Το δίκαιο των νικητών και η επιχείρηση Ζώνη του Λυκόφωτος στην Λιβύη.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcwGJQujeW3oJm4ko3lUxjO_Lu9pO6D1Gi0GkAd52WOpUuZv24jHmFsPSlFvSjQGO3kCkcBwY07jy98jqCLY7y_l1yuwqsaItCDl-I6yZYulYdvivyTXKX0jGJ3bgCEPoaevcLCbYcuLs/s400/LIBYA-GYPES-300x240.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcwGJQujeW3oJm4ko3lUxjO_Lu9pO6D1Gi0GkAd52WOpUuZv24jHmFsPSlFvSjQGO3kCkcBwY07jy98jqCLY7y_l1yuwqsaItCDl-I6yZYulYdvivyTXKX0jGJ3bgCEPoaevcLCbYcuLs/s400/LIBYA-GYPES-300x240.jpg" width="550" /></a></div><b><br /> </b><br /> <b>Γράφει ο </b>Ιωάννης Μπαλτζώης<br /> <span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;"><span style="color: #222222; font-family: "; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;">Οι εικόνες και το συγκλονιστικό βίντεο, που δείχνει την εν ψυχρώ εκτέλεση του επί 42 χρόνια ηγέτη της Λιβύης, του δικτάτορα Καντάφι, από τους ενόπλους του Μεταβατικού Συμβουλίου της Λιβύης, που πλέον είναι καθεστώς, μας δημιουργούν διάφορα συναισθήματα και ερωτηματικά. Κατ,αρχήν το συναίσθημα της οργής για την αποτρόπαια πράξη της εκτέλεσης ενός αόπλου, που συνελήφθη και μάλιστα τραυματισμένος, όποιος και αν είναι αυτός, ότι και αν έχει κάνει. Και κατόπιν η άγρια Δύση σήμερα. Έδεσαν το πτώμα του νεκρού ηγέτη και το έσυραν στους δρόμους της Σύρτης, βεβηλώνοντας έναν νεκρό, επιμένουμε όποιος και αν είναι. Αυτή είναι η δημοκρατία που επαγγέλλονται οι προστάτες της Λιβύης και τι οδηγίες είχαν δώσει; Δεν μπορεί το τέλος του ήταν φανερό ότι πλησίαζε, άρα υπήρχε σχεδιασμός, δόθηκαν οδηγίες, ορίστηκαν οι ηγέτες που καθοδηγούσαν τους ένοπλους, που πολεμούσαν τους υποστηρικτές του Κανάφι, στην γενέτειρά του την Σύρτη. Δεν υπήρχαν επικεφαλείς ηγήτορες κατά την σύλληψη του Καντάφι και τι έκαναν; Η εντύπωση που μας δόθηκε από τα βίντεο που είδαμε ήταν ότι οι ένοπλοι (δεν είναι πλέον αντάρτες, αλλά καθεστωτικοί) ήταν μια αγέλη παραληρούντων αιμοδιψών, που γνώριζαν τι έκαναν. Εκτιμούμε ότι η εντολή άνωθεν ήταν σαφής: Ο Καντάφι νεκρός και ούτε για λίγο ζωντανός. Και νομίζουμε ότι αυτό είναι προφανές. Πολλοί από τους σημερινούς ηγέτες, που πρωτοστάτησαν στην επιχείρηση </span><span style="color: #222222; font-family: "; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;">«Ζώνη του Λυκόφωτος»</span><span style="color: #222222; font-family: "; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;"> συγνώμη στην επιχείρηση</span><span style="color: #222222; font-family: "; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;">«Αυγή της Οδύσσειας»,</span><span style="color: #222222; font-family: "; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;"> δεν ήθελαν τον Καντάφι ζωντανό. Δεν ήθελαν τον Καντάφι να περάσει σε δίκη, ενώπιον του λαού του και όλης της ανθρωπότητας και να απολογηθεί για τα εγκλήματά του και τις πράξεις του, να μιλήσει για τα διεθνή, τις φιλίες του με μεγάλους ηγέτες και τις συνεργασίες του, να υπερασπιστεί εν πάσει περιπτώσει τον εαυτό του όπως προβλέπει ο νομικός πολιτισμός των δημοκρατικών χωρών και όπως δίδεται το δικαίωμα ακόμη και στον χειρότερο εγκληματία. Και να ήταν μόνο αυτό. Η καταστροφή στο τελευταίο προπύργιο του συνταγματάρχη Καντάφι τη Σύρτη είναι ολοκληρωτική όπως αποκαλύπτει ρεπορτάζ του κινεζικού CCTV. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά ο κυριότερος στόχος των επιθέσεων του μεταβατικού συμβουλίου και των αεροσκαφών του ΝΑΤΟ –τα οποία να σημειωθεί ότι έδρασαν καταλυτικά εναντίον της αυτοκινητοπομπής του Καντάφι και αυτά (τα Νατοικά Α/Φ) έπληξαν το προσωπικό του όχημα και τον τραυμάτισαν, με το δικαιολογητικό ότι προστατεύουν αμάχους (!) (σύμφωνα με τα ψηφίσματα ΟΗΕ 1970 και 1973), που στην συγκεκριμμένη περίπτωση στην Σύρτη και όχι μόνο είναι ο άμαχος πληθυσμός και κατοικίες.</span></span> <br /> <div style="line-height: 120%; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: #111111; font-family: "; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;">Σε ερώτηση δημοσιογράφου του CCTV γιατί βομβάρδισαν ένα ολόκληρο οικιστικό σύμπλεγμα η απάντηση του εκπροσώπου του συμβουλίου ήταν αφοπλιστική: «Ελεύθεροι σκοπευτές μας σημαδεύουν από τις κατοικίες και έτσι εμείς ρίχνουμε βλήματα πυροβολικού εναντίον τους». Με άλλα λόγια για να εξολοθρεύσουν ένα ελεύθερο σκοπευτή κατεδάφισαν ολόκληρο το κτίριο. Είναι άγνωστο πότε για τα εγκλήματα αυτά θα δικαστούν οι υπεύθυνοι, όπως και άγνωστος παραμένει ο αριθμός των αθώων θυμάτων από τον καθημερινό και ανηλεή βομβαρδισμό της Σύρτης, που έγινε –υποτίθεται- για να τους προστατεύσει (Σε σκοτώνω για να σε προστατεύσω!!!!). Όσο για το απίθανο ποινικό δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου που θα δίκαζε τον Καντάφι για ανυπόστατες η μη κατηγορίες θα πρέπει τώρα να αναβάλει τη «δίκη» του επ’ αόριστον. Σε ότι δε αφορά τα εγκλήματα πολέμου της άλλης πλευράς (ΝΑΤΟ και Μεταβατικό Συμβούλιο), που είναι οφθαλμοφανή και διεξήχθησαν, από την αρχή της εξέγερσης, μέχρι την 20/1011, που εκτελέστηκε ο Λίβυος ηγέτης, ούτε συζήτηση, αφού πάντα στην ιστορία και μετά το τέλος ενός πολέμου ισχύει «το δίκαιο του νικητή», οπότε ουαί της ηττημένοις. </span></div><br /> <a href="http://www.analystsforchange.org/">ΠΗΓΗ</a>

Το δίκαιο των νικητών και η επιχείρηση Ζώνη του Λυκόφωτος στην Λιβύη.

Γράφει ο Ιωάννης Μπαλτζώης Οι εικόνες και το συγκλονιστικό βίντεο, που δείχνει την εν ψυχρώ εκτέλεση του επί 42 χρόνια ηγέτη της Λιβύη...

Διαβάστε την συνέχεια

Στο τραπέζι τέσσερα σενάρια για το «κούρεμα»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20111021/low/assets_LARGE_t_420_53885737.JPG" rel="lightbox-group1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" title="Σε δυσμενή θέση ο Ν. Σαρκοζί μετά τις προειδοποιήσεις των οίκων αξιολόγησης για την γαλλική οικονομία, ωστόσο η Α. Μέρκελ επιμένει στις θέσεις της<br/>"><img alt="Σε δυσμενή θέση ο Ν. Σαρκοζί μετά τις προειδοποιήσεις των οίκων αξιολόγησης για την γαλλική οικονομία, ωστόσο η Α. Μέρκελ επιμένει στις θέσεις της " border="0" height="320" src="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20111021/engine/assets_LARGE_t_420_53885737_type12128.jpg" width="550" /></a></div><br /> <b>ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΥ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ</b><br /> Στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 23 Οκτωβρίου, εν μέσω έντονων πιέσεων από τις αγορές και τους οίκους αξιολόγησης, οι Ευρωπαίοι ηγέτες καλούνται να αποφασίσουν για κρίσιμα θέματα που αφορούν στο τραπεζικό σύστημα, το ρόλο του EFSF και το ελληνικό χρέος<br /> <div class="PHOTOmain"><br /> <div class="photoscaption">Σε δυσμενή θέση ο Ν. Σαρκοζί μετά τις προειδοποιήσεις των οίκων αξιολόγησης για την γαλλική οικονομία, ωστόσο η Α. Μέρκελ επιμένει στις θέσεις της</div></div>Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένουν οι αγορές τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 23 Οκτωβρίου, καθώς αναμένεται λίγο-πολύ να ξεκαθαρίσει η κατάσταση για την Ελλάδα και την Ευρωζώνη. Οι ηγέτες για πρώτη φορά θα αναγκαστούν να συζητήσουν τα τέσσερα σενάρια για το "κούρεμα" του ελληνικού χρέους για να αποφευχθεί η πτώχευση της Ελλάδας.<br /> Οι συνεχείς υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας ευρωπαϊκών χωρών και των τραπεζών τους (Ισπανία, Ιταλία), καθώς και η προειδοποίηση των οίκων αξιολόγησης ότι θέτουν υπό αρνητική παρακολούθηση τη Γαλλία, σε συνδυασμό με την αύξηση των γαλλικών σπρεντ (συν 110 μονάδες βάσης), δημιουργούν ιδιαίτερη ανησυχία στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και την Ουάσιγκτον και κάνουν ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη να ληφθούν αποφάσεις που θα εκτονώσουν το πιεστικό κλίμα στις αγορές.<br /> Σύμφωνα με πληροφορίες από το ΔΝΤ και τις Βρυξέλλες, οι Ευρωπαίοι καλούνται να αποφασίσουν πάνω σε τέσσερα κρίσιμα θέματα:<br /> <ul><li> Πρώτον, την ανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών και την ενίσχυση του εποπτικού μηχανισμού του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος. Η πρόταση του ΔΝΤ για ενίσχυση των ίδιων κεφαλαίων των ευρωπαϊκών τραπεζών φαίνεται ότι έχει γίνει αποδεκτή από τις κυβερνήσεις των χωρών της Ευρωζώνης. Το ερώτημα που παραμένει να απαντηθεί είναι με ποιον τρόπο θα γίνει αυτή. Η Α. Μέρκελ έχει ήδη διατυπώσει τη θέση της πάνω σε αυτό το θέμα. Η Γερμανία προτείνει συγκεκριμένα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να γίνει κυρίως μέσα από τους ίδιους τους μετόχους των τραπεζών.<br /> </li> <li> Δεύτερον, μέσα από τις αγορές και εφόσον δεν εξευρεθούν με αυτούς τους δύο τρόπους τα αναγκαία κεφάλαια, τότε οι ευρωπαϊκές τράπεζες να απευθυνθούν στις κυβερνήσεις τους. Ως τελευταία επιλογή προτείνεται από τη Γερμανία η ενεργοποίηση των κεφαλαίων του EFSF. Και αυτό γιατί σε περίπτωση που προκρινόταν ως λύση η προσφυγή των διαφόρων κρατών-μελών της Ευρωζώνης στο EFSF για να ενισχύσουν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους, τότε θα έπρεπε να αυξηθούν σημαντικά οι πόροι αυτού του Ταμείου.</li> </ul>Αλλά κάτω από τις σημερινές πολιτικές συνθήκες δεν φαίνεται εφικτή μια νέα έγκριση από τα εθνικά Κοινοβούλια σχετικά με την ενίσχυση των πόρων του EFSF. Ορισμένοι αναλυτές προτείνουν οι πόροι αυτοί του EFSF να ενισχυθούν μέσα από δάνεια που θα παρέχει σε αυτό είτε η ΕΚΤ είτε το ΔΝΤ. Ωστόσο, οι δύο οργανισμοί δύσκολα θα δεχθούν να αλλάξουν το καταστατικό τους για να χρηματοδοτούν ειδικά ταμεία σταθεροποίησης, όπως το EFSF.<br /> <b>Το μήνυμα</b><br /> Ενα τρίτο θέμα που πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι και ο μελλοντικός ρόλος του EFSF. Ορισμένοι πιστεύουν ότι θα έπρεπε το EFSF να ενεργεί ως τράπεζα. Αλλά η ιδέα αυτή απορρίπτεται από τους Γερμανούς, γιατί θα ήταν έμμεση παράκαμψη της απαγόρευσης χρηματοδότησης των ελλειμμάτων των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, όπως προβλέπεται από τις αποφάσεις του Μάαστριχτ.<br /> Ωστόσο, για να καθησυχάσουν τις αγορές οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα έπρεπε να στείλουν ένα μήνυμα, εφόσον αυτό απαιτηθεί, να ενισχύσουν χρηματοδοτικά το EFSF, ώστε αυτό να μπορεί να παρεμβαίνει στις αγορές και να αποτρέπει τη διάχυση κρίσεων στην Ευρώπη. Η επιπλέον χρηματοδότηση του EFSF θα μπορούσε να γίνει με εγγυήσεις των κυβερνήσεων προς αυτό. Με τη σειρά του το EFSF θα μπορούσε να εγγυάται ένα ποσοστό (μέχρι 30%) των ομολόγων που θα εγκρίνουν χώρες-μέλη της Ευρωζώνης υπό την πίεση των αγορών.<br /> ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ<br /> <b>Οι προτάσεις για τις τράπεζες</b><br /> Η ανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών θα συνδεθεί με την ενίσχυση του εποπτικού ρόλου και την αντιμετώπιση των ρίσκων από μια τραπεζική κρίση. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αυξηθεί ο δείκτης φερεγγυότητας των ευρωπαϊκών τραπεζών (tier 1) από 7% που προβλέπεται από τη Βασιλεία 3 στο 9%.<br /> Επίσης θα πρέπει να γίνεται πιο ενδελεχής έλεγχος στις επισφάλειες των τραπεζών. Και τα δύο αυτά νέα στοιχεία πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στα μελλοντικά stress tests των τραπεζών. Αν υιοθετηθούν αυτές οι προτάσεις, τότε οι ευρωπαϊκές τράπεζες πρέπει να προχωρήσουν σε γενναίες αυξήσεις κεφαλαίου.<br /> Οι τραπεζίτες φοβούνται ότι στην περίπτωση που θα αναγκαστούν να προχωρήσουν σε μια σημαντική ανακεφαλαιοποίηση με βάση τους νέους κανόνες δεν θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα κεφάλαια από τις αγορές, ή ακόμα και από τη ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων τους, και έτσι θα αναγκαστούν να προσφύγουν είτε στις κυβερνήσεις είτε στο EFSF.<br /> ΤΟ "ΚΑΥΤΟ" ΘΕΜΑ<br /> <b>Αποφάσεις για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους</b><br /> Το τέταρτο θέμα πάνω στο οποίο πρέπει να τοποθετηθεί το Ε.Σ. είναι η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ έχουν ετοιμάσει τα διάφορα σενάρια συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα (PSI) πάνω στα οποία θα στηριχθεί το Ε.Σ. για να πάρει μία απόφαση. Τα σενάρια αυτά είναι τέσσερα:<br /> Ενα κούρεμα του ελληνικού χρέους απέναντι στους ιδιώτες με βάση τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου (21%), ένα κούρεμα 39%, ένα κούρεμα 50% και ένα κούρεμα 80%.<br /> - Φαίνεται ότι το PSI που αποφασίστηκε στις 21 Ιουλίου, δηλαδή κούρεμα κατά 21%, και κάτω από τις καλύτερες προϋποθέσεις υλοποίησης του ελληνικού προγράμματος δεν είναι αρκετό.<br /> <b>Στο 200% του ΑΕΠ</b><br /> Και αυτό γιατί το χρέος θα φτάσει περίπου στο 200% του ΑΕΠ το 2012 και προβλέπεται να μειωθεί στο 154% το 2020 (με πρωτογενή πλεονάσματα 4-5% για επτά συνεχή χρόνια, έλλειμμα κάτω από το 3% και ονομαστική ανάπτυξη κατά 4% περίπου μέχρι το 2020).<br /> <ul><li> Το δεύτερο σενάριο είναι με ένα κούρεμα της τάξης του 39%. Με βάση το σενάριο αυτό το χρέος θα κορυφωθεί το 2013 στο 186% περίπου και θα μειωθεί σταδιακά μέχρι το 2020 στο 141%, με την προϋπόθεση ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα θα πέσει κάτω από το 3% του ΑΕΠ το 2014 και θα πραγματοποιούνται πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 4-5% και ρυθμοί ανάπτυξης 4% περίπου από το 2014 μέχρι το 2020.</li> <li> Το τρίτο σενάριο αναφέρεται σε ένα κούρεμα της τάξης του 50%. Και σ' αυτή την περίπτωση το χρέος θα κορυφωθεί στο 187% του ΑΕΠ το 2013 και θα μειωθεί στο 140% του ΑΕΠ το 2020.</li> </ul><b>Ψαλίδι 80%</b><br /> Και τέλος το τελευταίο σενάριο προβλέπει 80% κούρεμα. Στην περίπτωση αυτή το χρέος θα αρχίσει να μειώνεται από το 2012 και θα φτάσει στο 111% το 2020 με την προϋπόθεση βέβαια ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης θα διατηρηθούν σε υψηλά επίπεδα καθώς επίσης και τα πρωτογενή πλεονάσματα.<br /> ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟ EFSF ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ<br /> <b>Υψηλοί οι τόκοι για την Ελλάδα σε όποια εκδοχή και αν υιοθετηθεί</b><br /> Με βάση και τα τέσσερα αυτά σενάρια, οι τόκοι για την εξυπηρέτηση του χρέους θα είναι πολύ υψηλοί ως ποσοστό του ΑΕΠ.<br /> <ul><li> Στο πρώτο σενάριο οι τόκοι θα αυξηθούν από το 14% του ΑΕΠ το 2011 στο 18% το 2020.</li> <li> Στο δεύτερο σενάριο από 14% σε 16% αντίστοιχα.</li> <li> Στο τρίτο σενάριο από 14% σε 15% αντίστοιχα.</li> <li> Στο τέταρτο σενάριο από 14% σε 13% αντίστοιχα.</li> </ul>Στις Βρυξέλλες και στο ΔΝΤ καταλήγουν ότι οι διαφορές μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου σεναρίου δεν είναι πολύ μεγάλες. Το βασικό, όμως, ερώτημα είναι πώς θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των ελληνικών τραπεζών.<br /> Οι ελληνικές τράπεζες δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο το πρόβλημα του κουρέματος. Η ρευστότητά τους εξαρτάται ήδη από τις εγγυήσεις ελληνικών ομολόγων που τους παρέχει το Δημόσιο και καταθέτουν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να ενισχύσουν τη ρευστότητά τους. Ηδη έχουν αντλήσει περίπου 55 δισ. ευρώ από το κράτος σε ομόλογα με τη μορφή προνομιούχων μετοχών.<br /> <b>Το πόρισμα</b><br /> Αναμένεται επίσης ότι το πόρισμα της BlackRock θα αναδείξει τις αυξημένες επισφάλειές τους, πράγμα το οποίο θα τις οδηγήσει αναγκαστικά σε αύξηση των προβλέψεών τους και κατ' επέκταση των ζημιών τους.<br /> Ετσι καθίσταται επιβεβλημένη και μόνο γι' αυτόν τον λόγο μια γενναία αύξηση του κεφαλαίου τους.<br /> Η προσφυγή στο EFSF είναι αναπόφευκτη. Και για τον λόγο ότι το κούρεμα αναμένεται να είναι μεγαλύτερο του 21%, εκτός και αν αποφασίσει η ΕΚΤ να συνδράμει τις ευρωπαϊκές τράπεζες με χρηματοδότηση που θα στηρίξει την κεφαλαιοποίησή τους.<br /> <b>ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ</b><br /> <br /> <a href="http://www.ethnos.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Στο τραπέζι τέσσερα σενάρια για το «κούρεμα»

ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΥ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ Στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 23 Οκτωβρίου, εν μέσω έντονων πιέσεων από τις αγορές και τους ο...

Διαβάστε την συνέχεια

O «σκιώδης πόλεμoς» των ειδικών δυνάμεων και των υπηρεσιών πληροφοριών

<center><a href="http://strategyreports.files.wordpress.com/2011/10/sofkabulpersec.jpg"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-20553" height="300" src="http://strategyreports.files.wordpress.com/2011/10/sofkabulpersec.jpg?w=300&h=191" title="sofkabulpersec" width="500" /></a></center><br /> <br /> Πριν από τέσσερις μήνες, ο ναύαρχος Γουίλιαμ ΜακΡέιβεν έδωσε την εντολή έναρξης της επιχείρησης που οδήγησε στο θάνατο του Οσάμα μπιν Λάντεν. Πλέον αποτελεί τον αρχηγό των Ειδικών Δυνάμεων των ΗΠΑ- και κατά τα λεγόμενά του, οι «μυστικοί πολεμιστές» αυτού του ιδιότυπου πολέμου αρχίζουν να παίζουν όλο και μεγαλύτερο ρόλο στους στρατηγικούς σχεδιασμούς σε όλη την υφήλιο. Κατά την κατάθεσή του στην Επιτροπή Ενόπλων Δυνάμεων του Κογκρέσου, ο πρώην SEAL παρουσίασε την εξέλιξη των δυνάμεών του. Από τις 11 Σεπτεμβρίου 2001 μέχρι σήμερα, το δυναμικό της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ έχει διπλασιαστεί. Αντίστοιχα, ο σχετικός προϋπολογισμός έχει τριπλασιαστεί, ενώ οι αποστολές τους έχουν τετραπλασιαστεί. Η αποστολή που σκότωσε τον μπιν Λάντεν αποτελεί απλά την «κορυφή του παγόβουνου»: οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους εντείνουν όλο και περισσότερο τον «μυστικό» τους πόλεμο, με αρκετούς αναλυτές να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς αυτή η κλιμάκωση μπορεί πολύ εύκολα να οδηγήσει σε επιδείνωση διπλωματικών σχέσεων, αλλά και γενικευμένες ένοπλες συγκρούσεις.<span id="more-20552"></span><br /> Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για νέο φαινόμενο: οι «μυστικοί πόλεμοι» κατά του κομμουνισμού στη νοτιοανατολική Ασία κατά τη δεκαετία του 1960 οδήγησαν σε γενικευμένες συρράξεις. Τη δεκαετία του 1980, το σκάνδαλο Ιράν- Κόντρας αποτέλεσε ένα μεγάλο φιάσκο για την κυβέρνηση Ρίγκαν, ενώ ήταν η υποστήριξη των ισλαμιστών ανταρτών που μάχονταν κατά των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν που οδήγησαν στη γένεση του μπιν Λάντεν και της αλ Κάιντα. Και δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ που παίζουν το συγκεκριμένο «παιχνίδι»: πριν από μία εβδομάδα, το Ιράν κατηγορήθηκε για συνωμοσία με στόχο τη δολοφονία του Σαουδάραβα πρέσβη στις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /> Τα πλεονεκτήματα αυτών των επιχειρήσεων είναι εμφανή: η δημοσιότητα στις πολεμικές επιχειρήσεις είναι καλύτερο να αποφεύγεται. Ένα worm που χτυπάει τα δίκτυα υπολογιστών του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, η μυστική παροχή βοήθειας στους επαναστάτες στη Λιβύη, οι συγκαλυμμένες επιχειρήσεις κατά της αλ Κάιντα στο Αφγανιστάν με μη επανδρωμένα αεροσκάφη- σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα χωρίς ιδιαίτερη δημοσιότητα. Επίσης, σε μία εποχή οικονομικών δυσκολιών, παρουσιάζονται ιδιαίτερα οικονομικές σε σχέση με τη χρήση μίας μεγάλης συμβατικής δύναμης: κατά τον ΜακΡέιβεν, το κόστος των 58.000 στρατιωτών/ πρακτόρων του χώρου των Ειδικών Επιχειρήσεων ανέρχεται μόλις στο 1,6% του προϋπολογισμού του Πενταγώνου για το 2012.<br /> Η CIA διατηρεί εδώ και πολλά χρόνια τη δική της, μικρή παραστρατιωτική δύναμη, η οποία πολύ συχνά επιχειρεί μαζί με μέλη των ειδικών δυνάμεων. Τα τελευταία χρόνια, το δυναμικό αυτού του μικρού «στρατού» έχει αυξηθεί πολύ, με πολλούς αναλυτές ασφαλείας να κάνουν λόγο για εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες άτομα. Υπό την ηγεσία του στρατηγού Ντέηβιντ Πετρέους, αναμένεται αύξηση των συγκαλυμμένων «γκρίζων» επιχειρήσεων (δολιοφθορές, δολοφονίες) της υπηρεσίας.<br /> Σε αντίστοιχα πλαίσια θεωρείται ότι κινούνται και άλλες δυνάμεις, όπως το Ισραήλ και η Μ. Βρετανία, με ιδιαίτερη έμφαση να δίνεται στον τομέα του κυβερνοπολέμου. Καθώς οι επιχειρήσεις στα μέτωπα του Ιράκ και του Αφγανιστάν μειώνονται, η προσοχή στρέφεται προς χώρες όπως το Πακιστάν, η Υεμένη, η Σομαλία, οι Φιλιππίνες και Μεξικό, που ενδέχεται να αποτελέσουν θέατρα μελλοντικών επιχειρήσεων. Στρατιώτες των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων βρίσκονται σε 75 χώρες, σε αποστολές με στόχους που μπορεί να κυμαίνονται από εκπαίδευση έως δολοφονίες.<br /> «Ίσως να βρεθούμε ξαφνικά στη θέση να διεξάγουμε περισσότερους πολέμους με λιγότερους ανθρώπους» λέει σχετικά ο Τζων Ναγκλ, πρώην αξιωματικός του αμερικανικού στρατού και συγγραφέας του εγχειριδίου επιχειρήσεων καταστολής ανταρτών. «Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι ενδιαφέροντα- όπως το κατά πόσον έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε κάτι τέτοιο. Υπάρχει πολύ λιγότερη αμφισβήτηση. Η κοινωνία δεν πληρώνει το κόστος, οπότε δεν κάνει ερωτήσεις».<br /> Η ανάπτυξη συμβατικών δυνάμεων μπορεί να μονοπώλησε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ σε Ιράκ και Αφγανιστάν, αλλά οι διοικητές βασίζονταν πολύ στις συγκαλυμμένες επιχειρήσεις. Μη επανδρωμένα αεροσκάφη, πράκτορες συλλογής πληροφοριών και καταδρομείς των SEALs, της Δύναμης Δέλτα, της βρετανικής SAS και άλλων ελίτ μονάδων διεξήγαγαν τις δικές τους εκστρατείες εναντίον της αλ Κάιντα, των Ταλιμπάν και των συμμάχων τους. «Έχει ανανεωθεί το ενδιαφέρον για τις ειδικές επιχειρήσεις…υπήρχαν πάντα βέβαια, αλλά είχαν παραγκωνιστεί λίγο. Αυτό πλέον έχει αλλάξει» λέει σχετικά ο Φρεντ Μπάρτον πρώην στέλεχος των αντιτρομοκρατικών υπηρεσιών, που εργάζεται πλέον για τη Stratfor.<br /> Οι ειδικές επιχειρήσεις δεν έχουν να κάνουν μόνο με την εξόντωση στόχων: στρατιώτες των ειδικών δυνάμεων βοήθησαν στο «ξύπνημα των Σουνιτών», που εξαφάνισε την αλ Κάιντα και τους υποστηρικτές της από μεγάλο τμήμα του Ιράκ και συνέβαλε στη νίκη των επαναστατών στη Λιβύη. Ο ΜακΡέιβεν έχει δηλώσει επίσης ότι θεωρεί ότι η συνεργασία με τις τοπικές αρχές και την αστυνομία στο Αφγανιστάν ενδεχομένως να αποτελέσει τη μεγαλύτερη συνεισφορά των δυνάμεών του στον πόλεμο- ακολουθώντας το παράδειγμα του Λώρενς της Αραβίας, ο οποίος συνεργάστηκε με Άραβες αντάρτες εναντίον του τουρκικού στρατού κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. «Αυτό που χρειάζεσαι είναι άνθρωποι που δεν φοβούνται τον κίνδυνο, που καταλαβαίνουν τις διαφορετικές κουλτούρες και σκέφτονται γρήγορα, οπότε μπορούν να προσαρμοστούν στις νέες, διαφορετικές συνθήκες» λέει σχετικά ο υποστράτηγος Γκρέιαμ Λαμπ, πρώην επικεφαλής των βρετανικών ειδικών δυνάμεων. «Δεν έχουμε πολλούς τέτοιους ανθρώπους, αλλά…είναι αρκετοί αυτοί που έχουν διαβάσει Λώρενς, έχουν συναναστραφεί ανθρώπους όπως οι Σουνίτες αντάρτες και γενικά έχουν άνεση σε τέτοια περιβάλλοντα».<br /> Πολλοί θεωρούν ότι το κύριο πλεονέκτημα των τακτικών αυτών είναι η αντίθεσή τους στη συμβατική διεξαγωγή πολέμου: «είναι θέμα πολιτικής θέλησης. Οι νέες τεχνολογίες πράγματι σου δίνουν νέες επιλογές, αλλά σε γενικές γραμμές αυτές οι δυνατότητες υπήρχαν πάντα. Το ερώτημα είναι αν θα επιλέξεις να πάρεις την πιο συγκαλυμμένη οδό ή να στείλεις κατευθετην 101η Αερομεταφερόμενη» αναφέρει ο Νάιτζελ Ίνκστερ, πρώην στέλεχος της ΜΙ6. Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζουν οι πολιτικοοικονομικές δυνατότητες: στην περίπτωση της Λιβύης μία επέμβαση μεγάλης έκτασης ήταν πολιτικά και οικονομικά απαγορευτική- αλλά οι πολιτικές ηγεσίες ήθελαν να αναληφθεί δράση.<br /> Η οικονομική κρίση έχει κάνει τις μεγάλες δυνάμεις εξαιρετικά διστακτικές πάνω στο θέμα των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Ένας από τους λόγους που το «χτύπημα» του Stuxnet θεωρήθηκε τόσο επιτυχημένο ήταν επειδή μείωνε στο ελάχιστο την πιθανότητα ιρανικών στρατιωτικών αντιποίνων, τα οποία θα έστελναν τις τιμές του πετρελαίου στα ύψη. Σύμφωνα με Ισραηλινό αξιωματούχο, ο κυβερνοπόλεμος είναι πολύ λιγότερο επικίνδυνος πολιτικά. «Ο πόλεμος είναι άσχημος, απαίσιος. Μονοπωλεί τον τηλεοπτικό χρόνο…το κοινό τον βλέπει και δεν τον αντέχει…ακριβώς επειδή είναι δύσκολος, αναζητούνται άλλες οδοί» είπε ο Νταν Μεριντόρ αντιπρόεδρος της ισραηλινής κυβέρνησης. Ωστόσο, η μυστική εκστρατεία κατά του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος δεν ήταν εντελώς αναίμακτη: υπάρχουν υποψίες ότι η Μοσάντ ήταν πίσω από τις δολοφονίες πυρηνικών επιστημόνων του Ιράν.<br /> «Δεν υπάρχει η δυνατότητα απόδοσης ευθυνών. Το ευρύ κοινό έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου, στην οποία συνέβαλαν τα ΜΜΕ και άλλοι, κατά την οποία δεν έχουμε το δικαίωμα να γνωρίζουμε τι κάνει ο στρατός» αναφέρει η Πατρίσια Ντε Τζενάρο, ειδική σε θέματα αντιτρομοκρατίας και καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, η οποία έχει συνεργαστεί με τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις στη Μέση Ανατολή. Σε μία εποχή που ενδεχομένως να υπάρξει έντονος ανταγωνισμός μεταξύ κρατών, ειδικά μεταξύ των δυτικών δυνάμεων και ανερχόμενων χωρών όπως η Κίνα, επιχειρήσεις τέτοιου είδους που θα είχαν άσχημη εξέλιξη θα οδηγούσαν σε κλιμάκωση. Επίσης, η «επανάσταση της πληροφορικής» κάνει όλο και πιο δύσκολο το να παραμείνουν «μυστικές» οι μυστικές επιχειρήσεις: η επιχείρηση εναντίον του μπν Λάντεν αναφέρθηκε στο Twitter από κάποιον ο οποίος βρισκόταν κοντά, μόλις λεπτά μετά την έλευση των ελικοπτέρων.<br /> Κατά τον Άντονι Κόρντεσμαν, πρώην στέλεχος των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, θα ήταν λάθος να θεωρηθούν οι συγκαλυμμένες επιχειρήσεις σαν μία «απλή λύση» στα διεθνή προβλήματα. «Υπάρχει μία τάση να υπερβάλλονται οι επιτυχίες και να υποτιμάται το κόστος…αυτά τα πράγματα δεν ελέγχονται ποτέ πλήρως, ούτε καν σε μία δημοκρατία. Τίποτε το οποίο γίνεται με βίαια μέσα δεν είναι ‘καθαρό’ ή ‘απλό’. Αλλά κάποιες φορές απλά πρέπει να δεις τις επιλογές σου, να δεις τις συνέπειες της μη ανάληψης δράσης, και μετά να ενεργήσεις».<br /> <a href="http://www.blogger.com/goog_323326631"><br /> </a><br /> <a href="http://strategyreports.wordpress.com/">ΠΗΓΗ</a>

