Πόλεμος Ρωσίας – Γερμανίας… Στάχτη το Βερολίνο από Oreshnik εάν οι Taurus πλήξουν την Κριμαία.

<img height="366" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/149ecc635a244b9db844e74d0e64621b_XL.jpg" width="698" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η αποστολή πυραύλων Taurus στην Ουκρανία θα έχει παγκόσμιες συνέπειες. Τεράστιος κίνδυνος άμεσης εμπλοκής της Γερμανίας σε πόλεμο με τη Ρωσία.</span></h3> Ένα σενάριο Αποκάλυψης που εν πολλοίς θα πυροδοτήσει τον Γ΄Παγκόσμιο πόλεμο, όπως άλλωστε προειδοποίησε πριν λίγες ημέρες και ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, Dmitry Medvedev, διακινείται τις τελευταίες ώρες καθώς ο Ουκρανός πρόεδρος, Volodymyr Zelensky φέρεται να ασκεί έντονες πιέσεις στον Γερμανό καγκελάριο Friedrich Merz να επιτρέψει μια επίθεση με τους γερμανικούς πυραύλους Taurus κατά της Γέφυρας της Κριμαίας αλλά και του ρωσικού στόλου στη Μαύρη Θάλασσα.<br />Είναι ξεκάθαρο πως εάν ο Merz συναινέσει σε αυτήν την ενέργεια - να σημειωθεί πως το σενάριο αυτό είχε κυκλοφορήσει και λίγο μετά την έναρξη του πολέμου το 2022 ύστερα από την υποκλοπή συνομιλιών Γερμανών αξιωματούχων που υποστήριζαν πως μερικοί πύραυλοι Taurus θα μπορούσαν να διαλύσουν τη Γέφυρα της Κριμαίας -, τότε η απάντηση της Ρωσίας θα είναι μια και ξεκάθαρη: Πόλεμος.<br />Μάλιστα, αναλυτές εκτιμούν πως το εφιαλτικό αυτό σενάριο θα μπορούσε να αρχίσει ακόμα και μέσα στις επόμενες ημέρες... εντός του Ιουνίου του 2025.<br /><br />Σενάριο τρόμου: Επίθεση στην Κριμαία και στο ρωσικό στόλο στη Μαύρη Θάλασσα<br /><br />Σύμφωνα με τον Ρώσο πολιτικό αναλυτή Sergei Markov, μετά από ένα ενδεχόμενο χτύπημα με πυραύλους Taurus, ο Γερμανός καγκελάριος θα προσπαθήσει να ρίξει την ευθύνη στις ουκρανικές αρχές.<br />Ωστόσο, η Μόσχα θα κατηγορήσει τη Γερμανία για συμμετοχή στη σύγκρουση εναντίον της Ρωσίας.<br />Μάλιστα ο Ρώσος αναλυτής προειδοποίησε μέσω του καναλιού του στο Telegram ότι η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει από κάθε έλεγχο ήδη από τον Ιούνιο του 2025.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ουκρανία, κατόπιν σχεδίου και με την υποστήριξη του Βερολίνου, ετοιμάζει επίθεση-πρόκληση μεγάλης κλίμακας κατά του ρωσικού στόλου στη Μαύρη Θάλασσα και της στρατηγικής σημασίας Γέφυρας της Κριμαίας.<br /><br />Το τεράστιο λάθος του Merz<br /><br />Όπως αποκάλυψε ο Sergey Markov, στόχος του Κιέβου είναι να χρησιμοποιήσει τους γερμανικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς Taurus για να καταφέρει πλήγματα σε κρίσιμες ρωσικές εγκαταστάσεις, μεταφέροντας ουσιαστικά το μέτωπο του πολέμου στην ίδια τη ρωσική επικράτεια.<br />Πίσω από το σενάριο αυτό, λέει ο αναλυτής, κρύβεται η προσπάθεια της Δύσης –με πρωτοστάτη πλέον τη Γερμανία– να μετατρέψει την Ουκρανία σε «πιόνι» και ασπίδα για τις δικές της επιθετικές βλέψεις.<br />«Ο Merz ελπίζει ότι η Ρωσία θα διστάσει να απαντήσει.<br />Πιστεύει ότι μπορεί να χτυπήσει και να κρυφτεί πίσω από το Κίεβο.<br />Κάνει λάθος», προειδοποιεί ο Sergey Markov.<br /><br />Σαρωτική απάντηση<br /><br />Όπως λέει ο Markov, σε περίπτωση που η Γερμανία προχωρήσει σε τέτοια εμπλοκή, η απάντηση της Ρωσίας θα είναι σαρωτική.<br />Η Μόσχα θα απαντήσει με πυραυλικές επιθέσεις εναντίον βιομηχανικών υποδομών και αποθηκών πυρομαχικών εντός της Γερμανίας, στοχεύοντας τοποθεσίες όπου κατασκευάζονται και αποθηκεύονται οι πύραυλοι Taurus.<br />Στη συνέχεια, η Γερμανία πιθανότατα θα ανταποδώσει και τότε θα έχουμε την τελική μετατροπή του πολέμου από δι’ αντιπροσώπων σε άμεση σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ – μια προοπτική που, σύμφωνα με τον ίδιο, «δεν μπορεί πλέον να αποκλειστεί».<br />Σύμφωνα με τον Markov, όλη αυτή η εξέλιξη αποτελεί μέρος του σχεδίου του Zelensky, το οποίο στηρίζεται από τον Merz.<br />Πιστεύει ότι αυτό αποδεικνύεται από την άρση των περιορισμών στη χρήση των πυραύλων Taurus.<br /><br />Οι Oreshnik στοχεύουν Γερμανία<br /><br />Από την πλευρά του ο στρατιωτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του περιοδικού National Defense, Igor Korotchenko ανέφερε ότι αν οι πύραυλοι Taurus χρησιμοποιηθούν εναντίον της Ρωσίας, η Μόσχα θα μπορούσε να πλήξει το εργοστάσιο παραγωγής τους στη Γερμανία.<br />Υπάρχει μόνο ένα τέτοιο εργοστάσιο στη χώρα, οπότε ένα χτύπημα θα ήταν αρκετό λέει ο Ρώσος αναλυτής.<br />«Το εργοστάσιο βρίσκεται εκτός αστικών περιοχών, σε ακατοίκητη ζώνη, οπότε ένα χτύπημα βράδυ ή νύχτα δεν θα προκαλούσε απώλειες», ανέφερε ο αναλυτής, ο οποίος υποστήριξε ότι η Μόσχα ενδέχεται να χρησιμοποιήσει το βαλλιστικό σύστημα πυραύλων Oreshnik για την επίθεση στη Γερμανία.<br />Τη θέση αυτή, περί χρήσης των Oreshnik, επιβεβαίωσε και ο στρατιωτικός αναλυτής, Alexei Leonkov ο οποίος είπε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να απαντήσει σε χτύπημα με Taurus με ένα «καλό προϊόν».<br /><br />Δεν αποκλείει τους Taurus ο Merz<br /><br />Σε σημερινές του δηλώσεις ο καγκελάριος της Γερμανίας, Friedrich Merz συνέχισε να ρίχνει λάδι στην φωτιά υποστηρίζοντας πως δεν μπορεί να αποκλειστεί το σενάριο αποστολής των Taurus στην Ουκρανία, αν και σημείωσε πως θα χρειαστεί αρκετός καιρός για να εκπαιδευθούν σε αυτό το πυραυλικό σύστημα οι Ουκρανοί στρατιώτες.<br />Αλλά και ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky μετά τη συνάντηση που είχε χθες Τετάρτη 28/5 με τον Merz, υπογράμμισε πως το Κίεβο και το Βερολίνο εργάζονται πάνω στο ζήτημα της παράδοσης των Taurus, αρνούμενος ωστόσο να αποκαλύψει λεπτομέρειες αυτής της συνεργασίας και επικαλούμενος υπόσχεση εμπιστευτικότητας.<br />Ο Merz ανέφερε πως το Βερολίνο ενδέχεται να συνεργαστεί με το Κίεβο και στην παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού, αν και δεν παρείχε συγκεκριμένες λεπτομέρειες, ενώ το υπουργείο Άμυνας της Γερμανίας ανακοίνωσε ότι τα πρώτα όπλα μεγάλης εμβέλειας που παράγονται στην Ουκρανία με γερμανική χρηματοδότηση θα μπορούσαν να είναι έτοιμα για χρήση μέσα σε λίγες εβδομάδες.<br /><br />Tuomas Malinen (καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Ελσίνκι): Η Γερμανία θέλει διαρκή πόλεμο με τη Ρωσία<br /><br />Η Γερμανία επιδιώκει τη συνέχιση των πολεμικών συγκρούσεων με το να βοηθά την Ουκρανία στην παραγωγή όπλων υποστηρίζει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι, Tuomas Malinen.<br />«Γιατί ξεκινά η Γερμανία την παραγωγή όπλων στην Ουκρανία;<br />Αυτό γίνεται για να παρασυρθεί η Γερμανία, χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, στον πόλεμο.<br />Κάποια στιγμή, η Ρωσία θα αναγκαστεί να επιτεθεί σε αυτά τα εργοστάσια ή στρατιωτικές εγκαταστάσεις, με αποτέλεσμα η χώρα του ΝΑΤΟ να εμπλακεί άμεσα.<br />Αν όχι, τότε η Ουκρανία θα είναι πλήρως εξοπλισμένη για μελλοντικές επιθέσεις κατά της Ρωσίας.<br />Ο στόχος είναι ο διαρκής πόλεμος» επισήμανε ο Malinen αναφερόμενος στις δηλώσεις του Γερμανού καγκελάριου Friedrich Merz ότι η Γερμανία θα στηρίξει την Ουκρανία στην ανάπτυξη όπλων μακράς εμβέλειας. Δεν έδωσε, ωστόσο, περαιτέρω λεπτομέρειες.<br /><br />Ανεξέλεγκτη κλιμάκωση<br /><br />Οι δηλώσεις του Γερμανού καγκελάριου Friedrich Merz σχετικά με την άρση των περιορισμών στο εύρος βολής των όπλων που μπορεί να χρησιμοποιήσει η Ουκρανία αποτελούν μια πράξη που «προκαλεί πόλεμο», δήλωσε ξεκάθαρα ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Dmitry Peskov.<br />«Αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία ακόμη πρόκληση πολέμου.<br />Δεν είναι τίποτα άλλο παρά πρόσθετες προσπάθειες να αναγκαστούν οι Ουκρανοί να συνεχίσουν να πολεμούν.<br />Και δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα εμπόδιο στις προσπάθειες για την επίτευξη μιας ειρηνικής διαδικασίας», σημείωσε ο εκπρόσωπος του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin.<br />Στις 26 Μαΐου, ο Merz δήλωσε ότι η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και οι ΗΠΑ «δεν έχουν πλέον περιορισμούς στο εύρος όπλων που παρέχονται στην Ουκρανία».<br />Την επόμενη μέρα, σημείωσε ότι η απόφαση για την άρση των περιορισμών είχε ληφθεί «πριν από αρκετούς μήνες».<br />Ταυτόχρονα, ο Γερμανός αντικαγκελάριος Lars Klingbeil δήλωσε μετά τα σχόλια του Merz ότι η πολιτική του Βερολίνου σχετικά με τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς παραμένει αμετάβλητη.<br /><img height="429" src="https://www.bankingnews.gr/image/taurus_2.jpeg" width="640" /><br />Τι είπε ο Merz<br /><br />Ο Merz ρωτήθηκε την Τετάρτη (28/5/2025) σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky για το ενδεχόμενο αποστολής πυραύλων Taurus στην Ουκρανία.<br />Αρκέστηκε να δηλώσει πως η Γερμανία σκοπεύει να χρηματοδοτήσει την παραγωγή όπλων μεγάλου βεληνεκούς ουκρανικής κατασκευής, ενώ ανακοίνωσε και κοινή παραγωγή με το Κίεβο.<br />Ο Zelensky από την πλευρά του διευκρίνισε πως πρόκειται για ήδη υφιστάμενα έργα, τα οποία όμως θα ενισχυθούν σημαντικά με τα γερμανικά κονδύλια, επιτρέποντας την επέκταση της παραγωγής οπλικών συστημάτων.<br />Τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης σημειώνουν πως η Γερμανία δεν προτίθεται, τουλάχιστον προς το παρόν, να παραδώσει πυραύλους Taurus στην Ουκρανία.<div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πόλεμος Ρωσίας – Γερμανίας… Στάχτη το Βερολίνο από Oreshnik εάν οι Taurus πλήξουν την Κριμαία.

Η αποστολή πυραύλων Taurus στην Ουκρανία θα έχει παγκόσμιες συνέπειες. Τεράστιος κίνδυνος άμεσης εμπλοκής της Γερμανίας σε πόλεμο με τη Ρωσί...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Γερμανία, δεν διδάχθηκε από την ιστορία και επαναλαμβάνει το λάθος. Οι ΗΠΑ οδηγούν σε αδιέξοδο τους συμμάχους τους.

