Θρίαμβος «Μπίμπι» στο Ισραήλ: Επιστροφή Νετανιάχου στην εξουσία – Ναυαγούν τα σχέδια της Τουρκίας…

<a href="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2021/07/netaniaxou-israhl-ap.jpg"><img height="378" src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2021/07/netaniaxou-israhl-ap.jpg" width="748" /></a><br /><br />Ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου είναι ο μεγάλος νικητής των εκλογών της Τρίτης, καθώς με καταμετρημένο το 80% των ψηφοδελτίων εξασφαλίζει μαζί με τους νέους ακροδεξιούς συμμάχους του σταθερή πλειοψηφία στη νέα Κνεσέτ.<br /><br />Εφόσον δεν αλλάξει το αποτέλεσμα και επιβεβαιωθούν οι προκαταρκτικές ενδείξεις και των exit poll, το Ισραήλ θα έχει την πιο δεξιά κυβέρνηση των τελευταίων ετών, μετά την διεξαγωγή της πέμπτης εκλογικής αναμέτρησης σε τέσσερα χρόνια.<br /><br />«Είμαστε στα πρόθυρα μιας πολύ μεγάλης νίκης», είπε ο 73χρονος Νετανιάχου δηλώνοντας ότι θα δημιουργήσει μια εθνικιστική κυβέρνηση που θα φροντίζει για όλους τους Ισραηλινούς πολίτες χωρίς καμία εξαίρεση.<br /><br />Με το Λικούντ του Νετανιάχου και τους συμμάχους του να αναμένεται να κερδίσουν περισσότερες 61 ή 62 έδρες στην Κνεσέτ των 120 βουλευτών – στις εκλογές με το πιο αναλογικό σύστημα στον κόσμο -, η παρατεταμένη πολιτική κρίση δείχνει να οδηγείται στο τέλος, ωστόσο η χώρα παραμένει διχασμένη όσο ποτέ.<br /><br />Ο συνασπισμός του απερχομενου κεντρώου πρωθυπουργού Γιαϊρ Λαμπίντ συγκεντρώνει επίσης υψηλά ποσοστά και 54 έδρες. Ο ίδιος απέφυγε να παραδεχθεί ήττα δηλώνοντας τα ξημερωματα της Τεταρτης ότι «μέχρι να μετρηθεί ο τελευταίος φάκελος, τίποτα δεν έχει τελειώσει και τίποτα δεν είναι οριστικό».<br /><br />13 με 14 έδρες φαίνεται να καταλαμβάνει το ακροδεξιό εξτρεμιστικο Θρησκευτικό Σιωνιστικό Κόμμα που αναδεικνύεται έτσι τρίτη πολιτική δύναμη και έχει σπεύσει να αποδεχθεί την συμμαχία με το Λικουντ του Νετανιάχου.<br /><br />Αυτή θα είναι η έκτη θητεία του Νετανάχου ως πρωθυπουργός, αριθμός ρεκόρ, μια θέση που κατείχε για 15 χρόνια εκ των οποίων τα 12 συνεχόμενα μέχρι και το 2021, όταν και τον διαδέχθηκε ο Λαπίντ.<br /><br />Όσον αφορά στον Νετανιάχου, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Σάρα εμφανίστηκε στα γραφεία του κόμματός του στις 03:00 (τοπική ώρα) εν μέσω πανηγυρικού κλίματος.<br /><br />«Έχουμε κερδίσει τεράστια εμπιστοσύνη από τους ανθρώπους του Ισραήλ» είπε στο πλήθος που ζητωκραύγαζε.<br /><br />Με τη δημοσίευση των πρώτων exit poll, που έδειχναν τον Νετανιάχου να κερδίζει 61 ή 62 έδρες, άρχισαν οι εκδηλώσεις χαράς, με τον κόσμο να κουνά σημαίες και να φωνάζει το παρατσούκλι του, Μπίμπι.<div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Θρίαμβος «Μπίμπι» στο Ισραήλ: Επιστροφή Νετανιάχου στην εξουσία – Ναυαγούν τα σχέδια της Τουρκίας…

Ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου είναι ο μεγάλος νικητής των εκλογών της Τρίτης, καθώς με καταμετρημένο το 80% των ψηφο...

Διαβάστε την συνέχεια

Καθαρή πράξη πολέμου κατά Ρωσίας: Η Λιζ Τρας κάρφωσε την βρετανική επιχείρηση ανατίναξης των αγωγών Nord Stream.

<a href="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2022/09/liz-truss-1-e1667341675789.jpg"><img height="367" src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2022/09/liz-truss-1-e1667341675789-1083x570.jpg" width="736" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Iδού γιατί την “παραίτησαν” Έσπασε τα πρωτόκολλα ασφαλείας!</span></h3>Την μη τήρηση των πρωτοκόλλων ασφαλείας, δείγμα της ανεπάρκειας της, φέρεται να πλήρωσε η πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας, Λιζ Τρας, η οποία όχι μόνο εξουσιοδότησε την ανατίναξη των ρωσικών αγωγών Nord Stream αλλά έστειλε μήνυμα με τη λέξη “Έγινε “στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν μόλις ένα λεπτό μετά τις επιθέσεις στους αγωγούς.<br /><br />Πλέον ο πόλεμος στην Ουκρανία επεκτείνεται καθώς είναι βέβαιο πως οι Ρώσοι θα απαντήσουν σε αυτήν την καθαρή πράξη πολέμου της Βρετανίας.<br /><br />Οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί υπέθεσαν, και πολύ σωστά, ότι η Γερμανία θα ενδώσει στις λαϊκές πιέσεις και θα έκανε τη δική της συμφωνία για την αγορά ρωσικού φυσικού αερίου. Έτσι κατέστρωσαν ένα σχέδιο ανατινάζοντας τους αγωγούς Nord Stream. Την επιχείρηση ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας οι Βρετανοί.<br /><br />Όταν οι αγωγοί Nord Stream άρχισαν να εκρήγνυνται, οι αισθητήρες στον αγωγό της ρωσικής εταιρείας φυσικού αερίου GAZPROM έκρουσαν κώδωνα κινδύνου που έδειχναν ότι η πίεση είχε πέσει μαζικά και ξαφνικά. Η GAZPROM τότε γνώριζε ότι οι σωλήνες είχαν σπάσει. Οι υπολογιστές της GAZPROM που κατέγραψαν τα λεπτά/δευτερόλεπτα κατά την ενεργοποίηση των συναγερμών των αισθητήρων χρησιμοποιούν όλοι τη Συντονισμένη Παγκόσμια Ώρα (UTC) για τις χρονικές σημάνσεις.<br /><br />Ακριβώς ένα λεπτό μετά το χτύπημα του συναγερμού στην GAZPROM, οι ηχογραφήσεις iCloud του iPhone της πρωθυπουργού Liz Truss δείχνουν ότι χρησιμοποίησε το iPhone της για να στείλει ένα μήνυμα κειμένου στον Α.Μπλίνκεν, Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ.<br /><br />Το μήνυμα έγραφε: «Έγινε».<br /><br />Οι υπολογιστές iCloud χρησιμοποιούν επίσης τη Συντονισμένη Παγκόσμια Ώρα για χρονικές σημάνσεις μηνυμάτων. Παρά το γεγονός ότι η Ρωσία και το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκονται σε διαφορετικές ζώνες ώρας, η UTC αποδεικνύει ότι ήταν κυριολεκτικά ένα λεπτό μετά την έκρηξη στους αγωγούς της GAZPROM, η Λιζ Τρας έστειλε το μήνυμα κειμένου στον Μπλίνκεν.<br /><br />Κανείς άλλος δεν ήξερε ότι οι αγωγοί είχαν ανατιναχθεί. Η GAZPROM γνώριζε ότι υπήρχε πρόβλημα, αλλά δεν ήξερε τι ή γιατί. Η Λιζ Τρας ήξερε. Γιατί ήταν η βρετανική κυβέρνηση που πραγματοποίησε την δολιοφθορά.<br /><br />Μάλιστα η πληροφορία αυτή έγινε και θέμα από το ίδιο το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών.<br /><br />Ο ιδρυτής των πλατφορμών Megaupload και Mega κοινής χρήσης αρχείων Kim Schmitz, γνωστός και ως Kim Dotcom, έγραψε στο Twitter ότι η Τρας έστειλε στον Μπλίνκεν το μήνυμα “τελείωσε” ένα λεπτό μετά τις εκρήξεις στους αγωγούς Nord Stream.<br /><br />Ο Dotcom έγραψε στο Twitter:<br /><br />«Πώς γνωρίζουν οι Ρώσοι ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ανατίναξε τους αγωγούς North Stream σε συνεργασία με τις ΗΠΑ; Επειδή η @trussliz χρησιμοποίησε το iPhone της για να στείλει ένα μήνυμα «Έγινε η δουλειά» στον @SecBlinken ένα λεπτό μετά την ανατίναξη του αγωγού».<br /><br />“Δεν είναι μόνο τα Five Eyes που έχουν πρόσβαση σε όλες τις βάσεις δεδομένων της Big Tech. Η Ρωσία και η Κίνα έχουν επίσης εξελιγμένες μονάδες στον κυβερνοχώρο. Το αστείο είναι ότι κυβερνητικοί αξιωματούχοι με τις υψηλότερες άδειες ασφαλείας εξακολουθούν να προτιμούν τα κρυπτογραφημένα iPhone από αυτά που έχουν εκδοθεί από την NSA και το GCHQ»<br /><br />Πριν από λίγες ημέρες, η Μόσχα κατηγόρησε το βρετανικό ναυτικό για τις επιθέσεις της 26ης Σεπτεμβρίου. Η γραμματέας Τύπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα αντέδρασε στα tweets της dot-com και έγραψε στο Telegram:<br /><br />«Με ενδιαφέρει η απάντηση του Λονδίνου στην ακόλουθη ερώτηση: Η Βρετανίδα πρωθυπουργός Λιζ Τρας έστειλε μήνυμα στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν λέγοντας «Έγινε» αμέσως μετά την ανατίναξη του αγωγού Nord Stream;».<br /><br />«Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο περιμένουν την απάντηση του Λονδίνου», είπε η Ζαχάροβα.<br /><br />Στις 29 Οκτωβρίου, η βρετανική εφημερίδα Daily Mail ανέφερε ότι το ιδιωτικό τηλέφωνο της Λιζ Τρας είχε παραβιαστεί το καλοκαίρι. Όσο για το περιεχόμενο του τηλεφώνου, τίποτα δεν ήταν γνωστό μέχρι στιγμής.<div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Καθαρή πράξη πολέμου κατά Ρωσίας: Η Λιζ Τρας κάρφωσε την βρετανική επιχείρηση ανατίναξης των αγωγών Nord Stream.

 Iδού γιατί την “παραίτησαν” Έσπασε τα πρωτόκολλα ασφαλείας! Την μη τήρηση των πρωτοκόλλων ασφαλείας, δείγμα της ανεπάρκειας της, φέρεται να...

Διαβάστε την συνέχεια

Το «Μέγαρο του ζόφου»: Το Μαξίμου επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη.