O «σκιώδης πόλεμoς» των ειδικών δυνάμεων και των υπηρεσιών πληροφοριών

Πριν από τέσσερις μήνες, ο ναύαρχος Γουίλιαμ ΜακΡέιβεν έδωσε την εντολή έναρξης της επιχείρησης που οδήγησε στο θάνατο του Οσάμα μπιν Λά...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Έμμεσες απειλές στη Συρία μετά τον θάνατο Καντάφι…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://medya.todayszaman.com/todayszaman/2009/09/17/assad-erdogan-12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://medya.todayszaman.com/todayszaman/2009/09/17/assad-erdogan-12.jpg" width="500" /></a></div><br /> Η Άγκυρα, με αφορμή τον θάνατο του Λίβυου ηγέτη υπογράμμισε πως η κατάληξη αυτή θα πρέπει να παραδειγματίσει κάθε άλλον «ενδιαφερόμενο» αφού αποτελεί ένα «πικρό μάθημα» για κάθε επίδοξο… δικτάτορα, μια προφανή αναφορά με στόχο τον Σύρο ηγέτη Μπασάρ Αλ Άσαντ. Σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας υπογράμμισε πως ο θάνατος του Μ. Καντάφι αποτελεί μία ιστορική καμπή για την είσοδο της Λιβύης σε μία νέα εποχή.<br /> <br /> <br /> Σύμφωνα με το τουρκικό υπουργείο ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε τηλεφωνική συνομιλία του με τον επικεφαλής του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου Μουσταφά Αμπντέλ Τζιμπρίλ του μετέφερε τα συγχαρητήριά του για την νίκη του λαού της χώρας του ενώ του επεσήμανε το δίκαιο του αγώνα του για την εμπέδωση της ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας στην Λιβύη…<br /> <br /> <br /> Από τη πλευρά του ο Μ. Α. Τζιμπρίλ εξέφρασε τα συλλυπητήρια της κυβέρνησής του για τον θάνατο των 24 Τούρκων στρατιωτών οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους από την επίθεση Κούρδων μαχητών του ΡΚΚ, στην επαρχεία του Χακάρι, ενώ με διπλωματική ευγένεια, ευχαρίστησε την Άγκυρα για την υποστήριξή που παρείχε στον αγώνα των αντικαθεστωτικών κατά του καθεστώτος του Μ. Καντάφι.<br /> <br /> <br /> Από τη πλευρά μας το μόνο που μπορούμε να αναρωτηθούμε εάν ο κύριος Αχμέτ Νταβούτογλου συμπεριλαμβάνει και στο σύστημα της χώρας του όταν μιλάει για «απολυταρχικά καθεστώτα»…<br /> <br /> <br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Τουρκία: Έμμεσες απειλές στη Συρία μετά τον θάνατο Καντάφι…

Η Άγκυρα, με αφορμή τον θάνατο του Λίβυου ηγέτη υπογράμμισε πως η κατάληξη αυτή θα πρέπει να παραδειγματίσει κάθε άλλον «ενδιαφερόμενο» αφο...

Διαβάστε την συνέχεια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.caalami.com/wp-content/uploads/2011/02/erdogaan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://www.caalami.com/wp-content/uploads/2011/02/erdogaan.jpg" width="500" /></a></div><br /> <strong>Απίστευτο σόκ στην τουρκική κοινωνία έχει προκαλέσει ο θάνατος των 24 στρατιωτών από τις συνδυασμένες επιθέσεις του PKK σε σημείο που οι συγγενείς των στρατιωτών προέβησαν στην αφαίρεση του ονόματος του Τούρκου πρωθυπουργού από το στεφάνι που ο τελευταίος είχε στείλει σε μία από τις 24 κηδείες. </strong><br /> Ουσιαστικά είναι η πρώτη φορά που συγγενείς στρατιωτών θυμάτων ξεσπούν με τόση απέχθεια απέναντι στο πρόσωπο του Τούρκου πρωθυπουργού ξηλώνονται την επιγραφή που έφερε το όνομα του στο στεφάνι που είχε στείλει στην κηδεία δύο φορές όπως φαίνεται στο βίντεο που ακολουθεί. <br /> Η αύξηση του αριθμού των νεκρών από τις επιθέσεις του PKK έχει κλονίσει το ηθικό των Τούρκων πολιτών που βλέπουν ότι το κουρδικό είναι μία μεγάλη πληγή η οποία δεν μπορεί να κλείσει. Πάνω από 100 Τούρκοι στρατιώτες έχουν σκοτωθεί τους τελευταίους τέσσερις μήνες.<br /> <br /> <script language="JavaScript" type="text/javascript"></script><script src="http://webtv.hurriyet.com.tr/js/webVideoNew.js?rnd=753332673" type="text/javascript"></script> </p><p><script type="text/javascript" language="JavaScript"> var MedyanetPlayerParams = { "PosterUrl": "http://webvideohaber.hurriyet.com.tr/Haber/celenk_09122009_0624_flv.jpg", "VideoUrl": "http://hurriyet.cubecdn.net/Haber/Mp4/celenk_09122009_0624_mp4.mp4", "FlashPlayerUrl": "http://webtv.hurriyet.com.tr/images/swf/Adv_Player_New.swf", "FlashPlayerConfigUrl": "id=2308&config=http://webtv.hurriyet.com.tr/XML/HurMedyaVideosEmbed.aspx?vid=2308", "PlayerWidth": "580", "PlayerHeight": "420"} </script> <script type="text/javascript" src="http://webtv.hurriyet.com.tr/js/webVideoNew.js?rnd=753332673"></script></p><a href="http://www.defencenet.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Απίστευτο σόκ στην τουρκική κοινωνία έχει προκαλέσει ο θάνατος των 24 στρατιωτών από τις συνδυασμένες επιθέσεις του PKK σε σημείο που οι σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προσπάθεια στρατολόγησης Ελληνοκύπριου οπλίτη από τη ΜΙΤ στα Κατεχόμενα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://strategyreports.files.wordpress.com/2011/10/hng.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-20512" height="300" src="http://strategyreports.files.wordpress.com/2011/10/hng.jpg?w=300&h=205" title="HNG" width="500" /></a></div><br /> Η τουρκική ΜΙΤ, συνέλαβε στρατιώτη, που υπηρετεί σε νευραλγικό πόστο και πήγε στα κατεχόμενα για ψώνια, έστησε εναντίον του υπόθεση κλοπής από κατάστημα και αφού τον ανέκριναν για 24 ώρες, τελικά του πρότειναν να κλείσουν την υπόθεση και να γίνει κατάσκοπός τους. Η περίπτωση που δεν είναι η μοναδική περιγράφεται σε έγγραφο – διαταγή του αρχηγού ΓΕΕΦ, ο οποίος εξηγεί στους διοικητές τις μεθόδους της ΜΙΤ, η ειδική υπηρεσία του στρατού κατέγραψε πολλά τέτοια περιστατικά και τους υπενθυμίζει ότι απαγορεύεται να πηγαίνουν στα κατεχόμενα τα μέλη του στρατού, αλλά ούτε και οι οικογένειες τους αφού κινδυνεύουν να πέσουν στα πλοκάμια της ΜΙΤ.<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/">ΠΗΓΗ</a>

Προσπάθεια στρατολόγησης Ελληνοκύπριου οπλίτη από τη ΜΙΤ στα Κατεχόμενα

Η τουρκική ΜΙΤ, συνέλαβε στρατιώτη, που υπηρετεί σε νευραλγικό πόστο και πήγε στα κατεχόμενα για ψώνια, έστησε εναντίον του υπόθεση κλοπή...

