Η ExxonMobil στο Οικ. 10 της κυπριακής ΑΟΖ και η Total στο 6 – Έλληνες κομάντο εκπαιδεύονται σε ανακατάληψη γεωτρύπανου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://img.huffingtonpost.com/asset/5d3174db3b00003900dacd99.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="349" data-original-width="620" height="349" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5d3174db3b00003900dacd99.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" width="730" /></a></div><h3 style="text-align: left;">    <span style="font-weight: normal;">Στο «κόκκινο» όλη η περιοχή!</span></h3>Το βλέμμα στραμμένο στην Κύπρο θα έχει η ελληνική πλευρά το επόμενο διάστημα, καθώς μεγάλοι ενεργειακοί κολοσσοί από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία προετοιμάζονται να διεξάγουν έρευνες στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Μεγαλονήσου.<br /><br />Η Άγκυρα έχει ήδη απειλήσει για συνέπειες και αντίποινα και όλη η περιοχή μέχρι και τον Ιανουάριο αναμένεται να είναι στο κόκκινο.<br /><br />Ο κύβος ερρίφθη από την κοινοπραξία Αμερικανών και Καταριανών στο Οικόπεδο 10.<br /><br />Οι κυπριακές Αρχές προχώρησαν ήδη στην έκδοση NAVTEX, με την οποία δεσμεύουν την περιοχή μέχρι τις 22 Ιανουαρίου για την επιβεβαιωτική γεώτρηση της ExxonMobil και Qatar Petroleum.<br /><br />Στο οικόπεδο αυτό βρίσκεται το κοίτασμα «Γλαύκος», ένα από τα μεγαλύτερα της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Μάλιστα, οι εκτιμήσεις από την ερευνητική γεώτρηση που έκαναν οι Αμερικανοί το 2019, μιλούν για 5 έως 8 τρισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, σύμφωνα με το tribune.gr<br /><br />Μετά τους Αμερικανούς, την σκυτάλη παίρνει η γαλλική Total, η οποία τους πρώτους μήνες του νέου έτους θα ξεκινήσει την επιβεβαιωτική γεώτρηση στο Οικόπεδο 6.<br /><br />Το ενδιαφέρον του Παρισιού εστιάζεται στο κοίτασμα «Καλυψώ», ενώ για την προστασία του γεωτρύπανου της TOTAL, η Γαλλία διατηρεί μια πανίσχυρη φρεγάτα κλάσης FREMM στο λιμάνι της Λάρνακας.<br /><br />Στο μεταξύ, η Άγκυρα εμμένει στην προκλητική ρητορική με τον Ερντογάν και τους υπουργούς του να απειλούν με αντίποινα σε βάρος της Λευκωσίας και μπαράζ γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ.<div><br />Έλληνες κομάντο εκπαιδεύονται σε ανακατάληψη γεωτρύπανου<br /><br />«Οι αντιδράσεις μπορεί να κυμαίνονται από επιθετικές δηλώσεις, από κάποιο ερευνητικό σκάφος που θα πάει να κάνει έρευνες στην περιοχή μέχρι κάποιο γεωτρύπανο.<br />»Εξισώνει δηλαδή μια παράνομη πράξη με μια νόμιμη ενέργεια, σε νομίμως οριοθετημένη περιοχή», σημειώνει ο υφυπουργός Παιδείας και διεθνολόγος, Άγγελος Συρίγος.<br /><br />Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις εκπαιδεύονται τακτικά σε αντικείμενα, όπως η ανακατάληψη πλωτού γεωτρύπανου και η προστασία πλατφόρμας εξορύξεων ενώ αντίστοιχα σενάρια εκτελέστηκαν και κατά την διακλαδική άσκηση «Μέδουσα» που ολοκληρώθηκε χθες με τη συμμετοχή της Ελλάδας, της Κύπρου, της Αιγύπτου και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.<br /><br /><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><div><br /></div><div><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Η ExxonMobil στο Οικ. 10 της κυπριακής ΑΟΖ και η Total στο 6 – Έλληνες κομάντο εκπαιδεύονται σε ανακατάληψη γεωτρύπανου

    Στο «κόκκινο» όλη η περιοχή! Το βλέμμα στραμμένο στην Κύπρο θα έχει η ελληνική πλευρά το επόμενο διάστημα, καθώς μεγάλοι ενεργειακοί κολ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αναζωπύρωση του εθνικισμού στα Βαλκάνια με… χορηγό την Τουρκία