<img height="427" src="https://www.ieidiseis.gr/media/k2/items/cache/0fab2073d51892d1e39433fa982aa736_XL.jpg?t=20221102_123200" width="781" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Στο σύστημα Μητσοτάκη όλοι πλέον φοβόνται ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί τον ίσκιο τους.</span></h3>Γράφει ο <b>Γιώργος Λακόπουλος</b><br />Ο Ανδρέας Παπανδρέου κληροδότησε στο σημερινό πολιτικό σύστημα δυο από τα χαρακτηριστικά του. Πρώτα τη μεταφορά της κυβερνητικής έδρας από τα Παλιά στα Νέα Ανάκτορα. Ήτοι από τη Βουλή στο μέγαρο Μαξίμου- το οποίο παρ ολίγο να κατεδαφίσει ως… ερείπιο η χούντα.<br /><br />Στη συνέχεια τον πρωθυπουργοκεντρικό χαρακτήρα της διακυβέρνησης, με τη συνταγματική μεταβολή του 1985 που αφαιρούσε εξουσίες απ τον ένοικο του διπλανού νεοκλασικού και υπερεξόπλιζε τον επικεφαλής της Εκτελεστικής εξουσίας.<br />Ήταν φανερό ότι αυτός ο συνδυασμός στα χέρια πολιτικών χωρίς φραγμούς θα ανέβαινε καταστροφικός.<br /><br />Για τέσσερις δεκαετίες στο μέγαρο Μαξίμου που στέγαζε πλέον την πρωθυπουργική υπερεξουσία διαδραματίσθηκαν τα κεντρικά γεγονότα της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας, παράλληλα με τη Βουλή. Όχι όμως οι «βρόμικες» υποθέσεις και οι συνομωσίες επικράτησης των εκάστοτε κυβερνώντων.<br /><br />Για αυτά, τα τρία κόμματα που κυβέρνησαν προτιμούσαν αντιστοίχως τα κομματικά τους γραφεία στη Ρηγίλλης, την Χαριλάου Τρικούπη και την Κουμουνδούρου – ή διάφορες «γιάφκες».<br /><br />Τα αυτιά των τοίχων του μεγάρου Μαξίμου δεν έχουν ακούσει όσα ανομολόγητα φαντάζεται κανείς.<br /><br /><div>Αυτό άλλαξε από την ώρα που εγκαταστάθηκε στο πρωθυπουργικό γραφείο ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κομπανία του. Το κτίριο παραδόθηκε στη συνδυασμένη χρήση του ως «κυβερνείου», στην διαχείριση δίκης οικογενειακής ιδιοκτησίας και την λειτουργία του ως σκοτεινού κέντρου οργάνωσης της μακροημέρευσης στην εξουσία του κληρονόμου που κέρδισε τις εκλογές του 2019.<br /><br />Η προστατευτική ομπρέλα που εξασφάλισε -με το αζημίωτο- ο σημερινός Πρωθυπουργός από ισχυρούς της οικονομίας και των ΜΜΕ, κάλυπτε ακόμη και ανάρμοστες επεμβάσεις στην εσωτερική αισθητική του κτιρίου.<br /><br />Η σύζυγός του «μπήκε μες τ΄ αμπέλι σαν νοικοκυρά» και άλλαξε τη διακόσμηση και τα έπιπλα κατά το γούστο της. Ένας Θεός ξέρει αν θα βρεθούν ποτέ όσα απομακρυνθήκαν για να ξαναμπούν στη θέση τους.<br /><br />Ειρήσθω αν παρόδω ότι κανείς δεν πληροφορήθηκε τίποτε, μέχρι τη στιγμή που παρουσίασε η ίδια την επέμβαση της σε ξένο περιοδικό. Ο μακαρίτης ο Ψυχάρης και οι άλλοι παλαιοί διευθυντές θα ξήλωναν ολόκληρο το πολιτικό τμήμα των εφημερίδων τους, αν μάθαιναν με αυτόν το τρόπο τις αλλαγές.<br /><br />Αυτά όμως που κυρίως προστέθηκαν στις λειτουργίες του μεγάρου Μαξίμου είναι αυτά που δεν λέγονται. Ή τουλάχιστον δεν αποκάλυψαν όσοι τα γνώριζαν. Από μόνη της η μεταφορά του κέντρου διοίκησης της ΕΥΠ -όχι μόνο πολιτικά, αλλά και επιχειρησιακά- αρκεί για να αντιληφθεί κανείς τι ακριβώς έμενε στο σκοτάδι.<br /><br />Πέρασαν τρία χρόνια για να αρχίσουν οι αποκαλύψεις που μετατρέπουν το μέγαρο Μαξίμου κτίριο σε «μέγαρο του ζόφου».<br /><br />Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το έκανε εξ αρχής χώρο συσσώρευσης εξωκοινοβουλευτικών παραγόντων και μετακλητών υπαλλήλων του «επιτελικού κράτους». Τώρα προκύπτει ότι αυτό υπέκρυπτε ένα κέντρο συντονισμού παρακρατικών δραστηριοτήτων.<br /><br />Από την διείσδυση στα υπουργεία και τους λοιπούς φορείς του δημοσίου και τις συναλλαγές με οικονομικά και μιντιακά συστήματα, μέχρι οργάνωση παρακολουθήσεων πολιτικών αντίπαλων, δημοσιογράφων, αλλά και υπουργών - όπως προκύπτει πλέον από όσα αναφέρονται σε φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ.<br /><br />Το 2019 έγινε γνωστός ο Γρηγόρης Δημητριάδης ως ανεψιός του Πρωθυπουργού και επικεφαλής του Γραφείου του για να εξελιχθεί σε γενικό γραμματέα της κυβέρνησης.<br /><br />Όσοι γνωρίζουν τα οικογενειακά του Μητσοτακέικου έλεγαν ότι είχε και ρόλο επιτηρητή του Πρωθυπουργού εκ μερών των τριών αδελφών του, για να εξισορροπείται το ιμπέριουμ της συζύγου του.<br /><br />Στην πράξη ήταν ένα είδος Προσωπάρχη, που αναδείχθηκε σε κεντρικό εκτελεστικό βραχίονα. Σε βαθμό που να κυκλοφορεί ότι «τίποτε δεν γίνεται αν δεν περάσει από την Γρηγόρη».<br /><br />Κάποιοι των έβλεπαν ως «πρωθυπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ»-στην κορυφή ενός τριγώνου με τους υπουργεύοντες Σκέρτσο και Γεραπετρίτη. Άλλοι ως «σκοτεινό πρόσωπο για όλες τις δουλειές».<br /><br />Με τις υποκλοπές από την ΕΥΠ δικαιωθήκαν οι δεύτεροι. Η απομάκρυνση του συνδυάσθηκε ακόμη κα με δημόσιες υπόνοιες Μητσοτάκη για το ρόλο του στην παρακολούθηση Ανδρουλάκη- προφανώς για να απομακρύνει από τον ίδιο όχι μόνο την πολιτική αλλά και την ποινική ευθύνη.<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι ο ανεψιός του, του χρωστάει μια απάντηση.<br /><br />Η δικαίωση των επικριτών του πρώην «playmaker» του συστήματος Μητσοτάκη -μεταξύ τους και υπουργοί που έτρεμαν μπροστά του- ολοκληρώνεται με τις αποκαλύψεις του συγκροτήματος Μαρινάκη - κεντρικού βραχίονα στήριξης της κυβέρνησης- που εμπλέκει τον Δημητριάδη με συγκεκριμένους διακινητές παράνομου λογισμικού ολικής παρακολούθησης.<br /><br />Του ιδίου του Βαγγέλη Μαρινάκη όπως φωτογραφίζεται από τα δικά του ΜΜΕ, αλλά και … υπουργών! Με πρώτον τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη που κάνει έτσι τέλειο τον αυτοεξευτελισμό του , με την προσχώρηση στη Δεξιά, ως υπουργός και… υποψήφιος βουλευτής του Μητσοτάκη.<br /><br />Αλλά ας μην κρυβόμαστε- ή άλλως «γιατί να το κρύψωμεν αλλωστε» που θα έλεγε ο πατέρας Μητσοτάκης,- υπάρχει και κάτι πιο ανατριχιαστικό. Συνδέουν τις δράσεις του πρωθυπουργικού ανεψιού με νήματα που οδηγούν στον υπόκοσμο και κυκλώματα της νύχτας. Βαριές νύξεις για κάποιον που χρημάτισε κεντρικός κυβερνητικός αξιωματούχος.<br /><br />Εκτός από το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων που μένει ανοικτό και απασχολεί εκ παράλληλου και τα κεντρικά ευρωπαϊκά όργανα, το έτερο σκέλος της παρακρατικής δραστηριότητας , υπό την αιγίδα του μεγάρου Μαξίμου, είναι η διασπάθιση δημοσίου χρήματος από ημέτερους. Αλλιώς πώς «Μαξίμου ΑΕ».<br /><br />Από την διοχέτευση των κρατικών, τραπεζικών και κοινοτικών πόρων σε ένα κύκλο επιχειρηματιών - χορηγών της πολιτικής πορείας του Κυριάκου- τις απευθείας αναθέσεις των υπουργών - συχνά καθ υπόδειξη- και την αδιαφάνεια των εξοπλισμών….<br /><br />Σαν κερασάκι στην τούρτα της διαφθοράς δεσπόζει η χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό– αλλά και η κάλυψη άλλων προσοδοφόρων δραστηριοτήτων -προσώπων του μηχανισμού που εκπροσωπείται στην επικαιρότητα αυτές τις μέρες από τον Πάτση, την Πίτσικα, την Κούτση και άλλους εκλεκτούς της πρωθυπουργικής αυλής.<br /><br />Λέγεται ότι οσονούπω οι αποκαλύψεις θα πληγιάσουν περισσότερο την ευρύτερη πρωθυπουργική οικογένεια.<br /><br />Η εικόνα του ζόφου που αναδύεται, με όλα αυτά από το φυσικό κέντρο της τρέχουσας Εκτελεστικής εξουσίας ολοκληρώνεται με την «ισορροπία τρόμου», ανάμεσα στους ανθρώπους της. Στο σύστημα Μητσοτάκη όλοι πλέον φοβόνται ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί τον ίσκιο τους.<br /><br />Αν βρει και η αξιωματική αντιπολίτευση έναν τρόπο να βοηθούν και την ίδια, η πολιτική αλλαγή θα προκύψει ως λυτρωτική εξέλιξη κάθαρσης...</div><div><br /></div><div><a href="https://www.ieidiseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το «Μέγαρο του ζόφου»: Το Μαξίμου επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Στο σύστημα Μητσοτάκη όλοι πλέον φοβόνται ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί τον ίσκιο τους. Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος Ο Ανδρέας Παπανδρέου κλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόλεμος στην Ουκρανία: Πυρηνικά, σιτηρά και «βρόμικες» επιθέσεις.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/11/CrHW.jpg"><img height="394" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/11/CrHW.jpg" width="764" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Οι Ουκρανοί δεν έχουν πυρηνικά όπλα. Απαλλάχθηκαν από το πυρηνικό τους οπλοστάσιο πριν από δεκαετίες, παίρνοντας σε αντάλλαγμα εγγυήσεις ασφαλείας βάσει του Μνημονίου της Βουδαπέστης του 1994.<br /><br />Για την ιστορία, σύμφωνα με εκείνη τη συμφωνία του 1994, η Ρωσία δεσμευόταν να σέβεται τα σύνορα, την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της σύγχρονης Ουκρανίας…<br /><br />Οι Ουκρανοί, λοιπόν, δεν έχουν πυρηνικά. Η Μόσχα τους κατηγορεί, όμως, ότι έχουν μια «βρόμικη βόμβα» την οποία ετοιμάζονται μάλιστα να χρησιμοποιήσουν εντός των ρωσικών συνόρων.<br /><br />Για την ιστορία, αυτό που έχουμε καταλήξει να αποκαλούμε «βρόμικη βόμβα» (μια συμβατική δηλαδή βόμβα στην οποία έχουν «προστεθεί» προς διασπορά ραδιενεργά υλικά) δεν έχει πέσει ποτέ και πουθενά.<div><br />Πυρηνικά και «βρόμικες βόμβες»<br /><br />Κι όμως, επειτα από σχεδόν εννέα μήνες πολέμου, η ρωσική πλευρά – που εξακολουθεί να διαθέτει πυρηνικά όπλα – ανακάλυψε ξαφνικά ότι το Κίεβο διαθέτει μια «βρόμικη βόμβα» που ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει, και που εάν χρησιμοποιήσει τότε οι ρωσικές δυνάμεις δεν θα έχουν πια άλλη επιλογή παρά να «απαντήσουν» ενδεχομένως κάνοντας χρήση – πραγματικών – πυρηνικών.<br /><br />Η Μόσχα συνεχίζει, έπειτα από σχεδόν εννέα μήνες πολέμου, να προσπαθεί να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι δεν επιτίθεται όταν εισβάλλει στα εδάφη μιας ξένης χώρας… «Αμυνόμενες», οι ρωσικές δυνάμεις βομβαρδίζουν τις τελευταίες εβδομάδες μη-στρατιωτικούς στόχους εντός των ουκρανικών πόλεων: εγκαταστάσεις υδροδότησης και ηλεκτροδότησης. Εάν κάνουν αβίωτο τον βίο όλων των Ουκρανών αφήνοντάς τους χωρίς νερό και ηλεκτρικό κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου, τότε εκείνοι πού θα πάει, αργά ή γρήγορα θα αναγκαστούν να συνθηκολογήσουν αποδεχόμενοι όσα θέλει να τους επιβάλει δια της ισχύος η ρωσική πλευρά… Προφανώς αυτό είναι το ρωσικό σκεπτικό…</div><div><br />Το μέτωπο της Χερσώνας<br /><br />Την ίδια ώρα ωστόσο, οι ρωσικές δυνάμεις υποχωρούν στη Χερσώνα. Εγκαταλείπουν θέσεις που ήλεγχαν δυτικά του Δνείπερου ποταμού και μετακινούνται ανατολικά.<br /><br />Η Χερσώνα είναι μια από τις τέσσερις ουκρανικές περιφέρειες (Χερσώνα, Ζαπορίζια, Ντονέτσκ, Λουγκάνσκ) που προσάρτησε μονομερώς η ρωσική πλευρά πίσω στα τέλη Σεπτεμβρίου.<br /><br />Σημαντική λεπτομέρεια: Οι Ρώσοι προσάρτησαν μεν τις ουκρανικές περιοχές χωρίς όμως να έχουν διασαφηνίσει ποια ακριβώς θα είναι τα δυτικά σύνορα αυτών των άρτι προσαρτηθεισών περιοχών. «…προσαρτήθηκαν περιοχές των οποίων τα δυτικά σύνορα το ίδιο το Κρεμλίνο παραδέχεται πως ακόμη… δεν γνωρίζει. Προφανώς όλα θα κριθούν από τις εξελίξεις επί του πεδίου […] Στην προκειμένη περίπτωση, οι προσαρτήσεις ήρθαν έπειτα από ξαφνικές ήττες, ως το ανάχωμα εκείνο που στα μάτια του Πούτιν θα δικαιολογούσε μια «με όλα τα μέσα» (των πυρηνικών μέσων συμπεριλαμβανομένων) υπεράσπιση των ρωσικών κτήσεων εντός της Ουκρανίας», γράφαμε στις 11 Οκτωβρίου.<br /><br />Ρώσοι μπλόγκερ προειδοποιούν πως οι επόμενες εβδομάδες στη Χερσώνα θα είναι δύσκολες, ενώ και ο ίδιος Σεργκέι Σουροβίκιν, ο νέος διοικητής των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία, έχει μιλήσει για «δύσκολες αποφάσεις» που ίσως χρειαστεί να λάβει, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζει εάν αυτές οι αποφάσεις θα είναι επιθετικά δύσκολες (χρήση πυρηνικών) ή αμυντικά δύσκολες (υποχώρηση και απώλεια εδαφών).<br /><br />Γράφοντας στους Financial Times, ο Γκίντεον Ράχμαν υποστηρίζει ότι η απειλή της χρήσης τακτικών πυρηνικών όπλων από τη Ρωσία κατά ουκρανικών στρατευμάτων όχι μόνο παραμένει αλλά και εντείνεται. Επικαλούμενος αμερικανικές πηγές, ο ίδιος μάλιστα υποστηρίζει ότι «μικρά» ή «τακτικά» ρωσικά πυρηνικά θα μπορούσαν να σκοτώσουν εκατοντάδες, κι όχι χιλιάδες ανθρώπους, καταστρέφοντας και μολύνοντας τα εδάφη σε μια ακτίνα όχι πολλών χιλιομέτρων. Με άλλα λόγια, σε μια τέτοια περίπτωση, η Ρωσία θα μπορούσε όντως να κάνει χρήση τέτοιου τύπου όπλων, χωρίς να φοβάται ότι έτσι θα είναι σαν να πυροβολεί τα πόδια της (σαν να μολύνει, δηλαδή, με πυρηνικά τα δικά της εδάφη).<br /><br />Για τον Αλεξάντερ Γκαμπούεφ του Carnegie Endowment for International Peace ωστόσο, πιθανή χρήση πυρηνικών από την πλευρά της Ρωσίας ίσως να προκαλούσε έντονες αντιδράσεις όχι μόνο στη Δύση αλλά και στην Ασία (βλ. Κίνα), αντιδράσεις που θα προκαλούσαν προβλήματα στη ρωσική οικονομία εάν συνοδεύονταν και από… ασιατικές κυρώσεις όπως είναι πιθανό (σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Γκαμπούεφ στους NY Times).<br /><br />Η χρήση πυρηνικών θα είναι, σε κάθε περίπτωση, μια εξαιρετικά παρακινδυνευμένη κίνηση. Η ρωσική πλευρά προφανώς το γνωρίζει και για αυτό στρέφεται σε μια άλλη απειλή όπως είναι εκείνη της επισιτιστικής κρίσης, αποχωρώντας (προσωρινά ή όχι, μένει να φανεί) από τη συμφωνία για τις εξαγωγές σιτηρών μέσω της Μαύρης Θάλασσας.<br /><br />Ο Αλεξάντερ Γκαμπούεφ συνδέει αυτήν την αποχώρηση με τις ήττες που έχουν υποστεί – παρά την επιστράτευση – οι ρωσικές δυνάμεις εντός της Ουκρανίας το τελευταίο διάστημα. Όταν η Μόσχα πιέζεται στρατιωτικά στο πεδίο, τότε αναζητά άλλα μέσα πίεσης και εκβιασμού.</div><div><br />Σύννεφα πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα<br /><br />Η ίδια η Ρωσία ανακοίνωσε ότι αναστέλλει τη συμμετοχή της στην πρωτοβουλία για τις εξαγωγές σιτηρών έπειτα από τις επιθέσεις που δέχθηκαν με drones οι ρωσικές δυνάμεις στη Σεβαστούπολη της Κριμαίας στις 29 Οκτωβρίου.<br /><br />Εάν πιστέψουμε τις ρωσικές καταγγελίες, τότε θαλάσσια drones που ξεκίνησαν από την Οδησσό έπληξαν ρωσικούς στόχους στη Σεβαστούπολη έχοντας όμως προηγουμένως εκμεταλλευτεί ως μέσο διέλευσης τον «ανθρωπιστικό διάδρομο» από τον οποίο περνούν τα πλοία με τα σιτηρά στη Μαύρη Θάλασσα.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός ότι οι Ρώσοι παραδέχονται άλλο ένα πλήγμα σε βάρος τους – ακόμη και αν αυτό γίνεται για εργαλειακούς λόγους, προκειμένου δηλαδή να δικαιολογήσει άλλες ρωσικές αντεπιθέσεις που ίσως ακολουθήσουν – αποτελεί σε έναν βαθμό ομολογία αδυναμίας.<br /><br />Αυτή η εικόνα της ρωσικής «αδυναμίας» εντείνεται, δε, εάν λάβει κανείς υπόψη και το γεγονός ότι οι εξαγωγές ουκρανικών σιτηρών συνεχίστηκαν τη Δευτέρα 31 Οκτωβρίου μέσω της Μαύρης Θάλασσας παρά την προηγούμενη ρωσική απόσυρση από την σχετική συμφωνία, μια απόσυρση την οποία Ρώσοι υπουργοί υποβαθμίζουν τώρα ως δυνητικά προσωρινή.</div><div><br />Από το 2022 στο 2023<br /><br />Καθώς οδεύουμε πια προς την εκπνοή της χρονιάς μετρώντας εννέα μήνες πολέμου, θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι το 2022 ήταν για τη Ρωσία:στρατιωτικά χειρότερο από όσο ανέμενε ο Πούτιν όταν κήρυξε την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία πίσω στα τέλη Φεβρουαρίου<br />αλλά οικονομικά καλύτερο από όσο αναμένετο δεδομένων των κυρώσεων.<br /><br />Ο όγκος των συνολικών εμπορικών συναλλαγών της Ρωσίας αυξήθηκε φέτος, παρά τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ακόμη και χώρες που συμμετέχουν στις κυρώσεις της Δύσης (σ.σ. Βέλγιο, Ολλανδία, Ιαπωνία), είχαν φέτος περισσότερες συναλλαγές με τη Μόσχα (σ.σ. σε σύγκριση με τον μέσο όρο της περιόδου 2017 – 2021), έγραφε η «Καθημερινή» στις 31 Οκτωβρίου, επικαλούμενη στοιχεία του «Παρατηρητηρίου Οικονομικής Πολυπλοκότητας» («Observatory of Economic Complexity») που είχαν προηγουμένως δημοσιευτεί στους New York Times («How Russia Pays for War: Russian trade boomed after invading Ukraine, providing ample war funds»).<br /><br />Το 2023 αναμένεται, από την άλλη πλευρά, να είναι περισσότερο ακανθώδες οικονομικά για τη Μόσχα, καθώς πλέον η Ρωσία ξεκινά από χειρότερη οικονομική βάση σε σχέση με πέρυσι, ενώ μέσα στους επόμενους μήνες αναμένεται να τεθούν σε ισχύ και νέες κυρώσεις κατά του ρωσικού πετρελαίου και των ρωσικών πετρελαϊκών προϊόντων (τον Δεκέμβριο του 2022 και τον Φεβρουάριο του 2023 αντίστοιχα). «Οι εξαγωγές πετρελαίου της Ρωσίας αναμένεται να μειωθούν κατά έως και 1 εκατομμύριο βαρέλια την ημέρα αυτόν τον χειμώνα», δηλώνει ο επικεφαλής της Vitol, Ράσελ Χάρντι, μιλώντας στους Financial Times.<br /><br />Όσο για τον πόλεμο στην Ουκρανία, εκείνος συνεχίζεται προς το παρόν χωρίς διαφαινόμενη προοπτική αποκλιμάκωσης… με τους αναλυτές να διερωτώνται πόσο βαρύς θα είναι από άποψη καιρικών συνθηκών και θερμοκρασιών ο επερχόμενος χειμώνας και πώς θα επηρεάσει αυτό τις εξελίξεις επί του πεδίου…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πόλεμος στην Ουκρανία: Πυρηνικά, σιτηρά και «βρόμικες» επιθέσεις.

