Η επικίνδυνη ελληνική εμπλοκή στην Ουκρανία και τα ιστορικά παραδείγματα.

<br /><a href="https://www.topontiki.gr/2022/04/08/epikindini-i-elliniki-emploki-stin-oukrania/"><img src="https://www.topontiki.gr/wp-content/uploads/2022/04/nato-new-1024x412.jpg" /></a><br /><br />Δημήτρης Μηλάκας<br style="color: #333333; font-family: verdana, Georgia, Utopia, "Palatino Linotype", Palatino, serif; font-size: 16.5px;" />Ποια είναι άραγε «η σωστή πλευρά της Ιστορίας»; Όσοι βιάζονται να δώσουν απάντηση στο ερώτημα είτε έχουν ταχθεί εμπράκτως με τη μια ή την άλλη πλευρά των εμπολέμων είτε προσεγγίζουν τις τρέχουσες εξελίξεις με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία μέσα σ’ ένα στενό θεωρητικό πλαίσιο και με μεταφυσική εμμονή… ψάχνουν να βρουν ποιος έχει «δίκιο».<br /><br />Σε ατομικό επίπεδο η κάθε προσέγγιση μπορεί να δικαιολογηθεί με την παράθεση πολλών και διάφορων επιχειρημάτων. Τα πράγματα, ωστόσο, αλλάζουν όταν αυτή η τοποθέτηση αφορά ένα κράτος.<br /><br />Η ηθική και το δίκαιο είναι κάποιες παράμετροι που δεν καθορίζουν αλλά έρχονται εκ των υστέρων να δικαιολογήσουν μείζονες κρατικές επιλογές, οι οποίες γίνονται (ή θα πρέπει να γίνονται) με περισσότερο απτά και αντικειμενικά κριτήρια.<br /><br />Στην προκειμένη περίπτωση, η τοποθέτηση του ελληνικού κράτους «στη σωστή πλευρά της Ιστορίας» θα έπρεπε να καθοριστεί με ένα μοναδικό και αυτονόητο κριτήριο: Η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι αυτή που τελικά θα νικήσει και θα προβάλλει στο μέλλον στεφανωμένη με τις δάφνες της ηθικής και του δικαίου…<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε χωρίς την παραμικρή εσωτερική διαβούλευση με απρόσμενη ταχύτητα να δώσει έμπρακτη απάντηση σε ποια πλευρά της Ιστορίας (με ποια πλευρά των εμπολέμων δηλαδή) τοποθετεί τη χώρα στην τρέχουσα πολεμική αναμέτρηση στην καρδιά της Ευρώπης. Αυτή η ταχύτατη αντίδραση της κυβέρνησης Μητσοτάκη μοιάζει περισσότερο με αστραπιαία ανταπόκριση στην υλοποίηση εντολών παρά σε μια βασανιστική και εμπεριστατωμένη ανάλυση των συνεπειών (θετικών ή αρνητικών) που θα έχει για τα συμφέροντα της χώρας η τοποθέτησή της στην πρώτη γραμμή του ευρωατλαντικού ΝΑΤΟϊκού συνασπισμού στον πόλεμο κατά της Ρωσίας.<div><br />Yes man<br /><br />Πριν επισημάνουμε επιγραμματικά κάποια ιστορικά περιστατικά – τα οποία δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση τον σημερινό άκρατο αντιρωσισμό της Αθήνας, καθώς η χώρα πλήρωσε πανάκριβο τίμημα ακόμη και σε περιπτώσεις που βρέθηκε στη σωστή πλευρά (δηλαδή με τους νικητές) της Ιστορίας – ας σημειώσουμε με ποιον τρόπο η κυβέρνηση Μητσοτάκη έσπευσε να τοποθετήσει τη χώρα στην αιχμή του αμερικανοΝΑΤΟϊκού δόρατος κατά της Ρωσίας.<br /><br />Η κυβέρνηση Μητσοτάκη:<br /><br /> Ανταποκρίθηκε από τις πρώτες μέρες του πολέμου και έστειλε μια παρτίδα αυτόματα τουφέκια καλάσνικοφ στο Κίεβο. Τα εν λόγω όπλα κατά γλαφυρή ειρωνεία είχαν πέσει στα χέρια των ελληνικών διωκτικών αρχών κατά την εξάρθρωση ουκρανικού κυκλώματος (λαθρ)εμπορίου όπλων.<br /><br /> Απέστειλε ελληνικό αντιαεροπορικό ουλαμό (4 στοιχεία με το αντίστοιχο προσωπικό) τύπου ASRAD/ HELLAS σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία από το ΝΑΤΟ.<br /><br /> Συμμετέχει προθυμότατα, χωρίς ίχνος επιφύλαξης (όπως δείχνει και η απέλαση των 12 Ρώσων διπλωματών την περασμένη Τρίτη) στις ευρωατλαντικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας παρά την ανυπολόγιστη οικονομική ζημιά που υφίσταται η χώρα.<br /><br /> Καταβάλλει (στις ΗΠΑ) το επιπλέον οικονομικό κόστος που συνεπάγεται η αντικατάσταση του ρωσικού φυσικού αερίου με πανάκριβο αμερικανικό υγροποιημένο…</div><div><br />Συνεπής ευρωατλαντισμός<br /><br />Είναι προφανές ότι για τις (πολιτικές / οικονομικές) ελληνικές ελίτ η «σωστή πλευρά της Ιστορίας» είχε προαποφασιστεί εδώ και δεκαετίες. Ας θυμηθούμε κάποιες «στιγμές» της ελληνικής αφοσίωσης στην αμερικανοΝΑΤΟϊκή πατρωνία:<br /><br /> «ιδού ο στρατός σας» του πρωθυπουργού Παναγιώτη Κανελλόπουλου στον Αμερικανό στρατηγό Βαν Φλιτ (1948).<br /><br /> «Ανήκομεν εις την Δύσιν» του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή (1976).<br /><br /> «Ευχαριστώ τους Αμερικανούς» του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη (1996) μετά το φιάσκο των Ιμίων.<br /><br /> «Ορισμένες φορές γίνεται διαβολικός (ο Τραμπ) αλλά είναι για το καλό» διαπίστωσε (2017) στον Λευκό Οίκο ο πρωθυπουργός της «πρώτης φοράς Αριστερά» Αλέξης Τσίπρας.<br /><br />Η συνεπής προσήλωση των ελληνικών κομμάτων εξουσίας (Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, για να περιοριστούμε στο σήμερα) στη «σωστή (αμερικανική) πλευρά της Ιστορίας» αναδεικνύεται περίτρανα από το γεγονός ότι η διάρθρωση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων είναι ίσως το μοναδικό σημείο επαφής και απόλυτης συναίνεσης μεταξύ τους.<br /><br />Είναι άλλωστε γνωστό ότι οι τρέχουσες ελληνοαμερικανικές σχέσεις κινούνται στο πλαίσιο μιας Συμφωνίας που διαπραγματεύτηκε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και υπέγραψε η Ν.Δ. αμέσως μόλις πήρε την εξουσία, αποδεικνύοντας την αμετακίνητη τροχιά του ελληνικού κράτους γύρω από το αμερικανικό αυτοκρατορικό άρμα.<br /><br />Αυτή η επικαιροποιημένη διμερής ελληνοαμερικανική συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας – πέρα από τις δεδομένες ανειλημμένες δεσμεύσεις / υποχρεώσεις της χώρας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ – έχει μετατρέψει τη χώρα σε προκεχωρημένο αμερικανικό φυλάκιο και ορμητήριο κατά της Ρωσίας. Αυτήν την πραγματικότητα περιέγραψε γλαφυρά και παραστατικά ο πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής Κώστας Τασούλας υποδεχόμενος (Φθινόπωρο 2021) τον πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ Μπομπ Μενέντεζ. Ας θαυμάσουμε τον οίστρο υποτέλειας του Κώστα Τασούλα που δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να διατηρήσει το πρόσχημα ότι είναι πρόεδρος της Βουλής ανεξάρτητου κράτους:<br /><br /> «Από την Κέρκυρα μέχρι το Καστελλόριζο και από την Κρήτη μέχρι τη Θράκη, σας παραδίδουμε την Ελλάδα σήμερα στα χέρια σας. Και είμαστε βέβαιοι ότι είναι σε καλά χέρια».<br /><br />Ας θυμηθούμε και με ποιον τρόπο ο… φιλέλληνας Μενέντεζ πήρε την πάσα του Τασούλα και «κάρφωσε»:<br /><br /> «Είμαστε ευγνώμονες που η Ελλάδα μας φιλοξενεί στον κόλπο της Σούδας, αλλά χτίζουμε πάνω σε αυτό, η Αλεξανδρούπολη είναι μια νέα διάσταση αυτής της συνεργασίας».<br /><br />Αυτήν την προοπτική της νέας διάστασης της ελληνοαμερικανικής συνεργασίας στην Αλεξανδρούπολη την είχε «δει» εγκαίρως (από το 2009) ο… εκ γενετής τοποθετημένος στη… σωστή (αμερικανική) πλευρά της Ιστορίας Γιώργος Παπανδρέου, που μια από τις πρώτες κινήσεις του ως πρωθυπουργού ήταν να τινάξει στον αέρα τον σχεδιασμό (που καρκινοβατούσε επί εικοσαετία) για την κατασκευή αγωγού μεταφοράς ρωσικού πετρελαίου από το βουλγαρικό λιμάνι του Μπουργκάς στην Αλεξανδρούπολη, επικαλούμενους περιβαλλοντικούς λόγους!