι το ΑΚΡ θα αντιμετώπιζε μια πικρή ήττα, αλλά ξαφνικά, στις παραμονές των εκλογών, ένα κύμα τρομοκρατικών επιθέσεων άλλαξε απότομα την κατάσταση. Ο πληθυσμός φοβήθηκε ότι τρομοκράτες από τη γειτονική Συρία και το Ιράκ θα εισέβαλαν στη τουρκική επικράτεια, και ψήφισαν υπέρ του ΑΚΡ, με την ελπίδα ότι ο Ερντογάν και οι υποστηρικτές του θα ενίσχυαν την εξουσία τους, προκειμένου να αντιδράσουν κατάλληλα στην απειλή της τρομοκρατίας.<br />
<br />
Ταυτόχρονα, επιδιώκοντας να αυξήσει τον αριθμό των εδρών του στο Κοινοβούλιο, το κύριο κουρδικό κόμμα, που σχηματίστηκε από τη συγχώνευση των κουρδικών και αριστερών κινημάτων, βρέθηκε ξαφνικά αντιμέτωπο με την ήττα. Το AKP, το οποίο ήθελε φυσικά το 50% των ψήφων, πήρε μόνο 49,1%. Όμως, λόγω των ιδιαιτεροτήτων του συστήματος καταμέτρησης των ψήφων, έλαβε πάνω από 50% των εδρών με το δικαίωμα να σχηματίσει μόνο του νέα κυβέρνηση. Όμως, αυτό το αποτέλεσμα δεν επιτρέπει στον Ερντογάν να πραγματοποιήσει συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που θα μετέτρεπαν τη χώρα σε μια αμιγώς προεδρική δημοκρατία με επικεφαλής τον ίδιο, «τον Σουλτάνο της Τουρκίας».<br />
<br />
Είμαστε τώρα αντιμέτωποι με την κατάσταση στην οποία ο Αχμέτ Νταβούτογλου, αρχηγός του ΑΚΡ και νυν Πρωθυπουργός, ο οποίος ενισχύθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη νίκη του κυβερνώντος κόμματος, είναι τόσο ανερχόμενος όσο και ο πρόεδρος. Και μετά την επίθεση εναντίον του ρωσικού βομβαρδιστικού, ενίσχυσε περισσότερο τη θέση του, αν και δεν έχει αποφασίσει να αποστασιοποιηθεί δημοσίως από τον πρόεδρο. Μπορούμε με σιγουριά να υποθέσουμε ότι περιμένει ήσυχα την τέλεια ευκαιρία για να χτυπήσει μ'ένα θανάσιμο πλήγμα. Δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα επικίνδυνο ανταγωνιστή που ετοιμάζεται να αντικαταστήσει τον Ερντογάν στη δεδομένη στιγμή. <br />
<br />
Σε αντίθεση με τον Ερντογάν που μεγάλωσε στις φτωχογειτονιές της Κωνσταντινούπολης, και έμαθε να κάνει το δρόμο του μέσα από τη πονηριά και την εξαπάτηση, ο Νταβούτογλου μεγάλωσε σε μια καλά εκπαιδευμένη οικογένεια. Για χρόνια, εργάστηκε στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά και ήταν επισκέπτης καθηγητής σε στρατιωτικές σχολές της Τουρκίας. Το 2003 προήχθη στο βαθμό του Έκτακτου και Πληρεξούσιου Πρέσβη. Στη συνέχεια, το 2009 διορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Τουρκίας, και κατείχε τη θέση αυτή μέχρι το 2014, όταν εξελέγη αρχηγός του κόμματος της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, του κόμματος στην εξουσία.<br />
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου έκανε δήλωση λέγοντας ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν συμμορφωθεί απευθείας με τις διαταγές του στην επίθεση εναντίον του Su-24, αλλά είναι πιο πιθανό παρά απίθανο ότι απλά προσπάθησε να καλύψει τον πρόεδρο. Ένα πράγμα είναι σαφές: σήμερα δεν είναι μόνο απλά ένας παλιός καθηγητής, είναι ένας σκληρυμένος πολιτικός, ένας ισλαμιστής που κοιτάζει προς τη Δύση.<br />
<br />
Άλλο σοβαρός ανταγωνιστής του Ερντογάν, ο Αμπντουλάχ Γκιούλ, πρώην πρόεδρος της Τουρκίας. Υπηρέτησε, επίσης, ως πρωθυπουργός της Τουρκίας, 1ος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών. Ένθερμος υποστηρικτής της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, εργάστηκε σκληρά κατά την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Θεωρείται ταυτόχρονα ως υποστηρικτής των ισλαμικών αξιών, αν και πολύ λιγότερο ριζοσπαστικός από τον Ερντογάν και το περιβάλλον του. Είναι επίσης γνωστός για τους στενούς δεσμούς του με την Ουάσιγκτον. <br />
<br />
Γιατί ο εν ενεργεία πρόεδρος αποφάσισε να τον ξεφορτωθεί παραμένει πάντα ένα πολιτικά αναπάντητο ερώτημα. Φαίνεται μάλλον ότι ο Γκιούλ είχε κουραστεί από τις παρανοϊκές ιδέες του πρώην προϊσταμένου του, ιδίως στον τομέα της συνεργασίας με τον ισλαμικό κράτος. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι ο Αμπντουλάχ Γκιουλ έκανε πρόσφατα μια επίσκεψη στην Ουάσιγκτον. Οι Αμερικανοί πολιτικοί προφανώς ενδιαφέρονται για την ενθρόνιση αυτού του παλιού πολιτικού ως νέο πρόεδρο, επειδή σαφώς κουράστηκαν από τον απρόβλεπτο Ερντογάν.<br />
<br />
Όλ’ αυτά δεν σημαίνουν βέβαια ότι η Τουρκία θα άρει τον εν ενεργεία πρόεδρο ή ότι θα φύγει αύριο. Η πραγματική επίδραση των οικονομικών μέτρων που έλαβε η Ρωσική Ομοσπονδία κατά της Άγκυρας θα είναι εμφανής τον Απρίλιο-Μάιο, όταν οι Τούρκοι αγρότες δεν θα έχουν αγορά για να πουλήσουν τα λαχανικά τους, ενώ η τουριστική περίοδος θα είναι μια πικρή αποτυχία για τους τοπικούς επιχειρηματίες, οι 3,5 εκατομμύρια Ρώσοι τουρίστες δεν είναι έτοιμοι να επιστρέψουν σύντομα. <br />
Οι αντίπαλες δυνάμεις, τόσο εντός του AKP και των άλλων κομμάτων, φυσικά, θα επωφεληθούν από την κατάσταση. Θα υποστηριχτούν από την πλειοψηφία των τουρκικών επιχειρηματικών κύκλων, οι οποίοι εξαρτόνται από το επίπεδο της συνεργασίας μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας.<br />
<br />
Αλλά η εκθρόνιση του Ερντογάν είναι ένα σχετικά θετικό σενάριο. <br />
Όσοι θυμούνται την τουρκική ιστορία γνωρίζουν ότι είναι μισητός από τη στρατιωτική διοίκηση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, η οποία διαδραματίζει παραδοσιακά έναν κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση της σταθερότητας της χώρας. Για υποτιθέμενη προδοσία, ο ίδιος έβαλε στα μπουντρούμια ένα μεγάλο πακέτο στρατηγών και ανώτερων αξιωματικών. Η πλειοψηφία από αυτούς αναμένεται να απελευθερωθεί τώρα. <br />
Και αυτοί οι στρατηγοί, όπως εκείνοι που επέζησαν από την καταστολή του Ερντογάν, ονειρεύονται να τον εκδιώξουν, να σταματήσει η ισλαμοποίηση της Τουρκίας. Ο στρατός μη λαμβάνοντας κανένα εισόδημα από το λαθρεμπόριο πετρελαίου, άν θα διατηρηθούν οι δεσμοί μεταξύ του ΙΚ και της Άγκυρας, η στρατιωτική διοίκηση, με την υποστήριξη των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ, θα μπορούσε να ξεκινήσει ένα πραξικόπημα και να επανακτήσει τη δύναμη που είχε πριν από τριάντα χρόνια. <br />
Αλλά αυτό το σενάριο δεν θα ικανοποιήσει τους τοπικούς Κούρδους και τις άλλες εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες, οι οποίοι υπέστησαν τη βαναυσότητα του στρατού κατά την αφαίρεση των προσωπικών τους δικαιωμάτων.<br />
<br />
Επομένως, είναι πολύ πιθανό ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το δεύτερο σενάριο  -το χειρότερο για τη χώρα.<br />
Όταν το κυβερνών ΑΚΡ θα βρεθεί αντιμέτωπο τόσο με το στρατό όσο και με τη νόμιμη αντιπολίτευση, με 22 εκατομμύρια Κούρδους υπό την ηγεσία του απαγορευμένου Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ), η Τουρκία θα βυθιστεί σε πολιτικό χάος. Η εμφύλια σύρραξη στη συνέχεια θα οδηγήσει στην κατάρρευση του τουρκικού κράτους, με τις κουρδικές περιοχές (τα νοτιοανατολικά ολόκληρης της Ανατολίας) να χωρίσουν, αναζητώντας τρόπους για να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν που θα προσαρτήσει ορισμένα συριακά και ιρακινά εδάφη, αλλάζοντας την ισορροπία των δυνάμεων σε όλη τη Μέση Ανατολή.<br />
<br />
Ό, τι και θα συμβεί, ένα πράγμα είναι σαφές: ο Ταγίπ Ερντογάν θα αναγκαστεί να λογοδοτήσει για το πείσμα του, την αδυναμία του να σέβεται τους άλλους, για τη δικτατορία του, τη διαφθορά και τις σχέσεις του με το ΙΚ. <br />
Και προπαντός, θα είναι υπόλογος προς το τουρκικό λαό. <br />
Και, επίσης, προς τη Ρωσία για τις άνανδρες επιθέσεις που σκότωσαν δύο Ρώσους στρατιώτες που πολεμούσαν γενναία κατά της τρομοκρατίας.<br />
<br />
Peter Lvov, διδάκτωρ πολιτικής επιστήμης, αποκλειστικά για το online περιοδικό « New Eastern Outlook ».<br />
<a href="http://journal-neo.org/2015/12/07/what-fate-awaits-turkey/"><b><span style="color: #990000;">journal-neo.org/2015/12/07/what-fate-awaits-turkey/</span></b></a><br />
<div class="post-body entry-content" id="post-body-7825074806511796693" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<div class="MsoNoSpacing">
<br /><span style="color: #222222; font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 13pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span>
<a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>
</div>
</div>