<img height="357" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/a5d2a1db798b5e83b697beb8fbac32fe_XL.jpg" width="698" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ξαναζούμε το 1944... όλοι σχεδιάζουν τους νέους χάρτες του κόσμου, στους οποίους η Ασία τα βγάζει πέρα χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες</span></h3>Η Γερμανία φαίνεται να μην έχει μάθει το ιστορικό της μάθημα και να βρίσκεται σε έναν επικίνδυνο δρόμο λόγω των εσωτερικών αντιφάσεων και των πιέσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Η πρόσφατη δήλωση του Γερμανού καγκελαρίου, Friedrich Merz, που ανέφερε ότι η Ουκρανία μπορεί να χρησιμοποιήσει όπλα όπως οι πύραυλοι Taurus χωρίς περιορισμούς, προκάλεσε αντιδράσεις τόσο στο εσωτερικό της Γερμανίας όσο και στην εξωτερική σκηνή.<br />Παρά τις προσπάθειες του Merz να υποβαθμίσει την έκταση της δήλωσής του, η Γερμανία κινδυνεύει να εμπλακεί άμεσα στον πόλεμο με τη Ρωσία, γεγονός που θα ανατρέψει την ειρηνική της θέση στην Ευρώπη.<div><br />Η Ρωσία έχει προειδοποιήσει για τις συνέπειες των στρατιωτικών προμηθευτών στην Ουκρανία και, με τη Γερμανία να στηρίζεται στο ΝΑΤΟ και να μην διαθέτει πυρηνικά ή υπερηχητικά όπλα, η στρατιωτική της θέση παραμένει αδύναμη απέναντι στη Ρωσία.<br />Στο διεθνές πεδίο, η πολιτική των ΗΠΑ έχει αρχίσει να οδηγεί σε αδιέξοδο τους συμμάχους τους στην Ασία.<br />Η αποχώρηση των ΗΠΑ από την περιοχή, καθώς και οι στρατηγικές συμμαχίες που οικοδομούν, ενδέχεται να ανατρέψουν την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων.<br />Η Κίνα ενισχύεται ενώ οι παραδοσιακοί σύμμαχοι της Αμερικής, όπως η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα και η Ταϊβάν, βρίσκονται σε μια δύσκολη θέση, προσπαθώντας να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες χωρίς την αμερικανική υποστήριξη.<br />Στο μέλλον, η Ασία και άλλες περιοχές του κόσμου ενδέχεται να οδηγηθούν σε έναν πολυπολικό κόσμο, όπου οι ΗΠΑ δεν θα είναι πλέον κυρίαρχες, και οι σύμμαχοί τους θα αναγκαστούν να βρουν νέες στρατηγικές επιβίωσης.<br /><br />"Μπερδεύεται" ο Merz<br /><br />Ο Γερμανός καγκελάριος Friedrich Merz αρχίζει να μπερδεύεται στην κατάθεσή του.<br />Έκανε μια πομπώδη δήλωση ότι, υποτίθεται, οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις μπορούν πλέον να χρησιμοποιούν οποιαδήποτε όπλα λαμβάνουν από τη Δύση όπως θέλουν, πράγμα που σημαίνει ότι θα παιχτεί ένα εντελώς διαφορετικό χαρτί στο μέτωπο.<br />Δεδομένου ότι ο Merz είναι από καιρό ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της μεταφοράς γερμανικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς Taurus στο Κίεβο, η δήλωση έγινε αντιληπτή με σαφήνεια τόσο στη Ρωσία όσο και στο εξωτερικό.<br />Είναι αλήθεια ότι τότε στο Βερολίνο έσπευσαν να μιλήσουν με το πνεύμα του «μας παρεξήγησαν».<br />Αλλά και εδώ τα πράγματα εξελίχθηκαν άσχημα.<br />Οι σύντροφοι του συνασπισμού και τα μέλη της κυβέρνησης έσπευσαν να αντικρούσουν τα λόγια του Καγκελαρίου, τονίζοντας ότι όλες οι συμφωνίες του υπουργικού συμβουλίου Scholz, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν τους περιορισμούς για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, παραμένουν σε ισχύ.<br />Ο ίδιος ο Merz προσπάθησε να υποτιμήσει την πομπώδη δήλωσή του, προσθέτοντας μερικές μέρες αργότερα: δεν ειπώθηκε τίποτα νέο, αυτοί οι περιορισμοί δεν έχουν τεθεί σε ισχύ εδώ και αρκετούς μήνες.<br /><br />Αντιδράσεις<br /><br />Οι συμπατριώτες του νέου καγκελαρίου δεν συμμερίζονται αυτήν την προσέγγιση.<br />Μια κοινωνική έρευνα του Μαρτίου σχετικά με αυτό το θέμα έδειξε ότι το 58% των Γερμανών δεν θα ήθελε να μεταφερθούν οι πύραυλοι στις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις και το 31% εξ αυτών είναι αντίθετο με οποιαδήποτε στρατιωτική βοήθεια προς τους Ουκρανούς.<br />Μόνο το 28% των ερωτηθέντων τάχθηκε υπέρ των παραδόσεων. Δυναμικά, τα πράγματα φαίνονταν ακόμη χειρότερα για την Merz: ένα μήνα νωρίτερα, το 49% ήταν κατά των παραδόσεων.<br />Αλλά αυτό προφανώς δεν σταματά τον επικεφαλής της γερμανικής κυβέρνησης.<br />Πριν από μερικές εβδομάδες είπε ότι το Βερολίνο ήθελε να κρατήσει μυστικές τις παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία, και τώρα άρχισε ακόμη και να μιλάει για όπλα μεγάλου βεληνεκούς - αν και με μάλλον αόριστο τρόπο.<br />Στην ουσία, ο Merz προσπαθεί να μιλήσει με πνεύμα «στρατηγικής αβεβαιότητας».<br />Το μόνο πρόβλημα είναι ότι η πρώτη κιόλας χρήση αυτών των όπλων από την Ουκρανία θα διαλύσει όλη αυτή τη μυστηριώδη αύρα.<br />Οποιαδήποτε τέτοια επίθεση θα απαιτούσε άμεση συμμετοχή του Βερολίνου στον καθορισμό και τη συμφωνία επί των στόχων.<br />Και η πρώτη έκρηξη του Taurus σε ρωσικό έδαφος θα θέσει τέλος στην ειρηνική Γερμανία - θα γίνει άμεσος συμμετέχων στον πόλεμο.<br />Ο Olaf Scholz δήλωσε τον Νοέμβριο ότι η άμεση συμμετοχή του Βερολίνου ήταν απαραίτητη για τη χρήση αυτών των πυραύλων - έτσι εξήγησε γιατί αρνήθηκε να μεταφέρει τέτοια όπλα στο Κίεβο.<br />Αυτό αποδεικνύεται επίσης από την απομαγνητοφώνηση μιας 40λεπτης ηχογράφησης διαπραγματεύσεων μεταξύ ανώτερων αξιωματικών της Bundeswehr, που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του 2024, όπου συζητήθηκε η πιθανότητα χρήσης Ταύρων για την επίθεση στη Γέφυρα της Κριμαίας.<br />Εδώ, φυσικά, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία, οι οποίες προμηθεύουν το Κίεβο με ένα ελαφρώς μικρότερου βεληνεκούς ανάλογο του Taurus – τους πυραύλους Storm Shadow/SCALP – είναι και σε αυτή την περίπτωση συμμετέχοντες στη σύγκρουση.<br />Αλλά δυστυχώς για τον Merz και τους ψηφοφόρους του, η Γερμανία βρίσκεται ιστορικά σε κάπως πιο ευάλωτη θέση από τους Ευρωπαίους γείτονές της.<br /><br />Τα όρια της Γερμανίας<br /><br />Το Βερολίνο δεν διαθέτει ούτε πυρηνικά ούτε υπερηχητικά όπλα. Και η σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας δεν απειλεί να γίνει πρόλογος για το τέλος του κόσμου (εκτός ίσως από τη Γερμανία).<br />Πιθανώς αρκετά σύντομα. Επειδή, στρατιωτικά, οι υποθετικοί αντίπαλοι βρίσκονται σε πολύ διαφορετικές κατηγορίες βάρους.<br />Το να βασίζεσαι στο ΝΑΤΟ είναι, φυσικά, κάτι καλό.<br />Ωστόσο, δεδομένης της στάσης της νέας αμερικανικής κυβέρνησης απέναντι στους συμμάχους της, οι οποίοι αγωνίζονται να ανταποκριθούν στις παλιές απαιτήσεις για δαπάνες του δύο τοις εκατό του ΑΕΠ για την άμυνα, ενώ ο Trump ανεβάζει τον πήχη στο πέντε, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι το εξωτερικό θα θελήσει να εμπλακεί στον Αρμαγεδδώνα εξαιτίας ενός συμμάχου που δεν έχει διδαχθεί επαρκώς τα μαθήματα της δικής του ιστορίας.<br />Η Ρωσία δεν θα έχει τίποτα να επιδείξει σε αυτή την κατάσταση: από την αρχή κιόλας της σύγκρουσης, το Κρεμλίνο έχει επανειλημμένα προειδοποιήσει ότι οι προμήθειες όπλων στο Κίεβο θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μη αναστρέψιμες συνέπειες.<br />Και η άμεση συμμετοχή της Γερμανίας σε στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της Ρωσίας νομιμοποιεί και επικυρώνει οποιαδήποτε απάντηση. Η υπομονή του Κρεμλίνου δεν είναι απεριόριστη.<br />Είναι καλό που όλα αυτά είναι απλώς υποθετικές σκέψεις.<br />Φαίνεται ότι ακόμη και ο άξιος εγγονός του μέλους του NSDAP από το 1938, Friedrich Merz, δεν θα τολμούσε να πάρει ένα τέτοιο ρίσκο.<br />Αν και τα γονίδια, φυσικά, έχουν το φόρο τους: η επαναστρατιωτικοποίηση της Γερμανίας και οι αυθόρμητες δηλώσεις σχετικά με τα σχέδια να γίνει ο πρώτος στρατός στην Ευρώπη κινδυνεύουν να μετατραπούν σε προσπάθειες να τεθεί ξανά η Πατρίδα πάνω απ' όλα.<br />Αλλά εδώ το ρίσκο δεν δικαιολογείται.<br /><br />Γιατί το Βερολίνο αποφάσισε να κάνει ένα τέτοιο βήμα;<br /><br />Για χάρη της συνέχισης ενός πολέμου του οποίου η έκβαση είναι προκαθορισμένη;<br />Για να αυξήσει τον αριθμό των θυμάτων της;<br />Άλλωστε, ακόμη και οι 600 Taurus δεν θα είναι σε θέση να προσφέρουν σημαντικές αλλαγές στο μέτωπο, όπως ακριβώς δεν έκαναν οι Leopards, οι Marders, οι Cheetahs και ο MARS II.<br />Αλλά οι Γερμανοί μπορούν να μεταφέρουν πολύ λιγότερα.<br />Ακόμη και οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες εδώ και καιρό αποτελούν την ναυαρχίδα της υποστήριξης προς την Ουκρανία, ήδη δηλώνουν ανοιχτά ότι η σύγκρουση πρέπει να τερματιστεί, επομένως μια τέτοια κίνηση από τους Γερμανούς θα αποτελούσε σοβαρό πλήγμα για την ειρηνευτική πρωτοβουλία. Μια αρκετά ηλίθια κίνηση.<br />Το Κρεμλίνο τονίζει διπλωματικά ότι η δήλωση του Καγκελαρίου δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια πρόκληση πολέμου.<br />Ένας πόλεμος που είναι πιο κοντά στο τέλος του από οποιαδήποτε άλλη στιγμή τα τελευταία τρία χρόνια.<br />Πιθανόν ο Merz δεν θα θελήσει να ρίξει τον λαό του κάτω από τις ρόδες ενός ήδη αναχωρούντος τρένου.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν οδηγήσει τους συμμάχους τους σε αδιέξοδο<br /><br />Η συζήτηση εκτυλίσσεται στις σελίδες του περιοδικού Asia Times του Χονγκ Κονγκ: τι θα συμβεί αν – όχι, όχι «αν», αλλά «όταν» – οι Ηνωμένες Πολιτείες, με τις στρατιωτικές τους συμμαχίες και δεσμεύσεις, εγκαταλείψουν την Ασία;<br />Σε ένα πρόσφατο άρθρο σχετικά με το θέμα, ο Σιγκαπουριανός ακαδημαϊκός Markus Lo θυμάται πώς, το 2016, κάποιος στο κοινοβούλιο της χώρας του ρώτησε τον υπουργό Άμυνας: τι θα συνέβαινε στην οικονομία μας εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες απέσυραν τις αμυντικές τους δεσμεύσεις στην Ασία;<br />Έπειτα γέλασαν με την ερώτηση για πολλή ώρα: τι θα γινόταν αν το κράκεν αναδυόταν από τη θάλασσα;<br />Αλλά σήμερα ο Markus απαντά ήρεμα: ναι, όλα θα πάνε καλά, παιδιά, ένα πολυπολικό σύστημα θα εδραιωθεί σε όλο τον κόσμο, όπου τα κράτη θα αντλούν τη νομιμότητά τους όχι από τους «παγκόσμιους κανόνες», αλλά από τις γλώσσες, τις θρησκείες, την ιστορία τους.<br />Αλλά μπορούμε να κάνουμε μια πιο συγκεκριμένη συζήτηση.<br />Ένας μυστηριώδης χαρακτήρας που κρύβεται κάτω από το ψευδώνυμο Han Feizi μίλησε στον Marcus για το ίδιο θέμα και στον ίδιο πόρο.<br />Δανείστηκε αυτό το όνομα από έναν Κινέζο φιλόσοφο του 3ου αιώνα π.Χ., ο οποίος διατάχθηκε να πιει δηλητήριο για τις επιθετικές του σκέψεις. Και ο νυν διάδοχός του απλώς φτύνει δηλητήριο, ενώ το κοινό μαντεύει ποιος είναι: έχει εκπληκτική γνώση της παγκόσμιας ιστορίας συν ένα λαμπρό ύφος αγγλικών.<br />Λένε ότι είναι Κινέζος οικονομολόγος από το Πεκίνο, αλλά αυτό δεν είναι βέβαιο.<br />Έτσι, ένας άντρας ονόματι Χαν δημοσιεύει μια σειρά από δημοσιεύσεις με τον γενικό τίτλο «Ασία χωρίς Αμερική».<br />Και ξεκινά με τα λόγια: απευθυνόμαστε σε εσάς, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα και την Ταϊβάν, και θα μιλήσουμε για την κατάρρευση του αμερικανικού συστήματος συμμαχιών και άλλων «κόσμων που βασίζονται σε κανόνες».<br />Είναι ενδιαφέρον ότι ο συγγραφέας δεν έχει καμία αμφιβολία ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα είναι φυσικά σε θέση να εκπληρώσουν τις συσσωρευμένες υποχρεώσεις τους προς τους συμμάχους τους.<br />Η ετυμηγορία του είναι: ο μπουφές είναι άδειος. Δεν υπάρχουν χρήματα, σίγουρα δεν φτάνουν για όλα τα συνδικάτα.<br />Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να προσπαθούν να οικοδομήσουν «φθηνές συμμαχίες» στην Ασία, ενώ οι σύμμαχοί τους, αντίθετα, ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν αυτό το τραμ ως ελεύθεροι επιβάτες, ενώ η Κίνα δυναμώνει και το τίμημα της «συγκράτησής» της αυξάνεται.<br /><br />Τι θα συμβεί σε αυτόν τον νέο κόσμο;<br /><br />Ιαπωνία: Οι Αμερικανοί έφεραν στην εξουσία σχεδόν αμέσως μετά το 1945 μια πολιτική ελίτ πρώην εγκληματιών πολέμου.<br />Το αποτέλεσμα είναι ένα «έθνος μπονσάι», δηλαδή ένα δέντρο νάνος σε γλάστρα, και «άντρες χωρίς στήθος», στη γλώσσα μας - χωρίς σπονδυλική στήλη.<br />Μόλις είχαν δείξει οικονομική ανάπτυξη - οι Αμερικανοί έκοψαν τα φτερά τους στα τέλη της δεκαετίας του '80 και, ως αποτέλεσμα, προς το παρόν υπάρχει στασιμότητα δεκαετιών.<br />Στην «Ασία χωρίς Αμερική», οι Ιάπωνες θα πρέπει είτε να μεγαλώσουν ξανά τα πλευρά τους είτε, όπως έκαναν σχεδόν ενάμιση χιλιετία πριν, να στραφούν στην Κίνα για πολιτιστική τροφή.<br />Στη συνέχεια πήραν κιμονό, αρχιτεκτονική, γραφή και πολλά άλλα πράγματα από την Αυτοκρατορία Τανγκ.<br /><br />Νότια Κορέα: στην πραγματικότητα, η κρίση εκεί δεν είναι σε στάσιμη μορφή, όπως στην Ιαπωνία, αλλά σε οξεία μορφή.<br />Στις αρχές Ιουνίου θα διεξαχθούν προεδρικές εκλογές (η προηγούμενη απομακρύνθηκε από την εξουσία) - θα δούμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα.<br />Μέχρι στιγμής, όλοι οι κλάδοι της κυβέρνησης βρίσκονται σε αταξία και πίσω από αυτή την κρίση βρίσκεται η έλλειψη κατανόησης του γιατί ένα έθνος θα πρέπει να υπάρχει και πού πρέπει να οδεύει.<br /><br />Ταϊβάν: Το νησί μπορεί μόνο να περιμένει περαιτέρω εξελίξεις και να προσπαθήσει να καταλήξει σε κάποια συμφωνία με το Πεκίνο, ενώ οι σοβαροί άνθρωποι δεν μιλούν καν για τις στρατιωτικές δυνατότητες της Ταϊβάν.<br />Επιπλέον, υπάρχει μια πραγματικότητα που είναι μάλλον ζοφερή για αυτές τις χώρες.<br />Ο ανώνυμος συγγραφέας ισχυρίζεται ότι η «αλυσίδα περιορισμού» της Κίνας από βορρά προς νότο (Ιαπωνία - Νότια Κορέα - Ταϊβάν - πιθανώς Φιλιππίνες) είναι γεωγραφικά τέτοια που αν ένας κρίκος πέσει, ολόκληρη η δομή καταρρέει.<br />Αμερικανοί ναύαρχοι και άλλοι «γεράκια» λένε ότι η Αμερική χρειάζεται να ξεκινήσει σήμερα έναν μεγάλο ναυτικό πόλεμο με την Κίνα.<br />Αύριο η ισορροπία δυνάμεων θα αλλάξει εντελώς. Ας θυμηθούμε: Η παραγωγική ικανότητα κατασκευής στόλου της Κίνας είναι 200 φορές μεγαλύτερη από αυτήν της Αμερικής.<br />Και ας προσθέσουμε: ήδη τώρα όλοι οι σημερινοί σύμμαχοι των ΗΠΑ συμπεριφέρονται με προσοχή, λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις μελλοντικές αλλαγές.<br />Και όταν γίνουν οι αλλαγές, τα έγγραφα με τις αμερικανικές δεσμεύσεις θα μεταφερθούν στο μουσείο.<br /><br />Υβριδικός Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος<br /><br />Ο τρέχων υβριδικός Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα μπορούσε να κάνει το ίδιο με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέλαβαν τη σκυτάλη από τη Μεγάλη Βρετανία ως η παγκόσμια υπερδύναμη.<br />Οι πιο έξυπνοι είδαν αυτές τις αλλαγές στις αρχές της δεκαετίας του '40 και τις συζήτησαν ενεργά.<br />Και, για παράδειγμα, το 1944, καθώς το αποτέλεσμα του πολέμου ήταν ήδη σαφές σε όλους, ξεκίνησε η πρακτική εργασία: η δημιουργία του ΟΗΕ, άλλοι μηχανισμοί διεθνούς επικοινωνίας, συμβιβασμοί για τα σύνορα και τις σφαίρες επιρροής.<br />Έπειτα, υπήρξε η τακτική αντιβρετανική συμμαχία μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον σχετικά με την κρίση του Σουέζ (1956), και τότε έγινε σαφές σε όλους: Η Μεγάλη Βρετανία θάφτηκε, κλωτσήθηκε στο παρασκήνιο.<br />Τα περιγράμματα του νέου κόσμου έγιναν τελικά σαφή για αρκετές δεκαετίες αργότερα, μέχρι τη δεκαετία του 1990.<br />Τώρα έχουμε κάτι σαν το ίδιο 1944. Σχεδιάζουν νέους χάρτες του κόσμου, στους οποίους η Ασία τα βγάζει πέρα χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες, για λόγους συζήτησης.<br />Αλλά το ίδιο συμβαίνει στην Αφρική, στην Ευρώπη και παντού.<br />Ήταν απλώς αδιανόητο πριν να σκεφτόμαστε και να μιλάμε για το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Δύση δεν θα κυριαρχούσαν σε ολόκληρο τον κόσμο για πάντα.<br />Και σήμερα είναι ένα αγαπημένο θέμα, κυριολεκτικά παντού.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Γερμανία, δεν διδάχθηκε από την ιστορία και επαναλαμβάνει το λάθος. Οι ΗΠΑ οδηγούν σε αδιέξοδο τους συμμάχους τους.