<br /><br />Οι εν λόγω περιβαλλοντικοί λόγοι σήμερα προφανώς έχουν εκλείψει καθώς στην Αλεξανδρούπολη σπεύδουν τα γκαζάδικα πλοία μεταφοράς του αμερικανικού σχιστολιθικού αερίου, ενώ την ίδια ώρα χιλιάδες βαριά οχήματα και αμερικανικός πολεμικός εξοπλισμός αποβιβάζονται στο λιμάνι και προωθείται σε άλλα αμερικανικά προκεχωρημένα φυλάκια γύρω από τη Ρωσία, ενώ πέριξ της πόλης έχει στηθεί μια κρίσιμης σημασίας βάση που εκτός των άλλων εξυπηρετεί τη στάθμευση αμερικανικών επιθετικών ελικοπτέρων.</div><div><br />Αιχμή του δόρατος<br /><br />Όλα αυτά περιγράφουν τη σαφή επιλογή της κυβέρνησης, όχι απλώς να τηρήσει τις δεσμεύσεις της στο πλαίσιο της ευρωατλαντικής συμμαχίας αλλά, να τοποθετήσει τη χώρα στην αιχμή του αμερικανικού δόρατος που στρέφεται κατά της Ρωσίας. Ως εκ τούτου ο χαρακτηρισμός (και ό,τι αυτός συνεπάγεται) της Ελλάδας ως «εχθρικής χώρας» από το Κρεμλίνο μοιάζει απόλυτα δικαιολογημένος.<br /><br />Για τις ελληνικές κυβερνήσεις η σιωπηρή ή ενθουσιώδης υπακοή στις επιλογές / διαταγές των μεγάλων συμμάχων / πατρόνων της χώρας είναι πάγια τακτική, η οποία (εκτός από την περίπτωση του Εθνικού Διχασμού μεταξύ Βενιζελικών και Βασιλικών για την επιλογή στρατοπέδου της χώρας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο) υιοθετείται χωρίς μεγάλες πολιτικές αναταράξεις στο εσωτερικό.<br /><br />Ως δέλεαρ για την αποδοχή από την κοινωνία της συμμετοχής της χώρας στα κατά καιρούς αιματηρά παιχνίδια των ισχυρών οι κυβερνήσεις προβάλλουν είτε την εκπλήρωση εθνικών στόχων και διεκδικήσεων είτε την υπεράσπιση των αρχών του (νεφελώδους) Διεθνούς Δικαίου. Έτσι λοιπόν η Ελλάδα στο παρελθόν βρέθηκε στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας»:<br /><br /> Το 1919, όταν μονάδες του ελληνικού στρατού πήραν μέρος στην Εκστρατεία της Κριμαίας που επιχείρησε η Γαλλία (ως κύριο μέλος της Αντάντ) κατά των Μπολσεβίκων στην πρώτη φάση του ρωσικού εμφυλίου μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση.<br /><br /> Μεταξύ 1950 και 1955 μονάδες του ελληνικού στρατού εντάχθηκαν κάτω από τη διοίκηση του 7ου Συντάγματος Ιππικού της Αμερικανικής Μεραρχίας στο πλαίσιο «ειρηνευτικής» αποστολής του ΟΗΕ στον Πόλεμο της Κορέας.<br /><br /> Στο πλαίσιο των διμερών ελληνοαμερικανικών συμφωνιών και των δεσμεύσεων της χώρας ως μέλος του ΝΑΤΟ η Ελλάδα βρέθηκε «στη σωστή πλευρά της Ιστορίας» σε κάθε αμερικανική πολεμική επιχείρηση στη Μέση Ανατολή (π.χ. πόλεμοι κατά του Ιράκ, πόλεμος κατά της Συρίας), τη Βόρεια Αφρική («εκθρόνιση» Καντάφι, διάλυση της Λιβύης) και τα Βαλκάνια (βομβαρδισμός της Σερβίας) προσφέροντας κρίσιμες υπηρεσίες επιμελητείας και στρατιωτικές βάσεις απαραίτητες για τις αμερικανικές στρατιωτικές δραστηριότητες στην περιοχή.</div><div><br />Χρήσιμοι ηλίθιοι<br /><br />Παρά την προθυμία των ελληνικών κυβερνήσεων για την έμπρακτη εξυπηρέτηση των ευρύτερων γεωπολιτικών στόχων των συμμάχων / προστατών οι «ανταμοιβές» που εισέπραξε η χώρα είναι μάλλον μικρότερες από το τίμημα που κλήθηκε να καταβάλει ευρισκόμενη στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας».<br /><br /> Παρά την ελληνική συμμετοχή στη δυτική (γαλλοβρετανική) εκστρατεία κατά των Μπολσεβίκων (1919) Γάλλοι και Βρετανοί εγκατέλειψαν τη σύμμαχό τους Ελλάδα παρακολουθώντας από μακριά τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922) και το ξερίζωμα του ελληνισμού από τις προαιώνιες εστίες του. Μάλιστα ο τότε υπουργός Εφοδιασμού της κυβέρνησης της αυτού μεγαλειότητας Ουίνστον Τσόρτσιλ όταν ρωτήθηκε γιατί οι σύμμαχοι (Αντάντ) εγκατέλειψαν τους Έλληνες που έστειλαν στη Μικρά Ασία, είπε ότι αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσουν οι χρήσιμοι ηλίθιοι προκειμένου να επιτευχθούν οι μεγάλοι στόχοι…<br /><br /> Το «δώρο» για την ελληνική συμμετοχή στον Πόλεμο της Κορέας ήταν η ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ (1952), που υποτίθεται ότι θα θεσμοθετούσε την αμερικανική προστασία έναντι της κομμουνιστικής (και από Βορρά) απειλής. Ταυτόχρονα, ωστόσο, με την Ελλάδα εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ και η Τουρκία, γεγονός που μετέτρεψε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις σε αντικείμενο αμερικανικής μεροληπτικής υπέρ της Τουρκίας επιδιαιτησίας με οδυνηρές συνέπειες για τα ελληνικά συμφέροντα (εισβολή – κατοχή Κύπρου, Ίμια και γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, αποστρατιωτικοποίηση ελληνικών νησιών κ.λπ.).<br />Τουρκικό «δίκιο»<br /><br />Όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα η επιλογή των ελληνικών κυβερνήσεων να τοποθετήσουν τη χώρα στη σωστή αμερικανοΝΑΤΟϊκή πλευρά της Ιστορίας κάθε άλλο παρά επέλυσε τα προβλήματα απειλών που δέχεται η χώρα και οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν προέρχονται από τη Ρωσία, αλλά από την «ομόσταυλη» στο ΝΑΤΟ Τουρκία.<br /><br />Μάλιστα το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι κατά την τελευταία 20αετία της διακυβέρνησης Ερντογάν, η Τουρκία, αν και έχει διαχωρίσει τη θέση της από μείζονες αμερικανοΝΑΤΟϊκές επιλογές (εισβολή στο Ιράκ, Συρία, κυρώσεις κατά της Ρωσίας για την εισβολή στην Ουκρανία), εξακολουθεί να απολαύει της μεγάλης προσοχής και φροντίδας των ΗΠΑ, που κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να τη διατηρήσουν στη σφαίρα επιρροής τους.<br /><br />Σ’ αυτό το πλαίσιο οι ΗΠΑ τείνουν να αναγνωρίσουν τις «δίκαιες» απαιτήσεις που η Τουρκία προβάλλει ως περιφερειακή δύναμη στην ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο σε βάρος της Ελλάδας.<br /><br />Και προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι τα αμερικανικά πιεστικά αιτήματα προς την Ελλάδα (και Κύπρο) για μεταφορά των ρωσικής κατασκευής αντιαεροπορικών συστημάτων (που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της αεράμυνας των ελληνικών νησιών) στην Ουκρανία ικανοποιούν τις τρέχουσες τουρκικές απαιτήσεις (για αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών) και συμπίπτουν με τα εγκαίνια του Στρατηγικού Μηχανισμού ΗΠΑ – Τουρκίας που υπέγραψαν οι δύο χώρες (την περασμένη Δευτέρα) κατά την επίσκεψη της Αμερικανίδας υφυπουργού Εξωτερικών Βικτώριας Νούλαν στην Άγκυρα.<br /><br />ΥΓ.: Είναι, προφανώς, διαφορετικό πράγμα η επιλογή στρατοπέδου σε περιόδους πόλωσης να προκύπτει ως αποτέλεσμα επεξεργασμένης στρατηγικής για την εξυπηρέτηση εθνικών συμφερόντων και άλλο πράγμα η ανάληψη ρόλου του χρήσιμου ηλίθιου για την εξυπηρέτηση στρατηγικών επιλογών των άλλων…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η επικίνδυνη ελληνική εμπλοκή στην Ουκρανία και τα ιστορικά παραδείγματα.