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/12/07/balkans.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/12/07/balkans-696x546.jpg" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το ότι η Βαλκανική (η γειτονιά των μικρών και αδύναμων χωρών της, συγκεκριμένα) ”μυρίζει μπαρούτι” διαχρονικά είναι μια παλιά ιστορία που σέρνει πίσω της δύο Βαλκανικούς και έναν Παγκόσμιο Πόλεμο.</span></h3>Γράφει η <b>Κρινιώ Καλογερίδου</b><br />Στην νεότερη όμως εκδοχή της άρχισε να μας προϊδεάζει για την επανάληψη της ιστορίας στην Χερσόνησο του Αίμου από την Άνοιξη του ’18, όταν βρίσκονταν σε εξέλιξη διάφορα γεγονότα τα οποία είχαν αναγκάσει τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ να ενισχύσουν την επεμβατική παρουσία τους εκεί έναντι της Ρωσίας και της Κίνας.<br /><br />Τα γεγονότα τα πυροδότησαν οι εκρηκτικές καταστάσεις που πήγαζαν από εθνοτικές διαφορές, όπως η προετοιμασία επίθεσης των Κοσοβάρων κατά των Σέρβων, τα νήματα της οποίας κινούσαν οι αλβανικές αρχές στην Πρίστινα με τη συνέργεια συμμάχων τους οι οποίοι στήριζαν τις μεγαλοϊδεατικές βλέψεις τους στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Τα νήματα αποσταθεροποίησης όμως στα μικρά κράτη της Βαλκανικής τα κινούσε και η Τουρκία η οποία, με το πρόσχημα οικονομικού προστατευτισμού, άρχισε να εκδηλώνει την ίδια περίοδο τους αναθεωρητικούς σχεδιασμούς της.<br /><br />Βαθιά, διαρκής, μεθοδευμένη και μεθοδική ήταν η διείσδυσή της στις αδύναμες χώρες, στα όρια μιας ισχύος που είχε χαρακτηριστεί ”ήπια” περιφερειακή και είχε σκοπό τη διεύρυνση της επιρροής της στα Βαλκάνια (με πρόσχημα την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική συνεργασία) και την αύξηση των συμμάχων και φίλων της στο πλαίσιο του σχηματισμού μουσουλμανικού τόξου.<br /><br />Ενός τόξου που σχεδιάστηκε για να αποτελεί εφαλτήριο προς πολλαπλασιασμό των τζαμιών και των σχολείων, απ’ όπου οι απόφοιτοι μουσουλμάνοι μειονοτικοί θα προωθούνται για σπουδές στα τουρκικά πανεπιστήμια προς δόξα της ηγέτιδας δύναμης του μουσουλμανικού κόσμου Τουρκίας.<br /><br />Το κακό για μας στην Ελλάδα (πέρα απ’ την τουρκική στρατηγική εργαλειοποίησης των τουρκόφρονων εθνικιστών της Θράκης από τους προπαγανδιστές επιρροής του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής) , είναι ότι το μουσουλμανικό τόξο στα Βαλκάνια κινείται συνεργατικά με το ”Μακεδονικό”, ο σκοπός του οποίου είναι αλυτρωτικός.<br /><br />Όπερ σημαίνει ότι τροχοδρομεί στις ράγες… απελευθέρωσης των ”σκλαβωμένων αδελφών” στην Ελλάδα, στη θεωρία δηλαδή του μακεδονισμού που πατάει στη λογική του Στάλιν και του Τίτο και ανοίγει διάδρομο (μετά την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και προσεχώς στην ΕΕ ως ”Βόρεια Μακεδονία”) για έξοδο στο Αιγαίο, κάτι εξόχως διευκολυντικό για τον τουρκικό επεκτατισμό…<br /><br />Με την προοπτική αυτού του τελευταίου, άλλωστε, η Άγκυρα έκλεισε πριν από λίγους μήνες πενταετή στρατιωτική συμφωνία με τα Σκόπια. Συμφωνία που προβλέπει ότι η Τουρκία θα δίνει κάθε χρόνο κονδύλια για τον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων των Σκοπίων.<br /><br />Αν τώρα στα παραπάνω δυσοίωνα για τη χώρα μας προσθέσουμε το θέμα των κλιμακούμενων μεταναστευτικών/προσφυγικών ροών σε Αιγαίο και Θράκη και τον βραχνά διεκδίκησης απ’ τους τουρκόφρονες μουσουλμάνους μειονοτικούς της τελευταίας την αναγνώριση ”τουρκικής” μειονότητας στην Ελλάδα (με παρότρυνση και υποδαύλιση της Άγκυρας), τότε θα αντιληφθούμε τη σημασία των κινήσεων της Τουρκίας στα Βαλκάνια επί ηγεσίας κυρίως του Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Θα αντιληφθούμε γιατί (στην αρχή του τρέχοντος χρόνου) έφτασε αυτή να ενισχύει οικονομικά (από κοινού με το Κατάρ) βαλκανικές χώρες με σκοπό τη διείσδυση του πολιτικού Ισλάμ, τη διείσδυση των Αδελφών Μουσουλμάνων στην αποκοιμισμένη (λόγω γραφειοκρατίας;) ΕΕ και να προωθεί την τουρκική διπλωματία σε ρόλο εκπροσώπου των μουσουλμάνων των Βαλκανίων.<br /><br />Θα καταλάβουμε γιατί η ”μακρά χειρ” της Άγκυρας στα Βαλκάνια (που ανοίγει διάδρομο για τα τουρκικά προϊόντα στην Ευρώπη) άρχισε ήδη να κάνει το θαύμα της στέλνοντας τα χαμπέρια της στην Αλβανία, το Κόσοβο, τη Βόρεια Μακεδονία και, πολύ πιθανόν, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, όπου οι μουσουλμάνοι κάτοικοί τους ζητούν την προστασία της.<br /><br />Κι αυτή η ”ψήφος εμπιστοσύνης” στον εκπρόσωπο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν είναι βούτυρο στο ψωμί του, αφού ανταποκρίνεται στην επιθυμία του να παρουσιάζεται στο εκλογικό του ακροατήριο (ενόψει των εκλογών του ’23) ως προστάτης των απανταχού μουσουλμάνων.<br /><br />Με άλλα λόγια όλοι χορεύουν στον ρυθμό της Τουρκίας. Και, δυστυχώς, αυτοί που χορεύουν δεν είναι μόνο οι μουσουλμάνοι των Βαλκανίων, αλλά και οι Ευρωπαίοι (λόγω μεταναστευτικού και ιδιοτελών συμφερόντων) και το ΝΑΤΟ του Γενς Στόλτεμπεργκ, ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία να πλέξει το εγκώμιο της Τουρκίας και να προσαρμόσει τον βηματισμό του Διεθνούς Οργανισμού στον δικό της.<br /><br /> Τον Ταγίπ Ερντογάν τον φοβούνται πλέον πολλοί, αλλά τον χειροκροτούν λίγοι. Τον χειροκροτούν εκείνοι που ψάχνουν αφορμές για αποσταθεροποίηση της Βαλκανικής, με σκοπό να πετύχουν την αναθεώρηση των συνόρων κάποιων χωρών της επωφελούμενοι των εθνοτικών διαφορών οι οποίες προκάλεσαν τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας.<br /><br /> Τον χειροκροτούν όσοι εκτρέφουν τον ακραίο ισλαμισμό στις χώρες τους, αλλά και οι εθνικιστές Αλβανοί που ονειρεύονται τον σχηματισμό της Μεγάλης Αλβανίας (κατάργηση των συνόρων τους με το Κόσοβο, ενσωμάτωση – δια της ομοσπονδοποίησης – των Σκοπίων και ικανοποίηση των αιτημάτων των Τσάμηδων οι οποίοι διεκδικούν εδαφικές και υλικές αποζημιώσεις από την Ελλάδα).<br /><br />Τον χειροκροτούν, έστω επιτηδευμένα, οι προστατευόμενοι της Ρωσίας Ορθόδοξοι Σέρβοι (που αναβάθμισαν τη σχέση τους με την Τουρκία) και οι Σερβοβόσνιοι του Μίλοραντ Ντόνικ ο οποίος, επισκεπτόμενος την Τουρκία, απέσπασε υποσχέσεις για στρατιωτική βοήθεια απ’ τον Τούρκο Πρόεδρο για να αντιμετωπίσει τους Βόσνιους μουσουλμάνους του Μπακίρ Ιζετμπέκοβιτς, που ζήτησε και εκείνος με τη σειρά του τουρκική βοήθεια για να αντιμετωπίσει τους Σερβοβόσνιους…<br /><br />Φευ!.. Την ώρα που στην Ελλάδα αφήνουμε αναξιοποίητη την ΕΑΒ, αφού την εγκαταλείψαμε προηγουμένως για χρόνια στα χέρια τυχοδιωκτών πλαστογράφων (βλ. ανακάλυψη από Σώμα Ελεγκτών το ’13 για μεγαλοστέλεχός της το οποίο είχε καταθέσει πλαστούς τίτλους σπουδών απ’ το Πανεπιστήμιο Κολούμπια με κόστος για το κράτος 466.752,44 ευρώ την περίοδο 2004-’13), ο Ταγίπ Ερντογάν πουλάει όπλα και μοιράζει υποσχέσεις βοήθειας σαν ηγέτης υπερδύναμης παλιάς κοπής.<br /><br />Διεισδύει με σχέδιο και στρατηγική βάθους μέσω Ισλάμ στα Βαλκάνια αυτοπαρουσιαζόμενος ως προστάτης των μουσουλμάνων (συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Θράκης που τους αποκαλεί ”Τούρκους”), ενώ έκλεισε προ μηνών πενταετή συμφωνία με τα Σκόπια, έγινε εταίρος της Σερβίας, έχει ναυτική βάση στην Αλβανία και βάση εκτόξευσης τουρκικής προπαγάνδας στην Θράκη.<br /><br />Στην ελληνική Θράκη όπου όλοι δουλεύουν για την τουρκοποίησή της. Από τους ”Γκρίζους Λύκους” της μουσουλμανικής μειονότητας ως το ”τουρκικό” (κατά δήλωσή του) κόμμα DEB (ΚΙΕΦ ελληνιστί, Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας, υποψήφιο στις προσεχείς εκλογές).<br /><br />Κι απ’ το υπονομευτικό για τα εθνικά μας συμφέροντα Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής έως τον Έλληνα εκλεκτό της ”κυβέρνησης των αρίστων” Ιωάννη Κτιστάκη (εκπρόσωπο της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου).<br /><br />Αναφέρομαι στον ”πεφωτισμένο” καθηγητή Νομικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης όχι τυχαία, γιατί ο ίδιος – ξεχνώντας ότι η αριστεία του έχει νόημα όταν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πατρίδας – στράφηκε κατά της τελεσίδικης απόφασης του Αρείου Πάγου (ο οποίος δεν έκανε δεκτό το αίτημα μειονοτικών συλλόγων για χρήση του όρου ”τουρκικός/ή” αντί ”μουσουλμανικός”) υποστηρίζοντας σε διαδικτυακό πάνελ τη θέση των τουρκόφρονων Ξάνθης, κάτι που ισοδυναμεί με έμμεση αναγνώριση ”τουρκικής” μειονότητας στην Ελλάδα.<br /><br />Για να επανέλθω όμως στο θέμα των κεντροδυτικών Βαλκανίων με αφορμή την αναζωπύρωση των αλυτρωτικών οραμάτων εθνικιστών στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, το Κόσοβο, τη Σερβία και την Βόρεια Μακεδονία, όπως διαφαίνεται στον ορίζοντα θα γίνει πραγματικότητα το όνειρο του Τούρκου Προέδρου για δημιουργία ισλαμικού τόξου που θα απλώνει τα δίχτυα του από την Αλβανία μέχρι την Βορειοανατολική ακριτική Περιφέρεια της χώρας μας.<br /><br />Θα γίνει πραγματικότητα το τόξο των ”μουσουλμάνων αδελφών της Βαλκανικής” (εισοδισμός [παρείσφρηση] των σουνιτών Αδελφών Μουσουλμάνων σ’ αυτήν), οι οποίοι – με βάση τα γεωπολιτικά σχέδια του Ερντογάν – είχαν επιστρατευτεί απ’ το ’19 για την εκπαίδευση των Ενόπλων Δυνάμεων της Αλβανίας και των Σκοπίων…<br /><br />Και επειδή η τακτική του Ταγίπ ”μια στο καρφί και μια στο πέταλο” έχει αποδειχθεί αλάνθαστη στο πρόσφατο παρελθόν (από την μια συνομιλητής με την Ελλάδα στους κύκλους των ΜΟΕ και τους γύρους των διερευνητικών κι από την άλλη ”γκριζάρισμα” των νησιών της και navtex ή anti–navtex διεκδίκησης των κεκτημένων της στο Αιγαίο), ο Τούρκος ”σουλτάνος” δηλώνει φιλειρηνιστής και… Ευρωπαϊστής την ίδια στιγμή που επιχειρεί παραβίαση των συνόρων μας με τον μεταναστευτικό του στρατό και στηρίζει τον αλυτρωτισμό των Τσάμηδων για ”κατοχή Αλβανικών εδαφών από την… ”γενοκτόνο” Ελλάδα”…<br /><br />Τα δεδομένα αυτά σκιαγραφούν ανεπιφύλακτα την αναζωπύρωση του εθνικισμού στα Βαλκάνια με… χορηγό την Τουρκία. Έτσι διαμορφώνεται μια κατάσταση εκρηκτική (που θα επιβαρυνθεί περαιτέρω με την αναμενόμενη επικράτηση του εθνικιστικού VMRO, όπου όλοι είναι εναντίον όλων.<br /><br /> Στην Μιτρόβιτσα (την αυτόνομη βόρεια επαρχία του Κοσσυφοπεδίου) οι συγκρούσεις των Σέρβων με την αστυνομία είναι καθημερινές. Στη γειτονιά τους ο Ράμα ονειρεύεται την Μεγάλη Αλβανία με ενσωμάτωση του Κοσσυφοπεδίου και των περιοχών της Βαλκανικής όπου κατοικούν αλβανόφωνοι (Μαυροβούνιο, Νότια Σερβία, Βόρεια Μακεδονία).<br /><br /> Οι Σέρβοι της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, πάλι, ζητούν την προσάρτησή τους με τη Σερβία. Το ίδιο επιθυμούν και οι Σέρβοι της Κράινα στην Κροατία, ενώ οι Βούλγαροι – ανατολικά – αρνούνται πεισματικά να αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως ”Βόρεια Μακεδονία” ελπίζοντας στην αποσταθεροποίησή τους.<br /><br /> Συνελόντι ειπείν, όλα δείχνουν ότι η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης είναι έτοιμη να εκραγεί με αίτημα την αποκατάσταση αδικιών σε βάρος των μειονοτικών πληθυσμών οι οποίοι προέκυψαν απ’ τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας στις αρχές της δεκαετίας του ’90.<br /><br /> Κι αυτό πρέπει να σημάνει συναγερμό στα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας, γιατί προοιωνίζεται καταστάσεις αλλαγής συνόρων δια της αναθεώρησης Συνθηκών. Το πάντρεμα του Εθνικισμού με τον μεγαλοϊδεατισμό είναι επικίνδυνος συνδυασμός ο οποίος πρέπει να αποδοκιμαστεί με υπεύθυνες κυβερνητικές παρεμβάσεις.<br /><br /> Η Ελλάδα ως σταθεροποιητική δύναμη των Βαλκανίων, όπως επαίρεται ο Νίκος Δένδιας, επωμίζεται μεγάλη ευθύνη και ίσως κληθεί να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά στα σύνορά της την τελευταία στιγμή, χωρίς τη στήριξη της Ευρώπης που είναι απούσα και πάλι.<br /><br /> Απούσα εν μέσω θυελλωδών ανέμων στα Βαλκάνια και με την Τουρκία να καιροφυλακτεί προκειμένου να προωθήσει τα σχέδιά της για ”συνεκμετάλλευση” του Αιγαίου και αναγνώριση ”τουρκικής” μειονότητας στη Θράκη, ώστε να ανοίξει ο δρόμος αργότερα για την αυτονομία και ανεξαρτησία της…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αναζωπύρωση του εθνικισμού στα Βαλκάνια με… χορηγό την Τουρκία

