Παραδοχή Γερμανίας: Η Ουκρανία ηττάται. Τελείωσε το Ugledar, χάος με FAB σε Zaporizhia. Χτυπήθηκαν 10 Ταξιαρχίες στο Sumy.

<img height="407" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/62c49c5ae5efb60376d732189ed817f8_XL.jpg" width="727" /><br /><br /><div>Friedrich Merz (Πρόεδρος CDU): Η Ουκρανία δεν είναι ικανή να κερδίσει την Ρωσία στην σύγκρουση, οι Ρώσοι έχουν υπεροχή - Ο Ρωσικός στρατός επιτέθηκε στις εφεδρείες 10 ταξιαρχιών των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην περιοχή Sumy<br /><br /> Η αντίστροφη μέτρηση για την Ουκρανία ξεκίνησε.<br />Οι Ρώσοι έχουν πλέον τον πλήρη έλεγχο σε όλο το μέτωπο.<br />Με αναλογία 10 προς 1 σε ορισμένα σημεία σε στρατιώτες και οπλικά συστήματα το Donbass θα απελευθερωθεί από τους Ρώσους.<br />Εν τω μεταξύ η Ρωσία ακολουθεί το παράδειγμα του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία τότε κατέστρεψαν τις υποδομές ενέργειας και σήμερα η Ρωσία έχει καταστρέψει το 80% των μονάδων ισχύος της Ουκρανίας.<br />Η Γερμανία αναγνώρισε την τρομερή αλήθεια για την Ουκρανία.<br />Ο Friedrich Merz των Χριστιανοδημοκρατών τόνισε ότι απλά η Ουκρανία δεν μπορεί να κερδίσει την Ρωσία…<br />Αμερικανοί ειδικοί αναφέρουν ότι έχει αλλάξει τόσο πολύ η αναλογία στο μέτωπο υπέρ της Ρωσίας που δεν θα μπορούν ούτε να αμυνθούν.<br />Οι Ρωσικές δυνάμεις έδωσαν τελεσίγραφο στις Ουκρανικές δυνάμεις στο Ugledar να παραδοθούν ειδάλλως οι ζωντανοί θα ζηλέψουν τους νεκρούς.<br />Οι Ρώσοι εν τω μεταξύ βομβάρδισαν με βόμβες ολίσθησης την Zaporizhia και χτύπησαν νευραλγικούς στόχους.<br /><br />Putin (Ρώσος Πρόεδρος): Η Δύση ετοίμαζε από το 2014 την Ουκρανία για επιθέσεις σε Donbass, Κριμαία - Απελευθερωτική η ρωσική επιχείρηση<br /><br />Μετά το 2014, η Δύση προετοίμαζε την Ουκρανία για μια νέα τιμωρητική επιχείρηση στα νοτιοανατολικά της χώρας, για επιθέσεις στην Κριμαία και σε άλλες περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας, γεγονός που επιβεβαιώνει τον έγκαιρο και απελευθερωτικό χαρακτήρα της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης υποστήριξε ο Ρώσος πρόεδρος, Vladimir Putin σε μήνυμά του με αφορμή την Ημέρα της Επανένωσης με τις περιοχές Donbass και Novorossiya.<br />Σύμφωνα με τον Putin, «οι δυτικές ελίτ, έχοντας μετατρέψει την Ουκρανία σε αντιρωσικό εφαλτήριο μετά το 2014, «ενστάλαξαν συστηματικά το μίσος και τον ριζοσπαστικό εθνικισμό, υποκίνησαν την εχθρότητα προς οτιδήποτε ρωσικό, προμήθευσαν όπλα, έστειλαν μισθοφόρους και συμβούλους, προετοίμασαν τον ουκρανικό στρατό για νέο πόλεμο, προκειμένου και πάλι, και όπως συνέβη την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2014, να οργανώσουν μια νέα τιμωρητική επιχείρηση στα νοτιο-ανατολικά».<br />«Όχι μόνο το Donbass αλλά και η Κριμαία και άλλες ρωσικές περιοχές είχαν προσδιοριστεί ως στόχοι.<br />Η περαιτέρω εξέλιξη των γεγονότων επιβεβαίωσε πλήρως την αναγκαιότητα και την εγκυρότητα μιας ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, τον πραγματικά απελευθερωτικό της χαρακτήρα» υποστήριξε ο Putin, ο οποίος εξέφρασε την περηφάνια του για τους ήρωες της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.<br />«Οι Ρώσοι πολίτες υπερασπίζονται τώρα ένα ασφαλές και ευημερούν μέλλον, την πίστη στις παραδόσεις και προστατεύουν τη μνήμη των επιτευγμάτων και των νικών των μεγάλων προγόνων τους.<br />Αυτά τα συναισθήματα δίνουν δύναμη σε όσους συμμετέχουν στην ειδική στρατιωτική επιχείρηση.<br />Αυτοί που πολεμούν στο Donbass και στη Novorossiya, αυτοί που υπερασπίζονται τα σύνορα του Kursk, του Belgorod, του Bryansk, υπερασπίζονται ολόκληρη την τεράστια, όμορφη Ρωσία.<br />Είμαστε περήφανοι για τους ήρωες μας και θα κάνουμε τα πάντα για να τους στηρίξουμε», είπε ο Ρώσος πρόεδρος.<br /><br />Friedrich Merz (Πρόεδρος CDU): Η Ουκρανία δεν είναι ικανή να κερδίσει την Ρωσία στην σύγκρουση, οι Ρώσοι έχουν υπεροχή<br /><br />Η Ουκρανία δεν είναι ικανή να νικήσει τη Ρωσία στη σύγκρουση, δήλωσε ο Friedrich Merz, υποψήφιος για γερμανός καγκελάριος από το αντιπολιτευόμενο συντηρητικό μπλοκ των Χριστιανοδημοκρατικών και Χριστιανοκοινωνικών Ενώσεων (CDU/CSU), σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Bild am Sonntag. Ωστόσο, αυτό, σύμφωνα με τον Friedrich Merz, δεν ήταν ο βασικός στόχος.<br />«Αλλά για μένα, νίκη σημαίνει ότι πρέπει να αποκαταστήσει την κυριαρχία στην επικράτειά της», είπε ο Friedrich Merz.<br />Οι γερμανικές αρχές, είπε, πρέπει να κάνουν τα πάντα για να διασφαλίσουν ότι η Ρωσία να θεωρήσει ότι η συνέχιση της αντιπαράθεσης είναι «κακή ιδέα».<br />Ωστόσο, η Γερμανία απέχει «αρκετά» από αυτό.<br />Ο Friedrich Merz χαρακτήρισε επίσης την τρέχουσα ισορροπία δυνάμεων στην Ουκρανία «καταθλιπτική».<br />Ενεργήσαμε πολύ αργά και κάναμε πολύ λίγα», κατέληξε ο Friedrich Merz.<br />Ο Αμερικανός πρόεδρος Biden θα μεταβεί στη Γερμανία στις 10-12 Οκτωβρίου 2024.<br />Οι ηγέτες σκοπεύουν να συζητήσουν από κοινού την υποστήριξη προς την Ουκρανία.<br /><br />National Interest: Ο Biden έχει καλούς λόγους να μην επιτρέψει στους Ουκρανούς να χτυπήσουν βαθιά στη Ρωσία<br /><br />Η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Biden έχει καλούς λόγους να μην χορηγήσει στην Ουκρανία την άδεια να εξαπολύσει επιθέσεις βαθιά στο ρωσικό έδαφος χρησιμοποιώντας δυτικά όπλα, γράφει το National Interest.<br />«Η Ουάσιγκτον ανησυχεί για την ευρύτερη εικόνα.<br />Γνωρίζουν ότι η έγκριση χτυπημάτων βαθιά στη Ρωσία θα μπορούσε όχι μόνο να υπονομεύσει τις πιθανότητες ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων αλλά επίσης να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας με δραματική κλιμάκωση.<br />Ακόμα κι αν εγκριθούν χτυπήματα σε ρωσικό έδαφος, η Ουάσιγκτον θα φροντίσει ώστε να εφαρμοστούν πολύ αργά και να είναι πολύ ασήμαντες σε κλίμακα για να βοηθήσουν την Ουκρανία με οποιονδήποτε τρόπο», εξηγεί το National Interest<br />Σημειώνεται ότι οι ΗΠΑ έλαβαν υπόψη το γεγονός ότι η εκτόξευση επιθέσεων μεγάλου βεληνεκούς σε ρωσικό έδαφος με τη χρήση πυραύλων Storm Shadow και Atacms θα είναι χαμηλής αποτελεσματικότητας.<br />«Πώς αυτά τα χτυπήματα θα σταματήσουν τη συνεχιζόμενη καταστροφή του ηλεκτρικού δικτύου της Ουκρανίας και την ανθρωπιστική κρίση;<br />Πώς θα λύσουν το πρόβλημα του μειούμενου πληθυσμού της Ουκρανίας ή την έλλειψη βασικού στρατιωτικού υλικού για να εξοπλίσουν τις ταξιαρχίες των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων και να κρατήσουν την πρώτη γραμμή;» τονίσει το National Interest.<br />Ο Zelensky έχει επανειλημμένα ζητήσει να επιτραπεί στην Ουκρανία να χτυπήσει βαθιά στη Ρωσία με δυτικά όπλα.<br />Ο επικεφαλής του καθεστώτος του Κιέβου υποτίθεται ότι θα συζητούσε αυτό το θέμα κατά τη διάρκεια συνάντησης με τον Biden, αλλά ο Λευκός Οίκος δεν ανακοίνωσε αλλαγή προσέγγισης στην απαγόρευση της χρήσης όπλων μεγάλης εμβέλειας.<br /><br />Wall Street Journal: Τρέμουν νίκη Trump – Ως πρόεδρος ΗΠΑ θα τραβήξει την πρίζα στήριξης της Ουκρανίας<br /><br />Αξιωματούχοι στην Ουκρανία και την Ευρώπη φοβούνται ότι εάν ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ Donald Trump επικρατήσει στις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου, θα αποσύρει άμεσα την υποστήριξη στο Κίεβο προκειμένου να πιέσει για μια συμφωνία με τη Ρωσία.<br />Αυτό υποστηρίζει δημοσίευμα της Wall Street Journal, βάσει του οποίου ο Trump θα σταματήσει να υποστηρίζει την Ουκρανία σε μια προσπάθεια να την αναγκάσει να συνάψει συμφωνία με τη Ρωσία, παρά το γεγονός ότι αυτό μπορεί να είναι δυσμενές για το Κίεβο.<br />Όπως επισημαίνει το δημοσίευμα, ο Trump έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι προτεραιότητά του είναι η γρήγορη παύση των εχθροπραξιών στην Ουκρανία και η σύναψη μιας «δίκαιης συμφωνίας».<br />Μάλιστα ο υποψήφιος αντιπρόεδρος του Trump, JD Vance έχει πει ότι το σχέδιο Trump για ειρηνική επίλυση της ουκρανικής κρίσης προβλέπει τη δημιουργία αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης κατά μήκος της σημερινής οριοθέτησης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, καθώς και ότι θα δοθούν εγγυήσεις στη Ρωσική Ομοσπονδία για το ουδέτερο καθεστώς της Ουκρανίας.<br />Ο Trump έχει κατηγορήσει επανειλημμένα τους Δημοκρατικούς ότι δεν κατάφεραν να επιλύσουν την ουκρανική σύγκρουση.<br />Σύμφωνα με τη WSJ o Zelensky απέτυχε να επιτύχει τους στόχους του κατά την επίσκεψή του στις Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Σε αυτήν την αποτυχία συμπεριλαμβάνεται και το «σχέδιο νίκης».,<br />Όπως αναφέρει η WSJ, η κυβέρνηση Biden αρνήθηκε να εγκρίνει το «σχέδιο νίκης» του Zelensky, φοβούμενη περαιτέρω κλιμάκωση της κατάστασης.<br />Η WSJ υποστηρίζει ότι αξιωματούχοι της διοίκησης «εξέφρασαν σκεπτικισμό» για το σχέδιο και είπαν ότι ήθελαν περισσότερες λεπτομέρειες.<br />Σύμφωνα με την εφημερίδα, η «χλιαρή υποδοχή» του Ουκρανού ηγέτη στις Ηνωμένες Πολιτείες δείχνει ότι ο αριθμός των επιλογών που του απομένουν, μειώνεται.<br /><br />Bloomberg: Κόπωση στη Δύση για Ουκρανία - Η Γερμανία μειώνει τη βοήθεια της το 2025<br /><br />Πολλά κράτη της Δύσης αναζητούν λόγους και αιτίες προκειμένου να ανακατευθύνουν τα κονδύλια που προορίζονται για την Ουκρανία προς δικές τους, εσωτερικές ανάγκες.<br />Δημοσίευμα του Bloomberg υποστηρίζει ότι για παράδειγμα η Γερμανία, η οποία μετά τις ΗΠΑ έχει παράσχει τη μεγαλύτερη οικονομική και στρατιωτική στήριξη στην Ουκρανία, σχεδιάζει σημαντική μείωση της βοήθειας που θα χορηγήσει στο Κίεβο το 2025.<br />Την ίδια στιγμή, το Bloomberg επισημαίνει ότι οι δυτικές χώρες ενδέχεται να επωφεληθούν από την παύση των εχθροπραξιών στην Ουκρανία για να αναστείλουν τις προμήθειες και τη βοήθειά τους.<br />Από την πλευρά του ο Economist επικαλούνταν αναλυτές, σύμφωνα με τους οποίους, τα «αφεντικά» της Ουκρανίας και οι αρχές του Κιέβου πρέπει να παραδεχθούν ότι η Ουκρανία ηττάται στη σύγκρουση με τη Ρωσία.<br />Συγκεκριμένα, το δημοσίευμα εφιστά την προσοχή στο ότι η κούραση από τη σύγκρουση αρχίζει να γίνεται αισθητή στη Δύση, αναφέροντας ως παράδειγμα τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών στη Γερμανία και τη Γαλλία, καθώς και τη θέση του υποψηφίου για την προεδρία των ΗΠΑ Donald Trump.<br /><br />Ο Ρωσικός στρατός επιτέθηκε στις εφεδρείες 10 ταξιαρχιών των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην περιοχή Sumy<br /><br />Τα ρωσικά στρατεύματα, ενώ απέκρουσαν μια απόπειρα εισβολής από τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις στην περιοχή Kursk, έπληξαν Ουκρανικές εφεδρείες 10 Ταξιαρχιών στην περιοχή Sumy της Ουκρανίας, ανέφερε το Υπουργείο Άμυνας.<br />«Οι επιχειρησιακές-τακτικές δυνάμεις αεροπορίας και πυραύλων πραγματοποίησαν επιθέσεις σε περιοχές συγκέντρωσης στην περιοχή Sumy και στις εφεδρείες της 21ης, 41ης, 47ης και 115ης μηχανοκίνητης, 80ης και 95ης ταξιαρχίας αεροπορικής επίθεσης των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, 1-Ω ταξιαρχία της Εθνοφρουρά, καθώς και η 101η, η 103η και η 107η ταξιαρχία εδαφικής άμυνας».<br />Συνολικά, κατά τη διάρκεια των μαχών στην περιοχή του Kursk ο Ουκρανικός στρατός έχασε περισσότερους από 18.900 στρατιώτες και 133 άρματα μάχης</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Παραδοχή Γερμανίας: Η Ουκρανία ηττάται. Τελείωσε το Ugledar, χάος με FAB σε Zaporizhia. Χτυπήθηκαν 10 Ταξιαρχίες στο Sumy.