Ποιο το πεπρωμένο της Τουρκίας;

Peter Lvov , Réseau International (Γαλλία) Είναι πλέον σαφές ότι η πολιτική καριέρα του Ταγίπ Ερντογάν φτάνει αργά αλλά σταθερά στο τέλ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ-Κούρδοι-Ιράν

Ellada simera 0 κόσμος, Κουρδικό 16:31

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkTKFVF4eLMIPP1mruNjSKLUrhksPCMghG82_J9RLk02b04KnA73e_ZsIrYw7b6gQxxPSUkl89bQp2-F0apFk8YEVp5uD5-SoH2Z1HCM6i_tIqUDG9TLvPHJpi2JXKBUKcg36fzO16BzI/s1600/usa%252C+koyrdoi%252C+iran.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkTKFVF4eLMIPP1mruNjSKLUrhksPCMghG82_J9RLk02b04KnA73e_ZsIrYw7b6gQxxPSUkl89bQp2-F0apFk8YEVp5uD5-SoH2Z1HCM6i_tIqUDG9TLvPHJpi2JXKBUKcg36fzO16BzI/s1600/usa%252C+koyrdoi%252C+iran.jpg" /></a></div>
<br /><br />Οι ΗΠΑ θέλουν να περάσουν έναν νόμο που θα άρει την υποχρέωση που έχουν αναλάβει να εξοπλίζουν τους Κούρδους του Βορείου Ιράκ μέσω της επίσημης Ιρακινής κυβέρνησης της Βαγδάτης, δηλαδή της κυβέρνησης των Ιρακινών Σιιτών. Οι Κούρδοι έχουν αποκτήσει την αυτονομία τους αλλά δεν είναι ανεξάρτητο κράτος, και η κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ (Σιίτες Άραβες του Ιράκ) βλέπει πολύ εχθρικά τις εξαγωγές πετρελαίου των Κούρδων του Ιράκ προς την Τουρκία. Οι Τούρκοι και οι Κούρδοι του Ιράκ σχεδιάζουν επίσης αγωγούς φυσικού αερίου. Η κεντρική Ιρακινή κυβέρνηση θεωρεί ότι οι Κούρδοι θα πρέπει να εξάγουν το πετρέλαιο μόνο σε συνεννόηση με την κεντρική Ιρακινή κυβέρνηση, καταβάλλοντας ταυτόχρονα και τις ανάλογες προμήθειες.<div>
<br />Ωστόσο οι Ιρακινοί Σιίτες και οι Κούρδοι, παρά την κόντρα τους για το πετρέλαιο του Ιρακινού Κουρδιστάν, πολεμούν μαζί στο Ιράκ τους Ιρακινούς Σουνίτες που υποστηρίζονται από την Τουρκία και την Σαουδική Αραβία. Οι Ιρακινοί Σιίτες υποστηρίζονται και από τους Ιρανούς, οι οποίοι επίσης δεν βλέπουν με καλό μάτι τους Κούρδους του Ιράκ, αφού ένα κομμάτι του Κουρδιστάν βρίσκεται στο Ιράν. Επίσης, οι Κούρδοι του Ιράκ είναι και για τους Ιρανούς αντίπαλοι στις αγορές πετρελαίου και αερίου.<br /><br />Οι ΗΠΑ είναι σύμμαχοι με τους Ιρακινούς Σιίτες, γιατί οι Ιρακινοί Σιίτες κατάφεραν να πάρουν την εξουσία χάρη στην ανατροπή από τις ΗΠΑ του Σαντάμ Χουσέιν το 2003. Ο Σαντάμ Χουσέιν ανήκε στην μειοψηφία των Ιρακινών Αράβων Σουνιτών. Στα πλαίσια της συμμαχίας τους με τους Σιίτες του Ιράκ, οι ΗΠΑ πρέπει να είναι προσεκτικές όταν υποστηρίζουν τους Κούρδους του Ιράκ, και προφανώς έχουν αναλάβει την δέσμευση να τους εξοπλίζουν μέσω των Ιρακινών Σιιτών (κεντρική κυβέρνηση Βαγδάτης). Παραδόξως όταν οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τους Κούρδους του Ιράκ δεν έχουν τόσο μεγάλο πρόβλημα με τους Τούρκους, αφού οι Τούρκοι συνεργάζονται με τους Κούρδους του Ιράκ στον τομέα του πετρελαίου, σε αντίθεση με τους φτωχούς σε πετρέλαιο και αέριο Κούρδους της Συρίας και της Τουρκίας με τους οποίους οι Τούρκοι σφάζονται. Οι ΗΠΑ όμως έχουν όπως είπα πρόβλημα με τους Ιρακινούς Σιίτες και τους Ιρανούς όταν εξοπλίζουν τους Κούρδους του Ιράκ, περισσότερο τουλάχιστον απ’όσο επιθυμούν οι Ιρακινοί Σιίτες και οι Ιρανοί.<br /><br />Οι ΗΠΑ θέλουν προφανώς να βεβαιωθούν ότι οι Κούρδοι του Ιράκ θα μπορούν να αντιμετωπίσουν και τον ISIS και τους Ιρακινούς Σιίτες και τους Ιρανούς αν χρειαστεί, και θέλουν να τους δώσουν περισσότερα όπλα, παρακάμπτοντας τους Ιρακινούς Σιίτες με τον νόμο που θέλουν να ψηφίσουν.</div>
<div>
<br />Το άρθρο γράφει ότι οι μαχητές που υποστηρίζονται από το Ιράν στο Ιράκ απειλούν ότι θα επιτεθούν σε στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στο Ιράκ, αν οι ΗΠΑ προχωρήσουν σε μία τέτοια ενέργεια. Το ενδιαφέρον είναι ότι και οι Ιρακινοί Σιίτες και οι Ιρανοί και οι Κούρδοι είναι σύμμαχοι των ΗΠΑ. Η διαφορά είναι ότι οι Κούρδοι του Ιράκ είναι φυσικός σύμμαχος των ΗΠΑ, γιατί είναι περικυκλωμένοι από εχθρούς, ενώ οι Ιρακινοί Σιίτες θεωρούν τους Ιρανούς πιο αξιόπιστους συμμάχους από τις ΗΠΑ, γιατί φοβούνται ότι οι ΗΠΑ, αν τα βρουν σκούρα, μπορεί να σηκωθούν να φύγουν και να τους αφήσουν στα κρύα του λουτρού, όπως έχουν ξανακάνει στο παρελθόν. Ενώ γνωρίζουν ότι οι Ιρανοί θα είναι εκεί για πάντα.<br /><br />Οι Ιρανοί είναι επίσης πλέον σύμμαχοι των ΗΠΑ, στα χαρτιά τουλάχιστον, αλλά χρειάζονται τους Ρώσους, από τους οποίους αγοράζουν όπλα, αφού οι ΗΠΑ δεν πουλάνε όπλα στο Ιράν, αλλά και γιατί χρειάζονται την Κίνα για να εξάγουν το πετρέλαιο και το αέριο τους μέσω του Πακιστάν. Επομένως ο πιο φυσικός σύμμαχος από τους τρεις για τις ΗΠΑ είναι οι πλούσιοι σε πετρέλαιο και αέριο Κούρδοι, αφού μόνο στην Δύση μπορούν να στραφούν.<br /><br />Έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα χειριστούν οι ΗΠΑ αυτό το τρίγωνο, αφού και με τους τρεις έχουν κάποια μορφή συμμαχίας. <br /><br />Ιράκ - Σιίτες Άραβες (πράσινο), Σουνίτες Άραβες (ροζ) και Κούρδοι (καφέ)<br /><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge7E7C0EqXxDpammhHRr9IacgIpU3bU_MI6E9y1xEuDb7f1LgMZtoajWCFnfbE3lBitBoY49UUzFaOE_jKX2nskv3M7aKKcEKX3jXwY7aEIMRTy-gFjbrk0Ly491ssraTwcqbhZEyjtCA/s1600/Map+of+Shiites+and+Sunnis+of+Iraq.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge7E7C0EqXxDpammhHRr9IacgIpU3bU_MI6E9y1xEuDb7f1LgMZtoajWCFnfbE3lBitBoY49UUzFaOE_jKX2nskv3M7aKKcEKX3jXwY7aEIMRTy-gFjbrk0Ly491ssraTwcqbhZEyjtCA/s640/Map+of+Shiites+and+Sunnis+of+Iraq.JPG" /></a><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxNsr0m42GW13cFBTZu729tL7VYvNEWZQSqrU3IKRbVhD7fJlQ_MxXZo34F5jSx8ZVT7heCao7Sd-d2GC0tVfC2ZQYj8FqJ0fxgICF9KXw7OcxAOryA4F5gUY5pq-Uch2J62Ill-ByUTE/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25A6%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%258D+%25CE%2591%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259C%25CE%25AD%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2582.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxNsr0m42GW13cFBTZu729tL7VYvNEWZQSqrU3IKRbVhD7fJlQ_MxXZo34F5jSx8ZVT7heCao7Sd-d2GC0tVfC2ZQYj8FqJ0fxgICF9KXw7OcxAOryA4F5gUY5pq-Uch2J62Ill-ByUTE/s640/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25A6%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%258D+%25CE%2591%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259C%25CE%25AD%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2582.JPG" /></a><br /><br /><br /><a href="http://iakovosal.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

ΗΠΑ-Κούρδοι-Ιράν

Οι ΗΠΑ θέλουν να περάσουν έναν νόμο που θα άρει την υποχρέωση που έχουν αναλάβει να εξοπλίζουν τους Κούρδους του Βορείου Ιράκ μέσω της επί...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκική συνδιαχείριση του Aιγαίου με "αφεντικό" την Frontex