Γιώργος Σκαφιδάς Οι Ουκρανοί δεν έχουν πυρηνικά όπλα. Απαλλάχθηκαν από το πυρηνικό τους οπλοστάσιο πριν από δεκαετίες, παίρνοντας σε αντάλλα...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιμένει ο πρωθυπουργός σε μοντέλο "ισραηλολιβανικής συμφωνίας ΑΟΖ" για την επίλυση των ελληνοτουρκικών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://idsb.tmgrup.com.tr/ly/uploads/images/2020/07/07/45026.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="589" data-original-width="800" height="371" src="https://idsb.tmgrup.com.tr/ly/uploads/images/2020/07/07/45026.jpg" width="729" /></a></div><br /><div>Για δεύτερη φορά σε διάστημα μιας εβδομάδας, μετά την συνέντευξη που παραχώρησε στη γαλλική <a href="https://journal.lepoint.fr/kyriakos-mitsotakis-le-langage-agressif-turc-est-sans-precedent-2495183">LePoint</a> (δημοσιεύτηκε στις 25 Οκτωβρίου 2022), ο Κυριακός Μητσοτάκης ανοίγει παράθυρο για συμβιβαστική λύση τύπου Ισραήλ-Λιβάνου στην ελληνοτουρκική διαφορά για την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Τουρκία. Αυτήν την φορά ο Έλληνας πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Εσθονία, δήλωσε ενώπιων της ομολόγου του, Κάγια Κάλλας, ότι μόνος ένας τρόπος υπάρχει για να λυθούν οι ελληνοτουρκικές διαφωνίες και αυτός είναι η σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας:</div><div><br /></div><div><i>"Έχουμε δείξει στην Ελλάδα ότι μπορούμε να λύσουμε με αυτό τον τρόπο τα θέματα, όπως κάναμε με την Αίγυπτο. Το Ισραήλ και ο Λίβανος είναι σε πόλεμο και πέτυχαν λύση. Δεν υπάρχει λόγος να μην κάνουμε το ίδιο με την Τουρκία",</i> είπε συγκεκριμένα ο Κ. Μητσοτάκης.<br />Υπενθυμίζουμε ότι σε σχετικό ερώτημα που του τέθηκε σε συνέντευξη που παραχώρησε στη LePoint, δήλωσε:"Αν ο Λίβανος και το Ισραήλ, δύο χώρες που δεν αναγνωρίζουν καν η μία την άλλη, κατορθώνουν να λύνουν τις διαφορές τους, δεν βλέπω τον λόγο γιατί δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε το ίδιο με την Τουρκία."</div><div><br />Σχολιάζοντας το γεγονός σε προηγούμενο άρθρο μας  γράψαμε:"Η συγκεκριμένη δήλωση του Κ. Μητσοτάκη δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία. Είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός εμμέσως προκρίνει την αμερικανική διαμεσολάβηση για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ με την Τουρκία. Διευκρινίζεται όμως ότι ο Αμερικανός διαμεσολαβητής που πιστώθηκε την ισραηλολιβανική συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ είναι o Άμος Χόκσταϊν".</div><div><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghlbAYvqpu0iPrmXN6_AiBiNuLu5tlT00AQQkMRE4sZH9CtcsQnDSnkmwx1TTOa4px2PMFEn-jKZwpYxaoAY7ORfm89NuNeu5Bkfup6PbwSwINy8mNfOwzZ7Dn37ds3d9lBWm0Q_4VAng/s640/2-4.jpg"><img border="0" height="418" src="https://www.washingtoninstitute.org/sites/default/files/2021-05/Selected-Energy-Infrastructure-East-Mediterranean-2019-21.jpg" width="640" /></a><br /><i>Χάρτης Μπάιντεν. Πηγή: mcclatchydc.com</i><br /><br />Ο Χόκσταϊν (πολέμιος του EastMed, πρωτεργάτης του αμερικανικού non-paper, με ενδιαφέρον εργασιακό παρελθόν) είναι ο «αρχιτέκτονας» του γνωστού χάρτη Μπάιντεν ο οποίος αποτελεί μετεξέλιξη του «σχεδίου Άτσεσον» και βρίσκεται στο τελικό στάδιο υλοποίησης. Στον χάρτη έχουμε επανειλημμένα αναφερθεί από το παρόν βήμα αφού μεταξύ των πολλών παραδοξοτήτων που παρουσιάζει: -Εκχωρεί την ελληνική ΑΟΖ ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού (ο οποίος τέμνει την Ρόδο) στην Τουρκία, και-Εξαφανίζει το Σύμπλεγμα Μεγίστης, το οποίο είτε εμφανίζει ως τουρκική κυριαρχία είτε ως θύλακα εντός των τουρκικών θαλασσίων ζωνών.</div><div>  <br />Καταλήγοντας στο προηγούμενο άρθρο μας γράψαμε:"Οι δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού στη γαλλική LePoint, έρχονται ως επιβεβαίωση των όσων γράφουμε από καιρό, ότι δηλαδή η κυβέρνηση προκρίνει την αμερικανική διαμεσολάβηση στην ελληνοτουρκική διαφορά, καίτοι αυτό ενέχει τεράστιους κινδύνους, ειδικά εάν γίνει επί τη βάσει του χάρτη Μπάιντεν, τον οποίο η αμερικανική διπλωματία βήμα-βήμα υλοποιεί με τη μεσολάβηση Χόκσταϊν."<br />Για ποιό λόγο λοιπόν επιμένει ο πρωθυπουργός στην ισραηλολιβανική συνταγή οριοθέτησης ΑΟΖ;<br /><br /></div><div><a href="http://i-epikaira.blogspot.com">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Επιμένει ο πρωθυπουργός σε μοντέλο "ισραηλολιβανικής συμφωνίας ΑΟΖ" για την επίλυση των ελληνοτουρκικών

Για δεύτερη φορά σε διάστημα μιας εβδομάδας, μετά την συνέντευξη που παραχώρησε στη γαλλική LePoint (δημοσιεύτηκε στις 25 Οκτωβρίου 2022), ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Χρήστος Ροζάκης, ο Θεόδωρος Καρυώτης και ο χάρτης Μπάιντεν.

