Τι συμβαίνει στο Αιγαίο;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3QTi49cf35icLcJs10COCSmZEooggaufbI2VNHGNr4Rx3xC7erca69vY1ch82Z-9wtFjBR9TOW2e0VBCRYwlHjoos-gaf-USVz0cm0KfD8pmldOIuStcxrgHqTGZTqJSlo7JsQ8U27rog/s1600/aigaio+idoy+o+megalos+kindinos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3QTi49cf35icLcJs10COCSmZEooggaufbI2VNHGNr4Rx3xC7erca69vY1ch82Z-9wtFjBR9TOW2e0VBCRYwlHjoos-gaf-USVz0cm0KfD8pmldOIuStcxrgHqTGZTqJSlo7JsQ8U27rog/s640/aigaio+idoy+o+megalos+kindinos.jpg" width="640" /></a></div> <strong><br /></strong> <strong>Λεωνίδας Κουμάκης</strong> <br /> <strong>Εδώ και λίγες δεκαετίες η Τουρκία προσπαθεί να επιβάλλει αλλαγή συνόρων με την Ελλάδα, επιδεικνύοντας ένα απροκάλυπτο επεκτατισμό, με ένταση που αυξάνεται ή μειώνεται ανάλογα με την συγκυριακή δύναμη ή αδυναμία της Ελλάδος.</strong><br /> <div style="text-align: justify;"> <span style="color: white;">.</span></div> <div style="text-align: justify;"> Για μισό περίπου αιώνα, από το 1923 που υπεγράφη η Συνθήκη της Λωζάνης μέχρι την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, το Αιγαίο υπήρξε μια ήρεμη και ειρηνική περιοχή με την Τουρκία να σέβεται υποδειγματικά την Ελληνική κυριαρχία που συμφωνήθηκε μετά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο και την Μικρασιατική καταστροφή.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Όταν όμως η Τουρκία βρήκε την <strong>κατάλληλη ευκαιρία</strong> να εισβάλλει στην Κύπρο το 1974, χρησιμοποιώντας τις πλάτες των δικών μας «συμμάχων» (Αγγλία, Αμερική, Ισραήλ), άρχισε να ενεργοποιείται η διαχρονική βουλιμία των Τούρκων για νέες κατακτήσεις.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Έτσι «ανακαλύφτηκαν» διάφορα «επιχειρήματα» για την στοιχειώδη υποστήριξη του Τουρκικού επεκτατισμού που χρησιμοποιούνται συνεχώς για να «θολώνουν τα νερά», μέχρι να προκύψει ξανά μια <strong>κατάλληλη ευκαιρία</strong> ώστε να κάνουν το επόμενο βήμα για το οποίο προετοιμάζονται επί δεκαετίες. Άλλωστε, αυτό ουσιαστικά δήλωσε ξεκάθαρα, ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπουλέντ Ετσεβίτ στις 27 Φεβρουαρίου 1975 μιλώντας για τις δήθεν πετρελαϊκές έρευνες που εγκαινίασε  συμβολικά στις 29 Μαΐου 1974, 521 χρόνια μετά την άλωση της Πόλης, Τουρκικό σκάφος στο Αιγαίο: «<em>Τα περί πετρελαϊκών ερευνών ήταν απλά τεχνάσματα. Σκοπός ήταν η διεκδίκηση νέων συνόρων</em>!»*<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Ας δούμε όμως τα θέματα που «άνοιξε» ο Τουρκικός επεκτατισμός στο Αιγαίο όταν είδε πόσο εύκολο ήταν, χρησιμοποιώντας τις πλάτες άλλων, να βάλει πόδι στην Κύπρο:<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Εθνικός εναέριος χώρος</strong>: Η Ελλάδα ήδη από το 1931 με Προεδρικό Διάταγμα έχει καθορίσει το εύρος του Εθνικού Εναέριου Χώρου σε 10 μίλια, με την Τουρκία να σέβεται πλήρως την οριοθέτηση αυτή μέχρι το 1974 όταν άρχισε να αμφισβητεί μονομερώς το όριο των 10 μιλίων με τον ισχυρισμό ότι αυτό «ταυτίζεται» με το εύρος των χωρικών υδάτων τα οποία πρέπει να συμφωνηθούν μεταξύ Ελλάδος – Τουρκίας.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Υφαλοκρηπίδα</strong>: Η Ελλάδα και η Τουρκία, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, πρέπει σαν όμορες χώρες να οριοθετήσουν την μεταξύ τους υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο. Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι η υφαλοκρηπίδα πρέπει να οριοθετηθεί με βάση την αρχή της μέσης γραμμής, όπως ακριβώς προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο αλλά η Τουρκία μετά το 1974 «ανακάλυψε» ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν δικαίωμα υφαλοκρηπίδας (σε πλήρη αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο) και ότι η εγγύτητα των ελληνικών νησιών στα Τουρκικά παράλια αποτελεί «ειδική περίσταση» που δικαιολογεί απόκλιση από την αρχή της μέσης γραμμής! Η προσχηματική αυτή προσέγγιση της Τουρκίας με στόχο να «τεκμηριώσει» τον αχαλίνωτο επεκτατισμό της, υποχρέωσε την Ελλάδα στην πρόταση οι δύο χώρες να προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την ειρηνική διευθέτηση της διαφοράς, συνυπογράφοντας το απαραίτητο προσύμφωνο. Η Τουρκία απέρριψε την πρόταση παριστάνοντας την «ισχυρή υπερδύναμη» και απαιτώντας «διμερείς συνομιλίες» που θα ικανοποιήσουν τις  απαιτήσεις της.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου</strong>: Η Τουρκία από το 1974 έχει δημιουργήσει, απέναντι από τα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου, <strong>την 4^η στρατιά του Αιγαίου</strong>, στην οποία υπάγεται και η κατοχική δύναμη της Κύπρου (11^ο σώμα στρατού) από το 2006. Με την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 άρχισε να προβάλλεται με τον πιο επίσημο τρόπο ο τυχοδιωκτικός επεκτατισμός της Τουρκίας: Στις 9/6/1974 ο τότε αρχηγός της Τουρκικής αξιωματικής αντιπολίτευσης Σουλειμάν Ντεμιρέλ «τεκμηρίωσε» τις Τουρκικές απαιτήσεις με «επιχειρήματα» που δεν θα έπειθαν ούτε μικρά παιδιά: «<em>Οι διαφωνίες με την Ελλάδα προκύπτουν γιατί τα νησιά που βρίσκονται πολύ πιο κοντά στην Τουρκία ανήκουν στην Ελλάδα και όχι στην Τουρκία! Τα νησιά αυτά συνιστούν μέρος της Ανατολίας και για αιώνες ανήκαν στο Κράτος εκείνο που ήταν κύριος της Ανατολίας</em>!»**. Ο ίδιος άνθρωπος, όταν έγινε πρωθυπουργός, δήλωσε στις 9/8/1976 «<em>Προτιμώ να τα αποκαλώ νησιά του Αιγαίου και όχι Ελληνικά νησιά</em>!»**. Με αυτές ακριβώς τις «απόψεις» η Τουρκία έκτοτε απαιτεί την αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου επικαλούμενη μάλιστα την <a href="http://www.analyst.gr/2009/09/04/%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BB%CF%89%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AC%CE%BD%CE%B5/" target="_blank">Συνθήκη της Λωζάνης</a> η οποία όχι μόνο δεν προβλέπει κάτι τέτοιο αλλά, επί πλέον, έχει κυριολεκτικά κατεξευτελιστεί από την ίδια την Τουρκία, η οποία δεν έχει σεβαστεί στο ακέραιο ΟΥΤΕ ΜΙΑ από τις υποχρεώσεις που ανέλαβε! Πλήρης Τουρκικός παραλογισμός που απαιτεί οι άλλοι να εφαρμόζουν την συνθήκη που η ίδια εξευτελίζει, που ζητάει φορτικά την αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου ώστε να είναι εύκολη υπόθεση μια εισβολή μόλις παρουσιαστεί η <strong>κατάλληλη ευκαιρία</strong>!<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Γκρίζες ζώνες</strong>: Επειδή «τρώγοντας έρχεται η όρεξη», οι Τούρκοι επινόησαν από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 τις «γκρίζες ζώνες», την αμφισβήτηση δηλαδή της Ελληνικής κυριαρχίας σε σειρά νησιών, νησίδων και βραχονησίδων επικαλούμενοι νεφελωδώς Διεθνείς Συνθήκες για να θολώσουν την κρυστάλλινη Ελληνική κυριαρχία που τεκμηριώνεται τόσο από την Συνθήκη της Λωζάνης (1923) όσο και από την Συνθήκη των Παρισίων (1947). Η επιχείρηση «Ίμια» της Τουρκικής ΜΙΤ (αποβίβαση δήθεν δημοσιογράφων στην νήσο Λημνιά στις 27/1/1996 και αντικατάσταση Ελληνικής σημαίας με Τουρκική) είχε σαν στόχο την καθιέρωση γκρίζων ζωνών στην κρυστάλλινη Ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο με την πρώτη <strong>κατάλληλη ευκαιρία</strong> που παρουσιάστηκε (Πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα με την ασθένεια του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, την παραίτηση του και την ανάληψη της πρωθυπουργικής ευθύνης από τον Κώστα Σημίτη).