Το ότι η Βαλκανική (η γειτονιά των μικρών και αδύναμων χωρών της, συγκεκριμένα) ”μυρίζει μπαρούτι” διαχρονικά είναι μια παλιά ιστορία που σέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιώργος Φίλης: ΗΠΑ, Ρωσία και Ελληνοτουρκικά - Η Τουρκία ακόμα δεν πιστεύει ότι θα αντιδράσουμε.

<div><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="368" src="https://www.youtube.com/embed/XunzbgSsBeY" width="760" youtube-src-id="XunzbgSsBeY"></iframe></div><div><br /></div>Ο κος Φίλης μιλάει επίσης για την στάση των ΗΠΑ τονίζοντας ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση οι Αμερικανοί να επιτρέψουν στην Τουρκία να φύγει από το "δυτικό μαντρί" και να στραφεί προς την Ρωσία.<br /><br />Ηχώρα μας πρέπει να επιδιώξει την βελτίωση των Ελληνορωσικών σχέσεων μιας και η Ρωσία λειτουργεί σαν ισορροπιστής ισχύος στα Ελληνοτουρκικά δηλώνει ο καθηγητής γεωπολιτικής Γιώργος Φίλης στα Parapolitika FM και την εκπομπή ''Ο Εξαρχείων''.<br /><br />Παράλληλα ο καθηγητής στηλιτεύει την στάση της Ισπανίας, διερωτώμενος αν καταλαβαίνει τι σημαίνει η απόκτηση δύο (μικρών) αεροπλανοφόρων από την Τουρκία.<br /><img src="" /><br /><br />Ο καθηγητής τέλος μιλάει για την στάση των Ελληνικών κυβερνήσεων τα τελευταία, πολλά, χρόνια όπου ουσιαστικά δημιούργησαν στην Τουρκία την εντύπωση ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει χωρίς εμείς να αντιδρούμε. <br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Γιώργος Φίλης: ΗΠΑ, Ρωσία και Ελληνοτουρκικά - Η Τουρκία ακόμα δεν πιστεύει ότι θα αντιδράσουμε.

Ο κος Φίλης μιλάει επίσης για την στάση των ΗΠΑ τονίζοντας ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση οι Αμερικανοί να επιτρέψουν στην Τουρκία να φύγει...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο Ερντογάν "ψάχνεται" να αποκτήσει ισχυρό πολεμικό ναυτικό-Τα νέα δεδομένα με το τουρκικό αεροπλανοφόρο