Δημήτρης Μηλάκας Ποια είναι άραγε «η σωστή πλευρά της Ιστορίας»; Όσοι βιάζονται να δώσουν απάντηση στο ερώτημα είτε έχουν ταχθεί εμπράκτως μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γαλλία: Κάνει ντέρμπι στο παρά πέντε τις προεδρικές η Λεπέν

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/04/makron_lepen_ekloges_gallia_SLpress.gr_.jpg" /><br /><br /><b>Ράπτης Μίνωας</b><br />Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μονοπωλεί το ενδιαφέρον στα ευρωπαϊκά δρώμενα τις τελευταίες εβδομάδες, λίγη προσοχή δόθηκε στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία. Με την ώρα της κάλπης όμως να έχει φτάσει, τις τελευταίες μέρες τα βλέμματα κορυφαίων Ευρωπαίων αξιωματούχων είναι στραμμένα στο Παρίσι. Ο πρώτος γύρος των εκλογών θα ολοκληρωθεί την αυριανή Κυριακή και θα αναδείξει τους δύο υποψηφίους που θα αναμετρηθούν στον δεύτερο γύρο, δύο εβδομάδες αργότερα.<br /><br />Μετά την αποχώρηση της Άνγκελα Μέρκελ από την γερμανική καγκελαρία και με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία να βρίσκεται εν εξελίξει, είναι αδιαμφισβήτητο ότι οι εξελίξεις στην πολιτική “πρωτεύουσα” της Ευρώπης αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν που διεκδικεί την επανεκλογή του ήταν μέχρι πρόσφατα το αδιαφιλονίκητο φαβορί των εκλογών.<br /><br />Τους τελευταίους μήνες οι δημοσκοπήσεις έδειξαν διακυμάνσεις στην προτίμηση των Γάλλων πολιτών ως προς τον “παρτενέρ” που θα συνοδεύσει τον Μακρόν στον δεύτερο γύρο. Την είσοδό τους στον β’ γύρο διεκδικούν μεταξύ άλλων ο Ερίκ Ζεμούρ (ο “Γάλλος Τραμπ”, όπως χαρακτηρίστηκε από πολλούς), η Βαλερί Πεκρές (μία μάλλον ατυχής προσπάθεια των Ρεπουμπλικανών να ξαναμπούν στο εκλογικό παιχνίδι) και ο μόνος υποψήφιος της Αριστεράς Ζαν Λυκ Μελανσόν.<div><br />Το δίδυμο του β’ γύρου<br /><br />Όπως όλα δείχνουν, όμως, εκείνη που θα κερδίσει το “χρυσό” εισιτήριο για τον δεύτερο γύρο και θα διεκδικήσει την προεδρία είναι η Μαρίν Λεπέν. Η κόρη του ακροδεξιού Γάλλου πολιτικού βρέθηκε στον δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών και το 2017, όπου όμως έχασε συντριπτικά απ’ τον Μακρόν, ο οποίος είχε τότε το προφίλ του φέρελπι νέου πολιτικού με το κεντρώο, μετριοπαθές και μεταρρυθμιστικό στίγμα, με αποτέλεσμα να βρει στήριξη εξίσου από την Κεντροδεξιά και την σοσιαλδημοκρατική Κεντροαριστερά.<br /><br />Έκτοτε πολλά έχουν αλλάξει. Η Λεπέν προχώρησε σε μία σειρά από ενέργειες που μετέβαλαν στο πιο μετριοπαθές το προφίλ της, καθιστώντας το θελκτικό σε νέα εκλογικά ακροατήρια. Η μετονομασία του κόμματος της, η ανανέωση του στελεχιακού του δυναμικού με νέα πρόσωπα –πολιτικά και ηλικιακά– καθώς και η υιοθέτηση σχετικά προοδευτικών θέσεων σε κοινωνικά θέματα (π.χ. οι σχέσεις των ομόφυλων ζευγαριών), την έφεραν αισθητά πιο κοντά στην mainstream πολιτική.<br /><br /><br />Την ίδια στιγμή, μεγάλα μέρη της γαλλικής κοινωνίας φαίνεται να έχουν μετακινηθεί τα τελευταία χρόνια προς συντηρητικότερες θέσεις, γεγονός που δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για τις πέρα της παραδοσιακής Δεξιάς δυνάμεις. Αυτό αποδεικνύεται κι από την κάκιστη επίδοση των (κέντρο)αριστερών κομμάτων –πλην του Μελανσόν– κατά την προεκλογική περίοδο και την αποτυχία τους να θέσουν την ατζέντα που τα ευνοεί στο δρόμο προς τις κάλπες.<br /><br /></div><div>Τα προηγούμενα χρόνια<br /><br />Τα κύρια αίτια αυτής της συντηρητικοποίησης, που άνοιξε τον δρόμο και για υποψηφιότητες τύπου Ζεμούρ, εντοπίζονται στους χειρισμούς της κυβέρνησης Μακρόν στο θέμα των εμβολιασμών, νωρίτερα στις κινητοποίησεις των “Κίτρινων Γιλέκων”, αλλά και σε γενικότερα θέματα μεταναστευτικής πολιτικής. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία φάνηκε αρχικά να θεμελιώνει το προβάδισμα του Μακρόν έναντι των αντιπάλων του, καθώς και να πλήττει δημοσκοπικά υποψηφίους που είχαν στο παρελθόν εκφραστεί θετικά υπέρ του καθεστώτος Πούτιν και της Ρωσίας (κυρίως Λεπέν, Ζεμούρ και Μελανσόν).<br /><br />Το πολεμικό κλίμα δημιούργησε το γνωστό rally around the flag effect, που παρουσιάζεται σε περιόδους κρίσης και που θεωρείται ότι ενισχύει προσωρινά το προφίλ του εκάστοτε ηγέτη ενόψει μίας σοβαρής κρίσης. Πρόκειται για το αντίστοιχο boost που παρουσίασε και η υποψηφιότητα του τότε Αμερικανού προέδρου Τραμπ όταν πρωτοεμφανίστηκε ο Covid-19. Τα αποτελέσματα αυτής της τάσης, ωστόσο, φαίνεται ότι είναι παρωδικά, καθώς πολύ γρήγορα οι δημοσκοπήσεις κατέγραψαν ανάκαμψη των Λεπέν και Μελανσόν.<br /><br /><br />Στο παράδειγμα των ΗΠΑ όλοι γνωρίζουμε το αποτέλεσμα. Τις τελευταίες ημέρες, λοιπόν, όπως φαίνεται κι από τα σχετικά γραφήματα του Economist, η κοινή γνώμη φαίνεται να έχει κάνει στροφή σε θέματα όπως οι πληθωριστικές πιέσεις, η αγοραστική δύναμη των πολιτών και η φθηνή πρόσβαση στην ενέργεια. Όλα αυτά είναι πεδία που εκ των πραγμάτων δεν συμφέρουν τον πρόεδρο Μακρόν, ο οποίος συμμετέχοντας στην κοινή πολιτική των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, καλείται τώρα να πείσει τους πολίτες ότι οι θυσίες που κάνουν στην οικονομία αξίζουν τον κόπο.</div><div><img height="515" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/04/mr-1.png" width="640" />Πιθανότητες εισόδου στον δεύτερο γύρο των εκλογών. Πηγή: The Economist<img height="516" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/04/mr-2.png" width="640" /><i>Πιθανότητα νίκης στις προεδρικές εκλογές. Πηγή: The Economist</i><br /><br /></div><div>Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις<br /><br />Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες δίνουν μία καθαρή εικόνα για την επόμενη μέρα. Το δίδυμο που θα αναμετρηθεί δύο εβδομάδες μετά τον πρώτο γύρο θα είναι μάλλον για μία ακόμη φορά οι Μακρόν και Λεπέν. Όσον αφορά τα ποσοστά των υποψηφίων, δημοσκόπηση της Ifop Poll δίνει διαφορά μικρότερη των τριών μονάδων ανάμεσα στους δύο διεκδικητές της γαλλικής προεδρίας.