Διαβάστε την συνέχεια

Mήπως οι Νεκροί στην Τουρκία είναι 87;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.focushaber.com/icerik_foto/haber_foto/detay/posta-72769-72783.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="306" src="http://www.focushaber.com/icerik_foto/haber_foto/detay/posta-72769-72783.jpg" width="550" /></a></div><br /> Παρά την προσπάθεια της Τουρκικής Κυβέρνησης να υπάρξει το κατάλληλο κλίμα στον τουρκικό τύπο το οποίο δεν θα ευνοεί την δημιουργία θετικών εντυπώσεων αναφορικά με την στρατιωτική ισχύ του PKK πλήθος τουρκικών ιστοτόπων αναπαράγουν την είδηση ότι οι νεκροί είναι πολύ περισσότεροι απο τους 26 (<a href="http://www.haber1.com/sok-iddia-cukurcada-87-sehit-mi-var.html">haber1.coml, </a><a href="http://www.ozgunbakis.com/guncel/hakkari-teror-saldirisi-sehit-haberleri-24-sehit-18-yarali-sehit-sayisi-87-mi-3952.html">gazetevatan.com,  ozgunbakis.com</a> ) και αναφέρουν ότι αυτοί ανέρχονται σε 87 <br />   <br /> <a href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a><b>-<span class="superTitle">ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΙΣΘΟΦΟΡΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ</span><span class="Title">H Blackwater εκπαιδεύει το ΡΚΚ; </span></b><b>Λιάνα Μυστακίδου-<a href="http://www.elzoni.gr/html/ent/722/ent.14722.asp">Elzoni.g</a></b><br /> <span class="Title"> </span>Ο Τύπος δίνει τις δικές του ερμηνείες στα γεγονότα. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το ΡΚΚ επιτέθηκε στην 21η Ταξιαρχία των συνόρων στο Τσουκούρτζουμα σαν αντίποινα για την επίσκεψη του Προέδρου Γκιουλ. Θέλησε δηλαδή να του πει «είμαστε κι εμείς εδώ».<br /> <br /> Άλλοι βλέπουν τη Συρία και το Ιράν πίσω από την επίθεση του ΡΚΚ. Και κάποιοι συνδέουν την επίθεση με την ημέρα έναρξης των συνομιλιών για την αναθεώρηση του Συντάγματος , σαν μοχλό πίεσης των Κούρδων στην κυβέρνηση.<br /> <br /> Άκρως αποκαλυπτικό, όμως, είναι το άρθρο του κ. Φατίχ Αλταϊλί στην Haberturk. Ο έγκριτος δημοσιογράφος , μεταξύ άλλων, γράφει: «Ξεκίνησα την επαγγελματική μου δραστηριότητα την εποχή που η Τουρκία άρχιζε να γνωρίζει την τρομοκρατία του ΡΚΚ. Κοντεύω να συνταξιοδοτηθώ και η τρομοκρατία δεν εξαλείφτηκε, αλλά αντιθέτως ενισχύθηκε. Εάν αναλογιστεί κανείς ότι στην περιοχή υπηρετούν 150.000 στρατιώτες αντιλαμβάνεται ότι πολέμησαν με το ΡΚΚ 4,5 εκ. άνθρωποι όλα αυτά τα χρόνια. <br /> <br /> Η πρώτη κυβερνητική ανακοίνωση που εκδόθηκε πριν από 27 χρόνια έλεγε: «Θα κάνουμε αυτό που πρέπει. Θα λάβουν την απάντηση που τους αρμόζει. Είναι εποχή ενότητας και συμβίωσης». Η Τουρκία κέρδισε τον Α΄ πόλεμο το 1999. Αυτός είναι ο Β’ πόλεμος. Δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι θα τον κερδίσει και αυτόν. Φοβάμαι, όμως, ότι θα ακολουθήσει και Γ’ πόλεμος αν δεν επαλειφθούν τα αίτια που προκαλούν την τρομοκρατία.<br /> <br /> Δεν αναφέρομαι στην αλλαγή του Συντάγματος, ούτε στα δικαιώματα των Κούρδων, αλλά στα παιχνίδια που παίζονται στη Μέσα Ανατολή. Όλοι οι λαοί της Μέσης Ανατολής βιώνουν το μερίδιο του πόνου που τους αναλογεί. Για την Τουρκία έκριναν σκόπιμο αυτό το βάσανο. Όταν αναφέρομαι στα αίτια της τρομοκρατίας επικαλούμαι τα διεθνή και πολιτικά αίτια που κρύβονται πίσω από αυτά. Έχω την εντύπωση ότι θέλουν να σπρώξουν την Τουρκία σε μια άλλη κατεύθυνση και για αυτό χρησιμοποιούν το ΡΚΚ.<br /> <br /> Παρατηρείται μια σημαντική αλλαγή στην τακτική που εφαρμόζει το ΡΚΚ. Η πρόσφατη επίθεση ήταν καλύτερα σχεδιασμένη σε ολόκληρη την ιστορία του. Για πρώτη φορά επιτέθηκε από οκτώ σημεία, αρχικά με μικρή δύναμη, στη συνέχεια με μεγαλύτερη και στο τέλος έκανε την μεγάλη του επίθεση.<br /> <br /> Ο Ταγματάρχης Mete Yarar που αποστρατεύτηκε ως διοικητής των Ειδικών Δυνάμεων, αποκάλυψε ότι η Blackwater που χρησιμοποίησε ο αμερικανικός Στρατός στο Ιράκ ανέλαβε την εκπαίδευση των ανδρών του ΡΚΚ.<br /> <br /> Όπως είναι γνωστό η Blackwater είναι «ιδιωτικός Στρατός» των ΗΠΑ. Συγκεντρώνει μισθοφόρους από όλο τον κόσμο, τους εκπαιδεύει και τους στέλνει στον πόλεμο. Είναι μια κοινή επιχείρηση CIA-Πενταγώνου.<br /> <br /> Ο Mete Yarar έχει έγκυρες πληροφορίες για την εκπαίδευση των Κούρδων από την Blackwater. Οι μισθοφόροι που έμειναν άνεργοι στο Ιράκ προσλήφθηκαν από το ΡΚΚ για να εκπαιδεύσει τα μέλη του. Η αλλαγή του τρόπου δράσης και της τακτικής που ακολουθεί του ΡΚΚ επιβεβαιώνουν την εκπαίδευση τους από τη γνωστή εταιρία».<br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/">ΠΗΓΗ</a>

Mήπως οι Νεκροί στην Τουρκία είναι 87;

Παρά την προσπάθεια της Τουρκικής Κυβέρνησης να υπάρξει το κατάλληλο κλίμα στον τουρκικό τύπο το οποίο δεν θα ευνοεί την δημιουργία θετικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Να γιατί μας δάνειζαν!Γερμανοί και Γάλλοι μας τα ΄χουν πάρει με τα όπλα!

<center><img alt="" height="307" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/PORTRAITA-PROSOPA-SYNANTHSEIS/cache/sarkozimerkel-474x307.jpg" width="550" /></center><br /> <br /> <b style="font-weight: bold!important;">Τα νούμερα είναι συγκλονιστικά και καλό θα είναι κάποιος να τα θυμίσει στους κ.Παπανδρέου και Βενιζέλο,πριν ταξιδέψουν για να συναντήσουν τους Ευρωπαίους δανειστές κι όχι μόνο!</b><br /> <br /> <b style="font-weight: bold!important;">Γερμανοί και Γάλλοι ,</b>μαζί με τους Αμερικανούς μας έχουν κυριολεκτικά …<b style="font-weight: bold!important;">ρουφήξει το αίμα</b> με τα δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων που μας έχουν πάρει σε εξοπλισμούς! Εμείς πληρώνοντας με δάνεια <b style="font-weight: bold!important;">κρατήσαμε ανοιχτές τις βιομηχανικές τους μονάδες στην άμυνα</b> παραλαμβάνοντας από τις πολυδιαφημισμένες <b style="font-weight: bold!important;">γερμανικές αμυντικές βιομηχανίες, υποβρύχια που έγερναν μέχρι πρόσφατα και άρματα μάχης που …ράγιζαν! </b>Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και δεν σηκώνουν καμία αμφισβήτηση. Εξάλλου και οι ίδιοι ξέρουν πολύ καλά τι μας έχουν πάρει!<br /> <br /> <b style="font-weight: bold!important;">Τα στοιχεία</b><br /> <br /> Αμερικανοί, Γερμανοί και Γάλλοι καταλαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος στους πολυδάπανους εξοπλισμούς την εποχή των μεγάλων δανείων. Μόνο οι τρεις τους <b style="font-weight: bold!important;">κατέλαβαν μερίδιο 74% </b>στα όπλα που αγοράσαμε την <b style="font-weight: bold!important;">περίοδο 1998 - 2008. Περίοδο, που η Ελλάδα σκαρφάλωσε στην 4η θέση των εισαγωγέων όπλων στην παγκόσμια κατάταξη, πίσω από την Κίνα, την Ινδία και τη Νότια Κορέα.</b><br /> <br /> Το ποσοστό της συμμετοχής των<b style="font-weight: bold!important;"> Αμερικανών </b>στη χρυσοφόρα πίτα <b style="font-weight: bold!important;">βαίνει μειούμενο μετά την είσοδο της χώρας στην Ε.Ε</b>.<br /> <br /> Αντιστοιχεί στο 41,3% των πωλήσεων στη δεκαετία, στα 4,8 δισ. δολάρια από τα 11,6 δισ. δολάρια (σε σταθερές τιμές '90) της 10ετίας. <br /> <br /> Ποσό στο οποίο δεν περιλαμβάνεται το υποκατασκευαστικό έργο, που αναλαμβάνουν ελληνικές εταιρείες και τα αντισταθμιστικά ωφελήματα. Οι χρονιές, που τα ποσοστά των ΗΠΑ είναι πολύ πιο πάνω από το μέσο όρο είναι μετά την κρίση στα Ιμια. Το <b style="font-weight: bold!important;">1998 έφτασαν το 58%, όταν ο χορός των εξοπλισμών επί Ακη Τσοχατζόπουλου είχε ανοίξει για τα καλά. Αλλά και το 2003 και το 2004, οπότε κατέλαβαν το 68% και το 52% αντίστοιχα. Ηταν η εποχή που οι εξοπλισμοί συνδέθηκαν με την ασφάλεια για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.</b><br /> <b style="font-weight: bold!important;"><br /> Γερμανικά είναι στο 20,3% τα όπλα της χώρας. Το 1998 το ποσοστό τους έφτασε στο 30%, ενώ ρεκόρ κατέγραψαν το 2006 και το 2008 (68% και 59% αντίστοιχα)! Οι μεγάλες αγορές από το Βερολίνο; Τα άρματα «Λέοπαρντ», ο εκσυγχρονισμός των Φάντομ και τα υποβρύχια «τύπου 214», τα οποία -γέρνουν δεν γέρνουν- προκάλεσαν μεγάλες φουρτούνες στη στεριά και στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά. </b><br /> <br /> <b style="font-weight: bold!important;">Οι Γάλλοι κατέχουν το 12% στη δεκαετία και αφορά κυρίως σε αγορές μαχητικών.</b><br /> <br /> Τα περισσότερα χρήματα, πάντως, αφορούν στην αγορά αεροσκαφών. Αντιστοιχούν συνολικά στο 38% και καταλήγουν κυρίως σε αμερικανικές εταιρείες. Ακολουθεί το ναυτικό με 17% για τη ναυπήγηση πολεμικών πλοίων. Το 15% των εξοπλιστικών προγραμμάτων αφορά την αγορά πυραύλων, το 14% αρμάτων, το 8% σε αντιαεροπορικά και ένα 5% σε συστήματα αισθητήρων.<br /> <br /> <b style="font-weight: bold!important;">Κι όλα αυτά βέβαια αγοράστηκαν με δάνεια, που μια τρόικα ξέρει πότε, πώς και εάν θα αποπληρωθούν. </b><br /> <a href="http://www.onalert.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Να γιατί μας δάνειζαν!Γερμανοί και Γάλλοι μας τα ΄χουν πάρει με τα όπλα!

Τα νούμερα είναι συγκλονιστικά και καλό θα είναι κάποιος να τα θυμίσει στους κ.Παπανδρέου και Βενιζέλο,πριν ταξιδέψουν για να συναντήσου...

Διαβάστε την συνέχεια

20/10/1827 και 2011: Eπέτειος ναυμαχίας Ναβαρίνου & Σύνταγμα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/Navarino_SeaBattle.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-24005" height="358" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/Navarino_SeaBattle.jpg" title="Navarino_SeaBattle" width="550" /></a></div><br /> Στις 20 Οκτωβρίου 1827, η «Τρόικα» της εποχής, δηλαδή η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία, κατατρόπωνε στα νερά του Ναβαρίνου το Οθωμανο-Αιγυπτιακό «τέρας» και έστελνε στον πάτο της θάλασσας τον στόλο του, μαζί με τις τελευταίες ελπίδες των Τουρκοαιγυπτίων για την εξάλειψη του επαναστατικού πνεύματος του ελληνικού λαού.<br /> <b>Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη</b><br /> Είτε μας αρέσει είτε όχι, η συγκεκριμένη επέμβαση, η οποία εάν διαβάσει κάποιος προσεκτικά το πως πραγματοποιήθηκε, θα αντιληφθεί πως οι… τροϊκανοί δεν είχαν πρόθεση να ανοίξουν πυρ στον αγκυροβολημένο στόλο του Ιμπραήμ τη συγκεκριμένη ημέρα, ωστόσο, ότι ακολούθησε έδωσε de facto την ελευθερία στο δοκιμαζόμενο έθνος αφού, πρώτον δημιούργησε σε διπλωματικό επίπεδο ένα τετελεσμένο το οποίο ουδείς πλέον μπορούσε να αντιπαρέλθει, ενώ στο στρατιωτικό επίπεδο έδωσε την αναγκαία ανάσα στις ελληνικές επαναστατικές δυνάμεις να ανακάμψουν και να αρχίζουν, ειδικά στην Πελοπόννησο να αναλαμβάνουν τον έλεγχο μεγάλων περιοχών και πόλεων, οι οποίες είχαν σκλαβωθεί ξανά μετά την απόβαση του Ιμπραήμ στην περιοχή.<br /> <br /> Με λίγα λόγια, η 20 Οκτωβρίου του 1827, αποτέλεσε την «σφραγίδα» της ελευθερίας τους ελληνικού έθνους, όχι στην καρδιά και την ψυχή των Ελλήνων οι οποίοι αγωνίζονταν υπό τις διαταγές του Γέρου του Μοριά λυσσωδώς και με επιτυχία, η 20η Οκτωβρίου του 1827 έθεσε την «σφραγίδα» της ελευθερίας των Ελλήνων στην αντίληψη των ξένων, οι οποίοι έως το σημείο εκείνο αμφιταλαντεύονταν για το καθεστώς το οποίο θα έπρεπε να αποδώσουν στους ηρωικά αγωνιζόμενους Έλληνες.<br /> Είναι χαρακτηριστικό πως <b>και τότε η «Τρόικα» δεν μπορούσε να ομονοήσει μεταξύ της αναφορικά με το θέμα της αντιμετώπισης του ελληνικού ζητήματος</b>. Τόσο το Λονδίνο, όσο και το Παρίσι αλλά και η Μόσχα αντιλαμβανόταν πως θα έπρεπε να δηλώσουν «παρών» αλλά το Λονδίνο δεν ήθελε με κανένα τρόπο να αδυνατήσει η Κωνσταντινούπολη, δια το φόβο της Ρωσίας φυσικά, το Παρίσι προσπαθώντας να βρει μετά την Ναπολεόντια περίοδο το βηματισμό του και αυτό προσπαθούσε να πάρει μερίδιο από την πίττα, πάντα όμως σε συνεννόηση με το Λονδίνο, ενώ η Μόσχα άλλο που δεν ήθελε από το να χτυπήσει για ακόμα μία φορά τους Οθωμανούς. <b>Δεν είναι τυχαίο πως μετά τη ναυμαχία, ο Άγγλος ναύαρχος πήρε ουσιαστικά μία δυσμενή μετάθεση, ο Γάλλος δεν έλαβε και τη πλέον θετική κριτική από το Παρίσι, ενώ μόνο ο Ρώσος αντιμετωπίστηκε ως εθνικός ήρωας</b>. Θα περιμένουμε λοιπόν με αγωνία την τύχη του κυρίου Τόμσεν από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και των άλλων δύο εκπροσωπων της Τρόικα οι οποίοι συχνά-πκνά σουλατσάρουν στην Αθήνα και μας… αξιλογούν.<br /> <b>Το αποτέλεσμα φυσικά όλων των παραπάνω διεργασιών αλλά και γεωπολιτικών αντικρουόμενων συμφερόντων και ζυμώσεων ήταν η δημιουργία ενός ανεξάρτητου μεν – με τη νομική έννοια του όρου – αδυνάτου, μικρού και άμεσα ελεγχόμενου ελληνικού κράτους, με πολλά εισαγωγικά, του οποίου τα πρώτα κόμματα είχαν το όνομα… Αγγλικό, Γαλλικό και Ρωσικό! Ο πρώτος του δε Κυβερνήτης δολοφονήθηκε, ενώ του επιβλήθηκε ύστερα Βαυαρική βασιλεία, υπό εποπτεία από μία… τριανδρία. Τα υπόλοιπα είναι απλώς Ιστορία…</b><br /> <b> </b><br /> <b>Γυρνώντας στο σήμερα, την 20 Οκτωβρίου του 2011, η «διαβολική» σύμπτωση μας έφερε ξανά στο μεταίχμιο της Ιστορίας με μία άλλη «Τρόικα» να ζητάει γη και ύδωρ, φέρνοντάς μας ξανά στην δεκαετία του 1830, από πολιτική άποψη, και στη δεκαετία του 1960, από οικονομική άποψη. Την 20 Οκτωβρίου του 1827 μία Τρόικα, έστω και κατά λάθος, βοήθησε τα μέγιστα να αποκτήσουμε την ελευθερία μας, την δε 20η Οκτωβρίου του 2011, μία νέα Τρόικα, εν γνώσει της, προσπαθεί να μας αφαιρέσει την ελευθερία αυτή. </b><br /> Το θέμα είναι εάν εμείς έχουμε αντιληφθεί πως στην ουσία η τελευταία ημέρα κατά την οποία ο Ελληνισμός εργάστηκε και έδρασε αυτόνομα ως μία αυτοτελής γεωπολιτική και γεωπολιτισμική μονάδα ήταν η 12η Απριλίου του 1204, η ημέρα κατά την οποία η Κωνσταντινούπολη έπεσε από τους «σταυροφόρους».<br /> Από την ημέρα εκείνη και για τους επόμενους οχτώ αιώνες ο ελληνισμός, ο Βυζαντινός, ο Οθωμανοκρατούμενος, αλλά και ο… νέο-ελληναράς, ήταν πάντα υποχείριο κάποιου, είτε των Δυτικών, είτε των Οθωμανών, είτε της «Τρόικας» των Μεγάλων Δυνάμεων, είτε των Αμερικανών, είτε των Σοβιετικών, είτε της σημερινής «Τρόικας» είτε του… Ξανθού Γένους! <b>Ο Έλληνας στο μόνο που είχε να διαλέξει, εάν το είχε αυτό το δικαίωμα, είναι στο ποιον ακριβώς «αφέντη» θα ακολουθήσει…</b><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/troika_GR.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-24006" height="355" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/troika_GR.jpg" title="troika_GR" width="533" /></a><br /> <b>Ας ελπίσουμε λοιπόν πως όπως η 20 Οκτωβρίου του 1827 βοήθησε «κατά λάθος» την ελευθερία των Ελλήνων, η 20 Οκτωβρίου του 2011 να βοηθήσει και αυτή από την πλευρά της όχι στην επίσημη υποδούλωση του Έλληνα, αλλά στην «αφύπνιση» επιτέλους αυτού του έθνους – ή μήπως πρωτίστως των… τιμωρών δανειστών του; – ώστε να μπορέσει ύστερα από οχτώ αιώνες να διαχειριστεί τα του οίκου του, κυρίαρχα, αφσαλώς βέβαια χωρίς τα λάθη του παρελθόντος ώστε να μακροημερεύσει…</b><br /> Ας ελπίσουμε λοιπόν η ψήφιση του «πολυνομοσχεδίου» να λειτουργήσει «ανάποδα» από ότι οι εμπνευστές του περιμένουν, ας ελπίσουμε δηλαδή να αποτελέσει τον καταλύτη των εξελίξεων που θα οδηγήσει στο κοντινό μέλλον στην απόκτηση της ελευθερίας μας, ύστερα από οχτώ αιώνες σκλαβιάς. Αρκεί βέβαια να το θέλουμε και να το επιδιώξουμε…<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