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-11/%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%2520%25CE%2591%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2586%25CF%258C%25CF%2581%25CE%25BF%2520TCG%2520Anadolu.jpg?itok=jSnSnEir" width="763" /><br /><div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τουρκικά ΜΜΕ: Σε 7 χρόνια η Τουρκία θα έχει το δικό της αεροπλανοφόρο ελέω Ισπανίας</span></h3><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Σε συνέχεια προγενέστερου άρθρου μας με τίτλο, ''Τουρκο-Ισπανικό AUKUS κόντρα στην ελληνογαλλική συμφωνία- Συζητήσεις περί αεροπλανοφόρου και υποβρυχίου'' , όπου είχαμε αναφερθεί εκτενώς στις δηλώσεις Ερντογάν και του Ισπανού Πρωθυπουργού μετά την πρόσφατη επίσκεψη του δεύτερου στην Τουρκία, και για συζητήσεις με θέμα την κατασκευή αεροπλανοφόρου από την Ισπανία για λογαριασμό της Τουρκίας, έρχεται τουρκικό δημοσίευμα να επαληθεύσει τα γραφόμενα μας.<br /><br />Τότε ανέφερε ο Ερντογάν:<br /><br />"Ελπίζω ότι αυτή η στάση της Ισπανίας θα ληφθεί ως παράδειγμα από κάποιους άλλους συμμάχους μας. Πραγματοποιούμε πολλά κοινά έργα με την Ισπανία, ειδικά στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. Λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες των χωρών μας, επιθυμούμε να εμβαθύνουμε περαιτέρω τη συνεργασία μας σε αυτόν τον τομέα. Μαζί με την Ισπανία κατασκευάσαμε το αεροπλανοφόρο και τώρα καθελκύστηκε. Και τώρα θέλουμε να κάνουμε ένα μεγαλύτερο με την Ισπανία".<br /><br />Το νέο τουρκικό άρθρο αναφέρει συγκακριμένα τα εξής:<br /><br />"Καθώς ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση στο "TCG Anadolu", το μεγαλύτερο πολεμικό πλοίο μέχρι τώρα του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, ανακοινώθηκε ότι ξεκίνησαν οι εργασίες για το πρώτο αεροπλανοφόρο της Τουρκίας, που έφερε πρόσφατα στην ατζέντα ο Πρόεδρος Ερντογάν.<br /><br />Το πλοίο, το οποίο θα είναι μεγαλύτερο από το TCG Anadolu, θα φιλοξενεί αρκετούς τύπους UAV με κινητήρες και έλικες. Αναφέρεται ότι το πλοίο θα έχει εκτόπισμα γύρω στους 50 χιλιάδες τόνους και χωρητικότητα 1800 ατόμων.<br /><br />Σύμφωνα με τις πληροφορίες που ελήφθησαν, το ο Αεροπλανοφόρο Τουρκικού Τύπου θα διαθέτει την κατάλληλη υποδομή για μαχητικά αεροσκάφη όπως το F-35 B που μπορεί να απογειώνεται με σύντομη απογείωση - κάθετη προσγείωση.<br />Υπάρχουν 7 χώρες παγκοσμίως που διαθέτουν αεροπλανοφόρα μέχρι στιγμής και συγκεκριμένα, 11 αεροπλανοφόρα οι ΗΠΑ, από 2 η Κίνα και η Αγγλία, από 1 Ινδία, Ρωσία, Ιταλία και Γαλλία, τα οποία παρέχουν τεράστια υπεροχή.<br />Υπογραμμίζεται ότι η κατασκευή του τουρκικού αεροπλανοφόρου θα διαρκέσει για μια περίοδο περίπου 7 ετών.<br /><br />Ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν έκανε την πρώτη αναφορά για το πρώτο αεροπλανοφόρο της Τουρκίας τον Αύγουστο του 2020. Τονίζοντας ότι η Τουρκία χρειάζεται αποτροπή στις θάλασσες, είχε πεί «Ας φτιάξουμε ένα, δύο ή περισσότερα αεροπλανοφόρα». Ο Πρόεδρος Ερντογάν ανακοίνωσε ότι 6 μήνες μετά από αυτή την κλήση ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις για την κατασκευή του αεροπλανοφόρου.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, φέτος προγραμματίζεται να παραδοθεί στη Διοίκηση των Ναυτικών Δυνάμεων το Πλοίο πολλαπλών αποσταλών Αμφίβιο Επιθετικό Πλοίο TCG Anadolu, το οποίο είναι το μεγαλύτερο πλοίο που παράγεται στην Τουρκία. Με αυτή την κίνηση, η Τουρκία θα γίνει μία από τις 10 χώρες στον κόσμο που μπορούν να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν τα δικά τους πολεμικά πλοία.<br /><br />Το TCG Anadolu, το οποίο θα αυξήσει την ικανότητα της Τουρκίας για υπερπόντιες στρατιωτικές επιχειρήσεις και επιχειρήσεις ανθρωπιστικής βοήθειας, θα είναι σε θέση να μεταφέρει οχήματα μάχης και υποστήριξης σε περιοχές κρίσης χωρίς υποστήριξη βάσης και να χρησιμοποιείται σε όλες τις θάλασσες.<br /><br />Κατασκευασμένο σύμφωνα με τις ανάγκες του τουρκικού ναυτικού, το TCG Anadolu μπορεί να μεταφέρει 30 αεροσκάφη όπως πολεμικά αεροσκάφη, ελικόπτερα και UAV σε αυτό το πλαίσιο."<br />Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα<br /><br />Το ιδεολόγημα της "Γαλάζιας Πατρίδας" αποτελεί το εφαλτήριο και την γενεσιουργό αιτία της προσπάθειας μεταμόρφωσης της Τουρκίας από χερσαία δύναμη σε ναυτικό κράτος.<br /><br />Ο Ερντογάν για τον σκοπό αυτό προσπαθεί η Τουρκία να αποκτήσει ισχυρό πολεμικό ναυτικό, είτε ναυπηγώντας εγχώρια πλοία, είτε κατασκευάζοντας αυτά από κοινού με άλλες χώρες, είτε αγοράζοντας τα.<br /><br />Το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Τουρκία , είναι το "ντύσιμο" με μαχητικά αεροσκάφη του "TCG Anadolu", αφού λόγω αποπομπής της από το πρόγραμμα των F-35 από τις ΗΠΑ, έχει την παγκόσμια πρωτοτυπία να είναι ένα mini αεροπλανοφόρο χωρίς μαχητικά αεροσκάφη....<br /><br />Στόχος του Ερντογάν είναι η Τουρκία να αγορευθεί σε μια μεγάλη ναυτική δύναμη, ενώ παράλληλα με όπλο της χώρες "του Τουρκικού κόσμου" να αγορευθεί σε μια χερσαία μεγάλη περιφερειακή δύναμη.<br /><br />Οι βλέψεις και οι επιδιώξεις του είναι μεγάλες σε Μ.Ανατολή, ΝΑ Μεσόγειο, Β. Αφρική και λοιπή Αφρική και Υπερκαυκασία.<br />Εδώ θα πρέπει να σταθούμε σε τρείς Ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες εν αντιθέσει με τις υπόλοιπες χώρες, τηρούν επαμφοτερίζουσα στάση σε σχέση με την Τουρκία.<br /><br />Αυτές είναι η Ουκρανία, η οποία βοηθάει την ανάπτυξη της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας, ιδιαίτερα στο θέμα κινητήρων παντός τύπου και συστημάτων αυτοπροστασίας αρμάτων, η Μ. Βρετανία η οποία έχει συνάψει μεγάλη οικονομική συμφωνία με την Τουρκία και η Ισπανία η οποία συνεργάζεται με την Τουρκία όχι μόνο στα αμυντικά και εξοπλιστικά ζητήματα, αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς, εδώ και καιρό με τάσεις περαιτέρω εμβάθυνσης της συνεργασίας.<br /><br />Θα πρέπει να είμαστε εξόχως προσεκτικοί με τις κινήσεις της Μ. Βρετανίας αναφορικά με την Τουρκία και τη ΝΑ Μεσόγειο, λόγω των βρετανικών βάσεων και συμφερόντων στην Κύπρο, αλλά και λόγω του Brexit το οποίο πλέον αποδεσμεύει την εξωτερική πολιτική του Λονδίνου από αυτήν της ΕΕ.<br /><br />Το χειρότερο ωστόσο όλων είναι ότι η Ισπανία είναι χώρα μέλος της ΕΕ με σημαντική βαρύτητα, κάτι το οποίο σε συγκερασμό με την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων με την Τουρκία, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Μαδρίτη μπορεί να αποτελέσει τροχοπέδι σε μια σειρά αποφάσεων-κυρώσεων της ΕΕ κατά της Άγκυρας σε μια σειρά Διεθνών ζητημάτων, όπως η τουρκική επιθετικότητα στη ΝΑ Μεσόγειο και η μη απομάκρυνση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων από τη Λιβύη.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί ο Ερντογάν "ψάχνεται" να αποκτήσει ισχυρό πολεμικό ναυτικό-Τα νέα δεδομένα με το τουρκικό αεροπλανοφόρο

Τουρκικά ΜΜΕ: Σε 7 χρόνια η Τουρκία θα έχει το δικό της αεροπλανοφόρο ελέω Ισπανίας Παναγιώτης Νάστος Σε συνέχεια προγενέστερου άρθρου μας ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τον λόγο πήραν οι κατσαρόλες στην Τουρκία…