Friedrich Merz (Πρόεδρος CDU): Η Ουκρανία δεν είναι ικανή να κερδίσει την Ρωσία στην σύγκρουση, οι Ρώσοι έχουν υπεροχή - Ο Ρωσικός στρατός ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Σφαγή στη Μέση Ανατολή - Ιράν σε Hezbollah: Ώρα για όπλα. Ποιος πρόδωσε τον Nasrallah. Εισβολή Ισραήλ στον Λίβανο.

<img height="355" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/53d0a35aa253f55f226f93695cc25821_XL.jpg" width="740" /><br /><br /><div>Νεκρός και ο ηγέτης της Hamas στον Λίβανο - Το Ισραήλ αποδεκατίζει Hezbollah, Hamas, Houthis<br /><br />Στο χάος έχει βυθιστεί η Μέση Ανατολή, με το Ισραήλ να συνεχίζει τα καταιγιστικά του πυρά κατά της Hezbollah, της Hamas σε Λίβανο και Γάζα αλλά και κατά των Houthis στην Υεμένη, … ωθώντας ολοένα και περισσότερο το Ιράν να απαντήσει και να συρθεί σε έναν γενικευμένο πόλεμο, οι συνέπειες του οποίου θα είναι ανεξέλεγκτες.<br />Ο ισραηλινός στρατός, ο οποίος πλήττει εδώ και τουλάχιστον μια εβδομάδα θέσεις της Hezbollah στο νότιο και κεντρικό Λίβανο, εξαπέλυσε νωρίτερα σήμερα Δευτέρα 30/9 το πρωί αεροπορικούς βομβαρδισμούς για πρώτη φορά στην «καρδιά» της Βηρυτού, εξοντώνοντας τρεις ηγέτες της παλαιστινιακής οργάνωσης «Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» (FPLP).<br />Μάλιστα το Ισραήλ διέλυσε υποδομές - λιμάνια και ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς - των Houthis στην Υεμένη απαντώντας σε προηγούμενη εκτόξευση πυραύλου προς το Τελ Αβίβ και διαμηνύοντας πως … το μακρύ χέρι του Ισραήλ μπορεί να φτάσει παντού.<br />Ήδη υπάρχουν πληροφορίες πως ο ισραηλινός στρατός έχει ήδη προχωρήσει σε επιθέσεις κατά θέσεων της Hezbollah τόσο με ενέργειες των ειδικών δυνάμεων του όσο και με συντριπτικά πυρά του πυροβολικού, ετοιμάζοντας μια... χερσαία εισβολή.<br />«Καμιά τοποθεσία δεν είναι υπερβολικά μακρινή για το Ισραήλ» ήταν το μήνυμα του Ισραηλινού υπουργού Άμυνας, Yoav Gallant με τη διεθνή κοινότητα να περιμένει με κομμένη την ανάσα ποια θα είναι στο εξής η στάση του Ιράν και εάν η Τεχεράνη θα επιλέξει, και αν ναι, με ποιο τρόπο στην ισραηλινή επιθετικότητα.<br />Πάντως, η Hezbollah δεσμεύτηκε να παραμείνει σταθερή στο μονοπάτι που χάραξε ο ηγέτης της Nasrallah και να συνεχίσει τον πόλεμο με το Ισραήλ.<br /><br />Σαρωτικές οι εκκαθαρίσεις του Ισραήλ – Νεκρός και ο Nidal Abdel-Aal, επικεφαλής του Μετώπου Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης στον Λίβανο<br /><br />Η IDF και η Shin Bet (Υπηρεσία Ασφαλείας του Ισραήλ) επιβεβαίωσαν την εξόντωση του Nidal Abdel-Aal, Επικεφαλής του Παραρτήματος του Λιβάνου του PFLP (Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης), ανακοίνωσε ο στρατός τη Δευτέρα (30/9/2024).<br />Μαζί του εξοντώθηκε και ο Imad Odeh, ο οποίος ήταν ο Επικεφαλής του Στρατιωτικού Γραφείου του PFLP στο Λίβανο.<br />«Ο Abdel-Aal οργάνωσε τρομοκρατικές επιθέσεις και τρομοκρατικές δραστηριότητες στη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας τρομοκρατικής υποδομής». ανέφερε το IDF.<br />Ο Abdel-Aal σκηνοθέτησε τη βομβιστική επίθεση με λεωφορείο στο Beitar Illit στις 9 Μαρτίου 2023 και την επίθεση με πυροβολισμούς από διερχόμενο όχημα στη διασταύρωση Huwara στις 25 Μαρτίου 2023, κατά την οποία τραυματίστηκαν δύο στρατιώτες του IDF.<br />«Οι δύο τρομοκρατικοί πυρήνες που πραγματοποίησαν τότε τις επιθέσεις συνελήφθησαν από το Shin Bet», τόνιζε η ανακοίνωση.<br />Το PFLP ανέφερε σε δήλωση τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας ότι τρεις από τους ηγέτες του σκοτώθηκαν σε φερόμενη ισραηλινή επίθεση που είχε στόχο την περιοχή Κόλα της Βηρυτού, σύμφωνα με το Reuters και το Sky News Arabic.<br />Προς εισβολή στον Λίβανο το Ισραήλ – Το μήνυμα του υπ. Άμυνας, Yoav Gallant<br /><br />Την εισβολή του ισραηλινού στρατού στον Λίβανο προανήγγειλε ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας, Yoav Gallant, ο οποίος μιλώντας σε δυνάμεις του στρατού στα βόρεια εδάφη του Ισραήλ, είπε ότι «θα χρησιμοποιήσουμε όλες μας τις δυνατότητες, συμπεριλαμβανομένων και εσάς».<br />Όπως είπε ο Gallant, η επιστροφή των 60.000 Ισραηλινών στα σπίτια τους στα βόρεια εδάφη – έχουν φύγει λόγω των πυρών της Hezbollah – είναι πλέον «η αποστολή του IDF».<br />Απευθυνόμενος σε σώματα τεθωρακισμένων κοντά στα σύνορα με τον Λίβανο ο Gallant τόνισε ότι «η εξόντωση του Nasrallah είναι ένα σημαντικό βήμα αλλά δεν είναι το τέλος.<br />Η επιστροφή των κατοίκων του Βορρά με ασφάλεια στα σπίτια τους θα ενεργοποιήσει όλες τις δυνατότητές μας περιλαμβανομένων υμών».<br /><br />Ιράν: Θα απαντήσουμε στο Ισραήλ - Δεν θα στείλουμε στρατό<br /><br />Καμία επιθετική ενέργεια του Ισραήλ δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητη υποστηρίζει το υπουργείο Εξωτερικών του Ιράν, το οποίο ωστόσο διαμηνύει πως δεν σκοπεύει να στείλει στρατιωτικές δυνάμεις για να συνδράμουν την Hezbollah.<br />«Το Ιράν δεν θα αφήσει αναπάντητη ούτε μια από τις επιθετικές ενέργειες του Σιωνιστικού καθεστώτος.<br />Το καθεστώς δεν θα μείνει ατιμώρητο για τα εγκλήματά του» υπογράμμισε ο Nasser Kanani, εκπρόσωπος του ιρανικού ΥΠΕΞ.<br />Το Ιράν παρακολουθεί τις εξελίξεις στην περιοχή και είναι σε επαφή με τις αρχές του Λιβάνου μετά τη δολοφονία του Hassan Nasrallah επισημαίνει το ιρανικό ΥΠΕΞ.<br /><br />Μήνυμα σε Hezbollah: Χρησιμοποιήστε τα όπλα<br /><br />Από την πλευρά του ο Elias Hazrati, επικεφαλής του κυβερνητικού συμβουλίου του Ιράν είπε πως «θα δείξουμε στον κόσμο την ήττα του Ισραήλ» ενώ υποστήριξε ότι τα θεμέλια της Hezbollah είναι τόσο ισχυρά που δεν πρόκειται να διακοπεί η πορεία της.<br />«Η Hezbollah έχει πετάξει πολλές φορές το Ισραήλ έξω από τον Λίβανο.<br />Η Hezbollah δεν έχει χρησιμοποιήσει τα όπλα της και τώρα πρέπει να το πράξει» τόνισε ο Hazrati.<br /><br />Μήνυμα Hezbollah: Συνεχίζουμε τον πόλεμο, θα τους τρελάνουμε - Το Ισραήλ σφάζει αμάχους<br /><br />Μήνυμα ότι θα συνεχίσει να πολεμά παρά τα πολύ ισχυρά πλήγματα που έχει δεχθεί από το Ισραήλ, όπως η εξόντωση του Hassan Nasrallah και άλλων κορυφαίων στελεχών της, στέλνει η Hezbollah.<br />Σε ομιλία του ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας της Hezbollah, Naim Qassem είπε ότι το Ισραήλ διαπράττει σφαγές αμάχων στον Λίβανο με την υποστήριξη των ΗΠΑ.<br />«Το Ισραήλ διαπράττει εγκλήματα και σφαγές σε κάθε μέρος του Λιβάνου.<br />Το Ισραήλ έχει επιλέξει συγκεκριμένα χωριά και πόλεις και σπίτια, και κάθε σπίτι έχει τα ίχνη της ισραηλινής επιθετικότητας.<br />Το Ισραήλ επιτίθεται στους αμάχους, στους γιατρούς.<br />Το Ισραήλ επιτίθεται σε όλους όσους περπατούν στους δρόμους και σε όσους μένουν στα σπίτια.<br />Δεν είναι μαχητές.<br />Οι ισραηλινές δυνάμεις σκοτώνουν, διαπράττουν σφαγές και εγκλήματα κατά των αμάχων .<br />Η κυβέρνηση των ΗΠΑ υποστηρίζει το Ισραήλ με κάθε μέσο, και η Αμερική είναι εταίρος με το Ισραήλ στα πάντα, μέσω της απεριόριστης στρατιωτικής υποστήριξης, κάθε είδους υποστήριξης, πολιτιστικής, πολιτικής και οικονομικής.<br />Και αν το Ισραήλ πιστεύει ότι είναι αποφασισμένο να είναι βάναυσο και να συνεχίσει τις επιθέσεις, τότε το Ισραήλ έχει αυταπάτες...<br />Προχωράμε παρά τους πόνους και τις θυσίες» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Qassem, τονίζοντας ότι η Hezbollah θα συνεχίσει να πολεμά.<br />«Είμαστε αρκετά δυνατοί και θα τρελάνουμε τους Ισραηλινούς γιατί ποτέ μα ποτέ δεν θα μπορέσουν να φτάσουν και να χτυπήσουν και να βλάψουν τις στρατιωτικές μας δυνατότητες.<br />Πρέπει να είμαστε υπομονετικοί.<br />Χρειαζόμαστε λίγο χρόνο.<br />Αλλά τα εργαλεία και ο εξοπλισμός υπάρχουν» υπογράμμισε ο Qassem.<br /><br />Ποιος «πρόδωσε» τον ηγέτη της Hezbollah, Nasrallah<br /><br />Αναμφίβολα, ένα από τα πιο ηχηρά «χτυπήματα» του Ισραήλ ήταν η εξόντωση του ηγέτη της Hezbollah, Hassan Nasrallah.<br />Πηγή στις λιβανικές υπηρεσίες ασφαλείας είπε στη γαλλική Le Parisien ότι ένας «διπλός πράκτορας» είπε στις ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών για την παρουσία του επικεφαλής της σιιτικής οργάνωσης Hezbollah, Hassan Nasrallah στα περίχωρα της Βηρυτού.<br />Ο προδότης ενημέρωσε τους πράκτορες της Mossad για το ταξίδι του Nasrallah στη Dahiya μετά το γεύμα στις 28 Σεπτεμβρίου.<br />Αρκετά ισραηλινά αεροσκάφη F-35 εξοπλισμένα με βόμβες καταστροφής αποθηκών βρίσκονταν ήδη σε ενέδρα πάνω από τον ουρανό του Λιβάνου .<br />Ο Nasrallah ήταν εκείνη την ώρα στην περιοχή Haret Hreik για την κηδεία του Mohamed Hussein Srour, διοικητή της μονάδας drone της Hezbollah, ο οποίος σΣκοτώθηκε στο νότιο Λίβανο στις 27 Σεπτεμβρίου κατά τη διάρκεια αεροπορικής επιδρομής.<br />Ο διπλός πράκτορας είπε στους Ισραηλινούς ότι ο Nasrallah σκόπευε να συμμετάσχει σε μια ομαδική συνάντηση στο υπόγειο κέντρο διοίκησης μαζί με άλλους 12 ηγέτες.<br />Ο ισραηλινός στρατός περίμενε μέχρι να συγκεντρωθούν σε ένα δωμάτιο στο αρχηγείο και έριξαν έξι βόμβες βάρους δύο τόνων η καθεμία.<br />Όπως αναφέρεται, ο Nasrallah πιθανότατα σκοτώθηκε από το ωστικό κύμα ως αποτέλεσμα της μαζικής ισραηλινής αεροπορικής επιδρομής, με πληροφορίες να αναφέρουν πως δεν εντοπίστηκαν «άμεσοι τραυματισμοί» στο σώμα του.<br />Είναι χαρακτηριστικό πως η σορός του ηγέτη της Hezbollah Sayyed Hassan Nasrallah ανακτήθηκε «άθικτη» από το σημείο της επίθεσης.<br />Στην επιχείρηση που βάφτισε «Νέα Τάξη», ο ισραηλινός στρατός διαβεβαίωσε πως, πέρα από τον Nasrallah, σκοτώθηκαν «πάνω από 20 άλλοι τρομοκράτες διαφόρων βαθμών που ήταν παρόντες στο «υπόγειο γενικό αρχηγείο (της Χεζμπολά), κάτω από πολιτικά κτίρια, από όπου διηύθυναν τρομοκρατικές επιχειρήσεις εναντίον του Ισραήλ».<br />Το Ισραήλ διαβεβαιώνει πως η «πλειονότητα» των υψηλόβαθμων αξιωματούχων της Hezbollah έχει σκοτωθεί τους τελευταίους μήνες στις επιχειρήσεις του στρατού του.<br /><img height="426" src="https://www.bankingnews.gr/image/01_21.webp" width="640" /><br /><br /></div><div>Νεκρός και ο ηγέτης της Hamas στον Λίβανο<br /><br />Εν τω μεταξύ, η Hamas ανακοίνωσε σήμερα 30/9 ότι κατά τη διάρκεια των ισραηλινών επιχειρήσεων στα νότια εδάφη του Λιβάνου σκοτώθηκε ο ηγέτης της στον Λίβανο, Fateh Sherif Abu el-Amin.<br />Όπως αναφέρεται, ο Fateh Sherif Abu el-Amin σκοτώθηκε με μέλη της οικογένειας του μετά από αεροπορική επιδρομή του Ισραήλ.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σφαγή στη Μέση Ανατολή - Ιράν σε Hezbollah: Ώρα για όπλα. Ποιος πρόδωσε τον Nasrallah. Εισβολή Ισραήλ στον Λίβανο.

Νεκρός και ο ηγέτης της Hamas στον Λίβανο - Το Ισραήλ αποδεκατίζει Hezbollah, Hamas, Houthis Στο χάος έχει βυθιστεί η Μέση Ανατολή, με το Ισ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μάζης: Αυτό που έγινε στην Κάσο, ισοδυναμεί με δέκα Ίμια...

<iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="395" src="https://www.youtube.com/embed/LVN1PQZpxbM" width="696" youtube-src-id="LVN1PQZpxbM"></iframe><br /><br /><a href="https://esxatianasxesi.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Μάζης: Αυτό που έγινε στην Κάσο, ισοδυναμεί με δέκα Ίμια...

πηγή Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Διαβάστε την συνέχεια

Η συμφωνία για ΑΟΖ ψήθηκε, μένει το σερβίρισμα...

<img height="360" src="https://www.topontiki.gr/wp-content/uploads/2024/09/mitsotakis-erdogan-nea-iorki-new-1-1024x576.jpg" width="712" /><br /><br /><div><b>Δημήτρης Μηλάκας</b><br />Το «σύνθημα» για την καλλιέργεια κλίματος που θα καταστήσει αποδεκτές τις παραχωρήσεις και τους συμβιβασμούς που απαιτούνται για μια συνολική διευθέτηση των ελληνοτουρκικών δόθηκε από τον πρωθυπουργό στην ομιλία του στη ΓΣ του ΟΗΕ. Είχε προηγηθεί- στο ίδιο επικοινωνιακό πλαίσιο- και η δήλωση του υπουργού εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτη περί της εντολής που δόθηκε στους ΥΠΕΞ των δύο χωρών να προχωρήσουν τη συζήτηση γύρω από αυτήν την μείζονα εκκρεμότητα.<br /><br />Οι εν λόγω τοποθετήσεις/δηλώσεις πέραν του επικοινωνιακού τους χαρακτήρα με στόχο την καλλιέργεια της κοινής γνώμης και της προσμέτρησης τυχόν αντιδράσεων υποδηλώνουν ότι στο παρασκήνιο, στις μυστικές συνομιλίες που εξελίσσονται υπό την εποπτεία της εξωκοινοβουλευτικής υφυπουργού εξωτερικών (Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου) και έμπιστης του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχουν ήδη υπάρξει σημαντικά και κρίσιμα βήματα προκειμένου τα συμφωνηθέντα να διατυπωθούν εγγράφως και να σερβιριστούν ως Συμφωνία ή συνυποσχετικό για την παραπομπή του συνόλου των διαφορών σε κάποιο διαιτητικό δικαστήριο. Ήδη τους τελευταίους μήνες έχουμε δείγματα παρασκηνιακών συμφωνιών οι οποίες ισχύουν στην πράξη:<br /><br />Οι ορατές παραχωρήσεις<br /><br />-Ικανοποιήθηκε σε απόλυτο βαθμό το τουρκικό αίτημα για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών που βρίσκονται κοντά στα μικρασιατικά παράλια. Πέρα από τα ρωσικά αντιαεροπορικά που απομακρύνθηκαν (προς Ουκρανία) αποσύρθηκαν και ρωσικά άρματα κρίσιμης σημασίας για την αντιμετώπιση τυχόν αποβατικών προσπαθειών. Μάλιστα παρά τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις πως αυτά τα ρωσικά άρματα θα αντικατασταθούν από 100 νεότερης τεχνολογίας Γερμανικά κανένα απ' αυτά δεν έφτασε σε κάποιο ελληνικό νησί. Τα 20 μεταφέρθηκαν στον Έβρο και τα υπόλοιπα 80 πήγαν κατ' ευθείαν στην Ουκρανία και τον Ζελένσκι…<br />-Συναφές με το προηγούμενο είναι και το κλείσιμο Κέντρων Κατάταξης και Εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων σε Ρόδο και Κω<br /><br />Η σημαντικότερη ωστόσο παρασκηνιακή συμφωνία που φαίνεται πως ωριμάζει και δοκιμάζεται στην πράξη δημιουργώντας defacto αποτελέσματα έχει να κάνει με την απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας στον αέρα και τη θάλασσα.<br /><br />Για την ακρίβεια, η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί στην πράξη όριο Εθνικού Εναέριου Χώρου τα 6 και όχι τα 10 μίλια, γι' αυτό και έχουν σταματήσει οι παραβιάσεις και οι αερομαχίες που ήταν συνηθισμένο καθημερινό φαινόμενο τα προηγούμενα χρόνια. Για το πούμε απλούστερα, τα ελληνικά αεροσκάφη δεν πετούν πέραν των 6 μιλίων, ούτε τα τουρκικά μπαίνουν στο χώρο μεταξύ των 6 και 10 μιλίων, γεγονός που δημιουργεί μια ακόμη γκρίζα περιοχή αυτήν τη φορά στον αέρα- καθώς η ελληνική πολεμική αεροπορία δεν πετά σε τμήμα (από τα 6 μέχρι τα 10 μίλια) του ελληνικού εναέριου χώρου.<br /><br />Αξίζει να επισημανθεί ότι η ελαχιστοποίηση της δραστηριότητας της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας αποδίδεται από την κυβέρνηση στο «καλό κλίμα» και τη «διαδικασία της προσέγγισης». Οι κυβερνώντες και οι μιντιακοί στυλοβάτες της κρύβουν την προφανή εγκατάλειψη τμήματος του ελληνικού εναέριου χώρου…<br /><br />Ο (τουρκικός) στόλος<br /><br />Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση κρύβει (ή προσπαθεί να κρύψει) ότι η Τουρκία παρά το «καλό κλίμα» (ίσως και εξ αιτίας αυτού καθώς το καλό κλίμα προκύπτει από κρυφές προς το παρόν συμφωνίες) συνεχίζει να εγγράφει υποθήκες στη θάλασσα με κατακόρυφη αύξηση της παραβίασης των ελληνικών χωρικών υδάτων (στα 6 μίλια) σε πρωτόγνωρο μέχρι σήμερα βαθμό. Τα στοιχεία είναι πράγματι σοκαριστικά και οι αριθμοί που ακολουθούν είναι τουλάχιστον διπλάσιοι σε σχέση με πέρυσι. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία από ΥΠΕΞ και ΥΠΑΜ (που έχει στα χέρια του το «Π») :<br />-από τον Γενάρη μέχρι και τον Αύγουστο είχαμε συνολικά 1652 παραβιάσεις των 6 μιλίων στα ελληνικά χωρικά ύδατα<br />-οι 889 από αυτές τις παραβιάσεις έγιναν από πολεμικά πλοία ή ακταιωρούς του λιμενικού και οι υπόλοιπες από αλιευτικά που ψαρεύουν ανενόχλητα μέσα στα 6 ναυτικά μίλια των ελληνικών χωρικών υδάτων<br />-197 ακόμη παραβιάσεις είχαμε αυτό το διάστημα στα χωρικά ύδατα των Ιμίων που οι φωστήρες της ελληνικής διπλωματίας τοποθέτησαν σε «ειδικό καθεστώς» αποδεχόμενοι και μα αυτόν τον τρόπο την τουρκική επιχειρηματολογία περί εκατοντάδων νησίδων αδιευκρίνιστης κυριαρχίας.<br /><br />Το πλαίσιο</div><div><br />Από τη συνολική ναυτική δραστηριότητα των τουρκικών πολεμικών πλοίων και κυρίως από τη σιωπή της ελληνικής κυβέρνησης προκύπτουν τρία συμπεράσματα, τα οποία όπως θα εξηγήσουμε πιο κάτω περιγράφουν και το πλαίσιο της όποιας ελληνοτουρκικής Συμφωνίας έχει στα σκαριά η κυβέρνηση:<br />1.Η κυβέρνηση έχει δώσει διαβεβαιώσεις/ δεσμευτεί ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών υδάτων της χώρας στα 12 μίλια όπως έχει δικαίωμα από το Διεθνές Δίκαιο<br />2.Έχει αποδεχτεί (σιωπηρά αφού δεν υπάρχει ούτε μια διαμαρτυρία για τις εισόδους τουρκικών πολεμικών πλοίων ακόμη και εντός των 6 μιλίων ελληνικών χωρικών υδάτων) το τουρκικό αίτημα ότι τα νησιά απλώς επικάθονται στην τουρκική υφαλοκρηπίδα<br />3.Έχει αποδεχτεί την επιχειρηματολογία των γκρίζων ζωνών καθώς οι περισσότερες τουρκικές παραβιάσεις ελληνικών χωρικών γίνονται σε νησίδες βραχονησίδες και νησιά (εκατοντάδες) που η Άγκυρα θεωρεί (από την εποχή των Ιμίων) αδιευκρίνιστης κυριαρχίας. Και ακριβώς με τις παραβιάσεις που κάνει στα χωρικά ύδατα αυτών των νησιών δημιουργεί defacto κατάσταση που γίνεται αποδεκτή δια της σιωπής της ελληνικής κυβέρνησης<br /><br />Η προθυμία που εκδήλωσε ο πρωθυπουργός για συζητήσεις με την Τουρκία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών κρύβει και μια ανομολόγητη προς το παρόν παραδοχή. Για να υπάρξει οποιαδήποτε οριοθέτηση οι προϋποθέσεις είναι προφανείς:<br /><br />Πριν την ΑΟΖ<br /><br />-Με 12 ή 6 μίλια ελληνικών χωρικών υδάτων θα γίνει ο υπολογισμός;<br />-Με ελληνική ή τουρκική κυριαρχία θα γίνει η οριοθέτηση στα Ίμια και τα εκατοντάδες άλλα νησιά και νησίδες που η Τουρκία διεκδικεί;<br />-Τα νησιά έχουν δικαιώματα πέραν των χωρικών τους υδάτων ή απλώς επικάθονται στην τουρκική υφαλοκρηπίδα;<br /><br />ΥΓ 1. όπως πληροφορείται το «Π» ο υπουργός Εξωτερικών Γ.Γεραπετρίτης (ο οποίος έτσι κι αλλιώς είναι στην απέξω των «κρυφών» συνομιλιών έχοντας κατά νου αυτό που έρχεται έχει ζητήσει να μετακινηθεί από το «καυτό» όπως εξελίσσεται υπουργείο<br />ΥΓ. βλέποντας τη δημοσκοπική τουλάχιστον κατάρρευση της ΝΔ αλλά και τους πρώην πρωθυπουργούς Καραμανλή και Σαμαρά να δηλώνουν την παρουσία τους και ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει πως το εγχείρημα παραείναι δύσκολο αν θέλει να διασφαλίσει το πολιτικό του μέλλον ή, τουλάχιστον, την υστεροφημία του…<br /><br /></div><div><a href="https://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η συμφωνία για ΑΟΖ ψήθηκε, μένει το σερβίρισμα...

Δημήτρης Μηλάκας Το «σύνθημα» για την καλλιέργεια κλίματος που θα καταστήσει αποδεκτές τις παραχωρήσεις και τους συμβιβασμούς που απαιτούντα...

Διαβάστε την συνέχεια

S-400. Έπεσε στο κενό η αμερικανική κίνηση κατά της Ελλάδας.

<img src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/09/240930075513_LAVROV-LABROF-RUSSIA-UN-GA10-1024x683.jpg" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Η Τουρκία δεν μπορεί να “κρύψει” στο Ινσιρλίκ ή να πουλήσει τους S-400 για να λάβει τα F-35, ξεκαθαρίζει η θυμωμένη Μόσχα.</span></h3>Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, προσγείωσε ανώμαλα τους Αμερικανούς συμμάχους μας, που σχεδίασαν μία ανάρμοστη συναλλαγή με τους Τούρκους για να “ξεφορτωθούν” το ρωσικό σύστημα S-400 για να μπορέσουν να αγοράσουν τα αμερικανικά μαχητικά F-35.<br /><br />Την ανάρμοστη συναλλαγή ειχε αποκαλύψει η Καθημερινή (με ανταπόκριση της Λένας Αργύρη από την Ουάσιγκτον ). Η αμερικανική κυβέρνηση πρότεινε στην Τουρκία να …διευθετήσει το θέμα των ρωσικών S-400 και ως αντάλλαγμα θα λάβει μέρος ξανά στο πρόγραμμα των F-35. Πρόκειται για μία απαράδεκτη πρόταση, χωρίς καμία αμφιβολία.<br /><br />Θα λέγαμε ότι πρόκειται για “προδοσία” της Ελλάδας και αθέτηση της συμφωνίας του υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, Κυριάκο Μητσοτάκη όταν συναντήθηκαν στα Χανιά, στις αρχές του χρόνου.<br /><br />Αμέσως μετά το δημοσίευμα της Καθημερινής που αναφερόταν στην πρόταση προς την Τουρκία να «κλείσει στις αποθήκες της» το σύστημα S-400 (στη βάση του Ινσιρλίκ) ή ακόμα και να τα μεταβιβάσει σε άλλες χώρες, για να πειστεί το Κογκρέσο των ΗΠΑ να άρει τις κυρώσεις στη βάση του νόμου CAATSA, προκλήθηκε διεθνής σάλος και ανησυχία.<br /><br />Ο Λαβρόφ, λοιπόν, τοποθετήθηκε με βάση το αρχικό δημοσίευμα και όσα ακολούθησαν, δηλώνοντας ότι υπάρχει “ρήτρας τελικού χρήστη”.  Η ρήτρα αναφέρεται στη σύμβαση για την προμήθεια των S-400 που έχουν υπογράψει η Ρωσία και η Τουρκία.<div><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="364" src="https://www.youtube.com/embed/KzMUwoMnRh8" width="688" youtube-src-id="KzMUwoMnRh8"></iframe><br /><br />Τι σημαίνει αυτή η ρήτρα; Ότι δεν μπορεί η Άγκυρα να τα πουλήσει ή να τα μεταφέρει σε άλλες χώρες ή στη βάση του Ινσιρλίκ, χωρίς τη συγκατάθεση της Μόσχας.<br /><br />Ο κ. Λαβρόφ ξεκαθάρισε ότι:<br /><br />«Οι συμβάσεις όπλων περιέχουν μια παράγραφο σχετικά με την πιστοποίηση του τελικού χρήστη. Προκειμένου να γίνει οτιδήποτε άλλο με προϊόντα που παραδίδονται βάσει ενός τέτοιου πιστοποιητικού, το οποίο αναφέρει τη χώρα που παραλαμβάνει τα όπλα αυτά ως τελικό χρήστη, απαιτείται η συγκατάθεση της χώρας που πωλεί τα όπλα αυτά».<br /><br />Σύμφωνα με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών, η Τουρκία απαγορεύεται νομικά να μεταπωλήσει αυτά τα συστήματα, τους S-400 σε άλλες χώρες λόγω πιστοποιητικού τελικού χρήστη που περιλαμβάνεται στη σύμβαση προμήθειας όπλων.<br /><br />«Δεν υπάρχει τίποτα να σχολιάσουμε», ειπε και πρόσθεσε στέλνοντας την “καυτή πατάτα” στην Άγκυρα:<br /><br />«Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι ένας έμπειρος πολιτικός άνδρας. Αποφασίζει τα πάντα προς το συμφέρον του λαού του και της χώρας του».<br /><br />Το ισχυρό μήνυμα της Μόσχας είναι ότι η Τουρκία δεν μπορεί να μεταπωλήσει ή να μεταφέρει τους S-400 χωρίς την έγκριση της Ρωσίας, εμποδίζοντας ουσιαστικά τους δυτικούς στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες να αποκτήσουν πρόσβαση στην τεχνολογία του ρωσικού συστήματος.<br /><br />Σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές, το υποκείμενο κίνητρο της Μόσχας, ωστόσο, φαίνεται να είναι μια τακτική του Βλαντιμίρ Πούτιν για να αποτρέψει τη στενότερη συνεργασία της Τουρκία με τις -ΗΠΑ, που θα μπορούσαν να προκύψουν από αυτή τη ρύθμιση, διασφαλίζοντας έτσι τη στρατηγική εξάρτηση της Άγκυρας από τη Μόσχα.<br /><br />Οι δηλώσεις του Ρωσου υπουργού Εξωτερικών δείχνουν ότι η Μόσχα παρακολουθεί με εγρήγορση οποιεσδήποτε ενέργειες θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τα ρωσικά συμφέροντα ή να οδηγήσουν σε απόκτηση από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ της ρωσικής τεχνολογίας των S-400.<br /><br />Ένα άλλο στοιχείο που τονίζουν οι αναλυτές είναι ότι η αγορά των S-400 θεωρείται “σύμβολο της ανεξαρτησίας της Τουρκίας” από τη Δύση, που ευθυγραμμίζεταιμε τον στόχο του ισλαμιστή Ερντογάν για πιο ισορροπημένες σχέσεις της Άγκυρας μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

S-400. Έπεσε στο κενό η αμερικανική κίνηση κατά της Ελλάδας.