Ξαναζούμε το 1944... όλοι σχεδιάζουν τους νέους χάρτες του κόσμου, στους οποίους η Ασία τα βγάζει πέρα χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες Η Γερμαν...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Ισραηλινές Δυνάμεις αλλάζουν την πορεία του πολέμου. Ο διάδρομος Moreg και οι δύο Γάζες.

<img height="320" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2024/05/ISRAEL-ARMY-GAZA-5-1140x570-1-1068x534.jpeg" width="700" /><br /><br /><div>Σε μια κίνηση ματ προχωράει ο ισραηλινός στρατός επιχειρώντας να αντιστρέψει την πορεία του πολέμου.<br /><br />Ο στρατιωτικός ανταποκριτής της Walla, Amir Bukhbut, αναφέρει ότι ανώτερες πηγές υποστηρίζουν ότι οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις πλησιάζουν στην ανάληψη του ελέγχου της Γάζας, αφήνοντας τη Χαμάς με ολοένα και πιο περιορισμένη εξουσία στην υπόλοιπη περιοχή.<br /><br />Με βάση αυτήν την τάση, μια σαφής γραμμή ανάμεσα στις «δύο Γάζες» θα χαραχθεί κατά μήκος του Διαδρόμου Moreg και αναμένεται ότι μετά την εκτόπιση του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού προς τα νότια, η Χαμάς θα βρεθεί σε μια πρωτοφανώς δύσκολη κατάσταση.<br /><br />Ανώτερες πηγές του Ισραηλινού Στρατού έχουν δηλώσει σε κλειστές συνομιλίες ότι πλησιάζει μια στιγμή που θα αλλάξει ολόκληρη την εικόνα του πολέμου: η δημιουργία της Γάζα Άλεφ υπό τον έλεγχο της Χαμάς, η οποία θα συρρικνωθεί, και της Γάζα Μπετ υπό τον έλεγχο του Ισραηλινού Στρατού.<br /><br />Η χερσαία επιχείρηση σε βασικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένου του βόρειου τμήματος του θύλακα, της περιοχής της πόλης της Γάζας και του Χαν Γιουνίς, συνοδεύεται από εκτοπισμό πληθυσμού προς τα νότια.<br /><br />Η σημασία του διαδρόμου Moreg</div><div><br />Η δημιουργία του Διαδρόμου Moreg και η προσεκτική προστασία του από τον Ισραηλινό Στρατό αποσκοπούν στη χάραξη μιας σαφούς γραμμής μεταξύ της Γάζας που βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Χαμάς και της Γάζας που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Ισραηλινού Στρατού. Επιπλέον σημεία ελέγχου θα στηθούν στον διάδρομο για να αποτραπεί η μετακίνηση των μαχητών προς τα νότια. Ήδη, υπάρχει μια κίνηση μαχητών που έχουν βγάλει τις στολές τους, έχουν εγκαταλείψει προσωρινά τα όπλα τους και έχουν μεταβεί σε ανθρωπιστικές ζώνες.<br /><br />Όποιος διασχίσει τον Διάδρομο Moreg θα εισέλθει στη νέα Γάζα. Αυτή η περιοχή πρέπει να απελευθερωθεί από τον έλεγχο της Χαμάς, σύμφωνα με τους Ισραηλινούς.<br /><br />Τα κέντρα ανθρωπιστικής βοήθειας</div><div><br />Ο Ισραηλινός Στρατός έχει δημιουργήσει τρία κέντρα διανομής τροφίμων και ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα και επιπλέον κέντρα ενδέχεται να ανοίξουν με την πάροδο του χρόνου, ανάλογα με την κίνηση των ανθρώπων από την πόλη της Γάζας.<br /><br />Η μετεγκατάσταση του πληθυσμού από τη βόρεια και κεντρική Γάζα σε μια ανθρωπιστική ζώνη όπου θα λαμβάνουν τροφή, νερό και ιατρική περίθαλψη θα μειώσει δραματικά τη χρήση ανθρώπινων ασπίδων από τη Χαμάς και θα επιτρέψει στις Ισραηλινές Αμυντικές Ένοπλες Δυνάμεις να διεξάγουν πολεμικές επιχειρήσεις χωρίς φόβο για τον άμαχο πληθυσμό.<br /><br />Η Χαμάς κατάλαβε πολύ καλά την στρατηγική κίνηση των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων, η οποία πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με αμερικανικές πολιτικές εταιρείες εντός της Λωρίδας, και τη δημιουργία εδαφών εκτός του ελέγχου της. Έτσι, σε αυτό το στάδιο επιχειρεί να το αποτρέψει.<br /><br />Στρατιωτικές πηγές πιστεύουν ότι θα έρθει η στιγμή που η Χαμάς θα συνειδητοποιήσει ότι κινδυνεύει να χάσει εντελώς την ανθρώπινη ασπίδα της και θα καταφύγει σε απειλές και στη συνέχεια στη βία, ακόμη και σε θανατηφόρα βία κατά του πληθυσμού, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν.<br /><br />Κινήσεις σε τρεις κατευθύνσεις</div><div><br />Έτσι, το Ισραήλ ενεργεί εναντίον της Χαμάς σε τρεις κύριες κατευθύνσεις:στρατιωτική πίεση, που εκφράζεται με χερσαία και αεροπορική επιχείρηση εναντίον υποδομών της Χαμάς, τόσο υπέργειων όσο και υπόγειων, καθώς και εναντίον μαχητών και ηγεσίας της Χαμάς·<br />διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας στην περιοχή της Ράφα, με στόχο τη διακοπή της σύνδεσης μεταξύ του πληθυσμού και της Χαμάς και τη δημιουργία μιας νέας διακυβέρνησης που θα οδηγήσει στον αφοπλισμό της Χαμάς·<br />μια διπλωματική οδός που αποσκοπεί στην εδραίωση των στρατιωτικών κερδών μέσω διαπραγματεύσεων μέχρι την επίτευξη συμφωνίας που θα οδηγήσει στην απελευθέρωση των ομήρων.<br /><br />Η φον ντερ Λάιεν αποκαλεί «αηδιαστικά» τα πλήγματα του Ισραήλ στη Γάζα<br />Στο μεταξύ η επικεφαλής της ΕΕ, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, χαρακτήρισε «αηδιαστικό» το κύμα επιθέσεων του Ισραήλ σε στόχους στη Γάζα, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας της με τον βασιλιά της Ιορδανίας, Αμπντουλάχ Β’. Αυτό αναφέρεται στο αντίγραφο της συνομιλίας που παρουσίασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.<br /><br />«Η κλιμάκωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων του Ισραήλ στη Γάζα, η οποία στοχεύει πολιτικές υποδομές, συμπεριλαμβανομένου ενός σχολείου που χρησίμευε ως καταφύγιο για εκτοπισμένες παλαιστινιακές οικογένειες, και έχει ως αποτέλεσμα τον θάνατο αμάχων, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, είναι αποτρόπαια», δήλωσε η φον ντερ Λάιεν.</div><div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι Ισραηλινές Δυνάμεις αλλάζουν την πορεία του πολέμου. Ο διάδρομος Moreg και οι δύο Γάζες.

Σε μια κίνηση ματ προχωράει ο ισραηλινός στρατός επιχειρώντας να αντιστρέψει την πορεία του πολέμου. Ο στρατιωτικός ανταποκριτής της Walla, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέο βήμα για τον άξονα Πακιστάν-Τουρκία-Αζερμπαϊτζάν.