<a href="https://www.blogger.com/u/1/blog/post/edit/6784533332197246922/1958087193979154055#"><img border="0" height="381" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2020/11/%CE%9C%CE%A0%CE%91%CE%99%CE%A4%CE%95%CE%9D.jpg" width="760" /></a><br /><br /><div> Ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης, από πολλούς θεωρούμενος ως ο «πατέρας της ελληνικής ΑΟΖ», σε άρθρο του  σχολιάζει ορθότατα τις θέσεις που εξέφρασε ο Χρήστος Ροζάκης (10/10/22) Συγκεκριμένα ο κ. Καρυώτης αναφέρει:<br /><br />«Σε άρθρο του, στην <a href="https://www.kathimerini.gr/politics/foreign-policy/562082428/arthro-toy-chr-rozaki-stin-k-i-lozanni-i-livyi-kai-i-diexodos/">εφημερίδα Καθημερινή (ΕΔΩ)</a>, ο Χρήστος Ροζάκης προβάλλει την άποψη ότι η Τουρκία μπορεί να έχει θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα στον 28ο Μεσημβρινό! Κοιτάξετε με προσοχή τον χάρτη που δημοσίευσε:</div><div><br /><img height="432" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/11/221101195857_ROZAKHS-XARTHS-KARYOTHS01.jpg" width="685" /><br /><br /></div><div>Εντός του χάρτη αναφέρει το εξής εξωφρενικό:<br />«Στις 6 Αυγούστου 2020 οι υπουργοί εξωτερικών Ελλάδας και Αιγύπτου υπέγραψαν τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ που, από ελληνικής πλευράς, χαράχθηκε με βάση το νοτιοανατολικό τμήμα της Κρήτης και το μέσον της Ρόδου. Η γραμμή σταματάει λίγο πριν τον 28ο μεσημβρινό, ουσιαστικά αφήνοντας ανοικτή τη δυνατότητα οριοθέτησης με την Τουρκία.»<br /><br />Δηλαδή ο Χρήστος Ροζάκης μας εξηγεί ότι η Τουρκία μπορεί να οριοθετήσει ΑΟΖ με την Ελλάδα και η ΑΟΖ της μπορεί να φτάσει στο 28ο μεσημβρινό! Έτσι η Ελλάδα δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο, η Τουρκία διαθέτει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο και το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου έχει μηδενική ΑΟΖ!»<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghlbAYvqpu0iPrmXN6_AiBiNuLu5tlT00AQQkMRE4sZH9CtcsQnDSnkmwx1TTOa4px2PMFEn-jKZwpYxaoAY7ORfm89NuNeu5Bkfup6PbwSwINy8mNfOwzZ7Dn37ds3d9lBWm0Q_4VAng/s640/2-4.jpg"><img border="0" height="418" src="https://www.washingtoninstitute.org/sites/default/files/2021-05/Selected-Energy-Infrastructure-East-Mediterranean-2019-21.jpg" width="672" /></a><br /><i>Χάρτης Μπάιντεν. Πηγή: mcclatchydc.com</i><br /><br />Το προφανές ατόπημα του κ. Ροζάκη ενδέχεται να έχει σχέση με τον γνωστό χάρτη Μπάιντεν ο οποίος αποτελεί μετεξέλιξη του «σχεδίου Άτσεσον» και βρίσκεται στο τελικό στάδιο υλοποίησης. Επιγραμματικά σε προηγούμενο άρθρο μας (15/10/2022) γράφαμε σχετικά με τον χάρτη ότι μεταξύ των πολλών παραδοξοτήτων που παρουσιάζει είναι και οι εξής:<br /><br />«-Αποτυπώνει λεπτομερώς τα νοτιοανατολικά όρια της υποτιθέμενης «τουρκικής υφαλοκρηπίδας» όπως αυτά κατατέθηκαν στον ΟΗΕ (18/05/2020), πλην των προβλέψεων του τουρκολιβυκού ψευδομνημονίου. <br />-Δεν αποτυπώνει τον αγωγό EastMed  αλλά προβλέπει αγωγό φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας που αποτελεί πάγιο αίτημα/επιδίωξη της γείτονος.</div><div><br />-Εξαφανίζει την επήρεια του συμπλέγματος Μεγίστης στην ΑΟΖ, χαρίζει δηλαδή στην Τουρκία όλη την ΑΟΖ ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού που τέμνει την Ρόδο [περιοχή στην οποία το Oruc Reis προέβη σε παράνομες έρευνες επι 4,5 μήνες και δεν συμπεριλήφθηκε στην ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία τμηματικής οριοθέτησης ΑΟΖ. Σημειώνεται ότι η Τουρκία είχε αδειοδοτήσει έρευνες στην TPAO από τις αρχές της δεκαετίας του '80 μέχρι τον 28ο Μεσημβρινό!, ή αποτυπώνει το σύμπλεγμα εντός τουρκικής επικράτειας.</div><div>  <br />-Παρουσιάζει ισχυρές ενδείξεις προσάρτησης των κατεχομένων.» <br /><br /><a href="https://i.postimg.cc/1zkk2T8Z/6-3.jpg"><img border="0" src="https://i.postimg.cc/1zkk2T8Z/6-3.jpg" /></a><br /><i>Αντιπαραβολή του χάρτη Μπάιντεν (με απαλοιφή του υπομνήματος για λόγους ευκρίνειας) με τις παράνομες τουρκικές Navtex ερευνών του Oruc Reis και την Ελληνοαιγυπτιακή τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ (A,B,C,D,E). Πλησίον του σημείου Α' ο 28ος Μεσημβρινός. Πηγή: slpress.gr</i><br /><br />Εύλογα λοιπόν διερωτόμαστε, εάν ο Χ. Ροζάκης είχε υπόψη του τον χάρτη Μπάιντεν όταν εξέθεσε τις παραπάνω απόψεις του, και αν ναι, τότε γιατί το αποκρύπτει;<br /> <br /></div><div><a href="http://i-epikaira.blogspot.com">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Χρήστος Ροζάκης, ο Θεόδωρος Καρυώτης και ο χάρτης Μπάιντεν.

 Ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης, από πολλούς θεωρούμενος ως ο «πατέρας της ελληνικής ΑΟΖ», σε άρθρο του  σχολιάζει ορθότατα τις θέσεις που εξ...

Διαβάστε την συνέχεια

Με πρόσχημα αφηγήματα Διεθνούς Δικαίου αντιλήψεων Ελλήνων πολιτικών συνεχίζονται οι παραβιάσεις των συνόρων μας.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-11/%CE%84%CE%84.jpg?itok=3yxogdm8" width="755" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">''Μεταξύ του Διεθνούς Δικαίου και των Ελληνικών συμφερόντων θα έπρεπε η χώρα μας πάντα να επικαλείται και τα δύο, ακόμα και εάν το Διεθνές Δίκαιο είναι ανεπαρκές να εφαρμοστεί''.</span></h3>Για τις δικαιολογίες του διεθνούς δικαίου και τα εθνικά συμφέροντα μιλά σε νέα παρέμβαση του, ο αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Κούσαντας.<br /><br /><div>Σημειωτέον πως ο κ. Κούσαντας έχει υπηρετήσει στο ΝATOϊκό Στρατηγείο Ταχείας Επεμβάσεως στην Ισπανία – Βαλένθια ως Βοηθός Επιτελάρχη στο βαθμό του Ταξίαρχου και είναι κάτοχος δύο Masters στη Διεθνή Ασφάλεια (Plymouth) και στις Διεθνείς Σχέσεις (Brussels).<br /><br />Ακολουθεί ολόκληρη η νέα παρέμβασή του: <br /><br />Ο Υφυπουργός Παιδείας κ Άγγελος Συρίγος δήλωσε σε συνέντευξή του στον REAL FM την 19 Οκτωβρίου 2022 ότι ‘’ η Τουρκία δεν έχει κάνει κάποια πράξη που να παραβιάζει τους κανόνες που θέτουν σε εφαρμογή τις κυρώσεις από την ΕΕ’’<br /><br />Την 13 Σεπτεμβρίου 2022 στο ΣΚΑΙ TV δήλωσε ο κ Συρίγος ότι ‘’η Τουρκία δεν επιθυμεί να είναι αυτή που θα ρίξει την πρώτη σφαίρα’’ δικαιολογώντας την πολιτική αναποφασιστικότητα - αδράνεια αντιμετώπισης των 8.880 παραβιάσεων και των 200 υπερπτήσεων του Εθνικού Εναέριου Χώρου στο 2022 μέσα σε 10 μήνες ώστε ‘’επαγωγικά’’ να μην είμαστε ούτε αυτοί που θα βάλουμε επίσης πρώτοι. Δικαιολογίες όπως το ’’να μην βάλω πρώτος’’ ή ‘’τι θέλετε να κάνουμε πόλεμο?’’ ή ‘’να έρθουν πρώτα όλα τα Rafale, F 35’’ ή ‘’είμαστε στο όριο του Διεθνούς Δικαίου’’ κυριαρχούν στα συστημικά ΜΜΕ, ενώ η Τουρκία προσπαθεί να κάνει δικό της καθεστώς μέσα στο ΑΙΓΑΙΟ.<br /><br />Στις 27 Ιουλίου 2020 ο κ Συρίγος σε άρθρο του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ πρόβλεψε για το ερευνητικό σκάφος Occur Reis ‘’Σε κάποιες περιπτώσεις το ερευνητικό σκάφος θα εισέρχεται στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα, χωρίς όμως να προβαίνει σε έρευνες. Η απλή παρουσία ενός σκάφους σε ανοιχτή θάλασσα που βρίσκεται πάνω από την υφαλοκρηπίδα άλλου κράτους δεν παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματά του. Αυτά παραβιάζονται μόνον εάν γίνονται έρευνες’’.<br /><br />Τελικά το Occur Reis έκανε ή δεν έκανε τελικά έρευνες όλο το φθινόπωρο του 2020? Αυτός δεν ήταν τελικά ο λόγος της παραίτησης του Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του Πρωθυπουργού, ότι τελικά το ερευνητικό σκάφος έκανε έρευνες? Δεν παραβιάστηκε η υφαλοκρηπίδα μας 6,5 μίλια έξω από την Ρόδο;<br /><br />Οι δηλώσεις αυτές θέτουν πολλά ερωτηματικά για την κόκκινη γραμμή της χώρας μας και το όριο ανοχής των τουρκικών παραβιάσεων.<br /><br />1. Αποτελούν οι 200 τουρκικές υπερπτήσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου το 2022 εμφανέστατη παραβίαση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και της Συνθήκης της Λωζάννης άρθρο 13? (Η Οθωμανική Κυβέρνησις θα απαγορεύση εις την στρατιωτικήν αεροπλοΐαν αυτής να υπερίπταται των ρηθεισών νήσων) άρθρου 13 της Συνθήκης της Λωζάννης.<br /><br />2. Η υβριδική επίθεση που υφίσταται η χώρα σε Έβρο και Νησιά Α. Αιγαίου από την Τουρκία με την εργαλειοποίηση της παράνομης μετανάστευσης δεν αποτελεί καταφανέστατη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου παραβίασης των συνόρων όταν η Τουρκία αναφέρεται ακόμα και με το ίδιο της το όνομα στην Στρατηγική Πυξίδα (νέο δόγμα) της ΕΕ? Είσοδος παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα 28.873 μέχρι και Σεπτέμβριο του 2022 Συρία: 5.832 Νιγηρία: 3.039 Αφγανιστάν: 2.841 Κονγκό (Kinshasa : 2.840 Τουρκία: 2.465 κλπ. Ποσοστό αύξησης σε σχέση με το 2021 118% (στοιχεία FRONTEX)<br /><br />3. Με αυτές τις αντιλήψεις πηγαίνουμε στις Συνόδους Κορυφής της ΕΕ να απαιτήσουμε Ελλάδα και Κύπρος κυρώσεις για την Τουρκία?<br /><br />4. Γιατί δεν λαμβάνονται τα ενδεδειγμένα επιχειρησιακά στρατιωτικά αντίμετρα που προβλέπονται ώστε να σταματήσει επιτέλους η καθημερινή παραβίαση των συνόρων μας?<br /><br />5. Δεν έχει γίνει ακόμα κατανοητό ότι η υποχωρητικότητα, ο εφησυχασμός, η μη χρησιμοποίηση στρατιωτικών επιχειρησιακών αντιμέτρων, το φοβικό σύνδρομο του πολέμου αποτελούν ενδείξεις παραβίασης των κόκκινων γραμμών και αποτυχημένης αποτροπής?<br /><br />Μεταξύ του Διεθνούς Δικαίου και των Ελληνικών συμφερόντων θα έπρεπε η χώρα μας πάντα να επικαλείται και τα δύο, ακόμα και εάν το Διεθνές Δίκαιο είναι ανεπαρκές να εφαρμοστεί. Το Διεθνές Δίκαιο είναι πάντα με το μέρους του ισχυρού και η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ<br />ΠΛΕΟΝ ΙΣΧΥΡΗ.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Με πρόσχημα αφηγήματα Διεθνούς Δικαίου αντιλήψεων Ελλήνων πολιτικών συνεχίζονται οι παραβιάσεις των συνόρων μας.