<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Αιτία πολέμου (</strong><strong>Casus</strong> <strong>Belli</strong><strong>)</strong>: Ήδη, με βάση σχετικό νόμο του 1936, τα Ελληνικά χωρικά ύδατα στο Αιγαίο επεκτείνονται στα 6 μίλια εκτός από τις περιοχές εκείνες όπου η απόσταση με τα Μικρασιατικά παράλια είναι μικρότερη, οπότε ισχύει ο κανόνας της μέσης γραμμής. Σύμφωνα με το πλήρες κείμενο μιας διεθνούς σύμβασης που τέθηκε σε εφαρμογή από τις 16 Ιανουαρίου 1994, όπως αυτή υπογράφηκε στο Montego  Bay της Ιαμαϊκής στις 10 Δεκεμβρίου 1982 από 117 κράτη μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, η χώρα μας έχει το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών της υδάτων από 6 σε 12 μίλια. Η πονηρή Τουρκία δεν υπέγραψε την Διεθνή σύμβαση αλλά έσπευσε αμέσως <strong>να εφαρμόσει</strong> τις νέες διατάξεις του διεθνούς δικαίου στα παράλια της στον Εύξεινο Πόντο και στην Μεσόγειο και <strong>να απειλήσει</strong> την Ελλάδα πως αν εκείνη εφαρμόσει την διεθνή σύμβαση που υπέγραψε, θα έχουμε Ελληνοτουρκικό πόλεμο!! Και για του λόγου το αληθές η Τουρκική εθνοσυνέλευση εξέδωσε το 1995 ψήφισμα με το οποίο θεωρεί αιτία πολέμου (casus belli) την ενδεχόμενη επέκταση των Ελληνικών χωρικών υδάτων από 6 σε 12 μίλια παραβιάζοντας προκλητικά τον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών που απαγορεύει ρητά την απειλή ή την χρήση βίας στις διεθνείς σχέσεις!<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>FIR</strong><strong> – </strong><strong>Flight</strong> <strong>Information</strong> <strong>Region</strong>: Ο εναέριος χώρος ολόκληρου του Αιγαίου (εθνικός και διεθνής), σύμφωνα με τους κανονισμούς του Διεθνούς Οργανισμού Αεροπλοΐας (ICAO), ανήκει στην Ελλάδα η οποία ασκεί τον επιχειρησιακό έλεγχο για την ασφαλή διεξαγωγή των πτήσεων πολιτικών και στρατιωτικών αεροπλάνων. Η Τουρκία από το 1975 έχει πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων την υποχρέωση της να υποβάλλει σχέδια πτήσης των στρατιωτικών αεροπλάνων της, παραβιάζοντας συστηματικά τον εναέριο χώρο που εποπτεύει η Ελλάδα και πραγματοποιώντας στρατιωτικές πτήσεις όχι μόνο στον διεθνή αλλά και στον εθνικό εναέριο χώρο της Ελλάδος! Οι συστηματικές πτήσεις Τουρκικών μαχητικών πάνω από τα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου αναγνωρίζονται και αναχαιτίζονται παγίως από την Ελληνική πολεμική αεροπορία προκαλώντας τεράστιο κόστος στην Εθνική οικονομία και μεγάλους κινδύνους εμπλοκής σε μια πολεμική σύρραξη. Η Τουρκία που κατέρριψε Ρωσικό στρατιωτικό αεροσκάφος ισχυριζόμενη ότι παραβίασε τον εθνικό εναέριο χώρο της για λίγα δευτερόλεπτα (Νοέμβριος 2015), δεν έχει κανένα πρόβλημα να παραβιάζει συνεχώς τον εναέριο χώρο της Ελλάδος με στρατιωτικά αεροσκάφη – πολλές φορές οπλισμένα!<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Έρευνα και διάσωση στο Αιγαίο</strong>: Σύμφωνα με τους κανονισμούς του Διεθνούς Οργανισμού Αεροπλοΐας (ICAO) που ισχύουν από το 1952 και έχουν επικυρωθεί μεταγενέστερα και από τον Διεθνή Οργανισμό Ναυσιπλοΐας (ΙΜΟ) η Ελλάδα έχει την πλήρη ευθύνη έρευνας και διάσωσης σε ολόκληρη την θαλάσσια περιοχή που συμπίπτει με το FIR Αθηνών. Η Τουρκία με τον απαράμιλλο τραμπουκισμό που την διακρίνει, αποφάσισε μόνη της ότι έχει δικαίωμα έρευνας και διάσωσης …. μέχρι το μέσον του Αιγαίου εγκλωβίζοντας το μεγαλύτερο μέρος της νησιωτικής Ελλάδας! Έτσι απλά, με το «έτσι θέλω»!<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Παράνομη αποστολή αλλοδαπών</strong>: Το Βαθύ Κράτος της Τουρκίας, σε πλήρη συνεργασία με μια τεράστια επιχείρηση της ΜΙΤ, μας στέλνει  ασταμάτητα <a href="http://www.analyst.gr/2016/02/08/ta-sapiokarava-tou-thanatou-oi-afikseis-kai-oi-apelaseis-apo-to-1991/" target="_blank">τα σαπιοκάραβα του θανάτου</a> φορτωμένα με δυστυχισμένους ανθρώπους επιτυγχάνοντας με ένα σπάρο πολλά τρυγόνια: Θησαυρίζουν με αμύθητα ποσά, εκβιάζουν Ελλάδα και Ευρώπη με ποταμούς δυστυχισμένων ανθρώπων που συγκεντρώνουν συστηματικά στα Μικρασιατικά παράλια από την Μέση Ανατολή, την Ασία και την Αφρική, απαιτούν με απίστευτη θρασύτητα την δημιουργία χώρων «θρησκευτικής λατρείας» για τους μουσουλμάνους που προωθούν ασταμάτητα ώστε να ελέγχονται καλύτερα και επιτυγχάνουν την αργή και σταθερή αλλοίωση του Ελληνικού κοινωνικού ιστού στα πλαίσια της πολυπολιτισμικής νέο-Οθωμανικής αυτοκρατορίας που ονειρεύονται.</div> <div style="text-align: justify;"> <span style="color: white;">.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α</strong>: Δυστυχώς οι φανατικοί ισλαμιστές, οι ανεγκέφαλοι τρομοκράτες δεν βρίσκονται μόνο στην Συρία ή στο Ιράκ, αλλά και ακριβώς δίπλα μας!</div> <div style="text-align: justify;"> Οι νέο – οθωμανοί «σουλτάνοι» της Άγκυρας θεωρούν πως η Ελλάδα στις μέρες μας βρίσκεται σε προφανή αδυναμία – άρα υπάρχει η <strong>κατάλληλη ευκαιρία – </strong>αυξάνοντας συνεχώς την θρασύτητα των προκλήσεων τους.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Νομίζουν πως είναι η εποχή της<b> <a href="http://www.analyst.gr/2015/12/13/xristougenna-1942-i-pisoplati-maxairia-tis-tourkias/" target="_blank">πισώπλατης μαχαιριάς</a></b> στην γονατισμένη Ελλάδα από την ασφάλεια της επιτήδειας ουδετερότητας τους το 1942. Ξεχνάνε πως οι ίδιοι αυτοπροσώπως έχουν ανεβάσει εδώ και χρόνια στην Τουρκική και στην Διεθνή πολιτική σκηνή το <b><a href="http://www.analyst.gr/2016/03/12/tourkiko-theatro-tou-paralogou-i/view-all/" target="_blank">Τουρκικό θέατρο του παραλόγου</a> </b>που τους έχει απομονώσει από όλα τα ερείσματα που είχε η Τουρκία εδώ και σχεδόν ένα ολόκληρο αιώνα.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> «Ξεχνάνε» πως διεξάγουν κυνικά ένα αιματηρό πόλεμο με τον πολυπληθή Κουρδικό πληθυσμό μέσα και έξω από την Τουρκία. Ότι βρίσκονται σε επικίνδυνη αντίθεση με σωρεία χωρών όπως η Ρωσία, η Συρία, η Αρμενία, η Κύπρος, το Ισραήλ, η Αίγυπτος – ακόμα και η «σύμμαχος» Αμερική.</div> <div style="text-align: justify;"> Δείχνουν να ζούνε σε μια εικονική πραγματικότητα νομίζοντας πως έχει αναστηθεί η πεθαμένη Οθωμανική αυτοκρατορία με φαντασιώσεις εξαιρετικά επικίνδυνες για την ειρήνη και την ασφάλεια ολόκληρης της περιοχής.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Παρεξηγούν την αυτοσυγκράτηση και την σύνεση που δείχνει η Ελλάδα, από το 1974 μέχρι σήμερα, με τους θεατρινισμούς, τις προκλήσεις και την αρρωστημένη μεγαλομανία τους. Θεωρούν «υποταγή» το μόνιμα απλωμένο χέρι φιλίας που διαχρονικά προσφέρει η Ελλάδα στην απέναντι όχθη του Αιγαίου εκφράζοντας πρακτικά την επιθυμία της ειρηνικής συμβίωσης.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Ο γειτονικός γίγαντας με τα γυάλινα πόδια, μετά την κατάρρευση των φαντασιώσεων του στην Συρία, την Βόρεια Αφρική και το Κουρδιστάν γίνεται ολοένα και πιο νευρικός, ολοένα και πιο επιθετικός. <strong>Νομίζει</strong> πως η Ελλάδα με τα σημερινά προβλήματα της, προσφέρει βολικό «αντιστάθμισμα» των οδυνηρών απωλειών του.</div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Ας είμαστε προετοιμασμένοι, ας επαγρυπνούμε συνεχώς και ας ευχηθούμε να μην χρειαστεί οι μεγαλομανείς νέο – οθωμανοί σουλτάνοι της Άγκυρας να ανακαλύψουν έντρομοι εκ των υστέρων ότι έκαναν ένα ακόμα ασυγχώρητο λάθος με την Ελλάδα – ένα λάθος όμως που θα τους στοιχίσει περισσότερο από όλα τα άλλα…</strong><br /> <strong><br /></strong></div> <a href="http://www.analyst.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τι συμβαίνει στο Αιγαίο;