<img height="415" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/05/azerbaitzan-tourkia-pakistan-armenia-SLpress-825x600.jpg" width="699" /><div><br /></div><div><b>ΛΥΚΟΚΑΠΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ</b><br />Θεσμοθετείται πλέον η συμμαχία Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν-Πακιστάν, με τους ηγέτες των τριών “αδελφών κρατών” να συναντώνται στην αζερική πόλη Λατσίν στο πλαίσιο της τριμερούς Συνόδου Κορυφής, όπως δείχνουν οι πανηγυρικές δηλώσεις του Τούρκου προέδρου Ερντογάν.<br /><br />«Ως Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν και Πακιστάν, θα θεσμοθετήσουμε τη συνεργασία μας με τριμερείς Συνόδους Κορυφής. Θα συνεχίσουμε τις κοινές μας προσπάθειες για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και των διασυνοριακών απειλών. Θα υλοποιήσουμε την συνεργασία μας με έργα στις μεταφορές, που αποτελούν μια εξαιρετικά σημαντική διάσταση της», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Τούρκος πρόεδρος.<br /><br />Ο Ερντογάν δήλωσε ότι ελπίζει πως η εκεχειρία μεταξύ Πακιστάν και Ινδίας να οδηγήσει σε μόνιμη ειρήνη, ενώ αναφερόμενος στον πόλεμο στη Γάζα κάλεσε τη διεθνή κοινότητα «να σταματήσει το Ισραήλ», με το οποίο βέβαια το Αζερμπαϊτζάν έχει στενές σχέσεις, σε σημείο ώστε να φιλοξενεί παρασκηνιακές συνομιλίες Ισραηλινών και Τούρκων αξιωματούχων, για την αποκλιμάκωση της μεταξύ τους έντασης.<br /><br />Πάντως, δεν αποτέλεσε έκπληξη που η Τουρκία συντάχθηκε με το Πακιστάν στην πρόσφατη σύγκρουση του με την Ινδία, όπου μάλιστα υπάρχουν ουκ ολίγες αναφορές και δημοσιεύματα ότι απέστειλε και πολεμικό υλικό στο Ισλαμαμπάντ, γεγονός που έχει προκαλέσει έκρηξη οργής στο Νέο Δελχί.<br /><br />Καθώς το Αζερμπαϊτζάν ήταν εκ των Κεντροασιατικών Δημοκρατιών της Σοβιετικής Ένωσης, το Πακιστάν αποτελεί παραδοσιακό σύμμαχο της Τουρκίας, ήδη από τον Ψυχρό Πόλεμο. Υπενθυμίζουμε ότι κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, το Πακιστάν είχε προσφέρει πολιτική και διπλωματική στήριξη στην Άγκυρα και είχε στείλει νοσοκομείο εκστρατείας. Όπως ακριβώς και το Αζερμπαϊτζάν, έτσι και το Πακιστάν, κρατούν ανοιχτές τις “θύρες” τους με το ψευδοκράτος και βρίσκονται ένα βήμα από την επίσημη αναγνώριση του.<br /><br />Να σημειωθεί πως μία σειρά κεντροασιατικών κρατών της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης, που μάλιστα ανήκουν στον Οργανισμό Τουρκικών Κρατών, άνοιξαν πρεσβείες στην Κυπριακή Δημοκρατία, παρά τις σκληρές αντιδράσεις και τα διαβήματα της Τουρκίας. Εκτιμάται ότι ένας εκ των λόγων που το Πακιστάν δεν έχει αναγνωρίσει επίσημα το ψευδοκράτος είναι ότι έχει ανοιχτά μειονοτικά ζητήματα στο εσωτερικό του, όπως της επαρχίας του Μπαλουχιστάν, όπου υπάρχει ένοπλο κίνημα που διεκδικεί την ανεξαρτησία του από το πακιστανικό κράτος.<br /><br />Πακιστάν, Αρμενία και Ναγκόρνο Καραμπάχ<br /><br />Όμως, η στάση του Πακιστάν σε ένα ζήτημα παρουσιάζει ένα ειδικό ενδιαφέρον: Όχι μόνο δεν διατηρεί διπλωματικές σχέσεις, αλλά αποτελεί την μοναδική χώρα στον κόσμο που δεν αναγνωρίζει την Αρμενία, μάλιστα χωρίς να του το έχει ζητήσει η Τουρκία. Πιο Τουρκία και από Τουρκία, λοιπόν, το Πακιστάν, που υπήρξε η δεύτερη χώρα που αναγνώρισε το Αζερμπαϊτζάν, αμέσως μετά την γείτονα.<br /><br />Υπενθυμίζουμε πως ο Ερντογάν ως πρωθυπουργός είχε εγκαινιάσει την “διπλωματία του ποδοσφαίρου” με την Αρμενία (το μακρινό 2008), με τον τότε Τούρκο πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιουλ να επισκέπτεται το Ερεβάν, προκειμένου να παρακολουθήσει ποδοσφαιρικό αγώνα με τον Αρμένιο ομόλογο του. Επισήμως η Τουρκία υποστηρίζει την εξομάλυνση των σχέσεων Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, μετά τον τελευταίο πόλεμο του Ναγκόρνο Καραμπάχ που κατέληξε σε θρίαμβο για τους Αζέρους, χάρη και στην στήριξη που είχαν από την Τουρκία, αλλά και το Ισραήλ.<br /><br />Όμως, το Πακιστάν, πρωθυπουργός του οποίου είχε απειλήσει ότι «θα σβήσει την Αρμενία από τον χάρτη» κατά τις πολεμικές συγκρούσεις Αρμένιων-Αζέρων του 2020, δεν έχει μεταβάλλει την στάση του έναντι της Αρμενίας, ούτε μετά την κατάληψη του Ναγκόρνο Καραμπάχ από το Αζερμπαϊτζάν. Σε αυτήν την επαρχία βρίσκονται ακριβώς τα αίτια της στάσης του Πακιστάν, μίας χώρας που ιδρύθηκε από τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς των Ινδιών ως Ισλαμική Δημοκρατία (όταν ο όρος αυτός ήταν ακόμα άγνωστος στην διεθνή πολιτική) έναντι της Αρμενίας.<br /><br />Το Πακιστάν διαμήνυε πως ουδέποτε θα αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Αρμενίας, όσο αυτή κατέχει τα «μουσουλμανικά εδάφη» του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Το Πακιστάν παγίως αναφέρεται στην “εθνοκάθαρση των μουσουλμάνων Αζέρων από τους Αρμένιους”, ενώ αποκαλεί “γενοκτονία” την σφαγή των Αζέρων στην κωμόπολη Χοτζαλί, ένα όντως φριχτό επεισόδιο του πολέμου 1992, για το οποίο το Μπακού έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια διεθνή εκστρατεία, από κοινού φυσικά με την Τουρκία, για να αναγνωριστεί ως “γενοκτονία”.<br /><br />Το Πακιστάν παγίως ισχυρίζεται πως οι Αρμένιοι πρέπει “να επιστρέψουν στα διεθνώς αναγνωρισμένα τους σύνορα”, δηλαδή τα σύνορα που ίσχυαν την εποχή της ΕΣΣΔ, όταν ο Στάλιν είχε αποδώσει το Ναγκόρνο Καραμπάχ (όπου πλειοψηφούσαν οι Αρμένιοι) στην τότε Σοβιετική Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν. Παρόλο που το Ναγκόρνο Καραμπάχ περιήλθε στους Αζέρους και εγκαταλείφθηκε από έναν τεράστιο αριθμό Αρμένιων, το Πακιστάν δεν έχει ακόμα αναγνωρίσει την Αρμενία.<br /><br />Να σημειωθεί ότι το Αζερμπαϊτζάν αποτελεί μία εκ των χωρών που στράφηκε για ενεργειακό εφοδιασμό η ΕΕ, αφού μειώθηκαν οι ρωσικές παραδόσεις φυσικού αερίου μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, τον Φεβρουάριο του 2022. Την ίδια στιγμή, ο ηγέτης του, Ιλχάμ Αλίεφ, έχει εγκαταλείψει προ πολλού την αντιρωσική πολιτική του πατρός του, Χεϊντάρ, γεγονός που οδήγησε στην ισορροπημένη στάση της Μόσχας στους τελευτείους πολέμους του Ναγκόρνο Καραμπάχ (λόγω και της φιλοδυτικής στροφής της Αρμενίας) που επέφερε την νίκη των Αζέρων.</div><div><br />Ο ρόλος της Ινδίας<br /><br />Η Αρμενία είναι πλέον σε τροχιά ευθείας σύγκρουσης με την Ρωσία, τον πάλαι ποτέ σύμμαχο της, την οποία κατηγορεί για την ευμενή ουδετερότητα της (που λειτούργησε υπέρ των Αζέρων στον πόλεμο του Ναγκόρνο Καραμπάχ). Ταυτόχρονα, η Αρμενία έχει προσεγγίσει περαιτέρω τις ΗΠΑ και την ΕΕ, σε σημείο ώστε να κάνει ακόμα και στρατιωτικές ασκήσεις με τις ΗΠΑ, προσέγγιση που πάντως δεν απέτρεψε την απώλεια του Ναγκόρνο Καραμπάχ στον τελευταίο πόλεμο.<br /><br />Η Αρμενία έχει προαναγγείλει την αποχώρηση της από τον (υπό την ηγεσία της Μόσχας) Οργανισμό Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO). Στα τέλη του 2016, η Αρμενία είχε ασκήσει βέτο στον CSTO, έναντι της συμμετοχής του Πακιστάν στον οργανισμό, με την ιδιότητα του παρατηρητή.<br /><br />Να σημειωθεί πως η Αρμενία έχει προσεγγίσει τελευταία την Ινδία, τον προαιώνιο αντίπαλο του Ισλαμαμπάντ. Σύμφωνα με ρωσικά ΜΜΕ, η Αρμενία τα τελευταία πέντε χρόνια έχει συνάψει συμφωνίες αξίας περίπου 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την προμήθεια όπλων από την Ινδία, συμπεριλαμβανομένων αντιαεροπορικών πυραύλων, συστημάτων πυροβολικού, μαχητικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυρομαχικών.<br /><br />«Εμβαθύνοντας τις σχέσεις με την Αρμενία, η Ινδία ενισχύει τη θέση της ως σημαντικός παράγοντας σε ολόκληρη την Ευρασία και τονίζει τη σημασία του Διεθνούς Διαδρόμου Μεταφορών Βορρά-Νότου, ο οποίος στοχεύει να συνδέσει την Ινδία με την Ευρώπη μέσω της Αρμενίας και του Ιράν», ανέφερε ανάλυση που δημοσιεύτηκε από το Ατλαντικό Συμβούλιο στις αρχές του 2025. Να σημειωθεί πως ο προαναφερόμενος διάδρομος υποστηρίζεται από την… Μόσχα, καθώς προγραμματίζεται να συνδέσει το ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσίας με την Ινδία!<br /><br />Την ίδια στιγμή η Ινδία αποτελεί το κύριο μέρος του, υποστηριζόμενου από την Δύση, Οικονομικού Διάδρομου Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης (IMEC), ο οποίος λειτουργεί ανταγωνιστικά έναντι του κινεζικού “Δρόμου του Μεταξιού”, ανταγωνισμός που εκτιμάται ως ένας εκ των σημαντικότερων της πολύπλοκης εποχής μας…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Νέο βήμα για τον άξονα Πακιστάν-Τουρκία-Αζερμπαϊτζάν.

ΛΥΚΟΚΑΠΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Θεσμοθετείται πλέον η συμμαχία Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν-Πακιστάν, με τους ηγέτες των τριών “αδελφών κρατών” να συναντώνται στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ευρωάμυνα: Η Τουρκία τα πήρε όλα , στρατηγική ήττα της ελληνικής κυβέρνησης.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/01/mitsotakis_erdogan3-930x550.jpg" width="700" /><br /><br />Του <b>ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΠΟΥΤΣΗ</b><br />Η απόφαση της Ε.Ε. να εγκρίνει τον Κανονισμό SAFE χωρίς ρήτρα ομοφωνίας για τη συμμετοχή τρίτων χωρών ανοίγει τον δρόμο στην ένταξη της Τουρκίας στις δομές της ευρωπαϊκής άμυνας, παρά την απειλή casus belli που παραμένει ενεργή, την άρνηση αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και την διαρκή αναθεωρητική της στάση.<br /><br />Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, είχε θέσει ως ελάχιστη προϋπόθεση την άρση του casus belli. Ο Υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας, προειδοποίησε ότι η άμυνα της Ευρώπης δεν μπορεί να χτιστεί με τον εχθρό εντός των τειχών. Παρόλα αυτά όμως, η ελληνική κυβέρνηση δεν άσκησε βέτο, ούτε πέτυχε την ενσωμάτωση ρήτρας αποκλεισμού της Τουρκίας.<br /><br />Η Τουρκία, είναι πλέον πιθανόν, να απολαμβάνει ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για εξοπλιστικά προγράμματα, με την πολιτική κάλυψη Βρυξελλών, Βερολίνου και Ρώμης. Εάν αυτή η εξέλιξη δεν ανατραπεί ή δεν υπάρξουν εγγυήσεις που περιορίζουν την αναθεωρητική και επεκτατική πολιτική της Τουρκίας, τότε είναι πολύ πιθανόν, η συμμετοχή της Τουρκίας στις δομές άμυνας της Ε.Ε. να εξελιχθεί σε στρατηγική ήττα της Ελλάδας.<br /><br />Το ενδεχόμενο προσφυγής της Αθήνας στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης παραμένει αόριστο και πολιτικά δύσκολο, όσο η Τουρκία εμφανίζεται ως «αναγκαίος εταίρος» για την άμυνα της Ευρώπης.<br /><br />Και εδώ ακριβώς τίθεται το κρίσιμο ερώτημα: Πώς μπορεί να νοηθεί «ευρωπαϊκή άμυνα», όταν στους θεσμούς της εντάσσεται μια δύναμη που αμφισβητεί ευθέως την κυριαρχία κρατών-μελών; Ποια στρατηγική ασφάλεια μπορεί να εδραιωθεί με τη συμμετοχή μιας χώρας που διατηρεί αναθεωρητικό λόγο και επιθετική στάση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο;<br /><br />Η απουσία νομικά δεσμευτικών ασφαλιστικών δικλίδων στον Κανονισμό SAFE (που εγκρίθηκε ομόφωνα) επιτρέπει την προώθηση της τουρκικής ενσωμάτωσης στην ευρωάμυνα. Πρόκειται για απόδειξη ότι, όταν στα «εσωτερικά» της Ε.Ε. συγκρούονται, η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη με τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ισχυρών, τότε η αλληλεγγύη υποχωρεί και συνάμα όμως και η ιδέα για μια συνεκτική και ισχυρή Ε.Ε. με αρχές και αξίες.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ευρωάμυνα: Η Τουρκία τα πήρε όλα , στρατηγική ήττα της ελληνικής κυβέρνησης.