 Η Τουρκία δεν μπορεί να “κρύψει” στο Ινσιρλίκ ή να πουλήσει τους S-400 για να λάβει τα F-35, ξεκαθαρίζει η θυμωμένη Μόσχα. Ο υπουργός Εξωτε...

Διαβάστε την συνέχεια

Θέμα χρόνου η Ισραηλινή εισβολή στον Λίβανο. Ξεκίνησαν εισβολές μικρής κλίμακας «carpet bombing» στα τούνελ της Χεζμπολάχ.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-09/israel%20soldiers_0.PNG?itok=Ub0hDu2x" width="728" /><br /><br />Ο σκοπός αυτών των επιχειρήσεων είναι η συλλογή πληροφοριών για την προετοιμασία μιας πιθανής εισβολής<br /><br />Οι Ισραηλινές δυνάμεις πραγματοποιούν εισβολές μικρής κλίμακας στο νότιο Λίβανο, συμπεριλαμβανομένων των τούνελ της Χεζμπολάχ, ενόψει μιας πιθανής ισραηλινής χερσαίας επιχείρησης στην περιοχή, αναφέρει η Wall Street Journal , επικαλούμενη ανώνυμες πηγές.<br /><br />Ο σκοπός αυτών των επιχειρήσεων ήταν η απόκτηση πληροφοριών για την προετοιμασία μιας πιθανής εισβολής, ανέφεραν οι πηγές στο WSJ , η οποία θα μπορούσε να ξεκινήσει μόλις αυτή την εβδομάδα. Πρόκειται για το τελευταίο στάδιο πριν τη χερσαία εισβολή πλήρους κλίμακας. <br /><br />Το λεγόμενο «carpet bombing» είναι βομβαρδισμοί μεγάλης κλίμακας που γίνονται προοδευτικά με στόχο να προκληθούν σοβαρές ζημιές σε κάθε τμήμα της περιοχής που έχει βρεθεί στο στόχαστρο, με ισοπέδωση των υποδομών του αντιπάλου. <br /><br />Την ίδια ώρα ο Ισραηλινός Στρατός αναπτύσσει μεγάλο αριθμό βαρέος στρατιωτικού εξοπλισμού στα Υψίπεδα του Γκολάν<br /><br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1840709439696891941" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1840709439696891941&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fenoples-syrraxeis%2F7267178_thema-hronoy-i-israilini-eisboli-ston-libano-xekinisan-eisboles&sessionId=791f3debbf779d890267ea9fd4750c781c104ca0&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 672px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div>Σύμφωνα με την έκθεση, τέτοιες επιχειρήσεις πραγματοποιήθηκαν τους τελευταίους μήνες καθώς και πιο πρόσφατα, ως μέρος της προσπάθειας του Ισραήλ να χτυπήσει την τρομοκρατική ομάδα που είναι ενσωματωμένη στα σύνορά του με τον Λίβανο. <br />Αναποφάσιστο το Ισραήλ για χερσαία επιχείρηση <br /><br />Την Κυριακή 29/9, πηγές είπαν στην The Jerusalem Post ότι το Ισραήλ δεν έχει ακόμη αποφασίσει αν θα πραγματοποιήσει χερσαία επιχείρηση στο νότιο Λίβανο.<br /><br />Την περασμένη εβδομάδα, οι διοικητές των IDF προέτρεψαν την ετοιμότητα για μια πιθανή χερσαία επιχείρηση. Ο αρχηγός της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας Τόμερ Μπαρ είπε ότι η αεροπορία ετοιμάζεται να βοηθήσει στρατεύματα σε χερσαίες επιχειρήσεις κατά της Χεζμπολάχ, εάν παραστεί ανάγκη. <br /><br />Επίσης την περασμένη εβδομάδα, ο Βόρειος Διοικητής του Ισραηλινού Στρατού Υποστράτηγος. Ο Uri Gordon έδωσε εντολή στα στρατεύματά του να προετοιμαστούν για δράση και μια πιθανή εισβολή. <br /><br />Στη διάρκεια της νύχτας ο ισραηλινός στρατός «έπληξε και εξουδετέρωσε τον Φάταχ Σαρίφ, επικεφαλής του λιβανέζικου παρακλαδιού της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς», επεσήμανε σε ανακοίνωσή του. Πρόσθεσε μάλιστα ότι αυτός ήταν «υπεύθυνος για τον συντονισμό με πράκτορες της Χεζμπολάχ των τρομοκρατικών ενεργειών της Χαμάς στον Λίβανο».<br /><br />Νωρίτερα, η Χαμάς είχε επισημάνει σε ανακοίνωσή της ότι ο επικεφαλής της στον Λίβανο, ο Φάταχ Σαρίφ Αμπού αλ Αμίν, που ήταν και μέλος της διοίκησης του κινήματος στο εξωτερικό, σκοτώθηκε σε πλήγμα εναντίον του σπιτιού του στον καταυλισμό Παλαιστίνιων προσφύγων αλ Μπας, στον νότιο Λίβανο. Σκοτώθηκε μαζί με τη σύζυγό του, τον γιο και την κόρη του «σε μια τρομοκρατική και εγκληματική δολοφονία», είχε προσθέσει η Χαμάς.<br /><br />«Χάσαμε έναν αδελφό, έναν φίλο, έναν πατέρα και έναν μεγάλο ηγέτη» δήλωσε νωρίτερα το «νούμερο 2» της Χεζμπολάχ, Ναΐμ Κασέμ, για τον θάνατο του ηγέτη της τρομοκρατικής οργάνωσης Χασάν Νασράλα. <br /><br />Θα συνεχίσουμε με την ίδια ακρίβεια, τη διοικητική δομή και έλεγχο που ακολούθησε ο Νασράλα διεμήνυσε ο υπαρχηγός της Χεζμπολάχ. «Η Χεζμπολάχ θα επιλέξει τον νέο ηγέτη της με την πρώτη ευκαιρία... Είμαστε πεπεισμένοι, ότι ο ισραηλινός εχθρός δεν θα πετύχει τους στόχους του» σημείωσε. <br /><br />«Οι δυνάμεις της αντίστασης είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν τη χερσαία επίθεση» επέμεινε ο Ναΐμ Κασέμ για τη φημολογούμενη ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση.<br /><br />Η διαφαινόμενη στρατιωτική επιχείρηση στον Λίβανο έχει προκαλέσει διεθνή ανησυχία για ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή, με τη Μόσχα να παίρνει ανοιχτά θέση υπέρ της Τεχεράνης και των «δορυφόρων της». <div><br /></div><div> <a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Θέμα χρόνου η Ισραηλινή εισβολή στον Λίβανο. Ξεκίνησαν εισβολές μικρής κλίμακας «carpet bombing» στα τούνελ της Χεζμπολάχ.

Ο σκοπός αυτών των επιχειρήσεων είναι η συλλογή πληροφοριών για την προετοιμασία μιας πιθανής εισβολής Οι Ισραηλινές δυνάμεις πραγματοποιούν...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία συγκροτεί “blue water navy” για να στηρίξει τη “Γαλάζια Πατρίδα”