Ellada simera 0 Αμυνα, Ελλάδα, Εξωτερική Πολιτική 16:22

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEWyUJhOSnl8Y3FKm5Gdd4RjnT5m3h-f1XLJBoUzdpCpxUF2Z-A6ReABsYDUQERto4oG1xGLfBP1uAy41fCdPVk1BNrmomY8OwdgQKx3972l7LcVm0isX0BeMkZaz_JBxs08uScN0yBAM/s1600/frontex.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEWyUJhOSnl8Y3FKm5Gdd4RjnT5m3h-f1XLJBoUzdpCpxUF2Z-A6ReABsYDUQERto4oG1xGLfBP1uAy41fCdPVk1BNrmomY8OwdgQKx3972l7LcVm0isX0BeMkZaz_JBxs08uScN0yBAM/s1600/frontex.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
Με μία εξαιρετικά ασυνήθιστη, για τα διμερή και διεθνή δεδομένα, κίνηση, η Ελλάδα και η Τουρκία με τρόπο ξαφνικό, ταυτόχρονο και απολύτως συντονισμένο, απέσυραν στα μουλωχτά προχθές από τη διεθνή κυκλοφορία τις πλήρως αντιτιθέμενες διεθνείς αγγελίες τους (ΝΟΤΑΜ) που είχαν εκδώσει στις 3 Δεκεμβρίου για την τουρκική θαλάσσια Έρευνα και Διάσωση στο Αιγαίο, χωρίς να εκδώσουν νέες ΝΟΤΑΜ, ακυρωτικές των προηγουμένων, και χωρίς να εξηγήσουν δημοσίως την αναγκαιότητα αυτών των κινήσεων.<br />
<br />
Της<b> Κύρας Αδάμ</b><br />
Οι σιωπηλές αποσύρσεις της ελληνικής και τουρκικής ΝΟΤΑΜ για το επίμαχο θέμα της θαλάσσιας έρευνας και Διάσωσης στο Αιγαίο,(SAR), καθώς οι προσφυγικές ροές από την Τουρκία στα ελληνικά νησιά του Αν. Αιγαίου συνεχίζονται, συμπίπτουν χρονικώς με τη δημοσίευση της κοινής γαλλογερμανικής επιστολής προς τον αρμόδιο Επίτροπο Δ. Αβραμόπουλο και δι’ αυτού στον πρόεδρο της Κομισιόν, κ Γιούνκερ, με την οποία ζητούν να διευρυνθούν οι αρμοδιότητες της FRONTEX ώστε αυτή να αναλαμβάνει αυτοβούλως πρωτοβουλίες για τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, χωρίς προηγούμενο αίτημα κράτους μέλους.<br />
<br />
Είναι προφανές ότι το θέμα αφορά σχεδόν αποκλειστικώς στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ στα ελληνικά νησιά του Αν. Αιγαίου,  που αποτελούν και την πύλη εισόδου των προσφύγων από την Τουρκία, η οποία μόλις πριν από 10 ημέρες ήρθε σε Συμφωνία Κορυφής με την ΕΕ για το προσφυγικό.<br />
<br />
Το θέμα της ενίσχυσης των αρμοδιοτήτων της FRONTEX στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ αναμένεται να συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής της 15ης Δεκεμβρίου, και είναι προφανές ότι η Κομισιόν, αλλά και η πλειοψηφία των εταίρων, θέλουν να προλάβουν και, στην καλύτερη περίπτωση, να συντονίσουν, τις αντιτιθέμενες θέσεις της Ελλάδας και της Τουρκίας σε ό,τι αφορά στην Έρευνα και Διάσωση στην θαλάσσια περιοχή των ελληνικών νήσων του Αν. Αιγαίου, ύστερα μάλιστα από τις πολλαπλές αλλά αποτυχημένες προσπάθειες Μέρκελ – Γιούνκερ να συμφωνηθούν κοινές ελληνοτουρκικές περιπολίες στο Αιγαίο…<br />
<br />
Μέχρι στιγμής τουλάχιστον δεν έχει γίνει δημοσίως γνωστό, αν οι ξαφνικές και σιωπηλές κινήσεις Αθήνας και Άγκυρας για τις επιχειρήσεις SAR στο Αιγαίο είναι αποτέλεσμα συντονισμένων ευρωπαϊκών κινήσεων και παραινέσεων προς τις δύο πλευρές, έτσι ώστε η μεν Ελλάδα να μην επιμείνει, όλες οι κινήσεις της FRONTEX να τεθούν υπό τον αποκλειστικό ελληνικό έλεγχο, η δε Τουρκία, να μην εκβιάζει την FRONTEX απαιτώντας τον έλεγχο των επιχειρήσεων SAR από τη μέση του Αιγαίου και ανατολικά.<br />
<br />
<a href="http://www.liberal.gr/admin/uploads/1_4.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiQQNMqymjozmb2S_oUEld5NY8P2PrwTvG-cYrpR-mJd_7ih3DBHOimirVqV1hCPNfE0Wz2xwqyzAiyMXxiumxre8IBM_mZZ7cf3FNbnzV5mdvs8X0iEtGC_ofwlSA1Q2DrSQX8Scj-Z4ju4g=" width="320" /></a><br />
<div>
Η πρωτοφανής και… πρωτότυπη μουγκή απόσυρση της ελληνικής και τουρκικής ΝΟΤΑΜ για SAR στο Αιγαίο ξεκίνησε στις 3 Δεκεμβρίου όταν η ΥΠΑ Ελλάδας εξέδωσε τη διεθνή αγγελία Α2500/15 για εκτέλεση τουρκικών δραστηριοτήτων Έρευνας και Διάσωσης στο Αιγαίο.<br />
<br />
Στη ΝΟΤΑΜ αυτή η ΥΠΑ επεσήμανε ότι επειδή η τουρκική Έρευνα και Διάσωση θα διεξαχθεί εντός του FIR Αθηνών, τα τουρκικά μέσα SAR οφείλουν να συντονίζονται με το συντονιστικό κέντρο ΕΚΣΕΔ του Πειραιά, που είναι υπεύθυνο για την περιοχή στο FIR Αθηνών.<br />
<br />
Όμως λίγες ώρες αργότερα, ήλθε η τουρκική απάντηση με την έκδοση διεθνούς ΝΟΤΑΜ Α5576/15.<br />
<br />
Με τη ΝΟΤΑΜ αυτή η Τουρκία δηλώνει διεθνώς ότι η περιοχή στο Αιγαίο ανήκει στην Τουρκία, σύμφωνα με τη Σύμβαση του Αμβούργου 1979 του ΙΜΟ (Διεθνούς Οργανισμού Ναυσιπλοΐας) και τα τουρκικά μέσα θα συντονίζονται μόνον με τις τουρκικές αρχές.<br />
<br />
Έτσι στην πράξη, η Τουρκία αναγγέλλει διεθνώς την ενεργοποίηση και εφαρμογή του τουρκικού νόμου 24611/12 Δεκεμβρίου 2001, σύμφωνα με τον οποίο SAR από τη μέση του Αιγαίου και ανατολικά εκτελεί μόνον η Τουρκία...<br />
<br />
<img height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiDFtD500lewwQOHC3rrnrfHlnEkmDhCFtPfUz0quZGeXlkAhN7elcR__S7K5ybJXJeeqopBqVyvDsFbehtByznp9Mmn_a8IQAvuC5loBD3aYwdpUyJ36640rzEELUMptZg6Gn94K18BbkT=" width="640" /><br />
<br />
(Ο χάρτης που αναρτάται είναι ο επίσημος τουρκικός χάρτης του ν 24611/12 και με την κόκκινη γραμμή φαίνεται ευκρινέστατα ότι η Τουρκία έχει μοιράσει το Αιγαίο ακριβώς στη μέση για την Έρευνα και Διάσωση)<br />