Λεωνίδας Κουμάκης Εδώ και λίγες δεκαετίες η Τουρκία προσπαθεί να επιβάλλει αλλαγή συνόρων με την Ελλάδα, επιδεικνύοντας ένα απροκάλυπτο...

Διαβάστε την συνέχεια

Κινδυνεύει η αμερικανική παγκόσμια πρωτοκαθεδρία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcpomECJKCj-XgWMxOrCrQDvWj5vy_GbMeAX4eFe7sWt-uncIWqgqlm3TcuEI9BiVSX7evi_b3FYydpjhTgysoBjmTRCFqDWKe3060ntMZwuPu0Fo9JgXO-PQUPWXZjz3NNgDvyMXF-Cu1/s1600/kindineyei+h+amerikaniki+pagkosmia+ptwtokathedria....jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcpomECJKCj-XgWMxOrCrQDvWj5vy_GbMeAX4eFe7sWt-uncIWqgqlm3TcuEI9BiVSX7evi_b3FYydpjhTgysoBjmTRCFqDWKe3060ntMZwuPu0Fo9JgXO-PQUPWXZjz3NNgDvyMXF-Cu1/s640/kindineyei+h+amerikaniki+pagkosmia+ptwtokathedria....jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Του Ιπποκράτη Δασκαλάκη*</strong><br /> <br />Συχνές οι αναφορές στη μετατόπιση του κέντρου βάρους των διεθνών εξελίξεων από τον ευρωατλαντικό χώρο στην περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού. Παράλληλα η Κίνα εμφανίζεται ως η νέα ανερχόμενη υπερδύναμη (πολιτική - οικονομική και στρατιωτική) που αναμένεται σύντομα να εξοβελίσει τις ΗΠΑ από την πρωτοκαθεδρία που η τελευταία διατηρεί από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης (αρχές της δεκαετίας του 1990) και μετά. Μια αμφιλεγόμενη αλλά μάλλον υπαρκτή πρωτοκαθεδρία, βασιζόμενη σε μια αξιοσέβαστη δυνατότητα παγκόσμιας προβολής στρατιωτικής ισχύος, υποστηριζόμενη από έντονη παρουσία στο διεθνή στίβο και τους διεθνείς θεσμούς αλλά και στην οικονομική επικράτηση μέσω της δύναμης του δολαρίου ως παγκοσμίου νομίσματος.<br /><br />Στην άλλη πλευρά του Ειρηνικού, η πολυπληθής Κίνα, παρά την πρόσφατη μείωση του ρυθμού ανάπτυξης, εμφανίζεται ως η υποψήφια μεγαλύτερη παγκόσμια οικονομία, με όρους Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ). Παράλληλα, αποτελεί και το μεγαλύτερο πιστωτή της μοναδικής υπερδύναμης, δημιουργώντας μια περίεργη, αλλά όχι πρωτόγνωρη, σχέση αλληλεξάρτησης. Αρκετοί αναλυτές διαβλέπουν σε αυτήν ακριβώς τη ραγδαία οικονομική μεγέθυνση τη διαδικασία εμφάνισης του αντίπαλου δέους στην αμερικανική «μονοκρατορία» και τη γέννηση μιας νέας υπερδύναμης. Για να υποστηρίξουν τη θέση τους αυτή, αντλούν ιστορικά επιχειρήματα κυρίως από τη διαδικασία ανάδειξης των ΗΠΑ. Συγχρόνως επισημαίνουν τη μείωση της αμερικανικής οικονομικής ισχύος, τη σχετική αποδυνάμωση που έχουν επιφέρει οι παγκόσμιες δεσμεύσεις και εμπλοκές της Ουάσινγκτον, ταυτόχρονα με την ανάδειξη αριθμού ανταγωνιστικών υποψήφιων περιφερειακών ηγετικών δυνάμεων.<br /><br /><b>Τι εμποδίζει το Πεκίνο</b><br /><br />Ενίοτε όμως η απλή συσχέτιση των τρεχουσών εξελίξεων με το παρελθόν είναι παραπλανητική καθόσον η δυναμική των γεγονότων ανατρέπει πλήρως τα παρελθοντικά συμπεράσματα και οδηγεί σε λανθασμένες εκτιμήσεις. Ειδικά μάλιστα στην περίπτωση της Κίνας, η οικονομική μεγέθυνση της, παρά την αναμφισβήτητη ενίσχυση και της στρατιωτικής ισχύος, δεν φαίνεται ότι επί του παρόντος θα οδηγήσει στην αναβάθμιση της χώρας ως υπερδύναμης με την πλήρη σημασία του όρου. Πρέπει να επισημάνουμε ότι το Πεκίνο είναι σήμερα αντιμέτωπο από μια σειρά προκλήσεων, όπως η επιβράδυνση της οικονομίας, η μόλυνση του περιβάλλοντος, η ραγδαία γήρανση του πληθυσμού, οι αυξανόμενες ανισότητες, η διαφθορά και η μη συμπόρευση του οικονομικού φιλελευθερισμού με αντίστοιχα μέτρα εκδημοκρατισμού της κοινωνίας. Ακόμη, ο αυξανόμενος διεθνής οικονομικός ανταγωνισμός και η ανάπτυξη και άλλων περιφερειακών οικονομιών οδηγούν σε σταδιακή μείωση του ρυθμού εισδοχής και αποδοχής των κινεζικών ξένων επενδύσεων στον αναπτυσσόμενο κόσμο και αγορές.<br /><br />Ενδεχομένως όμως η βασικότερη υστέρηση της Κίνας να επικεντρώνεται στο τεχνολογικό κενό που τη χωρίζει από τις ΗΠΑ. Καίτοι το Πεκίνο εμφανίζεται ως η πρωταγωνίστρια χώρα σε εξαγωγές τεχνολογικών προϊόντων, εντούτοις οι εξαγωγές αυτές αφορούν κυρίως επαναεξαγωγές συναρμολογούμενων αγαθών (processing trade). Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με την Ιαπωνία της δεκαετίας του 1970, η οποία δεν κατόρθωσε να μετουσιώσει πλήρως την αλματώδη βιομηχανική ανάπτυξη και τις εξαγωγές της σε τεχνολογική και οικονομική υπεροχή. Επιπλέον, οι ΗΠΑ διαθέτουν πολύ μεγαλύτερη τεχνολογική καινοτομία στους περισσότερους κλάδους των επιστημών, γεγονός που αποδεικνύεται από τον αριθμό των κατοχυρωμένων ανά έτος ευρεσιτεχνιών αλλά και από τις διεθνείς βραβεύσεις και επιστημονικές αναγνωρίσεις.<br /><b><br />Το αμερικανικό πλεονέκτημα</b><br /><br />Επανερχόμενοι στη «σκληρή ισχύ», οι ΗΠΑ δαπανούν πολύ μεγαλύτερα ποσά για τις αμυντικές δαπάνες τους έναντι του Πεκίνου. Έχουν μάλιστα πετύχει, παρά το ελλειμματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών τους, να χρηματοδοτούν τις αυξημένες αμυντικές δαπάνες τους μέσω πωλήσεων των ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου σε πλεονασματικές χώρες (συμπεριλαμβανομένης και της Κίνας). Φυσικά το επίτευγμα αυτό εξηγείται από τον ρόλο του δολαρίου ως διεθνούς αποθεματικού νομίσματος. Η δε αμερικανική τεχνολογική πρωτοπορία, η βιομηχανική υποδομή αλλά και η στρατηγική κουλτούρα που αναπτύχθηκαν τα τελευταία 75 χρόνια επιτρέπουν στη χώρα να μετατρέπει, σχετικά ανώδυνα, μέρους των πόρων της σε στρατιωτικές ικανότητες παγκόσμιας προβολής ισχύος. Οι αντίστοιχες ικανότητες υφίστανται, επί του παρόντος, αρκετά υποδεέστερες μόνο από τη Ρωσία, με την Κίνα να περιορίζεται σε προσπάθειες ενδυνάμωσης της στρατιωτικής παρουσίας της στις γειτνιάζουσες θαλάσσιες περιοχές.<br /><br />Με μια πρόταση θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε λέγοντας ότι οι ΗΠΑ έχουν επιτύχει να δημιουργήσουν τον οικονομικότερο και αποδοτικότερο μηχανισμό δημιουργίας και προβολής της στρατιωτικής ισχύος μέσα από ένα πλέγμα πολιτικών, οικονομικών, τεχνολογικών, βιομηχανικών και στρατηγικών επιτευγμάτων και θεσμών.<br /><br /><b>Κινδυνεύουν τελικά οι ΗΠΑ να χάσουν την πρωτιά;</b><br />Ορθά βέβαια, οι αναλυτές εστιάζουν στο κίνδυνο της μελλοντικής κινεζικής πρόκλησης έναντι της αμερικανικής πρωτοκαθεδρίας. Όπως μάλιστα αναφέρει και ο John Mearsheimer στο βιβλίο του «η Τραγωδία της Πολιτικής των Μεγάλων Δυνάμεων»: «αυτό που κάνει μια μελλοντική κινεζική απειλή τόσο ανησυχητική είναι το ότι η Κίνα μπορεί να είναι πολύ πιο ισχυρή και επικίνδυνη από οποιονδήποτε δυνητικό ηγεμόνα αντιμετώπισαν οι ΗΠΑ κατά τον 20ο αιώνα». Ο κίνδυνος είναι υπαρκτός και κάθε υπερδύναμη οφείλει να λάβει όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα για να αποσοβήσει αυτόν τον κίνδυνο. Οι ΗΠΑ έχουν έντεχνα επιτύχει τη χρηματοδότηση των στρατιωτικών εξοπλισμών τους από την ανισορροπία των οικονομικών σχέσεων (και) με το Πεκίνο. Συγχρόνως και σοφά ποιούντες, οι Αμερικανοί μάλλον υπερτονίζουν τον κίνδυνο της κινεζικού ανταγωνισμού, όπως άλλωστε είχαν κάνει και τη δεκαετία του 1960 με την απειλή της Σοβιετικής Ένωσης. Η τακτική αυτή είναι μέρος της ευρύτερης στρατηγικής παρεμπόδισης μιας ανερχόμενης δύναμης να καταστεί περιφερειακός ηγεμόνας και σε επόμενο (ίσως και αναπόφευκτο) στάδιο ως παγκόσμιου δυνητικού ηγεμόνα. Επί του παρόντος και παρά τη φημολογία και τις ενδείξεις οικειοθελούς υποχώρησης, οι ΗΠΑ κατέχουν τα πρωτεία, χωρίς βέβαια να δύνανται να χαρακτηριστούν ως ο παγκόσμιος ηγεμόνας. Η διατήρηση όμως της πρωτοκαθεδρίας των ΗΠΑ αναμένεται να διαρκέσει στο ορατό μέλλον παρά την άνοδο άλλων δυνάμεων, ενώ ο μέγιστος κίνδυνος θα προέλθει από τυχόν αλόγιστες και αντιπαραγωγικές εμπλοκές τους.<br /><br />* <b><i>Ο κ. Ιπποκράτης Δασκαλάκης είναι Υποστράτηγος (εα), Πτυχιούχος του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών Παντείου Πανεπιστημίου και κάτοχος Μεταπτυχιακού στις Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Είναι Μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛΙΣΜΕ) και Συνεργάτης του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (ΙΔΙΣ). Διαλέκτης στη Σχολή Εθνικής Αμύνης (ΣΕΘΑ). </i></b><br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κινδυνεύει η αμερικανική παγκόσμια πρωτοκαθεδρία;