<img height="415" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/09/erdogan-galazia-patrida-SLpress-825x535.jpg" width="712" /><br /><b><br /></b><div><b>ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ</b><br />Σε κάθε βήμα και κάθε ενέργεια της γειτονικής μας χώρας, βλέπουμε ότι έχει επηρεαστεί από τα όσα το διακήρυξε το δόγμα Νταβούτογλου. Έτσι, η Άγκυρα στοχεύει προς τους στόχους που έθεσε το εν λόγω δόγμα. Αναλυτικότερα, ο Νταβούτογλου, το 2009 με το βιβλίο του “Το Στρατηγικό Βάθος και η Διεθνής Θέση της Τουρκίας” οραματιζόταν την Τουρκία μέχρι το 2023 (έκατοστή επέτειος ιδρύσεως της Τουρκικής Δημοκρατίας) να είναι πλήρες μέλος της ΕΕ και επίσης ήθελε να ανήκει στην ομάδα των δέκα ισχυρότερων κρατών του κόσμου.<br /><br />Παρά του ότι οι στόχοι που ο Νταβούτογλου έθεσε δεν επετεύχθησαν, εν τούτοις η Τουρκία βαδίζει σταθερά στην υλοποίηση τους. Η Τουρκία σήμερα είναι μέλος των G-20, έχοντας την 19η μεγαλύτερη οικονομία, ενώ σύμφωνα με την ετήσια έκθεσή του Global Firepower είναι στην 11η θέση των ισχυρότερων στρατιωτικά κρατών. Η Ελλάδα είναι στην 27η θέση. Η Τουρκία έχει θέσει από παλιά στόχους και βαδίζει σταθερά για την επίτευξή τους. Οι δρόμοι που ακολουθεί δε σέβονται το Διεθνές Δίκαιο. Όμως, η Άγκυρα βαδίζει προς αυτούς, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.<br /><br />Την τελευταία εικοσαετία, αναπτύσσει ένα δικό της στρατιωτικό και ενεργειακό πρόγραμμα. Παράλληλα προσπαθεί να ηγηθεί των μουσουλμανικών κρατών, θέλει να έχει ρόλο “διαμεσολαβητή” σε κάθε πόλεμο που ξεσπά και δε συμμορφώνεται με τις υποδείξεις των συμμάχων της. Επιπλέον, εξασφαλίζει την υποστήριξη ισχυρών κρατών, αναθέτοντάς τους την εκτέλεση μεγάλων έργων.<br /><br />Πρόσφατα έκτισε ένα σταθμό παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στο Ακούγιου και διαπραγματεύεται την κατασκευή άλλων δύο, ένα στη Σινώπη και ένα στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας. Θέλει, παρά τις χλιαρές προειδοποιήσεις, να αποκτήσει τεχνογνωσία που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή πυρηνικών όπλων, για να γίνει η δέκατη πυρηνική δύναμη. Άλλωστε, τον Σεπτέμβριο του 2019 ο Ερντογάν είχε πει: «Κάποιες χώρες διαθέτουν πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές. Αλλά μας λένε ότι εμείς δεν μπορούμε να αποκτήσουμε. Αυτό δεν μπορώ να το δεχτώ».<br /><br />Στις 17 Απριλίου 2023 υποσχέθηκε πως η Τουρκία θα γίνει πυρηνική δύναμη και θα διπλασιάσει τα αεροπλανοφόρα της, ώστε να είναι ισχυρότερη στη θάλασσα. Επίσης, πριν μερικά χρόνια χρηματοδότησε με τρία δισ. δολάρια το ναυτικό πρόγραμμα “MiLGEM” και δήλωνε πως τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας «εκτείνονται από το κανάλι του Σουέζ, τις παρακείμενες θάλασσες και φτάνουν στον Ινδικό Ωκεανό».<br /><br />Η “Γαλάζια Πατρίδα”<br /><br />Αναμφισβήτητα λοιπόν, η Τουρκία προσπαθεί να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία και εγκαθιστά στρατιωτικές βάσεις κοντά στα εξωτερικά όρια της “Γαλάζιας Πατρίδας”: Η Τουρκία κατέχει παράνομα το 37% της Κύπρου και έχει δημιουργήσει στρατιωτικές βάσεις. Επίσης, έχει δημιουργήσει έξι στρατόπεδα στη Συρία, ενώ διατηρεί βάσεις στο Ιράκ, στη Λιβύη, στο Κατάρ και στη Σομαλία. Τέλος, έχει δημιουργήσει μια ναυτική βάση στον Αυλώνα και έχει τον έλεγχο ενός λιμανιού στο Σουδάν.<br /><br />Βλέπουμε, λοιπόν, πως η Τουρκία προσπαθεί συνεχώς να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο διεθνές περιβάλλον, αλλά αυτό δεν της αρκεί. Δεν θέλει να είναι μια “περιφερειακή δύναμη”, θέλει να είναι μια “μεγάλη δύναμη”. Όλες οι δηλώσεις δε των Τούρκων αξιωματούχων, σε συνδυασμό με το τουρκολιβυκό μνημόνιο και τις αναφορές στη “Γαλάζια Πατρίδα”, είναι ανησυχητικές και δεν αποτελούν παράγοντα ειρήνης στην Ανατολική Μεσόγειο.</div><div><br />Ζώνες υδάτων<br /><br />Οι υδάτινες περιοχές της γης έχουν κατηγοριοποιηθεί ανάλογα με το χρώμα που φαίνεται να έχουν. Με βάση αυτό, προσδιορίζονται και οι ναυτικές δυνάμεις των κρατών που βρέχονται από αυτές. Τα νερά των ποταμών, των λιμνών και της παράκτιας ζώνης, αποτελούν τη ζώνη των “καφέ υδάτων” και όσα ναυτικά έχουν την ικανότητα να διεξάγουν στρατιωτικές επιχειρήσεις σε αυτά ονομάζονται “ναυτικά των καφέ υδάτων” (brown water navy).<br /><br />Ζώνη καφέ υδάτων έχουν 17 περίκλειστες χώρες: Αζερμπαϊτζάν, Αιθιοπία, Βολιβία, Ελβετία, Καζακστάν, Κεντρική Αφρική, Λάος, Λευκορωσία, Μαλάουι, Μαλί, Μπουρούντι, Ουγγαρία, Ουζμπεκιστάν, Παραγουάη, Ρουάντα, Σερβία και Τουρκμενιστάν. Όμως, η ύπαρξη ναυτικών δυνάμεων σε λίμνες και ποτάμια, δεν περιορίζεται μόνο σε περίκλειστες χώρες. Πολλά κράτη διατηρούν ναυτικές δυνάμεις, επιπλέον αυτών του πολεμικού τους ναυτικού, για να επιχειρούν μόνο στη χωρική τους θάλασσα, στις λίμνες και στα πλωτά τους ποτάμια.<br /><br />Αυτές οι δυνάμεις μπορεί να αποτελούν μέρος του ναυτικού τους π.χ. του Ρωσικού Στόλου της Κασπίας, ή να είναι ανεξάρτητες όπως η Ακτοφυλακή των ΗΠΑ. Ο όρος αυτός καθιερώθηκε από το αμερικανικό ναυτικό τη δεκαετία του 60 και αφορούσε τα μικρότερα πλοία, τις κανονιοφόρους και τα περιπολικά, μαζί με αποβατικά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (LCM, LST κ.α) που επιχειρούσαν στη παράκτια ζώνη του Βιετνάμ.<br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/09/2024-09-27-2.png" /><br />Αντιθέτως, το υπόλοιπο υδάτινο περιβάλλον που περιλαμβάνει την ανοικτή θάλασσα, προσδιοριζόταν ως γαλάζια ύδατα (Blue-water) τα δε ναυτικά των χωρών των οποίων τα πολεμικά ή τα περιπολικά σκάφη επιχειρούν εκεί, αναφέρονται ως “ναυτικά των γαλάζιων υδάτων” (Blue water navy).<br />Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας<br /><br />Τα τελευταία όμως χρόνια, με την εφαρμογή της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, το “ναυτικό των γαλάζιων υδάτων” επαναπροσδιορίστηκε ως αυτό που μπορεί να διαθέσει μια ομάδα πλοίων η οποία έχει την ικανότητα προβολής ισχύος και εκτέλεσης επιχειρήσεων για μεγάλες περιόδους στην ανοικτή θάλασσα (γαλάζια νερά) και σε μεγάλες αποστάσεις από την έδρα του, χωρίς να χρειάζεται υποστήριξη από τις βάσεις του. Παράδειγμα τέτοιας προβολής ισχύος, αποτελεί η επιχείρηση που έκανε η Μεγάλη Βρετανία το 1982 στον Νότιο Ατλαντικό (Φώκλαντ) και που διήρκεσε 74 μέρες.<br /><br />Ακόμη και σήμερα, ελάχιστα μόνο Ναυτικά μπορούν να επιχειρούν για μεγάλο διάστημα σε όλο τον κόσμο, τα δε κράτη που έχουν χρησιμοποιήσει τις δυνατότητες των ναυτικών τους για να ασκήσουν έλεγχο στην ανοικτή θάλασσα και από εκεί να έχουν προβάλει δύναμη στα παράκτια ύδατα άλλων χωρών, είναι μόνο τρία: Η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ, ενώ οι χώρες που περιγράφονται ως να έχουν δυνητικά Ναυτικά των γαλάζιων υδάτων, είναι αρκετές.<br /><br />Το 2010, στο δόγμα Ναυτικών Επιχειρήσεων του Αμερικανικού Ναυτικού είδαμε πως για καλύτερο διαχωρισμό των δύο μακροχρόνιων περιγραφών του ναυτικού των γαλάζιων υδάτων (ανοικτό ωκεανό) και των καφέ υδάτων (ποτάμια, παράκτια ζώνη, αγκυροβόλια και λιμάνια), προστέθηκε μια άλλη απόχρωση, αυτή του “ναυτικού των πράσινων υδάτων”.<br /><br />Ο νέος αυτός όρος, περιγράφει τη ναυτική δύναμη ενός κράτους που έχει σχεδιαστεί κυρίως για να παρέχει παράκτια άμυνα, αλλά και που μπορεί να έχει την ικανότητα να εκτελεί επιχειρήσεις στον ανοιχτό ωκεανό μέχρι 200 ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή ώστε να επιτηρεί και να ελέγχει την ΑΟΖ (Καναδικό, Βραζιλιάνικο, Ισπανικό, Ιταλικό, Ινδικό, Ιαπωνικό, Αυστραλία, Ρωσικό, Ολλανδικό, Ελληνικό, Τουρκικό κα).<br /><br />Πολλά κράτη τα τελευταία χρόνια, έχουν αυξήσει τις δυνατότητες των ναυτικών τους μονάδων ώστε να επιτηρούν και να επιχειρούν σε παραθαλάσσιες ζώνες και Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες άλλων χωρών ή διεθνών υδάτων, όπως π.χ. γίνεται με τις επιχειρήσεις εμπάργκο όπλων με απόφαση του ΟΗΕ (Επιχείρηση Ειρήνη κατά της Λιβύης ή για την καταπολέμηση της πειρατείας στη Σομαλία κ.α.) αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έχουν “ναυτικό των γαλάζιων υδάτων”, αφού δεν έχουν την ικανότητα να διατηρήσουν μια “ναυτική δύναμη” αυτοδύναμη για πολύ χρόνο. Τα ναυτικά τους είναι των πράσινων υδάτων.<br /><br /><img height="312" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/09/2024-09-27-3.png" width="640" /><br /><br /><br />“Ναυτικό των γαλάζιων υδάτων”<br /><br />Μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, οι ομάδες αμφιβίων Δυνάμεων των ΗΠΑ αναφέρονται ως “ναυτικό των πράσινων υδάτων” σε αντίθεση με τις ομάδες μάχης των αεροπλανοφόρων (carrier battlegroups) που αναφέρονται ως “ναυτικό των γαλάζιων υδάτων”.<br /><br />Σήμερα, “ναυτικά γαλάζιων υδάτων” έχουν μόνο ένδεκα χώρες, οι ΗΠΑ (με 11 αεροπλανοφόρα και 9 ελικοπτεροφόρα, η Κίνα με δύο αεροπλανοφόρα και τρία ελικοπτεροφόρα, η Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία, Ινδία και Ιαπωνία με δύο, η Γαλλία με ένα αεροπλανοφόρο και ένα ελικοπτεροφόρο και η Ρωσία, Ταϊλάνδη, Ισπανία, Βραζιλία που έχουν ένα, ενώ οι χώρες που έχουν δηλώσει την πρόθεση τους και έχουν αρχίσει να μετατρέπουν τα ναυτικά των “πράσινων υδάτων” σε ναυτικά “γαλάζιων υδάτων” είναι η Νότια Κορέα (το 2001) και η Τουρκία (το 2020).<br /><br />Ο όρος “ναυτικό των γαλάζιων υδάτων” δεν πρέπει να συγχέεται με την ικανότητα ενός μεμονωμένου πλοίου. Ένα ναυτικό των “μπλε υδάτων” θα πρέπει να μπορεί να προβάλει επαρκή δύναμη για τον έλεγχο μιας θαλάσσιας περιοχής για μεγάλο διάστημα στην παράκτια περιοχή ενός άλλου έθνους, και θα πρέπει να έχει τα μέσα να αντιμετωπίσει την όποια απειλή, αφού όσο πιο πολύ μένει εκεί, θα είναι εκτεθειμένο σε απειλές από λιγότερο ισχυρές δυνάμεις.<br /><br />Η Διοικητική Μέριμνα (συντήρηση και υλικοτεχνική υποστήριξη) για μεγάλο χρονικό διάστημα έχει πολύ υψηλό κόστος και μπορεί μια ναυτική δύναμη που επιχειρεί να καταστεί ευάλωτη λόγω της χρήσης αεροσκαφών από βάσεις ξηράς με πυραύλους, λόγω ύπαρξης στην ξηρά πυραύλων επιφανείας-επιφανείας, υποβρυχίων ή ταχέων σκαφών με Κ/Β , όπως στην επίθεση ταχύπλοου γεμάτο με εκρηκτικά που έγινε τον Οκτώβριο του 2000 στο USS Cole που βρισκόταν στο Άντεν.</div><div><br />Γαλάζια Πατρίδα και αεροπλανοφόρα<br /><br />Όσον αφορά τη γειτονική μας χώρα, η Τουρκία απέκτησε το 2023 ένα μίνι αεροπλανοφόρο, ικανό να μεταφέρει για την ώρα μόνο ελικόπτερα, το TCG Anadolu, που ναυπηγήθηκε με τη βοήθεια της Ισπανίας, στο ναυπηγείο Sedef Shipyard στη Τούζλα της Κωνσταντινούπολης. Αυτό είναι στην ουσία ένα πλοίο προβολής Αμφιβίων Δυνάμεων. Για αυτό ο υπουργός Βιομηχανίας και Τεχνολογίας Μουσταφά Βαράνκ, μετά τις επιτυχείς δοκιμές, δήλωσε “περήφανος” για το Anadolu. Θα είναι το πρώτο Αμφίβιο Επιθετικό Πλοίο Πολλαπλών Χρήσεων της Τουρκίας και χρειάστηκαν οκτώ χρόνια για την ολοκλήρωσή του.<br /><br />Επίσης, η ενημερωτική τουρκική πύλη ensonhaber, το σχολίασε αναφέροντας πως: «Η Τουρκία, η οποία θα επεκτείνει περαιτέρω την περιοχή ασφαλείας της, ειδικά στα θαλάσσια σύνορά της, θα μπορεί να επεμβαίνει άμεσα σε επικίνδυνες καταστάσεις στις δραστηριότητες επιτήρησης και ελέγχου που πραγματοποιεί πέρα από τα σύνορα με τον στρατό της». Τέλος, το τουρκικό υπουργείο Αμύνης δήλωσε πρόσφατα πως σχεδιάζει τη ναυπήγηση ενός παρόμοιου, αλλά διπλάσιου σε μέγεθος αεροπλανοφόρου, που θα φέρει την ονομασία TCG Trakya, δηλαδή “Θράκη, για να ενισχυθεί περαιτέρω το τουρκικό ναυτικό.<br /><br />Το πλοίο αυτό άρχισε ήδη να ναυπηγείται στην Τουρκία και διερωτώμαι: Γιατί χρειάζεται η Τουρκία ένα πλοίο που θα μπορεί να μεταφέρει 12 μαχητικά F-35 (για την ώρα δεν τα έχει), 10 ελικόπτερα, 50 μη-επανδρωμένα αεροσκάφη, τέσσερα αποβατικά σκάφη και περίπου 80 τεθωρακισμένα ή ελαφρά οχήματα και πάνω από 1.000 στρατιώτες;<br /><br />Βλέπουμε λοιπόν ξεκάθαρα, πως η Τουρκία θέλει τα νησιά μας και τις θάλασσες μας. Η Τουρκία προσπαθεί υπέρμετρα να εξελιχθεί από ναυτική δύναμη των πράσινων σε δύναμη γαλάζιων υδάτων, για να απειλεί και για να εκτελεί επιθετικές επιχειρήσεις σε περιοχές εκτός της τουρκικής ΑΟΖ. Εμείς που έχουμε καταστεί στόχος της επεκτατικής τουρκικής πολιτικής, πρέπει να εξοπλιστούμε κατάλληλα. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στη Τουρκία να θεωρήσει πως μπορεί δια της απειλής χρήσης βίας, να αποτρέπει την άσκηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, να “γκριζάρει” ή να θεωρεί πως θα καταλάβει περιοχές χωρίς κόστος.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία συγκροτεί “blue water navy” για να στηρίξει τη “Γαλάζια Πατρίδα”

ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ Σε κάθε βήμα και κάθε ενέργεια της γειτονικής μας χώρας, βλέπουμε ότι έχει επηρεαστεί από τα όσα το διακήρυξε το δόγμα ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Περίμενα ότι οι Έλληνες θα υποχωρούσαν, όχι ότι θα ξεβρακωθούν”!