<br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; display: flex; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 19.8px; letter-spacing: -0.27px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify; width: 550px; word-break: break-word;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1512430971668377612" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=lygerosstavros&dnt=true&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NwYWNlX2NhcmQiOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1512430971668377612&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fslpress.gr%2Fpolitiki%2Fgallia-kanei-ntermpi-sto-para-pente-tis-proedrikes-i-lepen%2F&sessionId=908d3b84b39263fec10c6e97fc9acb71827b89d3&siteScreenName=lygerosstavros&theme=light&widgetsVersion=940dd9ee54270%3A1649359550911&width=550px" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; display: block; flex-grow: 1; height: 601px; max-width: 100%; overflow-wrap: break-word; position: static; visibility: visible; width: 550px; word-break: break-word;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><br />Την ίδια στιγμή το φως της δημοσιότητας βλέπει έρευνα που για πρώτη φορά δίνει οριακή πρωτιά της Λεπέν στον β’ γύρο όπου θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον Μακρόν. Η δημοσκόπηση, που διεξήχθη για λογαριασμό της ευρωπαϊκής έκδοσης του Politico, τοποθετεί για την δεύτερη Κυριακή τη διαφορά μεταξύ υποψηφίων στη μία μονάδα και συγκεκριμένα βλέπει νίκη Λεπέν με 50,5% και τον Μακρόν να ακολουθεί στο 49,5%.<br /><br /><div class="code-block code-block-4" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; float: left; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 19.8px; letter-spacing: -0.27px; margin: 8px 8px 8px 0px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify; word-break: break-word;"></div><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; display: flex; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 19.8px; letter-spacing: -0.27px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify; width: 550px; word-break: break-word;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1512064596915359764" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=lygerosstavros&dnt=true&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NwYWNlX2NhcmQiOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1512064596915359764&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fslpress.gr%2Fpolitiki%2Fgallia-kanei-ntermpi-sto-para-pente-tis-proedrikes-i-lepen%2F&sessionId=908d3b84b39263fec10c6e97fc9acb71827b89d3&siteScreenName=lygerosstavros&theme=light&widgetsVersion=940dd9ee54270%3A1649359550911&width=550px" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; display: block; flex-grow: 1; height: 837px; max-width: 100%; overflow-wrap: break-word; position: static; visibility: visible; width: 550px; word-break: break-word;" title="Twitter Tweet"></iframe></div>Σημερινή έρευνα άλλης εταιρείας παρουσιάζει την δυναμική που παρουσιάζουν οι υποψήφιοι και το εύρος των ποσοστών στα οποία κινούνται ενόψει της αναμέτρησης της πρώτης Κυριακής. Σε αυτή γίνεται σαφές ότι ο πρόεδρος Μακρόν κατέχει το προβάδισμα (του αποδίδουν ποσοστά που θα κυμανθούν από το 20,5% έως το 28,5%), αλλά όχι σε βαθμό που να μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο πρωτιάς της Λεπέν (εύρος ποσοστών 19% με 27%) και στον πρώτο γύρο!<br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; display: flex; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 19.8px; letter-spacing: -0.27px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify; width: 550px; word-break: break-word;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1512421566369443848" frameborder="0" id="twitter-widget-2" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=lygerosstavros&dnt=true&embedId=twitter-widget-2&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NwYWNlX2NhcmQiOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1512421566369443848&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fslpress.gr%2Fpolitiki%2Fgallia-kanei-ntermpi-sto-para-pente-tis-proedrikes-i-lepen%2F&sessionId=908d3b84b39263fec10c6e97fc9acb71827b89d3&siteScreenName=lygerosstavros&theme=light&widgetsVersion=940dd9ee54270%3A1649359550911&width=550px" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; display: block; flex-grow: 1; height: 866px; max-width: 100%; overflow-wrap: break-word; position: static; visibility: visible; width: 550px; word-break: break-word;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><br />Η αναμέτρηση του πρώτου γύρου αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον κυρίως για τα ποσοστά που θα λάβουν οι δύο πρώτοι, αφού το ζεύγος του δεύτερου γύρου είναι πια προκαθορισμένο. Το τί θα γράφει το κοντέρ το βράδυ της Κυριακής αναπόφευκτα θα καθορίσει την γραμμή εκκίνησης για τον δεύτερο γύρο και θα επηρεάσει και τις εξελίξεις των επόμενων δύο εβδομάδων, όπως και τη στάση των Γάλλων ψηφοφόρων στις κάλπες του δεύτερου γύρου.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γαλλία: Κάνει ντέρμπι στο παρά πέντε τις προεδρικές η Λεπέν