''Μεταξύ του Διεθνούς Δικαίου και των Ελληνικών συμφερόντων θα έπρεπε η χώρα μας πάντα να επικαλείται και τα δύο, ακόμα και εάν το Δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατά των τουρκολιβυκών μνημονίων.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/11/State-Department.jpg" width="755" /><br /><br />To Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωσε την αντίθεσή του στις δύο συμφωνίες της Τουρκίας με την μεταβατική κυβέρνηση της Λιβύης του Ντμπεϊμπά, (τα περιβόητα τουρκο-λιβυκά μνημόνια) όπως άλλωστε είχε πράξει και το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ που εξέτασε προ διημέρου το θέμα.<br /><br />Το Συμβούλιο Ασφαλείας είχε εκφράσει την αντίθεσή του στα τουρκολιβυκά μνημόνια, παραπέμποντας στο άρθρο 6 του Φόρουμ για τον Πολιτικό Διάλογο στη Λιβύη (LPDF), το οποίο δεν επιτρέπει στην υπηρεσιακή κυβέρνηση να υπογράφει τέτοιου είδους συμφωνίες.<br /><br />Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επανέλαβε ότι η κυβέρνηση της Τρίπολης οφείλει, με βάση τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει, να μην υπογράφει νέες συμφωνίες που διαταράσσουν τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας ή επιφέρουν μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις για αυτή. «Σημειώνουμε ότι η υπηρεσιακή κυβέρνηση της Λιβύης υποχρεούται σύμφωνα με τις διατάξεις του οδικού χάρτη του Φόρουμ για τον Πολιτικό Διάλογο στη Λιβύη (LPDF) να μην εξετάζει νέες συμφωνίες που βλάπτουν τη σταθερότητα των εξωτερικών σχέσεων του λιβυκού κράτους ή του επιβάλλουν μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις. Θα σας παραπέμψουμε στις κυβερνήσεις της Τουρκίας και της Λιβύης για το αποτέλεσμα των πρόσφατων συνομιλιών. Καλούμε όλα τα μέρη να απέχουν από ενέργειες που ενέχουν τον κίνδυνο να αυξήσουν τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο», τονίζει το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών.<br /><br />Ο εκπρόσωπος αναφέρθηκε επίσης στο θέμα της ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο, εκφράζοντας τη θέση που έχουν διατυπώσει πολλοί υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι των ΗΠΑ στον απόηχο της επιτυχημένης αμερικανικής διαμεσολάβησης που έγινε για τον καθορισμό των <a href="https://www.state.gov/historic-agreement-establishing-a-permanent-israel-lebanon-maritime-boundary/">θαλάσσιων συνόρων μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου</a>.<br /><br />Όπως τόνισε, «μακροχρόνια πεποίθησή μας είναι ότι η ανάπτυξη των ενεργειακών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να προάγει τη συνεργασία και να παρέχει τα θεμέλια για διαρκή ενεργειακή ασφάλεια και οικονομική ευημερία σε ολόκληρη την περιοχή»<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατά των τουρκολιβυκών μνημονίων.

To Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωσε την αντίθεσή του στις δύο συμφωνίες της Τουρκίας με την μεταβατική κυβέρνηση της Λιβύης του Ντμπεϊμπά, (τα περιβ...