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/09/cypriako-cyprus-remeber-SLpress--825x600.jpg" width="724" /><br /><div><br /></div><div><b>ΔΡΟΣΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ</b><br />Το πεδίο που ορίζεται από τον Ελλήσποντο, Αιγαίον Πέλαγος, Κρήτη, Κύπρο, Ανατολική Μεσόγειο, μέχρι Σουέζ, αποτελεί ενιαία γεωπολιτική περιοχή. Ο έλεγχός της έχει τεράστια γεωστρατηγική αξία σε παγκόσμιο επίπεδο. Εάν ελέγχεται από μία ενιαία κρατική οντότητα, αυτή καθίσταται ιδιαιτέρως ισχυρή και διεθνής δύναμη με κρίσιμη βαρύτητα. Δύο μακρόβιες αυτοκρατορίες στηρίχτηκαν στον έλεγχο αυτού του κρίσιμου στην παγκόσμια σκακιέρα άξονα: Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Πανίσχυρες αυτοκρατορίες, συνολικής διάρκειας, αθροιστικά, 15 αιώνων.<br /><br />Η κρίση και η διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας συμπίπτει με την διαδικασία της εθνικής αυτοδιάθεσης των εθνοτήτων που την συνέθεταν, αρχής γενομένης από την Ελληνική Επανάσταση που οδήγησε στην απόσπαση ενός μέρους της Αυτοκρατορίας, την συγκρότηση του ελληνικού εθνικού κράτους, το οποίο αφενός δεν συμπεριελάμβανε ολόκληρο τον υπό οθωμανική διοίκηση Ελληνισμό, αφετέρου όμως, πλήγωσε θανάσιμα την πάλαι ποτέ κραταιά αυτοκρατορία, καθιστώντας την αυτό που μέχρι την οριστική διάλυσή της ονομάστηκε “μεγάλος ασθενής”.<br /><br />Και μολονότι η καθοδική της πορεία είχε ήδη αρχίσει από παλαιότερα, από τότε πλέον τίθεται το σημαντικό διπλωματικό ζήτημα του διαμοιρασμού των ιματίων της. Αυτή η νέα κατάσταση έχει τις εξής συντεταγμένες:Πυρετώδη εμπλοκή των μεγάλων δυνάμεων, που καμία τους δεν επιθυμεί την συγκέντρωση όλης αυτής της απολεσθείσας ισχύος στα χέρια των ανταγωνιστών της.<br />Αλυτρωτικό ζήτημα στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος, που αφήνει εκτός του τα σημαντικότερα ίσως κομμάτια του Ελληνισμού· ζήτημα που εκφράζεται πλέον ως κυρίαρχη ιδεολογική σημαία της χώρας, υπό τον τίτλο “Μεγάλη Ιδέα”,</div><div><br />Διεργασίες στο εσωτερικό της Αυτοκρατορίας που προετοιμάζουν τη συγκρότηση τουρκικού εθνικού κράτους, σε όσο γεωγραφικό τμήμα της Αυτοκρατορίας μπορεί να σωθεί.<br /><br />Η Μεγάλη Ιδέα, μια εθνική στρατηγική εντός των ορίων που επέτρεπαν οι ξένες εξαρτήσεις, με πολέμους μιας δεκαετίας, άλλοτε με επιδέξια εκμετάλλευση ευκαιριών που επέκτειναν την ελληνική επικράτεια, άλλοτε με τυχοδιωκτισμούς, πάντα όμως με διχασμό, κατέληξε να εμπλέξει την χώρα σε διεθνή ιμπεριαλιστικά παιχνίδια υπεράνω των δυνάμεών της και οδηγήθηκε σε οδυνηρό τέλος με την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922. Καταστροφή που υπήρξε συγχρόνως η ιδρυτική πράξη του τουρκικού εθνικού κράτους.<br /><br />Για τον Ελληνισμό ωστόσο, βιώθηκε ως μια βαριά ήττα, όπως και ήταν πράγματι, καθώς υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει πανάρχαιες κοιτίδες και κέντρα του πολιτισμού του. Μέσα από μια περιπετειώδη διαδοχή πραξικοπημάτων και προνουντσιαμέντων, κατά τον μεσοπόλεμο, η άρχουσα τάξη βρίσκει ένα υποκατάστατο μιας εθνικής ιδεολογίας μετά την οριστική υποστολή της σημαίας της Μεγάλης Ιδέας. Το υποκατάστατο αυτό είναι ετεροπροσδιοριζόμενο και αρνητικό: Ο αντικομμουνισμός. Δεν αποτέλεσε πρωτοτυπία ή επινόηση των ελληνικών ελίτ βεβαίως. Ούτε το τουρκικό καθεστώς υπήρξε λιγότερο αντικομμουνιστικό.</div><div><br />Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη<br /><br />Η μεγάλη διαφορά είναι πως στην Τουρκία, από της ιδρύσεώς του, το εθνικό κράτος είχε και έχει σαφή προσανατολισμό στην ανασύσταση, αν όχι ολόκληρης της παλαιάς αυτοκρατορίας, οπωσδήποτε όμως, στην αναθεώρηση των Συνθηκών που υποχρεώθηκε σε στιγμές αδυναμίας να υπογράψει και, όσον αφορά τα καθ’ ημάς, την ανάκτηση του ελέγχου του ενιαίου στρατηγικού χώρου που προσπαθήσαμε να περιγράψουμε στην αρχή.<br /><br />Αυτός ο προσανατολισμός είναι πανεθνικός στην Τουρκία. Και δεν περιορίζεται σε πανηγυρικές και μεγαλομανιακές εκδηλώσεις – παρότι δεν τσιγκουνεύεται ούτε αυτές – αλλά σε ψύχραιμο στρατηγικό σχεδιασμό, που με ευελιξία, αλλά και υπομονετική στοχοπροσήλωση ακολουθείται από όλες τις τουρκικές κυβερνήσεις και έχει την συναίνεση ολόκληρου του πολιτικού φάσματος, της Αριστεράς συμπεριλαμβανομένης.<br /><br />Και ο σχεδιασμός αυτός είναι σαφής: Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη. Έχει διατυπωθεί και ρητά (από τον συνταγματολόγο, αρθρογράφο και σύμβουλο του Ντενκτάς, Mümtaz Soysal) αλλά και αν δεν είχε ειπωθεί καθαρά, η απλή παρακολούθηση των τουρκικών κινήσεων επιβεβαιώνει πως περί αυτού πρόκειται. Αυτό όσον αφορά τα καθ’ ημάς, καθόσον η Τουρκία έχει και άλλα στρατηγικά μέτωπα ενδιαφέροντος.<br /><br />Κύπρος: Απουσία ελληνικής εθνικής στρατηγικής<br /><br />Ο αντικομμουνισμός στην Ελλάδα, ωστόσο, λειτούργησε ως φύλο συκής που κάλυψε την απουσία εθνικής στρατηγικής άλλης από εκείνη της συμμόρφωσης με τα συμφέροντα του “συμμαχικού παράγοντα”. Ήδη από πολύ νωρίς – μετά το 1922 – η εξέγερση των Κυπρίων το 1931 δεν είχε την τύχη της Κρητικής επανάστασης, δεν υποστηρίχθηκε από τη μητέρα πατρίδα, καθόσον δεν έπρεπε να θιγούν τα συμφέροντα της “φίλης” Μεγάλης Βρετανίας, η οποία είχε αγοράσει την Κύπρο το 1889 από τους Οθωμανούς, οι οποίοι μάλιστα δια της Συνθήκης της Λωζάννης, είχαν παραιτηθεί κάθε δικαιώματός τους επί της νήσου (άρθρα 16 και 20).<br /><br />Ασφαλώς, στο διεθνές αντικομμουνιστικό μέτωπο η χώρα μας όφειλε να παίξει έναν ρόλο εξ ορισμού υποδεέστερο εκείνου της Τουρκίας, εφόσον η τελευταία, αν και μειωμένη, μετά την πτώση της Αυτοκρατορίας, εξακολούθησε να διατηρεί πολύ σημαντικότερη από την Ελλάδα γεωπολιτική θέση, εφόσον το αντικομμουνιστικό στρατόπεδο είχε κυρίως μέτωπο με την Ρωσία, την τότε ΕΣΣΔ. Κυρίως, όμως, η ήττα του 1922 έκρινε το ζήτημα ποια δύναμη από τις δύο θα είχε το πάνω χέρι στο γεωστρατηγικό αυτό μέτωπο.<br /><br />Επιπλέον, η Τουρκία δεν βίωσε, χάρη στην πολιτική του “επιτήδειου ουδετέρου”, ούτε πόλεμο, ούτε κατοχή, ούτε βεβαίως, εμφύλιο. Με τον εμφύλιο πόλεμο, στην Ελλάδα, η αντικομμουνιστική ιδεολογία εδραιώνεται και γίνεται όχι μόνον το υποκατάστατο εθνικής στρατηγικής, αλλά η κολυμβήθρα του Σιλωάμ, ακόμα και για την εθνική μειοδοσία και προδοσία. Μέχρι το 1974, “εθνικό” ονομάζεται ό,τι είναι απλώς αντικομμουνιστικό. Ακόμα και οι συνεργάτες των στρατευμάτων κατοχής, ξεπλένονται, βαπτίζονται ακόμα και “εθνική αντίσταση”, εφόσον συνέβαλαν στην πάταξη του μεγάλου ιδεολογικού εχθρού.<br /><br />Το γεγονός ότι η άρχουσα τάξη δεν κατόρθωσε να σωθεί στον εμφύλιο, παρά μόνον χάρη στην βοήθεια του “συμμαχικού παράγοντα”, την προσέδεσε με ακόμα ισχυρότερους δεσμούς εξάρτησης από αυτόν. Δεν ξεχνάμε ωστόσο ότι το Δόγμα Τρούμαν που έσωσε την κατάσταση ήταν ένα πρόγραμμα σημαντικής ενίσχυσης ολόκληρης της πτέρυγας που καλύπτει η Ελλάδα και η Τουρκία. Δεν επρόκειτο για ανταμοιβή για τις τεράστιες υπηρεσίες που προσέφερε η χώρα μας στον συμμαχικό αγώνα, αλλά για μια σοβαρή και μελετημένη οικονομική και στρατιωτική ενίσχυση της ατλαντικής συμμαχίας στην κρίσιμη για την ανάσχεση των Ρώσων περιοχή.</div><div><br />Η Τουρκία ξαναμπαίνει στο παιχνίδι<br /><br />Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, υπενθυμίζω πως δεν μας απασχολεί στο κείμενο αυτό η αποτίμηση του εμφυλίου καθαυτού. Ανεξάρτητα από την έκβασή του, το γεγονός και μόνον του εμφυλίου αποτέλεσε εθνική ήττα για την Ελλάδα. Ενδιαφέρομαι εδώ μόνον να επισημάνω ορισμένες συνέπειές του που σχετίζονται με το θέμα μας και οι οποίες, αφορούν την μοίρα όλων των Ελλήνων, σε όποια πλευρά και να βρέθηκαν σε αυτόν τον ολέθριο από κάθε άποψη πόλεμο.<br /><br />Αντιλαμβανόμαστε πλέον όλοι ότι αν το Έθνος δεν μπόρεσε να ενωθεί υπό την Μεγάλη Ιδέα και διχάστηκε, δεν υπήρχε περίπτωση να ενωθεί υπό μια ιδεολογική σημαία κατ’ εξοχήν διχαστική. Τη σημαία της αντικομμουνιστικής εθνικοφροσύνης. Στο μεταξύ βεβαίως, είχε αλλάξει μέσα από την κατοχή και τον εμφύλιο, τόσο η σύνθεση, όσο και τα οικονομικά, πολιτικά και ηθικά χαρακτηριστικά των αρχουσών τάξεων. Κυρίως δε η δυνατότητά τους να ηγηθούν μιας εθνικής στρατηγικής.<br /><br />Η Τουρκία, παρά την ένταξή της στο ίδιο στρατόπεδο με εμάς, ουδέποτε παραιτήθηκε του δικού της εθνικού προγράμματος. Ο χάρτης των τουρκικών στρατηγείων έμενε ίδιος και με υπομονή και επαγρύπνηση, αναλόγως της ισχύος και των συσχετισμών, τοποθετούν σημαιάκια σε νέες θέσεις. Και αν δεν κατόρθωσε να αποσπάσει τα Δωδεκάνησα, κατόρθωσε ωστόσο και με την βοήθεια των Βρετανών να βάλει πόδι στην Κύπρο.<br /><br />Ο αντιαποικιακός απελευθερωτικός αγώνας των Κυπρίων για την Αυτοδιάθεση-Ένωση, παρότι δεν βρέθηκε υπό αριστερή ηγεσία – κάθε άλλο μάλιστα – δεν υποστηρίχθηκε από το καθεστώς της Αθήνας. Το τελευταίο, μάλιστα, ενώ εκτελούνταν οι Κύπριοι αγωνιστές, έκανε διαπραγματεύσεις με Λονδίνο και Άγκυρα για τις παραχωρήσεις που θα έδινε στους Τούρκους. Την ίδια στιγμή στην Αθήνα το Κυπριακό ήταν το πρώτο γεγονός που οδήγησε μεγάλα κομμάτια του λαού (της Αριστεράς συμπεριλαμβανομένης, αν όχι πρωτοστατούσας) στους δρόμους, όπου υπήρξαν αιματηρές συγκρούσεις και νεκροί.<br /><br />Καταλήξαμε στις συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου, όπου πλέον και κατά παράβαση της Συνθήκη της Λωζάννης, η Τουρκία ξαναμπαίνει στο παιχνίδι της Κύπρου ως μια εκ των τριών εγγυητριών δυνάμεων και με την συναίνεσή μας βεβαίως. Πίστεψαν και τότε, όπως και αργότερα κάποιοι στην Αθήνα ότι έτσι ξεφορτώνονται το “βάρος” της Κύπρου. Δεν συνειδητοποίησαν ούτε τότε ούτε αργότερα τις δυνατότητες και τις ευθύνες που εξακολουθούσε να παρέχει στη χώρα το status της εγγυήτριας χώρας, έστω και από κοινού με τη Βρετανία και την Τουρκία.</div><div><br />Η Κύπρος βάρος!<br /><br />Η Κύπρος θα γινόταν ένα υποτίθεται βιώσιμο ανεξάρτητο κράτος, με ένα σύνταγμα που γρήγορα έδειξε τις αντιφάσεις του και την μη λειτουργικότητά του. Σαν να μην έφτανε η αντιδημοκρατική “εξίσωση” του 18% με το 82% του πληθυσμού, η ελληνική Κύπρος πληγώθηκε και από έναν νέο μοιραίο διχασμό. Δυο αντίπαλα προτάγματα, προβληματικά και ουτοπικά αμφότερα, ήλθαν σε βίαιη σύγκρουση.<br /><br />Από την μία, η ιδέα πως η Κύπρος μπορεί να πορευτεί μόνη της ως ανεξάρτητο κράτος, ανοίγοντας το παιχνίδι με τις μεγάλες δυνάμεις και εντασσόμενη στο κίνημα των Αδεσμεύτων, παραπέμποντας την Ένωση για πιο κατάλληλη συγκυρία. Από την άλλη, η λεγόμενη “ενωτική” μερίδα, η οποία στην ουσία προωθούσε μια υπό όρους Ένωση με ανταλλάγματα προς την Τουρκία, την πρόσβαση στη θάλασσα, κάποια στρατιωτική βάση είτε μια διπλή Ένωση.<br /><br />Από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, δεν υπήρξε διχασμός, αλλά σταθεροποίηση της γραμμής για διχοτόμηση και έλεγχο όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους της Κύπρου και αποκοπή της νήσου από την Ελλάδα, σε πρώτη φάση. Η λύση της Ένωσης με ανταλλάγματα ή της διπλής Ένωσης είχε απορριφθεί από την Τουρκία, η οποία δεν ήθελε καμία ούτε την ελάχιστη μη ελεγχόμενη στρατιωτική δύναμη στο υπογάστριό της, χωρίς αυτό να το έχουν συνειδητοποιήσει ούτε οι κοινοβουλευτικές, ούτε οι δικτατορικές κυβερνήσεις της Αθήνας.<br /><br />Η χούντα ειδικά διευκολύνει τα μέγιστα τους τουρκικούς σχεδιασμούς. Σαν να επιβλήθηκε ακριβώς για να οριστικοποιήσει αυτή την τουρκική “λύση”, που ήταν άλλωστε συμβατή με τα ΝΑΤΟϊκά συμφέροντα, υπό τον όρο ότι δεν θα προκαλείτο διένεξη μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Για δε το ΝΑΤΟ και το προπύργιό του, το Ισραήλ, μετά ειδικά την απώλεια του Σουέζ, η Κύπρος απέκτησε ακόμα μεγαλύτερη στρατηγική αξία και δεν έπρεπε επ’ ουδενί να αφεθεί να παίζει παιχνίδι με τους αδεσμεύτους ή με το φιλοσοβιετικό μπλοκ.<br /><br />Έτσι από τις πρώτες κινήσεις της δικτατορίας, υπήρξε η απόσυρση της Μεραρχίας από την Κύπρο, αφήνοντάς την απροστάτευτη. Στη συνάντηση της Κεσάνης, η οποία προηγήθηκε, οι Τούρκοι διπλωμάτες είχαν την ευκαιρία να αντιληφθούν και να σχολιάσουν στα απομνημονεύματά τους, την ανοησία, αφέλεια και ασχετοσύνη των εκπροσώπων της ελληνικής χούντας. «Περίμενα ότι οι Έλληνες θα υποχωρούσαν, αλλά δεν περίμενα ότι θα ξεβρακωθούν» θα πει αργότερα ο Ντεμιρέλ…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

“Περίμενα ότι οι Έλληνες θα υποχωρούσαν, όχι ότι θα ξεβρακωθούν”!

ΔΡΟΣΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ Το πεδίο που ορίζεται από τον Ελλήσποντο, Αιγαίον Πέλαγος, Κρήτη, Κύπρο, Ανατολική Μεσόγειο, μέχρι Σουέζ, αποτελεί ενιαία γε...