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΠΟΥΤΣΗ Η απόφαση της Ε.Ε. να εγκρίνει τον Κανονισμό SAFE χωρίς ρήτρα ομοφωνίας για τη συμμετοχή τρίτων χωρών ανοίγει τον δρόμο...

Διαβάστε την συνέχεια

SAFE: Το νέο χρηματοδοτικό υπερόπλο της Ε.Ε., ο διπλός γρίφος της Τουρκίας και οι φόβοι της Αθήνας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.anatropinews.gr/wp-content/uploads/2025/05/euroarmy-850x400.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="850" height="301" src="https://www.anatropinews.gr/wp-content/uploads/2025/05/euroarmy-850x400.png" width="681" /></a></div><div><br /></div>Η Ευρωπαϊκή Ένωση, σε μια συγκυρία αυξημένων γεωπολιτικών εντάσεων και κλιμακούμενης στρατηγικής αυτονομίας, εγκρίνει έναν κανονισμό που φιλοδοξεί να αναδιαμορφώσει το ευρωπαϊκό αμυντικό οικοσύστημα. Ο λόγος για τον κανονισμό SAFE (Security Action For Europe), ένα χρηματοδοτικό εργαλείο-μαμούθ ύψους 150 δισ. ευρώ, το οποίο προβλέπει την παροχή χαμηλότοκων δανείων στα κράτη-μέλη για την ενίσχυση των αμυντικών τους επενδύσεων.<br /><br />Αλλά πίσω από τα νούμερα και τα ευρωπαϊκά διαγγέλματα, ξεδιπλώνεται ένα περίπλοκο διπλωματικό παιχνίδι στο οποίο η Τουρκία έχει αναχθεί σε σημείο-κλειδί και η Ελλάδα σε φύλακα της νομιμότητας και των γεωστρατηγικών ισορροπιών.<br /><br />SAFE: Τι είναι και γιατί έχει σημασία<br /><br />Ο κανονισμός SAFE, που εγκρίθηκε πρόσφατα από το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της Ε.Ε., εισάγει για πρώτη φορά έναν ενιαίο ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης της αμυντικής βιομηχανίας των κρατών-μελών. Σε μια εποχή όπου ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει μετατοπίσει τα όρια του στρατηγικού ενδιαφέροντος της Ευρώπης και όπου ο διατλαντικός δεσμός με τις ΗΠΑ δέχεται προκλήσεις, το SAFE φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για τη στρατιωτική ενοποίηση της Ε.Ε.<br /><br />Η χρηματοδότηση –υψίστης σημασίας για μικρότερες οικονομίες όπως η ελληνική– θα γίνεται μέσω ευνοϊκών δανείων που θα προσφέρονται για αναβάθμιση, συμπαραγωγή ή και ανάπτυξη νέων στρατιωτικών τεχνολογιών.<div><br />Η σκιά της Άγκυρας στον ευρωπαϊκό χάρτη<br /><br />Ωστόσο, ένας βασικός σκελετός στην ντουλάπα του SAFE είναι η πιθανότητα εμπλοκής τρίτων χωρών – και συγκεκριμένα της Τουρκίας. Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία δεν κατονομάζεται ρητά, ούτε αποκλείεται από τον κανονισμό, η παρουσία της στο ευρύτερο αμυντικό οικοσύστημα της Ευρώπης δημιουργεί ισχυρές ανησυχίες στην Αθήνα.<br /><br />Η Ελλάδα, με φόντο τις μακροχρόνιες εντάσεις στο Αιγαίο, το casus belli της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης και τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια παραβιάσεων, δεν μπόρεσε να ασκήσει βέτο στην έγκριση του κανονισμού, καθώς αυτός εγκρίθηκε με ειδική πλειοψηφία και όχι με ομοφωνία. Ωστόσο, κατάφερε να εξασφαλίσει κρίσιμες βελτιώσεις.</div><div><br />Το νομικό ανάχωμα της Ελλάδας<br /><br />Κεντρικό εργαλείο στα ελληνικά χέρια είναι το άρθρο 212 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ε.Ε., το οποίο προβλέπει ότι κάθε διμερής συμφωνία με τρίτη χώρα –δηλαδή εκτός Ε.Ε.– απαιτεί ομοφωνία από τα κράτη-μέλη. Συνεπώς, αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή κάποιο κράτος επιχειρήσει να συνάψει τέτοια συμφωνία με την Τουρκία, η Ελλάδα μπορεί να την μπλοκάρει.<br /><br />Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ξεκαθαρίσει δημοσίως ότι δεν μπορεί να υπάρξει αμυντική συνεργασία με μια χώρα που διατηρεί casus belli κατά της Ελλάδας. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, το θέμα τέθηκε ρητά στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με την Αθήνα να επιμένει ότι η άρση του casus belli αποτελεί προϋπόθεση για οποιαδήποτε προσέγγιση.</div><div><br />Διπλωματικές αβεβαιότητες και «Δούρειοι Ίπποι»<br /><br />Παρά τις νομικές προβλέψεις, πηγές από τον διπλωματικό και στρατιωτικό χώρο επισημαίνουν κινδύνους παράκαμψης. Κυρίως μέσω κοινοπρακτικών σχημάτων, όπου η Τουρκία θα μπορούσε να συνεργαστεί με ευρωπαϊκές αμυντικές βιομηχανίες – όπως αυτές της Ιταλίας ή της Ισπανίας – αποκτώντας έμμεση συμμετοχή στα προγράμματα του SAFE.<br /><br />Σε τέτοια περίπτωση, η Τουρκία δεν θα χρειαστεί διμερή συμφωνία με την Ε.Ε., αλλά θα «εισέλθει από το παράθυρο», μέσω εταιρικών συνεργειών ή θυγατρικών. Οι ανησυχίες είναι σοβαρές, καθώς τέτοιες πρακτικές θα δοκιμάσουν την ανθεκτικότητα των νομικών εγγυήσεων, αλλά και τη βούληση των ευρωπαϊκών θεσμών να τις επιβάλλουν στην πράξη.</div><div><br />Περιορισμοί στη συμμετοχή τρίτων χωρών<br /><br />Σημαντικός φραγμός –αλλά όχι αδιαπέραστος– είναι και οι τεχνικοί περιορισμοί του SAFE. Συγκεκριμένα, μόνο έως 35% των συστατικών ενός αμυντικού προϊόντος μπορεί να προέρχεται από τρίτες χώρες. Το υπόλοιπο 65% πρέπει να είναι ευρωπαϊκής προέλευσης (ή να προέρχεται από την ΕΖΕΣ/ΕΟΧ ή την Ουκρανία).<br /><br />Αυτός ο περιορισμός, αν και σαφής, δεν αποκλείει την παρουσία της Τουρκίας, αλλά την καθιστά συμπληρωματική. Κι εδώ προκύπτει το ερώτημα: ποια προϊόντα και ποια τεχνολογία είναι αρκετά «τουρκική» ώστε να δημιουργούν πολιτικό ή στρατηγικό πρόβλημα; Το όριο του 35% αφήνει, σε αρκετές περιπτώσεις, παράθυρο επιχειρησιακής εμπλοκής.</div><div><br />Μια συμφωνία, πολλές ερμηνείες<br /><br />Η υιοθέτηση του SAFE αποτελεί σαφή ένδειξη της στρατηγικής ωρίμανσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της ασφάλειας και άμυνας. Όμως, το ζήτημα της συμμετοχής τρίτων χωρών – και ειδικά της Τουρκίας – μετατρέπει την τεχνοκρατική συμφωνία σε γεωπολιτικό ναρκοπέδιο.<br /><br />Η Ελλάδα έχει εξασφαλίσει νομικά «εργαλεία» για να μπλοκάρει ενδεχόμενη τουρκική συμμετοχή, όμως η πραγματική πρόκληση θα είναι η εφαρμογή αυτών των μηχανισμών σε πραγματικό χρόνο, απέναντι σε ένα περιβάλλον συνεχώς μεταβαλλόμενο και γεμάτο γκρίζες ζώνες.<br /><br />Το SAFE είναι ένα εργαλείο. Το πώς θα χρησιμοποιηθεί – και κυρίως το αν θα χρησιμοποιηθεί για όλους με τον ίδιο τρόπο – θα φανεί στους επόμενους μήνες. Ίσως και στις επόμενες κρίσεις.<br /><br />Υστερόγραφο:<br />Σε μια Ευρώπη που φιλοδοξεί να «ενηλικιωθεί» αμυντικά, το ερώτημα δεν είναι μόνο ποιος πληρώνει, αλλά και ποιος αποφασίζει ποιος είναι μέσα και ποιος έξω. Και αυτό, όπως δείχνει η περίπτωση του κανονισμού SAFE, δεν είναι πάντα τόσο ξεκάθαρο όσο δείχνουν τα ψηφίσματα των Βρυξελλών.</div><div><br /><a href="ttps://www.anatropinews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