Ράπτης Μίνωας Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μονοπωλεί το ενδιαφέρον στα ευρωπαϊκά δρώμενα τις τελευταίες εβδομάδες, λίγη προσοχή δόθηκε στι...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ομιλία Ζελένσκι και η «μπανανόφλουδα»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/amp_169/public/2022-04/zelenski-omilia-vouli-olomeleia.jpg?itok=H1lKNKtv" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="360" src="https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/amp_169/public/2022-04/zelenski-omilia-vouli-olomeleia.jpg?itok=H1lKNKtv" width="758" /></a></div><div><br /></div><div>Ο διεθνολόγος Βασίλης Κοψαχείλης γράφει για την ομιλία Ζελένσκι στο Ελληνικό Κοινοβούλιο:<br /><br />Άκουσα και δεν είδα (τεχνικά δεν μπορούσα) την ομιλία Ζελένσκι στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.<br />Από αυτό που άκουσα, συμπεραίνω πράγματα που με προβλημάτισαν πολύ!</div><div><br />1. Από την ομιλία φάνηκε πως μας έχουν μελετήσει, ως λαό και πολιτικό σκηνικό, πάρα μα πάρα πολύ καλά! Τόσο καλά, που η μελέτη ξεπερνά τις δυνατότητες της Ουκρανίας…<br />2. Η παρουσία ελληνο-ουκρανού που μάχεται με το Τάγμα Αζόφ στη Μαριούπολη έχει μια αθώα και μια πολύ πονηρή εξήγηση.</div><div><br />α] Η αθώα εξήγηση μπορεί να είναι το ότι, αρέσει δεν αρέσει, το τάγμα Αζόφ είναι η μόνη συντεταγμένη δύναμη που μάχεται ακόμη τους Ρώσους εισβολείς στη Μαριούπολη και έτσι αναγκαστικά όποιος θέλει να αντισταθεί εντάσσεται εκεί.</div><div><br />β] Η πονηρή εξήγηση όμως πάει πολύ μακριά και έχει δυο σκέλη. Το πρώτο σκέλος θυμίζει πως αμέσως μετά τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας το Β’ ΠΠ, χάρη της τάξης και των αναγκών του διπολισμού που άρχιζε τότε να δημιουργείται, πως πήραν λευκό ποινικό μητρώο πολλοί Ες Ες και τέθηκαν στην υπηρεσία των νέων αφεντικών. Αλλα ας πούμε πως και αυτό είναι ένα αθώο αποτέλεσμα.<br />Το έτερο σκέλος είναι που με ανησυχεί και δεν λέω πράγματα τυχαία…<br />Επειδή μας ξέρουν καλά, δεν έβαλαν τυχαία τον Αζόφ. Επίτηδες μπήκε για να προκληθεί βαθύ ρήγμα στην ελληνική κοινωνία και το πολιτικό μας σύστημα.<br />Ρήγμα μεταξύ αφελών κυβερνόντων και πολιτικών ουρών τους και από την άλλη συντηρητικών που έχουν μια εμπειρία τόσο από προβοκάτσιες όσο και από διεθνοπολιτικές ισορροπίες που οφείλουν να τηρούνται, ειδικά από κράτη όπως το δικό μας.<br />Γι αυτό παράκληση. Μην παίξετε το παιχνίδι τους! Δεν μας έριξαν τυχαία την μπανανόφλουδα…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η ομιλία Ζελένσκι και η «μπανανόφλουδα»

Ο διεθνολόγος Βασίλης Κοψαχείλης γράφει για την ομιλία Ζελένσκι στο Ελληνικό Κοινοβούλιο: Άκουσα και δεν είδα (τεχνικά δεν μπορούσα) την ομι...

Διαβάστε την συνέχεια

«Το τέχνασμα των Ρώσων στρατηγών και τα εγκλήματα πολέμου». Γρ. Πανουργιάς Συνταγματάρχης ε.α Ειδικών Δυνάμεων.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="424" src="https://www.youtube.com/embed/ujJF9FOMguI" width="736" youtube-src-id="ujJF9FOMguI"></iframe></div><div><br /></div>Συνταγματάρχης ε.α των Ειδικών Δυνάμεων ο κ.Γρηγόρης Πανουργιάς, αναλύει με ψυχραιμία ,ρεαλισμό αλλά και σεμνότητα, όσα αντιλαμβάνεται να συμβαίνουν στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας. Μιλά για το τέχνασμα των Ρώσων στρατηγών, που φαίνεται να το «δανείστηκαν» από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τους δυτικούς.<br /><br /> «Οι Ρώσοι ξεκίνησαν την εισβολή με μια επίθεση ευρείας κλίμακας. Άπλωσαν ένα τεράστιο μέτωπο επιχειρήσεων από το Νότο, τα Ανατολικά και στα Βόρεια της Ουκρανίας, που ξεπερνά τα 1.200 χιλιόμετρα! Φαινόταν ότι οι Ρώσοι πάνε με μια ζαριά να τα παίξουν όλα για όλα. Ήταν όμως έτσι; Θεωρώ ότι στην πραγματικότητα από τους Ρώσους, έγινε μια ευρείας κλίμακας παραπλανητική ενέργεια για να μπορούν να κινηθούν στα Νοτιοανατολικά, στις περιοχές του Ντονμπάς και της Μαριούπολης με τη λιγότερη δυνατή αντίσταση», υποστηρίζει μεταξύ άλλων ο κ.Πανουργιάς.<br /><br />Τι λέει για τα εγκλήματα πολέμου που καταγγέλουν και οι δύο πλευρές στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας;<br /><br />Αξιωματικός με εξαιρετική φήμη από την καριέρα του στις Ειδικές Δυνάμεις, με καθαρή άποψη και θέση, ο κ.Πανουργιάς δεν διστάζει να απαντήσει και σε ένα θέμα που συχνά «διχάζει». Αναφερόμαστε στα «συνθήματα» που κατά καιρούς ακούγονται από στρατιωτικά αγήματα που συμμετέχουν σε παρελάσεις . Κάποιοι αισθάνονται καλά με αυτά και κάποιοι άλλοι όχι. Ο βετεράνος των Ειδικών Δυνάμεων παίρνει θέση.<br /><br />Ο κ.Πανουργιάς χωρίς να το επιδιώξει είναι γνωστό πρόσωπο σε ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινής γνώμης. <a href="https://www.youtube.com/watch?v=ZTbpfI4LBq0"><b>Ένα βίντεο που τον δείχνει να υποδέχεται ως διοικητής νέους αλεξιπτωτιστές στον Ασπρόπυργο</b></a> είναι δημοφιλέστατο στο διαδίκτυο. Για την αξία του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων ,μιλά και στη συνέντευξη του στο Militaire.gr και όσα λέει μακάρι να τα ακούσουν εκεί ψηλά στην ιεραρχία.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Το τέχνασμα των Ρώσων στρατηγών και τα εγκλήματα πολέμου». Γρ. Πανουργιάς Συνταγματάρχης ε.α Ειδικών Δυνάμεων.

Συνταγματάρχης ε.α των Ειδικών Δυνάμεων ο κ.Γρηγόρης Πανουργιάς, αναλύει με ψυχραιμία ,ρεαλισμό αλλά και σεμνότητα, όσα αντιλαμβάνεται να σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εντολή ΠΕΝΤΑΓΩΝΟΥ στην LM: Φτιάξτε τον φάκελο των τουρκικών 40 + 80 F-16V.