Διαβάστε την συνέχεια

H προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία το 1783 και ο ρόλος των Ελλήνων.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/11/krimea3.jpg" width="771" /><br /><br /><b>Δημόπουλος Σωτήρης</b><br />Ένα ελάχιστα γνωστό γεγονός είναι ότι η έσχατη ελεύθερη ελληνική κρατική οντότητα, μετά και την κατάλυση της<a href="https://www.offlinepost.gr/2019/11/05/autokratoria-tis-trapezountas-to-apogeio-tou-pontiakou-ellinismou/"> Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντος</a> το 1461, υπήρξε το πριγκιπάτο των Θεοδώρων (Θοδόρο-Μανγκούπ) στην Κριμαία, το οποίο καταλήφθηκε από τους Τούρκους μόλις το 1475. Ο πληθυσμός του πριγκιπάτου ήταν ποικίλης εθνοτικής προελεύσεως, αλλά εξελληνισμένος, μέσω της βυζαντινής Ορθοδοξίας.<br /><br />Το 1425 ο πρίγκηπας Ιωάννης είχε νυμφευθεί την Μαρία Παλαιολογίνα, λαμβάνοντας έτσι το έμβλημα του αυτοκρατορικού οίκου, τον δικέφαλο αετό, και ονομαζόμενος “Αυθέντης πόλεως Θεοδωρούς και Παραθαλασσίας”. Μετά την πτώση της αυτοκρατορίας των Μεγαλοκομνηνών, στους οποίους υπαγόταν το πριγκιπάτο, οι ηγεμόνες της Θεοδωρούς πήραν και τον τίτλο “αυτοκράτορες”, εν πλήρη συνειδήσει της ταυτότητάς τους. Η άλωση του κρατιδίου έγινε μετά από σκληρή πολιορκία των Οθωμανών και παρά την στήριξη του Στέφανου του Γ’ της Μολδαβίας. Ο τελευταίος πρίγκηψ, Αλέξανδρος, μεταφέρθηκε στην Πόλη, όπου εκτελέστηκε.<br /><br />Το πριγκιπάτο αυτό υπήρξε μια ακόμη ένδοξη σελίδα του ελληνισμού και της προσφοράς του στην Ταυρική χερσόνησο, οι οποίες άρχισαν να γράφονται ήδη από τον 7ο αιώνα π.Χ. Τότε που πόλεις, όπως η Χερσόνησος, το Παντικάπαιο, η Θεοδοσία, το Κιμμερικόν, ή το Νυμφαίον, αποτέλεσαν τις γέφυρες μεταλαμπάδευσης του ελληνικού πολιτισμού στις φυλές του Βορρά, όπως ήταν οι Σκύθες. Ήταν επίσης και ευημερούντες σταθμοί εμπορίου, κυρίως του σίτου, με τον ελληνικό χώρο.<br /><br />Αυτή η λειτουργία συνεχίστηκε αδιαλείπτως στα χρόνια της διάδοσης του χριστιανισμού και βεβαίως κατά τη βυζαντινή περίοδο, όταν η Κριμαία αναδείχθηκε σε οχυρό αντίστασης στην εικονομαχία. Κι αυτή η διαρκής επίδραση δεν έπαψε, παρά τη συνεχιζόμενη έλευση νέων φυλών και εθνοτήτων σε μια χερσόνησο, η οποία, λόγω του γεωγραφικού ανάγλυφου, ευνοούσε την πανσπερμία των φυλετικών εγκαταστάσεων.<br /><br />Δεν ήταν τυχαίο, άλλωστε, ότι η βάπτιση ως χριστιανού του ηγεμόνα του πριγκιπάτου του Ρους του Κιέβου, Βλαδίμηρου, το 988, και ο γάμος του με την αδελφή του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Άννα Πορφυρογέννητη έλαβαν χώρα στην πόλη της Χερσονήσου. Παρ’ όλα αυτά, να μην μας διαφεύγει ότι ο σλαβικός πληθυσμός θα παραμείνει στην Κριμαία αμελητέος μέχρι τουλάχιστον τα τέλη του 18ου αιώνα, όταν προσαρτάται από την Ρωσική Αυτοκρατορία.<br /><br />Κατά τον 13ο αιώνα, το μεγαλύτερο τμήμα της χερσονήσου, περιήλθε στην εξουσία των Τατάρων. Πρόκειται για μια μείξη προγενέστερων πληθυσμών με πυρήνα όμως στρατιώτες της “Χρυσής Ορδής” του Μπατού Χαν. Το 1428, στα εδάφη που κατείχαν οι Τάταροι ιδρύθηκε το “Χανάτο της Κριμαίας”, το οποίο, όμως, το 1475, η Οθωμανική αυτοκρατορία θα το καταστήσει υποτελές και θα παραμείνει ως τέτοιο έως το 1772.<br /><br />Μάλιστα οι νότιες ακτές, που προηγουμένως ανήκαν στους Γενουάτες, περιήλθαν απευθείας στην κατοχή της Υψηλής Πύλης. Ο Χάνος οριζόταν προσωπικά από τον σουλτάνο και η τελετή ενθρόνισής του πραγματοποιείτο στην Κωνσταντινούπολη, ενώ η εξωτερική του πολιτική ήταν απόλυτα εναρμονισμένη με αυτή των Οθωμανών. Ετησίως δε, μεταφέρονταν μεγάλες ομάδες σκλάβων, που ήταν η βασική πηγή εσόδων για το Χανάτο και ποσότητες διαφορών αγαθών στο κέντρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Ο πληθυσμός του Χανάτου διαχωρίστηκε σε δύο βασικές ομάδες. Η μία ταταρική και μουσουλμανική, που απολάμβανε προνόμια και η άλλη χριστιανική, η οποία φορολογείτο από το Χάνο και το σουλτάνο. Αυτή η πόλωση, όπως είναι εύλογο, συσπείρωσε στην πορεία του χρόνου την πλειοψηφία των διαφόρων εθνοτικών ομάδων στην μία ή την άλλη κατηγορία με βάση τη θρησκευτική ένταξη των μελών τους, απαλείφοντας πολλές προηγούμενες εθνοτικές και φυλετικές διαφορές.<br /><br />Η διαδικασία αυτή είχε εκδηλωθεί και στην προ της ταταρικής ηγεμονίας εποχή, αλλά, για πρώτη φορά η θρησκευτική ταυτότητα των μελών της κριμαϊκής κοινωνίας δημιουργεί προκαθορισμένους ρόλους στη ταξική δομή και στην ιεράρχησή της. Οι πιέσεις που υφίστανται οι διάφορες κοινότητες για τον εξισλαμισμό τους (έχουν σωθεί και θρήνοι σε ντοπιολαλιά των Ελλήνων της Κριμαίας για το οθωμανικό παιδομάζωμα) ή/και το αίσθημα αλληλεγγύης που γεννά η κοινή θέση του υποταγμένου, ομογενοποιούν την πλειοψηφία των ορθόδοξων κατοίκων.<br /><br />Οι χριστιανοί κάτοικοι της Κριμαίας διακρίνονταν σε δύο ομάδες: τους ελληνόφωνους, “Ρουμαίους” και τους ταταρόφωνους “ουρούμ”, που ομοιάζουν με τους τουρκόφωνους της Καππαδοκίας. Ως σύνολο, ωστόσο, προσφωνούνταν από τους υπολοίπους ως Έλληνες, το ίδιο δηλαδή όπως και όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες της Ελλάδος, των νήσων και της Μικράς Ασίας. Στους αιώνες που ακολουθούν δεν καταγράφηκαν σοβαρές εσωτερικές εντάσεις μεταξύ του ταταρικού και του χριστιανικού πληθυσμού, ο οποίος, όμως, εξακολουθεί, όπως και στις περιοχές που είχαν υποταχθεί στους Οθωμανούς, να διατηρεί με πείσμα την ταυτότητά του.<br /><br />Η έξοδος του χριστιανικού πληθυσμού<br /><br />Η κατάκτηση της Κριμαίας αποτελούσε κεντρικό στόχο της Ρωσίας. Πρώτον, διότι το ταταρικό χανάτο, ως ουσιαστικά έδαφος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αποτελούσε μόνιμη απειλή για την ασφάλεια του ρωσικού κράτους. Δεύτερον, διότι η θέση της χερσονήσου είναι κομβική για τον έλεγχο ολοκλήρου του Εύξεινου Πόντου, άρα και για την έξοδο στην Μεσόγειο. Οι προσπάθειες κατάληψης της Κριμαίας είχαν ξεκινήσει από τον 17ο αιώνα, αλλά αυτό έμοιαζε να γίνεται εφικτό μόνον μετά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1768-1774. Τότε επιτυγχάνεται η παύση της υποτέλειας του Χανάτου στον σουλτάνο και η αύξηση της ρωσικής επιρροής στο κράτος των Τατάρων.<br /><br />Ωστόσο, η τελική προσάρτηση αντιμετώπιζε ένα σημαντικό πρόβλημα: τον χριστιανικό πληθυσμό. Η ύπαρξη των Χριστιανών έδινε τη δυνατότητα στο στρατό του σουλτάνου να εκβιάσει τη Ρωσία με πιθανές διώξεις και σφαγές. Ο λόγος αυτός ήταν που επέβαλε την λήψη της απόφασης από την Αγία Πετρούπολη να προωθήσει την μετοικεσία των Χριστιανών εκτός της Κριμαίας. Παράλληλα, το ρωσικό σχέδιο απέβλεπε και στην οικονομική αποδυνάμωση του Χανάτου, καθώς οι Έλληνες και οι Αρμένιοι έλεγχαν κομβικούς παραγωγικούς τομείς. Τέλος, με τον τρόπο αυτό θα εγκαθιστούσε φιλικούς πληθυσμούς σε εδάφη της Νέας Ρωσίας, σε κάποια από τα οποία προηγουμένως δρούσαν οι Ουκρανοί Κοζάκοι, συμβάλλοντας στην οικονομική άνθιση της περιοχής.<br /><br />Το ζήτημα, όμως, που προέκυπτε ήταν η αντίδραση των ιδίων των Χριστιανών στην εθελούσια έξοδό τους προς άγνωστες περιοχές. Ο ρόλος της απόσπασης της συναίνεσής τους και ο συντονισμός της επιχείρησης της μετοικεσίας ανατέθηκε στον κύριο θεσμό τους, την Εκκλησία. Ο Μητροπολίτης Γοτθίας Ιγνάτιος, ήδη από το 1772, σε επιστολή του προς την Μεγάλη Αικατερίνη είχε γράψει: «σας ζητώ να μην με αφήσετε να εξαρτώμαι από την εξουσία και την κυριαρχία των χριστιανομίσητων Τατάρων, για το οποίο ένθερμα ζητούν και οι εδώ χριστιανοί της επαρχίας μου από τον πρώτο έως τον τελευταίο, μην μας αφήνετε εκτός της κρατικής εξουσίας σας». Βεβαίως, ο Ιγνάτιος ζητούσε, εμμέσως, ο ρωσικός στρατός να καταλάβει την Κριμαία και όχι να φύγουν οι Χριστιανοί από τα σπίτια τους.<br /><br />Όπως και να έχει, στις 23 Απριλίου 1778, ανήμερα της εορτής του Πάσχα, υπό την απειλή μιας επικείμενης τουρκικής εισβολής και σε συνθήκες εσωτερικής αναταραχής, ο μητροπολίτης Ιγνάτιος, μετά από διαβουλεύσεις με τους Ρώσους απεσταλμένους του Ποτέμκιν, ανακοινώνει την απόφαση για την μετοικεσία. Οι ρωσικές αρχές υπόσχονται ότι θα δοθούν εύφορες εκτάσεις, βορείως της Αζοφικής, για να κτιστεί πόλη αποκλειστικά από τους μετανάστες. Επίσης, δεσμεύονταν όλοι οι μέτοικοι να απαλλαχθούν “αιωνίως” από την υποχρέωση στράτευσης, καθώς και για δέκα έτη από κάθε είδους φόρο και φυσική υποχρέωση. Τέλος προβλεπόταν η ίδρυση αυτόνομου δικαστηρίου της κοινότητας, καθώς και θεσμοί αυτοδιοίκησης.<br /><br />Η έξοδος των Ελλήνων της Κριμαίας πραγματοποιείται, τελικώς, τον Ιούλιο του ίδιου έτους. Η αναχώρησή τους περιγράφεται γλαφυρά από τον συγγραφέα Τιμοσσένκο στο βιβλίο του “Η Μαριούπολη και τα περίχωρα”: «Στο ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου έλαβε χώρα η σκηνή του τελευταίου αποχωρισμού από την Κριμαία. Εδώ ο μητροπολίτης Ιγνάτιος πριν από την έξοδο έψαλε ευχαριστήρια και αποχαιρετιστήρια προσευχή στην αιώνια Προστάτιδα του χριστιανισμού στην Κριμαία. Οι Τάταροι, σύμφωνα με την παράδοση, ζήτησαν να κρατήσουν την εικόνα της Θεομήτορος. Φοβούμενοι όχι μόνο ταραχές αλλά ακόμη και επίθεση από την πλευρά των Τατάρων, την εικόνα την μετέφεραν σε βαρέλι».<br /><br />Σύμφωνα με τα στοιχεία του στρατηγού Σουβόροφ, από την Κριμαία μετοίκησαν συνολικά 31.385 Χριστιανοί, εκ των οποίων18.391 Έλληνες, 12.614 Αρμένιοι, 219 Γεωργιανοί και 161 Βλάχοι (Ρουμάνοι). Και από τα παραπάνω στοιχεία προκύπτει το συμπέρασμα ότι, παρά την μεγάλη διασπορά των πληθυσμιακών κέντρων, η συμμετοχή στην έξοδο ήταν καθολική. Αποδεικνύεται έτσι ότι η επιχείρηση είχε άρτια οργάνωση με άμεση ενημέρωση και προετοιμασία του πληθυσμού, παρά το γεγονός ότι αυτός δεν ήταν πεπεισμένος για το εγχείρημα.<br /><br />Οι Έλληνες, μετά από δύσκολο ταξίδι και με σοβαρές απώλειες, έφθασαν στα εδάφη της Αζοφικής, ενώ οι Αρμένιοι εγκαταστάθηκαν στις εκβολές του Ντον. Στη νέα τους πατρίδα θα ιδρύσουν αρχικώς 20 χωριά (ταταρόφωνα και ελληνόφωνα) και την πόλη της Μαριούπολης, σε συνθήκες αρκετά πιο αντίξοες από αυτές που τους είχαν υποσχεθεί. Κι αυτή η θλιβερή ανάμνηση αποτυπώθηκε στα τραγούδια τους. Κάποιοι, μάλιστα, επέστρεψαν στην Κριμαία.<br /><br />Ωστόσο, η πλειονότητα παρέμεινε, όπως δείχνει η 4η επιθεώρηση του 1782, καθώς στην Μαριούπολη και τα ελληνικά χωριά καταμετρήθηκαν 14.525 άνθρωποι (στην πόλη 2.992 και στα χωριά 11.533). Οι απώλειες, λόγω φυγής και θανάτων, στα τέσσερα προηγούμενα χρόνια, ανέρχονταν στους 4.263. Ο ελληνισμός της Κριμαίας ρίζωσε στις νέες περιοχές εγκατάστασής του, αν και προϊόντος του χρόνου τα αρχικά προνόμια καταργήθηκαν, ενώ στην περιοχή συνέρρεαν διαρκώς χιλιάδες νέοι κάτοικοι, κυρίως Ουκρανοί και Ρώσοι.<div><br />Η Μεγάλη Αικατερίνη στην Ταυρίδα<br /><br />Το ρωσικό σχέδιο για την Κριμαία, πάντως, πετυχαίνει, καθώς πέντε χρόνια αργότερα από τη χριστιανική έξοδο, το 1783, το ταταρικό Χανάτο καταλύεται και η κριμαϊκή χερσόνησος περιέρχεται και επίσημα στη Ρωσία. Η Κριμαία πλέον γίνεται Ταυρίδα, ενώ ως τοποτηρητής του τσαρικού θρόνου τοποθετήθηκε ο ελληνικής καταγωγής Κωνσταντίνοφ. Τέσσερα χρόνια μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, η Αικατερίνη επισκέφθηκε τις περιοχές της “Νέας Ρωσίας” και της Ταυρίδας. Τότε υποτίθεται ότι είδε τα περίφημα “χωριά Ποτέμκιν”, μια σκηνοθεσία ευημερίας, δηλαδή, του πρίγκηπα Ποτέμκιν για να παραπλανήσει τη τσαρίνα.<br /><br />Η Αικατερίνη συναντήθηκε στη Σεβαστούπολη με τον αυτοκράτορα της Αυστρίας Ιωσήφ Β’, όπου προσπάθησε να κερδίσει την συγκατάθεσή του στο λεγόμενο “Ελληνικό Σχέδιο”. Σύμφωνα με τη τελική του μορφή, το σχέδιο προέβλεπε το σχηματισμό δύο χριστιανικών κρατών: της Μολδοβλαχίας και της Ελληνικής Αυτοκρατορίας με έδρα την Κωνσταντινούπολη και ηγεμόνα τον Κωνσταντίνο, δευτερότοκο εγγονό της Αικατερίνης Β’.<br /><br />Προϋπόθεση ήταν ότι αυτό το αυτοκρατορικό στέμμα θα παρέμενε για πάντα χωριστό από το στέμμα της Ρωσίας. Η τσαρίνα θα έπαιρνε μόνον δυο νησιά του Αιγαίου για τις ανάγκες του εμπορίου. Στην Αυστρία θα εντασσόταν η Μικρή Βλαχία ως το Βιδίνιο, το Βελιγράδι, η Βοσνία και η Ερζεγοβίνη. Η Βενετία θα αποζημιωνόταν για όσα θα έχανε από την Δαλματία, με την παραχώρηση της Πελοποννήσου, της Κρήτης και της Κύπρου.<br /><br />Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι κατά την διέλευσή της τσαρίνας από την Χερσόνησο είχε στηθεί θριαμβευτική αψίδα, με την επιγραφή: “Ο δρόμος προς το Βυζάντιο”. Επρόκειτο για συμβολική κίνηση, καθώς ήταν η πόλη στην οποία είχε βαπτισθεί χριστιανός ο Βλαδίμηρος, ενώ παρέπεμπε στον τελικό στόχο, στην κατάληψη, δηλαδή, της Κωνσταντινουπόλεως.<br /><br />Στους επόμενους αιώνες, η εθνολογική σύσταση της Κριμαίας θα μεταβληθεί για μια ακόμη φορά, ραγδαία, με την μαζική έλευση Ρώσων και Ουκρανών. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία [“Τάταροι στην Ουκρανία” των V.D. Yaremchuk και V.B. Bezverkhyi, στο “UkrainskyiIstorychnyiJournal”, τομ. 5 (1994)] το 1793 ζούσαν στην Ταυρίδα μόνον 10.831 Ρώσοι, αλλά το 1923 θα είναι 306.000 έναντι 150.000 Τατάρων. Το δε 1970 καταγράφονται 1.220.484 Ρώσοι, 480.733 Ουκρανοί και μόλις 6.479 Τάταροι, καθώς είχαν εξοριστεί μαζικά το 1944 στην Κεντρική Ασία (όπως δυστυχώς και 30.000 Έλληνες της Κριμαίας) με την κατηγορία της συνεργασίας με τα ναζιστικά στρατεύματα. Τέλος το 1989, υπήρχαν 1.629.542 Ρώσοι, 625.919 Ουκρανοί και 38.365 Τάταροι, στους οποίους είχε επιτραπεί η επιστροφή στις εστίες τους.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

H προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία το 1783 και ο ρόλος των Ελλήνων.

Δημόπουλος Σωτήρης Ένα ελάχιστα γνωστό γεγονός είναι ότι η έσχατη ελεύθερη ελληνική κρατική οντότητα, μετά και την κατάλυση της Αυτοκρατορί...