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/11/erdogan_katsarola-slpress.jpg" /><br /><br /><b>Λυγερού Νεφέλη</b><br />Σοκ κυριαρχεί εντός, αλλά και εκτός Τουρκίας από την κατακρήμνιση της τουρκικής λίρας και τις συνέπειες που αυτή έχει στο σύνολο της τουρκικής οικονομίας. Η λίρα υποχώρησε κατά 13,8% έναντι του ευρώ και κατά 13,5% έναντι του δολαρίου μέσα σε ένα 24ωρο! Σύσσωμη η αντιπολίτευση, αλλά και μία μεγάλη μερίδα της κοινωνίας, κατηγορούν την κυβέρνηση Ερντογάν και τον ίδιο τον πρόεδρο για την κατάσταση που επικρατεί.<br /><br />Η υποτίμηση της λίρας στην πραγματικότητα συνιστά νομισματική κρίση, η οποία συμπαρασύρει και την πραγματική οικονομία και τα δημόσια οικονομικά. Στο επίπεδο της πραγματικής οικονομίας τα μικρομεσαία νοικοκυριά εξωθούνται στην φτωχοποίηση, ενώ σπρώχνονται στο χείλος του γκρεμού και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αλλά και σε δεινή θέση έχουν περιέλθει και οι μεγάλες τουρκικές επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν κατά κανόνα δάνεια σε συνάλλαγμα.<br /><br />Τούρκοι και ξένοι οικονομολόγοι κρούουν εδώ και πολύ καιρό τον κώδωνα του κινδύνου, υπογραμμίζοντας ότι η πολιτική των χαμηλών επιτοκίων, που υπαγορεύει ο Ταγίπ Ερντογάν στην Κεντρική Τράπεζα πυροδοτεί τις πιέσεις στο τουρκικό νόμισμα σε βαθμό που πλέον να δημιουργείται μία ανεξέλεγκτη δυναμική. Αρκετοί πλέον, θεωρούν ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη.<br /><br />Αν και απέχουμε περίπου 20 μήνες από τις προεδρικές εκλογές στη γειτονική χώρα, οι οποίες θα κρίνουν και την παραμονή ή απομάκρυνση του Ερντογάν από την εξουσία, οι ίδιοι οικονομικοί κύκλοι εκτιμούν ότι η Τουρκία θα πάει στις εκλογές το 2023 βαρύτατα οικονομικά και κοινωνικά λαβωμένη, εγκλωβισμένη σ’ αυτό τον φαύλο κύκλο, με ό,τι αυτό σημαίνει στο πολιτικό-εκλογικό πεδίο.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος δεν φαίνεται διατεθειμένος να στρίψει το τιμόνι, αλλάζοντας την οικονομική πολιτική του. Δεν είναι, άλλωστε, καινούρια, η εμμονή του στα χαμηλά επιτόκια, θεωρώντας ότι με αυτή την πολιτική θα συντηρήσει έναν υψηλό ρυθμό ανάπτυξης. Όποιος –και είναι αρκετοί– σε επίσημη θέση τόλμησε να εκφράσει τη διαφωνία του αποπέμφθηκε. Έχει ήδη αποπεμφθεί από την αρχή του 2021 ο διοικητής της Κεντρικής τράπεζας και πρόσφατα τρία ακόμα στελέχη της.<br /><br />Το πρόβλημα του πληθωρισμού<br /><br />Ακόμα, όμως, και αν ο Ερντογάν έκανε στροφή 180 μοιρών, έτσι όπως διαμορφώνονεται η κατάσταση, δεν θα άλλαζε ως δια μαγείας. Η οικονομία είναι ζωντανός, εξελισσόμενος και περίπλοκος οργανισμός, στον οποίο έχουν ήδη προκληθεί ανήκεστες βλάβες. Κι αυτές δεν ανατάσσονται, πατώντας ένα κουμπί. Όπως και να έχει, η ζωή στην Τουρκία δυσκολεύει ημέρα με την ημέρα για τους κατοίκους της.<br /><br />Ο πληθωρισμός που επισήμως τρέχει με ρυθμό 20%, αλλά στην πραγματικότητα με υπερδιπλάσιο, ροκανίζει τα εισοδήματα, τα οποία πλέον δεν επαρκούν για ένα στοιχειωδώς αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο, λόγω και της συνεχούς ανόδου των τιμών. Το μισό εργατικό δυναμικό της Τουρκίας αμείβεται με λιγότερα χρήματα από το βασικό μισθό της Κίνας, ενώ το κόστος ζωής είναι πολύ υψηλότερο. Στερούνται, λοιπόν, βασικά αγαθά. Η θέρμανση καθίσταται πολυτέλεια, το καθημερινό τραπέζι φτωχαίνει, κάποιοι λένε ότι δεν μπορούν να δώσουν ούτε ψωμί στα παιδιά τους.<br /><br />Ο κυβερνητικός εταίρος Ντεβλέτ Μπαχτσελί απάντησε ότι «κάθε πλούσιος γιός της πατρίδας πρέπει να πάει στο πλησιέστερο φούρνο, να αγοράσει ψωμί και να το κρεμάσει έξω για τους φτωχούς. Δεν κοιμάται κανείς όσο ο γείτονάς του πεινάει». Ό,τι και να λέει, όσο και να πετάει την μπάλα στην κερκίδα, οι τιμές βασικών αγαθών, όπως το κρεμμύδι και οι πατάτες, έχουν εκτιναχθεί.<br /><br />Οι πύραυλοι S-400 και τα γεωτρύπανα δεν τρώγονται! Στην πιο πρόσφατη δημοσκόπηση, τα δύο τρίτα των πολιτών δήλωσαν πως η κυβέρνηση διαχειρίζεται κατά τον χειρότερο δυνατό τρόπο την οικονομία, ενώ ένα 60% εκτιμά ως πολύ πιθανή την προσφυγή σε πρόωρες εκλογές. Η όλο και αυξανόμενη οργή αποτυπώθηκε και στην αυθόρμητη χθεσινή αντίδραση. Κόσμος βγήκε αυθόρμητα στο δρόμο. Φώναζε συνθήματα, καλώντας τον Ερντογάν να παραιτηθεί και έκαιγε ψεύτικα δολάρια. «Έχουμε φτάσει στα όριά μας», ήταν το σύνθημα που επικρατούσε. Η πλατεία Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη έκλεισε με αστυνομικό οδόφραγμα.<div><br />Διαμαρτυρία με κατσαρόλες<br /><br />Στη Χαλκηδόνα και στα Ταταύλα, ο κόσμος βγήκε στου δρόμους, χτυπώντας κατσαρόλες και τηγάνια και φωνάζοντας στον “σουλτάνο” να παραιτηθεί. «Κάποιοι λένε ότι θα ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς στην κάλπη το 2023. Ρωτάμε: Τι θα τρώμε μέχρι το 2023; Δεν έχουμε την υπομονή ούτε τη δύναμη να περιμένουμε άλλα δύο χρόνια. Στεκόμαστε ενάντια στη φτώχεια», φώναζαν.<br /><br />Οι τουρκικές εταιρείες λυγίζουν υπό αυτές τις συνθήκες. Οι ξένοι επενδυτές, λόγω της νομισματικής πολιτικής του Ερντογάν, υποχωρούν. Έχει κλονιστεί πλέον η εμπιστοσύνη τους όχι μόνο στην τουρκική λίρα, αλλά και στην τουρκική οικονομία. Απόδειξη; Μόλις λίγες ημέρες πριν πούλησαν μαζικά μετοχές τουρκικών εταιρειών και τουρκικά ομόλογα συνολικής αξίας 673 εκατ. δολαρίων.<br /><br />Η αντιπολίτευση κατηγορεί τον Ερντογάν, ζητώντας του έστω και τώρα να παρέμβει, δίνοντας ένα τέλος στη βύθιση του τουρκικού νομίσματος. Εκείνος, όμως, εμφανίζεται αποφασισμένος να εμμένει στη συνταγή των χαμηλών επιτοκίων. Μοιάζει να εθελοτυφλεί, μην μπορώντας να αντιληφθεί το αδιέξοδο, αλλά και την κατάσταση που επικρατεί.<br /><br />Ο ισχυρισμός του «έσωσα τη χώρα στο παρελθόν από την οικονομική κρίση, θα το κάνω ξανά» διαψεύδεται διαρκώς από την πραγματικότητα. «Έχει ενδιαφέρον το ότι ζητούν συνεχώς πρόωρες εκλογές. Δεν θα γίνουν πρόωρες εκλογές. Θα γίνουν κανονικά τον Ιούνιο του 2023», απαντησε στους οργισμένους πολίτες και στους πολιτικούς του αντιπάλους. Το ερώτημα είναι πού θα βρίσκεται η Τουρκία οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά τον Ιούνιο του 2023;</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τον λόγο πήραν οι κατσαρόλες στην Τουρκία…