Του Ιπποκράτη Δασκαλάκη* Συχνές οι αναφορές στη μετατόπιση του κέντρου βάρους των διεθνών εξελίξεων από τον ευρωατλαντικό χώρο στην περι...

Διαβάστε την συνέχεια

«“Τούρκοι κλέψατε γη Ελλήνων Αρμενίων και Κούρδων”!!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLMnUomOKM6t_IKyXXiiqE3lEVnNBf7ze4CsFirNBe2Lm4r9YkIjY9zYAW4A-rdeuocffR54ItCBZs21bkUlgbgb58ZFj9-JXdvcR8NK-fIy0YmGciAWTY09gYQazw4lAaS-Ha9IoyxtP2/s1600/toyrkoi%252C+klepsate+tin+gi+twn+ellinwn+armeniwn+kai+koyrdwn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLMnUomOKM6t_IKyXXiiqE3lEVnNBf7ze4CsFirNBe2Lm4r9YkIjY9zYAW4A-rdeuocffR54ItCBZs21bkUlgbgb58ZFj9-JXdvcR8NK-fIy0YmGciAWTY09gYQazw4lAaS-Ha9IoyxtP2/s640/toyrkoi%252C+klepsate+tin+gi+twn+ellinwn+armeniwn+kai+koyrdwn.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Η αληθινή Τουρκία αποκαλύπτεται...<br /> <br /> <div> Κούρδοι αλλά και Τούρκοι αποκαλύπτουν πλέον το ψέμα που λέγεται Τουρκία... την ίδια ώρα που οι Ελληνες προδότες πολιτικοί της χαιδέυουν τα αυτιά και σιωπούν μπροστά στις συνεχόμενες προκλήσεις.</div> <br /> <a href="https://hellasforce.com/2016/05/03/%CE%B4%CE%B9%CF%89%CE%BA%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%BF%CF%83-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%83-%CF%80%CE%BF%CF%85/">ΔΙΩΚΕΤΑΙ Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΓΡΑΨΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ… ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ!</a><br /> <br /> Τους τα είπε κατάμουτρα μέσα στο κοινοβούλιο τους. Από κάτω οι “δημοκράτες” βουλευτές του Νταβούτογλου και του Ερντογάν φώναζαν να τον πάρουν από το βήμα και να τον εκτελέσουν!!!<br /> <br /> Ο Κούρδος βουλευτής του HDP Ενκου Φερχάτ δεν σταμάτησε όμως. Μ΄ όλη τη δύναμη της φωνής του είπε αλήθειες που η Άγκυρα θέλει να κρατήσει θαμμένες βαθειά,ειδικά τώρα που βλέπει ότι ο διαμελισμός της δεν είναι απλό σενάριο.<br /> <br /> Ο Κούρδος βουλευτής φώναξε μέσα στο τουρκικό κοινοβούλιο ότι “η Τουρκία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η κλεμμένη γη Ελλήνων ,Αρμενίων και Κούρδων”!<br /> <br /> Είπε και πολλά άλλα για την καταγωγή των Τούρκων που έκαναν τους “δημοκράτες” του Ερντογάν να αφρίσουν!<br /> <br /> <br /> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="325" src="https://www.youtube.com/embed/dTUbYJ5Ek90" width="620"></iframe><br /> <br /> <a href="https://hellasforce.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«“Τούρκοι κλέψατε γη Ελλήνων Αρμενίων και Κούρδων”!!