<br />
<img height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhTJn2LZGRROkb8v_8b_AmiTTv4jQ6DbH644jHsHrDthxJX03WfG9v-W5w2jI5N2tFsVSAd_KTXYAqWt4FzIIq2z99iYdHxAsDpD1EYY1fhkQSxk75t6fik4QKOqr2uNmo63fiSMSuP9489TA=" width="300" /><br />
<br />
<b>Ο Χουντίνι των ΝΟΤΑΜ</b><br />
<br />
Στις 3 Δεκεμβρίου, όπως φαίνεται στο παραπάνω έγγραφο, η τουρκική ΝΟΤΑΜ Α5576/15 εγγράφεται στις διεθνείς αναγγελίες του FIR Kωνσταντινούπολης, με την οποία αναγγέλλει ότι η τουρκική περιοχή Έρευνας και Διάσωσης  είναι το μισό Αιγαίο.<br />
<br />
Στις 7 Δεκεμβρίου η ΝΟΤΑΜ αυτή έχει ως δια μαγείας εξαφανιστεί από τον ίδιο πίνακα.<br />
<br />
Το ίδιο ακριβώς έχει συμβεί και στον πίνακα των ΝΟΤΑΜ του FIR Αθηνών για την ελληνική ΝΟΤΑΜ Α2500/15.<br />
<b><br /></b>
<b>Η ιστορία των ειχειρήσεων SAR στο Αιγαίο</b><br />
<br />
Σημειώνεται ότι η προκλητική κίνηση της Τουρκίας για το μοίρασμα του Αιγαίου, που είναι και μόνιμος στόχος της, σημειώθηκε στις 3 Δεκεμβρίου,  δηλαδή μόλις 5 ημέρες μετά τη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ-Τουρκίας, με τα πολλαπλά πολιτικά δώρα των ευρωπαίων στην Άγκυρα,  αλλά και την ενεργοποίηση του Σχεδίου Δράσης ΕΕ – Τουρκίας, με τα πολλά και ασαφή σημεία για την τουρκική συνεισφορά και συνεργασία στη διάσωση των προσφύγων από τις τουρκικές στις ελληνικές ακτές.<br />
<br />
Η Αθήνα, ως γνωστόν τα αποδέχθηκε όλα χωρίς καμία ανάμειξη της στη διαπραγμάτευση ώστε να υπενθυμίσει και καταγράψει εκ νέου την διεθνή αρμοδιότητα της Ελλάδας για τον έλεγχο και συντονισμό των επιχειρήσεων μέσα στην περιοχή του FIR Αθηνών, δηλαδή μέχρι τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας.<br />
<br />
Ο γρίφος των θαλασσίων επιχειρήσεων Έρευνας και Διάσωσης στο Αιγαίο έχει την μικρή αλλά πολύ σοβαρή ιστορία του. Εν ολίγοις, στη Σύμβαση του Αμβούργου για τον ΙΜΟ, το 1979, το άρθρο 214 επιβάλλει-υποχρεώνει την Ελλάδα και την Τουρκία να διαπραγματευθούν και συμφωνήσουν την οριοθέτηση των θαλασσίων περιοχών τους εντός των οποίων η κάθε χώρα θα είναι αποκλειστικά αρμόδια και υπεύθυνη για τη θαλάσσια Έρευνα Διάσωση (SAR) στο Αιγαίο. Μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει τέτοια συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία.<br />
<br />
Ωστόσο το άρθρο 215 ορίζει ότι σε περίπτωση μη ύπαρξης συμφωνίας,  κάθε χώρα μπορεί να ορίσει τη δική της περιοχή, με τρόπο που να εξυπηρετείται κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο η Θαλάσσια Έρευνα – Διάσωση των θαλασσίων ατυχημάτων και να ενημερώνει τον ΙΜΟ, υπεύθυνο Οργανισμό για τη διεθνή ναυσιπλοΐα και τη Θαλάσσια Έρευνα και Διάσωση.<br />
<br />
Από την άλλη, ο ICAO, διεθνής οργανισμός Αεροναυτιλίας, με τη σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας, έχει καθορίσει τα όρια του FIR Αθηνών ως περιοχή Έρευνας και Διάσωσης της Αθήνας για τα αεροπορικά ατυχήματα, η οποία ασκείται και ενεργοποιείται από το Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού Έρευνας – Διάσωσης ( ΕΚΣΕΔ) με έδρα τον Πειραιά, υπαγόμενο στο ΛΣ και το ΓΕΑ.<br />
<br />
Η Τουρκία ζήτησε από τον ΙΜΟ το 1980 να εγκρίνει το μισό Αιγαίο ως περιοχή Έρευνας και Διάσωσης της Άγκυρας, ζητώντας ακόμα τη δημιουργία και 11 θαλασσίων πεδίων βολής. Το τουρκικό αίτημα απορρίφθηκε.<br />
<br />
Η Άγκυρα επανήλθε όμως δριμύτερη και ξαφνικά το 2001 η τουρκική Εθνοσυνέλευση ψήφισε τον τουρκικό νόμο 24611 με τον οποίο ορίζει μονομερώς το μισό Αιγαίο και το βόρειο τμήμα του FIR Λευκωσίας ως περιοχή της Άγκυρας για θαλάσσια Έρευνα και Διάσωση (σ.σ. βλέπε τουρκικό χάρτη). Ο ΙΜΟ δυστυχώς,  χωρίς να υπάρξει τότε αντίδραση της Αθήνας, συμπεριέλαβε τον τουρκικό νόμο στο διεθνές εγχειρίδιο του που αφορά σε θαλάσσια Έρευνα και Διάσωση.<br />
<br />
Έτσι, το χρόνιο αυτό πρόβλημα ανακυκλώνεται και μεγεθύνεται τώρα με την ευρωπαϊκή ανάγκη έλεγχου και περιορισμών των προσφυγικών ροών από την Τουρκία στην Ελλάδα.<br />
<br />
Η προχθεσινή απόσυρση -ύστερα από ευρωπαϊκές παρεμβάσεις- των σχετικών διεθνών ΝΟΤΑΜ Αθήνας και Άγκυρας για SAR στο Αιγαίο, κατ’ ουσίαν δεν δρα υπέρ των ελληνικών συμφερόντων και αρμοδιοτήτων στο Αιγαίο. Και αυτό γιατί η απόσυρση της ελληνικής ΝΟΤΑΜ για την ελληνική αρμοδιότητα επιχειρήσεων SAR στο Αιγαίο, δεν είχε ως προϋπόθεση την απόσυρση του τουρκικού νόμου 24611, αλλά ούτε συνοδεύτηκε με αίτημα στον ΙΜΟ για την ακύρωση της τουρκικής ΝΟΤΑΜ που στην ουσία διχοτομεί το Αιγαίο,  αλλά και την Κύπρο, τουλάχιστον μέχρι ότου επέλθει συμφωνία καθορισμού των ναυτικών περιοχών Έρευνας και Διάσωσης.<br />
<br />
Με την ταχυδακτυλουργική εξαφάνιση των δυο ΝΟΤΑΜ για την θαλάσσια έρευνα και Διάσωση στην περιοχή,  το μισό Αιγαίο μετατρέπεται σε μια αλληλεπικαλυπτόμενη περιοχή αρμοδιοτήτων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, με άγνωστες για την ώρα μελλοντικές συνέπειες…<br />
<br />
<a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Ελληνοτουρκική συνδιαχείριση του Aιγαίου με "αφεντικό" την Frontex