<img height="360" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/04/220408225920_TuAF-2.jpg" width="773" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τα νέα τουρκικά F-16 μπορεί να είναι το μέσο με το οποίο οι ΗΠΑ, εκτιμούν πως θα κρατήσουν την Άγκυρα «δεμένη» στο Δυτικό άρμα.</span></h3>Αν καταφέρει η Τουρκία να περάσει το αίτημά της για την προμήθεια των νέων αεροσκαφών και την αναβάθμιση σημαντικού μέρους του αεροπορικού της στόλου των F-16 σημαίνει πως θα έχει 120 “VIPER”, έναντι 83 της Ελλάδας. Πηγή εικόνας: Twitter Τουρκικού υπουργείου άμυνας 08/04/2022<br /><br />Αλλά όπως φαίνεται ούτε στο ΝΑΤΟ, ούτε στο Αμερικανικό υπουργείο άμυνας, ούτε στο Αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, θέλουν να βλέπουν πως για την Τουρκία, αυτά τα μαχητικά είναι το μέσο ευθείας αμφισβήτησης εδαφών μιας Συμμάχου χώρας, της Ελλάδας.<br />Μπορεί η Τουρκία πρώτη να δηλώνει πρόθυμη να συμβάλει με F-16 σε επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, αλλά η καθημερινότητα των Τούρκων ιπταμένων αναλώνεται στις έκνομες ενέργειες που πράττονται στον ουρανό του Αρχιπελάγους.<br /><br />Χαρακτηριστικό είναι ότι πριν λίγες ώρες και πάλι οι γείτονες μας, προχώρησαν σε μια ακόμη προσπάθεια να εμπεδώσει η Αθήνα το πως τοποθετούνται τα «νέα θεμέλια» καλής γειτονίας, αλλά και ευθείας αμφισβήτησης εδαφικής κυριαρχίας. Το έκαναν με τις υπερπτήσεις ζεύγους F-16 πάνω από τις Οινούσσες και την Παναγιά. Δυο κατοικημένα νησιά δηλαδή της ανατολικής νησιωτικής Ελληνικής επικράτειας, που έχουν μπει τα τελευταία χρόνια πολλές φορές στο «στόχαστρο» των Τούρκων ιπταμένων, οι οποίοι βεβαίως λειτουργούν καθ’ υπόδειξη της τουρκικής στρατιωτικής ηγεσίας.<br /><br /><div>Βεβαίως τα ευχολόγια και οι προτροπές της Αμερικανικής πλευράς προς την Ελλάδα και την Τουρκία, τύπου «βρείτε τα» ή «θέλουμε ηρεμία στην περιοχή», δεν μπορούν να μεταφραστούν σε ανοχή από την πλευρά της Πολεμικής Αεροπορίας, της οποίας τα «γεράκια» είναι ορκισμένα να βρίσκονται στην «ώρα 6» κάθε εναέριου εισβολέα.<br /><br />Και την ίδια ώρα που οι κλειστές αερομαχίες στον ουρανό του Αιγαίου καλά κρατούν (σ.σ. ακόμη δυο σημειώθηκαν σήμερα αμέσως μετά τις υπερπτήσεις που έγιναν πάνω από τα Ελληνικά νησιά) στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν απόλυτη γνώση του θέματος, η κατασκευάστρια εταιρεία των F-16, Lockheed Martin, έχει πάρει το πράσινο φως από το Αμερικανικό υπουργείο άμυνας να προχωρήσει τον φάκελο που αφορά τα 40 νέα F-16 Viper και την αναβάθμιση των άλλων 80 στο ίδιο επίπεδο, για λογαριασμό της Τουρκίας (σ.σ. εντολή υποβολής προσφοράς).<br /><br />Οι ίδιες πηγές πάντως εξηγούν πως μπορεί να γίνονται όλες αυτές οι προπαρασκευαστικές κινήσεις που αναπτερώνουν τις ελπίδες της Άγκυρας, πλην όμως όπως επισημαίνεται με έμφαση, τον τελευταίο λόγο έχει το Κογκρέσο και το κλίμα εκεί είναι έντονα αντιτουρκικό.<br /><br />Ανεκμετάλλευτος χρόνος…<br /><br />Την ίδια στιγμή στην Αθήνα, μπορεί το πρόγραμμα των F-16 Viper ήδη να τρέχει (σ.σ. άρα προηγείται η Πολεμική Αεροπορία έναντι της TuAF) η Τανάγρα να έχει αρχίσει τις παραλαβές των Rafale F3R καθώς και πληθώρα ανταλλακτικών για τα Mirage 2000-5, να υπάρχει ποιοτική διαφορά ανάμεσα στους ιπταμένους των δυο χωρών, αλλά η ενίσχυση του αεροπορικού στόλου δεν αρκεί.<br />Ιδίως όταν το «ατόπημα» Ερντογάν με τους S-400 έδωσε ένα τεράστιο δώρο στην Ελλάδα, να προηγηθεί σε κάθε αεροπορικό επίπεδο, η Αθήνα- αν εξαιρέσουμε τα Rafale– δεν έχει εκμεταλλευτεί το χαμένο έδαφος. Άλλωστε βρισκόμαστε περίπου 2,5 χρόνια από το πάγωμα της Τουρκίας στο πρόγραμμα του F-35 και ενώ το αεροσκάφος 5ης γενιάς προσφέρεται στα «μπλε φτερά», η απόφαση αυτή παραμένει έωλη…<br /><br />Πηγές μας, σημειώνουν επίσης πως ναι μεν ποντάρουμε στην άρνηση του Κογκρέσου για τα τουρκικά F-16, αλλά οι φωνές που έχουν ξεκινήσει ν’ ακούγονται τόσο από την Άγκυρα, όσο και δια μέσου της πλαγίας οδού των λόμπι στις ΗΠΑ, δείχνουν την κινητικότητα και τις τουρκικές πιέσεις προς την Αμερική για όλο το εύρος των αιτημάτων που αφορούν την ενίσχυση της άμυνας της γείτονος (σ.σ. F-35 & αντιαεροπορικά Patriot), ιδίως τώρα που ο Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί να φανεί ως ο άνθρωπος που σταμάτησε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.<br /><br />«Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία και μπορεί και θέλει να διατηρεί πλεονέκτημα και υπεροχή έναντι κάθε έκνομης τουρκικής ενέργειας στον ουρανό του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου», σημειώνουν πηγές από το αεροπορικό Επιτελείο και συνεχίζουν τονίζοντας πως, «γι’ αυτό άλλωστε ο σχεδιασμός που έχει υποβληθεί προς την πολιτική ηγεσία προβλέπει τόσο την αναβάθμιση των F-16 Block 50, όσο και το επόμενο εξελικτικό βήμα που είναι η 5η γενιά αεροσκαφών, ιδίως όσο παραμένει η Τουρκία στους περιορισμούς των Αμερικανικών κυρώσεων ελέω των S-400, διότι κι αυτό μπορεί κάποια στιγμή ν’ αλλάξει»…</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Εντολή ΠΕΝΤΑΓΩΝΟΥ στην LM: Φτιάξτε τον φάκελο των τουρκικών 40 + 80 F-16V.

Τα νέα τουρκικά F-16 μπορεί να είναι το μέσο με το οποίο οι ΗΠΑ, εκτιμούν πως θα κρατήσουν την Άγκυρα «δεμένη» στο Δυτικό άρμα. Αν καταφέρει...