Διαβάστε την συνέχεια

«Εφικτή η συμφωνία ΗΠΑ-Τουρκίας για F-35 και S-400»! Και τώρα τι γίνεται;

<img height="411" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/04/10/F_35_TURKEY.jpeg" width="704" /><br /><br />Για ακόμη μία φορά οι «εκτιμήσεις» της κυβέρνησης, αλλά και πολλών ειδικών για την Τορυκία, τη σχέση της με τις ΗΠΑ , τα F-35 και τους S-400, διαψέυδονται από τις εξελίξεις. Όλα δείχνουν ότι το αλισβερίσι Ουάσινγκτον – Άγκυρας για επιστροφή της Τουρκίας στο πρόγραμμα F-35, προχωρά . Ελάχιστοι στην Αθήνα <a href="https://www.militaire.gr/giati-den-tha-einai-ekplixi-i-epistrofi-tis-toyrkias-sta-f-35-dr-dim-stathakopoylos/">με πρώτο τον Δρ Δημήτρη Σταθακόπουλο</a>, προειδοποιούσαν τους «αιθεροβάμονες» και τους κομματικούς «αναλυτές» πως το θέμα F-35 για την Τουρκία δεν έχει κλείσει.<br />Οι εξελίξεις καταρρίπτουνν και τα αφηγήματα της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την υπεροπολία που θα αποκτούσε η Ελλάδα έναντι της Τουρκίας. Παραμύθια της Χαλιμάς, ακόμη κι αν η Τουρκία δεν πάρει τελικά τα F-35, αφού επαρκέστατα έχει εξηγηθεί από ειδικούς ότι αυτό το αεροπλάνο θα το χρυσοπληρώσουμε στους Αμερικανούς , χωρίς να μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε όπως θέλουμε κατά της Τουρκίας, αν χρειαστεί.<br /><br />Διαβάστε τι γράφει το <a href="https://www.al-monitor.com/">al-monitor</a> για τα όσα γίνονται μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας για τα F-35:<br /><br />Μια πιθανή συμφωνία F-35 για τους S-400 φαίνεται εφικτή τόσο από τεχνικής όσο και από πολιτικής άποψης, πιστεύουν Τούρκοι εμπειρογνώμονες.<br /><br />Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάνουν διαρκώς νίξη σε μια προσφορά των ΗΠΑ προς την Τουρκία να επιστρέψει στο εξαιρετικά προηγμένο πρόγραμμα μαχητικών stealth της πέμπτης γενιάς F-35, εάν η Άγκυρα τοποθετήσει τα ρωσικής κατασκευής συστήματα αεράμυνας S-400 στην αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ, στη νότια Τουρκία, η οποία φιλοξενεί επίσης αμερικανικό στρατιωτικό προσωπικό.<br /><br />Η προσφορά, που αναφέρθηκε για πρώτη φορά στις 22 Σεπτεμβρίου από την ελληνική εφημερίδα “Καθημερινή”, αν είναι πραγματική, φαίνεται να είναι η πιο σοβαρή που έχει γίνει μέχρι στιγμής από την κυβέρνηση Μπάιντεν σχετικά με την επανένταξη της Τουρκίας στο πρόγραμμα F-35. Η Άγκυρα, ωστόσο, δεν φαίνεται να συγκινείται.<br /><br />Στο περιθώριο της συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη την προηγούμενη εβδομάδα, ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Τούρκοι αξιωματούχοι επέκριναν τις συνεχιζόμενες αμερικανικές αμυντικές κυρώσεις κατά της χώρας τους. Απαντώντας σε ερωτήσεις Αμερικανών δημοσιογράφων σχετικά με τις συνομιλίες μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσινγκτον, ο Ερντογάν δήλωσε ότι “δεν υπάρχουν εξελίξεις” όσον αφορά το F-35, σύμφωνα με τη διεύθυνση επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας.<br /><br />Τούρκοι εμπειρογνώμονες που μίλησαν στο Al-Monitor εξέφρασαν σκεπτικισμό σχετικά με μια συμφωνία F-35 για τους S-400 τόσο από τεχνικής πλευράς όσο και από πλευράς πολιτικής σκοπιμότητας. Ιδιαίτερα έντονος για τους Τούρκους παρατηρητές είναι ο σκεπτικισμός για τις προθέσεις των ΗΠΑ και το ενδεχόμενο η Τουρκία να μείνει τελικά χωρίς F-35, F-16 και S-400.<br />Ποιο είναι το πρόβλημα<br /><br />Μετά από χρόνια αναζήτησης και αποτυχίας να αποκτήσει δυτικά συστήματα αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένων των αμερικανικών Patriots, τον Ιούλιο του 2017 η Τουρκία ανακοίνωσε την πρόθεσή της να αγοράσει S-400 από τη Ρωσία. Τον ίδιο μήνα, το αμερικανικό Κογκρέσο ψήφισε το νόμο για την αντιμετώπιση των αντιπάλων της Αμερικής μέσω κυρώσεων (CAATSA), τον οποίο ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ υπέγραψε ως νόμο το ίδιο καλοκαίρι. Μετά την άφιξη των S-400 στην Τουρκία το 2019, οι Ηνωμένες Πολιτείες αφαίρεσαν την Άγκυρα από το πρόγραμμα F-35, για το οποίο περισσότερες από δώδεκα τουρκικές αμυντικές εταιρείες παρήγαγαν περίπου 900 εξαρτήματα.<br /><br />Η ιδέα της επιστροφής της Τουρκίας στο πρόγραμμα F-35 εγκαταλείποντας τους S-400 δεν είναι καινούργια. Νωρίτερα φέτος, η τότε αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ<br /><br />την έθεσε κατά τη διάρκεια επίσκεψής της στην Τουρκία. Το δημοσίευμα της Καθημερινής αναφέρει ότι δύο ανώτεροι Αμερικανοί αξιωματούχοι έθεσαν την ιδέα των F-35/S-400 στους Τούρκους ομολόγους τους, με την Τουρκία να φέρεται να επιστρέφει στο πρόγραμμα F-35 μετά τη μεταφορά της μπαταρίας S-400 στον αμερικανικό τομέα στο Ιντσιρλίκ.<br /><br />Το Al-Monitor δεν μπόρεσε να επιβεβαιώσει την υποτιθέμενη πρόταση των ΗΠΑ μέσω ανώτερων Τούρκων αξιωματούχων και αξιωματούχος του τουρκικού υπουργείου Άμυνας δήλωσε ότι ούτε η Τουρκία ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αλλάξει τη θέση τους σχετικά με τους S-400.<br /><br />Σύμφωνα με έναν καλά δικτυωμένο αναλυτή της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας, ο οποίος μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας, η αναφορά φαίνεται να αποσκοπεί στη “δημιουργία κερδοσκοπίας”.<br /><br />“Εδώ και πολύ καιρό, οι Ηνωμένες Πολιτείες ασκούν πίεση στην Τουρκία όσον αφορά τους S-400 και την αναγκάζουν να εξετάσει εναλλακτικές λύσεις”, δήλωσε ο ανώνυμος αναλυτής στο Al-Monitor.<br />Ο υπολογισμός της Τουρκίας για τα F-35, τους S-400 και ο σκεπτικισμός των ΗΠΑ<br /><br />Ο Χουσεϊν Φάλζα, ταξίαρχος εν αποστρατεία και πιλότος μαχητικών της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, ο οποίος τώρα ηγείται της οργάνωσης STRASAM με έδρα την Άγκυρα, βλέπει το πρόβλημα με τα F-35 και τους S-400 περισσότερο πολιτικό παρά τεχνικό.<br /><br />Σημείωσε τη μακροχρόνια επιδείνωση των τουρκοαμερικανικών σχέσεων που ανάγεται στην εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003, κατά της οποίας η Τουρκία τάχθηκε σθεναρά, και στην απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία το 2016. Εκτός από το τουρκικό κατεστημένο ασφαλείας, η τουρκική κοινωνία στο σύνολό της έχει επίσης καταλήξει σε μια σχεδόν καθολική συναίνεση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριξαν το αποτυχημένο πραξικόπημα, καθώς ο εγκέφαλός του, ο σουνίτης κληρικός Φετουλάχ Γκιουλέν, ζει στην Πενσυλβάνια και δεν έχει αντιμετωπίσει νομικές ενέργειες από τις αμερικανικές αρχές για τον φερόμενο ρόλο του στην απόπειρα ανατροπής του Ερντογάν.<br /><br />“Τα τεχνικά ζητήματα θα μπορούσαν να διαπραγματευτούν μέσω στρατιωτών, αλλά εδώ υπάρχει αδιέξοδο και η λύση πρέπει να διαμορφωθεί από τις πολιτικές αποφάσεις των δύο χωρών”, δήλωσε ο Φάλζα στο Al-Monitor.<br /><br />Σημείωσε ότι μπορεί να είναι δυνατόν να διορθωθούν οι σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου, αλλά πρόσθεσε ότι τη στιγμή που οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να κάνουν θετικά βήματα ούτε για τα F-16, δεν πιστεύει ότι έχουν τη βούληση να αντιμετωπίσουν το θέμα των F-35.<br /><br />Η Τουρκία, σε μια προσπάθεια να αναπληρώσει τον γερασμένο στόλο των F-16 της πολεμικής της αεροπορίας, υπέβαλε αίτηση για την αγορά 40 F-16 νέας γενιάς και 79 κιτ εκσυγχρονισμού για τα υπάρχοντα αεροσκάφη της. Μόνο μετά από παρατεταμένες διαπραγματεύσεις σχετικά με την αίτηση της Σουηδίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022, η κυβέρνηση Μπάιντεν ενέκρινε τελικά επίσημα τη συμφωνία για τα F-16, τον περασμένο Ιανουάριο. Ακόμη και τότε, δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί ένα σαφές χρονοδιάγραμμα για την πώληση.<br /><br />Ο Φάζλα πιστεύει ότι τα προβλήματα γύρω από την αγορά των S-400 το 2017 θα έπρεπε να είχαν προβλεφθεί.”Τώρα, επτά χρόνια αργότερα, δεν νομίζω ότι θα ήταν καλή επιλογή να εγκαταλείψουμε τους S-400 για να επιστρέψουμε στα F-35″, δήλωσε.<br /><br />“Αυτό που έχει σημασία εδώ είναι η φήμη της Τουρκίας”, είπε. “Ένα βήμα προς τα πίσω θα αφήσει στην Τουρκία την εντύπωση ότι υποκύπτει στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάτι που δεν θα μπορέσουμε να καθαρίσουμε ούτε μετά από 70 χρόνια”.<br /><br />Ο Αμπντουλάχ Μπέκι, μηχανικός και ερευνητής της αμυντικής βιομηχανίας, προειδοποίησε ότι η παράδοση του ελέγχου των S-400 στις Ηνωμένες Πολιτείες θα δηλητηριάσει τις γενικά θετικές σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία, προσθέτοντας ότι η συστοιχία θα πρέπει να παραμείνει στη σημερινή της θέση, έξω από την Άγκυρα.<br /><br />“Οι S-400 είναι ιδιοκτησία της Τουρκίας και θα πρέπει να είμαστε σε θέση να το λύσουμε αυτό χωρίς να εγκαταλείψουμε αυτή την ιδιοκτησία”, δήλωσε ο Μπέκι στο Al-Monitor.<br /><br />Ο ανώνυμος αναλυτής εξέφρασε παρόμοιες ανησυχίες, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ακόμη και αν η Τουρκία παραιτηθεί από τους S-400, ο περιφερειακός ανταγωνισμός μπορεί να την εμποδίσει να αποκτήσει τα F-35. “Πιστεύετε ότι το Ισραήλ θα το επιτρέψει αυτό;” ρώτησε ο αναλυτής.<br /><br />Το Ισραήλ απολαμβάνει σημαντική επιρροή στην πολιτική των ΗΠΑ μέσω των φιλοϊσραηλινών λόμπι στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχει κάτι σαν βέτο στις πωλήσεις όπλων στους συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών στη Μέση Ανατολή. Στη δεκαετία του 1980, το Ισραήλ εμπόδισε την κυβέρνηση Ρέιγκαν να πουλήσει αεροσκάφη του Συστήματος Προειδοποίησης και Ελέγχου Αερομεταφερόμενων Πτήσεων, AWACS, στη Σαουδική Αραβία. Πιο πρόσφατα, η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν μπόρεσε να προμηθεύσει τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με αεροσκάφη F-35 επειδή οι Εμιρατινοί αρνήθηκαν να συμμορφωθούν με αυστηρούς όρους που αποσκοπούσαν στο να καθησυχάσουν το Ισραήλ, τον μοναδικό χειριστή του stealth jet στη Μέση Ανατολή. Μετά από ένα σύντομο ξεπάγωμα στις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις, από το 2021 μέχρι την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου και τον επακόλουθο πόλεμο στη Γάζα, οι δεσμοί της Άγκυρας με το εβραϊκό κράτος αντιμετωπίζουν και πάλι προβλήματα.<div><br />Πόσοι, πόσο;<br /><br />Οι ειδικοί δεν συμφωνούν για τον αριθμό των F-35 που θα πρέπει να προμηθευτεί η Τουρκία αν επιστρέψει στο πρόγραμμα ή για το αν θα μπορούσαν να επανενταχθούν τουρκικές εταιρείες στην αλυσίδα εφοδιασμού. Σύμφωνα με τον Φάζλα, “Ανεξάρτητα από το θέμα των S-400, νομίζω ότι η αρχική εκτίμηση της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας για την απόκτηση 100 F-35 εξακολουθεί να ισχύει. Θα μπορούσε να είναι ακόμη και 150 μονάδες. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα υπήρχε καμία ανάγκη να αγοραστούν επιπλέον F-16 και Eurofighter”.<br /><br />Ο Μπέκι, εν τω μεταξύ, πιστεύει ότι δύο στόλοι F-35, περίπου 40 μονάδες, θα ήταν αρκετοί. “Το F-35 είναι ένα πολύ προηγμένο αεροσκάφος, αλλά είναι επίσης δαπανηρό. Με 40 μονάδες, θα μπορούσαμε να επωφεληθούμε από όλες τις δυνατότητες του μαχητικού και να διατηρήσουμε το κόστος λειτουργίας του υπό έλεγχο”, δήλωσε. Επίσης, σύμφωνα με τον Μπέκι, η επανείσοδος των τουρκικών αμυντικών εταιρειών στις γραμμές παραγωγής του F-35 θα ήταν εξίσου επωφελής με την απόκτηση του ίδιου του μαχητικού αεροσκάφους.<br /><br />Ο ανώνυμος αναλυτής, ωστόσο, θεωρεί αυτή την προοπτική απίθανη. “Η βιομηχανική κοινή παραγωγή είναι το πιο χρήσιμο κομμάτι σε όλα αυτά, αλλά δυστυχώς, η Τουρκία έχασε κακήν κακώς αυτό το τρένο”, είπε.</div><div><br />Οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ είναι επιφυλακτικοί απέναντι στην Τουρκία<br /><br />Ένας παράγοντας που περιπλέκει την κατάσταση πριν από μια πιθανή συμφωνία για τα F-35 μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσινγκτον, είναι ότι οι σύμμαχοι της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ -μεταξύ των οποίων η Γαλλία, η Γερμανία και η Ελλάδα, για να μην αναφέρουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες- είναι εξίσου επιφυλακτικοί απέναντι στην Τουρκία όσο και η Άγκυρα απέναντί τους.<br /><br />Ορισμένα μέλη του ΝΑΤΟ έχουν επικρίνει ανοιχτά την Τουρκία για τη διατήρηση άνετων διπλωματικών σχέσεων με τη Μόσχα εν μέσω του πολέμου που διεξάγει στην Ουκρανία, παρόλο που η τουρκική αμυντική συνεργασία με την Ουκρανία ξεκίνησε αμέσως μετά την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014 και τον φιλορωσικό αυτονομισμό στην περιοχή του Ντονμπάς, ενώ οι κυβερνήσεις Ομπάμα και Τραμπ δίστασαν να εφοδιάσουν το Κίεβο με αμυντικά και επιθετικά όπλα για μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 2010.<br /><br />Ένας άλλος παράγοντας που περιπλέκει την κατάσταση είναι ότι η Ελλάδα -την οποία η Τουρκία εξακολουθεί να θεωρεί ως εχθρό της, παρά τις συνεχιζόμενες προσπάθειες συμφιλίωσης- έχει προγραμματιστεί να παραλάβει F-35, αφού η Ουάσινγκτον ενέκρινε την πώληση νωρίτερα φέτος. Αυτό ανησυχεί την Άγκυρα επειδή θα μειώσει τη στρατιωτική της υπεροχή έναντι της Αθήνας. Είναι χαρακτηριστικό ότι αμέσως μετά το δημοσίευμα της Καθημερινής, το Συμβούλιο Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση υπέρ της Ελλάδας στις Ηνωμένες Πολιτείες, έστειλε επιστολή στους ηγέτες του Κογκρέσου ζητώντας τους να εμποδίσουν την πώληση των F-35 στην Τουρκία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Εφικτή η συμφωνία ΗΠΑ-Τουρκίας για F-35 και S-400»! Και τώρα τι γίνεται;

Για ακόμη μία φορά οι «εκτιμήσεις» της κυβέρνησης, αλλά και πολλών ειδικών για την Τορυκία, τη σχέση της με τις ΗΠΑ , τα F-35 και τους S-400...