Με μία εξαιρετικά ασυνήθιστη, για τα διμερή και διεθνή δεδομένα, κίνηση, η Ελλάδα και η Τουρκία με τρόπο ξαφνικό, ταυτόχρονο και απολύτω...

Διαβάστε την συνέχεια

Η γεωπολιτική προσέγγιση της επίσκεψης του Αιγύπτιου Προέδρου στην Ελλάδα

Ellada simera 0 Ελλάδα, Εξωτερική Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 16:02

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioQvkzbFBuIwSEkVPxbg-uFp7JYsTeUEBxQL7aEOwTv3yZ8im2_xuyuPHCEbGC5dGtdTwbTbGZsIoBoV8x9FZhRZMvLR9zzpbgxC4nAEbnP5OWKYqR_CpQh8JD81CjXAs-Dx3JzhWNNaw/s1600/tsipras+%252Canastasiadis%252C+al+sisi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioQvkzbFBuIwSEkVPxbg-uFp7JYsTeUEBxQL7aEOwTv3yZ8im2_xuyuPHCEbGC5dGtdTwbTbGZsIoBoV8x9FZhRZMvLR9zzpbgxC4nAEbnP5OWKYqR_CpQh8JD81CjXAs-Dx3JzhWNNaw/s1600/tsipras+%252Canastasiadis%252C+al+sisi.jpg" /></a></div>
<br />
<strong>Του Δημήτρη Τσαϊλά *</strong><br />
<div style="text-align: justify;">
Στις Διεθνείς Σχέσεις υποστηρίζεται ότι τα δημιουργούμενα κενά ασφαλείας καλύπτονται άμεσα με νέες συμμαχίες. Εξάλλου είναι φυσικό επακόλουθο, καθώς τα εθνικά συμφέροντα πιέζουν τα έθνη να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, καθώς η πρότερη κατάσταση ασφαλείας φαίνεται ότι αποδυναμώθηκε.</div>
<div style="text-align: justify;">
Έτσι η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Κύπρος και η Ελλάδα έχουν κατανοήσει πλήρως την αναγκαιότητα συνεργασίας μεταξύ τους και ενεργούν αναλόγως. Γι’ αυτόν τον λόγο, έχουν αυξήσει τις προσπάθειες συνεργασίας τόσο στην ενεργειακή ασφάλεια, όσο και σε αμυντικά θέματα. Η σημαντική πρόοδος σε αυτήν την περιφερειακή συνεργασία συνέπεσε με τη νεοοθωμανική πολιτική της Τουρκίας του Ερντογάν και τη γενικότερη αστάθεια στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τα σημαντικά στρατηγικά ζητήματα περιλαμβάνουν αφενός το κενό ασφαλείας που προκλήθηκε από την επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ – Τουρκίας και Αιγύπτου – Τουρκίας και αφετέρου Τη μετατόπιση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή στη στρατηγική ισορροπία. Όχι μόνο από τη μεριά του Τελ Αβίβ και Καΐρου, αλλά και η Αθήνα έχει θορυβηθεί από αυτήν τη μετατόπιση της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, καθώς και τις επιπτώσεις από την αλλαγή αυτή και τις πρόσφατες ατυχείς διεθνείς στρατιωτκο-πολιτικές διεργασίες της Τουρκίας με τη ρίψη του ρωσικού αεροσκάφους στη Συρία και την είσοδο τουρκικών στρατευμάτων στο Ιράκ.</div>
<div style="text-align: justify;">
Βέβαια δεν ζούμε με ψευδαισθήσεις ότι η Ελλάδα από μόνη της μπορεί να αντισταθμίσει εξ ολοκλήρου το κενό ασφαλείας που προκλήθηκε από την ανατροπή στις σχέσεις Ισραήλ-Τουρκίας και Αιγύπτου, όμως οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις είναι ένα σημαντικό βήμα που εξισορροπεί την απώλεια της Τουρκίας ως εταίρου για κοινές ασκήσεις. Ωστόσο, είναι δύσκολο να βρεθεί μια εναλλακτική λύση για τη μέχρι πρότινος συνεργασία με την τουρκική αντικατασκοπεία, όσον αφορά το Ισραήλ. Επιπλέον, μέχρι πριν λίγο καιρό η ισραηλινή υπηρεσία πληροφοριών δεν συμπεριέλαβε την Τουρκία στα κράτη στόχους, ενώ τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα. Επίσης κατά τα προηγούμενα έτη το μέγεθος της Τουρκίας και η γεωπολιτική της θέση την έφερνε ως ένα μεγάλο πελάτη αμυντικής βιομηχανίας του Ισραήλ. Αντίθετα η Ελλάδα κυριαρχείται από τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές αμυντικές βιομηχανίες.</div>
<br />
<strong>Η ενεργειακή συνεργασία ως αντίβαρο</strong><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Υπάρχει όμως η σημαντική στρατηγική συνεργασία στον τομέα της ενέργειας που μπορεί να υποκαταστήσει τις παραπάνω αδυναμίες. Η ανακάλυψη μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Κύπρου και Ισραήλ μετατρέπει αυτά τα κράτη, μέλη δυνητικών προμηθευτών. Ισραήλ και Κύπρος έχουν συμφέρον να παρακάμψουν την Τουρκία και να μειώσουν την απόσταση μεταξύ των πεδίων του φυσικού αερίου και του Ευρωπαίου καταναλωτή, όπως η Αίγυπτος και Κύπρος για τη μεταφορά στην Αφρική. Τόσο οι σχέσεις όσο και η θέση της Κύπρου ισχυροποιούν τον ρόλο της Ελλάδας ως καθοριστικό διαμετακομιστικό κρίκο στη διαδρομή του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Από το 2010, η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ έχουν