Διαβάστε την συνέχεια

ΕΛΛΑΔΑ, μια χώρα που έβλεπε τα UAV της Τουρκίας να… την ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΥΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ κι απλώς τα κοιτούσε

<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/author/dpoint"><img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/04/TB-2-Bayraktar-790x400.jpg" /></a><br /><br /><div>Είναι μέτρο αποτροπής η παρεμβολή των τουρκικών UAV στο Αιγαίο; Οπωσδήποτε όχι… Η ερώτηση και η απάντηση είναι απλές και ξεκάθαρες. Με την απάντηση να είναι κατηγορηματικά αρνητική όπως θα εξηγήσουμε. Για το DP αυτό που έχει πραγματικά σημασία και πρέπει κατά απόλυτη προτεραιότητα να επισημανθεί, είναι ότι ενώ στο πρόβλημα των παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου, των παραβάσεων των κανόνων ΕΕΚ (Ελέγχου Εναέριας Κυκλοφορίας) και των υπερπτήσεων από τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατηγορίας MALE (ΑΝΚΑ και ΤΒ2 Bayraktar και προσεχώς και από δικινητήρια Αksungur και Akinci), η Ελλάδα έχει σαφώς μεγαλύτερα περιθώρια αποτελεσματικής αντίδρασης, προς οριστική επίλυσή του, επιλέγει παγίως την παθητική στάση και την απραξία…<br /><br />Η ελληνική αυτή στάση, έχει οπωσδήποτε πολύ σοβαρές -εις βάρος της- συνέπειες. Έχει ήδη για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην ελληνική άμυνα, αλλά και στην ασφάλεια συνολικά στο χώρο του Αιγαίου. Γιατί η Άγκυρα δεν έχει απλά εντάξει τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη της στο πλαίσιο της διαχρονικά παραβατικής της συμπεριφοράς και δραστηριότητας στο ευαίσθητο αυτό ελληνικό νησιωτικό χώρο.<br /><br />Όπως πολύ εύστοχα σημειώνεται στο σχετικό δημοσίευμα του in.gr που αναδημοσιεύθηκε στο DP “με τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη της συλλέγει πληροφορίες και εικόνα”. Παρακολουθεί δηλαδή σε καθημερινή βάση κάθε κίνηση και δραστηριότητα στα νησιά του Αιγαίου “τσαλαπατώντας” στην κυριολεξία θρασύτατα την ελληνική εθνική κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα. Δηλαδή η Τουρκία διενεργεί ανοικτά και απροκάλυπτα κατασκοπεία.<br /><br />Για την εξέλιξη αυτή φυσικά υπεύθυνη δεν είναι ΜΟΝΟ η Άγκυρα. Ευθύνη φέρει, ίσως και μεγαλύτερη, και η Αθήνα. Που από την πρώτη κιόλας είσοδο τουρκικού UAV στο FIR Αθηνών (χωρίς κατάθεση σχεδίου πτήσης εννοείται…), όφειλε να ξεκαθαρίσει τη θέση της και να πράξει ό,τι είναι υποχρεωμένη να πράξει με βάση το Διεθνές Δίκαιο (το οποίο σε κάθε ευκαιρία επικαλείται, υποστηρίζοντας ότι είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της πολιτικής της…) και τους κανονισμούς του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO).<br /><br />Βάσει αυτών των κανονισμών (Annex 2, Annex 6, Annex 11, Annex 12 και Annex 15), η Ελλάδα από τη στιγμή που έχει αναλάβει να ασκεί έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας εντός του FIR Αθηνών, προκειμένου εκτός από πληροφορίες στα διερχόμενα από αυτό αεροσκάφη να παρέχει και ασφαλή ναυτιλία (μαζί με υπηρεσίες έρευνας και διάσωσης), είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ να επιβάλλει τους κανόνες εναέριας κυκλοφορίας. Είναι υποχρεωμένη δηλαδή να ζητά την υποβολή σχεδίων πτήσης στις Αρχές Εναέριας Κυκλοφορίας που διατηρεί, από όσα αεροσκάφη (επανδρωμένα ή μη…) εισέρχονται στην περιοχή ευθύνης της. Στο FIR (Flight Information Region) Αθηνών (βλ. χάρτη που ακολουθεί).</div><div><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/ellada-mia-chora-poy-evlepe-uav-tis-toyrkias-na-tin-paraviazoyn-systimatika-ki-aplos-ta-koitoyse/athens-fir-1"><img height="463" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/04/Athens-FIR-1.jpg" width="640" /></a><br /><br /></div><div>Αυτό λέει ο διεθνής νόμος και αυτό είναι υποχρεωμένη να πράττει η Ελλάδα που τον επικαλείται τόσο συχνά, στο επίπεδο της κατάχρησης…. Η υποσημείωση που λέει ότι από την υποχρέωση υποβολής (κατάθεσης) σχεδίων πτήσης μπορούν να εξαιρεθούν κρατικά (άρα και στρατιωτικά…) αεροσκάφη, ισχύει ΜΟΝΟ ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ότι η χώρα που έχει την ευθύνη ελέγχου μίας περιοχής πληροφοριών (FIR), έχει γραπτή συμφωνία με μία άλλη, της οποίας τη διέλευση των αεροσκαφών επιτρέπει, χωρίς την υποχρέωση κατάθεσης σχεδίων πτήσης… Εξ όσων γνωρίζουμε, τέτοια συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ΔΕΝ υφίσταται.<br /><br />Κατά συνέπεια, οποιοδήποτε τουρκικό αεροσκάφος μπορεί να εισέλθει στο FIR Αθηνών, ΜΟΝΟ εφόσον έχει καταθέσει σχέδιο πτήσης. Αν δεν το πράξει, η Ελλάδα είναι YΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ να εφαρμόσει το νόμο. Δηλαδή να προειδοποιήσει και εφόσον δεν υπάρξει συμμόρφωση να εμποδίσει την είσοδο με όποιο τρόπο θεωρεί κατάλληλο. Ακόμα και με κατάρριψη φυσικά. Αυτά λένε οι κανονισμοί του ICAO και όχι μόνο.<br /><br />Τα τουρκικά στρατιωτικά αεροσκάφη, επισήμως από τον Αύγουστο του 1974 ΔΕΝ καταθέτουν σχέδια πτήσης εισερχόμενα στο FIR Αθηνών με βάση την παράνομη τουρκική ΝΟΤΑΜ 714 που εκδόθηκε τότε. Γιατί όμως ήταν παράνομη η ΝΟΤΑΜ 714; Γιατί δεν αναγνώριζε τα όρια του FIR Αθηνών, όπως αυτά έχουν καθοριστεί από από την Συνθήκη του Σικάγο που υπογράφηκε τον Δεκέμβριο του 1944, από όλες τις χώρες-μέλη του ICAO (μεταξύ αυτών και η Τουρκία)… Αυθαίρετα (με το έτσι θέλω δηλαδή…) τα μετατόπιζε μέχρι τον 25ο παράλληλο (καταμεσής του Αιγαίου).