Διαβάστε την συνέχεια

Όνειρα-εφιάλτες στο δρόμο του ρωσο-τουρκικού αναθεωρητισμού…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/02/putin_erdogan_Screenshot-2022-02-09-at-10.54.29-PM.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="800" height="346" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/02/putin_erdogan_Screenshot-2022-02-09-at-10.54.29-PM.png" width="784" /></a></div><div><br /></div>Γράφει η <b>Κρινιώ Καλογερίδου</b><br /> Ήταν η πρώτη φορά που σ’ ένα και μόνο όνειρο, το χθεσινό, βρήκαν την ευκαιρία να ”στριμωχτούν” σε κοινό χωροχρόνο τα φλεγόμενα μέτωπα της Ουκρανίας απ’ την αρχή του πολέμου έως σήμερα. Κι αυτό που ακολούθησε τον χωρίς τέλος εφιάλτη δεν ήταν μόνο σπαρακτικό στη θέα των αιματοβαμμένων σκηνών ”πολιορκίας” της.<br /><br /> Οι εστίες ολέθρου πλήθαιναν μέρα τη μέρα φωτίζοντας τραγικά την μαρτυρική Μαριούπολη (με επίκεντρο τη φλεγόμενη χαλυβουργία του Azovstal), τα πεδία θανάτου στο Μικολάιβ και την Μπούτσα, την ισοπεδωμένη Μποροντιάνκα, το τραγικό Ιζιούμ (που μετατράπηκε σε νεκροταφείο αμάχων)…<br /><br /> Αυτό που ακολούθησε ήταν συγκλονιστικό σε επίπεδο προσωπικής συνείδησης, αφού οι εικόνες του οκταμήνου στα πεδία των μαχών και οι ανατροπές της οργής μου πήραν παραμάζωμα τις ιδέες μου και τις έφεραν απ’ την μια μέρα στην άλλη στην ”αντίπερα” όχθη των δεδομένων…<br /><br /> Και το ”αντίπερα” σε εισαγωγικά, γιατί η απογύμνωση της Ρωσίας απ’ το Ορθόδοξο άλλοθι και τους δεσμούς της με την Ελλάδα και το Βυζάντιο δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι βγήκαν εντός μου ”αθώοι” οι ΝΑΤΟϊκοί αντίπαλοι, που κουβαλούν στις αποσκευές τους 70 επιθετικές παρεμβάσεις σε ξένες χώρες.<br /><br /> Σημαίνει πως έγινε αποκαθήλωση της όλης εικόνας της ευρασιατικής υπερδύναμης απ’ τα μεσαιωνικά χρόνια έως τα σύγχρονα. Μέχρι το ”τώρα”, ουσιαστικά, που σημαδεύεται δυστυχώς απ’ τις αναθεωρητικές τάσεις της Ρωσίας οι οποίες πατούν στη στρατηγική επεκτατισμού του Βλαντιμίρ Πούτιν.<br /><br /> Είναι ξεκάθαρο, αναμφίβολα, ότι η ανασύσταση της Σοβιετικής Ένωσης — δια της γεωγραφικής εξάπλωσης της ρωσικής κυριαρχίας — έγινε όνειρο-αυτοσκοπός για τον Ρώσο Πρόεδρο απ’ τη στιγμή που οι αποσχισθείσες απ’ την ΕΣΣΔ χώρες της Ανατολικής Ευρώπης μετατράπηκαν σε δορυφόρους των ΗΠΑ μέσω του ΝΑΤΟ.<br /><br /> Αυτός ο τελευταίος, άλλωστε, ήταν και ο βασικός λόγος που συγκρατούσε πολλούς από το να καταδικάσουν ευθέως και απερίφραστα την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αν και παρέπεμπε αυτή στην αντίστοιχη τουρκική του ’74, η οποία ματώνει ακόμα τις καρδιές Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων.<br /><br /> Ήταν ο βασικός λόγος, αλλά όχι ο μόνος, καθώς — για να είμαστε ειλικρινείς — είναι προκλητικός ο τριπλασιασμός της ΝΑΤΟϊκής επιρροής σε βάρος των ρωσικών συμφερόντων απ’ τη διάλυση της ΕΣΣΔ το ’91 μέχρι σήμερα.<br /><br /> Αν τώρα — κοντά στην πρόκληση αυτή — προσθέσει κανείς τους φοβερούς ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία το ’99 (που είναι νωποί ακόμα στη μνήμη μας), καθώς και τις διαχρονικές ιστορικές και θρησκευτικές σχέσεις Ελλάδας-Ρωσίας με απαρχή τον εκχριστιανισμό της απ’ τους Βυζαντινούς αυτοκράτορες και τις επιγαμίες τις οποίες ακολουθούσε η βυζαντινή διπλωματία για να έχει τους ”Ρως” στο πλευρό τους, θα καταλάβει πολλά.<br /><br /> Θα καταλάβει, προπάντων, την αίσθηση της πικρίας πολλών Ελλήνων διακομματικά για την κατάταξη της χώρας μας στη λίστα με τις μη φιλικά διακείμενες προς τη Ρωσία χώρες.<br /><br /> Το χειρότερο ωστόσο είναι ότι η πικρία αυτή έχει υπερακοντιστεί από μια μεγαλύτερη: αυτήν της ηθικής αποκαθήλωσης της Ρωσίας, η οποία — απ’ τη στιγμή που συνήψε στρατηγική συμμαχία με την Τουρκία — προκάλεσε σταδιακά τη συναισθηματική αποκοπή της απ’ την ελληνική κοινή γνώμη, καθώς ο Πρόεδρος Πούτιν ξεδίπλωνε σιγά σιγά τις αναθεωρητικές προθέσεις του και γινόταν ένα με τον επίσης αναθεωρητή Ερντογάν, τον στρατηγικό σύμμαχό του.<br /><br /> Έτσι, οκτώ μήνες και κάτι από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, έχει εκπνεύσει σε μεγάλο βαθμό η όποια διάθεση ανοχής και κατανόησης των λόγων που οδήγησαν στην παράνομη ενέργεια της πρώτης κατά της δεύτερης.<br /><br /> Πολύ περισσότερο όταν — πέραν της σύσφιξης των ρωσοτουρκικών σχέσεων στον ύψιστο βαθμό, στο όνομα του αναθεωρητισμού και του πυρηνικού εκφοβισμού — γίνεται ολοένα και πιο απεχθής η λύσσα των Ρώσων να κατασπαράξουν την Ουκρανία. <br /><br /> Λύσσα που ανταγωνίζεται σε σκληρότητα τις απάνθρωπες πράξεις των ΗΠΑ κατά τρίτων χωρών, αρχής γενομένης της βιαιότητας που επέδειξαν στον πόλεμο του Βιετνάμ, ο οποίος υπήρξε η μεγαλύτερη ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Δύσης-Ανατολής και κράτησε 20 χρόνια (1955-’75).<br /><br /> Ο εφιάλτης του ρωσο-ουκρανικού πολέμου (που δε θέλει πολύ για να επεκταθεί σε Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο) δεν είναι εφιάλτης ενός κακού ονείρου — του ονείρου μου — αλλά μιας σκληρής, αδυσώπητης πραγματικότητας για τους αμάχους κυρίως της Ουκρανίας.<br /><br /> Πραγματικότητας με πρωτοφανή δείγματα αγριότητας, που αποδίδονται στις επιλογές του Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος παραδέχτηκε εσχάτως ότι επιστράτευσε και πυραυλικά συστήματα ακόμα εναντίον των Ουκρανών ισοπεδώνοντας παράλληλα τις ενεργειακές υποδομές τους στο παραπέντε της έλευσης του Χειμώνα. <br /><br /> Τα δεδομένα αυτά έχουν αλλάξει σταδιακά το ιδεολογικό τοπίο των συμπαθούντων τη Ρωσία Ελλήνων για τους λόγους που προανέφερα, με αποτέλεσμα να πληθαίνει η τάξη των σκεπτικιστών (κι όχι των φιλο-ΝΑΤΟϊκών), οι οποίοι θεωρούσαν αρχικά κίνηση αυτοπροστασίας της Ρωσίας την εισβολή της στην Ουκρανία και διαψεύστηκαν στη συνέχεια βλέποντας να ξεδιπλώνεται ο ρωσικός αναθεωρητισμός-επεκτατισμός στα πρότυπα της ”Γαλάζιας Πατρίδας” της Τουρκίας.<br /><br /> Έτσι έμειναν να συνηγορούν υπέρ της ρωσικής εισβολής οι εκπρόσωποι μικρών κομμάτων στη χώρα μας, που αδυνατούν να δουν ακόμα ότι αυτή έχασε κάθε ίχνος… ”ιδεολογικής νομιμοποίησης” και — καθώς ταυτίζεται με την τουρκική αναθεωρητική πολιτική — πλήττει, εν τέλει, τα συμφέροντα της Ελλάδας, γιατί συνηγορεί έμμεσα υπέρ της επαναχάραξης των ελληνοτουρκικών συνόρων.<br /><br /> Ως εκ τούτου, η επιστροφή στην Καραμανλική ρήση ”Ανήκομεν εις την Δύσιν” χάνει την αλλοτινή στερεοτυπική σημασία της (που έδινε αφορμή για κομματικές αντιπαραθέσεις) και αποκτά νέα διάσταση η οποία ταυτίζει τα ελληνικά συμφέροντα με το Διεθνές Δίκαιο, αν και — στην περίπτωση του Κυπριακού — κάθε προσπάθεια επιβολής του αποδείχθηκε ατελέσφορη.<br /><br /> Το Διεθνές Δίκαιο, ωστόσο, στηρίζει τις Διεθνείς Συνθήκες και είναι υπεράνω των ρωσικών (πολεμικών-ενεργειακών) απειλών και των τουρκικών σχεδιασμών για διαμόρφωση τετελεσμένων σε βάρος των εκπροσώπων του Ελληνισμού στη Μεσόγειο.<br /><br /> Το Διεθνές Δίκαιο, όπως και οι Διεθνείς Οργανισμοί (ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΕΕ), καταδικάζει ως παράνομες τις προσαρτήσεις 5 ουκρανικών από τη Ρωσία (Κριμαία, Χερσώνα, Ζαπορίζια, Ντόνετσκ και Λουχάνσκ) και δεν αποδέχεται τον ρωσικό ισχυρισμό ότι η εισβολή σε ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα έγινε είτε για λόγους προστασίας των Ρωσόφωνων Ουκρανών και των ρωσικών συνόρων είτε γιατί κάποτε η Ουκρανία ανήκε στην ΕΣΣΔ, άρα ήταν Ρωσία.<br /><br /> Αν αποδεχόταν το τελευταίο το Διεθνές Δίκαιο, θα ήταν σαν να συνηγορούσε στο χωρισμό της Ευρώπης σε Δυτική και Ανατολική, με τις χώρες της Ανατολικής να είναι ημιαυτόνομες (άρα μειωμένης εθνικής κυριαρχίας) σε ρόλο δορυφόρων της Ρωσίας…<br /><br /> Είναι ό,τι ακριβώς ονειρεύεται η Τουρκία για μας,, ώστε να εκπληρώσει το όνειρο της ”Γαλάζιας Πατρίδας” της. Όνειρο που, στην νεο-οθωμανική του υπόσταση, μιλά για αυτονομία-ανεξαρτησία της Δυτικής Θράκης, ”συνεκμετάλλευση” (βλ. διχοτόμηση) του Αιγαίου και προσάρτηση των Κατεχομένων στην Τουρκία, για να ενσωματώσει και την ελεύθερη Κύπρο — με την πρώτη αφορμή — στην επικράτειά της.<br /><br /> Δεδομένων αυτών, κάθε συζήτηση με φιλορωσική ή φιλοαμερικανική αφετηρία θολώνει, εκ των πραγμάτων, το τοπίο της ελληνικής Εξωτερικής πολιτικής, γιατί δεν εστιάζει στα ελληνικά συμφέροντα, παρά τα ενθυλακώνει στα ρωσικά ή τα αμερικανικά. Και αυτό είναι ό,τι χειρότερο για την Ελλάδα.<br /><br /> Είναι ό,τι χειρότερο, απ’ τη στιγμή που τα συμφέροντά της απαιτούν να έχουμε αυτόφωτη Εθνική Στρατηγική εμείς οι Έλληνες και να μην είμαστε ”αποικία” είτε των ΗΠΑ είτε της Ρωσίας. Να είμαστε ενταγμένοι σε διακρατικούς σχηματισμούς, αλλά να μην ποδηγετούμαστε απ’ αυτούς όταν τα εθνικά μας συμφέροντα δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα των ισχυρών και μη εξαιρετέων μελών τους.<br /><br /> Η Ελλάδα ανήκει στη Δύση ιστορικά, γεωπολιτικά, ιδεολογικά, αρκεί να τη σέβονται οι δυτικοί φίλοι και σύμμαχοί της. Αρκεί να σέβονται τις αξίες, τον πολιτισμό και την ιστορία της και να μην την βλέπουν ως… Βαλκάνια δορυφόρο των γεωπολιτικών τους σχεδίων.<br /><br /> Να μην τη βλέπουν, προπάντων, ως κυματοθραύστη προστασίας τους προ του ενδεχομένου παραβίασης των ευρωπαϊκών συνόρων απ’ τους μουτζαχεντίν του Ισλάμ και ως χώρα-Ιφιγένεια στα ελληνοτουρκικά και το μεταναστευτικό, έτοιμη να θυσιάσει χάριν της ευρωπαϊκής ειρήνης και των δυτικών συμφερόντων την εδαφική της ακεραιότητα και την ομοιογένεια του πληθυσμού της…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Όνειρα-εφιάλτες στο δρόμο του ρωσο-τουρκικού αναθεωρητισμού…

Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου Ήταν η πρώτη φορά που σ’ ένα και μόνο όνειρο, το χθεσινό, βρήκαν την ευκαιρία να ”στριμωχτούν” σε κοινό χωροχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Βάζει φωτιά η συμφωνία με Άγκυρα. Δήλωση αίνιγμα για αγωγό με Ελλάδα.