Λυγερού Νεφέλη Σοκ κυριαρχεί εντός, αλλά και εκτός Τουρκίας από την κατακρήμνιση της τουρκικής λίρας και τις συνέπειες που αυτή έχει στο σύν...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα τέσσερα καυτά ερωτήματα για την Τουρκία… και η πιθανότητα μιας γενικής σύρραξης με την Ελλάδα

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/03/GREECE-TURKEY-SAT-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Δρ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΙΩΓΑ</b><br />Σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση του Τούρκου Πρόεδρου Ταγίπ Ερντογάν, οι επόμενες γενικές εκλογές θα πραγματοποιηθούν την προβλεπόμενη συνταγματικά ημερομηνία, ήτοι στις 14 Ιουνίου 2023. Ανεξαρτήτως αν θα τηρήσει εν τέλει τη δέσμευσή του – άρα απομένουν 20 μήνες μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, την πιο δύσκολη στην εικοσαετή περίοδο της πολιτικής του κυριαρχίας στη γειτονική χώρα- και υπό την προϋπόθεση πως θα είναι πολιτικά ενεργός, τέσσερα ερωτήματα διαγράφονται σχετικά με την πορεία της Τουρκίας, στον ούτως ή άλλως πυκνό πολιτικό χρόνο της ιστορικής συγκυρίας.<br /><br />Πρώτον, αν συνεχιστούν ή και αν ενισχυθούν οι αρνητικές δημοσκοπικές τάσεις στο μεσοδιάστημα έως τις προγραμματισμένες εκλογές γεννάται το ερώτημα: πώς ο Ερντογάν προσεγγίζει την πιθανότητα του πολιτικού του μέλλοντος μετά από μία πιθανή εκλογική ήττα;<br /><br />Η ιδιοσυγκρασία του δεν επιτρέπει στη μεγαλειότητά του το ρόλο του αντιπολιτευόμενου και τα πεπραγμένα του στενού πολιτικού, οικονομικού και οικογενειακού του περιβάλλοντος δύσκολα δεν θα τεθούν υπό την κρίση της μη ελεγχόμενης πλέον δικαιοσύνης.<br /><br />Συνδυαστικά, σύστημα πεποιθήσεων του ίδιου και η καθεστωτική νοοτροπία και πρακτική του κόμματός του δημιουργούν συνθήκες πολιτικού τέλους. Ο πολιτικός βολονταρισμός υψηλού ρίσκου που διαχρονικά ακολουθεί έως σήμερα κατά πάσα πιθανότητα θα καθοδηγήσει και πάλι τη σκέψη του και θα δρομολογήσει τη δράση του Τούρκου Προέδρου.<br /><br /><div>Υπό αυτό το πρίσμα θα κινηθεί τόσο στο εσωτερικό πεδίο, όσο και στο εξωτερικό υιοθετώντας στρατηγικές πολιτικής επιβίωσης εξόχως ριψοκίνδυνες.<br /><br />Δεύτερον, καθ΄οδόν προς την εκλογική αναμέτρηση και δια μέσω αυτής θα προσδιοριστεί το μέγεθος της οικονομικής δυσπραγίας και ο βαθμός πολιτικής αυθαιρεσίας και αυταρχισμού που η τουρκική κοινωνία είναι διατιθέμενη να αποδεχθεί, για να εξυπηρετηθούν οι μεγαλοϊδεατικές επιζητήσεις του Ερντογάν και του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP). Θα τεθεί στη βάσανο της εμπειρικής διαπίστωσης ο βαθμός δημοκρατικής ή μη αυτεπίγνωσης της τουρκικής κοινωνίας.<br /><br />Επομένως, θα δείξουν την απαιτούμενη νομιμοφροσύνη οι κομματικοί οπαδοί και οι θεσμικοί θεματοφύλακες του ερντογανισμού στην περίπτωση εκλογικής ήττας του ΑΚΡ;<br /><br />Τρίτον και συναφές, αν επικρατήσει ξανά ο Ερντογάν το ερώτημα θα έχει ήδη απαντηθεί, αν προκύψει ερντογανική άμπωτη διαγράφεται ως εξής: πόσος από τον αυταρχικό μετασχηματισμό του τουρκικού πολιτικού συστήματος που επήλθε την τελευταία εικοσαετία θα επιβιώσει; Τι θα διατηρηθεί και τί θα αποκατασταθεί από το μεταρρυθμιστικό αριστούργημα (sic) του Ερντογάν;<br /><br />Στην Τουρκία καθ’ όλη την περίοδο της κεμαλικής διακυβέρνησης ο εκδημοκρατισμός ήταν δύσκολος, ονομαστικός και μερικός, εργαλειακά όμως χρήσιμος ως άλλοθι για τους δυτικούς συμμάχους της Αγκύρας και κυρίως τις Ηνωμένες Πολιτείες, ως προς τη διασφάλιση της φιλοδυτικής της πορείας. Η εκλογική επικράτηση της σημερινής αντιπολίτευσης κι ενός ανθυποψηφίου του Ερντογάν αρκεί για να αναστραφεί η αντι-δυτική πορεία της χώρας, κοινωνικά, πολιτικά και στρατηγικά;<br /><br />Τέταρτον, ακόμη κι αν υπάρξει μερική στρατηγική αναδίπλωση της Τουρκίας, αυτή σε ποιο βαθμό θα αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο; Ακολούθως και συναφώς πώς θα αντιδράσουν κυρίως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γαλλία, καθώς και οι άλλες δυτικές αλλά και όμορες χώρες, οι οποίες έως τώρα φαίνεται να ομονοούν για τον έλεγχο του τουρκικού ηγεμονισμού.<br /><br />Αναμφισβήτητα η αμερικανική και η γαλλική κυβέρνηση αποστρέφονται και επιθυμούν μέσω της εκλογικής διαδικασίας το τέλος της εποχής Ερντογάν και σ’ αυτή την επιλογή φαίνεται πως έχουν επενδύσει διπλωματικά.<br /><br />Βέβαια, γνωρίζουν πολύ καλά οι Ηνωμένες Πολιτείες ότι οποιαδήποτε περαιτέρω προσπάθεια παρέμβασης κατά την προεκλογική περίοδο, προς την κατεύθυνση της πολιτικής αποδόμησης του Ερντογάν, πιθανότατα να επιφέρει ακριβώς τα αντίθετα από τα επιθυμητά -εκλογικά- αποτελέσματα.<br /><br />Η ελληνική και κυπριακή κυβέρνηση (και κοινωνίες) βρίσκονται ενώπιον ενός εξαιρετικά σύνθετου διλήμματος. Είναι γεγονός ότι η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας επί Ερντογάν, με αυξανόμενη ένταση την τελευταία πενταετία, προκαλεί προς την μεν Αθήνα ασφυκτικές πιέσεις περιορισμού της κρατικής κυριαρχίας και απώλειας κυριαρχικών δικαιωμάτων, ενώ για τη δε Λευκωσία θέτει ζητήματα υπαρξιακής φύσεως.<br /><br />Στο ίδιο διάστημα ο επιταχυνόμενος και προς κάθε κατεύθυνση τουρκικός ηγεμονισμός δρομολόγησε περιφερειακές αντι-συσπειρώσεις και ενεργοποίησε ισχυρότατους δρώντες, όπως η Γαλλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, με σκοπό το σωφρονισμό του επηρμένου Τούρκου Προέδρου.<br /><br />Η παρουσία του Ερντογάν και η συνέχιση της ίδιας πολιτικής θα διαιωνίσει την απόφαση κρατών της περιφέρειας να ελέγξουν τον τουρκικό αναθεωρητισμό και θα ανατροφοδοτήσουν την γαλλική κυρίως στάση να περιοριστούν δραστικά οι τουρκικές στοχοθεσίες.<br /><br />Η συσχέτιση του -πιθανού- πολιτικού τέλους του Ερντογάν και μίας λιγότερο αναθεωρητικής τουρκικής εξωτερικής πολιτικής από την επόμενη κυβέρνηση, εμφανίζεται από πολλούς ως αιτιώδης και προεγγράφεται ως θετική εξέλιξη για τα δύο κράτη του ελληνισμού.<br /><br />Μία στρατηγική αναδίπλωση της Τουρκίας θα επιδράσει ανασταλτικά και στις περιφερειακές δομές ασφάλειας, ευθέως ανάλογα από τις επιδιώξεις που η Άγκυρα θα εγκαταλείπει ή θα περιορίζει. Παραδείγματος χάριν, αν η Άγκυρα υποχωρήσει από την παρεμβατική της πολιτική στον αραβικό κόσμο, λογικά αναμένεται πως η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα θα επανατοποθετηθούν έναντι της Τουρκίας.<br /><br />Το ερώτημα πόσος από τον ανακύπτοντα τουρκικό αναθεωρητισμό αναλογεί στον Ερντογάν και πόσος στο τουρκικό πολιτικό σύστημα και κοινωνία ενδιαφέρει επιστημονικά και όλους όσοι ασχολούνται με το τουρκικό πολιτικό σύστημα και την εξωτερική πολιτική. Θα απαντηθεί συν τω χρόνω, στην περίπτωση που ηττηθούν ο Ερντογάν και το ΑΚΡ στις επόμενες εκλογές.<br /><br />Για την Ελλάδα και την Κύπρο το συγκεκριμένο ερώτημα είναι μάλλον περιττό και ίσως επικίνδυνο.<br />Περιττό διότι κι ένας πιο περιορισμένος τουρκικός αναθεωρητισμός θα συνεχίζει να αφορά τις δύο χώρες λόγω εγγύτητας και των προσδιορισμένων τουρκικών συμφερόντων, τα οποία περιορίζονται από τα -ισχύοντα και δυνάμει- ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και την κυπριακή κυριαρχία.<br /><br />Επικίνδυνος, στην περίπτωση που η ήττα του Ερντογάν ερμηνευθεί με τρόπο που θα επαναφέρει ως κυρίαρχους διαμορφωτικούς παράγοντες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής τις προσφιλείς μας πρότερες κατευναστικές πρακτικές. Ας μην αυταπατόμαστε για μία ακόμη φόρα προσωποποιώντας την τουρκική εξωτερική πολιτική.<br /><br />Ο τουρκικός ηγεμονισμός δεν είναι ούτε προσωποπαγής, ούτε συγκυριακός ούτε δευτερογενής αλλά αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό του πολιτικού συστήματος, ανατροφοδοτούμενος από κυρίαρχες τάσεις της τουρκικής κοινωνίας.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα τέσσερα καυτά ερωτήματα για την Τουρκία… και η πιθανότητα μιας γενικής σύρραξης με την Ελλάδα