<br /><br />Η ΝΟΤΑΜ 714 καταργήθηκε το 1980, αλλά η Τουρκία συνέχισε να αμφισβητεί την ελληνική δικαιοδοσία εντός του FIR Αθηνών και ακολούθως και την ελληνική κυριαρχία αμφισβητώντας το εύρος του ελληνικού εναερίου χώρου των 10 ναυτικών μιλίων. Την οποία η ίδια είχε επίσημα αναγνωρίσει μέσω συμφωνίας Ε. Βενιζέλου και Μ. Κεμάλ στη δεκαετία του 1930! Γιατί όμως είναι τόσο σημαντική η κατάθεση σχεδίων πτήσης και γιατί ο ICAO την απαιτεί;<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/ellada-mia-chora-poy-evlepe-uav-tis-toyrkias-na-tin-paraviazoyn-systimatika-ki-aplos-ta-koitoyse/aigaio-notam-714-1"><img height="640" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/04/aigaio-notam-7141.jpg" width="638" /></a><br /><br />Η περίφημη ΝΟΤΑΜ 714 της Τουρκίας που καταργήθηκε το 1980, αλλά…<br /><br />Η παράνομη ΝΟΤΑΜ 714 μετατόπιζε τα ανατολικά όρια του FIR Αθηνών στην κόκκινη γραμμή που φαίνεται στο χάρτη. Η Τουρκία μέχρι πρότινος διεκδικούσε την ανάληψη διενέργειας αποστολών SAR μέχρι αυτή την κόκκινη γραμμή, με την αιτιολογία ότι η Ελλάδα δεν ήταν συνεπής έναντι των υποχρεώσεών της. Στην πραγματικότητα αυτό που ήθελε ήταν ο επιχειρησιακός έλεγχος του ανατολικού Αιγαίου. Εδώ και κάποια χρόνια έχει επανέλθει σε αυτή της τη διεκδίκηση μέσω της απαίτησης αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης την οποία διατείνεται ότι η Ελλάδα έχει παραβιάσει εξοπλίζοντας τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου… Κατά καιρούς επομένως η αιτιολόγηση αλλάζει, αλλά η στόχευση παραμένει ίδια.<br /><br />Στο σχέδιο πτήσης ενός αεροπλάνου μεταξύ πολλών άλλων αναφέρονται η διαδρομή που θα ακολουθήσει, το ύψος πτήσης του και οι χρόνοι εισόδου του και εξόδου από μία περιοχή πληροφοριών (FIR). Όλα αυτά τα στοιχεία γνωστοποιούνται μέσω τη κατάθεσης του σχεδίου πτήσης. Το Κέντρο Ελέγχου Περιοχής Αθηνών (FMP), απαιτεί λοιπόν όπως έχει δικαίωμα και υποχρέωση να κάνει από το νόμο (τον διεθνή νόμο), να γνωρίζει μέσω της υποβολής σχεδίων πτήσης, ποια ώρα θα εισέλθει στο FIR Αθηνών ένα τουρκικό (ή οποιασδήποτε άλλης εθνικότητας) αεροσκάφος (επανδρωμένο ή μη…), από ποιο σημείο, σε ποιο ύψος, ποια διαδρομή θα ακολουθήσει (δηλαδή ποιους αεροδιαδρόμους θα χρησιμοποιήσει) καθώς και από ποιο σημείο, σε ποιο ύψος και ποια ώρα θα εξέλθει.<br /><br />Πρόκειται για πληροφορίες που σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης είναι υποχρεωμένοι να παρέχουν όσοι Οργανισμοί, Υπηρεσίες, εταιρείες και ένοπλες δυνάμεις χρησιμοποιούν αεροσκάφη, στα αντίστοιχα Κέντρα Ελέγχου Περιοχής, προκειμένου να διασφαλίζεται η ασφάλεια των πτήσεων. Εφόσον οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις στέλνουν επανδρωμένα και μη, αεροσκάφη πάνω από το Αιγαίο, χωρίς να υποβάλουν σχέδια πτήσης, στερούν όλες αυτές τις κρίσιμες πληροφορίες από το Κέντρο Ελέγχου Περιοχής Αθηνών.<br /><br />Επομένως παρανομούν γιατί θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των πτήσεων όταν εισέρχονται στο FIR Αθηνών όποια ώρα θέλουν, σε οποιοδήποτε ύψος θέλουν, από οποιοδήποτε σημείο και με άγνωστη διαδρομή ή προθέσεις. Πρόκειται για πάγια πολιτική άσκησης πίεσης στην Ελλάδα από το 1974 και μετά (η πρώτη μαζικού χαρακτήρα παράβαση ΕΕΚ με παραβίαση του ελληνικού εναέριου χώρου πραγματοποιήθηκε από μαχητικά της ΤΗΚ το Νοέμβριο του 1967…) στην οποία η Ελλάδα έχει ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να αντιδράσει, καταρρίπτοντας τα τουρκικά αεροσκάφη ως μη συμμορφούμενα με τους διεθνείς κανόνες ΕΕΚ.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/ellada-mia-chora-poy-evlepe-uav-tis-toyrkias-na-tin-paraviazoyn-systimatika-ki-aplos-ta-koitoyse/tai-anka"><img height="426" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/04/TAI-ANKA.jpg" width="640" /></a><br /><i>Το ΑΝΚΑ της Turkish Aerospace Industries (ΤΑΙ)</i><br /><br />Επέλεξε να μην το κάνει, κυρίως για να μη διαρραγεί η επιχειρησιακή ενότητα της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ και να μην χαρακτηριστεί η περιοχή του Αιγαίου επικίνδυνη για τις εμπορικές πτήσεις, με όσες συνέπειες θα είχε κάτι τέτοιο στον τουρισμό, και όχι μόνο… Όλα αυτά τα δεδομένα βέβαια ανατράπηκαν όταν η Τουρκία επέλεξε τη συνέχεια της άσκησης πίεσης προς την Ελλάδα, μέσω της αποστολής μη επανδρωμένων αεροσκαφών πάνω από το Αιγαίο και εντός του FIR Αθήνας.<br /><br />Χωρίς και πάλι να υποβάλλονται σχέδια πτήσης. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει πλέον ο παράγοντας της ενδεχόμενης απώλειας ανθρώπινης ζωής, η Ελλάδα πέρα από όλα τα νομικά όπλα, είχε και έχει στη διάθεσή της και όλες τις προϋποθέσεις να στρέψει αυτή την άσκηση πίεσης στην Τουρκία… Εφόσον κατέρριπτε το πρώτο μη επανδρωμένο αεροσκάφος της χωρίς καμία προειδοποίηση και φρόντιζε να καταστήσει σαφές ότι δεν θα ανεχθεί τέτοιου είδους προκλήσεις.<br /><br />Δηλαδή όχι απλά παράβασης των κανόνων ΕΕΚ και παραβίασης του ελληνικού εναέριου χώρου με υπερπτήσεις, αλλά παρακολούθησης (κατασκοπείας δηλαδή) κάθε δραστηριότητας πάνω στα ελληνικά νησιά. Το ΜΟΝΟ που θα μπορούσε να κάνει η Τουρκία θα ήταν να διαμαρτυρηθεί στον ICAO και στο ΝΑΤΟ. Κάτι που κάνει εδώ και δεκαετίες η Ελλάδα, χωρίς κανένα βέβαια αποτέλεσμα!<br /><br />Η Ελλάδα λοιπόν επιμένει στην πάγια τακτική της αναγνώρισης και της καταγραφής, παρά το ότι τα τουρκικά μη επανδρωμένα διενεργούν επιτήρηση και παρακολούθηση. Με άλλα λόγια επιλέγει να σφίγγει τη θηλιά που της έχει περάσει η Τουρκία στο λαιμό! Γιατί περί αυτού πρόκειται, όσο κομψά και να το θέσει κανείς.<br /><br />Τα περί “χακαρίσματος” των τουρκικών UAV δεν είναι τίποτα περισσότερο από προφάσεις εν αμαρτίαις και σε επιχειρησιακό επίπεδο, εν πολλοίς ανεφάρμοστο. Πέρα από μία θανάσιμη χρονοτριβή, η “πολιτική” αυτή –αν μπορεί αποκληθεί έτσι το συλλογικό ελληνικό φοβικό σύνδρομο– είναι άλλη μία δικαιολογία για να μην πράξει η Ελλάδα αυτό που ΟΦΕΙΛΕΙ, αυτό που ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ με βάση το διεθνές δίκαιο το οποίο ρητορικά καταχράται κατά τα άλλα και -κυρίως για χώρες διαθέτουσες αυτοσεβασμό- για την προάσπιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΕΛΛΑΔΑ, μια χώρα που έβλεπε τα UAV της Τουρκίας να… την ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΥΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ κι απλώς τα κοιτούσε

Είναι μέτρο αποτροπής η παρεμβολή των τουρκικών UAV στο Αιγαίο; Οπωσδήποτε όχι… Η ερώτηση και η απάντηση είναι απλές και ξεκάθαρες. Με την α...

Διαβάστε την συνέχεια