20/10/1827 και 2011: Eπέτειος ναυμαχίας Ναβαρίνου & Σύνταγμα

Στις 20 Οκτωβρίου 1827, η «Τρόικα» της εποχής, δηλαδή η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία, κατατρόπωνε στα νερά του Ναβαρίνου το Οθωμανο-Αιγυπ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΑΝΑΛΥΣΗ: Η Γερμανία αντιστέκεται στη μόνη λύση στην κρίση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/Reichstag_berlin.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-23935" height="300" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/Reichstag_berlin-300x198.jpg" title="G" width="550" /></a></div><br /> <b>Διαστάσεις ψύχωσης έχει λάβει η γερμανική φοβία να αποφευχθεί πάση θυσία η εμφάνιση πληθωρισμού στην Ευρωζώνη, μια ψύχωση η οποία απηχεί την ιστορική μνήμη της γερμανικής ελίτ, η οποία όμως δυστυχώς τείνει να καταστεί αυτοκαταστροφική, ενώ θα οδηγήσει σε κατάρρευση και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.</b><br /> Με απλά λόγια, οι Γερμανοί φοβούνται να δώσουν το «πράσινο φως» στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να τυπώσει χρήμα, αφού η αύξηση στην κυκλοφορία του ευρώ εγείρει τον κίνδυνο εμφάνισης πληθωριστικών πιέσεων. Επειδή η κατάσταση που βιώνει η Ευρώπη προσομοιάζει με συνθήκες – οικονομικού – «πολέμου» οι Γερμανοί φοβούνται μην απολεσθεί ο έλεγχος και εμφανιστούν σημαντικές πληθωριστικές πιέσεις οι οποίες θα υπονομεύσουν την υγεία της γερμανικής οικονομίας.<br /> <b>Το ιστορικό προηγούμενο το οποίο κατά πάσα βεβαιότητα αποτρέπει τους Γερμανούς από το να υιοθετήσουν τη λύση, είναι η περίφημη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι επαχθείς όροι που επιβλήθηκαν στη Γερμανία και οι δυσβάσταχτες πολεμικές επανορθώσεις, οδήγησαν στη φημολογία ότι η χώρα σκοπίμως άφηνε το νόμισμά της, το μάρκο, να υποτιμάται συνεχώς, με σκοπό να πληθωρίσει το χρέος της. Αυτό, σύμφωνα με οικονομολόγους δεν είναι ακριβές, αφού είχε οριστεί ότι οι πληρωμές των πολεμικών επανορθώσεων θα γίνονταν με βάση την τιμή του χρυσού και όχι του μάρκου, ή εναλλακτικά σε ξένο νόμισμα όπως το δολάριο. Υπενθυμίζεται, ότι η Βρετανία που αντιλήφθηκε το πρόβλημα είχε προτείνει να δοθεί στη Γερμανία περίοδος χάριτος, με σκοπό να μπορέσει πρώτα να ανορθώσει την οικονομία της.</b><br /> Αποτελεί κοινό τόπο μεταξύ των ιστορικών ότι ο τρομακτικός πληθωρισμός της περιόδου 1920-1923 και τα οικονομικά προβλήματα, <b>συνέβαλαν τα μέγιστα στην άνοδο των εθνικοσοσιαλιστών και του Χίτλερ στην εξουσία</b>, άρα και σε όσα δραματικά ακολούθησαν. Κατά συνέπεια, οι τραυματικές ιστορικές μνήμες φαίνεται ότι επηρεάζουν τη γερμανική σκέψη καθοριστικά.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/hitler_hindenburg.jpeg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-23936" height="359" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/hitler_hindenburg.jpeg" title="hitler_hindenburg" width="500" /></a><br /> <b>Οι διαφορές όμως είναι μεγάλες. </b><br /> <b>Η Γερμανία δεν βγαίνει από περιπέτεια σήμερα, αλλά αντιθέτως βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, όντας ωφελημένη τα μέγιστα από την προβληματική σήμερα Ευρωζώνη. Επίσης, τα προβλήματα με τον πληθωρισμό στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης μπορούν να αναζητηθούν από την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν και ο Κάιζερ αποφάσισε να αποσυνδέσει το μάρκο από τον χρυσό και να χρηματοδοτήσει τον πόλεμο μέσω διεθνούς δανεισμού, ενώ αντίθετα η Γαλλία εισήγαγε φορολογία για τη χρηματοδότησή του. Η υποχώρηση για παράδειγμα του μάρκου έναντι του δολαρίου συνεχιζόταν καθόλη τη διάρκεια του Α’ ΠΠ για να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί σοβαρά μετά τη Συνθήκη των Βερσαλλιών (1919) η οποία τερμάτισε τον πόλεμο. </b><br /> <b>Στον αντίποδα, η Γερμανία έχει μείνει ουσιαστικά χωρίς επιλογές, αφού όλοι σχεδόν οι εταίροι της στην Ευρωζώνη, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, αντιμετωπίζουν προβλήματα με το έλλειμμα και το χρέος. Η Ισπανία δείχνει και επισήμως να αποτελεί τον επόμενο στόχο των κερδοσκοπικών πιέσεων, η Ιταλία βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση, ενώ και η Γαλλία έχει λάβει προειδοποιήσεις, ενώ αυξάνεται ανησυχητικά το κόστος δανεισμού της.</b><br /> <b>Οι Γερμανοί θα πρέπει να αποφασίσουν με γενναιότητα και το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον: τυχόν λανθασμένη απόφαση θα πλήξει νομοτελειακά και τους ίδιους, αφού τα προϊόντα τους, οι εξαγωγές τους, δεν θα πληγούν μόνο στην Ευρωζώνη. Από την κρίση θα πληγούν η Ινδία και η Κίνα, με αποτέλεσμα να γενικευθεί η κρίση και να συμπαρασύρει υγιείς και μη οικονομίες, προκαλώντας παγκόσμια κρίση.</b><br /> Χωρίς να διαθέτουμε την εξειδικευμένη γνώση κάποιου διαπρεπούς οικονομολόγου, διαισθανόμαστε ότι η λύση βρίσκεται κάπου στη μέση και ότι η στρατηγική αντιμετώπισης της κρίσης πρέπει να είναι «σπονδυλωτή». Η αποφυγή της μεγάλης αύξησης του πληθωρισμού θα επιτευχθεί με το προσεκτικό τύπωμα νομίσματος από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ECB) το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για την κλιμακωτή ελάφρυνση του χρέους των πιο προβληματικών οικονομιών, μια έμμεση «επιδότηση» της πληρωμής των υποχρεώσεων, ώστε να αποφευχθεί και το οικονομικό σοκ της εκταμίευσης μεγάλων χρηματικών ποσών για την εκ νέου κεφαλαιοποίηση του τραπεζικού τομέα.<br /> Η στρατηγική αυτή θα πρέπει να ελέγχεται κεντρικά από μηχανισμό που θα δημιουργηθεί, όχι για να θέσει υπό επιτροπεία τα κράτη, αλλά <b>για να λειτουργήσει ως το πρόπλασμα ενός «Ευρωπαϊκού Υπουργείου Οικονομικών»</b>, το οποίο θα αποτελέσει ένα ακόμα βήμα προς την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης <b>και θα στείλει ισχυρό μήνυμα προς τις αγορές στιβαρού πολιτικού ελέγχου της κατάστασης</b>. Διαφορετικά, σε κίνδυνο θα τεθεί αυτή καθαυτή η επιβίωση του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, με απρόβλεπτες συνέπειες για την ευρωπαϊκή άρα και την παγκόσμια ασφάλεια.<br /> Εθνικά – ευρωπαϊκά περιουσιακά στοιχεία υπάρχουν προς αξιοποίηση με σκοπό την παραγωγή πλούτου που θα τροφοδοτήσει την αναστροφή της κατάστασης στην Ευρωζώνη. <b>Χωρίς την κατ’ ανάγκη απώλεια εθνικού ελέγχου, η Ελλάδα θα μπορούσε να συνεισφέρει υδρογονάνθρακες και γη μεγάλης αξίας στο πλαίσιο πολλά υποσχόμενων ευρωπαϊκών επενδυτικών πρωτοβουλιών</b>. Και πριν βιαστούν ορισμένοι να μιλήσουν για ξεπούλημα εθνικού πλούτου να θυμίσουμε ότι η επιτυχής αντιμετώπιση της κατάστασης μπορεί να συντελεστεί μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενώ από μόνη της, για παράδειγμα, η γη, δεν έχει αξία χωρίς τη δυνατότητα προσέλκυσης επενδύσεων εκτός Ευρωζώνης, ενώ και οι υδρογονάνθρακες άλλη αξία έχουν με τιμή πετρελαίου 30 δολάρια και άλλη με τιμή πετρελαίου 80 δολάρια.<br /> Απαιτείται συστράτευση όλων των δυνάμεων της Ευρώπης για την επίλυση του προβλήματος, αλλιώς <b>η καταστροφή θα πλήξει τους πάντες, αργότερα ή γρηγορότερα</b>, ενώ πιθανή επιστροφή στους ενδοευρωπαϊκούς ανταγωνισμούς περασμένων αιώνων, πολύ απλά θα μετατρέψει τους λιγότερο ισχυρούς σε απλά πιόνια στη σκακιέρα των μεγάλων δυνάμεων.<br /> Και ο νοών νοείτω…<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

ΑΝΑΛΥΣΗ: Η Γερμανία αντιστέκεται στη μόνη λύση στην κρίση

Διαστάσεις ψύχωσης έχει λάβει η γερμανική φοβία να αποφευχθεί πάση θυσία η εμφάνιση πληθωρισμού στην Ευρωζώνη, μια ψύχωση η οποία απηχεί ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ξέσπασε ξανά παλαιστινιακός «εμφύλιος»…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/abbas_meshaal.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-23959" height="320" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/abbas_meshaal.jpg" title="Mahmoud Abbas, Khaled Meshaal" width="550" /></a></div><br /> <b>Πριν καλά-καλά σταματήσουν οι πανηγυρισμοί για την απελευθέρωση των φυλακισμένων Παλαιστινίων στις ισραηλινές φυλακές, οι δυο κυρίαρχες παρατάξεις, η Χαμάς που ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας και η Φατάχ που ελέγχει την Παλαιστινιακή Αρχή στη Δυτική Όχθη, ξεκίνησαν το γνωστό παιχνίδι των αλληλοκατηγοριών.</b><br /> Όπως έγινε γνωστό, η Χαμάς απέρριψε την πρόταση του προέδρου Αμπάς για τη διενέργεια εκλογών με τη δικαιολογία ότι πρόκειται για «κόλπο» το οποίο σκοπό έχει την αποφυγή υπογραφής συμφωνίας συμφιλίωσης! Η ισλαμική οργάνωση υποστηρίζει, ότι η διενέργεια εκλογών είναι ένα μόνο από τα πέντε βήματα τα οποία προέβλεπε το σχέδιο συμφιλίωσης που βρίσκεται – ενδεχομένως «βρισκόταν» πλέον… – στο τραπέζι.<br /> <br /> <b>Η εξήγηση της στάσης της Χαμάς είναι ότι μετά την «αντίσταση» του Αμπάς στις ΗΠΑ και το Ισραήλ και την κατάθεση στον ΟΗΕ αιτήματος αναγνώρισης παλαιστινιακής κρατικής οντότητας, τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις είναι ιδιαιτέρως αυξημένα, με αποτέλεσμα οι πιθανότητες να κερδίσει τις εκλογές να είναι ιδιαιτέρως αυξημένες. Αυτό θα σημάνει την απώλεια του ελέγχου της Γάζας!</b><br /> <b>Με αυτή τη λογική βέβαια οι Παλαιστίνιοι ουδέποτε θα δουν «άσπρη μέρα» και φυσικά στην κάθε ευκαιρία οι εξτρεμιστές της Χαμάς θα κατηγορούν σε κάθε ευκαιρία το Ισραήλ, ή ακόμα και θα προσπαθούν να προκαλέσουν στρατιωτική ενέργεια με σκοπό να δικαιολογούν με τον τρόπο αυτό την παραμονή τους στην εξουσία. Δεν αποτελεί μυστικό ότι οι κάτοικοι της Γάζας είναι εδώ και αρκετό καιρό ιδιαιτέρως ενοχλημένοι με τις ισλαμικές πρακτικές και την καταπίεση της Χαμάς, με αποτέλεσμα η νομιμοποίησή της να παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα…</b><br /> <b>Για να είμαστε όμως και δίκαιοι, είναι προφανές ότι αυτό ακριβώς είναι που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί και ο Μαχμούτ Αμπάς!</b><br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Ξέσπασε ξανά παλαιστινιακός «εμφύλιος»…

Πριν καλά-καλά σταματήσουν οι πανηγυρισμοί για την απελευθέρωση των φυλακισμένων Παλαιστινίων στις ισραηλινές φυλακές, οι δυο κυρίαρχες ...