Η αληθινή Τουρκία αποκαλύπτεται... Κούρδοι αλλά και Τούρκοι αποκαλύπτουν πλέον το ψέμα που λέγεται Τουρκία... την ίδια ώρα που οι Ελλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μάττις κατά Τραμπ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC_xUpAp2RBrnT_1l2LFaBYrrjy3FUhWRRVtNN47zVBLjMdQnHZYHJgm12UEcT_R8jmVp9O736AWZwABjJPbHdbhqbIBNOMTyX-ed7JlBd-ktEHwG0Cf6B6Mi5kUy34W4No4G6TjqtWYl3/s1600/o+stratigos+usa+mattis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="528" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC_xUpAp2RBrnT_1l2LFaBYrrjy3FUhWRRVtNN47zVBLjMdQnHZYHJgm12UEcT_R8jmVp9O736AWZwABjJPbHdbhqbIBNOMTyX-ed7JlBd-ktEHwG0Cf6B6Mi5kUy34W4No4G6TjqtWYl3/s640/o+stratigos+usa+mattis.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Τιερί Μεϊσάν</b><br /> <br /> Ενώ τα μίντια αντιμετωπίζουν τις αμερικανικές προκαταρτικές προεδρικές εκλογές ως αγώνα μεταξύ Τραμπ και Κρουζ από τη μία πλευρά, Κλίντον και Σάντερς από την άλλη, διαμορφώνεται μια ολόκληρη μηχανή για να φράξει το δρόμο στον κτηματομεσίτη που απειλεί τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης WASP. Ο Τιερί Μεϊσάν (Thierry Meyssan) εκθέτει εδώ τι διακυβεύεται, για το οποίο κανείς δεν μιλά δημοσίως αυτή τη στιγμή. <br /> Αυτό το άρθρο απευθύνεται σε ενημερωμένο αναγνωστικό κοινό.<br /> <br /> <div style="text-align: center;"> <b>Δίκτυο Βολταίρος</b> |Δαμασκός|4 Μαΐου 2016</div> <div style="text-align: center;"> <a href="http://www.voltairenet.org/article191591.html">عربي</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article191558.html">FRANÇAIS</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article191590.html">DEUTSCH</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article191595.html">ENGLISH</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article191588.html">РУССКИЙ</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article191614.html">ESPAÑOL</a></div> <br /> Οι αμερικανικές προκαταρτικές εκλογές που έπρεπε να είναι η προετοιμασία μιας αντιπαράθεσης μεταξύ Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατών έχουν σταδιακά εκτραπεί για να γίνουν ένας αγώνας για τον έλεγχο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.<br /> <br /> Ενώ στους Δημοκρατικούς, η μονομαχία μεταξύ Χίλαρι Κλίντον και Μπέρνι Σάντερς περιορίζεται σε αγώνα της εμπειρίας στην υπηρεσία των πλούσιων ενάντια στον ιδεαλισμό στην υπηρεσία του μεγαλύτερου αριθμού, όλη η προσοχή επικεντρώνεται στην μάχη μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και του Τεντ Κρουζ στους Ρεπουμπλικάνους.<br /> <br /> Ο Κρουζ είναι αγνό προϊόν ενός ιδιωτικού στρατιωτικού πρακτορείου για «ψυχολογικές επιχειρήσεις». Για την εξωτερική πολιτική, ο ίδιος περιβάλλεται από μια υστερικά αντισοβιετική ομάδα ατόμων που εκπαιδεύτηκαν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου γύρω από τον γερουσιαστή Χένρι Σκουπ Τζάκσον. Έχει πάρει θέσεις ενάντια σε κάθε μορφή νομικού περιορισμού της ισχύος των ΗΠΑ, επομένως κατά της ίδιας της αρχής του διεθνούς δικαίου.<br /> <br /> Μέχρι την περασμένη εβδομάδα, δεν ήταν γνωστές οι θέσεις του Ντόναλντ Τραμπ. Το μόνο που ξέραμε ήταν οι αντιφατικές δηλώσεις του σχετικά με το ισραηλινό ζήτημα. Κατήγγειλε έντονα τη φιλο-ισραηλινή προκατάληψη των διαδοχικών κυβερνήσεων, δήλωσε ότι είναι ουδέτερος ενώπιον της ισραηλο-παλαιστινιακής σύγκρουσης, και στη συνέχεια πήγε να δηλώσει την υπερ-σιωνιστική πίστη του ενώπιον της AIPAC.<br /> <br /> Εν τέλει, ο Τραμπ ήταν καλεσμένος την περασμένη εβδομάδα από το The National Interest (εθνικό συμφέρον) για να προφέρει το πρώτο λόγο για την εξωτερική πολιτική του. Η επιθεώρηση αυτή προέρχεται από τον Κέντρο Νίξον και συγκεντρώνει τους επιζώντες της ομάδας του Χένρι Κίσινγκερ. Προς γενική έκπληξη –αλλά ίσως όχι των διοργανωτών-, "ο Ντόναλνντ" δεν περιέγραψε τις θέσεις του για διάφορα θέματα, με σκοπό να ικανοποιήσει το ένα ή το άλλο λόμπι, αλλά έκανε μια πραγματική ανάλυση της πολιτικής των ΗΠΑ και περιέγραψε την πλήρη αναμόρφωση της.<br /> <br /> Κατά τον ίδιο, είναι θεμελιώδες λάθος να προσπαθούν να εξάγουν με τη βία το δυτικό δημοκρατικό μοντέλο σε λαούς που δεν ενδιαφέρονται. Επιδόθηκε σε κριτική της νεο-συντηρητικής ιδεολογίας, που βρίσκεται στην εξουσία από το πραξικόπημα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και μετά. Ως εκ τούτου, καταλαβαίνουμε καλύτερα γιατί η σκηνή είχε διοργανωθεί από τους φίλους του Χένρι Κίσινγκερ, υποστηρικτές του πολιτικού "ρεαλισμού" ( realpolitik ) και αποδιοπομπαίοι τράγοι των νεοσυντηρητικών.<br /> <br /> Έχοντας καταγγείλει την τεράστια ανθρώπινη και οικονομική ζημιά, για τις ενδιαφερόμενες χώρες, καθώς και για τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο ίδιος πέρασε σε έμμεση επίθεση κατά του «στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος», αμφισβητώντας την αναγκαιότητα της γενικής υπερβολικής ποσότητας όπλων στον κόσμο. Κανείς δεν εξαπατήθηκε: για πρώτη φορά μετά τη δολοφονία του Τζον Κένεντι, ένας προεδρικός υποψήφιος κατήγγειλε την παντοδυναμία των κατασκευαστών όπλων οι οποίοι καταβρόχθισαν σχεδόν το σύνολο της αμερικανικής βιομηχανίας.<br /> <br /> Μπορεί να φαίνεται περίεργο ότι έπιασε τον ταύρο από τα κέρατα μπροστά στους φίλους του Χένρι Κίσινγκερ ο οποίος συνέβαλε περισσότερο από άλλους στην ανάπτυξη αυτού του συμπλέγματος. Ωστόσο, η πρόσφατη ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, εξηγεί αυτή την ανατροπή. Όποιοι πολέμησαν το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα, φιμώθηκαν ή εξοντώθηκαν: ο Τζον Κένεντι δολοφονήθηκε όταν αντιτάχθηκε στον πόλεμο κατά της Κούβας· ο Ρίτσαρντ Νίξον απομακρύνθηκε με το Watergate μετά τη σύναψη της συνθήκης ειρήνης με το Βιετνάμ και τη χαλάρωση των σχέσεων με την Κίνα· ο Μπιλ Κλίντον παρέλυσε από την υπόθεση Λεβίνσκι, όταν προσπάθησε να αντιταχθεί στον επανεξοπλισμό και το πόλεμο στο Κοσσυφοπέδιο.<br /> <br /> Με μια ορισμένη χρήση της προβοκάτσιας, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει τοποθετήσει το νέο σχέδιο του για την εξωτερική πολιτική του, κάτω από το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική» (« America First »), σε αναφορά στην ομώνυμη ένωση πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή η ομάδα εξακολουθεί να παραμείνει στις μνήμες ως ένα ναζιστικό λόμπι που προσπαθούσε να σταματήσει την «χώρα της ελευθερίας» να τρέξει για τη διάσωση των Βρετανών στους οποίους είχαν επιτεθεί οι γενοκτόνοι των Εβραίων. Στην πραγματικότητα, η «America First», η οποία πράγματι εκτραπεί από την αποστολή της από την αμερικανική ακροδεξιά, ήταν αρχικά μια μεγάλη ένωση, που ιδρύθηκε από Κουάκερους, που κατήγγειλαν τον Παγκόσμιο Πόλεμο ως μια σύγκρουση μεταξύ ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και αρνούμενοι για αυτό το λόγο να συμμετάσχουν.<br /> <br /> Με ψευδή τρόπο παρουσιάζουν λοιπόν τον Ντόναλντ Τραμπ οι αντίπαλοί του. Ο τελευταίος δεν είναι καθόλου υπέρ του απομονωτισμού όπως είναι ο Ron Paul, αλλά ρεαλιστής.<br /> <br /> Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν ήταν πολιτικός μέχρι τώρα, αλλά ένας μεσάζων ακίνητης περιουσίας, ένας έμπορος και τηλεοπτικός παρουσιαστής. Αυτή η έλλειψη πολιτικού παρελθόντος του επιτρέπει να εξετάσει το μέλλον με εντελώς νέο τρόπο χωρίς να δεσμεύεται από οποιαδήποτε προηγούμενη δέσμευση. Είναι ένας dealmaker όπως γνώρισε η Ευρώπη με τον Bernard Tapie στη Γαλλία και τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία. Δύο άνδρες που, όχι χωρίς λάθη, ανανέωσαν την άσκηση της εξουσίας στην ίδια τη χώρα τους, διαταράζοντας τις αντίστοιχες άρχουσες τάξεις.<br /> <br /> Για να σταματήσει τον Ντόναλντ Τραμπ, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα οργάνωσε μια συμμαχία μεταξύ του Τεντ Κρουζ και του τελευταίου υποψήφιου στον αγώνα, πρώην παρουσιαστή της τηλεόρασης John Kasich. Και οι δύο έχουν συμφωνήσει να εγκαταλείψουν την προεδρία και να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να εμποδίσουν τον Τραμπ να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία των εκλεκτόρων στο Συνέδριο του κόμματος τους. Με αυτό το τρόπο, το Κόμμα θα μπορέσει να προτείνει έναν νέο υποψήφιο στη διάρκεια της συνέλευσης του, που είναι μέχρι στιγμής άγνωστος στο ευρύ κοινό.<br /> <br /> Ήδη πραγματοποιούνται εμπιστευτικές δημοσκοπήσεις, συγκεντρώνονται χρήματα, σχηματίζεται μια ομάδα εκστρατείας γύρω από τον στρατηγό Τζέιμς Μάττις, παρότι ο ίδιος ορκίζεται με το χέρι στην καρδιά ότι δεν σκοπεύει να ξεκινήσει μια πολιτική καριέρα. Ωστόσο, προφανώς, ο πρώην επικεφαλής της CENTCOM θα έβλεπε ευχάριστα τον εαυτό του ως νέο Einsehower. Πράγματι, το 1952, ο νικητής του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου δεν είχε συμμετάσχει στις προκαταρτικές εκλογές γιατί ήταν ακόμα διοικητής των δυνάμεων στην Ευρώπη. Είχε «γλιστρήσει» στον αγώνα σχεδόν στο τέλος και διορίστηκε συντριπτικά από το Συνέδριο των Εκλεκτόρων του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για να το εκπροσωπήσει.<br /> <br /> Ο στρατηγός Μάττις φημίζεται ότι είναι διανοούμενος. Συνέλεξε μια μεγάλη και διάσημη ιδιωτική βιβλιοθήκη της στρατιωτικής στρατηγικής, αλλά φαίνεται να έχει ενδιαφερθεί για την ιστορία μόνο υπό αυτό το πρίσμα. Σήμερα ερευνητής στο Hoover Institution (Πανεπιστήμιο του Stanford), ήρθε στην Ουάσιγκτον ως σύμβουλος και έδωσε μια διάλεξη στο CSIS. Αυτό το think-tank, παραδοσιακά κοντά στην πετρελαϊκή βιομηχανία, χρηματοδοτείται σήμερα κυρίως από τη Σαουδική Αραβία.<br /> <br /> Μετά την αναγγελία για « φρικτό» μέλλον στη Μέση Ανατολή, ο « μοναχός-στρατιώτης » (σύμφωνα με το παρατσούκλι που του δόθηκε από τους υφισταμένους του), εργάζεται για να καταγγείλει τον κίνδυνο της ιρανικής επανάστασης και καλώντας για πόλεμο εναντίον της. Με τον τρόπο αυτό, πήρε για λογαριασμό του το πρόγραμμα για το οποίο αναγκάστηκαν οι Τζορτζ Μπους και Ντικ Τσένι να παραιτηθούν πριν από την εξέγερση των άλλων στρατηγών τους.<br /> <br /> De facto, η αντιπαράθεση που διαφαίνεται θέτει από τη μία πλευρά τους υποστηρικτές της Realpolitik του Χένρι Κίσινγκερ, προσηλωμένους στις αρχές της Συνθήκης Ειρήνης της Βεστφαλίας, ήτοι σε μια διεθνή τάξη βασισμένη σε έθνη-κράτη, και από την άλλη τους υποστηρικτές του παγκόσμιου εκδημοκρατισμού των νεοσυντηρητικών, ήτοι, τη καταστροφή των εθνικών ταυτοτήτων και την επιβολή ενός οικουμενικού συστήματος διακυβέρνησης. <br /> <br /> Με μια λέξη, είναι το όραμα του Ρίτσαρντ Νίξον ενάντια στους πραξικοπηματίες των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου.<br /> <b><br /> Να θυμηθείτε:</b> <br /> <br /> Ο Ντόναλντ Τραμπ, υποψήφιος στην αμερικανική προεδρία, θέλει να περιορίσει την εξουσία του στρατιωτικο- βιομηχανικού συμπλέγματος. Ξαναπαίρνει τον δαυλό του Ντον Κένεντι (δολοφονήθηκε), του Ρίτσαρντ Νίξον (σκάνδαλο Watergate) και του Μπιλ Κλίντον (σκάνδαλο Λεβίνσκι). <br /> Σύμφωνα με τον Τραμπ, είναι επιβλαβές για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους ξένους λαούς να προσπαθήσουν να εξάγουν με τη βία το δυτικό δημοκρατικό μοντέλο που δεν ταιριάζει με τις προσδοκίες τους. <br /> το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα προετοιμάζει την υποψηφιότητα του στρατηγού James Mattis και έναν πόλεμο εναντίον της ιρανικής Επανάστασης.<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μάττις κατά Τραμπ