Του Δρ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΙΩΓΑ Σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση του Τούρκου Πρόεδρου Ταγίπ Ερντογάν, οι επόμενες γενικές εκλογές θα πραγματοποιηθούν την πρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οικονομική κρίση στην Τουρκία και ευκαιρίες για την Ελλάδα.

<img height="420" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/619e108b210000dda46fff2b.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" width="744" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το παράθυρο ευκαιρίας στο να κερδίσουμε όσα περισσότερα μπορούμε από τις ΗΠΑ, έναντι της Τουρκίας, δεν θα είναι για πάντα ανοικτό.</span></h3><b>Αλέξανδρος Θ. Δρίβας*</b><br />Χιλιάδες διαδηλωτές ζήτησαν την παραίτηση του Ερντογάν μετά την υποτίμηση της λίρας της οποίας η ισοτιμία με το δολάριο έσπασε στις 23/11/2021 κάθε ρεκόρ. Χρειάζεται εδώ να σημειώσουμε ορισμένα πράγματα που ενώ καιρό τα συζητούμε, μόλις αποδείχθηκαν.<br /><br />Πρώτον, οι ″κυρώσεις με δόντια″ από τις ΗΠΑ δεν ήταν ανάγκη να έλθουν διότι αυτό που επιθυμούν (ραγδαία φθορά της κυβέρνησης ΑΚΡ) το επιτυγχάνουν οι ίδιες οι αγορές. <br /><br />Το τι σημαίνει η μερική αποχώρηση της Apple ή το τι ″βαθμούς″ βάζουν εδώ και δύο περίπου έτη διεθνείς οίκοι αξιολόγησης στην Τουρκίας, είναι κάτι παραπάνω από ″κυρώσεις″ διότι στις εκθέσεις τους αναφέρουν επίσης εκτενώς και τα ”γεωπολιτικά ρίσκα”. <br /><br />Λίγους μήνες πριν η VW ακύρωσε σημαντική επένδυση στην Τουρκία προφανώς γιατί κάτι έβλεπε. Οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις στον τομέα εκείνο που τις αφορά και είναι η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας, η οποία έχει προχωρήσει σε κλοπή τεχνογνωσίας.<br /><br />Από μόνες τους αυτές οι κυρώσεις όπως και η αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας, επηρέασαν την οικονομία της Τουρκίας.<br /><br />Δεύτερον, ο ″πόλεμος″ έχει αλλάξει και οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν να πέσουν στην παγίδα του Ερντογάν ο οποίος προσπαθεί να προκαλέσει προβοκάτσιες έτσι ώστε να κερδίσει πολιτικό χρόνο μέσω αντιαμερικανισμού.<br /><br />Οι ΗΠΑ διδάχθηκαν από το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016 στην Τουρκία και είδαν με ποιο τρόπο ο Ερντογάν προέβη σε μια σειρά κινήσεων εκμεταλλευόμενος τη ρητορική για υποτιθέμενη εμπλοκή των ΗΠΑ στο πραξικόπημα.<br /><br />Τρίτον, στην παραπάνω λογική στηρίζουν και οι ΗΠΑ την θέση τους για τα F-16 που επιθυμεί ο Ερντογάν. Γνωρίζουν ότι ο Ερντογάν επιχείρησε ακόμη μια απόπειρα προβοκάτσιας έτσι ώστε οι ΗΠΑ να αρνηθούν ως κυβέρνηση και με αυτό τον τρόπο να δικαιολογήσει το φλερτ του με τη Ρωσία για να διεκδικήσει τα μαχητικά 5ης γενιάς.<br /><br />Ο Ερντογάν δεν θέλει τα F-16, θέλει τα F-35 ή ίδιας τεχνολογίας μαχητικά από άλλη χώρα. Γνωρίζοντας ότι οι Αμερικανοί δεν θέλουν να τον προικοδοτήσουν και ότι στηρίζουν την τουρκική αντιπολίτευση, ποντάρει στο ότι θα πουν ένα ″όχι″ οι Αμερικανοί. Το Κογκρέσο έχει πει πως ″δεν περνάει τίποτε τουρκικό από εδώ″ όμως η κυβέρνηση παριστάνει τον καλό ανακριτή μέσω υφυπουργού Εξωτερικών.<br /><br />Οι Αμερικανοί κρατούν το ζήτημα ″ζεστό″ και για έναν ακόμη λόγο. Θέλουν να ωθήσουν την τουρκική αντιπολίτευση στο να επιτεθεί στον Ερντογάν και να μην της δίνουν τη σιγουριά ότι τελικά θα είναι οι ΗΠΑ αυτές που θα βγάλουν το φίδι από την τρύπα. ″Πρώτα βγάλτε τον νοκ άουτ και στη συνέχεια μιλάμε″ είναι το αμερικανικό μήνυμα.<br /><br />Τέταρτον, είναι η καλύτερη στιγμή για εμάς προκειμένου να διεκδικήσουμε ότι μπορούμε και αυτό διότι τώρα είναι ″ζεστό″ το θέμα των F-16 της Τουρκίας, το οποίο για να ευοδώσει, εάν αυτό γίνει, θα απαιτηθούν χρονοβόρες διαδικασίες και ο Ερντογάν φαίνεται να μην έχει πολιτικό χρόνο.<br /><br />Τι είναι αυτό που μπορούμε να κερδίσουμε;Το νομοσχέδιο του Μενέντεζ θα μας δώσει τη μεγαλύτερη δυνατή δέσμευση των ΗΠΑ σε μια περίοδο που μάλλον οι ΗΠΑ είναι αισιόδοξες για το μέλλον της Τουρκίας-χωρίς Ερντογάν (κακώς είναι αισιόδοξες αλλά αυτό είναι άλλη τεράστια συζήτηση).<br /><br />Πέμπτον, πρέπει να έχουμε όσο γίνεται πιο ψηλά το επίπεδο αυτών των θεμάτων, χωρίς όμως να ευτελίζεται η συζήτηση. Αν κάτι είπε αληθές η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ είναι ότι για τις ΗΠΑ, η Ελλάδα και η Τουρκία είναι σύμμαχοι και πως ως η μεγάλη δύναμη αυτής της τριγωνικής σχέσης, δεν κοιτούν τη συγκεκριμένη σχέση με την οπτική που έχουν οι δύο γείτονες. Οι ΗΠΑ κρατούν μια ισορροπία που στηρίζεται σε αντικειμενικά, για την υπερδύναμη, κριτήρια.<br /><br />Όταν η Τουρκία ήταν απαραίτητη για τις ΗΠΑ, αυτή η ισορροπία ήταν εξόφθαλμα υπέρ της Τουρκίας, τώρα που είναι ″χρήσιμη″ και παράλληλα ″προβληματική″, αλλά σίγουρα όχι απαραίτητη, επωφελείται η Ελλάδα η οποία της είναι πολύ χρήσιμη και μη προβληματική.<br /><br />Το παράθυρο ευκαιρίας στο να κερδίσουμε όσα περισσότερα μπορούμε από τις ΗΠΑ (συγκριτικά οφέλη -έναντι της Τουρκίας) δεν θα είναι για πάντα ανοικτό.<div><br /></div><div><b><i>*Διεθνολόγος -Συντονιστής του Τομέα Ευρασίας & Ν. Α. Ευρώπης στο ΙΔΙΣ - Research Fellow in HALC (Hellenic American Leadership Council)</i></b><br /></div><div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οικονομική κρίση στην Τουρκία και ευκαιρίες για την Ελλάδα.