καθιερώσει τη νέα πολιτικο-στρατηγική σχέση, βάσει της κοινής ασφάλειας και των ενεργειακών συμφερόντων τους. Σε αυτό το γεωπολιτικό «σύμπλοκο» έχει εγκαινιασθεί μια νέα τριμερής μεταξύ Ελλάδος, Κύπρου και Αιγύπτου, μετά την πολιτική αλλαγή με την ηγεσία του Αλ-Σίσι. Σκοπός όλων είναι η προστασία των τεραστίων ποσοτήτων φυσικού αερίου που έχουν ανακαλυφθεί στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες (ΑΟΖ) των κρατών και η ασφαλής μεταφορά τους στη διεθνή αγορά. Γι’ αυτό ο κάθε ένας έχει υπογράψει σύμφωνο άμυνας και συμφωνίες αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, ώστε να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους.</div>
<br />
<strong>Οι ΗΠΑ δεν «μπορούν»</strong><br />
<strong><br /></strong>
<div style="text-align: justify;">
Στην περίοδο της μονοκρατορίας των ΗΠΑ, ήταν η χώρα η οποία κατείχε την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική εξουσία για να επηρεάσει την περιοχή και τη διεθνή τάξη σύμφωνα με τις αξίες και τα συμφέροντα της. Σήμερα για την υλοποίηση μιας πραγματικής στρατηγικής εταιρικής σχέσης απαιτείται μια ισχυρή, αποτελεσματική και διαρκής παρουσία που οι ΗΠΑ δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να παράσχουν. Η αποτελεσματική εμπλοκή των χωρών του γεωπολιτικού «συμπλόκου» της Νοτιοανατολικής Μεσογείου συμπλέει με την πολιτική των ΗΠΑ, που προσπαθεί και πάλι να διαμορφώσει σημαντικά αποτελέσματα στην αναφερόμενη περιοχή.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η συνεργασία μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ, Κύπρου και Αιγύπτου μπορεί να οδηγήσει σε μια μεγάλη προσθήκη στην παγκόσμια προμήθεια υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) που κατέχει όχι μόνο η Κύπρος και το Ισραήλ, αλλά ίσως ο Λίβανος και η Ελλάδα στο μέλλον. Μετά τα θετικά αποτελέσματα από την Κύπρο και το Ισραήλ, η Ανατολική Μεσόγειος έχει μετατραπεί σε ένα νέο σύνορο για την ανάπτυξη του αερίου. Ακριβώς όπως το πετρέλαιο εθεωρείτο ζωτικής σημασίας για την ισορροπία στη Μέση Ανατολή, το φυσικό αέριο είναι για την Ανατολική Μεσόγειο.</div>
<br />
<strong>Η τουρκική πολιτική αδιαλλαξία απειλή για την ενεργειακή ασφάλεια</strong><br />
<strong><br /></strong>
<div style="text-align: justify;">
Εκτιμάται ότι οι νέοι πόροι, θα οδηγούνται στη διεθνή αγορά της Αφρικής, της Ευρώπης, των ΗΠΑ και της Αυστραλίας. Αυτό είναι μια κατάσταση αμοιβαίου οφέλους (win-win). Βέβαια οι συνθήκες της περιοχής παραμένουν ασταθής και η αμυντική ικανότητα της Κύπρου για την ασφάλεια των εξαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι αβέβαιη, όσο η τρέχουσα τουρκική πολιτική αδιαλλαξία παραμένει σε ισχύ. Η κλιμάκωση της έντασης θα αυξήσει τη δυσκολία της προσέλκυσης κεφαλαίων στην Ανατολική Μεσόγειο και ως εκ τούτου διαφαίνεται μια άσκηση πίεσης για να βρεθεί άμεση λύση στο Κυπριακό. Επίθεση κατά της Κύπρου ή του Ισραήλ βάζει σε κίνδυνο τουλάχιστον την περιφερειακή και, κατά πάσα πιθανότητα, παγκόσμια ενεργειακή ασφάλεια. Θα πρέπει να θεωρηθεί ως απειλή για τις αμερικανικές αξίες και τα ζωτικά συμφέροντα όλων.</div>
<div style="text-align: justify;">
Συγκεκριμένα, μια ισραηλινή αλλά και αιγυπτιακή πολιτικο-στρατιωτική προσέγγιση, πιο ισχυρή και συμπαγής σε διπλωματικό επίπεδο με την Ελλάδα, θα προσφέρουν στρατηγικό βάθος, πέρα από το παραδοσιακό περιορισμένο χώρο που κατέχουν αυτές οι χώρες. Επίσης, η Ελλάδα και η Κύπρος, ως πλήρη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορούν να αποτελέσουν έναν πολύ αποτελεσματικό δεσμό μιας σοβαρής και σημαντικής ζεύξης του Ισραήλ και της Αιγύπτου στις διπλωματικές, οικονομικές και εμπορικές σχέσεις με την υπόλοιπη Ευρώπη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η ενεργειακή ασφάλεια της Μεσογείου έχει πλέον γίνει ένα παγκόσμιο ζήτημα. Μεταξύ των ΗΠΑ, Ισραήλ, Αιγύπτου, Κύπρου, Ελλάδας και Ευρώπης ώστε να εγγυάται ότι τα αποθέματα αυτά είναι προστατευμένα και παραμένουν αυτόνομα, ρέοντας ελεύθερα ως νέες πηγές ενέργειας που θα υποστηρίξουν την ενεργειακή ανάγκη της Δύσης που θα έχει εξάρτηση από φιλικά της κράτη.</div>
<br />
<em><strong>* Ο Δημήτρης Τσαϊλάς είναι Υποναύαρχος ΠΝ ε.α.</strong></em><br />
<a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η γεωπολιτική προσέγγιση της επίσκεψης του Αιγύπτιου Προέδρου στην Ελλάδα