Τιερί Μεϊσάν Ενώ τα μίντια αντιμετωπίζουν τις αμερικανικές προκαταρτικές προεδρικές εκλογές ως αγώνα μεταξύ Τραμπ και Κρουζ από τη μία ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτοκαταστροφική μανία Ερντογάν τα σπάει με ΗΠΑ-Ρωσία…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbaQcjZJY7RpjkKFXhl3gWwfTsMpvkEzRsXBBcHWF_mGnfEWZ3N8Rd5JoRKubCeUP6ujbJLmXtRmcSzYJHWvvSmBuP-dUggEFsOJXuQsBHgVhJYAFT7Op8b1IXCkMUhPKrt5k8MYhFnhYz/s1600/erdogan+poytin1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbaQcjZJY7RpjkKFXhl3gWwfTsMpvkEzRsXBBcHWF_mGnfEWZ3N8Rd5JoRKubCeUP6ujbJLmXtRmcSzYJHWvvSmBuP-dUggEFsOJXuQsBHgVhJYAFT7Op8b1IXCkMUhPKrt5k8MYhFnhYz/s640/erdogan+poytin1.jpg" width="640" /></a></div> <em><strong><br /></strong></em> <em><strong>Χωρίς όριο αποδεικνύεται η τάση αυτοχειριασμού του ηγέτη της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, καθώς η υπερφίαλη και υπεροπτική – αλαζονική πολιτική του παράγει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αφήνοντας τη χώρα του ουσιαστικά χωρίς συμμάχους, όπως αποδεικνύουν οι εξελίξεις των τελευταίων ωρών…</strong></em><br /> <em><strong><br /></strong></em> Η πρώτη πράξη του δράματος αφορά τη νέα επίθεση που εξαπέλυσε ο Ερντογάν στους Αμερικανούς, τους οποίους κατηγόρησε ότι προσπαθούν να νομιμοποιήσουν τους Κούρδους της Συρίας και συγκεκριμένα το συριακό παρακλάδι του ΡΚΚ, το PYD…<br /> <br /> Οι κατηγορίες που εξαπολύονται μέσω της φιλοκυβερνητικής Γενί Σαφάκ είναι βαρύτατες, αφού καταλογίζει στους Αμερικανούς απραξία, όταν υποτίθεται η Τουρκία τους παρέχει στοιχεία για θέσεις των ισλαμιστών μαχητών του ISIS που πλήττουν το τουρκικό έδαφος, με την αμερικανική Αεροπορία να μην προχωράει σε επιθέσεις εναντίον τους!<br /> <strong><br /></strong> Πρόκειται κυριολεκτικά για «κόκκινη γραμμή» που παραβιάζεται από τους Τούρκους, αφού υπονοείται ότι η Τουρκία συντάσσεται με τα περί δημιουργίας από τους Αμερικανούς της αιμοσταγούς ισλαμιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης που αυτοαποκαλείται «ισλαμικό κράτος».<br /> <br /> Αυτό που δεν εξηγούν οι Τούρκοι βέβαια, είναι για ποιον λόγο δεν προχωρά η τουρκική Αεροπορία στην εξουδετέρωση των στόχων του ISIS αφού βρίσκονται τόσο κοντά σε τουρκικό έδαφος… τόση «μεγαλοψυχία» και «στρατηγική αυτοσυγκράτηση» από μια Τουρκία με τη δεδομένη συμπεριφορά στον χώρο του Αιγαίου, απέναντι σε μια χώρα σύμμαχο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, την Ελλάδα;<br /> <strong></strong><br /> Μήπως «βαφτίζει» με τον τρόπο αυτό οργανώσεις που η ίδια θα ήθελε να εξουδετερωθούν, τις οποίες και χρεώνει στο «ισλαμικό κράτος», όμως οι Αμερικανοί δεν «τσιμπάνε», έχοντας τα δικά τους μέσα συλλογής πληροφοριών, πολύ πιο αξιόπιστα ενίοτε από αυτά των Τούρκων…<br /> <br /> Η εμμονή τους όμως με τους Κούρδους και η εγκατάλειψη της ειρηνευτικής διαδικασίας για λόγους εσωτερικής πολιτικής έχει κατά τα φαινόμενα βαρύτατο τίμημα. Διότι κρίνουν πως οι Αμερικανοί αναθέτουν την αποστολή στους Κούρδους συμμάχους τους, οι οποίοι με τη σειρά τους αδιαφορούν καθώς επιθυμούν να πληγεί η Τουρκία… η οποία κάθεται με σταυρωμένα χέρια και κατηγορεί τους Αμερικανούς. <br /> <strong><br /></strong> Κάτι δεν πάει καλά, αν και ο πολύς πρωθυπουργός των «μηδενικών προβλημάτων» που εξελίχθηκαν σε… πανταχόθεν προβλήματα, Αχμέτ Νταβούτογλου, δηλώνει πως η Τουρκία αν αποφασίσει να εισβάλει στη Συρία – «άντε ντεεεε…» – δεν θα ζητήσει την άδεια κανενός! Και από μόνος του αποκλείει κάθε περίπτωση ρωσικής επέμβασης σε περίπτωση τουρκικής παρέμβασης.<br /> <br /> Κάπου εκεί όμως αρχίζει το δεύτερος σκέλος της αυτοκαταστροφικής πορείας της Τουρκίας. «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι»… διότι η απάντηση της ρωσικής πλευράς έρχεται με συνέντευξη της τόσο προβεβλημένης όμορφης εκπροσώπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρίας Ζαχάροβα (το «όμορφη» δεν έχει σεξιστικό κίνητρο, αλλά την προσοχή με την οποία οι Ρώσοι φροντίζουν την εικόνα τους στο εξωτερικό).<br /> <strong><br /></strong> Η Ζαχάροβα είπε ξεκάθαρα απευθυνόμενη ουσιαστικά στους Τούρκους μέσω συνέντευξης στην εφημερίδα «Ιζβέστια», ότι δεν θα πρέπει να λησμονούν το πώς τελείωσε η Οθωμανική Αυτοκρατορία, εξαπολύοντας μύδρους απέναντι στην Άγκυρα για την πολιτική της γενικώς και όχι μόνο στο μέτωπο της Συρίας, κατηγορώντας τη για απόπειρα γενικευμένης αποσταθεροποίησης.<br /> <br /> <!-- /metas --> <br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #003366;"><strong><i>Φαίνεται ότι οι Ρώσοι που πραγματοποίησαν ανοίγματα προς την Άγκυρα το προηγούμενο διάστημα, έχουν ήδη απογοητευθεί από την αυτοκαταστροφική τάση του Ερντογάν και της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας εν γένει, με αποτέλεσμα να προχωρούν σε ηχηρότατες προειδοποιήσεις, με τρόπο βέβαια που να μην αποξενώνουν τις Ηνωμένες Πολιτείες…</i></strong></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #003366;"><strong><i><br /></i></strong></span></div> </div> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αυτοκαταστροφική μανία Ερντογάν τα σπάει με ΗΠΑ-Ρωσία…

Χωρίς όριο αποδεικνύεται η τάση αυτοχειριασμού του ηγέτη της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, καθώς η υπερφίαλη και υπεροπτική – αλαζονική...