SAFE: Το νέο χρηματοδοτικό υπερόπλο της Ε.Ε., ο διπλός γρίφος της Τουρκίας και οι φόβοι της Αθήνας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, σε μια συγκυρία αυξημένων γεωπολιτικών εντάσεων και κλιμακούμενης στρατηγικής αυτονομίας, εγκρίνει έναν κανονισμό που φιλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ἀθωώνει τήν Τουρκία γιά τό casus belli ἡ Κομμισσιόν.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://ecogreennet.gr/wp-content/uploads/2025/05/safe-eu-amyna-europe-1200x675.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1200" height="360" src="https://ecogreennet.gr/wp-content/uploads/2025/05/safe-eu-amyna-europe-1200x675.jpg" width="693" /></a></div><div><br /></div>Ἐκπρόσωπός της ὑποστηρίζει ὅτι μόνον «ἄμεση ἀπειλή» κατά κράτους μέλους θά τήν ἀπέκλειε ἀπό τό ἀμυντικό πρόγραμμα – «Ἔλαβε ὑπ’ ὄψιν τίς ἀνησυχίες» τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά προχωρεῖ σέ συνεργασία μέ τήν Ἄγκυρα<br /><br />ΤΟ CASUS BELLI καί ἡ ἐν γένει προκλητική συμπεριφορά τῆς Τουρκίας δέν θά ἀποτελέσουν τροχοπέδη γιά τήν συνεργασία της μέ τήν Εὐρώπη καί κυρίως γιά τήν συμμετοχή τῶν βιομηχανιῶν της στό πρόγραμμα ἐπανεξοπλισμοῦ τῶν κρατῶν μελῶν τῆς ΕΕ. Τοῦτο κατέστησε σαφές ὁ ἐκπρόσωπος τῆς Κομμισσιόν Τομά Ρενιέ, ἀπό τίς δηλώσεις τοῦ ὁποίου συνάγεται ὅτι γιά μίαν ἀκόμη φορά ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωσις παραβλέπει τίς ἀνησυχίες καί τίς εὐαισθησίες τῆς Ἑλλάδος καί προχωρεῖ σέ συνεργασία μέ τήν Τουρκία. Ἐπί τῆς οὐσίας τήν «ἀθωώνει» γιά τήν ἐπιθετική συμπεριφορά της ὑποστηρίζοντας μόνον ὅτι μιά «ἄμεση ἀπειλή» εἰς βάρος κράτους μέλους θά τῆς ἔκλεινε τήν πόρτα πρός τήν ἀμυντική συνεργασία. Ἡ στάσις αὐτή τῶν Βρυξελλῶν δημιουργεῖ ἐρωτήματα καί ὡς πρός τήν στάση τῆς ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως. Πόση σταθερότητα ἐπέδειξε πρός τήν Κομμισσιόν καί σέ ποιό βαθμό ἀνέδειξε ἆρά γε τό γεγονός ὅτι ὑπάρχει πραγματική ἀπειλή πολέμου στό Αἰγαῖο;<br /><br />Τό ἐξωφρενικό εἶναι ὅτι ὁ ἐκπρόσωπος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς γιά θέματα ἀμύνης ὑπεστήριξε ὅτι ἡ Κομμισσιόν «ἔχει λάβει σοβαρά ὑπ’ ὄψιν τίς ἀνησυχίες πού ἐγείρουν κάποια κράτη μέλη.» Τίς ἔχει λάβει ὑπ’ ὄψιν καί ἔχει ἀποφασίσει νά τίς ἀγνοήσει!<br /><br />Ἡ δήλωσις τοῦ κ. Ρενιέ ἔχει ὡς ἀκολούθως:<br /><br />«Λάβαμε ἤδη σοβαρά ὑπ’ ὄψιν τίς ἀνησυχίες πού ἐγείρουν κάποια κράτη μέλη, ὅταν προτείναμε τό SAFE. Τό Ἄρθρο 16 εἶναι σαφές. Ἡ συμμετοχή μιᾶς τρίτης χώρας μπορεῖ νά ἀποκλειστεῖ, ἄν ἡ ἐν λόγῳ τρίτη χώρα θέτει ἄμεση ἀπειλή στήν ἄμυνα ἤ τήν ἀσφάλεια ἑνός κράτους μέλους τῆς ΕΕ ἤ σέ ὁλόκληρη τήν ΕΕ».<br /><br />Ἡ στάσις αὐτή πάντως ἀφήνει ἀκάλυπτο καί τόν Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ὁ ὁποῖος σέ πρόσφατη συνέντευξή του εἶχε τονίσει μέ ἔμφαση ὅτι δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει συνεργασία τῆς ΕΕ γιά τά ἀμυντικά προγράμματα μέ μιά χώρα πού διατηρεῖ τό casus belli ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος. Ὁ ἴδιος εἶχε ἀναφέρει ὅτι προτίθεται νά θέσει τό ζήτημα τῆς ἄρσεώς του στόν Ταγίπ Ἐρντογάν.<br /><br />Τό ζήτημα ὅμως δέν εἶναι αὐτό. Δέν μπορεῖ ἡ Ἑλλάς νά ἐπαφίεται στήν (μή ὑπάρχουσα) καλή θέληση τοῦ Ἐρντογάν. Πρέπει νά ἀξιοποιήσει τά μέσα πού τῆς δίδουν οἱ εὐρωπαϊκοί κανόνες. Θεσμικῶς, ἡ χώρα μας ἔχει δικαίωμα βέτο στό Συμβούλιο γιά θέματα ἀμύνης καί ἀσφαλείας, σύμφωνα μέ τό Ἄρθρο 42(2) τῆς Συνθήκης τῆς ΕΕ. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἀκόμη καί ἄν ἡ Τουρκία «πέρασε» γενικά μέσα στίς τρίτες χῶρες ἀπό τήν Coreper (χωρίς συγκεκριμένο ὀνομαστικό ἀποκλεισμό), ἡ τελική ἀπόφασις στό Συμβούλιο ἀπαιτεῖ ὁμοφωνία. Ἄρα, ἡ Ἑλλάς μπορεῖ νά ἐμποδίσει τήν πλήρη συμμετοχή τῆς Τουρκίας στά ἀμυντικά προγράμματα ἐπανεξοπλισμοῦ τῆς ΕΕ. Ὑπάρχει ὅμως τό πρόβλημα, ὅτι τό βέτο μπορεῖ νά παρακαμφθεῖ. Ἐάν ἡ Κομμισσιόν (μέ τήν σύμπραξη μεγάλων χωρῶν-π.χ. Γερμανία, Γαλλία, Ἰταλία, Ἱσπανία, πού ἔχουν συμφέροντα στήν Τουρκία) ἐπιχειρήσει νά ὀνομάσει μιά συμφωνία ὡς «ἐμπορική συνεργασία» καί ὄχι ὡς πλήρως ἀμυντική, θά μπορέσει νά τήν ἐγκρίνει μέ εἰδική πλειοψηφία.<br /><br />Ἡ Ἑλλάς πρέπει νά εἶναι διαρκῶς σέ ἐγρήγορση, νά ἀναδεικνύει τήν οὐσία, ὅτι ἀκόμη καί τεχνολογικά ἐξαρτήματα σέ ἀμυντικά ἔργα εἶναι ἄμυνα καί νά ἀπαιτεῖ ρητή ὁμοφωνία. Τό ἐρώτημα εἶναι ἄν εἶναι πρόθυμη νά τό πράξει καί μέ ποιά διάρκεια.<br /><br />Σέ κάθε περίπτωση, καλόν εἶναι νά προσδιορίσουμε τί σημαίνει casus belli. Στήν πραγματικότητα ἔχει συμβολικό χαρακτῆρα καί ἐκφράσθηκε ὡς πολιτική ἀξία. Εἶναι εὐθεῖα ἀπειλή πολέμου κατά κράτους-μέλους τῆς ΕΕ, ἀντιβαίνει θεμελιωδῶς ἀφ’ ἑνός στίς ἀρχές τῆς ΕΕ, ἀφ’ ἑτέρου συνδυάζεται ἄμεσα καί μέ τήν ἀπειλή πού αἰσθάνονται (καί τίς ἐνέταξαν στίς ἀποφάσεις τους) οἱ εὐρωπαϊκές χῶρες ἀπό τήν Ρωσσία.<br /><br />Ἀκόμη ὅμως κι ἄν ἡ Τουρκία τό ἀποσύρει τυπικῶς, ἡ πρᾶξις της θά ἔχει περιστασιακό συμβολικό χαρακτῆρα, ἀφοῦ δέν θά σημαίνει τίποτε ἐάν τό ἐπαναφέρει ρητορικῶς ἤ τό χρησιμοποιήσει de facto στό πεδίο. Δέν δεσμεύεται θεσμικά ἡ Τουρκία, οὔτε ἀλλάζει ἡ πρακτική της.<br /><br />Δηλαδή ἡ ἄρσις τοῦ casus belli δέν σημαίνει ὁπωσδήποτε ἀσφάλεια γιά τήν Ἑλλάδα. Ἡ Τουρκία μπορεῖ νά τό ἐκφράσει ἔμμεσα μέ ἄλλο τρόπο καί ἐπίσης μπορεῖ νά ἀντιδράσει δυναμικά στά 12 ν.μ. ἀκόμη καί χωρίς τό casus belli. Ἄρα, δέν δίδει πραγματικές ἐγγυήσεις. Εἶναι ἕνα ἐπιχείρημα ἠθικῆς καί πολιτικῆς πιέσεως, ἀλλά ὄχι νομικῶς δεσμευτικό οὔτε ἐπαρκές γιά νά ἐξασφαλίσει τήν θέση τῆς Ἑλλάδος μόνιμα. Εἶναι ὅμως ἄμεση ἀπειλή, καί οἱ ὑπεκφυγές τῶν ἑταίρων μας δείχνουν, ἄν μή τί ἄλλο, κακοπιστία.<br /><br />Ἀργά χθές πάντως «διπλωματικές πῆγες προσπαθοῦσαν νά δικαιολογήσουν τά ἀδικαιολόγητα ἀπεραντολογῶντας ἐπί ποικίλων θεμάτων ὥστε νά ἀποσπάσουν τήν προσοχή ἀπό τό φλέγον θέμα τοῦ βέτο.» Γιά τό τελευταῖο ὑποστηρίζουν ὅτι ὁ σχετικός κανονισμός περνοῦσε μέ «εἰδική πλειοψηφία» ἐνῷ ἐπικεντρώνονται στό γεγονός ὅτι εἶναι «μόνον» τετραετοῦς διαρκείας!<div><br /></div><div><a href="https://www.estianews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ἀθωώνει τήν Τουρκία γιά τό casus belli ἡ Κομμισσιόν.

Ἐκπρόσωπός της ὑποστηρίζει ὅτι μόνον «ἄμεση ἀπειλή» κατά κράτους μέλους θά τήν ἀπέκλειε ἀπό τό ἀμυντικό πρόγραμμα – «Ἔλαβε ὑπ’ ὄψιν τίς ἀνησ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο γρίφος της Ουκρανίας: Ο «αναποφάσιστος» Τραμπ, ο «σκληρός» Πούτιν και ο «αποφασισμένος» Μερτς.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/05/ukraine_new.jpg"><img src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/05/ukraine_new-696x418.jpg" /></a><br /><br />Την ώρα που ο Ρώσος ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ καλούσε την αντιπροσωπεία της Ουκρανίας να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για ειρήνευση στη χώρα, τρία πρόσωπα-κλειδιά για τις εξελίξεις έδειχναν να ακολουθούν εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις στο θέμα.<br /><br />Τραμπ: Παγιδευμένος<br /><br />Στην κορυφή αυτού του «τριγώνου» βρίσκεται ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος φαίνεται να προσπαθεί να διασώσει τις προσπάθειές του να παίξει το ρόλο του καταλύτη στην εξεύρεση μιας βιώσιμης λύσης μεταξύ Μόσχας και Κιέβου. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι κι ο ίδιος ο Τραμπ μοιάζει να μην μπορεί πλέον να διαχειριστεί τις εξελίξεις: από τη μία απειλεί τη Μόσχα και λέει ότι ο Πούτιν «τρελάθηκε» και από την άλλη μοιάζει τελείως διστακτικός στο να υλοποιήσει τις απειλές του για νέες βαριές κυρώσεις.<br /><br />Ο ίδιος ο Τραμπ εξηγεί ότι προσπαθεί να διασώσει την όλη διαδικασία και γι’ αυτό δεν πιέζει τη Μόσχα. Μπορεί να έχει και δίκιο, αν και είναι αμφίβολο αν ο Ρώσος ομόλογός του εκτιμά αυτή την πιο «χαλαρή» προσέγγιση. Βέβαια, ο Τραμπ επαναλαμβάνει διαρκώς ότι, αν διαπιστώσει ότι η Μόσχα τον εμπαίζει, θα αλλάξει ρότα. Ωστόσο, κι ο ίδιος ξέρει ότι μια αποχώρηση των ΗΠΑ από τη διαδικασία που οι ίδιες ξεκίνησαν θα είναι μια τεράστια ήττα, ό,τι κι αν κάνει μετά, οπότε συνεχίζει, δίνοντας περιθώριο 15 ημερών για τις αποφάσεις του.<br /><br />Πούτιν: Αμετακίνητος<br /><br />Στη δεύτερη γωνία βρίσκεται ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος, πέραν του ότι εξαπολύει μεγάλες εναέριες επιθέσεις κατά στόχων στην Ουκρανία, εμφανίζεται αποφασισμένος να μην κάνει βήμα πίσω από τις απαιτήσεις του για να τελειώσει ο πόλεμος: η Ουκρανία θα παραμείνει εκτός ΝΑΤΟ και ουδέτερη, οι υπό ρωσική κατοχή περιοχές θα παραμείνουν ως έχουν, η Δύση θα σταματήσει την προς ανατολάς αμυντική επέκτασή της και οι ΗΠΑ και η ΕΕ θα άρουν σημαντικές κυρώσεις που έχουν επιβάλει στη Μόσχα.<br /><br />Ταυτόχρονα, με τις επιθέσεις από αέρος στην Ουκρανία, αλλά και τη συνεχιζόμενη προέλαση των ρωσικών στρατευμάτων επί του ουκρανικού εδάφους, ο Πούτιν μοιάζει να στέλνει ένα πικρό μήνυμα στη Δύση: όσο περνά ο χρόνος τόσο πιο οδυνηρή για το Κίεβο και τους συμμάχους του θα είναι μια ειρηνευτική συμφωνία. Προφανώς, ο Πούτιν δεν θέλει να αποξενώσει τελείως τον Τραμπ, τον οποίο φαίνεται ότι θεωρεί «του χεριού του», αλλά ταυτόχρονα στέλνει το μήνυμα ότι θα διαπραγματευτεί μόνο από θέση ισχύος.<div><br />Μερτς: Καταλύτης<br /><br />Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς ίσως αποτελέσει τον καταλύτη εξελίξεων σχετικά με του ουκρανικό ζήτημα: ήδη ήρε κάθε περιορισμό που έθετε στο Κίεβο για την χρήση όπλων μεγάλου βεληνεκούς κατά ρωσικών στόχων, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να δώσει πυραύλους Taurus στην Ουκρανία, και συνομολογεί με τον Ουκρανό πρόεδρο, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, συμφωνία για την συνεργασία παραγωγής όπλων και πυρομαχικών, ύψους 5 δισ. ευρώ, βάζοντας «skin in the game».<br /><br />Προφανώς, η Γερμανία δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις ΗΠΑ στον τομέα των εξοπλισμών της Ουκρανίας. Ωστόσο, δείχνοντας μια αποφασιστικότητα που έλειπε ως τώρα από το Βερολίνο, ο Μερτς στέλνει το μήνυμα ότι η Γερμανία θα φροντίσει να κάνει τον μακροχρόνιο πόλεμο φθοράς που διεξάγει η Ρωσία όσο γίνεται πιο οδυνηρό για τη Μόσχα, αλλά και ότι η Ευρώπη είναι αποφασισμένη να στηρίξει πλήρως τις προσπάθειες της Ουκρανίας για μια συμφωνία που θα σέβεται τα δικαιώματα και τα θέλω του Κιέβου.</div><div><br /><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο γρίφος της Ουκρανίας: Ο «αναποφάσιστος» Τραμπ, ο «σκληρός» Πούτιν και ο «αποφασισμένος» Μερτς.

Την ώρα που ο Ρώσος ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ καλούσε την αντιπροσωπεία της Ουκρανίας να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για ειρήνευση...

Διαβάστε την συνέχεια

Παραδίδει το Αιγαίο στην Τουρκία ο Μητσοτάκης!