Διαβάστε την συνέχεια

Και μετά το τέλος του Καντάφι τι;Πως θα τα βρουν οι φυλές;

<center><img alt="" height="320" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/KOSMOS/LIBYA/97437803_gun_223626d.jpg" width="550" /></center><br /> <br /> <b style="font-weight: bold!important;"><br /> Του PATRICK HAIMZADEH*</b><br /> <br /> Εάν και το τέλος του καθεστώτος του Μουαμάρ Καντάφι ενισχύει την ορμή των εξεγέρσεων στον αραβικό κόσμο, και ιδιαιτέρως στη Συρία, πολλά απομένει να γίνουν έως ότου εδραιωθεί η ειρήνη. Το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο, που υπόσχεται εκλογές, πρέπει να ξηλώσει έναν προς έναν τους στυλοβάτες του καθεστώτος και να μάθει να συνεργάζεται με τις φυλές -κυρίως με τις δυτικές, οι οποίες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη νίκη. Επειτα από τις εξεγέρσεις της Τυνησίας και της Αιγύπτου, που σε μερικές μόλις εβδομάδες οδήγησαν δύο τυράννους σε φυγή, πολλοί παρατηρητές θέλησαν να πιστέψουν ότι την ίδια σύντομη έκβαση θα είχε και η λιβυκή εξέγερση της 17ης Φεβρουαρίου 2011.<br /> <br /> Οι ΝΑΤΟϊκοί βομβαρδισμοί είχαν μικρή αποτελεσματικότητα στον πόλεμο εναντίον του Καντάφι. Οι μάχες σώμα με σώμα έκαναν τη διαφορά και κυρίως η αλλαγή στη στάση των φυλάρχων που άδειασαν τον κάποτε ισχυρό λίβυο ηγέτη.<br /> Μπροστά στις εικόνες των εξεγερμένων μαχητών της Κυρηναϊκής (1), που σκαρφαλωμένοι στα αγροτικά τους ξεχύνονταν στην έρημο κατευθυνόμενοι προς δυσμάς, δεν μπορούσαμε παρά να αισθανθούμε συγκίνηση στη θέα του ενθουσιασμού και του θάρρους που επιδείκνυαν, καθώς διαβεβαίωναν υπερήφανα ότι μπορούσαν να «απελευθερώσουν» την Τρίπολη μέσα σε δύο ημέρες.<br /> <br /> Κι όμως, ύστερα από έξι και πλέον μήνες εμφυλίου πολέμου κι έπειτα από οκτώ χιλιάδες ρίψεις βομβών από το ΝΑΤΟ, τα μέτωπα της Μπρέγκα και της Μισράτα εξακολουθούσαν να αντιστέκονται, ενώ οι αποφασιστικές, από στρατιωτικής πλευράς, ενέργειες που οδήγησαν στην πτώση της Τρίπολης μέσα σε μερικές μέρες δεν είχαν γίνει από τους προαναφερθέντες πληθυσμούς της ανατολικής Λιβύης, αλλά κυρίως από τους πληθυσμούς ορισμένων πόλεων στα δυτικά, τους οποίους καθοδηγούσε μία μεγάλη αραβική φυλή, οι Ζιντάν από τα όρη Νεφούσα, που βρίσκονται στα δυτικά της Λιβύης (Τζαμπάλ Νεφούσα).<br /> <br /> Για να κατανοήσει κανείς τον εμφύλιο πόλεμο και τις τεράστιες προκλήσεις τής μετά τον Καντάφι εποχής, πρέπει να επανέλθει στις ιδιαιτερότητες που χαρακτηρίζουν το υφιστάμενο εδώ και σαράντα δύο χρόνια καθεστώς. Το σύστημα εξουσίας της λαϊκής Τζαμαχιρίας -όπου Τζαμαχιρία εστί «το κράτος των μαζών»- αντλούσε νομιμότητα από τρεις πηγές: την επαναστατική, τη στρατιωτική και τη φυλετική. Οι τρεις αυτοί μοχλοί, που επέτρεψαν τη διατήρηση της μακροβιότητας του καθεστώτος, εξακολούθησαν να λειτουργούν, αν και υποβαθμισμένοι πια, στη διάρκεια των τελευταίων έξι μηνών.<br /> <b style="font-weight: bold!important;"><br /> Η ΤΖΑΜΑΧΙΡΙΑ</b><br /> Πρώτος εκ των μοχλών, οι επαναστατικές επιτροπές, που δεν απείχαν πολύ από τα κόμματα Μπάαθ του Ιράκ επί Σαντάμ Χουσέιν ή της Συρίας των Αλ Ασαντ. Παρούσες στους κόλπους όλων των κρατικών δομών αλλά και των μεγάλων επιχειρήσεων, οι επαναστατικές επιτροπές όφειλαν να εγγυώνται το δόγμα της Τζαμαχιρίας και της κινητοποίησης των μαζών, στο πρότυπο των Ερυθροφρουρών της Κίνας ή των Φρουρών της Επανάστασης στο Ιράν. Περί τις τριάντα χιλιάδες τα μέλη τους, αλληλοϋποστηρίζονταν και απολάμβαναν προαγωγές και υλικά οφέλη. Τα μέλη τέτοιων επαναστατικών επιτροπών παρενέβησαν στη Βεγγάζη για να αποτρέψουν την πρώτη διαδήλωση στις 15 Φεβρουαρίου 2011, πράγμα που δυο μέρες αργότερα οδήγησε στην απαρχή της εξέγερσης. Οι επαναστατικές επιτροπές στηρίζονταν σε διάφορες πολιτοφυλακές διάσπαρτες σε ολόκληρη τη χώρα, υπό τη γενική ονομασία «επαναστατικές φρουρές». Οπλισμένοι, και επεμβαίνοντας με πολιτικά, οι άνδρες αυτοί έπαιξαν αποτρεπτικό, αν όχι κατασταλτικό, ρόλο μέχρι την επιτυχή έκβαση της εξέγερσης.<br /> <br /> Δεύτερος μοχλός, οι πραιτωριανές φρουρές, οι οποίες ήταν ταγμένες στην προστασία του συνταγματάρχη Καντάφι και της οικογένειάς του. Πριν από την εξέγερση υπολογίζεται ότι αριθμούσαν περί τους δεκαπέντε χιλιάδες άνδρες, μοιρασμένους σε τρία μεγάλα τάγματα, ονομαζόμενα «ασφαλείας» (ένα από αυτά ήταν και το τάγμα της Βεγγάζης, που, παρ' όλο που υπέστη πλήγμα από τις πρώτες κιόλας ημέρες, πολλοί από τους αξιωματικούς και τους στρατιώτες του αναδιπλώθηκαν στην Τριπολίτιδα), καθώς και τρεις μεικτές ταξιαρχίες. Τα μέλη των μονάδων αυτών στρατολογούνταν κατά κύριο λόγο από τις δύο μεγάλες φυλές της κεντρικής και της νότιας Λιβύης, που φημίζονται για την πίστη τους στο καθεστώς, από την Καντάφα και τη Μαγκαρίχα. Τους παρέχονταν διάφορα προνόμια, είτε σε χρήμα είτε σε είδος (αμάξια, ταξίδια στο εξωτερικό). Οι εν λόγω μονάδες πολέμησαν για σχεδόν έξι μήνες και στα τρία μέτωπα (Μπρέγκα, Μισράτα και Τζαμπάλ Νεφούσα), ενώ σε κάποιες περιπτώσεις επενέβησαν και στις πόλεις της Τριπολίτιδας (Ζαουίγια, Σαβράτα και Ζουάρα) για να περιορίσουν τις απαρχές της εξέγερσης το Φεβρουάριο και το Μάρτιο. Ο τελευταίος γιος του συνταγματάρχη Καντάφι, Χάμις, διοικούσε μία από τις τρεις ταξιαρχίες, εκείνη που βρισκόταν στο μέτωπο της Μισράτα, ενώ ο μεγαλύτερος αδερφός του, Μουατασίμ, φέρεται ως επικεφαλής μιας άλλης.<br /> <br /> Τέλος, το αίσθημα της ένταξης σε μια φυλή θα παραμείνει καθοριστικό δεδομένο. Στα πρώτα χρόνια της επαναστατικής Λιβύης, από το 1969 έως το 1975, η εξουσία δεν αναφέρεται στις φυλές. Το 1975, όμως, η Πράσινη Βίβλος τις επαναφέρει στο προσκήνιο, αφιερώνοντάς τους ένα ολόκληρο κεφάλαιο (2). Στη συνέχεια θα αποτελέσουν αναπόσπαστο στοιχείο του πελατειακού συστήματος, στην καρδιά του καθεστώτος. Εξασφαλίζουν τη διανομή της πετρελαϊκής προσόδου, φροντίζοντας να γίνονται σεβαστές οι ισορροπίες μεταξύ φυλών και περιοχών κατά τρόπον ώστε να μην απειλούνται η κοινωνική ειρήνη ή ακόμη και η ίδια η ενότητα της χώρας. Χωρίς να έχει μονολιθική ή πυραμιδοειδή δομή, η λιβυκή φυλή εν καιρώ ειρήνης προσομοιάζει με ένα ευέλικτο δίκτυο αλληλεγγύης που επιτρέπει την πρόσβαση σε πόρους ή σε πόστα, και ανέχεται προσωπικές και συλλογικές στρατηγικές. Ανάλογα με το αν κάποιο μέλος της πρόσκειται στον πρίγκιπα ή έχει έρθει σε ρήξη μαζί του, το να ανήκει κανείς σε μία φυλή άλλοτε παρέχει οφέλη κι άλλοτε, αντίθετα, έχει δυσμενείς επιπτώσεις. Ετσι, οι κάτοικοι της Μισράτα (3) -οι μεγάλες οικογένειες της πόλης, έστω κι αν δεν συγκροτούν φυλή με τη στενή έννοια του όρου (4)- υπήρξαν προστατευόμενοι του Μουαμάρ Καντάφι έως το 1975. Κατόπιν, εξαιτίας προσωπικών και ιδεολογικών διαφορών με τον συνταγματάρχη Ομάρ αλ-Μεσίσι, έναν από τους πρώιμους συντρόφους του που καταγόταν από εκεί, ο ηγέτης έσπασε τη συμμαχία του μαζί τους για να στραφεί προς τους ιστορικούς τους αντιπάλους, τους Ουαρφάλα, οι οποίοι κατάγονται από το Μπάνι Ουαλίντ. Εκτοτε, οι κάτοικοι της Μισράτα απομακρύνθηκαν από οποιαδήποτε ευαίσθητα καθήκοντα (πραιτωριανή φρουρά, δυνάμεις ασφαλείας) και αρκέστηκαν σε τεχνοκρατικές θέσεις εργασίας.<br /> <b style="font-weight: bold!important;"><br /> ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΕΪΧΗΣ</b><br /> Σε καιρό πολέμου οι φυλές μπορεί να καταστούν εξαιρετικά αποτελεσματικό όργανο κινητοποίησης, ιδίως στην ύπαιθρο αλλά και στις πόλεις, όπου οι πληθυσμοί που κατάγονται από την ίδια περιοχή συγκεντρώνονται ανά συνοικία. Κι εκεί ακόμη διαιρούνται σε δεκάδες υπο-ομάδες που διαθέτουν κάθε μία από έναν σεΐχη. Ετσι εξηγείται γιατί στην αρχή της διένεξης είδαμε αμφότερα τα στρατόπεδα να επικαλούνται όρκους πίστης που είχαν λάβει από διαφορετικούς σεΐχηδες της ίδιας φυλής. Για παράδειγμα, ορισμένα μέλη της φυλής Καντάφα που διέμεναν στη Βεγγάζη, έδωσαν πίστη στο Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο (CNT/ΕΜΣ), αν και απέφυγαν να στρατευθούν στο πλευρό του. Κατά συνέπεια, οι κατάλογοι που παρουσιάστηκαν στον τύπο, με φυλές που συμμάχησαν με το ΕΜΣ ή με τον Καντάφι, δεν έχουν μεγάλη αξία.<br /> <br /> Στην κεντρική, τη δυτική και τη νότια Λιβύη τόσο οι αγροτικές περιοχές όσο και οι πόλεις, οι οποίες στην πλειονότητά τους κατοικούνταν από μέλη μεγάλων φυλών που ήταν βαθιά αναμεμειγμένες στο σύστημα Καντάφι, δεν αντέδρασαν ιδιαίτερα. Ορισμένες τροφοδοτούσαν το καθεστώς με πολεμιστές και εθνοφρουρούς. Αυτό συνέβη κυρίως στις περιοχές του Μπάνι Ουαλίντ, προπύργιο της φυλής Ουαρφάλα, της Ταρούνα, προπύργιο της σημαντικής φυλετικής ομοσπονδίας των Ταρούνα, που αντιπροσωπεύουν πάνω από το μισό του πληθυσμού της Τρίπολης, στη Σύρτη, προπύργιο των Καντάφα, στη Φεζάν, κέντρο των πληθυσμών Καντάφα, Μαγκαρίχα, Χασαούνα και Τουαρέγκ (που από παλιά στρατολογούσε και μισθοδοτούσε το εν λόγω καθεστώς εξουσίας). Το ίδιο συνέβη και στην πόλη Ταούργκα, που οι κάτοικοί της ανέκαθεν εκδήλωναν κάποια καχυποψία έναντι εκείνων της Μισράτα, ή ακόμη και στην Γκανταμές, μία πόλη όαση στα δυτικά της Λιβύης, στα σύνορα με την Αλγερία, όπου ο πολυάριθμος πληθυσμός Τζαράμνα παρέμεινε πιστός στο καθεστώς Καντάφι.<br /> <br /> Κάποιες άλλες περιοχές, αν και ευνοϊκά διακείμενες προς το καθεστώς, φρόντισαν να παραμείνουν ουδέτερες ώσπου να δουν προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα: οι πόλεις της Μίζντα, προπύργιο των Μασασίγια και των Αουλάντ Μπου Σαΐφ και οι οάσεις Αλ Ουζεϊλάτ, Ουαντάν, Χαν, Σούκνα και Ζλίτεν, που οι κάτοικοί τους, οι Αουλαντ Σαΐχ, δεν εμπιστεύονται όσους κατοικούν στη Μισράτα.