Του Δημήτρη Τσαϊλά * Στις Διεθνείς Σχέσεις υποστηρίζεται ότι τα δημιουργούμενα κενά ασφαλείας καλύπτονται άμεσα με νέες συμμαχίες. Εξάλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς η Άγκυρα καταστρέφει τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ στο Ιράκ

Ellada simera 0 Τουρκία 15:57

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr-qecIJqocB9LtkJQqukA9UuKT60zxAs7knB9zVDzihHmbmz0VlBMldSehHaeoClNPH_EnuAovzNhkaRypoBklt-jQJAj1RBR58EwdS4M16iU6b36n6kNQTWX71jlG78I76gm7MGFj-U/s1600/pws+h+agkyra+katastrefei+toys+sxediasmoys+twn+USA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr-qecIJqocB9LtkJQqukA9UuKT60zxAs7knB9zVDzihHmbmz0VlBMldSehHaeoClNPH_EnuAovzNhkaRypoBklt-jQJAj1RBR58EwdS4M16iU6b36n6kNQTWX71jlG78I76gm7MGFj-U/s1600/pws+h+agkyra+katastrefei+toys+sxediasmoys+twn+USA.jpg" /></a></div>
<br />
Του Γεωργίου Κ. Φίλη Ph.D.*<br /><br />Σε μείζονα περιφερειακή κρίση φαίνεται να εξελίσσεται σταδιακά η διαμορφωθείσα κατάσταση αναφορικά με την εισβολή των τουρκικών δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή της Μοσούλης. Τις τελευταίες ώρες το θέμα φαίνεται να περιπλέκεται όλο και περισσότερο, με τις εμπλεκόμενες πλευρές να αυξάνονται, ενώ οι πρωτοβουλίες της Άγκυρας δείχνουν πως φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση την Ουάσιγκτον, σε σημείο που να αναρωτιέται κανείς εάν η συγκεκριμένη κίνηση της Τουρκίας είχε ως σκοπό να τορπιλίσει την ίδια την πολιτική του Λευκού Οίκου, όπως έχει αυτή εκφραστεί με τον πλέον επίσημο τρόπο στις δηλώσεις του υπουργού άμυνας της χώρας, Ας Κάρτερ, από την 1η Δεκεμβρίου. Εξηγούμαστε.<br /><br />Υπενθυμίζεται πως σε προηγούμενη ανάλυση με τίτλο<b> <span style="color: black;"><a href="http://elladasimera.blogspot.gr/2015/12/blog-post_55.html" target="_blank">«Τουρκικά στρατεύματα στη Μοσούλη: Κυνηγώντας νεοθωμανικές χίμαιρες»</a> </span></b>για τις βασικές παραμέτρους του θέματος, το οποίο θέτει μία ακόμα μεταβλητή στη δύσκολη εξίσωση της ζητήματος του Ιράκ και της Συρίας.<br /><br />Όπως αναφέρθηκε, οι αντιδράσεις τόσο της Βαγδάτης όσο και της Μόσχας αλλά και της Τεχεράνης αναμένεται να φέρουν την Τουρκία σε δύσκολη θέση, ενώ οι ΗΠΑ, με την αρχική τοποθέτησή τους, δεν προσφέρουν πλήρη κάλυψη στις ενέργειες της Άγκυρας. Έτσι, «πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις», η Άγκυρα έχει αρχίσει να γίνεται κοινωνός των πρώτων αντιδράσεων, οι οποίες είναι άκρως αρνητικές για την ίδια και ανησυχητικές για την τροπή που μπορεί να λάβουν τα γεγονότα.<br /><br />Επιγραμματικά, η Ρωσία έχει θέσει το θέμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ενώ υπογραμμίζει την υποστήριξή της στο Ιράκ και στην προσπάθειά του να εκδιώξει τις τουρκικές δυνάμεις από το έδαφός του. Την ίδια στάση κρατάει και η Τεχεράνη, ενώ δεν είναι τυχαίο πως ακόμα και o Αραβικός Σύνδεσμος (Arab League) καταδίκασε με τον πλέον εμφατικό τρόπο την κίνηση της Τουρκίας.<br /><b><br />Αμετακίνητη η Άγκυρα</b><br /><br />Από την πλευρά της, η Άγκυρα, όπως αναμενόταν, δεν δείχνει σημάδια κάμψης, ενώ ανακοίνωσε πως δεν πρόκειται να «αποσύρει» τις -υποτίθεται- υπό αντικατάσταση δυνάμεις της από την περιοχή, έτσι η μονάδα που εισήλθε στο Ιράκ στην ουσία δεν πρόκειται να αντικαταστήσει κάποια αποχωρούσα δύναμη, αλλά θα την ενισχύσει. Κατά τα άλλα, η Άγκυρα δεσμεύτηκε πως δεν πρόκειται να στείλει άλλες δυνάμεις στην περιοχή, «σεβόμενη την εδαφική κυριαρχία του Ιράκ».<br /><br />Από την πλευρά του, και όπως αναμενόταν, ο ηγέτης των Κούρδων του Βορείου Ιράκ, Μασούντ Μπαρζανί, κάλυψε την τουρκική κίνηση, υπογραμμίζοντας πως ήταν μία συνηθισμένη κίνηση-ρουτίνας της Τουρκίας με μικρές δυνάμεις η οποία έλαβε αδικαιολόγητες διαστάσεις αφού η Βαγδάτη έχει συμφωνήσει με την Άγκυρα στην αποστολή εκπαιδευτών για τις δυνάμεις που αγωνίζονται κατά του Ισλαμικού Κράτους.<br /><br /><b>Κοινός τόπος Ιράκ - Κούρδων</b><br /><br />Κατά τα άλλα, σε χθεσινή συνομιλία του Ιρακινού πρωθυπουργού, Χαϊντάρ Αλ-Αμπάντι, με τον ηγέτη των Κούρδων φαίνεται να υπήρξε ένας «κοινός τόπος» αναφορικά με τη σημασία της εδαφικής κυριαρχίας της χώρας, η οποία αποτελεί «κόκκινη γραμμή» και για τους δύο, ενώ ο Μ. Μπαρζανί φέρεται να απορρίπτει κάθε κίνηση ξένων στρατευμάτων στο εσωτερικό της χώρας χωρίς τη συγκατάθεση της κεντρικής διοίκησης. Η θέση τόσο του Ερμπίλ όσο και της Βαγδάτης είναι λεπτή και για την ώρα κανείς από τους δύο δεν έχει την πολυτέλεια να θέσει σε κίνδυνο τη συνεργασία τους. Για τον λόγο αυτό, η ανακοίνωση αναφορικά με τη συνομιλία ήταν ισορροπημένη και διπλωματική, αλλά είναι προφανές πως το Ερμπίλ έχει εγκρίνει την τουρκική κίνηση.