Διαβάστε την συνέχεια

Την ουρά στα σκέλια το Ιράν…

<div><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/09/israel-iran-f-35-adir.jpg"><img height="360" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/09/israel-iran-f-35-adir.jpg" width="710" /></a></div><br />Το Ιράν δεν θα αναπτύξει μαχητές στον Λίβανο και την Γάζα για να συγκρουσθεί με το Ισραήλ, δήλωσε ο εκπρόσωπος του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών κατά την τακτική εβδομαδιαία ενημέρωση των δημοσιογράφων.<br /><br />«Οι κυβερνήσεις του Λιβάνου και της Παλαιστίνης έχουν την αναγκαία ικανότητα και δύναμη για να αντιμετωπίσουν την επίθεση του σιωνιστικού καθεστώτος και δεν είναι αναγκαία η ανάπτυξη επικουρικών δυνάμεων ή ιρανών εθελοντών», δήλωσε ο Νάσερ Καναάνι. «Ούτε έχουμε λάβει αιτήματα και γνωρίζουμε ότι δεν έχουν ανάγκη της βοήθειας των εκστρατευτικών μας δυνάμεων», πρόσθεσε.<br /><br />Το Ιράν δεν θα αφήσει καμία από τις «εγκληματικές πράξεις» του Ισραήλ αναπάντητη, δήλωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών αναφερόμενος στην ισραηλινή επίθεση που σκότωσε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Σάγεντ Χασάν Νασράλα και τον υποδιοικητή των Φρουρών της Επανάστασης στον Λίβανο Αμπάς Νιλφορουσάν. «Το σιωνιστικό καθεστώς των σφετεριστών δεν θα μείνει ατιμώρητο για τα εγκλήματα που έχει διαπράξει κατά του ιρανικού λαού, τις δυνάμεις της αντίστασης, τους ιρανούς πολίτες και στρατιωτικούς», είπε<br /><br />«Τηρούμε σθεναρή στάση και θα ενεργήσουμε κατά τρόπο που θα κάνει τον εχθρό να μετανιώσει», είπε προσθέτοντας ότι το Ιράν δεν επιδιώκει πόλεμο, αλλά δεν τον φοβάται. Ο εκπρόσωπος δήλωσε επίσης ότι το Ιράν παρακολουθεί τις εξελίξεις από κοινού με τις αρχές του Λιβάνου. Σήμερα, ο πρόεδρος του Ιράν Μασούντ Πεζεσκιάν επισκέφθηκε το γραφείο της Χεζμπολάχ στην Τεχεράνη «για να αποτίσει φόρο τιμής» στον Χασάν Νασράλα, σύμφωνα με ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της ιρανικής κυβέρνησης.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Την ουρά στα σκέλια το Ιράν…

Το Ιράν δεν θα αναπτύξει μαχητές στον Λίβανο και την Γάζα για να συγκρουσθεί με το Ισραήλ, δήλωσε ο εκπρόσωπος του ιρανικού υπουργείου Εξωτε...

Διαβάστε την συνέχεια

Κι αν οι Ρώσοι έβλεπαν στον… Ζελένσκι τον δικό τους Νασράλα;

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/09/ZELENSKY-UKRAINE-790x400.jpg" width="731" /><br /><br /><div>Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Τι θα συμβεί εάν οι τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής, με την «εξουδετέρωση» του ηγέτη της Χεζμπολάχ, σεΐχη Χασάν Νασράλα, πραγματοποιήσουν «μετάσταση», ως μεθοδολογία δράσης, στο μέτωπο της Ουκρανίας; Ρώσοι αναλυτές έχουν ήδη ξεκινήσει να ασχολούνται με το θέμα, με βιτριολικές μάλιστα αναφορές. Ο κίνδυνος είναι, η ρωσική πλευρά να αποφασίσει να ακολουθήσει το παράδειγμα των Ισραηλινών και να στοχοποιήσει κυρίως τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ιδίως εάν δοθεί το πράσινο φως για πυραυλικά πλήγματα σε βάθος στο εσωτερικό της Ρωσικής Ομοσπονδίας.<br /><br />Σε τελική ανάλυση, η επικοινωνιακή υπέρ-δραστηριότητα του Ουκρανού προέδρου, τον έχει καταστήσει εμβληματικό πρόσωπο της ουκρανικής πολεμικής προσπάθειας. Οι ικανότητές του στην επικοινωνία, συνεπεία του επαγγέλματός του (σ.σ. ηθοποιός), έχουν αποδειχθεί χρήσιμες.<br /><br />Επειδή όμως άλλο είναι η εξουδετέρωση του ηγέτη μιας παραστρατιωτικής δύναμης και άλλο του προέδρου μιας χώρας (πρώτη διαφορά), οι Ρώσοι θα μπορούσαν θεωρητικά να το χρησιμοποιήσουν στην αποτρεπτική τους ρητορική, καθώς η κατάσταση εκτραχύνεται. Αυτή θα ήταν η δεύτερη διαφορά με τους Ισραηλινούς, οι οποίοι σχολιάζουν αφού πράξουν… Ο υποψήφιος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ, δεν αποκάλεσε τον Ζελένσκι τυχαία ως «τον καλύτερο πωλητή (greatest salesman) που έχει συναντήσει»… διότι όποτε επισκέπτεται τις ΗΠΑ, αναχωρεί με 60 δισ. δολάρια!<br /><br />Αυτά είναι όμως χρήματα που κατευθύνονται στην πολεμική προσπάθεια. Οπλικά συστήματα, πυρομαχικά, εκπαίδευση και πολλά άλλα. Και μόνο αυτή η διαπίστωση θα αρκούσε για να στοχοποιήσει τον Ζελένσκι, εάν ακολουθηθεί το πρότυπο της επιχείρησης εξουδετέρωσης της ηγεσίας της Χεζμπολάχ, κυρίως όμως η στρατηγική λογική που την υπαγόρευσε.<br /><br />Ας πάμε σε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο Ρώσος ειδικός, Αλεξάντερ Ζιμόφσκι, υποστηρίζει ότι επιχειρηματολογούσε υπέρ της στοχοποίησης της ουκρανικής ηγεσίας από την αρχή του πολέμου. Θεωρούσε, ότι η ρωσική τακτική στο πεδίο δεν ήταν η πρέπουσα, με αποτέλεσμα τη χρονική επέκταση του πολέμου. Για τον Ζιμόφσκι, τα ισραηλινά αεροσκάφη πραγματοποίησαν την επίθεση «αποκεφαλισμού» της ηγεσίας της Χεζμπολάχ, ρίχνοντας στο κατάλληλο σημείο 85 τόνους βομβών!<br /><br />Συγκεκριμένα, 85 διατρητικές βόμβες GBU-31/B JDAM για καταστροφή υπογείων, καλά προστατευόμενων εγκαταστάσεων (bunker busters). BLU-109/B και/ή BLU-137/B που χρησιμοποιούνται ως πολεμική κεφαλή με κιτ καθοδήγησης (σ.σ. τα στοιχεία αυτά είναι συζητήσιμα και η απορία δεν θα λυθεί εάν δεν μιλήσουν οι ίδιοι οι Ισραηλινοί). Το αποτέλεσμα, αναφέρει, όπως επιβεβαίωσαν οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, είναι ο θάνατος 19 συνολικά ηγετικών προσωπικοτήτων της Χεζμπολάχ.<br /><br />Για τον αναλυτή, το Ισραήλ έδειξε το πως αυτό μπορεί να γίνει με τη χρήση σκληρής ισχύος και μοναδική επιδίωξη, να φέρουν συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Παράλληλα, έδειξε το πως πρέπει να αντιμετωπίζεται η παγκόσμια κοινή γνώμη, όταν αυτό που διακυβεύεται είναι ζωτικής φύσεως, όπως το αποτέλεσμα σε μια πολεμική σύρραξη που έχεις με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εμπλακεί. Και συμπεραίνει:<br /><br />«Η ριζοσπαστική αποφασιστικότητα του Ισραήλ να καταστρέφει χωρίς δισταγμό τους εχθρούς του, έρχεται σε πλήρη αντίθεση, όχι μόνο με τη συμπεριφορά αυτών των εχθρών αλλά και με τη δική μας προσέγγιση στην αντιμετώπιση του καθεστώτος του Κιέβου». Όσο ταχύτερα δράσεις, τόσο πιο αιτιολογημένη θα είναι η ενέργεια. Όσοι συμπεριφέρονται με αποφασιστικότητα και τόλμη, τελικώς νικούν.</div><div><br /></div><div>Μιμηθείτε τους Ισραηλινούς!<br /><br />Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο και μένει να αποδειχθεί ο τρόπος με τον οποίο η ρωσική ηγεσία θα «διαβάσει» τις τελευταίες εξελίξεις και τα πιθανά διδάγματα που θα αντλήσει από τη σύγκρουση. Ο Ζιμόφσκι καταλογίζει στη ρωσική ηγεσία υπερβολική προσοχή και διστακτικότητα – η οποία στο τέλος της ημέρας δεν αναγνωρίζεται ως «μετριοπάθεια» από τον αντίπαλο. Το ίδιο θεωρεί πως ισχύει και για την πολιτική του Ιράν. Προτείνει δε ανοικτά, τη μίμηση του ισραηλινού παραδείγματος – υποδείγματος!<br /><br />Όλα δείχνουν ότι η σύνδεση ανάμεσα στα δυο μέτωπα θα συνεχιστεί και ίσως έμμεσα διευρυνθεί. Για ποιον λόγο η Ρωσία να μην αλλάξει στάση στον τρόπο αντιμετώπισης της ουκρανικής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας; Πώς θα επηρεάσει αυτό το ενδεχόμενο την εξέλιξη του πολέμου; Αυτά είναι ερωτήματα που πρέπει να απασχολήσουν άμεσα τους σχεδιαστές των επιχειρήσεων των Ουκρανών, διότι η πιθανότητα να έχουμε εκπλήξεις, εκτιμάται ως υπαρκτή.<br /><br />Οι αρχές ασφαλείας στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, ήδη ανακοινώθηκε ότι μετέφεραν τον ανώτατο πνευματικό ηγέτη, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ σε ασφαλή τοποθεσία, φοβούμενοι την επέκταση εφαρμογής της ισραηλινής στρατηγικής. Δεν είναι και λίγοι αυτοί που εντός κι εκτός Ιράν, υποκύπτουν στον πειρασμό καλώντας για επανεξέταση της υπόθεσης του θανάτου του προηγούμενου προέδρου του Ιράν Ραϊσί σε αεροπορικό δυστύχημα, όταν συνετρίβη το ελικόπτερο που τον μετέφερε.<br /><br />Για όσους αναρωτιούνται για ποιον λόγο το ενδεχόμενο στοχοποίησης αφορά μόνο τον Ζελένσκι και όχι και τον Βλαντίμρ Πούτιν, η απάντηση είναι ότι ασφαλώς και τον αφορά… ως υπόθεση εργασίας τουλάχιστον! Κυρίως θεωρητικά όμως, για δυο λόγους: Ο πρώτος είναι ότι ο βαθμός δυσκολίας τέτοιου εγχειρήματος λογικά θα ήταν σημαντικά υψηλότερος. Ο δεύτερος επικεντρώνει στις δυνητικές συνέπειες ενός τέτοιου πλήγματος και τις δυνάμεις που θα μπορούσε να απελευθερώσει…<br /><br />Μια Ρωσία που θα είχε υποστεί τέτοιο συντριπτικό ουσιαστικό και επικοινωνιακό πλήγμα, θα μπορούσε πολύ πιο εύκολα να εξετάσει ακόμα και τιμωρητική καταφυγή στο πυρηνικό οπλοστάσιο για να αντισταθμίσει τις εντυπώσεις. Έτσι ακριβώς όπως η σφοδρότητα της επίθεσης της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023 καθόρισε τη σφοδρότητα και τη διάρκεια της ισραηλινής απάντησης σε μια προσπάθεια αποκατάστασης της αποτρεπτικής αξιοπιστίας, είναι λογικό να εφαρμοστεί η ίδια συλλογιστική στη δυνητική περίπτωση που εξετάζουμε, η οποία εμπλέκει τη Ρωσική Ομοσπονδία.<br /><br />Όπως ήδη αναφέρθηκε, στην περίπτωση του Ισραήλ, η ενέργεια εντάσσεται στο πλαίσιο της αντιμετώπισης ενός αντιπάλου – μη κρατικού δρώντα (σ.σ. Χεζμπολάχ), με την πρόθεση που διατυπώνεται να είναι η πλήρης καταστροφή του. Εάν όμως τέτοιου είδους κινήματα δεν είναι εύκολο να ξεριζωθούν από τις κοινωνίες ακόμα κι αν καταστραφούν στρατιωτικά, ποια είναι η αντίστοιχη λογική στην περίπτωση του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας;</div><div><br />Τα πυρηνικά κάνουν τη διαφορά<br /><br />Πέραν του ότι η εξουδετέρωση ενός ηγέτη κράτους είναι ποιοτικά διαφορετική ενέργεια, διαφορά είναι και το ότι στη μια περίπτωση η εξουδετέρωση αφορούσε την ηγεσία του «αμυνόμενου μη κρατικού δρώντα» που εγγενώς εκπροσωπεί την πιο αδύνατη πλευρά, ενώ στην άλλη θα είχε εξουδετερωθεί η ηγεσία του επιτιθέμενου – ισχυρού μέρους της εξίσωσης.<br /><br />Εάν αυτό το δεδομένο αμφισβητηθεί και οι δυτικοί σύμμαχοι της ουκρανικής πλευράς επιχειρούσαν να κεφαλαιοποιήσουν την εξέλιξη για να οδηγήσουν τη Ρωσία σε αδιέξοδο και ήττα, η προσφυγή στο πυρηνικό οπλοστάσιο θα καθίστατο νομοτελειακή. Αυτό ασκεί αποτρεπτική επιρροή και συνιστά άλλη μια διαφοροποίηση της μιας περίπτωση από την άλλη.<br /><br />Όλες αυτά όμως είναι διανοητικές ασκήσεις και σεναριολογία. Εάν κάτι φανεί προσεχώς, θα είναι το εάν οι Ρώσοι θα υποκύψουν στον πειρασμό, έστω να «παίξουν» ρητορικά με αυτό το ενδεχόμενο. Θα μπορούσαν ενδεχομένως στη Μόσχα να υπολογίσουν, ότι ένας πολιτικός στόχος μιας τέτοιας ενέργειας θα μπορούσε να είναι το να τρομάξει η αμερικανική κοινωνία, ώστε να επιχειρήσουν να την (καθ)οδηγήσουν εκλογικά, ποντάροντας ότι σε μια προεδρία Τραμπ θα δρομολογηθεί η ολοκλήρωση του πολέμου στην Ουκρανία. Ανάλογες σκέψεις μπορούν να γίνουν πολλές. Αυτό που έχει σημασία όμως, είναι ότι το μπουκάλι έσπασε και το τζίνι κυκλοφορεί ελεύθερο…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κι αν οι Ρώσοι έβλεπαν στον… Ζελένσκι τον δικό τους Νασράλα;

Του  Ζαχαρία Μίχα Τι θα συμβεί εάν οι τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής, με την «εξουδετέρωση» του ηγέτη της Χεζμπολάχ, σεΐ...

Διαβάστε την συνέχεια