<br /> <b style="font-weight: bold!important;"><br /> ΟΙ ΖΙΝΤΑΝ</b><br /> Ετσι, από χωριό σε χωριό απαντώνται διαφοροποιημένες στρατηγικές, οι οποίες εξηγούνται αν ληφθούν υπόψη ανταγωνισμοί που ορισμένες φορές ανάγονται στην ιταλική αποικιοκρατία, όπως, για παράδειγμα, ο ανταγωνισμός μεταξύ των Ζιντάν και των μεγάλων ιστορικών τους αντιπάλων, των Μασασίγια. Μέλη των δύο αυτών φυλών συμβίωναν αρμονικά πριν από την εξέγερση στην πόλη της Μίζντα, αν και οι γάμοι μεταξύ τους αποκλείονταν. Οταν η πόλη Ζιντάν προσχώρησε στην επανάσταση, οι Ζιντάν της Μίζντα ακολούθησαν τους συντρόφους τους στην εξέγερση, προσέχοντας να μην επιτεθούν ποτέ στη Μίζντα, όπου οι Μασασίγια είχαν παραμείνει ουδέτεροι, εν αντιθέσει προς εκείνους άλλων χωριών που στο μεταξύ προσχώρησαν στις γραμμές των κανταφικών. Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Αυτό που πρέπει κανείς να συγκρατήσει είναι ότι οι παραδοσιακοί μηχανισμοί διαπραγμάτευσης επέτρεψαν να περιοριστεί κάπως η βία και να αποφευχθούν καταστάσεις μη αναστρέψιμες, οι οποίες θα καθιστούσαν δυσκολότερη την ανοικοδόμηση μιας εθνικής κοινότητας στο τέλος της σύρραξης.<br /> Οσον αφορά την πρωτεύουσα Τρίπολη, η απουσία γενικευμένης εξέγερσης έως ότου φτάσουν οι δυνάμεις από τις «απελευθερωμένες» πόλεις της Τριπολίτιδας εξηγείται από δύο παράγοντες: Αφενός, από το ειδικό βάρος του αστυνομικού και κατασταλτικού μηχανισμού και, αφετέρου, από την ίδια την κοινωνιολογική σύνθεση της πόλης. Σε αντίθεση με τη Βεγγάζη, όπου η συνοχή των μεγάλων φυλών της Κυρηναϊκής (τις οποίες συνέδεε η ίδια αντίθεση προς την εξουσία), επέτρεψε την ενότητα της δράσης, η Τρίπολη απαρτίζεται κατά το ένα ήμισυ από πληθυσμούς μεγάλων φυλών που όμως προέρχονται από τις περιοχές του Μπάνι Ουαλίντ, της Ταρούνα και της Φεζάν και η μοίρα τους ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μοίρα του καθεστώτος Καντάφι, και κατά το άλλο από πληθυσμούς μικρών φυλών ή από αστούς, ομάδες που λίγες πιθανότητες έχουν να μετατραπούν σε θύλακες κινητοποίησης και αγώνα.<br /> <br /> Η επί πέντε μήνες προαναγγελλόμενη, από τους εκπροσώπους τύπου του ΕΜΣ και του ΝΑΤΟ, «τακτική διάσπαση» στα μέτωπα της Μπρέγκα και της Μισράτα επιτελέστηκε τελικά από την ισχυρή αραβική φυλή των Ζιντάν, που στις αρχές του περασμένου Μαΐου δεν αριθμούσε παρά τρεις χιλιάδες πολεμιστές. Ενα από τα κλειδιά της επιτυχίας της υπήρξε η ικανότητα που επέδειξε να ενσωματώσει τη λιβυκή παράδοση της υπερίσχυσης του τοπικού στοιχείου έναντι του περιφερειακού και του περιφερειακού έναντι του εθνικού, σύμφωνα με την οποία ο αγώνας για την απελευθέρωση μίας πόλης ή περιοχής εναπόκειται σε όσους κατάγονται από αυτήν. Ετσι οι Ζιντάν, αιχμή του δόρατος και βασικός άξονας της εξέγερσης στα δυτικά, μερίμνησαν για τη στρατολόγηση, το σχηματισμό και τον εξοπλισμό των προερχόμενων από τις προς απελευθέρωση πόλεις ταγμάτων (από τη Ζαουίγια, τη Σουρμάν και την Γκαριάν), τα οποία στη συνέχεια διεξήγαγαν ταυτόχρονα τις επιθέσεις εναντίον και των τριών αυτών πόλεων.<br /> <b style="font-weight: bold!important;"><br /> ΟΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΙ</b><br /> Αν και οι εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ και οι γάλλοι και βρετανοί αξιωματούχοι δεν έπαυσαν να χαιρετίζουν τον αποφασιστικό ρόλο των βομβαρδισμών τους, ούτε η διαρκώς εξαγγελλόμενη επέλαση στα μέτωπα της Μπρέγκα και της Μισράτα ούτε η διακήρυξη της κατάρρευσης του καθεστώτος ή η είδηση για ισοπέδωση των κατοικιών του συνταγματάρχη Καντάφι, χάρη στους βομβαρδισμούς στρατηγικών στόχων στην Τρίπολη, διαδραμάτισαν καθοριστικό για την εξέλιξη του πολέμου ρόλο.<br /> <br /> Η εξισορρόπηση προς τα δυτικά της στρατιωτικής πραγματικότητας μίας εξέγερσης η οποία είχε πρώτα επικρατήσει στα ανατολικά, θέτει το ζήτημα της αντιπροσωπευτικότητας του ΕΜΣ, το οποίο επί του παρόντος δεν δείχνει να ενσωματώνει στους κόλπους του τους ταγούς της νικηφόρας τούτης εξέγερσης. Εάν το ΕΜΣ επιθυμεί να συνεχίσει να καυχιέται για τον τίτλο του «νόμιμου αντιπροσώπου» του λιβυκού λαού, που πρώιμα έσπευσαν να του απονείμουν η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, τότε πρέπει πολύ σύντομα να παραχωρήσει στους δυτικούς αντάρτες μία θέση αντίστοιχη του ουσιαστικού ρόλου που διαδραμάτισαν στην τελική νίκη, ειδάλλως κινδυνεύει να δει τη δημιουργία αυτόνομων θυλάκων.<br /> Η άλλη πρόκληση θα είναι η ενσωμάτωση στα μελλοντικά αντιπροσωπευτικά του όργανα των περιοχών εκείνων που επί μακρόν υποστήριζαν το καθεστώς (όπως οι περιοχές της Σύρτης, της Ταρούνα, του Μπάνι Ουαλίντ, της Σέμπα, του Γκατ και της Γκανταμές). Το ΕΜΣ πρέπει λοιπόν να παράσχει εγγυήσεις στους προαναφερθέντες πληθυσμούς, καθώς και στους στρατιωτικούς αξιωματούχους και τα μέλη των επαναστατικών επιτροπών που συμβιβάστηκαν λιγότερο. Αντίθετα, αν οι αντάρτες, ενισχυμένοι από τη στρατιωτική τους νίκη, επιδιώξουν να επιβάλουν τη θέλησή τους με τα όπλα σε φυλές που διαθέτουν εδαφική ισχύ, ο πόλεμος μπορεί να παραταθεί.<br /> <br /> Για να ξεπεραστεί κάτι παρόμοιο, οι μηχανισμοί διαμεσολάβησης και διαπραγμάτευσης των βεδουίνων οφείλουν να παίξουν ουσιώδη ρόλο. Διότι ακόμη κι αν ορισμένες φυλές υποστήριξαν για καιρό τον Καντάφι, τίποτε δεν είναι πάγιο στη βεδουινική παράδοση, όπου ο πραγματισμός και το συμφέρον της ομάδας υπερισχύουν συνήθως του κώδικα τιμής, που τόσο συχνά εξαίρουν στις ωραιοποιημένες περιγραφές των κοινωνιών αυτών οι Δυτικοί. Θα είναι προς το γενικότερο συμφέρον να ξαναρχίσουν σύντομα οι εξαγωγές πετρελαίου και να διανεμηθούν τα έσοδα κατά τρόπο διαφανή και ισότιμο μεταξύ των περιοχών -κάτι που θα μπορούσε να παίξει σταθεροποιητικό ρόλο, υπό τον όρο το νέο καθεστώς να μεριμνήσει ώστε να δοθεί στις περιοχές και τις πόλεις σημαντικός βαθμός αυτονομίας στη διαχείριση των υποθέσεών τους.<br /> Η έξοδος από τον εμφύλιο πόλεμο θα αποτελέσει πρόκληση για μία χώρα όπου τα όπλα κυκλοφορούν ελεύθερα και η οποία δεν διαθέτει καμία πολιτική κουλτούρα, ενώ ο τοπικισμός εξακολουθεί να υπερισχύει του εθνικού συμφέροντος.<br /> <br /> <br /> (1) ΣτΜ: Ιστορική γεωγραφική περιοχή της βορειοανατολικής Λιβύης, μία από τις τρεις ενότητες-επαρχίες που συγκροτούν τη χώρα (οι άλλες δύο είναι η Τριπολίτιδα και η Φεζάν). Οφείλει το όνομά της στην Κυρήνη (η πιο σημαντική πόλη της Κυρηναϊκής), την οποία ίδρυσαν το 631 π.Χ. δωριείς άποικοι από τη Θήρα. Το δημοκρατικό της πολίτευμα, που απέκτησε περί τα 440 π.Χ., αναφέρεται από τον Αριστοτέλη ως πρότυπο μεταξύ των πολιτευμάτων της εποχής του. Εκεί γεννήθηκε ο Ερατοσθένης, ενώ διασώζεται ακόμη και σήμερα μνημειακή περιοχή με μεγάλο αρχαιολογικό ενδιαφέρον.<br /> <br /> (2) Πρβλ. την αραβική έκδοση του Παγκόσμιου Κέντρου Μελετών και Ερευνών για την Πράσινη Βίβλο, Τρίπολη, 1999.<br /> <br /> (3) Οι κάτοικοι της Μισράτα πήραν τα όπλα εναντίον του καθεστώτος αμέσως μετά τους κατοίκους της Κυρηναϊκής. Υπάρχει μεγάλη κοινωνιολογική και ιστορική εγγύτητα μεταξύ των κατοίκων της Μισράτας και της Βεγγάζης, καθώς θεωρείται ότι το ήμισυ του πληθυσμού της τελευταίους είναι απόγονοι μεταναστών που κατάγονταν από τη Μισράτα.<br /> <br /> (4) Ως «φυλή» νοείται κάθε ομάδα που διαθέτει επώνυμο πρόγονο και της οποίας τα μέλη έχουν συγγένεια εκ πατρός.<br /> <b style="font-weight: bold!important;"><br /> * Γάλλος πρώην διπλωμάτης στην Τρίπολη (2001-2004), συγγραφέας του βιβλίου «Στην καρδιά της Λιβύης του Καντάφι», Εκδόσεις Jean-Claude Lattes, Παρίσι, 2011.</b><br /> <br /> <b style="font-weight: bold!important;">Δημοσίευμα της Le Monde Diplomatique που παρουσίασε η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία</b><br /> <a href="http://www.onalert.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Και μετά το τέλος του Καντάφι τι;Πως θα τα βρουν οι φυλές;

Του PATRICK HAIMZADEH* Εάν και το τέλος του καθεστώτος του Μουαμάρ Καντάφι ενισχύει την ορμή των εξεγέρσεων στον αραβικό κόσμο, και ιδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εκπληκτικό βίντεο.Ευρωβουλευτής λέει σκληρές αλήθειες για Καντάφι!

<center><img alt="" height="315" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/KOSMOS/cache/KADAFISARKOZI_534_355%281%29-474x315.jpg" width="554" /></center><br /> <br /> Ο ευρωβουλευτής Νάϊτζελ Φάρατζ ,μας έχει συνηθίσει να τα λέει "χύμα και τσουβαλάτα" εντός του Ευρωκοινοβουλίου. Αυτή τη φορά τόλμησε να πει αλήθειες που πονάνε για τη Λιβύη,με κυριότερη ,ότι όλοι αυτοί που κυνηγούσαν  τον Καντάφι,ήταν οι ίδιοι που λίγους μήνες πριν τον χάϊδευαν! Δείτε το βίντεο από την ομιλία του,όπου φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τον πρόεδρο του Συμβουλίου της Ευρώπης Χέρμαν Βαν Ρόμπουι,δείχνοντάς του τις φωτογραφίες του μαζί με τον Καντάφι!<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="366" mozallowfullscreen="mozallowfullscreen" src="https://www.youtube.com/embed/5_BzqHgxjUE?feature=player_embedded" webkitallowfullscreen="webkitallowfullscreen" width="520"></iframe></div><br /> <a href="http://www.onalert.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Εκπληκτικό βίντεο.Ευρωβουλευτής λέει σκληρές αλήθειες για Καντάφι!

Ο ευρωβουλευτής Νάϊτζελ Φάρατζ ,μας έχει συνηθίσει να τα λέει "χύμα και τσουβαλάτα" εντός του Ευρωκοινοβουλίου. Αυτή τη φορά τό...