<div><img height="404" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/05/aigaio.jpg" width="692" /></div><div><br /></div>Μόνο ως εθνική ταπείνωση μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι η προδοσία αυτή ανακοινώνεται στις 29 Μαΐου, δηλαδή στην μαύρη επέτειο της Πτώσης της Βασιλεύουσας<br /><br />Οργή και αποτροπιασμό προκαλεί το σημερινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Τα Νέα, το οποίο ανακοινώνει ότι ο Μητσοτάκης κατά την επίσκεψή τους στην Άγκυρα, θα διαπράξει την απόλυτη προδοσία.<br /><br />Ο χάρτης των πάρκων ο οποίος θα ανακοινώσει περιλαμβάνει περιοχές ελληνικής κυριαρχίας, ακόμη και σε θαλάσσιες ζώνες που βρίσκονται πλησίον κρίσιμων νησιών, όπως η Κάρπαθος, η Λέρος, η Αμοργός και η Ανάφη, αλλά και γύρω από την Κρήτη και το Ιόνιο.<br /><br />Η κυβέρνηση φέρεται έτοιμη να παραιτηθεί σιωπηλά από κυριαρχικά δικαιώματα, προωθώντας τη δημιουργία θαλάσσιων πάρκων σε περιοχές που βρίσκονται στο στόχαστρο της τουρκικής αναθεωρητικής πολιτικής<div><br /><div>.<img height="640" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/05/aigaio-1.jpg" width="584" /></div><div>Πως ήταν ο σχεδιασμός για τα πάρκα πριν σύμφωνα με την Καθημερινη<br /><br />Η Τουρκία μας έχει περιορίσει στην ζώνη των έξι μιλίων των χωρικών μας υδάτων και εμείς δεν αντιδρούμε. Έχουμε ατύπως αποδεχθεί ότι έξω από την αιγιαλίτιδα ζώνη των νησιών μας η θάλασσα είναι «γκρίζα» και οιαδήποτε κίνησίς μας υπόκειται σε έγκριση από την Άγκυρα. Το είδαμε να συμβαίνει σχετικώς προς τις έρευνες για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδος-Κύπρου, το βλέπουμε τώρα, καθώς έρχονται στο φως οι αποφάσεις της Κυβερνήσεως για το εθνικό θαλάσσιο πάρκο στο Αιγαίο, το οποίο κατακερματίζεται. Δεν θα είναι ενιαίο, αλλά θα αποτελείται από ένα σύνολο μικρών πάρκων, το κάθε ένα από τα οποία θα περιορίζεται εντός των χωρικών υδάτων μας.<br /><br />Σε προγενέστερο ρεπορτάζ της υπό τον τίτλο «Θαλάσσια πάρκα εντός των χωρικών μας υδάτων», η εφημερίδα Τα Νέα φέρει δήλωση «αρμοδίων πηγών» του υπουργείου Εξωτερικών που έχει ως ακολούθως: «Εμείς προχωρούμε ακάθεκτοι να κάνουμε ό,τι πρέπει στο κομμάτι της περιβαλλοντικής προστασίας. Δεν έχουμε κάτι να μοιράσουμε με τους Τούρκους. Δεν πάμε σε διεθνή ύδατα, πάμε σε εθνικά ύδατα, εντός των 6 ναυτικών μιλίων όσον αφορά στο Αιγαίο, εντός των 12 ναυτικών μιλίων όσον αφορά το Ιόνιο».<br /><br />Πρόκειται για κυνική ομολογία του ότι για δεύτερη φορά, μετά την Κάσο, υποχωρήσαμε στο τελεσίγραφο του Χακάν Φιντάν. Το περιβαλλοντικό πάρκο που είχε σχεδιασθεί κατά ενιαίο τρόπο εγκαταλείπεται και κατακερματίζεται έτσι ώστε να μην «πάμε σε διεθνή ύδατα». Όμως επ’ αυτών των διεθνών υδάτων, η Ελλάς έχει κυριαρχικά δικαιώματα, τα οποία η σημερινή κυβέρνησις όχι απλώς αποφεύγει να τα διεκδικήσει, αρνείται να τα ασκήσει, με βαρύτατες επιπτώσεις στο μέλλον του έθνους.<br /><br />Διότι η άρνηση αυτή σημαίνει ότι «διασπάται η εθνική ενότης της Ελλάδος» και «διχοτομείται η ελληνική επικράτεια». Αυτό δεν το λέμε εμείς. Είναι τα λόγια του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή προς τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Τζωρτζ Μπους (τον πρεσβύτερο) κατά την διάρκεια επισκέψεως του τελευταίου στην Αθήνα. Είχε πει επί λέξει ο τότε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας: «Αν οι Τούρκοι πάρουν υφαλοκρηπίδα μεγαλύτερης εκτάσεως αυτής που δικαιούνται, τότε τα ελληνικά νησιά θα ενταχθούν στον χώρο της Τουρκίας. Και έτσι διασπάται η εθνική ενότης της Ελλάδος». Και παρακάτω: «Το Αιγαίο είναι 50% ελληνικός χώρος, 42% διεθνής και 8% τουρκικός. Και παρά ταύτα οι Τούρκοι θέλουν να το μοιράσουμε στη μέση. Αν γίνει αυτό διχοτομείται η ελληνική επικράτεια. Και δυστυχώς φοβούμαι ότι όλα αυτά γίνονται άνευ λόγου, γιατί τελικά δεν υπάρχει πετρέλαιο».<br /><br />Η σημερινή κυβέρνηση προέρχεται από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Από το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Θα έπρεπε λοιπόν, να τηρεί ευλαβικά τις παρακαταθήκες του, όσον αφορά τουλάχιστον στα εθνικά θέματα. Αλλά φαίνεται είναι βαριές αυτές οι παρακαταθήκες για τους ώμους ορισμένων. Και ας μην ισχυρισθούν ότι έχουν αλλάξει οι συνθήκες, το διεθνές περιβάλλον, η συσχετισμοί δυνάμεων. Διότι το μόνο που δεν μπορεί να αλλάξει είναι η βούληση του έθνους για επιβίωση και διατήρηση της ενότητός του.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Παραδίδει το Αιγαίο στην Τουρκία ο Μητσοτάκης!

Μόνο ως εθνική ταπείνωση μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι η προδοσία αυτή ανακοινώνεται στις 29 Μαΐου, δηλαδή στην μαύρη επέτειο της Π...

Διαβάστε την συνέχεια

Ένοπλη επίθεση Τούρκων μαφιόζων κατά πρακτόρων της ΕΥΠ στη Θέρμη Θεσσαλονίκης.

<img height="362" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/05/MAFIOZOI-630x362.jpg" width="697" /><br /><br />Σοβαρό επεισόδιο με πυροβολισμούς σημειώθηκε το απόγευμα της Τρίτης, 27 Μαΐου 2025, στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, όταν τρεις Τούρκοι, φερόμενοι ως μέλη της τουρκικής μαφίας, άνοιξαν πυρ εναντίον στελεχών της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) έξω από πρατήριο υγρών καυσίμων στους Ταγαράδες.<br /><br />Το περιστατικό, που χαρακτηρίζεται ως ιδιαίτερα σοβαρό από τις Αρχές, δεν είχε θύματα, ενώ οι δράστες διέφυγαν και παραμένουν ασύλληπτοι.<br /><br />Οι έρευνες της Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος Βορείου Ελλάδος βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, με έξι προσαγωγές να έχουν εξελιχθεί σε συλλήψεις για υποθέσεις ναρκωτικών και κατοχής φυσιγγίων.<br /><br />Γύρω στις 16.00, ένα ασημί τζιπ με ξένες πινακίδες, στο οποίο επέβαιναν τρεις Τούρκοι υπήκοοι, σταμάτησε σε πρατήριο καυσίμων στην Επαρχιακή Οδό Νέο Ρύσιο – Βασιλικά για ανεφοδιασμό.<br /><br />Λίγο πιο μακριά είχε σταθμεύσει όχημα της ΕΥΠ, το οποίο παρακολουθούσε τους υπόπτους στο πλαίσιο μυστικής επιχείρησης.<br /><br />Οι πράκτορες, συνοδευόμενοι από μοτοσικλέτα, έγιναν αντιληπτοί από έναν εκ των επιβαινόντων του τζιπ.<br /><br />Ο δράστης κινήθηκε προς το όχημα της ΕΥΠ, έβγαλε όπλο από τη ζώνη του και πυροβόλησε τουλάχιστον τέσσερις φορές.<br /><br />Μία σφαίρα καρφώθηκε στο όχημα, αλλά οι πράκτορες διέφυγαν χωρίς τραυματισμούς. Οι δράστες επέστρεψαν στο τζιπ και εξαφανίστηκαν.<div><br />Η δράση της τουρκικής μαφίας και η ΕΥΠ<br /><br />Οι τρεις Τούρκοι θεωρούνται μέλη της εγκληματικής οργάνωσης «Daltons», γνωστής για τη δράση της σε ναρκωτικά και εκβιασμούς στην Τουρκία και στη διακίνηση ναρκωτικών στην Ελλάδα.<br /><br />Η ΕΥΠ παρακολουθούσε το όχημά τους στο πλαίσιο έρευνας για την εξάρθρωση του τουρκικού οργανωμένου εγκλήματος, το οποίο ευθύνεται για πάνω από δέκα ανθρωποκτονίες στην Ελλάδα από τον Σεπτέμβριο του 2023.<br /><br />Οι δράστες έχουν ποινικό μητρώο και στις δύο χώρες.<br /><br />Μια υπόθεση που εξετάζεται είναι ότι πυροβόλησαν θεωρώντας ότι το όχημα της ΕΥΠ ανήκε σε αντίπαλη ομάδα, αν και δεν αποκλείεται να γνώριζαν ότι επρόκειτο για πράκτορες.<br />Οι έρευνες και οι συλλήψεις<br /><br />Η Υποδιεύθυνση Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος έχει κατασχέσει βίντεο από το πρατήριο και εξετάζει τη διαδρομή του τζιπ.<br /><br />Το πρωί της Τετάρτης, 28 Μαΐου, έγιναν έξι προσαγωγές, πέντε στη Θεσσαλονίκη και μία στην Κομοτηνή.<br />Οι συλληφθέντες κατηγορούνται για κατοχή ναρκωτικών και φυσιγγίων, αλλά δεν συνδέονται άμεσα με τους πυροβολισμούς.<br />Οι έρευνες συνεχίζονται με εντατικούς ρυθμούς για τον εντοπισμό των δραστών.</div><div><br />Σημασία και αντίκτυπος<br /><br />Το περιστατικό υποδεικνύει την κλιμάκωση της δράσης της τουρκικής μαφίας στην Ελλάδα, εγείροντας ανησυχίες για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των επιχειρήσεων παρακολούθησης.<br /><br />Οι Αρχές καλούνται να αντιμετωπίσουν μια οργανωμένη εγκληματική ομάδα που δρα με θρασύτητα, ενώ η κοινωνία παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ένοπλη επίθεση Τούρκων μαφιόζων κατά πρακτόρων της ΕΥΠ στη Θέρμη Θεσσαλονίκης.

Σοβαρό επεισόδιο με πυροβολισμούς σημειώθηκε το απόγευμα της Τρίτης, 27 Μαΐου 2025, στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, όταν τρεις Τούρκοι, φερόμενοι ως...