Διαβάστε την συνέχεια

Χωρίς αντάλλαγμα: Η Ευρώπη παραδίδει την ψύχη της στον τουρκικό διάβολο…

<br /> <header class="mh-header"><div class="header-menu clearfix"> <div class="header-sub clearfix"> <br /> <aside class="mh-col mh-1-3 header-search"><form action="http://mignatiou.com/" class="search-form" method="get" role="search"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCB7TF_57fNApg2uGBPGhInz_QH4CKuR1PgiU-yTH1IYhLLiIBvHc3-zCu7oN90QpqqEv1cwpFwOLsVdat0Tk_K_s86kkPMP_LP5VpiY5nY_oMfI9Fc8HfeZ6aoB6gAOsgkPPwn6-Q97dx/s1600/erdogan_t.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCB7TF_57fNApg2uGBPGhInz_QH4CKuR1PgiU-yTH1IYhLLiIBvHc3-zCu7oN90QpqqEv1cwpFwOLsVdat0Tk_K_s86kkPMP_LP5VpiY5nY_oMfI9Fc8HfeZ6aoB6gAOsgkPPwn6-Q97dx/s640/erdogan_t.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ</b><br />Η σχέση της Ευρώπης με την Τουρκία ποτέ δεν ηταν εύκολη υπόθεση. Πολύ περισσότερο σήμερα…<br /><br />Όταν η Ευρώπη παρά τις αδυναμίες και τις κρίσεις που δοκιμάζουν την συνοχή της παραμένει και προσπαθεί να παραμείνει μια υπερδύναμη στον τομέα των δικαιωμάτων των ελευθεριών, των αρχών και των αξιών. Και η Τουρκία απομακρύνεται με όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα από την κοινότητα των χωρών που σέβονται τα δικαιώματα των μειονοτήτων θρησκευτικών, εθνοτικών, κοινωνικών, τα στοιχειώδη δικαιώματα των πολιτών της, όπως η ελευθερία έκφρασης και η ελευθερία του Τύπου και την ίδια στιγμή να αναδεικνύεται στον ταραχοποιό της περιοχής.<br /><br />Κι όμως σήμερα η Ε.Ε. θα εισηγηθεί υπό την πίεση της Γερμανίας και της γραφειοκρατίας των Βρυξελών την απελευθέρωση των θεωρήσεων για την είσοδο των 76 εκατομμυρίων Τούρκων πολιτών στην Ε.Ε.. Έστω και υπό όρους. Έστω και υπό την αίρεση ότι κάθε μαζική προσπάθεια παραβίασης των όρων της εισόδου στην Ε.Ε. θα οδηγήσει σε αναστολή της εφαρμογής της Συμφωνίας.<br /><br />Το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί η Αγγελα Μέρκελ με την πολιτική των «ανοικτών θυρών» που υιοθέτησε στο μεταναστευτικό την οδηγεί σε ένα ακόμη μεγαλύτερο λάθος. Καθώς παραδίδει την Ευρώπη στις διαθέσεις του Ταγιπ Ερντογαν ο οποίος με την στρόφιγγα των μεταναστευτικών ροών στα χέρια του επιχειρεί να αποσπάσει ανταλλάγματα πολιτικά και διπλωματικά.<br /><br />Η κ. Μερκελ με την στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης και των χωρών που δεν πλήττονται άμεσα από το μεταναστευτικό, υπονομεύει την ευρωπαϊκή συνοχή, καθώς εμφανίζονται να προστατεύουν μερικώς την Ευρώπη από μια μεγάλη μεταναστευτική ροη, με αντάλλαγμα όμως την παράδοση της σε ένα ανεξέλεγκτο μεταναστευτικό ρευμα από την ίδια την Τουρκία.<br /><br />Από την επομένη της εφαρμογής της συμφωνίας για απελευθέρωση των θεωρήσεων για τους Τούρκους, ουσιαστικά 78 εκατομμύρια τούρκοι πολίτες αποκτούν ελευθερία πρόσβασης στην Ευρώπη.<br /><br />Κι αν για την Γερμανία, την Αυστρία, την Ουγγαρία, την Ολλανδία οι προκλήσεις είναι συγκεκριμένες και έχουν να κάνουν με γενικότερα προβλήματα ενσωμάτωσης και αφομοίωσης μουσουλμανικών πληθυσμών, για την Ελλάδα το ζήτημα έχει κι άλλες διαστάσεις.<br /><br />Η απελευθέρωση των θεωρήσεων για τούρκους πολίτες ουσιαστικά θα δώσει το πράσινο φως για την είσοδο στην Ελλάδα όλων όσων λογω της δραστηριοποίησης τους με την τουρκική ΜΙΤ έχει απαγορευθεί η είσοδος τους στην Ελλάδα, όπως έχει γίνει και με συγκεκριμένα στελέχη της μειονότητας που έχουν «αυτομολήσει» στην τουρκική πλευρά.<br /><br />Ποιος θα ελέγχει πλέον τους τούρκους «πολίτες» που θα εισέρχονται χωρίς θεώρηση και πρακτικά χωρίς κανέναν έλεγχο στο ελληνικό έδαφος είτε αφορά την Θράκη είτε τα νησιά;<br /><br />Και θα μας πουν ότι αυτά αφορούν μόνο τα στενά ελληνικά συμφέροντα.<br /><br />Αλλά ας μιλήσουμε και για τα ευρωπαϊκά συμφέροντα .<br /><br />Ποιος κερδίζει μακροπρόθεσμα, όταν δίνεται πασαπόρτι σε εκατομμύρια τούρκους υποψηφίους «λαθρομετανάστες», με την επίκληση της αποτροπής άφιξης νέων μεταναστευτικών ροών στην Ευρώπη;<br /><br />Όσοι αντιμετωπίζουν με δυσπιστία αυτή την συμφωνία επισημαίνουν ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα στην Ευρώπη μερικών δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, δεν μπορεί να εξουδετερωθεί με την δημιουργία ενός μεγαλυτερου προβλήματος, όπως είναι η «πράσινη κάρτα» για εβδομήντα εκατομμύρια εν δυνάμει μετανάστες…<br /><br />Είναι η Ευρώπη που βάζει κάτω από το χαλί την στροφή του καθεστώτος Ερντογάν στον μεσανατολικό αυταρχισμό, που καταπίνει την βάναυση καταστολή και φίμωση του αντιπολιτευόμενου Τύπου.<br /><br />Είναι η Ευρώπη που κάνει τα στραβά μάτια για τα όσα συμβαίνουν στην Νοτιοανατολική Τουρκία με τις πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον κουρδικών πόλεων και χωριών, σε μια επιχείρηση κανονικής εθνοκάθαρσης.<br /><br />Είναι η Ευρώπη που ικανοποιείται ότι η Τουρκία θα εξυπηρετηθεί και δεν θα σφραγίζει τις βίζες σε ειδικό χαρτί που θα επισυνάπτεται στα διαβατήρια των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Απλώς θα δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά οι πολίτες της θα μπαίνουν χωρίς καμία διατύπωση στην Τουρκία…<br /><br />Μάλλον προς όφελος της Άγκυρας είναι η ρύθμιση.<br /><br />Είναι η πλήρης παράδοση της ελεύθερης και φιλελεύθερης Ευρώπης στα πόδια του Σουλτάνου, με αντάλλαγμα όχι την οριστική αφαίρεση της στρόφιγγας των μεταναστευτικών ροών, αλλά απλώς το προσωρινό σφίξιμο της στρόφιγγας.<br /><br />Μια θλιβερή Ευρώπη. Που παραδίνει την ψύχη της στον διάβολο.<br /><br />Χωρίς κανένα αντάλλαγμα…<br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </form> </aside></div> </div> </header>

Χωρίς αντάλλαγμα: Η Ευρώπη παραδίδει την ψύχη της στον τουρκικό διάβολο…

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ Η σχέση της Ευρώπης με την Τουρκία ποτέ δεν ηταν εύκολη υπόθεση. Πολύ περισσότερο σήμερα… Όταν η Ευρώπη παρά τι...