Διαβάστε την συνέχεια

Μουαμάρ Καντάφι:Ο επαναστάτης που έγινε "τρελός σκύλος της Μ.Αντολής"

<center><img alt="" height="300" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/KOSMOS/LIBYA/cache/82733255_Gaddafi_19_120034b-474x316.jpg" width="550" /></center><br /> <br /> Ο Μουαμάρ Καντάφι ήταν ο τελευταίος μιας γενιάς νέων αράβων επαναστατών εμπνευσμένων από τον Αιγύπτιο Γκαμάλ Αμπντούλ Νάσερ. Με κοσμικά, αντιδυτικά, σοσιαλιστικά,ιδανικά ενός παναραβικού εθνικισμού. Αλλά ενώ ο Νάσερ έγινε θρύλος σεβαστός σε όλο τον αραβικό κόσμο, ο Καντάφι τελείωσε μέσα στο χάος, την ταπείνωση και τη περιφρόνηση των συμπατριωτών του. <br /> <br /> Μεγαλομανής με ασαφή ιδεολογία, με άκρατη φιλοδοξία και ιδιόρυθμη συμπεριφορά ονομάστηκε κάποτε ως το “τρελό σκυλί της Μέσης Ανατολής» από τον Πρόεδρο Reagan.<br /> Η 42χρονη εξουσία του χαρακτηρίστηκε από την υποστήριξη για τρομοκρατικά κινήματα και έφερε πάντα το στίγμα της μαζικής δολοφονίας στο Lockerbie .<br /> Γεννημένος σε μια σκηνή Βεδουίνων στη Σύρτη,στη κεντρική Λιβύη, ο Καντάφι ήταν ένας εμφανίσιμος νέος αρχηγός του στρατού, όταν ηγήθηκε στο πραξικόπημα της 1ης Σεπτεμβρίου 1969 και ανέτρεψε το βασιλιά Ίντρις.<br /> <br /> Εμπνευσμένο από την εμπρηστική ρητορική του Radio Cairo, ο φιλόδοξος νεαρός αξιωματικός - απόφοιτος της Στρατιωτικής Ακαδημίας στη Βεγγάζη γρήγορα στράφηκε εναντίον της Δύσης:έκλεισε την τεράστια βάση της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ , δυτικές επιχειρήσεις απαλλοτριώθηκαν και τα 20.000 μέλη της ισχυρής ιταλικής ομογένειας εκδιώχθηκαν.<br /> Η Λιβύη έγινε ένα καταφύγιο για “ριζοσπαστικές λύσεις”. Όπλα, εκπαίδευση και υποστήριξη δόθηκε στους Παλαιστίνιους μαχητές, στους μουσουλμάνους στις νότιες Φιλιππίνες στον IRA. Ο Καντάφι υποστήριξε σθεναρά τον αραβικό εμπάργκο πετρελαίου στη Δύση μετά τον αραβο-ισραηλινό πόλεμο του 1973.<br /> Ο Καντάφι, όπως και ο Νάσερ, “έπαιξε” επίσης,με τη Μόσχα για πολιτική στήριξη. Αγόρασε τεράστιες ποσότητες σοβιετικών όπλων. Η Μόσχα είχε χιλιάδες στρατιωτικούς συμβούλους στη Λιβύη, αλλά αργότερα κουράστηκε από την ευμετάβλητη συμπεριφορά του και ποτέ δεν αγκάλιασε τη Λιβύη ως στενός σύμμαχο.<br /> Ο Καντάφι οδήγησε στην κατάργηση όλων των υπουργείων, η κυβέρνηση της χώρας ονομάστηκε “Τζαμαχιρία" (επινοημένη λέξη που σημαίνει λαϊκή συγκέντρωση). <br /> Στην πράξη, αυτό το ανεφάρμοστο σύστημα σήμαινε ότι η κυβέρνηση αποτελούνταν από τους διορισμένους φίλους του που ασκούσαν εξουσία .<br /> <br /> Ο Καντάφι απαγόρευσε το αλκοόλ και τα τυχερά παιχνίδια, έδωσε γενναιόδωρες επιδοτήσεις για τους φτωχούς, κυνήγησε τους πολιτικούς του αντιπάλους και ξεκίνησε μεγαλεπήβολα αλλά ανέφικτα σχέδια, όπως την αξιοποίηση του υδροφόρου ορίζοντα. “Κατέγραψε” την ιδεολογία του σε μια «Πράσινη Βίβλο», που, όπως το Κόκκινο Βιβλίο του Μάο, έπρεπε υποχρεωτικά να διαβάζεται.<br /> <br /> Μια διαμάχη στα σύνορα με το Τσαντ οδήγησαν στην εισβολή το 1972 και το 1980. Στην Αφρική Καντάφι έδινε αφειδώς χρήματα σε απελευθερωτικά κινήματα .<br /> Η συνεχή υποστήριξή του στην τρομοκρατία, όμως, του “χάρισε” την εχθρότητα της Δύσης και του αραβικού κόσμου. Η Λιβύη ανακοίνωσε το 1980 ότι οι πολιτικοί αντίπαλοι της στο εξωτερικό θα πρέπει να θανατωθούν, και έστειλε ομάδες στην Ευρώπη για να εκτελέσουν τους αντιφρονούντες. <br /> <br /> Οι σχέσεις με την Αμερική σταθερά επιδεινώνονταν. Τον Μάρτιο του 1986 πλοία των ΗΠΑ και της Λιβύης συγκρούστηκαν στα ανοικτά των ακτών της . Και μήνες αργότερα, όταν η έκρηξη βόμβας σε μιας ντισκοτέκ του Βερολίνου, γεμάτη με Αμερικανοί στρατιώτες, αποδόθηκε στη Λιβύη, ο Πρόεδρος Ρίγκαν διέταξε βομβαρδισμούς στην Τρίπολη, ως αντίποινα. Η υιοθετημένη κόρη του Καντάφι Χάνα φέρεται να έχει σκοτωθεί στις επιδρομές - αν και στοιχεία των τελευταίων μηνών την εμφανίζουν ζωντανή. <br /> <br /> Όμως, η καθοριστική σύγκρουση ήρθε το 1988, όταν μια βόμβα ανατίναξε αεροσκάφος της Pan Am πάνω από το Lockerbie σκοτώνοντας 270 επιβάτες και πολίτες στο έδαφος. Ο Καντάφι αρνήθηκε να παραδώσει τους δύο υπόπτους, και οι κυρώσεις αυξήθηκαν. Η Λιβύη ήταν πλέον ένα κράτος παρία.<br /> Καθ 'όλη τη δεκαετία του '90 μικρή ήταν η πρόοδος στην επίλυση του αδιεξόδου. Ο Καντάφι, αφού διαφώνησε με όλους τους Άραβες ηγέτες (ειδικά με τους Σαουδάραβες), γύρισε την πλάτη του στη Μέση Ανατολή και ανακήρυξε τον εαυτό του «βασιλιά της Αφρικής». <br /> Τελικά, χάρη στην επέμβαση του Νέλσον Μαντέλα και του Κόφι Ανάν, τότε Γενικόού Γραμματέα του ΟΗΕ, ο Καντάφι συμφώνησε για την έκδοση των δύο υπόπτων της υπόθεσης του Lockerbie για δίκη στην Ολλανδία. Την ίδια στιγμή,η Τρίπολη συμφώνησε να καταβάλει αποζημιώσεις στις οικογένειες .<br /> Συγκλονίστηκε από την τύχη του Σαντάμ Χουσεΐν και απάντησε με ανοίγματα στη Βρετανία για την παράδοση όλων των σχεδίων και των υλικών για την κατασκευή όπλων μαζικής καταστροφής. <br /> Η “μετάλλαξή” του ακολουθήθηκε από μια διπλωματική …απόψυξη: Δυτικοί πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένης της αμερικανίδας ΥΠΕΞ Κοντολίζα Ράις και του Τόνι Μπλερ, βρέθηκαν στην Τρίπολη. Άλλα εμπόδια επιλύθηκαν, συμπεριλαμβανομένης της απελευθέρωσης των πέντε Βουλγάρων νοσηλευτριών που είχαν συλληφθεί στη Βεγγάζη και είχαν καταδικαστεί σε θάνατο μετά από ένα κρούσμα AIDS στο νοσοκομείο όπου εργάζονταν και είχαν προσβληθεί 426 παιδιά.<br /> <br /> Δυτικοί επενδυτές γρήγορα ακολούθησαν.<br /> <br /> Αλλά τελική συμφιλίωση του με τη Δύση ήταν βραχύβια.<br /> <br /> Το ξέσπασμα της επανάστασης στη γειτονική Τυνησία και την Αίγυπτο, τον Ιανουάριο ενθάρρυνε τις φυλές της ανατολικής Λιβύης να εξεγερθούν.<br /> Ο Καντάφι απάντησε με βάναυση καταπίεση - και από το Φεβρουάριο και μετά, το καθεστώς του ήταν ο στόχος του ΝΑΤΟ. Μερικοί από έξι γιους του από την αγαπημένη δεύτερη σύζυγό του, συνελήφθησαν, ενώ άλλοι σκοτώθηκαν.<br /> <br /> Καντάφι είπε ότι ποτέ δεν θα άφηνε τη Λιβύη, και ότι θα πεθάνει εκεί ως «μάρτυρας».Η επιθυμία του έγινε πραγματικότητα.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Μουαμάρ Καντάφι:Ο επαναστάτης που έγινε "τρελός σκύλος της Μ.Αντολής"

Ο Μουαμάρ Καντάφι ήταν ο τελευταίος μιας γενιάς νέων αράβων επαναστατών εμπνευσμένων από τον Αιγύπτιο Γκαμάλ Αμπντούλ Νάσερ. Με κοσμικά...

Διαβάστε την συνέχεια

Aμυντικό σύμφωνο Κύπρου-Ισραήλ λόγω ελληνικής αδυναμίας...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/F15IRaam.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/F15IRaam.JPG" width="550" /></a></div><br /> Απούσης της Ελλάδας ή για να ακριβολογούμε, δεδομένης της αδυναμίας της Ελλάδα να παράσχει εγγυήσεις ασφαλείας στην Κύπρο στην πρόσφατη κρίση (είναι εντυπωσικό ότι ούτε ψαρόβαρκα έστειλε η Αθήνα ανατολικά του Καστελόριζου διαρκούσης της κρίσης) η Λευκωσία στρέφεται για την προστασία της πλέον απόλυτα στο Ισραήλ. <br /> <br /> Όπς αναφέρουν απόλυτα σφαλείς πηγές από την Λευκωσία στο defencenet.gr, αυτή την στιγμή έχει ξεκινήσει η κατάρτιση αμυντικού συμφώνου μεταξύ των δύο χωρών, το οποίο θα προβλέπει την ματαστάθμευση στην αεροπορική βάση της Πάφου "Ανδρέας Παπανδρέου" (το οποίο κατασκευάστηκε για να υποστηρίξει τα ... ελληνικά μαχητικά που έχουν χρόνια ολόκληρα να εμφανιστούν στον ουρανό της Κύπρου) ισραηλινών μαχητικών αεροσκαφών και ανακατασκευή της ναυτικής βάσης στο Μαρί με ισραηλινή βοήθεια και εν συνεχεία ελλιμενισμό των σκαφών του ισραηλινού Ναυτικού, εκεί. <br /> <br /> Ήδη συμφωνήθηκαν αεροπορικές ασκήσεις στον εναέριο χώρο της Κύπρου (έχει ήδη εκδοθεί και ΝΟΤΑΜ προς τους αεροναυτιλομένους) που περιλαμβάνουν ασκήσεις ανεφοδιασμού στον αέρα, αναχαιτίσεις αεροσκαφών, αλλά και ασκήσεις αποπροσγειώσεων («touch and go») στη στρατιωτική βάση της Πάφου. Σε δεύτερη φάση μπορεί να μεταταθμεύουν στην Πάφο ολόκληρης Μοίρες ισραηλινών μαχητικών.<br /> <br /> Μάλιστα τα σέλτερ της Πάφου μπορούν να φιλοξενούν ακόμα και F-15, αφού την εποχή που κατασκευαζόταν η βάση είχε ληφθεί πρόνοια και για τον συγκεκριμένο τύπου, αφού ήταν ο βασικός υποψήφιος για την αγορά του Νέου Ελληνικού Μαχητικού στην προμήθεια του 1999. <br /> <br /> Όλα αυτά γιατί στην Λευκωσία, όλες οι εθνικά σκεπτόμενες πλευρές, κάπου έχουν πάρει απόφαση ότι ειδικά η νυν ελληνική κυβέρνηση αδυνατεί νσ στηρίξει αμυντικά το νησί.<br /> <br /> Το ελληνικό Ναυτικό θα χρειαστεί αρκετά χρόνια για να μπορέσει να αποκτήσει πραγματικές και όχι θεωρητικές δυνατότητες επιχειρήσεων στην Α.Μεσόγειο και η Π.Α. είναι το "έσχατο όπλο" το οποίο δεν είναι κατάλληλο για προβολή ισχύος από την Ελλάδα προς την ανατολική Μεσόγειο. Δυστυχώς ο συνεχιζόμενος αυτοαφοπλισμός της χώρας΄κάνει ήδη αισθητές τις παρενέργειές του... <br /> <br /> Ακολουθεί η NOTAM της Κυπριακής Δημοκρατίας<br /> <br /> A0803/11 - AIR REFUELLING WILL TAKE PLACE IN THE SOUTHERN PART OF THE<br /> NICOSIA FIR, ON 23 27 AND 28 OCT WITH ALTERNATE DATES<br /> 24 AND 30 OCT<br /> AREA:SUVAS-KAVOS AND KAVOS-GIPAS-SOLIN<br /> AFFECTED AWYS:L/UL53 A/UA14 M/UM872 M/UM33 N/UN134<br /> DATES AND TIMES AS FOLLOWS:<br /> 23 0720-0820 0850-0910 1410-1440 1520-1550,24 0720-0820,<br /> 27 1420-1440,28 0350-0410 0920-0940 0950-1020 AND 30 0920-0940<br /> FOUR HOURS POSSIBILITY OF DELAY AT THE ALTITUDE RESERVATION<br /> AT REAL TIME. FL230 - FL270, 23 0720-1220 1410-1950,24 0720-1220,27 1420-1840,28<br /> 0350-0810 0920-1420 AND 30 0920-1340, 23 OCT 07:20 2011 UNTIL 30 OCT 13:40 2011.<br /> CREATED: 18 OCT 11:48 2011.<br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/">ΠΗΓΗ </a>

Aμυντικό σύμφωνο Κύπρου-Ισραήλ λόγω ελληνικής αδυναμίας...

Απούσης της Ελλάδας ή για να ακριβολογούμε, δεδομένης της αδυναμίας της Ελλάδα να παράσχει εγγυήσεις ασφαλείας στην Κύπρο στην πρόσφατη κρί...

Διαβάστε την συνέχεια