Διαβάστε την συνέχεια

Κόμμα Σαμαρά; Έρχεται;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQcTjlT2cP6T9CjTpyo_Ucp0t_BVa8g4Hqovw&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="205" data-original-width="246" height="533" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQcTjlT2cP6T9CjTpyo_Ucp0t_BVa8g4Hqovw&s" width="686" /></a></div><br /><div>Του <b>Γεωργίου Ι. Μάτσου</b></div>Οι μετρήσεις για ένα πιθανό κόμμα Σαμαρά ξεκίνησαν, χωρίς να δείχνουν πολύ ενθαρρυντικές για το φημολογούμενο εγχείρημα του πρώην πρωθυπουργού. Τούτο έχει εξήγηση: Παρότι ο αστικός πολιτικός χώρος (σήμερα ίσως ακόμη περισσότεροι) αναγνωρίζει την αποτελεσματικότητα με την οποία κυβέρνησε ο Αντ. Σαμαράς, εντούτοις η δημοφιλία του ουδέποτε ήταν υψηλή μετά το 1993.<br /><br />Ένα κόμμα Σαμαρά θα προσφέρει πάντως στο υποβόσκον μέτωπο κατά της κυβέρνησης αυτό που του λείπει: Κυβερνητική αντιπρόταση. Κάτι που, για διαφορετικούς λόγους το καθένα, δεν μπορεί σήμερα να προσφέρει κανένα άλλο κόμμα. Ο Σαμαράς όμως κυβέρνησε για δυόμιση χρόνια, έχοντας παραλάβει την Ελλάδα στο χείλος της αβύσσου. Με επιδεξιότητα και απροσδόκητη ταχύτητα την έφερε προ της εξόδου από τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση της ιστορία της. Δεν είναι διαφήμιση του πιθανού του εγχειρήματος, αλλά η αναντίρρητη πραγματικότητα ότι η πρωθυπουργία του διέψευσε όλες τις τότε απαισιόδοξες οικονομικές εκτιμήσεις. Η χώρα ξαναβγήκε στις αγορές δύο μόνον χρόνια μετά τη συνταρακτική χρεωκοπία του PSI. Η πραγματική οικονομία είδε χρήμα που ουδείς ανέμενε και που έκτοτε ξαναείδε μόνον στην ειδικών χαρακτηριστικών περίοδο της πανδημίας. Η οικονομία λοιπόν εμπιστεύεται τον Σαμαρά για την οικονομική διαχείριση, όπως αντίστροφα δεν εμπιστεύεται τις εξαλλοσύνες που υπόσχεται η Ζωή Κωνσταντοπούλου. <br /><br />Όμως ούτε η αντιπολιτευτική αναγκαιότητα ενός κόμματος Σαμαρά, ούτε η προηγούμενη επιτυχής πρωθυπουργική θητεία αρκούν για να διασφαλίσουν εκλογική επιτυχία στο φημολογούμενο εγχείρημα. <br /><br />Πρώτο μειονέκτημα είναι η σχετικά προχωρημένη ηλικία του κ. Σαμαρά, που πριν από μερικές ημέρες έκλεισε τα 74 του χρόνια.<br /><br />Εντούτοις για αυτό που χρειάζεται σήμερα η ελληνική κοινωνία, η ηλικία Σαμαρά μπορεί να είναι και πλεονέκτημα: Το διαφορετικό που καλείται να εισφέρει ο 74χρονος πολιτικός απέναντι στην παρούσα κατάσταση, είναι η αποδόμηση των προσωποπαγών χαρακτηριστικών που έχει αποκτήσει η διακυβέρνηση κατά την περίοδο Μητσοτάκη: Η κοινωνία ούτε αναζητά, ούτε χρειάζεται πολιτικό που θα γίνει "Μητσοτάκης στη θέση του Μητσοτάκη". Το ότι η νομή του προσωποπαγούς αυτού εξουσιαστικού μηχανισμού είναι η ανομολόγητη επιθυμία πολλών αντιπάλων τού εν ενεργεία πρωθυπουργού είναι ο αδιόρατος λόγος που αυτοί δεν πείθουν την κοινωνία. Θέλουν απλώς να αναλάβουν οι ίδιοι το πανίσχυρο προσωποπαγές σύστημα που επιδέξια εγκαθίδρυσε ο Κυρ. Μητσοτάκης υπό τον εύσχημο τίτλο "επιτελικό κράτος".<br /><br />Με τον Σαμαρά αντιθέτως τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Δεν είναι μόνον ότι έχει κυβερνήσει ήδη και άρα διαθέτει δικό του εξουσιαστικό μοντέλο. Είναι και ότι, ακριβώς, η προχωρημένη του ηλικία καθιστά την παρουσία του στην εξουσία φυσιολογικώς μεταβατική. Τηρουμένων των αναλογιών, μια μελλοντική κυβέρνηση Σαμαρά θα μοιάζει μάλλον με κυβέρνηση Παπάγου, υπό την οποία "αποσύρθηκε" το προπολεμικό πολιτικό σύστημα, για να αναδειχθεί στη συνέχεια το τρίπολο Καραμανλή, Παπανδρέου και Μητσοτάκη στη δεξιά και στο κέντρο, οι απόγονοι του οποίου κυβερνούν έως σήμερα.<br /><br />Σημαντικότερο πρόβλημα για τον πρώην πρωθυπουργό παραμένει η αρνητική εικόνα που έχει για αυτόν η πλειονότητα του εκλογικού σώματος. Και σε αυτό το πεδίο όμως τα πράγματα δεν είναι μονοσήμαντα.<br /><br />Καταρχάς πηγή αρνητικής γνώμης της μεγάλης πλειονότητας των κεντροδεξιών κατά του κ. Σαμαρά ήταν η πτώση της κυβέρνησης Κων. Μητσοτάκη το 1993. Εάν όμως σήμερα, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, οι μισοί ψηφοφόροι ΝΔ του Μαΐου-Ιουνίου 2023 είναι δυσαρεστημένοι με την κυβέρνηση και είτε έχουν αποφασίσει να την καταψηφίσουν, είτε ψάχνουν να την καταψηφίσουν, συνάγεται ότι για αυτή την κατηγορία ψηφοφόρων το παλιό αυτό μειονέκτημα είναι πια πλεονέκτημα. Όσοι αντιθέτως θέλουν να παραμείνει ο Μητσοτάκης δεν είναι ούτως ή άλλως δυνητικοί ψηφοφόροι ενός κόμματος Σαμαρά, άρα η περί τούτου γνώμη τους είναι άνευ εκλογικής επιρροής.<br /><br />Οι αναμνήσεις σκληρών μέτρων της μνημονιακής διακυβέρνησης των ετών 2012-2015 αποτελούν άλλη πηγή αρνητικών γνωμών για τον κ. Σαμαρά. Όμως η επίβλεψη της τρόικας και η υποχρέωση εφαρμογής μέτρων της περιόδου 2010-2012 αποτελούν σήμερα πια ισχυρό άλλοθι.<br /><br />Μείζονα ρόλο στις αρνητικές γνώμες κατά του πρώην πρωθυπουργού παίζει ο πόλεμος που δέχεται διαρκώς από το 1992 από τον διαχρονικά ισχυρό επικοινωνιακό μηχανισμό της οικογένειας Μητσοτάκη. Ποικίλες πλάνες περί τον πρώην πρωθυπουργό δεν αποκλείεται να έχουν ενισχυθεί "όσο χρειάζεται" από τον επικοινωνιακό αυτόν μηχανισμό. Έτσι, αν σήμερα ερωτηθούν δέκα τυχαίοι περαστικοί για τα "Ζάππεια", είτε οι εννέα στους δέκα, είτε και οι δέκα, θα αναφερθούν σε αυτά περιφρονητικά. Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι το Ζάππειο 1 ήταν η ευστοχότερη κριτική του πρώτου Μνημονίου που, εκτός του ότι δικαιώθηκε πλήρως από τα πράγματα, υιοθετήθηκε στον πυρήνα της από το ΔΝΤ το 2012 (οι "λάθος πολλαπλασιαστές" που αυτό παραδέχθηκε). Το δε Ζάππειο 2 ήταν περίπου το προεκλογικό πρόγραμμα με το οποίο κυβερνήθηκε επιτυχώς η χώρα το 2012-15.<br /><br />Η πραγματική δοκιμασία για ένα κόμμα Σαμαρά θα λάβει χώρα μόλις αυτό ιδρυθεί. Τότε θα φανεί εάν η διαχρονική ικανότητα του πρώην πρωθυπουργού να επαναλαμβάνει λάθη πολιτικής τακτικής, σπαταλήσει για τρίτη φορά στην πολιτική του καριέρα μια ευνοϊκή για αυτόν συγκυρία. Διότι ενώ θα είναι ο μόνος που θα απαντά αξιόπιστα το ερώτημα "ποιος άλλος εκτός από τον Μητσοτάκη", θα συνεχίσει να απειλείται από όλα αυτά που διαχρονικά τον κατέστησαν χαμηλής δημοφιλίας πολιτικό πρόσωπο.<br /><br />Αν δεν κυριαρχήσουν οι ικανότητες Σαμαρά να κλωτσά την καρδάρα με το γάλο, ένα νέο κόμμα του θα ήταν ο καταλύτης του αντιμητσοτακικού μετώπου που σήμερα υποβόσκει, χωρίς να έχει ακόμη συγκροτηθεί. Ούτε ο Κυρ. Μητσοτάκης ήταν ιδιαιτέρως δημοφιλής, αλλά όταν ηγήθηκε της ΝΔ συγκροτήθηκε την ίδια στιγμή το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, που διατηρήθηκε κραταιό μέχρι την αποχώρηση Τσίπρα. Το 2016-2023 βάση του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου ήταν η σύμπνοια της πλειοψηφίας στην ανάγκη εξοβελισμού του ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία. Σήμερα, από την ψήφιση του ελάχιστου τεκμαιρόμενου εισοδήματος και εντεύθεν, η κοινωνική πλειοψηφία ομονοεί στο να λήξει η τρέχουσα προσωποπαγής εξουσιαστική κατάσταση.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο μικρή σημασία θα έχει το ακριβές εκλογικό ποσοστό ενός κόμματος Σαμαρά. Διότι ο Σαμαράς θα μπορεί να είναι επικεφαλής κυβέρνησης συνεργασίας κομμάτων της αντιπολίτευσης εκ δεξιών και εξ αριστερών. Ήδη συγκυβέρνησε με κόμμα της κομμουνιστογενούς αριστεράς και με μια προσωπικότητα του βεληνεκούς ενός Ευάγγελου Βενιζέλου. Αδιανόητο για οποιονδήποτε άλλον πολιτικό. Η πολυσυλλεκτικότητα Σαμαρά είχε αποδειχθεί ήδη όταν η Πολιτική Άνοιξη είχε συμπεριλάβει μορφές του αντιδικτατορικού αγώνα από την αριστερά και το κέντρο, όπως τον τελευταίο αρχηγό της ΕΔΑ, Ανδρέα Λεντάκη, και τον εμβληματικό υπουργό του Ανδ. Παπανδρέου, Στάθη Γιώτα.<br /><br />Για του λόγου το αληθές, ας αναλογιστούμε: Αν αύριο το ΠΑΣΟΚ έχει δίλημμα με ποιον θα συγκυβερνήσει, θα επιλέξει τον Μητσοτάκη ή τον Σαμαρά;<br /><br />Ακόμη και για τη διαλεύκανση των Τεμπών, ο κόσμος προτιμά συστημική λύση. Είναι ο υπαρκτός τρόμος απέναντι στη Ζωή Κωνσταντοπούλου που εξαναγκάζει τη συνείδηση όσων δεν επιθυμούν περιπέτειες, να μισο-πιστεύει την κυβερνητική εκδοχή περί ελαίων σιλικόνης.<br /><br />Στο πολύ ρευστό πολιτικό σκηνικό που βιώνουμε, το κόμμα Σαμαρά θα αποτελέσει την κεντρική αντιπολιτευτική σταθερά και τη συστημική εναλλακτική που ζητεί μια κοινωνία που, όπως ήδη αναλύσαμε, έχει απορρίψει τις αριστερές λύσεις. Θα αποδειχθεί η αντιδημοφιλία που κατορθώνει ο Αντ. Σαμαράς να συντηρεί διαχρονικά για το πρόσωπό του ισχυρότερη από το πολιτικό κενό που μπορεί να καλύψει το κόμμα που φέρεται να σκοπεύει να ιδρύσει; Κοντός ψαλμός αλληλούια.<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κόμμα Σαμαρά; Έρχεται;

Του Γεωργίου Ι. Μάτσου Οι μετρήσεις για ένα πιθανό κόμμα Σαμαρά ξεκίνησαν, χωρίς να δείχνουν πολύ ενθαρρυντικές για το φημολογούμενο εγχείρη...

Διαβάστε την συνέχεια

Όχι κλάμα για την Πόλη! Zει ο Βασιλιάς.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://armyvoice.gr/wp-content/uploads/2021/05/marmaromenos-vasilias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1006" data-original-width="1600" height="402" src="https://armyvoice.gr/wp-content/uploads/2021/05/marmaromenos-vasilias.jpg" width="690" /></a></div><div><br /></div>Όχι κλάμα! Στα παιδικά μας χρόνια, όσοι από μας είχαμε την τύχη να ακούσουμε τα παραμύθια της γιαγιάς, μάθαμε και τον θρύλο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά, χωρίς καν να γνωρίζουμε ποιος ήταν.<br /><br />ΤΟΥ <b>ΠΑΝΤΕΛΗ Δ. ΚΑΡΥΚΑ<br /></b><br />Είχαν περάσει 572 χρόνια από τότε που η Πόλη είχε υποταχτεί στον πλέον βάρβαρο λαό που έχει γνωρίσει η οικουμένη, όταν και ο γράφων, ως παιδί, άκουσε τον θρύλο από τους παππούδες του, οι οποίοι αμφότεροι, είχαν ενστερνισθεί το ίδιο όραμα, το οποίο παραλίγο να το πραγματοποιήσουν, φτάνοντας έως έξω από το Κάλε Γκρότο, μερικά μόλις χιλιόμετρα πριν την Άγκυρα.<br /><br />Είχαν πολεμήσει επιχειρώντας να διώξουν τους Τούρκους πέρα, ως την «Κόκκινη Μηλιά». Δεν το κατόρθωσαν διότι ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς δεν τους οδηγούσε. Αντί αυτού, όπως και τότε, το 1453, βασίλευε ο διχασμός. Δεν είχε έρθει η ώρα, μου έλεγαν τότε, να ξαναδώσει ο άγγελος το σπαθί στον Μαρμαρωμένο ήρωα, αν είσαι τυχερός ίσως έρθει η ώρα στον καιρό σου.<br /><br />Και πράγματι ο θρύλος δεν πέθανε, πως θα μπορούσε άλλωστε να πεθάνει, ο θρύλος, η ίδια η θύμηση του Παλαιολόγου, που καβάλα στo αραβικό του άτι μάχεται μόνος με χιλιάδες εχθρούς, αν και γνωρίζει ότι τελικώς οι βάρβαροι θα διαβούν.<br /><br />Μήπως την ίδια αλήθεια δεν γνώριζε και ένας άλλος βασιλιάς, 2000+ χρόνια πριν από αυτόν, όταν έπεσε κραυγάζοντας Μολών Λαβέ, μήπως ο Παλαιολόγος δεν ήταν που αναστήθηκε και με τη μορφή του Διάκου και πολέμησε τους χιλιάδες Τούρκους του Ομέρ Βρυώνη;<br /><br />Μήπως δεν του ξανάδωσε ο άγγελος το σπαθί και δεν τον έστειλε στην Πίνδο και στ’ Αργυρόκαστρο, ο Παλαιολόγος δεν ήταν στο 731 της Τρεμπεσίνας, δεν ήταν στο πολυβολείο Π8 ως λοχίας Δημήτρης Ίντσος, ή μήπως προσφάτως δεν μετενσαρκώθηκε και δεν πολέμησε στην πολύπαθη Κύπρο, προδομένος, επιχειρώντας να κατεβάσει το μιαρό σύμβολο των βαρβάρων που μόλευε τα ιερά της πατρίδας χώματα;<br /><br />Αυτός ήταν ο Παλαιολόγος, η μορφή που έδωσε όραμα, θέληση για ζωή και φως στους Έλληνες για αιώνες, αιώνες οι οποίοι καθόλου δεν τον άγγιξαν, πως θα τους ήταν μπορετό. Μόνο τον υμνολόγησαν καθώς στον Έλληνα ήρωα άξιζε, «μα δεν τον έκλαψαν, γιατί να κλάψουν, ήταν γενναίο παιδί»!<br />“Ο Βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε”, βροντοφώναξε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης! Αυτός ήταν ο Παλαιολόγος. Η έμπνευση των σκλαβωμένων, ο ήρωας που πολέμησε μέχρι θανάτου για Χριστό και Πατρίδα, το παράδειγμα. Για αυτό “μαρμάρωσε” και με τον θρύλο του “πότισε” με Ελλάδα τους ελεύθερους σκλάβους. <br /><br />«Όταν ήλθε η ώρα η Πόλη να τουρκέψει και μπήκαν μέσα οι Τούρκοι, έτρεξε ο βασιλιάς καβάλα στο άλογο του να τους εμποδίσει. Ήταν πλήθος αρίφνητο η τουρκιά, χιλιάδες τον έβαλαν στη μέση κι εκείνος κτυπούσε και έκοβε με το σπαθί του. Τότε σκοτώθη τ’ άλογο του κι έπεσε κι αυτός”, γράφει ο μεγάλος μας λαογράφος Νικόλαος Πολίτης.<br /><br />“Κι εκεί που ένας Αράπης σήκωσε το σπαθί να κτυπήσει τον βασιλιά, ήλθε ο άγγελος Κυρίου και τον άρπαξε και τον πήγε σε μια σπηλιά βαθιά στη γη κάτω, κοντά στη Χρυσόπορτα. Εκεί μένει μαρμαρωμένος ο βασιλιάς και καρτερεί την ώρα να ‘ρθει πάλι ο άγγελος να τον σηκώσει. Οι Τούρκοι το ξέρουν καλά αυτό, μα δεν μπορούν να βρουν τη σπηλιά που είναι ο βασιλιάς. Γι αυτό έκτισαν την πόρτα που ξέρουν πως από απ’ αυτή θα μπει ο βασιλιάς να τους πάρει πίσω την Πόλη.<br /><br />“Μα, όταν είναι θέλημα Θεού, θα κατέβει ο άγγελος στη σπηλιά και θα τον ξεμαρμαρώσει και θα του δώσει στο χέρι το σπαθί που είχε στη μάχη. Και θα σηκωθεί ο βασιλιάς και θα μπει στην Πόλη από τη Χρυσόπορτα και κυνηγώντας τους με τα φουσάτα τους Τούρκους θα τους διώξει ως την Κόκκινη Μηλιά. Και θα γίνει μεγάλος σκοτωμός, που θα κολυμπήσει το μοσχάρι στο αίμα»… Είθε!<div><br /></div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="381" src="https://www.youtube.com/embed/lz0rtHd1YPI" width="653" youtube-src-id="lz0rtHd1YPI"></iframe></div><br /><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a></div><div><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Όχι κλάμα για την Πόλη! Zει ο Βασιλιάς.

Όχι κλάμα! Στα παιδικά μας χρόνια, όσοι από μας είχαμε την τύχη να ακούσουμε τα παραμύθια της γιαγιάς, μάθαμε και τον θρύλο του Μαρμαρωμένου...

Διαβάστε την συνέχεια