Διαβάστε την συνέχεια

Π. Ήφαιστος: Οι Τούρκοι δοκιμάζουν τις αντοχές μας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTwlQbHZlX1tZGZ0WcdZ6lzxTG4hPOf2M0XP6TwRhx8cqj-X3tNrQ36fGstXGZ6XNKkC_tahrx149Nf5q0uiiT8jbqhd3h3YfvxveIDsPavq-JZ9RdCwbPL2ry2zjbPZpSdIS3GGjRA427/s1600/toyrkika+f-16+sto+aigaio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTwlQbHZlX1tZGZ0WcdZ6lzxTG4hPOf2M0XP6TwRhx8cqj-X3tNrQ36fGstXGZ6XNKkC_tahrx149Nf5q0uiiT8jbqhd3h3YfvxveIDsPavq-JZ9RdCwbPL2ry2zjbPZpSdIS3GGjRA427/s640/toyrkika+f-16+sto+aigaio.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Της<strong> ΙΩΑΝΝΑΣ ΗΛΙΑΔΗ<br /> <br />  Οι Τούρκοι δοκιμάζουν τις αντοχές μας εκτιμά ο καθηγητής διεθνών σχέσεων Παναγιώτης Ήφαιστος σχολιάζοντας την πρόσφατη τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο.</strong><br /> Συζητώντας με την υπογράφουσα, ο κ. Ήφαιστος έκανε την εκτίμηση ότι τους τελευταίους μήνες υπάρχουν ενδείξεις πως σωρεία λαθών ενδέχεται να έχει μεταδώσει λάθος μηνύματα στην Τουρκία σχετικά με την ικανότητα αποτροπής της χώρας μας. <br /> <br /> <strong>Οι αποτρεπτικές κινήσεις είναι συχνά αναπόφευκτες και αποτελούν σχοινοβασία καθώς και συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων.</strong><br /> <br /> Η εκτίμησή του είναι ότι ότι πλέον έχουμε μόνο τακτικές κινήσεις και μάλιστα εντυπωσιασμού οπότε η σχοινοβασία γίνεται πολύ επικίνδυνη γιατί <strong>οι αντίπαλοι τα γνωρίζουν, τα σταθμίζουν και εκτιμούν δεόντως. </strong><br /> <br /> Ο κ. Ήφαιστος παραπέμπει μάλιστα <b><a href="https://piotita.gr/2015/03/08/%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%84%CF%81%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CF%83-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%BF/" target="_blank">σε κείμενό του πριν από ένα χρόνο για το πώς σχεδιάζεται μια αποτρεπτική στρατηγική, το οποίο παραμένει επίκαιρο</a> </b>και σήμερα:<br /> <br /> Στην στρατηγική θεωρία <strong>τρείς βασικές αρχές της αποτρεπτικής στρατηγικής </strong>είναι οι εξής:<br /> <ul> <li>Πρώτον, τα κράτη λειτουργούν ορθολογιστικά με το να κάνουν υπολογισμούς κόστους – οφέλους εναλλακτικών στάσεων και ενεργειών.</li> <li>Δεύτερον, κανένα κράτος δεν θα εκτελέσει επίθεση αν το πιθανό κόστος θα είναι μεγαλύτερο του πιθανού οφέλους.</li> <li>Τρίτον, όσον αφορά το αμυνόμενο αποτρέπων κράτος, ο ανταγωνισμός δεν είναι αυτοσκοπός: Οτιδήποτε λέγεται ή πράττεται αποσκοπεί να καλλιεργήσει τον ορθολογισμό του αντιπάλου προς την κατεύθυνση αποδοχής του statusquo.</li> </ul> <br /> Μια πιθανή ψύχραιμη, αποφασιστική θέση του αμυνόμενου όταν διακυβεύονται ζωτικά συμφέροντα ενώ για την άλλη πλευρά το κέρδος είναι λιγότερο, είναι η εξής: «θα έχουμε φιλικές, ειρηνικές σχέσεις ή ακόμη θα είμαστε και σύμμαχοι εάν δεν με απειλείς. Εάν δε μου επιτεθείς να είσαι σίγουρος ότι θα υποστείς μεγάλες ζημιές ή και συντριπτική ήττα».<br /> <br /> Στην στρατηγική ανάλυση συχνά αυτή η αποτρεπτική απειλεί ονομάζεται και «κίνητρο προς τον επιτιθέμενο» (“incentive”). Ούτε καν τον εχθρεύεσαι. Αντίθετα τον σέβεσαι αλλά ταυτόχρονα του βάζεις θανατηφόρες κόκκινες γραμμές εάν επιχειρεί να παραβιάσει την εθνική σου κυριαρχία.Πιο πεζά του λες «συμφωνούμε να διαφωνούμε» αλλά μην θίξεις τα έσχατα συμφέροντά μου γιατί θα έχεις πολύ μεγάλο κόστος» γιατί δεν θα δεχθώ να παραβιαστεί η διεθνής νομιμότητα.<br /> <br /> Η επιτυχής μετάδοση τέτοιων «ορθολογιστικών κινήτρων» από το σύνολο του πολιτικού κόσμου είναι προϋπόθεση σταθερότητας. Ο προσδιορισμός και η ιεράρχηση των εθνικών συμφερόντων γίνεται από την πολιτική ηγεσία και ο προσδιορισμός της απειλής από την στρατιωτική ηγεσία.<br /> <br /> Ο χαρακτήρας των επιθετικών/αναθεωρητικών απειλών και ενεργειών αντανακλαστικά προσδιορίζει και τις αποτρεπτικές απειλές του αμυνόμενου. Ενώ το φάσμα της κλιμάκωσης σε ολοκληρωτικό πόλεμο πρέπει να αιωρείται ως ύστατη και έσχατη αποτροπή η αποτρεπτική στρατηγική απαιτείται να αντιμετωπίζει και απειλές χαμηλότερης έντασης όπου απαιτείται «ενδοπολεμική αποτροπή» (επί του θέματος έχουμε γράψει σε άλλα κείμενα και θα επανέλθουμε).<br /> <br /> Αποτελεσματική αποτροπή σε όλο το φάσμα απαιτεί δικές μας σωστές εκτιμήσεις για την κλίμακα και τις βαθμίδες των αντίπαλων συμφερόντων και των μεθοδεύσεων που υιοθετεί.<br /> <br /> Σε όλο το φάσμα τρεις έννοιες της στρατηγικής θεωρίας είναι κεντρικές και εξόχως σημαντικές για μια πιο εξεζητημένη εκτίμηση του αντιπάλου και μια πιο εκλεπτυσμένη δική μας αποτροπή:<br /> <ul> <li>Πρώτον,<strong> «ικανότητα/ισχύς»</strong>. Προσδιορίζεται από το σύνολο των συντελεστών ισχύος που συμπεριλαμβάνουν τις συμμαχίες και την διπλωματία.</li> <li>Δεύτερον, <strong>«κίνδυνος»</strong>. Είναι η διαφορά μεταξύ ικανότητας/ισχύος του επιτιθέμενου και της ισχύος του αμυνόμενου να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά και νικηφόρα τις απειλές σε όλο το φάσμα των εχθρικών αξιώσεων.</li> <li>Τρίτον, <strong>«μπλόφα»</strong>.Είναι η κρισιμότερη ίσως έννοια. Προσδιορίζει την διαφορά μεταξύ απειλητικών διακηρύξεων και ικανότητας εκπλήρωσής τους αμφότερων των εμπλεκομένων [κεντρικό ζητούμενο μιας διαχείρισης κρίσης σε στιγμές έντασης είναι η διαρκής εκτίμηση της βαθμίδας μπλόφας του αντιπάλου] [Ήταν έτοιμοι για κλιμάκωση οι Τούρκοι το 1996 στα Ιμια; Ήταν έτοιμοι για κλιμάκωση και ολοκληρωτικό πόλεμο οι Τούρκοι με την ΝΟΤΑΜ του Μαρτίου 2015;].</li> </ul> <strong>Στην αποτρεπτική στρατηγική αναζητείται χρυσή τομή που μεγιστοποιεί την αποτρεπτική αξιοπιστία, ελαχιστοποιεί την πιθανότητα άσκησης βίας, εξοικονομεί πόρους και για τον αμυνόμενο διατηρεί το statusquo της διεθνούς νομιμότητας</strong>.<br /> <br /> Ενώ η αποτυχία της αποτροπής και ο ολοκληρωτικός πόλεμος είναι το χείριστο αποτέλεσμα μιας εθνικής στρατηγικής ενός αμυνόμενου κράτους, δεν πρέπει να υποτιμάται ότι συστηματική αποτυχία του αμυνόμενου να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις «μικρότερες» απειλές που σωρευτικά βλάπτουν το συμφέρον επιβίωσης.<br /> <br /> Αποδυναμώνουν την αποτρεπτική αξιοπιστία και οδηγούν ουσιαστικά στο να χάσει τον πόλεμο χωρίς μάχη. Στην περίπτωσή μας το Αιγαίο, την Θράκη και την Κύπρο. Μια νέα Ίμια για την Ελληνική Εθνική στρατηγική είναι κάτι απαγορευτικό για την Ελληνική πολιτική ηγεσία και οι διπλωματικές μας υπηρεσίες και οι Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να είναι έτοιμες να απαντήσουν με αποφασιστικότητα. Σήμερα μπορούν. Αυτό το γνωρίζουν τόσο οι Τούρκοι όσο και οι σύμμαχοι και καμιά δήλωση ή στάση δεν πρέπει να εκπέμπει λανθασμένα και ανορθολογικά μηνύματα περί του αντιθέτου.<br /> <br /> <strong>Οικοδομώντας αποτρεπτικές παραστάσεις οτιδήποτε λέγεται ή πράττεται από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία ενός κράτους, ακόμη και ο μορφασμός του προσώπου ή ο τόνος της φωνής όταν μιλούν για τα θέματα άμυνας και ασφάλειας επιδρούν προσθετικά ή αφαιρετικά στον χάρτη της αποτρεπτικής αξιοπιστίας μιας χώρας και ενός λαού.</strong><br /> <br /> Στην Εθνική στρατηγική κάθε αξιόπιστου και βιώσιμου κράτους υπάρχει υποχρέωση όλων αδιάλειπτα να προσπαθούν να αποτυπώσουν αποτρεπτικές παραστάσεις οι οποίες θα πείσουν τον αντίπαλο ότι τον συμφέρει (επειδή είναι μεγάλο το κόστος) να μη εκτελέσει τις απειλές του. Όταν κάνουν το αντίθετο το scriptamanentθα πρέπει να αποτελεί λόγο για παντοτινή διαγραφή τους από την πολιτική σκηνή.<br /> <br /> Παγιωμένα κριτήρια της στρατηγικής θεωρίας όσον αφορά την αποτρεπτική στρατηγική μιας χώρας είναι, μεταξύ άλλων, τα εξής:<br /> <ul> <li>παραστάσεις ικανότητας και μεγάλου κόστους για τον αντίπαλο λόγω ετοιμότητας υπεράσπισης κάθε σπιθαμής κρατικής κυριαρχίας,</li> <li>ισχυρή θέση και ρόλο στα διεθνή και περιφερειακά δρώμενα,</li> <li>διαρκείς πελατειακές σχέσεις με ισχυρότερα κράτη που ενδιαφέρονται για την διατήρηση του statusquo και της σταθερότητας,</li> <li>ικανότητα και ετοιμότητα διπλωματικού κόστους,</li> <li>πολιτικές, διπλωματικές και κοινωνικές συμπεριφορές και στάσεις που συνιστούν «ψυχολογικό πόλεμο» κατά του απειλητικού κράτους,</li> <li>αποτελεσματικές μυστικές υπηρεσίες που θα προκαλούν εισροή πληροφοριών για πιο ορθολογιστικές αποφάσεις,</li> <li>γνώση των τρωτοτήτων του αντιπάλου και προειδοποίησή του για τις συνέπειες εάν εκτελέσει τις απειλές του,</li> <li>καθολική πολιτική στάση που συνηγορεί με άρνηση νομιμοποίησης τετελεσμένων,</li> <li>καθολική απόκρουση κάθε στάσης ή θέσης του κράτους που απειλεί η οποία αντιβαίνει στην διεθνή νομιμότητα και προειδοποίηση του αντιπάλου για τις συνέπειες εκτέλεσης μιας απειλής χαμηλής έντασης ή μιας απειλής υψηλότερων βαθμίδων</li> </ul> Μετάδοση του σωστού μηνύματος αυτού δηλαδή που σε ένα στρατιωτικό σχεδιασμό δεν μπορεί να μην ισχύει για όλα τα κράτη:<br /> ότι το αμυνόμενο κράτος δεν διαθέτει μόνο αμυντικά σχέδια: στο πλαίσιο αμυντικών πολιτικών σκοπών διαθέτει και επιθετικά στρατιωτικά σχέδια (“counterforcestrategy”) τα οποία θα ενεργοποιηθούν εάν ο επιτιθέμενος εκτελέσει τις απειλές του.<br /> <br /> Έτσι, μεταξύ άλλων, αποτρέπονται οι απειλές. Έτσι διασφαλίζεται η διαφύλαξη της διεθνούς νομιμότητας όσον αφορά την επικράτειά μας. Έτσι διαφυλάσσεται η σταθερότητα με τα γειτονικά κράτη που απειλούν.<br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Π. Ήφαιστος: Οι Τούρκοι δοκιμάζουν τις αντοχές μας

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΗΛΙΑΔΗ  Οι Τούρκοι δοκιμάζουν τις αντοχές μας εκτιμά ο καθηγητής διεθνών σχέσεων Παναγιώτης Ήφαιστος σχολιάζοντας την πρόσ...

Διαβάστε την συνέχεια