<img height="351" src="https://static.liberal.gr/2022-11/shutterstock_1665313762%20%282%29.jpg?VersionId=FrSl9CcsceMXk2ONYwH3vZbycnsGZ88y" width="764" /><br /><br /><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Διευρύνεται το χάσμα στο εσωτερικό της Λιβύης με αφορμή την προσπάθεια της Τουρκίας να μετατρέψει τη χώρα σε προτεκτοράτο και να ελέγξει τους ενεργειακούς πόρους της με όχημα την κυβέρνηση Ντμεϊμπά, καθώς ευθέως ο ισχυρός άνδρας της Ανατολικής Λιβύης στρατηγός Χαφτάρ προειδοποίησε ότι αν δεν βρεθεί σύντομα λύση στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας υπάρχει ο κίνδυνος στρατιωτικής εμπλοκής.<br /><br />Μιλώντας στην πόλη Αλ Ζούφρα καταδίκασε στη συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση Ντμπεϊμπά με την Άγκυρα, συγκρίνοντας την Τουρκία με την Οθωμανική Αυτοκρατορία με χαρακτηρισμούς ότι πρόκειται για μια δύναμη «οπισθοδρομική, καταπιεστική και μισητή».<br /><br />Ο αρχηγός του LNA στρατηγός Χαφτάρ στην ομιλία του τόνισε ότι οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων στη Λιβύη διευρύνθηκαν λόγω της συμφωνίας που υπέγραψε η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Ντμπεϊμπά με την Τουρκία για την έρευνα πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο, η οποία όπως είπε περιλαμβάνει πολλές παραχωρήσεις στην Άγκυρα και στην οποία πολλές εσωτερικές και περιφερειακές δυνάμεις αντιτάχθηκαν σε αυτή, συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου και του Λιβυκού Κοινοβουλίου.<br /><br />Όμως, μια συνέντευξη του προέδρου της Κρατικής Εταιρείας Πετρελαίου της Λιβύης (NOC) Φαρχάτ Μεντγκάρα έχει προκαλέσει αίσθηση, καθώς ο Λίβυος αξιωματούχος παρουσιάζοντας τις προοπτικές του ενεργειακού κλάδου της Λιβύης έκανε αναφορά όχι μόνο στις συμφωνίες της χώρας του με μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες για έρευνα νέων κοιτασμάτων και στη θαλάσσια περιοχή της Σύρτης αλλά και σε σχέδια για εξαγωγή του αερίου προς την Ευρώπη στα οποία συμπεριλαμβάνει και την Ελλάδα.<br /><br />Ο κ. Μεντγκάρα μιλώντας στο αραβικό δίκτυο CNBC δήλωσε ότι ο NOC μελετά την ιδέα ενός αγωγού φυσικού αερίου από την Νταμιέτα της Αιγύπτου προς την Λιβύη και ενός ακόμη αγωγού από τη Λιβύη προς την Ελλάδα που θα μεταφέρει το φυσικό αέριο προς την Ευρώπη μαζί με τον άλλο αγωγό που συνδέει τη Λιβύη με την Ιταλία.<br /><br />Η πρωτοβουλία αυτή βεβαίως δεν αφορά μόνο το φυσικό αέριο της Αιγύπτου και της Λιβύης, αλλά εντάσσεται στην προσπάθεια της Λιβύης να κερδίσει πόντους στον ανταγωνισμό που υπάρχει για το ποιος θα κερδίσει το μεγάλο στοίχημα ως κόμβος μεταφοράς του φυσικού αερίου της Κεντρικής Αφρικής και κυρίως της Νιγηρίας προς την Ευρώπη, καθώς προς το παρόν έχει κερδίσει έδαφος ο σχεδιασμός για αγωγό μέσω του Μαρόκου προς την Ευρώπη.<br /><br />Ο πρόεδρος της NOC δήλωσε ότι η σημερινή παραγωγή της Λιβύης ανέρχεται σε 3 τρισ. κυβικά πόδια φυσικού αερίου και τα αποθέματα της χώρας υπολογίζονται σε περίπου 80 τρισ. κυβικά πόδια.<br /><br />Ο κ. Μεντγκάρα μάλιστα δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο η Λιβύη να ζητήσει να ενταχθεί στο Φορουμ Φυσικού Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου (EMGF) στο οποίο συμμετέχουν οι χώρες της περιοχής (εκτός της Τουρκίας).<br /><br />Οι δηλώσεις αυτές τόσο για τον αγωγό προς την Ελλάδα αλλά και για ένταξη στο EMGF είναι κάτι που πρέπει να αξιολογηθεί από την Αθήνα, για να διαπιστωθεί εάν αποτελεί προσχηματική κίνηση ή εάν μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για άνοιγμα διαύλου επικοινωνίας μεταξύ Αθήνας και Τρίπολης για τα ενεργειακά καταρχήν και σε επόμενη φάση για το θέμα των θαλασσίων ζωνών.<br /><br />Καθώς είναι προφανές ότι η απόφαση για κατασκευή ενός αγωγού μεταξύ Λιβύης και Κρήτης (μήκους μόλις 180 μιλίων) απαιτεί και την αντιμετώπιση των πιθανών πολιτικών προβλημάτων που υπάρχουν και αφορούν και την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών.<br /><br />Στην Αλγερία είναι σε εξέλιξη από χθες η Σύνοδος Κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου όπου στην ατζέντα είναι και οι παρεμβάσεις του Ιράν και της Τουρκίας στα εσωτερικά του Αραβικού Κόσμου.<br /><br />Η Αίγυπτος που εκπροσωπείται από τον πρόεδρο Αλ Σίσι επιδιώκει να συμπεριληφθεί στις αποφάσεις της Συνόδου παράγραφος που θα καταδικάζει την τουρκική παρέμβαση στη Λιβύη αν και η προεδρεύουσα Αλγερία θέλει να κρατήσει τις ισορροπίες και να μην ανοίξει μέτωπο με την Τουρκία, καθώς αντίστοιχη αναφορά στη Σύνοδο των ΥΠΕΞ του Αραβικού Συνδέσμου τον Σεπτέμβριο είχε προκαλέσει οργισμένη αντίδραση της Άγκυρας.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Βάζει φωτιά η συμφωνία με Άγκυρα. Δήλωση αίνιγμα για αγωγό με Ελλάδα.

Νίκος Μελέτης Διευρύνεται το χάσμα στο εσωτερικό της Λιβύης με αφορμή την προσπάθεια της Τουρκίας να μετατρέψει τη χώρα σε προτεκτοράτο και ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία καταργεί το στρατηγικό βάθος της Ελλάδας μεθοδικότατα…

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/11/TAYFUN-TURKEY-GREECE-790x400.jpg" width="713" /><br /><br /><div>Του <b>Περικλή Ζορζοβίλη</b><br />Η πρόσφατη δοκιμή του τουρκικού βαλλιστικού βλήματος μικρού βεληνεκούς (SRBM) TAYFUN, θα πρέπει να αποτελέσει αφορμή ώστε να επανεξεταστεί άμεσα η προτεραιοποίηση της κάλυψης μίας εξαιρετικά σημαντικής απαίτησης, της αντιαεροπορικής – αντιπυραυλικής άμυνας.<br /><br />Ας σημειωθεί ότι τη σημερινή μορφή της ελληνικής αντιαεροπορικής – αντιπυραυλικής αεράμυνας διαμόρφωσαν προγράμματα προμηθειών που υλοποιήθηκαν μετά την Κρίση των Ιμίων, κυρίως στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και τα πρώτα χρόνια της επόμενης δεκαετίας, δηλαδή πριν 20 περίπου χρόνια. Δυστυχώς έκτοτε μείζονα προγράμματα προμηθειών δεν υλοποιήθηκαν, ούτε έγιναν οι απαραίτητες αναβαθμίσεις διαθέσιμων συστημάτων που πλέον έχουν συμπληρώσει σε υπηρεσία περισσότερες από δύο δεκαετίες.<br /><br />Ταυτόχρονα, το ίδιο διάστημα έχουν γίνει μεγάλης κλίμακας αλλαγές στη φύση και τα χαρακτηριστικά της απειλής και τα συστήματα παλαιότερης τεχνολογικής γενεάς έχουν εξ ορισμού πρόβλημα αποτελεσματικής αντιμετώπισης απειλών που αναδύθηκαν τα προηγούμενα χρόνια και αυτών που αναμένεται να εμφανιστούν τα επόμενα, καθώς δεν έχουν σχεδιαστεί για αυτές.<br /><br />Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην πρώτη περίπτωση είναι τα Μη-Επανδρωμένα Αεροσκάφη (ΜΕΑ) εξοπλισμένα ή μη, και τα περιφερόμενα πυρομαχικά (loitering munitions), που καταγράφουν συνεχώς αυξανόμενη παρουσία στο σύγχρονο χώρο επιχειρήσεων.<br /><br /></div><div>Συνδυάζοντας μηδενικές ανθρώπινες απώλειες και πολύ χαμηλότερο κόστος προμήθειας σε σχέση με επανδρωμένες πλατφόρμες ή στην περίπτωση των περιφερόμενων πυρομαχικών σε σχέση με τα τυπικά κατευθυνόμενα βλήματα, επωφελούμενα από την ταχεία ωρίμανση τεχνολογιών, που τελικά θα τα καταστήσουν πλήρως αυτόνομης λειτουργίας, όπως η τεχνητή νοημοσύνη και η μηχανική μάθηση, καθιστούν πλέον πραγματικότητα τη δυνατότητα να επιχειρούν ως σμήνη (swarming) προκαλώντας κορεσμό της φίλιας αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας.<br /><br />Στη δεύτερη περίπτωση εντάσσονται τα υπερηχητικά (ταχύτητα μεγαλύτερη της ταχύτητας του ήχου που ανέρχεται σε 343 μέτρα / δευτερόλεπτο – 1.235 χλμ./ώρα) και τα πολυηχητικά (ταχύτητας πολλαπλάσιας του ήχου) όπλα που ήδη βρίσκονται σε πολύ προχωρημένο στάδιο ανάπτυξης ή έχουν ενταχθεί σε υπηρεσία. Κύριο χαρακτηριστικό αυτών των όπλων αυτών των κατηγοριών, είναι η πολύ μεγάλη ταχύτητα τους που μειώνει δραματικά τον χρόνο εντός του οποίου καλείται να αντιδράσει η φίλια αντιαεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα.<br /><br />Είναι ευρέως γνωστό ότι στον τομέα των ΜΕΑ η τουρκική βιομηχανική και τεχνολογική βάση παρουσιάζει έντονη δραστηριότητα στη έρευνα και ανάπτυξη, σχεδίαση και παραγωγή και πλέον εκτός της κάλυψης των εθνικών αναγκών έχει επιτύχει να καθιερωθεί στην παγκόσμια αγορά ως προμηθευτής συστημάτων της κατηγορίας.<br /><br />Ο πόλεμος του Ναγκόρνο Καραμπάχ το 2020 και ο εν εξελίξει πόλεμος στην Ουκρανία ενίσχυσαν σημαντικά την εμπορική προώθηση των τουρκικής σχεδίασης και παραγωγής συστημάτων που διαφημίζονται ως «δοκιμασμένα στη μάχη». Για παράδειγμα το μεσαίου υψομέτρου – μακράς αυτονομίας (MALE) Bayraktar TB2, έχει σημειώσει αξιοσημείωτη εξαγωγική επιτυχία σε Αζερμπαϊτζάν, Αιθιοπία, Κατάρ, Μαρόκο, Ουκρανία, Πακιστάν, Πολωνία, κ.α.<br /><br />Εξίσου έντονη είναι η τουρκική δραστηριότητα και στους τομείς των περιφερόμενων πυρομαχικών (ήδη διαφημίζεται η ύπαρξη συστημάτων που ενσωματώνοντας τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης μπορούν να επιχειρούν πλήρως αυτόνομα ως σμήνη), της ανάπτυξης βαλλιστικών βλημάτων (βλέπε σχετική αναφορά) και υπερηχητικών / πολυηχητικών όπλων (σε πιο πρώιμο στάδιο ανάπτυξης σε σχέση με τα προηγούμενα).<br /><br />Εξ ορισμού η αύξηση του βεληνεκούς των τουρκικής σχεδίασης συστημάτων καταργεί το ελληνικό στρατηγικό βάθος και καθιστά κρίσιμες στρατιωτικές ή μη υποδομές, στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας, στόχους δυνάμενους να προσβληθούν. Αυτή ακριβώς τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται ήθελε να επισημάνει (και φυσικά να εκμεταλλευθεί επικοινωνιακά τόσο στο εσωτερικό όσο και το εξωτερικό) η Άγκυρα, με τη δημοσιοποίηση, αμέσως μετά την πρόσφατη δοκιμή του βαλλιστικού βλήματος TAYFUN, των διαγραμμάτων που απεικονίζουν το σύνολο της ελληνικής επικράτειας εντός του βεληνεκούς του βλήματος.<br /><br />Εκ των πραγμάτων λοιπόν δημιουργούνται μείζονα επιχειρησιακά προβλήματα στην ελληνική αντιαεροπορική – αντιπυραυλική άμυνα η οποία πλέον καλείται να αναπτύξει τερματική άμυνα σε κρίσιμους στόχους που πριν μερικά χρόνια βρισκόταν εκτός βεληνεκούς (π.χ. το ενεργειακό κέντρο της Πτολεμαΐδας).<br /><br />Επίσης η ευρεία χρήση ΜΕΑ εξοπλισμένων ή μη και περιφερόμενων πυρομαχικών επιβάλλει στην ελληνική πλευρά να ανασχεδιάσει εκ βάθρων την αντιαεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα σε επίπεδο πλατφόρμας, μονάδων, σχηματισμών, υποδομών κ.λπ. και να αρχίσει άμεσα την ταχεία ενσωμάτωση και ολοκλήρωση στην υφιστάμενη αρχιτεκτονική τεχνολογιών στους τομείς των αισθητήρων (για τον έγκαιρο εντοπισμό, αναγνώριση και εγκλωβισμό των απειλών), των συστημάτων διοίκησης, ελέγχου και επικοινωνιών, του ηλεκτρονικού πολέμου (εντοπισμός – παρεμβολή) και των μέσων εκπομπής πυρών (πυροβόλα, κατευθυνόμενα βλήματα, όπλα κατευθυνόμενης ενέργειας, όπως π.χ. λέιζερ και μικροκυμάτων υψηλής ενέργειας) για την αποτελεσματική εξουδετέρωση των νέων απειλών.<br /><br />Σε αρκετές περιπτώσεις οι τεχνολογίες είναι διαθέσιμες ενώ σε άλλες είναι δυνατόν να συμμετάσχει η εγχώρια βιομηχανική και τεχνολογική βάση σε εθνικά, διμερή ή ευρωπαϊκά / πολυεθνικά προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης, σχεδίασης και παραγωγής.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία καταργεί το στρατηγικό βάθος της Ελλάδας μεθοδικότατα…

Του Περικλή Ζορζοβίλη Η πρόσφατη δοκιμή του τουρκικού βαλλιστικού βλήματος μικρού βεληνεκούς (SRBM) TAYFUN, θα πρέπει να αποτελέσει αφορμή ώ...

Διαβάστε την συνέχεια