Το παράθυρο ευκαιρίας στο να κερδίσουμε όσα περισσότερα μπορούμε από τις ΗΠΑ, έναντι της Τουρκίας, δεν θα είναι για πάντα ανοικτό. Αλέξανδρο...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε τι μας ωφελεί η οικονομική κρίση της Τουρκίας;

<img height="420" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/619e07f8210000e2a46fff1f.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" width="716" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η οικονομία δεν προσδιορίζει το αν η Τουρκία αποτελεί απειλή ασφαλείας για την Ελλάδα.</span></h3><b>Μιχάλης Μαθιουλάκης*  </b><br />Τις τελευταίες μέρες, όπου τα δεδομένα για την οικονομική κρίση στην Τουρκία δείχνουν συνεχώς να επιδεινώνονται, παρατηρείται μια σχεδόν «ικανοποίηση» από μερίδα του τύπου και αναλυτών στην Ελλάδα για το γεγονός ότι η Τουρκία αποδυναμώνεται οικονομικά. Ο προφανής συνειρμός που γίνεται από πολλούς είναι ότι εφόσον η Τουρκία αποδυναμώνεται οικονομικά, αυτό σημαίνει πως μειώνεται και ο κίνδυνος που η γειτονική μας χώρα αποτελεί για τα θέματα ασφαλείας της Ελλάδας. <br /><br />Από την άλλη πλευρά, υπάρχει και μια μερίδα αναλυτών που επιχειρηματολογεί πως η οικονομική πολιτική που εφαρμόζει ο Τούρκος πρόεδρος δεν δημιουργεί ουσιαστικά οικονομικά προβλήματα στη χώρα του καθώς το μέγεθος και η δομή της Τουρκίας την καθιστούν σταθερή οικονομική δύναμη στην περιοχή, τα συμφέροντα της οποίας είναι τόσο συνδεδεμένα με μεγάλες οικονομίες της Ευρώπης, που δεν θα της επιτρέψουν να καταρρεύσει. <br /><br />Οι δύο παραπάνω γραμμές σκέψεις όμως, περιέχουν ένα δομικό λάθος: Συνδέουν την οικονομική κατάσταση στην Τουρκία με τα επίπεδα απειλής που αυτή αντιπροσωπεύει για την Ελλάδα. <br /><br />Η οικονομία όντως αποτελεί σημαντικό παράγοντα ισχύος για ένα κράτος, αλλά αυτό ουδόλως προκαθορίζει τη θέση του ως αναθεωρητικό ή μη δρώντα. Με απλά λόγια, δεν είναι η οικονομία που προσδιορίζει το αν η Τουρκία αποτελεί απειλή ασφαλείας για την Ελλάδα, αλλά ο τρόπος που βλέπει τον εαυτό της στην περιοχή. <br /><br />Η Τουρκία σε όλη την πορεία της σύγχρονης ιστορίας της μας έχει δείξει ότι δεν είναι ικανοποιημένη με τα υφιστάμενα σύνορα της και ότι θέλει να αυξήσει το αποτύπωμα επιρροής της στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου, των Βαλκανίων, της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Με ισχυρή ή αδύναμη οικονομία, με ισχυρούς ή αδύναμους πολιτικούς στο τιμόνι της, με περισσότερο ή λιγότερο δημοκρατικά συστήματα διακυβέρνησης, οι βλέψεις της Τουρκίας για την περιοχή παραμένουν αμετάβλητες. <br /><br />Από το υψηλό ΑΕΠ των 950 δισ. δολαρίων του 2013, η Τουρκία έχει προσγειωθεί το 2020 στα 720 δισ. δολάρια και αντίστοιχα έχουν επιδεινωθεί και συνεχίζουν να χειροτερεύουν όλοι οι επιμέρους οικονομικοί της δείκτες. Αυτό όμως ουδόλως μειώνει τα επίπεδα απειλής που εκφράζει για την Ελλάδα. <br /><br />Το 1996, το ΑΕΠ της Τουρκίας ήταν στα 180 δισ. δολάρια αλλά αυτό δεν απέτρεψε την επιθετικότητα της Τουρκίας ούτε την, τραγική για την Ελλάδα, κρίση στα Ίμια.<br /><br />Έως το 2001η Τουρκία είχε χρεωκοπήσει, η ισοτιμία της διαλύθηκε, και δεκάδες δις ξένων κεφαλαίων είχαν αποσυρθεί από τη χώρα. Τίποτα από όλα αυτά δεν είχε αλλάξει όμως την επιθετικότητα και την αξιοπιστία της απειλής που εξέφραζε η Τουρκία έναντι της Ελλάδας. <br /><br />Στην ερώτηση λοιπόν αν μας ωφελεί η όχι η κρίση της τουρκικής οικονομίας όσο αφορά την ασφάλεια της Ελλάδας, η απάντηση είναι σαφώς αρνητική. <br /><br />Για την Ελλάδα, το μόνο κρίσιμο στοιχείο στις σχέσεις μας με την Τουρκία αφορά ακριβώς την ασφάλεια μας και την προστασία μας από την επιθετικότητα και αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων από τη γειτονική μας χώρα.<br /><br />Είναι λάθος λοιπόν αν νομίζουμε ότι η κακή οικονομική κατάσταση στην Τουρκία είναι ο παράγοντας που θα λειτουργήσει αποτρεπτικά έναντι της επιθετικότητας της.<br /><br />Είναι λάθος να θεωρούμε ότι οποιοσδήποτε άλλος παράγοντας εκτός από εμάς τους ίδιους θα συμβάλει στην αποτροπή της -σταθερής και αδιάκοπης- Τουρκικής απειλής. <br /><br />Ο μόνος αξιόπιστος παράγοντας αποτροπής της Τουρκικής επιθετικότητας είναι η ενίσχυση των παραγόντων ήπιας και σκληρής ισχύος της χώρας μας, και -ιδιαίτερα- η εμπέδωση προς όλες τις κατευθύνσεις ότι υπάρχει η πολιτική βούληση αποτελεσματικής χρήσης της ισχύος μας αν χρειαστεί. <br /><br />Ας μην «χαίρονται» κάποιοι λοιπόν για την κακή οικονομική κατάσταση της Τουρκίας καθώς αυτή ουδόλως μειώνει τα δικά μας βάρη για την ασφάλεια της χώρας μας.<br /><br /><b><i>*Αναλυτής Ενεργειακής Στρατηγικής - Ακαδημαϊκός Διευθυντής του Greek Energy Forum</i></b><br /><br /><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σε τι μας ωφελεί η οικονομική κρίση της Τουρκίας;

Η οικονομία δεν προσδιορίζει το αν η Τουρκία αποτελεί απειλή ασφαλείας για την Ελλάδα. Μιχάλης Μαθιουλάκης*   Τις τελευταίες μέρες, όπου τα ...

Διαβάστε την συνέχεια