<br /><br />Η Βαγδάτη, όπως αναμενόταν, κρατάει την πλέον σκληρή στάση, η οποία συνίσταται στην απαίτησή της να αποχωρήσουν οι τουρκικές δυνάμεις από το έδαφός της, ενώ προχωράει και σε αντίμετρα κατά της Τουρκίας στον οικονομικό τομέα. Επιπροσθέτως είναι εμφανής η πρόθεση της κυβέρνησης Αμπάντι να εμπλέξει σε επίπεδο στρατιωτικό τη Μόσχα αλλά και την Τεχεράνη, η οποία έχει θέσει τους Σιίτες του Ιράκ υπό την προστασία της. Δεν είναι τυχαίο πως οι ιρακινές δυνάμεις προχώρησαν σε από αέρος καταγραφή και στοχοποίηση των θέσεων των τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή, ανεβάζοντας τον πολεμικό πυρετό περαιτέρω.<br /><br />Πέραν όλων των παραπάνω, η πλέον ενδιαφέρουσα εξέλιξη, η οποία συνδέεται άμεσα με τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ στην περιοχή, είναι πως η Βαγδάτη εξαγγέλλει σε κάθε τόνο και με κάθε τρόπο πως δεν δέχεται πλέον καμία ένοπλη δύναμη στο έδαφός της, δεν έχει ζητήσει καμία στρατιωτική βοήθεια από κανέναν, ενώ αυτό που επιθυμεί είναι να της παρασχεθεί εξοπλισμός, εκπαίδευση και αεροπορική υποστήριξη στις επιχειρήσεις της κατά του Ισλαμικού Κράτους.<br /><br /><b>Η αποστολή στο Ιράκ που ετοιμάζουν οι ΗΠΑ...</b><br /><br />Δεν είναι τυχαίο πως την 1η Δεκεμβρίου ο υπουργός άμυνας των ΗΠΑ, Ας Κάρτερ, με τον πλέον επίσημο τρόπο, ανακοίνωσε τα επόμενα βήματα της Ουάσιγκτον στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και η αποστολή στο Ιράκ «ειδικής δύναμης» η οποία «θα βοηθήσει τις δυνάμεις των Ιρακινών και τους Πεσμεργκά στο να πιέσουν ακόμα περισσότερο το ISIL». Οι συγκεκριμένες μονάδες αποστολή θα έχουν να «διενεργήσουν επιδρομές, να ελευθερώσουν ομήρους, να συλλέξουν πληροφορίες, και να αιχμαλωτίσουν ηγετικά στελέχη του ISIL». Σύμφωνα με τον υπουργό άμυνας, «οι επιδρομές στο Ιράκ θα λάβουν χώρα μετά από πρόσκληση της κυβέρνησης του Ιράκ, και θα επικεντρωθούν στο να υπερασπιστούν τα σύνορα της χώρας και να ενδυναμώσουν τις δυνατότητες των Ιρακινών ενόπλων δυνάμεων».<br /><br /><b>...σαμποτάρεται από την Τουρκία</b><br /><br />Είναι προφανές πως η κίνηση της Τουρκίας στην ουσία «αδειάζει», εάν όχι σαμποτάρει, τα σχέδια των ΗΠΑ για την αποστολή δυνάμεων εδάφους στο Ιράκ, αφού η Βαγδάτη θα έχει πλέον έναν λόγο παραπάνω να απαιτήσει την αποχώρηση όλων των δυνάμεων που βρίσκονται στο έδαφός της και στην ανάληψη όλων των επιχειρήσεων από τις ιρακινές δυνάμεις και τους Πεσμεργκά. Είναι ενδεικτικό πως την ημέρα των δηλώσεων του Αμερικανού υπουργού, δελτίο Τύπου από το γραφείου του πρωθυπουργού του Ιράκ εξέφρασε την κάθετη διαφωνία του για κάθε τέτοιο σχεδιασμό. Πόσο μάλλον μετά την κίνηση της Τουρκίας, η οποία, εάν μείνει χωρίς αντίδραση ή εάν συνοδευτεί και από την αποδοχή των αμερικανικών χερσαίων δυνάμεων, θα οδηγήσει στην κατάρρευση της κυβέρνησης, αφού οι σιιτικές οργανώσεις και τα κόμματα θα αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους από το πρόσωπο του πρωθυπουργού.<br /><br />Με βάση τα παραπάνω, καθίσταται σαφές πως η πρωτοβουλία της Τουρκίας, πέραν της κλιμάκωσης που δημιουργεί και της εχθρότητας και της αντίδρασης που έχει καταφέρει να συσσωρεύσει εναντίον της, στην πραγματικότητα εμποδίζει τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, αφού θα είναι πολύ δύσκολο πλέον να στείλουν στρατεύματα στη χώρα με τη συγκατάθεση της Βαγδάτης. Ταυτοχρόνως με την κίνησή της αυτή, η Τουρκία στέλνει τη Βαγδάτη κατευθείαν στις αγκάλες της Ρωσίας και του Ιράν, αφού το να εκλάβουν οι Ιρακινοί την τουρκική κίνηση ως υποκινούμενη από τις ΗΠΑ αυτήν την περίοδο θα ήταν το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου. Τέλος, με το να μην αφιχθούν αμερικανικές δυνάμεις στο έδαφος για να χτυπήσουν του τζιχαντιστές, το Ισλαμικό Κράτος στην πραγματικότητα ενισχύεται και παίρνει «ανάσες», με άλλα λόγια η Άγκυρα ενισχύει εμμέσως την πολεμική προσπάθεια των εξτρεμιστών.<br /><br />Η προσωπική ατζέντα της Τουρκίας και ειδικά αυτή της νεοθωμανικής της ηγεσίας θέτει σε κίνδυνο την ίδια τη στρατηγική των ΗΠΑ στο Ιράκ, ενώ ταυτοχρόνως αυξάνει τον κίνδυνο μίας γενικής και ανεξέλεγκτης ανάφλεξης στην περιοχή η οποία, υπό ορισμένες συνθήκες, θα μπορούσε να λάβει αποκαλυπτικές διαστάσεις. Για ακόμα μία φορά αποδεικνύεται η εκτίμηση πως η Τουρκία, μπροστά στον κίνδυνο της συμμαχίας Ανατολής-Δύσης στο θέμα του Ισλαμικού Κράτους, δεν θα διστάσει να τινάξει ολόκληρη την περιοχή στον αέρα μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τις νεοθωμανικές της χίμαιρες.<br /><br />* Ο κ. Γεώργιος Φίλης είναι διδάκτωρ Γεωπολιτικής (Durham University, UK), Επισκέπτης καθηγητής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο τμήμα Διεθνών Επιχειρήσεων του DEREE – The American College of Greece και μέλος του Institute of Diplomacy & Global Affairs (DEREE) καθώς και του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας & Άμυνας<br /><br /><div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>